Professional Documents
Culture Documents
Çelik Yapılar Dersi-Itü PDF
Çelik Yapılar Dersi-Itü PDF
2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
ÇELİK YAPILAR DERSİ
MIM 253
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
1
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Çelik Yapıların Avantajları İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Yüksek derecede endüstriyel ön üretim
Hava koşullarından bağımsızlık
Düşük eleman kesit boyutları
ile geniş açıklıklar geçme
Yapım ve yapım ekipmanları imkanı
için düşük alan gereksinimi
Kompozit yapılarda yüksek
yangın güvenliği
Kısa yapım süresi ve düşük
yapım maliyeti
Yüksek hassasiyette boyutlama
imkanı, enstalasyon özgürlüğü
Yüksek mukavemetli yapı
elemanları
Daha sonraki kullanım amacı değişikliklerine basit
çözümler sağlayabilme
2
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Yapı Çeliği Malzeme Özellikleri İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
a (N/mm2)
EN 10025’e Göre Akma ve Çekme Dayanımları
800
S 460
Çelik Kalitesi t 40 mm 40mm < t 100 mm 600 S 355
fy fu fy fu S 235
400
S235 235 360 215 340
S355 355 510 335 470 200
Ea=210000 N/mm2
S460N/NL 460 550 430 550 a [o/oo]
10 20 30
EN 10025: Sıcak haddelenmiş yapı çelikleri
EN 10027: Çeliklerin kısa gösteriliş sistemleri Hesap Gerilme‐Şekil Değiştirme
a Diyagramı
Norm EN 10025 DIN 17100 TS 648 fyk
fyd
S235 St 37 Fe 37
Gösterim fyd =fyk/Ma
S355 St 52 Fe 52
a
3
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Çeşitli Profiller ve Özellikleri İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
4
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Çelik Yapıların Hesap ve Yapım Kuralları İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
5
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Yük Kabulleri İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Bir yapıyı etkileyen yükler, esas yükler ve tali yükler olarak ikiye
ayrılır.
– Esas yükler: Öz yükleri, munzam ve hareketli yükleri, kar
(rüzgarsız olarak, makinelerin kitle kuvvetlerini kapsar.
– İlave yükler: Rüzgar etkisini, deprem etkisi fren kuvvetlerini,
yatay yanal kuvvetleri (kreynlerde) seyrek olarak montaj ve
tamir işlerinde kullanılan işler haldeki (kreynlerde) ısı etkilerini
(işletmeye bağlı ve atmosferik) kapsar.
6
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Yükleme Halleri İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
• Hesaplar ve dayanım tahkikleri için aşağıdaki yükleme durumları
hesaba katılır :
– EY Yüklemesi : Esas yüklerin toplamı,
– EİY Yüklemesi : Esas ve ilave yüklerin toplamı. Eğer bir yapıya öz
yükünden başka yalnız tali yükler tesir ediyorsa tali yüklerden en
büyüğü esas yük yerine geçer.
7
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Tahkikler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
8
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Yapı Çeliği Emniyet Gerilmeleri İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
≤emn
9
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Çelik Birleşim Araçları İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
• Perçin
• Bulon (cıvata)
• Kaynak
10
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Perçinli Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
• Perçinler (TS 94)
– Yuvarlak başlı perçin
– Küt başlı perçin
11
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Perçinli Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
12
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Perçinli Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
13
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Perçinli Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
14
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Perçinli Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
15
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Perçinli Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
16
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Bulonlu birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çelik yapılarda esas olarak iki tür bulon kullanılır:
• Normal Bulonlar
– Kaba Bulon
– Uygun Bulon
• Yüksek mukavemetli bulonlar (HV)
Günümüzde çelik yapılarda en çok kullanılan
bulonlar: M12, M16, M20 , M24, M27, M30, M36
17
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
DIN ISO 5845’e göre bulonların gösterimi İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Gösterim
Bulon eksenine dik Bulon eksenine paralel
Bulon atölyede
takılacak
Bulon şantiyede
takılacak
Delik şantiyede
açılacak
18
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Bulonlu Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
19
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Bulonlu Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
20
18.09.2013
21
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Bulon Aralıkları ve Kenar Uzaklıkları İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
e2
Kuvvet Yönü
e3
e2
e1 e e
Minimum Maksimum
e 2.2dL 6dL veya 12t1)
e1 1.2dL2) 3dL veya 6t
e2 1.2dL3) 3dL veya 6t
e3 2.4dL 6dL veya 12t1)
Zımbalama ile açılmış deliklerde e1,e2:min. 1.5dL, e,e3:min. 3.0 dL
1) Lokal buruşma tehlikesi yoksa 10d veya 20t
L
2) Tek etkili, tutulmamış birleşimlerde e ≥2.0d dL: Levhada açılan delik çapı
1 L
3) Tek etkili, tutulmamış birleşimlerde e ≥1.5d t: Levha kalınlığı
2 L
22
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Bulonlu ve Perçinli Birleşim Analizi İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Her iki birleşim türünde makaslama ve ezilme tahkiki
yapılır.
Makaslama Tahkiki:
P1
em
d 2
m
4
P1: Bir bulon veya perçine gelen yük
m: Etki sayısı
d: Bulon veya perçin çapı
23
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Bulonlu ve Perçinli Birleşim Analizi İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Ezilme Tahkiki:
P1
ez
d tmin
24
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Kaynaklı Birleşimler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
25
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Başlıca iki tür kaynak vardır.
• Basınç Kaynakları
• Ergitme Kaynakları
26
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Basınç Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Basınç Kaynakları
Bu kaynak türünde, parçaların birbirine
kaynaklanacak kısımları plastik kıvama (kızıl
dereceye) kadar ısıtılıp, basınç veya darbe
kullanılarak birleştirilir.
Aslında bu yöntem yüzyıllardır demircilerin ocakta
parçaları ısıtıp, örs üzerinde çekiçle vurup
birleştirdikleri bir yöntemidir. Ancak bu yöntemin
bu şekilde çelik yapılarda uygulanması söz konusu
değildir.
