ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 1Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 2Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 3Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14

ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 4Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18

ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 5Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22

1/27
Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης
 ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 1Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Αρχαίο Κείμενο Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
1,1 Ιάκωβος, Θεοῦ καὶ Κυρίου Εγώ, ὁ Ἰάκωβος, δοῦλος τοῦ Θεοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Εγώ ὁ Ἰάκωβος, δοῦλος τοῦ Θεοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Κυρίου
Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος ταῖς Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς τοὺς Χριστιανούς, ποὺ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γράφω τὴν ἐπιστολὴν ταύτην πρὸς ὅσους
δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ κατάγονται ἀπὸ τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ, τὰς ἀπὸ τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραὴλ ἐπίστευσαν καὶ οἱ
διασπορᾷ χαίρειν. διεσκορπισμένας εἰς ὅλον τὸν κόσμον, εὔχομαι νὰ ὁποῖοι εἶναι διεσπαρμένοι εἰς ὅλον τὸν κόσμον. Καὶ
χαίρουν. εὔχομαι εἰς αὐτοὺς νὰ χαίρουν.
1,2 Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, 2 Πηγὴν καὶ αἰτίαν διὰ τὴν πλέον πλήρη καὶ τελείαν 2 Ὡς πρόξενον τελείας χαρᾶς θεωρήσατε, ἀδελφοί μου,
ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς χαρὰν νὰ θεωρῆτε, ἀδελφοί μου, ὅταν πέσετε μέσα ὅταν πέσετε μέσα εἰς δοκιμασίαν καὶ θλίψεις διαφόρους.
περιπέσητε ποικίλοις, εἰς διαφόρους δοκιμασίας καὶ θλίψεις,
1,3 γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον 3 γνωρίζοντες τοῦτο, ὅτι ἡ διὰ μέσου θλίψεων καὶ 3 Θὰ χαίρετε δὲ εἰς τὰς θλίψεις καὶ τοὺς πειρασμοὺς
ὑμῶν τῆς πίστεως ταλαιπωριῶν δοκιμασία τῆς πίστεώς σας πρὸς τὸν αὐτούς, ὅταν ἔχετε τὴν γνῶσιν, ὅτι τὸ νὰ δοκιμάζεται ἡ
κατεργάζεται ὑπομονήν· Χριστὸν ἐπεξεργάζεται καὶ πραγματοποιεῖ ὡς πίστις σας διὰ τῶν θλίψεων δημιουργεῖ ὡς ἀποτέλεσμα
πολύτιμον ἀγαθὸν μέσα σας τὴν ὑπομονήν. ἀσφαλὲς καὶ πλῆρες σταθερὰν ὑπομονὴν
1,4 ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον 4 Ἡ δὲ ὑπομονὴ ἂς ἔχῃ καὶ αὐτή, ὡς καρπόν της, 4 ἡ δὲ ὑπομονὴ αὐτὴ ἂς εἶναι ἀκλόνητος καὶ ἔτσι ἂς
ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ πνευματικὸν ἔργον τέλειον εἰς τὰς καρδίας σας, διὰ παράγῃ πλήρη τὸν καρπὸν τῆς τελειοποιήσεως σας, διὰ νὰ
ὁλόκληροι, ἐν μηδενὶ νὰ εἶσθε ἔτσι τέλειοι καὶ ὁλόκληροι καὶ νὰ μὴ εἶσθε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι, ὥστε νὰ μὴ σᾶς λείπῃ τίποτε.
λειπόμενοι ὑστερῆτε εἰς τίποτε.
1,5 Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται 5 Ἐὰν δὲ κανεὶς ἀπὸ σᾶς στερῆται τὴν κατὰ Θεὸν 5 Ἐὰν δὲ κανεὶς ἀπὸ σᾶς στερῆται σοφίαν, διὰ τῆς ὁποίας
σοφίας, αἰτείτω παρὰ τοῦ σοφίαν, διὰ νὰ γνωρίζῃ πῶς νὰ φέρεται εἰς τοὺς θὰ διακρίνῃ διατὶ ἔρχεται ὁ πειρασμὸς καὶ πῶς πρέπει νὰ
διδόντος Θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς διαφόρους πειρασμοὺς καὶ πῶς νὰ ἀποκτᾷ τὴν τὸν ὑπομένῃ, ἂς ζητῇ τὴν σοφίαν ταύτην ἀπὸ τὸν Θεόν, ὁ
καὶ οὐκ ὀνειδίζοντος, καὶ ὑπομονήν, ἂς ζητῇ τὴν σοφίαν αὐτὴν ἀπὸ τὸν ὁποῖος δίδει διαρκῶς εἰς ὅλους μὲ γενναιοδωρίαν καὶ δὲν
δοθήσεται αὐτῷ· πάνσοφον Θεόν, ὁ ὁποῖος τὴν δίδει εἰς ὅλους ἐξεφτελίζει τὸν ζητοῦντα. Ἂς ζητῇ λοιπὸν ἀπὸ τὸν Θεόν
πλουσίως, χωρὶς νὰ περοφρονῇ καὶ ἐξευτελίζῃ τὴν σοφίαν αὐτὴν καὶ ὠρισμένως θὰ τοῦ δοθῇ.

2/27
κανένα. Καὶ θὰ τοῦ δοθῇ αὐτῇ ἡ σοφία.
1,6 αἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν 6 Νὰ τὴν ζητῇ ὅμως μὲ σταθερὰν καὶ ἀκλόνητον 6 Νὰ ζητῇ δὲ μὲ πίστιν, χωρὶς νὰ διστάζῃ εἰς τὸ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

διακρινόμενος· ὁ γὰρ πίστιν, χωρὶς νὰ κυμαίνεται καὶ νὰ ἀμφιβάλλῃ, ἂν παραμικρὸν περὶ τοῦ ὅτι ὁ Θεὸς θὰ τὸν εἰσακούσῃ.
διακρινόμενος ἔοικε κλύδωνι θὰ τοῦ τὴν δώσῃ ὁ Θεός, διότι ἐκεῖνος ποὺ Προσέχετε νὰ μὴ εἰσχωρῇ εἰς τὰς ψυχάς σας τοιοῦτος
θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ἀμφιβάλλει καὶ κλονίζεται, μοιάζει μὲ κῦμα δισταγμός. Διότι ἐκεῖνος ποὺ διστάζει καὶ ἀμφιβάλλει,
ριπιζομένῳ. θαλάσσης, ποὺ δέρνεται ἀπὸ τὸν ἄνεμο καὶ πηγαίνει ὁμοιάζει πρὸς κῦμα θαλάσσης, τὸ ὁποῖον συνταράσσεται
ἐδῶ καὶ ἐκεῖ κατὰ τὴν φορὰν τοῦ ἀνέμου. ἀπὸ τὸν ἄνεμον καὶ καταντᾷ εἰς ἀστασίαν. Κατ’ οὐδένα δὲ
λόγον ἐπιτρέπεται τὰς αἰτήσεις μας πρὸς τὸν Θεόν καὶ τὰς
προσευχάς μας νὰ παρακολουθῇ ἡ ἀστασία.
1,7 Μὴ γὰρ οἰέσθω ὁ ἄνθρωπος 7 Διότι ἂς μὴ νομίζῃ ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ 7 Διότι ἂς μὴ νομίζῃ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ποὺ ἀμφιβάλλει
ἐκεῖνος ὅτι λήψεταί τί παρὰ τοῦ ὀλιγόπιστος καὶ ἀκατάστατος, ὅτι θὰ πάρῃ ἀπὸ τὸν καὶ εἶναι ἀκατάστατος, ὅτι θὰ λάβῃ ἀπὸ τὸν Κύριον κάτι
Κυρίου. Κύριον κάτι ἀπὸ ὅσα τοῦ ζητεῖ. ἀπὸ αὐτά, ποὺ τοῦ ἐζήτησε.
1,8 Ἀνὴρ δίψυχος ἀκατάστατος 8 Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι δίβουλος καὶ δίγνωμος, 8 Ἄνθρωπος, ποὺ εἶναι δίβουλος καὶ δίγνωμος καὶ δὲν
ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ. ἀκατάστατος καὶ εὐμετάβολος εἰς ὅλην τὴν πορείαν μένει σταθερὸς εἰς μίαν ἀπόφασιν, εἶναι ἀκατάστατος καὶ
τῆς ζωῆς καὶ συμπεριφορᾶς του. ἀσταθὴς εἰς ὅσα ἀποφασίζει καὶ ἐνεργεῖ καὶ ἒν γένει εἰς
ὅλην τὴν συμπεριφοράν του. Ἄστατος θὰ εἶναι καὶ εἰς
ἐκεῖνα, ποὺ ζητεῖ ἀπὸ τὸν Κύριον. Πῶς εἶναι λοιπὸν
δυνατὸν νὰ εἰσακουσθῇ;
1,9 Καυχάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ 9 Ὁ ἀδελφὸς δέ, ποὺ δικιμάζεται ἀπὸ τὴν θλῖψιν τῆς 9 Ὡς πρὸς δὲ τὸν πειρασμὸν καὶ τὴν δοκιμασίαν, ποὺ
ταπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ, πτωχείας καὶ εἶναι ἄσημος καὶ ἀφανὴς μέσα εἰς τὸν δημιουργεῖ ἡ πτωχεία, σᾶς λέγω τὰ ἑξῆς: Ὁ ἀδελφὸς ὁ
κόσμον, ἂς καυχᾶται διὰ τὸ ὕψος τῆς δόξης (εἰς τὴν πτωχὸς καὶ ἄσημος κατὰ κόσμον ἂς καυχᾶται διὰ τὸ
ὁποίαν ὁ Θεὸς θὰ τὸν ἀναβιβάσῃ διὰ τὴν ὑπομονήν ἠθικὸν ὕψος, εἰς τὸ ὁποῖον μὲ τὸν πειρασμὸν τῆς πτωχείας
του εἰς τὰς θλίψεις). καὶ τῶν στερήσεων τὸν ἀναβιβάζει ὁ Θεός.
1,10 ὁ δὲ πλούσιος ἐν τῇ 10 Ὁ δὲ πλούσιος ἐξ ἄλλου, ἂς καυχᾶται διὰ τὴν 10 Ὁ πλούσιος δὲ ἀδελφὸς ἂς καυχᾶται ὄχι διὰ τὰ πλούτη
ταπεινώσει αὐτοῦ, ὅτι ὡς ταπεινοφροσύνην του, (τὴν ὁποίαν γεννᾷ ἡ κατὰ του, ἀλλὰ διὰ τὸ ταπεινὸν φρόνημα, ποὺ γεννᾶται ἀπὸ
ἄνθος χόρτου παρελεύσεται. Θεὸν συναίσθησις τῆς πνευματικῆς του πτωχείας καὶ τὴν σκέψιν, ὅτι ὁ πλοῦτος δὲν προσθέτει πραγματικὴν

3/27
τῆς προσωρινότητος τοῦ πλούτου), ἀφοῦ σὰν ταπεινὸ ἀξίαν εἰς τὸν ἄνθρωπον καὶ δὲν εἶναι κάτι μόνιμον καὶ
ἀγριολούλουδο καὶ αὐτὸς θὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν αἰώνιον. Διότι ὡς ἄνθος τοῦ ἀγροῦ θὰ παρέλθῃ ὁ πλούσιος

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

 ἐπίγειον ζωήν. οὖτος.
1,11 Ἀνέτειλε γὰρ ὁ ἥλιος σὺν 11 Διότι ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος μὲ τὸ φλογερό του καῦμα 11 Λέγω ὡς ἄνθος χόρτου θὰ παρέλθῃ. Διότι ἀνέτειλεν ὁ
τῷ καύσωνι καὶ ἐξήρανε τὸν καὶ ἐξήρανε τὸ ἀγριόχορτο, καὶ τὸ ἄνθος του ἔπεσε ἥλιος μὲ τὸν καυστικὸν λίβαν καὶ ἐξήρανε τὸν χόρτον, καὶ
χόρτον, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ μαραμένο, καὶ ἡ ὡραιότης τῆς ἐμφανίσεως καὶ τῶν τὸ ἄνθος του κατέπεσε μαραμένον, καὶ ἡ εὐμορφάδα τοῦ
ἐξέπεσε, καὶ ἡ εὐπρέπεια τοῦ χρωμάτων του ἐχάθηκε. Ἔτσι καὶ ὁ πλούσιος εἰς τοὺς σχήματος καὶ τοῦ χρώματός του ἐχάθη. Ἔτσι καὶ ὁ
προσώπου αὐτοῦ ἀπώλετο. δρόμους τῆς ζωῆς του, θὰ μαρανθῇ καὶ θὰ σβήσῃ, πλούσιος θὰ μαρανθῇ καὶ θὰ ξεπέσῃ εἰς τὰ σχέδια καὶ τὰς
Οὕτω καὶ ὁ πλούσιος ἐν ταῖς παρ' ὅλα τὰ πλούτη καὶ τὴν δόξαν του. ἐπιχειρήσεις του.
πορείαις αὐτοῦ μαρανθήσεται.
1,12 Μακάριος ἀνὴρ ὃς 12 Μακάριος καὶ τρισευτυχισμένος εἶναι ὁ ἄνθρωπος 12 Πανευτυχὴς εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ποὺ βαστάζει μὲ
ὑπομένει πειρασμόν· ὅτι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ὑπομένει μὲ καρτερίαν καὶ πίστιν ὑπομονὴν καὶ καρτερίαν τὴν δοκιμασίαν τῶν θλίψεων.
δόκιμος γενόμενος λήψεται τὸν εἰς τὸν Θεὸν τὴν δοκιμασίαν τῶν θλίψεων, διότι ἔτσι Καὶ εἶναι πανευτυχής, διότι ὅταν διὰ τῆς δοκιμασίας γίνῃ
στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἀναδεικνύεται ἐκλεκτὸς καὶ δοκιμασμένος ἄνθρωπος σταθερὸς καὶ δοκιμασμένος καὶ γυμνασμένος, θὰ λάβῃ
ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ λάβῃ ὡς ἀμοιβήν του τὸν τὸν λαμπρὸν καὶ ἔνδοξον στέφανον τῆς αἰωνίου ζωῆς, τὸν
ἀγαπῶσιν αὐτόν. ἔνδοξον στέφανον τῆς αἰωνίου ζωῆς, τὸν ὁποῖον ὁποῖον ὑπεσχέθη ὁ Κύριος εἰς ἐκείνους ποὺ τὸν ἀγαποῦν.
ὑπεσχέθη ὁ Κύριος εἰς ἐκείνους, ποὺ τὸν ἀγαποῦν.
1,13 Μηδεὶς πειραζόμενος 13 Κανεὶς ὅμως ποτέ, ὅταν πειράζεται ἀπὸ τὰ 13 Ἐκτὸς ὅμως τῶν πειρασμῶν, διὰ τῶν ὁποίων ὁ Θεὸς μᾶς
λεγέτω ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐσωτερικὰ πάθη καὶ τὰς ἀδυναμίας του καὶ καταρτίζει, ὑπάρχουν καὶ πειρασμοὶ ποὺ γεννῶνται ἀπὸ
πειράζομαι· ὁ γὰρ Θεὸς δελεάζεται πρὸς τὴν ἁμαρτίαν, ἂς μὴ λέγῃ, ὅτι ἀπὸ τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη μας. Κανένας ἄνθρωπος, ποὺ
ἀπείραστός ἐστι κακῶν, τὸν Θεὸν ὑφίσταμαι αὐτὸν τὸν ἁμαρτωλὸν πειράζεται πρὸς ἁμαρτίαν, ἂς μὴ λέγῃ, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἡ
πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα. πειρασμόν. Αὐτὸ εἶναι φοβερὰ ὕβρις ἐναντίον τοῦ αἰτία τοῦ νὰ πειράζωμαι καὶ νὰ σπρώχνομαι εἰς τὴν
Ἅγίου Θεοῦ, διότι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι δυνατὸν ποτὲ νὰ ἁμαρτίαν. Τέτοιαν βλασφημίαν νὰ μὴ τὴν βάλῃ ποτὲ μὲ
πειρασθῇ ἀπὸ κάτι κακὸν καὶ πονηρόν, δι' αὐτὸ δὲ τὸν νοῦν του κανείς. Διότι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ
ἀκριβῶς, ἄγευστος καὶ ἀπείραστος ἀπὸ κάθε κακὸν πειρασθῇ ποτὲ ἀπὸ κάτι κακὸν καὶ πονηρόν, καὶ συνεπῶς
καθὼς εἶναι, δὲν στέλλει εἰς κανένα ποτὲ πειρασμόν, εἶναι ἀπολύτως ἀδύνατον αὐτὸς νὰ προκαλέσῃ πειρασμὸν

4/27
διὰ νὰ τὸν ἐξωθήσῃ πρὸς τὴν ἁμαρτίαν. ἁμαρτίας εἰς κανένα.
1,14 Ἕκαστος δὲ πειράζεται 14 Καθένας δὲ δελεάζεται καὶ παρακινεῖται πρὸς τὸ 14 Ἕκαστος δὲ ἐρεθίζεται καὶ σπρώχνεται εἰς τὴν

