101 Uyirottum Unnatha Kathaigal

101
உ ர்ப் ட் ம்
உன்னதக் கைதகள்
ெவற் கரமான வாழ் க்ைகக் வ காட் ம் த் ரங் கள்
டாக்டர். . ரான் ஸ் ேச யர்
ெஜய் ேகா பப் ளி ங் ஹ ஸ்

அகமதாபாத், ெபங் க ர், ேபாபால் , வேனஸ்வர், ெசன்ைன, ெடல் ,
ைஹதராபாத், ெகால் கத்தா, லக் ேனா, ம் ைப.
******ebook converter DEMO Watermarks*******

Published by

ம ப் க்க
ெரவெரன்ட் பாதர்
ஏ.எஸ். அந் ேதாணிசா அவர்க க்
அன் டன் சமர்ப்பணம் .

ெபா ளடக்கம்
வாழ் த் ைர
என் ைர
நன்
1. எ ரி ன் மன ம் இடம் ங் கள்
2. ஏட் க்கல் ம் ெமய் ய ம்
3. ரிப் என் ம் உயர் நிைல
4. உணர் கைள ரிந் ெகாள் ங் கள்
5. வாழ் ல் அற் தங் கைள நிகழ் த் ங் கள்
6. மணச் க்க க் என்னதான் ர் ?
7. தற் ெப ைமைய ட தவ க் வ ந் வ ேமல்
8. ஒேர ெசால் ல் ஆன் க ளக்கம்
9. ெசயைல ட ேமலான ந்தைன
10. ேநர்வ ல் ெசயல் ப ங் கள்
11. அ த்தவர் ேசைவ ல் உள் ளம் ம ழலாேம
12. ழந்ைதக ம் றைமசா கள் தான்
13. எைதயாவ ெசய் யத் ண் ங் கள்

14. ம ப் க்க ைமக் ேநர்த் யாக தயாரா ங் கள்
15. மன்னிப் பதன் லம் மன அைம ெபறலாம்
16. டா யற் என் ம் ெந ங் ய நண்பன்
17. அடக்கம் அ த்தவர் மனைத ம் ெவல் ம்
18. வா ம் ேபாேத வாரி வழங் ங் கள்
19. உங் கள் ல் உ யாக இ ங் கள்
20. ஆன்ம வளர்ச் க்காக அைனத்ைத ம் றந்
21. இயற் ைக அளப் பரிய
22. கனி டன் ேப ங் கள்
23. ட்டாள் கஞ் சனாக இ க்கா ர்கள்
24. கட ைள நம் ங் கள் , ஆனால் ெசயலாற் ங் கள்
25. நைகச் ைவயால் மனைதத்ெதா ங் கள்
26. அ யல் ஆய் ம் ஒ யானம் தான்
27. ெபா ைமைய வளர்த் க்ெகாள் ங் கள்
28. ெசல் வத் ன் ரக யத்ைதக் கற் க்ெகாள் ங் கள்
29. அைம என்றால் என்ன?
30. ெகாள் ைக ல் உ யாக இ ங் கள்
31. ெசய் ம் ெசய ேலேய கைரந் ங் கள்
32. அன் னால் மகத்தான ேசைவ ெசய் ங் கள்
33. மரணத்ைத ேநாக் ய பயணேம வாழ் க்ைக

34. அன் ம் , பரி ம் ெவௗிப் ப ம் அழ
35. அகத் ண்ட ன் ட்சமத்ைத கற் ேபாம்
36. உறைவ ெந க்கமாக் வ எப் ப ?
37. உங் கள் தனித் றைமயால் நிறெவ ையத்

தாண் ங் கள்
38. எ ேம ண் யற் அல் ல
39. மர்சனங் கைள த ர்ப்ப எப் ப ?
40. சட்டத்ைத ம ங் கள்
41. உங் கள் ழந்ைதக க் ஊக்க ட் ங் கள்
42. அடக்க உணர்ைவ வளர்த் க்ெகாள் ங் கள்
43. ேம ம் ஒ அ எ த் ைவ ங் கள்
44. ஒ வ க்ெகா வர் கரிசனத் டன் இ ங் கள்
45. யத் யாகம் லம் ம ழ் ச ் அைட ங் கள்
46. ப ற் ... ப ற் ... ப ற் ...
47. ரார்த்தைன, கட ளின் அ ல் ெகாண் ெசல் ம்
48. நீ ங் கள் எைதச் ெசய் தா ம் அைத ைமயப் ப த் ங் கள்
49. ேநர்ைமேய கச் றந்த ெகாள் ைக
50. பரந்த உள் ளத்ைத உ வாக் ங் கள்
51. உண்ைமயான ரார்த்தைன எ ?
52. மன அ த்தத்ைத ம் பதற் றத்ைத ம் ைற ங் கள்
53. ஒ வைர நம் னால் , அவர் நம் பகத்தன்ைம க்கவராக

மா வார்
54. ஞானம் அைடந்த மனிதன் யார்?
55. க ன உைழப் ன் லேம ெவற் கைள

அைடய ம்
56. எந்த நிைல ம் நம் க்ைக இழக்க ேவண்டாம்
57. நல் ல மாற் றங் கைள ஏற் ப த் ம் நீ க்கைதகள்
58. வாங் ம் சம் பளத் க் அ கமாகேவ ேவைல ெசய் ய

ேவண் ம்
59. தன்னம் க்ைக ம் , கட ள் நம் க்ைக ம் இ ந்தால்

இைற அ ள் ைடக் ம்
60. மன்னிக்க கற் க்ெகாள் ங் கள்
61. இ ப் பைதக்ெகாண் ப் அைடவேத றந்த
62. மா பட்ட ரசைனகைள ஏற் பேத றந்த
63. நிைனப் பெதல் லாம் சரியாக இ க்கா
64. பணம் பாதாளம் வைர பா ம்
65. அன்பான ெசயல் நல் ல நண்பைனத்த ம்
66. மன்னிக் ம் ணத்ைத வளர்த் க்ெகாள் ங் கள்
67. இந்தக்கணத் ல் வா ங் கள்
68. ஒப் ட் ப் பார்க்க ேவண்டாம்
69. ெகா ப் ப ல் ைடக் ம் ம ழ் ச ்
70. வாரி வழங் ,ம ழ் ச ் ைய அ ப ங் கள்

71. ழந்ைதக் கல் கற் க்ெகா ப் பைத எப் ேபா
ெதாடங் கேவண் ம் ?
72. அ ச்ெசல் வத் ன் ம ப் ைப ரிந் ெகாள் ங் கள்
73. உங் கள் வய உங் கள் மனைதப் ெபா த்த
74. சா ர்யம் ேதைவ
75. ப ற் ெவற் த ம்
76. எ ர்காலத் க்காக நிகழ் காலத்ைத ெதாைலக்க

ேவண்டாம்
77. ைறகைள நா க்காக ட் க்காட் ங் கள்
78. ஞானம் அைடவ எப் ப ?
79. கவைலகைள ெவற் ெகாள் ங் கள்
80. கற் ற ைக மண் அள
81. வாழ் ன் ஒவ் ெவா கணத்ைத ம் றப் பானதாக

மாற் ங் கள்
82. இரண் ெபண்டாட் க்காரன் அவஸ்ைத
83. காயங் கைள பதக்கங் களாக மாற் ங் கள்
84. ேபா த்தனம் ேவண்டாம்
85. இலக் தவேறல்
86. ைய மாற் வ யார்?
87. நம் க்ைக அவ யம்
88. மனப் ர்வமாக மன்னி ங் கள்

89. அ க ைலக் த்தான் அ கம ப்
90. ன் தாரணமாய் க ங் கள்
91. த் சா த்தனமாக நடந் ெகாள் ங் கள்
92. தவ கைள ெப ந்தன்ைம டன் ஏற் க்ெகாள் ங் கள்
93. றன் அ ந் ெசயல் ப ேவாம்
94. ேநரத்ைத ைல ெகா த் வாங் க யா
95. ரார்த்தைன ல் கவனம் ேவண் ம்
96. அ பவ அ ைவ வளர்த் க்ெகாள் ங் கள்
97. அ ைவ பயன்ப த்தக் கற் க்ெகாள் ங் கள்
98. ஞானம் ெப வ எப் ப ?
99. ப வாங் ம் ணம் பைகைய வளர்க் ம்
100. ைறகைளத் தாண் வா ங் கள்
101. பரந்த மனப் பான்ைமைய வளர்த் க்ெகாள் ங் கள்

வாழ் த் ைர
நா ம்கைதகைள
அைனவ ேம கைதகைள வா க்க
ேகட்க, வா க்க
ம் ேவாம் .
ைடக் ம்
அ பவத் ல் நாம் வள வ அ ர்ஷ்டவசமான .
ழந்ைதப் ப வத் ல் நாம் ேகட் , வா த் , அ ப த்
ம ழ் ந்த கைதகள் எத்தைன காலம் ஆனா ம் நம்
ெநஞ் ைச ட் , நிைன கைள ட் நீ ங் வ ல் ைல.
கைதகள் நம கற் ம் றைன ேமம் ப த் ம் .
கைதகளின் லம் நாம் அ ந் ெகாள் ம் நீ க ம் ,
ெந ைறக ம் நம வாழ் க்ைகப் பயணத் ல் பல் ேவ
சந்தர்ப்பங் களில் நமக் உத ம் . தனி மனித
வாழ் க்ைக ன் ன்ேனற் றத் ற் ம் இைவ
வ காட் ன்றன. ழந்ைதகள் மற் ம் இைளய
ச தாயத் னர் மன ல் கைதகள் ஈர்ப் த்தன்ைமைய
ஏற் ப த் மாயாஜாலங் கைள நிகழ் த் ற .
வாழ் க்ைக ல் எ ர்ெகாள் ம் சவால் கைள
ெவற் ெகாள் ள கைதகளின் லம் நாம் ெப ம் அ ப
அ உத ம் . நம் ைமக் கடந் ெசல் ம் காலங் களில்
நாம் சந் க் ம் சவால் களில் ெவற் ெபற ம் ,
ெந க்க யான ழ் நிைலகளில் த் சா த்தனமாக
நடந் ெகாள் ள ம் கைதகளின் லம் ைடக் ம்
ப ப் ைனகள் பய ள் ளதாக இ க் ன்றன. கைதகைள
ல நி ட ேநரங் களில் ப த் டலாம் . ஆனால் அந்த ல
நி டங் களில் நாம் ெப ம் கைத அ பவம் , நம
வாழ் ன் பல் ேவ த ணங் களில் வ காட் யாக இ ந்
உத ன்ற .
டாக்டர் . ரான் ஸ் ேச யர் அவர்கைள நான்
ங் கப் ரில் சந் த்ேதன். பார்த்த உடேன அவர
உற் சாகம் ந்த ஆற் றல் , தன்னம் க்ைக த ம்
அ ைற என்ைன ெவ வாக கவர்ந்த . நாங் கள்
ெபா வான ஷயங் கள் த் ேப ேனாம் . எங் க க்
இைடேய ெபா ப் பங் களாக இ க் ம்
கற் க்ெகாள் தல் , வா த்தல் , ய ன்ேனற் ற
க த் க்கள் , தனிமனித ப் ணர் அம் சங் கள் ,
இந் யா ம் ங் கப் ரி ம் நைடெப ம்
ய ன்ேனற் ற க த்தரங் கள் ேபான்றைவ த்
க த் க்கைள ப ர்ந் ெகாண்ேடாம் .
தன ப ற் வ ப் களில் டாக்டர் ரான் ஸ் ேச யர்
கைடப் க் ம் க் யமான அம் சம் ‘கைத யானம் ’.
தன வ ப் களில் இவர் ற் க் ம் ேமற் பட்ட
கைதகைள ெசால் றார். அ ல் இ ந் கற் க்ெகாள் ள
ேவண் ய பாடங் கைள ம் ளக் றார். ல ஆண் க்
ன் அவர ப லரங் களில் கலந் ெகாண்டவர்கள்
இந்த கைதகைள எல் லாம் த்தகமாக ெவௗி ட்டால்
பல க் ம் பய ள் ளதாக இ க் ம் என்
வற் த் னார்கள் . நா ம் இ ெதாடர்பாக என
ப் பத்ைத அவரிடம் ெதரி த்ேதன். இந்தக் கைதகைள
த்தகமாக ெவௗி வதன் அவ யத்ைத
உணர்த் ேனன்.
அற் தமான க த் க்க ம் , எண்ணச்ெச ம்
ெகாண்ட இந்தக் கைதகள் , தனிமனிதனின் றப் ைப
ெவௗிப் ப த் ம் தன்ைம க்கைவ. இந்தக்கைதகள்
வா ப் உற் சாகத்ைத த ம் அேத ேவைள ல்
க த் ச்ெச ைவ ம் ஊட்டக் ய . இந்தக்கைதகைள
ப க் ம் ேபாேத நம இதழ் களில் ெமல் ய ன்னைக
எட் ப் பார்க் ம் அள க் நைகச் ைவ நிைறந்தைவ.
அைனத் தரப் மக்க க் ம் ஏற் றவைக ல் இந்த
கைதகள் அைமந் ப் ப றப் . பய ள் ள இந்த
கைதகைள நாம் வா த் இன் ேவாம் . அேதேநரத் ல்
இ ல் ெசால் லப் பட் ள் ள தன் ைனப் க த் கைள
நாம் கற் க்ெகாள் வேதா , நம ம் பத் னர்,
நண்பர்கள் , உடன்பணி ரிபவர்கள் என அைனத்
தரப் னரிட ம் ப ர்ந் ெகாள் ேவாம் .
சந்ேதாஷமாய் கைதகைள வா ங் கள் , வா த்தைத
ற டன் ப ர்ந் ெகாள் ங் கள் .
– ேடவ் ேராஜர்ஸ்,
இயக் னர், காம் பேடட் வ் எட்ஜ்,
ங் கப் ர்.

என் ைர
நா னய் ரமான
ன்ேனற் ற
வா ப் பாளன்.
த்தகங் கைள
ப் பாக
ஆர்வ டன்
வா ப் ேபன். என தன்னம் க்ைகைய உயர்த் ம்
வைக ல் இைத நான் ஆர்வ டன் ெசய் வ ேறன்.
இந்த பழக்கம் கடந்த 40 ஆண் களாக என்னிடம்
ெதாடர்ந் வ ற .
நான் நடத் ம் ய ன்ேனற் ற நிகழ் ச ் க்காக
ஆ ரக்கணக்கான ட் க்கைதகைள நான் ேசகரித்
ைவத் ந்ேதன். அந்த நிகழ் ச ் ன் ெபயர் ‘உங் கள்
த் சா த்தனத்ைத தட் எ ப் ங் கள் ’. இ ல் கலந்
ெகாள் பவர்களின் பன் கத் றைமைய
ெவௗிக்ெகாண ம் வைக ல் இந்த நிகழ் ச ் ைய
ைமயான ைற ல் நடத் ேறன். நான் ேப ம்
தைலப் க க் ஏற் ப, நிைறய கைதகள் ெசால் வ ண் .
ய ன்ேனற் றம் , தத் வம் ேபான்ற அம் சங் கள் நிைறந்த
இந்த கைதகள் , ேகட்பவர் மனைத வ கரிக் ம் சக்
ெகாண்டைவ. அப் ேபா , கைத ன் ைவ நான்
ெசால் வ இல் ைல. அந்த ேநரத் ல் ேகட்கப் ப ம்
ேகள் கள் லம் ந் க்கத் ண் ேறன். இந்த
நிகழ் ச ் ல் கலந் ெகாள் பவர்கைள ந் க்கத் ண்
கைத ன் ைவ அவர்கள் லேம ெசால் ல
ைவக் ேறன். இைத ‘கைத யானம் ’ என் நான்
அைழப் ப ண் .
என நிகழ் ச ் ல் கலந் ெகாள் பவர்கள் இந்த
அ ைறைய க ம் அ ப த் ர க் ன்றனர்.
அவர்களின் வற் த்த க் இணங் க உ ர்ப் ட் ம்
உன்னதக்கைதகைள எ இ க் ேறன். இந்த கைதகள்
பல் ேவ நா களில் வ க் ம் மக்களால்
ம் பப் பட்டைவ.
101 உ ர்ப் ட் ம் உன்னதக்கைதகள் என்ற இந்த
த்தக ம் றந்த, கவனமாக ேதர்ந்ெத க்கப் பட்ட
கைதகள் ெகாண்டதா ம் . என்ைன க ம் கவர்ந்த
கைதகைள மட் ேம ேதர்ந்ெத த் இந்த த்தகத் ல்
இடம் ெபறச்ெசய் ள் ேளன். பல் ேவ கைதகளில் இ ந் ம்
இந்த கைதகைள நான் உ வாக் இ க் ேறன். என
ெமா , ளக்கம் , க த் ச்ெச ேபான்றவற் ைற
பயன்ப த் இந்த உன்னதக்கைதக க் உ ர்ப் ட்
இ க் ேறன்.
இந்த த்தகத்ைத ப ப் பதன் லம் நீ ங் கள் ப் பயன்
ெபற நான் ப் ம் இந்த க் ைய கைடப் ங் கள் .
த ல் கைதைய கவனமாக ப ங் கள் . அதன் ற
அதன் ழ் ெகா க்கப் பட் ள் ள 2 ேகள் கைள ப ங் கள் .
இந்த ேகள் க க்கான ைடகைள நீ ங் கேள
த் ப் பா ங் கள் . உங் கள் எண்ணங் கள் ரிவைட ம்
வைக ல் ைமயான க த் க்கைள ந் த் ைட
காண யற் ெசய் ங் கள் . அதன் ற இந்த
ைடக க்கான ப ல் கைள ப ங் கள் .
இந்த வா ப் ைறைய ன்பற் னால் இந்த
த்தகத் ன் ப் பலைன ம் நீ ங் கள் ெபற ம் .
ேம ம் , உங் கள வா ப் ைப ம் தாண் ய ந்தைனத்
றன் ெவௗிப் ப ம் . ஒவ் ெவா கைதகைள ம் வா க் ம்
ேபா இைத நீ ங் கள் அ பவப் ர்வமாக உணர ம் .
ெபற் ேறார்கேள, உங் கள் ழந்ைதக க் இந்த
த்தகத்ைத பரிசளி ங் கள் . இந்தக்கைதகைள ம்
ப ப் பேதா அவர்களின் தன்னம் க்ைக ம் , ந் க் ம்
ற ம் உய ம் . உங் கள் ழந்ைதக க் நீ ங் கள்
கற் க்ெகா க்க ம் ம் நல் ல ஷயங் கைள இந்த
த்தகம் கற் க்ெகா க் ம் .

டாக்டர் . ரான் ஸ் ேச யர் .எச். .,
எண்: 356, 8 வ ெம ன், ேவக் நகர்,
ெபங் க –560047
Mob: 09449544358/ 09343721820
E-Mail: gfrancisxavier@yahoo.co.in

நன்
ன கல் ப் பயணத் ல் , எனக் உ ைணயாக

எ இ ந் வ நடத் , உற் சாகப் ப த் ,
ன்ேனற் றப் பாைத ல் என்ைன பயணிக்கச் ெசய் த
அைனவ க் ம் என் ெநஞ் சம் நிைறந்த நன் ைய
காணிக்ைகயாக் ன்ேறன்.
ங் கப் ரில் உள் ள காம் பேடட் வ் எட்ஜ் தைலைம
ப ற் யாளர் மற் ம் இயக் னர் . ேடவ் ேராஜர்ஸ்
அவர்கள் இந்த த்தகத் ற் வாழ் த் ைர எ த்
தந் ள் ளார்கள் . அவர்க க் என் நன் .
இந்த த்தகத்ைத றப் பான ைற ல் அச் ட்
ெவௗி ட்ட, ம் ைப ல் உள் ள ெஜய் ேகா பப் ளி ங்
நி வனத் ன் ப ப் பாளர் . ஆகாஷ் ஷா, தைலைம
ஆ ரியர் . ஆர். எச். ஷர்மா ஆ ேயா க் என்
நன் கள் .
என ய ன்ேனற் ற நிகழ் ச ் களில் கலந் ெகாண்
பயன்ெபற் ற அைனவ க் ம் , என் நண்பர்க க் ம் என்
ெநஞ் சம் நிைறந்த நன் கைள ெதரி த் க்ெகாள் ேறன்.
என ன்ேனற் றத் ல் ஏணிப் ப யாக இ ந்தவர்கள் பலர்
உள் ளனர். அவர்களின் ெபயர் பட் யல் க நீ ளமான .
இ ப் ம் அவர்களில் றப் க்க லர ெபயைர
மட் ம் இங் ேக அகர வரிைச ல் ப் ட் ள் ேளன்.
. ஆச்சார்யா, அ தா . கந்தசா , அற் தேமரி,
அ ள் மைறநாதன், பா ேக வர்க் ஸ், பாரத் கபா ,
மைறந்த ஷப் ேஜாசப் ல் வா, சேகா. ேஜக்கப்
எ னிகாட், ஆர். ேதவராஜ் , எல் ேடனி, இம் மா ேவல்
தாஸ், எ ராஜ நா , . கஸ்பார், ேக.ேஜ. ஜார்ஜ்,
அ ட் ரி ராஜ , ரி ராவ் , ணக்ெகா ேசகர்,
இல் யாஸ் மந் ரி, இந் ர த் ங் , ேஜக்கப் ஆ ரகாம் ,
ெஜய் ரகாஷ் வாரி, அ ட் ெஜயநாதன், ஜான்
ேஜாசப் , டாக்டர் எம் . ேஜாசப் , ஐ. ேஜாசப் க்டர், ேக. ேஜா
ராம ங் கம் , ம கல் ப ராேஜஷ், எம் . கந்தசா , ஆர்.
கந்தராஜ் , ஷ்ண ேஷார், எம் . வன், ம , மால
ெஜரார் , . மணிேக , எம் .எஸ். மஞ் நாத், ேமரி
ஒேகேலா, எம் . . ேம , டாக்டர் ேக. நக் ரன், ேக.ேக.
நம் தரி, ஒ. .நரங் , . நாராயண பகத், நிேகாலா
ஸ்ெபர்ன்ஜர், நீ ல் ெபர்னான்டஸ், ேபட்ரிக் ேசாசா,
மைறந்த டாக்டர் பயஸ் ேக ஓகேல, அ ட் ர ப்
ெச ரா, ரகலாத் என். கல் ரா, ரகாஷ் கங் காராம் ,
வத் யா காந் , ராதா ஷ்ணன், ராேஜஷ் ேக பா யா,
ரா வ் ெபர்ரி, இ. ர ச்சந் ரன், ேஜ.என். ெரட் ,
ெர ன்ஹார் ஸ்ெபர்ன்ஜர், அ ட் ேரான்னி ர ,
ம ைஷய் லா ஜார்ஜ், சங் கர் பவ் சார், ஷண் க வர்மா,
மான் லார்டஸ ் ் , ஸ்டான் கர்காடா, ஸ் வன் ன்ேடா,
ஆர். ந்தர் ராஜ் , னில் ராவல் , . தங் கராஜ் , எம் . .எம் .
ேவல் கன், எம் . ஜய மார், ன்ெசன்ட் ஏ. ன்ேடா,
ேய தாசன் ேமாரிஸ்.
என கல் ப் பணி ல் உ ைணயாக இ ந் எனக்
ஊக்க ம் , உற் சாக ம் அளித் வ ம் என
ம் பத் ன க் மனம் நிைறந்த நன் கைள இந்த
ேநரத் ல் ெதரி த் க்ெகாள் ள கடைமப் பட் ள் ேளன். என்
மைன ஏ. அந்ேதாணியம் மாள் , என மகன்கள் மற் ம்
ம மகள் கள் டாக்டர் ெடன்னிஸ், ெபரிடா, ரகாஷ், பா,
மகள் லா ம மகன் ட்டர், ேபரக் ழந்ைதகள் நி தா,
ஆலன், ரீ கா மற் ம் ேராசன்னா ஆ ேயா க் ம் என்
நன் கள் .
டாக்டர் . ரான் ஸ் ேச யர் .எச். .

1
எ ரி ன் மன ம்
இடம் ங் கள்
வர் ஒ ெவற் கரமான பலசரக் யாபாரி.
அ அழகாக ேநர்த் யாக அலங் கரிக்கப் பட் ள் ள

அவர கைட ல்
நைடெபற் ற .
யாபாரம் ‘ஓேஹா’ என்
அந்தப் ப ல் வ க் ம்
மக்கள் தங் கள் அன்றாடத்ேதைவக க்காக
அந்தக்கைடக் வந் ெகாண்ேட இ ந்தனர். இதனால்
கைடக்காரர் ெவ ம ழ் ச ் யாக இ ந்தார்.
ஒ நாள் அந்தக்கைட ன் எ ர்ப்பக்கம் த்தம் ய
ப் பர் மார்க்ெகட் ஒன் ெரன் ைளத்த . பல் ேவ
ந ன வச க டன் அைமந்த அைதப் பார்த் அந்த
பலசரக் கைடக்காரர் அ ர்ச் அைடந்தார். இந்த ப் பர்
மார்க்ெகட்டால் தன கைட ல் யாபாரம்
ப த் ேமா என் அவர் மனம் கலங் னார். இதற்
என்ன ெசய் யலாம் என் ஆேலாசைன ேகட்க தன
டம் ெசன்றார் கைடக்காரர்.
டம் , ‘ஐயா, எங் கள் ம் பம் கடந்த 100
வ டங் க க் ேமலாக இந்த பலசரக் கைடைய நடத்
வ ற . இப் ேபா அதற் ஆபத் வந் ட்ட . அந்த
கைடைய ட்டால் எங் கள் ம் பம் பா க்கப் ப ம் .
ேம ம் எனக் இைதத்த ர ேவ எந்த ெதா ம்
ெதரியா ’ என் வ த்தத் டன் ெதரி த்தார்.
‘நீ அந்த ப் பர் மார்க்ெகட் தலாளிையப் பார்த்
பயந்தால் உனக் அவர் ேமல் ெவ ப் தான் ஏற் ப ம் .
அந்த ெவ ப் உன் ைடய அ க் வ வ த் ம் ’
என்றார் .
இைதக்ேகட் ைகத்த கைடக்காரர் ‘ ேவ நான்
என்னதான் ெசய் வ ?’ என் ேகட்டார்.
‘ னந்ேதா ம் அ காைல ல் உன் கைட ன் நின்
ெகாண் கட ைள வணங் . ‘கட ேள, என கைட ல்
நன்றாக யாபாரம் நடக்க ேவண் ம் , நிைறய ெசல் வம்
ய ேவண் ம் ’ என் ரார்த்தைன ெசய் . ன்னர் அந்த
ப் பர் மார்க்ெகட் இ க் ம் ைச ல் ம் நின் ,
அந்தக்கைடக்கார ம் நன்றாக இ க்க ேவண் ம் என்
ரார்த்தைன ெசய் ’ என் ஆேலாசைன ெசான்னார் .
இைதக்ேகட் கைடக்காரர் அ ர்ச் அைடந்தார்.
‘ ேவ எனக் ேபாட் யாக வந்தவ க் ம் நான்
ரார்த்தைன ெசய் ய ேவண் மா?’ என் ேகாபத் டன்
ேகட்டார்.
‘எல் ேலா க் ம் நல் ல நடக்க ேவண் ம் என்
நிைனத் நீ ரார்த்தைன ெசய் தால் , உனக் நல் ல
நடக் ம் . அ த்தவ க் ேக வரேவண் ம் என்
சாப ட்டால் அந்த ேக உனக்ேக ம் வ ம் ’ என்
அைம யாக ெசான்னார்.
ஒ ஆண் க் ப் ன் அந்தக்கைடக்காரர் ைவ
சந் த்தார். ‘நான் பயந்த ேபாலேவ நடந் ட்ட . என
கைடைய ம் நிைல வந் ட்ட ’ என்றார்
அந்தக்கைடக்காரர்.
ேகள் கள்
1. அந்த பலசரக் கைடக்காரர் தன கைடைய ஏன்

னார்?
2. இந்தக் கைத உணர்த் ம் க த் என்ன?
ைடகள்
1. இப் ேபா அவர் தான் ப் பர் மார்க்ெகட் ன் தலாளி.

எனேவ அவர் தன பைழய கைடைய ட்டார்.
2. இந்த உல ல் நாம் எவ ேம தனியாக வாழ ல் ைல.
இந்த ரபஞ் சத் ன் ஒவ் ெவா அம் ச ம் ஒன் டன்
ஒன்றாக இைணந் ெநய் யப் பட் ள் ளன. இ ெவா
அ யல் உண்ைம. நம எண்ணங் க க் இந்த
அண்டெவௗிைய ம் தாண் ச்ெசல் ம் றன் உண் .
நாம் உண ம் அ பவங் கள் , நாம் அளிக் ம்
உபசரிப் கள் ேபான்றைவ இந்த ரபஞ் சம் ெந க,
ஊ ப் பா ம் . ஒ வைரப் பற் ய
நல் ெலண்ணங் கள் , அவர் அ யாமேலேய அவைரச்
ெசன்றைட ம் . நாம் ஒவ் ெவா வ ேம ஏதாவ ஒ
தத் ல் அ த்தவரின் எண்ணங் கைள
உணர் ன்ேறாம் . அ நல் லேதா, அல் ல யேதா
எ வாக இ ந்தா ம் சரி. நாம் உணர்ந்தா ம் ,
உணரா ட்டா ம் இந்த த ர்க்க யாத ெசயல் பா
நம வாழ் க்ைக ல் ெதாடர்ச் யாக நிகழ் ந்
ெகாண்ேட இ க் ற .
அந்த பலசரக் கைடக்காரர், ப் பர் மார்க்ெகட்
தலாளிைய ெவ க்க ல் ைல. மாறாக
னந்ேதா ம் அவைர வாழ் த் வந்தார். இதனால் ஒ
கட்டத் ல் அவர்கள் இ வ ம் நல் ல
நண்பர்களா ட்டனர். ைர ேலேய அந்த
பலசரக் கைடக்காரர் அந்த ப் பர் மார்க்ெகட் ன்
ஒ பங் தாரர் ஆனார். பலசரக் கைட நடத்
அ பவம் உள் ளவர் என்பதால் அவரால் ப் பர்
மார்க்ெகட்ைட றம் பட நடத்த ந்த .
இைதப் பார்த்த அந்த தலாளி, ப் பர் மார்க்ெகட் ன்
அைனத் உரிைமகைள ம் அந்தபலசரக்
கைடக்காரரிடேம ற் ட் , ம ழ் ச ் டன் அந்த
நகைர ட் ச்ெசன்றார்.

2
ஏட் க்கல் ம் ெமய் ய ம்
நி வனம் ரா –ேசா என்ற இ
ஒ பணியாளர்கைள
த் சா த்தனத்
ஒ ெவா க்ெகா வர்
ம் ,
ேவைலக்
றைம
சைளத்தவர்
எ த்த .
ம் இ வ ம்
இல் ைல.
ஆனால் இ வ ம் ெவவ் ேவ ழல் கைளச் ேசர்ந்தவர்கள் .
ரா நாகரிகமானவர், தன்னம் க்ைக ந்தவர்.
நாட் ன் றந்த கல் நி வனத் ந் பட்டம்
ெபற் றவர். ேசா அடக்கமானவர். ஆனால் உல யல்
ரிந்தவர். ல வ ட பணி அ பவத்ைதத் த ர ேவ
ப் டத்தக்க த கள் எ ம் இல் லாதவர். ஆனா ம்
இ வரில் ேசா எப் ேபா ம் த் சா த்தனம்
ந்தவராக க தப் பட்டார்; றந்த வாய் ப் கள் பல ம்
அவ க்ேக ைடத் வந்த . இதனால் மனம் வ ந் ய
ரா , அந்த நி வனத் தைலவைர சந் த் , ‘ேசா ைவ
ட உயர்ந்த கல் த் த ெபற் ந்த ேபா ம் ,
என்ைன ஏன் த் சா த்தனம் ைறந்தவராக
க ர்கள் ?’ என் ேகட்டார். இதற் நி வனத்
தைலவர் அளித்த ப ல் வாழ் க்ைக ன் உண்ைமயான
ெபா ைள ரா க் உணர்த் ய .

1. நி வனத் ன் தைலவர் யப ல் என்ன?

ைடகள்
1. தைலவர் னார், “ த்தகங் கைளப் ப ப் பதா ம் ,

நல் ல ெசாற் ெபா கைளக் ேகட்பதன் லமாக ம்
றந்த கல் ையப் ெபறலாம் . ஆனால் ெமய் ய
என்ப உன்ைனேய நீ அ வ .”
2. த்தகப் ப ப் , ெசாற் ெபா கைளக் ேகட்டல்
ேபான்றவற் ன் லம் ெப ம் கல்
அ ப் பைடயான ; ேமேலாட்டமான . இ ெவ ம்
கடன் வாங் ய ெசாத் . ஆனால் ‘உன்ைனேய நீ
அ தல் ’ என்ப ய ந்தைன, கற் பைன,
காட் ப் ப த் தல் , ெவ த்தல் ... ேபான்ற பல
அம் சங் கள் நிைறந்த . இைவ உ ர்த் ப் க்க ;
உள் கமான . ய ம் பைடப் பாற் ற ம் ெச ந்த .
கற் பைன வள ம் , காட் ப் ப த் ம் ற ம்
ெகாண்டவர்களால் தான் இந்த உல ல் பல் ேவ
அ யல் ெதா ல் ட்ப ன்ேனற் றங் கள்
சாத் யமா ள் ளன. கற் பைனத் றன் ெபா
அ ைவ ட ம் வ ைம ந்த . ய அ ந்
ெமய் ய ெவௗிப் ப ற . இ ப் ம்
‘உன்ைனேய நீ அ தல் ’ என்ப எளிதான காரியமல் ல.
ஏெனன்றால் ஒ நாளின் ஒவ் ெவா நி ட ம் உன்
அ பவ அ எ ம் த்தகம் ய ப ப் ைப
வழங் க் ெகாண்ேட க் ற .

3
ரிப் என் ம் உயர் நிைல
த பரவச நிைல ல் இ ந்தார் . ன்
ஒ ெதய் க அ பவத்ைத ெதரிந்

சரியான ேநரம் என்
டர்களின்
ெகாள் ள இ
டர்கள் நிைனத்தனர்.
ேவண் ேகா க் இணங் க
ேவ
தன அ பவத்ைத றத்ெதாடங் னார்.

“கட ள் என்ைன தன் த ல் ‘ம ழ் ச ் ’ என் ம்
இடத் க் ைக த் அைழத் ச் ெசன்றார். அங் ேக
நான் பல வ டங் கள் தங் ந்ேதன்.”
ெரன் ஒ நாள் கட ள் வந் என்ைன ‘ யரம் ’
என் ம் இடத் க் ட் ச் ெசன்றார். காரணமற் ற
பற் தல் களி ந் என் மனம் ைமயாக தைல
ெப ம் வைர ம் நான் அங் ேகேய இ ந்ேதன்.
அங் தான் ‘அன் ’ என் ம் கரங் க க் ள் நான்
அகப் பட் க்ெகாண்டைத உணர்ந்ேதன். அந்தக்
கரங் களின் ப் ழம் கள் எனக் ள் எஞ் ந்த ‘நான்’
என் ம் அ க் படலத்ைத எரித் சாம் பலாக் ய .
அதன் ன் கட ள் என்ைன ‘அைம ’ என் ம்
இடத் க் அைழத் ச் ெசன்றார். அங் ேக வாழ் –மரணம்
என் ம் ர்கள் , என் கண்களின் ன்னால் தம் ைம
ெவௗிப் ப த் நின்றன.

“அ தான் உங் கள் ெந ம் பயணத் ன் இ
நிைலயா?” டர்கள் ேகட்டார்கள் .
“இல் ைல” ெதாடர்ந் ேப னார்...
1. தன் டர்களிடம் என்ன ெசால் ப் பார்?

ைடகள்
1. ஒ நாள் கட ள் என்னிடம் ெசான்னார்: “இன் நான்

உன்ைன னிதக் ேகா ன் க வைறயான என்
இதயத் க் ள் அைழத் ப் ேபா ேறன்” என்றார்.
ெதாடர்ந் ‘ெப ஞ் ரிப் ’ என் ம் இடத் க் நான்
ெகாண் ெசல் லப் பட்ேடன்’.
2. ரிக் ம் ேபா நீ ம ழ் ச ் யைட றாய் . நீ
ம ழ் ச ் யாக இ க் ம் ேபா உன்னிடம் ெவ ப் ,
வன்மம் , ெபாறாைம.. என் எந்த தமான எ ர்மைற
உணர் க ேம இ க்கா . எ ர்மைற எண்ணங் கள்
இல் லாத இடத் ல் அன் ம் , பரி ேம ஆட் ெசய் ம் .
இ தான் ஆன் க வாழ் ன் இ நிைல. இைத
ஒ வர் க எளிதாக எட் டலாம் . எப் ப ?
ரி ங் கள் , மனம் ட் ரி ங் கள் , ரித் க்
ெகாண்ேட இ ங் கள் .

4
உணர் கைள ரிந்

ெகாள் ங் கள்
னா ல் ஒ வேயா கப் ெபண்மணி இ ப

வ டங் க க் ம் ேமலாக ஒ ற க் ெதாண்
ெசய் வந்தாள் . அவள் அவ க்காக ஒ ல் கட் க்
ெகா த் ந்தாள் . ெப ம் பாலான ேநரங் களில் அவர்
ஆழ் ந்த யானத் ல் இ ப் பார். அப் ேபாெதல் லாம் அவள்
பரி டன் அவ க் உணவளிப் பாள் .
ஒ நாள் அந்த ன் ஆன்ம வளர்ச் ைய ேசா த் ப்
பார்த்தால் என்ன? என் ம் எண்ணம் அந்த தாட் க்
ேதான் ய . அழகான இளம் ெபண்ணின் உத ைய
நா னாள் .
அந்த அழ டம் , “உன் அழகால் ைவ மயக் , உன்
ஆைசவைல ல் ழ் த் ” என்றாள் .
இதன்ப அன் ர அந்த ைசக் ெசன்றாள் அந்த
அழ . கண் யானத் க் ம் ற ையப்
பார்த்தவள் , தன இனிய ரலால் அவர தவத்ைத
கைலத் ேமாக வைல னாள் .
இந்த தகாத ெசயலால் ேகாபத் ன் உச் க் ப் ேபான
ற , ைச ன் ைல ந்த ஒ ைடப் பத்ைத

எ த் அந்த ெபண்ைண ரட் அ த்தார்.
அந்தப் ெபண் தாட் ைய சந் த் நடந்தைதக்
னாள் .
1. அதற் அந்த தாட் ன் எ ர் ைன என்ன?

ைடகள்
1. நடந்தைதக் ேகட்ட அந்த தாட் க ம் ற் றம்

ெகாண்டாள் . “இப் ப ப் பட்ட ஒ வ க்கா நான் கடந்த
இ ப வ டங் க க் ம் ேமலாக உண அளித்
வந் க் ேறன்?” அவள் ஆதங் கப் பட்டாள் .
“உன் ைடய மனநிைலைய அவர் ரிந்
ெகாள் ளேவ ல் ைலேய. அ மட் மல் ல, தவறான
பாைத ந்த உன்ைன நல் வ ப் ப த்த அவர்
எந்த தமான யற் ைய ம் எ க்க ல் ைல. உன
உணர்ச் ைய அவர் ரிந் ெகாள் ள ேவண் ம்
என்ப ல் ைல. ஆனால் இத்தைன வ ட கட் ப் பாடான
தவ வாழ் க்ைக ல் பரி ணர்ச் ன் ஒ
அம் சமாவ அவரிடம் உ வா க்க ேவண் ம் .”
2. சாதனா (சாதைன ன் உச்சம் ), தவம் ேபான்றைவ
ஒ வரின் ஆத்ம த் க்காக ெசய் யப் ப றேத த ர
ய கழ் ச ் க்காக அல் ல. ஆத்ம த் யைடந்த
ஒ வராக இ ந் ந்தால் நம கைத ல் வ ம் அந்த
ெபண்ணின் உணர் கைள அந்த ற ரிந்
ெகாண் ப் பார். அந்தப் ெபண்ணிடம் ேகாபமாக
நடந் ெகாண்ட அந்த ற ன் ெசயல் , அவர்
இத்தைன கால ம் தன் ைடய ய
கழ் ச ் க்காகத்தான் தவம் ெசய் ெகாண் ந்தார்
என்பைத ெவௗிக்காட் ற . அ மட் மல் ல,
அவ ைடய ெசய ல் அ கப் ப யான தன் ைனப்
இைழேயா யைத ம் காண ற .
ரார்த்தைன ம் , தவ ம் ஒ மனிதனிட ந்
ேகாபத்ைத அறேவ அகற் ம் . அ எப் ப ப் பட்ட
ரமான காரணமாக இ ந்தா ம் சரி.

5
வாழ் ல் அற் தங் கைள

நிகழ் த் ங் கள்
ெப க்உல்
ேமன் ஒ ைற தன
லாசப் பயணம் ேபானார். அவர
ம் பத்ேதா
கார் சரிவான
ஒ இடத் ல் நி த்தப் பட் ந்த . அவ ைடய நான்
வய மகன் கா க் ப் பக்கத் ல் ைளயா க்
ெகாண் ந்தான். ெரன் சரி ல் கார் நகர
ஆரம் த்த . அந்தப் ைபயன் கார் சக்கரங் க க் ள்
க் க்ெகாள் ம் நிைல. இைதப் பார்த் க் ட்ட
ெபக்ேமன், காரின் பம் பைரப் த் எைட ந்த அந்த
காைர க் தன் மகனின் உ ைரக் காப் பாற் ற
யன்றார்.
1. அவரால் தன மகனின் உ ைரக் காப் பாற் ற

ந்ததா?

ைடகள்
1. அ ர்ஷ்டவசமாக ெபக்ேமனால் தன காைர ஓரள

க்க ந்த . கார் சக்கரங் க க் ள் க்க ந்த
அவ ைடய மகன் காப் பாற் றப் பட்டான்.
2. வா ன்மயானந்தா தன ‘ைலஃப் அன்ட்
ெம ட்ேடஷன்’ என் ம் ல் ப் ட் ந்த ஒ
கைத என் நிைன க் வ ற .
“இப் ப ஒ சம் பவத்ைத நிைனத் ப் பா ங் கள் .
உங் கள் ப் பற் எரி ற . யைணப் க்
னரால் எ ம் ெசய் ய ய ல் ைல. அப் ேபா
உங் கள் மைன ைக ல் ஒ ழந்ைத டன் அந்த
ப் ழம் கைளத் தாண் வ றார். ஓ ப் ேபாய்
அவைளத் ேதாேளா ேசர்த்தைணத் என்ன என்
சாரித்தேபா தான், ர்ப் ட் ம் அந்த நிகழ் ச ்
உங் க க் த் ெதரியவந்த . உங் கள் ழந்ைத
மா யைற ல் உறங் க் ெகாண் ந்த . அந்த
பதட்டமான ேநரத் ல் எல் ேலா ேம தங் கள் உ ைரக்
காப் பாற் க் ெகாள் வதற் காக ஓ னார்கள் .
அப் ேபா தான் அந்த அம் மா க் தன் ழந்ைத ன்
ஞாபகம் வந்த . அவள் ஆேவசம் வந்தவள் ேபால்
ட்ைட ேநாக் ஓ னாள் . அப் ேபா அவைளத் த த்த
ஒ யைணப் ரர், “தாேய, அங் ேக ேபாக
ேவண்டாம் . ன் ேகார நாக் கள் அைனத்ைத ம்
எரித் ச் சாம் பலாக் ெகாண் க் ற ” என்
னார். ஆனால் அவள் கா களில் எ ேம
ழ ல் ைல. ஏேதாெவா சக் உந் த் தள் ள அவள்
ட் ற் ள் ஓ னாள் . ட் க் ள் ளி ந் கரிந்த
ற க்கட்ைடயாகத்தான் அவைளக் ெகாண் வர
ேவண் ம் என்ேற எல் ேலா ம் நிைனத்தார்கள் .
ஆனால் .. என்ன ஆச்சரியம் ...? அவ ைடய டைவ
னி ட ல் க க ல் ைல. ஆேவசம்
வந்தவைளப் ேபால அைறக் ள் ஓ ச்ெசன்ற அந்த
தாய் , ழந்ைதைய எ த் க்ெகாண் ெவௗிேய ஓ
வந்தாள் .
இந்த சம் பவத் க் ப் ற ையப் பார்த்தாேல அவள்
பயந் ந ங் கத் ெதாடங் னாள் . அவ ைடய
சக் ெயல் லாம் வ ந் ேபாய் ட்ட . தன்
ழந்ைத ன் ைவத் ந்த ேபரன்ேப அந்த
தாைய, தன் உ ைர ம் ெபா ட்ப த்தாமல் அந்த
அற் தத்ைத ெசய் ய ைவத்த . ஒ வன்
ேகாைழயாகேவ இ ந்தா ம் , ஒ உயர்ந்த
இலட் யத்ைத ேநாக் அவன் உ ர்ப் ட்டப் பட்டால் ,
அவன் தன் ய நிைன ன் ேய ஒ ரிய க்க
சக் ப் ரவாகமாக உ ெவ க் ம் அற் தத்ைதக்
காணலாம் .

6
மணச் க்க க்
என்னதான் ர் ?
மண க ன் லர் ஒ வரிடம் , கணவன்–மைன க்

இைடேய ஏற் ப ம் ரச் ைனகள் எைவ? அவற் ைற
எப் ப ர்ப்ப ? என் ல ேகள் கள் ேகட்கப் பட்டன.
அதற் அவர் ழ் க்கண்டவா ப ல் ெசான்னார்:
பரஸ்பர ற் றச்சாட் க டன் வ ம் கணவன்–
மைன டம் ஒ கா தத்ைதக் ெகா த் , ஒ வர்
ஒ வர் மத் ம் ற் றச்சாட் கைள எ தச் ெசால் ேவன்.
அத் டன், ஒ காலத் ல் அவர்கள் மற் றவைரக் த்
ெப ைமபட் க்ெகாண்ட அல் ல இப் ேபா ம்
ெப ைமப் ப ம் ணங் கைள ம் ப் டச் ெசால் ேவன்.
அந்த ப் ட்ட ணநலன்கைளப் பற் ெப ைமயாக
ெசால் க் ெகாள் ள இ வ க் ம் ஏேத ம் காரணம்
இ ந்ேத ம் . இதற் எ ரான ழைல இ வைர நான்
எ ர்ெகாண்டேத இல் ைல. ெப ம் பாலான ேநரங் களில்
இந்த ன்னஞ் ய காணிேய அந்த ஒட் ெமாத்த
உறைவ ம் ரட் ப் ேபா ம் காரணியா ப் ேபா ம் .
ஒ ைற, நான் ெசான்ன அந்த அ ைரைய கர்ம
ரத்ைதயாக எ த் க்ெகாண்ட ஒ கணவர், அன்
மாைல அ வலகத் ந் ட் ேபான உடேனேய ஒ
ேபப் பைர ம் ெபன் ைல ம் எ த் க்ெகாண் தன்
மைன ல் அ ல் ேபாய் உட்கார்ந் ெகாண்டார்.
மைன ைய ேம ம் மாகப் பார்ப்ப ம் , ேபப் பரில்
எ வ மாக ப யாக இ ந்தார். ெபா ைம ழந்த
மைன , “அப் ப என்னதான் எ றாய் ?” என்
ேகட்டாள் .
“உன் ைடய நல் ல ணங் கைளப் பற் ய பட் யல் .”
“என்னிடம் என்ன நல் ல ணங் கள் உள் ளன என்
உங் க க் ெதரி மா?” என்றாள் .
“நிச்சயமாக என்னால் ெசால் ல ம் ” என் ெசால்
ட் கணவன் ண் ம் எ த ஆரம் த்தான்.
அவன் என்ன எ க் றான் என் பார்க்க
ஆைசப் பட்ட அவள் அவனிடம் அைதக் காட் மா
ேகட்டாள் . த ல் ம த்தவன், ற அவளிடம் அைதக்
காட் னான். அைதப் ப த்த அவள் சந்ேதாஷப் ெப ச்
ட்டாள் .
“என்ன ஆச் ?”
“உன்ைன சந்ேதாஷப் ப த் ம் அள க் , என்னிடம்
எ ேம ல் ைல என்ேற எனக் த் ேதான் ற ”
ெசான்னாள் அவள் .
“நிைறயேவ இ க் ற ” என்றான் அவன்,
கலத் டன்.
“நல் ல , அப் ப எ ம் இ ப் பதாக நிைனத்தால் ,
அைத ம் நீ ேய எ .”
“நிச்சயமாக எ ேறன்.. எனக்காக நீ எ வதாக
இ ந்தால் ” என்றான் அவன்.
1. இந்தப் ப ந் ெதரிய வ வ என்ன?

ைடகள்
1. மன ல் அைம நிலவ, ேதாழைம உணர் டன்

இ வ ம் பரஸ்பரம் தம ைறகைள
ெவௗிப் பைடயாக வா த்தால் , அவற் ல்
லவற் க் அவர்கேளாேலேய ர் காண ம் .
2. பரஸ்பரம் ேப க்ெகாள் ளாமல் இ ப் ப தான்
ெப ம் பாலான மணச் க்கல் க க் க் காரணம் .
தம் ப கள் தம உணர் கைள ேநர்ைம டன் ேபச
ஆரம் த்தாேல ேபா ம் . அைனத் க்கல் க ம் க
எளிதாக ர்க்கப் பட் ம் .

7
தற் ெப ைமைய ட
தவ க் வ ந் வ ேமல்
ழக்கா ய ல் தான் ஒ வைரப் பற் ய கைத இ .

அ காைல ல் எ ந் இைறவைன ேநாக்
ெதா ைக ெசய் ம் வழக்கம் ெகாண்டவர் ல் தான். ஒ
நாள் ெதா ைக ேநரத் க் ன்னால் அவரால்
எ ந் க்க ய ல் ைல. அன் காைல ல் அவைர
எ ப் ய சாத்தான், ‘ ல் தான், ெதா ைகக்
ேநரமா ட்ட , எ ந் ங் கள் ’ என் ெசான்ன .
கண் த் எ ந்த ல் தான், சாத்தாைனப் பார்த் ‘நீ
யார்?’ என் ேகட்டார்.
சாத்தான் ப ல் ய : ‘என்ைன சாத்தான் என்
அைழப் பார்கள் . ஆனால் என ெசயல் கள் றந்ததாக
இ க் ம் வைர ல் நான் யார் என் நீ ேகள் ேகட்ப
அர்த்தமற் ற ’.
ல் தான் ேயா த்தப ேய ப ல் அளித்தார், ‘நீ ெசால் வ
உண்ைமதான். க்கத் ல் இ ந் என்ைன எ ப்
ெதா ைகக் ெசல் மா னாய் . இ நல் ல
ெசயல் தான். என்றா ம் ,, நீ ேயா சாத்தான். உன
ெசயல் களில் ஏேத ம் ஒ ெகட்ட எண்ணம் இ க்கலாம் .
அதனால் தான் இவ் வா ேகட்ேடன்’.
ல் தானின் அ த் றைன கண் யந்த சாத்தான்
ப ல் அளிக்கத்ெதாடங் னான்.
1. அந்த ல் தானிடம் சாத்தான் ய என்ன?

2. இந்தக்கைத உணர்த் ம் க த் என்ன?
ைடகள்
1. “ஒ ேவைள ெதா ைகைய மறந் நீ ங் ட்டால் ,

ன்னர் அைத நிைனத் நிைனத் நீ வ ந் வாய் .
அந்த தன்னிரக்கம் கட ளின் தான உன் அன்ைப
ேம ம் அ கரிக் ம் . மாறாக, நாள் தவறாமல் பல
வ டங் கள் ெதா ைகைய தவறாமல் நீ ெசய்
வந்தால் உனக் ள் ேள ஒ ய ப் ஏற் பட் ம் .
இ தற் ெப ைம என் ம் ப க் ள் உன்ைனத்
தள் ளி ம் . அ தாேன என்ைன ம ழச்ெசய் ம் ’’
என் சாத்தான் ய .
2. தவ கலந்த தன்னிரக்கம் , நன்ைம கலந்த
தற் ெப ைமைய ட ேமலான .

8
ஒேர ெசால் ல் ஆன் க

ளக்கம்
வர்னர் தன வழக்கமான உல் லாசப் பயணம்
க
நீ ண்ட ஆன் க
றப் பட்டார். ேபா ம் வ ல் தன
மரியாைத நி த்தமாக சந் த்தார். “நாட் ப்
ரச் ைனகைள கவனிக்கேவ ேநரம் இல் லாமல்
டந் த க் ேறன். இந்த நிைல ல் உங் கள
ைவ
ளக்கத்ைத ேகட்க ேநர ல் ைல. எனேவ

தய ர்ந் ஆன் க ளக்கத்ைத ஒன் அல் ல
இரண் வரிகளில் எனக் ச் ெசால் த்தர மா?”
என் ேகட்டார்.
“ஒேர ெசால் ேலேய ேறன்” என்றார் .
“ஒ ெசால் ேலேய? என்னால் நம் பேவ ய ல் ைல.
அந்த மகத்தான் ெசால் என்ன, ேவ?” கவர்னர்
ஆர்வத் டன் ேகட்டார்.
“அைம – ேமானம் .”
“அைம ைய அைட ம் வ ?”
“ யானம் .”
“ யானம் என்றால் ...?”

ெசான்னார்...
1. ன் ப ல் என்ன?
ைடகள்
1. ண் ம் ெசான்னார்: “அைம ”.
2. அைம என்ப இங் ேக உள் மற் ம் ெவௗி
அைம ையக் ப் ற . ெபா வாக
யானத் ன் ேபா தான் மனிதர்கள் அைம யான
ற் ச் ழைல ஏற் ப த் க் ெகாள் வார்கள் . ஒ வர்
மற் ெறா வ டன் ேபசேவா, எ தாமேலா இ ப் பதால்
ெவௗிப் ற அைம உ வா ற . ஆனால்
யானத் ன் க் ய அம் சேம உள் நிைல
அைம தான். ஒவ் ெவா கண ம் நம் மன க் ள்
ஒயாத உைரயாடல் நிகழ் ந் ெகாண்ேட இ க் ற .
யானத் ன் அ ப் பைட ேநாக்கேம இந்த உள்
உைரயாடைல அ ேயா நீ க் வ தான். உள்
உைரயாட ன் க் ய ைமயம் ெப ம் பா ம்
இறந்தகாலத்ைதேயா அல் ல நிகழ் காலத்ைதேயா
சார்ந்ததாகேவ இ க் ம் . யானம் என்ப
ஒ நாளின் ப் ட்ட ஒ ேநரத் ல் , ேகாரிக்ைக
ச்ச டன் அைலந் ெகாண் க் ம் நம்
எண்ணங் கைள ெவௗிேயற் , நம் ைம நாேம ட் க்
ெகாள் வ . இ தான் ச்ச ம் ழப் ப ம் ந்த
நம அன்றாட வாழ் க்ைக தான மன ன் அைசவற் ற
ஆழ் ந்த நிைல.

9
ெசயைல ட ேமலான
ந் தைன
ேபார் ேமாட்டார் நி வனத் ன் க் ய
ஃ அ காரி ஒ வர், தம
ெஹன்
அ க்ைக நமக்
ஃேபார் டம்
சமர்ப் த்தார். “சார்,
ஒன்ைறத் த ர. அதாவ , அந்த

நி வனத் தைலவர்
அ க்ைக
கம் ெபனி ன்
ஒன்ைற
இந்த
உற் சாக ட் வதாக உள் ள .
டத் ன் ைல ல்
இ க் ம் அந்த மனிதைனத் த ர. நான் அவைனக் கடந்
ேபா ம் ேபாெதல் லாம் அவன் ேமைஜ ன் தன
கால் கள் இரண்ைட ம் க் ைவத்தப
இ ப் பைதத்தான் பார்க் ேறன். அவன் உங் கள் பணத்ைத
ண க் றான்.
ெமன்ைமயாக ரித்த ெஹன் ஃேபார் ெசான்ன ல
வார்த்ைதகள் , அந்த அ காரிக் ஒ பாடமாக
அைமந்த .
1. ெஹன் ஃேபார் அவரிடம் அப் ப என்னதான்

ெசான்னார்?
ைடகள்
1. ஃேபார் ெசான்னார்: “ஒ ைற, அந்த மனிதன்

ெசான்ன அ ைரதான் கம் ெபனி ன் வளர்ச் க்
காரணமாக அைமந்த . அப் ேபா ம் அவன் கால் கள்
இப் ேபா அைவ எங் இ க் றேதா அங் ேகேய
இ ந்ததாக நான் நம் ேறன்.”
2. இந்த ல் இப் ேபா நாம் பார்க் ம் அைனத் ேம
ந் க் ம் மன ன் பைடப் கள் தான். ந்தைன ம் ,
கற் பைன ேம இப் ேபாைதய உல ன்
ஷ் கர்த்தாக்கள் . ய உல ன் தாரக மந் ரேம
‘ றன் ந்த ேவைல, க ம் உைழப் இரண்டாம்
பட்சம் தான்’ என்பதா ம் . நீ றைம டன் ேவைல
ெசய் ய ம் னால் ந்தைன என் ம் ஆசாைன
பயன்ப த் க்ெகாள் . ெவ லேர
ந் க் ன்றார்கள் . ந் ப் பவர்கேள ெவற் க்கான
ர் கைள உ வாக் றார்கள் .

10
ேநர்வ ல் ெசயல் ப ங் கள்
னிதமான மத அவர். யா க் ம் ெக தல்

நிைனக்காத நல் ல உள் ளம் ெகாண்டவர். அன்
அவ க் உபவாச னம் . ஒேரெயா காப் மட் ேம
அ ந்த அ ம . காப் க்காக ேஹாட்ட ன் சாப் பாட்
ேமைஜ ல் காத் ந்தார் . அப் ேபா அவ க்
பக்கத் ேமைஜ ல் , அவ ைடய ைவச் ேசர்ந்த
இைளஞன் ஒ வன் அவசர அவசரமாக உண ப்
ெபா ட்கைள ங் க் ெகாண் ப் பைதப் பார்த்
அவர் ஆச்சரியமைடந்தார்.
“உங் கைள நான் அ ர்ச் யைடயச் ெசய் ய ல் ைல
என் நம் ேறன், தாேவ” என் ஒ ன் ரிப் டன்
அவைரப் பார்த் னான் அந்த இைளஞன்.
“ம் ம் ! ஆனால் இன் உபவாச னம் என்பைத
மறந் ட்டாயா” என்றார் அைம யாக.
“இல் ைல, எனக்க நன்றாகேவ நிைன க் ற .”
“அப் ப யானால் நீ ேநாயாளியாக இ க்க ேவண் ம் .
ம த் வர் உன்ைன உபவாசம் இ க்க ேவண்டாம் என்
இ க் றாரா?”.
“இல் ைல ல் ைல, நான் நல் ல உடல் நலத் டன்தான்
இ க் ேறன்.”
அைதக்ேகட்ட , கண்கைள உயர்த் ேமேல
பார்த்தப ேய ெமன்ைமயான ர ல் ஏேதா ெசான்னார்.
அைதக் ேகட்ட அந்த இைளஞன் ெவட்கத்தால் தைல
னிந்தான்.
1. அந்த ெசான்ன என்ன?

ைடகள்
1. “கட ேள, இந்த ய தைல ைற எங் க க்

எப் ப ப் பட்ட ன் தாரணமாக இ க் ற என்
பா ங் கள் . அவர்கள் தங் கள் பாவங் கைள
ஒத் க்ெகாள் றார்கள் . இ ெபாய் ெசால் வைத
ட ம் ேமலானதல் லவா?”
2. நாம் எந்த அள க் னிதமானவர்களாக
இ க் ேறாேமா, அந்த அள க் ஷயங் கைள
ேநர்மைறயாக அ ம் வாய் ப் அ கம் . இதற்
வ ட் ம் வைக ல் பலவைகயான நிகழ் கள் நம்
வாழ் க்ைக ல் னம் ேதா ம் நிகழ் ந்
ெகாண்ேட க் ன்றன. அவற் ைற நாம்
ேநர்மைறயாக அ னால் , நம் ைம அ யாமேலேய
நம் டம் ேநர்மைறயான இயல் வந் ப ந் ம் .
இதற் மாறாக, எ ர்மைறயான அ ைற நம் ைம
பல் ேவ க்கல் க க் ள் ெகாண் ேபாய்
ேசர்த் ம் . நம் க்ைகயாளர்க க் இந்த உலகம்
ப ைமயாகத் ெதரி ற .
அவநம் க்ைகயாளர்க க்ேகா அ ெவ ம் இ ள் .

11
அ த்தவர் ேசைவ ல்
உள் ளம் ம ழலாேம
ல வ டங் க க் ன் நடந்த ஒ த அ ஞர்
ப பற் ய கைத இ .
நாள் காணாமல்
ைற
ேபாய்
அ ஞரின் வழக்கம் . அவர் இவ் வா
மாயமாவ
ஏற் ப த் ய .
அவர
அவர்கள்
ன க்
இைத
னத் ன்
வ அந் த
தல்
அ க்க
சந்ேதகத்ைத
கண்
த
க்க
ட்ட ட்டார்கள் . ந்த ஒ வரிடம் , அந்த அ ஞர்
எங் ேக ேபா றார் என் கண்காணிக் மா
ெசான்னார்கள் . அவர் கட ைள ரக யமாகச் ெசன்
சந் க் றாேரா என்ப தான் அவர்கள சந் ேதகம் .
அந்த நபர் பார்த்த இ தான்: ஏைழ வசா ேபால்
உைடயணிந்த அந்த த அ ஞர், பக்கவாதத்தால்
பா க்கப் பட் ந்த ஒ தாழ் த்தப் பட்ட ெபண்ணின்
ைச ல் ேசைவ ரிந் ெகாண் ந்தார். ைசைய
த்தம் ெசய் தவர், அவ க்காக ைற கால
உணைவ ம் தயாரித் ைவத்தார்.
ம் வந்த ஒற் றனிடம் ள் ளவர்கள் ஆர்வமாய்
சாரித்தார்கள் . “அவர் எங் தான் ேபானார்? ஒ ேவைள
அவர் வானேம ெசார்க்கத் க் ேபா ப் பாேரா..?”
1. அந்த ஒற் றன் ெசான்ன ப ல் என்ன?

ைடகள்
1. ஒற் றன் ெசான்னான்: “இல் ைல, அவர்

ெசார்க்கத்ைத ட ம் ேமலான இடத் க் ப்
ேபானார்.”
2. ற க் ேசைவ ெசய் வ ல் உங் கைள இைணத் க்
ெகாள் ங் கள் . அ ெசார்க்கத் க் ப்
ேபாவைத ட ம் ேமலான . இந்த இடத் ல் ரால் ஃப்
வால் ேடா என்பவரின் க ைதெயான் ெபா த்தமாக
இ க் ம் என் நம் ேறன்.
“நீ கழ் ெபற ேவண் ெமன் ம் றாயா,

என் சேகாதரா,
ப வங் க ம் வ டங் க ம் வ ஓ ட்டன.
க ேவகமாக
ேநர யாகக் ேகட்டால் அ உனக்காக மட் ேம.
உண்ைம டன் நீ ண்ட ெதாடர் ெகாண்ட நீ ஒ
ேபா ேம ெசால் லமாட்டாய் .
ஆனால் அைனத் ேம ய–மற .
நீ ைய நன் ணர்
யம் ேத ேவார் அல் ல, கதாநாயகர்கேள
இங் ம டம் றார்கள் .
எனேவ, ேபா. உன் வாழ் ைவ இழந் ,
அ த்தவர் ேசைவ ல் .
ஆஹா! ெப ைம ம் க ம் ைட ழ
அந்த ெசார்க்கத்ைத ம் தாண் நீ
உயர்நிைல அைடவாய் .”

12
ழந் ைதக ம்
றைமசா கள் தான்
ன் ட் ல் ெவ மரிைசயாக அந்த
த பண் ைகையக் ெகாண்டாட அந்தப் ெபண்மணி

எல் லா
அதற் காக
ஏற் பா கைள ம்
அவள் ஏராளமான
ெசய் ந்தாள் .
லட் கள்
தயாரித் ந்தாள் . அவ ைடய ம் கார மகன்
அ க்கைள ந் இனிப் கைள க்ெகாண்
ேபாவ ல் சமர்த்தன். இந்த ைற அவன் தன் தா டம்
வசமாக மாட் க்ெகாண்டான். தரதரெவன் மகைன
கட ள் ைலக் ன்னால் இ த் ப் ேபான அவள் ,
ேகாபத் டன் அவனிடம் ேகட்டாள் : “நீ லட் யைத
கட ள் பார்த் க் ெகாண் ந்தார் என்ப உனக் த்
ெதரி மா?"
“ெதரி ம் ” ைபயன் ெசான்னான்.
“அவர் எப் ேபா ேம உன்ைன பார்த் க்
ெகாண் க் றார் என்ப உனக் த் ெதரி மா?”
“ெதரி ம் ” ைபயன் ண் ம் ெசான்னான்.
“அவர் இைதெயல் லாம் உன்னிடம் ெசான்னால் உனக்
எப் ப க் ம் ?” அதற் ைபயன் ெசான்ன ப ைலக்

ேகட் அந்த தாய் வாயைடத் ப் ேபானாள் .
1. அந்த ைபயன் ெசான்ன ப ல் என்ன?

2. இந்த கைத உணர்த் ம் க த் என்ன?
ைடகள்
1. ைபயன் ெசான்னான்: “கட ள் என்னிடம் ெசான்னார்,

இங் ேக இப் ேபா நாம் இ வைரத் த ர ேவ எவ ம்
இல் ல. எனேவ இரண் லட் கைள எ த் க்ெகாள் ”.
2. இந்த ம் ைப இங் ேக நீ ங் கள் ர க்கலாம் . ஆனால்
நம் ல் எவ ேம கட ைள பார்த்த ல் ைல என் ம்
அ ப் பைட உண்ைமைய இங் ேக நாம் ரிந் ெகாள் ள
ேவண் ம் . கட ள் என்ப நம் மன ல் இ க் ம் ஒ
க த்தாக்கம் தான். வர்கள் தாங் கள் பார்ப்பைத
அல் ல ேகட்பைத நம் றார்கள் . அதற் கப் பாற் பட்ட
நைட ைற ஷயங் க க் ள் ைழய அவர்களால்
யா . ஒன்ைற ெசய் யேவா அல் ல ெசய் யாமல்
த க்கேவா ேபய் சா கைள ெசால் அவர்கைள
ரட் வ ேபான்ற தான், கட ைளப் பற்
அவர்களிடம் ெசால் வ ம் . எனேவ ஷயங் கைள
ரிந் ெகாள் ள யாத ய ப வத் ல் கட ைளப்
பற் ேயா அல் ல சாத்தாைனப் பற் ேயா
அவர்களிடம் எ ேம ெசால் லமல் இ ப் ப தான்
நல் ல .

13
எைதயாவ
ெசய் யத் ண் ங் கள்
ந்த ெரஞ் ஷப் ஒ கச் றந்த ேபச்சாளர்.
அ ஒ
என்
ைற அவரிடம் , உங் கள் வாழ் க்ைக ல்
நீ ங் கள் ெசய் த கப் ெபரிய சாதைன என்ன?
ேகட்கப் பட்ட .
ஷப் ெசான்னார்: என் ைடய கப் ெபரிய சாதைன
என்ப – ‘நீ ங் கள் ெசய் த இந்த ரசங் கம் எங் கள்
ஆன்மாைவ உ க் ட்ட . உண்ைம ேல நீ ங் கள் ஒ
அற் தமான ேபச்சாளர்’ என் மக்கள் என்னிடம்
ெசால் வதல் ல. மாறாக...
1. அந்த ஷப் ெதாடர்ந் ெசான்னெதன்ன?

ைடகள்
1. ஷப் னார்: “என ரசங் கம் அவர்கைள
ெசயல் படத் ண் ய என் லர் வந் என்னிடம்
ெசால் வைதத்தான், என வாழ் க்ைக ன் கப் ெபரிய
சாதைனயாக நான் க ேறன்.”
2. மனிதர்கைள நல் லவர்களாக் வ ம் , நல் வ ப் ப த்த
ண் வ ேம ேதவாலய ரசங் கங் களின் க் ய
ேநாக்கம் . னித ல் களில் எ தப் பட்ட மதக்
க த் க்கைள ட ம் , ெசயல் கேள கப் ெப ம்
ஓைசெய ப் ன்றன. இ நிகழ ல் ைல என்றால் ,
அந்த ரசங் கங் கள் எல் லாேம ெவ ம் சடங் களாய்
மா ப் ேபாய் ம் .

14
ம ப் க்க ைமக்
ேநர்த் யாக தயாரா ங் கள்
ன க ைமயான உைழப் பால் ெப ம் கைழ ம் ,
த ஏராளமான ெசல் வத்ைத ம் ஈட் ய அந்த

நாட்
ஓய்
பத் ரிைகயாளர், ஒ
ெபற
கட்டத் ல்
ெசய் தார். அன் இத்தா
ஸ்
ப் ப
ன்
ய ரதமர் அல் க் ட் காஸ்பரி டன் ஒ சந் ப் க்
ஏற் பா ெசய் யப் பட் ந்த . அ ேவ அந்த
பத் ரிைகயாளரின் கைட ேநர் கப் ேபட் .
ேபட் க் ப் ன் இ வ ம் ஓய் வாக ேதநீ ர் அ ந்தச்
ெசன்றனர். அப் ேபா பல ஷயங் கைளப் பற் ம்
இ வ ம் மன இ க்க ன் ெந ழ் டன்
ேப க்ெகாண் ந்தனர். ேபச் க் ைடேய
பத் ரிைகயாளர் ெசான்னார்: “இ தான் என் ைடய
கைட ேநர் கப் ேபட் . எனக் 65 வய ஆ ட்ட .
ைர ேலேய ஓய் ெபறப் ேபா ேறன்.”
அைதக்ேகட்ட ரதமர் தன க த்ைதத்
ெதரி த்தார்.
1. ய ரதமரின் க த் என்ன?
ைடகள்
1. “அடடா.. என்னெவா ேசாகம் . எனக் ம் 65 வய தான்

ஆ ற . ஆனால் நான் இப் ேபா தான் ஒ ய
ேவைல ன் ைமயப் ள் ளி ல் நிற் ேறன்.”
2. ஒ ய ெபா ப் ைப வங் க வய ஒ தைடேய
இல் ைல. வாழ் ன் ற் ப ல் வங் , அதன் ற
ெப ம் சாதைனகள் பைடத்த மனிதர்களின் கைதைய
வரலா ெந க காணலாம் . ‘ஹேர ராமா ஹேர
ஷ்ணா’ என் ம் உலகளா ய இயக்கத்ைத
நி யவர்களில் ஒ வர் ல ர பாதா. இவர்
தன 69ஆம் வய ல் , இந் யா ந் அெமரிக்கா
ெசன்றார். அப் ேபா அவர் எ இ ந்த த்தகங் கள்
ன்ேற ன் தான். ஆனால் அ த்த பன்னிெரண்
வ டங் களில் அவர் அ ப க் ம் ேமற் பட்ட
த்தகங் கைள எ க் த்தார். இந் யா ந்
ளம் ம் ேபா அவர் ஒேர ஒ வ க் த்தான் ட்ைச
வழங் இ ந்தார். ஆனால் அ த்த 12 ஆண் களில்
மார் 4 ஆ ரத் க் ம் ேமற் பட்டவர்க க் அவர்
ட்ைச வழங் னார். அெமரிக்கா ெசல் வதற் ன்
அவர் இந் யாைவ ட் ேவ எங் ேம
ேபான ல் ைல. ஆனால் அ த்த பன்னிெரண்
ஆண் களில் அவர் இந்த உலைக பல ைற ற்
வந்தார்; ஹேர ராமா ஹேர ஷ்ணா இயக்கத்ைத
உலெகங் ம் பரப் னார்.
ப் : ர பாதரின் உலகப் பங் களிப் அவர
வாழ் க்ைக ன் ற் ப ல் ஒ ஆன் கப்
ரட் யாக சாதைன பைடத்த உண்ைமதான்.
ஆனால் , அந்த சாதைனக க்கான ப ற் க்களமாக
இ ந்தைவ அவர வாழ் க்ைக ன் தல் 68
வ டங் கள் .
15
மன்னிப் பதன் லம் மன

அைம ெபறலாம்
ஷ்டப் ப ம் ேபா உடனி க் ம் நண்பர்கள்
க
தன்ேனா
எப் ேபா ேம நண்பர்களாகத்தான் இ ப் பார்கள்
என் ெசால் வ
ன்னால் ,
அைடக்கப் பட்
கா
நா
உண் . பல வ டங் க க்
ந்த
த் ரவைத
ன்னாள் ைக
ந்த தன் ைடய பைழய நண்பைர
கா ல்
ஒ வர்
சந் க்கப் ேபானார். வழக்கான நல சாரிப் க க் ப்

ன், ேபச் அவர்க ைடய தனிப் பட்ட வாழ் க்ைகைய
ேநாக் நகர்ந்த . அப் ேபா நண்பர்களில் ஒ வர்
ெசான்னார்: “நான் இப் ேபா ம் அந்த ெகா ைமயான
அ பவங் களி ந் ைமயாக ெவௗிவர ல் ைல.
இப் ேபா ம் ட நான் நா கைளக் த்த ெவ ப் ைப
ங் க்ெகாண் க் ேறன்.”
1. இதற் அந்த நண்பர் என்ன ப ல் ெசால் ப் பார்?

ைடகள்
1. “ஓேகா.. அப் ப யானால் அவர்கள் இப் ேபா ம்

உன்ைன ைற ல் தான் ைவத் க் றார்களா?”
2. ெவ ப் பற் தைல ஏற் ப த் ம் . ஆனால்
மன்னிப் ேபா தைல த ம் . எ ரிகைள மன்னித்
ம் ேபா நம் மன ல் அைம நிரம் ம் .
அதனால் நமக் த் ற டன் ெசயல் ப ம்
தந் ரம் ைடக் ற . மன அ த்தத்ைத
உ வாக் ம் ெவ ப் , நம ெசயல் றைன டக்
ம் .

16
டா யற் என் ம்
ெந ங் ய நண்பன்
ட ள் நம் க்ைக ந்த ேபார் ரன் ல் பர்ட்
க
மகேளா
ெபக்கர்.
ஒன் க்
அர யால் ைக
ஒ ைற அவன்
பயணம் ேபானான். அங் ேக ஒ
ெசய் யப் பட்
ைற ைவக்கப் பட்டான். அந்த அர
ல் பர்ட்
னிதத்
பல நாட்களாக
ைமயல் ெகாண்டாள் . அவ ைடய

தலம்
ன் அழ
ைணயால் அங் ந் தப் ய ல் பர்ட் எப் ப ேயா

லண்ட க் ம் ட்டான். ஆனால் அந்த ெபண்ேணா
ல் பர்டை
் ட மறக்க யாமல் த த்தாள் . ெபா க்க
யாமல் ஒ நாள் இர தன் தந்ைதக் த் ெதரியாமல்
ட் ந் ெவௗிேய , தன் காதலைன சந் ப் பதற் காக
லண்ட க் வந்தாள் .
லண்டன் அவ க் ற் ம் ய நகரம் .
அ மட் மல் ல அவ க் ஆங் லம் த்தமாக ெதரியா .
எல் லாவற் ைற ம் ட ெபரிய க்கல் , அவளிடம்
ல் பர்ட் ன் கவரி ைடயா . க்கம் ெநஞ் ைசப்
ந்தா ம் நம் க்ைக இழக்காத அந்தப் ெபண்,
கண்களில் கண்ணீர ் ெப வ ய தன் காதலனின்
ெப ய ைர “ ல் பர்ட்.. ல் பர்ட்..” என் உரக்க
யப ேய லண்டன் ெத க்களில் அைலந்
ரிந்தாள் . நாட்க ம் மாதங் க ம் உ ண்ேடா ன.
ல் பர்டை
் ட கண் க்கேவ ய ல் ைல. ஆனா ம்
அவள் தன் நம் க்ைகைய இழந் ட ல் ைல. இப் ேபா
ேம ம் அ க ரத் டன் அவள் தன் காதலைனத் ேதடத்
ெதாடங் னாள் .
இப் ப யாக ல் பர்ட் என் ம் ெபயர் அந்த நகரம்
வ ம் பர யேதா , ஒ கட்டத் ல் ல் பர்ட் ன்
கா கைள ம் ெசன்றைடந்த . அைதக் ேகட்ட ல் பர்ட.் .
1. ல் பர்ட் என்ன ெசய் ப் பான் என் நீ ங் கள்

நிைனக் ர்கள் ?
ைடகள்
1. அவ ைடய காதைல எண்ணி மனம் ெந ழ் ந்த

ல் பர்ட,் அவைளத் ேத வந் மணம் ெசய்
ெகாண்டான்.
2. அவ ைடய டா யற் அசாத் யமான .
டா யற் இ ந்தால் உங் களால் இந்த உல ல்
ெசய் ய யாத சாதைனகள் என் எ ேம இல் ைல.
டா யற் யால் நம் டம் உைறந் ள் ள ய
ணங் கைளக் ட அ த் ைடத் ட் , உயர்ந்த
ம ப் கள் பலவற் ைற வளர்த் க் ெகாள் ளலாம் .
ண் ம் ண் ம் யற் ெசய் தால் சாதைனகள்
ெசய் ய தைட ல் ைல. இந்த உல ல் சாதைனகள்
ரிந்த மகா மனிதர்கள் பலரின் அைடயாளங் களில்
ஒன்றாக ‘ டா யற் ’ அைமந் ந்த . “நீ ங் கள்
உங் கள் வாழ் க்ைக ல் ெவற் யைடய ம் னால் ,
டா யற் ைய உங் கள் ெந க்கமான
நண்பனாக் க் ெகாள் ங் கள் . அ பவத்ைத உங் கள்
ஆேலாசகராக ம் , எச்சரிக்ைகைய உங் கள் த்த
சேகாதரனாக ம் , நம் க்ைகைய உங் கைளக் காக் ம்
ேதவைதயாக ம் மாற் க் ெகாள் ங் கள் .”
(ேஜாசப் அ சன்)

17
அடக்கம் அ த்தவர்
மனைத ம் ெவல் ம்
ெமரிக்க அ பராக இ ந்த ஆ ரஹாம்
அ
ெசன்றேபா , வ
ங் கன்
தாழ்
அ வலக
அடக்கத் க் ம் ,
பாராட்டாதவர். ஒ
ல் ஒ
அ காரி டன்
க ப் ன
உபசரிப் க் ம்
ெபயர் ெபற் றவர். மக்களிைடேய உயர்
ைற அவர் தன
உலாவச்
ச்ைசக்காரைன
சந் த்தார். ச்ைசக்காரன் ந்த மரியாைத டன்
அவ க் வணக்கம் ெசான்னான். ம ழ் ச ் யைடந்த
அ பர், தன் தைல ல் ைவத் ந்த ெதாப் ையக் கழற்
அவ க் பரிசாகக் ெகா த்தார். இைதப் பார்த் உடன்
வந்த அ காரி க் ட்டார்.
“நீ ங் கள் ஏன் அந்த ச்ைசக்கார க் உங் கள்
ெதாப் ைய பரிசாகக் ெகா த் ர்கள் ?” என் ேகட்டார்.
இைதக்ேகட்ட அ பர், கத் ல் ஒ ன் வ டன்
அந்த அ காரிக் ப ல் ெசால் ல ஆரம் த்தார்.
1. அ பர் ெசான்ன ப ல் என்ன?
ைடகள்
1. “இந்த உல ல் என்ைன ட ம் பணி ள் ளவர்களாக

ேவ எவேர ம் இ ப் பைத நான் ம் வ ல் ைல.”
2. அடக்கம் அைனவர் மனைத ம் ெவன் ம் . பணி
இ க் டத் ல் தான் அடக்கம் ேதான் ம் . பணி
தான் னிதர்களின் க் ய அைடயாளம் .
ஒவ் ெவா வ ம் நம அன்றாட வாழ் க்ைக ல்
அடக்கம் என் ம் இந்த ம ப் ட்ைட பழ க்ெகாள் வ
நல் ல .

18
வா ம் ேபாேத வாரி
வழங் ங் கள்
ந்த பன் க் தான் ரபலமாக ல் ைலேய
அ என்ற ெபரிய மனக் ைற. அ தன நண்பன்

ப ைவப்
ப ர்ந்
பாராட்
என்ைனப் பற்
பார்த்
ேப ம்
நல் ல தமாக
தன்
மக்களில்
ஒ
மனக் ைறைய
ெகாண்ட . “எப் ேபா ேம உன்ைனப்
ஒ வர்
வார்த்ைத
ட
ட
ேப வ ல் ைலேய. அ ஏன்?”.
பால் , ெவண்ெணய் என் ப பல் ேவ ெபா ட்கைள
மக்க க் ெகா ப் ப உண்ைமதான். அ ேபாலேவ,
பன் க ம் பல் ேவ மா ச வைககள் , ரஷ்க க்கான
ஞ் சம் என் ப ைவ ட ம் அ கமான ெபா ட்கைள
மக்க க் வழங் க் ெகாண் க் ற . அப் ப ந் ம்
தான் றக்கணிக்கப் ப வதற் என்ன காரணம் என்
ப டம் ந்த மனவ த்தத் டன் ேகட்ட பன் . சற்
ேநரம் ந்தைன ல் ஆழ் ந்த ப ெசான்ன ...

1. ப ெசான்ன என்ன?
ைடகள்
1. ப இவ் வா ெசான்ன : “நான்

உ ேரா க் ம் ேபாேத ெபா ட்கைள
ெகா க் ேறன். நீ ேயா இறந்த ற தான் மக்க க் ப்
பயன்ப றாய் .”
2. மக்களில் லர் தம் வாழ் நாெளல் லாம் பா பட்
ெசல் வம் ேசர்க் றார்கள் . ஆனால் அ ல் ஒ
ப ைய ெசல டக் ட அவர்க க் மனம்
வ வ ல் ைல. தங் கள் எ ர்காலத் க்காக ம் ,
ைமப் ப வத் க்காக ம் அவர்கள் பணத்ைத
ேச த் க் க் றார்கள் . மரணம் என்ப
எ ர்பாராத . அ எப் ேபா ேவண் மானா ம்
நம் ைம கவர்ந் ேபாகலாம் . அப் ப ப் பட்ட ஒ
ழ ல் , தான் வாையக்கட் வ ற் ைறக் கட் ேசர்த்த
ெசல் வத் ல் ஒ சல் க்கா ட அவ க்
பயன்படா . அதனால் வா ம் ேபாேத ெசல ங் கள் ;
தர்ம காரியங் க க் வாரி வழங் ங் கள் .
வா ம் ேபாேத வாரி வழங் ம் அந்த ம ழ் ச ் ைய
ஆனந்தத் டன் அ ப ங் கள் .

19
உங் கள் ல் உ யாக

இ ங் கள்
லெடல் யாைவச் ேசர்ந்த ேகா ஸ்வர் ரார் .
ஃ இவர் கட ள் ம ப் க் ெகாள் ைகயாளர். ஒ

சனிக் ழைமயன்
பணியாற் ம்
அைழத் , நாைள
அ வலகம் வரேவண் ம் என் ம் ,
அவர் தம
அவர்கள்
நி வனத் ல்
மாஸ்தாக்கள் அைனவைர ம்
அைனவ ேம
தாக வந் க் ம்
ெபா ட்கைள வண் ந் இறக்க உதவ ேவண் ம்
என் ம் ேகட் க் ெகாண்டார்.
அப் ேபா ட்டத் ந்த இைளஞன் ஒ வன், “ஐயா,
என்னால் ஞா ற் க் ழைமகளில் ேவைல ெசய் ய
யா ” என்றான்.
“இைளஞேன, உனக் நம் ைடய நி வனத் ன் சட்ட
ட்டங் கள் பற் ெதரி ம் என் நிைனக் ேறன்” ரார்
இைளஞனிடம் ேகட்டார்.
“ெதரி ம் ஐயா. ஆனா ம் என்னால்
ஞா ற் க் ழைமகளில் ேவைல ெசய் ய இயலா .”
“அப் ப யானால் சரி. நீ உடேன கம் ெபனி
காசாளைரப் ேபாய் பார்த் உன் ைடய கணக்ைக

த் க்ெகாள் .”
ஒ நாள் வங் ேமலாளர் ஒ வர் தன வங் க்
த யான காசாளைர பரிந் ைரக் மா ரார் டம்
ேகட்டார். சற் ம் தயங் காத ரார் ஒ நபைர அந்த
பத க் பரிந் ைர ெசய் தார்.
1. அந்த வங் காசாளர் பத க் ரார் யாைர

பரிந் ைர ெசய் ப் பார்?
ைடகள்
1. தன நி வனத் ந் ேவைல நீ க்கம்

ெசய் யப் பட்ட அந்த இைளஞைனேய ரார் அந்த
வங் காசாளர் பத க் பரிந் ைர ெசய் தார்.
2. ரார் அந்த இைளஞைனப் பணி நீ க்கம் ெசய் த
ேபா ம் , அவர் அவ ைடய உ யான பண்ைப
ரிந் ெகாண் ந்தார். எவெனா வன் தான் நல் ல
என் நம் ம் ஒன் ற் காக, தனக் க ம்
த்தமான ஷயங் கைளக் ட யாகம் ெசய் யத்
தயாராக இ க் றாேனா, அவேன ஒ
நம் க்ைகயான, பணி ந்த காசாளராக
இ ப் பான்.

20
ஆன்ம வளர்ச ் க்காக

அைனத்ைத ம் றந்
ேமத் ஒ ேநர்ைமயான டன். ஆன் கத் ன்

ெபா ைள அ ந் ெகாள் வதற் காக அவன்
க ைமயாக யற் த் வந்தான். அதற் காக அவன்
பலப் பல த்தகங் கைளத் ேத த்ேத ப த்தான். பல் ேவ
ஊர்க க் பயணித்தான். பலவைகயான யான
வ ப் களில் உ ப் னராக ப ெசய் ெகாண்டான்.
ஆனால் அந்த யற் களால் அவ க் பயன் எ ம்
ைடக்க ல் ைல. ல் ஒ ன் ஆ ரமத் ல்
ேசர்ந்தான் ேமத். ஒவ் ெவா மாத ம் தன ஆன்ம
வளர்ச் த்த அ க்ைகைய க்
ெவ ரத்ைத டன் அ ப் னான்.
தல் மாதம் அவன் இப் ப எ னான்: “என
ப் ணர் ரிவைடந் வ வைத உணர் ேறன்.
இந்த அண்டத் டன் நான் ஒன் ப் ேபாவைத
அ ப க் ேறன்”. ப த் ப் பார்த்த அந்த
அ க்ைகைய கசக் ெய ந்தார்.
இரண்டாம் மாதம் அவன் எ னான்: “எல் லா
ஷயங் களி ம் ஒ ஒ ங் இ ப் பைத இப் ேபா நான்
உணர்ந் ெகாண்ேடன்”. அைதப் ப த்த ந்த
ஏமாற் றமைடந்தார்.
ேமத் ன் ன்றாவ மாத அ க்ைக இப் ப ந்த :
“ஒன் பலவாக பரிண ப் பதன் மர்மம் என் அ த்
ேதட க் லப் பட் ட்ட ”. ப த்த ெகாட்டா
ட்டார்.
அ த்த மாத அ க்ைக இப் ப ப் ேபான : “எவ ம்
றப் ப ல் ைல. எவ ம் வாழ் வ ல் ைல. எவ ம்
இறப் ப ல் ைல.” ஏமாற் றத் டன் தன் தைல ல்
அ த் க் ெகாண்டார்.
அதன் ன் ஒ வ ட காலம் ேமத்ைதப் பற் எந்த
தகவ ேம இல் ைல. மாத அ க்ைகைய நிைன ட்
அவ க் தகவல் அ ப் னார் . இந்த ைற அவன்
அ ப் ய அ க்ைகையப் ப த்த ஆனந்தத்தால்
ள் ளிக் த்தார்.
1. ேமத் அந்த அ க்ைக ல் அப் ப என்னதான்

எ ந்தான்?
ைடகள்
1. “அைதப் பற் யா க் க் கவைல?”

2. ஆன்ம வளர்ச் என்ப நாம் என்ன
கற் க்ெகாண்ேடாம் , எைதக் கண் த்ேதாம்
என்ப ேபான்ற அள களால்
கட்டைமக்கப் ப வ ல் ைல. மாறாக, உல யல்
இன்பங் களி ந் ம் , எ ர்பார்ப் களி ந் ம் நாம்
எந்த அள ல ச் ெசல் ேறாம் ; எந்த அள க்
அவற் ைற ஒ க் த்தள் ேறாம் என்பைதப்
ெபா த்த .

21
இயற் ைக அளப் பரிய
ஸ்தவ ஷப் , தங் கள் ச்சைப நிர்வ த்
ஒ வ ம் பள் ளிகளில் ஒன் க்

ெசன்றார். அவர் அந்த பள் ளிக் டத் க்
ெந நாட்களா
ஆய் க்காகச்
ந்த . அதனால் அன் ர

ெசன்
அந்த பள் ளிக் டத் ேலேய தங் வ என் அவர்

ெசய் தார். இர உண க் ப் ன், பள் ளி தல் வ டன்
ேப க்ெகாண் ந்தேபா ஷப் ெசான்னார்: “மனிதன்
இயற் ைக ன் மர்ம ச் கள் அைனத்ைத ேம
அ ழ் த் எ ந் ட்டான். அவன் கண் த்த பல் ேவ
ெபா ட்கள் இந்த ச கத் க் ப் பய ள் ளைவ என்
உணரப் பட் ள் ளன. ஆனால் இதற் ேம ம் அவனால்
ேத க்கண் க்க இயற் ைக டம் இனி எ ல் ைல
என்ேற எனக் த் ேதான் ற . க ைர ேலேய இந்த
உலகம் ஒ க் வந் ம் .”
இைத ம த்த பள் ளி தல் வர்: “மனிதனின் ேதடல்
இப் ேபா ம் ெதாடர்ந் ெகாண் தான் இ க் ற .
இன் ம் ஐம் ப வ டங் களில் இந்த ந் ேம ம்
பல் ேவ ஷயங் கைளக் கண் க் ம் அள க்
மனிதனிடம் றைம க் ற ” என் னார்.
“அப் ப ப் பட்ட ஏதாவ ஒன்ைற உங் களால் ெசால் ல
மா?” ஷப் சவால் ட்டார்.
“இன் ம் ெகாஞ் ச நாட்களில் , பறப் ப எப் ப என்
மனிதன் கண் த் வான்” என்றார் பள் ளி
தல் வர்.
“ த்த ட்டாள் தனம் . மனிதன் பறக்க ேவண் என்
கட ள் நிைனத் ந்தால் , அவர் கட்டாயம் அவ க்
ற கள் வழங் ப் பார். மாறாக, அவர்
பறைவக க் ம் , ச் க க் ம் தான் ற கள்
ெகா த் க் றார். ஏெனன்றால் , அவர்
பறைவகைளத்தான் பறக்க ேவண் ம் என்
ம் னாேர த ர, மனிதைன அல் ல.”
1. அந்த ஷப் ன் ெபயர் உங் க க் த் ெதரி மா?

ைடகள்
1. அந்த ஷப் ன் ெபயர் ைரட். அவ க் ஆர் ல் ,

ல் பர் என் இரண் மகன்கள் . அவர்கள் தான்
மானத்ைதக் கண் த் சரித் ரத் ல் இடம்
த்தார்கள் .
2. நம் க்ைக ம் ெதாைலேநாக் ப் பார்ைவ ேம
பல தமான ெதா ல் ட்ப கண் ப் கைள
சாத் யமாக் ள் ள . இந்த இயற் ைக ல்
ச்ச ழ் க்கப் படாத மர்மங் கள் ஏராளமாக உள் ளன
என்பைத உணரேவண் ம் . இைட டாத
ஆராய் ச் ம் , டா யற் ம் இ ந்தால் , இன்ன ம்
றந்த ைற ல் மனிதனால் இயற் ைகையப் ரிந்
ெகாள் ள ம் . அதன் பயனாய் பல் ேவ
கண் ப் கள் ஒன்றன் ன் ஒன்றாக ெதாடர்ந்
ெகாண் க் ம் . ஆனால் , இந்த கண் ப் கள்
இந்த ல் வா ம் ஒவ் ெவா மனிதனின்
வாழ் ைவ ம் ேம ம் அர்த்த ள் ளதாக்க ேவண் ம் .

22
கனி டன் ேப ங் கள்
ங் லாந் ன் டார் ங் டன் நகரத்ைதச் ேசர்ந்த
இஒ
ஒ டன்,
ைறத்தண்டைனக் ப்
ெசய் யப் பட்டான்.
நாள் அவன் ெத
ன்
ன்
ல் நடந் ெகாண்
வ ட
தைல
ந்தேபா ,
எ ர்பாராத தமாக அந்த நகரத் ன் ேமயர் ஜான் ேமாரல்
என்பவைர சந் க்க ேநர்ந்த . தான் ன் ெசய் த
இ வான ெசயல் அவன் நிைன க் வர, அவன்
தர்மசங் கடத் டன் அவைரப் பார்க்காத ேபால் ேவகமாக
அவைரக் கடந் ேபானான். ஆனால் ... சட்ெடன் அவன்
ேதாளில் ஒ வான ைக. அவன் க் ட் நி ர்ந்
பார்த்தான். கத் ல் ன் வ டன் நகர ேமயர் அவன்
எ ரில் நின் ெகாண் ந்தார். அவர் ந்த கனி டன்
அவைனப் பார்த் , “கனவாேன, உங் கைளப் பார்த்த ல்
ந்த ம ழ் ச ் . எப் ப க் ர்கள் ?” என் நலம்
சாரித்தார்.
தான் காண்ப கனவா அல் ல நனவா என்பைத
அவனால் நம் பேவ ய ல் ைல.
பல வ டங் க க் ப் ன்னால் , இந்த கைதையச்
ெசான்ன ேஜ.எச்.ேஜாெவட் ன் ற் ப் ப , ேமாரல் அந்த
மனிதைன ஏேதச்ைசயாக ண் சந் த்தார், ேவெறேதா
ெவா நகரத் ல் . இப் ேபா அந்த இைளஞன் ஆேள
மா ப் ேபா ந்தான். ேமயைர அைழத் நி த் அவர
கண்கைளப் பார்த்தப ேய அவன் ந்த
நம் க்ைக டன் ேப னான்:
“ஐயா, நான் உங் க க் நன் ற கடைமப் பட்டவன்.
நான் ைற ந் ெவௗிேய வந்தேபா நீ ங் கள்
எனக் ச் ெசய் த அத்தைன உத க க் ம் நன் .”
“அப் ப நான் என்னதான் ெசய் ட்ேடன்?” யப் பால்
கண்கள் ரிய ேமயர் ேகட்டார்.
1. அந்த ற் றவாளி அதற் என்ன ப ல்

ெசால் ப் பான்?
ைடகள்
1. “நான் ெசய் த ஒ ற் றத் க்காக இந்த உலகேம

என்ைன ஒ க் த் தள் ளியேபா , நீ ங் கள் ஒ வர்தான்
என்ைன ஒ மனிதனாக ம த் ர்கள் . எனக்ெகன்
எவ ேம இல் லாம ந்தேபா நீ ங் கள் தான்
ேதாழைம டன் என் ேதாளில் ைக ேபாட் ர்கள் . இன்
நான் இப் ப இ ப் பதற் ெகல் லாம் அ ப் பைடக்
காரணம் , என்னிடம் கனிவாக நீ ங் கள் ேப ய அந்த
னம் தான். அந்த நாள் தான் என் வாழ் ன் அசாத் ய
மாற் றங் க க்கான தல் வ . அதற் காக,
உங் கைளத் த ர ேவ யா க் நான் நன்
ெசால் ேவன்?”
2. ஒ கனிவான ெசால் , பரி நிைறந்த ஒ அைணப் ,
ஒ ன் ரிப் ஒ வ ைடய வாழ் நாைளேய
ற் மாக மாற் ம் சக் பைடத்த . நம் ைமச்
ற் உள் ளவர்களின் வாழ் க்ைக ல் அத்தைகய ஒ
மாற் றத்ைத ஏற் ப த் ம் சக் நம் ஒவ் ெவா வரிட ம்
மைறந் டக் ற . வாய் ப்
ைடக் ம் ேபாெதல் லாம் இந்த சக் ையப்
பயன்ப த் ேவன் என் நாம் ஒவ் ெவா வ ம்
உ ெமா எ த் க் ெகாள் ேவாம் .

23
ட்டாள் கஞ் சனாக

இ க்கா ர்கள்
ஞ் சம் வாங் ம் ேபா ைக ம் கள மாக
ல
ஏதாவெதான்ைறத்
ப் பட்ட ஒ வைன நீ ப
ெகாண் ேபாய்
ன் தமான தண்டைனகைளக்
நீ ப , அவற் ந் அவ க்
ேதர்ந்ெத த் க்
ன் ன்னால்
நி த் னார்கள் .
ப் ட்ட
ப் பமான
ெகாள் ளலாம்
என்றார். ஐந் ேலா ெவங் காயத்ைத ன்ப , 50 ரம் ப
அல் ல ஆ ரம் பாய் அபராதம் . பணெவ யான அந்த
ற் றவாளி ஆ ரம் பாய் அபராதம்
கட்ட ம் ப ல் ைல. ரம் ப ையத் ேதர்ந்ெத த்தால் ,
ரம் ப வதற் ள் ேளேய இறப் ப உ . எனேவ
அவன் ஐந் ேலா ெவங் காயத்ைத சாப் ட
ெவ த்தான். ஆனால் , அவனால் ஒன் ரண்
ெவங் காயங் க க் ேமல் சாப் ட ய ல் ைல. எனேவ,
அவன் அந்த தண்டைனைய ைக ட்டான். ரம் ப
வங் யேபா பத் அ கள் வதற் ள் ேளேய அவன்
வ யால் கத த் த்தான்.
“என்ைன ட் ங் கள் . நான் அபராதத்ெதாைகைய
கட் ேறன். நீ ங் கள் ம் னால் ேம ம் அ கத்
ெதாைகைய கட்ட ம் நான் தயாராக இ க் ேறன்” என்
அவன் அல னான். இப் ப யாக தன்னிட க் ம்
பணத்ைதக் காப் பாற் வதற் யன்ற அந்த ட்டாள்
க , ஒேர ேநரத் ல் ன் தண்டைனகைள ம்
அ ப க்க ேநர்ந்த .
ைடகள்
1. பணத் க் அ கப் ப யான க் யத் வம்

ெகா க் ம் ஒ லர் இந்த உல ல் இ க் றார்கள் .
இவர்க க் பணத்ைதத் த ர வாழ் க்ைக ன் ற
ஷயங் கள் ஒ ெபா ட்ேட ல் ைல. வாழ் க்ைக ல்
பணேம அைனத் மா டா . பணத்தால்
இன்பத்ைத வாங் கலாம் . ஆனால் நற் ெபயைர
சம் பா க்க யா . பணம் உங் கைள க அழகான
அழ நிைலயத் க் ெகாண் ெசல் லலாம் . ஆனால்
அதனால் உங் கைள அழகானவராக மாற் ட
யா . பணத்தால் ம ந் கைள வாங் கலாம் .
ஆனால் அதனால் உங் கள் ஆேராக் யத்ைத வாங் க
யா . பணத்தால் கண்ணில் ப ம் உடற் ப ற் க்
க கள் அைனத்ைத ம் வாங் ட ம் .
ஆனால் அதனால் உங் க க் ரான உடற் கட்ைடத்
தர யா . பணத்தால் க அழகான சவப் ெபட் ைய
வாங் கலாம் . ஆனால் அதனால் உங் க க்
அைம யான சாைவப் ெபற் த்தர ம் என்
உ யாகக் ெசால் ல யா .

24
கட ைள நம் ங் கள் , ஆனால்

ெசயலாற் ங் கள்
த ஒ வர் இைற சக் ன் ேமன்ைமையக்
ம
அங் மாக
ெகாண்
த்
ெரன்
ேகட்ட .
ேப வதற்
ந்தார்.
ஒ
மக்கள்
ஓ க்ெகாண்
ப் கள் தயாரித் க்
அப் ேபா ெவௗிேய
கப் ெபரிய ெவ ச்சத்தம்
ரட் டன்
ந்தார்கள் .
இங் ம்
அந்தப்
ப ந்த அைண ஒன் உைடந் , தண்ணீர ்
ேவகமாக ஊ க் ள் ந் ெகாண் ந்த . மக்கள்
தம உடைமகைள எ த் க் ெகாண் பா காப் பான
இடங் க க் ஓ னார்கள் . ெத க் ள் நீ ரின் மட்டம்
அ கரித் க் ெகாண் ப் பைதப் ஜன்னல் வ யாக
எட் ப் பார்த்தார் மத . அவ ம் ஒ சாதாரண
மனிதர்தாேன. அவ க் ள் பதட்டம் ஏற் படத்
ெதாடங் ய .
ஆனா ம் அவர் தம மன க் ள் இப் ப ெசால் க்
ெகாண்டார். “இப் ேபா நான் இைறவனின் ேமன்ைமையப்
பற் ய ேப ைரையத் தயாரித் க் ெகாண் க் ேறன்.
இ ஒ ேவைள என் ைடய நம் க்ைகைய
ேசா ப் பதற் காக இைறவன் நடத் ம் ஒ நாடகமாகக் ட
இ க்கலாம் . னந்ேதா ம் நான் ேபா ப் பைத
ேசா த் ப் பார்ப்பதற் கான ஒ அ ைமயான வாய் ப் ைப
இைறவன் தந் க் றார். எனேவ மற் றவர்கைளப் ேபால்
நான் பயந் ஓ ப் ேபாக மாட்ேடன். கட ளின் மகத்தான
சக் ன் நம் க்ைக டன் நான் இங் ேகேய
இ க்கப் ேபா ேறன்.”
இப் ேபா தண்ணீர ் மட்டம் ஜன்ன ன் ளிம் வைர
உயர்ந் ட்ட . பட ல் தப் த் ப் ேபாய் க்
ெகாண் ந்த மக்கள் மத ைவ பார்த் அல னார்கள் .
“ஐயா, க் ரம் ங் கள் .”
அவர் ந்த நம் க்ைக டன் “என்ைனக்
காப் பாற் மா இைறவனிடம் நான் ரார்த்தைன
ெசய் க் ேறன்.
நான் வர ல் ைல நீ ங் கள் ேபாகலாம் ” என்றார். தண்ணீர ்
வரத் அ கரிக்கேவ அவர் அவசரமாக தன ட் ன்
ேமற் ைர ன் ேமேல னார். ஆனா ம் தண்ணீர ் ெவ
க் ரத் ேலேய ட் க் ைரைய ம் ெதாட் ட்ட .
தப் த் ப் ேபான மற் ெறா பட ம் மத ைவ
தங் க டன் வ மா அைழத்த . ஆனால் அவேரா அைத
ம த் ட்டார்.
இப் ேபா தண்ணீர ் அவ ைடய ழங் கால் அள க்
உயர்ந் ட்ட . மத ைவ ட்பதற் காக ேமாட்டார்
பட ல் ஒ அ காரி அ ப் ைவக்கப் பட்டார்.
“இ ேதைவ ல் ைல, நான் கட ைள நம் ேறன். அவர்
ஒ ேபா ம் என்ைனக் ைக டமாட்டார்.
பார்த் க்ெகாண்ேட ங் கள் ” என்றார் மத .
இ ல் தண்ணீரில் ழ் அந்த மத
உ ரிழந்தார். ெசார்க்கத் க் ப் ேபான டேனேய அவர்
கட ைளப் பார்த் கார் ெசய் தார். “கட ேள,
உன்ைனேய நம் ந்த என்ைன காப் பாற் வதற்
நீ ங் கள் ஏன் வர ல் ைல?”
“நல் ல ...” கட ள் ேபசத் ெதாடங் னார்.

1. கட ள் அந்த மத டம் என்ன ெசான்னார்?

ைடகள்
1. “நான்தான் ன் பட கைள அ ப் ந்ேதேன.”

2. ஒவ் ெவா ஷயத் க் ம் கட ள் வந் நம் ைமக்
காப் பாற் வார் என் நம் க் ெகாண் ப் ப த்த
ட்டாள் தனம் . நம் ைமக் காப் பற் க் ெகாள் ள
நாேமதான் யற் ெசய் ய ேவண் ம் . காரண
காரியங் கள் நம் க்ைக ேதைவதான். கட ைள
நம் ப ேவண் ம் . அேத ேவைள ல் ழ் நிைலக்
ஏற் ற தத் ல் ெசயல் ப வதற் ம் நாம் தயங் கேவ
டா . ‘தனக் த்தாேன உத ெசய் பவ க் கட ள்
உத றார்’ என்ப ஆன்ேறார் வாக் .

25
நைகச் ைவயால்
மனைதத்ெதா ங் கள்
பத் ரிைகயாளர் சந் ப் ல் அ பர்
ஒ ஸ்ெவல் ட் டம் அவர வாழ் க்ைக ன்

வார யமான ஒ சம் பவத்ைதப் பற்
ேகட்கப் பட்ட . வாய் ப்
மா
க
ைடக் ம் ேபாெதல் லாம்

ஸ்ெவல் ட், ப் ட்ட அந்த சம் பவத்ைத பற் ெசால்
ம ழ் வார். அ பர் ஸ்ெவல் ட் நி யார்க் நகர
காவல் ைற ஆைணயராக இ ந்த ேபா நடந்த சம் பவம்
இ .
காவலர் பத க்கான ேநர் கத்ேதர் க் வந் ந்தார்
ஒ ஐரிஷ் இைளஞன். கலவரத் ல் ஈ ப ம் ஒ
ம் பைலக் கைலக்க அவன் என்ன ெசய் வான் என் அந்த
இைளஞனிடம் ேகட்டார் ஸ்ெவல் ட். அந்த இைளஞனின்
ப ல் அவ க் காவல் ைற ல் ேவைல ேத க்
ெகா த்த மட் மல் லாமல் , ஸ்ெவல் ட் ன்
பாராட்ைட ம் ெபற் ற .

1. அந்த இைளஞன் யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. அந்த இைளஞனின் ப ல் : “என ெதாப் ைய ைக ல்

ஏந் யப ேய அவர்களிடம் பணம் வ ல் ெசய் யப்
ேபாேவன்.”
2. நைகச் ைவ உணர் வாழ் க்ைகைய
அர்த்த ள் ளதாக் ம் . அ த்தவைர ரிக்க ைவக் ம்
கைலையக் கற் க் ெகாண்டால் , மன க்
ெந க்கமான நண்பர்கைளப் ெபறலாம் .

26
அ யல் ஆய் ம் ஒ
யானம் தான்
கழ் ெபற் ற ெரஞ் ஞ் ஞானி யர்ேர க் ரி ஒ நாள் ,

தன ஆய் வகத் ந்த ண்ேணாக் ல் தைல
னிந் ெவ ரமாக எைதேயா பார்த் க்
ெகாண் ந்தார். அைதப் பார்க் ம் ேபா அவர்
யானத் ல் ஆழ் ந் ப் ப ேபாலேவ ேதான் ய .
அப் ேபா அவைர சந் ப் பதற் காக அவர மாணவர்களில்
ஒ வன் அந்த ஆய் வகத் க் ள் வந்தான். அவர்
யானத் ல் இ ப் பதாக நிைனத்தவன்
சத்தெம ப் பாமல் ஆய் வத் ந் ெவௗிேய வந்தான்.
சற் ேநரத் க் ப் ன், ண்ேணாக் ந் தன்
தைலைய உயர்த் ய க் ரி அந்த மாணவைன உள் ேள
வ மா அைழத்தார். உள் ேள வந்த மாணவன்
ெசான்னான்: “ஐயா, நீ ங் கள் யானத் ல்
ஆழ் ந் ந்ததால் தான் உங் கைள ெதாந்தர
ெசய் ய ல் ைல.”
அதற் அந்த கழ் ெபற் ற ஞ் ஞானி இப் ப ச்
ெசான்னார்:

1. அந்த ஞ் ஞானி ெசான்ன ப ல் என்ன?

ைடகள்
1. “எனத ைம மாணவேன, ேவைல ம் யானத் ன் ஒ

வ வம் தாேன? இந்த யானப் பாைத வ யாகத்தான்
நாம் கட ைள ேநாக் ச் ெசல் ேறாம் . இவற் ன்
லமாகத்தான் கட ள் தன னித உண்ைமகைள
ெவௗிப் ப த் றார். நம் ைடய ஆராய் ச் ைய
மனம் ஒன் ெசய் ம் ேபா , கட ளின் அற் தங் களில்
நாம் கைரந் ேபா ேறாம் .”
2. அற் தங் க ம் , ர்க ம் நிைறந்ேத இந்த உலகம் .
அ யல் ஆய் ன் லமாகத்தான் இவ் லைகப்
பற் ய ர்கள் பல ம் க்கப் பட் ள் ளன.
அ ேவ மனித லத்ைத ன்ேனாக்
வ நடத் ற .

27
ெபா ைமைய
வளர்த் க்ெகாள் ங் கள்
ர் ஐசக் நி ட்டனிடம் டயமண்ட் என் ம்
ச
ேமைஜ ன்
ெகாண்
ப்
ட் ல்
க்க ஒ
டயமண்ட் தா க்
இல் லாத
ந்த ஒ
ம் நாய் இ ந்த . நி ட்டன்
ேபா
ைவக்கப் பட்
ெம
ஒ நாள் ,
வர்த்
த்த . ெம
ந்த
ன்
த்தகத் ன்
எரிந்
வர்த் ,
சரிந் ந் , ப் த்தக ேம எரிந் சாம் பலான .

நி ட்டனின் எட் வ ட க ம் உைழப் ல் உ வான
ஆராய் ச் ப் த்தகம் அ . ட் ற் ம் ய நி ட்டன்
அங் நிகழ் ந் ந்த கேளபரங் கைளப் பார்த் இப் ப ச்
ெசய் தார்..
1. நி ட்டனின் எ ர் ைன என்ன?

ைடகள்
1. டயமண்ைட தன் ைடய பக்கத் ல் அைழத்த

நி ட்டன் “டயமண்ட், இன் ம் எத்தைன வ ட
உைழப் க் உன் ைடய மாஸ்டைர நீ
தள் ளி க் றாய் என் உனக் த் ெதரி மா?” என்
ேகட்டார். அதன் ன் இந்த உல ல் ெப ம் பாலான
மக்கள் ெசய் வைதப் ேபால் , அந்த ரா இழப் ைபக்
த் அவர் மனம் வ ந்த ல் ைல. மாறாக, தன
ேமைசக் ப் ேபாய் ண் ெமா ைற அந்த
ஆராய் ச் ைய வக்கத் ந்ேத ெசய் யத்
ெதாடங் னார்.
2. ெபா ைமேய ெவற் ன் ற ேகால் . உணர்ச் க்
ெகாந்தளிப் ல் தத்தளிக் ம் ஒ வனால் ,
சம் பவங் கைள அதன் சரியான ேகாணத் ல்
ரிந் ெகாள் ள இயலாமல் ேபா ற . அேத
ேவைள ல் , ட மன ைடய ஒ வனால் உணர்ச்
நிைறந்த தன வாழ் க்ைகைய ஒ கட் ப் பாட் க் ள்
நி த்த ற . அதன் லம் தன
த் சா த்தனத் ன் உச்சநிைலைய பயன்ப த் ம்
வாய் ப் அவ க் ள் இயல் பாகேவ அைம ற .
அப் ப ப் பட்ட மனிதர்கள் தான் எத்தைகய இக்கட்டான
ழ் நிைல ம் அைம யாக இ க் றார்கள் .
அவர்கைளத் ண் வெதன்ப மகா ரமமான
ஷயம் . அதனால் தான் நிைலத்த உண்ைமைய
ேநாக் ய ம ப் க டன் அவர்களால் எளிதாக
ஒன் ப் ேபாக ற .

28
ெசல் வத் ன் ரக யத்ைதக்

கற் க்ெகாள் ங் கள்
ந்த பணக்கார வசா க் பல ஏக்கர் நிலம்
அ
ஈட் னார்.
இ ந்த . வங் க் கணக் ேலா ஏராளமான
பணம் . தன
உ யான
வாழ் நாளில்
அந்த
க ைமயான உைழப் பா ம் ,
உள் ளத்தா ம்
ஏராளமான
வட்டாரத் ல்
அவர்
பல ம்
தன
ெசல் வத்ைத
அ ந்த
‘உள் ர்ப் ட் ம் ைச’ அவர். அவைரப் பற் ய ஒ
கட் ைரக்காக அவைர அ னார் ஒ
பத் ரிைகயாளர். “ஐயா, உங் க ைடய ேப க் ம் ,
க க் ம் காரணமான அந்த ரக யத்ைத அ ய
ம் ேறாம் . அதற் ன் , நீ ங் கள் எப் ப இந்த
அள க் ெப ம் பணம் ஈட் னீர ்கள் என் எங் கள்
வாசகர்க க் ெசால் ல மா?” என் ேகட்டார்
பத் ரிைகயாளர்.
ஆர்வம் த ம் ய அந்த பத் ரிைகயாளரின் ேகள் க் ,
தன ெவற் ன் ரக யத்ைத ளக்க அந்த வசா க்
ஒ ல வாக் யத் க் ேமல் ேதைவப் பட ல் ைல.

1. அந்த வசா ெசான்ன ப ல் என்ன?

ைடகள்
1. “உண்ைம ேலேய இ ெவா நீ ண்ட கைத. ஆனால் ,

அதற் ன்னால் நாம் ஒ ய ஷயத்ைத ெசய்
ேவாம் . எரிந் ெகாண் க் ம் அந்த ன்சார
ளக்ைக அைணத் டலாம் . அதன் லம் ஓரள
ன்சாரத்ைத ேச க்கலாேம?” வசா கனி டன்
ெசான்னார்.
2. தங் கள் யற் யா ம் , க ைமயான உைழப் பா ம்
ெசல் வம் ஈட் ம் ஒவ் ெவா வ ேம தாங் கள்
சம் பா த்த ஒவ் ெவா ைபசா ன் ம ப் ைப ம் நன்
அ ந்தவர்கள் . ஒவ் ெவா ைபசாைவ ம் அவர்கள்
ேச க் றார்கள் . தங் கள் ேச ப் ல் க ம் கறாராக
இ க் ம் அவர்கள் , தாங் கள் எைத ேம
ண க்க ல் ைல என்ப ல் கத் ெதௗிவாக
இ க் றார்கள் . அவர்களின் ேச ப் ண் ம்
அவர்க ைடய ெதா ேலேய த
ெசய் யப் ப ற . அதனால் அவர்க ைடய ெசல் வம்
ேம ம் ேம ம் அ கரிக் ற .

29
அைம என்றால் என்ன?
ராமத் ல் எல் ைல ல் கழ் ெபற் ற அந்த
ஒ மடாலயம் இ ந்த . அதன் தைலவர் ெபா

அ க் ம் ,
மரியாைதக் ரிய
ண்ண
அந்த
க் ம் ெபயர் ெபற் றவர்.
மகாைன தரி த் ,
மரியாைத ெச த் வதற் காக மக்கள் ட்டம் ட்டமாக
அங் ெசன்றனர். ர ர்ஷ்டவசமாக இந்த ெப ம் மக்கள்
ட்டத்தால் அந்த மடாலயத் ன் அைம ற் மாக
ைதந் ேபான . டர்க க்ேகா மகா வ த்தம் . ஆனால்
அந்த மகாேனா, அைம நில ய அந்த மடாலய ழ ல்
ன் எப் ப ந்தாேர, அ ேபாலேவ இப் ேபா ம்
இ ந்தார்.
அைம க் பங் கம் ஏற் ப வதால் மனம் ெகா த்த
டர்கைளப் பார்த் அந்த மகான் ேபசத் ெதாடங் னார்:
1. தன டர்களிம் அந்த மகான் என்ன ெசான்னார்?


ைடகள்
1. மகான் ெசான்னார்: “அைம என்ப உண்ைம ல்

சத்தங் களற் ற நிைல அல் ல. தன்ைன இழக் ம்
நிைலேய, அைம .”
2. ‘தான்’ என்ப இங் ேக ‘தான் இ க் ேறாம் ’ என் ம்
தன் உணர் . இ ேவ ஒ மனித வாழ் ல் அவன்
ந் த்த எண்ணங் கள் , உணர்ந்த உணர்ச் , ெசய் த
ெசயல் பா கள் ஆ யவற் ன் அ ப் பைட. ஒ
மனிதனின் ‘ யம் ’ என்ப அவேனதான். அ
ஒ வனின் க்கல் கள் , மன உைளச்சல் , ம ழ் ச ் ,
யரம் .. என் அைனத் ம் அடங் ய . எனேவ,
யான நிைலைய அைடதல் என்ப ‘தன்ைன’
லக் நி த்த கற் க்ெகாள் வைதத் த ர
ேவெறான் ல் ைல என்பைத நாம் ரிந் ெகாள் ள
ேவண் ம் . எளிைமயாகச் ெசான்னால் , இ
சட்ைடையக் கழற் ட் அைம யாக
உட்கா வைதப் ேபான்ற . இ எண்ணங் கள் , ப்
பங் கள் , தாகங் கள் ஆ யவற் ந் பட்ட ஒ
மனநிைல. இந்த உலைகப் பற் மட் மல் ல,
தன்ைனப் பற் ய ந்தைன ட இல் லாத நிைல
லேம அைம ைய அைடய ம் .

30
ெகாள் ைக ல் உ யாக
இ ங் கள்
ேத சப்ரிட்தா மகாத்மா காந்

டனில் நைடெபற் ற
அவர்கள் 1931 இல்
வட்ட ேமைஜ மகா
நாட் க் அைழக்கப் பட் ந்தார். மகாத்மா வழக்கமான
தன அைரயாைட உைட ேலேய மகா நாட் க் ச்
ெசன்றார். காந் ன் இந்த ேகாலத்ைதப் பார்த்
மகாநாட் ல் கலந் ெகாள் ள வந் ந்த உ ப் னர்கள்
ெப ம் அ ர்ச் யைடந்தார்கள் . எங் ம் ச்ச ம்
ழப் ப ம் , ரிட் ஷ் மக்களின் ேக க் ம் ண்ட க் ம்
ஆளானார் காந் . ஆனா ம் , அவற் றால் அவர ய
நம் க்ைகையேயா, அைம யான றத்ேதாற் றத்ைதேயா
எந்த தத் ம் காயப் ப த்த ய ல் ைல.
பத் ரிைகயாளர் சந் ப் ன்ேபா ஆைட ஷயமாய்
அவர் க ைமயான ேகள் க்கைணகைளத் ெதா க்க
ரிட் ஷ் பத் ரிைகயாளர்கள் த் க்
ெகாண் ந்தார்கள் . ஆனால் அவர்க ைடய
ேகள் க க் தரப் பட்ட ைடைய அவர்களால் தங் கள்
வாழ் நாள் வ ம் மறந் க்கேவ யா . அ கம்
ெசால் வாேனன். ம நாள் காைல ல் ெவௗியான ரபல
ேத ய ெசய் த்தாள் கள் அைனத் ேம காந் ன்
ப ல் தான் தல் பக்க ெசய் யாக ெவௗியா ந்த .
1. தன ஆைடையப் பற் ய ேகள் க க் காந்

அப் ப என்னதான் ப ல் ெசான்னார்?
ைடகள்
1. காந் ெசான்னார்: “ஒன் க் நான்காக நீ ங் கள்

உ த் க் ர்கள் . நான் க் ஒன்ேற நான்
உ த் க் ேறன்.”
2. ச தாய நைட ைறக க்காக தன ெகாள் ைககைள
ட் க் ெகா க்காத காந் ன் மன உ
அசாத் யமான . ‘நான் எப் ப உைட உ த்த
ேவண் ம் என் றரால் கட்டைள டப் ப வைத
நான் ம் ப ல் ைல’. காந் ன் ப ல் இந்த
உலகத் க் ெதரி த்த இைதத்தான். இந்த ப ல்
கா ந் ன் நைகச் ைவ உணர்ைவ ம் ,
எவைர ம் காயப் ப த்தாத பண்ைப ம்
ெவௗிப் ப த் ய .

31
ெசய் ம் ெசய ேலேய

கைரந் ங் கள்
ர்யகாந்த் ரிபா ஒ கழ் ெபற் ற ந்

எ த்தாளர். ஆனா ம் அவர் ‘நிராலா’ என் ம்
ெபயரில் தான் ரபலமா ந்தார். காரணம் அவர
பைடப் கள் அைனத் ேம நிராலா என் ம்
ைனெபயரிேலேய எ தப் பட் ந்தன.
ழந்ைதக டன் ைளயா வ ல் நிராலா க்
ெகாள் ைள ம ழ் ச ் . ஒ நாள் அவர் ழந்ைதக டன்
ெத ல் ைளயா க் ெகாண் ந்தார். அப் ேபா
நிராலாைவ சந் ப் பதற் காக ல மனிதர்கள் அங்
வந்தார்கள் . அவர்கள் இ வைர நிராலாைவப்
பார்த்த ல் ைல. அவர்கள் ேநர யாக நிராலா டேம வந்
‘‘ஐயா, தய ெசய் எ த்தாளர் நிராலா ன் ட்ைடக்
காட் த்தர மா? நாங் கள் அவைர சந் க்க
வந் க் ேறாம் ’’ என் ேகட்டார்கள் .
அைதக்ேகட்ட நிராலா ‘‘தய ெசய் சற் ேநரம்
காத் க்க மா? சற் ேநரத் ல் நாேன வந்
அவ ைடய ட்ைடக் காட் த் த ேறன்’’ என்
ெசால் ட் தன ைளயாட்ைடத் ெதாடர்ந்தார்.
ைளயாட் ந்த ன் அவர்களிடம் ெசன்ற நிராலா,
தான்தான் அவர்கள் ேத வந் க் ம் நிராலா என்றார்.
க் ட் ப் ேபான அவர்கள் , ‘‘அப் ப யானால் , நாங் கள்
உங் களிடம் வந் சாரித்த ேபாேத இைத நீ ங் கள்
எங் களிடம் ெசால் க்கலாேம’’ என் அவரிடம்
ேகட்டார்கள் .
அதற் நிராலா ெசான்னார்...
1. நிராலா ெசான்ன ப ல் என்ன?

ைடகள்
1. நிராலா ெசான்னார்: “அப் ேபா நான் எ த்தாளர்

நிராலா இல் ைல. தன் நண்பர்க டன் உற் சாகமாக
ைளயா க்ெகாண் ந்த ஒ ைபயன்’’.
2. ழ் நிைலக் ஏற் றப உங் க ைடய தனி இயல் ைப
மாற் க் ெகாள் ங் கள் . ைளயா ம் ேபா நீ ங் கள்
ஒ ழந்ைதயாகேவ மா ங் கள் . ஏெனன்றால் ,
ெபரியவர்கைள ட ம் ழந்ைதகள் பைடப் த் றன்
ந்தவர்கள் . அடக்கத்ைத வளர்த் க் ெகாள் வதன்
லம் உங் கள் பைடப் பாற் றைல நீ ங் கள்
ேமம் ப த் க்ெகாள் ளலாம் . ழந்ைதக டன்
இயல் பாகப் பழ ம் ேபா , நம் ைம அ யாமேலேய
அவர்க ைடய ணங் கைள நாம் ஈர்த் க்
ெகாள் ேறாம் . அடக்கத் ம் , எளிைம ம் தான்
ேமன்ைம அடங் க் ற . நிராலா அந்த
ைளயாட் ல் ைமயாக ல த் ப் ேபானார்.
அவர அ ர்ஷ்டம் , அ ல் அவர் ‘தன்ைன’ கைரத்
ட்டார். இ ெவா உயர்ந்த யான ட்பம் . நீ ங் கள்
எைதச் ெசய் தா ம் அ ல் கைரந் ேபாவ தான்
எளிைமயான யான வ .

32
அன் னால் மகத்தான

ேசைவ ெசய் ங் கள்
லகப் கழ் ெபற் ற பாப் பாடகர் ளிஃப்
உ ரிச்சர்டஸ் ் .
வாழ் க்ைக ன்
அவரிடம் ,
அ பவங் களில் ஒன்ைற ப ர்ந்
வங் கேதசத்
மா?’
ள் ள
என்
மனம்
கார் அக கள்
‘உங் கள
உ ய
ெகாள் ள
ேகட்கப் பட்ட .
காம் ஒன் க்
தான் ேபான நிகழ் ைவ அவர் நிைன ர்ந்தார்.
‘அந்த கா ந்த பரிதாப வன்கள் உட்பட
அங் ந்த எைத ேம ெதா வதற் நான்
ம் ப ல் ைல. ழந்ைதகள் உட்பட அந்த
காம் களி ந்த அைனவ ேம, ழ் த்த
ரங் கேளா ம் , வ ேயா ம் த் க்
ெகாண் ந்தார்கள் . ைகப் படக்காரர்களின்
ேவண் ேகா க் ணங் அங் ந்த ஒ ழந்ைதைய
ேநாக் நான் னிந்ேதன். என் உடல் அந்த ழந்ைத ன்
பட் டாதப க் ெவ ஜாக் ரைதயாக இ ந்ேதன்.
அப் ேபா எ ர்பாராத தமாக யாேரா ஒ வர் அந்த
ழந்ைத ன் ைக ல் த் ட அவள் அல னாள் .
நாேனா...?

1. ரிச்சர்டஸ
் ் என்ன ெசய் தார்?
ைடகள்
1. “வ ந்த அந்த ழந்ைத ன் அலறைலக் ேகட்

என்ைன ம் அ யாமல் நான் அந்த ழந்ைதைய
அைணத் க் ெகாண்ேடன். அவன அ க் ம்
ண் ம் எனக் மறந்ேத ேபான . என்ைனக்
கட் ப் த்த அந்த ஞ் உடல் , உடன யாக
தன் ைடய அ ைகைய நி த் ட்டைத இப் ேபா
நிைனத் ப் பார்க் ேறன். அந்த கணத் ல் தான்
எனக் ப் ரிந்த , அன்ைபப் பற் நான் ெதரிந் க்
ெகாள் ள ேவண் ய ஷயங் கள் ஏராளமாக
இ க் ன்றனெவன் . ஆனா ம் ஒ ஆ தல் ,
அதற் கான தல் யற் ைய நான் வக்
ைவத் ட்ேடன். என்னிட க் ம்
ைகப் படங் களில் , என் ேதாளில் கம் ைதத் க்
டக் ம் அந்த ழந்ைத டன் நான் ெவௗி ய
கத் டன் நிற் ம் ைகப் படேம
ைலம ப் ல் லாத என் நான் நிைனக் ேறன்.
அந்தப் ைகப் படம் என ப க்ைகயைறக் ம்
ளியைறக் ம் இைடப் பட்ட வரில் இப் ேபா ம்
ெதாங் க் ெகாண் க் ற . என் கண்ணி ந் ம் ,
என் நிைனவ க் களி ந் ம் அ ந் ேபாகாத
பத் ரமான இடத் ல் .’’
2. அன் என்ப நா , இனம் , ஜா , ஆண் – ெபண்
ேபான்ற அைனத் தைடகைள ம் தாண் ச் ெசல் ம் .
அதற் , நா , இனம் ேபான்றைவ த் ெதரியா .
ஒ வ ைடய ச க அந்தஸ் க் ஏற் ப அவைன எைட
ேபாடத் ெதரியா . எனேவ, மனத்தைடகள்
எ ல் லாமல் நம அன்ைப வாரி வழங் க நாம்
கற் க்ெகாள் ள ேவண் ம் . ேநாய் , அ ெவ ப் பான
ழ் நிைல ேபான்றவற் றால் இந்த உலகத் ல்
யாைர ம் இ வாக பார்க்கக் டா . அத்தைகய
மனிதர்க க்காக பரி டன் நாம் ெசய் ம் உத நம்
உள் ளத் ல் அளப் பரிய ம ழ் ச ் ைய ம் , ஆத்ம
ப் ைய ம் ஏற் ப த் ம் . அன் ம் ேசைவ ம்
ைள ம் அற் தமான கனிேய ம ழ் ச ் .

33
மரணத்ைத ேநாக் ய
பயணேம வாழ் க்ைக
காைலப் ெபா ல் ஸ் ேயா க் ள்
அ மலர்ந்த
ேவகமாக ேபாய் க்ெகாண்
‘நீ ங் கள் எப் ப இ க்

ந்தார் சார்லஸ்
ேபாயர். அப் ேபா அவரிடம் ஒ வர் ேகட்டார்,
ர்கள் ?’.
கத் டன் சார்லஸ் ேபாயர் ப ல் அளித்தார் :
‘‘நான் ெம வாக இறந் ெகாண் க் ேறன்’’.
இந்த ப லால் ந ங் ப் ேபான அந்த மனிதர் ேபாயரிடம்
‘‘உங் க க் என்ன ஆன . இப் ப ேப ர்கேள..?’’
என் ேகட்டார். அதற் ேபாயர் ெசான்னார்...
1. சார்லஸ் ேபாயர் ெசான்ன ப ல் என்ன?

2. இந்த கைத உணர்த் ம் க த் என்ன?

ைடகள்
1. ‘‘நான் றந்தேபாேத இறக்க ஆரம் த் ட்ேடன்.’’

2. மரணம் – மனித வாழ் ன் த ர்க்க யாத ஒ
நிகழ் . ஆனா ம் மனிதனால் அைத ஏற் க் ெகாள் ள
ய ல் ைல. இந்த உல ந் நா ம் ஒ நாள்
காணாமல் ேபாய் ேவாம் என்பைத நம் ப மனம்
ம க் ற . ஆனால் எப் ேபா நாம் றந்ேதாேமா
அந்த கணத் ந்ேத நாம் இறக்கத்
ெதாடங் ேறாம் என்ப தான் உண்ைம. இந்த
எளிய உண்ைமைய அ ந்தவ க் மரண பயம்
இல் ைல.

34
அன் ம் பரி ம்
ெவௗிப் ப ம் அழ
ந்தச் , அெமரிக்க அ பராக இ ந்த
அ அ ரஹாம்
ெகாண்
உ வத்ைதப் பார்த்
தன
ங் கைனப்
ந்தாள் . அப் ேபா
தந்ைத டம் அைதப் பற்

‘‘என் ெசல் லேம, அ பர்
பற் ப த் க்
அவ ைடய
ஏமாற் றமைடந்த அவள் ,
ேகட்டாள் .
ங் கன் இப் ப அவலட்சணமாக
இ ப் பைதப் பார்த் நா ம் வ த்தப் ப ேறன்’’ என்றார்
அவள் தந்ைத. அந்தச் தான்
ேபா டங் க க்ெகல் லாம் அ பரின் படத்ைத ம் உடன்
ெகாண் ெசன்றாள் . ஆனா ம் அ ரஹாம் ங் கைனப்
பற் பத் ரிைககளில் வ ம் ெசய் களால் அவள்
ெபரி ம் ஈர்க்கப் பட்டாள் . ஒ நாள் அவ ைடய
வற் த்த க் ணங் , ஆ ராம் ங் கைனப்
பார்ப்பதற் காக அவள் தந்ைத அவைள ெவௗ் ைள
மாளிைகக் அைழத் ச் ெசன்றார். அ பர் ங் கன்,
அந்தச் ைய தன் ம உட்கார ைவத்
வழக்கமான தன நைகச் ைவ பாணி ல் ெவ
சாதாரணமாக ேப க் ெகாண் ந்தார். ெரன்
அந்தச் தன் ைடய தந்ைதையப் பார்த் உரத்த
ர ல் ஏேதா ெசான்னாள் :
1. அந்தச் தன் ைடய தந்ைத டம் என்ன

ெசான்னாள் ?
ைடகள்
1. தன் ைடய தந்ைதைய அைழத்த அவள் , ‘‘அப் பா
இ வைர நான் பார்த்த ேலேய இவர்தான் க
அழகானவர்.’’
2. ஒ மனிதனின் இயல் ம் அவ ைடய ெசயல் க ம் ,
அவ க் ம் மற் றவர்க க் ம் இைட லான எல் லாத்
தைடகைள ம் அகற் ம் . ஒ உயர்ந்த ணம்
ெவௗிப் றத் ேதாற் றத்ைத றந்தள் ளி ம் . ஒ
மனிதனின் இந்த ணத்ைத ம க்க நாம் கற் க்
ெகாள் ள ேவண் ம் . ஒ வ ைடய ேதாற் றேம அவைன
அழகனாக் டா . மாறாக, அவனிடம் இ க் ம்
நற் ணங் கள் தான் அவைன அழ ள் ளவனாக
மாற் ற . அழ என்ப அழகாகக் ெசய் வ .

35
அகத் ண்ட ன்
ட்சமத்ைத கற் ேபாம்
ேசாம் ேப ெதா லாளர்கைள ேமய் க் ம்
ப
அங்
ெபா ப்
அந்த
அந்த
ராமண்ட உ க்காைலக்
பத்த ஆழ ைடய
ங் மாக ஏராளமான
ஃேபார்ேமனிடம்
(ேமற் பார்ைவயாளரிடம் ) ெகா க்கப் பட் ந்த .
பக்கத் ல்
கள் ேதாண்ட ேவண் ம் .
கள் ேதாண்ட ேவண் ம்
என் ெசான்னாேபா அந்த ேசாம் ேப த்
ெதா லாளர்க க் ேகாபம் ேகாபமாக வந்த . ேநரேமா
ஓ க்ெகாண் ந்த ; அவர்கள் ேதாண் க்
ெகாண்ேட ந்தார்கள் . ல் அவர்கள் ெமாத்தம்
ஒன்ப கள் ேதாண் ந்தார்கள் . எதற் காக அந்த
ெதா ற் சாைலக் பக்கத் ல் இத்தைன கள்
ேதாண்டச் ெசய் றார்கள் என் அவர்க க் எ ேம
ரிய ல் ைல. ேசார் ம் இயலாைம ம் உந் த்தள் ள
ேகாபத் ன் உச் க்ேக ேபான அந்தத் ெதா லாளர்கள் ,
இதற் ேம ம் இனி ேவைல ெசய் யப் ேபாவ ல் ைல என்
ெசய் தார்கள் . அவர்கள் ளம் பத் தயாரானேபா
அந்த ஃேபார்ேமன் அவர்களிடம் ஏேதா ெசான்னார்.
அைதக் ேகட்ட அவர்கள் தங் கள் ேசார்ைவ ம் ,
ேகாபத்ைத ம் க் எ ந் ட் ப உற் சாகத் டன்
ண் ம் தங் கள் ேவைலையச் ெசய் ய ஆரம் த்தார்கள் .
1. அந்த ஃேபார்ேமன் அவர்களிடம் என்ன ெசான்னார்?

ைடகள்
1. அந்தத் ெதா லாளர்களின் ப் க் தண்ணீர ்

எ த் ச் ெசல் ம் ழாய் ஒன் உைடந் ட்ட .
அைதத்தான் தான் இ வைர ம்
ேத க்ெகாண் ப் பதாக ஃேபார்ேமன் ெசான்னார்.
அைதக் ேகட்ட தான் தாமதம் , ெதா லாளர்கள்
பரபரப் டன் ண் ம் ேதாண்டத் ெதாடங் னார்கள் .
2. க்ேகாளற் ற எந்த ேவைல ேம
ேசார்ைவத்த வேதா மட் மல் ல, ந்த
ரமத்ைத ம் த ம் . அேத ேவைள ல் , நாம் எந்த
ேநாக்கத் க்காக இந்த ேவைலையச் ெசய் ேறாம்
என் ெதரிந் ெசய் தால் அவனால் அந்த ேவைலைய
இன் ம் றப் பாகச் ெசய் ய ம் ; உண்ைம டன்,
மனம் தளராமல் க ைமயாக உைழக்க ம் . ஒ
ப் ட்ட ேநாக்கம் இன் ெசய் யப் ப ம் எந்த
ேவைல ேம ஈ பாட் ட ம் , அர்ப்பணிப்
உணர் ட ம் அைமவ க னேம.
அ மட் மல் லாமல் , ஒ வன் தான் ெசய் ம்
ேவைலயால் தனக் பயன் ைடக் ம் என்
ெதரியவந்தால் அவைன அ யாமேலேய அவனிடம்
உற் சாகம் ெகாப் ளிக் ம் .

36
உறைவ ெந க்கமாக் வ
எப் ப ?
ந்த உள யல் ேபரா ரியர் தம பரந்த
அ அ பவம் , அழ் ந்த அ

சார்ந்த ம
மற் ம் நைட ைற
ட்பம் ஆ யவற் க்காக ெபரி ம்
அ யப் பட்டவர். ஒ நாள் அவ ைடய
மாணவர்க க் ைடேய க ைமயான
ேமாதல் . அவர்கள் ப ேமாசமாக ேமா க்ெகாண்டார்கள் .
ல
ெவ ப் ம் , பைக ம் அங் ேக அனல த்தன. தங் கள்

கல் ரி ன் னிதமான அைம ச் ழைல ண் ம்
எப் ப க் ெகாண் வ வ என் ெதரியாமல் ற
மாணவர்கள் கவைலப் பட் க் ெகாண் ந்தார்கள் .
எனேவ, ஒ நல் ல ர் க்காக ல மாணவர்கள் அந்த
உள யல் ேபரா ரியைரப் ேபாய் பார்த்தார்கள் .
மாணவர்களிைடேய அன்ைப ம் , ஒற் ைமை ம் ட் க்
ெகாண் வ ம் உத் அந்த ேபரா ரியரிடம் இ ப் பதாக
நம் பப் பட்ட . இந்த ெவ ப் ைப ம் ,
நம் க்ைக ன்ைமைய ம் ைடத்ெத ந் இந்த
ஷயத் ல் நல் ல ஒ ர்ைவ எட்ட தங் க க் உத மா
மாணவர்கள் அந்த ேபரா ரியரிடம் ேவண் னார்கள் .
அந்த ேபரா ரியர் ழ் வ ம் ர்ைவ அவர்க க் ச்
ெசான்னார்:
1. அந்த ேபரா ரியர் ெசான்ன ர் என்ன?

ைடகள்
1. அந்த ேபரா ரியர் ெசன்னார்: ‘‘நீ ங் கள் உங் கள் சக
நண்பர்க டன் இ க் ம் ேபாேதா, அல் ல
அவர்கைளப் பற் நிைனக் ம் ேபாேதா
உங் க க் ள் ேளேய இவ் வா ெசால் க்
ெகாள் ங் கள் . ‘‘நான் இறந் ெகாண் க் ேறன்.
இவ ம் இறந் ெகாண் க் றான்’’. இந்த
ெசாற் களின் ரியத்ைத உங் கள் மனதள ல்
அ ப த் ப் பா ங் கள் . நீ ங் கள் ஒவ் ெவா வ ேம
இைதப் ப ற் ெசய் ய ஒப் க்ெகாண்டால் ,
உங் க க் இைடேய இ க் ம் இந்த கசப் ணர்
ெவ நாட்க க் நீ க்கா . ைர ேலேய
ஒற் ைம மலர்ந் மணம் ம் ’’.
2. ‘நா ம் ஒ நாள் இறந் ேபாேவாம் ’ என்பைதப் பற்
எவ ம் ஆழமாக நிைனத் ப் பார்ப்ப ல் ைல.
ஆனா ம் இன்ேறா நாைளேயா நாம் இறப் ப உ
என்பைத அைனவ ேம ‘அ ந் க் ேறாம் ’.
ஆனா ம் நாம் இறந் ேவாம் என்பைத எவ ேம
‘உணர்வ ல் ைல அல் ல நம் வ ல் ைல’. இந்த
உல ள் ள அைனத் க்கல் க க் ம் காரணம் ,
தம இறப் ைப எவ ேம நம் வ ல் ைல என் ம் இந்த
எளிய உண்ைமதான். தன மரணத்ைதக் த்
ஒ வ க் அவ் வப் ேபா
நிைன ட் க்ெகாண்ேட ந்தால் அவனால்
அ த்தவர்கள் ெவ ப் ேபா, ேகாபேமா ெகாள் ளேவ
யா . ‘நான் இறக்கப் ேபா ேறன். அைதப்
ேபாலேவ அ த்தவர்க ம் இறக்கப் ேபா றார்கள் ’

என் ம் எண்ணம் எந்த ஒ மனிதைன ம்
றந்தவனாக மாற் ம் . அதன் ற அங்
உண்ைமயான அன் ஊற் ெற க் ம் .

37
உங் கள் தனித் றைமயால்

நிறெவ ையத் தாண் ங் கள்
நி றேவற்
அ ப
ைம ன்
த்தவன்
அைனத்
அந்த
ெகா ைமகைள ம்
க ப் ச் வன்.
அவ ைடய ம் பத் னர், உற னர்கள் , நண்பர்கள்
அைனவ ேம தங் கள் க ப் ன அைடயாளத்தால்
பல் ேவ ன்பங் க க் ம் ெகா ைமக க் ம்
ஆளானார்கள் . ஒ நாள் , அப் ப ல் நடந்த ஒ
ழா க் ச் ெசன்ற அந்த வன், கலர் கலரான
ப ன்கைள ற் க்ெகாண் ந்த அந்த யாபாரி ன்
பக்கத் ல் ேபாய் ப ன்கைள ேவ க்ைகப் பார்த் க்
ெகாண் ந்தான். அப் ேபா , ப ன் ட்டத் ந்த
வப் நிற ப ைன காற் ல் பறக்க ட் , அங் ந்த
ழந்ைதகைள தன்னிடம் ஈர்த்தான் அந்த யாபாரி.
இைடக் ைடேய நீ லம் , மஞ் சள் , ெவௗ் ைள என்
ஒவ் ெவா ப னாக வானத் ல் பறக்க ட் ேவ க்ைக
காட் க் ெகாண் ந்தான். வானில் உயர்ந் பறந்த அந்த
ப ன்கள் எல் லாேம சற் ேநரத் ல் கண்ணி ந்
மைறந் ேபா ன. ப ன்காரனின் ைக ந்த அந்த
க ப் ப ைனேய ெவ ேநரமாக உற் ப் பார்த் க்
ெகாண் ந்த அந்தச் வன், கைட ல் அந்த
யாபாரி டம் ேகட்டான்:
‘‘ஐயா, இந்த க ப் ப ம் அந்த கலர் ப ன்கைளப்
ேபால வானத் ல் உயரமாக பறந் ேபா மா?’’
1. அந்த ப ன் யாபாரி ெசான்ன ப ல் என்ன?

ைடகள்
1. ‘‘நிச்சயமாக. வேன, ப னின் நிறமல் ல, அதற் ள்

என்ன இ க் ற என்ப தான் அைத உயேர பறக்க
ைவக் ற .’’
2. இந்த ச க வாழ் க்ைக ன் ேமல் அ க் ல் ேதா ன்
நிறத் க் ம ப் க் ற . நிற ேவற் ைம
காலங் காலமாகத் ெதாட ம் ஒ ச க அவலம் .
ஏெனன்றால் அ மனிதத் ன் அ ப் பைடையேய
ைதத் ற . றப் ம் இறப் ம் மனிதர்
அைனவ க் ேம ெபா வான . எனேவ ஒ மனிதன்
அவ ைடய நிறம் , இனம் , ஜா ஆ ய
அைடயாளங் கைள ம் தாண் சமமாக
ம க்கப் படேவண் ம் . தனித் றன் ஒளி டத் ல்
நிறெவ யால் ைழயேவ யா .

38
எ ேம ண் யற் அல் ல
தா மஸ் ஆல் வா எ சன் ஒ

ஈ பட் க்ெகாண் ந்தார்.
க்
யமான ஆய் ல்
ஸ்ேடாேரஜ்
பாட்டரிகளில் ைவப் பதற் கான ஒ மாற் ப் ெபா ைள
கண் ப் பதற் கான ஆய் அ . இதற் காக அவர்
க ைமயாக உைழத் க் ெகாண் ந்தார். மார்
பத்தா ரத் க் ம் அ கமாக ேசாதைனகள் . ஆனால் ,
ர ர்ஷ்டவசமாக அவற் ல் எ ேம
பலனளிக்க ல் ைல. ஒ நாள் அவ ைடய நண்பர்களில்
ஒ வர், ‘பலன் தராத ண் யற் களால் நீ ங் கள் மனம்
ைலந் ேபா ர்களா? என் ேகட்டார். அதற் எ சன்
ப ல் அந்த மனிதரின் வாழ் க்ைகக் ஒ ய
பரிமாணத்ைத கற் க் ெகா த்த .
1. எ சன் ெசான்ன ப ல் என்ன?


ைடகள்
1. எ சன் ெசான்னார்: ‘‘ ண் யற் யா? இந்த

பரிேசாதைனகளில் எ ம் ணல் ல. ஸ்ேடாேரஜ்
பாட்டரிகளில் ைவப் பதற் கான மாற் ப் ெபா ள் இந்த
10,000 வ கள் லம் ைடக்கா என்பைத நான்
ெதரிந் ெகாண்ேடன்!’’
2. எந்தெவா ேவைல ேம ேதா அல் ல ெபரிேதா
அல் ல, அதன் எப் ப இ ந்தா ம் . நாம் ெசய் ம்
ேவைல ன் ஒவ் ெவா அம் சத்ைத ம்
ேநர்மைறயாகேவ பார்க்க நாம் பழ க் ெகாள் ள
ேவண் ம் ; அதன் எப் ப ேவண் மானா ம்
இ க்கட் ம் . எ சன் தன யற் களில் எந்தெவா
சமரச ம் ெசய் ெகாள் ள ல் ைல. அேத ேவைள ல்
தன ேதால் களால் மனெமா ந் ேபாக ல் ைல.
தவ கள் தான உங் கள் பார்ைவைய
மாற் க் ெகாள் ள நீ ங் கள் கற் க்ெகாண்டால் ,
ஏதாவெதா ள் ளி ல் நீ ங் கள் ெவற் யைடவ
நிச்சயம் . ெவற் கள் ெரன ஒ நாள் வந்
ேசர்ந் டா . ேம ம் ேதால் இல் லாமல் ெவற்
இல் ைல. வாழ் க்ைக ல் கப் ெபரிய ஷயங் கைளச்
ெசய் ய கால ம் , க ம் உைழப் ம் , டா யற் ம்
கட்டாயம் ேதைவ.

39
மர்சனங் கைளத் த ர்ப்ப

எப் ப ?
ன கைலத் றைமையப் பற் ெதாடர்ந் எ ம்
த மர்சனங் களால் மனெமா ந்

இைசக்கைலஞர். அ பவம்
கைலஞர் என்பதால் அந்த
ேபானார் அந்த
ந்த ெப ம்
மர்சனங் கள் அவைர
ெபரி ம் பா த்தன. இதனால் அவர் தன
தன்னம் க்ைகைய ெம வாக இழக்க ஆரம் த்தார்.
எனேவ, ஆ தல் ேத ஒ நாள் அவர் தன ஆன் க
ைவப் ேபாய் ப் பார்த்தார். ெசான்னார் :
‘‘ மர்சகர்க க் ஒ வ ைடய வாழ் க்ைக ல் க
க் யமான இடம் உண் . உங் கள் நண்பர்கள்
உங் களிடம் ஒ ேபா ம் ெசால் லாதைத அவர்கள்
உங் களிடம் ெசால் றார்கள் . அ ேபான்ற
மர்சனங் க க் அ க க் யத் வம் ெகா க்க
ேவண்டாம் . ஆனால் , அேதேவைள ல் , அ எந்த தத் ல்
உங் க ைடய கைலத் றைமைய ேமம் ப த் க் ெகாள் ள
உத ம் என் நிைனத் ப் பார்க்க ேவண் ம் . அைவ
உங் கள் வளர்ச் க் உத ம் பட்சத் ல் , மர்சனங் கள்
உங் க க் நன்ைம ெசய் ன்றன என் தாேன அர்த்தம் ,
இல் ைலயா?”
ேம ம் லவற் ைற அந்த கைலஞரிடம் ெசான்னார்:
1. அந்த இைசக்கைலஞைர அைம ப் ப த்த என்ன

ைடகள்
1. ெசான்னார்: ‘‘ மர்சக க் ஒ ைல
அைமத்தாக வரலாேற இல் ைல. ைலகள் எப் ேபா ேம
மர் க்கப் ப பவர்க க் த்தான்.’’
2. மர்சனங் கைளத் த ர்ப்பதற் கான ஒேர வ எ ேம
ெசய் யாமல் இ ப் ப தான். எைத ேம ேபசாேத.
எ மாக ம் இ க்காேத. இந்த ச கத் க்
ஏதாவெதா தத் ல் பயனளிக் ம் ெசயல் கைள
ெசய் பவர்கைள ேநாக் ேய மர்சனங் கள்
சப் ப ன்றன. ெசயலாற் பவர்கள் தான்
மர் க்கப் ப றார்கேள த ர,
டங் க் டப் பவர்கள் அல் ல. மர்சனங் கள்
அ கமாக இ ந்தால் , அந்த பங் களிப் ம்
மகத்தானதாக இ க் ம் . அதனால் மர்சனங் கைளக்
கண் நாம் ஒ ேபா ேம மனம் தளர்ந் டக் டா .
மாறாக, அைத உங் கள் நலன் சார்ந்ததாக பார்க்கப்
பழ க் ெகாண்டால் , அ உங் கள் வளர்ச் க்
ெப ம் பங் காற் ம் .

40
சட்டத்ைத ம ங் கள்
923 ஆம் ஆண் . காந் எர்வாடா ைற ல்
1 ைறவாசம் அ ப த் க் ெகாண்
அப் ேபாெதல் லாம் பார்ைவயாளர்கள் , மாைல ல் ஒ
ப் ட்ட ேநரத் ல் தான் ைக கைள சந் க்க
ந்தார்.
ம் . ஒ நாள் , கஸ் ர்பா, காந் ையப்

பார்ப்பதற் காக ைறக் வந்தார். ைற களின் ப ,
ைக கள் ைற வார்டனின் ன்னிைல ல் தான்
தங் க க் ெந க்கமானவர்க டன் ேபச ம் .
காந் கப் ரபலமான தைலவர் என்பதால் , வார்டன்
அவர்க க் இைட ஏற் படா வண்ணம் அந்த
அைற ந் ெவௗிேய னார்.
பார்ைவயாளர்கள் ெவௗிேய ம் ேநரம் ெந ங் ய
ேபா , வார்டன் அைறக் ம் னார். உள் ேள
வந்தவ க் ெப ம் அ ர்ச் . காந் ம் , கஸ் ர்பா ம்
ஆடாமல் அைசயாமல் ஒ வார்த்ைதக் ட ேபசாமல்
கற் ைலகள் ேபாலேவ நின் ந்தார்கள் , அந்த பார்ைவ
ேநரம் வ ம் .
‘‘நீ ங் களி வ ம் ஏன் இப் ப அைம யாக
இ க் ர்கள் ? ஏதாவ ரச்சைனயா?’’ வார்டன்
சாரித்தார்.
அைதக் ேகட்ட காந் ெசான்னார்...
1. காந் ெசான்ன ப ல் என்ன?

ைடகள்
1. காந் ெசான்னார்: “இந்தச் ைற ன்

ைறகைளப் பற் நான் அ ந் க் ேறன்.
என சக ைறத் ேதாழர்கைள ட ம் நான் எந்த
தத் ம் த் யாசமானவனில் ைல.
அப் ப க்ைக ல் , என் மைன டம் தனிைம ல்
ேபச எனக் மட் ம் ஏன் இந்த தனிச்ச ைக?
என் ைடய இந்த க த்ைத என மைன ம்
ஏற் க்ெகாள் வாள் என் உ யாக நம் ேறன்.
ஏெனன்றால் அவ ம் ‘அைனவ ம் சமம் ’ என்பைத
நம் பவள் . நீ ங் கள் அைற ந் ெவௗிேய ய ம்
நாங் களி வ ம் ஒ வ க்ெகா வர் எ ேம
ேபச ல் ைல. அப் ப ேப னால் நாங் கள் இந்த
ைற ன் ைறகைள யவர்களா ப்
ேபாேவாம் .’’
2. இ ேபான்ற ணநலன்களால் தான் காந்
‘மகாத்மா’ (உயர்ந்த ஆன்மா) என்
அைழக்கப் ப றார். தன கைழ, தன
நன்ைமக்காக அவர் ஒ ேபா ம்
பயன்ப த் ய ல் ைல. ஒ சாதாரண மனிதைனப்
ேபால் சட்டத்ைத ம க் ம் ஒ உண்ைமயான
மகைனப் ேபால் அவர் சட்டத்ைத ம த்தார்.
அ தான் அவ ைடய உயர்ந்த பண் .

41
உங் கள் ழந் ைதக க்

ஊக்க ட் ங் கள்
கழ் ெபற் ற பாடகனாக ேவண் ம் என்ப அந்த பத்

வய வனின் தணியாத ஆைச. ஒ நாள் அவன்
ஒ ரல் ேதர் நிகழ் ச ் க் ேபானான். ஆனால் ,
வக்கத் ேலேய அவன் த யற் றவன் என்
ெவௗிேயற் றப் பட்டான். அவ ைடய ரல் ‘ஜன்னல்
கத களின் காற் ேமா வ ேபால் இ க் ற ’
என் ண்டலாக ெசான்னார்கள் . அவ ைடய தாய் ஒ
ஏைழ வசாயப் ெபண். ஆனால் தன் மகனின் உள் ளார்ந்த
றைமைய நன்க ந்தவள் . தன இலட் யத்ைத ேநாக்
தளராமல் பா ப மா அவள் தன் ைடய மக க்
ஊக்க ட் னாள் . அந்த ஏைழத் தா ன் நம் க்ைக ம் ,
ெதாடர் ஊக்க ம் , ற் காலத் ல் தன இனிைமயான
ரலால் இந்த உலைகேய கட் ப் ேபாட அந்த வ க்
ண் ேகாலாய் இ ந்தன. அவன்...? ேவ யா ல் ைல.
எக்காலத் ம் கழ் ெபற் ற பாடகர் என்ரிேகா கா ேஸா
தான் அந்தச் வன்.
ைடகள்
1. ழந்ைதகளின் வளர்ச் ல் ெபற் ேறார்க க்

ெப ம் பங் ண் . ெபற் ேறார்களிட ந்
ெவௗிப் ப ம் ஒவ் ெவா ெசால் ம் அவர்கள் மன ல்
ஆழமாய் ப ந் ம் . இந்த இடத் ல் ன்வ ம்
க ைதைய ப் வ ெபா த்தமாக இ க் ம் .
‘‘ மர்சனத் டன் வள ம் ழந்ைத,
ப ெசால் ல கற் க் ெகாள் ற .
பைக உணர் ல் வள ம் ழந்ைத,
சண்ைடேபாட கற் க் ெகாள் ற .
ஏளனத் டன் வள ம் ழந்ைத,
ச்ச பாவத்ைதக் கற் க் ெகாள் ற .
ெவட்கத் டன் வள ம் ழந்ைத,
ற் ற உணர்ைவக் கற் க் ெகாள் ற .
ெபா ைம டன் வள ம் ழந்ைத,
அைம ையக் கற் க் ெகாள் ற .
ஊக்கமளிப் டன் வள ம் ழந்ைத,
தன்னம் க்ைகையக் கற் க் ெகாள் ற .
வாழ் த் க்க டன் வள ம் ழந்ைத,
பாராட்டக் கற் றக் ெகாள் ற .
ஒ ங் டன் வள ம் ழந்ைத,
நீ ையக் கற் க் ெகாள் ற .
பா காப் டன் வள ம் ழந்ைத,
நம் க்ைக ைவக்க கற் க் ெகாள் ற .
அங் காரத் டன் வள ம் ழந்ைத,

தன்ைன ேந க்கக் கற் க் ெகாள் ற .
நம் க்ைக ட ம் ேதாழைம ட ம் வள ம்
ழந்ைத,
உல ன் அன்ைபக் கண் க்க கற் க்ெகாள் ற .’’
–ேடாரத் லா ேஹால் ேட

42
அடக்க உணர்ைவ
ந்த ரபல ம த் வ க் அன் க் யமான
அ ஒ ஆபேரஷன்
ேநரம் கண்கைள
இைதப் பார்த்த
ஆச்சரியமைடந்தாள் .
இ ந்த .
ேயட்ட க் ள் ேபா ம்
அவர
ஆபேரஷன்
ன் அவர் சற்
ரார்த்தைன ெசய் தார்.
நர்ஸ்
‘‘டாக்டர், ஒ சர்ஜன் தன் ைடய றைமைய சார்ந்

தான் இ க்க ேவண் ம் என் நான் நிைனத்ேதன்’’ நர்ஸ்
ெசான்னாள் .
அதற் அந்த ம த் வர் ெசான்னார்....
1. அந்த ம த் வர் ெசான்ன ப ல் என்ன?


ைடகள்
1. அந்த ம த் வர் ெசான்னார்: ‘‘சர்ஜ ம் ஒ மனிதன்

தான். அவனால் தன்னள ல் அற் தங் கள் எ ம்
நிகழ் த்த யா . ெவ ம் மனித அ க் ம் ,
றைமக் ம் அப் பாற் பட்ட ஒ சக் மட் ம்
இ ந் க்கா ட்டால் , அ யல் இந்த அள க்
வளர்ந் க்கா என் நான் உ யாக நம் ேறன்.
ஒவ் ெவா ஆபேரஷ க் ன் ம் நான் கண்
ரார்த்தைன ெசய் ம் ேபா ம் , நான் கட க் க
அ ல் ேபாய் வதாகேவ உணர் ேறன். அந்த
ஆபேரஷன் வ ம் அவ ைடய கரங் கள் எனக்
வ காட் க் ெகாண் ப் பதாகேவ எனக் த்
ேதான் ற .’’
2. ‘மனிதன், அைடயாளம் ெதரியாதவன்’ (ேமன்,
அன்ேநான்) என் ம் தம த்தகத் ல் டாக்டர்
அெல ஸ் கெரல் , ரார்த்தைன ன் அளப் பரிய
சக் ையப் பற் இவ் வா ப் றார்:
‘‘மனிதனால் உ வாக்கப் ப ம் க வ ைமயான
சக் தான் ரார்த்தைன. ர்ப்
ைசையப் ேபான் அ ம் ஒ ைச.
மரணப் ப க்ைக ல் டந்த என் ைடய
ேநாயாளிகளில் பல ம் , ரார்த்தைன ன்
ரியத்தால் ண் ம் வந் ப் பைத ஒ ம த் வர்
என் ம் நிைல ல் நான் நன்க ேவன். அைம யான
ரார்த்தைன ன் வ ைமயால் , நாட்பட்ட ேநாய் த்
தாக் தல் களி ந் ட அவர்கள்
பட் க் றார்கள் . ரார்த்தைன, ய ஒளி
ெகாண்ட ேர யத்ைத ேபான்ற . அளப் பரிய
ஆற் ற ன் ஆதார ைமயத்ைதத் ெதா வதால் , அ ய
சக் ன் உைற டமாகத் கழ் ற . நாம்
ரார்த்தைன ெசய் ம் ேபா இந்த ரஞ் சத் ன்
அளப் பரிய ஆற் ற டன் நம் ைம
இைணத் க்ெகாள் ேறாம் .’’

43
ேம ம் ஒ அ எ த்
ைவ ங் கள்
ந்த ப் ர ெதா லாளி ஒ ைரயரங் ல்
அ
பணிேயா
ேவைல பார்க் றார். தன
ந்த ஈ பா
ேநரம்
அந்த
தவறேவ
ைரயரங் ன்
ேவைல ன்
ெகாண்ட அந்த ெதா லாளி,
னந்ேதா ம் ேவைலக் ஆஜரா
மாட்டார்.
வார்.
ப் ர ப்
காவல் பணி ம்
அவ க் த்தான். ைரயரங் க ேமலாள ம் , உத
ேமலாள ம் அவ் வப் ேபா தம ெபா ப் ைப அந்த
ெதா லாளி டம் ஒப் பைடத் ட் ப் ல் ேபாய்
வ வழக்கம் . அந்த அ கப் ப ெபா ப் ைப ம் ெவ
ரத்ைத டன் ெசய் ம் அந்த ெதா லாளி, அதற் காக
ஒ ேபா ேம ப் ப ல் ைல. ஒ நாள் , அ ர
ேசாதைனக்காக அங் வந்தார் ைரயரங் க தலாளி.
அப் ேபா , ேமலாளர், உத ேமலாளர் இ வைர ேம
அங் காணாதைத அ த் , அந்த ப் ர த்
ெதா லாளி டம் ைரயரங் கத்ைத ேம ம் எப் ப
ெம ட் வ என் சாரித்தார். அதற் அந்த
ெதா லாளி:

1. அந்த ப் ர த் ெதா லாளி என்ன ப ல் ெசான்னார்?

ைடகள்
1. ‘நாேன ெசய் ேறன் ஐயா’’. ப் ர த்
ெதா லாளி ன் ப ைலக் ேகட்ட ைரயரங் க
தலாளி அக்கணேம அவைர அந்த ைரயரங் ன்
ேமலாளராக நிய த்தார்.
2. ர் கைள உ வாக் பவர்கள் தான் இந்த உல க் த்
ேதைவ. ஒ நல் ல ர்ைவ உ வாக் ம் ேபா இந்த
ச கம் உன்ைன அங் கரிக் ற . உன நிறம் , ஜா ,
இனம் ... ஏன், உன் ைடய த கள் ட இரண்டாம்
பட்சமா ற . ஈ பா ம் , அர்ப்பணிப் ம்
ெகாண்ட மனிதர்கைளத்தான் இந்த உலகம் ேத க்
ெகாண் க் ற . உங் களிடம் எ ர்ப்பார்க்கப் ப ம்
ேவைல ல் ஈ பாட் டன் இ ங் கள் . அேத
ேவைள ல் , அைத ம் தாண் ேம ம் ல
ேவைலகைளச் ெசய் ம் ேபா நீ ங் கள் வாழ் க்ைக ல்
ெவற் ெப ர்கள் .

44
ஒ வ க்ெகா வர்
கரிசனத் டன் இ ங் கள்
ரண் சேகாதரர்கள் . அவர்களில் ஒ வன்
இ
ெசல் வதற்
ரம் மச்சாரி.
மணமானவன். வளம்
பண்ைண ல் தானியங் கள்
ன்னால் அவர்கள் அைத இரண்

மற் ெறா வன்
ந்த அவர்களின்
அேமாகமாக
ைளந்தன. தானியங் கைள ட் க் எ த் ச்
பங் காகப்
ரித் க் ெகாள் வார்கள் . ஒவ் ெவா பங் ம் ஒவ் ெவா
சேகாதர க் . வக்கத் ல் எல் லாம் சரியாகத்தான்
ேபாய் க் ெகாண் ந்த . மணமான சேகாதரனிடம்
அவ் வப் ேபா அந்த எண்ணம் ேதான் ய . ‘‘இ
சரி ல் ைல. என் சேகாதர க் இன்ன ம் மணம்
ஆக ல் ைல. ஆனா ம் அவன் ைளச்ச ல் பா ைய
ெகாண் ேபா றான். எனக்ேகா மைன ம் , ன்
ழந்ைதக ம் . என் ைடய ைமக் காலத் க் த்
ேதைவயான அைனத் ட ம் நான் பா காப் பாகேவ
இ க் ேறன். ஆனால் என் ைடய சேகாதரன்
ைமயைட ம் ேபா அவைனக் கவனித் க் ெகாள் ள
யார் இ க் றார்கள் ? தன் ைடய எ ர்காலத் க்காக
அவன் தற் ேபா ேச ப் பைத ட ம் ேம ம் அ கமாக
ேச க்க ேவண் ம் . எனேவ அவ க் என்ைன ட ம்
அ கத் ேதைவ இ க் ற .’’
இந்த எண்ணத் டன் ப க்ைக ந் எ ந்த அவன்,
ரக யமாக தன் ைடய சேகாதரனின் ட் க் ப் ேபாய்
அங் ந்த தானியப் ைர ல் ஒ ட்ைட தானியத்ைத
ைவத் ட் வந்தான்.
ரம் மச்சாரி சேகாதர க் ம் க்கம் வர ல் ைல.
அவன் மன ம் பல தமான ந்தைனகள் . ‘‘இ
நீ ல் ைல. என் ைடய சேகாதர க் மைன ம்
ன் ழந்ைதக ம் இ க் றார்கள் . அவ க்
ைடக் ம் பங் நிச்சயமாக அவ க் ேபாதா .
எனக்ேகா அவைனப் ேபால் தல் ெபா ப் கள் எ ம்
இல் ைல. ஆனா ம் ஒ ரம் மச்சாரிக் எதற் இத்தைன
தானியங் கள் ? என் ைடய சேகாதரனின் ேதைவகள்
நிச்சயமாக என்ைன ட ம் அ கம் தான்’’. இந்த
ந்தைன டன் ப க்ைக ந் எ ந்தவன்.
தன் ைடய சேகாதரனின் ட் க் ப் ேபாய் அங் ந்த
தானியப் ைர ல் ஒ தானிய ட்ைடைய ைவத் ட்
வந்தான்.
இ ெதாடர்ந் ெகாண்ேட ந்த . ஒ நாள் பரஸ்பரம்
அ த்தவரின் தானியப் ைர ல் தானிய ட்ைடகைள
ைவப் பதாற் காக ேவகமாகப் ேபாய் க்ெகாண் ந்த
சேகாதரர்கள் இ வ ம் ஒ வர் ஒ வர் ேமா ,
அந்தக்கணேம உ ரிழந்தார்கள் .
அவர்கள் இறந் பல வ டங் க க் ப் ன்னால் , நடந்த
கைத ெவௗிேய ெதரிந்த . அந்த சேகாதரர்கள் இறந்த
இடத் ேலேய அவர்க க்காக ஒ ேகா ல் கட்ட அந்த
நகரத் மக்கள் ெசய் தார்கள் .
1. ேகா ல் கட்ட அந்த மக்கள் ேதர்ந்ெத த்த இடம் எ ?


ைடகள்
1. அந்த இ சேகாதரர்க ம் இறந் ந்த

இடத்ைதேய அவர்கள் ேகா ல் கட்டத்
ேதர்ந்ெத த்தார்கள் . அந்த இடத்ைத ட ம்
னிதமான ேவ இடத்ைத அந்த நகரத் ல்
அவர்களால் கண் க்க ய ல் ைல.
2. உண்ைமயான அன் , யாகத் ன் லம் தன்ைன
ெவௗிப் ப த் க் ெகாள் ற . அன் என்ப
தன்னலமற் ற நிைல என்பைதத் த ர ேவெற ம்
இல் ைல.

45
யத் யாகம் லம்

ம ழ் ச் அைட ங் கள்
டக் ர் னியா ன் கான்ஃெபட்ேரட்
வ இரா
ஒ
ல ட ம்
வத் ன் கழ் ெபற் ற தைலவர் ராபர்ட் .
ைற அவர்
ேபாய் க்ெகாண்
தன
அ காரிக ட ம்
பைட
ெர
ந்தார். ெர ல் ஏதாெவா
ர ல் நிைலயத் ல் நின்றேபா , ஒ
ரர்கள்
ஏைழப் ெபண்மணி
ல்
ஒ த் அவர்கள் இ ந்த ெபட் ல் ஏ னாள் . அந்த

ெபட் ல் கா இ க்ைக எ ேம ல் ைல. மட் மல் ல,
எவ ேம அவ க்காக எ ந் இடம் ெகா க்க ல் ைல.
அதனால் , அந்த பயணம் க்க அவள் நின் ெகாண்ட
பயணிக்க ேவண் யதான , அவைளப் பார்த் எ ந்
தன இ க்ைகைய அவ க் ெகா க் ம் வைர.
அைதப் பார்த் க் ட்ட ரர்கள் அைனவ ேம எ ந்
தம இ க்ைகைய க் வழங் க ன்வந்தார்கள் .
அப் ேபா அவர்களிடம் ஏேதா ெசான்னார். அைதக்
ேகட்ட ம் அவர்கள் அைனவ ேம ெவட்கத்தால் தைல
னிந்தார்கள் .

1. தன அ காரிகளிட ம் , பைட ரர்களிட ம்

அப் ப என்னதான் ெசான்னார்?
ைடகள்
1. அவர் ெசான்னார்: ‘‘ேவண்டாம் , கனவான்கேள. ஒ

ஏைழப் ெபண் க் உங் கள் இ க்ைகைய வழங் க
யாத உங் களிட ந் , எனக்காக ஒ
இ க்ைகையப் ெபற நா ம் ம் ப ல் ைல.’’
2. ராபர்ட் ன் பணி ம் , ஈர மன ம்
பாராட் ற் ரிய . அ த்தவர் நல க்காக தன
கங் கைள யாகம் ெசய் ம் ய
ம ப் ந் தான் நிைலயான ம ழ் ச ்
உ ெவ க் ற . றந்த ெசயல் கைளச் ெசய் ய, ஒ
மனிதனின் ச கத் த அ ப் பைடக் காரணியாக
அைமந் ட ேவண்டாம் .

46
ப ற் ... ப ற் ... ப ற் ...
ைலட் ஆஃப் ேவர்ல் ’ என் ம் ஓ யத்ைத

‘ வைரந்த கழ் ெபற் ற ஓ யர் ேஹால் ேமன் ஹண்ட.
ஒ ைற அவரிடம் , ெவ ம் ைக னாேலேய
கச்சரியாக வட்டம் வைர ம் அவர றைம ன்
ரக யம் என்ன என் ேகட்டார் ஒ ர கர். ஹண்ட்
அவரிடம் ெசான்ன ப ல் ெவற் ன் அ ப் பைடத்
தத் வத்ைத ளக் ய . அவர் ெசான்னார்...
1. ேஹால் ேமன் ஹண்ட் ெசான்ன அந்த ரக யம் என்?

ைடகள்
1. அவர் ெசான்னார்: ‘‘அ க எளிதான . அதற்

நீ ங் கள் ெசய் ய ேவண் யெதல் லாம்

ஒன்ேறெயான் தான். நாெளான் க் எட் மணி
ேநரம் தம் நாற் ப வ டங் கள் ப ற் ெசய் தால்
ேபா ம் .’’
2. ப ற் ேய ைமைய உ வாக் ற . இ
காலங் காலமாக ெசால் லப் ப வ தான். என்றா ம் ,
எந்தத் ைற ல் ெவற் ெபற ேவண் மானா ம் ,
இ ஒன்ேற நிச்சயமான எளிய வ . ெதாடர்ந்
ப ற் ெசய் ங் கள் .

47
ரார்த்தைன, கட ளின்
அ ல் ெகாண் ெசல் ம்
காலத் க் ன்னால் , ரிந் பரந்த அக்பர்

ெவ மகாராஜா ன் ஆட் ல் ஒ வசாய தம் ப கள்
ம ழ் ச ் டன் வாழ் ந் வந்தார்கள் . அவர்கள் ஏைழகளாக
இ ந்தா ம் ஒ வ க்ெகா வர் அழமாக அன்
ெகாண் ந்தனர். ஒ நாள் எ ர்பாராத ன்பம் ஒன்
அவர்க க் வந் ேசர்ந்த . ெரன் ஒ நாள் அந்த
கணவன் ேநாய் வாய் ப் பட்டான். அவைன பரிேசா த்த
ம த் வர்கள் எல் ேலா ேம ைக ரித் ட்டனர்.
அவர்கள் , அவ ைடய மைன டம் , அந்த ேமாசமான
நிகழ் க்காக அவைளத் தயார்ப த் க் ெகாள் மா
ெசான்னார்கள் . இனி எவரா ம் அவள் கணவைனக்
காப் பாற் ற யா என்ற நிைல வந்தேபா , அவள்
மன ல் நம் க்ைக ம் , ஆன்மா ல் உ ம் நிரம்
வ ய அல் லா ன் கத கைளத் தட் வ என்
ெசய் தாள் . அவள் ேநராக ம க் ச் ெசன் உலைகப்
பைடத்த இைறவன் ன்னால் ழந்தாளிட் வணங் க
நிைனத்தாள் . பர்தாவால் கத்ைத மைறத்தப ேய,
னிந்த தைல டன் தன் கணவனின் ன் ரிப் நிைறந்த
கத்ைத மன ம் , அல் லாைவ கண்களி ம்
ஏந் யப ேய அவள் அந்த ம க் ள் ைழந்தாள் .
எைத ம் பார்க்கேவா, உணரேவா யாத அள க்
அவள் உணர்வற் ந்தாள் . அவள் ம ைய ேநாக்
நடந்தேபா உள் ேள ேபரரசர் அக்பர் நமாஸ்
ெசய் வதற் காக அங் ேக உட்கார்ந் ப் பைதப் பார்த்
ஆனந்தத்தால் த்தாள் . அைதப் பார்த் ேகாபம்
ெகாண்ட ேபரரசர் அக்பர், அவைள அ ப் ப ேபால் ைக
ஓங் னார். ஆனால் அந்தப் ெபண்ேணா கத் ல்
அைம தவழ, அக்பைர அச்ச ன் ேந க் ேநராகப்
பார்த்தப ேய ேபசத் ெதாடங் னாள் .
1. ேபரரசரிடம் அவள் என்ன ெசான்னாள் ?

ைடகள்
1. அந்தப் ெபண் ெசான்னாள் : ‘‘ேமன்ைம தாங் ய

ேபரரேச, என கணவைரப் பற் ய கவைல ேலேய
ழ் ப் ேபா ந்ததால் , நீ ங் கள் இங் ேக இ ப் பைத
நான் கவனிக்க ல் ைல. உங் கைளப் பார்த் நிைல
த மா நின்ற ட என் நிைன ல் இல் ைல.
அல் லாைவ ெதா ெகாண் ந்தேபா , நீ ங் க ம்
ட அந்த அைர மயக்க நிைல ல் தான் இ ந் க்க
ேவண் ம் . ஏெனன்றால் இந்த உல ன்
ைலம ப் ல் லாதவர் அல் லா. சரி, ேபாகட் ம்
நீ ங் கள் எப் ப என்ைன கவனித் ர்கள் ?’’
2. ெவட்கத்தால் ெமௗனமா ப் ேபானார் ேபரரசர். ‘‘ஒ
சாதாரண வசாயப் ெபண்மணி. அவெளா ெபரிய
அ ேயா அல் ல ல் லாேவா அல் ல. ஆனா ம்
அவள் எனக் ரர்த்தைன ன் உண்ைமயான
ெபா ைள கற் த் தந்தாள் ’’. தன் மன ல்
ெந க்ெகாண் ந்தைத, ற் பா தன
நண்பர்களிடம் ப ர்ந் ெகாண்டார் ேபரரசர்.
கட ளின் கைழப் பா ம் வரிகைள ண் ம் ண் ம்
ெசால் வ உண்ைமயான ரார்த்தைனயாகா .
ஈ பாட் டன் கட டன் ஒன் ப் ேபாவேத
ரார்த்தைன ன் உண்ைமயான ெபா ள் .

48
நீ ங் கள் எைதச் ெசய் தா ம்

அைத ைமயப் ப த் ங் கள்
ந்த ெந ஞ் சாைல ல் இரண் ெபண்கள்
அ காரில் ெசன்
அவள்
ெகாண்
காைர ஓட் க்ெகாண்
பக்கத்
நைகச் ைவ, இைட ைடேய ல ேகள் கள் என்

ந்
ந்தார்கள் . ஒ த்
க்க, மற் ெறா த்
இைட டாமல்
ேப க்ெகாண்ேட வந்தாள் . வம் ப் ேபச் ,
ேபச்
ெவ வார யமாக ேபாய் ெகாண் ந்த . காைர
ஓட் க்ெகாண் ந்தவள் தன் ேதா ேகட்ட எந்த
ேகள் க் ேம ப ல் ெசால் லாமல் ரமான
ெமௗனத் டன் இ ந்தாள் . அந்த வாயா ப் ெபண் தன்
ேதா ன் வாையத் றக்க ைவக்க எவ் வளேவா
யன்றாள் . பலனில் ைல. ல் கார் ெசல் ல ேவண் ய
இடத்ைத அைடந்த . இப் ேபா ேதா அவளிடம்
ேகட்டாள் : ‘‘இந்தப் பயணம் வ ேம நீ வாய்
ெமௗனமாக வந்த எனக் த் யாசமாக இ ந்த . உன்
மன ல் க் யமான ேவ ஷயம் எ ேவா
இ ந் க்க ேவண் ம் . அ என்ன?’’

1. கார் ஓட் வந்த ெபண் என்ன ப ல் ெசான்னாள் :

ைடகள்
1. அவள் ெசான்னாள் : ‘‘ஆமாம் , நம் இ வரின் உ ர்.’’

2. இந்தக் கைத, ஒ க ந்தைன ன் அவ யத்ைத
உணர்த் ற . நம கவனம் த ப் ேபாகாம க்க
நாம் கற் க்ெகாள் ள ேவண் ம் . அ ம் ப் பாக
நம் உ ேரா சம் பந்தப் பட்ட ஷயங் களில் , கார்
ஓட் ம் ேபா லர் ரிப் ம் ம் மாள மாக
இ ப் பார்கள் . இ கா க் உள் ேள இ ப் பவர்கைள
மட் மல் லாமல் , கா க் ெவௗிேய இ ப் பவர்களின்
வாழ் க்ைகைய ம் அபாயத் க் ள் ளாக் ற .
ஒ கப் பட்ட கவனம் நம றைமைய
ர்ைமயாக் ற . ஒ மனிதனின் அ த் றன்
ச் , அவன ஒ க ந்தைனக் இைணயான .
நீ ங் கள் எந்த ேவைலையச் ெசய் தா ம் அ ல் உங் கள்
கவனத்ைத ம் ங் கள் . த மாற் றம்
நிைறந்த த் சா த்தனத்தால் எந்த பய ம் இல் ைல.
அேத ேவைள ல் ஒ கப் ப த்தப் பட்ட மன க் ,
சா க்க யாதெதன் இந்த உல ல் எ ேம
இல் ைல.

49
ேநர்ைமேய கச் றந் த

ெகாள் ைக
யார்க் ள் ள ேயார்க்ேகர்ஸ் மத் ய ேத ய வங்

நி அதன் ேநர்த் யான ேசைவக் ம் , அ ைமயான
ட்ட ட க் ம் ெபயர்ேபான . இதனால் அதற்
ஏராளமான வா க்ைகயாளர்கள் . வங் , தன
வா க்ைகயாளர்க டன் ேநர்ைம ம் , நாணய ம் கலந்த
றந்த உற ெகாண் ந்த . ஒ ைற, ெபா மக்க ம்
தங் கள் ேநர்ைமக் பாத் ரமானவர்கள் தான் என்பைத
நி க்க எண்ணிய அந்த வங் . அதற் காக, ஒ ெபரிய
பாத் ரத் ல் ல் லைற நாணயங் கைள நிரப் ைவத் ,
ேதைவப் ப பவர்கள் நாணயங் களின் ம ப் க்
இைணயான ேநாட் க்கைளப் ேபாட் ட்
ல் லைறகைள எ த் க் ெகாள் ளலாம் என்
ெதரி த்த . அைதக் கண்காணிக்க வங் தனியாக
எவைர ம் நிய க்க ல் ைல. அந்தத் ட்டம் க்க
க்க ெபா மக்களின் நம் க்ைக சார்ந்ேத
ெசயல் ப ம் . தல் நாள் ேசாதைன யற் ன் ல்
வங் அைதத் ெதரிந் ெகாண்ட .

1. அந்த தல் நாளின் ல் வங் ெதரிந்

ெகாண்ட என்ன?
ைடகள்
1. வங் க் கணக் ப் த்தகத் ல் ஒ சல் க்கா ட

ைறய ல் ைல.
2. ெபா வாக மக்கள் அைனவ ேம ேநர்ைமக் ம் ,
உண்ைமக் ம் உரியவர்கள் தான். அவர்களில் ஒ
லர்தான் ேநர்ைமயற் ற சந்தர்ப்பவா கள் . எனேவ
மக்கள் சந்ேதகப் ப வைத ட ம் , அவர்கைள
நம் வ ேமல் .

50
பரந் த உள் ளத்ைத

உ வாக் ங் கள்
ேஷ ெமல் லக் ஈர மனம் பைடத்த ஒ த அ

இனம் , ஜா , ெசய் ம் ேவைல ேபான்றவற்
ஞர்.
க்
அப் பாற் பட் அைனவ க் ம் உத பவர். ஒ நாள் , அவர்
தன ேதாட்டத் க் ம் ேபா ஒ ச்ைசக்காரன்
அவ ைடய வாசல் ப ல் வந் நிற் பைதப் பார்த்தார்.
ர ர்ஷ்டவசமாக, அன் அவரிடம் சல் க்கா ட
இல் ைல. ட் க் ள் ஓ ப் ேபான அந்த அ ஞர்,
தன் ைடய மைன ன் ேமைஜையத் ழா ,
அ ந்த ஒ ேமா ரத்ைத எ த் அந்த
ச்ைசக்காரனிடம் ெகா த்தார். ட் க் த் ம் வந்த
அவ ைடய மைன , ேமைஜக் ள் தான் ைவத் ந்த
ேமா ரத்ைதக் காணாமல் அ ஆர்ப்பாட்டம் ெசய் தாள் .
சற் ேநரத் ல் தன் கணவரிட ந் ஷயத்ைதக்
ேகள் ப் பட்ட அவள் , ேவகமாகப் ேபாய் அந்த
ச்ைசக்காரைனப் க் மா ெசான்னாள் , அந்த
ேமா ரத் ன் ைல ஐம் ப னார்கள் .
ச் வாங் க ஓ ப் ேபான அந்த அ ஞர், ல் அந்த
ச்ைசக்காரைனத் ேத க் கண் த்தார்.

1. அந்த ச்ைசக்காரனிடம் அந்த அ ஞர் என்ன

ைடகள்
1. அந்த அ ஞர் ெசான்னார்: நான் உங் க க் ெகா த்த

ேமா ரத் ன் ம ப் 50 னார்கள் என் இப் ேபா
தான் எனக் த்ெதரிந்த . எனேவ இதற் ைறந்த
ைலக் யாரிட ம் ற் க ேவண்டாம் ,
ஏமாந் டாேத.
2. கைத ல் வ ம் இந்த த அ ஞைரப் ேபான்ற நல் ல
உள் ளம் பைடத்தவர்கள் லர் இந்த உல ல்
இ க்கத்தான் ெசய் றார்கள் . இதனால் தான் இந்த
உலகம் இன் ம் அ யாமல் இ க் ற .

51
உண்ைமயான ரார்த்தைன
எ ?
ம் அ பவ ம் க்க ெபரியவர் அவர்.
அைடத்த
தன்ைன நா வ ம் மக்க க் ம் தன் ைடய
அ
டர்க க் ம்
ேபா ப் ப
,
ேமன்ைமகைள
அவர
அ பவம்
நல் ல க த் க்கைள
வழக்கம் . தன
ஆ யவற் ன்
மற் றவர்களிடம்
கல்
லம்
ப ர்ந்
ெகாள் வார்.
தன வாழ் க்ைக அ பவங் கள் லம்
இைளஞர்கைள ம் மற் றவர்கைள ம் தன்னம் க்ைக
க்கவர்களாக மாற் ற ேவண் ம் என்ப அவர யற்
ஆ ம் .
ஒ நாள் தன்ைன நா வந்தவர்க க் ம் , தன
டர்க க் ம் மத் ல் உைரயா னார். அப் ேபா தன
ரர்த்தைன ைறகள் பற் ளக் னார். ‘நான்
இைளஞனாக இ க் ம் ேபா ரட் கரமான க த் க்கள்
ெகாண்டவனாக இ ந்ேதன். அதனால் கட ைள
வணங் ம் ேபா , ‘இைறவா, என எண்ணத் ற் ஏற் ப
இந்த உலைக மாற் ’ என் ரார்த்தைன ெசய் ேவன்.
ந த்தர வயைத அைடந்த ன்னர் என
ரார்த்தைனகள் மா ய . அப் ேபா , ‘இைறவா
என்ைன ம் என் ம் பத்ைத ம் , என் நண்பர்கைள ம்
நன்றாக ைவத் க்ெகாள் ’ என் ரார்த்தைன ெசய் ேதன்.
இப் ேபா வய ர்ந்த நிைல ல் நான் இ க் ேறன்.
இந்த நிைல ல் என ரார்த்தைன மா இ க் ற .
1. வயதா ம் ேபா அ த் றன் க்க ஒ வரின்

ரார்த்தைன என்னவாக இ க் ம் ?
ைடகள்
1. அ வார்ந்த ஒ வர் தனக் வயதா ம் ேபா

இைறவனிடம் , ‘இைறவா உன அ ட்பார்ைவ ம்
ஆ ம் எனக் அ ளச்ெசய் . அதன் லம் எனக்
அைம யான, நிைறவான வாழ் க்ைகைய வழங் ’
என்ேற ரார்த்தைன ெசய் வார்.
2. உலைகேய மாற் ற ேவண் ம் என் ரார்த்தைன
ெசய் வ நிைறேவறாத, நிைறேவற் ற யாத
ரார்த்தைனயா ம் . ரார்த்தைன என்ப ய
ன்ேனற் றத் க்கான வ காட் யா ம் . ஒ வர் ஒ
ரார்த்தைனைய ெதாடர்ந் தனக் த்தாேன
ெசால் க்ெகாள் ம் ேபா அ அவர மன ல்
ப ந் ன்ேனற் றப் பாைதக் வ காட் ம் . தனி நபர்
ரார்த்தைன என்ப அந்த நப க் ள் சக்
அைலகைள உ வாக் அற் தங் கைள ெசய் ேம
த ர மற் றவர்களிடம் எந்த மாற் றங் கைள ம்
ஏற் ப த்தா .
அெலக்ஸ் காரல் என்ற அ ஞர் ரார்த்தைன பற்
இவ் வா றார்:–
ஒ மனிதன் தன நன்ைமக்காக, தன ேதைவக்காக
ரார்த்தைன ெசய் ம் ேபா அவன உட ல்
யக்கத்த ந்த மாற் றங் கள் ஏற் ப ற . நரம்
மண்டலங் க ம் , ரப் க ம் ண்டப் ப ன்றன.
இதன் காரணமாக உட ல் உற் சாகம் ேம ற .
ந்தைனத் ற ம் , உைழக் ம் உத்ேவக ம்
உய ற . இதன் லம் தன ரார்த்தைனைய
நனவாக்க தைடகைளத்தாண் உைழக் ம் றன்
ைடக் ற . உண்ைமயான ராத்தைனேய
வாழ் க்ைகைய ேமம் ப த்த ற . ேமம் ப த்தப் பட்ட
வாழ் க்ைகேய றந்த ரார்த்தைனக்
வ காட் ற .

52
மன அ த்தத்ைத ம்
பதற் றத்ைத ம் ைற ங் கள்
லகம் வ ம் பரந் ரிந் இ க் ம்
உ ன்னணி யாபார நி வனம்

அெமரிக்கா ன் நி யார்க் நகரில் அதன்
தைலைம அ வலகம் உள் ள . அங்
ேநரத் ல் அந்த நி வனத் ன்
நிர்வாக அ காரி அமர்ந்
அ .
காைல
தைலைம
க் றார். வா க்ைகயாளர்
ஒ வரிடம் யாபார ஷயமாக ேப க்ெகாண்
இ க் றார்.
அந்தேநரத் ல் அந்த அ காரி ன் ெசயலாளர்
ேவகமாக அைறக் ள் ைழந்தார் அவர ைக ல்
ஏராளமான கா தங் கள் . ஒவ் ெவான் ம் ஒவ் ெவா
ரச் ைன பற் ய . ஆர்வத் ட ம் , பதற் றத் டன் அந்த
ெசயலாளர் ேபசத்ெதாடங் னார். தான் ெகாண்
வந் ள் ள ரச் ைனகள் பற் நீ ட் ழக் வர்ணைன
ெசய் ளக் னார். அந்த ரச் ைன பற் தனக்
வ ம் ெதரி ம் என்பைத ம் , தன்னால் அதற் ர்
ெசால் ல ம் என்பைத ம் தன அ காரிக்
ட் க்காட் ம் வைக ல் அவர ேபச் இ ந்த .
சற் ேநரம் ெபா ைமயாக இ ந்த அந்த அ காரி
னார், ‘ ம ேஜான்ஸ் நம நி வனத் ன்
ன்றாவ ைய தய ெசய் ண் ம்
ப த் ப் பா ங் கள் ’ என்றார்.
உயர் அ காரி ன் இந்த ேபச்ைசக்ேகட் ெசயலாளர்
க் ட்டார். ன்னர் தான் ெகாண் வந்த
கா தங் கைள பார்த் ரித்தப ேய ‘ஒேக சார்’ என்
ட் அங் ந் ெசன்றார். அ காரி ன் ன்
அமர்ந் ந்த வா க்ைகயாள க் இ ஒன் ேம
ரிய ல் ைல. அ என்ன 3–வ என்பைத அ ந்
ெகாள் ம் ஆர்வம் ேம ட்ட . அைத அந்த அ காரி டம்
அவர் ேகட்க ம் ெசய் தார்.
1. ன்றாவ என்ன?
2. தல் மற் ம் இரண்டாவ என்ன?
ைடகள்
1. எந்த ஒ ரச் ைனைய ம் ஒ வர் க ம் ரமாக

எ த் க்ெகாள் ளக் டா என்ப தான் ன்றாவ
.
2. அந்த நி வனத் ல் ன்றாவ ையத்த ர ேவ
எந்த ம் ைடயா .
3. எந்த ஒ ரச்சைனைய ம் க ம் ரமான
கண்ேணாட்டத் ல் அ கக் டா என்பைத
இந்தக்கைத நமக் உணர்த் ற . ெபா வாக நாம்
எந்த ஒ ஷயத்ைத ம் க ம் ரமாக
ஆராய் ந்தால் நம் ைம அ யாமல் பதற் ற ம் ,
பரபரப் ம் நம் ைம ெதாற் க்ெகாள் ம் . யாரிடம்
பதற் ற ம் , பரபரப் ம் இ க் றேதா அவரால் எந்த
காரியத்ைத ம் றப் பாக ெசய் ய யா . அவர்
ஈ ப ம் ெசயல் களின் பலன் ைறவாகேவ இ க் ம் .
ஒ வர் தன ெசயல் றைன அ கப் ப த்த ம் ,
அ ல் ெவற் ெபற ம் நிைனத்தால் அவர் பதற் ற ம் ,
பரபரப் ம் இன் அந்த ெசயைல ெசய் ய ேவண் ம் .
அப் ேபா தான் அவரால் அ ல் ெவற் ெபற ம் .

53
ஒ வைர நம் னால் , அவர்

நம் பகத்தன்ைம க்கவராக
மா வார்
வன் ஒ பள் ளி மாணவன். ட் கள்
அ ெசய் வ ல் ெகட் க்காரன். தன

ேதாழர்களின்
அவன
அவன
பழக்கமா
வ ப்
ெபா ட்கைள
சக வ ப்
ட்ட . இைத அ ந்த

ஆ ரியர் அவைன
யன்றார். அவைன தனியாக அைழத் ப் ேப னார்.
வ
த்த
வ தவ என் த் ம ெசான்னார். ஆனால்

அந்த மாணவன் ந்த ல் ைல. அந்த மாணவைனத்
தண் க்க ம் ஆ ரியர் ம் ப ல் ைல. தண்டைனகள்
எல் லா ேநரங் களி ம் பயன்தரா என்ப அந்த
ஆ ரியரின் க த் . இ ந்தா ம் அவன் ேமாசமான
நிைலக் தள் ளப் ப ம் ன் அவைன எப் ப யாவ
த்த ேவண் ம் என் அந்த ஆ ரியர் ெசய் தார்.
இதற் காக அவர் ஒ உபாயம் ெசய் தார்.
இதன்ப ஒ நாள் அந்த மாணவைன அைழத்
ெகாஞ் சம் பணம் ெகா த் வ ப் க் ேதைவயான
ெபா ட்கைள வாங் வரச்ெசான்னார்.

அந்த மாணவ ம் கைடக் ச்ெசன் ெபா ட்கைள
வாங் வந் ெகா த்தான். பணத்ைத ம்
ஆ ரியரிடம் ெகா த்தான். ஆ ரியர் அந்த பணத்ைத
எண்ணிப் பார்க்க ல் ைல. அைத அப் ப ேய தன ைப ல்
ைவத்தார். ன்னர் வ ப் ல் உள் ள மற் ற மாணவர்களிடம்
அந்த மாணவனின் ேநர்ைம, நம் பகத்தன்ைம
ஆ யவற் ைறப் பற் பாராட் ேப னார். இந்த
மாணவனிடம் இன் நான் பணம் ெகா த் ல
ெபா ட்கைள வாங் வரச்ெசான்ேனன். அவன் தரமான
ெபா ட்கைள வாங் வந் பத் ரமாக ெகா த்தான்.
அேதா ப் பணத்ைத ம் ப் க்ெகா த்தான்.
இ அவன ேநர்ைம, நாணயத்ைத
ெவௗிப் ப த் ற என் பாராட் ப் ேப னார்.
இைதக்ேகட் அந்தமாணவன் அ ர்ச் அைடந்தான்.
காரணம் , அவன் ெசல ேபாக ப் பணத்ைத சரியாக
ெகா க்க ல் ைல. ெகாஞ் சம் பணத்ைத
எ த் க்ெகாண் தான் ெகா த்தான். ஆனால் அைத
அ யாமல் ஆ ரியர் தன்ைனப் பாராட் ேப ய
அவனக் ெவட்கத்ைத ம் , அவமானத்ைத ம்
ஏற் ப த் ய . தன தவைற அவன் உணர்ந்தான்.
இனிேமல் இ ேபான்ற ட் கைள ெசய் யக் டா
என் ெசய் தான். அதன்ப ேநர்ைமயாக
நடந் ெகாண்டான்.
ைடகள்
1. ய தவ ெசய் தா ம் அந்த மாணவைன

நம் வதாக ஆ ரியர் மற் ற மாணவர்க க் மத் ல்
னார். இ அந்த மாணவ க் ற் ற உணர்ைவ
ஏற் ப த் , தன தவைற உணர்ந் ந்தச்ெசய் த .
அதன் லம் அவன் ந் ய மனிதனாக
மா னான். ஒ வர் நாம் நம் க்ைக ைவக் ம்
ேபா அவர் மன ல் அ மாற் றங் கைள ஏற் ப த் ம் .
அதன் லம் நல் ல நடக் ம் என்பேத இந்தக் கைத.

54
ஞானம் அைடந் த மனிதன்

யார்?
ராமத் ப் ெபண், மணம் ஆகாமேலேய ஒ
ஒ ழந்ைதக் தாய் ஆனாள் . இதனால் அந்த ராம

மக்கள் அ ர்ச் அைடந்தனர். அந்தப் ெபண்ைண
இந்த நிைலக் தள் ளிய யார்? அந்த
ழந்ைத ன் தந்ைத யார்? என் ேகட்
அந்தப் ெபண்ைண ராம மக்கள் நச்சரித்தனர்.
அந்த ெபண் ப ல் ெசால் லத் தயங் யதால் அ த்
உைதத் உண்ைமையச்ெசால் என் ரட் னார்கள் .
அ –உைத தாங் க யாத அந்தப் ெபண் ‘உண்ைமையச்
ெசால் ேறன் என்ைன ட் ங் கள் . என இந்த
நிைலக் காரணம் ராமத் ன் ஒ க் ப் றத் ல்
இ க் ம் ெஜன் ற தான்’ என்றாள் .
ராம மக்கள் ஆத் ரத் டன் அந்தப் ெபண்ைண ம்
அவள ைகக் ழந்ைதைய ம் அைழத் க்ெகாண்
ஊ க் ெவௗிேய இ ந்த ெஜன் ற ன் ைசக்
ெசன்றனர். அங் ேக ற ஆழ் ந்த யானத் ல் இ ந்தார்.
அைதப் பார்த் ஆத் ரம் அைடந்த ராமத் னர்
அவைரத் ட் த் ர்த்தனர்; அவைர அ த் உைதத்
யானத்ைத கைலத்தனர். ஒன் ம் அ யாத அப் பா
ெபண்ைண ஏமாற் கர்ப் ணியாக் ழந்ைதைய
ெகா த் ட் நாடகமா ேபா றாய் என்
ஆேவசப் பட்டனர். இன் ம் லேரா ‘அந்தப் ெபண்ைண
ெக த்ததன் லம் நீ பாவம் ெசய் ட்டாய் . அந்த
ெபண்ைண ம் , ழந்ைதை ம் நீ தான் பராமரிக்க
ேவண் ம் ’ என்றனர். ெமௗனமாக அைனத்ைத ம்
பார்த் க்ெகாண் ந்த ெஜன் ற
அந்தப் ெபண்ைண ம் அவள் ைக ல் உள் ள
ழந்ைதை ம் பார்த்தார். ன்னர் ‘அப் ப ேய ஆகட் ம் ’
என்றார்.
ராமத் மக்கள் அந்தப் ெபண்ைண ம் , அவள
ழந்ைதை ம் ெஜன் ற ன் ைச ல்
ட் ட் ச் ெசன்றனர். ற அந்தப் ெபண்ைண ம் ,
அவள ழந்ைதைய ம் நன்றாக
கவனித் க்ெகாண்டார். அவர்கள் அன்ைப
ெபா ந்தார். ற ன் இந்த ெசயலால் அவர
நற் ெபய க் களங் கம் ஏற் பட்ட . அவரிடம் இ ந்த
டர்கள் ஒவ் ெவா வராக அவைர ட் ல னார்கள் .
அப் ேபா ம் அந்த ற ஒேர மனநிைல ல் தான்
இ ந்தார்.
இப் ப ேய ஒ ஆண் க ந்த . அப் ேபா ம் ற ன்
அன்பான ெசயல் கள் மாற ல் ைல. இதனால் அந்த
ெபண்ணின் மனம் கலங் ய . அந்த ற
அபாண்டாமாக ப மத் ய அவள மனைத
ெந ஞ் ள் ளாய் த் ய . எனேவ அந்தப் ெபண்
ண் ம் ராமத் மக்களிடம் ெசன் , நான் தவ
ெசய் ட்ேடன், ெபாய் ெசால் ட்ேடன். என்ைன
கர்ப் ணியாக் ய என பக்கத் ட் க்காரன் தான்.
அவன ரட்ட க் பயந்ேத நான் ற ப
மத் ேனன். என ழந்ைத ன் தந்ைத ெஜன் ற
அல் ல என்றாள் .
இைதக்ேகட் ராம மக்கள் அ ர்ச் அைடந்தனர்.
ற அபாண்டமாக ப மத் ட்ேடாேம என்
வ ந் னார்கள் . ராம மக்கள் அைனவ ம் ற டம்
ெசன் உண்ைமைய ெதரி த் மன்னிப் ேகட்டனர்.
அப் ேபா ற ெசான்னார்....
1. ற என்ன ெசான்னார்?.
ைடகள்
1. ற ெசான்ன ப ல் ‘அப் ப ேய ஆகட் ம் ’.

2. தவேற ெசய் யாத ேபா ம் ற் றம் மத் ய ேநரத் ல்
ற ெசான்ன வார்த்ைதகள் , அப் ப ேய ஆகட் ம் .
ஒ மனிதன் தனக் ைடக் ம் பாராட் , மர்சனம் ,
ற் றச்சாட் ேபான்றவற் ைற ஒேர மனநிைல ல்
ஏற் க்ெகாள் ள ேவண் ம் . இ ேவ ஞான நிைலக்
அவைர உயர்த் ம் . இதற் ந்த மனவ ைம ம் ,
மன உ ம் ேதைவ. மனைத சம நிைல ல்
ைவத் க்ெகாள் வதன் லம் இத்தைகய ஞான
நிைலைய ஒ வர் ெபற ம் .

55
க ன உைழப் ன் லேம
ெவற் கைள அைடய ம்
ந் யா ன் கைட ைவஸ்ராய் ஆக இ ந்தவர்
இ லார்
த் சா த்தன ம் ,
க்கவர். எவ் வள
ஸ் ம ண்ட்ேபட்டன்.
சமேயா த த்
ெபரிய ரச்சைனயாக
ம்
இ ந்தா ம் அைத தன த் சா த்தனமான

அ ைறயால் ர்க் ம் றன் ெகாண்டவர்.
ஒ ைற அவைர பத் ரிக்ைகயாளர்கள் சந் த்
ேகள் கள் ேகட்டனர். அவர்கள் ேகட்ட பல் ேவ
ேகள் க க் ம் த் சா த்தனமாக ம் ,
சா ர்யமாக ம் ப ல் அளித்தார். அப் ேபா ஒ நி பர்
எ ந் அவர றைமைய கழ் ந் பாராட் னார்.
ேம ம் உங் கள் ெவற் ன் ரக யம் என்ன? என் ம்
ேகட்டார். இதற் லார் ம ண்ட்ேபட்டன் ப ல்
அளித்தார். அந்த ப ைலக்ேகட்ட ம் அங்
இ ந்தவர்கள் அைனவ ம் எ ந் நின் ைகதட்
அவைர பாராட் னார்கள் .
1. ம ண்ட்ேபட்டன் யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. ம ண்ட்ேபட்டன் ய ப ல் : ‘நான் ஒ சாதாரண
மனிதன் தான். அைத ம் நான் ெவற் ெபற் ேறன்
என்றால் அதற் என க ன உைழப் ம் , ேநர்ைம ம்
தான் காரணம் ’.
2. அர்ப்பணிப் மற் ம் க ன உைழப் பால் மட் ேம
ஒ வரால் ெவற் ெபற ம் . ெவற் ெபற
ேவண் ம் என்ற ைனப் டன் உங் கள் இலக்ைக
ேநாக் நீ ங் கள் உைழத்தால் ெவற் நிச்சயம்
ைடக் ம் . ெவற் என்ப மாைல. ஆனால் , அ ல்
க ன உைழப் என்ப ல் ஆக இ க் ம் . ல்
ெகாண் க்கைள கட் ம் ேபா தான் அ
மாைலயா ம் .

56
எந் த நிைல ம் நம் க்ைக

இழக்க ேவண்டாம்
ர்பாராமல் நடக் ம் பத் கள் நம மன ல்
எ ஆழமான
ஏற் ப த்
நமக் ல
வ க்கைள ம் ,
தான் இ . 1914 ம் ஆண்

பா ப் கைள ம்
ம் . ஆனால் , அந்த நிகழ் கள்
க் யமான ப ப் ைனகைள
கற் க்ெகா க் ன்ற . அ ேபான்ற ஒ நிகழ்
ஒ பத் ல் ஞ் ஞானி
எ சனின் ெதா ற் சாைலகள் அைனத் ம் ற் ம்
எரிந் சாம் பலா ட்டன. இந்த பத் ல் 2 ல் யன்
அெமரிக்க டாலர்கள் ம ப் ள் ள ெபா ட்கள் எரிந்
நாசமா ய . ெதா ற் சாைல ெந ப் ன் ேகாரப் ல்
க் ெகா ந் ட் எரிந்த ேபா எ சன் அ ல்
இ ந் அைத கவைல டன் பார்த் க்ெகாண் இ ந்தார்.
அ ல் இ ந்த அவர மக க்ேகா இைத காண
யாமல் ேவதைன ஏற் பட்ட . வயதான தன
தந்ைதயால் இந்த இழப் ைப எப் ப தாங் க ேமா என்ற
கவைல ல் நின் ந்தார்.
கவைல நிைறந்த மகனின் கத்ைதப் பார்த்த எ சன்
னார், ‘மகேன உன் தாய் எங் ேக. அவைள உடேன
அைழத் வா. இ ேபான்ற ஒ அற் தமான காட் ைய
இனி அவள வாழ் க்ைக ல் கா ம் வாய் ப்
ைடக்கா ’ என்றார். எ சனின் மைன ம் அங்
வந்தார். ன் ேகாரப் ல் ெதா ற் சாைல க்
நாசமாவைத ேவதைன டன் பார்த்தார்.
அ த்தநாள் காைல ல் எ ச ம் அவர மைன ம்
காலாற நடந் ெசன்றனர். அப் ேபா ல் க
நாசமா டந்த ெதா ற் சாைல அ ேக ெசன்றனர். அந்த
ேநரத் ல் ஒ ஷயத்ைத எ சன் ெசான்னார்.
இைதக்ேகட்ட ம் ேசாகத் ல் ழ் இ ந்த அவர
மைன ன் கம் ரிப் பால் மலர்ந்த .
1. எ சன் தன மைன டம் என்ன ெசான்னார்?

ைடகள்
1. இந்த ேபர ம் ஒ நல் ல இ க் ற . நம

தவ கள் எல் லாம் எரிந் சாம் பலா ட்ட . இனி
தாக ெதாடங் கலாம் . கட க் நன் .
2. எந்த ழ் நிைல ம் ஒ வர் மனம் தளரக் டா
என்பேத இந்த கைத நமக் உணர்த் ம் நீ யா ம் .
ேதால் ம் , இழப் களி ம் நம் க்ைக
ஒளிக் ற் ைற காண்ப தான் ண் ம் நம் ைம
ெவற் ப் பாைதக் அைழத் ச்ெசல் ம் .
தன்னம் க்ைக த ம் எ சனின் இந்த ெசாற் கள்
ஞ் ஞான உல ல் ெபான் எ த் க்களால் ெபா த்
ைவக்கப் பட ேவண் யதா ம் .

57
நல் ல மாற் றங் கைள

ஏற் ப த் ம் நீ க்கைதகள்
ந்தப் ப ன் கழ் ெபற் ற ற அவர். நீ
அ
ஆர்வ டன்
ேபாதைன க த் கைள ம் , நற் ெசயல் கைள
ளக் ம் கைதகைள ம் ெசால்
ெசய் வ
ெசாற் ெபா
அவர
கைள
வார்கள் . ேம ம் அவர
ேகட்க
ரசங் கம்
வழக்கம் . இதனால் அவர
மக்கள்
டர்க ம் இந்த
ெசாற் ெபா கைள கவனமாக ேகட் வந்தனர். ஆனால்
ல ேநரங் களில் தங் கள ஆழமாக ம் , ரிவாக ம்
ெசாற் ெபா நிகழ் த் னால் நன்றாக இ க் ம் என்
டர்கள் க னார்கள் . இைத தங் கள ட ம்
அவர்கள் ெதரி த்தனர். ஆனால் இைத ேகட் தன்ைன
மாற் க்ெகாள் ள தயாராக இல் ைல. டர்களின்
ேவண் ேகா க் அவரிடம் இ ந்த ப ல் இ தான்.
1. ன் ப ல் என்ன?
ைடகள்
1. ெசான்னார்: ‘எனத ைம டர்கேள, என

ேநாக்கத்ைத நீ ங் கள் இன் ம் ைமயாக ரிந்
ெகாள் ள ல் ைல. மனித ேநயத் ற் ம் உண்ைமக் ம்
உள் ள இைடெவௗிைய ைறக் ம் பணிையத் தான்
இந்தக்கைதகள் ெசய் ன்றன’.
2. கைதகள் ேகட்கேகட்க, ஒ வர மன ப ப் ப யாக
மாற் றங் கைள அைட ற . ழந்ைதக க் நாம் ஏன்
கைதகள் ெசால் ேறாம் என்றால் அந்த கைதகள்
ழந்ைதகளின் மன ல் நன்றாக ப ந் ப ப் ப யாக
நல் ல மாற் றங் கைளச்ெசய் ற . ஆனால் பலர் இைத
உண வ ல் ைல.

58
வாங் ம் சம் பளத் க்

அ கமாகேவ ேவைல ெசய் ய
ேவண் ம்
ந்த நி வனத் ன் நிர்வாக அ காரி ன்
அ
உயர்
ெசயலாளர் ஆக
பணி ரிந்
அளிக்க
பணி ரிந்தவர்
றைமசா . ேவைல ல் ேசர்ந்த நாளில்
இ ந் பல ஆண் களாக
வந்த அந்த ெபண்
க ம்
றைம டன்
க் சம் பள
ெசய் தார் அந்த அ காரி. இ
அவ க் இன்ப அ ர்ச் யாக இ க்க ேவண் ம் என்
நிைனத்தார். எனேவ அந்த ெசயலாள க் சம் பள உயர்
அளிக் ம் தகவைல ஒ க தமாக எ னார். அந்த
க தத்ைத தன உத யாளரிடம் ெகா த் அைத
‘ைடப் ங் ’ ெசய் மா னார். ெசயலாளர் அந்த
க தத்ைத வாங் அ ேக ைவத் ட் மற் ற
ேவைலகளில் ழ் ப் ேபானார். தன ேவைலைய த்த
ற ம் தன அ காரி ெகா த்த க தத்ைத
பார்க்க ல் ைல, அ காரி யப அந்த க தத்ைத
ைடப் ங் ெசய் ய ம் இல் ைல. அந்த க தத்ைத அப் ப ேய
தன ேமைஜ ல் ைவத் ட் ச்ெசன் ட்டார்.
அ காரி ன் ற் ப் ப அந்தக்க தத்ைத அந்த ெபண்
கவனிக்கேவ இல் ைல.
1. தன ெசயலாளரின் இந்த ெசய க் ப் ற அ காரி

என்ன எ த்தார்?
ைடகள்
1. தான் ெசான்ன ேவைலைய சரியாக ெசய் யாத

ெசயலாள க் பத உயர் அளிப் ப ெபா த்தமாக
இ க்கா என் அந்த அ காரி நிைனத்தார். உடேன
தன ைவ மாற் க்ெகாண்டார். றைம டன்
பணி ரி ம் ஊ ய க் சம் பள உயர் அளிப் பதன்
லம் அவர்கள பணிக் அங் காரம் அளிக்க
நிைனப் ப சரிேய. இதன் லம் அவர பணித் றன்
ேம ம் அ கரிக் ம் . ஆனால் அந்த ெபண்
ெசயலாளரின் கவனக் ைற அ காரிக்
ஏமாற் றத்ைத தந்த . அதனால் தான் தன ைவ
அவர் மாற் க்ெகாண்டார். றைமயாக ேவைல
ெசய் ம் தன கவனக் ைற னால் தனக் ைடக்க
இ ந்த சம் பள உயர்ைவ அந்த ெபண் இழந்தார்.
2. ஒவ் ெவா தலாளி ம் தன்னிடம் பணி ரிபவர்கள்
வழக்கம் ேபால இல் லாமல் தலாக பணி ரிய
ேவண் ம் என் ம் வ வழக்கம் . உண்ைமயான
அர்ப்பணிப் மற் ம் ெபா ப் டன் ெதாடர்ந்
பணி ரிந்தால் மட் ேம நற் பலன்கைள ம் ,
பாராட் கைள ம் ெபற ம் .

59
தன்னம் க்ைக ம் , கட ள்
நம் க்ைக ம் இ ந் தால்
இைற அ ள் ைடக் ம்
ழ் ைம நிைல ல் உள் ள ெபண் அவர். கணவர்
ஏ அந்தப்
ெசன்
ெபண்ைண
ட்டார். ஆதர
ெரன்
இல் லாமல் , வ மானம்
இல் லாமல் அந்தப் ெபண் த த்தார். இைத அ ந்த
ரிந்
பக்கத் ட் ல் உள் ளவர்கள் அந்தப் ெபண்ைண சந் த்

ஆ தல் ற ைரந்தனர். ஆதர இல் லாத நிைல ல்
அ லம் யப அந்தப் ெபண் இ ப் பாள் என்
நிைனத் ச் ெசன்றவர்கள் ஏமாற் றம் அைடந்தனர்.
அந்தப் ெபண் தன்னம் க்ைக டன், ம ழ் ச ் டன்
காணப் பட்டார். இைதப் பார்த்த மற் றவர்கள் , கணவன்
ைக ட்ட நிைல ல் உனக் எ ர்காலத்ைத நிைனத்
பயம் இல் ைலயா? அ த் வாழ் க்ைக நடத்த வச கள்
இல் லாத நிைல கண் நீ ந ங் க ல் ைலயா? இந்த
ழ் நிைல ம் எப் ப உன்னால் ம ழ் ச ் யாக இ க்க
ற ? என் ஆச்சரியத் டன் ேகட்டனர். இந்த
ேகள் க க் அந்தப் ெபண் ய ப ல் கள்
அைனவ க் ம் பாடம் கட் ம் வைக ல் அைமந்த .

1. பா க்கப் பட்ட ெபண் யப ல் என்ன?

ைடகள்
1. அந்தப் ெபண் னாள் : என்னிடம் ன் க் ய

வாழ் வாதாரங் கள் உள் ளன. என ைககள் , நல் ல உடல்
நலம் , கட ளின் ைப. எனேவ மற் றவர்களின் உத
எனக் ேதைவ இல் ைல. இந்த ன்ைற ம் ைவத்
நான் என வாழ் ைவ றப் பாக அைமத் க்ெகாள் ள
ம் .
2. இந்த கைத உணர்த் ம் க த்ைத இந்த பாட ன்
லம் அ யலாம் .
யாைர ம் சார்ந் இ க்க ேவண்டாம் ,

அதற் ப் ப ல் உன்ைன நீ நம் ,
உன் உைழப் ைப நீ நம் .
அ த்தவர்கைள நம் இ ந்தால்
ேவதைன தான் ஞ் ம்
உன்ைன நம் ெசயல் பட்டால் ைடப் ப
உண்ைமயான ம ழ் ச ் ேய.

60
மன்னிக்க
ெப ரிய தவ
மாணவன்.
ஒன்ைற ெசய்
உடேன அவைன
ட்டான் அந்த
பள் ளி ன்
தல் வரிடம் அ ப் னார்கள் . என்ன நடந்த என்பைத
ைமயாக சாரித்த அந்த தல் வர், ய ேநாட்
ஒன்ைற எ த்தார். அ ல் அந்த மாணவனின் ெபயைர
ெபன் ல் ெகாண் எ னார். ெதாடர்ந் அவன்
மத்தப் பட்ட ற் றச்சாட் வரங் கைள எ னார்.
ன்னர் அந்த மாணவரிடம் பள் ளி தல் வர் இவ் வா
னார்...
1. பள் ளி தல் வர் என்ன னார்?

ைடகள்
1. பள் ளி தல் வர் அந்த மாணவனிடம் இவ் வா
னார்: ‘நீ ெசய் த தவ மற் ம் அ ெதாடர்பான
வரங் கைள இந்த ேநாட் ல் நான் ெபன் ல் லம்
எ இ க் ேறன். தவ ெசய் ந்தா ம் உன்ைன
த் க்ெகாள் ள ஒ வாய் ப் அளிக்க ேவண் ம்
என் ம் ேறன். அதனால் தான் உன
தவ கைள ெபன் ல் லம் இந்த ேநாட் ல் எ
இ க் ேறன். இந்த கல் ஆண் வ ம் நீ ேவ
எந்த தவ ம் ெசய் யக் டா . இனி எந்த
தவ க்காக ம் என்னிடம் நீ வரக் டா . அப் ப
ெசய் தால் ஆண் ல் இந்த ேநாட் ல்
எ ள் ளவற் ைற அ த் ேறன்.
மற் றவர்க க் நீ ெசய் த தவ எ ம் ெதரியா .’
2. தவ க க் தண்டைன அளிப் பைத ட மன்னிப் ேப
றந்த . இதன் லம் தவ ெசய் தவர் தன்ைன
த் க்ெகாள் ள வாய் ப் ைடக் ம் .

61
இ ப் பைதக்ெகாண்
ப் அைடவேத றந் த
க் மார்க்கத் ல் ஈ பா ெகாண்டவர் அவர்.
ப தன்னிடம் உள் ள
ம் னார். அ
க் ய ப
நிலத் ல் அவர் ஒ
ைவத்தார். அ ல் ,
நிலம் ஒன்ைற
ல் அைமந்த இடமா ம் . அந்த

அ ப்
‘நிைறவான,
பலைக ஒன்ைற
ற் க
மக்கள் நடமாட்டம் நிைறந்த
ப் யான
வாழ் க்ைகைய யார் வாழ் றாேரா அவ க் இந்த நிலம்
ற் பைன ெசய் யப் ப ம் ’ என் எ னார்.
இைத அந்த வ யாகச்ெசன்ற பல ம்
பார்த் ச்ெசன்றனர். அவர்களில் பணக்கார ரா தார ம்
ஒ வர். அவர் அந்த அ ப் ைப பார்த்த ன்னர் தனக் ள்
இவ் வா நிைனத் க்ெகாண்டார். ‘இந்த ஊரிேலேய நான்
தான் ெபரிய பணக்காரன். என்னிடம் எல் லா வச க ம்
உள் ளன. நான் நிைறவான வாழ் க்ைகைய வாழ் ேறன்.
எனேவ இந்த நிலத்ைத வாங் ம் த எனக் உள் ள ’.
உடேன அவர் அந்த நிலத் ன் ெசாந்தக்காரரிடம்
ெசன் , தன்ைனப் பற் ம் தன வச வாய் ப் கள்
த் ம் எ த் க் னார். அந்த நிலத்ைத வாங் ம்
த தனக் இ ப் பதாக அவர் ெதரி த்தார். இைவ
அைனத்ைத ம் ேகட்ட அந்த நிலத் ன் ெசாந்தக்காரர்,
‘ ரா தாரேர உங் கள் வாழ் க்ைக ப் யாக உள் ளதா?’
இதற் அவர், ‘ஆமாம் , நான் ப் யாக இ க் ேறன்.
எனக் ேதைவயான அைனத் ம் என்னிடம் உள் ள ’
என்றார். அதற் அந்த நிலத் ன் ெசாந்தக்காரர்
ன்வ மா ப ல் அளித்தார்.
1. நிலத் ன் ெசாந்தக்காரர் என்ன ப ல் னார்?

ைடகள்
1. நிலத் ன் ெசாந்தக்காரர் னார்: ‘நண்பேர, நீ ங் கள்

ப் யான வாழ் க்ைக வாழ் வதாக ர்கள் .
ன்னர் எதற் உங் க க் அந்த நிலம்
ேதைவப் ப ற ?’
2. பல ம் பணத்ைத ம் , ெசல் வத்ைத ம் ேத அைலந்
ெகாண் இ ப் பார்கள் . இ தான் உலக இயற் ைக.
ஆனால் அ வார்ந்தவர்கள் தங் களிடம் என்ன
இ க் றேதா?, தனக் என்ன ைடக் றேதா?
அைதக்ெகாண் ப் அைடந் நிைறவாக
வாழ் வார்கள் . இ ப் பைதக்ெகாண் ப் அைடந்
றப் பாக வாழ் வ ராஜ வாழ் க்ைகக் இைணயான .

62
மா பட்ட ரசைனகைள
ஏற் பேத றந் த
ண்டன் நகர ெத ல் இரண் ேபர் நடந்
ல ெசன்றார்கள் . ேதவாலயம் அ ேக அவர்கள்

நடந் ெசன்றேபா அங் ந்
ப் பாடல் களின் இைச ேகட்ட . அப் ேபா
ஒ வர் ெசான்னார், ‘நண்பேர, ஆகா என்ன
அ ைமயான பக் ப் பாடல் , ேகட் ம் ேபாேத மனம்
உ றேத. நீ ங் கள் அைதக் ேகட் ர்களா?’ என்றார்.
இதற் உடன் வந்தவர் இவ் வா ப ல் ெசான்னார்...
1. உடன் வந்தவர் என்ன ப ல் அளித்தார்?

ைடகள்

1. உடன் வந்தவர் இவ் வா னார்:
‘என்ன , இைசயா? எனக் எ ம் ேகட்க ல் ைலேய.
ேதவாலயத் ல் இ ந் ஏேதா இைரச்சல் சத்தம் தான்
வ ற . இதனால் இைசைய என்னால் ேகட்க
ய ல் ைல’.
2. ஒ வ க் த்த இன்ெனா வ க் க்கா
என்பார்கள் . அதாவ ஒ வ க் இனிப் ெராம் ப
க் ம் . ஆனால் இன்ெனா வ க் அ க்கா .
காரணம் அவ க் சர்க்கைர ேநாய் இ க்கலாம் .
அ ேபால ஒவ் ெவா வ க் ம் ப் ெவ ப் கள்
மா பட்டதாக காணப் ப ம் . ஒவ் ெவா வ ம் தன
ப் பம் , ேதைவக் ஏற் ப தனக் த்தைத ேதர்ந்
எ த் க்ெகாள் ள உரிைம உள் ள . அதற் நாம்
ம ப் ெகா க்க ேவண் ம் .

63
நிைனப் பெதல் லாம் சரியாக

இ க்கா
ந்த ஊரில் உள் ள பா ரியார் அைனவ ம்
அ ம ப் ம்
ெகாண்டார்.
ற் த் ரி ம்
மரியாைத ம்
ப் பாக அவர்
இ ந்தார். நாய் களிடம்
நாய் க க்
தன
உண
ைவத் ந்தனர்.
ழந்ைதகளிடம் அன்பாக
ரியமாக நடந்
இ ப் டம் அ ேக
அளிப் பைத
வழக்கமாக ைவத் ந்தார். ழந்ைதக ம் அவரிடம்
அன்ேபா ம் , பாசத்ேதா ம் பழ னார்கள் . அன்
பா ரியாரின் றந்த நாள் . றப் பான ழா க் ஏற் பா
ெசய் ந்தார். அந்தப் ப ல் உள் ள ழந்ைதகைள
ழா க் அைழத்தார். ஒவ் ெவா ழந்ைத ம்
பரி ப் ெபா ட்க டன் ழா க் வந்தனர்.
பா ரியாைர வாழ் த் ய ன்னர் ழந்ைதகள் அவ க்
பரிசளித்தன.
த ல் ேமரி என்ற தன பரிைச வண்ணக்
கா தத் ல் ற் அலங் கரித் ெகா த்தாள் . அைத
ரித் ப் பார்க்காமேலேய, ‘ஆஹா, ேமரி நீ எனக்
அழ ய த்தகம் ஒன்ைற பரிசாக
ெகாண் வந் க் றாய் ’ என்றார். (ேமரி ன் தந்ைத
த்தகக்கைட நடத் றார்).
உடேன ேமரி ேகட்டாள் , ‘நீ ங் கள் ெசால் வ சரிேய,
எப் ப இைத அ ந் ர்கள் ’
‘பா ரியா க் எல் லாேம ெதரி ம் ’ என் அவர்
ெப ைம டன் ப ல் அளித்தார்.
அ த் டா என்ற வன் பரிசளித்தான். அந்த பரி ப்
பார்சைல ரித் ப் பார்க்காமேலேய, ‘டா எனக் நீ
அழ ய ஸ்ெவட்டர் பரிசளித் க் றாய் ’ என்றார்
பா ரியார். (டா ன் தந்ைத கம் பளி உைடகள்
ற் பைன ெசய் றார்)
இைதக்ேகட் ஆச்சரியம் அைடந்த டா , ‘பாதர் எப் ப
இைத அ ந் ர்கள் என்றான்?’
ெப ைம ெபாங் க பா ரியார் னார், ‘நான்
பா ரியார் அல் லவா? எனக் எல் லாம் ெதரி ம் ’ என்றார்.
இப் ப யாக ஒவ் ெவா ழந்ைதகள் அளித்த
பரி ப் பார்சைல ம் ரித் ப் பார்க்காமேலேய அ ல்
என்ன இ க் ற என்பைத சரியாக ெசான்னார்
பா ரியார்.
கைட ல் பா தன பரி ப் பார்சைல ெகா த்தான்.
அ தண்ணீரில் நைனந் ஈரமாக இ ந்த . (பா ன்
தந்ைத ம பானம் ற் பைன ெசய் றார்)
பா ரியார் ெசான்னார், ‘ம் ... பா நீ எனக் ஒ பாட் ல்
ஓ ன் ெகாண் வந் க் றாய் . அல் ல ேவ ஏதாவ
ம பானமாக இ க்கலாம் . ஆனால் அந்த பாட் ல்
உைடந் பானம் ெகாட் ஈரமாக இ க் ற ’.
பா ரித்தப , ‘பாதர் நீ ங் கள் ெசால் வ தவ ’
என்றான்.
பா ரியா ம் ஆச்சரியம் அைடந் ஈரமான தன ைக
ரல் கைள கர்ந் பார்த்தார். அப் ப இ ந் ம் அந்த
பார்ச ல் இ ந்த என்ன என் அவரால் கண் க்க
ய ல் ைல.

1. பா ரியா க் ெகா க்க பா ெகாண் வந்த பரி

என்ன?
ைடகள்
1. பா ெகாண் வந்த ஒ நாய் க் ட்

2. மைறவாக இ க் ம் ெபா ள் என்ன என்பைத
யாரா ம் சரியாக ற யா . அ ேபால
உத்ேதசமாக ெசால் ம் எ ம் எப் ேபா ம் சரியாக
இ ப் ப ல் ைல.

64
பணம் பாதாளம் வைர பா ம்
ேஜ ம்பணத்
ஸ்– ட்டர்
ன்
இ
வ ம் நண்பர்கள் . அவர்க க் ள்
க் யத் வம் த் வாதம்
ஏற் பட்ட . ‘பணம் இ ந்தால் எைத ம் சா க்கலாம் .
இைத வ த் ம் வைக ல் ‘பணம் பாதாளம் வைர
பா ம் ’ என்ற பழெமா ைய ெசால் ைவத்தார்கள் ’ என்
ேஜம் ஸ் னான். இைத ஏற் க ட்டர் ம த்தான். தான்
ெசால் வ தான் சரி என் நி க்கப் ேபாவதாக ேஜம் ஸ்
சவால் ட்டான். இ வ ம் பந்தயம் கட் னார்கள் .
அன் மாைலேய ேஜம் ஸ் அந்தப் ப ல் உள் ள ஒ
ேதவாலயத் ற் ெசன் அங் ந்த பா ரியாைர
சந் த் ேப னான். ‘பாதர் நான் ரியமாக வளர்த்த
என நாய் இறந் ட்ட . அதற் இ ச்சடங் கள்
நடத்த ேவண் ம் . மனிதர்க க் எப் ப ரார்த்தைன
மற் ம் இ ச்சடங் கள் நைடெப ேமா அ ேபால
ரியமான என நாய் க் ம் இ ச்சடங் கள் நடத்த
ேவண் ம் ’ என்றான்.
இைத ேகட் அந்த பா ரியார் எரிச்சல் அைடந்தார்.
‘ லங் க க் இ ச்சடங் கள் எ ம் இங் ேக
ெசய் வ ல் ைல. நீ ங் கள் ேவ இடத் ல்
சாரித் ப் பா ங் கள் ’ என்றார் பா ரியார். ஆனால்
ேஜம் ஸ் மனம் தளர ல் ைல. தன த் சா த்தனமான
ேபச் ன் லம் அந்த பா ரியாைர சம் ம க்க ைவத்தான்.
அேதா பந்தயத் ம் அவன் ெவற் ெபற் றான்.
1. பா ரியாரிடம் என்ன ெசால் சம் ம க்க ைவத்தான்

ேஜம் ஸ்?
ைடகள்
1. பா ரியார் ம த்த ேபா ம் ேஜம் ஸ் மனம் தளராமல்

அவரிடம் ெதாடர்ந் ேப னான். ‘ஐயா, என நாைய
நான் க ம் ேந க் ேறன். மரணத் ற் ற அைத
நல் ல ைற ல் அடக்கம் ெசய் ய ம் ேறன்.
இ ேபான்ற இ ச்சடங் க க் எவ் வள
கட்டணம் ெகா க்க ேவண் ம் என் எனக்
ெதரியா . வழக்கமாக இ ேபான்ற இ ச்சடங்
நிகழ் ச ் க க் எவ் வள பணம் வ ப் பார்கள்
என்ப உங் க க் ெதரி மா?. இ ச்சடங்
நடத் ம் பா ரியா க் ஐந்தா ரம் டாலர்கள் வைர
கட்டணமாக ெகா க்கலாம் என் நிைனக் ேறன்.
நீ ங் கள் என்ன ெசால் ர்கள் ?’ என் ேகட்டான்.
ஐந்தா ரம் டாலர் கட்டணம் என்ற ம் பா ரியார்
மனம் மா ட்டார்.
2. நிைறய பணம் ைடக் ற என்ற ம்
இைறப் பணி ல் இ ப் பவர் ட மனம் மா ம்
நிைல இ ப் பைத இந்தக்கைத ன் லம் நாம்
அ யலாம் . ெபா வான க த் ப் ப ஒவ் ெவா வ ம்
தங் கள் வாழ் நாளில் எவ் வள பணம் சம் பா க்க
ேமா? அவ் வள பணம் சம் பா க்க
க் றார்கள் . இதனால் பணம் ெகா த் எைத ம்
நாம் ைலக் வாங் க ம் , பணம் ெகா த்
யாைர ம் எந்தக்காரியத்ைத ம் ெசய் ய ைவக்கலாம்
என்ற நிைலேய உள் ள .

65
அன்பான ெசயல் நல் ல

நண்பைனத்த ம்
வன் அந்த ஊ க் ப் யவன். ஊைர
அ
தன
ற் ப் பார்க்க ஒ
அமர்த் னான். நாள்
பயணம் ெசய்
டாக் ைய வாடைகக்
வ ம் டாக் ல்
ஊைரச் ற் ப் பார்த்தான்.
ல் டாக் க்கான கட்டணத்ைத ெகா க்க
பர்ைச எ த்தான். ஆனால் டாக் ைரவர்
அவனிடம் இ ந் பணம் ெபற் க்ெகாள் ள
ம த் ட்டான்.
1. டாக் ைரவர் பணம் வாங் க ம த்த ஏன்?

ைடகள்

1. அந்த நபர் பணம் ெகா க்க யன்றேபா டாக்
ைரவர் னார்: ‘நான் கடந்த 20 ஆண் களாக
டாக் ஓட் ேறன். இத்தைன ஆண் களில் பலர்
என டாக் ல் பயணம் ெசய் ள் ளனர். ஆனால்
என்னிடம் அன்பாக ம் , கண்ணியமாக ம் நடந்
ெகாண்ட தல் மனிதர் நீ ங் கள் தான். நீ ங் கள் என்ைன
ஒ டாக் ைரவராக க தாமல் ஒ நண்பராக க
பழ , அன் ெச த் னீர ்கள் . உங் கைள நான்
நண்பராக க ேறன். ஒ நண்பரிடம் இ ந்
பணம் ெபற் க்ெகாள் வ சரியாக இ க் மா?.
எனேவ எனக் பணம் ேவண்டாம் ’.
2. அன் ம் , மரியாைத ம் நல் ல நட்ைப ெபற் த்த ம்
என்பார்கள் . அ தான் இங் நடந் ள் ள . அந்த நபர்
டாக் ைரவரிடம் அன் ம் , மரியாைத ம்
ெச த் னார்; அவைர கண்ணியமாக நடத் னார்.
இதனால் கவரப் பட்ட ைரவர் அந்த நபைர தன
நண்பராக ஏற் க்ெகாண்டார்.

66
மன்னிக் ம் ணத்ைத
ரான் நாட்ைட ஆண் வந்த 16 ஆம் மன்னரின்

மகன் ஒ ைற எ ரி நாட் பைடகளிடம்
மாட் க்ெகாண்டான். அவைன ைக ெசய் ைற ல்
அைடத்தான் எ ரி நாட் மன்னன். ைற ல் அவைன
த தமாக ெகா ைமப் ப த் த்ரவைர ெசய் தான்
ைற அ காரி. அரச ம் பத் ல் றந்த ஒேர
ற் றத் ற் காக அந்த வன் ைற ல் க ம் ன்பத்ைத
அ ப த்தான். இ ந்தா ம் அவன் மனம் தளராமல்
கட ைள வணங் ய ப ேய இ ந்தான்.
ஒ நாள் அந்த ைற அ காரி, ‘ வேன உன்ைன
தைல ெசய் தால் என்ன ெசய் வாய் ? உன் நாட் க் ச்
ெசன்ற ம் ெப ம் பைட டன் வந் என்ைன ைக ெசய்
க் ல் ேபா வாயா? என் ண்டலாக ேகட்டான்.
1. ைற அ காரிக் அந்த வன் யப ல் என்ன?

ைடகள்
1. ைற அ காரி ன் ேகள் க் ரித்தப ேய அந்த
வன் னான், ‘நான் உன்ைன மன்னித்
ேவன்’.
2. தவ ெசய் தவர்கைள மன்னிப் பேத மனிதனின்
மாண்பான ெசயல் ஆ ம் . ரான் ஸ் என்ற னிதர்
ைக ல் , ‘ஒ வன் என் ேகாபம் ெகாண்
தாக் என ஒ கண்ைணப் ங் னா ம் நான்
வ ந்தமாட்ேடன். என இன்ெனா கண் லம்
அவைன அன்ேபா பார்ப்ேபன். அவன்
அந்தக்கண்ைண ம் ங் னா ம் அவன்
அன் ெச த் ம் இதயம் என்னிடம் இ க் ம் ’
என்றார்.

67
இந் தக்கணத் ல் வா ங் கள்
ந்த சா யாரின் ெபயர் ேமாட்சம் . அந்தப் ப
அ மக்களிடம்
அைடந்தா ம்
ட்டார்.
க ம்
அவர
தங் கள்
கழ் ெபற் றவர் அவர்.
அவ க் ஏராளமான டர்கள் இ ந்தனர். ஒ
நாள் அந்த சா யார் மரணம் அைடந்
டர்கள் ேவதைன
கற் க்ெகா த்த
ஷயங் கைள கைடப் த்தார்கள் ; ன்
கைழப் பரப் வந்தனர்.
லநாட்கள் க த் இன்ெனா சா யார் அங்
ெசன்றார். அந்த டர்களிடம் ‘உங் கள் எதற்
க் யத் வம் ெகா த்தார்?’ என் ேகட்டார்.
டர்கள் சற் ம் தாமதம் இன் தங் கள் கற் க்
ெகா த்த என்ன என் ெதரி த்தனர். இைதக்ேகட்ட
சா யார், எவ் வள உயர்ந்தவர் என்பைத அ ந்
ெகாண்டார்
1. டர்கள் யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. ‘இந்தக்கணத் ல் நீ என்ன ெசய் றாேயா அதற்

அ க க் யத் வம் ெகா க்க ேவண் ம் என்பேத
எங் கள் கற் க்ெகா த்த பாடம் ’ என்றனர்
டர்கள் .
2. ‘ேநற் ’ என்ப ந் ேபான . ‘நாைள’ என்ப
நிச்சயம் இல் லாத . ‘இன்ைறய ெபா ’ என்ப
மட் ேம உ யான . எனேவ இந்த கணத்ைத நாம்
அ ப த் வாழ ேவண் ம் . இ ேவ ஞானிகள்
ற் றா ம் . ந் ேபான ேநற் ைறய நிகழ் க்காக
க்கப் ப வைத ட, நாைளய னத் ற் காக இன்ேற
வாழ் வ றந்த . எனேவ தான் ஒவ் ெவா
கணத்ைத ம் ரசைன டன், மன டன் வாழ் வ
றந்த என் க அதன்ப ஞானிகள் வாழ் ந்தனர்.

68
ஒப் ட் ப் பார்க்க
ெப ரிய
ஒன்
ஆலமரம் ஒன் ல் அழ ய
வ த்
ய ட்
வந்த . உ வத் ல் யதாக
க்
இ ந்ததால் அந்த யால் ப் ட்ட உயரத் ற்

ேமல் பறக்க ய ல் ைல. அேதேநரத் ல் மற் ற ெபரிய
பறைவகள் உயரத் ல் பறந் வட்டம ப் பைத பார்த்
ேவதைனப் பட்ட . ‘உ வத் ல் யதாக
இ ப் பதால் தாேன தன்னால் உயரமாக பறக்க
ய ல் ைல’ என் க தன்ைனத்தாேன ெவ க்கத்
ெதாடங் ய .
இந்த ெவ ப் –ேவதைன டன் கட ளிடம் ட் க்
இவ் வா ேகட்ட :
‘கட ேள ஏன் இப் ப என்ைன உ வத் ல் யதாக
பைடத்தாய் . அேதா அந்த ம ைலப் பா ங் கள் . அ
எவ் வள ெபரியதாக இ க் ற . அதன் ேதாைககள்
வண்ணமயமாக, அழகாக இ க் றேத. க்
இனிைமயான ரல் வளத்ைத ெகா த்தாய் . ஆனால்
எனக் ஏன் எந்த றப் ம் ெகா க்க ல் ைல?’.
ட் க் ன் ேகள் க் ரித்தப ேய கட ள்
ப ல் அளித்தார்...
1. கட ள் அளித்த ப ல் என்ன?
ைடகள்
1. கட ள் னார்: நீ கஷ்டப் ப வதற் காக

பைடக்கப் பட ல் ைல. ல மனிதர்கள் ேபால நீ ம்
உன்ைனப் பற் ைறவாக ம ப் ெசய் உன்ைன
நீ ேய ட்டாளாக் க்ெகாள் ளாேத. நீ நீ யாகேவ இ .
அ தான் உனக் நல் ல . உன றப் கைள நீ
ரிந் ெகாள் , அைத ஏற் க்ெகாண் உனக்கான
வாழ் க்ைகைய அ ப த் வாழ ேவண் ம் .
2. கட ளின் பைடப் ல் ஒவ் ெவா வ ம் ஒவ் ெவா
தமாக பைடக்கப் பட் ள் ளனர். ஒவ் ெவா
பைடப் ைப ம் அவர் தனித்தன்ைம டன்
பைடத் ள் ளார். இைத நாம் அ ந் ெகாண் ,
ேநர்மைற ந்தைன டன் வாழக்கற் க்ெகாள் ள
ேவண் ம் . இைறவனின் பைடப் ல் எ ம் உயர்ந்
இல் ைல, தாழ் ந்த ம் இல் ைல. மனிதர்களில் பலர்
இைத அ யாமல் மற் றவர்க டன் தங் கைள
ஒப் ட் ப் பார்த் உயர் , தாழ் பற் கவைல
ெகாள் றார்கள் . இதனால் அவர்கள் தங் கள் வாழ் ன்
சந்ேதாஷத்ைத ம் , நிம் ம ைய ம் இழக் றார்கள் .

69
ெகா ப் ப ல் ைடக் ம்
ம ழ் ச்
ெமரிக்காைவச்ேசர்ந்த கழ் ெபற் ற மத
அ
அைமத்
அைமப்
தானமாக
தன
ஒன் ன் ன்னணி
ல் யம் ஆலன் ஓ ட். இவர் தான்
ஊ க்
ர கர்
50 ஏக்கர் பரப் பள ள் ள இடத்ைத

வழங் னார். இ ல்
ஊர் மக்கள் பயன்ப த்த ேவண் ம்
றந்த
ங் கா
என்ப அவர ப் பம் . அப் ேபா

அவர் னார்:
என்னிடம் இ ந் ெசல் ம் பணம் எனக் த ம்
ன்றாவ ம ழ் ச ் ைய இப் ேபா நான் உணர் ேறன்.
ஒவ் ெவா பணத் ம் ன் ம ழ் ச ் கள் உள் ளன.
இைத மக்கள் அ ந் ெகாள் ளேவண் ம் . அேதா அந்த
ம ழ் ச ் ைய அவர்கள் அ ப க்க ம் ேவண் ம் .
1. ஒவ் ெவா பணத் ம் உள் ள ன் ம ழ் ச ் கள்

எைவ?
ைடகள்
1. பணம் த ம் ன் ம ழ் ச ் கள் த் ஓ ட்
யதாவ : பணம் சம் பா க் ம் ேபா நாம்
அைடவ தல் ம ழ் ச ் . கஷ்டப் பட் சம் பா த்த
பணத்ைத ைவத் ப் ப இரண்டாவ ம ழ் ச ் .
அந்தப் பணத்ைத ற க் ெகா க் ம் ேபா நாம்
அைடவ ன்றாவ ம ழ் ச ் .
2. ட்டாள் கள் தான் பணத்ைத சம் பா த் ெசல
ெசய் யாமல் ேசர்த் ைவப் பார்கள் . பணம்
சம் பா ப் ப எந்த அள க் ம ழ் ச ் த ேமா, அந்த
அள க் அந்தப் பணத்ைதக்ெகாண் நம
ேதைவகைள நிைறேவற் ம் ேபா ம் ம ழ் ச ்
ைடக் ம் . ஆனால் , தாங் கள் சம் பா க் ம் பணத்ைத
ச கத் ற் ம் , மற் றவர்க க் ம் பயன்ப ம் ப
ெசல ெசய் வ றந்த மனிதர்களின் ெசயலா ம் .
இவ் வா ெகா ப் ப ல் ெபரிய ம ழ் ச ் ேய உள் ள ,
இைத நல் ல மனம் உள் ளவர்களால் தான் ரிந்
ெகாள் ள ம் .

70
வாரி வழங் , ம ழ் ச் ைய
அ ப ங் கள்
ேமா ட்ேபாற்
டார் கார்கள் தயாரிப்
றப் ப பவர் ெஹன்
ன் தந்ைத என்
ேபார் . இவர் ஒ
ைற ெதன்ஆப் ரிக்கா ல் உள் ள டப் ளின் நகரில் தன
ைறைய அ ப த் க்ெகாண் ந்தார். அப் ேபா
அந்தப் ப ையச்ேசர்ந்த லர் அவரிடம் வந்தனர். தங் கள்
ப ல் அனாைத கட்ட நி உத ெசய் ம் ப
ேகட் க்ெகாண்டனர். உடேன ெஹன் ேபார்
இரண்டா ரம் டாலர்கள் நி உத அளித் ெசக்
வழங் னார்.
ஆனால் அ த்தநாள் காைல ல் ெசய் த்தாள் களில் ,
அனாைத கட்ட, ெஹன் ேபார் 20 ஆ ரம்
டாலர்கள் நன்ெகாைட அளித்ததாக ெசய் ெவௗியான .
இந்த தவைற அ ந்த அனாைத இயக் னர்
ெஹன் ேபார்ைட சந் த் வ த்தம் ெதரி த்தார்.
பத் ரிக்ைக ஆ ரியரிடம் ேப த்தம்
ெவௗி வதாக னார்.
உடேன ெஹன் ேபார் ‘கவைல ேவண்டாம் ’ என்
யப ேம ம் 18 ஆ ரம் டாலர்க க்கான ெசக்
ெகா த்தார். அப் ேபா அ காரி டம் அவர் ஒ
நிபந்தைன த்தார்.
1. ெஹன் ேபார் த்த நிபந்தைன என்ன?

ைடகள்
1. ய கட் டம் கட் த் றந்த ம் அ ல்

‘ஆதரவற் றவர்களின் க டம் ’ என் எ ைவக்க
ேவண் ம் என்ற நிபந்தைனைய ெஹன் ேபார்
த்தார்.
2. ெபரிய மனிதர்கள் எைத ம் ெப ந்தன்ைம டன்
எ த் க் ெகாள் வார்கள் . ெஹன் ேபார் ம்
நன்ெகாைட வழங் வ ல் தாராள மன ட ம் ,
ெப ந்தன்ைம ட ம் நடந் ெகாண்டார்.

71
ழந் ைதக் கல்

கற் க்ெகா ப் பைத
எப் ேபா
ெதாடங் கேவண் ம் ?
ெபண், தத் வ ேமைதயான அரிஸ்டாட் ைல
ஒ சந் த்தாள் . அப் ேபா

‘ஐயா, என் மக க்
அவரிடம் அந்தப் ெபண்,
கல் கற் க்ெகா ப் பைத
எப் ேபா ெதாடங் க ேவண் ம் ?’ என் ேகட்டாள் .
இதற் அவர், ‘அம் மா, உன் மகனின் வய என்ன?’
என் மக க் ஐந் வய ஆ ற என் ப ல்
அளித்தாள் அந்தப் ெபண்.
இைதக்ேகட்ட உடேன அரிஸ்டாட் ல் கத்தத்
ெதாடங் னார்...

1. அரிஸ்டாட் ல் ஏன் கத் னார்?
ைடகள்
1. ேவகமாக ட் க் ச்ெசன் உன் மகைன

அைழத் க்ெகாண் பள் ளிக் ப் ேபா. ஏற் கனேவ ஐந்
வ டங் கைள நீ ணாக் ட்டாய் .
2. ஒ ழந்ைதக் கல் கற் க்ெகா ப் ப என்ப
அந்தக் ழந்ைத றந்த உடேனேய
ெதாடங் ற . ழந்ைதகளின் தல் ஆ ரியர்
அவர்களின் ெபற் ேறார்கள் தான். ஏன்என்றால் அவர்கள்
தான் என்ற பள் ளி ல் ழந்ைதக க் நல் ல
பழக்கங் கைள த ல் கற் க்ெகா க் றார்கள் .

72
அ ச்ெசல் வத் ன்
ம ப் ைப ரிந்
ெதா ற் சாைல ல் உள் ள க் யமான
ஒ எந் ரம் ப தா
பணி ரி ம்
ஊ யர்க ம்
ட்ட . அைத சரிெசய் ய அங்
அத்தைன என் னீயர்க ம் ,
யன்றனர். ஆனால் அவர்களால்
அந்தப் ப ைத நீ க்க ய ல் ைல. அந்த எந் ரம்
இயங் காததால் ெதா ற் சாைல ன் ஒட் ெமாத்த
பணி ம் பா க்கப் பட்ட .
இந்தப் ப ைத சரிெசய் ய நி ணர் ஒ வர்
அைழக்கப் பட்டார். அவர் அந்த எந் ரத்ைத ைமயாக
ஆராய் ந்தார். எந் ரம் இ ந்த ப ைய ற் ச் ற்
வந் பார்ைவ ட்டார். ன்னர் அவர் ஒ த் யைல
எ த் அந்த எந் ரத் ன் ஒ ப் ட்ட ப ல் ஓங்
ஒ அ அ த்தார். அதன் ற அந்த எந் ரம் சரியாக
இயங் கத்ெதாடங் ய .
பணி ந்த ன்னர் அந்த நி ணர் தன ேவைலக்
. 10 ஆ ரம் கட்டணம் ேகட் ‘ ல் ’ அ ப் னார். இைத
ஏற் க ம த்த ெதா ற் சாைல நிர்வாகம் , த் யைல

ைவத் ஒேர ஒ ைற அ த்ததற் 10 ஆ ரம் பாய்
கட்டணமா? என் ேகள் ேகட்ட .
அந்த நி ணர் தன ‘ ல் ’ ல் ல மாற் றங் கள் ெசய்
ண் ம் அ ப் னார்.
1. அந்த நி ணர் அ ப் ய ‘ ல் ’ ல் ெசய் த மாற் றம்

என்ன?
ைடகள்
1. மாற் றம் ெசய் யப் பட்ட ல் இப் ப இ ந்த ...
த் யலால் எந் ரத்ைத அ த்ததற் .5
எந்த இடத் ல் அ க்க ேவண் ம் என் ெதரிந்

ெகாண் அைத ெசய் ததற் . 9995
ஆக ெமாத்தம் . 10,000
2. அ ேவ சக் க்க . இதற் க ன உைழப்
கட்டாயம் ேதைவ. த் சா த்தனம் ,
அ ச்ெசல் வத்ைத ேத ப் ெப தல் ேபான்றைவ
லம் நாம் கற் க்ெகாள் ள ம் . ஒ நி ண க்
நாம் கட்டணம் ெச த் வ அவர ெசய க் அல் ல.
அவர த் சா த்தனத் ற் ம் அ பவத் ற் ம்
தான்.

73
உங் கள் வய உங் கள்

மனைதப் ெபா த்த
ய என்ப ஒ வரின் மனைதப் ெபா த்த .
வ நாம் என்ன நிைனக் ேறாேமா அ தான் நம

வய
எ சன்.
என் லர் ெசால் வார்கள் . அ ேபான்ற
மனநிைல உள் ளவர் ஞ் ஞானி தாமஸ் ஆல் வா
அவர் தன 80 வ றந்தநாைளக் ெகாண்டா ய ேபா ,

ெந ங் ய நண்பர் ஒ வர் னார், ‘எ சன் உங் க க்
80 வயதா ட்ட . உங் கள் ஆராய் ச் ன் ேவகத்ைத
ைறத் க்ெகாள் ங் கள் . நன்றாக ஓய் ெவ த் க்
ெகாண் உங் கள் ெபா ைத ம ழ் ச ் யாக
ெசலவளி ங் கள் . ஏதாவ ஒ ெபா ேபாக்ைக ேதர்ந்
எ த் க்ெகாள் ங் கள் . நீ ங் கள் ேகால் ப் ைளயாட் ல்
கவனம் ெச த்தலாேம?’ என்றார்.
இதற் எ சன் ப ல் அளித்தார்...

1. எ சன் தன நண்ப க் யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. எ சன் னார், ‘நண்பேர நீ ங் கள் ெசால் வ ேபால

எனக் அவ் வள ஒன் ம் வயதா ட ல் ைல.’
2. வய ர்ந்த ப வமான 80 வய ம் தான் இன் ம்
இளைமயாக இ ப் பதாக எ சன் நைகச் ைவயாக
ப் ட்டார். ஒ வரின் வய என்ப இந்த ல்
அவர் வாழ் ந்த ஆண் கைள ப் வ . இ ல் இந்த
வாழ் நாட்கைள நாம் எப் ப வாழ் ந்ேதாம் என்ப தான்
க் யமான . வாழ் க்ைக ன் உச்சத்ைத
அைடய ம் , சாதைனகள் நிகழ் த்த ம்
நிைனப் பவர்க க் வய ஒ ேபா ேம தைடயாக
இ ந்த ைடயா .

74
சா ர்யம் ேதைவ
நாட் ன் மன்ன க் ட்ைடக்ேகா என்றால்
ஒ ெகாள் ைளப் ரியம் .

அைழத்
காய் க எ ேம
தன
‘ ட்ைடக்ேகா
சைமயல் காரைன
ேபான்ற
ைடயா . எனேவ என
றந்த
உண ல் ன ம் ட்ைடக்ேகா இ க்க ேவண் ம் ’

என் உத்தர ட்டார். ‘ஆமாம் நீ ங் கள் ெசல் வ சரிதான்’
என்றப அந்த சைமயல் கார ம் ன ம் த தமாக
ட்ைடக்ேகா சைமயல் ெசய் ெகா த்தான்.
அள க் அ கமாக ட்ைடக்ேகா சாப் ட்டதால்
மன்ன க் வ ற் க்ேகாளா ஏற் பட்ட . ம த் வர்கள்
இனி ட்ைடக்ேகா சாப் ட ேவண்டாம் என்றார்கள் .
இைத ஏற் க்ெகாண்ட அவர் உடேன சைமயல் காரைன
அைழத் , ‘இனிேமல் ட்ைடக்ேகா சைமக்க டா .
அைதப் ேபான்ற ேமாசமான காய் க எ ம் இல் ைல’
என்றார். அப் ேபா அந்த சைமயல் காரன், ‘ஆமாம் நீ ங் கள்
ெசால் வ சரிதான். அ ேமாசமான காய் க தான்’
சைமயல் காரனின் இந்த ப ல் மன்ன க்
ஆச்சரியத்ைத தந்த . அவர் உடேன அவனிடம் ேகட்டார்,
‘நான் த ல் ட்ைடக்ேகா நல் ல என்றேபா ஆமாம்
என்றாய் . இப் ேபா அ ெக தல் ெசய் ம் என்ற ேபா ம்
ஆமாம் என் றாய் . ஏன் இந்த மாற் றம் ?’.
சைமயல் காரர் ப ல் அளித்தார்...
1. சைமயல் காரர் அளித்த ப ல் என்ன?

ைடகள்
1. சைமயல் காரர் ெசான்னார்: ‘மன்னா, நான்

உங் க க் த்தான் ேவைலக்காரேன த ர,
ட்ைடக்ேகா க் அல் ல’.
2. சா ர்யமான ேபச்சால் றைர கவரலாம் .

75
ப ற் ெவற் த ம்
கழ் ெபற் ற வய ன் இைசக்கைலஞர் பேடர்வஸ் .

அவர் க ன் உச் ல் இ ந்தேபா ம் ன ம் 10
தல் 12 மணி ேநரம் வய ன் இைசத் ப ற் ெசய் வார்.
ஒ ைற அவர இைச நிகழ் ச ் ந்த ன்னர்
அவரிடம் , ர க ம் வய ன் கைலஞ மான ஒ வர்
‘உங் கள் ெவற் ன் ரக யம் என்ன?’ என் ேகள்
அதற் பேடர்வஸ் யப ல் ...
1. தன ெவற் ன் ரக யம் என் பேடர்வஸ் என்ன

னார்?
ைடகள்

1. என ெவற் ன் ரக யம் னந்ேதா ம் ப ற்
ெசய் வ தான். நான் ஒ நாள் ப ற் ெசய் ய ல் ைல
என்றால் அதனால் ஏற் ப ம் மாற் றங் கைள என்னால்
அ ய ம் . நான் இரண் நாட்கள் ப ற்
ெசய் ய ல் ைல என்றால் அைத என மர்சகர்கள்
கண் த் வார்கள் . நான் ன் நாட்க க்
ேமல் ப ற் ெசய் ய ல் ைல என்றால் , அைத இந்த
உலகேம அ ந் ெகாள் ம் .
2. ஒ கைலஞர் ெதாடர்ந் ெவற் யாளராக கழ
ேவண் மானால் , அவர் தன கைல ல் ெதாடர்ந்
ப ற் ெசய் ய ேவண் ம் . அப் ேபா தான் அவரால்
தன ெவற் ைய தக்க ைவத் க்ெகாள் ள ம் .
உழ க்க ைய ெதாடர்ந் பயன்ப த்த ேவண் ம் .
இல் ைல என்றால் அ ப் த் ம் .
அ ேபாலத்தான் கைலஞர்க ம் . ெதாடர்ந் ப ற்
ெசய் ய ேவண் ம் . இல் ைல என்றால் அவர்கள் றைம
மங் ம் .

76
எ ர்காலத் க்காக
நிகழ் காலத்ைத ெதாைலக்க
ல் ேவ வச க டன் ஆடம் பரமாக வாழ் ந்தான்
ப அவன். இ ந்தா ம்
ச ப் டேனேய
அவன
காணப் பட்ட .
லட் யவா யாக இ ந்தான். தன
அைடய க ைமயாக உைழத்தான். ேவ
ந்தைன ம் இன்
வாழ் க்ைக
அவன்
இலக்ைக
இலக்ைக அைடவேத லட் யம் என்

ஒ
எந்த
பா பட்டான், ெவற் ம் அைடந்தான். அதன் ற ,

எல் லாம் இ ந் ம் எைதேயா இழந்த ேபான்ற மன நிைல
அவ க் ஏற் பட்ட .
இதனால் அவன கவனம் த ய . வழக்கமான
ேவைலகளில் ஆர்வம் ைறந்த . தன இந்த நிைலக்
காரணம் என்ன என் அ ய ற் பட்டான். அவனால்
அைத கண் க்க ய ல் ைல.
ல் அவன் ஞானி ஒ வரிடம் ெசன் தன மன ல்
உள் ள ேவதைனைய ெகாட் னான். அைனத்ைத ம்
ெபா ைமயாக ேகட்ட ன்னர் அந்த ஞானி ெசான்னார்...

1. ஞானி யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. ஞானி னார்: ழந்தாய் , உன இந்த நிைலக்

காரணம் நீ ேய தான். உன இலக்ைக அைடய
ைறயாக நீ யற் ெசய் ய ல் ைல. ப ப் ப யாக
உன் இலக்ைக ேநாக் ன்ேனற ேவண் ேம த ர,
உன க க்கங் கைள ஒ க் ட் இலக்ேக க
என இ க்க டா . இதனால் , லட் யப் பயணம் என்ற
ெபயரில் உன அன்றாட சந்ேதாஷங் கைள ம் ,
வாழ் ன் ம ழ் ச ் யான த ணங் கைள ம்
இழந் ட்டாய் .
2. நம் ல் பல ம் இலக்ைக அைடவேத வாழ் க்ைக ல்
ைடக் ம் ெவற் என் நிைனத் க்ெகாள் ேறாம் .
எ ர்காலத்ைத க த் ல் ெகாண் உைழக் ம் ேபா ,
நம நிகழ் காலத்ைத ம் நிைன ல் ெகாள் ள
ேவண் ம் . எ ர்கால சந்ேதாஷத்ைத ேநாக்
ெசல் ேறன் என் க்ெகாண் , நிகழ் கால
சந்ேதாஷத்ைத ெதாைலத் டக் டா .
உண்ைமயான ம ழ் ச ் என்ப இலக்ைக அைடந்த
ற தான் உள் ள என் நிைனக்க டா . இலக்
ேநாக் ய நம பயணப் பாைத ம் அந்த ம ழ் ச ்
உள் ள என்பைத மறக்க ேவண்டாம் .

77
ைறகைள நா க்காக
ட் க்காட் ங் கள்
ளாதார ெந க்க நிைறந்த காலகட்டம் அ .

ெபா இதனால் ெதா ற் சாைலகள் டங் ன.
ஏராளமான ெதா லாளர்கள் ேவைல இழக் ம் அபாயம்
ஏற் பட்ட . இேத நிைல ஒ ெதா ற் சாைலக் வந்த .
அதன் உரிைமயாளர் இந்த ரச் ைனைய
த் சா த்தனமாக ைகயாள நிைனத்தார். இைதெயாட்
அவர் ஒ த் யாசமான அ ப் ைப ெவௗி ட்டார்.
1. அந்த அ ப் என்ன?
ைடகள்
1. உரிைமயாளர் ெவௗி ட்ட அ ப் இ தான்:–

எனத ைம ஊ யர்கேள, ெபா ளாதார ெந க்க ,
க ம் ெதா ல் ேபாட் ேபான்றவற் க் மத் ல்
நம ெதா ற் சாைலைய ெதாடர்ந் நடத்த ஒ
க் ய எ க்கப் ப ற . அதாவ நீ ங் கள்
ெதா ற் சாைல ல் ைழந்த தல் , இங் ந்
றப் ப ம் வைர என்ன ெசய் ர்கேளா அ
ேபாலத்தான் இ ம் . வழக்கமாக ெதா ற் சாைல ல்
பணி ல் இ க் ம் ேபா நீ ங் கள் என்ன
ெசய் ர்கேளா அ ேபாலத்தான் இ ம் இ க் ம் .
உதாரணமாக நீ ங் கள் ெதா ற் சாைலக் வந்த ற
ேதநீ ர் இைடேவைள, உண இைடேவைள, ய ஓய்
இைடேவைள, அரட்ைட ேநரம் , ம் ப ஷயங் கைள
ேபானில் ேப தல் , நண்பர்கள் , உற னர்க டன்
ேபானில் ேப தல் , வார இ ல் ற் லா ெசல் ல
ட்ட தல் , அ த்த நாள் நடக்க இ க் ம் ரிக்ெகட்
ேபாட் ல் யார் ெவற் ெப வார்கள் என்
கணிக் ம் வைக ல் அரட்ைட அ ப் ப , ெட ஷன்
நிகழ் ச ் , னிமா பற் மர்சனம் ெசய் வ
ேபான்றவற் ைற ேவைல ேநரத் ல் ெசய் வ ண் .
அ ேபால இப் ேபா ய ெபா ேபாக் ஒன்ைற
அ க்கப் ேபா ேறன். அ தான் ‘ேவைலக்
ைற’.
2. ேவைலக் ச்ெசல் ம் பலர் தங் கள ேவைலைய
உண்ைமயாக, ைமயாக ெசய் வ இல் ைல.
ஒ ங் ன ம் , கவனக் ைற ம் இ க் ம் இடத் ல்
இழப் ம் , ேதால் ம் தான் ஏற் ப ம் . அ ேபான்ற ஒ
நிைல தான் அந்த ெதா ற் சாைலக் ஏற் பட்ட . இைத
தன ெதா லாளர்க க் உணர்த் ம் வைக ல்
த் யாசமான ஒ அ ப் ைப ெதா ற் சாைல ன்
உரிைமயாளர் ெவௗி ட்டார். இதன் லம் எந்த
அள க் தாங் கள் ேநரத்ைத ணாக்
ெதா ற் சாைலக் இழப் ைப ஏற் ப த் இ க் ேறாம்
என்பைத ஊ யர்கள் உணர்ந் ெகாண்டனர். இைத
அவர்கள் சவாலாக எ த் க்ெகாண் க ைமயாக
உைழக்கத் ெதாடங் னார்கள் . இதனால் அந்த
ெதா ற் சாைல ம் ெவற் ைய ேநாக் பயணித்த .

78
ஞானம் அைடவ எப் ப ?
ஞா னம் ம் அைடய
னான்.
ேவண் ம் என்
அதற்
ஒ மனிதன்
வ காட்டக் ய
ைவத்ேத பல இடங் க க் ம் அைலந்தான். கா ,
ேம , மைலகள் ற் அைலந் ல் ஞானி ஒ வைர
கண் த்தான். அவரிடம் ெசன் தன ஆைசைய
ெதரி த்தான். அப் ேபா அவர்க க் ள் நடந்த
உைரயாடல் ...
ஞானத்ைத அைடய நான் எங் ெசல் ல ேவண் ம் ?
இங் ேகேய ஞானம் ெபறலாம் .

எப் ேபா ஞானம் ைடக் ம் ?
இந்த நி டேம அ நிகழ் ற .

ஆனால் என்னால் அைத உணர ய ல் ைலேய?
ஏன்என்றால் நீ அைத பார்க்க ல் ைல.

அ எங் ேக இ க் ற ?
ஆழ் ந் கவனி.
எைத கவனிக்க ேவண் ம் ?

உன் கண்கள் எைத ேநாக் றேதா அைத கவனி.
த் யாசமாக பார்க்கேவண் மா?
இல் ைல, சாதாரணமாக பார்த்தாேல ேபா ம் .

நான் எப் ேபா ம் , எைத ம் சாதாரணமாகத்தாேன
பார்க் ேறன்.
இல் ைல.
அ எப் ப என் ெசால் ங் கேளன்?
ஞானி ப ல் அளித்தார்...
1. ஞானி யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. ஞானி னார்: நீ பார்க்க ேவண் மானால் , இங் ேக நீ

இ க்க ேவண் ம் . ஆனால் உன் உடம் தான் இங் ேக
உள் ள . ஆனால் உன் மனேதா எங் ேகா பறக் ற .
2. மனித மனம் அைலபா ம் தன்ைம ெகாண்ட
என்பைத இந்தக்கைத ளக் ற . ரங்
மரத் க் மரம் தா வ ேபால மனித மனம்
ஒவ் ெவா கண ம் ஒவ் ெவா இடத் ற் தா ற .
மனிதர்கள் , இடம் , க த் க்கள் என் மனித மனம்
மா மா ஓ க்ெகாண்ேட இ க் ற . நாம் நம
எண்ண ஓட்டங் கைள கவனித்தால் , அ எவ் வள
ேவகமாக மா மா ந் க் ற என்பைத
அ யலாம் . ஞானம் அைடவ என்ப இந்தக்
கணத் ல் , இந்த நி டத் ல் ைமயாக வாழ் வ
ஆ ம் . இைத அைடய நாம் நம் மனைத ஒ ங் ப த்த
ேவண் ம் . இந்த கணத் ல் மட் ேம நம
ந்தைன ம் ெசய ம் இ க்க ேவண் ம் . அப் ேபா
தான் ஞானம் ெபற ம் .

79
கவைலகைள ெவற்
ன்னச் ன்ன ஷயங் க க் ட கவைலப் ப ம்

ெபண் அவர். ஒ நாள் அவர ேதா ஒ த்
பளபளக் ம் ைவர நைக ஒன்ைற அவரிடம் ெகா த்தார்.
‘நான் ஊ க் ச்ெசல் ேறன். அ வைர இந்த நைகைய
பத் ரமாக ைவத் க்ெகாள் ’ என்றார். அந்தப் ெபண் ம்
அைத ஏற் க்ெகாண்டார். ன்னர் அந்தப் ெபண் க்
கவல ஏற் பட்ட . நைகையப் பார்த்தால் ைல உயர்ந்த
ைவரங் களால் ஆன ேபால ெதரி ற . இைத பத் ரமாக
ைவக்க இ ம் ெபட்டகம் ஒன் ேதைவ என்
நிைனத்தாள் . இைதத்ெதாடர்ந் கைடக் ச்ெசன்றாள் .
அப் ேபா அந்த நைகைய அந்த கைடக்காரரிடம் காட்
இைத பத் ரமாக ைவக்க ெபட்டகம் ேதைவ என்றாள் .
நைகையப் பார்த்த கைடக்காரர் இவ் வா னார்.
1. கைடக்காரர் என்ன னார்?

ைடகள்
1. பளபளப் பாக இ ந்த நைகையப் பார்த்த அந்தக்

கைடக்காரர் னார்: ‘அம் மா, இ ெசயற் ைக
ைவரக்கற் களால் ஆன நைக. இ அசல் ைவரம் அல் ல.
இைத நீ ங் கள் பத் ரப் ப த்த அ க ைல ெகா த்
இ ம் ெபட்டகம் வாங் க ேவண் ய ல் ைல’.
இைதக்ேகட்ட ம் அந்தப் ெபண், ‘அப் பாடா, இப் ேபா
தான் நிம் ம . என் கவைல எல் லாம் ர்ந்த ’ என்றார்.
2. நம வாழ் க்ைக ல் ேதைவ இல் லாத ல
ஷயங் க க் நாம் அ க க் யத் வம்
ெகா க் ேறாம் . இதன் லம் நாம் கவைலைய
வரவைழத் க்ெகாள் ேறாம் . ஆனால் எந்த
கவைலக் ம் ம ந் ம் ர் ம் நம் டேம உள் ள .
அவ யம் இல் லாதவற் ைற றக்கணிப் பதன் லம்
நம கவைலகைள ர்க்க ம் .

80
கற் ற ைக மண் அள
கழ் ெபற் ற ஞ் ஞானி தாமஸ் ஆல் வா எ சன் ஒ

பள் ளி நிகழ் ச ் ல் றப் ந் னராக கலந்
ெகாண் ேப னார். தன ஆய் ப் பணிகள் த் ம் ,
அதன் லம் ைடத்த அ பவங் கைளப் பற் ம்
மாணவர்களிடம் ம ழ் ச ் ேயா ப ர்ந் ெகாண்டார்.
அப் ேபா மாணவர்கள் அவரிடம் தங் கள
சந்ேதகங் கைள ர்க் ம் வைக ல் பல் ேவ ேகள் கள்
ேகட்டனர். அவர்களின் ேகள் கள் அைனத் ற் ம் எ சன்
சைளக்காமல் ப ல் அளித்தார். அப் ேபா ஒ மாணவன்
அவரிடம் , ‘ஐயா, எங் கள எல் லா ேகள் க க் ம் ப ல்
அளிக் ம் அள க் அ ைவ ம் ,
த் சா த்தனத்ைத ம் எப் ப ெபற் ர்கள் ?’, என்
எ சன் இதற் ப ல் அளித்தார்...
1. எ சன் யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. என்னிடம் ேகள் ேகட்பவர்களிடம் ‘எனக் ெதரியா ’

என் ெசால் ல நான் ம் வ ல் ைல. அதனால் என
கல் அ ைவ ம் த் சா த்தனத்ைத ம்
ெப க் க்ெகாள் ள பா பட்ேடன்.
2. அ யாைம ல் இ ந் ள ேவண் ம் என்
நிைனப் பவர்களால் தான் அ வாளியாக,
த் சா யாக மாற ம் . தாக ஒன்ைற
கற் க்ெகாள் ம் ேபா த ல் தயக்கம்
இ க்கத்தான் ெசய் ம் . அைதக்கடந் நம் மால்
கற் க்ெகாள் ள ம் , நம் மால் சாதைன ெசய் ய
ம் என் நம் பேவண் ம் . அ ேபான்ற ஒ நிைல
வ ம் ேபா ய க்கான பாைத லப் ப ம் . அைத
ேநாக் ய பயணத்ைத நீ ங் கள் ெதாடங் ர்கள் .
அ யாதவற் ைற அ ந் ெகாள் ம் ேதட ம் ேதைவ.
இைவயன் தற் ெப ைம டன் நடந் ெகாண்டால்
அ நம் ைம அ த் ம் .
இ ெதாடர்பாக கழ் ெபற் ற ஞ் ஞானி சர் ஐசக்

நி ட்டன் யதாவ :–
‘இந்த உலகம் என்ைனப் பற் என்ன நிைனக் ற

என் நான் கவைலப் ப வ ல் ைல. நமக் ன்
ஏராளமான ரக யங் கள் அடங் ய உலகம் என்ற
ெபரிய கடல் உள் ள . அ ல் கண் க்கப் படாத
அம் சங் கள் நிைறய உள் ளன.
என்ைனப் ெபா த்த அள ல் எந்தக் கவைல ம் இன் ,

எந்த எ ர்பார்ப் ம் இன் அந்தக் கடற் கைர ல்
ைளயா ம் ஒ ழந்ைத ன் மன நிைல ல் தான்
நான் எப் ேபா ம் இ க் ேறன். கடற் கைர ல் நான்
சாதாரண கற் கைள ேத வ ல் ைல. அழ ய
ளிஞ் சல் கைள ம் , அழகான த் க்கைள ம்
ேத பவனாக இ க் ேறன்’.

எத்தைனேயா ெபரிய கண் ப் கைள நிகழ் த் ய
நி ட்டனின் வார்த்ைதகள் இைவ. உல ல் உள் ள
எைதப் பற் ம் கவைலப் படாமல் என
கண் ப் களில் மட் ேம நான் கவனமாக
இ க் ேறன் என்பைத அவர் எவ் வள அழகாக
எ த் க் க் றார். இ தான் ெபரிய
மனிதர்களின் எளிைமக் எ த் க்காட்டா ம் .
ஒ ேவைள இ ேபான்ற ெப ந்தன்ைமதான்
அவர்களின் ெவற் ன் ரக யமாக ம் இ க்கலாம் .

81
வாழ் ன் ஒவ் ெவா

கணத்ைத ம் றப் பானதாக
ைற ல் அைடக்கப் பட் ந்தார் சாக்ர ஸ். ம நாள்

காைல ல் அவ க் மரண தண்டைன
நிைறேவற் றப் பட இ ந்த . அப் ேபா பக்கத் அைற ல்
இ ந்த ைக ஒ வன் இனிைமயான ர ல்
பா க்ெகாண் ந்தான். இைதக்ேகட்ட சாக்ர ஸ் அந்த
நபரிடம் எனக் பாட் ப் பாட கற் க்ெகா ப் பாயா? என்
இைதக்ேகட்ட அந்தக் ைக , ‘ஐயா, நாைள காைல
உங் க க் மரண தண்டைன நிைறேவற் றப்
ேபா றார்கள் . இந்த நிைல ல் பாட் கற் க்ெகாள் ள
ம் ர்கேள?’ என்றார்.
இதற் சாக்ர ஸ் ப ல் அளித்தார்...

1. சாக்ர ஸ் அளித்த ப ல் என்ன?
ைடகள்
1. கழ் ெபற் ற தத் வ அ ஞரான சாக்ர ஸ் அளித்த

ப ல் இ தான்: ‘சா ம் ன் என வாழ் க்ைக ல்
ேம ம் ஒ கைலைய கற் க்ெகாண்ேடன் என்ற
நிம் ம ல் நான் மரணத்ைத ஏற் ேபன்.’
2. அழகான இந்த ல் வா ம் ஒவ் ெவா
னா க் ம் கட க் நாம் நன் ெசால் ல
ேவண் ம் . தான் வாழ் ந்த ஒவ் ெவா கண ம்
ப் ட ம் , யவற் ைற அ ந் ெகாள் ம்
ேதட ட ம் சாக்ர ஸ் இ ந்தார். அதனால் தான்
அவர் றந்த அ ஞராக கழப் பட்டார். வாழ் நாளில்
நமக் ைடக் ம் ஒவ் ெவா னா ைய ம் ,
யவற் ைற கற் க்ெகாண் நம் ைம
வளர்த் க்ெகாள் ள பயன்ப த்த ேவண் ம் .

82
இரண்
ெபண்டாட் க்காரனின்
அவஸ்ைத
தாக மணம் ஆனவன் கரீம். அவன மண

வாழ் க்ைக ம ழ் ச ் யாக இ ந்த . ஒ நாள்
கைடத்ெத ல் மளிைக கைட ைவத் க் ம் தன்
நண்பன் ச ைம சந் த்தான். ச ம் இரண்
ெபண்டாட் க்காரன்.
தன மைன லம் தனக் ைடத்த
ம ழ் ச ் ைய நண்பன் ச டம் ப ர்ந் ெகாண்டான்
கரீம். அப் ேபா ச ம் னான், ‘ஒ ெபண்ைண
மணம் ெசய் த ேபா இவ் வள ம ழ் ச ் ைடத்தால்
இன்ெனா ெபண்ைண ம் மணம் ெசய் தால்
இரட் ப் ஆனந்தம் ைடக் ேம’ என்றான்.
இைத ஏற் க்ெகாண்ட கரீம் இன்ெனா ெபண்ைண
மணம் ெசய் ெகாண்டான். அதன் ற தான்
அவ க் ரச்சைனேய ஏற் பட்ட . இ மைன க ம்
அவ டன் தகரா ெசய் ெகா ைமப் ப த் னார்கள் .
இதனால் மனம் ெவ த் ப் ேபான கரீம் ட்ைட ட்
ெவௗிேய அ ல் உள் ள வ பாட் த்தலத் ல் இர
உறங் கச்ெசன்றான். அங் ேக ச ம் ப த் ந்தான்.
‘அவனிடம் இரண் மைன கள் இ ந்தால் ம ழ் ச ்
அ கரிக் ம் என் ய நீ , ஏன் இங் ேக வந்
ப த் க் றாய் ?’ என் ேகட்டான் கரீம்.
அதற் ச ம் இவ் வா ப ல் அளித்தான்.
1. ச ம் யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. ச ம் னான்: ‘இந்த இடத் ல் நான் மட் ம்

தனியாகத்தான் இர ல் ப க்க ேவண் இ ந்த .
எனக் ைணக் ஆள் ேதைவ என் தான் உன்ைன
இரண்டாவ மணம் ெசய் யச்ெசான்ேனன்’
2. எந்த நிைல ம் ஒ வர் ம் ஆேலாசைனைய
அப் ப ேய ஏற் க்ெகாள் ள ேவண்டாம் . அ ல் உள் ள
சாதக பாதகங் கைள அல ப் பார்க்க ேவண் ம் .
அதன் றேக அந்த ஆேலாசைனைய ஏற் க ேவண் ம் .

83
காயங் கைள பதக்கங் களாக

ண் த ஜவகர்லால் ேந ன் தாய் ம
ப ஸ்வ ப் ராணி. இவர்கள் ஆனந்தபவன் என்ற

ட் ல் வ த் வந்தனர். ம
தந் ர ேபாராட்டத் ல் கலந்
ஸ்வ ப் ராணி
ெகாண்டேபா
ேபா சார் த ய நடத் னார்கள் . இ ல் அவர
தைல ல் அ ப் பட்ட . இந்த காயத் ற் கட் ப் ேபாட்ட
நிைல ல் ட் ல் ஓய் எ த் வந்தார் ம ஸ்வ ப்
ராணி. தா ன் இந்த நிைல ஜவகர்லால் ேந க்
ேவதைனையத்தந்த .
லமாதங் கள் க த் ேரபேர ல் நடந்த தந் ர
ேபாராட்டத் ல் ேந கலந் ெகாண் ைற ெசன்றார்.
ெஜ ல் உள் ள அவைரக்காண ம ஸ்வ ப் ராணி
வந்தார். அப் ேபா ம் அவர தைல ல் இ ந்த காயம்
ணம் அைடய ல் ைல; தைல ல் கட் டன்தான்
இ ந்தார். இைத கவனித்த ேந தன் தா டம் , ‘அம் மா,
தைல ல் அ ப் பட் காயம் ணமாகாத நிைல ல்
என்ைனப் பார்க்க ெஜ க் வரேவண் மா? ஓய்
எ க்க டாதா?’ என் அன் டன் ேகட்டார். இதற்
ம ஸ்வ ப் ராணி ப ல் னார்...

1. அவர் என்ன னார்?

ைடகள்
1. “ஜவகர், இ சாதாரண ‘ேபண்ேடஜ் ’ அல் ல. இ என

ேபாராட்டத் ற் ைடத்த ‘ேபட்ஜ்’ (பதக்கம் ) என்ேற
நான் க ேறன். இதற் காக நான்
ெப ைமப் ப ேறன். இந்த ‘ேபண்ேடஜ் ’ (ேபட்ஜ்)
மற் றவர்க ம் பார்க்க ேவண் ம் என்
ம் ேறன்” என்றார் ம ஸ்வ ப் ராணி.
2. நாட் ன் நல க்காக ேபாரா நாம் ெப ம் ஒவ் ெவா
காயத் ன் ‘ேபண்ேடஜ் ’ஜ ம் நமக் ‘ேபட்ஜ்’ (பதக்கம் )
தான். நாட் ன் நல க்காக தங் கள இன் ைர ம்
அர்ப்பணிக்க மக்கள் தயாராக இ ந்த காலம் அ .
இவர்கைளப் ன் பற் நா ம் நாட் க்காக உைழக்க
ேவண் ம் .

84
ேபா த்தனம் ேவண்டாம்
நாள் தன வ ப் ற் இரண் அட்ைடப்
ஒ ெபட் க டன் ஆ ரியர் வந்தார். தன வ ப் ல்

இ ந்த மாணவர்களிடம் , ‘ ழந்ைதகேள, இங் ேக
இரண் ெபட் கள் உள் ளன. ஒன் ல் ைவயான
சாக்ேலட் கள் உள் ளன. மற் ெறான் ல் பாடப் த்தகங் கள்
உள் ளன. இ ல் உங் க க் எ க் ேமா அைத
எ த் க்ெகாள் ளலாம் . இ ல் இ ந் உங் களின்
ணா யத்ைத நான் அ யப் ேபா ேறன்’ என்றார்.
ஆ ரியர் தங் கைள நல் ல ள் ைளயாக நிைனக்க
ேவண் ம் என் க ய மாணவர்கள் , பாடப் த்தகம்
இ ந்த அட்ைடப் ெபட் ைய ேதர்ந் எ த்தனர். ஆனால்
ஒ மாணவன் மட் ம் ைதரியமாக சாக்ேலட் இ ந்த
ெபட் ைய ேதர்ந் எ த்தான்.
இைதப் பார்த்த ஆ ரியர் னார்...
1. ஆ ரியர் ய என்ன?
ைடகள்
1. சாக்ேலட் ஆைச இ ந் ம் , அைத
மைறத் க்ெகாண் ேபா யாக த்தகங் கைள
ேதர்ந் எ த் ர்கள் . அைத ட ைதரியமாக
ேபா த்தனம் இன் தன ப் பத்ைத
ெவௗிப் ப த் ய இந்த மாணவனின் ெசயல்
பாராட் க் ரிய .
2. சாக்ேலட் இ ந்த ெபட் ைய ேதர்ந் எ த்த மாணவன்
தன மன ப் பப் ப நடந்தான். ேபா த்தனம்
இன் ெசயல் பட்டான். ேபா த்தனம் நீ ண்ட நாள்
நிைலக்கா . நாம் ேபா த்தனத்ைத ஒ க்க
ேவண் ம் . நம் மனசாட் ப் ப , மன ப் பப் ப
ஒளி மைற இன் நடந் ெகாள் ள யற் ெசய் ய
ேவண் ம் .

85
இலக் தவேறல்
கழ் ெபற் ற க ஞர் தாமஸ் ேர ன் க ைதகளில்

ப் டத்தக்க ‘எல் ரிட்டன் இன் கன்ட்ரி
சர்ச்யார்ட’் . கழ் ெபற் ற இந்த க ைத எ யதற் காக
அவ க் பாராட் ம் க ம் ந்த . இங் லாந்
அ ங் காட் யகத் ம் அவ ைடய பைடப் கள் இடம்
ெபற் ள் ளன. றப் க்க இந்த க ைதைய அவர் ஒேர
யற் ல் எ த ல் ைல. 75 ைற த்தங் கள் ெசய் த
றேக கழ் ெபற் ற இந்த க ைதைய அவரால் உ வாக்க
ந்த . ேம ம் தன பைடப் ல் ப் ைடக் ம்
வைர அவர் யற் ெசய் தார்.
ைடகள்
1. றப் பான எ ம் எளி ல் ைடத் டா . நாம்

ெசய் ம் ெசயல் கள் எ வாக இ ந்தா ம் அ ல்
நம் ைம ைமயாக ஈ ப த் க்ெகாள் ள ேவண் ம் .
நம றைம வ ம் அ ல் ெவௗிப் ப த் யற்
ெசய் ய ேவண் ம் . இத்தைகய அர்ப்பணிப்
உணர் டன் ஒ ெசய ல் ஈ பட்டால் ெவற்
நிச்சயம் .

86
ைய மாற் வ எப் ப ?
வா ழ்ஒக்ை
த்
க ல் ன்ப ம் , யர ம் அைடந்த ெபண்
ஞானி ஒ வைர சந் த்தாள் . அவரிடம்
தன வாழ் ல் நிகழ் ந்த ேவதைனகைளச்ெசால்
வ ந் னாள் . அப் ேபா அந்த ஞானி, ‘உன்
தைலெய த்ைத உன்னால் மாற் ற ம் ’ என்றார்.
அதற் அவள் , நான் ெபண்ணாக றந் ெதாைலத்
ட்ேடேன, என் ைய நான் எப் ப மாற் ற ம் ?
என் ேகட்டாள் . இதற் அந்த ஞானி இவ் வா ப ல்
அளித்தார்...
1. ஞானி என்ன னார்?

ைடகள்

1. ெபண்ணாக றந்த ேவண் மானால் உன் யாக
இ க்கலாம் . அைத நீ மாற் ற யா . ஆனால் உன்
வாழ் க்ைக எப் ப அைமய ேவண் ம் என்பைத
உன்னால் உ வாக்க ம் .
2. என்ப வாழ் க்ைக ல் மாற் ற யாத . அ ல்
எந்த மாற் க்க த் க் ம் இட ல் ைல. நம் வாழ் ல்
நடக் ம் நிகழ் கள் அைனத் ம் நம கட் ப் பாட் ல்
இ ப் ப ல் ைல. அ நம றப் ேபா
ெதாடர் ைடய . றப் ம் , மரண ம் ன்
அ ப் பைட ல் தான் ெசயல் ப ற . அேத ேநரத் ல் ,
நம ம ையக்ெகாண் நாம் ெசய் ம் காரியங் கைள
ஒ ங் ப த் க்ெகாண்டால் ரச் ைனகைள கடந்
ெவற் கரமாக வாழலாம் .

87
நம் க்ைக அவ யம்
ரண் வாளிகள் தங் க க் ள்
இ
உத
ஒ
ேப க்ெகாண்டன.
வாளி ெசான்ன , ‘நான்
ணற் ல்
ேறன். ஆனால்
இ ந்
ண் ம்
தண்ணீர ்
ன ம்
எ க்க
ண் ம் கா யாகேவ
ணற் க் ள் ெசல் ேறன்’ என் ச ப் பாக ய .
இன்ெனா வாளி ய , ‘நண்பா, ஏன்
ச த் க்ெகாள் றாய் . நான் இ ேபால நம் க்ைக
ைறவாக எப் ேபா ம் நிைனப் ப ல் ைல. அதற் ப லாக
நான் இவ் வா நிைனக் ேறன்...’ என் ய .
1. அந்த வாளி யப ல் என்ன?

ைடகள்
1. “நான் எத்தைன ைற ணற் க் ள் தண்ணீர ் எ க்க
ெசன்றா ம் கவைலப் ப வ ல் ைல. ஏன் என்றால்
ஒவ் ெவா ைற ம் நான் மந் வ ம் தண்ணீர ்
யாராவ லரின் தாகத்ைத தணிக்க உத றேத
என் நிைனக் ேறன்”.
2. வாழ் க்ைக அைனவ க் ம் சமமான வாய் ப் கைளேய
வழங் ற . ஆனால் அைத நாம் எப் ப
பயன்ப த் ேறாம் என்ப ல் தான் நம ெவற்
உள் ள . நம உடல் , எண்ணங் கள் , ெசயல் கள்
ஆ யவற் ல் உள் ள ைறகைள ம் ,
ரச் ைனகைள ம் நிைனத் கவைல
ெகாள் ேறாம் . ேம ம் நம் ைம நாேம ைறத்
ம ப் ெசய் க ரக்கம் ெகாண்
வாழ் க்ைகைய ம் , ேநரத்ைத ம் ணாக் ேறாம் .
எனேவ, நாம் எப் ேபா ம் நம ெசயல் களி ம் ,
எண்ணங் களி ம் ேநர்மைறயான எண்ணத்ைத ம் ,
தன்னம் க்ைகைய ம் வளர்த் க்ெகாள் ள ேவண் ம் .

88
மனப் ர்வமாக
மன்னி ங் கள்
ேத வாலயம்
இ ந்த .
ஒன் ல்
அங் மத
கப் பழைமயான ைப ள்
ஒ வர் தைலைமப்
ெபா ப் ல் இ ந்தார். ஒ நாள் , ஒ வர் அந்த ஆலயத் ல்
டராக ேசர வந்தார். பழைமயான அந்த ைப ைள
பார்த்த ம் , அவ க் அதன் ஆைச வந்த .
யா க் ம் ெதரியாமால் அைத எ த் க்ெகாண்
அங் ந் ெசன்றார். அ த்த நாள் தான் இைத தைலைம
மத அ ந்தார். ைப ைள எ த்த யார் என்
அவரால் க்க ந்த . இ ப் ம் அவைர மன்னித்
ட்டார்.
ைப ைள ச்ெசன்றவர் அைத ஒ பழங் கால
ெபா ட்கள் ற் ம் கைடக் எ த் ச் ெசன் 100
ப ண் க க் ற் க யன்றார். கைட ல்
உள் ளவ க் சந்ேதகம் ஏற் பட்ட . ‘அந்த ைப ள் 100
ப ண் ம ப் க்க தானா?’. அவர் உடேன அந்த
ைப ைள எ த் க்ெகாண் மத ைவ சந் த்தார்.
அவரிடம் அந்த ைப ைளக்காட் ‘ஐயா, ஒ வர் இ
கப் பழைமயான ைப ள் என் றார். இதற் 100
ப ண் கள் ேகட் றார். இந்த ம ப் சரியா?’ என்
மத அந்த ைப ைள பார்த்தார். அ தன்னிடம்
இ ந் ய என்பைத அ ந் ெகாண்டார். அைத
ெவௗிக்காட் க்ெகாள் ளாமல் அந்த கைடக்காரரிடம் , ‘இ
பழைமயான ைப ள் தான். இதற் 100 ப ண் பணம்
ெகா க்கலாம் ’ என் ெதரி த்தார்.
இதன்ப அந்த கைடக்காரர் 100 ப ண் ெகா த்
ைப ைள ெபற் க்ெகாண்டார். அப் ேபா ைப ைள
யவர் அந்தக்கைடக்காரரிடம் , ‘ஐயா ைப டன்
எங் ேக ெசன் ர்கள் . யாரிடம் அைத காட் அதன் ம ப் ைப
அ ந் ெகாண் ர்கள் ’ என் ேகட்டார்.
ேதவாலயத் ல் உள் ள தைலைம மத டம் ெசன்
ைப ைளக்காட் யதாக அவர் ெதரி த்தார்.
இைதக்ேகட் அ ர்ச் அைடந்த அந்த நபர், மத
என்ன ெசான்னார்? என் ேகட்டார்.
‘ைப ளின் ம ப் த் மட் ேம மத க த்
ெதரி த்தார். ேவ எ ம் ெசால் ல ல் ைல. இைத
எல் லாம் ஏன் ேகட் ர்கள் ’ என்றார் கைடக்காரர்.
1. ைப ைள ற் க யன்ற மனிதனின்
ெசயல் பா எப் ப இ ந்த ?
ைடகள்
1. கைடக்காரர் ெசான்னைதக்ேகட்ட ம் ைப ைள
யவன் ேயா த்தான். ன்னர் கைடக்காரரிடம் ,
‘ஐயா, நான் இந்த ைப ைள ற் க ம் ப ல் ைல’
என் ட் , ைப டன் ேநர யாக
மத டம் ெசன்றான். அவர கா ல் ந்
மன்னிப் க் ேகட்டவன், ைப ைள அவரிடேம ப்
ெகா த்தான். அப் ேபா மத அவனிடம் , ‘நண்பேர,
இைத நான் உங் க க் பரிசாக ெகா க் ேறன்.
நீ ங் கேள ைவத் க்ெகாள் ங் கள் ’ என்றார். ஆனால்
அந்த மனிதன் அைத ஏற் க ம த்தேதா , ‘ஐயா இைத
நீ ங் கள் ம் ப ெபற் க் ெகாண்டால் தான் என் மனம்
சாந் அைட ம் ’ என்றான். ன்னர் அவன் அந்த
ேதவாலயத் ல் ஊ யராக ேசர்ந் தன வாழ் நாள்
வ ம் ேசைவ ெசய் தான்.
2. மன்னிப் ன் லம் ற் றவாளிகளின் மனைத மாற் ற
ம் . தவ கைள த் க்ெகாள் ள வாய் ப்
அளிப் பதன் லம் ஒ வரின் மன ல் நல் ெலண்
ணங் கைள உ வாக்கலாம் . நம பாவங் க க்
மன்னிப் ெபற பணம் , ெபா ள் ேபான்றவற் ைற
பரிகாரமாக ெகா க்கலாம் . ஆனால் , அவற் ைற ட
க ம் றந்த நமக் ங் ெசய் தவர்க க்
மன டன் மன்னிப் அளிப் ப தான்.

89
அ க ைலக் த்தான் அ க
ம ப்
தம் ப கள் அழ ய நாய் ஒன்ைற வளர்த்தனர்.
ஒ ப வ வய
ஐந்
இ ந்தன.
அைடந்த ம் அந்த நாய் க
ட் கைள ஈன்ற . அைவ பார்க்க அழகாக
அழ ய அந்த
ற்
நாய் க் ட் கைள
ெதரிந்தவர்க க் ம் நண்பர்க க் ம் பரிசாக ெகா க்க
அந்த தம் ப கள் ெசய் தனர். இதற் காக தங் கள்
நண்பர்கைள சந் த் நாய் க் ட் கைள இலவசமாக
த வதாக னார்கள் . ஆனால் யா ம் அ ல் ஆர்வம்
காட்ட ல் ைல. உள் ர் ேர ேயா ம் இ பற்
அ ப் ெசய் தனர். இ ந்தா ம் எந்த பய ம் இல் ைல.
நாய் க் ட் ைய வாங் க யா ேம ன்வர ல் ைல.
இந்த நிைல ல் ெவௗி ரில் இ ந் ஒ நண்பர்
அவர்கள் ட் க் வந்தார். தம் ப களின் நாய் க் ட்
ரச் ைன பற் அவர் அ ந்தார். இதற் ஒ
அ ைமயான ேயாசைனைய அவர் ெதரி த்தார்.

1. உற னர் ய ேயாசைன என்ன?
ைடகள்
1. ஒ நாய் க் ட் ன் ைல 25 டாலர் என் ங் கள் .

ைர ல் அைனத் நாய் க் ட் க ம் ற் ம்
என் அந்த உற னர் ேயாசைன னார்.
2. எைத ம் இலவசமாக ெகா க் ம் ேபா அதற்
ம ப் இ க்கா . ைல அ கம் இ ந்தால் தான்
அந்த ெபா க் ம ப் ம் அ கமாக இ க் ம் .

90
ன் தாரணமாய்
க ங் கள்
ெமரிக்க தைலப் ேபாரின் ேபா நடந்த
அ நிகழ்
கனமான ஒ
இ . ரா வ
ெபா ைள
அ காரி உைட அணிந்த ஒ வர்
அந்த ேவைலைய
ரட் யப இ ந்தார். அப் ேபா அங்
ரர்கள்
க்க
க் ம் ப
லர் ேசர்ந்
யன்றனர்.
க் ரம்
ரர்கைள
ஒ வர் வந்தார்.
அவர் அந்த அ காரி டம் , ‘நீ ங் க ம் அவர்க க் உத
ெசய் தால் அந்தப் ெபா ைள க்க இய ம் . அ காரம்
ெச த் தா ம ல் நீ ங் க ம் அவர்க க் உதவலாேம’
என்றார். அதற் அவர் னார், ‘நான் அவர்க ைடய
அ காரி. ரர்களிடம் ேவைல வாங் வ தான் என்
ேவைல’ என்றார்.
இைதக்ேகட்ட அந்த நபர் ரித்தப ேய அந்த
ரர்க க் உத னார். ன்னர் ஒ வ யாக
அந்தப் ெபா ைள க் ய ன்னர் அந்த அ காரி டம்
ெசன் ல வார்த்ைதகள் ட் ச்ெசன்றார்.
இைதக்ேகட் அந்த அ காரி ேபச்சற் ைலயாக
நின்றார்.

1. அ காரி டம் அந்த நபர் என்ன ெசான்னார்?

ைடகள்
1. ‘அ காரிேய, இனிேமல் உனக் ேவைல ெசய் ய ஆள்

ேதைவ என்றால் உன் தைலைமத் தளப க் தகவல்
ெகா . நான் உடேன வந் உத ெசய் யத்தயாராக
இ க் ேறன்’. இவ் வா ட் அந்த நபர்
ெசன்றார். அவர் தான் ஜார்ஜ் வா ங் டன். அெமரிக்க
பைடகளின் தைலைமத் தளப யாக இ ந்தவர்.
2. ஒவ் ெவா மனிதைர ம் ம ப் பதன் லேம ஒ வர
ெப ந்தன்ைம ெவௗிப் ப ம் . எந்த ேவைல ம்
உயர் தாழ் ைடயா . எந்த ேவைலைய ம் யார்
ேவண் மானா ம் ெசய் யலாம் . அைத ெசய் வதற்
ெவட்கப் படக் டா .

91
த் சா த்தனமாக
நடந் ெகாள் ங் கள்
கழ் ெபற் ற மதேபாதகர் ெஹன் வார் க்கர். இவர

ரசங் கத்ைத ேகட்க ஏராளமான மக்கள் வார்கள் .
மக்கைள நல் வ ப் ப த் ம் வைக ல் அவர
ெசாற் ெபா இ க் ம் . நைகச் ைவ க்க தன
ேபச்சால் ட்டத் னைர கவ வ ல் இவர் றைம
க்கவர். அேத ேநரத் ல் இவர ரசங் கத்ைத மர்சனம்
ெசய் ம் ல ம் இ ந்தனர்.
ஒ ைற இவர ரசங் கத்ைத ேகட்க ரளான மக்கள்
இ ந்தார்கள் . அப் ேபா அவர் இ ந்த
மக்களிடம் , ‘உங் கள ரச் ைனகள் என்ன என் ஒ
ண் ச் ட் ல் எ அ ப் ங் கள் . அைதப்
ப த் ப் பார்த் நல் ல ர் ஒன்ைற ேறன்’ என்றார்.
இைதய த்த பலர் தங் கள ரச் ைனகைள ஒ ட் ல்
எ அ ப் னார்கள் . க்க ம் ஒவ் ெவா ட்டாக
எ த் அ ல் உள் ள ரச் ைனகைள ப த் அதற்
ர் ெசான்னார். அப் ேபா ஒ ட் ல் ‘ ட்டாள் ’ என்
மட் ம் எ தப் பட் இ ந்த .
இைத க்கர் சத்தமாக ப த்தார். ன்னர் அவர் தன
க த்ைத ெதரி த்தார். இைதக்ேகட் அங் இ ந்த
ட்டத் னர் ங் ங் ச் ரித்தனர்.
1. க்கர் என்ன னார்?

ைடகள்
1. க்கர் னார்: ‘நண்பர்கேள எனக் ஏராளமான

க தங் கள் வ ன்றன. இ ல் பலர் தங் கள
ரச் ைனகைள மட் ம் எ ட் தங் கள் ெபயைர
எ த மறந் வார்கள் . ஆனால் இங் ேக ஒ வர்
‘ ட்டாள் ’ என் தன ெபயைர மட் ம் எ ட்
தனக் என்ன ரச் ைன என் எ த மறந்
ட்டார்’.
க்கர் இவ் வா ய ம் ட்டத் னர் ரித்தனர்.

2. த் சா த்தனமாக வார்த்ைதகைள ைகயா வதன்
லம் , நம் ைம ேக ெசய் ய நிைனப் பவர்கைள ம்
தைல னிய ைவக்கலாம் .

92
தவ கைள
ெப ந் தன்ைம டன்
ஏற் க்ெகாள் ங் கள்
ங் ல அகரா ைய உ வாக் யவர் டாக்டர்
ஆ சா ேவல் ஜான்சன்.
இலக் யவா யான இவர
ெப ம்
கழ் ெபற் ற ஆங் ல
இந்த பைடப்
கழ் ெபற் ற . அவரின் இந்த றந்த
இலக் யப் பணிைய பாராட் ம் வைக ல் ழாெவன்
நடத்தப் பட்ட . அப் ேபா நடந்த ந் நிகழ் ச ் ல்
கலந் ெகாண்டவர்கள் சா ேவல் ஜான்சனின் இலக் ய
அ ைவ ம் , எ த் த் றைமைய ம் பாராட் னார்கள் .
இந்த பாராட் ஜான்ச க் ம ழ் ச ் ைய அளித்த .
அவ ம் தன உைழப் ன் ன்னணி ல் அ ப த்த
ரமங் கைள வரித்தார்.
அப் ேபா ஒ வயதான ெபண் எ ந் ேப னார். ‘ஐயா,
உங் கள பைடப் ல் ஒ தவ உள் ள ’ என் ய
அவர், அ எந்த தவ என்பைத ம் ஆதாரத் டன்
நி த்தார். ேம ம் இதற் நீ ங் கள் என்ன ளக்கம்
தரப் ேபா ர்கள் என் ம் ேகள் எ ப் னார்.
அந்தப் ெபண்ணின் ற் றச்சாட்ைடக் ேகட்ட ம்

அங் ந்தவர்கள் அ ர்ச் அைடந்தனர். அந்த இடேம
மயான அைம யான . ஜான்சன் இந்த ற் றச்சாட் க்
என்ன ப ல் அளிக்கப் ேபா றார் என் ட்டத் ல் இ ந்த
அைனவ ம் அவர கத்ைதேய பார்த்தனர்.
1. டாக்டர் ஜான்சன் யப ல் என்ன?

ைடகள்
1. டாக்டர் ஜான்சன் னார்: ‘அம் மா, அ என
அ யாைம, ற் ம் அ யாத நிைல ல் ெசய் த
தவ . அதற் காக நான் மன்னிப்
ேகட் க்ெகாள் ேறன்’.
2. டாக்டர் ஜான்சனின் ெப ந்தன்ைம பாராட்டக் ய .
றந்த மனிதனின் தல் அைடயாளேம அவன
ெப ந்தன்ைம தான். தன்ைன அ யாமல் ெசய் ட்ட
தவ க் மனப் ர்வமாக மன்னிப் க் ேகட்ப தான்
ெப ந்தன்ைம க்க மனிதனின் ெசயலா ம் . ‘கற் ற
ைக மண் அள , கல் லாத உலகள ’ என்பைத
அ ந்த ஒ வர் தன தவைற ஏற் க்ெகாண்
த் க்ெகாள் ள ன்வ வாேர த ர அைத தனக்
ேநர்ந்த அவமானமாக க தமாட்டார்.

93
றன் அ ந்
ெசயல் ப ேவாம்
றவறம் ேமற் ெகாண்ட ேபா த்தர் ரதம் இ ந்தார்.

அப் ேபா பல் ேவ ரத ைறகள் இ ந்தன.
ெப ம் பா ம் க ைமயான தவ ைறகள் தான் அப் ேபா
பலரா ம் கைடப் க்கப் பட் வந்த . அந்த தவ
ைறகள் உடைல வ த் வதாக ம் , உடல் நலத்ைத
பா ப் பதாக ம் இ ந்த .
த்த ம் க ைமயான தவம் ெசய் ம் ைறையேய
ன்பற் னார். இைத ஏற் க யாமல் அவர உடல்
நிைல பா க்கப் பட்ட . அ ேபான்ற நிைல ல் அவர்
மரத்த ல் அமர்ந் தவம் ெசய் ெகாண் ந்தார்.
அப் ேபா இரண் இைசக்கைலஞர்கள் தங் கள த்தார்
வாத் யக்க த் ேப க்ெகாண் இ ந்தனர்.
ஒ வர் னார்: ‘வாத் யக் க ல் உள் ள தந் க்
கம் கைள இ க்கமாக இ த் க்கட் னால் அ அ ந்
ம் . தளர்வாக கட் னால் இனிய இைச ெவௗிப் படா .
எனேவ தமான அள ல் ந த்தர அள ல் கம் ைய
இ த் க்கட்ட ேவண் ம் . அப் ேபா தான் த்தார்
இைசக்க ல் இ ந் இனிய இைச றக் ம் ’.
மரத்த ல் தவம் ெசய் ெகாண் ந்த த்தரின்
கா களில் இ ந்த . அவர மன ல் ய ந்தைன
எ ந்த . அதன் அ ப் பைட ல் அவர் தன தவ
வாழ் க்ைகைய மாற் க்ெகாண்டார்.
1. இைசக்கைலஞர்களின் ேபச் ல் இ ந் த்தர் என்ன

ெதரிந் ெகாண்டார்?
ைடகள்
1. ஒ ெசயைல ெசய் ம் ேபா க னமாக எைத ம்

யற் ெசய் ய ேவண்டாம் . நம் மால் எந்த அள க்
ேமா அந்த அள க் த்தான் ெசயல் படேவண் ம் .
அதாவ தமான வைக ல் ெசயல் ப வேத
த் சா த்தனமா ம் .
2. சக் க் ெசய் ம் எந்தக்காரிய ம் ஆபத் ல்
தான் ம் . நிதானமாக ம் , தமாக ம் ெசய் ம்
ெசயல் கள் தான் கைட வைர ெவற் த ம் .

94
ேநரத்ைத ைலெகா த்
வாங் க யா
மகா க ன் கைத இ . தன வாழ் நாள்
ஒ வ ம் பணம் ேசர்ப்ப ேலேய அந்தக்க

ரமாக இ ந்தான். இதற் காக அவன் நன்றாக
சாப் டாமல் , நல் ல ஆைடகள் அணியாமல் , எந்த
இன்பத்ைத ம் அ ப க்காமல் கஞ் சத்தனமாக
இ ந்தான். இப் ப யாக அவன் தன வாழ் நாளில் ஐந்
ேகா பாய் ேசர்த் ட்டான். ன்னர் அந்த
பணத்ைதக்ெகாண் தன வாழ் நாள் வ ம் கமாக
வாழ நிைனத் ந்தான்.
அந்த ேநரத் ல் அவன உ ைர ப க்க எமன் வந்தான்.
எமைனக்கண்ட ம் அந்தக்க அல னான். ‘ஐயா,
இத்தைன நா ம் என் வாழ் க்ைகைய நான்
அ ப க்க ல் ைல. இப் ேபா தான் அைத அ ப க்க
நிைனத்ேதன். அதற் ள் என்ைன அைழத் ப் ேபாக
வந் ட் ர்கேள. எனக் ல மாதங் கள் அவகாசம்
ெகா ங் கள் ’ என் ெகஞ் னான்.
ஆனால் எமன் ம த் ட்டார்.
‘ஐயா, ல மாதங் கள் கால அவகாசம் தரா ட்டா ம்
பரவா ல் ைல. 3 நாட்கள் உ ர் ச்ைச தா ங் கள் . அதற்
ப லாக என ெசாத் ல் பா ைய த ேறன்’ என்றான்
கஞ் சன்.
அதற் ம் எமன் ெச சாய் க்க ல் ைல.
ேவ வ ன் , ‘ஐயா, ஒ நாளாவ வாழ
அ ம ங் கள் . அதற் ள் நான் ந்த அள
வாழ் க்ைகைய அ ப த் க்ெகாள் ேறன். இதற்
ப லாக என் வாழ் நாள் வ ம் நான் ேசர்த்த
ெசாத் க்கள் அைனத்ைத ம் த ேறன்’ என்றான்
கஞ் சன்.
எமன் ெகாஞ் சம் ட அைசந் ெகா க்க ல் ைல.
இனிஒன் ம் ெசய் ய யா என்ற நிைல ல்
எமனிடம் , ‘ஐயா எனக் ஒ ல னா களாவ
உ ர்ப் ச்ைச ெகா ங் கள் . அதற் ள் லவற் ைற எ த
ம் ேறன்’ என்றான்.
மனம் இரங் ய எமன் சம் ம த்தான்.
அந்தக்க அவசரஅவசரமாக கா தத் ல் எ தத்
ெதாடங் னான்.
1. அந்தக்க என்ன எ னான்?

ைடகள்
1. க எ ய : ‘இந்தக்க தத்ைத யார் ப க்க

ேநர்தா ம் அவர்க க் நான் ெசால் க்ெகாள் வ
இ தான். வாழ் க்ைக என்ப நிரந்தரம் இல் லாத .
அ எப் ேபா க் வ ம் என் யா க் ம்
ெதரியா . எனேவ உங் கள் வாழ் க்ைகைய பணம்
ேத வ ல் மட் ம் ெசலவ க்க ேவண்டாம் . எனேவ
வாழ் க்ைகைய அ ப த் வா ங் கள் . என்னிடம்
இ ந்த ஐந் ேகா பாயால் , என்னால் ஒ னா
ேநரத்ைதக் ட வாங் க ய ல் ைல.’
2. கஞ் சனின் க தத் ல் இ ந்ேத இந்தக்கைத ன்
நீ ைய நாம் அ யலாம் . மரணம் த ர்க்க யாத .
எனேவ வாழ் நாள் வ ம் பணத்ைத ேத ஓடாமல் ,
இ ப் பைதக்ெகாண் றப் பாக வாழ
ன்வரேவண் ம் .

95
ரார்த்தைன ல் கவனம்
ேவண் ம்
யதான ஏைழ யவர் ஒ வர் ன ம்
வஒ நாள்
காட் ற்
ற ச்
ல்
ெசன்
ைமைய
மந்
வாழ் ந் வந்தார்.
ற
வந்
ெவட் அைத தன்
ற் பைன ெசய்
ல் ஏற் க்ெகாண்
நடந் வந்தேபா , தன ைம காரணமாக அவரால்
நடக்க ய ல் ைல. ஒ மர நிழ ல் ைமைய இறக்
ைவத் ட் தனக் ள் லம் னார்.
‘இந்த கட க் த்தான் கண் இல் ைல என்றால் இந்த
எம க் ட இரக்கம் இல் ைலேய. கட ள் தான் என்ைன
காப் பாற் ற ல் ைல. இந்த எமனாவ வந் என்ைன
அைழத் க்ெகாண் ேபாகலாேம’ என் தன் மனம்
ேபான ேபாக் ல் ேப னார் அந்த யவர்.
அப் ேபா ெரன் அந்த இடத் ல் எமன்
ேதான் னான்.
‘ஐயா, ெபரிய மனிதேர என்ைன ஏன் அைழத் ர்கள் .
நான் உங் க க் என்ன ெசய் யேவண் ம் ?’ என்
ேகட்டான் எமன்.

எமைனக்கண்ட ம் அந்த ெபரியவ க் பயங் கர
அ ர்ச் . ேபச வார்த்ைதேய வர ல் ைல. இ ப் ம்
சமாளித் க்ெகாண் ேபசத்ெதாடங் னார்.
1. எமனிடம் ெபரியவர் யப ல் என்ன?

ைடகள்
1. ‘நீ தான் எமனா? சரியான ேநரத் ல் தான் வந்தாய் .

இந்த ற ைமைய என் ல் ஏற் ட ஆள்
இல் ைலேய என் லம் க்ெகாண் ந்ேதன். நல் ல
ேவைள உத க் நீ வந் ட்டாய் . இந்த றைக என்
ல் க் ைவத் ட் ேபா’.
2. இந்தக்கைத ல் இ ந் நாம் இரண் ஷயங் கைள
அ ந் ெகாள் ளலாம் .
ஒன் : யா ம் மரணத்ைத ம் வ ல் ைல.
தற் ெகாைல ெசய் பவர்கைளத்த ர. அவர்க ம்
அந்தக்கணத் ல் எ க் ம் னால் தான் தங் கள்
உ ைர மாய் த் க்ெகாள் றார்கள் .
இரண் : நாம் என்ன ம் ேறாேமா அ
அப் ப ேய நடந் ட ம் ம் . எனேவ நாம் என்ன
நிைனத்தா ம் அைத சரியாக நிைனக்க ேவண் ம் .
அ ேபால நாம் எைதக் கட ளிடம் ேகட்டா ம் அதன்
சாதக பாதகங் கைளஅ ந் ேகட்க ேவண் ம் .

96
அ பவ அ ைவ
ப் ைதக் ம் ெதா லாளி அவன். ப ப் ப

ெச ைடயா . ஒ ைற அந்த ெதா லாளி டம் ஒ
ேபரா ரியர் ந்த ெச ப் டன் வந்தார். அைத உடேன
சரிெசய் த ம் ப ேகட் க்ெகாண்டார்.
இதற் அந்த ெதா லாளி, ‘ஐயா இந்த ெச ப் ைப
உடேன சரிெசய் ய யா . அதற் ஒ நாள்
ேதைவப் ப ம் . எனேவ நீ ங் கள் நாைளய னம் வா ங் கள்
சரி ெசய் ைவக் ேறன்’ என்றான்.
இைத அந்த ேபரா ரியர் ஏற் க ம த்தார். ‘என்னிடம்
இந்த ஒ ேஜா ெச ப் தான் உள் ள . இைத உன்னிடம்
ெகா த் ட்டால் நான் எைத அணிவ ?’ என்றார்.
அைதக்ேகட்ட ெதா லாளி, ‘அப் ப யானால் என்னிடம்
பைழய ெச ப் ஒன் உள் ள . அைத த ேறன். அைத
அணிந் ெகாள் ங் கள் ’ என்றான்.
இைதக்ேகட்ட ேபரா ரிய க் ேகாபம் வந் ட்ட .
‘என்ைனப் பற் நீ என்ன நிைனக் றாய் ?. அ த்தவர்
ெச ப் ைப எப் ப நான் அணிவ ?’ என் வார்த்ைதகைள
ெந ப் பாக னார்.

இதற் ெச ப் ைதக் ம் ெதா லாளி அளித்த
ப ைலக்ேகட்ட ேபரா ரியர் ேபச்சற் ைலயாக
நின்றார்.
1. ெச ப் த் ைதக் ம் ெதா லாளி என்ன னார்?

ைடகள்
1. ‘மற் றவர்களின் க த் க்கைள எல் லாம் நீ ங் கள்

ஏற் க்ெகாள் ர்கள் . அப் ப இ க் ம் ேபா
அ த்தவரின் ெச ப் ைப அணிவ ல் என்ன தவ
இ க் ற ?’
2. த்தகங் கைள ப ப் பதன் லம் ெப ம் அ ைவ ட,
ஒ வ க் அ பவத் ல் ைடக் ம் பட்ட ேவ
றந்த .

97
அ ைவ பயன்ப த்தக்
ய ன்சார சைமயல் க ஒன்ைற வாங் னார்

அந்தப் ெபண். தனித்தனி பாகங் களாக இ ந்த
அந்தக்க ைய ஒன்றாக ேசர்த் பயன்ப த்த
ேவண் ம் . இதற் கான யற் ல் அந்தப் ெபண்
ஈ பட்டார். அந்தக்க டன் ெகா த்த ெசயல் ைற
த்தகத் ல் உள் ளவற் ைற ப த் ப் பார்த் அதற் ஏற் ப
அந்தக்க ைய ெபா த் ஒ ங் ைணக்க யன்றார்.
பல மணிேநரம் ேபாரா ம் அந்தப் ெபண்ணால் அைத
ெபா த்த ய ல் ைல. ெவ த் ப் ேபான அவர் அைத
அப் ப ேய ேமைஜ ல் ைவத் ட் ச்ெசன்றார்.
ேநரம் க த் அவர் வந் பார்த்தேபா
அந்தக்க ன் பாகங் கள் சரியான ைற ல்
ெபா த் ைவக்கப் பட் இ ந்த . இைத அந்த ட் ல்
இ ந்த ேவைலக்காரர் ெசய் ந்தார். அவர் ப க்காதவர்
அப் ப இ ந்தேபா ம் எப் ப அவரால் இைத ெசய் ய
ந்த என் ஆச்சரியப் பட்டார் அந்தப் ெபண்.
ேவைலக்காரரிடம் , ‘உங் க க் த்தான் ப க்கத்
ெதரியாேத ன்னர் எப் ப இந்த க ைய சரியாக
ெபா த்த ந்த ’ என் ேகட்டார்.
இதற் அந்த ேவைலக்காரர் ய ப ல்
அந்தப் ெபண்ைண ஆச்சரியத் ல் ஆழ் த் ய .
1. ேவைலக்காரர் யப ல் என்ன?
ைடகள்
1. அந்த ேவைலக்காரர் ெசான்னார்: ‘அம் மா, எனக்

ப க்கத்ெதரியா . ஆனால் ைளைய பயன்ப த்
யற் ெசய் ேதன். என்னால் அைத சரியாக ெபா த்த
ந்த ’, என்றார்.
2. ஒவ் ெவா வரிட ம் அ வாற் றல் உள் ள .
ப க்காதவர்களிட ம் அந்த அ வாற் றல்
இ க்கத்தான் ெசய் ற . ப க்காத ேபா ம்
அவர்கள் அைத பயன்ப த்தேவ ெசய் றார்கள் .
தங் கைள அ யாமல் தங் கள அ பவ அ ைவ
அவர்கள் வளர்த் க்ெகாள் றார்கள் . இதனால் தான்
ல ேநரங் களில் ப த்தவர்கைள ட ப க்காதவர்கள்
தங் கள அ பவ அ ன் லம் றந்த கைள
எ க் ன்றார்கள் .

98
ஞானம் ெப வ எப் ப ?
வன் ஒ றந்த ஜப் பானிய ரன். த்தரின்
அ ேபாதைனகைள கைடப் ப் பவ ம்
ைற அவன் த்தைர சந் த்தான். அப் ேபா
‘ஐயா, ஞானம் ெப வ
ேகட்டான்.
ட. ஒ
எப் ப ?’ என்
த்தர் ப ல் அளித்தார்:
‘ஒவ் ெவா மணி ம் நி டங் களால் , னா களால்
ஆன . அந்த னா ம் பல் ேவ வைக ல்
ரிக்கக் ய தான். ஒ னா ன் ஒ ப
ேநரத் ல் ப் ணர் டன் யார் வாழ் றாேரா அவேர
ஞானம் ெபற ம் .’
த்தரின் ேபாதைனைய தன் வாழ் ல் கைடப் க்க
உ ெகாண்டான் அந்த ரன்.
இந்த நிைல ல் த்தம் ஒன் ல் ைக யாக அவன்
எ ரிகளால் ைக ெசய் யப் பட்டான். ைற ல்
தள் ளப் பட்ட அவ க் அன் ர உறக்கம் வர ல் ைல.
ந்த ம் தனக் என்ன தண்டைன காத் க் றேதா
ெதரிய ல் ைலேய என்ற கவைல எ ந்த .
அப் ேபா த்தரின் ேபாதைன அவன் நிைன க்
வந்த . உடேன அவன் நிம் ம யாக
உறங் கத்ெதாடங் னான்.
1. ரனின் மனமாற் றத் க் காரணம் என்ன?

ைடகள்
1. த்தர் யப ‘இந்த கணத் ல் யார் ப் டன்

இ க் றார்கேளா அவர்கேள ஞானம் ெபற ம் ’
என்ற ேபாதைன ரனின் நிைன க் வந்த . உடேன
அவன் இந்த கணத்ைத நிம் ம யாக க க்க
ெசய் தான். அவன் மன ல் இ ந்த பயம் நீ ங் ய .
அவன் நிம் ம யாக உறங் னான்.
2. ‘ேநற் ’ என்ப கடந் ேபான . ‘நாைள’ என்ப
நிச்சயம் இல் லாத . இ ல் ‘இன் ’ மட் ேம
நிஜமான . எனேவ, நாைள என்ன நடக் ம் என்
கவைலப் ப வைத ட இன்ைறய னத்ைத
ம ழ் ச ் யாக, நிம் ம யாக க ப் பேத றந்த . இந்த
ப் ணர் ஒ வ க் ஏற் பட்டால் அவேர ஞானம்
ெபற் றவரா வார்.

99
ப வாங் ம் ணம்
பைகைய வளர்க் ம்
ங் லாந் மன்னர் எட்டாம் ெஹன் க் ம்
இ ரான்
என்பவ க்
இவர்க க்
மன்னர்
ம்
தலாம்
ராத பைக இ ந்
ள் அ க்க
ரான் ஸ்
வந்த .
த்தம் நடந் வந்த .
ஒ நாள் தன நாட் ல் உள் ள கழ் ெபற் ற அ ஞர் சர்
தாமஸ் ேமார் என்பவைர அைழத்தார் மன்னர் ெஹன் .
அவரிடம் , ரான்ஸ் மன்னரிடம் ெகா க் ம் ப ஒ
க தம் ெகா த்தார். அந்தக்க தத் ல் ரான் மன்னைர
க ைமயாக மர்சனம் ெசய் ந்தார் மன்னர் ெஹன் .
இந்தக்க தத்ைத ப த்த உடன் அைத ெகாண்
ெசல் ம் தன்ைன ரான் மன்னன் ெகான் வான்
என் அச்சப் பட்டார் தாமஸ் ேமார். இைத தன
மன்னரிட ம் அவர் ெதரி த்தார்.
அப் ேபா மன்னர் ெஹன் ெசான்னார்,
‘பயப் படா ர்கள் . ரான் மன்னன் அப் ப ெசய் தால்
லண்டனில் உள் ள அத்தைன ரான் நாட் னரின்
தைல ம் மண்ணில் உ ம் ’ என்றார்.
தாமஸ் ேமாேர அைம யாக ப ல் அளித்தார், ‘என்

இத்தைன அன் ைவத் ள் ளதற் க்க நன் மன்னேர.
ஆனால் ...’
1. சர் தாமஸ் ேமாேர யப ல் என்ன?

ைடகள்
1. ‘ஆனால் ... நீ ங் கள் ெவட் ழத் ம் தைல எ ம் என்

உட க் ெபா த்தமாக இ க்காேத?’
2. கசப் ணர் அைத ேம ம் ெபரிதாக் ம் .

100
ைறகைள தாண்
வா ங் கள்
ச் பார தாசன் பல் கைலக்கழகத் ல் ஆராய் ச்

ப ப் ல் ேக. ராதா பாய் என்ற பார்ைவயற் ற மாண
ேசர்ந்தார். இந்த பல் கைலக்கழகத் ல் பார்ைவ இழந்த
மாண ஒ வர் ஆராய் ச் ப ப் ல் ேச வ இ ேவ
தல் ைற. அவர் தன லட் யத்ைத அைடய க ம்
சவால் கைள ம் , தைடகைள ம் தாண் வந் ள் ளார்.
இதற் ேதைவயான அசாத் யமான ைதரிய ம் ,
ெசயல் ற ம் அவரிடம் இ ந்த .
அவர் னார்: ‘ஒ மனித க் ேதைவயான க
க் யமான உடல் உ ப் கண் பார்ைவ. அ இல் லாத
நிைல ல் கல் ல் இத்தைன ெபரிய நிைலைய
அைடந்த ப் யான வாழ் ைவ தந் ள் ள . இந்த
சாதைனைய நிகழ் த்த பட்ட கஷ்டங் கள் , ன்பங் கள்
ஏராளம் . அைத ம் இந்த சாதைனைய ெசய் ள் ள
நிைறைவத் த ற .’

ைடகள்
1. உண்ைமயான த் சா த்தனம் ெவற் ெபற் ேற

ம் . உடல் உ ப் ைறபா ஒ வரின் ெவற் ைய
த த் நி த்தா . ‘மனம் இ ந்தால் மார்க்கம் உண் ’
என்ப ேபால யன்றால் யாத எ ம்
ைடயா .

101
பரந் த மனப் பான்ைமைய

யர்ல் ஹார்பர் த்தம் ந்த ன்னர் ஒ நாள்

ரிேக யர் ெஜனரல் (தளப ) ேயாடார் ஸ்ெவல் ட்
மான நிைலயத் ல் மானத் ற் காக காத் ந்தார்.
அப் ேபா கடற் பைட ரன் ஒ வன் ேவகமாக அங்
வந்தான். மான க்ெகட் க ண்ட க் ச்ெசன் மான
பயணத் ற் க்ெகட் ேகட்டான். அந்த மானத் ல்
இ க்ைக எ ம் கா ல் ைல என் க ண்டரில்
இ ந்தவர் னார். அந்த ரன் ஏமாற் றம் அைடந்தா ம்
மனம் தளராமல் ‘நான் அவசரமாக ஊ க் ச்ெசல் ல
ேவண் ம் . என் தாயாைர பார்க்க ேவண் ய அவசரத் ல்
இ க் ேறன். எனேவ எப் ப யாவ எனக் ஒ க்ெகட்
ெகா ங் கள் ’ என் ேகட்டான். ஆனால் க ண்டரில் இ ந்த
நபேரா, க்ெகட் எ ம் இல் ைல. ேம ம் உயர்
அ காரியாக இ ந்தால் மட் ேம அவசர ஏற் பா லம்
க்ெகட் ெகா க்க இய ம் என் ெதரி த்தார்.
இைத கவனித்த தளப ேயாடார் ஸ்ெவல் ட்
க ண்ட க் ச்ெசன் அங் ந்தவரிடம் தன
க்ெகட்ைட ெகா த் அைத அந்த ர க்
ெகா க் ம் ப னார். அப் ேபா ேயாடார்
ஸ்ெவல் ட் ன் அ ல் இ ந்த மானி, ேகப் டன்
ெஷரிடான் என்பவர் ஸ்ெவல் டம் ேகட்டார், ‘ஐயா,
நீ ங் கள் அவசரமாக ெசல் ல ம் ப ல் ைலயா?’ என்றார்.
இதற் ஸ்ெவல் ட் ப ல் அளித்தார்...
1. ஸ்ெவல் ட் என்ன ப ல் னார்?

ைடகள்
1. இ பத க் ெகா க் ம் மரியாைத. இந்த இடத் ல்

நான் ஒ ெஜனரல் மட் ேம, ஆனால் அந்த ரன் ஒ
தா ன் மகன்.
2. ஸ்ெவல் ன் மனிதா மானத்ைத ம் , பரந்த
மனப் பான்ைமைய ம் இந்த நிகழ் ளக் ற .
தாய் ஆழமான அன் ைவத் அவைர பார்க்க
அவசரமாக ெசல் ல ேவண் ம் என் க் ம் ஒ
மக க் ன் ரிைம ெகா க் ம்
மனிதா மானத் டன் அவர் நடந் ெகாண்டார். தன
தாைய பார்க்க ஒ மகன் ெசல் வ க ம்
க் யமான என் அவர் க னார். இ ேபான்ற
றந்த ணநலன்கள் காரணமாக அவர் தளப யாக
இ ந் எல் ேலாரா ம் கழப் ப ம் நபராக உயர்ந்
ன்னர் அெமரிக்க ஜனா ப ஆனார்.

ெஜய் ேகா பப் ளி ங் ஹ ஸ்
உங் கள் வாழ் க் ைக ல் மாற் ற ம் , ஏற் றம் த ம்
ெஜய் ேகா பப் ளி ங் ஹ ஸ் 1946 ஆம் ஆண்

ெதாடங் கப் பட்ட . பரமஹம் ச ேயாகானந்தர்,
ஓேஷா, தலாய் லாமா, ர சங் கர், ரா ன் சர்மா, பக்
ேசாப் ரா, ேஜக் கான் ல் , ஏக்நாத் ஈஸ்வரன், ேதவ் தத்
பட்நாயக், ஷ்வந்த் ங் , ஜான் ேமக்ஸ்ெவல் , ைரயன்
ேர மற் ம் ஸ் பன் ஹாக் ன்ஸ் ேபான்ற
உலகப் கழ் ெபற் ற எ த்தாளர்களின் பைடப் கைள
ெப ைம டன் ெவௗி ட் வ ற .
எங் கள் நி வனம் , மைறந்த . ஜாமன் ஷா அவர்களால்
ெதாடங் கப் பட்ட . ஆரம் ப காலத் ல் த்தகங் கள்
ற் பைன மட் ேம ெசய் யப் பட்ட . அப் ேபா
இந் யா க் ெவ ைர ல் தந் ரம் ைடக் ம்
நிைல இ ந்த . இைத அ ந்த . ஷா தன
நி வனத் ற் ‘ெஜய் ேகா’ என் ெபயரிட்டார். (இந் ல்
‘ெஜய் ’ என்றால் ‘ெவற் ’ என் ெபா ள் ).
வள ம் நா களில் வா ப் த் றன் ேமம் பட த்தகங் கள்
க அவ யம் என்பைத அவர் உணர்ந் ந்தார். இதனால்
ெஜய் ேகா என்ற ெபயரில் ப ப் பகத்ைத நி னார் .
ஷா. இதன் லம் தன் தலாக ஆங் ல த்தகங் கைள
அச் ட் ெவௗி ம் தல் நி வனம் என்ற ெபயைர ம் ,
கைழ ம் ‘ெஜய் ேகா’ ெபற் ற .
ய ன்ேனற் றம் , சமயம் , இலக் யம் , தத் வம் ,
ஆேராக் யம் , வர்த்தகம் ேபான்ற தைலப் களில்
த்தகங் கைள ெஜய் ேகா ெவௗி ட்ட . இ த ர
ற் லா, நாட் நடப் , வாழ் க்ைக வரலா மற் ம்
அ யல் ெதாடர்பான த்தகங் கைள ம் ெஜய் ேகா
ெதாடர்ந் ெவௗி ட் வ ற .
இ த ர இந் யா ம் , ெவௗிநாட் ம் கழ் ெபற் ற
இளம் எ த்தாளர்களின் பைடப் கைள ம் ெவௗி ட்
ெஜய் ேகா தன்னிகரற் ற ப ப் பகமாக ளங் ற .
ச ப காலமாக ெஜய் ேகா ெமா ெபயர்ப் ரி
ெதாடங் ள் ள . இதன் லம் , கழ் ெபற் ற ஆங் ல
த்தகங் கைள த ழ் உள் பட 9 இந் ய ெமா களில்
ெமா மாற் றம் ெசய் ெஜய் ேகா ெவௗி ட் வ ற .
ெஜய் ேகா ன் உயர்கல் ரி லம் மாணவர்க க்
பயன்ப ம் வைக ல் வணிக ேமலாண்ைம மற் ம்
ெபா யல் ைறகள் சார்ந்த த்தகங் கைள ம்
ெவௗி ட் வ ற . இ நா வ ம் உள் ள
மாணவர்கள் மத் ல் கழ் ெபற் ளங் ற .
த்தக ெவௗி மற் ம் னிேயாகம்
ேபான்றவற் ைறத்தாண் ெஜய் ேகா, இந் யா மற் ம்
சர்வேதச ப ப் பகங் களின் த்தகங் கைள ம் ற் பைன
ெசய் ற . ம் ைபைய தைலைம டமாகக்ெகாண்
ெசயல் பட் வ ம் ெஜய் ேகா ற் அகமதாபாத்,
ெபங் க , ேபாபால் , வேன வரம் , ெசன்ைன, ெடல் ,
ைஹதராபாத், ெகால் கத்தா மற் ம் லக்ேனா ேபான்ற
நகரங் களில் ைளகள் உள் ளன.


101 Uyirottum Unnatha Kathaigal

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

101 Uyirottum Unnatha Kathaigal

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

101

டாக்டர். . ரான் ஸ் ேச யர்

ெஜய் ேகா பப் ளி ங் ஹ ஸ்

******ebook converter DEMO Watermarks*******

******ebook converter DEMO Watermarks*******

******ebook converter DEMO Watermarks*******

2. ஏட் க்கல் ம் ெமய் ய ம்

3. ரிப் என் ம் உயர் நிைல

4. உணர் கைள ரிந் ெகாள் ங் கள்

5. வாழ் ல் அற் தங் கைள நிகழ் த் ங் கள்

6. மணச் க்க க் என்னதான் ர் ?

7. தற் ெப ைமைய ட தவ க் வ ந் வ ேமல்

8. ஒேர ெசால் ல் ஆன் க ளக்கம்

9. ெசயைல ட ேமலான ந்தைன

10. ேநர்வ ல் ெசயல் ப ங் கள்

11. அ த்தவர் ேசைவ ல் உள் ளம் ம ழலாேம

12. ழந்ைதக ம் றைமசா கள் தான்

13. எைதயாவ ெசய் யத் ண் ங் கள்

15. மன்னிப் பதன் லம் மன அைம ெபறலாம்

16. டா யற் என் ம் ெந ங் ய நண்பன்

17. அடக்கம் அ த்தவர் மனைத ம் ெவல் ம்

18. வா ம் ேபாேத வாரி வழங் ங் கள்

19. உங் கள் ல் உ யாக இ ங் கள்

20. ஆன்ம வளர்ச் க்காக அைனத்ைத ம் றந்

21. இயற் ைக அளப் பரிய

22. கனி டன் ேப ங் கள்

23. ட்டாள் கஞ் சனாக இ க்கா ர்கள்

24. கட ைள நம் ங் கள் , ஆனால் ெசயலாற் ங் கள்

25. நைகச் ைவயால் மனைதத்ெதா ங் கள்

26. அ யல் ஆய் ம் ஒ யானம் தான்

27. ெபா ைமைய வளர்த் க்ெகாள் ங் கள்

28. ெசல் வத் ன் ரக யத்ைதக் கற் க்ெகாள் ங் கள்

29. அைம என்றால் என்ன?

30. ெகாள் ைக ல் உ யாக இ ங் கள்

31. ெசய் ம் ெசய ேலேய கைரந் ங் கள்

32. அன் னால் மகத்தான ேசைவ ெசய் ங் கள்

33. மரணத்ைத ேநாக் ய பயணேம வாழ் க்ைக

******ebook converter DEMO Watermarks*******

35. அகத் ண்ட ன் ட்சமத்ைத கற் ேபாம்

36. உறைவ ெந க்கமாக் வ எப் ப ?

37. உங் கள் தனித் றைமயால் நிறெவ ையத்

38. எ ேம ண் யற் அல் ல

39. மர்சனங் கைள த ர்ப்ப எப் ப ?

40. சட்டத்ைத ம ங் கள்

41. உங் கள் ழந்ைதக க் ஊக்க ட் ங் கள்

42. அடக்க உணர்ைவ வளர்த் க்ெகாள் ங் கள்

44. ஒ வ க்ெகா வர் கரிசனத் டன் இ ங் கள்

45. யத் யாகம் லம் ம ழ் ச ் அைட ங் கள்

46. ப ற் ... ப ற் ... ப ற் ...

47. ரார்த்தைன, கட ளின் அ ல் ெகாண் ெசல் ம்

48. நீ ங் கள் எைதச் ெசய் தா ம் அைத ைமயப் ப த் ங் கள்

49. ேநர்ைமேய கச் றந்த ெகாள் ைக

50. பரந்த உள் ளத்ைத உ வாக் ங் கள்

51. உண்ைமயான ரார்த்தைன எ ?

52. மன அ த்தத்ைத ம் பதற் றத்ைத ம் ைற ங் கள்

53. ஒ வைர நம் னால் , அவர் நம் பகத்தன்ைம க்கவராக

54. ஞானம் அைடந்த மனிதன் யார்?

55. க ன உைழப் ன் லேம ெவற் கைள

56. எந்த நிைல ம் நம் க்ைக இழக்க ேவண்டாம்

57. நல் ல மாற் றங் கைள ஏற் ப த் ம் நீ க்கைதகள்

58. வாங் ம் சம் பளத் க் அ கமாகேவ ேவைல ெசய் ய

59. தன்னம் க்ைக ம் , கட ள் நம் க்ைக ம் இ ந்தால்

60. மன்னிக்க கற் க்ெகாள் ங் கள்

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*

ebook converter DEMO Watermarks*