Copyright©2020 by authors, all rights reserved.

Authors agree that this article remains permanently open

access under the terms of the Creative Commons Attribution License 4.0 International License
Abstract In this technological world, pedagogy has changed in terms of strategy, approach, method and
technique. The majority of teachers have limited been exposed to the 21st century teaching and learning strategy
and as a result they are still struggling in mastering it. This study was conducted to identify the readiness of
teachers towards the 21st Century teaching and learning specifically from the aspect of knowledge, skills and
attitudes. A total of 77 language teachers at 15 national secondary schools in Penang were selected as
respondents. The data were obtained through a questionnaire which included three aspects of readiness, which
are knowledge, skills and attitudes of language teachers. Data were analysed using Statistical Package for Social
Sciences (SPSS) version 22.0. The findings show that average mean of knowledge level (min = 4.06, SP = .396)
and skills level of Language teachers (min = 3.70, SP = .377) toward 21st century teaching and learning are at
high level. In terms of the attitude of Language teachers, the results showed that the mean of attitude was at a
positive level (min = 3.77, SP = .390). In addition, the findings showed that there was a significant positive
correlation between knowledge with skills (r = .619), knowledge with attitude (r = .601) and skill with attitude (r
= .673).
Keywords Teacher Readiness, 21st Century Teaching and Learning, Knowledge, Skill and Attitude
1.Introduction
In this rapid development era, the Malaysian education system has undergone a change and needs to be
transformed in order to achieve the goal of the National Education Philosophy. 21st century education had
already been implemented in our country to produce a balanced human capital in physical, emotional, spiritual,
intellectual and social series. Partnership for 21st Century learning (P21) which is based on Washington devised,
a 21st Century learning concept. P21 (2015) emphasizes that 21st Century learning is the process of applying
skills across content and learning competence based on approaches. 21st Century learning is also a process that
emphasizes student-centered learning in the production of holistic students (Buletin Anjakan Bil. 5/2015, KPM).
21st Century education focuses on two key aspects which are student-centered learning and 21st century skills
(KPM, 2017). The goal of 21st Century learning and facilitating is to produce skilled, productive and capable
generation as the leader of the nation. It is undeniable that the 21st Century learning is different compared to the
past learning. According to Buletin Anjakan Bil. 4/2015, the most significant difference is that the 21 st Century
learning is centralized and non-teacher-centered. Additionally, 21st Century learning goals are to learn for life in
more practical approach. Furthermore, students also experienced the real situations with problems based on
activities through the 21st Century learning in the classroom. The application of various strategies and activities
is also one of the key aspects of student learning in the 21st Century learning. Among them include high thinking
skills, communication skills, and collaborative skills. 21st Century learning emphasizes more on a group
collaboration in order to exchange and share their opinions and ideas. In this regard, the readiness of Language
teachers in implementing 21st Century learning and facilitating students is essential in creating an active and
effective and interactive environment. Teachers' quality will determine the effectiveness of students in
knowledge learning (Buletin Anjakan Bil. 5/2015, KPM).
The 21st Century learning and facilitating is aimed to produce a balanced, harmonious, physical, emotional,
spiritual and intellectual human who is in accordance with the National Education Philosophy. Challenges
diuar-uarkan oleh Kementerian Pendidikan sejak tahun 2014, iaitu selaras dengan hasrat
transformasi pendidikan negara dalam Pelan Pembangunaan Pendidikan Malaysia (2013-2025).
Maka dengan ini, abad ke 21 sangat sinonim dan bertepatan dengan era digital. Letusan teknologi
maklumat dan komunikasi yang dangat dinamik menyebabkan kepentingan kemahiran abad ke 21
semakin diberi penekanan dan perlu diperkasakan pada masa kini. Guru menjadi tunjang utama
dalam mempraktikkan pengintegrasian teknologi maklumat dan komunikasi serta menyebarkan
pengetahuan dan penggunaannya kepada semua pelajar. Penggunaan dan pengintegrasian
teknologi pendidikan semestinya menjadi sebahagian daripada pedagogi program pendidikan
guru di zaman kini walaupun dalam satu bahagian aktiviti yang amat kecil (Lambert, J. & Cuper,
P
Dedication
This study is dedicated to my husband, Jack, whose unyielding support and
encouragement always allows me to reach for my dreams. This work is also dedicated to
my son, Miles, who inspires me to always ask questions and remain constantly curious.
May you both always inspire others through your creativity, determination, and curiosity.
Thank you for your love, sacrifice, and inspiration.
, and to challenge
myself to accomplish the impossible.
Lastly, I would like to thank Dr. Ellen Scales, Dr. Billie Anderson, and Dr. Karen
Hunt for their guidance throughout this process. Your support, encouragement, and
feedback played an essential role in my accomplishment and completion. A special thank
you to Dr. Ellen Scales—I am eternally grateful for your constant support and
encouragement.pencapaian pelajar dalam akademik (Nik Mohd Rahimi, 2012). Meskipun
begitu, pengetahuan
ini tidak boleh diabaikan kerana ia merupakan salah satu faktor pertimbangan terpenting dalam
mengolah dan merancang proses pengajaran (Ferrell, 1995).
Perincian dapatan kajian bagi setiap konstruk mendapati, hanya terdapat empat
konstruk menunjukkan hubungan signifikan dengan pencapaian tajwid al-Quran pelajar KKQ
iaitu konstruk kesediaan guru, pengetahuan substantif, pengetahuan sintaktik dan penguasaan
disiplin ilmu lain yang berkaitan. Sementara, dua konstruk yang lain iaitu kontruk persepsi
terhadap KKQ dan penguasaan ilmu kandungan dan sukatan tidak mempunyai hubungan
signifikan dengan pecapaian pelajar dalam pelajaran tajwid al-Quran.
28
bidang
pendidikan al-Quran secara khusus ketika berada di universiti. Dapatan kajian berikutnya
menunjukkan, guru KKQ berpengalaman mengajar lebih dari 10 tahun didapati mempunyai
pengetahuan isi kandungan tajwid al-Quran yang lebih tinggi berbanding guru KKQ yang
mengajar dalam tempoh 1-5 tahun. Hal ini memberi gambaran bahawa, faktor pengalaman
mengajar berpengaruh terhadap tahap pengetahuan isi kandungan guru KKQ dalam pelajaran
tajwid al-Quran. Maknanya, guru KKQ yang mempunyai pengalaman mengajar yang lebih lama
mempunyai tahap pengetahuan isi kandungan yang lebih tinggi dan begitulah sebaliknya.
Justeru, guru berpengalaman perlu diberikan keutamaan untuk mengajar pelajaran tajwid al-
Quran di peringkat menengah atas yang bersifat lebih mendalam berbanding guru baru kerana
guru berpengalaman mempunyai tahap PPK yang lebih tinggi dalam pengajaran tajwid al-Quran
berbanding guru baru.
Pelaksanaan analisis korelasi mendapati, terdapat beberapa konstruk pengetahuan isi
kandungan yang perlu diberikan perhatian dalam meningkatkan pencapaian pelajar dalam
pelajaran tajwid al-Quran. Konstruk tersebut ialah konstruk kesediaan guru, pengetahuan
substantif, pengetahuan sintaktik, dan penguasaan disiplin ilmu lain yang berkaitan. Aspek
pengetahuan substantif dan penguasaan disiplin ilmu lain yang berkaitan perlu diberikan
penekanan khusus kerana kedua-dua kontruk ini mempunyai pengaruh paling besar terhadap
diajarnya ii. Mempunyai
pencapaian pelajar KKQ dalam pelajaran tajwid al-Quran.

imaginasi yang tinggi untuk membolehkan ia membuat

pelbagai contoh yang dapat membantu pelajar memahami
suatu konsep dengan mudah iii. Dapat menggunakan alatan
dan bahan pengajaran dengan baik dalam pengajarannya .
Pernyataan Ryan ini jelas mencadangkan bahawa satu bentuk
latihan khusus adalah merupakan satu keperluan untuk
menyediakan guru yang efektif . Guru yang mengajar kelas
pemuliha
n khas tentunya tidak terkecuali dari keperluan ini. Robiah
(1988), dalam kajiannya ke atas tugas-tugas guru pemulihan
khas di dua buah sekolah di Selangor mendapati tiga masa
Robiah (1988), dalam kajiannya ke atas tugas-tugas guru
pemulihan khas di dua buah sekolah di Selangor mendapati
tiga masalah utama yang dihadapi oleh guru-guru yang
mengajar kelas-kelas pemulihan khas. Masalah dan isu
pertama ialah untuk mendapatkan sebuah bilik yang sesuai
bagi kelas pemulihan khas. Keduanya, kesukaran untuk
mendapat bantuan kewangan atau dana untuk membeli dan
membina bahanbahan pembelajaran. Ketiganya, tidak
mendapat sokongan moral daripada Guru Besar dan rakan-
rakan guru yang lain. Masalah seterusnya ialah beban tugas
yang berat kerana selain dari mengajar di kelas pemulihan
khas, guru terpaksa melakukan kerja-kerja yang berkaitan
dengan pentadbiran, kurikulum dan juga aktiviti ko-
kurikulum. Mengikut Harnet dan Lee (1988), sikap murid
terhadap proses pengajaran pembelajaran di kelas
pemulihan banyak bergantung kepada motivasi guru dan
perhubungan antara guru de\

ngan murid. Oleh itu mereka berpendapat guru pemulihan

khas hendaklah berusaha untuk menimbulkan suasana
pengajaran dan pembelajaran yang berkesan supaya murid-
murid pemulihan khas merasa seronok dan berminat untuk
belajar. METODOLOGI Kajian ini menggunakan kaedah
tinjauan dengan mengumpul maklumat data daripada soal
selidik serta mencari taburan kekerapan dan peratusan min.
Kajian ini dilaksanakan di 42 buah sekolah rendah iaitu
sekolah kebangsaan dalam daerah Pontian, Johor. Lokasi ini
dipilih kerana sampel guru-guru pemulihan khas yang
dikehendaki memenuhi kriteria dan ciri-ciri yang diperlukan
untuk kajian ini dengan bilangan sekolah kebangsaan yang
agak kecil berbanding daerah lain . Jumlah Responden ialah
seramai 42 orang iaitu mengikut bilangan sekolahlah utama
yang dihadapi oleh guru-guru yang mengajar kelas-kelas
pemulihan khas. Masalah da