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας κακὸν ἀπὸ τὴν ἰδικήν του κακὴν ἐπιθυμίαν, ἁμαρτίαν ἀπὸ τὴν ἰδικήν του κακὴν ἐπιθυμίαν, ποὺ τὸν
ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος· παρασυρόμενος ἀπὸ τὸ δόλωμα τῆς ἁμαρτωλῆς παρασύρει καὶ μὲ τὸ δόλωμα τῆς ἡδονῆς τὸν τραβά.
ἡδονῆς.
1,15 εἶτα ἡ ἐπιθυμία 15 Ἔπειτα αὐτή του ἡ φαύλη ἐπιθυμία, ἀφοῦ σὰν 15 Ἔπειτα ἡ ἐπιθυμία του αὐτή, ἀφοῦ ὡς ἄλλη πονηρὰ
συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ πονηρὰ καὶ ἀκόλαστος γυνὴ συλλάβῃ τὸ κακόν, γυνὴ συλλάβῃ διὰ τῆς παρανόμου ἑνώσεως της μὲ τὴν
δὲ ἁμαρτία ἀποστελεσθεῖσα γεννᾷ τὴν ἁμαρτωλὴν πρᾶξιν· ἡ δὲ ἁμαρτία, ὅταν θέλησιν τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ συγκατατίθεται εἰς αὐτήν,
ἀποκύει θάνατον. πλέον προχωρήσῃ καὶ ὁλοκληρωθῇ καὶ ὑποδουλώσῃ γεννᾷ ἁμαρτωλὰς πράξεις, ἡ δὲ ἁμαρτία, ὅταν καταστῇ
τὴν ψυχήν, γεννᾷ τὸν θάνατον. πλήρης καὶ κυριεύσῃ τὴν ψυχήν, γεννᾷ τὸν θάνατον.
1,16 Μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί 16 Λοιπόν, μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, 16 Μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, μὲ τὴν ἰδέαν ὅτι
μου ἀγαπητοί· τίποτε τὸ κακὸν δὲν προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεόν. ἀπὸ τὸν Θεόν δύναται νὰ προέλθῃ κακόν τι. Ἀπὸ τὸν Θεόν
μόνον τὸ ἀγαθὸν προέρχεται,
1,17 πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν 17 Ἐξ ἀντιθέτου, κάθε ἀγαθὴ προσφορὰ πρὸς τοὺς 17 Κάθε τι ἀγαθόν, ποὺ δίδεται εἰς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ
δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι ἀνθρώπους καὶ κάθε δῶρον τέλειον κατεβαίνει ἐκ κάθε δῶρον τέλειον εἶναι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ καταβαίνει
καταβαίνων ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν ἄνω, ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ἀπὸ τὸν πανάγαθον ἀπὸ τὸν Θεόν, ποὺ εἶναι ὁ δημιουργὸς τῶν οὐρανίων
τῶν φώτων, παρ' ᾧ οὐκ ἑνὶ Θεόν, ποὺ εἶναι ὁ δημιουργὸς καὶ πατέρας ὅλων τῶν φωτεινῶν σωμάτων καὶ ἡ ὑψίστη καὶ μοναδικὴ πηγὴ κάθε
παραλλαγὴ ἢ τροπος πνευματικῶν καὶ ὑλικῶν φώτων, εἰς τὸν ὁποῖον δὲν φωτισμοῦ, φυσικοῦ ἢ ἠθικοῦ. Πλησίον αὐτοῦ δὲν ὑπάρχει
ἀποσκίασμα. ὑπάρχει καμμία ἀλλοίωσις, οὔτε ἡ παραμικροτέρα ἀλλοίωσις καὶ μεταβολὴ σὰν αὐτάς, ποὺ γίνονται εἰς τὴν
σκιὰ μεταβολῆς. σελήνην, ἡ ἀπὸ τὴν διαδοχὴν τῆς νυκτὸς καὶ τῆς ἡμέρας.
Ἂλλ’ οὔτε καὶ σκιὰ ὅμοια πρὸς ἐκείνην, ἡ ὁποία ρίπτεται
ἀπὸ τὴν στροφὴν καὶ μετακίνησιν τῶν οὐρανίων ἀστέρων
καὶ σωμάτων.
1,18 Βουληθεὶς ἀπεκύησεν 18 Ὁ πανάγαθος Θεός, ὑπὸ τῆς ἀπείρου αὐτοῦ 18 Ὁ Θεὸς εἶναι ὅλος φῶς καὶ ἐξ ἰδίας του ἀγαθῆς
ἡμᾶς λόγῳ ἀληθείας εἰς τὸ ἀγαθότητος κινούμενος, ἠθέλησεν αὐτὸς καὶ μᾶς θελήσεως μᾶς ἐγέννησε πνευματικῶς διὰ τοῦ εὐαγγελίου,
εἶναι ἡμᾶς ἀπαρχήν τινα τῶν ἐγέννησεν πνευματικῶς μὲ τὴν εὐαγγελικὴν ποὺ εἶναι λόγος τῆς ἀληθείας, διὰ νὰ εἴμεθα σὰν κάποιο

5/27
αὐτοῦ κτισμάτων. διδασκαλίαν τῆς ἀληθείας, διὰ νὰ εἴμεθα ἡμεῖς σὰν μέρος ἀπὸ τὰ δημιουργήματά του, ἐκλεκτὸν καὶ
τὰ πλέον εὐγενῆ καὶ ἐκλεκτὰ πρωτόλεια μεταξὺ ἀφιερωμένον εἰς τὸν Θεόν

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

 ὅλων τῶν δημιουργημάτων.
1,19 Ὥστε, ἀδελφοί μου 19 Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἂς εἶναι κάθε 19 Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἀφοῦ ὁ Θεὸς μᾶς
ἀγαπητοί, ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ἄνθρωπος γρήγορος καὶ πρόθυμος νὰ ἀκούῃ τὴν ἀνεγέννησε μὲ τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, ἂς εἶναι ὁ
ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἀναγεννᾷ καὶ σώζει, καὶ καθένας γρήγορος καὶ πρόθυμος, ὁσάκις τοῦ
εἰς τὸ λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ἂς εἶναι ἀκόμη ἀργὸς καὶ δυσκίνητος εἰς τὸ νὰ ὁμιλῇ παρουσιάζεται εὐκαιρία εἰς τὸ νὰ ἀκούσῃ τὸν σωτηριώδη
ὀργήν· (διὰ τὸν φόβον μήπως πῇ κάτι τὸ ἄστοχον, τὸ τοῦτον λόγον, βραδὺς δὲ καὶ ἀργὸς καὶ δύσκολος εἰς τὸ νὰ
ἁμαρτωλὸν καὶ ὑβριστικόν). Ἂς εἶναι δὲ ἀκόμη ἀργὸς λαλήσῃ, ὥστε νὰ μὴ λέγῃ τίποτε βλάσφημον ἡ
καὶ δυσκίνητος εἰς τὴν ὀργήν, ὁποιαιδήποτε ἀφορμαὶ ἀνάρμοστον κατὰ τοῦ Θεοῦ. Ἂς εἶναι δὲ καὶ βραδὺς εἰς τὸ
καὶ ἂν τοῦ δίδωνται. νὰ ὀργίζεται, ὅταν οἱ ἄλλοι ἔχουν διάφορον γνώμην πρὸς
αὐτὸν ἡ δεικνύωνται ἀπρόθυμοι εἰς τὴν διδασκαλίαν του
καὶ τὰς συμβουλάς του.
1,20 ὀργὴ γὰρ ἀνδρὸς 20 Διότι ἡ ὀργὴ τοῦ ἀνθρώπου τὸν σκοτίζει, τὸν 20 Πρέπει δὲ ὁ καθένας μας νὰ ἔχει βραδὺς εἰς ὀργήν, διότι
δικαιοσύνην Θεοῦ οὐ ἐξάπτει, τὸν παρασύρει εἰς ἀδικήματα καὶ δὲν ἡ ὀργὴ τοῦ ἀνθρώπου παρασύρει αὐτὸν εἰς παραφορὰς
κατεργάζεται. ἐργάζεται μέσα εἰς αὐτὸν δικαιοσύνην Θεοῦ. καὶ ἀδικήματα καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν κατορθώνει οὗτος τὴν
ἀρετὴν τῆς δικαιοσύνης, τὴν ὁποίαν ἐπιβάλλει καὶ ζητεῖ ὁ
Θεός.
1,21 Διὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν 21 Δι' αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ σεῖς πετάξτε ἀπὸ τὰς ψυχάς 21 Ἀφοῦ δὲ ἡ ὀργὴ δὲν κατεργάζεται δικαιοσύνην Θεοῦ, δι’
ρυπαρίαν καὶ περισσείαν σας κάθε ἠθικὴν ἀκαθαρσίαν, ὅ,τι ὑπολείπεται μέσα αὐτὸ καὶ σεῖς ρίψατε μακρὰν ἀπὸ τὰς ψυχάς σας ὡς ἄλλο
κακίας ἐν πραΰτητι δέξεσθε σας ἀπὸ τὰς διαφόρους κακίας, καὶ δεχθῆτε μὲ ἀκάθαρτον ἔνδυμα κάθε ἠθικὴν ρυπαρότητα καὶ
τὸν ἔμφυτον λόγον τὸν πρᾳότητα τὸν εὐαγγελικὸν λόγον, ποὺ ἐφυτεύθη ἀκαθαρσίαν καὶ κάθε περιττὸν εἰς τὰς σκέψεις σας καὶ
δυνάμενον σῶσαι τὰς ψυχὰς μέσα σας διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ὁποῖος μόνος τοὺς λόγους σας καὶ τὰς πράξεις σας, τὸ ὁποῖον ὡς
ὑμῶν. ἠμπορεῖ νὰ σώσῃ τὰς ψυχάς σας. περιττὸν εἶναι κακία, καὶ δεχθῆτε μὲ πραότητα τὸν
εὐαγγελικὸν λόγον, ποὺ ἐφυτεύθη μέσα σας διὰ τῆς ἐν
Χριστῷ ἀναγεννήσεως καὶ ἔχει τὴν δύναμιν νὰ σώσῃ τὰς

6/27
ψυχάς σας.
1,22 Γίνεσθε δὲ ποιηταὶ λόγου 22 Νὰ γίνεσθε δὲ τηρηταῖ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι 22 Νὰ γίνεσθε δὲ ἐκτελεσταὶ καὶ τηρηταὶ τοῦ λόγου καὶ ὄχι

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί, μόνον ἀκροαταί, ἐξαπατῶντες τὸν εὐατόν σας μὲ τὴν μόνον ἀκροαταί, καὶ νὰ μὴ ἀπατᾶτε τὸν ἑαυτόν σας μὲ τὴν
παραλογιζόμενοι ἑαυτούς. ἁπλῆν μόνον ἀκρόασιν τοῦ θείου θελήματος. ἰδέαν, ὅτι εἶναι ἀρκετὸν καὶ μόνον τὸ νὰ ἀκούῃ κανεὶς τὸν
λόγον.
1,23 Ὅτι εἴ τις ἀκροατὴς λόγου 23 Διότι, ἐὰν κανεὶς εἶναι ἀκροατὴς μόνον τοῦ λόγου 23 Αὐτὸ εἶναι πλάνη. Διότι ἐὰν κανεὶς εἶναι μόνον
ἐστὶ καὶ οὐ ποιητής, οὗτος καὶ ὄχι τηρητής, αὐτὸς ὁμοιάζει μὲ τὸν ἄνθρωπον, ὁ ἀκροατὴς τοῦ λόγου καὶ ὄχι τηρητὴς αὐτοῦ, αὐτὸς
ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ ὁποῖος ἁπλῶς καὶ μόνον ἐκύτταξε καλὰ εἰς τὸν ὁμοιάζει πρὸς ἄνθρωπον, ποὺ παρετήρησε καλὰ εἰς τὸν
πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ καθρέπτην τὴν φυσιογνωμίαν του· καθρέπτην τὸ πρόσωπόν του τὸ φυσικόν, τὸ ὁποῖον φέρει
ἐν ἐσόπτρῳ· ἀπὸ τὴν γέννησίν του.
1,24 κατενόησε γὰρ ἑαυτὸν καὶ 24 διότι αὐτὸς εἶδε μὲν καλὰ τὸν εὐατόν του εἰς τὸν 24 Διότι αὐτὸς παρετήρησε μὲν καλὰ τὸν ἑαυτόν του εἰς
ἀπελήλυθε, καὶ εὐθέως καθρέπτην καὶ ἔφυγε, ἀλλὰ ἀμέσως ἐξέχασε ποῖος τὸν καθρέπτην, καὶ ἀπεμακρύνθη, ἀμέσως δὲ ἐξέχασε
ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν. ἦτο. (Καθρέπτης εἶναι ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ ποῖος ἦτο. Ἔτσι καὶ ἐκεῖνος, ποὺ μὲ τὸν ἠθικὸν καθρέπτην
γνωρίσωμεν τὰς ἐλλείψεις μας· ἐὰν δὲν τὰς τοῦ θείου λόγου ἔλαβε γνῶσιν τῶν ἐλλείψεων τῆς ψυχῆς
προσέξωμεν καὶ δὲν ἐνδιαφερθῶμεν διὰ τὴν του. Ἐὰν δὲν συμμορφωθῶ πρὸς τὴν γνῶσιν ταύτην καὶ
διόρθωσίν των, λησμονοῦμεν ἐντὸς ὀλίγου τὸν δὲν γίνῃ ποιητὴς αὐτῶν, ποὺ ἔμαθεν ἀπὸ τὴν ἀκρόασιν
ἑαυτόν μας καὶ τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ). τοῦ λόγου, ξεχάνει μετ’ ὀλίγον τὰ πάντα.
1,25 Ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμον 25 Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἔσκυψε μὲ πολλὴν προσοχὴν 25 Ἐκεῖνος ὅμως, ποὺ ἐπρόσεξε καλὰ καὶ ἐνεβάθυνεν εἰς
τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας καὶ καὶ ἐμελέτησε προσεκτικὰ τὸν τέλειον νόμον τοῦ τὸν τέλειον νόμον τοῦ εὐαγγελίου, ὁ ὁποῖος ἐλευθερώνει
παραμείνας, οὗτος οὐκ Εὐαγγελίου, ὁ ὁποῖος χαρίζει τὴν ἠθικὴν ἐλευθερίαν τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, καὶ παρέμεινεν εἰς τὸν
ἀκροατὴς ἐπιλησμονῆς καὶ ἔμεινε μὲ σταθερότητα εἰς τὸν νόμον αὐτόν, νόμον αὐτὸν καταστήσας τοῦτον μόνιμον φρόνημά του
γενόμενος, ἀλλὰ ποιητὴς αὐτὸς δὲν ἔγινε ἀκροατὴς ἁπλῶς, ποὺ λησμονεῖ, καὶ ὁδηγόν του, αὐτὸς δὲν ἔγινεν ἀκροατὴς
ἔργου, οὗτος μακάριος ἐν τῇ ἀλλὰ τηρητὴς τῶν ἔργων, ποὺ διατάσσει ὁ νόμος. ἐπιλησμοσύνης, ποὺ ἐξέχασε γρήγορα ὅσα ἤκουσεν, ἀλλὰ
ποιήσει αὐτοῦ ἔσται. Αὐτὸς θὰ εἶναι μακάριος καὶ τρισευτυχισμένος διὰ ποιητής, ποὺ πράττει ἔργα καὶ δὲν λέγει μόνον λόγια.
τὴν τήρησιν τοῦ θείου θελήματος. Αὐτὸς θὰ εἶναι μακάριος διὰ τὴν ἐκτέλεσιν καὶ ἐφαρμογὴν
τοῦ νόμου.

7/27
1,26 Εἴ τις δοκεῖ θρῆσκος εἶναι 26 Ἐὰν κανεὶς ἀπὸ σᾶς νομίζῃ ὅτι εἶναι εὐσεβὴς καὶ 26 Μερικοὶ λέγουν μὲ εὐκολίαν: Εἴμεθα πιστοὶ τηρηταὶ τῶν
ἐν ὑμῖν μὴ χαλιναγωγῶν πιστὸς εἰς τὰ καθήκοντα, ποὺ ἐπιβάλλει ἡ θρησκεία, θρησκευτικῶν διατάξεων. Ἂς μάθουν οὗτοι, αὐτὸ ποὺ θὰ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

γλῶσσαν αὐτοῦ, ἀλλ' ἀπατῶν δὲν χαλιναγωγῇ ὅμως τὴν γλῶσσαν του, ἀλλ' εἴπω: Ἐὰν κανεὶς μεταξύ σας νομίζῃ, ὅτι εἶναι θρῆσκος καὶ
καρδίαν αὐτοῦ, τούτου μάταιος ἐξαπατᾷ τὴν καρδίαν του μὲ τὴν πλανεμένην αὐτὴν εὐσεβής, δὲν ἔχῃ ὅμως χαλινὸν καὶ μέτρον εἰς τὴν
ἡ θρησκεία. ἀντίληψίν του, μάθετε ὅτι τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ εἶναι γλῶσσαν του, ἀλλ’ ἐξαπατᾷ μὲ τὸ ψευδὲς αὐτὸ φρόνημά
ἀνωφελὴς καὶ ἄχρηστος ἡ θρησκεία. του τὴν συνείδησίν του, τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ ἡ θρησκεία
εἶναι ἀνωφελὴς καὶ ἄχρηστος.
1,27 Θρησκεία καθαρὰ καὶ 27 Θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμόλυντος ἐνώπιον τοῦ 27 Ἓν ἀπὸ τὰ οὐσιωδέστερα γνωρίσματα τῆς θρησκείας
ἀμίαντος παρὰ τῷ Θεῷ καὶ Θεοῦ καὶ Πατρὸς εἶναι αὐτή, νὰ ἐπισκέπτεται κανεὶς τῆς καθαρᾶς καὶ ἀμολύντου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ
πατρὶ αὕτη ἐστίν, μὲ ἀγάπην καὶ καλωσύνην τὰ ὀρφανὰ καὶ τὰς χήρας, Πατρός, εἶναι τοῦτο· νὰ ἐπισκέπτεται κανεὶς τὰ ὀρφανὰ
ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ διὰ νὰ τοὺς προσφέρῃ τὴν προστασίαν καὶ καὶ τὰς χήρας πρὸς τὸν σκοπὸν νὰ τὰ παρηγορήσῃ καὶ νὰ
χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν, παρηγορίαν εἰς τὴν θλῖψιν των, καὶ συγχρόνως νὰ τὰ προστατεύσῃ εἰς τὴν θλῖψιν των, συγχρόνως δὲ καὶ νὰ
ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ τηρῇ τὸν εὐατόν του καθαρὸν καὶ ἀμόλυντον ἀπὸ τηρῇ τὸν ἑαυτόν του ἐλεύθερον ἀπὸ κάθε μολυσμὸν ἐκ
κόσμου. τὴν ἁμαρτίαν, ποὺ κυριαρχεῖ εἰς τὸν κόσμον. τοῦ πλήθους τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ζοῦν μακρὰν τοῦ Θεοῦ.

ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 2Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αρχαίο Κείμενο Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
2,1 Αδελφοί μου, μὴ ἐν 2,1 Αδελφοί μου, προσέχετε νὰ μὴ ἔχετε καὶ 2,1 Αδελφοί μου, ἔχετε πάντοτε εἰλικρινῆ καὶ θεάρεστα
προσωποληψίαις ἔχετε τὴν ἐκδηλώνετε τὴν πίστιν σας πρὸς τὸν ἔνδοξον Κύριον ἐλατήρια εἰς τὰς ἐκδηλωσεις τῆς θρησκείας σας καὶ μὴ
πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ μᾶς Ἰησοῦν Χριστὸν μὲ προσωποληψίας καὶ μάλιστα συντροφεύετε μὲ πράξεις μεροληψίας καὶ προτιμήσεως
Χριστοῦ τῆς δόξης. εἰς τὸν τόπον καὶ τὸν χρόνον τῆς λατρείας. προσώπων τὴν πίστιν πρὸς τὸν ἔνδοξον Κύριόν μας
Ἰησοῦν Χριστὸν εἰς οὐδεμίαν περίστασιν, ἰδιαιτέρως δὲ εἰς
τοὺς τόπους καὶ εἰς τὴν ὥραν τῆς λατρείας σας.
2,2 Ἐὰν γὰρ εἰσέλθῃ εἰς τὴν 2 Διότι, - ἂς ὑποθέσωμεν - ἐὰν εἰσέλθῃ εἰς τὴν 2 Διότι, ἐὰν ἐπὶ παραδείγματι εἰσέλθῃ εἰς τὴν σύναξιν,
συναγωγὴν ὑμῶν ἀνὴρ λατρευτικήν σας συγκέντρωσιν ἄνθρωπος μὲ χρυσᾶ ποὺ κάνετε πρὸς λατρείαν τοῦ Θεοῦ, ἄνθρωπος μὲ χρυσὰ
χρυσοδακτύλιος ἐν ἐσθῆτι δακτυλίδια, μὲ ἐνδύματα πολυτελῆ καὶ φαντακτερά, δακτυλίδια, μὲ ροῦχα πολυτελῆ καὶ λαμπρά, εἰσέλθῃ δὲ

8/27
λαμπρᾷ, εἰσέλθῃ δὲ καὶ πτωχὸς εἰσέλθῃ δὲ καὶ ἔνας πτωχὸς μὲ φθηνὰ καὶ λερωμένα καὶ κάποιος πτωχὸς μὲ παληὰ καὶ λερωμένα ρούχα,
ἐν ρυπαρᾷ ἐσθῆτι, ροῦχα

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

2,3 καὶ ἐπιβλέψητε ἐπὶ τὸν 3 καὶ στρέψετε τὰ βλέματά σας μὲ θαυμασμὸν καὶ 3 καὶ στρέψετε ξιππασμένοι τὰ βλέμματά σας πρὸς
φοροῦντα τὴν ἐσθῆτα τὴν ἐκτίμησιν πρὸς ἐκεῖνον, ποὺ φορεῖ τὸ λαμπρὸν ἐκεῖνον, ποὺ φορεῖ τὰ λαμπρὰ ροῦχα, καὶ τοῦ εἴπετε· Σὺ
λαμπρὰν καὶ εἴπητε αὐτῷ, σὺ ἔνδυμα, καὶ τοῦ πῆτε· <σὺ κάθισε ἐδῶ ἀναπαυτικὰ κάθησε ἐδ·ῶ, εἰς τιμητικὸν καὶ ἀναπαυτικὸν κάθισμα· καὶ
κάθου ὧδε καλῶς, καὶ τῷ εἰς τὸ τιμητικὸν κάθισμα> καὶ εἰς τὸν πτωχὸν πῆτε· εἰς τὸν πτωχὸν εἴπετε· Σὺ στάσου ἐκεῖ ὄρθιος ἢ κάθησε
πτωχῷ εἴπητε, σὺ στῆθι ἐκεῖ ἢ <σὺ στάσου ἐκεῖ πέρα ὄρθιος>. ἢ <κάθισε ἐδῶ, πιὸ ἐδῶ παρακάτω ἀπὸ τὸ σκαλοπάτι ποὺ πατοῦν τὰ πόδια
κάθου ὧδε ὑπὸ τὸ ὑποπόδιόν χαμηλά, ἀπὸ τὸ ὑποπόδιόν μου>, μου,
μου,
2,4 καὶ οὐ διεκρίθητε ἐν ἑαυτοῖς 4 σᾶς ἐρωτῶ, μὲ τὴν προσωποληψίαν σας αὐτὴν καὶ 4 σᾶς ἐρωτῶ, τί ἐκάματε, ἀδελφοί μου; Μὲ τὴν
καὶ ἐγένεσθε κριταὶ τὴν μεροληπτικὴν συμπεριφοράν σας δὲν ἐκάματε μεροληπτικὴν αὐτὴν συμπεριφοράν σας δὲν ἐδοκιμάσατε
διαλογισμῶν πονηρῶν; μέσα σας μεροληπτικὴν διάκρισιν μεταξὺ πλουσίου μέσα σας ἀμφιβολίαν καὶ δισταγμοὺς καὶ τύψιν
καὶ πτωχοῦ καὶ δὲν ἐγίνατε ἄδικοι κριταί, ἐφ' ὅσον συνειδήσεως καὶ δὲν καταλήξατε σὰν ἄδικοι κριταὶ εἰς
κατελήξατε εἰς ἀπόφασιν στηριχθεῖσαν εἰς ἀπόφασιν ἐμπνεομένην ἀπὸ σκέψεις πονηράς, ἀντιθέτους
πονηροὺς διαλογισμούς, ἀντιθέτους πρὸς τὴν πρὸς τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν χριστιανικὴν ἀγάπην, ἡ
ἀγάπην καὶ τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ; ὁποία μᾶς ἐπιβάλλει νὰ θεωρῶμεν ὅλους ἴσους καὶ
ἀδελφούς μας;
2,5 Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου 5 Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, δὲν ἐξέλεξεν ὁ 5 Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί. Δὲν ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς
ἀγαπητοί. Οὐχ ὁ Θεὸς Θεὸς τοὺς πτωχοὺς καὶ γυμνοὺς ἀπὸ τὰ ὑλικὰ τοὺς πτωχοὺς κατὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά του κόσμου διὰ νὰ
ἐξελέξατο τοὺς πτωχοὺς τοῦ ἀγαθὰ τοῦ κόσμου τούτου, διὰ νὰ γίνουν πλούσιοι γίνουν πλούσιοι εἰς τὸν πνευματικὸν κόσμον, ποὺ μᾶς
κόσμου πλουσίους ἐν πίστει καὶ εἰς τὸν οὐράνιον κόσμον, τὸν ὁποῖον μᾶς χαρίζει ἡ διανοίγει ἡ πίστις, καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας, ποὺ
κληρονόμους τῆς βασιλείας ἧς πίστις, καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας, ποὺ ὑπεσχέθη ὑπεσχεθη ὁ Θεὸς εἰς ἐκείνους, ποὺ τὸν ἀγαποῦν;
ἐπηγγείλατο τοῖς ἀγαπῶσιν ὁ Θεὸς εἰς ὅσους τὸν ἀγαποῦν;
αὐτόν; 6 Ἐν λοιπὸν Ὁ Θεὸς ἐτίμησε τὸν πτωχόν, σεῖς τουναντΊον
2,6 Ὑμεῖς δὲ ἠτιμάσατε τὸν 6 Σεῖς ὅμως, ἐπεριφρονήσατε καὶ ἐξηυτελίσατε τὸν κατεξευτελίσατε αὐτόν. Καὶ ἐτιμήσατε τὸν πλούσιον.
πτωχόν. Οὐχ οἱ πλούσιοι πτωχόν, διὰ νὰ τιμήσετε μεροληπτικῶς τὸν Ἀλλὰ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς πλουσίους δὲν σᾶς καταπιέζουν,
καταδυναστεύουσιν ὑμῶν, καὶ πλούσιον. Ἀλλὰ σᾶς ἐρωτῶ· δὲν εἶναι οἱ πλούσιοι, οἱ καὶ δὲν σᾶς τραβοῦν αὐτοὶ μὲ τὴν βίαν εἰς τὰ δικαστήρια;

9/27
αὐτοὶ ἔλκουσιν ὑμᾶς εἰς ὁποῖοι σᾶς καταπιέζουν, καὶ δὲν εἶναι αὐτοί, ποῦ σᾶς
κριτήρια; τραβοῦν εἰς τὰ δικαστήρια;

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

2,7 Οὐκ αὐτοὶ βλασφημοῦσι τὸ 7 Δὲν διαβάλλουν αὐτοὶ μὲ τὴν συμπεριφοράν των 7 Δὲν βλασφημοῦν αὐτοὶ τὸ καλὸν ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τὸ
καλὸν ὄνομα τὸ ἐπικληθὲν ἐφ' καὶ δὲν ἐξευτελίζουν τὸ καλὸν ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ὁποῖον σᾶς ἐδόθη καὶ μὲ τὸ ὁποῖον ὀνομάζεσθε λαὸς
ἡμᾶς; μὲ τὸ ὁποῖον ὀνομάζεσθε Χριστιανοὶ καὶ λαὸς τοῦ Χριστοῦ;
Χριστοῦ;
2,8 Εἰ μέντοι νόμον τελεῖτε 8 Ἐὰν ὅμως συμπεριφέρεσθε ἔτσι πρὸς τοὺς 8 Θὰ μοῦ προβάλλετε ἴσως τὴν ἔνστασιν: Δὲν εἴμεθα
βασιλικὸν κατὰ τὴν γραφήν, πλουσίους, ὄχι διότι προσωποληπτεῖτε, ἀλλὰ διότι λοιπὸν ὑποχρεωμένοι νὰ ἀγαπῶμεν καὶ τοὺς πλουσίους
ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς ἐφαρμόζετε τὸν νόμον τοῦ βασιλέως Χριστοῦ, ὅπως ὡς πλησίον μας; Ἐὰν δὲν προσωποληπτῆτε, ἀλλὰ
σεαυτόν, καλῶς ποιεῖτε· περιέχεται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφὴν <ἀγαπήσεις τὸν ἐκτελῆτε καὶ ἐφαρμόζετε τὸν νόμον, ποὺ πράγματι
πλησίον σου ὡς σεαυτόν>. καλῶς πράττετε, ἁρμόζει εἰς βασιλεῖς, καὶ ὁ ὁποῖος σύμφωνα μὲ τὴν
φερόμενοι ἔτσι ἐνώπιον τῶν πλουσίων. Γραφὴν ὁρίζει· Θὰ ἀγαπήσῃς τὸν πλησίον σου, ὅπως
ἀγαπᾷς τὸν ἑαυτόν σου, καλῶς πράττετε ἀγαπῶντες καὶ
τιμῶντες τοὺς πλουσίους.
2,9 εἰ δὲ προσωποληπτεῖτε, 9 Ἐὰν ὅμως φέρεσθε μεροληπτικά, ἐπηρεασμένοι 9 Ἐὰν ὅμως κάνετε μεροληπτικὰς διακρίσεις ἀναλόγως
ἁμαρτίαν ἐργάζεσθε, ἀπὸ ἀδίκους προσωποληψίας, τότε διαπράττετε τῶν προσώπων, τότε διαπράττετε ἁμαρτίαν καὶ
ἀλεγχόμενοι ὑπὸ τοῦ νόμου ὡς ἁμαρτίαν καὶ ἀποδεικνύεσθε ἀπὸ αὐτὸν τοῦτον τὸν ἀποδεικνύεσθε ἀπὸ τὸν νόμον παραβάται αὐτοῦ.
παραβάται. Νόμον τοῦ Θεοῦ ὡς παραβάται, ἔστω καὶ ἂν δὲν
ἔχετε παραβῆ ἄλλας ἐντολάς.
2,10 Ὅστις γὰρ ὅλον τὸν νόμον 10 Διότι, ἐκεῖνος που θὰ τηρήσῃ ὅλον τὸν Νόμον, θὰ 10 Μὴ νομίζετε δέ, ὅτι ἡ μεροληπτικὴ αὐτὴ διάκρισις δὲν
τηρήσῃ, πταίσῃ δὲ ἐν ἑνί, πταίσῃ δὲ καὶ θὰ παραβῇ μίαν ἐντολήν, ἔγινεν εἶναι σοβαρὰ ἁμαρτία. Εἶναι παράβασις ὅλου τοῦ νόμου.
γέγονε πάντων ἔνοχος. ἔνοχος παραβάσεως ὅλων τῶν ἐντολῶν. Διότι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ τηρήσῃ ὅλον τὸν νόμον, θὰ πταίσῃ
δὲ εἰς ἕνα παράγγελμα τοῦ νόμου, ἔγινεν ἔνοχος
παραβάσεως ὁλοκλήρου τοῦ νόμου. Ὅλα τὰ θεῖα
παραγγέλματα ἀποτελοῦν ἑνιαῖον σύνολον, εἰς τὸ ὁποῖον
τὸ ἓν παράγγελμα ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ ἄλλο.

10/27
2,11 Ὁ γὰρ εἰπὼν μὴ μοιχεύσῃς, 11 Διότι ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος εἶπε <μὴ μοιχεύσῃς>, ὁ ἴδιος 11 Διότι ἕνας καὶ ὁ αὐτὸς Θεὸς ἐνομοθέτησε τὸν ὅλον
εἶπε καὶ μὴ φονεύσῃς· εἰ δὲ οὐ ὁ Θεὸς εἶπε καί <μὴ φονεύσῃς>. Ἐὰν δὲ δὲν νόμον καὶ ἐξέφρασε δι’ αὐτοῦ τὸ θέλημά του. Ὁ Θεός, ποὺ
μοιχεύσεις, φονεύσεις δέ, μοιχεύσῃς, ἀλλὰ φονεύσῃς, ἔγινες παραβάτης ὅλου εἶπε μὴ μοιχεύσης, εἶπε καὶ μὴ φονεύσῃς. Ἐὰν δὲ δὲν

