ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Άσκηση 1:
Στα παρακάτω παραδείγματα να βρεθούν και να χαρακτηριστούν οι
δευτερεύουσες προτάσεις (είδος, εισαγωγή, εκφορά, συντακτική θέση).

Ονοματικές προτάσεις:
1) Δέδοικα μή ἡμᾶς ἐξαπατήσῃ.
2) Ἠρώτων αὐτόν εἰ ἀναπλεύσοιεν ἔχων ἀργύριον.
3) Λέγουσιν οἱ σοφισταί ὡς οὐδέν δέονται χρημάτων.
4) Κῦρος ἠρώτα πόθεν ὁ θόρυβος ἀκούοιτο.
5) Δείκνυμι ὅτι καί πρό ἐμοῦ τοῦτο εἶχε τό φρόνημα ἡ πόλις.
6) Νῦν δή φοβούμεθα μή ἀμφοτέρων ἅμα ἠμαρτήκαμεν.
7) Καί φράζουσιν ἅ λέγει.
8) Οὗτος ἐστί ὅς ἀπέκτεινεν τούς στρατηγούς.
9) Ἐβουλεύοντο πῶς ἄν τήν μάχην συμφορώτατα ποιήσαιντο.
10) Δῆλον γάρ ἔστι ὅτι νῦν οὐ περί δόξης πολεμοῦσι(ν).
11) Φοβεῖται μή τά ἔσχατα πάθῃ.
12) Ἡ μήτηρ ἠρώτα τόν Κῦρον πότερον βούλοιτο μένειν ἤ ἀπιέναι.
13) Οὐ τοῦτο ἐφοβεῖτο, μή τινες πορεύσοιντο ἐπί τήν ἐκείνου δύναμιν.
14) Παρά πάντων ὁμολογεῖται ὡς τά βέλτιστα εἰπών ἄδικα πάσχει.
15) Κίνδυνος ἐστί μή μεταβάλωνται καί γένωνται μετά τῶν πολεμίων.

Επιρρηματικές προτάσεις:
1) Εἰ μέν ἦν καλός, ἐφοβούμην ἄν σφόδρα λέγειν.
2) Ἡ θυγατήρ εὔχεται, ὅπως χειμών γένηται.
3) Νικίας ἐπεί ταῦτα ἐφοβεῖτο, ἔστειλεν ἐπιστολήν.
4) Ἀθηναῖοι ἐνόμιζον λελύσθαι τάς σπονδάς, διότι εἰς χεῖρας ἦλθον.
5) Καί ὀμίχλη ἐγένετο, ὥστε ἔλαθον ἐγγύς παρελθόντες.
6) Μή ἔριζε γονεῦσι κἄν δίκαια λέγῃς.
7) Κῦρον ἐθήρευεν, ὁπότε βούλοιτο γυμνάσαι ἑαυτόν.
8) Ἐάν ἐμέ ἀποκτείνητε, βλάψετε ὑμᾶς αὐτούς.
9) Οἱ Ἕλληνες μάλα ἠθύμουν, ἐπειδή τά ἐπιτήδεια οὐκ ἔχοιεν.
10) Ἐκέλευσε πορεύεσθε ἡσύχως, ἕως ἄγγελος ἔλθοι.
11) Κόλαζε τά πάθη, ἵνα μή ὑπό τούτων κολασθῇςΑΡΧΑΙΑΣΕΛΛΗΝΙΚΗΣΩΣΣΑΣ
12) Εἰ καί μή βλέπεις, φρονεῖς ὅμως.
13) Ὅτε ἡ μάχη ἐγένετο, ἐτύγχανεν ἐν Σάρδεσιν ὤν.
14) Πᾶν ποιοῦσι ὥστε μή διδόναι δίκην.
15) Μή ἀπέλθητε, πρίν ἡμᾶς ἀκούσητε.

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ: ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