27
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Basınç Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
28
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Basınç Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Nokta Kaynak
(Point Welding)
29
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Basınç Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Elektrik Arkı Saplama
Kaynağı
(Drawn Arc Stud Welding)
30
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Ergitme Kaynakları
Ergitme kaynağında kaynaklanacak bölgeler ile
varsa ilave metal (kaynak teli, elektrodu) ergime
derecesine (3000⁰ ‐ 5000⁰C) kadar ısıtılır ve
ergiyerek birleşen kısımların soğuması sonunda
birleşim sağlanmış olur. Isı kaynağı olarak, elektrik
enerjisi, gaz alevi, elektron ışını ve lazer ışını
kullanılır.
31
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Ergitme Kaynakları
• Elektrik arkı kaynakları
– Standart elektrik arkı kaynağı (elektrod kaynağı)
– Özlü elektrodlu elektrik arkı kaynağı
– Toz altı elektrik arkı kaynağı
– Gaz altı elektrik arkı kaynağı
• WIG (wolfram inert gas) kaynağı
• MIG (metal inert gas) kaynağı
• MAG (metal active gas) kaynağı
• Gaz Kaynağı
• Lazer Işın Kaynağı
• Elektron Işın Kaynağı
32
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Standart elektrik arkı kaynağı
Elektrod kaynağı olarak da bilinen bu kaynak
metodunda, elektrod bir kablo ile kaynak
makinesinin (‐) kutbuna, kaynaklanacak parça ise
bir kablo ile kaynak makinesinin (+) kutbuna
bağlıdır. Kaynakçı ustası elektrod maşası aracılığı
ile tuttuğu elektrodun ucu kaynaklanacak bölgeye
yaklaştırınca elektrodun ucu ile kaynaklanacak
parçalar arasında elektrik arkı meydana gelir.
33
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
elektrod maşası
Alternatif akım elektrod Kaynak Makineleri:
veya doğru
akım kaynak
• Kaynak jeneratörleri
makinesi elektrod kablosu •Kaynak redresörleri
•Kaynak transformatörleri
Kaynak için elverişli elektrik akımının
iş parçası karakteristikleri 10~60 V ve 60~600A’dir.
Elektrodlar:
Sıvalı ve çıplak olmak üzere iki çeşit
elektrod mevcuttur. Çıplak elektrodlar
sadece önemsiz tespit dikişlerinde doğru
akım ile uygulanabilir. Kuvvet aktaran
kaynak dikişlerinde kullanılmamalıdır.
34
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
elektrod kablosu
Sıvalı Elektrodlar:
sıvalı elektrod Bu elektrodlarda, sıva maddesinin
yanmasından oluşan koruyucu gazlar
sıva
kaynak bölgesinden havayı uzaklaştırarak
elektrik arkını stabilize ederler. Bu
çekirdek elektrod koruyucu gaz sayede muntazam dikişler çekilebilir.
sertleşmiş
kaynak
malzeme damlaları Sıva, kaynak dikişi üzerinde bir cüruf
ergimiş kaynak tabakası oluşturarak ergimiş haldeki
cüruf
iş parçası
malzemenin çabuk soğumasına
engelleyerek dikiş içinde gaz
habbeciklerinin kalmasını ve kaynak
dikişlerinde ilave kaynak gerilmelerinin
oluşmasını önler.
EN 499’a göre sıvalı elektrodların sıva sınıflandırması:
A (Asidik), B (Bazik), C (Selülozik), R (Rutil),RR (Rutil kalın),RC (Rutil Selülozik), RA
(Rutil Asidik), RB (Rutil Bazik)
35
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Özlü elektrodlu elektrik arkı kaynağı
Özlü elektrodlar, sıvalı elektodların ters
kontak ucu yüz edilmiş halidir. Yani elektrodların dış
elektrik arkı tüp şeklinde kısmında yer alan sıva maddesi, bunlarda
sıvı halde cüruf elektrod kaynak telidir. Bu kaynak türünün ek
sertleşmiş cüruf koruyucu gaz gerektiren ve
koruyucu gaz gerektirmeyen olarak iki çeşidi vardır.
Bu kaynak türleri özellikle çok katlı
malzeme damlaları yapıların birleşimlerinde kullanılırlar ve
sertleşmiş kaynak yüksek kaynak nüfuziyeti sağlarlar.
metali
Sürekli bir proses olduğundan standart
ergimiş kaynak elektrik kaynağına göre daha hızlı ve
metali ekonomik bir yöntemdir.
36
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Toz altı elektrik arkı kaynağı
elektrod koruyucu toz Bu yöntemde kaynak tozu elektroddan
elektrod besleyici haznesi önce kaynak derzine yerleştirilir. Bu
şekilde oluşan ark kaynağı tozu içine
gömülü kalır ve operatör tarafından
görülmez. Bu yöntem özellikle uzun
kaynaklar (>90cm) için uygundur. Bu
yöntem, ince ve kalın et kalınlıklı çelik
profiller için kullanılabilir ve yüksek
kaliteli köşe, yarım ve tam nüfuziyetli küt
kaynak işlemine uygundur. Ancak
yöntem yatay kaynak pozisyonları için
ergime havuzu katı cürüf
sıvı metal cürüf eriği sertleşmiş kaynak uygundur.
sıvı cürüf Koruyucu toz
37
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Gaz altı elektrik arkı kaynağı
MIG veya MAG WIG
Manüel veya otomatik olarak uygulanan
vDr hızında ergimeyen Wolfram bu yöntemde elektrik arkı ergiyen bir
ergiyen kaynak elektrodu kaynak teli veya ergimeyen Wolfran
teli
elektrodu ile kaynaklanan metal arasında
oluşur. Bu yöntemde koruyucu gaz
kaynak çubuğu
ergime havuzunu, kaynak ek malzemesi,
elektrod ucu ve yüksek derecede ısıtılan
kısımları atmosferden (oksijen, azot ve
hidrojen) korumak için dışarıdan verilir.
