ὲππθεώρπσπς ᾿

χωροφυλακῆς
ΞΒΞτἼ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1974, ΞΤΠΣ 59:“, ΤΕΥΧΟΣ

ΞΞ

w" .
»
ἢ ‘H , ᾿ μ
ἒ Ἴ -, ι - α,
-» ..= .- μ
ι Γ λ

τ »ΞΞ-ἰΞὒΞ
κ κ
T §A3§1 ἐξύου Γᾒῆ -..V A ἇ ΙΕΥ ι

~ ‘- . ᾿= v.2 ἡ

. at!“ χ
..σ

Ξ. ἱ ᾂ
,Ἱ

ἧ J? ὠ
υᾇἓἔᾁ
ὶᾗᾎΐἒᾠἆπ
I ι

< , \

‘L
> .““— ῥ- ,
ωᾟ᾿ βα ἱ
 ΚΕΝΤΗΜΑ
ΜΕ Κλῶστε D.M.C.
ΣΕΜΛΙΝ
Μοντέρνο σχέδιο σὲ μοντέρνα
χρώματα. θὰ τὸ
κεντήσετε σὲ Καμβᾶ Χακὶ Νο
9 μὲ ΜΟΥΛΙΝΕ
1).M.C. (NTE —'MI- ΣΕ) διπλ
ῆ κλωστὴ σὲ σταυ-
ροβελονιἀ στὰ χρώματα :
Μαῦρο 310, Λευκό, Πορτοκαλ
ὶ 946, Κίτρινο
726, Μπλὲ 996, Πράσινο σκοῦ
ρο 895, Πράσινο
ἀνοικτὸ 469 .
 {'7 ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΙ ᾿Ἴ
ἐπιθεωρήσοις
χωροφυλακῆς ‘if 29 Αθχοὖστου I949 ,Ειναι τό δρόση-
ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΧΩΡ)ΚΗΣ μον ,τῆς συντριβῆς τοῦ συμμοριτι-
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
σμοθ εἰς ΓΡΑΜΜΟΝ καί ΒΙΤΣΙ καί ~6 6-
ΤΜΗΜΑὙΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
μερομηνία τῆς τελικῆς νίκης τῶν 'E-
Γραφεῖσι Ἰουλιανοῦ 36 - Ἀ᾿Θἦνσι θνικὥν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς χώρας
τπλ. 835.446, 836.361 εσωτ.99 ἐπί τοῦ ξενοκινήτου κομμουνισμοΰ, 6
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 187,4, ETD! 52, ΤΕΥΧΠΣ ΕΒΗ ὁποτος τόσα δεινά ἐπεσώρευσεν ἕκτήν
πατρίδα κατα τήν τετραετίαν1946-1949.
Π Ε Ι) Ι Ε Χ ()Ἀ4 E N A
Φύλαξόν μας ὑπὸ τὴν σκέπην Σου .. .. 450 Ἕ-Αποτελεἷ συγχρόνως καί εὐκαιρίαν
ἀναμόχλευσες τῆς μνήμης μας, διἅ
Η Ἱερὰ Μονή (( φανερωμένη )) Λευκάδος ,
Σεβ. Μητροπολίτου Λευκάδος-᾿ Ιθάκης νἇ μή λησμονῶμεν τᾶς προδοσίας,τά ἔῬ
κ .κ . Νικηφόρου ...................... κλήματα που διέπραξεν 6 διεθνής κομ-
Παιδικαὶ Ἐξοχαὶ χωροφυλακῆς ...... 458 μουνισμός και τήν διαρκῆ ἒπιβολήντου
Μεγεθύνσε ις . . . . . . . ,. .................. 460 κατά τῆς Πατρίδος. Η ἇνἇμν σι πα o-
Ὀρκωμοσία τῶν νέων Ἀνθυπομοιράρ- μοίων περιόδων παρέχει διδάγματα καί
χων .................................. 462 αποτελει πηγήν ἐθνικοῦ φρονιματισμοῦ
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Συμβάντων ............ 464 διά τό μέλλον.
Η μάχη τῆς Δημητσάνας , κ . Φ . Παπα-
ευαγγέλου , Ταγμ1ρχου ............ 466 *H Χωροφυλακή, πάντοτ-ε,τ,τ,ί--ΞΕᾉ-Ξᾛιᾉι
Παγκόσμιο ἀστυνομικὸ περισκοποῖο ,. 470
WWW
Γνωριμίες .......................... 472 , τά τόν τελευταῖον τοῦτον ἆνὥνα του "E
Ἀθλητικὴ Ἐπιθεώρησις (Βελτμάϊ- θνους,κατ᾿ ἀρχᾶς μόνη,τό μέγα βάρος
στερσαφτ 74). ...................... 474 τῆς κομμουνιστικῆς θυέλλης καί βρα-
Πνευματικοὶ ἀντίλαλοι ................ 478 δότερον ὁμοῦ μετά του Ἐθνικοῦ μας
Ο Ἰατρὸς σᾶς συμβουλεύει ............ 480 Στρατοῦ καί ἐπλήρωσε τό τίμημα τῆς
Ἐδῶ Ἄμεσος Ἐπέμβασις ........... 481 σωτηρίας τῆς Πατρίδος,κατἄ τήν αιμα-
ἒξξεσις Πεπραγμένων χωροφυλακῆς 482 τηρἄν a616v τετραετίαν,ᾒέ a6voqu_fi=
πωλειων 4.175 αξιωματικων καί ὁπλι-
Τραγούδια γιὰ τὴν Μαρία, κ. Νι- των THE ο
κολάου Σφυρόερα, Λογοτέχνου ........ 484
Τὰ Ροδάκινα, κ ,Β . Κουκουργιάννη ,
Γεωπόνου,ΔἸνσεως Γεωργίας Ἠμαθίας 486 Ἴᾏ-Μέ τό παρόν σημείωμα τιμῶμεν τους
Ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο .................. 488 ἡρωικῶς πεσόντας κᾆτά τήν σδιάρκει-
ΤΗΝΟΣ τὸ νησὶ τῆς Μεγαλόχαρης, κ .
αν του συμμοριτισμοῢ,μέχρι της τελι-
Α . Μορφάκη , Μοιράρχου .............. 490 κης συντριβῆς του ,ανδρας τῶν Ἐνόπλων
Γνωρίσατε τοὺς ἑλληνικοὺς δρόμους . . . 492 Δυνάμεων καί τῆς Χωροφυλακῆς, οι 6-
Χριστιανικὰ μηνύματα ................ 494 ποτοι μέ τήν πίστιν των πρός τόν Θε-
Τὸ Ἀστυνομικὸ Κολλέγιο «Μπράμσχιλ» όν,τήν μαχητικότητα καί τήν ἀφοσίω-
κ . Ι . Τρύπη , ΤαγμἸρχου Χωρικῆς . . . 495
Τὰ κοινὰ τῆς Χωρικῆς μετὰ τῆς Δικαιο-
σίν των πρός τήν Πατρίδα, ἀνεδείχθη-
σύνης , κ . Χ . Καθαρείου , Ἀρεοπαγίτου 501 σαν ἄξιοι τῆς αιωνίας εὐγνωμοσύνης
Νέα ἀπὸ τοὺς Νέους .................... 504 τοῦ Ἐθνους.
Διασκεδάζετε ........μαθαίνοντας . . . . 506
Νέα τοῦ μηνὸς .......................... 508 k Η ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ- J
ΕΞΩΦΥΛΛΟΝ
ΟΙ φιλοξενούμενοι ζ
τῶν Παιδικῶν Ἐξο- ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ
χῶν χωροφυλακῆς
ἐν παρατάξει καὶ Ἀξιωματικοὶ - Ἀνθυπασπισταὶ Δρχ. 120
ἐντὸς ἀτμοσφαίρας ω( [ζὲ-ιA Ὑπαξιωματικοὶ — χωροφύλακες ἡ 10ὁ
ἐθνικῆς ἐξάρσεως
ἐπάρουν τὴν γαλα- ~- ab.if"
Πολίτικοὶ Ὑπάλληλοι - Ἰδιῶται »ι 1 20
νὁλευκον. διὰ νὰ κυ- ”M,“r' f -᾿= Σύλλογοι - Σωματεῖα - ᾿οργανισμοἰ ἡ 2 00
μούστὶ ὑπερήφανος
εἰς τὸνῖστὁν της. ἓὶΐ-Ξῌ-Ξὖἴ-ᾮᾨ-Ἧ TIMI! ΤΕΥΧΟΥΣ ΔΡΧ. 10

449
φᾇᾂφφᾂφᾁθ-ὒ. ᾂᾁφθ-ᾂᾁᾁφᾁᾃθ. φᾅφθυφἃ-ᾂθᾁᾂφ
ῥωο
 φᾅφᾁφφφφφφφᾁφφφφφφφᾁψφφφᾁφφφφφφφ

φγλλΣΟΝ MAC
ΥΠΟ
ΤΗΝ CKenI-IN COY

«Τὴν Θεοτόκον καὶ Μητέρα τοῦ φωτὸς έν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλὐνομεν».

Μὲ τὴν ὡραίαν αὑτὴν προτροπὴν μᾶς καλεῖ ὅλους ἡ Ἐκκλησία νὰ προσκυ-
νήσωμεν τὴν «Πλατυτέραν τῶν ούρανῶν» εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν
ἑκάστης Κυριακῆς. Πολὺ περισσότερον μᾶς καλεῖ τὸν παρόντα μῆνα
κατὰ τὸν ὁποτον ἑορτάζεται ἡ Κοίμησις τῆς Πανάγνου Κόρης. Αἰ καρδίαι
τῶν ἀνθρώπων θὰ στραφοῦν καὶ πάλιν μὲ κατάνυξιν πρὸς τὴν Παναγίαν,
τὴν Μητέρα τοῦ Θεανθρώπου, ἀλλὰ καὶ τὴν κοινὴν ὀλοκλήρου τοῦ ἀνΘρω-
πίνου γένους Μητέρα, εἰς τὴν σκέψιν τῆς ὁποίας σκιρτήματα σεβασμοῦ
καὶ ἀγάπης πλημμυρίζουν τὰ στήθη μας.
Εἰς τὸ Πανάγιον πρόσωπόν Τῆς ἐνσαρκοῦται τὸ ἰδανικὸν πρότυπον γυ-
ναικὸς τῆς παγκοσμίου ἱστορίας, ἡ ἱερωτάτη καὶ παμμεγίστη ἐκπρόσω-
πος τῶν γυναικῶν, Η σεμνὴ Κόρη, ἡ πάναγνος Παρθένος, ἡ στοργικὴ
Μητέρα ἐκφράζονται κατα τρόπον ἀπαράμιλλον εἰς Τὸ πρόσωπον Ἐκεί-
νης, ἡ ὁποία ἀνεδείχθη «Πλατυτέρα τῶν ούρανῶν».
Εἰς Τὸν ψυχικὸν πλοῦτον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἰδιαιτέρως πρέπει
νὰ ἐνατενίση ὁ σύγχρονος ἅνΘρωπος. Ἐν μέσῳ τῆς συγχύσεως τῶν ἰ-
δεῶν καὶ τῶν ἠθῶν ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἵσταται ὡς φωτεινὸν μεΤέω-
ρον τῆς Ἄγνότητος, τῆς Σεμνότητος, τῆς Ἁγιότητος.
Ἂς σταθοῦμε λοιπὸν εὐλαβικὰ ἐμπρὸς εἰς τὴν Μορφήν Τῆς καὶ μὲ «ἄλλαλα
χείλη» ἂς ἀποθαυμάσωμεν «τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξο-
τέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ». Μὲ τὴν καρδίαν καὶ τὴν σκέψιν ἠνω-
μένας ἂς ἐνατενίσωμεν εἰς τὸ ἀνέσπερον φῶς τῆς θείας Τῆς μορφῆς δεό-
μενοι καὶ ἀναφωνοῦντες «Μήτηρ τοῦ Θεοῦ φύλαξόν μας ὑπὸ τὴν σκε-
πην Σου».

φφφφᾁφφφφφφᾁφᾂφφφφφφφφφφφφφφφφᾁᾄ
451

᾿ᾪ
 (ΞΤΟ ωΡᾶΙΟ ΝΗ-
CI ΤΟΥ thHOY, ΙΘΡλ ΜΟΝΗ
Ἀνάλαφρα ἀκουμπισμένη πλἂί
στὸ κῦμα, ποὺ στέλνει ἀδιάκοπα τὸ
Ἰόνιο πέλαγος μὲ τοὺς ἀφροὺς του CPANGPCDMGNHC
στ᾿ ἀκρογιάλια προβάλλει ἀπ᾿ τὰ
δυτικὰ τῆς Ἀκαρνανίας ἡ γραφικὴ
πόλις τῆς Λευκᾶδας, ἡ ἈγιαΜαὑ-
pa, μὲ τὶς ἄπειρες φυσικὲς καλλονἐς.
Συνήθως τὴν νανουρίζουν ἁπαλὰ
λΘΥΚλΔΟΟ
στὸ γλυκὸ τους τραγούδι τὰ πἐλαγα.
Κάποτε δμὼς φυσάει δυνατὰ ὁ
ἀέρας ἀπ᾿ τὴν ἀνοιχτή θάλασσα. Σεβ. Μητροπολίτου
Καὶ τότε σκύβουν δαρμένες οἱ ψη- Λευκάδος καὶ Ἰθάκης
λὁλιγνες τῆς Γὑρας αἰωνόβιες ἐλη- κ . κ . ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
ἑς κί ἀπειλοῦνται νὰ κοποῦν οἱ
κλῶνοι τους. Τὰ κύματα ὑψώνονται
καὶ χτυποῦν στὰ βράχια μ᾿ ὁρμή-
λὲς καὶ ζητοῦν νὰ σκεπάσουν τοῦ
Φάρου τὸ παρήγορο φῶς. Μὰ ἡ
μικρὴ πολιτεία δὲν σκιάζεται. Η
«Κυρὰ Φανερωμἐνη» τὴ βλέπει ἀπὸ
ψηλά, Κί εἶναι ἡ ματιά της πιὸ δυ-
νατὴ ἀπ᾿ τὸν ἄνεμο κί ἡ προστασία
της ἰσχυρότερη ἀπ᾿ τὰ μουράγια.
Κί ὅταν πάλι καταχθόνια βοὴ
παγώνη τὴν καρδιὰ κί ἡ γῆ σὰν
μικρὸ πλεούμενο τρέμη κί ἀνοι-
γοκλείουν τὰ σπλάχνα της στὸν
φοβερὸ σεισμὁ, καὶ τότε ἡ Λευκά-
δα ξέρει πὼς ἡ Παναγία-«κατα-
πονουμἑνων σκέπη καὶ ἀντίληψις»
ἀπὸ ψηλὰ προστατεύει τὸ νησὶ της.
Μ᾿ ἐμπιστοσύνη οἱ πιστοὶ θὰ τῆς
ποῦν: «Ἡ μόνη οὖσα ἀγαθή, τὸν
πανάγαθον Λόγον, ἐκτενῶς ἐκδυ-
σὡπει, τῆς παρούσης τοῦ σεισμοῦ
ρυσθῆναι πάντας ὀργῆς, Θεοτόκε
ἄχραντε, δεόμεθα».
Κί ὅταν ἡ νύκτα ἁπλώνη τὰ
σκοτάδια της στὸ πέλαγος καὶ στὴ
στεριά, καὶ νικημένα ἀπ᾿ τὸν ὕπνο
κλείνουν τῶν ἀνθρώπων τὰ βλἑ-
φαρα, ἡ Λευκάδα κοιμᾶται στὴ
γαλήνη. Η Κυρά Φανερωμένη
ἀγρυπνᾶ. Πάνω κεῖ στὸν λόφο Ο ποιητὴς θέλει ταιριαστὰ νὰ ζοῦν «τὸ ἅγιον», «τὸ ἀληθὲς»
εἶναι χτισμένο τὸ Μοναστήρι της καὶ «τὸ ὡρατον » . Καὶ δὲν ἔχει ἄδικο . Μπορεῖ ὅλα αὐτὰ νὰ συνυπάρ-
σκοπιὰ ἱερή. χονν σ᾿ ἕνα ἁρμονικὸ σύνολο καὶ τὸ ἕνα νὰ συμπληρώνη τ᾿ ἄλλο . Βέ-
βαια οἱ τρεῖς αὐτὲς ἀξίες ἔχουν ἡ καθεμιὰ τὸ δικό της εἰδικὸ βάρος.
καὶ ὑπάρχει διαφορὰ ὅχι βαθμοῦ , ἀλλὰ ποιότητος .
Στὴν Ἱερὰ Μονὴ φανερωμένης ἔχουμε τὴ «συνύπαρξι». Ἐκεῖ
οἷή Πιε-Ξςωεε ψηλὰ δεσπόζει τῆς Παναγίας ἡ Θεία μορφή, ποὺ πάντα ἐμπνέει καὶ
στέκει ἀθάνατη στὸ πέρασμα τοῦ χρόνου . Ἐκεῖ καὶ τὸ ὡραῖα ἡ « δμορ-

Η UfiPfiflOCIC.
Τρία χιλιόμετρα δυτικὰ τῆς πὁ-
λεως τῆς Λευκάδος ὑψώνεται πάνω
στὸν γραφικώτατο λόφο της ἡ
Μονὴ κί ὁ ναὸς τῆς Παναγίας
φη φύσις , τὰ δῶρα τοῦ Δημιουργοῦ ἡ . Εἶναι ἕνα ποίημα ἄφθαστα-καὶ
ἱερὸ-μπροστὰ στὸν θρόνο τῆς Κυρὰ Φανερωμἐνης. Ο περικαλλὴς
ναός, ἡ Ἱερὴ Εἰκόνα , ὁ πεντακάθαρος περίβολος , τὸ ἐξαίσιο τοπίο , ἡ
πανοραματικὴ θέα, ἡ πλουσία βλάστησις, τὰ πανέμορφα τ᾿ ἄνθη . ἡ
συμφωνία τῶν πουλιῶν ἡ ἁπαλότης, τὸ ἥμερο , ἡ ἡσυχίαν τὰ πάντα
σ᾿ ἕνα θαυμαστὸ συνδυασμό . Η θλη στὴν ὑπηρεσία τοῦ πνεύματος-
τὸ πνεῦμα ζωγράφος καὶ ἡ ψυχὴ τῆς θλης .

452
 τῆς Φανερωμἐνης. Ἀλλὰ ποιὸς
τῆς ἔστησε πάνω στὸν ἄμορφο
ἐξώστη τοῦ Λευκαδιτίου αὐτοῦ
παραδείσου τὸν θρόνο της; Η
ἱστορία εἶναι παλαιά. Φτάνει ὡς
τοῦς πρώτους ἀποστολικοὺς χρό-
νους. Καλλιμἁρμαρο ὑψωνόταν στὴ
θέσι ἐκείνη τὰ ἱερὰ τῆς Ἀρτέμιδος,
μέχρι τὴν ὥρα ποῦ ἔφτασαν στὸ
ὡρατο νησὶ οἱ Ἀπόστολοι τῆς
Καινῆς Διαθήκης. Ο Ἀκύλας, τὸῦ
ἀποστόλου Παύλου ὁ πολύτιμος
«συνεργός» (Ρωμ.ιστ᾿ 3), φαίνεται
ὅτι ἦταν καὶ Ἀπόστολος τῆς Λευ-
κάδος. Η παράδοσις φέρει τὸν
Σωσίωνα σὰν πρῶτο ἐπίσκοπο τοῦ
νησιοῦ, ἐγκαταστημἐνο ἀπ᾿ τὰ τἰ-
μια χέρια τοῦ Ἀποστόλου Παὑ-
λου, ὅταν «παρεχείμαζε» στὴν γει-
τονικῆ Νικόπολι (Τίτου y’ 12).
Αὐτὰ τὰ κουρασμένα γιὰ τὸν Χρι-
στὸ χέρια τοῦ Παύλου κατέβασαν
τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ πάνω στὸν
πρῶτο τῆς Λευκάδος ἐπίσκοπο καὶ
ποιμένα.
Η παράδοσις θέλει καὶ τὸν Ἡ-
ρωδίωνα, συγγενῆ τοῦ Ἀποστόλου
Παύλου, Κήρυκα τοῦ θείου λόγου
στὴ Λευκάδα. Μάλιστα μᾶς λἐει,
ὅτι ὁ Ἥρωδίων γονάτισε, ὕψωσε
τὰ χέρια του στὸν οὐρανὸ καὶ δεή-
θηκε στὸν Θεὸ μὲ πίστι. Καὶ τότε
τὸ εἴδωλο τῆς θεᾶς Ἀρτέμιδος
ἔπεσε καὶ κομματιάστηκε στὴ γῆ.
Στὴν ἴδια τότε θέσι ὑψώθηκε ναὸς
τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Στὰ
χρόνια τοῦ Μ. Κωνσταντίνου, ὅταν
πιὰ ἔχουν κοπάσει οἱ διωγμοί, φτά-
νουν στὸ νησί, οἱ πρῶτοι μοναχοὶ
καὶ χτίζουν γύρω ἀπ᾿ τὸ ναὸ τῆς
Θεοτόκου Μοναστήρι. Η εὐσἑ-
- βεια τῶν πιστῶν Λευκαδίων ἔστη-
σε μὲ τὸ ὑστέρημά της τὰ κελλιά,
φωληὰ καὶ ἐργαστήρι τῆς πίστεως-
καὶ τ᾿ ἀσφάλισε μὲ τὸν τρίχινό
τους περίβολο.
- Στὴ διαδρομὴ τῶν αἰώνων ἕνα
ἐξαιρετικὸ γεγονὸς ἔδωσε τὸ ἄνομα
«Φανερωμἑνη» στὸν ναὸ καὶ στὸ
Μοναστῆρι. Ἔνας ἱερεὺς ἀπ᾿ τὸ
γειτονικὸ χωριὸ Τσουκαλάδες-
Φίλιππος Σταματἐλλος-βρῆκε στὸ
τόπο τοῦ προσκυνήματος εἰκόνα
τῆς Θεομήτορος μὲ τὸν Ἰησοῦ
στὰ γόνατά της᾿ δεξιά της ἦταν ὁ
Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ καὶ ἀριστερά
ὁ Γαβριήλ. Τότε (τὸ 1634) χτί-
στηκε ναός, ὁ ὁποτος δμὼς κάηκε
ἔπειτα ἀπὸ μερικᾷ χρόνια. Οἱ
χριστιανοὶ τὸν ξαναχτίζουν καὶ
ἀναθέτουν σ᾿ ἕνα ζωγράφο ἀπ᾿ τὴν
Κωνσταντινούπολι νὰ ζωγραφίσῃ
τὴν εἰκόνα. Ἐκεῖνος προετοιμά-
ζεται μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία καὶ

453
ὁδηγεῖται στὸ ἔργο του μὲ θαυ-
μαστὸ τρόπο. Η εἰκόνα,ποὺ φυλάσ-
σεται σήμερα στὴ Φανερωμἑνη,
δὲν εἶναι αὐτή. Διότι ὅλα ξανακᾶ-
ηκαν τὸ 1886. Η σημερινὴ εἶναι
ἔργο Ἁγιορείτου μοναχοῦ στὰ
τέλη τοῦ περασμένου αἰῶνος, ὁπό-
τε κτίστηκε πάλι κί ὁ σημερινὸς
ναὸς μὲ τὸ ἐπιβλητικὰ τέμπλο. Τὰ
τελευταῖα χρόνια ἀνακαινίστηκε
τελείως ὁ ναὸς καἰἠπεριοχή του.
Αὐτή, μέσα ἀπὸ τὸ ψηφιδωτὸ
τὸῦ χρόνου καὶ τῶν καταστροφῶν,
εἶναι ἡ ἱστορία τῆς φανερωμἑνης.
βγαλμένη ἀπὸ τὴν παράδοσι καὶ
ἀπὸ τὰ ἱστορικᾷ ἀρχεῖα.
454
Τὸ νησί της τὴν τιμᾶ στὴν ἑορτὴ
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔτσι ἐπε-
κράτησε. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα,
τῶν χριστιανῶν ἡ εὐγωμοσὐνη,
ἀπ᾿ ὅλα τὰ πέρατα, γονατιστὴ ἀνε-
βαίνει νὰ ψάλῃ στὴν Θεοτόκο- μὲ
πίστι κί εὐλάβεια πολλὴ νὰ ὑμνή-
ση τὰ μεγαλεῖα τῆς Μεγαλόχαρης.
Συγκινητικὸ τὸ θέαμα στὸ πανη-
γύρι, ποὺ διατηρεῖ καθαρῶς θρη-
σκευτικὸ χρῶμα. Χιλιάδες οἱ προ-
σκυνηταί. Δὲν νοεῖται Λευκαδἱτης,
ποῦ νὰ μὴ ὁδηγήση τὰ βήματά του
στὴν «Πεφανερωμἐνη». Πεζοϊ
θ᾿ ἀνεβοῦν οἱ πολλοί- μερικοῖ θἑ-
λουν χωρὶς ὑποδήματα νὰ «ὁδεύ-
σουν στὴ χάρι της».
ΕΝἙΛΞΙΝΟΝΤΕΟ
CTHN KYPfi
ΦᾶΝῬωΜεΝΗ.
Δὲν μπορεῖ παρὰ συχνὰ νὰ παίρ-
νης νοσταλγικὸς τὸν δρόμο ποὺ
ὁδηγεῖ πρὸς τὸ Μοναστήρι τῆς
Κυρᾶς, ἂν εἶσαι Λευκαδίτης. Ἀν
εἶσαι ξενος, ἀμέσως θὰ στὸ ποῦν:
«Ἀνἐβηκες στὴ Φανερωμἐνη;»
Ο δρόμος περνάει ἀπὸ τοῦ Κου-
ζοὑμπεη, μἑσ᾿ ἀπὸ εὐσκιόφυλλα
δένδρα, ποὺ σμίγουν στὴν κορφὴ
 «.- ‘1‘}
Ἴ
τὰ κλαδιά τους καὶ φτιάχνουν ὁλο-
πράσινες ἁψϊδες. Πιὸ πάνω προ-
χωρᾶς καταμεσίς στὸν ἀσημένιο
ἐλαιῶνα. Χαίρεσαι, ὅταν ἀνθισμέ-
νες βλέπῃς τίς ἰλύὲς καὶ θυμᾶσαι
τὴν εὐχὴ τῆς Ἐκκλησίας μας:
«Ὑπὲρ εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς
γῆς». Στὰ πόδια σου, στὸ ὁλοπρά-
σινο χαλί, προβάλλουν ἁβρὰ τὰ
θαυμάσια σὲ χρῶμα κυκλάμινα, οί
λευκὲς μαργαρίτες, τὰ σεμνὰ ἀγρι-
ολοῦλουδα. Διάφορα σχήματα,χρὠ-
ματα, εὐωδίες- σὲ μιὰ ἐξαιρετικὴ
ποικιλία, ποῦ ἐκτείνεται ἀπ᾿ τὸν
Κάμπο ὡς τὸ ὕψωμα. Δεξιά σου,
χωμένο μέσ᾿ στίς ἐληές, τὸ ἰστο-
ρικὸ ἐκκλησάκι τῆς Βλαχέρνας,
ὅπου ὡρκίστηκαν οί Φιλικοὶ τὸν
Μάρτιο τοῦ 1821. Πιὸ πέρα ἡ Ἀγια
Μαρίνα καὶ στὴν ἄκρη τοῦ ἐλαιῶ-
νος τὸ πέλαγος ἁπλώνεται γοητευ-
τικὸ στὴ γαλάζια γαλήνη του καὶ
φτάνει μαλακᾶ στὸν κόλπο τοῦ
Ἀη--Γιάννη.
Θ᾿ ἀνάψης τὸ κεράκι σου στὴν
ἓᾂἔΪιἳιἒ-Κατερίνα καὶ θ᾿ ἀνηφο-
«Κυρὰ Φανερωμένη μου, παρη-
γοριὰ τοῦ κοσμου, τ᾿ ἅγιο Σου χέ-
ρι δός μου, γιὰ ν᾿ ἀνεβῶ στὸν βρά-
χο Σου. . . .», Ψιθυρίζουν τὰ χείλη,
ἐνῶ ἀνεβαίνεις στὸν δρόμο μὲ τὶς
στροφές. Σὰν διαβῆς ἅπ᾿ τὸν Ἀ-
γιο-Χαράλαμπο, ἀρχίζει νὰ ὰνοί- ,
γεται μπρὸς σου μαγευτικὸς ὁ
ὁρίζοντας. -
Ἀσκεἴ πάντα σ᾿ ὅλουςἀκατα-
νίκητη ἕλξι ἐκεῖνο τὸ ἅγιο ὕψωμα,
ποῦ ὀρθώνεται ἤρεμο καὶ ἥμερο
πάνω ἀπ᾿ τὸ Φρῦνι, ἀνάμεσα στὰ
πεῦκα, ἐνῶ κάτω στὴν κατάλευκη
ἀμμουδιὰ ταξιδεύει χαϊδευτικἀ τὸ
Κῦμα τοῦ Ἰονίου. Ἀνέβηκες. Καὶ
ἡ καρδιὰ σου ὑψώθηκε τὸ νοιώ-
θεις ἀμέσως- νοιώθεις πὼς πᾶς γιὰ
προσευχή.
Τέτοια ἀνεβάσματα δὲν κου--
ράζουν ποτέ.
455
 fine ana. W2“:-

Σ᾿ ἐλάχιστους τόπους ἔχει κα-

νεὶς τὸ αἴσθημα τοῦ ἀπείρου τόσο
ἕιτονο, ὅσο σ᾿ αὐτὸν τὸν μικρὸ
καταπράσινο βράχο, ποὺ τὸν στο-
λιζει τὸ Μοναστήρι τῆς ᾿«Ὑψηλο-
τἐρας τῶν οὐρανῶν». ούρανὀς,
κάμπος, θάλασσα. συνθέτουν μιὰ
εἰκόνα ἀσύλληπτηςμεγαλοπρεπειας,
ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ περιγρα-
φῆ. Μπορεῖ μονάχα νὰ τὴ χαρῆ μὲ

.
τὰ μάτια του καὶ τ᾿ αὐτιά του ἐκεῖ-

υ ἷ {I
ζῇ

᾿
νος ποὺ ἀνέβηκε στὸ ὕψωμα. «Τὰ

-᾿ ,
ὕψη μᾶς εἶναι ἑλκυστικά. . .» πάν-

~ ἷ .-
τα. Ἀριστερά, κάτω, λωρίδες κα-
τάλευκες τῆς ἀμμουδιᾶς, ποὺ σχη-
ματίζουν τὶς δαντέλλες τῆς Γὑ- ἦ
ρας. Νά, καὶ οἱ γραφικώτατοι ὀ-ἘἍ/Ϋ,
,
ὁ R

ἀνεμόμυλοι, γιὰ νὰ θυμίζουν Κάτι

-Ὕἳἴ

ἀπ᾿ τὸ παρελθὸν. Μπροστὰ σας

π,

16 Κάστρο-παληὸ Ἐνετικὸ φροὺ-

᾿ᾓ

...α

ριο-κί ὁ δρόμος του πρὸς τὸ

.

«πέραμα», ποὺ διασχίζει τὴ λιμνο-

θάλασσα. Τὰ ᾿βἁρια μὲ τὰ ἐκλε-
a."νύξ
»ΓΑ ὁ
᾿θ

κτά τους ψάρια, τὰ ἥσυχα νερὰ τοῦ

λιμανιοῦ, τὸ «Αὐλάκι» καὶ δεξιώ-
,

τερα οἱ ἁλυκὲς μὲ τοὺς σωροὺς τ᾿

ἁλάτι. Μιὰ ζωγραφιὰ εἶναι ὅλα
ταῦτα συμμετρικᾶ, ταιριαστά, ἁ-
παλόχρωμα. Κοιτάζοντας ἀπὸ ψη-
λὰ χορταίνει τὸ μάτι σου γαλάζιο
καὶ πράσινο.
Ἀλλὰ δὲν σταματοῦν ἐδῶ οἱ
εὐχάριστες ἐντυπώσεις, Γιὰ ἀκού-
στε τὶς γλυκί>φθογγες καμπάνες,
ποῦ ξεχὺνουκ τὴν ἁρμονία τους
ἀπ᾿ τ᾿ ἄμορφο καμπαναριό! Πρωὶ
στὸν δρθρο- ἀπόγευμα στὸν ἑσπε-
ρινὸ θὰ ἠχήσουν τόσο ρυθμικά.
KI’ ἀκούγοντας οἱ πιστοὶ τὴ
μελωδία στὰ γύρω, στὸν κάμπο, _“
στὴν πολιτεία, σταυροκοπιοῦνται
εὐλαβικἁ, κοιτάζοντας πρὸς τἡ ;
 Φανερωμένή καὶ στέλνουν σ᾿ Αὐ-
τὴ νοσταλγικᾷ τὸν λογισμό τους.
«Καὶ τῆς θάλασσας ὁ φλοῖσβος»,
᾿ ἔπειτά ἰδίως τὰ βράδυα. Ξεκινάει
..τ κάτω ἀπ᾿ τὴν ἀμμουδιὰ σιγανὸς σά ᾿
ὑπόκρουσις κάποτέ δυνατὸς ἄλ-
, ‘- λες φορἐς. Σμίγει μὲ τὸ θρόϊσμα
᾿ἳ τῶν πεύκων καὶ δίνουν τὸν τόνο
᾿ ’ τους στὸ ὡρατο ἄκουσμα, ποῦ ξε-
᾿ χύνεται στὴ φύσι.
Μὰ καὶ κεῖνοι οἱ ἄμισθοι φτἐ
a." pane1 τραγουδισταὶ τ᾿ οῦρανοῦ, τὰ
ἃ- ᾿ πουλιά; «Τἑχνη καὶ χάρι». Ὁλη-
μερἰς συνθέτουν γλυκειὲς ἄριες.
Γιατἰ δμὼς δὲν ἐννοοῦν νὰ ἀπομα-
κρυνθοῦν ἀπ᾿ τὴν περιοχὴ τῆς
Μονῆς; Νὰ βρίσκουν άραγε πιὸ
ταιριαστὸ πὼς εἶναι νὰ ὑμνοῦν τὸν
Δημιουργὸ δίπλα στὰ θυσιαστήρια
τοῦ Κυρίου, μέσα στῶν ἐκκλησιῶν
τὸν αὐλόγυρος

"6N Tfl1C ᾶγ-

fia1c cor"
Μὲ τὶς λαμπάδες, μὲ τὶς λειτουρ-
γίες καὶ τὸ νάμα, μὲ καημοὺς καί
λαχτάρες, πόσες ψυχοῦλες στὸ
πέρασμα τῶν αἰώνων δὲν ἔφτασαν
στὴν πόρτα αὐτὴ ποὺ εἶναι πάντα
ἀνοιχτἡ! Ἀνοιχτὴ πάντα, γιατὶ
τοῦ Θεοῦ οἱ θύρες ἀνοίγουν στὴν
ὁποιαδήποτε ῶρα, χωρὶς νὰ τὶς
Ἐ ᾿ χτυπήσουμε ἐπειδὴ Ἐκεῖνος μᾶς
καρτερεῖ πάντα, ὁλόφωτους ἀπὸ
τὴν εὐτυχία μας, δακρυσμένους
ἱ ,; _ ἀπὸ τὶς πληγὲς μας.
«Καὶ πάλι κίνησα νὰ ρθῶ,
Χριστέ μου, στὴν αὐλή Σου,
νὰ σκύψω στὰ κατώφλια Σου
τὰ τρισαγαπημένα, μ,
ὅπου μὲ πόθο ἀχόρταγο τὸ
λαχταρεῖ ἡ ψυχή μου.

Η σάρκα μου ἀναγάλλιασε

σιμά Σου κί ἡ καρδιά μου.
τὸ χελιδόνι ηὗρε φωληά καὶ
τὸ τρυγόνι σκέπη ,
νὰ βάλουν τὰ πουλάκια τους
τὰ δόλια νὰ πλαγιάσουν .
τὸν ἱερό Σου τὸ βωμό , ἀθάνατε
Χριστέ μου. Χριστέ μου.

Κάλλιο μιὰ μέρα στὴ δική Σου

αὐλή, παρὰ χιλιάδες.
Στὸν ἴσκιο ἄς εἶμαι τοῦ ναοῦ
σὰν παραπεταμένος
καλύτερα , παρὰ νὰ ζῶ σ᾿ ἀμαρ-
τωλῶν λημέρια» .
(Ἀλ . Παπαδιαμάντης)
Ἔτσι αἰσθάνεσαι, ὅταν βρίσκε-
σαι στὴν κατάλευκη αὐλὴ τῆς Φα-
νερωμἐνης. Η Θεϊκὴ παρουσία σὲ
πληροῖ στὸν ἅγιο τοῦτο τόπο. Ὅλα
' ,ἐ ᾿ J‘ ἐδῶ εἶναι ἐκφραστικὰ ὅλα μι-
λοῦν᾿ κί ὅλα ἐμπνἐουν.

457
 Τριάντα πέντε περίπου χιλιόμετρα μακρὰν
ἀπὸ τὸ κέντρον τῶν Ἀθηνῶν εἰς τὸ θαυμά-
σιον θέρετρον τοῦ Ἀγίου Ἀνδρέα-Ἀττικῆς
λειτουργοῦν αἰ Παιδικαὶ Ἐξοχαὶ Χωροφυ-
λακῆς , ἕνας ἀληθινὸς παράδεισος ὀμορφιᾶς ,

"(a
κεφιοῦ καὶ χαρᾶς. Ο χῶρος ὅπου, κατὰ
τοὺς θερινοὺς μῆνας καὶ εἰς τρεῖς κατασκη-
νωτικὰς περιόδους τῶν 20 ἡμερῶν ἑκάστη,
φιλοξενοῦνται τέκνα τῶν ἀνδρῶν τῆς Χωρο- A”. «σθ

φυλακῆς, ἤρχισε νὰ ἐξωραΐζεται τὸ ἔτος

1970 , ὥστε σήμερον νὰ παρουσιάζῃ μίαν ἐν-
τυπωσιακὴν εἰκόνα ἀνέσεων καὶ φυσικῆς
ὀμορφιᾶς.
Τὸ ὅλον ἔργον τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ τῶν
κτιριακῶν ἐγκαταστάσεων καὶ τῆς διαμορ-
φώσεως τοῦ χώρου συντελέσθη ἐντὸς συν- ᾿
τόμου σχετικῶς χρόνου, χάρις εἰς τὸ ἀμέ-
ριστον ἐνδιαφέρον τῆς ἡγεσίας τοῦ Σώματος
ἡ ὁποία δὲν ἐφείσθη κόπων διὰ νὰ πραγματο-
ποιηθῇ ἡ τελειοποίησις τοῦ προτύπου αὐτοῦ
Ἱδρύματος . Οἰ νεαροὶ βλαστοὶ τῶν ἀνδρῶν
τῆς χωροφυλακῆς, οἱ ὁποτοι κατ᾿ ἔτος πα-
ραθερἰζουν εἰς τὸν φιλόξενον χῶρον τῶν
Παιδικῶν Ἐξοχῶν, δὲν εὑρίσκουν μόνον
ἄνετον καὶ ὑγιεινὴν διαμονήν , ἀλλὰ καὶ ἕνα
ἄριστα ὀργανωμένον παιδαγωγικὸν καὶ μορ-
φωτικὸν περιβάλλον, τὴν ἐπιτυχίαν τοῦ
ὁποίου ἐγγυῶνται τὸ εἰδικευμένον προσω-
πικὸν τῶν Ἐξοχῶν καὶ τὰ ἄφθονα διδακτι-
κὰ-ψυχαγωγικὰ μέσα .
Ἅι παρατιθέμεναι φωτογραφίαι μαρτυ-
ροῦν κατὰ τρόπον παραστατικὸν τὸ ἄριστον
ἔργον τὸ ὁποτον συνετελέσθη καὶ συντελεῖ-
ται εἰς τὸ πρότυπον Ἔρυμα τῶν παιδικῶν
Ἐξοχῶν χωροφυλακῆς .
 'I'O ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΝ

Νέοι ὁρίζοντες προβάλλουν καὶ νέαι καλαὶ ἡμέραι

ΜΞΓΕ Ξγ Ν
ἀναμένουν τὴν ἑλληνικὴν οἰκονομίαν μὲ τὴν ἀνακάλυψιν
τῶν πετρελαίων τῆς Θάσου. Ὑπολογίζεται ὅτι αἱ γεω-
τρήσεις ὑπερκαλύπτουν τὰς ἀνάγκας τῆς χώρας εἰς πε-
τρέλαιον, αἱ ὁποῖαι σήμερον ἀνέρχονται εἰς 150.ΟΟΟ βα-
ρέλια ἡμερησίως. Δεδομένου δὲ ὅτι ἐφέτος μόνον, βάσει
δημοσιευθέντων ἐπισήμων στοιχείων, θὰ διαθέσωμεν
διὰ τὴν προμήθειαν πετρελαίου συνάλλαγμα τῆς τάξεως
πλέον τῶν 700 ἐκατομμυρίων δολλαρίων, καθίσταται
πρόδηλον ὁποίας ἐπιπτώσεις συνεπάγεται ἡ αἱμορρα-
γία αὐτὴ τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας εἰς πολύτιμον συ-
νάλλαγμα. Εἰδικώτερον, διὰ τῆς ἀνακαλύψεως τῶν πε-
τρελαιοφόρων κοιτασμάτων τῆς Θάσου, ἡ <Ελλὰς ἐν-
τάσσεται, πλέον, μεταξὺ τῶν πετρελαιοπαραγωγῶν
χωρῶν. Εἰσέρχεται ταχέως εἰς δυναμικὴν φάσιν οἰκο-
νομικῆς ἀναπτύξεως, χωρὶς τὸ συναλλαγματικὸν ἄγχος,
» “rm

[
[.
“ ~ “:11.
a.
-. x
L “A. .‘rflmm,muuS-.vq ,ἔ *n—g!

τὸ ὁποτον μὲ τὴν τελευταίως διεθνῆ ἀνατίμησον τῶν
ὑγρῶν καυσίμων, ἔφερεν εἰς δυσχερῆ θέσιν καὶ τὰς
πλέον οἰκονομικῶς ἀνεπτυγμένας χώρας τῆς Δύσεως.
Πέραν τούτου, ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν ὁ σημαντικὸς πλέον πε-
ριορισμὸς τῆς εἰσαγωγῆς ἀργοῦ πετρελαίου, ἀφ᾿ ἑτέρου
δὲ ἡ αὐτόματος ἀνάπτυξις τῶν ἐξαγωγῶν πετρελαιοει-
δῶν, θὰ λύσῃ ἅπαξ διὰ παντὸς τὸ ἀκανθῶδες συναλ-
λαγματικὸν πρόβλημα τῆς χώρας μας. Τὸ κατὰ κεφα-
λὴν ἐθνικὸν εἰσόδημα θὰ αὐξηθῆ καὶ ὅτῳ τὸ βιοτικὸν
ἐπίπεδον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ θὰ βελτιωθῆ ἔτι περισσό-
τερον. (σήμερον τὸ κατὰ κεφαλὴν εἰσόδημα ἀνέρχεται
εἰς 1.340 δολλάρια, προηγούμεθα δὲ κατὰ πολὺ ὅλων
τῶν γειτόνων μας καὶ ἄλλων τινῶν χωρῶν).
Η ἐκμετάλλευσις, μετὰ 15 μῆνας περίπου, τῶν μέ-
χρι στιγμῆς ἐντοπισθέντων κοιτασμάτων πετρελαίου
εἰς τὴν θαλασσίαν περιοχὴν τῆς Θάσου, θὰ ἐπιτρέψῃ
καὶ τὴν δημιουργίαν μιᾶς ἁλύσου βιομηχανιῶν παρα-
γωγῶν πετρελαίων (διϋλιστήρια - πετροχημικαὶ μονά-
δες κ.λ.π.). Τοῦτο θὰ ἔχῃ, σὺν τοῖς ἄλλοις, ὡς συνέ-
460
Τὸ πλωτὰ γεωτρύπανο ἐρευνᾶ τὸν Βυθὸν τοῦ ἑλληνικοῦ
πελάγους ἀπ᾿ ὅπου σύντομα θὰ. ξεπηδήσῃ ὁ μαῦρος χρυσὸς
που ὁπωσδήποτε πάρα πολλὰ θὰ προσφέρῃ Εἰς τὴν οἰκονο-
μίαν τῆς χώρας.
πειαν τὴν ἀπασχόλησιν ἐργατικοῦ δυναμικοῦ καὶ δὴ εἰς
μίαν εὐαίσθητον περιοχὴν τῆς Βορ. Ἕλλάδος, μὲ συνε-
πακόλουθον τὴν παλιννόστησιν τῶν Ἑλλήνων ἐργατῶν
ἐκ Δυτ. Γερμανίας.
Ἐγγενεῖς δυσχέρειαι, αἱ ὁποῖαι ἀκόμη χαρακτηρί-
ζουν σήμερον τὴν ἑλληνικὴν οἰκονομίαν, θὰ ἐκλείψουν
καὶ τὰ πετρέλαια θὰ ἐπιτρέψουν νὰ προγραμματίζωμεν
μὲ κάθε ἄνεσιν τὴν συνεχῆ ἀνέλιξιν τῆς οἰκονομίας μας.
Ὡς εἶναι φυσικὸν αἱ πρόσοδοι ἀπὸ τὰ πετρέλαια θὰ
κατευθύνωνται διὰ τὴν ἐκτέλεσιν διαφόρων ἔργων ἐξυ-
ψώσεως καὶ βελτιώσεως τῶν συνθηκῶν διαβιώσεως
τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ (Σχολεῖα, δρόμοι, λιμάνια, ἀερο-
δρόμια κλπ) καὶ ἡ χώρα θὰ προσλάβῃ εἰς τὸ λίαν προ-
σεχὲς μέλλον ἄλλην ὄψιν.
 Ἐν πάσειπεριπτώσει, ἡ Ἑλλὰς διὰ τῆς ἐκμεταλ-
λεύσεως τῶν πετρελαίων αὐτῶν, καθίσταται ὑπολογί-
σιμος οἰκονομικὴ ὀντότης εἰς παγκόσμιον κλίμακα.
Η χώρα θὰ εἰσέλθῃ ὁριστικῶς πλέον καὶ ἀμετακλή-
τως εἰς τὴν χορείαν τῶν βιομηχανικῶς ἀνεπτυγμένων
οἰκονομιῶν τῆς Δύσεως, Πέραν τούτου καὶ ἐξ ἐπόψεως
ἀσφαλείας καὶ ἐθνικοῦ γοήτρου ἡ χώρα θὰ ἰσχυροποιη-
θᾖ διεθνῶς.
Εἶναι, λοιπόν, δικαιολογημένη ἡ αἰσιοδοξία, ἡ ὁποία
ἐπικρατεῖ τὸν τελευταῖον καιρὸν ἐν ὄψει τῆς ἀνατολῆς
περισσότερον εὐτυχισμένων ἡμερῶν διὰ τὸν ἑλληνικὸν
λαόν. Η φτώχεια καὶ ἡ μιζέρια, ποὺ ἐμάστιζαν τὴν χώ-
ραν μας ἐπὶ αἰῶνας, θὰ ἀνήκουν πλέον εἰς τὴν ἱστορίαν.
Καὶ θὰ ἀποδειχθῇ ὅτι ὁ χαρακτηρισμὸς τῆς «ψωροκώ-
σταινας» ἀπεδίδετο εἰς τὴν πατρίδα μας πολὺ ἀδοκίμως.
Ἔρχεται, ἤδη, ἡ ἀπόδειξις ὅτι τὸ ὑπεδάφουςτῆς ἑλλη-
νικῆς γῆς, τὸ ὁποτον ἐξέθρεψεν εἰς τὴν ἐπιφάνειάν του
ἐπὶ χιλιετηρίδας ἕνα λαὸν εὐγενῆ, διαπρέψαντα εἰς τὰς

έ
ἐπιστήμας καὶ τὰς τέχνας, τὴν φιλοσοφίαν καὶ τὴν πο-
λιτικήν, ἕνα λαόν, ὁ ὁποτος ἐδίδαξεν εἰς τὴν ἀνθρωπό-

Ἰ
τητα τὸ εὖ ζῆν καὶ ἔδωκεν εἰς τὸν κόσμον τοὺς θεμε-
λιωτὰς πάσης ἐπιστήμης, τοὺς μοναδικοὺς ἐκπροσώ-
πους τοῦ πνεύματος καὶ τῆς στρατιωτικῆς ἀρετῆς,
κρύβει εἰς τὰ ἔγκατά του καὶ πλοῦτον ὑλικόν, ὄμοιον μὲ

τὸν πνευματικὸν καὶ ἠθικὸν πλοῦτον, τὸν ὁποτον τόσον
ἀφειδῶς μαζὺ μὲ τὸν λαμπρὸν ἥλιον, ἔδωκεν εἰς τοὺς
κατοίκους αὐτοῦ τοῦ τόπου καὶ οἱ ὁποτοι μὲ τὴν σειρὰν
των ἐφώτισαν ὁλόκληρον τὴν ἀνθρωπότητα.
ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΠΥΡΚΑΪΑΙ
Εἶναι γνωσταὶ αἱ πολύπλευροι λειτουργίαι τοῦ δά-
σους. Πιστεύομεν ὅτι κατέστη, ἤδη, συνείδησις καὶ πί-
στις ὁλοκλήρου τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας ἡ μεγάλη
σημασία τοῦ δάσους καὶ τοῦ πρασίνου διὰ τὸν ἄνθρω-
πον, Πρωταρχικῶς ἐξασφαλίζει ὑγιεινὸν περιβάλλον
καὶ προσφέρει ἕνα ἀσύγκριτον τόπον ἀναψυχῆς, ἐνῷ
παραλλήλως συμβάλλῃ σπουδαίως εἰς τὴν ἀνάπτυξιν
τῆς οἰκονομίας τῆς χώρας. Εἶναι ὀρθὸς ὁ χαρακτηρι-
σμὸς τοῦ δάσους ὡς μιᾶς φυσικῆς βιομηχανίας, ἑνὸς
φίλτρου καθαρισμοῦ τοῦ ἀέρος, ποὺ ἀπορροφᾷ τὸ δη-
λητηριῶδες μονοξειδίου τοῦ ἄνθρακας καὶ τὸ ἀνταπο-
δίδει, κατόπιν, εἰς ὀξυγόνον, τὸ μόνον στοιχεῖον διὰ τὴν
ζωὴν τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ δάσος προστατεύει τὸ ἔδαφος.
Αἱ ρίζαι τῶν δένδρων συγκρατοῦν τὸ χῶμα καὶ δὲν ἐπι-
τρέπουν τὴν δημιουργίαν χειμάρρων καὶ διαβρώσεων,
μὲ τὰς καταστρεπτικὰς συνεπείας τῆς ἀποδασώσεως
ὁλοκλήρων περιοχῶν. Συγκρατεῖ τὸ νερό, ὡς μία τε-
ραστία φυσικὴ ὑδαταποθήκη, διὰ νὰ μᾶς τὸ ἀποδώσῃ
καὶ πάλιν διὰ τῶν πηγῶν. Ἐξυπηρετεῖ τὴν κτηνοτρο-
φίαν καὶ τὴν πανίδα. Τὰ ἑλληνικὰ δάση μᾶς ἀποδίδουν,
ἐπιπροσθέτως, περίπου 1.800.ΟΟΟ τόννους ξυλείαν γε-
νικῆς καὶ βιομηχανικῆς χρήσεως καὶ 490.000 κυβικὰ
μέτρα ξυλείαν κατασκευῶν, ρητίνην κ.λ.π. προϊόντα,
ἀπὸ τὴν ἐκμετάλλευσιν τῶν ὁποίων ἀποζοῦν 300.000
περίπου ἐλληνικαὶ οἰκογένειαι. Παρὰ ταῦτα, βεβαίως,
δὲν καλύπτονται αἱ εἰς ξυλείαν ἀνάγκαι τῆς χώρας, διὰ
τὴν κάλυψιν τῶν ὁποίων δαπανᾶται κατ᾿ ἔτος πολύτι-
μον συνάλλαγμα τῆς τάξεως τῶν 90.000000 δολλα-
ρίων, ἤτοι 2.850.000.000 δρχ. Εἶναι γνωσταὶ ἐπίσης
αἱ ὑπὸ τοῦ ἁρμοδίου Ὑπουργείου καὶ τῶν εἰδικῶν [Υπ-η-
,ςᾁῌᾉᾋᾋ-ὝΔ
ρεσιῶν καταβαλλόμεναι προσπάθειαι ἀφ᾿ ἑνὸς διὰ τὴν
προστασίαν τῶν δασῶν ἐκ τῶν διαφόρων καταστρεπτι-
κῶν ἐπιδράσεων καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου διὰ τὴν ἀναδάσωσιν ση-
μαντικῶν τμημάτων τῶν ἀκαλύπτων ἢ μερικῶς κεκα-
λυμμένων περιοχῶν. Καὶ διατίθενται διὰ τὸν σκοπὸν
αὐτὸν πολλαὶ δεκάδες ἐκατομμυρίων δραχμῶν κατ᾿
ἔτος. Ἐκεῖνο, ποὺ ἔχει σημασίαν, εἶναι νὰ κατανοήσῃ
ὁλόκληρος ὁ πληθυσμὸς τῆς χώρας, ἰδία κατὰ τὴν δια-
νυομένην περίοδον τοῦ θέρους, τὰς ὀλεθρίας ἐπιπτώσεις
ἐκ τῶν πυρκαϊῶντῶν δασῶν καὶ νὰ συνειδητοποιήσῃ τὸ
μέγεθος τοῦ προβλήματος καὶ τῆς ἐθνικῆς ζημίας, ποὺ
προκύπτει ἐξ αὐτῶν. Αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ περίοδος εἶναι
ἡ πλέον κρίσιμος διὰ τὴν ζωὴν τῶν δασῶν, ἡ ὁποία κυ-
ριολεκτικῶς ἐναπόκειται εἰς τὴν εὐσυνειδησίαν τῶν
ἀνθρώπων καὶ τὸν ζῆλον των νὰ τὴν προστατεύσουν ἢ
νὰ τὴν ἀφίσουν ἕρμαιον τῆς ἀμελείας των καὶ νὰ τὴν κα-
ταστρέψουν. Διότι κύριος ἐχθρὸς τοῦ δάσους ἔχει ἀπο-
δειχθῆ ὅτι εἶναι αὐτὸς ὁ πολλὰ εὐεργετούμενος ἄνθρω-
πος, Ἐνῶ ἕνα ποσοστὸν 1ΟοἸο τῶν πυρκαϊῶν τῶν δα-
σῶν ὀφείλονται εἰς τὸν δόλον, τὸ 700 Ἰο ἔχει ὡς αἰτίαν
τὴν ἀμέλειαν τῶν ἀνθρώπων , ποὺ ἐκδηλώνεται κατὰ
δ,αφόρους τρόπους. Εἶναι ἀνάγκη νὰ κατανοήσωμεν
ὅλοι ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ φυσικὸς αὐτὸς πλοῦτος τῶν
δασῶν νὰ θεωρῆται ἀνεξάντλητος μὲ τὰς συνεχεῖς κα-
ταστροφάς του ἐκ τῶν πυρκαϊῶν καὶ ὅτι ἡ διασφάλισις
καὶ ἡ διαιώνισις τῆς ζωῆς των εἶναι ἀναγκαία, πρὸς
ὀφέλης τῆς ἰδικῆς μας καὶ τῶν ἐπερχομένων γενεῶν.
Δὲν ἀπαιτεῖται μεγάλη προσπάθεια. Ὀλίγη προσοχὴ
μόνον χρειάζεται, Εἶναι κρῖῌα ἕνα δάσος, ποὺ διὰ νὰ
ἀναπτυχθῇ πρέπει νὰ παρέλθῃ μία ὁλόκληρος γενεά, νὰ
καταστρέφεται ἐντὸς ὀλίγων ὡρῶν ἀπὸ ἕνα σπίρτο ἢ
ἕνα σιγαρέττο ἢ κάποιαν ἄλλην ἀλόγιστον ἐνέργειαν ἢ
παράλειψιν τοῦ ἀνθρώπου, Καὶ ἐνῷ πρόκειται διὰ μίαν
καθαρὰν ἀμέλειαν, ἐν τούτοις ἀποτελεῖ αὐτόχρημα σο-
βαρὸν ἐθνικὸν ἔγκλημα. Τὰ δάση, λοιπόν, πεθαίνουν
ἀπὸ ἐμᾶς. Ἔχομεν ὑποχρέωσιν νὰ τὰ διαφυλἀξοὶμεν.
461
«Ὁρκίζομαι νὰ φυλάττω πίστιν εἰς τὴν Πατρἰδα.. ..».,,
'H ὡραιοτέρα στιγμὴ διὰ τοὺς νέους Ἀξιωματικοὑς.

'0 κ. Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἐπιδίδει προσωπικῶς

;
τὰ ξίφη εἰς τοὺς νέους Ἀξιωματικοὺς =

17- ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 ἰἷ

I:

Ξ ΟΡΜΜᾣτἓϋῥὖ
WI‘W ,
NVQYFQ- Ι
 mmm-n 'I'. =Ω
Τὴν 17ην Ἰουλίου ὲ.ἕ. ὁ Πρόεδρος τῆς Δημο- ᾿ ι - ιζ. ..ῂἣ .‘ a. , ,,,-, ιι-
ii P1
.- , ,φαΐ
κρατίας στρατηγός κ. ΦΑΙΔΩΝ ΓΚΙΖΙΚΗΣ, i "a: I.“ Ἡι ι=ι 1. ἳὴιἲᾟ- Hm” ,ἳ
παρέστη εἰς τὴν τελετὴν τῆς ὁρκωμοσίας Kai
ἐπέδωσε τὰ ξίφη εἰς τοὺς νεοεξελθὁντας τῆς ᾚ,,,>,=,,,,,,=ᾇ J: Ε II? ΠΕΙ ᾿᾿᾿Ἥἷ᾿ἲἰἱἰ᾿᾿᾿βι
"W ἱἱἰῦἳἳ᾿᾿ τ
Σχολῆς Ἀξιωματικῶν Χωροφυλακῆς πεντή-
κοντα (50) νέους Ἀνθυπομοιράρχους.
Εἰς τὴν δοξολογίαν ἐχοροστάτησεν 6 Μακα-
ριὠτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Kai πάσης

Ἱεῖσι f . Ξι
Ἑλλάδος κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, βοηθούμενος ὑπὸ τοῦ
Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος,

Παρέστησαν
Ο Ἀρχηγὸς τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων στρα-
τηγὸς κ. ΜΠΟΝΑΝΟΣ ἐπικεφαλής τῶν Ἀρχη-
γῶν τῶν τριῶν Κλάδων, Στρατοῦ Ἀντιστρατήγου
κ. ΓΑΛΑΤΣΑΝΟΥ, Ναυτικοῦ Ἀντιναυάρχου
K. ΑΡΑΠΑΚΗ καί Ἀεροπορίας Ἀντιπτεράρχου
K. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ὡς Kai τῶν Ἀρχηγῶν
τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας, oi K.K. Ὑπουργοὶ
Δημοσίας τάξεως, Ἐθνικῆς Παιδείας, Γεωρ- σ»

ἡ « Γ- L.
γίας, Ἀπασχολήσεως, Κοινωνικῶν Ὑπηρε-
σιῶν, Ἐπικοινωνιῶν, Ὑφυπουργοὶ Kai Γε-
νικοἰ Γραμματεῖς Ὑπουργείων, ὁ Ἐπίτροπος 4». ....Jam_..___._._... ..ωδ-»ᾗ ᾿᾿ J
Διοικήσεως, ὁ Εἰσαγγελεὺς Ἀρείου Πάγου, 6
Ο κ. Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὁ κ. Ἀρχηγὸς τῶν Ἐνόπλων
Διοικητὴς τῆς ΑΔΕΝ ἈνἼτηγος K. ΓΚΡΑ-
Ξᾇκἒᾞενων καὶ 6 K. Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς παρακολουθοῦντες τὴν
ΤΖΙΟΣ᾿ 6 Διοικητὴς τοῦ Στόλου Ἀντιναύαρχος
K. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ, ὁ Πρόεδρος τὸῦ
Ἀναθεωρητικοῦ Δικαστηρίου Ἀντιστράτηγος
K. ΚΡΙΤΣΕΛΗΣ, ἄλλοι ἐπίσημοι Kai πολλοί
συγγενεῖς τῶν ὁρκισθέντων Νεῶν Ἀνθυπομοι-
ράρχων. Η τελετὴ ἤρχισε μὲ ἐπιθεώρησιν τῶν
παρατεταγμένων Τμημάτων εἰς τὸ προαύλιον
τῶν Σχολῶν Χωροφυλακῆς ὑπὸ τοῦ K. Προεδρου
τῆς Δημοκρατίας, ἐπηκολούθησεν ἡ παράδοσις
τῆς πολεμικῆς Σημαίας τῆς Σχολῆς εἰς τὸν
Ἀρχηγὸν τῆς διοικούσης τάξεως τῶν Δοκίμων
Αξιωματικῶν, ἐψάλη δοξολογία καί oi νεοι
Ἀνθυπομοίραρχοι ἔδωκαν τὸν νενομισμένον
ορκον.
Μετὰ τὴν ὀρκωμοσίαν 6 Διοικητής τῆς Σχο-
λῆς Ἀξιωματικῶν Ταξίαρχος κ. ΘΕΟΔΩΡΟ-
ΠΟΥΛΟΣ Πλάτων ἀνέγνωσε τὴν Ἡμερησίαν
Διαταγὴν εἰς τὴν ὁποίαν μεταξὺ ἄλλων ἐτόνισε
πρὸς τοὺς νέους Ἀνθυπομοιράρχους «. . .. Μὴ
λησμονήσητε ποτὲ ὅτι εἶναι μεγίστη τιμὴ νά
. ,Ϊζ .. ...-.4291
ὑπηρετῆτε εἰς τὸ Σῶμα τῆς Χωροφυλακῆς τὸ
ὁποτον ἡ Πολιτεία περιβάλλει μὲ μείζονα ἐκτί-
μησιν Kai ἐμπιστοσύνην Kai δικαίως, καθ᾿ ὅσον
τοῦτο καθ᾿ ὅλον τὸν μακρὸν βίον του ἐπετέλεσε
καὶ ἐπιτελεῖ τὸ πρὸς τὴν Πατρίδα χρέος του m
εὐόρκως Kai διαφυλάττει τά πολυτιμότερα ἀγαθά
τοῦ πολίτου μὲ πλήρη προσήλωσιν εἰς τὴν νομι- Ὁ.ἀρχηγὸς τῶν-νέων Ἀνθυπομοιράρχων παραδίδει τὴν πολεμικὴν
μὁτητα. . . ,Ἀποδείξατε διὰ τοῦ παραδείγματος σημαίαν εἰς τὸν ἀρχηγόν τῶν Δοκίμων Ἀξιωματικῶν.
σας τάς ἀρετάς τοῦ Ἀξιωματικοῦ, ῖνα ταύτας
μιμηθοῦν τόσον οἱ ὑφιστάμενοί σας ὅσον Kai m - πὶ
,Υἲζ

oi πολῖται, ὥστε εἰς τὴν περιοχήν σας ἡ τάξις.

ἡ ἀσφάλεια, ἡ εὐνομία Kai ἡ εὐταξία νὰ εἶναι
αἰσθηταὶ ὑπὸ πάντων, πρὸς ὄφελος τῶν πολιτῶν
i,_
᾿Ξ1ἄ

Kai ὑμῶν τῶν ἰδίων» Kai κατέληξεν «. . ,Ἐντὸς

γ-ἘΜ

‘
)Lw

ὀλίγου ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ K. προέδρου τῆς Δημο᾿

κρατίας Θά λάβητε τὸ ξίφος τοῦ Ἀξιωματικοῦ.
γ. I" myrw χ-ΞᾝΓἷζἒἳᾭ-ἧ

διῢ
υ)

,ϋ
ἒτ)

,θ
Συ

σύμβολον δυνάμεως Kai ἱπποτισμοῦ. Θεωρῶ

χ

“A“

ὑποχρέωσίν μου νὰ τονίσω ὅτι σεμνύνομαι,

διότι τοῦτο θὰ παραδοθῇ εἰς ἀξίας χεῖρας Kai νὰ
διαβεβαιώσω ὅτι θὰ ἀποβῆτε ἄξιοι τῆς πολι-
τείας καὶ ἄξιοι συνεχισταὶ τῆς ἱστορικῆς κληρο-
m

νομίας τοῦ Σώματος».

Μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῆς Ἡμετησίας Διατα-

γῆς ὁ K. Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἐπέδωσε
τὰ ξίφη εἰς τοὺς νέους Ἀνθυπομοιράρχους.
Ἐπηκολούθησεν ἡ λῆψις ἀναμνηστικῆς φωτο-
γραφἱας Kai ἐν συνεχείᾳ οἱ νέοι Ἀνθυπομοί-
ραρχοι παρήλασαν πρὸ τῶν ἐπισήμων.
Μετὰ τὸ πέρας τῆς τελετῆς 6 Ἀρχηγὸς Χωρο-
φυλακῆς Ἀντιστράτηγος κ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ
παρέθεσε δεξίωσιν πρὸς τιμὴν τῶν προσκεκλη-
M J
μενων. Oi νέοι Ἀνθυπομοῖραρχοι φωτογραφοῦντι ἀναμνηστικῶς μετὰ τοῦ
κ. Προέδρου τῆς Δημοκρατίας.

