Coronavirus at Si Cristo - Filipino PDF

i
CORON AV IRU S
AT
S I CRIS TO
Other books by John Piper
The Dangerous Duty of Delight
Desiring God
Don’t Waste Your Life
Fifty Reasons Why Jesus Came to Die
God Is the Gospel
A Hunger for God
Let the Nations Be Glad!
The Pleasures of God
Reading the Bible Supernaturally
Seeing and Savoring Jesus Christ
Spectacular Sins
A Sweet and Bitter Providence
What Jesus Demands from the World
When I Don’t Desire God
Why I Love the Apostle Paul

C ORONAVIRUS
AT
SI CRISTO
John Piper
Coronavirus at si Cristo
Copyright © 2020 by Treasuring Christ PH
Salin sa Filipino ng Coronavirus and Christ ni John Piper. Copyright © 2020

by Desiring God Foundation. Published by Crossway, a publishing ministry of
Good News Publishers, 1300 Crescent Street, Wheaton, Illinois 60187, USA.
Reserbado lahat ng karapatan.
Lahat ng English Scripture quotations ay galing sa the ESV® Bible (The Holy
Bible, English Standard Version®), copyright © 2001 by Crossway, a publishing
ministry of Good News Publishers. Ginamit nang may pahintulot. Reserbado
lahat ng karapatan.
Lahat ng Filipino Scripture quotations, malibang iba ang binanggit, ay galing

sa Magandang Balita Biblia. Copyright © 2020 by Philippine Bible Society.
Ginamit nang may pahintulot. Reserbado lahat ng karapatan.
Ang iba pang Scripture quotations na may markang “AB” ay galing sa

Ang Biblia. Copyright © 2001 by Philippine Bible Society, ginamit nang
may pahintulot. Ang may markang “ASD” ay galing sa Ang Salita ng Dios.
Copyright © 2015 by Biblica Publishing. Ginamit nang may pahintulot.
Reserbado lahat ng karapatan.
Lahat ng binigyang-diin sa mga Scripture quotations ay idinagdag ng sumulat.
Translation by Elijah Abanto, James Balor, Frances Joan Bocobo, Raymundo

Jose Cortes, Nitoy Gonzales, John Hofileña, Derick Parfan and Diosa Ventura
Cover design by Chelsea Valerio
Editing by Derick Parfan
Typesetting by RM Rodriguez
Treasuring Christ PH
Baliuag, Bulacan 3006 Philippines
treasuringchristph@gmail.com
www.treasuringchristph.org
C O N TEN TS
The Occasion: Coronavirus .................................................... 7
PART 1: THE GOD WHO REIGNS OVER THE CORONAVIRUS

1 Come to the Rock ......................................................... 13
2 A Solid Foundation ....................................................... 27
3 The Rock Is Righteous .................................................. 37
4 Sovereign over All ......................................................... 49
5 The Sweetness of His Reign ........................................... 59
PART 2: WHAT IS GOD DOING THROUGH THE CORONAVIRUS?

Preliminary Thoughts: Seeing and Pointing .......................... 71
6 Picturing Moral Horror ................................................. 79
7 Sending Specific Divine Judgments ............................... 89
8 Awakening Us for the Second Coming .......................... 95
9 Realigning Us with the Infinite Worth of Christ ......... 101
10 Creating Good Works in Danger ............................... 115
11 Loosening Roots to Reach the Nations ........................ 127
A Closing Prayer ................................................................ 133

Notes ................................................................................. 137
T H E O C C ASI O N :
C O R O N AVI R US
bago matapos ang march 2020, isinusulat ko ang

maikling librong ito habang nagsisimula pa lang na
kumalat ang global pandemic na tinatawag na coronavirus,
or technically, “coronavirus disease 2019” (kapag pinaikli,
COVID-19). Isa itong virus na ang pinupunterya ay ang
bagà, at kapag lumala ay papatayin ka nito sa pamamagitan
ng suffocation o sobrang hirap sa paghinga.
Ang unang nai-report na pagkamatay na dulot ng
virus na ito ay sa China, noong January 11, 2020. Habang
sinusulat ko ito, ilang daang libo na ang mga kaso nito sa
buong mundo. Libu-libo na rin ang namatay. Hanggang
ngayon, wala pang natutuklasang lunas dito.
7
THE OCASSION: CORONAVIRUS
Habang binabasa mo ito, siguradong mas marami ka

nang alam kaysa sa akin tungkol dito. Kaya hindi ko na
kailangang detalyehin pa kung ano ang mga hakbang na
ginagawa ng marami para pigilan ang higit pang pagkalat
ng sakit na ito, pati na rin ang naging epekto nito sa
ekonomiya ng maraming mga bansa. Nalimitahan at
itinigil nito ang marami sa karaniwan nating ginagawa—
tulad ng pakikisalamuha, pagbiyahe, conferences, church
gatherings, theaters, restaurants, sporting events, at
businesses.
Hindi lang ito ngayon nangyari—globally man o
sa America. Noong 1918, ayon sa estimates ng Centers
for Disease Control, isang global influenza epidemic
ang ikinamatay ng 50 milyong tao, kung saan mahigit
kalahating milyon ay mula sa United States.1 Marami ang
nakaramdam ng mga sintomas sa umaga at pagsapit ng
gabi ay namatay na agad. Ang katawan ng mga namatay
ay kinukuha na lang sa harapan ng kanilang bahay, at
pagkatapos ay dadalhin sa mga libingang hinukay ng
mga bulldozers. Isang lalaki ang nabalitang binaril, wala
kasing suot na facemask. Sarado ang mga eskuwelahan.
Armageddon na raw—katapusan na ng mundo—sabi ng
ilang mga pastor.
8
THE OCASSION: CORONAVIRUS
Siyempre, hindi komo ganoon ang nangyari noon ay

ganoon na rin ngayon. May paalala’t babala sa atin ang
nangyari dati, pero hindi natin pwedeng sabihing ito rin
ang sasapitin natin ngayon. Gayunpaman, sa panahon
natin ngayon, nararamdaman natin kung gaano karupok
ang mga bagay sa mundong ito. Maging ang mga akala
nating matatag na pundasyon ay nayayanig. Kaya naman
ang dapat na itanong natin ay ito, Matibay ba ang Batong
kinatatayuan ko? Ito ba’y isang Batong hindi matitinag—
kahit ano pa ang mangyari?
9
Part 1
THE G O D W H O R EI G N S
OV ER TH E C O R O N AVI R U S
Chapter 1
COM E TO TH E R O C K
ang nagtulak sa akin para sumulat ay ito:

delikado ang buhay natin kung aasa tayo sa swerte. Kung
ang pagbabatayan lang natin ay ang liit o laki ng tyansa
ng 3% kumpara sa 10%, kabataan kumpara sa katandaan,
may history ng iba’t ibang sakit kumpara sa walang history
ng sakit, nakatira sa probinsya kumpara sa nakatira sa
siyudad, nakakulong sa bahay at nagpa-practice ng social
distancing kumpara sa socializing. Kung dadaanin lang
natin ang buhay sa swerte o tsamba, wala tayong tibay na
maaasahan dito. Hindi natin ito pwedeng tayuan.
Merong mas mabuting paraan. Meron tayong mas
matibay na matatayuan: isang Bato ng katiyakan imbes na
13
T h e G o d W h o R e i g n s o v e r t h e C o r o n av i r u s
gumuguhong buhangin ng probabilities—yung umaasa

ka lang kung ano ang malamang na mangyari.
N A N G D U MAT I N G ANG C ANC E R
Naalala ko, December 21, 2005 nang ibalita sa akin na

meron akong prostate cancer. Sa mga sumunod na linggo,
lahat ng pag-uusap ay patungkol sa odds o kung gaano
kalaki o kaliit ang tyansa na gagaling ako. Kung hihintayin
na lang ba kung ano ang mangyayari. Kung mas mainam
bang daanin sa mga gamot o magpa-opera o subukan ang
alternative medicine tulad ng homeopathic procedures.
Pinag-isipan naming mabuti ng asawa kong si Noël ang
mga bagay na ito. Ngunit sa gabi, napapangiti na lang
kami dahil ito ang alam namin: Ang pag-asa namin ay wala
sa anumang laki o liit ng tyansa. Ang pag-asa namin ay
nasa Diyos.
Hindi ibig sabihin na naniniwala kaming “Siguradong-
sigurado, 100%, na papagalingin ako ng Diyos, habang
tyansa lang ang kayang ibigay ng mga doktor.” Ang
Sandigan na aming tinutukoy ay higit pa riyan. Oo, mas
mabuti pa sa kagalingan.
Bago pa man kinumpirma ng mga doktor na
14
Come to the Rock
ako nga’y may cancer, pinaalala na ng Diyos sa akin sa

pambihirang paraan ang tungkol sa Batong kinatatayuan
ko. Katatapos lang noon ng taunang check-up ko, at sabi
ng aking urologist, “Mukhang kailangan nating kumuha
ng biopsy.”
Sa isip ko, Talaga? Sabi ko, “Kailan?”
“Ngayon din, kung may oras ka.”
“Okay sa akin.”
Habang inihahanda ng doktor ang mga kailangang
gamit, at habang isinusuot ko ang asul na hospital gown,
naging pagkakataon iyon para pag-isipan kong maigi ang
nangyayari. Iniisip ng doktor na posibleng may cancer ako.
Habang nagsisimula nang magbago ang mga iniisip ko
tungkol sa mga mangyayari sa akin, ipinaalala sa akin ng
Diyos ang katatapos ko lang mabasa sa Bibliya.
N AG SA L I TA A N G D IYOS
Para lang malinaw—wala akong narinig na literal na

boses. Hindi ako nakakarinig ng mga boses. At least, kung
experience ko ang pagbabasehan. Ang kumpyansa ko na
nangungusap ang Diyos ay nakasalalay sa katotohanang ang
Bibliya ang Salita ng Diyos. (Ipapaliwanag ko ito sa susunod
15
na chapter.) Nagsalita na ang Diyos, minsan para sa lahat,

at patuloy pa rin siyang nangungusap sa kasulukuyan sa
pamamagitan ng kanyang Banal na Salita. Kung uunawaing
mabuti ang nakasulat sa Bibliya, malinaw na maririnig natin
sa pamamagitan nito ang sinasabi ng Diyos.
Habang hinihintay ko ang resulta ng biopsy na
magkukumpirma kung may cancer ako o wala, heto ang
sinabi sa akin ng Diyos. “John Piper, hindi ito parusang
dulot ng matinding galit ko. Mabuhay ka man o mamatay,
makakasama mo ako.” Sarili kong paraphrase ‘yan. Heto
talaga ang sinabi niya:
Sapagkat tayo’y hindi itinalaga ng Diyos sa galit, kundi

sa pagtatamo ng kaligtasan sa pamamagitan ng ating
Panginoong Jesu-Cristo, na namatay dahil sa atin,
upang tayo, maging gising o tulog man, ay mabuhay
tayong kasama niya. (1 Thessalonians 5:9-10 AB)
Gising o tulog man—ibig sabihin, buháy o patay—

mabubuhay pa rin akong kasama ang Diyos. Paano
mangyayari yun? Makasalanan ako. Wala ni isang araw sa
buhay ko na naka-abot ako sa mga pamantayan o standard
ng Diyos kung paano magmahal at mamuhay nang may
16
Come to the Rock
kabanalan. So, paano ito mangyayari? Paano masasabi ng

Diyos kay John Piper, “Buháy man o patay, makakasama
mo ako”?
Bago pa natapos ang tanong kong ito, sumagot na
agad ang Diyos. Ito’y dahil lamang kay Jesus. Jesus alone,
wala nang iba. Dahil sa kanyang kamatayan, wala na ang
matinding galit ng Diyos sa akin. Hindi dahil perpekto
ako’t walang kasalanan. Ito’y dahil ang mga kasalanan ko
at ang kaparusahang nararapat para sa akin ay inakong
lahat ng aking Tagapagligtas na si Jesu-Cristo. Siya ang
“namatay para sa atin.” Ito ang sinasabi ng kanyang
Salita. Ito ang dahilan kung bakit malaya na ako, at di na
pananagutin sa mga parusang nararapat sa mga kasalanan
ko. Tiyak na ligtas ako dahil sa awa at biyaya ng Diyos.
Kaya ang sabi niya, “Buháy man o patay, makakasama mo
ako.”
Ibang-iba ‘yan kumpara sa umasa lang sa tyansang
meron ako pagdating sa cancer—o di kaya, pagdating sa
coronavirus. Ito ang matatag na Batong kinatatayuan ko.
Hindi ito marupok. Hindi ito parang buhangin. Ganito
rin ang nais kong tayuan at asahan mo. Kaya ko naman
ito isinusulat.
17
MA A ASA HA N BA A NG BATONG ITO PARA L ANG SA

K A B I L A N G B U HAY ?
Pero hindi lang yun. Baka kasi may makabasa nito at
sabihin, “Kayong mga relihiyosong tao ay kuntento
nang makasumpong ng pag-asa para sa kabilang buhay.
Okay na kayo basta makasigurado kayong sa langit kayo
pupunta kapag namatay. Ngunit wala namang kinalaman
ang tinutukoy ninyong ‘sinasabi ng Diyos’ sa kasalukuyan.
Maaaring ang Diyos nga ang lumikha ng lahat at maaaring
maganda naman ang ending na isinulat niya para dito—
happily-ever-after. Pero paano na ang mga bagay na nasa
pagitan nito? Nasaan siya ngayon? Nasaan siya ngayong
mabilis ang paglaganap ng coronavirus?”
Well, talaga namang kinasasabikan kong maranasan
ang kagalakan sa presensya ng Diyos sa kabilang buhay,
billions of years ‘yan na walang katapusan. Kaysa naman sa
walang katapusang pagdurusa sa impiyerno. Para sa akin,
tama lang kung ganito tayo mag-isip. Pero ang sinasabi ko
ay ito: ang di-magigibang Bato na kinatatayuan ko ay siya
ring nais kong tayuan mo sa ngayon. Ito ay para sa ngayon!
Isang pandemic na dulot ng coronavirus ang
nararanasan natin ngayon, at lahat tayo ay apektado nito.
18
Come to the Rock
Kung hindi man itong coronavirus, pwedeng cancer na

babalik ulit. O di kaya’y kung mauulit ang nangyari sa
akin noong 2014—isang pulmonary embolism ang
muntik nang pumutok sa utak ko—at maaring iwan
akong di na kailanman makakapagsulat ulit nang kahit
ilang salita lang. O marami pang mga di-inaasahang
kalamidad na kayang-kaya akong ibagsak—pati ikaw—sa
anumang oras.
Ang Batong binabanggit ko ang siyang kinatatayuan
ko ngayon. Pwede ko itong sabihin dahil ang pag-asa ko
para sa kabilang buhay ay pinanghahawakan ko sa ngayon.
Ang sinasandalan ng pag-asa ko ay sa future pa. Ang para
sa ngayon ay ang experience ko ng pag-asang ito. At ang
ganitong karanasan ay mabisa’t makapangyarihan.
Hope is power. Malaki ang epekto nito para sa
ngayon. Ang pag-asang ito ang nagbibigay ng dahilan—sa
ngayon—kung bakit marami ang hindi nagpapakamatay.
Ito ang nagtutulak sa mga tao—sa ngayon—na bumangon
sa umaga para magtrabaho. Ito ang nagbibigay-kahulugan
sa pang-araw-araw na buhay—sa ngayon—kahit naka-
lockdown, naka-quarantine, at nakapirmi sa bahay. Pag-
asa ang nagpapalaya—sa ngayon—mula sa selfishness na
19
nakikita sa takot at kasakiman. Ito rin ang nagbibigay

ng lakas ng loob sa atin—sa ngayon—para magmahal,
magsakripisyo at gawin ang dapat gawin anuman ang
kahinatnan.
So, ‘wag mong basta-basta mamaliitin ang
pagpapahalaga’t paghahanda para sa kabilang buhay. Pwede
naman kasing kung anong ganda at tibay ng inaasahan mo
sa kabilang buhay, ay siya ring tamis at pakinabang ang
mararanasan mo sa buhay mo ngayon.
H I S FI N G E R S I N VI RU SES
Iyan ang pwede kong sabihin para depensahan ang sinabi
ng Diyos sa akin nang araw ng aking biopsy: “Buháy man
o patay, makakasama mo ako.” Ang ganyang pag-asa (sa
pamamagitan ng kamatayan at muling pagkabuhay ni
Jesus) ang dahilan kung bakit nais kong ibuhos ang buhay
ko ngayon para sa kapakanan ng iba—lalo na’t kung para
ito sa ikabubuti nila sa kabilang buhay. Dahil dito kaya
ako passionate na huwag sayangin ang buhay ko. Ito rin
ang tumutulong para hindi ako mag-urong-sulong sa mga
desisyon ko. Dahil dito kaya masigasig akong ipahayag ang
kadakilaan ni Jesu-Cristo. Dahil dito kaya masaya akong
20
Come to the Rock
gugulin ang lahat at ialay pati ang sarili ko (2 Corinthians

12:15) upang akayin ang lahat ng maaakay ko para
maranasan din nila ang walang hanggang kaligayahan.
Totoong pwede kong sabihin iyan. Pero kung may
tututol at sasabihing, “Ang Diyos ni John Piper ay
mahusay lang kung sa kabilang buhay ang usapan, at
hindi para sa buhay natin dito ngayon,” may ibang bagay
pang kinakailangang banggitin.
In fact, maaaring may ilang tututol sa susunod kong
sasabihin, “Whoa! Mukhang sobrang involved naman
yata ang Diyos sa buhay natin dito ngayon! So, parang
sinasabi mong may kapangyarihan ang Diyos, hindi lang
para ayusin ang future natin kundi para pakialaman din
ang mga virus. Sobra naman yata yun!”
N OT “ I ’ M FI N E , ” B UT “I FE E L FINE ”
Ganito ang gusto kong sabihin. Bago nakumpirmang

ako nga ay may cancer, ang karaniwang sagot ko sa mga
nangungumusta ng kalusugan ko ay, “Mabuti naman.”
Ngunit ngayon, iba na ang sagot ko. Sinasabi ko, “Mabuti
naman ang pakiramdam ko.” May pagkaka-iba. Isang
araw bago ako i-biopsy, sa pakiramdam ko, mabuti ako.
21
Kinabukasan, napag-alaman kong may cancer ako. Ibig

sabihin, hindi pala mabuti ang lagay ko. Kaya’t kahit
habang sinusulat ko ito, hindi ko alam kung mabuti ang
lagay ko. Mabuti ang pakiramdam ko. Iyan ang feeling
ko. Higit pa iyan sa kung ano ang deserved ko. Maaaring
hindi ko lang alam pero baka may cancer na pala ulit ako.
O baka meron na palang namumuong dugo sa katawan ko
(blood clot). O baka nahawaan na pala ako ng coronavirus.
What’s the point? Ito ang gusto kong tumbukin: ang
pinakadahilan kung bakit hindi natin dapat sabihing,
“Mabuti naman ako,” ay dahil ang Diyos lang ang
makapagsasabi kung mabuti nga tayo—sa ngayon. Para
sabihin mong, “Mabuti naman ako,” gayong di mo naman
talaga alam kung mabuti nga ang lagay mo, at hindi rin
ikaw ang may hawak ng kalusugan mo, ay para mo na ring
sinabing, “Pupunta ako bukas sa Chicago at may business
akong gagawin doon.” Ni wala ka ngang kamalay-malay
kung bukas ay buháy ka pa, paano mo masasabing
magagawa mo ang gusto mong gawin sa Chicago?
Ito ang sinasabi ng Bibliya tungkol diyan:
Makinig kayo sa akin, kayong nagsasabi, “Ngayon o

bukas ay pupunta kami sa ganito at ganoong bayan
22
Come to the Rock
at isang taon kaming mananatili roon, mangangalakal

kami at kikita nang malaki.” Ni hindi nga ninyo alam
kung ano ang mangyayari sa inyo sa araw ng bukas!
Ang buhay ninyo’y parang usok lamang, sandaling
lumilitaw at agad nawawala. Sa halip ay sabihin ninyo,
“Kung loloobin ng Panginoon, mabubuhay pa kami at
gagawin namin ito o iyon.” (James 4:13–15)
Kung uunawain natin ang mga talatang iyan, maglalahong

parang bula ang anumang kaisipang involved lang
ang Diyos sa mga bagay na may kinalaman sa kabilang
buhay. Ganito ang mangyayari sa mga opinyon natin—
maglalaho kapag tinamaan ng matinding init at liwanag
ng katotohanang mula sa Salita ng Diyos.
MA K AG AG AWA L A N G TAYO NANG AYON SA K ANYANG PASYA
Ang Batong kinatatayuan ko (na siya ring nais kong

tayuan mo) ay ang maaasahang tibay ng pagkilos ng
Diyos sa mundong ito ngayon, at magpakailanman. “Kung
loloobin ng Panginoon, mabubuhay tayo,” iyan ang sabi
ng Bibliya. Paano mo pa masasabing hindi involved o
walang kinalaman ang Diyos sa buhay natin ngayon?
Kaya hindi lang ito ang masasabi natin, “Mabuhay man
23
o mamatay, makakasama mo ang Diyos,” kundi pati na

rin ito, “Diyos ang magpapasya kung mabubuhay ka pa o
mamamatay ka na—ngayon din.”
At hindi lang kung mabubuhay o mamamatay. Higit
pa riyan ang kanyang involvement sa buhay natin. “Kung
loloobin ng Panginoon...gagawin namin ito o iyon.” Hindi
lang ang ilan sa mga gawain natin ang tinutukoy diyan,
kundi lahat. Ang Diyos ay totally involved sa buhay
natin. Totally, sa lahat-lahat. Itong kalusugan mang meron
tayo ngayon, o iyong karamdaman na maaaring dumapo
sa atin. Itong pagbagsak ng ekonomiya ngayon, o iyong
mangyayaring pag-ahon. Itong paghinga natin ngayon, o
pagtigil nito.
Ibig sabihin, habang hinihintay kong ma-biopsy
nang araw na iyon, maaaring sabihin ng Diyos sa akin (na
sinabi rin naman niya kinalaunan), “Huwag kang matakot.
Mabuhay ka man o mamatay, makakasama mo ako. At
habang buháy ka pa, walang maaring mangyari sa iyo nang
hindi ayon sa kung ano ang ipinasya ko. Wala! Nasa akin ang
desisyon kung mabubuhay ka pa. Nasa akin ang desisyon
kung mamamatay ka na. At habang hindi ko pa ipinasyang
mamatay ka, magagawa mo lang ang anumang bagay ayon
24
Come to the Rock
sa aking pasya. Sige, gawin mo na ang dapat mong gawin.”