Koruyucu gaz olarak MIG ve WIG
yönteminde Argon, Helyum veya
bunların kombinasyonları, MAG
WIG: İnce levhaların, boru ve hazen türü yönteminde CO2 veya Ar ve O2
yapıların kaynaklanması kombinasyonları kullanılır.
MIG: Yüksek alaşımlı çelik ve alüminyum
kaynaklanması
38
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Gaz Kaynağı (Otojen Kaynak)
Bu yöntemde yüksek ısı gaz aleviyle
sağlanır. Kullanılan gaz genelde asetilen
gazı olup, propan veya bütan gazları da
kullanılmaktadır. Gaz alevi, şalümo
denen bir aletin ucunda yakılır. Şalümoya
bir lastik boru ile yanıcı gaz, diğer bir
lastik boru ilen oksijen tüpünden oksijen
gelir. Bu gazlar karışmış olarak şalümo
ucundan çıkar ve ~3000⁰C ısı sağlayan bir
alev meydana gelir. Şalümo alevi
kaynaklanacak parçaların ve kaynak
telinin ucunu ergime durumuna
getirerek kaynak dikişinin çekilebilmesini
sağlar.
39
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Lazer Işın Kaynağı
Bu yöntemde ergime için gerekli ısı yüksek ısı
lazer ışını (CO2 veya YAG) ile sağlanır. Lazer ışını
ile kaynak, monokromatik ışınların yüksek
enerjilerinden yararlanılarak malzemelerin bir
lazer ışını
kısmının eritilmesi ve buharlaşması esasına
dayanmaktadır. Teknikte bu yöntemden, kaynak
işleminin yanı sıra kesme, delme ve ısıl
işlemlerde de yararlanılmaktadır. İşlemler
delik
karakteristik olarak, metal esaslı ve metal
metal buharı olmayan malzemelere uygulanabilmesi dışında,
ısı tesiri altında kalan bölgelerin diğerleri ile
ergimiş malzeme
kıyaslanamayacak derecede dar olması ve
ulaşılan yüksek hızları ile dikkati çekmektedirler.
kaynak Bu kaynak türü çelik yapılarda paslanmaz çelik
iş parçası
profilleri işlemede ve kalınlığı 5mm geçmeyen
CrNi‐çeliklerde kullanılabilir.
40
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Türleri – Ergitme Kaynakları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Elektron Işın Kaynağı
Bu yöntemde yüksek ivme kazandırılmış
elektronların, kaynaklanacak malzeme
yüzeyinde frenlenmesi ile kinetik enerjinin ısı
enerjisine dönüştürülmesi sağlanarak ergitme
için gerekli ısı elde edilir. Vakumlu veya
atmosfer ortamında uygulanan yöntemleri
vardır. Bu tür kaynaklar 20 mm kalınlığa kadar
CrNi çelikler için uygundur.
41
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ergitme Kaynakları – Kaynak Dikişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Kaynak Dikişleri
Ergitme kaynağı yöntemleriyle çekilen kaynak dikişleri başlıca iki çeşittir:
Küt kaynak dikişleri: Ayni düzlemde bulunan iki levhanın yan yana getirilen
kenarları boyunca çekilen kaynak dikişleri küt kaynak dikişleridir. Levha
kenarlarının işleniş biçimlerine göre özel isimler alırlar.
Köşe kaynak dikişleri: İki çelik elemanın birbirine dik veya en az 60 teşkil
eden yüzeyleri arasındaki köşelere çekilen dikişlere köşe kaynak dikişleri
denir. kaynak
ergimiş malzeme
6
5 iş parçası
kaynak kalınlığı 4
3 ısıdan etkilenmiş
1
2 bölge
1: Alt paso
2: Kök paso
3‐5: Ara pasolar
6: Son paso
42
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ergitme Kaynakları – Kaynak Dikişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
V – Dikişi
Yarım V – Dikişi
Çift V – Dikişi
Çift Yarım V – Dikişi (K)
Y – Dikişi
Yarım Y – Dikişi
Çift Y – Dikişi
Çift Yarım Y – Dikişi
Köşe Kaynak Dikişi
Çift Köşe Kaynak Dikişi
43
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ergitme Kaynakları – Kaynak Dikişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Küt kaynak dikişleri
I – Dikişi V – Dikişi Y – Dikişi X – Dikişi U – Dikişi
t ≤ 4 mm t = 3…25 mm t = 15…30 mm t ≥ 10 mm t ≥ 12 mm
44
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ergitme Kaynakları – Kaynak Dikişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Küt kaynak dikişleri Yarım V
Farklı kalınlıktaki levhalarda Yarım V Dikişi
küt kaynak Dikişleri
a = min t Çift Yarım V
Dikişi
(K Dikişi) Yarım V
Dikişi
Hesap kaynak boyu: l = l1 – 2a
Minimum a = 3 mm
Maksimum a = 0.7∙tmin
45
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ergitme Kaynakları – Kaynak Dikişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Köşe kaynak dikişleri
Hesap kaynak boyu: l = l1 – 2a
Minimum a = 3 mm
Maksimum a = 0.7∙tmin
46
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ergitme Kaynakları – Kaynak Dikişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Köşe kaynak dikişleri
DIN 18800‐1’e göre hesap kaynak boyu:
TS 3357’ye göre hesap kaynak boyu:
15a l 100a
47
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ergitme Kaynakları – Kaynak Dikişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Küt kaynak dikişi gerilmeleri
48
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ergitme Kaynakları – Kaynak Dikişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Köşe kaynak dikişi gerilmeleri
49
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Dikişleri Emniyet Gerilmeleri (TS 3357) Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çelik Cinsi
EY EİY EY EİY
Muayene
Basınç ve eğilme
Küt kaynak edilmiş veya 1400 kg/cm2 1600 kg/cm2 2400 kg/cm2 2700 kg/cm2
basıncı
edilmemiş
Bütün Kaynak
Kayma 1100 kg/cm2 1250 kg/cm2 1700 kg/cm2 1900 kg/cm2
Dikişleri
50
18.09.2013
Kaynaklı Birleşimler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynak Gerilmesi Analizi Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Kaynak dikişinin normal veya kayma gerilmesi tahkiki:
K P Kem
K a l Kem
P: Kaynak dikişine dik (çekme veya basınç) veya paralel kuvvet
a: Kaynak dikişi kalınlığı
l: Kaynak hesap boyu l = l1 ‐ 2a
51
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Çekme Çubukları İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çekme Çubukları
Boyuna doğrultuda çekme kuvveti taşıyan çubuklara
“çekme çubukları” denir. Çekme kuvveti etkisindeki kafes
kiriş elemanları, gergiler, askılar çekme çubuklarına örnek
olarak gösterilebilir.