463

Ἰδιαίτερη προτίμησι στὶς ἐκκλησίες νεκροτα-
φείων εἶχε 6 σεσημασμένος κακοποιός, μὲ ποικίλη
καὶ «πολυσχιδῆ» δράσι στὸ παρελθὸν Κ.Μ., 25
μόλις χρόνων. Ἀντὶ ὁ εὐτραφὴς, εὐσταλής καὶ νευ-
ρώδης νέος μας νὰ προτιμήσῃ τὸ τίμιο μὲν, ἀλλὰ
κουραστικὸ ψωμὶ τῆς ἔντιμης ἐργασίας προτίμησε
τὸ εὔκολο «ψωμὶ» τῆς-ἤσσονος προσπαθείας-
καὶ φυσικὰ τῆς....ἀπωλείας, μέσα στὴν ἀπέραντη
καὶ καταθλιπτική σιγὴ τοῦ χώρου τῶν νεκροταφείων.
ΜΑΓΓΑΝΕΙΑΣ ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ. . ..
Ἔχει εἰπωθῆ ἀπὸ Ἕλληνα θι μόσοφο-καὶ μάλι-
στα μετάξὺ σοβαροῦ καὶ ἀστείου- ὅτι στὴν ἐποχή
μας εἷσαι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἐπιθυμεῖς καὶ ποὺ κατὰ
βούλησιν θὰ δηλώσης. Ἐὰν π.χ. δηλώσης στὸ περι-
βάλλον σοι ὅτι εἶσαι ζωγράφος, δημοσιογράφος,
λογοτέχνης θὰ θεωρηθῆς «ἀσυζητητὶ» σὰν ἄνθρωπος
τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν καὶ μάλιστα θὰ...
πολιτογραφηθῆς σὰν καταξιωμένη πνευματ κἠ μορ-
φή. Ἐὰν πάλι δηλώσης ὅτι εἶσαι ἐπιχειρηματίας,
γαιοκτήμων ἢ ἐφοπλιστής θὰ γίνης ἐπίσης πιστευ-
τὸς χωρὶς πολὺ κόπο. Ο ἄνθρωπος δμὼς τοῦ Δελ-
τίου τῆς Ὑποδιευθὐνσεως Ἀσφαλείας Χωρικῆς
Θεσσαλονίκης «ὑπερέβη τὰ ἐσκαμμἑνα» καὶ χωρὶς
περίσκεψι, χωρις αἰδώ, ὅπως γράφει σ᾿ ἕνα ποίημά
του ὁ Κ, Καβάφης ἐδήλωσε μεγαλοπρεπέστατα ἢ
464
᾿ mm
ΨἘΞἘῌἨCm
Τὸ Βιβλίο Ἀδικημάτων καὶ Συμβάντων τῆς Ὑπο-
διευθύνσεως Ἀσφαλείας Προαστίων Πρωτευούσης
μᾶς πληροφορεῖ, ὅτι τὸ «καλὸ τὸ παλληκάρι» ἒμπαι-
νε ἀπὸ νωρὶς στὰ νεκροταφεῖα τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῶν
Προαστίων καὶ ἐκεῖ παρέμενε καὶ διανυκτέρευε
μὲ τὸ πρόσχημα πὼς δὲν εἶχε ποῦ ἀλλοῦ νὰ περάσῃ
τὴ βράδυά του. Ἔρημος καὶ μόνος, ἀπένταρος καὶ
κατατρεγμἐνος, ὅπως ἔλεγε, ἀπὸ τὴ μοῖρα, εὕρισκε
τὸ χῶρο τοῦ νεκροταφείου τὸ πιὸ ἥσυχο καὶ ἰδανικὸ
μέρος, γιὰ νὰ περάσῃ-τὴ βράδυά του καὶ νὰ ξεκου-
ρἁση τὸ. .. ,κουρασμἐνο του κορμάκι!!! Μὰ σκοπὸς
του δὲν ἦταν βέβαια νὰ διανυκτερεύσῃ (ἀνάμεσα
στὴν ἑρμητικὴ σιγὴ τοῦ ἀλλοτινοῦ κόσμου), ὅπως
ἔλεγε 6 ἀλησμόνητος ποιητὴς Κλέων Παράσχος,
ἀλλὰ γιὰ νὰ βρῆ ἀργότερα τὴν εὐκαιρία νὰ ρημά-
ξη-στὴ κυριολεξία-τὸ παγκάρι τῆς Ἐκκλησίας
τοῦ Νεκροταφείου. Μὲ αὐτὸ τὸ τρόπο, λοιπόν, δὲν
ἄφησε ὅτε δραχμὴ στὰ παγκάρια τῶν Ἐκκλησιῶν
τοῦ A' Νεκροταφείου καὶ τῶν Νεκροταφείων τῆς
Ν. Σμύρνης, τοῦ Ἀμαρουσίου, τῶν Ἁγίων Ἀναρ-
γύρων, τῆς Κηφισιᾶς καὶ τὸῦ Χαλανδρίου. Τὸ τε-
λευτατο, δμως, ἔγινε τὸ «Βστερλὼ» του, γιατὶ τὰ
λαγωνικὰ τῆς Ἀσφαλείας Προαστίων εῖχαν στήσει
τὴ παγίδα τους σ᾿ ὅλα τὰ νεκροταφεῖα τῶν βορει-
νῶν, νοτίων καὶ ἀνατολικο-δυτικῶν Προαστίων,
μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πέσῃ στὰ δίκτυα τους 6 νυκτερινὸς
....ἕνοικος τοῦ χώρου τῆς αἰωνίας ἀναπαύσεως.
Πάνω του, κατὰ τὴ σύλληψί του, βρέθηκαν 400
δραχμὲς σὲ κέρματα ποῦ εἶχε πάρει ἀπὸ τὸ παγκάρι
τοῦ Ναοῦ τῶν Ταξιαρχῶν στὸ νεκροταφεῖο τοῦ
Χαλανδρίου καὶ τὶς ὁποῖες προώριζε γιὰ τὴ συνη-
θισμἐνη ἡμερησία δαπάνη... «πολυτελοῦς ὁπωσ-
δήποτε διαβιώσεως». Η μήπως ἀμφιβάλλετε;
 μᾶλλον....ἀναιδέστατα ὅτι εἶναι ΨΥΧΟΕΡΕΥΝΗ-
ΤΗΣ. Κρέμασε, λοιπόν σὲ περίοπτη θέσι στὴ πόρτα
τῆς πολυκατοικίας τὴν ἀνάλογη πινακίδα και θστε-
ρα ἐπεδόθη μὲ πολλὴ ζέσι στὸ πολυσήμαντο ἔργο
του. Η πρώτη δοιλειά, λοιπόν τοῦ ψυχοερει νητοῦ
Γ.Α. ἦτον ἡ «ἄγρα» τῶν θι μάτων γλουτὸ καὶ ἐξαπἐ-
λισε τοὺς ἀνθρώποις τοι γιὰ τὰ βροῦν τοὺς πονε-
μένους. τοὺς θλιμμένοις καὶ τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην
παραμιθίας, Kat σὰι πρῶτο θῦμα του βρῆκε τὴν
ἐργάτρια Μ.Α., ποὺ ἤθελε νὰ τῆς λύση τὰ μάγια.
Συνεφώνησαν τὸ ποσὸν τῶν 13.000 δραχμῶν,
ἀπὸ τὸ ὁποῖο κατεβλήθη στὴ πρώτη «βίζιτα» τὸ
μισὸ. Τὸ ἄλλο μισὸ θὰ κατεβάλλετο μετὰ ἀπὸ τὴν
ΛΟΥΚΟΥΛΛΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ MAE
Σὰν πραγματικοὶ «λυμεῶνες καὶ ὁλετῆρες» πτη-
νοτροφείων, κονικλοτροφείων ἀκόμη καὶ. .. ,μαν-
τριῶν, εἶχαν κάνει τὸ «ντεμποῦτο» τους οἱ Α.Σ.Ψ.,
Π.Σ.Σ. καὶ Χ.Δ.Κ., μὲ τομέα δράσεως τὸ δυτικὸ
τμῆμα τῆς Ἀττικῆς, ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Αἰγάλεω
μέχρι τὰ Μέγαρα. Μὲ δύο μοτοποδήλατα ποὺ εἶχαν
στὴ διάθεσί τους ἐξορμοῦσαν τὶς νυκτερινὲς πάντα
ὧρες καὶ λεηλατοῦσαν τὰ ὀρνιθοτροφία καὶ τὰ
κονικλοτροφεῖα τῆς περιοχῆς. Ἔκλεβαν Κάθε φορὰ
τέσσερις μὲ πέντε Κόττες, ἢ κουνέλια γιὰ νὰ ἐπιδο-
θοῦν στὴν συνέχεια σὲ ὁλονύκτια εὐωχία. Τὰ
«Λουκούλλεια συμπόσια» γίνονταν στὸ σπίτι τοῦ
Α.Ψ. στὴ Νίκαια-Πειραιῶς, ὅπου «ἔρρεε» καὶ
ἄφθονος ρητινίτης ἢ ἐπὶ τὸ συνηθέστερον ρετσίνα.
Τὸ νὰ τρῶς, δμως, τὸ ἴδιο φαγητό, ὅσο καλὸ καὶ ἂν
εἶναι, σοῦ γίνεται κάποτε βαρετό. Αὐτὸς ἦταν καὶ
ὁ λόγος ποὺ ἡ παρέα ἀποφάσισε νὰ ἀλλάξῃ «μενού».
Ἔτσι πῆρε τὴν ἀπόφασί της νὰ «χτυπήσῃ» χονδρό-
τερο.,..κυνῆγι. Ἀμ᾿ ἔπος καὶ ἀμ ᾿ἔργον λοιπὸν
ξεκίνησαν μὲ τὰ μοτοποδήλατα γιὰ νὰ βρεθοῦν
Κάποτε στὴν περιοχὴ Ἁγίου Γεωργίου Μεγάρων,
ὅπου εἶχε τὸ ποιμνιοστάσιό του 6 M.X., μὲ φύλακά
ἕνα τσομπανόσκυλο. Τὸ ἐξουδετέρωσαν ἀμέσως
ἀφοῦ τοῦ ἔρριξαν ἕνα κομμάτι ψωμὶ βουτηγμένο
στὸ λάδι, ὁπότε ἐλεύθεροι πιὰ ἔκοψαν μὲ μιὰ ψαλ-
λίδα τὸ λουκέτο ποὺ ἦταν ἀσφαλισμένο τὸ μαντρί.
Τὰ ὑπόλοιπα ἦταν εθκολα: πῆραν τὸ μεγαλύτερο
«μανάρι», τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ σημειωθῇ ὅτι ζύγιζε
πάνω ἀπὸ δέκα κιλά. Τὸ φόρτωσαν στὸ μοτοσακὸ
ποὺ ὁδηγοῦσε 6 πρῶτος καὶ μὲ συνοδὸ τὸν δεύτερο,
ὁ ὁποτος ἐκτελοῦσε καὶ καθήκοντα «βαστάζου»
ξεκίνησαν γιὰ τὸ συνηθισμένα τους «στέκι». Ἐπει-
δή, δμως, ὁ ἰδιοκτήτης αὐτοῦ θορυβήθηκε ἀπὸ τὸ
μεγάλο «πρἀμμα» ποὺ τοῦ πήγανε, τοὺς ἔδιωξε,
γιατὶ κατάλαβε πὼς εἶναι ἄλλο πρᾶγμα δύο καὶ τρεῖς
κόττες καὶ κουνέλια καὶ ἄλλο πρᾶγμα ἕνα ὁλόκλη ρο
κατσίκι. Ἐπῆραν, λοιπὸν, τὸ κατσίκι καὶ στὶς 5 ἡ
ὥρα τὸ πρωὶ πῆγαν στὴ περιοχὴ τοῦ Σκαραμαγκά
καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴ λίμνη Κουμουνδούρου, ὅπου καὶ
τὸ ἔσφαξαν. Τὸ ἔγδαραν καὶ ἦταν ἕτοιμοι νὰ τὸ
βάλουν σὲ μιὰ τσάντα, νὰ τὸ ξαναφορτώσουν στὸ
μοτοποδήλατα καὶ νὰ φύγουν. Ἀλλὰ πάνω στὴν
ὥρα, σὰν ἀπὸ μηχανῆς θεός, ἔκανε τὴν ἐμφάνισί του
τὸ περιπολικὸ τῆς Ὑποδιευθύνσεως Χωρικῆς Αἰγά-
ὁλοκλήρωσι τοῦ....τελετουργικοθ μέρους τῆς μαυ-
ρόλευκης μαγείας, ποὺ θὰ ἔλυε ὅλα τὰ δεμένα μάγια.
Δὲν ἐπρόλαβε, δμως, 6 μεγαλόσχημος ψυχοερευιη-
τής μας ιὰ λύση τὰ μάγια τῆς ἐργάτριας καὶ οἱ
ἁδρὲς τῆς Ἀσφαλείας, ποὺ παρακολουθοῦσαι
«ἐκ τοῦ σύνεγγι ς» τὴι ὑπόθεσι τοῦ ἔδεσαν-ὡς διὰ
μαγείας-τὰ δικά τοι χέρια καὶ τὸν ἐξαπέστειλαν
στὴν Εἰσαγγελία μὲ τὴν κατηγορία τῆς ἀπάτης.
Πιστεύομε ὅτι στὴ φιλακὴ θὰ διαβάζῃ σιχνὰ-πυ-
κνὰ τὴ Σολωμονικἡ, γιὰ νὰ τοῦ γίνονται τὰ σίδερα
ἐλαφρότερα, ὥστε νὰ τοῦ λυθοῦν τὸ γρηγορώτεροι
δι νατόι.
λεω. Ὅταν 6 ἐπικεφαλής τοῦ πληρώματος Ἐνωμο-
τάρχης ἀντελήφθη ἐκείνη τὴν ὥρα τρία ἄτομα στὴν
περιοχὴ τῆς λίμνης, ἔδωσε ἐντολή στὸν ὁδηγὸ νὰ
σταματήσῃ καὶ τοὺς πλησίασε νὰ ἰδῇ τί κάνουν.
Ἐκεῖνοι, πάλιν μὲ τὴ σειρά τους, μόλις ἀντελήφθη-
σαν τὸ περιπολικὀ, πέταξαν τὸ σφαχτὸ στὴ λίμνη
καὶ σὲ ἐρώτησι τοῦ Ἐνωμοτάρχου τὶ κάνουν ἀπάν-
τησαν, ἀπαθἐστατα. ,. . «ροματζάρομε».
-Καὶ αὐτὸ ἐκεῖ τὶ εἶναις τοὺς ρώτησε ὁ Ἐνωμο-
τάρχης δείχνοντας τὸ κατσίκι ποῦ... ,ἐπέπλεε=δί-
κην σωσιβίου.
-Αὺτὸ κοιτᾶμε καὶ μεῖς μὲ ἀπορία καὶ λέμε ὅτι
κάποιος τὸ πέταξε, γιατὶ θὰ ἦταν. .. ,χαλασμένα
Τὴν εὔλογη καὶ. .. ,ευγλωττη δικαιολογία θὰ
μποροῦσαν-εὐκολότατα-νὰ τὴν πιστέψουν οἱ ἂν-
δρες τοῦ περιπολικοῦ καὶ νὰ φύγουν. Ἀλλὰ δίπλα
τους ἦταν αἵματα καὶ ἀκόμη τὰ χέρια τους ἦταν
ματωμένα καὶ γεμᾶτα τρίχες ἀπὸ τὸ σφαχτό, πρᾶγμα
ποὺ τοὺς πρόδωσε. Χωρὶς περιστροφὲς καὶ ἐντελῶς
ἀπροσχημάτιστα τοὺς συνέλαβαν καὶ τοὺς παρέ-
δωσαν στὴν Ὑποδένουν Ἀσφαλείας Προαστίων,
ὅπου καὶ ἀφηγήθηκαν ὅλες τὶς....τερψιλαρύγγιες
νυκτερινὲς τους εὐωχίες. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἔπειτα τὰ
πράγματα ἀκολούθησαν τὴν προκαθορισμένην πο-
ρεία τους. Ἀφοῦ οἱ καλοφαγάδες τὰ εἶπαν ὅλα
«σὰν καλὰ παιδιὰ» ἐστάλησαν στὴν Εἰσαγγελία
γιὰ τὰ. .. .περαιτἐρω.
465

Κάθε χρόνο στὴν κωμόπολι τῆς
Δημητσάνας τιμᾶται ἡ μνήμη τῶν
ἡρωικῶν ὑπερασπιστῶν της κατὰ
τὴν ἰστορικὴ Μάχη τῆς 3οης Αὐ-
γούστου 1948 ἐναντίον τῶν κομμου-
νιστοσυμμοριτῶν. 'H ἐπέτειος αὗ-
τῆς τῆς μάχης συμπίπτει μὲ τὸν
χρόνο τῆς συντριβῆς τοῦ συμμορι-
τισμοῦ εἰς ΓΡΑΜΜΟΝ-ΒΙΤΣΙ καὶ
τὸν ἑορτασμὸ τῆς Πολεμικῆς Ἀρε-
τῆς τῶν Ἑλλήνων.
Εἶναι, λοιπόν, ἐπίκαιρο -νὰ ἀφί-
σωμε τὴν σκέψι μας νὰ γυρίζῃ 26
μόλις χρόνια πίσω, σ᾿ ἕνα πολὺ πρό-
σφατο παρελθὸν γιὰ νὰ φέρωμε στὴ
μνήμη ὅσων τὰ ἔζησαν τότε καὶ νὰ
κάνωμε γνωστὰ σὲ ὅσους δὲν τὰ ξέ-
ρουν, τὰ γεγονότα ἐκεῖνα, ποὺ ἡ γε-
νέτειρα τοῦ Πατριάρχου ΓΡΗΓΟ-
ΡΙΟΥ τοῦ E' καὶ τοῦ Παλαιῶν
Πατρῶν ΓΕΡΜΑΝΟΥ ἔζησε τὸν
Αὔγουστο τοῦ 1948. _ ἐθνικῶν δυνάμεων καὶ τῆς συντρι-
Οἱ κομμουνισταί, μετὰ τὴν ἀπο-
ἱἒἰίίῖὴἱὖὖσἐἰφᾝἔἕᾛ 3352:?
εἶναι γνωστὸ ὅτι ἐδημιούργησαν τὸν
συμμοριτοπόλεμο γιὰ νὰ ἐπιβάλουν
τὴν ἐπικράτησί τους, συνεργαζόμενοι
μὲ τοὺς προαιωνίους ἐχθροὺς τοῦ
ἔθνους καὶ ἐξυπηρετῶντας τὰ ἐπε-
κτατικὰ σχέδια ἐκείνων. Καὶ γιὰ τὴν
ἐξυπηρέτησι αὐτοῦ διάλεξαν ἐκείνη
ἀκριβῶς τὴν ἐποχή, πσθ ἡ Ἑλλὰς
466
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Innmnnfgfi;
ΦΑΙΔΩΝΟΣ ΠΑΠΑΕΥΑΓΙἙΛΟΥ
Ταγματάρχου χωροφυλακῆς
καθημαγμένη καὶ ἀσθενὴς ἀπὸ τὰ
δεινὰ καὶ τὶς ταλαιπωρίες τοῦ B’
Παγκοσμίου Πολέμου καὶ τοῦ Δε-
κεμβριανοῦ Κινήματος ἦταν δικαιο-
μένα ἀπροετοίμαστη γιὰ νὰ
ἀντιμετωπίσῃ τὴν λαίλαπα τοῦ συμ-
μοριτοπολἐμου, ποὺ θὰ ἐπακολου-
θοῦσε. Εἶναι δὲ γνωστὲς οἱ συμφο-
ρἐς, ποὺ ἐπεσώρευσε δ συμμοριτοπό-
λεμος στὴν Πατρίδα μας καὶ οἱ προ-
δοσίες, ποὺ μεταχειρίσθηκαν οἱ κομ-
μουνισταί, μὴ διστάζοντας νὰ χρη-
σιμοποιήσουν καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ
παιδομάζωμα, ἁρπάζοντας μικρὰ καὶ
ἀνήλικα παιδιὰ ἀπὸ τὴν ἀγκαλιὰ τῆς
μάνας καὶ δημιουργόντας, ἔτσι, νέους
γεννιτσάρους, γιὰ νὰ μὴ ἀναφέρωμε
τὶς βίαιες στρατολογίες, τὶς σφαγὲς
καὶ τὶς λεηλασίες εἰς βάρος ἀθώων
πολιτῶν. Εὐτυχῶς, δμως, ποὺ ἡ δύ-
ναμι τῆς ψυχῆς καὶ ἡ ἀφοσίωσι τῶν
πτικῆς πλειοψηφίας τῶν ἐθνικο-
φρόνων ἑλλήνων εἰς τὰ Ἐθνικὰ
Ἰδεώδη καὶ ἡ αὐτοθυσία, ποὺ ἐπέ-
δειξαν στὶς κρίσιμες ἐκεῖνες περι-
πτώσεις, ἔσωσε καὶ πάλι τὴν Ἑλλά-
δα ματαιώνοντας τὰ σχέδια τῶν
ἐχθρῶν τῆς Πατρίδος.
Τὴν ἐποχή, λοιπόν, ἐκείνη, τὸ κα-
λοκαῖρι τοῦ 1948, ἡ κατάστασις
ἀσφαλείας στὴν Πελοπόννησο δὲν
ἦταν καθόλου εὐχάριστη. Οἱ δυνά-
1948
mfi-g
FUSE
ᾙ
μεις τῶν συμμοριτῶν ἐνισχύονταν
μὲ νέες στρατολογίες καὶ ἐφοδιαζό-
ταν μὲ βαρὺ ὁπλισμό. Σχηματίσθη-
καν ἰσχυρὰ συμμοριακὰ συγκροτή-
ματα, ποὺ ἀπειλοῦσαν τὰ ἀστικὰ
κέντρα καὶ κλόνιζαν σοβαρῶς καὶ σὲ
ἐπικίνδυνο βαθμὸ τὴν ὑπόστασι τοῦ
κράτους καὶ τὸ αἴσθημα ἀσφαλείας
τῶν κατοίκων. Ἔτσι ὁ ἀγῶνας εῖχε
προσλάβει σοβαρὴ ἔντασι. Καὶ ἐνῷ
τὰ τμήματα τῶν συμμοριτῶν εἶχαν,
σχεδὸν, κυριαρχήσει σ᾿ ὁλόκληρη
WW” ᾇἕἇἐἲἳἴἒἧ
ἐπιχείρησι ἐναντίον τῆς κωμοπό-
λεως Δημητσάνης, ποὺ ἡ ἐπιτυχία
της θὰ πτοοῦσε τὶς ἐθνικὲς δυνάμεις
καὶ τὸ ἠθικὸ τῶν κατοίκων τῆς πε-
ριοχῆς, ἀλλὰ ταυτοχρόνως θὰ ἐξα-
σφάλιζε ὑπὲρ αὐτῶν ἕνα σημαντικὸ
προγεφύρωμα γιὰ τὴν ἐν συνεχείᾳ
ἐπίθεσι τῆς Τριπόλεως. eH ἐπιχεί-
ρησις σχεδιάσθηκε μὲ κάθε ἐπιμέ-
λεια καὶ προσοχή.
Περίπου 1.500 συμμορῖται ἀπὸ
ὅλα τὰ συγκροτήματα τῆς Πελο-
ποννήσου εἶχαν συγκεντρωθῆ γύρω
ἀπὸ τὴν Δημητσάνα μὲ ἐπιτελάρχη
τὸν ἀρχισυμμορίτη Κανελλόπουλο.
Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτόν, ὅλοι οἱ αἱμοστα-
γεῖς καπεταναῖοι τῆς περιοχῆς, Πέρ-
δικας, Κονταλώνης, Καμαρινός, Ξυ-
δέας, ἦταν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν πιὸ ἐπι-

λέκτων καὶ ἄριστα ἐξωπλισμένων
33582393233;2";’$‘,f,f$;wg£a§$;
Πελοπόννησο ἔλαβε θέσεις τὸν Αθ-
γουστο τοῦ 1948 γύρω ἀπὸ τὴν ἱστο-
ρικὴ κωμόπολι περιμένοντας τὸ σύν-
θημα τῆς ἐπιθέσεως. Ἔκτός, δμως,
ἀπὸ τὰ κύρια αὐτὰ τμήματα κρού-
σεως, ἰσχυρὲς δυνάμεις συμμοριτῶν,
ὄχι λιγότερες ἀπὸ αὐτὲς τῆς κυρίας
ἐπιθέσεως, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Βρετ-
τάκο καὶ τὸν Ζαχαριά, εἴχαν ἀπο-
κλείσει σὲ ἐνεδρευτικὴ διάταξι ὅλες
τὶς προσβάσεις πρὸς Δημητσάνα, μὲ
σκοπὸ νὰ ἐμποδίσουν τὴν ἐνίσχυσι
τῆς φρουρᾶς, κτυπόντας τὶς ἐθνικὲς
δυνάμεις, ποὺ θὰ ἔσπευδαν νὰ βοη-
θήσουν τὴν πόλι. 'H ἡγεσία τῶν συμ-
μοριτῶν ἦταν βεβαία γιὰ τὴν ἐπιτυ-
χία τῆς ἐπιχειρήσεως. Ἐστήριξε τὴν
βεβαιότητά της ἀφ᾿ ἑνὸς στὸ στοι-
ὶ χετο τοῦ αἰφνιδιασμοῦ, ποὺ πίστευε
ὅτι εἶχε ἐξασφαλισμένο καὶ ἀφ᾿ ἑτέ-
ρου στὴν συντριπτικὴ ἀριθμητικὴ
ὑπεροχὴ καὶ τὴν χρησιμοποίησι τοῦ
νέου ὅπλου, τῶν πάντζερς, δηλ. τῶν
ἀντιαρματικῶν μπαζούκας, μὲ τὰ
ὁποῖα είχαν τελευταίως ἐφοδιασθῆ
καὶ τῶν ὁποίων θὰ ἐγκαινιαζόταν
ἐκεῖ ἡ χῆσις. Αῖσιοδοξία, λοιπόν,
κυριαρχοῦσε μεταξὺ τῶν συμμορι-
τῶν καὶ βεβαιότης τῆς ἡγεσίας των
γιὰ τὴν νίκη.
Τὴν Δημητσάνα ὑπεράσπιζε τοτε
μιὰ διλοχία τοῦ Μηχανοκινήτου
Τάγματος Χωροφυλακῆς, οἱ ἄνδρες
τῆς Ὑποδιοικήσεως χωροφυλακῆς
Δημητσάνας καὶ 55 ἄνδρες περίπου
τῶν Μονάδων Ἀμύνης Ὑπαίθρου, οἱ
γνωστοὶ Μ.Α.Υ. κατὰ τὴν ἐποχὴ
ἐκείνη. Τὸ σύνολον δηλαδὴ τῶν ἐθνι-
κῶν δυνάμεων δὲν ὑπερέβαινε τοὺς
320 μαχητάς. Καταφανὴς καὶ συν-
τριπτικὴ θὰ λέγαμε ἡ ἀριθμητικὴ
ὑπεροχὴ τῶν συμμοριτῶν ἔναντι τῶν
ἡμετέρων δυνάμεων. Οἱ γεννατοι,
δμως, ὑπερασπισταὶ τῆς πόλεως πε-
ρίμεναν τὴν ἐπίθεσιν καὶ εἶχαν κα-
ταρτίσῃ πρὸ πολλοῦ σχέδιο συνα-
γερμοῦ καὶ ἀμύνης. ᾿οπως a" ὅλη
τὴν διάρκεια τοῦ ἀντισυμμοριακοῦ
ἀγῶνος, ἔτσι καὶ τότε, οἱ Χωροφύ-
λακες βρέθηκαν μὲ τὸ ὅπλο στὸ χέρι
καὶ τὸ δάκτυλο στὴ σκανδάλη, ὅταν
κατὰ τὶς 5 τὸ πρωΐ ἐξεδηλώθη ἡ
ἐπίθεσι. Οἱ συμμορῖται διεπίστωσαν
ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ὅτι 6 αἰφνι-
διασμός τους ἀπέτυχε. Τώρα αἰφνι-
διαζόταν οἱ ἴδιοι. Γιατί, ἐνῷ περί-
μεναν πὼς θὰ ἔπιαναν τὴν φρουρὰ
στὸν ὕπνο, δεχόταν τὰ πυρά της
βροχηδόν, ποὺ τοὺς θέριζαν καὶ τοὺς
καθήλωναν κοῖός θέσεις τους. Τὴν
στιγμὴ ἀκριβῶς τῆς πρώτης ἐπιθέ-
σεως, τότε ποὺ οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν
συμμοριακῶν ὁμάδων πετάχτηκαν
ἀπὸ τοὺς κρυψῶνες τους γιὰ νὰ ὁδη-
γήσουν τὰ τμήματά τους στὴν ἐπί-
θεσι, θερίστηκαν κυριολεκτικὰ ἀπὸ
τὰ καταιγιστικὰ πυρὰ τῆς φρουρᾶς,
μὲ ἀποτέλεσμα νὰ βγοῦν ἐκτὸς μά-
χης ὅλοι σχεδὸν οἱ ὁμαδάρχαι καὶ οἱ
διμοιρῖται τοῦ ἐχθροῦ. Μάταια οἱ
ἀρχηγοί τους προσπαθοῦν νὰ τοὺς
ἀντικαταστήσουν γιὰ νὰ κρατήσουν
τὴν συνοχὴ καὶ τὸ ἠθικὸ τῶν συμ-
μοριτῶν. Παρ᾿ ὅλα αὐτά, δμως, 6
ἀγῶνας προεβλέπετο σκληρὸς. Πολ-
λαπλάσιες οἱ ἐχθρικὲς δυνάμεις καὶ
καλὰ ἐξωπλισμένες. Ἀπὸ τὴν ἄλλη
μεριὰ οἱ Χωροφύλακες μὲ τοὺς ἀξιῶ-
ματικούς τους ἀποφασισμένοι νὰ πέ-
σουν μέχρις ἑνὸς ὑπερασπίζοντας μὲ
τὴν ζωή τους τὴν πόλι καὶ τοὺς κα-
τοίκους της, ποὺ σὲ περίπτωσι μιᾶς
νίκης τῶν συμμοριτῶν ἦταν βέβαιο
πὼς τοὺς περίμενε ἡ σφαγή, τὸ παι-
δομάζωμα καὶ ἡ λεηλασία. Ο ἐπὶ
κεφαλῆς τοῦ ὀχυροῦ τῆς ἉγίαςΠα-
ρασκεψῆς, ποὺ δέχθηκε ἀπὸ τὴν ἀρ-
χὴ τὴν κυρία προσπάθεια τῶν συμ-
μοριτῶν μὲ σφοδρότατη ἐπίθεσι,
Ὑπομοίραρχος Στυλιανὸς Κατσο-
γριδάκης, πέφτει νεκρός. Τὸν διαδέ-
χεται δ ἐπίσης Γεννάτος Ἀνθυπασπι-
στὴς Χρῆστος Αϊσωπος, γιὰ νὰ πέ-
σῃ κί αὐτός, λίγο ἀργότερα, ἀπὸ τὰ
δολοφονικὰ πυρὰ τῶν προδοτῶν τῆς
Πατρίδος. Οἱ ἄνδρες τῆς .Ἁγίας Πα-
ρασκεψῆς μάχονται ἀπεγνωσμένα.
Μπροστὰ στὴ σφοδρότητα, δμως,
τῆς ἐπιθέσεως καὶ τῶν καταφανῶς
ὑπερτέρων δυνάμεων, φονεύονται οἱ
16 ἀπὸ τοὺς 19 ὑπερασπιστὰς καὶ οἱ
συμμορῖται γίνονται γιὰ λίγες ὧρες,
κύριοι τοῦ ὀχυροῦ. Ἀλλὰ οἱ μαχη-
ταί μας ἀπὸ τὰ ἄλλα σημεῖα καὶ
ἰδίως ἀπὸ τὸ Κάστρο καθηλώνουν
ἐκεῖ τοὺς συμμορίτας καὶ δὲν τοὺς
ἐπιτρέπουν νὰ προωθηθοῦν ὅτε νὰ
ἐπωφεληθοῦν τοῦ προσωρινοῦ αὐ-
τοῦ πλεονεκτήματος. Καὶ ἐνῷ ἡ μά-
χη μαίνεται σ᾿ ὅλα τὰ σημεῖα, οἱ
ἀμυνόμενοι ζητοῦν ἐνισχύσεις ἀπὸ
τὴν Κεντρικὴ Διοίκησι τῶν Ἐθνι-
κῶν Δυνάμεων τῆς Πελοποννήσου .
καὶ τὴν ἐπέμβασι τῆς Ἀεροπορίας.
Οἱ ἀπὸ ξηρᾶς ἐνισχύσεις συναντοῦν
καθ᾿ ὁδὸν τὴν ἀντίστασι τῶν ἐνε-
δρευτικῶν τμημάτων τῶν συμμορι-
τῶν, ποὺ ἐμποδίζουν καὶ ἐπιβραδύ-
νουν τὴν προσπέλασι. Εὐτυχῶς ἡ
ἐπέμβασι τῆς Ἀεροπορίας, κατὰ τὶς
10 τὸ πρωί, σώζει γιὰ λίγο τὴν κα-
τάστασι καὶ ἀνακουφίζει τοὺς ἀμυ-
νομένους. Τὰ μυδράλια τῶν ἀερο-
πλάνων πολυβόλον τὶς θέσεις τῶν
συμμοριτῶν, τοὺς ἀποδεκατίζον καὶ
τοὺς καθηλώνουν στὶς θέσεις τους.
Κατόπιν αὐτοῦ μιὰ ἀποφασιστικὴ
ἐπίθεσι τῶν χωροφυλάκων ἔχει σὰν
ἀποτέλεσμα τὴν ἀνακατάληψι τοῦ
ὀχυροῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς καὶ
βελτίωσι τῆς θέσεως τῶν ἀμυ-
νομένων.
Ἐδῶ ὀφείλομε νὰ σημειώσωμε
ἕνα γεγονός, ποὺ ἔπαιξε τεράστια ρό-
λο στὴν ὅλη ἐξέλιξι αὐτῆς τῆς τρα-
γικῆς ἀναμετρήσεως. Πρόκειται γιὰ
τὴν συμπαράστασι τῶν κατοίκων
τῆς ἡρωικῆς κωμοπόλεως ποὺ μέσα
στὸν πυρετὸ τῆς μάχης μὲ τὶς ἐναλ-
λασσόμενες φάσεις, ἔδειξαν μιὰ θαυ-
μάσια πατριωτικὴ στάσι, συνδρά-
μοντας ἀποφασιστικὰ καὶ ἐνθαρρύ-
νοντας ἀφάνταστα τοὺς πολεμιστάς.
Οἱ νοικοκυρὲς ἄρχισαν ἀπὸ νωρὶς νὰ
βράζουν λάδι καὶ νερὸ γιὰ νὰ ζεματί-
σουν τοὺς συμμορίτας ἀπὸ τὰ παρά-
θυρα καὶ μπαλκόνια τῶν σπιτιῶν.
τους, στὴν περίπτωσι ποὺ αὐτοὶ θὰ
κατώρθωναν νὰ διασπάσουν τὴν ἄμυ-
να καὶ νὰ εἰσχωρήσουν στὴν πόλι.
Καὶ ὅταν τὰ πράγματα εἴχαν φθά-
σει, γιὰ λίγες ὧρες, σὲ κρίσιμο ση-
μετο, 6 ἱερεὺς Παπανδρέας Βωβός
γύριζε στὶς γειτονιὲς καὶ εἰδοποιοῦσε
τοὺς κατοίκους νὰ εὶναι ἔτοιμοι -μὲ
πέτρες, μὲ ξῦλα, μὲ ὅ,τιδήποτε νἀ
κτυπήσουν τοὺς συμμορίτας, ἂν κα-
τάφερναν νὰ διασπάσουν τὰ φυλάκια
467
καὶ τὶς γραμμὲς τῶν Χωροφυλάκων
καὶ μποῦν στὴν πόλι. Συγκινητική,
πραγματικά, ἦ συμπεριφορὰ τοῦ ἐκ-
προσώπου αὐτοῦ τοῦ Κλήρου. Ἀλλὰ
μήπως εἶναι ἡ πρώτη φορά, ποὺ ὁ
Κλῆρος δίδει τέτοια δείγματα πα-
τριωτισμοῦ ; Η ἱστορία μας, πα-
λαὶόἷεθἶἳ καὶ πρόσφατη, εἶναι γεμά-
τη ἀπὸ παρόμοια παραδείγματα.
Καὶ ὅσο περνοῦσε ἡ ὥρα, τόσο ὁ
ἀγῶνας γινόταν σκληρότερος καὶ φο-
νικώτερος. Στὴν πόλι, ἐκτὸς ἀπὸ
τὴν φρουρά, ὅλα βρισκόταν ἐπὶ πο-
δὸς πολέμου. Οἱ ὑπάλληλοι τῶν δη-
μοσίων ἳΥπηρεσιῶν καὶ τῆς Τραπέ-
ζης ἔτρεξαν καὶ πῆραν τὰ ὅπλα γιὰ
νὰ ἐνισχύσουν τοὺς ἀμυνομένους.
Τὰ γυναικόπαιδα βοηθοῦσαν αὐτοὺς
ποὺ πολεμοῦσαν καὶ περιπολαῖον
τοὺς τραυματίας.
Μετὰ τὴν ἀποχώρησι τῶν ἀερο-
πλάνων ἡ μάχη συνεχίζεται μὲ λύσ-
σα ἀπὸ ἀμφότερες τὶς πλευρές. Οἱ
συμμορῖταί ἐπιτίθενται κατὰ κύμμα-
τα κατὰ τῶν ὠχυρωμένων θέσεων
τῆς Χωροφυλακῆς. ΑΓΑ ΠΑΡΑ-
ΣΚΕΥΗ, ΚΑΣΤΡΟ καὶ ΚΑΛΛΙ-
ΘΕΑ εἶναι τὰ σημεῖα ποὺ συγκεν-
τρώνουν τὴν κυρία προσπάθεια τῶν
ἐπιτιθεμένων, γιατὶ αὐτὰ δεσπόζουν
τῆς πόλεως καὶ χωρὶς τὴν κατάλη-
ψί τους δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ γίνουν
κύριοι τῆς καταστάσεως. Ἀπεγνω-
σμένα προσπαθοῦν οἱ ξενοκίνητοι
ἐπιδρομεῖς νὰ κάμψουν τὴν ἀντίστα-
σι τῶν ὑπερασπιστῶν. Ἀντιλαμβά-
νονται, δμως, γιὰ ἄλλη μιὰ φορά,
ὅτι τὰ στήθη τοῦ «Ελληνος Χωρο-
φύλακος εἶναι ἀπὸ χάλυβα. 'H ὥρα
περνᾶ καὶ τὸ σχέδιο τῶν ἐπιτιθεμέ-
νων δὲν προωθεῖται. Οἱ ἀρχηγοί τους
ἀρχίζουν νὰ ἀνησυχοῦν. Κατὰ τὸ με-
σημέρι ἡ μάχη βρίσκεται πιά, στὸ
κατακόρυφό της. Οἱ ἐπιδρομεῖς κα-
ΐἴι
ταβάλλουν τὶς τελευταῖες τους ἀπεγ-
νωσμένες προσπάθειες μὲ μιὰ νέα
λυσσαλέα ἐπίθεσι. 'H ἀντίστασις,
δμως, ποὺ συναντοῦν καὶ μιὰ νέα
ἔγκαιρος ἐπίθεσις τῆς Ἀεροπορίας
μας περίπου στὶς 2 ,μετὰ τὸ μεση-
MAW—A\‘Vx
μέρι, ποὺ φθάνει πάνω ἀπὸ τὸ πεδίο
τῆς μάχης καὶ πλήττει ἰδίως τὶς θέ-
σεις τῶν συμμοριτῶν στὸ δασύλλιο
«ΚΑΛΜΘΕΑΣ», ἐξουδετερώνεται
ἡ πίεσίς τους. 'H ἀποτυχία τῆς ἐπι-
θέσεως εἶναι τώρα καταφανής. Οἱ
ἀρχισυμμορῖται ἀποφασίζουν νὰ
συμπτυχθοῦν καὶ δίνουν τὴν διατα-
γὴ τῆς ὑποχωρήσεως. Ἀλλά, ἐνῷ
εἶχαν πολὺ καλὰ προετοιμάσει τὸ
σχέδιο τῆς αἰφνιδιαστικῆς των ἐπι-
θέσεως, βέβαιοι γιὰ τὴν ἐπιτυχία
τους, δὲν εἶχαν καθόλου μελετήσει
τὸν τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖα θὰ ὑποχω-
468
ροῦσαν. Γί αὐτὸ καὶ ἡ ὑποχώρησίς
τους ὑπῆρξε δραματική. Τὸ ἀκά-
λυπτο τοῦ ἐδάφους πρὸς τὸ νότιο
τμῆμα τῆς πόλεως καὶ τὰ δραστικὰ
πυρὰ τῶν χωροφυλάκων, ποὺ τώρα
πιὰ πέρασαν στὴν ἐπίθεσι, φέρνουν
τοὺς ὑποχωροῦντας συμμορίτας σε
ἀπελπιστικὴ θέσι. Κάθε ἔνας, ποὺ
ἐπιχειροῦσε νὰ κινηθῆ πρὸς τὰ πίσω
ἐφονεύετο. 'H μάχη μὲ τὸ κυνηγητὸ
τῶν ἡττηθέντων πιὰ ἐπιδρομέων συ-
νεχίσθη μέχρι τὶς 7 περίπου τὸ ἀπό-
γευμα. ὐτὴ ἦταν ἡ τύχη τῆς ἐπι-
θέσεως τῶν κομμουνιστῶν κατὰ τῆς
Δημητσάνας, ποὺ πλήρωσαν τὸ ἐγ-
χείρημά τους μὲ 103 νεκρούς, ποὺ
βρέθηκαν ἐπὶ τόπου καὶ μὲ ἄλλους,
ἐπίσης, ἀρκετοὺς ποὺ πρόλαβαν, κα-
τὰ τὸ σύστημά τους, νὰ πάρουν μα-
ζύ τους. Ἐξ ἄλλου, ἄλλοι 500 περί-
που τραυματίαι καὶ 24 αἰχμάλωτοι,
συμπληρώνουν τὸν ἀριθμὸ τῶν ἀπω-
λειῶν των, στὶς ὁποῖες πρέπει νὰ
προστεθῆ καὶ ἄφθονο πολεμικὸ ὑλι-
κὸ ποὺ ἐγκατέλειψαν φεύγοντας. 'H
Τὸ μαρμάρινον μνημεῖον τὸ ὁποτον ἡ
εὐγνωμοσύνη τῶν Δημητσανιτῶν ἐστη-
σεν εἰς τὴν μνήμην ἐκείνων ποὺ ἐθυσί-
ασαν τὴν ζωὴν εἰς τὸν βωμὸν τοῦ καθή-
κοντος καὶ τῆς ἐθνικῆς τιμῆς.
I ΝΝ᾿᾿1᾿<5᾿4ἏΙᾮἷςᾉ4ᾅ
τ I-uuuxuux «ισἭ
,
,
i‘
Iκ
ᾏἆ-ι.
ah}
ὶ᾿᾿
η,
,,
λ
ἭὝ»
.3
ἀπόπειρα τῶν συμμοριτῶν νὰ κατα-
λάβουν τὴν κωμόπολι πληρὡθηκρ
ἀκριβά. Δὲν εἶναι, δμως, μόνο αὐτό.
'H κατάληξις αὐτὴ ἦταν κἄτι, ποὺ
δὲν τὸ περίμενε ἡ συμμοριακὴ ἦγε-
σία. Κανείς τους δὲν μποροῦσε νὰ
φαντασθῆ ὅτι «τὰ 350—400 τουφέ-
κια», ὅπως ἔλεγαν περιφρονητικά,
θὰ κατετρόπωναν τὸ ἄνθος τοῦ συμ-
μοριτισμοῦ τῆς Πελοποννήσου. Γί
αὐτὸ ἡ πτῶσις τοῦ ἠθικοῦ των, ποὺ
ἀκολούθησε καὶ οἱ ἀπώτερες δυσμε-
νεῖς συνέπειες ἦταν πολὺ μεγάλες.
Ἔχουν σωθεῖ ἐκθέσεις ἐπιφανῶν
συμμοριτῶν, ποὺ τονίζουν ἐπὶ λέξει
ὅτι «ἡ Δημητσάνα ἔκανε τὴν ἀρχὴ
γιὰ τὸ ξήλωμα καὶ τὴν συντριβὴ τοῦ
συμμοριτισμοῦ».
'H Δημητσάνα σώθηκε καὶ ὁ
συμμοριτισμὸς δέχθηκε ἕνα καίριο
πλῆγμα χάρις στὸν ἡρωισμὸ καὶ τὴν
θυσία ἐκείνων ποὺ ἀντιμετώπισαν
καὶ κατέστειλαν τὴν ἐπίθεσι. Στοὺς
δύο ἀξιωματικοὺς καὶ 10 Χωροφύ-
λακες νεκροὺς ποὺ πότισαν μὲ τὸ
αἷμα τους τὴν ἱστορικὴ κωμόπολι,
καθὼς καὶ στοὺς 55 τραυματίας
ὅλων τῶν βαθμῶν, ἡ Δημητσάνα
ὀφείλει αἰώνια εὐγνωμοσύνη.
Χωροφυλακὴ τιμᾶ κατ᾿ ἔτος τὴν
Κινήρη τῶν παλληκαριῶν της αὐτῶν,
a!
’ _
ι-
mfl1 ΠΥΠ ἔᾩισ(
m ~
I‘V— ,
I) v
ἦ᾿
'
==ιπ "mum-m Ἡι υ ᾿ λθ
II ΓΠΙῦΠΑἭ run: I'.
π Arruuu κ»... κιΐ- .
ἡ nun-nut": ιιι .. β ῢἾ-ᾚᾳῒχ Κ
Ἔ
ιι Anon; m1... ,
" Mun: m.“
π mun—L.
:.-᾿-Ξ.Ξ.ῖ-.ῖ;:: Ὗἱᾯ»
ἱ , ,,
 ποὺ μὲ τὴν ἀνδρεία τους ἐτίμησαν
τὴν στολή τους καὶ ἀπεδείχθησαν
ἀντάξια τῶν προσδοκιῶν τοῦ ἔθνους
καὶ τοῦ Σώματος συμπληρώνοντας
ἀκόμη μιὰ σελίδα μέσα στὴν ἔνδοξη
πολεμικὴ ἱστορία του.
ὕστερα ἀπὸ ἕνα ἀκριβῶς χρόνο,
τὴν 29 Ἰ30 Αὐγούστου 1949, οἱ
ἔνοπλες δυνάμεις τοῦ ἔθνους κατέ-
φεραν τὸ τελειωτικὸ κτύπημα καὶ
ἐπέτυχαν τὴν διάλυσι τῶν ξενοκινή-
των ἐθνοπροδοτῶν στὸν ΓΡΑΜΜΟ
καὶ ΒΙΤΣΙ, ὁπότε ἐτάφησαν γιὰ
πάντα τὰ ὄνειρα καὶ οἱ ἐπιδιώξεις
τοῦ Διεθνοῦς Κομμουνισμοῦ στὴν
Ἑλλάδα. Καὶ ἔτσι ἀποδείχθηκε ὅτι ἡ
θυσία τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῆς Χω-
ροφυλακῆς δὲν ὑπῆρξε μάταια, ἀλλὰ
ἔγιναν οἱ πρόδρομοι τῆς τελειωτικῆς
συντριβῆς τοῦ συμμοριτισμοῦ.
Ὑπενθυμίζομε τὰ γεγονότα αὐτά,
ποὺ ἡ ἱστορία τους εἶναι ἀκόμη νω-
πή, γιὰ νὰ φέρωμε στὴ μνήμη τῶν
[Ἑλλήνων τὴν συνέχεια τῶν ἡρωϊ-
κῶν πράξεων καὶ τῆς Πολεμικῆς μας
Ἀρετῆς, χάρις στὴν ὁποία κατώρ-
θωσε ἡ Ἑλληνικὴ Φυλὴ νὰ ἐπιζήσῃ
διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Εῖναι γεγο-
νότα, ποὺ ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ὀφείλει
νὰ μὴ τὰ λησμονῇ. Γεγονότα, ποὺ
ἀποτελοῦν παραδείγματα πρὸς ἀπο-
φυγήν, ἀλλὰ καὶ διδάγματα σκέψεως
καὶ δράσεως.
ΜΑΤΙΕΣ
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗΜΑΣ
Μ ΕΤ Α-
ΒΟΛΙΣΜΟΙ
'H θεωρία ξεπερνᾶ σὲ προσδο-
κίες τὴν πράξη. Στὴν ἀρχὴ ὅπου καὶ Μ᾿ αὐτὲς τὶς ἐναλλαγὰς ποὺ δη- γα το συνήθιζα. ί
νὰ βρεθοῦμε, ζοῦμε τὴν θεωρητικὴ μιουργοῦν ἕνα κλειστὸ πολὺ εὐχάρι- . ,Και ὅταν ξεκινήσει για τί) πρά
. πλευρὰ τοῦ προβλήματος ἢ τοῦ
ἐπαγγέλματος μὲ κάποιον ἰδιαίτερα
ἐνθουσιασμό. Οἱ δυσκολίες συντρί-
βονται στὶς καθημερινὲς ποικίλες
παραστάσεις.
Ἀλλὰ ὁ ἀκατάβλητος δυνάστης
χρόνος, ὕστερα ἀπὸ λίγο σπέρνει τὸ
βάρος του στὸν ἁγνὸ ἀγωνιστὴ Χω-
ροφύλακα.
Η προσφορά του, ἡ θυσία του γιὰ
τὸν συνάνθρωπο χωρὶς νὰ μειώνεται,
μοιράζεται.
Η ἀπειλὴ δμὼς ὑπάρχει
οὐδ᾿ ἐπὶ στιγμὴν ἐπιτρέπεται νὰ λη-
σμονῶμεν ὅτι 6 κομμουνισμὸς ἐλ-
λοχεὐει καὶ ὅτι 6 κίνδυνος δὲν
ἐξέλιπεν.
Τὸν κομμουνισμὸν πρέπει νὰ Τὸν
πολεμοῦμε ΠΑΝΤΟΥ καὶ ΠΑΝΤΟΤΕ
μὲ πίστιν εἰς τὰ Ἑλληνοχριστιανι-
if; Ἰδεώδη τοῦ Γένους τῶν Ἐλ-
νων.
Δὲν πρέπει νὰ ἀφἱσωμεν ποτὲ πλε-
ον τοῦς κομμουνιστὰς νὰ ἐπανα-
λἁβουν τὰ φρικτὰ ἐγκλήματα των.
Κἁδε σκεψις, Κάδε πρᾶξις, Κάδε
λόγος μας πρέπει νὰ ἔχῃ ἑνικὸν
χαρακτῆρα διότι Τότε μόνον πρἀτ-
τομεν τὸ καθῆκον μας
ὡς ἄνθρωποι
ὡς χριστιανοί
καὶ ὡς Ἕλληνες
Τὰ μικρὰ του παιδιὰ ζητοῦν τὸ Στὰ πρῶτα χρόνια τὴν προκαλεί
μερίδιο. Σὰν στοργικὸς πατέρας τὰ μετὰ τὴν δέχεται χωρὶς ἀντίρρη-
σκέπτεται συνέχεια. Ἔτσι ὅλα τὰ σι, ὕστερα τὴν ἀνέχεται καὶ τέλος
παιδιὰ γίνονται δικά του. (Ὅταν φο- δυσανασχετεῖ.
ρεῖ τὴν στολὴ εἶναι πατέρας γιὰ τὰ
παιδιὰ ποὺ τὴν γνωρίζουν καὶ ὅταν Οἱ νέες γνωριμίες τὸν κουράζουν,
κινεῖται ἀνώνυμα, στεγάζει στὸ ἐν-
διαφέρον του τὴν χαρὰ τῶν συναν-
οἱ ὑποχρεώσεις τὸν βαρύνουν, ἡ βα-
ρυθυμία τὸν πολιορκεῖ. ᾿
θρώπων. Μὲ δόση πικρίας κάνει νοερῶς τὸ
, , _ ,
Η Κουράση λησμονεῖται αμέσξυς
στο σπιτι. Ἄρκει την ημερα εκεινη
ταξίδι τῆς μεταθέσεως σὲ ἄλλο μέ-
ρος. Προτιμᾶ τὸ νοερὸ ταξίδι- γιατὶ
ἡ φαντασία εἶναι πιὸ γρήγορη ἀπὸ
νὰ ἦταν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς περιο-
χῆς ἥσυχοι καὶ χαρούμενοι καὶ οἱ ὅλα τὰ μέσα.
ἐφημερίδες νὰ μὴ γράφουν γιὰ σοβα- Περιφέρεται καὶ ἀναγνωρίζει τὸ
ρὰ ἀτυχήματα. ἄγνωστα νέο περιβάλλον. ᾿Σιγὰ - σι-
Ἴ ὶ
στο δικό του κόσμο ἐξαργυρώνεται γματικό του ταξιδι, λησμονεῖ κάθε
σταγόνα - σταγόνα ἡ ζωή. μελαγχολικὴ σκέψη.
Ὅμως ὅ κλειστός κύκλος ἔχει Ἐπανέρχεται μεταβολισμός του.
τοὺς δικοὺς του ἰδιωματισμούς, τὴν
Ο χωροφύλακας δὲν ξαναβρίσκει
δική του γλῶσσα ἢ τοὺς μεταβολι- κάτι ποὺ ἔχασε.
σμούς του.
Ο ἰδιάζων μεταβολισμὸς εἶναι
Χωρίζεται σὲ μερικὰ ἐνδιαφέ-
ροντα σημεῖα ποὺ μοιάζουν σὰν τὶς μιὰ νέα ἀνασύνταξη τῶν δυνάμεών
ἐποχές. του καὶ συνέχεια ἑνὸς πραγματικὰ
κοινωνικοῦ ἔργου ......
"Eva ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἡ ἀναμονὴ
τῆς μεταθέσεως. ΣEΡΓΙΟΣ
469

Η ἑλληνικὴ λαϊκὴ παροιμία «τὸ πάθημα γίνεται
μάθημα» ἔχει μιὰ καταπληκτικὴ ἀνταπόκρισι στὸ
λαὸ μας, ὁ ὁποτος καὶ τὴν ἔχει υἱοθετήσει σὰν τὴν πεμ-
πτουσία τῆς ἐμπειρίας του καὶ σὰν ἀπόσταγμα τῆς
φιλοσοφίας του. Τὴν ἔχει τέλος ἀποδεχθῆ σὰν ἔκφρασι
σωφρονισμοῦ καὶ μαθήσεως, ἀλλὰ καὶ σὰν πυξίδα
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ...... ΤΙΜΩΡΙΑ
"Eva σωστὸ μέτρο ἔλαβε ἡ Ἀστυνομία τοῦ Μονάχου,
τὸ ὁποῖο ἐπικροτοῦμε ἀπολύτως καὶ εὐελπιστοῦμε
ὅτι σύντομα θὰ ἐφαρμοσθῆ καὶ στὴ χώρα μας. Η πλη-
ροφορία ποῦ μᾶς ἔρχεται ἀπὸ ἐκεῖ εἶναἐνδιαφέ-
ρουσα, γλουτὸ καὶ τὴν παραθέτουμε αὐτούσια. Ἀστυ-
νομικὴ διάταξις τῆς τοπικῆς Ἀστυνομίας ὁρίζει
ὅτι μαζὺ μὲ τοὺς κλέπτες θὰ τιμωροῦνται στὸ μέλλον
καὶ οἱ κλεπτόμενοι, γιατὶ πολλοὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς προκα-
λοῦν τοὺς πρώτους μὲ τὸ νὰ φυλάσσουν τὰ χρήματά
τους στὰ σπίτια τους, ἀντὶ νὰ τὰ καταθέτουν στὴ
Τράπεζα ἢ στὸ Ταμιευτήριο. Ἐπίσης θὰ τιμωροῦνται
καὶ ὅσοι ἀπὸ τοὺς κατοίκους ἐγκαταλείπουν τὰ σπί-
τια τους ἀνασφάλιστα εἴτε ἀπὸ ἀμέλεια, εἴτε ἀπὸ
λησμοσύνη. Ἴσως νὰ διερωτηθῆτε γιατὶ χρειάζεται
ἡ πρόσθετη τιμωρία, ἀφοῦ ἔτσι κί ἀλλοιῶς οἱ ἰδιο-
κτῆτες των...λεηλατηθέντων σπιτιῶν ἐτιμωρήθησαν
«ἀρκούντως» ἀπὸ τὴ μοῖρα καὶ τοὺς διαρρήκτας.
Ὡστόσο ἡ.,,,συμπληρωματικὴ τιμωρία δὲν εἶναι
καθόλου εὐκαταφρόνητη καὶ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ
συνετίση πολλοὺς ξεχασιάρηδες, οἱ ὁποτοι πιστεύουν
470
ὀρθῆς πλεύσεως στὸν μεγάλο καὶ πολλὲς φορὲς τα-
ραχώδη ὠκεανὸ τῆς ζωῆς. Ὅταν, λοιπὸν, γίνεται
ἕνα σφάλμα-ἠθελημένα ἢ ἀθέλητα ἀδιάφορα-εἶναι
συγχρόνως καὶ ἕνα πάθημα γιὰ τὸν «διαπράττοντα»,
ποὺ θὰ πρέπει συνάμα νὰ τοῦ γίνη μαθημα, ὥστε στὸ
μέλλον νὰ μὴ τὸ ἐπαναλάβῃ, Αὐτὴ εἶναι ἡ ὀρθὴ τοπο-
θέτησις καὶ ἡ σωστὴ «φορὰ» τῶν πραγμάτων, ἡ ὁποία-
κατὰ πάγιο τρόπο ἀποτελεῖ κανόνα ζωῆς. Νὰ δμὼς πού
συνέβη ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο στὴν Ἰταλία, ὅπως μᾶς
πληροφορεῖ ἡ ὑπηρεσία Ἀσφαλείας τοῦ Μιλάνου.
Τὸ συμβὰν ἔχει ὡς ἐξῆς : Ο Ἄγγλος ὁδηγὸς φορτη-
γοῦ αὐτοκινήτου, Τσάρλς Μεριβαίηλ, μπῆκε σ᾿ ἕνα
μπὰρ τοῦ Μιλάνου γιὰ νὰ ζητήσῃ κάποια διεύθυνσι.
Ἐκεῖ παρέμεινε γιὰ λίγο καὶ παρακολούθησε ἀπὸ τὴν
τηλεόρασι ἕνα πρόγραμμα σχετικὸ μὲ τοὺς Ἰταλοὺς
κλέπτας ξένων φορτηγῶν αὐτοκινήτων. ἜΟταν, δμὼς
βγῆκε ἀπὸ τὸ μπάρ, διαπίστωσε ἔκπληκτος ὅτι τὸ
φορτωμένο μὲ ἐμπορεύματα αὐτοκίνητό του, εἶχεν
ἐξαφανισθῆ. Αὐτή, λοιπόν, εἶναι ἡ «ἄλτερα πάρς»,
ἡ ἄλλη ὄψις τοῦ νομίσματος, ἡ πλέον ἀπίθανη καὶ
ἀσυνήθιστη. Νὰ παρακολουθῆς ἕνα μάθημα καὶ αὐτομά-
τως νὰ σοῦ γίνεται....πάθημα. Αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ
θεωρηθῆ βέβαια καὶ σὰν ἄρτιο ἐκπαιδευτικὸ σύστημα,
ποὺ διαθέτει τέλεια ἐποπτικὰ μέσα διδασκαλίας.
Εἶναι μεγάλο πρᾶγμα νὰ βγαίνης ἀπὸ τὴν αἴθουσα
διδασκαλίας καὶ νὰ διαπιστώνης στὴν πρᾶξι τὴν ἐφαρ-
μογὴ τῶν διδαχθέντων, ποὺ μεταφράζεται σὰν ἄμεση
ἐμπέδωσι τῶν ὅσων ἐδιδάχθηκες. . . .
-καὶ μάλιστα...ἀκραδάντως — ὅτι σ᾿ ἄλλους ἀνήκει
ἡ ἁρμοδιότητα τῆς διαφυλάξεως τῶν σπιτιῶν καὶ
γενικώτερα τῶν ἰδιοκτησιῶν τους. Τέλος πιστεύομε,
ὅτι οἱ κατέχοντες διάφορα χρηματικὰ ποσά, τὰ
ὁποῖα μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια ἀποκρύπτουν στὰ στρώ-
ματα καὶ τὰ παπλώματα τῶν σπιτιῶν τους, δικαίως
τιμωροῦνται ἀπὸ τὴ μοῖρα καὶ τοὺς διαρρἠκτας, ἀφοῦ
οἱ ἴδιοι τοὺς ἔχουν συνηθίσει νὰ φροντίζουν. . . ,αὐτοὶ-
ἐννοεῖται οἱ διαρρῆκτες-γιὰ τὴν.. . ,ἀνάληψι τῶν χρη-
μάτων τους καὶ τῶν ὑπαρχόντων τους.
 ΤΑ ΧΟΜΠΥ ΤΩΝ ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΩΝ
Πολλοὶ ἄνθρωποι ἔχουν μιὰ «ἐνδιάθετη», μιὰ ἐσώ-
τερη, ἐπιθυμία, τὴν ὁποίαν θέλουν ἢ καὶ προγραμματί-
ζουν ἀκόμη νὰ ἱκανοποιήσουν σὲ μιὰ ὡρισμένη στιγμὴ
τῆς ζωῆς τους. Καὶ ἂν μὲν ἡ στιγμὴ αὐτὴ εἶναι
εὐνοϊκὴ καὶ τοὺς ἀποφέρει κέρδη ἢ ἄλλα ὀφέλη ἀπὸ
ὁποιαδήποτε πηγή, ὅπως π.χ. κέρδη ἀπὸ λαχετο, ἀπὸ
κλορονομιὰ ἢ ἀπὸ ἄλλους...δεδηλωμένους ἢ ἀδήλους
πόρους, τότε ἱκανοποιοῦν μὲ χαρὰ τὴν ἐπιθυμία τους
ὅσο ἔξαλλη καὶ ἂν εἶναι αὐτὴ. Η εἴδησις, δμως, ποὺ
μᾶς ἔρχεται ἀπὸ τὴν Ἀστυνομία τῆς Τεργέστης εἶναι
ἀναμφισβήτητα.,πικροχιουμοριστική
Οἱ περαστικοὶ ἑνὸς κεντρικοῦ δρόμου τῆς πόλεως
ἐνόμισαν ὅτι τὰ χαρτονομίσματα τῶν 100.000 λιρετ-
τῶν, τὰ ὁποῖα πετοῦσε μιὰ γυναίκα στὸν ἀέρα, ἦταν
ψεύτικα καὶ ὅτι ἐπρόκειτο περὶ διαφημιστικοῦ κόλπου,
γλουτὸ καὶ τὰ....ἠγνόησαν. Οἱ ἀστυνομικοί, δμως, ποὺ...
περισυνέλεξαν τὶς 600.000 λιρέττες(30.000 δραχμὲς)
διεπίστωσαν ὅτι ἦταν γνήσιες καὶ ὅτι τὶς σκόρπισε κά-
ποια κυρία Μαριάνα Λ. γιατὶ κέρδισε τὸ πρῶτο ἀριθμὸ
τοῦ λαχείου. Ὅταν εἰδοποιήθηκε καὶ παρουσιάσθηκε
στὴν Ἀστυνομία, γιὰ νὰ παραλάβῃ τὰ ...... πεταμένα
λεπτά της, παραπέμφθηκε συγχρόνως καὶ στὸ αὐτόφω-
ρο γιὰ παρακώλυσι Τῆς κυκλοφορίας καὶ πρόκλησι ἀτα-
ξίας στὴ κίνησι τῶν πεζῶν, γλουτὸ καὶ καταδικάσθηκε
Ο ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ ΠΟΥ...... ΣΚΟΤΩΝΕΙ
»- β 02)ᾧ
ὀίεαὶ
Οἱ παλαιοὶ Ἀθηναῖοι θυμοῦνται ἕνα ἰδιόρρυθμο τύ-
πο, Ἀρμενικῆς καταγωγῆς, ποὺ περιφερόταν συνήθως
στὴν ὁδὸ Ἀθηνᾶς καὶ παρίστανε τὸν. . . .ἑ(ἐμβριθῆ))
γιατροφιλόσοφο. Δὲν ἔδινε, ὅτε ἐκτελοῦσε ποτὲ ἰατρι-
κὲς συνταγές, ἀλλὰ ἔδινε τὶς πιὸ ἀπίθανες συμβουλές.
\\\\\\
\\\\\\\\\\
σὲ ἀνάλογο πρόστιμο, τὸ ὁποῖο ἀφοῦ ἐπλήρωσε, ἐδή-
λωσε μὲ ὑπερηφάνεια ὅτι ἔνοιωσε ἰδιαίτερη χαρὰ ποὺ
ἐπὶ ἀτελοῦς κατάφερε νὰ πληρώσῃ κάτι μὲ τὰ λεπτά ποὺ
κε ι ε.
εἷἱΙοιλὺ εὐγενὴς, τέλος πάντων, καὶ «μετριόφρων» ἡ
ἱκανοποίησις τῆς εὐνοουμένης τῆς μοίρας ......
Σταχυολογοῦμε μερικὲς ἀμίμητες, χάριν τῶν ἀναγνω-
στῶν μα : «Πονάει κεφάλι κόψει κεφάλι», «πονάει
στομάχι πετάει στομάχι», (ιπονάει δόντι βγάζει δόντι»
καὶ ἄλλες παρόμοιες. . . . Φαίνεται, δμως, ὅτι αὐτὰ ποὺ
γίνονταν στὴν Ἀθήνα ἐδῶ καὶ 80 χρόνια γίνονται καὶ
σήμερα καὶ μάλιστα σὲ ὑπερανεπτυγμένες χῶρες. "O-
πως πληροφορούμεθα ἀπὸ τὰ Ἀστυνομικὰ χρονικὰ τῆς
Μελβούρνης στὴν Αὐστραλία, παρόμοιο γεγονὸς-μὲ τὰ
λεγόμενα ἁπλῶς πρὸ αἰῶνος ἐδῶ-συνετάραξε τὸ κοι-
νὸ τῆς πόλεως. Ο Τζὼν Χόγκαν, ζαχαροπλάστης τὸ
ἐπάγγελμα, δὲν μποροῦσε νὰ ἀνεχθῆ τὴ γυναῖκα του
νὰ διαμαρτύρεται συνεχῶς ὅτι ἔχει πονόδοντο, γλουτὸ
καὶ τὴν ἐφόνευσε μὲ τὸ ρεβόλβερ του, ἀφοῦ τὴν πυρο-
βόλησε «πεντάκις». Τὸν ἀθεόφοβο Ι ! Ι ὅτε ἱερὸ ὅτε
ὅσιο εἶχε. Ἐνῶ θὰ ἔπρεπε σὰν ζαχαροπλάστης νὰ εἶχε
περισσότερα καλλιτεχνικὰ ἐνδιαφέροντα καὶ νὰ τὸν
διέκρινε μεγαλύτερη ἁβροφροσύνη, αὐτὸς ἔδειξε τὶς πιὸ
ἐγκληματικὲς διαθέσεις καὶ τὰ πιὸ κακοῦργα ἔνστικτα
ἀπέναντι στὴ γυναίκα του, ποὺ ἦταν ἡ μητέρα τῶν παι- .
διών του. Ἰδιαίτερα, μάλιστα, ἀφοῦ ἡ αἰτία δὲν ἦταν
προκλητική, ἀλλὰ πολὺ φυσιολογικὴ καὶ βαθύτατα ἀν-
θρώπινη. Η γυναίκα εἶχε ἁπλούστατα ἕνα πονόδοντο
καὶ αὐτὸς τῆς στέρησε τὴ ζωή. Φαίνεται, λοιπόν, ὅτι
ὁ σύζυγος εἶχε ὅλη τὴ διάθεσι νὰ βάλῃ τὰ πράγματα στὴ
θέσι τους καὶ νὰ ἐκκαθάριση «ἐκ βάθρων» τὴ κατάστασι
χωρὶς περιστροφὲς καὶ ἀναβλητικότητες. Πρᾶγμα ἄλ-
λωστε, ποὺ ἐν ψυχρῷ ἔκανε. Θὰ μοῦ πτῆτε φυσικά, ὅτι
ὁ πονόδοντος δὲν εἶναι ὅτε σοβαρὴ ἀφορμή, ὅτε ἐπαρ-
κὴς λόγος γιὰ τὸ φόνο τῆς συζύγου. Πλήν, δμὼς εἶναι
ἐξακριβωμένό, ὅτι ὅλες οἱ ἀφορμὲς εἶναι ἀρκετὲς, ὅταν
ὑπάρχη. . . . κακὴ διάθεσις.
47᾿1
 ΓΙᾙΙ 1M Ξωἳ

ὟἘᾎἰυ-ΙἎ
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΥΣΗΣ
χωροφύλαξ

ΠΡΠΪΑΗΜΙΠΙΣ Η
ΜΕ ΙΕΙ IIIIIII '5‘”
I: III: I
Ο Χωροοφυὐαλἡ K0IJ
υσης προοβλέπω νίου 1972. Παράλληλα ἐδοκίμασε καὶ στὰ σαμεεμὲ τὴννἀθλητιικὴτσ «ὲπ᾿ ὤμου

°‘ΞᾛΞ(ἓσἕἐ ”8'35...“1°g°°°a.‘$éa‘i°f21??I”L.§Z‘f$$§§§?§ §.£'fiéé;‘;.é§f‘;2‘

δευτερόλεπτα καὶ ἕνα δέκατο ἀπὸ :8
σὲ
μὲπρἇ-ωἒἳθ ..α “6'“;-χρ, Πθᾓὶἳ
“gift;νίδἷι θαρωὸνσεκιααθυβουρήυσἳἷυἕἔεἀτἳτὶὸ
λων ὁ προοποξητὴγἐ κ.πᾟμἷοἶζ Ἰγκλόϊσ
μία συνέντευξι ποὺ εἶχ παραχωρἡσε Πανελλήνιο ρεκὸρ καὶ «παρασάγγας» τὴν προπόναίῃ
σμἑνο Μά
τνὸ περασ αρτL0 γι λογαριασμὸ ἀπὸ τὸ παλαιὸ ἀτομικό του (3'54"). ειῴσ ιμααςλέειιμὲ τὸ
ἀνέχωἥδηο-ή-εελι
—\Io‘L
Ἀτόκ
ουφ)α
τῆς «Τπειεθεωρἠσεως Χωρο Ας» ,ι-Βρ ες
Δικαίως λοιπὸν ,Οἱε ἀθλητικοί᾿ συν Ἀτόκ σουμ . τΠα
ὕφο ς τοῦ x66
πιὸ φυσ ικυὸ άαρττη-
σκόμασ τότε στην ἀρχὴ τῆς σαιζόν. ἔχουν xapanmp'c αακ
τὸν Χωρο06IJ'JoL7L ροῦμε καλύτερα τὰ τηισρ
αδχαρακτη
Ο Χωροφυύαλξ Κουυσης εἶχε ξεκίνησε Κούση «μεγάλο ἀστέρι τῆς ἀνττοχ᾿7᾿ς). Τίποτε δὲν δείχνει L6 ἄνθρωποοςααἰξὸς
πεἐρίφηημα μὲ μιὰ πρώτη ἄνεετηνΝίκη τὸ "1T6εοιρ ἀπὸ ὅλα αοπρβα
τὰ ἅλλει τεὸυ- εἶχε διασχίσε τρέχονττς ἀποσ εις πολ-

ετ ο ᾞςὒᾞἕᾓμςᾪ
ᾘῒἕᾞᾏἓᾟᾙᾙἇλᾙ ἕᾙ “pf?“ἘὸᾦηἒΐὬῌἘ ξᾩᾙᾏᾗςΜἏ
.
στὸγκὸλφτῆςΓλυάαφδῼς,
τνω Ἀπτζἔφλεἱ ασς σΪγἠσε-ίις»
ἀλλὰ,εγεοἱιμτηἀπὸσυγκι
«Συντυμηα 62;\1Lo'L-x
—H612.,1I:0Ii:x6iL πῶςξεκίνησε
καταρρἱπ ας συγχρόνωςττὸ ρεκ κὺρ τῆς κυμστηρευ
μᾶς ἐκ αιὁ ῖδἱθο.ς αντή- λη, ἦτανἠ πρώτη μας ἐρώτησι.
διδαροομῆς0(8. 000 μ.) μὲττὸν οθαυμάσιο
χρόνο 23’ .43” 8. Δὲν πέρασ τερῖς
μῆνες καὶ ἡ προσ σοδκ
κία τοῦ o8LoL
ἄσημου
τενχιοκὑπ λ,02ὑθηκεεμὲττὸ παραπάν.ω
Εἶχε προοειβλέψ 28ἐ .'45, καὶςὁ φιλότιμος
ἀθλητής μας ἔφερ 28L .44" ὅριο
ποιῴνταεῖτςτὸ Πανελλην οερκκὸρ (κ291.ρ191᾿ο)
που κατ οκον οσὤρος ἀπὸ τὶς 1ἑ
ΣεεπτεμβρήἕιJ1971’. Η ἐπί806 αὐτὴ πο
εἶναι αὐτὴν την τιγμὴ ἡ κααλύτρεηστὰ
Βαλκαν α, σημει ειὠθηκε ἀπὸ τὸν Χωρο-
φυυλακαικοσύυση τὸ 8Lἔνθ2; μῆτTLOYK τοῦ
Ἐλίινισκ τὶς '..7 Ἰουνίου κα υἐξα- .
σαφάλισ τσὸ εσἱι
σιτἡριο για σὺς Univεὔρῳ
παίκους ἀγῶνες σττίβου»τῆς Ρώμης. Λί-
γες ἡμέρες πρίν κααὶ συγκεκιρινμέα στὸ
Διεθνοὲς μῆτιγκ τῶν Ἀθηννῶν,μα αὶζ μὲττὸἕ
Ξξὃ

οσῶρἆυἐπέτυχε διπλῆ κατάρρ ιψιτ

νεληνλ ρεκὸρ τοῦ Ζααχαροπο67.6:
(13ν .54' )οστὰ 5.000 μ.ὁ Τὸν κααιλδττεορ
χρόνο (13' 50". 4) ἔφερε Κοντοσὣρος,
ὲωὁχωρφὶἶκὃζσηςἑσημείπω213'.
52" .2 πο υΞαἑασφα
αλισ δμὼς τρία ναέ
IIoLv27L7\'+)VLoL‘rορεκ
κὸρ ἐν8Lαμἑσων ἀποστά- ' '
εων,υΣυγκε..κριιμένα ἑπέετυ)χε. 2 μίλια --., ,
8' .53 .6. T6 προT,Y0IJLst ρεκ κὸρ με > -ᾫὝἷᾗυᾕ .Ξ ,
9' .05 κατεῖχε οΔασεπτς ἀπὸ τις '~- 21".»; },‘g' ' —
11 Νέεἔμβρἱου 1958. Στὰ 4.000 μ μἐ .
11' .10” .0 Τὴν πααλα αἁὲπL86 εἶχε 6
Κον οσὦρος μὲ 11' .12 ς15'_108
. υτἩθἰ Τέλου Οςστὰ 3αμἰ/ἴωἱ ι13᾿ , Μετὰ τὴν προσπάθεια εἰς τὸν στι᾿βό τῆς ἁμίλλης
τὸ βάθρον τοῦ πρώτου νικη-
Του παὶὶαῦὶ P‘-Ξκὸρ κα εῖχε καὶ παii) ὁ τοῦ διὰ τὸν
νχωροφυλακκα Καύση εἰς τὸ πρωττάθλημα ἀνωμάλου δρόμου E.A. καὶ
Kov106mp0;13'.2"9 ἀπὸ τὶς 15 ᾿ου1 Σ. Α. ἔτους 1974.