Ito ang aking Sandigan—para sa ngayon, bukas, at
magpawalang-hanggan.
CO ME TO T HE R O C K
Sa librong ito, inaanyayahan kitang samahan mo ako

sa paglapit kay Jesu-Cristo. Siya ang Sandigan, hindi
magigiba. Umaasa ako na sa patuloy mong pagbabasa ay
lalo pang lilinaw ang tunay na kahulugan nito. Hangad
kong maipakita sa iyo kung paanong ang Diyos na nahayag
sa pamamagitan ni Cristo ang siyang Sandigan sa bahaging
ito ng kasaysayan natin—ngayong laganap ang coronavirus
sa buong mundo. Nais ko ring maituro sa iyo kung paano
tumayo sa kanyang makapangyarihang pag-ibig.
25
Chapter 2
A SO L I D F O UN DATI O N
kung tutuusin, wala namang halaga kung anuman

ang iniisip ko tungkol sa coronavirus—at ganun din sa
kung ano pa mang bagay. Ang mahalaga para sa ngayon
at kahit anong panahon ay kung ano ang iniisip ng Diyos.
At hindi niya ito inilihim. Ang bawat pahina ng Bibliya ay
relevant—may kaugnayan at kailangan natin—sa krisis na
kinakaharap natin ngayon.
S O L I D A N D S W E ET
Anumang sabihin ko ay tulad lang ng damo. Ang Salita ng

Diyos ay matigas na bato. “Ang damo ay nalalanta, at ang
27
bulaklak ay kumukupas, ngunit ang salita ng Panginoon

ay nananatili magpakailanman” (1 Peter 1:24–25). Sinabi
ni Jesus na ang Salita ng Diyos ay “hindi maaring masira”
(John 10:35 AB). Anumang sinabi ng Diyos ay “tunay na
makatarungan, patas at walang kinikilingan” (Psalm 19:9).
Kaya ito ang matibay na pundasyong kailangan natin sa
buhay. “Ang utos na ginawa mo’y walang hanggang mga
utos” (Psalm 119:152). Sinabi rin sa Matthew 7:24 na
ang pakikinig at pagtitiwala sa Diyos ay tulad ng “isang
lalaking matalino na nagtayo ng kanyang bahay sa ibabaw
ng bato,” hindi sa buhanginan.
Ang salita niya ay tulad ng isang payo na gugustuhin
mong pakinggan at sundin. “Mahusay ang kanyang payo at
kahanga-hanga ang kanyang karunungan” (Isaiah 28:29).
“Taglay niyang karunungan, hinding-hindi masusukat”
(Psalm 147:5). Anuman ang ipapayo ng Diyos tungkol
sa coronavirus, siguradong ito ay matatag, di-matitinag,
at tiyak na magtatagal. “Ang payo ng Panginoon
kailanman ay nananatili” (Psalm 33:11 AB). Ang “mga
paraan ng Diyos ay walang kapintasan” (2 Samuel 22:31).
Samakatuwid, ang mga salita niya’y matamis at
kanaisnais. “Mas kanaisnais pa ito kaysa gintong lantay, mas
28
A S o l i d F o u n d at i o n
matamis pa kaysa pulot ng pukyutan” (Psalm 19:10). Ganun

nga katamis ang buhay na walang hanggan: “Panginoon,
kanino pa po kami pupunta? Nasa inyo ang mga salitang
nagbibigay ng buhay na walang hanggan” (John 6:68).
Kaya nga, sa pinakamabuti o pinakamasama mang
panahon, ang mga salita ng Diyos ay nagdadala sa atin
ng kapayapaan at kagalakang di-matitinag. Sigurado tayo
rito. Panalangin kong lahat ng babasa ng librong ito ay
maranasan ang tulad ng naranasan ni prophet Jeremiah,
“Sa ganang akin ang iyong mga salita ay katuwaan at
kagalakan ng aking puso” (Jeremiah 15:16 AB).
At tandaan mo ito: ang tamis ng salita ng Diyos ay
hindi nawawala o nababawasan sa gitna ng ganitong
mapait na bahagi ng kasaysayan na niloob ng Diyos na
maranasan natin (bitter providence). Hindi magbabago
ang tamis nito lalo na kung natutunan na natin kung
paano “nalulungkot, gayong tayo’y laging nagagalak”
(2 Corinthians 6:10). Higit nating mauunawaan ang
kahulugan nito sa mga susunod na chapters. Ngunit heto
ang summary ng dapat nating malaman para matutunan
natin kung paano ba ang “nalulungkot pero laging
nagagalak”: ang kapangyarihan ng Diyos na maaaring
29
pumigil sa coronavirus—pero hindi niya ginagawa—ay siya

ring kapangyarihang magpapalakas sa iyo habang dinaranas
natin ang pandemic na ito. At hindi lang ito magpapalakas,
pinatatamis pa nga nito ang karanasan natin, gamit ang
pag-asa na ang mga layunin ng Diyos ay mabuti, maging
sa kamatayan—para sa nananampalataya sa kanya.
PA A N O MO MA L A L A MAN?
Kaya nga, ang tanong na mas higit na kailangang sagutin

ngayon ay ito, Paano mo malalaman na ang Bibliya ang
salita ng Diyos? Heto ang short answer ko diyan: dahil
maliwanag na nakikita sa Bibliya ang nagniningning
na kagandahan ng Diyos (divine glory), na siya namang
akmang-akma sa isang “God-shaped template” na
hinugis ng Diyos sa puso mo—gaya ng isang sprocket
na nakapasok ang ngipin sa isang gear, ng kamay na
nakapasok sa gwantes, ng isdang nasa tubig, ng pakpak na
nasa himpapawid, ng kahuli-hulihang pirasong bubuo ng
isang jigsaw puzzle.
Malamang na iniisip ng ilan, “Parang napaka-
mahiwaga, mystical, at subjective naman yata niyan. Bakit
ganyan ka kung sumagot?”
30
Ito ay dahil 50 years ago, noong nahihirapan pa akong

magpasya kung sa aling pundasyon ko itatayo ang buhay
ko, dun ko natuklasan na hindi pala uubra sa karamihan
yung mga scholarly at matagal nang mga paliwanag na
ginagamit para patunayang totoo na salita ng Diyos ang
Bibliya. Bakit? Dahil bagamat totoo at may naitutulong
naman ang mga ito, hindi naman ito maiintindihan
ng isang batang walong taong gulang, o ng una mong
makasalamuhang “no-read, no-write” na nakatira sa isang
village na nasa isang malayong kagubatan sa South Pacific,
o kahit pa ng isang ordinaryong Amerikano na walang
gaanong pinag-aralan. Subalit, mukhang obvious para sa
akin na nais ng Diyos na marinig rin ng mga taong tulad
nila ang salita ng Diyos upang maniwala rin sila—na hindi
parang tumatalon sila sa kawalan (leap into the dark).
BI B L I C A L FA I T H I S NOT A L E AP IN T H E DARK
Malinaw ang pananaw ng Bibliya ukol sa tunay

na pananampalataya. Hindi ito “leap in the dark.”
May patunay at pinagbabatayan ito. Tinawag itong
pananampalataya—hindi dahil wala itong pundasyon—
kundi dahil kalakip nito ang pagtitiwala. Hindi tinawag
31
ni Jesus na bulag ang mga believers; ang mga unbelievers

ang siyang bulag (Matthew 15:14). “Sa kanilang pagtingin
ay hindi sila nakakakita” (Matthew 13:13 AB). Ang
nakapagliligtas na pananampalataya sa salita ng Diyos ay
nakabatay sa “pagtingin.” Tunay na pagtingin.
Pagtingin saan? Ganito ang sagot ng Bibliya:
ginagawa ni Satanas ang lahat para bulagin ang isipan ng
mga unbelievers “upang hindi nila makita ang liwanag ng
Magandang Balita tungkol sa kaluwalhatian ni Cristo na
siyang larawan ng Diyos” (2 Corinthians 4:4).
Sa madaling salita, may isang uri ng liwanag na
nagmumula sa ebanghelyo—ang magandang balita
tungkol sa kuwento ng kaligtasang ayon sa Bibliya. Anong
uri ng liwanag? Ito ang liwanag “ng kaluwalhatian ni
Cristo na siyang larawan ng Diyos.” Hindi ito magical.
Hindi ito mystical, hindi mahiwaga na para bang
palilitawin ang isang bagay na wala naman talaga. Si Jesus,
sa kanyang pagka-Diyos at pagkatao, ay merong moral
and spiritual and supernatural glory—ito ang kanyang
kagandahan at kahalagahan at kadakilaan—na siyang
nagniningning mula sa salita ng Diyos. Kaya masasabi na
ang kaluwalhatian ni Jesu-Cristo ang nagpapatunay na
totoo ang Bibliya, ang nakasulat na salita ng Diyos.
32
G O D - S HA P E D T EMPL AT E IN YOU R SOU L

Ito ang dahilan kaya ko nasabing merong nagliliwanag na
divine glory sa pamamagitan ng Bibliya na akmang-akma
sa hinugis niyang “God-shaped template” sa puso mo. Sa
ganoong paraan, napatutunayan nito ang katotohanan at
kahalagahan ng Bibliya.
Oo, naniniwala akong meron ngang “God-shaped
template” sa puso ng bawat tao, kahit hindi ito direktang
pagkakilala sa Diyos. Ganito ang sinabi ng Bibliya tungkol
diyan, “Sapagkat ang maaaring malaman tungkol sa Diyos
ay maliwanag, dahil iyon ay ipinapahayag sa kanila ng
Diyos…Kahit na kilala nila ang Diyos, siya’y hindi nila
pinarangalan bilang Diyos…” (Romans 1:19, 21).
Itinuturo ng Bibliya na may kakayahan ang bawat
tao para sa ganitong pagkilala. Kaya naman ang lahat ay
may pananagutang makita ang kaluwalhatian ng Diyos na
inilagay niya sa mga nilikha niyang nakapaligid sa atin. “The
heavens declare the glory of God” (Psalm 19:1). Nararapat
natin itong kilalanin at ipagpasalamat. Gayon din, ang
Anak ng Diyos ang nagpapamalas ng kaluwalhatian ng
Diyos sa pamamagitan ng kanyang salita, at ang lahat ay
may pananagutang kilalanin ang kaluwalhatiang ito na
33
nakay Jesus, at sambahin siya. Sinabi nga ni apostle John,

“Nakita namin ang kaluwalhatiang tunay na kanya bilang
kaisa-isang Anak ng Ama” (John 1:14).
Ito ang dahilan kung bakit masasabing “self-
authenticating” ang kaluwalhatiang nagliliwanag sa salita
ng Diyos—ang Bibliya mismo ang pruweba na ito nga
ay salita ng Diyos. Ito rin ang nakapagbibigay sa atin ng
matibay na pundasyon para paniwalaan na ang Bibliya
nga ay mula sa Diyos.
TEC HN O LO GY VER SU S TAST E

Ang pagkilala natin sa kaluwalhatian ng Diyos na nasa
Bibliya ay hindi nalalayo sa kung paano natin malalaman
na ang honey ay tunay ngang honey. Maaring sabihin ng
science and technology na ang laman ng isang garapon
ay honey gamit ang chemical experiments—tulad ng
ginagawa ng mga biblical scholars kapag pinatutunayan
nilang ang Bibliya ay maaasahang totoo kahit sa paglipas
ng panahon. Ngunit ang karamihan sa atin ay hindi
naman mga scientists o scholars. Alam nating tunay na
honey ang honey kapag natikman natin ito.
Gayon din, may di-maipaliwanag na tamis ang
34
kaluwalhatian ng Diyos na nasa mensahe ng Bibliya.

Nangungusap ito sa atin sa paraang alam nating tanging
Diyos ang maygawa. “O kay tamis na namnamin ang
utos mong ibinigay, matamis pa kaysa pulot lasa nitong
tinataglay!” (Psalm 119:103). “Oh, taste and see that the
Lord is good!” (Psalm 34:8). Ito ang tunay na pagtingin at
pagtikim. Hindi ito kathang-isip. Nakikita at natitikman
nito kung ano ang tunay.
YES TO T HE R O C K OF OU R C OMFORT
Kaya naman nung sinabi ni Jesus, “Hindi maaaring

ipawalang-bisa ang sinasabi ng kasulatan” (John 10:35), at
nung sinabi ni apostol Pablo, “Ang lahat ng Kasulatan ay
kinasihan ng Diyos” (2 Timothy 3:16), at nung sinabi ni
apostol Pedro na ang Bibliya ay “ipinahayag ng mga taong
nasa ilalim ng kapangyarihan ng Espiritu Santo” (2 Peter
1:21)—maging ang ating mga puso’y makapagsasabing,
Yes! Nakita at natikman na natin ito. Alam natin. At ang
nalalaman natin ay may katibayan. Hindi ito pagtalon
lang sa kawalan—a leaping in the dark.
Sumasabay ang puso natin sa pagsigaw ng tulad nito,
“Totoo ang lahat ng inyong salita” (Psalm 119:160 ASD).
35
“Ang salita mo, O Yahweh, di kukupas, walang hanggan,

matatag at di makilos sa rurok ng kalangitan” (Psalm
119:89). “Ang lahat ng salita ng Diyos ay mapananaligan”
(Proverbs 30:5).
Kung ito ang mararanasan natin, walang katulad
na ginhawa ang babalot sa atin, dala ng buung-buong
katotohanan ng Salita ng Diyos—maging sa panahong
ito ng coronavirus. “Kapag ako ay ginugulo ng maraming
suliranin, ang wagas na pag-ibig mo ang umaaliw sa akin”
(Psalm 94:19). “Tinutulungan niya, mga nagdurusa at
di binibigo ang walang pag-asa. Ang taong matuwid,
may suliranin man, sa tulong ni Yahweh, agad maiibsan”
(Psalm 34:18-19).
Walang sinuman ang makapagbibigay ng ginhawa sa
mga puso nating gulong-gulo sa pandemic na ito tulad sa
paraang ibinibigay ng Diyos. Ang hatid niyang ginhawa
ay hindi mayayanig, hindi matitinag—isa itong malaki at
matibay na Bato sa gitna ng hampas ng unos sa buhay
natin. Nagmumula ang ginhawang ito sa kanyang salita,
sa Bibliya.
36
Chapter 3
THE R O C K I S R I G H TEO U S
para siya’y maging batong sandigan natin, ang