Çekme çubuklarının taşıma gücü malzeme ve çubuk net
enkesit alanına bağlıdır.
P P
em Fnet
Fnet
P
52
18.09.2013
Çekme Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Net Enkesit Alanı Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
b D
A
Fnet
Fnet =b t‐D t
53
18.09.2013
Çekme Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Net Enkesit Alanı Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
1 2 3
a Fnet,1 =(b+a+a) t‐2 d t
e e
b Fnet =min Fnet,2 =(e+e+a+a) t‐3 d t
e b
a Fnet,3 =(e+a+a+ ) t‐2 d t
t 2
c d d c
1 2 3
a Fnet,1 =Fprofil ‐2 d t
e e
b Fnet =min Fnet,2 =Fprofil ‐b×t+(e+e) t‐3 d t
e
Fnet,3 =Fprofil ‐ b t+e t‐2 d t
a
c d d c t 2
Fprofil
54
18.09.2013
Çekme Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Enkesitler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Küçük ve orta büyüklükte çekme kuvveti etkisinde enkesitler
bağlantı
düzlemi
simetrik bağlantı asimetrik bağlantı
düzlemli çubuklar düzlemli çubuklar
55
18.09.2013
Çekme Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Enkesitler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Büyük çekme kuvveti etkisinde enkesitler
56
18.09.2013
Çekme Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Düğüm Noktası Bağlantıları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
57
18.09.2013
Çekme Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Düğüm Noktası Bağlantıları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
58
18.09.2013
Çekme Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ekler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
– Küt ek (kaynaklı)
59
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Basınç Çubukları İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Basınç Çubukları
Boyuna doğrultuda basınç kuvveti taşıyan çubuklara “basınç çubukları” denir.
Kolonlar, basınç etkisindeki kafes kiriş elemanları basınç çubuklarına örnek
olarak gösterilebilir. İdeal şartlarda tam olarak ağırlık ekseninde tesir ettiği
varsayılan eksenel kuvvet gerçekte var olamaz. Kesit zorunun çok küçük de olsa
belli bir dış merkezilikle etki etmesi kaçınılmazdır. Bu dış merkezilik ise ufak da
olsa bir eğilme etkisi yaratır, ancak ideal yükleme koşuluna yeterince
yaklaşılmışsa bu etkiler ihmal edilir.
Basınç çubuklarının taşıma gücünün hesabında burkulma olayı esas olduğundan
bir “stabilite problemi” söz konusudur ve burkulma yükünün hesabı önem arz
etmektedir.
Merkezi basınç kuvveti etkisinde, malzemesi Hooke kanununa uyan, iki ucu
mafsallı, prizmatik bir çubuk için ideal eğilme burkulması yükü ilk olarak 1757’de
İsviçreli matematikçi Leonhard Euler tarafından hesaplanmıştır.
60
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Burkulma Stabilite Durumu Karakteristiği Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
2EI
Euler burkulma yükü: PKi 2 sK: burkulma boyu
sK
P
labil
y,v P
PKi
z
PR ideal elastik farksız denge
y,v ideal elastik ön şekil değ.
elasto‐plastik
ön şekil değ.
stabil
Mz
v0 v
61
18.09.2013
Basınç Çubuklarının Hesabı Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Burkulma Sayıları Metodu Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
P ç ,em
ç ,em TS 648 Çizelge 6 ve 7
F b ,em
P: Çubuğa etkiyen basınç kuvveti
F: Çubuk net enkesit alanı
ω: Burkulma katsayısı (Çubuğun narinliğine (λ) bağlı olarak Çizelge 6 ve 7’den alınır
σç,em: İncelenen yükleme ve malzemeye göre çekme emniyet gerilmesi
σb,em: İncelenen yükleme ve malzemeye göre basınç emniyet gerilmesi
62
18.09.2013
Basınç Çubuklarının Hesabı Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Basınç Emniyet Gerilmesi Metodu Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Euler hiperbolü
P
b ,em Plastik kritik gerilme Elastik kritik gerilme
F
Basınç emniyet gerilmesi
λ
λ=20 λ= λP
63
18.09.2013
Basınç Çubuklarının Hesabı Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Basınç Emniyet Gerilmesi Metodu Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
1 2
1 a 2 2E
P
2 P a
P b ,em
n
1 2E
P b ,em 2
n
20 n 1.67
3
20 P n 1.5 1.2 0.2
P P
P n 2.5
64
18.09.2013
Basınç Çubuklarının Hesabı Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Burkulma Boyu ve Narinlik Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
sK I
sK L i
i F
Çubuk burkulması enkesitin asal eksen düzlemlerinden birisine dik olarak
gerçekleşecektir, eğer çubuğun birbirine dik düzlemlerdeki sınır şartları
(burkulma boyları) aynı ise çubuk zayıf ekseni etrafında burkulur. Bunun
nedeni zayıf ekseninin atalet yarı çapı küçük olduğundan bu eksen
düzlemine dik burkulma durumu için çubuk narinliğinin yüksek olmasıdır.
