Digitalni fotoaparat i web kamera

CCD I DRAM SENZORI

CCD (Charge-Coupled Device) od 70-tih godina prošlog stoljeća koristi se kao primarni senzor u
digitalnim kamerama. CCD predstavlja senzor kod kojeg se svjetlo usmjerava na fotoosjetljivi,
poluvodički element.
Foto-osjetljivi elementi mogu biti formirani u tri osnovna oblika pa razlikujemo tri osnovna tipa
CCD senzora: točkasti (jedan pomičan fotodetektor), linijski (niz fotodetektora - najčešće u
stolnim skenerima) i površinski (u digitalnim fotoaparatima). U površinskom taj pravokutan oblik
senzora površine ispunjene sa fotoosjetljivim detektorima. Broj fotodetektora definira našu
rezoluciju.

CMOS
CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor) senzor je primarno korišten u
uređajima koji ne zahtijevaju kvalitetnu snimku (mobilni telefoni, kamere za nadgledanje i sl.).
Puno je jeftiniji i jednostavniji za proizvodnju. Pojačanje kod CCD se nalazi na izlazu iz samog
senzora, dok kod CMOS senzora imamo pojačanje na svakom fotodetektoru.
Glavna razlika je što se kod CMOS senzora pojačanje signala odvija na samom fotodetektoru,

dok kod CCD imamo poseban sklop za pojačanje na izlazu iz senzora.

DIGITALNI FOTOAPARAT
Osnovni elementi digitalnih fotoaparata: objektiv, zatvarač, fotosenzor, procesor slike, ekran,
tražilo, memorijska kartica i kućište sa komandama.
Zatvarač - uređaj na aparatu koji propušta svjetlo u točno određenom vremenu
Foto-senzor - može biti CMOS ili CCD senzor
- mali silikonski čip koji se sastoji od tisuća sitnih elemenata osjetljivih na svjetlo (pikseli)
Procesor - za obradu podataka koji se prosljeđuju sa fotoelemenata
Memorijska kartica - na nju se upisuju podaci nakon obrade fotografije u određenom formatu
Ekran - za kadriranje i pregledavanje načinjenih fotografija, parametara pri fotografiranju…
Tražilo - određivanje kadra, tj. obuhvata buduće slike
U digitalne aparate ugrađuje se optičko tražilo i mali LCD ekran. Kućište objedinjuje sve elemente
u jedinstvenu cjelinu, i sadrži komande za
upravljanje samim aparatom.
Rad fotoaparata:
Svjetlost kroz objektiv dolazi do ogledala
koje ga dalje šalje fokalnom lećom preko
pentaprizme do tražila gdje se vidi “što
vidi fotoaparat”. Kada se pritisne gumb za
okidanje, svjetlost se više ne odbija preko
ogledala već ide do zatvarača. Ukoliko je
zatvarač "otvoren" svjetlost će ići do
senzora koji će pretvoriti svjetlost u
električne signale - odnosno kreirati sliku.
Dalje elektronika pretvara u RAW/JPEG
format, spremiti na karticu i sl.
Vrste digitalnih fotoaparata:
- kompaktni fotoaparati i napredni kompaktni fotoaparati
- D-SLR (Digital Single Lens Reflex)
- studijski fotoaparati

WEB KAMERA
Web kamera je kompaktni digitalni fotoaparat koji se može
spojiti na računalo za emitiranje video slika u stvarnom vremenu.
Kao i digitalni fotoaparat, snima svjetlost kroz mali objektiv s
prednje strane pomoću malene mreže mikroskopskih detektora
svjetla ugrađenih u mikročip osjetljiv na sliku (CCD ili češće
CMOS senzor). Senzor slike i njen sklop pretvaraju sliku ispred
kamere u digitalni format - niz nula i jedinica s kojima računalo
zna upravljati. Za razliku od digitalnog fotoaparata, nema ugrađeni memorijski čip ili flash
memorijsku karticu: ne treba "pamtiti" slike jer su dizajnirane da ih odmah zabilježe i prenesu na
računalo. Zbog toga web kamere imaju USB kablove koji se priključuju u računalo. USB kabel
napaja web kameru s računala i digitalne podatke snimljene senzorom slike web kamere vraća
na računalo - odakle putuje na internet.