Diyos dapat ay matuwid. Ang Batong hindi matuwid
ay isang guni-guni o ilusyon lang. Ang kauna-unahang
nayayanig ng isang global pandemic na tulad nito ay ang
kumpiyansa natin na ang Diyos ay matuwid, banal, at
mabuti. Kung ang Diyos ay hindi mabuti sa nangyayaring
pandemic na ito, wala tayong Batong masasandigan.
Kaya dapat nating itanong, “Ano nga ba ang kabanalan
at katuwiran at kabutihan ng Diyos?” Dahil kung hindi
natin alam kung ano ang mga ito, paano natin malalaman
kung tuluyan na ngang nagiba ng coronavirus outbreak
37
ang paniniwala natin? O paano natin malalaman kung

ang mga ito nga ang mga di-magigibang pundasyon ng
Batong nagliligtas sa atin?
Titingnan natin ngayon kung ano ang inilalahad ng
Bibliya tungkol sa kabanalan, katuwiran, at kabutihan
ng Diyos. Hindi magkakapareho ang mga katangiang
ito, pero magkakakabit ang mga ito at hindi pwedeng
paghiwa-hiwalayin. Simulan natin sa kabanalan ng Diyos.
Ano ang ibig sabihin nito?
TR A N S C EN D E N T, I NFINIT E WORT H
Sa Old Testament, ang salitang “kabanalan” ay galing sa
idea ng pagiging hiwalay o bukod (separate)—naiiba at
nakahiwalay sa bagay na pangkaraniwan o ordinaryo. At
kapag ito ay in-apply sa Diyos, ang pagiging hiwalay na ito
ay nangangahulugang wala siyang katulad. Tulad niya ang
isang diyamanteng walang katumbas ang halaga. Pwede
nating gamitin ang salitang transcendent sa ganitong
klaseng pamumukod-tangi ng Diyos. Dahil nga sobrang
kakaiba ang Diyos, walang anumang bagay na matatawag
na reality ang makakaabot sa kataasan niya. Siya ang
pinakamataas at pinakamahalaga sa lahat.
38
The Rock Is Righteous
Pinagsabihan ng Diyos si Moises nang hampasin

niya ang bato sa halip na kausapin ayon sa utos ng Diyos:
“Kulang ang inyong pananalig sa akin na maipapakita
ko sa mga Israelita na ako’y banal” (Numbers 20:12). Sa
madaling salita, itinuring ni Moises ang awtoridad ng
Diyos na parang tao lang na pwedeng balewalain, sa halip
na siyang pinakamataas at dapat pagkatiwalaan nang higit
sa lahat.
Gaya din sa Isaiah 8:12-13, sinabi ng Diyos kay
Isaiah, “Huwag kayong matatakot sa kinakatakutan
nila, at huwag kayong kabahan. Ako, ang Panginoong
Makapangyarihan, ay dapat ninyong kilalaning banal. Ako
ang dapat ninyong katakutan” (ASD). Sa madaling salita,
hindi natin dapat ihalo ang Diyos sa mga karaniwang
bagay na kinatatakutan at pinangangambahan natin. Ang
pagtrato natin sa kanya ay hindi dapat tulad ng sa iba—
merong banal na pagkatakot na higit sa lahat. Iyan ang ibig
sabihin ng transcendent.
Kaya nga, ang kabanalan ng Diyos ay ang katotohanang
nakatataas at nakahihigit siya sa lahat ng bagay, at
napakalayo ng pagitan niya sa mga ito. Walang sasapat na
pwedeng itulad o iparehas sa kanya. Nangangahulugan ito
39
na hindi siya nakadepende sa kahit ano para sa kanyang

existence. Self-existent siya, wala siyang pinagmulan. So,
wala siyang anumang kailangan, at wala siyang kailangang
asahan. Walang kulang sa kanya. Kumpleto. Perpekto.
Samakatuwid, siya ang pinakamahalaga sa lahat at siya ring
pinanggagalingan ng lahat ng bagay at anumang halagang
meron ang mga ito.
H I G I T SA L A HAT N GU NIT H IND I NAG-IISA
Kung sinasabi nating walang makaaabot sa pagiging higit

ng Diyos sa lahat ng bagay, hindi ito nangangahulugang
wala siyang pag-ibig at gusto niya lang na mapag-isa.
Mapapatunayang biblikal ang matagal nang doktrina
tungkol sa Trinity kahit suriin mo pang mabuti. Ang
Diyos ay nag-eexist sa tatlong personang pare-parehong
Diyos. Ngunit ang tatlong ito ay isa—iisang divine
essence o pagka-Diyos. Isa lamang ang Diyos. Hindi tatlo.
Ngunit ang isang Diyos na ito—Ama, Anak, at Espiritu—
ay nagkakaisa. Hindi natin ito lubos na mauunawaan—
mysterious—pero totoo ito. Bawat isa sa kanila ay walang
simula at walang katapusan. Bawat isa sa kanila ay tunay
na Diyos.
40
So, ang kabanalan ng Diyos—na sinabi ko kaninang

tumutukoy sa kadakilaan niya at pagkakaroon niya
ng halagang di maaabot at higit sa lahat (transcendent
worth)—ay hindi nangangahulugang gusto niya lang
mapag-isa at dahil sa taas niya’y wala siyang kakayahang
magmahal. Kilala at minamahal ng Diyos Ama ang
Diyos Anak (Mark 1:11; 9:7; Colossians 1:13). Perpekto,
kumpleto, at walang hanggan ang pag-ibig na iyan.
Minamahal ng Diyos Anak ang Diyos Ama (John 14:31).
Perpekto, kumpleto, at walang hanggan din ang pag-ibig
na iyan. Ang Banal na Espiritu ang perpekto, kumpleto,
at walang hanggang expression ng pagkakakilala at
pagmamahal ng Ama at ng Anak sa bawat isa.
Bakit ito mahalagang pag-usapan? Dahil ang
perpektong relasyon ng bawat isang persona sa Trinity
ay mahalaga o essential sa pagiging punô at perpekto
at kumpleto ng Diyos. Ito ay essential sa kanyang
kahalagahan at kagandahan at kadakilaang hindi
mapapantayan (transcendent)—kaya naman ito rin ay
masasabing essential sa kanyang kabanalan.
41
N A K A K A B I T A N G K ABANAL AN NG D IYOS SA K ANYANG KATUW I R AN
Meron pang kulang sa nakita nating paliwanag tungkol sa

kabanalan ng Diyos na kailangan din nating tingnan. Ang
sinasabi ng Bibliya tungkol sa kabanalan ng Diyos ay hindi
lamang patungkol sa transcendence, kundi patungkol din
sa morality (o usaping tungkol sa kung ano ang tama at
mali, kung ano ang mabuti at masama). Ang kabanalan ay
hindi lamang tumutukoy sa pagiging hiwalay at pagiging
higit sa lahat. Kasama rin dito ang pagiging matuwid.
Dito tayo ngayon magkakaroon ng tanong na may
malaking epekto sa pagtingin natin sa koneksyon ng
coronavirus sa Diyos: Kung ang katuwiran ay paggawa ng
matuwid at ang paggawa ng matuwid ay nagpapahiwatig
na merong sinusunod na pamantayan kung ano ang tama,
ano ngayon ang sinusunod na pamantayan ng Diyos kung
katuwiran niya ang pag-uusapan?
Bago pa likhain ng Diyos ang lahat, walang ibang
pamantayan maliban sa Diyos. Walang anumang bagay na
hiwalay sa kanya ang kailangan niyang sundin.
Bago pa likhain ng Diyos ang lahat, ang Diyos lamang
ang maituturing na reality, walang iba maliban sa kanya.
Kaya kung ang Diyos lamang ang nandoon, paano natin
42
masasabing tama ang gagawin ng Diyos? Yun ay, paanong

nasasaklawan ng kabanalan ng Diyos hindi lamang ang
kanyang transcendence kundi pati na rin ang kanyang
righteousness?
Heto ang sagot: ang pamantayan ng katuwiran
ng Diyos ay walang iba kundi ang Diyos mismo. Ang
prinsipyong nasa Bibliya na nagsisilbing pundasyon nito
ay ito: “Hindi niya maaaring itakwil ang kanyang sarili”
(2 Timothy 2:13). Wala siyang gagawing anuman na
salungat sa kanyang walang katumbas na kahalagahan at
kagandahan at kadakilaan. Ito ang sukatan ng kung ano
ang tama at matuwid para sa Diyos.
Ibig sabihin, ang moral dimension (kung ano ang
tama at mali) ng kabanalan ng Diyos—ang katuwiran
niya—ay ang kanyang di-matitinag na commitment na
gawin ang lahat nang nakaayon sa kanyang kahalagahan
at kagandahan at kadakilaan. Anumang damdamin
ng Diyos, anumang isipin niya, anumang sabihin
niya, anumang gawin niya ay laging consistent sa di-
matutumbasang kahalagahan at kagandahan ng kanyang
transcendent fullness. Kung isasantabi ng Diyos ang
kanyang kahalagahan o kagandahan o kadakilaan, hindi
43
ito magiging tama. Masisira ang pinaka-sukatan o ultimate

standard ng lahat. Hindi na siya magiging matuwid.
N A K A K A B I T A N G K AT U WIRAN NG D IYOS SA K ANYANG KABUTI HAN
Ang kabutihan ng Diyos ay hindi kaparehas ng kanyang

kabanalan at katuwiran. Pero magkakabit ito dahil
ang kanyang kabanalan ay nag-uumapaw patungo sa
kabutihan, at ang kanyang katuwiran ang gumagabay sa
pagdaloy nito. Hindi sila salungat sa isa’t isa.
Ang kabutihan ng Diyos ay ang natural niyang
hangaring maging sagana sa pagbibigay—na gawin kung
ano ang makakabuti sa mga taong nilikha niya. Itong
transcendent fullness at pagiging perpekto ng Diyos—
ang kabanalan niya—ay tulad ng isang umaapaw na
fountain. Kaya natural sa kanya na hangaríng maging
mapagbigay. Hindi needy ang Diyos. Kaya naman,
hindi niya pinagsasamantalahan at inaabuso ang iba para
mapunan ang anumang kakulangan sa sarili niya. Sa halip,
ang kanyang natural na kagustuhan ay ang makapagbigay,
at hindi ang makakuha. “Hindi rin siya nangangailangan
ng anumang tulong o paglilingkod ng tao, sapagkat siya
mismo ang nagbibigay ng buhay, hininga at lahat ng bagay
44
sa sangkatauhan” (Acts 17:25).

Ngunit hindi pwedeng tanggalin ang koneksyon
ng kanyang kabutihan sa kanyang katuwiran. Hindi ito
ibinubuhos sa atin sa paraang lalabag sa kanyang walang
katumbas na kahalagahan at kabutihan at kadakilaan.
Kaya naman magkasama sa expression ng katuwiran ng
Diyos ang kabutihan pati na rin ang kaparusahan sa huling
araw. Kapag pinarusahan ng Diyos sa impyerno ang mga
di-nagsisisi, hindi kabutihan ang ibinibigay niya sa kanila.
Pero hindi siya tumitigil sa pagiging mabuti. Nasusunod
ang kanyang kabanalan at katuwiran sa paggawad niya ng
kanyang kabutihan.
Kaya gayon na lamang ang pagdaloy ng kabutihan niya
sa mga may takot at tiwala sa kanya na pangangalagaan
sila. “Oh, how abundant is your goodness, which you have
stored up for those who fear you and worked for those
who take refuge in you” (Psalm 31:19).
Ang ganitong klaseng pagkilala at pananampalataya
ay hindi nangangahulugang karapat-dapat na tayo sa
kabutihan ng Diyos. Totally dependent tayo, limitado,
makasalanan. Wala tayong matatanggap galing sa Diyos
na pwede nating sabihing karapat-dapat tayo na makuha
45
ito. Ang kabutihan ng Diyos ay laging libre at undeserved.

Kung ganoon, bakit lalong ipinapakita ng Diyos ang
saganang kabutihan niya sa mga may takot at tiwala sa
kanya? Dahil ang ganitong pagkilala at pananampalataya ay
nagpapakita ng kahalagahan at kagandahan at kadakilaan
ng Diyos (Romans 4:20). Kaya naman inuudyukan ang
Diyos ng kanyang katuwiran para kilalanin ang mga
saloobing nagbibigay-karangalan sa Diyos.
A N O N A MA N N G AYO N ANG MASASAB I NAT IN T U NGKOL SA

CO R O N AVI R U S ?
Sa susunod na chapter, titingnan naman natin ang
tungkol sa sovereignty ng Diyos, na siyang nakakaalam at
namamahala sa lahat ng bagay. Ngunit mula sa mga nakita
natin sa chapter na ito, hindi natin pwedeng basta-basta
sabihin na ang pakikialam ng Diyos sa coronavirus ay
kumokontra sa kabanalan o katuwiran o kabutihan niya.
Hindi pwedeng maging padalus-dalos tayo na sabihin na
ang paghihirap na dinaranas nating mga tao ay ebidensiya
na ang Diyos ay hindi matuwid. Hindi rin pwedeng isipin
nating tumigil na ang kabanalan at kabutihan ng Diyos sa
kanyang pamamalakad sa mundong ito.
46
Lahat tayo ay makasalanan. Walang exempted.

Ipinagpalit nating lahat ang nagniningning na ganda ng
kahalagahan at kagandahan at kadakilaan ng Diyos sa
mga bagay na mas nae-enjoy natin (Romans 1:23; 3:23).
Ito ay nakahihiyang paglapastangan sa dangal ng Diyos,
iyan man ang nararamdaman natin o hindi. Dahil dito,
karapat-dapat tayong parusahan. Nararapat lang tayong
bagsakan ng banal at matinding galit ng Diyos dahil sa
paglapastangan natin sa karangalan niya. “By nature
children of wrath” (Ephesians 2:3), iyan ang sinasabi ng
Bibliya tungkol sa kalagayan natin. Ibig sabihin, banal at
nasa katuwiran pa rin ang Diyos kung ipagkakait niya ang
kabutihan niya sa atin.
Dahil diyan, ang coronavirus ay hindi nagtuturo sa
atin ng salungat sa kabanalan at katuwiran ng Diyos o ng
kakulangan sa kabutihan sa Diyos. Ang ating Sandigan,
sa mga araw nating punô ng hirap, ay hindi tumatalikod
sa kanyang katuwiran, at hindi rin niya hinuhubad
ang kanyang kabanalan. “Walang banal na gaya ng
Panginoon; sapagkat walang iba maliban sa iyo, walang
batong gaya ng aming Diyos” (2 Samuel 2:2 AB). Ang
ating Batong Sandigan ay hindi guni-guni o ilusyon lang.
47
Chapter 4
SOVER EI G N OVER A L L
sa chapter 2, ginamit ko yung term na “bitter

providence,” o mapait na karanasang niloob ng Diyos. Sa
tingin ko, ganyan nga itong coronavirus. Hindi naman
blasphemy o paglapastangan sa Diyos kung sasabihin
nating may ginagawa siya na “bitter” o mapait. Makikita
natin sa Bibliya kung paanong si Naomi, ang biyenan
ni Ruth, ay nabiyuda, namatayan ng dalawang anak, at
nawalan ng isang manugang dahil sa taggutom. Ang sabi
niya:
Pinapait ng Makapangyarihang Dios ang buhay ko.

Pag-alis ko rito ay nasa sa akin ang lahat, pero ibinalik
49
ako ng Panginoon nang walang-wala...Pinahirapan

ako ng Makapangyarihang Panginoon. (Ruth 1:20-
21 ASD)
Hindi naman nagkamali sa pagkakasabi si Naomi diyan—

hindi siya nagsinungaling, hindi niya pinagbintangan ang
Diyos. Ito ay pawang katotohanan, mapait na katotohanan.
Yung “bitter providence” ay hindi panlilibak sa kalooban
ng Diyos, kundi paglalarawan lang ng katotohanan.
Sinabi ko rin sa Chapter 2 na ang tamis ng salita ng
Diyos ay hindi nababawasan sa gitna ng ganitong mapait
na ginagawa ng Diyos (bitter providence)—lalo na kung
natutunan na natin kung paanong tayo’y “nalulungkot,
gayong tayo’y laging nagagalak” (2 Corinthians 6:10). Sinabi
ko na babalikan natin kung paano matututunan ito. At
sinabi ko ang summary ng paliwanag ko: Ang kapangyarihan
ng Diyos na maaaring pumigil sa coronavirus—pero hindi
niya ginagawa—ay siya ring kapangyarihang magpapalakas
sa iyo habang dinaranas natin ang pandemic na ito. Kung
alam natin ito, napakalaki ng magiging epekto nito sa
buong buhay natin. So ang tanong, totoo ba ito?
50
Sovereign over All
KU N G A N O A N G G U ST U H ING GAWIN NG D IYOS, GINAGAWA NI YA
Gusto kong ipakita sa chapter na ito ang katotohanang

ang Diyos ang namamahala sa lahat ng bagay, at siya
ring nakakaalam ng lahat ng bagay (all-governing and all-
wise). Siya ay sovereign, ang gusto niyang mangyari ang
nasusunod sa lahat ng nangyayari ngayon sa coronavirus.
Gusto kong ipakita na ito ay napakagandang balita para
sa atin—na ito nga ang kailangan nating matutunan para
maranasan ang sarap ng nasa piling ng Diyos sa gitna
ng mga mapapait na karanasang ipinadala niya sa buhay
natin (bitter providences).
Kapag sinabi natin na ang Diyos ang namamahala
sa lahat, sinasabi rin nating siya ay sovereign. Kapag
sinabi nating sovereign ang Diyos, ibig sabihin nito ay
kaya niyang gawin, at tunay ngang ginagawa niya, ang
lahat ng napagpasyahan niyang gawin. Ginagamit ko
yung salitang “napagpasyahan” kasi naniniwala akong
may mga kagustuhan o desires ang Diyos na hindi niya
pinagpapasyahang gawin. Iyon ay dahil nga hindi niya
desisyon na aksyunan ang mga kagustuhan niyang iyon.
Hindi niya hinahayaang umabot ang ilan sa kanyang mga
kagustuhan sa puntong isasagawa niya ang mga ito.
51
Halimbawa, tingnan natin ang Lamentations 3:32-33:
Ngunit bagaman siya’y sanhi ng kalungkutan,

siya’y mahahabag ayon sa kasaganaan ng kanyang
tapat na pagmamahal;
sapagkat hindi niya kusang pinahihirapan (ESV, afflict
from his heart)
o ang mga anak ng mga tao ay sinasaktan man.
(AB)
Siya nga’y nagdadala ng pighati sa atin, pero “not…from

his heart” (ESV). Sa tingin ko, ibig sabihin nito ay merong
mga aspeto sa karakter ng Diyos (kung ano ang nasa puso
niya) na ayaw tayong parusahan at ayaw tayong bigyan ng
pighati at paghihirap. Gayunpaman, may mga aspeto rin
ng karakter ng Diyos na kailangang ipakita ang kabanalan
at katarungan niya. Iyon ang dahilan kaya siya nagdadala
ng paghihirap sa buhay natin.
Ang Diyos ay hindi nagdadalawang-isip (double-minded).
Merong perpektong ganda at ayos kung paano natin
nakikita ang lahat ng katangian ng Diyos na nagtutugma-
tugma. Pero hindi ibig sabihin na hindi kumplikado ang
Diyos at madali natin siyang maiintindihan. Ang kabuuan
52
Sovereign over All
ng karakter ng Diyos ay maihahalintulad sa isang areglo ng

musika na pang-orchestra, pang-maramihang instrumento
at hindi pang-solo lang.
So kapag sinabi kong ang ibig sabihin ng sovereignty
ng Diyos ay kaya niyang gawin, at tunay ngang ginagawa
niya, ang lahat ng napagpasyahan niyang gawin, ano pa
ang ibig sabihin nito? Walang anumang kapangyarihang
hindi nagmula sa kanya ang makapipigil o makasisira
sa kalooban niya. Kapag pinasya niyang mangyari ang
isang bagay, mangyayari nga ito. O sa madaling salita,
nangyayari ang lahat ng bagay dahil sa kalooban at pasya
ng Diyos na mangyari ang mga ito.
S OVE R EI G N T Y N G D IYOS NA SAKOP ANG L AH AT
Itinuturo ni Isaiah na ito ay bahagi ng pagka-Diyos ng Diyos:
Ako lang ang Dios,

at wala nang iba pang katulad ko.
Sa simula pa lang,
sinabi ko na ang mga mangyayari sa hinaharap.
Ang aking mga inihayag ay magaganap,
at gagawin ko ang lahat ng gusto kong gawin.
(Isaiah 46:9–10 ASD)
53
Ang ibig sabihin ng pagiging Diyos ay ang kapangyarihang

magawang mangyari ang lahat ng kanyang binalak na
mangyari. Hindi lang inihahayag ng Diyos ang mga
mangyayari sa hinaharap, titiyakin niyang mangyayari ang
mga ito. Inihahayag ng Diyos ang kanyang salita, at sinasabi
niya na “nagbabantay ako para tiyaking matutupad ang
mga sinabi ko” (Jeremiah 1:12 ASD).
Dahil sa mahirap na karanasan ni Job, nasabi niya,
“Alam kong ang lahat ng bagay ay kaya ninyong gawin, at
walang makakapigil sa lahat ng inyong balakin” (Job 42:2).
O katulad din ng natutunan ni Nebuchadnezzar noong
napahiya at naibaba siya dahil sa awa ng Diyos sa kanya:
Balewala ang mga tao sa mundo kung ikukumpara sa

kanya.
Ginagawa niya ang nais niya sa mga anghel sa langit
at sa mga tao sa lupa.
Walang makakatutol o makakahadlang sa kanya.
(Daniel 4:35 ASD)
O ang sabi ng sumulat ng Psalm 135:

Ginagawa ng Panginoon ang anumang nais niya
sa langit, sa lupa, sa dagat at sa kailaliman nito.
(Psalm 135:6 ASD)
54
Sovereign over All
O ayon sa summary ni apostle Paul:
Ginagawa ng Dios ang lahat ng bagay ayon sa plano

niya at kalooban. (Ephesians 1:11 ASD)
“Lahat ng bagay.” Hindi ilan lang, kundi lahat. At ito

ay “ayon sa plano niya at kalooban,” hindi dahil sa kung
anumang dahilan o kapangyarihang hindi galing sa kanya.
Sa madaling salita, sakop ng sovereignty ng Diyos
ang lahat ng bagay at lahat ng bagay ay apektado nito.
Ang kapangyarihan ng Diyos ang nasusunod sa lahat ng
nangyayari sa mundo natin. Sumusunod sa kanya ang
hangin (Luke 8:25), kidlat (Job 36:32), niyebe o snow
(Psalm 147:16), mga palaka (Exodus 8:1–15), niknik
at lamok (Exodus 8:16–19), langaw (Exodus 8:20–32),
balang o locust (Exodus 10:1–20), mga pugo (Exodus
16:6–8), mga bulate (Jonah 4:7), mga isda (Jonah 2:10),
mga ibong maya (Matthew 10:29), damo (Psalm 147:8),
mga halaman (Jonah 4:6), ang taggutom (Psalm 105:16),
ang araw (Joshua 10:12–13), mga rehas ng kulungan
(Acts 5:19), ang pagkabulag (Exodus 4:11; Luke 18:42),
ang pagkabingi (Exodus 4:11; Mark 7:37), pagkalumpo
(Luke 5:24-25), lagnat (Matthew 8:15), lahat ng sakit
55
(Matthew 4:33), ang mga gagawin at pati pagbiyahe

ng mga tao (James 4:13–15), ang puso ng mga hari
(Proverbs 21:1; Daniel 2:21), mga bansa (Psalm 33:10),
mga mamamatay-tao (Acts 4:27–28), at ang patay na
espirituwal na kalagayan natin (Ephesians 2:4–5)—lahat
ito ay sumusunod sa sovereign will ng Diyos.
H I N D I PA N A HO N PA RA MAGING SE NT IME NTAL T U NGKOL SA DI YOS
Kung gayon, ang coronavirus ay ipinadala sa atin ng Diyos.