Ancak çubuğun birbirine dik düzlemlerdeki mesnetlenme durumları
nedeniyle farklı burkulma boyları mevcutsa, her iki eksen düzlemine dik
burkulma durumu için hesap yaparak elde edilen narinlik değerlerinden
büyük olanı dikkate alınır.
65
18.09.2013
Basınç Çubuklarının Hesabı Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Burkulma Katsayıları (β) Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
66
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Sınıflandırma Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Basınç çubukları enkesit özellikleri ve hesaplanma esaslarına bağlı
olarak iki ana gruba ayrılır:
– Tek parçalı ve sürekli birleşik parçalardan oluşan basınç çubukları
– Parçaları arasında aralık bulunan çok parçalı basınç çubukları
Tek parçalı basınç çubukları enkesit şekilleri
67
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
e e
İki veya daha çok profilin birbirlerine
süreksiz / aralıklı olarak bağlanması ile
teşkil edilen basınç çubuklarına çok parçalı FG FG
basınç çubukları denir.
Statik fonksiyonu açısından çok parçalı
basınç çubukları ikiye ayrılır:
‐ Çerçeve bağlantılı çubuklar FD
‐ Kafes bağlantılı çubuklar
Avantajları:
‐ Hafif konstrüksiyon s1 s1
‐ Yüksek rijitlik
‐ Kreatif filigran açık bir görünüm
‐ Kesitler arası tesisat geçişi imkanı
Dezavantajları:
‐Montaj maliyeti h
‐Alan gereksinimi
‐ Korozyona açık çok fazla yüzey alanı Kafes bağlantı Çerçeve bağlantı
Uygulama alanları: Anten ve elektrik
direkleri, rüzgar türbini kuleleri b = (0.8 ~ 1.0)h
68
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
69
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çerçeve bağlantılı çubuklarda, bağlantı elemanları (bağ levhaları), çubuğu teşkil eden
profillere bulonlu veya kaynaklı bir şekilde rijit olarak bağlanır. Bağ levhaları ile profiller
rijit bir çerçeve oluştururlar. Bağ levhalarının yüksekliği (b), h profil yüksekliği olmak üzere
b =(0.8 ~ 1.0)h olarak seçilmesi uygundur. Çerçeve bağlantılı çubuklarda profiller, çubuk
uçlarında ve en az uzunluklarının 1/3 noktalarında bağlanmış olmalıdır.
Kafes bağlantılı çubuklarda ise, bağlantı elemanları (örgü çubukları) çubuğu teşkil eden
profillere basit (rijit olmayan) bulonlu veya kaynaklı bir şekilde bağlanır. Bağlantı levhaları
ile çubuk profiller bir kafes sistem oluştururlar. Örgü çubukları korniyerlerle veya bazen de
lama enkesitli elemanlarla teşkil edilir. Örgü çubuklarının profillere bağlantısı tek bulonla
yapılabilir. Ancak profil I kesitli ise en az iki bulon kullanılmalıdır. Örgü çubukları profillere
köşe kaynak dikişleriyle de bağlanabilir. Konstrüktif kolaylık sağlaması açısından ve
profillerin örgü çubuklarından daha büyük rijitliğe sahip olmalarından dolayı çubuk
eksenlerinin bir noktada kesişme prensibine uyulmayabilir. Diyagonal çubuklar mümkün
olduğu kadar dar 45⁰ eğimle teşkil edilmelidir ve iki taraftaki örgü çubukları aynı hizada ve
paralel olmalıdır. Kafes bağlantı tarzında da çubuk uçlarına bağ levhaları konur.
70
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
71
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları / I. Grup Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
I. Grup Çok Parçalı Basınç Çubukları: Enkesitlerinin asal eksenlerinden bir malzemeli, diğeri
malzemesiz olan çubuklardır.
1 y 1 1 y 1 1 y 1 1 y 1 1 y 1 1 y 1
x x x x x x x x x x x x
y y y y y y
e e e e e e e e e
m = 2 m = 3 m = 4
y y
1 y1 1 y1
1 1
x x x x x x x x
e e e e
y y y y
m = 2
72
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları / I. Grup Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
I. Grup basınç çubukların hesabında malzemeli eksene (x‐x eksenine) dik burkulma
durumunda parçalar arasında kayma meydana gelmeyeceğinden narinlik derecesi hesabı
tek parçalı basınç çubuklarındaki gibi yapılır.
skx P Ix n I1 x I
x x x x em ix 1 x i1 x
ix F F n F1 F1
skx: (x‐x) eksenine dik burkulmadaki burkulma boyu,
x: (x‐x) eksenine dik burkulmadaki narinlik,
P: çubuğa etkiyen merkezi basınç kuvveti,
F: çubuğun toplam enkesit alanı
ix: çubuk enkesit alanın (x‐x) eksenine göre atalet yarıçapı
73
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları / I. Grup Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
m 2 P
yi 2y 1 yi y yi em
2 F
sky: (y‐y) eksenine dik burkulmadaki burkulma boyu,
sky Iy y : (y‐y) eksenine dik burkulmadaki narinlik,
y iy P: çubuğa etkiyen merkezi basınç kuvveti,
iy F F: çubuğun toplam enkesit alanı
iy : çubuk enkesit alanın (y‐y) eksenine göre atalet yarıçapı
Çerçeve bağlantılı çubuklarda i1,min: tek bir profil enkesit alanının minimum atalet yarıçapı
s1 m: basınç çubuğunu teşkil eden parçaların veya sürekli
1 birleşik parçalardan oluşup tek parça gibi çalışan
i1,min s1:
grupların sayısı
bağ levhalarının çubuk boyunca aralığı
Ayrıca bağ levhası aralığının uygun seçilmesi ve bu amaçla λ1 için aşağıdaki üst sınırın
sağlanması da zorunludur:
x x
50 1 x 50 1 50
2 2 2
74
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları / I. Grup Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
F d3
1
z FD s1 e2
Kafes bağlantıda λ1 için bir üst sınır yoktur.
F: toplam enkesit alanı
FD: bir diyagonal örgü çubuğunun enkesit alanı
z: paralel düzlemlerde bulunan kafes örgü sistemlerinin sayısı
d: diyagonal örgü çubuğunun sistem boyu
s1: kafes örgü düğüm noktalarının çubuk doğrultusundaki aralığı
e: çubuk profillerinin eksenleri arasındaki uzaklıktır
75
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları / II. Grup Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
II. Grup Çok Parçalı Basınç Çubukları: Köşeleme konmuş iki korniyerle teşkil edilen basınç çubuklarıdır.
Bu çubukların sadece malzemeli eksene (x‐x eksenine) dik burkulma tahkiklerinin yapılması yeterli
olur.
sk P x y c
x x x x em
ix F 1
sk: çubuğun taşıyıcı sistem düzlemi içindeki
b
burkulma boyu ile bu düzleme dik
burkulma boylarının aritmetik ortalaması y x
x : (x‐x) eksenine dik burkulmadaki narinlik,
P: çubuğa etkiyen merkezi basınç kuvveti, x 0
F: çubuğun toplam enkesit alanı y s1
ix : çubuk enkesit alanın (x‐x) eksenine 1
göre atalet yarıçapı
Eşit kollu korniyer durumunda: ix = iξ
i0 y
Farklı kollu korniyer durumunda: ix
1.15
s1 x
50 0
i1,min
76
18.09.2013
Basınç Çubukları Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çok Parçalı Basınç Çubukları / III. Grup Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
III. Grup Çok Parçalı Basınç Çubukları: Enkesitlerinin asal eksenlerinin her ikisi de malzemesiz eksen olan
basınç çubuklarıdır. Her iki eksene dik burkulma tahkikleri itibari narinlik dereceleriyle yapılır. Enkesitin
konstrüktif özelliklerine bağlı olarak, enkesitin her iki asal eksenine paralel teşkil edilen bağlantı
elemanlarının tamamı çerçeve bağlantı veya tamamı kafes bağlantı tarzında olabileceği gibi; bir asal
eksene paralel bağlantılar çerçeve tarzında iken diğer asal eksene paralel olanlar kafes tarzında olabilir.
1 y
y y 1 y
1
x e’ x x x x e’ x x e’ x
1
y y
e e e
y e ey e
m = 2 m = 2 m = 2 m = 4
m’ = 2 m’ = 2 m’ = 2 m’ = 2
m' 2 P
xi 2x 1 x xi x xi em
2 F
m 2 P
yi 2y 1 y yi y yi em
2 F
77
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Dolu Gövdeli Kirişler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Dolu gövdeli kirişler ağırlıklı olarak eğilmeye çalışan kirişlerdir. Bu kirişler taşıyıcı sistem
içerisinde ana kiriş, tali kiriş, çatı aşığı gibi şekillerde karşımıza çıkar. Hadde kirişleri şeklinde
tek profille teşkil edilebildikleri gibi, kaynaklı yapma kirişler şeklinde de teşkil edilebilirler.
Hadde kirişleri:
78
18.09.2013
Dolu Gövdeli Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Hadde Kirişleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Özellikle bina türü yapılarda kaynaklı yapma kirişlere kıyasla düşük atölye maliyeti nedeniyle
sıcak veya soğuk haddelenmiş profiller tercih edilmektedir. En çok kullanılan profiller çift
simetrik I profillerdir. U profiller daha çok kenar kirişlerinde ve çatı aşıklarında kullanılır ve bu
profillerin burulmadan dolayı dönmesini engellemek için konstruktif önlemler alınmalıdır.
79
18.09.2013
Dolu Gövdeli Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynaklı Yapma Kirişler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Kaynaklı yapma kirişler hadde profillerinin yeterli veya ekonomik olmadığı durumlarda tercih edilir. Bu
kirişler tek ve ya çift simetrili veya tek veya çift gövdeli olarak teşkil edilirler. Tek simetrili kirişler kreyn
kirişlerinde söz konusudur. Kirişin büyük burulma rijitlikli olması isteniyorsa çift gövdeli veya sandık
kesitli kirişler söz konusudur. Bu tür kirişler daha çok köprülerde karşımıza çıkmaktadır.
Kalın başlık levhaları kaynak ısısını hızlı bir şekilde ilettiklerinden ve yüksek soğuma hızından dolayı
sertleşmelere sebep olduklarından başlık levhalarının kalınlıkları sınırlandırılmıştır. Ayrıca kaynak öz
gerilmelerinden dolayı çok eksenli gerilme durumu ortaya çıkmaktadır ve kalınlık ve malzeme kalitesi
arttıkça gevrek kırılma tehlikesi de artmaktadır. Bu nedenle başlık levhası kalınlıkları Fe37 için 50 mm’yi ,
Fe 52 için 30 mm’yi aşmamalıdır. Ayrıca başlık levhasının genişliği, kalınlığının 15 katından fazla
olmamalıdır.
Kaynaklı yapma kirişlerin ön boyutlamasında kiriş yüksekliği h, geçilen açıklık l’ye bağlı olarak şu şekilde
dikkate alınabilir:
1 1
Kreyn kirişleri: h l
7 12 1 1
h l
Bina türü yapılardaki normal kirişler:
15 25
1 1
Karayolu köprü kirişleri: h l
20 30
80
18.09.2013
Dolu Gövdeli Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Gerilme Tahkiki Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Dolu gövdeli kirişlerin elastisite teorisine göre kesit, ek ve birleşim hesapları normal
gerilmelerin kiriş yüksekliğince lineer dağıldığı kabulüne dayanır.
İki eksenli eğilme ve eksenel kuvvet etkisinde normal gerilmelerin kesitte dağılımı:
N My M
x z z y
A Iy Iz
81
18.09.2013
Dolu Gövdeli Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Gerilme Tahkiki Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
tg Vz Sy
xz
Iy t g
Vy Sz
xy
Iz t
82
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Kafes Kirişler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çekme ve basınç çubuklarından oluşan taşıyıcı sistemlere kafes kiriş denir. Çubuk eksenleri
aynı düzlemde olan kirişlere düzlem kafes kirişler denir. Çubukların birleşim yerlerine düğüm
noktaları denir.
Üst başlık
diyagonal
Alt başlık
83
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Kafes Kirişler İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Kafes kirişlerde çubuk eksenleri düğüm noktalarında, geometrik anlamda bir noktada
kesiştirilerek çubuklara eksenel kuvvet gelmesi sağlanmış olur.
Düğüm noktalarının teşkilinde çubukların birleşimlerinin, kafes kiriş teorisindeki sürtünmesiz
mafsal kabulüne uygun olmamasından dolayı meydana gelecek ikincil momentler ihmal
edilebilecek düzeydedir.
Büyük açıklık ve büyük kiriş yüksekliği hallerinde kafes kirişler dolu gövdeli kirişlere tercih
edilir. Yüksek yapılarda yaklaşık olarak 15 m’den büyük açıklık ve 1.5 m’den büyük kiriş
yüksekliği halinde dolu gövdeli kirişler ekonomik olmaz.
Düzlem kafes kirişler üst ve alt başlık çubukları ile bunların arasında bulunan örgü
çubuklarından oluşur. Düşey örgü çubuklarına dikme, eğik örgü çubuklarına diyagonal denir.
84
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çeşitli Uygulama Alanları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
85
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Sistem Şekilleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
a),b): Paralel başlıklı
c),d): Trapez
e),f),g),h),i): Üçgen
j), k): Üst başlığı parabolik
l): Alt başlığı parabolik
86
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Paralel Başlıklı Kafes Kirişler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Yardımcı örgü çubukları
87
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Paralel Başlıklı Kafes Kirişler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Paralel başlıklı kafes kirişler yüksek yapılarda aşık, stabilite bağlantısı, rüzgar kirişi, düz çatılarda ve şed
sistemi çatılarda çatı makası ve döşeme ana kirişi olarak, köprülerde de ana kiriş ve yatay rüzgar kirişi
olarak kullanılır. Kullanış yerine bağlı olarak örgü çubuklarının teşkili farklı olur.
a) ‐ f) kafes kirişleri basit kafes
kirişlerdir, çubuklar birbirlerini
kesmez ve sistem statik açıdan
belirlidir. g) – k) kirişlerinde ise
çubuklar birbirine keser ve sistem
statik açıdan belirli veya belirsiz
olabilir.
a) kafes kirişi açık görünümünden
dolayı çok tercih edilen bir kafes
kiriştir. Diyagonallerin açıları 50⁰ ‐ 65
⁰’dir. Kolon açıklığı ve ona bağlı
olarak sistem yüksekliği arttıkça
dikmeler yerleştirilir.
b) kafes kirişinde dikmeler örneğin köprü enine kirişlerinden dolayı, c) kafes kirişinde dikmeler çatı aşık
mesafelerinden dolayı gerekir. Çok büyük açıklıklarda d)’de olduğu gibi yardımcı kafes sistemler kullanılır.
Bunlar basın çubuklarının burkulma boylarını azaltırlar.
88
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ekonomik Sistem Seçimi Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Sistem yüksekliği h Düğüm noktası ara mesafesi a
Basit kirişler için Sürekli kirişler için Çatı makasları için Köprüler için
1.5 m 3.5 m … 10.0 m
1 1 1 1
h l h l 2.0 m
8 12 10 20 2.4 m
3.0 m
89
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çubuk Enkesitler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Başlık çubukları
Örgü çubukları
90
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çubukların Boyutlandırılması Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
91
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Düğüm Noktaları Teşkili Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
B A: Mahya
B: Mesnet
C: Başlıkta kırık nokta
A C C A
A, B, C türü başlıkların süreksizlik gösterdiği noktalar özel düğüm noktaları, diğerleri
ise olağan düğüm noktaları olarak adlandırılır.
92
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Bulonlu Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Olağan Düğüm Noktaları
‐ Başlık çubuğu süreklidir, örgü çubukları başlık çubuğuna bayrak levhası adı
verilen düğüm noktası levhası aracılığı ile bağlanır.
‐ Örgü çubuklarını bayrak levhasına bağlayan birleşim aracı (bulon) sayısı
örgü çubuğu kuvvetine göre saptanır.
‐ Başlık çubuğunu bayrak levhasına bağlayan bulon sayısı ise, bu çubuğun
düğüm noktasına her iki taraftan getirdiği çubuk kuvvetlerinin farkına göre
hesaplanır. Çeşitli yükleme durumları göz önünden bulundurularak
Phesap 1.5 max Nsol max Nsağ Nmax
alınması güvenli olur
‐ Başlık çubuğu sürekli gittiğinden, bayrak levhasının çubuk eksenleri ile
yaptığı açı ≥ 30⁰ olduğu sürece bu levhada kontrol gereksizdir. Bayrak
levhası kalınlığı, bütün düğüm noktalarında eşit olmak üzere 8, 10, 12 veya
çok ender 14 mm’dir. Bayrak levhalarında ideal biçim dikdörtgendir, en
azından iki kenarı birbirlerine paralel olmalıdır. Çıkıntılı köşe
bulunmamalıdır.
93
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Bulonlu Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
94
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Bulonlu Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Özel Düğüm Noktaları
Bu noktalarda başlık çubukları da süreksiz olduklarından, bütün çubuklar bayrak
levhalarına aktardıkları maksimum kuvvete göre bağlanırlar.
• Mahya düğüm noktası:
Olağan düğüm noktasından farklı olarak bayrak levhası kontrol edilir.
(N, T: Levhanın bir taraftan diğer tarafa aktardığı kuvvetlerin yatay ve düşey
bileşenleridir.)
95
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Bulonlu Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
96
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Bulonlu Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
• Alt başlık kırık noktaları
e hL
tL
97
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Bulonlu Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
• Mesnet düğüm noktası
98
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynaklı Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Olağan Düğüm Noktaları
99
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynaklı Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
100
18.09.2013
Kafes Kirişler Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kaynaklı Düğüm Noktaları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Özel Düğüm Noktaları
• Mahya Düğüm Noktası
• Mesnet Düğüm Noktası
101
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çelik endüstri yapıları ve bina türü tapılar kolon ve kirişlerden oluşurlar. Yapıların yatay yükler
altında stabilitesinin sağlanması için yeterli taşıma gücü ve rijitliğe sahip elemanlara
gereksinimi vardır. Yapıya etkiyen yatay yükleri şu şekilde sınıflandırabiliriz:
Dış yatay yükler: Rüzgar yükleri, yer hareketleri, kren kirişlerinden kaynaklanan yükler,
makinelerden kaynaklanan yükler, çarpma, patlama yükleri, deprem yükleri.
İç yatay yükler: Basınç etkisindeki yapı elemanların veya enkesit parçalarının, eğik
duruşundan ve ön eğilmesinden kaynaklanan, etkileri geometrik ve fiziksel lineer olmayan
taşıyıcı sistem davranışını arttırabilecek yükler.
Isı etkileri: Statik açıdan belirsiz rijitleştirme sistemlerinde zorlamalara neden olabilecek
yükler.
Ön germe: Rijitleştirme sistemlerinde belirli bir yükleme durumu için planlı olarak
uygulanan, basınç dayanımı zayıf çekme elemanlarının devre dışı kalması olasılığını azaltan
veya tamamen ortadan kaldıran yükleme durumu.
102
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Sistemler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
103
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çaprazlar ile rijitleştirme Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
104
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Plaklar ile rijitleştirme Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Serbest oturan betonarme duvar Çerçeve içinde betonarme duvar
Harç
Çerçeve içinde buruşma güvenliği
sağlanmış çelik levha
Betonla mantolanmış Çerçeve içinde yığma duvar
çelik çerçeve (düşük yatay yükler için)
105
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çekirdekler ile rijitleştirme Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
106
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Endüstri yapıları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çerçeve sistemlerin temel formları
Kolon ve kirişlerin teşkili
Temele ankastre kolonlarla teşkil edilmiş sistemler
107
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Endüstri yapıları – Enine rijitleştirme Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çelik endüstri yapıları yapılarında tek ve çok açıklıklı olarak teşkil edilirler. Kolonsuz bir iç hacim elde
etmek için enine doğrultuda çoğunlukla çerçeve sistemler seçilir. Enine doğrultuda rijitleştirmede
genelde çaprazlar, diyagonaller kullanılsa da, nadir de olsa temele ankastre, çatı kirişlerine mafsallı veya
moment aktaracak şekilde bağlı kolonlar seçilebilir. Bu temele ankastre kolonlarla oluşturulan sistemler
diğer çaprazlarla veya plak türü rijitleştirmelerle oluşturulan sistemlere göre daha az rijittir ve malzeme
açısından ekonomik değildir. Bu sistemlerin yerine kısa endüstri yapılarında çatı düzleminde boyuna
doğrultuda çaprazlar teşkil edilerek yatay yüklerin kalkan duvara aktarılması mümkün olmaktadır.
108
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Endüstri yapıları – Boyuna rijitleştirme Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çelik endüstri yapıları yapılarının boyuna doğrultuda rijitleştirilmesinde genel olarak çapraz duvarlar
kullanılır. Çatı çaprazları kalkan duvarlara etkiyen rüzgar yüklerini boyuna doğrultudaki duvarlara aktarır.
Bunun ötesinde çatı çaprazları basınç etkisindeki kalkan duvar kolon ve çatı makası üst başlıkları stabilite
kuvvetlerini karşılarlar. Çatı çaprazlarından boyuna doğrultuda duvarlara aktarılan kuvvetlerin taşınması
düşey çaprazlar, K‐diyagonaller ile sağlanır.
109
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Endüstri yapıları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Çatı stabilite bağları
Mahya aşığı Çatı örtüsü
Normal aşıklar
Damlalık aşığı
Duvar kaplama
Boyuna duvar stabilite bağları
Kalkan duvar Temel
Kalkan duvar
Yatay kuşak
kirişi
110
18.09.2013
Çelik Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Ön üretimli gergi çubukları Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
111
18.09.2013
Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Uygulama – Berlin Olimpiyat Stadı Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
112
18.09.2013
Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Uygulama – Berlin Olimpiyat Stadı Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
113
18.09.2013
Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Uygulama – Berlin Olimpiyat Stadı Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
114
18.09.2013
Taşıyıcı Sistemin Rijitleştirilmesi Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Uygulama – Berlin Olimpiyat Stadı Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
115
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Çok Katlı Çelik Yapılar İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
116
18.09.2013
Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
Çok Katlı Çelik Yapılar İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
117
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Sistem Tipleri Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
KAT ADEDİ
SİSTEM TİPLERİ 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130
Rijit çerçeve
Çaprazlı çerçeve
Şaşırtmalı kafes kirişli sistem
Dış merkez çaprazlı çerçeve
Rijit ve çaprazlı çerçeve
kombinasyonu
Denge ve kuşak kafes kirişli sistem
Tüp sistem
Kafes tüp sistem
Demet tüp sistem
Çelik kat çerçeveli kompozit
çerçeve
118
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Rijit çerçeveler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
119
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Çaprazlı çerçeveler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
120
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Şaşırtmalı kafes kirişli sistem Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
121
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Dış merkez çaprazlı çerçeveler Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
122
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Denge ve kuşak kafes kirişli sistem Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
123
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Tüp sistem Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
124
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kafes tüp sistem Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
125
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Kafes tüp sistem Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
Bank of China Tower, Hong Kong, China, 1990 John Hancock Center, Chicago, USA, 1969
126
18.09.2013
Çok Katlı Çelik Yapılar Y. Doç. Dr. Cenk Üstündağ
İTÜ Mimarlık Fakültesi ‐ Mimarlık Bölümü
Demet tüp sistem Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu
127