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

γέγονας παραβάτης νόμου. τοῦ Νόμου. (Τὸν νομοθέτην Θεὸν ἐπεριφρόνησες καὶ μοιχεύσῃς, φονεύσῃς ὅμως, ἔγινες παραβάτης τοῦ νόμου.
ὕβρισες μὲ τὴν παράβασίν σου αὐτήν).
2,12 Οὕτω λαλεῖτε καὶ οὕτω 12 Νὰ ὁμιλῆτε μεταξύ σας καὶ νὰ πράττετε ἔτσι, 12 Νὰ ὁμιλῆτε ἔτσι καὶ νὰ πράττετε ἔτσι, ὅπως ἁρμόζει εἰς
ποιεῖτε, ὡς διὰ νόμου ὅπως ταιριάζει εἰς ἀνθρώπους, ποὺ μέλλουν νὰ ἀνθρώπους, ποὺ μέλλουν νὰ κριθοῦν ἐπὶ τῇ βάσει νόμου,
ἐλευθερίας μέλλοντες κριθοῦν μὲ τὸν νόμον, ὁ ὁποῖος ἀναδεικνύει τὸν ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπον ἐλεύθερον καὶ ὄχι δοῦλον τῶν
κρίνεσθαι· ἄνθρωπον ἐλεύθερον (καὶ ὄχι δοῦλον τῆς ἀνθρώπων, ὅπως τὸν κάνει ἡ προσωποληψία.
προσωποληψίας καὶ ἀνθρωπαρεσκείας).
2,13 ἡ γὰρ κρίσις ἀνέλεος τῷ μὴ 13 Μὴ παρασύρεσθε ἀπὸ ἀπὸ τὴν προσωποληψίαν 13 Πρέπει δὲ νὰ προσέχετε, ὥστε νὰ μὴ γίνεσθε σκληροὶ
ποιήσαντι ἔλεος· κατακαυχᾶται καὶ φαίνεσθε σκληροὶ καὶ ἄσπλαγχνοι ἀπέναντι τῶν καὶ ἀσυμπαθεῖς διὰ τῶν προσωποληψιῶν σας, διότι ἡ
ἔλεος κρίσεως. πτωχῶν καὶ ἀσήμων, διότι ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ θὰ εἶναι κρίσις τότε τοῦ Θεοῦ θὰ εἶναι χωρὶς ἔλεος καὶ ἐπιείκειαν
χωρὶς ἔλεος, δι' ἐκεῖνον, ποὺ δὲν ἔδειξε ἔλεος πρὸς δι’ ἐκεῖνον, ποὺ ὑπῆρξεν ἄσπλαγχνος εἰς τοὺς ἀδελφούς
τοὺς ἀδελφούς του. Τὸ ἔλεος καὶ ἡ εὐσπλαγχνία του ἡ εὐσπλαγχνία δὲ καὶ τὸ ἔλεος δὲν φοβεῖται τὴν
κατανικᾷ καὶ ἐξουδετερώνει τὴν καταδίκην. κρίσιν, ἀλλὰ καυχᾶται κατ’ αὐτῆς διότι τὴν κατανικᾷ καὶ
ἀποδεικνύεται τὸ ἔλεος ἰσχυρότερον ἀπὸ τὴν κρίσιν.
2,14 Τί τὸ ὄφελος, ἀδελφοί μου, 14 Τί ὠφελεῖ, ἀδελφοί μου, ἐὰν λέγῃ κανεὶς ὅτι ἔχει 14 Τί ὠφελεῖ, ἀδελφοί μου, ἐὰν ἕνας λέγῃ, ὅτι ἔχει πίστιν,
ἐὰν πίστιν λέγῃ τις ἔχειν, ἔργα πίστιν, ἀλλὰ δὲν ἔχει ἔργα, ποὺ ἐπιβάλλει ἡ πίστις; ἀλλὰ δὲν ἔχῃ τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα παράγει ἡ ἀληθὴς καὶ
δὲ μὴ ἔχῃ; Μὴ δύναται ἡ πίστις Μήπως αὐτὴ ἡ θεωρητικὴ καὶ γυμνὴ ἀπὸ καλὰ ἔργα πραγματικὴ πίστις; Μήπως ἡ πίστις αὐτὴ ἡ θεωρητική,
σῶσαι αὐτόν; πίστις ἠμπορεῖ νὰ τὸν σώσῃ; ποὺ δὲν συνοδεύεται ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης, ἔχει τὴν
δύναμιν νὰ τὸν σώσῃ;
2,15 Ἐὰν δὲ ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ 15 Ἐὰν ἔνας ἀδελφὸς Χριστιανὸς ἢ μία ἀδελφὴ 15 Διὰ νὰ πεισθῆτε δὲ περὶ τούτου, σᾶς φέρω ἐν
γυμνοὶ ὑπάρχωσι καὶ Χριστιανὴ δὲν ἔχουν τὰ ἀπαραίτητα ἐνδύματα, διὰ παράδειγμα: Ἐὰν ἕνας ἀδελφὸς Χριστιανὸς ἡ μία ἀδελφὴ
λειπόμενοι ὦσι τῆς ἐφημέρου νὰ προφυλαχθοῦν ἀπὸ τὸ ψῦχος τοῦ χειμῶνος, καὶ Χριστιανὴ εἶναι γυμνοὶ καὶ δὲν ἔχουν ἀρκετὰ ἐνδύματα,
τροφῆς, ἐπὶ πλέον στεροῦνται ἀπὸ τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν στεροῦνται δὲ καὶ τῆς ἀναγκαίας διὰ τὴν ἡμέραν τροφῆς,
τῆς ἡμέρας,

11/27
2,16 εἴπῃ δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν, 16 τοὺς εἴπῃ δὲ ἕνας ἀπὸ σᾶς, <πηγαίνετε στὸ καλό. 16 τοὺς εἴπη δὲ ἕνας ἀπὸ σᾶς· Πηγαίνετε στὸ καλό,
ὑπάγετε ἐν εἰρήνη, Εὔχομαι νὰ ζεσταθῆτε καὶ νὰ χορτασθῆτε καλά>, ζεσταθῆτε καὶ χορτασθῆτε καλά, δὲν τοὺς δώσετε ὅμως
θερμαίνεσθε καὶ χορτάζεσθε, δὲν τοὺς δώσετε ὅμως αὐτά, ποὺ τοὺς χρειάζονται καὶ τὰ ἀναγκαῖα διὰ τὴν συντήρησιν τοῦ σώματος, τί

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

μὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ ἐπιτήδεια διὰ τὴν συντήρησιν τοῦ σώματος, τί ὠφελοῦν τὰ ὠφελεῖ τοῦτο;
τοῦ σώματος, τί τὸ ὄφελος; καλά σας λόγια;
2,17 Οὕτω καὶ ἡ πίστις, ἐὰν μὴ 17 Ἔτσι καὶ ἡ πίστις, ἐὰν δὲν ἔχῃ ἔργα, εἶναι ἐξ 17 Ἔτσι καὶ ἡ πίστις, ἐὰν δὲν ἔχῃ ὡς καρπὸν ἔργα ἀρετῆς
ἔργα ἔχῃ, νεκρά ἐστι καθ' ὁλοκλήρου νεκρά. εἶναι ὅλως διόλου καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ρίζαν της νεκρά.
ἑαυτήν.
2,18 Ἀλλ' ἐρεῖ τις· σὺ πίστιν 18 Ἀλλὰ θὰ πῇ κάποιος· <σὺ ἔχεις καὶ κρατεῖς 18 Ἀλλὰ θὰ εἴπῃ κάποιος πρὸς τρίτον τινά· Σὺ ἔχεις
ἔχεις, κἀγὼ ἔργα ἔχω· δεῖξόν θεωρητικὴν τὴν πίστιν, ἐνῶ ἐγὼ ἔχω ἔργα ἀρετῆς>. θεωρητικὴν πίστιν, καὶ ἑγὼ ἔχω ἔργα ἀρετῆς χωρὶς νὰ ἔχω
μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν Καὶ οἱ δύο εὑρίσκονται εἰς τὴν πλάνην. Διότι ἐγὼ θὰ πίστιν. Ἀλλὰ τοῦτο εἶναι ἀσύστατον καὶ ἀκατανόητον.
ἔργων σου, κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τοὺς εἴπω· Δεῖξε μου τὴν πίστιν σου ἀπὸ τὰ ἔργα Οὔτε πίστις ἀληθὴς δύναται νὰ ὑπάρξῃ ἄνευ ἔργων
τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου. σου, διότι αὐτὰ ἐπιβεβαιοῦν τὴν πίστιν, καὶ ἐγὼ ἀπὸ ἀρετῆς, οὔτε ἀληθὴς καὶ τελεία ἀρετὴ δύναται νὰ
τὰ ἔργα μου, ποὺ εἶναι καρπὸς τῆς πίστεως, θά σοῦ κατορθωθῇ ἄνευ πίστεως. Ἡ πίστις εἶναι κάτι, ποὺ δὲν
ἀποδείξω τὴν πίστιν μου. φαίνεται παρὰ μόνον εἰς τὰ ἀποτελέσματά της.
Ἀπόδειξόν μου λοιπόν, ὅτι πιστεύεις ἀπὸ τὰ ἔργα σου. Καὶ
ἑγὼ θὰ σοῦ δείξω ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς μου, ὅτι ἔχω
πίστιν· διότι ἐὰν δὲν εἶχα πίστιν, δὲν θὰ εἶχα οὔτε τὸν
καρπὸν τῆς πίστεως, ἤτοι τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς.
2,19 Σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς 19 Σὺ πιστεύεις, ὅτι ἕνας εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός· καὶ 19 Σὺ πιστεύεις, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας· καλὰ κανεὶς καὶ
ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ καλὰ κάμνεις. Ἀλλὰ καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουν εἰς πιστεύεις εἰς τὴν ἀλήθειαν αὐτήν. Μὴ ξεχάνῃς ὅμως, ὅτι
δαιμόνια πιστεύουσι καὶ τὴν ὕπαρξιν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, χωρὶς ὅμως νὰ καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουν εἰς τὴν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ καὶ
φρίσσουσι. ὠφελοῦνται ἀπὸ αὐτήν, τὴν ἄνευ ἔργων πίστιν, καταλαμβάνονται ὑπὸ τρόμου πρὸ τῆς δικαιοσύνης του
ἀλλὰ τουναντίον καταλαμβάνονται ἀπὸ φόβον καὶ καὶ τῆς δυνάμεώς του.
τρόμον πρὸ τοῦ δικαίου Θεοῦ.
2,20 Θέλεις δὲ γνῶναι, ὦ 20 Θέλεις δὲ νὰ μάθῃς, ὦ κούφιε καὶ ἀνόητε 20 Θέλεις δὲ νὰ μάθῃς, ὦ ἄνθρωπε ἀνόητε, ὅτι ἡ πίστις,
ἄνθρωπε κενέ, ὅτι ἡ πίστις ἄνθρωπε, ὅτι ἡ πίστις χωρὶς τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς εἶναι ὅταν δὲν συνοδεύεται καὶ ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς, εἶναι

12/27
χωρὶς τῶν ἔργων νεκρά ἐστιν; νεκρά, ἐντελῶς ἀνωφελής, μᾶλλον δὲ καὶ νεκρὰ καὶ δὲν ἔχει τὴν δύναμιν νὰ σώσῃ;
ἐπιβλαβής, ὅπως τὸ νεκρὸν καὶ ἀποσυντιθέμενον
σῶμα;

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

2,21 Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ἡμῶν οὐκ 21 Ὁ πρόγονος μᾶς Ἀβραάμ, δὲν ἐπῆρε ἀπὸ τὸν Θεὸν 21 Ὁ Ἀβραὰμ ὁ προπάτωρ μας δὲν ἔγινε δίκαιος ἀπὸ τὰ
ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ἀνενέγκας τὴν δικαίωσιν καὶ ἔγινε δίκαιος, διὰ τὰ ἔργα τῆς ἔργα τῆς ἀρετής του, ὅταν ἀνεβίβασεν ὡς θυσίαν ἐπάνω
Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ἀρετῆς του, καὶ μάλιστα, ὅταν προσέφερε ὡς θυσίαν εἰς τὸ θυσιαστήριον τὸν Ἰσαὰκ τὸ παιδί του;
θυσιαστήριον; ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τὸ παιδί του, τὸν Ἰσαάκ;
2,22 Βλέπεις ὅτι ἡ πίστις 22 Βλέπεις, ὅτι ἡ ζωντανὴ πίστις ὠδηγοῦσε καὶ 22 Βλέπεις, ὅτι ἡ πίστις συνειργάζετο μὲ τὰ ἔργα τοῦ
συνήργει τοῖς ἔργοις αὐτοῦ, καὶ ὑποβοηθοῦσε εἰς τὰ ἔργα του, καὶ ἀπὸ τὰ ἔργα ἡ Ἀβραὰμ καὶ ἀπὸ τὰ ἔργα ἡ πίστις ἐτελειοποιήθη.
ἐκ τῶν ἔργων ἡ πίστις πίστις ἐτελειοποιήθη.
ἐτελειώθη, 23 Καὶ ἐξεπληρώθη ἔτσι ἡ Γραφή, ἡ ὁποία λέγει· 23 Καὶ ἐπαλήθευσε τελείως ἡ Γραφή, ἡ ὁποία λέγει·
2,23 καὶ ἐπληρώθη ἡ γραφὴ ἡ <ἐπίστευσεν ὁ Ἀβραὰμ εἰς τὸν Θεὸν μὲ ζωντανὴν καὶ Ἐπίστευσε δὲ ὁ Ἀβραὰμ ὡς τὸν Θεόν καὶ ἐλογαριάσθη εἰς
λέγουσα· ἐπίστευσε δὲ Ἀβραὰμ ἐνεργὸν αὐτὴν πίστιν καὶ ἐλογαριάσθη τοῦτο ἐκ αὐτὸν ἡ πίστις του αὕτη τόσον πολύ, ὥστε ὁ Θεὸς νὰ τὸν
τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς μέρους τοῦ Θεοῦ εἰς αὐτὸν ὡς δικαιοσύνη καὶ θεωρήσῃ δίκαιον καὶ ὠνομάσθη φίλος καὶ ἀγαπημένος
δικαιοσύνην, καὶ φίλος Θεοῦ ὠνομάσθη ἐκλεκτὸς φίλος τοῦ Θεοῦ>. τοῦ Θεοῦ.
ἐκλήθη. 24 Βλέπετε, λοιπόν, ὅτι κάθε ἄνθρωπος γίνεται καὶ 24 Βλέπετε λοιπόν, ὅτι κάθε ἄνθρωπος ἀναδεικνύεται
2,24 Ὁρᾶτε τοίνυν ὅτι ἐξ ἔργων ἀναδεικνύεται δίκαιος ἀπὸ τὰ ἔργα καὶ ὄχι μόνον δίκαιος ἀπὸ τὰ ἔργα καὶ ὄχι μόνον ἀπὸ τὴν πίστιν.
δικαιοῦται ἄνθρωπος καὶ οὐκ ἀπὸ τὴν θεωρητικὴν πίστιν
ἐκ πίστεως μόνον. 25 Ἐπίσης καὶ ἡ Ραάβ, ἡ πόρνη, δὲν ἐδικαιώθη 25 Ὁμοίως δὲ καὶ αὐτὴ ἡ πόρνη ἡ Ραὰβ δὲν ἐδικαιώθη ἀπὸ
2,25 Ὁμοίως δὲ καὶ Ραὰβ ἡ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὰ ἔργα της, ὅταν μὲ τὰ ἔργα, ποὺ ἔκαμεν, ὅταν ὑπεδέχθη τοὺς ἀπεσταλμένους
πόρνη οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, κίνδυνον τῆς ζωῆς της ὑπεδέχθη τοὺς τῶν Ἰουδαίων καὶ τοὺς ἔβγαλεν ἀπὸ ἄλλον δρόμον ἔξω
ὑποδεξαμένη τοὺς ἀγγέλους ἀπεσταλμένους τῶν Ἰουδαίων καὶ τοὺς ἔβγαλε ἀπὸ ἀπὸ τὴν Ἱεριχῶ;
καὶ ἑτέρᾳ ὁδῷ ἐκβαλοῦσα; ἄλλον δρόμον, διὰ νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν Ἱεριχώ;
26 Τὰ ἔργα ἀξιοποιοῦν καὶ ζωντανεύουν τὴν πίστιν. 26 Ναί· τὰ ἔργα ζωντανεύουν τὴν πίστιν. Διότι ὅπως τὸ
2,26 Ὥσπερ γὰρ τὸ σῶμα χωρὶς Διότι, ὅπως τὸ σῶμα χωρὶς τὴν ψυχὴν εἶναι νεκρὸν σῶμα, χωρὶς τὴν ψυχήν, εἶναι νεκρόν, ἔτσι καὶ ἡ πίστις,
πνεύματος νεκρόν ἐστιν, οὕτω καὶ καταλήγει εἰς τὴν ἀποσύνθεσιν, ἔτσι καὶ ἡ πίστις χωρὶς τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς, δὲν εἶναι, πίστις ζωντανή, ἀλλὰ
καὶ ἡ πίστις χωρὶς τῶν ἔργων χωρὶς τὰ ἐνάρετα ἔργα εἶναι νεκρὰ καὶ ἀνωφελής. νεκρά.

13/27
νεκρά ἐστι.

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

 ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 3Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Αρχαίο Κείμενο Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
3,1 Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι Αδελφοί μου, μὴ ζηλεύετε καὶ μὴ ἐπιδιώκετε νὰ Αδελφοί μου, μὴ παίρνετε πολλοὶ τὴν θέσιν τοῦ
γίνεσθε, ἀδελφοί μου, εἰδότες γίνεσθε πολλοὶ διδάσκαλοι, διότι γνωρίζομεν καλά, διδασκάλου, διότι γνωρίζετε ὅτι ἡμεῖς ποὺ διδάσκομεν, θὰ
ὅτι μεῖζον κρῖμα ληψόμεθα· ὅτι ἡμεῖς οἱ διδάσκαλοι ἔχομεν μεγαλυτέραν εὐθύνην κριθῶμεν αὐστηρότερα καὶ συνεπῶς θὰ λάβωμεν
καὶ ἐὰν δὲν ἀγωνιζώμεθα νὰ ἐφαρμόζωμεν πιστῶς μεγαλυτέραν τιμωρίαν.
ὅσα διδάσκομεν, θὰ λάβωμεν μεγαλυτέραν
καταδίκην.
3,2 πολλὰ γὰρ πταίομεν 2 Διότι ὅλοι μας βέβαια πταίομεν πολὺ ἀπέναντι τοῦ 2 Θὰ τιμωρηθῶμεν δὲ αὐστηρότερα, διότι ὅλοι πταίομεν
ἅπαντες. Εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ Θεοῦ καὶ πολὺ περισσότερον μάλιστα καὶ εἰς πολλὰς περιπτώσεις, ἐξ ὅλων δὲ τῶν παρεκτροπῶν αἱ
πταίει, οὗτος τέλειος ἀνήρ, εὐκολώτερα πταίομεν μὲ τὰ λόγια μας. Ἐὰν κανεὶς εὐκολώτεραι καὶ συχνότεροι εἶναι αἱ διὰ τῆς γλώσσης
δυνατὸς χαλιναγωγῆσαι καὶ δὲν πταίῃ εἰς τὰ λόγια του καὶ ὁμιλῇ πάντοτε τὰ παρεκτροπαί, εἰς τὰς ὁποίας κινδυνεύει νὰ πέσῃ καὶ
ὅλον τὸ σῶμα. ὀρθά, αὐτὸς εἶναι τέλειος ἄνθρωπος, ἔχων τὴν καθένας, ποὺ παίρνει μόνος του τὴν θέσιν τοῦ
ἱκανότητα νὰ συγκρατήσῃ καὶ κυβερνήσῃ ὁλόκληρον διδασκάλου. Πράγματι, ἐὰν κανεὶς δὲν πταίῃ εἰς τὰ λόγια
τὸν εὐατόν του. του, εἶναι τέλειος ἄνθρωπος, καὶ ἔχει τὴν δύναμιν νὰ
συγκρατήσῃ καὶ ὁλόκληρον τὸν ἑαυτόν του. Τέλειος δὲ
πρέπει νὰ εἶναι καὶ ὁ διδάσκαλος, διὰ νὰ μὴ ἁμαρτάνῃ διὰ
τῆς γλώσσης του καὶ διὰ νὰ ἀποφύγῃ τὴν αὐστηροτέραν
κρίσιν, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ κριθοῦν αὐτοὶ ποὺ διδάσκουν.
3,3 Ἴδε τῶν ἵππων τοὺς 3 Ἰδέτε τί συμβαίνει μὲ τοὺς ἵππους. Εἰς τὰ στόματα 3 Διὰ νὰ πεισθῆτε δέ, ὅτι ὅποιος δὲν πταίει διὰ τῆς
χαλινοὺς εἰς τὰ στόματα τῶν ἵππων βάζομεν τὸ χαλινάρι, διὰ νὰ γλώσσης, αὐτὸς εἶναι τέλειος, σᾶς φέρω δύο
βάλλομεν πρὸς τὸ πείθεσθαι ὑποτάσσωνται αὐτοὶ εἰς ἡμᾶς καὶ ἔτσι διευθύνομεν παραδείγματα. Ἰδού, τοὺς χαλινοὺς τῶν ἵππων θέτομεν
αὐτοὺς ἡμῖν, καὶ ὅλον τὸ σῶμα καὶ καθοδηγοῦμεν, ὅπου θέλομεν, ὅλο τὸ σῶμα των. εἰς τὰ στόματά των διὰ νὰ ὑποτάσσωνται οὗτοι εἰς ἠμᾶς,
αὐτῶν μετάγομεν. καὶ ἔτσι μὲ τὸν χαλινὸν διευθύνομεν ὅλον τὸ σῶμα των.

