• Ο υπερρεαλισμός ή σουρρεαλισμός, από τις γαλλικές λέξεις sur (επάνω, επί) και réalisme (ρεαλισμός, πραγματικότητα) όπου

στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «πάνω ή πέρα από την πραγματικότητα», ήταν ένα κίνημα που αναπτύχθηκε κυρίως

στο χώρο της λογοτεχνίας αλλά εξελίχθηκε σε ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό και πολιτικό ρεύμα. Άνθισε κατά κύριο λόγο

στη Γαλλία των αρχών του 20ου αιώνα, κατά την περίοδο μεταξύ του πρώτου και δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Στη φύση του

επαναστατικό κίνημα, ο υπερρεαλισμός επιδίωξε πολλές ριζοσπαστικές αλλαγές στο χώρο της τέχνης αλλά και της σκέψης

γενικότερα, ασκώντας επίδραση σε μεταγενέστερες γενιές καλλιτεχνών. Τα μέλη του αντέδρασαν σε αυτό που οι ίδιοι ερμήνευαν

ως μία βαθιά κρίση του Δυτικού πολιτισμού, προτείνοντας μία ευρύτερη αναθεώρηση των αξιών, σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης

ζωής, στηριζόμενοι στις ψυχαναλυτικές θεωρίες του Φρόυντ και στα πολιτικά ιδεώδη του Μαρξισμού[1]. Ως κύριο μέσο έκφρασης,

τόσο στη λογοτεχνία όσο και στις εικαστικές τέχνες, προέβαλαν τον «αυτοματισμό», επιδιώκοντας τη διερεύνηση του

ασυνειδήτου, την απελευθέρωση της φαντασίας «με την απουσία κάθε ελέγχου από τη λογική»[2] και διακηρύτοντας τον απόλυτο

μη κομφορμισμό.

• Οι καλλιτέχνες που διαμόρφωσαν το κίνημα καταγράφηκαν στο πρώτο Μανιφέστο του υπερρεαλισμού (1924) του Αντρέ

Μπρετόν, καθώς και στην πραγματεία Une Vague de rêves (1924) του Λουί Αραγκόν, ενώ συμμετείχαν ενεργά στα περιοδικά La

Révolution surréaliste και Litterature που εξέδιδε η υπερρεαλιστική ομάδα. Ο Μπρετόν αναγνωρίζεται ως κεντρική φυσιογνωμία

και ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς τού κινήματος, ενώ άλλα διακεκριμένα μέλη υπήρξαν οι ποιητές Πωλ

Ελυάρ, Ρενέ Κρεβέλ, Ρομπέρ Ντεσνός, Μπενζαμίν Περέ, Ροζέ Βιτράκ, όπως και οι καλλιτέχνες Μαξ Ερνστ, Μαν Ραίη, Ζαν

Αρπ, Αντρέ Μασόν και Χουάν Μιρό. Πολλοί από τους πρώιμους υπερρεαλιστές προήλθαν από το προγενέστερο κίνημα

του Ντανταϊσμού πηγή: (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%81%CE%B5%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82)

Μαξ Έρνστ (Max Ernst) 1891 - 1976
https://tothewire.wordpress.com/2009/09/25/artist-of-the-day-max-ernst/
 Μαξ Έρνστ
The Elephant Celebes, 1921 Tate,
London
 Μαξ Έρνστ
Two Children are Threatened by a
Nightingale
1924
The Museum of Modern Arts, New
York, NY, USA
 Μαξ Έρνστ
At the First Clear Word
1923
 Μαξ Έρνστ
Οιδίπους, 1922
 Μαξ Έρνστ
The Couple in Lace
1925
Museum Boymans-van
Beuningen, Rotterdam,
Netherlands
 Μαξ Έρνστ
The Gramineous Bicycle
1921
 Μαξ Έρνστ
Ubu imperator
1923
Σαλβαντόρ Νταλί (Salvador Dali) 1891 - 1976
https://tothewire.wordpress.com/2009/09/25/artist-of-the-day-max-ernst/
Σαλβαντόρ Νταλί
The Persistence of
Memory
1931
 Σαλβαντόρ Νταλί
The Marvelous May West
1935
Σαλβαντόρ Νταλί, Lobster Telephone, 1936
 Σαλβαντόρ Νταλί
Μαλακή κατασκευή με βρασμένα
φασόλια, (Προμήνυμα εμφυλίου
πολέμου)
1936
 Σαλβαντόρ Νταλί
Φλεγόμενη καμηλοπάρδαλη
1937
Σαλβαντόρ Νταλί, Μεταμόρφωση του Νάρκισσου, 1937, Tate Gallery
Η ζωγραφική μου είναι ορατές εικόνες που δεν κρύβουν κάτι — προκαλούν μυστήριο και, πράγματι, όταν κάποιος βλέπει
έναν από τους πίνακές μου, θέτει στον εαυτό του αυτήν την απλή ερώτηση: «Tι σημαίνει αυτό;» Οι πίνακές μου δεν
σημαίνουν κάτι, επειδή και το μυστήριο δεν σημαίνει κάτι — είναι απλά άγνωστο

Ρενέ Μαγκρίτ (Rene Magritte) 1898 - 1967

http://www.moma.org/collection/artists/3692 http://www.renemagritte.org/
 Ρενέ Μαγκρίτ
Προσπαθώντας το αδύνατο
1928
Ιδιωτική συλλογή
Ρενέ Μαγκρίτ, Οι εραστές, 1928, Moma
Ρενέ Μαγκρίτ, The false mirror , 1929, Moma
Ρενέ Μαγκρίτ, Αυτό δεν είναι μία πίπα, 1929, Los Angeles County Museum of Art
Τζόρτζιο ν τε Κίρικο (Giorgio de Chirico), 1888-1978
https://www.google.com/culturalinstitute/artists?q=Giorgio%20de%20Chirico&projectId=art-project
 Τζόρτζιο ντε Κίρικο
“Melancholy of a Beautiful
Day”
1913
 Τζόρτζιο ντε Κίρικο
“Love Song”
1914, Moma museum
Τζόρτζιο ντε Κίρικο
 Τζόρτζιο ντε Κίρικο
“Girl running with a hoop”
Signed and dated 1948 but made in the 60s
Museo Carlo Bilotti
 Τζόρτζιο ντε Κίρικο
“Furniture in a room”
Museo Carlo Bilotti, 1927
 Τζόρτζιο ντε Κίρικο
“Metaphysical Interior with Biscuits”
1917, The Menil Collection, Houston,
Texas
 Τζόρτζιο ντε Κίρικο
“The Red Tower”
1913, Peggy Guggenheim
Collection
 Τζόρτζιο ντε Κίρικο
“The Disquieting Muse”
1918
Private Collection