Dimitriadis - o Ti Pio Polu Potheis PDF

Ό,τι πιο
πολύ
ποθείς
δημητρης δημητριαδης: Ό,τι πιο πολύ ποθείς
λόγια χωρίς πράξεις
εκδόσεις διάπυροΝ – γιαννης ευαγγελου

(Μαντινείας 48, 54644, Θεσσαλονίκη
τηλ. 6937.16.07.05 και 6937.10.88.81)
www.diapyron.com, email: diapyron@gmail.com
&
Ομήρου 47, Τ.Κ. 10672, ΑΘΗΝΑ
Τηλ. 210 3614968 Φαξ. 210 3613581
Email: info@eurasiabooks.gr
διάπυροΝ * λογοτεχνία 6
Α΄ έντυπη έκδοση
Δεκέμβριος 2011
128 σελίδες (12 Χ 20,5 εκ.)
ISBN: 978-960-8187-60-3
© γενικό: 2011, δημητρης δημητριαδης

© για την έντυπη ελληνική έκδοση: 2011, εκδόσεις διάπυροΝ και
δημητρης δημητριαδης
Σχεδίαση εξωφύλλου και μορφοποίηση έκδοσης: γιαννης ευαγγελου και

θανασης τριαριδης
Παραγωγή - Διακίνηση:
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΥΡΑΣΙΑ (http://www.eurasiabooks.gr/)
Ομήρου 47, Τ.Κ. 10672, ΑΘΗΝΑ
Τηλ. 210 3614968 * Φαξ. 210 3613581
Τυπώθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2011 για λογαριασμό των
εκδόσεων διάπυροΝ.
δημήτρης δημητριάδης
*
Ό,τι
πιο πολύ
ποθείς
*
λόγια χωρίς πράξεις
διάπυροΝ
Το έργο Ό,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΠΟΘΕΙΣ * ΛΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
του Δημήτρη Δημητριάδη ανέβηκε για πρώτη φορά σε θεατρι-
κή παράσταση από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ «ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ»
στην Θεσσαλονίκη, τον Ιανουάριο του 2012.
*
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Νίκος Σακαλίδης
Σκηνικό-Κοστούμια: Μένη Τριανταφυλλίδου
Μουσική: Πάρις Παρασχόπουλος
Φωτισμοί: Πολύβιος Σερδάρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Λιάκου
Βοηθός σκηνογράφου: Αθανάσιος Κολαλάς
Οργάνωση παραγωγής: Δέσποινα Καλπενίδου
Μαργαρίτα Κούτοβα
ΔΙΑΝΟΜΗ
Μαντάμ ντε Σαιντ-Ανζ: Θεανώ Αμοιρίδου
Κόμης ντε Μιρβέλ: Γρηγόρης Παπαδόπουλος
Ευγενία ντε Μιστιβάλ: Βίκυ Κατσίκα
Κύριος Ντολμανσέ: Θωμάς Βελισσάρης
Αυγουστίνος: Γιώργος Κολοβός
Μαντάμ ντε Μιστιβάλ: Δανάη Τίκου
Λαπιέρ: Κώστας Καλουδιώτης
Στον Pavel Novotny
Αυτό την βοήθησε να επιβεβαιώσει μια υποψία
που είχε εδώ και καιρό: οι άνθρωποι δεν πλη-
σιάζουν ποτέ πολύ κοντά ο ένας τον άλλον.
απλώς φαντάζονται ότι είναι κοντά.
PAUL BOWLES, Up Above the World, 1966

(Ευθυμία)
ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

Κανείς δεν λείπει;
Η δεσποινίς Ευγενία ντε Μιστιβάλ
Η μητέρα της Μαντάμ ντε Μιστιβάλ
Ο αδελφός μου Ιππότης ντε Μιρβέλ
Ο κηπουρός μας Αυγουστίνος
Εσείς κύριε Ντολμανσέ
Και φυσικά εγώ
Όλοι παρόντες
Ειδοποιήθηκαν και άλλοι ιδιαίτερα προσφιλείς μας
η Εμιλί ντε Βαλρόζ η Ροζ Κελέρ η Ρενέ Πελαζί ντε Μοντρέιγ
η Μαρί Κονστάνς Ρενέλ και ασφαλώς η υπέροχη Αλίν ντε
Βαλκούρ
το ανυπέρβλητο ζεύγος των ντε Φρανβάλ
με αμφότερους τους εξαίσιους γιους τους Ντονασιέν και
Φρανσουά
καθώς και οι πιστοί συνοδοιπόροι μας ο Φλορβίλ ο Λατούρ
και ο Κουρβάλ
με τους δεινούς εραστές τους τον Λουί τον Αλφόνς και τον
Μορίς
η κυρία ντε Φλαξελάνζ και η θεσπέσια κόρη της Αμελί
Α να μην παραλείψω τον αγαπητότατο Ζαν Εμίλ Ποβέρ
που τόσο γενναία και γενναιόδωρα συνέβαλε στη διάδοση
των ιδεών μας
Είναι τόσοι και τόσοι εκείνοι που με τον ασύστολο ζήλο τους
θα είχαν πλουτίσει τις τρυφηλές αποψινές συναλλαγές μας
και που δεν κατέστη δυνατόν να παρευρεθούν
Είναι κι αυτοί απασχολημένοι σε ανάλογες με την δική μας
συναντήσεις
Δεν μπορούσαν να τις αναβάλουν ή να τις ματαιώσουν
και έπραξαν θαυμάσια
Λυπούμαστε βέβαια για την απουσία τους αλλά τους ευχό-
μαστε
τις καλύτερες επιδόσεις εκεί που είναι και με όποιους είναι
[ 13 ]
14 Ό,τι πιο πολύ ποθείς
Κύριε Ντολμανσέ δεν υπάρχει λόγος να καθυστερούμε

Τι προτείνετε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
(Δυναμισμός)
Το παν σε ό,τι κάνουμε

αγαπητή μου ντε Σαιντ-Ανζ κι εσείς φίλοι μου
έγκειται στο να ανήκουμε συνειδητά στην εποχή μας
όποια κι αν είναι αυτή
να την εκφράζουμε όπως της αξίζει
και μέσω αυτής εμάς τους ίδιους
τα πάθη τις ανάγκες τα μυστικά μας
να κοιτάζουμε ευθέως το σκοτάδι μας
και να γινόμαστε ανυπεράσπιστα υποκείμενα του εαυτού
μας
να μορφοποιούμε με πράξεις τούς πιο μύχιους
ανομολόγητους προπαντός απραγματοποίητους πόθους μας
Είπε ένας φανατικός λάτρης της ελευθερίας
Όποιος δεν χάνει το μυαλό του μπροστά σε ορισμένες προ-
κλήσεις
αυτός δεν έχει μυαλό να χάσει
Δεν είμαστε εδώ για να σκοτώσουμε τον χρόνο μας –
αυτό θα νόμιζε κάποιος εσκεμμένα κακοπροαίρετος –
αλλά για να ζήσουμε την εσωτερική νύχτα μας
και να την μετασχηματίσουμε σε ζωή
Προκύπτουν όμως αμέσως δύο ερωτήματα
Ποιο είναι το τώρα
Και τι είμαστε τώρα εμείς
Στο πρώτο αφελώς θα απαντούσα
«Το τώρα δεν είναι αυτό που ήταν το τότε»
Εξίσου αφελώς θα απαντούσα και στο δεύτερο
«Είμαστε όχι αυτό που ήμασταν πριν και όχι εκείνο που θα
είμαστε μετά»
Είναι απέραντη η ανθρώπινη διάσταση ανυπολόγιστη
προπαντός η πλευρά της όπου εδρεύει και ενεδρεύει ο –
Δημήτρης Δημητριάδης 15
επιτρέψτε μου την λέξη διότι την βρίσκω ανεπαρκή και ασαφή
αλλά δεν υπάρχει άλλη περιεκτικότερη και ακριβέστερη –
ο ερωτισμός
Πολλά τα γνωστά
Σε ασύλληπτο βαθμό περισσότερα τα άγνωστα
Με αυτό το άπειρο έχουμε να κάνουμε απόψε
Αγαπητή κυρία είμαστε ασφαλείς εδώ;

Δεν σας καταλαβαίνω
Τι σας κάνει να το ρωτάτε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Η κατάσταση υψίστου κινδύνου
στην οποία ούτως ή άλλως βρισκόμαστε
και την οποία όπως γνωρίζετε εκπροσωπούμε
Όσο και αν δεν διανύουμε πλέον
εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον
εποχή στυγνού κατατρεγμού
ο οποίος άλλοτε επέσυρε καταδίκες
ακόμη και εις θάνατον –
τουλάχιστον στα μέρη μας –
παραμένει αναμφισβήτητο κατά την γνώμη μου γεγονός
ότι η κοινωνία ως σύνολο ατόμων και θεσμών
δεν μας έχει αποδεχθεί
εννοώ στον βαθμό που θα μας θεωρούσε ισότιμους
όλων των υπόλοιπων μελών της
και ως εκ τούτου θα προστάτευε τις τάσεις και διαθέσεις μας
ή εν πάση περιπτώσει θα συνομιλούσε με αυτές
Κάθε άλλο
Δεν μας ενδιαφέρουν οι ευκαιριακές παραχωρήσεις
οι οποίες επιδεικνύουν και μια ταπεινωτική ανεκτικότητα –
για να μην μιλήσω για μια μετά βίας συγκεκαλυμμένη
εχθρότητα
μια βαθιά διάθεση απόρριψης της ίδιας της υπόστασής μας
ως ατόμων που παρεκκλίνουν από τις δικές της γραμμές
Μιλώ συνεπώς για ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου

Μας στερεί λοιπόν τα νόμιμα δικαιώματά μας με τόσο
δόλιο τρόπο
ώστε να μας κάνει να πιστεύουμε ότι δεν τα στερούμαστε
Μας τα δίνει όλα ενώ δεν παίρνουμε τίποτε
Κι αυτό το τίποτε είναι η αληθινή προσφορά της
μην αμφιβάλλετε

Όχι αγαπητέ μου δεν αμφιβάλλω καθόλου
Έχω μάλιστα απόλυτη συνείδηση αυτού που επιχειρούμε
αλλά και των συνθηκών μέσα στις οποίες δραστηριοποιού-
μαστε
Να είστε όμως βέβαιος πως εδώ είμαστε απολύτως ασφα-
λείς
Δεν διατρέχουμε κανέναν κίνδυνο
Κανείς δεν μας βλέπει
Κανείς δεν μας ακούει
Απλώς διότι κανείς άλλος εκτός από εμάς
δεν είναι ενήμερος για την συνάντησή μας
όπως και για τις συναντήσεις των φίλων μας σε άλλα ση-
μεία της πόλης
Μείνετε ήσυχος λοιπόν
Απόρθητο το φρούριο
Απρόσιτο κάστρο στον Μέλανα Δρυμό
τρόπος του λέγειν βέβαια
Στο μπουντουάρ μου είμαστε πού αλλού
Η απολύτως απόλυτη απομόνωση Ντολμανσέ
Κι εσείς φίλοι μου επιθυμώ να αισθάνεστε άνετα
Όσο πιο άνετα μπορεί να αισθανθεί κανείς
όταν η πόλη του είναι αυτή η πόλη
η δική μας
καταλαβαίνετε τι εννοώ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ναι απόλυτη ασφάλεια
Δεν είναι απαραίτητο να σας το υπενθυμίσω

Την στιγμή αυτή η συνάθροισή μας λαμβάνει χώρα
σε χώρο που θα τον έλεγα εκτός εγκεκριμένου σχεδίου της
αν και πάντα συνδεδεμένον μαζί της
εντούτοις κάτω από την καθημερινή της επιφάνεια
έξω από τα όρια των παραδεδεγμένων δραστηριοτήτων της
Ανήκουμε στην πέραν νόμων
συνηθειών και κανόνων περιοχή της
Δεν αποτελούμε κάτι θεμιτό και αποδεκτό απ’ αυτήν απε-
ναντίας
Απόβλητα και μιάσματα μάς αποκαλεί
Μας δίνει ονόματα μικροβίων και ερπετών
Μας κατατάσσει στην καταραμένη φυλή
Επικαλείται αρχές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν
αν δεν έχουν πολλάκις οδηγήσει
σε προγραφές και το γνωρίζουμε εξ ιδίας πείρας
Δεν παύει να επιζητά να επιθυμεί
και με την πρώτη ευκαιρία να εφαρμόζει
την λοιδορία τον διασυρμό την σπίλωσή μας
και ασφαλώς την απόλυτη υποτίμηση και ταπείνωσή μας
Αν είχαμε καταστήματα
θα είχαν σπάσει με πέτρες τις βιτρίνες τους
Αν είχαμε εκκλησίες θα τις είχαν κάψει
Αν δουλεύαμε γι’ αυτούς
θα μας είχαν απολύσει
προσβάλει ή υποβαθμίσει με κάθε άλλο τρόπο
Αυτά δεν μειώνουν ούτε στο ελάχιστο την δική μας έφεση
προς ό,τι πιστεύουμε πως ανταποκρίνεται επακριβώς στην
φύση μας
Την φύση μας
δεν θα την διαπραγματευτούμε ποτέ
Τι να γίνει
είμαστε αυτοί που είμαστε
επειδή είμαστε αυτοί που είμαστε
Τα είπα αυτά προς επισήμανση και προειδοποίηση
αν όχι προς υπενθύμιση –
καμιά φορά κι εμείς τα ξεχνάμε

και συνεπώς τα παραγνωρίζουμε
και υποτιμούμε την σημασία τους
Θα επανέλθουμε και επ’ αυτού
Ώρα όμως να ξεκινήσουμε

Ναι αγαπητέ μου Ντολμανσέ
Μακρηγορήσατε και ήταν ασφαλώς αναγκαίο
προκειμένου να τεθούν ορισμένα σοβαρά ζητήματα επί τάπητος
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Υψίστης σημασίας

Σας ακούμε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Εγώ σας ακούω
(Απορία)

Εσείς; Εμάς;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Προηγείστε
Περιμένω

Μα τι;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Διστάζετε;

Δεν είναι αυτό αλλά
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ελάτε φίλοι μου
Κάνατε μία ακόμη τολμηρή προσπάθεια
για να παραβρεθείτε στην μυστική συνάντησή μας
Κάνετε άλλη μία προσπάθεια για να σταθείτε στο ύψος των
επιθυμιών σας
Παρά τους κινδύνους
εδώ παρίστασθε οικειοθελώς
Και είμαι βέβαιος πως εμφορείστε από ισχυρότατα κίνητρα
Η ηλικία δεν μου επιτρέπει να συγκρίνω
τα δικά μου με τα δικά σας
σας διαβεβαιώ όμως ότι είμαι κι εγώ έτοιμος να το κάνω
διότι πιστεύω ότι παρά τα υπέρτερα χρόνια μου
δεν υστερώ σε τίποτε απολύτως
από το σφρίγος της δικής σας ηλικίας

Κύριε Ντολμανσέ δεν τίθεται εδώ τέτοιο ζήτημα
Η κυρία ντε Μιστιβάλ κι εγώ
βρισκόμαστε πιο κοντά από όλους στα χρόνια σας
όχι όμως και τόσο
ώστε να θεωρούμαστε συνομήλικές σας
Ο αδελφός μου ντε Μιρβέλ είναι όντως αρκετά νεότερός μου
Όσο για την Ευγενία και τον Αυγουστίνο ναι
έτη φωτός μάς χωρίζουν απ’ αυτούς
Όμως τα πάθη και οι ορμές δεν είναι προνόμιο της νεότητας
το ξέρετε καλύτερα απ’ όλους μας
Απ’ όσο γνωρίζω
επιδίδεστε ακόμη στις ακρότητες της σάρκας
με την ίδια σφοδρότητα
όσο και σε όλη την προηγούμενη ζωή σας
Αλήθεια δεν είναι;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κατά πολύ ή όχι νεότεροί μου
αποδείξτε ότι δεν βρίσκεστε εδώ τυχαία
και πως την ελεύθερη θέλησή σας
την κρατάτε όλη στα χέρια σας
Λοιπόν έχουμε και λέμε
ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΡΟΣ
ΚΥΡΙΑ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ
Ως μητέρα της Ευγενίας θέλω
ευθύς εξαρχής να συμβάλω
στην περαιτέρω χαλάρωση και στην επιπλέον θέρμανση της
ατμόσφαιρας
στην ανετότερη και ανοιχτότερη σύσφιξη των επαφών μεταξύ μας
Δεν είμαι πια αυτή που ήμουν κάποτε
θυμάστε πότε και πώς
Ισχυρογνώμων σε βαθμό τυφλότητας
τις οποίες άλλοτε προσκυνούσα
ενώ τώρα τις έχω γραμμένες στο μουνί μου
Και αν υπάρχουν ακόμη μέσα μου
δυνάμεις που εναντιώνονται
στην τέλεια αποχαλίνωση
των ορμών και στην αποδοχή τους
εγώ η ίδια θα τις καταπολεμήσω
προκειμένου η συμμετοχή όλων μας
να αποδώσει τα μέγιστα
κι ακόμη παραπάνω
σε θέματα ηθικής και προπαντός θρησκείας
Ομολογώ αδυναμία να διαβαθμίσω τις ορέξεις μου
Διαλέγω μία
στην τύχη
αφήνοντας όλες τις άλλες για μετά
Θέλω λοιπόν
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ναι;