14/27
3,4 Ἰδοὺ καὶ τὰ πλοῖα, 4 Ἰδοὺ καὶ τὰ πλοῖα, καίτοι εἶναι τόσον μεγάλα καὶ 4 Ἰδού, ὅτι καὶ αὐτὰ τὰ ἄψυχα πλοῖα, καίτοι εἶναι τόσον
τηλικαῦτα ὄντα καὶ ἀπὸ ὠθοῦνται ἰσχυρῶς ἀπὸ ὁρμητικοὺς ἀνέμους, μεγάλα καὶ σπρώχνονται ἀπὸ σκληροὺς καὶ ὁρμητικοὺς

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

σκληρῶν ἀνέμων ἐλαυνόμενα, κυβερνῶνται ἐν τούτοις καὶ διευθύνονται ὅπου ἡ ἀνέμους, διευθύνονται μὲ ἓν πολὺ μικρὸν πηδάλιον,
μετάγεται ὑπὸ ἐλαχίστου ἐπιθυμία τοῦ πηδαλιούχου θέλει, ἀπὸ ἕνα ὁπουδήποτε ἀποφασίσῃ ἡ ἐπιθυμία ἐκείνου, ποὺ κρατεῖ
πηδαλίου ὅπου ἂν ἡ ὁρμὴ τοῦ μικρότατον πηδάλιον. καὶ διευθύνει τὸ πηδάλιον.
εὐθύνοντος βούληται.
3,5 Οὕτω καὶ ἡ γλῶσσα μικρὸν 5 Ἔτσι καὶ ἡ γλῶσσα εἶναι μικρὸν μέλος εἰς τὸ σῶμα 5 Ἔτσι καὶ ἡ γλῶσσα εἶναι μικρὸν μέλος καὶ καυχᾶται
μέλος ἐστὶ καὶ μεγαλαυχεῖ. τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἐν τούτοις καυχᾶται μὲ ἀλαζονικῶς διὰ τὰ μεγάλα κακά, ποὺ δημιουργεῖ. Ἰδοὺ
Ἰδοὺ ὀλίγον πῦρ ἡλίκην ὕλην ἀλαζονείαν καὶ μὲ τὰς ἀκρισίας καὶ δολιότητάς της ὀλίγη φωτιά, πῶς φουντώνει καὶ καταστρέφει ἐκτεταμένα
ἀνάπτει! προκαλεῖ μεγάλα κακα. Ἰδοὺ πῶς λίγη φωτιὰ καὶ πυκνὰ δάση.
ἀνάπτει τεραστίαν πυρκαϊὰν εἰς ἀπέραντα δάση.
3,6 Καὶ ἡ γλῶσσα πῦρ, ὁ 6 Καὶ ἡ γλῶσσα εἶναι φωτιά, αἰτία ἀναριθμήτων 6 Καὶ ἡ γλῶσσα εἶναι φωτιά, εἶναι κόσμος ὁλόκληρος καὶ
κόσμος τῆς ἀδικίας. Οὕτως ἡ κακῶν, κόσμος ὁλόκληρος ἀδικίας καὶ πάσης κακίας. πλῆθος πολὺ ἀδικίας. Σὰν τὴν ὀλίγη φωτιά, ποὺ ἀνάπτει
γλῶσσα καθίσταται ἐν τοῖς Ἔτσι καὶ ἡ γλῶσσα γίνεται μεταξὺ τῶν μελῶν μας ἡ πυρκαϊὰν μεγάλην, ἔτσι καὶ ἡ γλῶσσα γίνεται μεταξὺ τῶν
μέλεσιν ἡμῶν ἡ σπιλοῦσα κατ' ἐξοχὴν ἐπικίνδυνος, ἡ ὁποία μολύνει ὅλον τὸ μελῶν μας τὸ μικρὸν μέλος, ποὺ μολύνει ὅλον τὸ σῶμα
ὅλον τὸ σῶμα καὶ φλογίζουσα σῶμα καὶ ἀνάπτει πυρκαϊάν, ποὺ καταφλογίζει ὅλον καὶ ἀνάπτει πυρκαϊὰν εἰς τὸν κύκλον τῆς ἀνθρωπίνης
τὸν τροχὸν τῆς γενέσεως καὶ τὸν κύκλον τῆς ζωῆς, καὶ καταφλέγεται ἔπειτα καὶ ζωῆς καὶ καίεται ἔπειτα καὶ αὐτὴ ἀπὸ τὸ πῦρ τῆς γεέννης,
φλογιζομένη ὑπὸ τῆς γεένης. αὐτὴ ἀπὸ τὸ πῦρ τῆς γεέννης διὰ τὰς παρεκτροπάς μὲ τὸ ὁποῖον θὰ τιμωρηθοῦν αἱ παρεκτροπαὶ καὶ ἀδικίαι
της. της.
3,7 Πᾶσα γὰρ φύσις θηρίων τε 7 Μέγα κακὸν ἡ γλῶσσα. Διότι κάθε φυσικὴ ἀγριότης 7 Φοβερὸν ὄντως καὶ ἀσυγκράτητον κακὸν ἡ γλῶσσα! Καὶ
καὶ πετεινῶν ἐρπετῶν τε καὶ καὶ θηρίων καὶ πτηνῶν καὶ ἐρπετῶν καὶ θαλασσίων τοῦτο ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ ὅτι κάθε φυσικὴ ἀγριότης καὶ
ἐναλίων δαμάζεται καὶ ζώων δαμάζεται ἀπὸ τὴν θεόσδοτον ἐπινοητικότητα θηρίων καὶ πτηνῶν καὶ ἑρπετῶν καὶ θαλασσίων ζώων
δεδάμασται τῇ φύσει τῇ καὶ κυριαρχίαν τοῦ ἀνθρώπου. δαμάζεται ἀπὸ τὴν φυσικὴν ἱκανότητα καὶ
ἀνθρωπίνῃ, ἐπινοητικότητα τοῦ ἀνθρώπου.
3,8 τὴν δὲ γλῶσσαν οὐδεὶς 8 Τὴν γλῶσσαν ὅμως κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους δὲν 8 Τὴν γλῶσσαν ὅμως κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους δὲν
δύναται ἀνθρώπων δαμάσαι· ἠμπορεῖ νὰ τὴν δαμάσῃ. Εἶναι ἀσυγκράτητον κακόν, ἠμπορεῖ νὰ τὴν δαμάσῃ. Εἶναι κακὸν ἀσυγκράτητον,

15/27
ἀκατάσχετον κακόν, μεστὴ ἰοῦ γεμάτη ἀπὸ θανατηφόρον δηλητήριον (ποὺ προκαλεῖ γεμάτη ἀπὸ δηλητήριον θανατηφόρον.
θανατηφόρου. θανάτους σωματικοὺς καὶ ψυχικούς).

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

3,9 Ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τὸν 9 Ἐκτρέπεται εἰς τὰς μεγαλυτέρας ἀντινομίας καὶ 9 Μολονότι δὲ εἰς ὡρισμένας περιπτώσεις τὴν
Θεὸν καὶ πατέρα, καὶ ἐν αὐτῇ ἀντιθέσεις· διότι μὲ αὐτὴν δοξολογοῦμεν τὸν Θεὸν χρησιμοποιοῦμεν εἰς τὸ καλόν, τοῦτο δὲν τὴν συγκροτεῖ
καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους καὶ Πατέρα, ἀλλὰ καὶ μὲ αὐτὴν καταρώμεθα τοὺς καὶ δὲν τὴν ἀσφαλίζει ἀπὸ τὸ κακόν. Πράγματι δι’ αὐτῆς
τοὺς καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ ἀνθρώπους, ποὺ ἔχουν πλασθῆ καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ. δοξολογοῦμεν τὸν Θεόν καὶ Πατέρα, ἀλλὰ καὶ δι’ αὐτῆς
γεγονότας· καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἔχουν πλασθῆ καθ’
ὁμοιῶσιν Θεοῦ.
3,10 ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος 10 Ἀπὸ τὸ ἴδιο στόμα βγαίνει εὐλογία καὶ κατάρα. 10 Ἀπὸ τὸ αὐτὸ στόμα βγαίνει δοξολογία καὶ κατάρα.
ἐξέρχεται εὐλογία καὶ κατάρα. Ἀλλά, ἀδελφοί μου, δὲν πρέπει νὰ γίνωνται αὐτὰ Ἀλλά, ἀδελφοί μου, δὲν πρέπει νὰ γίνωνται αὐτὰ ἔτσι καὶ
Οὐ χρή, ἀδελφοί μου, ταῦτα ἔτσι, διότι δὲν εἶναι δυνατὸν εἰς τὸ αὐτὸ στόμα νὰ νὰ ἀνακατεύωνται αἱ εὐλογίαι μὲ τὰς κατάρας.
οὕτω γίνεσθαι. ἀναμιγνύωνται κατάραι καὶ εὐλογίαι.
3,11 Μήτι ἡ πηγὴ ἐκ τῆς αὐτῆς 11 Μήπως τάχα ἡ πηγὴ ἀπὸ τὴν αὐτὴν τρύπαν 11 Μήπως ἡ πηγὴ ἀπὸ τὴν αὐτὴν τρύπαν ἀναβλύζει τὸ
ὀπῆς βρύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ ἀναβλύζει νερὸ πόσιμο καὶ εὐχάριστο καὶ νερὸ πικρὸ νερὸ τὸ πόσιμον καὶ δροσιστικὸν καὶ τὸ νερὸ τὸ ἁλμυρὸν
πικρόν; καὶ ἀποκρουστικό; καὶ πικρόν;
3,12 Μὴ δύναται, ἀδελφοί μου, 12 Μήπως εἶναι ποτὲ δυνατόν, ἀδελφοί μου, ἡ συκιὰ 12 Μήπως εἶναι δυνατόν, ἀδελφοί μου, ἡ συκιὰ νὰ βγάλῃ
συκῆς ἐλαίας ποιῆσαι ἢ νὰ καρποφορήσῃ ἐληὲς καὶ τὸ ἀμπέλι νὰ κάμῃ σῦκα; ἐλαίας ἢ ἡ κληματαριὰ νὰ βγάλῃ σῦκα; Ἔτσι καὶ καμμία
ἄμπελος σῦκα; Οὕτως οὐδεμία ἔτσι καὶ καμμία ποτὲ πηγὴ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ πηγὴ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ βγάζῃ συγχρόνως ἁλμυρὸν καὶ
πηγὴ ἀλυκὸν καὶ γλυκὺ βγάζῃ νερὸ ἀλμυρὸ καὶ νερὸ πόσιμον καὶ εὐχάριστον. δροσιστικὸν νερό. Ἔτσι καὶ ἀπὸ τὸ αὐτὸ στόμα δὲν πρέπει
ποιῆσαι ὕδωρ. (Καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια γλῶσσα, ποὺ ἀναπέμπονται νὰ βγαίνῃ εὐλογία καὶ κατάρα.
δοξολογίες πρὸς τὸν Θεόν, ποτὲ δὲν πρέπει νὰ
ξεχύνωνται κατάραι καὶ δολιότητες).
3,13 Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων 13 Ποιὸς μεταξύ σας εἶναι ἀληθινὰ σοφὸς καὶ 13 Σπεύδετε νὰ πάρετε τὴν θέσιν τοῦ διδασκάλου διὰ νὰ
ἐν ὑμῖν; Δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἐπιστήμων, φωτισμένος ἀπὸ τὸν Θεὸν ἄνθρωπος; Ἂς ἐμφανίζεσθε ὡς σοφοί. Ἀλλὰ ποῖος εἶναι μεταξύ σας
ἀνατροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν τὸ δείξῃ ὄχι μόνο μὲ τὰ λόγια του, ἀλλὰ πρὸ παντὸς ἀληθινὰ καὶ κατὰ Θεόν σοφὸς καὶ φωτισμένος; Ἂς δείξῃ,
πραΰτητι σοφίας. καὶ κυρίως μὲ τὰ ἐνάρετα ἔργα τοῦ καλοῦ του βίου, μὲ ὄχι μὲ λόγια, ἀλλὰ διὰ τοῦ καλοῦ του βίου τὰ ἔργα του· ἂς

16/27
πραότητα, τὴν ὁποίαν χαρίζει εἰς τὸν ἄνθρωπον ἡ δείξῃ δὲ ταῦτα μὲ πραότητα, τὴν ὁποίαν δίδει εἰς τὸν
ἀληθινὴ σοφία. ἄνθρωπον ἡ ἀληθὴς σοφία.

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

3,14 Εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε 14 Ἐὰν ὅμως ἔχετε πικρὰν ζηλοφθονίαν, μεταξύ σας, 14 Ἐὰν ὅμως ἔχετε φανατισμὸν γεμᾶτον πικρίαν καὶ
καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ φατριασμούς, ἀντιθέσεις καὶ ἐριστικὸν πνεῦμα εἰς φιλόνεικον φατριασμὸν εἰς τὴν καρδίαν σας, μὴ
ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ τὴν καρδίαν σας, μὴν ἀλαζονεύεσθε ὅτι εἶσθε καυχάσθε, ὅτι εἶσθε σοφώτεροι ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ μὴ
ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας. ἀνώτεροι ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ ψεύδεσθε ἔτσι ψεύδεσθε εἰς βάρος τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας, τῆς ὁποίας
ἐναντίον τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας, τῆς ὁποίας ἐν θέλετε μὲν νὰ παρουσιάζεσθε διδάσκαλοι, ἀλλὰ
τούτοις θέλετε νὰ παρουσιάζεσθε ὡς διδάσκαλοι. διαψεύδετε μὲ τὴν διαγωγήν σας τὰ ὅσα λέγετε ἐν τῇ
διδασκαλίᾳ σας.
3,15 Οὐκ ἐστὶν αὕτη ἡ σοφία 15 Αὐτὴ ἡ ἀνόητος ὑψηλοφροσύνη, ὅτι εἶσθε σοφοί, 15 Ἡ σοφία αὐτὴ δὲν εἶναι θεία σοφία, ποὺ καταβαίνει
ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ δὲν εἶναι ἡ θεία σοφία, ποὺ κατεβαίνει ἀπὸ τὸν ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ἀλλ’ εἶναι σοφία ἐπίγειος, σαρκικὴ καὶ
ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. οὐρανόν· ἀλλ' εἶναι σοφία ἐπίγειος, σαρκικὴ καὶ ξένη πρὸς τὸν φωτισμὸν τοῦ Πνεύματος, ἐμπνεομένη δὲ
ἐμπαθής, δαιμονική. ἀπὸ τὰ δαιμόνια.
3,16 Ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ 16 Διότι ὅπου ὑπάρχει ζηλοφθονία καὶ φατριασμὸς 16 Διότι, ὅπου ὑπάρχει ζῆλος φανατικὸς καὶ φιλόνεικος
ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ καὶ ἐριστικότης, ἐκεῖ ἐπικρατεῖ ἀκαταστασία καὶ κομματισμός, ἐκεῖ εἶναι σύγχυσις καὶ ἀκαταστασία καὶ
πᾶν φαῦλον πρᾶγμα. ἀναταραχὴ καὶ κάθε φαῦλο πρᾶγμα. κάθε κακὸν πρᾶγμα.
3,17 Ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτα 17 Ἡ δὲ σοφία, ποὺ δίδεται ἐκ τῶν ἄνω, ἀπὸ τὸν Θεόν, 17 Ἡ σοφία δέ, ποὺ δίδεται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τὸν Θεόν,
μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα πρῶτον μὲν εἶναι καθαρὰ καὶ ἀμόλυντος ἀπὸ κάθε τί πρῶτον μὲν εἶναι καθαρὰ ἀπὸ κάθε μολυσμένον
εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, φαῦλον καὶ ἁμαρτωλόν, ἔπειτα δὲ εἶναι εἰρηνικὴ καὶ ἐλατήριον, ἔπειτα δὲ εἶναι εἰρηνική, ἐπιεικὴς καὶ
μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν εἰρηνοποιός, ἐπιεικὴς καὶ συγκαταβατικὴ εἰς τὴν συμπαθὴς εἰς τὴν ἄγνοιαν καὶ τὴν ἀτέλειαν τῶν ἄλλων,
ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καὶ ἄγνοιαν καὶ τὰς ἀδυναμίας τῶν ἄλλων, πρόθυμος νὰ πρόθυμος εἰς τὸ νὰ ὑπακούῃ καὶ ἐλευθέρα ἀπὸ πείσματα,
ἀνυπόκριτος. ὑποτάσσεται εἰς τὴν ἀλήθειαν, γεμάτη ἀπὸ γεμάτη ἀπὸ εὐσπλαγχνίαν καὶ ἀπὸ ἀγαθὰ ἔργα, ἐλευθέρα
εὐσπλαγχνίαν καὶ ἀπὸ ἀγαθὰ ἔργα, ἀπηλλαγμένη ἀπὸ τοὺς δισταγμοὺς τῆς ἀμφιβολίας καὶ ξένη πρὸς τὴν
ἀπὸ ἀμβιβολίας καὶ ὀλιγοπιστίας, καθαρὰ καὶ ὑποκρισίαν.
ἀμόλυντος ἀπὸ κάθε ὑποκρισίαν.
3,18 Καρπὸς δὲ τῆς 18 Ὁ δὲ καρπὸς τῆς ἁγιότητος καὶ κάθε ἀρετῆς 18 Ὁ πνευματικὸς δὲ καρπὸς τῆς δικαιοσύνης καὶ