472
 -Τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1969 στὸ Ἀγρί-
νιο... τρέχοντας φυσικά.
-... Πρὸς τὴν Ἀθήνα;
-Στὸν περιφερειακὸ ἀγῶνα ἀνωμάλου
δρόμου μεταξὺ ἀθλητῶν τοῦ Νομοῦ Αἰ-
τωλοᾳκαρνανίας, ἀπαντᾶ ὕστερα ἀπὸ ἕνα
ξξἕἕἶεἒαἕἃθ ἔἷΐρἴῖλἵέαἶὶῢἧἓδἱα ,ἵἔἇξἳζξζ
Αὐτὴ ἦταν ἡ πρώτη μου νίκη... Η συνέ-
χεια τῆς ἀφηγήσεώς του ἔχει μία ἐνδια-
φέρουσα πλοκἠ, Μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ
ἀδελφοῦ Κωνίου Κούσ-η, τότε ἀθλητοῦ
3.000-5.000 μ. καὶ μετέπειτα μέλους
τῆς Ἐθνικῆς Ὁμάδος στίβου νέων, γρά-
φεται στὴν Γυμναστικὴ Ἑταιρεία Ἀγρί
νίου. Μέχρι τὸν Αὔγουστο τοῦ 1970, προ-
τιμᾶ περισσότερο τὴν ἐργασία τοῦ ὡρο-
λογοποιοῦ καὶ λιγώτερο τὴν προπόνησι.
Ἀπὸ τὴν χρονολογία αὐτὴ ἔμελλε νὰ άφἠ-
ση ὁριστικὰ τὰ ὡρολόγια ποὺ τὸν ἀπα-
σχολοῦσαν, γιὰ νὰ τὰ ἀπασχολῆ ὁ ἴδιος
ἀπὸ τότε καὶ μέχρι σήμερα μὲ τὶς κατα-
πληκτικὲς ἐπιδόσεις του.
-Ποιοὶ εἶναι οἱ σημαντικοὶ σταθμοὶ
στὴν ἀθλητικὴ καρριέρα σου, τὸν ρωτᾶμε
σὲ μιὰ στιγμή.
-Ἤ συμμέτοχή μου στὴν προεθνικὴ
ὁμάδα στίβου ὡς ἀθλητοῦ τῶν 5.000 μ.
,τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1971, ἡ κατάταξίς
μου στὸ Σῶμα τῆς χωροφυλακῆς τὸν
Ἰούνιο τοῦ 1972, καὶ ἡ ἐφετεινὴ σαιζὸν
ποὺ μὲ ἀποζημίωσε στὶς προσπάθειές μου
μὲ νέα ρεκόρ... _
-Ποιὸς σὲ παρακίνησε νὰ καταταγῆς
στὸ Σῶμα τῆς χωροφυλακῆς ;
-Ὅ συνάδελφός μου καὶ προπονητὴς
σήμερα τῆς Ὁμάδος στίβου Χωροφυλα-
κῆς κ. Γεώργιος Ἀποστολόπουλος. Ὁ-
φείλω πολλὰ στὴν Χωροφυλακὴ ὅπου βρῆ-
κα κάθε εἴδους διευκόλυνσι. Παρακαλῶ
νὰ σημειώσετε ὅτι θὰ ἦταν εὐχῆς ἔργον
ἐὰν ἔρχονται στὸ Σῶμα μας ὅσοι ἔχουν
ἀθλητικὸ ταλέντο. Μαζὶ μὲ μία καλὴ στα-
διοδρομία ἔχουν πολλὲς πιθανότητες νὰ
ἀναδειχθοῦν Σπουδάτοι ἀθληταί,
«Οταν ὁ χωροφύλαξ Κούσης κατετάγη
στὴν Χωροφυλακή, εἶχε τὰ ἑξῆς ἀτομικά
ρεκόρ: 10.000 μ. 31᾿54122 καὶ 5.000 μ.
14Ἆ46Η. Η ἀθλητικὴ ζωὴ ποὺ τοῦ ἐξα-
σφάλισε τὸ Σῶμα, οἱ ὁδηγίες τοῦ προ-
πονητοῦ του, τὸ ἦθος του, ἡ σκληρὴ προ-
πόνησις, καὶ ἡ συμμετοχή του σὲ δεκάδες
ἀγῶνες στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ Ἕξωτερικό,
τὸν ἔφεραν σήμερα στὴν ἀξιοζήλευτη θέσι
νὰ ἀποτελῆ ἕνα ἀπὸ τὰ πρῶτα ὀνόματα
καὶ ταυτόχρονα τὴν χρυσῆ ἐλπίδα τοῦ
Ἑλληνικοῦ Κλασσικοῦ Ἀθλητισμοῦ. Ὅ-
ταν ρωτήσαμε τὸν πρωταθλητὴ μας γιὰ τὰ
μελλοντικά του σχέδια μᾶς εἶπε χωρὶς
στόμφο καὶ περιστροφὲς
-Τί ἄλλο παρὰ νὰ εἶμαι προσγειωμένος
καὶ συνεπὴς ἀπέναντι στὸν ἑαυτό μου καὶ
τὸν προπονητή μου κ. Ἰγκλόϊ τὸν ὁποτον
μαζὶ μὲ τὸ Σῶμα τῆς χωροφυλακῆς καὶ
᾿ τὴν Ἀθλητικὴ ἡγεσία τῆς χώρας μας.
ὀφείλω νὰ εὐχαριστήσω καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν
θέσι. Ὅσο γιὰ τὰ σχέδιά μου τί νὰ πῶ;
αοπως κάθε ἀθλητὴς ἐπιδιώκω νὰ βελ-
τιώσω τὶς ἐπιδόσεις μου. Οἱ Πανευρωπαϊ-
κοὶ τῆς Ρώμης τὸν Σεπτέμβριο θὰ μοῦ
δώσουν μιὰ μεγάλη ἐμπειρία.
Καὶ γιατί ὄχι μιὰ νίκη καὶ τὸ 1976
μιὰ Ὀλυμπιακὴ διάκρισι προσθέτομε ἐμεῖς
χωρὶς καμμιὰ δόσι ὑπερβολῆς. Ο Χωρο-
φύλαξ Κούο-ης εἶναι μόλις 21 ἐτῶν. Μαζὶ
μὲ τὰ ἄλλα προσόντα του διαθέτει καὶ ἕνα
ἀκαταμάχητο: τὴν ίσχυρὴ θέλησι. Εῖθε
νὰ τὸν ὁδηγήση σὲ νέες θριαμβευτικὲς
ἐπιδόσεις. Τοῦ τὸ εὐχόμαστε μὲ ὅλη μας
τὴν καρδιά.
ΟΥΣ ΙΩ ΔΗ
ΚΠ ΚΑΙ
ΕΠΟΥΣΙΩΔΗ
«.. .. ..Τὸ κατάστημα ὑπόκειται εἰς ἀγορανομικὸν ἐλέγχον.. .. ..» Αὐτὴ
τὴν ἐπιγραφὴ θὰ μποροῦν νὰ τοποθετοῦν στὸ ἑξῆς τὰ ἀνεπιθύμητα σὲ ὅλους
ἀλλὰ ὡστόσο ἀπαραίτητα Γραφεῖα Τελετῶν, ὅπως ἔχει ἐπικρατήσει νὰ
τιτλοφοροῦνται τὰ τελευταῖα χρόνια μετὰ τὴν ἀπάλεινι τοῦ κακόηχου ἐκεί-
νου «κηδειῶν». Σύμφωνα μὲ μιὰ πρόσφατη ἀγορανομικὴ διάταξι, oi ὑπηρε-
σίες καὶ τὰ εἴδη ποὺ προσφέρουν τὰ Γραφεῖα αὐτὰ στὶς ἐκφορὲς τῶν νεκρῶν
καὶ τὰ μνημόσυνα, χαρακτηρίζονται ὡς «ἀγαθὰ οὐσιὠδη ὲν ἐπαρκεία».
Κατὰ συνέπειαν οὶ τιμὲς τῶν μεταθανατίων τιμῶν θὰ ἐλέγχωνται γιὰ ὑπερ-
βολικὸ κερδος. Ὥστε λοιπὸν τὰ φέρετρα, τὰ στεφάνια, τὰ μαῦρα Κρεπιά
οἱ κορδέλλες. καὶ ἕνα σ ωρὸ ἀλλα «ἀξεσουὰρ» τῶν νεκρῶν εἶναι «ἀγαθὰ»
καὶ μάλιστα οὐσιὠδη. Ἀλλὰ αὐτὸ ἂς μὴ μᾶς προξενῆ ὲντὐπωσι. Εἶναι καὶ
αὐτὰ ἀπαραίτητα καταναλωτικὰ ἀγαθά, ἄσχετα ἂν δὲν τὰ ἀπολαμβάνων
ὁ νεκρὸς καὶ οἱ τεθλιμμένοι συγγενεῖς καὶ φίλοι του. Σημασία ἔχει τὸ γεγο-
νὸς ὅτι σήμερα ὁ θάνατος δημιουργεῖ ἕνα τρόπο ζωῆς ἐννοεῖται ὅχι μόνο
γιὰ ὅσους ἀπολαμβάνουνἇπλοὐσιες κληρονομἱες, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἄλλους oi
ὁποτοι ἀναλαμβάνουν ἐργολαβικῶς κηδεῖες «πάσης τάξεως» ὅπως ἀναφέ-
ρουν οὶ μικρόσχημε διαφημιστικὲς ρεκλάμες τῶν διαφόρων Γραφείων
ὅπου καὶ ὅταν βρεθῆ ἡ κατάλληλη εὐκαιρία, Σήμερα, ὅταν κλείση ὁ βιολο-
γικὸς κύκλος τοῦ ἀνθρώπου, δὲν ἐπικυρώνεται ἁπλῶς μὲ τὴν περίπου ρομ-
βοειδἤ σφραγῖδα ἑνὸς ἀπέριττου φερέτρου. Μέχρι νὰ καταλήξη ὁ μεταστάς
στὴν τελευταία του κατοικία, μεσολαβεῖ μία ὅσο ποτὲ ἄλλοτε πολύπλοκη
διαδικασία μὲ κύρια χαρακτηριστικὰ τὴν τυποποιημένη διακοσμητικὴ
φροντίδα γιὰ τὸν νεκρό, καὶ τὸν συμβιβασμὸ τῶν συγγενῶν καὶ φίλων του μὲ
τὴν ἰδέα ὅτι ἔτσι ἀποδίδεται ὁ «ὀφειλόμενος ὕστατος φόρος τιμῆς». Τώρα
ἐὰν ὁ ὕστατος αὐτὸς φόρος εἶναι περισσότερο.. ..προσοδοφόρος γιὰ ὡρι-
σμἑνη κατηγορία ἀνθρώπων καὶ λιγώτερο οὐσιὠδης ἀνεξαρτήτως κατηγο-
ρίας κηδείας, αὐτὸ εἶναι μιὰ ἄλλη ὁπωσδήποτε ἀνθρώπινη συγκινητικὴ ἱστο- ᾿
ρία. μὲ διάχυτη δμὼς τὴν ματαιοδοξία σὲ πολλὰ ἀπὸ τὰ κεφάλαιά της.
Ἐκεῖνο πάντως ποῦ δὲν πρέπει νὰ ἀγνοῆ κανεὶς εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ
Γραφεῖα τελετῶν παρέχουν-μἐ τὸ ἀζημίωτο ᾿ βεΒαίως-μία σημαντικὴ
κοινωνικὴ προσφορά. Εἶναι καὶ αὐτὰ κεντρα ἐξυπηρετήσεως τοῦ κοινοῦ
ὅπως καὶ τὰ Δημόσια, μὲ τὴν διαφορὰ δμὼς ὅτι τὰ πρῶτα προσφέρουν ἀνε-
πιθὐμητα ἀλλὰ ὡστόσο ἀναγκαϊα, ἐνῶ τὰ δεύτερα ἐπιθυμητὰ «ἀγαθά», μὲ
τὴν ἀγορανομική σημασία τῆς λέξεως. Η ὑπαγωγή τους σὲ μιὰ ὡρισμένη
ἀγορανομική κατηγορία ἦταν ἐπιβεβλημένη γιὰ τὴν ἀποτελεσματικὴ προ᾿
στασἱα ἑνὸς «κατὰ συνθήκην» καταναλωτικοῦ κοινοῦ. Γιατὶ διαφορετικὰ
μὲ τὴν σύγχυσι καὶ τὸν ἀφόρητο ψυχικὸ πόνο ποὺ προκαλεῖ ἔνας θάνατος,
ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ βρῇ τὸ κουράγιο γιὰ νὰ διαπραγματευθῇ τὸ ἀντίτιμο
τῶν ἀπαραιτήτων καὶ μὴ εἰδῶν καὶ ὑπηρεσιῶν μιᾶς κηδείας Ὑπάρχουν
βέβαια οὶ προκαθορισμένες κατηγορίες κηδειῶν. Ἀν λάβωμε δμὼς ὑπ᾿ ὄψιν
τὶς κατὰ καιροὺς ἀνακοινώσεις τῶν διαφόρων Γραφείων ποῦ ὁμιλοῦν γιὰ
«λογικἐς», «ἀσυναγὡνιστες» ἢ «ἀνθρωπιστικἐς» τιμες, τότε ἡ ὰσκησι
ἀθεμίτου συναγωνισμοῦ εἶναι ἡ ἐπικρατέστερη ἐκδοχἡ. Ποιὸς δὲν θυμᾶται
τὸν ἄγριο πόλεμο μὲ ἀπειλὲς καὶ καρεκλομαχίες ποῦ ξέσπασε πρὶν ἀπὸ ἕνα
περίπου χρόνο στὴν συμπρωτεύουσα μεταξὺ «ἡνωμένων» καὶ «ἀνεξαρτἡτων»
Γραφείων τελετῶν Ὅλα αὐτὰ συνέβησαν προφανῶς γιατὶ oi μὲν ἢ οἱ δὲ
«χτυποῦσαν» τὶς κηδεῖες ἀνάλογα μὲ τὶς περιστάσεις ποῦ εθρισκαν. Τοὐλά-
χιστον αὐτὸ προκύπτει ἀπὸ τὶς κατὰ καιροὺς καταγγελίες ὡρισμένων Γρα-
φείων πρὸς τὴν Ἀστυνομία ἡ ὁποῖα θὰ μπορῇ στὸ ἑξῆς νὰ ἐνεργῇ ἐλεγχο
ἐννοεῖται οὐσιὠδη καὶ ὄχι κατόπιν.. .. ..τελετῆς
473
 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
AI'IO ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙ
ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΦΙΛΜ
ΤΩΝ 57 ΩΡΩΝ

ΧΡΗΣΤΟΥ ΡΕΠΠΑ
Ὑπομοιράρχου

Ἦταν στ᾿ ἀλήθεια ἕνα «σήριαλ-μαμμούθὶὶ μὲ 38

(ίαύτοτελῆ ἐπεισόδια ἡ τῶν 90 λεπτῶν ,ποὺ αβγῆκαν στὸν
ἀέρα» μέσα σὲ 25 ἡμέρες, ὅσο ἀκριβῶς κράτησαν οἱ
ἀγῶνες καὶ οἱ. . . . ἀγωνίες τοῦ 1Οου Παγκοσμίου
Κυπἑλλου. Τελικά, τὸ χρυσὸ (ιὌσκαρ» τοῦ μεγάλου
αὑτοῦ Ποδοσφαιρικοῦ Φεστιβάλ, ἐκέρδισε ἡ ὁμάδα τοῦ
Χελμοῦ Σὲν ἢ «θρυλικοῦ παπποῦ» ὅπως τὸν ἀποκαλοῦν
σήμερα οἱ Γερμανοὶ φίλαθλοι, ὕστερα ἀπὸ μιὰ συγκλο-
νιστικὴ ἀναμέτρησι μὲ τοὺς (ίΙπτάμενους ᾿ολλανδοὺς»
τοῦ Ρίνους Μίχελς, ποὺ δέχθηκαν μὲ ἀξιοπρέπεια τὴν
ττα, γιατὶ ἁπλούστατα οἱ ἀληθινὰ μεγάλες ὁμάδες δὲν
Ξέρουν μόνον κερδίζουν, ἀλλὰ καὶ νὰ χάνουν . . . .

Ἀντὶ γιὰ τὸν «κινηματογραφικὸ» ὑπό-
τιτλο, βεβαίως καὶ θὰ μπορούσαμε νὰ
χρησιμοποιήσωμε καὶ ἄλλους πολλούς,
ὄπως παραδείγματος χάριν : «Τὸ κύπελλο
τῶν ἐκπλήξεων», «Τὸ μεγάλο τίμημα τῆς
Εὐρωπαϊκῆς ποδοσφαιρικῆς άνωτερότη-
τος», (ιἝνας μεγάλος τίτλος ποὺ «κτυ-
πἠθηκε» ἀπὸ τὸ Γερμανικὸ καρρὲ τῶν
ἄσσων» κ.λ.π. "Odo δμὼς καὶ ἂν φαίνεται
ἐκ πρώτης ὄψεως παράξενο, ὁ ὑπότιτλος
ποὺ ἤδη χρησιμοποιοῦμε, εἶναι ὅπως θὰ
ἔλεγε κανεὶς συνυφασμένος μὲ τὴν σημε-
ρινὴ κοινωνικὴ πραγματικότητα. Τὸ «για-
τὶ» εἶναι ἁπλούστατα. Σήμερα, ἡ ταχύτης
τῶν ἐπικοινωνιῶν καὶ ὁ λεγόμενος «ὀπτι-
κὸς πολιτισμός», τοὐλάχιστον στὸν ποδο-
σφαιρικὸ χῶρο, δὲν ἀφήνουν τίποτε κρυφὸ
κάτω ἀπὸ τὸν ἑτερόφωτο πάντα «ἥλιο»
τῆς δημοσιότητος. Ὡστόσο δμὼς δὲν εῖ-
ναι σπάνιες οἱ περιπτώσεις, ὄταν δη-
μιουργοῖνται ἀκόμη καὶ «κυνικὰ καύμα-
τα» στὴν περίπτωσι ποὺ θέλομε νὰ τονί-
33’fimfigfl“f1igi‘é1m1fiii’fié
:mzizaffizfzisavfimifi'
κοὺς κινηματογραφικούς, τηλεοπτικοὺς
καὶ φωτογραφικοὺς φακούς, ἡ ἀπὸ τὰ ἀμί-
τρητα πρίσματα ποὺ σχηματίζουν κάθε
φορὰ οἱ λεγόμενες (ιἀποκρυσταλλωμἑνες
γνῶμες».... Σχετικὰ τὸ «φαινόμενο
τοῦ αὶῶνος»-ὂπως ποκαλεῖται συνή-
θως τὸ ποδόσφαιρο — ἡ ψυχαγωγία καὶ ἡ
κοινωνιολογία μᾶς ἔχουν δώσει γενικὰ ἢ
καὶ ἀβέβαια καμμιὰ φορὰ συμπεράσματα,
ἂν κρίνωμε ἀπὸ τὶς ἐκ διαμέτρου ἀντίθε-
τες ἀπόψεις ποὺ διατυπώνονται κάθε τόσο
Ἐν ὄψει ἅλων αὐτῶν σήμερα γνωρίζομε ἡ
νομίζομε ὄτι γνωρίζομε τὰ πάντα γύρω
ἀπὸ τὸ ποδόσφαιρο, τοὺς παῖκτες καὶ γε-
νικὰ κάθε ἄτομο ποὺ ἔχει ἄμεση σχέσι μὲ
αὐτό, Μὲ τὴν ὀπτικὴ αὐτὴ ποδοσφαιρικὴ
ἐνημίρωσι στὴν μνήμη μας ἀποτυπὠνον-
ται κάθε φορὰ ἕνα σωρὸ ἀπὸ πιθανὲς καὶ
ἀπίθανες γενικότητες ἤ λεπτομέρειες ποὺ
συνθέτουν ἕνα ἀτελείωτο φίλμ ἐντυπώ-
σεων δμοιο μὲ τὸ πρόσφατο ἐκεῖνο τοῦ
1Οου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τὸ ἴδιο
ἀκριβῶς ποὺ παρακολουθοῦμε ἤδη νὰ ξε-
τυλίγεται σὲ ἀργὸ γύρισμα γιὰ νὰ μᾶς δο-
θῆ ἔτσι ἡ εὐκαιρία νὰ ἀξιολογήσωμε κα-
λὺτερα τὶς κυριώτερες φάσεις του.- Ἀπὸ
τοὺς πρώτους τίτλους ποὺ «πέφτουν» δια-
βάζομε τὰ ὀνόματα 16 ὁμάδων, ἰσαρίθμων

474

Δύο χιλιάδες μαθηταὶ καὶ μαθήτριαι σχηματίζουν τὸ σύμβολον τοῦ Ιθου παγ-
κοσμἰου κυπέλλου εἰς τὸ στάδιον τῆς Φραγκφούρτης κατὰ τὴν ἔναρξιν τῶν ἀγώνων.
προπονητῶν καὶ 352 παικτῶν ποὺ πῆγαν
στὴν Δυτικὴ Γερμανία νὰ λάβουν μέρος
στὸ μεγάλο αὐτὸ Ποδοσφαιρικὸ Ἰωβη-
λατο, ἄλλοι σὰν ἐπίδοξοι πρωταγωνισταὶ
καὶ ἄλλοι σὰν ἀουτσάϊντερς ἐλπίζοντας
στὴν μεγάλη ἔκπληξι. Μεγάλοι ἀπόντες :
ἡ Ἀγγλία, ἡ Ἰσπανία, ἡ Πορτογαλία.
Ἀνίσχυροι ,ἀλλὰ φαινομενικὰ τοὐλάχιστον
αἰσιόδοξοι παρόντες : ἡ Αὐστραλία, ἡ Ἀϊ-
τὴ καὶ τὸ Ζαΐρ, Τέλος λογικὰ φαβορὶ ἡ
Βραζιλία, ἡ Δυτικὴ Γερμανία, ἡ Ἰταλία,
καὶ ἀπὸ κοντά, στὴν πρώτη γραμμὴ τῶν
ἀουτσάϊντερς, ἡ Ὁλλανδία, ἡ Ἀνατολικὴ
Γερμανία, ἡ Γιουγκοσλαβία, ἡ Ἀργεντινή,
ἡ Σουηδία, ἡ Πολωνία κ.λ.π. Πρὶν ἀκόμη
ἀνοίξη ἡ αὐλαία τοῦ Κυπέλλου κάθε μία
ἀπὸ τὶς μεγάλες ὁμάδες ἀντιμετώπισε καὶ
᾿ ἕνα κάποιο «Χάντικαπ». Η Βραζιλία
προβληματιζόταν μὲ τὴν ἀπουσία τοῦ Πε-
λέ, τὴν ἀστάθεια πολλῶν παικτῶν κατὰ
τοὺς τελευταίους ἀγῶνες προετοιμασίας,
καὶ γενικὰ μὲ τὴν προσαρμογή της στὸ
Εὐρωπαϊκὸ ἀγωνιστικὸ περιβάλλον. Η
Δυτικὴ Γερμανία ξεκίνησε μὲ τὸ ἄγχος ἂν
θὰ μποροῦσε νὰ δικαιώσῃ τὶς προσδοκίες
τῶν φιλάθλων της ποὺ τὴν ἤθελαν σίγουρη
πρωταθλήτρια μιὰ καὶ ἀγωνιζόταν στὴν
ἔδρα της, Οἱ τελευταῖοι εἴαν διχασθῆ σὲ
πολλὰ στρατόπεδα γύρω ἀπὸ τὸ θέμα συγ-
κροτἡσεως τῆς ἑνδεκάδος ἡ ὁποία ἔγινε ὡς
ἷἴἓἷξξἔυ "waffle ἶἒζ ᾇἕᾃἒἷἑθξἆἳσἱἶέἕἵἓ
περιθώριό καὶ τὸν μάνατζερ Χελμοῦ Σὲν
ἔνι.
Maw» ιι..
' στικότητα στὴν μορφὴ ἑνὸς πολυπλόκου
; "I ζ-ᾭἷ-ΞὝ. . ᾿ ἑλικόπτερα, τεθωρακισμένα ὸχἠματα, κοι-
MAM). ..ι
οὐσιαστικὰ στὴν σκιὰ τοῦ σημερινοῦ
«Κάϊζερ» τοῦ Γερμανικοῦ Ποδοσφαίρου
Φρόντς Μπεκενμπάουερ, Η Ἰταλία εἶχε
στὴν ἡμερησία διάταξι τὴν παιδαριώδη τὶς
περισσότερες φορὲς στάσι τῶν παικτῶν
της, καὶ τό ἐνδεχόμενο τῆς ἀποτυχίας μὲ
τὴν (ιγερασμένηυ ὁμάδα ποὺ εἶχε μοντά-
ρει ὁ ἀποδιοπομπαῖος σήμερα Φερροὐτσιο
Βαλκαρέτζι. Τέλος ἡ Ὁλλανδία ἀφοῦ ξε-
πέρασε μὲ συμβιβαστικὴ τακτικὴ τὸ θέμα
εἴτι Ξἇἇμκἶἷἓεἕθζἲἷᾌἶἶἶἷἔἵἕ ᾟᾇεἇἶθἶἳἶ
σμένες σοβαρὲς ἐπιφυλάξεις περὶ τοῦ ἐὰν
ἀπὸ τὸν συγκερασμὸ τῶν παικτῶν τοῦ
Ἅγια καὶ τῆς Φέγενορντ, θὰ μποροῦσε
νὰ ἀποτυπωθῆ καὶ σχῆμα τῆς Ἐθνι-
κῆς Ὁμάδος, ἡ γνωστὴ Φινίτσα τοῦ Ὁλ-
λανδικοῦ Ποδοσφαίρου. Ἀλλὰ ἐκεῖνο ποὺ
εἶχε ἐπηρεάσει ἄσχημα τὰ μέλη ἅλων γε-
νικὰ τῶν ποδοσφαιρικῶν ἀποστολῶν, καὶ
ἀνησυχήσει φανερὰ τὰ πνεύματα τῶν ὁρ-
γανωτῶν, ἦταν ὁ φόβος μιᾶς ἐνδεχομένης
ἐπαναλήψεως τῶν αἱματηρῶν γεγονότων
τοῦ Μονάχου τὸ ᾿72. Ἔνας τεράστιος μη-
χανισμὸς εἶχε τεθῆ στὴν διάθεσι τοῦ Χὲρ
Φρόντς Χαἴμερλ, ἀνωτάτου ἐπόπτου τῶν
ἀγώνων τοῦ 1Οου Παγκοσμίου Κυπέλλου.
ἘΗταν ἀφάνταστα μεγάλη ἡ εὐθύνη τοῦ
ἀνθρώπου αὐτοῦ γιὰ τὴν διατήρησι τῆς
τάξεως καὶ τὴν προστασία δεκάδων ἑκ-
προσὠπων τῆς Διεθνοῦς Ποδοσφαιρικῆς
«Ἐλὶτ» ὡρισμένοι ἀπὸ τοὺς ὁποίους εἶχαν
ἀποτιμηθῆ μὲ μυθώδη ποσά. Τὸ Γραφετο
τὰ μέτρα ἀσφαλείας τῆς Γερμανικῆς Ἀστυνομίας κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν
ἀγώνων ἧσαν ἐξαιρετικὴ αὐστηρά.
Αὐτὸ δμὼς δὲν ἐμπόδισε τους ΓερμανοὺςἈστυνομικους νὰ ἀναζητήσουν
τὰ ποδοσφαιρικὰ των εἴδωλα καὶ νὰ τοὺς ζητήσουν αὑτογραφα.
του στὴν ὁδὸ «Ἐστράσσε» τοῦ Μονάχου
εἶχε μεταβληθῆ σὲ ἀληθινὸ Στρατηγεῖο
Ἐπιχειρήσεων. Ἀπὸ ἐκεῖ εἶχε ἁπλωθῇ
ἕνα τεράστιο δίκτυο ἀσφαλείας ποὺ κατέ-
ληγε στὰ 9 γήπεδα διεξαγωγῆς τῶν 38
ἀγώνων. Ὅλα εἶχαν ὀργανωθῆ μὲ σχολα-
μηχανισμοῦ ἀκριβείας μὲ κυριώτερα ἐξαρ-
τήματα ἕνα ἠλεκτρονικὸ ἐγκέφαλο, πολ-
λὲς τηλεφωνικὲς γραμμές, 20 κορυφαίους
έπιτελεἵς, καὶ μιὰ ὁλόκληρη στρατιὰ ἀπὸ
βοηθούς. Γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῶν ἀγώνων,
χρησιμοποιήθηκαν ἐπίσης 10,000 Ἀστυ-
νομικοὶ μὲ στολή, ἄγνωστο πόσοι ἄλλοι μὲ
πολιτικὴ περιβολή, στρατιῶτες, πολιτο-
φύλακες, ὁμάδες ἐλευθέρων σκοπευτῶν,
δεκάδες ἐκπαιδευμένα Ἀστυνομικὰ σκυ-
λιά, χιλιόμετρα ἀπὸ συρματοπλέγματα,
νὰ περιπολικά, ἄλα ἐφωδιασμέὝα μὲ τε-
λευταίου τύπου ἀνάλογα μέσα. Ὕστερα
ἀπὸ τὰ ἀσφυκτικὰ αὐτὰ μέτρα ἀσφαλείας,
ἑπόμενο ἦταν νὰ ἐπηρεασθῆ-τοὐλάχιστον
ἷτἶἒἔυἷἷἱᾃἓῂἶἇ εἇἒἓξἕσἒυυἒῢἑζΰξἴτᾝθᾄἑχἕἶ
τὸν ἀγωνιστικὸ χῶρο ἀπὸ 50 Ἀστυνομι-
ζἶζἴςἑζῒσἶἵ ἱἷχτἕἒβεἵἔὴθἒ,mama
ἐγνώριζαν τὴν ὕπαρξι ἑνὸς εἰδικοῦ συστη-
ματος συναγερμοῦ ποὺ προέβλεπε τὴν δια-
κοπὴ ἑνὸς ἀγῶνος καὶ τὴν ἄμεση μεταφο-
ρά τους-στὴν κυριολεξία ἁρπαγὴ-σὲ
ἀσφαλῆ καταφύγια, Εὐτυχῶς δμὼς ποὺ τὸ
σχέδιο αὐτὸ ἔμεινε ἀνεφάρμοστο ρι τὸ
τέλος τῶν ἀγώνων. Γενικὰ τὰ μέτρα σφα-
λείας κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ «Βέλτμαϊ-
στερσάφτ» ἦταν τόσο ἔντονα, ὥστε ξεπέ-
ρασαν ἀκόμη καὶ ἐκεῖνα ποὺ εἶχαν
ληφθῆ τὸ 1936 κατὰ τὴν «Ὀλυμπιά-
δα τοῦ Χίτλερ» ὄπως ἔμεινε γνωστὴ
στὴν Ἱστορία. Ὅλα αὐτὰ δμὼς δὲν
ἐμπόδισαν τὶς χιλιάδες τῶν φανατικῶν
φιλάθλων ποὺ ἔσπευδαν στὴν ἐξέδρα γιὰ
νὰ ἐνισχύσουν τὶς ὁμάδες τους ἀνεξάρτητα
ἂν προηγουμένως εἶχαν καταβάλει εἰδικὰ
ἀσφάλιστρα ἢ οἱ ἰαχὲς τους πνίγονταν τὶς
περισσότερες φορὲς ἀπὸ τὸν θόρυβο τῶν
ὲλικοπτέρων ποὺ περιπολοῦσαν στὸν ἐναἔ
ριο χῶρο τῶν γηπέδων. [Ὅπως καὶ στὰ
δύο ἀμέσως προηγούμενα Κύπελλα τοῦ
1970 καὶ 1966, ἡ πρεμιέρα σφραγίσθηκε
μὲ τὸ ἴδιο σκὸρ : 0 - 0. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ -
ἀσφαλῶς καὶ δὲν θὰ εἶχε καμμιὰ ἰδιαίτερη
σημασία ἐὰν δὲν ἀγωνιζόταν καὶ μάλιστα
ἀναπτύσσοντας ἕνα ποδόσφαιρο κακῆς
ποιότητος ἡ μέχρι χθὲς πρωταθλήτρια κό-
σμου Βραζιλία. ‘H μοναδικὴ ἐντυπωσιακὴ
 ψαν καὶ ἄλλοι τὸ ἴδιο σύστημα, τότε οἱ
«Ἀτζοῦρι» λογικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν ἤδη
ἀναζητήσει καὶ ὑλοποιήσει ἕνα νέο εἶδος
ἀγωνιστικῆς τακτικῆς μὲ τὰ στοιχεῖα τῆς
ταχύτητος καὶ δυνάμεως ποὺ εἶναι τὰ δύο
βασικὰ γνωρίσματα τοῦ μοντέρνου ποδο-
σφαίρου, Ἀντὶ λοιπὸν οἱ Ἰταλοὶ «τιφόζι»
νὰ κραυγάζουν μετὰ τὴν λῆξι τοῦ ἀγῶνος
μὲ τὴν Πολωνία «Θάνατος στὸν Βαλκα-
‘ ρέτζι» θὰ ἦταν περισσότερο συνεπεῖς ἂν
βροντοφωνοῦσαν «Θάνατος στὸ κατενά-
τσιο» τὸ κύριο δηλαδὴ γνώρισμα τοῦ πο-
δοσφαίρου «ἀλὰ - Ἰταλικά». Γιὰ Ἄλους
αὐτοὺς τοὺς λόγους ὁ ἀποκλεισμὸς τῆς
Ἰταλίας δὲν ἐστενοχώρησε κανένα ἄλλον
ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς Ἰταλοὺς. Δὲν συνέβη δμὼς

ἒξ 1 LJ Ἆ
τὸ ἴδιο μὲ τοὺς ἐντυπωσιακοὺς Σκωτσἑ-
ζους τοῦ Γουΐλλυ Ὄρμον οἱ ὁποτοι ἔχα-
ἐκ > ἐ, σαν τὸ εἰσιτήρια γιὰ τὴν ἡμιτελικὴ φάσι,
Γιὁχαν Κρὁϋφ καὶ Φράντσ Μπεκενπαουερ οἱ δύο πρωταγωνισταὶ τοῦ 1ωυ
παγκοσμίου κυπέλλου οῖ ὁποτοι ἐγοήτευσαν τοὺς θεατὰς μὲ τὸ ὡρατο παιχνίδι τους
σὲ μιὰ προσωπικὴ ἀναμέτρησι στὸν τελικὸ ἀγῶνα. Γκἑρτ Μίλλερ, ὁ ποδοσφαιριστὴς «γκὀλ»
που χάρισε στὴν ὁμάδα του τὸν τίτλο, μὲ
εἰκόνα ἀπὸ τὸ μάτς αὺτό, ἦταν ἡ εἴσοδος τενάτσιο» τοῦ-ὅπως ἔχει χαρακτηρισθἣ - τὸ δεύτερο γκὸλ ποὺ ἐπέτυχε εἰς βάρος
στὸν στίβο τοῦ Πελὲ καὶ τοῦ Ζἐελερ οἱ «δημίου» τῶν γηπἐδων. Οἱ Ἰταλοὶ ἀσφα- τῆς Ὁλλανδίας.
ὁποτοι ἀντήλλαξαν συμβολικὰ κύπελλα, λῶς θὰ πῆραν ἕνα σκληρὸ μάθημα ὕστερα
ἐπισφραγίζοντας ἔτσι τὸ τέλος μιᾶς ποδο- ἀπὸ τὴν συντριβή τους αὐτή, «Η κυνικὴ
σφαιρικῆς γενιᾶς ποὺ ἀπέδωσε ποδόσφαιρο ἄμυνα μὲ τὶς εὐκαιριακὲς ἀντεπιθέσεις εἴ-
ἀπλησίαστης ἴσως σήμερα στάθμης. Ο ναι πιὰ ἀνίσχυρες νὰ ἀναχαιτίσουν πάντα
Πελὲ ἔδωσε καὶ τὸ ἐναρκτήριο λάκτισμα ἀποτελεσματικὰ τὶς ταχύτατες ἐπιθετικὲς
γιὰ νὰ ἀρχίση ἔτσι ἕνα παιχνίδι, κύριο χα- ἐνέργειες μὲ τὶς ἔξυπνες ἐναλλαγὲς μπάλ-
ρακτηριστικὸ τοῦ ὁποίου ἦταν ἡ μείωσι λας καὶ παικτῶν στὸν κενὸ χῶρο. Οἱ Ἰτα-
τοῦ ρυθμοῦ του ἀπὸ τοὺς τοὺς Βραζιλιά- λοὶ μπορεῖ νὰ εἶναι οἱ ἐφευρέτες τοῦ «λἴ
νους μὲ σκοπὸ νὰ διατηρήσουν τὴν ἑστία μπερο» καὶ τοῦ «στόππερ» ἀλλὰ αὐτὸ σή-
τους ἀνέπαφη ἀπὸ τὶς ἐπιθετικὲς - ἰδίως μερα τοὐλάχιστον δὲν εἶναι τὰ ἀκαταμά-
στὸ δεύτερο ἡμίχρονο - Γιουγκοσλαβικὲς χητα «ἀτοὺ» μιᾶς ἀμύνης. Ἀφοῦ ἀντέγρα-
διεισδὑσεις. Ἔτσι οἱ μέχρι χθὲς δάσκαλοι
τοῦ ὡραίου ἐπιθετικοῦ ποδοσφαίρου ἔγι-
ναν οἱ χειρότεροι μαθηταὶ τοῦ «Κατενά-
τσιο». Ἦταν φανερὸ ὅτι ἡ ἀπουσία τῶν
Πελἐ, Τοστάο, Γκέρσον, καὶ Κάρλος Ἀ-
μπέρτο, εἶχε ἀποδυναμώσει σημαντικὰ
τὴν πανίσχυρη ἑνδεκάδα τοῦ ᾿70 ποὺ κέρ-
δισε μὲ ἄνεσι τὸ «Μούντιαλ» ἀποδίδοντας
φανταστικὸ ποδόσφαιρο στὸν ρυθμὸ τῆς
σάμπας. Πολλοὶ ἀπέδωσαν τὴν κακὴ ἐμ-
φάνισι τῶν «καριόκας» στὸ βαρὺ τερραίν.
Η συνέχεια δμὼς ἦταν τὸ ἴδιο ἀποκαρ-
διωτικἠ. Η Βραζιλία, ἡ χώρα ὅπου τὸ
ποδόσφαιρο δὲν εἶναι ἁπλῶς Ἐθνικὸ σπὸρ
ἀλλὰ ἡ ἴδια ἡ ὑπόστασί της, πέρασε χω-
λαίνοντας στὴν ἡμιτελικὴ φάσι καὶ σὲ ἀπό-
στασι ἀναπνοῆς ἀπὸ τὴν ἀήττητη Σκωτία
χάρη στὴν διαφορὰ ἑνὸς τέρματος. Μὲ
ἄλλα λόγια δηλαδή, ἐὰν ἡ ὁμάδα τοῦ Ζαΐρ
μετὰ τὴν συντριβή της ἀπὸ τοὺς Γιουγκο-
σλάβους ἐπέμενε στὴν ἀρχικὴ της ἀπόφασι
νὰ ἀποχωρήσῃ ἀπὸ τὸ Κύπελλο, τότε ἡ
Βραζιλία θὰ ἔπαιρνε μιὰ «Πύρρειον νίκην»
ἄνευ ἀγῶνος μὲ 2 - 0, καὶ ταυτόχρονα τὸ
εἰσιτήριο τῆς ἄδοξης ἐπιστροφῆς στὸ Ρίο
ποὺ τελικὰ τὴν ἐξασφάλισε μὲ σχετικὴ. . . .
καθυστέρησι. Τέσσερα ἀπὸ τὰ (ίἀουτσάϊν-
τερς» πέρασαν στὰ ἡμιτελικὰ ἀφοῦ ταπεί-
νωσαν μεγάλα ὀνόματα τοῦ Παγκοσμίου
Ποδοσφαίρου. Οἱ ὁμάδες αὐτὲς ἦταν ἡ
ἱπτάμενη Ὁλλανδία, ἡ πολυσύνθετη Γιουγ-
κ>σλαβία, ἡ σκληροτράχηλη Ἀνατολικὴ
Γερμανία, καὶή ἐκπληκτικὴ Πολωνία. Οὶ
παῖκτες τοῦ Γκόρακι οἱ ὁποτοι μὲ τὴν
ἱστορικὴ ἰσοπαλία τοῦ Γοψέμπλεϋ ἔδιω-
ξαν τὸν Ράμσεϋ ἀπὸ τὴν θέσι τοῦ προπο-
νητοῦ τῆς Ἐθνικῆς Ἀγγλίας, ἐξασφαλίσαν
βάσιμες προϋποθέσεις. . . . ἀνεργίας καὶ γιὰ
τὸν Φερροὺτσιο Βαλκαρἐτζι. Αὐτὸ ἔγινε Χελμοῦ ΣἑνΞ ὁ στρατηγός τῆς νίκης
μετὰ τὴν μεγάλη νίκη τους ἐπὶ τῆς «Σκου- τῆς Γερμανικῆς ὁμάδος, που ἐπὶ μία
άντρα Ἀτζούρα» ποὺ ταυτόχρονα μετα- τετραετία κατέστρωνε ἐπιμελῶς τὰ σχἑ-

ἕἕᾕξΞΪ-,αθπῖθἑἒἕζἒίἔἒϊἳὶ ὲῖξντἥἓζἳἔξἔἒυἱἷἕ δια γιὰ τὴν κατάκτησι τὸῦ παγκοσμίου

τίτλου.

476
χάρη σ᾿ ἕνα γκὸλ ποὺ ἐπέτυχαν οἱ ἰσό-
βαθμοί τους Βραζιλιάνοι 10 μόλις λεπτὰ
πρὸ τῆς λήξεως τοῦ ἀγῶνος μὲ τὸ ποδο-
σφαιρικῶς ἄσχετο Ζάὶρ. Γιὰ τὸν ἀποκλει-
σμὸ τῆς Βραζιλίας ἀπὸ τὸν μεγάλο τελικὸ
ἐγράφησαν πολλὰ καὶ ἐλέχθησαν ἀρκετὰ
περισσότερα. Ἐκεῖνο πάντως ποὺ ἔχει ση-
μασία εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ὁμάδα τοῦ
Μάριο Ζαγκάλο δὲν ἔχασε τὸν τίτλο ἀπὸ
κακὲς συμπτώσεις ὅτε ἀπὸ τὴν ἔλλειψι
τοῦ Πελὲ καὶ τῶν ἄλλων ἀπόντων κορυ-
φαίων στελεχῶν της, ἀλλὰ ἀπὸ βασικὰ
σφάλματα τακτικῆς. Ὅπως θὰ ἰδοῦμε στὴν
συνέχεια ἡ ἀναμφισβήτητα μεγάλη Ὁλ-
λανδία ποὺ εἶναι σήμερα ἡ ἔκφρασι τῆς τε-
λευταίας ποδοσφαιρικῆς λέξεως, ἔχασε τὸ
βαρύτιμο κύπελλο ἀπὸ στιγμιαία ἔλλειψι
τακτικῆς. Ἐπομένως τὶ θὰ μποροῦσαν
νὰ ἐπιτύχουν οἱ Βραζιλιάνοι, ἀφοῦ ὅτε
σύγχρονο ποδόσφαιρο ἀπέδωσαν, ὅτε σω-
στὴ τακτικὴ ἀκολούθησαν ; Πῆγαν στὴν
Δυτικὴ Γερμανία μὲ τὴν ἐντύπωσι ὅτι τὸ
Παγκόσμιο Κύπελλο θὰ ἦταν ὅπως καὶ
στὶς παλαιότερες διοργανώσεις, ὑπόθεσις
2 - 3 ὁμάδων. Καὶ τὸ χειρότερο : Ἀνα-
κοίνωσαν πρόωρα τὶς μεταγραφὲς τῶν
δύο βασικῶν στελεχῶν τους Ζαϊρζίνιο καὶ
Τὁ παγκόσμια Κὐπελλο, ἀπαγμένο ἀπὸ ἀτόφιο χρυσάφι πέρασε στα χέρια
τῆς ἄξιας πρωταθλητρίας Γερμανικῆς Ὁμάδος.
ἆ f ὀχῆι
Πάουλο Σἐζαρ. Οἱ τελευταῖοι ἐγνώριζαν
δἔτι γιὰ νὰ γίνουν τελικὰ δεκτοὶ ἀπὸ τὴν
Γαλλικὴ Μαρσέϊγ, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι σῶοι
καὶ ἀβλαβεῖς. Ὕστερα ἀπὸ αὐτὸ ἑπόμενο
ἦταν νὰ παίζουν συγκρατημένα δημιουρ-
γώντας τὶς ἀνάλογες ἐπιπτώσεις σὲ βάρος
τῆς ὁμάδος. Οἱ, Βραζιλιάνοι βασικὰ ἔπαι-
ξαν τὸ γνώριμο Νοτιοαμερικανικὸ ποδό-
σφαιρο χωρὶς δμὼς νὰ ἀναβιώσουν τὴν
παλαιὰ γοητεία καὶ ἀποτελεσματικότητά
του γιατὶ ἁπλούστατα βρέθηκαν σὲ κακὴ
ἡμέρα, ἀλλὰ κυρίως μπροστὰ, σὲ ὡρισμέ-
νους ἀντιπάλους ποὺ διέθεταν ταχύτητα,
δύναμι, εὐστροφία καὶ γενικὰ κίνησι τῆς
ἀμύνης καὶ ἐπιθέσεως στὸν ρυθμὸ τοῦ
μπάσκετ. Γενικὰ ἦταν προσκεκολλημένα
στὴν παλαιὰ τακτικὴ ποὺ ἀπαιτοῦσε νὰ
τρέχῃ ἡ μπάλλα περισσότερο ἀπὸ τὸν παί-
κτη. Σήμερα δμὼς ἐπικρατεῖ ἡ ἀρχὴ νὰ
τρέχουν ταυτόχρονα μπάλλα καὶ παίκτης
(περισσότερο ὁ τελευτατος) ἀρκεῖ μονάχα
νὰ μὴ τρέχη ἄσκοπα. Ἐπίσης νὰ διαθέτη
εὐελιξία καὶ εὐστροφία καὶ νὰ εἶναι ἱκανὸς
νὰ ἀλλάξῃ ἀπότομα καὶ ὅταν χρειάζεται
τὸν ρυθμὸ τοῦ παιχνιδιοῦ σὲ ἀπόλυτα συγ-
χρονισμὸ μὲ τοὺς συμπαῖκτες του. «Οσα
δηλαδὴ δὲν ἐπέτυχαν οἱ «Καριόκας» στὴν
κρίσιμη συνάντησί τους μὲ τοὺς κολλαν-
δοὺς. Κυνήγησαν βέβαια μὲ πεῖσμα τὴν
μπάλλα ἀλλὰ καὶ τὰ ...... πόδια τοῦ Κρὸϊφ
καὶ τοῦ Νέσκενς γιατὶ Ἄλοι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς
Ζὲ Μαρία καὶ Φρανσίσκο Μαρίνιο, ἦταν
ἀνίσχυροι νὰ παρακολουθήσουν τὸν ρυ-
θμὸ ποὺ ἐπέβαλλαν οἱ Ὀλλανδοὶ οἱ ὁποτοι
μέσα στὸν κυκεῶνα μὲ τὰ 86 φάουλ καὶ τὰ
ἀμέτρητα βίαια μαρκαρίσματα βρῆκαν τὴν
εὐκαιρία νὰ πετάξουν χωρὶς χρονοτριβὴ
δύο φορὲς τὴν μπάλλα στὰ δίχτυα ἀπὸ δύ-
σκολες θέσεις. Τὸ ἴδιο δηλαδὴ ποὺ πετύ-
χαιναν οἱ Πολωνοὶ μὲ τοὺς Λάτο καὶ Σάρ-
μακ, καὶ οἱ Δυτικογερμανοὶ μὲ τοὺς
Μπράϊτνερ καὶ Μύλλερ. Ο τελευτατος, μὲ
τὰ δύο πολύτιμα τέρματα ποὺ ἐπέτυχε
ἐναντίον τῶν Πολωνῶν καὶ Ὀλλανδῶν δι-
καιοῦται νὰ διατηρῆ ἐπαξίως τὸν τίτλο τοῦ
«μίστερ γκὸλ». Δὲν εἶχε βέβαια τὴν «συγ-
κομιδὴ» ποὺ ἀπεκόμισε στὸ «Μούντιαλ»
τὸ ’70. Πολλοὶ ἔσπευσαν νὰ συμπεράνουν
ὅτι αὐτὸ ἔγινε γιατὶ ἐφέτος δὲν εἶχε δίπλα
του τὸν κατάλληλο παρντεναὶρ τῆς κλά-
σεως τοῦ ἀξέχαστου Ζέελερ. Αὐτὸ δμὼς
δὲν εἶναι ἀπόλυτο. Η ἐποχὴ ποὺ οἱ προπο-
(w
ἔ γιὰ τὶς Χῶρες αὐτὲς ἡ ἐπιδίωξις τῆς πρω-
νηταὶ «φόρτωναν» ὁλόκληρο τὸ παιχνίδι
σ᾿ ἕνα «γκολτζἧ» τῆς ἀξίας τοῦ Πελέ, τοῦ
Ρίβα, τοῦ Κουμπίλια, ἢ τοῦ Ἐουσέμπιο,
ἔχει περάσει. Γ ί αὐτὸ ἄλλωστε σὲ πολλὰ
παιγνίδια εἴδαμε τὸν Μύλλερ στὴν ἄμυνα,
ὅπως καὶ τὸν Κρόῖφ, τὸν Λάτο καὶ πολ-
λοὺς ἄλλους, σὲ μιὰ ἰδανικὴ ἀπόδοσι τοῦ
[ι - 3 - 3 μὲ δύο ἀκραῖες προωθημένες
αἰχμὲς ἀπὸ παῖκτες ὅχι μόνο τῆς ἐπιθετι-
κῆς, ἀλλὰ τῆς μεσαίας καὶ τῆς ἀμυντικῆς
ἀκόμη γραμμῆς, μὲ ταυτόχρονες κινήσεις
εξιὰ - ἀριστερὰ τοῦ φὸρ γιὰ νὰ παρασύρη
τὸν ἀντίπαλο «στόππερ» ἤ «λίμπερο».
Μία παρέκκλισιἀπὸ τὴν γραμμὴ αὐτὴ ὑ-
πῆρΞε μοιραία γιὰ τοὺς «πρώτους διδά-
ξαντας» Ὀλλανδοὺς στὴν ἀποφασιστικὴ
ἀναμέτρησί τους μὲ τοὺς Δυτικογερμα-
νούς, ὄταν περίμεναν τὰ πάντα ἀπὸ τὸν
Κρόϊφ. Οἱ κατὰ τὰ ἄλλα «ἱπτάμενοι Ὁλ-
λανδοὶ» ἀλλὰ ὡστόσο ὅχι ἀπόλυτα πεπει-
ραμένοι μετὰ τὴν ἀξιοποίησι τοῦ «πἐναλ-
τυ - λαχείου» στὸ 1ο λεπτὸ, βιάστηκαν νὰ
πιστέψουν ὅτι ἦσαν νικηταί. Ἔτσι θέλη-
σαν νὰ ἐπιβάλλουν τὸ παιχνίδι τους στὰ
δικά τους μέτρα χωρὶς δμὼς νὰ ὑπολογί-
σουν ὅσο θὰ ἔπρεπε τὴν πεῖρα καὶ τὸ πεῖ-
σμα τῶν Γερμανῶν, οἱ. ὁποτοι ἔχουν τὴν
συνήθεια νὰ μὴ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὸ «Χάν-
τικαπ» ἑνὸς ξαφνικοῦ εἰς βάρος τους γκόλ,
ἤ τὴν ἐδαφικὴ καὶ τεχνικὴ ἀνωτερότητα
τῶν ἀντιπάλων τους. Η ἰστορικὴ αὐτὴ νί-
κη τῶν Γερμανῶν ἔχει ὡρισμένα κοινὰ ση-
μεῖα μὲ μία ἄλλη ἐξ ἴσου σπουδαία ἐπι-
τυχία τους ποὺ τοὺς ἀπέφερε καὶ πάλι ἕνα
Παγκόσμιο Κύπελλο. Τὸν Ἰούλιο τοῦ 1954
στὸν μεγάλο τελικὸ τῆς Βέρνης, ἔχαναν
μὲ 2 - 0 ἀπὸ τὴν «Ταξιαρχία τοῦ Πού-
σκας». Αὐτὸ δμὼς δὲν τοὺς ἐμπόδισε νὰ
κερδίσουν τελικὰ μὲ 3 - 2 τὴν θρυλικὴ
ὁμάδα τῶν Μαγυάρων ἄσσων Πούσκας,
Λάντος, Κόκσις, Μπόζικ, Ζακάριας, Τσί-
μπορ καὶ Χιντεγκοῦτι, ποὺ λίγο ἐνωρίτερα
εἶχε φιλοδωρήσει τὴν Ἀγγλία μὲ 6 γκὸλ
μέσα στὸ Γοψέμπλεϋ. Συμπερασματικὰ θὰ
μπορούσαμε νὰ καταλήξωμε δἔτι στὸ
«Βέλτμαϊστερσάφτ» ἐπεκράτησε τὸ Ἀγ-
γλοσαξωνικὸ Ποδόσφαιρο σὲ μιὰ νέα ἕκ-
δοσι, μὲ βασικὲς ἀρετὲς τὴν οὐσία, τὴν τα-
χύτητα καὶ τὴν φαντασία. Η Δυτικὴ Γερ-
μανία, ἡ Ὁλλανδία καὶ ἡ Πολωνία δὲν βρέ-
θηκαν συμπτωματικὰ στὶς τρεῖς πρῶτες
θέσεις. Ἀπέδωσαν ἕνα σωστὸ καὶ θεαμα-
τικὸ ποδόσφαιρο ποὺ ἀπαιτεῖ : ἄψογη
ἒἓἒἓᾎἅἲἶΐἒἶἷἰἇ ῒξᾅσἲἶοἷὸπῢξἔΐἲἶ
ἐλεύθερη ὅσα καὶ ἀρμονικὴ κίνησι τῶν παι-
κτῶν σ᾿ ὁλόκληρο τὸ τερραὶν ἀνεξαρτήτως
ἂν εἶναι ἀμυντικοί, μέσοι ἡ προωθημένοι.
"Eva: σύστημα ποὺ καθήλωσε στὰ Γερμα-
νικὰ γήπεδα ὅλες ἀνεξαιρέτως τὶς Νοτιο-
αμερικανικὲς Ὁμάδες. "Av κρίνωμε ὄτι
τοπορίας στὸν Παγκόσμιο ποδοσφαιρικὸ
χῶρο εἶναι κάτι παραπάνω ἀπὸ ἀνάγκη
ἐπιβιὠσεως, δὲν ἀπομένει παρὰ νὰ ἀπο-
λαύσωμε ἕνα συγκλονιστικὸ Κύπελλο μετὰ
ἀπὸ 4 χρόνια στὴν Ἀρ νή. Δὲν ἔχει ση-
μασία ἂν ἀγωνίζονται ἢ ὄχι τότε ὁ Κρόϊφ,
ὁ Νέσκενς, ὁ Ρὲπ, ὁ Μπεκενμπάουερ, ὁ
Μπράϊτνερ, ὁ Μύλλερ, ὁ Γκραμπόφσκυ, ὁ
Χένες, ὁ Λάτο, ὁ Σάρμακ, ὁ Ὄμπλακ, ὁ
Τἄπερ καὶ πολλοὶ ἄλλοι. Ἀξία θὰ ἔχη
ἐὰν ἡ σημερινὴ τακτικὴ τῶν Εὐρωπαϊκῶν
ὁμάδων θὰ παραμείνῃ ἢ ὄχι ἀξεπέραστη
ἀπὸ τὴν μίμησι ἢ ἀπὸ κάποια ἄλλη ἐνδε-
χομένη πρωτοποριακὴ τακτικὴ ἄλλων
Ἐθνικῶν Συγκροτημάτων, Στὸν ἀθλητι-
σμὸ «μετράει» περισσότερο τὸ ἀγωνιστικὸ
πνεῦμα. Πολὺ περισσότερο στὸ ποδόσφαι-
ρο ποὺ εἶναι ὁμαδικὸ παιχνίδι.
477
 Πΰΰπῢθΰα j α
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΔ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΣΧΝΩΝ

Μὲ τὴν ἐπωνυμίαν «Πελοπόννησιακὸν

Λαογραφικόν Ἰδρυμα Β. Παπαντωνίου» ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΜΟΥΣΕΙΟΝ
ΝΑγΠΛΙΟγ
ἱδρύθη εἰς τὴν πόλιν τοῦ Ναυπλίου, μία
νέα πνευματικὴ κυψέλη, πρὸς κάλυψιν
τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν εἰς τὴν περιο-
χὴν τῆς ἱστορικῆς αὑτῆς ἐπάλξεως τοῦ
ἔθνους. Συνεστήθη μάλιστα Kai «Λαογρα-
φικὸν Μουσετον» τὸ ὁποτον ἀνήκει εἰς τὸ
Ἰδρυμα αὐτὸ Kai λειτουργεῖ ἤδη εἰς τὸ
ἰσόγειον μιᾶς οἰκίας νεοκλασσικοῦ ρυ-
θμοῦ, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο τι ἀπὸ τὸ ἀρχον-
τικὸν «Βασιλείου Παπαντωνίου» ποὺ διά
τηρεῖται έξοχα μέχρι σήμερον.
Η ἵδρυσις τοῦ ἱδρύματος ἔχει ὡς ἀμε-
σον σκοπὸν τὴν συλλογὴν ὑλικοῦ ἐκ τοῦ
λαογραφικοῦ πλούτου τῆς Πελοποννή-
σου Kai ὡς ἀπώτερον τοιοῦτον, τὴν προ-
σθήκην νέας πτέρυγος διὰ τὴν κατάλλη-
λον ἐπέκτασίν του πρὸς συγκέντρωσιν
λαογραφικοῦ ὑλικοῦ ἀπὸ ὁλόκληρον τὴν
χώραν. Με ὑποτροφίες Kai διαγωνισμοὺς
ποὺ θὰ γίνωνται κάθε χρόνον, νέοι ἀνθρω-
ποι μὲ κατάρτισιν Kai θερμουργὸν ζῆλον
θά προωθοῦνται καταλλήλως διὰ τὴν διε-
νέργειαν ἐρευνῶν Kai μελετῶν πρὸς πρα-
γμάτωσιν τοῦ ἐκπολιτιστικοῦ αὐτοῦ σχε-
δίου.
Τά ἐγκαίνιά του ἐτελέσθησαν τὴν 30-6᾿
74 εἰς Ναύπλιον, παρουσία τοῦ Ὑφυπουρ-
γοῦ Οἰκονομικῶν κ. Δημακοποὑλου, τοῦ W29: 9&1...“- 7W"
Δημάρχου Ναυπλιέων, ἐκπροσώπων τῶν
τοπικῶν ἀρχῶν Kai τοῦ πνευματικοῦ μας Στολὲς τῆς ᾞΑρἱολιδοκορινθίας ποὺ ἐκτίθενται στὸ Λαογραφικὸ
κόσμου. Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς τελετῆς Μουσεῖο Ναυπλίου
ὡμίλησαν ὁ κ. Ὑφυπουργὸς Οἰκονομι-
κῶν, ὁ Δήμαρχος τῆς πόλεως καὶ ἡ ἱδρύ-
τρια αὐτοῦ Ἰωάννα Β. Παπαντωνίου ἀνα- Ἀκαδημαϊκόνκ, Ἀγγελον Τερζάκη ὡς προέρχονται ἀπὸ ἔσοδα τῆς οἰκογενείας
φέρθέντες εἰς τὸ ἱστορικὸν τῆς ίδρύσεως, σύμβουλον. Εἴναι ἀφιερωμένον εἰς τὴν Παπαντωνίου ποῦ ἐδαπάνησεν ἤδη πρὸς
τὴν σπουδαιότητα Kai τὸν ρόλον τοῦ μνήμην τοῦ πατρὸς τῆς ἐμπνευσμένης τοῦτο (28) περίπου ἑκατομμύριαδραχμῶν.
ἱδρύματος διὰ τὸν τόπον μας. ἱδρυτρίας Βασιλείου Παπαντωνίου, Ναυ- Τὸ ὑλικὸν περισυνελέγη μὲ προσωπικὰς
Τὸ Ἰδρυμα ἀποτελεῖ Νομικὸν Πρόσω- πλιέως Βιομηχάνου, ὅστις ἐσφαγιάσθη ἐρεύνας Kai θυσίας τῆς [δρυτρίας Kai τῶν
πον Ἰδιωτικοῦ Δικαίου μὲ 5μελές Διοικη- ἀγρίως ὑπὸ τῶν ΚΙΣ κατὰ τὸν Δεκέμβριον συνεργατῶν της εἰς διάστημα (20) ἐτῶν.
τικὸν Συμβούλιον ποὺ ἀπαρτίζεται ἀπὸ τοῦ 1944. Σκοπὸς τοῦ Ἱδρύματος, ὅπως Oi συλλογές περιλαμβάνουν (250) περί-
τὴν ἱδρύτριαν Ἰωάνναν Παπαντωνίου ἀναφέρεται ρητῶς εἰς τὸ καταστατικόν που φορεσιὲς, ἀξιόλογα ὑφαντὰ Kai κεν-
(Πρόεδρον), τὴν Μαρίαν Μπαρμπάρη του, εἴναι ἡ συλλογή, ἡ μελέτη καὶ ἡ κα- τήματα, οἰκιακά Kai ἀγροτικὴ σκεύη, κε-
(ἀντιπρὁεδρον), τὴν ΠούπηνΖώρα (Γεν. ταγραφὴ τοῦ λαογραφικοῦ πλούτου τῆς ραμικᾶ, γκραβοῦρες. φωτογραφίες, μου-
Γραμματέα), τὴν Γεωργίαν Ταρσούλη Πελοποννήσου Kai τῆς Ἑλλάδος γενι- σικά δργανα, κοσμήματα, ξυλόγλυπτα,
(Ταμίαν) καί τὸν ἐκλεκτὸν λογοτέχνην- κώτερον. Οἱ πόροι αὑτοῦ πρὸς τὸ παρὸν μαγνητοταινίες κ.ἀ,

«Ἡ συλλογή «Πολὑμνια» συγκειμένη

ΗΠΟΛΥΜΝΙᾼ, ἐκ δύο μερῶν, ἐξ ὤν τὸ πρῶτον φέρει τὸν

τίτλον «Ἰωνικὴ Ραψωδία» Kai τὸ δεύτε-
ρον «Μνῆμες», ἀποτελεῖ γνήσιον ποιή
τικὸν δημιουργημα, μὲ δραματικὸν πά-
ποιητικὴ συλλογὴ τοῦ Λογο- θος. Εἴναι μία ἁγνὴ φωνὴ «ἐκ τῶν ἔνδον»
,ΞἘ ᾀᾢ ζᾡᾭ< μεγάλης πνοῆς, ἡ ὁποία ἑρμηνεύει εἰς
\ ιθᾡθᾇ \ Οἇἒᾦχ τέχνου κ . Ν. Σφυροερά ἐπικουρικὸν τόνον τὸ δρᾶμα τῆς ἑλλη-
νικῆς φυλῆς. Ο στίχος εἴναι πλούσιος,
θ(- ρωμαλέος, καλοδουλεμένος, ὁ στοχα-
Σὲ δεύτερη ἔκδοσι ἐκυκλοφόρησε ἡ σμὸς βαθὺς Kai ὑπερήφανος, ἡρωϊκὴ ἡ
ποιητικὴ συλλογὴ «Πολύμνια» τοῦ συνερ- στάσις ἔναντι τῆς ζωῆς. 'O ποιητὴς
γάτου μας λογοτέχνου κ. Νίκου Σφυρὁε- προβάλλει τὸ καίριον Kai ἀποφεύγει τὸ
pa, ἡ ὁποία ἔλαβε τὸ 1965 τὸ πρῶτο βρα- ἀσήμαντον. ὑποβάλλει τά ὁράματα του
βετο τοῦ «Φιλαδελφείου ποιητικοῦ δια- μὲ λιτότητα, ἀλλά Kai συγκίνησιν, Kai
γωνισμοῦ» τοῦ «Παρνασσοῦ». Η κριτικὴ προσφέρει τὴν ψυχικὴν ἐκείνην εὑφο-
ἐπιτροπὴ ποὺ τὴν ἐβράβευσε ἀπεφάνθη ρίαν, τὴν ὁποίαν μόνον τὰ ἀληθινά ἔργα
ὁμόφωνα ὁτι: τέχνης χαρίζουν εἰς τὸν ἄνθρωπον».
 ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΚΘΕΣΙΣ
ΒΙΒΛΙΟΥ
; -ἶ᾿᾿᾿-᾿ΓἰἼΠ᾿.. ιἲδ ,,
᾿ ,κὶ

Η I" Πανελλήνιος Ἔκθεσις Βιβλίου

ἐλειτούργησεν ἐπιτυχῶς Kai ἐφέτος εἰς
ἐκλεκτὸν περίπτερον τοῦ πρὸ τοῦ Ζαπ-

Ἰδιαιτέραν ἐπιτυχίαν σημειώνουν αἱ
παραστάσεις μὲ τὸ ἔργον «Ὁ Ἀγαπή
τικὁς τῆς Βοσκοπούλας» ποὺ δίδονται
ἀπὸ τὴν κινητὴν θεατρικὴν μονάδα τοῦ
Κρατικοῦ Θεάτρου Βορείου Ἑλλάδος
μὲ τὴν περιοδείαν ποὺ πραγματοποιεῖ
Kard τὴν τρέχουσαν θερινὴν περίοδον
(1616-1019174), εἰς τὴν ἐπαρχίαν.
Ἐπίσης λίαν ἱκανοποιητικὴν ἐπιτυ-
χίαν παρουσιάζουν αἱ παραστάσεις ἀρ-
χαίου δράματος ποὺ ἀκόμη δίδονται εἰς
τὰ ἀρχαῖα θέατρα Ἑπιδαὺρου--Φιλίπ᾿
πων-Θάσου, Δωδώνης, Δίου Ὀλύμπου
Kai Ὠδεῖον Ἠρώδου Ἀττικοῦ, μέσα εἰς
rd πλαίσια τοῦ προγράμματος τῶν φεστι-
βάλ τῆς ἐφετεινῆς περιόδου
Η Διοίκησις τοῦ Ο.Κ.Θ.Ε. ὠργάνωσε
τελευταῖα εἰδικὴν ἐκδήλωσιν εἰς τὴν
Νέαν Σκηνὴν ἐπί τῷ ἑορτασμῷ τῆς 2οῆς
ἐπετείου ἀπὸ τῆς ἐπισήμου καθιερώσεως
τοῦ θεσμοῦ τῶν Ἐπιδαυρίων. Τὴν γενο-
μένην πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτὸν ἐπιτυχῆ
εἰσήγησιν τοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ καί
Προέδρου τῆς Ὀργανωτικῆς Ἐπιτροπῆς
LL ᾿ ΞΞ
τοῦ ἑορτασμοῦ κ. Φράγγου παρηκολού-
θησαν μὲ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον ἐκπρό-
σωποι τοῦ τύπου. τῶν Τουριστικῶν
Γ Ξαφείων Kai Ἐκδρομικῶν Σωματείων
κ. .
Ἐπίσης πρέπει νὰ τύχῃ ἰδιαιτέρας προ-
σοχῆς ἓν γενικωτέρας σημασίας καλλι-
τεχνικὸν γεγονὸς ποὺ ἔλαβε χώραν τε-
λευταῖα εἰς Ναύπλιον, ἐπὶ τῇ 2οετίᾳ
τῶν Ἐπιδαυρίων. Πρόκειται περὶ τῆς
διαλέξεως ποὺ ὠργανώθη ἀπὸ τὸν Προο-
δευτικὸν Σύλλογον Ο ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ,
καθ ἣν ὡμίλησεν ὁ Γενικὸς Δίνὴς τοῦ
Ο.Κ.Θ.Ε. κ. Φράγγοιςμὲ θέμα: «Τὸ οἰκου-
μενικὸν πνευματικὸν βάθρον τῶν Ἐπιδαυ-
ρίων» Kai ἤτις ἐπλαισιώθη μὲ rd ἐγκαί-
νια ἐκθέσεως ἔργων ζωγραφικῆς τοῦ Ν.
Χρονοπούλου μέ τίτλον «Ἐπιδαὺρια». Εἰς
τὴν ἐξαίρετον ἑορταστικὴν αὐτὴν ἐκδή-
λωσιν ποὺ ἔγινε εἰς αἴθουσαν τῆς Δημο-
σίας Βιβλιοθήκης Ναυπλίου Ο ΠΑΛΑ-
ΜΗΔΗΣ, παρέστησαν ὁ Ὑπουργὸς Πο-
λιτισμοῦ Kai Ἐπιστημῶν, μέλη τῆς Κυ-
βερνήσεως, ὁ Διοικητὴς, ἠθοποιοὶ κ.ἄ.
ἐκπρόσωποι τοῦ Ο.Κ.Θ.Ε., τῶν τοπικῶν
ἀρχῶν, γραμμάτων Kai τῶν τεχνῶν.
πείου μεγάρου χώρου. Εἰς τὰ ἐγκαίνια
παρέστη ὁ Ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ Kai
Ἐπιστημῶν κ. Τσάκωνας, ὁ Πρόεδρος
τῆς Ὁμοσπονδίας Ἐκδοτῶν, Βιβλιοπω-
λῶν, Χαρτοπωλῶν, πολλοί ἐπίσημοι Kai
πλῆθος κόσμου, Σκοπός της ἦτο ἡ προ-
βολὴ τοῦ ἑλληνικοῦ βιβλίου Kai τῆς
δραστηριότητος τῶν Ἑλλήνων ἐκδοτῶν.
Ὠργανώθη ἀπὸ τὴν Πανελλήνιον Ὁμο-
σπονδίαν Ἐκδοτῶν-Βιβλιοπωλῶν-Χαρ-
τοπωλῶν μἐ συμμετοχὴν (60) ἀξιολόγων
Ἐκδοτικῶν οἴκων τῆς χώρας, εἰς ἰσά-
ριθμα καλαίσθητα περίπτερα. Ὑπῆρχεν
εἰδικὸν περίπτερον ἐπίσης ποὺ παρουσίαι
σεν ἔργα ἀνεξαρτήτων Ἑλλήνων συγ-
γραφέων. Ἀξιοσημείωτον, σύν τοῖς ἄλ-
λοις, εἶναι Kai τὸ γεγονὸς τῆς παρουσιά-
σεως ἑλκυστικῶν τίτλων εῖς περίοπτον
θέσιν τῶν χώρων τοῦ περιπτέρου Kai τῶν
διαφημιστικῶν φυλλαδίων τῶν ἐνδιαφε-
ρομένων οῖκων, ὅπως π.χ. ἡ Γκαλερί
Βιβλιοβίλων παρουσίασε φυλλάδιον μὲ
τὸν τίτλον «Τὸ βιβλίον διὰ μέσου τῶν
αἰώνων», μίαν σειράν χειρογράφων Kai
γκραβουρῶν ἀναφορικᾷ μὲ τὸ βιβλίον
ἐποχῆς μέχρι τοῦ 1800 αἰῶνος (ἐκθεματα
συλλογῆς Κ. Σπανοῦ), ώς ἐπίσης ὁ ἀντί
προλόγου ἐσωτερικὸς τίτλος τοῦ φυλλά-
δίου τῶν ἐκδόσεων GUTENBFRG
«Μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι τὸ βιβλίον, δὲν τὸ
περιμένουν χειρότερες μέρες, σᾶς καλο-
σωρίζουμε στὸ περίπτερό μας κ.ἀ.

ΦΙΛΟΤΕΛΙΚΑ ΝΕΑ

Ὑπὸ τοῦ ΕΛΤΑ ἐξεδόθησαν ai ἀκόλουθοι δύο νέαι σειραὶ γραμματο-

σημων:
1.-Σειρά εἰδικῶν γραμματοσήμων «EU ROPA—C.E.P.T. 1974 Kai
2.-Σειρά ἀναμνηστικῶν γραμματοσήμων διὰ τὴν 15οετηρίδα ἀπὸ τοῦ
θανάτου τοῦ φιλέλληνος Λόρδου Βύρωνος
'H ἐκδοθεῖσα πρώτη σειρά ἀποβλέπει εἰς τὴν προβολὴν τοῦ πνεύματος
ἴν 4

,ιιι-ρ-Απσ

συνεργασίας Kai κοινῆς δράσεως τῶν χωρῶν μελῶν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ τούτου
Ὁργανισμοῦ, εἰς τὸν τομέα τῶν Ταχυδοομείων καί Τηλεπικοινωνιῶν. Ὡς
κοινὸν θέμα τῶν γραμματοσήμων EUROPA—CERT. διὰ rd ἔτη 1974-1976. Ι
ἐπελέγη ἡ ἀπεικόνισις ἔργου τέχνης, εἰδικῶς δὲ διὰ τὴν πρώτην ἔκδοσιν
1974 τὸ θέμα προέρχεται ἀπὸ τὸν χῶρον τῆς γλυπτικῆς. Αἱ ἐκδοθεῖσαι κλά-
σεις εἴναι τρεῖς, ἤτοι τῶν 3. 4,50 Kai 6.50 δραχμῶν Kai ἀντιστοιχοῦν εἰς τὰς
ἑξῆς παραστάσεις α) «Κυκλαδικὸν Εἰδώλιον-Μουσικὸς» (Ἐθνικὸν Ἀρ-
χαιολογικὸν Μουσετον), β) «Κόρη» (Μουσετον Ἀκροπόλεως) Kai γ) «'0
Ἡνίοχος» τῶν Δελφῶν.
Τά γραμματόσημα ἐτέθησαν εἰς κυκλοφορίαν τὴν 1οην Μαΐου 1974
Kai θά πωλοῦνται μέχρι καὶ τῆς 9ης Μαΐου 1975. ἐκτὸς ἐάν ἐξηντλοῦντο
ἐνωρίτερον.
Η ἐκδοθεῖσα δευτέρα σειρά ἀναφέρεται εἰς τὸν Λόρδον Βύρωνα καί
ἀποτελεῖται ἀπὸ δύο κλάσεις, ἤτοι τῶν᾿2,50 Kai 4,50 δραχμῶν Kai ἀντίστοι-
χοῦν εἰς τὰς παραστάσεις «'O Λόρδος Βύρων μὲ στολὴν Σουλιώτου» (ἐκ τοῦ
πίνακος τῆς ἐνταῦθα Βρεττανικῆς πρεσβείας) Kai «'H Ὀρκωμοσία τοῦ
Λόρδου Βύρωνος εἰς τὸν τάφον τοῦ Μάρκου Μπότσαρη» ἐκ παλαιᾶς λιθο-
γραφίας τοῦ Ἐθνικοῦ Ἰστορικοῦ Μουσείου.
Η ἀναμνηστικὴ αὐτὴ σειρά ἐξεδόθη διὰ τὴν 15οετηρίδα ἀπὸ τοῦ θα-
νάτου τοῦ Λόρδου Βύρωνος καὶ ἀποτελεῖται ἀπὸ δύο καλαίσθητα γραμμα-
τόσημα, θαυμασίας συνθέσεως μὲ παραστατικὴν πιστότητα ἀπεικονίσεως
τοῦ προσώπου τοῦ Φιλέλληνος ποιητοῦ. Td γραμματόσημα ἐτέθησαν εἰς
κυκλοφορίαν τὴν 4ην Ἀπριλίου 1974 Kai θά πωλοῦνται μέχρι Kai τῆς 3ης ᾿ EMA: ὶθᾼῌἲἧο
Ἀπριλίου 1975, ἐκτὸς ἐάν ἤθελον ἐξαντληθῆ ἔνωρίτερον.

479
 :0 ΙΑΤΡΟΣ ΣΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ
Ὑπάρχει μεγάλη σύγχυσις σχετικᾷ μὲ
τοὺς δρους αὐτούς. Ὁταν λέμε ὀσφυαλγία
ἢ ἰσχυαλγία ἐννοοῦμε ἄλγος (πόνο) στὴν
μέσή καὶ ἄλγος κατὰ μῆκος τοῦ ἰσχιακοῦ
νεύρου στὸ πόδι. Ο πόνος δμὼς δὲν εἶναι
πάθησις ἀλλά σύμπτωμα.
Ἔτσι λοιπὸν καὶ ἐδῶ ἡ ὀσφυαλγία καὶ
ἰσχυαλγία εἶναι συμπτώματα ποὺ ὀφείλον-
ται σὲ διάφορες παθήσεις καὶ θὰ άσχολη-
θοῦμε μὲ κάθε μιὰ ἀπ᾿ αύτὲς.
Λενε ἐπίσης ὅτι εἶναι τῆς μόδας. Ἄν
καὶ ἡ μόδα εἶναι ἐποχιακὴ, ἐν τούτοις
συμφωνῶ ὅτι τώρα τελευταῖα.. .. .. φο-
ριῶνται πολύ.
Πιστεύω δμὼς ὅτι εἶναι τὸ τίμημα τῶν
ἀνέσεων καὶ τῆς ἀπωλείας τῆς φυσικῆς
ζωῆς ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη
καὶ εἰδικὰ στὶς σπόνδυλαρθροπάθειες,
ἔχει .. ..βοηθήσει πρωταρχικὰ τὸ εἶδος
τῆς διατροφῆς.
Μπόλικα διαφόρου προελεύσεως λίπη,
συντετηρημένες τροφἐς, ἀπιθάνων συν-
θεσεων σάλτσες. Πάει πιὰ ὁ γαλατᾶς καὶ
τὸ γάλα του, τὸ γιαούρτι, τὸ τυρί, τὸ φροῦ-
το, ἡ ντομάτα ἀπὸ τὸ περιβόλι. Χάθηκε
καὶ ἡ κόττα τῆς αὐλῆς μὲ τὰ αὐγά της πάει
καὶ ὁ κόκκορας.
Οἱ ὁρμόνες δίνουν καὶ πὲρνουν .. ..
Φαντασθῆτε τὴν ἔκφρασι ἐκπλήξεως
ἐκείνου τοῦ γραφικοῦ Μουστακάλη που
ἔπινε γουλιὰ - γουλιὰ ἀπολαμβάνοντας τὸ
ἁγνὸ κρασάκι του στὴν ταβέρνα τῆς γει-
τονιᾶς, ἄν τότε τοῦ λέγαμε ὅτι σήμερα θὰ
.. .. .. .. ,Δ ..νοθεύαμε καὶ τό νερό.
Ὡς πρὸς τὴν φυσικὴ ζωή, σήμερα περ-
πατᾶμε λιγώτερο καὶ καθόμαστε περισ-
σότερο. Πᾶνε πιὰ οἱ περίπατοι καὶ ἂν πο-
τὲ κανεὶς.. .. ξεγελαστῆ καὶ κάνει κανε-
ναν, μὴ τὸ πῆ. Θὰ τὸν περάσουν ἢ γιὰ
ἀδιόρθωτα ρωμαντικὸ ἢ γιὰ τρελλὸ. Ἀλ-
λωστε καὶ ποῦ νὰ τὸν κάνης. Η ἀτμόσφαι-
ρα.. .. βρίθει καυσαερίων.
Κάνουμε μερικὰ βήματα, λιγώτερα καὶ
ἀπὸ τὶς στράτες τῶν μικρῶν παιδιῶν, ὅσα
ἀπὸ τὸ ἀσανσὲρ γιὰ νὰ μποῦμε στὸ αὑ-
τοκίνητο ἢ τὸ ἀντίθετο, ἢ νὰ περιμένουμε
ὀρθοστασία νὰ περάσῃ τὸ γεμᾶτο λεωφο-
ρετο. Η γυμναστικὴ εἶναι κάτι ποὺ τὸ θυ-
μόμαστε σὰν ἀνάμνησι στὸ βάθος τοῦ χρὁ
νου, ὅταν εἴμαστε σχολεῖο μὲ κοντὰ παν-
τελονάκια ἢ μὲ σοσονάκια τά κορίτσια.
Η θάλασσα εἷναι κατι ποὺ ὑπάρχει ἀκόμα
γύρω μας, ἀκοῦμε νὰ λένε γί αὑτὴν. ἀλλὰ
δὲν τὴν .. .. ..βλέπουμε
Ἀντὶ αὑτῶν ἀποκτήσαμε τὸ ἄγχος καὶ
τὴν ἀῦπνία.
Ἔτσι, ποῦ νὰ βρῆς πιὰ «γερὰ Κόκκαλα»,
κάπου- κάπου ἁπλῶς γιὰ νὰ θυμᾶσαι ὅτι
ὑπάρχουν καὶ νὰ σὲ πιάνη ἀπογοήτευσι.
Τὰ αἴτια ποὺ προκαλοῦν τὰ σύνδρομα
τῆς ὀσφυαλγίας καὶ τῆς ἰσχυαλγίας εἶναι,
ὅπως εἴπαμε πρὶν, διάφορα. Θὰ μπορούσα-
με νὰ τὰ κατατάξουμε σὲ αὐτὰ ποὺ φέραμε
μαζί μας στὴ ζωή, τὰ συγγενῆ, καὶ στὰ
ἄλλα ποὺ ἀποκτήσαμε μετὰ. τὰ ἑπἱκτητα.
480
ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
ΙΣΧΥΑΛΓΙΑ
Δ ὁ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ρΘἶὌΔΩΡΕΛΟΥ
Ὁρθοπεδικοῦ-Χειρουργοῦ
Μοιράρχου-Ἰατροῦ
Συγγενεῖς ἀνωμαλίες διαμαρτίες πε-
ρὶ τὴν διάπλασιν ὅπως, ἱεροποίησις τοῦ
τελευταίου, πεμπτου (05), ὀσφυϊκοῦ σπον-
δύλου, δισχιδὴς ράχις, ἡμισπόνδυλοι,
ὶδιοπαθὴς σκολίωσις, κ.ᾶ., προκαλοῦν μὲ
τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου ὀσφυαλγία μετὰ
ἢ ἄνευ ὶσχιαλγίας. Ἐπίσης τὸ συγγενές
ἐξάρθρημα, ἢ ύπεξάρθρημα τῶν ἰσχίων
δευτεροπαθῶς.
Δὲν κρίνεται σκόπιμον ἐδῶ νὰ ἀναλυθῆ
λίες, ἴσως κάποια ἄλλη φορά. Ἐκεῖνο
δμὼς ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀναφερθῆ εἶναι ὅτι
εἶναι ἀρκετὰ συχνὲς.Μερικες ἀπ᾿ αὺτες.
ὅπως ἡ ἱεροποίησις 05, ἡ δισχιδὴς ράχις,
ὁ ὴμισπόνδυλος. μερικὰ εἴδη σπόνδυλο-
λισθήσεως, γιὰ ἀρκετό χρονικὰ διάστημα
δὲν δίδουν σημεῖα ὑπάρξεως. Κάποτε
δμὼς με τό περασμα τοῦ χρόνου εἴτε συ-
νεπεία συνεχοῦς ὀρθοστασίας καὶ κοπώ-
σεως εἴτε Κάποιας κακώσεως᾿ ἐρεθίζονται.
Ο ἀκτινολογικὸς ἔλεγχος θά τὶς ἐμφανί-
ση. Θεραπευτικῶς, τά διαφόρου φύσεως
φάρμακα δὲν θεραπεύουν τὴν πάθησιν,
ἀλλὰ ἁπλῶς ἀνακουφίζουν ἐκ τοῦ παρο-
ξυσμοῦ. Ἔνας νεος δμὼς ἐρεθισμὸς εἰς
τὸ μέλλον πάλιν θὰ ἐμφανίση τὸν παρο-
ξυσμόν.
Ἐνίοτε ἐπὶ συχνῶν καὶ δυνατῶν παρο-
ξυσμῶν ἐκτελοῦνται καὶ ἐγχειρήσεις,
σπονδυλοδεσίαι. Τοῦτο εἶναι ἀντικείμε-
νον διαφωνιῶν τῶν ὸρθοπεδικῶν. Ἔχει
ἀποδειχθῆ ὅτι τὰ καλύτερα ἀποτελέσματα
ἔχει ἡ φυσικοθεραπεἰα καὶ τοῦτο διότι δί
αὑτῆς ἀποφεύγονται τὸ δυνατὸν αἱ ἐπακο-
λουθοῦσαι χρόνιαι ἀλλοιώσειςτῆς σπον-
δυλικῆς στήλης.
Στὰ ἐπίκτητα αἴτια, θὰ κατατάξουμε τὶς
διάφορες φλεγμονώδεις ἐπεξεργασίες ὂ-
πως φυματίωσιν, ὀστεομυελίτιδα, μελιτό-
κοκκοκικὴν σπόνδυλίτιδα, τά μεταστατι-
κἀ νεοπλάσματα, τὴν δισκοπάθειαν, τὴν
Κήλην τοῦ μεσοσπονδυλὶου δίσκου, τὰς
ἐκφυλιστικὰς σπονδυλαρθροπαθείας, τὴν
ὁστεοπόρωσιν . Ο χῶρος δὲν ἐπαρκεῖ γιὰ
νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰς φλεγμονώδεις
ἐπεξεργασίας καὶ τὰ νεοπλάσματα.
Ὡς πρὸς τὴν ὀστεοπὁρωσιν, εἶναι ἡ
ἀπώλεια ἐκ τῶν ὀστῶν τῶν ἁλάτων τοῦ
ἀσβεστίου, τοῦ μαγνησίου καὶ τοῦ φωσφό-
ρου. Εἶναι ἡ φθορὰ τους στὸ περασμα τοῦ
χρόνου. Θὰ θέλαμε νὰ εἴμαστε πάντα νέοι
ἢ τοὐλάχιστον νὰ δείχνουμε ἢ νὰ αἰσθα-
νόμεθα. Δυστυχῶς δμὼς προορισμὸς εἶναι
τὸ πάλιωμα καὶ ἡ φθοράἽΟπως σὲ ἕνασπίτι
μὲ τὸν χρόνο θὰ χαλάσῃ τὸ πάτωμα. θά πε-
σουν οἱ σοφάδες, θά τρυπήσῃ τὸ καζανα-
κι. Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι ἐδῶ έχουν βρεθεῖ
ἀνταλλακτικά .. .. ..
Στὴν ὀστεοπόρωσι ἡ ἀπώλεια αύτὴ τῶν
ἁλάτων θὰ κάνη καὶ ἄλλα ἐνοχλήματα
ἐκτὸς ἀπὸ ὀσφυαλγία ὅπως. μυαλγίες,
ἀτονἱες, νευροφυτικἐς διαταραχὲς, ἐκ τοῦ
πεπτικοῦ.
Η βλάβη συνήθως δὲν ὀφείλεται εἰς
τὴν ἔλλειψιν προσφορᾶς π.χ. τοῦ ἀσβε-
στὶου διὰ τῶν τρόφῶν, ἀλλὰ κυρίως εἰς
τὴν μείωσιν τῆς ἱκανότητος τοῦ ὸργανι-
σμοῦ νὰ τὸ κατακρατᾶ.
Θεραπευτικῶς, τό πρόβλημα εἶναι δύ-
σκολο.
Συνιστῶνται τροφαὶ πλούσιαι σε ἀσβε-
στιον, φαρμακευτική ὑποβοηθησις, κι-
νησιοθεραπεία, θαλάσσια λουτρά. ᾿
Τμῆμυ, σπονδυλικῆς στήλης μετά μεσο-
σπονδυλίου δίσκου.;Εφαρμοζόμεναι πιὲ
σεις.
Στὶς ἐκφυλιστικὲς σπόνδυλαρθροπά-
θειες δεσπόζει ὁ προηγούμενος νόμος τῆς
φθορᾶς. Λέγεται ἐπίσης καὶ ὀστεοαρθρί-
τις καὶσπονδυλοαρθρίτις, δρος τόσο προ-
σφιλὴς καὶ τόσο ἀφειδῶς χρησιμοποιού-
μενος.
Εὐτυχῶς δμὼς δὲν εἶναι τόσο συχνες
ὅσο λέγονται καὶ τὰ τελευταῖα ποὺ πρέπει
νὰ ἐνοχοποιοῦνται εἶναι τὰ «ὀστεόφυτα»
τῶν σωμάτων τῶν σπονδύλων. Τοὐναν-
τίον ἰδιαιτέρα προσοχὴ χρειάζεται σ᾿ αύ-
τὰ πού καταλαμβάνουν τὶς ἀρθρώσεις τῶν
σπονδύλων καὶ πρὸς τὸ μεσοσπονδύλιον
τμῆμα άπ᾿ ὅπου διέρχονται τά νεῦρα. Εἷ-
ναι πάθησις τῆς γεροντικῆς ἡλικίας καὶ
εἶναι, τὸ ὀλιγώτερον. τολμηρόν νά ἁπο-
δίδωνται ἐνοχλήματα ἀσθενῶν 30 - 45
(Συνἑχεια εἰς τὴν σελίδα 512)

"ENI‘I’ANTANE"
Απο ΤΟ ΑΓΡΥΠΝΟ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟ
ΜΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ᾿ λονίκης. Ὅταν τὸ πλήρωμα τοῦ περιπολικοῦ ἔφθασε στὸν
Ὅταν σἐ κάποια χωριὸ ἕνας πετεινὸς ἀναγγέλλει τὸν ἐπι-
κείμενα ἐρχομὸ τῆς ἡμέρας μέσα ἀπὸ τὰ ἄγρια μεσάνυχτα,
αὑτὸ ἀσφαλῶς εἶναι κάτι τὸ συνηθισμένα ποὺ περνᾶ ἀπαρα-
τήρητο. Ἄν δμὼς ἐπαναληφθῇ τὸ ἴδιο στὸν τρίτο ὄροφο μιᾶς
πολυκατοικίας, τότε, ἡ διατάραξις τῆς κοινῆς ἡσυχίας, εἶναι
τετελεσμένη, καὶ ἡ ἀγανάκτησις τῶν συνοίκων καὶ περιοίκων
ἀπόλυτα δικαιολογημένη. Δικαιολογημένη δμὼς ἦταν καὶ ἡ
στιγμιαία ἀμηχανία τοῦ πληρώματος τοῦ περιπολικοῦ 2—10
τῆς Ἀμέσου Ἐπεμβάσεως Θεσσαλονίκης. ὅταν ἐκλήθησαν
ἀπὸ ραδιοτηλεφώνου νὰ ἀνακαλέσουν στὴν τάξι τὸν φτερωτὸ
ταραξία τῆς πολυκατοικίας ποῦ προαναφέραμε, Αὐτὸ φυσικὰ
θἀ γινόταν μέσῳ τοῦ ἀφεντικοῦ του 6 ὁποτος δμὼς ἐκείνη
τὴν ὥρα κοιμόταν σ᾿ ἕνα. . . ξενοδοχεῖα γιατὶ τὸ ἴδιο βράδυ
εἶχε μεταφέρει καὶ ἀφήσει ἐκεῖ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του προτι-
μώντας νὰ διανυκτερεύσῃ κάπου ἀλλοῦ μἐ περισσότερη ἄνεσι-
Ὁταν τὸ πρωΐ πληροφορήθηκε rd καθέκαστα ἀπὸ τὸ γειτονικὸ
ἈστυνομικὸἸμῆμα 6 ἄνθρωπος ἔπεσε ἀπὸ rd σύννεφα. Γιατὶ
ἁπλούστατα 6 ἐπίμαχος πετεινὸς ἀνῆκε σ᾿ ἕνα. . , ἐπαρχιώτῃ
φιλοξενούμενα στὸ διαμέρισμα τοῦ ἀμέσως ἑπομένου ὀρόφου
Ὡς φαίνεται 6 πετεινὸ-ς. σέ κάποια στιγμὴ ἀφοῦ ἀπηλλάγη ἀπὸ
τὰ δεσμά του, πήδησε στὸ κενὸ γιὰ νὰ σκαλώση τελικά στὴν
βεράντα τοῦ ἀκατοίκητου διαμερίσματος. Ἐπρόκειτο δηλαδὴ
γιά ὁλόκληρη «φαρσοκοκκορακωμωδία» ἡ ὁποῖα ἀσφαλῶς
καὶ θὰ ἔληξε μὲ τὴν σφαγὴ τοῦ πρωταγωνιστοῦ της. Kai νά
σκεφθῆ κανεὶς ὅτι αὐτὸ συνέβη τὴν στιγμὴ ποὺ ὡρισμένοι
ἀδέξιοι κωμικαὶ σφαγιάζουν στὴν σκηνὴ ὁλόκληρους ρόλους
ἐνῶ ἄλλοι. . . κοκκαρόμυαλοι ζοῦν μὲ τὴν αὐταπάτη ὅτι ἐντυ-
πωσιάζουν ἐνῶ στὴν πραγματικότητα αὐτοσχεδιάζουν καὶ
μάλιστα ἄσχημα. . .
οο
Κυριακὴ μεσημέρι σὲ μιὰ συνοικιοίη γειτονιά τῆς Θεσσα-
λονίκης. Ἀνάστατας ἔνας πατέρας ἀνήγγειλε στὴν Ἀμεσο
Ἐπέμβασι ὅτι τὰ δύο μικρὰ παιδιά ἡλικίας 10—12 ἐτῶν καθυ-
στεροῦσαν περισσότερο ἀπὸ μιὰ ὥρα νὰ ἐπιστρέψουν ἀπὸ τὸν
διπλανὸ φοῦρνο; ὅπου rd εἶχε στείλει γιὰ τὴν παραλαβὴ τοῦ
Κυριακάτικου ψητοῦ. '0 ἐκφωνητής, ἀφοῦ βεβαιώθηκε γιὰ τὴν
παραλαβὴ τοῦ φαγητοῦ-τί νὰ κάνῃς-ἔστειλε τὸ περιπολικὸ
2—7 γιὰ νὰ ἐξετάσῃ ἀπὸ κοντὰ τὴν περίεργη αὺτἠ ύπόθεσι.
Σέ λίγα λεπτά τὸ πλήρωμα ἐνετόπισε τοῦς δὺο μπόμπιρες νά
κάθωνται μαζὶ μένα συνομήλικα φίλο τους «ὀκλαδὸν» στὸ
χῶμα ἀπολαμβάνοντας τὴ σκιὰ ἑνὸς δένδρου καὶ τὸ περιεχό-
μενα τοῦ ταψιοῦ ποῦ παρεδόθη κατὰ τὸ. . . ἥμισυ περίπου στὸν
ἀνήσυχα πατέρα μαζὶ μὲ τά δύο τρίτα τῆς παρέας γιατὶ ἁπλού-
στατα ὁ ἄλλος μπόμπιρας ποὺ εἶχε μπῆ στό. . . ψητό δὲν ὑπῆρχε
λόγος νά ἀκολουθήσῃ τοὺς συνενόχους του. Καὶ ὕστερα σοῦ
λένε μερικαὶ ὅτι τὸ γεμᾶτο ἀπὸ καυσαέρια περιβάλλον τῶν
πόλεων ἐπηρεάζει ἄσχημα τὴν παιδικὴ δρεξι. Εὐτυχὴς λοιπόν
ὅποιος ἔχει «τρομερὰ παιδιὰ» Kai . . ,ἀτσάλινα νεῦρα.
αα
«. . .Μεταβῆτε Δημόσιον Ψυχιατρετον. Ἐπεισόδιον. . .» ἀνήγ-
γειλε ἡ ἐκφωνητὴς τοῦ Κέντρου Ἀμέσου Ἐπεμβάσεως Θεσσα-
τόπο τοῦ έπεισοδίου, διεπίστωσε ὅτι 6 πρωταγωνιστὴς του
δὲν ἦταν τρόφιμος τοῦ Ψυχιατρείου ἀλλά Κάποιος ἄλλος ἀπὸ
τούς. . . , ἀπ᾿ ἐξω εὑρισκομένους, Ἐπρόκειτο για ἕνα μεσόκοπο
ἄνδρα ὁ ὀπατος ἤθελε σώνει καὶ καλὰ νὰ μπῆ στὸ Ψυχιατρεῖο
έτσι ξαφνικά ἐξ αἰτίας τῆς, . ,γυναίκας του ἡ ὁποία-ὅπως
εῖπε-ταῦ εἶχε κάνει τὸν βία ἀβίωτο μὲ τὴν γκρίνια της. Μά-
ταια ὁ ἐπικεφαλής τοῦ πληρώματος προσπαθοῦσε νὰ τὸν ἠρε-
μήση. Ἐκεῖνος δμὼς ἦταν ἀνένδοτος.
-Ἄφῆστε με κύριε Ἀστυνόμε μου νὰ μπῶ μέσα στὸ. . . σπί-
τι μου. . . ,Εἶμαι καλὸς ἄνθρωπος καὶ θέλω νὰ ἡσυχάσω, . . Κα-
λὐτερα στὸ Ψυχιατρεῖο παρὰ κοντὰ στὴν τυραννία τῆς γυ-
ναίκας μου. . ,ἔλεγε καὶ ξανάλεγε. Ἐπειδὴ τὰ νεῦρα του εἶχαν
κλονισθῆ σοβαρά, τὸν ἄφησαν νὰ μιλἀη συνέχεια γιὰ νὰ ξεθυ-
μάνη. Στὸ τέλος, μεταξὺ τσιγάρου καί συζητήσεως, ἐπείσθη
νὰ ἐπιστρέψῃ στὸ σπίτι του ἀφοῦ τὸν διαβεβαίωσαν ὅτι θὰ τοῦ
ἐξασφάλιζαν μόνιμη ᾿προστασία ἀπὸ τὸ μένος τοῦ ἑτέρου ἠμί
Εἴπατε τίποτε;
οο
T6 τηλεφώνημα ἔγινε ἀπὸ ἕναν Κεντρικὁ Κινηματογράφο
τῆς συμπρωτευούσης.-Ἐνας ἄνθρωπος ἔχει κλεισθῆ ἐδῶ
καὶ ἀρκετὴ ὥρα μέσα σὲ μιά ταυαλέττα. . . εἶπε μὲ φωνὴ γε-
μάτη ἀγωνία ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ κινηματογράφου. Τὸν καλοῦμε
νὰ βγῆ ἔξω ἀλλὰ δὲν δίνει σημεῖα ζωῆς. Δὲν ξέρω τί τοῦ σύ
νέβη. . . ,Πιθανὸν καὶ νὰ ἔχῃ αὐτοκτονήσει. . . .
Σέ πέντε λεπτά. ἔξω ἀπὸ τὸν Κινηματογράφο εἶχαν σταθμεύ-
σει τὸ περιπολικὀ 2—15 Kai ένα ἀσθενοφόρο. Ὅταν αἱ Χωρο-
φύλακες παρεβίασαν τὴν πόρτα τῆς ταυαλέττας, ἀντίκρυσαν
τὸ ἑξῆς θέαμα: Ἔνας νεαρὸς καθισμένος στὴν λεκᾶνη. εἷχε
βγάλει τὰ παπούτσια του καὶ. , ,κοιμόταν τοῦ κα λοῦ καιροῦ
Καθὼς εἶχε πέσει στὶς ἀγκάλες τοῦ Μορφέως τυλιγμένος
μὲ τὴν χλαμύδα τοῦ . . . ,Βάκχαυ,-κρασοκατἀνυξις γάρ-
τοῦ ἦταν ἀδύνατον νὰ ἀνοίξη rd βλέφαρά του. Ὅταν τελικᾷ τὸ
κατάφερε, τότε, ἄρχισε τὸ δεύτερο μέρος τῆς έπιχειρήσεω;,,..
«000». Στὴν ἀρχὴ εἶδε καὶ ἔπαθε νὰ ἰδῆ τὰ παπούτσια του ......
σταθεροποιημένα γιὰ νὰτἀ φορέσῃ. Ὕστερα ἄρχισε νὰ κοιτάζῃ
περίεργα πότε τοῦς Χωροφύλακες καὶ πότε τοῦς παρισταμένους
...Μά ἐγώ...ἐγὠ δὲν έβλεπα Ἀστυνομικὸ ἔργο.,..τραύλισε σέ
--Ὁχι γυρίζαμε μιἀ ἄλλη... εἶπε κάποιος.
-Μάλισταυ, τώρα καταλαβαίνω γιατὶ... γυρίζουν ὅλα γύρω
μου εἶπε 6 νεαρὸς μεθυσμένος καὶ διαγράφοντας ἕνα θεαματικὸ
«ζίκ-ζάκ» κατέληξε στὴν ἀγκαλιά ἑνὸς Χωροφύλακος ποῦ
ἔσπευσε νὰ τὸν συγκρατήσῃ ,. .. .. .. .. ., ..
481
 mi? . ,
ιι ιι PM)
κ- ΑΡΧΗΓΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
Τὸ Ἀρχηγεῖον Χωροφυλακῆς, συνεχίζον τὴν ἀπὸ τὸῦ
ἔτους 1957 καταβαλλομένην προσπάθειαν ἐνημερώσεως
τῆς κοινῆς γνώμης ἐπὶ τῶν ὑπὸ τοῦ Σώματος προσφερομέ-
νων πρὸς τὸ κοινωνικὸν σύνολον ὑπηρεσιῶν, εὑρίσκεται
καὶ πάλιν εἰς τὴν εὐχάριστον θέσιν νὰ παρουσιάσῃ τὴν ἀνὰ
χεῖρας Ἔκθεσιν Πεπραγμένων ἀναφερομένην εἰς τὴν ἐν
γένει δραστηριότητα τῆς Χωροφυλακῆς κατὰ τὸ ἀπελθὸν
ἔτος 1973. ᾿
Η ἔκδοσις αθτη, περιλαμβάνουσα, ἐν συνόψει, ἅπαντα
τὰ στοιχεῖα τῆς πολυσχιδοῦς καὶ πολυπλεὑρου, ἐθνικῶς δὲ
πολυτίμου δράσεως τοῦ Σὡματος, οὐδόλως ἀποβλέπει εἰς
τὴν ἱκανοποίησιν φιλοδοξιῶν προβολῆς καὶ φιλολογικῆς
ἐξάρσεως τῆς προσφορᾶς τῆς Χωροφυλακῆς, ἥτις, κατὰ
παράδοσιν, ἀφανῶς προσφέρει καὶ σεμνοπρεπῶς ἀγωνίζε-
ται. Κρίνεται δμὼς ἐπιβεβλημένον ὅπως διὰ τοῦ παρόντος
τόμου, καταστήσωμεν τὸν ἀναγνώστην κοινωνόν τῶν κατα-
βαλλομἑνων ὑπὸ τοῦ Σώματος ἀόκνων προσπαθειῶν, ὅπως
ἀνεξαρτήτως μόχθων καὶ θυσιῶν ἢ καὶ ἀντιξοοτήτων, ἀν-
ταποκριθῆ πλήρως εἰς τὰς ἀπαιτήσεις τοῦ Κράτους καὶ τοῦ
Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, τὸν ὁποτον προώρισται ὅπως πιστῶς
ὑπηρετῇ.
τὸ ἔτος εἰς ὃ ἀναφέρεται ἡ Ἔκθεσις ὑπῆρξε τὸ ἑκατοστὸν
τεσσαρακοστὸν ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τῆς Χωροφυλακῆς. Καὶ
καθ᾿ ὅλην τὴν μακρὰν ἅλυσον τῶν 140 ἐτῶν οἱ ἄνδρες τοῦ
Σὡματος, ἀνεξαρτήτως βαθμοῦ καὶ θἐσεως, ἐμπνεόμενοι
ὑπὸ τῶν εὐγενεστέρων ἐθνικῶν ἰδεωδῶν καὶ κοινωνικῶν
ἀξιῶν, δημιουργοῦν τὴν ἱστορίαν του, ἱστορίαν συνεχῶν
ἀγώνων καὶ θυσιῶν.
Καὶ ἡ ἱστορία αθτη, κατευθύνει τὴν σημερινὴν ἀνοδικὴν
καὶ ἐξελικτικὴν πορείαν τοῦ δυναμικοῦ καὶ τῶν δυνατοτή-
των τῆς Χωροφυλακῆς καὶ ἐπιτρέπει τὴν παροχὴν τῆς δια-
βεβαιώσεως πρὸς τὸν Λαόν μας, ὅτι θὰ συνεχισθῆ ἡ κατα-

ὢ
βολὴ ηὐξημένων προσπαθειῶν ἐπὶ σκοπῷ διατηρήσεως τῆς
δημοσίας ἀσφαλείας καὶ τῆς ἐννόμου τάξεως εἰς σημεῖον
ἄριστον, ἀλλὰ καὶ παροχῆς πλήρους συμπαραστάσεως καὶ
ΧΡΟΝΙΑ ἀγάπης πρὸς τὸ κοινωνικὸν σύνολον, χάριν τῆς εὐημερίας
καὶ τῶν συμφερόντων αὐτοῦ τε καὶ τῆς φιλτάτης ἡμῶν Πα-
ΕΙΣ ΤΗΝ τρίδος γενικώτερον.

ΥΠΗΡΕΣΙΑΝ Ο Α ΡΧΗΓ ΟΣ
ΚΩΝἹΝΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ 4
ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ Ἀντιστράτηγος
ἔ

Δ
 Ἐξεδόθη καὶ ἐκυκλοφόρησεν ἤδη τὸ πα-
νηγυρικὸν τεῦχος τῆς Ἐκθέσεως Πεπραγμἐ-
νων Χωροφυλακῆς ἔτους 1973 , τὸ ὁποτον εῖ-
ναι ἀφιερωμένον εἰς τὴν συμπλήρωσιν 140
ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦ Σώματος τῆς
χωροφυλακῆς τὸ ἔτος 1833. Ἐντυπωσιακὴ
ὅσον ποτὲ ἄλλοτε, μὲ ὡραιότατον ἐξώφυλ-
λον, ἐγχρώμους εἰκόνας ἀπὸ τὴν ζωὴν καὶ
τὴν δρᾶσιν τῶν ἀνδρῶν τῆς Χωροφυλακῆς,
παραστατικὰ διαγράμματα καὶ ἀρίστην δο-
μὴν εἰς τὴν διάταξιν τῶν κειμένων παρου-
σιάζει κατὰ τρόπον ἀπαράμιλλον τὸ πολυ-
σχιδὲς καὶ ἐπίμοχθον ἔργον, εἰς ὅλους τοὺς
τομεῖς τῆς δραστηριότητός της-
᾿ Τὸ ὅλον ἔργον, τὸ ὁποτον προλογίζει ὁ κ .
Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς διαιρεῖται , εἰς τρία
κεφάλαια ,ἤτοι : α) Εἰς τὴν ἱστορίαν τῆς χω-
ροφυλακῆς , ἡ ὁποία καλύπτει ζωὴν καὶ δρᾶ-
σιν 140 ὀλοκλήρων ἐτῶν . β) Εἰς τὴν ἀποστο-
λὴν τῆς χωροφυλακῆς ὅσον ἀφορᾶ τὴν Διΐ,-
μοσίαν Ἀσφἀλειαν, τὴν Ἀγορανομίαν, τὴν
Τροχαίαν, τὸν Τουρισμόν, τοὺς Ἀλλοδα-
πούς κ.λ.π. καί γ) Εἰς τὴν Ὀργάνωσιν-
Διοἰκησιν, ὅσον ἀφορᾶ τὴν Στρατολογίαν
προσωπικοῦ, τὴν Ἕκπαίδευσιν, τὰς Δημο-
σίας Σχἐσεις, τὸν Ἀθλητισμὸν κ.λ.π.
χίλια τεύχη ἐξεδόθησαν μὲ ἀγγλικὸν κεί-
μενον 32 σελίδων καὶ ἀπεστἀλησαν. «ΤΙ-
MHZ ENEKEN» εἰς Ἀστυνομίας τοῦ ἐξω-
τερικοῦ . ᾿
Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐκδόσεως τῆς Ἐκθἔ-
σεως Πεπραγμένων χωροφυλακῆς ἔτους
1973, τὸ Ἀρχηγεῖον χωροφυλακῆς ὠργἀ-
νωσεν εἰδικὴν συνέντευξιν τύπου, κατὰ τὴν
ὁποίαν, ὁ κ . Ἀρχηγὸς τοῦ Σώματος παρουσία-
σε τὴν ἔκδοσιν, τῆς ὁποίας μετρ ἐξαιρετικοῦ
ζήλου ἐπεμελήθη τὸ Τμῆμα Δημοσίων
Σχέσεων τοῦ Ἀρχηγείου χωροφυλακῆς.
Ἅι παρατιθέμενα φωτογραφίαι εῖναι χα-
ρακτηριστικαἰ τῆς ὡραίας εἰκονογραφήσεως
τῶν σελίδων τοῦ ἐντὐπου.
 Μὲ τὶς ἑορτὲς τῆς Παναγίας θ᾿ ἀκουσθοῦν καὶ πάλι
ἕνα πλῆθος τραγούδια, δημοτικά, λαϊκὰ καὶ τὰ λοιπὰ
ποῦ ἔχουν γιὰ θέμα τσὺς τὴ Μαρία,
«Ἀχ,Μαρία μου,Μαρία....»-«Γἐλαγε ἡΜαρία, ἡ
Μαρία! ...- καὶ ἄλλα ἀπειράριθμα, ὡς ἐκεῖνο τῶν
παιδικῶν μας χρόνων :-«Δἐν περνᾶς, κυρὰ Μαρία,
δὲν περνᾶς, δὲν περνᾶς»!.-Κάποιος ἀναγνώστης μας
λοιπὸν ποὺ ἀπόρησε γιατὶ εἶναι τόσα νεοελληνικὰ
τραγούδια ἀφιερωμένα στὴ Μαρία, εἶπε ὅτι ὅλοι οἱ
σημερινοὶ ποιητὲς καὶ συνθέτες εἶνακ<Μαριολάτρες».
Λάθος!..Μαριολ.ἀτρες ἦσαν πάντα ὅλοι οἱ νεοελλη-
νες ποιητὲς καὶ μουσουργοί, ἀπὸ τὸ Σολωμὸ ὡς στὸν
Παλαμᾶ, καὶ ἀπὸ τὸ Μάντζαρο ὡς στὸ Χατζη-
δάκη. Καὶ ἂς θυμηθοῦμε πρῶτον ἀπ᾿ ὅλους τὸ
Σολωμὸ. Τὸ περίφημο ποίημά του «Λάμπρος», τὸ
γεμίζει ὁλόκληρο ἡ μαρτυρικὴ ἡρωΐδα του Μαρία.Τὸ
τραγούδι τῆς Μαρίας, τὸ παράπονο τῆς Μαρίας, ἡ
δέησις της, τὸ ξεμυστήρεμά της, τ᾿ ὄνειρό της, ἡ τρἐλ-
λα της, ὁ θάνατός της-Μαρία ἦταν ἀκόμα καὶ ἡ τρα-
β,
,Ξρ/
ι/--
-
K ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΦΥΡΟΕΡΑ
Λογοτέχνου
γική του«Φαρμακωμἑνη», ἡ Μαρία Παπαγεωργοπού-
λου, ποὺ τόσο πόνο γέμισε τὴν καρδιά τοῦ Ἐθνικοῦ
μας ποιητῆ:
Τὰ τραγούδια μοῦ τἅλεγες ὅλα,
τοῦτο μόνον δὲν θέλεις μοῦ πεῖς,
τοῦτο μόνο δὲ θέλεις ἀκούσει..
Ἄχ, τὴν πλάκα τοῦ τάφου κρατεῖς.
Καὶ ὁ ποιητής, ποὺ κάποτε πέρασε γιὰ νὰ ξαναϊδεῖ
τὴ μελωδικὰ κελαδισμἐνη κρυφὴ ἀγάπη του, λἐει:
Μοναχὸς μὲς στὴν ἐρμία,
εἰς τὸ μνῆμα σου ἐμπροστά,
ἐγονάτισα, Μαρία,
καὶ τὸ ἐφίλησα θερμά!...
Ἀλλὰ καὶ ποιὸς ἀπὸ τοὺς Ἐπτανησίους, τοὺς ρω-
μαντικοὺς ἢ τοὺς νεορωμαντικοὺς μας ποιη-
τἑς, δὲν τραγουδεῖ οτὴ Μαρία. Ἕνα καιρό, πρὶν ἀπὸ
τὸν πόλεμο ἀκόμα, δὲν βρισκόταν συντροφιὰ καντα-
δόρων ποὺ νὰ μὴν τραγουδήσει μὲ τὴν κιθάρα της
484
τὴν περίφημη, Μαρία τοῦ ποιητῆ Σπυρίδωνος
Ζαμπελίου:
Πρὶν ἀρχίσουν τὰ ῬαΥούδια
τὸ ξεφάντωμα οἱ χοροί
μέσα στ᾿ ἄγγιχτα λουλούδια
πρώτη ἐπρόβαλες ἐσύ.
Πρώτη ἐπρόβαλες Μαρία
καὶ σ᾿ ἀπάντησα σιμά
εἰς τὴν ἔρημη ἐκκλησία
ὁποὺ ἐπήγαμε συχνά!.
Ο ρωμαντικὸς ποιητὴς Ἀχιλλεὺς Παράσχος ποὺ
περιπαθῶς εἶχεν ἀγαπήσει κί ἐκεῖνος ὅπως οἱ περισ-
σότεροι ποιητὲς μας μιὰ Μαρία στὸ ποίημά του
«Ἐρὡτων λείψανα» ὅπου κάνει τὸ μνημόσυνο ὅλων
τῶν γυναικῶν ποὺ ἀγάπησε λέει καὶ γιὰ τὴν ἀγαπη-
μένη του:
Μαρία εἶναι ἄνομα ὀλέθρου νεανία,
ἕλξις πρὸς ἄβυσσον, πνοὴ μαραίνουσα βραδέως
καρδίας ψυχορράγημακαὶ φθίσις αἰωνία,
Μαρίαν ὅστις ἀγαπᾶ, αὐτὸς ἐκπνέει νἑος.
Τὸ Παράσχο δμὼς τὸν διέψευσε ἡ ἴδια του ἡ ζωή,
γιατὶ παρ᾿ ὅλο τὸ σφοδρὸ ἔρωτά του πρὸς τἠνΜαρίαν
ἔφθασε εἰς θαλερὰ γεράματα.
Στὰ 1878 εἶδε τὸ φῶς ἡ ποιητικὴ συλλογή τοῦ Ἰωάν-
νου Παπαδιαμαντοπούλου -Ζἀν Μορἑας, μὲ τὸν τίτλο
«Τρυγόνες καὶ ἐχιδναι». Καὶ τ᾿ ἄνομα τῆς Μαρίας γυ-
ρίζει καὶ ξαναγυρίζει στοὺς στίχους του, πότε σὰν
τρυγόνα καὶ πότε σὰν ἐχιδνα, πότε «ὡς δαίμων καὶ
πότε ὡς ἄγγελος», ὅπως λει:
Μαρία! Δαίμων δί ἐμὲ καὶ ἄγγελος ἐπίσης,
ὦ ἐσύ, τῶν πρώτων μου ἐτῶν πληροῖς τὰς ἀνα-
μνησεις.
Στὸ ἴδιο δμὼς βιβλίο περιέχεται καὶ τὸ ὡραιότερο
ἐγκώμιο τῆςΜαρίας:
Ἀλλ᾿ ἔξαφνα ἐκοίταξα μ᾿ ἀγάπη τὴ ζωή,
σὰν κόλλησες τὰ χείλη σου στὰ χείλη μου
τὰ κρύα.
 Ὅμως τὸ ξέρεις πὼς χωρὶς ἐκεῖνο τὸ φιλὶ
θὰ ἤμουν σήμερα νεκρός, Μαρία!
Καὶ τὸ ἑλληνικὸ τραγούδι τὸ γέμισε ἀπὸ τὰ 1860
καὶ ὕστερα μὲ Μαρίες ἡ νεοελληνικὴ ποίησις. Ο
γλυκὸς ἑπτανήσιος ποιητὴς Γεράσιμος Μαρκορᾶς
εἶναι κί αὐτὸς μεγάλοςΜαριολάτρης. Ἀπὸ τοὺς στί-
χους του δὲν ἀπουσιάζει τ᾿ ἄνομα αὐτό. Καὶ εἶναι ἕνα
ἄνομα ποὺ δὲν ἀντηχεῖ σὰν τ᾿ ἄλλα. Λέει ὁ ποιητὴς
γί αὐτός
Ἀπ᾿ τὰ χείλη μου τὸ κλέφτει
κάθε ζέφυρος μὲ βία
καί,Μαρία, παντοῦ Μαρία,
ν᾿ ἀντικάει τριγύρω ἀκοῦς.
Σὲ λίγο πιὸ κατοπινὰ χρόνια ἡΜαρία ἐξακολουθεῖ
νὰ ἐμπνέει. ὅλους μας τοὺς ποιητὲς καὶ ν᾿ ἀγαπιέται
ἀπ᾿ αὐτούς. Ο Καρκαβίτσας μᾶς ξύπνησε τὸν ἔρωτά
της στὸ ἰδιόχειρα βιογραφικό του σημείωμα. Ο Πα-
λαμᾶς τὴν ὁραματίζεται καὶ τὴν ύμνολογεἴ καὶ παν-
τρεύεται μιὰ...Μαρία.
Ο Δροσίνης τῆς ἀφιερώνει τὸν ὕμνο τῆς Πεντάμορ-
φῆς του καὶ παντρεύεται κί αὐτὸς μιὰ Μαρία, ἐκείνη
ποὺ Κάποτε τίναξε μιὰ ἀνθισμένη ἀμυγδαλιὰ.
Η θρυλικὴΜαρία Πενταγιὡτισσα, ἡ μοιραῖα ἐκείνη
γόησσα, γίνεται δρᾶμα ἀπὸ τὸν Παθλο Νιρβάνα, καὶ
τὸ τραγούδι της, ἐκεῖνο ποῦ ἔπλασε γιὰ κείνη ἡ λαϊκή
᾿ τοῦ Μάη;
μαςΜοῦσα, γίνεται πανελλήνιο:
Στἂ Σάλωνα σφάζουν ἀρνιὰ καὶ στὸ Χρυσὸ
καὶ στῆςΜαρίας τὴν ποδιὰ σφάζοντῒιἳίιιἵἕλἶἶὶκά-
Σ᾿ ἕνα παλιὸ σχολικὸ βιβλίο, ποῦ εἶχε βγάλει ὁ
ποιητὴς Κώστας Πασαγιάννης βρίσκεται ἕνα ποιημα
ἀφιερωμένο στὴν Παναγία. Ο ποιητής, πονεμένος
ἴσως πατέρας, παρακαλεῖ τὴν Παναγία νὰ γιατρέψει
τὴΜαρία του. Ο πόνος του χύνεται μέσα στοὺς στί-
χους ἁπλά, αὐθόρμητα, σὰν τὸ ξεχείλισμα μιᾶς
καρδιᾶς.
Ὄχι, δὲν πῆγα σὲ γιατρούς, γλυκειά μου
Παναγία,
ἦρθα σὲ σένα νὰ στὸ πῶ,νὰ γιάνεις τὴ Μαρία.
Ἄχ, σ᾿ ἐξορκίζω στὴ ματιὰ τοῦ τέκνου σου
τὴν πρώτη,
στὸ πρῶτο του χαμόγελο, στὴ σκεπτική του
νιότη,
σ᾿ ὁρκίζω στὸ βαρὺ σταυρό, στ᾿ ἀκάνθινο στε-
φά 11,
νὰ γιάνεις τὴΜαρία μου, γιατὶ θὰ μοῦ πεθάνει.
Μιὰ Μαρία,μιὰ τραγικὴ ποιήτρια,τὴ Μαρία Πολυ-
δούρη, ἀγάπησε καὶ ὁ ἄτυχος ποιητὴς ὁ Κώστας Κα-
ρυωτάκης. Καὶ σὲ κάποιους στίχους του, ποὺ προ-
βλέπει τὶ τοὺς περιμένει, λέει:
Μείς τότε θἄμαστε, φτωχὴ Μαρία,
Κάποια ἱστορία . . .
Κάποια ἱστορία ἔχει δημιουργή σει λοιπὸν τ᾿ ἄνομα
Μαρία στὴ νεοελληνικὴποίησί καὶ μουσική, ποὺ δὲν
εἶναι μονάχα τωρινή. Κάθε βέβαια ποιητὴς ὕμνησε
τ᾿ ἄνομα ποὺ τὸν ἐνέπνεε καὶ ποὺ ἀγαποῦσε π τρισσό-
τερο. Τὸ παράδειγμα τὸ ἔδωσεν ὁ Ὅμηρος μὲ τὴν
Ἑλένη, τὴν Ἀνδρομάχη καὶ τὴν Πηνελόπη. Μπο-
ροῦσαν νὰ μὴν τὸν μιμηθοῦν οἱ ἀπόγονοι του καὶ νὰ
μὴν ὑμνήσουν τὴ Μαρία τῶν Βράχων ἢ τὴν Ἑλένη
_
Ἂς μὴν έχουν παράπονα δμὼς καὶ ὅσες ἔχουν ἄλλα
ὀνόματα. Γιατὶ καὶ οἱ Πηνελοπίτσες, καὶ oi Μαρίκες,
καὶ οἱ Κατινίτσες, καὶ οἱ Γιαννοῦλες, καὶ ΟἱἈνδριάνες
ἀκόμα ἔχουν τὸ τραγούδι τους. Καὶ ἂς μὴν ξεχνᾶμε
ἐκεῖνο τὸ παλιὸ ἀθηναϊκὰ τραγούδι ποῦ ἔλεγε.
Γιὰ πάρε με, Ἀνδριάνα μου, νὰ σὲ βοηθῶλστὴν
‘ π υση,
καὶ νὰ σοῦ κουβαλῶ νερό ἀπ᾿ τὸ Βατραχονήσι!.
Ἀν τὰ πρωτεῖα τὰ ἔχει τώρα ἡ Μαρία,δικαιολογή
μένα, [ἵφοῦ καὶ «οἱ ἄγγελοι σὲ ὑμνοῦν, Μαρία,
παρθένα θεία...».
485
Η ΡΟΔΑΚΙΝΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ εἶναι μία ἀπὸ τὶς
πλέον δυναμικὲς δενδρώδεις καλλιέργειες τῆς χώρας
μας, ἡ ὁποία κατὰ τὴν τελευταία 2οετία ἐπραγματο-
ποίησε μία ἄνευ προηγουμένου ἀνάπτυξι. Οἱ ροδακι-
νοκαλλιεργηταὶ ἐφαρμόζουν ὅλες τὶς σύγχρονες τεχνι-
κὲς βελτιώσεις (κλάδευμα, λίπανσι, ἀραίωμα κτ.λ.)
καὶ παράλληλα προβαίνουν σὲ μιὰ συνεχῆ ἀνανέωσι
τῆς καλλιεργείας (καινούργιες ἐπιτραπέζιες ποικι-
λίες, συμπύρηνες καὶ νεκταρίνια), μὲ ἀντικειμενικὸ
σκοπὸ τὴν παραγωγὴ προϊόντος ὑψηλῆς ποιότητος
καὶ τὴν πλέον εὐχερῆ διάθεσί του στὶς ἀγορὲς τῆς
Δυτικῆς Εὐρώπης καὶ τοῦ ἐσωτερικοῦ.
Οἱ ροδακινοκαλλιεργηταὶ χάρις εἰς τὴν Κρατικὴν
συνδρομὴ, τὰς συνεχεῖς καὶ ἐντόνους προσπαθείας
τῶν γεωπόνων καὶ τῶν ἰδανικῶν ἐδαφοκλιματικῶν
συνθηκῶν στὶς κλασικὲς ζῶνες παραγωγῆς (Βέροια,
Νάουσα, Ἔδεσσα) ἐπέτυχον παραγωγὴ ποσότητος
καὶ ἐκλεκτῆς ποιότητος ροδακίνων μὲ ἄμεση συνέ-

,ἷἒθὥθᾕδῼᾋσἒ
πεια τὴν κατάκτησι τῶν ἀγορῶν τοῦ ἐξωτερικοῦ καὶ
τὴν αὔξησι τῆς ἐσωτερικῆς καταναλώσεως. 'H αθ-
ξησις δμὼς τῆς παραγωγῆς, ἡ ὁποία ἐπετεύχθη διὰ
τῆς ἐφαρμογῆς συγχρόνων τεχνικῶν δενδροκομικῶν
βελτιώσεων καὶ διὰ τῆς φυτεύσεώς ἐκλεκτῶν παρα-
γωγικῶν ποικιλιῶν ροδακίνων, ἐδημιούργησε ἐνίοτε
προβλήματα εὐχεροῦς διακινήσεως καὶ διαθέσεως τοῦ
προϊόντος, λόγῳ τοῦ ὑφισταμένου ἀνταγωνισμοῦ εἰς
τὰς ἀγορὰς τοῦ ἐξωτερικοῦ ἀπὸ τὰς ἄλλας ροδακίνο-
παραγωγικὰς χώρας (Ἰταλία, Γαλλία κ. ἀλ.) καὶ εἰς
τὴν ἐσωτερικὴν ἀγορὰν ἀπὸ τ᾿ ἄλλα ὁμοειδῆ θερινὰ
φροῦτα. Πρὸ τῆς ἀνωτέρω καταστάσεως εὑρεθέντες
οἱ ροδακινοπαραγωγοὶ ἤρχισαν τὴν «μάχη» τῆς παρα-
γωγῆς ΜΟΝΟΝ προϊόντος ὑψηλῆς ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ,
χάρις εἰς τὴν ὁποία ἐπετεύχθη πλέον εὐχερὴς διακί-
νησις καὶ διάθεσις τοῦ προϊόντος καὶ δὴ εἰς ἱκανοποι- D“
ητικὰς τιμάς.

-- Λ
α ,σὶ ,Α // ,z”

ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΕΣ ΤΩΝ

ΡΟΔΑΚΙΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ KOYKOYPI'IANNH

Γεω πὁ νο υ
Δ)νσεως Γεωργίας Ἠμαθίας
"Eva; ἀπὸ τοὺς πλέον σημαντικοὺς παράγοντες, ὁ
ὁποτος συνετέλεσεν εἰς τὴν προβολὴν τοῦ «Ἑλληνικοῦ
,παπ-ι ..ιη

Ροδακίνου» καὶ τὴν εἰς σύντομον χρόνον κατάκτησιν

τῶν ἀγορῶν τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης-ἐκτὸς τῆς ἐκ
(<προοιμίου»-ἐκλεκτῆς, ὑψηλῆς ποιότητος «ΡΟΔΑ-
ΚΙΝΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»-, ὑπῆρξε
ἡ συσκευασία καὶ ἡ τυποποιήσειςτοῦ προϊόντος σύμφω-
να μὲ τοὺς κανόνες τῆς Κοινῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἀγορᾶς
καὶ τὶς ἀπαιτήσεις τοῦ καταναλωτικοῦ κοινοῦ τῶν
χωρῶν ἐξαγωγῆς. 'H συσκευασία καὶ ἡ τυποποιήσεις
τῶν ροδακίνων, ὡς καὶ τῶν ἄλλων ὀπωροκηπευτικῶν
προϊόντων, ἀποτελοῦν εἰς τὴν πρᾶξι ἐργασίες καὶ
ἔννοιες συνυφασμένες καὶ ἀποσκοποῦν εἰς τὴν πλέον
ἑλκυστική, ἐμπορικὴ ἐμφάνισι τοῦ προϊόντος.
'H συσκευασία καὶ ἡ τυποποιήσεις πέρασε ἀπὸ
διάφορα στάδια βελτιώσεως καὶ ἐξελίξεως, τὰ ὁποῖα
εἶχον ὡς σκοπὸν τὴν ἐντυπωσιακὴ ἐμφάνισι τοῦ ,Ελ-
ληνικοῦ Ροδακίνου εἰς τὰς ἀγορὰς τοῦ ἐξωτερικοῦ.
Οἱ ἐν λόγῳ ἐργασίες συνετέλεσαν ἀποφασιστικὰ διὰ
τὴν αὔξησι τῶν ἐξαγωγῶν καὶ τὴν διάθεσι τοῦ προϊ-
όντος εἰς πλέον ἱκανοποιητικὰς τιμάς.

486
 Τὰ ροδάκινα μετὰ τὴν συγκομιδὴν των καὶ πρὶν λούμενοι Σ.Π.0.Π. (Συνεταιρισμὸς Πωλήσεως ᾿οπω-
φθάσουν εἰς τὴν κατανάλωσι, ὑφίστανται μιὰ σειρὰ ἴἳἣἳἳἓεἳἵικῶν Προιόντων καὶ Κοινοπραξίαι 0.Ε. ἢ
ἐργασιῶν τεχνολογικῆς ἐπεξεργασίας, ἡ ὁποία ἔχει
ὡς ἀντικειμενικὸν σκοπὸν τὴν βελτίωσιν τῆς ἐμπο- Οἱ ἀνωτέρω ὀργανώσεις ἤτοι οἱ Συνεταιρισμοὶ καὶ
ρικῆς ἐμφανίσεως καὶ τὴν διατήρησιν τῶν ποιοτικῶν αἱ κοινοπραξίαι, ὡς καὶ οἱ ἔμποροι τῶν Νωπῶν ᾿οπω-
όργανοληπτικῶν καὶ ἐμπορικῶν πλεονεκτημάτων τοῦ ροκηπευτικῶν προϊόντων ἀποτελοῦν τοὺς φορεῖς δια-
προϊόντος. κινήσεως καὶ διαθέσεως τῶν ροδακίνων εἰς τὰς ἀγο-
-Αἰ ἐργασίαι αὗται κατὰ σειρὰ εἶναι.- ρὰς τοῦ ἐξωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐσωτερικοῦ.
Συγκομιδὴ εἰς τὸν κατάλληλον — κανονικόν βα- ΠΙΝΑΞ Ι
θμὸν ὡριμότητος πρὸς ἐξαγωγήν.
Μεταφορὰ ἀπὸ τοὺς ὀπωρώνας εἰς τοὺς εἰδικοὺς
χώρους διαλογῆς, συσκευασίας κ.λ.π. Παραγωγῆς καὶ ἐξαγωγῆς ροδακίνων τῆς χώρας
Προδιαλογὴ τῶν καρπῶν ἀπὸ εἰδικὸν προσωπικόν. μας κατὰ τὰ ἔτη 1971, 1972 καὶ 1973 εἰς τόννους.
Ἀποχνούδωσις (ὑγρὰ ἢ ξηρά)
Μηχανικὸν κήρωμα τῶν καρπῶν.
Μηχανικὴ διαλογὴ κατὰ μέγεθος. ΑΙΑ Ἔ τ ο ς Συν. παραγωγὴ Ἔξἕἆξ-ἒῖσα ἐἒίὰζθἶἰσόὴς
Συσκευασία καὶ τυποποιήσεις ὑπὸ τῶν συσκευα- ης ποσότητος
στ ιων. ᾿
Ειᾞισαγωγὴ εἰς τοὺς θαλάμους προψύξεως. 1. 1971 158.000 71.800 45,5 %
Πρόψυξι. 2. 1972 213.000 87.000 40,9 %
Ποιοτικὸς καὶ Φυτοϋγειονομικὸς ἔλεγχος ὑπὸ γεω- 3. 1973 221.000 88.400 40,0 %
πόνου ἐλεγκτοῦ.
Ἐξαγωγὴ ἐκ τοῦ θαλάμου προψύξεως εἰς τὸ τοῦνελ
φορτώσεως. ΠΙΝΑΕΠ
Φόρτωσις εἰς βαγόνια ψυγεῖα ἢ αὐτοκίνητα φυγεῖα. Παραγωγῆς καὶ ἐξαγωγῆς ροδακίνων τοῦ Νομοῦ
'H ἀνωτέρω ἅλυσος τῶν ἐργασιῶν πραγματο- ἔμεἒέας κατὰ τὰ ἔτη 1971, 1972 καὶ 1973 εἰς
ποιεῖται ὐπὸ εἰδικευμένου προσωπικοῦ καὶ εἰδικῶν
μηχανημάτων ἀποχνουδώσεως, διαλογῆς κ.λ.π. Η
συσκευασία τῶν ροδακίνων γίνεται ἐντὸς πλαστικῶν AἸA ,ιE τ ο g Συνολικὴ πα- Ἐξαχθεῖσα ἕἒἶἔζἷἒηἳθς
θηκῶν χρώματος μπλέ, μαύρου κ. ἄ., εἰς τὰ εἰδικὰ
τελλάρα ἐξαγωγῆς. ραγωγὴ ποσότης ποσότητοg
Κατὰ τὴν συσκευασία - τυποποιῆσαιτῶν ροδακίνων
καταβάλλεται ἰδιαίτερη προσπάθεια μὲ ἀντικειμε- 1. 1971 93.000 41.700 44,9 %
νικὸν σκοπὸν τὴν πλέον ἄψογον ἐμφάνισιν τοῦ προϊόν- 2. 1972 120.000 49.400 41,2 %
τος. Η τοποθέτησις τῶν ροδακίνων ἐντὸς τῶν πλα- 3. 1973 122.000 54.800 44,9
στικῶν θηκῶν γίνεται ὄρθια ἢ πλάγια. ‘H πλαγία ΣΩΣ προκύπτει ἐκ τῆς συγκρίσεως τῶν ἀνωτέρω
τοποθέτησις συνιστᾶται διὰ ποικιλίας μὴ ἐντόνου χρω- πινάκων ἡ ροδακινοπαραγωγὴ εἰς τὸν Νομὸν Ἡμαθίας
ματισμοῦ μὲ σκοπὸν τὴν βελτίωσι τῆς ἐμπορικῆς ᾿ ἀντιπροσωπεύει πλέον τοῦ ἡμίσεως τῆς συνολικῆς
ἐμφανίσεως. Ἐπίσης ἀπὸ τὸ παρελθὸν ἔτος διὰ τὴν παραγωγῆς τῆς χώρας καὶ τὸ μεγαλύτερον ποσοστὸν
καλλιτέρα τυποποίησι, κυρίως τῶν ὁπερπρωΐμων καὶ τῆς ἐξαγωγῆς κατ᾿ ἔτος ποσότητος.
πρωίμων ποικιλιῶν ροδακίνων χρησιμοποιοῦνται πλα-
στικὰ καλαθάκια χωρητικότητος ἑνὸς χιλγ. μετὰ
χειρολαβῆς. , ΣΥΝΠΙΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η ἐξαγομένη ποσότης ἀνήκει εἰς τὴν ποιοτικὴ
κατηγορία ΕΞΤΡΑ ἢ Ι. , Τὸ ροδάκινον, ὅπως ἀναφέραμε ἀποτελεῖ ἀπὸ ἐτῶν
Ἐθνικὸν προϊόν, ἀπὸ τὸ ὁποτον κατ᾿ ἔτος ἔχουμε
εἰσροὴ σημαντικοῦ συναλλάγματος.
ΔΙΑΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΡΟΔΑΚΙΝΩΝ Δί αὐτὸ καταβάλλεται κάθε προσπάθεια ἐκ μέρους
τοῦ Κράτους, τῶν ροδακινοπαραγωγῶν καὶ τῶν φο-
ρέων ἐξαγωγῆς διὰ τὴν αὔξησι τῆς παραγωγῆς, τὴν
Τὰ κανάλια διαθέσεως τῆς ροδακινοπαραγωγῆς βελτίωσι τῆς ποιότητος καὶ τὴν καλλιτέρα ὀργάνωσι
τῆς χώρας μας κατὰ σειρὰ shat: ἡ ἐξαγωγή, ἡ ἐσω- τῆς διακινήσεως καὶ τῆς ἐμπορίας τοῦ προϊόντος μὲ
τερικὴ ἀγορὰ καὶ αἱ γεωργικοὶ βιομηχανίαι κονσερ- ἀντικειμενικὸν πάντοτε σκοπὸν τὴν βελτίωσι τῆς
βῶν. Δίὰ τὴν εὐχερεστέρα διακίνησι καὶ διάθεσι τῶν οἰκονομίας τῶν ροδακινοπαραγωγῶν, τῶν φορέων
ροδακίνων ἐδημιουργήθησαν διάφοροι φορεῖς-ἐξα- ἐξαγωγῆς καὶ τῆς ἐθνικῆς μας οἰκονομίας. ΙΕ σημει- -
γωγεῖς ἐμπορίας κυρίως διὰ τὰς ἀγορὰς τοῦ ἐξωτερικοῦ . ωθεῖσα πρόοδος διὰ τὰ ροδάκινα εἷναι ἐντυπωσιακή.
'H συνεταιριστικὴ όργάνωσι, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ στα- Ἀπαιτεῖται δμὼς συνεχὴς «ἀγὼν» διὰ τὴν περαι-
θμὸν εἰς τὴν ἀπὸ κοινοῦ συγκέντρωσι, διακίνησι καὶ τέρω βελτίωσι τῆς ποιότητος καὶ τὴν ὀρθολογιστικὴ
διάθεσι τῶν ροδακίνων εἷναι δ Γεωργικὸς Πιστω- ἐμπορία. Αἱ προοπτικαὶ διὰ τὸ μέλλον εὶναι ἐξ ἴσου
τικὸς Συνεταιρισμὸς Ναούσης (Γ.Π.Σ,Ν.), χάρις εἰς καλαί, ἀφ᾿ ἑνὸς λόγῳ τοῦ διαρκῶς αὐξανομένου κατα-
τὸν ὁποτον οἱ ροδακινοπαραγωγοὶ ἔμαθαν τὴν ἀξία ναλωτικοῦ κοινοῦ, ἀφ᾿ ἑτέρου τῆς συνεχοῦς βελτιώ-
τῶν προϊόντων των. Ἐν συνεχείᾳ ἐδημιουργήθησαν σεως καὶ ἀνανεώσεως τῆς ροδακινοπαραγωγῆς τῆς
διάφοροι ἄλλοι συνεταιριστικοὶ φορεῖς-ἐμπορίας κα- χωρας μας.
487

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΙ...ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ
ούδεὶς δύναται νὰ ἀμφισβητήσῃ ὅτι
πλεῖστα ὅσα «ἀνδροπρεπῆ» καὶ «δυνα-
μικἀ» ἐπαγγέλματα ἔχουν ἤδη «περάσει»
ὁριστικῶς καὶ εἰς τὰς χεῖρας τῶν γυναι-
κῶν. Εἰς τὸν στρατόν, τὴν ἀεροπορίαν
καὶ τὸ ναυτικὸν εἶναι χιλιάδες οί στρα-
τιωτίνες, οί θηλυκοὶ ἀεροπόροι καὶ οἱ
θηλυκοὶ ναῦται, δί ὃ καὶ οὐδεὶς πλέον
ξενίζεται ὅταν συναντήσῃ καθ᾿ ὁδὸν
ἄψογον στρατιωτικὸν σχηματισμὁν, «δι-
ανθιζὁμενον» μὲ τὴν καλαίσθητον κοκε-
ταρίαν τῆς γυναικείας παρουσίας. Εἰς
τὴν φωτογραφίαν μας ἡ μουσικὴ μπάντα
τοῦ Ἀμερικανικοῦ Ναυτικοῦ ἐν παρε-
λάσει μὲ τὴν ἐκπρόσωπον τοῦ «ἀσθε-
νοῦς» φύλου εἰς τὴν πρώτην σειρὰν
ἀνάμεσα εἰς ἄρρενας συναδέλφους της
488
ί αιτ-ιἸ
᾿ E Iv
ἐ
Η ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΑΣΤΥ-
ΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
5.
i Αί Ἀστυνομίαι ὅλου τοῦ Κόσμου
ἐκσυγχρονίζονται ἀλματωδῶς, δια-
έ
Δ θετουσαι ἤδη ὅλα τά ἐπιστημο-
νικἁ, τεχνικά καὶ συγκοινωνιακά
i μεσα, τὰ ὁποῖα καὶ χρησιμοποιοῦν
εὐρεως. διὰ νὰ δυνηθοῦν οῦτω
νὰ ἀνταποκριθοῦν εἰς τὰ πολυ-
σχιδῆ καθήκοντά των. Εἰς τὴν
φωτογραφίαν μας στολίσκος ἐξ
ἑλικοπτἐρων τῆς Ἰταλικῆς Ἀστυ-
ι νομίας᾿ εἰς ἄψογον σχηματισμὁν,
κατὰ τὴν ἐκτέλεσιν εἰδικῆς ἀπο-
J στολῆς.
ΕΠΙΧΕΙΡΙΣΙΣ "METPO"
. Η Γαλλικὴ Ἀστυνομίάπροἐβη εἰς νέον «γρονθοκόπημα» κατὰ τοῦ
υποκὁσμου. Στόχος τῆς ἐξορμήσεώς της ἡ καρδιά τῆς Γαλλικῆς πρωτευ-
ούσης Kai δή τὸ «μετρὁ», εἰς τὸ ὁποτον διεξήχθησαν ἐκτεταμένοι ἀστυνο-
μικοὶ ἔλεγχοι ὑπὸ τὴν προσωπικὴν διεύθυνσιν τοῦ ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν,
κ. Μισὲλ Πονιατόφσκι.
- Οἱ ἔλεγχοι αὐτοί, ὑπὸ τὸ γενικόν τίτλον «Επιχείρησις Μετρὁ», ἔγιναν
κυρίως εἰς τοὺς σταθμούς τοῦ ἠλεκτρικοῦ σιδηροδρόμου.
Εἶς ὁδηγὸς συρμοῦ ἀπεκάλυψε τελευταίως: «'Eva βράδυ, ποῦ ὡδήγουν
ἀργὰ τὸν συρμὸν, ἐμέτρησα 47 ἄδεια πορτοφόλια κατὰ μῆκος τῶν σιδηρο-
τροχιῶν, μεταξὺ δύο σταθμῶν». Τά πορτοφόλια αὐτά εἶχον ἀπορριφθῆ ύπὁ
λωποδυτῶν ἢ ὑπὸ νεαρῶν κακοποιῶν, οἱ ὁποτοι ἐπιτίθενται τὴν νύκτα ἐναν-
τίον μεμονωμένων ἐπιβατῶν, ἢ ἀκόμη ἀπὸ τὰς συμμορίας ἀλητῶν, ποὺ ἀπαι-
τοῦν «χαράτσι» 50 φράγκων διὰ νὰ ἐπιτρέψουν τὴν μετάβασιν ἀπὸ τοῦ ἑνὸς
συρμοῦ εἰς ἄλλον συρμὸν ἀνταποκρίσεως.
Δέον νὰ. σημειωθῇ ὅτι τὸ «μετρὸ» ἀντιπροσωπεύει, διὰ τὰς ὑπηρεσίας
τῆς δημοσίας τάξεως. τεραστίαν ἔκτασιν πρὸς ἐπιτήρησιν, καλύπτει πέντε
νομούς καὶ τὸ δίκτυον του ἔχει συνολικὸν μῆκος 173 χιλιομέτρων εἰς τὸ
ἀστικἁν τμῆμα του καὶ ἐτέρων 75 χιλιομέτρων εἰς τὸ περιφερειακὸν τοιοῦτον.
Ἀριθμεῖ 342 σταθμούς, 670 ἀποβάθρας. Καθημερινῶς κυκλοφοροῦν εἰς τὰς
διαφόρους γραμμὰς του 3000 βαγὀνια, μεταφέροντα 1,5 ἑκατομμύριον ἐπι-
βατῶν κατὰ τὴν διάρκειαν 2οὠρου λειτουργίας.
Αἱ «ἐπιχειρήσεις μετρὀ» ἔχουν ἀρχίσει πρὸ πολλῶν μηνῶν. Κατὰ τὴν
διάρκειαν τῶν παρελθόντων ἓξ μηνῶν, ἠλέγχθησανἐν στάσει 41230 ἄτομα,
2830 ὡδηγήθησαν εἰς τὸ τμῆμα, 163 παρεπέμφθησαν εἰς τὴν Εἰσαγγελίαν δί
ἐπιθέσεις ἐναντίον σιδηροδρομικῶν ὑπαλλήλων, 98 διὰ διαρρήξεις, διαπρα-
χθείσας εἰς τὰς ἀποβάθρας καὶ 29 δί ἐκβιασμὁν.
Προτοῦ περατωθῆ ἡ «Ἐπιχείρησις Μετρό», ὁ Γάλλος ὑπουργὸς Ἐσω-
τεᾳικῶν ἐδήλωσε πρὸς δημοσιογράφους ὅτι εἰς τὸ ἑξῆς ἀστυνομικοὶ ἐν πολι-
τικῆ περιβολῇ θά ταξιδεύουν ὁλονὲν συχνότερον μὲ τὸ «μετρὸ» διὰ νὰ συλ-
λαμβάνουν ἐπ᾿ αὐτοφώρῳ τοὺς κακοποιοὺς καὶ ὅτι ἄλλοι ἔλεγχοι παρομοίας
φύσεως θά πραγματοποιοῦνται εἰς τὰ μέσα δημοσίων μεταφορῶν τῶν ἐπαρ-
χιῶν.
Ἀκολούθως, ὁ κ. Πονιατὁφσκι ἀνήγγειλεν ὅτι «ὁ τρίτος ἄξων τῶν ἐπι-
χειρήσεων προλήψεως καὶ ἀσφαλείας» θά ἀφορᾷ εἰς τὰ ἀκατοἱκητα, κατὰ τὴν
θερινὴν περίοδον, διαμερίσματα, ὡς Kai τάς ἐπαύλεις. οἱ ἔνοικοι τῶν ὁποί-
ων ἀπουσιάζουν εἰς ταξίδια διακοπῶν. Ὑπολογίζεται ὅτι πλέον τῶν 40.000
διαμερίσματα καὶ ἄλλαι κατοικίαι θά ἐπιτηροῦνται τὸν Αυγουστον, μόνον
εἰς τὴν Γαλλικὴν πρωτεύουσαν.
 ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ‘KAGHMEPINOTHZ,
ΕΙΣ Η. Η. Α .
Κι(

»ἱ , Γ
. Υ,

, .
,ἱ i ’ ,τ
I '5 Ι
ἱ
i
», γ

«, Χ

᾿
,τὰ Η K

. «mu ἂτῌιιωαι,
4 σ
ι
ω, "Q

I m. -» “J

,Εἰςπὸ ἀνηλεὲς «κυνηγητόν» τῶν κακοποιῶν

{nu την ἐμπέδωσιν τῆς Δημοσίας τάξεως Kai
,Ασφαλείας εἰς τὰς Ἡνωμένας Πολιτείας τῆς
Αμερικῆς, ἀνήκει τὸ στιγμιότυπον τῆς φωτο-
γραφιας μας, τὸ ὁποτον θὰ ἐξελάμβανε κανεὶς
ως οραματικὴ σκηνὴ γκανγκστερικῆς ταινίας ἢ
τηλεοπτικοὶ «σήριαλ». Καὶ δμὼς εἶναι αὐθεν-
τικον καὶ ἀπεικονίζει λῃστείαν ἐνεχυροδανει-
στηρίου πόλεως τῆς Καλιφορνίας, ὅπου ὁ λη-
στης ἤρχισε νὰ πυροβολῆ ἀδιακρίτως, ὅταν
ἡ
Ἀστυνομία περιεκύκλωσε τὸ κτίριον, κατόπιν
λειτουργίας ἀθορύβου συστήματος συναγερμοῦ.
Ο κακοποιὸς. τελικῶς᾿ ἐφονεύθη καὶ διακρίνε-
ται «ἐκτάδην» εἰς τὸ ἔδαφος, ἐνῷ ἀστυνομικὸς
φερων ἀλεξίσφαιρον γιλἐκον, «τελεῖ ἐν ἐπι-
φυλακῇ» πρὸς ἀντιμετώπισιν τυχόν συναυτουρ-
γῶν τοῦ ληστοϋ.
k 4 Δ 5.... . ,ἒ
ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΠΟΜΠΗΔΕΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΟΝΤΑΙ
'H ψυχραιμία καὶ ἡ ὑπομονὴἀποτελοῦν τὸ δίπτυχον τοῦ δόγματος
καὶ τὸ δισυπόστατον «Σῆμα κατατεθἐν» τῆς Ἀγγλικῆς Ἀστυνομίας᾿
περὶ σεβασμοῦ τῆς ἀτομικῆς προσωπικότητος. Ὡστόσο τὸ «παρα-
δοσιακὸν» ἀγγλικὸν φλεγμα ἐξοβελίζεται ὅταν ἡ δημοσία τάξις
διασαλεύεται διὰ παρανόμων συγκεντρώσεων ὑπὸ ἀτόμων ἐπιδιω-
κόντων τὴν δημιουργίαν διαφόρων ταραχῶν καὶ ἐπεισοδίων, πρὸς
ἴδιον πολλάκις συμφέρον. Τότε οϊ θορυβοποιοὶ συλλαμβάνονται
«ἀμελλητἰ» Kai ἀπομακρύνονται ἔστω καὶ βιαίως ἀπὸ τὸν χῶρον τῆς
συγκεντρώσεώς των, ὅπως ἀκριβῶς ἡ νεαρὰ. διαδηλώτρια τῆς φωτο-
γραφίας μας-

was. 1, ,,
‘3‘“ 0 ΣΟΛΤΖΕΝΙΤΣΙΝ ΒΡΑΒΕΥΕΤΑΙ
ΕΚ ΝΕΟΥ

<ἸΟ ἐξόριστος Ρῶσσος συγγραφεὺς καὶ «Νο-

μπελίστας» τῆς Λογοτεχνίας Ἀλέξανδρος Σολ,
ζενίτσιν, ἐτιμήθη -ἐτἲ ἐσχάτων-ὑπὸ τῆς Ἐνὠ.
σεως Συντακτῶν τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Τύπου
τῆς Ἰταλίας μὲ τὸ χρυσοῦν βραβεῖον αὐτῆς διὰ
᾿ ᾭἾἲςἰθἱυἲ- ἒ( τὸ ἔτος 1973. Τὸ βραβεῖον ἀπονέμεται κατ᾿ ἔτος
εῖς ἄτομα, τὰ ὁποῖα διεδραμάτισαν ρόλον «ἰδιαι-
τέρας ἀνθρωπίνης ἀξίας» δί δ Kai ἐπελέγη ὁ
Iv
‘xg'C
Σολζενίτσιν, ὁ ὁποῖος ἀνεγνωρίσθη παγκοίνας

' x" ιἸ j ὡς ἐπικῆ μορφὴ καὶ ἀγωνιστικὴ προσωπικότης

εἰς οἰκουμενικὴν κλίμακα, διὰ τὴν ἀνθρωπι-
-᾿ ν [ἱ
στικἠν του δρᾶσιν. Εἰς τὴν φωτογραφίαν ὁ
βραβευθεἰς, ἐνῶ ἀκούει ἀπὸ τὸν ἐκπρόσωπον
τῆς Ἐνώσεως τὸ σκεπτικὸν τῆς ἀποφάσεως.

489
 Καθὼς ἀντικρύζης ἀπ᾿ τὸ πλοῖο τὸ
νησὶ τῆς Τήνου νὰ ταξιδεύη πάνω στὰ
γαλανὰ κύματα τοῦ Αἰγαίου, θαρρεῖς
πὼς εἶναι ἕνα πελώριο δελφίνι που βγῆκε
γιὰ λίγο στὴν ἐπιφάνεια ν᾿ ἀναπνεύσῃ
καὶ πὼς, ὸπου νἀνε, θὰ βουτήξῃ καὶ πάλι
στὰ νερὰ καὶ θὰ χαθῆ. Μὰ σὰν πλησιἂ
ζης σιγὰσιγὰ ἡ ψευδαίσθησι χάνεται
καὶ τὴ θέσι της πἑρνει ἡ πραγματικότητα.
Εῖναι ἡ Τῆνος, τὸ νησὶ τῆς Μεγαλό-
χαρης. Γνωστὸ ἀπ᾿ τους πανάρχαιους

NW;
ἀκόμη χρόνους, ἤκμασε γιὰ τὸν πλοῦτο,
τὴν τέχνη καὶ τὸν πολιτισμόν του. Ο
Ὅμηρος στὰ ποιήματά του ἀναφέρει τὸ
νησὶ μὲ τὰς «Γυρὰς πέτρας» -τὸ σημε-
ρινὸ Τσικνιᾶ--ποϋ ὁ Ποσειδῶνας πάνω
στὸ θυμό του ἔσχισε στὰ δυὸ μὲ τὴν Τρὶ-
αινά του καὶ ὅπου ὁ Ἡρακλῆς σκότωσε
τοὺς φτερωτοὺς υἱοὺς τοῦ Βαρέως Κάλαΐν
καὶ Ζῆτιν καὶ ἔστησε πάνω στοῦς τά-
φους τους δυὸ στῆλες, ἡ μία ἀπὸ τὶς ὁποῖ-
ες κουνιόταν σὰν φυσοῦσε Βοριᾶς. Κί
ὁ Ἀριστοτέλης ἔγραψε ἰδιαίτερα ἔργο
περὶ τῆς «Τηνίων Πολιτείας», που, δυ-

[ὁ Ἤβὶ ἦ
στυχῶς, δὲ σὠθηκε.

φφ
Καὶ κατὰ τὴν ἀρχαιότητα ἡ Τῆνος

TFK;
ἦταν θρησκευτικὰ κεντρο. Πολιοῦχος
της ὁ ἄρχων τῆς θαλάσσης, ὁ Ποσει-
δὡνας, που λατρευόταν καὶ σὰν θαυμα-
τουργὸς γιατρός. Αὐτός᾿ κατὰ τὴν παρὰ-
δοσιν, ἔστειλε σμήνη ἀπὸ πελαργοὺς

ΜΞΓᾷᾒὸχε-Ξιρῌς
στὸ νησὶ γιὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν τὰ φίδια
καὶ τὰ ἄλλα ἑρπετἀ, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἦταν
γεμᾶτο-γί αὐτὸ ἄλλωστε καὶ λεγόταν
καὶ ὀφιοῦσα. Δύο φορὲς τὸ χρόνο πρὸς
τιμὴν τοῦ Πολιούχου ἐτελ( ῦντο μεγάλες
γιορτἐς-χειμὡνα καὶ φθινόπωρο-καὶ
συνέρρεαν πλήθη πιστῶν ὰπ᾿ ὅλη τὴν
Ἑλλάδα. Ἀργότερα δμως, μὲ τὴν ἵδρυσι
τοῦ ἱεροῦ τὸῦ Ἀπόλλωνος τῆςνΔἡλου, ἡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ- ΜΟΡΦΑΚΗ
Τῆνος ἔχασε τὴν παλαιὰ αἴγλη της. Μὰ Mο ιρ ἀρ χου
καὶ τότε ἐξακολουθοῦσε νὰ συγκεντρώνῃ
πολλοὺς προσκυνητἐς. ποῦ στάθμισαν
ἐκεῖ γιὰ κάθαρσι καὶ ἐξαγνισμό, ἀλλὰ καὶ
γιὰ νὰ ἐξευμενίσουν μὲ θυσίες τὸ θεό τῆς

490
 θαλάσσης γιατί, ποιὸς ξέρει, μποροῦσε
νὰ ὀργισθῇ, νἀ σηκώση κύματα πελώ-
ρια καὶ νὰ πνίξῃ τους ἀσεβεῖς κατὰ τὸ
ταξίδι τῆς ἐπιστροφῆς.
Ε Ο
τ τι I
Η ;
Ὅπως oi ἄνθρωποι μοιάζουν μεταξὺ
τους μὰ καὶ ἔχουν διαφορετική μορφή
καὶ προσωπικότητα ὁ καθἐνας. ἔτσι καὶ
τὰ κυκλαδονήσια μοιάζουν μεταξὺ τους
ἀλλὰ ἔχουν καὶ τὸ δικό τους, τό €810)-
ριστὸ ὕφος. Στενοὶ δαιδαλώδεις δρόμοι
πλακόστρωτοί μὲ τοὺς ἁρμοὺς ἀσβε-
στωμένους, ὁλόλευκα σπιτάκια. μικροὶ
κύβοι ποὺ ἀκουμποῦν ἀνάλαφρα ὁ ἕνας
πάνω στὸν ἄλλο γιὰ νὰ νοιώθουν σι-
γουριά-ἦταν καὶ ἡ ἀπειλή τῶν πει-
ρατῶν, ποὺ νομίζεις πῶς θὰ ἀκούσης στὸ
πλακόστρωτο τὸ γδοῦπο ἀπ᾿ τὰ βήματά
τους καὶ τὶς κλαγγὲς τῶν σπαθιῶν τους-
ἐξῶστες μὲ βασιλικούς, ποὺ σκορποῦν
παντοῦ τὸ μῦρο τους, πεζοῦλες κάτασπρες
ποί> φιλοξενοῦν τὴν ὥρα τοῦ δειλινοῦ
ᾁᾄφφψφφφᾁφ
τὴν ἀθώα φλυαρία τῶν καλοκυράδων,
ἄπλετο λευκό φῶς. ποὺ λευκαίνει ἀκόμα
πιὸ πολὺ καθὼς ἀντανακλᾶται πάνω στὰ
λευκὰ σπίτια, αὐτὸ εἶναι τὸ ὕφος τῆς
ΤΗΝΟΥ.
Κί ὅλα αὐτά, τὰ σχήματα. οἱ ὄγκοι, οἱ
μορφες, ἀνάλαφρα Kai δεμένα σὲ μιὰ
ἀπαράμμιλη ἁρμονία, ποὺ χαρίζει μιὰ
ἐξαίσια αἰσθητικὴ ἀπόλαυσι καὶ μιὰ
γαλήνη ἀπόκοσμη. Kai τὰ βράδυα ἡ
μικρὴ πολιτεία γίνεται διάφανη Kai μοί
άζει μὲ ἀντικαθρεφτισμα μακρυνοῦ ὁρά-
ματος, καθὼς τὸ ἄσπρο ἀλλάζει σὲ ἁπαλὸ
γαλαζοπράσινο.
Μὰ ἐκεῖνο ποὺ περισσότερο προσδιο-
ρίζει τὴ φυσιογνωμία τῆς Τήνου, εῖναι
ὁ Ναὸς τῆς Μεγαλόχαρης. Περικαλλὴς,
ἐπιβλ ητΙΚός, μαρμαρόκτιστος μὲ κωδω-
νοστὰσι πανύψηλο, ποὺ δεσπόζει στὸ
ὅλο κτιριακὸ συγκρότημα Kai ἀποτελεῖ, «if τι ἵνά
᾿ iii
λές, ἀκοίμητο Φρουρὸ τοῦ νησιοῦ, προσ-
δίνει μιὰ γαλήνη ἄρρητη κί ἐνα τόνο
μεγαλοπρεπείας σ᾿ ὅλο τὸ τοπίο.
,ἴἶ ῢ ἰ᾿
Η ἀνοικοδόμησις τοῦ Ναοῦ ἄρχισε

fl τὸ 1823 στὸ χῶρο, ποὺ, ὕστερα ἀπὸ δραμα

,τῆς Ἁγίας Πελαγίας, εἶχε βρεθῆ τὸν
ἴδιο χρόνο ἡ θαυματουργὸς εἰκόνα τῆς
᾿-᾿-Ἱ

ἱ
1..
ΠΑΝΑΓΙΑΣ-ή ὁποία εἶναι παμμεγίστη
ἀξίας Kai λέγεται ὅτι εἶναι ἔργον τοῦ
Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ-καὶ τελείωσε μετὰ

,Ξ ί ἀπὸ ἑπτὰ χρόνια.

I"! ΙΕΙ
ιι I
Σήμερα ὁ Ναὸς ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ
πιὸ σημαντικὰ ἀρχιτεκτονικὰ μνημεῖα
τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος καὶ εἶναι ἀληθινὸ
. κ» E11
Ξ
σέμνωμα τῆς Ὀρθοδοξίας Kai χῶρος
Πανελληνίου Θρησκευτικοῦ προσκυνή-

mm;
ματος. Κάθε χρόνο στὶς 25 Μαρτίου καὶ
15 Αὐγούστου, χιλιάδες προσκυνητἐς,
Ἕλληνες καὶ ξἐνοι, ἔρχονται στὸ νησἰ
. Ἐωρῇᾐρσῼὴπ ᾿ τῆς Μεγαλόχαρης νὰ προσευχηθοῦν, νὰ
βροῦν παραμυθία, νὰ ἀναμέλψουν αἶ-
νους εἰς δόξαν ΤΗΣ καὶ νὰ ζητήσουν τὸ
ἔλεός ΤΗΣ. Ἀνάμεσα τους καὶ πολλοὶ
τυφλοί, παραλυτικοί, δαιμονισμένοι, ἀνί-
ατα ἀσθενεῖς, ποὺ προσμένουν τὸ θαῦμα.
Καὶ ἀλήθεια, γίνονται θαύματα πολλά,
φτάνει νὰ ὑπάρχῃ ἡ πίστις ἡ ἀληθινή,
αὐτὴ ποὺ εἶναι ἱκανή νὰ «μετακινήσῃ
Kai δρη». Ἀπόδειξις ἀδιάψευστη τὰ
τόσα πολλὰ ἀφιερώματα ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ
εἶδαν, περπάτησαν ἢ θεραπεύτηκαν ἀπὸ
ἀνίατες ἀρρώστειες τους.
Κατὰ τὴν περιφορὰ τῆς Ἁγίας Εἰκό-
νος, βιβλικὲς σκηνὲς διαδραματίζονται.
Ἱκεσίες, θρῆνοι καὶ κραυγὲς ἀκούγονται
ἀπ᾿ ὅλους τοὺς ἀσθενεῖς τὴ στιγμή ποὺ
βρίσκονται ξαπλωμένοι στὸ δρόμο καὶ
περνᾶ ἀπὸ πάνω τους ἡ Εἰκόνα. Ρίγη
συγκινήσεως διατρέχουν τὰ κορμιὰ ὅ-
σων παρακολουθοῦν, τὰ χείλη ὅλων
σαλεύουν σὲ κάποια κατανυκτική προ-
σευχὴ καὶ οἱ ψυχὲς τους ζητοῦν νὰ ἑνω-
θοῦν μὲ τὸ Θετο. Ἀλλὰ ἡ Τῆνος, ἐκτὸς
ἀπὸ τὴν ψυχικὴ ἀνάτασι καὶ τὴν γαλήνη,
ἔχει κι ἄλλα πολλὰ νὰ προσφέρει στὸν
ἐπισκέπτη της. Καὶ πρῶταπρῶτα στὸ
Μουσεῖο Τηνίων καλλιτεχνῶν μπορεῖ
κανεὶς ν᾿ ἀποθαυμάσῃ ἔργα καλλιτεχνῶν
ποὺ γεννήθηκαν στὸ νησί, τοῦ Νικολάου
--------
υιυυπβθοπἆῌι.
φφᾄᾁφψφφφφ
Βιτάλη (A'. Χρυσοῦν βραβετονΜονάχου)-
Ἐπίσης στὴν πινακοθήκη θὰ δῆ ἀρκε
τὰ ἔργα τοῦ χρωστῆρος τῶν διάσημο-
τἐρων ζωγράφων τῆς Ἀναγεννήσεως,
τοῦ Τιτσιάνου, τοῦ Ρἐμπραντ, τοῦ Ροῦ-
μπενς, τοῦ Βελάσκεθ καὶ τῶν ἐπιφανε-
στἑρων ἑλλήνων Παρθἐνη, Ἰακωβίδη,
Ξυδᾶ, Βολωνάκη, Κουνελάκη κ.ἄ.
Ἀκόμα μπορεῖ νὰ ἐπισκεφθῇ τὸ Μαυ-
σωλετο τοῦ καταδρομικοῦ «ΕΛΛΗ» ποὺ
ὅπως εἶναι γνωστὸν ἐτορπιλλίσθη στὸ
λιμάνι τῆς πόλεως στὶς 15 Αὐγούστου
1940 ἀπὸ Ἰταλικό ὑποβρύχιο᾿ τὸ Σκευο-
φυλὰκιο, ὅπου φυλάσσονται ἐκκλησια-
στικὰ ἀντικείμενα ἀξίας, ἀρχαῖα νομί-
σματα Kai ἀφιερώματα, τὸ Βυζαντινὸ
Μουσετον, τὸ Μουσεῖον Γ ιαννοϋλη Χα-
λεπᾶ στὸ χωριό Πύργος καὶ πολλὰ ἄλλα
ἀξιοθέατα, ποὺ δείχνουν τὴν ἔμφυτη
φιλοκαλία τῶν κατοίκων.

Γὺζη, τοῦ Γ ιαννουλη χαλεπά, τοῦ Λά-
ζαρου Σὠχου, τοῦ Νικηφόρου Λὑτρα,
τῶν ἀδερφῶν Βιτάλη καὶ ἄλλων. Ἀνά-
μεσά τους εἶναι Kai τὰ ἀριστουργήματα
«ὁ Ἰωσὴφ ἐξηγῶν τὸ ἄνειρον ἐν τῇ Φυ-
λακῆ» τοῦ Ν. Γὺζη (A'. Βραβεῖον Ἀκα-
δημίας Μονάχου), «Τὸ Θυμίαμα» τοῦ
Νικηφόρου Λὑτρα, «Ἡ φιλοστοργία»
τοῦ Γιανν. χαλεπᾶ, «ὁ Θησεὺς» τοῦ Γ'
=Ξ,=:,
Αὐτὴ εἶναι μὲ λίγες γραμμὲς ἡ Τῆνος
τὸ νησὶ τῆς Μεγαλόχαρης. Καὶ δὲν,
ἀπογοητεύει ποτὲ-πῶς μπορεῖ ἄλλωστε
ἡ Μεγαλόχαρη νὰ δώσῃ ἀπαγοήτευση-
στὸν ἐπισκεπτη της, φτάνει νὰ τὴν πλη-
σιάσῃ μὲ τὴν πρέπουσα ἀγάπη καὶ πίστι,

491
 γ a? Ἀθ

mm};31".? ,ἰᾇὖ-ἧξἷἒτᾜἒᾗ
, ι ..
ἱ... ..:-_,:'-/ ”M τφἓἒἒἓῦῥᾬᾑᾙεἒ . Ἶξἒἔλ.
raw

ἑλληνικοῖς δρόμους

ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΘΕΣ)ΓΙΙΚΗΣ

317 - 4000v χιλιόμετρον

Γνωρίζομε τὶς κυκλοφοριακὲς συνθῆκες τῶν μεγάλων Ἐθνικῶν

μας δρόμων; Καὶ ἂν ναί, τὶς ὑπολογίζομε πάντα σωστὰς Αὐτὰ εἶναι
δύο βασικὰ ἐρωτήματα ποὺ πρέπει νὰ ἀπασχολοῦν τοὺς ὁδηγοὺς,
οἱ ὁποτοι, εἴτε ἀπὸ ἐπαγγελματικοὺς λόγους εἴτε ἀπὸ ψυχαγωγὶα,
ἀφήνουν κάθε φορὰ τοὺς ἀστικοὺς δρόμους γιὰ νὰ βρεθοῦν σ᾿ ἕνα
σαφῶς διαφορετικὸ περιβάλλον κυκλοφορίας μὲ ἐξαιρετικὰ ἐπίμοΞ
μονες ὅπως θὰ ἔλεγε κανεὶς ἀξιώσεις ὁδηγήσεως. Γιατὶ ἐκεῖ τὸ ἐλά-
χιστο σφάλμα, ἡ παραμικρὴ ἀπροσεξία , μποροῦν νὰ ἔχουν αἱματηρὴ
κατάληξι . Ἀπάντησι εἰς τὰ προαναφερόμενα ἐρωτήματα ἢ καλύτερα
ὡρισμένα ἐνημερωτικὰ γιὰ τοὺς ἀναγνῶστες στοιχεῖα, θὰ προσπα-
θήση νὰ δώσῃ μία ἕρευνα τοῦ συνεργάτου μας Ὑπομοιράρχου κ.
Τροχονόμοι Χωροφύλακες ὁδηγοὶ δικὑ-
Χρήστου Ρἑππα, ἀναφορικὰ μὲ τὸ τὶ πρέπει νὰ γνωρίζουν καὶ ἀνά-
κλων ἐπιστρέφοντες ἀπὸ μίαν περιπολίαν
λογα νὰ ἀκολουθοῦν ἢ νὰ ἀποφεύγουν οἱ ὁδηγοἱ, ὅταν κυκλοφοροῦν
κατὰ μῆκος τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ πρὸς τὴν
στὸν μεγάλο αὐτοκινητόδρομο Ἀθηνῶν-Θεσσαλονίκης .
πλευρὰν τῶν Τεμπῶν.

Ἀπὸ τὴν διακλάδωσι πρὸς τὸν Βόλο περίοδο αὐτὴ, εἶναι ἡ «ποὺλπα» ὅπως ἀπο- Ἵκει παλι ποὺ ἡ Τροχαία Λαρίσης δίνει
καὶ μέχρι τὴν Αἁρισα, μεσολαβοῦν περὶ καλεῖται τὸ ἡμίρρευστο κατάλοιπο ποὺ σκληρὲς μάχες γιὰ νὰ ἐξασφαλίση ὁμαλὴ
τὰ 35 χιλιόμετρα. Τὸ ὁδικὸ αὑτὸ δια- δημιουργεῖται ἀπὸ τὴν βιομηχανικὴ ἐπε- ὅσο καὶ ἀναίμακτη κυκλοφορία, εἶναι ὅλα
στημα δὲν θὰ ἀντιμετώπιζε σοβαρὰ κυ- ξεργασία τῶν ζαχαροτεὺτλων καὶ χρησιμο- γενικὰ τὰ νευραλγικὰ τμήματα τῆς Ἰὶθνι-
κλοφοριακὰ προβλήματα, ἐὰν εἶχε ἀπό- ποιεῖ-,αι ἀπὸ τοὺς παραγωγοὺς γιὰ ζωο- κῆς ὁδοῦ μὲ ἐπίκεντρο ἐκεῖνο ποὺ διασχί-
λυτη ἀνεξαρτησία ἀπὸ τὴν ἐκτεταμένη τροφἡ. Η διασπορὰ στὴν ἄσφαλτο καὶ ζει σὲ μῆκος 7 - 8 χιλιομέτρων τὸ ἀνατο-
δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ πεδιάδα, ὅπου καθη- τῆς ἐλαχίστης ποσότητος «ποὺλπας» ἀπὸ λικὸ σήμερα ἄκρο καὶ μελλοντικὰ ἕνα
ἕνα περαστικὸ τρακτἑρ, δημιουργεῖ μεγα- ἀπὸ τὰ κεντρικὰ σημεῖα τῆς Θεσσαλικῆς
μερινῶς καταλήγουν ἑκατοντάδες γεωργι- Πρωτεὺοὺσης. Η Λαρισα τὰ τελευταῖα
κὰ μηχανήματα. Τὰ βραδυκίνητα αὐτὰ λη ὀλισθηρότητα καὶ συγχρόνως ἐπικίν-
δὺνη παγίδα γιὰ τὸν ἀνύποπτο όδηγό. χρόνια γνωρίζει μιὰ ραγδαία οἰκιστικὴ
ὀχήματα δημιουργοῦν ἀνάλογη κυκλοφο- ἐξαπλῶσι πρὸς τὴν πλευρὰ τῆς ᾿1ὒθνικῆς
(ι... Ἂς εἶναι καλὰ τὰ «παιδιὰ» ποὺ κά-
ριακὴ ἀνάσχεσι ἰδίως κατὰ τοὺς Θερινοὺς ὁδοῦ, ὅπου «ἔχει δημιουργηθῆ μιὰ 8:")-
νουν... παρκἐ(!) τὴν ἄσφαλτο...» μᾶς
καὶ φθινοπωρινοὺς μῆνες ὅταν πραγματο-
εἶπε λίγο ἀργότερα σὲ σχετικὴ συζήτησι τερη πόλις» ὅπως μᾶς εἶπε χαρακτηρι-
ποιοῦν ὁμαδικὴ ἔξοδα γιὰ τὴν σπορα, στικὰ ὁ συνάδελφος τῆς Τροχαίας Λαρί-
τὴν λίπανσι καὶ τὸν θερισμὸ-ἀλωνισμὸ ἕνας Λαρισαῖος ξενοδόχος, ἐννοῶντας τοὺς
Τροχονόμους ποὺ ἐντοπίζουν τὸν κίνδυνο σης κ. Πέτρος Τσιφουντοὺδης. Ἡ, ὅπως
τῶν σιτηρῶν, καθὼς καὶ τὴν μεταφορὰ θὰ ἔλεγε κανείς, ἀστικοποίησις τῆς ᾿1᾿1ονι-
τῶν πρώτων ὑλῶν στὰ ἐργοστάσια ζακ- μὲ τὴν μορφὴ τῆς «ποὺλπας ἐν μέσῳ ὁδῷ»
καὶ τοὺς Πυροσβέστες ποὺ τὴν ἐξαφανί- κῆς ὁδοῦ ἀρχίζει ἀπὸ τὸ Βὕξὶον χιλιόμε-
χὰρεως καὶ χαρτομὰζης. Πδη ἀπὸ τὸν τρον ὅπου δημιουργεῖται μιὰ μεγαλη δια-
μῆνα ποὺ διατρέχομε ἄρχισε ἡ συγκέν- ζοὺν μὲ τὴν πίεσι τοῦ νεροῦ τῆς ἀντλίας.
τρωσις ζαχαροτεὺτλων ἡ ὁποία θὰ συνε-
Διασταύρωσις Λαρίσης Ἐνα ἀπὸ τὰ νευραλγικὠτερα σημεῖα τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ.
χίζεται μέχρι τὸν Νοέμβριο. Ἴοπός ἔχει
ὑπολογισθῆ, στὴν μεγάλη ἔξαρσι τῆς
συγκομιδῆς, περὶ τὰ 500 τρακτὲρ προερ-
χόμενα ἀπὸ τὸν Βόλο καὶ ὡρισμένα χωριὰ
τῆς Λαμίας κατευθύνονται ἡμερησίως πρὸς
τὸ ἐργοστάσιο ζακχάρεως Λαρίσης κατά-
φορτα ἀπὸ τὴν πρώτη αὐτὴ βιομηχανικὴ
θλη, ἡ ὁποία πρέπει νὰ σημειωθῇ ὅτι μετα-
φέρεται σὲ μεγάλες ποσότητες ἀπὸ τὴν
ὑπόλοιπη Θεσσαλία καὶ πολλὲς ἄλλες
περιοχἐς. Ἔτσι στὸ [ιμηνο Αὐγούστου —
Νοεμβρίου, γιὰ τὰ τρακτὲρ «ὅλοι οἱ
δρόμοι ὁδηγοῦν πρὸς τὴν Λάρισα». Μὲ
τὴν εὐκαιρία αὐτὴ τὸ Τμῆμα Τροχαίας
Λαρίσης πραγματοποιεῖ διαφωτιστικὲς
συγκεντρώσεις τῶν ὁδηγῶν στὸν χῶρο
ἀναμονῆς γιὰ τὴν ἐκφόρτωσι καθὼς καὶ
ἐλέγχους τῶν ὀχημάτων προκειμένου
νὰ διαπιστωθῆ ἐὰν πληροῦν ἢ ὄχι τοὺς
ἐνδεδειγμένους δρους ἀσφαλείας κατὰ τὴν
κυκλοφορία τους. Ἕνα σοβαρὸ ἐπίσης Θέ-
μα ποὺ ἀπασχολεῖ τὴν Τροχαία κατὰ τὴν

492
σταύρωσις μὲ κατευθύνσεις πρὸς Ἀθήνα-
Βόλο-Κατερίνη καὶ Λάρισα. Πῶς μπο-
ρεῖ νὰ διευκολυνθῆ ἡ κυκλοφορία στὸ νευ-
ραλγικὸ αὐτὸ σημεῖο ἀπὸ ὅπου περνοῦν
περὶ τὰ 10.000 ὀχήματα ἡμερησίως Πῶς
εἶναι δυνατὸν νὰ ἐξασφαλισθῆ τὸ ἴδιο καὶ
στὰ ἀμέσως ἑπόμενα 4 - 5 χιλιόμετρα;
Η κατασκευὴ μιᾶς ἀκόμη ἀνισοπέδου δια-
βάσεως ὀχημάτων στὴν κυρία εἴσοδο τῆς
Λαρίσης καθὼς καὶ ἄλλων ὑπογείων γιὰ
πεζούς, ὁ πλήρης ἠλεκτροφωτισμός, καὶ
ἡ ὁμαλὴ ἐπιβράνδυσις τοῦ ρυθμοῦ τῆς κυ-
κλοφορίας ἀπὸ φανοστάτες μὲ παλλόμενο
φῶς, εἶναι ἴσως οὶ προσφορώτερε δυνα-
τὲς λύσεις μέχρι νὰ μετατοπισθῆ ἡ Ἐθνικὴ
ὁδὸς κατὰ 10 τοὐλάχιστον χιλιόμετρα ἀνα-
τολικώτερα ὥστε νὰ ἀποφύγη ὁριστικὰ
τὴν μελλοντικὴ συνάντησί της μὲ ἀστικὴ
ἒἕἓᾊἒᾕἇτρἳἐᾅἷἒγᾆἔ, ἶἷἒμἒξἶἓξὒἔἶἵἶιξἒἶὸ
ξὺ 351 καὶ 357 χιλιομέτρου τὸ ἀνώτατον
δριον ταχύτητος εἶναι 40 χιλιόμετρα. Ἐπί-
σης ὅτι κοντὰ στὸ ὁδικὸ αὐτὸ διάστημα
ὑπάρχουν δύο Δημοτικὰ Σχολεῖα, ἕνα
Γυμνάσιο, τέσσερις διασταυρώσεις, καὶ
πολλὲς κύριες καὶ δευτερεύουσες προσβά-
σεις πρὸς βιομηχανίες, βιοτεχνίες, συνερ-
γεῖα αὐτοκινήτων, καταστήματα καὶ συγ-
κροτήματα κατοικιῶν. Ὅσα ἀτυχήματα
συμβαίνουν ἢ κινδυνεύουν ἀπὸ διάφορες
παραβάσεις νὰ συμβοῦν ἐδῶ, εἶναι κυρίως
παρασύρεις πεζῶν, καὶ συγκρούσεις ἀπὸ
ὑπερβολικὴ ταχύτητα, ἀντικανονικὴ ὑπέρ-
βασι, παραβίασι προτεραιότητος, παράλει-
ψι ἐγκαίρου σημάνσεως περὶ ἀλλαγῆς τῆς
πορείας κ.λ.π. Θὰ πρέπει νὰ σημειωθῇ ἐπί-
σης ὅτι κατὰ τοὺς φθινοπωρινοὺς καὶ χει-
μερινοὺς μῆνες ἡ βροχὴ καὶ ἡ ὁμίχλη εἶναι
σύνηθες φαινόμενο στὴν Λαρισαϊκὴ πεδιά-
δα. Εἰσι ἡ ὀλισθήματης τοῦ ὁδοστρώμά
τος στὴν πρώτη περίπτωσι καὶ ὁ περιο-
ρισμὸς τῆς ὁρατότητος στὴν δεύτερη, εἶναι
δύο συχνὲς ἀντιξοότητες ποὺ δὲν πρέπει
νὰ ὑποεκτιμοῦν ἢ τὸ χειρότερο νὰ ἀγνοοῦν
ὅσοι ὁδηγοὶ κυκλοφοροῦν τὶς προαναφερέ-
μενες ἐποχὲς στὴν περιοχὴ αὐτή. Τὸ ἴδιο
θὰ μπορούσαμε νὰ ὑποστηρίξωμε καὶ
γιὰ ὡρισμένες ἄλλες τοπικὲς κυκλοφορια-
κὲς ἰδιοτυπίες. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρονται
ἡ φυσιολογικὴ «κυματοειδὴς» ἐπιφάνεια
τοῦ ὀδοστρώματος μεταξὺ 373 καὶ 375
χιλιομέτρου, τὰ μεγάλα εὐθύγραμμα τμή-
ματα ποὺ ἐνισχύουν τὴν ὑπνηλία τῶν ὁδη-
γῶν, καὶ οἱ λεγόμενοι ((πλευρικοὶ ἄνεμοι»
ποὺ κατεβαίνουν ἀπὸ τὸν Ὄλυμπο καὶ τὴν
Ὅσσα καὶ γίνονται περισσότερο σφοδροὶ
Η εἴσοδος τῆς κοιλάδος τῶν Τεμπῶν:. Οἱ δύο πινακίδες προειδοποιοῦν τοὺς
ὁδηγοὺς ὅτι εἰς τὸ ὀλισθηρὸν ὀδόστρωμα ἐπὶ μήκους 6 χιλιομέτρων τὸ ἀνώτατον
δριον ταχύτητος εἶναι 50 χιλιόμετρα.
ταγματάρχης κ. Γεώργιος Φραγκάκης
Διοικητής τοῦ Τμήματος Τροχαίας Κιν.
Λαρίσης: «Ἠθικἡ εὐθύνη βαρύνει ἕνα
ἕκαστον τῶν -ὁδηγῶν ἔναντι τῶν συναν-
θρὠπων του...,..»
μεταξὺ 376 καὶ 380 χιλιομέτρου μὲ ἀπο-
τέλεσμα νὰ ἐπηρεάζουν σημαντικὰ τὴν
εὐστάθεια τῶν ὀχημάτων ὅπως ἄλλωστε
ἔχει προκύψει ἀπὸ ὡρισμένα ἀτυχήματα
ποὺ ἔχουν συμβῆ. Ἀπὸ τὸ 382 χιλιόμε-
τρον ἀρχίζει ἡ κοιλάδα τῶν Τεμπῶν. Λίγο
μετὰ τὸ ἀμέσως ἑπόμενο χιλιόμετρα, δια-
βάζομε σὲ μιὰ πινακίδα ((Προσοχὴ ὁδὸς
ὀλισθηρά ἐπὶ μήκους 6 χιλιομέτρων». Η
προειδοποίησις αύτὴ ἦταν ἀπαραίτητη γιὰ
τὴν περιοχὴ αὐτὴ ὅπου καταλήγουν κά-
θετοι βράχοι καὶ οἱ ἡλιακὲς ἀκτῖνες εἶναι
φευγαλέοι ἐπισκέπτες ἐνῷ ἡ ὑγρασία μό-
νιμος σχεδὸν κατάστασις κατὰ τοὺς φθι-
νοπωρινοὺς καὶ χειμερινοὺς μῆνες. Τὸ κα-
τώτατον δριον ταχύτητος εἶναι 50 χιλιό-
μετρα, χωρὶς βεβαίως μὲ αὐτὸ, νὰ ση-
μαίνη ὅτι πρέπει πάντοτε νὰ ἐξαντλεῖται
ἂν λάβωμε ύπ᾿ ὄψιν τὶς ἀπότομες μὲ κλίσι
τὶς περισσότερες φορὲς στροφὲς, τὴν ἐκά-
στοτε πυκνότητα τοῦ κυκλοφοριακοῦ ρεύ-
ματος, τὶς ἐναλλασσόμενες καιρικὲς συν-
θῆκες κ.λ.π. Ἀπὸ τὶς ἀλλεπάλληλες στρο-
φές, περισσότερο ἐπικίνδυνες εἶναι ἐκείνη
ἡ ὁποία εὑρίσκεται μεταξὺ Ἀγίας Παρα-
σκεψῆς καὶ πηγῆς Δάφνης ὅπου σημειώ-
νονται συνήθως ἐκτροπὲς ὀχημάτων-ἰδίως
φορτηγῶν αὐτοκινήτων-μὲ κατεύθυνσι
τὴν Λάρισα. Περιττὸν νὰ τονισθῆ ἰδιαί-
τερα ὅτι ἡ ἐκτὸς ((πάρκιγκ» ἔστω καὶ ὀλι-
γόλεπτη στάθμευσις γιὰ τὸν ἀποθαυμα-
mm“3::°*:2"£2°‘éflitcgsfi8°9£$¥
πάλι ποὺ χρειάζεται μεγάλη προσοχή, εῖ-
ναι τὸ ἄλλο πρὸς τὴν πλευρὰ τῆς Πιερίας
ἄκρο τῶν Τεμπῶν ὅπου εὑρίσκεται ἡ δια-
κλάδωσις πρὸς Κατερίνην-Ὁμόλιον καὶ
Στόμιον (Τσάγεζι). Τὸ Στόμιον εἶναι τὸ
σημεῖο ἐκεῖνο ποὺ κατακλύζουν τοὺς θερι-
νοὺς μῆνες χιλιάδες Λαρισαῖοι γιὰ θαλάσ-
σια λουτρά, ὁπότε, ἑπόμενο εἶναι νὰ δη-
μιουργεῖται ἀπότομη κυκλοφοριακὴ πυ-
κνότης καὶ ταυτόχρονα παραβιάσεις προ-
τεραιότητος, ἀντικανονικὲς ὑπερβάσεις κλπ.
Τὰ τελευταῖα 10 χιλιόμετρα τῆς «Λαρι-
σαϊκῆς» Ἐθνικῆς ὁδοῦ ἂν καὶ ξετυλίγονται
μὲ ἕνα ἄνετο καὶ εὐθύγραμμο σὲ πολλὰ
σημεῖα ὁδόστρωμα, ὡστόσο, πρέπει νὰ
χαρακτηρισθοῦν ὡς κρίσιμα. Διότι ὁ ὁ-
ποιοσδήποτε ὁδηγὸς μὲ προορισμὸ εῖτε τὴν
Λάρισα εῖτε τὴν Κατερίνη πρὶν ἀκόμη ἀνα-
πτύξη ταχύτητα παρασυρόμενος ἀπὸ τὰ
δέκα αὐτὰ ἄνετα χιλιόμετρα, θὰ πρέπει
νὰ ἀναλογίζεται κάθε φορὰ ὅτι τὸν ἀνα-
μένουν οὶ κλειστὲς στροφὲς τῶν Τεμπῶν
ἢ τῆς θέσεως «Παπαποῦλι» καὶ «Κάσ-
τρου» Πιερίας καὶ ἐν πάσῃ περιπτώσει ἡ
ταχύτης αὐτὴ δὲν πρέπει νὰ εἶναι «κεκτη-
μένη ἐπ᾿ ἀόριστον». Γιὰ τὶς Πιερικέ αὐ-
τὲς στροφὲς καὶ ἄλλα συνεχόμενα ἀξιόλογα
σημεῖα τῆς «Μακεδονικῆς» πλέον Ἐθνι-
κῆς ὁδοῦ θὰ μιλήσωμε σὲ ἑπόμενο σημείω-
μα. Ἀλλὰ ποιὰ εἶναι ἡ σφραγισμένη ἀπὸ
τὸ Τμῆμα Τροχαίας Λαρίσης «ὑπηρεσια-
κὴ ταὐτότης» τῆς ᾿ ικῆς ὁδοῦ τῶν 8
χιλιομέτρων ποὺ διασχίζει τὸν Νομὸ Λα-
ρίσης Στὸ σημεῖο αὐτὸ παραχωροῦμε τὴν
θέσι μας εἰς τὸν Ταγματάρχην Χωροφυ-
λακῆς κ. Γεώργιον Φραγκάκη τΔιοικη-
τὴν τοῦ Τμήματος Τροχαίας Λαρίσης, ὁ
ὁποτος μᾶς παρουσιάζει τὸν δείκτη τῶν
τροχαίων ἀτυχημάτων τὴν τελευταία πεν-
ταετία στὰ 81 αὐτὰ χιλιόμετρα τῆς Ἐθνί
κῆς ὁδοῦ. "En-n. πληροφορούμεθα ὅτι τὰ
θανατοφόρα ἀτυχήματα ἦσαν 4 τὸ 1969,
5 τὸ 1970, 12 τὸ 1971, 5 τὸ 1972, καὶ 4
τὸ 1973. Μὲ τὴν ῖδια χρονολογικὴ κλί-
μακα, τὰ τῶν σωματικῶν βλαβῶν ἧσαν
ἀντιστοίχως 31, 47, 30, 31, καὶ 36, ἐνῷ
τὰ τῶν ὑλικῶν ζημιῶν 40, 37, 46, 69,
45. Ἀπὸ τὰ στοιχεῖα αὐτὰ προκύπτει ὅτι
ἡ Τροχαία Λαρίσης καταβάλλει ἐντατικὲς
προσπάθειες ὥστε νὰ περιορισθῆ ὁ βαρύς
καὶ συγχρόνως ἄδικος φόρος τοῦ αἵματος
σ᾿ ἕνα δρόμο ὁ ὁποτος μὲ τὴν πάροδο τοῦ
χρόνου γίνεται ὅλο καὶ περισσότερο πολυ-
σύχναστος. «Οταν ἐρωτήσαμε τὸν κ. Τα-
γματάρχην νὰ μᾶς πληροφορήση ποιὰ ὁχή-
ματα παρουσιάζουν συχνότερη ἐμπλοκὴ μὲ
τὸ ἀτύχημα ἐῖπε ὅτι ἐπικεφαλής ἔρχονται
τὰ ἰδιωτικῆς χρήσεως ἐπιβατηγὰ αὐτοκί-
νητα καὶ ἀκολουθοῦν τὰ Δημοσίας χρή-
σεως φορτηγὰ καὶ τὰ γεωργικά μηχανή-
ματα. Ο ἴδιος ὑπεγράμμισε τὴν ἀνάγκη
τῆς σχολαστικῆς τηρήσεως τῶν κανόνων
κυκλοφορίας κατὰ μῆκος τῆς «Λαρισαῖ-
κἣς» Ἐθνικῆς ὁδοῦ ἡ ὁποία ὅπως εἶπε ἐπὶ
λέξει «Ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἀποτελεῖ ὑποχρεω-
τικὸν σημεῖον διελεύσεως διὰ τοὺς ἔχον-
τας προορισμὸν τὰς Ἀθήνας, Θεσσαλονί-
κην καὶ ἐνδιαμέσους πόλεις ὁδηγούς, δέ-
χεται μεγάλας ((πλευρικὰς» κυκλοφορια-
κὰς πιέσεις ἀπὸ δεκάδας χιλιάδας ὀχήματα
ἔχοντα ἕδραν τὴν Θεσσαλικὴν μεγαλού-
πολιν καὶ τὴν πέριξ περιοχήν». Καὶ ὁ Τα-
γματάρχης κ. Φραγκάκης κατέληξεν ὡς
ἑξῆς: «Ἡθικὴ εὐθύνη βαρύνει ἕνα ἔκα-
στον τῶν ὁδηγῶν ἔναντι τῶν συνανθρὠ-
πων του. Ἂς συνειδητοποιήσωμεν τὴν
εὐθύνην ταύτην ὥστε νὰ σταματήσουν αὶ
ἑκατόμβαι τῶν θυμάτων τῆς ἀσφάλτου...».
493
ν-Ξ᾿-ιμι ι ι ιἱι ιυ πἲιὴ ““ "”""'”" "“"'“'“““'"“ |||”||H|!|0!!|,!1!|IIIIIIHIIH |
. ἱἱἰἰἱἲἰἰῦᾛᾙἶἱᾒ 1u1fimmmmfi1mwmmmmwmfi$mmmm111WW“
Γιὰ τὴν ἀρετή, τῆς ὁποῖας ἡ γνῶσις εἶναι
γνωριμία ἀμεταμέλητος, ὡμιλήσαμε στὸ
προηγούμενο ἄρθρο. Γιὰ τὸν Ἰησοῦν,
τοῦ Ὁποίου ἡ γνωριμία εἶναι μοναδικὴ
καὶ ἐκ τῶν «ὤν οὐκ ἄνευ», ἐπιθυμῶ νὰ
συνομιλήσωμε σήμερα, ἀγαπητὲ ἀναγνῶ-
στα. Γιὰ τὸν Ἰησοῦν, ποῦ εῖναι ἡ ἐνσάρ-
κωσις τῆς ἀρετῆς.
Γιά τὸν Ἰησοῦν! Τὸ ἄνομά του εἶναι
θεοδίδακτο. Τὸ ἐγνώρισε στὴν Ἀειπάρθε-
νο Κόρη τῆς Ναζαρέτ ὁ Ἀρχάγγελος
Γαβριήλ, τὴν ὥραν ποῦ εὐαγγελίζετο τὸν
ἐρχομὸ Του (Λουκ. a, 31).
Γιὰ τὸν Ἰησοῦν! Γιὰ τὸν Υἱόν καὶ Λόγον
τοῦ Θεοῦ, ποῦ ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ κάμη
τὸν ἄνθρωπο θεό!.
Γιὰ τὸν Ἰησοῦν! Γί αὐτὸν ποῦ εἶναι 6
ἄκτιστος Λόγος τοῦ Πατρὸς ἡ προαιώνιος
Σοφία, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας
Τριάδος. Η ἀγάπη Του πρὸς τὸν ἄνθρωπο
καὶ ἡ λαχτάρα Του νὰ σώσῃ τὸ ἀνθρώπινο
γένος ἀπὸ τὸν θανάσιμο ἐναγκαλισμό του
μὲ τὴν ἁμαρτία ὡδήγησαν τὸν Ἰησοῦν
στὴν Ἐνσάρκωσιν. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγέ-
νετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰωάν. ά 14),
Ἐνσάρκωσις δὲ εἶναι ὁ ἀπαράμιλλος καὶ
ἀνερμήνευτος τρόπος τῆς ὐποστατικῆς
ἑνώσεως τῶν δύο φύσεων-τῆς θείας
καὶ τῆς ἀνθρωπίνης-εἰς τὸ αὐτὸ πρόσω-
πον ἀσυγχύτως καὶ ἀδιαιρἐτως.
Γιὰ τὸν Ἰησοῦν, ὁ ὁποτος παραμένει
ἔξω ἀπὸ τὴν ροὴν καὶ πέρα ἀπ᾿ τὴν φθορὰ
τοῦ χρόνου, ἀναλλοίωτος καὶ αἰώνιος,
ἐφ᾿ ὅσον «Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ
αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἐβρ. ιγ᾿ 8).
Εὐτυχὴς ὁ ἄνθρωπος, ποῦ θὰ στεριώση
τὴ ζωή του πάνω σ᾿ αὐτὸ τὸ ἀρραγές θε-
μέλιο καὶ τὸν πανίσχυρο βράχο.
Γιὰ τὸν Ἰησοῦν! Ὅσοι Τὸν ἐγνώρισάν,
ἔγιναν αἰχμάλωτοι τοῦ μεγαλείου Του.
«Ὄνομα γλυκό, γεμάτο ἐλπίδα, ποῦ χαρά
σκορπίζει στὴν καρδιὰ καὶ ρίχνει ἀχτίδα
μὲ ὁλόγλυκη παρηγοριά» ἔγραφε κάποιος
ποιητής. Ὅσοι Τὸν ἐγνώρισάν, ἄφησαν
ὅλα τὰ ἄλλα κατὰ μέρος καὶ προσεπάθη-
σαν νὰ Τὸν κερδίσουν πιὸ πολύ, νά Τοῦ
δώσουν πιὸ πολὺ χῶρο στὴν καρδιά τους,
νὰ Τοῦ παραχωρήσουν τὴν ἀπόλυτη κυ-
ριαρχἰα στὴ σκέινι τους καὶ στὰ βιώματά
τους. Ἐθεώρησαν ὅλα τ᾿ ἄλλα σκύβαλα
καὶ σκουπίδια μπροστὰ
«Ἡγοῦμαι πάντα σκύβαλα εἶναι ἵνα Χρι-
στὸν κερδήσω» (Φιλ. γ᾿ 8) εἶπαν μαζὶ μὲ
τὸν Παῦλο.
Γιά τὸν Ἰησοῦν, θέλω νὰ συνομιλήσωμε.
Αὐτὸς εἶναι ἡ πηγὴ τῆς γνώσεως καὶ τῆς
σοφίας, ὁ ἀνεξάντλητος πλοῦτος παντὸς
ἀγαθοῦ. Αὐτὸς εἶναι τὸ πᾶν δί ὲσἐ καὶ
μπορεῖ νὰ σοῦ δώση τὰ πάντα. «Ἀν ἔχης
πληγὴ νὰ γιατρἐψης, εἶναι ὁ ὑπέρτατος
γιατρός. Ἀν δυνατὸς πυρετὸς σὲ κατα-
καίη, εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ «ζῶντος ὕδατος»,
Ἄν πιέζεσαι κάτω ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἀδι-
κίας, εἶναι ἡ δικαιοσύνη. Ἀν ἔχης ἀνάγκη
ἀπὸ περίθαλψι, εἶναι ἡ δύναμις. Ἄν κοιτά-
ζης μὲ τρόμο τὸν θάνατο, εἶναι ἡ ζωή. Ἀν
ἀτενίζῃς στὸν οὐρανό, εἶναι ἡ ὁδὸς. Ἀν
φεύγῃς τὰ σκότη, εἶναι τὸ φῶς. Ἄν πεινᾶς,
εἶναι τὸ μάννα ποῦ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ κατέρ-
χεται». Ἔτσι ἔνοιωσε τὸν Ἰησοῦν ἡ ψυ-
χὴ τοῦ Ἁγίου Ἀμβροσίου (Devirg1,3).
494
WWW!Innmunnmnumumuummuuuuumuwwwmmmmmmm
ΓΝΩΡΙΜΙΑ
ΜΟΝΑΔΙΚΗ
Παν . Ἀρχιμανδρίτου
ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΕΝΗ
Ταγμ)ρχου-Ἰεροκήρυκος Χωρ)κἦς
Στὴ σκέψι μου ἔρχονται τοῦ ποιητοῦ
Οἱ ὶ«ῤίγὶοβλαστὲ τῆς Παρθένου μυριοπόθτἐτε
υ,
δὸς τῆς ψυχῆς μου φτερά σὰν τ᾿ ἀητοῦ,
σὰν τάγει
νὰ πετάξη ψηλὰ κί ἀπὸ τ᾿ ἄστρα πιὸ
πέρα
ὡς τὶς χῶρας π᾿ ἀνθοῦν μυριολούλουδοι
οί Κάμποι,
καὶ τ᾿ ἀνέσπερο φῶς χρυσάκτινο
λάμπει,
Καὶ νὰ μείνῃ κοντά σου καὶ δική σου
νὰ μείνῃ
στὴν ἀθάνατη δόξα, στὴν χαρά,
στὴν εἰρήνη,
στῆς χαρᾶς τὸ Νησὶ
ὅπου ἀθάνατος κί ἅγιος
βασιλεύεις Ἐσύ».
(Γ. Β5ερίτης βλ. Περιοδικὸν «ΑΚΤΙΝΕΣ»
στὸ Χριστό!
Ο Ἰησοῦς εἶναι μοναδικὸς. Δὲν ὑπάρχει
ἄλλος σὰν κί Αὐτὸν. Γί αὐτὸ ἀκριβῶς
καὶ «οὐκ ἐστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία-
οὐδἐ γάρ ἄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐ-
ρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ
δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς». (Πράξ. δ᾿ 12). Τώρα
εἶναι γνωριμία μοναδικὴ.
Ναί, μοναδική! Γιατὶ ὅλα τ᾿ ἄλλα ποῦ
γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος καὶ ποῦ μανθάνει
ἀλλάζουν, παληώνουν, παύουν νὰ ἔχουν
ἀξίαν ἔπειτα ἀπὸ μερικὰ χρόνια. Η γνῶ-
σις δμὼς τοῦ Ἰησοῦ εἶναι γνωριμία μονα-
δική, γιατὶ τὸ ἀντικείμενό της εἶναι
ἀναλλοίωτο.
Μοναδική! Γιατὶ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ
τὴν ξεπεράση σὲ χρησιμότητα. Αὐτὰ ποῦ
μαθαίνει ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸ ὄργανο τῆς
διανοίας του εἶναι βεβαίως χρήσιμα, ἀλλὰ
ἔχουν μίαν χρησιμότητα περιωρισμένην.
Βοηθοῦν νὰ καλυτερεύσωμε τὴ ζωήν μας
ὅσο εἴμεθα πάνω σ᾿ αὐτὸν τὸν πλανήτη.
Μᾶς εἶναι χρήσιμα μέχρι τὴν ὥρα τοῦ
θανάτου. Ἀλλ᾿ ἡ γνωριμία τοῦ Ἰησοῦ
ἔχει μιὰ μοναδικὴ χρησιμότητα. Μᾶς
βοηθεῖ καὶ στὴν παροῦσα ζωὴ καὶ στὴν
αἰωνιότητα. Ὄχι μόνον ἐπειδὴ «ἡ εὐσέ-
βεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγε-
λίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελ-
λούσ-ης», καθὼς εἶπεν ὁ Παῦλος (A’ Τιμ.
δ᾿ 8), ἀλλὰ καὶ διότι τί εἶναι αἰωνιότης;
Η ταύτισίς μας μὲ τὸν ἀθάνατον καὶ αἰώ-
νιον Λόγον τοῦ ΘὉῦ! Ο Κύριος μᾶς
ἔδωσε τὸν ὁρισμὸν τῆς αἰωνιότητος.
«αθτη δὲ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώ-
σκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ
δν ἀπέστειλας Ἰησοῦν» (Ἰωαν. ιζ᾿ 3).
Σκοπὸς δὲ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ
Κυρίου μας ὑπῆρξεν αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ κλη-
ροδοσία τῆς αἰωνίου ζωῆς. «Οθτω
γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε
τὸν Υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν,ϊνα
πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται,
ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». Εὐτυχὴς καὶ
μακάριος ἀληθῶς 6 ἄνθρωπος, ποῦ θὰ
ἀποκτήσῃ, καὶ μάλιστα ἐγκαίρως, αὐτὴν
τὴν μοναδικὴν καὶ πολυτιμοτάτην γνω-
ριμίαν, τὴν γνωριμίαν τοῦ Ἰησοῦ. »
Ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα
Δὲν θὰ σὲ ἐρωτήσω τώρα τί ξεύρεις καὶ
πόσα ξεύρεις γιὰ τὸν Ἰησοῦν. Ἐπιφυλάσ-
σομαι νὰ ἐρευνήσωμε τὸ θέμα αὐτὸ στὸ
προσεχὲς ἄρθρο.
Ὡστόσο θέλω νὰ σοῦ παρουσιάσω ἐδῶ
τὴν ινυχικῆ κατάστασι ὑπεροχῆς καὶ
άγιὸτητος, ᾿ στὴν ὁποῖα φθάνουν ὅσοι
ἐγνώρισάν καὶ ἠγάπησαν τὸν Ἰησοῦν.
Κάποιος ἄρρωστος νοσηλευόταν σὲ μιὰ
χειρουργικὴ κλινική. Oi γιατροὶ στἐκον-
ται ὁλόγυρά του σκεπτικοὶ καὶ σιωπηλοί.
Βρίσκονται σἐ ἀμηχανία. Ο ἀσθενὴς
ἔχει προσβληθῆ ἀπὸ τὴν ἐπάρατη νόσο
στὴ γλῶσσα καὶ πρέπει νὰ χειρουργηθῆ.
Τὰ πάντα εἶναι ἕτοιμα γιὰ τὴν ἐπέμβασι.
Τὸ χειρουργεῖο ἀναμένει τὸν ἀσθενῆ.
Τὴν σιγηλὴ ἀνησυχία ποῦ βασιλεύει
ἐκεῖ ἀναλαμβάνει ὁ πρῶτος τῶν ἰατρῶν
νὰ τὴν διακόψῃ, βγάζοντας συγχρόνως
καὶ τοῦς ἄλλους ίατρ )ῦς ἀπὸ τὴν ἀμηχα-
νία. «Κύριε, λέγει 6 ἰατρὸς στὸν ἀσθενῆ
μὲ μιὰ φωνὴ τρεμάμενη, σὲ λίγο πρόκειται
νὰ σᾶς Κόψωμε τὴ γλῶσσα. Η ἀδόμητη
ἀνάγκη τῆς σωτηρίας σας μᾶς ἀναγκάζει
νὰ προχωρήσωμε στὸ ἐπαχθὲς τοῦτο
ἔργον. Ἔχετε λίγα λεπτὰ ἀκόμη στὴ διά-
θεσί σας.Μπορεῖτε νὰ πῆτε τὶς τελευταῖες
σας λέξεις καὶ νά ἐκφράσετε τὰς ἐπιθυμίας
σας»,
'0 ἀσθενὴς ἤρεμος καὶ γεμᾶτος ἀποφα-
σιστικότητα ἀπαντᾶ: «Ἐνα μόνο λόγο
ἔχω νὰ πῶ, μιά ἐπιθυμία νὰ ἐκφράσω:
Ἂς εἶναι εὐλογημένο τὸ ἄνομα τοῦ Ἰησοῦ.
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε νῦν καὶ
ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
‘A μ ἡ v».
Ἀλήθεια, ὅποιος γνωρίζεται μὲ τὸν
Ἰησοῦν, ἀναδεικνύεται ἕνας γίγαντας.
πάντοτε, ἰδιαίτερα δμὼς στὶς δύσκολες
ὧρες τῆς ζωῆς.
 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟΝ Ἀγγλικὸν Ἀστυ-

νομικὸν Κολλέγιον Μπραμσχίλ εὑρίσκε-
Τὸ
ταὲ τἑλησίον τοῦ Χάρτλεθ-Γουῖτνεῖ τοῦ
Χ μ ιάϊρ.
Τοῦτο ἐδημιουργήθη τὸ 1948, ὅτε προ-
σωρινῶς ἐλειτούργησεν εἰς τὸ Ράῖτον
δν Νντάνσμόουρ, πλησίον τὸῦ Κόνι
Ἀστυνομικὸ Κολλέγιο
βεντρι. Πρῶτος Διευθυντὴς αὐτοῦ ἐπί
δεκαετίαν ἦτο ὁ ἱκανώτατος ἡγέτης Τά
ξίαρχος Ντοῦνκαν Ντάν ὁ ὁποτος
μὲ τὴν πλουσιωτάτην ἐμπειρίαν καὶ
γονιμωτάτην του φαντασίαν ἔθεσε τὰς
καὶ
τὴν ᾿Μπρἀμσχιλ,,
σταθερὰς βάσεις τοῦ ἐν λόγῳ Ἀστυνο-
μικοϋ Ἐκπαιδευτικοῦ Ἱδρὐματος, τὸ ὁ-
ποτον ἔκτοτε ἐξελίχθη εἰς ἓν τῶν καλυ-
τέρων τοιούτων τοῦ Κόσμου. Οὗτος κατὴ-
ρτισεν τὸν Πρῶτον Κανονισμὸν Λειτουρ-
γίας καὶ Ὑπηρεσίας τοῦ Κολλεγίου ἐπὶ
ὀρθῶν βάσεων καὶ ἀπεσκόπει εἰς τὴν δη- ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΡ ΥΠΗ
μιουργίαν ὑψηλοτέρου πνεύματος ἐπαγ-
γελματικῆς καὶ κοινωνικῆς ἀγωγῆς, εἰς, ΤαγμἸρχσυ Χωε>1κἤς
τὴν ἐνίσχυσιν τοῦ πνεύματος τῆς αὐτο-
πειθαρχίας καὶ εἰς τὴν βελτίωσιν τοῦ
ἐπαγγελματικοῦ ἐπιπέδου τῶν σπουδα-
στῶν. Κατ᾿ ἀρχὴν ἐλειτούργησαν δύο
Σχολαί, ἡ Σχολή κατωτέρων Ἀστυνο-
μικῶν καὶ ἡ τοιαύτη τῶν κατωτέρων
Ἀξιωματικῶν. Εἰς ἀμφοτέρας τὰς ἀνω-
τέρω Σχολὰς τὸ πρόγραμμα περιελάμβανε
μαθήἏατα γενικῆς φύσεως καὶ οἱ σπουδα-
σταὶ ὤφειλον νὰ συμμετέχουν ἐνεργῶς
τόσον εἰς τὴν διεξαγωγὴν αὐτῶν ὅσον καὶ
εἰς τὰς διαφόρους ἄλλας ἐκδηλώσεις τῆς
Σχολῆς.
Καίτοι τά κτίρια τοῦ Ράϊτον, ἔνθα ἐλει-
τουργησε τὸ πρῶτον τὸ ἐν λόγῳ Κολλέ-
γιον, δὲν ἦσαν καινουργῆ καί ἄνετα, ἐν
αὐτοῖς εῖχον μίαν ἐπιβλητικότητα καί
ἐνέπνεον ἕναν σεβασμόν, πρὸς δὲ λόγῳ
τῆς ὑποδειγματικῆς ὀργανώσεώς του
ἐδημιούργησε μίαν ἀτμόσφαιραν συνα-
δΞλς ικῆς ἐγκαρδιότητος καὶ συνεργασίας,
ἡ ὁποία ἐντυπωσίαζεν πάντα ἐπισκέπτην
τουτου.
Κατὰ τὸ ἔτος 1953 τὸ Κολλέγιον
ἀπέκτησε τὸ κτίριον Μπραμσχίλ, τὸ
ὁποτον πρὶν ἢ εἰσέτι οἰκομηθοῦν καὶ τὰ
ὑπόλοιπα σημερινὰ κτίρια παρεῖχεν πε-
ρισσοτέρας εὐκολίας καί ἀνέσεις.
Κατὰ τὸ ἔτος 1960 τὸ Κολλέγιον με-
τεφέρθη ἐξ ὁλοκλήρου ἐκ Ράϊτον εἰς
Μπραμσχίλ, ὅπου μάλιστα μετέβη πρὸς
ἐπίσκεψινκαί ἡ A.M. ἡ Βασίλισσα τῆς
Μ. Βρεττανίας μετὰ τῆς Α.Υ. τοῦ Δου-
κὸς τοῦ Ἐδιμβούργου Φιλίππου, διὰ νὰ ἑῆι Ὦ. ᾿ὓ.ὒ θ, {kg
διαπιστώση τὴν καλὴν ἐγκατάστασιν καὶ
λειτουργίαν αὐτοϋ.
" Ὕᾇᾓϊθἳἳἷἇθιἒἷἔᾓἒ ε, ~f'j'._ ~
Τὸν Ἀπρίλιον τοῦ 1969, προκειμένου
τὸ Κολλέγιον v’ ἀνταποκριθῇ εἰς τὰς
ἐκπαιδευτικὰς ἀνάγκας καὶ τῆς λειτουρ-
γίας μιᾶς Σχολῆς μετεκπαιδεύσεως Ἀστυ-
νόμων, ἵδρυσε ἓν παράρτημα αὐτοῦ εἰς τὸ
Ντίσφορθ τὸῦ Γιόρκσιάῖρ, τὸ ὁποτον
κατηργήθη τὸν Μάρτιον τοῦ 1972. Κατὰ
τὸ διάστημα τῆς λειτουργίας τούτου
ἐπραγματοποιήθησαν 12 τριμηνιαῖαί ἐκ-
παιδεὐσεις Ἀστυνόμων καί 9 τοιαῦται
διοικούντων Ἀξιωματικῶν ἐκ τοῦ ἐξω-
τερικοῦ, μἐ ἀποτέλεσμα νὰ λάβουν-ἐκ-
Sf- 7i
παίδευσιν ὑψηλοτέρου βαθμοῦ μερικαὶ
χιλιάδες ἀξιωματικῶν,ο[ ὁποτοι ἄλλως δὲν
θὰ εἶχον τὴν εὐκαιρίαν ν᾿ ἀποκτήσουν
’u; Ξἐ,
495
τὸ λίαν ἀπαραίτητον ταῦτο Οὐσιαστικὸν
προσὸν πανεπιστημιακῆς μορφώσεως.
Βασικὸς σκοπὸς τοῦ Κολλεγίου εἶναι
ἡ παροχἠ γνώσεων ὑψηλοτέρου ἐπιπέ-
δου πρὸς τὰ παρόντα καί μέλλοντα ἡγε-
τικἀ στελέχη τῆς Ἀστυνομίας, καθ᾿ ὅσον ,
πιστεύει, ὅτι οἱ Ἀξιωματικοὶ τῶν Σωμἁ-
των Ἀστυνομίας ἔχουν τὰ ἀπαραίτητα
προσόντα καί ἱκανότητα, νὰ ἐξελιχθοῦν
εἰς ἡγετικὰ στελέχη, ἐφ᾿ ὅσον τούς δοθῆ
ἡ εὐκαιρία νὰ συμπληρώσουν τὰς ἀπα-
ραιτἡτως ὑψηλοτέρου ἐπαγγελματικοῦ
ἐπιπέδου γνώσεις καὶ ἰκανὁτητας, δί
ἡγετικὰς θέσεις.
Κάθε Ἀστυνομικός, ὁ ὁποῖος γίνεται
δεκτὸς εἰς τὸ ἐν λόγῳ Κολλέγιον ἔχει
ἤδη ἀποδείξει τὴν ἐν τῇ πράξει ἱκανότη-
τα εἰς τὴν ἀστυνομικὴν ἐργασίαν καὶ
κατὰ συνέπειαν έχει δώσει ἀποδείξεις
περὶ τῆς δυνατότητός του νὰ ἀναλάβῃ
εὐθύνας ὑψηλοτέρου βαθμοῦ.
Βασικὸς σκοπὸς ὅθεν τοῦ Κολλεγίου εἶναι
νὰ παράσχῃ τὴν εὐκαιρίαν βελτιώσεως
τῶν Σπουδαστῶν εἰς σημεῖον ὥστε νὰ
καταστοῦν ἱκανοὶ αὐριανοί ἡγέται διὰ
τῆς διευρύνσεως τῶν γνώσεών των περὶ
τοῦ Ἀστυνομικοῦ ἐπαγγέλματος, τῆς
βελτιώσεως τῶν γενικῶν κοινωνικοπο- ξ,
λιτικῶν γνώσεων καὶ τῆς δημιουργίας -᾿
ἐπηυξημένης ἐπαγγελματικῆς των συνει-
δήσεως καὶ προετοιμάζει αὐτούς καταλ-
λἡλως διὰ τὴν ἀνάληψιν σοβαροτέρων
ἐν τῇ συνεχῆ μεταβαλλομένη συγχρόνῳ
τεχνοκρατικῆ κοινωνία.
Τὸ τρίπτυχον τῶν σκοπῶν τοῦ Κολλε-
γίου δύναται νὰ συντονισθῆ εἰς τὰς ἑξῆς
τρεῖς λέξεις-Ἡγετικἠ Ἰκανότης-Ὁρ-
γἅνωσις-Διοίκησις,
Αὐτά ἀποτελοῦν τὸ ἐπίκεντρον τοῦ
ἐνδιαφέροντος τῶν μαθημάτων τοῦ Κολ-
λεγίου, καὶ πρὸς αὐτὰ τείνει Κάθε προ-
σπάθεια αὑτοῦ,
Τὸ Κολλέγιον τοῦτο τελεῖ ὑπὸ τὸν
ἄμεσον ἐλέγχον τοῦ Συμβουλίου τῶν
Κυβερνητῶν, τήν προεδρίαν τοῦ μονί-
μου Ὑφυπουργοῦ Ἐσωτερικῶν καὶ ἀπο-
τελεῖται ἐξ ἀντιπροσώπων τῶν Κομη-
τειακῶν Μητροπολιτικῶν Συμβουλίων '
καὶ Ὁργανώσεων, ὁριζομένων ὑπὸ τοῦ
Ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν. ,
Μεταξὺ τούτων εἶναι ἀνώτεροι Δη-
μόσιοι ὑπάλληλοι, ὁ ἐπιθεωρητής τῆς
Ἀστυνομίας, Ἀρχηγοὶ Ἀστυνομιῶν καὶ
ἐκπρόσωποι τῶν Ἀστυνομικῶν Ὁργανώ-
σέων ὡς καὶ τῆς Ἀστυνομικῆς Ὁμοσπον-
δίας.
Τὸ Συμβούλιον Κυβερνητῶν βοηθεῖται
εἰς τὸ ἔργον του ὑπὸ μιᾶς ἐκπαιδευτικῆς
Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Κολλε-
γίου, ὑπὸ τὴν προεδρίαν τοῦ Γενικοῦ
Ἐπιθεωρητοῦ Ἀστυνομιῶν τῆς Α.Μ.
Ταύτης μετέχουν, Ἀρχηγοὶ Ἀστυνομιῶν
ἐκπρόσωποι τοῦ Συνδέσμου Ἀστυνομι-
Κῶν, τῆς Ὁμοσπονδίας Ἀστυνομικῶν,
Ἐκπαιδευτικοῖ λειτουργῶ καὶ μέλη τοῦ
Ἐπιτελείου τοῦ Κολλεγίου.
Τὸ συγκρότημα τῶν κτιρίων τοῦ
Μπραμσχἰλ χρονολογεῖται ἀπὸ πολλὰ
ἔτη. Μνημονεύεται εἰς τὸ βιβλίον τοῦ
Ντὁουμσντέϊ, ὅτι ἡ πρώτη οἰκία εῖχεν
ἀνεγερθῆ ἐκεῖ τὸν 14ον αἰῶνα-αθτη ἡγο- :

Η αἴθουσα ἐπιχειρήσεων τοῦ Κολλε- ἳ

γίου εἰς τὴν ὁποίαν ἀσκοῦνται οἰ ἐκπαι- ἱ

κ
IF" ,v, > ‘-.

ε>Ξaw
δευόμενοι εἰς ἐπιχειρήσεις ἐπὶ χάρτου. ΞἘ
ἒ
u - - ι ς . r .χ
496
ρὰσθη μεθ᾿ ὅλου τοῦ ὑπολοίπου κτήματος
τὸ 1605 ὑπὸ τοῦ Λόρδου Ἐντουαρντ
Ζοῦνε τοῦ Χαρριγκ-γουὁρθ, ὁ ὁποτος
ἔκτισε τὴν καινούργια κατοικία του
ἐπὶτῶν θεμελίων τῆς παλαιᾶς τοιαύτης
ἐνῶ μέρος τῶν παλαιῶν ὑπογείων χώρων
καὶ τῆς ἐξωθύρας διασώζονται εἰσέτι
μέχρι σήμερον.
Τὸ κτῆμα τοῦτο περιῆλθεν εἰς τὴν ἰδιο-
κτησίαν τῆς οἰκογενείας Κὁουπ τὸ 1699,
τὸ δὲ 1135 ἐπωλήθη εἰς τὸν Λόρδον
Μπρὁκετ ἀπὸ τὸν ὁποτον ἠγοράσθη ἐν
συνεχείᾳ ὑπὸ τοῦ Στεμματος.
Τὸ συγκρότημα τῶν κτιρίων, φέρει
τὴν σφραγῖδα τῆς Ἀγγλικῆς Ἀρχιτε-
κτονικῆς τῆς Ἀναγεννήσεως καὶ κατε-
σκευάσθη ὑπὸ τοῦ ἀρχιτέκτονος Τζὼν
Θὁρω, ὁ ὁποτος ἔκαμε καὶ τὸ σχέδιον
πόλεως τοῦ Χὰτφιλυτ. Τοῦτο σήμερα
διαθέτει οἰκήματα στεγάσεως τῶν σπου-
δαστῶν, οἴκημα κέντρου ὑποδοχῆς,
Διοικητήριον, βιβλιοθῆκες, ἐκκλησίαν
καὶ χώρους γενικῆς ψυχαγωγίας.
Τὰ νεοκατασκευασθέντα κτίρια ἔχουν
ὅλας τὰς ἀνέσεις καὶ εὐκολίας τῶν συγ-
χρόνων ἐκπαιδευτικῶν κτιρίων, ἤτοι
αἰθούσας συγκεντρώσεως, διαλέξεων, ἐπι-
τελῶν, διδασκαλίας, μελἐτης, στρατω-
νισμοῦ (ἀνὰ 4) ὑπαλλήλων Κολλεγίου,
λέσχης, καταστήματα, πλυντήρια καὶ
προγραμματισμοῦ.
ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΝ
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ τοῦ Κολλεγίου ἔχει
τσύς κάτωθι ἐπιτελεῖς βοηθοὺς :
Γ ἶ ,
W Va“ m%\ ΧἎΗΧΨΫὟ
. \
_ »ΜΛ-...ΜΛ
. ,ἷἷ ,
M.”
τίr’
J
Fag-4...» Ἤ.
Ιὶἱἐωἰἷᾗἰἰῼἰᾋωίᾨῂωω-..
Ἑνα Ὑποδιοικητήν, ὁ ὁποτος εἶναι
ἀνώτατος Ἀξιωματικὸς καὶ εἶναι ἐν
ταὐτῷ καὶ Κοσμήτωρ τοῦτου.
Ἔνα Κοσμήτορα τῶν ἀκαδημαϊκῶν
σπουδῶν, ὁ ὁποῖος εἶναι πολίτης.
Ἕνα Διευθυντὴν τῶν ὑπερποντίων
προγραμμάτων, ὁ ὁποτος εἶναι ἀνώτερος
Ἀξιωματικὸς μὲ μεγάλην πεῖραν ἐκ τῆς
ἐν τῷ ἐξωτερικῷ ὑπηρεσίας του, καὶ εἶναι
ὑπεύθυνοι διὰ τὰ προγράμματα καὶ τὰς
ἀνάγκας τῶν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ σπου-
δαστῶν.
Τὸ ὑπόλοιπον Ἐπιτελεῖον ἀποτελεῖται
ἐξ ἐπιλέκτων Ἀξιωματικῶν, οἱ ὁποτοι
ἀποσπῶνται δί ὑπηρεσίαν εἰς τὸ Κολ-
λέγιον ἀπὸ τὰ διάφορα Ἀστυνομικὰ
Σώματα τῆς Μ. Βρεττανίας ἐπὶ διετίαν
καὶ οἱ ὁποτοι ὑπάγονται εἰς τὸν Ὑποδιοι-
κητὴν-Κοσμἡτωρα, ὡς καὶ ἐκ πολιτῶν
διοριζομένων ὑπὸ τοῦ σχετικοῦ Συμβου-
λίου τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν καὶ
οἱ ὁποτοι ὑπάγονται εἰς τὸν Κοσμήτορα
τῶν Ἀκαδημαϊκῶν Σπουδῶν.
Ο Γραμματεὺς τοῦ Κολλεγίου εἶναι
πολίτης καὶ εἶναι ὑπεύθυνος έναντι τοῦ
Διοικητοῦ διὰ θέματα οἰκονομικῆς φύ-
σεως καὶ ἐσωτερικῶν λειτουργιῶν αὐτοῦ.
Η βιβλιοθήκῃ τοῦ Κολλεγίου διαθέ-
τει σήμερον 50.000 τόμους πάσης φύσεως
βιβλίων, κυρίως δμὼς ἐπαγγελματικῶν
τοιουτων.
Η βιβλιοθήκῃ τοῦ Κολλεγίου, πλή-
ρως συγκροτημένή παρέχει εἰς τοις
ἐκπαιδευομένους τὰ ἀπαραίτητα βοηθη-
ματα διὰ τὴν μελέτην των.
᾿᾿ἭᾛὙᾝηθἶἆἦ
χ-
‘7‘:
A
..βω υ.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ IIPOI‘PAM-
ΜΑΤΑ
ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΝ Κολλέγιον πα-
ρέχει τὴν εὐκαιρίαν εὐρυτέρας ἐπαγγελ-
ματικῆς καταρτίσεως ὑπὸ τὴν γενικωτέ-
ραν ἔννοιαν τῆς λέξεως, καθ᾿ ὅσον ἡ
βασικὴ ἐκπαίδευσις, ἡ ἐπιμορφωτικὴ
καὶ εἰδικὴ ἐκπαίδευσις παρέχεται εἰς ἀλ-
λα Ἀστυνομικὰ ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα.
Η ἐπιμόρφωσις εἰς τὸ ἀνωτέρω ἵδρυμα
παρέχεται εἰς τοὺς φιλοδοξοῦντας ν᾿
ἀνέλθουν τὴν ἱεραρχικὴν κλίμακα καὶ
ἰδίᾳ εἰς θέσεις ἐπικαίρους ὡς π.χ. ἀπὸ
τῆς πρώτης διοικητικῆς βαθμίδος μέχρι
καὶ τῆς ἀνωτάτης τοιαύτης ἑνὸς Σώματος.
Βεβαίως ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν τὸ Κολ-
λἐγιον συγκαλεῖ συνέδρια ἐπὶ διαφόρων
ἐπαγγελματικῶν θεμάτων, ὡς καὶ συ-
σκεψεις, πλὴν ὁ κύριος σκοπός του καὶ
ἡ Κύρια προσπάθειά του εἶναι ἡ ὀργάνωσις
τῶν 5 διαφόρου ἐπιπέδου προγραμμάτων
τὰ ὁποῖα εἶναι διαφόρου διαρκείας, πλὴν
δμὼς ἅπαντα παρέχονται ἐπὶ βάσεως
μονίμου παραμονῆς ἐν τῷ Κολλεγίῳ τῶν
σπουδαστῶν.
Τὰ πέντε προγράμματα τοῦ Κολλεγίου
εἶναι τὰ ἑξῆς :
(1) Πρόγραμμα εἰδικόν διὰ νέους
Ἀστυνομικοὺς οἱ ὁποτοι ἐπελέγησαν
βάσει ηὐξημένων προσόντων καὶ οἱ ὁποῖ-
οι ἓν ἐτοςμετὰ τὴν ἀποφοίτησιν ἐκ τοῦ
Κολλεγίου προάγονται εἰς τὸν βαθμὸν
τοῦ Ἐνωμοτἀρχου, μετὰ δὲ ἔτος ἐπιτυχοῦς
v. —"1N—v,,....»:.nn.m~-z«m”Wyn-r mm- -
ι - __,... ὢ Ὕ
ι. , Ἴᾮ,
ΞΞἽ-Ξ- - ἡ
_ ~ ᾿ «ιτ-ϊΰῌ ἐ
.-.Ξᾋᾇωἰμ ,ΞΙᾩ L
᾿Y
497
ὑπηρεσίας εἰς τὸν ἀνωτέρω βαθμὸν προ- ἑν καιρῷ ὅλοι οἱ ἀνερχόμενοι εἰς τὸν ὡρισμένα θέματα Ἀστυνομικῆς φύσεως,
ἀγονται εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ἀνθυπομοι- βαθμὸν τοῦ Ταγματάρχου. ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψιν ἑνὸς ἐπιτελικοῦ
ράρχου. Τὸ πρόγραμμα τοῦτο εἴναι (β) Δύο ἢ περισσότερα ἔτη μετὰ τὴν ἀξιωματικοῦ, ὁ ὁποτος κατευθύνει καὶ
διαρκείας τριῶν περιόδων 4 μηνῶν ἑκάστη ἀποφοίτησιν ἐκ τοῦ ἀνωτέρω A' μέρους, ἐπιβλέπει τὴν ἀτομικήν ὡς καὶ τὴν συλ-
-ὴτοι ἐνσυνόλῳ 12 μηνῶν. ἐπιλέγεται ἀριθμός τις ἐξ αὐτῶν, ἵνα πα- λογικήν ἐργασίαν τῶν μελῶν ἑκάστης
Δικαίωμα ἐξετάσεων καὶ εἰσόδου εἰς ρακολουθήσῃ τὸ B' μέρος τὸ ὁποτον ὁμάδος. Ἐκτὸς τούτου καλοῦνται διὰ
τὴν Σχολὴν ταύτην ἔχουν καὶ οἱ μὴ συ- ἀφορᾶ διοικητικὰς θέσεις Ἀνωτέρου διαλέξεις ἐπὶ εἰδικῶν θεμάτων διάφοροι
μπληρωσαντες 3ετῆ ὑπηρεσίαν Ἀστυ- ἐπιπέδου. ἐπιστήμονες.
νομικοῦ, ἐφ᾿ ὅσον διαθέτουν τ᾿ ἀπαραί- (5) Πρόγραμμα Ἀξιωματικῶν Μέσης Ἕκαστος ἐκπαιδευόμενος εἶναι ὑπο-
τητα πρὸς τοῦτο προσόντα καὶ ἐπιτύχουν κλίμακος Διοικήσεως, χρεωμένος νὰ προετοιμάσῃ μίαν διάλεξιν
εἰς τὰς σχετικὰς ἐξετάσεις. Τοῦτο ἀποσκοπεῖ εἰς τὴν περαιτέρω ἐπὶ τινος θέματος τῆς ἀρεσκείας του, καὶ
Τοῦτο περιλαμβάνει μαθήματα ἐπὰγ᾿ βελτίωσιν τῶν διοικητικῶν ἱκανοτήτων τοῦτο ῖνα ἐξασκηθῆ εἰς τὸ ὁμιλεῖν δη-
γελματικῆς καὶ ἀκαδημαϊκῆς φύσεως. τῶν εἰδικῶς πρὸς τοῦτο ἐπιλεγομένων μοσια.
Εἰς τὰ μαθήματα ἀκαδημαϊκῆς φύσεως Ἀξιωματικῶν, οἱ ὁποτοι ἤθελον κριθῆ Μεγάλη προσοχὴ δίδεται εἰς τὴν δια-
περιλαμβάνονται ἡ ἱστορία, ἡ Κυβέρνη- ὑπὸ τοῦ Ἀρχηγοῦ, ὅτι θὰ ἔχουν τὴν ἰκα- λογικήν, κατὰ τὴν ὥραν τοῦ μαθήματος,
σις, οἰκονομικά, κοινωνιολογία, ψυχολο- νότητα νὰ καταλάβουν θέσεις ἀνωτέρας. συζήτησιν ἐπὶ προκαθορισμένης ἡμε-
γία, Διεθνεῖς ὑποθέσεις Kai Ἀγγλικά. Τὸ πρόγραμμα τοῦτο εἶναι διαρκείας 4 ρησίας διαλέξεως θεμάτων καὶ σχετικῆς
Ta δὲ ἐπαγγελματικὰ τοιαῦτα Ποινικόν μηνῶν. Η τελικὴ ἐπιλογή τῶν ὑποψη- προετοιμασίας τῶν μαθητῶν, πάντοτε ὑπὸ
Νὸμον, Ποιν. Δικονομίαν, Τροχαίαν, φίων γίνεται ὑπὸ τοῦ περιφερειακοῦ τὴν προεδρίαν ἑνὸς ἐξ αὐτῶν.
ΔημὁσιαιΣχέσεις, Ὀργάνωσιν Διοίκησιν Συμβουλίου Ἐπιλογῆς. Τὸ πρόγραμμα Ἐκτὸς τούτου ὁρίζονται μικρότεραι
ἡγετικὰ προσόντα κλπ. περιλαμβάνει θέματα ἀφορῶντα εἰς ἡγε- ὁμάδες διαλογικῆς συζητήσεως ἐπὶ τινος
Σκοπὸς τοῦ προγράμματος εῖναι νὰ τικά, ὁργανωτικᾶ, διοικητικά καὶ τρέ- θέματος, αἰ ὁποῖαι ἐργάζονται ἐπίσης ὡς
διευρύνῃ τὰς βασικὰς γνώσεις ἐπὶ τῶν χοντα προβλήματα τῆς Ἀστυνομίας ὡς ἀνωτέρω ὑπὸ τὴν προεδρίαν ἑνὸς ἐκ τῶν
ἀνωτέρω θεμάτων εἰς μεγαλύτερον βα- καὶ εἰς τὰς κοινωνικὰς ἐπιστήμας. ἐκπαιδευομένων.
θμὸν καὶ νὰ ἀναπτύξουν τὰ ἐνδιαφέροντα Ὁργανοῦνται τακτικῶς ἀσκήσεις ἐπὶ
Kai τὴν πνευματικὴν ἱκανότητα τοῦ σπου- χάρτου ἢ ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, κατὰ τὰς ὁποίας
δαστοῦ. ἀναπαριστῶνται διάφορα προβλήματα, τῆ
Οἱ ἀπόφοιτοι τῆς Σχολῆς ταύτης δέν ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ συμμετοχῆ ὅλων τῶν μελῶν τῆς ὁμάδος
χρειάζεται κατόπιν νὰ παρακολουθήσουν ἐργασίας.
τὴν σχολὴν μετεκπαιδεύσεως Ἀστυνό-
Ὁργανοῦνται ἐκπαιδευτικαὶ ἐκδρομαὶ
μων. ἀλλὰ τὸ ἑπόμενον Κολλεγιακὸν
καὶ ἐπισκέψεις εἰς διαφόρους Δημοσίας
Πρόγραμμα Μέσης Διοικητικῆς Κλί-
ΤΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟΝἐφαρμόζει μίαν με- Ὑπηρεσίας, καὶ Ἰδιωτικοὺς Ὁργανι-
μακος. Τὸ Πρόγραμμα τοῦτο κατευθύνε-
γάλην ποικιλίαν μεθόδων ἐργασίας, μὲ σμούς, κατὰ τὰς ὁποίας δίδονται διάφοροι
ται ὑπό τινος Διευθυντοῦ A' βοηθου-
ἐπίκεντρον πάντοτε τὴν ἀτομικὴν καὶ διαλέξεις ἐπὶ πλείστων ὅσων θεμάτων.
μενου ὑφ᾿ ἑνὸς ἀνωτέρου Ἀκαδημαϊκοῦ
τὴν συλλογικὴν συμμετοχὴν τῶν ἐκπαι- Τὸ Κολλέγιον διαθέτει ἅπαντα ᾿ τὰ
μέλους τοῦ ἐπιτελείου.
δευομἐνων εἰς πᾶσαν ἐκπαιδευτικὴν προ- ἀπαραίτητα σύγχρονα τεχνικὰ καὶ ἐπι-
(2) Πρόγραμμα μετεκπαιδεύσεως Ἀσ-
σπάθειαν ἢ ἐργασίαν. στημονικᾶ μέσα (ὀπτικο-ἀκουστικὰ μέ-
τυνόμων.
Ἑκάστη Τάξις διαιρεῖται εἰς δύο ἢ πε- σα. βιβλία, κλειστὸν κύκλωμα τηλεορά-
Πρὸ τῆς εἰσόδου τῶν ἀνωτέρω εἰς τὴν
ρισσοτέρας ὁμάδας ἐξ εἴκοσι μεθητῶν σεως κ.λ.1τ.).
Σχολὴν πραγματοποιεῖται ἐκπαίδευσις
μηνὸς εἰς τὴν Ὑπηρεσίαν του ἐπὶ θεμάτων ἑκάστη. Ἑκάστη ὁμὰς εἶναι ὑποχρεωμένη Μεγίστη προσοχὴ δίδεται εἰς τὴν
ὀργανώσεως τῆς ὑπηρεσίας του καὶ μία νὰ ἐρευνήσῃ, μελετήσῃ καὶ ἐπεξεργασθῆ ἀτομικὴν προσπάθειαν, συμμετοχὴν καὶ
περίοδος μαχίμου ὑπηρεσίας ἐν αὐτῇ.
Η ἐπιλογὴ τῶν ὑποψηφίων γίνεται ὑπὸ
τοῦ Ἀρχηγοῦ, ἀναλόγως τῶν ἀναγκῶν
τῶν κενῶν θέσεων-10010 τῶν ὑποψηφί-
ων προέρχονται ἐξ ὑπηρεσιῶν τοῦ ἐξω- Αἰ ἑβδομαδιαῖαί ἐξετάσεις τῶν ἐκπαιδευομένων εἴναι προσωπικαὶ καὶ προφο
τερικου. ρικαὶ διὰ τὴν βαθμολόγησιν τῆς προόδου των.
Η διάρκεια τοῦ προγράμματος εἴναι
4 μηνῶν.
Τὸ πρόγραμμα εἷναι ἐπαγγελματικῆς
καὶ ἀκαδημαϊκῆς φύσεως. Τὸ ἀκαδημαϊ-
Κὸν μέρος τούτου περιλαμβάνει ἐργασίαν
ἐπὶ θεμάτων ἱστορίας, Κυβερνητικῆς, ‘-
οἰκονομίας, κοινωνιολογίας, διεθνῶν
ὑποθέσεων καὶ Ἀγγλικῶν.
Τὸ ἐπαγγελματικὸν δε τοιοῦτον θέμα-
τα ἀφορῶντα εἰς ὀργάνωσιν, διοίκησιν καὶ
ἡγετικὰς εὐθύνας ἀνωτέρων Ἀξιωματι-
κῶν. ὡς καὶ εἰς προβλήματα ἀπασχολοῦν-
τα τὴν Ἀστυνομίαν.
Ἐκτὸς τῆς συμμετοχῆς ἁπάντων τῶν
σπουδαστῶν εἰς τὸ ἐν λόγῳ πρόγραμμα
συγκροτοῦνται καὶ μικρότεραι ὁμάδες
αἰ ὁποῖαι μελετοῦν καὶ ἐπεξεργάξονται
διάφορα ἄλλα εἰδικά θέματα ἀκαδημαϊκῆς
καὶ ἐπαγγελματικῆς φύσεως.
(3) Πρόγραμμα διὰ Διοικητάς ὑπηρε-
σιῶν ἐξωτερικοῦ, ἀνωτέρους ἀξιωματι-
κούς προοριζομένους διὰ τὸν βαθμὸν
τοῦ Ὑποδιευθυντοῦ Ἀστυνομίας καὶ
ἂνω. Εἴναι διαρκείας 4 μηνῶν καὶ
περιέχει θέματα ἐπαγγελματικῆς καὶ ἀκα-
δημαϊκῆς φύσεως. Διευθύνεται δέ ύπὸ
Γ ,Ξ---.ω

τινος τέως Ἀρχηγοῦ μιᾶς ὑπερποντίου

Ἀστυνομικῆς ὑπηρεσίας.
(4) Τὸ πρόγραμμα μετεκπαιδεύσεως
Ἀνωτέρων Ἀξιωματικῶν περιλαμβάνει
δύο στάδια :
(a) Τὸ πρῶτον μέρος παρακολουθοῦν

498
ἐργασίαν ἑκάστου τῶν ἐκπαιδευομἐνων,
ἤτοι εἰς τὴν συμμετοχὴν του εἰς τὰς ε). Ξσ-Γ-ᾅ-Ξτ-Ξ-ἘΨ/Ἐ/ᾎἼᾭἉᾨὟ
. , ᾿ἶ ,. ἰαὶ . χ ὅρκί 1
συζητήσεις, εἰς τὰς σημειώσεις του, τὰ
ἔγγραφά του, τὴν προπαρασκευαστι- , ᾿ < »ζ ,7 -~"'“ ἰᾷ
κἡν ἐργασίαν τῶν ὐπ᾿ αὑτοῦ γενομένων
διαλέξεων κ.λ.π. t , ff”? ,ξ ‘f ᾿ β ᾿ἑ ι ‘ L
Καθ᾿ ἑκάστην ἐβδομάδα ἕκαστος τῶν
ἐκπαιδευομένων ἑχει μίαν προσωπικὴν

[ἔ ἑἑΞἰΞ-ἓἳᾗ ,ψὶλ Ἡῢἰᾆ«ἐἑἓῢ

συνέντευξιν μετὰ τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ
Κολλεγίου, ἢ ἐνὸς εἰδικοῦ πρὸς τοῦτο
ὁριζομένου ἐπιτελοῦς, μεθ᾿ οὐ συζητοῦν

ἓἒΞΞ
διάφορα ἀτομικά καὶ γενικὰ θέματα
σχετικᾷ μὲ τὴν ἐκπαίδευσὶν του.
f ᾿ᾖὲῖὶ<ἰῢ
.5. Ρ-
υττἔ
\<~i
.Ὄὶ
Ἱ

>- ,
Δ ἔ

ΥΠΟΤΡΟΦΙΑΙ - . , ς..
,ἓἰ ἄ ,γ ᾿ -
ῥυῦῢὀπ-Ὗ,
...-

ii
4
ΤΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟΝ ἀπὸ τοῦ ἔτους

δ
1964 χορηγεῖ ὑποτροφίας διὰ Πανεπιστή-
μια κατ᾿ ἔτος εἰς ἀριθμὸν τινα παρακολου-

ἐ
θησάντων καὶ διακριθέντων εἰς τὰ προ-
γράμματα τῆς Σχολῆς Ἀστυνόμων, καὶ 'H αἴθουσα ἑστιάσεως τοῦ Κολλεγίου, ἕνα πραγματικὰ ἐντυπωσιακὸ ἀπό-
κτημα, ἄξιον μιμήσεως.
εις τὸ εἰδικὸν τοιοϋτον, τῆ ἐγκρίσει
βεβαίως τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ὑπηρεσίας
εἰς ἣν ἀνήκουν οῦτοι.
Τὸ Κολλέγιον καταβάλλει εἰς τους ἐν
λόγῳ ὑποτρόφους τὸν μισθόν των,
τὰ ἐπιδόματα καὶ τὰ ἔξοδα τοῦ Πανεπι
στημὶου. Καταβάλλεται δἐ προσπάθεια
νὰ παρέχηται κατοικία εἰς τοὺς ἐγγάμους
ἐξ αὐτῶν εἰ δυνατὸν πλησίον τοῦ Πανε-
πιστημὶου εἰς ὃ φοιτοῦν.
Τὰ θέματα διὰ τὰ ὁποῖα χορηγοῦνται
ὑποτροφίαι διὰ Πανεπιστημιακὴν με-
τεκπαίδευσιν εἶναι νομικά, ξέναι γλῶσσαι,
ἰστορια, οἰκονομικά, ψυχολογία κοινω-
νιολογὶα, διοικητικαὶ ἐπιστήμαι καὶ
ἄλλα.
Τὸ σύστημα τοῦτο φαίνεται ὅτι ἐστέφθη
ὑπὸ πλήρους καὶ ἐντυπωσιακῆς μάλιστα
ἐπιτυχίας, δί ὃ καὶ τὰ Πανεπιστήμια
ὄχι μόνον ὰντεπεκρὶθησαν εἰς τὴν προ-
σπάθειαν ταύτην τοῦ ἐν λόγῳ Κολλεγιου,
ἀλλὰ καὶ τὴν ἐνισχυσαν, παντοιοτρόπως,
λχ,

T“
’3;
\.

w:

»Ἡ

ᾖΫ/ΞἩΗΗΒΗΗΗΠΞὟΧ> ὶᾇῢθἰζ
,Ξᾇ ἑᾓἓἓἓΗἩἓΗ Ψ ,ἔἷᾃὲἓᾕ.
αὖἘἼπῌΗηπῃπ 117“
,ἐ ᾿Ξὶῄἱῢἕᾒᾆἓῃ g 5

Ο χῶρος δεξιώσεων τοῦ Κολλεγίου ὅπου λαμβάνουν χώραν τελεταὶ, ἐπ᾿ εὺκα ι-᾿
ρἰᾳ διαφόρων ἐπισήμων γεγονότων.

499

ῦσή(ἐιἵἱιιιεήδευόμενοι δὲν λησμονοῦν καὶ τὴν ἀθλητικὴν ἄσκησιν εἰς τὰ γήπεδα
το ο ιου.
πρᾶγμα τὸ ὁποτον ἀσφαλῶς ἐνίσχυσε τὸ
γόητρον πλέον τοῦ Ἀστυνομικοῦ ἐπαγ-
γέλματος γενικῶς.
ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΑΛΛΑΙ ΔΡΑΣΤΗ-
ΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟΝ ἐτήσιον γεγονὸς
τοῦ Κολλεγίου εἶναι ἡ διοργάνωσις τῆς
ἐπετείου «FRANK NEWMAN MEMO-
RIAL LECTU RE» καθ ἣν διακεκριμέ-
νον τι πρόσωπον δίδει μίαν διάλεξιν
ἐπί τινος σοβαροῦ ἀστυνομικοῦ θέματος,
πρὸς τιμὴν τοῦ ἐνδιαφέροντος 16‘ ὁποτον
ἐπέδειξεν διὰ τὴν πρόοδον καὶ ἐξέ-
λιξιν τοῦ Κολλεγίου 6 Σερ Φρανκ Νιοῦ-
μαν, μόνιμος Ὑφυπουργὸς Ἐσωτερικῶν
ἀπὸ τὸ 1948—1957 καὶ Πρόεδρος τοῦ
Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κολλε-
γίου κατὰ τὴν ἐν λόγῳ περίοδον.
Η τελετὴ ἄτη ἤρξατο ὠργανουμένη
ῦἇιἓὦὸ 1965, ὅτε ὁμιλητὴς ἦτο ὁ Λόρδος
τ ιν.
Ἰδιαιτέρα προσοχὴ δίδεται ἐπίσης
εἰς τὴν φυσικὴν καὶ σωματικὴν ἀγωγήν.
δί δ καὶ 16 Κολλέγιον διαθέτει πλήρη καὶ
σύγχρονα μέσα καὶ χώρους δί ἀθλοπαι-
διὰς κλπ (τέννις-γκόλφ, χόκευ, ποδό-
σφαιρογ, βάγμπι, καλαθοσφαίρας, κο-
λυμβητηρια, κλειστά γυμναστἡρια,
σκοπευτήρια, λίμνην διά ἰστιοπλοΐαν
καὶ νάρευμα κλπ).
Η Ἀστυνομικὴ Λέσχη τοῦ Κολλε-
γίου παρουσιάζει ἀρκετάς δραστηριό-
τητας. Μέλη ταύτης εἴναι ὅλα τὰ Μέλη
τοῦ Ἐπιτελείου καὶ οί ἐκπαιδευό-
μενοι. Εἰς τὴν Διοικητικὴν Ἐπιτροπὴν
τῆς Λέσχης ἐκπροσωποῦνται 16 Ἐπιτε-
λετον καὶ σί ἐκπαιδευόμενοι. Τὰ ἔσοδα
δὲ τῆς Λέσχης διατίθενται διὰ πλείστους
500
, μεταξὺ τῶν συμφοιτησάντων ἐν αὐτῷ
ὅσους σκοποὺς τοῦ Κολλεγίου, ὡς π.χ.
ἀθλητισμόν, τηλεόρασιν ἀθλοπαιδιάς,
φίλμς, ταινιῶν, ἐκπαιδευτικαὶ ἐπισκέψεις
καί ἐκδρομαί, ἀγορὰν βιβλίων κλπ). -᾿
Η ΕΤΑΙΡΙΑ
«ΧΕΝΡΙ ΦΙΛΝΤᾙΝὶ)
ΤΑΥΤΗΣ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ἅπαντες σί
ἀπόφοιτοι τοῦ Κολλεγίου, ἀπὸ τοῦ ἔτους
1960, ὅτε τὸ πρῶτον συνεστήθη πρὸς τι-
μὴν τοῦ Χένρυ Φίλντιν, ὁ ὁποῖος θεω-
ρεῖται εἷς ἐκ τῶν σκαπανέων πρώτων
συγγραφέων καὶ ἀναμορφωτῶν τοῦ Ἀστυ-
νομικοῦ θεσμοῦ ἐν Ἀγγλίᾳ.
Κατ᾿ ἔτος ὀργανοῦνται εἰς τὸ κολλέ-
γιον δύο ἐτήσια Συνέδρια, τὸ Συνέδριον
τοῦ Συλλόγου Διοικούντων Ἀξιωματι-
κῶν καὶ τὸ τοιοῦτον τοῦ Συλλόγου τῶν
Σπουδαστῶν τοῦ Κολλεγίου.
Πρὸς τούτοις καθ᾿ ἕκαστον φθινόπωρον
συγκαλεῖται εἰς 16 ἐν λόγῳ Κολλέγιον
τὸ ἐτήσιον Συνέδριον τῆς Ἐταιρίας
Ἀρχηγῶν Ἀστυνομιῶν Ἀγγλίας.
Καθ᾿ ἑκάστην ἐβδομάδα ἡ πρὸς ταῦτο
ὁριζομένη ἐπιτροπὴ μέριμνα διὰ τὴν
ὀργάνωσιν μιᾶς ψυχαγωγικῆς ἑσπέρας
μετὰ συνεστιάσεως τῶν σπουδαστῶν ἐπι-
τελῶν, μελῶν οἰκογενείας καὶ φίλων αὐ-
τῶν.
Ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν ὀργανοῦνται
διάφοραί ἄλλαι ἐκδηλώσεις εἰς ἃς προ-
σκαλοῦνται συγγενεῖς καὶ φίλοι τόσον
τῶν Ἀξιωματικῶν τοῦ ἐπιτελείου ὅσον
καὶ τῶν σπουδαστῶν.
Τὸ Κολέγγιον δέχεται κάθε ἔτος χι-
λιάδας ἐπισκεπτῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων
εἴναι Ἀστυνομικοῖ, ἐκπαιδευτικοί,ἰδιῶ-
ται, ἐπίσημα πρόσωπα κλπ.
ΔΙΕΘΝΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡ ΤΟΥ
ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ
ΤΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟΝ τοῦ Μπραμσχίλ
καίτοι εἶναι τὸ Ἐθνικὸν τοιοῦτον διὰ
τὴν ἐκπαίδευσιν καί μετεκπαίδευσιν τῶν
Ἀστυνομικῶν τῆς Μ. Βρεττανίας, ἐν
τούτοις κατὰ τὰ τελευταῖα ἐτη προσέλαβε
καὶ διεθνῆ χαρακτῆρα καθ᾿ ὅσον ἀποστέλ-
λονται πρὸς τὸν αὐτὸν σκοπὸν καὶ Ἀ-
στυνομικοἰ ὰπὸ πλείστας χώρας τοῦ
Κόσμου, ἰδίᾳ ἐκ τῶν τοιούτων τῆς Κοι-
νοπολιτείας, ἀνεξαρτήτων ἢ οὐ.
Τὸ Κολλέγιον πρὸς τούτοις διατηρεῖ
σχέσεις καί συνεργάζεται μέ πλεῖστα ὅσα
ἀλλα διεθνῆ Ἀστυνομικὰ ἐκπαιδευτιιεἀ
Ἱδρύματα καὶ ἀνταλλάσσειἀπόψεις περὶ
θεμάτων σχετικῶν μὲ τὴν ἐκπαίδευσιν
γενικῶς. Πλεῖσται δέ Ἀστυνομίαι τοῦ
κόσμου αἰτῶνται τὴν συμπαράστασίν του 1
διὰ θέματα ἐκπαιδεύσεως
Η ἐπιρροὴ τοῦ Κολλεγίου εἴναι με-
γίστη. Μία τῶν μεγαλυτέρων ἐπιτεύξε-
ὠν του εἶναι ἀναμφισβητήτως ἡ μεγάλη
του συμβουλή εἰς τὴν δημιουργίαν ἀμοι-
βαίου πνεύματος συνεργασίας καὶ κα-
τανοήσεως μεταξὺ τῶν 37 Ἀστυνομικῶν
Σωμάτων τοῦἩνωμένου Βασιλείου, ἰδίᾳ δέ
Ἀστυνομικῶν. Χιλιάδες Ἀξιωματικοὶ
ἔχουν ἀποφοιτήσει ἐκ τοῦ ἐν λόγῳ Κολ-
λεγίου, οί ὁποῖοι τώρα εὑρίσκονται εἰς
ἡγετικὰς θέσεις, χάρις τῆς καλλιτέρας
των καταρτίσεως ἐν τῷ ἀνωτέρω Ἱδρὐμα-
τι, οί ὁποτοι ἤδη ἀντιμετωπίζουν τὰ προ-
βλήματά των μὲ μεγαλυτέςαν εὐρύτητα,
κατανόησιν καί εὐχέρειαν. Ἐν ἐτερον
πλεονέκτημα τῆς συμφοιτήσεως Ἀστυ-
νομικῶν διαφόρων Σωμάτων ἐν τῷ Κολ-
λεγίῳ ἐκτὸς τοῦ τοιούτου τῆς πληρεστέρας
καὶ καλλιτέρας καταρτίσεως του εἶναι
καὶ ἢ διὰ τῆς συγκρίσεως ένὸς ἑκάστου
ἐξ αὐτῶν μετὰ συναδέλφων ἑτέρων Σω-
μάτων δημιουργία πνεύματος εὐγενοῦς
Ἀμίλης καὶ κατὰ συνέπειαν καὶ προαγω-
γῆς τοῦ γενικωτέρου ἐπαγγελματικοῦ
ἐπιπέδου αὐτῶν.
Ἀναμφισβητήτως τὸ Κολλέγιον προ-
σφέρει ἀνεκτιμήτους ὑπηρεσίας εἰς τὰ
Ἀστυνομικὰ Σώματα καὶ εἰς τοῦς κατ᾿
ἰδίαν ἐκπαιδευομένους Ἀστυνομικοὐς,
διότι τοῦτο προσφέρει εὐκαιρίας τελειο-
ποιήσεως αὐτῶν εἰς ὑπέρτατον βαθμὸν
καὶ τοὺς προετοιμάζει διὰ τὴν ἀνάληψιν
σοβαρωτέρων διοικητικῶν καὶ ἐπαγγελ-
ματικῶν εὐθυνῶν.
Πρὸς ταύταις τὸ Κολλέγιον, λόγῳ τῆς
μακρᾶς ἐμπειρίας του καὶ λόγῳ τῆς ὑφι-
σταμένης δυνατότητος πειραματισμοῦ ἐπὶ
διαφόρων ἐκπαιδευτικῶν συστημάτων καὶ
μεθόδων, συνέβαλε τὰ μέγιστα εἰς τὴν
βελτίωσιν αὐτῶν, ὡς καὶ εἰς τὴν μετάδοσιν
αὐτῶν εἰς ἄλλας Ἀστυνομίας.
Τὸ Κολλέγιον τοῦτο ἀποτελεῖ, ὄντως
τὸ ἐπίκεντρον τοῦ ἐνδιαφέροντος τῶν
Ἀστυνομιῶν ὅλου τοῦ Κόσμου,διότι εἴναι
τὸ μέρος εἰς τὸ ὁποτον δίδεται ἡ εὐκαιρία
συναντήσεως ἐκπροσώπων πολλῶν Ἀστυ-
νομιῶν καὶ φυσικὰ καὶ ἡ τοιαύτη ἀνταλ-
λαγὴς ἀπόνεων ἐπὶ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου πρὸς
ἐπίλυσιν διαφόρων ἐπαγγελματικῶν προ-
βλημάτων τῆς σήμερον καὶ τοῦ μέλλοντος
Η ἐκπαίδευσις ἐν τῷ Κολλεγίῳ άπθσκο-
πεῖ κυρίως εἰς τὴν προετοιμασίαν διὰ
τὴν ἀντιμετώπισιν μελλοντικῶν κυρίως
πωλημάτων καὶ φυσικὰ καὶ τὴν περαι-
τέρω ἐξέλιξιν τῶν ἐκπαιδευομένων καὶ
τό ν Ὑπηρεσιῶν των.
 Γ- Νομικὰ θέματα ἡ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η μακρὰ ἐν τῇ Δικαιοσύνη διακονίᾳ μου, μοῦ παρέ-

σχε πλειστάκις τὴν εὐκαιρίαν νὰ διαπιστώσω τὸν
ὑφιστάμενον κοινὸν σύνδεσμον μεταξὺ τῆς Χωροφυ-
λακῆς, ὡς Ἀστυνομικοῦ Σώματος καὶ τῆς Δικαστικῆς
ἐξουσίας. Ο σύνδεσμος αὐτὸς εἶναι, ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν θεω-
ρητικός, πηγάζων δηλονότι ἐκ τῶν διατάξεων τοῦ
Συντάγματος καὶ τῶν διαφόρων νόμων, ἐφ᾿ ὧν ἑδρά-
ζεται τὸ ὀργανωμένον Κράτος, ἀφ᾿ ἑτέρου δὲ πρακτι-
κός, ἐρειδόμενος ἐπὶ τῆς ἀναγκαίας συνεργασίας, ἤτις
ΧΠΡΠΦὙΜΚΗ
ὑφίσταται ἐν τῇ παραλλήλῳ ἐκτελέσει τῶν καθηκόντων
ἑκάστου σώματος, ἰδίᾳ δὲ εἰς τὸν τομέα τῆς πατάξεως
τοῦ ἐγκλήματος καὶ τῆς ἐν τῷ Κράτει τηρήσεως τῆς

ΚΑΙ
τάξεως καὶ τῆς εὐνομίας. ἱ ᾿
Η ἀνάθεσις, ἐξ ἄλλου, εἰς ἐμὲ ἀπὸ τοῦ 1968 τῶν
καθηκόντων τοῦ Καθηγητοῦ ἐν τῇ Σχολῇ Ἀξιωματι-
κῶν τῆς Χωροφυλακῆς καὶ ἡ ἐπικοινωνία μου μετὰ τῶν
μαθητῶν καθ᾿ ὅλα τὰ ἐπακολουθήσαντα ἔτη, καίτοι
ἄτη διεκόπη ἀπὸ τοῦ 1972, λόγῳ τοῦ διορισμοῦ μου

ΔΙΜΙΠΣΥΝΗ
ὡς ἐπιθεωρητοῦ τῶν Δικαστηρίων (ληξάσης ἤδη τῆς
θητείας μου ταύτης), μοῦ ἔδωκε τὸν καιρὸν νὰ ἴδω ἐκ
τοῦ σύνεγγυς τὴν συντελουμένην ἐργασίαν, ὡς πρὸς
τὴν μόρφωσιν τῶν Ἀξιωματικῶν τῆς χωροφυλακῆς
καὶ τὰς κτωμένας γνώσεις τῶν μαθητῶν ἐν αὐτῇ. Η
ἰδιότης μου ἄτη μὲ παρώθησε νὰ σημειώσω ὀλίγα
τινὰ περὶ τοῦ ἐν τῇ ἐπικεφαλίδι θέματος , κυρίως χάριν
τῶν μαθητῶν τῆς Σχολῆς χωροφυλακῆς, οθς δὲν κα- ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΘΑΡΕΙΟΥ
τώρθωσα νὰ γνωρίσω ἐκ τοῦ ἐκτεθέντος ἀνωτέρω Ἀρεοπαγίτου
λόγου. καθηγητοῦ τῆς Σχολῆς
ἈξἸκῶν Χωρικῆς

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΩΣ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Ἀφ᾿ ἧς οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τῶν ἀρχαιοτάτων χρόνων

συνέπηξαν κοινωνίας καὶ συνέστησαν ἀκολούθως ἐθνό-
τητας καὶ κράτη, παρέστη ἀνάγκη, ἀναλόγως πάντοτε
μὲ τὰς ἐποχάς καὶ τὸν βαθμὸν τοῦ πολιτισμοῦ, νὰ
συστήσουν καὶ ἕνα εἶδος ὑποτυπώδους Ἀστυνομίας,
πρὸς ἔλεγχον ἢ ἐποπτείαν ὡρισμένων ἀτόμων, ἢ τὴν
διαφύλαξιν ὡρισμένων πραγμάτων καὶ ἀγαθῶν. Τὰ
ἐπιφορτισμένα μὲ τὰ καθήκοντα ταῦτα ὄργανα εἶχον
διαφόρους ὀνομασίας, κατὰ τόπους, χρόνους κ.λ.π., ὡς «Katy
π.χζ ἀστυνόμοι, ἀγορανόμοι, σιτοφύλακες, ἔφοροι,
παιδονόμοι κ.λ.π. Πάντως τὰ ὄργανα αὐτὰ ἤσκουν
μίαν ἀστυνόμευσιν τοῦ τομέως εἰς δν ἐτάχθησαν, εἴτε σῦκο «γμ ῖα ὅᾒσον ἁ-
v ἀποστολὴν
εἰς τὴν ἐποπτείαν τῶν προσώπων, διὰ τὴν πρόληψιν
ἢ τὴν καταστολὴν τῶν κακῶν πράξεων, εἴτε καὶ εἰς τὴν
διαφύλαξιν διαφόρων πραγμάτων.
Δίὰ τῆς παρελεύσεως τῶν ἐτῶν καὶ τῆς ἐξελίξεως
τῶν ἐθνῶν εἰς Κράτη ἔχοντα ἐσωτερικὴν ὀργάνωσιν,
προήχθη καὶ τὸ θέμα τῆς ἐσωτερικῆς ἀσφαλείας καὶ
τάξεως αὐτῶν, ἄνευ τῆς ὁποίας δὲν νοεῖται κοινωνία
ἀτόμων, διαβιούντων ὑπὸ συνθήκας γαλήνης καὶ εἰρή-
νης. Πρὸς τοῦτο συνέστησαν εἰδικὰ σώματα ἀσφαλείας
καὶ τάξεως, τὰ ὁποῖα ἐπεφορτίσθησαν μὲ τὰ θέματα
ταῦτα καὶ τὰ ὁποῖα, ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τῆς Δικαιοσύ-

501
νης, ἐπέβαλλον καὶ ἐτήρουν τὴν τάξιν, τὴν γαλήνην
καὶ τὴν εὐνομίαν.
Εἰς τὰς ἡμέρας μας τὰ Κράτη ἔχουν ὀργανωμένα
ώματα ἀσφαλείας. Εἰς τὰ Σώματα ταῦτα ἔχουν
ἀνατεθῆ τομεῖς τάξεως καὶ ἀσφαλείας.
Παρ᾿ ἡμῖν ὡς Σώματα ἀσφαλείας ἔχομεν α) τὴν
Χωροφύλακήν, β) τὴν Ἀστυνομίαν Πόλεων, γ) τὸ
Πυροσβεστικὸν Σῶμα, δ) τὸ Λιμενικὸν Σῶμα ἢ Λι-
μενικὴν Ἀστυνομίαν καὶ ε) τὴν Ἀγροφυλακήν. σἌπαν-
τα εἶναι ὀργανωμένα εἰς αὐτοτελεῖς ὀργανισμούς ἢ
υπηρεσιας.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Δικαιοσύνη, ὑπὸ τὴν ἀφηρημένην αὐτῆς ἔννοιαν,
εἶναι ἡ σταθερὰ καὶ διαρκὴς θέλησις, πρὸς ἀπόδοσιν
ἑκάστῳ τοῦ ἀνήκοντος αὐτῷ. Ο ὁρισμὸς αὐτὸς εἶναι
ἔργον τῶν. ἀρχαίων <Ελλήνων καὶ Λατίνων φιλοσόφων
καὶ νομοδιδασκάλων.
Ἀναλυόμενος ὁ ὁρισμὸς οὗτος, σημαίνει ὅτι ὁ ἀγαπῶν
ἁπλῶς τὴν δικαιοσύνην καὶ μισῶν ἢ ἀποφεύγων τὴν
ἀδικίαν καὶ ὁ ἀσκῶν αὐτὴν ἐκ φόβου μήπως ἐκτεθῆ εἰς
ποινικῶς κολάσιμον πρᾶξιν, εἶναι, βεβαίως δίκαιος καὶ
νομοταγής, ἀλλὰ δὲν ἀσκεῖ τὴν Δικαιοσύνην, ὑπὸ τὸ
πνεῦμα τοῦ δοθέντος ὁρισμοῦ. Πραγματικὴν δικαιοσύ-
νην ἀσκεῖ, ἐκεῖνος ὁ ὁποτος εἰς πᾶσαν στιγμὴν τῆς
ζωῆς αὐτοῦ ἀγωνίζεται πρὸς ἐπικράτησιν τοῦ δικαίου.
Τοῦ δικαίου ἐκείνου, τὸ ὁποτον μὲ πᾶσαν ἀντικειμενι-
κότητα καὶ ἐπιμέλειαν ἀνευρίσκει ὁ ἄνθρωπος καὶ
φροντίζει νὰ τὸ ἀποδώσῃ εἰς τὸν ἔχοντα αὐτὸ μἐ πᾶσαν
θυσίαν. "Av λοιπὸν εἰς πάντα ἄνθρωπον ἐπιβάλλεται νὰ
ἀσκῇ τὴν δικαιοσύνην κατὰ τὸν ἐκτεθέντα τρόπον «μετὰ
σταθερᾶς καὶ διαρκοῦς θελήσεως» ἄς ἀναλογισθῆ πᾶς
τις ὁποίαν θέλησιν καὶ δύναμιν θὰ πρέπει νὰ ἔχῃ ὁ
ἐπὶ τούτῳ τεταγμένος πρὸς ἀπόδοσιν ἑκάστῳ τοῦ
ἀνήκοντος αὐτῷ. Δηλαδὴ ὁ Δικαστής.
Η δικαιοσύνη, ἥτις εἶναι συνυφασμένη καὶ αὐτὴ μὲ
τὴν ὕπαρξιν ἐθνοτήτων καὶ Κρατῶν ἐξ ἀνθρώπων μὲ
κάποιαν κοινωνικὴν καὶ πολιτικὴν ὡριμότ-ητα, ἀπαρτί-
ζει τὴν λειτουργίαν ἐκείνην, ἤτις ἀσχολεῖται μὲ τὴν
ἐπίλυσιν τῶν ἰδιωτικῶν διαφορῶν καὶ μὲ τὸν κολασμὸν
τῶν ἀδικοπραγούντων.
Τὴν λειτουργίαν ταύτην «τῆς δικαιοσύνης» ἤσκουν
ἐν ἀρχῇ ὁ ἄρχων, δεσπότης, μονάρχης κ.λ.π. Βραδύ-
τερον δέ, εἴτε ἕτερα πρόσωπα ὑπ᾿ αὐτοῦ ὁριζόμενα,
εἴτε καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἐκ τοῦ λαοῦ προερχόμενα (προ-
εστοί, δημογέροντες, ἢ ἡ ἐξ Ἀρείου Πάγου βουλὴ
παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις κ.λ.π.).
Εἰς τὰ ἐξειλιγμένα συνταγματικὰ καὶ Δημοκρατικὰ
Κράτη, ἡ δικαιοσύνη ἀπετέλεσε τὴν μίαν τῶν τριῶν
ἀπαραιτήτων ἐξουσιῶν παντὸς δημοκρατικοῦ πολιτεύ-
ματος, μετὰ τῶν τῆς νομοθετικῆς καὶ τῆς ἐκτελεστικῆς
ἐξουσίας τοιούτων.
ιὌταν δὲ ὁμιλοῦμεν περὶ «Δικαστικῆς ἐξουσίας», ὡς
μοῦ ἐδόθη ἡ εὐκαιρία καὶ ἄλλοτε νὰ σημειώσω εἰς τὴν
Γενικὴν ἔκθεσιν Ἐπιθεωρήσεως τῶν Δικαστηρίων 1971
502
(ἐφ. Ἑλλ. Νομ. Τομ. 40Ἰ113), ἐννοῦμεν τὴν τακτικὴν
Δικαιοσύνην τὴν ἀπὸ τοῦ Ἀρείου Πάγου ἐξαρτωμένην.
οἰκοδομοῦσα ὅτῳ τὸν ἀλληλοσεβασμόν, τὴν τάξιν, τὴν
πρόοδον. Είς αὐτὴν δὲ λογοδοτοῦσιν οἱ πᾶντες, μηδὲ
τῶν Ὑπουργῶν ἐξαιρουμένων (ἄρθρον 94 τοῦ Συντά-
γματος). Τὰ λοιπὰ διοικητικὰ δικαστήρια, μὴ ἔχοντα
τὰς ἐξουσίας τῆς τακτικῆς δικαιοσύνης, ἀλλὰ συστα-
θέντα πρὸς ύποβοῄθησιν τοῦ ἔργου τῆς χρηστῆς διοι-
κήσεως τῶν διοικουμένων ἐκ μέρους τῆς Ἐκτελεστικῆς
ἐξουσίας ἢ τῶν ὀργάνων αὐτῆς, δὲν δύνανται νὰ ὑπα-
χθῶσιν, κατὰ κυριολεξίαν εἰς τὴν στενὴν ἔννοιαν τῆς
«Δικαστικῆς ἐξουσίας, ὡς συνταγματικῆς λειτουργίας,
εἰμὴ μόνον εἰς τὴν εὐρυτέραν τοῦ δρου ἐννοιαν, τῆς ἐν
τῷ Κράτει ὑφισταμένης Δικαιοσύνης.
Διότι αὐτὴ εἶναι ἐκ τοῦ Συντάγματος ἡ ἁρμοδία νὰ λύῃ
τὰς ἰδιωτικὰς διαφορᾶς τῶν πολιτῶν μεταξὺ ἀλλήλων
ἢ καὶ τοῦ Κράτους, καὶ νὰ ἐπιβάλῃ τὰς προβλεπομένας
ποινὰς εἰς τοὺς παραβάτας τῶν ποινικῶν διατάξεων,
ΚΟΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑ-
ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Ὡς καὶ ἀνωτέρω ἐξετέθη, ἀμφότερα τὰ σώματα τῆς
Ἀσφαλείας καὶ τῆς Δικαιοσύνης ἔχουν ὡς κοινὴν ἀπο-
στολήν τὴν εἰς τὸ Κράτος παγίωσιν τῆς τάξεως, τῆς
γαλήνης καὶ τῆς εὐνομίας. Η ἀλληλεξάρτησις εἶναι
ἐκ τῶν πραγμάτων δεδομένη, ἅμα δὲ καὶ ἡ συνεργασίᾳ
αὐτῶν ἀναγκαία.
Ἄν καὶ τὰ Σώματα Ἀσφαλείας (ἰδίως ἡ Χωροφύ-
λακή), ἔχουν ὀργάνωσιν περισσότερον στρατιωτικὴν
δμὼς ἡ ἀποστολή των ἀπορροφᾶται ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴν
εὐταξίαν καὶ τὴν ἑδραίωσιν τῆς εὐνομίας καὶ τῆς γαλή-
νης. Ταῦτα, κατὰ κανόνα, δὲν ἀναμειγνύον-ναι εἰς τοὺς
πολέμους τοῦ Κράτους, πλὴν τῆς ΧωρἸκῆς, ἤτις μετέ-
χει εἷς ὅλους τοὺς ἐνόπλους ἀγῶνας, ὅπως καὶ ὁ
Στρατὸς εἰς τὰ ἔργα τῶν σωμάτων Ἀσφαλείας, ἐκτὸς
ἐξαιρέσεων τινῶν, καὶ δὴ ὁσάκις συμβῆ νὰ εὑρεθῶσι
πρὸ ἐκτάκτων ἐσωτερικῶν κινδύνων.
Τὰ ὄργανα ἀσφαλείας καταδιώκουν κατ᾿ ἀρχὴν τὸ
ἔγκλημα καὶ τοὺς ἐγκληματίας. Ἐπιτηροῦν τὴν ἐφαρμο-
γὴν τῶν ἀγορανομικῶν νόμων, τῶν τῆς ὑγιεινῆς, τῶν
τῆς καθαριότητος, τῶν ἐργατικῶν νόμων, τῶν τῆς τά-
ξεως εἰς τὰς συγκεντρώσεις καὶ ὁπουδήποτε ἀλλαχοῦ.
Τέλος ταῦτα συντάσσουν τὰς οἰκείας δικογραφίας καθ᾿
ὅλων τῶν καταλαμβανομένωνπαραβατῶν καὶ ἀκολούθως
τὰς κατευθύνουν πρὸς τὴν Δικαιοσύνην (Εἰσαγγελεῖς
κ.λ.π.), εἴτε ταύτας μόνας, ἢ καὶ τῇ συνοδείᾳ τῶν κα-
τηγορουμἐνων παραβατῶν τῶν ὡς εἴρηται ποινικῶν
διατάξεων.
Εἶναι ἐκ τούτου φανερὸν ὅτι ἐὰν ἡ Δικαιοσύνη δὲν
ἐκτελέσῃ καὶ αὐτὴ ἐν συνεχείᾳ τὸ καθῆκον της, νὰ
καταδικάσῃ δηλ. τοὺς ἐνόχους κατὰ τὸ μέτρον τῆς
εὐθύνης καὶ τῶν εἰς τὴν ἐπιστήμην αὐτῆς ὑφισταμένων
κανόνων κολασμοῦ τῶν ἐγκληματιῶν, τότε ὅτε τὸ
ἔργον τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας θὰ εὐδοκιμήση, ὅτε
ἡ τάξις καὶ ἡ εὐνομία θὰ παγιωθῆ εἰς τὸ Κράτος.
Ἀμφότερα τὰ Σώματα Ἀσφαλείας καὶ Δικαιοσύνης
θὰ ἐργάζωνται χωρὶς θετικὰ ἀποτελέσματα.
 Πρόδηλον, ὅθεν, καθίσταται ὅτι, ὅπως ὁ Δικαστὴς
διὰ νὰ εὑρίσκεται εἰς τὸ ὕψος τῆς ἀποστολῆς του ἀπαι-
τεῖται. νὰ ἀσκῆ τὴν Δικαιοσύνην «μετὰ σταθερᾶς καὶ
διαρκοῦς θελήσεως» (ὡς ἐξετέθη ἀνωτέρω ΠΙ ἀριθ. 2)
ὅτῳ καὶ τὰ ὄργανα τῆς Ἀσφαλείας θὰ πρέπει νὰ
ἐνεργοῦν οὐ μόνον μετὰ δραστηριότητος καὶ συνέσεως,
ἀλλ᾿ ἔτι καὶ μετὰ πάθους, πρὸς ἀνεύρεσιν τοῦ πραγμα-
τικοῦ ἐγκληματίου. Δὲν ἀρκεῖ νὰ ἐπαναπαύεται εἰς
κάποιαν ὁμολογίαν ἢ εἰς κάποιαν κατάθεσιν ὁ Ἀξιωμα-
τικός. Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀνησυχῇ καὶ νὰ ἐρευνᾶ πρὸς
πᾶσαν κατεύθυνσιν διὰ τὸν σχηματισμὸν πλήρους καὶ
ἀκλονήτου πεποιθήσεως ἐπὶ τῆς πράξεως καὶ τοῦ
ἐγκληματίου αὐτῆς.
Ὑπὸ τὰς σημερινὰς συνθήκας δὲν δικαιολογεῖται
ἄγνοια ἐνεργείας ἢ καὶ οἱαδήποτε ὀλιγωρία. Οἱ ση-
μερινοὶ Ἀξιωματικοὶ τῆς χωροφυλακῆς ἔχουν πλήρη
ἐπαγγελματικὴν κατάρτισιν. Γνωρίζουν καλῶς, οὐ
μόνον τὸν Ποινικὸν Κώδικα, τὴν Ποινικὴν Δικονο-
μίαν, τὴν τεχνικὴν τῆς ἀνακρίσεως, τοὺς εἰδικοὺς ποι-
νικοὺς νόμους καὶ τοὺς κανονισμούς,- ἀλλ᾿ ἔτι διδάσκον-
ται Συνταγματικὸν καὶ Ἀστικὸν Δίκαιον, Ἰδιωτικὸν
καὶ Δημόσιον Διεθνὲς Δίκαιον, ὡς καὶ ἄλλα μαθήματα
χρήσιμα διὰ τὸν κλάδον των, ὥστε οὗτοι νὰ μὴ ὑστεροῦν
παντάπασι τῆς μορφώσεως, τὴν ὁποίαν λαμβάνουν οἱ
ἐπιστήμονες εἰς τὰ Ἀνώτατα ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα
(Πανεπιστήμια, Πολυτεχνεῖα κ.λ.π. Ἀνωτάτας Σχο-
λάς).
Πολλοὶ ἐξ αὐτῶν παρακολουθοῦν παραλλήλως
τὰ μαθήματα τῆς Νομικῆς Σχολῆς, ἀκόμη καὶ μετὰ
τὴν ἔξοδόν των ἐκ τῆς Σχολῆς ὡς Ἀξιωματικοί.
Οἱ λαμβάνοντες καὶ τὸ πτυχίον τῆς Νομικῆς, ἐφ᾿ ὅσον
ἔχουν καὶ τὴν προσήκουσαν ἐπίδοσιν εἰς τὰ καθήκοντά
των, ἀποκτοῦν πρόσθετον ἐφόδιον ἐξελίξεως. Εἶναι καὶ
τοῦτο ᾿ἓν ἀκόμη στοιχεῖον τῶν ὑφισταμένων κοινῶν
σημείων μεταξὺ τῶν σωμάτων Ἀσφαλείας καὶ Δικαιο-
σύνης. Η Δικαιοσύνη ηὐτύχησε κατὰ καιροὺς νὰ ἀπο-
κτήσῃ μεταξὺ τῶν μελῶν της καὶ πρόσωπα προελθόν-
τα ἐκ τῶν σωμάτων Ἀσφαλείας.
Θέλω μὲ αὐτὰ νὰ ἐπισημάνω τὰς ὑποχρεώσεις καὶ
τὰ ὑψηλὰ καθήκοντα, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἤδη ἐπωμισθῆ
οἱ Ἀξιωματικοὶ τῆς χωροφυλακῆς ἔναντι τοῦ Κράτους
γενικῶς καὶ τῆς Δικαιοσύνης εἰδικώτερον. Ὡς ἐπι-
στήμονες, ἐπαγγελματικῶς πλήρως ἐξωπλισμένοι, θὰ
πρέπει οὐ μόνον νὰ αἰσθάνωνται τὸν τοιοῦτον ἐξοπλι-
σμόν των, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐνεργῶσι κατὰ τὸν ἐπιστημονι-
κόν τρόπον, ποὺ ἐδιδάχθησαν παρὰ τῶν καθηγητῶν
καὶτῶν ἐχόντων τὴν πεῖραν ἀνωτέρων των, ὥστε αἱ πρά-
ξεις των καὶ τὰ πορίσματά των νὰ εἶναι ἑκάστοτε ἔργα
τῆς ὅσον οἷον τε ὑψηλοτέρας ἐπιστημονικῆς στάθμης.
ΕΙΔΙΚΩΤΕΡΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩ-
ΜΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Προέχον καθῆκον παντὸς Ἀξιωματικοῦ τῶν Σώ
μάτων Ἀσφαλείας, ἀλλ᾿ ἰδίᾳ τῶν νέων τοιούτων τῶν
ὑπηρετούντων ἐν τῇ ὑπαίθρῳ, εἶναι ἡ κατάκτησις
τῆς ἐμπιστοσύνης καὶ τοῦ σεβασμοῦ τῶν κατοίκων τῶν
πόλεων εἰς ἂς ὑπηρετοῦν. Η κατάκτησις ἄτη ἐπι-
τυγχάνεται διὰ τῆς σοβαρότητος καὶ τῆς εὐπροσηγο-
ρίας. Τὰ δύο αὐτὰ προσόντα δημιουργοῦν κλῖμα ἐπαφῆς
μεταξὺ τοῦ Ἀξιωματικοῦ καὶ τοῦ κοινοῦ. Η ἀξιοπρέ-
πεια, ἐξ ἄλλου, πρὸς πᾶσαν ἐκδήλωσιν, ὡς καὶ ἡ ὑψη-
λόφρων ἀντίληψις περὶ τῆς Θρησκείας, τῆς Πατρίδος
καὶ τῆς οἰκογενείας, εἶναι στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα καλλιερ-
γοῦν ταχύτατα τὴν ἀγάπην, τὴν ἐκτίμησιν καὶ τὴν
ἐμπιστοσύνην τοῦ κοινοῦ. Η ἐμπιστοσύνη ἄτη εἶναι
οὐσιώδης παράγων τῆς καλυτέρας ἀποδόσεως τοῦ
Ἀξιωματικοῦ.
Ἔλεγον εἰς τοὺς μαθητὰς μου ὅτι, ὡς νέοι Ἀξιωμα-
τικοὶ τῆς χωροφυλακῆς ἐν τῇ ὑπαίθρῳ, θὰ διαδραματί-
σουν ἕνα τεράστιον ρόλον ἀνυψώσεως τῆς κοινωνικῆς
στάθμης καὶ τῆς ἐμφανίσεως τῆς ὑπαίθρου τῆς χώρας
μας, εἰς τρόπον ὥστε ὁ ἐπισκεπτόμενος τὸν χῶρον τῆς
διοικήσεως αὐτῶν νὰ αἰσθάνεται ὅτι εὑρίσκεται εἰς
πολιτισμένον περιβάλλον. Ὅτῳ α) τὸ ἄσπρισμα τῶν
οἰκιῶν καὶ τῶν πεζοδρομίων μὲ τὴν συνδρομὴν τῶν
κατοίκων δημιουργεῖ μίαν ἐξαίρετον πρώτην ἀντίληψιν
τῶν ἐπισκεπτῶν εἰς τὸν χῶρον ἐκεῖνον. β) Η τακτοποί-
ησις τῶν πλατειῶν, τῶν δημοσίων κέντρων καὶ τῶν
καταστημάτων κατὰ τρόπον εὐπρεπῆ καὶ πολιτισμένον
συντελεῖ, οὐ μόνον εἰς τὴν καλὴν πρώτην ἀντίληψιν τῶν
ξένων ἐπισκεπτῶν, ἀλλὰ καὶ τὸ κυριώτερον εἰς τὴν
διαπαιδαγώγησιν τῶν κατοίκων τῆς ὑπαίθρου οἵτινες
οῦτω θὰ ἐθίζωνται εἰς τὴν τάξιν καὶ τὴν εὐπρέπειαν.
Τέλος γ) Η μετὰ τῶν ἄλλων δημοσίων ὑπηρεσιῶν
πλήρης συνεργασία καὶ ἑνότης. Η ἀντιμετὠπισις,
ἐπίσης τῶν τοπικῶν ζητημάτων, μετὰ κατανοήσεως,
οὐ μόνον ὅσον ἀφορᾶ τὸ ὀρθὸν καὶ πρέπον, ἀλλὰ καὶ ἐν
ἀναφορᾷ πρὸς τὸ γενικώτερον συμφέρον. Ὅλα ταῦτα
συντελοῦν εἰς τὴν ταχείαν πρόοδον τοῦ τόπου, εἰς δν
θὰ ὑπηρετοῦν οἱ νέοι μας Ἀξιωματικοὶ τῶν Σωμάτων
Ἀσφαλείας καὶ ἰδίᾳ οἱ τῆς χωροφυλακῆς.
Εἰδικώτερον εἰς τὸν τομέα τῆς καταδιώξεως τοῦ
ἐγκλήματος καὶ τῆς πατάξεως τῶν εἰς τὴν περιφέρειαν
ἐπιπολαζόντων ἀδικημάτων, εἶναι ἀνάγκη οἱ Ἀξιωμα-
τικοὶ τῶν Σωμάτων Ἀσφαλε ας νὰ προέρχωνται εἰς
συνεννόησιν καὶ εἰς συνεργασίαν μετὰ τῶν κατὰ τόπους
Εἰσαγγελέων, ὥστε ἡ καταπολέμησις τῶν ἐγκλημάτων
αὐτῶν νὰ εἶναι ἀποτελεσματική. Ἀνάλογοι ὁδηγίαι
ἐδόθησαν ἐκ μέρους μου καὶ πρὸς τοὺς κατὰ τόπους
κ.κ. Εἰσαγγελεῖς διὰ τὴν συστηματικωτέραν καταπολέ-
μησιν τῶν ἐγκλημάτων καὶ τῶν ἄλλων παραβατῶν, ὡς
καὶ διὰ τὴν καλυτέραν κατάρτισιν τῶν προανακριτικῶν
δικογραφιῶν.
Γενικῶς Θεωρῶ ὅτι ἡ καλλιέργεια τῆς ἑνότητος καὶ
τῆς συνεργασίας ὅλων τῶν ὑπηρεσιῶν εἰς τὴν ὕπαιθρον
χώραν καὶ ὅλως ἰδιαιτέρως εἰς τὰς παραμεθορίους πε-
ριοχάς, εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαία καὶ ἐπιβεβλημένη. Εἰς
τὴν συνεργασίαν αὐτὴν θὰ πρέπει νὰ πρωτοστατοῦν oi
κ.κ. Ἀξιωματικοὶ τῆς χωροφυλακῆς. Μὲ τὸ ὑψηλὸν
ἠθικὸν ἀνάστημα αὐτῶν, τὴν εὐγένειαν, ἀλλὰ καὶ τὴν
αὐστηρὰν προσήλωσιν εἰς τὸν νόμον καὶ τὸ καθῆκον, τὸ
ὁποτον ἀείποτε θὰ πρέπει νὰ ἐκτελῆται μὲ ἀνωτερότητα
(μὲ ἀνθρωπιά), o". Ἀξιωματικοὶ τῆς χωροφυλακῆς θὰ
ἐπιβάλλωνται ὁπουδήποτε καὶ ἂν εὑρίσκωνται. Ὅτῳ
ὁ κρατικὸς μηχανισμὸς θὰ λειτουργῆ (χάρις εἰς αὐτούς,
ἀλλὰ καὶ χωρὶς νὰ ἐπιδεικνύωνται ἢ νὰ ἐπαίρωνται διὰ
τοῦτο) μὲ Θαυμαστὴν ἁρμονίαν. Ἔχομαι εἰς ὅλους καὶ
εἰς ἕνα ἕκαστον τῶν νέων Ἀξιωματικῶν τῆς Χωρικῆς
καὶ τῶν λοιπῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας πλήρη ἐπιτυ-
χίαν καὶ πρόοδον, πρὸς ὠφέλειαν αὐτῶν καὶ τῆς
Πατρίδος γενικώτερον.
503
 ,Ξἴἰΐϊίἳἳἳίῢἱ W'rrf‘L‘ ‘
ιω» ε κ
χ “ γ
ι 1
λγ Ὗ L}
\J1'i.
ι. ) χ
“Adi;
- .L._,.
..
ι.
ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ
ἘὗΞ-ἸἼ
ΤΩΝ
ΤΗΣ X.A.N. ΕΙΣ ΤΟ I'IHAION
Ὁταν πρωτοϊδρυθησαν εἰς τὸ Πήλιον
Ἀγιος Ἰωάννης αἱ κατασκηνώσεις
τῆς Χ.Α.Ν., ὁ θεσμὸς αὐτὸς ἦτο σχεδὸν
ἄγνωστος εἰς τὴν χώραν μας. Ἀπὸ τότε
καὶ μέχρι σήμερα ἐφιλοξενήθησαν εἰς
τὸν γραφικώτατον αὐτὸν χῶρον τοῦ
Πηλίου (7.000) Kai πλέον Ἐλληνὁπου-
λα μἐ ἀρκετὲς 1ωάδες παιδιῶν ἀπὸ τὴν
Εὐρώπην καὶ τὴν Ἀμερικήν. Ἐτσι μπορεῖ
κανεὶς νὰ εἴπῃ ὑπεύθυνα ὅτι ὁ θεσμὸς
ἐπέτυχε ἀπόλυτα. Η ἐπιτυχία δὲ αὐτὴ
ὀφείλεται κυρίως εἰς τὴν συμμετοχὴν
δημιουργικῶν κοινωνικῶν παραγόντων
ἀπὸ τῶν πρώτων χρόνων τῆς λειτουρ-
γίας της, ὡς ἐπίσης καὶ εἰς τὸ γεγο-
νὸς ὄτι ἀνεγνωρίσθη ἡ κατασκήνωσις
αὐτὴ ὡς διεθνοῦς χαρακτῆρος κατασκή
νωτικὸς χῶρος ἀπὸ τὸ Παγκόσμιον
Συνέδριον τῶν Χ.Α.Ν, καὶ ἔτσι ἀπετέ-
λεσεν, ὄχι ἁπλῶς ἓν Κέντρον παραθε-
ρισμοῦ, ἀλλὰ ταυτόχρονα καὶ ἕνα οὐ-
σιαστικὸν μέρος ἐφαρμογῆς τοῦ ὅλου
προγράμματος (σκοποὶ) τῆς Χ.Α.Ν. Τὸ
1923 ἀπὸ μία ἔρημη παραλία τοῦ [Αγίου
Ἰωάννου τοῦ Πηλίου ἐξεκίνησεν ἡ τικην των νεων πορείαν καὶ ώρίμανσιν,
κατασκήνωσις Χ.Α.Ν. Πηλίου, μὲ ἀρχι-
Κά πρόχειρες ἐγκαταστάσεις γιὰ νὰ
ἐξελιχθῆ σύντομα εἰς μίαν διεθνοῦς ση-
μασίας καὶ προβολῆς κατασκήνωσιν
νέων, μὲ πρότυπον ὀργάνωσιν καὶ
λειτουργίαν, μὲ τὴν συμβολὴν βεβαίως
καὶ ξένων εἰδικῶν συμβούλων.
Ἐπιδίωξις καὶ στόχος τοῦ σοβαροῦ
αὐτοῦ ἔργου ἤτο καὶ ἐξακολουθῆ νὰ εἶναι,
πλὴν τῆς σωματικῆς ἀσκήσεως τῶν κα-
τασκηνωτῶν εἰς τὴν ὑπαίθριον ζωήν,
ἡ καλλιέργεια τοῦ χαρακτῆρος καὶ ἡ
ἀνάπτυξις τῆς προσωπικότητός των μὲ
τὰ νάματα τῆς Ὀρθοδόξου χριστιανικῆς
πίστεως, τὰς ἀρετάς καὶ τὰ ἐξ αὐτῆς
πηγάζοντα ἀνθρώπινα ὶδανικά.
Τὸ ἔργον τῆς ἀγωγῆς ποὺ ἐπιτελεῖται
ἐκεῖ, ὀφείλεται εἰς τὸν ὑποδειγματικὸν
τρόπον ζωῆς τῶν παλαιοτέρων καὶ τὸ πο-
λυσύνθετον πρόγραμμα τῆς κατασκηνώ-
σεως (σπὸρ-ᾶσκησις-ψυχαγωγία κ.ᾶ.).
Η χαρά, ὁ ἐνθουσιασμὸς καὶ ἡ ὅλη δη-
μιουργικὴ ἀτμοσφαίρᾳ ποὺ ἐπικρατοῦν
εἰς τὴν ὁμαδικὴν ζωὴν τῆς κατασκηνωτι-
κῆς αὑτῆς κοινωνίας δημιουργοῦν ἕνα
ὑπόβαθρον θαυμάσιον εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ
κατασκηνωτοῦ διὰ τὸ ἔργον τῆς σπορᾶς
504
ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΝ
«Καί ὅταν μὲ χρόνια θᾶ-
μαστε μακρυὰ σου καὶ
τρονοὶ, θὰ λαχταροῦμε
adv παιδιὰ τοῦ ΠΗΛ/ΟΥ
τὴν Ζωὴ».
τῶν ἀρετῶν ποὺ θὰ βοηθήσουν θετικὰ εἰς
ἔθετον χρόνον διὰ τὴν διαμόρφωσιν καὶ
τὴν ἀνάπτυξιν τῆς προσωπικότητός του.
Ἀρκετὰ παιδιὰ καὶ νέοι ποὺ ἔζησαν Kai
ἐχάρησαν, ἐτραγούδησαν καὶ ὕμνησαν
τοῦ «Πηλίου τὴ ζωή»᾿ εἰς τὸν χῶρον αὑ-
τὸν κατὰ τὴν λήξασαν A' 5οετίαν, ἔχουν
ἤδη ἀνέλθει εἰς ἀνωτάτας βαθμίδας πνεύ
ματικῆς ἐξελίξεως Kai ἔχουν καταστῆ δη-
μιουργικοἰ παράγοντες καὶ ρυθμισταὶ τῆς
κοινωνικῆς ζωῆς.
Εἰς κρισίμους ἐποχὰς γιὰ τὴν πνευμα-
ὡς ἡ σημερινὴ, με τά ποικίλα ρεύματα Kai
τὰς γνωστὰς εἰς ὅλους ἀντιξοότητας καὶ
ἀντιθέσεις, χῶροι καὶ ἔργα ὅπως ἡ Κατα-
σκὴνωσις τῆς Χ.Α.Ν. Πηλίου, εἶναι θετι-
κῆς σημασίας καὶ ὑποδομῆς διὰ τὸ μέλλον
τῆς Ἑλληνικῆς Νεότητος.
Μὲ τὴν ἐπέτειον τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς
4Οετίας της τὸ ἔτος 1964 ἑώρτασαν τό γε-
γονός᾿ παληοί κατασκηνωταὶ ἀπ᾿ ὅλη τὴ
χώρα, Κάτω ἀπ᾿ τὰ γέρικα πλατάνια του.
Ἔτσι ρίχθηκε ὁ πρῶτος σπόρος καὶ ἐδη-
μιουργήθη ὁ «Ὁμιλος Παλαιῶν Κατα-
σκηνωτῶν», ὡς Ὅμιλος Δράσεως τῆς
Χ.Α.Ν. Θεσνίκης γιὰ νὰ ὀργανωθῆ καὶ
νὰ ἀναπτυχθῆ καλύτερα τὸ ἔργον τῆς κα-
τασκηνωσεως.
Σήμερα ἡ κατασκήνωσις αὺτὴ τῆς Χ.
Α.Ν. λειτουργεῖ εἰς χῶρον (27) στρεμμά-
των, ἐξ ών μόνον τὰ (11) εἶναι ἰδιόκτητα.
Προβλέπεται δὲ ἡ ἐπέκτασις τοῦ χώρου
εἰς (66) στρέμματα γιὰ τὸ μέλλον.
Ἐπίσης ἡ Χ.Α.Ν. ἔχει ὀργανώσει κατα-
σκηνωσεις εἰς Φανερωμένην Σαλαμῖνος
(1936) Kai εἰς Ἀγιον Νικόλαον Σιθωνίας
Χαλκιδικῆς. Η τελευταία ἱδρύθη πρὸ
4ετίας καὶ εἶναι ἡ μόνη ποὺ δέχεται ὰγὁ-
ρια καὶ κορίτσια ταὺτοχρὁνως.
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Πανελλήνιος Διαγωνισμὸς εἰς τά Μα-
θηματικὰ προεκηρύχθη ἐσχάτως ὑπὸ
τῆς Ἑλληνικῆς Μαθηματικῆς Ἑται-
ρείας ὅστις διενεργήθη εἰς τὰς ἔδρα
τῶν Ἐπιθεωρήσεων Μέσης Ἐκπαιδεύ-
σεως. Τὴν ἔναρξιν αὑτοῦ ἐκήρυξεν εἰς
τὸ B' Γυμνάσιον Θηλέων Ἀθηνῶν ὁ
Πρόεδρος τῆς Ἐταιρείας κ. Πάλλας.
Τὰ βραβεῖα ἀπένιψεν ὁ Ὑπουργὸς Παι-
δείας κ. Χρήστου εἰς ἐπίσημον τελετὴν
που ὠργανώθη εἰς τὴν αἴθουσαν διαλέ- ἰ
ξεων τῆς Ἑλληνικῆς Μαθηματικῆς Ἑ-
ταιρείας. Εἰς τὸν διαγωνισμόν ἔλαβον ᾿
μέρος (3.082) μαθηταὶ καὶ μαθήτριαι
Γυμνασίων τῆς χώρας. Ἐβραβεύθησαν
ἐν ὅλῳ (67), εἰς οθς ἀπενεμήθησαν ἰσά-
ριθμα βραβεῖα Kai ἔπαθλα. Τὸ πρῶτον
“i
βραβεῖον ἀπενεμήθη εἰς τὸν τϊῖειὀφοι-
τον τοῦ A’ Γυμν.Αρρ. Αἰγάλεω-Ἀττικῆς,
Γεώργιον ΒΑΣΙΛΑΝ τοῦ Εὐστρατίου,
ποὺ ἐγεννήθη τὸ 1956 εἰς Μεσότοπον
Μυτιλήνης ὅπου καὶ ἐτελείωσε τὸ
Δημοτικὸν Σχολετον. Ἐν συνεχείᾳ ὁ
βραβευθεὶς ἐνεγράφη εἰς τὸ A' Γυμνά-
σιον Ἀρρένων Αἰγάλεω ἐκ τοῦ ὁποίου
ἀπεωοίτησεν εὐδοκίμως μὲ βαθμὸν 18 112.
Διέμενεν πλησίον τοῦ θείου του, ἐπιδοτού-
μενος ἀπὸ τὸν σκληρῶς ἐργαζόμενον εἰς
τὴν γενέτειρὰν του ἀγρότην πατέρα του
καὶ ἀπὸ τὴν προσωπικήν του ἐργασίαν
εἰς οἰκοδομικὰς ἐργασίας κατὰ τὸ θέ-
ρος. Ἐπιθυμίᾳ του δὲ εἶναι ὅπως ἐδη-
μοσιεύθη εἰς τὸν τύπον «Ἐλεύθερον
του εἰς τὸ Μετσόβιον Πολυτεχνετον.
 ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ
γ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΥ ΔΑΣΟΥΣ
ᾏᾞᾫἨᾛΑἷᾃἕᾁκἑᾒ . {3
. Ὧ-κᾴυ f. ᾿ .3 ‘ W» ι '
᾿ ..ἡ ῢ γ.
Με πολλὴν ἐπιτυχίαν ἐπραγματοποιήθη
ἡ 26η Συνάντησις Πτυχιούχων Σχολῆς
«Διακριτικοῦ Δάσουςὶὶποὐ ἔγινε τελευταῖα
εἰς τὸ Ἐκπαιδευτικὸν Κέντρον Πύργου
Βασιλίσσης τοῦ LE. Προσκόπων.
Εἰς τὴν ἔναρξιν τῆς συναντήσεως πα-
ρέστησαν ὁ Ὑπουργὸς παρὰ τῷ Πρωθυ-
πουργῷ κ. Ρἀλλης, σί Ὑφυπουργοί Προε-
δρίας καί Παιδείας κ.κ.- Ἀλεξανδρής Kai
Βλάχος, ὁ κ. Σίδερης, Ἀναπληρωτὴς
Γεν Γραἇιματέως Νεότητος καί Ἀθλητι-
σμοῦ κ, '
Εἰς τὴν ἐτησίαν αὐτὴν Συνάντησιν με-
τέσχον πτυχιοῦχοι «Διακριτικοῦ Δἀσους»
ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη τῆς Ἑλλάδος ὡς Kai ἀν-
ΕΠΕΤΕΙΟΣ 5οΕΤΗΡΙΔοΣ Πρὸ-
ΣΚΟΠΩΝ ΝΙΚΑΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Μὲ τὴν εὐκαιρίαν τῆς συμπληρώσεως
5οετίας ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τῶν πρώτων
Ὁμάδων Προσκοπῶν εἰς Νικαίαν, ἔλαβε
χώραν προσφάτως ἐπίσημος ἑορτασμὸς μὲ
τέλεσιν δοξολογίας εἰς τὸν Ι. Ν. Γενεσίου
τῆς Θεοτόκου Νικαίας, κατάθεσιν στεφά-
νου εἰς τὸ μνημεῖον τοῦ ἀφανοῦς προσκό-
που Kai παρέλασιν τῶν τοπικῶν προσκο-
πικῶν τμημάτων. Ἐπίσης ἐτελέσθησαν
ἀγῶνες δρόμου καί ποδηλάτου μὲ ἀπονο-
μὴν ἐπάθλων εἰς τους νικητὰς. Εἰς τὴν
Προσκοπικήν Ἑστίαν ὠργανώθη μία
ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέρουσα ἔκθεσις Προ-
σκόπων ποῦ συνεκίνησε βαθύτατα ὅλους
τους ἐπισκέπτας καί τὸν προσκοπικὸν
κόσμον Νικαίας. Εἰς τὴν Ποντιακὴν Λέ-
σχην μάλιστα ἐδόθη ὁμιλία, ἀναφορικὰ
μὲ τὴν ἐξέλιξιν τοῦ προσκοπικοῦ θεσμοῦ
κατὰ τὴν τρέχουσαν 5οετίαν εἰς τὴν περιο-
χὴν Νικαίας. Ο πανηγυρικὸς ἑορτασμὸς
ἐσυνεχίσθη ἐπί (4) Κυριακάς μὲ συμμετο-
χὴν ὅλων τῶν Προσκοπικῶν Τμημάτων
τῆς περιοχῆς εἰς ἕνα ,«Μεγάλο Παιχνίδι
Πόλεως».
«ΑΥΤΩΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ» εἶναι
ὁ τίτλος μιᾶς θαυμασίας ταινίας (φίλμ)
ποῦ ἐγύρισαν μὲ ἰδιαιτέραν ἐπιτυχίαν oi
Πρόσκοποι εἰς Μεγάλην Βρεττανίαν ἡ
ὁποία ἔδωσε μίαν εἰκόνα ζωντανὴν ἀπὸ
τὴν προσφορὰν Kai τὸ δημιουργικὸν ἐρ-
γον ποὺ ἐπιτελοῦν μέσα εἰς τὴν σύγχρο-
νον κοινωνίαν. Τὸ φίλμ αὐτὸ ἐβραβεύθη
μὲ τὸ A'. βραβεῖον Προσκοπικῶν ταινιῶν
εἰς τὸ Φεστιβὰλ Γενεύης. Μετεφράσθη
μάλιστα εἰς ἀρκετὲς ξένες γλῶσσες Kai
προεβλήθη εἰς τὴν Παγκόσμιον Προσκο-
πικἠν Διάσκεινιν τοῦ Ναϊρόμπι.
i;
. '» _ . . τρον τοῦ Νανοῦ ἀνεκοίνωσε πρόγραμμα
᾿ ῢ . Ἇ
τιπρόσωποι τοῦ Ἀποδήμου Ἑλληνικοῦ
Προσκοπισμοῦ Αἰγύπτου, Νοτίου Ἀφρι-
κῆς Kai Μπουροϋντι. Κατὰ τὴν διάρκειαν
τῆς ἐξαιρέτου αὐτῆς ἐκδηλώσεως ἐκτὸς
τῆς καθιερωμένης «Προσκοπικῆς πυρᾶς»
ποὺ συνέβαλεν ἀναντίρρητα εἰς τὴν ψυ-
χαγώγησιν τῶν συναντηθέντων, ἐδόθη πα-
ράλληλα ἡ εὐκαιρία εἰς τους παρευρεθέν-
τας (200) βαθμοφόρους νὰ τιμήσουν τὴν
μνήμην τοῦ Ἱδρυτοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Προ-
σκοπισμοϋ Ἀθανασίου Λευκαδίτη μὲ τὴν
ἀποκάλυψιν τῆς προτομῆς αὐτοῦ. Ἐτε-
λέσθη ὑπαίθριος θεία λειτουργία Kai ἀπε-
νεμήθησαν (15) πτυχία Διακριτικοῦ Δά-
σους εἰς ἰσαρίθμους νέους πτυχιούχους
ΝΕΑ ΤΗΣ Χ. Α. N.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Η Λογοτεχνικὴ Ὁμὰς τῆς Χ.Α.Ν.Θ.
ὠργάνωσε τελευταῖα εἰς αἴθουσαν αὐτῆς,
εἰδικὴν συγκέντρωσιν διὰ τοὺς νέους Λο
γοτέχνας Θεσνίκης μὲ τὴν εὐγενῆ ἐπι-
δίωξιν νὰ δημιουργήσῃ εὐνοϊκὸν κλῖμα
πρὸς ἀνάπτυξιν ἀξιολόγου λογοτεχνικῆς
κινήσεως καί νὰ δώσῃ τὴν εὐκαιρίαν εἰς
τους νέους καί τὰς νέας τῆς συμπρωτευοῦ-
σης ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν λογοτεχνίαν
ἐν γένει, νὰ προωθηθοῦν καὶ νὰ προβά-
λουν τὴν ἐργασίαν των εἰς εὐρύτερα ἐπί-
πεδα. Πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτὸν ἔλαβε χώ-
ραν ἀνάγνωσις ἐργων καί κειμένων λογο-
τεχνικῶν τῶν ἐνδιαφερομένων καί ἐπηκο-
λοὑθησε συζήτησις καί κριτικῆ μεταξὺ
αὐτῶν καί τῶν συμμετασχόντων μελῶν
τῆς Χ.Α.Ν.Θ.
Η Χ.Α.Ν.Θ. ἀνέλαβε τὴν ἐκλεκτὴν
πρωτοβουλίαν καί ὠργάνωσεν εἰδικὰ μα-
θήματα γιά ἀγόρια Kai κορίτσια ἡλικίας
8-18 ἐτῶν πρὸς ἐκμάθησιν Kai τελειο-
ποίησιν τῆς κολυμβήσεως εἰς τὴν περιο-
χὴν Ἀγίας Τριάδος ΘεσΙνίκης. Τὰ κο-
λυμβητικᾶ αὐτὰ μαθήματα ἄρχισαν τὸν
προηγούμενον μῆνα καί τελειώνουν αὐ-
τὸν τὸν μῆνα.
‘H Χ.Α.Ν.Θ. πρὸς ἐξυπηρέτησιν καί
ἀνακούφισιν γονέων Kai παιδιῶν, ὠργά-
νωσεν ἀπότης ἐφετεινῆς περιόδου πρό-
γραμμα ἡμερησίας κατασκηνώσεως παί
δων 7-10 ἐτῶν κατὰ τὸ A' 2οἡμερον λή-
ξαντος μηνός, εἰς περιοχὴν Ἀγ. Τριάδος
θεσἸνίκης. Τὸ πρόγραμμα περιελάμβανε
ἀτομικά Kai ὁμαδικὰ παιχνίδια, περιπά-
τους, ἀθλητικάῃόμιλίας, χειροτέχνες Kai
μπἀνιο.
Ν Ε A
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
Ἕλληνες φοιτηταί παρηκολούθησαν
κατὰ τὸ 2μηνον Ἰουλίου - Αὐγούστου
1974 θερινὰ μαθήματα εἰς δύο ἀντίστοιχα
Τμήματα ποῦ ἐλειτούργησαν εἰς τὸ Πα-
νεπιστήμιον Τοῦρ τῆς Γαλλίας μὲ θέματα
Γλωσσολογίας, Λογοτεχνίας, Τέχνης καί
Πολιτισμοῦ.
ᾐᾁ
Τὸ Εὐρωπαϊκὸν Πανεπιστημιακὸν Κέν-
ἲε μὲ ὑποτροφίας διὰ μεταπτυχιακὰς σπου-
δὰς ἔτους 1974 - 1975 εἰς τὸ ὁποτον ἠμπο-
ροῦν νὰ μετάσχουν Γάλλοι ἢ ξένοι φοι-
τηταί διά πολιτικὰς, νομικὰς, οἰκονομικὰς
καί ἀνθρωπολογικάς ἐπιστήμας (4 τομεῖς)
ῥᾑ
Τὸ Εὐρωπαϊκὸν Ἰνστιτοῦτον τοῦ Πανε-
πιστημίου τοῦ Ἄμστερνταμ Ὁλλανδίας
ἀνεκοίνωσε πρόγραμμα μεταπτυχιακῶν
σπουδῶν ἔτους 1974-1975 ἐπί θεμάτων
τῆς ἑνοποιήσεως τῆς Εὐρώπης (νομικαἰ,
Οἰκονομικαί, Πολίτικαί ἐπιστῆμαι 3 Κύ-
κλοι) μὲ παράδοσιν μαθημάτων εἰς τὴν
Ἀγγλικἡν.
44
Ἐπίσης τὸ Κολλέγιον Εὐρώπης εἰς
ΒΒυἙδΒελγίου ἀνεκοίνωσε πρόγραμμα
μεταπτυχιακῶν σπουδῶν εἰς θέματα Εὐ-
ρωπαϊκῆς ἑνοποιήσεως (4) κύκλων σπου-
δῶν (Νομικῶν, Οἰκονομικῶν, Κοινωνι-
κῶν Ἐπιστημῶν Kai Διοικήσεως Ἐπι-
χειρήσεων). Πληροφορίαι παρέχονται
εἰς τὸ Κέντρον Πληροφοριῶν Εὐρωπαῖ-
κῶν Κοινοτήτων, Ἀθῆναι, Ζαλοκώστα 4,
(Τηλ. 630-898).
ᾑἠ
Εἰς αἴθουσαν τοῦ Ἀμερικανικοῦ Κολ-
λεγίου «ΑΝΑΤΟΛΙΑ» Θεσνίκης ἐπρα-
γματοποιήθη ἐσχάτως σεμινάριον ἐνημε-
ρώσεως τῶν Ἑλλήνων ὑποτρόφων τοῦ
προγράμματος ἀνταλλαγῆς σπουδαστῶν
«Ἡ νεότης διὰ τὴν κατανόησιν» τῆς ἐφε-
τεινῆς περιόδου πρὸ τῆς ἀναχωρήσεως
των εἰς Η.Π.Α. Η ἀναχώρησίς των δί
Η.Π.Α. ἐγένετο τὴν 16ην τρέχοντος διὰ
φοίτησιν (1) ἔτους εἰς Γυμνάσιον Ἀμε-
ρικανικὸν. Oi ὑπότροφοι μαθηταί εἴναι
ἡλικίας 15-16 ἐτῶν, καλοί μαθηταί καί
γνωρίζουν καλῶς τὴν Ἀγγλικήν. Τὸ σε-
μινάριον αὐτὸ παρηκολούθησαν πολλοί
γονεῖς τῶν ὑποτρόφων, ὁ ἐν Θεσνίκη
Ἀμερικανός πρόξενος ὅστις Kai ὡμίλησε
πρὸς τοῦς ὑποτρόφους κ,ά.
fifi'
Μὲ κοινὴν ἀπόφασιν τῶν Ὑπουργείων
Κοινωνιιεῶν Ὑπηρεσιῶν, Ἐξωτερικῶν
καί Ἀπασχολήσεως κατὰ τὸ τρέχον θέ-
ρος ἀφίχθησαν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ (Εὐ-
ρώπη - Ἀμερικὴ - Ἀφρικὴ κ.λ.π.) καί φι-
λοξενοῦνταις εἰς Παιδικάς Κατασκηνόἱ-
σεις ὑπὲρ τὰς (2.000)Ἑλληνόπαιδας,τέκνα
ὁμογενῶν μας ποὺ διαμένουν εἰς τὸ ἐξω-
τερικὸν γιὰ νὰ ζήσουν εἰς τὴν Ἑλληνι-
Κὴν γῆν, νὰ γνωρίσουν τὰ μνημεῖα, τὰς
καλλονὰς, τὴν δόξαν καί τὸ μεγαλεῖον
της καὶ νὰ ἀποκτήσουν προσωπικὰς
ἐμπειρίας γιὰ τὴνἰστορίαν καί τὸν πολι-
τισμὸν της.
505
 /

ι ᾿ Αἶα fiméafzzeg1e...
11. πρωτεύουσα τοῦ Περοῦ (ἀντιστρ.)-Συμβολικὸ
ΣΤΑΥΡΟΛΕὌΝ YI'I’ ΑΡΙΘ. 56 γιὰ τοὺς Ἀμερικανοὺς δνομα.
“gag: ἀναφερόμενα σὲ μεγάλο νησί τοῦ Αἰγαίου.

123456789101112 ΚΑΘΕΤΩΣ
ωχισῢσἵιχωτυ...

1. Διαπρεπὴς ζωγράφος καὶ χαράκτης μας (1882—

1966) ποῦ ἔζησε καὶ ἐργάστηκε στὸ Παρίσι--Παρἐ-
δωσε, τὸν Φεβρουάριο 1913, τὰ Ἰωάννινα στὸν Ἑλ-
λη νικὸ στρατό.
2. Ὑπάρχει στὸ Πρό-Πὰ-Χωρίζεται σὲ ὁμάδες.
3. «Τὸ φάντασμα τοῦ κυρίου...Νοβάρο», εἶναι ὁ
τίτλος τοῦ θεατρικοῦ ἔργου τοῦ Π. Μάτεσι ποὺ ἀνε-
βασε στὶς 29 Μαρτίου 1973 ἡ «Νέα Σκηνὴ» τοῦ Ἐθνι-
κοῦ-Χρησμοδοτοῦσε καὶ προφήτευε.
4.Μὁνο σὲ στερεὰ σώματα γίνονται, στὴν αἰτιατικὴ
(καθαρ.)-Παιδικὴ ὁμάδα τῆς ἀρχαίας Σπάρτης.
5. Ἀρχαῖα «λἐξη γιὰ τὸν κυριευθέντα μὲ τὰ ὅπλα,
σύμφωνα μὲ τὸ σωστὸ τρόπο γραφῆς της (τὸ τέταρτο
ΞΞΞΞΞΦ

γράμμα εἶναι Ι καὶ τὸ ἕκτο Λ).

ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ
1. Ἐπὶ ἀνθρώπου, ὁ εὐσταλὴς (τὸ πέμπτο γράμμα
εἶναι Δ).
2. Αὐτὴ ταλαντεὑεται.
3. Εὺρὑχωρο σκεῦος γιὰ τὸ ψήσιμο φαγητοῦ-
«...Σώγιερ», ἥρωας τοῦ Μάρκ Ἰοῦσίν (ἀντιστρ.).
4. Η μνήμη της τιμᾶται-Ὁμὀσπονδο κράτος τῆς
Δυτ. Γερμανίας.
5. Ἀκολουθεῖται ἀπὸ τὸ «ἀεί» σὲ ἐκκλησιαστικὴ
φράσι-Μυθικὴ θυγατέρα τοῦ Δία καὶ τῆς Εὐρώπης
(τὸ πρῶτο, τὸ τρίτο καὶ τὸ τελευταῖο γράμμα εἶναι
6. Τρομακτικὰ ὄνειρα (καθαρ.).
7. Ἔγραψε τὸ μυθιστόρημα «Θάνατος στὴ Βενετία».
Η πίεσή του εἶναι δύναμη (καθαρ.)-Ἀπαντᾶ σ᾿
ὅλες τἰς᾿.,..γλῶσσες.
8. Προστακτικῇ ποῦ... ἀναβάλλει (ἀντιστρ.)=
Δύσκολη ἡ λύση ἢ ἡ ἑρμηνεία τους (γεν.).
9. Σύμφωνο τοῦ ἀλφαβήτου μας-Ἀπὸ τὸ μισὸ τὸ...
μισὸ-Σχετικἁ μὲ τὸν Πειραιᾶ ἀρχικὰ-Μουσικἠ
νοτα.
10. Ἱδρυτὴς τῆς τουρκικῆς αὐτοκρατορίας- με-
γαλὐτερη πόλη τοῦ ἀραβικοῦ κόσμου (ἀντιστρ,).
11. Περάσματα, μέσα στὰ μεταλλεῖα (καθαρ.)-
Ἐπὶ τοῦ ἡλίου, τὸ ἡλιοβασίλεμα (δημ).
12. Ο τίτλος ὄπερας τοῦ Βέρνη (μὲ ἄρθρο).

6. Γυμναστικὸ δργανο.
7. Πατέρας του ἦταν ὁ Νῶε-Κῦτταρο τοῦ θήλεος
ὀργανισμοῦ.
8. Ἐξάρτημα τοῦ ὑφαντικοῦ ἱστοῦ-Εἶναι φωτεινὴ
καί θερμαντική.
9 Δὲν ἐκφράζει βεβαιότητα-Ρῆμα ψυχαγωγίας,
ἀντιστρόφως.
10. Ἀσχολεῖται μὲ τὴν οἰκονομικὴ διαχείριση καὶ
μὲ τὴν γραφικὴ ὑπηρεσία τοῦ λόχου (αἰτ.)-Τὸ μικρὸ
ἄνομα τῆς περιβόητης πριγκίπισσας καὶ ἠθοποιοῦ
Φὐρστενμπεργκ.

506

1) Εἰς ποτον δίδει 6 τροχονόμος
δικαίωμα νὰ προχωρήσῃ;
α. Εἰς τὸ ἐπιβατηγὸν αὐτιῶν
β. Εἰς τὸ δίκυκλον (σκοῦτερ)
γ. Εἰς τὸ ποδήλατον᾿
2) Σύμφωνα μὲ τὴν στάσιν τοῦ
τροχονόμου ποτον ὄχημα θὰ
περάσῃ πρῶτον;
α. Τὸ φορτηγὸν
β. Τὸ ἐπιβατηγὸν
γ. Τὸ ἱππήλατον
3) Εἰς ποῖον ὄχημα δίδει 6 τροχο-
νόμος δικαίωμα νὰ προχωρήσῃ;
α. Εἰς τὸ φορτηγὸν
β. Εἰς τὸ ἐπιβατηγὸν
γ. Εἰς τὸ δίκυκλον
δ. Εἰς οὐδὲν
Τὲστ λογικῆς
ΤΑ ΚΕΡΑΣΙΑ
Πιό πάνω ὑπάρχουν 9 ὁμά-
δες κερασιῶν. Διαλέξτε ἕνα
ἀπὸ τὰ δυὸ νούμερα τῶν κε-
ρασιῶν ποὺ εἷναι κάτω ἀπὸ
τὸ νούμερο 1 (στὴν πρώτη
ὁμάδα), σημειῶστε το καί
μετὰ πηγαίνετε σ᾿ἑ μία ἄλ-
λη ὁμάδα ὅπου τὸ νούμερο
ποὺ διαλέξατε (8 ἢ 5)
νὰ βρίσκεται στὸ μεσαῖο
ἐπάνω κεράσι, σημειῶστε το
καί αὐτὸ καὶ κατόπιν, διαλ-
λέξτε πάλι ἕνα ἀπὸ τὰ
κάτω νούμερα καί ξανα-
πηγαίνετε σὲ μία ἄλλη 6-
᾿ μάδα κερασιῶν, ὅπου τὸ
νούμερό τους ποὺ διαλλἑ-
ξατε νὰ βρίσκεται στὸ ἑ-
πάνω μεσαῖο κεράσι, τὸ ὁ-
ποϊο θὰ σημειώσετε κ.ο.κ.
νὰ συνεχίσετε ἔτσι ὥστε νὰ
σημειώσετε ὅλα τὰ νούμερα
ποὺ ἔχουν τὰ μεσαῖα κε-
ράσια, καταλήγοντας ξανὰ
στὸ νούμερο 1.
Ζταλίου 48 (επτοΣ ΤΗΣ ΣΤΟΑΣ ) THA . 3218-239
ἭΛ. 3210-357
ΑΘΗΝΑΙ
 ἷθ.

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ

ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΦΛΑΜΠΟΥΡΑ-
ΡΙΟΥ — ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Τὴν 7-7-74, ἑωρτάσθη ἐπισήμως, με-
ρίμνῃ τοῦ Συνδέσμου Ἀποστράτων καὶ
Ἐφέδρων ,Ὁπλιτῶν Ἰωαννίνων, ἡ κα-
θιερωθεῖσα ἤδη ἐπέτειος τῆς λαβούσης
χώραν τὴν 25-12-1946 μάχης εἰς Φλα-
μπουρἀριον Ἰωαννίνων ὅπου ἐσφαγιά-
σθησαν ἀγρίως (12) ἄνδρες τῆς Χωρο-
φυλακῆς μετὰ τοῦ Διοικητοῦ των.
Κατ᾿ ἀρχὴν ἐτελέσθη εἰς τὸν Ἱερὸν
Ναὸν τοῦ χωρίου ἐπιμνημόσυνος δέησις
παρουσία ἐκπροσώπων τῶν ἀρχῶν τῆς
Κοινότητος καὶ τῆς περιοχῆς τοῦ Νομοῦ
Ἰωαννἰνων, ἀντιπροσωπείας ἀνδρῶν Χω-
ροφυλακῆς μέ ἐπί κεφαλῆς τὸν ΔΙτὴν
τῆς Δ.Χ. Ἰωαννίνων, ὡς ἐκπροσώπου
τοῦ Ἀνωτέρου ΔἸτοῦ Χωρικῆς Ἠπεί-
ρου, οἰκείων τῶν φονευθέντων καὶ ἰκα-
νοῦ πλήθους τῆς περιοχῆς. Ἀκολού-᾿
θως ἡ πομπὴ τῶν ἐπισήμων μετέβη εἰς
τὸν χῶρον τοῦ μνημείου τῶν πεσόντων
ὅπου ἐψάλη τρισάγιον καὶ κατετέθησαν
στέφανοι.
Τὰ διαδραματισθέντα κατὰ τὴν μά-
χην καὶ τὸ ὅλον χρονικὸν τῆς θυσίας
τῶν σφαγιασθέντων, ἐξῆραν δεόντως ὁ
διδάσκαλος τοῦ χωρίου κ. Ἰγνατι-
άδης καὶ ὁ Πρόεδρος τοῦ ὀργανώσαντος
τὴν τελετὴν Συνδέσμου κ. Τσιάμης.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΜΕΣΟΥ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΣ
Δ ,Α ,Π . ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ

Κατὰ τὸν μῆνα Ἰουνίου 1974, οἱ

ἄνδρες τῆς ἀμέσου ἐπεμβάσεως τῆς
Δ.Α.Π.Π. συνέδραμον 168 κινδυνεύοντα
ἢ χρῄζοντα βοηθείας πρόσωπα, διευθέ-
τησαν 1183 διαφορᾶς πολιτῶν, ἀπηὐθυ-
ναν συστάσεις πρὸς 1056 παραβάτας
Νόμων ἐν γένει. Ἀνεῦρον καὶ παρέδωσαν
. Τὴν 24ην Ἰουλίου έ. έ. ἀνέλαβεν ὡς Ὑπουργὸς Δημοσίας τάξεως ὁ
ἁρμοδίως 25 ἐξαφανισθέντος, 26 ψυχοπα- κ. ΣΟΛΩΝ ΓΚΙΚΑΣ, εἰς τὰ πλαίσια τῆς ἀποφασισθείσης κυβερνητικῆς
θεῖς, 84 κλαπέντα ἢ ἀπολεσθέντα ὸχἡ-
μεταβολῆς. '0 νέος Ὑπουργὸς Δημοσίας τάξεως τὴν 25-7-1974 ἐπεσκέφθη
ματα ἢ ἀντικείμενα πάσης φύσεως.
τὸ Ἀρχηγεῖον Χωροφυλακῆς ὅπου τὸν ὑπεδέχθη ὁ κ. Ἀρχηγὸς Χωροφυ-
Διεπίστωσαν 6.865 παραβάσεις. ῆτοι
λακῆς μετὰ τῶν κ.κ. A' καὶ Β, Ὑπαρχηγῶν καὶ παρουσίασαν εἰς τὸν κ. Ὑπουρ-
1741 πλημΙτα, 5124 πταίσματα καὶ 1118
γὸν τοῦς κ.κ. Διευθυντὰς τῶν διαφόρων Διευθύνσεων τοῦ Ἀρχηγείου Χωρο-
συμβάντα ἢ οἰκογενειακὰ ἐπεισόδια.
φυλακῆς. Ἐν συνεχείαὁκ. Ἀρχηγὸς ἐνημέρωσε τὸν κ. Ὑπουργὸν Δημ. Τά-
Ἐπέδωσαν ἁρμοδίως 386 ποινικᾷ δι-
ξεως ὲπὶ διαφόρων ὑπηρεσιακῶν θεμάτων καὶ τῶν ἀπασχολούντων τὸ Σῶμα
Κόγραφα καὶ ἐπενέβησαν εἰς 286 πα-
προβλημάτων. Ο κ.Ὕπουργὸς ηὐχαρίστησε τὸν κ. Ἀρχηγὸν καὶ συνέστησεν
ραβάσεις οἰκοδομικοῦ κανονισμοῦ. Συν-
εἰς τους παρευρεθέντας καὶ δί αὐτῶν εἰς ἅπαντας τοὺς ἄνδρας τῆς Χωροφυ-
έλαβον 81 δράστας αὐτοφώρων ἀδικη- λακῆς τὴν συνέχισίν τῆς ἀποστολῆς των μὲ πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν εἰς τὸ κα-
μάτων καὶ 48 καταδιωκομένους ἐν γένει. θῆκον καὶ τὰ ὑψηλὰ ἰδανικά τοῦ λειτουργήματός των.
Συμμετέσχον εἰς 100 περιπτώσεις κα-
τασβέσεως πυρκαϊῶν καὶ ἐπενέβησαν Εἰς τὴν φωτογραφίαν όκ. Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς ὑποδέχεται τὸν κ.
εἰς 410 συγκρούσεις ὀχημάτων. τέλος, Ὑπουργὸν Δημοσίας τάξεως εἰς τὴν εἴσοδον too ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἰουλιανοῦ
ἐδέχθησαν 43.860 τηλεφωνικὰς κλήσεις ἀριθ. 36 οἰκήματος τοῦ Ἀρχηγείου.
ἐναντι 41.234 τοῦ ἰδίου μηνὸς παρελθόν-
τος ἔτους.

508
 Μετέχων τῆς πολιτικῆς Κυβερνήσεως, ἤτις ὑπὸ τὸν δεδοκιμασμέ-.
νον ἡγέτην κ. Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν ἐπωμίσθη τὰς εὐθύνας δια-
κυβερνἠσεως τῆς Χώρας, ἔσχον τὴν τιμὴν νὰ ἀναλάβω τὰ καθήκοντα
ΗΜΕΡΗΣΙΑ τοῦ Ὑπουργοῦ Δημοσίας Τάξεως.
Γνωρίζω τὰς δυσχερείας τὰς ὁποίας ἐμφανίζει ὁ ζωτικὸς τομὸς
ΔΙΑΤΑΓΗ τῆς δημοσίας τάξεως καὶ ἀσφαλείας, δυσχερείας ηὐξημένας σήμερον,
ὅτε καλούμεθα νὰ ἀποκαταστήσωμεν καὶ ἐξασφαλίσωμεν πολιτικὴν
ὁμαλότητα καὶ δημοκρατικὰς ἐλευθερίας ἄνευ διαταραχῆς τῆς ἐννόμου
τὰξεως. Πιστεύω, δμως, ὅτι ἡ μακρά σας πεῖρα, ἡ ἀφοσίωσίς σας εἰς
τὸ καθῆκον, ἡ ἱστορία σας εἰς Ἐθνικούς ἀγῶνας καὶ ἡ ἐγνωσμένη
φιλοπατρία σας ἀποτελοῦν μίαν ἐγγύησιν, ὅτι θὰ ἀνταποκριθῆτε εἰς
τὸ δύσκολον ἔργον σας. -
ΤΗΣ 24ης ΙΟΥΛΙΟΥ 1974
Σᾶς καλῶ σήμερον, ὅτε τὸ Ἔθνος διανύει κρίσιμον περίοδον τοῦ
βίου του, νὰ ἀρθῆτε ὅλοι εἰς τὸ ὕψος τῶν περιστάσεων καὶ ἀναλογιζό-
μενοι τὴν βαρύτητα τῶν εὐθυνῶν σας νὰ προσφέρητε τὸ σύνολον τῶν
δυνάμεών σας πρὸς πραγμάτωσιν τῶν σκοπῶν τοὺς ὁποίους ἡ Πολιτεία,
ὑπὸ τὴν σημερινὴν πολιτικήν της ὴγεσίαν, ἐπιδιῴκει.
κ- ΥΠΟΥΡΓΟΥ Ὀφείλετε νὰ θέσητε ὡς πρωταρχικὸν στόχον τὴν ἐθνικὴν ἑνό-
τητα καὶ νὰ διαφυλάξητε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τὴν ἔννομον τάξιν.
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ Ἔχετε χρέος νὰ ἐπιδεικνύητε ἀμέριστον τὸ ἐνδιαφέρον σας πρὸς τοὺς
πολίτας, νὰ ἐξυπηρετῆτε αὐτοὺς, νὰ ἐπιδιώκητε τὴν συνεργασίαν των,
νὰ ἀποφεύγητε πᾶσαν ἄνισον μεταχείριο-ιν καί, γενικῶς, διὰ τῆς ὅλης
δράσεώς σας νὰ ἑδραιώσητε τὴν πεποίθησιν, ὅτι εἶσθε ὑπηρέται τοῦ
Πρὸς Νόμου καὶ προστάται τῶν πολιτῶν.

Ἅπαντας τοὺς Ἀξιωματικοὺς Ὑπαλ-
,λήλους καὶ κατώτερα ὄργανα τῶν
Σωμάτων Ἀσφαλείας τοῦ Πυροσ-
,βεστικοῦ Σώματος καὶ Ἀγροφυλακῆς .
Εἰς τὴν δραστηριότητά σας ταύτην θὰ εὔρητε ἔνθερμον συμπα-
ραστάτην καὶ ἐμὲ καὶ τὴν Κυβέρνησιν, τῆς ὁποίας ἐπιδίωξις εἰς τὸν
τομέα τοῦ ὑπ᾿ ἐμὲ Ὑπουργείου εἶναι ἡ ἐξασφάλισις τῆς ἐννόμου τά-
ξεως καὶ ἡ δημιουργία συνθηκῶν πραγματικοῦ Κράτους δικαίου.
Μὲ τὰς σκέψεις ταύτας καὶ τὴν διαβεβαίωσιν, ὅτι θὰ ἀναλώσω
ὅλας μου τὰς δυνάμεις διὰ τὸ καλὸν τῆς Πατρίδος καὶ τῶν ἀνδρῶν
τῶν Σωμάτωνᾌσφαλείας, ἀπευθύνω εἰς ὅλους σας θερμὸν χαιρετισμὸν.
Ο Ὑπουργὸς
ΣΟΛΩΝ ΓΚΙΚΑΣ

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΑΧΗΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΤΣΗΣ

Τὴν 7-7-74 ἐτελέσθη εἰς τὴν κωμόπολιν τῆς Χαλανδρίτσης Ἀχαΐας M

ἐπιμνημόσυνος δέησις διὰ τοὺς ἡρωικῶς πεσόντας 45 ἄνδρας Χωροφυλακῆς _
κατὰ τὴν ἱστορικὴν μάχην τῆς 5-7-1948.
Εἰς αὐτήν, ὡς γνωστόν, ἔλαβον μέρος 68 ἄνδρες τῆς Χωρικῆς ἔναντι '
1500 ΚΙΣ ἐκ τῶν συγκροτημάτων τῆς νοτιοδυτικῆς Πελοποννήσου, ὤν Οἱ
νεκροὶ ὑπερέβησαν τους 100.
Μετὰ σκληρὰν 8ωρον μάχην ἀφοῦ ἐξηντλήθησαν τὰ πυρομαχικά των, ; ἢ ,
οῖ ἐπιζήσαντες ἄνδρες τῆς χωροφυλακῆς ἐπεχείρησαν ἡρωικὴν ἔξοδον -᾿ “H "
καὶ διεσώθησαν τελικῶς 8 μόνον ἐκ τοῦτων. Εἰς τὴν ἄνισον αυτὴ μαχην,
,ἔλαΒεν μέρος καὶ ἔπεσεν-ὡς νέα Σουλιὠτισσα-δἱπλα εἰς τὸν ἄνδρα της,
ἡ ἠρωἱς-Χρυσοὐλα σύζυγος τοῦ Χωροφύλακος Νικολάου Στεφανοπούλου ,
ποὺ ἀνευρέθη, μετὰ τὴν λῆξιν τοῦ ἀγῶνος, λίαν ἀπάνθρωπα κατακρεουῤγη- [ )1; s a ἇ {A Ϊ ,
μἑνη ἀπὸ τοῦς ΚΙΣ.
Παρέστησαν ὁ Ἀρχηγὸς τῆς χωροφυλακῆς. ὁ Νομάρχης, ὁ Στρατἱω- .
τικὀς Διοικητής Ἀχαϊας, ὁ Δήμαρχος Πατραίων, ὁ Πρόεδρος τῆς Κοινότή χ -
τος Χ νδρίτσης, ἐκπρόσωποι τῶν τοπικῶν Ἀρτῶν συλλόγων καὶ Ὁβγσ-
νὠσεων. ἐπιζήσαντες τῆς μάχης ἄνδρες Χωροφυλακῆς, οἰκεῖοι τῶν πεσόν-
των, καὶ πλῆθος Κόσμου.
Ἐκπρόσωπος τοῦ Σώματος ἐξῆρε δεόντως τὴν αὐτοθυσίαν τῶν πεσόντων
κατὰ τὴν Μάχην ἀνδρῶν καὶ ἐπηκολούθησε μετάβασις πάντων ἐν πομπῇ
εἰς τὸ μνημεῖον τῶν πεσόντων-ἐκ τοῦ ναοῦ τῆς κωμοπόλεως-ἔνθα ἐψάλη
δέησις καὶ κατετέθησαν στέφανοι ὑπὸ τοῦ Ἀρχηγοῦ Χωρ1κῆς, του Νομἁρ- ι -
χου, τοῦ Στρατιωτικοῦ ΔΙτοῦ, τοῦ προέδρου τῆς Κοινότητος κ.ἄ., μεθ᾿ ὃ , . iχ ,
ἐγένετο προσκλητήριον νεκρῶν καὶ ἀνάκρουσις τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου, \ ὁ ᾿ἴ᾿ .
ἐν μέσῳ (immune πρωτοφανοῦς συγκινήσεως καὶ Ἐθνικοῦ παλμσθ- , χ , ,τί - ᾿ " '
Εἰς τὴν φωτογραφίαν ὁ Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς. καθ᾿ ἣν στιγμὴν κατα-
θέτει εἰς τὸ ἡρῶον τῶν πεσόντων ἀνδρῶν χωροφυλακῆς στέφανον. ᾿
--Ὗ
ἱππείαπᾝἰωωλ
ὁ
᾿ \ ζῬ

509
 Ο Δήμαρχος Πόρου K. Χρῆστος ΜΑ-
ΝΙΑΤΗΣ πρὸς τὸν ΔΙτὴν τοῦ A.T. Πόρου
ιῃ;.[.! z ;.;-ᾳ.; Kai τοὺς ύπ᾿ αὐτὸν ἄνδρας διὰ τὸ ἐπιδει-
κνυὁμενον πνεῦμα συνεργασίας Kai ἐξυ-
πηρετήσεως, δί οῦ ἐπετεύχθησαν οϊ
ἷκυηἰ «Ξι- IJ ιιι :1 Ο Τίοι ιη τεθέντες ὑπὸ τοῦ Δήμου στόχοι.
Ο κ. Ἰωάννης Α. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗΣ,
Δικηγὁρος, ὁδὸς Σολωμοῦ 48, Ἀθῆναι,
πρὸς τὸν Ἀστυνομικὸν Σταθμάρχην
Παιανίας καὶ τοὺς ὑπ᾿ αὑτὸν ἄνδρας
διὰ τὰς προσφερθείσας εἰς τοῦτον ύπη-
ρεσίας των, κατὰ τὴν ἐκεῖσε-ἐπί ἀπο-
στολῆ-ματάβασίν του.

Ἐγγράφους εὐχαριστίας
ἐξέφρασαν :
Ο Καθηγητὴς τῆς ἕδρας Οἰκονομικῆς
Γεωγραφίας τῆς Π.Α,Σ.Π.Ε. κ. ΚΟΝΣΟ-
ΛΑΣ πρὸς τὸ Ἀρχηγεῖον Χωρικῆς διὰ
τὴν ὑπὸ τοῦ ὙπενἸρχου τῆς Ἀστυνομίας
κ. Γεωργίου
Τουρισμοῦ Ἡρακλείου
ΠΑΥΛΑΚΗ θαυμασίαν ξενάγησιν τῆς
ὁποίας ἔτυχον ὁ Πρύτανις᾿ οἱ καθηγηταί
Kai οἱ Σπουδασταί, κατὰ τὴν πρόσφατον
ἐπίσκεψίν των εἰς τὸ Ἀρχαιολογικὸν
Μουσεῖον Ἡρακλείου, εἰς τὰ πλαίσια τῆς
ἐκπαιδευτικῆς ἀσκήσεως τῆς Ἕδρας τῆς
Οἰκονομικῆς Γεωγραφίας τῆς Σχολῆς.
_ Ο κ. Κάρολος ΑΓΙΟΥΣ (ὁδὸς Νεου
Παλαιολόγου 2, Κέρκυρα) πρὸς τὸν Ἀρ-
χηγὸν Χωρικῆς Ἀνοῖγον κ. Κωνὶνον
ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΝ διὰ τὴν προσφορὰν
αἵματος ὑπὸ Δοκίμων Ἀξιωματικῶν
καί ὙπενΙρχῶν πρὸς σωτηρίαν τῆς
ἀσθενούσης συζύγου του.
Ο κ. Στυλιανὸς ΡΕΝΙΕΡΗΣ (ΤαγμΙρχης
Δικαστικοῦ) πρὸς τὸν ἘνωμἸρχην K. Εὐ-
θύμιον ΚΑΡΑΜΕΡΗ (ΔΙτὴν τοῦ Στα-
θμοῦ Τροχαίας κινήσεως Ἀγίου Κωνίου
Λαμίας) διὰ τὴν παρασχεθείσαν ἀμερι-
στον συνδρομήν του. κατὰ τὸ ἐπισυμβὰν
εἰς τὸν ἀνωτέρω ὸδικὸν ἀτύχημα.
'O K. Ἀθαν. ΦΡΑΝΤΖΗΣ (ὁδὸς Μιαού-
λη 38, Ἐδεσσα) πρὸς τοὺς ᾿ ,ὢρὶκας τοῦ Α.
Τ, Ἐδέσσης κ.κ. Χρῆστον ξΧΧΑΡΑΚΗΝ
Kai Βασίλειον ΜΑΝΟΝ, οἱοῦ διέσωσαν
τὴν ἀσθενήσασα βαρέως Θυγατέρα του,
τὴν ὁποίαν μετέφερον διὰ περιπολικοῦ
ὀχήματος τὰς μεταμεσονύκτιους ὥρας εἰς
ἰατρὸν τῆς πόλεως.
'O Πρόεδρος καὶ τὰ μέλη τοῦ Ἐκκλη-
σιαστικοῦ Συμβουλίου τοῦ ἐν Ζερβὴ
Ἐδέσσης Περοῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου
πρὸς τὸ Ἀρχηγεῖον Χωρικῆς διὰ τὴν
προσφορὰν 5.000 δραχμῶν πρὸς ἀποπε-
ράτωσιν τοῦ ὕπερθεν Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΡΓΑΤΟὙ-ΠΑΛ-
ΛΩΝ ΣΥΝ1ΣΜΟΥ «ΑΞΙΟΥ» πρὸς τὴν
Ὑποδῦσιν Τροχαίας κινήσεως Θεσνίκης
διὰ τὰ ληφθέντα μέτρα ἀποκαταστάσεως
ἰδανικοῦ συγκοινωνιακοῦ δικτύου εἰς τὴν
περιοχήν.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΑΘΛΟΣ ΟΜΟ-
ΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟΥ ΑΝΤΙ-
ΣΦΑΙΡΙΣΕΩΣ πρὸς τὴν Σχολὴν Ἀξινῶν
Χωρικῆς διὰ τὴν ὺπ᾿ αὐτῆς ἀθλοθέτησον
τοῦ ἐφετεινοῦ κυπελλου.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΙΚΗ Ε-
ΤΑΙΡΕΙΑ πρὸς τὸν Ἀρχηγὸν Χωρικῆς
Ἀνοῖγον κ. ΚωνἸνον ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΝ
διὰ τὴν πολλαπλῆ συμπαράστασιν τοῦ
Σώματος τῆς Χωρικῆς πρὸς τὴν ἐν λόγῳ
Ἑταιρείαν. .
'0 Ἀρχινοσοκὁμος τῆς Ἀστυνομι-
κῆς Kai Πυροσβεστικῆς Κλινικῆς τῆς
Κολύμπια κ. MADELEINE πρὸς
τὸν κ. Ἀρχηγὸν Χωρικῆς διὰ τὴν θερ-
μὴν καί ἐγκαρδίαν ὑποδοχήν, ποὺ ἐπε-
δαψίλευσαν εἰς τοῦτον Kai τὴν ἀδελφὴν
του at ὑπηρεσίαι Χωρ1κῆς. κατὰ τὴν
πρόσφατον ἐπίσκεψίν των εἰς τὴν Ἑλ-
λάδα.
.
Ο ΣΕΑΣ (Ἀμερικῆς 20-Ἀθῆναι)
πρὸς τὸ Ἀρχηγεῖον Χωρικῆς διὰ τὴν ύπ᾿
αὑτοῦ ἀθλοθέτησον Ἐπάθλου Σφαιρο-
βολίας ἀνδρῶν κατὰ τὴν διεθνῆ ἄθλιή
κὴν συνάντησιν Ἑλλάδος Καναδᾶ.
Ο Καθηγητὴς τῆς Α.Σ.Ο.Ε.Ε. K. Πέτροι
ΣΤΕΙΡΟΤΗΣ πρὸς τὸ Ἀρχηγεῖον Χωρ-
κῇς διὰ τὴν ἀνακάλυψιν Kai σύλληιιιιν
τῶν δραστῶν κλοπῆς διαρρήξεως τῆς
ἐν Κορωπίῳ οἰκίας του. Ὡσαύτως εὐχα-
ριστεῖ τὸν ἈνθἸρχον τοῦ A.T. Κορωπίου
K. Ἀθαν. ΚΟΥΤΣΟΣΠΥΡΟΝ Kai τοὺς
ἄνδρας τοῦ Τμήματος.

rNEOI ΥΠΕΝΩΜΟΤΑΡΧΑΙ ,ἽᾞὝ

/

ἱ.
Ἐπίδοσις τῶν πτυχίων
εἰς Ἀθήνας καὶ Ρόδον
ἡ
τὴν 1-7-74 ὠργανώθη εἰδικὴ τελετὴ εἰς τὰς Σχολάς Χωρο- [
φυλακῆς Ἀθηνῶν καθ ἣν ἀπενεμήθησαν τά πτυχία εἰς (288)
véoag ὑπενωμοτάρχας ληξάσης τῆς Ἰσμηνοῦ ἐκπαιδεύσεως των.
. Εἰς τὴν τελετὴν παρέστησαν Ο Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς
Ἀντιστράτηγος K. Καραμπάτσος Κωνὶνος᾿ ὁ Μητροπολίτης
Φθιώτιδος K. Δαμασκηνὸς ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Ἀρχιεπισκὸ-
που Ἀθηνῶν Kai πάσης Ἑλλάδος, ὁ Διοικητὴς τῆς ΥΠ.Ε.Α.
Ἀντιστράτηγος K. Μαυρομάτης, ὁ Ἀντιστράτηγος κ. Τσαντί-
λας τοῦ Μ.Ε. τοῦ Ὑπουργείου Δημοσίας Τἁξεως, ὁ Στρατιω-
τικὸς Διοικητὴς Ἀθηνῶν Ὑποστράτηγος κ. Ραφαηλάκης,
ὁ Β Ὑπαρχηγὸς Χωροφυλακῆς κ. Μαρούσης, οἱ Ἀρχηγοὶ
Πυροσβεστικοῦ καί Λιμενικοῦ Σώματος κ.κ. Ἀδαμόπουλος
καί Ἀμαραντίδης. ὁ Διευθυντὴς Ἀστυνομίας Προαστίων
πρωτευούσης Ταξίαρχος K. Πορικὁς. ὁ Νομάρχης Ἀττικῆς
K. Βλαχογιάννης. ὁ Διευθυντὴς τῶν Ἐγκληματολογικῶν
Ὑπηρεσιῶν Εἰσαγγελεὺς κ. Οἰκονόμου, ὁ A' Ἐπιθεωρητὴς
Χωροφυλακῆς Ταξίαρχος κ. Κουτσιανᾶς, oi Διοικηταί τῶν
ΣχολῶὝ Ταξίαρχοι κ.κ. Βούλγαρης καί Θεοδωρόπουλος,
τεως Ἀρχηγοὶ τὸῦ Σώματος Kai Ἀνώτατοι ἀξιωματικοί.
Δημαρχοῖ Kai Κοινοτάρχαι Ἀττικῆς. ἀντιπροσωπεῖαι τῶν
Ἔνοπλων Δυνάμεων καί Σωμάτων Ἀσφαλείας, ἄλλοι ἐπίσημοι
και πλῆθος προσκεκλημένων φίλων Χωροφυλακῆς καὶ οἰκείων
L τῶν νέων βαθμοφορων.

510
 ,Π , ΞἯΞΞΞ
, ἭἼΓ

ἡ τί ῒᾓἳ FF - ᾿ κῶν καὶ ἰδιωτικῶν φορέων. Ἁπτὰ δεί-

. - > f

γματα ἀποτελοῦν αἰ κατωτέρω ἐκδηλώ-

Εἰς τὰ πλαίσια ἐνημερώσεως τῶν ἐπαγ-
γελματικῶν τάξεων εἰς ἀντικείμενα τῆς
δραστηριότητός των, ἐπραγματοποιήθη
ὑπὸ τῆς ὙποδἸνσεως Ἀγορανομίας Πpoa-
στίων Πρωτευοῦσης, κατὰ τὸν παρελθόν᾿
τα μῆνα, συγκέντρωσις τῶν Διευθυντῶν
Δημοσίων Κέντρων καὶ Περιπατητῶν
εἰς τὸν Κινηματογράφον Ν. Ἰωνίας «Α-
ΦΡΟΔΙΤΗ». Εἰς τὴν ἐν λόγῳ συγκέντρω-
σιν παρέστησαν ἄνω τῶν τριακοσίων
(300) ἐπαγγελματιῶν, ἐγένετο δὲ εἰς τοῦ-
τους διαφωτιστικὴ ὁμιλία ὑπὸ τοῦ Δινωτοῦ
τῆς ἀνωτέρω Ὑπηρεσίας ἈντΙρχου κ. Χα-
ριλάου ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, τοῦ
ὀπαίου τὰς ὑποδείξεις καὶ παραινέσεις
ἐπεκρότησαν οἰ παρευρεθέντες ἐπαγ-
γελματίαι διὰ τοῦ προέδρου των κ. Γεωρ-
γίου ΜΗΤΣΑΚΗ.
μικῆς ἐπιμορφώσεως, τὸ ὁποτον παρηκο-
λούθησαν αἰ Ἀστυνομικαί, Τουριστι-
καὶ Ὑγειονομικαὶ Ἀρχαὶ τῆς πόλεως
ὡς καὶ oi Διευθυνταὶ Δημοσίων Κέντρων
τῆς περιοχῆς. Αἰ ἐνημερωτικαὶ ὁμιλίαι
ἔλαβον χώραν εἰς τὸ Κινηματοθέατρον
Καβάλας «ΑΤΙἸΚΟΝ».
.
Εἰς τὴν ΣΧΟΛΗΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ἐπρα-
γματοποϊησε προσφάτως ἐνημερωτικὴν
διάλεξιν ὁ Ὑπόδικὴς τῆς ΔἸσεως ΤαγμἸ
ρχης κ. ΤΣΑΡΜΠΟΠΟΥΛΟΣ με θέμα
«ΣΧΕΣΕΙΣ ἙΝΟΔΟΧΕΙΩΝ ΚΑΙ Τοῦ-
ΡΙΣΗΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ». Τὴν διά-
λεξιν παρηκολούθησαν οἰ καθηγηταὶ
σπουδασταὶ καὶ ἐπαγγελματίαι τῆς πό-
λεως ἐκφρασθέντες ἅπαντες εὐμενῶς.
σεις: Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΑΛ-
ΚΙΔΟΣ διὰ συγκινητικῆς ἐπιστολῆς της
εὐχαριστεῖ τὸ Τμῆμα Ἀσφαλείας Χαλ-
κίδος διὰ τὴν προσφορὰν too ποσοῦ
τῶν 2.000 δραχμῶν, ὅπερ συνεκεντρώθη
διὰ προαιρετικοῦ ἐράνου τῶν ἀνδρῶν του,
ὑπὲρ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Γηροκομείου
Χαλκίδος «0 02102 ΙΩΑΝΝΗΣ Ο
ΡΩΣΣΟΣ»,
Ο Πρὐτανις, οἱ Καθηγηταὶ καὶ οἱ
σπουδασταἰ τῆς Παντείου Σχολῆς ἐπε-
σκέφθησαν προσφάτως τὰς ἀρχαιότητος
τῆς Κνωσσοῦ καὶ τὸ Μουσεῖον τὸῦ
Ἡρακλείου ὅπου καὶ ἐξεναγήθησαν ἐπι-
τυχῶς ὑπὸ too ὙπενΙρχου τῆς Ἀστυ-
νομίας Τουρισμοῦ κ. Γεωργίου ΠΑΥΛΑ-
ΚΗ. Εὐχαριστίας ἐξέφρασεν ἡ Σχολὴ
διὰ τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Οἰκονομικῆς
Γεωγραφίας κ. Ν. ΚΟΝΣΟΛΑ.

Κατὰ τὸ ἀπὸ 24127-4-74 χρονικὸν διά-
στημα διωργανώθη ὑπὸ τῆς ΔἸσεως Χω-
ροφυλακῆς Ἐδέσσης σεμινάριον ἐκπαι-
δεύσεως ὁδηγῶν αὐτοκινήτων καὶ χειρι-
στῶν γεωργικῶν μηχανημάτων τοῦ νομοῦ.
Τὸ ἐν λόγῳ σεμινάριον ἀπέβλεπεν εἰς τὴν
κυκλοφοριακὴν διαπαιδαγώγησιν τῶν ὁ-
δηγῶν πάσης φύσεως τῆς περιοχῆς καὶ
τὴν δημιουργίαν εἰς τούτους ὁμαδικοῦ
κλίματος πειθαρχίας καὶ ηὐξημένης εὐ-
θὐνης. Δίὰ τὴν λειτουργίαν τοῦ σεμινα-
ρίου παρεχωρήθησαν παρὰ τῆς Διευθύν-
σεως Γεωργίας τοῦ Νομοῦ αἰ ἐγκαταστἄ
σεις τοῦ ἐν Σκὑδρᾳ κέντρου Ἐκπαιδεὐ-
σεως Γεωργικῶν Ἐφαρμογῶν.
Ἐν ὄψει τῆς θερινῆς περιόδου διωργα-
νώθη ὑπὸ τῆς Δἰσεως Χωρικῆς Καβάλας
Σεμινάριον Τουριστικῆς καὶ Ὑγειονο-
Κατὰ τὸ πρῶτον τρίμηνον τοῦ παρόντος
ἔτους ὑπὸ τῶν Ὑπηρεσιῶν Τροχαίας
Χωρ1κῆς, ἐνηργήθη εἰς ὁλόκληρον τὴν
ἐπικράτειαν μηχανολογικὸς ἔλεγχος ἐπὶ
τῶν κυκλοφορούντων αὐτοκινἡτων, κατὰ
τὸν ὁποῖον διεπιστώθησαν 1308 παραβά-
σεις.
. σότητα αἵματος ἐντὸς τῶν πλαισίων
Ὑπὸ τῆς ΔΙσεως Χωρικῆς Λευκάδος
διενεργήθη ὅλως προαιρετικός ἔρανος
μεταξὺ τῶν ἀνδρῶν τῆς δυνάμεώς της,
τὸ δὲ συγκεντρωθέν χρηματικὸν ποσὸν
διετέθη διὰ τὴν ἀποπεράτωσιν
Ἱεροῦ Ναοῦ Γεννήσεως Θεοτόκου Σύ-
βρου-Λευκάδος.
Τὸ ἀνθρωπιστικὸν καὶ ἐκπολιτιστικὸν
ἔργον τῶν Ὑπηρεσιῶν Χωρικῆς ἔχει
πολλάκις ἐξαρθῆ ὑπὸ διαφόρων κρατι-
Δί ἐθελοντικῆς αἱμοδοσίας τῶν ἀνδρῶν
του τὸ Σῶμα τῆς Ἑλληνικῆς Χωροφυ-
λακῆς ἐσυνέχισε καὶ κατὰ τὸν παρελ-
θόντα μῆνα τὴν προσφορὰν αἵματος
πρὸς διάσωσιν τῶν κινδυνευόντων συν-
ανθρώπων μας. Ὅλαι αἱ Ἀνώτεραι
ΔΙσεις Χωρικῆς προσέφερον ἱκανὴν πο-
τῆς «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΗΜΕΡΑΣ ΕΡΥ-
ΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ».
τοῦ Δίὰ τὴν πολύτιμον συμβολὴν καὶ τὴν
ἐν γένει ἠθικὴν συμπαράστασιν τῆς
Α.Δ.Χ. Ἠπείρου πρὸς τὴν Ἐταιρίαν
Ἠπειρωτικῶν Μελετῶν ἐξεφράσθησαν
ὑπὸ τῆς τελευταίας θερμὰ συγχαρητή-
ρια καὶ εὐχαριστίαι πρὸς τὸ Ἀρχη-
γετον Χωροφυλακῆς καὶ τὴν ἀνωτέρω
ὑπηρεσίαν.

Ἐ-«ι-νιιψἒἐ
“'1! Ο κ. Ἀρχηγὸς χωροφυλακῆς ἐπεθεώρησε τὰ παρατετα-
γμένα τμήματα εἰς τὸ προαύλιον τῶν Σχολῶν, μεθ δ ἐτελέσθη
ἡ κεκανονισμένη δέησις.
«9‘4" ιχ Ἀκολούθως ὁ Διοικητής τῆς Σχολῆς Ὁπλιτῶν Ταξίαρχος
κ. Βουλγάρης ἀνέγνωσε τὴν Ἡμερησίαν Διαταγὴν τῆς Σχολῆς
δί ἧς ἀνεφέρθη εἰς τὸ ἐπιτελεσθὲν κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς
ἐκπαιδεύσεως ἔργον τῆς Σχολῆς καὶ συνέστησεν εἰς αὐτοὺς
Ἵνα ἐπιδείξουν ἀφοσίωσιν εἰς τὸ καθῆκον ζῆλον καὶ ἐργατι-
Κότητα, εὐγένειαν καὶ ἀγάπην. ἀντικειμενικότητα καὶ δικαιο-
σύνην κατὰ τὴν ἐνάσκησον τῶν ἀστυνομικῶν των καθηκόντων,
ῖνα οῦτω ἀποκτήσουν τὴν συμπαράστασιν καὶ τὴν ἐμπιστο-
σύνην τῶν πολιτῶν πρὸς ἐπιτυχίαν τοῦ ἔργου καὶ τῆς ὑψηλῆς
ἀποστολῆς των.
Τέλος δὲ ἀπηύθυνε παραινέσεις καὶ συμβουλὰς εἰς τοὺς
νέους Ὑπενωμοτάρχας διὰ τὴν ἐπαγγελματικήν των σταδιο-
δρομίαν ῖνα καταστοῦν ἱκαναὶ νὰ κατακτήσουν τὴν εὐγνωμο-
σύνην τοῦ λαοῦ καὶ νὰ ἀποβοῦν πράγματι ἄξιοι τῶν προσδο-
κιῶν τοῦ Ἔθνους.
Ἐν συνεχείᾳ ὁ κ. Ἀρχηγὸς μετὰ τοῦ κ. B' Ὑπαρχηγοῦ
χωροφυλακῆς ἀπένειμε τὰ πτυχία εἰς τοὺς νέους Ὑπενωμο-
τάρχας, οἵτινες μετὰ τὸ πέρας τῆς τελετῆς παρήλασαν ἐπι-
βλητικῶς ἐνώπιον τῶν ἐπισήμων.
Ἐπίσης ἀνάλογος τελετὴ ὠργανώθη καὶ εἰς τὸ Παράρτημα
Σχολῆς Χωροφυλακῆς Ρόδου καθ᾿ ἣν ὁ A’ Ὑπαρχηγὸς τοῦ
Σώματος ἀπένειμε τὰ πτυχία εἰς (113) νέους Ὑπενωμοτὰρχας.
Εἰς τὴν τελετὴν παρέστησαν: ὁ Μητροπολίτης Ρόδου
κ. Σπυρίδων, ὁ Νομάρχης Δωδεκανήσου κ. Ἀλαμᾶνος, ὁ ἀνα-
πληρωτὴς Νομάρχης, ὁ Δήμαρχος Ρόδου, ἐκπρόσωποι Στρα-
τιωτικῶν. Πολιτικῶν καὶ Δικαστικῶν Ἀρχῶν καὶ πλῆθος κό-
, σμου. Εἰς τὰς φωτογραφίας στιγμιότυπα ἀπὸ τὴν ἀπονομὴν
᾿ a’ τῶν πτυχίων εἰς τοὺς νέους Ὑπενωμοτάρχας.

511

Ἴ., .,
 ΦΙΕΣΤΑ Ο ,Φ ,Χ . ΕΙΣ ΑΙΓΑΛΕΩ ΛΥΣΕΙΣ

ΣΤΑΥΡΟΛΕὌΝ ΑΡ . 56

123: 56 789101112

ω-ιοωοοχισὶυτθωωᾠ
ι »κ

ιιΔ -

=0=σ==ι
Τὴν 14-7-74 ἐγένετο εἰς τὸ Δημοτικὸν Στάδιον Αἰγάλεω, κατόπιν πρω-
τοβουλίας-τοῦ Ὁμίλου φίλων Χωροφυλακῆς Δυτικῶν Προαστίων Πρωτευοϋ-
σης᾿ ἡ 3η Θερινή Καλλιτεχνικῇ ΦΙΕΣΤΑ, Αἰ εἰσπράξεις τῆς ἐν λόγῳ ἐκ-
δηλώσεως θὰ διατεθοῦν διὰ φιλανθρωπικούς σκοποὺς ἐντὸς τῶν πλαισίων
τῆς κοινωνικῆς δραστηριότητος τοῦ Σώματος. Εἰς τὴν ἐκδήλωσιν αὐτήν
- ἔλαβε μέρος καλλιτεχνικὸν συγκρότημα μὲ ἐκλεκτοὺς καλλιτέχνας τοῦ
ἑλληνικοῦ πενταγράμμου. Εἰς αὐτὴν παρέστησαν ἐκ μέρους τοῦ Ἀρχηγείου Τά κεράσια
Χωροφυλακῆς ὁ A' Ὑπαρχηγὸς Χωροφυλακῆς Ὑποστράτηγος κ. ΚωνΙνος
ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΣ, ὁ Διευθυντὴς τῆς Δ.Α.Π.Πρωτευοὐσης, Ταξίαρχος Η σειρὰ. ποὺ θὰ ἀἲωλὁυιθήσετε εἷναι ἡ
κ. ΠΟΡΙΚΟΣ, οὶ Ταξίαρχοι κ.κ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ καὶ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, ἄλλοι ἕἢἓἒἐΐἾ-ῖβ-9-4-7-2
ἐπίσημοι, προσκεκλημένοι, ἄνδρες τοῦ Σώματος μέ μέλη τῶν οἰκογενειῶν
των καὶ πλῆθος κόσμου.
Εἰς τὴν φωτογραφίαν εἰκονίζεται ὁ A’ Ὑπαρχηγὸς Χωροφυλακῆς
Ὑποστράτηγος κ, ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΣ συγχαίρων τοὺς συμμετασχόντας
εἰς τὴν ἐκδήλωσιν καλλιτέχνας κ.κ. Διονυσίου καὶ Κάκισταν καὶ ἐπιδίδων
ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΣΩΣΤΑ;
πρὸς αὐτοὺς ἀναμνηστικὸν δῶρον τοῦ Ὁμίλου φίλων Χωροφυλακῆς
1) Εἰς τὸ ποδήλατον
Δυτικῶν Προαστίων Πρωτευοῦσης.
2) Τὸ ἱππήλατον
3) Εἰς οὐδέν

(Συνέχεια ἐκ τῆς σελίδος 480) σφῦος. Νομίζω δμὼς ὅτι πρέπει νὰ δίδων-
ται μόνον σἐ πολὺ προκεχωρημένες άλ-
λοιώσεις. Τὸ «χτίσιμο» τῆς σπονδυλικῆς
στήλης εὐνοεῖ τὴν ταχυτέραν ἀνάπτυξιν
ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ τῶν ἀλλοιὡσεων.
Καὶ τώρα οἱ περίφημες δισκοπάθειες,
Ὅπως φανερώνει καὶ ὁ δρος, δισκοπά-
μετὰ ἢ ἄνευ ἰσχιαλγίας, ἀντιαλγικὴνσκο᾿
λίωσιν (στράβωμα τῆς σπονδυλικῆς στή-
λης), ἐπίτασιν τοῦ ἄλγους μὲ τὴν κίνησιν,
τὸν βῆχα, τὸν πταρμὸ καὶ ἄλλα νευρολο-
γικὰ εὺρήματα.
Ἐνίοτε τά συμπτώματα αὐτά ὑποχωροῦν
μὲ τὴν κατάκλισιν, τά μυοχαλαρωτικὰ

ΞιΣχιΔΛΓιΔ θεια εἶναι ἡ βλάβη τοῦ μεσοσπονδυλίου

ἐτῶν εἰς «σπονδυλαρθρίτιδα», Εἶναι, δυ-
στυχῶς, συνηθέστατον τὸ φαινόμενον
ἀσθενῶν, οἱ ὁποτοι περιφέρονται ἀνὰ τὰ
ἰατρεῖα, κουβαλῶντας τὶς ἀκτινογραφίες
καὶ τὴν «σπονδυλαρθρίτιδά» τους. Πα-
ραπονοῦνται ὅχι γιὰ πόνους ἢ ἄλλα ἐνο-
χλἡματα, ἀλλὰ γιὰ τὴν «σπονδυλαρθρίτι-
δα» καὶ γιὰ «ἅλατα» ἐνίοτε φανταστικὰ
καὶ οἱ ὁποτοι εἶναι περισσότερο ψυχικὰ
παρὰ ὀργανικά ἀσθενεῖς καὶ θεωροῦν τοὺς
ἑαυτοὺς τους «ἀρθριτικοὺς» καὶ καταδι-
κασμένους νὰ ὑποφέρουν σέ ὅλη τους τὴν
ζωή.
Θεραπευτικῶς συνιστῶνται, ἐπὶ παρο-
ξυσμοῦ ὀσφυαλγίας, φαρμακευτικὴ ἀγωγὴ
πρὸς ὑποχώρησιν τῶν ἐνοχλημάτων κάι
φυσικοθεραπεία 1‘Ἰ ὁποία ἔχει καὶ τὰ κα-
λὺτερα ἀποτελέσματα διότι ἐμποδίζει τὴν
ἐπιδείνωσιν τῶν ἀλλοιώσεων τῶν σπον-
δὐλων γιὰ ἀρκετὸ χρονικὸ διάστημα. Ἐ-
πίσης κινησιοθεραπεία καὶ θαλάσσια
λουτρά. Ἐνίοτε συνιστῶνται ζῶναι ὁσ-
δίσκου. Ὑπάρχει μεταξὺ ὅλων τῶν σπον-
δὑλων καὶ εἶναι ἕνας ὶνοχονδρώδης δακτύ-
λιος, περιφερικῶς ἰνὡδης, κάπως σκλή
ρὁς, καὶ στὸ κέντρον πηκτώδης. Τὸ πάχος
του στὴν ὀσΦὈΪΚὴν μοῖραν εἶναι 1 έκ. πε-
ρίπου. χρησιμεύει γιὰ νά ἀμβλύνη τίς
πλήξεις μεταξὺ τῶν σπονδύλων καὶ διὰ
τὴν ἐλαστικότητα καὶ εὐκαμπτὁτητα τῆς
σπονδυλικῆς στήλης. Τὸ ὄπισθεν τμῆμα
του έρχεται σέ ἐπαφή μὲ τὸν νωτιαῖο μυε-
λὸ καὶ μὲ τὰ νεῦρα ποὺ ξεκινοῦν ἀπ᾿ αὐτὸν
καὶ πηγαίνουν στὰ κάτω ἄκρα.Μακροχρό<
νιες πιέσεις τοῦ δίσκου, ἄρσεις βάρους,
ἀπότομες κινήσεις καὶ κοπώσεις ἐπιφέ-
ρουν βλάβη στὸν δίσκο μέ ἀποτέλεσμα τὴν
ἐλάττωσιν τοῦ πάχους, τὴν μερικήν ρῆ-
ξιν του ἢ καὶ τὴν τελείαν ρῆξιν μὲ ἔξοδον
τοῦ πηκτὡδους κέντρου του. Οἱ δύο πρῶ-
τες εἶναι 1‘Ἰ δισκοπάθεια, 1‘Ἰ τελεία ρῆξις
εἶναι 1‘Ἰ κήλη τοῦ μεσοσπονδυλίου δίσκου.
Εὐνόητον ὅτι ἡ δισκοπάθεια ἄν μείνη χω-
ρίς κατάλληλον θεραπεία θά ἐξελιχθῆ κά-
ποτε σἐ κήλη. Η πίεσις πλέον τῶν νεύρων
εἷναι γεγονός. Φυσικά στὴν περίπτωσι τῆς
κήλης πλέον ἐντονος.
Συμπτωματικῶς θὰ ἔχωμεν ὀσφυαλγία
καὶ τὰ παυσίπονα φάρμακα. 'H πάθησις
δμὼς δὲν Θεραπεύεται, έτσι ποὺ κάποτε
θὰ ἔλθῃ ἕνας νέος παροξυσμὸς πλέον έν-
τονος τοῦ προηγουμένου. Ἀν 1‘Ἰ πίεσις
τοῦ νεύρου παραμείνῃ ἐπ᾿ ἀρκετὸν ἐπέρ-
χονται μόνιμες ἀλλοιώσεις μέ ἐκδήλωσιν
μυϊκῆς ἀτροφίας, ὑπαισθησίας, παρεάσεως
ἢ καὶ παραλύσεως ἀκόμα τοῦ νεύρου στὶς
πλέον προκεχωρημένες καταστάσεις.
Στὶς περιπτώσεις τῆς κήλης τοῦ δίσκου
μετὰ φαινομένων παραλύσεως τοῦ νεύρου
ἐνδείκνυται 1‘Ἰ χειρουργικὴ ἐπέμβάσις. Σ᾿
ὅλες τὶς ἄλλες περιπτώσεις δισκοπαθείας
1‘Ἰ σωστὴ συντηρητιιεὴ ἀγωγὴ ἐχει ἄριστα
ἀποτελέσματα. Ὅπως καὶ στὶς ἐκφυλιστι-
Κές σπονδυλαρθροπάθειες 1‘Ἰ φαρμακευτι-
κὴ ἀγωγὴ σκοπὸν ἔχει τὴν ἀνακούφισιν
ἐκ τὸῦ παροξυσμοῦ. Δίὰ τῆς φυσιοθερα-
πείας καὶ τῆς κινησιοθεραπεἰας ἐπιτυγ-
χάνονται ἄριστα ἀποτελέσματα καὶ ἐπὶ
μακρὸν χρόνον, διότι ἐπιτυγχάνεται ἡ
ἀποσυμπίεσις τοῦ νεὐρου, ἡ ἐνδυνάμωσίς
του ὡς καὶ τῶν μυϊκῶν (στῶν. Τά θαλάσ-
σια λουτρὰ ὑποβοηθοῦν τὴν, ἀποκατάστα-
σιν. Τέλος οῖ ζῶνες ὀσφύος ἐνδείκνυνται
μετεγχειρητικῶς καὶ γιὰ μικρὸ χρονικὸ
διάστημα.

512
 HELLENIC GENDARMERY
REVIEW
OFFICIAL MONTHLY PUBLICATION
OF THE GENDARMERY’S HEADQUARTERS
PUBLISHED BY THE PUBLIC RELATIONS BUREAU

ADDRESS: N0 36 IOULIANOU Str. Athens-Greece

AUGUST I974, VOLUME 5, N0 56

. COVER PAGE

YEARLY SUBSCRIPTION FOR

ABROAD
1.— U.S.A. δ 12
2.— South America-Canada ὁ 14
3 . — Austra1ia δ 20
4.— Western Europe Countries ὁ 7
:‘i1r1erzggscription inc1ude postage by

Youth is the go1den hope of tommorow!

The Gendarmery being abso1ute1y aware
of this, is most sensitive in this respect.
For this reason, it show a particu1ar inter-
est in the perfect fimctioning of the Gend
annery Resort Camps.

ΙΝ THIS ISSUE
 In our previous artic1e we dea1t
with the genera1 princip1es of the
teaching and 1earning processes ΙἼΠΛΟΕ PROBLEMS
which are so important to a11 peo-
p1e invo1ved in training at genera1. ΙΝ A MODERN SOCIETY
This was necessary, because one
cannot get we11-acquainted with the
teacher’s job un1ess he knows so-
mething about what he is doing
and how he shou1d be doing it.
For this reason, we think, it is
worthwhi1e, to try to give a more
detai1ed picture of his task, since,
a1though, training is not a panacea
for so1ving a11 po1ice prob1ems, it
is however, one of the most effec-
MODERN
tive means of so1ving most Οι them.
It 'is a process wherein one at-

ἓἴἓἕἳἶπἓἳνἷἓἒἒἶᾉἑἶἓσἒξὒτἶᾞἶ 2f; TEACHING TECHNIQUES

chieving the objectices of a modern
Law Enforcement Agency as the
Gendarmery, which p1ays such an
important and decisive 1eading ro1e
in our Nation’s 1ife.
(SECOND PART)
Ἂς far‘as we know, there are,
genera11y accepted, three methods
by which 1earning is achieved, that
IS :
a) Learning by tria1 and error. _ ,ιοΗΝΒἶκιριε
b) Learning by imitation and Gendarmery Major
0) Learning by ana1ysis.
It is beyond any doubt that,
1earning by tria1 and error is very
cost1y, a1though very effective. , The necessity of training stems from the rea1ization that the effec-
Learning by imitation, is a way of tiveness of 1aw enforcement depends in the 1ast ana1ysis on the
having tria1s shortened by insight ~ personne1 invo1ved, the human e1ement. Po1ice officers must 1earn
acquired conscious1y or unconsci- to think quick1y, act decisive1y and correct1y and make critica1
ous1y whi1e observing a demonstra- decisions in a sp1it of time'
tion, or a mode1. By watching an-
other person do the job, a 1earner
can foresta11 many errors, e1imin-
ate many tria1s and gain insight
more readi1y concerning the pro-
b1em or job. This method is, un-
doubted1y, most effective and re—
su1tfu1 when used proper1y and cor-
rect1y by the instructor.
Fina11y the 1earning by ana1ysis,
is a method, in effect, of perform
ing the tria1 menta11y. The 1earner
goes over the tria1s in his mind,
1ooks back into his store of other
experiences to find one which may
he1p to so1ve the current prob1em.
Τῆος he can' save much time- and
efi‘ort by this menta1 tria1 and rea-
soning. There is not any doubt at
a11, that 1earning efficiency demands
or depends upon experience, past
and current, for it is from this
storehouse of associations that use-
fu1 answers to present prob1ems

2
 must come.
In the 1earning process there are
many factors which inf1uence the
end resu1ts. When a person first
begins to 1earn a new job or ski11
he wi11 usua11y be awkward and i11
at ease. These effects are compound-
ed by his discouragement because
he has not 1earned more rapid1y.
The teacher must be ab1e to reco-
gnize this and give the trainee as
much support and encouragement
as possib1e. . ever, training deve1ops additiona1
Once the trainee 1earns the funda-
menta1s, the 1earning rate is rapid.
He not on1y accomp1ishes the task
faster,, but begins to see ramifica-
tions not obvious before. His con-
fidence and satisfaction rise.
After more training time has
e1apsed, the trainee fee1s he has
mastered the ski11 and the instruc-
tor or teacher may fee1 he has gone
as far as he can. Additiona1 train-
ing does not produce any added
proficiency. Moreover one must re-
member another thing in teaching
and 1earning. The 1earning capa-
city and abi1ity of one person may
differ from-time to time and from
person to person. A good teacher
shou1d a1ways try to estimate the
1earning abi1ity of each man of the
men he is teaching, by observation,
know1edge of his dexterity and in-
te11igence. It is not easy, but suc-
cess wi11, enab1e the officer to un-
derstand the training capabi1ities of
each of his men in the c1ass.
A modern and up to date Law
Enforcement Agency in order to be
effective and resu1tfu1, must a1ways
operate upon Ρίσης for emergency
expectancies. It must p1an its op-
erations just if each emergency we-
re to happen. Morever, in such an
organisation, with such a p1anning
there must be no deviation .rom
the prescribed action and p1anned
cooperative effort ο. every mem-
ber of the Department. This de-
pends entire1y and abso1ute1y upon
we11-trained Officers. This need,
fortunate1y was recognized by a11
modern po1ice forces and the Gen-
darmery today, has for this exact - points of the training programs
reason p1anned many and often in- must a1ways be taken into consi-
service training and refreshment deration: First of a11 the major
courses in order to bring up to portion of any training program
date a11 its men and teach new te— shou1d be functiona1, that is, that
chniques and methods in a11 sectors the contro11ing purpose of the pro-
of their mission. This way, apart, gram shou1d be to bring about im-
of its we11-p1anned and accomp1ish-
ed basic and promotiona1 training,
the in-service training programs has
as immediate goa1 the men’s effi-
ciency improvement and job per-
formance.
For the new recruit, training re-
duces 1earning time and errors, and
brings him to fu11 efficiency in a
shorter time. It assists in making
him a functioning part of the Agen-
cy and gives him the fee1ing of be-
1onging which is the essence of a
good and efficient Service. Mor-
ski11s and higher competency, which
makes the po1ice officer more va1u-
ab1e to the Department. Especia11y,
it deve1ops those ski11s which are
the basis for promotion to greater
responsibi1ity and 1eadership.
The training programs vary wi-
de1y. However, they may be c1assi-
fied according to kind as fo11ows :
a) Induction training: For the
new recruits. This program covers
a wide range 0. topics, .rom ex-
p1anation ΟΙ po1icy to instruction
οϊ detai1s or job performance.
b) Job performance training: For
the present man, to insure conti-
nued competence in his job.
c) Versati1ity training : By which
a man deve1ops a widers range of
ski11s and abi1ities to perform other
jobs. Permits greater f1exibi1ity and
efficiency in the organisation. This
is done by in-service programs en-
couraging men to take outside cour-
ses.
d) Promotiona1 training programs
to train men for the job ahead.
e) Supervisory training programs
which inc1ude training in admini-
strative duties, 1eadership, po1icy
making, techno1ogica1 deve1opments
1aw and specia1ized subject study.
There must a1ways remembered
one very important thing: Po1ice
Officer do not stay trained. Even
if they do not forget what they have
1earned it is often made obso1ete
by improved techno1ogy and re-
search. Therefore, continuous train-
ing of po1ice officers must take
p1ace.
Some of the most important
provement in the performance οί
the duties ο. Po1ice O.ficers and in
this case its character must be di-
rected toward the fo11owing :
a) Providing information needed
in the performance of po1ice duties
or in meeting responsibi1ities.
b) Deve1oping abi1ity and ski11 to
perform duties.
c) Deve1oping and maintaining
high mora1e, which is most im-
portant in the smooth and effective
operation of a Po1ice Department.
d) Deve1oping abi1ity to think
c1ear1y and to exercise sound and
correct judgement in the perform-
ance of duties.
Morever one thing that shou1d
a1ways be in mind, is the qua1ity of
the instructors to be assigned and
carrying out the training programs.
Methods and training techniques
with the most modern equipment
and too1s wi11 never bring good
resu1ts un1ess the trainers, teach—
ers and instructors are scrutiniz-
ing1y se1ected among those who are
natura11y and physica11y inc1ined to
teaching and having at 1east the fo1-
1owing qua1ifications :
a) Know1edge of the po1ice job
based upon successfu1 experience
and specific training for teaching.
b) Sufficient genera1 education to
meet instructiona1 demands.
c) Abi1ity to app1y good training
methods in instructiona1 work.
(1) Such persona1 characteristics
as are important for instructors.
e) The instructor, above a11,
shou1d read as much technica1 ma-
teria1 as he can which is avai1ab1e
to him. He shou1d become fami1iar
with the 1atest practices and im-
provements in his fie1d and in teach-
ing genera11y. He shou1d make use
of a11 of the 1ibrary faci1ities which
are avai1ab1e. He a1ways must think,
how he cou1d improve his methods
of teaching. How he can make the
course more interesting and va1u-
ab1e to his students. The good and
conscientious teachers must accept
the responsibi1ity and privi1ege of
teaching and make every effort pos-
sib1e to do an exce11ent job with
each of his students.
The Teacher needs to have a de-
finite phi1osophy of education or
teaching and practice that phi1oso-
phy. He must do a very enthusia-
stic job of teaching and practice
new techniques when they have
been proved successfu1 by others
He shou1d not be afraid to change
methods of instruction when it has
3.
been proved that another method
ΤΗΕ ,
GRADUATION
CEREMONY ᾿
OF THE
GENDARMERY
COMMISSIONED
OFFICERS
IS THE
GREATEST
MOMENT
OF THEIR
CARREER
 Fifty young men entered on ,ἱ ,
Ju1y 17 1974 in the ranks '_§ ‘
, of the Gendarmery's Force
After two years of a system-
‘ atic and university 1eve1 train- ᾿
Ξ ing, they resumed the respon-
sibi1ity of proving that they
᾿: are qua1ified to satisfy the .5:
. εχρεεΐᾏἰἱοπἐ of both the Na- -Ξ
tion and its citizens

᾿ fi1m“;ἡ αἵτὲ ἒ ἳἲ. ἔῥ

ἶ ἳ᾿ ᾿ ,ἼΠ Π. ,τ
I

u σύ, . ‘1
‘I , 7 a -,

, ς ι,/ \. ,, ἏΪΨ ὁ .y ι .. ,, ,- ,ἱ ,μ

. ιδ. ι , γ. τί» ,, ,
z Ὕ κ. ᾿ ᾿ἲ -. I γ. ἰαὶ ι ἴδιέ ‘ ‘ ‘
ἲ, =. 2 «ἱ ,Δ ι
. 9L ᾿ fl, I ' ,
.σ . γ .
Ι ᾿-. ‘
γ, , ι
r1-
I
Ο

3

ι
B
1 ',
-
ζὲ.. ψ, ._
ι
M..‘11z../i3 “.m1d‘I—‘m-
is better than the method is being
used. He must work sincere1y for
the success of each student.
Working conditions affecting the
training program shou1d be suffi-
cient1y favorab1e to make possib1e
to do a satisfactory job. Some of
the more important conditions,
various conditions, inc1ude the fo1-
1owing :
a) Time schedu1es : Time of the
day, 1ength of periods.
b) Frequency of c1ass meetings.
c) C1assroom faci1ities.
. (1) Equipment and misce11aneous
supp1ies and too1s.
e) Requirements concerning at-
tendance.
Not on1y the instructors of the
Po1ice schoo1s must have a11 the
above mentioned qua1ities. It wou1d
be most wishab1e that every Gen-
darmery commissioned and non-
commissioned Officer shou1d be a
sufficient instructor, because every
Officer in a we11 organised Po1ice
Force-is responsib1e forthe train-
ing, the continued, training of his
men. He must uti1ize every means
to deve1op his men and make their
performance effective. Μάη train-
ers and training programs too, bog
down because of the fa11atious as-
sumption that anyone who can do
something we11 can teach it. This
assumption does not take into con~
6
Ιἲ
— IL—
The Gendarmery Academy for 50 years now constitutes the ho1y temp1e in which
sands of young He11enes were imbued with the high idea1s of the LawEnforcement
vocation.
sideration a possib1e 1ack of train-
ing know-how and understanding
of the 1earning process, we have
mentioned here above. Every 1aw
enforcement officer is not auto-
matica11y a good trainer because of
his rank. A know1edge, however,
of the basic princip1es of 1earning
and the proper procedures of train-
ing wi11 he1p him to be a more ef-
fective trainer. For this purpose
every Officer shou1d do we11 to
master the fo11owing suggestions :
First he must get prepared for
teaching by out1ining a definite ti-
me-tab1e. He must break the job
down into steps or tasks, noting
especia11y key points. He must pro-
vide proper equipment and mate-
ria1, having everything in readiness.
He must have the workp1ace pro-
per1y arranged. Then he shou1d
proceed to the training steps as
fo11ows :
Prepare the trainee, by p1acing
him at ease and in the proper po-
sition for receiving instruction. Sta-
te the job and find out what he a1-
ready knows about it. Then get him
interested in 1earning what Ὕου
teach. Next, the instructor must
present the operations as fo11ows :
a) Te11, how and i11ustrate one
important step at a time.
,μμ ἡ i
ἓξ(
." ‘V . γ
1
᾿Ξτι γ ᾿ u L
WAN-mire, β. ν
“m\\ ,τ ᾿ ᾿Ν ,Ξ-ΞἘ
Ἱ
1 I Χ
-
᾿ ..Μ-ιιι». ,πἶζπᾦὶ
thou-
b) Stress each key point.
c) He mustinstruct c1ear1y, com-
p1ete1y and patient1y, but not more
than he can master.
d) Exp1ain why; an man 1earns
muchfaster if he understands the
reason for what he does.
Another step in training is the
fo11owing :
Ἤιε teacher or instructor must
try out performance; That is :
a) Have the trainee do the job
whi1e he corrects his errors.
b) Have him exp1ain each key
point ashe does the job again.
c) Make sure he understands.
d) Deve1oped confidence by prai-
se and the teacher must continue
unti1 he makes sure the trainee
knows what he knows.
Then come the fina1 step of fo1-
1owing up :
a) The teacher must put the trai-
nee on his own.
b) He must designate to whom
he goes for he1p.
c) He must check frequent1y and
fina11y he must a1ways encourage
questions and discussion.
Before finishing his 1esson the
teacher must comp1iment good work
and discip1ine and a1ways he must
avoid any harsh criticism.
Every Officer in every 1eve1, sin-
,με ᾿
ce is responsib1e for teaching con-
tinuous1y his subordinates, must
and can make himse1f a better
teacher if he does the fo11owing :
a) Knows his subject we11.
b) Understand the psycho1ogy of
1earning and how to app1y it.
c) Arouse interest; is enthousia-
stic in his teaching; his attitude, his
voice and his actions shou1d a11
show he rea11y be1ieves that the sub-
ject which he is teaching is worth-
whi1e knowing. If the trainee does
not get this fee1ing from the train-
er, he wi11 never have 1itt1e motiva-
tion to 1earn.
d) Demonstrates c1ear1y and does
not mudd1e his i11ustrations. This
is a key too1. Much more can be
1earned by seeing something done
than by 1istening to someone te11
about it. Visua1 aids shou1d be used
wherever possib1e.
e) Checks and rechecks whether
he. is getting his point accross. He
shou1d never use sarcasm ’or in any
other way make a trainee 1ook
foo1ish because of a question he
asks.
A good teacher-officer is reward-
ed by fast 1earning and 1ong reten-
tion on the part of the trainee. In
as much as a po1ice officer depends
upon the performance of his men,
the qua1ity of his teaching wi11 re-
su1t in a more efficient 1aw enforce-
ment performance.
A11 these are equa11y important
for every responsib1e Officer, but
teaching in an academy or schoo1
is quite different and most difficu1t
task and the teacher there must be
a rea1 teacher a professiona1 teach-
er, who must fo11ow the here be1ow
mentioned steps.
a) Be present at the p1ace of the
instruction at 1east ten minutes
prior to the stated starting time of
the c1ass. Arrive ear1ier if it is ne-
cessary to set up specia1 demon-
strations or other type of visua1
aids. Starting prompt1y at the pre-
vious1y stated time is a credit to
the instructor and an incentive to
the trainees.
b) The teacher must examine the
teaching assignment in terms of the
«end-products» First he shou1d de-
termine the objectives and purpo-
ses of his course and from them'
he wi11 be ab1e to deve1op the scope,
content, time required and equip-
ment needed for the instruction.
Once these things have been de-
termined then it is much easier for
him to p1an his time and materia1
so that the materia1 can be pre-
sented in the a11otted time.
c) C1ass organisation varies with
the teaching assignment. Look at
the objectives and check the back-
ground of the students. Determine
the capabi1ities of the equipment.
Make assignments according to
student abi1ity. Remember that a11
1ecturers must be presented to the
c1ass at the educationa1 or menta1
1eve1 of the 1argest percentage of
the students. In order to present
the 1ecture in this manner the teach-
er must have some know1edge of
the abi1ities of a11 his students. Ar-
range cha11enging teaching projects
which wi11 provide for individua1
progress at a11 1eve1s of student
abi1ity.
d) Ana1yze the course and 1ist
avai1ab1e teaching aids. How much
wi11 be covered in each c1ass ses-
sion, each month and for the entire
schoo1 'session. Estab1ish units of
work that are 1ong enough to be
covered during each session of the
c1ass and yet short enough to be
interesting to members of the c1ass.
e) Deve1op definite 1essons or
units of work to conform with the
p1an. Have a time schedu1e and
stick to it to insure adequate cov-
erage of each new topic. Be carefu1
of detours; keep the discussion
within the 1imits of the p1an and
a1ways summarize the work done
by the students.
The teacher or instructor shou1d
take a persona1 interest in each
student and 1et him know that the
instructor is interested in him and
his prob1ems. What is his back-
ground, what is his goa1s, what are
his needs and is the oinstructor
working cooperative1y with him to
meet these goa1s?
Teaching as, we said before, is
an art. It is a difficu1t are and few
peop1e are endowed with this qua1-
ity. This does not mean that we
cannot make teachers out of an
average Μάη who wants and 1ikes
to become a Teacher. Every good
Officer can become a good instruc-
tor and certain1y he shou1d become
such one, since his mission, his
primary responsibi1ity as a com-
missioned officer is to teach every
day his man how to do their job
and carry out their duties in the
best possib1e way.
A good teacher must know how
to teach. He must know, at 1east
the basic princip1es of teaching and
1earning.
He must master the art which is
so necessary in his career and in
fu1fi11ing his assignment as a di—
recting and supervising officia1. So-
me of these teaching techniques are
mentioned here be1ow:
a) Te11 the trainees how to do,
what to do and why a task is ne-
cessary, using a termino1ogy which
the trainees understanding. Speak
s1ow1y and distinct1y. Emphasize
main points for each topic. Through
questioning and testing check dur—
ing each 1esson on the effectiveness
of the instruction.
b) Show the students the sim—
p1iest, the easiest, shortest and most
efficient method and way of doing
any task. He remembers what he
sees better than what he hears. Let
him see each step in the process.
Show him the danger points in his
assignment. To emphasize, show in
different ways and encourage the
students to ask questions regard-
ing each step in the process of com-
p1etting the assignment.
c) Put the student on his own to
comp1ete an assignment. Let him
do what the instructor has been
te11ing and showing to him. Remem-
ber, the student 1earns how to do
most effective1y by actua11y doing
the job himse1f. Put at his pisposa1
and to work with the equipment
and too1s which he shou1d use in
comp1eting the task. These are the
teaching aids as we ca11 them and
not museum pieces. Check c1ose1y
and correct errors ca1m1y, patient1y
and thorough1y. Encourage the stu-
dent and give him additiona1 work
when he has comp1eted one assign-
ment. A1ways try to keep the stu-
dent busy as nothing wi11 cause him
to 1ose interest so quick1y as id1e-
ness.
In training schoo1s we11-p1anned
group instruction is very essentia1.
An opportunity for free informa1
discussion shou1d be provided
whenever possib1e. Divide the group
according to abi1ities and stress the
deve1opment of 1eadership. Try to
keep group objectives high and but
be wi11ing to maintain f1exibi1ity to
provide for the difference in the
abi1ities of a11 the students.
The persona1 contact between the
instructor and the student is the
7
 foca1 point of good teaching. The
Teacher shou1d get the student
- know his attitude, abi1ity and short-
comings. He shou1d recognize dif-
ferent activity 1eve1s in the same
fie1d and make provisions for indi-
vidua1 differences in a11 students.
He shou1d assign interesting work,
exp1ain the project in detai1, a11ow
for student demonstrations and
questions. He must put him on his
«own» and then fo11ow up to be
sure that he has comp1eted the task
assigned to him.
The 1ocation, type of activity and
time schedu1e wi11 determine whe-
ther the group or individua1 ap-
proach to teaching shou1d be use
in each situation. The teacher must
use the methods and techniques
best suited to the individua1 teach-
ing prob1em. The teacher shou1d
not assume that the teaching job
is done as soon as he has covered
a11 of the materia1 he intended to
present to the c1ass. He must check
frequent1y for the method, speed
and qua1ity of the work being done
by the students. He shou1d he1p the
student deve1op confidence and to
work correct1y and safe1y. After a
student has 1earned how to do a
task it is very easy for him to 1apse
into s1oppy and unsafe habits in
doing the same thing and task in
the future. For this reason the
teacher shou1d keep an accurate re-
cord of the progress of each stu-
dent.
One of the most important thing
in teaching is to keep the student
informed as to how we11 he is prog-
ressing in the 1earning of the mate-
ria1 presented to the c1ass. The
teacher shou1d point out to him his
strong points and improvements as
we11 as his mistakes. He must prai-
se the individua1 student whenever
possib1e and justifiab1e. If the stu-
dent presents a new idea that can
be used by the instructor or by the
other members of the c1ass, 1et the
student know that it is recognized
and appreciated. If the student pre-
sents an idea that it is not new or
that cannot be used, never be 1itt1e
the student for having presented
the idea. Instead accept the pre-
sentation and then exp1ain to the
student the reasons why the idea
cannot be used.
The teacher shou1d never make
the student fe11 that he is not an
important part of the c1ass. A stu-
8
dent shou1d never be be1itt1ed by
his instructor. Each and every stu-
dent in a c1ass is an important part
of the who1e c1ass and they shou1d
a11 be made to fee1 this importance.
The instructor shou1d never per-
mit himse1f to become so angry with
any student that he finds it neces-
sary to te11 the student off. He must
never pick on the 1itt1e irritating
things that students may do which
cause discomfort to the teacher. If
it shou1d become necessary in some
extreme cases to discip1ine a stu-
dent it shou1d be done in private
with on1y the student present. Ne-
ver under any circumstances shou1d
the instructor attempt to discip1ine
a student in the presence of the
other members of the c1ass.
The student shou1d be praised
whenever possib1e. If the student
has done an outstanding piece of
work the teacher must a1ways 1et
him know that he is aware of it
and appreciates its efl‘ort.
In presenting a 1ecture to a c1ass
the teacher shou1d speak in a c1ear
concise manner. Verba1 exp1ana-
tions by an instructor is a1ways an
effective method of presentation to
the c1ass. Visua1 aids, sound mo-
vies, radio and students’ ora1 re-
ports are exce11ent methods of sup—
p1ementing the presentation. Dis-
cussion is a c1assroom technique
whereby 1eading questions are ask-
ed by the instructor p1us the pre-
sentation of factua1 materia1, opi-
nions, ideas and additiona1 question
on the topic from the students. The
teacher must 1et there be a free ex-
change of ideas and thoughts. The
instructor shou1d attempt to keep
a menta1 record of a11 of this type
of teaching and at the end of such
a c1assroom session he shou1d a1-
ways summarize the entire session
for a11 the c1ass.
If conference type of teaching is
used the instructor shou1d arrange
a11 faci1ities. The first thing that
must be done in this method of
teaching is that the group shou1d
be put at ease. Next the instructor
shou1d state the purpose of the
conference. He shou1d then deve1op
the prob1em which is to be discus-
sed. He must attempt to get every-
one present to contribute to the
discussion. In order to do this he
must submit cha11enging questions.
He must attempt to have a11 per-
sons keep their comments on an
impersona1 1eve1. He must con-
stant1y bring the discussion back
to the main prob1em, when it tends
to vary from that prob1em. He
shou1d attempt to maintain 1ive1y
discussion and interest. At the end
of the conference session he shou1d
summarize and examine the con-
c1usions reached by the group.
The use of printed materia1 is
another method of te11ing and often
emp1oys the use of the fo11owing
techniques : Job p1ans; data sheets;
Information bu11etins; work sheets;
assignment sheets; B1ue prints; text
or reference books; note books and
1ibrary assignments. This method
of teaching requires a great dea1 of
p1anning in order to avoid the wast-
ing time.
Showing is a visua1 method of
presenting materia1 or information
other than printed materia1. A
Good Teacher uses charts and dia-
grams free1y. Sketches, b1ackboard
drawings and b1ueprints are equa11y
effective. Pictures, s1ides and mo-
de1s add interest to the presentation
of any c1assroom materia1.
Practica1 demonstrations with ac-
tua1 item or object under discussion
is an exce11ent method of instruc-
tion. Demonstrations and 1ectures
are very he1pfu1 in the absence of
e1aborate faci1ities.
The exercise technique is equa11y
effective fo11owing any type of 1es-
son demonstration. Experiments
conducted by the teachers with stu-
dent participation provide many
interesting 1essons.
The project method of instruction
requires a combination of know1-
edge and ski11 on the part of the
student. It is, as we said before an
art which shou1d be 1earned by a11
those who dare undertake such a
de1icate and so important responsi-
bi1ity, since the effectiveness of a
1aw enforcement Agency depends
exc1usive1y on the educationa1 1eve1
and on the qua1ity of performance
by each individua1 po1ice officer.
Our great phi1osopher XENO-
PHON was certain1y right by say-
ing thousands of years ago : «The
greatest thing is to 1earn how each
one shou1d work; because, if not,
nothing can be done, even when
one is industrious, un1ess HE
KNOWS WHAT HE SHOULD
KNOW AND HOW HE SHOULD
DO THE THINGS HE KNOWS».
Major John Tripis
 Σὲ Κάθε Κλήρωση
. μοιράζει
If?" ἐκατομμύρια.

Μ,
,,,,
E

Γ ἘΓἼ I’V1[/\\

[I
ι

,
ω, m.
.. ..-ηῂκὴυηωψ . Η

ULJJQDKJG
π»
 Α f Ἱ Γ \z
L, Δ ᾿χ ἔ μ J < L“ .- ,
‘
ζ) A ι ,Μ A: /
Γ Χ \x. z

*flwifiimmx-z- saga-t-
« ‘ ροουπ .. “To11. ἡ .

-Ξ-,ζ-Ξᾇἱ a—w \ ἒξ ΰ-Η»