Hindi ito ang panahon para maging sentimental tungkol
sa mga paniniwala natin tungkol sa Diyos. Ito ay isang
panahong nararanasan natin ang pait (a bitter season). Ang
panahong ito ay itinakdang mangyari ng Diyos. Siya pa
rin ang namamahala rito. At siya rin ang tatapos nito.
Walang bahagi ng panahong ito ang labas sa pagkilos niya.
Hawak niya ang buhay at kamatayan. Hindi nagkasala si
Job (Job 1:22) nung sinabi niyang:
Ipinanganak akong walang dala at mamamatay din

akong walang dala. Ang Panginoon ang nagbigay
ng lahat ng mayroon ako at ang Panginoon din ang
kumuha nito. Purihin ang pangalan ng Panginoon!”
(Job 1:21 ASD)
56
Sovereign over All
Ang Diyos ang nagbigay. Ang Diyos din ang kumuha.

Kinuha ng Diyos ang sampung anak ni Job.
Sa harap ng Diyos, walang sinuman ang may
karapatang magmay-ari ng kanyang buhay. Bawat
paghinga natin ay grasya sa atin ng Diyos, regalo niya.
Hindi natin pag-aari at wala tayong karapatang angkinin
ang bawat pintig ng puso natin. Pagkatapos ng lahat, ang
buhay at kamatayan ay nasa kamay pa rin ng Diyos:
Tingnan ninyo ngayon, ako, samakatuwid ay Ako nga,

at walang diyos liban sa akin;
ako’y pumapatay at ako’y bumubuhay;
ako’y sumusugat at ako’y nagpapagaling;
at walang makakaligtas sa aking kamay.
(Deuteronomy 32:39 AB)
Kung gayon, habang pinag-iisipan natin ang kahihinatnan

natin sa panahong ito ng coronavirus—o kahit anumang
sitwasyon na malalagay sa panganib ang buhay natin—
sinasabi ni James sa atin kung paano tayo dapat mag-isip
at magsalita:
Sa halip ay sabihin ninyo, “Kung loloobin ng
Panginoon, mabubuhay pa kami at gagawin namin ito
o iyon.” (James 4:15)
57
Kung loloobin ng Diyos, mabubuhay pa tayo. Kung hindi,

hindi na.
Hindi ko nga masabi kung buhay pa ako sa panahong
ma-publish ang librong ito. Mayroon akong kamag-anak
na infected na ng coronavirus. Ako ay 74 years old na,
at may namumuong dugo sa mga bagà ko, at paminsan-
minsan ay sumusumpong ang bronchitis ko. Pero hindi
ang mga ito ang magpapasya para sa buhay ko. Ang Diyos
ang magpapasya. Magandang balita ba ito para sa atin? Oo
naman. Sa susunod na chapter, susubukan kong ipakita sa
inyo kung bakit ito magandang balita.
58
Chapter 5
THE SW EETN ESS O F H I S RE IG N
bakit ko naman tatanggapin yung sovereignty ng

Diyos pagdating sa coronavirus na magandang balita sa
buhay ko at isang matamis na katuruan? Ang sinabi kong
sikreto rito ay yung matutunan natin na ang kapangyarihan
ng Diyos na maaaring pumigil sa coronavirus, pero hindi
niya ginagawa, ay siya ring kapangyarihang magpapalakas
sa atin habang dinaranas natin ang pandemic na ito.
Kumbaga, kapag pinilit natin na alisin sa karakter ng
Diyos na sovereign siya at kontrolado niya pati ang
kahirapan, binabalewala natin ang sovereignty niya na
siyang nagpapakita na kaya niyang gawin ang lahat para
sa ikabubuti.
59
H I N D I “G O O D N E W S ” KU NG A AL ISIN ANG D IYOS SA

K A N YA N G T R O N O
Ang sovereignty ng Diyos na namamahala at may

kapangyarihan sa lahat ng sakit ay siya ring kapangyarihan
na magtatawid sa atin sa kawalan. Ang sovereignty ng Diyos
na may kapangyarihang bumawi ng buhay ay siya ring
kapangyarihan na lumupig sa kamatayan at naghahatid sa
bawat anak ng Diyos patungong langit, patungo sa piling
ni Cristo. Hindi “good news” ang isipin na si Satanas, o
anumang sakit, o kapalaran, o pagkakataon lamang ang may
huling pasya sa buhay ko. Hindi masarap pakinggan ‘yan.
Ang “good news” ay ito—ang Diyos ang naghahari
sa lahat. Bakit kamo? Kasi ang Diyos ay mabuti, banal,
at makatarungan. At siya ang may alam ng lahat at
hindi nagkukulang sa karunungan. “Pero ang Dios ay
hindi lang nagtataglay ng karunungan, nasa kanya rin
ang kapangyarihan, at siya lang ang nakakaunawa kung
ano ang dapat gawin” (Job 12:13 ASD). “Ang kanyang
karunungan ay walang hangganan” (Psalm 147:5 ASD).
“O ang kalaliman ng mga kayamanan ng karunungan
at ng kaalaman ng Diyos!” (Romans 11:33 AB). Ang
pinakananais niya ay ang “maipakilala ngayon sa mga
60
The Sweetness of His Reign
pinuno at mga maykapangyarihan sa sangkalangitan ang

walang hanggang karunungan ng Diyos” (Ephesians 3:10).
Hindi nagugulat ang Diyos. Hindi siya nalilito
o naguguluhan. Ang kanyang walang hanggang
kapangyarihan ay nanggagaling din naman sa kanyang
walang kupas na kabanalan at katarungan at kabutihan—
at karunungan. At isipin natin, lahat ng mga katangian
na iyan ng Diyos ay para sa ikabubuti ng lahat ng
nananampalataya sa kanyang Anak na si Jesu-Cristo.
Kung ano ang layunin ng Diyos sa kanyang pagpapadala
kay Jesus upang mamatay para sa mga makasalanan ay
may malaking koneksyon sa coronavirus.
PA A N O N G T I N I YA K NG D IYOS NA MAPAPASA AT IN “ANG L AHAT

N G BAG AY ”
Heto yung koneksyon na sinasabi ko. Makikita ito sa

Romans 8:32: “Kung ang sarili niyang Anak ay hindi niya
ipinagkait, sa halip ay ibinigay para sa ating lahat, hindi
kaya niya ibibigay nang masagana sa atin ang lahat ng
bagay?” Ibig sabihin, yung willingness ng Diyos na ipadala
ang kanyang Anak para ipako sa krus bilang kapalit natin
ay kanyang pagdedeklara at pagpapatunay na gagamitin
61
niya ang lahat ng kanyang kapangyarihan para “ibigay sa

atin ang lahat ng bagay.” Basahin natin yung rhetorical
question: “Hindi kaya niya ibibigay nang masagana sa atin
ang lahat ng bagay?” Obvious na ang sagot ay: “Siyempre
naman!” Ginarantiyahan ito ng dugo ng kanyang Anak.
Pero ano ba itong “lahat ng bagay”? Ito ang mga bagay
na kailangan natin para gawin ang kalooban ng Diyos,
papurihan ang pangalan niya, at dalhin tayo sa lubos na
kasiyahan sa presensya niya.
Kung titingnan natin ang mga kasunod na talata,
ipinaliwanag din ni Pablo kung paano nagiging totoo
ang konseptong ito sa totoong buhay—sa panahong ito
ng coronavirus. Ano ba ang itsura ng walang hanggang
commitment ng Diyos—na pinagtibay pa ng dugo ni
Cristo—na ibigay sa atin ang “lahat ng bagay” kung
ihaharap natin ito sa panahong ito ng coronavirus? Ito ang
sabi niya:
Sino ang makapaghihiwalay sa atin sa pag-ibig

ni Cristo? Ang kaguluhan kaya, ang kapighatian,
pag-uusig, pagkagutom, kahirapan, panganib, o
kamatayan [o coronavirus kaya]? Ayon sa nasusulat,
“Dahil sa inyo’y buong araw kaming pinapatay,
62
turing nila sa amin ay mga tupang kakatayin lamang.”

Hindi! Sa lahat ng mga ito, tayo’y lalong higit pang
magtatagumpay sa pamamagitan niya na nagmamahal
sa atin. (Romans 8:35–37)
Huwag nating kaligtaan ang kamangha-mangha at

masakit na mga salitang ito: “Buong araw kaming
pinapatay.” Nakakapagtaka iyan. Masakit ding pakinggan.
At dahil na rin hindi niya ipinagkait ang kanyang Anak,
ibig sabihin nito ay kasama sa “lahat ng bagay” na ibibigay
ng Diyos sa atin yung paghahatid sa atin sa kabilang
buhay sa pamamagitan ng kamatayan. At ganito nga ang
sinasabi niya sa Romans 8:38-39: “Sapagkat natitiyak ko
na walang makakapaghiwalay sa atin…maging kamatayan
man o buhay…sa pag-ibig ng Diyos…sa pamamagitan ni
Cristo Jesus na ating Panginoon.”
MG A BAG AY N A G I NAGAMIT NI SATANAS PARA SA K ASAMA AN
Kahit may kinalaman si Satanas sa paghihirap natin at pati

sa kamatayan, siya ay nasa ilalim pa rin ng kapangyarihan
ng Diyos. Hindi siya ang masusunod. Hindi ang kalooban
niya ang mangingibabaw. He is not ultimate. Ni hindi
nga niya tayo kayang saktan nang walang pahintulot at
63
limitasyong galing sa Diyos (Job 1:12; Luke 22:31; 2

Corinthians 12:7). At sa bandang huli, tama lang na sabihin
natin kay Satanas yung sinabi ni Jose sa mga kapatid niya
na ibinenta siya para maging alipin: “Totoong nagplano
kayo ng masama sa akin, pero plinano na ng Dios na
magdulot iyon ng kabutihan” (Genesis 50:20 ASD).
Huwag nating gawing mababaw ang sinasabi ng
verse na ito. Hindi nito sinasabi na, “Ginamit ito ng
Diyos para gawing mabuti” o “Ginawang mabuti ng
Diyos ang masama.” Ang sinabi diyan ay “Plinano na ng
Dios na magdulot iyon ng kabutihan” (ASD); sa ESV,
“God meant it for good.” Masama ang intensyon ng mga
kapatid ni Jose, at binalak talaga nilang saktan siya. Pero
may mabuting layunin ang Diyos. Hindi ibig sabihin na
nakaligtaan ng Diyos si Jose at inayos na lang niya yung
kasalanan ng mga kapatid niya. Sa simula pa lang, may
plano na ang Diyos. May kabuluhan ang lahat ng ito.
Sa simula pa lang, binalak na niyang mangyari ang mga
nangyari para magdulot iyon ng kabutihan.
Ito ang susi para maranasan natin ang ginhawa sa
ating mga paghihirap, lalo na kung patong-patong ang
kasamaan ng mga tao at kasamaan ni Satanas. Dahil tayo
64
ay nakay Cristo, hindi maaagaw sa atin ang karapatang

sabihin kay Satanas (at sa mga masasamang tao din), “Ang
plinano mo ay masama para sa akin. Pero plinano ito ng
Diyos para sa ikabubuti ko.” Hindi sovereign si Satanas,
o ang anumang sakit, o ang sinumang masamang tao.
Ang Diyos lang ang sovereign. At tandaan natin, siya ay
mabuti—at marunong din siya at sovereign din siya.
N OT A S PA R R OW, E VE RY H AIR
Si Jesus mismo ang nagsabi sa kanyang mga disciples kung

gaano katamis ang sovereignty ng Diyos, at nakapaganda
ng kanyang sinabi:
“Hindi ba’t napakamura ng halaga ng dalawang maya?

Pero wala ni isa man sa kanila ang nahuhulog sa lupa
nang hindi ayon sa kagustuhan ng inyong Ama. Mas
lalo na kayo, maging ang bilang ng inyong mga buhok
ay alam niya. Kaya huwag kayong matakot, dahil mas
mahalaga kayo kaysa sa maraming maya.” (Matthew
10:29–31 ASD)
Wala ni isang maya ang namamatay nang wala sa plano ng

Diyos. Wala ni isang virus ang makagagalaw nang wala sa
65
plano ng Diyos. Ang sovereignty ng Diyos ay metikuloso,

detalyadong-detalyado. Tingnan natin ang tatlong bagay
na sinabi ni Jesus kasunod nito: Una, mas may halaga tayo
sa kanya kumpara sa mga maya. Pangalawa, kahit ang
bilang ng buhok mo ay alam niya. Pangatlo, huwag kang
matakot.
Bakit hindi tayo dapat matakot? Dahil nga sovereign
ang Diyos hanggang sa pinakamaliit at pinakamasalimuot
na detalye—kung mabubuhay man tayo o mamamatay—
lahat ng ito ay para pa rin mas maitanyag ang kanyang
kabanalan at katuwiran at kabutihan at karunungan.
Dahil kay Cristo, hindi na tayo mga taong patapon ang
buhay. Tayo ay mga anak niya, at tayo ay mahalaga sa
kanya. “Mas mahalaga kayo kaysa sa maraming maya.”
Ito yung nauna ko nang sinabi: na dapat nating
matutunan na ang kapangyarihan ng Diyos na maaaring
pumigil sa coronavirus, pero hindi niya ginagawa, ay
siya ring kapangyarihang magpapalakas sa atin habang
dinaranas natin ang pandemic na ito. At hindi lang ito
nagpapalakas sa atin; sinisigurado din nito na lahat ng
bagay na pagdadaanan natin, mapait man o matamis, ay
nangyayari para sa ikabubuti natin—sa ikabubuti ng lahat
66
ng nagmamahal sa Diyos at tinawag na mapabilang kay

Cristo (Romans 8:28–30).
I MO RTA L HA N G G A’ T MAY IPINAPAGAWA PA ANG D IYOS
Ang ganitong kumpiyansang di-matitinag—rock-solid

confidence—sa kapangyarihan ng Diyos sa harap ng mga
panganib sa buhay ay matagal nang ipinapakita ng mga
tagasunod ni Cristo sa nakalipas na dalawang libong taon.
Ang katotohanan na ang Diyos ay sovereign, mabuti, at
alam ang lahat, ang naging pundasyon ng libu-libong
mga anak ng Diyos na nagsakripisyo ng kanilang buhay sa
ngalan ng pag-ibig nila sa Diyos.
Tingnan natin si Henry Martyn, isang missionary sa
India at Persia na namatay dahil sa isang sakit (katulad ng
coronavirus). Siya ay 31 noong namatay siya (October 16,
1812), at ito ang kanyang isinulat sa journal niya noong
January 1812:
Mukhang ang taon na ito ay magiging pinaka-

mapanganib sa lahat. Pero kung matapos ko ang salin ng
New Testament sa Persian, hindi na mahalaga kung ano
ang mangyari sa buhay ko pagkatapos. Kung mabuhay
man ako o mamatay, nawa’y maitaas ko ang pangalan ni
67
Cristo! Kung may gusto pa siyang ipagawa sa akin, alam

kong hindi pa ako mamamatay.2
Ang quote na ito ay palaging napa-paraphrase nang ganito: “I

am immortal till Christ’s work for me to do is done,” o “Imortal
ako hanggang may gawain pang ipinapagawa si Cristo sa
akin.” Napakabigat na katotohanan nito. Ipinapakita lamang
nito na ang buhay natin at kamatayan ay nasa kamay ng ating
Diyos na sovereign sa lahat. Tunay nga na ang katuparan ng
lahat ng layunin ni Cristo ay nasa kanyang mga kamay. Heto
ang isinulat ni Henry Martyn noong siya ay 24 pa lang:
Kung hindi sovereign ang Diyos sa buong sansinukob,

siguro napaka-miserable ng buhay ko! Pero ang
katotohanan ay ito—ang Diyos pa rin ang naghahari, at
dapat magalak ang buong mundo. Ang lahat ng layunin
ni Cristo ay maisasakatuparan. Sapat na ito para ang puso
ko’y mag-umapaw sa tuwa.3
68
Part 2
W HAT I S G O D D O I N G TH R O U G H
THE C O R O N AVI R US?
P R ELI M I N A RY TH O UG H TS :
SEEI N G A N D PO I N TI N G
hindi pa bumababa sa trono ang Diyos. Sa totoo

lang, siya pa rin ang namamahala sa “lahat ng bagay ayon
sa plano niya at kalooban” (Ephesians 1:11 ASD). Itong
coronavirus outbreak, kasama ang lahat ng hirap na dala
nito, ay nasa kanyang banal, matuwid, marunong at
mabuting mga kamay. Kung totoo ang lahat ng ito, ano
ngayon ang ginagawa niya? Ano ang mga layunin niya?
H U WAG N A N G MAGT IWAL A SA TAO
Bago natin sagutin ang tanong na ito, ang unang dapat

sabihin ay ito: kumpara sa karunungan ng Diyos, balewala
71
W h at I s G o d D o i n g t h r o u g h t h e C o r o n av i r u s ?
ang opinyon ko. Balewala rin ang opinyon mo. Anumang

palagay natin, kahit pinag-isipan natin itong mabuti, ay
napakaliit ng significance. Sinasabi ng Bibliya na “hangal ang
taong nagtitiwala sa kanyang sariling kakayahan” (Proverbs
28:26 ASD). Sa halip, sinasabi sa atin, “Magtiwala ka nang
buong puso sa Panginoon at huwag kang manalig sa
iyong sariling karunungan” (Proverbs 3:5 ASD).
Tayong mga tao ay may limitasyon, makasalanan,
apektado ng kulturang kinabibilangan natin, at hinubog
(sa mabuti at masamang paraan) ng genes at personal
history natin. Lumalabas mula sa ating puso, isip at mga
salita ang lahat ng uri ng pangangatwiran para magawa
ang pansariling kagustuhan. Kaya makakabuti sa atin kung
titingnan natin ang sinasabi ni prophet Isaiah, “Huwag ka
nang magtitiwala sa kapangyarihan ng tao. Siya ay hininga
lamang, at tiyak maglalaho. Ano nga ba ang maitutulong
niya sa iyo?” (Isaiah 2:22).
Hindi naman ba parang mapangahas na isulat ko ang
librong ito, at sagutin sa bahaging ito ang tanong na, “Ano
ang ginagawa ng Diyos sa pamamagitan ng coronavirus”?
Hindi naman. Hindi lang ako naglakas-loob na isulat
ito sa pag-aakalang masasagot ko ito nang tama. Hindi ito
72
presumption, lalo na kung nangusap na ang Diyos tungkol
dito sa Bibliyang ibinigay niya sa atin. Hindi naman, lalo
na kung nangusap na ang Diyos gamit ang mga salita
ng tao para tunay natin siyang makilala—kahit hindi
lubusan—at malaman ang kanyang mga pamamaraan.
Hindi naman, lalo na kung tunay ang mga salita ni Pablo:
“Ibinuhos [ng Diyos] sa atin [ang pagpapala niya]. Ayon
sa kanyang karunungan at kaalaman, ipinaunawa sa atin
ng Diyos ang hiwaga ng kanyang kalooban” (Ephesians
1:8–9). Hindi naman, lalo na kung sinasabi ni Pablo,
“Sa inyong pagbasa ay mauunawaan ninyo ang aking
pagkaunawa sa hiwaga ni Cristo” (Ephesians 3:4 AB).
Hindi tahimik ang Diyos sa ginagawa niya sa mundong
ito. Ibinigay na niya sa atin ang kanyang salita sa Bibliya.
Sa Chapter 2, nagbigay ako ng ilang mga dahilan kung
bakit dapat nating pagtiwalaan ang Bibliya bilang salita
ng Diyos. Kaya ang layunin ko ay hindi lang magbigay ng
haka-haka at maglabas ng palagay ko tungkol sa kung ano
kaya ang ginagawa ng Diyos ngayon. Ang layunin ko ay
makinig sa kanyang salita sa Bibliya at irekomenda sa iyo
ang maririnig ko.
73
DI LU B O S N A MA I NT IND IH ANG PARA AN NG D IYOS

Bago ko sagutin ang tanong na, Ano ang ginagawa ng
Diyos?, isang bagay pa na dapat kong sabihin ay ito: di
mabilang sa dami ang ginagawa ng Diyos na hindi natin
nalalaman:
Panginoon kong Dios, wala kayong katulad.