Να μυρίσω τα χέρια του νεαρού εκεί
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αυτό ήταν;

Τι ολιγάρκεια
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μα ο φίλος μας είναι εδώ
για απείρως περισσότερα

Προς το παρόν αυτήν την επιθυμία έχω
και μάλιστα αβάσταχτα έντονη
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αυγουστίνε

Ω τόσο λίγο
αλλά και τόσο πολύ
Έτσι πρέπει να ξεκινούν όλα
Να παίρνεις το ελάχιστο
για να φτάσεις στο μέγιστο

Στον πόθο δεν υπάρχει ελάχιστο
Κάθε βαθμίδα του είναι πλήρης
Τι λέτε Ντολμανσέ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Οι διαχωρισμοί και οι διαβαθμίσεις
έχουν πάντα κύρος
Μην ξεχνάτε όμως
το βάθος του πόθου
είναι πάντα ανεξάντλητο
απρόσιτο
Όπως έγραψε πολύ εύστοχα κάποιος
Από την μια μεριά η αυτονόητη ζωή
και από την άλλη το αδιανόητο αντίθετό της

Αγαπητέ μου οι λέξεις σας αχ
συναγωνίζονται τις πράξεις σε αναγκαιότητα
και πώς να το πω
σε απτότητα
Ο συνδυασμός τους
αποκαλύπτεται ήδη καθοριστικός
για την απόλυτη επιτυχία της βραδιάς μας
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Οι λέξεις Κυρία
θα αποκαλύψουν σύντομα
τον κεντρικό ρόλο που παίζουν σε ό,τι διαπράττουμε
Οι λέξεις φίλοι μου υπάρχουν
μόνο και μόνο για να μας δείχνουν
εκείνο που δεν μπορούν να πουν
άρα τις χρειαζόμαστε
ακριβώς όπως με τον αποφατικό τρόπο
προσπαθούμε να δηλώσουμε την απουσία του Υπερτάτου
Όντος
Ω ναι εκείνο ακριβώς που δεν λέγεται
είναι αυτό που δεν έχουμε
και δεν το έχουμε όχι επειδή δεν υπάρχει –
σε αντίθεση με τον Θεό που όντως δεν υπάρχει –
αλλά επειδή υπάρχει
Όλα υπάρχουν εκτός απ’ τον Θεό

Τι ίλιγγος ελευθερίας
ο ίλιγγος του αγνώστου και του ακατάκτητου
Ευγενία το βλέμμα σας το βλέπω ήδη υγρό
φορτισμένο από ασυνήθιστα οξεία λάμψη
Τι σας κάνει να κοιτάζετε έτσι
ΕΥΓΕΝΙΑ
Ρωτήστε τον κύριο ντε Μιρβέλ

Τι αδελφέ μου
σας συγκίνησε κιόλας αυτή η δεκαπεντάχρονη
ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

Δεν το βλέπετε;
Αναρωτιέμαι αν θ’ αντέξω ως το τέλος
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ποιο τέλος
Δεν υπάρχει τέλος φίλε μου
Ο,τι αρχίζουμε εμείς
μόνον αρχίζει και συνεχώς αρχίζει
Γιατί αναρωτιέσαι όμως αν θα αντέξεις
Γιατί να μην αντέξεις

Γιατί ο πόθος είναι ήδη υπερβολικά μεγάλος
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κάνε αυτό που θέλεις τώρα
Βλέπω ότι το θέλεις αμέσως

Ναι ο πούτσος μου σκλήρυνε σε βαθμό ανυπόφορο
Το γατάκι αυτής της μικρής τον έχει τρελάνει
Τον ακούω να ουρλιάζει από λαχτάρα

Κλαίει από ασυγκράτητη επιθυμία
Θρηνεί από ερωτική λύσσα
Τα δάκρυα της ψωλής μου
είναι τα πιο πύρινα
που μπορεί να χύσει άνθρωπος
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τι θέλεις ακριβώς
Να της τον χώσεις;

Όχι αυτό όχι ακόμη
Πρώτα να γυμνώσω το μουνάκι της
να το δω
να το μυρίσω να το γλείψω να το σαλιώσω
να ανοίξω μετά το ροδάκινο
και να γευτώ τον τρυφερό πυρήνα
με την τρελαμένη γλώσσα μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ευγενία τι περιμένεις

Μην κοιτάς εμένα κόρη μου
Τον πούτσο κοίτα
και σ’ αυτόν δώσου
χωρίς δεύτερη σκέψη
ΕΥΓΕΝΙΑ
Αυτό κάνω
Και η δική σας παρουσία εδώ μητέρα μου
με εξωθεί στο να το θέλω ακόμη πιο πολύ
Κόμη ελάτε
είμαι μούσκεμα για σας

Ω και μόνο που το λες
αυτό και μόνο μπορεί να με κάνει
να χύσω χωρίς να σ’ αγγίξω
ΕΥΓΕΝΙΑ
Αγγίξτε με
Όπου θέλετε

Εκεί θέλω εκεί
Στο τρυφερό μουνάκι σου
Ν’ ανοίξω τα πόδια σου
να μυρίσω το κιλοτάκι σου
να το παραμερίσω
να σε γυμνώσω
να περάσω την γλώσσα μου στα κάτω χειλάκια σου
να την βυθίσω στην σχισμή σου
να το κάνω αυτό ατελείωτες φορές
μέχρι που το λουλούδι σου να γίνει
από μπουμπούκι ανθός
(Ερεθισμός)
ΕΥΓΕΝΙΑ
Με τρελαίνετε
Χάνω το μυαλό μου
Ξεχειλίζω
Νιώθω την γλώσσα σας
τη νιώθω να μου βάζει φωτιά
Δεν αντέχω τόση απόλαυση δεν την αντέχω
Συνεχίστε Κόμη ω ναι σας παρακαλώ
ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

Ω δάχτυλα αγοριού
ω νύχια εφήβου
ω παλάμες άντρα
Ω θέλω να τα φάω
αυτά τα σκληρά αντρικά χέρια
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αυτό βέβαια
δεν αφήνει όλους εμάς αδιάφορους

Κάθε άλλο φίλτατε
Θέλω και σ’ εμένα να κάνει κάποιος
κάτι ανάλογο
Τώρα αμέσως
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ
Αν δεν σας ενοχλεί η ταπεινή καταγωγή μου
είμαι πρόθυμος να σας το κάνω εγώ Κυρία
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Δεν ισχύουν εδώ ταξικές διαφορές μεταξύ μας
Μπροστά στην ερωτική ορμή
είμαστε όλοι ίσοι
Εμπρός Αυγουστίνε

Έλα αγόρι μου γρήγορα
Ξετρέλανε την Κυρία σου με την γλυκιά γλώσσα σου
Στάξε στον ουρανίσκο της το φλογερό σου σάλιο
Κάνε την να χάσει τα μυαλά της
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Εσείς Κυρία;

Εγώ;
περιμένω μια πρόσκληση
ή μια προσφορά
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Έχετε την δική μου

Δεν διαθέτω την φρεσκάδα της κόρης μου
κρατιέμαι όμως
θα δείτε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Το βλέπω αγαπητή Κυρία

Ω Αυγουστίνε τι γλώσσα είν’ αυτή
Με σκάβεις τόσο βαθιά τόσο άγρια
όσο τον κήπο μου το σκαλιστήρι σου
Είμαι ο τέλειος κηπουρός Κυρία
Ο καλύτερος ποτιστής
Δεν αφήνω ποτέ τα φυτά μου να ξεραθούν
Προτού να δείξουν ότι μαραίνονται
ότι διψούν
χύνω στο χώμα τους αυτό που χρειάζονται
αυτό που τους λείπει
όπως τώρα στο δικό σας

Είμαι ο κήπος σου
Πότισέ τον με το γεμάτο ποτιστήρι σου
αστείρευτε κηπουρέ μου
Ώσπου να γίνει και η Κυρία
υγρή όσο η γλώσσα μου

Αχ ναι πότιζέ με
σκάβε με
ΕΥΓΕΝΙΑ
Κι άλλο σας παρακαλώ

Μην σταματάς υπέροχε άντρα
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Πρέπει όμως
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΓΥΡΟΥ

(Χαλάρωση)
Οι αντιστάσεις φίλοι μου

δεν πρέπει να υποχωρούν
Όσο υπάρχουν εστίες
που εναντιώνονται στην απόλαυση
προπαντός στην παράδοσή μας σ’ αυτήν
τόσο η κατάκτησή της γίνεται
όχι μόνον επικερδέστερη αλλά και ανεπανάληπτη
Το σώμα είναι ατελείωτο
Το γνωρίζουμε
το έχουμε δει
αμέτρητες φορές
Είναι το ίδιο από πάντα
και πάντα έτσι θα είναι
Οι ίδιες γραμμές οι ίδιες υποδοχές
Ποτέ δεν αλλάζει
κι όμως
κάθε φορά που το μάτι μας πέφτει σ’ ένα σώμα
ξεκινάει η ίδια ιστορία
Μας αιφνιδιάζει
μας προκαλεί χαρές και απολαύσεις
που τις ξέρουμε αλλά είναι πάντα καινούργιες
Ο πόθος κάνει το σώμα να μην τελειώνει ποτέ
Το ξανακαινουργιώνει
Ντε Μιρβέλ; Τι σου συμβαίνει

Τα λόγια σας Ντολμανσέ τα λόγια σας
σαν να μου τα λέει αυτό το μουνάκι
Τα χειλάκια του προφέρουν αυτά τα λόγια
κι εγώ τα γεύομαι
Ω αβάσταχτη τρυφερότητα της εφηβικής σάρκας
Ω ανεξάντλητα ανανεωμένο κάλλος
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Η καύλα αγαπητέ κόμη σε κάνει λυρικό
Ο ενθουσιασμός σου σε ανεβάζει
σε απροσμέτρητα ύψη παραφοράς

Ω θαύμα από σάρκα
Ω ανυπέρβλητη ομορφιά
ΕΥΓΕΝΙΑ
Είναι δική σου Κόμη η ομορφιά μου
Δική σου η σάρκα μου

Κι αυτό το αντρικό σάλιο που με γεμίζει γλύκα
ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΡΒΑΛ

Κι εσείς Ντολμανσέ
κι εσείς δεν υστερείτε
Ω καθόλου μάλιστα
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Φίλοι μου μια σύντομη παύση εδώ παρακαλώ
Θα περάσουμε στον δεύτερο κύκλο σε λίγο
Οι διακοπές
οργανώνουν αλλά και οργώνουν

τον αισθησιασμό
Μην τις φοβάστε
Απεναντίας
να τις επιδιώκετε
Πάρτε μια ανάσα
Μας χρειάζεται
για να συνεχίσουμε ακμαίοι
ΕΥΓΕΝΙΑ
Μα δεν κουραστήκαμε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Δεν σας το ζητώ για να σας ξεκουράσω
Η παύση έχει το νόημα
της προσωρινής ολιγόλεπτης αναστολής
Ακούστε
Κάθε κίνηση
για να έχει την δύναμη να συνεχίσει την φορά της
χρειάζεται μια επιβεβλημένη στάση
που θα της δώσει νέα ορμή
την οποία προκαλεί ακριβώς αυτή η στάση
Πρόκειται για στιγμιαίες στερήσεις
με απώτερο
ή και άμεσο σκοπό
την δημιουργία λεπτών και τεχνητών
αλλά ισχυρών ελλείψεων
που πλήττουν βαθύτατα την λειτουργία του πόθου
προς όφελός του βεβαιότατα
όσο και αν αυτό βιώνεται ως κάτι αρνητικό
ή και βασανιστικό ακόμη
Ο στόχος λοιπόν είναι να φτάσουμε σε όλα τα όρια
και να τα υπερβούμε
Αυτό και μόνο
είναι υπεραρκετό ως αξίωμα για να προσβάλει ευθέως
την βδελυρή μετριότητα της πόλης μας
την αισχρή δειλία της κοινωνίας μας

που αδικεί η ίδια τον εαυτό της
η ίδια τον ταπεινώνει και τον ακρωτηριάζει
Υπεραρκετό λοιπόν για να την κάνει να ντραπεί
όχι για εμάς αλλά για τον εαυτό της
Και θα ντραπεί
σας το προδιαγράφω
και σας το προσυπογράφω

Ντολμανσέ αυτό το προοίμιο
έβαλε φωτιά στον κόλπο μου
Ανυπομονώ λοιπόν
να μην μείνει χωρίς συνέχεια
και μάλιστα επείγουσα
Οι κατευθύνσεις του πόθου μου είναι αναρίθμητες
Τόσες ώστε μου φέρνουν ίλιγγο
με τρελαίνουν και με θυμώνουν
Σ’ αυτές μέσα είστε κι εσείς Ντολμανσέ
δεν σας το κρύβω
Κάτι άλλο όμως προηγείται
στις ορέξεις μου
(Ένταση)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κάτι που έχετε στερηθεί;

Ναι
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κάτι που σας βασάνισε χρόνια;

Ω ναι
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Και δεν μπορείτε να περιμένετε πια;

Ω σας ικετεύω φίλε μου
μη με βασανίζετε άλλο
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Πείτε το λοιπόν

Ο αδελφός μου

Αγαπητή μου εννοείτε
ότι ποθείτε
τον αδελφό σας;

Πολλούς
πάρα πολλούς
πόθησα μέχρι τώρα
Άλλους τους χάρηκα και τους ξέχασα
άλλους όχι αλλά δεν τους ξέχασα
Ο αδελφός μου ανήκει στους δεύτερους
Σ’ αυτόν βλέπω όλον τον άντρα
Τον άντρα
που είδα σε όλους τους άντρες μετά
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Και τώρα
τι θέλετε

Να τον αγγίξω
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Πώς όμως

Όπως μια καυλωμένη γυναίκα
που δεν αντέχει άλλο να υπομένει
την ανεκπλήρωτη επιθυμία της
ενώ το αντικείμενό της βρίσκεται
σε απόσταση αναπνοής απ’ την αφή της
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κάντε το

Μπορώ;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Δοκιμάστε

Ο αδελφός μου το θέλει;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ρωτήστε τον

Δεν χρειάζεται
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ξέρεις Κόμη ποιο είναι αυτό;

Ναι
Θέλει να με γλείψει
Ξέρω ότι έκλαιγε
σπάραζε
όταν
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Δεν μας ενδιαφέρουν τέτοιες λεπτομέρειες
Είναι άχρηστες διότι άκρως γλυκερές
Μειώνουν παρά υψώνουν τον βαθμό ακριβείας
Πρέπει όλα να γίνονται
με γνώμονα την αποτυχία επίτευξης του στόχου

Την αποτυχία;
Νομίζω αντιφάσκετε

Εσείς δεν λέγατε;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Θα δείτε
Είναι σαν την παύση
Αποτυχία σημαίνει
συνεχή προσπάθεια προσέγγισης
άρα αδιάκοπη επαναφορά του πόθου
σ’ εκείνο που δεν έχει ακόμη
καταφέρει να φτάσει
Εξ ου και η απόσταση
(Μικρή αναταραχή)

Η απόσταση;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μάλιστα

Είχα την εντύπωση

Το αντίθετο είχα καταλάβει

Μας μπερδεύετε
ΕΥΓΕΝΙΑ
Πολλά δεν λέμε;
Ναι δεν περνούμε στο ψαχνό;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ακούστε
Η απόσταση
αυτή είναι ο σκελετός
που ενώνει τις σάρκες όλων μας
χωρίς φυσικά ποτέ να προσεγγίζουν
η μία την άλλη

