ἑπυἱεώρπσπς

χωροφυλακῆς
HELLENIC GENDARMERY REVIEW
ΔΞ--ᾼ ᾿ .Mw'ur; >
ὢ
-. .> ἡ...ιᾖκηνᾩπᾑμ

ἝΞΞᾊ :

y επᾇρογ, ’
«ἢ Ξ Ζ-ἰᾝᾁἔᾆἥ ᾿
᾿ἷ ᾿ ; KAerHTE '

L ΜΑἸὉΣ 1974: ΕΤΟΣ Egg, ΤΕΥΧΟΣ 532—!

 KENTHMA

ME ,ΚΛΩΣΤΕΣ D.M.C
ι
ξ
ᾖΞ
ἒ,

ΚΑΡΡΕ-ΣΕΜΑΙΝ i

χαρούμενα σχέδιο κατάλληλο γιὰ σεμαὶν καἰὶ

καρρέ. θὰ τὸ κεντήσετε σὲ Καμβᾶ Μπὲζ No 9 μὲἸ
ΜΟΥΛΙΝΕ D.M.C. (ΝΤΕ-ΜΙ-ΣΕ) διπλῆ κλω-,
στὴ σὲ σταυροβελονιὰ στὰ name; χρώμἀται
Καφὲ 938, Μπὲζ 612, Πράσινο σκοῦρα 937, πρά-φ
σινο ἀνοικτὸ 471 , Μαῦρο 310, θαλασσὶ 798 , Σιὲλ
775, Κόκκινο 350, Φραὶζ 754, Γκρενἀ 814, Ρὸζ
παλιὸ 778.
κ
-Ὕἶ v
 ἐπιθεὠρπσ-ις
χωροφυλακῆς
ΜΗΝΙΑΙΑ ,ΕΚΔΩΣΙΣ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΧΩΡ)ΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
- ΤΜΗΜΑΪΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣχεεεΩΝ
ΓραφεῖαπἹουλιανοῦ 36-᾿Νθἦναι
τηλ. 835.446, 836.361 εσωτ.99
ΜΑὙΠΣ 1374: ETD! Εἓ-ἕ, ΤΕΥχθΣ
Π ΕΣ Ρ Ι ΙΣ Χ () Nd EIIV Α
'0 ἑορτασμὸς τῆς Ἀγίας Εἰρήνης 260
Ἡ Διεθνὴς ὐπερεξουσία τοῦ τρόμου , κ .
Ἀχιλλἑως Τάγαρη Ἀντ)γου ἐ. ἀ., 262
«Ἡ πόλις ἑάλω», κ. Γεωργίου Τσε-
τσέκου , Μοιράρχου .................. 264
Ἐπίσημος χορὸς ἐν Ναυπλίῳ κ.
Κων)νου Μπουσιὠτη, καθηγητοῦ χο-
ρου .................................... 266
Γραφὴ στὸν ἀδελφό , κ . Νικολάου Μέρ-
τζου. Δημοσιογράφου .............. 268
Ἡ Μονὴ τοῦ ᾿οσίου Λουκᾶ , Δίδος Μα-
ριέττας Οἰκονομίδου, Ξεναγοῦ ...... 270
Χριστιανικἀ μηνόματα .............. 273
ν-<᾿--ι
'0 ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα .............. 274
Ἡ εὐθύνη τοῦ Ἰατροῦ, κ. Παναγιώ-
τη Ζἐπου, Καθηγητοῦ Νομικῆς Σχολῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν-Ἀκαδημἂ-
κοῦ .................................... 276
Μεγεθύνσεις .......................... κθ
Ἄνθρωποι καὶ ἄνθρωποι ............... 282
Παγκόσμιο Ἀστυνομικὸ Περισκόπιο..
43....
Γνωριμίες ............................ 284,
Νέα ἀπὸ τοὺς Νέους .................. 286
Ἀπὸ τὸ βιβλίο συμβάντων .......... 288
Ἡ ἡλιακὴ ἀκτινοβολία ὡς πηγὴ ἐνερ-
γείας (βι συνέχεια), κ . Λεωνίδα Καρα-
πιπέρη, Καθ. Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν 290
Ἡ ἔννοια τῆς δυνάμεως ἀπὸ κοινωνιο-
λογικῆς ἀπόψεως , κ . Ἀλεξάνδρου
Καραγιάννη ..........................
Τὸ παρελθὸν καὶ τὸ μέλλον μιᾶς πόλης ,
κ. Γρηἷορίου Ζητρίδη, Δ)ντοῦ A' Ὑ-
πουργε ου πολιτισμοῦ -Ἐπιστημῶν
Ἡ Ἑλληνικὴ Χωροφυλακὴ στὴν Ἀνα-
τολικὴ Θράκη , κ . Νικολάου Κτενιάδη ,
ῥημοσιογράφου ....................
Ο Ἰατρὸς σᾶς συμβουλεὐει ..........
Πνευματικοί ἀντίλαλοι ............
Διὰ νὰ γνωρίσωμε τοὺς ἑλληνικοὺς
δΡόμους ..............................
Ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμο ................
Ἀθλητ Ἐπιθεὠρησις ............
Διασκεδά ετε ...... μαθαίνοντας
Νέα τοῦ μηνὸς ......................
ΕΞΩΦΥΛΛΟΝ
,1.
'H Μεγαλομἁρτυς
καὶ Ἰσαπὁστολος Α-
ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ προσ-
τἁτις τοῦ Σὠματος = πολιτικοί Ὑπάλληλοι - Ἰδιῶται
-Ὕ-π-ΕΞ«,Ἇᾼ ,. ,ξ , ,, ,ῌΞ , , ,ῌ-«Ἶ
-ἎΞΞ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟΞΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΙ
Τἤν 5ην Μαἴου ἑορτάζεται καί ἐφέτος
ὅπως κάθε χρόνο,ἀπό ὅλας τάς Ὑπηρε-
σίας Χωροφυλακῆς ἡ προστάτις τοῦ-Σώμα-
τος ΑΓ1Α ΕΙΡΗΝΗ,ἠ ὁποία καθιερώθη διά
Διατάγματος ἀπό τοῦ ἔτους 1967.
ΞΞΞΧ
ὶῄὶἳἇ γεγονός ἔχει ἰδιαιτέραν σημασίαν
διότι j Ξνᾔἒῃ τῇς Ἀχίας,τῇς ὁποίας-
ᾑ ἀρετή καί ὁ,χριστιανικός βίος παραλ-
ληλίζηται μέ τήν ἀποστολήν τοῦ Σώματρς
τῇ Χω ο υλακ ,δημιουργεῖ πρός τούς
,
. ανδρας αὐτῆς προσθέτους ὑποχρεώσεις,τό-
σον πρός τήν Πατρίδα,ὅσον καί πρόςτοίς
Ἐλληνας πολίτας,τοός ὁποίους ὑπηρετοῦν.
)*,Td§ ὑποχρεώσεις των αὐτάς ἔχουν πλή-
ω συνειδ τοποιθσει οὗ ἄνδ ε τοῦ
Σώἒατος καί καθ᾿ εκάστην παρέχουν δεί-
γματα ἀπτά τῆς ἀφοσιώσεώς των πρός τά
ἘλληνοχριστιανικἂΙδεώδη,τῆς εἰρηνο -
ποιοῦ συμπαραστάσεώς των πρός τούς πο-
λίτας,τῶν ἀγώνων καί τῶν θυσιῶντων διά
τἤν δίωξιν τοῦ ἐγκλήματος καί τῶν προ-
σπαθειῶν διά τήν προστασίαν τῆς νεολαὑ-
ἅς μας ἀπό τάς διαφόρους ,φθοροποιοός
᾿ ἐπιδράσεις,εὐς τρόπον ὥστε νά ἀναδεικ-
νόωνται ἀντάξιοι τῆς προστάτιδός των
᾿ Ἀγίας, ἀπό τό ἠθικόν μεγαλετονκαί τήν
- δρᾶσιν τῆς ὁποίας πάντοτε ἐμπνέονται.
295
ᾇΗἀνανώ δὒκαἇ᾿ ᾿τ ᾿κ
τῄν ὁΞΩία τά 521020 τῇς Χωρορυλα -
298
κῇς εὑρίσκουν ςκ ' ο ο ᾿ λ
λαοῦ,τά ἐνδυναμώνει ἔτι περισσότερον
302
305 εὖς τό ἐπίμοχθον ἔργον των,είς μίαν ἐ-
306 ποχήν μάλιστα,τού at ἠθικαί ἀξίαι δοκι-
μάζονται εἰς τήν παγκόσμιον κοινωνίαν ,
308
310 ἀπό τήν ἐπέκτασιν τῶν ὑλιστικῶν ἀντιλή-
312 ψεων.-
314
316 " H ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣΠ
ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ ᾿
Ἀξιωματικοὶ - Ἀνθυπασπισταί Δρχ. 120
Ὑπαξιωματικοὶ - χωροφύλακες » 10 0 ᾿
» 120
Συλλογοι - Σωμστεῖα - Ὀργανισμοί » 200 ,
TIM}! ΤΕΥΧΟΥΣ ΔΡΧ. 10
 THC A9.“

TOY
OIKOYMGNIKOY ,
5!» ‘T'IATFIAFXOY
ξ, ὶ
ὶὶὲ
ἲίθΞΞΛ/ᾚθθἔθἴᾕᾇᾇἔφ ᾿ πΡοο το
ΟΦΜλ THC GAAHNIKHC ΧΦΡΟφΥλλκΗΟ

Ἐντιμ6τατε ;.Κωνσταντἵνε Καραμπάτσε, Ἀντιστρἇτηγε, Ἀρχη-

γέ τῆς Χωροφυλακῆς, τέκνον ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὁν τῆς ἡμῶν Μετριό-
τητος, χάρις εἴη τῇ ὑμετέρᾳ Ἐντιμἂτητι καί εἰρήνη παρά Θεοῦ.

Ἀσμένως ἐλἅβομεν διἅ τῶν τιμίων χειρῶν τοῦᾗὗπομοιρἅρχου

κ. Χρήστου Ρέππα τήν ἀπό ιβἇλήγοντος μηνός πασχάλιον ἐπιστο-
λήν τῆς ὑμετέρας λίαν ἡμῖν ἀγαπητῆς Ἐντιμ6τητος, ὑποβαλλοῦσης
τῆ ἡμῶν Μετριότητι ἐξ ἑαυτῆς καί ἐξ ὀνόματος τῶν προσφιλῶν ἡμῖν
κατά πνεῦμα τέκνων, τῶν διακεκριμένων ἀνδρῶν τῆς ὑπό τήν ἡγε-
σίαν αὐτῆς εὐσεβοῦς Ἐλληνικῆς Χωροφυλακῆς,τ6Ν ἐπί τῇ ἁγίᾳ
Ἀναστἅσει υτκόν χαιρετισμόν.
..= - «Ξ--ωχ «Μ

μεᾋΞ-ῄεῂἦἭἘ.-Ξψ,ᾞῄᾕκεε,«ᾉα-,-..-,..,-Μ,,ᾭμ.,-,--»ᾭᾭῌ-,Ξ,ή,,ᾕωᾭ.ψᾓῌῌ.,«,Μμε-ε-ω.,ψὴ-ᾞεψ.,,,,,ε-,εᾞ,

258
r

’Ev βαθείᾳ ἐκτιμήσει τῆς εὗσεβόφρονος ταύτης ἐκδηλώσεως

ἀντιφωνοῦμεν ἆπασιν ὑμῖν τοῖς ἐν τῇ Χωροφύλακῆ εὑόρκως ὑπηρε-
τοῦσι τό " Ἀληθῶς Ἀνέστη " καί ἐν ἐγκαρδίῳ πατρικῇ στοργῇ
ἀπονέμομεν ὑμῖν καί ταῖς εὐσεβέσιν οἰκογενείαις ὑμῶν τήν ἀπό τοῦ
Ἀγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ τούτου
Θρόνου εὐλογίαν.
'H ἕνδοξος ἁγία Μεγαλομάρτυς καί Ἰσαπόστολος Εἰρήνη εἶναι
ἡ προστάτις τοῦ ὑμετέρου τιμίου Σῶματος, εἰς συμβολισμόν ὅτι

ἡ διαφύλαξις τῆς εἰρήνης ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῶν ἀνθρώπων εἶναι τό

ὕπατον ἰδεῶδες πρός ὅ δέον ἵνα ἀποβλέπητε.Εξ ἑτέρου, ἀσφάλεια
εἶναι ἡ ὑπηρεσία ὑμῶν.
Εἰρήνη, λοιπόν, ἐν ἀσφαλείᾳ. 'Ev τῷ συνθήματι τούτῳ συγκεφα-
λαιοῦται ἡ ὡραία καί ἱερά ἀποστολή τοῦ ὑμετέρου Σώματος. 'Ev
τούτῳ, ἄλλωστε, συγκεντροῦται καί τό αἴτημα τοῦ πολίτου πάσης

πολιτείας ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ.

'Ev τούτοις, εἰρήνη καί ἀσφάλεια, ἐν τῇ πληρότητι αὑτῶν,
εἶναι στόχοι ἀνέφικτοι ἄνευ τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ὑπερτάτη εἰρήνη καί ἀσφάλεια ἡμῶν καί τοῦ κόσμου εἶναι
ὁ Ἀναστάς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.
Πρός Αθτόν πάντοτε ἂποβλέποντες, συνεχίσατε μετά πάσης ἀφο-
σιώσεως τό λίαν ὑπεύθυνον ὑμῶν ἔργον ἑπ᾿ἆγαθῷ τῆς κοινωνίας,
ἧς φρουροί ἄγρυπνοι ἐτάχθητε.
Ἐπευχαριστοῦντες καί ἐπί τοῖς συναποσταλεἴσιν ἡμῖν υἱἵκοῖς
δὤροις, ἅτινα ἐδεξάμεθα ὡς ἐπί πλέον ἐκδήλωσιν τῆς εὐλαβείας
ὑμῶν πρός τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν, ἐπικαλούμεθα ἑφ᾿ὑμᾶς καί ἅπαντας
τούς ἄνδρας τοῦ Σῶματος τήν χάριν καί τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ

Παναγάθου Θεοῦ. γ

'.
.;.>f C;iE905"AupLKC00 κζ
Σάι
᾿ 1V V Vb 'JV' κ)
ι
ἱ ὤχμῥσἔ <
”KW/o; ”'6’; θεᾍᾮ
..κ
ι..
 , . ᾗ τ >2: ᾿ ἒ
θ r«ἔ ., I- κἸ
χ κἸ
θ ,ᾇ-᾿ ἶἷ ᾿ , κ A _
τι . _ j »ιθ -

ἕὶ
.1. _ , , _ > - g. ' < , , , , , ‘
. t. ,μ , , V
, ΰ 1 ᾉ. _ ᾿ !
_ = ._ π.. 4. ,, " 1» ς ' Ξ Ἄ
ἐᾞ ,( ᾿,«- ,,' ; ι i y ἷ᾿ M" . _ ᾿ ,
ᾇ ᾧ, .15 , . ‘ ~ '
Ξ/ - 1‘ Ξ , ’ , , ᾿ a
,1 ,Σ γ. ἱ . s _ ψ ,ἔν νἷ ,i ᾿,, ᾿. ᾿ μ . ἱ
γ ,γδ
« ω, - 1 ι , ᾗ : ,ἢν- , ἦ ᾿
- Μπ . ’ ,. ὒᾕῖῆἷιῄ χ, γ( 1, -Ξ . ” . « 1 ἆ z
; τ
ἆ)
«τ ,,-
'~ ι < ,' Α, ᾿ᾇ᾿>ᾇ᾿ᾏ᾿ἷθᾮῢἳι Ξεν ᾿ 1 1. ι Ἱ .
«ω, ᾿
1. > ‘ ' . γ,
. .1 ,, , ᾓ κ

; .
1! a t ὀ ;

Μὲ θρησκευτικὴν μεγαλοπρέπειαν ἑωρτάσθη

τὴν 5ην Μαΐου ὑπὸ τῶν Ὑπηρεσιῶν Χωροφυλα-
κῆς ἡ μνήμη τῆς προστάτιδας τοῦ Σὠματος Μεγα-
λομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ.
ΑἸδιαιτέρως λαμπρὸς ὑπῆρξεν ὁ ἑορτασμὸς τῆς
μνήμης τῆς Ἁγίας εἰς τὰς Σχολὰς Χωροφυλακῆς
Ἀθηνῶν. Ἀφ᾿ ἑσπέρας ἐτελέσθη Μέγας Ἐσπε-
ρινὸς -εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τῶν Σχολῶν, τὴν δὲ
πρωῒαν τοῦ ἑορτασμοῦ Ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουρ-
γία, μετὰ τὸ πέρας τῆς ὁποίας ὁ Ἀρχηγὸς Χωρο-
φυλακῆς Ἀντιστράτηγος κ. ΚωνἸνος Καραμπά-
τσος ἐδεξιώθη τοὺς ἐπισήμους προσκεκλημένους.
Εἰς τὰς φωτογραφἰας δίδονται χαρακτηριστικὰ
στιγμιότυπα ἀπὸ τὸν ἑορτασμόν .

260
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΔΤΔΓΗ
κ. ΑΡΧΗΓΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
Ὑπὸ τὰς μυροβόλους πνοᾶς τῆς ἀνοῖξεως,
τὸ βαθύτατα θρησκευόμενον δαφνοστεφἐς Σῶ-
μα τῆς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ, μετ᾿
ἄκρας εὐλαβείας τιμᾶ καὶ γεραίρει τὴν ἀΐδιον
μνήμην τῆς προστάτιδός του, Ἰσαποστόλου
καὶ Μεγαλομάρτυρος Ἀγίας Εἰρήνης.
Ἡ ἐν Χριστῷ λάμψασα, προστάτις μας-Ἄ-
γία, ἀνεζητήθη ἐν τῇ πανσἑπτῳ καὶ ἐνδὀξῳ
χορείᾳ τῶν Ἁγίων τῆς χριστιανοσύνης καὶ
λίαν ἐπιτυχῶς ἐπελἑγη ὡς ἡ προσιδιάζουσα
διὰ τὴν Χωροφυλακήν, ἱερὰ καὶ λατρευτικἠ
μορφὴ τοῦ ἐπικοϋ μαρτυρολογίου τῆς Ὀρθο-
δοξίας.

Μαρτυρικὸς καὶ πολύαθλος ὁ βίος τῆς Με-

γαλομάρτυρος Εἰρήνης, ἣτις ἀπελάκτισε τὴν
χλιδὴν καὶ τὴν τύρβην τῆς ἀνἐτου οἰκογενεια-
Κῆς Της ζωῆς, διὰ νὰ ἀφοσιωθῆ μὲ θερμουργὸν
καὶ ζἐουσαν πίστιν εἰς τὸν Μεγαλοδύναμον
Θεόν, τὴν καταξιώνει εἰς τὴν συνείδησιν τῶν
ἀνδρῶν τῆς χωροφυλακῆς ὡς θετον καὶ ἰδεα-
τὸν πρότυπον ἐγκρατείας, ἀγάπης, μακροθυ-
μίας καὶ αὐτοθυσίας.

Ἡ ἀκλόνητος πίστις Της καὶ ἡ ἰὠβειος

ὑπομονὴ μὲ τὴν ὁποίαν ἦτο ὡπλισμἐνη ἡ
ρωμαλέα ψυχή Της, συνθέτουν τὸ ἀπαράμιλι
λον ὑπόδειγμα λατρείας καὶ μιμήσεως τῶν
γενναίων ἀνδρῶν τῆς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΩΡΟ-
ΦΥΛΑΚΗΣ, τῶν ὁποίων ἡ ἀποστολὴ τυγχάνει
μὲν λίαν δυσχερὴς, ἀλλ᾿ ἐν ταὐτῷ εἰρηνοποιὸς
καὶ φιλάνθρωπος.

Εἰς τὴν ὑλιστικῆν σημερινὴν ἐποχήν μας

καθ ἣν ὁ ἀποκαλοῦμενος μηδενισμὁς ἀπειλεῖ
μὲ κατάλυσιν θἑσμια καἰ ἰδανικά, ὀφείλομεν
νὰ διατηρήσωμεν τὸν ὀρθὸν προσανατολισμὁν
μας, ἐμπνεόμενοι ἀπὸ τὸ παράδειγμα τῆς Ἁγίας
Εἰρήνης καὶ ἀπὸ τὸν ἄσπιλον καὶ χριστότατον
βίον Της. Ὀφείλομεν, προσέτι, νὰ παραμεί-
νωμεν σταθερῶς ἐστραμμένοι πρὸς τὸν Ἀνἐ-
σπερον πολικὸν Ἀστἐρα, Τὸν Κύριον Ἰησοῦν
Χριστόν, καὶ νὰ ὑψωθῶμεν ὡς δεϊκται τῆς
ὀρθῆς πορείας εἰς τὸν παραπαίοντα ἄνθρωπον.

Ὀφείλομεν τέλος νὰ μεταδὡσωμεν τὸ Φῶς

τῆς ψυχῆς μας εἰς τὸ περιβάλλον μας καὶ νὰ
προβληθῶμεν, ἐν μετριοφροσύνη πάντοτε. ὡς
περίβλεπτα ὁρόσημα τῆς Χριστιανικῆς κοσμο-
θεωρίας.

Ὁ Ἀ ρ χ τι γ ὁ ς
ΚΩΝἹΝΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ
Ἀντιστράτηγος

261
>
ἒ imv1io111ib1 ΜΠΕΙΩἬΟἏὟᾛἭ
L
Ποτος θὰ ἐφαντάζετο ὅτι ἅπαντα σχεδὸν τὰ κράτη
τῆς Γῆς, μηδὲ τῶν κραταιῶν ᾭΥπερὸυνάμεων, ἐξαι-
ρουμένων, θὰ ἔκλινον γόνυ ὑποταγῆς εἰς τοὺς νέους
τύπου πειρατὰς τοῦ «περιφήμου» τεχνοτρονικοῦ αἰῶ-
νός μας; Εῦάριθμοι δρᾶκες νεαρῶν, τυφλῶς φανατικῶν
καὶ πλήρως ἀποφασισμένων δί αὐτοθυσίαν, «κτυποῦν»
μετὰ θανατηφόρου μανίας εἰς ἐπιλεγέντας ὑ᾿π᾿ αὐτῶν
στόχους. Πάντοτε ἐπιτυγχάνουν καὶ πάντοτε οἱ τολμη-
τίαι ἀποφεύγουν τὰς συνεπείας τῆς παρανόμου δρά-
σεώς των, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων. Ἐὰν ἓν πλη-
γἐν κράτος ἀποφασίσῃ τὴν τιμωρίαν τῶν τυχὸν
συλληφθέντων ἐπιδρομέων θὰ τὸ πληρώσῃ λίαν δεινῶς
καὶ εἰς τὸ πολλαπλάσιον τοῦ ἀρχικοῦ πλήγματος.
Οθτω μία νέα διεθνὴς ὑπερεξουσία ἔχει δημιουργη-
θῆ DE FACTO, ἡ ὁποία ἔχει ἐκτυλίξει τοὺς πλοκά-
μους τῆς τρομοκρατίας της ἐφ᾿ ὅλης τῆς ἐπιφανείας
τῶν χέρσων, καὶ εἰς τὰς θαλάσσας καὶ εἰς τὸν ἀέρα.
Προσφιλὴς στόχος τῶν ἐκτελεστικῶν ὀργάνων τῆς
παγκοσμίου αὐτῆς μάστιγος εἶναι κυρίως τὰ ἀεροπο-
ρικὰ μέσα μεταφορῶν. «Λπαντες οἱ δί αὐτῶν ταξι-
δεὸοντες κατέχονται ὑπὸ ἀγωνίας θανάτου, τόσον εἰς
τὰ ἀεροδρόμια, ὅσον καὶ ἐν πτήσει, ἀναμένοντες ἀνὰ
πᾶν δευτερόλεπτον τὴν ἔκρηξιν τῆς μανίας τῶν φανα-
τικῶν, ἡ ὁποία κατὰ κανόνα θερίζει πολλὰς ζωὰς
ἀθῴων.
'H διεθνὴς αθτη ὑπερεξουσία τοῦ τρόμου ἔχει
ἐξαπολύσει ἕνα ἀπηνῆ πόλεμον κατὰ τοῦ διεθνοῦς
κατεστημένου, τὸ ὁποτον-κατὰ τὴν γνώμην της-ἀντι-
τίθεται εἰς τὴν ὀρθὴν λύσιν τῶν προβλημάτων της.
Οἱ φορεῖς τῆς ὑπερεξουσίας αὐτῆς εἶναι ποικίλης
προελεύσειιις, μὲ δρᾶσιν πέραν ὁρίων κρατῶν καὶ
262
10M ἹἱΙσὶὖἷσἲὶἲ
ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΤΑΓΑΡΗ
Ἀντιστρατήγου ἔ ,ἀ .
προέδρου ΠανἸμἰου Πατρῶν
ἠπείρων. Τινὲς τούτων ἀνήκουν εἰς τὰ πανίσχυρα
συνδικᾶτα τοῦ ὠργανωμένου ἐγκλήματος (ὡς ἡ Μαφία,
ἡ Κόζα Νόστρα κ.λ.π.), τὰ ὁποῖα δροῦν κυρίων εἰς
τὴν Β. Ἀμερικήν, μἐ ἐνέργειαν ἐπιχειρήσεων εῦκαι-
ρίας παντοῦ ἀνὰ τὴν Γῆν. Ἑτεροι φορεῖς ὰνήκουν
εἰς ἐξτρεμιστικὰς ὀργανώσεις τῆς ἄκρας ἀριστερᾶς,
αἱ ὁποῖαι καλύπτουν μὲ τὸν ἐρυθρὸν μανδύαν των
ἅπασαν τὴν Οἰκουμένην. Περαιτέρω ἄλλοι φορεῖς, οἱ
καὶ πλέον ἐντυπωσιακοὶ κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη, προέρ-
χονται ἐκ τοῦ ἀραβικοῦ κόσμου, τοῦ πληγέντος ἀπὸ
τὴν ἐγκατάστασιν τοῦ Ἰσραὴλ εἴς τινα περιοχὴν τῆς
λίαν ἐκτεταμένης (ἀπὸ τοῦ Ἀτλαντικοῦ μέχρι τοῦ
Ἰνδικοῦ) ἀραβικῆς ἐπικρατείας. Λίαν προσφάτως
διεπιστώθη συνεργασία, στενωτάτη, τῶν φορέων τῆς
δευτέρας καὶ τρίτης κατηγορίας, εἰς τὴν ἐπιχείρησιν
τῆς Σιγκαπούρης.
Τὰ κίνητρα τῶν φορέων τῶν προαναᾳερθεισῶν
ἐξουσιῶν εἶναι εἴτε συμφεροντολογικά, ὑπὸ τὴν στενὴν
ἔννοιαν τῆς παρανόμου προσκτήσεως πλούτου δί
ἐξασφάλισιν εὐζωίας, μέσῳ οἱουδήποτε εἴδους ὰπο-
λαύσεων, εἴτε ἰδεολογικά, εἴτε ἐθνικιστικά, Τὰ ὡς
ἄνω κίνητρα, ρυπαρὰ ἢ εὐγενῆ, ἔχουν, ἅπαντα, μεθόδους
ἐπιτεύξεως τῶν ὑπ᾿ αὐτῶν τιθεμένων σκοπῶν πλήρως
εἰδεχθεῖς, καθόσον περισσότερον πλήσσονται ἀθῶα
θύματα, παρὰ οἱ χρισθέντες ὑπὸ τῶν φορέων τῶν
ἐξουσιῶν τοῦ τρόμου ὡς ἔνοχοι. Τὰ πλήγματα δὲ
ταῦτα ἔχουν μορφὴν δολοφονικὴν καὶ οὐχὶ ἐκ τῶν
προτέρων γνωστῆς ἀναμετρήσεως, ὡς γίνεται εἰς
τοὺς κανονικοὺς πολέμους.
ᾭΑπαντα τὰ ἀνωτέρω κίνητρα συνιστοῦν μίαν
γιγαντιαίαν ἀμφισβήτησιν ἐντὸς τοῦ παγκοσμίου
κοινωνικοῦ κατεστημένου. Ἡ ὕπαρξις τῆς ἀμφισβη-
τήσεως αὐτῆς εἶναι μία πραγματικότης, μὲ διαστάσεις
συνεχῶς μεγεθυνομένας καὶ μὲ συνεπείαςτρομακτικάς.
Ἡ ἰδεολογικὴ καὶ ἡ ἐθνικιστικὴ ἀμφισβήτησις φωτί-
ζεται ἀπὸ μίαν δικαίωσ.ν, ἂν ὄχι πολύπλευρον, ὁπωσ-
δήποτε δμως μονόπλευρον. Οἱ φανατικοὶ μέχρι θανά-
του φορεῖς των πιστεύουν ἀκλονήτως εἰς τὴν «δικαίαν
των ὑπόθεσιν» τὴν ὁποίαν ὑπηρετοῦν μὲ ἀπόλυτον
ἀφοσίωσιν. Ἡ γκαγκστερικὴ ἀμφισβήτησις στερεῖται
ἀντικείμενικῆς δικαιώσεως, ἐν τούτοις δμως ἀποδει-
κνύει τὴν τρωτὴν δομὴν τῆς συγχρόνου κοινωνίας,
ἡ ὁποία τὴν δημιουργεῖ καὶ τὴν ἐκτρέφει. Ἡ ἐκδή-
λωσις τῆς καταλυτικῆς αὐτῆς ἀσθενείας πρέπει νὰ
ἀνησυχήσῃ εἰς τὸ ἔπακρον τοὺς σμιλευτὰς τοῦ συγχρό-
νου κόσμου καὶ νὰ τοὺς ὁδηγήσῃ εἰς τὴν πάσῃ θυσία
ἀπάλειψιν τῶν συνθηκῶν, αἵτινες εὐνοοῦν τὴν κυριαρ-
χίαν τοῦ ὠργανωμένου ἐγκλήματος, ἡ ὁποία ἔχει
καταστήσει ἀφόρητον τὴν διαβίωσιν εἰς τὸ ἰσχυρότερον
καὶ πλουσιώτερον κράτος τοῦ κόσμου.
Ἐνῷ ἡ ἰσχύς τῆς ἐξεταζομένης συνθέτου ὑπερεξου-
σίας τοῦ τρόμου εἶναι ἐλαχίστη ἔναντι τῆς οἱασδήποτε
κρατικῆς ἰσχύος, ἐν τούτοις ἡ χρησιμοποίησίς της,
κατὰ στόχων, ἐν χρόνῳ καὶ χώρῳ, τῆς ἀπολύτου
ἀρεσκείας της, ἀποδεικνύει τὴν ὑπεροχὴν της ἔναντι
πάσης ἐπισήμου ἐξουσίας.
Ἴί ἐν πολεμικῷ ὁργασμῷ διεθνὴς ὑπερεξουσία τοῦ
τρόμου ἀποτελεῖ ἔν ὑποπροῖὸν τῆς συγχρόνου κοινω-
νικῆς καθεστηκυῖας τάξεως, τὸ ὁποτον κατακλύζει τὸ
κοινωνικὸν σύνολον, τὸ μολύνει, τὸ ἐκβιάζει καὶ τὸ
τρομοκρατεῖ. '
Πρὸ 15ετίας (τὸ 1959) εἶχεν ἐκδυθῆ ἐν Θεσσαλο-
νίκῃ ἡμέτερον βιβλίον, ὑπὸ τὸν τίτλον «Ἀνορθόδοξος
Πόλεμος». Ἔν αὐτῷ ἀναφέρομεν ἐν ἐκτάσει τὰ τῆς Ξ *w ‘i‘

ἀνορθοδόξου πολεμικῆς δράσεως καὶ ἔχομεν προβλέ-
ψει τὴν ἄγνωστον ἀκόμη τότε δρᾶσιν τῶν ἐλευθέρων
καταδρομέων δί ἐθνικιστικοὑς σκοπούς. Εἴχομεν
συμπεράνει, τότε, ὅτι ὁ Ἀνορθόδοξος Πόλεμος, πολύ-
πλευρος εἰς τὰς ἐκδηλώσεις του, εἶναι ἓν ἀκαταμά-
χητον εἶδος πολέμου. Μία μορφὴ του ὑπῆρξε καὶ ἢ εἰς
ΝΑκὴν Ἀσίαν διαδραματισθεῖσα τοιαύτη, τοῦ ἀνταρ-
τοπολέμου, ἡ ὁποία ἀπέδειξεν ὅτι οὐδεμία Ὑπερδύ-
ναμις, ὅσον κραταιὰ καὶ ἐὰν εἶναι αθτη, δύναται νὰ
κατισχύσῃ αὐτῆς.
Ἑτέρα μορφὴ τοῦ Ἀνορθοδόξου Πολέμου εἶναι
αἱ ἐπιδρομαὶ τῶν τρομοκρατῶν, τοὺς ὁποίους τὰ
κράτη-ὡς ἀποδεικνύει ή πρόσφατος δεκαετία τρο-
μοκρατικῆς δράσεως-ἀδυνατοῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν
ἀποτελεσματικῶς, ἐνῷ συγχρόνως ἐξευτελίζεται πᾶσα
ἔννοια νομίμου ἐξουσίας. Ἐπίσης ἄλλη μορφὴ τοῦ
πολέμου τούτου, κατὰ τοῦ κοινωνικοῦ κατεστημένου,
λίαν προσφάτως ἐκδηλωθεῖσα εἶναι ἡ ἔχουσα κίνη-
τρα ...... φιλανθρωπικά. Οἱ ὑλοποιοῦντες ταύτην ἐνερ-
γοῦν ἀπαγωγὰς παμπλούτων προσώπων καὶ κλοπὰς
μεγίστης ἀξίας ἔργων τέχνης, καὶ ἀντὶ λύτρων ζητοῦν
τὴν καταβολὴν τεραστίων χρηματικῶν ποσῶν ὑπὸ
τῶν ἐνδιαφερομένων διὰ παροχὴν εἰδῶν διατροφῆς
εἰς πένητας. (Τὸ πρῶτον κροῦσμα ἐγένετο εἰς ΗΠΑ
δί ἀπαγωγῆς τῆς θυγατρὸς τοῦ δισεκατομμυριούχου
Χήρστ καὶ τὸ δεύτερον εἰς Ἀντίλλας, ὅπου ἐκλάπη
εἰς ζωγραφικὸς πίναξ μεγίστης ἀξίας).
Ἐκ τῶν ἄνω προκύπτει ἀνάγλυφος ἡ ἀναγνωριζο-
μένη πλέον σαφῶς ἐξουσία τῆς ἀμφισβητήσεως, τῆς
ὁποίας τὸ περιεχόμενον εἰς κίνητρα, ἰσχύν, μεθόδους
κ.λ.π. εἶναι λίαν ποικῖλον καὶ ἐντόνως διαβαθμισμένον
ἀπὸ ἀπόψεως ἠθικῆς δικαιώσεως.
Εἰς σειρὰν ἄρθρων ἡμῶν, κατὰ τὴν τελευταίαν
πενταετίαν, ἀνεπτύξαμεν τὴν νεοπαγῆ θεωρίαν μας
περὶ συγχρόνων ἐξουσιῶν. Ἐθεωρήσαμεν ἀπηρχαιω-
μένην τὴν κατὰ Μοντεσκιὲ τριπλῆν ἐπίσημον ἐξουσίαν
καὶ ἀνεγνωρίσαμεν ὡς πράγματι ὑφισταμένας σήμε-
ρον ἐξουσίας, μίαν τὴν κρατικὴν (ἄνευ ὑποδιαιρέσεων),
ἑτέραν τῆς πληροφορήσεως καὶ τρίτην τῆς ἀμφισβη-
τήσεως. Μετὰ τὴν σύγχρονον ἐντυπωσιακὴν προβολὴν
τῆς διεθνοῦς ἐξουσίας τοῦ τρόμου οὐδεὶς πλέον πρέπει
νὰ ἀμφιβάλῃ διὰ τὴν ὕπαρξιν τῆς ἀμφισβητήσεως,
ὡς μιᾶς ἐκ τῶν τριῶν συγχρόνων ἐξουσιῶν. Ὑποχρέ-
ωσις τῶν κοινωνιολόγων καὶ τῶν πολιτικῶν εἶναι ἡ
μελέτη ταύτης, μὲ σκοπὸν τὴν ἀποτελεσματικὴν ἀντι-
μετώπισίν της, ἡ ὁποία σήμερον οὐδόλως ἐπιτυγχά-
νεται.

263
 29 ΜΑιογ 145

«m
Πεντακόσια εἴκοσι ἕνα χρόνια ἔχουν περάσει ἀπὸ

.Ἰ;θ.ΐ=
τότε. Ἀπὸ τὸ πάρσιμο τῆς Πόλης. Ἀπὸ τὸ πρωτά-
κουστο πέσιμο. Ἀπὸ τὸ σκλάβωμα τῆς βασιλευουσας. EEEEEEEEEEEEEEEE
Ἀπὸ τὴν πτῶσι τοϋ Βυζαντίου. Ἀπὸ τὸ χαμὸ τῆς
«Πρωτευοὑσης τῶν - Ἑλλήνων καὶ χριστιανῶν»,
τῆς ἱερῆς κιβωτοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας. ἇΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΕΤΣΕΚΟΥ
Χίλια τετρακὁσια πενήντα τρία. Εἴκοσι ἐννἐα Μοιράρχου
Μαΐου. Ἥμἑρα Τρίτη. Μνήμη τῶν Ἁγίων Πάντων.
Ἀξἑχαστη, σημαδιακἠ ἡμέρα. Ἥμἐρα ἀφάνταστα
θλιβερή, γιὰ τὴν ὁποία τὸ Δημοτικὸ τραγούδι μᾶς
λἑει : .
Σημαίνει ὁ Θιός, σημαίνει ἡ γῆς, σημαίνουν τὰ
ἐπουράνια, σημαίνει κί ἡ Ἁγία Σοφιά, τὸ μἐ-
γα μοναστήρι, μὲ τετρακόσια σήμαντρα κί
ἑξῆντα δυὸ καμπάνες, Κάθε καμπάνα καὶ παπᾶς,
κάθε παπᾶς καὶ διάκος. ψάλλει ζερβὰ ιὁ βα-
σιλιᾶς, δεξιὰ ὁ πατριάρχης, κί ἀπὸ Τὴν πολλὴ
τὴν ψαλμουδιὰ ἐσιόντανε οἱ κολὁνες. Νὰ
μποῦνε στὸ χερουβικὸ καὶ ν᾿ ἄβγη ὀ βασιλἑας,
φωνὴ τοὺς ἦρθε ἐξ οὐρανοῦ κί ἀπ᾿ ἀρχαγγἐλου . ,
στόμα : «Πάψετε τὸ χερουβικὸ κί ἂς χαμη- -
λὠσουν τ᾿ Ἀγια, παπάδες πάρτε τὰ γιερὰ κί
ἐσεῖς κεριὰ σβηστῆτε, γιατὶ εἶναι θέλημα κ Ξβ
Θεοῦ, ἡ Πόλη νὰ τουρκἐψῃ ......»
Ἐπίσης, ἕνα χρονικὸ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, σχετικὸ
μὲ τὸ κοσμοϊστορικὸ γεγονὸς τῆς ἁλώσεως τῆς
Κωνσταντινουπόλεως, ἀναφέρει z
«Τὴν ῶρα ἐκείνην ὅπου ἐπάρΘη ἡ Πόλη, ἐσκε- . ‘45:" ἆ “
πάσθη ὁ ἥλιος καὶ ἔγινε σκ6τος εἰς ὅλον τὸν
κόσμον. Καὶ μὴ βάλλει τινὸζ εἰς τὸν νοῦν του
ὅτι ἔγινε ἔκλειψις ἡλίου, ᾶμμἠ τοῦτο ἦταν
σημετον παρὰ Θεοῦ, διὰ νὰ γνωρίσῃ ὁ ,κόσμος

264
 ὅλος ὅτι ἡ Βασιλεύουσα τῶν Πόλεων, παρἐ
δὁθη εἰς τὰς χεῖρας τῶν Τούρκων».
Ἡ τακτικὴ πολιορκϊα τῆς Πόλης, ἡ Πολιορκἱα
ποὺ ἔμεινε ἀλησμόνητη στὰ χρόνια τῆς παγκόσμιας
ἱστορίας, ἄρχισε στὶς 6 Ἀπριλίου 1453. Οἱ ἐλάχιστοι
ὺπερασπιστἐς, ἔγραψαν τὶς πιὸ λαμπρὲς ἱστορικὲς
σελίδες. Ἀποκορύφωμα ἡ 291Ἰ Μαΐου. Ἡ ἡμέρα τῆς
συντριβῆς. Ἡ ἡμἑρα ποὺ ἔπεσαν πολεμῶντας γεν-
ναία, πλάϊ στὸν Αὺτοκράτορα καὶ ποὺ μαζί τους ἔπεσε
καὶ ἡ Βασιλεύουσα.
Ἐκείνη τὴν ἡμέρα οἱ τούρκικες ἐπιθἑσεις ἄρχισαν
ἀπὸ τὴ νύχτα, ἡ μιὰ κατόπιντῆς ἄλλης. Ὁ ἔνδοξος
Αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος ΙΑ, Παλαιολόγος, μαζὶ
μὲ τοὺς ὀλιγάριθμους συμπολεμηστἑς του, μάχονταν
ἀπεγνωσμἔνα. Οἱ Χριστιανοὶ παρακαλοῦσαν τὸ
Θεὸ «νὰ κάμῃ ἔλεος εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ».
Ὁ Μωάμεθ ΒἏ, 6 κατακτητής, πρὶν διατάξει τὴν
τελικὴ ἔφοδο, ἔστειλε ἀγγελειαφόρο στὸν Αὐτοκρά-
ἳι-εᾘι-ἘΗἾ- worm-"1:3" ᾿᾿<
Ἐπαψε 6 πόλεμος. Ἡ Πόλη πἁρθηκε κί ὅλοι
ἔνοιωσαν τὸν πιὸ μεγάλο καὶ βαθὺ σπαραγμό. Οἱ
Τοῦρκοι, ἔγιναν πιὰ κύριοι τῆς Πόλης καὶ ἐπιδόθη-
καν σὲ ἅγριες σφαγὲς, σὲ βιασμοὺς γυναικῶν, σὲ
λεηλασίες ναῶν καὶ οἰκιῶν καὶ σὲ πυρπολἡσεις
συνοικιῶν της. Στὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Σοφιᾶς, ὅπου
εἶχαν συγκεντρωθῆ γἔροντες καὶ παιδιὰ, διαδρατί-
στηκαν σκηνὲς φοβερῆς καὶ ἀπερίγραπτης φρίκης.
Ἐμπῆκαν μέσα στὸ ναὸ οἱ Τοῦρκοι, ἐπῆραν ἀπὸ
τοὺς Χριστιανοὺς ὅ,τι πολύτιμο εἶχαν μαζί τους
καὶ κατόπιν, ἀφοῦ ξεχώρισαν τὶς νεαρὲς γυναῖκες
(τὶς ὁποῖες ἔστειλαν ἀργότερα σκλάβες στοὺς
Ἀξιωματοὑχους καὶ στοὺς Πασάδες), κατἑσφαξαν
τοὺς ὺπολοίπους, ἀπ᾿ ἔξω στὴν πλατεῖα. Καὶ ἀκοῦ-
στηκαν θρῆνοι γοεροὶ καὶ ἀνείπωτα λυπητερὰ μοιρο-
λόγια :
«Ἡταν ἡ μἔρα σκοτεινή, μἔρα ἀστραποκαημἑ-
νη, τῆς ΤΡἱτης τῆς ἀσβολερῆς τῆς μαυρογε-
ι. . χς, 7.27 ᾿, . ,κ ι : ' =' - πμ ύ 3': r. a”.5:73”firncsg—**§ ,σ-γὶπυ τυ» μ.. τι a . -ω >1;

»ωε-..α . ωιᾘἧ
, ᾗ τὴ ᾿ , \
= f

ἳἳᾉ
μ Ἡ...

mm
᾿
I

κ
hm

u!

;
»ι
,ὤ
ἒ(

”V, r, r -‘ .1? f r ᾿
, α Ἴᾇ ἒ
..ι ζ ”3‘ '3‘, -γ ,
. > ἰἓἔῃξ β ϋἔ "Ki. ᾿ v ι

, ᾿ v φλ
Ξ 2 ἒ
‘- "Q.
, « τ,
᾿ ξ
τ,
,τ γ ,Ὦ

~ θ , fl σ fl ἲστ v κ Vi Ἐὶ ᾿ \S“ ἳ

ἱ ἳ (fir: . -ι
γ a > - ,υ ~<
z ᾿= ..κβ-ᾙ, um ιῼἱ ,. . , hm?
τορα καὶ τοῦ πρότεινε νὰ τοῦ παραδώσῃ τὴν Πὁλη.
Μάλιστα...γιὰ νὰ τὸν πείσῃ, τοῦ παράγγειλε νὰ φύγῃ
γιὰ τὴν Πελοπόννησο᾿ μὲ τὴν ὺπὁσχεσι νὰ τὸν κάμῃ
ἡγεμόνα της. Ὁ μεγάλος δμως καὶ ἔνδοξος ἐκεῖνος
Αὺτοκράτορας, ἀρνήθηκε κατηγορηματικὰ τὴν πρό-
τασι. Καὶ νὰ ἡ ἀπάντησίς του :
«Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι οὐτ᾿ ἐμὸν ἐστίν,
οθτ᾿ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν αὐτῇ.
Κοινῆ γὰρ ἡ γνώμη πάντες αὑτοπροαιρἐτως
ἀποθανοῦμεν καὶ σὺ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».
Καὶ θυσιάστηκε 6 Αὐτοκράτορας. Ἔπεσε στὸ
πεδίον τῆς μάχης μὲ τοὺς λίγους γενναίους του.
Ἀκολούθησε, χωρὶς παρἔκκλισιν, τὸ μεγάλο πα-
ράδειγμα τοῦ Κόδρου καὶ τοῦ Λεωνίδα. Θυσιἁστηκε
γιὰ τὴν πατρίδα. Καὶ ἡ θυσία του αὐτὴ ἔγινε σὺμβο᾿
λο ἱερὸ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἔγινε φάρος ἀνἑσπερος
ποὺ ὁδηγεῖ τοὺς Ἕλληνες εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ μεγαλείου,
τῆς τιμῆς καὶ τῆς δόξας.
./ ᾿ ιχἔᾂ <. ξ
-᾿ ιχ,.2
Ἐ᾿χ᾿
< 1m” 1m- my
λασμἔνης, ποὺ ἔχασε ἡ μάννα τὸ παιδὶ καὶ τὸ
παιδὶ τὴ μάννα».
«Καὶ ἡ σελήνη ἀπὸ μακρυὰ στέκει κί οὺδὲ
σιμὡνει καὶ βλέπει καὶ θαυμάζεται καὶ τρἔμει
ἀπὸ τὸ φόβο καὶ τὰ στοιχεῖα τ᾿ οὐρανοῦ, κλαί-
ουν, θρηνοῦν τὴ Πόλη».
Ἔτσι ...... ἀλλαξοπίστησε ἡ Ἁγία Σοφιὰ «τὸ μέγα
μοναστήρι» κί ἔμεινε ὁ Ἑλληνοχριστιανισμὀς μὲ
τὸ θρῆνο του. Κί ὁ θρῆνος του αὐτὸς ἔγινε παρά-
δοσις, (τοῦ τελευταίου μαρτυρικοῦ Αὐτοκράτορα
Κωνσταντίνου IA' Παλαιολόγου, «τοῦ μαρμαρω-
μἑνου Βασιλιᾶ») καὶ ἡ παράδοσις θρῦλος:
«Σώπασε κυρὰ Δέσποινα καὶ μὴ πολυδακρύζεις,
πάλι μὲ χρόνους μὲ καιροὺς πάλι δικά σας εἶναι.»

265
 Τὸνετος 1828 ἀφίχθη εἰς τὴν Πελοπόννησονο Γάλ-
λος στρατάρχης μαρκήσιος Ἰωσὴφ Μαιζὼν μὲ μεγά-
λας στρατιωτικὰς δυνάμεις δτ᾿ια νὰ ἐκκαθαρίσῃ τὸν
Μωριὰν ἀπὸ τὰ ὑπολείμματα τῶν ἀγρίων δρδὦν τοῦ
ΝΑΥΠΛΙΟΝ
Ἴμβραήμ. νιοτανο Μαιζὼν κατὰ μῆνα Ἀπρίλιον τοῦ
1829 ἐπεσκέφθη τὸ Ναύπλιον, πρωτεύουσα τότε τῆς
Ελλάδος, 6 Κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας,πρὸς 20A'ITPIMOY1829
τιμὴν αὐτοῦ, ἀπεφάσισε νὰ δοθῇ δημόσιος χορὸς ἐκ
μέρους τῶν κατοίκων τοῦ Ναυπλίου εἰς τὸ Βουλευ-
τικόν. Τὸ Βουλευτικόν, ἦτο ὃθωμανικὸν τζαμί,- τὸ
ὁποτον μεταρρυθμισθὲν καταλλήλως ἐχρησιμοποιήθη

Ἐπἰσπμος χορὸς
ὡς αἴθουσα συνεδριάσεων τοῦ Βουλευτικοῦ Σώματος,
ἐξ οὗ ἔλαβε καὶ τὸ δνομα Βουλευτικόν. Ωςημέρα τοῦ
χοροῦ ὡρίσθη ἡ 2οὴν Ἀπριλίου 1829. Ἐγένοντο αἱ
δέουσαι προετοιμασίαι καὶ προσεκλήθησαν᾿εκεῖνοι οἱ
ὁποτοι ἔμελλον διὰ τῆς παρουσίας των νὰ στολίσουν

πρὸς τιμὴν τοῦ

τὴν αἴθουσαν μετὰ τῶν συζύγων αὐτῶν.
Ὁ Κυβερνήτης γνωρίζων, ὡς γράφει ὁ Ν. Κασο-
μούληε (Ἐνθυμήματα Στ ρατιωτικὰ τόμ. Γι. σελ. 178 ),
ὅτι εἰς τὸν Μαιζὢνα δὲν θὰ ἔκαμε καμμίαν ἐντύπωσιν
ἡ ἀσήμαντος μουσικὴ τοῦ τακτικοῦ στρατοῦ, οθτε αἱ

ἔστρατἀρχου
ἀνεπιτήδειαι εἰσέτι Ἑλληνίδες χορεύτριαι καὶ μὲ τὴν
ἰδέαν ὅτι θὰ παρευρίσκοντο εἰς τὸν χορὸν οἱ ἐν Ναυ-
. πλίῳ διαμένοντες ὁπλαρχηγοί, προεῖπεν εἰς τὸν Μαι-
ζὥνα ὅτι θὰ ἔβλεπε καὶ Ελληνικοὺς χορούς συρομἔ
νους ἀπὸ ἥρωας ἀγωνιστὰς τῆς Ελλάδος. Πρὸς τοῦτο

_ Μαῆῶνος
ἀπέστειλει ἰδιαιτέρας προσκλήσεις πρὸς τοὺς ὁπλαρ-
χηγοὺς Θεόδ. Γρίβαν, Χριστ. Χατζηπέτρον, Γεώργ.
Βάγιαν καὶ Ν. Κασομούλην, τοὺς ὁποίους προσεκάλει
νὰ παρευρεθοῦν ἐξάπαντος εἰς τὸν χορὸν διὰ νὰ εὐχαρι-
στήσουν τὸν ἀρχιστράτηγον Μαιζῶνα.
'0 Γρίβας ἔχων προηγουμένην ἀφορμὴν καθ ἣν ἐξή- ΚΩΝἸΝΟΥ Μ᾿ΠοΥΣΙΩΤΗ
γαγε τὸ ξῖφος του καὶ ἐπετέθη ἐναντίον Γἀλλου ἀξιω- Καθηγητοῦ Χοροῦ
ματικοῦ, ἐπιδείξαντος κατὰ τὸν χορὸν ἀνάρμοστον
συμπεριφοράν, ἔναντι τῆς νεαρᾶς συζύγου του, ἢ ἴσως
καὶ ἐκ ζηλοτυπίας πρὸς τὴν σύζυγόν του, ἅμα ἔλαβε
τὴν πρόσκλησιν τοῦ Κυβερνήτου, συνήντησε τὸν Χρι-
στόδουλον Χατζηπέτρον καὶ τοῦ εἶπεν: «Ζητᾶ ὁ
Νάπας (σημ. παρατσοῦκλι τοῦ Καποδίστρια) νὰ εὐα-
ρεστήσῃ τὸν Γάλλον Ἀρχιστράτηγο μὲ τὴν παρουσίαν
μας εἰς τὸ Βουλευτικό, δηλαδὴ νὰ πηγαίνωμε μὲ τις ,,
γυναῖκες μας καὶ ἐμεῖς μὲν οἱ ἄνδρες νὰ χορεύωμεν
Ελληνικοὺς χορούς ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος καὶ οἱ ἄλλοι νὰ
ἐπιβουλεύωνται τὴν τιμήν μας καὶ νὰ γελοῦν συγχρό-
νως μὲ ἡμᾶς χορεύοντες ὡσὰν ἀρκούδια μὲ τὰς συζύ-
γους μας. Νὰ τοῦ ἀπαντήσουμε ὅτι, ἐὰν θέλῃ νὰ ἰδῇ
ἑλληνικοὺς χοροὺς ὁ Μαιζὠν, ἐμεῖς νὰ ἑτοιμάσωμεν
εἰς τὴν ἐξοχὴν τραπέζι καὶ ἐκεῖ νὰ τὸν προσκαλέσω-
μεν νὰ ἔλθῃ. Ἄλλως ἐὰν θέλετε πηγαίνετε σεῖς. Ἐγὼ
δὲν πηγαίνω νὰ γελοῦν οἱ Μωραΐτες». Σημειωτέον
δὲ ὅτιὁ Γρίβας, Ἠπειρώτης ὤν, δὲν τὰ εἶχε καλὰ μὲ
τοὺς Μωραΐτας. Ὁ Χατζηπέτρος, ὁ ὁποτος ἦτο καὶ
νεόγαμβρος, τοῦ ἀπήντησεν ὅτι οθτε αὐτὸς πηγαίνει.
μοίως καὶ 6 Βάγιας, ὁ ὁποτος προσέθεσεν «εἰς τοὺς
προφυλακισθέντας ἄνδρας ὡς ἡμεῖς, τί χορὸς τοὺς
χρειάζεται») Δὲν ἀπήντησαν δὲ οὐδόλως εἰς τὴν πρόσ-
κλησιν τοῦ Κυβερνήτου, ὥστε νὰ τροποποιήσῃ οὗτος
τὸ πρόγραμμά του.
———->
Ὁ Γάλλος Στρατἁρχης Νικόλαος Μαιζὼν (1770--1840)᾿
διακριθεἱς εἰς τὴν μάχην τοῦ Ἀοῦστερλιτς καὶ τὴν ἐκστρα-
τείαν τοῦ Ναπολέοντος εἰς τὴν Ρωσίαν, ἦτο ἐπικεφαλῆς τῶν
Γαλλικῶν στρατευμἁτων τὰ ὁποῖα ἁπεστἀλησαν τὸ᾿ετος 1828
s1it; τὴν Πελοπόννησον διὰ νὰ ἐκδιὠξουν τὰ ὑπολείμματα τοῦ
unpaint-

266
 Ἦλθεν ἡ ὥρα καθ᾿ ἢν συνηθροίσθησαν οἱ προσκε-
κλημένοι καὶ ἔμελλε ν᾿ ἀρχίσῃ ὁ χορός. Ἀρχίζει ἡ
μουσική. Κοιτάζει γύρωθεν 6 Μαιζὼν νὰ ἰδῇ τοὺς ὁ-
πλαρχηγοὺς τοὺς ὁποίους ὑπεσχέθη ὁ Κυβερνήτης, ἀλ-
λὰ δὲν τοὺς βλέπει. Ἐχόρευσαν κατ᾿ ἀρχὰς βάλς, κα-
τόπιν κανδρίλλιες. Μετὰ δύο ὥρας ἠρώτησεν ὁ Μαιζὼν
τὸν Κυβερνήτη «πῶς δὲν ἦλθον, δὲν ἐφάνησαν τὰ πα-
ληκάρια)); ὡς ἐσυνήθιζον οἱ Γάλλοι νὰ ἀποκαλοῦν τοὺς
ἀξιωματικούς. Ὁ κυβερνήτης ἔσμιξε τοὺς ὤμους του
καὶ εἶπε: «νὰ περιμένωμεν». Ἔστειλε δὲ καὶ ἀνθρώ-
πους νὰ ἰδοῦν τί συμβαίνει. Ὅταν ἐπέστρεψαν οἱ ἀπε-
σταλμένοι καὶ τοῦ εἶπον ὅτι κοιμῶνται, ἐθύμωσε καὶ
ὅλος ὁ κόσμος τοῦ ἐφάνη σκοτεινός. Ὁ Μαιζὼν καὶ
πάλιν ἐζήτησε τὰ παληκάρια. Ὁ κυβερνήτης, εὑρε-
θεὶς εἰς δυσάρεστον θέσιν ἀπέδωσε τὴν ἀπουσίαν των
εἰς τὴν ἀπολιτισιὰν καὶ ἀμάθειαν. Μετὰ τὴν λῆξιν τοῦ
χοροῦ ὁ μὲν Μαιζὼν ἀπεχώρησε στενοχωρημένος,
διότι δὲν εἶδεν ἑλληνικοὺς χοροὺς, 6 δὲ Κυβερνήτης
ἐπίσης στενοχωρημένος, διότι δὲν προσῆλθον οἱ ὁπλαρ-
χηγοὶ τοὺς ὁποίους ἐπεζήτει 6 Μαιζῴν.
Τὴν ἑπομένην πρωΐαν 6 μὲν Μαιζὼν ἀνεχώρησε διὰ
ξιαἶ ἵἰ ψήῃἱμω ὗςἆνξἱσί 5177'; 4:19:27; [02474321 fizz ὧἲἲἶκἲίς ἰκἑ ᾠὠἒςχίω ”MW ἄἴνἓἒῆαί,
Ema/a ιωἔ/Ξὒϋ ἱ/θΪἄ/Ζἰφἲώγξἰἄ J! biz/’4’; ὒἲιἱςΰἱς.
ὒ/ἲίᾃΰίθ ar’m/ [ᾔρίἰἵ tax?) όἱίἵωι) φάτταιἸ ἵίᾆὀὤ
far:γίθἰἷρᾴιβί a; (a? νυϋἳ/ιᾡ/έζ μωρὰ/[ἐ ἄᾳΰξἓ.
ίἄἳ,ἷἳἱθβὒΜἷω/ωῂ- ἄψᾁᾃς”4214/ἀᾗχφΜΞ/ᾥφῄβἕ ὤJ",
ὒἰἂν tar/Wm[ιτ/[δν fig/101722092 ἰνἱ/ Ξωκἱμθΰ,
[Ξθσἄα/θἲἅ 7‘ 27m“ ova/149M ,ακἲίφ/ἳἱι/αίῂβφᾍκ/έῦι,
[10?!—a’wy't/ ίἱσίᾳθωἰγὶ div/72', fife/3741?, μᾇώῂἳ, maze" όίσᾇίἰσὑ ᾂἔ/ἶ/ἇἲθι [σὺ ai1/mm?) ᾠῂ/ὢνζ,
ψᾴκἅ Mafia/(M ago/(1M9? m? ἐψν ιἲἱι) ὧἲᾳ/[κῄῃ. μ Ἔἒίἵ[waist/V13 [ἰὶίἱίίἅ my ἇίἄτ/ὶἇ/ἷἅἳιᾐὶξζἴῢἱπὲω.
όί/ίί[ιβ/σα αἴῖξ ᾔίᾄἇἅθᾔἄαω. . ,ἐβώϋίἄϋιᾄ/ἄῥω (flaw
τωι ἧίὲ my on ἅν/ωφωδὗ-α/ήθ-Ξσἰό ng’m'a’z’fiw,
yam, 1140021 νσὴᾔνίᾁ/αβθν. . ., δὲ 'mr’ 272.”; φῳοΰοὐὖἳψ
τἑνίσ Wm ὒᾇθἇνίσ 7745' my”; ᾦώἰ/έΓάΖ/ἱσ.
νὰ περιηγηθῇ τὴν Κόρινθον, τὰ Μέγαρα καὶ τὴν Αἶ-
γιναν, ὁ δὲ κυβερνήτης μετὰ δύο ἡμέρας, ἤτοι τὴν 22αν
Ἀπριλίου ἀνεχώρησεν ἐπίσης διὰ τὴν Αἴγιναν μὲ τὸ
ἀτμοκίνητον «Ἑρμῆς». ούδεμίαν δὲ παρατήρησιν
ἔκαμε πρὸς τοὺς ὁπλαρχηγούς, οἱ ὁποτοι ἔλαμψαν διὰ
τῆς ἀπουσίας των ἐκ τοῦ χοροῦ. Καὶ τοῦτο διότι. ἐγνώ-
ριζε καλῶς τοὺς λόγους τῆς ἀπουσίας των. Εἰς προη-
γούμενον χρόνον τοῦ 1828 6 Κυβερνήτης εἶχεν παραγ-
γείλει ρητῶς, ὅπως αἱ προσκεκλημέναι κυρίαιυφὺγουν
123:2;5:32T§§°s§°§$oo§ef°fiz§°§3p3%“?fits-1', ἶἓΐ
ὁποτον ἔδωσαν οἱ ξένοι ναὺαρχοι ἐν Ναυπλίῳ, ἔγιναν
σκάνδαλα μὲ τὰς κυρίας αἱ ὁποῖαι παρέμειναν ἕως τὰ
ξημερὠματα.
Σημείωσις:
Ἐὰν δὲν ἐγίνοντο τὰ σκάνδαλα τοῦ προηγουμένου
χοροῦ, θὰ ἐπήγαιναν οἱ ὁπλαρχηγοὶ εἰς τὸν χορόν,
διότι πρέπει νὰ ἀποφεύγωμεν τὰς παρεξηγήσεις εἰς
τοὺς χοροὺς ὅπως γράφω καὶ εἰς τὰ βιβλία μου.
μζ ,ᾆζωἔωὗιἱιᾴίἇ βαμβαεῤω/
[κανάταν μιά flak/8272 μάτι-ἡ) αφοῦ/[ω αἇῥκ/ά,
Ὅἵίς αἱἕὐἲίᾆ θξἆυ/ὴω. . . ὡᾃῴθΰὴ. .. ἁῼνἄ
yam [Ξίἅῥπ Mm »βὰ/[κάη a’w’m’gmfim.
όἷίἐ affirm/1M 5W";570M?” Mia/gammy,
[ΩᾉΝΛ/ΗΣ ΠΜΜΪ/ΑΔ/ἰἱ
ob. « Ma1/(mam
267
 , : ‘2 ᾿. ἡ :, ᾿
A υ χ ι α ᾿ β, , ~
. ι. Ἡ τι Ξ᾿Ἔ
Ν ι Α. I“: ΣΤ U N
.‘ ἳ
1 ,ι , I! «Ι
ιι ἳ,

τ ᾿ ᾿ ἳὶ
[/ ῢ ix‘ \9 ᾿
/ HI γ
1 κ / Ὗ ι, 1g; η,
ι. 1 , ὴιι χ , . z

Ἡ. 1ιιι >᾿
ί

ι ἇ, νἇ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΡΤΖΟΫ

,ᾁκᾼιωᾆὡὑῼἇυ κ. fury} (WW .

////",/~/// «- ἓἒ , ᾏὟ/[ζ/ἼἼ/[ὶᾗᾗῢῦἱ Δημοσιογράφου

Κάθε χρονιά, ποὺ ἐγγίζει ἡ Πρωτομαγιά, σοῦ ἀφήνω μιὰ γραφὴ, ἀδελφὲ μου
Παναγιώτη * Ἴσως γιατὶ δὲν θἂρθη πιά, γιὰ σένα, ἕνα ἄλλο πανηγύρι τῆς Παναγιᾶς,
ἐκεῖ ψηλὰ στὸ Βἱτσι, ποὺ στήνουν τὸν μεγάλον του χορὸ οἱ ὑπερήφανοι Βλάχοι. Καὶ τὸ

A _... . α ιι
κλαρῖνο θὰ σταλάζη πάλι ἀργό, μοναχικὀ, τοὺς δωρικοὺς ρυθμοῦς του ἐπάνω στοὺς '
χορταριασμένους τάφους.

Θὰ πάρουμε ξανἀ-χαρὰ Θεοῦ ἡ λεβεντιά-τὰ βήματα ποὺ χάραξες, ἀδερφέ μου,

Σὺ καὶ ὁ πρῶτος θὰ πηδᾶ σὰν αἴγαγρος, κρατώντας τὸ μαντήλι. Τὸ ἄλλο χἑρι του ψηλὰ
καὶ πότε-πότε θὰ τὸ φἑρνη στὴν μἑση του, ἐπάνω στὸ ἰδεατὀ σελάχι, μὴ λάχη καὶ πε-
σουνε στὸν πολὺ χορό, τὰ κουμπούρια ἀσημοκᾶπνιστα.