17/27
δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων μὲ εἰρήνην ἁγιότητος σπείρεται εἰρηνικῶς καὶ χωρὶς φιλονεικίας ἀπὸ
σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν καὶ πραότητα ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἔχουν εἰρήνην καὶ ἐκείνους, ποὺ ἀσκοῦν καὶ μεταδίδουν τὴν εἰρήνην καὶ οἰ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

εἰρήνην. μεταδίδουν εἰρήνην, ἀπὸ τοὺς ἀληθινὰ σοφοὺς καὶ ὁποῖοι εἶναι πράγματι σοφοὶ καὶ εἰρηνοποιοὶ διδάσκαλοι.
ἐναρέτους διδασκάλους.

ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 4Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αρχαίο Κείμενο Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
4,1 Πόθεν πόλεμοι καὶ μάχαι Απὸ ποῦ προέρχονται καὶ γεννῶνται μεταξύ σας Καὶ ἀφοῦ ὁμιλῶ περὶ ἀκαταστασίας καὶ συγχύσεως καὶ
ἐν ὑμῖν; Οὐκ ἐντεῦθεν, ἐκ τῶν ἐχθρικαὶ καταστάσεις, ἔριδες καὶ συγκρούσεις; Δὲν ταραχῆς, ἂς θέσω τώρα τὸ ἐρώτημα: Ἀπὸ ποὺ προέρχονται
ἡδονῶν ὑμῶν τῶν προέρχονται ἀπὸ αὐτὴν τὴν αἰτίαν, δηλαδὴ ἀπὸ τὰς μεταξύ σας αἱ ἔριδες καὶ αἱ συγκρούσεις; Δὲν προέρχονται
στρατευομένων ἐν τοῖς ἐμπαθεῖς ἐπιθυμίας ἁμαρτωλῶν ἡδονῶν, αἱ ὁποῖαι ἀπὸ τὴν αἰτίαν αὐτήν, ἤτοι ἀπὸ τὴν προσπάθειαν νὰ
μέλεσιν ὑμῶν; ἐπιθυμίαι ἔχουν ἐπιστρατευθῆ καὶ διεξάγουν πόλεμον ἰκανοποιήσετε τὰς ἐφαμάρτους ἐπιθυμίας σας, ποὺ
μέσα εἰς τὰ μέλη σας, διὰ νὰ σᾶς ὑποδουλώσουν εἰς σηκώνουν ἐκστρατείαν καὶ πόλεμον μὲ ἕδραν καὶ
τὴν φαυλότητα; φρούριόν των τὸ μέλη σας;
4,2 Ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· 2 Ἐπιθυμεῖτε καὶ δὲν ἔχετε αὐτὸ ποὺ ἐπιθυμεῖτε. Καὶ 2 Ἐπιθυμεῖτε. Καὶ δὲν ἔχετε ἐκεῖνο, ποὺ ἰκανοποιεῖ τὰς
φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ ἐπάνω εἰς τὴν ἐπιθυμίαν σας νὰ τὸ ἀποκτήσετε, ἐπιθυμίας σας. Καὶ ἐν τῇ προσπαθείᾳ: τοῦ νὰ τὸ
δύνασθε ἐπιτυχεῖν· μάχεσθε ἠμπορεῖ νὰ φθάσετε ἀκόμη καὶ μέχρι τοῦ φόνου. ἀποκτήσετε, κινδυνεύετε νὰ φθάσετε καὶ μέχρι φόνου. Καὶ
καὶ πολεμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε, Φθονεῖτε καὶ ἐπιθυμεῖτε μὲ ἐμπάθειαν καὶ δὲν ἐπιθυμεῖτε μὲ σφοδρότητα καὶ δὲν ἠμπορεῖτε νὰ ἐπιτύχετε
διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθε ὑμᾶς· ἠμπορεῖτε νὰ ἐπιτύχετε αὐτό, ποὺ ἐπιθυμεῖτε. Καὶ τὸ ἐκεῖνο, ποὺ ἐπιθυμεῖτε. Δι' αὐτὸ ἔρχεσθε εἰς συγκρούσεις
ἀποτέλεσμα εἶναι ὅτι καταλήγετε εἰς συγκρούσεις καὶ καὶ ἔριδας. Καὶ δὲν ἔχετε, διότι δὲν ζητεῖτε ἀπὸ τὸν Θεόν
εἰς ἐχθρικὰς καταστάσεις. Καὶ δὲν ἔχετε αὐτὰ ποὺ διὰ προσευχῆς. Ἐθέσατε ὡς σκοπόν σας τὴν ἡδονὴν καὶ
θέλετε, διότι δὲν ζητεῖτε ἀπὸ τὸν Θεὸν μὲ πίστιν, ὅ,τι ἐξεκόψατε τὸν ἑαυτόν σας ἀπὸ τὸν Θεόν.
εἶναι καλὸν καὶ ὠφέλιμον διὰ σᾶς.
4,3 αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, 3 Μερικὲς ὅμως φορὲς ζητεῖτε ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ὅμως 3 Ὑπάρχουν μεταξύ σας καὶ ἄλλοι, ποὺ ζητοῦν ἀπὸ τὸν
διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν δὲν λαβάνετε, διότι ζητεῖτε πρὸς κακὸν καὶ ἐπιβλαβῆ Θεόν. Πρὸς αὐτοὺς τώρα ἀπευθύνομαι. Ζητεῖτε ἀπὸ τὸν

18/27
ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν σκοπόν, διὰ νὰ διαθέσετε δηλαδὴ καὶ ἐξοδεύσετε αὐτὸ Θεόν διὰ προσευχῆς καὶ δὲν λαμβάνετε, διότι ζητεῖτε πρὸς
δαπανήσητε. ποὺ ζητεῖτε εἰς ἀπόλαυσιν ἁμαρτωλῶν ἡδονῶν. σκοπὸν κακόν, διὰ νὰ ἐξοδεύσετε ἐκεῖνο, ποὺ ζητεῖτε, πρὸς

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

 ἀπόλαυσιν τῶν ἡδονῶν σας.
4,4 Μοιχοὶ καὶ μοιχαλίδες! 4 Προδόται καὶ προδότριαι, ποὺ καταπατεῖτε καὶ 4 Προδόται καὶ προδότριαι τῆς ἀγάπης καὶ τῆς πίστεως,
Οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ μολύνετε τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν ποὺ ὀφείλομεν εἰς τὸν οὐράνιον Νυμφίον μας· δὲν
κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; Χριστόν! Δὲν γνωρίζετε ὅτι ἡ ἀγάπη καὶ ἡ γνωρίζετε, ὅτι ἡ προσκόλλησις εἰς τὰς ἡδονὰς καὶ τὰ
Ὃς ἂν οὖν βουληθῇ φίλος προσκόλλησις εἰς τὸν ἁμαρτωλὸν κόσμον εἶναι ἔχθρα ἀγαθὰ τοῦ κόσμου εἶναι ἔχθρα πρὸς τὸν Θεόν;
εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ πρὸς τὸν Θεόν; Ὅποιος θελήσῃ νὰ εἶναι φίλος τοῦ Ὁποιοσδήποτε θελήσῃ νὰ εἶναι φίλος τοῦ κόσμου καὶ τῶν
Θεοῦ καθίσταται. κόσμου, τῶν ἁμαρτωλῶν διασκεδάσεων καὶ ἡδονῶν διασκεδάσεων καὶ ἡδονῶν του, γίνεται ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ.
τοῦ κόσμου, γίνεται ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ.
4,5 Ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ 5 Ἢ νομίζετε ὅτι μάταια καὶ χωρὶς κανένα νόημα 5 Ἢ νομίζετε, ὅτι ματαίως καὶ ἄνευ σημασίας λέγει ἡ
γραφὴ λέγει, πρὸς φθόνον λέγει ἡ Γραφή, ὅτι μὲ ἀπέραντον ἀγάπην, ποὺ φθάνει Γραφή, ὅτι μᾶς ζηλότυπεῖ καὶ μέχρι φθόνου μᾶς ποθεῖ τὸ
ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ σὰν μέχρι ζηλοτυπίας καὶ φθόνου, μᾶς ποθεῖ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ποὺ κατῴκησε μέσα μας; Ὅταν λοιπὸν
κατῴκησεν ἐν ἡμῖν; Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ποὺ ἔχει κατοικήσει μέσα μας; προδιδῶμεν τὴν ἀγάπην του καὶ προσκολλώμεθα εἰς τὰς
(Προδοσία ἐκ μέρους μας αὐτῆς τῆς ἁγίας ἀγάπης του ἡδονὰς τοῦ κόσμου, δὲν θὰ μᾶς μισήσῃ καὶ δὲν θὰ μᾶς
ἐξεγείρει τὸν ἀποτροπιασμόν του καὶ τὴν ὀργήν του ἀποστραφῇ;
ἐναντίον μας).
4,6 Μείζονα δὲ δίδωσιν χάριν· 6 Ἐξ ἀντιθέτου, ὅταν μείνωμεν πιστοὶ εἰς τὴν ἀγάπην 6 Ἐὰν ὅμως διακόψωμεν τὴν πρὸς τὸν Κόσμον φιλίαν,
διὸ λέγει· ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις του καὶ ἀποκηρύξωμεν τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, μᾶς ὅσον περισσότερον μᾶς ἀγαπᾷ καὶ μᾶς ποθεῖ ὁ Θεός,
ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδει ἀκόμη μεγαλυτέραν χάριν, δι' αὐτὸ καὶ ἡ Γραφὴ τόσον μεγαλυτέρα θὰ εἶναὶ ἡ χάρις ποὺ θὰ μᾶς δίδῃ. Διὰ
δίδωσι χάριν. λέγει, ὅτι <ὁ Θεὸς ἀντιτάσσεται εἰς τοὺς ὑπερηφάνους, τοῦτο λέγει ἡ Γραφή· ὁ Θεὸς ἀντιτάσσεται πρὸς τοὺς
ποὺ τὸν ἐγκαταλείπουν, διὰ νὰ ἀπολαύσουν ὑπερηφάνους, οἱ ὁποῖοι διὰ τὰς ἡδονάς των περιφρονοῦν
ἀλαζονικῶς τὸν κόσμον· ἐνῶ ἀντιθέτως, δίδει χάριν τὸ θέλημά του καὶ προτιμοῦν τὸν κόσμον παρὰ τὸν Θεόν.
εἰς τοὺς ταπεινοὺς καὶ τοὺς ὑποταγμένους εἰς αὐτόν>. Εἰς τοὺς ταπεινοὺς δέ, ποὺ ἀπαρνοῦνται τὰς ἡδονάς των
καὶ τὸν κόσμον χάριν τοῦ Θεοῦ, δίδει χάριν.
4,7 Ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ. 7 Ὑποταχθῆτε, λοιπόν, μὲ ταπείνωσιν εἰς τὸν Θεόν. 7 Ὑποταχθῆτε λοιπὸν ταπεινῶς εἰς τὸν Θεόν. Ἀντισταθῆτε

19/27
Ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ, καὶ Ἀντισταθῆτε εἰς τὸν διάβολον, ποὺ σᾶς δελεάζει καὶ εἰς τὸν διάβολον, ποὺ σᾶς πειράζει μὲ τὰς ἡδονὰς τοῦ
φεύξεται ἀφ' ὑμῶν, σᾶς φλογίζει μὲ τὰς ἁμαρτωλὰς ἡδονὰς τοῦ κόσμου, κόσμου, καὶ θὰ φύγῃ οὗτος νικημένος, καὶ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

 καὶ θὰ φύγῃ μακρυὰ ἀπὸ σᾶς νικημένος καὶ ἐντροπιασμένος μακρὰν ἀπὸ σᾶς.
ἐξευτελισμένος.
4,8 ἐγγίσατε τῷ Θεῷ, καὶ 8 Πλησιάστε κοντὰ εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὁ Θεὸς θὰ 8 Πλησιάσατε εἰς τὸν Θεόν καὶ θὰ πλησιάσῃ καὶ ὁ Θεὸς εἰς
ἐγγιεῖ ὑμῖν. Καθαρίσατε πλησιάσῃ κοντὰ εἰς σᾶς. Ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποι, σᾶς. Καθαρίσατε ἀπὸ κάθε ἐνοχὴν τὴν ἐξωτερικὴν
χεῖρας ἁμαρτωλοὶ καὶ καθαρίσατε τὰ χέρια σας ἀπὸ κάθε ἁμαρτωλὴν συμπεριφοράν σας, οἰ ἁμαρτωλοί, καὶ ἑξαγνίσατε τὸ
ἀγνίσατε καρδίας δίψυχοι. πρᾶξιν καὶ ἐνοχήν, ἐξαγνίσατε τὸ ἐσωτερικόν σας σεῖς ἐσωτερικόν σας, σεῖς οἱ δίβουλοι, ποὺ ἄλλοτε πηγαίνετε μὲ
οἱ δίγνωμοι, ποὺ κυμαίνεσθε μεταξὺ Θεοῦ καὶ τὸν Θεόν καὶ ἄλλοτε μὲ τὸν κόσμον.
ἁμαρτωλοῦ κόσμου.
4,9 Ταλαιπωρήσατε καὶ 9 Συναισθανθῆτε τὴν ἁμαρτωλότητά σας καὶ τὴν 9 Συναισθανθῆτε τὴν ἀθλιότητά σας καὶ λυπηθῆτε καὶ
πενθήσατε καὶ κλαύσατε· ὁ ἐνοχήν σας, μετανοήσατε, πενθήσατε καὶ κλαύσατε, κλαύσατε μὲ συντριβὴν μετανοίας. Ὁ γέλως σας, ποὺ
γέλως ὑμῶν εἰς πένθος διὰ τὰς ἀθλιότητάς σας. Τὰ ἁμαρτωλά σας γέλοια προέρχεται ἀπὸ τὸν ἡδονικόν σας βίον, ἂς μεταστροφῇ εἰς
μετεστραφήτω καὶ ἡ χαρὰ εἰς μέσα εἰς τὰ ξεφαντώματα τῆς ἁμαρτίας ἂς ἀλλάξουν λύπην μετανοίας καὶ ἡ κοσμικὴ χαρά σας ἂς μετατροπῇ
κατήφειαν. καὶ ἂς γίνουν λύπη καὶ συντριβὴ μετανοίας, καὶ ἡ εἰς θλῖψιν.
ψεύτικη χαρὰ τοῦ κόσμου ἂς μετατραπῇ εἰς
συναίσθησιν καὶ κατήφειαν.
4,10 Ταπεινώθητε ἐνώπιον τοῦ 10 Ταπεινωθῆτε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ σᾶς 10 Ταπεινωθῆτε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ σᾶς ὑψώσῃ εἰς
Κυρίου, καὶ ὑψώσει ὑμᾶς. ὑψώσῃ εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν ὡς προσωπικότητα μὲν τὴν παροῦσαν ζωὴν διὰ τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἠθικῆς
ἀρετῆς, θὰ σᾶς δοξάσῃ δὲ εἰς τὴν μέλλουσαν. τελειοποιήσεως, εἷς δὲ τὴν μέλλουσαν διὰ τῆς αἰωνίου του
δόξης καὶ μακαριότητος.
4,11 Μὴ καταλαλεῖτε 11 Ἀδελφοί, μὴ κατηγορεῖτε καὶ μὴ κατακρίνετε ὁ ἔνας 11 Ἐπειδὴ δὲ καὶ τὸ νὰ κατακρίνῃ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον γίνεται
ἀλλήλων, ἀδελφοί, ὁ τὸν ἄλλον. Διότι ἐκεῖνος ποὺ κατηγορεῖ καὶ κατακρίνει αἰτία ψυχρότητος καὶ συγκρούσεων, δι’ αὐτὸ μὴ
καταλαλῶν ἀδελφοῦ καὶ καὶ καταδικάζει τὸν ἀδελφόν του, κατηγορεῖ καὶ κατηγορεῖτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ἀδελφοί. Ἐκεῖνος, ποὺ
κρίνων τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καταδικάζει τὸν θεῖον Νόμον, τὸν Νόμον τῆς ἀγάπης κατηγορεῖ καὶ καταδικάζει τὸν ἀδελφόν του, κατηγορεῖ ὡς
καταλαλεῖ νόμου καὶ κρίνει καὶ τῆς καλωσύνης. ᾿Εὰν δὲ μὲ τὴν συμπεριφοράν σου μὴ ὀρθὸν τὸν θεῖον νόμον καὶ καταδικάζει καὶ καταφρονεῖ