Η απόσταση;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ναι
αυτή ανάμεσα σ’ εσάς και τον αδελφό σας
Λοιπόν Μαντάμ
αντιμετωπίστε την
Δώστε την μάχη σας
Κάνετε ό,τι περνάει απ’ το χέρι σας

Θέλω
να τον διατρέξω ολόκληρον
με την γλώσσα μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Προχωρήστε

Η σκέψη της μυρωδιάς του
αρκεί για να με κάνει παράτολμη
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κι άλλο

Το μετάξι της βαλάνου του –
έχει την πιο υπέροχη βάλανο
Την είδα μια μέρα που τον παραμόνεψα
στο μπάνιο
και μού ’φυγε το μυαλό
Τεράστια και μεταξωτή
Να την χαϊδέψω με την γλώσσα μου
Να γεμίζω το στόμα μου μ’ αυτήν
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Με την εκπυρσοκρότηση αυτή
έχει δοθεί το σήμα για τον
ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΥΡΟ
Δεν το τόλμησα τότε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τολμήστε το τώρα
(Αναβρασμός)

Ναι αδελφή μου έλα
Γλείψε με

Σε θέλω ολόγυμνο
όπως σε είδα τότε
με όλα τα μέλη σου
έκθετα στο βλέμμα μου
στην αφή μου

Ορίστε γυμνώνομαι
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Πρόκειται για έξοχα προκλητική στιγμή
που δεν μπορεί ν’ αφήσει
κανέναν μας ασυγκίνητο
Κι εμείς οι άλλοι
κάτι ανάλογο δεν θέλουμε;
Κάτι κρυφό που ν’ αποκαλυφθεί
Σας ακούω φίλοι μου

Εγώ θέλω κάτι απ’ την κόρη μου
ΕΥΓΕΝΙΑ
Κι εγώ απ’ την μητέρα μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Πείτε το
ΕΥΓΕΝΙΑ
Να αρμέξω την περιοχή
απ’ όπου βγήκα στον κόσμο
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ω υπέροχα

Εγώ να πιπιλίσω
τις ροδαλές ρωγίτσες της

Όπως το έκανε μωρό
στην αγκαλιά μου
όταν έπινε αχόρταγα το γάλα μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Επί το έργον Κυρίες μου
Εγώ Κύριε θέλω εσάς
αλλά δεν ξέρω από πού ν’ αρχίσω
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μην σε ανησυχεί αυτό Νεαρέ μου
Απ’ όπου κι αν αρχίσεις
είσαι παντού ευπρόσδεκτος
Κάνε με ό,τι θέλεις
Ευχαριστώ Κύριε
Η ηλικία σας
δεν μου είναι καθόλου εμπόδιο
το αντίθετο
με καυλώνει η φθορά της σάρκας σας
Είστε σαν εκείνα τα φυτά
που έχουν ανθίσει αμέτρητες φορές
αλλά αυτό τα κάνει πιο χυμώδη
Τα θέλω όλα σ’ εσάς
θα ξεκινήσω όμως
απ’ τον κώλο σας
(Πυρετός)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Πολύ ευχαρίστως
Κι εγώ απ’ τον δικό σου
Πέταξε τα ρούχα σου

και αποκάλυψε
την σφριγηλή ομορφιά σου
Έτσι
Ω μεγαλείο της κρουστής σάρκας
Ω απόλυτο θαύμα του αντρικού κάλλους
Ω σχήματα
που ποτέ δεν θα χορτάσουν τα μάτια μου
Ω τελειότητα
που με πληγώνεις
και με αγλαΐζεις
Και τώρα η γεύση
και η όσφρησή μου
θα ξετρελαθούν
Ο κώλος σας Κύριε
μου είναι ήδη διάπλατα ανοιχτός
Τον σκαλίζω με την γλώσσα μου
παίζω με τον κρατήρα σας
τον βυθομετρώ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ω ναι πράγματι
αυτό δεν είναι γλώσσα
είναι σκαλιστήρι
Η υγρή θερμότητά της
με απογειώνει
Με κάνει να φωνάξω
Όλα είναι αυτό κι αυτό είναι όλα
Αντλήστε χαρά όλοι από όλους
όπως εγώ από τον Αυγουστίνο
Κι όπως εγώ
από τον ανοιγμένο αφεδρώνα σας Κύριε
Τι ρόδινος
τι τρυφερός
και πόσο έτοιμος για την βαθιά υποδοχή
που του ετοιμάζω
Το σάλιο μου στάζει και τον λούζει
Ο κρατήρας σας Κύριε
είναι ό,τι πιο θελκτικό έχω γευτεί
Δεν χορταίνω να τον γλείφω
Θα τον φάω
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ω θείο αγόρι
κάνε με να ξεχάσω ότι είμαι θνητός
Κάνε με να πιστέψω
ότι δεν έχω όρια
Κάνε με να νιώσω
μέχρι τον μυελό του μυαλού μου
την ευδαίμονα ένωσή μου
με το υγρό καυτό σου χνώτο
Γίνε ο τελικός διαλυτής μου
Κατάλυσέ με ατσάλινε λεβέντη
Ω φίλοι μου φίλοι μου ω
Μόνον έτσι καταρρίπτονται οι φραγμοί
Μόνον έτσι όλοι θέλουν το καλό όλων
Μόνον έτσι επιτυγχάνεται το δίκαιο
η κοινωνική συνοχή
η δημόσια συναίνεση
η αλληλοκατανόηση
Μόνον έτσι βρίσκουν έδαφος
η αλληλεγγύη
η ανταπόκριση
η ανταπόδοση
Ω
μόνον έτσι δημιουργείται πολιτισμός

Ναι θείε άντρα
εξάγγειλε το αληθινό ευαγγέλιο

Σε ακούμε
και μας εμψυχώνεις
ΟΛΟΙ
Σε ακούμε
και μας εμψυχώνεις
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ευχαριστώ φίλοι μου
Μιλώ
εν μέσω σπασμών ηδονής
Με ακούτε
εν μέσω απολαυστικών ανατινάξεων
Συγκλονισμένοι
κι εσείς κι εγώ
από την έξαρση της σάρκας μας
Ας επωφεληθεί η γλώσσα
από τους σεισμούς των αισθήσεων

Μίλησε φίλε μου
(Στοχαστικότητα)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Η γενικώς ομολογημένη κρισιμότητα των ημερών
απαιτεί το μέγιστο της τόλμης
κι αυτό δεν μπορεί να γίνει
παρά μόνο με την απόλυτη συνένωση ψυχής και σώματος
πέρα από κάθε επιβεβλημένο
καθιερωμένο κανόνα
Η ψυχή είναι σώμα και το σώμα ψυχή
Ο έρωτας
πρέπει να είναι η απόδειξη
της τέλειας συνύπαρξής τους
Όσοι τα διαχώρισαν
υποδούλωσαν επί αιώνες την ανθρωπότητα
σε μια απαράδεκτη ταπείνωση
σε ένα αβυσσαλέο έλλειμμα
τις συνέπειες των οποίων υφιστάμεθα όλοι ανεξαιρέτως
πληρώνοντας με την ίδια την ζωή μας
Είμαι εντούτοις αισιόδοξος
Το τεράστιο άλμα
προετοιμασμένο από ιδιοφυίες σε όλους τους τομείς του
επιστητού
επίκειται
το περιμένω μάλιστα από στιγμή σε στιγμή
Εμείς εδώ όλοι μαζί
σε πλήρη άφεση σωμάτων και αμαρτιών
επιδιδόμαστε σε απολαύσεις που αποζητούσαμε
και τις βρίσκουμε αφειδώς προσφερόμενες
Χαρείτε
(Πυρετός)
Τίποτε δεν μου δίνει πιο μεγάλη ηδονή
από τον ιδρωμένο τριχωτό σας κώλο Κύριε
Είναι δουλεμένος από καιρό
και πανέτοιμος για νέες διεισδύσεις
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κι εμένα με απογειώνει Αγόρι μου
η φρέσκια ρόδινη
έτοιμη να γεμίσει τρύπα σου

Νομίζω θα χάσω το μυαλό μου
ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

Εγώ το χάνω

Το έχασα
ΕΥΓΕΝΙΑ
Ω Μητέρα είναι τόσο γλυκιά η σάρκα σου
Θα ήθελα να είμαι πάντα εδώ μέσα

Σε γέννησα για να σε ρουφήξω Κόρη μου

Συνέχισε Αδελφή μου συνέχισε
Κανείς δεν μ’ έκανε να νιώσω έτσι

Κι εμένα κανείς ως τώρα
ω άντρα μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αυγουστίνε
ο Παράδεισος
είτε είσαι εσύ
είτε τίποτα
Και πού να δείτε
τι σας περιμένει στην συνέχεια
Ο Αυγουστίνος θα γίνει
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μην το πεις ω μη
Θέλω να γίνεις
χωρίς να το πεις
Να γίνεται κάτι
χωρίς να χρειάζεται να το λέμε
Να γίνεται πριν το πούμε
Φίλοι μου είμαστε όλοι

σε στάσεις προοιμιακής
αλλά ήδη εκλεκτής συναλλαγής
Θα την έλεγα και προνομιακή
αν σκεφτείτε πόσο
αυτό που κάνουμε
ανταποκρίνεται σε ό,τι ακριβώς ποθούμε
Μολονότι σε πρώτη φάση ακόμη
γευόμαστε πλήρεις απολαύσεις
Εγώ Κύριε μπορώ να κάνω
ό,τι πιο τρελό ονειρεύεστε
ό,τι πιο απίθανο
πιο αφάνταστο
για να σας φέρω στο σημείο
να ξεχάσετε τον κόσμο γύρω σας
Και να είστε σίγουρος
θα σας δίνω ό,τι ζητήσετε από μένα
Φιλήστε με
(Κορύφωση)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Σε φιλώ λατρεμένο μου Αγόρι
Σας φιλώ κι εγώ
με όλη την γλώσσα μου
με όλο το σάλιο μου
Αδειάζω όλη την ανάσα μου
μέσα σας
και σας γεμίζω με την φλόγα της
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ω μελιστάλακτα χείλη
που στάζουν αντρίλα

Ναι αυτό θέλουμε όλοι ναι
Να μην υπάρχει καθόλου
ο κόσμος γύρω μας
Μόνο το ατελεύτητο της προσφοράς

Αν το κατορθώσουμε
θα έχουμε κερδίσει την αιώνια ζωή
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αυτό που κάνεις
και σου κάνουν Φίλε μου
αυτήν τη στιγμή
αυτό είναι μία
ίσως η μόνη εκδοχή αιώνιας ζωής

Ω θα σπάσει η καρδιά μου
Ω καρδιά μου ω σπάσε
ΕΥΓΕΝΙΑ
Μητέρα είστε η τελειότερη ερωμένη
Ανταποκρίνεστε
στις πιο βαθιές
ερωτικές ανάγκες μου
Γίνεστε
το τέλειο ερωτικό συμπλήρωμά μου
Ω πόσο τυχερή είμαι που σας έχω μητέρα μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αυγουστίνε πες μας
ενώ επιδιδόμαστε σε όλα αυτά τα εξαίσια
τι είν’ αυτό που θα σε ενοχλούσε
Υπάρχει κάτι που σε δυσαρεστεί;
Που σε ξενίζει;
Τι ερώτηση
Δεν ήταν αρκετά όσα σας είπα
ώστε να είστε όλοι βέβαιοι
πρώτος εσείς
πως δεν ανήκω στους επιφυλακτικούς
στους διστακτικούς
προπαντός στους προκατειλημμένους;
Ωστόσο μην αμφιβάλλετε
έχω κι εγώ τις αρχές μου
Εν πρώτοις
δεν μου αρέσουν
όσοι δεν ξέρουν τι θέλουν
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ω ναι αυτό είναι
το πρώτο μειονέκτημα
Τα καταστρέφει όλα
Όπως και το άλλο
ότι μπορεί να ξέρουν τι θέλουν
αλλά δεν το δέχονται
και δεν το τολμούν
το απορρίπτουν
και υποκρίνονται πως δεν το θέλουν
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Πολύ εύστοχα ειπωμένο Αυγουστίνε
Τόσο εύστοχο
όσο και η αδυσώπητα σκληρή
και υπέρτατα γλυκιά ψωλή σου
Να θέλετε φίλοι μου
να θέλετε και μόνο να θέλετε
Ω Αυγουστίνε
δεν διεγείρεις μόνο τις αισθήσεις μου
Προκαλείς δονήσεις και στην σκέψη μου

Την κάνεις ακραία και διαυγή
ω υπέροχο παλικάρι
Η λεβεντιά σου
είναι πυροβόλο μεγάλης εμβέλειας
Ένα παγοθραυστικό
όλων των συμβάσεων και περιορισμών
Εμένα Κύριε
μου αρέσει να δείχνω την ψωλή μου
ν’ ανοίγω τον κώλο μου και να τον προσφέρω
να φιλώ να χαϊδεύω
τον εαυτό μου και τους άλλους
να παίζω την πούτσα μου μπροστά σε όλους
να χύνω γι’ αυτούς
Και είμαι πάντα έτοιμος
για νέες εμπειρίες
Είμαι αληθινός άντρας εγώ
γι’ αυτό και πρόθυμος
για όλα ανεξαιρέτως
Ο σωστός σύντροφος
όποιος κι αν είναι
μπορεί
σε λίγα μόνο δεύτερα
να με κάνει να χυθώ ολόκληρος
Γίνετε εσείς αυτός Κύριε
Γίνετε ο ιδανικός μου σύντροφος
Αφήστε με να σας γαμήσω
μέχρι να μην το χορταίνετε
Μέχρι να πείτε
Αυγουστίνε είσαι ο άντρας μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μακάρι να ήσαν όλοι οι άντρες
όπως εσύ
Θα γίνω λοιπόν
αυτό που μου ζητάς
αλλά όχι μόνον εγώ
Όλοι εδώ
ανταποκρίνονται στα γούστα σου
Ναι όλοι σας
μου στέλνετε μηνύματα
και θα τους δώσω τις ποθητές απαντήσεις
Όμως ζητώ να μην ξεχνάτε
ένα πράγμα Κύριε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ντρέπεσαι για κάτι;
Σε κάνει κάτι να φοβάσαι;
(Φρενίτις)
Τι είν’ αυτά που λέτε Κύριε
Καμιά ντροπή
κανένας φόβος
Η ντροπή είναι δείγμα ανανδρίας
και ο φόβος απόδειξη ατέλειας
Και μόνο η ιδέα
ότι γαμώ μπροστά σε πλήθος
με τρελαίνει
Ο φόβος ότι μπορεί να μ’ εντοπίσουν
να με συλλάβουν πάνω στο γαμήσι
με ερεθίζει όσο δεν φαντάζεστε
ανάβω ολόκληρος
χύνομαι και αδειάζω
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τι άλλο να σκεφτώ;
Το γράφω και στο μπλογκ μου
Σας παρακαλώ να μην παραλείπετε ποτέ
να με θεωρείτε ανθρώπινο πλάσμα
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κανείς δεν πρόκειται ποτέ ν’ αμφισβητήσει
προπάντων να υποβαθμίσει
την ανθρώπινη ιδιότητά σου Αυγουστίνε
Όμως τέλειο αγόρι
αυτήν την ιδιότητα κι αυτήν την αξιοπρέπεια
θα πρέπει
εσύ ο ίδιος να μας τις αποδείξεις
σε όλη τους την έκταση
Τι άλλο είναι η σαρκική συναλλαγή
ανάμεσα σε δύο
ή περισσότερους
ανθρώπους ή και όλους
παρά η απόλυτη προσφορά
απ’ όλες τις πλευρές προς όλες
ανενδοίαστα
Πότε φίλοι μου ο άνθρωπος
είναι περισσότερο άνθρωπος
Δηλαδή πότε ο άνθρωπος
είναι χωρίς έλλειμμα
Άρα πότε είναι απόλυτα αξιοπρεπής

Πείτε το μας Ντολμανσέ
Σας ακούμε πάντα με λαχτάρα
(Χαμηλόφωνα)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κατά την γνώμη μου
τότε
όταν δεν αρκείται ποτέ σε ό,τι δίνει και παίρνει

Όταν
ανάμεσα σ’ αυτόν και στον άλλο
δεν υπάρχουν εμπόδια
Όταν η απόσταση
– θα επανέλθω σ’ αυτό –
μειώνεται στο ελάχιστο
Και προπαντός όταν εξαφανίζεται εντελώς
(Έξαρση)
Ένα σε ρωτώ κι εγώ Αυγουστίνε μου