Ποιὸς ξεύρεις Ἴσως νὰ ᾿ρθοῦμε φἐτος στὴν Ἐκκλησιά μὲ τὰ «δργανα» μπροστὰ

καὶ θἄχουν πάλι οἱ μουσικοὶ τὰ χέρια τους κατάφορτα μ᾿ ἀσημένια δακτυῒἱδια. Μπορεῖ
νὰ ᾿ρθοὗμε ἐκεῖ, στὰ πόδια τοῦ ψηλοῦ καμπαναριοῦ, νὰ ἀκούσης τὸ τραγοὑδι ποὺ .,
ἀγάπησες.
«Βάνει ἀσημένια πἑταλλα, καρφιὰ μαλαματένια
. στὴν Ἤπειρο νὰ πάη, νὰ κᾶνη πόλεμο .. .. ..»

Σημείωσις Πρόκειται περὶ τοῦ ΧωρἸκος Παναγιώτη Κωνταντοπού-

Συ ντ άξε ω ς λου ὁ ὁποτος ἐφονεύθη ἡρωϊκῶς μαχόμενος μετὰ τῶν
ἄλλων συμπολεμιστῶν του εἰςτὸ κωδωνοστάσιον τοῦ
Ἁγίου Νικολάου εἰς τὸ Νυμφατον.

268
 um.
"a“: .

,γ
«Ἡ πανώρια τούτη Χώρα διψᾶ καὶ

--᾿ 0'
θὶ

.1,“Ἐἲι
ἀποζητᾶ ἀμέτρητα παληκάρια, Ἀπὸ

"I .;"
u
ψι- χ

. H
ιη
τὸ Βοριᾶ πάντα γενεὲς βαρβάρων

\\ “Mu,

ἘἭχ

Ι
θὰ πλακώνουν γιὰ νὰ πνίξουν τὴν

ἢ
, ς

᾿ ΞΞ

1. 1.
Ἑλληνικὴν φύτρα. Γενεὲς άκριτῶν

'_,_,_, [β.
[χ
᾿ «τ
᾿ . . .'
ἄς στέκονται παντοτινὰ σκοποὶ ἀκού-

,ΣΥ

;..
ραστοι στὰ σύνορα τὰ βορεινὰ γιὰ ν᾿

- ἇτ-
ἀντρειεύουν οἱ Ἕλληνες πολεμὠντας

᾿=
,
Ἴ-
μὲ βαρβάρους καὶ γιὰ νὰ φυλάγουν

Ϊ; _ _
τὰ Ἑλληνικὰ τὰ ἅγια χώματα».

ιπη
'.I.I. . σ
<
!
᾿
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

-4--’.'C'‘ὶῆΠΓΓΗἯ-
,
κ)
ί
Ὗ

᾿. __/
,

‘2"

χ
π

_ -
, χκτχᾳπ-Ξὒ ἳ
,

<!:.;.η=-=-
᾿
4.

“
ἳ

_
-

-
«Στοὺς ἐφτἀ χωροφύλακες

᾿
~

,
᾿

᾿=

<
καὶ τοὺς τέσσερις στρατιῶ-

.-
τες ποὺ ἔπεσαν, ἀμυνόμενοι
περὶ πἀτρπς στὸν Νυμφατο».

Γιατὶ ἔτσι, κάθε φορὰ ποὺ σκάζει τρυφερὴ ἡ ὀξυὰ καὶ ἀνοίγει τὸ κλαρὶ στὸν Μάη,
ἡ καρδιά μας κινάει γιὰ πόλεμο καὶ γιὰ λετυτεριά. Ἔτσι ξεκἰνησες καὶ Σύ, ἀδερφέ μου
Παναγιώτη, μὲ τοὺς δέκα συντρόφους σου τὴν Ἀνοιξη τοῦ Σαράντα Ἑφτὰ-πάνε εἰκο-
σιεφτὰ κι ὅλας χρόνια πιά.
Ἕντεκα οἱ φρουροἰ, ὅλοι κί ὅλοι, στὴν κορυφὴ τοῦ καμπαναριοῦ, στὸ Νυμφατον,
κείνην τὴν Ἀνοιξη. Ἀπόμακρο τὸ ἀρχοντοχὠρι, βαθειά στὴν ἀγκαλιά τοῦ Βἱτσι, σὲ
ὑψὁμετρο χίλια πεντακοσια μέτρα. Τριγύρω του ἀνεἱπωτη ὀμορφιὰ--τὰ δάση μὲ τὶς
χλωρὲς ὀξυὲς, τὰ πετρωμένα κύματα τῶν βουνῶν, οἱ κάμποι μὲ rig λίμνες χαμηλά.
Καὶ ὁ ἐχθρὸς πυκνὸς, ἑκατοντάδες τουφέκια, παντοῦ. Βοήθεια ἀπὸ πουθενά.
Φτάσανε μπροστὰ ἀπ᾿ τὸ ταμπούρι σου οἱ ἀντάρτες τοῦ Κόκκινου Στρατοῦ καί,
Σύ, μὲ τὸ βαθὺ αἰσθητὴ ριο τῆς Φυλῆς, κατάλαβες πὼς τὸ ὅπλο σου ἐπέπρωτο νὰ προασπί-
ση τά ἄγια τῆς Φυλῆς. Γιατὶ τὸ μανιασμένο πλῆθος. μὲ τὶς κόκκινες σημαῖες, στοῦ
Σλάβου τὴν ἐπιταγή ὺπήκουε--ἀλλοίμονον Ὁ πόλεμος δὲν ἦταν γιὰ ἕνα καθεστώς-ποῦ
καὶ γί αὐτὸ θὰ ὰρκοῦσε μιά θυσία-ἀλλὰ γιὰ τὴν μοῖρα τῆς φυλῆς. Οἱ Σλάβοι καρα-
δοκοῦσαν νὰ πάρουνε ἀπ᾿ τοὺς προδότες τὰ λύτρα. Ἀτίμητη τὴν Μακεδονία. Καί, Σὺ,
ὁ ἁπλός, μὲ ἒξη χωροφύλακες καὶ τὲσσερις οτρατιῶτες, νοιὠσατε τὸν ὑπέρτατο κίνδυνο.
Καὶ σταθήκατε, ὀρθοί, ἐκεῖ-στὸν πρῶτο προμαχῶνα τοῦ Γένους.
Τρεῖς μέρες πολεμοὐσατε, ψηλὰ ἀπ᾿ τὸ καμπαναριό, καὶ ὁ Ἀη-Νικόλας παρά-
στεκε κοντά σας. Τὴν τελευταία νύχτα τοῦ Ἀπριλιοῦ, ξημερὡνοντας μεθυστικἠ Πρωτο-
μαγιά, ἀνάψανε τὴν ἐκκλησιὰ μὲ τὰ βαρὺτιμα κειμήλια. Ζωσμένοι ἀπὸ τὶς φλόγες, χωρὶς
φυσίγγια πιά, ἀνοίξατε, σὰν ἀετοί, τὰ χέρια σας καὶ πέσατε μέσ᾿ στὴν φωτιά, ποῦ ἔτρωγε
τὶς εἰκόνες, τὰ ἅγια δισκοπότηρα, τὴν Παναγιὰ-ὅλο τὸ βιὸς τοῦ Γένους.
Ἐκάηκες στὸ Νυμφαϊο, μέσα στὴν ἐκκλησιά, μαζὶ μὲ τοὺς συντρόφους σου,
ἀδελφέ. Ἡ μνήμη σου δμως ζωντανή. Κάθε φορὰ ποὺ ἀνοίγει τὸ κλαρὶ καὶ τὰ λουλούδια
ἁπλώνονται στὰ λιβάδια, προσφεύγουμε στοὺς τάφους σας, ἀδερφοί. Γιὰ νὰ ἐνθυμηθοῦμε
καὶ γιὰ νὰ ἐνδυναμωθοῦμε. Τὴν γῆν τῶν Μακεδὀνων φυλάττουν, ἱεροί, οί Κεκοιμημένοι
ἀδελφοὶ ψιθυρίζοντας στοὺς φρουροὺς τὸ αὶὡνιο «Γρηγορεῖτε».
 mamma1 Μπῃτἳιειἒι
Τὸ μοναστήρι τοῦ Ὁσίου Λουκᾶᾉ
εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ σπουδαιότερα
βυζαντινὰ μνημεῖα ἀπὸ ἄποψη ἱστο-
ρική, ἀρχιτεκτονική, ζωγραφικὴ
καὶ ψηφιδογραφική. Χρονολογεἴ-
τ ιι στὸν 11o αἰῶνα.
Ὁ Ὄσιος, πρὸς τιμὴν τοῦ ὁποίου
ἱδρύθηκε ἡ μονή, ὀνομάζεται καὶ
ΣτειριὡτηςΛέγ εται Στειριὠτης για-

H MONH
τί ἕνα μεγάλο μέρος τῆς ζωῆς του
τὸ πέρασε στὸ χωριὸ Στείρι, ποὑ
βρίσκεται κοντὰ στὸ μοναστήρι.
Κατέφυγε ἐκεῖ τὸ 939 γιὰ νὰ γίνῃ
ἀσκητής.

TOY
Ἡ προφητεία του τὸ 941 ὅτι
ὁ αὐτοκράτωρ Ρωμανὀς θὰ ἐλευθε-
ρὠση τὴ μεγαλὀνησο Κρήτη ἀπὸ
τοὺς Ἀραβες ἐπαληθεύετσι τὸ 961,
ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ αὐτοκρά-

OCIOY
τορσ Ρωμανοϋ τοῦ B'.
Ὁ Ὅσιος ἀπέθανε τὸ ἔτος 947.
Ἡ ἐπαλήθευση τῆς προφητείας
, συγκινεῖ τὸν αὐτοκράτορα, ποὺ μὲ
χορηγἱσ ἀρχίζει τὸ χτίσιιιο τοῦ

XOYKA
μοναστηριοῦ πρὸς τιμὴν τοῦ Ὁσίου
τὸ 962.
Ἡ ,δολοφονία, δμως, τοῦ Ρωμα-
νοῦ τοῦ B' καθυστερεῖ τὴν ὅλη
ἐργασία, ποὺ τελειώνει ἐπὶ τῆς
βασιλείας τοῦ υἱοῦ του Βασιλειου
B' τοῦ Βουλγαροκτόνου.
Ἡ κρύπτη τοῦ Καθολικοῦ ἀφιε-
ρωμένη στὴν Ἀγία Βαρβάρα εἶχε
τὸν τάφο τοῦ Ὁσίου καὶ δύο
σαρκοφάγους τοϋ Ρωμανοῦ B' καὶ
τῆς συζύγου του.
παράδοση λἑγει πὼς ὁ ἴδιος ὁ οιμο πώρινων δὁμων μὲ παρεμβολή
Τὴν περίοδο τῆς Φραγκοκρατίος
αὐτοκράτορας, ὅταν κάποτε περ- πλίνθων. Ἀντηρἱδες (στηρίγματά)
τὸ μοναστήρι ἔχασε τὰ κτήματά
νώντας ἀπὸ τὴ Λειβαδιά ἐπισκε- σὲ σχῆμα τόξου στὶς μακρὲς πλευ-
του καὶ ἐλεηλατήθη ἀπὸ τσύς Κα-
φτηκε τὸν Ὄσιο στὸ Στείρι, 6 ρὲς τοῦ ναοῦ ἀνακουφίζουν τοὑς
ταλανούς.
τελευτατος τὸν ἀπέτρεψε ἀπὸ ἐπι- τοίχους ἀπὸ τὴ μεγάλη πίεση τοῦ
Τὸν I60 αἰῶνα σεισμὸς κατέ-
κίνδυνη ἐκστρατεία. ὀκτάπλευρου τρούλλου καὶ τῆς
στρεψε τὸν τροῦλλο τοῦ Καθολι-
Καθὼς μπαίνομε στὸ χῶρο τοῦ στέγης.
κοϋ, ποὺ ξανσχτίστηκε καὶ δια-
μοναστηριοῦ ἀπὸ τὴν Β Α πύλη Τὰ παράθυρα, ἀπὸ τὸ μέσο ὕψος
κοσμήθηκε μὲ τοιχογραφίες.
βλέπομε ὅτι διατηροῦνται θαυμάσια μέχρι τὴ βἁση. κλείνονται ἀπὸ στη-
Στὰ χρόνια τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπα-
πρὸς βορρᾶν ὁ μικρότερος ναὸς τῆς θαῖα καμωμὲνα ἀπὸ λευκὸ μάρμο ρο.
ναστάσεως τοϋ ᾿21 τὸ μοναστήρι
Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καὶ πρὸς Ἀνάγλυφη διακόσμηση μὲ καμπυ-
προσέφερε σημαντικὲς ὑπηρεσίες
νότον ὁ ναὸς τοῦ Ὁσίου. λὁγραμμα σχήματα, μὲ σταυροὺς ἢ
στὸν ἀγῶνα τοῦ Ἔθνους. Πιὸ
Ὁ δεύτερος εἶναι τὸ καθολικὸ γεωμετρικὰ ἀπὸ μονογράμματα τοῦ
σημαντικὲς ἦταν οἱ ζημιὲς τοῦ
τοῦ μοναστηριοῦ καὶ ἀνήκει, στὸν Χριστοῦ κ.λ.π. καὶ διάτρητοι φεγ-
μοναστηριοῦ ἀπὸ Γερμονικὁ
ὀκταγωνικὸ τύπο, ἐνῶ τῆς Θεοτό- γῖτες δίνουν ἰδιαίτερη χάρη στὰ
βομβαρδισμὁ στὸν δεύτερο παγ-
κου ἀνήκει στὸν σταυρικὸν τε- ἀνοίγματσ..
κόσμιο πό) εμο, ποὺ κατέστρεψε
τρακιὁνιο μὲ τροῦλλο, καὶ εἵ- Ὁπως ἀνεφέρθη πιὸ πάνω ὁ ναὸς
τὰ κτίρια γύρω ἀπὸ τὴν Τράπεζα.
ναι παλιότερος χρονολογικά. τοϋ Ὁσἱου Λουκᾶ ἀνήκει στὸν ὸκ-
Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἰστορικὲς μαρτυ- ταγωνικὸ τύπο μὲ γυναικωνίτη. Ὁ
ρίες, ὑπάρχουν καὶ λαϊκὲς πατε- Ἐπειδή τὸ ἔδαφος ἦταν ἐπικλι-
νάρθηκας στὴ δυτικὴ πλευρά πλαι-
ρικὲς παραδόσεις γιὰ τὸ κτίσιμο νὲς καὶ ὑποχωροῦσε εθκολα, ὁ ἀρ-
οιώθηκε τὸ 1582 ἀπὸ ἐξωνάρθηκα,
τοῦ μοναστηριοῦ. Ἡ πρώτη φέρ- χιτἐκτονας ἔκαμε ἐκσκαφὴ γιὰ νὰ
ποὺ σήμερα δὲν ὑπάρχει. Τὸ ἱερὸ
νει γιὰ κτήτορα τὸν αὐτοκράτορα βρῆ στερεὸ ἔδαφος καὶ στήριξε τὴ
ἔχει μόνο μία τρίκογχη κόγχη. Ἡ
Ρωμανὸ Α᾿ τὸ Λεκσπηνό, ἐπειδὴ νότια πλευρὰ τοῦ καθολικοῦ πάνω
ἐσωτερικὴ διακόσμηση τοῦ καθο-
6 Ὅσιος μὲ κάποιο θαυματουργὰ σὲ ύπὁγειες στοἑς. Ἡ πρώτη σὲ
λικοῦ εἶναι πλούσια καὶ ἄξια λόγου.
δαχτυλίδι γιάτρεψε στὴν Κωνσταν- βάθος στοᾶ ἀποτελεῖ τὴν κρύπτη
τινούπολι, ποὺ στὴν πραγματικό- τῆς Ἁγίας Βαρβάρος.
Συνέχεια
τητα δὲν εἶχε πάει ποτὲ, τὴν ἄρ- Ἡ τοιχοδρομία τοῦ ναοῦ εἶναι
ρωστη βασιλισσά του. Ἀλλη ἐξαιρετικἀ φροντισμἐνη μὲ στρώ- εἰς τὴν σελίδα 272

270
ἓι-ὴἦ- [,,-=Ἐἷ--᾿τ<᾿---- Ξ--ᾟ--π--ἆτ-ω-Ξᾭ--Μ “v“ ,ψη-«φ, -..- .. τ rug?" ὒτἶἲὶἔἷθ V} .

Ε , ᾿- " ᾿ , _,.—~\ .. - ῒθζῦἒἇζ Ξ ,,

Ξ Ξ ἒβ Ξ
! .

..
ἐ \ \N . ‘x Ι
ι

‘3
᾿ ἐ
ἐ a
Ἴ 1

,μ
Ξ ἷἓ
-- in...“γ
Θαυμάσιον ψηφιδωτὸν τοῦ Ἱδρυτοῦ τῆς Μονῆς, Ὁσἱου Λουκᾶ, ὁ ὀπτος εἰκονίζεται μὲ ἀνοικτὰς τὰς
χεῖρας προσευχόμενος εἰς τὸν Θεὸν.

Ἐζωτερικὴ μερικὴ ἄποψις τῆς ἰστορικῇς Βυζαντινῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ.

271
 ᾿ματικὁτητα. Ἡ τέχνη προέρχεται ρους τῆς τοιχοδομίας, Ὁδοντωτὴ
ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη. T6 κεράμινη ταινία περιτρέχει τὸ ναό.
μεγάλο μέγεθος τῶν ματιῶν, τῶν Ἐπίσης σὲ ὁλόκληρη τὴν ἐπιφά-
Συνέχεια
μορφῶν καὶ ἄλλα χαρακτηριστικὰ νεια πλούσια διακόσμηση ἀπὸ κου-
ἐκ τῆς σελίδος 270 εἶναι ἀρχαϊκὰ καὶ ἀνατολικὰ στοι- φικἀ γράμματα δημιουργεῖ ὡραία
χεῖα. Στὰ ἀντίστοιχα πρόσωπα τοῦ ἐντύπωση, Ὁ εὐρύχωρος νάρθηκας
Δαφνιοῦ κυριαρχεῖ ἡ ἑλληνιστικὴ του ἡ λεγόμενη λιτὴ δείχνει μονα-
ἀντίληψη. Ἀριστοκρατικῆ εἶναι στηριακὸ ἀρχιτεκτονικῦ χαρακτῆ-
Η MONH ἡ τέχνη στὴ μονὴ τοϋ Δαφνιοῦ.
Στὴ βάπτιση τοῦ Ἰησοῦ ἔχομε Oi τέσσερις, μαρμάρινοι κτονες
ΤΟΥ στὸν Ὅσιο Λουκᾶ πολῦ ἐκφραστι- 1:06 στηρίζουν τὸν τροῦλλο φέ-
Κὸ τὸν τύπο τοῦ Ἀνατολίτη χωρι- ρουν κομψὰ κιονόκρανα, ἐνδιαφέ-
ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΔ κοῦ, πού εἰκονίζεται μὲ μεγάλο κε- ρον ἐπίσης εἶναι τὸ σωζόμενο
φάλι, χοντρὰ πόδια καὶ κοντὸ σῶ- μαρμάρινο τέμπλο.
μα. Γενικὰ ἡ ὅλη στάση τοῦ Χρι- Δυστυχῶς τοιχογραφίες δὲν
στοῦ ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ τὰ κῦματα ὑπάρχουν στὸ ἐσωτερικὸ σήμερα
τὰ κάτω μέρη τῶν τοῖχων μέχρις
δίνει τὴν ἐντύπωση ὅτι βαδίζει ἂν καὶ κατὰ τὸν DALTON τὸ 1839
ἐκεῖ ποὺ ἀρχίζουν τὰ τόξα εἶναι
ἕτοιμος νὰ φύγῃ. ὁ ναὸς τῆς Θεοτόκου ἦταν κατά-
ἐπενδυμένα μὲ πολύχρωμες μαρμά-
ρινες πλάκες, ἐνῶ τὸ πάνω μέρος Στὸ Δαφνὶ ὁ λεπτὸς τύπος τοῦ γραφος. Λείψανα μόνο τῆς ἀρχι-
τῶν ἐπιφανειῶν εἶναι σκεπασμένο γυμνοῦ Χριστοῦ μέσα στὰ καθαρά κῆς τοιχογραφήσεως σώζονται στὸ
μὲ πολύτιμα ψηφιδωτἀ ένωμένα καὶ διαφανῆ νερὰ τοῦ ποταμοῦ μᾶς πάνω μέρος τοῦ διακονικοῦ.
μεταξύ τους μὲ θαυμαστὴ τέχνη. δίνει τὴν ἐντύπωση ὅτι παρακο-. Στὴ Δυτικὴ πλευρὰ τοῦ περιβό-
,Στὴν άψίδα εἰκονίζετσι ἠ Θεοτό- λουθεῖ μὲ εῦγενεῖς κινήσεις τὸν λου τοϋ μοναστηριοῦ ὑπάρχουν
κος στὸν τύπο τῆς πλατυτέρας πά- , κυματισμὸ τῶν νερῶν καὶ βγάζει τὰ κελλιἁ τῶν μοναχῶν, ὅπου oi
νω σὲ θρόνο, κρατῶντας τὸν Χρι- μπροστά τὸ ἀριστερὸ πόδι, ἐνῶ τὸ ἰσόγειοι χῶροι των ἔγιναν ἀποθῆ-
στὸ στὰ γόνατα. Στὸν μικρὸ θόλο δεξὶ στηρίξει τὸ βάρος τοῦ σώμα- κες.
ποῦ βρίσκεται μπροστὰ ἀπὸ τὴν τος σὲ μία στάση γεμάτη λεπτό- Στὴ νότια πλευρὰ χτίστηκε ἡ
ἁψίδα εἰκονίζεται ἡ κάθοδος τοῦ τητα. Ἡ ὅλη εἰκόνα ἐδῶ εἶναι μιἁ Τράπεζα σὲ σχῆμα ὀρθογώνιο, ποὺ
Ἁγίου Πνεύματος, καὶ πρὶν ἀπὸ ποιητικὴ ἔκφραση τῆς θείας βα- δείχνει ὅτι εἶναι κτίσμα καθαρὰ
αὐτὴ στὰ μεγάλα τόξα οἱ ἀρχάγγε- πτίσεως καὶ στὴ σύλληψη καὶ στὴν Βυζαντινό,
. λοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ. Ἐπίσης ἐκτέλεση, σὲ ἀντίθεση πρὸς τὸ
ρεαλισμὸ τοῦ καλλιτεχνη τοῦ Ὁ- Τὸ τοπίο ὅπου βρίσκεται τὸ νο-
μπορεῖ νὰ δῆ κανεὶς καὶ μορφὲς
μαστήρι τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ ἔχει
άγίων μεμονωμένες. Νεὡτερες ἄτε- σίου Λουκᾶ, ποῦ ἐκφράζει τό γε- κάτι τὸ εὶδυλλιακὸ καὶ :6 παραδει-
χιες τοιχογραφίες ἀντικατέστησαν γονὸς μὲ φυσικότητα καὶ εἰλικρί-
σένιο, ποῦ προξενεῖ μιἀ ἀλλόκοτη
τὴν κατεστραμμένη ψηφιδωτὴ δισ- νεια. Τὸ παληὸ μαρμάρινο τέμπλο
γοητεία. Εἶναι μιὰ εύρύχωρη κοι-
Κόσμηση τοῦ τρούλλου. Κάτω ἀπὸ τοϋ καθολικοῦ τοῦ ᾿οσίου Λουκᾶ λάδα στὶς δυτικὲς ὑπώρειες τοῦ
αῦτὀν στὶς κόγχες ποῦ βρίσκονται διατηρήΘη κε ἀνέπαφο καὶ δίνει τὸν
τύπο τῶν Βυζαντινῶν μαρμάρινων Ἑλικῶνα, ποὺ τὴν πλαισιὠνουν
στὶς γωὶίες βλέπομε τὴ Γέπηση
ἀπὸ τὶς τρεῖς πλευρές της θεόρατες
τοῦ Κυρίου, τὴν Ὑπαπαιτὴ καὶ τὴ εἶκονοστασίων. Οἱ μεγάλες δεσπο-
πλαγιές, ποῦ κατεβαίνουν ἀπὸ ἰσά-
Βάπτισή ἐνῶ τὸ ψηφιδωτὸ τοῦ τικἐς εἰκόνες πάνω σ᾿ αὐτὸ εἶναι
ἔργα τοῦ Μιχαὴλ Δαμασκηνοῦ, δυ- ριθμες κορφὲς τοῦ βουνοῦ τῆς
Εὐαγγελισμοῦ στὴν τετάρτη κόγχη
Μεγάλης καὶ Μικρῆς Λούτσας καὶ
εἶναι κατεστραμμὲνω Πολλὲς ψη- στυχῶς παραμορφωμὲνες ἀπὸ νεώ- τοῦ Σκαλτσᾶ.
φιδωτὲς εῖκόνες στολίζουν, ἐκτὸς τερο ἀδέξια χέρι.
τῶν συνθέσεων, τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ Ἡ ἐσωτερικὴ ὀμορφιὰ τοῦ καθο- Τὴ βορειοδυτικὴ ἄκρη τῆς κοι-
καθολικοῦ. Μεταξὺ τῶν ἀσκητῶν λικοῦ βασίζεται στὴ λαμπρότητα λάδας τὴ φράζει καὶ τὴν κάνει
6 "Oatog Λουκᾶς 6 Γουρνικιὡτης τῶν πολύχρωμων πλακῶν ἀπὸ μάρ- ἀθέατη ἀπὸ τὸν πανάρχαιο τοῦ
καὶ ὁ ὌσιοςΝίκων 6 «Μετανοεῖτε» μαρο, ποὺ σκεπάζουν τὶς ἐπιφά- μύθου καὶ τῆς ἱστορίας δρόμο
ἀνἡκουν στὴν ἐποχὴ ὅπου ἐγένετο νειες, στὴν ἁρμονία τῶν ψηφιδω- τῶν Δαφνῶν ὁ Στειριώτικος κωνι-
ἡ διακόσμηση μὲ ψηφιδωτά. Στὸ τῶν τοιχογραφιῶν καὶ ἰδιαίτερα Κὸς λόφος.
νάρθηκα εἰκονίζονται ὁ Νιπτήρας, στὴ λάμψη τῆς ἄριστης ποιότητας Στὴν κορφὴ του ἀπ᾿ ὅπου ἀπο-
ἡ Σταύρωση, ἡ εἰς Ἀδου κάθοδος τοϋ χρυσοῦ των. θαυμάζεις ὅλες τὶς γύρω γκριζο-
καὶ ἡ ψηλάφηση τοῦ Θωμᾶ, καθὼς Ἐπίσης ἐντυπωσιάζουν ἡ δια- γάλανες βουνοκορφές, ὅπως τὴν
ἐπίσης μεμονωμένες εἰκόνες ὁλό- Κόσμηση τοῦ δαπέδου ἀπὸ μαρμα- κοντινὴ Λιάκουρα τοῦ Παρνασοῦ,
σωμων Ἁγίων ἢ μέσα σὲ κύκλους. ροθέτημα, ἡ λεπτὴ ἐπεξεργασία τοῦ ῦψὡνονται ἀπομεινάρια τοῦ Κά-
Μία ὑπερφυσική εἰκόνα-τοῦ Χρι- μαρμάρινον τέμπλου καὶ ἡ ἀρχιε- στρου τῆς ἀρχαίας Στείριδος.
στοῦ καταλαμβάνει τὸν χῶρο πάνω τεκτονικἠ ὀμορφιὰ τοῦ ναοῦ. Ἡ Κάτω τὸ πολύχρωμο χαλὶ τῶν
ἀπὸ τὴ θύρα, ποὺ ένὡνει τὸ νάρθη- θαυμάσια τοιχογραφημένη κρύπτη καλλιεργημένων χωραφιῶν, στὰ ρι-
κα μὲ τὸν κυρίως ναό. Τὰ ψηφιδω- τῆς Ἁγίας Βαρβάρας προκαλεῖ χἀ ἐλιές, ἀμυγδαλιὲς καὶ ἀμπέλια,
τἀ ἔργα τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ χρονο- ἐπίσης τὸν θαυμασμὀ. στὶς πλαγἐς χαμόκλαδα σκίνου,
λογοῦνται στὀν 110 αἰῶνα καὶ εἶ- Ὁ παραπλεύρως ναὸς τῆς Θεο- σμυρτιᾶς καὶ κουμαριᾶς, ποῦ ἀδελ-
ναι ἀπὸ τἁ σπουδαιότερα ἀπὸ ὅσα τόκου ἐξωτερικἀ παρουσιάζει πλου- φὡνονται μὲ τὰ κέδρα κι ἀπάνω ψη-
σώθηκαν στὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο. σιώτερη διακόσμηση, ὅπως π. χ. λὰ θεόχτιστοι γυμνοὶ βράχοι συν-
Ὁ χαρακτῆρας των εἶναι λαϊκός, καθετα καὶ ὁριζόντια κεράμινα θέτουν ἕνα θαυμάσιο ζωγραφικὸ
ρεαλιστικὁς μά κρύβει ὑψηλὴ πνευ- κοσμήματα ἀνάμεσα στοὺς πὡ- πινακα.
272
 ᾿ W”III”IIIIIIIIIIIIIII Ι WWWWIIIIWWWWWWWWWWW
. ΠΠΠΠΠΠ ΠΠ ᾫιῌιὴιιιᾇιιιιὦιὧιιᾫᾬιὦιιιιιιιιιιιιπ ΗΙ“WWIMIMWWΙιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Ζοῦμε ἀκόμη μέσα στὴν χαρμόσυνη
ἀτμοσφαιρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυ-
ρίου μας. Ἡ νικητήριος ἰαχὴ «ΧΡΙΣΤΟΣ
ΑΝΕΣΤΗΞ» ἀντηχεῖ καθημερινῶς ὁλό-
γυρά μας καὶ διαποτίζει τὶς προσευχές
μας. Στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία ἡ Ἀνά-
στασις τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ ἐπίκεντρο.
Κάθε Κυριακὴ εἷναι καὶ μία καινοῦργια
Λαμπρή. Κάθε λειτουργία εἶναι καὶ μιὰ
Ἀνάστασις.
Δὲν εἶναι ἄξιο ἀπορίας τὸ γεγονὸς
αὐτὸ. θὰ εθρωμε τὴν ἑρμηνεία του -ᾶν
σκεφθοῦμε ὅτι ἡ Ἀνάστασις ὑπῆρξε τὸ
ύπεροχώτερο θαῦμα τοῦ Κυρίου μας.
Ὅλα τὰ θαύματα, ὅσα ἑκαμε ὁ Κύριος.
ὑπῆρξαν καταπληκτικἀ καὶ ἀξιοθαύμα-
στα. Ἡ Ἀνάστασίς Του δμως, δηλ. τὸ
θαῦμα που ἐπετέλεσε Αὐτὸς εἰς Ἑαυτὀν,
ὑπῆρξε τὸ ὑπεροχώτερο. 'H κορωνίς
καὶ τὸ ἐπιστέγασμα, πραγματικὸ θαῦμα
θαυμάτων.
-Ἡ σημασία τοῦ θαύματος τούτου
γιὰ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι θεμε-
λιώδης, ἀφοῦ ἡ Ἀνάστασις εἷναι αὐτὸ
τοῦτο τὸ θεμέλιο καὶ 6 ἀκρογωνιατος λί-
θος ὁλοκλήρου τοῦ χριστιανικοῦ οίκο-
δομήματος. Ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν εἶχεν
ἀναστηθῆ. ὁ θάνατος καὶ ἡ ἁμαρτία δέν
ἐνικἡθησαν. Τοῦτο θὰ ἀνέτρεπε ὅλην
τὴν περὶ τοῦ Χριστοῦ πίστιν. Ὁ Ἰησοῦς
δὲν θὰ ὴταν 6 Λυτρωτής τοῦ Κόσμου, 6
Σωτὴρ τῆς ἀνθρωπότητος. Ἀν 6 Ἀδης
κατώρθωνε νὰ Τὸν κρατήση μέσα στὰ
σπλάγχνα του, ταῦτο θὰ ἐσήμαινε ὅτι καὶ
ὁ Χριστὸς δὲν ὴταν παρά ἕνας θνητός.
τὸν ὁποτον κατέπιε 6 θάνατος, ὅπως καὶ
ὅλους τοὺς ἄλλους θνητούς. Ἄν δὲν
ὑπῆρχε Ἀνάστασις δὲν θὰ μποροῦσε νὰ
- ὑπάρχη καὶ Ἐκκλησία. Καὶ τοῦτο ἐπειδὴ
δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρχῃ ἐλπὶς σωτη-
ρίας, Ἡδη 6 Ἀπόστολος Παῦλος ἐπε-
σήμανε τὸν θεμελιακὸ ρόλο τῆς Ἀναστά-
σεως μἐ τὰ λόγια: «εἰ δἐ Χριστὸς οὐκ
ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν.
κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν» (A' Κορινθ.
ἐ, 14). Ἐάν λοιπὸν ὁ Χριστὸς δὲνἂνέ-
στη, λέγει 6 Παῦλος, εἶναι χωρὶς πραγμα-
τικὸ περιεχόμενο καὶ χωρὶς νόημα τὸ
κῆρυγμά μας, κούφια καὶ χωρὶς οὐσια-
στικὸ περιεχόμενο εἶναι καὶ ἡ πίστις σας,
ἀφοῦ καὶ τὸ κἠρυγμά μας καὶ ἡ πίστις σας
θεμέλιο καὶ βάσιν ἔχει τὴν ἀνάστασιν
τοῦ Χριστοῦ.
--Ὁσο κί ἂν εἶναι σπουδαῖα τά προά
ναφερθέντα στοιχεῖα δὲν παύουν νἀ ἀπο-
τελοῦν τἀ ἐξωτερικά στοιχεῖα τῆς Ἀνα-
στάσεως. Ὑπέροχα, ἀκατάβλητα, δυνα-
μικά, θεμελιώδη, πάντως δμως ἐξωτερικά.
Πέράαπ᾿ αὐτά ὑπάρχει καὶ ενα βαθύτερα,
ἐσωτερικὀ. μυστικὸ στοιχετο στὸ θαῦμα
τἧς Ἀναστάσεως.
H Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ ἐσήμανε
τὴν ἀνάστασιν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως
τὴν ἀπαρχὴν μιᾶς νέας δημιουργίας, τὴν
ἀνατολὴν μιᾶς νέας Ζωῆς γιὰ τὴν ἀνθρω-
πινη φύσι.
Στὴν κατανόησι αὐτῆς τῆς ὑπερόχου
πραγματικότητος μποροῦμε νἀ φθάσω-
με ἀρχίζοντας άπ᾿ τὴν γραμματικἡ ἐπε-
ξεργασία τῆς λέξεως «ἀνάστασις». Ἡ
λέξις αὐτὴ προερχεται ἀπὸ τὸ ρῆμα
«ἀνίσταμαι», ποῦ σημαίνει κατ᾿ ἀρχὴν
WWW
ΔΝΔΣΤΔΣΙΜΟΙ -
ΣτοχΑΣΜοι
Πάν. Ἀρχιμανδρἰτου
ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΕΝΗ
Ταγματάρχου-Ἴεροκήρυκος ΧωρἸκῆς
«ἐγείρομαι, σηκώνομαι» καὶ κατ᾿ ἐπέ-
κτασιν «ἐγείρομαι ἐκ τῶν νεκρῶν». Γί
αὐτὸ καὶ ἡ λέξις «ἀνάστασις» σημαίνει
16 σήκωμα καὶ ἰσοδυναμεῖ μὲ τὴν λέξιν
«ἐγερσις». Δὲν εἶναι ἀλλωστε τυχατο 16
γεγονός, ὅτι στὴν όρολογία τῆς Ἁγίας
Γραφῆς ἡ ἀνάστασις ἀποδίδεται μὲ τὸ
ρῆμα «ἐγείρομαι» Kai τἀ ἐξ αὐτοῦ παρά-
γωγα. «Ἠγέρθη, οὐκ ἐστιν ώδε», «ἠγέρθη
ἀπὸ τῶν νεκρῶν», «ἐκ νεκρῶν ἐγἠγερται».
«μετὰ τὴν έγερσιν αὐτοῦ» κ. .ἄ. εἶναι συνή-
θεις διὰ τὴν Ἁγίαν Γραφήν φράσεις ποὺ
ἀναφέρονται στὴν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου.
Ἐτσι ἐνῶ ἡ λέξις ἀνάστασις κυριο-
λεκτεῖται ἐπὶ τῶν νεκρῶν, δὲν ἔπαυσε
ἐν τσύτοις νὰ σημαίνῃ Kai τὴν ἐγερσιν,
τὴν ἀνύψωσιν. Ἡ Ἀνάστασις λοιπὸν
τοῦ Κυρίου ἐσήμανε τὴν ἐγερσιν. τὴν
ἀνύψωσιν, τὴν ἀνάστασιν τῆς ἀνθρωπίνης
φύσεως. Μὲ τὴν παράβασιν τῶν Πρωτο-
πλάστων ἡ ἀνθρωπίνη φύσις «ἔπεσε».
μὲ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἀνεστἡθη.
ἀνυψώθη ἐκεῖ ἀπὸ ὅπου εἶχεν ἐκπέσει.
Μὲ τὴν πτῶσιν του 6 άνθρωπος εἶχεν
ἀποξενωθῆ ἀπὸ τὸν Θεόν, εἶχεν ἐκδιωχθῆ
ἐκ τοῦ Παραδείσου. είχε παραδοθῇ εἰς
τὴν ἐξουσίαν τῆς φθορᾶς Kai τοῦ θανάτου.
Διὰ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λυτρωτοῦ μας
6 ἀνθρωπος ἐλυτρώθη ἀπὸ τὰ δεσμά τοῦ
θανάτου Kai τὴν ἐξουσίαν τῆς φθορᾶς᾿
συνεφιλιώθη μὲ τὸν Ἐπουράνιον Θεόν
καὶ ἀπέστηκε τὸ δικαίωμα τῆς ἐπανόδου
στὸν Παράδεισο.
Μ᾿. τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἀρχί-
ζει αὐτὴ ἡ ἀντίστροφος πορεία «ἐκ γῆς
πρὸς οὐρανόν». Ἡδη ἡ ἀνθρωπίνη φύσις,
ἡνωμένη ἀδιασπάστως, ἀσυγχὑτως, ἀδιαι-
ρέτως μετὰ τῆς θείας φύσεως. στὸ πρὸ-
σωπο τοῦ Λόγου δηλ. τοῦ Θεανθρώπου
καὶ Κυρίου μας, ἐνδυθεῖσα μετὰ τὴν
Ἀνάστασίν του τὴν ἀφθαρσίαν ὄχι μόνον
κατέστη ἀθάνατος, ἀλλά καὶ ἐθεώθη,
θεωθεῖσα δἐ παρεδρεύει τώρα πιά στὸν
θρόνο τῆς Τρισυποστάτου Θεότητος.
ἀφοῦ ὁ Κύριός μας ἀνελἡφθη μετὰ τῆς
σαρκὸς του στὸν ούρανό.
Mi: τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἐπι-
I I I IιIιIι ιἩΠ Π Π
τυγχάνεται στὴν τελικἡ του φάσι ό σκο-
πὸς τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Χρι-
στοῦ: Γίνεται ὁ Θεὸς ἄνθρωπος, γιὰ νὰ
καταστήσῃ τὸν ἄνθρωπο Θεό. Ἐννοεῖται
Θεὸ κατἀ χάριν Kai ὅχι κατὰ φύσιν.
Τώρα εἴμεθα βέβαιοι γιὰ τὴν τελικἡ φάσι
τῆς ζωῆς μας. Θά συμβασιλεὑσωμε μετὰ
τοῦ Κυρίου μας καὶ θὰ γευθοῦμε Kai πάλι
τά ἀγαθὰ τῆς Βασιλείας τῶν ούρανῶν.
Εἴμεθα «κληρονόμοι μἐν Θεοῦ». «συγκλη-
ρονόμοι δὲ Χριστοῦ»!
Αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι τὸ βαθύτερο, τὸ
ἐσὠτατο Kai μυστικό νόημα τῆς Ἀναστά-
σεως τοῦ Κυρίου. Διασφαλίζει Kai δια-
σαλπίζει συγχρόνως τὴν θεωσί μας.
Πηγἡ αὐτῆς τῆς θεώσεως εἶναι ὁ
Ἀναστἀς ἐκ τοῦ Τάφου. Ὅποιος συνδέε-
ται μἐ τὸν Ἀναστημένον, ὅποιος ταυτί-
ζεται μαζί του. θεοῦται. Ὑπό τὴν ἔννοιαν
αὐτὴν ἡ Ζωὴ τοῦ πιστοῦ εἶναι μία διαρκὴς
ἀνάστασις, μία συνεχὴς πορεία «ἐκ γῆς
πρὸς οὐρανόν». μία παρατεινομένη ἐγερ-
σις. Καθημερινῶς 6 πιστὸς ἄνθρωπος
ἀποβάλλει γἡῖνο ὑλικὸ καὶ ἀπορροφᾶ
θείανοὑσίαν. Μία μυστηριώδης μεταστοι-
χείωσις γίνεται μέσα του. Τὸ φθαρτὸ
μεταστοιχειοῦται σἐ ἄφθαρτο, τὸ ἀνθρώ-
πινο σέ θετο. Μέσα στὴ φράσι «οὐράνιος
ἄνθρωπος καὶ ἐπίγειος ἄγγελος» ἢ στἠν
ὁμώνυμἠ της «6 ἔνσαρκος ἄγγελος» κρύ-
πτεται ὅλο 16 μεγαλετο αὐτῆς τῆς μετα-
στοιχειώσεως. Ὁ πιστὸς άνθρωπος. ό
ἑνωμένος μὲ τὸν Ἀναστάντα Χριστόν,
ἐγείρεται συνεχῶς. μεταστοιχειοϋται, με-
ταμορφώνεται Kai καθίσταται ἐπίγειος
ἄγγελος. οὐράνιος άνθρωπος. οὐρανο-
πολίτης. Ζεῖ πάντα μιἀ Ἀναστασιακὴ
πορεία,
Ἀκριβῶς δμως ἡ μετοχή, σ᾿ αὐτὴ τὴν
μεγαλειὠδη ἀγγελικὴ πορεία, δίδει στὸν
πιστὸ ἄνθρωπο τὸ δικαίωμα νὰ Ζῆ τὸ
γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως Kai ὑπὸ τὴν
ἄλλην του ἐννοιαν: Τὸ Κενὸ Μνημετο
εἶναι μία ἀστείρευτη πηγὴ χαρᾶς καὶ
εὐφροσύνης. Καὶ ἡ ζωὴ τοῦ πιστοῦ εἶναι
μιἀ Ἀναστάσιμη πορεία, μιά συνεχὴς
πορεία χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης. «Στὴν
ἀναστάσιμη χαρά φυτρώνουν μέσα μας
φτερά» ἐλεγε 6 ποιητὴς Γ. Βερίτης. Μιἀ
πορεία αὐξανομένη. διαυγοῦς Kai κρυ-
σταλλίνης χαρᾶς εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώ-
που που δέχεται νἀ ένώση τὴν ζωήν του
μὲ τὴν ζωήν τοῦ Ἀναστάντος, ταυτίζον-
τας τὴ δική του θέλησι μὲ τὸ θέλημα
Ἐκείνου.
Ἀγαπητὲ Ἀναγνῶστα,
Ἀναστασιακὴ καὶ Ἀναστάσιμη πο-
ρεία εἶναι τὸ βαθύτερα νόημα τῆς Ἀνα-
στάσεως τοῦ Κυρίου μας. Μᾶς καλεῖ σὲ
μιὰ ἀνυψωτικὴ-ἀναστασιακὴ -πορεία
ποῦ τέρμα της ἔχει τὴν θέωσί μας καὶ μᾶς
μεταβάλλει τὴν ἐπὶ γῆς πορεία μας, ἀπὸ
πορείαν δακρύων καὶ κλαυθμῶν, στὴν
κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος.σἐ μιἀ πορεία
ἀνέκφραστης καὶ ἀνερμήνευτης θείας
χαρᾶς᾿ σὲ μιὰ ἀναστάσιμη πορεία. Εὐτυ-
χὴς καὶ μακᾶριος ὅποιος θελήσει νά
άρχίση αὐτὴν τὴν πορείαν. «Ὠσπερ
ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης
τοῦ Πατρὸς. οῦτω καὶ ἡμεῖς ἐν κοινότητι
ζωῆς περιπατήσωμεν» (Ρωμ, στ᾿. 4).
273
 ΗΜΕΡΗΣΙΔ ΔἉἉΗι F
ΔΗΜ. ΤΑἙΩΣ F© MM-‘Z
κ. ΥΠΟΥΡΓΟΥ

: . .. , , ᾿ ᾿ ᾿ ‘ ‘ ’ '
ἘπὶὐνωταῖςπρὸςἈγἱαι ς Ἡμέραις τοῦ Πάσχα,
ἀπευθ
. .
ἅπαντας τὰς θερμοτέρας τῶν
εὐχῶν μου, δια ὑγείαν καὶ πᾶσαν προσωπικην
3 χ Fir-i
W?
,ἡ ,
” w -my
᾿
.᾿ τι
καὶ οἰκογενειακὴν εὐτυχίαν. Ἱ
Ἴ χᾇ

ἱ
Ὁ σταυρικὸς θάνατος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν . μ

»των-«ἵππ- ἦν 44w Imam-WM

Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ Ἀνάστασις Αὐτοῦ, ἀπο- a
τελοῦν πηγὴν ψυχικοῦ ἀναβαπτισμοῦ, κατὰ '
τὸν ὁποτον ὁ ἄνθρωπος πλησιάζει περισσότε- ἒ
ρον πρὸς τὸν Δημιουργὸν του. ,ἔ ᾿
Εθχομαι ὅπως, τὸ θετον Φῶς τῆς Ἀναστά-
σεως, πλημμυρἱζῃ τὰς ψυχὰς ὅλων σας καὶ σᾶς Ι.- ᾿.
ἐνδυναμὠνῃ εἰς τὴν ἐκτέλεσιν τοῦ δυσχεροῦς
, ἐθνικοῦ καὶ Κοινωνικοῦ ἔργου σας.

ΧΡ ΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ Χ

Ὁ Ὑπουργὸς
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ
‘W ,"J’W
,Ἤ
Π

.r
J,

Μὲ λαμπρότητα ἑωρτάσθη καθ᾿ ἅπασαν τὴν

χώραν, ὑπὸ τῶν κατὰ τόπους Ὑπηρεσιῶν Χωρο-
V.

φυλακῆς, ἡ μεγαλυτέρα ἑορτὴ τῆς Χριστιανοσύ-

νης, τὸ Πάσχα. Ἰδιαιτέρως λαμπρὸς ὑπῆρξεν ὁ
ἑορτασμὸς εἰς τὰς Σχολὰς χωροφυλακῆς. '0

ᾦθᾂἳθς θὶἇἲωΐθᾓτἒζἳἷἓἳἶσἑξξ, Ev???» ἶἳἷἶ

Egg-25%;: ἑἒεἑρἱβατολόγιο ἒδημιοὐργηβαν εὐχά-
ριστη ἀτμόσφαιρα καὶ ἀνεξάντλητο κέφι. Τὰς
Σχολὰς Χωροφυλακῆς ἐπεσκέφθησαν ὁ πρόεδρος

ἶἧἶιΔἓὶἕἓἶΞΞἳἰἷἓΣἇρᾛἔξς ,κ Ξᾃἶἱῢσἳζσἲἶἱἕἔἶἒἷ
πολὶεὰ μέλη τςὶγς Κυβερνήσεΐὶς, ὁ Ἀρχ γὸς pro:
φυλακῆς Ἀντιστράτηγος κ. Καραμπ τσος μετὰ Ι
τῆς λοιπῆς ἡγεσἰας τοῦ Σὠματος καὶ ἄλλοι ἑπἰ- θ
σημοι. Εἰς τὰς παρατιθεμένας φωτογραφἰας δὶ-
ξζζἶιαόζχαρακτηριστικὰ στιγμιότυπα ἀπὸ τὸν ἑορ-

αὐγὸ μετὰ τοϋ κ. Ἀρχηγοῦ Χωροφυλακῆς.

274
 ΗΜΕΡΗΣΙΔ ΔΙΑΤΔΓΗ
κ. ΑΡΧΗΓΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ‘ “I Ἆ ἲᾊ
V__-3_ Γχ » 3?". ‘
Ἐπί τῆ θείᾳ καί μεγάλῃ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς ἑορτῶν
τῆς χριστιανοσύνης. τοῦ Ἁγίου Kai Πανἐρου ΠΑΣΧΑ,
ι-Ξ-,Ξ
τἴθμ » ἂμ t <
εθχομαι ἐγκαρδίως εἰς ὅλους σας. ὅπως διέλθητε τοῦτο
ἐν προσωπικῆ καί οἰκογενειακῇ ὑγείά εὐτυχίᾳ καί
χαρᾷ-
Αἱ ἐπικείμεναι ἅγιαι ἡμέραι τοῦ θείου δράματος ἂς
ἀποτελἑσουν δί ὅλους μας ήμἑρας περισυλλογῆς καὶ Ὁ κ. πρωθυπουργὸς τσουγκρίζει τὸ πασχαλινὁ αὐγὸ μὲ τὸν
ἐσωτἐρας ἀνατάσεως, ὀπτασιαζὁμενοι τὸ γλυκὺ καί K. Ἀρχηγὸ Χωροφυλακῆς.
φωτεινὸν δραμα τοῦ Θεανθρώπου, τοῦ ὁποίου οἱ κολά

ἧςἸ ἘὟ
φισμοί, οἱ ἐμπτυσμοί, οί χλευασμοῖ Kai oi ραβδισμοὶ
μετουσιώνονται εἰς τὸ ἀνυπἐρΒλητον καί ἀσύλληπτον
νόημα τῆς ἐπακολουθησάσης Ἀναστάσεως.
Ἀς ἀναζητήσωμεν, λοιπὸν. εἰς τὸ ἱερὸν Kai θετον
μυστήριον Αὺτῆς τὴν ἀγάπην, τὴν ὁμὁνοιαν καὶ τὴν
εἰρήνην, αί ὁποῖαι πρέπει νὰ ἀποτελοῦν τὴν σταθερὰν
καὶ ἀπαρασάλευτον πυξίδα τῆς Φωτεινῆς πορείας τοῦ
Σὠματος τῆς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ, κατὰ
τὴν ἐπιτἐλεσιν καὶ ὁλοκλήρωσιν τῆς πολυσχιδοῦς,
ἀλλά πρὸ παντὸς τῆς ἀνθρωπιστικῆς ἀποστολῆς της.
Αί ὑψηλαί ἰδέαι, τὰς ὁποίας ἐκήρυξεν ὁ Ἰησοϋς εἰς
τὰς ὄχθας τῶν λιμνῶν τῆς Παλαιστίνης, τὸ Φῶς τῆς
[- {I ἥ τς/ \.
’L μ J
Εὐαγγελικῆς χάριτος, τὸ παράδειγμα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ
θανάτου τοῦ γλυκυτἀτου Ναζαρινοϋ᾿ εἶναι τὰ χρυσᾶ
ὁρὁσημα, τἀ ὁποϊα ὁρίζουν τὴν ἀληθῆ Ἐδὲμ-Βασί-
λειον τῆς πραγματικῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς Κυ-
ριαρχίας τοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ διδασκαλία ἐκείνου διἑπλασεν ἕνα νέον τῦπον Ὁ κ. πρωθυπουργὸς τσουγκρίζει τὸ πασχαλινὰ αὐγὸ μὲ
ἀνθρώπου: Τὸν Χριστιανόν, τὸν ἄνθρωπον τῆς ἀγάπης, Δοκίμους τῶν Σχολῶν χωροφυλακῆς.
τῆς θυσίας καὶ τῶν ἀνθρωπιστικῶν αἰσθημάτων.
Αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν ἄνθρωπον ἐκπροσωποῦν καὶ »ψῖ-ι \W—V" “I ᾿Ἵ
ἀντιπροσωπεὑουν οἱ ἄνδρες τῆς Ἑλληνικῆς χωροφυ-
λακῆς. οἱ ὁποϊοι δἐον, ἐν παντί καὶ πάντοτε, νὰ ἐπιδει-
κνὐουν τὸ χριστιανικὸν καί άνθρωπιστικὸν πνεῦμα
εἰς ὅλον τὸ φάσμα τῶν πολλαπλῶν των ἐνεργειῶν.
Τοιουτοτρὁπως θά εθρῃ ὁ ταλαιπωρημἐνος κόσμος
τὴν χαράν. τὴν γαλήνην καὶ τὴν ἠθικὴν ἀνακουφισιν,
τὴν ὁποίαν παρέχει εἰς ὅλους τους «κοπιῶντας καί
πεφορτισμἐνους» ἡ θεία Ἀγαθότης Ἐκείνου.
Αὺτάς τὰς ἀρχὰς παρακαλῶ ὅπως ἐγκολπωθῆτε καὶ
ἐνστερνισθῆτε πλήρως ἐπ᾿ ἀγαθῶ τῆς φιλτάτης μας
Πατρίδος καὶ τοῦ θαυμαστοῦ λαοῦ μας.

Ὁ ‘A ρ κ τι γ ὸ ς
ΚΩΝΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ
Ἀντισ1γος
Ὁ κ. Ὑπουργὸς Ἐθνικῆς [Αμὑνης συνοδευόμενος ὑπὸ τῆς
ἡγεσίας τῆς Χωροφυλακῆς προσερχεται εἰς τὴν Σχολὴν κατὰ
τὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα.

ετ) :
r ,ΞΗ

“I; ᾿ «τ, θ . , .
μ, τὴἷὶχ “q" μ᾿᾿ἷ
ἢ A": ζιἓἳζᾇι 1—1/4
ἳ- ~ (KM-“3‘44
ι
I

Ὁ K. Πρὁεδρος τῆς Δημοκρατίας τσουγκρίζει τὸ πασχαλινὰ Ὁ κ. Ὑπουργὸς Δημοσίας τάξεως τσουγκρἰζει τὸ πασχαλινὰ
αὐγὸ μὲ Δοκίμους τῶν Σχολῶν Χωροφυλακῆς. αὐγὸ μὲ τὸν κ. Ἀρχηγὁ χωροφυλακῆς.

275
 1. Ὁ συνάδελφος κ. Λοῦρος ἀνέλυσε πολὺ σωστὰ
τὴν σκέψιν, ὅτι ἡ ἰατρικὴ καὶ ἡ νομικὴ ἐπιστήμη εὑρί-
σκονται εἰς πολὺ δύσκολον θέσιν ὅταν πρόκειται νὰ
ᾇ ἀντιμετωπίσουν τὸ πρόβλημα τῆς ἐπαγγελματικῆς Νομικἁ θέματα
εὐθύνης τοῦ ἰατροῦ. Καὶ εἰς τὸ τέλος τῆς ὡραίας ἀνα-
κοινώσεὠς του διετύπωσε τὴν πρόκλησιν πρὸς τὸν
νομικὸν νὰ συμβάλῃ καὶ αὐτὸς εἰς τὴν ἀποφυγὴν τῆς
ἀδικίας, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ τὸν ἰατρὸν καὶ εἰς τελευταίαν
ἀνάλυσιν ὁδηγεῖ εἰς ἀναχαίτισιν τῆς ἀποτελεσματικῆς
ἰατρικῆς ἀρωγῆς καὶ περιθάλψεως.
Ἡ πρόκλησις εἶναι γοητευτική. Διότι τὸ πρόβλημα
τῆς ἐπαγγελματικῆς εὐθύνης τοῦ ἰατροῦ ἐμφανίζει
πολλὰς πτυχὰς καὶ ἑπομένως πολὺ ἐνδιαφέρον διὰ
Η
τὸν νομικόν, Ἀξίζει, νὰ τὸ ἐξετάσωμεν καὶ ἀπὸ τὴν
νομικήν του ὄψιν, ἂν ὄχι διὰ νὰ εθρωμεν τὴν λύσιν του,
τοὐλάχιστον διὰ νὰ ἴδωμεν εἰς ποτον σημετον εὑρισκό-
μεθα σήμερον κατὰ τὴν ἀντιμετῴπισιν τοῦ δυσδαμά-
ΕΥΘΥΝΗ
στου αὐτοῦ προβλήματος.
Δὲν πρόκειται νὰ σᾶς κουρἀσω μὲ ἱστορίαν. Ἀλλὰ ΤοΥ᾿

-Ὗωῃκσᾘ-.- _ Α
δὲν ἠμπορῶ νὰ μὴ σημειώσω, ὅτι ἐπὶ χιλιάδας ἐτῶν,
ἀπὸ τὴν ἁπλοϊκὴν ἀντιμετὠπισιν τοῦ προβλήματος
εἰς τὸν βαβυλωνικὸν κώδικα τοῦ Χαμμουραμπί,-ὄπου
διὰ τὸν ἀποτυγχάνοντα εἰς τὴν ἐγχείρησιν χειρουρ-
γὸν καθωρίζετο ὡς ποινὴ ή ἀποκοπὴ τῆς χειρός του-,
IA'I'POY
᾿μέχρι σήμερον, ὁπότε χιλιάδες δικαστικῶν ἀποφά- Β,
σεων καὶ πολλαὶ θεωρίαι ἀναζητοῦν τὴν δυσεύρετον
«χρυσῆν τομήν», τὸ πρόβλημα εἶναι πάντοτε, πῶς θὰ
καταστήσωμεν προσεκτικὸν τὸν ἰατρὸν κατὰ τὴν 1 Ἀπὸ Νομικῆς ἀπόψεως)
ἄσκησιν τοῦ εὐγενοῦς του ἐπαγγέλματος, ἀλλὰ καὶ
πῶς θὰ τὸν προστατεύσωμεν ἐναντίον ἐνδεχομένων
ἐκμεταλλεύσεων εἰς περίπτωσιν ἀποτυχίας τῆς θερα-
-πευτικῆς του ἀγωγῆς. Πρόβλημα κατ᾿ ἐξοχὴν ἀν-
θρώπινον, ἀφοῦ ἡ ἀντιμετῴπισίς του ἔχει κατ᾿ ἀνάγ-
κην ἐπιπτώσεις εἰς τὸ πολυτιμότερον ἀγαθόν, εἰς τὴν ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΖΕΠΟΥ
ὑγείαν τοῦ ἀνθρώπου. καθηγητοῦ Νομικῆς Σχολῆς
ΠανἸμίου Ἀθηνῶν
it.
Ἀκαδημαϊκοῦ

