‫ﻧﺸﺮ ﮐﺎرﮔﺮﯼ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﯽ‬

‫راهﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻤﻮد‬

‫راه ﯽ را ﮐ ﻪ ﺑﺎﻳ ﺪ ﭘﻴﻤ ﻮد ﻃ ﻮﻻﻧﯽ و ﺁﮐﻨ ﺪﻩ از دﺷ ﻮارﯼ هﺎﺳ ﺖ‪ .‬ﮔ ﺎهﯽ در اﻳ ﻦ راﻩ‬
‫ﺳﺮدرﮔﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ؛ ﮔﺎهﯽ ﺁﻧﻘﺪر ﺗﻨﺪ ﻣﯽ روﻳﻢ ﮐ ﻪ ﺧﻮدﻣ ﺎن را از‬
‫ﺗﻮدﻩ هﺎ ﺟﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ؛ و ﮔﺎهﯽ ﻧﻴﺰ ﺁن ﭼﻨﺎن ﺁهﺴ ﺘﻪ ﮐ ﻪ ﮔﺮﻣ ﺎﯼ ﻧﻔ ﺲ ﻋﻘﺒ ﯽ ه ﺎ را ﭘﺸ ﺖ‬
‫ﮔ ﺮدن ﻣ ﺎن اﺣﺴ ﺎس ﻣ ﯽ ﮐﻨ ﻴﻢ‪ .‬ﻣ ﺎ ﺑ ﻪ ﻟﺤ ﺎظ ذوق و ﺷ ﻮق اﻧﻘﻼﺑ ﯽ ﻣ ﺎن هﻤ ﻮارﻩ ﺳ ﻌﯽ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﺣﺘﯽ اﻻﻣﮑﺎن ﺳﺮﻳﻊ ﺗﺮ ﭘﻴﺶ روﻳﻢ؛ و راﻩ را ﺑﺮاﯼ دﻳﮕﺮان ﺑﺎز ﮐﻨﻴﻢ ﻟﮑﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ واﻗﻔﻴﻢ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺷﻪ و ﺗﻮان ﺧﻮد را از ﺗﻮدﻩ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ و ﺗﻮدﻩ‬
‫ﻧﻴﺰ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ روﺣﻴ ﻪ ﮔ ﺮﻓﺘﻦ از ﺳﺮﻣﺸ ﻘﯽ ﮐ ﻪ ﻣ ﺎ اراﺋ ﻪ ﻣ ﯽ ده ﻴﻢ ﺧﻮاه ﺪ ﺗﻮاﻧﺴ ﺖ ﺳ ﺮﻋﺖ‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮوﯼ ﺧﻮد ﺑﺒﺨﺸﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺗﺄﮐﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﻩ هﺎﯼ اﺧﻼﻗﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬اﻳ ﻦ ﺣﻘﻴﻘ ﺖ ﮐ ﻪ هﻨ ﻮز ﺟﺎﻣﻌ ﻪ ﺑ ﻪ‬
‫دو ﮔﺮوﻩ اﺻﻠﯽ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ )ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎﯼ اﻗﻠﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻻﻳ ﻞ ﻣﺨﺘﻠ ﻒ‪ ،‬ﺳ ﻬﻤﯽ در ﺳ ﺎﺧﺘﻦ‬
‫ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ ﻣﺘﻘﺒ ﻞ ﻧﻤ ﯽ ﺷ ﻮد(‪ ،‬ﻧﻤ ﻮدار ﻋﻘ ﺐ ﻣﺎﻧ ﺪﮔﯽ ﻧﺴ ﺒﯽ در ﮐﺴ ﺐ ﺁﮔ ﺎهﯽ اﺟﺘﻤ ﺎﻋﯽ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮوﻩ ﭘﻴﺸﺮو از ﻟﺤﺎظ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﮑﯽ ﺟﻠﻮﺗﺮ از ﺗﻮدﻩ اﺳ ﺖ‪ .‬ﺗ ﻮدﻩ ارزش ه ﺎﯼ ﻧ ﻮﻳﻦ‬
‫را درﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻓﯽ؛ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐ ﻪ ﮔ ﺮوﻩ ﭘﻴﺸ ﺮو دﺳ ﺘﺨﻮش ﺗﻐﻴﻴ ﺮﯼ ﮐﻴﻔ ﯽ‬
‫واﻗﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ از ﺧﻮد ﮔﺬﺷ ﺘﮕﯽ را ﺑ ﻪ ﻋﻨ ﻮان ﻧﻴ ﺮوﯼ ﭘ ﻴﺶ ﻗ ﺮاول‬
‫دارا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻮدﻩ هﻨﻮز ﺑﻪ ﺁﮔﺎهﯽ ﮐﺎﻓﯽ دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻨ ﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻳ ﺪ اﻧﮕﻴ ﺰﻩ ه ﺎﯼ‬
‫ﻻزم ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﻬﻴﺎ ﺷﻮد و ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸ ﺎر ﻗ ﺮار ﮔﻴ ﺮد‪ .‬اﻳﻨﺠﺎﺳ ﺖ ﮐ ﻪ دﻳﮑﺘ ﺎﺗﻮرﯼ‬
‫ﻣﯽ‬ ‫ﭘﺮوﻟﺘﺎرﻳﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﯼ ﻣﻐﻠﻮب ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ اﻓﺮادﯼ از ﻃﺒﻘﻪ ﯼ ﻓﺎﺗﺢ ﻧﻴﺰ اﻋﻤﺎل‬
‫ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺧﻼﺻﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﻻزﻣﻪ ﯼ ﮐﺴﺐ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﮐﺎﻣﻞ‪ ،‬ﻳﮏ رﺷ ﺘﻪ ﻣﮑﺎﻧﻴﺴ ﻢ وﻧﻬﺎده ﺎﯼ اﻧﻘﻼﺑ ﯽ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در ﮐﻨﺎر ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺻﻔﻮف ﻓﺸﺮدﻩ ﯼ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺳﺎزان‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳ ﺪ ﺟ ﺎ ﺑﻴﻔﺘ ﺪ ﮐ ﻪ‬

‫‪١١‬‬
‫راهﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻤﻮد‬ ‫اﻧﺴﺎن و ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ در ﮐﻮﺑﺎ‬