Είσαι αληθινός γαμιάς;
Και γαμώ και γαμιέμαι Κύριε
Το ένα δεν το διαχωρίζω απ’ το άλλο
Με τίποτα
Αυτά πάνε μαζί
Ειδάλλως
ούτε το ένα ούτε το άλλο έχει γλύκα

Αυτό θέλω τώρα αμέσως
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τι πράγμα φίλε μου κόμη

Να γαμηθώ από τον Αυγουστίνο
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κι εγώ να τον γαμάω
Κυρίες μου εσείς μπορείτε να επιδοθείτε
όπως σας κάνει κέφι
σε αντίστοιχες διαπλοκές
Μπλεχτείτε όσο πιο περίπλοκα γίνεται
ΕΥΓΕΝΙΑ
Αν κάποια από εσάς
είτε εσείς Κυρία είτε εσείς Μητέρα
επιθυμεί να χαρεί κάτι από εμένα
στην διάθεσή σας

Η κόρη μου με οδηγεί
κι εγώ ακολουθώ τυφλά
Η κόρη μου
είναι τα μάτια μου

Κι εγώ κι εγώ
σαν τυφλή
Και όπου με βγάλει
(Τρέλα)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ο ένας με τον άλλον
όσο θέλουμε και ό,τι θέλουμε
και με όποιον θέλουμε
Στην τύχη μοιράζω τα ζεύγη
Ο Κόμης για την Ευγενία
Η Μαντάμ ντε Σαιντ-Ανζ για τον Αυγουστίνο
Η Μαντάμ ντε Μιστιβάλ για εμένα
Αλλά και όχι μόνον έτσι
Ο Αυγουστίνος για τον Κόμη
Εγώ για την Σαιντ-Ανζ
Θα μπορούσαμε να κάνουμε κι άλλους συνδυασμούς
Ας μείνουμε σ’ αυτούς
Όλοι με όλους
ή με όποιον ποθεί ο καθένας
Και όλα τα κάνετε
χωρίς περιορισμούς και αναστολές

Όλα

Κι αυτό δεν θα τελειώσει
ΟΛΟΙ
Ποτέ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Γλείφω το μουνί της Ευγενίας
και εναλλάξ τον πούτσο του Αυγουστίνου
Γαμώ
συγχρόνως τον Κόμη κι εσάς Ντολμανσέ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Γαμώ
συγχρόνως τον Κόμη κι εσένα Αυγουστίνε

Με γαμάτε και οι τρεις
εσείς Ντολμανσέ απ’ τον κώλο
εσείς Κόμη απ’ το μουνί
εσύ Αυγουστίνε απ’ το στόμα
Με γαμάτε
και χύνετε και οι τρεις μέσα μου
Χύνετε και δοξάζω την μοίρα μου
Πλημμυρισμένη χύσια
εξευγενίζεται η γυναίκα

Ιδού η αγιότητα
Αυτό είναι η θέωση
ΕΥΓΕΝΙΑ
Κι εμένα
με γαμάτε
και οι τρεις
Η μητέρα μου και η Σαιντ-Ανζ
μαζί μού τρίβουν τα βυζιά
Οι ρώγες μου είναι έτοιμες να σπάσουν
να ματώσουν
Θέλω να χύσω όλο το αίμα μου
πάνω στις ψωλές σας ω άντρες
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μη σταματάτε φίλοι μου
Δώστε όλη σας την ζωή
Δεν υπάρχει άλλη
απ’ αυτήν που ζούμε
ξεσχίζοντας
γεμίζοντας με σπέρμα
ο ένας τον άλλον
Μέσα στην ζωή και πέρα απ’ αυτήν
Α γαμημένη ζωή
σε κρατάμε γερά
και σε κάνουμε
εμείς ό,τι θέλουμε
Εμείς σε κάνουμε ζωή
Χωρίς εμάς δεν είσαι
Ντολμανσέ με γαμάτε
κι έχω στο στόμα μου τον πούτσο του Κόμη
ενώ γαμώ μια την Ευγενία
μια την Μητέρα της
μια την Κυρία

Γαμώ την Αδελφή μου
ενώ με γαμάτε εσείς Ντολμανσέ

Κι ο Αυγουστίνος μού χώνει την ψωλάρα του στο στόμα
Το κεφάλι της φτάνει βαθιά ως τα εντόσθιά μου
Είμαι γεμάτος από τεράστια
άγρια
τρομερή ψωλή
Ω Αυγουστίνε
μη σταματάς
μέχρι ν’ αδειάσεις όλος μέσα μου
ΟΛΟΙ
Όλοι ουρλιάζουμε
από ηδονή και πόνο
Τα ουρλιαχτά μας
ξεσχίζουν τα όρια του ουρανού
εξαντλούν το Σύμπαν
Μας κάνουν θεούς
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Προχωρήστε
Μην διστάζετε
Τολμήστε φίλοι μου
το πεδίο ολοένα διευρύνεται
μέχρι το άπειρο
Μέχρι την πρώτη στιγμή της Δημιουργίας
Γεννήστε ξανά το Σύμπαν
Πλάστε το με το αίμα σας
Χτίστε το με τα σάλια σας
Οικοδομήστε το με το σπέρμα σας
Κάντε ό,τι πιο πολύ σάς βγάζει
από την μετριότητα και την ρουτίνα
σας βάζει στα άδυτα της τρέλας
της απεριόριστης παραφοράς
της πιο ακραίας εξαλλοσύνης
της πιο ασύλληπτης επιθυμίας
Δώστε τροφή σε κάθε όρεξή σας
Δώστε τα όλα στις ορέξεις σας

Δεν είμαστε ζωντανοί χωρίς αυτές
Καείτε ζωντανοί απ’ αυτές

Θέλω να δω το αίμα της Ευγενίας
να τρέχει ακατάσχετα
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Και τι περιμένεις

Την δαγκώνω στον λαιμό
της κόβω ένα μεγάλο κομμάτι κρέας
Το αίμα της πετάγεται πάνω μου
το πίνω με ορθάνοιχτο στόμα

Κόβω με τα δόντια μου
τον πούτσο του αδελφού μου
Το αίμα του
με λούζει από πάνω μέχρι κάτω
Απολαμβάνω τον χείμαρρό του
την πλημμύρα του
Λυγίζω
σαν φρέσκο κλαδί τα χέρια της Μαντάμ
τα σπάω σαν βεργούλες στους αγκώνες
και τα τρώω
Δαγκάνω τα βυζιά της σαν ώριμες ντομάτες
και τα ξεζουμίζω
τα ξεριζώνω σαν ρεπάνια και τα τραγανίζω
Ω μυρίζουν υγρό χώμα
σαν να μεγάλωσαν μέσα στην γη

Ναι Αυγουστίνε σπάραξέ με Αγάπη μου
Άφησέ με να σε σπαράξω κι εγώ
Να φάω όλη την σάρκα σου Αγόρι μου
Να χαρώ το άνοιγμά σου στην λαιμαργία μου
την παράδοσή σου στην βουλιμία μου
Είμαι αχόρταγη
για ό,τι είσαι Καυλωμένε Άντρα
Είμαι δικός σας Μαντάμ
τι θέλετε από μένα
Τα θέλετε όλα
το βλέπω
όλα
Πάρτε τα δικά σας
Φάτε με
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Δώστε Δοθείτε
Αρμέξτε ο ένας τον άλλον
Κάντε τον άλλο να χορτάσει
να ξεδιψάσει από σας
Φτάστε στο ύστατο σημείο
Δείτε τον θάνατο με τα μάτια σας
Γίνετε ο ένας ο θάνατος του άλλου
Έτσι μόνο θα του δοθείτε απόλυτα
Έτσι μόνο θα τα πάρει όλα από σας
Έτσι μόνο θα ολοκληρωθούν
το πάρσιμο και το δόσιμο
Έτσι μόνο φτάνουμε
στο ένα και μοναδικό νόημα
Φτάστε το

Θέλω να σκοτώσω την κόρη μου
και να βεβηλώσω το πτώμα της

Εσένα θέλω Αυγουστίνε
να σε γαμάω και να σε μαχαιρώνω
να σε γαμάω σαν να σε μαχαιρώνω
Εγώ θέλω να το κάνω αυτό σ’ εσάς Κύριε
Νιώστε
την τρομερή δύναμή μου
την αρσενική λύσσα μου
Σας διαπερνώ
μέχρι να χυθεί όλο το αίμα σας
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Να με γαμάς σαν να με σκοτώνεις
Ναι Αυγουστίνε
γάμα με και σκότωνέ με
Ναι ενώ αποκεφαλίζω την Μαντάμ
Ένα κομμένο κεφάλι
ολοκληρώνει τον γενετήσιο σπασμό
Ιδού το κεφάλι της
με ορθάνοιχτα μάτια
ζητάει ακόμη τον πούτσο μου
ΕΥΓΕΝΙΑ
Κι εγώ την μητέρα μου
Αλλά πριν τρώω τα μάτια της
Κι εγώ την γλώσσα της

Εγώ θέλω να βγάζω
τα μάτια όλων σας
τα βάζω στο στόμα μου

τα λιώνω με τα δόντια μου

Εγώ τις γλώσσες όλων σας
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Εγώ τα έντερά σας
ΕΥΓΕΝΙΑ
Εγώ τις καρδιές σας

Εγώ τους κώλους σας
ΟΛΟΙ
Χέρια και πόδια
Δάχτυλα ποδιών
δάχτυλα χεριών
Αφτιά και
μύτες και
μάγουλα και
χείλη
Όλα
κομμένα
φαγωμένα
Όλων από όλους
Περάσαμε ολόκληροι
ο ένας στον άλλον
χαθήκαμε
Έχουμε όλοι φάει
τελειώσαμε
Έχουμε εξαντλήσει
χορτάσαμε
Δεν έχει μείνει

τίποτε άλλο να πάρουμε
ο ένας απ’ τον άλλον
Ούτε να δώσουμε
Ο,τι ποθούσαμε το αποκτήσαμε
Τίποτε
δεν κρατήσαμε
για τον εαυτό μας
Δώσαμε
ικανοποίηση
αλλά και απόλαυση
σε βαθμό ανυπέρβλητο
Σπάσαμε
όλα τα φράγματα
Καταναλωθήκαμε
εντελώς
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΓΥΡΟΥ
(Χαλάρωση)
Πάρτε βαθιά ανάσα

(Σιωπή)
Α φίλοι μου
αν κάτι έχει διαψεύσει τις προσδοκίες μου
υπονομεύσει
ή τουλάχιστον κρίνει αυστηρά
ακόμη και σκληρά
τα επιτεύγματά μου στον τομέα του έρωτα
των σαρκικών ιδίως συναντήσεων
αυτό
σας το λέω ευθύς αμέσως και με κάθε παρρησία
είναι η απόσταση

Ποια απόσταση
(Διατριβή)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Η απόσταση ανάμεσά μας
ποια άλλη
Ανάμεσα στον καθένα από εμάς και τους άλλους
Δεν πρόκειται όμως για οποιαδήποτε απόσταση
Τι την διακρίνει απ’ τις άλλες
Ιδού
Εκείνες λίγο πολύ μειώνονται
ενίοτε εξαλείφονται
Αυτή
η ανάμεσά μας
λίγο πολύ μειώνεται
ποτέ δεν εξαλείφεται
Κάτι μένει πάντα
που την διατηρεί ανεξάλειπτη
Σ’ αυτό το κάτι διακυβεύονται όλα
Έχει κι ένα άλλο γνώρισμα
αποκλειστικά δικό της
Δίνει την εντύπωση ότι μειώνεται
ακόμη και ότι εξαλείφεται
μας παραπλανά όμως
μας εξαπατά
κάνοντάς μας να πιστεύουμε
ότι έχει γεφυρωθεί
Πάντα ανακαλύπτουμε
εκ των υστέρων
ότι έχουμε εξαπατηθεί
ότι μας έχει παραπλανήσει
Στην πραγματικότητα
δεν μας εξαπατά
ούτε μας παραπλανά η ίδια
αλλά η δική μας ανάγκη να μην υπάρχει απόσταση

η επιθυμία μας να εξαφανιστεί
και το παραμικρό της ίχνος
ανάμεσα σ’ εμάς
και στο άλλο πρόσωπο
Και όσο πιο πολύ μας ενδιαφέρει το πρόσωπο
τόσο μεγαλύτερες είναι
η εξαπάτηση και η παραπλάνησή μας

Μπορείτε να γίνετε πιο σαφής αγαπητέ μου Ντολμανσέ;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τίποτε πιο σαφές νομίζω
(Διάλογος)

Για εσάς ναι
Για εμένα όμως και τους φίλους μας;
Δεχθείτε παρακαλώ
να μας δώσετε κι άλλες πληροφορίες επ’ αυτού
Μετά από όσα θεσπέσια συνέβησαν
προ ολίγου μεταξύ μας
όπου θριάμβευσε το σμίξιμο –
τι όμορφη λέξη –
και μάλιστα στην πληρέστερη
την πιο εξαντλητική μορφή του
μιλάτε ακόμη για απόσταση
και μάλιστα αγεφύρωτη;
Δεν σας καταλαβαίνω
Πιστεύω πως με τις πράξεις μας
όχι μόνο καλύψαμε όλες τις αποστάσεις
αλλά και κατά κάποιον τρόπο τις καταργήσαμε
Τι λέτε κι εσείς φίλοι μου
Πότε άνθρωποι
βρέθηκαν τόσο κοντά

όσο εμείς προ ολίγου

Έτσι είναι Ντολμανσέ
Μας αφήνετε με πολλές απορίες
Εξηγηθείτε λοιπόν
αν έχετε την καλοσύνη
Τι εννοείτε ακριβώς
με την απόσταση που επικαλείστε
και η οποία δείχνει να σας απασχολεί
όλως ιδιαιτέρως
με τρόπο μάλιστα τέτοιον
ώστε θέτει σε δεύτερη μοίρα
όλα τα άλλα
για να μην πω ότι τα καταργεί

Κι αυτό
εκτός του ότι δεν είναι αλήθεια
συνιστά και κατάφωρη αδικία

Πολύ σωστά
Τα δώσαμε όλα ο ένας στον άλλον
Κι εσείς
με μία λέξη τα αναιρείτε όλα
Κι εγώ δεν σας καταλαβαίνω Κύριε
Μόνο απόσταση δεν υπάρχει μεταξύ μας
ΕΥΓΕΝΙΑ
Αφήστε τον επιτέλους να εξηγηθεί
Κάποιον λόγο θα έχει
για να μιλάει έτσι

Λοιπόν φίλε μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Είναι σαν να μου ζητάτε
να σας αφηγηθώ
την ζωή μου

Την ζωή σας;
Ολόκληρη;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τουλάχιστον την ερωτική
Αλλά στην ερωτική πλευρά της
δεν συνοψίζεται όλων μας η ζωή;
Οι άλλες πλευρές της
είναι παραφυάδες αυτού του κεντρικού κορμού
παραπόταμοι του μεγάλου
γενετήσιου ποταμού

Τοποθετείτε κι εσείς τον έρωτα στο κέντρο;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Δεν τον τοποθετώ εγώ
Κανείς δεν τον τοποθετεί
Εκεί είναι η θέση του εξαρχής
Το ζήτημα όμως
δεν αφορά τόσο την δική του θέση
όσο την δική μας απέναντί του

Θα πρέπει να έχετε μάθει πολλά αγαπητέ μου
για το κεντρικό αυτό ζήτημα
τόσο φλέγον και μυστηριώδες
όσο ανεξερεύνητο και ανεξάντλητο

Δεν σας φαίνεται
ότι ποτέ δεν παραδίδει το μυστικό του;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Σας το είπα ήδη φίλοι μου
Το αληθινό όνομα του έρωτα
ή του απαράδοτου μυστικού
όπως θέλετε πείτε το
είναι απόσταση

Πάλι τα ίδια
Μα θα μας τρελάνετε εσείς απόψε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κοιτάξτε
Εγώ δεν είμαι σύμφωνος
καθόλου μάλιστα
με τον Αριστοφάνη του πλατωνικού «Συμποσίου»
Δεν πιστεύω δηλαδή πως νοσταλγούμε
κάποια αρχέγονη δήθεν ενότητα
που διαχωρίστηκε και κατέληξε
σε ό,τι είμαστε πλέον τώρα
σε όντα χωρισμένα το ένα απ’ το άλλο
και τα οποία άλλο δεν επιθυμούν
παρά να ενωθούν
με το κομμένο ή χαμένο ήμισύ τους
Όχι φίλοι μου όχι
Εγώ πιστεύω ότι ποτέ δεν ήμασταν ενωμένοι
Ποτέ δεν υπήρξαμε ένα με κάποιον άλλον
Εξαρχής
είμαστε χωρισμένοι και μόνοι
Ανέκαθεν μόνοι και μονοί
Και αυτός ο αρχικός χωρισμός
που μας κρατάει μόνους και μονούς
αυτός μάς κάνει να θέλουμε την ένωση

όχι με κάτι με το οποίο ήμασταν κάποτε ενωμένοι
αλλά με κάτι με το οποίο δεν έχουμε ποτέ ενωθεί
με το οποίο όμως και δεν μπορούμε
ποτέ να ενωθούμε όπως το επιθυμούμε
Την ανάγκη αυτής της ένωσης
προκαλεί και διατηρεί η αρχέγονη
ιδρυτική της φύσης μας απόσταση
Δεν ζήσαμε ποτέ την ένωση
Θέλουμε όμως να την ζήσουμε
Τίποτε δεν θέλουμε περισσότερο
Θέλουμε την ένωση
επειδή ο έρωτας δεν είναι
παρά ανάγκη για ένωση
Ανεξαρτήτως του αν αυτή είναι ή όχι εφικτή
Ο έρωτας
δεν είναι νοσταλγία
κάποιου πράγματος που είχαμε και χάσαμε
Είναι ανάγκη
κάποιου πράγματος που δεν είχαμε ποτέ
αλλά που –
κι αυτή είναι η μοίρα μας –
το χρειαζόμαστε
επειδή δεν θα το αποκτήσουμε όπως επιθυμούμε
Και τούτο
όχι –
το ξαναλέω –
όχι επειδή κάποτε ήμασταν ενωμένοι
αλλά επειδή ποτέ δεν ήμασταν
Γεννιόμαστε ελλειμματικοί
Είναι στη φύση μας το έλλειμμα
Η έλλειψη που νιώθουμε
δεν είναι λοιπόν το αποτέλεσμα
μιας προγενέστερης και δήθεν χαμένης πλήρωσης ή πληρό-
τητας
Ποτέ δεν ήμασταν πλήρεις
Ήμασταν από πάντα λειψοί

Κι αυτό ακριβώς γεννά
ως αίτημα βαθύτατο
την επιτέλεση της ένωσης που έχουμε ανάγκη
για να γεμίσουμε το κενό μας
Αυτό το κενό μάς ιδρύει
Είναι καταγωγικό
Εξίσου καταγωγική
είναι και η ανάγκη να το γεμίσουμε
Το μυστήριο αυτής της ανάγκης
δεν έχει
κατ’ εμέ
άλλη εξήγηση
Μάλλον καμία
επειδή ακριβώς είναι εκ φύσεως μυστηριώδης
το είπατε κι εσείς
με τον δικό σας τρόπο αγαπητή ντε Μιστιβάλ

Ναι τώρα είναι
νομίζω
κάπως πιο σαφές
Ωστόσο έχω την εντύπωση πως
λέγοντάς το
δεν κάνετε παρά μόνο να μας εισάγετε
ακροθιγώς σε κάτι
του οποίου την συνέχεια υποπτεύομαι
όχι μόνο μακροσκελή
αλλά και προπαντός αδιερεύνητη
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Δεν είναι μόνο μακροσκελής και αδιερεύνητη
η συνέχεια
Είναι και χωρίς κατάληξη
Όπως ακριβώς και ο ίδιος ο έρωτας

Σύμφωνοι μέχρι κάποιου σημείου
δεν νομίζετε όμως ότι θα έπρεπε όλα αυτά
να μας τα κάνετε λίγο πιο συγκεκριμένα;
Πιο χειροπιαστά;
Και γιατί όχι πιο υλικά;
Εννοώ πιο άμεσα;
Eν πάση περιπτώσει
να συνδυαστεί
όπως λέμε
η θεωρία με την πράξη;
Ας μην μείνουμε στα λόγια
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Σε διαβεβαιώ αγαπητέ μου Κόμη
η πράξη στην συγκεκριμένη περίπτωση
είναι απείρως πιο δύσκολη από την θεωρία

Όχι όμως και λιγότερο ηδονική υποθέτω
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αυτό είναι προς απόδειξη

Τι περιμένουμε λοιπόν
ΟΛΟΙ
Ναι τι περιμένουμε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Έξοχα
ΤΡΙΤΟΣ ΓΥΡΟΣ
(Ένταση)
Ας πούμε λοιπόν ότι βρισκόμαστε στην στιγμή

κατά την οποία
ο πόθος μας για ένα άλλο πρόσωπο
έχει φτάσει στο οξύτερο
στο πιο αβάστακτο σημείο του
στην πιο ακραία
την πιο αιχμηρή
την πιο οδυνηρή
και γιατί όχι την πιο αιματηρή απόληξή του
Ας πούμε ότι ο πόθος μας γι’ αυτό το πρόσωπο
έχει γίνει ένα μαρτύριο
το μεγαλύτερο
ότι θέλουμε τον άλλον με μια δύναμη
που υπερβαίνει τις δυνάμεις μας
ότι θα αρρωστήσουμε ή και θα πεθάνουμε
αν δεν τον κερδίσουμε
και ότι η ικανοποίηση αυτού του πόθου
θα μας θεραπεύσει
ή τουλάχιστον θα μας προστατεύσει
απ’ την καταστροφή
θα μας κάνει τόσο καλό
ώστε αυτό δεν θα απέχει καθόλου
από την –
δεν μπορώ να μην πω την λέξη –
την σωτηρία μας
Σ’ αυτήν την στιγμή βρισκόμαστε
Αυτός που ποθούμε
είναι το κέντρο του σύμπαντος
Τίποτε δεν έχει μεγαλύτερη αξία απ’ αυτόν
κυρίως απ’ την ανταπόκρισή του στον πόθο μας
Όλη μας η ζωή κρέμεται
απ’ αυτήν
Είμαστε αληθινά
τρελοί από πόθο
Ο άλλος
είναι ο απόλυτος στόχος μας
Αν δεν τον αποκτήσουμε
θα πεθάνουμε
Αν έστω δεν τον αγγίξουμε
δεν θα έχουμε κανέναν λόγο να ζούμε
Το σώμα του είναι η ζωή μας
Αυτός εκπροσωπεί για μας την ευτυχία
Κι είμαστε βέβαιοι
πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη
απ’ αυτήν που θα μας δώσει
η συνεύρεσή μας μαζί του
Και δεν εννοώ καν την πλήρη συνεύρεση
Εννοώ
ακόμη και το πιο φευγαλέο πλησίασμά του
το πιο αδιόρατο βλέμμα του
το πιο ανεπαίσθητο χαμόγελό του
τα οποία θέλουμε να προορίζονται μόνο για μας
Βέβαια εμείς ζητάμε κάτι πολύ παραπάνω
αλλά εν όψει εκείνου που ίσως αργεί
και ενδέχεται να μην έρθει ποτέ
μας αρκεί
προς το παρόν
το ελάχιστο που μας δίνει
σε βαθμό τέτοιον ώστε να μην ζούμε
παρά μόνο γι’ αυτό
Ας πούμε λοιπόν ότι είμαστε
σ’ αυτήν την κατάσταση
ο ένας για τον άλλον
Φίλοι μου
είναι η στιγμή της απόλυτης επιθυμίας
Η στιγμή που θέλετε κάτι
αλλά δεν το έχετε
Τι κάνετε λοιπόν

Δεν συμπεριλαμβάνετε και τον εαυτό σας;
Αισθάνομαι απέραντα μόνη χωρίς την συμμετοχή σας
Κάντε μου την χάρη
μείνετε μαζί μας
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ακούστε λοιπόν
ΙΝΤΕΡΜΕΤΖΟ
(Χαλάρωση με ένταση)
Πριν αρκετά χρόνια είχα βρεθεί για αναψυχή στην Φλωρεντία

Η ζέστη ήταν αμιγώς τροπική
η πρωτεύουσα της Τοσκάνης φλεγόταν σαν να της είχαν
βάλει φωτιά
Περιφερόμουν στους δρόμους και τις πλατείες
μαζί με αμέτρητους άλλους
Επισκεπτόμουν τα μουσεία και τις εκκλησίες
περισσότερο για να δροσιστώ παρά για τα εκθέματα ή τους
χώρους
Ωστόσο το μόνο που ήθελα
ήταν να είμαι έξω μέσα στον κόσμο
Με είχε κυριεύσει
απ’ την στιγμή που είχα βγει απ’ το ξενοδοχείο
μια ασύλληπτη σε ένταση
σχεδόν ανεξέλεγκτη
πρωτόγονη πείνα
που μ’ έκανε να θέλω
να χιμήξω στα σώματα που περιφέρονταν γύρω μου
να τα φιλώ
να τα μυρίζω
να τα χαϊδεύω
να τα γυμνώνω
να διαπράττω πάνω τους

ό,τι ζητούσε ο φρενιασμένος πόθος μου
Πολύ γρήγορα αυτός είχε γίνει
το μοναδικό πράγμα που αισθανόμουν
Ποθούσα και τίποτε άλλο
Εκείνος έβλεπε
εγώ ήμουν τυφλός
Έβλεπα με τα δικά του μάτια
Έβλεπα τα γυμνά δάχτυλα των ποδιών
τα γυμνά μπράτσα τα σχεδόν ακάλυπτα στήθη
τους γλουτούς κάτω από τα λεπτά καλοκαιρινά υφάσματα
τις κνήμες τα μπούτια
τους ιδρωμένους λαιμούς
τα σαρκώδη χείλη τα ξαναμμένα πρόσωπα
τις γυμνές κοιλιές ανάμεσα στο μπλουζάκι και στο σορτσάκι
Προσπαθούσα ν’ ανακουφιστώ λίγο
ψηλαφώντας τάχα στην τύχη
με την άκρη των δαχτύλων μου
ή με την ανάστροφη της παλάμης μου
κάποιο σημείο απ’ τα κορμιά που με προσπερνούσαν
ή στέκονταν δίπλα μου αμέριμνα και αδιάφορα
εντελώς ανυποψίαστα για την δική μου ακράτητη έξαψη
απορροφημένα από την θέαση των γλυπτών αριστουργημάτων
μπροστά στα οποία οι θεατές τους ήσαν απείρως πιο λαχταρι-
στοί
Αλλά κι αυτό
το μάταιο και ανολοκλήρωτο άγγιγμα
όπως καταλαβαίνετε
δεν ήταν ανακούφιση
δεν ήταν διέξοδος στην ερωτική μου έξαρση
Μόνο ατελής
ατελέσφορη απόπειρα
φτωχή και μάταιη
Σκεφτόμουν τρόπους
για κάτι περισσότερο
πιο ολοκληρωμένο
πιο αντίστοιχο στον παράφορο πόθο που με τύφλωνε

με άναβε πιο πολύ κι απ’ τον πυρακτωμένο ήλιο
Ο,τι κι αν σκεφτόμουν όμως
δεν γινόταν πράξη
Δεν μπορούσα να κάνω
τίποτε περισσότερο απ’ αυτό που έκανα
δηλαδή μόνο παιδαριώδεις κινήσεις
χειρονομίες που χειροτέρευαν κι άλλο την κατάστασή μου
μ’ έκαναν να υποφέρω ακόμη πιο πολύ
Όταν γύρισα στο ξενοδοχείο μου
κι αφού καθ’ οδόν δεν είχα σταματήσει να διεγείρομαι
ασταμάτητα
σε σημείο ώστε να ποθώ με την ίδια τεράστια ένταση
αμέτρητους ανθρώπους την ίδια στιγμή
πράγμα που συγχρόνως με ταπείνωνε και με απέλπιζε
έπεσα στο αχυρόστρωμά μου
και τότε εμβρόντητος φίλοι μου
διαπίστωσα
ότι αυτό που δεν μπορούσα να κάνω με άλλους
δεν μπορούσα
ούτε με το ίδιο μου το σώμα
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΜΕΤΖΟ

(Κάτι σαν ανακούφιση και συγκίνηση)

Σας ευχαριστώ εκ μέρους όλων
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ας πούμε λοιπόν
ότι αυτό που νιώθουμε εδώ
ο ένας για τον άλλο
είναι ό,τι ένιωθα εγώ στους δρόμους της Φλωρεντίας
έτσι;

Τι σχέση μπορεί να έχει
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
(Ανάπτυξη θέματος)
Έχει
αλλά με μια διαφορά
Το ζητούμενο τώρα είναι
όχι να αρπάξετε τον άλλον
αλλά να τον κατακτήσετε
να τον καταφέρετε δηλαδή να θελήσει κι αυτός
να τον κάνετε να σας θέλει όσο κι εσείς
να μην παραμείνει μονόπλευρη η κίνησή σας
να γίνει αμοιβαία
να μην πέσετε πάνω του εσείς
αλλά εσείς και ο άλλος να συμπέσετε
Τι τρόπους μπορείτε να βρείτε
για να προκαλέσετε στον άλλον
το ενδιαφέρον που επιθυμείτε
ώστε να σας δοθεί ο ίδιος
Να μού δοθεί
Γιατί τώρα
κι εγώ θα πρέπει να κάνω
εκείνο που δεν έκανα τότε
Τώρα για όλους μας πρέπει να έχει σημασία
να κάνουμε τον άλλον να μας ποθήσει
Πώς όμως
Κάτι πρέπει να προκαλέσουμε σ’ αυτόν
Εν ολίγοις να τον σαγηνεύσουμε
Μπορούμε να σαγηνεύσουμε ο ένας τον άλλον
χωρίς ν’ αγγίξουμε;
Μπορούμε να μειώσουμε την απόσταση
ή και να την εκμηδενίσουμε
χωρίς να προσφύγουμε σε άλλον τρόπο
παρά μόνο στην σαγήνη;
ΕΥΓΕΝΙΑ
Τι είναι σαγήνη
(Θυμηδία και αδημονία)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Α να μια ωραία ερώτηση
Δεν γνωρίζεις μικρή μου;
ΕΥΓΕΝΙΑ
Θέλω να μάθω
Την λέξη την ξέρω
αλλά η πράξη
Μάλλον ιδέα δεν έχω περί τίνος πρόκειται
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Είμαι βέβαιος ότι ούτε και οι άλλοι έχετε
την πρακτική πλευρά αυτής της λέξης
όσο θα έπρεπε συχνή στο οπλοστάσιό σας

Οι ελλείψεις σ’ αυτά τα θέματα
ποτέ δεν μειώνονται
Μπορούμε άραγε να φτάσουμε κάποτε
στο τελικό σημείο
Να πούμε
– ω πόσο το επιθυμώ –
τα ξέρω όλα;

Όσο πιο πολλά γνωρίζεις σ’ αυτό το θέμα
τόσο πιο πολλά αγνοείς δυστυχώς
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τίποτε πιο γόνιμο από το άγνωστο ωστόσο
Κι εγώ θέλω να μάθω Κύριε
Το ένστικτό μου τα γνωρίζει όλα
εγώ όμως δεν γνωρίζω τι γνωρίζει εκείνο
Είμαι ένα άγριο άλογο
που θέλει να γίνει λογικό
ΕΥΓΕΝΙΑ
Εμένα
ακόμη και το γνωστό
μου φαίνεται πολλές φορές άγνωστο
Θέλω να γίνω η μεγάλη επιστήμων
όλων των ερωτικών μυστικών
τεχνασμάτων και επινοήσεων και ανακαλύψεων
Θέλω να μάθω όλα τα κόλπα του έρωτα
Κύριε Ντολμανσέ μπορείτε να μου δώσετε
την απόλυτη γνώση;
την απόλυτη όμως;
Θα γίνω η πιο πιστή και ευγνώμων μαθήτριά σας

Λοιπόν λογιότατε Φίλε;
Τι είναι σαγήνη;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Να κάνεις τα πάντα από απόσταση
προκειμένου να την μικραίνεις
να την μικραίνεις όλο και πιο πολύ
μέχρι που να φτάσεις εκεί όπου επιθυμείς
Όνος εις άχυρα
όπως έλεγε ένας πάλαι ποτέ ερωτικός λαός
Να φτάσεις αλλά χωρίς
ώσπου να φτάσεις
να αγγίξεις εκείνον που επιθυμείς
Να τον αγγίξεις
μόνον όταν ο άλλος το θελήσει
όταν ο άλλος σού δώσει

ο ίδιος
εκείνο που ποθείς
(Σαλόνι)

Αυτό λέγεται και κατάκτηση
Ή κατοχή
όχι;

Ακόμη και προσβολή
Ή μάλλον εισβολή
τι λέτε;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ναι αλλά αυτές είναι στο τέλος
Μέχρι εκεί όμως
η απόσταση είναι τεράστια
ενίοτε αγεφύρωτη
αφήστε που
στην πλειονότητα των περιπτώσεων
χρειάζεται να κατασκευάσουμε
εμείς οι ίδιοι την γέφυρα
Τίποτε δεν είναι προετοιμασμένο για κανέναν
Και κάθε φορά
τα πάντα ξεκινούν απ’ το μηδέν

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά
αλλά προς τι
Ο άλλος είναι εδώ
δίπλα μας
κοντά μας
Μπορούμε να προχωρήσουμε αμέσως

να κάνουμε χωρίς καθυστέρηση
ό,τι θέλουμε
να χορτάσουμε επί τόπου
Τι μας εμποδίζει να το κάνουμε
Τίποτα κατά την άποψή μου
Εγώ αυτό θα έκανα
εάν ήθελα παράφορα κάποιον
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τίποτα δεν μας εμποδίζει ναι –
τρόπος του λέγειν βέβαια –
αλλά θα έχουμε και την συναίνεση του άλλου;
Διότι ο άλλος είναι ο ίδιος το εμπόδιο
Θα μας θέλει κι εκείνος
όσο τον θέλουμε κι εμείς;
Θα μας δώσει εκείνο που θέλουμε
επειδή όμως θέλει να μας το δώσει;
(Ανάκαμψη)

Τι σημασία έχει
ΕΥΓΕΝΙΑ
Καμία
Ο,τι είναι να φάμε
εφόσον πεινάμε
να το τρώμε αμέσως
θέλει δεν θέλει ο άλλος
Η δική μας πείνα προέχει
Ο άλλος είναι η τροφή μας
Τον καταβροχθίζουμε μια κι έξω

Δεν είναι όμως σημαντικό
το να σε θέλει και ο άλλος;
ΕΥΓΕΝΙΑ
Α Μητέρα
πότε θα απαλλαγείς απ’ αυτήν
την παρωχημένη άποψη
Αυτή μας έχει κάνει διστακτικούς
άτολμους
στερημένους
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ευγενία με καταπλήσσεις
Ιδού μια φράση
που κι εγώ θα την έλεγα
ΕΥΓΕΝΙΑ
Νομίζετε ότι
παρά την ηλικία μου δεν έχω γνωρίσει
τον έρωτα κι από την άλλη όψη του;
Ξέρω πολύ καλά τι δαιμόνιος θεός είναι
Αυτό τουλάχιστον το έχω μάθει μόνη μου
Ο θεός που έχει μόνο θύματα
Αυτός έχει σκάψει όλους τους λάκκους
Και δεν σταματάει να σκάβει
και να γεμίζει λάκκους
Λίγοι νομίζω το ξέρουν
λίγοι το καταλαβαίνουν
Ακόμη πιο λίγοι το παραδέχονται
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ούτως ή άλλως
κανείς δεν γλιτώνει
ΕΥΓΕΝΙΑ
Κι εγώ όσο μικρή κι αν είμαι
δεν γλίτωσα
Γι’ αυτό δεν έχω
καμία αυταπάτη
Και είμαι πεπεισμένη πως πρέπει
πάντα μα πάντα
να διεκδικούμε
χωρίς να περιμένουμε την συγκατάθεση
ούτε την έγκριση
ούτε καν την ανταπόκριση
Να κάνουμε το δικό μας κέφι
ό,τι κινεί τον πόθο μας
χωρίς φόβους και αμφιβολίες
Ο άλλος
να ξέρει
ότι είναι πάντα λεία
για όποιον τον επιθυμεί
και οφείλει
να αφήνεται στα δίχτυα του άλλου
χωρίς αντιστάσεις νάζια και αρνήσεις
αλλιώς θα το πληρώσει πολύ ακριβά
Με την ζωή του
Όποιον ποθούμε
πρέπει να τον θεωρούμε
εκ προοιμίου δικό μας
Και πρώτος πρέπει να το ξέρει
εκείνος που ποθούμε
Πρέπει επιτέλους
ο πόθος
ένας απόλυτος δυνάστης
ένας αντίπαλος ακαταμάχητος
να μην χρειάζεται να δίνει μάχη
να είναι νικητής ευθύς εξαρχής
Να του παραδίδεται αμαχητί το αντικείμενό του
Να είναι ο πρώτος νόμος
του οποίου η εφαρμογή θα είναι καθήκον όλων
(Γέλια)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κυρία μου τα θερμότατα συγχαρητήριά μου
Η κόρη σας
μας ξεπέρασε όλους
και πρώτον εμένα
το ομολογώ
Με έχει αφήσει άφωνο
αυτό το φίνο
αλλά και ατσάλινο κορίτσι
Τι πάθος
και τι ρητορικός οίστρος
αλλά και τι επιχειρηματολογία
Τσακίζει κόκκαλα

Κι όμως Κόρη μου
η ανταπόκριση
έστω κι αν έρχεται μετά από αγώνα
είναι το νοστιμότερο καρύκευμα της επιθυμίας
Την πολλαπλασιάζει
την πλουτίζει
την ολοκληρώνει
Τα περισσότερα
τα παίρνεις όταν σου τα δίνει ο άλλος
με την καρδιά του
ΕΥΓΕΝΙΑ
Άλλη μια προκατάληψη
από τις πιο μεγάλες
Η καρδιά του άλλου
Ποια καρδιά παρακαλώ;
Μητέρα φοβάμαι
πως δεν έχετε θέση εδώ μέσα
΄Η θα συντονιστείτε
ή φύγετε
Δεν μπορούμε να χάνουμε χρόνο

χαϊδεύοντας τα ίδια τα δεσμά μας
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Θα έλεγα εδώ μικρή μου
πως και η καρδιά παίζει κάποιο ρόλο
Ας μην της στερήσουμε
εκείνον που είναι αρωγός της λαγνείας
ΕΥΓΕΝΙΑ
Αν είναι αρωγός λαγνείας
σύμφωνοι

Να μας δίνεται ο άλλος
με την καρδιά του
Ω ναι αγαπητή μου ντε Μιστιβάλ
ιδού ο πιο δυσπρόσιτος στόχος
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Και μάλιστα θα έλεγα
ο πιο αισθησιακός
Είναι και η καρδιά όργανο ζωής όπως όλα τα άλλα
που έχουν να κάνουν ευθέως με την ηδονή
Ίσως να είναι το πιο ερωτικό απ’ όλα
Εκείνο που μπορεί να αναρριχηθεί
στις υψηλότερες κορυφώσεις της έκστασης
Να προκαλέσει
τις ισχυρότερες εσωτερικές δονήσεις
Να κάνει τη συγκίνηση εκρηκτική
συντριπτική
Να μας πάρει εντελώς τα μυαλά
όπως λέγαμε προηγουμένως

Ω ναι φίλε μου ναι
έτσι ακριβώς

Τι ωραία που τα λέτε αγαπητέ μου Ντολμανσέ
Πόσο ω μα πόσο με συγκινεί ο τρόπος σας
Εγώ την καρδιά
ούτε που τη σκέφτομαι
Την έχω γραμμένη
να
στ’ αρχίδια μου
Έχω αισθήματα
και πολλά μάλιστα
έχω όμως και σκέψη
κι ας είμαι χωριατόπαιδο
κι ας μεγάλωσα με τα δέντρα και τα ζώα
στα βουνά και στα ποτάμια
Εγώ είμαι αφημένος
στα τρελά πάθη
Το σώμα μου και το σώμα του άλλου
αυτά είναι οι θεοί μου
Ο πούτσος μου
κι απέναντι
το μουνί ο κώλος ο πούτσος του άλλου
Αυτά προσκυνώ και
τους τα δίνω όλα
(Κραδασμοί)

Κι εμένα μ’ ενδιαφέρει Αυγουστίνε
το σώμα σου
Ποθώ τον πούτσο σου
όσο τίποτε στον κόσμο
Και δεν θέλω παρά μόνο να με γαμάς
Θα μου λείπει όμως
κάτι πολύ σπουδαίο
αν το κάνεις μόνον επειδή το θέλω εγώ

όχι κι εσύ μαζί μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αυτό το «μαζί»
πώς θα μπορούσατε να το πετύχετε Αγαπητή μου
Να
ορίστε
ο Αυγουστίνος εδώ είναι
Ελάτε
Πώς θα τον κάνετε να σας ερωτευτεί
ή τουλάχιστον
να σας ποθήσει όπως του το ζητάτε
Τέλος πάντων
πώς θα πετύχετε
να γίνει δικός σας
με όλο το σώμα του
με όλη την ορμή του αισθησιασμού του
(Φόρτιση και ανησυχία)

Αλήθεια δεν ξέρω
Μήπως θα πρέπει να του δώσω
κάτι που δεν έχει ακόμη
Κάτι που χρειάζεται πολύ
Κάτι που του αρέσει τρομερά
αλλά του λείπει
Ένα δωράκι εννοώ
Να του κάνω
μια δελεαστική προσφορά;
Ένα μεγάλο ταξίδι ίσως;
Στην Καραϊβική;
΄Η στην νοτιοανατολική Ασία;
Στο Μπαλί ας πούμε; ΄Η όπου αλλού ονειρεύεται
Ας μου πει τι τραβάει η ψυχή του
Ένα βαν τελευταίας τεχνολογίας;

Μια βίλα στην Κυανή Ακτή; Ένα παλάτσο στην Βενετία;
Έναν πύργο στις όχθες του Λίγηρα;
Ο ίδιος θα διαλέξει ελεύθερα
Μια πλήρη γκαρνταρόμπα
που θα την ανανεώνει όποτε θέλει;
Ένα πολυτελές λοφτ στο Μανχάταν;
Μια υπερσύγχρονη θαλαμηγό;
Ας μου πει
Μια αστρονομική κατάθεση σε ελβετική τράπεζα;
Όχι βέβαια για να τον εξαγοράσω
ή να τον αποπλανήσω όχι
Αλλά δεν νιώθω ικανή να βρω
εκείνο που ακριβώς ανταποκρίνεται
σ’ εκείνο που θέλω να πάρω απ’ αυτόν
Είναι δυσανάλογα τα χαρίσματά του
με τις δικές μου προσφορές
το ξέρω ω ναι
Πώς να εκτιμήσεις σε υλικά αγαθά
μια τέτοια αντρική ομορφιά
που μόνο η φύση είναι η δημιουργός της
Αγαπητέ μου Ντολμανσέ
πόσο αδιερεύνητες οι ανάγκες του άλλου
Μπορεί να είμαι υλιστής ως τα μπούνια
κι ακόμα παραπάνω
να έχω χεσμένα όλα τα τσιμπούρια
που μας τα πρήζουν με τις παπαρδέλες τους
με τα φούμαρά τους περί ψυχής και τα ρέστα
αλλά μόνο στο επίπεδο των απολαύσεων
των ερωτικών απολαβών
των ανταλλαγών ανάμεσα σε ερεθισμένα σώματα
όχι της ιδιοκτησίας
όχι της κατοχής
ποτέ
Δεν μου αρέσει

να με ανταλλάσσουν με πράγματα
Ένα γαμήσι
γερό και απολαυστικό
το καλύτερο δώρο
Τι να τα κάνω
όλ’ αυτά που ανέφερε η Κυρία
Την ευχαριστώ που σκέφτηκε
τόσο όμορφα πράγματα
για μένα
αλλά δεν τα έχω ανάγκη
κι ας με συγχωρέσει
Δεν είμαι ακατάδεκτος
Αρκούμαι απλώς στα βασικά
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ναι όμως
υπάρχει κάτι που σ’ αγγίζει
στην καρδιά;
Που κάνει να αισθήματά σου
να σκιρτούν;
Που αλλάζει τα αισθήματά σου
για ένα πρόσωπο
όταν αυτό σού προσφέρει
κάτι όμορφο
όπως ο ίδιος είπες;
Τι σε καυλώνει τέλος πάντων
πανέμορφο Παλικάρι
Να δίνω και να παίρνω
(Έκρηξη)

Ω εξαίσιο θείο Αγόρι
δώσε μου και πάρε με
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Να δίνεις και να παίρνεις;
Μα τότε
είσαι εντελώς
μέσα στο μηχανισμό της σαγήνης Λεβέντη μου
Αφέσου να πάρεις
ώστε να δώσεις
όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή

Αφέσου ω αφέσου
ναι αφέσου αγάπη μου
Εντάξει
αλλά το πρόβλημα είναι ότι
εγώ δεν μπορώ να περιμένω
Δεν έχω τόση υπομονή
ώστε να χρειαστεί
να εφαρμόσω ένα σχέδιο
που θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί
για να έχω κάποια στιγμή
εγώ
την ευκαιρία
να επωφεληθώ
ΕΥΓΕΝΙΑ
Ούτ’ εγώ έχω υπομονή
Με τίποτα

Ούτ’ εγώ φυσικά
Η σαγήνη
είτε ενεργεί αμέσως
είτε δεν υπάρχει
Ναι
μπαμ και κάτω

Τι πρέπει να κάνω για να πάρω
αυτό που θέλω απ’ την Ευγενία
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Νομίζω οι τρεις σας
εσύ Κόμη η Ευγενία και ο Αυγουστίνος
θα μπορούσατε
να καταβροχθίσετε ο ένας τον άλλον

Α όχι
γιατί τότε
δεν θα μείνει τίποτε για εμάς
ΕΥΓΕΝΙΑ
Δεν με νοιάζει Μητέρα
Το μόνο που θέλω
είναι να έχω τώρα αμέσως
μέσα μου
τον πούτσο του Κόμη
και μαζί του Αυγουστίνου
Κι εγώ αυτό θέλω

Όπως βλέπετε Ντολμανσέ
δεν έχετε κερδίσει
παρά μόνο το μισό γήπεδο
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μπορεί
αλλά το υπόλοιπο δεν είναι άδειο

Έχω τις Κυρίες

Για να μας έχετε
πρέπει να κάνετε κάτι

Σαγηνεύστε μας εσείς αγαπητέ Ντολμανσέ
Αναλάβετε
ο ίδιος
αυτόν τον ρόλο
αφού του δίνετε τόση σημασία
Υποστηρίξτε την άποψή σας
και όχι μόνο με λόγια
Εμπράκτως
Νομίζω είστε εξαιρετικά προικισμένος
και για τα δύο
(Αναβοσβήνουν τα φώτα)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τι θόρυβος ήταν αυτός
Σαν να τράκαραν πολλά τραίνα μαζί

Η πόλη Φίλε μου
Δυστυχώς παραμένει ζωντανή
και συνεχίζει την ανοησία της
ατάραχη και ανυποψίαστη
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Σαν πάταγος
από κατολισθήσεις βουνών

Δεν μας αφορά
Συνεχίστε
(Περίσκεψη και κάποια θλίψη)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Εξάντλησα όλους τους τρόπους
με τους οποίους δύο σώματα
μπορούν να φτάσουν το ένα το άλλο
και να γίνουν ένα
Πάντα έμενε ανάμεσα στα δύο σώματα
παρά την προσέγγισή τους
κάτι που αναιρούσε την προσπάθειά μου

Αγαπητέ μου επανέρχεστε και σας καταλαβαίνω περίφημα
εδώ όμως δεν συγκεντρωθήκαμε
για ν’ ακούσουμε τις αποτυχίες σας
αλλά για να δοθούμε απερίσπαστοι
στην ολοκλήρωση
για μία ακόμη φορά –
εφόσον πολλές φορές
έλαβε χώρα η αποψινή μας συνάντηση –
των πιο ακραίων
αλλά και πιο αναγκαίων επιθυμιών μας
των πιο ολοκληρωμένων περιπτύξεών μας
Με προεξάρχοντα ασφαλώς
εσάς τον ίδιο
Ελάτε
Είμαστε ελεύθεροι
όσο μπορεί να είναι κανείς
μέσα στην ψευδή ελευθερία
και ασφαλείς απολύτως
Μπορούμε ν’ αφήσουμε
την φαντασία του πόθου μας
να κυριαρχήσει ξέφρενα
χωρίς ουδεμία περιστολή
Επάνω μας είναι μια πόλη
για εμάς νεκρή
το ξέρουμε αυτό
Τα πλήθη της
όσο κυριευμένα κι αν είναι απ’ τον έρωτα –
και δεν μπορεί παρά σε κάποιον βαθμό να είναι –
εντούτοις δεν ανήκουν με τίποτα στην δική μας κατηγορία
Εμείς είμαστε αποφασισμένοι για όλα
Εκείνοι έξω όχι
Εκείνοι τηρούν κανόνες και τύπους
Η δική μας ζωή απεναντίας είναι επικεντρωμένη
στο ν’ αφήσουμε αχαλίνωτη την φύση μας
να ικανοποιήσει όλες τις ορμές της
χωρίς κανόνες
πέρα απ’ τους τύπους
χωρίς όρια
διαχωρισμούς και περιστολές
Άρα είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε την απογείωση
αλλά και την γείωση
όλων των συστατικών
που μας κάνουν ανθρώπινα όντα
Η δική μας σκέψη είναι παρορμητική
τα ένστικτά μας στοχαστικά
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τω όντι