2. Εἰς τὸ πρόβλημα τῆς ἐπαγγελματικῆς εὐθύνης

τοῦ ἰατροῦ δύο εἶναι, ὡς φρονῶ, τὰ καίρια ζητήματα,
τὰ ὁποῖα ἀνακύπτουν ὑπὸ πᾶν σύγχρονον δίκαιον:
α) τὸ ζήτημα τῆς νομικῆς θεμελιώσεως τῆς εὐθύνης
αὐτῆς ὡς εὐθύνης συμβατικῆς ἢ ὡς εὐθύνης ἐξωσυμ-
βατικῆς καὶ β) τὸ ζήτημα τοῦ περιεχομένου καὶ τῆς
οὐσίας τοῦ πταίσματος ὡς θεμελίου τῆς εὐθύνης τοῦ
ἰατροῦ, ἰδίᾳ κατὰ τὴν διάγνωσιν τῆς ἀσθενείας καὶ κα-
τὰ τὴν θεραπείαν αὐτῆς. -> -᾿ ωρσφὶίλἶἶὶκῆς ὶιἒ ξφιλοξέ-
Ἐχαρακτήρισα τὰ δύο ταῦτα ζητήματα ὡς τὰ καί- σοἒἒἒοὐμ ον τεῦχἕςίτηέ σςλ . 214-
ρια κατὰ τὴν ἀνάλυσιν τοῦ ὅλου προβλήματος τῆς εὐ- 217) ἄρθρο ,. ριμένο πι ονος κ.
θύνης τοῦ ἰατροῦ, διότι μὲ τὴν ἐπίλυσιν αὐτῶν εἶναι Νικολάου ο '1 γητοθ τῆς Ἰατρικῆς Σχο-
δυνατὸν νὰ ἀντιμετωπισθοῦν καὶ ὅσα ἄλλα μερικὤ Ἀθηνῶν καὶ Ἀκαδημαϊ-
τερα ζητήματα ἀνακύπτουν εἰς τὴν ἀτέρμονα ποικιλίαν ᾿, ξ τὸ θέμα τῆς εὐθύνης τοῦ
τῶν εἰδικῶν περιπτώσεων τὰς ὁποίας ἐμφανίζει ἡ ζωή. Ἰατροῦ ἀπὸ ῆς αἱ φιλοσοφικῆς σκοπιᾶς .
Διὰ τὸν νομικόν, βασικὸν εἶναι τὸ ζήτημα τοῦ χαρά Ηδη εἰς τὸ τε χ ς δ διεθνοῦς κύρους Καθη-
κτηρισμοῦ τῆς εὐθύνης ὡς συμβατικῆς ἢ ὡς ἐξωσυμ- γητὴς της ΝΙ ολῆς τοῦ Πανεπιστημίου
βατικῆς, ὡς καὶ τὸ ζήτημα τῆς οὐσίας τοῦ πταίσμα- Αθηνῶν Α ὸς κ. Παναγιώτης Ζἐπος
τος τοῦ ἰατροῦ. Ἀπὸ τὴν λύσιν δὲ τῶν δύο αὐτῶν ζη- διεξέρχεται τι έμα ἀπὸ τῆς Νομικῆς σκο-
τημάτων προβάλλει ἴσως εὐκρινεστέρα ἡ εἰκὼν τοῦ ἰς τὸ ἀνὰ χεῖρας καὶ εἰς τὸ ᾿
ὅλου θέματος τῆς εὐθύνης τοῦ ἰατροῦ ὑπὸ πᾶν σύγχρο- σημασίαν τῆς παρεμβάσεως
νον δίκαιον. τοῦ Νόμου , ' αἰας τῆς κοινωνικῆς συνει-
δήσεως κατὰ μετὡπισιν τῆς εὐθύνης τοῦ
‘3‘
Ἰατροῦ διὰ πρά . ἢ παραλείψεις ἐν τῇ ἐκτελέσει
τοῦ λειτουργήματός ,του .
3. Τὸ ζήτημα τοῦ χαρακτηρισμοῦ τῆς εὐθύνης τοῦ
ἰατροῦ ὡς συμβατικῆς ἢ ὡς ἐξωσυμβατικῆς δὲν ἔχει
276
 μόνον συστηματικὴν σημασίαν, ἀλλ᾿ ἔχει καὶ σημα-
σίαν πρακτικήν, σχετιζομένην κατὰ κανόνα καὶ πρὸς
τὸ βάρος τῆς ἀποδείξεως, ἔστω καὶ ἂν αὶ συναφεῖς
διαφωνίαι ἀμβλύνονται ὑπὸ τὰ σύγχρονα δίκαια.
Πράγματι, ἡ συγκριτικὴ ἐπισκόπησις τῶν δικαίων
ἀποδεικνύει, ὅτι εἰς τὰ ήπειρωτικὰ μὲν εὐρωπαϊκὰ
δίκαια δεσπόζει μᾶλλον ἡ ἰδέα τῆς συμβατικῆς εὐθύ-
νης, ἐνῷ εἰς τὰ ἐξωηπειρωτικὰ ἀγγλοαμερικανικὰ δί- ᾿
καια, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ σκανδιναυικὰ καὶ εἰς τὰ σοσια-
λιστικά, κυριαρχεῖ μᾶλλον ἡ ἰδέα τῆς ἐξωσυμβατικῆς
εὐθύνης.
Εἰδικώτερον, εἰς τὴν ἠπειρωτικὴν Εὐρώπην, τὸ
Ἐλβετικὸν λ. χ. δίκαιον ρυθμἰζει τὴν εὐθύνην τοῦ ἰα-
τροῦ κατὰ τὰς διατάξεις τῆς συμβάσεως τῆς ἐντολῆς,
ἐνῷ τὸ γερμανικὸν καὶ τὸ ἡμέτερον ἑλληνικὸν δίκαιον
ὑπάγουν τὴν εὐθύνην ταύτην εἰς τὰς διατάξεις τῆς
συμβάσεως ἐργασίας ἤ ἔργου, τὸ δὲ ἰταλικὸν δίκαιον
τὴν εὐθύνην ταύτην ρυθμἰζει εἰς τὰς διατάξεις τῶν
συμβάσεων αἵτινες ἀφοροῦν εἰδικῶς εἰς τὰ λεγόμενα
ἐλευθέρια ἐπαγγέλματα. Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὸ γαλλικὸν
δίκαιον, ἀφ᾿ ὅτου ἐξεδόθη ἡ περίφημος ἀπόφασις τοῦ
Γαλλικοῦ Ἀκυρωτικοῦ τῆς 20 Μαΐου 1936, θεωρία
καὶ νομολογία δέχονται, ὅτι ἡ εὐθύνη τοῦ ἰατροῦ εἶναι
μὲν κατὰ βάσιν συμβατική, ἀπορρέουσα ἀπὸ τὴν ἐκ
τῆς συμβάσεως προκύπτουσαν ὑποχρέωσιν πρὸς θε-
ραπείαν, ῆτις δμως καθ᾿ ἑαυτὴν δὲν εἶναι ὑποχρέωσις
τείνουσα εἰς τὸ ἀποτέλεσμα τῆς θεραπείας ἀλλ᾿ εἶναι
ὑποχρέωσις ἐξαντλουμένη εἰς τὰ μέσα θεραπείας, ἤτοι
δὲν εἶναι ob1igation de resu1tat ἀλλ᾿ εἶναι ob1igation
de moyen, κατὰ τὴν ἀκριβολόγον διαπίστωσιν τὴν
ὁποίαν πρῶτος εἶχε προσφέρει ἤδη ἀπὸ τοῦ 1926, ὁ
R. Demoque (Traite, V, No 1237).
Ἐξ ἑτέρου εἰς τὰ ἀγγλοαμερικανικὰ δίκαια, καίτοι
κατὰ βάσιν ἀναγνωρίζεται ἐπίσης ἢ ἐκ τῆς συμβάσεως
ἀπορρέουσα εὐθύνη, τοῦ ἰατροῦ, ἐν τούτοις ἡ ὑπὸ τῆς
νομολογίας βαθμηδὸν γενομένη ἀποκάλυψις τοῦ ἰδιαι-
τέρου κοινωνικοῦ στοιχείου τὸ ὁποτον συνδέει τὸν ἰα-
_ τρὸν πρὸς τὸν ἀσθενῆ, ὡδήγησεν, ἀνεξαρτήτως οἱασ-
δήποτε ἰδέας συμβάσεως, εἰς τὴν γενίκευσιν τῶν ὑπο-
χρεώσεων ἐπιμελείας αἵτινες βαρύνουν τὸν ἰατρὸν
πρὸς ὄφελος τοῦ ἀσθενοῦς, κατέληξε δ᾿ οθτω εἰς ἀπο-
δοχὴν τῆς ἀντιλήψεως, ὅτι παράβασις τῶν ὑποχρεώ-
σεων αὐτῶν ὁδηγεῖ εἰς εὐθύνην ἐξωσυμβατικήν, ἤτοι
εἰς εὐθύνην ἐξ ἀδικήματος. Ἀνάλογα δὲ φαίνεται ὅτι
κρατοῦν καὶ εἰς τὰ σκανδιναυικὰ δίκαια. Ἐνῷ καὶ εἰς
τὰ σοσιαλιστικὰ δίκαια ἡ εὐθύνη τοῦ ἰατροῦ ἀναγνω-
ρίζεται ἐπίσης ὡς εὐθύνη ἐξ ἀδικήματος, ἀπορρέουσα
ἐκ τῆς ὅλης ἀδίκου συμπεριφορᾶς του ὡς μέλους τῆς
σοσιαλιστικῆς κοινότητος -καίτοι εἰς τὰ δίκαια αὐτά,
ὡς εἶναι αὐτονόητον, τὸ μέγα πλῆθος τῶν ἰατρῶν ἐργά-
ζεται εἰς κρατικὰ ἰατρεῖα ἤ νοσοκομεῖα καὶ κατ᾿ ἀκο-
λουθίαν ἡ εὐθύνη των ὑπάγεται εἰς τὰς διατάξεις τῆς
συμβάσεως ἐργασίας, ἐνῷ ἔναντι τοῦ ἀσθενοῦς ὑπεύ-
υνον εἶναι τὸ ἰατρετον ἤ νοσοκομετον.
_ Ἀτυχῶς δὲν δύναμαι νὰ ἀναλὐσω τὸ θέμα λεπτομε-
ρἐστερον. Γενονὸς εἶναι πάντως, ὅτι εἰς τὰ σύγχρονα
δίκαια ή ἐὐθύνη τοῦ ἰατροῦ χαρακτηρίζεται κατὰ βάσιν
ἄλλοτε ὡς συμβατικὴ καὶ ἄλλοτε ὡς ἐξωσυμβατική.
Ὡς πρὸς τὸ βάρος δμως τῆς ἀποδείξεως, τοῦτο κατὰ
πᾶσαν περίπτωσιν ἐπίκειται ἐπὶ τοῦ ἀσθενοῦς, διότι
αὐτός, μηνύων ἤ ἐνάγων τὸν ἰατρόν, πρέπει νὰ ἀπο-
δείξῃ, ὅτι ὁ ἰατρὸς δὲν ἐξεπλήρωσε τὴν ὑποχρέωσίν
του προσηκόντως, ἤτοι ἐπιμελῶς καὶ κατὰ τοὺς κα-
νόνας τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης. Παλαιός μου διδάσκα-
λος εἰς τὸ πανεπιστήμιον τοῦ Βερολίνου, ὁ ἀείμνηστος
Ἐρνέστος Babe1, ἤδη ἀπὸ τοῦ 1904 εἶχε τονίσει, ὅτι
τὸ ν᾿ ἀποδείξῃ ὁ ἀσθενὴς ὅτι ἡ φροντὶς τοῦ ἰατροῦ
δὲν ἦτο ἡ προσήκουσα σημαίνει νὰ ἀποδείξῃτὸ πταῖσμα
τοῦ ἰατροῦ, οθτω δὲ τὸ ἀντικειμενικὸν γεγονὸς τῆς
μὴ παροχῆε τῆς προσηκούσης φροντίδος κατ᾿ οὐσίαν
ταυτίζεται πρὸς τὸ ὑποκειμενικὸν στοιχετον τῆς ἀμετ.
λείας (Ε. Rabe1 Die Haftp1'1icht des Arrtes, 1904,
σελ. 22). Πράγματι δὲ ἡ ἀντίληψις αὐτὴ ἀπορρέει ἐξ
αὐτῆς τῆς φύσεως τῆς ὑπὸ τοῦ ἰατροῦ ὀφειλομένης
ὑποχρεώσεως, ἡ ὁποία, ὡς ἐσημειώθη, εἶναι ὑποχρέω-
σις ἐπιμελείας καὶ οὐχὶ ὑποχρέωσις ὡρισμένου ἀποτε-
λέσματος. Καὶ εἰς τὸ σημετον τοῦτο ἡ πρωτοπόρος
σκέψις τοῦ Ε. Babe1 καταλήγει ἔστω καὶ δί ἄλλης
ὁδοῦ εἰς τὸ αὐτὸ συμπέρασμα, εἰς τὸ ὁποτον καταλή-
γουν ὅλα τὰ σύγχρονα δίκαια, ὅτι δηλαδὴ κατὰ πᾶ-
σαν περίπτωσιν ὁ ἀσθενὴς βαρύνεται μὲ τὴν ἀπόδει-
ξιν τοῦ πταίσματος καὶ κατ᾿ ἀκολουθίαν τῆς εὐθύνης
τοῦ ἰατροῦ, Μὲ ἄλλας λέξεις, ἡ εὐθύνη τοῦ ἰατροῦ εἶναι
᾿ κατὰ πᾶσαν περίπτωσιν εὐθύνη ἀπορρέουσα ἀπὸ τὴν
παράβασιν τῶν ὑποχρεώσεων ἐπιμελείας αἵτινες λό-
γῳ τοῦ κοινωνικοῦ του λειτουργήματος τὸν βαρύνουν.
Αἱ ὑποχρεώσεις δί ἐπιμελείας αὐταὶ (duty of care,
ob1igation de di1igence, Sorgfa1tspf1icht) εἶναι
ὑποχρεώσεις αἵτινες δύνανται νὰ θεμελιώνωνται ἐπὶ
τῆς συμβάσεως, ἀλλὰ δύνανται νὰ ὑπάρχουν καὶ ἀνε-
ξαρτήτως πάσης συμβάσεως, ὡς ἐξετἐθη.
it?
4. Τὸ δεύτερον ἐκ τῶν δύο βασικῶν ζητημάτων τὰ
ὁποῖα ἐσημείωσα ἀνωτέρω, εἶναι τὸ ἑξῆς: Εἰς περί-
πτωσιν καθ᾿ ἣν ὑφισταται ἡ ὑποχρέωσις ἐπιμελείας
τοῦ ἰατροῦ, εἴτε ἐκ συμβάσεως εἴτε ἐκτὶ ς συμβάσεως
(λ. χ. διοικήσεως ἀλλοτρίων), εἰς τί ἀκριβῶς συνί-
σταται ἡ ὑποχρέωσις αὐτὴ καὶ ποτον εἶναι τὸ πταῖσμα
τοῦ ἰατροῦ τὸ ὁποτον θὰ ληφθῇ ὑπ᾿ ὄψιν διὰ τὸν κα-
ταλογισμὸν εὐθύνης ἐπὶ παραβάσεως τῆς ὑποχρεώ-
σεως αὐτῆς. Ζήτημα, τὸ ὁποτον ἐκ πρώτης ὄψεως
φαίνεται ἁπλοῦν εἰς τὴν κλεῖδα διὰ τὸν καθορισμὸν
τῆς εὐθύνης τοῦ ἰατροῦ εἰς τὴν συγκεκριμένην περί-
πτωσιν.
Ἐν σχέσει πρὸς τὸν ἀξιούμενον βαθμὸν πταίσματος
τοῦ ἰατροῦ διὰ τὴν ἐκτίμησιν τῆς εὐθύνης του, δὲν εἶναι
πολὺ μακρὰν ἡ ἐποχή, καθ᾿ ἣν εἰς πολλὰ δίκαια ἐγίνετο
δεκτὴ ἡ θεωρία τῆς «ἰδιομορφίας τοῦ ἐπαγγελματι-
κοῦ πταίσματος», ὑπὸ τὴν ὁποίαν ἡ εὐθύνη τοῦ ἰατροῦ
περιωρίζετο μόνον διὰ τὸν δόλον ἢ διὰ τὴν βαρεῖαν
ἀμέλειαν αὐτοῦ. Ἡ θεωρία αὐτή, ἡ ὁποία διεμορφώθη
μὲν κυρίως εἰς τὴν Γαλλίαν ὡς θεωρία κάποιου «portira
carisme de 1a faute professionne11e», εὗρεν ἀπήχη-
σιν ἰδίως εἰς τὰ κατώτερα γαλλικὰ δικαστήρια, ἐκυριάρ-
χησεν δμως μᾶλλον εἰς τὴν ἰταλικὴν νομολογίαν,
ἐσημειώθη δὲ καὶ εἰς τὴν ἑλβετικὴν καὶ εἰς τὴν πα-
λαιοτέραν ἀμερικανικὴν νομολογίαν. Εἶναι ἡ θεωρία,
κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ ἰατρὸς πρέπει νὰ ἀπαλλάσσεται
πάσης εὐθύνης δί ἐλαφρὰν ἀμέλειαν, διότι αὐτὸ
ἐπιβάλλει ἡ ἰδιάζουσα σχέσις του πρὸς τὸν ἀσθενῆ,
ἀλλὰ καὶ διότι συχνότατα καλεῖται νὰ ἐπέμβῃ εἰς ἐπει-
γούσας περιπτώσεις, ἀγνοῶν τὸ ἀτομικὸν ἱστορικὸν
τοῦ ἀσθενοῦς καὶ ἀδυνατῶν νὰ ἔχῃ ὑπ᾿ ὄψιν του ἄλ-
λους ἀπροβλέπτους παράγοντας. Εἰς τὴν σύγκρουσιν
τῶν συμφερόντων ἰατροῦ καὶ ἀσΘενοῦς, ἡ θεωρία αὐτὴ
ἔθαλπενσ οθτω, μᾶλλον τοῦ ἰατροῦ τὰ συμφέροντα.
277
 ἐλεύθερον παντὸς ἐθίμου ἤ πάσης συνηθείας τεινούσης
εἰς ἀναγνώρισιν καὶ καθιέρωσιν τῆς ἀμελείας τοῦ ἰα-

Η ΕΥυγΝΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ τροῦ ὡς κανόνος. Τὸ γενικὸν κριτήριον σχηματίζεται

ἀπὸ τὰ εἴς τινα τάξιν᾿ιατρῶν κρατοῦντα, ἀλλὰ τὰ κατὰ
κοινὴν συνειδησιν καὶ κρίσιν ἀντικειμενικὴν δεοντολο᾿
Η Α Ν. Ζ Ε Π ΟΥ γικῶς κρατοῦντα, τοῦτο δὲ πρὸς ἐπίτευξιν τῆς μείζονος
Καθηγ. ΠανἸμἰου — Ἀκαδημαϊκοῦ δυνατῆς ἐπιμελειας καὶ προνοίας ὑπὲρ τοῦ ἀσθενοῦς.

***

Ἀλλ᾿ ἡ θεωρία αθτη δὲν ἐκράτησεν, καὶ ὀρθῶς δὲν
ἐκράτησεν.
Κατέστη οθτω βαθμηδὸν σαφές, ὅτι ἡ θεωρία τῆς
a priori ἀπαλλαγῆς τοῦ ἰατροῦ δί ἐλαφρὰν ἀμέλειαν
δὲν ἐξυπηρετεῖ τὴν εθλογον ἀξίωσιν τοῦ ἀσθενοῦς,
ὅπως κατὰ πᾶσαν περίπτωσιν ἀπολαύσῃ τοῦ μεγίστου
βαθμοῦ ἐπιμελείας τοῦ ἰατροῦ του. Τὸ δ᾿ ἀποτέλεσμα
ὑπῆρξεν, ὅτι ἡ θεωρία αθτη ἐγκατελείφθη, ἀκόμη καὶ
εἰς ὅσας χώρας διετυπὠθη ἦ ἐκράτησεν, εἰς τρόπον
ὥστε σήμερον δύναται νὰ θεωρηθᾖ ὡς γενικῶς ἰσχύων
ὁ κανών, ὅτι ὁ ἰατρὸς ὑποχρεοῦται εἰς πᾶσαν ἐπιμέ-
λειαν καὶ ἀντιστοίχως εὐθύνεται διὰ πάντα βαθμὸν
πταίσματος, ἤτοι ἀκόμη καὶ δί ἐλαφρὰν ἀμέλειαν.
*tt
5. Ὁ γενικὸς αὐτὸς κανὼν τῆς εὐθύνης τοῦ ἰατροῦ
διὰ πᾶν πταῖσμα δὲν ἐξαφαήζει τὴν ἀναμφισβήτητον
ἰδιομορφίαν τῆς σχέσεως ἰατροῦ πρὸς τὸν ἀσθενῆ.
6. Ο κανὼν της εὐθύνης τοῦ ἰατροῦ διὰ πᾶν πταῖ-
σμα 6 σχηματιζόμενος κατὰ τὰ ἐκτεθέντα μὲ τὸ
γενικὸν κριτήριον τῆς ἀξιουμἐνης ἐπιμελείας, εχει
φυσικὰ ἀνάγκην ἐξειδικεύσεως διὰ τὴν ἐφαρμογὴν
του εἰς τὴν πρᾶξιν. Τὴν ἐζειδίκευσιν δέ αὐτὴν ἔχουν
ἐπιτύχει εἰς μέγαν βαθμὸνη διεθνὴς θεωρία καὶ νομο-
λογία διατυπώσασαι ὡρισμένας γενικὰς ἀρχάς ἐπὶ
τῆ βάσει τῆς εὐλόγου ἀξιώσεως τοῦ ἀσθενοῦς πρὸς
ἐπιμελῆ συμπεριωιφορὰν τοῦ ἰατροῦ, ἀλλὰ καὶ ἐκ πνεύ-
ματος προστασίας τοῦ ἰατροῦ κατὰ πάσης ἐκμεταὶ-
λεύσεως, ἰδίᾳ προστασίας τῆς φήμης του καὶ της
ἐπαγγελματικῆς του, γενικῆς παραστάσεως ἢ ἀκτι-
νοβολίας.
Τοιαῦται γενικαὶ ἀρχαὶ εἶναι πολλαί, ἐνδεικτικῶς
δὲ μόνον δύνανται νὰ σημειωθοῦν ἐνταῦθα τινές
καθιερωμἐναι ὑπὸ τῆς διεθνοῦς εὐρωπαϊκῆς ἢ ἀγγλο-
αμερικανικῆς νομολογίαςῖ
α) Ὁ ἰατρὸς δὲν εὐθύνεται διὰ βλάβην τοῦ ἀσθε-
νοῦς μὴ ὀφειλομένην εἰς ὑπαίτιον αὐτοῦ ἄγνοιαν ἢ

Γ
Ἀληθὲς εἶναι, ὅτι μὲ τὸν κανόνα αὐτὸν ἀποφεύγεται ἀμέλειαν.
μὲν τὸ ἀπαράδεκτον μειονέκτημα, ὅπως ἐκ τῶν προ-
τἐρων ἀναγνωρίζεται ἡ μείωσις τῆς εὐθύνης τοῦ ἰα-
τροῦ κατὰ πᾶσαν περίπτωσιν, δὲν ἀποκλείεται δμως

ΤΟ ΠΑΙΔΙ {M
ἡ τοιαύτη μείωσις εἰς τὴν συγκεκριμένην περίπτωσιν,
ὅταν ὁ ἰατρὸς εἰς τὴν περίπτωσιν ταύτην ἔχῃ ἐνεργήσει
συμφώνως πρὸς κάποιον γενικὸν κριτήριον ἀξιουμένης
ἐπιμελείας, κατὰ τὸ ὁποτον καὶ θὰ κριθῇ ἂν ἔπταισεν
ἢ ὄχι, ἤτοι ἂν εἶναι ὑπεύθυνος ἢ ὄχι. Γ, WWWW- _ W..- W____
Τὸ γενικὸν αὐτὸ κριτήριον εἶναι ἡ συμπεριφορά τοῦ ἱ
συνετοῦ καὶ ἐπιμελοῦς ἰατροῦ τῆς αὐτῆς εἰδικότητος, Q
τοῦ ἐνερ(οῦντος ὑπὸ τὰς αὐτὰς συνθήκας,υφ᾿ ἂς ἐνήρ- 4
.
γησεν καὶ ὁ κρινόμενος ἰατρὸς εἰς τὴν συγκεκριμένην χ κ
περίπτωσιν. Τὸ κριτήριον αὐτὸ εἶναι ἀντικειμενικόν,
ἤτοι ἀνεξάρτητον τῶν προσωπικῶν ἰδιοτήτωνθη ἐπι-
δόσεων τοῦ συγκεκριμένου ἰατροῦ, εἶναι δὲ τοὐναντίον
σύμφωνον πρὸς τὰς ἰδιότητας ῆ ἐπιδόσεις τῆς ὅλης
τάξεως τῶν ἰατρῶν εἰς ἣν 6 κρινόμενος ἰατρὸς ἀνήκει,
ὡς καὶ σύμφωνον πρὸς τὰς δικαιολογημένας ἀξιώ-
σεις τοῦ κοινοῦ ἔναντι τῆς τάξεως ταύτης τῶν ἰατρῶν
εἰς ἢν 6 συγκεκριμένος αὐτὸς ἰατρὸς ἀνήκει. Μὲ ἄλλας
λέξεις, τὸ κριτήριον τοῦτο εἶναι κριτήριον ἀντικειμε-
νικὸν καὶ ἀφηρημένον, σχηματιζόμενον ἀπὸ στοιχεῖα
τὰ ὁποῖα προκύπτουν ἀπὸ τὴν δραστηριότητα τῆς τά-
ξεωςη τῆς εἰδικότητος τῶν ἰατρῶν εἰς ἣν ἀνήκεικαὶ 6
κρινόμενος, κριτήριον δὲ καθ ὃ ἀποφασίζεται ἂν εἰς
W.--

ὡρισμένην περίπτωσιν 6 ἰατρὸς ἐνήργησεν 1ege art is,

ἤτοι μὲ τὴν δέουσαν ἐπιμέλειαν καὶ σύνεσιν ὑπὸ τὰς
συνθήκας ὑφ᾿ ἂς οὗτος δντως ἐνήργησεν. Θὰ πρέπει
δὲ νὰ σημειωθῇ, ὅτι ἡ ἐκτίμησις τῶν στοιχείων αὐτῶν
δὲν δύναται νὰ στηριχθῇ εἰς ἔθιμα ἥ συνηθείας τει-
νούσας εἰς ἐλάφρυνσιν τῆς ἐπιμελείας ἢ τῆς εὐθύνης
τοῦ ἰατροῦ, ὁσάκις τὰ ἔθιμαθη αἱ συνήθειαι αὐταὶ ἐφαρ-
μόζονται μὲν ὑπὸ μείζονος ἀριθμοῦ ἰατρῶν ἀντιμά-
ἱ

χονται δμως πᾶν αισθημα λογικῆς ἐπιμεὶείας ή προ-

νοίας. Τὸ γενικὸν κριτήριον εἶναι καὶ πρέπει νὰ εἶναι

278
 β) Ὁ ἰατρὸς δὲν εὐθύνεται ὁσάκις ἔκαμεν εὐσυ-
νειδήτως τὴν διάγνωσίν του καὶ ἤσκησε τὴν δέουσαν
θεραπείαν κατὰ τοὺς κανόνας τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης.
γ) Σφάλματα κατὰ τὴν διάγνωσιν καὶ κατὰ τὴν
θεραπείαν δὲν καθιστοῦν ὑπεύθυνον τὸν ἰατρόν, ὁσάκις
τὰ σφάλματα ταῦτα δὲν ὀφείλονται εἰς ἀμέλειαν ἢ εἰς
ἔλλειψιν τῶν ἀπαραιτήτων ἰατρικῶν γνώσεων. Μὲ
ἄλλας λέξεις, 6 ἀσθενὴς φέρει τὸν κίνδυνον τῶν ἀνυ-
παιτίων σφαλμάτων, δεδομένου ὅτι ἡ ἰατρικὴ ἐπι-
στήμη δὲν ἔχει εἰσέτι ἐξασφαλίσει τὴν βεβαίαν πρό-
γνωσιν καὶ ἀκρίβειαν τῶν ἀποτελεσμάτων τῆς θερα-
πείας, ὁ δὲ ἰατρὸς οὐδαμῶς ἐγγυᾶται τὸ ἀποτέλεσμα
τῆς θεραπείας ἀλλὰ τὴν ὀρθὴν θεραπευτικὴν ἀγωγὴν
τῆς ἀσθενείας, Χαρακτηριστικὦς τὸ Ἑλβετικὸν Ἀκυ-
ρωτικὸν ἔχει δεχθῆ, ἀπὸ τοῦ 1927, ὁ ἀσθενὴς φέρει
τὸν κίνδυνον τῶν σφαλμάτων τοῦ ἰατροῦ ἢ χειρουρ-
γοῦ (ἀπὁφ. ἐν ΒΟΕ 53. 11. 300). Τὰ δ᾿ ἀγγλικὰ
καὶ βορειοαμερικανικὰ δικαστήρια ἔχουν δεχθῆ ἐπί-
(της, ὅτι ἡ προσφυγὴ εἰς τὰς ὑπηρεσίας τοῦ ἰατροῦ ἢ
χειρουργοῦ, συνιστᾷ καθ᾿ ἑαυτὴν ἀνάληψιν ὡρισμένων
κινδύνων ἐκ μέρους τοῦ ἀσθενοῦς.
Ἐξ ἑτέρου ἡ διεθνὴς εὐρωπαϊκὴ καὶ ἀγγλοαμερι-
κανικὴ νομολογία ἔχει δεχθῆ ὅτι,
δ) Ὁ ἰατρὸς πρέπει νὰ συμπληρώνῃ τὴν θεωρητι-
κὴν καὶ κλινικήν του μὁρφωσιν, πρέπει δὲ νὰ μὴ ἐγκα-
ταλείπεται εἰς ὅ,τι ἀρχικὦς ἐδιδάχθη.
ἒ ε) Ὁ ἰατρὸς δὲν πρέπει νὰ προβαίνῃ εἰς θεραπείαν
«εἰς τὴν τύχην», ἐκτὸς εἰς ἐπειγούσας περιπτώσεις
καὶ ἰδίως ἐν ἐλλείψει τῶν ἄλλως ἀπαραιτήτων μέσων,
στ) Ὁ χειρουργὸς εὐθύνεται, ἐὰν ἐξ ἀμελείας ἐγκα-
τέλειψε ξένα σώματα, λ.χ. γάζας, ἐργαλεῖα, εἰς τὸ
σῶμα τοῦ ἀσθενοῦς.
ζ) Ὁ ἰατρὸς εὐθύνεται, ἐὰν ἐχρησιμοποίησεν μὴ
πλήρως δοκιμασμένα ἰατρικὰ μέσα ἢ φάρμακα ἢ
ἀπηρχαιωμἐνα ἢ ἐλαττωματικὰ ἐργαλεῖα ἢ μηχανάς,
ἐξ ὧν προῆλθε θάνατος ἢ βλάβη εἰς τὸν ἀσθενῆ.
η) Ὁ ἰατρὸς εὐθύνεται. ἐὰν ἔδωκεν ἐσφαλμένην
συνταγήν, ἡ ἐκτέλεαις τῆς ὁποίας ὡδήγησεν εἰς βλά-
βην τοῦ ἀσθενοῦς ἢ εἰς τὸν θάνατόν του.
θ) Ὁ ἰατρὸς εὐθύνεται, ἐὰν ἐν γνώσει του ἢ ἐξ
ἀμελείας ἐξέδωσε ψευδὲς ἢ ἐσφαλμένον πιστοποιη-
τικὸν ὑγείας ἢ ἀσθενείας.
Ἀκόμη,
ι) Ὕφ᾿ ὡρισμένας προϋποθέσεις, ὁ ἰατρὸς πρέπει
νὰ συστήση τὴν ἐξέτασιν ἢ καὶ τὴν θεραπείαν ὑπὸ
εἰδικοῦ συναδέλφου του ὁσάκις τοῦτο ἀπαιτεῖ ἡ ἀσθέ-
νεια τοῦ πελάτου του.
Τέλος, ὅσον ἀφορᾷ τὸ θέμα τῆς ἀρνήσεως τοῦ ἰα-
τροῦ ὅπως παράσχῃ τὰς ὑπηρεσίας του, δὲν δύναται
νὰ λεχθᾖ ὅτι ἔχει διεθνῶς ἀναγνωρισθῇ, ὅτι ὁ ἐπαγ-
γελματίας ἰατρὸς ἔχει γενικῶς τὴν ὑποχρέωσιν νὰ
προσφέρῃ τὰς ὑπηρεσίας του ἐπὶ τῇ αἰτήσει οἱουδή-
ποτε. Τοιαύτη ὑποχρέωσις δυνατὸν νὰ προκύπτῃ ἐν-
δεχομένως ἐξ εἰδικῶν συνθηκῶν εἰς τὴν συγκεκρι-
μένην περίπτωσιν. Εἰς τὴν νομοθεσίαν δὲ καὶ τὴν
νομολογίαν μερικῶν ἐκ τῶν βορειαμερικανικῶν πολι-
τειῶν ἰσχύει 6 λεγόμενος κανὼν τοῦ «ἀγαθοῦ Σαμα-
ρείτου», ὅστις κατ᾿ οὐσίαν ἀπαλλάσσει πάσης εὑ-
θύνης ἐξ ἀμελείας τὸν ἰατρὸν εἰς τοιαύτας περιπτώ-
σεις.

ἶιοΒΛτΛι τιἸ ΣκοτιιΔι;

r
i
ἄλα τὰ παιδιὰ φοβοῦνται τό σκοτάδι,
oi γονεῖς γιὰ νὰ μπορέσουν να ἀπο-
ΡἸοουν τὰ παιδιὰ τους είτε ἀφήνουν
ξπδρτα τοῦ δωματίου μισἀνοιχτη είτε
Νουν ἀναμμένο ἕνα μικρὸ φῶς μέσα
δωμἀτιο. Αὐτός ὁ φόβος τῶν παιδιῶν
φυσιολογικόςἰ Πῶς καταπολεμεῖταΕ
ωτιουντοι σί γονεῖς.
Ἔνας φόδος σωτήρὶσς
τό τοῦς ψυχολόγους. τό ότι τὰ παιδιὰ
ῦνται τό σκοτἀδι δὲν εἶναι μόνον φυ-
ογικό ἀλλα καί σωτήριο, « ‘H ἀνθρώπι-
Ϊἶυση εἶναι ἀγχήὶδηςί λέγουν. «Τὸ νὰ
αται τό σκοτάδι, σημαίνει ότι τοποθε-
hum τό ἀγχος σ᾿ ἕνα συγκεκριμενο ση-
. Στὴν ἰατρική γλῶσσα αὐτό τό ὀνομἀ-
v "éerman". Σ᾿ αὐτὴ τὴν περίπτωση.
8οςγίνεται ενα καταφύγιο ποῦ ἐπιτρέ-
ὰτό ἄτομο νἀ αυγκεκριμενοποιήση κατι
Γ(Πλλιῶς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ τό κατανο-
νἀμεσα στό τρία καί πεντε χρόνια. τὰ
τοῦ φόβου τοῦ παιδιοῦ εἶναι πάντοτε
ια. Μόλις ἀρχίζει να σκοτεινΙἀζη oi σκι-
Ρτὶἀχνουν περίεργα καί ἀνησυχητικό
ματα. Κί ἀν τό παίχνίδια Ξυπνήσουνἱ
Υούνινη ἀρκούδα ερθη νὰ ζητήσῃ ἐκ-
ση ἐπειδή τῆς εἶχαν τραβήξει τ᾿ ἀφτια;
μεγάλος σκύλος ἀρχίση να δαγκωνη:
L... τὴ νύχτα τό παιδἀκι ξυπνἀει. Ὁλοι
σπίτι κοιμοῦνται καί oi ἡχοι ποῦ εχει
ἘΘισει ν᾿ ἀκούη δεν ὑπάρχουν Τό σκο-
ἔχει καταπιεῖ τα πἀντα. τὸ παιδί δὲν
μπορεῖ νὰ δὴ τίποτε, αἰσθάνεται ὁλομόνα- Αἵσθημσ ἀσφαλείας
χο, δέν ὑπαρχει κανείς νὰ τό προστατέψηῖ
τό παιδί φοβᾶται.
Πῶς θὰ κἀνουμε ἕνα παιδί νἀ νοιῶθη ἡ-
ρεμο καί ἀσφαλές; Ἄν τό παιδί τό ζητήσῃ
μποροῦμε ν᾿ ἀφήσουμε ἕνα μικρό φῶς ἀ-
Oi ἐφιάλτες
ναμμενο μέσα στό δωμἀτιο ή ἔστω ἀναμμέ-
νο τό φῶς τοῦ διαδρόμου καί ἀνοιχτή τήν
Οἱ εφιἀλτες ἐμφανίζονται στο παιδί ἀτιό
τό δεύτερο ἔτος τῆς ἡλικίας του καί κατό
Πόρτο τοῦ δωματίου.
τὴν νύχτα ἀκόμη καί τό πιό ἀγαπημένα
ταῦς ψυχιατρους, oi στιγμὲς ποῦ τό παιδί
του ἀντικείμενα παίρνουν ένα ἀνησυχητι-
παθαίνει ἐφιάλτες εἶναι σί πιό τρομακτικές.
κό καί περίεργο σχῆμα. Εἶναι καλύτερα να
Τό παιδί ξυπναει για να ξεφύγη ὰΠό τόν
βγόζουμε ὅλα τό ἀντικείμενα 6n6 τό δωμἀ-
εφιἀλτη καί εἶναι τρομοκρατημενο. Γύρω
τιο, ἀν καταλάβουμε ότι ό φόβος τοῦ παιδι-
στό τρία χρόνια, ὁ φόβος προκαλεῖται ἀπὸ
οῦ προερχεται ἀπ᾿ αὐτό.
τὰ μεγἀλα φανταστικὰ ζῶα (δρακοντες , λὺ-
τὸ παιγνίδι ᾿φῦλακας ἀγγελος᾿ δίνει στό
κους κλπ.) καί ἀργότερα ἀπό τό μικρό ζῶα
παιδί οιγουρια καί τό νοιώθει σὰν νὰ ἠταν
ποῦ μποροῦν νὰ κρυφτοῦν κότω ἀπό τό
κατι τό ζωντανό.
κρεβἀτι ἡ μέσα στίς σκοτεινές γωνιές,
Oi ψυχολόγοι ἑΠίσης συμβουλεύουν ν᾿
Πέντε χρονῶν ἕνα παιδί ἀρχίζει νἀ φοβἀ-
ἀφήνουμε τό παιδία να βυζαίνουν Τὰ δό-
ται τίς σκιες ποῦ παίρνουν εϋκολα τή μορ-
χτυλό τους πρίν κοιμηθοῦν, γιατί αὐτό εί-
φή ἀπό κλέφτες, φαντἀσματα ἡ and ἀγρια
ναι μιἀ ἄμυνα ἐναντίον τοῦ ἀγχους. μιό
θηρία (τίγρη. λιοντόρι, κροκοδείλο).
εὐχαρίστηση που τό ἠρεμεῖ. τὸ ἴδιο ίσχῦει
Με όλ᾿ αὐτἀ καταλαβαίνουμε γιατί ενα
για τό κομματια τό ὕφασμα ποῦ θέλουν
παιδί ἔχει τόσο μεγαλη ἀνἀγκη πρίν v‘ ἀπο-
νὰ ἔχουν μαζίτους στό κρεβἀτι τους. Μερι-
κοιμηθἠ ἀπδ την παρουσία τῆς μητέρας
κα παιδιἀ έχουν τή συνήθεια νό κουνιοῦν-
ἡ τοῦ πατέρα ποῦ θὰ τοῦ κρατόη τό χέρι.
ται ἢ νὰ γυρίζουν τό κεφἀλι τους δἙιἀ
ποῦ θὰ τοῦ τραγουδήσῃ ἕνα τραγουδἀκι.
κί ἀριστερὰ πρίν κοιμηθοῦν. Ἡ κίνηση ἀ-
ποῦ θὰ τοῦ διηγηθὴ μια ἱστορία, ποῦ θὰ
πασχολεί τό μυαλό τοῦ παιδιοῦ καί. ὅπως
τοῦ δώσῃ νὰ κοιμηθῇ μαζί μ ἕνα ἀγαπημέ-
τὸ κούνημο τἠς κοῦνιας, γίνεται ἕνα κατα-
νο του παιχνίδι. Ὅλες αῦτες οὶ τελετουρ-
πληκτικό νανοῦρισμα.
γίες. ποῦ σί γονεῖς τίς ξέρουν πολὺ καλὰ,
Παντως. όσο κι ἂν τὸ παιδί τό ζητἀη. δὲν
ἔχουν σκοΠό να ὴρεμήσουν τό παιδί καί
πρέπει νὰ κοιμᾶται στό δωμἀτιο τῶν γονιῶν
νὰ τό κόνουν νἀ νοιὠθη σέ ἀσφἀλεια. πρίν
του - ὸτον ῦπόρχη χῶρος φυσικὰ - διότι
. ν᾿ ἀρχίση τό μεγἀλο του ταξίδι μέσα στὴν
πρέπει νὰ συνηθίσῃ νὰ κοιμᾶται μόνο του.
νύχτα.

279
 v
"mu—a..-
ΠΑΣΧΑΛ!ΝΟΣ ΑΠΟΛΟΠΣΜΟΣ

Πέρασε καὶ φέτος τὸ Ἅγιο Πάσχα. Ὁ κόσμος,

σύμφωνα μὲ τὴν συνήθεια ἦ ἀπ᾿ τὴν ἀνάγκη νὰ ξεφὺγη
ἀπὸ τὸ ἄγχος τῶν πόλεων, κυριολεκτικὰ ξεχὺθηκε
στὴν ὕπαιθρο, γιὰ τὸ σχετικὸ ξεφἀντωμα. γΗταν ἕνα
πενθήμερο χαρᾶς καὶ ξεγνοιασιᾶς. Ὁλὀκληρα σχέδια
καταστρώθηκαν, ἔγιναν δνειρα καὶ τράφηκαν ἐλπίδες
γιὰ μιὰ πετυχημένη ἀνοιξιἀτικη ἐκδρομή. Μόνο ἀπ᾿
τὴν Ἀθήνα ὺπολογίζεται ὅτι βγῆκαν 225.000 αὐτο-
κίνητα πρὸς Πελοπόνησο καὶ Στερεὰ-ΘεσΙνίκη.
Τώρα δὲν μένουν παρὰ οἱ ζωντανὲς εὐχάριστες γλυκὲς
ἀναμνήσεις. Ἀλλοίμονο, δμως! Γιὰ μερικοὺς θὰ
μείνουν ἀλησμόνητες οἱ μέρες αὐτές. Ὄχι βέβαια γιὰ
τὸ μέγεθος τῆς χαρᾶς ποὺ δοκίμασαν ἢ γιὰ τὶς ἀπο-
λαύσεις ποὺ γεὺθηκαν, ἀλλὰ γιατὶ συνδέθηκαν μοι-
ραῖα μὲ θλιβερὰ περιστατικἀ, ποὺ ἄφησαν ἴχνη καὶ
πληγὲς ἀνεξίτηλες. Γιὰ ἄλλους, πάλι, γί αὐτοὺς ποὺ <

δὲν ἐπέζησαν, δὲν θὰ ξανἀρθουν ποτέ. Τὰ στοιχεῖα

ποὺ διαβάσαμε στὶς ἐφημερίδες, σχετικὰ μὲ τὰ τρο-
χαῖα δυστυχήματα, ποὺ συνέβησαν στὴ χώρα, προε-
᾿κἀλεσαν αἴσθησι. Εἶναι δικαιολογημένη ἡ συγκίνησι
τοῦ κοινοῦ. Στὸ χῶρο ποὺ ἀστυνομεὺει ἢ χωροφυλακὴ,
συνέβησαν 14 θανατηφὀρα δυστυχήματα καὶ ἄλλα 37
ἁπλῶς μὲ σωματικὲς βλάβες, ποὺ ἑρμηνεὺονται συνο-
λικὰ σὲ 17 νεκροὺς καὶ 120 τραυματίες, μεταξὺ τῶν
ὁποίων ἀρκετοί, εὐτυχῶς, πολὺ ἐλαφρά. Σὲ σὺγκρισι
μὲ τὴν περυσινὴ Πασχαλινὴ ἔξοδο, ὁ ἀριθμὸς τῶν
νεκρῶν εἶναι φέτος σημαντικὰ μικρότερος. Πέρυσι
σκοτώθηκαν στὴν ἄσφαλτο 30 ἄνθρωποι. Παρ᾿ ὅλο,
δμως, ποὺ τὰ θὺματα εἶναι φέτος κατὰ 50 ο Ιο λιγὀ-
τερα, οἱ Ὑπηρεσίες Τροχαίας χωροφυλακῆς δὲν εἶναι
ἱκανοποιημὲνες. Οἱ τροχονὁμοι μας δοκίμασαν πρα-
γματικὴ θλῖψι, ἄν ὄχι καὶ ἀπογοήτευσι. Γιατὶ ὴ Χωρο-
φυλακὴ τὶς μέρες αὐτὲς ἑξαπέλυσε μιὰ σωστὴ ἐκστρα-
τεία. Πανστραιτιείί θὰ λέγαμε. οἱ Ἄξιωματικοί, Ὕ᾿πα=
ξιωματικοὶ καὶ χωροφύλακες, ξεχὺθηκαν στοὺς δρό-
μους. θυλοι τοὺς βρισκόταν ἐπὶ ποδός. Ἐρρὺθμιζαν
τὴν κυκλοφορία, βοηθοῦσαν τοὺς ὁδηγοὺς, διευκό-
λυναν τὴν κίνησι, κατευόδωναν τοὺς ταξιδιῶτες μὲ
εὺχὲς καὶ κόκκινα αὐγὰ καὶ τοὺς μοίραζαν χιλιάδες
φέῖγ-βολὰν μὲ συμβουλὲς γιὰ τὴν ἀσφάλεια καὶ τὴν
ζωή τους. Πέρα ἀπὸ τὴν ἄνευ προηγουμένου προσω-
πικὴ παρουσία ὁλοκλήρου τοῦ δυναμικοῦ τῶν Ἵ᾿πη-
ρεσιῶν χωροφυλακῆς στὸ ὁδικὸ δίκτυο, τὸ Ἀρχηγετο
ἐξαπέλυσε διαφωτιστικὴ ἐκστρατεία μ᾿ ὅλα τὰ μέσα
μαζικῆς ἐνημερώσεως. Μὲ ἀμέριστή συνεργασία τοῦ
Ε.Ι.Ρ.Τ. καὶ τῆς Ἰ᾿.ΕΝ.Ε.Δ. μεταδίδονταν συνεχῶς,
ἀπὸ τὴν τηλεόρασι καὶ τὸ ραδιόφωνο ταινίες καὶ συνθή-
ματα συμβουλευτικοῦ περιεχομένου. Οἱ τροχονόμοι
δὲν γιὀρτασαν τὸ Πάσχα. Δὲν τσοὺγκρισαν τὸ κόκκινο
αὐγὸ μὲ τὰ παιδιά τους καὶ εἶναι ζήτημα ἄν βρῆκαν
λίγο καιρὸ νὰ δοκιμάσουν τὴν μαγειρίτσα ἢ νὰ πάρουν
ἕνα μεζὲ ἀπὸ τ᾿ ἀρνί. Δὲν παραπονέθηκαν, δμως, γί
αὐτό. Οθτε γόγγισαν, ποὺ δὲν βρέθηκαν κί αὐτοὶ στὸ

...πῇ

,μπρ-ι ᾿
v

Ξ.. w»
. - ἒΞΞῃΞ-ξ, Ni! 3
.. -.σ-..Ἡ-Ἥυ-

ρ _ . A... - W . ; ὄ ‘Ki

νι Ἡ ,;.ΐ᾿.:ὶ
Ἇ -Ξ-«νἱἇἆ ἆ-ἘἾ-ἶἔἐᾮ
«Ξ-,ἔθτι-
_ ν, ”it,“ ζ ,Ψ ἱ _
I"?
,3; 1'
~:’ «I»- . ιἱ-αόιῂ , ᾿< . ..ν-ν .-.-,, ,
Χαροὐμενο ξεκίνημα γιὰ τὴν πασχαλινὴ ἐξοδο μὲ τὶς θερμὲς Ἡ ἄσφαλτος βάωτικε πάλι μὲ αἷμα. Οἱ συμβουλἑς τῶν Tpo-
εὑχὲς τῶν Τροχονὁμων γιὰ ἕνα εὐχάριστο ταξίδι καὶ μία χονόμων δὲν τηρὴθηκαν. Ἡ ἀπροσεξία καὶ ἡ ἐπιπολαιότης
ἀσφαλῆ ἑπἁνοδο. πληρὠθηκαν μὲ μιὰ ἀκόμη ζωὴ συνανθρώπου μας.

280

Πασχαλινὸ τραπέζι μὲ τοὺς δικούς τους. Εἶχαν βάλει
σὰν σκοπό τους νὰ διευκολύνυυν ὅλους ἐμᾶς τοὺς ταξι-
διὦτες καὶ νὰ μᾶς δοῦν νὰ ξαναγυρίζουμε στὰ σπίτια
μας εὐτυχισμένοι. Τὸ πέτυχαν δμως; Τὰ θύματα, ποὺ
ἀναφέραμε παραπάνω τοὺς λύπησαν ἀφάνταστα καὶ
τοὺς δημιοὺργησαν τὴν ἐντύπωσι ὅτι οἱ κόποι τους
πῆγαν χαμένοι. Ἤθελαν καὶ εἶχαν τὴν ἀξίωσι ὅλες
αὐτὲς οἱ μεγάλες προσπάθειες ποὺ κατέβαλαν καὶ οἱ
μόχθοι τους, νὰ τελεσφορήσουν ἑκατὸ τοῖς ὲκατό.
Ἐμεῖς θὰ λέγαμε, ὅτι ἡ λύπη τους ὀφείλεται στὸν
συναισθηματισμό τους, στὴν ἀγάπη τους γιὰ τὸν
συνάνθρωπο καὶ τὴν εὐαισθησ-ία τους στὸ καθῆκον.
Οἱ τροχονόμοι καὶ οἱ Ὑπηρεσίες Τροχαίας ἔκαναν
τὸ πᾶν. Ἔκαναν πολλὰ περισσὸτερα ἀπὸ ὅ,τι μπο-
ροῦσαν καὶ ἀπὸ ὅ,τι ἦταν ἐνδεδειγμένο ἢ ἐπιβεβλῃμένο
νὰ κάνῢυν. Ἕπραξαν τὸ καθῆκον τους στὸ ἀκέραιον.
Ἀλλὰ ἐδῶ, τώρα, προβάλλει ἀμείλικτο ἕνα ἄλλο ἐρώ-
τημα. Γιατὶ νὰ συμβοῦν αὐτὰ τὰ δυστυχήματα θστερα
ἀπὸ ἕνα τέτοιο πλέγμα τροχονομικῶν μέτρων, ποὺ
ἐξασφάλισε ἕνα πλήρη ἔλεγχο στοὺς δρόμους Ἡ
μόνη ἐξήγησι ποὺ εἶναι παραδεκτὴ καὶ δίνει ἀπάντησι
᾿στὸ ἐρώτημα, εἶναι ὅτι ὑπάρχει ἕνας παράγων ποὺ
ἐπιδρᾶ πέρα ἀπὸ κάθε προσπάθεια τῆς Τροχαίας, ἕνας
παράγων ποὺ ἐπηρεάζει τὴν κυκλοφορία καὶ τὴν κίνησι
καὶ ποὺ εἶναι ὁ μοναδικὸς πιὰ ὑπεύθυνος γιὰ ὅ,τι
συμβαίνει. Εἶναι ὁ παράγων ἄνθρωπος-ὁδηγός, ποὺ
κἄποτε δὲν νουθετεῖται μὲ τίποτε, δὲν τιθασεύεται
οθτε μὲ τὸν φόβο, ἔστω, τῆς παρουσίας τοῦ τροχο-
νόμου ἢ τοῦ περιπολικοῦ αὐτοκινήτου ἢ τοῦ νόμου.
Αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο τὸν ἀπερίσκεπτο ἢ τὸν ἀλαζόνα,
τὸν ἀφελῆ ἢ τὸν ἐγωϊστὴ κανένα μέτρο δὲν εἶναι σὲ
θέσι νὰ τὸν χαλιναγωγήση. Αὐτό, τοὐλάχιστο, ἀπο-
δείχθηκε κατὰ τὸ πρόσφατα Πασχαλινὸ πενθἠμερο.
Ἄν ἀναλύσουμε τὰ αἴτια τῶν δυστυχημάτων αὐτῶν τῶν
ἡμερῶν θὰ δοῦμε ὅτι ἦταν ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὰ μέτρα
τροχαίας. Ἒγιναν γιατὶ τὸ θέλησαν οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρω-
ποι-ὁδηγοὶ νὰ γίνουν. Λὲς καὶ πῆγαν κόντρα στὰ
μέτρα τῆς Τροχαίας, κόντρα στὴν προσπάθεια τῆς
Πολιτείας, καὶ ἀκολούθησαν τὴν μοῖρα τους. Θελημα-
τικὰ ἔχασαν τὴν ζωή τους καὶ παρέσυραν στὸ θάνατο
ἢ τὸν τραυματισμὸ καὶ ἄλλους ἀνθρώπους ἀθῴους.
Κάνομε ἔκκλησι σ᾿ αὐτὸν τὸν ἀνεξιχνίαστο παρά-
γοντα-ἄνθρωπο νὰ ἀφυπνισθῆ καὶ νὰ συνετισθῆ ἀπὸ
μόνος του. Ὅταν τοῦ παρέχονται ὅλα τὰ μέσα καὶ
ὅλες οἱ προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἀσφάλειά του, ἄς τὰ
ἐκμεταλλευθῆ γιὰ τὸ δικό του τὸ καλό. Στὶς Ὑπηρἐ
σίες Τροχαίας χωροφυλακῆς ἀξίζει ἕνας δίκαιος ἔ-
παινος καὶ στοὺς τροχονόμους, ποὺ ἀπογοητεύθηκαν,
ἴσως, ἀπὸ τὸ ἀποτέλεσμα τῶν προσπαθειῶν τους,
ἔχομε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ συνείδησί τους πρέπει νὰ εἶναι
ἥσυχη. Γιατὶ αὐτοί, στὸ κάτω-κάτω, μὲ τὰ μέτρα
ποὺ ἔλαβαν καὶ τὶς προσπάθειές τους, κατάφεραν, σὲ
σύγκρισι μὲ τὸν περυσινό χρόνο, νὰ ἐπιτύχουν τὴν
μείωσι τῶν δυστυχημάτων κατὰ 50 οἸο. Δὲν εἶναι
μικρὸπρᾶγμα τὸ ὅτι γλύτωσαν φέτος 13 ἀνθρώπινες
. ψυχές. Δικαιώνεται ἔτσι ὁ μόχθος τους καὶ ἐπιβρα-
βεύεται ἡ προσπάθειά τους. Τὸ φετεινὸ ἀποτέλεσμα
ἦταν ἀποδεδειγμένα πολὺ λιγώτερο αἱματηρὸ ἀπὸ τὸ
περισυνό. «Αὐτὸ τὸ γεγονὸς πρέπει νὰ τοὺς δίνη τὸ
θάρρος καὶ τὴν ἀποφαστικότητα γιὰ καινούργιους
μόχθους πάνω στὴν ἄσφαλτο᾿ καὶ νὰ τοὺς ἐνδυναμώνη
τὴν πεποίθησι ὅτι ἡ παρουσία τους σώζει ἀρκετὲς
ἀνθρώπινες ζωές.
ΓωᾘἘ-πκ-ττκ- arr-Jr »σινι- ῒιι-ἭἬτ-«τ τ.. mar—raw rm— ,
E το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ τογ
E ΝγΜφΑιογ ἔ
ha.»- υ-πῌν-,αᾼω 1-3.5va «ιι-ΜυωιωΔ-ο-..ι .M.¢WW‘; Δ
Ἔνας φωτεινὸς κύκλος ἀπὸ ἐπετείους εἶναι ὁλό-
κληρη ἡ ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου. Ἡ κάθε μιὰ τους
εἶναι ἕνας σταθμὸς καὶ μιὰ ἀφετηρία. Κί ὅλες μαζὺ
συνθέτουν τὸν ἀνέσπερο πολικὸ ἀστὲρα ποὺ καταυγάζει
στοὺς αἰῶνες᾿ τὴν Ἑλληνικὴ Ἰδέα, κί ἁπλώνεται
σ᾿ ὅλα τὰ ὡραῖα, ποὺ γαλούχησαν τὴν ἀνθρωπότητα
καὶ τῆς δίδαξαν τὴν ἔννοια τοῦ χρέους. Οἱ ἴδιοι ἄν-
θρωποι, σ᾿ αὐτὸν τὸν τόπο, ξυπνοῦν κάθε φορὰ στὴ
φωνὴ τοῦ χρέους καὶ ἐπανδρώνουν τὶς ἐπάλξεις, πότε
κρατώντας δόρυ κί ἀσπίδα καὶ πότε καρυοφίλι καὶ
γιαταγάνι, γιὰ νὰ πέσουν μὲ ὲλληνοπρέπεια. Εἴτε
στὶς Θερμοπῦλες, εἴτε 25 άἰῶνες ἀργότερα, στὸ
Νυμφατο, πάντα «τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι».
Ὁ ἴδιος ,θρῦλος ζωντάνεψε κί ἀγκάλιασε τὸ μικρὸ
αὐτὸ χωριό, κοντὰ στὴ Φλὠρινα καὶ τὸ πέρασε στὴν
ἀθανασία, μαζὺ μὲ τὰ τὰ παλληκάρια τῆς Χωροφυ-
λακῆς, ποὺ μὲ τὸν θάνατό τους ἔγραψαν καινούργιες
σελίδες στὴ δοξασμένη ἱστορία τοῦ Σώματος. Ἴἰταν
στὶς 29 Ἀπριλίου τοῦ 1947, ποὺ ἡ μοῖρα διάλεξε νὰ
στήση ἐκεῖ, στὰ Μακεδονικὰ βουνά, ἕνα καινούργιο
βωμὸ θυσίας. Ἑφτακόσιοι συμμορῖτες, μὲ ἐπικεφαλῆς
τὸν αἱμοβόρο καπετὰν Ἀμύντα, ὥρμησαν στὸ Νυμ-
φατο μὲ ἀλλαλαγμοὺς στὶς 8 τὸ βράδυ. Διάλεξαν αὐτὸ
τὸ χωριὸ γιατὶ ἤξεραν πὼς ἐκεῖ ἔκαιγε ἀκοίμητη ἡ
Ἑλληνικὴ Ἰδέα, αἰῶνες τώρα κί ἔπρεπε νὰ τὴν σβύ-
σουν οἱ κομμουνισταὶ μέσα στὸ αἷμα καὶ τὸν ὅλεθρο,
γιατὶ ἦσαν ἀγκάθι στὰ καταχθόνια καὶ ἀνθελληνικά
τους σχέδια. Αὐτὸ ποὺ δὲν εἶχαν πετύχει οἱ κομι-
τατζῆδες 40 χρόνια πρίν, σκέφθηκαν νὰ τὸ κατορθώ-
σουν τώρα αὐτοί. Τὸ ξεκλήρισμα δηλαδὴ τοῦ ἑλλη-
νισμοῦ. Εἴκοσι δύο χωροφύλακες, μὲ τὸν Ἀνθυπα-
σπιστὴ Βαγγέλη Πατριαρχέα καὶ 15 στρατιῶτες τοῦ
571 Τάγματος ἦταν ὅλη κί ὅλη ἡ ἔνοπλη δύναμι τοῦ
Νυμφαίου. Ὁ ὁπλισμὸς τους ἦταν ἐλλειπής. Τὰ
πυρομαχικά τους λιγοστά. Τοὺς ἐμψὺχωνε, δμως, τὸ
χρέος πρὸς τὴν Πατρίδα. Ἥταν ἀποφασισμένοι νὰ
μείνουν ὅλοι τους ἐκεῖ καὶ -νὰ ἀντιμετωπίσουν τὸν
ἐχθρὸ τῆς φυλῆς ὡς τὴν τελευταία τους σφαῖρα, ὡς
τὴν τελευταία ρανίδα τοῦ αἵματός τους καὶ νὰ πέσουν
μέχρις ἑνός. Καὶ ἔπεσαν, ἀγκαλιασμένοι οἱ χωροφύ-
λακες μὲ τοὺς στρατιῶτες. Ὅσοι δὲν σκοτώθηκαν
ἀπὸ τὰ προδοτικὰ πυρὰ τῶν συμμοριτῶν, ρίχθηκαν
μέσα στὶς φλόγες πηδώντας ἀπ᾿ τὸ καμπαμναριὸ τῆς
Ἐκκλησίας, μὲ τὴν ἰαχὴ «ζήτω ἡ Ἑλλάς». Καὶ ἔγιναν
ὁλοκαύτωμα καὶ ἕνα ἀκόμη παράδειγμα ἢρωϊσμοῦ
καὶ Ἑλληνικῆς αὐτοθυσίας. Σκόρπισαν τὸ αἷμα τους
καὶ ἀνακάτεψαν τὰ κόκκαλά τους στὰ αἱματοβαμμένα,
καὶ κατεσπαρμένα ἀπὸ ἅγια ὀστᾶ ἡρώων καὶ μαρτύ-
ρων, βουνὰ τῆς Μακεδονίας μας.
Μὲ τὸ ἐτήσιο μνημόσυνο στὸ τόπο τῆς θυσίας ἡ
Χωροφυλακὴ ἀποτίει φόρον τιμῆς στὰ τέκνα της καὶ
οἱ κάτοικοι τοῦ Νυμφαίου εὐλογοῦν τοὺς ὑπερασπι-
στὰς των. Παράλληλα εἶναι καὶ μιὰ εὐκαιρία γιὰ νὰ
ξαναθυμηθοῦν οἱ παλαιότεροι καὶ νὰ πληροφορηθοϋν
οἱ νεώτεροι. . . .
281
 «. .. Πρωτομαγιὰ τὰ λέλουδα
γιορτάζουν-καὶ τὰ πουλιά τὰ ταί-
ρια τους φωνάζουν. . .» τραγουδοῦ-
σαμε στὸ πολὺ φάλτσο καὶ τσιρι-
χτὁ ἕνα καιρὸ ποὺ ἐλόγου μου καὶ
πέντε - ἕξη ἄλλοι πιτσιρῆδες
ἀπὸ ,τὴ γειτονιὰ πηγαίναμε σκο-
λειό, καὶ μέναμε κάτι ζαμανάκια
ἀκούνητοι στὴν ἴδια τάξῃ... Καὶ
ἕνεκα ποὺ τὰ εἴχαμε διπλοφορτώ-
σει στὸν κόκκορα καὶ μᾶς εἴχανε
βαρεθῆ καὶ τὰ τοιχοπατὠματα τοῦ
σκολειοῦ, δυὸ - τρεῖς ἡμέρες μπρο-
στὰ ἀπὸ τὴν Πρωτομαγιὰ τὴν κᾶ-
ναμε πουλάδα ἀπὸ τὰ μαθήματα καὶ
παίρναμε ἀμπάριζα κατὰ Νέα Φι-
λαδέλφεια μεριά. Στὸν χαβαλέ μας
αὐτὸν τραγουδοῦσαμε τὸ παραπἄ
νο ᾆσμα. χαζεύαμε μὲ τὰ πετοὐμενα
τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰ λέλουδα τῆς
γῆς, καὶ πετροβολούσαμε τοὺς μπα-
κακοὺς καὶ τὰ νεροζούζουνα ποῦ
σκυλοτεμπελιάζανε σὲ κάτι χα-
βοϋζες τριγύρω. Ὅλα ταῦτα σκε-
φτόμουν χτὲς τὴν Πρωτομαγιὰ
τὸ μεσημέρι ὅταν μὲ τὴν γειτονο-
παρέα ρίχναμε ποδαρᾶτα τὶς βόλ-
τες μας ἀπὸ γέφυρα Νέας Χαλκη-
δὁνας μέχρι γἠπεδο ΑΕΚ. Γίνεται
δμως, Πρωτομαγιά στράτα - στρα-
τούλα στὴν ἄσφαλτο, καὶ ζερβό-
δεξα καροτσάκια μὲ σουβλάκια,
στραγαλόσπορους καὶ μπιχλιμπί-
δια, καὶ πάρα πέρα σαράφικα, κου-
νάδικα, καὶ τσαντἡρια μὲ δίφραγκο
τὸ θέαμα μὲ κατι ζωάκια ἀπολει-
φάδια τῆς ζούγκλας Γί αὐτὸ Κἀ-
ποτε ρίχνω στάση καὶ ξηγιὲμαι στὰ
ἴσα στὴν παρέα μου:
-Τί λέτε ρές Εἴσαστε γιὰ σκέτη
ἐξοχὴ νὰ φχαριστηθοῦμε Πρωτο-
μαγιᾶς Ἄς ποῦμε κατὰ Βαρυμπό-
μπη μεριά.
-Εἴμαστε! εἴπανε ὅλοι καὶ ἄνευ
καθυστέρησι μπουκὰραμε στὸ φορ-
τοταξὶ τοῦ Ἀντρέα τοῦ Ροῦκουνα
ποὺ στὸ λεφτὀ ἄρχισε νὰ ρολλάρη
κατὰ Ἐθνικῆ ὁδὀ. Στὴν Βαρυμπό-
μπη καταλάβαμε Πρωτομαγιὰτικη
φτιάξη. Γιατί ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε τέ-
τοια ἡμέρα χωρὶς σκἑτη ἐξοχὴ δὲν
γίνεται. Νομίζωζ
Θρασύβουλος Κἀργας
282
Τὸ νὰ χαίρεσαι τὴν Πρωτομα-
γιὰ κοντὰ στὴν λουλουδιασμένη
φύσι, αὐτὸ ἀσφαλῶς εἶναι Κάτι τό
ἀνεπανάληπτο, Ἐφέτος εἷχα τὴν
εὐκαιρία νὰ δοκιμάσω αὐτὴ τὴν
ἀπόλαυσι σὲ μιὰ ἐξοχικὴ περιοχὴ
τῆς Νέας Μὰκρης μακρυὰ ἀπὸ τοὺς
θορύβους καὶ τὰ καυσαἐρια καὶ δί-
πλα στὴν στοργικῆ μου γυναικούλα
ποὺ κάθε τόσο εθρισκε τὴν εὐκαι-
ρία νὰ βρίσκεται κοντά μου. Μέχρι
τὶς 10 τὸ πρωΐ, ἄφησε περισσότερες
ἀπὸ πέντε φορὲς τὰ χαρτιὰ γιὰ νὰ
βεβαιωθῆ ἂν ψηνόταν καλὰ τὸ ἀρνὶ
ποὺ γύριζα στὴν σοῦβλα. Βέβαια
στὴν παρέα ὑπῆρχαν καὶ ἄλλοι
κύριοι, ἀλλἀ ποιὸς μποροῦσε νὰ
μὲ συναγωνισθῇ στὴν προετοιμα-
σία τοῦ ύπαίθριου αὐτοῦ πίκ - νίκ;
Ἀρκεῖ νὰ σᾶς πῶ ὅτι, μέχρι τὶς ἓν-
τεκα, εἶχα στρώσει τὰ τραπεζομάν-
τηλα καὶ τὰ σερβίτσια, καὶ στὶς 12
εἶχα διανείμει τὶς μερίδες ἀπὸ τὰ
κρύα φαγητά. Κατὰ τὶς μία κα-
τέβασα τὸ ἀρνὶ ἀπὸ τὴν πρὸ-
χειρη ψησταριά, τὸ τεμάχισα, καὶ
τὸ σερβίρισα ἀχνιστὰ σὲ τρεῖς με-
γάλες πιατέλες. Φώναξα πολλὲς
φορὲς τὴν παρέα νἄρθη γιὰ φαγη-
τό, ἀλλὰ αὐτοὶ ἦταν ἀπορροφη-
μένοι στὸ χαρτί. Κάποια στιγμὴ,
ἐκεῖ ποὺ περίμενα μισοξαπλωμένος,
ἔνοιωσα τὰ βλέφαρά μου νὰ βαραί-
νουν. Ὄταν κάποτε πετάχτηκα σὰν
ἐλατήρια ἀπὸ τὶς φωνὲς ποὺ ἄκου-
σα, τὸ κακὸ εἶχε συντελεσθῇ. Εἶδα
μὲ φρίκη τρία θεόρατα τσομπανό-
σκυλα νὰ κατασπαρὰζουν τὸ ψη-
μένο ἀρνί. Ἡ γυναικούλα μου ἔπα-
θε νευρικὀ κλονισμό. Τεμπέλη καὶ
ἀκαμάτη μὲ ἀνέβαζε, άχἁριστο,
τύραννο καὶ σαδιστὴ μὲ κατέβαζε.
Ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε εἶχε δίκηο γιατὶ
ἡ ξαφνικὴ τεμπελιὰ ποὺ μὲ ἔπιασε
ἦταν ἀχαρακτήριστη. Ἄραγε θὰ
μοῦ τὸ συγχωρέσῃ ποτὲ αὐτός
Ὑμέτερος
᾿ Ιλαρίων Σὐξυλος
Κατὰ κοινὴ ὁμολογία, Πρωτο-
μαγιά σημαίνει μιὰ ἡμέρα ὅπου ὁ
κάθε ἄνθρωπος ἀπολαμβάνει κον-
τἀ στὴν φύση τὸ μεγαλετο τῆς βλα-
στήσεως καὶ τῆς ἀνθοφορίας. Τὸ
ἴδιο θέλησα νὰ Κάνω καὶ ἐγὼ ἀπὸ
τὸ πρωΐ τῆς ἡμέρας αὐτῆς, ἀλλὰ τὸ
μόνο ποὺ ἐπέτυχα ἦταν νὰ τσακι-
στοῦν τὰ νεῦρα μου. Ἀκουσα γύρω
. στὶς 57 φορὲς τὴν ἐρώτησι «Ποῦ
πιάσατε τὸν Μάη Κύριε Εὐλάμπιε»,
ἄλλες τόσες περίπου τὴν παρατή-
ρησι «ὡρατο τὸ στεφάνι στὴν πορτα
σας κύριε Εὐλάμπιε» καὶ Κάθε 10
μὲ 15 λεπτὰ τὴν εὐχὴ «καὶ τοῦ χρό-
νου κύριε Εὐλάμπιε» ποὺ κακὸ χρό-
νο νἄχουν ὅλοι ποὺ μὲ σύγχυσαν τέ-
τοια ἡμέρα, Γύρω στὶς δώδεκα τὸ
μεσημέρι ἐκεῖ ποὺ εἶχα βρῆ λίγη
ἡσυχία στὸν Κῆπο μου, ἀκούω ἀπὸ
δίπλα ἕνα Κινεζόφωνο «Τσάο κὓ
ριε Εὐλάμπιε» καὶ ἀνατρίχιασα
ὁλόκληρος. Γυρίζω καὶ τί νὰ ἰδῶ...
Ὁ γείτονάς μου ὁ Σωτηράκης μ᾿
ἕνα στεφάνι περασμένο στὸν λαιμό.
Φυσικά τὸν ἔστειλα στὸν ἐξαποδῶ
ἀλλὰ τί τὸ ὄφελος ἀφοῦ μοῦ ὰνέ-
βασε τὴν πίεσις Τὴν χαριστικἠ βολὴ
τὴν πῆρα ἀπὸ τὸν Κὑρἱθ Μιχαλά-
κη. Μιχαλάκης ἐστὶ ἕνας ἐκ γεννε-
τῆς σαχλὁς ποὺ τὸν ἀνέχομαι 27
χρόνια, τρεῖς μῆνες καὶ κάτι ἡμέ-
ρες, καὶ αὐτὸ γιατὶ τυχαίνει νὰ εἶναι
κουνιάδος μου. Τὸ ἀπόγευμα τῆς
Πρωτομαγιᾶς ὲκανα τὸ τραγικὸ
᾿ σφᾶλμα νὰ πάω μὲ τὴν γυναίκα μου
στὴν Νέα Φιλαδέλφεια. Ποδοπά
τἡθηκα ἀγρίως, στριμὡχθηκα ἀσ-
φυκτικἀ καὶ ὲλεγα νὰ φύγω, ὅταν
ἄκουσα ἀπὸ δίπλα νὰ φωνάζουν τὸ
δνομά μου. Ποιὸς ἦταν νομίζετε;
Ὁ κουνιάδος μου, ὁ Μιχαλάκης,
σὲ μιὰ ἀποθέωσι γελοιοποιήσεως.
Ἦταν ἀνεβασμένος στὴν μεγάλη
ρόδα ἑνός Λοῦνα-πἀρκ καὶ περι-
στρεφόταν, σἀν ἐξάρτημα Μυκονιά-
τικου ἀνεμόμυλου. Τοῦ ἒσφιξα δύο
φάσκελα διαρκείας καὶ ἔφυγα ἀγα-
νακτισμένος. Ἀπὸ ἐκείνη τὴν στι-
γμὴ ὁρκῖστηκα νὰ μὴ μὲ βοῆ ζων-
τανὸ ἄλλη Πρωτομαγιὰ, ἂν δὲν
τὴν γιορτάσω σὲ μιὰ βουνοκορφὴ
νὰ ἡσυχάσω ἐπὶ τέλους. Αὐτά,
Εὐλάμπιος Σουτιδίνης