Napakarami ng kahanga-hangang bagay na inyong
ginawa para sa amin,
at ang inyong mga plano para sa amin ay marami
rin.
Sa dami ng mga ito’y hindi ko na kayang banggitin.
(Psalm 40:5 ASD)
Hindi lang sa hindi na natin mabilang ang ginagawa ng

Diyos sa coronavirus; sa marami pang bagay, hindi rin
natin ito lubos na naiintindihan. “Lubhang napakasagana
ng kayamanan ng Diyos! Di matarok ang kanyang
karunungan at kaalaman! Sino ang makakapagpaliwanag
ng kanyang mga kapasyahan? Sino ang makakaunawa ng
kanyang mga pamamaraan?” (Romans 11:33). Pero noong
isinulat iyon ni Pablo, hindi niya sinasabing, “Sige, isara
na ninyo ang inyong Bibliya at mag-imbento na kayo ng
kung ano ang gusto ninyong paniwalaan.”
74
P r e l i m i n a ry T h o u g h t s : S e e i n g a n d P o i n t i n g
Sa kabaligtaran pa nga, ang mga salitang iyon tungkol

sa hindi maintindihang paraan ng Diyos ay isinulat
bilang climax ng eleven chapters ng pinakamagandang
balita sa buong mundo. At lahat ng iyon ay isinulat para
maintindihan. Halimbawa, noong isinulat ni Pablo ang
tungkol sa di-matatakasang kahirapan, sinabi niya:
Ikinagagalak din natin ang mga kahirapang ating

tinitiis, dahil alam nating ito’y nagbubunga ng
pagtitiyaga. At ang pagtitiyaga ay nagbubunga ng
mabuting pagkatao, at ang mabuting pagkatao ay
nagbubunga ng pag-asa. At hindi tayo binibigo ng pag-
asang ito sapagkat ang pag-ibig ng Diyos ay ibinuhos
na sa ating mga puso sa pamamagitan ng Espiritu
Santo na ipinagkaloob sa atin. (Romans 5:3–5)
“Dahil alam natin!” Isinulat ang Bibliya para malaman

natin ang mga bagay na ipinapakita ng Diyos sa atin.
Lalong-lalo na ang tungkol sa paghihirap—kasama na
itong coronavirus outbreak. Kaya, ang ibig sabihin ng
katagang hindi naiintindihan o inscrutable ay ito: laging
may ginagawa ang Diyos nang higit pa sa nakikita natin—
at kahit ang nakikita natin ay hindi natin makikita kung
hindi niya ipapakita sa atin.
75
PAG T U T U R O KU N G ANO ANG TOTOO

Kaya, ang trabaho ko rito ay hindi lang mag-imagine,
tulad ng sikat na kanta ni John Lennon.4 Sinabi niya na,
“imagine there is no heaven,” “no hell,” but “only sky.”
Sinabi niyang “it’s easy.” Just “try.” Oo nga. Ang dali
nga! Masyado ngang madalî! Pero ang ipinapahayag ng
nangyayari ngayon sa coronavirus ay isang katotohanang
mahirap tanggapin, hindi ito bunga ng imahinasyon natin
na ang gustong isipin o paniwalaan ay kung ano lang ang
madalî. Ang Diyos at ang kanyang salita ang nagsasabi
kung ano ang totoong kailangan natin at dapat nating
paniwalaan—ang matibay na Bato na tinatayuan natin.
Kaya ang layunin ko rito ay ituro kung ano ang totoo,
hindi lumikha ng kung anu-ano lang na gusto kong
paniwalaan mo. Ang layunin ko ay marinig ang sinabi ng
Diyos, at sabihin ang totoo sa halip na mag-imagine lang.
Ipapakita ko ang itinuturo ng Bibliya at kung anu-
ano ang koneksyon nito sa coronavirus. Tingnan mong
mabuti kung totoo nga ang mga ito at magpasya ka sa
sarili mo kung ito nga ang dapat paniwalaan.
Sinasabi ko ito dahil ito ang sinabi ni Jesus tungkol
sa “interpreting the present time.” Nagagalit siya na
76
P r e l i m i n a ry T h o u g h t s : S e e i n g a n d P o i n t i n g
nagagamit ng tao ang kanilang isipan para maintindihan

ang weather patterns pero hindi ang makapangyarihang
pagkilos ng Diyos sa kasaysayan:
Mga mapagkunwari! Marunong kayong umunawa

ng palatandaan (ESV, interpret) sa lupa at sa langit,
bakit hindi ninyo nauunawaan ang mga tanda ng
kasalukuyang panahon (ESV, how to interpret the
present time)? Bakit hindi ninyo mapagpasyahan kung
ano ang tamang gawin?” (Luke 12:56–57)
Kaya umaasa ako na hihingi ka ng tulong sa Diyos,

titingin sa salita ng Diyos, at magpapasya sa iyong sarili
kung ano ang tamang paniwalaan at gawin. Nawa’y suriin
mong mabuti ang sinasabi ko ayon sa nakasulat sa Bibliya
(1 John 4:1), at mahigpit na panghawakan kung ano ang
mabuti (1 Thessalonians 5:21).
A N I M N A DA A N G DAPAT SU NDAN
Maraming pahina ang pwedeng maisulat tungkol sa anim

na sagot na ibibigay ko sa tanong na, Ano ang ginagawa
ng Diyos sa pamamagitan ng coronavirus? Pero dahil
sa kakulangan sa panahon, hindi ko na pahahabain pa.
77
Ituturo ko lang ang mga daang nagpapakita ng mga biblikal

na katotohanan at umaasa ako na ganahan ka pang mas
pag-aralan ang mga iyan pagkatapos mong basahin ang
librong ito. Sana’y magkaroon pa tayo ng pagkakataong
maglakbay para mas mapag-aralan ito. Pero ipapaubaya ko
na iyan sa iyo. Gabayan ka nawa ng Diyos. Ano ngayon
ang ginagawa ng Diyos sa pamamagitan ng coronavirus?
78
Chapter 6
P I CTUR I N G M O R A L H O R R O R
UNA NG SAGOT
Sa pamamagitan ng coronavirus outbreak, at ng
iba pang mga kalamidad, ipinapakita ng Diyos
sa mundo ang di natin natural na nakikita—
ang nakakakilabot at nakakadiring itsura ng
kasalanang minamaliit ang Diyos.
sa katunayan, ang kasalanan ang pinagmulan

ng lahat ng paghihirap sa mundo. Makikita sa ikatlong
kabanata ng Bibliya kung paano pumasok ang kasalanan sa
mundo. Ipinapakita rito na ang kasalanan ang pinagmulan
ng mga kasiraan at kahirapang nararanasan sa buong
mundo (Genesis 3:1–19). Nagbigay si Pablo ng summary
nito sa Romans 5:12: “Ang kasalanan ay pumasok sa
79
sanlibutan sa pamamagitan ng isang tao, at ang kamatayan

ay pumasok sa pamamagitan ng kasalanan. Dahil dito,
lumaganap ang kamatayan sa lahat ng tao sapagkat ang
lahat ay nagkasala.”
Naging masama na ang kalagayan ng mundo simula
noon. Masisilayan pa rin natin ang kagandahan sa mundo,
ngunit nahaluan na ito ng kasamaan, ng mga sakuna, ng
mga sakit at ng mga kabiguan. Perpekto ang paglikha
ng Diyos sa mundo. “Pinagmasdan ng Diyos ang lahat
niyang ginawa, at lubos siyang nasiyahan” (Genesis 1:31).
Totoong marami tayong nasaksihang mga kamangha-
manghang bagay sa kasaysayan. Ngunit mula noong
mahulog ang tao sa kasalanan hanggang sa mismong araw
na ito, ipinapakitang larawan ng kasaysayan natin ang
sunud-sunod na parada ng mga bangkay—na para bang
nasa isang conveyor belt.
THE FA L L I S J U D G ME NT
Hindi itinuturing ng Bibliya na natural lang ang
pagkasirang ito. Sa halip, ito ang judgment o paghatol ng
Diyos sa mundong punong-punô ng kasalanan. Inilarawan
ni Pablo sa ganitong paraan ang idinulot ng hatol ng Dios
sa mundo dahil sa kasalanan:
80
Nabigo ang sangnilikha, hindi dahil sa kagustuhan
nito, kundi dahil itinulot iyon ng Diyos. Gayunman,
nagbigay rin siya ng pag-asa na ang lahat ng nilikha
ay pinalaya ng Diyos upang hindi na ito mabulok, at
upang makabahagi ito sa maluwalhating kalayaan ng
mga anak ng Diyos. Alam nating hanggang ngayo’y
dumaraing ang sangnilikha dahil sa matinding hirap
na tulad ng isang nanganganak. (Romans 8:20-22)
Pagkabigo. Pagkaalipin sa pagkabulok. Pagdaing. Ang

mga ito ay larawan ng patuloy na pagkasira at kahirapan
na dinaranas ng lahat ng tao sa buong mundo mula nang
pumasok dito ang kasalanan. At sinasabi ni Pablo na ang
kasiraang ito ay dulot ng paghatol ng Diyos: “The creation
was subjected to futility...because of him who subjected it in
hope” (8:20). Hindi si Satanas ang maygawa nito. Hindi
si Adan ang maygawa nito. Ang Diyos. Pero, “nagbigay rin
siya ng pag-asa.” Tulad ng sinabi ni Pablo sa Romans 5:16,
“Sapagkat hatol na kaparusahan ang idinulot matapos na
magawâ ang isang pagsuway.”
MAG I N G A N G MG A ANAK NIYA AY U ND E R J U D GME NT
Totoong ang nakasulat dito ay full of hope—
81
“maluwalhating kalayaan ng mga anak ng Diyos”

(Romans 8:21). Merong napakagandang plano ang Diyos
para sa isang new creation, kung saan ay “papahirin niya
ang bawat luha sa kanilang mga mata” (Revelation 21:4).
Ngunit sa ngayon, tayong lahat ay nasa ilalim ng kanyang
judgment. Ipinailalim niya ang mundo sa kamatayan,
sakuna at paghihirap.
Oo, maging ang kanyang sariling mga anak—tayong
mga “pinili niya...upang maging anak niya” (Ephesians 1:5),
tinubos sa pamamagitan ng dugo ng kanyang Anak (v. 7),
at itinakda niyang tumanggap ng buhay na walang hanggan
(v. 18) —maging tayo ay naghihirap at namamatay dahil sa
parusang dulot ng pagpasok ng kasalanan. “At hindi lamang
ang sangnilikha, kundi tayong mga tumanggap na ng
Espiritu bilang unang kaloob mula sa Diyos ay dumaraing
din habang hinihintay natin ang paghahayag ng ating
pagiging mga anak ng Diyos at ang pagpapalaya sa ating
mga katawan” (Romans 8:23). Tinatangay din ng tsunami
ang mga Cristiano. Pinapatay din ng mga terorista ang mga
Cristiano. Dinadapuan din coronavirus ang mga Cristiano.
82
Picturing Moral Horror
PU R I FI C AT I O N , N OT PU NISH ME NT
Pero iba ang kahulugan nito para sa mga Cristiano—silang
mga yumakap kay Cristo bilang kayamanang higit sa lahat
o supreme treasure. Nararanasan natin ang mga ganitong
paghihirap at sakit hindi dahil pinaparusahan tayo ng
Diyos. Hindi ito condemnation. “There is therefore now
no condemnation for those who are in Christ” (Romans
8:1).
“Hindi tayo pinili ng Diyos upang bagsakan ng
kanyang poot” (1 Thessalonians 5:9). Namamatay tayo
sa sakit at sakuna tulad din ng lahat ng mga tao. Ngunit
para sa mga nakay Cristo, ang “kamandag” ng kamatayan
ay tinanggal na (1 Corinthians 15:55). “Ang kamatayan
ay pakinabang” (Philippians 1:21). Ang pagpanaw sa
mundong ito ay nangangahulugang “makapiling ni
Cristo” (v. 23).
SATA N I S R E A L—A ND REST RIC T E D
Kapag tine-trace ko sa paghatol ng Diyos ang mga

kahirapan sa mundong ito, hindi ako pikit-mata sa
katotohanang malaki ang involvement ni Satanas sa mga
paghihirap na ito. Tinatawag siya ng Bibliya na “diyos
83
ng kasamaan sa daigdig na ito” (2 Corinthians 4:4), at

“pinuno ng mundong ito” (John 12:31), at “pinuno ng
mga kapangyarihan sa himpapawid” (Ephesians 2:2). “Sa
simula pa lang ay mamamatay-tao na siya” (John 8:44).
Nambibihag at nagpapahirap siya sa pamamagitan ng
maraming mga sakit (Luke 13:16; Acts 10:38).
Ngunit si Satanas ay nakatali. At ang taling ito ay nasa
mga kamay ng Diyos. Wala siyang magagawa nang walang
pahintulot ng Diyos. Makagagawa lang siya nang ayon sa
pahintulot at limitasyong itinakda ng Diyos (Job 1:12;
2:6; Luke 22:31; 2 Corinthians 12:7). Sa bandang huli,
ang Diyos din ang nagpapasya kung hanggang saan ang
pinsalang magagawa ni Satanas. Hindi siya nakahiwalay sa
paghatol ng Diyos. Ipinapatupad niya ito—hindi nga lang
niya alam na ganun nga ang nangyayari.
K E Y Q U ES T I O N
Heto ngayon ang tanong na magbibigay-linaw sa ibig

sabihin nitong coronavirus. Bakit nagbigay ang Diyos
ng pisikal na hatol bilang parusa sa mundo para sa isang
kasamaan na spiritual in nature (moral evil)? Nilabanan
nina Adan at Eba ang Diyos. Tumalikod ang mga puso
84
nila laban sa Diyos. Mas pinili nila ang kanilang sariling

karunungan kaysa sa karunungan ng Diyos. Pinili nila
ang magtiwala sa sarili kaysa magtiwala sa Diyos. Spiritual
and moral evil na maituturing ang labanan ang Diyos at
ipagpalit ang Diyos at piliin ang sariling gusto nila. Sa
kaluluwa ng tao ang unang tumbok ng kasalanang ito,
hindi muna sa katawan. Ito ay laban na nakatuon unang-
una sa Diyos, hindi sa tao.
Ngunit bilang tugon sa ganitong moral and spiritual
rebellion, ipinailalim ng Diyos ang pisikal na aspeto ng
mundong ito sa mga sakuna at kahirapan. Bakit? Bakit
hindi na lang iwanan ang pisikal na bahagi ng mundo
sa maayos na kalagayan at ang pahirapan na lang ay ang
kaluluwa ng tao, tutal dito naman nagsimula ang lahat?
AN ANSWER
Heto ang suggested answer ko: Inilagay ng Diyos ang

pisikal na bahagi ng mundo sa ilalim ng isang sumpa
upang ang mga nakakakilabot na mga bagay na nakikita
natin sa mga sakit at mga kalamidad sa paligid natin ay
maging isang malinaw na larawan ng nakapandidiring
katangian ng kasalanan. Sa madaling salita, ang pisikal
85
na kasamaan ay isang drama na nagsasalaysay ng gustong

ituro sa atin ng Diyos (parable), isang signpost na nakaturo
sa matinding galit na dapat maramdaman sa nakagawian
nating pagrerebelde laban sa Diyos.
Bakit kaya tama na ganito ang sabihin natin? Dahil
sa kasulukuyang kundisyon natin, matapos mahulog ang
tao sa kasalanan (the fall), dahil sa pagkabulag na dulot
ng kasalanan, hindi natin makita o maramdaman kung
gaanong pinandidirihan ng Diyos ang kasalanan. Bihira
kang makakita ng tao sa mundo na kinikilabutan kung
ipagpapalit ang Diyos sa ibang bagay. Sino sa atin ang
hindi mapakali dahil sa araw-araw nating pagmamaliit sa
Diyos kapag binabalewala natin siya at nilalabanan ang
awtoridad niya sa buhay natin?
Ngunit kung nasasaktan ang katawan natin, ramdam
na ramdam natin ito! Ganun na lang tayo magalit kung
galawin ng Diyos ang katawan natin! Maaaring hindi tayo
magdalamhati sa kung paano natin araw-araw na maliitin
ang Diyos sa mga puso natin. Ngunit kung hayaan niya
ang coronavirus na lumapit at pagbantaan ang katawan
natin, dun niya nakukuha ang atensyon natin. Pero
napansin mo nga ba? Ang sakit na nararamdaman natin sa
86
katawan natin ay parang trumpetang pantawag-pansin ng

Diyos para sabihan tayo na may mali at delikado sa mundong
ito. Ang mga sakit ay pisikal na paglalarawan ng Diyos
para ipakita sa atin kung ano ang itsura ng kasalanan na
nasa ispirituwal na kalagayan.
At totoo ito, kahit na ang mga taong huwaran sa
kabanalan ay nagkakasakit pa rin at nagkakaroon ng
kapansanan. Ang mga kalamidad ay preview na galing
sa Diyos para ipakita sa atin kung ano ang nararapat sa
kasalanan at ang parusang tatanggapin nito balang-araw—
parusang mas malala pa nang isanlibong beses. Ang mga
ito’y babala. Ang mga ito ay wake-up call para kilabutan
tayo sa kasalanan at pandirihan natin ang kasalanan—
kasalanang laban sa Diyos.
Nawa’y makita at maramdaman nating lahat na
sobrang nakakasuka, nakakagalit, at kasuklam-suklam ang
pagtrato natin sa Maylikha sa atin—binabastos natin siya,
hindi natin siya binibigyang-pansin, pinagdududahan
natin siya, minamaliit natin siya at sa puso nati’y
binibigyan siya ng atensyong mas maliit pa kaysa kung
anong style ang gagawin natin sa buhok natin.
Kailangan natin itong makita, kailangan natin itong
87
maramdaman, dahil kung hindi ay hindi tayo babaling

kay Cristo para iligtas tayo mula sa nakapandidiring
kasalanang ito. Maaari tayong humiyaw upang makatakas
sa parusang hatid ng kasalanan. Ngunit makikita ba natin
at kamumuhian ang nakakadiring itsura ng kasalanan at
kung paano nito minamaliit ang Diyos? Kung hindi, ito
ay hindi dahil sa hindi nagpakita ang Diyos ng malinaw
na larawan nito sa mga paghihirap na dinaranas ng tao—
tulad nitong coronavirus. Samakatuwid, dahil sa awa ng
Diyos ay sumisigaw siya sa atin sa mga panahong tulad
nito: Gumising ka! Katulad nito ang kasalanan laban sa
Diyos! Nakakakilabot. Nakakadiri. At di hamak na mas
delikado ito kaysa sa coronavirus.
88
Chapter 7
SENDIN G SPEC I F I C DI VI N E
JUDG M EN TS
IK A-2 SAGOT
May mga taong dadapuan ng coronavirus bilang
karampatang parusa ng Diyos sa kanilang mga
makasalanang pag-uugali at gawain.
totoong ang lahat ng pagdurusa ay dulot ng

pagkakasala nina Adan at Eba (“the fall”), at isa ito sa mga
resulta ng pagpasok sa mundo ng kasalanang nagmamaliit
sa Diyos. Pero hindi ito nangangahulugang ang bawat
paghihirap ay isang specific na paghatol sa mga personal
na kasalanan. Halimbawa, ang paghihirap na dinanas ni
Job ay hindi dahil sa kanyang mga partikular na kasalanan.
89
Binigyang-linaw ito sa simula’t simula pa lang ng aklat ni