‫ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﯼ ﻧﻮﻳﻦ ﻣﺴ ﺘﻠﺰم ﺗﺜﺒﻴ ﺖ ﻳ ﮏ ﺳﻠﺴ ﻠﻪ ﻣﺠﺮاه ﺎ‪ ،‬اﻗ ﺪام ه ﺎ‪ ،‬ﻣﺤ ﺪودﻳﺖ ه ﺎ و‬
‫ﻣﮑﺎﻧﻴﺴﻢ هﺎﯼ ﻣﻨﺴﺠﻢ و هﻤﺎهﻨﮓ اﺳﺖ‪ ...‬اﻳﻨﻬ ﺎ ﺑﺎﻋ ﺚ ﺗﺴ ﻬﻴﻞ ﭘﻴﺸ ﺮو و اﻧﺘﺨ ﺎب ﻃﺒﻴﻌ ﯽ‬
‫اﻓﺮادﯼ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﺻﻒ ﭘﻴﺸﺘﺎزان ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ؛ و ﺧﺎدﻣﺎن و ﺧﺎﺋﻨ ﺎن ﺟﺎﻣﻌ ﻪ ﯼ‬
‫در ﺷﺮف ﺗﮑﻮﻳﻦ را ﺑﻪ ﺳﺰاﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺁﻧﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﻬﺎدﺳﺎزﯼ اﻧﻘﻼب هﻨﻮز ﻋﻤﻠﯽ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭼﻴ ﺰ ﺟﺪﻳ ﺪﯼ هﺴ ﺘﻴﻢ‬
‫ﮐ ﻪ ﺑ ﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣ ﺖ و ﮐ ﻞ ﺟﺎﻣﻌ ﻪ ﻧ ﻮﻋﯽ ه ﻢ ﺳ ﺎﻧﯽ ﮐﺎﻣ ﻞ اﻳﺠ ﺎد ﮐﻨ ﺪ؛ ﭼﻴ ﺰﯼ ﮐ ﻪ ﺑ ﺎ ﺷ ﺮاﻳﻂ‬
‫وﻳ ﮋﻩ ﯼ ﺳ ﺎﺧﺘﻦ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴ ﻢ ﻣﺘﻨﺎﺳ ﺐ ﺑﺎﺷ ﺪ؛ و در ﻋ ﻴﻦ ﺣ ﺎل ﻧﻬﺎﻳ ﺖ ﮐﻮﺷ ﺶ ﺧ ﻮد را‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ از ﻋﺎرﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﺰﻋﺒﻼت دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺑﻮرژواﻳﯽ‪ -‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺠ ﺎﻣﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕ ﺬارﯼ‬
‫و ﻏﻴﺮﻩ‪ -‬در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﯼ در ﺣﺎل ﺗﮑﺎﻣﻞ ﭘﺮهﻴﺰ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺗﺠﺮﺑ ﻪ ه ﺎﻳﯽ ﺑ ﺎ ه ﺪف ﻧﻬﺎدﺳ ﺎزﯼ ﺗ ﺪرﻳﺠﯽ اﻧﻘ ﻼب‪ ،‬اﻣ ﺎ ﺑ ﺎ ﺷ ﺘﺎب در ﺧ ﻮر‪ ،‬ﺑﺪﺳ ﺖ‬
‫ﺁﻣ ﺪﻩ اﺳ ﺖ‪ .‬ﺑﺰرﮔﺘ ﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣ ﻞ ﭼﻨ ﻴﻦ رﻋ ﺎﻳﺘﯽ‪ ،‬ه ﻢ ﺗ ﺮس از ﭘﻴ ﺪاﻳﺶ ه ﺮ ﻧ ﻮع رﺳ ﻤﻴﺖ و‬
‫ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﮔﺮاﻳﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﺗﻮدﻩ هﺎ و ﺧﻮد ﺟﺪا ﮐﻨﺪ؛ هﻢ ﺗﺮس از ﺑﺴﺘﻪ ﺷ ﺪن‬
‫ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺎ ﺑﻪ روﯼ واﻻﺗﺮﻳﻦ و ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﻧﮕﻴ ﺰﻩ ﯼ اﻧﻘﻼﺑ ﯽ ﻣ ﺎن؛ ﻳﻌﻨ ﯽ دﻳ ﺪن اﻧﺴ ﺎن از‬
‫ﺧﻮدﺑﻴﮕﺎﻧﮕﯽ رهﺎ ﺷﺪﻩ‪.‬‬
‫ﻋﻠﻴ ﺮﻏﻢ ﻧﺒ ﻮد ﻧﻬﺎده ﺎ‪ ،‬ﮐ ﻪ ﺑﺎﻳ ﺪ ﺑ ﻪ ﺗ ﺪرﻳﺞ ﺑ ﺮ ﺁن ﻓ ﺎﻳﻖ ﺁﻣ ﺪ‪ ،‬ﺗ ﻮدﻩ ه ﺎ ه ﻢ اﮐﻨ ﻮن ﺑ ﻪ‬
‫ﺻ ﻮرت ﻣﺠﻤﻮﻋ ﻪ اﯼ ﺁﮔ ﺎﻩ و ﺑ ﺎ ﻣﺒ ﺎرزﻩ ﺑ ﺮاﯼ ه ﺪﻓﯽ واﺣ ﺪ‪ ،‬ﺗ ﺎرﻳﺦ را ﺑﺪﺳ ﺖ ﺧ ﻮﻳﺶ‬
‫ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬در ﻧﻈﺎم ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ‪ ،‬اﻧﺴﺎن ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻨﮑ ﻪ اﺳ ﺘﺎﻧﺪارد ﺷ ﺪﻩ ﺑﻨﻈ ﺮ ﻣ ﯽ رﺳ ﺪ‬
‫ﻣﻮﺟﻮد ﮐﺎﻣﻠﺘﺮﯼ اﺳﺖ؛ زﻳﺮا ﺣﺘﯽ در ﻏﻴﺎب ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻧﻴﺴﻢ ﺗﻤﺎم ﻋﻴﺎر و ﺑﯽ ﻋﻴﺐ و ﻧﻘﺺ‪،‬‬
‫اﻣﮑﺎﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﺑﺮاز وﺟﻮد و ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬارﯼ او در ﺳﺎﺧﺘﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽ ﺁﻳ ﺪ‪ ،‬ﺑ ﻪ‬
‫ﻣﺮاﺗﺐ از ﻧﻈﺎم هﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫در ﭼﻨ ﻴﻦ ﺷ ﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻤﺎﮐ ﺎن ﻻزم اﺳ ﺖ ﮐ ﻪ ﺷ ﺮﮐﺖ ﺁﮔﺎهﺎﻧ ﻪ ﯼ اﻧﺴ ﺎن را در ﺗﻤ ﺎم‬
‫ﻣﮑﺎﻧﻴﺴﻢ هﺎﯼ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ و ﺗﻮﻟﻴﺪ‪ ،‬هﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮدﯼ و هﻢ ﺟﻤﻌﯽ‪ ،‬ﺗﻌﻤﻴ ﻖ ﺑﺨﺸ ﻴﺪ؛ و در‬
‫ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻴﻦ اﻳﻦ اﻣﺮ و ﻟﺰوم ﺁﻣﻮزش ه ﺎﯼ ﻓﻨ ﯽ و اﻳ ﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﮑﯽ ﺑﺮﻗ ﺮار ﻧﻤ ﻮد‬
‫ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺮاﯼ او روﺷﻦ ﺷﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ دو ﺟﺮﻳﺎن ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازﻩ ﻣﺘﮑ ﯽ ﺑ ﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻧ ﺪ‬

‫‪١٢‬‬
‫ﻧﺸﺮ ﮐﺎرﮔﺮﯼ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﯽ‬

‫و ﭘﻴﺸﺮوﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺑﻪ ﻣﻮزات هﻢ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﻴﺮد‪ .‬از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ اﺳ ﺖ ﮐ ﻪ او ﺑ ﻪ‬

‫وﺟﻮد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﮔﺎهﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕ ﺮ‪ ،‬زﻣ ﺎﻧﯽ ﮐ ﻪ زﻧﺠﻴ ﺮﻩ ه ﺎﯼ‬
‫از ﺧ ﻮد ﺑﻴﮕ ﺎﻧﮕﯽ ﻓ ﺮد از ه ﻢ ﺑﮕﺴ ﻠﺪ‪ ،‬ﻣ ﯽ ﺗﻮاﻧ ﺪ اﻧﺴ ﺎﻧﻴﺖ ﺧ ﻮد را ﺑ ﻪ ﻃ ﻮر ﮐﺎﻣ ﻞ ﺗﺤﻘ ﻖ‬
‫ﺑﺨﺸﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺘﻴﺠ ﻪ ﯼ ﻣﺸ ﺨﺺ ﺣﺎﺻ ﻠﻪ اﻳ ﻦ ﮐ ﻪ ﻓ ﺮد ﺧﻮاه ﺪ ﺗﻮاﻧﺴ ﺖ ذات ﺣﻘﻴﻘ ﯽ ﺧ ﻮﻳﺶ را از‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﮐﺎر ﺁزاد ﺷﺪﻩ ﺑﺎز ﻳﺎﺑﺪ و هﻤﭽﻨﻴﻦ وﺿﻊ و ﺣﺎل اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ زﺑ ﺎن ﻓﺮهﻨ ﮓ‬
‫و هﻨﺮ ﺑﻴﺎن ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاﯼ ﺗﺤﻘﻖ ﻣﻮرد اول‪ ،‬ﮐﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮم ﺟﺪﻳﺪﯼ ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻋﻨ ﻮان ﮐ ﺎﻻ‬
‫دﻳﮕ ﺮ وﺟ ﻮد ﻧﺨﻮاه ﺪ داﺷ ﺖ؛ و در ﻋ ﻮض‪ ،‬ﻧﻈ ﺎم ﺟﺪﻳ ﺪﯼ ﺑ ﺮ ﭘ ﺎ ﺧﻮاه ﺪ ﺷ ﺪ ﮐ ﻪ در ﺁن‬
‫ﺳﻬﻤﻴﻪ اﯼ ﺑﺮاﯼ اداﯼ وﻇﻴﻔﻪ ﯼ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮد ﻣﻌﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺸﺖ‪ .‬اﺑﺰار ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑ ﻪ‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺁﻻت ﺻﺮﻓ ًﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺳﻨﮕﺮﯼ را ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ وﻇﻴﻔﻪ ﯼ ﻓ ﺮد‬
‫در ﺁن ادا ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻓﮑﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ از ﻗﻴﺪ و ﺑﻨﺪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﻠﺦ رهﺎ ﻣ ﯽ ﺷ ﻮد ﮐ ﻪ او ﻣﺠﺒ ﻮر اﺳ ﺖ‬
‫ﺑﺮاﯼ ارﺿ ﺎﯼ ﻧﻴﺎزه ﺎﯼ ﺣﻴ ﻮاﻧﯽ ﺧ ﻮد ﮐ ﺎر ﮐﻨ ﺪ‪ .‬ﻓ ﺮد ﮐ ﻢ ﮐ ﻢ در ﮐ ﺎرﯼ ﮐ ﻪ اﻧﺠ ﺎم ﻣ ﯽ ده ﺪ‬
‫اﻧﻌﮑﺎﺳ ﯽ از ﺧﻮﻳﺸ ﺘﻦ را ﻣ ﯽ ﺑﻴﻨ ﺪ و از ﻃﺮﻳ ﻖ ﺁﻧﭽ ﻪ ﮐ ﻪ ﺣﺎﺻ ﻞ ﮐ ﺎر اوﺳ ﺖ ﺑ ﻪ ﺗ ﻮان و‬
‫ﻇﺮﻓﻴﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﭘﯽ ﻣﯽ ﺑﺮد‪ .‬ﮐﺎر ﮐﺮدن دﻳﮕ ﺮ ﻣﺘﻀ ﻤﻦ ﺁن ﻧﻴﺴ ﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺨﺸ ﯽ از وﺟ ﻮد ﻓ ﺮد‪ ،‬ﺑ ﻪ ﺷ ﮑﻞ ﻧﻴ ﺮوﯼ ﮐ ﺎر ﻓﺮوﺧﺘ ﻪ ﺷ ﺪﻩ ﺑ ﻪ ﻏﻴ ﺮ واﮔ ﺬار ﺷ ﻮد ﮐ ﻪ‬
‫دﻳﮕﺮ ﺑﻪ او ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ ﮐ ﺎر ﻋﺮﺻ ﻪ اﯼ ﻣ ﯽ ﺷ ﻮد ﺑ ﺮاﯼ ﺗﺠﻠ ﯽ وﺟ ﻮد ﺧ ﻮد اﻧﺴ ﺎن‪،‬‬
‫اداﯼ ﺳﻬﻤﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد اﻧﻌﮑﺎس ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را در ﺁن ﻣ ﯽ ﺑﻴﻨ ﺪ؛‬
‫و ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ اﻳﻦ ﮐﻪ ﮐﺎر ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﯼ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮد در ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺎ‪ ،‬در ﺣﺪ اﻣﮑﺎن ﻣ ﯽ ﮐﻮﺷ ﻴﻢ ﺑ ﻪ ﮐ ﺎر ﻣﻔﻬ ﻮم ﺟﺪﻳ ﺪ وﻇﻴﻔ ﻪ ﯼ اﺟﺘﻤ ﺎﻋﯽ را ﺑ ﺪهﻴﻢ‪ .‬از‬
‫ﻳﮑﺴﻮ ﺑﺮﺁﻧﻴﻢ ﮐﺎر را ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯼ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯼ وﺻﻞ ﮐﻨ ﻴﻢ ﮐ ﻪ اﻣﮑ ﺎن ﻓﺮاﻏ ﺖ ﺑﻴﺸ ﺘﺮﯼ را‬
‫ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽ ﺁورد؛ و از ﺳﻮﯼ دﻳﮕﺮ ﺁن را ﺑﻪ ﺷﮑﻞ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ اش ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﯽ دهﻴﻢ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﺎ‬

‫‪١٣‬‬
‫راهﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻤﻮد‬ ‫اﻧﺴﺎن و ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ در ﮐﻮﺑﺎ‬

