உ மட் ேம ேவண் ம்

ேசாம. வள் ளியப் பன்

உ மட் ேம ேவண் ம்
ேசாம. வள் ளியப் பன்
த ழகத் ன் அைனத் ன்னணி இதழ் களி ம்
ெதாடர்கள் , கட் ைரகள் எ வ பவர். மனித
வளம் , ெபா ளாதாரம் , பணம் மற் ம் பங் ச் சந்ைத
பற் ெதாைலக்காட் ல் ெதாடர்ந் வா த்
வ பவர்.
உைரகள் நிகழ் த் வதற் ம் ப ற் அளிப் பதற் ம்
கல் ரிகள் , அைமப் கள் மற் ம் நி வனங் களால்
ெதாடர்ந் அைழக்கப் ப பவர். நிர்வாகம் , உற கள் ,
ய ன்ேனற் றம் , பணம் , பங் ச் சந்ைத,
ஆ ைமகள் என் இ வைர 40 த்தகங் கள்
எ க் றார்.
BA ெபா ளாதாரம் MBA மற் ம் PGDPM
ப த் க் றார். ெபல் , ெபப் , வர்ல் ல் , டாக்டர்
ெரட் ஸ் ஃப ண்ேடஷன், ந யா உள் ளிட்ட
நி வனங் களில் 30 ஆண் கள் மனித வளத் ைற ல்
பணியாற் க் றார். தற் ேபா ெசன்ைன ல்
ேமன்ைம ேமேனஜ் ெமண்ட் கன்சல் டன் சர் சஸ்
என்ற ஆேலாசைன மற் ம் ப ற் யளிக் ம்
நி வனம் ஒன்ைற நடத் வ றார்.
 ...

வாழ் க்ைகப் ேபாராட்டத் ல்

ெவல் பவர்கள் ,
உடல் வ ைமயானவர்கேளா
ேவகமானவர்கேளா இல் ைல.
தன்னால் ம் என்
நிைனப் பவர்கள் மட் ேம.
 ன் ைர

2007-ஆம் வ டப் ள் ளி வரப் ப , வ டம் ேதா ம்

இந் யா ல் 5.5 லட்சம் ேபர் ெபா யல் ப ப் ப்
ப த் ட் ெவளிேய வ றார்கள் . 1.5 லட்சம் ேபர்
எம் . .ஏ. ப த் த் ட் ேவைலக க்
வ றார்கள் . ெதா ற் கல் கள் மற் ம் ரி ப ப் ப்
ப ப் பவர்களின் எண்ணிக்ைக பல லட்சம் . இப் ப
ஒவ் ேவார் ஆண் ம் எண்ணிக்ைகக் க்ெகாண்ேட
இ க் ற .
ெபா யல் ப ப் த்தவர்க க் உடன யாக
ேவைல ைடக் ற . இ ஆண் ட இல் ைல,
ன்றாம் ஆண் ப க் ம் ேபாேத ல மாணவர்க க்
ேவைலக்கான ஆைண ைடத் ற . பல ைடய
சம் பளங் கள் அவர்க ைடய ெபற் ேறார்கள் அப் ேபா
வாங் வைதக் காட் ம் அ கம் .
ெபா யல் கல் ரிகளில் மட் மல் ல,
கைலக்கல் ரிகளில் ப க் ம் மாணவ,
மாண ய க் ம் , ப த் த்த ம் உடன யாக
ேவைலகள் ைடக் ன்றன. BPO, KPO, LPO என்
பல தமான ய ேவைல வாய் ப் கள் . ஊ யம் பல
ஆ ரங் கள் . எ த்த டேனேய!
தற் சமயம் இந் யா ல் 369 பல் கைலக்கழகங் கள்
இ க் ன்றன. இ ேவ 2015-ம் ஆண் வாக் ல் 1500
என் ற எண்ணிக்ைகையத் ெதா மாம் . இந் யா
இைளஞர்கள் அ க க் ம் ேதசம் . 24 வய க் க் ழ்
இ ப் பவர்கள் எண்ணிக்ைக மட் ேம 50 ேகா !
ேவைலக் ப் ேபா றவர்கள் , சம் பா ப் பார்கள் .
சம் பா ப் பவர்கள் ெசலவ ப் பார்கள் . அவர்க ைடய
ெசல ேவ பலரின் யாபாரங் க க் ஆதாயம் .
இதனால் பல் ேவ யாபாரங் க ம் ெச க் ம் .
(இந் யா ல் ஒவ் ெவா நா ம் (2007-ல் )
ற் பைனயா ம் கார்களின் எண்ணிக்ைக மட் ம் 4000.
நாள் ஒன் க் ற் பைனயா ம் இ சக்கர வாகனங் கள்
எண்ணிக்ைக 24,660.)
இப் ப யாபாரங் கள் நடப் பதால் , பல யாபாரிக ம் ,
ெதா ல் ெசய் பவர்க ம் , ஊ யர்க ம் நல் ல
வ மானம் ெபற் அதனால் தாராளமாகச் ெசல
ெசய் வார்கள் . அவர்க ைடய ெசல இன்ெனா வ க்
வர . இந்தச் சங் வர க் ம் பல ஆண் க க்
நீ ம் , ெதாட ம் .
ெமாத்தத் ல் இந் யா இப் ேபா நிச்சயமாக ஒ Land of
Opportunities. வாய் ப் கள் ெகாட் க் டக் ம் ேதசம் .
அதனால் தான் நம GDP எனப் ப ம் ெபா ளாதார
வளர்ச் அள , தந்தரத் க் ப் ற ன்
எப் ேபா ம் இல் லாத அளவாக 9 சத தத் க் ம் ேமல்
இ க் ற .
இந்தத் தகவல் களில் இ ந் நாம்
எ த் க்ெகாள் ளேவண் ய ஷயம் , எல் ேலா ம்
வளர் றார்கள் , ேவகமாக வளர் றார்கள் என்ப தான்.
ேநற் ைறய பணக்காரர்கள் , இன்ைறக் ச் சாதாரணர்கள்
ஆ ட்டார்கள் . யப் ய பணக்காரர்கள்
வந் ெகாண்ேட க் றார்கள் . யார் அ கப் பணம்
ைவத் க் றார்கள் என் ற டாப் 10 பட் யல் கள் னம்
னம் மா ன்றன.
இன்ைறய சம் பாத் யம் ெபரியதாக இ க்கலாம் .
ஆனால் , அேத அள ல் பணம் ஈட் னால் ேபாதா .
ெவளி ல் நைடெப ம் வளர்ச் ைய ட, நம் ைடய
வளர்ச் அ க ந்தால் மட் ேம நாம் ெவற்
ெப பவர்களாக இ க்க ம் .
ஐந் நாள் ரிக்ெகட் ேபாட் கள் , 20-20 ேபாட் கள்
வைரக் ம் ைறந் ட்டன. எ ர்ெகாள் ற அத்தைனப்
பந் கைள ம் அ த் ளா றவர்கள் ேதைவ
என்பதாக இ க் ற இன்ைறய உலகம் . இன்ைறக் ப்
ேபாட் என்ப எவ் வள உக் ரமாக இ க் ற
என்பதற் , ரிக்ெகட் ஒ ேசா பதம் . றப் பானச்
ெசயல் பா என்ப ேபாதா . ெதாடர்ந் ேமம் ப ம்
ெசயல் பா கள் தான் ேதைவ.
நான் ெவற் ெப ேவனா என் ம் ேகள் ைய இந்த
நா ேய அ த் ங் கள் . இ சாத் யமா என் ம்
சந்ேதகத்ைத உங் கள் உள் ளத் ல் இ ந் நீ க் ங் கள் .
நான் ெவற் ெபற ெசய் ட்ேடன். அதற் கான
வ ைறகள் மட் ேம ேதைவ என் ம் ேகள் டன்
வா க்க ஆரம் ங் கள் .

ேசாம.வள் ளியப் பன்

 ஏணிப் ப கள்

1. என்ன ஆச் இவர்க க் ?

2. க ட்ெமண்ட் த் ரங் கள்
3. மாற் ஏற் பாேட டா
4. தனித் றைம
5. இன்ேற ெசய் !
6. மன ல் உ ேவண் ம்
7. உன்னால் ம்
8. உன்ைன அ தல்
9. தைடகைள உைட
ன் இைணப்
1. என்ன ஆச் இவர்க க் ?

கார் மாநிலம் . பாட்னா நகர நீ மன்றம் . ற் றவாளிக்

ண் ல் ெம ந்த மனிதர் நிற் றார். ெவளிேய ட்டம்
அைலேமா க் ெகாண் க் ற . எல் ேலா ம் சாதாரண
வசா கள் . ேபா ஸாரால் அடக்க யாத அள க்
ெநரிசல் . ற் றம் சாட்டப் பட்டவைர தைல
ெசய் யாமல் அங் ேக ரச்ைன ஓயா என் நீ ப ேய
நிைனக் மள க் அமளி மளி. தள் ல் .
ற் றம் சாட்டப் பட்டவர், ற் றத்ைத ஒப் க்ெகாண்
மன்னிப் க் ேகட்டால் ேபா ம் . உடேன ஜா ன் ெகா த் ,
அப் ேபாைதக் ரச்ைனைய த் க்ெகாண் ,
அவைர ெவளிேய ட் டலாம் என் நீ ப
நிைனக் றார். அதற் ேகற் றாற் ேபால, அர தரப்
வழக்க ஞ ம் , வழக் சாரைணைய தள் ளிப் ேபாடச்
ெசால் நீ ப ையக் ேகட் க் ெகாள் றார்.
சரி, ரச்ைன ந்த என் நீ ப நிம் ம ப்
ெப ச் றார். ற் றம் சாட்டப் பட்ட மனிதேரா,
‘ சாரைண ஏன் தாமதமா ற ?’ என் எ ர்ப் த்
ெதரி க் றார். ‘ சாரைணேய ேதைவ ல் ைல’ என்
ெசால் ட் , ‘நான் ற் றவாளி’ என் அவேர ஒ
தாளில் எ , அைதச் சத்தமாக வா க்க ம் ெசய் றார்.
நீ ப க் என்ன ெசய் வெதன்ேற ெதரிய ல் ைல.
தண் க்காம ம் ட யா . தண் த்தா ம் ரச்ைன.
தன் ேமல காரிகைள கலந்தாேலா த்தால் ரச்ைனக்
ஒ ர் ைடக் ம் என் நிைனக் றார். அதற் காக,
‘உங் கைள 120 நி டங் க க் ஜா னில் ெவளிேய ட
அ ம ேக ங் கள் ’ என் அவேர ற் றம் சாட்டப் பட்ட
மனித க் ேயாசைன ெசால் றார். அந்த இரண்
மணிேநர அவகாசத் ல் , ேமல காரிகளிடம்
கலந் ப் ேப , இந்தப் ரச்ைனக் ஒ ர்
கண் டலாம் . ற ர்ப் ெசால் லலாம் என்ப
அவர எண்ணம் .
நீ ப ன் க த் க் ெம ந்த உ வத் ல் இ ந்த
மனிதேரா, தம் மால் அப் ப அ ம ேகட்க யா
என் ம த் றார். ேவ வ ல் லாமல் , ‘ெப ல் ’
இல் லாமேலேய நீ ப , அவைர இரண் மணி ேநரம்
ெவளி ல் இ க்க அ ம க்க ேவண் யதா ற .
காரில் இ நடந்த 1940-க க் ன். அந்த நீ ப ம்
அர வழக்க ஞ ம் ெவள் ைளக்காரர்கள் . அர ,
ரிட் ஷ் அர . அந்த மனிதர் ேமாகன்தாஸ் கரம் சந்த்
காந் .
சம் ரான் மாகாணத் ல் இண் ேகா ப ரி ம் இந் ய
வசா களின் யைரத் ர்ப்பதற் காக காந் அங் ேக
ேபானார். ேபான இடத் ல் , பயந் ம் ஒ ங் இ ந்த
வசா கைளப் பார்த்தார். அவர்களிடம் ேபாரா ம்
ணத்ைதத் ண்ட ேவண் ம் என்ற க் வந்தார்.
தான் ெவளி ல் இ ந் வந்த ஆள் . அவர்க ைடய
ரச்ைனக்காகக் ைகதானால் , அவர்களிடம் ஒ
ப் ணர் வ ம் என் எண்ணினார். அதற் காக அவர்
ைற ெசல் ல ம் தயாரானார்.
இப் ப ம் ஒ மனிதரா? எதற் காக அவேர வ யப்
ேபாய் , ற் றம் ெசய் ததாக ஒப் க்ெகாண் , தண்டைன
ேகட் றார்? என்ன காரணத் க்காக அவர் தன்
நிைலப் பாட் ல் உ யாக இ ந்தார்?
 ரிக்ெகட் ைமதானம் . அவ க் க் கா ல் பயங் கர அ .
காைலத் தைர ல் ஊன்றேவ ய ல் ைல. இந்த
நிைல ல் ேபட் கட் க்ெகாண் , டாமல் ேபாய்
ஆ றார். காைலக் ெகாஞ் சம் நகர்த் னா ம் வ
உ ர் ேபா ற . அவர் அசர ல் ைல. ‘அ ட்
ஆகக் டா . எப் ப ம் ரன் எ த்தாக ேவண் ம் .
ஓடாமல் நா நாலாகேவா அல் ல இயன்றால்
க்ஸர்களாகேவா. எப் ப ம் ரன்கள்
எ த்தாகேவண் ம் ’ என் க் றார்.
அவ் வள உ ர் ேபா ம் வ டன், ரிக்ெகட்
ஆடா ட்டால் தான் என்னவாம் ?
அவர் ெபயர் ைளவ் லா ட். ேமற் இந் யத் கள்
அணி ன் ேகப் டன். 1983 ஆண் , லண்டன் லார்டஸ ் ்
ைமதானம் . இந் யா - ேம.இ. கள் இைடேயயான
உலகக் ேகாப் ைப இ ப் ேபாட் ல் தான் அவர் அப் ப
உ ைரக் ெகா த் ஆ னார்.
அப் ேபா ேம.இ. கள் அணிதான் க ம் வ வான
அணி. உலக சாம் யன். ரிக்ெகட்ைடப் ெபா த்தவைர
இந் யா கச்சாதாரண அணிதான். (அந்த இ ப்
பந்தயத் ல் இந் யா ெவல் ற வாய் ப் 66-க் 1
என் ற அள ல் தான் என் ‘ க் ’கள்
கணித் ந்தார்கள் ) அப் ப ப் பட்ட இந் யா டன்
இ ப் பந்தயத் ல் த ல் ஆ , ெசாற் ப
ஓட்டங் க க் (ெவ ம் 183) இந் யாைவ ஆட்டம் இழக்க
ைவத் ட்டார்.
ெவற் ெபற, ேம.இ.அணி ஓவர் ஒன் க் 3 ரன்கள்
அ த்தால் ேபா ம் (அப் ேபா அைவ 60 ஓவர்கள்
ேபாட் கள் ). இப் ப நிைனத் த்தான் கள றங் ய
ேம.இ.அணி. ஸ்ேகார் ெவ ம் 5 ரன்களாக இ க்ைக ல்
ெதாடக்க ஆட்டக்காரர் ரீனிட்ஜ் ஆட்ட ழந்தார்.
அத்ேதா நிற் க ல் ைல ரச்ைன. அ த் க்
கள றங் ய ெஹ ன்ஸ் மற் ம் ரிச்சர்டஸ ் ்
ஆ ேயா ம் அ ட் ஆனார்கள் . அப் ேபா
ேம.இ.அணி ன் ஸ்ேகார் ெவ ம் 57 தான். இப் ப ப் பட்ட
ழ் நிைல ல் தான், ேகப் டன் லா ட்ஸ் ைளயாட
வந்தார்.
காைல நகர்த்த ய ல் ைலெயன்றா ம் சரி. ‘ைப
ரன்னர்’ ைவத் க்ெகாள் ளலாம் . ஆனால் ரன்
அ த்தாகேவண் ம் . எப் ப ம் ெஜ த்தாகேவண் ம் .
அதற் காகக் காைல உைடத் க்ெகாண்டா ம் சரி!
ைமதானத் க் ள் அந்த உைடந்த காேலா
வந் ட்டாேர?
என்னப் பா இ ? உலகக்ேகாப் ைபைய ட உ ரல் லவா
க் யம் . உலகக்ேகாப் ைப என்ப ேம.இ.
அணிக க் ப் மல் ல. இ ந் ம் ஏன் அவர்
காயத்ேதா மல் க்கட்டேவண் ம் ?
டாக்டர் ர க் மார், ம் ைப IDBI தைலைம
அ வலகத் ல் வரேவற் பைற ேசாபா ல்
அமர்ந் ந்தார். காைல ல் எட்டைர மணிக் வந்தவர்.
மாைல மணி ஏ ஆகப் ேபா ற . இன் ம் எ ம்
சாப் டக் ட இல் ைல. எப் ப ம் எவ் வள
ேநரமானா ம் , அந்த நி வனத் ன் ேமலாளைரப்
பார்த் ட் த்தான் ேபாவ என் காத் ந்தார்.
இத்தைனக் ம் , ஐதராபாத் நி வனம் ஒன் ல் அப் ேபா
ேவைல பார்த் க் ெகாண் ந்த அவர், ன் ட் ேய
அந்த ேமலாளைரப் பார்ப்பதற் அ ம
வாங் க்ெகாண் , அவர்கள் ெசான்ன ேநரத் க் த்தான்
வந் ந்தார்.
இர எட் மணிக் ெவளி ல் வந்தார் அந்த ேமலாளர்.
‘இன்ைறக் யா , நாைளக் பார்க்கலாமா?’ என்
சாதாரணமாகச் ெசால் ட் , ேவகமாகப்
ேபாய் ட்டார். ம நாள் ண் ம் அேத ரித்த
கத் டன், அேத வரேவற் அைற ல் ேபாய் , ‘டாண்’
என் காைல ஒன்ப மணிக்ேக உட்கார்ந் ெகாண்டார்
டாக்டர் ர க் மார்.
ர க் மார் அப் ேபா ஐதராபாத் ல் , ஓர் உர
நி வனத் ல் ேவைல பார்த் வந்தார். அந்த
நி வனத் க் ஒ ெபரிய ெதாைகக் கடனாகத்
ேதைவப் ப ற . அைத ஒ வங் ெகா ப் பதாக
ஒப் க்ெகாண் ந்த . ேநரில் ேபாய் வரங் கைள
ளக்க ேவண் ய தான் பாக் . மற் ற சம் ரதாயங் கள்
எல் லாம் ந் ட்டன. ஆனா ம் காேசாைல
த வதற் ன் ஆகேவண் ய ஒப் தல் மட் ம்
இன்ன ம் ய ல் ைல. அதற் காகத்தான் ர க் மார்
ேபா ந்தார்.
கடன் த பவர்கள் ர க் மாைர இ த்த த்தார்கள் .
யமரியாைதக் ப் பங் கம் ஏற் ப ற அள க்
அவர்க ைடய நடத்ைத இ ந்த . நி வனம் நல் ல
நி வனமாக இ ந்தா ம் ஊ யர்க ம் அேத
அள க் ப் பண் ைடயவர்களாக இ க்கேவண் மா!
இப் ப ஒ ைழப் ேதைவயா, நான் என் ெசாந்த
நல க்காகவா கடன் வாங் ேறன் என் ர க் மார்
ந் க்க ல் ைல.
‘ேபாய் , ேவண் ய கடைன ைபசா ைறயாமல் வாங்
வா’ என் அவைர அவர அ வலகம்
அ ப் க் ற . கடைன வாங் வரேவண் ய
கடைம ர க் மார் வசம் . அந்த இடத் ல் ெசாந்த
உணர்ச் க க் இடம் ைடயா . இட்ட பணிைய
ெசவ் வேன த்தால் மட் ேம அ வலகம் த் ர்
ெபற ம் .
அந்தக் கணத் ல் , தன ஈேகா அல் ல. நி வனத் க்
வரேவண் ய ஆ ரக்கணக்கான ேகா பாய் க்
கடன்தான் க் யம் என்பைத ர க் மார்
உணர்ந் ந்தார். ‘நி வனத் ன் ேவைல
யேவண் ம் . எவ் வள காத் க்க
ேவண் மானா ம் சரி. ட் க்ெகா க்க
ேவண் வந்தா ம் சரி.’
ஏன் அந்தச் ைமைய ம் ஏற் க்ெகாண்டார்?
வங் ல் சரியாக ஒத் ைழப் க் ெகா க்க ல் ைல
என் ெசான்னால் அவர் கம் ெபனி ல் தைலையச்
வார்களா?
வசந் ெசன்ைனக் வந் ஒ மாதமா ற . வசந் ம்
அவர் மகள் 15 வய பப் ம் மட் ம் தனியாக ஒ
ளாட் ல் க் றார்கள் . வசந் ன் கணவர்
இ ப் ப காைரக் க் ப் பக்கத் ல் ஆராவயல் என் ற
ராமத் ல் . பப் பக ல் பள் ளிக் டம்
ேபாய் றாள் . ப ெனான்றாம் வ ப் ைப அவள்
ெசன்ைன ல் ெதாடர் றாள் .
வசந் க் ெசன்ைன ல் வ ப் ப ய அ பவம் .
அ ம் தனியாக. பப் க் ம் ராமத் ல் இ ந் ட் ,
ெசன்ைனக் வந் ய பள் ளி ல் ப ப் ப என்ப
ைமயான ஒன் தான். கணவன் ஓர் ஊரில் , மைன ம்
மக ம் ேவ ஒ ஊரில் . இரண் த்தனங் கள் .
இரட்ைடச் ெசல . த ர ட் ப் ரிந் க் ம்
ஏக்கங் கள் . ப் க் ைடக் ம் ேபா , கணவன்
வந் ட் ேபா றார். ரயாணம் , அைலச்சல் , தல்
ெசல . இன் ம் இரண் வ டத் க் க் ைறயாமல்
இப் ப த்தான் இ ந்தாக ேவண் ம் .
வசந் ன் மகள் பப் நன் ப க் ற ெபண். எப் ப ம்
ஐ.ஐ. .- ல் ேசர்ந் ெபா யல் ப க்க ேவண் ம்
என்ப பப் ன் கன . ‘மக ைடய ப் பம்
உன்னதமான ’ என்ப ெபற் ேறார் இ வ க் ம்
ெதரி ற . அதற் காக ெசன்ைன ல் உள் ள கழ் ெபற் ற
ெமட்ரிக் ேலஷன் பள் ளி ல் 11-ம் வ ப் ம் 12-ம்
வ ப் ம் ப க்க ேவண் ம் . ப த் க் ெகாண்ேட ஐ.ஐ. .
ேகாச் ங் வ ப் க் ம் ேபாக ேவண் ம் . ஆராவய ல்
இ ந் ெகாண் இந்தக் காரியங் கைளெயல் லாம்
ெசய் ய யா . ெசன்ைனதான் கல் க்ேகற் ற நகரம் .
கணவ ைடய ேவைல ல் இடமாற் றம் சாத் ய ல் ைல.
அதற் காக வசந் ன்வாங் க ல் ைல. அதனால் என்ன?
நாங் கள் இ வ மாகப் ேபாய் சமாளிக் ேறாம் என்
தன் மகைள அைழத் க்ெகாண் ெசன்ைன
வந் ட்டார். தனிேய கணவன் ைண ன்
ெசன்ைன ல் வாழ் க்ைகைய நகர்த் வ என்ப
க னமான ஷயம் தான். ஆனால் எப் ப இந்தச்
க்கைல ன்னைகேயா வசந் ஏற் க்ெகாண்டார்?
வசந் ஒ பக்கம் அவர் கணவர் ஒ பக்கம் என்
வாழேவண் ய அவ யம் என்ன?
ந்தர்ராஜ க் ஒ தங் ைக. ெபயர் ர்கா. ர்கா
றக் ம் ன்ேப ந்தர்ராஜனின் ெபற் ேறார் பத்
ஒன் ல் உ ைர ட் ந்தார்கள் . அம் மா அப் பா
இல் லாத ைற ெதரியாமல் தங் ைகைய வளர்த் வந்தார்
ந்தர்ராஜன்.
ர்கா பன்னிரண்டாம் வ ப் ந்தேபா , அவ க் க்
கவைல ஏற் பட்ட . இன் னியரிங் ட் என்றால்
எப் ப ம் வ டாவ டம் லட்ச பாைய
கட்டணத்ெதாைகயாக ெச த்த ேவண் ம் . அண்ணா
எப் ப ச் சமாளிக்கப் ேபாறாேரா என் தன் ேதா களிடம்
கவைல ெதரி த் வந்தார். மணம் ஆ ட்டதால்
உன் அண்ணனால் வழக்கம் ேபால உன் ப ப் க் ச்
ெசல பண்ண யா . நீ யாக அவர் ழ் நிைலையப்
ரிந் ெகாள் என் ர்கா ன் ேதா கள் அவ க்
ஆேலாசைன னார்கள் .
ஆனால் நடந்த ேவ . தன் தங் ைகைய அந்த நகரில்
உள் ள ெபரிய கல் ரி ல் ப க்கைவத்தார்
ந்தர்ராஜன். அர இன் னீயரிங் கல் ரி ல்
ப க்கைவக்க யாமல் ேபானதால் அவர் மனம்
தளர ல் ைல. நகரில் உள் ள றந்த தனியார்
கல் ரிையத் ேதர்ந்ெத த் அ ல் தங் ைகையப்
ப லைவத்தார்.
ர்கா க் ஆச்சரியம் . அண்ணா, எப் ப உங் களால்
ந்த . என்னால் உங் க க் எவ் வள கஷ்டம்
என்ெறல் லாம் தன் ஆச்சரியத்ைத அ தாபத் ன்
வ யாகத் ெதரி த்தார். ஆனால் இப் ப ஒ ழல்
ஏற் ப ம் என் ன் ட் ேய அ ந் ைவத் ந்தார்
ந்தர்ராஜன். தன் தங் ைக எட்டாவ ப க் ம் ேபாேத
அவர் ர்கா ன் ேமல் ப ப் க்காகப் பணத்ைதச்
ேச க்க ஆரம் த்தார். அப் ப ம் பணம்
ைடக்க ல் ைலெயன்றால் எப் ப ச் சமாளிக்கலாம்
என் ம் ஆேலாசைனகைளக் ேகட்ட ந்தார்.
என்ன நடந்தா ம் தன்னால் சமாளிக்க ம் என்
தயாராக இ ந்தார் ந்தர்ராஜன்.
இ என்ன ஆ ரம் தான் இ ந்தா ம் ர்கா
தங் ைகதாேன. இன் ம் ெகாஞ் சநாளில் மணம்
ெசய் ெகாண் ேபாகப் ேபா றவர். சரி, வச ல் ைல
என் அவைர கைலக்கல் ரி ல் ேசர்த்
ட் க்கலாம் . ஆனால் ெசாந்த மகள் ேபால தன்
தங் ைகையப் பா க்கேவண் ய அவ யம் என்ன?
மணம் ஆன ன் ம் தன் ழந்ைதக க் ச் ெசல் வம்
ேசர்க்காமல் அப் ேபா ம் தன் தங் ைகக்ேக ன் ரிைம
ெகா க்கேவண் ய அவ யம் என்ன?
காந் , ைளவ் லா ட், ர க் மார், வசந் ,
ந்தர்ராஜன்.
இந்த ஐந் ேப க் ம் ஓர் ஒற் ைம உண் . இவர்கள்
ஐந் ேபைர ம் இைணக் ம் ஒ சங் உண் . அ ..
க ட்ெமண்ட்.
ெபா ப் ந் ம் ெந க்க களி ந் ம் ந
ஓடாமல் உ ப் பாட் டன் எ த் க்ெகாண்ட
காரியத்ைத த்தார்கள் இவர்கள் .
இந்தக் ணம் உள் ளவர்கள் தான், ெவற் ெப றார்கள் .
2. க ட்ெமண்ட் த் ரங் கள்

ஆைச இல் லாதவர்கள் யார்? எல் ேலாக் ம்

பலவற் ைற ம் ெசய் யேவண் ம் , அைடயேவண் ம்
என்ற ஆைசகள் இ க் ன்றன. ஆனால் ஆைசப் ப ற
எல் ேலாரா ம் நிைனத்தைத அைடய வ ல் ைல.
லரால் தான் ற . ந்ைதய அத் யாயத் ல்
பார்த்த ஐந் நபர்கைளப் ேபால.
அந்த ஐந் நபர்க ம் அவர்கள் நிைனத்தைத
அைடந்தார்கள் . காரணம் , என்ன ஆனா ம் சரி.
ம் வைத, நிைனத்தைத அைடந்ேத வ என்
ர்மானமாக இ ந்தார்கள் . அதற் காக என்ன
இழப் கைளச் சந் க்க ேநர்ந்தா ம் சரி, என் ற
ரத்தன்ைம டன் இறங் னார்கள் .
ெகாண்ட ெகாள் ைக ல் பற் , ரத்தன்ைம,
அர்ப்பணிப் த்தன்ைம, இைவதான் க ட்ெமண் ன்
அ ப் பைட ணங் கள் . ஒேர வார்த்ைத ல்
ெசால் லேவண் ெமன்றால் கடைம ணர்ச்
என்ப தான், க ட்ெமண் ன் ஆதாரக் ணமா ம் .
இப் ேபா ெதளிவாகப் ரிந் க் ம் . ேமேல ெசான்ன
ன் ணங் க ம் இல் லாதவர்கள் தான் றைமகள் ,
வாய் ப் கள் ஆ ய எல் லாம் இ ந் ம் ெவற் ையத்
தவற ட் றார்கள் . த் யாசம் இப் ேபா
உங் க க் ப் ரிந் க் ம் .
அரிச்சந் ரன் கைத ெதரி மல் லவா! உண்ைம மட் ேம
ெசால் வெதன் ெசய் ட்ட
அரிச்சந் ர க் ச் ேசாதைன ேமல் ேசாதைன.
ைளவாக, மைன , ழந்ைதகைளேய இழக்க
ேநரி ற . கைட யாக ஒ ெபாய் ெசான்னால் உ ர்
ைழத் டலாம் என் ற நிைல. ெசால் ல ல் ைலேய
அரிச்சந் ரன்! ம த் றான். ெவட்ட வாள்
ஓங் ம் ஆ ற் . ம் ஹ ம் அதற் ம் அவன்
அைசய ல் ைல. ‘ெவட் ங் கள் ’ என் னிந்த தைலைய
நி ர்த்தேவ ல் ைல.
ெகாண்ட ெகாள் ைக ல் உ யாக இ ந்தான்
அரிச்சந் ரன். அதனால் தான் இன்ைறக் ம் உண்ைம
ேப பவ க் அரிச்சந் ரன் என் ற பாராட் ப் பத் ரம்
ைடக் ற . உண்ைமக் எத்தைன மகத் வம்
பார்த் ர்களா?
பாரதப் ேபார் உக் ரமாக நடக் ற . இ க்கட்டம் .
பாண்டவர்கள் பக்கம் அர்ஜ னன். அவ க் த்
ேதேராட் யாக ஷ்ணர். எ ர்பக்கம் கர்ணன்.
அர்ஜ னனின் அம் களால் கர்ணன் தாக்கப் ப றான்.
ைக, கால் , தைல, மார் என் எல் லாப் பக்க ம் அம் பால்
ைளத் ட்டான் அர்ஜ னன். ஆனா ம் கர்ணனின்
உ ர் ேபாக ல் ைல. அர்ஜ ன க் என்ன
ெசய் வெதன் ரிய ல் ைல.
ஷ்ணர் தன் ைடய ஞான ஷ் யால் பார்த் ச்
ெசால் றார், ‘கர்ணன் ெசய் த தர்மம் தான் அவ ைடய
உ ைரக் காக் ற .’
‘அதனால் ?’
‘அைத எ க்கேவண் ம் .’
‘ மா?’
 ரித்த கத் டன் ஷ்ணர் ேபா றார். ஏைழ
அந்தணர் ேவடம் ேபா றார். அ பட் ரத்த
ெவள் ளத் ல் டக் ம் கர்ணனிடம் ேபாய் , ‘அய் யா
எனக் ஏதாவ தர்மம் ெசய் ங் கள் ’ என் றார்.
ேகட்டவர்க் இல் ைல என் ெசால் லாமல் , வாழ் க்ைக
க்க அள் ளி அள் ளிக் ெகா த்தவன் கர்ணன்.
‘அய் ேயா. இப் ேபா ேபாய் க் ேகட் ர்கேள! நான் ேபார்க்
களத் ல் ழ் ந் டக் ேறன். இந்தக் கணத் ல் ,
என்னிடம் ெகா ப் பதற் ஒன் ல் ைலேய!’ கர்ணனின்
மனம் டந் த க் ற . அந்தணர் உ ல் இ ந்த
ஷ்ணர், ‘இ வைர நீ ங் கள் ெசய் வந்த தான
தர்மங் களின் பலன்கள் இ க் ன்றனேவ’ என் ெசால் ல,
சற் ம் தயங் காமல் , தன் வாழ் நாளில் அ வைர ெசய் த
தான தர்மங் கள் லமாக வந்த ண்ணியம்
ெமாத்தத்ைத ம் , அப் ேபாேத தானமாகத் தாைர
வார்த் க் ெகா த் றான் கர்ணன்.
வாழ் நாள் வ ம் தானம் அளிப் பைதக் கடைமயாகக்
ெகாண் ந்தார் கர்ணன். உ ர்ேபா ம் நிைல ம்
அவர் தன் ெகாள் ைக ந் தவற ல் ைல.
அரிச்சந் ர க் உண்ைம என்றால் கர்ண க் த்
தர்மம் . இவ் வர் தான எ ர்பார்ப்ைப இ வ ம்
யரநிைல ல் ட ைக ட ல் ைல.
ரிக்ெகட் ைளயாட் ல் பார்த் க்கலாம் . ல
ஃ ல் டர்கள் நடந் ெகாள் ம் தங் கள்
ஆச்சரியமளிக் ம் . ஆ ரம் தான் ெசான்னா ம் , அைவ
ைளயாட் ப் ேபாட் கள் தாேன! ேதசங் க க் ைடேய
நடக் ம் த்தங் கள் இல் ைலேய! ஆனால் , அந்த
ரர்களிடம் , ேபாரில் இ ப் ப ேபான்ற ேவகம் இ க் ம் .
எ ரணி னர் அ க் ம் பந் கள் ஓட்டங் களாக
மா வைத த ப் பார்கள் . சாதாரணமாக அல் ல. அ ல்
ஒ அர்ப்பணிப் த் தன்ைமேய இ க் ம் .
ப் பறக் ம் பந்ைதக் காட் ம் ேவகமாக ஓ
ெந ங் றார்கள் . பந் ன் ேவகம் அ க க்கலாம் .
இைடெவளி அ கமாகலாம் . பந் ப ண்டரிைய
ெந ங் டலாம் . ஆனா ம் வ ல் ைல.
பாய் வார்கள் . பந்ைத ேநாக் க் ைககள் நீ ம் . ன்
உடம் ேப நீ ம் . எப் ப யாவ த த்தாக ேவண் ம்
என் ற ைனப் அவர்கள ஒவ் ெவா ெசய ம்
யற் ம் இ க் ம் . உடல் தைர ல் ேமா ம் .
உைடகள் அ க்கா ம் . ைக, கால் கள் மடங் ம் .
கவைல ல் ைல. ஒேர ேநாக்கம் , பந் ப ண்டரி
ேகாட்ைடத் தாண்டக் டா . அதற் காக எைத ம்
ெசய் வார்கள் .
ழலாமா, ேவண்டாமா என் ேயா ப் ப ல் ைல.
ேபானால் ேபாகட் ேம, என்ன ஒன்ேறா இரண்டேடா
ஓட்டங் கள் தாேன தலாக எ ப் பார்கள் . அ வா
ேபாட் ன் ைவ ர்மானிக்கப் ேபா ற என்
நிைனப் ப ல் ைல. அப் ப ேய இ ந்தா ம் அதற் காக
ந் எ ந்தா த க்க ேவண் ம் . நமக் ஏ ம்
ஆ ட்டால் , அ பட் ட்டால் , ரிக்ெகட்
வாழ் க்ைகேய அல் லவா அஸ்த த் ம் ! இெதன்ன
ஒ ேபாட் தாேன! என்ெறல் லாம் ந் ப் ப ல் ைல.
தயக்கம் என்ப ளி ம் ைடயா . ஓ , , ைக
கால் கைள பரப் . எைதயாவ ெசய் த த் .
இ தாேன க்ேகாள் !
சத தம் ெகா ப் ப , அந்த ேநரம் அ மட் ம் தான்
க் யம் . ேவ எ ேம கவனத் ல் ட இல் ைல.
இ மட் ம் தான் என் ற ரம் .
அவர் ெபயர் எம் . .ேகா நாத். ெபா யல் ப ப் ப்
ப த்தவர். . .எஸ். நி வனத் ல் ேவைலெசய் ட் ,
ன் தாேன ஒ ப ற் நி வனத்ைத ம்
ெதாடங் யவர். நி வனத் ன் ெபயர் ‘நி ேட இந் யா.’
அவர் ெஹச்.ஏ.எல் . ப் ல் இ க் ம் ல
பள் ளிகளின் ஆ ரிையக க் , ஒ வ ப் எ ப் பதற்
ஒப் க்ெகாண்டார். ஒப் க்ெகாண்ட ன்
மாதங் க க் ன்பாக. ெசான்ன நாள் ெசான்ன
ேநரத் க் வ ப் ெப க்க ேபாய் ட்டார். ெமாத்தம் 120
ஆ ரிையகள் . ‘ஒ றந்த ஆ ரியராக ஆவ எப் ப ?’
(How to be an Effective Teacher) என்ப தைலப் .
காைல ல் வழக்கம் ேபால ஒன்பதைர மணிக் த்
ெதாடங் ட்டார். வ ப் ஆரம் த்த ந் ,
நடந் ெகாண்ேட வ ப் ெப த்தார். அப் ப த்தான் அவர்
வ ப் எ ப் ப வழக்கம் . கலகலப் பாக ம்
பய ள் ளதாக ம் ேபான ப ற் வ ப் .
யப் ேபா ம் ேநரம் , ெகாஞ் சம் ரமமாக
இ க் றெதன் , தன ‘ேகாட்’ைடக் கழற் னார்.
ற் ந்த ஆ ரிையகள் ட்டத்தட்ட அல ேய
ட்டார்கள் . காரணம் , அவர் உள் ேள அணிந் ந்த நீ ல
நிறச் சட்ைட வ ம் ேவர்ைவ ல் ெதாப் பலாக
நைனந் ந்த .
அ ேவா ஓர் ஏ. . அைற. அவ க் எப் ப யர்க் ற ?
அவர்கள் யா க் ம் ரிய ல் ைல. ேகா நாத்
அைதப் பற் அ கம் ேபச ல் ைல.
வ ப் ைப த்த ற தன ெசல் ேப ல்
ம த் வைரத் ெதாடர் ெகாண்டார். ம த் வர் தகவல்
அ ந்த ம் கத் னார். ‘என்ன ேகா நாத்! என்ன நீ ங் க?
‘ஓபன் ஹார்ட’் இதய அ ைவ ச்ைச ந் 28
நா தான் ஆச் . அ க் ள் ள அப் ப ெயன்ன
தைலேபா ற ேவைல? அ ம் நாள் க்க
நின் க் ட் ேவைல ெசய் யலாமா நீ ங் கள் ?’
‘என்ன சார் ெசய் ற ? வர்ேற ஏற் ெகனேவ வாக்
ெகா த் ட்டேன?’
உடல் நிைலைய மறந் ட் கட்டாயம் ேவைல
ெசய் யேவண் ம் என் ேபா ப் பதல் ல இந்தக் கைத ன்
ேநாக்கம் . ெசான்ன வாக்ைகக் காப் பாற் ற
எப் பா பட்டாவ யலேவண் ம் என்பைத
வ த் ற ேகா நாத் ன் ெசயல் .
ர ராஜன். ஒ ெதா ல் ைனேவார். அம் பத் ரில்
ெவல் ங் எெலக்ேராட்ஸ் உற் பத் ெசய் பவர். நாள்
ஒன் க் 18 மணி ேநரம் ேவைல ெசய் யத் தயங் காதவர்.
அதனால் உடம் ைபக் கவனிக்க ய ல் ைல. எைட
அ கரித் ட்ட . ஒ கட்டத் ல் 95 ேலாைவத்
ெதாட் ட்டார். நடந்தால் ச் வாங் ற .
ம த் வர் ெசான்னார், ‘அரி ையக் ைற ங் கள் .
னசரி 45 நி டங் கள் ேவகமாக நடக்க ேவண் ம் .’
எத்தைனேயா நபர்க க் ச் ெசான்ன ேபால
சாதாரணமாகத்தான் அந்த ம த் வர் ர ராஜ க் ம்
ெசான்னார். டேவ இன்ெனான் ம் ெசான்னார்.
‘உங் க க் உங் கள் மைன மக்கள் உண்ைம ல்
அக்கைற இ ந்தால் , நான் ெசான்னைதச் ெசய் ங் கள் .’
அவ் வள தான். அந்த ஒ வார்த்ைத க்ெகன்
த் ய . அதன் ற ர ராஜனின் உண ப் பழக்கேம
மா ட்ட . காைல ல் ஒ டம் ளர் ெவந்நீர் மட் ம்
அ ந் ட் ‘நைடப் ப ற் ’ ேபாய் வார்.
ம் ெகாஞ் சம் ேசாயாபால் . அதன் ன் ஒ ஆப் ள்
அல் ல மா ளம் பழம் . நண்பகல் நீ ர் ேமார். ம யம்
ஓட்ஸ் கஞ் மற் ம் ேவகைவத்தக் காய் க கள் . மாைல
ெகாஞ் சம் ெபாட் க்கடைல. இர இரண் சப் பாத்
மற் ம் ேவகைவத்த காய் கள் .
வாழ் க்ைக வாழ ஆரம் த்தார் ர ராஜன்.
‘நா நாைளக் இப் ப ச் ெசய் யலாம் . ன ம் இப் ப ச்
ெசய் ய மா? அதன் ன் பைழய நிைலக்
வந் வார்’ என்ற நண்பர்கள் வட்டம் . ஆனால் ,
அவர் எைதப் பற் ம் கவைலப் பட ல் ைல.
நைடப ற் ையத் ெதாடர்ந் ெசய் தார். உணைவ ம்
ர்மானித்த ேபாலேவ சாப் ட்டார். ேசாற் ைறேய
கண்ணில் காட்ட ல் ைல.
தல் 30 நாள் களில் மனிதர் 7 ேலா ைறந் ட்டார்.
ேம ம் பத் நாள் கள் ேபா ன. ர ராஜனின் எைட 84-
க் வந் ட்ட .
ெசய் ய ேவண் ம் என் தனக் த்தாேன
ெகா த் ெகாண்ட வாக் . அைத வ ல் ைல
என்ற ர்மானமான . இ தான் ர ராஜைன
இயக் ய . வ லபம் . நமக்
ெசால் க்ெகாண்ட தாேன! அ த்தவ க்கா ப ல்
ெசால் லப் ேபா ேறாம் ?
ர ராஜன் சாப் வைத மாற் ெகாண்டார், தன் உடல்
நலத் க்காக. இன்ெனா வ ம் சாப் பாட்ைடக்
ைறத்தார். காரணம் , த் யாசமான ! அவர் ெபயர்
வான் ைடயர் (Dr.Wayne W.Dyer)
வான் ைடயர். கச் றந்த எ த்தாளர். அெமரிக்கா ன்
கச் றந்தப் ேபச்சாள ம் ட. மாணவர்கள் ,
வாழ் க்ைக ல் ேதாற் ப் ேபானவர்கள் ஆ ேயார் இவர்
ேபச்ைசக் ேகட்டால் உடேன வாழ் க்ைக தான
பயங் கைள றம் தள் ளி மனிதனாவார்கள் .
இவர் றந்த டேனேய தந்ைதயால் ைக டப் பட்டவர்.
அவர் ம் பத் ல் யா ம் கல் ரிக் ப் ேபான ல் ைல.
வ ைம. சாப் பாட் க்ேக ரமமான ழல் .
வான் ைடய க் ப் ப ப் க் யம் என்
ெதரிந் ட்ட . எப் ப ம் கல் ரிப் ப ப் ைபப் ப த்
த்தாக ேவண் ம் என் ெசய் தார்.
கல் ரிப் ப ப் ப் ப க்க நிைறய கா ேவண் ம் .
ைக ல் ஒ ைபசா இல் ைல. ஆனால் ப த்தாகேவண் ம்
என்ப அவ ைடய ைவராக் யம் . ேவைலக் ப்
ேபானார். சம் பளம் ைடத்த . அந்தப் பணத் ல் , ஒ
ப ைய உண க் ம் மற் ற ேதைவக க் ம்
ஒ க் னார். இன்ெனா ப ையப் ப ப் ச்
ெசல க்காக ைவத் க் ெகாண்டார்.
வ மானேமா ைறவாக இ ந்த . அந்த வ மானத் ல்
எப் ப ச் ேச த் , எப் ேபா கல் ரி ல் ேச வ ?
இ தான் அவைரச் ற் ந்தவர்களின் ேகள் யாக
இ ந்த . ஆனால் ப த்தாக ேவண் ய ழல் . அதனால்
தன வ மானத் ல் 90 சத தத் ைன ேச த்தார்.
தம் 10 சத த வ மானத் ல் தான் சாப் வ , மற் ற
ேவைலகைளச் ெசய் வ எல் லாம் .
இப் ப ேய 18 மாதங் கள் உைழத்தார். சம் பா த்தார்.
ேச த்தார். நான் வ டக் கல் க் கட்டணத் க் த்
ேதைவயான பணம் ேசர்ந்த ற , ேவைலைய ட்டார்.
கல் ரி ல் ேசர்ந்தார்.
க் யம் என் ெசய் ட்டால் , அதற் காக
எைத ம் ட் க்ெகா க்கத் தயார். அ தான் க் யம் .
அைதச் ெசய் வதற் காக மற் ற எைத ம் யாகம்
ெசய் யலாம் . உணைவக் ட றக்கலாம் . இ வான்
ைடயர் பாணி.
அப் ேபா வான் ைடயர் ஒ பல் கைலக்கழகத் ல்
ேபரா ரியராக ேவைல ெசய் வந்தார். அவ க் ப்
ேபரா ரியர் ேவைல க்க ல் ைல. ஆனா ம்
ெசய் ெகாண் ந்தார். வாழ் க்ைக அப் ப ேய ேபாய் க்
ெகாண் ந்த . பலைர ம் ெசன்றைடந்
பயனளிக் ற றந்த ெசாற் ெபா கைள
நிகழ் த்தேவண் ம் என்ப ல் அவ க் ஆர்வம் இ ந்த .
ஆனால் அைத நைட ைறப் ப த்த அவர் எந்த
நடவ க்ைக ம் எ க்க ல் ைல. அதாவ , அ தான்
தனக் க் யம் என் அவர் ெசய் ய ல் ைல.
அதனால் அவர் ேபரா ரியராகேவ காலத்ைதக் க த்
வந்தார்.
ஒ நாள் ேயா த்தார். ‘ஏன் இப் ப க் ேறன்? எ
எனக் நன்றாக வ ம் ? எைதச் ெசய் தால் , உயரத் க் ப்
ேபாகலாம் ? ெசாற் ெபா தான் என்ைன வாழ் க்ைக ல்
உயர்த் ம் என்ப எனக் நன்றாகத் ெதரி ற . ஆனால்
அைத ஏன் இன் ம் ேநரம் ெசய் யாமல்
இ க் ேறன்? அைத ட் ட் , எதற் காக இன் ம்
ேவ ேவைலகைளச் ெசய் ெகாண் க் ேறன்?’
நன்றாக ேயா த்தார். ன் ெவ த்தார். தன் ைடய
ேநர பல் கைலக்கழக ேவைலைய ட் ட் ,
ெசாற் ெபா ஆற் வைத மட் ேம ேநரத்
ெதா லாகச் ெசய் வ என்ப தான் அவர் எ த்த அந்த
. அப் ப ெசய் த ம் , ேநராகப்
பல் கைலக்கழகத் ன் ன் (Dean) அைறக் ப் ேபானார்.
னிடம் , தன் ைடய ேவைலைய அப் ேபாேத ரா னாமா
ெசய் வதாகத் ெதரி த்தார்.
அவர்களிைடேய நடந்த உைரயாடல் க ம்
க்கமான .
‘நான் மனப் ர்வமாக எைதச் ெசய் ய ம் ேறேனா,
அைதச் ெசய் யப் ேபா ேறன். அதற் காகத்தான்
என் ைடய ேவைலைய ரா னாமா ெசய் ேறன்’
என்றார் வான் ைடயர்.
‘உங் கள் நண்பர்க ட ம் ம் பத்தா ட ம் இ பற்
கலந் ேப ங் கள் . அவசரப் படா ர்கள் ’ என்றார்
பல் கைலக்கழகத் ன் ன்.
‘இல் ைல. ர்க்கமாக ேயா த் ெசய் தா ட்ட .
இனி ெசய் யேவண் யைவ பற் மனத் ேல நடத் ப்
பார்த் ம் ட்ேடன். ஏற் ெகனேவ ெசய் தைத,
மனத் ல் நடத் ப் பார்த்தைத, இப் ேபா ெவளி ல்
நிைறேவற் ேறன். அவ் வள தான். இ ல் மாற் றம்
ெசய் வதற் ஏ ம் இல் ைல.’
‘எ ப் ைழப் ப ம் , ேப ப் ைழப் நடத் வ ம்
அவ் வள லப ல் ைல’ என்ெறல் லாம் ன் எ த் ச்
ெசான்னார். எ ம் வான் ைடயர் கா ல் ழ ல் ைல.
ெசய் த ெசய் த தான் என்ப ல் ர்மானமாக
இ ந்தார்.
ரா னாமா ெசய் வதாகச் ெசால் ட் சந்ேதாஷமாக
ெவளி ல் வந்தார். மனத் ல் இ ந்த பாரம் காணாமல்
ேபாய் ட்ட . அதற் ப் ற , அவர் வாழ் க்ைக ல்
ம் ப் பார்க்கேவ இல் ைல. மனத் க்
உண்ைமயாகப் த்தைத, எ ல் தன் ைடய நிஜமான
பலம் இ க் றேதா, அைதச் ெசய் ம் ேபா எப் ப
ெவற் வராமல் ேபா ம் ?
அவர் எ ய ‘ வர் எேரானியஸ் ேஜான்ஸ்’ (Your Erroneous
Zones) என் ற த்தகத் க் மாெப ம் ெவற்
ைடத்த . வான் ைடயர் எ ய அந்தப் த்தகம் தான்,
1970 தல் 1980 வைர அெமரிக்கா ல் க அ கமாக
ற் பைனயான த்தகம் . 26 ெமா களில் ெமா மாற் றம்
ெசய் யப் பட்ட த்தகம் . இ த ர, இன் ம் பல
ய ன்ேனற் றப் த்தகங் கள் . ஆ ரக்கணக்கான
ெசாற் ெபா கள் . ெமாத்தத் ல் ன்றாத கழ் ,
அளப் பரிய ெப ைம, ைறயாத பணம் , ெப ம்
ெசல் வாக் எல் லாம் அவைரத் ேத வந்தன.
ராஜேகாபால் என் ஒ நி வனத் ன் தலாளி. ஒ
ப ற் வ ப் ன் ல் ைமக் ல் ெசான்னார்.
‘நா ம் பல வ டங் களாக ேயார் ஒன் கட்ட
ேவண் ம் என் நிைனத் க்ெகாண் க் ேறன்.
ஆனால் ஏேனா இன் ம் யேவ ல் ைல.’
‘ஏன் இன் ம் ய ல் ைல? அ உங் கள் ஆைசதாேன?’
‘ஆமாம் .’
‘ஆனா ம் ஏன் ெசய் ய ல் ைல?’
‘ெதரிய ல் ைல.’
‘நா ம் ஒ கார் வாங் க ேவண் ம் ’ என்
நிைனப் பவர்கள் , ‘நா ம் ஒ வாங் க ேவண் ம் ’
என் நிைனப் பவர்கள் , ‘நா ம் CA, MBA ப க்க
ேவண் ம் ’ என்ெறல் லாம் நிைனப் பவர்கள் உண் .
பல ம் நிைனக் றார்கள் . எல் லாம் நிைனப் கள் .
‘IAS ேதற ேவண் ம் .’ ‘அெமரிக்கா ேபாக ேவண் ம் .’
‘உடல் எைடையக் ைறக்க ேவண் ம் .’ ஆைசகள் .
அப் ப ேய இ க் ம் ஆைசகள் .
‘இனி கெரட் க்கமாட்ேடன்.’ ‘இனி மைன டன்
சண்ைட ேபாடமாட்ேடன்.’ ‘இனி ஒ ங் காகப் ப ப் ேபன்.’
‘இனி ண் ெசல கைளக் ைறப் ேபன்.’ இனி.. இனி..
இனி..
இனி என்றாேல அங் ஒத் ைவப் ர்மானம்
வந் ற . சரி, சரி, நாைள பார்த் க்ெகாள் ளலாம்
என்ேற ஒவ் ெவா நா ம் நிைனக் ேறாம் .
நிைறேவ ய ஆைசக க் ம் , நிைறேவறாமல்
நி ைவ ேலேய இ க் ம் ஆைசக க் ம் இைடேய
இ க் ம் ேவ பா இ தான். க ட்ெமண்ட். உ பா .
நாம் நிைனப் பைத நம் மால் ெசயல் ப த்த யால்
ேபாவதற் க் காரணம் , ‘கட்டாயம் ெசய் ேவன்’ என் ற
உ இல் லாத தான்.
நாம் ெசய் ம் தவ கள் என்ெனன்ன, அந்தத்
தவ களால் ேந ம் பா ப் கள் என்ெனன்ன என்பைத
இப் ேபா பார்ப்ேபாம் .
எ க் யம் ?
சார் சாப் ளி க் ப் பல ைற மணம் நடந்த .
என்ன காரணம் ? அவர் பல ைற வாகரத்
ெசய் ததால் . பல ைற மணம் ெசய் ெகாண்டார்.
மைன ையப் க்க ல் ைல என்றால் உடேன
வாகரத் தான். என்ன காரணம் ? அவரால் மண
வாழ் க்ைக ல் ைமயாக ஈ பட ய ல் ைல.
ஆம் . சாப் ளினின் கவனம் வ ம் ைரப் படங் கள்
ேத இ ந்த . ைரப் படங் கள் தான் க் யம் என்
இ ந்ததால் அவர மண வாழ் க்ைக அ ேயா
பா க்கப் பட்ட . னிமா ல் ெவற் ெபறேவண் ம் ,
சா க்கேவண் ம் என்ப அவர ரமான ஆைச.
ஆகேவ ம் பத் ன் கவன ன் இ ந்தார். இ
அவர ஒவ் ெவா மைன க் ம் க்காமல் ேபான .
சாப் ளின் என்ன ெசய் க்கேவண் ம் ? னிமாதான்
உ ர் ச் என்றால் இல் லற வாழ் க்ைகையத் யாகம்
ெசய் க்கேவண் ம் .
ைண ம் ேவண் ம் . அேதசமயம் அத்தைன
மணித் ளிக ம் னிமா க்ேக எ ம் ேபா , க்கல்
ேந ற . ஒன் க் வாசமாக ம் இன்ெனான் க்
ேராக ம் ைளக் ம் ேபா உற ரிய ேந ற .
கள் , பத கள் , ெசல் வம் . அல் ல மானம் ,
நற் ெபயர், ேநர்ைம, தைல இப் ப ல.
‘என்னால் ந்த எல் லாவற் ைற ம் ெசய் ேவன்.
என்னால் எ ேமா அைத மட் ேம ெசய் ேவன்’
என் ற த்தாந்தம் தான் கடைம ணர்ச் ன்
அ ப் பைட.
எைத ம் ட் க் ெகா க்கத் தயார்
காத ப் பவர்கைளக் காட் ம் இதற் ச் றந்த
உதாரணம் என்ன ெசால் ல ம் ?
‘என் ெசாத் ல் ஒ ைபசா ட உனக் க் ைடயா டா’
‘பரவா ல் ைலயப் பா’
ட் றார்கள் . காத க்காக லட்சக்கணக் ல்
என்ன லர் ேகா களில் ட ட் க்ெகா க் றார்கள் .
காதல் என்றால் அவர்க க் க் கட ள் மா ரி. அத்தைன
அர்ப்பணிப் உணர்ேவா அதற் க் காவல்
காக் றார்கள் .
கணவன் மைன . ள் ைள றக்க ல் ைல.
வாய் ப் ல் ைல என் ெசால் றார் ம த் வர். ேம ம்
சாரிக் றார்கள் . மைன பக்கம் ைறபா .
கணவ க் க் ழந்ைதகள் என்றால் ெகாள் ைளப்
ரியம் . தனக் என் ஒ வாரி இனிேமல் உ வாக
வாய் ப் ல் ைல என்ற டன் வண் ேபா றார்.
கணவன் ட் ந் ேவ மணம் என் ற ேபச்
வ ற .
யேவ யா என் ம க் றார் கணவன்.
மணம் என் ற பந்தத் ன் அவ க் இ க் ற
 ரமான எண்ணம் . ஒ வாழ் க்ைக- ஒ ைண தான்
என் ற ர்மானம் அவரிடம் . ேம ம் ஒ ேவைள ைற
தன் இ ந் ந்தால் ச கம் தன் மைன க்
இன்ெனா மணம் ெசய் ைவத் க் மா என் ற
ேகள் ைய ம் எ ப் றார்.
ழந்ைத இல் லாத ஒ ைறக்காக, என்ைன நம் வந்த
என் மைன ைய ைக ட யா என் எல் லார் தரப்
ப் பங் கள் , ஆேலாசைனகைள ம் ஒ க் றார்.
இழப் உண் என் ெதரிந்தேபா ம் ஒ ெகாள் ைக
ேவா இ ப் பவர்கைள காலம் என்ெறன்ைறக் ம்
பாராட் க்ெகாண் க் ம் .
ேநர்ைம
ஒ ற் . கல் ல் ற் பம் ெச க் க்ெகாண் க் றார்.
அவர் வ ப் ப ஒ ெதய் வத் ன் ைலைய. ைல நல் ல
உயரம் . பத் ப் பன்னிரண் அ இ க் ம் . தைர ல்
ப க்கைவக்கப் பட் ந்த நிைல ல் அந்தச் ைல
ெசய் ம் ேவைல ெப ம் பா ம் வைட ம் த வா ல்
இ ந்த .
அந்தச் ைலக் அ ேலேய இன்ெனா ைல ம்
இ ந்த . அந்தச் ைல அப் ப ேய தத் பமாகச் ற்
ேவைல ெசய் ெகாண் ந்த ைலையப் ேபான்ேற
இ ந்த . ேவ க்ைக பார்த்தவர் ேகட்டார், ‘அய் யா,
அற் தமாக ெசய் ர்கள் . ஒ ைலைய ெசய் க்க
மாராக எவ் வள காலமா ம் ?’
‘இரண் மாதங் கள் வைர ஆ ம் .’
‘அேடயப் பா! ஒ ைல ெசய் யேவ இரண் மாதங் களா?
ெமாத்தம் இரண் ைலகள் தான் ேதைவயா அல் ல
தல் எண்ணிக்ைக ல் ேதைவப் ப றதா?’
 ற் நி ர்ந் பார்த்தார். ‘ேதைவ ஒ ைலதான்.’
ண் ம் ெச க்க ஆரம் த்தார்.
‘அப் ப என்றால் , ஒ ைலையச் ெசய் த்த
ன் ம் ஏன் இன்ெனா ைலையச் ெசய் ர்கள் ?’
தைர ல் டக் ம் ைலையப் பார்த்தப ச் ெசான்னார்.
‘அ ல் ஒ தவ நிகழ் ந் ட்ட . அதனால்
இன்ெனான் ெசய் ேறன்.’
‘தவறா?’ வந்தவர் ைலையச் ற் வந் னிந்
பார்த்தார். உற் ப் பார்த்தார். ன் உதட்ைடப்
க் யப , ‘எனக் ஒன் ம் ெதரிய ல் ைலேய? ைல
க ம் அற் தமாகத்தாேன இ க் ற ?’ என்றார்.
‘ ைல ன் கா க் ப் ன்னால் பா ங் கள் .’ பார்த்தார்.
‘ஆமாம் . ஒ ன்னக் றல் இ க் ற .’
‘அதனால் தான்.. அைத ட் ட் ேவ ஒன்
ெசய் ேறன்.’
அவ க் ஆச்சரியம் தாங் க ல் ைல. ‘ றல் இ ப் ப
உண்ைமதான். ஆனால் , ன்ன றலாகத்தாேன
இ க் ற . இதற் காகவா இரண் மாதம் ெசலவ த் ,
ெமனக்ெகட் இன்ெனா ைல ெசய் ர்கள் ? சரி.
ைலைய எங் ேக ைவக்கப் ேபா ர்கள் ?’
‘அேதா ெதரி றேத அந்தக் ன் ன் ேமல் .’
‘ ேழ இ ந் தாேன யா ம் தரி க்க ம் ! அப் ப ப்
பார்க்ைக ல் அந்தக் றல் யா க் த் ெதரி ம் ?.’
அந்தச் ற் ெசான்ன ப ல் என்ன ெதரி மா? ‘எனக் த்
ெதரி ேம!’
வாஸ்தவம் தான். கா க் ப் ன்னால் உள் ள ைறைய
யார் கண் க்கப் ேபா றார்கள் . ஆனால் ெதா ல்
ேநர்த் என் ஒன் இ க் றதல் லவா. ேவைல ல்
சத த அர்ப்பணிப் காண் க்கேவண் ம் என்ப
ற் ன் எண்ணம் . ெகாள் ைக. அதற் ேநர்மாறான ஒ
ெசயைல எவ் வா ெசய் ய ம் ? அவர் தன்
ப் பத் க்காக ேவைல ெசய் றார். அவைரப்
ெபா த்தவைர அவர் ெசய் த ைல ல் ஒ தவ
இ க் ற . அைதப் ேபாக் வ அவர தைலயாய
கடைம.
ஒன்ைற ேயா த் அ தான் ேவண் ம் என்றால் , அ
லபமாக ைடக்காமல் ேபாகலாம் . உடல் உைழப் ,
மன உைளச்சல் , அவமானம் , பணநட்டம் என்
பல தங் களி ம் அ ைல ேகட் ம் . கடைம ணர்ச்
உள் ளவர்கள் ெகாஞ் ச ம் தயங் காமல் , ஏன்
சந்ேதாஷமாக் ட இழப் கைள ம் தாண்
ெசய் ப் பார்கள் .
அவர்க க் அைவ ரமமாகேவ ெதரியா . அ ல்
சமரசம் என்பேத ைடயா . என்ன ஆனா ம் சரி. எைத
இழக்க ேவண் வந்தா ம் சரி. தங் கள் ெகாள் ைகைய
ட் ெகா க்கேவ மாட்டார்கள் .
ரவா கள் ட அ கம் க ட் ஆனவர்கள் தான்.
அதனால் தான் அவர்கள் எ த் க்ெகாண்டைத
க் றார்கள் . என்ன ஆனா ம் வ ல் ைல.
எைத ம் , உ ர் உள் பட யாகம் ெசய் யத் தயாராக
இ க் றார்கள் . ெகா த்த ேவைலையச் ெசவ் வேன
க் ம் கடைம ணர் , ெபா ப் ணர்ச்
ஆ யவற் ைற நாம் இவர்களிட ந் ம்
கற் க்ெகாள் ளலாம் .
3. மாற் ஏற் பாேட டா

எ த்த ேவைல ல் எப் ேபா ெபா ப் ம்

அர்ப்பணிப் ம் வ ம் ?
இனி அ மட் ம் தான், அைத ட் ட்டால் மாற்
ஏற் பாேட இல் ைல என் ற நிைல இ ந்தால் மட் ேம
ேவைல ல் ரத்ைதக் காட் ேவாம் .
பன்னிரண்டாம் வ ப் ல் மட் ம் மாணவர்கள் மாங்
மாங் என் ப க் றார்கள் ? பன்னிரண்டாம் வ ப் ப்
பாடங் கைள மட் ம் ஏன் ஆ ரியர்கள் ப ெனான்றாம்
வ ப் ந் நடத் றார்கள் .
பன்னிரண்டாம் வ ப் ல் ஒ மாணவன் எ க் ம்
ம ப் ெபண்ைண ைவத் த்தான் அவ ைடய எ ர்காலம்
நிர்ண க்கப் ப ற . ஆகேவ அ ல் ேதால்
அைடந் ட்டால் ற எ ர்காலம்
ேகள் க் யா ம் . இதனால் தான் பன்னிரண்டாம்
வ ப் த் ேதர் அ க் யமாகப் ப ற .
ெவற் அல் ல ேதால் . இரண் ல் ஒன் தான்
சாத் யம் . அல் ல தைல மா ரி. Do or Die. ரிக்ெகட்
ெமா ல் ‘ ட் அ ட்’ அல் ல ‘ெகட் அ ட்.
ெவற் மட் ேம எனக் ச் சாத் யம் . அ எப் ப க்
ைடக்காமல் ேபா ம் . அைதத் த ர ேவ எைத ம்
நான் ஏற் கமாட்ேடன் என் ற ேவகம் . அைத மட் ேம
எ ர்பார்க் ற அ ைற. அைத மட் ேம யாக
நிைனக் ற, ஒற் ைறச் ந்தைன. இைத மட் ம்
எப் ெபா ம் டக் டா .
பைட றப் பட்ட . ய பைடதான். ெமாத்தம் 20 ேபர்
இ ந்தால் அ கம் . அ ல் இ க் ம் ஒ ல் ேபாய் ப்
ேபாரிட ேவண் ம் . அந்தத் ல் இ ப் பவர்கள்
ரட் த்தனமானவர்கள் , அ க வ ள் ளவர்கள் என்ப
ைடத்தத் தகவல் . அவர்கைள அ ப் ப , அந்தப்
பைட ரர்களின் தாய் நாட் க் க் யம் .
ைவ அைடந் ட்டார்கள் . ேபா ம் வ ெயல் லாம்
அந்தத் ன் பயங் கரம் பற் க் ேகள் ப் பட் ந்த ல
பைட ரர்கள் , அைத மற் றவர்க க் ம் ெசான்னார்கள் .
அவர்க டன் அேத பட ல் வந்த பைடத்தளப ,
பைட ரர்கள் இப் ப யாக தங் க க் ள்
ேப க்ெகாள் வைதக் கவனித்தார். அ க ஆழமான
கடல் . நிைறய ங் லங் கள் ேவ இ ந்தன.
இ ட் ல் ேபாய் இறங் னார்கள் . அன் இரேவ பைடத்
தளப ஒ ேவைல ெசய் தார். ெவற் க் அ க
அவ யம் என் நிைனத்தார். அந்த ேவைல, அவர்கள்
வந்த படைக எரித் ட்ட தான். ‘அய் யய் ேயா! ஏ வந்த
பட எரிந் ட்டதா? இனி தப் த் ப் ேபாக
வ ேய ல் ைலயா?’
அல னார்கள் லர். ‘ஏன் இல் ைல. ல்
இ ப் பவர்கைள ெவன் ட்டால் அவர்களின் பட களில்
ஏ த் ம் ப் ேபாகலாேம!’ என் ெசான்னார்
பைடத்தளப . ேவ வ ேய ல் ைல. ெஜ த் த்தான்
ஆகேவண் ம் . இப் ப ஒ நிைல. அந்தத் ல் நடந்த
ேபாரில் அவர்கள் ெஜ த்தார்கள் .
மனத் க் ம் உடம் க் ம் அந்தச் சக் உண் . வ
மரணப் ேபாராட்டம் . அதற் மாெப ம் சக் உண் .
ஒவ் ெவா வ க் ம் உ ர் ஒன்றல் ல. இரண் என்
ஆ ட்ட என் ைவத் க்ெகாண்டால் , உ க்கான
ேபாராட்டம் இவ் வள ரமாக இ க் மா? அவ் வள
ஏன்? ரிக்ெகட் பந்தயத் ல் ஒவ் ெவா ர ம்
இரண் ைற அ ட் ஆகலாம் என் மாற்
அைமக்கப் பட்டால் , அ ட் ஆகாமல் ஆடேவண் ம் என்ற
ரம் வ மா?
Burn the Bridges. வந்த வ ைய ஒ த் . அதாவ , ஒ
காரியத் ல் இறங் ய ற , பயந் ம் ஓட வ
இ க்கக் டா . அதற் ப் ற பார்க்கேவண் ேம
ரத்ைத.
அவர் ெபயர் கேணஷ். ஒ ெபரிய ெதா ற் சாைல ல்
ேவைல ெசய் பவர். க ம் கண் ப் பானவர். அவ க்
இரண் மகன்கள் . ஒ நாள் த்த மகன் ரசாத்
அவ டன் தனியாகப் ேபச ேவண் ம் என்றான். ேநரம்
ெகா த்தார். தான் ஒ ெபண்ைணக் காத ப் பதாக ம்
அந்தப் ெபண்ைணத் மணம் ெசய் ெகாள் ள
ம் வதாக ம் ெசான்னான். ‘ெபண் யார்?’ என்
ேகட்டார் அப் பா. ெசான்னான்.
அவர்கள் ம் பத் க் ப் பழக்கமான ெபண்தான். நல் ல
ெபண். ஆனா ம் அவ க் ச் சம் மத ல் ைல. காரணம் ,
அந்தப் ெபண் ேவ ஜா . ெபா ைமயாகக் ேகட்டார்,
‘நாங் கள் (அம் மா ம் அப் பா ம் ) ஒப் க்ெகாள் ள ல் ைல
என்றால் நீ என்ன ெசய் வாய் ?’
மகன் ெசான்னான், ‘அப் பா, உங் கள் சம் மதத் க்காகக்
காத் ப் ேபாம் .’
‘சம் மதம் ைடக்கா . ற ?’
‘சம் மதம் ைடக் ம் வைர காத் ப் ேபாம் .’
‘எவ் வள நாள் ?’
‘எவ் வள வ டங் கள் ஆனா ம் .’
அந்தத் மணம் , அேத ஆண் ஜாம் ஜாம் என்
ெசன்ைன ல் நடந்த .
‘அவன், அவ் வள ர்மானமாக இ ந்தைதப்
பார்த் ட் , ேவ வ ேய இல் ைல என்
சம் ம த் ட்ேடன். எங் கள் மகனின் ம ழ் ச ் ம்
எங் க க் க் யமல் லவா?’ என்றார் மாப் ள் ைள ன்
தந்ைத.
ப ற் வ ப் . நடத் பவர் ெசால் றார். ‘வ ப்
ம் ேபா , நான் நடத் ய அத்தைனக் ம் ‘ேநாட்ஸ்’
ெகா த் ேறன்.’ அதற் ப் ற , வ ப் ல்
இ க் ம் பலர் அவர் ெசால் க்ெகா ப் பைதக்
கவனிக்கேவ மாட்டார்கள் . ‘அதான் ேநாட்ஸ் த வாேர!
பார்த் க்ெகாள் ளலாம் , ன் ப த் க்ெகாள் ளலாம் ’
என் ற நிைனப் வந் ம் . தள் ளிப் ேபா ம் ணம்
ெதாற் க்ெகாண் ம் .
‘ேகா பாய் சம் பா க் ம் ரக யம் ஒன் . அைத ஒ
ைறதான் ெசால் ேவன். ண் ம் ெசால் லமாட்ேடன்.
ேவ எங் ேக ம் ேகட்க ம் யா . ெசால் லட் மா?’
இப் ப ஒ வர் ெசான்னால் , அைத எப் ப க் ேகட்பார்கள் ?
‘ெகாஞ் சம் இ ங் க சார். ேடய் கத்தாதடா! சார் ெசால் ற
கா ல ழாமப் ேபா டப் ேபா ’ என் சத்தம்
ேபா பவர்கைள ஒ அதட் அதட் ட் , ேநாட் ப்
த்தகத்ைதத் றந் ைவத் க்ெகாண் , ‘சரி சார். இப் ப
ெசால் ங் க’ தைலைய ன்னால் நீ ட் , ர்ைமயாகக்
கவனித்தப எ தத் தயாராக இ ப் பார்களா, இ க்க
மாட்டார்களா?
அப் ப ப் பட்ட ‘ேவ வ ேய இல் ைல’ என் ற நிைனப்
வந் ட்டால் , கண்கள் , கா கள் எல் லாம் அகலத்
றந் ெகாள் ம் . மனம் த் க்ெகாள் ம் . உடல்
பரபரக் ம் . ேவகம் றக் ம் . இ ல் ெவற் ையத் த ர
ேவ ேவ ைடயா .
ம் ற ஒன்ைற ெசய் த ன், தன் பலத்ைதத்
ேதர்ந்ெத த் , அ தான் இனி க் யம் என்
ர்மானித்த ன் மற் ற ஷயங் களில் கவனம்
ெச த் வைத, அைவ ம் க் யம் என் நிைனப் பைத
ட் டேவண் ம் .
இந் ரா . ெசன்ைன ல் ப த்த ெபண்மணி.
இப் ேபா அெமரிக்கா ல் , நா க க் ம் ேமல்
இயங் ம் ெபப் என்ற பன்னாட் நி வனத் ன்
தன்ைமத் தைலைம அ காரி. அவர்தான் அங் ேக
நம் பர் ஒன். 2007, ெசப் ெடம் பர். , அந்த .இ.ஓ. (CEO)
ெபா ப் ைப ஏற் இரண் வ டம் ஆ ட்ட . அந்த
ஒ வ டத் ல் ெபப் நி வனம் றப் பாகச்
ெசயல் பட்ட . அதன் சரித் ரத் ேலேய இல் லாத
அள க் அந்நி வனத் ன் பங் ைல 74 டாலர்
அள க் உயர்ந்த . அவரிடம் ேகட்டார்கள் , ‘எப் ப ,
உங் களால் இப் ப , கார்ப்பேரட் ஏணி ல் ெதாடர்ந்
ேமேல ேபாக ற ?’
ெசான்னார்: ‘ேமேல ஏ க்ெகாண் க் ேறன்.
தவ ந்தால் , தாங் ப் க்க ஆளில் ைல என்ப
ெதரி ம் . அதாவ ேழ வைல இல் ைல. அந்த
நிைனப் த்தான் என்ைன ேமேல ெச த் ற .
தவ னால் ேபா ற் . அ த்த பஸ் த் ஊ க் த்
ம் பேவண் ய தான்.’
ெசான்ன யார்? உல ன் டாப் 50 ெபண்க க் ள்
இ க் ம் ெபண்மணி!
ெலஸ் ர ன் என் ஒ ெவற் யாளர். அவ ைடய
வாழ் க்ைக ம் க கச் சாதாரணமாகத்தான்
ஆரம் த்த . ெபற் ேறாரால் ைக டப் பட்டவர்.
ப க்க ல் ைல. அெமரிக்கா ல் வாழ் ந்தார்.
க ப் பைறகள் த்தம் ெசய் ற (Sanitary Boy) ேவைலகள்
ெசய் ெகாண் ந்தார். அவர் ட் க் அ ல் ஒ
வாெனா நிைலயம் இ ந்த . அங் ேக எப் ப யாவ
ேவைல வாங் ட ேவண் ம் என்ப அவர ட்டம் .
ஒ நாள் , த்தமாக உ த் க்ெகாண் , அந்த வாெனா
நிைலயத் க் ப் ேபானார். அங் ேக பட்டர் பால் என் ஒ
அ காரி. அவர்தான் நிைலய அ காரி. அவைரத்தான்
பார்க்க ேவண் ம் என்றார்கள் . பார்த்தார்.
‘ேவைல ஏதாவ இ க் றதா?’
‘உனக் ேர ேயா ல் ேவைல ெசய் த அ பவம் ஏதாவ
இ க் றதா?’
‘இல் ைல.’
‘பத் ரிைக அ பவம் .’
‘இல் ைல.’
‘மன்னிக்க ம் . உனக் த் த வதற் இங் ேவைல
எ ம் இல் ைல.’
பவ் யமாக, ‘நன் ’ என் ெசால் ட் , ம் ப்
ேபாய் ட்டார் ெலஸ் ர ன்.
அ த்த நாள் . ண் ம் வாெனா நிைலயத் க் ப்
ேபானார். பட்டர் பால் எ ரில் ேபாய் நின்றார்.
‘அய் யா! ேவைல ஏதாவ இ க் றதா?’
‘என்ன இ ? ேநற் த்தாேன ெசான்ேனன்.’
‘இன் ஏதாவ கா யா இ க் ேமா என்
பார்ப்பதற் காக வந்ேதன்.’
‘இல் ைல.’
‘நன் அய் யா.’ அேத பவ் யம் . ேபாய் ட்டார்
ெலஸ் ர ன்.
அ த்த த்த நாள் களி ம் இப் ப ேய வந் வந் ேவைல
ேகட்டார். ேகட்ப ல் ஒ மரியாைதத் ெதானி இ ந்த .
காத் ந் ெபா ைமயாகக் ேகட் ட் ப் ேபானார்.
இ ஒ வாரத் க் ம் ேமல் ெதாடர்ந்த .
ஒ நாள் . ெலஸ் ர ைனப் பார்த் , பட்டர் பால் ,
ேகட்டார்: ‘சரி. எனக் ஒ சாப் பா வாங்
வ றாயா?’
‘ஓ! நிச்சயமாக.’
அ த்த நாள் ெலஸ் ர க் அங் ேக ஒ ேவைல
ெகா க்கப் பட்ட .
ெதாடர்ந் பணிவாகக் ேகட்பவர்கைள
உதா னப் ப த் வ , பட்டர்பா க் மட் மல் ல,
யா க் ேம க னமான காரியம் தான். எனக் இ
க் யம் என்பைத, வாய் வார்த்ைதகளாக இல் ைல,
ெசயலால் ெசய் காட் வ . அைதேய எரிச்சல் வராத
வண்ணம் மரியாைதேயா , பவ் யமாகப் பணிவாகச்
ெசய் வ . இப் ப ச் ெசய் பவர்க க் , ெவற் ையத் த ர
ேவ என்ன ைடக் ம் ? ெலஸ் ர க் அங் ேக ஒ
ேவைல ெகா க்கப் பட்ட . சாதாரண ேவைலதான்.
ஆனா ம் ெலஸ் ர ன் அங் ேக ஒ ேவைல
வாங் ட்டார். ஒட்டகம் டாரத் க் ள் தைலைய
ைழத் ட்ட .
ெலஸ் ர ன் ஒ நி வனத் ல் ேசர
ஆைசப் பட்ட ேபால, பல ம் பலவற் க் ம்
ஆைசப் ப றார்கள் தான். எல் ேலா க் ம்
ேதைவப் ப வ எல் லா ம் ைடத் றதா என்ன?
ஆனால் ெலஸ் ர ன் ேபான்ற லர் இப் ப ேவைல ல்
ேசர்த் ெகாள் ளப் ப வதற் என்ன காரணம் ?
‘ேசராமல் வ ல் ைல. ேவ மாற் ேற இல் ைல’ என்
ர்மானமாக யன்ற தான் காரணம் . எத்தைன ைற
ம த்தா ம் ம் பத் ம் ப ேவைல ல் ேச வ
ஒன் தான் என் ெலஸ் ர ன் ம் பத் ம் பப்
பைட எ த்த தான் காரணம் . காத த்த ெபண்ைணத்
த ர ேவ எந்தப் ெபண்ைண ம் மணம் ெசய் ய
மாட்ேடன் என் வா பர் இ ந்த ேபால, ெலஸ்
ர ம் தன் க்ேகாளில் உ யாக
இ ந் க் றார்.
எல் லாம் சரி. ‘ேவண் வ ைடக் ம் வைர டாமல்
அைதேய ேத . அதற் காகேவ யற் ெசய் ’ என்
அவர்க க் ச் ெசால் வ யார்? இ ேவண் ம் . இ தான்
ேவண் ம் , இ கட்டாயம் ேவண் ம் என் க ட்ெமண்ட்
இ க் ம் ஒ வரால் மட் ம் எப் ப அப் ப த் ெதாடர்ந்
யற் க்க ற ? அவ க் மட் ம் எங் ந்
அவ் வள சக் வ ற ?
4. தனித் றைம

மனிதர்களில் பல வைக னர் உண் . அவர்கள

ேதைவகைள ைவத் அவர்கைள இரண் ெப ம்
ரி களாகப் ரிக்கலாம் .
‘ேபா ம் என்ற மனேம ெபான் ெசய் ம் ம ந் ’ என்
இ ப் பவர்கள் . ‘ெபா ப் கள் ேவண்டாம் , ரச்ைனகள்
ேவண்டாம் , அத டன் ட வ ம் வாய் ப் க ம்
ேவண்டாம் ’ என் எண் பவர்கள் . ம் பம் ,
ேன தம் , ர த்தல் , அ ப த்தல் என் வாழ் க்ைகைய
ெமல் ைசேபாலப் பார்ப்பவர்கள் .
‘என்னிடம் பல றைமகள் இ க் ன்றன. அைவ
இன் ம் சரியாக ெவளிப் பட ல் ைல. அைத ஒ நாள்
உலகம் பார்க் ம் . அன்ைறக் த் ெதரி ம் நான் யார்
என் . டமாட்ேடன். இப் ேபா ரமப் பட்டால் என்ன?
ரிஸ்க் எ க்கத்தாேன ேவண் ம் . எ க் ேறன். நிச்சயம்
ஒ நாள் ெஜ ப் ேபன்’ இப் ப வாழ் க்ைகைய ஒ
சவாலாக எ த் க்ெகாண் அதைன ெவற் ெகாள் ளத்
தயாராக இ ப் பவர்கள் , ன்ேனற் றத்ைத ஒ சவாலாக
எ த் க்ெகாண்டவர்கள் அ த்த வைக னர்.
தனித் றைம என்ப எல் ேலா க் ம் வாய் த் டா .
த ல் தனக் ேசஷ றைம இ ப் பைத
அ யேவண் ம் . அ ந்த ற அத் றைமைய நன்
ர்ைமப் ப த் க்ெகாள் ள ேவண் ம் . எல் ேலா ம்
யக் ம் வண்ணம் றைம பளிச் டேவண் ம் . ம்
ச க ம் இதற் க் க ம் எ ர்ப் த் ெதரி க் ம் .
ஆனால் மனம் க் ம் . ேவண்டாம் . உன் றைமைய
ண த் டாேத. உனக்ெகன் தனி வ உண் .
அதன் வ ல் ெசல் . உனக் ெவற் நிச்சயம் என்
உள் ணர் ெசால் ம் .
த ல் நம் றைமையச் ெசயல் வ ல்
மாற் றேவண் ம் . அ த்த ஊரா க் நம் றைம ன்
மகத் வத்ைதப் ரியைவக்கேவண் ம் . அதற்
நிைலயான மனம் ேவண் ம் . வ ேய பல தைடகள்
ஏற் ப ம் . ேதால் ம் அவமான ம் எப் ேபா
இைடம க் ம் என் ெசால் ல யா .
அத்தைனைய ம் தாங் க்ெகாள் ளேவண் ம் .
டா யற் ம் க ம் ப ற் ம் இல் லா ட்டால் ,
தனித் றைமகைள நம் ைடய ெவற் க்கான
ஆ தமாக மாற் ற யா .
அவர் ெபயர் சாய் ராம் . அவைர நான் தன் தலாகச்
சந் த்த ஆனந்த கடனில் , ‘பணம் பண்ணலாம்
பணம் , பணம் ’ என் ற ெதாடர் எ த ஆரம் த்தேபா .
2005-ம் வ டம் . ெபா யல் கல் ரி ல் ேசர்ந் ந்த
மக க்காக, ெசன்ைன, ன்னமைல ல் இ க் ம்
எம் . . க் ேபங் க் க் ப் ேபா ந்ேதன். அப் ேபா
தல் வாரக் கட் ைர ெகா க்க ேவண் ய ேநரம் .
அந்த ‘ க் ேபங் க்’ ரட் ய . இைளஞர்க ம்
வ க ம் வந் ேபானப இ ந்தார்கள் .
ஆ ரக்கணக் ல் யாபாரம் கண் ன் நடந்த .
‘இப் ப ஓர் அசாதாரணமான ேயாசைன யா க்
வந்த ? இ தான் நமக் என் இைத நம் ைதரியமாக
இறங் ய யார்? என் ெதரிந் ெகாள் ள ம் ேனன்.
எல் ேலா ம் சாய் ராைமக் காட் னார்கள் .
பல இைளஞர்க ம் ெபா யல் ப த் ட் ேவைல
ேத க் ெகாண் க்க, சாய் ராம் ைதரியமாகச்
யெதா ல் இறங் ட்டார். ெபா யல் ப ப் க் த்
ேதைவப் ப ம் த்தகங் கைளப் ெபரிய அள ல்
வாடைகக் வ - இ தான் அவர் ேதர்ந்ெத த்த ய
ெதா ல் . ய ெதா ல் . ஆரம் த்த ேம சக்ைக ேபா
ேபாட ஆரம் த்த . அவரிடம் அப் ேபா இ ந்த
த்தகங் களின் எண்ணிக்ைக மட் ேம ஒ லட்சத் க் ம்
ேமல் ! சாய் ராைமப் பற் ம் அவர ைமயான த்தக
வங் பற் ம் அந்தத் ெதாடரில் எ ேனன். ன்
சந் க்க ல் ைல.
2007-ல் ண் ம் அவர வங் க் ப் ேபா ம் சந்தர்ப்பம்
ஏற் பட்ட . அவர் இ ந்தார். ‘நாேன உங் கைளச் சந் க்க
ேவண் ம் என் நிைனத் ந்ேதன் நீ ங் கேள
தற் ெசயலாக வந் ட் ர்கள் !’ என்றார் ம ழ் ச ் யாக.
அந்தக் ய காலத் க் ள் , ஜய்
ெதாைலக்காட் ல் , ஒ ரபலமான நிகழ் ச ் ையேய
ஸ்பான்சர் ெசய் ம் அள க் அவ ைடய நி வனம்
வளர்ந் ந்த .
அ சமயம் , 15 கல் ரிகளில் தன த்தக வங் ன்
ைளகைளத் ெதாடங் ட்டதாக ம் , ேம ம் ேவ ல
ேயாசைனகள் இ ப் பதாக ம் ெசான்னார். நா ம் ல
ஆேலாசைனகைளச் ெசான்ேனன்.
ம் வ ம் வ ல் ேயா த்ேதன். சாய் ராம்
எப் ப ப் பட்ட இைளஞர்! ெபா யல் பட்டப் ப ப் ைப
த் ந்த அவ க் எவ் வள அ ைரகள் ,
அ த்தங் கள் மற் றவர்களால் ெகா க்கப் பட் க் ம் .
‘அந்த ேவைலக் ப் ேபா, இந்த ேவைலக் யற் ெசய் ’
என் . ‘ க் ேபங் க்கா, இெதல் லாம் எவ் வள ரத் க் ச்
ெசய் ய ம் ? இப் ப ஒவ் ெவான்றாக வாடைகக்
 ட் , எந்தக்காலத் ல் ன்ேன வ ?’ ேக
ேப ப் பார்கள் . ஆர்வத் ன் வாளி வாளியாகப்
பச்ைசத் தண்ணீர ் ஊற் ப் பார்கள் ! ஆனால்
சாய் ராம் எவ் வள ஆழமாக இந்தத் ெதா ைல
நம் ந்தால் , ம் ந்தால் இ தான் நமக்
என் இறங் ப் பார்!
எைத எ த் க்ெகாண் , இனி அ ேவதான் க் யம்
என் ெசய் ேறாேமா அ தைழக் ற . இதற் ப் பல
உதாரணங் கைளப் பார்த் ட்ேடாம் .
காந் , ேந , பாஷ், மார் ன் தர் ங் ேபான்ற லர்
ேதச தைலைய எ த் க்ெகாண்டார்கள் . க ல் ,
ஸ்வநாதன் ஆனந்த், சானியா ர்சா, நேரன்
கார்த் ேகயன், ற் றா ஸ்வரன், ேடானி ேபான்றவர்கள்
ைளயாட் த் ைறைய எ த் க்ெகாண்டார்கள் .
அர யல் , ஆராய் ச் , கைலத் ைற, ஓ யம் , ேப வ
எ வ , கா வளர்ப்ப , ராணிகள் நலம் , கர்ேவார்
பா காப் , ற் ச் ழல் காப் ப என் எத்தைனேயா
ைறகளில் , பல ம் ‘இ தான்’ என் மாய் ந் மாய் ந்
ெசய் ெகாண் க் றார்கள் .
எ ல் ஆழ் ந் ெசய் ேறாேமா, அ ல் ெவற் ெபறலாம் .
அதற் காக எைதயாவ ெசய் வதா? எல் ேலா ம்
ெசய் றார்கேள என் ஒன்ைறத்ேதர் ெசய் வதா?
உ ைரக்ெகா த் ப் பல யாகங் கள் ெசய் எேதா
ஒன்ைறச் ெசய் யப் ேபா ேறாம் என்றால் , அ
சரியானதாக இ க்க ேவண்டாமா?
‘எல் ேலா ம் ெசய் வைத, நா ம் ெசய் வ ல் என்ன தவ
இ க் ற ? பார்க்கப் ேபானால் அ தாேன
பா காப் பான ?’ என் ேகட்கலாம் . ஆனால் அதற் கான
ப ல் என்ன ெதரி மா? இல் ைல என்ப தான்.
காலம் ன்ேபால இல் ைல. டாக்டர், இன் னீயர்,
கெலக்டர், ேபங் க், ேபா ஸ் ேவைலகள் , ஆ ரியர்
ேவைலகள் , நர்ஸ் ேவைலகள் என் ல ேவைலகள்
மட் ேம இ ந்த காலம் ேபாேய ட்ட .
இப் ேபா பல தமான ேவைலகள் , வாய் ப் கள்
வந் ட்டன. எந்தத் றைம இ ந்தா ம் அைத
ம ப் க்க ேவைலயாக, சம் பா க்கக் ய
ேவைலயாகச் ெசய் ற காலம் இ . ப் ட்ட
றைமகள் இ ந்தால் மட் ேம வாய் ப் என் ற நிைல
இப் ேபா இல் ைல. எந்தத் றைம இ ந்தா ம் சரி.
அதற் எதாவ ஒ வாய் ப் எங் காவ நிச்சயம்
இ க்கத்தான் ெசய் ற . ஆைகயால் , த ல் நாம்
ெசய் ய ேவண் ய , நம் பலத்ைதக் கண் ப் ப தான்.
எைத ைவத் , எந்தத் ைற ல் ன்ேனறலாம் என்
பார்க்க ேவண் ம் .
உங் களின் கச் றந்த பலம் என்ன?
ஒவ் ெவா வ க் ம் ஒ றன் இ க் ம் . அ ேப வ ,
ரிந் ெகாள் வ , பா வ , ந ப் ப , மற் றவர்கைள
நிர்வ ப் ப , கணக் ப் ேபா வ , கற் பைனத் ற டன்
இ ப் ப , சைமப் ப , ேபரம் ேப வாங் வ ,
க்கமாக ஆராய் வ , த் யாசங் கைளக்
கண் ப் ப , ைழகைளக் கண் ப் ப , ேவகமாக
எ வ , அல் ல கணிணி ல் ேவைல ெசய் வ ,
எைத ம் நிைன ைவத் க்ெகாள் வ , நடனம் ஆ வ ,
ைளயா வ , ெசால் க்ெகா ப் ப என்
எ வாக ம் இ க்கலாம் .
ேமேல ப் டப் பட் ப் ப ைற தான். மக்களிடம்
இ க் ம் றைமகள் இன் ம் பல தமானைவ.
இைச, கணிதம் , சரித் ரம் , ஞ் ஞானம் , கடல் பற்
மைலகள் , மனிதர்கள் , லங் கள் , வாழ் க்ைக ைறகள் ,
கைல, நாடகம் , ைரப் படம் , ராணங் கள் ,
கலாசாரங் கள் , அர யல் , அைமப் கள் இப் ப எைதப்
பற் ேய ம் சரியாக மற் றவர்கைள ட அ கம்
ெதரிந் ப் ப ட பலம் தான்.
றைமகள் , அ த ர இன் ம் ல ம் ட ல க் ப்
பலங் களாக அைமந் ம் . பல டன் இ க் ம்
ெதாடர் கள் , அவர்கள் வ க் ம் பத , ெபா ப் .
அவர்கள் ெபற் ற அ பவங் கள் . அவர்களின் உற கள் .
ல க் அவர்க ைடய ம் பேம அல் ல ம் பப்
ன்னணிேய பக்கபலமாக இ க் ம் . உடல் அைமப் ,
உடல் நலம் , அவ் வள ஏன் இன் ம் ல க் உடல்
ரச்ைனகேள ட பலமாக அைமந் வ உண் .
இர ல் க்கம் வர ல் ைலயா? அ ம் பலம் தான்.
நிைறயப் ப க் றதா? அ ரச்ைன ல் ைல. அ ேவ
ஒ தத் ல் பலமாக அைம ம் .
ஆக, பலம் என்ற ஒன் இல் லாதவேர ைடயா ..
எல் ேலா க் ம் பலம் இ க் ற . ல க் த் தங் களின்
பலம் ெதரி ற . ேவ ல க் த் ெதரிவ ல் ைல.
அவ் வள தான்.
தங் களின் பலம் ெதரிந்தவர்கள் எல் ேலா ம் தங் கள்
பலத்ைத ைமயாகப் பயன்ப த் றார்களா?
இல் ைல. பலத்ைத வ ம் Exploit ெசய் வ ல் ைல.
ெசய் தவர்கள் ெபரிய ெவற் ெப றார்கள் .
பல ஷயங் கைள நிைன ல் ைவத் க்ெகாள் ம் றன்
பல க் ம் இ க் ற . நிைனவாற் றல் என்ற ம் நம்
நிைன க் வ வ யார்? ச ந்தலா ேத . அல் ல நாம்
ப த்த வ ப் ல் தல் இடம் த்த மாணவன்.
இவர்கைளப் ேபாலேவ நிைனவாற் றல் உள் ளவர்தான்,
ர ப் என்பவர். அவ க் இ க் ம் பலம் , அவ ைடய
நிைனவாற் றல் . அவர் என்ன ெசய் தார் என்ப
உங் க க் நன்றாகேவ ெதரிந் க்கலாம் . அவர் ஒ
தனியார் ெதாைலக்காட் ல் , ‘யா மன ல யா ?
அவ க் என்ன ேப ?’ என் ஒ நிகழ் ச ் ைய
நடத் னார். ெப ம் ளம் பரம் , கழ் , பணம் .
தனக் இ க் ம் றைனக் கண் த் , அதைன
வ மாகப் பயன்ப த் வ என்ப இதைனத்தான்.
ஊர், தைலவர்கள் ெபயர்கைள ம் நிகழ் ச ் பற் ய
வரங் கைள ம் ஞாபகம் ைவத் க்ெகாள் வ என்ப
ேல பட்ட ஷயமல் ல. ஆனால் அவர் தவம் ேபால அந்தக்
கைலையக் கற் க்ெகாண்டார். இவரிடம் ெஜ க்க
எத்தைனேயா ேபர் யற் ெசய் தார்கள் . ஆனால் இவர்
அகரா ல் ேதால் என்பேத ைடயா . தன்
தனித் றைமயால் இன் ெதன் இந் யா க்கப்
ரபலமாக இ க் றார்.
ல க் க நன்றாகப் பாட வ ம் . பா வார்கள் ,
ெபா ேபாக் க்காக. எப் ேபாதாவ கச்ேசரிகளில் .
பா வ தான் ெதா ல் என் எ த் க்ெகாள் ள
மாட்டார்கள் .
ஆனால் ேவ லர், அங் ேக இங் ேக என் யற் த் ப்
பாட வந் வார்கள் . ைரப் படத் ல் பா வார்கள் .
அல் ல ஆல் பம் ேபா வார்கள் . அவர்கள . .க்கள்
பரவலா ம் . க ம் பண ம் வந் ம் .
உஷா உ ப் , எஸ். . ., ஹரிஹரன், னிவாஸ், ஷ்ேரயா
ேகாஷல் , ரா ல் நம் யார், த்ரா, சங் கர் மகாேதவன்,
தா ர நாதன், கார்த் க், உன்னி ஷ்ணன், உன்னி
ேமனன், ப் என் எவ் வள ேபர் பா ேய
கலக் றார்கள் !
இவர்கைளக் காட் ம் றைமயானவர்கள் ெவளி ல்
இல் ைலயா என் ேகட்டால் , நிச்சயம் இ ப் பார்கள்
என்ப தான் ப ல் . ஆனால் அவர்களிடம் இல் லாத
ஒன் இவர்களிடம் இ க் ற . அ தான் தங் களின்
றைமைய உணர்ந் , அதைன நம் இறங் ய .
இவர்கள் எல் லாம் அப் ப வந்தவர்கள் தான்.
சைமயல் ஒ கைல. எல் லா களி ம் இல் லத்தர கள்
சைமயல் ெசய் ெகாண் தான் இ க் றார்கள் . ஆனால்
அ ைவ நடராஜன் அள க் ச் சைமயைல ைவத்
ெவற் ெபற் றவர்கள் எத்தைன ேபர்? சைமயல்
த்தகங் கள் ேபா வ , ெதாைலக்காட் ல் சைமயல்
ெசய் காட் வ என் ட் ல் அம் மாக்கள் ெசய் ம்
சைமயைலேய கப் ெபரிய யாபாரமாகச் ெசய் ய
ற தாேமாதரன், மல் கா பத்ரிநாத், ேரவ
சண் கம் ேபான்ற லரால் .
அட! அ ட ேவண்டாம் . ‘அவன் ம் மா வளவளன்
நிைறயப் ேப வான்ய் யா’ என் ேக ச்
ெசய் றார்களா? ெதரியாமல் ெசய் றார்கேள? பாவம் .
இன்ைறக் , ெதாடர்ந் ேப பவர்க க் என்ேற
ஆர்.ேஜ. (R.J.) என் ற ேவைல இ க் ற . இன்ைறக் த்
த ழகத் ன் ரபலங் கள் வரிைச ல் ஆர்.ேஜ. க் ம்
இடம் உண் .
ேப வெதல் லாம் ஒ ேவைலயா என் நாம்
நிைனப் ேபாம் . ஆனால் அவர்கள் அைத ஒ கைலயாகப்
பா த் வ றார்கள் . ேப க்ெகாண்ேட க்க
ேவண் ம் . ‘ ட்’ மாறாமல் , யார் ைலனில் வந்தா ம் ,
சந்ேதாஷமாக, உணர் ர்வமாகப் ேபசேவண் ம் .
ேப க்ெகாண்ேட க்கேவண் ம் . இந்தக் கைல ல்
த்தகரா மாதச் சம் பளம் 3 லட்ச பாய் ெப ற
ேர ேயா ஜாக் க ம் உண் .
ன் பார்த்த சாய் ராம் ெசய் த என்ன? என்ெனன்ன
த்தகங் கள் ெபா யல் ப ப் ப் ப க் ம்
மாணவர்க க் த் ேதைவ என்பைதச் சரியாகப்
ரிந் ெகாண்ட றன். அந்தப் த்தகங் கைள எப் ப
வாடைகக் டலாம் ? எவ் வள காலம் ெகா க்கலாம் ?
என்ன வாடைக வாங் கலாம் ? ம் பப் ெபற என்ன
ெசய் ய ேவண் ம் ? இவ் வள ரம் ட்ட ட் , தன
அ ைவப் பயன்ப த் , ஒ த் ெதா ைல ஆரம் த்
அ ல் தன் த் ைரைய ம் ப த் ட்டார்.
அேதா நி த்த ல் ைல. ‘ க் ேபங் க்’ைகப்
பலவ டங் களாக நடத் யதால் ைடத்தத்
ெதாடர் கைள, நல் ல ெபயைர, எப் ப ெயல் லாம் ேம ம்
பயன்ப த்தலாம் என் ேயா த்தார். ல கல் ரிகளில்
த்தக வங் கைளத் ெதாடங் னார். தன் ைடய
ெதாடர் கள் , த்தக அ இவற் ைறக்ெகாண் ,
கல் ரி மாணவர்க க்கான இதழ் ஒன்ைற
நடத்தலாமா? அதைன இைணய (Internet) இதழாக
நடத்தலாமா? என்ெறல் லாம் ந் க் றார்.
டாக்டர், இன் னீயர், ேபங் க் ளார்க், ஆ ஸர், ஆ ரியர்,
ேபரா ரியர், நர்ஸ், ஓட் நர் ேபான்ற ல ேவைலகள்
மட் மா இன் இ க் ன்றன? எைதச் ெசய் தா ம் ,
ெசய் ம் தத் ல் ெசய் தால் ெப ம் பணம்
பார்க்க ம் இல் ைலயா?
காய் க ைய வாங் அப் ப ேய சைமயல் பாத் ரத் ல்
ேபாடத்தக்க அள ல் த்தம் ெசய் ந க் ற் றால்
என்ன என் ற ேயாசைன; மாற் ற ேவண் மா
என்னிடம் ெசால் ங் கள் நான் அைதேய அழகாகச்
ெசய் த ேறன்; எைதயாவ வாங் ச் சாப் ட்டால்
வ ற் ப் ரச்ைன வ ற என் ற கவைலையக்
காசாக் ற ‘கர்ட் ைரஸ் ேபக்கட்’ (Krd Ryc) ஐ யா.
இப் ப ச் ன்னச் ன்ன ேயாசைனகள் டக் காசா ம்
ெபா ளாதாரம் இப் ேபா .
தன் ைடய பலம் என்ன? என் ெதரிந் ெகாள் வ
தல் ேவைல. தன் ைடய பலத்ைதப்
பயன்ப த் ம் ேபா , ெவற் ெப ம் வாய் ப் அ கம் .
தனக் த் ெதரியாதைதச் ெசய் வைத ட ெதரிந்தைதச்
றப் பாகச் ெசய் வ .
தன் ைடய பலம் என்ன என்பைதக்
கண் க்கேவண் ம் . றைமயா? ெதாடர் களா?
உணர் களா? கற் பைனத் றனா? ேபச்
சாமார்த் யமா? ெபா ைமயா? உடல் வ வா? அ
என்ன?
பலத்ைதக் கண் ப் ப தான், ெவற் என் ற
ல் கண் ன் னி. அதைனச் சரியாகக் கண் த் ,
ைனையப் த் த் க் ட ேவண் ம் .
ேகாபால் என்பவர் இப் ேபா இந் ய ர ல் ேவ ல் ,
ெசன்ட்ரல் ஸ்ேடஷனில் க்ெகட் பரிேசாதகராக
இ க் றார். அவ க் எ தப் ப க்கத் ெதரியா .
வரம் ேகட்டேபா ெசான்னார். அவர் ன்னவய ல்
பள் ளி டம் ேபாக ல் ைல. அந்த ஊரில் இ ந்த ஒ
க க்கைடக்கார க்காக, 15 . . ன ம் ைசக் ைள
த் ப் ேபாய் , ைசக் ள் ேகரியரில் கத்ைத
கத்ைதயாகத் ெதாங் ம் ஆட் த்ேதாைல
ெகா த் ட் வ வார்.
மண் சாைல. சாதாரண ைசக் ள் . க ம் கனமான
ெபா ள் . னசரி 15 . . ரம் . ஆனால் , ேகாபா க்
அ ஒ ரச்ைனேய ல் ைல. ைளயாட் ேபால, க
ேவகமாக ேபாய் ட் வந் வார். ேகாபா ன்
ேவகத்ைத ம் லாகவத்ைத ம் பார்த்த ஒ வர் ேயாசைன
ெசான்னார்: ‘நீ ைசக் ள் பந்தயத் ல்
கலந் ெகாள் ேளன்.’ கலந் ெகாண்டார். தல் பரிசாக
எவர் ல் வர் டம் ளர் ெகா த்தார்கள் . ேகாபா க்
உற் சாகம் வந் ட்ட . அதற் ப் ற , பல டம் ளர்கள்
ேசர்ந்தன.
‘பக்கத் ஊர்களில் நடக் ம் ேபாட் கேளா
நி த் க்ெகாள் ளாமல் , ெசன்ைனக் ப் ேபாய்
ெசய் யப் பா, நிைறய கா ைடக் ம் .’
ெசன்ைனக் ப் ேபானார். ஓர் ஓட்ட ல் ேவைல. ந கர்
லகம் வா கேணசன் றந்த நாள் ைசக் ள் ேபாட் .
ேகாபா க் த்தான் தல் பரி . பரிசாகக் ைடத்த
ஒ ய ைசக் ள் . ய ைசக் ள் ெகா த்த
உற் சாக ம் ேவக மாக ேம ம் பல ேபாட் களில்
ெவன்றார். அ த் ர ல் ேவ ல் ஸ்ேபார்டஸ ் ் ேகாட்டா
உண் என் ேகள் ப் பட் அங் ேக ேபானார்.
ஆைசப் பட்டப , ர ல் ேவ ல் ேவைல ைடத்த .
ஊ யத் டன் நல் ல ஊக்க ம் ெகா த்தார்கள் . ஆ ய
ேபாட் ல் ேகாபால் கலந் ெகாண்டார், ெவன்றார்.
கழ் ெப ைம, ேவைல, ஊ யம் . இப் ேபா
மற் றவர்க க் ச் ெசால் க்ெகா க் றார். ேகாபால்
ஒ ம ப் பான ேகாச்.
ைசக் ள் ஓட் ம் றைம வாங் க்ெகா த்தைவதான்
இவ் வள ம் . தன்னிடம் இ க் ம் எந்தத் றைமைய
ைவத் ம் ஒ வரால் ன்ேனற ம் என்பதற் ,
ேகாபால் ஒ நல் ல உதாரணம் இல் ைலயா? நமக் த்
ெதரியாமல் இ க் ம் நம றைமகைள கண் க்க
ேவண் ம் .
தங் க ைடய பலத்ைதக் கண் ப் ப டன்
நி த் க்ெகாள் ளாமல் , அதைன ஏேனாதாேனாெவன்
பயன்ப த் ட் ட் டாமல் , சரியான வ ல் ,
ைமயாகப் பயன்ப த் பவர்கள் தான், ெவற்
ெப றார்கள் .
1976-79. ெசன்ைன ேகட்டரிங் கல் ரி ல் நித் யானந்தம்
என்ற ஒ மாணவன் ல் தங் ப் ப த்தான்.
அவன் நன்றாகச் ட் ைளயா வான். மற் ற
எவைர ம் ட க அற் தமாக. ஐந் வ டங் கள்
க த் த் ெதரிய வந்த தகவல் , ‘அவன் அெமரிக்கா ல்
உள் ள யா கடற் கைர 5 ஸ்டார் ஓட்டல் ஓன் ல் , ட்
ைளயா றான்.’ அந்த ஓட்ட க் வ ம்
ந் னர்கள் ட் ைளயா வார்கள் . அந்தக்
ேகளிக்ைக ல் ஓட்டல் நிர்வாகத் ன் சார்பாக
ைளயா ம் ேவைல அவ க் . அதற் ப் ெப த்த
சம் பளம் ! ன்ேன லட்சக்கணக்கான டாலர்களில்
அல் லவா ைளயாட ேவண் ம் . ேதாற் காமல் .
அதற் காகத்தான் அவ் வள ெபரிய சம் பளம் . அவ ைடய
றைம, அவ க் வாங் க்ெகா த்த வாய் ப் .
ட் க்கட் ைளயாட் த்தாேன என் ஏேனாதாேனா
என் இல் லாமல் அ ல் ைனப் டன்
ைளயா யதால் தாேன இத்தைன ெபரிய வளர்ச் .
ெவண் -20 ரிக்ெகட் பந்தயத் ல் ஒ ஓவரில்
சந் த்த 6 பந் கைள ம் ஆ க்ஸர்களாக
மாற் யதற் காக மட் ேம பரி த் ெதாைக ஒ ேகா
பாய் ! அ வைர வராஜ் ங் ஒ ளம் பரப் படத் ல்
ந ப் பதற் ஒ ேகா பாய் . அந்தச் சாதைனக் ப்
ற அவ ைடய ளம் பரச் சம் பளம் பலமடங்
அ கமா ட்ட .
நம் ைடய பலம் எ ல் ேவண் மானா ம் இ க்கலாம் .
அந்தப் பலத்ைத எங் ேக, யா க் , எப் ப , எைதைவத் ,
எப் ேபா , எவர் லம் ெசய் ேறாம் என்ப ல் இ க் ற
த் யாசம் .
ெவற் ெப பவர்கள் , தங் க ைடய பலத்ைத
ம ப் பவர்கள் . அதற் ரிய, அதன் கச் றந்த
வ வத்ைத உணர்ந் ட்டவர்கள் . அதன் உச்சத்ைத
அைடயாமல் டமாட்டார்கள் .
ஆக நம் ட ம் ைவரங் கள் இ க் ன்றன. அைவ இன்
ெஜா க்காமல் இ க்கலாம் . அதற் நாம் த ல்
ெசய் ய ேவண் ய , நம் ைடய ைவரம் அல் ல
ைவரங் கள் எைவ என் கண் ப் ப .
இரண்டாவ , அந்த ைவரத்ைத எங் ேக ைவத்தால் கச்
றந்த பலனளிக் ம் என் கண்ட வ .
ன்றாவ ைவரத்ைத, பட்ைட ட் , சரியான இடத் ல்
ைவக்க ெசய் வ .
தனக் எ க் ற ? தனக் வாழ் க்ைக ல் என்ன
ெசய் ய ப் பம் ? என்ப ல க் ச் ன்ன வய ேலேய
ெதளிவாகத் ெதரிந் ம் . அவர்கள் அ ர்ஷ்டசா கள் .
ேநரத்ைத ண க்காதவர்கள் .
ஆண்டணி ரா ன்ஸ் என்பவர் அெமரிக்கா ன்
தைலச் றந்த ேபச்சாளர். அவர் ேப னால்
ஆ ரக்கணக் ல் ட்டம் ம் . அவைரச்
சந் ப் பதற் காக ம் அவர் ேபச்ைசக் ேகட்பதற் காக ம்
மக்கள் எவ் வள ேவண் மானா ம் ெசல ெசய் யத்
தயாராக இ ப் பார்கள் .
அவர ேபச் கள் , ஆ ேயா ேயா ேடப் கள் மற் ம்
த்தகங் களாக ல் யன் கணக் ல் ற் ன்றன.
இ தான் தன பலம் என்ப அல் ல, இ தான் தனக்
க ம் ப் பமான என்ப ம் , தான் இந்தத்
ைற ேல கப் ெபரிய ஆளாக வரேவண் ம்
என்ப ம் அவர் கத் ெதளிவாக இ ந் க் றார்.
எந்த வய ல் இ ந் ெதரி மா?
அவேர ெசால் றார். அவர ஏழாவ வய ல் அவர்
ெபரியப் ெபரியக் ட்டங் களில் ேப வ ேபால ம் ,
 க் யத் ெதாைலக்காட் களில் அவ ைடய ேபட் கள்
ஒளிபரப் பப் ப வ ேபால ம் ம் பங் கள்
வந் க் ன்றன. ஆம் . மனக்கண்ணில் அப் ப ப்
பார்த் க் றார். அவர் பார்த்த எல் லாம் ன்னாளில்
அப் ப ேய நடந்தன.
டாக்டர் வான் ைடயர், ன்ன வய ேலேய தான்
ேமைடகளில் ேப வ ேபால ம் , அதைன நிைறயப் ேபர்
ஆவலாகக் ேகட்ப ேபால ம் கற் பைனகள் வ ம்
அவ க் . அப் ப ேய அைத மனத் ைர ல் படமாக
ஓட் ப் பார்ப்பாராம் .
இ த ர, 1950-களில் ைநட் ேஷா (The Tonight show)
என் ற ரபலமான நிகழ் ச ் ையத் ெதாைலக்
காட் ல் நடத் வந்த ஸ் வ் அெலன் தன்ைன றப்
ந் னராக அைழத் , ேபட் எ ப் பதாகக் கற் பைன
ெசய் றார். அதைன நண்பர்களிட ம்
உற னர்களிட ம் ெசால் ல, ேக ெசய்
ரிக் றார்கள் . ஆனால் வான் ைடயர் அதைனக்
ெகாஞ் ச ம் ெபா ட்ப த்த ல் ைல. ெதாடர்ந்
அப் ப ேய நிைனக் றார். நம் றார். அவர் நிைனத்த
எல் லாம் நடக் ற . அப் ப ேய நடக் ற . ன் ஒ
நாள் ெதாைலக்காட் நிகழ் ச ் க்காக ஸ் வ் அெலன்
அவைரப் ேபட் எ க் றார்!
ல் ளிண்டன். அெமரிக்கா ன் ன்னாள் அ பர்.
அவர மைன லாரி ளிண்டன், தற் ேபா
அெமரிக்க அ பர் பத க் ப் ேபசப் ப ற
ஒ வரா ட்டார்.
அவர்க ைடய வாழ் க்ைக ல் நடந்த சம் பவம் ஒன் .
இ நடந்த பல ஆண் க க் ன் , ல் ம்
லாரி ம் மணம் ெசய் ெகாள் வதற் ச் ல
வ டங் க க் ன் நடந்த .
 லாரி ளிண்டனின் தந்ைத ெகல் ஸ் ெவார்த்
ேராதாைம (Hughells Worth Rodham) அதாவ தன
வ ங் கால மாமனாைர, தன் தலாகச் சந் க் றார்
ல் ளிண்டன். மகைளக் கட் க்ெகா க்கப்
ேபா ேறாேம என் ற அக்கைற டன் ல்
ளிண்டைனப் பார்த் ேகட் றார், ‘நீ ங் கள் என்ன
ஆகப் ேபா ர்கள் ?’
ல் ளிண்டனிடம் இ ந் சற் ம் தாம யாமல் ப ல்
வ ற . ‘நான் ஆர்கான்சாஸ் (Arkansaz) மாநிலத் ன்
கவர்னராகப் ேபா ேறன்.’
ெதளிவான ேநாக்கம் . இல் லாத ப ல் .
ெசான்னப ேய அந்த மாநிலத் ன் 50-வ கவர்னராக
ஆனார் ல் ளிண்டன்.
ஸ்வநாதன் ஆனந்த், சானியா ர்சா, நேரன்
கார்த் ேகயன், ற் றா ஸ்வரன், சச் ன் ெடண் ல் கர்,
இந் ரா காந் ேபான்றவர்கள் எல் லாம் கச் ய
வய ேலேய தங் க ைடய பலங் கைள அ ந்தவர்கள் .
அவர்க க்கான ைவரத்ைதக் கண் த் ட்டவர்கள் .
ேளட்ேடா. ேரக்க அ ஞர். ஸ் றப் பதற் 400
ஆண் க க் ன்ேப ெசால் க் றார். ‘உன்ைன
அ ’ (Know thyself).
ேஷக்ஸ் யர் தன ஹாம் ெலட் நாடகத் ல் ெசான்ன ,
‘உனக் உண்ைமயானவனாக இ (Be True to yourself).
‘ெசவன் ஹா ட்ஸ் ஆஃப் ைஹ எஃெபக் வ் ப் ள் ’
எ ய, ஸ் பன் ேகாேவ ெசால் றார், ‘உங் கள்
இதயத்ைதக் ேக ங் கள் , உங் க க் எ க் யம்
என் .’
கண்ணதாசன் பா னார், ‘உன்ைன அ ந்தால் , நீ ,
உன்ைன அ ந்தால் . உலகத் ல் ேபாராடலாம் .’
அப் ல் கலா க் , பள் ளிப் ப வத் ேலேய வானில்
பறக் ம் ஏ கைணகள் பற் ய ஆவல் வந் ட்ட . இனி
அ தான் தன் ைற என் ெசய் ட்டார்.
ஏேரானாட் க்ஸ் ப த்தார். தைல றந்த ஏ கைண
ஞ் ஞானியானார்.
ேகா ல் ள் ைள என் ஒ வர். அவ ைடய மகன் ேட ட்
கச் றந்த ெபா யாளர். அெமரிக்கா ேபாய் ட்டார்.
அவ க் ஐ.ஐ. . ல் ேசர்ந் ரி ைர ஆற் வதற்
ஆைச. ஆனால் , அெமரிக்கா ல் ைடத்த ேவைலைய
ஏற் ெகாண் ேபாய் ட்டார். மனத் க் ள் ஐ.ஐ. . ல்
ேவைல பார்க் ம் ஆர்வம் இ ந்த . ற் றல் ேபால.
அ த்த ல் லாமல் . அதனால் அதைனப்
ெபா ட்ப த்த ல் ைல.
ஆனால் அெமரிக்கா ேபான ம் , அ அந்த ேவைல ல்
ெவளிப் பட்ட . எப் ப ம் ஐ.ஐ. . ல் ேசர ேவண் ம்
என்ப ேவள் த் யாக எரிந்த . உடேன ளம்
வந் ட்டார். தன கப் ெப ம் சம் பாத் யம் த ம்
ேவைலையத் க் எ ந் ட் .
ேனாத் பாட் ல் , ஹர்சாகதம் என் இரண்
ம த் வர்கள் . எம் . . .எஸ். மற் ம் உயர் ப ப் ப்
ப த்தவர்கள் . ெகாஞ் ச நாள் தான் டாக்டர் ேவைல
பார்த்தார்கள் . அவர்க ைடய ஆவல் ேவெறா
ைற ல் இ ந்த . எல் .ஐ. . கவர்கள் ஆவ .
ஆனார்கள் . எப் ப ? ப ேநரமாகவா? அ தான்
இல் ைல. டாக்டர் ேவைலையேய ட் ட் எல் .ஐ. .
ஏெஜண்ட் ஆனார்கள் .
‘டாக்டர் ெதா ைல டவா இ ல் அ கம் ைடக்கப்
ேபா ற ?’ என் ேகட்டால் , ‘ஆமாம் ’ என் றார்கள் . ‘ஒ
ேபஷண்ட்ைடப் பார்த்தால் 200 பாய் கன்சல் ங் ஃ ஸ்
ைடக் ம் . ஆனால் , அேத ேநரத் ல் ஒ கஸ்டமைரப்
பார்த்தால் 8000 பாய் வைர க ஷனாகக் ைடக் ம் ’
என் ேமைட ஏ ச் ெசால் றார்கள் .
இந்த இடத் ல் நாம் பார்க்க ேவண் ய பணத்ைத
அல் ல. பற் . எதன் பற் இ க் றேதா, அ ல்
இறங் னால் மட் ேம கப் ெபரிய ெவற் ைய
அைடய ம் .
ப் பமானைதச் ெசய் வதற் த்தான் மனம்
ஒத் ைழக் ம் .
எம் . .ேகா நாத் என் ஒ ெபா யாளர். தன 55-வ
வய வைர . .எஸ். நி வனத் ல் ேவைல ெசய் தார்.
அதற் ப் ற , ெபங் க ல் ல யாபாரங் க ம்
ெசய் தார். எ ம் ஒத் வர ல் ைல. ேம ம்
அைவெயல் லாம் ரச்ைனயா 57-வ வய ல் ேரா
ஆ ட்டார். அதாவ பணம் த்தமாக எ ம் இல் ைல.
அதற் காக அவர் மனம் தளர்ந் ேபாய் ட ல் ைல.
அதற் ப் ற தான், நி ேட இந் யா’ (New Day India)
என் ற ப ற் அளிக் ம் நி வனத்ைதத்
ெதாடங் னார். இப் ேபா ‘மாதம் சாதாரணமாக 3 லட்ச
பாய் சம் பா க் ேறன்’ என் றார்.
ப் பத்ைதக் கண் ப் ப ஒ வ க் த்
தாமதமான . ற என்ன நடந்த ெதரி மா?
ேராகர் டாவ் சன். லண்டனில் றந்தவர். 16-வ வய ல்
ெதா ல் ைற ைகப் படக்காரர் ஆ ட்டார். ற
அேத ேவைலையக் கப் ப ல் ேசர்ந் ெசய் ய
ஆரம் த்தார். கப் பல் பயணிகைள ஏற் ெகாண்
உலைகத்ைதச் ற் வந்த . டேவ டவ் ச ம்
ற் ப் பார்த்தார். அெமரிக்கா அவைர ஈர்த்த .
அெமரிக்கா ேபாய் , ேவைலக் ம் ேசர்ந்தார். எய் த
ேவைல ல் ரம் காட் , ஒ ரியல் எஸ்ேடட்
நி வனத் ன் தைலவராக ம் ஆ ட்டார். நி வன ம்
வளர்ந்த டாவ் ச ம் வளர்ந்தார். 28 இடங் களில்
அ வலகங் கள் , 540 ேசல் ஸ் ஆ ஸர்கள் , வ டத் க் 400
ல் யன் டாலர் யாபாரம் .
எல் லாம் ெசௗகரியமாகப் ேபாய் க்ெகாண் க்ைக ல் ,
ெரன ஒ நாள் அவ க் ள் ல ேகள் கள் எ ந்தன.
‘இ தானா நாம் ம் வ ? இந்தப் பணம் , ஆள் , பைட,
அம் , அ காரம் இவற் ைறத்தானா நான் ம் ேனன்?
னசரி பத் ப் பன்னிரண் மணி ேநர உைழப் .
இப் ப ேய, ச்ச வாழ் க்ைக வைத ம் ஒ
ேமைசக் ப் ன்னால் அமர்ந் ெகாண் , எவ் வள
ற் பைன ஆன என் கம் ப் ட்டரில் கணக் ப்
பார்த் க்ெகாண் இ க்கப் ேபா ேறனா?’
அ க்க க்காகக் ேகள் கள் வந்தன.
ஆறஅமர ேயா த் ப் பார்த்த ல் , இைவ அல் ல
தன் ைடய ப் பம் என்பைத உணர்ந்தார். எல் ேலா ம்
ஓ றார்கேள என் ஓ , ேபாட் ப் ேபாட் க் ெகாண்
மைல ஏ , ேமேல வந் பார்த்தால் , ‘ேச!
இவ் வள தானா!’ என் ஆ ட்ட அவ க் . தான்
உண்ைம ல் ம் வ தந்தரத்ைத என்ப
அப் ேபா தான் அவ க் ப் ரிந்த .
என்ன ெசய் தார் ெதரி மா? உடேன ெகாஞ் ச ம்
தயங் காமல் , நல் ல வ மானம் தந் ெகாண் ந்த
ேவைலைய ரா னாமா ெசய் தார். அ வைர ஓ ஓ
ெசய் ெகாண் ந்த எல் லாவற் ைற ம் சட்ெடன
நி த் னார். ற் ம் ேவ பாைத மாற
ெசய் தார். அப் ேபா அவ க் வய 42.
நன்றாகப் ேபசக் யவர். அவர நி வனத் ேலேய
ேப வார். ஊ யர்கைள ஊக்கப் ப த் வ ,
ேமலாளர்கைள ஆர்வப் ப த் வ எல் லாம்
ரமாதமாகச் ெசய் வார். ஆனால் அ வைர, அவர் தான்
ஒ ெதா ல் ைற ேபச்சாளராக ஆேவாம் என்
நிைனத்தேத ல் ைல. ஆனால் அப் ப
ெசய் ெகாண்ட ம் , அ தான் இனி என் அவர்
ெசய் ெகாண்டார். அதற் ப் ற அவரிடம் வந்த
ேவகத்ைதப் பார்க்க ேவண் ேம.
‘Anything that is worth doing is worth doing well’ என்பார்கேள
அப் ப த்தான் ேராகர் டாவ் சன் எைத ேம ெசய் வார்.
தன ேமைடப் ேபச் க்கள் , ப ற் கைள ம் ெசய் தார்.
தாமதம் என் இ ல் ஏ ம் ைடயா . டாவ் சன் இப் ப
தனக் ப் த்தைத, தனக் நன்றாகச் ெசய் ய வ வைத
42-வ வய ல் தான் ெதாடங் னார். அதனால் என்ன?
அதன் ற அவர் அைடந்த உச்சங் கள் ஏராளம் .
தனக் நன்றாக வ வைத, தன் பலத் ைனப்
பயன்ப த் வைத, தனக் ப் பமானைத வாழ் க்ைக
வதற் ள் , எப் ேபா ஆரம் த்தா ம் சரி. நிைனத்ைத
த் ட ேவண் ம் என்ப மட் ம் கட்டாயம் .
தாமதமா ட்ட என் என் ேம ெசால் லேவண்டாம் .
ப் பம் என் தாேன இ வைரக் ப் ட் வந்ேதாம் .
ப் பம் என்ப சாதாரண வார்த்ைத. மாெப ம்
ெவற் க க் ெவ ம் ப் பங் கள் ேபாதா .
ரமான ஆைசக க் த் த ல் இ க் ம் ஓர்
அற் தமான வார்த்ைத ேவட்ைக. மற் ெறா வார்த்ைத
தாகம் . ‘ தந்தர ப் பம் ’ இ ந் க் மானால் இன் ம்
நாம் அ ைம இந் யர்களாகத்தான் இ ந் ப் ேபாம் .
தைலப் ேபாராட்ட ரர்க க் ச் தந்தர தாகம் ,
தந்தர ேவட்ைக இ ந்ததால் தான், ரிய அஸ்தமனேம
ஆகாத சாம் ராஜ் யத் க் ச் ெசாந்தக்காரர்களான
ெவள் ைளயர்கைள, கத் ன் ரத்த ன் ரட்ட
ந்த .
ெவற் ெபற ப் பம் ேபாதா . ேவட்ைக ேவண் ம் .
தாகம் ேவண் ம் . யாக எரி ம் ேதைவ. தணியாத
ஜ வாைல. ேவட்ைகையத் தணிக்க நாம் எைத ம்
ெசய் ேவாம் . அ தான் உண்ைம.
ல ைரப் பட கைலஞர்கைளப் பற்
ேகள் ப் பட் க் ேறாம் , ப த் க் ேறாம் . காட் கள்
த பமாக வரேவண் ம் என்பதற் காக, ப் ேபாடாமல்
ஆபத்தான ேவைலகைள ம் தாங் கேள ெசய் பவர்கள் .
த ர, கதாபாத் ரத் ற் காக உடைல ப க்க ைவப் ப ,
உடைல ெம யைவப் ப என் பல ரமங் க க்
ஆளாவார்கள் .
கள் கழ் , ெப ைம ேபான்றவற் ைற ம் தாண் ,
தாங் கள் ெசய் ம் ேவைல ன் அப் ப ஒ ேமாகம் .
அதன் ஒ ெவ ேய ட.
அப் ப வ வ தான் ேவட்ைக. எதன் ரமான
ஆைச இ க் றேதா அதைன அைடந்ேத ேவாம் .
காரணம் அ ல் நாம் க ட் ஆவ லபம் , இயற் ைக.
எதன் தாவ ரமான ஆைச இ ந்ேத ஆகேவண் ம் .
இல் லா ட்டால் தான், ரச்ைன.
If you have nothing to die for.. why live?
இதற் காக என் உ ைரேய டக் ெகா ப் ேபன் என்
ெசால் வதற் எ ல் லா ட்டால் , ன் எதற் காக
வாழேவண் ம் ?
5. இன்ேற ெசய் !

ஒவ் ெவா வ க் ம் இயற் ைகயாகேவ ல றைமகள்

இ க் ன்றன. அைவ நம ைவரம் ேபான்றைவ. அந்த
ைவரங் கைளச் சரியாகப் பட்ைட ட் ட்டால் ேபா ம் .
அைவ நமக் கப் ெபரிய பணம் , கழ் , பத ,
அ காரங் கள் ேபான்ற நாம் ம் ற ஏேதா
ஒன்ைறேயா லவற் ைறேயா நமக் க் கட்டாயம்
ெபற் த்தந் ம் .
நம றைம எ என் ெதரி ற . அைத ைவத் என்ன
ெசய் தால் ெவற் என் ம் ெதரி ற . அதற் ப் ற ம்
ெவற் வராமல் ேபானால் அதற் என்ன காரணம் ?
அல் ல யார் அதைனத் த க் றார்கள் ?
யா ம் இல் ைல. நாேமதான். நாம் ெசய் யத் தவ ய
ஒன் தான். அ , நமக் ‘இ தான் க் யம் ’ என்
ெசய் யாத தான்.
நமக் எ க் யம் என் ெவ க் ம் ேபா , எ
க் யம் ? என் ெசய் ட்டால் , எைவெயல் லாம்
க் யம் இல் ைல? என்ப தானாகப் ரிந் ம் .
அதற் ப் ற ெசயல் ப த ல் எந்த த ணக்கேமா,
எந்த தக் ழப் பேமா இ க்கா .
தன் ைடய பலம் என்ன என்ப ெதரி ற . ற
என்ன? ஏன் இன் ம் எைதச் ெசய் யேவண் ம் என்
ெசய் யாமல் இ க் ற இ ப நிைல?
‘எனக் ம் ெதரி ங் க. ெசய் தால் நல் லாத்தான்
வ ங் க. எல் லா ம் இைதச் ெசால் ட்டாங் க.
வரட் ங் க. ெசய் யலா ங் க.’
இப் ப ேய ெசால் ெகாண் இ க்க ேவண் ய தான்.
ஒ ன்ேனற் ற ம் வரா . நமக் ப் ன்
ெதாடங் யவர்கள் ட நம் ைமத்தாண் ஓ வார்கள் .
வாழ் க்ைக ல் எ ம் மாறா . ஆகட் ம் பார்க்கலாம்
கைததான். எ க் யம் என் ெவ த்தால் ,
அதற் கான நடவ க்ைககளில் ரமாக
இறங் ேவாம் . ெசயல் பா கள் அ கமா ம் . அந்த
ஏேதா ஒன்ைற ேநாக் ம் . ெவற் ட் ம் .
ஒ ேதாப் . அ ல் நிைறய மரங் கள் . அந்தத் ேதாப் ன்
ெசாந்தக்கார ம் அவ ைடய மக ம் ேதாப் ன்
வ யாகப் ேபானார்கள் . அப் ேபா அப் பா ெசான்னார்.
‘மகேன இந்த ெதக்கால இ க் ற மரத்ைத எல் லாம் ஒ
நாள் ெவட்ட ம் டா.’ இ வ ம் ேப யப ேய நடந்
ேபானார்கள் .
அங் ந்த மரம் ஒன் ல் ஒ பறைவ கட்
இ ந்த . அ ல் ஒ ம் ல ஞ் க ம்
இ ந்தன. ேதாப் க் ச் ெசாந்தக்காரர் ேப யைதக்
ேகட் ெகாண் ந்த ஞ் ஒன் , தாய் க் டம்
ேசாகமாகக் ேகட்ட . ‘அப் ப நம் ம அவ் வள தானா
அம் மா? மரத்ைத ெவட் ட்டாங் கன்னா, நாம
கா பண்ண ேவண் க் ேம!’
தாய் க் ெசான்ன . ‘ேதைவ ல் ைல.’
அ த்த நாள் ஏ ம் ஆக ல் ைல. அன் மாைல,
அேதேபாலத் தந்ைத ம் மக ம் அந்த வ யாக
நடந் ேபானார்கள் . தந்ைத மரங் கைளப் பார்த்த ம் ,
தல் நாள் ெசான்ன ேபாலேவ ெசான்னார்.
‘இைதெயல் லாம் ெவட்ட ம் டா. ஆ க் ச்
ெசால் ட ம் .’
அம் மா ன் கத்ைதப் பார்த்த ஞ் களிடம் தாய்
ெசான்ன , ‘ேதைவ ல் ைல.’
அ த்த ல நாட்க ம் அேத காட் கள் இரண் ப்
பக்க ம் நடந்ேத ன. ஞ் க க் , நம அம் மா எைத
ைவத் இப் ப ச் ெசால் றார்கள் என்
ேவ க்ைகயாகக் ட இ ந்த .
அதற் ம் அ த்த நாள் காைல. ‘ஆ ங் க ஒண் ம்
ைடக் ற மா ரித் ெதரியைல. நாமேள இன்ைனக்
மத் யானம் இறங் ெவட் ேவாம் .’
ேகட் ெகாண் ந்த தாய் க் பரபரப் டன்
ெசான்ன , ‘இனிேமல் நாம் இங் இ க்க யா .
இன் ம யம் நம் ைடய மரத்ைத ெவட் வார்கள் .
நாம் ேவ இடத் க் க் ளம் பேவண் ய தான்.’
‘ெசய் ய ேவண் ம் .’ ‘ெசய் டலாம் .’ ‘ஒ நாள்
ெசய் யலாம் ’ என்பெதல் லாம் ெவ ம் நிைனப் த்தான்.
அைவ ெசயலா ம் வாய் ப் கள் ைற . ‘இன்ேற
ெசய் வ ’, ‘நாேம ெசய் வ ’ என் ெசய் யப் ப ம்
ேவைலகள் கண் ப் பாக நடந் ம் . அ அந்தக்
க் த் ெதரிந் க் ற .
ேரஷ் சாண்ட்ரா ெசன்ைனவா . மனிதவளத் ைற ல்
ஒ ெபரிய பன்னாட் நி வனத் ல் (MNC) ேவைல
பார்த்தார். நி வனம் ெபரிய நி வனம் தான். ஆனால்
அவ க் க் ெகா க்கப் பட் ந்த ேவைல ல்
அவ ைடய மனம் ல க்க ல் ைல. ேமலாளர்களின்
ஊ யம் , மற் ம் ஏைனய பட் வாடாக்கைளச்
சரிபார்க் ம் காம் பன்ேசஷன் மற் ம் ெபனிஃ ட்ஸ்
(Compensation & Benefits) ைற. அைரத்த மாைவேய
அைரக் ம் ேவைல. இந்தத் ைற ல் ெசாந்தமாக
எ ம் ேயா க்க யா என்ப ெபா ளல் ல. யமாக
ேயா த் எைத ம் எ க்கத் ேதைவப் படாத
ேவைல. எல் லா ேவைலகைள ம் கம் ப் ட்டர்
பார்த் க்ெகாள் ம் .
ேப ம் ேபாேத அவர் வார்த்ைதகளில் ச ப் ம் அ ப் ம்
வ ம் . நி வனம் ெபரிய நி வனம் . னியர்
எக் ட் வ் என் ற ம ப் பான பத . சம் பள ம்
அ கம் . ேவ நி வனங் களில் இவ் வள சம் பளேமா,
இப் ப ப் பட்ட பத ேயா அவர் ெசய் ம் ேவைலக் க்
ைடக்கா .
‘ேவைலதான் க்க ல் ைல என் ர்கேள சான்ட்ரா,
ேவ ேவைல ேதடேவண் ய தாேன!’ இப் ப பலர்
ஆேலாசைன ெசால் ம் ேபா , ‘ஆமாம் . ஆமாம் . ேவ
ேவைலக் ப் ேபாகத்தான் ேவண் ம் ’ என்
ப் பாகச் ெசால் வார். ஆனால் , உதட்டள ல்
மட் ேம ேவ ேவைல ேத வார். அைதப் பற் யத் ர
எண்ணம் அவரிடம் இல் ைல. ேவ ேவைலக்காக அவர்
எந்த ஒ நடவ க்ைகைய ம் எ க்க ம் இல் ைல. ‘ க
நல் ல ேவைலயாகக் ைடக்கட் ம் . அதற் ப் ற இந்த
ேவைலையக் கண் ப் பாக ட் டலாம் ’ என் ேவைல
ேதடாமேலேய, தனக் த் தாேன ெசால் க்ெகாண்ட
சமாதானம் ெசால் க்ெகாண்டார்.
அதற் , ‘ஒ நி வனத் ல் ஐந் வ டத் க் ம் ேமல்
ேவைல ெசய் தால் தான் க ைணத்ெதாைக ( ரா ட் )
ைடக் ம் . அதனால் ெசய் ெகாண் க் ம்
ேவைலைய டக் டா .’ என் ற நிைனப் மட் மல் ல,
‘ெசய் ெகாண் ப் ப , ரம ல் லாத ேவைல. அைத
ஏன் டேவண் ம் ?’ என் அ மனத் ல்
ஓ க்ெகாண் ந்த ைநப் பாைச ம் ட அவர
யற் ையத் த த் நி த் ந்த .
தன் றைமகைள ெவளிப் ப த்தக் ய, நல் ல
ன்ேனற் றத்ைதத் த ற ேவைல ேவண் ம் என் ற
ரம் அவரிடம் இல் ைல. அவைரப் ெபா த்தவைர பல
ஷயங் கள் க் யமாக இ ந்தன. க ைணத்ெதாைக.
அ க ரம ல் லாத ேவைல. அ காரம் . இப் ப யாகப்
பல ஷயங் கள் ேதைவயானதாக இ க்க, ன்ேனற் றம்
த ம் ேவைல அவ க் க் யமானதாகப் பட ல் ைல.
அவரிடம் அபரி தமான றைமகள் இ ந்தன. அவற் ைற
அவ ம் நன் உணர்ந் ந்தார். ஆனால் அவர் ேவைல
ெசய் த இடத் ல் , அந்தத் றைமக க் ம ப் ல் ைல.
அவ ைடய ேயாசைனகள் எைத ேம அங் ேக
ெவளிப த்தேவா நைட ைறப் ப த்தேவா அவரால்
ய ல் ைல. ஆனா ம் அகலக்கால் ைவக்க
ஏெதாெவா தயக்கம் .
ேவைல ல் ைடக் ம் ெசௗகரியங் கள் , ச ைககள் ,
பணி பா காப் ேபான்றைவ அவர் மனத் ன் ஆழத் ல்
இ ந் ேவைல ெசய் தேதா என்னேவா. அவர் ேவைல
மாற யற் க்கேவ ல் ைல. அவ ைடய அ க
வாய் ப் கள் தராத அந்த ேவைலைய ட் ட் ,
ன்ேனற் றம் தரக் ய ேவ ேவைலக க் ப்
ேபாவதற் கான எந்த நடவ க்ைகைய ம் அவர்
எ க்க ல் ைல.
ஆனால் அவ டன் பணி ரிந்த பல ம் தங் கள
றைமகைள வ மாக ெவளிப் ப த்த எண்ணி
நி வனம் மா வாழ் க்ைக ல் ெபரியப் ெபரிய
மாற் றங் கைளக் கண்டனர்.
றைம இ க் ற . ெவளிப் ப த் ன்ேனற ஆைச ம்
இ க் ற . ஆனால் அதற் வாய் ப்
 ைடக் டத் க் ேபாவ தான் க் யம் என்
ெவ க்க ல் ைல. ஒ ைளைய டாமல் ,
அ ந் ைகைய எ க்காமல் , எப் ப அ த்த
ைளக் த் தா வ ? எந்தக் ைள ேவண் ம் ? எ
ேபானால் பரவா ல் ைல? ழா? ைசயா? ேதைவ:
ர்க்கமான கள் . காலம் தாம த்தால் இழப் கள்
ஏற் ப வைதத் த க்க யா .
அந்த இைளஞ க் த் மணம் ெசய் ைவப் ப என்
ெபற் றவர்கள் ெசய் றார்கள் . அவைரக்
கட்டாயப் ப த் றார்கள் . அந்த இைளஞர்,
ெபற் றவர்களின் கட்டாயத் க்காகப் ெபண் பார்க்கப்
ேபா றார். அவ க் ப் ெபண்ைணப் த் ம் ற .
மண நாைள மட் ம் அன்ைறக்
ெசய் ய ல் ைல. மற் றப இ ட்டா ம்
மணத் க் ச் சம் ம த் ந்தார்கள் .
ட் க் வந்த ம் , அவர் பார்த் ட் வந்த
ெபண் க் ேபான் ெசய் றார். ேபாைன எ த்த
மணப் ெபண்ணிடம் தன்ைன அ கம் ெசய் ெகாண் ,
மாப் ள் ைளேய ேப றார்.
‘எனக் ஏற் ெகனேவ மணம் ஆ ட்ட .’
ேகட் க்ெகாண் ந்த ெபண் க் ப் பயங் கர அ ர்ச் .
ன் அவேர ெதாட றார்.
‘ேஜ ஸ் அைமப் த்தான் என் ைடய தல் மைன .’
அந்தப் பக்க ந் இப் ேபா ெப ச் ம் சத்தம்
ேகட்ட .
‘சரி. ெசால் ங் கள் .’
‘நான் இன்ைறக் ஒ ஆளாக இ ப் பதற் க் காரணம்
இந்த அைமப் தான். பத் வ டங் க க் ன்
மாணவனாக இ ந்தேபா , ேஜ ஸ் அைமப் ல்
ேசர்ந்ேதன். இப் ேபா ெபா ளாதார ரீ யாக,
ச தாயத் ல் ம ப் ள் ளவனாக நல் ல நிைல ல்
இ க் ேறன். இதற் ெகல் லாம் , இந்த அைமப் க்
ெகா த்த அ பவ ம் , வாய் ப் க ம் , வ ைம ம் தான்
காரணம் . அதனால் ...’
‘அதனால் ?’
‘நம் மணத்ைத ஒ வ டம் தள் ளிப் ேபாட் க்
ெகாள் ளலாம் .’
‘அதற் ம் நம் மணத் க் ம் என்ன ெதாடர் ?’
‘கடந்த 5-ம் ேத தான், பல வ டங் களாக, நான் க ம்
ஆவலாக எ ர்பார்த் க் ெகாண் ந்த மண்டலத்
தைலவர் ெபா ப் ைப ஏற் க்ெகாண்ேடன். கப் ெபரிய
ெபா ப் . நன் ெசயலாற் என் நன் ைய இந்த
அைமப் க் க் காட்ட ேவண் ய த ணம் இ தான்.’
‘அதனால் ?’
‘இப் ேபா மணம் ெசய் ெகாண்டால் , ேநரத் க்
ட் க் வரேவண் க் ம் . அ கம் ெவளி ர்
பயணங் கள் ேமற் ெகாள் ள யா . ேஜ ஸ் ேவைலைய
ைமயாகச் ெசய் ய யாமல் ேபாய் ம் .’
‘சரி. இைதெயல் லாம் என்னிடம் எதற் காகச்
ெசால் ர்கள் ?’
‘இந்தப் ெபா ப் கைள நான் க் ம் வைர, மண
நாைளத் தள் ளிப் ேபா ேவாம் .’
மணப் ெபண்ணின் சம் மதம் ெபற் ற டன் நிற் க ல் ைல.
ெபண்ணின் உடன் றந்த சேகாதரி ன் கணவரிட ம்
ேப றார். மணப் ெபண்ணிடம் ெசான்ன அேத
காரணங் கைள எ த் ச் ெசால் றார்.
‘அதற் ெகன்ன மாப் ள் ைள. நீ ங் க ெசால் ற நல் லாப்
ரி . கல் யாணத்ைத நீ ங் க ம் ற மா ரி உங் க
ஒ வ டப் ெபா ப் ந்த றேக
ைவத் க்ெகாள் ளலாம் . நீ ங் க உங் க ெபா ப் ைபக்
ெகாஞ் ச ம் ைற ல் லாம ெசஞ் ங் க’ என் றார்
அவர்.
தனக் எ க் யம் என்பைதத் ெதளிவாக
ளக் யதால் ஒ வ டம் க த் ம லா ைறையச்
ேசர்ந்த ராமன் என் ற அந்த இைளஞரின் மணம்
எந்தெவா தடங் க ன் நடந்த .
‘ ட் க் ப் பக்கத் ல் ேவைல ைடக்க ேவண் ம் .’
‘ ப் ட்ட ேநரம் தான் ேவைல இ க்க ேவண் ம் ’,
‘ேவைல பார்க் ம் இடத் ல் எந்தப் ரச்ைன ம்
இ க்கக் டா ’, ‘பத உயர் க்கான வாய் ப் கள்
இ க்க ேவண் ம் ’, ‘ேவைல க ைமயாக இ க்கக்
டா ’, ‘ஊ ய ம் கணிசமாக இ க்க ேவண் ம் ’,
‘கம் ெபனி ன் ெபயைரச் ெசான்னால் ெவளி ல் ெதரிய
ேவண் ம் ’, ‘நா ேபர் ம க் றாற் ேபால் ேவைல இ க்க
ேவண் ம் .’
இைவெயல் லாம் ஒேர ேவைல ல் சாத் யம் தானா?
‘ யாபாரம் ‘ ’ன் வளர ம் . ஆனா அ ல
‘ரிஸ்க்’ எ ம் இ க்கக் டா . அ க த ம்
ேதைவப் படாததா இ ந்தால் நல் ல .’
எல் லாம் ேவண் ம் . எைத ம் டக் டா . கக்கத் ல்
இரண்ைட இ க் க்ெகாண் , ேதாளில் ஒன்ைறப்
ேபாட் க்ெகாண் , வா ல் ஒன்ைறக் கவ் க்ெகாண் ,
ைககள் இரண் ம் ெகாள் ளாமல் பலவற் ைற ம்
த் க்ெகாண் , இன் ெமன்ன ைடக் ம் என்
கண்கள் அைலவ ேபால, லர் ஒேர ேநரத் ல்
பல ஷயங் கள் ேவண் ெமன் யற் ப் பார்கள் .
ர ல் ேவ ேகட் க் ற . ேகட் ன் இரண்
பக்க ம் கார்கள் , ேப ந் கள் , லாரிகள் , ஆட்ேடா
ரி ாக்கள் , இ சக்கர வாகனங் கள் பல ம்
அணிவ த் நிற் ன்றன. ன்னால் வ ம் வண் களில்
ல, வரிைச ல் நிற் காமல் , ‘சர், சர்’ என் ன்ேன
வந் ேகட் ன் அ ேக ம் நிற் ன்றன. இப் ப ேய
அ த்த த் ல வண் க ம் ேகட் அ ல் வந் நிற் க,
ேகட்ைடச் ற் அைடத்தாற் ேபால வண் கள்
ழ் ந் க் ன்றன.
தண்டவாளத் க் ம பக்கம் இ க் ம் ேகட் க்
ெவளி ம் இேத ேபாலேவ, ேகட்ைடச் ற்
வாகனங் கள் அைடத் க்ெகாண் நிற் ன்றன.
இப் ப யாக இரண் ேகட் கைளச் ற் , பல வண் கள்
உ க்ெகாண் க் ன்றன. ேநரம் ஆ ற .
‘தடதட’ெவன ர ல் அந்த இடத்ைதக் கடந் ேபா ற .
ேகட் றக்கப் ப ற . காத் ந்த வண் கள் இனி
ேபாக ேவண் ய தான். ஆனால் , வாகனங் களின்
ஹாரன் சத்தம் காைதப் ளக் ற . ேகட் க் ள்
ைழவதற் , தல் வரிைச ல் நிற் ம் பல வண் க ம்
ஒேர ேநரத் ல் யற் க் ன்றன. ஆனால் எந்த
வண் யா ம் ேபாக ய ல் ைல.
காரணம் , எத்தைன வண் கள் ேபாக ேமா,
அைத ட அ கமான வண் கள் ஒேர ேநரத் ல்
ைழந் ேபாக யற் க் ன்றன. எல் லா வண் க ம்
ஒன்ேறா ஒன் உர க்ெகாண் நிற் ன்றன. ேநரம்
ஓ ற . சத்த ம் , பரபரப் ம் , எரிச்ச ம் தான்
அ கமா றேத ஒ ய, எந்த வண் யா ம் ேகட்ைடக்
கடந் ேபாக ய ல் ைல.
எல் லா வண் க ம் ஒன்றன் ன் ஒன்றாக
நின் ந்தால் , எளிதாக எப் ேபாேதா ேகட்ைடக் கடந்
ேபா க்கலாம் . எல் லா வண் க ம் ‘நான் ந் , நீ
ந் ’ என் ேபாட் ேபாட்டதால் எந்த வண் யா ம்
ேபாக ய ல் ைல.
இப் ப க் காத் க் ம் வண் கைளப் ேபாலத்தான், நாம்
ெசய் ய நிைனப் பைவக ம் . ஒன்றன் ன் ஒன்றாகச்
ெசய் தால் , எல் லா ேவைலக ம் லபமாக ம் .
எல் லாவற் ைற ம் ஒன் க்ெகான் ட் க்ெகாள் ம் ப
ெசய் தால் ஒ ேவைல ம் ஒ ங் காக இ க்கா .
ேதைவயற் ற தாமதேமற் ப ம் . காத் க் ம்
வண் களில் , அவசரமாக ம த் வமைனக் ைர ம்
ஆம் லன்ஸ ம் இ க்கலாம் , ெபா த்ேதர்
எ தப் ேபாய் க் ெகாண் க் ற மாண பயணம்
ெசய் ம் ேப ந் ம் இ க்கலாம் .
எதற் ன் ரிைம (Prioritation) ெகா ப் ப என்ப
நமக் த் ெதரிந் க்கேவண் ம் . எ த ல் , எ
ன்னால் ? எல் லாவற் ம் ஒ வரிைச ேவண் ம் .
எல் லாவற் ைற ம் ஒேர ேநரத் ல் ெசய் தால் பலன்
ைறவாகக் ைடக் ம் . ேஜ ஸ் இைளஞர்
ெசய் த ேபாலச் ெசய் யேவண் ம் . த ல் ேஜ ஸ்
மண்டலத் தைலவர் ேவைல. அதற் ப் ற மணம் .
இரண்ைட ம் ஒன்றாக எ த் க்ெகாண் ந்தால் ,
ஒ ேவைள, இரண்ைட ம் தவற ட் க்கலாம் .
எைத த ல் ெசய் ய ேவண் ம் என்ப ல் இ க் ற
ெவற் ன் ட் மம் . எல் லாேம ஒேர ேநரத் ல்
ெசய் யேவண் ய க் யமான ேவைலகளாக இ க்க
யா .
ரா வ் காந் , அப் ெபா மான ைபலட்டாக
இ ந்தார். அைம யாகப் ேபாய் க் ெகாண் ந்த
வாழ் க்ைக. அவ ைடய சேகாதரர் சஞ் சய் காந் ஒ
மான பத் ல் இறந் ேபானார். ற தாயார்
இந் ரா காந் ம் ட் க்ெகால் லப் பட்டார்.
‘நீ ங் கள் தான், கட் க் ம் நாட் க் ம் தைலைம ஏற் க
ேவண் ம் ’ என் காங் ரஸ் கட் ன் த்த
நிர்வா க ம் தைலவர்க ம் ேகட் க்ெகாள் ள, தன
ைபலட் ேவைலைய ட் ட்டார் ரா வ் . அந்த ேவகம்
க் யம் . க் யமாக, கள் எ க்கத்
ெதரியேவண் ம் .
ஐ.ஐ. . ல் (IIT) தான் ப க்க ேவண் ம் . அல் ல ஐ.ஐ.எம் .-
ல் (IIM)தான் ப க்க ேவண் ம் . இப் ப ச் ல மாணவ
மாண யர்கள் ர்மானம் ெசய் ெகாள் வார்கள் . இந்தப்
ப ப் க க்கான ைழ த் ேதர் கள் கக்
க னமானதாக இ க் ம் . அதற் கக் க ைமயாக
உைழக்கேவண் க் ம் , ப க்க ேவண் க் ம் .
க ைமயாக உைழத்தால் தான் ேதர்ச் அைடய ம் .
இப் ப +2- ல் இவ் வள ம ப் ெபண்கள் , அல் ல
ப் ட்ட நி வனத் ல் ேவைல ெப வ என்
ேநாக்கம் எ வாக ம் இ க்கலாம் . ேநாக்கம் என்
ஒன் இ ந்தால் , அதற் த்தான் கஅ க
க் யத் வம் ெகா க்கேவண் ம் . ேநாக்கத்ைதத்
தவற ம் ேபா , டேவ ேதால் ம் வந் ற .
சாப் வ , உறங் வ , ஓய் ெவ ப் ப ,
ெபா ேபாக் வ , நண்பர்க டன் இ ப் ப ,
ரயாணங் கள் ேமற் ெகாள் வ , கைத ப ப் ப ,
உற னர்கள் க க் ப் ேபாவ . இப் ப பல
ேவைலகள் இ க்கத்தான் ெசய் ம் . இைவெயல் லாம்
க் ய ல் ைலயா? என் ேகட்கலாம் .
அைவ ம் க் யம் தான். ஆனால் , எல் லாவற் ைற ம்
ஒேர சமயத் ல் சமமான க் யத் வம் ெகா த் ச்
ெசய் ய யா . அப் ப ச் ெசய் தால் ேநாக்கத்ைத எட் ப்
க்க யா .
கல் யாண் ற .இ த் ேதர் ெந ங் ற .
மாணவர்கள் ேகட் றார்கள் . ‘இம் பார்டன்ட் ெகாஸ் ன்ஸ்
என்னன் ெசால் ங் க சார்?’
‘சரி. எ க்ெகாள் ங் கள் .’ என் ெசால் ட் ,
ஆ ரியர் 50 ேகள் கள் ெகா த்தால் எப் ப க் ம் ?
எல் லாவற் ைற ம் ப க்க யா என்பதால் தாேன,
மாணவர்கள் க் யமான ேகள் கள் எைவ என்
ேகட்டார்கள் .
நமக் எ க் யேமா அதன் மட் ேம கவனம்
ெச த் வ நல் ல . அல் ல அதற் மட் ேம தல்
கவனம் ெகா ப் ப நல் ல . அதற் காகக் தல்
உைழப் , அதன் தனி அக்கைற ெச த் வ
இைவெயல் லாம் நம் ேநாக்கத்ைத நிைறேவற் ற உத ம்
உந் சக் கள் என்பைத மறந் டக் டா .
ெஹச்.எல் .எல் . (HLL) நி வனம் ற் க்கணக்கான
ெபா ள் கைளத் தயாரித் ற் பைன ெசய் வ ற .
ளியல் ேசாப் , சலைவ ேசாப் , கப் ப டர் இப் ப ப்
பலபலப் ெபா ள் கைளத் தயாரிக் ற .
எல் லாவற் க் ம் ளம் பரங் கள் . எல் லாவற் க் ம்
ற் பைன யற் கள் . ஆனால் , எல் லாப் ெபா ள் க ம்
ஒேர மா ரி ற் பைன ஆக ல் ைல. அந்த நி வனத் ன்
லாபம் ைறந்தேபா , நி வனம் ஏன் என் ஆராய் ந்த .
என்ன ெசய் யலாம் என் ேயா த்த . அந்த நி வனம்
எ த்த - ‘எல் லாப் ெபா ள் க க் ம் ஒேர அள
க் யத் வம் ெகா க்க ேவண் ய அவ ய ல் ைல’
என்ப தான்.
எந்தச் ல ெபா ட்க க் மட் ம் க் யத் வம்
ெகா த் ற் பைனைய அ கரிக்கச் ெசய் யலாம் என்
ெஹச். எல் . எல் . ஆய் கள் ெசய் த . ல ெபா ள் கைள
மட் ம் ேதர்ந்ெத த்த . அவற் க் ‘பவர் ராண்ட்ஸ்’
(Power Brands) என் ெபயரிட்ட . அந்த நி வனத் ல்
அைவதான் அ கக் கவனம் ெபறேவண் ய
ராண் கள் . அவற் ன் ற் பைன உயர்ந்தால் ேபா ம் .
நி வனம் ெப ம் லாபம் ஈட் ம் . அவற் க் க்
தலாக ளம் பரம் ெசய் தார்கள் . ‘ேபக் ங் ைக
ெம ேகற் னார்கள் . ‘சப் ைள’ ெசய் வ ல் ரச்ைன
இல் லாமல் பார்த் க்ெகாண்டார்கள் . பணம் ெகாட்ேடா
ெகாட்ெடன் ெகாட் ய .
ப க்கப் ேபான இடத் ல் , ேவைல பார்க் ற இடத் ல் ,
யாபாரம் ெசய் ற இடத் ல் நமக் என்ன ேவண் ம் ?
எதற் காக இங் ேக வந் க் ேறாம் ? எ நமக் க் யம்
ஆ யவற் ைறச் சரியாகப் ரிந் ெகாண் ப் பவர்கள் ,
ேதைவ ல் லாத ஷயங் களில் மாட் க்ெகாள் வ ல் ைல.
ஒ ங் வார்கள் . ட் க்ெகா ப் பார்கள் . யாகம்
ெசய் வார்கள் . இதனால் அவர்க க் என்ன
காரணத் க்காக அந்த நி வனத் க் ள்
ைழந்தார்கேளா அ நிைறேவ ம் .
ஆங் லத் ல் Desirable, Essential, Vital என்பார்கள் . இ ல்
ன்றாவதான ைவட்டல் தான் கட்டாயம் .
ண் ரல் . என்ன ஓர் அழ ! அைத ஏன் இழக்க
ேவண் ம் . ண் ரல் எல் ேலா க் ம் தாேன
இ க் ற ?
எல் லாம் சரி. ண் ரலா? இதயமா? இந்தக் ேகள் ட
ேவண்டாம் , ண் ரலா? அல் ல காலா? எைத
ைவத் க்ெகாள் வ க் யம் ? என் ற ேகள் ைய,
அ ைவ ச்ைச நி ணர், சர்ஜன் ேகட்டால் , எ
க் யம் என் ெசால் ேவாம் ?
எத்தைனேயா சர்க்கைர யா க்காரர்க க் , கால்
ரல் கைள எ த் க் றார்கள் , காைலக் காப் பாற் ற.
 ன் காைலேய டஎ த் க் றார்கள் , உ ைரக்
காப் பாற் ற.
கால் தான் க் யம் , ரல் ேபாகட் ம் .
உ ர்தான் க் யம் . கால் ேபாகட் ம் .
ரல் தான் க் யம் என்றால் சர்க்கைரையச்
சாப் வைதக் ைறத் ப் பார் அல் ல ட் ப் பார்.
ெசய் ய ல் ைல. க் யம் எ என்
ெசய் யாததால் வந்த ைன. ரல் ேபா ம் ! ன் கால்
க் யம் என் ட் ட்டால் , அபாயத் ல்
மாட் க்ெகாள் ம் உ ர்!!
எ க் யம் என் ெதரியாமல் ேபானால்
இழப் கைளக் கட்டாயம் சந் த்ேத ஆகேவண் ம் .
6. மன ல் உ ேவண் ம்

எப்ப ஒ லரால் மட் ம் எ த்த ேவைல ல் ெவற்

ெபற ற ? அவர்கள் உடம் காந் ையப் ேபாலப்
ஞ் ைசயாக இ க்கலாம் . அல் ல அவர்களின்
ெபா ளாதாரச் ழ் நிைல பரிதாபம் அளிக்கக் யதாக
இ க்கலாம் . கல் அ இல் லாமல் இ க்கலாம் .
ைகெகா க்க, வண்டால் தட் க்ெகா க்க
இப் ப ப் பட்ட ஆ தல் மனிதர்கள் உடன் இல் லாம ம்
இ க்கலாம் .
ஆனால் இந்தச் ழ ல் வாழ ேநர்ந்தவர்களால் எப் ப
ெஜ க்க ற ?
நம் மனத் ல் யா என் ேதான்றாதவைர , நம் டம்
சக் இ க் ம் . No one is ever defeated until one has accepted defeat
in his mind as a reality என்பார்கள் .
மனிதன் த ல் ேதாற் ப தன் ைடய மனத் டம் தான்.
ேதால் ைய ஏற் க்ெகாள் ளாத வைர, ெவற் சாத் யம் .
எந்தக் கணம் ெவற் வாய் ப் ைறவதாக நம்
மனத் க் ப் ப றேதா, அப் ேபா நம் பலம் ைறய
ஆரம் க் ற . யற் ைற ற . ெவற்
ல ற . அங் ேக ஒளிர்ந்தால் இங் ேக ம் ஒளி ம் .
Life's battles don't always go
to the Stronger or Faster man.
But sooner or later
the man who wins,
 is the man who thinks
that he can.
கரப் பான் ச் ைய அ த் ப் ேபாட்டால் , ெகாஞ் ச ேநரம்
த க் ம் . ைககால் கைள உத ம் . ண் ம் நகர
ஆரம் த் ம் . சற் ேநரத் ல் ஒ ன்ன எவ் வ டன்
பறக்கக் டச் ெசய் ம் . ண் ம் அ பட்டா ம்
அப் ப ேயதான் ெசய் ம் . கைட வைர அ தன
ேதால் ைய ஏற் க்ெகாள் ளேவ ெசய் யா . அதனால்
எ ந் ம் .
பழனியப் பன் என்பவர் ெபல் நி வனத் ல் உத ப்
ெபா ேமலாளராகப் (AGM) பணியாற் யவர். ஒ ர ல்
பயணத் ன் ேபா , கக்ேகாரமான பத்ைதச்
சந் த்தார். ர ல் இ ந் க் எ யப் பட்டார்.
பத் நிகழ் ந்த இடம் , ஆள் நடமாட்டம் இல் லாத இடம் .
நள் ளிர . ெவளிச்சம் இல் ைல. ற் ம் ஓலக் ரல் கள் ,
ரத்தத் ன் நாற் றம் , இறந்தவர்கள் , அ பட்
அல பவர்கள் . பழனியப் ப க் , தனக் எவ் வள
அ பட் க் ற என் ெதரியா . அவர் ஏேதா ஒ
கனமான ெபா ள் அல் ல யா ைடய உடேலா ந்
அ த் க்ெகாண் க் ற . ைககால் கைள
அைசக்கக் ட ய ல் ைல. ைக ம் கா ம்
இ க் ன்றனவா, ெவட் ப் பட் ட்டனவா? எ ம்
ெதரியா . வாய் வறண் ேபா ற . கண்கள்
ெச ன்றன. அேனகமாக அ க ரத்தப் ெப க் க்
காரணமாக இன் ம் சற் ேநரத் ல் , தான் மயக்கம்
அைடந் டலாம் என் அவ க் ப் ரி ற .
பழனியப் பன் மனத் க் ள் பல ந்தைனகள் . இன் ம்
உத க் ஆள் வர ல் ைல. ெசய் எட் உத வர
சற் த் தாமதமாகலாம் . ஆனால் , நிச்சயம்
வந் வார்கள் . அப் ப உத க் வ பவர்கள் ,
 த ல் உ க் ப் ேபாரா பவர்கைளத்தான்
இ பா களில் இ ந் அகற் வார்கள் . உடன யாக
ம த் வமைனக க் எ த் ச் ெசல் வார்கள் .
தான் உ ேரா தான் இ க் ேறாம் . ஆனால் உடம் ல்
எங் ெகங் ேகா அ பட் இ க் ற . எங் ேக, எவ் வள
என் ெதரிய ல் ைல. எ ந் க்ெகாள் ள யா ைடய
உத யாவ நிச்சயம் ேவண் ம் . அதனால் , அவர்கள்
வ ம் வைர மயங் டக் டா . அவர்கள் ேத ம் ேபா
ரல் ெகா த்தால் தான், தான் உ டன் இ ப் ப அந்த
இ ட் ல் ெதரி ம் . நம் ைமத் க் வார்கள் . அவசர
ச்ைச ைடக் ம் . ைழக்கலாம் . மயங் ட்டால்
அத்தைன ம் ேபாச் .
பழனியப் பனின் மனம் , அவ க் ச் ெசால் ற . ‘என்ன
ஆனா ம் சரி. மயக்கம் மட் ம் அைடந் டாேத! இேதா
உத க் ஆட்கள் வந் வார்கள் . மயங் க மாட்ேடன்
நான் மயங் க மாட்ேடன்.’
என்ன ஆச்சரியம் ! அவர் மயங் க ல் ைல. உத க்
ஆள் கள் வந்தார்கள் . பக்கத் ல் இ ந்த
ம த் வமைனக் ம் , ன் ேவ ர் .எம் . .
ம த் வமைனக் ம் ேபாய் ச்ைச ெகா த்தார்கள் .
வ ற் ல் ஏகப் பட்ட அ . ட்னி ம் அ . லா எ ம்
உைடந் த் , ட ல் ரத்தம் க ந் ெகாண்ேட
இ ந் க் ற . எல் லாவற் ைற ம் சரி
ெசய் ட்டார்கள் . இப் ேபா ெசன்ைன ல் ெசாந்தமாக
ஒ இன் னீயரிங் நி வனம் ஒன்ைற நடத் வ றார்.
வாழ் க்ைக ல் ெவற் ெபற் ற ஒ மனிதராகக்
க தப் ப றார்.
அவ் வள ெபரிய ர ல் பத் ல் அத்தைன அ கள்
பட் ம் , அவர் ைழத் க்ெகாண்டார். எல் லாம்
மனவ ைம ெசய் த மாயம் . ‘அவசர ச்ைச உத க்
ஆள் கள் வ ம் வைர மயக்கமைடய மாட்ேடன்’ என்
அவர் உ யாக இ ந்தார். தன்னிட ள் ள சக் ைய
அந்த ேநரத் ம் பயன்ப த் க்ெகாண்டார்.
J&K ைரஃ ல் ஸ் பைடப் ரிைவச் ேசர்ந்த ேபதார்
சாந்த் ெசான்ன தகவல் இ .
‘நாங் கள் ெமாத்தம் 30 ேபர் அங் ேக ந்ேதாம் . ‘கார் ல்
பா ண்ட் 4875’ ஐக் ைகப் பற் ங் கள் ’ என்ப எங் க க்
இடப் பட் ந்த கட்டைள. ம் ட் . ந ங் கைவக் ம்
ளிர். யார் றார்கள் ? எங் ந் றார்கள் ?
என்பேத ெதரியாத நிைல.
எ ரிகள் வானில் இ ந் ெதாடர்ந்
ட் க்ெகாண் ந்தார்கள் . இர க்க நடந்த
ஆக்ேராஷமான சண்ைட. ம் ேநரம் . எ ரிகைள
ரட் ட் , ெவற் கரமாக, வர்ணக் ெகா ைய
அங் ேக பறக்க ட்ட ேபா , ச்சம் இ ந்தவர்கள்
நாங் கள் நால் வர்தான். எல் ேலா ேம என்ைனப் ேபான்ற
ேபதார்கள் (ேசால் ஜர்).
ஆம் . பா ண்ட் 4875-ஐக் ைகப் பற் ற, அன்ைறய னம் ,
ேகப் டன் உள் பட 26 நபர்கள் ரமரணம்
அைடந் ந்தார்கள் . ேகப் டன் இறந்த தம் பற் ச்
ெசால் ேறன். ெவற் க்ெகா ஏற் வதற் ச் சற்
ன்னால் நடந்த இ . சற் த் ரத் ல் இ ந்
பார்த்தேபா , எங் கள் ைவச் ேசர்ந்த ேபதார்களில்
ஒ வன் காயங் க டன் அ பட் நகர யாமல் ேழ
டப் ப ெதரி ற . பங் கர்களில் ப ங் க்ெகாண் ,
எ ரிகள் அவன் டாமல் றார்கள் .
‘அவைனப் ேபாய் நான் க் வந் ேறன்’ என்
நான் ளம் ேறன். ஆனால் எங் கள் ேகப் டன், என்ைனப்
ேபாக அ ம க்க ல் ைல. ப லாக அவேர ேபா றார்.
ெசல் வதற் ன் அவர் ெசால் றார், ‘நான்
ெஜன் ல் ெமன் ேகெடட் ஆக உ ெமா
எ த் க்ெகாண்டேபா , ‘தாய் நாட் ன் நல ம்
பா காப் ம் என தல் ேநாக்கம் . என் ைடய
பைட ரர்களின் நல ம் பா காப் ம் இரண்டாவ
ேநாக்கம் . ன்றாவதாகத்தான் என் ைடய ெசாந்த
நல ம் பா க்காப் ம் ’ என் உ ெமா
எ த் க்ெகாண்ேடன். அதனால் நான்தான் அவைனக்
காப் பாற் றப் ேபாகேவண் ம் . நீ ங் கள் ேபாகேவண்டாம் .
உங் கள் உ க் ம் ஏ ம் ஆகக் டா .’
எ ரிகளின் ல் லட் களில் இ ந் தப் ப் பதற் க்
னிந்தப ேவகமாக ஓ னார் ேகப் டன். ேழ
ந் டந்த ேபதாைரத் க் ம் ட்டார். ஆனால்
அவரால் ம் வர ய ல் ைல. எ ரிகள்
வர ட ல் ைல. ட் ட்டார்கள் .’
மனத் ேல வ ைம. தான் இறந் ேபானா ம் ேபாகலாம்
என்ப ேகப் ட க் த் ெதரி ற . இ ந்தா ம்
ேபா றார். அ தான் அவர் தன் கடைம ன்
ெகாண் ள் ள பற் .
ேநரத் க் உண ேவண் ம் . ன்சாரத்
தைட ல் லாமல் இர ல் ங் க ேவண் ம் . வார
ைறகளில் ேவைல பார்க்கக் டா . ஒ நாைளக்
இவ் வள ேநரம் தான் ேவைல பார்க்கேவண் ம் . ெசய் ம்
ேவைலக் ஏற் ப ஊ ய உயர் ேவண் ம் , ற் லா
ேபாகேவண் ம் , க்க ேவண் ம் என்றா
ேகட் றார்கள் ?. எ ேம அவர்க ைடய ேபச் ல்
மட் ல் ைல, நிைனப் ேலேய வரா .
எ த் க்ெகாண்ட ெசயைல த்தாக ேவண் ம் .
அ மட் ம் தான் க் யம் . அதற் காக எத்தைன பகல் ,
இர ேவண் மானா ம் அவர்கள் ெதாடர்ந் ேவைல
ெசய் யத் தயார். அதனால் என்ன? எப் ப க் ேறாம் ?
என்ன சாப் ேறாம் ? எங் ேக தங் ேறாம் ? எ ம்
அவர்க க் ஒ ெபா ட் ல் ைல.
தங் கள் உ ைரேய ெகா க் றார்கள் , ெகா ப் பதற் த்
தயாராக இ க் றார்கள் . வ ைற சரிேயா, தவேறா
அவர்க க் லட் யம் க் யம் . அைத அைடவ தான்
அவர்க ைடய க்ேகாள் . ஒேர க்ேகாள் .
அ தாப் பச்சனின் கரகரப் பான ர க் க்
ேகா க்கணக்கான ர கர்கள் இ க் றார்கள் .
அெதல் லாம் இப் ேபா தான். அவர ஆரம் ப காலம்
ரணகளமாக இ ந்த அவ க் . பல ேவைலக க்
யற் ெசய் ட் , அ ல இந் ய வாெனா ல்
ேச வதற் யற் ெசய் தார். ரல் ேதர் நடந்த .
? அவர் ேதர் ெசய் யப் பட ல் ைல. ேதால் . ற ,
ைரப் படங் களில் ந க்க வாய் ப் த் ேத னார்.
தயாரிப் பாளர்கள் அவர் ஒத் வரமாட்டார் என்
ஒ க் னார்கள் . காரணம் ? அவ ைடய உயரம் ! 6.3’
என் ற உயரம் , னிமா க் ஒத் வரா என்றார்கள் .
எப் ப ேயா இந் ைரப் பட உலகத் க் ள் ைழந்தார்.
தல் படம் சாத் ந் ஸ்தானி. அ ல் ந த்த அவ க் ,
றந்த க ந க க்கான ேத ய ைடத்த .
அதற் ப் ற அவர் ந த்த எல் லாப் படங் க ம் வ ைல
வாரிக் த்த படங் கள் தான். இந் ைர ல ல்
சக்ைகப் ேபா ேபாட்டார் அ தாப் . பல படங் களில்
ந த் க் ைடத்த பணம் ெமாத்தத்ைத ம் ேபாட் , 1996-
ல் ‘அ தாப் பச்சன் கார்ப்பேரஷன் ெடட்’ என்ற ஒ
நி வனத்ைதத் ெதாடங் னார். ெதாடர் நஷ்டம்
ஏற் பட்ட . தாங் க யாத அள க் நஷ்டம் .
எல் ேலா ம் ‘அ தாப் அவ் வள தான்’ என்றார்கள் .
அ தாப் ந்தார்தான். ஆனால் , அழ ல் ைல.
தட் ட் க்ெகாண் எ ந்தார். ‘ேகான் பேனகா
ேரார்ப ’ நிகழ் ச ் ைய நடத் னார். இழந்த
எல் லாவற் ைற ம் ம் பப் ெபற் றார். மனத் ல் இ ந்
வந்த சக் . என்னால் ம் என் ற எண்ணம் .
அதற் ேகற் ற உைழப் . ேதால் யால் எல் லாவற் ைற ம்
இழந்ேதன் என் நாள் க்கப்
ேபட் யளித் க்ெகாண் ப் பைத ட,
ேதால் ந் எப் ப எ ந்ேதன் என்
ேபட் யளிக் ம் அள க் வாழ் க்ைக ல் மாற் றம்
கண் க் றார் அவர்.
Tough times never last. Tough people do என்பைத நி த்தார்கள் .
க ைமயான ேசாதைனகள் நிைலப் ப ல் ைல.
அவற் ைறச் சமாளிக் ம் , வ ைமயான மனிதர்கள் தான்
நிைலப் பார்கள் .
Down but not out. வ ரச்ைனயல் ல. எழாமல்
இ ப் ப தான், தைர ேலேய டப் ப தான் ரச்ைன.
கங் . 49 ெடஸ்ட் பந்தயங் களில் ேகப் டனாக இ ந்தவர்.
அவற் ல் 21 ேபாட் களில் இந் யா க் ெவற்
வாங் த் தந்தவர். க் அ த்தார்கள் . ேலேய
ைடயா என்றார்கள் . அவர் இல் லாமல் ஆ னார்கள் .
ேபட் கள் ெகா த்தார்கள் . ெகக்க த்தார்கள் .
கங் ேசார்ந் ட ல் ைல. அசர ல் ைல. ேமற்
வங் காளத் ன் தைலைமச்சர் த்தேதவ்
பட்டாச்சார்யா மற் ம் நாடா மன்ற சபாநாயகர்
ேசாம் நாத் சாட்டர் த யவர்கள் தான் அ கம்
ேப னார்கள் . கங் ைய எ க்காத தவ என் ரல்
ெகா த்தார்கள் . கங் ேபச ல் ைல. ெசய ல் ரம்
காட் னார். ஓர் ஆரம் பக்கால
ைளயாட் ரைரப் ேபால ப ற் கள் ெசய் தார்.
அைம யாக நடந் ெகாண்டார். ண் ம் நிைலயான
இடத்ைதப் த்தார்.
இத்தைனக் ம் இைடப் பட்ட காலத் ல் அவர் ஒன் ம்
ெபரிதாக ரன்கள் அ த் த் தன் றைமைய
நி க்க ல் ைல. அவர மேனா டம் தான் அவர
ம றப் க் வ ெசய் க் ற . என்னால் அணி ல்
ண் ம் இடம் ெபற ம் என் எல் லாப்
ேபட் களி ம் ெசால் க்ெகாண் ந்தார். இ ல்
ெஜ த்த கங் ன் நம் க்ைகதான்.
ஆண்டணி ரா ன்ஸ் ெசால் றார்: ‘உங் க ைடய
ழ் நிைலகள் அல் ல; உங் க ைடய கள் தான்
உங் கள் எ ர்காலத்ைத ெசய் ன்றன.’
அப் பா சரி ல் ைல. கச் ய ஊர். ைடபாய் ட்
காய் ச்சல் . ற் றம் ரண் ய . நி வனத்ைத
ட்டார்கள் . அர ன் ெகாள் ைக மா ட்ட .
நம் யவர்கள் ஏமாற் ட்டார்கள் . காலம் மா ட்ட .
இ க்கலாம் . ேபாகட் ம் . ெவ ங் கள் . இனி என்ன
ெசய் யப் ேபா ேறாம் என் ெசய் ங் கள் .
அ தான் மாற் றத்ைதக் ெகாண் வ ம் .
‘இனிேமல் ேபாயா? எல் லாப் பண ம் ேபாய் ட்டேத!’,
‘வய நாற் ப ஆ ட்டேத!’, ‘10 வ ட சர் ஸ்
ந் ட்டேத!’, ‘பல ம் இேத யாபாரத்ைத
ஆரம் த் ட்டார்கேள!’
அதனால் என்ன? ந்த ந்ததாக இ க்கட் ம் .
இனி ஆக ேவண் யைதப் பார்க்கேவண் ம் . ப ப் ைன,
பாடங் க க்காக மட் ம் தான் கடந்த காலங் கைளத்
ம் ப் பார்க்கேவண் ம் . ேதால் கைளத்
ைடத் ட் வ ம் காலங் க க்காகத்
ட்ட வ தான் த் சா த்தனம் .
 த்த ேநரத் ல் ஒ ேவைலையச் ெசய் க்க
த ல் நம் டம் அ பற் ய நம் க்ைக
உ வாகேவண் ம் . மனத் ல் நம் க்ைகத் ேதான்றாமல்
எந்தெவா காரியத்ைத ம் த்த ேநரத் ல்
ெசய் க்க யா .
மனத் க் ம் உட க் ம் கவ வான ெதாடர் உண் .
ஆழ் மனம் எைத நம் றேதா அைத உடல் நிைறேவற்
ைவக் ம் . உட க் ச் ந்தைன ைடயா . ெசாந்த
த் ைடயா . யமாகச் ெசயல் படா . ைள
ெசால் வைதத்தான் ெசய் ம் . ைளதான் மனம் .
மனம் , ‘ெசய் , உன்னால் ம் ’ என் ெசால் ட்டால் ,
எந்த ேவைலயாக இ ந்தா ம் அைதச் ெசய் ய உடல்
யற் க் ம் . ேகள் ேய ேகட்கா .
ைளயாட் களில் மட் மல் ல; சண்ைடகளில் ட உடல்
வ ைம க்கவர்கைள மனவ ைம ெகாண்டவர்கள்
அ த் த் ைவத் றார்கள் . மனவ ைம
இ ப் பவர்கள் வாழ் க்ைக ம் ெஜ க் றார்கள் .
உண்ைமதான். ம க்க யா . மனத்தால் ம் .
அதற் சக் இ க் ற . எல் லாம் சரி. ல ைடய
மனத் க் மட் ம் தாேன அந்தச் சக் இ க் ற !
எல் ேலா க் ம் ஏன் இ ப் ப ல் ைல. அந்த மனம் என்ற
ேபட்டரிைய ‘சார்ஜ்’ ெசய் வ , மனத் க் சக்
ெகா ப் ப எ ?
மனநலம் ன் யவர் அவர். அ க் ச்சட்ைட. அ
ந் க் ற . பரட்ைடத் தைல. சாக்கைட ல் டந்த
ஒ மரக் ச் ையக் ைக ல் எ த் க்ெகாள் றார்.
ச் ைய உயர்த் ப் த்தப கம் ரமாக நடக் றார்.
நைட ல் க் த் ெதரி ற . தைலைய நி ர்த் ,
ற் ற் ம் பார்க் றார். அவர் ராஜாவாம் .
அப் ப த்தான் நிைனத் க் ெகாண் க் றார்.
நாம் அப் ப நடப் ேபாமா? நடக்க மாட்ேடாம் . காரணம் ,
நமக் நாம் ராஜா இல் ைல என்ப ெதரி ம் . அதாவ
நம மனத் க் த் ெதரி ம் , நாம் அரசன் இல் ைல
என்ப . அதனால் ச் ையப் த் க்ெகாண்
கம் ரமாக நடக்க மாட்ேடாம் .
ஆனால் அவர் அப் ப நடக் றார். காரணம் , அவ ைடய
மனம் அவ க் ச் ெசால் ற , ‘நீ ராஜா.’ ‘We are what we
believe’ என் றார் ஆன்டன் ெசக்காவ் .
எவ் வள ெபரிய ஆங் லப் ேபரர ! எவ் வள பைடகள் !!
ரங் கள் . எல் லாவற் ைற ம் தாண்
ெவற் ெபற ம் என் நம் ய மட் மல் ல,
மற் றவர்கைள ம் நம் ப ைவத்தவர் மகாத்மா காந் .
‘அ ப் பார்கள் . அ க் ப் பயப் படாேத. வந்ேதமாதரம்
என் ெசால் யப ன்ேன . அ வாங் . வ க்கா .’
ெசான்னார். ஆ ரக்கணக்கானவர்கள்
லட்சக்கணக்கானவர்கள் லத் அ வாங் னார்கள் ,
தாங் களாக ன்வந் . நம் க்ைக ெசய் த ேவைல.
‘ெதய் வம் என்றால் அ ெதய் வம் . அ ைல என்றால்
ெவ ம் ைலதான்’ என் கண்ணதாசன் பா னார்.
நம் ேனார் ெக வ ல் ைல. தன்ைனேய
நம் ேனா ம் தான்.
நம் ைடய வாழ் க்ைக ன் தரம் எதனால்
ெசய் யப் ப ற ? நாம் நமக் என்ன
ெசால் க்ெகாள் ேறாேமா, எைதச் ெசய் ேறாேமா,
அைதப் ெபா த் த்தான் ெசய் யப் ப ற .
‘என்னால் ம் .’ ‘நான் ெசய் ேவன்.’ ‘நான் இதைனச்
ெசய் ேத ஆகேவண் ம் .’ ‘இ எனக் க ம் க் யம் .’
இப் ப ேய எண் வ . இதற் மாறான எ ரான
எண்ணங் கைள உள் ேள டாமல் இ ப் ப தான்
ெவற் க் வ .
ப த்தால் நல் ல ேவைல ைடக் ம் . நல் ல சம் பளம்
ைடக் ம் . நன் வச யாக இ க்கலாம் என்
ெதரி ற . ஆனால் , லர்தான் அைதச் ெசய் றார்கள் .
அேத நிைனப் பாக, அேத ேவைலயாக. தன் பலம் என்ன
என் ெதரி ற . அதைனச் சரியாகப்
பயன்ப த் னால் பலன் ைடக் ம் என் ம் ெதரி ற .
ஆனால் , எல் ேலா ம் அைதச் ெசய் வ ல் ைல.
நல் ல என் ெதரிந்த எல் லா ஷயங் கைள ம்
எல் ேலா ம் ெசய் வ ல் ைல. ெசய் யாததால் நமக்
எவ் வள இழப் என் ேயா த் ப் பார்ப்ப ல் ைல.
ெசய் வ ரமம் தான். அதற் காகச் ல
கங் கைள டேவண் த்தான் இ க் ம் . லவற் ைற
அ ப க்க யாமல் தான் ேபா ம் . ல
சந்ேதாஷங் கைளத் தவற டேவண் த்தான் இ க் ம் .
நாேம நமக் இப் ப வாக் ெகா த் க்
ெகாள் ளேவண் ம் . ‘இப் ப த்தான் நடந் ெகாள் ேவன்.’
‘இப் ப த்தான் ெசய் ேவன்.’ ‘ேவ தமாகச் ெசய் ய
மாட்ேடன்.’ ‘எனக் இ ேவண் ம் . அதனால் அைதப்
ெப வதற் ச் ெசய் யேவண் யைதச் ெசய் ேத ேவன்.’
என்னால் ந்த எல் லாவற் ைற ம் ெசய் ேவன் என்
ெசய் றேபா , வாழ் க்ைக மா ம் .
த ல் ெவல் ல ேவண் ய நம் ைமத்தான். ேபாட்
நம் ேமா தான். ேமாதல் நம் ேமா தான். ெவல் ல
ேவண் ய நம் ைமத்தான். It is mostly You vs You.
ெவற் த் ரம் இ தான். அதற் கான ப கள் ,
• தன்ைன அ தல்
 • தன்ைன நிர்வ த்தல்
• தன்ைன ேமம் ப த் தல்
‘தன்ைன அ தல் என்ப ஏற் ெகனேவ ெதரிந்த தான்.
பல ம் ெசான்ன தான். அ இ க்கட் ம் . அ த்த
என்ன?’ என் ேகட்க ேவண்டாம் . காரணம் தன்ைன
அ தல் என்பேத கப் ெபரிய ட் மம் .
ட் ல் ழா ல் தண்ணீர ் க் ேறாம் . தண்ணீர ்
ெகாட் ற .
உண்ைம ல் தண்ணீர ் வ வ ஆழ் ழாய் க் ண
லமாக. ணற் ன் வாய் ய தான். ஆனால் அதன்
ஆழம் ? அ ல் இ க் ற ரக யம் . நயாகரா உல ன்
கப் ெபரிய நீ ர் ழ் ச ் . எவ் வள ெபரிய ந ! அ ல்
இ ந் எவ் வள ெபரிய ஏரி!! ஆனால் அதன் ஆரம் பம் ?
கச் ய ைன ேபான்ற . வ டம் க்கப்
ரவாகெம த் ஓ ம் ராந கங் ைக ன்
ெதாடக்க ம் அப் ப த்தான்.
அப் ப ப் பட்ட தான், தன்ைன அ தல் என் ற
தாத்பரிய ம் . ணற் ன் வாய் பார்த் ய என்
ட் டக் டா . தன்ைன அ தல் என்ப க ம்
க் யமான, ேயா க்க ேவண் ய ஒன் .
நம் பலம் ெபரிய .
ஒ சாத் க் பழத் க் ள் எத்தைன ைதகள்
இ க் ம் ? அ சாத் க் பழத் ன் அளைவப்
ெபா த்த என் ெசால் லலாம் . ெபரிய பழம் என்ேற
ைவத் க்ெகாள் ேவாம் . எவ் வள ெகாட்ைடகள்
இ க் ம் ?
ஐந் ? பத் ?இ ப ?
பழத் க் ள் இ க் ம் ெகாட்ைடகைள
எண்ணி ட ம் . ஆனால் , ஒ
ெகாட்ைட( ைத)க் ள் ேள இ க் ம் பழங் கைள எண்ண
மா? அள ட மா?
பழத் ல் இ க் ம் ஒவ் ெவா ைத ம் மரமா ம் .
மரங் கள் க் ம் . ஞ் ம் . காய் த் க் ங் ம் .
ன் , காய் க் ம் ஒவ் ெவா பழத் க் ள் ம்
ஏராளமான ெகாட்ைடகள் இ க் ம் . அைவ ன்
மரங் களா ம் , க் ம் !
நம் பலம் என்ப ெகாட்ைடக்க க் ள் இ க் ம்
பழங் கள் ேபான்ற . அள டேவ யா .
எண்ணிலடங் காத . அடக் வ நாம் தான். நம
எண்ணங் கள் தான். நம் ைமக் கட் ப் ப த் வ நம் ைமப்
பற் ய நம் ைடய நம் க்ைககள் தான்.
1970-களில் இந் யா க் ப் ெப ைம தந்த ைளயாட்
ரிக்ெகட் அல் ல ஹாக் . ரிக்ெகட் அணி ம் அப் ேபா
இ ந்த . ஆனால் வ ல் லாமல் இ ந்த . காரணம்
ேவகப் பந் ச்சாளர்கள் அணி ல் இல் ைல. ேபாட்
ஆரம் த்த ம் கர்சன் காவ் ரி ம் மதன்லா ம் ஆ க்
இரண் ஓவர்கள் , ேப க் ப் ேபா வார்கள் . அதற் ப்
ற , ழற் பந் ச்சாளர் ஷன் ங் ேப
வந் வார். இந் யா என்றால் அப் ேபாெதல் லாம்
ஸ் ன்னர்கள் தான்.
அப் ேபா அணிக் ள் ேள வந்தவர்தான் க ல் ேதவ் .
ேவகப் பந் ச்சாளர். உலகத் தரத் க் ப் பந் ம்
ேவகப் பந் ச்சாளர். அ க எண்ணிக்ைக லான
ெடஸ்ட் க்ெகட் கள் எ ப் ப ல் உலக சாதைன
பைடத்தார். ேவகப் பந் ச்சாளர்கைள எங் களா ம்
உ வாக்க ம் என் ற நம் க்ைகைய உல க்
எ த் ைரத்தார்.
அவர் ரிைடயரா ேப ம் கேழா ம்
வாழ் ந் ெகாண் ந்த சமயத் ல் இந் யன் ரிக்ெகட்
ைக ஆரம் த்தார். இந் யக் ரிக்ெகட் வாரியம்
க ல் ேதவ் ேகாபம் ெகாண்ட . ேவ யாராக
இ ந்தா ம் இனிேமல் எனக் இ ேபான்ற வம் கள்
எதற் என் ஒ ங் ப் பார்கள் .
ஆனால் க ல் ேத க் நம் க்ைக இ ந்த . அவர்
இந் ய அணி ன் தைலவராக இ ந்தவர். நிைறய
இைளஞர்கைள ஊக் த்தவர். அந்த நம் க்ைக ல்
ைதரியமாக ஐ. .எல் அைமப் ைபத் ெதாடங் னார்.
எல் ேலா ம் ைகத் ப் ேபானார்கள் . . . .ஐ என் ற
பண தைலேயா க ல் ேதவ் தன்னந்தனி ஆளாக
எப் ப ப் ேபாரா வார் என்றார்கள் .
ஆனால் க ல் ேதவ் மனம் தளர ல் ைல.
எல் லாவற் க் ம் ெதாடக்கம் என் ஒன்
இ க்கேவண் ம் . . . .ஐக் மாற் றாக நாேன
இ க் ேறன் என் அணி ரட் னார்.
அவர் ெசான்ன ேபாலேவ ஐ. .எல் இன் ெவற்
ெபற் க் ற . . . .ஐ- ல் வாய் ப் க் ைடக்காத
பல இைளஞர்கள் ஐ. .எல் - ல் தாராளமான
வாய் ப் கைளப் ெப றார்கள் .
நம் மால் எவ் வள ம் என் நாம் நிைனத் க்
ெகாண் க் ேறாேமா அைத ட அ கம் ெசய் ய
ம் . அைதத்தான் க ல் ேதவ் நி த் க் றார்.
ெஹலன் ெகல் லர். றந்த ஒன்றைர வ டங் களிேலேய
ஒ த ைளக்காய் ச்சலால் , கண் பார்ைவைய ம் கா
ேகட் ம் றைன ம் ஒ ங் ேக இழந்தவர்.
ரட் த்தனமாக நடந் ெகாண்ட ழந்ைத. ஆனால்
ெமல் ல ெமல் ல எல் லாவற் ைற ம் கற் க்ெகாண்டார்.
அவ க் ன் ெமா கள் ெதரி ம் . தான் வாழ் ந்த 75
ஆண் க ம் பார்ைவயற் றவர்க க்காக உைழத்தார். 35
க் ம் ேமற் பட்ட நா க க் ப் பயணம் ேமற் ெகாண்டார்,
40,000 ைமல் க க் ம் ேமல் ரயாணம் ெசய் ,
பார்ைவயற் றவர்க க்காக நி ரட் னார். கைட
வைர அவ க் க் கண்பார்ைவ வரேவ ல் ைல. கா
ேகட்க ல் ைல. ஆனால் , அவர ெசயல் பா கள் ?
‘உங் க க் உங் கைளப் பற் த் ெதரியா ’ என்றார்
ேமடம் ரி. நம் ைமப் பற் த் ெதரியா . நம் மால்
எவ் வளெவல் லாம் ெசய் ய ம் என்ப நமக்ேக
ெதரியா .
ேகரளத் ல் யாைனகைள வளர்க் ம் தம் பற்
ெதரிந் க்கலாம் . யாைனகள் ட் களாக
இ க் ம் ேபா அவற் ன் கால் களில் கனத்த
சங் கைள கட் ைவப் பார்கள் . யாைனகள் நகர
ஆைசப் ப ம் . யாைனகேள ஆனா ம் ட் கள் தாேன.
த த்த இ ம் ச் சங் கைள அவற் றால் ஒன் ம்
ெசய் ய யா . பல ைற யன்ற ற , தன்னால்
அந்தச் சங் ைய அ த் க்ெகாண் ேபாக யா
என் யாைன சமாதானம் ஆ ம் ..
யாைன வள ம் . பலமடங் சக் ெப ம் . 1500 ேலா 2000
ேலா எைடயா ம் . அப் ேபா ம் அேத அள
சங் தான் யாைன ன் கா ல் கட்டப் பட் க் ம் .
ஆனால் யாைனக் த் யாசம் ெதரியா . சங் ைய
அ த் க்ெகாண் ேபாக யற் க்கா . சங் டம்
தன் பலத்ைதச் ேசா த் ப் பார்க்கேவ ெசய் யா . ண்
யற் என் அதன் மனம் ெசால் ம் . பைழய
நிைனப் . மாறாத எண்ணம் .
பல ம் இப் ப ப் பட்ட யாைனகைளப் ேபாலத்தான்
தங் களின் பலங் கைள ேசா த் ப் பார்க்காமேலேய
இ க் றார்கள் . நம் ைமக் கட் ப் ப த் ம் சங் களாக
நாம் நிைனப் பைவ ெவ ம் ல் க கள் . ஒ ப்
ப் னால் ேபா ம் . ெத த் ந் ம் .
உல ன் க உயரமான கரம் எவெரஸ்ட். அதன்
கரத் ல் ஏற யன்ற எட்மண்ட் ல் லாரி இரண்
ைற ேதாற் றார். ஏற யாமல் ம் யேபா , அவர்
எவெரஸ் டம் ெசான்னார்: ‘ ண் ம் வ ேவன். உன்ைன
ெவற் ெகாள் ேவன். காரணம் , நீ அப் ப ேயதான்
இ க்கப் ேபா றாய் . ஆனால் நான்? ன்ைன ட
வ ைம டன் ம் ப வ ேவன்’ வந்தார். ெவன்றார். 1953,
ேம 29-ம் ேத . எட்மண்ட் ல் லாரி மற் ம் ெடன் ன்
நார்ேக இ வ ம் பகல் 11.30 மணிக் எவெரஸ்ட்ைட
அைடந்தார்கள் .
எவெரஸ்ட்ைட ெவன்ெற த்த ற , அவர் ெசான்னார்.
‘ெவன்ெற ப் ப கரங் கைள அல் ல. நம் ைமேயதான்.’
அேததான் You vs You. ேபாட் நமக் ம் நமக் ம் தான்.
நம் ைம நாம் ெவல் லேவண் ம் . நம் மால் யா
என் ற நிைனப் ைப. ேபா ம் என் ற நிைனப் ைப.
ட் டலாம் என் ற ேசார்ைவ. இனி யா என் ற
எண்ணத்ைத. அய் யய் ேயா என் ற பயத்ைத.
தயக்கத்ைத. இைதெயல் லாம் ெவன்றவர்கள்
வாழ் க்ைக ல் ெவல் றார்கள் .
நாம் எல் ேலா ேம நம் ைடய நம் க்ைககளின்
அள தான் இ க் ேறாம் . ெசய் ேறாம் . நம் க்ைக
ெபரியதாக இ ந்தால் ெபரியதாக. நம் க்ைக யதாக
இ ந்தால் யதாக.
பாய் அம் பானி, உல ன் நம் பர் ஒன் பணக்காரர்
ஆ ட்ட ேகஷ் அம் பானி ன் தந்ைத. அவர்
அைமத் க் ெகா த்த சாம் ராஜ் யம் தான், ரிைலயன்ஸ்
சேகாதரர்களின் ம் மாண்ட நி வனங் கள் .
 பாய் அம் பானி, ஜ் யத் ல் இ ந்
வாழ் க்ைகையத் ெதாடங் யவர். ப க்காதவர். சாதாரண
சம் பளத் க் உடைல வ த் ம் ேவைலகைளப்
பார்த்தவர். தன் ைடய 16-வ வய ல் ஏெதன்ஸ்
நாட் க் ப் ேபானார். அங் ேக ேபஸ் அண்ட் கம் ெபனி (Bas
& Company) என் ற ெபட்ேரால் பங் ல் ேவைல பார்த்தார்.
ஞா ற் க் ழைமகளில் , அந்த நாட் ல் இ க் ம் ,
ெபட்ேரால் தயாரிக் ம் ெபரிய ரிஃைபனரிக க் த்
தன் டன் ேவைல ெசய் பவ டன் நடந் ேபாவார்.
அப் ேபா , ேகா க்கணக்கான டாலர்கள் ெசல ல்
உ வாக்கப் பட்ட அந்த மாெப ம் ரிஃைபனரிகைளக்
கண்களில் கன க டன் பார்த்தப , ‘ஒ நாள் நா ம்
இ ேபான்ற ரிஃைபனரி அைமப் ேபன்’ என்
ெசால் க் றார். அப் ப தன்னால் ெசய் ய ம்
என் நம் க் றார்.
அ அவ ைடய வாழ் ல் நிஜமான . ஒன்றல் ல; பல
ரிஃைபனரிகைள அைமத்தார்.
அவர் மட் மல் ல. அப் ப ஏதாவெதான் ன்
நம் க்ைகக் ெகாண் ந்தவர்கள் எல் ேலா ேம
தங் கள கன கைள நனவாக் க் றார்கள் .
நாம் ெசய் ெகாண் ப் பைத ட, நாம்
ெசய் ய ம் ைவ அ கம் .
நாம் ெசய் ய ம் வைத ட, நம் மால் ெசய் யக்
யைவ க அ கம் .
நம் ைம நாேம நம் பா ட்டால் , நம் ைம ேவ யார்
நம் வார்கள் ?
சரவணபவன் என் ற ஓட்டல் எத்தைன எத்தைன
நகரங் களில் இ க் ற ! அெமரிக்கா, ங் கப் ர், பாய்
ேபான்ற ெவளிநா களி ம் அதன் ைளகள்
இ க் ன்றன. இன்ஃேபா ஸ், சாதாரண ஊ யர்கள்
லர் ேசர்ந் ஆரம் த்த நி வனம் . இன் உலக
அள ல் அ யப் பட்ட நி வனம் . த ட்டாளர்க க் க்
ெகாட் க்ெகா த் க் ம் நி வனம் . மற் றவர்களால்
நம் ப யாத அள க் உயரத் க் ப்
ேபா ப் பவர்கள் . இந்த நி வனங் கள் தங் கைள,
தங் கள் றைமகைள நம் ன.
ல மணப் பத் ரிைககளில் அச்ச த் ப் பைதப்
பார்த் க்கலாம் . ‘எண்ணம் ேபால வாழ் க்ைக.’ இ
ம க்க யாத நிஜம் .
ஃேபார்ட் கார்களின் தந்ைத, ெஹன் ேபார்ட்
ெசால் றார், ‘உங் களால் ம் என் நிைனத்தால் ,
நீ ங் கள் சரி. உங் களால் ம் . உங் களால் யா
என் நிைனத்தா ம் நீ ங் கள் சரிதான். காரணம் நீ ங் கள்
என்ன நிைனக் ர்கேளா அ தான் நீ ங் கள் ! உங் கள்
எண்ணேம உங் கள் வாழ் க்ைகயாக மா ம் .
ஒ மனித ைடய கப் ெபரிய கண் ப் பாக எ
இ க் ம் ெதரி மா?
தன்னால் எ யா என் பலகாலம் நிைனத் க்
ெகாண் ந்தாேரா அைதச் ெசய் வ தான்.
சரி, இப் ேபாைதய ேகள் இ தான்.
உங் க க் உங் கள் எவ் வள நம் க்ைக
இ க் ற ?
7. உன்னால் ம்

ஆண்டனி ரா ன்ஸ் தற் சமயம் ப் ப

அெமரிக்கா ல் , ெடல் மார் க ேபார்னியா ல்
அைமந் க் ம் அவர பத்தா ரம் ச ர அ
மாளிைக ல் . அவ ைடய வ ட வ மானம் 200 ேகா
பாய் . ெமாத்த ெசாத் ன் ம ப் பல் ல, ஆண்
வ மானம் மட் ேம 200 ேகா பாய் . அவர் இ வைர
நி க் ம் ெசாந்த நி வனங் களின் எண்ணிக்ைக
ஒன்ப .
இைவ அைனத்ைத ம் தன் ெசாற் ெபா களால்
சா த் க் காட் க் றார் ரா ன்ஸ். இன் அவர்
பலரால் ெகாண்டாடப் ப ம் ஒ ‘ேமாட் ேவஷனல்
ஸ் க்கர்’, மற் ம் பைடப் பாளி.
இன் இவ் வள உயரம் ேபா க் ம் இவ ைடய
வாழ் க்ைக, ஆரம் பத் ல் எப் ப இ ந்த ? ரா ன்ஸ்
பள் ளி இ ப் ப ப் ைப மட் ம் த் க் றார். ன்ன
வய ல் , அவைர ட்ைட ட் அவ ைடய அம் மா
ரத் க் றார். தங் வதற் இடம் இல் லாமல் ,
கார்களில் ப த் இர ேநரங் கைளக் க த் க் றார்
ரா ன்ஸ். ற எப் ப ேயா 400 ச ர அ
அப் பார்டெ
் மண்ட் ஒன் ைடக்க, அ ல் ேபானார்.
சைமயல் பாத் ரங் கைளக் க வ ந் ளிப் ப
வைர எல் லாம் அந்த ஒற் ைற அைற ல் தான்.
அந்தச் ய அைற ல் அப் ப ந்தவர்தான், ன்
10,000 ச ர அ மாளிைக ம் 200 ேகா பாய்
வ மான ம் ெப ம் நிைலக் உயர்ந் க் றார்.
காரணம் , அவர ைனப் . உயரத்ைதத் ெதாடாமல்
இ க்கமாட்ேடன் என் ற அவர ைவராக் யேம
அைனத்ைத ம் சா த் க் காட் க் ற .
எல் ேலா க் ம் பல தமான ேயாசைனகள் இ க் ம் .
‘இப் ப ச் ெசய் யலாம் , அப் ப ச் ெசய் யலாம் ’ என்
ெதள் ளத் ெதளிவாகத் ெதரிய ம் ெசய் ம் . ஆனால்
ல க் த்தான் ெவற் ைடக் ற . காரணம் ,
ேயா க் ற எல் ேலா ேம, அந்த ேயாசைனகைளச்
ெசயல் ப த் வ ல் ைல.
அவர்களின் ரச்ைன அவர்களிடம் தான் இ க் ம் .
‘ெசய் தால் சரியாக வ ேமா வராேதா!’ என் ற தயக்கம் .
‘ேதால் அைடந்தால் ேக க் உள் ளாக ேவண் ேம
என் ற பயம் . ெமாத்தத் ல் தனக் ச் சரியாக வ ம்
என் நிைனப் பைத நம் க்ைக டன்
ெசய் ய ய வ ல் ைல.
அ எல் .ஐ. . கவர்க க்கான ஒ ப ற் வ ப் .
ப ற் யாளர் ஒ வர் ப ற் க் ந ேவ, தன்
உத யாளைர அைழத் , சாைட காட் , எைதேயா
எ த் வரச்ெசால் றார். உத யாளர் எ த் வந்த
ஒ ைனைய.
ைனையக் ைக ல் ைவத் க்ெகாண்டப ,
ப ற் யாளர் பார்ைவயாளர்களில் லைர ேமைடக்
அைழக் றார். ன் ேபர் வ றார்கள் .
‘இந்தப் ைனைய உங் களால் தட க்ெகா க்க
மா?’ என் றார் ப ற் யாளர். ‘ஓ! அதற் ெகன்ன?’
என் , ேபா ம் என் ப ற் யாளர் ெசால் ம் வைர
சந்ேதாஷமாகத் தட க்ெகா க் றார்கள் . அவர்கள்
 கத் ல் எைதேயா சா த்த ேபான்ற ெப ைம.
அவர்கைளத் ெதாடர்ந் ேமைட ேலேய இ க்கச்
ெசால் ட் , ைனைய உத யாளரிடம்
ெகா த் ட் , ‘அைத’ எ த் வா’ என் றார்.
உத யாளர் ‘அைத’ எ த் வரப் ேபா றார். இைட ல் ,
ேமைட ல் நிற் ம் பார்ைவயாளர்களிடம் , உத யாளர்
எ த் வரப் ேபா ம் , ‘அைத’ ம் , அவர்கள்
தட க்ெகா க்க ேவண் ம் என் றார். ‘ஓ! அதற் ெகன்ன
தாராளமாக’ என்ப ேபால, அவர்க ம் ரித்தப
நிற் றார்கள் . உத யாளர் வ றார். அவர்
ெகாண் வந்த ைப ல் இ ந் ப ற் யாளர் ‘அைத’
ெம வாக ெவளிேய எ த்த ம் , அந்த ன் ேப ம்
‘அய் யய் ேயா!’ என் ள் ளிக் த் நக றார்கள் .
ைப ல் இ ந் ப ற் யாளர் எ த்த ஒ பாம் ைப.
ைனையத் தடவத் தயார். ஆனால் பாம் ைப?
ெவற் யாளர்கள் பாம் ைப ம் தட வார்கள் . ேவைல ல்
லபமானவற் ைற மட் மல் ல. அவர்கள்
ரமமானவற் ைற ம் ெசய் வதற் த் தயாராக
இ ப் பார்கள் . எைத ம் ெசய் வதற் த் தயக்கேமா
பயேமா அவர்களிடம் எப் ெபா ம் இ ப் ப ைடயா .
ெம க்கல் ரான்ஸ் ரிப் ஷன் ேவைலக்கான ேநர் கத்
ேதர் ஒன் நடந் ெகாண் ந்த . நான்தான்
ேதர்ந்ெத க்க ேவண் ய நிர்வா . அந்தப் ைபயைன
யாேரா ைகையப் த் அைழத் வந்தார்கள் . அவன்
பார்ைவ த் ம ப் பாக என்ைனப் பார்த்த .
அவ க் ப் பார்ைவ இல் ைல. அவன் ெபயர்
யாகராஜன்.
காரணம் ெசான்னான். ஒன்றைர வயதாக இ ந்தேபா
அவ க் ‘ ைரன் மர்.’ ைவத் யம்
பார்த் க் றார்கள் . ைரன் மர்
சரியாக்கப் பட் ட்ட . ஆனால் ம ந் களின் பக்க
ைள கள் காரணமாக, இரண் கண்க ம்
ெதரியாமல் ேபாய் ட்டன.
அவ ைடய ெபற் ேறார் வரம் ெதரியாமேலேய,
அவைன மற் ற ள் ைளக டன் சாதாரணப் பள் ளி ல்
ேசர்த் க் றார்கள் . ற தான் அவ ைடய ைற
கண் க்கப் பட் க் ற . அதன் ன், எப் ப ேயா, 11-
ம் வ ப் ைப ம் 12-ம் வ ப் ைப ம்
பார்ைவயற் றவர்க க்கானச் றப் ப் பள் ளிகளில்
ப த் க் றான். அதற் ப் ற , லேயாலா
கல் ரி ல் .ஏ. ஆங் லம் ப த் க் றான். ன்
ேத ய உடல் ஊன ற் றவர்க க்கான கல்
நி வனத் ல் (National Institute of Physically Handicapped)
ெம க்கல் ரான்ஸ் ரிப் ஷன் ப ற்
ெபற் க் றான்.
‘எல் லாம் சரி. நீ எப் ப க் காதால் ேகட்பைத,
கம் ப் ட்டரில் ைடப் அ க்க ேவண் ய இந்த
ேவைலையச் ெசய் ய ம் ? காதால் ேகட்கலாம் தான்.
ைடப் ம் அ க்கலாம் . ஆனால் நீ சரியான ‘ ’ ையத்தான்
அ க் றாயா என்ப உனக் எப் ப த் ெதரி ம் ?
அதற் ப் பார்ைவ அவ யமல் லவா?’
‘என்னிடம் ஒ சாஃப் டே ் வர் இ க் ற . அர நி வனம்
ஒன் ெசய் ெகா த்த சாஃப் டே ் வர். நான் எந்த (Key)
ேபார் ல் , எந்த எ த்ைதத் ெதா ேறன் என்பைத,
இந்தக் க என் ைடய கா ல் ெசால் ம் .
அைதக்ேகட் ‘ைடப் ’ ெசய் ேவன்.’
‘ஒ கா ல் டாக்டர் ெசால் வைத (Voice)
ேகட் க்ெகாண்ேட, அைத ைடப் அ த் ட் , உடன்,
இன்ெனா கா ல் , நீ ைடப் அ த்த , எந்த எ த்ைத
என் ேகட் க்ெகாண் ெசய் ய ேவண் ேம! இதனால்
ேவைல தாமதமா ேம!’
‘ெகாஞ் சம் ஆகத்தான் ெசய் ம் . ஆனா ம்
ெசய் ேவன் சார்.’ ¬
அவ க் ேவைல ைடத்த . 4000 பாய் சம் பளம் .
அவ ைடய தன்னம் க்ைகக் காரணமாக. ‘எனக் க்
கண் ேபாய் ட்டேத!’ என் அவன் அழ ல் ைல. ‘எனக்
மட் ம் ஏன் இப் ப ?’ என் ஆதங் கப் பட ல் ைல. ‘எனக்
உத ங் கள் ’ என் ெகஞ் ச ல் ைல.
மற் ற எவைர ம் ேபாலேவ அவ ம் ெடஸ்ட் எ ,
ேநர் கத் க் வந் க் றான். உத ேகட்க ல் ைல.
ேவைல ேகட்டான். அ எவ் வள ரமமாக இ ந்தா ம்
சரி. யாகராஜன் பாம் ைபத் தடவத் தயார். தன் ெசாந்தக்
கா ல் நிற் கேவண் ம் . எவ் வள ரமமானா ம் சரி,
ன்ேன யாகேவண் ம் என் ற ரம் .
ேதால் யாளர்கள் , ழ் நிைலகைளக் ற் றம்
ெசால் வார்கள் . ெவற் யாளர்கள் தான் அவற் ைறத்
தாண் வார்கள் . யாகராஜைனப் ேபால.
மைழ ெபய் ற . அ வைர வானத் ல் சந்ேதாஷமாகப்
பறந் ெகாண் ந்த பறைவகள் , பத யப மைழ ல்
நைனயாமல் இ ப் பதற் காகக் க க் ள்
ேபாய் ன்றன. ட் க் ள் இ ந்தப உடம் ைப
ர்த் க் ெகாள் ன்றன. ன் தைலைய ெவளி ல்
நீ ட் அப் ப ம் இப் ப ம் ம் த் ம் ப்
பார்க் ன்றன. மைழ எப் ேபா நிற் ம் என் .
அேத மைழ. அேத பறைவ இனம் . ேவ ஒ பறைவ.
க . அ மைழக் ப் பயந் ட் க் ஓ வ ல் ைல.
உள் ேள ப ங் வ ல் ைல. மைழ வந்தால் உயரப்
பறக் ம் . உயர உயர. ேமகத் க் ம் ேமல் . ஆம் ! க கள்
மைழக் க் காரணமான ேமகங் க க் ம் ேமல் உயரப்
பறக் ன்றன. ற எப் ப மைழயால் , க கைள
நைனக்க ம் ?
மேனாபாவம் தான் காரணம் .
ெலஸ் ர ன். ன்ேப பார்த்ேதாம் . பட்டர் பால் எ ம்
ேர ேயா ஸ்ேடஷன் மாஸ்டைர டாமல் ரத் , அங் ேக
ஒ ேவைலைய வாங் ட்டவர். அவர் வாங் ய ஒ
சாதாரண ேவைலையத்தான். ஆனால் , வாெனா
நிைலயத் க் ள் ைழந்த ம் அவ ைடய இலக்
மா ய . எப் ப ம் வாெனா அ ப் பாளர்
ஆ டேவண் ம் என்ப அவ ைடய இலக்கான .
ேவைல ல் ேசர்ந்த ல் இ ந் , அங் ேக
நடப் பைவகைளக் ர்ந் கவனிக்க ஆரம் த்தார்.
அ ப் பாளர்கள் அ ப் ச் ெசய் வைதப் பார்ப்ப .
அேத ேபாலத் தா ம் மனத் க் ள் ெசய் பார்ப்ப .
ட் ல் தனியாகச் ெசய் பார்ப்ப . இப் ப ேய ல
மாதங் கள் ேபா ன. ஒ நாள் கண்ட்ேரால் அைற ல்
இ ந்த அன்ைறய அ ப் பாளர் ம அ ந் க்
ெகாண் ந்த அவ ைடய கண்ணில் பட்ட . அந்த
அ ப் பாளர், என்ன காரணேமா, அன்ைறக் ச் சற்
அ கமாகேவ ம அ ந் னார். ெலஸ் ர ன்
மனத் க் ள் ஒ ன்ன மணி அ த்த . ‘இன்ைறக்
உனக் ஒ வாய் ப் வ ம் ேபால இ க் ற ர ன்.
ட் டாேத..’
ெலஸ் ர ன் எ ர்பார்த்த ேபாலேவ, அன்ைறக்
அந்த அ ப் பாளரால் , அ ப் கைளச்
ெசய் ய ய ல் ைல. ம மயக்கம் . உளறல் . ஸ்ேடஷன்
மாஸ்ட க் க் க ங் ேகாபம் . ‘என்ன இந்த ஆள் இப் ப ச்
ெசய் ட்டாேன! இப் ேபா என்ன ெசய் வ ? ேவ எந்த
அ ப் பாளைரயாவ , ெவளி ல் இ ந்
வரவைழக்க மா?’ யற் ெசய் பார்த்தார்.
யா ம் அகப் பட ல் ைல.
ஸ்ேடஷன் மாஸ்ட க் ெலஸ் ர ைன ட்டால் ேவ
வ க்க ல் ைல. நம் க்ைக ம் இல் லாமல் ,
ெலஸ் ர ைனப் பார்த்தார். ‘உன்னால் இப் ேபா ,
அ ப் கள் ெசய் ய மா?’ என் ேகட்டார்.
சந்ேதாஷமாகத் தைலயாட் னார் ெலஸ் ர ன். அவர்
அைதத்தாேன இத்தைன கால ம் எ ர்பார்த் ந்தார்!
அ ப் ச் ெசய் ம் இ க்ைகக் ப் ேபானார். ஏ
அமர்ந்தார். ெஹட்ஃேபாைன எ த் த் தைல ல்
மாட் னார். அ ப் கைளச் ெசய் ய ஆரம் த்தார்.
க ைத நைட ல் அன்ைறக் ெலஸ் ர ன் ெசய் த
வர்ணைனகளில் மயங் காதவர்கள் ைற . ‘அடடா! யார்
இ ?’ என் ேகட்டவர்கைள எல் லாம் யக்க ைவத்த
அற் தமான வர்ணைனகள் . அன் தல் அவர்
வர்ணைனயாளர் ஆனார். சாதாரண வர்ணைனயாளர்
அல் ல, மக்களால் ம் பப் ப ம் வர்ணைனயாளர்.
இ எப் ப அவ க் ச் சாத் யம் ஆன ? வ ம் ன்
காப் ப ேபால, ேதைவப் ப ம் ன்பாகேவ அ ப் ச்
ெசய் வதற் த் தயாராக இ ந்தார் ெலஸ் ர ன்.
வர்ணைனயாளர் ஆவதற் ன்ேப, அதற் கான
தயாரிப் கைளச் ெசய் த் வாய் ப் க்காகக்
காத் ந்தார். வாய் ப் வந்த ம் அைத அப் ப ேய
ெகாத் க்ெகாண்டார்.
‘எல் லாம் ேநரம் ’ என்பார்கள் . அ ர்ஷ்டம் என்பார்கள் .
அ ர்ஷ்டம் என்றால் ேவ எ ல் ைல. Preparation meeting
Opportunity தான். சந்தர்ப்பம் வ ம் ேபா தயாராக
இ ப் ப . ைமயாகப் பயன்ப த் க்ெகாள் வ .
வாய் ப் கள் வ ம் ேபா , அல் ல வந்த ற
தயாரித் க் ெகாண் க்க யா .
‘வா. வந் , வர்ணைன ெசய் ’ என் ப் ட்டேபா ,
‘பழக்க ல் ைலேய’, ‘இ வைர ெசய் தேத இல் ைலேய’,
‘அைழப் ேபன் என் நீ ங் கள் ெசால் யேத இல் ைலேய’
‘ஒ நாள் ைடம் ெகா த்தால் ஜமாய் த் ேவன்’
என்ெறல் லாம் ெசால் ல மா? ெசால் பவர்கள்
ெஜ ப் பார்களா?
வாய் ப் வ ம் என் ற நம் க்ைக. வாய் ப் வ வதற்
ன்பாகேவ, அதற் காகத் தயாராக இ க்கக் ய
தன் ைனப் . இப் ப ச் ெசய் ெகாள் வ , இ தான்
நமக் என் ர்மானமாக இ ப் பவர்க க் த்தான்
சாத் யம் .
ெஜயகாந்தன். த்த த ழ் எ த்தாளர். ஒ சமயத் ல்
அவர் எ தாத பத் ரிைககேள இல் ைல. ஒேர ேநரத் ல்
பல வார, மாதப் பத் ரிைககளில் எ னார்.
கைதகள் , கட் ைரகள் , ெதாடர்கள் , நாவல் கள் .
எவ் வள ேகட்டா ம் அவரால் எ த் தர ந்த .
வாக் ெகா த்த ேநரங் களில் எ த் த வ
என்ப அவர க் யமான பழக்கங் களில் ஒன் . ேவ
எந்த ேவைலகள் இ ந்தா ம் , எ த ேவண் யைத எ ,
அந்தத் தாள் கைள ம த் , ட் ஹா ல் இ க் ம்
ேர ேயா ெபட் ன் ழ் ைவத் ட் த்தான் ேவ
ேவைலகைளச் ெசய் யப் ேபாவார். எப் ேபா ம்
இப் ப ேயதான் ெசய் வாராம் .
அவ ைடய எ த் க் என் ஒ தரம் இ க் ற . அ
ேபாக, ெசான்ன ேநரத் க்
எ க்ெகா த் டேவண் ம் என் ம் அவர் அவ க்
ஒ தரம் உ வாக் க்ெகாண்டார். அவர் அ ல்
தவ வேத ல் ைல. அவர் அைடயாத உச்சங் கள் இல் ைல.
அைடயாத கழ் இல் ைல.
என்ைறக் ஒ வர் தன் ைடய தனிப் பட்ட தரத்ைத
உயர்த் க்ெகாள் ள ெசய் றாேரா, அன்ைற ல்
இ ந் அவ க் ெவற் கள் தான்.
ேவைலகளில் , யற் களில் , பழக்கங் களில்
ேபச் களில் , நடவ க்ைககளில் , அ ைறகளில் ,
ந்தைனகளில் என் தனக்ெகன ஒ ‘ஸ்டாண்டர்ட’்
ஏற் ப த் க்ெகாள் வ . அைத என்ன ஆனா ம் டாமல்
கைடப் ப் ப அவ யம் .
ராண்ட் என்ப நி வனங் களின் ெபா ள் க க்
மட் ம் உண்டானதல் ல. மனிதர்க க் ம் இ க் ற .
இவர் இப் ப த்தான் என்ப ேபால, நமக் ம் ஓர்
அைடயாளத்ைத ஏற் ப த் க்ெகாள் ள ம் ,
ஏற் ப த் க்ெகாள் ள ேவண் ம் .
அவர் ெசான்னால் இ தான் ெபா ள் .
அவர் ெசான்னால் ெசய் வார்.
அவர் ெசால் வைத நம் பலாம் .
Setting a Personal Standard என்ப ெவற் யாளர்களின்
ெசயல் ைற.
ெவற் ெபற் றவர்க க் ம் , ெவற் ெபறாதவர்க க் ம்
இைடேய இ க் ம் த் யாசம் , ெப ம் பா ம் என்ன
ெசய் ய ேவண் ம் என் ெதரியாமல் இ ப் பதல் ல.
ெசய் யாமல் இ ப் ப தான்.
என்ன ெசய் யேவண் ம் என்ப ெதரி ம் . என்ன
ெசய் யக் டா என்ப ம் ெதரி ம் . ஆனால் அவர்கள்
அதன்ப நடந் ெகாள் வ ல் ைல. அதனால்
ெவற் ெப வ ல் ைல.
ஏன் இப் ப இ க் றார்கள் ?
அதற் க் காரணம் , அவர்க ைடய மனம் தான்.
அவர்கைளச் ற் இ ப் பவர்கள் , ‘உங் களால் யா .
உங் க க் ஏன் இந்த ண் யற் . இெதல் லாம்
ரச்ைன ல் தான் ெகாண் ேபாய் ம் .’ என்
எைதயாவ ெசால் வார்கள் . அவர்கள் ெகட்ட
எண்ணத் ல் தான் ெசால் ப் பார்கள் என்ப ல் ைல.
உண்ைம ேலேய நலம் ம் களாக ம் இ க்கலாம் .
இப் ப ெயல் லாம் யாராவ ெசான்னால் , லர்
ட் வார்கள் . அைதக் ேகட் க்ெகாள் வ
ெசௗகர்யம் . ெசால் பவேரா , ரிஸ்க் எ க்க ம் பாத
அவர்க ைடய மன ம் ைகேகாத் க்ெகாள் ம் .
‘ேவண்டாம் . ட் டலாம் .’
ரச்ைன நம் டம் தான். யா என் மனம்
ெசால் ற பலவற் ைற ம் நாம் யற் ெசய்
பார்ப்ப ல் தவ ல் ைல. உடல் நலத் க்காகத் னசரி
நைடப ற் ெசய் வ என் ெவ த் ட்ேடாம்
என் ைவத் க்ெகாள் ங் கள் . பத் நி டம்
நடந் ட் ‘ேபா ேம’ என் மனம் ெசால் ம் .
ேகட் க்ெகாள் ளக் டா . ‘ யா . இன் ம் இ ப
நி டங் கள் நடந் ட் த்தான் ப் ேபன்’ என்
உ ேயா இ க்கேவண் ம் . இேதேபால நாம்
ெசய் ற எல் லா ேவைலகளி ம் , ஓர் ஒ ங் ைகக்
ெகாண் வரலாம் .
ேநரத் க் அ வலகத் க் ப் ேபாக யாதற் க் ட
மனம் காரணமாக இ க்கலாம் . பத் மணி ஆ ஸ க்
ஒன்பதைரக் ப் ேபாய் ப் பா ங் கள் . ஐந் மணிக்
ஆ ஸ் றதா? ஆ மணிவைர இ ந் ேவைல
பார்க்கலாம் .எல் லாம் மனத்ைதப் பழ க் வ ல்
இ க் ற .
‘ ரமம் . ற பார்த் க்ெகாள் ளலாம் ’ என் மனம்
நிைனக் ம் ேபா , ‘இல் ைல. நம் மால் நிச்சயம்
ெசய் ய ம் . ெசய் ட் த்தான் அ த்த ேவைல
பார்க்கேவண் ம் ’ என் அதற் எ த் ச்
ெசால் லேவண் ம் . ‘இன் ம் ெகாஞ் சம் ங் கலாம் ’
என் மனம் ெகஞ் ம் ேபா , ‘ யா . இப் ேபாேத
எ ந் க்கத்தான் ேவண் ம் ’ என் கண் ப் பாகச்
ெசால் லேவண் ம் . ‘அவைரப் ேபாய் க் ேகட்பதா?’
என்ப ேபால மனம் தயங் ம் ேபா , ‘அதனால் என்ன?
ம் மா ேகள் ’ என் உ யாகச் ெசால் லேவண் ம் . ,
‘என்ன இ ! சர்க்கைர யா தான் அ க்காகக்
ெகாஞ் சம் ட சாதம் சாப் டக் டாதா?’ என் மனம்
ேகள் ேகட்டால் , ‘ஆமாம் . ெகாஞ் சம் ட
சாப் டக் டா தான். ைடயா . . ேவண்டாம் .
ைதரியமாக அதட்ட ம் ேவண் ம் .
என்ன இ ? நாேம நம் ேமா ேப க்ெகாள் வ ேபால
அல் லவா இ க் ற ! என் ேதான் றேதா. அேத தான்
. நாம் நம் ேமா ேபசத்தான் ேவண் ம் . ேபசாமல்
மாற் றங் கைளக் ெகாண் வர யா .
ஏேதா ஒன் ன் ரமாக இ ப் பதற் ,
ெசயல் பா களில் ஒ க்கம் என்ப க் யம் . அ தான்
நம தரம் . நமக்ெகன் ஒ தரம் . ஒ ‘ஸ்டாண்டர்ட.் ’
அ அவ யம் . ெவற் க் ைல உண் . அதைன
ெகா க்கத்தான் ேவண் ம் .
8. உன்ைன அ தல்