20/27
νόμον· εἰ δὲ νόμον κρίνεις, οὐκ αὐτὴν καταδικάζῃς τὸν νόμον τῆς ἀγάπης, ποὺ τὸν θεῖον νόμον τῆς ἀγάπης. Ἐὰν δὲ καταδικάζῃς τὸν
εἶ ποιητὴς νόμου, ἀλλὰ ἀπαγορεύει τὴν κατάκρισιν, τότε δὲν εἶσαι πλέον νόμον τῆς ἀγάπης, ποὺ σοῦ ἀπαγορεύει καὶ τὴν

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

κριτής. τηρητὴς τοῦ νόμου, ἀλλὰ θρασὺς κριτὴς καὶ ἐπικριτὴς κατάκρισιν τοῦ πλησίον, θέτεις τὸν ἑαυτόν σου παραπάνω
τοῦ νόμου. ἀπὸ τὸν νόμον. Δὲν εἶσαι πλέον ἐκτελεστὴς τοῦ νόμου,
ποὺ ὑποχρεοῦσαι νὰ φυλάττῃς αὐτόν, ἀλλὰ κάνεις τὸν
ἑαυτόν σου κριτὴν μὲ τὴν θρασεῖαν ἀξίωσιν νὰ ἔχῃς
δικαιώματα ἐπὶ τοῦ νόμου, ὥστε καὶ νὰ καταργῇς αὐτόν.
4,12 Εἰς ἐστὶν ὁ νομοθέτης καὶ 12 Ἕνας ὅμως εἶναι ὁ νομοθέτης, ποὺ ἔχει τὸ δικαίωμα 12 Ἕνας ὅμως εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει ἀπόλυτον δικαίωμα
κριτής, ὁ δυνάμενος σῶσαι καὶ νὰ νομοθετῇ τὸ ὀρθὸν καὶ νὰ κρίνῃ κάθε παραβάτην, νὰ νομοθετῇ καὶ νὰ κρίνῃ κάθε παραβάτην, ὁ Θεός, ὁ
ἀπολέσαι· σὺ δέ τις εἶ ὃς ὁ δίκαιος Θεός, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν δύναμιν καὶ νὰ σώσῃ ὁποῖος ἔχει καὶ τὴν δύναμιν νὰ σώσῃ καὶ νὰ παραδώσῃ εἰς
κρίνεις τὸν ἕτερον; καὶ νὰ καταδικάσῃ εἰς ἀπώλειαν. Σὺ δέ, ἀσήμαντε τὴν ἀπώλειαν. Σὺ δέ, μικρὲ καὶ τιποτένιε ἄνθρωπε, ποῖος
ἄνθρωπε, ποῖος εἶσαι, ποὺ τολμᾷς νὰ κρίνῃς καὶ νὰ εἶσαι ποὺ κατακρίνεις τὸν ἄλλον;
κατακρίνῃς τὸν ἄλλον;
4,13 Ἄγε νῦν οἱ λέγοντες· 13 Ἐλᾶτε τώρα σεῖς, ποὺ χωρὶς νὰ λογαριάζετε τὸν 13 Λησμονεῖς, ὅτι ἐξαρτώμεθα ἐξ ὁλοκλήρου ἀπὸ τὸν
σήμερον καὶ αὔριον Θεὸν λέτε· <σήμερα ἢ αὔριον θὰ πᾶμε εἰς αὐτὴν τὴν Θεόν, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ὁ ἀπόλυτος κύριος τῆς ζωῆς τοῦ
πορευσόμεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ θὰ μείνωμεν ἐκεῖ ἕνα ἔτος καὶ θὰ καθενός μας; Ἐλᾶτε τώρα σεῖς, ποὺ λέγετε· σήμερον ἢ
πόλιν καὶ ποιήσομεν ἐκεῖ ἐπιδοθῶμεν εἰς τὸ ἐμπόριον καὶ θὰ κερδήσωμεν αὔριον θὰ ὑπάγωμεν εἰς αὐτὴν τὴν πόλιν καὶ θὰ μείνωμεν
ἐνιαυτὸν ἕνα καὶ χρήματα>. ἐκεῖ ἓν ἔτος καὶ θὰ ἐμπορευθῶμεν καὶ θὰ κερδήσωμεν.
ἐμπορευσόμεθα καὶ
κερδήσομεν·
4,14 οἵτινες οὐκ ἐπίστασθε τὸ 14 Τὰ λέγετε αὐτὰ σεῖς, οἱ ὁποῖοι δὲν γνωρίζετε τί θὰ 14 Κάνετε τὰ σχέδια αὐτὰ σεῖς, ποὺ δὲν ἠξεύρετε, τί θὰ
τῆς αὔριον· ποία γὰρ ἡ ζωὴ συμβῇ ὄχι μετὰ ἕνα ἔτος, ἀλλ' οὔτε κατὰ τὴν αὐριανὴν συμβῇ κατὰ τὴν αὐριανὴν ἡμέραν. Διότι τί εἶναι ἡ ζωή
ὑμῶν; Ἀτμὶς γὰρ ἔσται ἡ πρὸς ἡμέραν. Διότι τί εἶναι ἡ ζωή σας, τὴν ὁποίαν θέλετε νὰ σας; Τιποτένια. εἶναι ἕνας λεπτὸς ἀτμός, ὁ ὁποῖος
ὀλίγον φαινομένη, ἔπειτα δὲ θεωρῆτε ἀτελείωτον; Εἶναι ἔνας λεπτὸς ἀχνός, ποὺ φαίνεται ὀλίγας στιγμάς, ἔπειτα δὲ ἀφανίζεται.
καὶ ἀφανιζομένη· φαίνεται γιὰ λίγες στιγμὲς καὶ ἀμέσως ἔπειτα
διαλύεται καὶ ἀφανίζεται.

21/27
4,15 ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς, ἐὰν 15 Σχεδιάζετε καὶ λέγετε, ὅτι ἐπὶ ἕνα ἔτος θὰ πᾶτε καὶ 15 Λέγετε, ὅτι θὰ ὑπάγωμεν καὶ θὰ ἐμπορευθῶμεν καὶ θὰ
ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσομεν θὰ κάμετε καὶ θὰ κερδήσετε, ἀντὶ νὰ λέτε, ἐὰν ὁ κερδήσωμεν, ἀντὶ νὰ λέγετε, ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ θὰ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο. Κύριος θελήσῃ καὶ ζήσωμεν, τότε καὶ θὰ κάμωμεν ζήσωμεν καὶ θὰ κάμωμεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο.
τοῦτο καὶ ἐκεῖνο.
4,16 Νῦν δὲ καυχᾶσθε ἐν ταῖς 16 Τώρα δέ, παραμερίζοντες τὸν Θεόν, καυχᾶσθε εἰς 16 Τώρα δὲ ἀντὶ νὰ ταπεινωθῆτε καὶ ἀναγνωρίσετε τὴν
ἀλαζονείαις ὑμῶν· πᾶσα τὰ ἀλαζονικά σας σχέδια καὶ εἰς τὰς ματαιοδόξους ἑξάρτησίν σας ἀπὸ τὸν Θεόν, καυχᾶσθε διὰ τὰς
καύχησις τοιαύτη πονηρά ἐπιχειρήσεις σας. Κάθε τέτοια καύχησις εἶναι κακὴ ἐπιχειρήσεις ποὺ κάνετε μὲ ματαιόδοξον αὐτοπεποίθησιν.
ἐστιν. καὶ ἁμαρτωλή. Κάθε τέτοια καύχησις εἶναι κακὴ καὶ ἐφάμαρτος.
4,17 Εἰδότι οὖν καλὸν ποιεῖν 17 Ἠκούσατε αὐτὰ ποὺ σᾶς εἶπα καὶ ἐμάθατε ποιὸ 17 Ἀπὸ αὐτά, ποὺ σᾶς εἶπα, ἐμαθατε, ποῖον εἶναι τὸ ὀρθὸν
καὶ μὴ ποιοῦντι, ἁμαρτία εἶναι τὸ καλόν. Ἀλλὰ μὴ λησμονεῖτε, ὅτι ἐκεῖνος ποὺ καὶ τὸ καλόν. Προσέξατε λοιπὸν νὰ συμμορφωθῆτε πρὸς
αὐτῷ ἐστιν. γνωρίζει ποῖον εἶναι τὸ καλόν, ἔχει δὲ καὶ τὴν δύναμιν αὐτά. Διότι ἐκεῖνος, ποὺ γνωρίζει κάτι καλὸν καὶ δὲν τὸ
νὰ τὸ πραγματοποιήσῃ, καὶ δὲν τὸ κάμνει, διαπράττει πράττει, ἁμαρτάνει.
ἁμαρτίαν.

ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 5Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αρχαίο Κείμενο Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
5,1 Άγε νῦν οἱ πλούσιοι, Καὶ τώρα ἡ σειρά σας πλούσιοι· κλάψατε μὲ Αλλ’ ἡ προσκόλλησις εἰς τὸν κόσμον γίνεται αἰτία καὶ νὰ
κλαύσατε ὀλολύζοντες ἐπὶ ὀλολυγμοὺς καὶ θρήνους διὰ τὰς δυστυχίας καὶ καταπλήττεται κανεὶς ἀπὸ τὸν πλοῦτον καὶ νὰ
ταῖς ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ταλαιπωρίας, αἱ ὁποῖαι ἔρχονται κατεπάνω σας. καλοτοχίζῃ ἐκείνους, ποὺ τὸν ἔχουν, ἀντὶ νὰ τοὺς
ἐπερχομέναις. λυπῆται. Ἐνδείκνυται ὅμως νὰ τοὺς εἴπωμεν: Ἐμπρὸς
τώρα οἰ πλούσιοι, κλαύσατε μὲ ὀλολυγμοὺς διὰ τὰ δεινὰ
καὶ τὴν ἀθλιότητα, τὰ ὁποῖα ἔρχονται κατεπάνω σας.
5,2 Ὁ πλοῦτος ὑμῶν σέσηπε 2 Ὁ πλοῦτος σας, ποὺ μὲ ἀδικίας εἴχατε ἀποκτήσει καὶ 2 Ὁ πλοῦτος σας ἔχει σαπίσει καὶ τὰ πολυτελῆ ρούχα σας,
καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν εἰς τὸν ὁποῖον ἐστηρίξατε τὰς ἐλπίδας σας, ἔχει ποὺ ἀποθηκεύατε, ἔχουν γίνει σκοροφαγωμένα.
σητόβρωτα γέγονεν, σαπίσει καὶ τὰ πολυτελὴ ἐνδύματά σας ἔχουν

22/27
σκοροφαγωθῆ μέσα εἰς τὰς ἰματιοθήκας σας.
5,3 ὁ χρυσὸς ὑμῶν καὶ ὁ 3 Ὁ χρυσὸς καὶ ὁ ἄργυρος, ποὺ ἐθησαυρίσατε, ἔχουν 3 Ὁ χρυσός σας καὶ ὁ ἄργυρος ἔχουν κατασκουριάσει καὶ ἡ

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

ἄργυρος κατίωται, καὶ ὁ ἰὸς κατασκουριάσει καὶ ἡ σκουριά των θὰ μένῃ ὡς φοβερὰ σκουριά των θὰ μένῃ ὡς μαρτυρία κατὰ τῆς ματαιότητος
αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν μαρτυρία ἐναντίον τῆς ἰδιοτελείας καὶ σκληρότητός καὶ σκληρότητός σας, καὶ θὰ σᾶς φάγῃ ζωντανοὺς σὰν
ἔσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας σας καὶ θὰ καταφάγῃ τὰς σάρκας σας σὰν φωτιά. φωτιά. Ἐμαζεύσατε ὑλικοὺς θησαυροὺς κατὰ τὰς ἐσχάτας
ὑμῶν. Ὡς πῦρ ἐθησαυρίσατε Ἐσυσσωρεύσατε θησαυρούς, ἀλλὰ εἰς καταδίκην σας τῆς κρίσεως ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας πρόκειται νὰ
ἐν ἐσχάταις ἡμέραις. κατὰ τὰς μεγάλας ἐκείνας ἡμέρας τῆς Κρίσεως. τιμωρηθῆτε.
5,4 Ἰδοὺ ὁ μισθὸς τῶν 4 Ἰδοὺ ὁ μισθὸς τῶν ἐργατῶν, ποὺ ἐθέρισαν τὰ 4 Ἰδοὺ ὁ μισθὸς τῶν ἐργατῶν, ποὺ ἐθέρισαν τὰ
ἐργατῶν τῶν ἀμησάντων τὰς ἀπέραντα χωράφια σας καὶ τὸν ὁποῖον σεῖς ἀδίκως καὶ ἐκτεταμένα χωράφια σας, τὸν ὁποῖον κατεκρατήσατε,
χώρας ὑμῶν ὁ πλεονεκτικῶς κατεκρατήσατε, κραυγάζει ἐναντίον φωνάζει δυνατά· καὶ αἱ παραπονετικοὶ κραυγαί των
ἀπεστερημένος ἀφ' ὑμῶν σας. Καὶ οἱ ὁμαδικαὶ βοαὶ τῶν θεριστῶν, ποὺ τοὺς ἀδικημένων θεριστῶν ἐμβῆκαν μέσα εἰς τὰ αὐτιὰ τοῦ
κράζει, καὶ αἱ βοαὶ τῶν ἀδικήσατε, ἔχουν φθάσει σὰν ἐπίκλησις δικαιοσύνης Κυρίου τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων.
θερισάντων εἰς τὰ ὦτα μέσα εἰς τὰ αὐτιὰ τοῦ Κυρίου τῶν Δυνάμεων.
Κυρίου Σαβαὼθ
εἰσεληλύθασιν.
5,5 Ἐτρυφήσατε ἐπὶ τῆς γῆς 5 Ἐζήσατε μὲ ἀπολαύσεις καὶ ἡδονὰς εἰς τὴν γῆν καὶ 5 Ἐζήσατε μὲ τρυφὰς καὶ ἀπολαύσεις ἐπὶ τῆς γῆς καὶ
καὶ ἐσπαταλήσατε, ἐθρέψατε ἐσπαταλήσατε εἰς ἁμαρτωλὰς διασκεδάσεις, σὰν ἐπεράσατε βίον σπάταλον καὶ ἄσωτον. Ἐπαχύνατε τὰς
τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν ἄσωτοι, τὰ ἀγαθά σας. Ἐκαλοθρέψατε καὶ ἐπαχύνατε φιληδόνους καρδίας σας σὰν θρεφτάρια, ποὺ τὰ παχύνουν
ἡμέρᾳ σφαγῇς. τὰς καρδίας καὶ τὰ σώματά σας, σὰν θρεφτάρια ποὺ διὰ τὴν ἡμέραν τῆς σφαγῆς των. Ἔτσι καὶ διὰ σᾶς
προορίζονται διὰ τὴν ἡμέραν τῆς σφαγῆς των. ἐπιφυλάσσεται ἡ ἡμέρα τῆς Κρίσεως σὰν ἄλλη ἡμέρα
Σὰν ἡμέρα σφαγῆς καὶ ὀλέθρου θὰ ξεσπάσῃ ἐναντίον σφαγῆς καὶ καταστροφῆς σας.
σας ἡ δικαία κρίσις τοῦ Θεοῦ.
5,6 Κατεδικάσατε, 6 Κατεδικάσατε τὸν ἀθῶον, ἐφονεύσατε τὸν δίκαιον. 6 Κατεδικάσατε τοὺς ἀθέους, ἐφονεύσατε τὸν δίκαιον· δὲν
ἐφονεύσατε τὸν δίκαιον· οὐκ Δὲν ἀντιστέκεται εἰς τὴν μοχθηρότητα καὶ ἀντιστέκεται εἰς τὴν ἀσυνείδητον σκληρότητά σας.
ἀντιτάσσεται ὑμῖν. ἀσυνειδησίαν σας.
5,7 Μακροθυμήσατε οὖν, 7 Σεῖς δέ, ἀδελφοί, ποὺ ταλαιπωρεῖσθε καὶ πάσχετε 7 Εἰς ἐκείνους δὲ πάλιν, ποὺ τυχὸν καταπιέζονται ἀπὸ

23/27
ἀδελφοί, ἕως τῆς παρουσίας ἀπὸ τὰς ἀδικίας καὶ τὰς πιέσεις τῶν ἀπλήστων καὶ πλουσίους ἀσυνειδήτους ἢ διατελοῦν ὑπὸ δοκιμασίας καὶ
τοῦ Κυρίου. Ἰδοὺ ὁ γεωργὸς σκληρῶν πλουσίων, δείξατε μακροθυμίαν καὶ περιπετείας, ἀπευθύνω τὴν ἀκόλουθον προτροπήν:

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

ἐκδέχεται τὸν τίμιον καρπὸν ὑπομονὴν ἕως τὴν Δευτέραν Παρουσίαν τοῦ Κυρίου. Δείξατε ὑπομονὴν καὶ μακροθυμίαν, ἀδελφοί, μέχρι τῆς
τῆς γῆς, μακροθυμῶν ἐπ' Μιμηθῆτε τὸν γεωργόν, ὁ ὁποῖος ἰδού, ὕστερα ἀπὸ δευτέρας τοῦ Κυρίου παρουσίας. Πάρτε παράδειγμα ἀπὸ
αὐτῷ ἕως λάβῃ ὑετὸν τοὺς κόπους τῆς σπορᾶς, περιμένει μὲ ὑπομονὴν καὶ τὸν γεωργόν. Ἰδοὺ αὐτὸς ὕστερα ἀπὸ τοὺς τόσους κόπους
πρώϊμον καὶ ὄψιμον. ἐλπίδα τὸν πολύτιμον καρπὸν τῆς γῆς. Καὶ τῆς καλλιεργείας καὶ σπορὰς περιμένει μὲ ὑπομονὴν τὸν
μακροθυμεῖ δι' αύτόν, ἕως ὅτου πάρῃ ἀπὸ τὸν Θεὸν καρπὸν τῆς γῆς, ποὺ ἔχει τιμὴν καὶ ἀξίαν εἰς τὴν ἀγοράν.
τὴν βροχὴν τὴν πρώϊμον καὶ τὴν βροχὴν τὴν ὄψιμον, Καὶ μακροθυμεῖ δι’ αὐτόν, ἕως ὅτου λάβει βροχὴν πρώϊμον
ποὺ εὐνοεῖ τὴν καρποφορίαν. καὶ ὄψιμον.
5,8 Μακροθυμήσατε καὶ 8 Δεῖξτε καὶ σεῖς ὑπομονήν, στηρίξτε εἰς τὴν πίστιν τὰς 8 Δείξατε καὶ σεῖς ὑπομονήν, ὅπως δεικνύει διὰ τὸν
ὑμεῖς, στηρίξατε τὰς καρδίας καρδίας σας, διότι ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου ἔχει πρόσκαιρον καρπὸν ὁ γεωργός. Στηρίξατε μὲ ἀκλόνητον
ὑμῶν, ὅτι ἡ παρουσία τοῦ πλησιάσει. (Ἡ ὥρα τῆς ἐκδημίας μας ἀπὸ τὸν κόσμον θάρρος τὰς καρδίας σας, διότι ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου
Κυρίου ἤγγικε. εἶναι κοντὰ καὶ ἡ μεγάλη ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ποὺ θὰ ὁλονὲν πλησιάζει, θὰ ἔλθῃ δὲ καὶ διὰ τὸν καθένα μας
δικαιωθῶμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, δὲν θὰ ἀργήσῃ). χωριστὰ κατὰ τὴν ὥραν τοῦ θανάτου του.
5,9 Μὴ στενάζετε κατ' 9 Ἀδελφοί, μὴ στενάζετε καὶ δυσφορεῖτε ὁ ἔνας 9 Μὴ στενάζετε ἀγανακτημένοι ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ
ἀλλήλων, ἀδελφοί, ἵνα μὴ ἐναντίον τοῦ ἄλλου, διὰ νὰ μὴ καταδικασθῆτε ἀπὸ τὸν ἄλλου, ἀδελφοί, διὰ νὰ μὴ κατακριθῆτε ἀπὸ τὸν Κριτήν.
κριθῆτε· ἰδοὺ ὁ κριτὴς πρὸ Κριτήν. Ἰδοὺ ὁ Κριτὴς ἔφθασε, στέκεται ἐμπρὸς εἰς τὴν Ἰδοὺ ὁ Κριτὴς στέκεται πολὺ πλησίον καὶ εἶναι ἕτοιμος νὰ
τῶν θυρῶν ἕστηκεν. θύραν. παρουσιασθῇ.
5,10 Ὑπόδειγμα λάβετε, 10 Πάρετε, ἀδελφοί μου, ὡς παράδειγμα κακοπαθείας, 10 Λάβετε, ἀδελφοί μου, ὡς παράδειγμα κακοπαθήσεως
ἀδελφοί μου, τῆς ὑπομονῆς καὶ μεγαλοκαρδίας τοὺς προφήτας, οἱ ὁποῖοι καὶ ὑπομονῆς τοὺς προφήτας, οἱ ὁποῖοι δὲν ἦσαν τυχαῖοι
κακοπαθείας καὶ τῆς σὰν ἀπεσταλμένοι καὶ πρεσβευταὶ τοῦ Θεοῦ ἐλάλησαν ἄνθρωποι, ἀλλ’ ἐλάλησαν ἐξ ὀνόματος τοῦ Κυρίου.
μακροθυμίας τοὺς προφήτας, πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ἐξ ὀνόματος τοῦ Κυρίου.
οἳ ἐλάλησαν τῷ ὀνόματι
Κυρίου.
5,11 Ἰδοὺ μακαρίζομεν τοὺς 11 Ἰδού, μακαρίζομεν καὶ καλοτυχίζομεν ἐκείνους, ποὺ 11 Ἰδοὺ θεωροῦμεν εὐτυχεῖς καὶ καλοτυχίζομεν ἐκείνους,
ὑπομένοντας· τὴν ὑπομονὴν δεικνύουν ὑπομονήν. Ἀπὸ τὴν Ἁγ. Γραφὴν ἔχετε ποὺ δεικνύουν ὑπομονήν. Ἠκούσατε ἀπὸ τὰ

24/27
Ἰὼβ ἠκούσατε, καὶ τὸ τέλος ἀκούσει καὶ μάθει τὴν ὑπομονὴν τοῦ Ἰὼβ καὶ εἴδατε τὸ ἀναγνώσματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Ἰὼβ
Κυρίου εἴδετε, ὅτι χαρούμενον καὶ εὐτυχισμένον τέλος, ποὺ ἔδωσεν εἰς καὶ εἴδατε τὸ εὐτυχισμένον τέλος, ποὺ ἔδωκεν ὁ Κύριος εἰς

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

πολύσπλαγχνός ἐστιν ὁ τὴν δοκιμασίαν του ὁ Κύριος. Διότι ὁ Κύριος εἶναι τὴν δοκιμασίαν του. Καὶ τοῦ ἔδωκεν ὁ Κύριος τέτοιο τέλος,
Κύριος καὶ οἰκτίρμων. πολυεύσπλαγχνος καὶ γεμᾶτος συμπάθειαν καὶ διότι εἶναι πολυεύσπλαγχνος καὶ οἰκτιρμῶν καὶ μὲ
στοργήν. συμπάθειαν πολλὴν δοκιμάζει τὰ τέκνα του.
5,12 Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί 12 Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ καταφεύγετε εἰς 12 Ὅπως δὲ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ στενάζετε κατὰ τοῦ
μου, μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν τοὺς ὅρκους. Μὴ ὁρκίζεσθε οὔτε εἰς τὸν οὐρανὸν οὔτε πλησίον, ἔτσι εἶναι ἀπηγορευμένον νὰ ἐπικαλῆσθε
οὐρανὸν μῆτε τὴν γῆν μήτε εἰς τὴν γῆν οὔτε κανένα ἄλλον ὅρκον. Νὰ λέγετε ἀνευλαβῶς καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ εἰς τὰς στενοχωρίας
ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ πάντοτε τὴν ἀλήθειαν καὶ τὸ <ναί>, ποὺ θὰ πῆτε, νὰ σας. Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴν ὁρκίζεσθε οὔτε εἰς
ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ, εἶναι ἀληθινὸν καὶ πραγματικὸν <ναί> καὶ τὸ <ὄχι>, νὰ τὸν οὐρανόν, οὔτε εἰς τὴν γῆν, οὔτε κανένα ἄλλον ὅρκον.
ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν πέσητε. εἶναι πράγματι <ὄχι>, διὰ νὰ μὴ περιπέσετε εἰς τὴν Ἂς εἶναι δὲ τὸ ναί, ποὺ λέγετε, πραγματικὸν ναί· καὶ τὸ ὄχι
κρίσιν καὶ καταδίκην ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. σας πραγματικὸν ὄχι, διὰ νὰ μὴ ἐμπέσητε εἰς ὑποκρισίαν
καὶ ψευδολογίαν.
5,13 Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; 13 Ὑπάρχει μεταξύ σας κανείς, ποὺ ταλαιπωρεῖται καὶ 13 Εὑρίσκεται κανεὶς μεταξύ σας εἰς στενοχωρίαν καὶ
Προσευχέσθω· ἐπιθυμεῖ τις; θλίβεται; Ἂς προσεύχεται, ζητῶν ἀπὸ τὸν Θεὸν θλῖψιν; Ἂς προσεύχεται καὶ ἂς ζητῇ παρηγορίαν ἀπὸ τὸν
Ψαλλέτω. παρηγορίαν καὶ λύτρωσιν. Εὑρίσκεται κανεὶς εἰς Θεόν. Ἔχει εὐθυμίαν κάποιος; Ἂς ψάλλη ψαλμοὺς καὶ μὲ
κατάστασιν εὐθυμίας; Ἂς ψάλλῃ, δοξολογῶν τὸν αὐτοὺς ἂς ἑξαγιάζῃ τὴν εὐθυμίαν του.
Θεόν.
5,14 Ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; 14 Εἶναι κανεὶς μεταξύ σας ἀσθενής; Ἂς προσκαλέσῃ 14 Εἶναι κανεὶς μεταξύ σας ἄρρωστος; Ἂς προσκαλέσῃ
Προσκαλεσάσθω τοὺς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἂς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἂς προσευχηθοῦν
πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, προσευχηθοῦν ἐπάνω ἀπὸ αὐτὸν καὶ δι' αὐτὸν πρὸς ἐπάνω του, συγχρόνως δὲ ἂς τὸν ἀλείψουν μὲ ἔλαιον
καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ' τὸν Θεόν, ἀλείψαντες αὐτὸν μὲ ἔλαιον εἰς τὸ ὄνομα ἐπικαλούμενοι τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν τοῦ Κυρίου.
ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ
Κυρίου·
5,15 καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως 15 Καὶ ἡ προσευχὴ αὐτή, ποὺ θὰ ἐμπνέεται ἀπὸ τὴν 15 Καὶ ἡ προσευχὴ αὐτή, ποὺ γίνεται μὲ πίστιν, θὰ σώσῃ

25/27
σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ πίστιν καὶ θὰ γίνεται μὲ πίστιν, θὰ θεραπεύσῃ καὶ θὰ ἀπὸ τὴν σωματικὴν ἀσθένειαν τὸν ἄρρωστον καὶ θὰ
ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν σώσῃ τὸν ἄρρωστον ἀπὸ τὴν σωματικὴν ἀσθένειαν, σηκώσῃ αὐτὸν ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν κλίνην τῆς ἀσθενείας.

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, καὶ θὰ τὸν σηκώσῃ ὁ Κύριος ἀπὸ τὸ κρεββάτι τῆς Καὶ ἐὰν ὁ ἀσθενὴς ἔχῃ διαπράξει ἁμαρτίας, αἱ ὁποῖαι καὶ
ἁφεθήσεται αὐτῷ. ἀρρώστιας· καὶ ἐὰν ὁ ἀσθενὴς ἔχῃ κάμει ἁμαρτίας, θὰ προεκάλεσαν τὴν ἀσθένειάν του, θὰ συγχωρηθοῦν εἰς
τοῦ συγχωρηθοῦν ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. αὐτόν.
5,16 Ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις 16 Νὰ ἐξομολογῆσθε μὲ εἰλικρινῆ μετάνοιαν καὶ 16 Γενικῶς δὲ σᾶς προτρέπω νὰ ἐξομολογῆσθε μεταξύ σας
τὰ παραπτώματα, καὶ συντριβὴν μεταξύ σας τὰ ἁμαρτήματά σας καὶ νὰ τὰς ἁμαρτίας σας καὶ νὰ εὔχεσθε ὁ ἕνας ὑπὲρ τοῦ ἅλλου,
εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως προσεύχεσθε ὁ ἕνας ὑπὲρ τοῦ ἄλλου, διὰ νὰ διὰ νὰ ἰατρευθῆτε ὄχι μόνον ἀπὸ τὰς σωματικάς, ἀλλὰ καὶ
ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις θεραπευθῆτε καὶ ἀπὸ τὰς σωματικὰς καὶ ἀπὸ τὰς ἀπὸ τὰς ψυχικὰς ἀσθενείας σας. Ἔχει μεγάλην δύναμιν ἡ
δικαίου ἐνεργουμένη. πνευματικὰς ἀσθενείας. Διότι δέησις, ἡ ὁποία δέησις τοῦ δικαίου καὶ ἐνεργεῖ ἰσχυρῶς καὶ
προσφέρεται μὲ πίστιν πολλὴν πρὸς τὸν Θεὸν ἐκ ἀποτελεσματικῶς, φέρουσα μεγάλος ὠφελείας.
μέρους τοῦ δικαίου, ἔχει μεγάλην δύναμιν καὶ φέρει
θαυμαστὰ ἀποτελέσματα.
5,17 Ἠλίας ἄνθρωπος ἦν 17 Ὁ προφήτης Ἠλίας ἦτο ἄνθρωπος ὅμοιος μὲ ἡμᾶς, 17 Ὁ Ἠλίας ἦτο ἄνθρωπος, ποὺ εἶχε τὴν αὐτὴν ἀσθενῆ
ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν, καὶ μὲ τὴν αὐτὴν ἀσθενῆ ἀνθρωπίνην φύσιν. Καὶ ἐν φύσιν μὲ ἠμᾶς, καὶ προσηυχήθη διὰ νὰ μὴ βρέξῃ, καὶ δὲν
προσευχῇ προσηύξατο τοῦ μὴ τούτοις μὲ θερμὴν προσευχὴν πίστεως προσηυχήθη, ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς τρία ἔτη καὶ μήνας ἕξ.
βρέξαι, καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ διὰ νὰ μὴ βρέξῃ, καὶ δὲν ἔβρεξεν ὁ Θεὸς ἐπάνω εἰς τὴν
τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ γῆν τρία ἔτη καὶ ἕξ μῆνας.
μῆνας ἕξ·
5,18 καὶ πάλιν προσηύξατο, 18 Καὶ πάλιν προσηυχήθη, διὰ νὰ βρέξῃ, καὶ ὁ οὐρανὸς 18 Καὶ πάλιν προσηυχήθη καὶ ἐζήτησε νὰ βρέξῃ, καὶ ὁ
καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκε ἔδωκε πλουσίαν βροχὴν καὶ ἐβλάστησεν καὶ οὐρανὸς ἔδωκε βροχὴν καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησε τὸν καρπόν
καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησε τὸν ἐκαρποφόρησε ἡ γῆ. της.
καρπὸν αὐτῆς.
5,19 Ἀδελφοὶ ἐάν τις ἐν ὑμῖν 19 Ἀδελφοί, ἐὰν κανεὶς ἀπὸ σᾶς παραπλανηθῇ καὶ 19 Κάμνω καὶ τὴν τελευταίαν μου ἔκκλησιν καὶ
πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας, φύγῃ μακρυὰ ἀπὸ τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν, καὶ ὁ προτροπὴν εἰς σᾶς, ποὺ θὰ εἶναι ἡ ἐπισφράγισις τῆς ὅλης
καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν, ἀδελφὸς τὸν ἐπαναφέρῃ εἰς τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ, ἐπιστολῆς μου. Ἀδελφοί, ἐὰν κανένας ἀπὸ σᾶς πλανηθῇ

26/27
μακρὰν ἀπὸ τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν, καὶ ἄλλος
ἀδελφὸς τὸν ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν ἀλήθεια,

Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης

5,20 γινωσκέτω ὅτι ὁ 20 ἂς γνωρίζῃ, ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ἐπαναφέρει ἔναν 20 ἂ γνωρίζῃ, ὅτι ἐκεῖνος, ποὺ ἐπέστρεψεν ἕνα
ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ ἁμαρτωλὸν ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς πλάνης του εἰς τὸν ἁμαρτωλὸνἀπὸ τὴν πλάνην, εἰς τὴν ὁπίαν οὗτος ὡς εἰς
πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει δρόμον τῆς ἀληθείας, θὰ σώσῃ μίαν ψυχὴν ἀπὸ τὸν ἄλλον κακὸν καὶ ὀλέθριον δρόμον βαδίζει, θὰ σώσῃ
ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ αἰώνιον θάνατον καὶ θὰ ἐξαλείψῃ πλῆθος ἁμαρτιῶν, πολύτιμον ψυχὴν ἀπὸ τὸν θάνατον καὶ θὰ ἐξαλείψῃ
καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν. τὰς ὁποίας ὁ παραπλανηθεὶς ἁμαρτωλὸς εἶχε πλῆθος αμαρτι·ῶν, τὰς ὁπίας ὁ ἀποπλανηθείς διέπραξεν ἢ
διαπράξει. καὶἐπρόκειτο νὰ διαπράξῃ.

27/27
Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ι.Ν.Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης