You are on page 1of 2

Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ 1

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΕΙΔΗ
(βάσει λειτουργικής κατηγοριοποίησης)
ΦΑΚΕΛΟΣ ΥΛΙΚΟΥ, σελ. 165-170
ΔΟΜΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
 ΡΗΜΑΤΑ: ενεστώτας, συχνά συνδετικά  Προσωπικές
 Ονομασία αντικειμένου (χώρος, σκοπός η ταξινόμηση περιγραφές
 Ταξινόμηση σε γένος χαρακτηριστικών)  Καθημερινές
 Παρουσίαση της εμφάνισης  ΕΠΙΘΕΤΑ: ιδιότητες περιγραφές
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ (ακρίβεια)  Τεχνικές περιγραφές
των ιδιοτήτων,
λειτουργιών κλπ.  ΣΥΝΔΕΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ: δηλώνουν χώρο  Επιστημονικές
(κειμενικοί δείκτες, επιρρηματικοί αναφορές
προσδιορισμοί)  Ορισμοί
 ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ: κοινά, συνήθως αφηρημένα
 Κατηγοριοποίηση, (ευρύτερες κατηγορίες φαινομένων)
περιγραφή
 ΡΗΜΑΤΑ: συνήθως σε ενεστώτα, δράσης ή  Εξηγήσεις (πώς)
 Διαδοχή βημάτων,
σκέψης  Εξηγήσεις (γιατί)
διαδικασιών (χρονική ή
ΕΞΗΓΗΣΗ αιτιολογική σειρά)  ΣΥΝΔΕΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ: χρονικές ή  Πραγματείες
αιτιολογικές σχέσεις  Εξηγήσεις μέσω
 Απόδοση του «πώς» και
του «γιατί»  ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΗΣΗΣ: η εξήγηση παραδειγμάτων
παίρνει τον χαρακτήρα των οδηγιών ή
επιχειρηματολογίας
 Άμεσες ή έμμεσες προσφωνήσεις
 Ρήματα δράσης σε ενεστώτα, προστακτική
ή προτρεπτική υποτακτική, α΄πληθυντικό
 Αναφορά στο στόχο της
(διαχρονικότητα, οικειότητα)  Διαδικασίες
δράσης
ΟΔΗΓΙΕΣ  Σύντομη εισαγωγή
 χρονικοί και αιτιολογικοί  Οδηγίες
προσδιορισμοί  Εγχειρίδια
(διαδικαστικές  Λίστα με τα μέσα και τα
 επιρρήματα  Συνταγές
συστατικά με τη σειρά
μη διαδικαστικές) (τροποποίηση, πρόσθεση πληροφοριών)  Κατευθυντήριες
χρήσης τους
 Συνδετικές φράσεις οδηγίες
 Ακολουθία βημάτων
(προϋπόθεση)
 Φράσεις πιθανολόγησης
 Κοινά ουσιαστικά (συγκεκριμένα)
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ  Ισχυρισμός, αποδεικτέα  Σαφήνεια: κυριολεξία, αποφυγή  δοκίμια

Ε π ιμ έλεια: Γ εωρ γία Σ όφ η


Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ 2
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

πολυσημίας, ακρίβεια στη χρήση


λεξιλογίου, ειδικοί όροι
 Ονοματοποίηση
 Παθητική σύνταξη
 Διαρθρωτικές λέξεις (χρόνου,
αντίθεσης, αιτίου αποτελέσματος,
συμπεράσματος)
 Ρητορικά ερωτήματα  εκθέσεις
 Επιστημονική και δεοντική τροπικότητα  συζητήσεις /
θέση
αντιπαραθέσεις
 Επιχειρήματα, τεκμήρια  Πλούσια στίξη
 ερμηνείες
 αξιολογήσεις
ΡΗΤΟΡΙΚΗ
 επίκληση στο ήθος του πομπού (και με
την επίκληση στην αυθεντία ή την
επίθεση στο ήθος του αντιπάλου
 επίκληση στο συναίσθημα
 επίκληση στη λογική
επιχειρήματα (επαγωγές, παραγωγές)
 Πληροφορίες για τους
ήρωες, προσανατολισμός
 Περιπέτεια (εμφάνιση του
προβλήματος, γεγονότα που Ρήματα: παρελθοντικοί χρόνοι, ιστορικός  Προσωπικές διηγήσεις
ανατρέπουν την αρχική ενεστώτας, κίνησης/δράσης αλλά και  Ιστορικές διηγήσεις
κατάσταση) κρίσης/βούλησης  Ιστορίες
ΑΦΗΓΗΣΗ  Αξιολόγηση (σχολιασμός Διαρθρωτικές λέξεις: χρόνου, αιτίου  Μύθοι
ρητός ή έμμεσος των αποτελέσματος, σκοπού  Παραμύθια
γεγονότων από τον αφηγητή Ρυθμός: επαναλήψεις, παρηχήσεις, κλπ.  Αφηγήσεις
 Λύση (τελική έκβαση)
 Κατάληξη (καταληκτικές
φράσεις, επιμύθιο)
ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ:
σχόλια, συνεντεύξεις, επιστολές, ειδήσεις/νέα, άρθρα, ιστοσελίδες,
επιστημονικά πειράματα, επιθεωρήσεις/αξιολογήσεις, ταξιδιωτικές εντυπώσεις

Ε π ιμ έλεια: Γ εωρ γία Σ όφ η

You might also like