ΗΕΝΣΤΑΝΤΔΝΕπ
ΑΠΟ 'ro ΑΙῬΥΠΝΟ ΕΠζοΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟ
MIA}: ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
γίνῃπἥᾊἇδὸᾞὸἷηᾑέμἳἰμἳ. Ξἳᾇᾞἳ mm
-Ἐλᾶτε γρήγορα στὴν ὁδὸ Α καφενετο Β γιατὶ ἀλλοιῶς θὰ
, ,
_.
σἘ-χῥῖαᾏουδὴἓἴδςὶἵυἃἶἒἱαἀλιοᾜἷόγου σου νὰ μὴ τὸ κλέψω,
ἦταΪ-Ιὖὶαᾕἳἀᾜἒὲἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὸ ἀρχετο μας...
-Ἅκουσε καλόπαιδο... 6 Κ., μόνο....ἀχρετος δὲν εἶναι..........
Ἄν θέλῃς νὰ μάθ-ης ποιὸς εἶμαι, ρώτησε κ.λ.π. κ.λ.π. Ἐπακο-
λούθησε μακροσκελέστατη ὅσο καὶ ἀσυνάρτητη βιογραφικὴ
ἀφήγησι. Ὁ μεθυσμένος, πρὶν κλείσῃ τὸ τηλέφωνο, εἶπε ἐπι-
γᾚθὶαγτιἳὰκΐὰ μάθης τὶ ἄνθρωπος εἶμαι, παίρνω πίσω τὴν παραγ-
γελιά μου. Ἐπεισόδιο τέλοςἒ... Εἴμαστε ἔντάξει τώρά,
Γιὰ καλὸ καὶ γιὰ κακὸ ἔστειλαν τὸ περιπολικὸ 2-45. Στὸ Κα-
φπετο βρῆκαν ἕνα μεθυσμένο, πιστὴ ἀντιγραφὴ τοῦ ἄκακου μπε-
κρῆ, ποὺ βλέπομε συνήθως σὲ ἀνάλογα ἐπιθεωρησιακὰ νούμερα.
Τὰ εἶχε βάλει μὲ τὴν διεύθυνσι τοῦ καφενείου, γιατὶ, καθὼς
ἰσχυριζόταν, παρήγγειλε κρασὶ καὶ τοῦ ἔφεραν πορτοκαλάδα ποὺ
, τὴν ἤπιε γιὰ ......κρασὶ καὶ ἀνεκέλυψε ὅπως εἶπε τὴν .....νοθεία
μόλις πῆγε νὰ πληρώση....
Ὁ.
Τὸ τηλεφώνημα ἦρθε ἀπὸ τὸν Πύργο Ἐλέγχου τοῦ Ἀεροδρο-
μίου τοῦ Ἑλληνικοῦ. Ἑνας..χαρταετὸς ποὺ πετοῦσε σὲ ὕψος 500
ποδῶν πάνω ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν προέκτασι τῆς πίστας πρὸς τὴν
Γλυφάδα, παρεμπόδιζε τὴν λειτουργίαν τοῦ έναερὶου διαδρόμου.
Οἱ πιλότοι εἶχαν ζητήσει τὴν ἄμεση ἀπομάκρυνσί του καὶ τὸ
ἒἓἵἒΐτἶ 12:13?25:23:33termmzzzrfizm
χωροφύλακες, μὲ τὴν κλασσικὴ μέθοδο τοῦ μίτου τῆς Ἀριάνδης,
(ποὺ στὴν προκειμένη περίπτωσι ἦταν ἡ καλούμπα) ὲνετόπισαν
τὴν ...βάσι ἐκτοξεύσεως τοῦ χάρτινου αὐτοῦ ταραξία τῶν αἰθέρων.
Οἱ μπόμπιρες, ποὺ τὸν εἶχαν ἀνασηκῴσει, φαίνονταν νὰ διασκε-
δάζουν πολὺ μὲ αὐτὴ τὴν ἱστορία. "Eva; ἀπὸ αὐτοὺς, ποὺ ἦταν
καὶ ὁ (ικάπταινὶ), μὲ σβέλτες κινήσεις πιλοτάρισε τὸν χάρτινο
ἱπτάμενο δίσκο, τὸν προσγείωσε σ᾿ ἕνα διπλανὸ οἰκόπεδα, καὶ ἡ
«ἐπιχείρησι -χαρταετόςη ἔληξε αἰσίως.....
Πολλοὶ εἶναι ποὺ ξεχνᾶνε ἀπὸ ἀφηρημάδα διάφορα ἀντικείμενα
. a” ἕνα λεωφορετο, τρόλλεϋ ἢ ταξί. Τὰ ἀντικείμενα αὺτὰ ἐπιστρέ-
φονται στοὺς κατόχους τους, ἂν βέβαια δὲν κάνουν.....φτερὰ ἀπὸ
κάποιον ἄλλο ἐπιβάτη μὲ ἀρπακτικὲς διαθέσεις. Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ
ἐκεῖνο ποὺ ξέχασε ἕνας ἐπιβάτης σὲ κάποιο λεωφορετο τῆς γραμ-
μῆς Ἀμαρουσίου ἔκανε φτερὰ στὴν κυριολεξία, χωρὶς δμως νὰ
χαθῆ, Ἐκεῖνοι ποὺ τὰ ἔχασαν στὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ ὁδηγὸς, 6
εἰσπράκτωρ καὶ οἱ ἐπιβάτες. Γιατὶ 6 ἀφηρημένος ἐπιβάτης κατέ-
βηκε ἀπὸ τὸ λεωφορετο χωρὶς νὰ πάρῃ μαζί του μιὰ.... πάπια,
ἡ ὁποία σὲ κάποια στιγμὴ πετάχτηκε ἀπὸ ἕνα χαρτοκιβὠτιο καὶ
ἄρχισε νὰ φτερουγίζῃ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ μὲ γοερὰ κρωξίματα.
Ἀναστατὠθηκαν οἱ πάντες ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα πιτσιρίκο, 6 ὁποτος
εθρισκε διασκεδαστικὴ τὴν ὅλη ἱστορία. Στὸ τέλος ἐπενέβησαν
οἱ ψυχραιμότεροι καὶ εἰδοποίησαν τὴν Ἄμεσο Ἐπέμβασι. Σὲ
λίγα λεπτὰ κατέφθανε ἐπὶ τόπου ἕνα περιπολικὸ ποὺ παρέλαβε
τὸν φτερωτὸ ταραξία. Ὅταν βρέθηκε 6 ἰδιοκτήτης τῆς πάπιας
τοῦ ἔγιναν οἱ σχετικὲς συστάσεις ποὺ αὐτὸς τὶς ἄκουσε μὲ προ-
σοχὴ, ἄγνωστο ἂν ποιούμενος ἢ ὄχι τὴν ........ νἣσσαν.
Μεσάνυχτα παρὰ κάτι σ᾿ ἕνα δρόμο τοῦ Αἰγάλεω....Στὴν
ἀρχὴ 6 ἔνουιος τοῦ ρετιρὲ μιᾶς πολυκατοικίας δὲν μποροῦσε νὰ
πιστέψῃ ἐκεῖνο ποὺ ἔβλεπε χαμηλὰ στὴν στέγη τοῦ ἀντικρυνοῦ
σπιτιοῦ. Ἡ σκιὰ γλύστρησε ἀνάλαφρα στὴν ταράτσα, ἔδεσε ἕνα
σκοινὶ στὰ κάγκελα, καὶ χωρὶς χρονοτριβὴ ἄρχισε νὰ κατεβαίνῃ
στὴν βεράντα σὰν ἀκροβάτης. σὌ-ταν βρέθηκε ἐκεῖ, πλησίασε
πἷσἶἲεἱἒθἶἰἶμἒτἕᾞσξἕ
ᾖυ-Ξἰἲάἔζΐπερίπτωσι
ΞἓέῢἕηἶἷἓᾚΞ«Κλασσικὴ ἒεδἴὶἑἶωἔζἕριᾛδᾌυμἒ
σπιτιοῦ. ς διαρρήξεως-...». εἶπε ἀνάμεσα
στὰ δόντια του ὁ ἔνοικος τῆς πολυκατοικίας, ποὺ παρακολουθοῦσε
μὲ κομμένη ἀνάσα τὴν σκηνή. Χωρὶς χρονοτριβὴ τηλεφώνησε
στὴν Ἄμεσο Ἐπέμβασι, Σὲ λίγα λεπτὰ κατέφθασε ἐπὶ τόπου
ἕνα περιπολικὸ καὶ οἱ ἄνδρες του ἐκύκλωσαν τὸ σπίτι. Ὅταν ἕνας
ἀπὸ αὐτοὺς χτύπησε τὸ κουδοῦνι τοῦ ἄνοιξε μιὰ γυναῖκα ἡ ὁποία
ἄκουσε μὲ ἀταραξία γιὰ τὴν «διάρρηξι». Γιατὶ ἁπλούστατα ἡ
ἰδία ἦταν ἡ πρωταγωνίστρια μιὰ καὶ εἶχε κλειδωθῆ ἀπ᾿ ἔξω καὶ
προτίμησε νὰ παρακάμψῃ τὴν κλειδωμένη εἶσοδο μὲ τὸν προανα-
φερόμενο ἀκροβατικὸ τρόπο. Ἀνεξάρτητα μὲ τὴν ὅλη ἐξέλιξιν
τῆς ὑποθέσεως 6 φιλόνομος ἔνοικος τῆς πολυκατοικίας εἶχε κάνει
στὸ ἀκέραια τὸ καθῆκον του. Ἡ Ἀστυνομία δὲν ἐνοχλεῖται ἀπὸ
αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς τηλεφωνικὲς κλήσεις-....
«Μπᾶτε σκύλοι ἀλέστεω.» λέει 6 λαὸς ὅταν θέλη νὰ τονίση
τὸ μέγεθος κάποιας ἀσυδοσίας. Κάτι παρόμοια ἔγινε στὶς 11
Ἀπριλίου τὸ βράδυ στὴν Ἀνθούπολι, ὅπου ἔνας ἀδέσποτος σκύ-
λος, ἐπωφελούμενος τῆς ἀπουσίας μιᾶς οἰκογενείας ἀπὸ ἕνα
σπίτι μὲ ὸρθάνοιχτη τὴν κυρία εῖσοδο, μπῆκε μέσα καὶ ἄρχισε
τὶς σχετικὲς ἐξερευνἠσεις μεταξὺ κουζίνας καὶ τραπεζαρίας.
Ὄταν ἐπέστρεψαν οἱ ἔνοικοι, ὁ ἀπροσδόκητος ἐπισκέπτης τοὺς
ὑποδέχτηκε στὸ κεφαλόσκαλο μὲ ἄγρια γαυγίσματα. Ἐκεῖνοι
ὀπισθοχώρησαν ἔντρομοι καὶ τὶ νὰ κάνουν: Εἰδοποίησαν τὴν
ΞΑμεσο Ἐπέμβασι, ἡ ὁποία ἔστειλε ἐπὶ τόπου ἕνα περιπολικὸ
ποὺ ἔδωσε τὴν σχετικὴ λύσι. Ὁ οἰκοδεσπότης ἦταν φοβερὰ
ἐκνευρισμένος, ἀλλὰ οἱ χωροφύλακες τοῦ περιπολικοῦ τοῦ συνέ-
στησαν νὰ εὺγνωμονῆ τὸν ἐθελοντὴ καὶ μὲ τὸ ἀζημίωτο αὐτὸν
φύλακα τοῦ ἀνασφάλιστου σπιτιοῦ του. ..
Σκύλος καὶ πάλι ὁ πρωταγωνιστὴς τῆς μικρῆς μας ἱστορίας.
Μὲ τὴν διαφορὰ δμως ὅτι αὐτὸς περνοῦσε τὴν ὄχι καὶ τόσο σκυ-
λίσια ζωή του σ᾿ ἕνα διαμέρισμα πολυκατοικίας στὴν Γλυφάδα.
"Dan-on ἕνα πρωΐ βρέθηκε αἰωρούμενος μεταξὺ τετάρτου καὶ
τρίτου ὀρόφου παριστάνοντας ἔτσι τὸ μακάβριο ἐκκρεμὲς καθὼς
κρεμμὠταν ἀπὸ τὸ πολυτελἑστατο λουρί του. Εὶδοποιήθηκε ἡ
Ἄμεσος Ἐπὲμβασις καὶ ὅταν κατέφθασε ἐπὶ τόπου ἕνα περι-
πολικό, ἡ πολυκατοικία συγκλονιζόταν ἀπὸ τοὺς θρήνους τῆς
ἰδιοκτητρίας τοῦ σκύλου, τὸ τυμπανιαἶο πτῶμα τοῦ ὁποίου βρι-
σκόταν ἀκόμη στὸ κενό. Ἔγκλημα, ἀτύχημα, ἢ αὐτοκτονίας
ἦταν τὰ ἐρωτήματα τῶν περιοίκων. Ἐπὶ αὺτοῦ δὲν γνωρίζομε
τὶ ἀκριβῶς ἀπέδωσε ἡ σχετικὴ ἔρευνα. Ἀκούσαμε πάντως ὅτι
τὸ ἀπαγχονισμένο τετράποδο ἦταν συνήθως λαλίστατο τὶς με-
ταμεσονύκτιες ὧρες. Ἐπίσης ὅτιτὸἶδιο βράδυ οἱ ἰδιοκτῆτες του
ἐπέστρεψαν ἀργὰ στὸ διαμέρισμά τους χωρὶς νὰ προσέξουν ποῦ
βρισκόταν ὁ σκύλος. Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα δὲν ἀποκλείεται κἂ
ποια (ιὲγκλ ματικὴ χείρ» ἀπὸ τὰ διπλανὰ διαμερίσματα νὰ τὸν
ἔσπρωξε στἘὸ κενὸ δίνοντας ἔτσι ὁριστικὸ τέλος στὰ μεταμεσονύ-
κτια ὲνοχλητικὰ γαυγίσματα του.
283

ΣΥΖΥΙὌΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ
Ὁ τίτλος αὐτὸς εἶναι Κάπως
δυσανάλογος μὲ τὴν ἱστορία ποὺ
θὰ διηγηθοῦμε. Γιατὶ ἐνῷ ὁ πολυ-
μήχανος βασιλεὺς τῆς Ἰθάκης ὑπέ-
φερε τὰ πἁνδεινα μακρυἁ ἀπὸ τὴν
Πηνελόπη του, 6 ἡλικίας 44 ἐτῶν
Ἰταλὸς Σαλβατόρε Βιργκοῦλτι ἔζη-
Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ
Τὶ κάνει ἕνας νέος ὅταν δὲν ἔχει
τὰ μέσα νὰ ἀποπερατὡση τἰς σπου-
δές του; Τὸ πιὸ λογικὸ εἶναι νὰ
συνδυάση τὴν μελέτη μὲ τὴν ἐργα-
σία καὶ ὄχι νὰ περιμένῃ μακαρίως
τὴν ἐξ οὐρανοῦ βοήθεια. Παρὰ
ταῦτα δμως ἕνας Ἰάπων σπουδα-
στὴς τῆς ὀρυκτολογίας καὶ βιο-
λογίας ὀνόματι Κατσουχίτο Ὁβάκι
προτίμησε τὴν ἐξ οὐρανοϋ βοῆθεια
ἀλλὰ μὲ τὴν μέθοδο τῆς ἀεροπει-
ρατείας. κατέλαβε καὶ μάλιστα
ἐντελῶς ἄοπλος ἕνα ἀεροσκάφος
τῆς «Τζάπαν Ἀϊρ-λαϊνς» τῆς γραμ
μῆς Τὁκιο-Ὀκινάουα μὲ 425 ἐπι-
βάτες. Οἱ ἀπαιτήσεις του,οθτε λίγο
οῦτε πολὺ, ἦταν τῆς τάξεως τῶν 55
284
σε, καἱ κατὰ τὰ φαινόμενα θὰ ἑξα-
κολουθῆ νὰ ζῆ τὴν .. ..Αἰνειἀδα του
ἐξ αἰτίας τῆς συζύγου του. Ἀλλὰ
ἃς πάρωμε τὰ γεγονότα μὲ «τὴν σει-
ρἁ.. Κάποια ἡμέρα ὁ δύστυχος Σαλ-
βατόρε τόλμησε νὰ ὐψὡση φωνὴ
διαμαρτυρίας στὴν σύζυγό του.
_ τοῦ ἐσέρβιραν ἕνα ζευγάρι μὲ χει-
᾿ ἀεροπειρατὴς ἦταν εὐγενέστατος
Ἀποτέλεσμα: δέχθηκε μιὰ καράφα
γεμάτη νερὸ στὸ κεφάλι καὶ κατέ-
ληξε στὸ Νοσοκομετο πνιγμένος
στοὺς ἐπιδέσμους. Oi γιατροὶ ἀπε-
φάνθησαν ὅτι οἱ πληγές τούἦταν
σοβαρὲς καὶ χρειαζόταν εἰδικὴ
παρακολούθησι. Ἀλλὰ καὶ ὁ ἐγωϊ-
σμὸς τοῦ πεσόντος ἀμαχητἰ στὸν
ἄνισο συζυγικὸ ἀγῶνα εἶχε πλη-
γωθῆ σοβαρά. Ἔτσι ὁ Σαλβατὀρε
πῆρε τὴν ἡρωική ἀπόφασι νὰ ἐκδι-
κηθῆ τὸ συντομώτερο. Ἐγκατέλει-
ψε «φουριόζος» τὁ Νοσοκομετο,
καὶ σὲ λίγα λεπτὰ χτυποῦσε τὴν
πόρτα τοῦ σπιτιοῦ του ἀποφασισμέ-
νος νὰ δώσῃ ἕνα καλὸ μάθημα στὴν
σκληρὴ σύζυγα. Τελικᾶ δμως δὲν
κατάφερε τίποτε περισσότερο ἀπὸ
τὸ νὰ καταλήξη καὶ πάλι στὸ Νο-
σοκομετο αὐτή τὴ φορὰ μὲ ἐγκαύ-
ματα στὸ πρόσωπο ἀπὸ ἕνα καυ-
στικὸ ὑγρὰ ποὺ τοῦ ἐξαπέλυσε ἡ
κατὰ τὰ ἄλλα έκπρόσωπος τοῦ
ἀσθενοῦς φύλου σύζυγός του. Ἐτσι
εἶναι ἀβέβαιο ἂν, ὁ δυστυχὴς Σαλ-
βατὀρε, πάρῃ τὴν σχετικὴ «ρεβάνς»
γιατὶ ὡς φαίνεται ἀπέναντι στὴν
σύζυγό του γίνεται 6.. ..Κουταλια-
νὸς τοῦ ὁμωνύμου ἐγχωρίου λαϊκοῦ
ἄσματος σὲ Ἰταλικὴ βέβαια ἔκδοσι.
ἐκατομμυρίων δολλαρίων μαζὶ μὲ
15 ἀλεξίπτωτα, καθὼς καὶ ὀρειβα-
τικὲς ἀξίνες καὶ φτυάρια ποὺ θὰ
τοῦ χριαζὁταν γιὰ νὰ σκάψη κᾶ-
που καὶ νὰ κρύψῃ τὰ λύτρα τῆς
ἀεροπειρατείας. Τελικὰ ἀπεδείχθη
ὅτι μὲ ὅλα αὐτὰ ἁπλῶς ἔσκαβε τὸν
δικό του.. ..λάκκο. Τὸ ἀεροπλάνο
θστερα ἀπὸ ἐντολή του προσγειὡ-
θηκε στὸ ἀεροδρόμιο Νάχα τῆς
Ὁκινάουα. Τὴν ὥρα ποὺ περίμενε
νὰ φέρουν φαγητὸ γιὰ τὸν ἴδιο καὶ
τοὐς ἐπιβάτες, τὸν περιποιήθηκε
δεὁντως μιὰ ὁμάδα ἀπὸ μεταμφιε-
σμένους Ἀστυνομικους οί ὁποϊοι
ροπέδες. Καὶ κάτι ἀκόμη; Ὅλοι οἱ
ἐπιβάτες ἐβεβαίωσαν ὅτι ὁ νεαρὸς
ἀπέναντί τους. Αὐτὸ θὰ πῆ εὐγέ-
νεια, ἡ ὁποία μάλιστα νὰ ὑποχρεώ-
νη ἀκόμη καὶ τὸν.. ..πιλότο νὰ
ὑπακούσῃ χωρὶς ἀντιρρήσεις.. ..

ΙὙΜΝΟΔΡΟΜΙΩΝ ΑΠΟΤΕ-
ΛΕΣΜΑΤΑ
Πῶς θὰ ἀντιδράσῃ ἕνα ἀδέσποτο
τετράποδα ὅταν βρεθῆ ξαφνικὰ
σ᾿ ἕνα πολυσύχναστο δρόμος Τὸ
πιθανώτερο θὰ εἶναι νὰ τρέχῃ δε-
ξιὰ καὶ ἀριστερὰ γιὰ νὰ ξεφύγη
ἀπὸ τοῦς ἀνθρώπους καὶ τὰ αὐτο-
κϊνητα. Ἕνας ἀδέσποτος δμως
«στρῆκερ» ὅταν βρεθῆ σὲ μιὰ τέ-
τοια θέσι, θὰ ἀντιδράσῃ Κάπως
διαφορετικἀ. Δηλαδή θὰ ἀποφὑγη
μόνο τὰ αὐτοκίνητα καὶ ἀφοῦ φρον-
τίση νὰ τὸν ἰδοῦν ὅσο τὸ δυνατὸν
περισσότερα ἀνθρώπινα καὶ φωτο-
γραφικὰ βλέμματα, θὰ φροντίσῃ
νὰ ἐξαφανισθῆ τὸ συντομώτερο.
Αὐτὰ περίπου εἶχε στὸ μυαλό του
ἕνας ἄνδρας τὴν ὥρα ποὺ ἔτρεχε
μὲ ἀδαμιαία περιβολὴ σ᾿ ἕνα δρό-
μο τῆς πόλεως Ντὰργουῖν τῆς Αὺ-
στραλίας, Ὅταν δμως ἔφθασε στὸ
αὐτοκίνητό του ἔνοιωσε τὰ γόνατά
του νὰ λυγίζουν, ὅταν διεπίστωσε
ὅτι δὲν ἄνοιγαν οἱ πόρτες του. Ti
εἶχε συμβῆ; Ἀπλούστατα ἡ σύζυ-
γός του ἡ ὁποία ὡς φαίνεται δὲν
συμμεριζόταν αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς
γελοιὁτητες, τὸν τιμώρησε ὅπως
τοῦ χρειαζόταν. Ἐκλείδωσε τὸ
αὐτοκίνητο μὲ τὰ ροῦχα μέσα, μὲ
ἀποτέλεσμα νὰ τὸν προλάβη ἡ
,Ἀστυνομία καὶ νὰ τὸν ὁδηγἠση
στὸ «φρέσκο» ὅπου τοῦ ἔκοψε
ἔνα....κοστοῦμι ἀκριβῶς στὰ μέ-
τρα του. Στὸ Μπέρμπιγχαμ τῆς
Ἀγγλίας ἕνας ἄλλος «στρῆκερ»
τὴν ὥρα ποῦ ἐκάλπαζε γυμνὸς καὶ
ἀξιολύπητος σ᾿ ἕνα δρόμο, θέλησε
νὰ διαπιστὡση ἐὰν τὸν καταδιὡκη
ἡ Ἀστυνομία. Ἔστρεψε τὸ κεφάλι
του πρὸς τὰ πίσω μὲ ἀποτέλεσμα νὰ
χτυπήση στὸν κορμὸ ἑνὸς δένδρου,
νὰ βρεθῆ φαρδὺς-πλατὺς καὶ ὁλό-
γυμνος στὸν δρόμο. καὶ νὰ συλ᾿
ληφθῆ ἀπὸ τὴν Ἀστυνομία. Ἀλλὰ
γιατὶ νὰ καταδιώκωνται μόνο ἀπὸ
τὴν Ἀστυνομία ὅλοι αὐταὶ ποὐ
᾿ προκαλοῦν ἔτσι ξεδιάντροπα τὴν
κοινωνία; Ποῦ εἶναι ἐκείνη ἡ πο-
λῦσυζητημἐνη κοινωνικὴ εὐαισθη-
σία τῆς ἐποχῆς μας γιὰ τὴν ὁποία
πολλοὶ διαρρηγνύουν τὰ ἱμάτιά
τους; Φαίνεται ὅτι τώρα τελευταία
ἔχει ἀποβάλλει καὶ ἐκείνη τὰ δικά
της, ὁπότε ἑπόμενο εἶναι ἡ αἰδὼς νὰ
κυκλοφορῆ προκλητικᾶ ἀνὰ τὰς
ὁδοὺς.. .. ..
«KYNIKH
Ἀναστατώθηκε πρὸ καιροϋ ἡ
Ἀστυνομία τοῦ Ντητρόῖτ, θστερα
ἀπὸ τὴν μυστηριώδη ἀπαγωγἠ τοῦ
Χάρβεϋ, ἑνὸς ίκανοῦ διώκτη τοῦ
ἐγκλήματος, 6 ὁποϊος μέχρι σἡμε-
ρα ἔχει συλλάβει 366 κακοποιοϋς.
Ὁπως ἀνέφερε ὁ ἀστυνομικὁς Ἀρ-
θουρ Τζάκσον 6 πολύτιμος συνερ-
γάτης του ἐξαφανίσθηκε πρὶν ἀπὸ
τρεῖς ἑβδομάδες, Περιπολοῦσαν μὲ
ἕνα ἀστυνομικὰ αὐτοκίνητο καὶ
σὲ μιὰ στιγμὴ χώρισαν. Ὁ Χάρβεϋ
ἔμεινε στὸ περιπολικὸ καὶ ὁ
Τζάκσον ἀπομακρύνθηκε γιὰ λίγο.
Ὄταν κάποτε ἐπέστρεψε στὴν θέσι
του, ὁ συνεργάτης του εἶχε γίνει
ἄφαντος. Ὕστερα ἀπὸ μάταιη ἀνα-
μονὴ ἀνέφερε τὸ γεγονὸς στοὺς
προϊσταμένους του, ἔγινε γενικὴ
κινητοποίησι τῆς Ἀστυνομίας,
ἀλλὰ μέχρι σήμερα ὁ χάρβεϋ
ἐξακολουθεῖ νὰ μὴ δίνη σημεῖα
ζωῆς. - Οἱ συνεργάτες του
πιστεύουν ὅτι ἡ ἀπαγωγἠ αὐτὴ
ἔγινε γιὰ λόγους ἐκδικήσεως. Μα-
ΕΠΑΙΤΟΥ ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑ
Περισσότερο ἀπὸ ἕνα τρίτο τοῦ
αἰῶνος ὁ Περουβιανὁς Μανουἐλ
Βαλντερράμα ἀσκοῦσε τὸ «ἐπάγ-
γελμα» τῆς ἐπαιτείας. Ὠσπου πρὶν
ἀπὸ λίγο καιρὸ ἀπεφάσισε νὰ ἀπο-
συρθῆ ἀπὸ τὴν ἐπίπονη αὐτὴ ἀπα-
σχὁλησι ἀφοῦ προηγουμένως διε-
πίστωσε ὅτι τὸ «κομπόδεμά» του
ἀξίας 18.000 δολλαρίων τοῦ ἦταν
ἀρκετὸ γιὰ νὰ ζήσῃ μὲ κάποια σχε-
τικὴ ἄνεσι τὰ ὑπόλοιπα χρόνια τῆς
ζωῆς του. Ἀμ᾿ ἔπος καὶ ἀμ᾿ ἔργον
λοιπὸν. ὁ βετεράνος ἐπαίτης ἀπε-
ΑΠΑΓΩΓΗ»
ζὶ μὲ τοὺς πολλοῦς ὑπόπτους ἐξε-
τάσθηκαν καὶ ὅσοι ἀπὸ τοὺς 366
κακοποιοὺς ποὺ εἶχαν συλληφθῆ
κατὰ καιροῦς ἀπὸ τὸν ἴδιο, βρί-
σκονταν ἔξω ἀπὸ τὴν φυλακὴ.
Ὅλοι δμως παρουσίασαν ἀτράν-
ταχτο ἄλλοθι. Πάντως οἱ ἔρευνες
συνεχίζονται ἐπίμονα, γιατὶ μαζὶ
μὲ τὸ γόητρο τῆς Ἀστυνομίας
χάθηκε καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ καλύτερα
«λαγωνικά» της. Ὁ χαρακτηρι-
σμὸς αὐτὸς ἀποδίδει στὴν κυριο᾿
λεξία γιατὶ χάρβεῦ σημαίνει ἕνα
Ἀστυνομικὁ-σκυλὶ ὄχι στὴν δου-
λειά του ἀλλὰ καὶ στὴν μορφὴ του.
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια πρόκειται γιὰ
ἕνα ἄγριο λυκόσκυλο ποὺ εἶχε
γίνει ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν
κακοποιῶν τοϋ Ντητρόϊτ. Ἔτσι
ἑπόμενο ἦταν οἱ τελευτατοι νὰ.. ..
σκυλιάσουν ἀπὸ τὸ κακὁ τους καὶ
νὰ καταφύγουν στὴν ἀπαγωγἠ γιὰ
νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὸν τετράποδα
διώκτη τους.
φάσισε νὰ ἐγκαινιάση τὴν καινούρ-
για ζωή του μὲ ἕνα λουτρὸ, τὸ πρῶ-
το ἀσφαλῶς ποὺ θὰ ἔκανε ἀπὸ πολ-
λὰ χρόνια. Τὴν ὥρα δμως ποὺ
ὰπολάμβανε τὴν ξεκούρασι ἀπὸ
τὸ χλιαρὸ νερὸ σὲ μιὰ δημόσια
κρήνη τῆς Λίμας, κάποιος κλέφτης
βρῆκε τὴν εὐκαιρία νὰ ἁρπάξη τὸ
πανταλόνι του μὲ τὸν «θησαυρό»
τῶν 18.000 δολλαρίων. Ἔμεινε
στὴν κυριολεξία στὰ κρύα τοῦ
λουτροῦ ὁ δύστυχος Μανουὲλ, βλέ-
ποντας τὴν τραγικὴ αὐτὴ εἰρωνία
τῆς τύχης. Ἀλλὰ τὶ μποροῦσε
δμως νὰ κἀνης Ἀσφαλῶς τίποτε
περισσότερο ἀπὸ τὸ νὰ ζητήσῃ
ἕνα πανταλόνι καὶ νὰ ξαναρχίσῃ
τὴν ἐπαιτεία αὐτὴ τὴ φορὰ ὄχι γιὰ
ἀποταμίευσι, ἀλλὰ γιὰ ἐπιβίωσι .. ..
285
 ᾉἾΕΦἘΡΞ 2

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΤΙΜΗΣΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

‘Eva χάλκινο μετάλλιο καί πολλά χειροκροτὴματα ἠταν ὁ

θριαμβευτικὸς ἐπίλογος γιά τά Ἑλληνικά μαθητικὰ χρώματα
καθὼς ἐκλεινε ἡ αὐλαία τοῦ ἐφετεινοῦ 4ου Διεθνοῦς Μαθητικοῦ
Πρωταθλήματος καλαθοσφαιρίσεως. Στὴν μεγάλη αὐτὴ διορ-
γάνωσι ποὺ ἔγινε ἀπὸ 1 μέχρι 6 Ἀπριλίου στὴν Μπανταλὀνα
τῆς Ἱσπανίας. ἡ ὁμάδα μπασκετ τοῦ 1ωυ Γυμνασίου Ἀρρενων
Θεσσαλονίκης κατέλαβε θστερα ἀπὸ μία λαμπρὴ ἐμφάνισι τὴν
3n θεσι μεταξὺ 16 Χωρῶν. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀποκτά μεγαλῂτερη
,σημασία av σκεφθῆ κανείς ὅτι ὡρισμενες ἀποστολες ποὺ ἔλα-
βαν μερος στὸ τουρνουά αὐτὸ, εἶχαν ἐνισχυθῆ ἀπὸ βασικά στε-
λεχη Ἐθνικῶν Ἐφηβικῶν ὁμάδων μὲ μεγάλη ὅσο καί λαμπρὴ
προϊστορία στὸ μπὺσκετ. Ἡ ὁμάδα τοῦ 1ωυ Γυμνασίου Ἀρ-
ρενων Θεσσαλονίκης πῆρε τὸ είσιτὴριο γιά τὴν Εὺρὡπη ἀφοῦ ᾿
προηγουμενως άνεκηριιχθη Πρωταθλὴτρια Ἑλλάδος νικῶντας
τὴν άντίστοιχη τοῦ Β) Γυμνασίου Ἀρρἐνων Πατρῶν μὲ σκὀρ ιθ
SI“ ,49. Στὴν προκριματικὴ φασι τοῦ Διεθνοῦς τουρνουἀ ἐνί-
κησε τὴν Ὁλλανδία μὲ 79 ΞΞ42. τὴν Γαλλία μὲ 95—67. ἐνῶ στὴν Μπάκας Φ.. Παπατζὴκας Δ.. Πολυχρονιάδης Δ.᾿ Δατσερης Ι..
ἡμιτελικὴ ἔχασε μὲ 82-68 ἀπὸ τὴν Ἱσπανία, ἡ ὁποία καὶ ἀνε- καί Παντιάς Γ. Ἀξίζει ἕνας μεγάλος ἔπαινος στὰ δέκα αὐτά παι-
δείχθη Πρωταθλὴτρια. Ἡ Ἑλληνικὴ ὁμάδα κατέκτησε τελικά διὰ ποὺ ἔδωσαν τὸν καλύτερο ἑαυτό τους ῶστε νᾶ προβληθῆ τὸ
τὴν 3n θεσι νικῶντας τὴν Κίνα μὲ 78ᾉ73. Πρῶτος σκὁρερ ἀπὸ Ἑλληνικὸ μπάσκετ σε μεγάλη Διεθνῆ κλίμακα, Τὸ Ὑπουργετον
ἑλληνικῆς πλευρᾶς, ἀνεδείχθη ὁ μαθητὴς Κώστας Πετρὁπου- Παιδείας ἀναγνωρίζοντας τὴν μεγάλη αὐτὴ ἐπιτυχία προσέφερε
λος, ὁ ὁποτος ἐσημείωσε 153 πόντους. Οἱ ὑπόλοιποι συντελε- δωρεάν τὰ ἀθλητικά κοστουμια στὴν ὁμάδα Kai ἀπεφάσισε ὄ-
σταί τῆς μεγάλης αὺτῆς ἐπιτυχίας εἶναι οἱ συμμαθηταί του πως λάβη μέρος «ἀριστίνδην» στοὺς τελικοὺς ἀγῶνες τοῦ Πα-
Ταλιαδῶρος Ξ.. Καραντζογλίδης Δ.᾿ Ζωης Α.. Θεοχαρίδης Ε.. νελληνίου Σχολικοῦ Πρωταθλὴματος Καλαθοσφαιρίσεως.

rm": " f
r“, α.» ,νκιτζτ-ωυ Ξ-ι-τιπ-ιπΗ, π “iv ᾿ V a ὖυι-Ηθζἒἷᾩ ,υτὝ-ι--φιιπ-«ἸΝ Πὶ
ΝΕΟΙ
ME ΣΩΣΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕ- ἒ ᾿ῖ᾿ f
, Ξι, . ,ἢ\ . i
Ἱ

ὖΞ var
PONTA ᾿;᾿
ἱ,1 ,‘., ἐπὶ.
Εἰκόνα ζωντανῆς κυψελης παρουσίαζε
πρίν ἀπὸ λίγες ἠμερες ἡ Ἀμερικανικὴ
Γεωργικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης, ὅταν f ‘1‘?" Ὗᾂπ "xv-W
μιά χαροίιμενη συντροφιά ἀπὸ ἀγόρια Kai χ τ f ᾿Ὕ - ‘. ; ,β (β ,.
κορίτσια εἶχε ριχτῆ μὲ κεφι στὴ δουλειά. ιι ῢᾞ ᾿ ῢ, - ,β
Ὁλοιμαζί.μὲ πρόσωπα ξαναμμέναάπὀτὀν Ὗ Ἡ ί \ f - , «- ᾿
εὐχαριστο μοχθο ἐσκΗΒαν κήπους,φὺτευαν Ἐὶ Α ὢ, β τ €- κ , φ ᾿ .4:
λουλοὺδια. τακτοποιοῦσαν τά παρτερια ,ν , T. ,ωσι μ ᾿ ᾿ ἇ
Kai γενικά φρόντιζαν γιά τὴν παραμικρὴ "ff Ἔ _ ᾗ [ ,ἒ , τ ; ᾿ -Χ rt Ἱ
λεπτομέρεια στὸ φυσικὰ αὺτὸ σαλό- . ἓ V μ " ιιιὴ [μ -
νι μὲ τὸν Ἀνοιξιατικο διακοσμο. Καί ) .- ί Ἐ Mfl‘) ᾿ ,σ
ἠταν διπλῆ ὴ χαρά τῶν παιδιῶν τῆς Σχο- ῢἷ ι ,γ ..μ w Α. n , ᾿ _ θ. ι J” [-
λῆς. Γιατί ανάμεσα τους βρίσκονταν ἔζη
συνομὴλικοί τους Ξ τρία άγὸρια καί τρία Οἱ φιλοξενηθἑντες ὑπὸ τῆς Ἀμερικανικῆς Γεωργικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης
κορίτσιαν- ποὺ ἠλθαν ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ ἀμερικανὀπαιδες.
γιά μιά συνάντησι φιλίας καί συνεργασίας,
σὲ ὅτι ἔχει σχιἱσι με την προστασία τοῦ τόπο τους μιά καὶ ἡ ἀληθινὴ άγάπη γιὰ δροκομίας. Τὴν στιγμὴ ποὺ γράφονται
φυσικοῦ περιβάλλοντος. Οἱ φιλοΞενουμε- τὸν κόσμο ποὺ μᾶς περιβάλλει δὲν ἔχει αὐτὲς οἱ γραμμὲς θά βρίσκωνται Kai πάλι
νοι ἠταν οἱ νικηταί ἑνὸς διαγωνισμοῦ ἰδιαίτερη πατρίδα. Στὴν συνέχεια ἐπε- στὴν μακρινὴ πατρίδα τους μὲ καινουργιες
άφίσσας ποὺ εἶχε διοργανώσει ἡ Ἐπιτρο- σκεφθησαν τὸν Δὴμαρχο Θεσσαλονίκης ἑμπειρίες Kai ἀνανεωμἐνη τὴν ἀγάπη τους
πὴ προστασίας Ζῶων τῶν Ἀμερικανίδων κ. Φλωρίδή τὴν Κτηνιατρικὴ Σχολὴ καί γιά τὸ κάθε τι ποὺ άπλὁχερα ἡ φύση
κυριῶν Ἀθηνῶν. Ἐργάσθηκαν άκοὺρα- τὸ Ἀγρὀκτημα τοῦ Πανεπιστημίου. ὅπου αἰῶνες τώρα χαρίζει στὸν ἄνθρωπο. Τί
στα δίπλα στοὺς νεους μας φροντίζοντας εἶχαν τὴν εὐκαιρία νά παρακολουθήσουν ἄλλο καλύτερο θά μποροῦσε νὰ προσμἔ
μὲ ἰδιαίτερη στοργὴ κάθε δένδρο καί λου- τά ἐπιτεὺγματα τῆς ἐπιστημονικῆς ἐρεὺνης νη κανεὶς ἀπὸ τοὺς νεους μας στὸ σημε-
λοῦδι. ὅπως άκριβῶς θά ἔκαναν καὶ στὸν στὸν τομεα τῆς ζωοκομίας Kai τῆς δεν- ρινὁ «κλιματισμενο» περιβάλλον μας ;

286
 ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝ ΜΑΘΗΤΗΣ
ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙ-
ΣΜΟΥ ΑΦΙΣΣΑΣ ΤΟΥ NATO
Ἐνας Ἐλλην μαθητὴς, ὁ Ἀθανάσιος
Θεοδωρὸπουλος ὁ ὁποτος φοιτᾶ στὴν τε-
λευταία τάξι τοῦ H' Γυμνασίου Ἀρρὲνων
Θεσσαλονίκης, ὑπῆρξε ὁ νικητὴς τοῦ
ἐτησίου διαγωνισμοῦ μακεττας τοῦ ΝΑΤΟ.
'O Διαγωνισμὸς αὺτὸς ὅπου ἔλαβον μὲ-
ρος νεοι ἀπὸ 15 χῶρες -μὲλη τοῦ NATO
εἷχε σἀν θὲμα τὴν συμβολὴ τῆς Βορειοα-
τλαντικῆς Συμμαχίας στὴν Εἰρήνη καί
Ἀσφάλεια τῆς Δύσεως. Ὁ μαθητὴς Θεο-
δωρὁπουλος ἔλαβε μὲρος μὲ πὲντε ἀφίσ-
σες ἀπὸ τίς ὁποῖες βραβεύθηκε αὐτὴ ποὺ
δημοσιεύομε. Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ
πληρὁτητά της καθὼς παρουσιάζει τὴν
μεγάλη λεωφὁρο - σύμβολο τῆς Δυτικῆς
προόδου - μὲ φόντο τὸ σῆμα τοῦ NATO
Kai πλαίσιο τοὺς κλάδους ἐλιᾶς τίς ση-
μαῖες τῶν Κρατῶν καὶ τὰ ἀεροπλάνα στὸν
ὁρίζοντα ποὺ δίνουν ἐκφραστικἀ τὸ τρί-
πτυχο Εἰρήνη -ἑνὸτης - ἀσφάλεια. Τὰ
στοιχεῖα δηλαδὴ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα συμβάλ-
λουν στὴν ραγδαία πρόοδο τοῦ Δυτικοῦ
Κόσμου. Ἐνὸς κόσμου ὁ ὁποτος χάρη
στὴν προστατευτικὴ ἀσπίδα τοῦ NATO
ἐδῶ Kai 25 χρόνια ζῆ είρηνικἀ καὶ ἐλεύ-
θερα χωρίς «προστατευτικἀ τείχη» χωρίς
εἰς δραματικὲς στιγμὲς τῆς «ὑποταγῆς ἐν
εἰρήνη» ὅπως τὶς ἔζησαν τὸν Αῦγουστο
τοῦ I968 οἱ νέοι τῆς Πράγας Kai παλαιό-
τερα οἱ νέοι τῆς Πολωνίας Kai τῆς Οὑγ-
γαριας .. .. .,
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ
«Ἐνας κόσμος γιά ὅλους» εἶναι ὁ τί-
τλος τοῦ Διεθνοῦς διαγωνισμοῦ Φωτο-
᾿ γράφίας ὁ ὁποτος βρίσκεται ὑπὸ τὴν αἰγί-
δα τοῦ O.H.E.. τοῦ Πάγκοσμίου Συμβου-
λίου Νὲων. καί τῆς Διεθνοῦς Ὁμοσπον-
δίας Φωτογραφίας. ᾿() διαγωνισμὸς αὐτὸς
σκοπὸ ἔχει νὰ στρἐψη τὴν προσοχὴ τῆς
Διεθνοῦς κοινῆς γνώμης πάνω σ᾿ ἕνα
«καυτὰ» θέμα μὲ τίς διαστάσεις ἑνὸς σο-
[Ξαῆοῦ κοινωιικοῦ προβλήματος : Τὴν
όλματώδη αθξηοι τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς.
Γί αὺτὁ ἀλλωστε Kai τὸ 1974 ἔχει κηρυχ-
ίῆ «ἔτος πληθυσμοῦ», Kai ὁ διαγωνισμὸς
οὺτὸς ἔχει σἀν θεμα, εἰκόνες ἀπὸ τὴν κα-
θημερινὴ ζωὴ σὲ άτομικὸ ἢ κοινωνικὸ
ἐπίπεδο. Πιὸ συγκεκριμενα θὰ λὲγαμε ὅτι
ὁ διαγωνισμὸς ἀποβλέπει νἀ παρουσιάσῃ
μὲ τὸν φωτογραφικὸ φακὸ χαρακτηριστι-
κὲς φάσεις τοῦ ἀνθρώπου σὲ σχεσι μὲ τὸ
περιβάλλον του. Οἱ διαγωνιζὸμενοι, ἀτο-
μικά ἢ μεμονωμενα, μποροῦν νὰ στείλουν
μία ἕως ἒξη ἐγχτωμες ἢ ἀσπρὁμαυρες um
τογραφίες διαστάσεων 18Χ24 ἐκ. μεχρι
30x40 ἐκ. ή σλάϊτς, καθώς ἐπίσης καὶ
μία ἕως ἔξη σειρὲς φωτογραφιῶνἢσλά-
ϊνςτ,μὲ τὴν προυπόθεσι δμως ὅτι κάθε σει-
ρά θά περιλαμβάνη τὸ πολὺ ἒξη φωτογρα-
φίες. Oi καλύτερες φωτογραφίες ea πα-
ρουσιασθοῦν στὴν Ἐκθεσι τῆς ΡΗΟΤΟ-
ΚΙΝΑ στὴν Κολωνία ἀπὸ 27 Σεπτεμβρίου
μεχρι 13 Ὀκτωβρίου 1974. Οἱ νικηταὶ θὰ
τιμηθοῦν μὲ ἀναμνηστικὲς πλάκες τοῦ
Ο.Η.Ε. καί μεταλλια τῆς Διεθνοῦς Φωτο-
γραφικῆς Ὀμοσπονδίας, ἐνῶ παράλληλα
ἡ ἀεροπορικὴ Ἐταιρία «Λουφτχάνσα»
.-᾿
᾿ ΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΑΠΟ ΦΟΙΤΗΤΑΣ
Ἱ
u: τηις -ἳγππῤετιλπ
ΠΡΗΝΗΣ κλι Tut ΑΣΦΑΛἹΑΣ
θὰ τοὺς προσφἐρη δωρεάν διηπειρωτικἀ
ταξίδια. Οἱ συμμετοχὲς γίνονται δεκτες
στἀ Γραφεῖα τῆς ΡΗΟΤΟΚΙΝΑ 1)Ὕ5
KOLN 21, POSTFEACH 21οᾈ760 Δυτ.
Γερμανία. Περισσότερες πληροφορίες
παρέχονται ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Φωτο-
ζἒἕἶᾞἶἡ Ἐταιρία ὁδὸς Ὑπάτης 5 τηλεφ.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ
Τὸ Γερμανικὸ Ἰνστιτοῦτο «Γκαῖτε»
Θεσσαλονίκης (B. ΚωνΙνου 21)διοργανώ-
νει τὸν προσεχῆ Νοεμβριο τὴν B'. Ἐκθεσι
Ζωγραφικῆς Νὲων Θεσσαλονίκης.
Δικαίωμα συμμετοχῆς ἔχουν νέοι ἡλι-
κίας 18 ἕως 26 ἐτῶν. Τά ἔργα θἀ κριθοῦν
ἀπὸ ἐπιτροπὴ ποῦ ἀποτελεῖται ἀπὸ Καθη-
γητἀς Πανεπιστημίου καί διακεκριμένους
ζωγράφους.
Ἡ Φοιτητικὴ Λὲσχη τοῦ Πανεπιστη-
μίου Θεσσαλονίκης, ὸργανώνει ἀπὸ 1 μὲ-
χρι 15 Νοεμβρίου 1974, τὴν πρώτη ἐτησία
φοιτητικὴ ἔκθεσι μὲ ἔργα ζωγραφικῆς Kai
γλυπτικῆς. Δικαίωμα συμμετοχῆς ἔχουν
φοιτηταί καί φοιτήτριαι οἱ ὁποτοι θἀ πρε-
πει νά προσκομίσουν τὰ ἔργα τους μεχρι
15 Ὀκτωβρίου στὴν Γραμματεία τῆς Λε-
σχης. Ἡ Φοιτητικὴ Λὲσχη διοργανώνει
ἐπίσης Kai τὴν πρώτη ἐτησία Φοιτητικὴ
Ἔκθεσι Φωτογραφίας ἡ ὁποία θά διαρκε-
ση ἀπὸ 1 μὲχρι 15 Δεκεμβρίου 1974. Οἱ
σχετικὲς φωτογραφίες πρέπει νὰ προσκο-
μισθοῦν στὴν Γραμματεία τῆς Λὲσχης
μὲχρι 15 Νοεμβρίου 1974. Περισσότερες
πληροφορίες παρέχονται ἀπὸ τὴν Γραμ-
ματεία τῆς Φοιτητικῆς Λὲσχης-τηλ,
ΟΙ «ΑΧΑΡΝΕΙΣ» ΤΟΥ ΑΡΙ-
V
Μὲ τὴν συμπλήρωσι τεσσάρων χρόνων
ἀπὸ τὴν συγκρότησί του. τὸ Θὲατρικὸ
Τμῆμα τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, περί
τά μὲσα Ματου θὰ παρουσιάση ἀπὸ τὸ
Ὠδετον τοῦ Ἡρώδου Ἀττικοῦ τὴν κω-
μωδία τοῦ Ἀριστοφάνους «Ἀχαρνεῖς»
σὲ μεταφρασι Θ. Σταύρου Kai σκηνοθε-
σία Νίκου Παροίκου. Τὸ ἔργο αὐτὸ εἶναι
τὸ τὲταρτο κατά σειράν ποὺ παρουσιάζε-
ται ἀπὸ τοὺς φοιτητἀς τοῦ Πανεπιστημίου
Ἀθηνῶν. Ta τρία προηγούμενα χρόνια
ἔχουν διδαχθῆ τὸ ἱστορικὸ ἔργο «Παπα-
φλεσσας» τοῦ Σ. Μελᾶ (1971), ἡ Σαιξπῆ-
ρικὴ Τραγωδία «Ὁνειρο θερινῆς νυκτὸς»
(1972) Kai ἡ τριλογία τοῦ Αὶσχύλου
«Ὀρεστεια» (I973). Οἱ ἐπιτυχίες ποὺ πα-
ρουσίασαν ἀπὸ όλες τίς πλευρὲς οἱ παρα-
στάσεις τῶν ἐργων αὑτῶν, προεξοφλοῦν
τὴν ἐφετεινὴ ἑρμηνεία τῆς Ἀττικῆς Κω-
μωδίας ἀπὸ τοὺς νὲους αὐτοὺς ἀνθρώπους
οἱ ὁποτοι φιλοδοξοῦν νὰ δώσουν στὸ κοι-
νὰ τὴν Ἀριστοφανικὴ δημιουργία ἀπὸ
μιὰ καινούργια ὀπτικὴ γωνία. Δὲν ὑπάρχει
ὲπομὲνως ἀμφιβολία ὅτι ea ὲντυπωσιἀ-
σουν οἱ φοιτηταί μας γιατί μὲ τὴν θὲρμη
καίτὸ συναίσθημα εὐθύνης ποὺ ἐργάζον-
ται μᾶς ἔχουν πείσει ὅτι θὰ ἐκφράσουν
τὸ μέλλον τοῦ Θεάτρου μας. ἘΕτσι δὲν
ἀπομὲνει παρὰ νὰ τοὺς συγχαροῦμε γιἀ τίς
ἀξιὲπαινες προσπάθειες τους Kai νἀ εὑ-
χηθοῦμε νὰ ἔλθῃ σύντομα ὁ καιρὸς νὰ χει-
ροκροτήσωμε θεατρικά ἔργα γραμμὲνα
ἀπὸ τοὺς ἰδίους.
ΜΙΚΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
Τὸ Μουσικὁ Τμῆμα τοῦ Πανεπιστη-
μίου Ἀθηνῶν στὶς 7 Ἀπριλίου ἔδωσε συ-
ναυλία σἐ αἴθουσα τοῦ «Χίλτον». Συγκε-
κριμὲνα ἀπεδωσε μὲ ἐξαιρετικἠ ἐπιτυχία
τὸ ὁρατόριο «STABAT MATER» τοῦ
Περγκολὲζι. τὸ «Κοντσερτο γιἀ δύο βιο-
λιά» τοῦ Μπἀχ. Kai τὸ «Ἀντάντζιο» τοῦ
Μπάρμπερ.
Δύο καινούργιες καλλιτεχνικὲς ἑστίες
ἐδημιουργἡθησαν τὸν τελευτατο καιρό,
καί ὑπόσχονται πολλά γιὰ τὴν σωστὴ μου-
σικὴ κατάρτισι τῶν νεων μας. 'H πρώτη
περιλαμβάνει χορωδία καὶ μικρὴ ὀρχή-
στρα ἀπὸ παιδιά ἡλικίας 1ow-15 ἐτῶν μὲ
διευθυντὴ τὸν ἀρχιμουσικὸ κ. Κανάρη.
Τὸ καλλιτεχνικὸ αὑτὸ συγκρότημα ποὺ
ὀφείλει τὴν ὕπαρξί του στὴν δραστηριό-
τητα τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Δραπετσώνας
K. Στεφάνου, ἀπέδειξε τὴν σοβαρότητα
τοῦ σκοποῦ του μὲ τὴν ἀψογη ἐκτὲλεσι
δημοσίως διαφόρων προκλασσικῶν συν-
θὲσεων καθὼς καὶ διασκευῶν Ἑλληνικῶν
δημοτικῶν τραγουδιῶν. Ἡ δεύτερη ἑστία
εἶναι ἡ νεανικῆ χορωδία τοῦ Δήμου Ζω-
γράφου ἡ ὁποία στὴν πρώτη ὲπίσημη
ἐμφάνισί της που ἔγινε τὸν περασμὲνο
μῆνα, ἀπέδειξε τὴν ὑψηλὴ κατάρτισί της.
Συμπαραστάτης στὴν ἀξιέπαινη αὺτὴ
προσπάθεια, εἶναι ὁ Δήμαρχος Ζωγράφου
K. Ἰωάννης Καζἁκος.
Τὸ 140 Παγκόσμιο Τζάμπορη Προσκο-
πων θἀ πραγματοποιηθῇ μεταξὺ 29 Ἰουλί-
ου καί 7 Αὐγούστου 1975 στὴν περιοχὴ
τῆς πόλεως Λιλλεχάμερ, 200 χιλιὸμετρα
βορείως τοῦ Ὁσλο. Τίς προετοιμασίες
τοῦ Τζἀμπορη ὅπου ὺπολογίζεται νἀ λά-
βουν μὲρος 15.000 πρόσκοποι, ἔχουν ἀνα-
λάβει οἱ πέντε Σκανδιναβικιὲς χῶρες.
287
 ΤΕΧΝΙΚΟΙ . . . . ΔΙΑΡΡΗΚἸἙΣ

ΕἙΙΣ . . . . ΒΕΤΕΡΑΝΟΥ Εἶναι γεγονός, ὅτι μετριάζεται στὸ ἕπακρο ἡ κατα-

νάλωσι τῶν ἀναψυκτικῶν τὴ χειμερινὴ περίοδο κί
ἀκριβῶς γί αὐτὸ οἱ αὐτόματοι πωληταὶ εἶναι σὲ
παροπλισμὸ καὶ ἡ ἐπιτήρησί τους, ἀπὸ τοὺς ἰδιοκτῆ-
τες, χαλαρῴνεται, ἂν στὴν κυριολεξία, δὲν καταργεῖται.
Ἔτσι, λοιπόν, τρεῖς «λαμπροὶ εὐπατρῖδες» ἀπὸ τὰ
βορεινὰ Προἀστια τῆς Ἀττικῆς οἱ Α, Π., Ε. Ν.
καὶ Ζ. Α. ((σ,νέπηξαν)) τὴν πρώτη συμμορία διαρ-
ρηκτῶν, αὐτομάτων πωλητῶν ἀναψυκτικῶν. Ὁ Θε-
σμὸς εἶναι παρείσακτος, νεοπαγὴς καὶ ἀντιπροσωπευτι-
κὸς τῆς τεχνικῆς καὶ μηχανικῆς προόδου τῆς ἐποχῆς
μας, γί αὐτὸ καὶ δὲν τὸν σχολιάζομε διεξοδικά, μέχρις
ὅτου τὸν δοῦμεᾗἂν τὸν ξαναδοῦμε-νὰ ἐπαναλαμβά-
νεται σὲ πληρέστερη ἐφαρμογή. Ἡ πρωτόφαντη,
φυσικά, σπεῖρα τῶν ὑπαιθρίων τεχνικὦν-διαρρη-
κτῶν, κατάφερε μὲν νὰ παραβιάσῃ 29 αὐτόματους
πωλητὲς στὴν Ἀθήνα καὶ στὰ προάστια, ὁ 3οὸς ὅ-
μως ἐσήμανε τὴν ἀρχὴ τοῦ τέλους, ποὺ ἀναμφισβή-
τητα ὑπῆρξε ἄδοξο. Ὁ δραματικὸς ἐπίλογος ἐγράφη
στὴ Γλυφάδα, ὅπου καὶ συνελήφθησαν ἀπὸ τὰ λαγω-
νικὰ τοῦ ὁμωνύμου Παραρτήματος Ἀσφαλείας ΧωρἸ
κῆς, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτοὶ μὲν νὰ ὁδηγηθοῦν στὸν
Εἰσαγγελέα, τὰ δὲ πολυσήμαντα ἐξαρτήματα-ἐργα-
λεῖα νὰ ἀποτελέσουν νέο διαρρηκτικὸ ὑλικό, ποὺ ἐπι-
νοήθηκε γιὰ. . . διαρρήξεις-ἀστραπές. ‘

Οἱ βεταρᾶνοι ἀποτελοῦν, πάντα, τὴν συμπαθῆ τάξι

τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, ποὺ ἁπλόχερα ξόδεψαν τὴ ζωή ΑΝΘΡΑΚΕΣ Ο . . . . ΘΗΣΑΥΡΟΣ
τους στὴν ἐκτέλεσι τοῦ καθήκοντος. Αὐτοὶ εἶναι οἱ
ἀξιόλογοι ἄνθρωποι, ποὺ διακριτικὰ πέρασαν στὴ
«πίσω» θέσι, ἀπολαμβάνοντας πλέον τὶς χαρὲς τῆς
ζωῆς, ἀπὸ τὴ σκοπιὰ τοῦ ἀπόμαχου, σιωπηλὰ καὶ
. . νοικοκυρεμένα, μὲ παντόφλες, μπερὲ καὶ. . . κου-
νιστὴ πολυθρόνα. Αύτά, προοιμιακὰ καὶ εἰσαγωγικὰ
στὸ θέμα μας, γιὰ τὴ πρώτη κατηγορία τῶν βετε-
ραίνων, Ὑπάρχει, δμως, καὶ ἡ δευτέρα, ὁμοία τῶν. . .
ταλαντούχων βετεράνων, ποὺ παρὰ τὴν ἡλικία τους
καὶ τὴν. . . πολυετῆ ὑπηρεσία τους, μὲ λευκανθεῖσα
κόμη καὶ τρεμάμενα χέρια, δὲν ἐννοοῦν νὰ ἀποσυρθοῦν
ἀπὸ τὴν «ἐνεργὸ ζωὴ» καὶ τὴν «μάχιμον δραστηριδ
τητά της». Αὐτοὶ δὲν εἶναι κἂν παρακατιανοί. Ἀπ᾿
ἐναντίας εἶναι οἱ ἄσσοι τῆς ἀτσιδοσύνης, ποὺ εἶχαν
ἀνέκαθεν «νιτερέσσο» μὲ τὴν Ἀστυνομία καὶ συχνὰ -
πυκνὰ τὴν τιμοῦσαν «διὰ τῆς συμπαθοῦς παρουσίας των».
Δὲν ἐννοοῦν, βέβαια, σήμερα νὰτὴν ἀποστερήσουν ἔστω
καὶ τῆς ρυτιδωμένης ἥ -κατὰ τὴν τρέχουσα ὁρολογία
τῆς γλώσσας τῶν σνόμπ-τῆς . . . πατιναρισμένης,
Ἔτσι, λοιπόν, βλέπομε στὸ βιβλίο Ἀδικημάτων τῆς
Ὑποδιευθύνσεως Ἀσφαλείας Προαστίων ὅτι συνε- Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ζοῦμε μὲ τὴν ψευδαίσθησι, ὅτι
λήφθη γιὰ κλοπὴ «τεσσάρων χοίρων» ἡ. . . ὥριμη κάποια μέρα θὰ γίνομε πλούσιοι, γιαυτὸ καὶ. . . ἀγο-
κυρία Α. Μ. συζ. Ι., ποὺ ἀφήρεσε ἀπὸ χοιροστἀσιο ράζομε τύχη πότε μὲ λαχεῖα, πότε μὲ ΠΡΟ - ΠΟ
κοντὰ στὸ Μενίδι. (Σ. Σ. Ἡ κλέπτρια ἔχει συλληφθῆ καὶ πότε, ἄλλοι περισσότερο ἀφελεῖς, μὲ ἐπισκέψεις
πλειστάκις κατὰ τὸ παρελθὸν διὰ παρομοίας κλοπάς ). «νύκτωρ» σὲ χαρτορίχτρες καὶ καφετζοῦδες γιὰ νὰ
Κάποτε. ἴσως, ἀπέδιδαν καλλίτερα οἱ προσοδοφόρες ξεδιαλύνουν τῆς μοίρας τὰ. . . ἀξεδιάλυτα. Αὐτοί.
ἐπιχειρήσεις τῆς «Γηραιἄς Κυρίας», σήμερα δμως οἱ ἄνθρωποι κυνηγοῦν «κατὰ πόδα» τὴν παράξενη καὶ
τὰ πράγματα ἄλλαξαν καὶ ὁπωσδήποτε. . . ἐχ(οι)᾿ παράλογη αὐτὴ θεά, ποὺ μὲ τὰ βίτσια της καὶ τὰ κα-
ροτέρευσαν γί αὐτήν. πρίτσια της παρουσιάζει τὸ πιὸ ἀπίθανα ντεκὸρ τῆς
288
ζωῆς. Ἀνώνυμους λ. χ. «πένητας» τοὺς φέρνει στὴν
δημοσιότ-ητα σὰν. . . βαρύγδουπους λεφτάδες, μὲ του-
πὲ καὶ πόζα, γιὰ νὰ μοστράρουν στὴν πρώτη σελίδα
τῶν ἐφημερίδων, ἐνῷ ἄλλους τοὺς ἀφήνει σὲ αἰώνια
ἀγωνία, χωρὶς νὰ καταδεχθῆ οθτε μὲ ψιχία νὰ τοὺς
φιλοδωρἠση. Κἄπως ἔτσι θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ «δια-
δικαστικὴ μεθοδολογία» τοῦ περάσματος, μὲ τίμια
πάντοτε μέσα, ἀπὸ τὴν ἀφάνεια στὴν ἐπιφάνεια καὶ
ἀπὸ τὴν ἀσημαντότητα στὴ διασημότητα. Τὴν οὐρανό-
πεμπτη, λοιπόν, αὐτὴ τύχη ἐνόμισαν ὅτι κατέκτησαν
οὶ παλαιοπῶλες τῆς ΘεσἸνίκης Σ, Η., Α. Ι. καὶ Μ. Κ.,
οἱ ὁποτοι ἀντίκρυσαν ἔκπληκτοι ἕνα ὁλόκληρα «θησαυ-
ρὸ» ἀπὸ 439 λίρες (προφανῶς χρυσὲς) καὶ 35 φλουριά...
κωνσταντινἀτα, ὅταν ἄνοιξαν μιὰ παλιὰ βαλίτσα, ποὺ
εἶχαν προμηθευθῆ, μαζὶ μὲ ἄλλα ἀντικείμενα, ἀπὸ
κἄποιο ἐκπλειστηριασμό. Τὴν πῆραν ἀπὸ τὰ ἀζήτητα
καὶ μόλις τὴν σήκωσαν εἶδαν ὅτι ἦταν βαρειά. Ἀμέ-
σως τὴν πῆγαν στὸ Ἀστυνομικὸ Τμῆμα τοῦ Σιδηρο-
δρομικοῦ Σταθμοῦ καὶ τὴν ἄνοιξαν παρουσία τῶν ἀστυ-
νομικῶν. Ὅλοι ἔμειναν ἔκπληκτοι, βλέποντας τὸ. . .
θησαυρὸ τυλιγμένο σὲ νάϋλον σακκουλάκια. [Η ἀκρι-
βοθώρητη βαλίτσα κατεσχέθη καὶ ἀπεστάλη στὴν
ἁρμοδία Ὑπηρεσία γιὰ ἐξέτασι ἀπὸ τὴν ὁποία προέ-
κυψε ὅτι ὁ θησαυρὸς ἦταν. . . κάρβουνα. Φαίνεται ὅτι
τὴ βαλίτσα ἄφησε ἐσκεμμένα κάποιος (ἰἐκκολαπτὂ
μενος» ἀπατεών, προκειμένου νὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὸ
ἐπικίνδυνο αὐτὸ φορτίο. Μὲ τὴν ὑπόθεσι ἀσχολεῖται ἡ
Γενικὴ Ἀσφάλεια Θεσ Ἰνίκης, ἡ ὁποία ἐρευνᾶ σὲ ποιὸν
ἀνήκει ἡ περιώνυμη βαλίτσα, ποὺ ἐγκατελείφθη στὸ
Σιδηροδρομικὸ Σταθμὸ καὶ ἂν ἔχουν διατεθῆ. . .
κάλπικες λίρες στὸ κοινό.
«ΑΛΛΗΛΟΥΣ . . . . ΠΕΡΙΠΤΥὌΜΕΘΑ»
Σὲ γ-ήπεδο Χωριοῦ τῆς Κορινθίας τὸ συμβάν.
Ἀνήμερα τὸ Πάσχα. Τὴν «Ἡμέρα τῆς Ἀγάπης».
Ἥ-τοπικὴ Ποδοσφαιρικὴ Ὁμάδα «Κλεισθένης» συνα-
ντήθηκε, σὲ φιλικὸ ἀγῶνα, μὲ τὸν «Ἀστέρα» τοῦ διπλα-
νοῦ χωριοῦ. Τὸν ἀγῶνα ἀνέθεσαν, ἀπὸ κοινοῦ οἱ Ὁμά-
δες, νὰ διαιτητεύσῃ ὁ 2οχρονος Γ. Α. Ἐνῷ λοιπὸν
συνεχιζόταν ὁ ἀγὠνας -Πασχαλιάτικη ἡμέρα ἔ; -οἱ
ὀπαδοὶ τοῦ «Κλεισθένους» ἐσχημάτισαν τὴν γνώμην
ὅτι ἡ διαιτησία ἦταν ἄδικη καὶ -μεροληπτικὴ καὶ. . .
χωρὶς νὰ χάσουν καιρό, μπῆκαν στὸ γήπεδο καὶ ἐπετέ-
θησαν κατὰ τοῦ διαιτητοῦ, τὸν ὁποτον καὶ ἐτραυμάτι-
σαν σὲ διάφορα μέρη τοῦ Σὠματος.
Κατόπιν, μιᾶς καὶ ὁ ἀγῴνας εἶχε διακοπεῖ, τοῦ
διαιτητοῦ «τεθέντος ἐκτὸς μάχης», ἡ συμπλοκὴ ἐγε-
νικεύθη καὶ ἐσημειώθησαν τραυματισμοὶ καὶ στὶς δύο
«παρατάξεις». Τοὺς συμπλακέντας διεχώρισαν τὰ
Ὅργανα Τάξεως καὶ. . . ὅπως συνήθως γίνεται στὶς
περιπτώσεις αὐτές, τὸ προανακριτικὸ ἔργο τῆς Χωρο-
φυλακῆς, πῆρε ἀμέσως τὸ δρόμο του.
Κί ἔπειτα σοῦ λένε «Ἥμἐρα Ἀγάπης». Μά. . ,
«Ἡμέρα Ἀγάπης» ἦταν αὐτή, ποὺ συνέβησαν τὰ πά
ραπάνω ἀνεπίτρεπτα ἤ ἡμέρα ξυλοδαρμοῦ; Ἦταν
ἡμέρα ποὺ τὸ ἱλαρὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεαν-
θρώπου ἐπλημμύριζε τὶς καρδιὲς τῶν δούλων Του ἦ
κάποια ἄλλη ἀπὸ τὶς συνηθισμένες ἡμέρες; .
Πάντως, ἄλλο, τελείως διαφορετικὸ σκηνικὸ καὶ
«Φινάλε» ταίριαζε στὴν Πασχαλινὴ αὐτὴ Ποδοσφαι-
ρικὴ συνάντητι. Μὲ χαρὲς καὶ τραγούδια ἔπρεπε νὰ
φθάσουν οἱ κάτοικοι τῶν δύο χωριὦν. Μὲ ἀπριλιά-
τικα τριαντάφυλλα καὶ ἀγάπη καὶ καλωσύνη καὶ χαρὰ
καὶ μὲ ἀνταλλαγὴ ἐγκαρδίων εὐχῶν ἔπρεπε οἱ ἐντό-
πιοι νὰ ὑποδεχθοῦν καὶ νὰ ξεπροβοδίσουν τοὺς φιλο-
ξενουμένους. Αὐτὸ ἀπαιτοῦσε ἡ Μεγάλη ἡμέρα. Είλι-
κρινὴς ἐγκαρδιότης καὶ καλοπιστία, ἔπρεπε νὰ ἐπι-
κρατήσῃ μεταξύ τους καὶ ὅχιἡ κακοπιστία καὶ ὁ φανα-
τισμὸς ποὺ ἐπέφεραν τὴν συμπλοκὴ, τοὺς τραυματι-
σμοὺς καὶ τὴν ἐπέμβασιν τῶν Ὁργάνων τῆς Τάξεως.
Φαίνεται, πὼς ἡ καρδιὰ μερικῶν ἀνθρώπων, δὲν
ἐπηρεάστηκε, ἀπὸ τὸ χαμόγελο τῆς Ἀγάπης τοῦ
Ἀναστηθέντος Χριστοῦ. Καὶ τί κρῖμα. . .
E11 7///V 50071120714”
XΟβθω ΥΛΑ ΚΗΝ
ΠΠΠΠΠΠΠΠΠἰΠἸΠΠΠΠΠΙΗΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΠΙΠΠΠΠΗΠΗΠΠΠΠΠΠΠΠΙΠΠΠΙΗΠΗΠΠΠΗΠΠΠΠΙΠΠΠΠΠΠΠΙΗΙΠΗ.
(fit-9 .
ᾗ ξῶθ ὤνίββἵίβίϋν zzazz'm/za
ζ Mam/”mafia ”wk/2
᾿ mi ἓΰνθτγς μσς ᾴ/ἰίἓῤε/[α
I 5mm wyzéwza’ gm.
.- σᾓᾨ
a fi1m/045m1, ὔχῢ gym/0% όθῦ
»γ παῦίῥθθ/ ὒ/ὒδἰίθ/ω/ὄθϋ
ψαρά [όμᾇὶαβίίθῦ ὄθῦ
ἇθίἴῤἂἰα ἥᾂἇ/υΰἑ όθΰτ
᾿ Arno/70,: szr/(ApA/a/z
ζ ᾜθἓἆθβᾂᾂἇἇἇἕ- ζὒ/Ζᾓίἰίίἷθ σ/ἲἑ/χβ/ἆ/ᾗἐ
ὒ/[συ flaw/7&2?)
289
 ΔΕΣΜΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ
ΗΛΙΑΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Η ἡλιακὴ ἐνέργειαῢητις φθάνει εἰς τὴν ἐπιφάνειαν