‫درﮎ ﻣﺎرﮐﺴﻴﺴﺘﯽ ﮐﺎر‪ ،‬ﮐﻤﺎل اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺮد‪ ،‬از ﻧﺎﮔﺰﻳﺮﯼ ﺧﻮد را‬
‫ﭼﻮن ﮐﺎﻻ ﻧﻔﺮوﺷﺪ؛ و ﺑﺮاﯼ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ‪ ،‬اﺟﺒﺎرًا دﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﺰﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﮐﺎر ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻧﻴ ﺰ داراﯼ ﺟﻨﺒ ﻪ ه ﺎﯼ اﺟﺒ ﺎرﯼ اﺳ ﺖ‪ .‬اﻧﺴ ﺎن هﻨ ﻮز‬
‫ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﻨﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺤﻮﻟﯽ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﯼ ﺁن‪ ،‬ﺟﺒ ﺮ ﻣﺤ ﻴﻂ ﺑ ﺮاﯼ‬
‫او ﺑ ﻪ ﺻ ﻮرت واﮐ ﻨﺶ ه ﺎﯼ ﺟ ﺎ اﻓﺘ ﺎدﻩ ﯼ ﻳ ﮏ ﻣﻮﺟ ﻮد اﺟﺘﻤ ﺎﻋﯽ در ﺁﻳ ﺪ‪ ،‬و در ﻣ ﻮاردﯼ‬
‫ﺑﺴﻴﺎرﯼ هﻨﻮز ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻣﺤﻴﻂ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﯽ ﭘﺮدازد )و اﻳﻦ ﭼﻴﺰﯼ اﺳ ﺖ ﮐ ﻪ ﻓﻴ ﺪل ﺁن را‬
‫اﻟﺰاﻣ ًﺎ اﺧﻼﻗﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ(‪ .‬اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رهﺎﻳﯽ از ﻓﺸﺎر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺤﻴﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮد‪ ،‬و‬
‫در اﺳﺘﻤﺮار ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑ ﺎ ﻣﺤ ﻴﻂ از ﻃﺮﻳ ﻖ ﻋ ﺎدات ﻧ ﻮ‪ ،‬و ﻣﻔﻬ ﻮم ﺟﺪﻳ ﺪ ﮐ ﺎر‪ ،‬ﺑ ﻪ ﻳ ﮏ ﻧ ﻮزاﻳﯽ‬
‫ﮐﺎﻣﻞ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﻧﺎﻳﻞ ﮔﺮدد‪ ،‬و ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﻳﻌﻨﯽ هﻤﻴﻦ‪.‬‬
‫هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺤﻮل در اﻗﺘﺼﺎد‪ ،‬ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮد اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ ﮔﻴ ﺮد‪ ،‬در ﺁﮔ ﺎهﯽ ﻓ ﺮد‬
‫هﻢ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧ ﻮد ﻧﻴﺴ ﺖ‪ .‬ﺗﻐﻴﻴ ﺮات در ﺁﮔ ﺎهﯽ ﺁهﺴ ﺘﻪ ﺻ ﻮرت ﻣ ﯽ ﮔﻴ ﺮد و ﺁهﻨ ﮓ‬
‫ﻣ ﻮزوﻧﯽ ﻧ ﺪارد‪ .‬ﮔ ﺎﻩ ﺷ ﺘﺎب ﺗﻐﻴﻴ ﺮات ﺗﻨ ﺪ اﺳ ﺖ و ﮔ ﺎﻩ ﮐُﻨ ﺪ‪ ،‬و در ﻣ ﻮاردﯼ ﺣﺘ ﯽ ﺳ ﻴﺮ‬
‫ﻗﻬﻘﺮاﻳﯽ دارد‪.‬‬
‫ﻼ اﺷ ﺎرﻩ ﮐ ﺮدم‪ :‬ﻃﺒ ﻖ ﺗﺼ ﻮر ﻣ ﺎرﮐﺲ در »ﻧﻘ ﺪﯼ ﺑ ﺮ‬
‫ﺑ ﻪ ﻋ ﻼوﻩ‪ ،‬هﻤ ﺎن ﻃ ﻮر ﮐ ﻪ ﻗ ﺒ ً‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﮔﻮﺗﺎ« ﻣﺎ ﺑﺎ ﻳﮏ دورﻩ ﯼ اﻧﺘﻘﺎﻟﯽ ﺧﺎﻟﺺ‪ ،‬ﻣﻮاﺟﻪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﺑﻠﮑ ﻪ اﻳ ﻦ‪ ،‬ﻣﺮﺣﻠ ﻪ ﯼ‬
‫ﺟﺪﻳﺪﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ روﯼ اﻧﺴﺎن ﮔﺸ ﻮدﻩ ﻣ ﯽ ﺷ ﻮد و او ﭘ ﻴﺶ ﺑﻴﻨ ﯽ ﻧﮑ ﺮدﻩ ﺑ ﻮد ﮐ ﻪ ﺁﻏ ﺎز‬
‫اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻪ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﻳﺎ دورﻩ ﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ در ﮔﺮﻣﺎ ﮔ ﺮم ﻣﺒ ﺎرزات ﺷ ﺪﻳﺪ ﻃﺒﻘ ﺎﺗﯽ‬
‫ﺻﻮرت ﻣ ﯽ ﮔﻴ ﺮد؛ و ﺣﻀ ﻮر ﻋﻨﺎﺻ ﺮﯼ از ﻧﻈ ﺎم ﺳ ﺮﻣﺎﻳﻪ دارﯼ در ﺑﻄ ﻦ ﺁن‪ ،‬درﮎ ﮐﺎﻣ ﻞ‬
‫اﻳﻦ دورﻩ را دﺷﻮار ﻣﯽ ﺳﺎزد‪.‬‬
‫اﻓﺰون ﺑﺮ اﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ هﻨﻮز در ﺑﺪو ﮐﺎر هﺴﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﭘ ﻴﺶ از ﺁن ﮐ ﻪ زﺣﻤ ﺖ‬
‫ﺗﻨﻈ ﻴﻢ ﻳ ﮏ ﺗﺌ ﻮرﯼ اﻗﺘﺼ ﺎدﯼ و ﺳﻴﺎﺳ ﯽ ﺟ ﺎﻣﻊ ﺗ ﺮﯼ را ﺑﮑﺸ ﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺎﻳ ﺪ ه ﻢ و ﻏ ﻢ ﺧ ﻮد را‬
‫ﺻﺮف ﺗﻔﺤﺺ ﭘﻴﺮاﻣﻮن وﻳﮋﮔﯽ هﺎﯼ اﺻﻠﯽ دورﻩ ﯼ اﻧﺘﻘﺎﻟﯽ ﺑﮑﻨ ﻴﻢ‪ ،‬دورﻩ اﯼ ﮐ ﻪ اﻗﺘﺼ ﺎد‬
‫ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺁن ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬زﻳﺮا ﻋﺪم ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﯼ ﻣﺎرﮐﺴﻴﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻠ ﺖ ﺗﺤﺠ ﺮ‬
‫رﺳﻤﯽ راﻳﺞ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺮرس ﻣﻨﻈﻢ و اﺻﻮﻟﯽ ﺁن دورﻩ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪١٤‬‬
‫ﻧﺸﺮ ﮐﺎرﮔﺮﯼ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﯽ‬