Job: “[Si Job ay] isang mabuting tao, sumasamba sa Diyos
at umiiwas sa masamang gawain” (Job 1:1).
At tulad ng nauna nating nakita, mismong ang mga
anak ng Diyos ay nakakaranas ng marami sa mga pisikal
na epekto ng kanyang paghatol. Ganito ang sinabi ni
apostol Pedro:
Dumating na ang panahon ng paghuhukom, at ito’y

magsisimula sa sambahayan ng Diyos. At kung sa atin
ito magsisimula, ano kaya ang magiging wakas ng mga
hindi sumusunod sa Magandang Balita ng Dios? Tulad
ng sinasabi ng kasulatan, “Kung ang taong matuwid
ay napakahirap maligtas, ano kaya ang kahihinatnan
ng mga makasalanan at hindi kumikilala sa Diyos?”
(1 Peter 4:17–18)
Para sa “sambahayan ng Diyos,” ang ganitong hatol mula

sa Diyos ay pagpapadalisay (purifying), hindi pagpaparusa
(not punitive). Kaya hindi lahat ng paghihirap ay dulot
ng mga specific na parusa ng Diyos sa mga specific na
kasalanan. Sa kabilang banda, ginagamit din minsan ng
Diyos ang sakit para ihatid ang mga karampatang parusa
90
sa mga tumatalikod sa kanya at hinahayaan ang sarili nila
na magpapatuloy sa pagkakasala.
MG A HA L I MBAWA NG SPE C IFIC NA PARU SA SA SPE C IFI C

N A K ASA L A N A N
Magbibigay ako ng dalawang halimbawa ng specific na

parusa ng Diyos sa specific na kasalanan.
Sa Acts chapter 12, nagmataas si haring Herodes nang
hayaan niya ang mga tao na tawagin siyang isang diyos.
“At noon din ay hinampas ng isang anghel ng Panginoon
si Herodes, sapagkat inangkin niya ang karangalang
nauukol sa Diyos; at siya’y kinain ng mga uod hanggang
sa mamatay” (Acts 12:23). Magagawa ito ng Diyos sa lahat
ng mga nagmamataas. Dapat pa nga nating ipagtaka na
marami tayong mga leaders na hindi nagkakandamatay
araw-araw dahil sa kanilang kahambugan sa harap ng
Diyos at tao. Ang pagpipigil ng Diyos ay tanda ng kanyang
dakilang awa.
Isa pang halimbawa ay ang kasalanan ng homosexual
intercourse. Sa Romans 1:27, sinasabi ni apostle Paul,
“Ganoon din ang mga lalaki; ayaw na nilang makipagtalik
sa mga babae ayon sa likas na kaparaanan, at sa kanilang
91
kapwa lalaki sila nahuhumaling. Ginagawa nila ang mga

kasuklam-suklam na bagay, kaya’t sila’y paparusahan ng
nararapat sa kanilang masasamang gawa.” Ang “nararapat”
na parusang iyon ang masakit na epekto “sa kanila” ng
kanilang kasalanan.
Ang “nararapat” na parusang ito ay isa lamang
halimbawa ng paghatol ng Diyos na makikita natin sa
Romans 1:18, “Nahahayag mula sa langit ang poot ng
Diyos laban sa lahat ng kalapastanganan at kasamaan ng
mga taong dahil sa kanilang kasamaan ay hinahadlangan
ang katotohanan.” Kaya naman, kahit hindi lahat ng
paghihirap ay isang karampatang parusa para sa mga
kasalanan, may mga ganitong kaso pa rin.
SA L I KS I K I N A N G SARIL ING PU SO
Kaya, ang coronavirus ay hindi basta-basta na masasabing

parusa sa kahit kaninong tao. Kahit ang isang Cristianong
sobrang magmahal at puspos ng Espiritu—oo nga’t sa
pamamagitan ni Cristo ay napatawad na sa kanyang
mga kasalanan—ay maaari pa ring mamatay dahil sa
coronavirus. Ngunit nararapat lang na saliksikin ng bawat
isa sa atin ang sariling puso natin upang tingnan kung ang
92
Sending Specific Divine Judgments
paghihirap ba natin ay paghatol ng Diyos sa kung paano

tayo namumuhay.
Kung tayo ay lumapit kay Cristo, maaari nating
malaman na ang paghihirap natin ay hindi nagpaparusang
hatol ng Diyos. Malalaman natin ito dahil sinabi ni
Jesus, “Pakatandaan ninyo: ang nakikinig sa aking salita
at sumasampalataya sa nagsugo sa akin ay may buhay na
walang hanggan. Hindi na siya hahatulan kundi nakatawid
na siya sa buhay mula sa kamatayan” (John 5:24). “Wala
nang kahatulang parusa sa mga taong nakipag-isa na kay
Cristo Jesus” (Romans 8:1). Ito ay para madisiplina tayo,
hindi para masira ang buhay natin. “Sapagkat dinidisiplina
ng Panginoon ang mga minamahal niya, at pinapalo ang
itinuturing niyang anak” (Hebrews 12:6).
93
Chapter 8
AWAK EN I N G US F O R THE
SEC O N D C O M I N G
IK A-3 SAGOT
Panggising ng Diyos ang coronavirus para maging
handa tayo sa pagbabalik ni Cristo.
kahit kalat na kalat na sa kasaysayan ng Christian

church ang mga maling hula sa katapusan ng mundo,
nananatili pa ring totoong babalik si Jesu-Cristo. “Kayong
mga taga-Galilea,” sabi ng anghel noong umakyat sa langit
si Jesus, “bakit kayo nakatayo rito at nakatingin sa langit?
Itong si Jesus na umakyat sa langit ay magbabalik gaya ng
nakita ninyong pag-akyat niya” (Acts 1:11).
Sa kanyang muling pagparito, hahatulan niya ang
mundo:
95
Sa maluwalhating pagdating ng Anak ng Tao, kasama

ang lahat ng anghel, uupo siya sa kanyang trono ng
kaluwalhatian. Titipunin sa harapan niya ang lahat
ng mga bansa at sila’y kanyang pagbubukud-bukurin,
tulad ng ginagawa ng pastol sa mga tupa at mga
kambing. (Matthew 25:31–32)
Para sa mga hindi handang humarap kay Cristo, ang araw

na iyon ay magiging parang isang bitag:
Mag-ingat kayo na huwag kayong malulong sa labis na

pagsasaya, paglalasing at matuon ang inyong pag-iisip
sa mga alalahanin sa buhay na ito; kung hindi ay bigla
kayong aabutan ng Araw na iyon na tulad ng isang
bitag. (Luke 21:34–35)
H I R A P SA PA N G A N GANAK
Sinabi ni Jesus na may mga palatandaan (signs) sa pagdating

niya—gaya ng giyera, taggutom at mga lindol (Matthew
24:7). “Hirap sa panganganak” ang itinawag niya sa mga
palatandaang ito (Matthew 24:8). Isinasalarawan nito
ang mundo na gaya ng isang babaeng nanganganak, na
sinisikap isilang ang isang bagong mundo, na siyang
mangyayari sa muling pagdating ni Jesus.
96
Ginamit din ni Pablo ang larawang ito sa Romans
8:22 at inihalintulad niya ang mga hirap sa panganganak sa
lahat ng daing sa panahong ito—ang lahat ng paghihirap
na dulot ng sakuna at sakit (tulad ng coronavirus).
Nakikita niya ang larawan ng mga sakit natin bilang
bahagi ng nararanasang hirap sa panganganak ng mundo.
Dumaraing tayo habang hinihintay natin ang pagtubos
sa ating mga katawan (the redemption of our bodies) sa
pagdating ni Jesus, kapag binuhay na niya ang mga patay
at binigyan tayo ng bago at maluwalhating katawan
(Philippians 3:21):
Palalayain din niya ang buong nilikha mula sa

kabulukang umaalipin dito, at makakasama sa
napakagandang kalagayan ng mga anak ng Diyos.
Alam natin na hanggang ngayon, ang buong nilikha
ay naghihirap at dumaraing tulad ng isang babaeng
manganganak na. At hindi lamang ang buong nilikha,
kundi pati tayong mga tumanggap ng Banal na Espiritu
na siyang unang kaloob ng Diyos ay dumaraing din
habang naghihintay tayo na matubos ang ating mga
katawan (ESV, the redemption of our bodies) at
mahayag ang ganap na katayuan natin bilang mga
anak ng Diyos. (Romans 8:21–23 ASD)
97
H U WAG K A N G MAT U T U LOG!

Ito ang point ko: gusto ni Jesus na makita natin ang hirap
ng panganganak (kasama dito ang coronavirus) bilang
paalala at panawagan na parating na siya at kailangang
tayo’y nakahandâ. “Lagi kayong maging handâ, sapagkat
darating ang Anak ng Tao sa oras na hindi ninyo inaasahan”
(Matthew 24:44).
Hindi mo kailangang maging date setter para
seryosohin ang sinasabi ni Jesus. Maliwanag ang sinasabi
niya: “Mag-ingat kayo at maging handâ (ESV, keep
awake)...Magbantay kayong lagi (ESV, stay awake) dahil
hindi ninyo alam kung kailan darating ang panginoon
ng sambahayan…Ang sinasabi ko sa inyo’y sinasabi ko
sa lahat. Maging handâ kayo (ESV, stay awake)!” (Mark
13:33–37).
Maliwanag ang mensahe sa atin. Maging handâ.
Maging handâ. Maging handâ. At ito ang mensaheng
ibinibigay ng mga kahirapang dinaranas ng mundong
ito. Nakakalungkot na maraming tao ang hindi handâ!
Sa kabila ng marami nilang ginagawa na kung anu-ano,
tulog na tulog sila kung ang pagbabalik ni Jesu-Cristo ang
pag-uusapan. Malaki ang panganib na haharapin nila. Sa
98
A wa k e n i n g U s f o r t h e S e c o n d C o m i n g
laki ng awa ng Diyos, itong coronavirus ay nagsisilbing

panggising para maging handa tayong lahat.
Paano ka magiging handâ? Lumapit kay Jesu-Cristo,
tanggapin ang kapatawaran sa kasalanan, at lumakad sa
kanyang liwanag. Kung mangyayari iyon, makakasama ka
sa mga tinutukoy ni Pablo:
Wala na kayo sa kadiliman, mga kapatid, kaya’t hindi

kayo mabibigla sa Araw na iyon na darating na parang
magnanakaw. Kayong lahat ay kabilang sa panig ng
liwanag…Kaya nga, kailangang tayo’y manatiling
gising…Hindi tayo pinili ng Diyos upang bagsakan
ng kanyang poot, kundi upang iligtas sa pamamagitan
ng ating Panginoong Jesu-Cristo. Namatay siya
para sa atin upang tayo’y mabuhay na kasama niya,
maging buháy man tayo o patay na sa kanyang muling
pagparito. (1 Thessalonians 5:4–10)
99
Chapter 9
R EALI G N I N G US W I TH THE
I NFI NI TE WO RTH O F C H R IS T
IK A- 4 NA SAGOT
Ang coronavirus ay dumadagundong na pagtawag
ng Diyos sa atin upang magsisi at iayon ang ating
mga buhay sa walang katumbas na halaga
ni Cristo.
hindi kakaiba ang coronavirus bilang isang

panawagan sa pagsisisi. Sa katunayan, lahat ng natural
disasters—iyan man ay baha, taggutom, locusts, tsunami,
o mga sakit—ay masakit at mahabaging panawagan ng
Diyos para tayo ay magsisi.
Makikita natin ito sa kung paano tumugon si Jesus sa
disaster na makikita sa Luke 13:1–5:
101
Dumating noon ang ilang tao at ibinalita kay Jesus

na ipinapatay ni Pilato ang ilang mga taga-Galilea
habang ang mga ito’y naghahandog sa Diyos. Sinabi
niya sa kanila, “Akala ba ninyo, dahil sa sinapit
nilang iyon, higit silang masama kaysa sa ibang mga
taga-Galilea? Hindi! Ngunit sinasabi ko sa inyo,
malibang magsisi kayo’t talikuran ang inyong mga
kasalanan, mapapahamak din kayong tulad nila. At
ang labingwalong namatay nang mabagsakan ng tore
sa Siloe, sa akala ba ninyo’y higit silang makasalanan
kaysa sa ibang naninirahan sa Jerusalem? Hindi!
Ngunit sinasabi ko sa inyo, malibang magsisi kayo’t
talikuran ang inyong mga kasalanan, mapapahamak
din kayong tulad nila.”
Ipinapatay ni Pilato ang mga sumasamba sa templo.

Bumagsak ang tore ng Siloam at labingwalo ang namatay.
Ang unang sakuna ay bunga ng kasamaan ng tao. Mukhang
aksidente naman ang pangalawa.
A N G I B I G SA B I HI N NG K AL AMIDAD —PARA SA IYO
Gustong malaman ng mga tao mula kay Jesus, “Ano ang

ibig sabihin nito? Gawa ba ito ng Diyos bilang karampatang
parusa sa specific na kasalanan?” Amazing ang sagot ni
102
A wa k e n i n g U s f o r t h e S e c o n d C o m i n g
Jesus. Ipinakita niya ang kahulugan ng mga sakunang ito

para sa lahat, hindi lang para sa mga namatay. Sa dalawang
sitwasyong iyon, sinabi niya, “Hindi, ang mga ipinapatay
ni Pilato at ang mga nabagsakan ng tore ay hindi higit na
makasalanan kaysa—sa inyo.”
Sa inyo? Bakit kailangan pa niyang ibaling ang usapan
sa kasalanan nila? Hindi naman nila tinatanong ang
opinyon niya sa sarili nilang kasalanan. Curious sila kung
ibang tao ang pag-uusapan. Gusto nilang malaman ang
kahulugan ng sakuna sa mga nasalanta nito, hindi kung
ano ang ibig sabihin nito para sa atin.
Kaya amazing ang sagot ni Jesus. Sa kabuuan, sinabi
niyang ang kahulugan ng mga sakunang ito ay para sa
lahat. At ang mensahe ay “Magsisi ka, kung hindi ay
mapapahamak ka.” Dalawang beses niya itong sinabi:
“Malibang magsisi kayo’t talikuran ang inyong mga
kasalanan, mapapahamak din kayong tulad nila” (Luke
13:3). “Malibang magsisi kayo’t talikuran ang inyong mga
kasalanan, mapapahamak din kayong tulad nila” (13:5).
MA HA BAG I N G TAWAG H ABANG MAY PANAH ON PA
Ano’ng ginagawa ni Jesus? Ibinaling niya sa ibang bagay
103
ang pagtataka ng mga tao. Mali kasi ang focus ng mga

tao kaya sila nagtatanong kay Jesus. Nagtataka sila na may
mga taong pinatay nang may kalupitan at meron ding
nabagsakan ng tore nang walang kabuluhan. Pero sinabi
ni Jesus, “Ang dapat ninyong ipagtaka ay iyong hindi kayo
ang pinatay at nabagsakan. Sa totoo lang, kapag hindi
kayo nagsisi, katulad din niyan ang parusang haharapin
ninyo balang araw.”
Dahil dito, masasabi kong dahil sa awa ng Diyos ay
may mensahe siyang gustong iparating sa pamamagitan
ng lahat ng sakunang gaya nito. Ang mensahe ay ito:
lahat tayo ay makasalanan, hahantong sa kapahamakan,
at ang mga sakuna ay panawagan ng Diyos—hindi naman
niya dapat gawin, pero ginagawa niya—para magsisi at
maligtas habang may panahon pa. Sa halip na pag-usapan
ang tungkol sa mga namatay na, ang kinausap niya ay
ang mga buháy pa. At ganito ang sinabi niya, “Huwag
na nating pag-usapan ang mga patay; ang pag-usapan
natin ay tungkol sa inyo. Mas urgent ito. Ang nangyari sa
kanila ay tungkol sa inyo. Ang pinakamalaking issue dito
ay hindi ang kasalanan nila kundi ang kasalanan ninyo.”
Iyan sa palagay ko ang mensahe ng Diyos para sa mundo
104
R e a l i g n i n g U s w i t h t h e W o rt h o f C h r i s t
sa coronavirus outbreak na ito. Nananawagan siya sa mga

tao sa mundo para magsisi habang may panahon pa.
A N O A N G K A HU LU GAN NG PAGSISISI?
Maging mas specific tayo ngayon. Ano ang ibig sabihin

ng pagsisisi? Ang salitang ito sa New Testament ay
nangangahulugan ng pagbabago ng puso at isipan. Hindi
lang yung mababaw na pagbabago ng opinyon, kundi
isang malalim na pagbabago sa puso natin para makita
at mapahalagahan natin ang Diyos at si Jesus ayon sa
kung sino talaga sila. Ganito inilarawan ni Jesus ang
pagbabagong ito:
Ibigin mo ang Panginoon mong Diyos nang buong

puso mo, buong kaluluwa mo, at buong pag-iisip mo.
(Matthew 22:37)
Ang umiibig sa kanyang ama o ina nang higit sa akin ay

hindi karapat-dapat sa akin. Ang umiibig sa kanyang
anak nang higit sa akin ay hindi karapat-dapat sa akin.
(Matthew 10:37)
Sa madaling salita, ang nakakabit sa pagsisisi bilang

pagbabago ng puso at isipan—at ito ang pinakamahalaga—
105
ay ang ibigin ang Diyos nang lahat-lahat sa iyo at ibigin si

Jesus nang higit sa lahat ng relasyong meron ka—at higit
sa lahat ng kayamanan sa mundong ito.
BA K I T MAY BA N TA NG K APAH AMAK AN?
Ang dahilang sinabi ni Jesus kung bakit mapapahamak

din tayo kung hindi tayo magsisisi ay dahil ipinagpalit
natin ang yamang meron tayo sa piling ng Diyos sa ibang
bagay na walang halaga—mga bagay na mas inibig pa
natin kaysa Diyos (Romans 1:22–23). At itinuring nating
mas mahalaga ang pera at entertainment at mga kaibigan
at pamilya—kaysa kay Jesus. Ang dahilan kung bakit
lahat tayo ay dapat mamatay ay hindi dahil sa listahan ng
mga rules na nilabag natin, kundi dahil sa paglapastangan
natin sa isang yamang walang katumbas—ang walang
katumbas na yaman na meron tayo sa piling ng Diyos
dahil sa pakikipag-isa natin kay Jesu-Cristo.
WA K I N G U P TO O U R SU IC IDAL PRE FE RE NC ES
Ang pagsisisi ay katulad ng paggising mula sa mga bagay

na pinipili natin, lata sa halip na ginto, buhanging
pundasyon sa halip na matigas na bato, maglaro sa kanal
106
sa halip na magbakasyon sa tabing-dagat. Tulad ng isinulat

ni C. S. Lewis:
Half-hearted tayo, nahuhumaling na agad sa alak

atsex at ambisyon samantalang walang hanggang
kagalakan ang inaalok sa atin ng Diyos, tulad ng isang
batang walang kamalay-malay at mas gusto pang
magtampisaw sa putikan dahil hindi niya lubos maisip
kung gaano kasaya ang magbakasyon sa tabing-dagat.
Ang dali nating masiyahan.5
Ang “walang hanggang kagalakan” na binabanggit ni C. S.

Lewis ay ang karanasan na mamasdan at manamnam at
maibahagi ang kahalagahan at kagandahan at kadakilaan
ni Cristo.
G I N I S I N G PA R A MAGT IWAL A K AY C RISTO
Sa ginagawa niya sa coronavirus, ipinapakita sa atin

ng Diyos—mukhaan, masakit—na walang bagay sa
mundong ito na makapagbibigay ng security at satisfaction
na matatagpuan lamang natin sa di-matutumbasang
kadakilaan at kahalagahan ni Jesus. Inalis ng global
pandemic na ito ang ating kalayaan na gawin ang mga
107
karaniwang ginagawa natin, ang pagnenegosyo natin, at

ang face-to-face na ugnayan natin sa ibang tao. Inalis din
nito ang security at comfort natin. At sa bandang huli,
maaaring kunin nito ang buhay natin.
Ang dahilan kung bakit hinahayaan tayo ng Diyos
na mawalan ng mga ganitong bagay ay para gisingin tayo
para magtiwala kay Cristo. Heto ang ibig kong sabihin
diyan. Alam na natin ngayon na ginagamit ng Diyos
ang kalamidad para magbigay-daan sa alok ng Diyos
sa mundo—at ito’y walang iba kundi si Cristo. At ang
dahilan kung bakit ganito ang paraan ng Diyos ay dahil
mas nagiging matingkad ang liwanag ng kadakilaan ni
Cristo—his supreme, all-satisfying greatness—kapag
nagpapatuloy ang kagalakan natin sa kabila ng kahirapan.
G I FT O F D ES P ER AT ION
Isipin mo, halimbawa, kung bakit dinala ng Diyos si Pablo

hanggang sa punto na halos mawalan na siya ng pag-asa:
Mga kapatid, nais naming malaman ninyo ang mga

kapighatiang dinanas namin sa Asia. Napakabigat ng
aming dinanas, anupa’t akala namin ay mamamatay na
kami. Para kaming hinatulan ng kamatayan. Subalit
108
nangyari iyon upang huwag kaming manalig sa aming

sarili, kundi sa Diyos na muling bumubuhay sa mga
patay. (2 Corinthians 1:8–9)
Kahit halos mamatay na si Pablo, hindi niya tinitingnan

ang karanasang ito na galing sa demonyo o kaya’y dahil
minalas lang. May purpose ang Diyos para sa karanasang
iyon. At ito ang binanggit dito na layunin ng Diyos: ang
karanasang ito na nagdala sa kanila sa bingit ng kamatayan
ay “nangyari…upang huwag kaming manalig sa aming
sarili, kundi sa Diyos na muling bumubuhay sa mga
patay” (1:9).
Ito ang mensahe ng coronavirus: huwag na kayong
magtiwala sa inyong sarili at sa halip ay ibaling ninyo ang
inyong tiwala sa Diyos. Ni hindi ninyo kayang pigilan
ang kamatayan. Pero ang Diyos, kaya niyang buhayin
ang mga patay. At siyempre, kung Cristiano ka na, ang
“magtiwala sa Diyos” ay hindi nangangahulugang wala ka
nang gagawin. Kahit kailan ay hindi naging do-nothings
ang mga Cristiano. Ibig sabihin nito ay kung Cristiano ka
na, ang Diyos na ang basehan, pattern, at goals ng lahat ng
ginagawa natin. Sinabi ni Pablo, “Katunayan, nagpagal ako
nang higit kaysa sinuman sa kanila, subalit hindi ito dahil
109
sa sarili kong kakayahan kundi dahil sa kagandahang-loob

ng Diyos na nasa akin” (1 Corinthians 15:10).
Itong coronavirus ay tumatawag sa atin upang ituring
ang Diyos na siyang pinakamahalaga sa lahat ng bahagi ng
buhay natin. Sa kanya mas nakasalalay ang buhay natin,
higit pa sa ating paghinga. At kung minsan, nilalagutan
niya tayo ng hininga upang mapasakamay tayo ng Diyos.
THE ME A N I N G O F T H ORNS
Pag-isipan naman natin ngayon ang layunin ng Diyos sa

masakit na “thorn in the flesh” na naranasan ni Pablo:
Ngunit upang hindi ako magyabang sa dami ng

kamangha-manghang mga bagay na nasaksihan ko,
ako’y binigyan ng pahirap sa aking katawan (ESV, a
thorn…in the flesh) na nagsisilbing sugo ni Satanas
upang pahirapan ako, at nang sa gayo’y hindi ako
maging palalo. Tatlong beses kong idinalangin sa
Panginoon na alisin ito, ngunit ganito ang kanyang
sagot, “Ang kagandahang-loob ko ay sapat na para
sa iyo, sapagkat lubusang nahahayag ang aking
kapangyarihan kapag ikaw ay mahina.” Kaya’t buong
galak kong ipagmamalaki ang aking mga kahinaan
upang manatili sa akin ang kapangyarihan ni Cristo.
(2 Corinthians 12:7–9)
110
Pinagpala si Pablo ng maraming mga kamangha-manghang

bagay na ipinakita sa kanya ng Diyos. Nakita ng Diyos ang
panganib ng kayabangan. Nakita naman ni Satanas ang
panganib ng katotohanan at kagalakan. Ang Diyos ang
nangangasiwa sa strategy ni Satanas kung kaya’t ang iniisip
ni Satanas na sisira kay Pablo ay siya pang nagbigay-daan
para magkaroon siya ng humility and gladness. Tinanggap
ni Pablo ang pahirap sa kanyang katawan (“thorn in the
flesh”)—isang “sugo ni Satanas.” At isang mensahero ng
Diyos! Hindi natin alam kung ano exactly itong “thorn in
the flesh.” Pero alam natin na masakit ang tinik. At alam
din natin na tatlong beses na hiniling ni Pablo na alisin
iyon ni Cristo.
Pero hindi inalis ni Cristo. May layunin siya para sa
sakit na iyon. Ang layunin ay ito, “Lubusang nahahayag
ang aking kapangyarihan kapag ikaw ay mahina” (12:9).
Ang layunin niya ay upang magliwanag si Cristo na
higit na mahalaga kaysa sa kagalingan—mangyayari ito
sa pamamagitan ng di-matitinag na pananampalataya at
kagalakang meron si Pablo. Ano ang tugon ni Pablo nang
malaman niyang ito ang layunin ni Cristo? “Kaya’t buong
galak kong ipagmamalaki ang aking mga kahinaan” (12:9).
111
Buong galak! Paano mangyayari yun? Bakit nandun

yung willingness ni Pablo na yakapin ang pahirap na
iyon nang buong kagalakan? Dahil ang pinakamimithi
niya ay ang maipakita sa buhay niya ang tunay na halaga
ni Cristo, manatili man siyang buháy o mamatay na
(Philippians 1:20). That Christ be magnified—para
makita ang kagandahan ni Cristo, para pakamahalin si
Cristo bilang kanyang di-matutumbasang yaman—his
supreme treasure—at para ipakilala si Cristo sa mundo na
siyang higit sa lahat—better than health and life. Iyan ang
kagalakan ni Pablo. Ganito ang nakasulat sa dulo ng isang
magandang tula na isinulat ni Martha Snell Nicholson
(1898–1953) na may pamagat na “The Thorn”:
I learned He never gives a thorn without this added

grace,
He takes the thorn to pin aside the veil which hides
His face.
SA K AWA L A N , MAY K APAK INABANGAN
Isa sa dahilan kung bakit okay lang kay Pablo na maranasan

ang kalugihan ay dahil dito: sa kawalan, mas nakikita niya na
malaking pakinabang ang nakay Cristo. Heto ang sabi niya:
112
Oo, itinuturing kong walang kabuluhan ang lahat

ng bagay bilang kapalit ng lalong mahalaga, ang
pagkakilala kay Cristo Jesus na aking Panginoon. Ang
lahat ng bagay ay ipinalagay kong walang kabuluhan
at itinuring kong basura, makamtan ko lamang si
Cristo. (Philippians 3:8)
Sa ganitong paraan mo masasabing tunay ang pagsisisi:

kung meron nang pagbabago sa puso at isip, at mas iniibig
na ang Diyos—sa pamamagitan ni Cristo—nang higit pa
sa sariling buhay. “Ang wagas na pag-ibig mo’y mainam pa
kaysa buhay, kaya pupurihin kita, O Diyos, at pararangalan”
(Psalm 63:3). Ito ang klase ng pananampalataya na meron
si Pablo. Totoo ito sa buhay man o sa kamatayan. Sa buhay,
dahil si Cristo ang nagbibigay-tamis sa lahat ng mga
kasiyahan sa buhay, at siyang higit sa lahat ng ito. At sa
kamatayan, dahil “sa piling [ng Diyos ay] madarama ang
lubos na kagalakan; ang tulong [ng Diyos ay] nagdudulot
ng ligayang walang hanggan” (Psalm 16:11).
Dahil sa coronavirus pandemic, marami ang nawala
sa atin—mula sa pinakamaliit na kaginhawahan sa buhay
hanggang sa tuluyan nang bawian ng buhay. At kung alam
natin ang sikreto kung paano nagpapatuloy ang kagalakan
113
ni Pablo sa gitna ng kahirapan, mararanasan natin na ang

kawalan ay maituturing na kapakinabangan. Iyan ang
sinasabi ng Diyos sa mundo. Magsisi ka na at iayon ang
buhay mo sa walang katumbas na halaga ni Cristo.
114
Chapter 10
CR EATI N G G O O D WO R KS
I N DA N G ER
IK A- 5 SAGOT
Ang coronavirus ay panawagan ng Diyos sa
kanyang mga anak para pagtagumpayan ang takot
at self-pity, at magkaroon ng kagalakang kayang
harapin ang lahat, para sa mga mabubuting
gawang nakapagbibigay-karangalan sa Diyos.
tinuro ni jesus sa kanyang mga tagasunod,

“Dapat ninyong paliwanagin ang inyong ilaw sa harap ng
mga tao upang makita nila ang inyong mabubuting gawa
at papurihan ang inyong Ama na nasa langit” (Matthew
5:16). Sa utos na ito, ang madalas na hindi napapansin
115
ay ito: mas nagiging maalat ang pagiging “salt of the

earth” natin at mas nagliliwanag ang pagiging “light of
the world” natin dahil itong mga mabubuting gawa ay
ginagawa natin sa gitna ng kahirapan.
LI WA N AG SA G I T N A NG D IL IM NG PANGANIB
Kakasabi lang ni Jesus: “Pinagpala ang mga nilalait at

inuusig ng mga tao, at pinaparatangan ng lahat ng uri ng
kasamaan nang dahil sa akin. Magsaya kayo at magalak
sapagkat malaki ang inyong gantimpala sa langit”
(Matthew 5:11–12). Kasunod agad nito, sinabi niya,
“Kayo ang asin ng mundo…Kayo ang ilaw ng mundo”
(Matthew 5:13–16 ASD).
Hindi lang basta-basta mabubuting gawa ang
nagbibigay sa Cristianity ng kinang at linamnam. Kundi
mabubuting gawa sa kabila ng panganib. Kahit mga non-
Christians naman ay gumagawa din ng mabuti. Pero
bihira mong marinig ang mga tao na papurihan ang Diyos
dahil doon.
Kahit na ang panganib na tinutukoy sa Matthew
chapter 5 ay tungkol sa persecution, at hindi tungkol
sa sakit. Pero parehas na prinsipyo ang matututunan
116
natin dito. Heto ang mas malinaw na itinuturo ng

paggawa ng mabuti—motivated by love—kahit sa mga
sitwasyong mapanganib, may kinalaman man ito sa sakit
o sa persecution: makapagpapatuloy lang tayo sa paggawa
nito sa pamamagitan ng pag-asang nagmumula sa Diyos.
Halimbawa, sabi ni Jesus:
Kung maghahanda ka, imbitahin mo rin ang mga

mahihirap, mga lumpo, mga pilay, at mga bulag. Sa
ganoon ay pagpapalain ka, dahil kahit hindi ka nila
masusuklian, ang Diyos ang magsusukli sa iyo sa araw
ng muling pagkabuhay ng mga matuwid (ESV, you
will be repaid at the resurrection of the just). (Luke
14:13–14 ASD)
Kung ang pag-asa mo sa Diyos ay higit pa sa kamatayan

(“you will be repaid at the resurrection”), mahihikayat kang
patuloy na gumawa ng mabuti nang hindi nag-aantay ng
kapalit sa mundong ito. Parehas din ito sa paggawa ng
mabuti na naglalagay sa atin sa panganib, lalo na yung
panganib na naglalagay sa atin sa bingit ng kamatayan.
A N G S I N A B I N I P ED RO T U NGKOL SA T U RO NI J ESU S
Higit sa lahat ng mga New Testament writers, mas
117
binigyang-diin ni apostol Pedro ang malinaw na turo ni

Jesus tungkol sa mga mabubuting gawa:
Mamuhay kayo ng maayos sa gitna ng mga Hentil

upang kahit na pinaparatangan nila kayo ng masama,
kapag nakita nila ang inyong mabubuting gawa
ay magpupuri sila sa Diyos sa Araw ng kanyang
paghuhukom. (1 Peter 2:12)
Tulad ni Jesus, parehas din ang punto ni Pedro patungkol

sa mga mabubuting gawa sa kabila ng panganib. Sabi
niya, “Kaya nga, ang mga naghihirap dahil sa kalooban ng
Diyos ay dapat magtiwala sa Lumikha, at magpatuloy sa
paggawa ng mabuti. Ang Diyos ay laging tapat sa kanyang
pangako” (1 Peter 4:19). Sa madaling salita, ‘wag mong
hayaan na ang possibility na maaari kang magdusa—o
yung reality na magdurusa ka nga—ay pumigil sa ‘yo na
gumawa ng mabuti.
N A MATAY S I C R I S TO PARA MAK AGAWA K A NG MAB U TI —

K A HI T D E L I K A D O
Ang ganitong bagong pamumuhay, ayon kay Pedro,

ay konektado sa pagkamatay ni Jesus para sa ating mga
118
C r e at i n g G o o d W o r k s i n D a n g e r
kasalanan: “Si Cristo ang umako sa mga kasalanan natin

nang ipako siya sa krus, para iwanan na natin ang buhay
na makasalanan at mamuhay nang matuwid” (1 Peter
2:24 ASD). Dahil kay Cristo, magagawa nating mga
Cristiano na talunin ang kasalanan at ibuhos ang buhay
natin sa mga mabubuting gawang ebidensya ng matuwid
na pamumuhay.
Ipinakita din ni Pablo ang parehas na koneksyon ng
pagkamatay ni Jesus at pagiging masigasig ng mga Cristiano
para sa paggawa ng mabuti: “[Si Cristo] ang nagbigay ng
kanyang sarili alang-alang sa atin, upang tayo’y matubos
niya sa lahat ng mga kasamaan, at pakalinisin para sa
kanyang sarili ang sambayanang pag-aari niya na masigasig
sa mabubuting gawa” (Titus 2:14 AB).
Malinaw ding itinuro ni Pablo na itong mga
mabubuting gawa ay para sa pakinabang ng lahat ng
tao—Cristiano man o hindi. “Kaya nga, sa lahat ng
pagkakataon ay gumawa tayo ng mabuti sa lahat ng
tao, lalo na sa mga kapatid natin sa pananampalataya”
(Galatians 6:10). “Huwag na huwag ninyong gagantihan
ng masama ang gumagawa sa inyo ng masama, sa halip,
sikapin ninyong makagawa ng mabuti sa isa’t isa at sa
lahat” (1 Thessalonians 5:15 ASD).
119
N A PA R A R A N G A L A N SI C RISTO SA K AB U T IH ANG IT INATAYA

A N G B U HAY
Ang pinakalayunin ng Diyos para sa kanyang mga anak
ay mapapurihan ang kanyang kadakilaan at maipakita sa
lahat ang halaga ng kanyang Anak na si Jesu-Cristo. “Kaya
nga kung kayo’y kumakain o umiinom, o anuman ang
ginagawa ninyo, gawin ninyo ang lahat sa ikararangal ng
Diyos” (1 Corinthians 10:31). “Ang aking pinakananais at
inaasahan…ay buong tapang kong maparangalan si Cristo
sa buhay o sa kamatayan man” (Philippians 1:20). Ang
Diyos ang mapapurihan sa lahat ng bagay. Si Cristo ang
maitaas sa buhay o sa kamatayan man. Ito ang dakila at
natatanging layunin ng Diyos para sa bawat isa.
Kaya nga, isa sa mga layunin ng Diyos para sa
coronavirus ay ang mapagtagumpayan ng kanyang mga
anak ang takot at self-pity, at ialay ang kanilang buhay sa
paggawa ng mabuti gaano man ito kadelikado. Mas pipiliin
ng mga Cristiano ang makatulong sa nangangailangan
kaysa maging kumportable, ang magmahal kaysa lumayo
sa panganib. Ganoon ang halimbawang ipinakita ng ating
Tagapagligtas. Namatay siya para sa layuning iyon.
120
H A L I MBAWA N G MGA U NANG C RIST IANO

Sa aklat ni Rodney Stark na The Triumph of Christianity,
ipinapakita niya na sa mga unang siglo ng kasaysayan ng
Christian church na “ang prinsipyong tunay na nagdulot
ng napakalaking impact ay ang pag-ibig at pagtulong
na ipinapakita ng mga Cristiano na hindi lang para sa
kanilang sariling pamilya at kapwa-mananampalataya,
kundi para sa lahat ng mga nangangailangan.”6
Dalawang matitinding salot ang tumama sa Roman
Empire noong AD 165 at 251. Maliban sa Christian
church, walang ibang cultural o religious institutions
ang gumagawa para tumulong sa mga maysakit at
nangangailangan. “Hindi sila naniniwala na may pakialam
ang mga diyos sa nangyayari sa buhay ng mga tao sa
mundo.”7 At “ang awa ay ipinapalagay na nagpapakita ng
depekto sa karakter ng tao at ang manlumo sa kalagayan
ng iba ay isang emosyong parang sakit na kailangang
gamutin: dahil ang awa ay pagtulong na walang kapalit o
unearned, ibang-iba ito sa hustisya.”8
Kaya nang marami na ang namamatay noon dahil
sa sakit—about a third of the population—nagtago na
ang mga doktor sa kani-kanilang bahay sa probinsya.
121
Ang mga may sintomas ng sakit ay pinalayas sa kanilang

mga bahay. Nilayasan na ng mga pari ang mga templo.
Ngunit naobserbahan ni Stark: “Ang mga Cristiano ang
nagsabi na alam nila ang kasagutan dito, at hindi lang sila
puro salita—sinamahan nila ito ng gawa.”9
Kasama sa mga kasagutan ang pagpapatawad ng
kasalanan sa pamamagitan ni Cristo at pag-asa ng buhay
na walang hanggan pagkatapos ng buhay sa mundong ito.
Ito ang pinakamahalagang mensahe sa panahong wala
nang mahanap na medical solutions sa mga problema at
tila wala na ring pag-asa.
At hindi lang sila puro salita. Nakita ang pagkilos ng
maraming mga Cristiano sa pamamagitan ng pag-aalaga
ng mga may sakit at ng mga namamatay. Sa pagtatapos ng
ikalawang salot, sumulat si Bishop Dionysius ng Alexandria
upang parangalan ang mga members ng church nila:
Marami sa mga kapatiran ang nagpakita ng pag-ibig

at katapatan nang higit pa sa inaasahan, hindi na nila
inisip ang sarili nilang kapakanan kundi ang kapakanan
ng iba. Hindi na inisip ang panganib, inalagaan nilang
mabuti ang mga maysakit, sinikap na matugunan ang
lahat ng pangangailangan nila at pinaglingkuran sila
122
sa ngalan ni Cristo, kaya’t lumisan sila sa mundong ito

nang masaya at may payapang kalooban.10
PI N ATA HI MI K A N G K AMANGMANGAN NG MGA E MPE RADOR

Lumipas ang panahon, at itong rebolusyonaryong
pagtulong sa mga maysakit at mahihirap sa ngalan ni
Cristo ang siyang humatak sa iba papalayo sa relihiyong
nakagisnan nila. Matapos ang dalawandaang taon, gusto
sana ng Roman emperor na si Julian (AD 332–363) na
i-revive ang dati na nilang Roman religion, pero nakita
niya na ang Christianity ay nagiging isang malaking
balakid sa planong iyon. Kaya sumulat siya sa Roman high
priest ng Galacia:
Laganap na ang atheism [tinutukoy niya dito

ang Christian faith] dahil sa ipinapakita nilang
pagmamahal at pagtulong sa mga taong di naman
nila kaano-ano, at sa kanilang ginagawang pagtulong
sa paglilibing ng mga namatay. Isang iskandalo na
wala ni isang pulubing Judio, at ang mga godless na
Galileans [tinutukoy niya dito ulit ang mga Christians]
ay may pakialam hindi lang sa mga mahihirap na nasa
hanay nila, kundi sa atin din; samantalang ang mga
nabibilang sa atin ay walang mahingan ng saklolong
dapat sana ay manggaling sa atin.11
123
PAG T U LO N G PA R A MAIB SAN ANG H IRAP NA PADAL A NG DI YOS
Walang contradiction sa dalawang ito, ang maunawaan na

ang coronavirus ay gawa ng Diyos—an act of God—at ang
panawagan sa mga Cristiano na gumawa para maibsan ang
mga kahirapang idinulot nito—anuman ang kahinatnan
nito. Mula nang pumasok ang kalungkutan at kasalanan
sa mundo, itinakda na ng Diyos na ang mga anak niya
ang siyang tutulong sa mga nagdurusa, kahit na siya rin
naman ang nag-appoint ng kaparusahang ito. Ang Diyos
mismo ang sumaklolo sa mundong ito—sa pamamagitan
ni Jesu-Cristo—mula sa kanyang pagpaparusa (Romans
5:9). Yun ang ibig sabihin ng ginawa ni Cristo sa krus.
Kaya nga, kasama sa mabubuting gawa ng mga anak
ng Diyos ang pananalangin—mga prayers para pagalingin
niya ang mga maysakit, para pahintuin na niya ang
pandemic, at para makadiskubre na ng gamot para dito.
Nananalangin tayo patungkol sa coronavirus, kasabay ng
paggawa ng lahat ng ating makakaya upang solusyunan
ang paghihirap na dulot nito. Ito ay katulad ng prayer ni
Abraham Lincoln bago matapos ang Civil War, at kung
paano siya gumawa ng paraan para matapos na ang giyera,
kahit nakita niyang iyon ay parusa mula sa Diyos:
124
Di pa rin nawawala ang pag-asa namin—taimtim

kaming nananalangin—na ang digmaang ito ay
matapos na sa lalong madaling panahon. Subalit, kung
loloobin ng Diyos na magpatuloy pa ito, hanggang sa
lahat ng kayamanang pinaghirapang ipunin nang 250
taon ay mabaon na sa hukay, at hanggang sa bawat
patak ng dugo ay mapagbayaran, tulad ng sinabi 3,000
taon na ang lumipas, nararapat pa ring sabihin ngayon
na ang “mga kahatulan ng Panginoon ay totoo at lubos
na makatuwiran.”
May ginagawa ang Diyos—karamihan sa mga ito ay lingid

sa ating kaalaman. Meron din tayong dapat gawin. Kung
tayo’y magtitiwala sa kanya at susunod sa kanyang salita,
magkasama ang kanyang sovereign work at ang ginagawa
nating paglilingkod sa pagsasakatuparan ng kanyang
layunin—his wise and good purposes.
125
Chapter 11
LO O SEN I N G R O OTS
TO R EAC H TH E N ATI O N S
IK A- 6 NA SAGOT
Sa pamamagitan ng coronavirus, kinakalagan
ng Diyos ang pagkakatali ng mga Cristiano sa
buong mundo para palayain sila mula sa pagiging
kumportable tungo sa paggawa ng mga bago at
radikal na bagay, at para maipadala sila sa mga
unreached peoples para ipangaral ang ebanghelyo sa
buong mundo.
ang pag-uugnay ng coronavirus sa missions

ay mukhang hindi kaagad sasagi sa isip natin. Dahil
kung pagbabasehan ang nangyayari ngayon, pinatigil
127
ng coronavirus ang pagbiyahe, pangingibang-bansa, at

pagpapadala ng mga misyonero. Pero hindi panandalian
lang ang tinitingnan ko. Ginamit na ng Diyos ang mga
paghihirap at mga kaguluhan sa kasaysayan para kilusin
ang kanyang iglesya na magmisyon sa mga lugar na dapat
nitong puntahan. Sa palagay ko—at ito naman ang gusto
kong paniwalaan mo rin—gagawin ulit ito ng Diyos
bilang pangmatagalang impact ng coronavirus.
A N G PAG - U U S I G B I L ANG ISANG MISSIONARY ST RAT EGY
Isang halimbawa na dapat nating isaalang-alang ay

kung sa paanong paraan pinakilos ng Diyos ang mga
mananampalataya palabas ng Jerusalem para magmisyon
sa Judea at Samaria. Inatasan ni Jesus ang kanyang mga
disciples na dalhin ang ebanghelyo—ang Magandang
Balita tungkol kay Cristo—sa buong mundo, kasama
dito ang sinabi niyang “sa Jerusalem, sa buong Judea at
sa Samaria, at hanggang sa dulo ng daigdig” (Acts 1:8).
Pero kung susubaybayan natin kung ano ang nangyari
hanggang sa Acts chapter 8, mukhang ang pagmimisyon
ay napirmi na lang sa Jerusalem.
Ano kaya ang magpapakilos sa church para
128
L o o s e n i n g R o o t s t o R e a c h t h e N at i o n s
magmisyon? Ang nagtulak sa kanila ay ang pagkamatay ni

Stephen na sinundan naman ng pag-uusig o persecution.
Sa pagka-martir ni Stephen (Acts 7:60), ganito agad ang
nangyari:
Nang araw na iyon, nagsimula ang matinding pag-

uusig laban sa iglesya sa Jerusalem; at maliban sa mga
apostol, ang lahat ng sumasampalataya ay nagkawatak-
watak at napunta sa iba’t ibang lugar sa lupain ng Judea
at Samaria…Ipinangaral ng mga mananampalatayang
nagkawatak-watak sa iba’t ibang lugar ang Salita saan
man sila magpunta. (Acts 8:1–4)
At ganyan ang ginawa ng Diyos upang pakilusin ang

mga anak niya—martyrdom at persecution. Sa wakas,
nakarinig din ng ebanghelyo ang Judea at Samaria. Ibang-
iba ang paraan ng Diyos sa paraan ng tao. Ngunit sa
ganitong paraan, matitiyak na ang misyon ng Diyos ay
matutupad. Si Jesus mismo ang nagsabi nito, at kapag
sinabi niya sigurado itong mangyayari. “I will build my
church, and the gates of hell shall not prevail against it”
(Matthew 16:18). “Ipapangaral (ESV, will be proclaimed)
sa buong sanlibutan ang Magandang Balitang ito tungkol
129
sa kaharian ng Diyos upang magsilbing patotoo sa

lahat ng mga bansa” (Matthew 24:14). Hindi sinabing
“maaaring maipangaral” (“may be proclaimed”). Ang
sabi, “ipapangaral” (“will be proclaimed”). Siguradong
mangyayari.
A K A L A MO N G BA L AK ID, ST RAT E GIC PAL A
Baka isipin natin na ang coronavirus outbreak ay isang

malaking hadlang o setback sa pagmimisyon sa mundo.
Hindi ganyan ang pinaniniwalaan ko. Kasama ito sa
karaniwang ginagawa ng Diyos: ang mga akala nating
setbacks ay nagbibigay-daan sa isang malawakang
pagsulong ng misyon.
Noong January 9, 1985, inaresto at kinulong si Pastor
Hristo Kulichev, isang Congregational pastor sa Bulgaria.
Ang krimeng ikinaso sa kanya ay ito: nagpatuloy pa rin
siyang mag-preach sa church sa kabila ng pagtatalaga
ng gobyerno ng ibang pastor, na hindi naman pinili ng
kongregasyon. Binaluktot ang hustisya sa paglilitis na
ginawa sa kanya. Sinentensyahan siya ng walong buwang
pagkabilanggo. Sa panahong iyon, gumawa siya ng iba’t
ibang paraan para maipakilala si Cristo sa kulungan.
130
L o o s e n i n g R o o t s t o R e a c h t h e N at i o n s
Nang makalaya na siya, isinulat niya, “Ang mga bilanggo

at opisyal ng kulungan ay maraming itinatanong, at na-realize
ko na mas mabunga ang ministry doon kaysa sa inaasahan
kong mangyari sa church namin. Napaglingkuran namin
nang mas mabuti ang Diyos sa loob ng kulungan kaysa kung
kami ay malaya.”12
Madalas na ganito ang paraan ng Diyos. Ang tindi ng
epekto ng coronavirus sa buong mundo ay isang napakalaking
pagkakataon—titiyakin ng Diyos na hindi ito masasayang.
Ito ay magsisilbing instrumento ng Diyos para matupad
ang layunin niya na maipalaganap ang ebanghelyo sa
buong mundo—isang layuning walang sinuman o anuman
ang makakahadlang. Dahil dito, hindi mababalewala ang
ginawang sakripisyo ni Cristo—nang ibuhos ang dugo niya
para sa kaligtasan ng marami. At sinasabi sa Revelation 5:9
na sa pamamagitan ng dugong ito ay “tinubos…ang mga
tao para sa Diyos, mula sa bawat lahi, wika, bayan at bansa.”
Matatanggap ni Jesus ang bunga ng kanyang dinanas na
sakripisyo bilang gantimpala. At kahit ano pang pandemic
ang dumating—lahat ay magsisilbing instrumento ng Diyos
para matapos ang Great Commission.
131
A C LO SI N G PR AY ER
Ama,
Sa pamamagitan ng biyaya mo, nasa mabuti kaming

kalagayan ngayon, at hindi kami natutulog sa hardin ng
Gethsemane. Gising kami at nakikinig sa panalangin ng
iyong Anak. Alam niya, mula sa kanyang kaibuturan,
na siya ay magdurusa. Ngunit sa kanyang perpektong
pagkatao, iniiyak niya, “Kung maaari, ilayo ninyo sa akin
ang kopang ito ng paghihirap.”
Katulad niya, nararamdaman namin, sa aming
kaibuturan, na ang pandemic na ito ay itinakda ninyo, ayon
sa inyong karunungan, para sa inyong mga mabubuti at
mahahalagang layunin. Nararapat sa amin ang maghirap.
Ang inyong Anak ay walang sala. Di tulad namin.
Ngunit kasama niya, sa aming di-perpektong
pagkatao, iniiyak din namin, “Kung maaari, ilayo ninyo
133
A C l o s i n g P r ay e r
sa amin ang paghihirap na ito.” Gawin ninyo agad, O

Panginoon, ang masakit, tama at may awang pagkilos
na ninais ninyong gawin. Huwag ninyong pahabain ang
panahon ng paghatol. Huwag ninyong pagtagalin ang
inyong paglingap. Alalahanin ninyo ang mga dukha, O
Panginoon, ayon sa inyong awa. Huwag ninyong kaligtaan
ang mga iyak ng mga nasasaktan. Pagalingin ninyo ang
aming mga sakit. Ibigay ninyo ang lunas sa coronavirus.
Hanguin ninyo kami—kaming mga dukha at mga nilikha
mong walang magawa para makaahon ngayon—mula sa
mga kapighatiang ito. Ito ang aming dalangin.
Ngunit huwag ninyong sayangin ang mga paghihirap
at kalungkutan namin, O Panginoon. Dalisayin ninyo
kami mula sa pagpapaalipin namin at pagiging abala sa
walang-patutunguhang materialism at mga libangang
binabalewala si Cristo. Alisin ninyo sa mga labi namin
ang panlasa sa mga bitag ni Satanas. Putulin ninyo ang
mga natitira pang pagmamataas at pagkagalit at likong
pamumuhay namin, pati na ang mga ugat nito. Ipagkaloob
ninyo sa amin ang kakayahang pandirihan ang aming
sarili sa pagmamaliit sa inyong kaluwalhatian. Buksan
ninyo ang mga mata ng aming puso upang masilayan at
134
A C l o s i n g P r ay e r
matikman ang kagandahan ni Cristo. Ibaling ninyo ang

puso namin sa inyong salita, sa inyong Anak at sa inyong
magandang plano. Punuin ninyo kami ng katapangang
merong kahabagan. At sa aming gagawing paglilingkod,
nawa’y matanyag ang inyong pangalan.
Iunat ninyo ang inyong kamay upang magkaroon ng
isang great awakening para sa kapakanan ng mundong
itong patungo sa kapahamakan. Huwag nawang masabi
sa henerasyong ito ang nakakapangilabot na mga salita sa
Revelation, “Ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin sila
nagsisi.” Katulad ng pagpalo ninyo sa amin sa pamamagitan
ng coronavirus, gawin rin ninyo ito sa mga taong
nahihimbing ang kaluluwa. Huwag ninyo silang hayaang
manatiling tulog sa kadiliman ng kanilang pagmamataas
at kawalang-tiwala. Sa lawak ng awa ninyo, sabihin ninyo
sa mga kalansay na ito, “Bumangon ka!” At ipakita ninyo
sa puso at buhay ng mga milyun-milyong tao ngayon na
walang katumbas ang halaga ng Panginoong Jesus.
Sa pangalan ni Jesus, Amen.
135
N OTES
1
“1918 Pandemic (H1N1 Virus),” updated March 20, 2019,
Centers for Disease Control and Prevention, https://www.cdc.
gov/flu/pandemic-resources/1918-pandemic-h1n1.html.
2
Henry Martyn, Journals and Letters of Henry Martyn (New
York: Protestant Episcopal Society, 1861), 460.
3
Martyn, Journals and Letters, 210.
4
John Lennon, “Imagine,” produced by John Lennon, Yoko
Ono, and Phil Spector, Abbey Road, London, 1971.
5
C. S. Lewis, “The Weight of Glory,” in The Weight of Glory and
Other Addresses (1949; repr., New York: Harper, 2009), 26.
6
Rodney Stark, The Triumph of Christianity: How the Jesus
Movement Became the World’s Largest Religion (New York:
Harper, 2011), 113.
7
Stark, Triumph of Christianity, 115.
8
Stark, Triumph of Christianity, 112.
9
Stark, Triumph of Christianity 116.
10
Stark, Triumph of Christianity 117.
11
Stephen Neill, A History of Christian Missions, 2nd ed. (New
York: Penguin, 1986), 37–38.
12
Herbert Schlossberg, Called to Suffer, Called to Triumph
(Portland, OR: Multnomah, 1990), 230.
137
Kung magpo-post kayo sa social media ng mga may
kinalaman sa contents ng librong ito, gamitin ang hashtag
na #CoronavirusAtSiCristo.
Kung nakatulong sa ‘yo ang librong ito, gusto naming

marinig kung paano ginamit ng Diyos ang mga nabasa mo
para matulungan ka sa panahong ito. Pwede mo kaming
i-email sa treasuringchristph@gmail.com. Para sa iba pang
mga Taglish gospel-centered resources tulad ng ebooks,
sermons, study guides, at conference resources, please visit
our website at www.treasuringchristph.org.
142

Coronavirus at Si Cristo - Filipino PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Coronavirus at Si Cristo - Filipino PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

i

The Dangerous Duty of Delight

Don’t Waste Your Life

Fifty Reasons Why Jesus Came to Die

God Is the Gospel

A Hunger for God

Let the Nations Be Glad!

The Pleasures of God

Reading the Bible Supernaturally

Seeing and Savoring Jesus Christ

A Sweet and Bitter Providence

What Jesus Demands from the World

When I Don’t Desire God

Why I Love the Apostle Paul

Salin sa Filipino ng Coronavirus and Christ ni John Piper. Copyright © 2020

Lahat ng Filipino Scripture quotations, malibang iba ang binanggit, ay galing

Ang iba pang Scripture quotations na may markang “AB” ay galing sa

Lahat ng binigyang-diin sa mga Scripture quotations ay idinagdag ng sumulat.

Translation by Elijah Abanto, James Balor, Frances Joan Bocobo, Raymundo

The Occasion: Coronavirus .................................................... 7

PART 1: THE GOD WHO REIGNS OVER THE CORONAVIRUS

PART 2: WHAT IS GOD DOING THROUGH THE CORONAVIRUS?

A Closing Prayer ................................................................ 133

bago matapos ang march 2020, isinusulat ko ang

Habang binabasa mo ito, siguradong mas marami ka

Siyempre, hindi komo ganoon ang nangyari noon ay

ang nagtulak sa akin para sumulat ay ito:

gumuguhong buhangin ng probabilities—yung umaasa

N A N G D U MAT I N G ANG C ANC E R

Naalala ko, December 21, 2005 nang ibalita sa akin na

ako nga’y may cancer, pinaalala na ng Diyos sa akin sa

Para lang malinaw—wala akong narinig na literal na

na chapter.) Nagsalita na ang Diyos, minsan para sa lahat,

Sapagkat tayo’y hindi itinalaga ng Diyos sa galit, kundi

Gising o tulog man—ibig sabihin, buháy o patay—

kabanalan. So, paano ito mangyayari? Paano masasabi ng

MA A ASA HA N BA A NG BATONG ITO PARA L ANG SA

Kung hindi man itong coronavirus, pwedeng cancer na

nakikita sa takot at kasakiman. Ito rin ang nagbibigay

gugulin ang lahat at ialay pati ang sarili ko (2 Corinthians

Ganito ang gusto kong sabihin. Bago nakumpirmang

Kinabukasan, napag-alaman kong may cancer ako. Ibig

Makinig kayo sa akin, kayong nagsasabi, “Ngayon o

at isang taon kaming mananatili roon, mangangalakal

Kung uunawain natin ang mga talatang iyan, maglalahong

MA K AG AG AWA L A N G TAYO NANG AYON SA K ANYANG PASYA

Ang Batong kinatatayuan ko (na siya ring nais kong

o mamatay, makakasama mo ang Diyos,” kundi pati na

sa aking pasya. Sige, gawin mo na ang dapat mong gawin.”

Sa librong ito, inaanyayahan kitang samahan mo ako

kung tutuusin, wala namang halaga kung anuman

Anumang sabihin ko ay tulad lang ng damo. Ang Salita ng

bulaklak ay kumukupas, ngunit ang salita ng Panginoon

matamis pa kaysa pulot ng pukyutan” (Psalm 19:10). Ganun

pumigil sa coronavirus—pero hindi niya ginagawa—ay siya

Kaya nga, ang tanong na mas higit na kailangang sagutin

Ito ay dahil 50 years ago, noong nahihirapan pa akong

Malinaw ang pananaw ng Bibliya ukol sa tunay

ni Jesus na bulag ang mga believers; ang mga unbelievers

G O D - S HA P E D T EMPL AT E IN YOU R SOU L

nakay Jesus, at sambahin siya. Sinabi nga ni apostle John,

TEC HN O LO GY VER SU S TAST E

kaluwalhatian ng Diyos na nasa mensahe ng Bibliya.