τῆς Γῆς δύναται νὰ μετατραπῆ καὶ νὰ δεσμευθᾖ διὰ
διαφόρων τρόπων, οἵτινες κατατάσσονται εἰς δύο
γενικὰς ὁμάδας χρησιμοποιούσας ἀντιστοίχως τὴν
θερμότητα ἢ τὸ φῶς. Οἱ θερμικοὶ τρόποι ἐν συνεχείᾳ
δύνανται νὰνκαταταγοῦν εἰς δύο πάλιν ὁμάδας ἀνα-
λόγως τῶν ἐπιτυγχανομένων θερμοκρασιῶν. Πρῶτον
εἰς τὴν ὁμάδα χαμηλῶν σχετικῶς θερμοκρασιῶν,
᾿ αἵτινες εἶναι χρήσιμοι διὰ τὴν θέρμανσιν ὕδατος ἤ χώ-
ρων ἤ δί ἀπόσταξιν τοῦ θαλασσίου ὕδατος. Αἱ θερμο-
κρασίαι αὗται ἐπιτυγχάνονται διὰ τῆς χρησιμοποιή-
σεως ἐπιπέδων συλλεκτῶν συνισταμένων ἐκ πλακῶν
κεκαλυμμένων διὰ μελανῆς οὐσίας ἀπορροφούσης τὴν.
ἀκτινοβολίαν καὶ ἱκανῶν νὰ θερμαίνουν τὸ ὕδωρ η
οἱονδήποτε ἄλλον ρευστὸν μέσον τὸ ὁποτον δύναται
νὰ χρησιμοποιηθῆ ὡς μέσον μεταφορᾶς θερμότητος.
Δεύτερον εις τὴν ὁμάδα Νὑψηλοτέρων θερμοκρασιῶν
αἱ ὁποῖαι ἀπαιτοῦντὴν χρῆσιν φακῶν η ἀνακλαστικῶν
κατόπτρων τὰ ὁποῖα συλλαμβάνουν μόνον τὴν ἄμεσον
ἡλιακὴν ἀκτινοβολίαν. Τὰ μέσα ταῦτα πρέπει νὰ
προσανατολίζωνται συνεχῶς τῇ βοηθείᾳ ἀστροστἀτου
πρὸς τὸν- σἸΗλιον. Αἱ οθτω ἐπιτυγχανόμεναι θερμό-
τητες δύνανται νὰ χρησιμοποιηθοῦν ποικιλοτρόπως
συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς δυνατότητοςπ κινήσεως
μηχανῶν ἢ ἀκόμη καὶ τῆς μετατροπῆς αὐτῶν ἀπ᾿ εὐ-
θείας εἰς ἠλεκτρισμὸν διὰ θερμοηλεκτρικῶν γεννη-
τριῶν ἄνευ τῆς μεσολαβήσεως τοῦ σταδίου τῆς μηχα-
νικῆς ἐνεργείας.
Ἡ ἢλιακὴ ἀκτινοβολία ἡ φθάνουσα ὑπὸ τὴν μορ-
φὴν φωτὸς δύναται νὰ μετατραπῆ ἀπ᾿ εὐΘείας εἰς
ἠλεκτρισμὸν διὰ μέσου τῶν φωτοηλεκτρικῶν κυττά- ἷυνἐχεια ἐκ τοῦ προπγ. τεὐχους
ρων, γεγονὸς τὸ ὁποτον ἔχει τεραστίαν σημασίαν
διὰ τὸ μέλλον. Ἀλλὰ διὰ τῆς φωτεινῆς ἀκτινοβολίας
ἐπιτελεἴται καὶ ἡ φωτοχημικὴ διαδικασία τῆς φω- ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗ
τοσυνθέσεως, ἤτις ἀποτελεῖ τὴν βάσιν τῆς ἀναπτύ- καθηγητοῦ ΠανἸμίου Ἀθηνῶν
ξεως πάσης βλαστήσεως. Ἐπὶ τοῦ προκειμένου δέον
νὰ ἀναφέρωμεν ὅτι ἔχουν τελευταίως ἐπινοηθῆ καὶ
τεχνικαὶ φωτοχημικαὶ διαδικασίαι, αἱ ὁποῖαι παρου-
σιάζουν ἐξαιρετικὸν ἐνδιαφέρον, δοθέντος ὅτι μεγάλον
ποσοστὸν τῆς ἀπορροφουμένης ἐνεργείας δύναται νὰ
ἀνακτηθῇ διὰ μέσου ἀντιστρὀφου ἀντιδράσεως λαμ-
βανούσης χώραν ὑπὸ ἐλεγχομένας συνθήκας. ι( Ἐπ᾿ εὐκαιρία τῆς προσφάτου ἐνερ-
"Eva: μειονέκτημα τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας εἶναι ὅτι γειακῆς κρίσεως ἡ ὁποία ἔπληξε κυριολε-
αθτη δὲν προσφέρεται συνεχῶς, λόγῳ τῆς ἐναλλαγῆς κτικῶς τὴν ἀνθρωπότητα, μὲ κυριώτερον
ἡμέρας νυκτὸς καὶ τῶν περιπτώσεων μεγάλης νεφῴ- στόχον τὰς βιομηχανικῶζπροηγμἐνας χώ-
σεως καὶ οθτω ἀνακύπτει πρόβλημα ἐναποθηκεύσεως ρας, δημοσιεὐομεν εἰς δύο συνεχείας ἐμ-
ή τοῦ συνδυασμοῦ ταύτης μὲ ἄλλας πηγὰς ἐνεργείας, περιστατωμἐνον ἄρθρον τοῦ διακεκριμένου
ἐφ᾿ ὅσον πρόκειται νὰ ἀντιμετωπισθᾖ ἀδιακόπως Ἕλληνος ἐπιστήμονος καὶ καθηγητοῦ τοῦ
ζήτησις ἦ᾿εφ᾿ ὅσον ἡ ζήτησις δὲν δύναται νὰ προσαρμο- Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. ΛΕΩΝΙΔΑ KA-
ἐξ᾿ ἀπόψεως χρονικῆς πρὸς τὴν παροχήν. Η ἡλια- ΡΑΠΙΠΕΡΗ, ὁ ὁποτος ἀναπτύσσει διεξοδι-
κὴ ἐνέργεια διατίθεται μόνον τὴν ἡμέραν καὶ ὅταν 6 κὥς καὶ μὲ ἐπιστημονικὴν θεμελίωσιν τὴν
"Hho; δὲν καλύπτεται υπὸ νεφῶν πρᾶγμα τὸ ὁποτον δυνατότητα ἐκμεταλλεύσεως τῆς ἡλιακῆς
ποικίλλει ἀναλόγως τῆς ἐποχῆς, οἱ δὲ συγκεντρωτικοὶ ,ἀκτινοβολίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ πηγὴν
καὶ ἄλλοι συλλέκται ὑπόκεινται κατ᾿ ἐξοχὴν εἰς τὰς ἐνεργείας ἀπεριορίστων δυνατοτήτων διὰ
ἰδιοτροπίας τῶν ἀτμοσφαιρικῶνη συνθηκῶν. τὴν ἀνθρωπότητα». ,-_ a .
Ἐπίσης ἐπειδὴ ἡ ἔντασις τῆς πρρσλαμβανομένης
ἀκτινοβολίας ἐξαρτᾶται καὶ ἐκ τοῦ ὕψους τοῦ Ηλίου
ἡ χρησιμοποίησις τῆς ἦλιακῆς ἐνεργείας συμφέρει

290
 r » ...ἥ-,ἔ --ν-ιιυῒὖἆ ,- νμ- >- vmwng—gmrqugnp-m
κυρίως ἐντὸς τῆς ζώνης τῆς περιλαμβανομένης μεταξὺ
τῶν παραλλήλων 4ω βορείου καὶ νοτίου γεωγραφικοῦ
πλάτους, χωρὶς δμως νὰ ἀποκλείεται ἡ χρησιμοποίη-
σις αὐτῆς ἔστω καὶ μὲ μικροτέραν ἀπόδοσιν καὶ εἰς
ἄλλους τόπους μεγαλυτέρου γεωγραφικοῦ πλάτους.
Πολλοὶ δμως ὑποστηρίζουν ὅτι εἰς τὰς ἀγροτικὰς
κοινότητας τῶν ύποαναπτύκτων περιοχῶν ὅπου μεγά-
λαι μερίδες τοῦ πληθυσμοῦ παραμένουν ἄνευ ἀπασχοτ
λήσεως μερικῶς ἢ ὁλικῶς τὰ προβλήματα τῆς δια-
λειπούσης φύσεως τῶν πηγῶν τούτων ὡς καὶ τῆς
ἐναποθηκεύσεως χάνουν μέγα μέρος τῆς σπουδαιό-
τηρός των. Ὑπάρχουν ἀνάγκαι τῶν ὁποίων ἡ ,ἱκανο-
ποίησις δὲν ἐπηρεάζεται ἐκ τῆς διαλλείψεως τῆς
παροχῆς ἐνεργείας, διὰ δὲ τῆς λελογισμένης χρήσεως
ταύτης θὰ ἦτο δυνατὴ ὄχι μόνον ἡ αθξησις τῆς κατα-
ναλώσεως καὶ παραγωγῆς τῶν εἰδῶν πρὸς ἰκανοποίη-
σιν τῶν καθημερινῶν ἀναγκῶν, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνάπτυξις

-
εὐρυτέρων ἀγορὦν διὰ τὰ προϊόντα τῶν κοινοτήτων
w. τουτων.
Ἀλλὰ ἂς ἴδωμεν ἐν γενικαῖς γραμμαῖς ὡρισμένας
y» . u L

ἀπὸ τὰς σήμερον ἐν χρήσει μονάδας, αἵτινες λειτουρ-

γοῦν διὰ τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας.
Μεγάλη ἐφαρμογὴ τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας ἐγένετο
εἰς τὸν τομέα τῶν ἡλιακῶν θερμαντήρων ὕδατος εἰς
1“Wfififios‘wuufiq-Hmmuwvtxmmmxfinwmfl1fiahwuSAMuMLW ευ

πλείστας χώρας καὶ ἰδιαιτέρως εἰς τὰς Η.Π.Α. καὶ

ᾘἍᾚΞᾘ.» -
. ᾿ Ξ᾿ >᾿<ἲκᾕ= σ
εἰς τὸ Ἰσραήλ. ᾿
Εἰς τὸ Ἰσραὴλ ἄνω τῶν 100.000 ἡλιακοὶ θερμοσύ-
φωνες κατασκευάσθησαν, ἔχει δὲ γίνει καὶ μεγάλη
ἐξαγωγὴ αὐτῶν εἰς 30 καὶ πλέον χώρας. Ὡς ἐπιφά-
νειαι ἀπορροφήσεως χρησιμοποιοῦνται κατὰ τὸ πλεῖ-
στον χαλύβδινοι πλάκες μετ᾿ ἐκλεκτικῶν μελανῶν
ἐπενδύσεων. Τὸ κόστος τῶν θερμαντήρων αὐτῶν ἔχει
ἐλαττωθῆ εἰς τοιοῦτον σημετον ὥστε νὰ ἀνταγωνί-
ζωνται τοὺς λειτουργοῦντας διὰ κοινῶν καυσίμων ἢ
δί ἠλεκτρικοῦ ρεύματος. Εἰς πολλοὺς θερμαντῆρας
ἡ συλλογή τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας ἐπιτυγχάνεται διὰ
ἐπιπέδων συλλεκτήρων ὁριζοντίων ἥ καταλλήλως
κατευθυνομένων πρὸς τὸν Ἥλιον κεκαλυμμένων δί
ὑαλίνων ἤ πλαστικῶν πλακῶν διὸ καὶ εἶναι καὶ εὐ-
θυνοί, μὴ ἔχοντες ἀνάγκην οὐδεμιᾶς σχεδὸν συντή
ρἠσεως.
Γενικῶς αἱ τελειοποιήσεις τῶν ἐπιπέδων συλλο᾿
γέων συνίσταται κυρίως εἰς τὰς μεταβολὰς τοῦ εἴδους
τοῦ ἐπικαλύμματος (ὑάλου ἥ πλαστικῆς θλης) τὸ
ὁποτον ἀντικαθίσται προοδευτικῶς ὐπὸ μεταλλικῶν
πλακῶν κατηργασμένων κατὰ τοιοῦτον τρόπον, ὥστε
νὰ ἔχουν μεγάλην ἀπορροφητικὴν ἰσχὺν καὶ μηδαμι-
νὴν ἀνάκλασιν.
Ὅσον ἀφορᾷ τὴν χρησιμοποίησιν τῆς ἡλιακῆς
ἀκτινοβολίας διὰ τὰς οἰκιακὰς ἀνάγκας ἡ ἢλιακὴ
θερμότης ἀποθηκεύεται:
1) εἰς σχετικῶς μεγάλας δεξαμενὰς ὕδατος 2) εἰς
θαλάμους πλήρης χαλκίνων καὶ κεραμικῶν οὐσιῶν
καὶ 3) εἰς χημικὰς οὐσίας ὡς εἶναι τὸ ἔνυδρον θεῖκὸν
νάτριον. Εἰς τὴν τελευταίαν περίπτωσιν ὁ ἀὴρ θερμαί-
νεται διερχόμενος μεταξύ μελανῶν πλακῶν εὑρι-
σκομένων εἰς τὴν στέγην τῆς κατοικίας καὶ θερμαι-
νομένων διὰ τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας, ἀκολούθως δὲ-
ὁδεύει ὑπεράνω τῶν δοχείων, ἅτινα περιέχουν τὰς
καταλλήλους χημικὰς οὐσίας. ᾿
Ἡ σημασία τῶν ἡλιακῶν οἰκιῶν ὡς αὗται ὀνομά-
ζονται εἶναι μεγάλη εὰν λάβωμεν ὗπ᾿ ,δψιν ὅτι εἰς τὰς
βιομηχανικὰς χώρας αἱ οἰκιακαὶ συσκευαὶ κατανα-
λίσκουν τὰ 30 οἸο τῶν ,χρησιμοποιουμένων ὑπὸ τῶν
291
ἀνθρώπων καυσίμων. Εἰς τὸ Ὁντέΐλον π.χ. τῶν Πυ-
ρηναίων ἔχουν κατασκευασθῆ μέχρι τοῦδε 300 οἰκίαι
ἐξωπλισμέναι διὰ κατακορύφων φεγγιτῶν εἰς τὰς
μεσημβρινὰς των πλευρᾶς διὰ τὴν συλλογὴν ὅσον τὸ
δυνατὸν μεγαλυτέρας ἡλιακῆς ἐνεργείας.
Ἀλλὰ καὶ ψύξις τῶν τροφίμων ἢ τοῦ ἐσωτερικοῦ
τῶν οἰκιῶν δύναται νὰ ἐπιτευχᾖ καὶ μάλιστα κατὰ τὴν
περίοδον τῶν θερμῶν ἡμερῶν διὰ τῆς ἡλιακῆς ἐνερ-
ἐΞὰἘι-ςμισῒίν ὁῆἳὁζήςε 1:33;):Ozzi::;x;1éczrmv€t::6t;:p;zt
μένου διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ τοῦ ἐπιθυμητοῦ ψυκτικοῦ
ἀποτελέσματος.
Δυνάμεθα ἐπίσης νὰ χρησιμοποιήσωμεν καὶ τὴν
ἀρχὴν τῶν ψυγείων ἀπορροφήσεως. Τὰ ἡλικακὰ ψυ-
γεῖα ἐπιτρέπουν σήμερον τὴν παραγωγὴν ἑκατοντάδων
χιλιγράμμων πάγου καθ᾿ ἡμέραν.
Ἑτέρα λίαν σημαντικὴ ἐφαρμογὴ τῆς ἡλιακῆς
ἐνεργείας εἶναι ἡ ἀφαλάτωσις ὑδάτων διὰ ὑδρεύσεις
καὶ ἀρδεύσεις. Εἰς τὸν τομέα τοῦτον πρωτοπόρος
ὑπῆρξεν, ὁ ΗΑΒΤΙΝΘ, ὅστις κατώρθωσε διὰ τῆς
ἐγκαταστάσεώς του εἰς Χιλήν, περὶ τῆς ὁποίας ὡμί-
λησα προηγουμένως, νὰ δίδῃ 23 τόννους καθαροῦ
ὕδατος ἡμερησίως.
Σήμερον εἰς τὸν τομέα τοῦτον ἐπετεύχθη σημαντικὴ
πρόοδος, αἱ δὲ κατασκευαζόμεναι συσκευαὶ εἶναι
ἀρκετὰ ἁπλαῖ καὶ εὐθυναί. Αἱ ἐπιφάνειαι συλλογῆς
μεγάλης συνήθως ἐπιφανείας καλύπτονται ὡς ἐπὶ τὸ
πλεῖστον διὰ πλαστικῶν διαφανῶν ὑλῶν ἐκμεταλλευο-
μένου οθτω κυρίως τοῦ φαινομένου τοῦ θερμοκηπίου.
Μεγάλαι ἐγκαταστάσεις ἀφαλατώσεως εὑρίσκονται
εἰς τὸ Ἰσραὴλ εἰς τὴν περιοχὴν τῆς AQABA, ὡς καὶ
ἀλλαχοῦ. Τοιαῦτα πειράματα ἐγένοντο καὶ ἐν Ἑλλάδι
ὑπὸ τὴν ἐποπτείαν ἀρχικῶς τοῦ καθηγητοῦ τοῦ Ε.Μ.Π.
κ. Δηλιγιάνη, εἰς Σύμην, Πάτμον καὶ Αἴγιναν. Ἐν
συνεχείᾳ τὰς ἐγκαταστάσεις ἀφαλατώσεως ἀνέλαβε ἡ
ΕΤΕΒΑ, σήμερον δὲ πλὴν τῆς Πάτμου, τοιαῦται
ἐγκαταστάσεις λειτουργοῦν ἐπιτυχῶς εἰς Νίσυρον,
Κίμωλον καί Ἰθάκην. Ἐσχάτως ὁ μηχανικὸς LO Β-
SINDER ἐπέτυχε παραγωγὴν ποσίμου ὕδατος δί
ἀφαλατώσεως εἰς ποσότητα ἀνερχομένην ἡμερησίως
εἰς ὃ λίτρα ἀνὰ τετραγωνικὸν μέτρον συλλεκτηρίου
ἐπιφανείας. Οὗτος ὑπελόγισεν ὅτι ἀπὸ ἐπιφάνειαν
ἴσην πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν ἑνὸς π.χ. ποδοσφαιρικοῦ
γηπέδου, ἦτο δυνατὸν νὰ δώσῃ ὕδωρ διὰ 2.000 ἄτομα.
Η ἐκμετάλλευσις τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας διὰ τὴν
λειτουργίαν μαγειρείων ἔτυχε μεγάλης ἐπίσης ἐφαρ-
μογῆς. Ο ΑΒΒΟΤ ἦτο ἐκ τῶν πρώτων, ὅστις᾿εχρη-
σιμοποίησε παραβολικὸν κάτοπτρον διὰ τὴν συ
ἒξἑθἒδέᾒἔᾒᾚῒύξζζξᾞἒἰζὶξἀἶῂἵῆἕἶἔἶντἶθᾕεἇδἱἵίἶϊ
Ἐργαστήριον φυσικῆς τοῦ Νέου Δελχὶ κατεσκεύασε
διαφόρους τύπους ἡλιακῶν μαγειρείων, σήμερον δὲ
ἑκατομμύρια Ἰνδῶν χρησιμοποιοῦν ταῦτα. Ἐπίσης
εἰς τὴν Γαλλίαν ὁ DOUME διὰ τὸν αὐτὸν σκοπὸν
κατασκεύασε παραβολικὸν κάτοπτρον ἐξ ἀλουμι-
νίου στρεφόμενον καταλλήλως περὶ ἄξονα, εἰς δὲ τὰς
Η.Π.Α. ἡ MARIA TELKES χρηματοδοτουμένη
ὑπὸ τῆς Ἑταιρείας FORD κατεσκεύασεν ἡλιακὸν
μαγειρετον διὰ τῆς συγκεντρώσεως τῆς ἡλιακῆς ἀκτι-
νοβολίας ἐπὶ ὁριζοντίου συλλέκτου ἐκ πλακῶν ἐξ
ἀλουμινίου συμφώνωςπρὸς τὴν ἀρχὴν τοῦ θερμοκηπίου.
Εἰς τὴν ὁμάδα τῆς δημιουργίας χαμηλῶν σχετικῶς
θερμοκρασιῶν διὰ τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας ἀνήκει καὶ
ἡ ἀποξἠρανσις διαφόρων προϊόντων. Ἡ ἀρχὴ αθτη
292
ἐφαρμοζομένη ἀπὸ τῶν ἀρχαίων χρόνων προσφέρει
ἀρκετά. Εἶναι δμως μία μέθοδος ἐπιδεχομένη συνεχῶν
βελτιώσεων τόσιν διὰ τὴν ἐπιτάχυνσιν τῆς ξηράνσεως
ὅσον καὶ διὰ τὴν βελτίωσιν τῆς ποιότητος τῶν ξηραι-
νομένων προϊὸντων.
Μεγάλην σημασίαν παρουσιάζουν καὶ αἱ ἔρευναι
ἐπὶ τῶν ἐφαρμογῶν τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας διὰ τὴν
καλλιέργειαν τῶν ἀγρῶν ἢ γενικώτερον διὰ τὴν ἐκμε-
τάλλευσιν τῆς ἡλιακῆς ἀκτινοβολίας διὰ βιολογικῆς
ὁδοῦ. Οἱ GOLUEKE καὶ OSWALD τοῦ Πανεπι-
στημίου τῆς Καλλιφορνίας ἔχουν δημοσιεύσει σειρὰν
μελετῶν μὲ θέμα τὴν χρησιμοποίησιν τῆς ἡλιακῆς
ἐνεργείας διὰ τῶν φυτῶν, τὴν ἐκμετάλλευσιν τῶν
ἀποχετεύσεων τῶν πόλεων διὰ παραγωγῆς καθαρῶν
ὑδάτων, τὴν καλλιέργειαν ἀγρῶν μὲ τὸ θαλάσσιον
ὕδωρ καὶ τὴν χρησιμοποίησιν ὑφαλκμύρων ἢ καὶ
ἀλμυρῶν ἀκόμη ὑδάτων διὰ τῆς καλλιεργἒίας
πάλιν φυκῶν χρησίμων διὰ ζωοτροφάς. Γενικῶς ὁ
κλάδος τῆς Υδροπονίας ἀποτελεῖ ἕνα νέον καὶ ἐξόχως
σημαντικὸν κλάδον, ὁ ὁποτος ὑπόσχεται νὰ δώσῃ εἰς
τὸν ἄνθρωπον πολύ περισσότερα ἀγαθὰ ἀπὸ ἐκεῖνα
ἒὰ ὁποῖα λαμβάνει σήμερον διὰ τῶν κλασσικῶν μεθό-
ων.
Προσπάθειαι καταβάλλονται καὶ διὰ τὴν χημικὴν
δέσμευσιν τῆς ἡλιακῆς Θερμότητος, τῆς λαμβανομένης
διὰ τῶν ἡλιακῶν κυττάρων καὶ μετατρεπομένης εἰς
ἠλεκτρισμόν. Η ἐναποθήκευσις καὶ διατήρησις ταύ-
της δύναται π.χ. νὰ ἐπιτευχθῇ δί ἠλεκτρολύσεως τοῦ
ὕδατος, ὁπὸτε θἂ λαμβάνωμεν ταύτην ὁσάκις τὴν
χρειαζόμεθα. Δηλαδὴ ὅπως ὰομεν σήμερον τὰ πρα-
τήρια βενζίνης καὶ πετρελαίου θὰ ἔχωμεν εἰς τὸ μέλ-
λον πρατήρια ἠλεκτρισμοῦ.
Ἀπό τινος εἰς πολλὰ ἀπομεμακρυσμένα ἐρημικὰ
ἀκρωτήρια καὶ συμπλέγματα νησίδων τῆς Βρεττανίας
ἔχουν ἐγκατασταθῆ φάροι, λειτουργοῦντες ἀποκλει-
στικῶς μὲ ἡλιακὴν ἐνέργειαν τῇ βοηθείᾳ συσσω-
ρευτων.
Ὁ ,τομεὺς εἰς τὸν ὁποτον ἀπαιτεῖται ἡ δημιουργία
ὑψηλῶν θερμοκρασιῶν διὰ- τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας
εἶναι ὁ τομεὺς τῶν κλιβάνων καὶ καμίνων. Ἐνταῦθα
ἐπιδιὠκεται ἡ ἐστίασις τῶν ἡλιακῶν ἀκτίνων ἐπὶ μιᾶς
ὅσον τὸ δυνατὸν μικρᾶς ἀπιφανείας ὥστε νὰ ἐπιτευχᾒ
ἡ μεγίστη συγκέντρωσις ἐνεργείας.
Αἱ πρῶται προσπάθειαι κατασκεψῆς ἡλιακῶν κλι-
βάνων ἐσημειώθησαν κατὰ τὸν 17ον καὶ 18ον αἰῶνα
ὑπὸ τοῦ CASSINI καὶ τοῦ LAVOISIER, ὅστις ὡς
ἀναφέραμεν ἐπέτυχε θερμοκρασίας 1.8000 C περίπου.
Συστηματικαὶ δμως ἔρευναι εἰς τὸν τομέα τοῦτον
ῆρχησαν ἐν Γαλλίᾳ μετὰ τὸν δεύτερον παγκόσμιον
πόλεμον, ἀρχικῶς διὰ μικρῶν ἐγκαταστάσεων εἰς
MEUDON κατὰ τὴν περίοδον 1946-49, ἀκολούθως
δὲ διὰ μεγαλυτέρων εἰς τὸ MOIT LOUIS ὑπὸ τῶν
ΤΒΟΜΒΕ καὶ FOEX τῇ ὑποστηρίξει τοῦ Ὑπουρ-
γείου Ἐῼιικῆς Ἀμύνης. Κατεσκευάσθη πρὸς τοῦτο
παραβολικὸν κάτοπτρον ἐπιφανείας 90 μ2. ἀποτε-
λούμενον ἀπὸ 3.500 μικρὰ κάτοπτρα καταλλήλως
προσηρμοσμένα. Ἡ μεγίστη ἰσχύς τοῦ κλιβάνου
τούτου ὑπελογίσθη εἰς 175 KW, αἱ δὲ ἐπιτευχθεῖσαι
θερμοκρασίαι ἧσαν τῆς τάξεως τῶν 3.5000 C. Ἀργό-
τερον κατεσκευάσθη εἰς Ὀντἒίλον (Ἀνατολικὰ Πυ-
ρηναῖα) ἔτι μεγαλύτερος κλίβανος ἀναπτύξας θερμο-
κρασίαν 6.0000 C. Ἤδη ἔχει προγραμματισθῆ ἡ
κατασκευὴ ἡλιακοῦ κλιβάνου ἰσχύος 1.500 KW.
 Ἑτερος κλίβανος κατεσκευάσθη εἰς Ἀλγέριον
μετὰ κατόπτρου ἐπιφανείας 501μ2.Η θεωρητική του
ἰσχύς ἀνήρχετο εἰς 50 KW αἱ δὲ δί αὐτοῦ ἐπιτευ-
χθεῖσαι θερμοκρασίαι τῆς τάξεως τῶν 3.0000 C.
Πολλοὶ ἡλιακοὶ κλίβανοι κατεσκευάσθησαν ἐν ου-
νεχείᾳ τόσον εις τὰς Η. Π.Α., ὅσον καὶ εἰς τὴν Ρω-
σίαν. Ἐπειδὴ τὰ παραβολικὰ κάτοπτρα ὡς ἐπίσης
καὶ αἱ συσκευαὶ ἀστροστάτου διὰ τὴν παρακολού-
θησιν τοῦ Ηλίου, εἶναι δαπανηραί, ἤρχισαννὰ χρησι-
μοποιοῦν κυλινδροπαραβολικὰ τοιαῦτα, ἅτινα καὶ
εὐκόλως κατασκευάζονται καὶ δὲν χρειάζονται ἀστρο-
στάτην διὰ τὸν προσανατολισμόν των.
Τὰ κυλινδροπαραβολικὰ κάτοπτρα εἶναι μὲν ἁπλᾶ
καὶ εὐθυνὰ πλὴν δμως δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ χρησιμο-
ποιηθῶσιν διὰ τὴν ἐπίτευξιν λίαν ὑψηλῶν θερμοκρα-
σιῶν. Εἰς τὴν Ρωσίαν ἐτοποθητὴθησαν τοιαῦτα κά-
τοπτρα εἰς εἰδικὸν ἡλιακὸν κέντρον ἐπιφανείας
20.000 μ2.
Μὲ τὴν τεχνολογίαν τῶν ὑψηλῶν θερμοκρασιων
σχετίζεται καὶ ,ἡ κατασκευὴ ἡλιακῶν καμίνων. Σχε-
τικαὶ ἐπ᾿ αὐτῶν ἦσαν αἱ ἔρευναι τοῦ Ἀμερικανοῦ
ΤΙΒΟΒ LASZIO.
Ὅσον ἀφορᾷ τοὺς ἀτμοκινητῆρας τοὺς κινουμέ-
νους δί ὴλιακῆς ἐνεργείας πρὸς παραγωγὴν ἠλεκτρι-
σμοῦ, οὗτοι εἶναι διαφόρων τύπων ἡ δὲ λειτουργία
των βασίζεται εἰς τὴν συγκέντρωσιν τῶν ἡλιακῶν
ἀκτίνων διὰ φακῶν ἢ κατόπτρων καὶ ἐν συνεχείᾳ εἰς
E" V ;. ἒ
ζ HAIAKH AKTINGSOAIA 3 ταύτην εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τῆς Γῆς.
ἔ ΩΣ
L ΠΗΙἨ ΕΝΕΡΓΕΙΛΣ 3 Η πρότασις τῶν δύο τούτων ἐπιστημόνων περι-
τὴν μετατροπὴν τῆς οθτω συλλεγομένης θερμικῆς
ἐνεργείας εἰς μηχανικὴν ἐνέργειαν τῇ βοηθειᾳ ἑνὸς
ἀτμοπαραγωγοῦ συστήματος.
Μίαν τοιαύτην μονάδα ἰσχύος 5 ΗΡ (334/ KW)
ἐπέδειξἐεν πλήρει λειτουργία ὁ ΤΑΒΟΒ εἰς τὸ Διε-
θνὲς Συνέδριον τῆς Ρώμης (Αυγουστος 1961).
Μέχρι σήμερον- μεγάλαι τοιαῦται μονάδες δὲν
ἔχουν εἰσέτι κατασκευασθῇ λόγῳ τοῦ μεγάλου κόστους
αὐτῶν ἐν σχέσει μὲ τὴν ὑπ᾿ αὐτῶν ἀποδιδομένην ἰσχύν.
Ἐξαιρετικὴν σημασίαν καὶ σπουδαιότητα παρου-
σιάζει τὸ θέμα τῆς παραγωγῆς ἠλεκτρικῆς ἐνεργείας
διὰ τῆς ἀμέσου μετατροπῆς τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας εἰς
ἠλεκτρικὴν τοιαύτην.
Ἡ φωτοβολταϊκὴ κυψέλη π.χ. ἡ κατασκευασθεἶσα
ὑπὸ τῶν ἐργαστηρίων τῆς BELL ΤΕἸΕΡΗΟΝ εἶναι
λίαν ἀποτελεσματικὴ ἀπὸ τεχνολογικῆς ἀπόψεως
μετατρέπουσα τὸ Ἡ) οἸο τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας εἰς
ἠλεκτρικὸν ρεῦμα. Αθτη βασίζεται ἐπὶ τῶν ἡμια-
γωγῶν χρησιμοποιουμένων πρὸς τοῦτο κρυστάλλωι
πυριτίου μεγάλης καθαρότητος.
Ἐπὶ τοῦ παρόντος αἱ ἐν λόγῳ κυψέλαι εἶναι ἀκόμη
ἀρκετὰ δαπανηραὶ διὰ παραγωγὴν ἠλεκτρικῆς ἐνερ᾿
γείας διὰ συνήθεις χρήσεις, λίαν δμως πρακτικαὶ διὰ
παραγωγὴν ἠλεκτρικῆς ἐνεργείας διὰ ραδιόφωνα,
πομποὺς ἀσυρμάτου, τεχνητοὺς δορυφόρους κ.λ.π.
Εἰς τὸν τομέα τῶν θερμοηλεκτρικῶν στοιχείων
κατωρθώθη νὰ κατασκευασθοῦν διάφορα εἴδη ἐξ
αὐτῶν μὲ σημαντικώτατα ἐπιτεύγματα ἀξιόλογα
χαρακτηριστικὰ τῶν ὁποίων εἶναι ἡ μικρὰ ἀγωγὴ-
μότης τῆς θερμότητος καὶ ἡ μεγάλη τοιαύτη τοῦ
ἠλεκτρισμοῦ εἰς ὑψηλὰς θερμοκρασίας. Μεγάλαι προ-
σπάθειαι καταβάλλονται σήμερον, ίνα τὰ θερμοη-
λεκτρικὰ στοιχεῖα καταστοῦν ἀποτελεσματικὠτερα
καὶ ὀλιγώτερον δαπανηρά. Εἰς τὴν Γαλλίαν κατασκευ-
άσθη προσφάτως, συσκευὴ ἐπιτρέπουσα τὴν ἐπίτευξιν
ἰσχύος 100 W διὰ προσπίπτουσαν ἐνέργειαν 1,3 CAL.
CM-2. MIN-1 ἐπὶ ἐπιφανείας 17 τετραγ. μέτρων.
Διὰ τὴν μετατροπὴν τῆς ἡλιακῆς ἀκτινοβολίας εἰς
ἠλεκτρικὴν μεγάλαι ἔρευναι γίγνονται καὶ ἐπὶ τῶν
θερμιονικῶν μετατροπέων, καὶ τῶν θερμιονικῶν μεταλ-
λακτὴρων καὶ ἄλλων μέσων.
Αἱ τελευταῖαι αὗται ἔρευναι ἐσημείωσαν μεγάλην
ἐξέλιξιν καὶ ἔτυχον ἐπιτυχοῦς ἐφαρμογῆς εἰς τοὺς
τεχνητοὑς δορυφόρους τὰ διάφορα δργανα τῶν ὁποίων
λειτουργοῦν ἐπὶ μακρὸν χρόνον διὰ τῶν ἡλιακῶν κυτ-
ταρων.
Μία ἀξιόλογος προσπάθεια, ἣτις ἐὰν ἐπιτύχῃ θὰ
ἔχῃ ἐξαιρετικῆς σημασίας ἐφαρμογὰς καὶ μεγάλην
παραγωγὴν ἠλεκτρικῆς ἐνεργείας, εἶναι ἢ διὰ δορυ-
φορικὥν Σταθμῶν συλλογὴ τῆς ἀκτινοβόλου ἐνερ-
γείας τοῦ Ηλίου εἰς τὸ διάστημα. Οἳεν λόγῳ Στα-
θμοὶ θὰ ἔχουν δύο τετραγωνικὰ πλαίσια συλλογῆς τῆς
ἡλιακῆς ἀκτινοβολίας πλευρᾶς [ι.()00 μέτρων. Εἰς τὰ
συστήματα ταῦτα μέσῳ ἑνὸς ὑπεραγωγίμου συνδέ-
σμου ὴ συλλεγομένη ἐνέργεια θὰ μεταφέρεται εἰς ἕνα
εἶδος πομποῦ μικροκυμάτων, ὅστις θὰ ἀποστέλῃ
Ἐσχάτως ὑπὸ τῶν NORMAN FORD καὶ J0-
SERT KANE ἐπροτάθη ἔνας ἄλλος τρόπος παρα-
γωγῆς ἐνεργείας ἐκ τῆς ἡλιακῆς ἀκτινοβολίας καὶ
μάλιστα εἰς συμφέρουσαν τιμήν.
λαμβάνει δύο βασικὰ σημεῖα. Πρῶτον τὴν χρησιμο-
ποίησιν πλαστικῶν ὑλων διὰ τὴν κατασκευὴν φακῶν
ἢ κατόπτρων F RESNEL εἰς μεγάλον ἀριθμὸν πρὸς
συγκέντρωσιν τῆς ἡλιακῆς ἀκτινοβολίας καὶ δε εύτερον
τὴν διὰ τῆς οθτω συλλεγομἐνης ἡλιακῆς ἐνεργείας
διάσπασιν τοῦ ὕδατος εἰς ὑδρογόνον καὶ όξυγόνον
τοῦ παραγομένου ὑδρογόνου χρησιμοποιουμένου ἐν
συνεχείᾳ ὡς καυσίμου, ὡς γίνεται μὲ τὰ λοιπὰ φυ
σικὰ ἀἐρια. Δέον νὰ τονίσωμεν ἐνταῦθα ὅτι τὸ ὑδρο-
γόνον δὲν εἶναι ρυπαντικὸν ἀέριον διὰ τὴν ἀτμόσφαιραν
τῆς Γῆς, ὡς ἐπίσης ὅτι ἡ μεταφορὰ αὐτοῦ εἶναι εθ-
κολος.
Τελευταίωπςο ADEN ΜΕΙΝΕΙ, καὶ ἡ σύζυγός του
προτείνουν ἕνα σύστημα μετατροπῆς τῆς ᾿ὴλιακης
εἰς θερμικὴν ἐνέργειαν διὰ τῆς λειτουργίας αὐτοῦ εἰς
θερρμοκρασίαν 5400 περίπου ἢ 1.0000 F καὶ πίεσιν
85 KGἸFM
Οὗτοι ὑπελόγισαν ὅτι διὰ τὴν δημιουργίαν ἠλε-
κτρικῆς ἐνεργείας 1.000 MEGAWATT θὰ ἐχρειά-
ζετο μία ἐπίπεδος᾿επιφάνεια 1) περίπου τετρα(ωνικῶν
χιλιομέτρων πρὸς τοποθέτησιν τῶν συσκευῶν συλ-
λογῆς τῆς ὴλιακῆς ἀκτινοβ(,λίας
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Ἐξ ὅλων τῶν προαναφερθέντων συνάγεται ὅτι
εἰς τὸν τομέα τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῆς ἡλιακῆς ἐνερ-
293
γείας προκειμένου μὲν περὶ μικρῶν μονάδων, ὡς εἶναι
οἱ ἡλιακοὶ βραστῆρες, τὰ ἡλιακὰ μαγειρεῖα, ἡ θέρμαν-
σις οἰκιῶν, αἱ ἀφαλατώσεις, οἱ ἡλιακοὶ κλίβανοι καὶ
κάμινοι, οἱ τεχνητοὶ δορυφόροι κ.ἄ. ἔχουν εἰς ὡρισμέ-
νας χώρας μεγάλας προόδους καὶ λίαν ἀποτελεσμα-
τικὰς ἐφαρμογάς. Εἰς τὴν παραγωγὴν δμως μεγάλων
ποσοτήτων ἐνεργείας διὰ τῆς ἀξιοποιήσεως της ἡλια-
κῆς τοιαύτης τόσον αἱ προταθεῖσαι ὑπὸ διαφόρων
ἐπιστημόνων καὶ τεχνικῶν μέθοδοι ὅσον καὶ οἱ σχε-
τικοὶ πειραματισμοὶ εὑρίσκονται εἰσέτι εἰς τὰ προκα-
ταρτικἀ στάδια.
Θὰ χρειασθοῦν εἰσέτι μακροχρόνιοι ἔρευναι καὶ
δοκιμαὶ καὶ λεπτομερεῖς καὶ πολυδάπαναι μελέται
μέχριςοτου φθάσουν εἰς ἀξιόλογαἐπιτεύγματα. Εἶναι
βέβαιον ὅτι
η ἐλάττωσις τῶν ὑγρῶν καὶ στερεῶν καυ-
σίμων καὶ ἡ παντελὴς σχεδὸν ἔλλειψις αὐτῶν περὶ τὸ
2.050 περίπου, θὰ συντελέσῃ, ὥστε αἱ ὡς ἄνω ἔρευναι
νὰ ἀποτελέσουν πρωταρχικοὺς στόχους τῶν διαφόρων
κρατῶν. Ἤδη εἰς τὰς Ηνωμένας Πολιτείας τῆς
Ἀμερικῆς διὰ τὴν μέχρι τοῦ 1980 περίοδον ἐνεκρίθη
πρὸ μηνὸς ποσὸν 11 δισεκατομμυρίων δολλαρίων διὰ
τὴν ἀξιοποίησιν τῆς ἡλιακῆς καὶ πυρηνικῆς ἐνεργείας.
Δέον ἐπίσης νὰ ἀναφέρομεν ὅτι μέχρι τοῦδε ἔχουν
συνέλθη κατὰ καιροὺς πλεῖστα ὅσα Σεμινάρια καὶ
Συνέδρια ἐκ τῶν ὁποίων πολλὰ διεθνῆ μὲ ἀποκλειστι-
κὸν σκοπὸν τὴν συνεργασίαν διὰ τὴν ἀξιοποίησιν τῶν
φ)σικῶν πηγῶν ἐνεργείας. Ἕν τοιοῦτον Σεμινάριον
ηλιακῆς καὶ αὶολικῆς ἐνεργείας ὀργανωθἐν ὑπὸ τῆς
Ελλ. Ἐπιτροπῆς Ἀτομικῆς Ἐνεργείας καὶ τῆς
Ελλ. Ἐπιστ. Εταιρείας Ηλιακῆς καὶ Αἰολικῆς
Ἐνεργείας μὲ οἰκονομικὴν ἐπιχορήγησιν ὑπὸ τοῦ
ΝΑΤΟ, ἔλαβεν χώραν εἰς τὸ Σούνιον ἀπὸ 4-15
Σ1βρίου 1961.
Κατὰ τὴν διάρκειαν μάλιστα τοῦ Σεμιναρίου τούτου
ἱδρύθη καὶ ἡ Ἑνωσις Μεσογειακῆς Συνεργασίας διὰ
τὴν Ἡλιακὴν Ἐνέργειαν (COOPERATION MEDI-
ΤΕΒΒΑΝΕΕ POUR L' ENERGIE SOLARE).
Προσφάτως συνῆλθον δύο μεγάλα Συνέδρια εἰς
Ἀδελαἲδα (Αὐστραλίας) καὶ εἰς Παρισσίους, εἰς τὰ
ὁποῖα μετεῖχον ἑκατοντάδες συνέδρων ἐκ διαφόρων
χωρῶν. Εἰς τὸ Συνέδριον τῶν Παρισσίων μὲ θέμα
«Ὁ «Ηλιος εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ἀνθρώπου» μετεῖχον
Ἕνα θεαματικὸ καὶ ἐντυπωσιακὸ ἐπίτευγμω 'H μεγαλυτέρα
ἐγκατάστασις κατόπτρων διὰ τὴν συλλογὴν ἡλιακῆς ἀκτινο-
βολίας ἡ ὁποῖα εὑρίσκεται εἰς τὰ Γαλλικα Πυρηναἷα.
800 σύνεδροι ἀπὸ 60 χώρας. Τοῦτο ἀποδεικνύει τὰ
εἰς παγκόσμιον κλίμακα προσπαθείας τοῦ ἀνθρώπου
διὰ τὴν ἀξιοποίησιν τῆς τεραστίας καὶ ἀνεξαντλήτου
αὑτῆς πηγῆς ἐνεργείας.
Ἡ Ἑλλὰς λόγῳ τῆς γεωγραφικῆς αὐτῆς θέσεως,
τῆς τοπογραφικῆς της διαμορφώσεως- καὶ τῶν και-
ρικῶν καὶ κλιματικῶν συνθηκῶν, αἵτινες ἐπικρατοῦν
εἰς αὐτήν, εἶναι μία ἐκ τῶν ὀλίγων χωρῶν εἰς τὰς
ὁποίας δύναται νὰ γίνῃ ἐπωφελὴς ἐκμετάλλευσις τῶν
τριῶν φυσικῶν πηγῶν ἐνεργείας, δηλαδὴ τῆς ἡλιακῆς ,
ἐνεργείας καὶ τῶν παραγόγων ταύτης τῆς αἰολικῆς <
ἐνεργείας καὶ τῆς τῶν ὑδατοπτώσεων.
Ἀπὸ πλευρᾶς ἡλιακῆς ἐνεργείας, ἡ.. Ελλὰς εὑρι-
σκομένη ἐντὸς τῆς βορείου ὑποτροπικῆς ζώνης ἔχει
εὐνοηθἐι ἀπὸ ἀπόψεως ἡλιοφανείας ὅσον ὀλίγαι περιο-
χαὶ τῆς Εὐρώπης. Ο οὐρανὸς τῆς Ελλάδος καὶ ἰδιαι-
τέρως ὡρισμένων περιοχὦν αὐτῆς εἶναι παροιμιώδης,
διὰ τὴν μεγάλην του ἡλιοφάνειαν.
Πράγματι ἡ νῆσος Ζάκυνθος καὶ Κεφαλληνία, αἱ
νότιαι ἄκραι τῆς Πελοποννήσου, αἱ ἀκταὶ τῆς Ἀργο-
λίδος, τὸ ΝΔ Αἰγατον ,ἡ νῆσος Κύθηρα, τὸ δυτικὸν
ἄκρον τῆς Κρήτης, καὶ αἱ μικρασιατικαὶ ἀκταὶ τοῦ
βορείου Αἰγαίου παρουσιάζουν ἐτησίαν ἡλιοφάνειαν
μεγαλυτέραν τῶν 3.000 ωρῶν. Ἤτοι 8 1 Ἰ2 κατὰ μέσον
δρον ὡρῶν ἡμερησίως.
Εἰς τὰς δυτικὰς ἀκτὰς τῆς Ἡπείρου καὶ Στερεᾶς
εἰς τὴν Κέρκυραν καὶ Λευκάδα, εἰς τὸ μεγαλύτερον
μέρος τῆς Πελοποννήσου, εἰς τὴν Ἀττικὴν καὶ τὰς
δυτικὰς Κυκλάδας ἡ ἐτησία ήλιοφάνεια κυμαίνεται
μεταξὺ 2.800 καὶ 3.000 ὡρῶν.
Γενικῶς η ἡλιοφάνεια εἶναι μικροτέρα τῶν 2.400
ὡρῶν ἐτησίως μόνον εἰς ὡρισμένας περιοχὰς τῆς
Θεσσαλίας. Ἡπείρου καὶ Μακεδονίας καὶ ὀλίγον .
κάτω τῶν 2.300 ὡρῶν εἰς τὰ ὀρεινὰ συγκροτήματα
τῶν ὡς ἄνω περιοχῶν.
Κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ ἔτουςη ἡλιοφάνεια παρου-
σιάζει μίαν εὐρεῖαν κύμανσιν τὸ ἐλάχιστον τῆς ὁποίας
σημειοῦται κατὰ Δεκέμβριον καὶ γενικῶς κατὰ τοὺς
χειμερινοὺς μῆνας πλὴν δμως καὶ τότε εἶναι μεγαλυ-
τέρα τῆς παρουσιαζομένης εἰς ἄλλας περιοχὰς τῆς
Εὐρώπης. Ἀπὸ τοῦ Μαρτίου δμως μέχρι καὶ τοῦ
Ὀκτωβρίου παρουσιάζει μεγάλας τιμὰς καὶ ὡς ἐκ
τούτου ὴ ἐκμετάλλευσις τῆς ἡλιακῆς ἐνεργείας δύ-
ναται νὰ γίνῃ εἰς τὴν χώραν μας εἰς μεγάλην κλίμακα
πρὸς μεγάλην ὠφέλειαν τῆς ἐθνικῆς μας οἰκονομίας.
Ἀλλὰ διὰ νὰ ἐπιτευχθῇὴ ἐκμετάλλευσις αθτη πρέπει
συστηματικαὶ ἔρευναι καὶ ἐμπεριστατομέναι μελέται
νὰ ἀρχίσουν ἀπὸ τοῦδε. Ἴσως θὰ ἔπρεπε νὰ συσταθῇ
εἰδικὸς κρατικὸς φορεὺς ἡλιακῆς καὶ α᾿ολικῆς ἐνερ-
γείας ὅστις νὰ περιλαμβάνῃ καὶ τὴν ἐξ ὑδατοπτώσεων
ἐνέργειαν. Ἐκ παραλλήλου δμως θὰ ἔπρεπε καὶ ἡ
ΔΕΗ, ἤτις ἐνδιαφέρεται περισσότερον παντὸς ἄλλου
διὰ τὸ ἐνεργειακὸν δυναμικόν τῆς Ἑλλάδος νὰ δη-
μιουργήσῃ εἰδικὸν πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον τομέα εἰς
στάθμην τοὐλάχιστον διευθύνσεως.
Ὄχι πάντως προχειρότητες, ὅχι μεμονωμέναι
δραστηριότητες ὅχι ἐπιπολαία ἐξέταοις τῶν θεμάτων
τούτων καὶ δὴ εἰς τὴν χαραυγὴν τῆς «ἡλιακῆς ἐποχῆς».
ὡς ὀνομάσθη τὸ τελευτατον τέταρτον τοῦ παρόντος
αἰῶνος. Χρειάζεται προγραμματισμὸς μακρόπνοος
καὶ συντονισμὸς ὀρθολογικὸς. Εἶναι ἀπαράδεκτον
τὸ χρυσάφι μὲ τὸ ὁποτον ραντίζει τὴν χώραν μας ὁ
Φοῖβος Ἀπόλλων νὰ χάνεται ὅταν ἔχομεν τὸσον μεγά-
λην ἀνάγκην αὑτοῦ.
 Εἰς τὴν φύσιν παρατηροῦμεν ὅτι
πολλάκις ὁμάδες ζώων συσπειροῦν-
ται περὶ ἄτομον ἄρρεν νεαρᾶς ἢ
μέσης ἡλικίας καὶ ἱκανοῦ ὥστε νὰ
συνδυάζη τὴν ἀτομικὴν ρώμην καὶ
μαχητικὴν ἱκανότητα μὲ μίαν ὁρ-
γανωτικὴν εὐελιξίαν καὶ προτερή-
ματα ἡγεσίας ὥστε ἡ ὁμὰς νὰ ἔχῃ
συνήθως συλλογικὰ καὶ ἀτομικὰ
ὠφελήματα.
Τοῦτο δμως δὲν εἶναι κανὼν εἰς
ὅλα τὰ ἀγελαϊα ζῶα ὅπως δὲν εἶναι
καὶ κανὼν εἰς τὰς ἀνθρωπίνους ὁμά-
᾿= δας. Εἰς περιπτώσεις δημιουργίας
ὁμάδων ἐνστικτώδη σκοπὸν ἐχου-
σῶν τὴν ἀναπαραγωγὴν καὶ προ-
στασίαν τῶν νεογνῶν ἡ σωματικὴ
δύναμις καὶ μαχητικότης τοῦ ἄρρενας
ὅστις κατατροπώνει συνεχῶς τοὺς
ἀντιπάλους καὶ ὑπερασπίζει τὴν
ὁμάδα ἐναντίον τῶν φυσικῶν της

.2")
, ἐχθρῶν εἶναι σοβαρὸν πλεονέκτημα.
Τοιαῦται παρατηρήσεις ἔχουν
. παλαιόθεν δημιουργήσει τὴν ἐντύ-
πωσιν ὅτι η δύναμις συνδυάζεται
ἀπαραιτήτως μὲ τὴν σωματικὴν
ρώμην καὶ εἶναι βασικὸν αἴτημα
διὰ τὴν ἡγεσίαν.
' Ἀπὸ τοῦ Σαμψὼν καὶ τοῦ Ἡρα- ᾿
᾿ . κλέους μέχρι τοῦ ODIN καὶ τοῦ
Αἴαντος δηλαδὴ μυθικῶν ἢ ἡμιμυ-
θικῶν προσώπων γεωγραφικοῦ ,χώ-
ρου ἐκτεινομένου ἀπὸ τῆς Μ. Ἀνα-
τολῆς μέχρι τῆς Σκανδιναβίας βλέ-
πομεν ὅτι πολλαὶ κοινωνίαι εἰς δια-
φόρους ἐποχὰς συνέδεον τὴν σω-

ἕν vonm
ματικὴν μὲ ὑπερφυσικὰς ἱκανότητας
καὶ ἔτρεφον ὑπέρμετρον θαυμασμὸν
πρὸς ταύτην.
Εἰς τὴν φύσιν δμως παρατηροῦμεν

τῆς ὅτι καὶ ὁμάδες ζώων καὶ ἀνθρώπινοι

κοινωνίαι ἄγονται εἶτε ἀπὸ θήλεα
εἶτε ἀπὸ γηραλέα ἄρρενα ἔχοντα

δυνάμεως ,ἐλαχίστην σωματικὴν ρώμην. Αἱ

ὁμάδες δὲ τῶν ὁποίων ἡγοῦνται εἶναι
μονιμώτεραι καὶ καλύτερον συγκε-

ἀπὸ γ κροτημέναι μὲ πλέον ἀνεπτυγμένον

αἴσθημα κοινωνικῆς δικαιοσύνης καὶ
τηρἠσεως τῶν νόμων, ἐθίμων καὶ

Κοινωνπωλαγπκῆς παραδόσεων. Οἱ φυσικοὶ καὶ οἱ μα-

θηματικοὶ ὁμιλοῦν πάλιν περὶ δυνά-
μεως. Διὰ τοῦτο ἡ ἔννοια ἀπαιτεῖ

ἀπόψεως, .
λεπτομερῆ ἀνάλυσιν.
Ἡ ἔννοια ἀπαντᾶται εἰς πολλὰς
ἐκφράσεις ὅπως φυσικὴ, στρατιωτι-
κή, βιομηχανικὴ, οἱκονομική, κοινω-
νικὴ καὶ σημαίνει τὴν ἱκανότητα τοῦ
προκαλεῖν προσωρινὰς ἢ μονίμους
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ἀλλαγὰς εἰς τὸ περιβάλλον, συνήθως
LECTOR CAND. PHIL. ὑπὸ καταλλήλους συνθήκας καὶ εἰς
᾿κατάλληλον χρόνον, εἴτε τὴν ἰδιό-
τητα τοῦ ἐπιβάλλεσθαι εὐθέως ἢ ἐμ-
μέσως. Συνήθως δὲ ἐντὸς τῶν πλαι-
σίων ὁριζομένων ὑπὸ τῆς φύσεως
295

