You are on page 1of 7

Α10/1-1-2000

Αριθμός 10/2000

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ ΣΤ΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 8 Φεβρουαρίου 1999, με την εξής
σύνθεση : Α. Μαρίνος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του ΣΤ' Τμήματος, Π.
Χριστόφορος, Ν. Ντούβας, Σύμβουλοι, Ε. Αντωνόπουλος, Α. Σταθάκης,
Πάρεδροι. Γραμματέας ο Β. Μανωλόπουλος, Γραμματέας του ΣΤ' Τμήματος.

Για να δικάσει την από 22 Νοεμβρίου 1993 αίτηση :

του "Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος" (Ο.Σ.Ε.) που εδρεύει στην Αθήνα


(Καρόλου 1), ο οποίος δεν παρέστη,

κατά του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Χρ.


Δημητρόπουλο (Α.Μ. 3960), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων Οργανισμός επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ'


αριθμ. 4099/92 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Α.


Σταθάκη.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του Δήμου, ο οποίος ζήτησε την
απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα


του δικαστηρίου κ α ι

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά τον Νόμο

1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχουν καταβληθεί τα νόμιμα
τέλη (υπ' αριθμ. 8143997 και 8143992/1993 διπλότυπα Δ.Ο.Υ. Δικαστικών
Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (υπ' αριθμ. 1976807, 1676808 και
5103307/1993 γραμμάτια παραβόλου).

2. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση ζητείται, παραδεκτώς, η αναίρεση της υπ'

- 1/7 -
Α10/1-1-2000

αριθμ. 4099/1992 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία


απερρίφθη έφεση του αναιρεσείοντος οργανισμού κατά της υπ' αριθμ. 2382/1990
αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την τελευταία απόφαση
έγινε εν μέρει δεκτή προσφυγή του αναιρεσείοντος οργανισμού στρεφομένη κατά
της υπ' αριθμ. Α 1422/1988 πράξεως του αναιρεσιβλήτου δήμου περί
καταλογισμού εις βάρος του ανωτέρω οργανισμού, για το οικονομικό έτος 1985,
τελών καθαριότητας και φωτισμού, καθώς και ισοπόσου προστίμου λόγω μη
υποβολής σχετικής δηλώσεως. Συγκεκριμένα, η προσφυγή έγινε δεκτή καθ' ο
μέρος εστρέφετο κατά του κεφαλαίου της καταλογιστικής πράξεως περί επιβολής
τελών φωτισμού και του αναλογούντος επ' αυτών προστίμου, ενώ απερρίφθη
καθ' ο μέρος εστρέφετο κατά του κεφαλαίου περί επιβολής τελών καθαριότητας
και του αναλογούντος επ' αυτών προστίμου.

3. Επειδή, στο άρθρο 82 παρ. 1 του από 24.9/20.10.1958 β. δ/τος "περί


κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον νόμου των ισχυουσών διατάξεων περί των
προσόδων των δήμων και κοινοτήτων", όπως ίσχυε προ της αντικαταστάσεώς
του από το άρθρο 60 του ν. 1416/1984 (ΦΕΚ Α' 18), ορίζετο ότι :
"Απαλλάσσονται παντός δημοτικού ή κοινοτικού φόρου, τέλους και δικαιώματος :
α) Το Ελληνικόν Δημόσιον και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, β) . . . γ)
οι Ιεροί Ναοί και δ) οι δυνάμει συμβάσεων μετά του Δημοσίου τυχόντες
φορολογικών απαλλαγών, εφ' όσον αύται εκυρώθησαν διά νόμου και αναφέρεται
εν αυταίς ρητώς η απαλλαγή εκ δημοτικών και κοινοτικών φόρων, τελών και
δικαιωμάτων". Περαιτέρω, στην παράγραφο 1 του άρθρου 21 του ιδίου
διατάγματος, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 του ν.
1080/1980 (ΦΕΚ Α' 246), ορίζεται ότι : "Διά τας υπό του δήμου ή κοινότητος
παρεχομένας υπηρεσίας καθαριότητος των οδών, πλατειών και κοινοχρήστων εν
γένει χώρων, της περισυλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων, ως
και της κατασκευής και λειτουργίας κοινοχρήστων αφοδευτηρίων, επιβάλλεται
τέλος οριζόμενον δι' αποφάσεως του συμβουλίου", στο άρθρο 22 του ανωτέρω
διατάγματος ορίζεται ότι : "Διά τας δαπάνας εγκαταστάσεων, συντηρήσεως και
ηλεκτρικής ενεργείας προς φωτισμόν των κοινοχρήστων χώρων επιτρέπεται δι'
αποφάσεως του συμβουλίου, η επιβολή υπέρ του δήμου ή κοινότητος τέλους μη
δυναμένου να υπερβή τα τριάκοντα τοις εκατόν του εκάστοτε επιβαλλομένου
τέλους καθαριότητος. Τα εκ του τέλους έσοδα διατίθενται αποκλειστικώς διά τας
δαπάνας φωτισμού", ενώ, στο άρθρο 1 του ν. 25/1975 (ΦΕΚ Α' 74) ορίζεται, στη
μεν παράγραφο 1 αυτού ότι : "Τα κατά την κειμένην νομοθεσίαν οφειλόμενα τέλη
καθαριότητας και αποκομιδής απορριμμάτων και φωτισμού υπέρ των δήμων και
κοινοτήτων καθορίζονται δι' έκαστον εστεγασμένον ή μη χώρον ανά μετρητήν
παροχής ηλεκτρικού ρεύματος προς φωτισμόν παρά της Δ.Ε.Η. και
εξευρίσκονται διά πολλαπλασιασμού των τετραγωνικών μέτρων της επιφανείας
του χώρου τούτου επί συντελεστήν οριζόμενον εις ακεραίας μονάδας δραχμών
δι' αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου", στη δε παράγραφο 9
αυτού ότι : "Η κατά το παρόν άρθρον οριστική βεβαίωσις των τελών συντελείται
μόνον δι' εγγραφής του υποχρέου εις τον οικείον κατάλογον της Δ.Ε.Η. επί τη
βάσει . . . δηλώσεως . . ." και στο άρθρο 73 του β. δ/τος της 24.9/25.10.1958 ότι :

- 2/7 -
Α10/1-1-2000

"1. Επί μη υποβολής δηλώσεως ή υποβολής ανακριβούς δηλώσεως ή


εκπροθέσμου υποβολής τοιαύτης, οσάκις διά την βεβαίωσιν φόρων ή τελών ή
δικαιωμάτων απαιτείται υποβολή δηλώσεως . . . ο υπόχρεως υπόκειται και εις
πρόστιμον, ως ακολούθως . . . α) Επί μη υποβολής δηλώσεως, εις ποσόν ίσον
προς τον οφειλόμενον φόρον ή τέλος ή δικαίωμα. β) Επί υποβολής ανακριβούς
δηλώσεως, εις ποσόν ίσον προς το 60% του φόρου ή τέλους ή δικαιώματος, την
πληρωμήν του οποίου θα διέφυγε διά της ανακριβείας. γ) Επί εκπροθέσμου
υποβολής δηλώσεως, εις ποσόν ίσον προς το 5% του οφειλομένου φόρου ή
τέλους ή δικαιώματος δι' έκαστον μήνα καθυστερήσεως, μη δυνάμενον να
υπερβή το 50% του ποσού τούτου . . . 2. Το πρόστιμον επιβάλλεται
υποχρεωτικώς δι' ητιολογημένης αποφάσεως του δημάρχου ή προέδρου
κοινότητος βάσει σχετικής εκθέσεως δημοτικού ή κοινοτικού οργάνου και
εισπράττεται ως και τα λοιπά έσοδα. 3. . . .". Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο
24 της διά του ν. δ/τος της 16/17 Οκτωβρίου 1925 (ΦΕΚ Α' 309) κυρωθείσης
συμβάσεως "Περί προμηθείας ηλεκτρισμού και μεταφορών", μεταξύ του
Ελληνικού Δημοσίου και της αγγλικής εταιρείας υπό την επωνυμία "The Power
and Traction Finance Company Limited", η συσταθείσα Εταιρεία Μεταφορών
(δικαιοπάροχος της ανωνύμου εταιρείας "Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι
Α.Ε.") : ". . . απαλλάσσεται κατά την περίοδον της εκχωρήσεως από πάσης
οιασδήποτε φορολογίας, είτε υφισταμένης ήδη είτε επιβληθησομένης υπό τύπον
εισαγωγικών δασμών, φόρων ή δικαιωμάτων ως και από παντός δημοτικού,
λιμενικού ή φαρικού τέλους ή δικαιώματος, παντός δικαιώματος ή τέλους
προκυμαιών και υπερημερίας, ως και από παντός ετέρου τοιαύτης φύσεως
φόρου ή δικαιώματος οιουδήποτε, βαρύνοντος την εισαγωγήν εκ του εξωτερικού
ή την μεταφοράν εν τω εσωτερικώ πάσης φύσεως μηχανημάτων,
εγκαταστάσεων, τροχαίου υλικού, εργαλείων, συσκευών ή παντός είδους υλικού
κατειργασμένου ή ακατεργάστου προοριζομένου υπό της εταιρείας διά την
κατασκευήν, συντήρησιν, εκμετάλλευσιν και επέκτασιν των επιχειρήσεών της.
Κατάλογος των εισαχθησομένων ή μεταφερθησομένων ειδών θα υποβάλληται
υπό της εταιρείας εν εκάστη περιπτώσει προς τον υπουργόν της Συγκοινωνίας
προς έλεγχον, ο δε υπουργός της Συγκοινωνίας θα λαμβάνη άνευ αναβολής τα
απαιτούμενα μέτρα προς έκδοσιν των αδειών της ελευθέρας εισαγωγής και
μεταφοράς". Εξ άλλου, κατά το επόμενο άρθρο 25 της ιδίας συμβάσεως, η
ανωτέρω εταιρεία : ". . . απαλλάσσεται κατά την διάρκειαν της παραχωρήσεως
από πάσης φορολογίας ισχυούσης ήδη ή επιβληθησομένης επί του κεφαλαίου ή
του εισοδήματος και ειδικώς από του φόρου οικοδομών, του φόρου επί της
αυτομάτου υπερτιμήσεως κινητής και ακινήτου περιουσίας, από παντός φόρου ή
αδείας επαγγέλματος και από παντός φόρου εισοδήματος επί των μερισμάτων
των ανωνύμων εταιρειών, της απαλλαγής ταύτης μη εφαρμοζομένης επί των καθ'
υπέρβασιν του μερίσματος βάσεως διανεμομένων μερισμάτων. Η εταιρεία
απαλλάσσεται προς τούτοις του κατά τον νόμον 2149 φόρου επί της
κυκλοφορίας των κινητών αξιών, από του φόρου των εκτάκτων κερδών και
γενικώς από παντός επιβληθησομένου τυχόν εν τω μέλλοντι φόρου επί του
κεφαλαίου, επί της καθαράς προσόδου, επί της κυκλοφορίας των κινητών αξιών,
ως και παντός ετέρου φόρου. Η απαλλαγή αυτή επεκτείνεται αναλόγως και επί

- 3/7 -
Α10/1-1-2000

πασών των εκδοθησομένων τυχόν παρά της εταιρείας ομολογιών. Η εταιρεία


επίσης απαλλάσσεται του φόρου χαρτοσήμου διά πάσαν συμφωνίαν ή
συναλλαγήν συναφθησομένην τυχόν εν τω μέλλοντι μετά του Δημοσίου εντός
των ορίων της παρούσης παραχωρήσεως ή και μετά παντός τρίτου διά τας
ανάγκας της πρώτης εγκαταστάσεως ή διά πάσαν υποθήκην επιβαλλομένην επί
της περιουσίας αυτής . . .".

4. Επειδή, ανεξαρτήτως του εάν η προαναφερθείσα σύμβαση αφορούσε ή όχι το


ν.π.δ.δ. υπό την επωνυμία "Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους" (Σ.Ε.Κ.) και τον
διαδεχθέντα αυτούς αναιρεσείοντα οργανισμό (βλ. άρθρο 3 παρ. 4 ν. δ/τος
674/1970 "περί ιδρύσεως Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος", ΦΕΚ Α' 192, και
άρθρο 3 παρ. 4 του κωδικοποιητικού β. δ/τος 532/1972, ΦΕΚ Α' 161, σύμφωνα
με τα οποία τα της συμβάσεως εφαρμόζονται μόνον επί της δι' ηλεκτρικών
σιδηροδρόμων διενεργουμένης συγκοινωνίας), πάντως, η κατ' άρθρο 24 της εν
λόγω συμβάσεως απαλλαγή υπέρ της εταιρείας μεταφορών από παντός
δημοτικού τέλους κ.λπ., καθώς και από παντός άλλου τοιαύτης φύσεως φόρου,
αναφέρεται μόνον στους εξ αυτών φόρους οποιασδήποτε φύσεως, που
βαρύνουν την εισαγωγή από το εξωτερικό ή την μεταφορά στο εσωτερικό
μηχανημάτων, τροχαίου υλικού κ.λπ. Αντιθέτως, στην απαλλαγή αυτή δεν
συμπεριλαμβάνονται, κατά τη σαφή διατύπωση της ανωτέρω διατάξεως, υφ'
οιανδήποτε εκδοχή, τα υπό των δήμων και κοινοτήτων επιβαλλόμενα τέλη
καθαριότητας (ΣτΕ 1839/1998, 5313/1997 κ.ά.). Άλλωστε, και στο επόμενο
άρθρο 25 της ιδίας συμβάσεως θεσπίζεται απαλλαγή από συγκεκριμένα είδη
φόρων, μεταξύ των οποίων δεν περιλαμβάνονται δημοτικοί ή κοινοτικοί φόροι,
τέλη ή δικαιώματα.

5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την


αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, κατόπιν ελέγχου των αρμοδίων οργάνων του
Δήμου Αθηναίων που διενεργήθηκε την 1.4.1988, στο επί της οδού Δομοκού αρ.
3 ακίνητο του αναιρεσείοντος οργανισμού, διαπιστώθηκε ότι η ηλεκτροδοτούμενη
επιφάνεια του εν λόγω χώρου, η οποία εξυπηρετείται και ηλεκτροδοτείται από
τον υπ' αριθμ. 27698-0 μετρητή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος της Δ.Ε.Η.,
ανήρχετο σε 1.200 τ.μ. και ότι δεν είχε υποβληθεί σχετική δήλωση. Κατόπιν
αυτού, με την υπ' αριθμ. Α 1422/1988 απόφαση του Δημάρχου Αθηναίων
επεβλήθησαν εις βάρος του αναιρεσείοντος οργανισμού, για το οικονομικό έτος
1985, τέλη καθαριότητας και φωτισμού, συνολικού ύψους 140.400 δραχμών,
καθώς και ισόποσο πρόστιμο λόγω μη υποβολής δηλώσεως. Με την υπ' αριθμ.
2382/1990 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών έγινε εν μέρει δεκτή
προσφυγή του αναιρεσείοντος οργανισμού και ακυρώθηκε η ανωτέρω
καταλογιστική πράξη, καθ' ο μέρος επεβλήθησαν με αυτήν τέλη φωτισμού και το
αναλογούν σε αυτά πρόστιμο, γενομένου δεκτού ότι ο αναιρεσείων οργανισμός
απαλλάσσεται, δυνάμει των παρατιθεμένων στην προηγούμενη σκέψη διατάξεων
της κυρωθείσης με το από 16-17.10.1925 ν.δ. συμβάσεως, των τελών φωτισμού,
διότι αυτά αποτελούν κατ' ουσίαν φόρο, ενώ αντιθέτως, δυνάμει των αυτών
διατάξεων, δεν απαλλάσσεται των τελών καθαριότητος, διότι αυτά αποτελούν

- 4/7 -
Α10/1-1-2000

ανταποδοτικά τέλη, από τα οποία δεν θεσπίζουν απαλλαγή οι διατάξεις της


ανωτέρω συμβάσεως. Έφεση του αναιρεσείοντος οργανισμού κατά του
κεφαλαίου της πρωτοδίκου αποφάσεως που αναφέρεται στα τέλη καθαριότητος
απερρίφθη με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση και με την αυτή με την
πρωτόδικο απόφαση αιτιολογία.

6. Επειδή, εν όψει των όσων εκτίθενται στην τέταρτη σκέψη της παρούσης
αποφάσεως σχετικά με την έννοια και την έκταση της θεσπιζομένης στα άρθρα
24 και 25 της ανωτέρω συμβάσεως απαλλαγής υπέρ της εταιρείας μεταφορών,
ορθώς απερρίφθη με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, αν και με διαφορετική
αιτιολογία, ο λόγος της εφέσεως του αναιρεσείοντος οργανισμού περί απαλλαγής
του από τα τέλη καθαριότητος και, συνεπώς, ο λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο
πλήσσεται η διαφορετική αυτή αιτιολογία της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως,
πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος.

7. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση, προβάλλεται ότι η κρίση του δικάσαντος
δικαστηρίου, ότι ορθώς επεβλήθη πρόστιμο λόγω μη υποβολής δηλώσεως, δεν
είναι νόμιμη, διότι το δικάσαν δικαστήριο δεν έλαβε υπ' όψη του δήλωση περί του
εμβαδού της ηλεκτροδοτουμένης επιφανείας, την οποία είχε υποβάλει ο
αναιρεσείων οργανισμός στον αναιρεσίβλητο δήμο και η οποία ευρίσκετο στον
φάκελο της δικογραφίας άλλης, εκκρεμούς ενώπιον του ιδίου δικαστηρίου
υποθέσεως, μεταξύ του αναιρεσείοντος και του αναιρεσιβλήτου. Όμως, ο λόγος
αυτός πρέπει να απορριφθεί, διότι δεν προβάλλεται δι' αυτού ότι ο αναιρεσείων
οργανισμός είχε επικαλεσθεί με το δικόγραφο της εφέσεως, στα πλαίσια σχετικού
λόγου, την ανωτέρω δήλωση και ότι την είχε προσκομίσει ή ότι είχε επικαλεσθεί
αδυναμία προσκομίσεώς της, υποδεικνύοντας συγχρόνως την δικογραφία, στον
φάκελο της οποίας ισχυρίζεται ότι ευρίσκετο η δήλωση.

8. Επειδή, δεν προβάλλεται άλλος λόγος, πρέπει, κατά συνέπεια, η υπό κρίση
αίτηση να απορριφθεί στο σύνολό της.

Διά ταύτα

Απορρίπτει την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως.

Διατάσσει την κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου, και

Επιβάλλει εις βάρος του "Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος" (Ο.Σ.Ε.) την


δικαστική δαπάνη του Δήμου Αθηναίων, η οποία ανέρχεται στο ποσόν των
δεκατεσσάρων χιλιάδων (14.000) δραχμών.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 9 Φεβρουαρίου 1999 και η απόφαση


δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στις 4 Ιανουαρίου 2000.

Ο Πρόεδρος του ΣΤ' ΤμήματοςΟ Γραμματέας του ΣΤ' Τμήματος

- 5/7 -
Α10/1-1-2000

Α. ΜαρίνοςΒ. Μανωλόπουλος

ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Εντέλλεται προς κάθε δικαστικό επιμελητή να εκτελέσει όταν του το ζητήσουν την
παραπάνω απόφαση, τους Εισαγγελείς να ενεργήσουν κατά την αρμοδιότητά
τους και τους Διοικητές και τα άλλα όργανα της Δημόσιας Δυνάμεως να
βοηθήσουν όταν τους ζητηθεί.

Η εντολή πιστοποιείται με την σύνταξη και την υπογραφή του παρόντος.

Αθήνα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ο Πρόεδρος του ΣΤ' ΤμήματοςΗ Γραμματέας του ΣΤ' Τμήματος

-8-

Αριθμός 10/2000

- 6/7 -
Α10/1-1-2000

./.

Φ.Π.

./.

- 7/7 -

You might also like