நம் ைமப் பற்

மற் றவர்கள் என்ன நிைனக் றார்கள்
என்பைத ட, நாம் என்ன நிைனக் ேறாம் என்ப
தல் க் யத் வம் உள் ள .
பாண் ச்ேசரி ெவர்ல் ல் நி வனம் . வ டம் 2000. அ
ஒ ப ற் வ ப் . ேமலாளர்க க்கான .
நி வனத் க் ெவளி ல் இ ந் ஒ ப ற் யாளர்
அைழத் வரப் பட் ந்தார். அந்த வ ப் ல் நா ம்
கலந் ெகாண்ேடன். ப ற் யாளர் ேப ம் ேபா
அ க்க , ‘என்ன நீ ங் க, இைதக் ட உங் க க்ெகல் லாம்
சரியாகச் ெசய் யத் ெதரியைலேய!’ என்ப ேபால
ேப க்ெகாண் ந்தார். ர ல் ேலசான ேக .
அவர் நடத் யைவ ைளயாட் ன் லம்
ெசால் ெகா க் ம் ப ற் ைறகள் . அதனால் ,
ப ல் களில் நிச்சயமாகத் தவ என் எைத ம்
ெசால் ட யா . ஆனால் ப ற் யாளர் ெதாடர்ந்
அப் ப ைநயாண் ெசய் ெகாண்ேட இ ந்தார்.
ப ற் ல் இ ந்த அைனவ க் ேம அந்த வார்த்ைதகள்
வ த்தத்ைத உண்டாக் ய . ஆனா ம் , ‘என்ன
ெசய் வ ? ப ற் யாளர் ஆ ற் ேற’ என்
ெபா த் ப் ேபானார்கள் . வாய் இ ந்தார்கள் .
ஆனால் அவர்களில் ஒ வரான . .எஸ். மணி என்ற ஒ
ஜ னியர் ேமேனஜர் எ ந்தார். ‘சார். நீ ங் க எங் கைள
அள க் அ கமா ேக ெசய் ய ங் க. நாங் க அந்த
அள க் மட்டமானவங் க இல் ைல. சாரி. தய ெசஞ்
நீ ங் க இப் ப ப் ேபசா ங் க.’
ப ற் யாளர் ைகத் ப் ேபாய் ட்டார். ஆனால் ,
அதற் ப் ற அவ ைடய அ ைற மா ட்ட .
இரண் வ டங் க க் ள் , மணி, அேத ெதா லகத் ல் ,
உற் பத் த் ைற ன் தைலவராக உயர்ந்தார். அ த்த
இரண்ேட ஆண் களில் இன் ம் பல தல்
ெபா ப் க ம் பத உயர் க ம் ெபற் றார். 2007-ல்
ெவர்ல் ல் என் ற அந்தப் பன்னாட் நி வனத் ன்
ெமாத்த (இந் ய) லா ஸ் க்ஸ க் ம் மணிதான்
தைலவர்.
மணி நிச்சயம் ஒ ெவற் யாளர். ெதாடர்ந் ேமேல
ேபாய் க்ெகாண்ேட க் றார். என்ைறக் ம் அவரால்
யா என் , அவர் ெசால் நாங் கள் ேகட்டேத
இல் ைல. அவ க் இ க் ம் பல பலங் களில் , அவ ைடய
தன்னம் க்ைக ம் யம ப் ம் க் யமானைவ. ேவ
யாரா ம் அவ ைடய யெகௗரவத்ைதக் காயப் ப த்த
யா . அவர் அதற் அ ம க்கமாட்டார்.
அவர் அப் ப ப் ப ற் யாளரிடம் ெவளிப் பைடயாகப்
ேப யதற் க் காரணம் அவ ைடய ய மரியாைத.
அவர் றன் க்கவர், மரியாைதக் உரியவர் என்
தனக் த்தாேன ஒ ‘ெசல் ஃப் இேமைஜ’ ைவத் ந்தார்.
‘நாம் அ ம க்காமல் யாரா ம் நம் ைம அவம க்க
யா ’ என்ப காந் ெசான்ன . ன்ஸ்டன்
சர்ச் ம் அைதேய ேவ வார்த்ைதகளில்
ெசால் க் றார்.
தன்ைனப் பற் ய மரியாைத ேவண் ம் . நாம் நம் ைம
ம த்தால் , மற் றவர்க ம் நம் ைம ம ப் பார்கள் . நாேம
நம் ைம ம க்காத ேபா , மற் றவர்கள் ம க்க ேவண் ம்
என் ற எ ர்பார்ப் நிைறேவ வ க னம் .
தான் இன்ைறக் இ க் ம் நிைல, ெபற் க் ம்
ெவற் கள் த யவற் ைற ைவத் ப் பார்த்தால் தான்
சாதாரணம் தாேன! எப் ப என்னால் என்ைன ெபரியதாக
ம க்க ம் ?’ என் ேதான்றலாம் .
ற் பைனயாளர்கைளத் ேதர் ெசய் ம் ஒ
ேநர் கத்ேதர் ஒன் நடந்த . பல அ பவஸ்தர்கள்
வந்தார்கள் . ேநர் கத் ேதர் க் ஓர் இைளஞ ம்
வந் ந்தான். அவன்தான் ேநர் கத் ேதர் க் வந்த
கைட ஆள் . அவ க் அ பவம் இல் ைல.
ேநர் கம் ந்த . யாைர எ க்கலாம் . யாைர
எ க்கக் டா என் ற ேபச் ேநர் கம் ெசய் த
நிர்வா கள் இைடேய வந்த . கைட யாக வந்த
இைளஞைன ேதர் ெசய் யக் டா என் அவர்களில்
ஒ வர் ெசால் ல, மற் ெறா வர், ேதர்ந்ெத க்கேவண் ம்
என்றார். ெகாஞ் சம் ப ற் ெபற் றால் மற் றவர்கைளக்
காட் ம் ரமாதமாக வ வான் என் அவேர
காரண ம் ெசான்னார். Performance ேவ . Potential ேவ .
அ பவம் இல் லாதவைன ேவைலக் எ க்கலாம் என்
ெசான்னவர் எைதப் பார்த்தார்? அந்த இைளஞனால்
என்ன ெசய் ய ம் என்பைதப் பார்த்தார். அவன்
ஏற் ெகனேவ என்ன ெசய் க் றான் அல் ல என்ன
ெசய் ய ல் ைல என்பைதப் பற் அ க அக்கைற
காட்ட ல் ைல. கடந்த காலம் ேபாகட் ம் .
வ ங் காலத் ல் அவனால் என்ன ம் ? அ தான்
அவர் பார்த்த
ேகாேத (Gothe) ெசால் வார்: ‘ஒ வர் இப் ேபா எப் ப
இ க் றாேரா, அவைர அப் ப ப் பார்க்கா ர்கள் . அவர்
எப் ப வர ம் என் பா ங் கள் . என்னெவல் லாம்
ெசய் ய ம் என் பா ங் கள் .’
ஆக, நாம் இன் இ க் ம் நிைல சாதாரணமானதாக
இ க்கலாம் . ஆனால் அ நிரந்தரமான இல் ைல.
ேகாேத ெசால் வ ேபால, நாம் என்னவாக வர ம் ?
அைத ைவத் நமக் நம் டம் வரேவண் ம் ம ப் .
. .எஸ் மணிக் வந்த பா ங் கள் . னியர்
ேமேனஜராக இ ந்த ேபாேத. அைதப் ேபால.
ஒவ் ெவா வ ம் பார்த் க் ெகாள் ளேவண் ய , தான்
இன் ெசய் ம் ேவைலைய அல் ல. ெலஸ் ர ன்
ெதாடக்கத் ல் ெசய் த சானிடரி பாய் ேவைலதான்.
அவர் அைதப் பற் ேயா க்கேவ ல் ைல. அப் ப ேய
உட்கார்ந் ட ல் ைல. தன்னால் என்னெவல் லாம்
ெசய் ய ம் ? என் தான் ேயா த்தார்.
ன்னாளில் க ம் ம் பப் ப ம் ஒ ேபச்சாளராக
ஆனார். ெலஸ் ர ன் மாணவனாக இ ந்தேபா ,
அவரிடம் அவ ைடய வ ப் ஆ ரியர் வா ங் டன்
என்பவர் ெசால் வாராம் , ‘உன் ட்ட என்னேவா ஒண்
இ க் ப் பா.’
ெலஸ் ர ன் நிைனத் க் ெகாள் வாராம் . ‘அட! இவர்
இப் ப ச் ெசால் றாேர. நம் டம் அப் ப ஏேதா ஒன்
இ க்கத்தான் இ க் ற ேபால. கட ேள! நான் ஏதாவ
ெசய் ேமேல வந் டேவண் ம் .’
எல் ேலா க் ேம அவர்கள் மனத் ல் அவர்கைளப் பற் ய
ல ஏேதா ம் பங் கள் இ க் ன்றன. ல க் அைவ
ெதளிவாகத் ெதரி ன்றன. பல க் த் ெதரிவ ல் ைல.
அந்தப் ம் பங் கள் மணி ேபால, ெலஸ் ர ன் ேபால,
ல் ளிண்டன் ேபால ‘என்னிடம் ஷயம் இ க் ற .
நான் ேமேல வ ேவன். சா ப் ேபன்’ என்பதாக
இ க்கலாம் . அல் ல , தன் ம ப் ல் லாத ‘நான்
எதற் ம் லாயக் ல் லாதவன்’ என்பதாக ம் இ க்கலாம் .
நாம் எ வாக நிைனக் ேறாேமா அ தான் நாம் .
பல ள் ளவன் என் நிைனத்தால் பல ள் ளவன். இல் ைல
என் நிைனத்தால் , பல ல் லாதவன். சா க்கப்
றந்தவன் என் நிைனத்தால் , சா ப் ேபாம் . அைத
மனமார நிைனக்கேவண் ம் . நிைனப் பைத உண்ைம
என நம் பேவண் ம் .
நம் ைடய வ ங் கால சாதைனகைள கட் ப் ப த்தக்
ய ஒன் என் ஏதாவ இ க் மானால் , அ
நிச்சயமாக நம் ைமக் ைறத் ம ப் ட் க்ெகாள் ம்
எண்ணங் களாகத்தான் (Limitting Beliefs) இ க்க ம் .
அைதத்தான் எண்ணம் ேபால வாழ் க்ைக என்பார்கள் .
ண் ம் ேவ ஒ ெம க்கல் ரான்ஸ் ரிப் ஷன்
உதாரணத் ைனப் பார்க்கலாம் .. ெவளிநாட்
ம த் வர்கள் , வாயால் ெசால் ம் ம த் வக்
ப் கள் , ேடப் களில் ப ஆ இன்டர்ெநட் லம் ,
வாய் ஸ் ‘ஃைபல் ’களாக ெம க்கல் ரான்ஸ் ரிப் ஷன்
நி வனங் க க் வ ம் . ெஹட்ஃேபாைன கா ல் மாட் ,
ம த் வர் ெசான்னைதக் ேகட் க் ேகட் அவர்கள்
ெசால் வைத அப் ப ேய, கம் ப் ட்டரில் ைடப் அ த் த் தர
ேவண் ய ேவைலதான் ெம க்கல் ரான்ஸ் ரிப் ஷன்
ேவைல.
ெசன்ைன ல் இயங் வ ம் அந்த நி வனத் ல்
ஐம் ப க் ம் ேமற் பட்ட ஆண்க ம் ெபண்க ம்
‘ெம க்கல் ரான்ஸ் ரிப் ஷனிஸ்ட்’ களாக ேவைல
ெசய் றார்கள் . நாள் ஒன் க் 500 தல் 600 வரிகள்
வைர ைடப் அ ப் பார்கள் . இ தான் அவர்க ைடய ஒ
ப் ட் ன் ‘டார்ெகட்’ ஆக இ ந்த . இப் ப த்தான் ல
வ டங் களாக அந்த நி வனத் ல் நடந்
ெகாண் ந்த .
‘அெமரிக்கா ல் ரான்ஸ் ரிப் ஷன் ெசய் பவர்கள் நாள்
ஒன் க் 1500 வரிகள் வைர அ க் றார்கேள, இங் ேக
ஏன் இவ் வள ைற ?’ என் நி வனத் ன் ேமல்
அ காரி அ க்க ேகட்பார். ‘அவர்க ைடய தாய் ெமா
ஆங் லம் . அதனால் தான் அவர்களால் அத்தைன
வரிகைள அ க்க ற ’ என் ற ப ல் தான்
எப் ேபா ம் வ ம் . யாரிட ந் வ ம் ப ல் ெதரி மா?
ேமற் பார்ைவயாளரிடம் இ ந் ம் ப ற்
ெகா ப் பவரிட ந் ம் .
ஆங் லத் ைன தாய் ெமா யாகக் ெகாண்டவர்கள்
ெசய் ம் அள நம் மால் ெசய் ய யா என் ற
அவர்க ைடய நிைனப் தான் அப் ப வார்த்ைதகளாக
ெவளிவ ம் .
அ த்த ைற ப ற் க் மாணவர்கைளத் ேதர்
ெசய் தேபா , ட்ட ட்ேட, ப ற் ெபற் றவர்களிடம் ‘
நீ ங் கள் 1000 வரிகள் அ க்கேவண் ம் . அப் ப த்தான்
எல் ேலா ேம அ க் றார்கள் ’ என் ெசால் லப் பட்ட .
அேத தகவ ம் எ ர்பார்ப் ம் ம் பத் ம் ப
ப ற் ன்ேபா ெசால் லப் பட்ட .
ைடப் அ க் ற வரிகளின் அ ப் பைட ல் தான்,
அவர்க க் ஊ யம் ெகா க்கப் ப ம் . எனேவ, அந்தப்
ப ற் க் வந்தவர்கள் ஒ ப் ட் ேநரத் ல் 1000 வரிகள்
அ ப் ப எப் ப என்பைதத் ரமாக
கற் க்ெகாண்டார்கள் .
ப ற் ந்த . ேவைல ெசய் ய ஆரம் த்தார்கள் .
என்ன ஆச்சரியம் ! அந்த வ ப் ல் ேசர்ந்
ேத யவர்களில் ன் நபர்கள் சாதாரணமாக நாள்
ஒன் க் 1000 வரிகைள அ த் த் தள் ளினார்கள் .
அதற் கான ஊக்கத்ெதாைக ம் ெபற் றார்கள் .
மற் றவர்க க் எல் லாம் ஆச்சரியம் . இெதன்ன இவர்கள்
சாதாரணமாக 1000 வரிகள் அ க் றார்கேள என் .
அ வைர அங் ேக நைடெபற் ராத அளவல் லவா.
அவர்கள் அப் ப ேய ெதாடர்ந் ெசய் ய,
மற் றவர்க க் ம் , தங் களா ம் ஆ ரம் வரிகைள
அ க்க ம் என் ற நம் க்ைக ெகாள் ள
ஆரம் த்தார்கள் . அதன் ற இன் ம் லர் , 1000
வரிகள் ைடப் ெசய் தார்கள் . ேவ லர் 1200 வரிகள்
வைர டப் ேபானார்கள் .
அந்த நி வனத் ல் பலவ டங் களாக, நாள் ஒன் க் 600
வரிகள் அ ப் ப தான் அ கபட்சமாக இ ந்த . அந்த
நிைல உைடக்கப் பட்ட . அதற் க் காரணம் அந்த
நிைனப் , கட் ப் ப த் ம் நிைனப்
உைடக்கப் பட்ட தான். மனத் ல் நிைனப் ப தான்
ெசயல் வ வம் ெப ன்றன..
நாெனல் லாம் என்ன ெசய் ேவன்?
என்னால் யா .
என்னால் இவ் வள தான் ம்
இைவெயல் லாம் ட்ைட கட் , க் எ யப் பட
ேவண் ய எண்ணங் கள் . இந்த எண்ணங் கள்
ரச்ைனையத்தான் ெகா க் ம் .
Success Conscious மக்க க் ெவற் ம் Failure Concious
மக்க க் த் ேதால் ம் ைடக் ற என் றார்
ெநப் ேபா யன் ல் . எப் ேபா ம் ேதால் ையப் பற் ேய
நிைனத் க்ெகாண் ந்தால் , ெவற் க் வ
ைடக்கா . நிைனப் ைழப் ைபக் ெக க் ம் .
வற் ல் இ ந் க ளி ெசால் ம் பல் ேபால,
மனத் க் ள் ளாகேவ ஒ பல் இ ந்தால் உன்னால்
 யா . ரமம் , ஆகா என்ெறல் லாம் கத் ம் பல்
இ ந்தால் ?. அைத அ த் த் க் ெவளிேய
ேபாடேவண் ம் .
க்கன் ப் ஃபார் த ேசால் (Chicken Soup for the Soul) என்
ஒ த்தகம் எ அ மாெப ம் ெவற் ெபற் , அதன்
காரணமாக அேத ேபான்ற பல த்தகங் கைள எ யவர்
மார்க் க்டர் ேஹன்சன்.
வ டத் க் இரண்டைர லட்சம் ைமல் கள் ரயாணம்
ெசய் , 250 ட்டங் க க் ேமல் அெமரிக்கா,
இங் லாந் , ஆஸ் ேர யா ேபான்ற நா களில்
ேப பவர். இ வைர 32 நா களில் ஒன்றைர லட்சம்
மக்கைளச் சந் த்தவர்.
அவர் ெசால் றார், ‘எனக் வந்த எல் லாச்
ெசல் வங் கைள ம் , நான் அதற் ன்னதாகேவ என்
மனத் ைர ல் பார்த் க் ேறன். ஒவ் ெவான்ைற ம்
மனத் ல் பார்த் க் ேறன்.’ நல் ல நடக் ம் .
ெவற் கள் ைடக் ம் , நம் மால் இவற் ைறச்
ெசய் ய ம் என் நம் னால் அைவ நிச்சயம்
நடக் ன்றன.
‘ெசல் ஃப் ஃ ல் ஃ ல் ங் ராப ’ (Self Fulfilling Prophesy)
என்பார்கள் .
‘நான்தான் என் வ ப் ல் தல் மாணவனாக வ ேவன்.’
வ வாய் .
‘நான் கப் ெப ம் ற் பைனயாளராக வ ேவன்.’
நிச்சயம் வ ர்கள் .
எைத நம் ேறாேமா அதற் உடல் ஒத் ைழக் ம் .
அைத ேநாக் அத்தைனப் லன்க ம் ம் ம் . ேவைல
ெசய் ம் . ெம க்கல் ரான்ஸ் ரிப் ஷனில் 1200 வரிகள்
ைடப் அ த்தவர்கள் , ப ற் ன் ேபாேத தங் களால் 1200
வரிகள் அ க்க ம் என் நம் னார்கள் .
அ த்தார்கள் .
இேதேபால, ஓட ம் . ெஜ க்க ம் . ெசய் ய
ம் . உ வாக்க ம் . எல் ேலாரா ம் . ேதைவ
அவர்க க் அந்த நம் க்ைக.
‘ெசால் ற லப ங் க. ெசய் ய யா ங் க’ என்
எண் பவர்கள் அப் ப ேய இ க் றார்கள் .
2007-ம் வ டம் , அக்ேடாபர் மாதம் . 20-20 ரிக்ெகட்
ேபாட் . இந் யா க் ம் ஆஸ் ேர யா க் ம் இைடேய
உலகக் ேகாப் ைப இ ப் ேபாட் . மேகந் ர ங் ேடானி
தைலைம ல் ஒ ய இைளஞர் அணி றப் பட்ட .
‘ஆஸ் ேர யாவாக இ ந்தால் என்ன, எ வாக
இ ந்தால் என்ன. ெரட் அல் ல யார்
ேவண் மானா ம் பந் சட் ம் . எல் ேலா க் ம்
அ தான். நாங் கள் தான் ெஜ ப் ேபாம் ’ என் களத் ல்
இறங் னார்கள் . ேகாப் ைப டன் வந்தார்கள் . மனத் ல்
இ ந் வ ற பலம் . அைத ழ் த்த யா .
அப் ப நிைனப் பவர்களின் கண்களிேலேய
தன்னம் க்ைக ெதரி ம் . ேபச் ல் அ ெத க் ம் .
நடப் ப , உட்கா வ என் எல் லா உடல்
அைச களி ம் பா ட் வ் அப் ேராச்’ ன் ம் . அவர்கள்
மனத் ேல சந்ேதகம் இல் ைல. யாமல் ேபாய் ேம
என் ற அச்சம் இல் ைல. அதனால் வாட் பல் பாக
எரிவார்கள் .
ெவற் ைடத்தா ம் ைடக் ம் . ைடக்காமல்
ேபானா ம் ேபாய் ம் என் நம் வ ஒ வைக. அ
கலங் ய தண்ணீர ் மா ரி. அப் ப நிைனப் பவர்களால்
உ யாகச் ெசயல் பட யா . அவர்கள்
பலத்ைத ம் பயன்ப த்தமாட்டார்கள் . பயன்ப த்த
வரா . மனத் ல் இ க் ம் நிச்சயமற் ற தன்ைம,
அவர்கைளப் த் ப் ன் க் இ க் ம் .
என்ன ெசய் யப் ேபா ேறாம் ? என்பைத மனத் ேல
ெதளிவாகப் பார்க் றவர்களின் ெசயல் களில் உ
இ க் ம் . ‘இந்தப் ப ப் ப் ப ப் ேபன். இந்த ேவைலக்
யற் ப் ேபன். இ ல் ேச ேவன். இப் ப ச் ெசய் ,
இப் ப ேமேல வ ேவன்’ ேபான்ற உ யான எண்ணம் .
ன்ேப பார்த்ேதாம் . நமக் ள் ேள இ ப் ப ஒ வர் அல் ல,
பல தமானவர்கள் என் . நல் லவன், ெகட்டவன்,
ைதரியசா , யற் த் ப் பார்க்க ம் வர். இப் ப ப்
பலர்.
நி வனங் கேளா, ைளயாட் க்கான அணிேயா,
ம் பேமா, கட் ேயா அல் ல அைமப் ேபா
எல் லாவற் ம் ஒன் க் ம் ேமற் பட்டவர்கள்
இ க் றார்கள் . அவர்களின் ந்தைன அ ைறகள்
ஒன்றாக இ ந்தால் அவர்கள் ஒ .
வாக இ ப் பவர்கள் ஒ ேநாக்கத் க்காக ஒன்றாகச்
ேசர்ந் ேவைல ெசய் வார்கள் . ன் ேநாக்கம்
நிைறேவ வதற் காகச் லர் ட் க்ெகா ப் பார்கள் ,
ேவ லர் தலாக ேவைல ெசய் வார்கள் . யாகம் ,
அைம , பா காப் என் எைத ேவண் மானா ம்
ல் உள் ளவர்கள் ெசய் வார்கள் . ெவற் க்கான
சாத் யம் அந்தக் ற் க அ கம் .
ல இடங் களி ம் ஒன் க் ம் அ கமானவர்கள்
இ ப் பார்கள் . ஆனால் அவர்களிடம் ஒற் ைம இ க்கா .
ஆளா க் ஒ ேநாக்கத்ைத ைவத் ப் பார்கள் .
ெசயல் ப வார்கள் , அவர்களின் தனிப் பட்ட ேநாக்கம்
நிைறேவ தற் காக. அதனால் ன் ேநாக்கம்
அ பட் ப் ேபா ம் . இப் ப ச் ேசர்ந் ப் பவர்க க் க்
‘ ’ என் ெபயரில் ைல. அவர்க க் ப் ெபயர் ம் பல் .
அங் ேக ச்சல் , ழப் பம் , அ த என எல் லாம் இ க் ம் .
சத்தம் அ கம் வ ம் . ஆனால் ஒற் ைற ேநாக்கேமா,
ெசயல் பாேடா இ க்கா . அதனால் , சாதைனகள்
நிகழா .
லர் மனத் க் ள் ேபால இ ப் பார்கள் . ேவ லர்
மனத் க் ள் ம் பல் ேபால இ ப் பார்கள் . மனத்ைத
ஒ கப் ப த்த ேவண் ம் . நமக் எ க் யேமா,
அதன் மட் ம் கவனம் ெகாள் ளேவண் ம் .
மற் றவற் ைறத் தள் ளிைவக் ம் மனப் பக் வம் ேவண் ம் .
ெமாத்தத் ல் நம் மனத்ைத ஒ ங் ைணத் ச்
ெசயல் ப ம் ஒ வாக் ட ேவண் ம் .
ெலஸ் ர ன் வாெனா நிைலயத் ல் ேவைல இல் ைல
என் ெசால் லச் ெசால் ல, ம் பத் ம் பப் ேபானார்.
ைடக்க ல் ைல என்பதால் அவர் ட் ட ல் ைல.
நாம் என்ன நிைனக் ேறாேமா அைத நம் மால் ெசய் ய
ம் . மனம் நம் வைத நாம் நம் ேறாம் . ‘அவ க்
நடனம் ஆட வ ம் . ஸ்ைடலாக ஆ வான்’ என் ன்ன
வய தேல ஒ வ ைடய ெபற் ேறார் ெசான்னால் ,
அவன் மனத் ல் அ ப ந் ம் . அதனால் அவ க்
நடனம் ஆ வ ல் ஒ நம் க்ைக வந் ம் .
நடனத்ைத அவ ம் லபமாகேவ கற் க்ெகாள் வான்.
‘அவ ெராம் ப ெவட்கப் ப வா. ைஷ ைடப் ’ என்
ெபற் ேறார் ெசான்னால் , ள் ைளக ம் அைத
நம் வார்கள் . ‘ஓேஹா! தான் ெவட்கப் ப ம் நபர்
தாேனா?’ என்ற சந்ேதகம் வந் ன்னர் அ ேவ
பழக்கமா ம் . நம் வ ேபாலேவ நாம்
ஆ ேவாம் .
நம் மால் ம் என்பைத நாம் எப் ப நிைனப் ப .
எப் ப நம் ப ஆரம் ப் ப ? மற் றவர்கள் ெசால் லலாம் .
ெசால் லாம ம் ேபாகலாம் . ேம ம் எ ர்மைறயாக,
‘நம் மால் யா ’ என் டத் ர்மானமாக
மற் றவர்கள் ெசால் லலாம் . அதற் காகெவல் லாம் நாம்
ட் ட யா . நம் மால் ம் என்பைத
நம் ைடய மனத் க் ச் ெசால் ல ேவண் ம் .
‘ஆட்ேடா சஜஷன்’ என் ஒ ைற இ க் ற . தனக் த்
தாேன, ‘இப் ப இப் ப ’ என் ெசால் க்ெகாள் ம்
ைற. நல் லைதத் தனக் த் தாேன ெசால் க்ெகாள் ம்
ைற.
‘ேகாபப் பட மாட்ேடன்’
‘ேகாபப் பட மாட்ேடன்’
‘ேகாபப் பட மாட்ேடன்.’
என்ப ேபால, ன ம் கண்கைள க்ெகாண்
நமக் நாேம ர்மானமாகச் ெசால் க்ெகாள் வ .
உண்ைம ல் பல க் ம் பலன் ெகா த்த ைற.
‘ க் ரேம ஒ கார் வாங் ேவன். கார் வாங் ேவன்.
கார் ஒன் வாங் ேவன்.’
னம் னம் ரியசாக, தனக் த்தாேன, நம் மனத் க்
நாேம அ ப் ம் ெசய் . மனம் ெசால் வைதத்தாேன
உடம் ேகட் ம் ? மனத் க் நான் ெசால் ேறன்.
‘இ தான் ேவண் ம் . இதற் காக உைழ. எல் லாம் ெசய் ’
என் .
‘என் உடம் க் ஒன் ம் ரச்ைன இல் ைல. என்னால்
ண் ம் பைழயப ேபச ம் . எ ந் நடமாட
ம் . ஏன் யா . நான் நன்றாகத்தான்
இ க் ேறன்’
இப் ப நிைனப் பவர்களின் உடம் க் ரமாகக்
ணமா ம் .
ஒ வ க் ேலசாக உடம் சரி ல் ைல. ‘இன் ஒ நாள்
அ வலகத் க் ப் எ த் க்ெகாள் ங் கள் ’
மைன ெசால் ல, கணவ ம் அ வலகத் க் ப்
ேபாக ல் ைல. ‘இன் தான் அ வலகம்
ேபாக ல் ைலேய, இப் ேபாேத ஏன் எ ந் ெகாள் ர்கள்
இன் ம் ெகாஞ் ச ேநரம் ப த் க்ெகாள் ங் கள் .’ என்
மைன ெசால் ல, சரி என் ப க்ைக ல்
ப த் க்ெகாள் றார். க்கம் வர ல் ைல. ஆனா ம்
தாமதமாக எ ந் ெகாள் றார்.
சவரம் ெசய் ெகாள் வதற் காக ேரசைர எ க்க,
‘இன் தான் அ வலகம் ேபாக ல் ைலேய. த ர,
உங் க க் உடம் சரி ல் ைலேய. ன் எதற் சவரம் ?
ேவண்டாம் .’ மைன ெசான்னைதக் ேகட் , அவர்
சவர ம் ெசய் ெகாள் ள ல் ைல, ளிக்க ம் இல் ைல.
அன் ம யம் வாக் ல் , அவ க் உண்ைம ேலேய
உடம் சரி ல் லாமல் இ ப் ப ேபான்ற ரைம
வந் ற .
இதற் , ேநர் மாறாக, உடம் ேலசாகச் சரி ல் லாத
ஒ வர் அ வலகம் ளம் ப் ேபா றார். ேவைல ல்
ழ் ப் ேபா றார். அவ க் உடம் சரி ல் லாமல்
இ ந்தேத மறந் ேபா ற . இப் ப ப் பட்ட ழ் நிைல ல்
உடம் சரியா ட ம் வாய் ப் உண் .
‘இன்ைறக் நீ ங் கள் க ம் அழகாக இ க் ர்கள் !’
இைதேய அன்ைறக் அவைரப் பார்த்தவர்களில் பலர்
ெசால் றார்கள் . என்ன ஆ ம் ? ேகட்பவர் மனம் ெப ைம
ெகாள் ம் . நைட ல் கம் ரம் வ ம் .
‘என்ன சட்ைட இ ? உங் க க் இந்த நிறம்
ெபா த்தமாக இல் ைலேய!’ ‘அடடா! என்ன இந்தக்
கலரில் சட்ைட ேபாட் க்ெகாண் வந் க் ர்கள் !
உங் க க் நன்றாக இல் ைல!’ இப் ப ப் பல ம் ெசால் ல,
ேகட்பவர் மனம் என்ன ஆ ம் ? ேசார்வா ம் .
இெதல் லாம் , மற் றவர்கள் ெசால் வைத மனம் நம் வதால்
வ ம் ைள கள் . யார் ெசான்னால் என்ன? மனம்
நம் னால் , அப் ப த்தான் என் நிைனத் ட்டால்
அதனால் வ ம் ைள கள் .
ஒ க ன் ட்ைட, ேகா கள் ேபாட்ட ட்ைடக டன்
கலந் ட்ட . ல நாட்களில் அந்த ட்ைடகள்
ெபாரிந் , அவற் ல் இ ந் ஞ் கள் ெவளிவந்தன. ஒ
க க் ஞ் . மற் றைவ எல் லாம் ேகா க் ஞ் கள் .
எல் லாக் ஞ் க ம் ஒன்றாகேவ இ ந்தன. ஒன்றாகேவ
சாப் ட்டன. ஒன்றாக வளர்ந்தன. ேகா க் ஞ் கள்
அவற் ன் இயல் காரணமாக அ க உயரம்
பறப் ப ல் ைல. உடன் இ ந்த க க் ஞ் ம் அதனால்
அதற் யற் க்கேவ இல் ைல. காரணம் , தான் ஒ
க க் ஞ் என்பேத அதற் த் ெதரியா . அதன்
காரணமாக அ உயரத் ல் பறப் பதற்
யற் க்க ல் ைல.
ெபரிய ஏரி. கைர ல் அமர்ந்தப இரண் நபர்கள்
ண் ல் ேபாட் ன் த் க்ெகாண் ந்தார்கள் .
இ வ க் ம் நல் ல அள ன்கள் ைடத்தன. ஆனா ம்
அவர்களில் ஒ வர், தனக் க் ைடக் ம் ன்கைள
கண்களால் அளந் , ெபரியதாக இ க் ம் ன்கைள
ண் ம் ஏரி ல் ேபாட் க்ெகாண் ந்தார்.
ட இ ந்தவ க் யப் . இப் ப மா ஒ வர்
ெசய் வார் என் . ேகட்டார். ஏன் ெபரிய ன்கைள
எல் லாம் ேவண்டாம் என்ப ேபால ஏரி ல் எ ர்கள் ?
அவர் வ த்தத் டன் ெசான்னார், ‘என்ன ெசய் வ ?
எங் கள் ட் ல் இ க் ம் சட் ய ஆ ற் ேற.’
சட் யதாம் அதனால் ெபரிய ன்கள் ேவண்டாமாம் !
இப் ப த்தான் லர் தங் களால் யா என் ெபரிய
வாய் ப் கைள ேவண்டாம் என் யற் க்காமேலேய
ட் றார்கள் .
நிைனப் தான் யற் க்ேகா, யற் ன்ைமக்ேகா
காரணம் . மனத் ல் ம் படம் தான் ன்னால்
நிஜமா ம் . அதனால் , மனத் ல் எ ம் எண்ணங் கள் க
க் யமானைவ.
9. தைடகைள உைட

ல க் வாழ் க்ைக ல் எ ேம ஆர்வம் , ைனப்

இ க்கா . எைதக் ேகட்டா ம் அதற் நியாயம்
ெசால் த் தப் க்கப் பார்ப்பார்கள் . அவர்கள் அ க்க
ெசால் ம் ஐந் ைறகள் என்ெனன்ன என்
பார்த் டலாம் .
1.‘எனக் மட் ம் , சா க்க ேவண் ம் என்
ஆைச ல் ைலயா என்ன? நா ம் ெசய் ய
ேவண் ம் என் தான் நிைனக் ேறன். ஆனால்
என் ழ் நிைல உங் க க் த் ெதரியா . அ
ெதரிந் தால் இப் ப ச் ெசால் லமாட் ர்கள் !’
ெவற் ெபற் றவர்கள் எல் லாம் தைடகைளச்
சந் க்காமல் லபமாக ேமேல வந்த அ ர்ஷ்டசா களா
என்ன? இல் லேவ இல் ைல. எல் ேலா க் ம் தைடகள்
வரத்தான் ெசய் ன்றன. லர் தைடகள் வந்தா ம் ,
டாமல் ெசய் றார்கள் . ேவ லர் தைடகள் வந்த ம் ,
‘அவ் வள தான். எல் லாம் ேபாச் ’ என்
ட் றார்கள் .
ல ெவற் யாளர்கள் சந் த்தத் தைடகள் , யரங் கள்
எல் லாம் சாதாரணமானைவ அல் ல. வாழ் க்ைகையேய
ரட் ப் ேபா ம் தைடகள் . ஆனால் அவர்கள் என்ன
ெசய் றார்கள் ? தைடையேய அ த் த் தைலக் ேமேல
க் ப் ேபாட் றார்கள் . ஓர் உதாரணம்
பார்க்கலாம் .
அவர் ெபயர் ராம ஷ்ணன். ஊர் ெநல் ேவ
மாவட்டம் ஆயக் . ப ப் .இ. ஆைச கப் பற் பைட ல்
ேசர்ந் ேவைல ெசய் யேவண் ம் என்ப .
ண்ணப் த்தார். அப் ேபா அவ க் வய 21.
அைழப் வந்த . ரா வத் க் ஆள் கைளத் ேதர்
ெசய் ம் இடத் க் ப் ேபானார். எ த் த் ேதர் ,
வாதம் த யவற் ைற ெவற் கரமாக த்தார்.
அதற் ப் ற , க ைமயான உடல் வ ைம
ேசாதைனகள் ..
அவற் ல் ஒன் , ஒவ் ெவா வ ம் ேவகமாக ஓ ,
அங் க் ம் ஒ மரத் ன் ஏ ,அங் ந்
ப ைனந் அ ேழ இ க் ம் ளாட்பாரத் ல் , க்க
ேவண் ம் . த்த இடத் ல் இ ந் , உடேன ல அ கள்
ரம் ஓ , அங் இன் ம் பத்த ஆழத் ல் இ க் ம்
ளாட்பாரத் ன் க்க ேவண் ம் . இைவ
எல் லாவற் ைற ம் ேவகமாகச் ெசய் ய ெவண் ம் .
இவற் க் எ த் க்ெகாள் ம் ேநரத் ைனக்
கணக்ெக ப் பார்கள் . ராம ஷ்ணன் ப் பானவர்.
எப் ப ம் ேதர்வா ட ேவண் ம் என் ற
ேவட்ைக டன் வந் ந்தார்.
ஓ னார். மரத் ன் பாய் ந் ஏ னார். தா க்
த்தார். அடடா! அவர அசாத் ய ேவகம் காரணமாக,
தல் பள் ளத் ல் ப் பதற் ப் ப லாக, ேநராக
இரண்டாவ பள் ளத் ல் ேபாய் , மடார் என் தைர ல்
ந்தார். ட்டம் தைர ல் பயங் கரமாக ேமா ய .
ெக ம் ல் பயங் கர ன்சார ஷாக் அ த்த ேபால
இ ந்த . பார்த் க்ெகாண் ந்தவர்கள் கங் களில்
எல் லாம் பயங் கர அ ர்ச் . பத ப் ேபானார்கள் . ஆனால்
ராம ஷ்ண க் எ ம் ெதரிய ல் ைல. காரணம் ,
ெக ம் ல் பட்ட பலமான அ ன் காரணமாக,
க த் க் ழ் அவ க் எந்த உணர் ம் த்தமாக
இல் ைல. உ ப் கள் எ ம் ேவைல ெசய் யா என் ற
நிைல. ம த் வமைனக் த் க் க்ெகாண்
ஓ னார்கள் . ேசர்த்தார்கள் .
அதன் ற ைக, கால் , ரல் கள் , உடம் எைத ம்
அவரால் அைசக்கக் ட ய ல் ைல. 20 மாதங் களாக
ம த் வர்கள் எவ் வளேவா ேபாரா ம் பலன் இல் ைல.
தவாழ் க்ைக வ ம் சக்கர நாற் கா தான்
என்றா ட்ட . பார்க்கலாம் . ந் க்கலாம் . ேபசலாம் .
இவற் ைறத்தான் தானாகச் ெசய் யலாம் . தெமல் லாம்
அ த்தவர் உத ைய எ ர்பார்த் த்தான் என் ற நிைல.
‘எல் லாம் ’, ‘என்ன ெகா ைம இ ?’ என்ெறல் லாம்
அவர் அழ ல் ைல. ெநாந் ேபாக ல் ைல. மாறாக அைத
ேந க் ேநர் எ ர்ெகாண்டார். ெதன் த ழ் நாட் ல் ,
ஆைனக்கட் க் அ க் ம் ஆயக் என்ற தன
ராமத் ேலேய ‘அமர் ேசவா சங் கம் ’ என் ற ஓர்
அைமப் ைப உ வாக் னார். அங் ேக தன்ைனப் ேபான்ேற
உடல் ஊன ற் ற 25 ள் ைளக க் ஆ ரமம் மற் ம்
பள் ளிக் டம் நடத் வ றார்.
‘அ த்தவர் உத ேயா தான் தான்
வாழ் ந்தாகேவண் ம் ’ என் ற நிைல வந்த . ஆனால்
அப் ேபா ம் அ த்தவ க் த் தன்னால் உதவ ம்
என் ற நிைலைய அவேர ஏற் ப த் க் ெகாண்டார்.
சக்கர நாற் கா ல் அமர்ந்தப ேய, வாயால்
ராம ஷ்ணன் ெசால் லச் ெசால் ல, அங் ேக ேவைலகள்
நடக் ன்றன. பல ஆண் களாக.
நாம் யா என் நம் ம் லவற் ைற ேவ லர்
ெசய் ெகாண் க் றார்கள் . நம் ைம ட சாதகமற் ற
ேமாசமான ழ் நிைலகளில் இ ந் ெகாண் ம் ட!
2.‘நான் ஒன் ம் யற் ெசய் யாமல் இல் ைல.
பல ைற யன் ட்ேடன். ஆனால்
 பலைனத்தான் காேணாம் .’
‘ க்கன் ப் பாஃர் த ேசால் ’ த்தகத்ைத எ ட் ,
மார்க் க்டர் ேஹன்சன் பல ப ப் பாளர்கைளப் ேபாய் ப்
பார்த் க் றார். யா ம் அைதப் ப ப் ப் பதற் ன்
வர ல் ைல. தைடகள் . ெவற் க் ன் வந்த தைடகள் .
ஒன் அல் ல இரண் அல் ல. அவ ைடய த்தக
‘ேமட்டைர’ நிராகரித்த ெமாத்தம் ப் ப
ப ப் பாளர்கள் . ேஹன்சன் ேசார்ந் ேபாகாமல் , ‘எனக்
ஏன் இப் ப ெயல் லாம் நடக் ற ?’ என்
அரற் க்ெகாண் க்காமல் , என் ம ப் இவர்க க் த்
ெதரிய ல் ைல என் ட் ெகாண் ராமல் , தன்
யற் கைளத் ெதாடர்ந்தார். ெவற் ைடக் ம் வைர
டேவ ல் ைல.
இன்ைறக் அவ ைடய ெவற் கள் ரபலம் . பல
ேதசங் களில் , இன் அவைர
ேகா க்கணக்கானவர்க க் த் ெதரி ம் . எதனால்
அவைரத் ெதரி ம் ? அவர் ப் ப ைற டாமல்
யன்றார் என்பதாலா? அவர் ெவற் ெபற் றதால் தான்.
கணக் ல் வ வ , ‘எத்தைன ைற யற் த்ேதாம்
என்பதல் ல. எத்தைன ைற ெவற் ெபற் ேறாம் ’
என்ப தான்.
ெவற் ெப பவர்கள் ெதாடர்ந் ெவற் ைடக் ம்
வைர ேபாரா றார்கள் . எத்தைன ைற
யற் த்ேதன் என்பதல் ல கணக் . ெவற் யா?
இல் ைலயா? என்ப தான் கணக் .
3.‘இெதல் லாம் எனக் ஒத் வரா .’ ‘இைத எல் லாம்
ெசய் ய என்னால் மா? யா .’
இப் ப ெயல் லாம் நிைனத் த்தான், லர் எைத ேம
ெசய் வ ல் ைல. யற் ப் பேத ல் ைல. ‘க னம் ’,
‘ ரமம் ’, ‘அ கம் ’ என்ெறல் லாம் நிைனத்
ட் றார்கள் .
இரண் வைகயான மனிதர்கள் இ க் றார்கள் .
யற் ப் பவர்கள் ஒ வைக. ஏதாவ காரணங் கைளச்
ெசால் க்ெகாண் , யற் ேய எ க்காமல்
இ ப் பவர்கள் இரண்டாவ வைக.
யற் ப் பவர்க க் வ ேம ைடக்கலாம் .
அல் ல நிைனத்த அள க் க் ைடக்கா ட்டா ம் ,
ஓரளவா ைடக் ம் . ஆனால் , எைத ேம
யற் க்காதவர்க க் ? சந்ேதகேம இல் ைல.
அவர்க க் நிச்சயமாக ஒன் ேம ைடக்கா .
யற் க்காததால் அவர்கள் 100 சத தத்ைத ம்
தவற றார்கள் .
யா என்பேத ைடயா . றரிடம் இ ந்
மட் ல் ைல. நம் டம் இ ந் ம் நாம் என்ன
எ ர்பார்க் ேறாம் என்ப ல் இ க் ற ட் மம் .
ெவளி ல் எத்தைனேயா நபர்களிடம் அற் தங் கைள
எ ர்பார்க் ேறாம் . இன் ம் இன் ம் என்
ேகட் ேறாம் . ஆனால் நம் ட ந் ஏன் அப் ப
எைத ம் எ ர்பார்ப்ப ல் ைல? நம் டம் மட் ம் ஏன்
சமாதானம் ? எதற் காகச் சமரசம் ?
‘இைதச் ெசய் வதற் நீ எதற் ?’
‘இவ் வள தானா நீ ?’
‘இ ேபாதா . இன் ம் ெசய் .’
இ ேபால தனக் த்தாேன ேகட் க்ெகாண்டவர்கள்
ெவற் ெபற் க் றார்கள் . உண்ைமயாகக் ேகட்க
ேவண் ம் . வ ைமயாகக் ேகட்கேவண் ம் . உ யாகக்
ேகட்க ேவண் ம் . ற , எப் ப ெவற் நம் ைம
அைடயாமல் ேபா ம் ?
நன்றாகப் ப க் ம் ள் ைளகைளப் பார்த்தால் ெதரி ம் .
தங் கள த்தப் பட்ட ைடத்தாள் கைள ரட் ப்
ரட் ப் பார்ப்பார்கள் . எங் ேகயாவ வரேவண் ய
ம ப் ெபண் ட் ப் ேபா க் றதா என் . அைர
ம ப் ெபண், ஒ ம ப் ெபண் ேபாடேவண் ய
ட் ப் ேபா ந்தால் ட டமாட்டார்கள் . ேபாய்
ஆ ரியரிடம் ம் பத் ம் பக் ேகட்பார்கள் .
தாங் கள் எ ய தவ என் ெதரிந்தால்
வ த்தப் ப வார்கள் . லரால் தங் களின் தவ கைள
மன்னிக்கேவ யா . எப் ப , இப் ப ட் ட்ேடன்.
அடச் ேச! என் தங் கைளத் தாங் கேள
ெநாந் ெகாள் வார்கள் . அ தமான எ ர்பார்ப் .
தங் களிடம் இ ந் உச்சபட்ச எ ர்பார்ப் .
ெசய் ய யா ட்டால் தவ ட்டால் , அதற் காக
வ த்தம் . டமாட்ேடன் என் அ த்த வாய் ப் க்காக
யற் க்க ஆரம் த் வார்கள் .
தாங் கள் ெசய் த ேபாதா . இப் ப ப் பட்டவர்கள் எல் லாத்
ைறகளி ம் இ க் றார்கள் . கப் ெபரிய கைள
ெப ம் ேபா , தைலையக் னிந் ெகாண் , இந்த
க் த் த உள் ளவனாக என்ைன
ேமம் ப த் க்ெகாள் ேவன் என்பார்கள் . ‘நான் சா த்
த் ட்ேடன். ேபா ம் ’ என் அவர்கள் நிைனப் ப ம்
இல் ைல. ெசால் வ ம் இல் ைல. ‘என் ைடய கச் றந்த
சாதைன இனிதான் வ ம் ’ என் ற அர்த்தத் ல் ‘My best is
yet to come’ என்பார்கள் .
உன்னதத் ைன எ ர்பார்ப்ப . Demanding Excellence.
தன்னிட ந் , எப் ேபா ம் , எ ைடத்தா ம் அ ல்
ப் யைடய மாட்டார்கள் . ெவற் யாளர்களின்
ெவற் ரக யங் களில் இ ம் ஒன் . அவர்கைள
அவர்களால் ப் ப் ப த்தேவ யா . இன் ம்
ேவண் ம் என் உைழப் ைப அ கமாக் க்ெகாண்ேட
இ ப் பார்கள் .
4.‘நா ம் இப் ப ெயல் லாம் ெசய் ய ேவண் ம்
என் தான் நிைனக் ேறன். ஆனால் என்னால்
மனத் டன் ஈ பட ய ல் ைல. எனக்
எவ் வளேவா சங் கடங் கள் இ க் ன்றன.
மனத்ைதப் பல ைமகள் அ த் ன்றன.
உலகத் ல் தான் எத்தைன ஏமாற் க்காரர்கள் ?
வஞ் சகர்கள் ?’
லரால் தங் களிடம் இ ந் கச் றந்தைத
எ ர்பார்க்க யாததற் ச் ல காரணங் கள்
இ க்கலாம் . அவற் ல் ஒன் லவற் ைற
மறக்க யாத . இன்ெனான் , யார் ேதா இ க் ம்
ேகாபம் . மனத் ல் ஆறாத ரணமாக எரி ம் உணர் கள் .
ந்ைதய அத் யாயத் ல் நம் ைடேய அ கமான
வான் ைடய க் ம் இப் ப ஒ ரச்ைன
இ ந் க் ற .
வான் ைடயர், ன்ன வய ேலேய தந்ைதயால்
ைக டப் பட்டவர். ெசாந்த யற் ல் கப் ெபரிய
ெவற் கள் அைடந்தவர். ஆனால் ெவற் வ வதற்
ன், அவர் மனத்ைத அ த் க்ெகாண் ந்த ஒ
ஷயம் , ‘என் தந்ைத ஏன் என்ைனக் ைக ட்டார்?’
இந்தக் ேகள் , ம் பத் ம் ப அவ ைடய மனத் ல்
பல வ டங் க க் ேகட் க்ெகாண்ேட இ ந்த .
அவ ைடய தந்ைத ேவ ஒ ெபண்ைணத் மணம்
ெசய் ெகாண்ட , அந்தக் பம் பத் டன் வாழ் ந்
வ வ ேபான்றவற் ைறேய அவ ைடய மனம்
ெதாடர்ந் ேயா த் க் ெகாண் ந்த .
அவ ைடய தந்ைதைய, யாராவ எங் ேகயாவ
பார்த்ததாகச் ெசான்னால் , அங் ேக ேபாய் வார்.
அவர தந்ைத இறந் ேபான ற ம் ட அவரால் தன்
ஆதங் கத்ைத ஆற் க்ெகாள் ள ய ல் ைல.
கைட யாக, தந்ைத ன் சமா ையக் கண் த்
அங் ேக ேபாய் ட்டார்.
ட்டத்தட்ட ன் மணி ேநரம் சமா க்க ேக
உட்கார்ந் ந்தார். கத் னார். ‘என்ைன ஏன்
ட் ட் ப் ேபானீர ்கள் ? நான் என்ன பாவம் ெசய் ேதன்?
நான் அத்தைன ேமாசமானவனா?’
ேகாபம் , அ ைகயாக மா க் ற . பட்ட
அவமானங் கள் , ரமங் கள் எல் லாம் ேசர்ந் ெகாண் ,
யபச்சாதாபத் ல் ேதம் த்ேதம் அ தார். ன்
மணி ேநரத் க் ம் ேமலாக இவர் மட் ம் தனியாளாக,
அங் ேக கத் ப் ேப , அ த ல் ஒன் நடந்த . மனம்
க ம் ேலசா ட்ட . பாரம் த்தமாகக்
ைறந் ட்ட .
வான் ைடயர் அன்ேற, அங் ேகேய ஒன் ெசய் தார். அ
அவ ைடய தந்ைதைய மன்னித்த . அ நாள் வைர,
‘இவர் ஏன் ள் ைள ெபற் க்ெகாள் ளேவண் ம் ? ன்
அைத வளர்க்க ப் ல் லாமல் , ட் ட்
ஓடேவண் ம் ?’ என் தந்ைதேமல் க ங் ேகாபத் டன்
இ ந்தார்.
அன்ைறக் அவ ைடய மனத் ல் இ ந்த சங் கடங் கள்
எல் லாம் ெமாத்தமாக ெவளிேய ட்டன. மனம்
த்தமா ட்ட . அதனால் தான், அதற் ப் ற
அவரால் தன் ேவைல ல் க்கவனம் ெச த்த
ந்த . ெவற் ம் ேத வந்த .
மனத் ல் ப் ைபகள் இ ந்தால் , ெசய் ய ேவண் ய ல்
கவனம் ேபாகா . ேகாபம் , ெபாறாைம,
அவமானத் க் ப் பரிகாரம் , ப க் ப் ப .
இைவெயல் லாம் மனத் ல் அைடத் க்ெகாண் ந்தால் ,
உள் ேள இ க் ம் சக் சரியாக ெவளிப் படா . ெசய் ய
ேவண் ய காரியத் ன் கவனம் ேபாகா .
ெவற் கள் தவ ம் .
வ ப் க் ள் ஆ ரியர் வந்தார். அவர் ைக ல் ஒ
கண்ணா தம் ளர். தம் ளர் நிைறய தண்ணீர.்
மாணவர்கைளப் பார்த் க் ேகட்டார், ‘இந்த தம் ளரில்
இ க் ம் தண்ணீரின் எைட என்ன இ க் ம் ?’
‘50 ராம் ’
‘75 ராம் ’
‘100 ராம் டஇ க் ம் சார்.’
ப ல் கள் பல தமாகப் பறந் வந்தன.
‘எைட எவ் வளவாக ம் இ ந் ட் ப் ேபாகட் ம் .
என் ைடய ேகள் , இந்த தம் ளைர நான் ஒ நி டம்
க் ப் த்தால் என் ைக என்ன ஆ ம் ?’
‘ஒன் ம் ஆகா .’
ேழ ைவக்காமல் ஐந் நி டம் க் ப்
த் க்ெகாண் ந்தால் ?’
‘வ க் ம் ’
‘ஒ மணி ேநரம் ைவத் ந்தால் ?’
‘என்ன ேகள் சார் இ ? ைக மரத் க் டப் ேபாகலாம் .’
‘இப் ப ேய பல வ டங் க க் த் தம் ளைரத் க் ப்
த் ந்தால் ...?’
‘சார்.. அவ் வள தான்..’
ஆ ரியர் ெசான்னார். தம் ளரில் இ க் ம் தண்ணீர ்
ேபான்ற தான் நடந் ந் ட்ட ரச்ைனகள் .
அவற் ைற டாமல் மனத் ல் க் ைவத் ந்தால்
மனம் வ க் ம் . மரத் ேபா ம் . ேவ எைத ேம ெசய் ய
யா .
ஆ ய கா ைய, பைழய சாப் பாட்ைட ெகாட் னால் தான்
யைத உள் ேள ைவக்க ம் . ரச்ைனகள்
இல் லாதவர்கள் ைடயா . அதற் காக அைதேய
நிைனத் க்ெகாண் , ேப க்ெகாண் ந்தால்
ன்ேனற் றம் வ வதற் வ ைடக்கா .
ஒவ் ெவான் ம் ய பக்கம் . ேபாய் ெகாண்ேட இ க்க
ேவண் ய தான்.
5.‘நா ம் ஒன் ம் ம் மா இல் ைல. பல ைற
யற் த் ட்ேடன். ஆனால் ெவற் தான்
ைடப் பதாக இல் ைல. அதனால் தான்
எல் லாவற் ைற ம் ட் ட்
உட்கார்ந் க் ேறன்.’
ெவற் ைடக் ம் வைர நி த்தேவ நி த்தா ர்கள் .
ெசய் வைதத் ெதாடர்ந் ெசய் ங் கள் . ஏெனன்றால் ,
நீ ங் கள் நி த் ம் இடத் க் ச் சற் த் தள் ளி ெவற்
இ க்கலாம் . அ ெதரியாமல் , அவ் வளைவ ம்
ெசய் ட் , அதற் க் ெகாஞ் சம் ன்பாக யற் ைய
நி த் வாேனன்!
இந்த இடத் ல் ஆல் பர்ட் ஐன்ஸ் ன் ெசான்னைத
நிைன ெகாள் ளலாம் . ‘ ைர ஒன் ேமார் ைடம் ’ .
இன்ெனா ைற யற் த் ப் பா ங் கள் . இந்த
வார்த்ைதகைள மறக்கேவ ேவண்டாம் .
‘இன்ெனா ைற யற் த் ப் பா ங் கள் .’
எத்தைனயாவ ைறயாக ெவற் தவ னா ம் , அேத
வாசகம் தான். Try one more Time!
ெவற் எப் ப ைடக்காமல் ேபா ம் ?
இயற் ைக ேல நம் டம் ல றைமகள் இ க் ன்றன.
ன்ெபல் லாம் ல ப் ட்ட றைமக க் மட் ேம
வாய் ப் கள் இ ந்தன. ஆனால் தற் ேபாைதய நிைல
ேவ . எல் லாத் றைமக க் ம் ேதைவ இ க் ற .
எல் ேலா க் ேம வாய் ப் கள் இ க் ன்றன.
அதனால் நம் டம் இல் லாத ல றைமகள் , பலங் கைள
நிைனத் வ த்தப் பட் க்ெகாண் க்க ேவண்டாம் .
அந்த றைமைய உ வாக் க்ெகாள் ள
ரமப் பட் க்ெகாண் க்க ம் ேதைவ ல் ைல. அந்த
ேநரத் ல் நம் டம் இ க் ம் றைம எ வானா ம் ,
பலம் எ வானா ம் அதைனப் பட்ைட ட் பரிமளிக்க
ைவத் ெஜ த் டலாம் .
நம எண்ணங் கள் , கள் தான் நம
வாழ் க்ைகையத் ர்மானிக் ன்றன. ழ் நிைலகள்
அல் ல.
ழ் நிைலகள் உ வாகக் காத் க்கா ர்கள் .
உங் க க்கான வாழ் க்ைகைய, நீ ங் கேள
உ வாக் ங் கள் .
யாேரா ெசய் த வார், யாேரா த் த் த வார், ‘இ
உங் க க் ’ என் தங் கத் தாம் பாளத் ல்
ைவத் க்ெகாண் வந் த வார் என்ெறல் லாம்
எ ர்பார்க்க ேவண்டாம் .
நீ ங் கள்
எப் ப எண்ண ேவண் ம் ?
எப் ப ச் ெசயல் படேவண் ம் ?
எவற் ைற ட் ட ேவண் ம் ?
எவற் ைறச் ரமப் பட்டாவ ெசய் ய ேவண் ம் ?
ெசய் ங் கள் .
உங் க க்
எ க் யம் ?
எ கம் ?
எதற் காக எைதத் யாகம் ெசய் யலாம் ?
ெசய் ங் கள் .
ல ெசௗகர்யங் கைளத் க் எ ங் கள் .
க்கத்ைத
ப் பழக்கத்ைத
அரட்ைடைய
ேசாம் பைல
பயத்ைத
தயக்கத்ைத
எத்தைன ைற யற் த் ர்கள் என்பதல் ல கணக் .
ெபற் ற ெவற் கள் எத்தைன என்ப தான் பார்க்கப் ப ம் .
ெவற் ைடக் ம் வைர எைத ம் டேவண்டாம் .
ெவற் ைகக்ெகட் ம் ரத் ல் என்
நிைனத் க்ெகாள் ங் கள் .
ெவற் ெப வ என் றஉ மட் ம் ேபா ம் . ெவற்
ெபற் ேற ேவாம் .
வாழ் க்ைக ல் ஒவ் ெவா காலகட்டத் ம் ஒவ் ெவான்
க் யம் . அந்த ேநரங் களில் , ர்மானித் க்ெகாண்ட
இலக் கள் மட் ேம க் யம் என் ற
அ ைற டன் ெந ங் க, ெந க்க, ெவற்
ைடத்ேத ம் .
ெவற் ெப வ என் றஉ மட் ம் ேபா ம் ெவற்
ெபற் ேற ேவாம் .
வாழ் த் கள் .

______________
 ன் இைணப்

உங் கள் ப் பத்ைதக் கண் க் ம் ேகள் த்தாள் .

இ உங் களின் ஆழமான ப் பத்ைதக் கண் க்க
உத ம் ேகள் த்தாள் . தனியாக அமர்ந் ெகாண் ,
நன் ேயா த் ப ல் கைள எ தலாம் . உண்ைமயாக
எ த ேவண் ய அவ யம் . தய தாட்சண்யம்
ேவண்டாம் . நிதர்சனமான உண்ைமகள் , அைவ
ெசால் க்ெகாள் ள வார யமாக இல் லா ட்டா ம் ட.
1. நான் என் வாழ் க்ைக ல் நிச்சயம் இதைனப் ெபற
ேவண் ம் . இ எனக் க க அவ யம் என்
நிைனக் ேறன்
நல் ல பண வச
அன்பான ம் பம்
ற க் உத ம் வாய் ப்
க உயர்ந்த பத
ெசல் வாக்
அ காரம்
ம ப்
நண்பர்கள் , உற கள்
அ
அைம
அல் ல ேவ ஏதாவ .
2. என் வாழ் க்ைக ல் இைதத் த ர்க்க ேவண் ம் .
இ எனக் ேவண்டாம் . ேவண்டேவ ேவண்டாம்
என் நிைனக் ேறன்
சண்ைட சச்சர கள்
ப / ெகட்ட ெபயர்
ேநாய்
ரமப் ப தல்
மற் றவர்களின் ெவ ப்
அல் ல ேவ ஏதாவ .
3. மற் றவர்கள் என்னிடம் என்ன
எ ர்பார்க் றார்கள் ?
மைன / கணவன்
ெபற் றவர்கள்
நி வனம் /அ காரிகள்
உலகம்
நண்பர்கள்
மற் றவர்கள்
4. என ெவற் ப் பாைத ( பத் வ டத் ட்டம் )
இைத எ ப் பார்ப்பதற் ன் , ேமேல
ெகா க்கப் பட் ள் ள ன் ேகள் க க்கான
ப ல் கைள, ஆழமாகப் ப த் ப் பார்த் உணர்வ
க் யம் . அதற் ப் ற , அைத ைவத் க்ெகாண் ,
அதன ப் பைட ல் இந்தப் படத்ைத நிைற ெசய் ய
ேவண் ம் .
எல் ேலா ேம இன்ைறயத் ேத ல் ஒ ப் ட்ட
நிைல ல் இ க் ேறாம் . அ எந்த அள ம்
இ க்கலாம் . நாம் அைதத் தாண் ேமேல
ேபாகேவண் ம் . எந்த தத் ல் ேமேல ேபாக ேவண் ம்
என்பைதக் கண் க்கத்தான், ேமேல
ெகா க்கப் பட் ந்த ேகள் க க் ப ல் எ ேனாம் .
இப் ேபா அைத ைவத் ன் நிைலகைள
ெசய் ய ேவண் ம்
1. இப் ேபா நாம் என்ன நிைல ல் இ க் ேறாம் ?
2. இன் ம் 5 வ டங் களில் என்ன நிைல ல் இ க்க
ம் ேறாம் ?
3. இன் ம் பத் வ டங் களில் என்ன நிைல ல்
இ க்க ேவண் ம் என் நிைனக் ேறாம் ?
 1. இன் இ க் ம் நிைல என்ன?
அைதச் க்கமாக படத் ல் (1) என்
ப் டப் பட் ள் ள இடத் ல் எ க்ெகாள் ள ேவண் ம் .
அ ெபா ளாதாரம் சம் பந்தப் பட்டதாகேவா
(ெசாந்தமாக ெமாெபட் ட இல் ைல என்ப ேபால)
அல் ல ப ப் ச் சம் பந்தமானதாகேவா (+2 ப க் ேறன்)
அல் ல ம் பம் சம் பந்தமானதாகேவா, அல் ல பத ,
அ காரம் , ம ப் , அைம ேபான்ற எ
சம் பந்தமானதாக ம் இ க்கலாம் . ஆனால் , ன்றாவ
நிைல ல் எைத எ தப் ேபா ேறாேமா அேத
ைற ல் தான் இ க்கேவண் ம் . உதாரணமாக,
ன்றாம் நிைல ல் ஐ.ஏ.எஸ். அ காரியாக ஆக
ேவண் ம் என் எ ட் , தல் நிைல ல் , ‘மனம்
அைம ல் லாமல் இ க் ேறன்’ என் எ தக் டா .
ஒன் க் ஒன் ெதாடர் ைடயைவயாக இ க்க
ேவண் ம் .
2. ஐந் வ டங் களில் நான் அைடய நிைனக் ம்
நிைல என்ன?
ன்றாவ நிைலைய அைடவதற் ன் எைத
அைடந் க்க ேவண் ம் ? அல் ல இன் ம் 5
ஆண் களில் என்ன நிைல ல் இ க்க ேவண் ம் ?
அைத, ேமேல உள் ள படத் ல் (2) என்
ப் டப் பட் க் ம் இடத் ல் க்கமாக
எ க்ெகாள் ள ேவண் ம் .
இரண்டாம் மற் ம் ன்றாம் நிைலகளில் நாம் இ க்க
ம் வ தான் நம் ைடய ப் பம் . அதைன அைடய
என்ன ெசய் ய ேவண் ம் என்பைத அதன் ற
ெசய் யலாம் .

____________
உ மட் ேம ேவண் ம் Urudhi Mattume Vendum
ேசாம. வள் ளியப் பன் Soma. Valliappan ©
This digital edition published in 2016 by
Kizhakku Pathippagam
177/103, First Floor, Ambal’s Building,
Lloyds Road, Royapettah,
Chennai 600 014, India.
Email: support@nhm.in
Web: www.nhmreader.in
First published in print in May 2008 by Kizhakku Pathippagam
All rights reserved.
Kizhakku Pathippagam is an imprint of New Horizon Media Private
Limited, Chennai, India.
This e-book is sold subject to the condition that it shall not, by way of trade
or otherwise, be lent, resold, hired out, or otherwise circulated without the
publisher’s prior written consent in any form of binding or cover other than
that in which it is published. No part of this publication may be reproduced,
stored in or introduced into a retrieval system, or transmitted in any form or
by any means, whether electronic, mechanical, photocopying, recording or
otherwise, without the prior written permission of both the copyright owner
and the above-mentioned publisher of this book. Any unauthorised
distribution of this e-book may be considered a direct infringement of
copyright and those responsible may be liable in law accordingly.
All rights relating to this work rest with the copyright holder. Except for
reviews and quotations, use or republication of any part of this work is
prohibited under the copyright act, without the prior written permission of
the publisher of this book.