Υπάρχει κανείς που διαφωνεί;
(Συναίνεση)
Συνεχίζουμε λοιπόν
Κανείς δεν θα μας ενοχλήσει
Το μόνο που έχουμε από τον έξω κόσμο
είναι οι θόρυβοι μιας δήθεν ζωής
Εδώ μέσα Φίλοι μου
εδώ βρίσκεται η αληθινή ζωή
Και τι άλλο είναι η αποθέωση Ντολμανσέ

σας ερωτώ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αξιαγάπητη Σαιντ-Ανζ
ξέρετε ότι ξέρω
και μάλιστα από πρώτο χέρι

Σας βλέπω όμως σκεφτικό
Και κάπως απόμακρο
Τι σας συμβαίνει
Δεν σας αρκεί που εδώ μέσα
σ’ αυτό το στεγανό μπουντουάρ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μπουντουάρ;
Μπουντουάρ είπατε;

Πώς αλλιώς να το πω
αφού αυτό είναι
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Εγώ δεν βλέπω
εδώ μέσα
τίποτε από μπουντουάρ

(Στεγνό ύφος)
Επαναλαμβάνω και τονίζω

Ένα στεγανό μπουντουάρ
με την απόλυτα τρυφηλή επένδυσή του
και την εξίσου βελούδινη προστατευτικότητά του
(Εξαγγελτική)
Βρισκόμαστε στον Παράδεισο φίλε μου

Σ’ έναν άνευ περιορισμών Παράδεισο
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Όχι αγαπητή μου

Όχι;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Κάνετε λάθος
(Διαταραχή)
Τραγικό λάθος

Και πού είμαστε
κατά την άποψή σας
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Στην Βαστίλη

Πού;
(Γενική διασάλευση)
ΟΛΟΙ
Στην Βαστίλη;

Ω τι ιδέα
Ποια Βαστίλη;

Εκείνη;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Εκείνη

Πάνε χρόνια και χρόνια

Ε όχι και στην Βαστίλη

Πώς σάς ήρθε Ντολμανσέ
Κάτι υπονοείτε
Όχι βέβαια πως είμαστε
στην τόσο μακρινή εκείνη εποχή
και υπό συνθήκες κράτησης
Θα ήταν για γέλια
Τι αστείο
διότι μόνον ως τέτοιο

Μιλάει μεταφορικώς Αδελφή μου
Ναι αλλά τι θέλετε να πείτε Φίλε μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μεταφορικώς;
Δεν νομίζω
(Αποσυντονισμός)

Τότε;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Βαστίλη απλώς

Μας κοροϊδεύετε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Το άλλο όνομα της απόστασης

Α τότε συμβολικώς
Το σύμβολο του απόλυτου εγκλεισμού

Ούτε αυτό βλέπω τι σχέση μπορεί να έχει
Αν μου το εξηγούσατε λίγο περισσότερο

Αδελφή μου μάς θεωρεί όλους
εγκάθειρκτους
Ο καθένας στο κελί του
Ή όλοι μαζί στο ίδιο
(Δυσαρέσκεια)

Μιλάτε για πράγματα
εκτός τόπου και χρόνου
Τι δουλειά έχουμε εμείς
Εγώ νιώθω απόλυτα ελεύθερος
Μόνο σε κελί δεν βρίσκομαι

Το ίδιο θα έλεγα κι εγώ
Εσείς φίλη μου;

Εγώ ναι θα μιλούσα για κελί
αλλά δεν ξέρω

τι ακριβώς σημαίνει αυτήν τη στιγμή

Ελάτε τώρα
στην πραγματικότητα είστε η πιο έκφυλη απ’ όλους μας
Δεν θα διστάζατε να διακορεύσετε
η ίδια την κόρη σας
να την υποβάλετε
στα ευτελέστερα βασανιστήρια
ακόμα και να την διαμελίσετε
ακόμα και να φάτε τα κομμάτια της
προκειμένου να φτάσετε στον οργασμό

Είπα κάτι περισσότερο από διαίσθηση
Αφήστε με όμως λίγο να το σκεφτώ

Δεν έχουμε χρόνο για σκέψη αγαπητή μου
Λοιπόν Ντολμανσέ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΓΥΡΟΥ

(Μεγάλη αναταραχή)
Δεν είμαστε ελεύθεροι φίλοι μου

Επιμένετε
Μα τι σας έχει τσιμπήσει
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Πώς μπορώ να μην επιμείνω
όταν βλέπω την κατάστασή μας

Ποια κατάσταση
(Αλλαγή ύφους)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μακριά ο ένας απ’ τον άλλον
Και μη μπορώντας κανείς μας να κάνει
ούτε το ελάχιστο βήμα
προς τον άλλον
Εσείς αγαπητή Μαρκησία εκεί
Εκεί ο Κόμης
Εκεί ο Αυγουστίνος
Εκεί η Ευγενία και πιο εκεί η μητέρα της
Εδώ εγώ
σε απόσταση επίσης από όλους σας
Κανείς μας δεν μπορεί να πλησιάσει κανέναν
Τίποτε δεν μπορεί να μας φέρει
έστω και λίγο πιο κοντά
Και το λίγο πιο κοντά
είναι τόσο λίγο
ώστε είναι σαν καθόλου
΄Η κολλημένοι ο ένας στον άλλο
ή τίποτε
Δεν υπάρχει όμως τρόπος
Όσο ισχυρή και αν είναι
η νιότη του Αυγουστίνου και της Ευγενίας
όσο και αν φτάνει ως εμένα
η ηδονική μυρωδιά των νεαρών σωμάτων τους
όσο και αν με θέλγει
ασυγκράτητα ακατανίκητα
η ομορφιά τους
δεν μπορώ να κινηθώ προς το μέρος τους
Το ίδιο κι εσείς Αγαπητή Φίλη
κι εσείς Κόμη
κι εσείς Μαντάμ ντε Μιστιβάλ
Τίποτε δεν μπορεί να μας βγάλει

απ’ την θέση όπου είμαστε
καθηλωμένοι

Καθηλωμένοι;

Πού το βλέπετε;

Δεν το δέχομαι

Αφήστε τον να ολοκληρώσει
(Ακόμη μεγαλύτερη αλλαγή ύφους)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Στεκόμαστε
απέναντι σ’ αυτήν την τόση ομορφιά
που μας τρελαίνει
και δεν μπορούμε παρά να την κοιτάμε
από μακριά
Ακόμα και αν επιθυμούσαν
αυτά τα τέλεια πλάσματα
να έρθουν τα ίδια προς το μέρος μας
πάλι δεν θα μπορούσε να γίνει εφικτή
καμία προσέγγιση
αφού κι αυτά είναι ανίκανα να κάνουν
το παραμικρό βήμα
Το ίδιο ανάμεσα και σ’ εμάς τους τέσσερις
Όσο και αν σας θέλω αγαπητή μου Σαιντ-Ανζ
όσο και αν με ελκύει
η ώριμη ομορφιά σας μαντάμ ντε Μιστιβάλ
όσο και αν δεν με αφήνει καθόλου αδιάφορο φίλτατε Κόμη
το αρρενωπό σας παρουσιαστικό

με δυο λόγια
όσο και αν σας ποθώ
και επιζητώ την σαρκική επαφή μαζί σας
δεν είμαι σε θέση
παρά να μένω μακριά σας
να μην κάνω τίποτε άλλο
από το να σας κοιτάζω
και να σας μιλώ
Παρόμοια και η δική σας θέση
απέναντί μου
Ιδού η κατάστασή μας
Αυτήν ονομάζω Βαστίλη
και μάλιστα απόρθητη
Προσπαθήστε να μετακινηθείτε
ο ένας προς τον άλλον
Θα δείτε αμέσως πως δεν μπορείτε
Η απόσταση μεταξύ μας
είναι σταθερή και ανυπέρβλητη
Είμαστε καταδικασμένοι
να στεκόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλον
και να υφιστάμεθα
το μαρτύριο της αγεφύρωτης απόστασης
Πρόκειται για μαρτύριο
διότι η απόσταση κάνει την επιθυμία
της προσέγγισης και της ένωσης
ακόμη πιο βασανιστική και ισχυρή
Μπορούμε να μιλούμε
ασφαλώς ναι μπορούμε
αλλά τα λόγια μας
δεν είναι οι πράξεις που επιθυμούμε
Οι πράξεις μας είναι τα λόγια
Μπορούμε όλα να τα κάνουμε
με τα λόγια
μ’ αυτά να φτάσουμε
ακόμη και στην εξάντληση του πόθου μας
μόνο μ’ αυτά όμως

Διαψεύστε με αν μπορείτε
θα το ευχόμουν
Ακούω την σιωπή σας
Αποδείξτε ότι μπορείτε φίλοι μου
Ξέρω όλοι φλέγεστε από αυτήν την ανάγκη
Νικήστε λοιπόν τις αμοιβαίες αποστάσεις
Ελάτε ο ένας κοντά στον άλλον
Αγγίξτε τον
φιλήστε τον
αγκαλιάστε τον
γλείψτε τον
ρουφήξτε τον
κάντε τον δικό σας
Χορτάστε την πείνα σας
Ακούω την ακινησία μας Φίλοι μου
Είναι εκκωφαντική
Μόνο κουφοί δεν θα την άκουγαν
Αμφιβάλλω όμως
αν όντως το αγνοούσατε
Μάλλον θέλατε να το αγνοείτε
Τώρα δεν μπορείτε πια
(Σιωπή)

Μόνον αυτό έχετε να πείτε;
Εσείς ο τόσο εύστροφος
ο τόσο ευρηματικός
ο ρηξικέλευθος
δεν μπορείτε
Κάτι άλλο έχετε στο μυαλό σας
Πέφτω έξω;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Όχι
ΕΥΓΕΝΙΑ
Μητέρα μπορείτε εσείς;
Εγώ δεν μπορώ μόνη μου

Ούτε εγώ Ευγενία

Όλοι στην ίδια θέση είμαστε

Κι εσείς Ντολμανσέ;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Γίνεται να μην είμαι κι εγώ;
Σε τι διαφέρω από εσάς;
Μόνο στην αντίληψη και στην αποδοχή
αυτού που μας συμβαίνει
αν και πιστεύω πως όλοι
είστε πλέον κοινωνοί αυτού που λέω

Μα πώς
αγαπητέ μου πάντα Ντολμανσέ
Τι έφταιξε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Η πόλη
ΟΛΟΙ
Η πόλη;
(Σφυροκόπημα)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Εκεί πάνω
έχει ξεσπάσει επανάσταση

Έξω από εδώ
όλα έχουν ανατραπεί
Τελευταίο φρούριο ακόμη απόρθητο
είναι αυτό το δήθεν μπουντουάρ
Η Βαστίλη
Δεν θ’ αργήσει όμως να πέσει

Και πώς ξέρετε
εσείς
τι συνέβη εκεί έξω

Πείτε μας την αλήθεια
το απαιτούμε

Μιλήστε ειλικρινά Ντολμανσέ
δεν είναι ώρα για λογοπαίγνια

Πρόκειται για την ίδια την ζωή μας
(Ευθυβολία)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Θα μας εκδικηθούν
γι’ αυτό που είμαστε
Θα μας τιμωρήσουν
για την ίδια μας την φύση
Για την τόλμη μας
τις προτιμήσεις μας
για την ίδια την ζωή μας
όπως σωστά λέτε

Πάντα αυτό ήθελαν
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ήρθε η ώρα
να περάσουν από τα λόγια
στις πράξεις
από τις προθέσεις
στην εφαρμογή τους

Μα εσείς μιλήσατε για επανάσταση
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Λάθος λέξη
Μάλλον λάθος τοποθετημένη
Εμείς είμαστε η επανάσταση
Εκείνοι έξω εξεγέρθηκαν
για να καταλύσουν ό,τι εμείς εκπροσωπούμε

Μήπως και θα μας καρατομήσουν;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Θα εξαρτηθεί από τον Ρομπεσπιέρ

Ποιον;

Ε δεν είμαστε καλά
Ποιος είν’ αυτός

Τον Ρομπεσπιέρ;
Μα έχει εκτελεστεί εδώ και
(Σφυροκόπημα)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Τώρα λέγεται Λαπιέρ
Εκπροσωπεί όλους τους πολίτες
το Κράτος και την Εκκλησία
Έχει εντολή να εκτελέσει πάνω μας
αυτό που αξίζουμε
σύμφωνα βέβαια με τις δικές τους πλέον αρχές
(Ισχυρή αναταραχή)

Δεν σας πιστεύω

Κάτι άλλο συμβαίνει
Αρνούμαι να συμμορφωθώ

Μήπως είναι δική σας επινόηση;
Για να μας φέρετε και πάλι στα άκρα;
Σε άλλα άκρα;
Θα σας ακολουθούσα
αλλά δεν είναι η ώρα
για τόσο δυσοίωνα αστεία
Είναι;
Απαντήστε μου

Γιατί σωπαίνετε Κύριε
ΕΥΓΕΝΙΑ
Μητέρα πάρτε με στην αγκαλιά σας

(Ενθαρρυντικά)
Συγκεντρωθήκαμε για να διασκεδάσουμε

να ικανοποιήσουμε επιθυμίες
να ζήσουμε
έστω για λίγες ώρες
την ευτυχία του έρωτα
την χαρά της σάρκας
και τώρα μας λέτε
πως
ούτε λίγο ούτε πολύ
είμαστε καταδικασμένοι να πληρώσουμε
με την ίδια την ζωή μας
αυτήν την ανάγκη μας
και το δικαίωμά μας στην χαρά
που είναι η ίδια μας η φύση
και που πρώτος εσείς
Κάντε κάτι
σας εκλιπαρώ
Η ευρηματικότητά σας είναι ανεξάντλητη
αλλά ας μην γίνει κι επικίνδυνη
Δεν μιλάτε
Και πάλι σας ρωτώ
Μήπως όλο αυτό αποσκοπεί
στο να μας ανοίξει νέους ορίζοντες
να μας κάνει περισσότερο διαθέσιμους
στις εκλύσεις των αισθήσεων
να μας προκαλέσει να δοθούμε με περισσότερο πάθος
στις ορέξεις και στην ικανοποίησή τους
Αυτό είναι;
Ιδιοφυές εύρημα
Η καταστολή με στόχο την μεγαλύτερη διέγερση
Ο τρόμος με απώτερο σκοπό την βαθύτερη χαρά
Η στέρηση
η απαγόρευση
με την προοπτική μιας εντελέστερης απόλαυσης

μιας πληρέστερης ηδονής
Το επικροτώ ολόψυχα
Η ακινησία μας
και η αδυναμία μας να βγούμε απ’ αυτήν
είναι δικό σας επίτευγμα λοιπόν
Κατά κάποιον τρόπο
μας τις έχετε υποβάλει
Σας διαβεβαιώ
πετύχατε στο σχέδιό σας
Νιώθω συγκλονισμένη
Πρόκειται για ποιητική δημιουργία
Για έργο μεγάλης πνοής
Είμαστε όλοι πιο έτοιμοι τώρα
πιο διαθέσιμοι από ποτέ
να περάσουμε στην μεγαλύτερη κατάχρηση της σάρκας
να γίνουμε έρμαια των πιο ακραίων εμπειριών
να δώσουμε τα πάντα για την εξάντληση
όλου του αποθέματος
από ένστικτα και ορμές που διαθέτουμε
Σας μιλώ εξ ονόματος όλων μας
(Σιωπή ηλεκτρισμένη)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Αγαπητή μου ντε Σαιντ-Ανζ
κι εσείς φίλοι μου
δεν δέχεστε να καταλάβετε
Η θέση μας είναι απελπιστικά αμετάκλητη
Οφείλεται στο μίσος της πόλης
σας το είπα και το επαναλαμβάνω
Μισεί τόσο πολύ αυτό που είμαστε
ώστε το μίσος της κατέστη πανίσχυρο
μας κατέλαβε εξαπίνης και εκ των έξω
και κυριάρχησε μέσα μας
Δεν υπήρξαμε αρκετά δυνατοί
για να το αποτρέψουμε
Γίναμε ό,τι η πόλη θέλησε

