Για όλα τα μωρά των σκουπιδιών...

Τι βλέπεις εδώ; Κάτι πολύ γλυκό σε αυτή τη φωτογραφία; Η κάτι λιγότερο γλυκό πίσω από αυτήν;

Όπως το πόσο διαφορετικό είναι να μη γνώρισες ποτέ τη μαμά σου ούτε για λίγο...
Ή όπως την μέρα νύχτα ανάγκη σου να την ψάχνεις σε ότι της μοιάζει και ότι μυρίζει σαν αυτή ...αλλά δεν είναι αυτή.

Και όσο εσύ μεγαλώνεις τόσο μεγαλώνει και η ανάγκη σου αυτή.

Και παρότι ποτέ δεν θα βρεις τη μαμά σου θα συνεχίσεις να την ψάχνεις για πάντα...
Και παρότι ποτέ δεν βρεις τη μαμά σου θα πρέπει να εφεύρεις μία… να εφευρίσκεις μια 
κάθε μέρα... Σε ένα αρκουδάκι, στο χτύπο ενός ρολογιού ή σε ένα ανθρώπινο πρόσωπο και ένα ζευγάρι χείλη.

Και για ποιο λόγο; Γιατί ΚΑΠΟΙΟΣ όχι απλά σε πέταξε στα σκουπίδια αλλά σε ξεφορτώθηκε πριν καν μία στιγμή ,μια μικρή στιγμούλα, προλάβεις να πάρεις
τη μυρωδιά της στην αγκαλιά της μνήμης σου ώστε να σε αγκαλιάζει πίσω όποτε είσαι μόνη...

ΚΑΠΟΙΕ, σου έχω νέα. Τα σκουπίδια δεν είναι στους κάδους... βρίσκονται ανάμεσά μας και στη δική σου περίπτωση βρίσκονται ακριβώς μπροστά στον
καθρέφτη σου κάθε μέρα που ξυπνάς.

For all the garbage babies.

What do you actually see here?

Something super cute in this picture or something not that cute behind it?

Like the absence of your mother whom you never met not even for an instant and this will be defining you every day for the rest of your life...

Like your 24-7 need to be seeking her in whatever looks like her or smells like her ...but it ain't her.
And as you grow older this need of yours will grow bigger too.

And although you will never find your mother you'll still be looking for her every day...
And although you will never find your mother you'll still have to invent one every day... In a teddy bear ,a ticking of the clock or a human face and some
human lips...

And why??
Because not only did SOMEBODY dispose you but also got rid of you before you even had the chance for a moment ,a tiny moment,to get your mother's
smell in the hug of your memory so as to be hugged back whenever you feel alone.

Well dear SOMEBODY , I got news for you. Garbage is no longer in the garbage bins 
..it is between us and, in your case ,right in front of your mirror every day you wake up and stare at yourself...