An Fear Sneachta Le Éamonn Ó Ríordáin

Tháinig fear sneachta go dtí an doras

Maidin gheimhreadh go moch,
Sheas sé amuigh an oíche go léir
Is bhí sé fuar agus fliuch.

Ní raibh air ach scairf bheag dhearg

Is hata ar a cheann,
Nuair a d’oscail mé an doras dó
Shiúil sé isteach le fonn.

D’oscail sé doras an tseomra suí

Is isteach leis ann gan choinne,
Bhain sé an hata is bhain sé a scairf
Is shuigh sé síos cois tine.

Bhí ocras agus tart air

Is thairg mé bia dó,
Ghlac sé leis go toilteanach
Is shuigh sé ar a sháimhín só.

Ach bhí preab mhór i ndán dom

Nuair a bhí an bia réidh,
Mar ní raibh fágtha cois na tine
Ach linn bheag uisce glé!
Lá Nollag – Le Éamonn Ó Ríordáin
Maidin Nollag
Dúisím óm’ chodladh
Is an ghrian ag éirí sa spéir,
Amach as an leaba,
Mo chroí ag preabadh
Is dúisím an chlann go léir.

Céim ar chéim,
Léim ar léim
Síos an staighre go beo,
Gach duine ar bís
Is cuma an aois,
Seo an lá is fearr go deo.

Ansin isteach linne,

Duine i ndiaidh duine
Go dtí an seomra mór suí,
Is bímid lánsásta,
Daoine óga is daoine fásta
Is gabhaimid buíochas ó chroí.

Bíonn an fear é féin

Imithe i gcéin
I ndiaidh obair bhreá na hoíche,
Ach leanfaidh sé go buan
Ag obair faoi rún
Ag cur áthais ar dhaoine choíche.