Δηλαδή;
(Συμπερασματικό ύφος)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Χωρίς δυνατότητα
να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον
ώστε μόνο να λέμε
όσα θέλουμε να κάνουμε
Η απόσταση ανάμεσά μας
είναι αναφαίρετο προϊόν της πόλης μας
Κατάφερε
να μας αχρηστεύσει εντελώς
Τα τελευταία υπολείμματα
υποκρισίας και κρυψίνοιας των πολιτών
υποχώρησαν
Σύσσωμος ο λαός ασπάστηκε το δόγμα
της απόλυτης καταστολής
Είμαστε η ενσάρκωσή της
υπό μορφήν ακινησίας
και αγεφύρωτης μεταξύ μας απόστασης
Κατ’ εικόνα και ομοίωση της δικής της επιθυμίας
Αυτός που θα μας επισκεφθεί

Θα μας επισκεφτεί κάποιος;

Ποιος;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Σε λίγο
Θα μας δώσει εκείνο που

για μας θα είναι σωτήριο
(Ξέσπασμα)

Δεν ξέρω πια τι μου γίνεται
Κυρία πείτε μου τι να κάνω
και θα το κάνω αμέσως
Ό,τι κι αν είν’ αυτό
αρκεί να σας βοηθήσει
Θα σας φροντίσω σαν τα λουλούδια μου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μάταια λόγια Αυγουστίνε
ΕΥΓΕΝΙΑ
Μητέρα φοβάμαι

Ζούμε έναν εφιάλτη;

Ο εφιάλτης
είναι το ακατανόητο που ζούμε
Ξυπνήστε μας Ντολμανσέ
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μα αγαπητέ μου
κι εσείς οι άλλοι
δεν χρειάζεται να τα βάζετε μαζί μου
Εγώ σας ανακοίνωσα κάτι
Υπέπεσε στην αντίληψή μου
πριν από εσάς
Δεν μένει παρά να με διαψεύσετε

Κινηθείτε λοιπόν
(Μεγάλη παύση)

Ώστε μας νίκησαν
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ναι αγαπητή μου
έγινε αυτό που θέλουν
(Αγωνία)

Κι αυτός ο επισκέπτης;
Είμαστε κλειδωμένα από μέσα

Πώς έμαθαν πού συγκεντρωθήκαμε

Μόνο αν κάποιος μάς κατέδωσε

Η αδελφή μου είχε εξασφαλίσει
απόλυτη μυστικότητα
Ποτέ δεν θα μας έβρισκαν
Κάτι άλλο συνέβη
(Φόβος)

Τι όμως τι
Απαντήστε επιτέλους Ντολμανσέ
σας διατάζω

Εσύ τους ειδοποίησες;
Εσύ τους έδωσες κλειδιά;
Είναι δικός σου άνθρωπος
αυτός ο Λαπιέρ;
Είσαι δικός τους;
(Παύση)
Πες κάτι κωλόγερε
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Δεν θα εξαιρεθώ
Θα υποστώ τα ίδια

Δική του είναι η δουλειά

Ω διαψεύστε το
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Η τελευταία αποστολή

Για ποιο πράγμα για ποιο
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Θα γίνει επιτέλους κάτι

Και ποιος σε εξουσιοδότησε;
Εμείς δεν είχαμε κανένα πρόβλημα
Δικό σου είναι μόνο

Ναι εμείς μια χαρά ήμασταν

Με ποιο δικαίωμα παίζεις
με τις ζωές μας

Εμένα πάντως
Δεν μου αρκούσε η ζωή όπως την ζούσα
(Θυμός)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ακριβώς
Δεν ήταν ζωή
Προσπάθησα να σας το πω
Με πολλούς τρόπους

Να μας άφηνες στην ησυχία μας
Να πήγαινες μόνο σου
στο στόμα του λύκου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Οι ζωές μας είναι αλληλένδετες

Αποτελούμε μια κοινότητα ασφαλώς
αλλά όχι και μέχρι αυτού του σημείου
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Μέχρι αυτού του σημείου
(Ξέσπασμα)

Μια τρέλα

Είσαι για δέσιμο

Για πού μας προορίζετε
ΕΥΓΕΝΙΑ
Πού θα μας πετάξουν μαμά

Αρνούμαι ν’ ακολουθήσω

Δεν θα παίξω το παιχνίδι σου
Κανείς μας δεν θα το παίξει
(Εχθρότητα)

Είστε ένας άτιμος

Μας πούλησες

Δεν θα σας το συγχωρέσω ποτέ

Ούτ’ εγώ
ΕΥΓΕΝΙΑ
Φιλόσοφος δεν λέει ότι είναι;

Του κώλου
Και τι κώλου

Είστε υπόλογος απέναντί μας
Μας καταδώσατε στους εχθρούς μας
Και η σύλληψή μας
ίσως ακόμη και η εκτέλεσή μας
είναι επί θύραις
Έχετε πάρει στον λαιμό σας
πέντε ζωές
Ο,τι και αν συμβεί Ντολμανσέ
είστε ηθικός αυτουργός

Και δεν είναι μόνον εμείς εδώ
Τόσοι και τόσοι άλλοι όπως εμείς
θα υποστούν τις ίδιες διώξεις
την ίδια εξόντωση
Κάνω λάθος Ντολμανσέ;
Η εξόντωση
δεν θα είναι μαζική;

Λοιπόν;
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Απ’ την ζωή που κάναμε
καλύτερος ο θάνατος
και μάλιστα ο χειρότερος
Όσο κι αν η ζωή είναι πάντα ζωή
ζωή σαν την δική μας
δεν είναι
Της λείπει εκείνο

που πρέπει να έχει μια ζωή
για να αξίζει να την ζεις
Όσο και αν δεν καταλαβαίνατε
πώς ζούσαμε
όσο και αν σας αρκούσε αυτό
όσο και αν δεν θέλατε
συνειδητά ή όχι
να συνεχιστεί
Η ζωή μας
δεν έχει
εκείνο που κάνει ζωή την ζωή
Πήρα μια απόφαση
εν όψει ιστορικών συγκυριών
Τις είχα διαισθανθεί
Μια απόφαση
όχι εις βάρος σας
αλλά για την λύτρωση όλων μας
(Επιθετικότητα)

Εγκληματία

Εξωμότη
Κρίμα το γαμήσι που σου έκανα
Τζάμπα πήγε

Δήμιε
(Σιωπή)
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Όχι φίλοι μου άδικα φωνάζετε
Σκεφτείτε ψύχραιμα παρακαλώ
Δείτε την πραγματικότητα επιτέλους
Αποδεχθείτε την κατάστασή μας
Αλλά πρώτα κοιτάξτε την
χωρίς αυταπάτες
Δεν έχει τίποτε
που να την κάνει άξια να την ζούμε
Τι κερδίζουμε
με το να μην παραδεχόμαστε
αυτό που είμαστε
Ακίνητοι και αμετάδοτοι
Τίποτε άλλο
(Μεγάλης διάρκειας σιωπή)
Σας ικετεύω

(Κατάρρευση)
Ω Ντολμανσέ
(Σιωπή)
Αδελφή μου
(Σιωπή)

Ευγενία μου
(Σιωπή)
ΕΥΓΕΝΙΑ
Μαμά
(Σιωπή)
Γαμώτο

(Περισυλλογή)
Πώς και δεν

Αλήθεια είναι

Κι εγώ τώρα νομίζω
Ακόμα κι εγώ
ΕΥΓΕΝΙΑ
Από πότε άρχισε


(Συναίνεση)
Φίλε μου

Ντολμανσέ

(Πόνος)
Βοηθήστε μας
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Ο καθένας μόνος του
(Προσπαθούν με απεγνωσμένες κινήσεις να μετακινηθούν απ’

τις θέσεις τους και να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον.
Η αποτυχία των προσπαθειών τους τούς κάνει να βγάζουν

άγριες φωνές και να κλαίνε.
Έχουν περιέλθει σε κατάσταση εξάντλησης και απελπισίας.
Μεγάλης διάρκειας σιωπή.
Απόγνωση.)

Να τελειώνουμε

Ναι ας γίνει

Καλύτερα έτσι
Δεν πάει άλλο
ΕΥΓΕΝΙΑ
Κι εγώ αυτό θέλω μαμά
ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ
Σας ευχαριστώ
(Ο Λαπιέρ)
ΛΑΠΙΕΡ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΓΥΡΟΣ
Είμαι ο Λαπιέρ
(Στο ένα χέρι κρατάει περίστροφο, στο άλλο αρμαθιά κλειδιά.
Τους πλησιάζει έναν έναν και τους εξετάζει από κοντά σαν να
ελέγχει την φυσική τους κατάσταση, τους ανοίγει βίαια το στό-
μα και κοιτάζει τα δόντια τους, διαστέλλει το άνοιγμα των
βλεφάρων και επισκοπεί τους βολβούς των ματιών τους, κά-
ποιες φορές χρησιμοποιεί την κάννη του όπλου του και τους
την πιέζει στον κρόταφο ή στον λαιμό – σαν να τους χαϊδεύει.
Αυτοί αφήνονται σαν έτοιμα θύματα – δείχνουν να τον εκλιπαρούν.
Χτυπάει το κινητό του. Το βγάζει από κάποια τσέπη και το

ανοίγει.)
Ναι μέσα είμαι

Ναι μπροστά μου
Το έχω
(Εννοεί το περίστροφο)
Τι να μην
(Κοιτάζει το περίστροφό του, μετά τους άλλους)
Δεν πρόλαβα
Γιατί;
Εντάξει
(Κλείνει το κινητό)
Η πόλη μ’ έστειλε
(Χτυπάει το κινητό. Το ανοίγει)
Κανέναν;
Καλά
(Κλείνει το κινητό. Στέκεται μακριά από όλους)
Άλλαξαν σχέδια
Για άλλο ήρθα
Εγώ
εκτελώ διαταγές
(Χτυπάει το κινητό. Το ανοίγει)
Ε αυτό κάνω
(Κλείνει το κινητό)
Θα σας κλειδώσω
(Χτυπάει το κινητό. Δεν το ανοίγει)
Θα μείνετε εδώ
Κι όσο τραβήξει
(Ανοίγει το κινητό)
Τέλειωσα
Καλά
θα το πω κι αυτό
(Το κλείνει.
Σαν να τραγουδάει και σαν να χορεύει)
«Θα το γιορτάσουμε
Θα πιούμε
Θα χορέψουμε
Θα τραγουδήσουμε
την καρμανιόλ»
(Χτυπάει το κινητό, το ανοίγει, ακούει)
Το είπα
Δεν θα το ξεχάσω
(Το κλείνει)
Πάει κι αυτό
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΓΥΡΟΥ

(Φεύγει.
Σβήνει το φως – απόλυτο σκοτάδι.
Ακούγεται ισχυρό κλείσιμο πόρτας και κλειδιά που γυρίζουν

πολλές φορές μέσα σε κλειδαριά.)
Οκτώβριος 2009 - Οκτώβριος 2010

Ε Ρ Γ Α
Δ Η Μ Η Τ Ρ Η Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Α Δ Η
1978 ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ, περ. Ausblicke, τεύχος 34-35,

Απρίλιος 1978 – Λέσχη, 1979, 1980 – Εκδόσεις Άγρα, 1980,
1981, 1985, 1991, 2003 – Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2010, 2011
1980 ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ 1-4, Εκδόσεις Άγρα, 1985
1981 Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΑΓΟΡΑ,

Άκμων – Εκδόσεις Νεφέλη 2006
1983 Η ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, Εκδόσεις Άγρα
1985 Η ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, περ.

Χάρτης, αρ. 14, Ιαν. 1985 – Εκδόσεις Άγρα
1986 Η ΑΝΘΡΩΠΩΔΙΑ. Η ΑΝΑΘΕΣΗ, Προοίμιο σε μια

χιλιετία, Εκδόσεις Άγρα
1986 ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ 5-8, Εκδόσεις Άγρα
1990 ΤΟ ΥΨΩΜΑ, Εκδόσεις Άγρα
1992 Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΑΙΩΝΑ,

Εκδόσεις Άγρα
1994 ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ 9, Εκδόσεις Άγρα
1995 Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, Εκδόσεις Άγρα
2000 Η ΖΑΛΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ, Θέατρο

του Νότου – Εκδόσεις Ίνδικτος 2008
2000 ΛΗΘΗ, Εκδόσεις Άγρα

2001 ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ 10-12, Εκδόσεις Άγρα
2002 Η ΑΝΘΡΩΠΩΔΙΑ, Μια ατελής χιλιετία – 1, Εκδόσεις

Καστανιώτη
2005 ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ,

Μια συνομιλία με τον Γιώργο Καλιεντζίδη (σε ένθετο φυλλάδιο
το κείμενο «Εμείς και οι Έλληνες»), Εκδόσεις Άγρα – 9,58 Ρ/Σ
2006 ΙΘΑΚΗ, Βιβλίο/πρόγραμμα για την ομώνυμη παράσταση

της ομάδας DameBlanche, Εκδόσεις University Studio Press
2007 Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ, Εκδόσεις Άγρα
2007 Η ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, Εκδόσεις Ίνδικτος
2007 INSENSO, Εκδόσεις Ίνδικτος
2007 ΟΜΗΡΙΑΔΑ, Εκδόσεις Ίνδικτος
2007 ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ 13-14, Εκδόσεις Ίνδικτος
2008 ΕΚΠΝΟΗ, Εκδόσεις Σαιξπηρικόν
2009 ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ, Εκδόσεις Ίνδικτος
2009 ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ, Εκδόσεις Ίνδικτος
2010 ΤΟΚΟΣ, Εκδόσεις της Νέας Σκηνής
2011 ΚΗΔΕΥΩ Β΄, ΑΝΑΒΛΕΜΜΑ, Εκδόσεις Σαιξπηρικόν
2011 ΚΗΔΕΥΩ Γ΄, ΧΕΡΕΤΙΣΜΟΣ, Εκδόσεις Σαιξπηρικόν
2011 Ο ΠΟΝΟΣ ΩΣ ΠΟΛΗ, Εκδόσεις Σαιξπηρικόν
~
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
A. Malraux / J.P. Sartre / J. Genet / Κ. Αξελός / W. Gombrowicz / G.

Bataille / M. Blanchot / Μολιέρος / Αισχύλος / W. Shakespeare / M.
Duras / G. Courteline / G. de Nerval / H. de Balzac / B.M. Koltès /
T. Williams / S. Beckett / Ευριπίδης / E.M. Cioran / J. Green

Dimitriadis - o Ti Pio Polu Potheis PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Dimitriadis - o Ti Pio Polu Potheis PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Ό,τι πιο

εκδόσεις διάπυροΝ – γιαννης ευαγγελου

© γενικό: 2011, δημητρης δημητριαδης

Σχεδίαση εξωφύλλου και μορφοποίηση έκδοσης: γιαννης ευαγγελου και

PAUL BOWLES, Up Above the World, 1966

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

Κύριε Ντολμανσέ δεν υπάρχει λόγος να καθυστερούμε

Το παν σε ό,τι κάνουμε

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

Μιλώ συνεπώς για ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

Δεν είναι απαραίτητο να σας το υπενθυμίσω

καμιά φορά κι εμείς τα ξεχνάμε

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΚΥΡΙΑ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΚΥΡΙΑ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΚΥΡΙΑ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

Όλα υπάρχουν εκτός απ’ τον Θεό

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

Τον ακούω να ουρλιάζει από λαχτάρα

ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

ΚΥΡΙΑ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΓΥΡΟΥ

Οι αντιστάσεις φίλοι μου

ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

ΚΟΜΗΣ ΝΤΕ ΜΙΡΒΕΛ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΡΒΑΛ

οργανώνουν αλλά και οργώνουν

την αισχρή δειλία της κοινωνίας μας

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΜΙΣΤΙΒΑΛ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ

ΜΑΝΤΑΜ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΑΝΖ