O Coronavirus

Un día, do mes de marzo,

alguén nos dixo na escola:
Imos quedarnos na casa,
hai un bicho solto fóra.

E dixéronnos na tele:
“ Se non queredes enfermar,
Mellor non saír;
dentro estar”

Non se sabía
a importancia que tiña,
ata que se decidiu
quedar na casiña.

Canto tempo botamos

miña madriña,
a ver que non saiamos
pola porta axiña!

O país quedou
en corentena,
Choramos todos
e deunos pena.

Deixamos de ver
amigos e avós,
e quedamos
na casa sos.

Ao quedar na casa
démonos de conta,
de que cousa é
o que máis importa.

Poder estar sans,

e abrazar a aqueles,
que máis botas
de menos e queres.

Non vos preocupedes

meus amigos!
Isto pasará
e estaremos todos xuntiños!

O Coronavirus,
non me gusta nada,
posto que teño que estar
na casa pechada.
Xa queda menos!
O virus estase marchando,
pronto faremos unha quedada
e pasaremos o día xogando.

Si; este virus

vai marchando.
Mascarillas e luvas
vannos salvando.

As mans temos
que seguir lavando,
e xuntos poderemos
seguir camiñando.

A escola aínda
non podemos ir,
mais á rúa un pouco
xa podemos saír.

Mais cando isto remate,

unha nova vida teremos.
A xente pensará diferente
E todos xuntos estaremos.

Poema viaxeiro de 1ºB

Avós
Teño avoíñas, teño avoíños.

Danme bicos, apertas

e algúns coliños.

Neste tempo de confinamento,

non os vexo, de momento.

Cando pase a tempestade,

celebrarémolo, se cabe.

Avoíñas, cando poida,

dareivos bicos cen mil!

Ata que vos

aburrades de min!

Teño moitas ganas

de vervos, avoíños.

Pero tranquilos, en breve

dareivos moitos biquiños.

 Que sorte a miña!

Eu sempre estiven,

co meu avó

e ca miña avoíña.

Avoíños, avoíños,

vide abrindo os braciños!

que está a punto

de chegar o día,

das apertas e os biquiños.

E polo alto o imos celebrar.

que ata un biscoito

imos papar.

Avoíñas, avoiños…

Neste confinamento,

tiven a sorte

de estar con vós,

en cada momento.
 Avoíños!

tervos é unha sorte!

Querervos un regaliño!

Aos nosos avós,

que nos queren pola vida!

renderémoslle unha homenaxe,

pero que ben, ben merecida.

GRAZAS POR TANTO! AVÓS!