‫ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺌ ﻮرﯼ ﺣﺎﺻ ﻠﻪ‪ ،‬ﺗﺄﮐﻴ ﺪ ﻓﺮاواﻧ ﯽ ﺑ ﺮ دو ﺳ ﺘﻮن ﺳ ﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴ ﻢ‬
‫ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از‪ :‬ﺁﻣﻮزش اﻧﺴﺎن ﻧﻮﻳﻦ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯼ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯼ‪ .‬در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ‬
‫اﻳﻨﻬﺎ ﮐﺎر زﻳﺎدﯼ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﻮرت ﺑﮕﻴﺮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﻠﻞ در ارﺗﺒﺎط ﺑ ﺎ ﭘ ﺬﻳﺮش‬
‫ﻣﻔﻬﻮم ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯼ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎﯼ اﺳﺎس‪ ،‬ﻏﻴﺮﻗﺎﺑ ﻞ ﻗﺒ ﻮل اﺳ ﺖ‪ .‬ﭼ ﺮا ﮐ ﻪ در‬
‫اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻦ ﮐﻮرﻣﺎل ﮐﻮرﻣﺎل ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑ ﻪ در ﭘ ﻴﺶ ﮔ ﺮﻓﺘﻦ راﻩ درازﯼ اﺳ ﺖ‬
‫ﻼ ﮐﺸ ﻮرهﺎ ﭘﻴﺸ ﺮﻓﺘﻪ ﯼ ﺟﻬ ﺎن هﻤ ﻮار ﮐ ﺮدﻩ اﻧ ﺪ‪ .‬ه ﻢ از اﻳ ﻦ روﺳ ﺖ ﮐ ﻪ ﻓﻴ ﺪل اﻳ ﻦ‬
‫ﮐﻪ ﻗﺒ ً‬
‫ﭼﻨ ﻴﻦ ﻣﺼ ﺮاﻧﻪ ﻧﻴ ﺎز ﺑ ﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤ ﺎت ﺗﮑﻨﻮﻟ ﻮژﻳﮑﯽ و ﻋﻠﻤ ﯽ ﻣ ﺮدم ﻣ ﺎ و ﺑ ﻪ ﺧﺼ ﻮص ﻗﺸ ﺮ‬
‫ﭘﻴﺸﺘﺎز را ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﻗﻠﻤﺮو اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎﯼ ﺟﺪا از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هﺎﯼ ﺗﻮﻟﻴﺪﯼ‪ ،‬اﺧﺘﻼف ﺑﻴﻦ ﺿﺮورت ه ﺎﯼ ﻣ ﺎدﯼ‬
‫و ﻣﻌﻨﻮﯼ را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺸﺮ ﻣﺪت هﺎﯼ ﻣﺪﻳ ﺪﯼ اﺳ ﺖ ﮐ ﻪ ﻣ ﯽ ﮐﻮﺷ ﺪ از‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﻓﺮهﻨﮓ و هﻨﺮ‪ ،‬ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را از »از ﺧﻮدﺑﻴﮕﺎﻧﯽ« ﻧﺠﺎت دهﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑ ﺎ ‪ ٨‬ﻳ ﺎ‬
‫ﺑ ﻴﺶ از ‪ ٨‬ﺳ ﺎﻋﺖ ﮐ ﺎر روزاﻧ ﻪ ﺑ ﻪ ﺣ ﺎل ﻣ ﺮگ ﻣ ﯽ اﻓﺘ ﺪ‪ ،‬ﭘ ﺲ از ﻓﺮاﻏ ﺖ از ﮐ ﺎر ﺑ ﺎ‬
‫ﺁﻓ ﺮﻳﻨﺶ ه ﺎﯼ ﻣﻌﻨ ﻮﯼ اش ﺣﻴ ﺎت دوﺑ ﺎرﻩ ﻣ ﯽ ﻳﺎﺑ ﺪ‪ .‬ﻟﮑ ﻦ اﻳ ﻦ داروﯼ ﺷ ﻔﺎﺑﺨﺶ‪ ،‬ﺁﻏﺸ ﺘﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻣﻴﮑﺮوب هﻤﺎن ﻣﺮض اﺳﺖ‪ :‬ﺗﻼش ﻓ ﺮدﯼ ﺑ ﺮاﯼ ه ﻢ ﺳ ﻮﻳﯽ ﺑ ﺎ ﺟﻬ ﺎن‪ .‬او ﺑ ﻪ دﻓ ﺎع از‬
‫ﻓﺮدﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﻴﺰد ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳ ﺖ ﻣﺤ ﻴﻂ ﺳ ﺮﮐﻮب ﺷ ﺪﻩ اﺳ ﺖ و ﻧﺴ ﺒﺖ ﺑ ﻪ ﻣﻔ ﺎهﻴﻢ‬
‫زﻳﺒﺎﻳﯽ ﭼﻨﺎن واﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐ ﻪ ﮔ ﻮﻳﯽ ﺁرزوﻳ ﺶ ﺣﻔ ﻆ ﻧ ﻮﻋﯽ ﻋﺼ ﻤﺖ ﻣ ﺮﻳﻢ وار‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫و اﻳﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﺗﮑﺎﭘﻮ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮار از واﻗﻌﻴﺎت‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن ارزش‪ ،‬ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ ﺻﺮﻓًﺎ‬
‫ﺑﺎزﺗ ﺎﺑﯽ از ﻣﻨﺎﺳ ﺒﺎت ﺗﻮﻟﻴ ﺪﯼ ﻧﻴﺴ ﺖ‪ ،‬ﺳ ﺮﻣﺎﻳﻪ داران اﻧﺤﺼ ﺎرﮔﺮ‪ -‬ﺣﺘ ﯽ در ﺣ ﻴﻦ ﺑ ﻪ ﮐ ﺎر‬
‫ﻼ ﺗﺠﺮﺑﯽ‪ -‬ﭼﻨ ﺎن ﭘ ﻴﭻ و ﺗ ﺎﺑﯽ ﺑ ﻪ هﻨ ﺮ ﻣ ﯽ دهﻨ ﺪ ﮐ ﻪ ﺗﺒ ﺪﻳﻞ ﺑ ﻪ ﻳ ﮏ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ روش هﺎﯼ ﮐﺎﻣ ً‬
‫ﻏﻼم ﺳﺮ ﺑﻪ زﻳﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬هﻨﺮﻣﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁن هﻨﺮﯼ را ﻓﺮا ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﺑﺎب ﻃﺒ ﻊ روﺑﻨ ﺎ ﺟﺎﻣﻌ ﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ و دﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﺘﻤﺮدان را ﻣﻘﻬ ﻮر ﮐﻨ ﺪ‪ .‬ﻓﻘ ﻂ ﺻ ﺎﺣﺒﺎن اﺳ ﺘﻌﺪادهﺎﯼ ﻓ ﻮق اﻟﻌ ﺎدﻩ ﻣﻤﮑ ﻦ‬
‫اﺳﺖ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اﺛﺮ واﻗﻌﯽ ﺧﻮد را ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎﺑﻘﯽ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺟﺮﮔ ﻪ ﯼ ﺟﻴ ﺮﻩ ﺧ ﻮاران ﺑ ﯽ ﺁﺑ ﺮو‬
‫ﻣﯽ ﭘﻴﻮﻧﺪﻧﺪ و ﻳﺎ زﻳﺮ ﻓﺸﺎر ﻟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫‪١٥‬‬
‫راهﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻤﻮد‬ ‫اﻧﺴﺎن و ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ در ﮐﻮﺑﺎ‬

‫ﻧﻮﻋﯽ ﻣﮑﺘﺐ ﮐﻨﺪوﮐﺎو هﻨﺮﯼ ﺟﻌﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐ ﻪ اﺳ ﻤﺶ را ﺗﻌﺮﻳ ﻒ ﺁزادﯼ ﻣ ﯽ ﮔﺬارﻧ ﺪ‪،‬‬
‫اﻣﺎ اﻳﻦ »ﮐﻨﺪوﮐﺎو« ﻣﺤﺪودﻳﺖ هﺎﻳﯽ دارد ﮐﻪ ﻇ ﺎهﺮًا ﻧﺎﻣﺤﺴ ﻮس اﻧ ﺪ و ﻓﻘ ﻂ هﻨﮕ ﺎم ﻋﻴ ﺎن‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼت واﻗﻌﯽ اﻧﺴﺎن و از ﺧﻮد ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﯽ او ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺁن ﻣﺤﺪودﻳﺖ ه ﺎ رو‬
‫ﺑﻪ رو ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺳﻮژﻩ هﺎﯼ اﻧﺪوهﻨﺎﮎ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﻳﺎ ﺗﻔﻨﻦ هﺎﯼ ﻣﺒﺘ ﺬل ﺑ ﻪ ﻣﻨﺰﻟ ﻪ درﻳﭽ ﻪ ﯼ‬
‫اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﯽ دردﺳﺮﯼ ﺑ ﺮاﯼ ﺟﻠ ﻮﮔﻴﺮﯼ از ﻏﻠﻴ ﺎن ﺗﺸ ﻮﻳﺶ اﻧﺴ ﺎن در ﻣ ﯽ ﺁﻳﻨ ﺪ‪ ،‬و ﺑ ﺎ اﻳ ﻦ‬
‫ﻋﻘﻴ ﺪﻩ ﺳ ﺨﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠ ﻪ ﻣ ﯽ ﮔ ﺮدد ﮐ ﻪ ﻣ ﯽ ﺗ ﻮان از ﺣﺮﺑ ﻪ ﯼ هﻨ ﺮ ﺑ ﺮاﯼ اﻋﺘ ﺮاض اﺳ ﺘﻔﺎدﻩ‬
‫ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﺁﻧ ﺎن ﮐ ﻪ دﺳ ﺖ از ﭘ ﺎ ﺧﻄ ﺎ ﻧﮑﻨﻨ ﺪ ﺑ ﺎران از ﺁﻓ ﺮﻳﻦ ﺑ ﺮ ﺳﺮﺷ ﺎن ﻓ ﺮو ﻣ ﯽ رﻳ ﺰد‪ -‬از ﺁن‬
‫ﺁﻓﺮﻳﻦ هﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﻴﻤ ﻮن ﺑ ﺮاﯼ ادا و اﻃ ﻮار در ﺁوردن ه ﺎﻳﺶ ﻣ ﯽ ﮔﻴ ﺮد‪ -‬ﺑ ﻪ ه ﺮ ﺣ ﺎل‬
‫ﺷﺮط ﻻزم ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ هﻨﺮﻣﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻴﺎل ﮔﺮﻳﺰ از ﻗﻔﺲ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ اش را ﺑﻪ ﺧﻮد راﻩ ﻧﺪهﺪ‪.‬‬
‫هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻧﻘﻼب ﻗﺪرت را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎم ﻗﺒﻞ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ رام و اهﻠ ﯽ‬
‫ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻬﺎﺟﺮت دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﮐﺮدﻧ ﺪ‪ .‬ﻣ ﺎﺑﻘﯽ‪ -‬اﻧﻘﻼﺑ ﯽ و ﻏﻴ ﺮ اﻧﻘﻼﺑ ﯽ‪ -‬راه ﯽ ﻧ ﻮ در‬
‫ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﮐﻨﺪوﮐﺎو هﻨﺮﯼ ﺗﮑﺎﻧﯽ ﻧ ﻮ ﺧ ﻮرد‪ ،‬و ﻟ ﻴﮑﻦ ﻣﺴ ﻴﺮهﺎ ﮐ ﻢ و ﺑ ﻴﺶ از ﻗﺒ ﻞ‬
‫ﻣﻌﻴّﻦ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﻔﻬﻮم ﮔﺮﻳﺰ اﻳﻦ ﺑﺎر ﭘﺸﺖ ﮐﻠﻤﻪ ﯼ »ﺁزادﯼ« ﭘﻨﻬﺎن ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻃ ﺮز ﺗﻠﻘ ﯽ‬
‫ﺣﺘﯽ در ﻣﻴﺎن اﻧﻘﻼﺑﻴﻮن هﻢ ﻇﺎهﺮ ﮔﺸ ﺖ‪ ،‬ﮐ ﻪ ﺑﺎزﺗ ﺎﺑﯽ از ﺗ ﺄﺛﻴﺮ اﻳ ﺪﻩ ﺁﻟﻴﺴ ﻢ ﺑ ﻮرژواﻳﯽ ﺑ ﺮ‬
‫ﺁﮔﺎهﯽ ﺁﻧﺎن ﺑﻮد‪.‬‬
‫در ﮐﺸﻮرهﺎﻳﯽ ﮐ ﻪ ﺟﺮﻳ ﺎن ﻣﺸ ﺎﺑﻬﯽ روﯼ دادﻩ‪ ،‬اﻳﻨﮕﻮﻧ ﻪ ﮔ ﺮاﻳﺶ ه ﺎ ﺑ ﺎ ﻧ ﻮﻋﯽ ﺗﻌﺼ ﺐ‬
‫اﻓ ﺮاط ﻣﻮاﺟ ﻪ ﺷ ﺪﻩ اﺳ ﺖ‪ .‬ﻓﺮهﻨ ﮓ ﺑ ﻪ ﺷ ﮑﻞ ﺟ ﺎﻣﻊ ﺁن در واﻗ ﻊ از ﻣﻨﻬﻴ ﺎت ﺑ ﻪ ﺷ ﻤﺎر‬
‫ﻣﯽ رﻓﺘﻪ و ﻗﻠﻪ ﯼ ﻋﺮوج ﻓﺮهﻨ ﮓ هﻤﺎﻧ ﺎ ﺗﺮﺳ ﻴﻢ دﻗﻴ ﻖ ﻃﺒﻴﻌ ﺖ ﻣﺤﺴ ﻮب ﻣ ﯽ ﺷ ﺪﻩ اﺳ ﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻌ ﺪهﺎ‪ ،‬ﺟﻠ ﻮﻩ ﻣﮑ ﺎﻧﻴﮑﯽ واﻗﻌﻴ ﺎت اﺟﺘﻤ ﺎﻋﯽ‪ ،‬ﺁﻧﻄ ﻮر ﮐ ﻪ ﺁﻧﻬ ﺎ ﺧﻮاه ﺎن ﻧﻤ ﺎﻳﺶ ﺁن‬
‫ﺑﻮدﻧ ﺪ‪ ،‬ﻧﺸ ﺎﻧﻪ ﯼ ﺻ ﻌﻮد هﻨﺮﻣﻨ ﺪ ﺑ ﻪ ﻗﻠ ﻪ ﯼ ﻓﺮهﻨ ﮓ ﺗﻠﻘ ﯽ ﮔﺮدﻳ ﺪ‪ :‬ﺟﺎﻣﻌ ﻪ اﯼ اﻳ ﺪﻩ ﺁل‬
‫و ﺗﻘﺮﻳﺒ ًﺎ ﻋ ﺎرﯼ از هﺮﮔﻮﻧ ﻪ ﺧﺼ ﻮﻣﺖ و ﺗﻀ ﺎد‪ ،‬ﺟﺎﻣﻌ ﻪ اﯼ ﮐ ﻪ ﺁﻧﻬ ﺎ ﺳ ﻌﯽ در ﺧﻠ ﻖ ﺁن‬
‫داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫‪١٦‬‬
‫ﻧﺸﺮ ﮐﺎرﮔﺮﯼ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺘﯽ‬

‫ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ ﺟﻮان اﺳﺖ و ﻣﺮﺗﮑﺐ اﺷﺘﺒﺎهﺎﺗﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻣ ﺎ اﻧﻘﻼﺑﻴ ﻮن ﻏﺎﻟﺒ ًﺎ از داﻧ ﺶ‬
‫و ﺷ ﻬﺎﻣﺖ ﻓﮑ ﺮﯼ ﻻزم ﺑ ﺮاﯼ ﭘ ﺮورش اﻧﺴ ﺎن ﻧ ﻮﻳﻦ ﺑ ﺎ روﺷ ﯽ ﻧ ﻮ ﺑ ﯽ ﺑﻬ ﺮﻩ اﻳ ﻢ و‬
‫روش هﺎﯼ ﺳﻨﺘﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯼ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را اﺑ ﺪاع ﮐ ﺮدﻩ اﺳ ﺖ )ﻣﻮﺿ ﻮع‬
‫راﺑﻄﻪ ﯼ ﺷﮑﻞ و ﻣﺤﺘﻮا در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻄ ﺮح ﻣ ﯽ ﺷ ﻮد(‪ .‬ﻋ ﺪم ﺷ ﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴ ﺎﻳﻞ در ﺳ ﻄﺢ‬
‫وﺳﻴﻌﯽ ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﺎ در زﻣﻴﻨﻪ ﯼ ﺳ ﺎزﻧﺪﮔﯽ ﻣ ﺎدﯼ ﻏ ﺮق ﻣﺸ ﮑﻼت هﺴ ﺘﻴﻢ‪ .‬در‬
‫ﺿ ﻤﻦ هﻨﺮﻣﻨ ﺪان ﺑ ﺎ ﻧﻔ ﻮذﯼ ه ﻢ وﺟ ﻮد ﻧﺪارﻧ ﺪ ﮐ ﻪ از ﻧﻔ ﻮذ اﻧﻘ ﻼب ﺑ ﺎﻻﻳﯽ ﻧﻴ ﺰ ﺑﺮﺧ ﻮردار‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻓﺮاد ﺣﺰﺑﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎر وﻇﻴﻔﻪ ﯼ دﺳ ﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑ ﻪ ه ﺪف اﺻ ﻠﯽ‪ ،‬ﻳﻌﻨ ﯽ ﺁﻣ ﻮزش‬
‫ﻣﺮدم را‪ ،‬راﺳ ًﺎ ﺑﻪ دوش ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫از اﻳﻦ رو ﺁﻧﭽﻪ اﮐﻨﻮن دﻧﺒﺎل ﻣ ﯽ ﺷ ﻮد ﺳ ﺎدﻩ ﮔﺮداﻧ ﯽ اﺳ ﺖ‪ ،‬ﭼﻴ ﺰﯼ ﮐ ﻪ ﺑ ﺮاﯼ هﻤﮕ ﺎن‬
‫ﻗﺎﺑ ﻞ ﻓﻬ ﻢ ﺑﺎﺷ ﺪ‪ ،‬ﭼﻴ ﺰﯼ ﮐ ﻪ ﻣ ﺄﻣﻮر و ﮐ ﺎرﮔﺰار ﺁن را ﺑﻔﻬﻤ ﺪ‪ .‬ﮐﻨ ﺪوﮐﺎو هﻨ ﺮﯼ ﺣﻘﻴﻘ ﯽ ﺑ ﻪ‬
‫ﭘﺎﻳ ﺎن ﻣ ﯽ رﺳ ﺪ و ﻓﺮهﻨ ﮓ ﻋﻤ ﻮﻣﯽ از در ﺁﻣﻴﺨ ﺘﻦ ارزش ه ﺎﯼ ﮐﻨ ﻮﻧﯽ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴ ﺘﯽ ﺑ ﺎ‬
‫ﺑﻘﺎﻳﺎﯼ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ )ﻟﺬا ﺑﯽ ﺧﻄﺮ( ﺑﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ رﺋﺎﻟﻴﺴﻢ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴ ﺘﯽ‬
‫ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ هﺎﯼ هﻨﺮ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﻇﻬﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺎ هﻨﺮ رﺋﺎﻟﻴﺴﺘﯽ ﻗ ﺮن ﻧ ﻮزدهﻢ ﻧﻴ ﺰ داراﯼ ﺳ ﻴﺮﺗﯽ ﻃﺒﻘ ﺎﺗﯽ اﺳ ﺖ‪ ،‬ﮐ ﻪ ﺷ ﺎﻳﺪ ﻣﺤﺘ ﻮاﯼ‬
‫ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ دار ﺁن ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ از هﻨﺮ ﻣﻨﺤﻂ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﻼ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﯼ درد و‬
‫رﻧﺞ اﻧﺴﺎن از ﺧﻮدﺑﻴﮕﺎﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﻋﺮﺻﻪ ﯼ ﻓﺮهﻨﮓ‪ ،‬ﺳ ﺮﻣﺎﻳﻪ دارﯼ ه ﺮ ﭼ ﻪ در ﭼﻨﺘ ﻪ‬
‫داﺷﺘﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﻧﻤﻮدﻩ‪ ،‬و اﻳﻨﮏ ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ ﺑﻮﯼ ﺗﻌﻔﻦ ﻳﮏ ﺟﺴﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ هﻤ ﻴﻦ ﻓﺴ ﺎد هﻨ ﺮﯼ‬
‫اﻣﺮوز‪ ،‬از ﺁن ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬
‫وﻟ ﯽ ﭼ ﺮا ﺑﺎﻳ ﺪ ﺗﻨﻬ ﺎ ﻧﺴ ﺨﻪ ﯼ ﻣﻌﺘﺒ ﺮ را در ﻗﺎﻟ ﺐ ه ﺎﯼ ﻣﻨﺠﻤ ﺪ رﺋﺎﻟﻴﺴ ﻢ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴ ﺘﯽ‬
‫ﻋ َﻠ ﻢ ﮐﻨ ﻴﻢ‪،‬‬
‫ﺟﺴ ﺘﺠﻮ ﮐﻨ ﻴﻢ؟ ﻣ ﺎ ﻧﻤ ﯽ ﺗ ﻮاﻧﻴﻢ »ﺁزادﯼ« را در ﺑﺮاﺑ ﺮ رﺋﺎﻟﻴﺴ ﻢ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴ ﺘﯽ َ‬
‫ﭼ ﺮا ﮐ ﻪ ﺁزادﯼ هﻨ ﻮز وﺟ ﻮد ﺧ ﺎرﺟﯽ ﻧ ﺪارد و ﺗ ﺎ رﺷ ﺪ ﮐﺎﻣ ﻞ ﺟﺎﻣﻌ ﻪ ﯼ ﺟﺪﻳ ﺪ ﻧﻴ ﺰ ﺑ ﻪ‬
‫وﺟﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳ ﺪ ﺑ ﺎ ﺗﮑﻴ ﻪ ﺑ ﺮ ﺗﺨ ﺖ ﻣﻮﺑ ﺪ اﻋﻈﻤ ﯽ ﮐ ﻪ داﻋﻴ ﻪ ﯼ‬
‫رﺋﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﻪ هﺮ ﻗﻴﻤﺘﯽ را دارد‪ ،‬ﮐﻠﻴﻪ ﯼ ﺻﻮر هﻨﺮﯼ از ﻧﻴﻤﻪ ﯼ اول ﻗﺮن ﻧ ﻮزدهﻢ ﺑ ﻪ ﺑﻌ ﺪ‬
‫را ﺗﺨﻄﺌﻪ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬زﻳﺮا اﻳﻦ هﻤﺎن اﺷﺘﺒﺎﻩ »ﭘﺮودوﻧﯽ« ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﻟﻐﺰﻳﺪن ﺑ ﻪ ﮔﺬﺷ ﺘﻪ‬

‫‪١٧‬‬
‫راهﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻤﻮد‬ ‫اﻧﺴﺎن و ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ در ﮐﻮﺑﺎ‬

‫و ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮ زدن ﺑﻪ هﻨﺮ ﻧﻤﺎﻳﯽ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺎزﻩ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻣ ﯽ ﺁﻳ ﺪ و در ﺣ ﺎل ﺧﻮدﺳ ﺎزﯼ‬

‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺎ ﺑﺪان ﻧﻴﺎزﻣﻨ ﺪﻳﻢ ﭘﺪﻳ ﺪ ﺁوردن ﻳ ﮏ ﻣﮑﺎﻧﻴﺴ ﻢ اﻳ ﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﮑﯽ‪ -‬ﻓﺮهﻨﮕ ﯽ اﺳ ﺖ ﮐ ﻪ‬
‫هﻢ ﺗ ﺎب ﺗﺤﻤ ﻞ ﮐﻨ ﺪوﮐﺎو ﺁزاد را داﺷ ﺘﻪ ﺑﺎﺷ ﺪ و ه ﻢ ﻗ ﺪرت رﻳﺸ ﻪ ﮐ ﻦ ﺳ ﺎﺧﺘﻦ ﻋﻠ ﻒ ه ﺎﯼ‬
‫هﺮزﻩ اﯼ را ﮐﻪ در زﻣﻴﻦ ﺑﮑﺮ ﺳﻮﺑﺴﻴﺪ ﭘﺮداﺧﺘﻦ هﺎﯼ دوﻟﺘﯽ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ رﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﮐﺸﻮر ﻣﺎ اﺷﺘﺒﺎﻩ رﺋﺎﻟﻴﺴ ﻢ ﻣﮑ ﺎﻧﻴﮑﯽ رخ ﻧ ﺪادﻩ‪ ،‬ﺑﻠﮑ ﻪ ﻋﮑ ﺲ ﺁن رخ دادﻩ اﺳ ﺖ؛ و‬
‫ﻋﻠﺘﺶ هﻢ ﻧﻔﻬﻤﻴ ﺪن ﻟ ﺰوم ﺁﻓ ﺮﻳﻨﺶ ﻳ ﮏ اﻧﺴ ﺎن ﻧ ﻮﻳﻦ اﺳ ﺖ‪ ،‬اﻧﺴ ﺎن ﻧ ﻮﻳﻨﯽ ﮐ ﻪ ﻧ ﻪ ﻋﻘﺎﻳ ﺪ‬
‫ﻧﻮزدهﻢ را ﻣﻌﺮف ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻗﺮن ﺑﻴﻤﺎر و ﻣﻨﺤﻂ ﻣﺎ را‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﭼﻪ اﻳﻦ هﻨﻮز ﻳﮏ ﺁرزوﯼ ذهﻨﯽ اﺳﺖ و روش و ﻗﺎﻋﺪﻩ ﯼ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺑ ﺮاﯼ ﺁن ﺗﻨﻈ ﻴﻢ‬
‫ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﻟﮑﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﭘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻧﺴﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑ ﻢ ﺑﺎﺷ ﻴﻢ‪ .‬اﻳ ﻦ دﻗﻴﻘ ًﺎ ﻳﮑ ﯽ‬
‫از اهﺪاف ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت و ﻓﻌﺎﻟﻴ ﺖ ه ﺎﯼ ﻣﺎﺳ ﺖ‪ .‬ه ﺮ ﻣﻮﻓﻘﻴ ﺖ ﺗﺌ ﻮرﻳﮑﯽ ﮐ ﻪ ﻣ ﺎ در اﻳ ﻦ زﻣﻴﻨ ﻪ‬
‫ﮐﺴ ﺐ ﮐﻨ ﻴﻢ‪ -‬و ﻳ ﺎ ﺑ ﺮﻋﮑﺲ‪ ،‬ه ﺮ ﻧﺘﻴﺠ ﻪ ﮔﻴ ﺮﯼ ﺟ ﺎﻣﻊ ﺗﺌ ﻮرﻳﮑﯽ ﮐ ﻪ ﺑﺮﻣﺒﻨ ﺎﯼ ﺗﺤﻘﻴﻘ ﺎت‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﻣ ﺎ ﺣﺎﺻ ﻞ ﺷ ﻮد‪ -‬ﺑ ﻪ ﻣﻨﺰﻟ ﻪ ﯼ ﮐﻤ ﮏ ﺑ ﺎ ارزﺷ ﯽ ﺑ ﻪ ﻣﺎرﮐﺴﻴﺴ ﻢ‪ -‬ﻟﻨﻴﻨﻴﺴ ﻢ و ﺑ ﻪ‬
‫ﺁرﻣﺎن ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺑ ﺎ ﻧﺸ ﺎن دادن واﮐ ﻨﺶ ﻋﻠﻴ ﻪ اﻧﺴ ﺎن ﻗ ﺮن ﻧ ﻮزدهﻢ‪ ،‬ﻣ ﺎ ﺑ ﻪ ورﻃ ﻪ ﯼ اﻧﺤﻄ ﺎط ﻗ ﺮن‬
‫ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻟﻐﺰﻳﺪﻩ اﻳ ﻢ‪ .‬اﻳ ﻦ اﻣ ﺎ اﺷ ﺘﺒﺎﻩ هﻮﻟﻨ ﺎﮐﯽ ﻧﻴﺴ ﺖ‪ ،‬اﮔ ﺮ ﺑ ﺮ ﻃ ﺮف ﺷ ﻮد و ﻣ ﺎ راﻩ را ﺑ ﺮ‬
‫ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻃﻠﺒﯽ ﻏﻴﺮاﺻﻮل ﻧﮕﺸﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ در درون ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗ ﻮام ﻣ ﯽ ﮔﻴﺮﻧ ﺪ و ﺗ ﻮدﻩ ه ﺎﯼ وﺳ ﻴﻊ ﺑ ﻪ‬
‫درﺟﺎت ﺑﺎﻻﺗﺮﯼ از رﺷﺪ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ‪ .‬وﺟﻮد اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﺎدﯼ هﻤﮕﻮن و ﻳﮑﺴﺎن‪ ،‬ﺑ ﺮاﯼ رﺷ ﺪ‬
‫ﮐﻠﻴﻪ ﯼ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌ ﻪ‪ ،‬ﺛﻤﺮﺑﺨﺸ ﯽ ﺗﻼﺷ ﻬﺎﯼ ﻓﻌﻠ ﯽ را ﺑ ﻪ دﻧﺒ ﺎل ﺧﻮاه ﺪ داﺷ ﺖ‪ .‬ﺣ ﺎل زﻣ ﺎن‬
‫ﻣﺒﺎرزﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﻠﻖ دارد‪.‬‬

‫‪١٨‬‬