Συνέχεια
ἐκ τῆς προηγουμένης σελίδος
τῆς ἐνεργουμένης δυνάμεως. Ἐπί-
σης δύναμις εἶναι ἡ ἱκανότης τοῦ
δρᾶν καὶ ἀντιδρᾶν εἰς τυχαίας ἢ
ἐσκεμμἐνας μεταβολὰς τῶν δρων
τῶν ρυθμιζόντων τὴν ὑφὴν καὶ δο-
μὴν τοῦ περιβάλλοντος.
Συμφώνως πρὸς τοὺς ἀρχαίους «Ελ-
ληνας βασικὰ χαρακτηριστικὰ ὴ
δείγματα δυνάμεως εἶναι ἡ βία καὶ
τὸ κράτος. Ο Ἀριστοτέλης γράφει
περὶ τῶν συστατικῶν ἢ χαρακτηρι-
στικῶν τῆς δυνάμεως᾿εννοιῶν ὅπως
τῆς ἐξουσίας, ἐπιβολῆς αὐθεντίας,
βίας κ.λ.π. Ὁ MACCIAVELLI ὁμι-
λεῖ περὶ ΙΜΡΕΒΙΟ, F0 RZA, ΡΟ-
ΤΕΝΤΕ AUTO RITA ὡς συστα-
τικὢν τῆς ἐννοίας τῆς δυνάμεως.
Ὁ WEBER ὑποστηρίζει ὅτι
ΜΑΗΤ (δύναμις) εἶναι ἡ πιθανό-
της ἑνὸς παράγοντος ,νὰ ἐπιβάλῃ
τὴν θέλησίν του ἐπὶ ἄλλων, ἐντὸς
πλαισίου κοινωνικῶν σχέσεων, Ἡ
σημερινὴ κοινωνιολογία θεωρεῖ ὅτι
ἡ ἰσχὺς καὶ τὸ κῦρος ἀποτελοῦν ἐν-
δείξεις δυνάμεως καθὼς καὶ 6 σε-
βασμὸς καὶ ἡ ὑποταγὴ.
;Επειδὴ ἡ ἔννοια τῆς δυνάμεως
εἶναι καὶ ρευστὴ καὶ ἐκτεταμένη
διὰ τοῦτο πολλοὶ σύγχρονοι ἐπιστή-
μονες προσπαθοῦν νὰ τὴν ἐρευνή-
σουν ἀπὸ διαφόρους σκοπιὰς καὶ νὰ
τὴν περιγράψουν εἴτε βάσει τοῦ πε-
ριεχομένου της,εἴτε βάσει τῶν ἐκ-
δηλώσεών της, εἴτε βάσει ἄλλων
χαρακτηριστικῶν της. Μὲ βάσιν τὴν
θεωρίαν τῶν παιγνίων δύναμιν θεω-
ροῦμεν τὸ τυχατον καὶ πιθανῶς ἀντι-
κειμενικῶς ἐλαχίστης σημασίας πα-
ράγοντα συστήματος ἐξισώσεων ἢ
συναρτήσεων ἴσης ἰσχύος καὶ ἐν
καταστάσει σταθερᾶς ἢ ἀσταθοῦς
ἰσορροπίας ὅστις παράγων μεταβάλ-
λει τὴν ἀνωτέρω κατάστασιν πρὸς
μίανη ᾿ἄλλην κατεύθυνσιν. Τοιαύτη
εἶναι ἡ θευρησις τῆς δυνάμεως παρὰ
τῶν μαθηματικῶν, οἱκονομολὁγων
καὶ κοινωνιολόγων. Ἡ ἀνωτέρω
θεώρησις τῆς δυνάμεως εἶναι σύγχρο-
νος καὶ βοηθεῖ σημαντικῶς εἰς τὸ
νὰ ἐννοήσωμεν καλύτερον πολλὰ
φαινόμενα τῆς οἰκονομικῆς πολιτι-
κῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς. Ὡς πα-
ράδειγμα δυνάμεθα νὰ λάβωμεν τὴν
περίπτωσιν ὀλιγοπωλίου ἐκ τεσσά-
ρων ἐπιχειρήσεων Α, Β, Γ, Δ, ἐκ
τῶν ὁποίων 6 Α κυριαρχεῖ κατὰ
30% ἐπὶ ἀγορᾶς Ω, ὁ Β κατὰ 40%,
ὁ Γ κατὰ 25% καὶ 6 Δ κατὰ 50/0.
Εἰς τὴν ἀνωτέρω περίπτωσιν καὶ
296
ἀντιθέτως μὲ τὴν συνήθη ἀντίληψιν
ἡ πραγματικὴ δύναμις εἶναι 6 Δ ἐὰν
μειώσῃ τὴν τιμὴν πωλήσεως κατὰ
μίαν μονάδα. Ἐὰν τὴν μειώσῃ κατὰ
δύο μονάδας ἡ δύναμίς του θὰ αθξη-
θᾖ διότι οἱ ἄλλοι εἶναι ὑποχρεωμένοι
νὰ τὸν ἀκολουθήσουν εἰς τὰς μειώ-
σεις διὰ νὰ διατηρἡσουν τὸ μερίδιόν
των εἰς τὴν ἀγοράν..- Παρομοίας
καταστάσεις παρατηροῦμεν εἰς τους
σχηματισμούς κυβερνήσεων ἐκ πολ-
λῶν κομμάτων εἰς διαπραγματεύ-
σεις τῶν συλλογικὦν συμβάσεων,
τοὺς πλειστηριασμοὺς κλπ, Εἰς τὴν
στρατηγικὴν τὸ φαινόμενον παρου-
σιάζεται ὅταν ἡγέται διατηροῦν μο-
νάδας διαρκῶς ἐν ἐφεδρείᾳ πρὸς τὸν
σκοπὸν νὰ ἀναγκάσουν τὸν ἀντίπα-
λον νὰ διατηρήσῃ ἀναλόγους ἢ καὶ
μεγαλυτέρας μονάδας ἐν ἐφεδρείᾳ
καθὼς καὶ εἰς ἄλλας καταστάσεις.
Ἡ ἀνωτέρω θεώρησις ἐπιτρέπει τὴν
δί ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν διε-
ρεύνησιν μεταβολῶν εἰς περίπτωσιν
ἰσορροπίας οἰκονομικῶν, κοινωνι-
νικῶν καὶ στρατιωτικῶν δυνάμεων.
Ταῦτα περὶ τῆς δυνάμεως ἀπὸ
ἀπόψεως θεωρίας παιγνίων. Ἅλλοι
ἐρευνηταὶ διαιροῦν τὴν δύναμιν -
ἀσχέτως πρὸς τὸ παίγνιον τῆς χρή-
σεώς της -εἰς ἄμεσον ἢ γυμνὴν
.-τ--<;-᾿, ,τμ-Ὕ ..κυ-τ.
ἐ
δύναμιν, τουτέστιν τὴν βίαν, μίαν
πρωτόγονον μορφὴν ,της ἀπαντω-
μένην εἰς μὴ ὤργανωμἐνας ὁμάδας
προσωρινοῦ κατ᾿ ἀρχὴν χαρακτῆρος
περὶ τῆς ὁποίας ὡμιλήσαμεν εἰς τὴν
ἀρχὴν τῆς μελέτης, εἰς ἱερατικὴν
δύναμιν, ᾿ἥτις πιθανῶς νὰ διεδέχθη
τὴν ἀνωτέρω πρωτογενῆ μορφὴν
δυνάμεως. Μάγοι, μάντεις, ἱερεῖς,
σαμάν, ἀσκηταὶ, γκουρού διαθέτουν
σοβαρὰν δύναμιν εἰδικῆς φύσεως εἰς
πολλὰς κοινωνίας βασιζομένην εἰς
τὸν φόβον τοῦ ὑπερφυσικοῦ. Ἡ
στρατιωτικὴ δύναμις πιστεύεται ὅτι
ἐδημιουργήθη σχετικῶς ἀργότερον
καὶ ἔχει δύο πεδία δράσεως, τὸ ἐσω-
τερικὸν βασιζόμενον εἰς τὴν πειθαρ-
χίαν καὶ τὴν ἱεραρχίαν καὶ τὸ ἐξω-
τερικὸν ὅπου ὑποκείμενα χρησιμο-
ποιήσεως τῆς στρατιωτικῆς δυνά-
μεως εἶναι 6 τυχὼν ἀντίπαλος, ἐχ-
θρὸς ἢ καὶ ἄμαχος. Ἡ πολιτικὴ δύ-
ναμις φαίνεται ὅτι ἐνεφανίσθη εἰς
τὴν ἱστορίαν ἀργότερον τῆς στρα-
τιωτικῆς καὶ τῆς ἱερατικῆς κατὰ τὸν
ροῦν τῆς ἐξελίξεως τῶν κοινωνιῶν
καὶ ἔχει ὡς βάσιν τὴν πολιτικὴν ὀρ-
γάνωσιν καὶ ἱεραρχίαν ἀτόμων καὶ
ὁμάδων ἐν χρόνῳ καὶ χώρῳ. φορεῖς
της γενικῶς εἶναι ἄτομα ἢ καὶ ὁμά-
δες ἀτόμων κατέχουσαι ὡρισμένας
θέσεις ἐλέγχου ἢ ἐπιδράσεως ἢ ἐπιρ-
ροῆς ἐντὸς τοῦ γεωγραφικοπολιτι-
κοῦ χώρου καὶ αἱ ἐκδηλώσεις της
εἶναι εἰς πολλὰς περιπτώσεις 6 ὑπὸ
τῆς πολιτικῆς δυνάμεως ἔλεγχος
τῆς στρατιωτικῆς ἢ καὶ τῆς οἰκονο-
μικῆς δυνάμεως ἐν τῷ αὐτῷ χώρῳ.
Εἰς πολλας περιπτώσεις δύναται νὰ
συμβῇ καὶ τὸ ἀντίθετον, δηλαδὴη
στρατιωτικὴ η ἡ οἰκονομικὴ δύναμις
νὰ ἐλέγχῃ τὰς ἄλλας τόσον ἐν τῷ
ἐσωτερικῷ, ὅσον καὶ ἐν τῷ ἐξωτερι-
κῷ χώρῳ. Μᾶλλον τελευταία καὶ
εἰς περιπτώσεις σχετικῶς προηγμέ-
νων κοινωνιῶν ἐμφανίζεται ὴοἰκο-
νομικὴ δύναμις, τῆς ὁποίας φορεῖς
δύνανται νὰ εἶναι καὶ ἄτομα, ἀλλὰ
καὶ ὁμάδες. Εἰς τὰς κεφαλαιοκρατι-
κὰς κοινωνίας ἄτομα δύνανται νὰ
διαθέτουν τεραστίαν οἰκονομικὴν δύ-
ναμιν, ἐνῶ εἰς σοσιαλιστικὰς ἢ ὁλο-
κληρωτικὰς ὁμάδας, ὅπως ὁμοσπον-
δίαι, ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα, συνεται-
ρισμοί, ἄρχοντα κόμματα καὶ ἄρχου-
Ρ-
. “g!
i
J
σαι «κλίκαι» ἢ οἰκογένειαι διαθέ-
τουν μεγάλην οἰκονομικὴν δύναμιν.
Κατὰ τὴν ἐξέτασιν καὶ ἀνάλυσιν
οἱασδήποτε δυνάμεως χρήσιμον εἶ-
ναι νὰ ἐξετάζωμεν τὸ μέγεθος τῆς
δυνάμεως. Τὸ μέγεθοςτῆς δυνάμεως
εἴτε στρατιωτικῆς εἴτε πολιτικῆς
εἶτε οἰκονομικῆς εἶναι γενικῶς σχε-
τικὸν καὶ ἐξαρτᾶται κυρίως ἀπὸ τὸ
πλαίσιον ἐντὸς τοῦ ὁποίου ἐνεργεῖ
καὶ ἀπὸ τὴν κατάστασιν τῶν ἄλλων
δυνάμεων᾿εντὸς καὶ ἐκτὸς του χώ-
ρου. Εκατομμυριοῦχος π.χ εἰς χω-
ρίον διαθέτει πολύ μεγαλυτέραν δύ-
ναμιν ἀπὸεκατομμυριοῦχον τῶν με-
γαλοπόλεων, λοχαγὸς στρατοῦ κα-
τοχῆς μεγαλυτέραν δύναμιν ἀπὸ
στρατηγὸν τῆς κατεχομένης χώρας,
κομματάρχης κυβερνῶντος κόμμα-
τος μεγαλυτέραν ἀπὸ ἀποτυχόντα
βουλευτήν κ.ο.κ. Ἡ κατανομἠ, ἐπί-
σης, τῆς δυνάμεως εἶναι ἐνδιαφέρον
στοιχετον πρὸς ἐξέτασιν καὶ παρά-
δειγμα ταύτης εἶναι ἡ διαίρεσις τῆς
 κρατικῆς ἐξουσίας εἰς νομοθετικήν, καὶ εἰς ἄλλας περιπτώσεις. Τὰ κί- συνθηκῶν, ἐπιτρεπουσὦν τὴν ὑπὸ
δικαστικὴν καὶ ἐκτελεστικὴν μὲ νητρα τῆς δυνάμεως δύνανται νὰ εῖ- ὡρισμένων ἀτόμων, ὀργάνων καὶ
ἀπώτερον σκοπὸν τὴν διαρκῆ πάλην ναι τὰ αὐτὰ μὲ τὰς πηγάς της. Τοῦ- ὑπαλλήλων διάθεσιν τεραστίας οἷκο-
καὶ δημιουργίαν δυναμιᾃκῶν ἐξισορ- το, δμως, ἀναλόγως τῶν περιπτώ- νομικῆς δυνάμεως, δεκάδες γενεῶν
ροπήσεωνκ ἀναλόγως τῆς ἐκάστοτε σεων. Τὸ κίνητρον ἑνὸς ἀστυνομικοῦ ἔχουν ἐργασθεῖ καὶ ἀποταμιεύσει.
ἰσχύος τῶν κλάδων τῆς κρατικῆς δύναται νὰ εἶναι ὴ᾿επιτυχία προσω- Μία ἄλλη ἔννοια τῆς δυνάμεως
ἐξουσίας. H ἔκτασις τῆς δυνάμεως πικοῦ ὸφέλους ἡ ἱκανοποίησις παρα- εἶναι ἡ σχετιζομένη μὲ τὴν οἰκονο-
εἶναιεπίσης ἐνδιαφέρον χαρακτηρι- νόμου ἐπιθυμίας᾿ενῶ ἡ πηγὴ της δυ- μικὴν, στρατιωτικὴν καὶ πολιτικὴν
στικόν της καὶ ὡς παράδε,γμα ἀνα- νάμεώς του εἶναι τὸ ἔννομον κράτος. ἰσχὺν ὡρισμένων κρατῶν, ἥτις βα-
φέρομεν τὰς πολυεθνικὰς ἑταιρίας, Γενικώτερον δμως τὰ κίνητρα σιζεται εις τὸν πληθυσμόν των, πρώ-
τῶν ὁποίων ἡ οἱκονομικο - πολιτικὴ σχέσιν ἔχουν μὲ τὴν νοοτροπίαν ὡρι- τας θλας καὶ ἐνέργειαν, βιομηχανι-
δύναμις ἐκτείνεται καθέτως καὶ ὁρι- - σμένων προσώπων καὶ τὴν ὑφὴν καὶ κὴν πρόοδον καὶ ἄλλους παράγοντας.
ζοντίως εἰς πολλὰς χώρας. Αἱ οἰκο- δομὴν ὡρισμένων καταστάσεων, αἱ
νομικαὶ μορφαὶ τοῦ τράστ, καρτέλ, ὁποῖαι ἐπιβάλλουν τὴν χρῆσιν δυνά- Ομιλοῦμεν συνήθως περὶ ὑπερδυνά-
χόλντινγκ, ποὺλι εἶναι μορφαὶ οἰκο- μεως ὅπως πχ...εἰς περίπτωσιν ἐσω- μεων (Ρωσσία, ΗΠΑ, Κίνα), μεγά-
νομικῆς δυνάμεως, σκοπὸν ἔχουσαι τερικὦν ταραχῶν ἡ πολιτικὴ δύνα- λων δυνάμεων(Δυτ. Εὐρώπη, Ἰνδίαι
τὸν εὶ δυνατὸν ὁλοκληρωτικὸν ἔλεγ- μις χρησιμοποιεῖ τὴν στρατιωτικὴν Ἰαπωνία) μέσων δυνάμεων (Βρα-
χον μιᾶς ἀγορᾶς ἢ καὶ κλάδου οἰκο- διὰ τὴν ἐξασφάλισιν της τάξεως. ζιλὶα, Πακιστάν, Περσία, Νιγηρία
νομικῆς δραστηριότητος. Ἡ δικαιο- κ.λ..π) καὶ μικρῶν τοιούτων. Πολ-
δοσία ἢ μᾶλλον τομεὺς δράσεως μιᾶς Τὸ κόστος τῆς δυνάμεως σχέσιν λαὶ δυνάμεις δεικνύουν σημεῖα πα-
πολιτικῆς ἢ στρατιωτικῆς δυνάμεως ἔχει συνήθως καὶ μὲ τὸν σκοπὸν τῆς ρακμῆς λόγῳ ὑπερπληθυσμοῦ, πτώ-
χρήσεώς της καὶ μὲ τὰ ἐπιδιωκόμενα σεως γεννήσεων, οἰκονομικῆς ἐξαν-
εἶναι ἕτερον ἐρευνήσιμον χαρακτη-
ριστικὸν, σχέσιν ἔχον συνήθως μὲ τὰ ἀποτελέσματα. Γενικῶς τὸ χαμηλό- τλήσεως καὶ ἐλλείψεως θελήσεως
κρατικὰ δρια, δήμους, κοινότητας, τερον κόστος παρουσιάζει ἡ ἄμεσος ἐνεργεῖν ὡς δύναμις. Ἄλλαι δυνά-
ἐκλογικὰς περιφερείας, τομεῖς ἀμύ- δύναμις (βία) Ἠἀσκουμένη ὑπὸ ἑνὸς μεις δεικνύουν σοβαρὰς τάσεις ἀνα-
νης κ.λ.π. ἀτόμου ἢ μικρᾶς ὁμάδοςἐπὶ ἀτόμου πτύξεως (Ἰαπωνία, Βραζιλία, Αὐ-
ἢ ἄλλης ὁμάδος. στραλία, Κίνα κ...,λπ) ἐνῶ ἄλλαι
Ἡ ἁρμοδιότης ἀσκήσεως δυνά- Ηιερατικἡ, ἐπίσης, δύναμις εἴ- παραμένουν στάσιμοι ὡς ἡ Γαλλία
μεως εἶναι καὶ αὐτὴ ἐνδιαφέρον στοι- ναι σχετικῶς εὐθυνὴ διότι δὲν χρη- Ιταλία κ.λ.π.
χἐδν συνδεόμενον καὶ μὲ τὸ μέγεθος, σιμοποιεῖ πολλὰ ὑλικά, κτίρια καὶ Η᾿ιο-χὐς τῶν διαφόρων δυνάμεων
τὴν ἔκτασιν καὶ τὴν ἱεραρχικὴν θέ- πρόσωπα καθὼς καὶ ὀργάνωσιν. Δα- μετρᾶται ἀπὸ εἰδικούς, διὰ τῆς χρή-
σιν τοῦ ἔχοντος τὴν δύναμιν προσώ- πανηρὰ καὶ κυρίως εἰς τὴν ἐποχήν σεως διαφόρων δεικτῶν, ἐκ τῶν
που ἢ ὀργάνου. Ηιερατικὴ δύναμις μας εἶναι ἡ στρατιωτικὴ καὶ..ἡ πολι- ὁποίων ὁ πλέον γνωστὸς εἶναι ὁ δεί-
ἐπισκόπου εἶναι πλέον ἔντονος᾿εντὸς τικὴ δύναμις καὶ παρατηροῦμεν ὅτι κτης τοῦ GINNI βασιζόμενος εἰς
τῆς περιφερείας του, ἡ οἰκονομικὴ ὡρισμένα κράτη, κόμματα και πρ-ό τὴν σύνθεσιν καὶ σύγκρισιν ἐπὶ μέ-
δύναμις μιᾶς τραπέζης ἐντὸς τοῦ σωπα δαπανοῦν τεράστια ποσὰ διὰ ρους δεικτῶν ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῆς
κράτους καὶ ἰδίως᾿εντὸς τοῦ κλάδου τὴν ἀπόκτησίν της καὶ διατήρησίν ῴ ας.
της, ἡ στρατιωτικὴ κυρίως ἐπὶ τῶν της. Τὸ κόστος τῆς οἰκονομικῆς δυ- χ Τὰ ἀνωτέρω ἐνδιαφέρουν κυρίως
φερόντων στολὴν κ. ο.κ. Αἱ πηγαὶ νάμεως εἶναι σχεδὸν ἀδύνατον νὰ ἐπιτελεῖα, οἰκονομολόγους καὶ κοι-
, τῆς δυνάμεωςῢεχουν συνήθως, σχέ- ὑπολογισθῇ διότι διὰ τὴν δημιουρ- νωνιολόγόυς καὶδιὰ τοῦτο δὲν εἱ-
σιν μὲ τὸ πλαίσιον ἐντὸς τοῦ ὁποίου γίαν τῶν συγχρόνων οἰκονομικῶν σερχόμεθα εἰς τὸ θέμα.
ἐνεργοῦν καὶ τῶν ἐπὶκρατουσῶν συν-
θηκῶν. Η πηγὴ της δυνάμεωςενὸς
ἀστυνομικοῦ εἶναι τόσον ἡὑπ᾿ αὐτοῦ
τήρησις τῶν νόμων τοῦ κράτους ὅσον
καὶ ὑπὸεκάστου πολίτου πίστις ἀνάγ-
κης τηρήσεως τῶν νόμων. Εἰς πε-
ρίπτωσιν ἀναρχίας ἢ ἀνομίας τὸ κῦ-
ρος ἐξαφανίζεται καὶ τὸ διαδέχεται
ὴ βία καὶ ἡ τρομοκρατία. H πηγὴ
δυνάμεως εἶναι 6 τρόπος χρησιμο-
ποιήσεῴς της καὶ ἐξαφανίζεται ὅταν
μεταβληθοῦν αἱ συνθῆκαι. Η οἷκο-
νομικὴ δύναμις πλουσίου πηγάζει
ἀπὸ τὴν πίστιν τῶν πλείστων ότι τὸ
χρῆμα εἶναι δύναμις, ἡ ἱερατικὴἑνὸς
ραββίνου ἢ χότζα ἀπὸ τὴν πίστιν
ὧρισμένων εις μίαν θρησκείαν κ.ο.κ.
Η ἱκανότης χρήσεως δυνάμεωςκαὶ
ιδίως τοῦ ἀρίστου ποσοῦ διὰ τὴν ἐπι-
τυχίαν τοῦ ἐπιδιωκομένου ἀποτελέ-
σματος. Τὴν ἱκανότητα χρήσεως οἰ-
κονομικῆς δυνάμεως παρατηροῦμεν
εἰς τοὺς πλειστηρια-σμούς, τἂχρη- Π-ΗΛ. 3218--239
ματιστήρια ἀξιῶν καὶ ἐμπορευμάτων :TAAIov 48 (euro: ΤΗΣ ΣτοΑΣΞ ἭΛ 3210-,357
Αe H N A I

Δέν πρόκειται βέβαια γιὰ μιὰ ὁποιαδἡποτε πόλή
πρόκειται γιὰ τὴν Ἀθήνα, τὸ ἄλλοτε «κλεινὸν
ἄστυ» τὴν «διαμαντόπετρα στῆς γῆς τὸ δακτυλίδι»
ὅπως τὴν εἶπε 6 ποιητής
Ἀν θέλαμε νὰ συνοψίσωμε σὲ μιὰ φρἅση τὸ
παρελθὸν καὶ τὸ μέλλον τῆς θρυλικῆς αὐτῆς πόλης
μέσα στὴν διαδρομὴ τῆς αἱώνιας ἱστορίας της, θὰ
μπορούσαμε νὰ ποῦμε : «Ἀλλοτε ἀνθοῦσε στὴν σκιὰ
τῆς Ἀκροπόλεως τώρα ρίχνει τὴν σκιά της στὴν
Ἀκρόπολη» ᾿ καὶ στάθηκε, πολλὴ ῶρα μπροστὰ στὸν Παρθενῶνα
Πῶς φτάσαμε ὡς ἐκεῖ, εἶναι μιὰ ἱστορία ποῦ έν-
διαφέρει ὅλους τοῦς Ἕλληνες, γιατὶ τοῦ κάθε
Ἕλληνα εἶναι ὑπόθεση προσωπικἡ
Λίγοι ἴσως θὰ ξέρουνδτι ἡ Ἀθήνα προῆλθε ἀπὸ τὶς
δώδεκα πόλεις ποῦ 6 πρῶτος βασιλιὰς της, ὁ Κέ-
κροψ, εἶχε ἱδρύσει στὴν Ἀττική. Οἱ πόλεις τοῦ-
τες ἦταν ἡ Κεκροπία, ἡ Τετράπολις, ἡ Ἐπακρία, ἡ
Δεκέλεια, ἡ Ἐλευσίς, αἱ Ἀφίδναι, 6 Θορικός, ἡ
Βραυρών, ἡ Κύθηρος,-ή Σφηττὀς, ἡ Κηφισιὰ καὶ ἡ
Τετρἀκωμος. (Στράβωνε 397,20) Μὲ ἄλλους λόγους
ἡ Ἀθήνα-ὁ πληθυντικὸς «αἱ Ἀθῆναι» προῆλθε
ἀκριβῶς ἀπὸ τὶς πολλὲς αὐτὲς πόλεις ποῦ τὴν ἀπο-
τελοῦσαν-έ ἀπλωνόταν σέ ὁλόκληρο τὸ λεκανὁ-
πέδιο τῆς Ἀττικῆς. Πυρήνας βέβαια τοῦ ἐκτεταμέ-
νου αὐτοϋ οἱκισμοῦ ἤταν τὰ κτίσματα γύρω ἀπὸ τὴν
Ἀκρόπολη, τὸ Κέντρο σὰν νὰ λέμε τῆς πὁλης.
Ἐνα κέντρο ποῦ τὸ σεβἅστηκαν ὅλοι οἱ αἰῶνες,
γιατὶ τὸ προστάτευε ἡ σκιὰ τοῦ ἱεροῦ βράχου.
Ὅλοι οἱ αἰῶνες...έκτὸς ἀπὸ τὸν εἰκοστό!.. Πάνω
σὲ τοῦτο τὸ θέμα ὑπάρχει ἕνα χαρακτηριστικὰ
ἀνέκδοτο.
Ὄταν 6 Μωάμεθ, 6 Πορθητἠς, κυρίευσε τὴν
Κωνσταντινούπολη ᾿καὶ κατέλαβε τὴν Βυζαντινὴ
αὐτοκρατορία, κατέβηκε καὶ στὴν Ἀθήνα. Φαί-
νεται πὼς οἱ θρῦλοι γύρω ἀπὸ τὴν αἰώνια πόλη τὸν
εἶχαν ἐντυπωσιάσει. Ἡ ἐπισκεψή του ἕμοιαζε μὲ
298
I
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΖΗΤΡΙΔΗ
Δ) ν τ ο ῦ A’
Ὑπουργείου πολιτισμοῦ-Ἐπιστημῶν
προσκῦνημα. Πῆγε κατ᾿ εὐθεῖαν στὴν Ἀκρόπολη
σιωπηλός. Ἕνας ἀπὸ τὴν ἀκολουθία του τότε, δια-
τἀζει να στηθῆ πάνω στὸν ἱερὸ βράχο ἡ σκηνὴ τοῦ
ἀφέντη του. T’ ἀκοϋει ὁ Πορθητἠς καὶ σταματᾶ μέ
νεὐρικνὴ κίνηση τοῦ χεριοῦ του τοὺς στρατιῶτες
που πηγαιναν νὰ ἐκτελέσουν τὴν διαταγή. Ἀρπάζει
ἕνα τόξο τεντώνει τὸ βέλος στὴ χορδὴ καὶ τὸ τινά-
ζει, μακρυά. «Ἐκεῖ ποῦ ἔπεσε τὸ βέλος, ἐκεῖ θὰ
στησετε τὴ σκηνὴ» διατάξει.
Ὁ βάρβαρος εἶχε σεβαστεϊ τὴν ἱερότητα τοῦ χὠ-
ρου.
Τετρακόσια χρόνια κατόπιν τὰ πράγματα δὲν πῆ-
γαν καὶ τόσο καλά. Ὁ Καποδίστριας ἄνθρωπος
μὲ ἐμπνεύσεις μεγαλόπνοες δίσταζε νὰ ἐγκρίνῃ τὴν
πρόταση τῶν παραγόντων τῆς Ἀθήνας ποῦ ἐπέμεναν
να συνταχθῆ τὸ πολεοδομικὸ σχέδιο τῆς πρωτεύου-
σας. Αυτὸς εἶχε τὴ γνώμη ὅτι ἡ πανάρχαια πόλη ἔπρε-
πε νὰ μείνῃ ἀπείραχτη. Ἀμέσως μετὰ τὴν δολοφονία ᾿
του δμως οἱ Ἀθηνατοι ἔδωσαν ἐντολή (1831) γιὰ τὸ
σχέδιο τοῦτο στὸν Σταμάτη Κλεἀνθη καὶ τὸν
Εδουάρδο Σάουμπερτ. Οἱ δύο τοῦτοι ἦταν ἀρχιτέ-
κτονες ὅχι τυχαἴοι. Ἐκαναν βέβαια τὸ μεγάλο καὶ
μοιραϊο λάθος- ἦταν δικ6 τους ἄραγε; ἢ αὐτὴ
ἦταν ἡ ἐντολὴ- νὰ διαλέξουν γιὰ τὴν νέα πρω-
τευουσα τὸν χῶρο τῆς ἀρχαίας πὁλης. Ὅμως τὸ
. σχέδιό τους ἦταν μεγαλεπίβολο καὶ πρόβλεπε πό-
 W H ζ: ω ω ἱζὁ/,π W MW 11/3 1: Ξῆ ἒ Io , m ἐ : ι {I

mam
--᾿.,., ...ω-ο. .
J”, ,

1 τ 1

λη εὐρύχωρη καἱ μεγαλόπρεπη, μὲ πλατεἐς λεω-

φόρους,, πλατεῖες, πἁρκα καὶ Κήπους,
Τοῦτο τὸ σχἐδιο- ποὺ θὰ ἦταν ἡ βάση γιὰ μιὰ
σημερινὴ πόλη ἄνετη σὲ διαβίωση καὶ κυκλοφορία-
δἐν ἐφαρμόσθηκε τελικά. Γιὰ πολλοὺς καὶ διάφορους
λόγους, ἀνάμεσα στοὺς ὁποίους 6 πιὸ σημαντικὸς
ἤταν τὰ ἀτομικά μικροσυμφἑροντα, 6 Ὄθων ἔδωσε
ἐντολή γιὰ νἑο σχέδιο στὸν Λεὸν Κλἑντσε, ἀρχι-
τἐκτονα τοῦ βασιληᾶ τῆς Βαυαρίας, Λουδοβίκου.
Τὸ σχἑδιο τοῦ Κλἐντσε ἀπετέλεσε καὶ τὴν βάση τῆς
,κακοδαιμονίας τῆς Ἀθήνας. Μικρὀψυχο᾿ κακομοι-
ριασμἐνο καὶ μυωπικό. Ἥταν σχέδιο ὅχι γιὰ μιὰ πρω-
τεύουσα καὶ μελλοντικὴ μεγαλοὑπολη, ἀλλὰ. γιὰ
κωμόπολη ἀσήμαντη καἰ καχεκτικὴ. Ἀδικα προ-
σπάθησε ἀργότερα 6 Γκαϊρντερ καὶ ἄλλοι νὰ τὸ
διορθώσουν. Ἡ Ἀθήνα ἔμεινε πόλη γιὰ 100.000
κατσίκους᾿ καὶ οἱ δρόμοι της προορισμἑνοι μὁνο γιὰ
βοϊδάμαξες.
Τοῦτο φάνηκε καθαρὰ ὅταν 6 πληθυσμὸς ἔφτασε

Ἡ Ἀθήνα τῶν ὀνείρων ποῦ ἔμεινε στὰ χαρτιά. Τὴν σημε-

ρινὴ τσιμεντἑνια πολιτεία τὴν φαντάσθηκαν καὶ τὴν σχεδία-
σαν ὡραία κηποὐπολι. οἱ θαυμάσιοι πολεοδὸμοι τοῦ περα-
σμἐνου αἰῶνα Σταμάτης Κλεὰνθης (ἀριστερὰ) καὶ Ἑδουἀρδος
Σὰουμπερτ (δεξιὰ). Δυστυχῶς τὸ ὡρατο ρυμοτομικὸ σχέδιο,
ποῦ εἰκονίζεται ἀνωτέρω, δὲν ἐφαρμὁσθηκε ποτὲ.

299
στὸ ἑκατομμύριο. κί ὅταν τὶς βοϊδάμαξες ἀντικατέ-
στησαν ἑκατοντάδες χιλιάδων αὐτοκίνητα.
Οἱ Ἀθηνατοι ἄρχισαν νὰ ἀσφυκτιοῦνζ Τὰ κτίρια
πλὴθαιναν. τὸ πράσινο λιγόστευε, καὶ ἡ ἄσφαλτος
ζητοῦσε ὁλοένα καὶ περισσότερο αἰμάτινο τἰμημα.
Ὕστερα ἀπὸ Τὸν δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. 6
πληθυσμὀς ζύγωσε τὸν τρομακτικὸ ἀριθμὸ τῶν δύο
ἐκατομμυρίων. Ἡταν ἴσως καιρὸς νὰ ὰντιμετωπι-
σθῆ τὸ πρόβλημα καὶ νὰ σωθῇ ἠ Ἀθήνα. Ἡ σωτη-
ρία της θὰ στοίχιζε βέβαια ἀκριβά. δμως πιὸ ποσὸ
μπορεῖ νὰ θεωρηθῆ πολὺ, καὶ πιὸ τἰμημα μπορεῖ νὰ
θεωρηθῆ ἀκριβὸ, ὅταν πρόκειται γιὰ τὴν πιὸ παληά,
τὴν πιὸ ἔνδοξη. τὴν πιὸ δμορφη πόλη τῆς γῆς;
Μπορεῖ νὰ λογαριάσῃ κανεὶς πόσα λεφτὰ στοιχἱζει
6 Παρθενῶνας ; Πόσο μπορεῖ νὰ πουληθῆ ὀ Ἡνίο-
χος: Πόσο κοστολογεϊται ὁ Ἑρμῆς τοῦ Πραξιτέλη;
Χάθηκε κί αὐτὴ ἡ εὐκαιρία. Κανένα πολεοδομικὸ
σχέδιο δέν ἔγινε μετὰ τὸν Πόλεμο. Πολυκατοικίες
ξεφὑτρωσαν παντοῦ. Πελώριες. τσιμεντένιες. κακὸ,
γουστες. Ἐκρυψαν τὸν Ἀττικὸ ῆλιο, ἐξαφάνισαν
τὸν καταγάλανα οὐρανό, ἔφραξαν τὸν δρόμο στὸ
Πεντελὶσιο ἀγέρι, στὴν κατάρμυρη αθρα τοῦ Σαρω-
νικου.
Ὕψωσαν φωνὴ μεγάλη. ἀπελπισμένη οί παληοἰ
Ἀθηνατοι. Ἔκρουσανπὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου
προφητικά. Μὰ δὲν ὰκοὑστηκαν. Τὴν σοφὴ φωνή
τους τὴν σκεπασε τὸ «νέο κῦμα», ἡ «μοντέρνα
γραμμὴ». Μίλαγαν τότε πολλοὶ καὶ διάφοροι
γιὰ Νέα Ὑὁρκη, γιὰ Σικάγο, γιὰ Σὰν Πάολο, γιὰ
Μὁντεβιντέο...Κανεὶς δμως ὰπο αὐτοὺς δὲν μᾶς ἑξή-
γησε τὴν σχέση ποὺ μπορεῖ νἄχῃ ἡ τρισχιλιό-
χρονη πόλη μὲ τὶς φανταχτερές πρωτεύουσες τοϋ
νεοπλουτικοῦ ὑλισμοῦ. Κανεὶς δὲν διάβασε στὴ με-
λέτη τοῦ βαθυστόχαστου Χέρμαν Σράϊμπερ, καὶ
. μ..Ἐ,,,,,,,,,,
τὴν πολυσήμαντη φράση του: «Νέα Ὑὁρκη: ἡ
πὁλη τῶν ὑπερβολῶν. Ἡ πιὸ ψηλὴ, ἡ πιὸ βρώμικη,
ἡ πιὸ σκληρὴ. ἡ πιὸ ἀφόρητη γιὰ νὰ ζῇ κανείς!»
Καὶ παρὰ κάτωΞ «Νέα Ὑὁρκη ὁ πιὸ᾿σκανδαλὡδης
πλοϋτος ἀγκαλιὰ μὲ τὴν πιὸ ἐξοργιστικὴ μιζέρια.
ὅλοι ἐναντίον ὅλων- κί 6 καθένας γιὰ τὸν ἑαυτό του!»
Κανεὶς δὲν πῆγε νὰ παρακολουθήσῃ τὴν στροφὴ τῶν
180 μοιρῶν στὰ μοντέρνα πολεοδομικὰ Ἰνστιτοῦτα
τῆς Γαλλίας ποῦ ἔχουν τὴν στιγμὴ τοὑτη γιὰ ἐμβλη-
μά τους: «Ἐπέκταση κατὰ πλάτος- ὄχι πιὰ καθ᾿
ῦψοςὺ).
Ἐτσι εἴδαμε νὰ ξεφυτρὡνουν οὐρανοξῦστες καὶ
στὴν Ἀθήναἳ Καὶ ποῦ; Ἀντίκρυ ἐκεῖ ποὺ ἄλλοτε
ἁπλώνοταν ἐκείνη ἡ γραφικἡ. ἡ χαριτωμένη ἡ ἀξέ-
χαστη ἔπαυλη τοῦ Θών. Στὸν μαγευτικὸ Χολαργὸ,
Κάτω ὰπ᾿ τὸν ἴσκιο τοϋ Ὑμμητοῦ ποὺ δὲν στέλνει
πιὰ στὴν μενεξεδένια πὅλη τὸ ἄρωμα τοῦ θυμάριοῦ
του. Στοῦ Παπἀγου. ποῦ κάποτε λεγὁταν ὰνθοὑπολη.
Ὁσο γιὰ τὴν Κηφισιὰ....δὲν ὰκοὑγεται παρὰ ὀ
τριγμὸς ὰπ᾿ τὰ κόκκαλα τοῦ Δροσἰνη. Στὴν θέση
τῆς κάθε μυγδαλιᾅς ἔχει φυτρώσει ἕνα τετράγωνο
τσιμεντένιο κουτί. με φινιστρίνια γιὰ νὰ μπαίνῃ
ὅσο πιὸ λιγοστὸ φῶς γίνεται . . .
Ὁ ἐλάχιστος ἐναπομένων «δημόσιος χῶρος» τείνει καὶ
αὐτὸς νὰ ἐξαφανισθῇ. ἢ νὰ γίνῃ ἕνας τυφλὸς διάδρομος χωρὶς
προοπτικὲς ἀναπτύξεως του, Ἡ ἀσφυξία καὶ τὸ άγχος παρα-
μονευει.
.χ

'H θέα τῶν ὀλίγων κτιρίων κλασσικοϋ ρυθμοῦ, ὅπως αὐτὸ
τῆς Βαλλιανείου Βιβλιοθήκης. ἐμποδίζεται ἀπὸ τσιμεντένια
᾿ ὰντιαισθητικὰ μεγαθήρια.
Αὐτὰ μὲ πολλὰ μαζὺ συνεπακὀλουθα: Ἡ ῦδρευση,
ὁ φωτισμός, ἡ ἀποχἑτευση, τὰ τηλἐφωνα.. Τὸ ἄγχος
τῆς κυκλοφορίας ποὺ ἀπαιτεῖ ἑξῆντα ὁλόκληρα
μαρτυρικὰ λεπτὰ τῆς ὥρας γιὰ νὰ πᾶς ἀπὸ τὰ Πα-
τήσια στὴν Ὁμόνοια...
Τοῦτη εἶναι ἡ κατὰντια τῆς Ἀθήνας... . λείας, τἠν ὁποῖαν ἑπὲτυχον αἱ Ἐνοπλοι Δυνάμεις,
Εἴπαμε καὶ γιὰ τὸ μέλλον, Που βαδίζει τὸ «κλεινὸν
ἅστυ», ἡ ἀγαπημένη πόλη τῆς Ἀθηνᾶς τῆς γλαυκώ-
πιδος, τῆς Αἰδοίης, τῆς Ἀλκήεσσας, τῆς Ἀλκιμάχης,
τῆς Ἀτθίδας, τῆς Εὐπλόκαμης, τῆς Κυπαρισσίας,
τῆς Ξενίας, τῆς Παλλάδος, τῆς Πολιάδος, τῆς Σου-
νιάδας, τῆς Ὁμβριμὀθυμου τῆς Κυαναιγίδος ;
Θὰ εἶναι τόσο σκοτεινὴ ἡ μοῖρα της, θστερα ἀπὸ
τὴν θριαμβικὴ πορεία της στοὺς αἰῶνες
, Πρὸ ἡμερῶν, στὸν ἡμερήσιο τὐπο δημοσιεὑθη
μιὰ εἴδηση, ἁπλῆ καὶ λιγόλογη, γί αὐτὸ καὶ ἀφάν-
ταστα σοβαρή. «Διὰ διαταγῆς τοῦ Ὑπουργοῦ Δημο-
σίων Ἔργων, αἱ ἀρξάμεναι ἐργασίαι ἀνεγέρσεως
ὀγκωδους κτιρίου ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Κηφισίας, ἔμπρο-
σθεν τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Βαρβάρας διεκόπησαν.
Εἰς τὴν θέσιν θὰ δημιουργηθῆ πάρκον...»
Πάντοτε πιστέψαμε στὰ φωτεινὰ πεπρωμἐνα τῆς
Ἑλλάδος- στὴν μοῖρα τὴν ἀκατάλυτη τῆς Ἀθήνας.
Εἶναι ἀκόμη καιρὸς...
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔἉἉΗι
κ. ΑΡΧΗΓΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΛΚΗΣ
Μεθ᾿ ὑπερηφανείας ἑορτάζουν οἰ πανέλληνες τὴν
Ἴην ἐπέτειον τῆς Ἐθνικῆς μας Ἐπαναστάσεως τῆς 21ης
Ἀπριλίου 1967, ἡ ὁποίασυγκαταλέγεται καί συναριθμεῖ-
ται μεταξὺ τῶν σημαντικῶν σταθμῶν τῆς νεωτέρας
Ἑλληνικῆς Ἱστορίας.
Τὸ μέγα τοῦτο ἐπίτευγμα ὀφείλεται εἰς τὴν στρατευ-
μένην ἀλκὴν τοϋ Ἔθνους ἤτις ὺλοποίησε τους ὑψηλοὺς
ὁραματισμοὺς καὶ τὰς προσδοκίας τοὑτου, διὰ μίαν
εὺνομουμένην καὶ εὐημεροῦσαν Ἑλλάδα.
Τῆς προσοχῆς σὺδενὁς ὀρθοφρονοῦντος Ἕλληνος
δὲν διαλανθἀνει ἡ θλιβερὰ προεπαναστατικὴ κατάστα-
σις καθ᾿ ἥν, ὑπολογιστικῶς καὶ ήθελημένως έπεδιὡ-
κετο ἡ διὰ τοϋ πεζοδρομίου κατάλυσις τῶν ἰερῶν καί
τῶν ὁσίων τοϋ Ἔθνους, ὅτε πλέον κατέστη Ἐθνικὴ
ἀναγκαιότης ἡ μεγάλη καὶ σωτηρία ἡμέρα τῆς 21ης
Ἀπριλίου 1967. ἤτις καὶ ἔθεσε ὁριστικὁν τέρμα εἰς
τὴν ἐπικίνδυνον ταύτην κατάστασιν, χαρακτηριστικὰ
τῆς ὁποῖας ἦσαν ἡ ἀναρχία. ἡ κατάλυσις τῆς ἑννὁμου
τάξεως, ἡ ἀσέβεια πρὸς τὰ δργανα τοῦ Κράτους καὶ ἡ
καταρράκωσις τῶν εὐγενεστἑρων καί ὑψηλοτέρων
ἰδανιἇεῶν τόσων καὶ τόσων αἰώνων ἐλευθέρου Ἕλληνί
κοῦ ἱου.
Ἡ ἡμέρα αθτη ἀπετέλεσε κατὰ πάγκοινον ὁμολογίαν
καί ἀναγνώρισιν, τὴν ἀφετηρίαν ἐξορμήσεως σύμπαντος
τοϋ Ἑλληνισμοῦ πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς θέσεως του
εἰς τὴν Οἰκουμενικὴν κοινὸτητα καὶ τὴν κατ᾿ ἀξίαν
ἑνταξίν του εἰς τὴν χορείαν τῶν ὑπερανεπτυγμένων
χωρῶν, διὰ τὴν ὑλοποίησιν ὑψηλῶν στὸχων οἰκονο-
μικῆς, πνευματικῆς καί πολιτιστικῆς προοδου.
Ἡ διαρρεὐσασα 7ετία ἐπηλήθευσε τὰς διακηρὺξεις
καὶ τὰς προσδοκίας τῆς Ἐπαναστάσεως καἰ ἐδικαίωσε
τὸ ἔργον της, ὅπερ καὶ ἀπέκτησε ἑδραίαν θέσιν εἰς τὰς
συνειδήσεις τῶν Πανελλήνων.
Σὺμπας, πλέον. ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς. συνάδελφωμἐνός
καὶ συσπειρωμένος περὶ τὴν Ἐθνικήν του Κυβέρνησιν,
ἐπεδὁθη ἀπερίσπαστος εἰς τὰ εἰρηνικά του ἔργα, εἰς
μίαν δασιν παροιμιὠδους εὐταξίας, εἰρήνης καί ἀσφα-
ἀλλὰ διεφύλαξαν ἀκεραίαν καὶ διετήρησαν ἀλώβητον
οἱ γεννατοι ἄνδρες τοϋ δαφνοστεφοῦς Σὡματος τῆς
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ.
Οὗτοι ἐνεκολπώθησαν πρῶτοι καὶ ἑνεστερνίσθησαν
καθ᾿ ὁλοκληρίαν, τὸ πατριωτικὸν της δόγμα καὶ τὸ
Ἐθνικόν της πιστεύω. .
Ἤδη ἡ Ἐπανάστασις τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967 ὰνα-
νεωθεϊσα τὴν 25ην Νοεμβρίου 1973 μὲ τὴν ζείδωρον
πνοὴν καί ἀναγεννητικὴν προσπάθειαν τῶν Ἐνὁπλων
Δυνάμεων ὁδεύει, ἀδιαταράκτως᾿ τὴν μεγάλην καὶ
[στορικὴν Λεωφὁρον τῶν ἐθνικῶν μας πεπρωμένων,
μὲ τὴν πλήρη συμπαρὰστασιν τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ
καὶ τῆς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ.
Ζήτω τὸ Ἔθνος.
Ζήτω ἡ 21η Ἀπριλίου 1967.
Ὁ Ἀ ρ κ τι γ ὸ ς
ΚΩΝ . ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ
Ἀντιστράτηγος
301
 ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ
NIKOAAOY KTENIAAH
Δημοσιογράφου
Κατὰ τὰς ἀρχὰς τῆς Ἀνοῖξεως
τοῦ 1920 συνεκροτήθη στὴ ,Δράμα
Σύνταγμα Χωροφυλακῆς, μὲ διοι-
κητὴ τὸν συνταγματάρχη τῆς Χω-
ροφυλακῆς Διοσκουρίδη Πανά
γιώτη καὶ ὑπασπιστὰς A' τὸν μυί-
ραρχον Φιλιώτην Γεώργιον καὶ
B' τὸν ἀνθυπομοίραρχον Καλαμα-
ρᾶν Γεώργιον (μετέπειτα διευθυν-
τὴν τῆς Ἀστυνομίας πόλεων, 6
ὁποτος ἐκρεουργήθη τὸ 1944 ὑπὸ
τῶν κομμουνιστῶν).
Προορισμὸς τοῦ Συντάγματος
ἐκείνου ἤτο ἀρχικῶς ἡ τήρησις τῆς
τάξεως καὶ ἀσφαλείας στὴν Δυτι-
κὴ Θράκη, ἡ ὁποῖα κατείχετο τότε,
ὑπὸ τῶν Συμμαχικῶν στρατευμά-
των, μὲ Ἕλληνα Ἀρμοστὴν τὸν
Βαμβακᾶν, διορισθέντα ἀργότερα
Γενικὸν Διοικητὴν αὐτῆς καὶ ἀκο-
λοῦθως στὴν Ἀνατολικὴ Θράκη,
ὅπως θὰ δοῦμε ἐν συνεχείᾳ.
Ἀξιωματικοῖ τοῦ Συντάγματος,
κατὰ τὴν πρώτη μετὰ τὴν ἵδρυσί
του περίοδο, ἦσαν οἱ ταγματάρχαι
302
ἐχΩΡοΦγΛΑΚΗ
'1
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ
Καλλιάνης Δημήτριος, Μερεντίτης
Νικόλαος, καὶ Κολοκοτρώνης Βα-
σίλειος, πτυχιοῦχοι τῆς Νομικῆς,
οἱ μοῖραρχοι Τρύφωνας Δημήτριος,
Παρτσακόπουλος, Χριστοφιλὁ-
πουλος, Γαβριλάκης καὶ Παπαπανα-
γιὠτου, oi ὑπομοίραρχοι Χλωρὸς
Ἀνδρέας, Βαβοῦρης Ἰωάννης,
Κριεζῆς Ἀλέξανδρος, Κακαβᾶς,
Λαγουδάκης, Καφάσης, καὶ Πα-
πακωνσταντἱνου, σὶ ἀνθυπομοί-
ραρχοι Ἀναγνωστόπουλος Πέτρος,
Δασκαλάκης Ἠλίας, Πάτερης Ἀνα-
στάσιος, Ἕβερτ Ἀγγελος, Παπα-
δημητρίου Γεώργιος, Καλαμαρᾶς
Γεώργιος
καὶ ὁ ἀνθυπασπιστὴς
Βουτσελᾶς Ἀναστἁσιος.
Τὸν Ἀπρίλιον τοῦ ἰδίου ἔτους
τὸ Σύνταγμα ἐνισχύθη μὲ 185
χωροφύλακες, ποὺ ἀπεστάλησαν
ἀπὸ τὴ Σχολή Χωροφύλακῆς καὶ
προωθήθησαν στὴ Δυτικὴ Θράκη,
ὅπου ἱδρύθησαν δύο Διοικήσεις
Χωροφυλακῆς, ἡ μία Ροδὀπης μὲ
ἕδραν τὴν Γιουμουλτζίναν (Κο-
ΣΤΗΝ
ΘΡΑΚΗ
μοτινὴν) καὶ μὲ διοικητὴν τὸν
μοῖραρχον Στραπατσάκην Γεώρ-
γιον καὶ Ἀστυνόμους, τοῦ μὲν
A’ Τμήματος τὸν ἀνθυπομοῖραρ-
χον Δασκαλάκην Ἠλίαν, τοῦ δὲ
B' τὸν ἀνθυπομοῖραρχον Ἕβερτ
Ἄγγελον (κατόπιν Ἀρχηγὸν ,τῆς
Ἀστυνομίας πόλεων) καὶ ἡ ἄλλη
Ἐβρου, μὲ ἕδραν τὸ Δεδεαγάτς
(Ἀλεξανδρούπολιν) καὶ διοικητὴν
τὸν μοῖραρχον Γαβριλάκην Γ. ἀρ-
γότερα δὲ τὸν ταγματάρχην Πασ-
σᾶν.
Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, 6 Ταῦρκος
διοικητὴς τοῦ ἑδρεύοντος στὴν
Ἀνατολικῆ Θράκη A’ Σώματος
Τουρκικοῦ Στρατοῦ, συνταγματάρ-
χης Τζαφὲρ Ταγιἀρ μιμούμενος
τὸν Μουσταφᾶ Κεμὰλ, ἐκήρυξε
ἐπανάστασιν, ἐκάλεσε ὑπὸ τὰ ὅπλα
δεκα ἡλικίες καὶ συνεκρότησε
στρατὸν συνολικῆς δυνάμεως 25.000
ἀνδρῶν. Μὲ τὸν στρατὸν αὐτὸν 6
Ταγιἁρ διεκήρυξε ὅτι θὰ συνέ-
τριβε τὴ Στρατιἁ Θράκης καὶ
μετὰ ἀπὸ ὀλίγες ἡμἐρες «θὰ ἐπινε
τὸν καφὲ του στὴν Ἀθήνα».
Καὶ ἤπιε πράγματι τὸν καφὲ του
στὴν Ἑλληνικὴ πρωτεύουσα ὁ
ἐπηρμἑνος Τοϋρκος συνταγματάρ-
χης᾿ ἀλλὰ σὰν αἰχμάλωτος τοϋ νι-
᾿κηφὁρου Ἑλληνικοῦ στρατοῦ, ποὺ
πἐραν τοϋ Ἔβρου, συνέτριψε τὰ
τουρκικᾶ τμήματα καὶ τὴν 11
Ἰουλίου 1920 συνέλαβε τὸν Τα-
γιὰρ καὶ τὸν μετήγαγε κατησχυμἑ᾿
νο στὴν Ἀθήνα. Ἐξ, οὐ καὶ οἱ
σατυρικοὶ στῖχοι, πού, Στρατὸς
καὶ λαός, ἐτραγουδοῦσαν τότε :
Ὠρεβουαάρ Τζαφὲρ Ταγιὰρ
ποὺ πίνεις τὸν καφὲ σου στὴν
Ἀθήνα καὶ δὲν πληρώνεις
μπορμπουάρ! ..
Τὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ ἀκολού-
θησε κατὰ τὴν προὲλασὶ του στὴν
Ἀνατολικὴ Θράκη τὸ Σύνταγμα
χωροφυλακῆς, τὸ Ἐπιτελετο τοῦ
ὁποτου ἐγκατεστάθη στὴν Ἀνδρια-
νούπολι, ἕδρα τῆς Ἀνωτὲρας Διοι-
κῆσεως Χωροφυλακῆς Θράκης.
Ἀμἐσως μετὰ τὴν ἐγκατάστασι τοῦ
Συντάγματος ἰδρὐθησαν ὑπηρεσίες
Ἀστυνομίας καὶ Ἀσφαλείας σὲ
ὁλόκληρη τὴν ἀστυνομευομἑνη ἀπὸ
τὴ Χωροφυλακὴ περιοχή, ἡ ὁποία
περιελάμβανε τὴ Δυτικἠ καὶ Ἀνα-
τολικὴ Θράκη, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
Νἑστου μὲχρι τοῦ σιδηρόδρομικοῦ
σταθμοῦ Τσερκιἒσκιοϊ, κοντὰ στὴν
Κωνσταντινούπολι.
Στὴν Ἀνδριανούπολι ἱδρύθη ὲπί-
σης Ἀστυνομικὴ Διεύθυνσις, μὲ
διοικητὴ τὸν ταγματάρχη Με-
ρεντἱτη Ν. καὶ γραμματέα τὸν
ἀνθυπομοίραρχο Παπαδημητρίου,
καθὼς καὶ Διοίκησις Χωροφυλα-
κῆς, μὲ διοικητὴ τὸν ταγματάρχη
Κολοκοτρὠνη Β. Ταυτόχρονα
ὶδρύθησαν Διοικήσεις Χωροφυλα-
Κῆς Ρεδαιστοῦ, μὲ διοικητὴν τὸν
μοίραρχο Στραπατσάκη, Σαράντα
Ἐκκλησιῶν, μὲ διοικητὴ τὸν μοί-
ραρχο Χριστοφιλὁπουλο καὶ Τυ-
ρολὁης καὶ Καλλιπόλεως, μὲ διοι-
κητὴ τὸν μοίραρχο Παπαναγιὡ-
του. Ἀργότερα καὶ ἀναλόγως τῶν
ὺπηρεσιακῶν ἀναγκῶν ἐστάλησαν
καὶ ἐτοποθετήθησαν σὲ διάφορες
ὑπηρεσίες τῆς Α.Δ.Χ. Θράκης καὶ
ἄλλοι ἀξιωματικοὶ καὶ ὁπλῖται
τοῦ Σὠματος.
Συνεκροτὴθησαν ἐξ ἄλλου καὶ
ἀποσπάσματα Χωροφυλακῆς, ποὺ
συνἐβαλαν σημαντικὠτατα στὸ
δύσκολο καὶ τραχὺ ἔργο τοῦ ἡρωϊ-
κοῦ Σὠματος γιὰ τὴν ἀποκατάστα-
σι τῆς τάξεως καὶ ἀσφαλείας στὴν
Ἑλληνικωτάτη αὐτὴ περιοχή.
Ἡ Χωροφυλακή. παρὰ τὴν ἀνε- σιογνωμία εὐγενὴς καὶ μὲ ἄδρᾶ
παρκὴ γιὰ τὴν ἀστυνὁμευσι τόσον
εὐρείας περιοχῆς, μόλις ἀπελευθε-
ἷἶξἒἔἕλῢἒτἳῒ ἔἆἰΐζηἰἱἶᾞξἓᾆ
συνομιλητὴν του μὲ τὸν πλοῦ-
ρωθείσης μετὰ μακραίωνα δου- τον τῶν γνὠσεων καὶ τὴν πει-
λεἱαν. δύναμιν ποὐ δἐθετε. ἠγω- στικότητά του. Μᾶς ὁμιλεῖ καὶ
νίσθη μὲ γενναιότητα καὶ αὐτοθυ- τὰ μάτια του λάμπουν ἀπὸ χα-
ρὰν διὰ τὸ καθημερινὸν ζωντά-
σὶαν καὶ ἀντιμετὠπισε ἀποφασι- νεμΕ τοῦ Ἑλληνικοῦ πληθυ-
στικᾶ καὶ ἀποτελεσματικᾶ τὴν ἐν-
τονη δρᾶσι τῶν Βουλγάρων ποὺ ἷῢζἒυᾭἕμἓἵἔζἵὶσἳυᾟ ἶἔἶὶἶἰ ἇξᾑὀζ
προσπαθοῦσαν νὰ διεισδὑσουν στὴν ἀγάπην ποὺ τρέφει οὗτος πρὸς
τὴν Χωροφυλακὴν καὶ τὴν κα-
Ἀνατολικὴ Θράκη, βοηθούμενοι τανόησιν καὶ νομιμοφροσὐνην
ἀπὸ συμμορίες Κομιτατζἡδων καὶ ποὺ ἐπιδεικνύει ..... υ .
ἄλλων ἐξτρεμιστῶν καὶ κακοποιῶν
Τὸν Ἰούλιον τοῦ 1920 6 Ἀρμο-
στοιχείων, Δίκτυα κατασκοπεἱας
στὴς Βαμβακᾶς ἐπληροφόρει τὴν
ἐξηρθρὡθησαν, ὅπλα καὶ παντοει-
Ἑλληνικἠ Κυβέρνησι ὅτι ᾶπασαι
δὲς πολεμικὸ ὐλικὸν ἀνεκαλύφθη
αἱ ὑπηρεσίαι τῆς Χωροφυλακῆς
ὐπὸ ὀργάνων τῆς Χωροφυλακῆς, ἡ
εἶχαν ἐγκατασταθῇ καὶ ἐλειτούρ-
παρανομία καὶ ἡ αὐθαιρεσία ἐπα-
γουν κανονικῶς καὶ ὅτι πλήρης
τάχθησαν καὶ ἡ δημοσὶα ἀσφάλεια
ἀσφάλεια, ὴσυχἱα καὶ τάξις ἐπε-
διετηρήθη σὲ τόσο ἰκανοποιητικὸ
κράτουν σ᾿ ὁλόκληρη τὴ Θράκη.
σημετο, ὥστε Ἕλληνες, Ἀρμὲνιοι,
Τὴν ἴδια εὐχάριστη διαπίστωσι
Ἑβρατοι ἀκόμη καὶ Τοῦρκοι κᾶ-
ἔκαμε καὶ ὁ τότε Ἀρχηγὸς τῆς
τοικοι τῆς περιοχῆς συνεκρότησαν
Χωροφυλακῆς Ν. Τρουπάκης, ὅ-
τὸν Φεβρουάριον τοῦ 1922 συλλα-
ταν περιὡδευσε τὴ Θράκη καὶ
λητήριον στὴν Ἀνδριανοὺπολι καὶ
ἐπεθεώρησε τὶς ἐκεῖ εὺρισκὁμενες
διεκήρυξαν τὴν ἐμπιστοσύνην καὶ
ὑπηρεσίες τοῦ Σὠματος.
τὴν εὐγνωμοσύνη τους στὴ Χω-
Ἀλλὰ κατὰ τὴν κατάρρευσι τοῦ
ροφυλακὴ καὶ στὶς ἄλλλες Ἑλληο
Μικρασιατικοῦ μετώπου ἡ κατὰ-
νικὲς Ἀρχἐς.
στασις πῆρε δραματικὴ τροπὴ.
χαρακτηριστικὰ τῶν αἰσθημά-
Στὴν Ἀνατολικῆ Θράκη εῖσὲ-
των τοῦ λαοῦ τῆς Θράκης πρὸς τὸ
βαλαν πολλὲς καὶ ὶσχυρὲς βουλ-
Σῶμα εἶναι καὶ τὸ ἀκόλουθο σχό-
γαρικὲς καὶ τουρκικὲς συμμορίες,
λιο τῆς ἐν Σμύρνῃ ἐκδιδομένης τότε
οἱ ὁποῖες ἐνήργουν σφοδρὲς καὶ
ἐφημερίδος «Κόσμος» ποὺ ὲδη-
συνεχεῖς ἐπιθέσεις κατὰ τῶν ὑπη-
μοσιεὐθη στὸ φύλλον τῆς 4 Ἰού
ρεσιῶν Χωροφυλακῆς καὶ τῶν Ἑλ-
λίου 1920 :
«Ὁ Ἀνὠτερος Διοικητὴς Χω- λήνων κατοίκων, ἐνῷ ἡ δημοσὶα
ἀσφάλεια διεσάλεύετο ἐπικινδύ-
ροφυλακῆς ΘΡάκης συνταγμα-
τάρχης κ. Διοσκουρίδης, φυ- νως καὶ ἀπὸ ἄλλα στοιχεῖα. Κα-
Ἀποψις τῆς Ἀδριανουπὀλεως ἀπὸ γκραβοὐραν τοῦ 1830. Ἡ πόλις ἐκ τῶν
ὡραιοτἑρων τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης ἢκμασεν ἐπὶ αἰῶνας καὶ διετήρησε τὸν ἑλλη-
νικὸ χαρακτῆρα της κατὰ τὴν Τουρκοκρατίαν.

Παρἐλασις Λόχου Χωροφυλακῆς τὴν 25ηνΜαρτίου 1920 εἰς Ἀδριανούπολιν.
Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λόχου, ὁ Μοίραρχος Ἰωάννης Βαβούρης.
τόπιν τῆς Οθτω δημιουργηθείσης
καταστάσεως, οί τοπικἐς Ἀρχὲς
ζητοῦσαν ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν τὴν
ἄμεση ἀποστολὴ σοβαρῶν ἐνι-
σχύσεων τῆς Χωροφυλακῆς, ἐπὶ
τῆς ὁποίας καὶ μόνον ἐστηρἱζον-
το οί ἐλπίδες γιὰ τὴν ἀντιμετὤ
πισι τῆς τάξεως, ἀλλὰ χωρὶς ἀπο-
τἐλεσμα.
Ἔτσι, ἡ Χωροφυλακή, ἤρχετο
σε ἀδιάκοπες συγκρούσεις μἐ ἄτα-
κτα στοιχεῖα, κατὰ τἰς ὁποῖες ἐθρή-
νησε πολλὰ θύματα, ἀλλὰ στὶς
περισσότερες περιπτώσεις οί ἐπι-
θἐσεις τοϋ ἐχθροῦ ἀπεκρούσθη-
σαν μὲ σοβαρὲς ἀπώλειες γί αύ-
τον.
Ἐν τῷ μεταξύ, ἐπὶ τῇ βάσει τῆς συν-
θήκης τῶν Παρισίων, ἡ Ἑλλάς ὑπε-
χρεώθη νὰ ἐκκενώσῃ τὴν Ἀνατολι-
κὴ Θράκη, καὶ τὴν 30 Σεπτεμβρίου
1922 ὁ διοικητὴς τῆς Στρατιᾶς
Νίδερ διέταξε τὴν ἀποχώρησι τοῦ
Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ δυτικὰ τοῦ
Ἑβρου. Κατόπιν δὲ τούτου, ἡ
Χωροφυλακή, παρέμεινε τὸ μονα-
δικὸν στήριγμα προστασίας τοῦ
Ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ ἐναντίον
τοῦ ὁποτου οἱ Τοϋρκοι κάτοικοι
ἐξεδἡλωσαν ἄγριες διαθἐσεις. Πρὸς
ἀντιμετὡπισιν τῆς δραματικῆς
καὶ ἐπικινδύνου αὑτῆς καταστά-
σεως ἠ Ἀνωτερα Διοίκησις Χωρο-
φυλακῆς Θρᾴκης ἐξἐδωσε πρὸς τὶς
ὑπ᾿ αὑτὴν ὑπηρεσίες τὴν ἀκόλουθη
διαταγή :
«Συγκεντροῦντες ἅπασαν δύνα-
μιν Σταθμῶν σας εἰς ἕδραν
304
.~
᾿ θει σὲ δυσχερεστὰτη θἐσι, κατό-
, Κυβερνητικὲς καὶ συμμαχικὲς δια-
ὑμῶν , καταρτίσατε ἰσχυρὰ ἀπο-
σπάσματα πρὸς πρόληψιν πάν
σης πράξεως δυναμένης νὰ δια-ν
σαλεύσῃ τὴν τάξιν, προστα-
τεύοντες τόσον τοὺς ἀναχωω
ρούντας ὁμογενεῖς πληθυσμούς ,
ὅσον καὶ τοὺς παραμἑνοντας
ἀλλοεθνεῖς .οπλισθεῖτε μὲ ψυ-
χραιμίαν καὶ πατάξατε ἀμειλί-
κτως πᾶσαν πρᾶξιν τείνουσαν
πρὸς διασάλευσιν τῆς τάξεως
καὶ δημιουργίαν ἀναρχίας.
Τοῦτο ἐπιβάλλουσιν ,ὕψιστα
συμφέροντα Ἔθνους» .
Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ Χωροφυλακὴ᾿
ἐβοήθησε τόσοντὸν Ἑλληνικὸν
Στρατόν, ὅσον καὶ τὰ κυματα τῶν
Ἑλλήνων προσφύγων που κατέκλυ-
ζαν τούς πρὸς τὸνἜβρονδρόμουςτῆς
Ἀνατολικῆς Θρᾴκης, ἐπιτάσσουσα
διάφορα μεταφορικᾶ μέσα καὶ ὑπο-
στηρίζουσα μὲ ἔνοπλα τμήματα της
τὴν ὑποχώρησιν αὐτήν. Καὶ ἠνα-
γκάσθη νὰ δώσῃ πολλὲς καὶ αἱματη-
ρἐς μάχες, ἐνῷ, ὅπως ἀναφὲραμε σε
προηγούμενο σημείωμα, στὴ Μι-
κρά Ἀσία, ἡ Χωροφυλακή. ἀγω-
νιζομἐνη μὲ ἄφθαστη γενναιότητα
καὶ αὐτοθυσία καθ᾿ ὅλο τὸ διά-
στημα τῆς Ἑλληνικῆς Κατοχῆς.
ἀπώλεσε τὸ τρίτον τῆς ἐκεῖ ἀπο-
σταλείσης δυνάμεώς της.
Τὶς περισσότερες ὰπώλειες δμως
ὑπἐστη ή Διοίκησις Χωροφυλακῆς
Σαράντα Ἐκκλησιῶν ὅταν τὴν
24 Ὀκτωβρίου 1922 τμῆμα της
ἀποτελούμενο ἀπὸ 39 ὁπλίτες ὑπὸ
τὸν ἡρωικὸν ἀνθυπομοίραρχον
Σαμπατακᾶκον Σταμάτιον, ὰνε-
χώρησε ἀπὸ τὴν ἕδρα του καὶ
κατηυθύνετο στὴν Νίκη πρὸς βοῆ-
θειαν τῆς ἐκεῖ Ὑποδιοικήσεως
Χωροφυλακῆς, ποῦ εἶχε περιέλ-
πιν τῆς ἐπιθέσεως πολυπληθεστά-
της τουρκικῆς συμμορίας. Τό τμῆ-
μα αὑτὸ ὑπέστη ἐπίθεσιν ἐξ ἐνε-
δρας ἀπὸ ἀσυγκρίτως ὑπερτέραν
δύναμιν Τούρκων ἀτάκτων, μετα-
ξὺ Γενιτζὲ καὶ Καδίκιοι, κατὰ
τὴν ὁποίαν ὁ ἀνθυπομοίραρχος
Σαμπατακᾶκος καὶ 36 ἐκ τῶν ἀν-
δρῶν του ἐφονεύθησαν, τριῶν μό-
νον διασωθἐντων ἀπὸ τὴν φονικὴν
ἐκείνην μάχην.
Τέλος τὴν 9ην Νοεμβρίου 1922
ἡ Χωροφυλακὴ, ὑπακοῦουσα σὲ
ταγἐς, ἀπεχώρησε ἀπὸ τὴν Ἀνα-
τολικὴ Θράκη, ἐνῷ τμῆμα Γαλ-
λικοῦ Στρατοῦ παρουσίαζε ὅπλα
στοὑς ἀποχωροῦντας γενναίους τῆς
Ἀνωτἐρας Διοικήσεως Χωροφυ-
λακῆς στὴν Ἀδριανούπολι.
Ἀπὸ τῆς καταλήψεως τῆς Ἀνα-
τολικῆς Θρᾴκης μέχρι τῆς ἀποχω-
ρήσεως της ἀπὸ τὴν Ἑλληνικω-
τάτη αὐτὴ περιοχή, ἡ Χωροφυλακὴ
εἶχε πολλὰ ἡρωϊκἀ θύματα, ποῦ
ἔπεσαν μαχόμενα γιὰ τὰ ὡραιότερα
.
ἐθνικἀ ἰδανικά.
..-ἳπ WM,“ -—-
Ἀπαντες οἱ ὑπηρετήσαντες στὴ
Θρὰκη ἀξιωματικοὶ κατὰ τὴν ἐπο-
χὴ ἐκείνη, ἦσαν ἐκ τῶν ἀρίστων τοῦ
Σώματος. Ἐξ αὑτῶν οἱ Δροσόπου-
λος, Κολοκοτρώνης. Σαμουήλ, Πά-
τερης καὶ Κατσαμπῆς, διετέλεσαν
Ἀρχηγοὶ τῆς Χωροφυλακῆς, οἱ
Ζερβουλᾶκος Ἀναγνωστόπουλος
καὶ Μπαϊλάκης προήχθησαν εἰς
ύποστρατἡγους, οἱ δὲ Τρύφωνας,
Βαβούρης, Βασιλόπουλος, Πα-
παδημητρίου, Καλκάνης, Φλε-
ριανός, Καλαμαρᾶς καὶ Π. Ἀνα-
γνωστόπουλος μετετάγησαν εἰς τὴν
Ἀστυνομίαν Πόλεων καὶ ἀπετέ-
λεσαν τὰ κύρια ἱδρυτικά στελέχη
τοϋ νέου Ἀστυνομικοῦ Σώματος.
Οἱ ὰνωτὲρω μεταταχθἐντες ἀξιω-
ματικοὶ ἐξῆλθον ἐκ τῆς Ἀστυνο-
μίας Πόλεων μὲ τὸν βαθμὸν τοῦ
Ἀρχηγοῦ, πλὴν τοϋ Π. Ἀναγνω-
πούλου, ὅστις ἀπήχθη ὑπὸ τῶν
ἐλασιτῶν ἐνῶ ὑπηρέτει ώς Ἀστυ-
νομικὸς Διευθυντὴς Πειραιῶς, ὁμοῦ
μετὰ τοῦ Ἀστυνομικοῦ Διευθυντοῦ
Γ. Καλαμαρᾶ καὶ ἐκρεουργήθησαν.
Ἀστυνομικοὶ διευθυνταὶ διετέ-
λεσαν ὰλληλολοδιαδόχως οἱ μοῖ-
μαρχοι Ζερβουλᾶκος Γ. Δροσόπου-
λος Δρόσος καὶ οἱ ἀντισυνταγμα-
τάρχαι Γεντίμης Παν. Κωνσταντι-
νίδης Γ. Παναγιωτόπουλος Ἀρ.
Βαβούρης Ἱ.
 [ἴἶἦτἒ
—
1/ Ξ
=
=====
,ξ
Ἶἱἷᾲ
;
[ᾨ᾿
Γ
=
Ο ΙΑΤΡΟΣ ΣΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ
ἒ i
ξ δυλικῆς στήλης καθὼς καὶ στὸ ἰσ-
ἱ ΟΣΦΥΑΛΓΙΕΣ
ἱ. . μ..
Ὄταν κανείς κυριευθῆ ξαφνικὰ
1
ἀπὸ δυνατοῦς πόνους χαμηλὰ στὴ
ράχη, τὸ σῶμα του γέρνει αὐτό-
ματα μπροστά, παίρνοντας μιὰ ἀλ-
λόκοτη στάση, καὶ εἶναι ἀνίκανο
νὰ ἀνασηκωθῆ. Αὐτὸ εἶναι ἕνα μέ-
τρο ποῦ μεταχειρίζεται ἡ ἴδια ἡ
φύση, γιὰ νὰ προστατεύσῃ τὸ θῦ-
,
μα.
«Oi μύες ἀρχίζουν νὰ συσπῶνται
γιὰ νὰ περιορίσουν τὶς κινήσεις στὸ
ὀσφυῖκὸ κύρτωμα τῆς σπονδυλικῆς
στήλης. Μὲ τὴν ἐνέργειά τους αὐ-
τή, δημιουργοῦν, στὴν πραγματι-
κότητα, ἕνα εἶδος ἐσωτερικοῦ νάρ-
θηκα, ποῦ ἐμποδίζει τὴν ἐπιδείνωση
τοῦ τραύματος».
οί σπασμοὶ βέβαια γίνονται αἰ-
Ϊ σθητοὶ μὲ δυνατοὺς πόνους. οί πό-
ὶ νοι, τώρα, εἶναι δυνατὸν νὰ ἐξουδε-
Ἴ τερωθοῦν μὲ φάρμακα ἢ μὲ θερμό-
τητα, ἀλλὰ μόνο ὡς τὸ σημετο ποῦ
> ἐπιτρέπει-καὶ πάλι-ἡ φύση. Ἄν
ἱ οἱ πόνοι, δηλαδὴ οἱ σπασμοί,
χρειάζωνται ἀκόμα γιὰ νὰ προστα-
τεύσουν τὸν ἄρρωστο, τὰ φάρμακα
δὲν ἔχουν κανένα ἀποτέλεσμα!
Τὸ σῶμα ἐπιδιὡκει νὰ ἐξουδετε-
ρὠση μόνο του τὴν κρίση, Ὁ ἄρ-
ρωστος πρέπει νὰ μείνῃ σὲ ἀνά-
παυση ἀπὸ μία ῶς δέκα ἡμέρες, μὲ
ἀσπιρῖνες καὶ θερμοφόρες. Ἀφοῦ
παύσουν οἱ πόνοι, μπορεῖ νὰ ἐπι-
στρέψῃ στὴν ἐργασία του. Εἶναι
δυνατό, δμως, νὰ ὑποστῆ καὶ νέα
προσβολὴ.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄτομα ποῦ προσ-
βάλλονται ἀπὸ ὀξείας μορφῆς ὀσ-
φυϊκοὺς πόνους, ἑκατομμύρια εἶναι
στὸν κόσμο ἐκεῖνοι ποὺ ὑποφέρουν
ἀπὸ ὀσφυαλγία χρονίας μορφῆς.
Ἡ πάθηση αὐτὴ μπορεῖ νὰ συνο-
δεύεται καὶ ἀπὸ ὀξὺ πόνο τοῦ ἰσ-
χιακοῦ νεύρου (ἰσχιαλγἱα), ποὺ διά,
τρέχει ὅλο τὸ πόδι ἀπὸ πάνω ὡς
κάτω. Αὐτὸ εἶναι ἡ πιὸ συνηθισμέ-
'H καλύτερη θεραπεἰα,
εἶναι ἡ πρὁλπψἰς τους
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΖΕΡΒΑΚΗ
Ἰατροῦ Παθολόγου
O
νη ἙΚόνα ποὺ συναντᾶ κανεὶς στὸ
ἰατρετο ἑνὸς ὀρθοπεδικοῦ.
Ἡ κατάσταση ἀντιμετωπίζεται,
συνήθως, μὲ παυσίπονα, ἀνὰπαυση
στὸ κρεβάτι, ἑλκυσμυῦς (τραβή-
γματα), γιὰ νὰ μετατοπισθῆ τὸ βά-
ρος ἀπὸ τὶς σπονδυλικὲς ἀρθρώ-
σεις, καὶ ἴσως μὲ σφιχτὸ δέσιμο τῆς
μέσης ἢ μὲ κορσέ, Σὲ πολλὲς περι-
πτώσεις, ὠφελοῦν καὶ ὡρισμένες
ἀσκήσεις. Μόνο ὁ ἕνας στοῦς εἵ-
κοσι ἀρρώστους μπορεῖ νὰ χρεια-
σθῆ ἐγχείρηση.
Ἡ ὲγχείρηση, ἕχει σκοπὸ νὰ
ἀνακουφίσῃ τὴν πίεση στὸ μικρὸ
χόνδρινο δίσκο.
Στὶς χρόνιες ὀσφυαλγίες, ὁ δίσ-
κος ἔχει παραμορφωθῆ, ἕχει μετα-
τοπισθῆ ἀπὸ τὴν κανονικῆ του θέ-
ση ἀνάμεσα στοὺς σπονδύλους καὶ
προστρίβεται στὰ νεῦρα τῆς σπον-
χιακο.
Οἱ ἐγχειρήσεις γιὰ ἀφαίρεση τοῦ
δίσκου καὶ μεταμόσχευση ἑνὸς (5-
στοϋ στὴ θέση του γιὰ τὴ μόνιμη
προστασία τῆς ἀρθρὡσεως τῶν
σπονδύλων παρουσιάζουν ποσο-
στὸ ἐπιτυχίας ὀγδόντα ἕως ὀγδόντα
πέντε τὰ ἑκατό.
Oi χειρουργοί, σήμερα, δὲν εἶναι
ἱκανοποιημένοι μὲ ἕνα τέτοιο πο-
σοστὁ. Γιὰ τὸ λόγο αὺτό, περιμέ-
νουν μὲ ἐνδιαφέρον τὰ ἀποτελέσμα-
τα τῶν πειραμάτων μὲ μιὰ νέα θε-
ραπεἰα, ὅπου εἰσάγεται μὲ ἕνεση
ἕνα ένζυμο, γιὰ νὰ διαλύση τὸ μέ-
ρος τοῦ δίσκου ποὺ προεξέχει.
Τὴ μέθοδο αὐτὴ ἐπενόησε ἕνας
Ἀμερικανὸς γιατρός, ὁ δόκτωρ
Λύμαν Σμίθ. Στὸ μεταξύ, ἡ καλύτε-
ρη θεραπεία τῶν ὀσφυαλγιῶν εἶναι
ἡ πρόληψή τους. Νὰ τὰ μέτρα ποὺ
πρέπει νὰ παίρνη κανείς:
ο Νὰ κοιμᾶστε μὲ τὸ πλευρό
καὶ μὲ τὰ γόνατα μαζεμένα
πρὸς τὰ ἐπάνω. Ἀν ἔχετε λό-
γο νὰ κοιμᾶστε μὲ τὴ ράχη,
τοποθετῆτε μιὰ διπλωμένη
κουβέρτα ἢ ἕνα μαξιλάρι κά-
τω ἀπὸ τὰ γόνατα,
Μὴν ἔχετε τὰ πόδια τεν-
τωμένα, ὅταν κάθεστε καὶ πα-
τᾶτε σὲ σκαμνάκι.
Ὅταν ὁδηγῆτε, τραβάτε
τὸ κάθισμα πρὸς τὰ ἐμπρός,
Νὰ καθεστε πάντα βαθειὰ
στὸ κάθισμα, μὲ τέτοιον τρό-
πο, ὥστε νὰ ᾿χὰνεται ἡ κοιλό-
τητα τοῦ κάτω μέρους τῆς
ράχης. Τὸ ἴδιο νὰ ἐπιδιὡκετε
ὅταν στέκεστε ἢ βαδίζετε.
Ἀποφεύγετε νὰ σκύβετε
ἢ νὰ σηκῶνετε βάρη. Ἀν
χρειασθῆ νὰ σκύψετε, λυγί-
στε τὰ γόνατα.
Ποτὲ μὴ γέρνετε τὸ σῶμα
μπροστὰ μὲ τεντωμένα τὰ
γόνατα, Ποτὲ μὴ γέρνετε τὸ
σῶμα πρὸς τὰ πίσω.
305
 ἬἮἙΫΠΔΞῬἩ J
ιῆο
suntan: KAI ΣΧΟΛΙΔΞ/ //
ΑΠΟ TON ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ KAI ΤΩΝ ΪΕΧΝΩΝ

ΑΓΓΕΛσΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ "o NEG: AKAAHMAIKoz"

i
Ὁ Ἀγγελος Τερζάκης᾿ ἀπὸ τῆς 28ης Μαρτίου ἐ.ἔ.
εἶναι «ἀθάνατος».
Ἐξελεγη μελος τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν. ΚατὲλαΒε

τὴν ἔδρα τῆς τάξεως Γραμμάτων Kai Τεχνῶν, ποὺ ἔμεινε
κενή. μετὰ τὸν θάνατο τοῦ ἄλλου μεγάλου συγγραφέως
Ἡλία Βενεζη.
-Συγγραφεὺς με πλατεῖς ὁρίζοντας ὁ Ἀγγελος
Τερζάκης. Διακεκριμενος. Μὲ ἀξεπεραστη πνευματικὴ
ἀκτινοβολία.
-Γεννὴθηκε στὸ Ναυπλιο τὸ 1907, ἐσπούδασε Νο-
μικά, ἀλλά . . . ,δὲν τὸν κερδισε ή Νομικὴ Ἐπιστὴμη.
Πολὺ νεος ἀφωσιώθηκε στὴ λογοτεχνία. Σἐ ἡλικία
μόλις 18 χρονῶν, παρουσίασε τὴν πρώτη του συλλογὴ
διηγημάτων «Ὁ ξεχασμἔνος», μὲ τὴν ὁποία μπῆκε
θριαμβευτικά στὸ χῶρο τῆς ἑλληνικῆς πεζογραφίας.
Ἔγραφε, μὲ ἰδιαίτερη ἐπιτυχία, διηγήματα, μυθιστο-
ρήματα. θεατρικά ἔργα καί δοκίμια. Ὑπηρέτησε καί
ὑπηρετεῖ μὲ σεμνότητα καἰ συνείδησιν εὺθυνης τά
Ἐλληνικἀ γράμματα. Eiva1 πεζογράφος με μεγάλες
δυνατότητες, μὲ ἀξιοσημείωτη καλλιέργεια Kai ἀξιο-
θαῦμαστα ἀφηγηματικἀ χαρίσματα.
ΞΤά ἔργα του. ἔργα ττοιότητος᾿ κατακτοῦν τὸν ἀναγ-
νώστη Kai τοῦ ἀποσποῦν τὴν συμπάθεια Kai τὴν ἐκτί-
μησι, γιατί ἐμπερἐχουν άνθρωπιά, καλωσύνη καί Ka-
τανόησι τῆς συγχρονης ἀγωνίας καί γιατὶ τἀ διακρίνει
ἀρτία ἀνάπτυξις τῶν θεμάτων Kai ἀψογη ἀρχιτεκτονικὴ.
Μερικά ἀπὸ τὰ ἔργα του εἰναις
«Ὁ Ξεχασμἐνος», «Φθινοπωρινὴ Συμφωνία», «Τοῦ
ἔρωτα Kai τοῦ θανάτου», (Διηγήματα), «Δεσμῶτες»,
«Ἡ Μενεξεδενια. Πολιτεία», «Ἡ Πριγκηπἐσσα
ζῒ )
θ ,
L ᾼι-ω-.-.ε-Ἆ-ψᾉ .
Ἰζαμπώ». «Δίχως Θεό», (Μυθιστορὴματα), «Αὐτοκρά-
τωρ Μιχαὴλ», «Ὁ Σταυρὸς Kai τὸ Σπαθί»γ «Θεοφανώ»᾿
«Θωμᾶς ό Δίψυχος», «Ὁ Πρὸγονος» (θεατρικά),
«Προσανατολισμὸς στὸν Αἰῶνα». «Ἑλληνικὴ Ἐποποι-
ἴα», «Oi ἀπόγονοι τοῦ Κάιν» (Δοκίμια).
-Θερμἁ χειροκροτὴθηκε ἡ ἐκλογὴ τοῦ Τερζάκη,
ἀπὸ ὅλους. Ὁλοι, ἀνεξάιρἐτως᾿ εἶπαν πὼς εἶναι ὁ
μόνος «ἄξιος» γί αὐτὴ τὴν ἔδρα «Τῆς τάξεως τῶν Γραμ-
μάτων Kai Τεχνῶν», στὴν Ἀκαδημία : « . . . . Μὲ τὸ
ἄξιος ἐκδηλώνει ὁ Ἑλληνικὸς κόσμος τὴν ἰκανοποί-
ησὴ του γιὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Ἀγγελου Τερζἀκη ὡς μὲ-
λους τῆς Ἀκαδημίας. Βράβευσις ἤθους, ταλάντου,
σοβαρότητος, καλλιεργείας. Τιμῶντας τὸν Τερζάκη
ἡ Ἀκαδημία ἐτίμησε καἰ τὸν ἴδιον τὸν ἑαυτό της»
ὅπως πολὺ σωστὰ ἔγραψε ὁ Παῦλος Παλαιολόγος.

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ
Τὸ Ἰδρυμα Μελετῶν Χερσονήσου τοῦ
Αῖμου ὠργανωσε εἰς Θεσσαλονίκην τὸ
A' Συμπὸσιον Λαογραφίας διὰ τὰς πε-
ριοχἀς τοῦ Βορειοελλαδικοῦ χώρου ῆτοι
τῆς Μακεδονίας, τῆς Ἡπείρου καί τῆς
Θράκης. Αί ἐργασίαι τοῦ Συμποσίου
ἐπραγματοποιὴθησαν ἀπὸ 18 — 2014174 εἰς
τὸ μέγαρον τῆς Ἐταιρίας Μακεδονικῶν
Σπουδῶν. Τὴν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν
ἐκήρυξεν ὁ Ὑπουργός πολιτισμοῦ Kai
Ἐπιστημῶν κ. Τσάκωνας. ὁ Πρόεδρος
τοῦ Ι.Μ.Χ.Α. Καθηγητὴς κ. Φραγκί-
στας Kai ὁ Ἀκαδημαϊκὸς κ. Μεγας.
Μετἐσχον εἰς αὐτὸ εἰδικοί ἐπιστήμονες
εἰς θεματα Λαογραφίας.
Σκοπὸς του εἶναι ἡ προαγωγὴ τοῦ λαο-
γραφικοῦ πλούτου τῆς ἐν λόγω περιοχῆς,
ὅπου κυρίως ἔθιμα. λαϊκαἰ παραδόσεις
καί θρησκευτικαὶ τελεταὶ ζοῦν ἀπὸ τῆς
προϊστορικῆς περιόδου μέχρι σήμερον εἰς
τὴν λαϊκὴν ψυχὴν. ώς ἐπίσης καί ἡ ἀνά-
πτυξιςὶτῶν ἐπὶ τοῦ θεματος τοὺτου ἐρευ-
νῶν καί μελετῶν. Ὁ Πρόεδρος K. Φραγ-
κίστας ἀνεκοίνωσε πρὸς τοὺς συμμετα-
σχόντας τὴν πρόθεσιν τοῦ Ἰδουματος διὰ
τὴν τακτικὴν ὀργάνωσιν συμποσίων
τοῦ εἴδους αὑτοῦ, Kai ἀπεφασίσθη ὅπως
ἡ πραγματοποίησις τοῦ ἐπομενου συμπο-
σίου λάβῃ χώραν τὸ 1975 εἰς Καστοριάν.
Κατὰ τὴν διάρκειαν αὺτοῦ ἐγενοντο (28)
ἀνακοινώσεις λαογράφων Kai Καθηγη-
τῶν Πανεπιστημίου αί ὁποῖαι θά ἐκδοθοῦν
εἰς εἰδικὸν τόμον. Ἰδιαίτερον ἐνδιαφε-
ρον παρουσιάζουν αϊ ἀνακοινώσεις τοῦ
κ. Μἐγα, Ἀκαδημἂκοῦ, Ἐπιτίμου ΔἸντοῦ
τοῦ Λαογραφικοῦ ἀρχείου τῆς Ἀκαδη-
μίας Ἀθηνῶν ώς Kai τοῦ νῦν Διευθυντοῦ
αὑτοῦ κ. Σπυριδάκη. τοῦ Λαογράφου K.
Ρωμαίου τῆς κας Αἰκατ. Κακοὺρη. τοῦ
κ. Γκιζελη, τοῦ κ. Μερακλῆ. τοῦ K. Μα-
κρἧ Παράφεντίδου, Καραπατάκή Κριε-
κοὺκκια. Κωστάκη κ.ᾶ.
ΠΑΜΒΑΛΚΑΝΙΚΟΝ ΟΙΚΟΝΟ-
ΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ
Μὲ θέματα προγραμμάτισμοῦ ἀναπτυ-
ξεως εἰς τὰς Βαλκανικάς χώρας ἠσχολή-
θησαν οἱ οἰκονομολόγοι ποὺ μετεσχον
τοῦ συνελθόντος εἰς Ἑλλάδα ἀπό
25-2714174 Παμβαλκανικοῦ Οἰκονομολο-
γικοῦ Συνεδρίου. Τοῦτο ὠργαν(ί)θη ὑπὸ
τοῦ Συνδἔσμου Ἑλλήνων Οἰκονομολὸ-
γων Kai ἐτέλεσεν ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Ὑ-
πουργείου Πολιτισμοῦ Kai Ἐπιστημῶν.
Ὁ Ὑπουργὸς K. Τσάκωνας ἐκηρυξε τὴν
ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν αὐτοῦ. Κατ᾿ αὐτὸ
ἀνεπτυχθησαν θέματα μεθοδολογίας Kai
πρόγραμματισμοῦ τῆς ἀναπτύξεως εἰς τὰς
χώρας τῶν συνεδρων ὡς καί τά ἐκ τοῦ
ἔργου τοὺτου ἀποτελεσματα. Ἐπίσης ἐγε-
νετο ἀνταλλαγὴ πολυτίμων ἀπόψεων Kai
ἠρευνήθη τό θἔμα τῆς μελλοντικῆς συ-
νεργασίας τῶν χωρῶν των εἰς τὸν ἐπιστη-
μονικὸν τομεα.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Ὁ Ἐκδοτικὸς οίκος Χαρ. ΜΠΟΥΡΑ
(Ζωοδ. Πηγῆς 17) Ἀθῆναί τηλ, 637.668
Kai 646165) προσέφερεν εἰς τὸ κοινὸν ἕνα
νέον σημαντικόν ἔργον του. Εἶναι ἡ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ EAAHNIKOY ΕΘΝΟΥΣ
τοῦ Κων. Παπαρρηγοπούλου εἰς σειράν
(7) τόμων χρυσοδετων.
()i ἐπιθυμοῦντες ἐκ τῶν ἀνδρῶν μας τὴν
προμήθειαν τοῦ ἔργου δύνανται νὰ ἀπευ-
θύνωνται εἰς τὴν ἀνωτέρω διευθυνσιν κα-
ταβαλλοντες μόνον τά ἔξοδα βιβλιοδε-
σιας.
Ἐτεραι ἐκδόσεις τοῦ οἴκου διατίθενται
με ἔκπτωσιν 10 400k).

306

ΕΚΘΕΣΙΣ
"O ΔΟΡΔΟΣ ΒΥΡΩΝΗ
Ἐνα πνευματικὸν γεγονός. ἄξιον
πολλῆς προσοχῆς, που ἐπραγματο-
ποιήθη τελευταίως εἰς τὴν χώραν μας
καὶ συνεχίζεται εἰσέτι. Εἶναι ἡ εἰλι-
κρινἠς συμμετοχὴ τοῦ ἐλληνικοῦ λαοῦ
εἰς τὸν ἑορτασμὁν τῆς μνήμης τοῦ η ρω-
ος φιλέλληνος καὶ ἐκπροσώπου τῆς
ρωμαντικῆς ποιήσεως Λόρδου Βὐρω-
νος ἐπὶ τῇ 15οη ἐπετείῳ ἀπὸ τοῦ θανά-
του του ποὺ ἐλαβε χώραν τὴν 19-4-1824
εἰς Μεσολὁγγι.
H Ἀκαδημία Ἀθηνῶν ἑώρτασε τὴν
μνήμην του εἰς ἔκτακτον ἐν ὁλομελείᾳ
συνεδρίασιν τῆς 23-4-74.
'0 Φιλολογικός Σὑλλογος «ΠΑΡ-
ΝΑΣΣΟΣ» διωργάνωσε τὴν 19-4-1974
μετὰ τῶν Βιβλιοφίλων τῆς Γκαλερὶ
ἐκθεσιν σπανίων βιβλίων καὶ χαρακτι-
κῶν, ἀναφερομένων εἰς τὴν ζωὴν καὶ
τὸ ἔργον του. Ἐπίσης εἰς τὴν μεγά-
λην αἴθουσάν του. τὴν ἰδίαν ἡμέραν,
ὡμίλησαν διὰ τὸν Βὑρωνα ὁ κ. Δημ.
Λαζογιῶργος - Ἑλληνικὸς μἐ θέμα
«Ἕνα ποιητικὸ πνεῦμα στὴν Ἀναγεν-
νωμένη Ἑλλάδα» καὶ ἡ K. Μαρία
Κεσίση μὲ θέμα «Ἐπτἀ ποιητικὰ ἔργα
τοῦ Βύρωνος». Εἰς τὸ Ἐθνικὸν Θέα-
τρον ἐπίσης ἐδόθη τὴν 29-4-74 διά-
λεξις ἀφιερωμένη εἰς τὸν Βύρωνα ἀπὸ
τὸν ἐκλεκτὸν Λογοτέχνην κ. Ἀνδρέαν
Καραντώνην.
Ξὶ᾿τππνσ<ν=τ>κᾛ=ὖᾞαφυτ «w νι- ἒ
ΙΔΡΥΣΙΣ ΝΕΩΝ
I?
ἓΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝΞ
Κάθε πνευματικὸς ἄνθρωπος που ζῆ εἰς
τὸν τόπον αὐτόν αἰσθάνεται ἱκανοποίησιν
ὅταν διαπιστώνη τὴν ῖδρυσιν Kai λειτουρ-
γίαν νέων Κέντρων-ἐστιῶν μορφώσεως
καί ἐκπολιτισμοῦ. Λίαν ἐντονον ἱκανο-
ποίησιν ἐδοκίμαὰεν ή κοινὴ γνώμη μὲ τὴν
πληροφορίαν τῆς τελέσεως ἐγκαινίων διὰ
τὸ πρό τινος ἀνεγερθέν πνευματικόν Κέν᾿
τρον εἰς Ἀλεξανδροὑπολιν ποὺ ἐπραγμα-
τοποιήθη παρουσία τοῦ Ὑπουργοῦ Πο-
λιτισμοῦ καὶ Ἐπιστημῶν κ. Τσὰκωνα ώς
ἐπίσης Kai μὲ τὴν ῖδρυσιν ἑτέρου τοιού-
του εἰς Αῖγιναν. Ἡ δευτέρα αθτη πνευμα-
τικὴ ἑστία θἄ περιλαμβάνη μουσετον λαο-
Ἐπίσης ἐδόθησαν ἀρκεταὶ διαλὲξεις
Kai ὡργανώθησαν ἐπιτυχεῖς ἐκδηλώσεις
ἀπὸ συλλόγους, ἐνώσεις, ἱδρύματα καί
πνευματικοῦς τῆς χώρας ὀργανισμοὺς
ἐνταῦθα, εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, τὸ Με-
σολόγγι Kai λοιπὰ ἀστικἀ κέντρα τῆς
Χώρας.
Εἰς Ἀθήνας ἐτιμήθη μάλιστα ἡ μορφὴ
καὶ τὸ ἔργον τοῦ Βύρωνος μὲ κατάθεσιν
στεφάνων εἰς τό. παρὰ τὸ Ζάππειον,
ἄγαλμα αὐτοῦ καὶ τὰ ἐπίσημα ἐγκαίνια
εἰδικῶς πρὸν τὸν σκοπὸν αὑτὸν ὁργανωθεί-
σης ἐκθέσεως εἰς νέαν αἴθουσαν τοῦ Μου-
σείου Μπενάκη. Ἡ πολιτισμἐνη αὐτὴ
ἐκδήλωσις ἐγένετο τὴν 19-4-74, παρουσία
τοῦ Ὑπουργοῦ Πολιτισμοῦ καί Ἐπιστη-
μῶν κ. Τσάκωνα τοῦ Ὑφυπουργοῦ παρὰ
τῷ Πρωθυπουργῷ K. Καρακὡστα. τοῦ
προεδρου τοῦ Μουσείου K. Εὐταξία,
τοῦ ἐνταῦθα Ἀγγλου Πρέσβεως. ἐκπροσώ-
πων τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν.
φίλων Kai θαυμαστῶν αὐτοῦ καὶ πλή-
θους Κόσμου. Ὁ χαρακτὴρ τῆς ἐκθέσεως
εἶναι μᾶλλον βιογραφικὸς. 'H ἐκθεσις θὰ
παραμείνῃ ἀνοικτὴ διὰ τὸ κοινὸν μέχρι
τῆς 30-9-1974. Εἰς αὐτὴν ἐξετἐθησαν
ἐνθύμια βιβλία, πίνακες, φωτογραφίαι,
λιθογραφίαι ὅπλα, ἐπιστολαί, χειρό-
γραφα καὶ ἄλλα σπανίας μορφῆς ἄντι-
κείμενα που ἀναφέρονται εἰς τὴν ζωὴν
καὶ τὴν δρᾶσιν του (γραφετον, στρατιω-
τικῆ κλίνη. ὡρολόγιον. ξίφος, κράνος,
παντοῦφλες καὶ μία «τοῦφα» μαλλιῶν
του). Ἡ ἐκθεσις διηρἐθη εἰς δύο τμήματα
πρὸς ἐπιτυχῆ ἀναπαράστασιν τῶν δύο
(2) ταξιδιῶν του εἰς τὴν Ἑλλάδα τῶν ἐτῶν
1809-1811 καὶ 1823-1824. Περιλαμβά-
νει (250) ἀντικείμενα. Ἑβδομήκοντα ἐξ
αὐτῶν μάλιστα προερχονται ἀπό συλλογὰς
ίδιωτῶν καὶ ίδρυμάτων τῆς Μ, Βρετ-
τανίας, τὰ δὲ λοιπά ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴν
καὶ τὴν Γεννάδειον Βιβλιοθήκην, τὴν
Ἐθνικὴν πινακοθήκην. τὸ Ἐθνικὸν
Ἱστορικὁν Μουσετον, τὸ Πολεμικὸν καὶ
τὸ Ναυτικὸν Μουσετον καὶ ἀπὸ ἄλλας
ἒλληνικἀς ἰδιωτικἀς συλλογὰς.
Ἡ ἐκθεσις ὠργανώθη ἀπὸ κοινοῦ ἀπὸ
τὸ Βρεττανικὸν Συμβοὐλιον καὶ τὸ
Μουσετον Μπενάκη, δαπάνη τοῦ Προέ-
δρου αὐτοῦ κ. Εὺταξία. Ἡ ηὺξημένη δἐ
κῖνησις τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἐκλεκτῶν ἐπι-
σκεπτῶν της προδικᾶζει ἀναμφιβόλως
τὴν πλήρη ἐπιτυχίαν της.
γραφίας, ἱστορικὸν ἀρχετον Kai βιβλιο-
θήκην τοῦ Δήμου Αίγίνης. Ἀναμἐνεται
ἐπίσης ἢ εἰς εθθετον χρόνον ἀνἐγερσις
Πνευματικοῦ κέντρου τοῦ Δήμου Καλα-
μάτας διὰ τὸ ὁποτον ἐνεκρίθη, κατόπιν
σχετικῆς Κυβερνητικῆς ἀποφάσεως, πο-
σὸν (8.500.000) δραχμῶν καὶ σύναψις ἰσο-
πόσου δανείου παρὰ τοῦ Ταμείου Παρα-
καταθηκῶν Kai Δανείων. πνευματικὸν
Κέι ερον ἐπίσης πιστεὑεται δτι λίαν σὐν-
τομα θά ἀποκτήσουν αἱ Σέρραι, ἐφ᾿ ὅσον
ἤδη ἄνεκοινώθησαν καὶ τὰ ἀποτελέσματα
διενεργηθέντος πρὸς τοῦτο Πανελληνίου
Ἀρχιτεκτονικοῦ Διαγωνισμοῦ.
Ἀναμένεται δὲ ὅτι. σύμφωνα μὲ τὰ ἤδη
δημοσιευθέντα εἰς τὸν τύπον στοιχεῖα, θὰ
δυνηθῆ νἀ ἱκανοποιήσῃ τἀς πνευματικάς
ἀνάγκας τῶν κατοῖκων τῆς περιοχῆς ἀφοῦ
θὰ διαθέτη Βιβλιοθήκην Δημοτικὴν, κα-
ταλλήλους χώρους Kai αἰθούσας τελετῶν-
δεξιὠσεων καὶ δή αἴθουσαν θεάτρου χω-
ρητικότητος (870) θέσεων.
ΚΥΡΟΣ A. KYPOY
Μιὰ μορφὴ τῆς Δημοσιο-
γραφίας ποὺ ἔφυγε.
..τῆς
ἶJ
ι
Μία μορφὴ τῆς ἑλληνικῆς
δημοσιογραφίας. ἕνας πραγμα-
τικὸς τοῦ πνεύματος ἐργάτης,
ἕνας γνήσιος ὀρθόδοξος Ἕλλην
ἐξέλιπεν ἤδη καὶ ἄφησε κενὸν
ἀσφαλῶς δυσαναπλήρωτον. Εἱ-
ναι ὁ Κῦρος Α. Κὑρου ποὺ
ἔπεσεν εἰς τὰς ἐπάλξεις τοῦ δη-
. μοσιογραφικοῦ ἀγῶνος, ὡς ἐκ-
πρόσωπος τῶν ἁγνῶν ἰδανικῶν
καὶ τῶν ἱερῶν τοῦ γένους μας
παραδόσεων.
Πιστός πάντοτε εἰς τὰς πνευ-
ματικίις ἀρχάς, ἦτο ὑπόδειγμα
ἀγνοϋ καὶ ἀξίου Ἕλληνος πα-
τριώτου. Ἀντικειμενικὸς Kai
ἀδέκαστος, ἀλλά ψύχραιμος Kai
προσηνὴς πρὸς ὅλους κατὰ τὴν
ἄσκησιν τοῦ ὑψηλοῦ δημοσιο-
γραφικοῦ λειτουργήματος. Διά-
νοια πολυμερής, πνεῦμα σπιν-
θηροβολον. μἐ ὕφος ἀπαράμιλ-
λον καὶ ἀσυνήθη ἱκανότητα
διεισδὐσεως εἰς τὴν οὐσίαν τῶν
πραγμάτων. Ἡτο βάθος, θεμέ-
λιον, δὲν ἦτο ἐπιφάνεια. Πάν-
τοτε ἕτοιμος διὰ τὴν ἐπικράτη-
σιν τοῦ δικαίου διεξῆγεν ἐπι-
τυχῶς τὸν «καλὸν ἀγῶνα».
Ἐγεννἡθη τὸ 1899 καί ἐσπού-
δασε νομικά εἰς Ἀθήνας. Ἐτυ-
χεν εὐρείας μορφώσεως καὶ κα-
τἐστη φωτεινὸν τῆς δημοσιογρα-
φίας ὁρὁσημον. Εἰς ἡλικίαν 16
ἐτῶν ἐγένετο συντάκτης τῆς
Ἑστίας Kai 18ετἠς ῶν, μετὰ τοῦ
μεγαλυτέρου ἀδελφοῦ του. ἀνέ-
λαβε τήν Διεῦθυνσιν αὐτῆς
καὶ κατέστη. μετ᾿ οὐ πολὺ. ἕνας
τῶν πλέον κατηρτισμένων Ἐλ-
λήνων δημοσιογράφων.
Δὲν θὰ ἦτο δμως ἀνεδαφικὸν
νἀ λεχθῆ ὅτι ἦτο πακτωλὸς ἄνα-
μνήσεων πολυτίμων. Διότι, ὡς
εἶναι γνωστόν, διετήρει σχέσεις
καὶ εἶχε πάντοτε ἐπαφἄς μἐ
ἐκπροσὡπους τοῦ πνεύματος,
τῆς διπλωματίας τῆς πολιτι-
Κῆς, τοῦ κόσμου τῶν ἐπαγγελμά-
των καὶ τῶν ἀδικουμἐνων.
Ο θάνατός του ὑπῆρξε πρα-
γματικὴ ἀπώλεια διὰ τὸν τόπον
αὐτόν. Μαρτυρίαν δὲ τοὐτου
ἐγκυρον ἀποτελεῖ ἡ βαθεῖα συγ-
Κίνησις καί ή εἰλ ικρινἠς συμμε-
τοχή τοῦ κοινοῦ εἰς τὸ πένθος.
Ἄς εἶναι ἡ μνήμη του αἰωνία.
307
 πάλληλες ἐκτροπές, παρασύροντας στὸν
βυθὸ Η νεκροὺς ἐπιβάτες, Ἀφήνοντας
ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ ΔΘΗΝΩΝ - ΘΕΣ)ΝΙΚΗΣ τὴν Στυλίδα. μετὰ ἀπὸ 10 περίπου χιλιὁ-
μετρα, ἁπλώνεται μιὰ σχετικὰ μεγάλη
205 - 255ον χιλ16μετρον εὐθεῖα, ἡ ὸποία κυρτὠνεται περίπου στὸ
μέσον της ἀπὸ τὸ ὑπερυψωμἑνο ἀπὸ τὴν
γέφυρα τοῦ Καραβομὑλου ὁδὁστρωμα,
ποῦ περιορίζει τὴν ὁρατὁτητα καὶ ἀπὸ
Γνωρίζομε τὶς κυκλοφοριακὲς συνθῆκες τῶν μεγάλων Ἐθνικῶν τὰ δύο ρεύματα κυκλοφορίας. Ἐδῶ τὸν
μας δρόμων; Καὶ ἂν ναί, τὶς ὑπολογὶζομε πάντα σωστάς Αὐτὰ εἷναι Ὁκτώβριο τοῦ 1973 ἡ ἐλλειψι ὁρατότη-
δύο βασικὰ ἐρωτήματα ποὺ πρέπει νὰ ἀπασχολοῦν τοὺς ὁδηγοὺς, τος ἀπὸ τὴν προαναφερομένη αἰτία, ἡ
οἱ ὁποτοι, εἴτε ἀπὸ ἐπαγγελματικοὺς λόγους εῖτε ἀπὸ ψυχαγωγὶα, ταχύτης, καὶ ἡ ἀπερίσκεπτη στροφὴ ἐπὶ
ἀφήνουν κάθε φορὰ τοὺς ἀστικοὺς δρόμους γιὰ νὰ βρεθοῦν σ᾿ ἕνα τόπου ἀριστερὰ ἑνὸς φορτηγοῦ, προεκά-
σαφῶς διαφορετικὸ περιβάλλον κυκλοφορίας μὲ ἐξαιρετικὰ ἐπίμο- λεσαν τὴν σφοδρὴ πρόσκρουσι πάνω σ᾿
μονες ὅπως θὰ ἔλεγε κανεὶς ἀξιώσεις ὁδηγήσεως . Γιατὶ ἐκεῖ τὸ ἐλά- αὐτὸ ἑνὸς Ι, Χ. ἐπιβατηγοῦ μὲ τραγικὸ
ἕἇἶἳἇἶἑἷἇᾚἇθ πἕξἶὶἒξἓῂπἇἑἲἕῖἰἶξἔἶἆΞεξἶρἕἓἔἕἶμἱξἶθἔ ,ἳὶθἇᾞἒἒ ἐπίλογο τρεῖς νεκροῦς. Ἀλλεπάλληλες,
ὅσο καὶ ἐπικίνδυνες στροφὲς, περισσὸ-
- ὡρισμἑνα ἐνημερτὐὶὶτικὰ γιὰ τοὺς ἀναγνῶστες στοιχεῖα, θὰ προσπα- τερο γνωστὲς ὡς, «στροφὲς Ντἀμπιας»,
θήση νὰ δώσῃ μία ἔρευνα τοῦ συνεργάτου μας Ὑπομοιρἀρχου κ. ἀρχίζουν ἀπὸ τὸ 2410 καὶ τελειὡνουν στὸ
Χρήστου Ρέππα, ἀναφορικὰ μὲ τὸ τὶ πρέπει νὰ γνωρίζουν καὶ ἀνά- 2440 χιλιὁμετρο. Τὴν [δια ἰδιομορφία.
λογα νὰ ἀκολουθοῦν ἢ νὰ ἀποφεύγουν οὶ ὁδηγοὶ , ὅταν κυκλοφοροῦν μὲ ἐπὶ πλέον τὴν ἀπὸτομη ἐναλλαγὴ κλί-
στὸν μεγάλο αὑτοκινητόδρομο Ἀθηνῶν-Θεσσαλονίκης . σεως, ἐχει τὸ ὁδὁστρωμα μετὰ τὰ διὁδια
ἀπὸ τὸ 253ον (ὕψος Πελασγίας) μέχρι τὸ
255ον χιλιὁμετρον, ὅπου εὑρίσκονται
Μέχρι τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1967, τὸ ἀπίθανα νὰ χάσῃ, πρὸς στιγμήν, τὸν σω- τὰ δρια τῶν Νομῶν Φθιώτιδος καὶ Μα-
205ον χιλιὁμετρον ἧταν ἡ συμβολὴ τῆς ,στὸ ἕλεγχο τῆς πορείας του. Κλασσικὸ γνησίας. Καὶ στὸ σημετο αὐτὸ ὁλοκλη-
Παλαιᾶς καὶ Νέας Ἑθνικῆς ὁδοῦ Ἀθη- καὶ συνάμα μακἁβριο παράδειγμα εἶναι τὸ ρὠνεται ἡ ξενάγησἰς μὀυ, ποὺ ἄρχισε
νῶν Λαμίας. Τὴν χρονολογία αὐτὴν ἓγί φοβερὸ ἀτύχημα, ποὺ συνέβη ἐδῶ τὸν ἀπὸ τὸ 114ον χιλιὁμετρον (δρια Νομῶν
ναν τὰ ἐγκαίνια τοῦ νέου Ἐθνικοῦ αὐτο- Νοεμβριο τοῦ 1973. Ἕνα ὐπεραστικὸ λεω- Βοιωτίας καὶ Φθιώτιδος). Στὴν ἐπιδίωξί
κινητοδρὁμου ποὺ ξεκινἀει ἀπὸ ἐδῶ, καὶ φορετο, θστερα ἀπὸ κακὸ προσανατολι- μου νὰ ἔχω μιὰ συνοπτικη κυκλοφοριακὴ
ἀφοῦ διασχίση τὰ ἀκραῖα τμήματα τῶν σμὸ τοῦ ὁδηγοῦ του, μπῆκε στὸ «οὐδέτερα εἰκὁνα ἀπὸ τὰ 141 χιλιὁμετρα Ἑθνικῆς
Νομῶν Φθιώτιδος καὶ Μαγνησἱας, ἑνὠνε- ὁδὁστρωμα», δηλαδὴ στὸ σημετο ἐκεῖνο ὁδοῦ, ποῦ διασχίζουν τὸν Νομὸ Φθιώτί
ται μὲ τὸν Παλαιὸ στὴν Λάρισα, συντο- ποὺ προορίζεται γιὰ ὅσα ὁχήματα ἀλ- δος, κατέφυγα εἰς τὸν Διοικητὴν τοῦ Τμή-
μεὐοντας ἔτσι κατὰ πολὺ τὴν ἀπὸστασι. λάζουν κατεύθυνσι, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ματος Τροχαίας κινήσεως Λαμίας Μοῖ-
Γί αὐτὸ ἀλλωστε καὶ σήμερα ἀπὸ τὸν ἀνεβῆ μοιραῖα στὴν ἐπιφάνεια τῆς ἀπένα- ραρχον κ. Εὐστάθιον Σκαρμοῦντζον. Ὁ
νέο αὐτὸν ἀγωγὸ τοῦ ἐθνικοῦ δικτὐου ντι νησῖδος ἀσφαλείας, καὶ νὰ κατα- κ. Μοίραρχος, ἀφοῦ πρῶτα μέ διαβεβαίω-
Ἀθηνῶν-Θεσσαλονίκης κυκλοφορεῖ τὸ λήξη στὴν θάλασσα, θστερα ἀπὸ ἀλλε- σε ὅτι ἡ ὑπηρεσία του ἐλέγχει ἕνα ἐξαι-
90 οἸο περίπου τῶν ὀχημάτων, ποῦ ἐχουν
προορισμὸ τὴν συμπρωτεύουσα. Μέχρι
τὴν Στυλίδα, (222ον χιλιὁμετρον) ἡ ἐπι-
φάνεια τοῦ ὁδοστρώματος βρίσκεται σὲ
πολλὰ σημεῖα, στὸ ῖδιο περίπου ἐπίπεδο
μὲ τὸν δεξιὰ καὶ ἀριστερά ἀκάλυπτο χῶ-
ρο, ὅπου τελευταίως δημιουργοῦνται
νέες βιομηχανικὲς καὶ βιοτεχνικὲς μονά-
δες καὶ μεμονωμένοι οίκισμοῖ. Ἔτσι ἡ
προοδευτικὴ ἀνάσχεσι τῆς κυκλοφορίας
βρίσκεται σὲ συνάρτησι μὲ τὴν οἰκιστικῆ
καὶ βιομηχανικὴ ἀνάπτυξι τῆς περιοχῆς
αὑτῆς. Ἀνάλογη, ἑπομένως, πρέπει νὰ
εἶναι καὶ ἡ αὐξομείωσις τῆς ταχύτητος
ἀπὸ Κάθε ὄχημα μὲ ἐπίκεντρο, ἐπὶ τοῦ
παρόντος, ἰδιαιτέρας προσοχῆς τὴν πολυ-
σὐχναστη προκυμαία τῆς Στυλίδος, ἡ
ὁποῖα διασχίζεται ἀπὸ τὸν ἐθνικὸ δρόμο.
Ἐδῶ τὸ ὁδὸστρωμα εἶναι εὐρύτατο μέ
πολλὲς παράλληλες νησῖδες ἀσφαλείας,
πλήρη ὁρίζοντα καὶ κάθετη σηματοδο-
σία, καὶ ἀπλετο φωτισμὸ τὴν νύχτα. Ὅλα
αὐτὰ δημιουργοῦν μιὰ ἀπὁτομη ἐναλλα-
γὴ στὴν ὁμοιόμορφη σχεδὸν σὲ ὅλη τὴν
διαδρομὴ εἰκόνα τοῦ ὁδοστρώματος, ὁπό-
τε ένας ὁδηγὸς ὅταν βρεθῆ καὶ μάλιστα
γιὰ πρώτη φορὰ στὸ πολυσὐχναστο αὑ- Μοίραρχος κ. Εὐστάθιος Σκαρμοῦντζος «Ἡ ἐπισταμένη διερεὑνησις τῶν τρο-
τὸ σημετο μὲ τὶς ἐντελῶς διαφορετικἐς χαίων ἀτυχημάτων, μὲ ὑλικὰς ζημίας εἶναι ἕνα ἀποφασιστικὸ βῆμα γιὰ τὴν
κυκλοφοριακὲς ἀπαιτήσεις, δὲν εῖναι πρόληνι ἄλλων σοβαροτέρων».

308
ρετικἀ κυκλοφοριακῶς εὐαίσθητο Ἐθνι-
κὸ καὶ Ἐπαρχιακὸ ὸδικὸ δίκτυο, ὑπεγράμ-
μισε τὴν ἀποφασιστικότητα καὶ τὸν ζῆλο
ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν τροχονόμων του,
οἱ ὁποτοι, ὅπως εἰπε χαρακτηριστικά,
γίνονται ἀκόμη καὶ έθελοντικά αἱμοδό-
ται, σὲ μιὰ ἱστάτη προσπάθεια νὰ περιο-
ρισθοῦν οἱ ἀνθρώπινος ἀπωλειες στὴν
ἄσφαλτο. Μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτὴ ἐρωτῶ
τὸν κ. Μοίραρχο ποιὸς εἰναι 6 δείκτης
τῶν τροχαίων ἀτυχημάτων κατὰ τὴν τε-
λευταία 5ετία στὰ 141 αὐτά χιλιόμετρα
τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ.
Ἔτσι πληροφοροῦμαι ὅτι τὰ θανατη-
φόρα ἀτυχἡματα ἦσαν 13 τὸ 1969, 16 τὸ
1970, 20 τὸ 1971, 22 τὸ 1972 καὶ 25 τὸ
1973. Μὲ τὴν ἵδια χρονολογικὴ κλίμακα
τὰ τῶν σωματικῶν βλαβῶν εἶναι ἀντι-
στοίχως 94, 94, 92, 96 καὶ 83 ἐνῷ τὰ τῶν
ὑλικῶν ζημιῶν 46. 78, 59, 71 καὶ 24.
Ἀπὸ τὰ προαναφερόμενα στοιχεῖα προ-
κύπτει ὅτι ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς Τροχαίας
γίνεται ὅπως θὰ ἔλεγε κανεὶς μιά ἐντα-
τικὴ προσπάθεια συμπιέσεως τῶν ἀρι-
θμῶν, ποὺ ἀντιπροσωπευουν τὸν βαρὺ καὶ
συνάμα τὸν ἄδικο φόρο αἵματος ποὺ κα-
ταβάλλει στὸ Μινωταυρο τῆς ἀσφάλτου
ὁ ἄνθρωπος τῆς σημερινῆς ἐποχῆς τῶν
τρομακτικῶν ἐξαγομένων ἀπὸ τὴν άλμα-
τὠδη ἐξέλιξι τοῦ τεχνοτρονικοϋ πολιτι-
σμοῦ μας. Τί πρέπει νὰ γίνῃς Εἶναι τὸ
μεγάλο ἐρωτηματικὸ, που πρέπει νὰ
προβληματίζη καὶ ὄχι νὰ προβάλλεται
στερεότυπα ἢ τὸ χειρότερο μοιρολατρι-
κά, ὅπως μοῦ τονίζει ὁ Μοίραρχος κ.
Εὐστάθιος Σκαρμοῦντζος. Ὁ ῖδιος πάλι
ἐπισημαίνει τὰ ἑξῆς
Τά βασικἀ, κυρίως, αἴτια τῶν ἀτυχη-
μάτων ποὺ συμβαίνουν στὴν περιοχή του
εἶναι ἡ ταχύτης, ἡ άντικανονικὴ ὑπέρ-
Βασις, ἡ παραβίασι προτεραιότητος, ἡ
ἀντικανονικὴ πορεία, ἡ ἐσφαλμένη χρῆσι
τῶν φώτων, ἡ στενότης τοῦ ὁδοστρὡμα-
τος, ἡ ἔλλειψις φωτισμοῦ εἰς τοῦς κόμ-
βους, καθὼς καὶ ἡ ἔλλειψις τῶν νησίδων
ἀσφαλείας σὲ ἐπικίνδυνες θέσεις, ἡ πα-
ραβίασις τῶν πινακίδων, καὶ τέλος ἡ ὑπερ-
εκτίμησις τῆς ὁδηγητικῆς ἱκανότητος
σὲ νεαρὰ συνήθως ἄτομα. Τὸ προβάδισμα
εἰς τὰ ἀτυχἡματα ἔχουν τὰ Ι. Χ. ἐπιβα-
τηγὰ αὐτοκίνητα (50010 περίπου) καὶ
τὰ φορτηγἀ γενικῶς αὐτοκίνητα (30010
περίπου). Ἔξαρσις τῶν ἀτυχημάτων πα-
ρατηρεϊται ἀπὸ τὸν Μἂιο μέχρι τὸν Σε-
πτέμβριο, μὲ συνήθεις ὧρες έπελεὐσεως
τὸ 8ωρο 16.00—24.00. Τέλος 6 κ. Μοῖ-
ραρχος θεωρεῖ ἀπαραίτητη τὴν κυκλο-
φοριακὴ ἀγωγὴ ὁδηγῶν καὶ πεζῶν σε
ὑψηλή βαθμίδα, καθὼς καὶ τὴν ἐγκαιρη
έπισἡμανσι τῶν ἐπικινδύνων παραβά-
σεων, θστερα ἀπὸ προηγουμένη ἀξιολό-
γησι. Ἐξ ἴσου ἀπαραίτητη θεωρεῖ τὴν
έπισταμένη διερεὐνησι τῶν τροχαίων ἀτυ-
χημάτων μὲ ὑλικὲς ζημίες. «. . . αὐτὸ εἶναι
ἕνα ἀποφασιστικὸ βῆμα γιὰ τὴν πρόληψι
σοβαρωτέρων ἀτυχημάτων. Ἡ τακτικὴ
τῆς ἀνταλλαγῆς τῶν στοιχείων ταὺτότη-
τος μεταξὺ τῶν ὁδηγῶν, θστερα ἀπὸ ἀτύ-
χημα μὲ ἀποτέλεσμα ὑλικὲς μόνον ζημίες
εἶναι ἀσὐμφορη ἀπὸ Κάθε πλευρά. Σὲ
τελευταία ἀνάλυσι δὲν προστατεὐονται
ἀποτελεσματικὰ καὶ αὐτὰ ἀκόμη τὰ ἐν-
νομα συμφέροντα τῶν πολιτῶν». μοῦ λέ-
γει έπἱ λέξει. Καὶ μὲ τὰ τελευταῖα αὐτὰ
λόγια τοῦ κ. Μοιράρχου τελειώνει ἡ ξε-
νἀγησίς μου κατὰ μῆκος τῆς «Φθιωτικῆς»
Ἐθνικῆς ὁδοῦ. Εἰς τὸ ἑπόμενο τεῦχος
σειρά ἔχει τὸ Τμῆμα ποῦ διασχίζει τὸ
Νὁμο Μαγνησίας.
a”...
ΜΙΚΡΕΣ KAI
ΜΕΓΔΛΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ
«..Ντέτεκτιβ Χ.. 6 ἄφθαστος....Σᾶς περιμένει, ὑποσχόμενος μὲ ἐπιτυχία 100%
....Απαλλαγὴ ἀμέσως ἀπὸ βάσανα καὶ ταλαιπωρίες γιὰ διαζύγιο........
Ἐριχόμενος μέσα ἀπὸ τοὺς γκάγκστερς (ηθ Κοντὰ σας...ξυνεργάες ἅπαντες
ξἕΐἒἃέἒἶῒἓᾏΐᾟᾁὧ εἰ rum: ““2?m‘*:..:g"°*.‘:.
καλοῦσαν τὸν σύγχρονο Ἀθηνατο νὰ σπεύσῃ, τὸ συντομώτερον δυνατὸν, γιὰ νὰ
ἀναθέση ἐργολαβικῶς τὴν λύσι τῶν οἰκογενειακῶν του προβλημάτων σ᾿ ἕνα
ἰδιωτικὸ᾿ντέτεκτιβ, μὲ μακροχρόνια θητεία κοντὰ στοὺς γκάγκστερς. Μὰ ἀπὸ
. ὅτι ξέρομε οἱ κατὰ καιροὺς ἀντάξιοι διάδοχοι τοῦ Ἀλ Καπόνε, τοῦ Ντὶλλιγκερ,
τοῦ Λάκυ Λουτσιάνο, καὶ τόσων ἄλλων «νονῶν» καὶ ...... ἀναδεκτῶν τοῦ
Ἀμερικανικοῦ ὑποκόσμου, κάθε ἄλλο παρὰ μὲ διαλευκάνσεις ὑποθέσεων δια-
ζυγίου ἀσχολοῦνται. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι μιὰ ἀσήμαντη λεπτομέρεια. Τὸ κακὸ
δμως συνεχίζεται μὲ τὴν πρόσθετη διευκρίνισι τῆς ἀγγελίας ὅτι συνεργάτες τοῦ
ἐγχωρίου αὐτοῦ Μάννιξ εἶναι τέως Ἀστυνομικοί. Ἔ, ὄχι καὶ μέχρι ἐκεῖ...Ποῦ
ἀκούστηκε ἄνθρωπος «ἐρχόμενος μέσα ἀπὸ τοὺς γκάγκστερς νὰ συνεργάζεται
μὲ «εὐδοκίμως τερματίσαντας τὴν Ἀστυνο ικήν των ὺπηρεσίανςυ. Δὲν εἶναι
δυνατὸν νὰ λειτουργοῦν εἰς τὸ κλεινὸν ἄστυ ᾿ διωτικὰ Ἀστυνομικὰ Γραφεϊα μὲ
γκαγκστερικὴ τακτικὴ ἐνεργειῶν. Κάποια παρεξηγησι πρέπει νὰ ἔχῃ γίνει.
Προσωπικὰ πιστεύω ὅτι 6 συντάκτης τῆς ἀγγελίας αὐτῆς ὑπερβάλλει ἢ μᾶλλον
ἐπιδιώκει νὰ δημιουργήσῃ ἕνα κάποιο διαφημιστικὸ «ἐφφέ», ποντάροντας στὴν
συνήθεια τοῦ Νεοέλληνα νὰ αἰσθάνεται ἕνα παράξενο συναίσθημα θαυμασμοῦ
γιὰ τὸ κάθε τι ποὺ ἔχει σχέσι μὲ τοὺς γκάγκστερς καὶ τὰ κατορθώματά τους.
Ἐφ᾿ ᾧ καὶ ἔχουν ἐπικρατἡσει στὶς καθημερινὲς μας συζητήσεις διάφορες σχί
τικὲς φιλοφρονήσεις. σὌπως
-Εῖσαι πολὺ γκάγκστερυυ
-Εἱσαι μεγάλη Μαφία...
-Εῖσαι πολὺ γκάγκστερ στὸ τιμόνιΙ
-Πολὺ ὡρατο γκαγκστερικὸ κόλποἸ
Παλαιότερα στὶς ἐποχὲς τοῦ Γιαγκούλα καὶ τοῦ Νταβέλη, εῖχα ὴρωποιήσει
δεκάδες αἱμοσταγεῖς ληστάς. τοὺς ὁποίους οθτε λίγο οθτε πολὺ ἕξι-σκαλούσαμε
«ἱππότας τῶν ὀρέων». Στὴν σημερινὴ ἐποχὴ τῶν κινήματα-γραφικῶν «γοψέ-
£323.mméfismm‘mfizflum.¢%:;?u“:::‘r’:..$%:‘§:§‘:.zf
κἷἶρΞς-ᾒιᾒρωεἓυἂνfifsmfx zsf1rfimmfif:“mm” ἶἷθζαἒἶῢξἒπφἶ
ζάλζςοΐθόνεἒἷ ὄχι δίςτλα μας, μὲ τὴν μορφὴ τῶν (ιζηλωτενὶὶρ-τἱῦ εῖδἀιῦες,
Ἀρκεῖ νὰ σημειωθῇ ὅτι φθάσαμε στὸ σημετο νὰ βαφτίσωμε μετὰ θάνατον
«Μπόννυ καὶ Κλάϊντ» τὸν Χριστοφιλέα καὶ τὴν ἀδελφὴ τού ποὺ ἔδρασαν στὴν
Ἀθῆνα ἐδῶ καὶ δεκάδες χρόνια. Ἀλλὰ ἂς μὴ πᾶμε μακρυά. Πρὶν ἀπὸ μερικοὺς
μῆνες, ἕνας κακομαθημένος νεαρὸς εἶχε τὸ θράσος νὰ μεταβάλη σὲ Σικάγο μιἀ
ἥσυχη γωνιὰ τῆς Ἀθήνας ληστεύοντας κάποια Τράπεζα, Ἡ δόξα του κράτησε
λίγο καιρὸ γιατὶ συνελήφθη ἀπὸ τὴν Ἀστυνομία τῆς πρωτευούσης. Τότε
ἄρχισε ἡ ποικιλόφωνη δημοσιότης μὲ ἀναπόφευκτη τὴν ὴρωποίησί του. Εἶναι
ἀμφίβολο ἂν ἔγραψαν τόσες λεπτομέρειες οὶ Ἀμερικανοὶ γιὰ τοὺς πρώτους
ἀστροναῦτες ποὺ πάτησαν τὸ πόδι τους στὴν Σελήνη. Οθτε λίγο οθτε πολύ, 6
θρασύτατος αὐτὸς νεανίας ἔγινε τὸ πρόσωπο τῆς ἡμέρας παίρνοντας τὸν τίτλον
τοῦ «σοῦπερ γκάγκστερ» μετὰ πολλῶν ἐπαίνων. Πρὸ ἡμερῶν ἔχοντας πλήρη
συναίσθησι τῶν προτέρημάτων, ποὺ τοῦ ἀνεγνωρίσθησαν δημοσίως, κατώρθω-
σε νὰ δραπετεύσῃ ἀπὸ τὶς φυλακὲς. Τότε ἄρχισε τὸ δεύτερο μέρος τοῦ σήριαλ-
ἡρωοποίησις μὲ κεντρικὴ ἰδέα ὅτι τὸ παιδὶ θαῦμα ξεπέρασε σὲ αἴγλη καὶ αὐτὸν
ἀκόμη τὸν κινηματογραφικὸ «Δραπέτη τοῦ Ἀλκατράζ». Πόσες ἀλήθεια παι-
δικὲς καρδιές δὲν θὰ σκίρτησαν ἀπὸ θαυμασμὸ, διαβάζοντας τὸ ἀνεπανάληπτο
αὐτὸ «κατόρθωμα». Ἀναμφισβήτητα ὁ τρόπος αὐτὸς τῆς ἀποδράσεως «ἐρχό-
ταν κατ᾿ εὐθεῖαν ἀπὸ τοὺς γκάγκστερς» ὅπως καὶ ὁ ντέτικτιβ ποὺ μιλήσαμε
στὴν ἀρχή. Αὐτὸ θὰ πῆ διαφήμησις !...."Av λάβωμε δμως ὺπ᾿ ὄψιν ὅτι οἱ γνή-
σιοι γκάγκστερς πυροβολοῦνται «στὸ ψαχνό» ἀπὸ τοὺς ξένους Ἀστυνομικοὸς,
δύο τινὰ πρέπει νὰ συμβαίνουν: Ἤ οἱ ἐγχώριοι κακοποιοὶ εἶναι κακέκτυπα
τῶν ξένων γκάγκστερς, ἢ οἱ Ἕλληνες Ἀστυνομικοὶ περισσότερο ἀπὸ ὅσο χρει-
άζεται φειδωλοὶ στὴν χρῆσι τῶν ἀτομικῶν τους ὅπλων. Ἐκτὸς ἐὰν πράγματι
ὑπάρχουν στὸν τόπο μας ἀντάξιοι διάδοχοι τοῦ Ἀρσὲν Λουπέν, ὁπότε κάθε
διαφήμησί τους εἶναι ἄσκοπη - ἢ τὸ χειρότερο - ἐπικίνδυνη...... x -
Ο
309
 ΑΔΟὌΝ ΤΕΛΟΣ

Ἡ τιμωρός Νέμεσις μετεχειρίσθη ἀναλόγως τοὺς

τρεῖς (3) ὁπλοφόρους κακοποιοὺς εἰς τὴν πόλιν Μἐμωις
τοϋ Τὲννεση τῆς Ἀμερικῆς, ὅταν ἀπεπειράθησαν νἀ
ληστεῦσουν Τράπεζαν καὶ νά συλλάβουν τρεῖς ὁμήρους,
διὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῶν ὁπὶων ἐζήτησαν καὶ ἔλαβον
50.000 δολλάρια. Ἀπηνὴς καὶ ἀνηλεὴς καταδίωξίς των
ὑπὸ τριῶν Ἀστυνομικῶν ἐπέφερε τά προσδωκὁμενα

,Ὢχ
ἀποτελέσματα. Ὁ ἕνας ἐκ τῶν ληστῶν ἀκινητοποιἡθη
«ἐκτάδην», ὡς φαίνεται εἰς τὴν φωτογραφίαν μας ὑπὸ Α β α
τοῦ ἑνὸς Ἀστυνομικοῦ, ,οἱ δὲ ἐτεροι-δμοιοι-δὑο,
τραυματισθέντες ἠναγκάσθησαν νἀ παραδοθοῦν.
Εἰς τὴν φωτογαφίαν μας «πανοραμικἠ» ἄποψις-
K; ζ ' ἒ» ι
φάσις τῆς ἐπιχειρήσεως.
Y ᾫὶ, ᾼκ-ῼ-...ὠθᾼὠ Attic-“Laura ;

!,
ΟΙ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒΣ ΤΩΝ . . . . ΟΣΜΩΝ

Εἰς τὴν βιομηχανοποιημἐνην ἐποχὴν μας καθιερὠθησαν

ἐπαγγέλματα. τὰ ὁποῖα εἰς μίαν ἄλλην -προγενεστἐραν--θἀ
ἐθεωροῦντο εὺτράπελα ἂν μὴ ἀπαράδεκτα.
Ἐσχάτως, λοιπὸν, ἀνεφάνη μεγαλοπρεπῶς εἰς τὴν ἐπαγγελ-
ματικὴν᾿ κονίστραν τὸ νεοπαγαπἐς καὶ .. .. ..καινοφανἐς ἐπάγ-
γελμα τοῦ «ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ», ἢ ἐπὶ τῷ ἐλληνικὡτερον, τοῦ Διό)-
κτου τῶν .. .. ..Οσμῶν. Οὶ εἰκονιζὁμενοι εἰς τὴν φωτογραφίαν
μας ἓξ (6) μεγαλόσχημοι Κύριοι διαθἑτουν λίαν ἀνεπτυγμενα !
δργανα ὀσφρήσεως, δί ὃ καὶ ἀποτελοῦν τὸ προσωπικὸν εἰδικοῦ
ἐργαστηρίου τοῦ Βρεττανικοῦ Ὑπουργείου τοῦ Περιβάλλοντος
ἔργον τοῦ ὁποτου εἶναι ἡ ἐντόπιπις καὶ ἐξάλειψις τῶν δυσα-
ρἐστων ὀσμῶν.
Δεἱγματα διαφόρων ἀναθυμιάσεων ἀπὸ βιομηχανικἀς καὶ
ἀγροτικάς ἐγκαταστάσεις κομίζονται αὺθωρεὶ Εἰς τὸ ἐργαστή-
« στήριον καὶ αἱ ἓξ (6) «ἐξπἑρ» τῆς μύτης ἀποφαἱνονται περὶ τοῦ
βαθμοῦ τῆς δυσωδίας καὶ τῆς ἐπικινδυνότητὁς των.

ῢἷὶἳὶᾇ 1?.

ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ

Ὅψιν πεδίου μάχης παρουσιάζει κεντρικὴ Γαλλικἡ

Λεωφὁρος μετὰ τὴν διελευσιν τοῦ ἐνσκήψαντος, προ-
σφάτως, τυφῶνος. ἐκ τοῦ ὁποίου-περισσότερον- ἕ- ,χ ιῄἶᾇἳθ

Ἇἑὖᾇᾆ Ξἶἱ τ
ἑδοκιμἀσθη ἡ Γαλλία. Τἀ εὑρεθέντα ἐκ κινἡσει αὑτοο
κίνητα ἔλαβον τὰς πλέον ἀπιθἀνους θέσεις, ἐγκατα-
λειφθἑντα αὺθωρεἰ ὑπὸ τῶν κατόχων των, οϊ ὁποτοι
ἔσπευσαν «προτροπάδην» νἀ ἀποκρυβοῦν εἰς σωστικὴν
«κρύπτην». Καὶ μόνον οἱ ἄνδρες τῆς Γαλλικῆς (Ζεν-
ταρμερὐ) Χωροφυλακῆς, διακρίνονται ἐν μέσῳ τοῦ

,Ξζ ,ψ . ΞΞΞ “I
Νεκροταφείου Αὺτοκινήτων. ἑρευνῶντες διὰ παγι-
ὀευμίἲνους καὶ καταγράφοντες τά ἀκινητοποιηθεντα
οχηματα. b
310
ιτ Li}; H-
I1PO ΤΗΣ ΑΨΙΔΟΣ
Ὁ ὕπνος σΤὀ τιμόνι
Ἕνα ση μαντικὸ ποσοστὸ τροχαίων ἀτυχημάτων ὀφείλε-
ται στὴν ῦπνηλία, ποὺ πιάνει τοὺς ὁδηγοὺς, στοὺς αὐ-
τοκινητόδρομους.
'H Γαλλία τιμᾶ, κατ᾿ ἀξίαν, τἡνῒἐθνικὴν ΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑΝ νὰ κατασκευ-
της Ἀστυνομἰαν. ἡ ὁποία ἐκπροσωπεϊται ἀΖωνται oi μενἁλοι αὐτοκι-
νητὁδρομοι, ὅλοι ἦταν βέ-
διὰ τοῦ Σὠματος τῆς ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ.
θαιοι. πῶς μ᾿ σὺΤὁΥ Τὸν τρόπο θὰ
Ὁπουδἠποτε καὶ ἂν παρουσιασθοῦν οἱ μειὡνονταν τὰ ὁδικὰ ὰτυχὴματα:
ἄνδρες αὐτοϋ, προκαλοῦν ἰδιαιτἱραν συγ. Δρόμοι μεγαλοι, φαρδεῖς. χωρὶς
Κίνησιν καὶ ἀποθαυμἁζεται ἡ ᾶνογος στροφές κί ἐπικίνδυνα περασμα-
τα. Ti ἅλλο χρειαζόταν γ1ὰ νὰ γἱ-
ἐμφάνισίς των, ἡ παράστασίς των καὶ νη ὁνετο κί ἀσφαλὲς το ὸδἡνη-
γενικὠτερον αἱ χρυσοποίκιλτα καὶ μας Νὰ, δμως, ποὺ ἐμφσνἱστηκε
~ γραφικῶταται στολαί των. ἔνας ἀπρὁβλεπτος παρὰνοντσς: ἡ
Εἰς τὴν φωτογραφίαν μας ἡ «Μπάντα» μονοτονία τοῦ ἲσιου δρόμου, ποὺ
ἁπλώνεται μπροστὰ, φέρνει ὑπνη-
τῆς Γαλλικῆς Χωροφυλακῆς, πρὸ τῆς
λἱα, Ὕστερα ἀπὸ ταξίδι λίγων ὠ-
Ἀινἱδος τοῦ θριάμβου. εἰς τὸ Παρίσι, κα-
ρῶν, ὀ ὁδηγὸς ἀποκοιμιέται πα-
τὰ μίαν τελευταίαν ἐμφανισἰν της, προε- νω στὸ τιμόνι, χωρὶς νὰ τὸ παρη
κάλεσε εὑμενἑστατα σχόλια διὰ τὴν εἵδηοη!
ἀρτἱαν ἐμφάνισιν καὶ τὸν ἀκριβῆ Στὶς Ἡνωμένες Πολιτεἱες τῆς
Ἀμερικῆς. ἔχουν σημειωθῇ, μέχρι
σχηματισμὁν της.
στιγμῆς, 400.000 ὡς 600.000 πε-
ριπτώσεις ἀτυχημάτων, θανατηφό-
ρων καὶ μὴ, ποϋ ὀφείλονταν στὴν
ὑπνηλἱα. ὴ ὁποΙο εἶχε καταλάβει
τοὺς ὸδηνοὐς. Ἐπιοης. σύμφωνα
μὲ πρόσφατες στατιοτικές. ἕνα
250)ο τῶν ὰπλῶν ἀτυχημὰτων κί
ἕνα 350)o τῶν θανατηφόρων ὰτυ-
χημἁτων ωὶς Η.Π.Α. ὀφείλεται
στὴν ἴδια αίτἱα.
Συγκεκριμένα, οἱ παρατηρήσεις,
ποῦ ἑχουν κὰνει είδιιωὶ έπιστἠ-
μονες. ἔχουν ἀποδείΞει τὸ ἑξῆς:
Ὁτσν Εεκινὰη ἔνας ὁδηγὸς γιὰ
ταἰἱδι. στὴν ἀρχὴ ἔχει τεταμένη
τὴν προσοχὴ του. ΚυττὰΖει τὰ δρ-
γανα τοϋ ὰμαἱωῦ, ἔχει τὸ νοῦ
του στο κονΤέρ. κάθε τὁοο ρίχνει
ματιὲς στοῦς καθρέφτες, τὸ αὐτί
του εἶναι τεντωμένα, νὰ uniden-
ὰκὀμη καὶ τὸν πιὸ ἀνεπαίσθητο.
παράξενο ἦχο, ποὺ τυχὸν θ᾿ ὰ-
κοὐση and τὴ μηχανὴ. Σιγὰ-σι-
νἀ. δμως. ἡ προσοχή του χαλα-
ρῶνει. Τὸ ταξίδι καταντἁει pouri-
va. Καθὼς δὲν γίνεται τίποτα.
ποῦ νὰ διακὀψη τὴ μονοτονία. ὁ
ὁδηγὸς αίσθἀνεται νὰ τὸν κυριεὐη
μιὰ νὰρκη, στὴν ὁποία δὲν μπορεῖ
v' ἀντισταθῆ. Αὐγὴ ἡ κατάσταση
τῆς ὑπνηλίας. ὀνομὰΖεται «ναρκο-
ληψἱα» καὶ εἶναι συνηθισμένα φαι-
νὁμενο.
Ἡ ὑπνηλία τῶν αὐτοκινητιστῶν.
ὡστόσο. δὲν ὀφείλεται μόνο στὴ
ναρκοληψία. Ὁ ἄνθρωπος, γενι-
κὰ, εἶναι ὴμερόβιος. Αὐτὸ σημαί-
νει, ὅτι συνηθίΖει νὰ κοιμᾶται τὴ
νύχτα καὶ νὰ έργὰΖεται τὴν ἠμέ-
ρα. Ὑπσρχουν ἄνθρωποι, οἱ ὀποἴ -
οι δὲν μποροῦν ν᾿ ὰντἑἱουν νὰ
μείνουν ἄγρυπνοι, οῦτε λεπτὰ με-
τὰ and τὴν ὥρα, ποὺ συνηθίΖουν
νὰ πεφτουν για ὕπνο. Μόλις πλη-
σιὰοη ἡ καθωρισμένη ῶρσ, ὰρχἱ-
Ζουν νὰ δείχνουν ἐντονα σημὰδιο
ὑπνηλίας. Δὲν ὑπαρχει ἀμφιβο-
λία. ὅτι οἱ τὐποι αὐταί. ἂν τῦχη
νὰ βρίσκωνται στὸ τιμόνι, τὴ στι-
γμὴ έκείνη. σίγουρο θὰ κοιμη-
θοῦνί φυσικὰ, στὸ σημετο αὑτό.
ἀντιπαρερχὀμοοτε ἐντελῶς τὴν
περίπτωαη τοῦ ὁδηγοῦ. ὁ ὁποτος
κοιμᾶται στὸ τιμόνι έπειδὴ ἔχει
μείνει ἐντελῶς ἄυπνος Τὴν προη-
γούμενη νύχτα ἢ έπειδὴ εἷναι τρο-
μερὰ κουρασμένος. Στὶς περιπτώ-
σεις οὑτές. ἡ ὑπνηλία εἶναι κὰτι
ποὺ πρέπει νὰ περιμένη κανείς...
311
 A Λ H T Π K H
ἐπιθεώρηιις
Η ΟΜΔΣ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΔΚΗΣ ΔΕΥΤΕΡΔ
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΔΝΕΛΛΗΝΙΟΥΣ ΣΚΟΠΕΥΤΙΚΟΥΣ
A Γ Ω Ν A Σ 19 74
Μὲ τὴν ἄρτια διοργἀνωσι τῆς
ΣΚΟΕ, διεξήχθησαν ἀπὸ 30 Μαρ-
τίου ἕως 6 Ἀπριλίου εἰς τὸ Ἐθνι-
κὸν Σκοπευτἡριον Ὑμηττοῦ, οί
Πανελλήνιοι Σκοπευτικοἰ ἀγῶνες
1974. Εἰς τοὺς ἀγῶνες αὐτοὺς
ἔλαβαν μέρος οί ὁμάδες τοῦ Στρα-
τοῦ Ξηρᾶς, τῆς χωροφυλακῆς, τῆς
Ἀστυνομίας Πόλεων, τῆς Σχολῆς
Ἀξιωματικῶν Χωροφυλακῆς, τῶν
Ἀστυνομικῶν Σχολῶν, τοῦ Λιμε-
νικοῦ Σὡματος, τῆς Στρατιωτικῆς
Σχολῆς Εὐελπίδων τῆς Πανελλη-
νίου Σκοπευτικῆς Ἑταιρίας, τοῦ
Παναθηναϊκοῦ, τοϋ Ἐθνικοῦ Με-
τσοβἱου Πολυτεχνείου, τῆς Ἀνω-
τάτης Σχολῆς Οἰκονομικῶν καὶ
Ἐμπορικῶν Ἐπιστημῶν, τῆς Δημο-
σίας Ἐπιχειρἡσεως Ἡλεκτρισμοῦ
καὶ τοϋ Ἐθνικοῦ Σκοπευτικοῦ Ὁ-
μίλου Θεσσαλονίκης. Τὸ ἀξιοση-
μείωτο γιὰ τὴν ὁμάδα τῆς Χωροφ᾿)-
λακῆς εἶναι ὅτι ἐφέτος ἐβελτίωσε
σημαντικὰ τὴν θέσι της. Συγκεκρι-
μένα στὴν γενικὴ βαθμολογία κα-
τέλαβε τὴν δευτέρα θέσι μὲ 94
βαθμοῦς, ἐνῶ στὴν ἀντίστοιχη πε-
ρισυνὴ διοργάνωσι εἶχε καταλά-
βει τὴν τετάρτη, μὲ 52 βαθμοῦς.
Οἱ ἐπιτυχίες τῶν σκοπευτῶν τοῦ
Σὡματος σὲ κάθε ἀγὠνισμα ἔχουν
ὡς ἑξῆς
Τυφἐκιον 22 πρηνηδὸν 60 β.
Ἡ ὁμάδα τοῦ Σὡματος (ΧωρἸκες
Ἡλιάδης Πελ., Βασιλειάδης Βασ.
Ροῦσης Νικ. καὶ Δημοῦλας ἀν-
δρἐας) κατέλαβε τὴν 3η θέσι μὲ
2.296Ἰ2.400 βαθμοὑς. Εἰς τοὺς ἀγῶ-
νες τοῦ 1973 εἶχε καταλάβει τὴν
5η θἐσι μὲ 226612400 βαθμούς.
Τυφἑκιον 22 ὀρθίως 40 β.
Ὁ Χωροφύλαξ Ἡλιάδης πελ.
312
᾿
, πιστόλιον ἀκριβείας 50 μ.
- κατέλαβε τὴν πρώτη θέσι μὲ
Ἡ σκοπευτικὴ ὁμὰς, τῆς Χωροφυ-
λακῆς, ή ὁποῖα διεκρίθη εἰς τοὺς πα-
νελληνίους ἀγῶνας.
κατέλαβε τὴν 3η θέσι μὲ 3471400,
ἐνῶ ή ὁμάδα τοϋ Σὡματος (Χωρ1κες
Ἡλιάδης Πελ., Βασιλειάδης Βασ.
Δημοὑλας Ἀνδρέας καὶ Ροῦσης
Νικ.) τὴν 2α θέσι μὲ 130911600
βαθμούς. Εἰς τοὺς ἀγῶνες τοῦ 1973
εἶχε καταλάβει τὴν 4η θέσι μὲ
116511600 βαθμοῦς.
Τυφἐκιον 22 γονυπετῶς 40 β.
Ὁ Χωροφύλαξ Ἡλιάδης Πελ.
κατέλαβε τὴν 5η θέσι μὲ 3731400,
ὲνῶ ἡ ὁμάδα τοῦ Σὡματος (ΧωρἸκες
Ἡλιάδης Πελ., Βασιλειάδης Βασ.
Ροῦσης Νικ. καὶ Δημοὑλας Ἀνδρ.)
τὴν 4η θέσι μὲ 139811600 βαθμοὺς.
Τὴν ἴδια θέσι εἶχε καταλάβει κσὶ
εἰς τοὺς ἀγῶνες τοῦ 1973 ἀλλὰ μὲ
136311600 βαθμοὑς.
Πιἃτόλιον κατ᾿ ἀνδρεικἐλων
Ἡ ὁμάδα τοῦ Σὡματος (Μοῖ-
ραρχος ΚοῬὠνης Δημ.᾿ ἈνΘἸι>χος
Γαλατιανὀς Νικ. καὶ ΧωρἸκες Ζέρ-
βας Νικ. καὶ Βασιλειάδης Βασ.) ἂν
καὶ ἔλαβε γιὰ πρώτη φορά μέρος,
κατέλαβε τὴν 2α θέσι μὲ 210512400
βαθμοὺς.
Τυφέκιον 22 ετιιιιιιιιιιιἸ (3Χ20)
Καὶ σὲ αὐτὸ τὸ ἀγὠνισμα ἡ ὁμάδα
τοῦ Σὡματος (ΧωρἸκες Ἡλιάδης
Πελ., Βασιλειάδης Βασ., Ροὐσης
Νικ. καὶ Δημοῦλας Ἀνδρ.) ἔλαβε
μέρος γιὰ πρώτη φορά, καὶ κατέ-
λαβε τὴν 3η θέσι μὲ 205812400
βαθμοὺς.
Ὁ Μοῖραρχος Κοτρώνης Δημ.
5491600, Στὴν ὁμαδιιςὴ βαθμολογία
ἡ ὁμάδα τοῦ Σὡματος (Μοίραρχος
Κοτρώνης Δημ., ἈνΘἸρχος Γαλα-
τιανὀς Νικ. καὶ ΧωρΙκες Ζέρβας
Νικ. καὶ Βασιλειάδης Βασ.) κα-
τἐλαβε, ὅπως καὶ πέρισυ, τὴν 2α
θέσι μὲ 206312400 βαθμοὺς.
περίστροφον 0 ,38
Ὁ Μοίραρχος Κοτρώνης Δημ.
κατέλαβε τὴν 2α θέσι μὲ 5751600
ἐνῶ ἡ ὁμάδα τοῦ Σὡματος (Μοί-
ραρχος Κοτρώνης Δημ., ἈνΘἸρχοι
Γαλατιανὸς Νικ., Ἀσπροὐδης Νικ.
καὶ ΧωρἸκες Ζέρβας Νικ. καὶ Βασι-
λειάδης Βασ.) τὴν 2α ἐπίσης θέσι
μὲ 221612400 βαθμοὐς. Τὴν ἴδια
θέσι εἶχε καταλάβει καὶ εἰς τοὺς
ἀγῶνες τοῦ 1973, ἀλλὰ μὲ,2175Ἰ2400
βαθμοῦς.
Τυφέκιον 22 τριῶν στάσεων
Ὁ Χωροφύλαξ Ἡλιάδης Πελ.
κατέλαβε τὴν 2α θέσι μὲ 1108Ἰ}200
Ὁ χωροφύλαξ Ἡλιάδης παραλαμ-
βάνων τὸ δίπλωμα τοϋ νικητοῦ εἰς τὸ
ἀγὠνισμα mention No 22
βαθμοῦς, ἐνῶ ἡ ὁμάδα τοῦ Σώματος
(ΧωρἸκες Ἡλιάδης Πελ., Βασιλειά-
δης Βασ., Ροὺσης Νικ. καὶ Δη-
μοὺλας Ἀνδρ.) τὴν 3η θὲσι μὲ
423314800 βαθμοὺς. Τὰ ὀλυμπιακὰ
ἀγωνἱσματα τυφεκίου 22 πρηνὴδόν.
τυφὲκιον 22 τριῶν στάσεων, πιστό-
λιον κατ᾿ ἀνδρικἐλων καὶ πιστό-
λιον ἀκριβείας 5ομ. ἐτελέσθησαν
πρὸς τιμὴν καὶ εἰς τὰ πλαίσια τοῦ
ἑορτασμοῦ τῆς «Ὁλυμπιακῆς ήμὲ-
ρας 1974», καὶ οἱ πρῶτοι νικηταὶ
μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Μοί-
ραρχος Κοτρὠνης Δημ. ἐβραβεὑ-
θησαν καὶ ἀπὸ τὴν Ἐπιτροπὴ
Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων.
ΣΚΟΠΕΥΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Μ Α - Ι- Ο Υ
Ἐξαιρετικἀ ἐνδιαφέρον εἶναι τὸ
Σκοπευτικὸ πρόγραμμα τοῦ μηνὸς
Μαΐου, που πλαισιώνεται ἀπὸ Ἑλ-
ληνικοὑς καὶ Διεθνεῖς ἀγῶνες. Ὄ-
πως πληροφοροὑμεθα ἀπὸ τὴν Σκο-
πευτικῂ Ὁμοσπονδία τῆς Ἑλλά-
δος, τὸ Πρόγραμμα τῶν ἀγώνων
ἔχει ὡς ἑξῆς :
2ᾐ4 Μαϊου: Πρωτάθλημα Παρα-
γωγικῶν Σχολῶν Ἐνόπλων Δυνἂ
μεων καὶ Σωμάτων Ἀσφαλείας.
4—5 Μαϊου: Ἀγῶνες μεταξὺ
Ἀνωτάτων Σχολῶν.
2—9 Μαΐου : Πανστρατιωτικοὶ
Ἀγῶνες.
15—20 Μαΐου : Διεθνεῖς ἀγῶνες
εἰς Βελιγρἀδιον, εἰς τοὺς ὁποίους
συμμετἐχει καὶ ἡ Ἑλλάς.
2|~25 Μαΐου : Ἀγῶνες Λατινι-
κῶν Χωρῶν καὶ Ἑλλάδος εἰς Βρυ-
ξὲλλες.
ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ . . ,ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ
ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ. . . ΚΑΙ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ
Ἕνας νὲος ἀθλητικὸς θεσμός, τὸ
Κὑπελλο Εὐρώπης μπάσκετ, καθιε-
ρώθηκε ἐπίσημα. [Ὁπως ἀνήγγειλε
ὁ Πρόεδρος τῆς Διεθνοῦς Ὁμο᾿
σπονδίας Ἐρασιτεχνικοῦ μπόισκετ᾿
μπὼλ κ. ουῖλλιαμ Τζόουνς, γιὰ τὴν
κατάκτησι τοϋ Κυπὲλλου αὺτοϋ θἀ
ἀγωνισθοῦν γιὰ πρώτη φορὰ ἐφέτος
καὶ ἀπὸ 22 Ματου μέχρι 12 Ἰουνίου
οἱ ὁμάδες τῆς Δυτ. Γερμανίας, Γαλ᾿
λίας, Ἰταλὶας, Ἑλλάδος, Τουρκίας
καὶ Γιουγκοσλαβίας.
Ο ΕΟΡΤΑ ΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ
ΗΜΕΡΑΣ . 1974,,
Ὁπως κάθε χρόνο, ἔτσι καὶ ἐφε-
τος,στὶς 6 Ἀπριλίου ἔγινε μὲ τὴν
καθιερωμὲνην μεγαλοπρεπεια στὴν Ο ΑΓΓΛΟΣ ΤΟΜΣΟΝ ΝΙΚΗ-
Ἀθήνα καὶ τὶς μεγάλες ὲπαρχιακὲς ΤΗΣ ΤΟΥ «Moo» ΔΙΕΘΝΟΥΣ
πόλεις, ὁ ἑορτασμὸς τῆς «Ὀλυμπια-
κῆς ἡμἐρας 1974». Ἐνὸς θεσμοῦ ὁ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ
ὁποτος καθιερώθηκε ἐπίσημα πρὶν
ἀπὸ 8 χρόνια, θστερα ἀπὸ πρωτο-
βουλία τῆς Ἐπιτροπῆς Ὁλυμπια-
Ἱἒ
κῶν Ἀγώνων. Ἐπίκεντρο τῶν ἐκ-
δηλώσεων ἦταν καὶ ὲφὲτος τὸ
καλλιμὰρμαρο Παναθηναϊκὸ στά-
διο ὅπου συγκεντρώθηκαν χι-
λιάδες φίλοι τοῦ στίβου, γιὰ νὰ
παρακολουθήσουν τὸ ἀγωνιστικὸ
πρόγραμμα τῆς ἡμέρας καὶ ἰδιαί-
τερα τὸν τερματισμὸ τοῦ Ηου
Διεθνοῦς Μαραθωνίου δρόμου
στὴν κλασσικὴν διαδρομήν του.
Ἀπὸ τὸν χῶρον τοῦ Τύμβου .
τοῦ Μαραθῶνος ξεκίνησαν ὑπὸ
βροχὴν 82 συνολικἀ Ἕλληνες
καὶ ξένοι δρομεῖς ἀπὸ τοὺς ὁποί-
ους ἐτερμάτισαν οί 66. Ἑνας ἀκδ
μη Βρεττανὸς, ὁ βραχύσωμος καὶ
ἡλικίας 24 ὲτῶν φοιτητὴς τοῦ Κολ-
λεγίου τοῦ Λήντς Ἴαν Τόμσον,
ἔκοψε πρῶτος τὸ νῆμα μὲ ἐπίδοσι
2 ὧρες 13'. 50".2, ἔναντι 2.16'.45'.4
ποὺ εἶχε σημειώσει πὲρισυτὴν ἴδια =
ἡμὲρα ὁσυμπατριώτης του Κίρκαμ. .
Ὁ φοιτητὴς Τόμσον εἶχε κερδίσει
πρὶν ἀπὸ τρεῖς περίπου μῆνες τὸν ᾿
Μαραθώνιο δρόμο τῆς Βρεττανικῆς
Κοινοπολιτείας ποῦ ἔγινε στὸ Κραί- έ ῥ᾿-᾿<Ξ;ΞΞ᾿ΞΕΞ, ἶω - ζ W“
σταρτς τῆς Νὲας Ζηλανδίας. Τὸ ἀξι-
οσημείωτοεἶναιδτιὁἀΘλητὴςαὺτὸς . ᾿>.,
διεψευσε τὶς διάφορες θεωρίες, οἱ “a ᾿
ὁποῖες εἶναι κατηγορηματἱκἀ ἀρνη-
τικὲς στὸ σημετο τῆς ὲπιτυχημενης δρομἐων, οἱ ὁποϊοι γιὰ πρώτη φορὰ
μεταπηδὴσεως ἑνὸς δρομὲως ἀπό- κατώρθωσαν νὰ ὑποσκελίσουν τὸ
τομα ἀπὸ τὶς μικρὲς στὶς μεγάλες Τουρκικὸ δίδυμο Ἀκτᾶς- Ἀκ-
ἀποστάσεις. Γιατὶ ὁ Τόμσον δὲν τσάϋ ποῦ ἐπὶ μία 1οετία διατηροῦ-
εἶχε τρέξει ποτὲ τἀ 10.οωμ, σὲ σε τὴν πρωτοπορία σἐ παρόμοιες
στάδιο, καὶ οἱ καλύτεροι χρόνοι διοργανώσεις. Στὴν 6οἠ θὲσι ἐτερ-
του στἀ 1500 καὶ 5οωμ. ἦταν ἀν- μάτισε ὁ ἡλικίας 63 ἐτῶν Χρῆστος
τιστοίχώς 3'.53".0 καὶ 15᾿.06᾿.0. Βαρτζάκης μὲ χρόνο 3 ὧρες 43'.17"
Στὶς ὑπόλοιπες θέσεις τῆς δεκάδος καὶ στὴν 66η ὁ 59ετὴς Βασίλης
ἐτερμὰτισαν οἱ Κόλεμπυ (Μ. Βρετ- Χριστοφορίδης σὲ 3 ὧρες 59'.50".
τανία) 2. 18'.49".2, Κάρλυ (Η.Π.Α.) Ἀξίζει νὰ σημειωθῇ ὅτι ἡ σειρὰ
2.23'.27”.6, Τσιμιγκᾶτος (Ἑλλὰς) τῶν Ἑλλήνων Μαραθωνοδρόμων
2.24'.48".0, Ἀργυρόπουλος (Ἑλ- λογίζεται ὡς σειρὰ Πανελληνίου
λἀς) 2.25'.02".0, Μακρἱδης (Ἑλ- Πρωταθλὴματος. Ἐπίσης ὅτι ὁ
λὰς) 2.27'.16".8, Ἀκτἀς (Τουρκία) κάτοχος τοῦ Πανελληνίου ρεκὸρ
2.30'.23"2, Στόκερ (Γερμανία) (2 ὤρες 22.36") Χωροφὺλαξ Εὐάγ-
2.30'.53”.0 καὶ Μπαλῆ (Τουρκία) γελος Βαγιανός, ἐγκατελειψε λόγῳ
2.33'.6”.0. Ὁπωσδήποτε ἱκανοποιη- τραυματισμοῦ του ἀπὸ τὰ πρῶτα
τικὴ ἦταν ἡ κατάταξι τῶν Ἑλλήνων χιλιόμετρα τῆς διαδρομῆς.
313
 ΚΑΘΕΤΩΣι
ᾘΡΟΛΕὌ ᾿ ἷ»
1 . Φορητὸ ὑδροδοχεἷο.

123456789101112 2. «Καμίνο.. .» θεατρικὀ ἔργα τοῦ ουῖλλιαμς, ποὺ ἀνέβασε

τὸ «Ἐθνικὸ» στἱς 23 Ἰανουαρίου 1974-Καθορίζονται μὲ τὴν
ΦωχἸΦυἾ-ἱἃωΝ-Ιὶ

ὑπογραφὴ συμβολαίων.

3. Τὰ ποῦ διαρκοῦν.. .. ἑξῆντα λεπτά-Ἕνα φροῦτο (δημ.),.

4. Ἀλλη λἑξη γιά τἱς καταπληκτικες.
5. Ὑποθετικὸς σύνδεσμος.

6. Ἀντιστρὁφως, ποδοσφαιρικὴ ὁμάδα τοῦ Ἰταλικοῦ πρω-

ταθλἠματος, ἀλλὰ καὶ ὁ τίτλος τελευταίας δημιουργίας τοῦ
Φελλίνιᾗ-Χρησιμοποιεϊται γιὰ τὴν μετάληψη τῶν Καθολικῶν.

7. Ὅσοι τὴν ἀποτελοῦν, χαράσσουν νέους δρόμους (τὸ τὲ-

ταρτο γράμμα εἶναι Τ καὶ τὸ ἒκτο Π).

8. Μεγάλη πεῖνα, σιτοδεία-Κοινἠ ὀνομασἰα τοῦ θηλαστι-

κοϋ λίγγξ (τὸ νεκρὸ γράμμα εἶναι Ο).

9.0 κυριωτερος ποταμὸς τῆς Ελβετίας.

10. Ἕκτος μεταξὺ τῶν ὁμοῖων του-Και ἐτσι ἀποκαλεῖται τὸ
10 Μπογιάτι (τὸ νεκρό γράμμα εἶναι Ο).

11.Νάνος τοῦ φυτικοῦ Βασιλείου-Μονάδες τοῦ ίππικοῦ.

11 12. Μόλις ... ,βγῆκε ἀπὸ τὸ αὐγὸ-Ἀφιερωμἑνος στὴ λατρεία
12 τοῦ Θεοῦ,

ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ : MIKPO ΤΕΣΤ

1. Τὸ μπροστινὸ μἑρος τοῦ πλοτον-Συνηθισμἑνο μεταφορι-
Κὸ μἑσον.
2. Μεγάλη θεὰ τῆς μυθολογίας μας (ἀντιστρ. )-Χὠρα τῆς
Μἐσης Ἀνατολῆς, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ψηλά, στεπὠδη καἰ
ἐρημικὰ ὀροπἐδια (ἀντιστρ.).
3. Σὐζυγος τοῦ οὐρανοῦ Kai μητέρα ἀπ᾿ αὑτὸν τῶν Τιτάνων,
τῶν Γιγάντων ,τῶν Κυκλὡπων καὶ τῶν Ἐκατογχείρων (τὸ τρίτος
γράμμα εἶναι !)-Τὸ ἑργο του «θεατρίνα» παρουσίασε ὁ θίασος
Βουγιουκλάκη-Παπαμίχαἡλ-Μιἁ ἀπὸ τὶς κύριες προθἐσεις

ᾣἰἓᾘἓ
μας.
4. Βασιλεὺς τῆς Νορβηγίας ἀπὸ τὸ 1957-Μηχανουργικὸ
ἐργαλεῖα. μὲ τὸ ἀρθρο του.
5. Ἡταν. σἀν ἐπιστήμονας, ὁ Τσἐχωφ-Ἀρχαία ὁνομασία
τῆς Ἀττικῆς (τὸ μεσατο γράμμα εἶναι Α).
6. Μητἐρα της ἦταν ἡ 3α ὁριζοντίως (αἰτιατ. ).
7. Ὁ κυριώτερος παραπὁταμος τοῦ Δουνάβεως-Ἐλἑγχεται
γιὰ τὴ χορἡγησι ἄδειας ὁδηγοῦ αὑτοκινἡτου.
8. Εῖναι ὡρισμἑνα ἔργα τοῦ Χαῖντελ.
9. «Συμφωνία τοῦ...» ὀνομάζεται ἡ 41η συμφωνία τοῦ
Μὀτσαρτ-Μάρκα εὐρωπαῖκῶν αὺτοκινἡτων. Ποιά ἀπὸ τὶς τέσσαρες λάμπες κάτω (Α -Δ) μπορεῖ λογικῶς
IO Ξενικἠ ἐκφράσῃ ἀνταποδὁσεως τῶν ϊσων-Ξἐνο εἰδησεο- νὰ πάρῃ θἑσι μεταξὺ ἐκείνων ποῦ βρίσκονται ἐπάνω :
γραφικὸ πρακτορεῖα-Ἀν διπλασιασθῆ, ἀποκτᾶ τὴ σημασία
τοῦ «ἀντιθέτους»,
11. Σημαίνουν καὶ τίς κρίσεις ,τίς γνῶμες (καθ.).
AYΣE IΣ
ΙΖ. Κράτος τῆς Ν.Α. Ἀσίας-Ἡ γενικὴ τοῦ ὀνόματος τοῦ Εἰς τὴν σελίδα 320
πατέρα τοῦ Ἰάσονα (τὸ τἑταρτο καὶ τὸ ἕκτο γράμμα εἶναι Ο).

314

'1 ”’"W’
»ἲν »ᾙ
Ὄταν οἱ πρῶτα ἐξερευνηταὶ ἐπισκε
(pm ἄλλους πλανῆτες, θὰ βροῦν dowry
λῶς πολλὲς διαφορὲς σὲ W μὲ
τὴ Γῆ. Μολονότι δὲν ξέραμε ἀκριβῶς
ποιἑς θὰ εἶναι. οἱ διαφορὲς αὐτὲς. οἱ
ἑπστἠωνες ἔχων τὴν γνώμη ὅτι μω
οοῦν νὰ ποσδλἑψσυν μερικὲς Η ἬΑφοο
δίτη παραδείγματος χαριν, περιβάλλε-
ται ἀπὸ πνκνὸ στρῶμα νεφῶν, ποὺ μᾶς
ἐμποδίζουν νὰ δοῦμε τί συμβαίνει στὴν
ἐπιφάνεια της. Πνθανόν, τὸ ἔδαφος της
νὰ εἷναι μιὰ μεγάλη ἔρημος. Η, μπο-
ρει. νὰ awaits-rm. ἀπὸ ἀτελείαπο ὠκε-
ανό. Τέλος, μπορεῖ νὰ ὑπάρχῃ μιὰ ὰπἐ
ραντη ζούγκλα περίεργων φυτῶν, τὰ ὁ
ποῖα ζοῦν παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀτμό-
ἔφωρα μπορεῖ νὰ περιέχῃ δηλητηριώ-
η αερια.
Ὁ Ζὲὺς καὶ ὁ Κρόνος ἔχουν ἐπίσης
ὰηιόσφαιρα μὲ πολλὰ σύννεφα καὶ πι-
στεύεται ὅτι πρέπει καὶ στοὺς δύο νὰ
ὑποστῇ μεγάλα ψῦχος. Ἀκόμη πιὸ
μεγάλο δμως πρέπει νὰ ἐπακοατᾕ στὰν
Πάτειδῶνα, τὸν ούρανὸ καὶ τὸν Πλού-
τωνα. Μπορεῖ, ἐκεῖ, νὰ ὑπάρχουν ,το-του
μοὶ ὑγροῦ ἀέρος ποὺ κυλοῦν ὰνόμεσα
σὲ βράχους ἀπὸ ξηρὰ πόνο. Ἀντιθἐ-
τως ὁ Ἐριμῆς εἶναι πολὺ θερμός. Οἱ πο-
ταμοὶ του μπορεῖ νὰ ἀτωτεὶοἴνντσι ἀπὸ
ὑγρὰ μέταλλα, ὅπως καὶ οἱ θάλσσσές
του. Ὁ ἐπισκέπτης τοῦ Ἀρεως, θὰ ἓ-
νοιωθε σὲ πιὸ φιλικὸ περιβάλλον. Ὁ
"Am; mfimdrtmu, ἔχει φυτὰ ποὺ ὰλ-
λἁζσυν χρῶμα ἁνἇ-λὁγως τῆς ἐποχῆς
τοῦ χρόνου. Πάγοι, σκεπάζουν τὸν δά
ρειο καὶ νότιο πόλο του. Καὶ ὑπαρχει 1) Ποϊον ὄχημα ἔχει τὸ δικαίωμα
ἐπίσης πιθανότης νὰ ζοῦν καὶ διάφορα νὰ προχωρήσῃ εἰς τὴν παρα-
ζῶα στὸν Ἀρη. Ἡ δασύτης στὸν "A- πλεὑρως εἰκόνας
ρη εἶναι μικρότερη ἀπὸ τὴν Γῆ, Ἕνας α) Τὸ τρίκυκλον
ἄνθρωπος θὰ μπορῇ ἐκεῖ νὰ κάνῃ βή- β) Τὸ ἐπιβατηγὁν
ματα ὀὶστὼ μέτρων. Ἀλὰ ἦ βαρύτης
τοι Διος, θὰ ἀνάγκαζε τὸν ἐσαωιἑπτη
νὰ ἕρπῃ, ἐπειδὴ θὰ ἔνοιωθε τρεῖς φο-
ρὲς πιὸ βαρὺς ἀπὸ ὅσο στὴ Γῆ,

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΕΙΔΩΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΥ

Am KOYPKOYNTH O-E-
ΤΣΑΜΑΔΟΥ 16-ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ-ΤΗΛ. 422-728 -
Ὠς προερχόμενος ἐκ τῶν Σωμάτων Ἀσφαλεἰας θἐτω εἰς τὴν διά-
θεσιν τῶν κ.κ. Ἀξιωματικῶν καὶ ᾿οπλιτῶν τῆς Ἑλληνικῆς Χω-
ροφυλακῆς, ἅπαντα τὰ εἴδη τοῦ Καταστήματός μας.
2) Ἐπιτρέπεται τὸ ἐπιβατηγὀν νὰ
προσπεράσῃ τὸ ρυμουλκὸν με-
Α Ν Δ Ρ ΙΚΑ : Κουστούμια , σακκάκια , πανταλόνια , γρα- τά ρυμουλκουμἑνου τῆς παρα-
πλεὐρως εἰκόνος
βάτες, ὑποκάμισα, ἐσώρουχα κ.λ.π. α) Ναἰ
β) Ὁχι
I'YNAIKEIA: φορέματα, ταγιέρ, κουστούμια, πανταλό-
νια, φοῦστες, πλεκτὰ κ.λ.π. ὡς καὶ εἴδη
προικός .
Η Α Ι Δ Ι Κ A: Κουστούμια , φορεματάκια τι ,λ .π.

Ἀπαντα τὰ ἀνωτέρω εἴδη μας , παρέχονται μὲ εὐκολίας πληρωμῆς

ἐπὶ μικρᾶ προκαταβολῆ , μὲ ἔκπτωσιν 1θο)ο ἐπὶ τῶν ἀναγραφομἑνων
τιμὥν μας καὶ ἐξόφλησιν τοῦ ὑπολοἰπου εὶς 6 μηνιαἱας δόσεις.
Σημ. Ἐπὶ τῶν ἀγοραζομένων τοῖς μετρητοῖς ἐμπορευμάτων ἡ πα-
ρεχομἑνη ἕκπτωσις ἀνέρχεται εἰς 200)ο .
3) Ποτος ὀφείλει νὰ ἀναμεἱνῃ εἰς
τὴν παραπλεϋρως εἰκοναζ
‘ Μετὰ τιμῆς α) Ὁ στρἐφων δεξιὰ
Νικόλαος Κουρκουντῆς β) Ὁ στρἐφων ἀριστερὰ

315
 IIIIII
4 -Ἐιῒ
᾿ II ΙΠιἍ
I ΠΙ ”III";H Π ΠΠιΙ
Ι
III ,Ι II
ΝΠΙΗΠΥ III'W'S": ιιι
I I IΙI Μ
Wιι ς
ιἳ /
ἴἰ ἱτ ἐ ἳ ἰ ἳ
ῌΠΙᾙΙ
ΠΠιΠιΙιιιιΠιιιιιΠΠΠΠΠΠΠ
ΠΡΟΑΓΩΓΑΙ ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΩΝ ΠΡΟΑΓΩΓΑΙ - ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

Ἐκ τῶν ἐν ἰσχύει κεκυρωμἑνων πινάκων
ἔτους 1973-1974, προήχθησαν εἰς τὸν
βαθμὸν τοῦ Ἀνθυπομοιράρχου, ἑκατὸν
(I00) Ἀνθυπασπισταί, ἀπὸφοιτοι τῆς
Σχολῆς Ἐπαγγελματικῆς Μετεκπαιδευ-
σεως, δυνάμει τοῦ Π.Δ. τῆς 16-3-1974. Οὑ-
τιι προἠ/,θησαν πρὸς πλήρωσιν ἰσαρίθ-
μων νεων κενῶν θεσεων Ἀξιωματικῶν
Χωροφυλακῆς, αί ὁποῖαι συνεστήθησαν
δυνάμει τοῦ Π.Δ. 149 τῆς 27-2-1974.
. ΠΡΟΑΓΩΓΑ Ι ΥΠΕΝ )ΡΧΩΝ
Προήχθησαν δυνάμει τοῦ Ν.Δ. 974Ἰ1971
εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ἐνωμοταρχου κατ᾿
ἀἼχτίτητα (1034) ὙπενἸρχαι B’ κατηγο-
ρ ις( ιὴ προερχόμενοι ἐκ τοῦ II Τμήματος
τῆς Σ.Ο.Χ.), Γενικῶν Ὑπηρεσιῶν καί (9)
τοιοῦτοι Εἰδικῶν Ὑπηρεσιῶν. Αἱ σχετι-
καί ἀποφάσεις τοῦ κ. Ἀρχηγοῦ Χωρὸφυ-
λακῆς ἐδημοσιεύθησαν εἰς Φ.Ε.Κ. τ.Γ᾿
150111-4-1974.
ΠΡΟΑΓΩΓΑΙ ΧΩΡ )ΛΑΚΩΝ
Δί ἀποφάσεως τῶν δυνάμει τοῦ Ν.Δ.
9ῒ411971 συνελθόντων συμβουλίων κρί-
σεως. ἐκρίθησαν προακτίτοι εἰς τὸν βα-
θμὸν τοῦ Ὑπενωμοταρχου (979) Χωροφύ-
λακες Γενικῶν Ὑπηρεσιῶν καὶ (10) τοιοῦ-
τοι Είδικῶν Ὑπηρεσιῶν.
Ἡ σχετικὴ ἀπόφασις τοῦ κ. Ἀρχηγοῦ
Χωροφυλακῆς ἐδημοσιεύθη εἰς Φ.Ε.Κ.
τ.ΓἸ151ἸΠ-4-Ι᾿)74.
Λί ἀποφασεως τῶν συνελθοντων ἐσχάτως δυνάμει τοῦ NA, ”911969
οἰκείων ὑπηρῆσιακῶν συμβοπλίιιιν. ἐτὐθησαν εἰς απτεπιιγγῆλτον απιιστρα<
τείαν ὁ Ταξιαρχος ΠΑΠΑΔΗΝΙΗΠὍΥ Ἀναστασιος καί ὀ ἈντισΙρχης
ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ἀριστοτίἰλης.
Ἐπίσης προήχθησαν κιή ἐτῆθησαν ἐκτὸς ὀργανικῶν θίῖσειιιν διινιιιιπ
τοῦ Π.Δ.Ἰ3-4«74 Εἰς Ἱάξιιιρχοιή οἰ ὶὴντΙρχαΕ ΠΓΙὶΙΟΣ Δημήτριος ΑΑΙ ()-
ΠΑΤΠΣ Ἀντιὺνιος, ΠΑΙ ΜΜΕΝΟὶ- NIKON“); “AH/\OANALIUY Ιιζιἱιρ-
γιος. ΝΠ-ΑΟΠΟΥΛΟΣ Βασίλειος και ΠΑΠΑΠ-,ΩΡΓΙΟΥ Γειιιργιος,
I ἰς ὶιιντἲρχας οί ἈντισΙρχαΕ (ΙὶΩΠΑΛΗΣ Μιλτιιιδης. ΡΟΥὶὶῥο). Νικο-
λαος. ΠΑΠΑΛΑΚΗΣ Ἰωαννης, ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΧ Δημήτριος. ΓΙΜΠΑΣ
ΚώνΙνος. ΧΡΙΣΓΟΦΥΛΑΚΗΣ Εὐθύμιος.
--Δυναμει τοῦ αὐτοῦ ώς ἄνω Ι᾿1.Δ., καί πρὸς πλήρωσιν τῶν δημιουργη-
θεισῶν κενῶν θιἒσεων ἐκ τῆς ἀποστρατῆιας τῶν ῆνωτιἶρω, προήχθησανἱ
Εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ταξιαρχου ο ὶιινἼργ-ης ΤΣΟΥΜΑΛΑΚΟὶ Σταῦρος.
Εἰς Συνταγματαρχας οί Ἀντισἲρχαῆ ἸΔΩΡΤΖΗΣ Δημήτριος. ΜΑΝΩ-
ΛΑΚΟΣ Γεώργιος, ΚΟΥΚΟΥΑΕΓὶοΣ Βαιος. ΤΣΙΝΤΖΟΣ Κ(ιινἸνος. ΛΙΛΙ-
ΜΠΑΚΗΣ Ἀντώνιος ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ Στέφανος καί ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ Ἐμμα-
νουήλ.
Εἰς ἈντισἸρχας οἱ ταγματαρχαιζ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚωνΙνος, ΡΩ-
ΜΑΝΤΖΑΣ Σπυρίδων, ΠΟΥΛΙΔΑΣ Ἰωίιννης, ΔΑΒΙΛΑΑ).᾿ Δημήτριος,
ΚΙΡΚΙΛΗΣ Βασίλειος, ΙΚΟΥΝΤΡΑΣ Χρῖστος, ΘΕΟΦΙΛΗΣ ΚωνΙνος,
ΤΖΙΡΙΤΑΣ Ἐμμανουήλ, ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Φώτιος. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΛΟΣ
Κων1νος, ΚΑΡΚΟΜΙΤΑΚΗΣ Γεώργιος, ΑΡΜΟΝΗΣ Νικόλαος, ΡΟΥΜΕ-
ΛΙΩἸ ΗΣ Γεῶργιος. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Παναγιώτης καί ΚΟΝ ΓΑΡΑΣ
Σπυρίδων.
Εἰς Ταγματὺρχας οἱ Μοίραρχοῆ ΤΣΑΜΗΣ Κων1νος. ΚΑΛΟΓΕΓΟ-
ΠΟΥΛΟ).᾿ Κωνὶνος, ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Μιχαὴλ. ΜΠΕΣΣΑΣ Θωμᾶς,
ΕΥΣΓΑΘΙΟΥ Ἀνδρέας, ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚωνΙνος, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Βασί-
λειος, ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΑΟΣ Ἀνδρίἰας,
ΚΟΥΚΟΣ Ὁδυσσἐας. ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ Θεοδοσιος, ΚΑΨΑΑΗΣ Ἰωάννης,
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Γεώργιος, ΧΑΤΖΗΜΑΡΚΑΚΗΣ Εὐίιγγελος καί ΠΟΥ-
ΛΑΚΟΣ Ἰωάννης.
Εἰς Μοιραρχους οἱ Ὑπομοίραρχοῆ ΜΟΥΡΕΑΑΤΟΣ Διονύσιος. ΠΑ-
ΤΣΙΛΙΒΑΣ Ἀριστομενης, ΣΙΑΜΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Θωμᾶς, ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ
Γεώργιος. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Ἀργίιριος, ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΙΟΥ Δημήτριος,
ΚΟΝΟΒΕΣΗΣ Κυριάκος, ΔΙΠΛΑΣ Τιμολίἲων. ΜΠΟΥΓΑΣ Βασίλειος.
ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος, ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Παναγιώτης.
ΥΦΑΝΤΗΣ Ἰωάννης. ΒΑΡΜΑΞΙΖΗΣ Νικόλαος, ΚΟΝΔΥΛΗΣ Φραγκῖ-
σκος καί ΣΤΑΜΠΟΥΛΗΣ Ἀγαμίἰμνων.
Εἰς Γενικὸν Ἀρχίατρον (ΣυνἼρχην) προήχθη ὁ Ἀρχίατρος (ᾏΑντ1ρχης)
ΞΥΠΟΑΙΤΑΣ Εὐαγγελος καί εἰς Ἐπίατρον (ΤαγμἸρχην) ὀ Ἰατρὸς (Mob
ραρχος) ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚωνἸνος.
Ἐπίσης προήχθη εἰς Ἀντισὶρχην. τεθεὶς ἐκτὸς ὀργανικῆΝ θίῖσεων. ο
Ταγμ1ρχης ΨΑΡΡΗΣ Δημήτριος. πρὸς συμπλήρωσιν ἒδετοῦς πραγματικῆς
συνταςίμου ὑπηρεσίας.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ κ. ΑΡΧΗΓΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ

ΕΙΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΝ
ο .

Κατὰ τὴν πρόσφατον μετάβασίν του εἰς τὴν Πελοπόννησον ὁ ἢ ἦχ Γ

Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς Ἀντιστράτηγος κ. Κων1νος ΚΑΡΑΜΠΑ-
ΤΣΟΣ ἐπεσκέφθη τὴν Α.Δ.Χ. Πελοποννήσου καί ἐνημερώθη ἐπί ᾿ )
ὑπηρεσιακῶν θεμάτων ὑπὸ τοῦ Ἀνωτερου Διοικητοῦ Χωρὶκῆς Πελο- Ὗ I /
ποννἠσου ΣυντΙρχου κ. Παναγιώτη ΨΑΡΡΗ. Ἀκολούθως ὁ κ. Ἀρχη- χ, γ, 1
γὸς ὡμίλησεν εἰς συγκεντρωσιν τῶν ἀνδρῶν, ἀπευθύνας ὁδηγίας καί ..χὰ
συμβουλὰς πρὸς αὐτοὺς. διὰ. τὴν ἀποτελεσματικὴν ἐκτέλεσιν τῶν
καθηκὀντων των.
Εἰς τὴν φωτογραφίαν στιγμιὁτυπον ἀπὸ τὴν προσελευσιν τοῦ κ.
Ἀρχηγοῦ εἰς τὸ Καταστημα τῆς Ἀνωτερας εἰς ὃ ἔλαβεν χώραν ἡ
συγκέντρωσις.

316
 ΗΘΙΚΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙ
Δυνάμει τοῦ ἀπὸ 21-7-73 Π.Δ. ἐγένετο
προαγωγὴ Kai ἀπονομὴ Μεταλλίων Στρα-
τιωτικῆς Ἀξίας Α᾿ τάξεως εἰς (3) Ταξιαρ-
χους, B' τάξεως εἰς (ΙΖ) ΣυνἼρχας, Γ᾿
τάξεως εἰς (38) Ταγμὶρχας καἰ Δ᾿. τάξεως
τοιαῦτα εἰς (61) Μοιράρχους.
Ἐπίσης ἀπενεμἠθησαν Μετάλλια Ἀ>
ξἱας εἰς (32) Ἀνουπασπιστἀς Χωροφυλα-
Κῆς. δυνάμει τοῦ ἀπὸ 4-8-1973 Π.Δ.
tit
Δυνἀμει τοῦ ἀπὸ 18-12-1973 Π.Δ. ἀπε-
νεμήθησαν Μετάλλια Εὺδοκίμου Ὑπη-
ρεσίας Α᾿ τάξεως εἰς (594) ἘνωμΙρχας, B’
τάξεως εἰς (81) Ἐνωμὶρχας καἰ (286) Ὑπε-
νωμοτάρχας καί Γ) τάξεως τοιαῦτα εἰς (44)
Ἐνωμ1ρχας (2|) ὙπενἸρχας καἰ (1876)
Χωροφύλακας.
ΣΧΟΛΕΙΟΝ ἙΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ
ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΤΑἙΩΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩΝ
ΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΑΣ ΥΙΠΙΡΕΣΙΑΣ
Τὸ Ἀρχηγετον Χωροφυλακῆς (ΑΠ.
30111316γ LE. διαταγὴ) προεκήρυξε δια-
γωνισμὸν πρὸς πλήρωσιν κενῶν θέσεων
Χωροφυλάκων τεχνικῶν αὺτοκινήτων,
τηλεπικοινωνιῶν καἰ τυπογραφων.
Οἱ κεκτημένοι τοιούτου εἴδους τεχνικάς
γνώσεις Χωροφὺλακες δύνανται νὰ συμ-
μετἀσχουν εἰς τὸν διαγωνισμὸν ὁ ὁποτος
θὰ λάβῃ χώραν κατὰ τὸ Γ᾿. 1οήμερον
Ματου ti. εἰς τὸ Τυπογραφετον καἰ τὸ
Σύνταγμα Χωροφὺλακῆς Ἀθηνῶν (Ma-
κρυγιάννη). Oi ἐπιλεγησόμενοι τελικῶς
μετὰ τὴν ἐκπαίδευσίν των θά μεταταγοῦν
με βαθμὸν τεχνίτου ΓΖ τάξεως (Χωροφύ-
λακος) εἰς τὰς Τεχνικάς Ὑπηρεσίας, ἀντι-
στοίχως πρὸς τὴν κτηθησομενην εἰδικό-
τητά των. πρόγραμμα, ἀκριβὴς χρόνος
ἐξετάσεων καἰ λοιπαἰ λεπτομέρειαι θὰ
γνωσθοῦν ἐγκαίρως εἰς τὰς ὑπηρεσίας διἀ
νεωτερας Διαταγῆς τοῦ Ἀρχηγείου Χω-
ροφυλακῆς.
θ..
Ἐπίσης προεκηρὑχθη διαγωνισμὸς διε-
νεργηθησομενος, κατὰ μῆνα Μἀτον ἐ.ἐ.,
εἰς Σ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν πρὸς πλήρωσιν κε-
νῶν θέσεων Χωροφυλακων τῆς Μουσικῆς
τοῦ Σὡμάτος. Οἱ ὑποψήφιοι μουσικοὶ Χω-
ροφύλακες θὰ ἐξετασθοῦν εἰς ἓν (1) τοὺ᾿
λάχιστον κὺριον μουσικὸν δργανον γρα-
πτῶς καἰ προφορικῶς-πρακτικῶς, ὡς Kai
εἰς τὰ δευτερεύοντα τοιαῦτα. Πλείονες
πληροφορίαι περἐχονται εἰς τὴν Α.Π.
30111017α ἐ.ε. διαταγὴν τοῦ Ἀρχηγείου.
πρόσκλησις ὑποψηφίων, ἀκριβὴς χρό-
νος καἰ πρόγραμμα ἐξετάσεων κ,ἀ. θά ρυ-
θμισθοῦν διὰ νεωτέρας διαταγῆς τοῦ Ἀρ᾿
χηγειου.

, Ἐπί τῇ λήξει τῶν μαθημάτων τῶν Σχο- ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙΣ ΕΙΣ ΑΛΛΟΔΑΠΗΝ

λείων Ἀγγλικῆς Kai Γαλλικῆς γλώσσης,
Ὑπαξιωματικῶν καἰ χωροφυλάκων. ἔλα-
βε χώραν τὴν 5ην Ἀπριλίου ἐ.ἓ. εἰδικὴ
τελετὴ εἰς τὴν Σχολὴν Ὁπλιτῶν Χωροφυ-
λακῆς. Εἰς τὰς ἀνωτέρω Σχολἀς ἐφοίτη-
σαν 92 συνολικῶς ἄνδρες ἐξ ὡν 65 εἰς τὴν
Ἀγγλικὴν καἰ 27 εἰς τὴν Γαλλικήν γλῶσ-
σαν. Αἱ ἀνωτέρω ἐκπαιδεὑσεις πραγμα-
τοποιοῦνται, ἀνελλιπῶς. καθ᾿ ἕκαστον
ἔτος καί ἀποσκοποῦν εἰς τὸν ἐμπλουτι-
σμὸν τοῦ Σὡματος διά γλωσσομαθῶν ὁρ<
γάνων.
Πρὸς τοὺς ἀποφοιτήσαντας ὡμίλησεν,
ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Ἀρχηγοῦ ΧωρἸκῆς
Ἀντιστρατήγου K. Κωνσταντίνου ΚΑ-
ΡΑΜΠΑΤΣΟΥ, ὁ A' Ὑπαρχηγος Ὑποσ-
᾿τράτηγος κ. Κωνὶνος ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΣ.
Εἰς τὴν τελετὴν παρέστησαν άνὡτατοι
καί ἀνώτεροι Ἀξιωματικοἰ τοῦ Σὡματος
καἰ oi διδάξαντες καθηγηταί.
Τὴν 16ην Ἀπριλίου μετέβη εἰς Παρισσίους ὁ ἈντΙρχης ΧωρἸΚῆς κ.
Δημήτριος Γονατᾶς. προσκληθεὶς ὑπὸ τοῦ Γαλλικοῦ Τεχνολογικοῦ Ὁργα-
νισμοῦ ALTIM, τελοῦντος ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Γαλλικῆς Κυβερνήσεως, ῖνα
μετάσχῃ τοῦ ῶργανουμενου ἐκεῖσε Διεθνοῦς Σεμιναρίου Ἀνωτερων Σπου-
δῶν, ἐπὶ θεμάτων Μηχανοργανωσεως Kai συγχρόνων μεθόδων ἐπιχει-
ρησιακῆς ἐρεύνης, εἰς τὸν τομεα τῶν ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν.
Τὸ ἐν λόγῳ Σεμινάριον, ὅπερ ὸργανοῦται me‘ ἕκαστον ἔτος, παρακο-
λουθοῦν ἀνὡτερα στελεχη -μελη Ὁργανισμῶν, Ἐπιχειρήσεων καἰ Δη-
μοσίας Διοικήσεως,ἐνθα χρησιμοποιοῦν ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστἀς καί
ἐπιλεγονται ἐκ διαφόρων χωρῶν. Κατὰ τὴν ἐφετεινὴν περίοδον ἐκλήθησαν
20 ᾶτομα ἐκ χωρῶν τῆς Ἀνατ. Εὐρώπης, τῆς Μεσογείου, τῆς Ν. Ἀφρικῆς,
τοῦ Καναδᾶ, τῆς Αὐστραλίας, τῶν Ἰνδιῶν Kai τῆς Ἀπω Ἀνατολῆς. Ἡ Ἑλλάς
μετέχει διὰ πρώτην φοράν καἰ- ἐκπροσωπεῖται ὑπὸ τοῦ εἰρημένου Ἀνωτἐρου
Ἀξιωματικοῦ. Διάρκεια τοῦ Σεμιναρἰοι) 45 ἡμερῶν.
'0 K. Γονατᾶς ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ θἀ μελετήσῃ τἀ ἐφαρμοζόμενα εἰς τὰς προη-
γμενας χώρας νεα συστήματα ὺποστηρίξεως, μεσὡ Ἡλεκτρονικῶν Ὑπολο-
γιστῶν. τοῦ ἀστυνομικοῦ ἔργου πρὸς καταστολήν τῆς ἐγκληματικότητος.

ΠΤΥΧ Ι A Τὴν (ὶην Ἀπριλίου ἐ.ἑ. ἐπραγματοποιή-

θη εἰς τὴν Σχολὴν Ἀξιωματικῶν Χωρο-
=᾿ ᾿ Γ
θῒ τ
φυλακῆς τελετὴ ἐπὶ τῇ ἀποφοιτὴσει ἐκ τοῦ
ΕΙΣ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥ- κέντρου Μετεκπαιδεὑσεως Ἀξιωματικῶν
Χωροφυλακῆς καἰ Ἀστυνομιας πόλεων,
γ
i 1
40 Μοιράρχων καἰ 23 Ἀστὺνὁμων. , κ
ΘΕΝΤΑΣ Πρὸς τοὺς ἀποφοιτήσαντας ὡμίλησεν ὁ
Διοικητὴς τῆς Σχολῆς Ἀξιωματικῶν.
ΜΟΙΡΑΡΧΟΥΣ
’.‘

Ἐν συνεχείᾳ ὁ A' Ὑπαρχηγὸς τοῦ Σω-

’ μαϊος Χωροφυλακῆς Ὑποστράτηγος K.
ΚωνΙνος ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΣ. ὡς ἐκπρόσω-
ἣἷτἣθἶἲἳλ»,
ὒθ-ἲἳἇὗο
ουᾣ ᾿ πος τοῦ Ἀρχηγοῦ Χωροφυλακῆς. ἀπηύ-
Ἔυᾇἔἓἱ θυνε χαιρετισμὸν πρὸς τοὺς ἀποφοιτήσαν- « i

ἷὗ viii:ᾗἱEh“ θ
τας.

Μετά ταῦτα ὁ Ἀρχηγὸς τῆς τάξεως \

i

._i
ηὐχαρίστησε Kai ἐπηκολούθησεν ή ἑπἰ-
δοσις τῶν πτυχίων, ὑπὸ τοῦ Α᾿ Ὑπαρχη- L Δ- .4 c.
γου.

E1fin; ιι »ὀπὴ
Εἰς τὰς φωτογραφίας στιγμιότυπα ἀπὸ
Παρἐστησαν Ἀνὡτατοι καἰ Ἀνώτεροι τὴν ἀπονομὴν τῶν πτυχἰων καἰἀναμνηστι-
Ἀξιωματικοἰ ἀμφοτέρων τῶν Σωμάτων. κὴ φωτογραφἰα τῶν μετεκπαιδευθεντων.

317

,θ . θἷἲ ί σε [ὄΥᾼΥᾼἮ-ῦ
«ωὲγιἳ υᾂϊοῦἷθἱἶῥἱᾖυᾇυἓ
Ἐγγράφους εὐχαριστίας
ἐξέφρασαν :
Τὸ εἰς ΒΗΣΜΠΑΝΤΕΝ Δυτ. Γερμανίας
Ἐθνικὸν Κεντρικόν Γραφετον INTER-
POL, ἀπηύθυνεν ἐγκωμιαστικὴν ἐπιστο-
λὴν πρὸς τὴν Υ.Α.Π. Πρωτεοῦσης Χωρο-
φυλακῆς εἰς τὴν όποίαν ἐξέφρασεν εἰλι,
κρινεϊς εὐχαριστίας διὰ τὴν θερμὴν ύπο-
δοχὴν καὶ τὴν φιλοξενίαν ἦς ἔτυχον οί
ὡς ᾶνω Ἀξιωματικοὶ κατὰ τὴν ἐνταῦθα
ἄφιξιν καὶ συνεργασίαν των μετὰ τῶν συ-
ναδἐλφων των τῆς Υ.Α.Π.Π.
σι
Η ΕΝΩΣΙΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑ-
ΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ ΒΟΛΟΥ, πρὸς τὴν Β᾿
Ἐπιθεὠρησιν Χωροφυλακῆςἷ τὴν Α,Δ.Χ.
Θεσσαλίας, τὴν Δὶσιν ΧωρΙΚῆς Μαγνη-
σίας, τὸ Τμῆμα Ἀσφαλείας καὶ τὸ B’
Ἀστυνομικὸν Τμῆμα Βόλου, διὰ τὰς κα-
ταβληθείσας ύπερανθρὠπους προσπα-
θείας εἰς τὴν διαλεύκανσιν τῆς μεγάλης
διαρρήξεως τοῦ χρυσοχοείου Περεντίδη.
it
Ο ΔΗΜΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ πρὸς τὸ
Ἀρχηγετον ΧωρΙΚῆς διὰ τὴν συμμετοχὴν
τῆς Χωροφυλακῆς εἰς τὰς ἑορταστικὰς
ἐκδηλώσεις τῆς πόλεως καὶ τὴν ἀρτίαν
ἐμφάνισιν τῆς Μουσικῆς τοῦ Σὡματος.
it
H Α. Ε. TEXNIKH ETAIPEIA «T.E.
N.E.» ὁδὸς Σκουφᾶ 48. Ἀθῆναι, πρὸς τὸ
Ἀρχηγεἷον Χωροφυλακῆς. διὰ τὴν ἀνα-
πτυχθεῖσαν θαυμαστὴν δραστηριότητα
ὑπὸ τοῦ Ἀστυνομικοῦ Τμήματος Τερψι-
θεας εἰς τὴν ἀνακάλυψιν καὶ σύλληψιν
τῶν δραστῶν τῆς εἰς βάρος της σημειωθεί-
σης κλοπῆς μεγάλης ποσότητος σιδήρου.
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ
Μὲ πρωτοβουλίαν Ὑπηρεσιῶν Χωρο-
φυλακῆς καὶ εἰς τὰ πλαίσια ἐνημερὡσεως
τῶν διαφόρων ἐπαγγελματικῶν τάξεων.
διὰ τὴν δημιουργίαν ἑνὸς εὐρυτἐρου πε-
δίου γνώσεων εἰς τὰ μἐλη αὐτῶν. περὶ τῶν
ὰντικειμἐνων τῆς ἁρμοδιὸτητός των.
ἐπραγματοποιἠθησαν ἐνημερωτικἀ σεμι-
νάρια εἰς διαφόρους πόλεις τῆς Ἑλλάδος
Οθτω :
it
Τὴν 18ην καί 19ην Μαρτίου LE. ὑπὸ
τῆς ὙποδΙνσεως Τροχαίας Κινἠσεως
θεσΙνίκης, διωργανὠθη σεμινάριον ἐνη-
μερὡσεως ὁδηγῶν ταξί. ἐπὶ κυκλοφορια-
κῶν θεμάτων. τὸ ὁποτον παρηκολοῦθησαν
1.500 περίπου ὁδηγοὶ τῆς πόλεως. Τἀ ὰνα-
πτυχθἐντα θέματα εὗρον μεγάλην ἀπήχη-
σιν μεταξύ αὐτῶν. οἱ ὁποτοι εἶναι τεταγμέ-
νοι διὰ τὴν ἐξυπηρἑτησιν τοῦ κοινωνικοῦ
συνόλου καὶ πρἐπει, συνεπῶς. ἀφ᾿ ἑνὸς μἐν
νά συμμορφὠνωνται ἀπολύτως πρὸς τοὺς
318
Ὁ κ. ΚΟΥΜΠΛΗΣ Παν., Καθηγητὴς
Γυμνασίου Ἰτἐας. πρὸς τὸν Διοικητὴν καὶ
τὰ δργανα τοῦ Σ.Χ. Διστὁμου, διὰ τὰς πα-
ρασχεθείσας παντοειδεῖς ἐξυπηρετήσεις,
κατὰ τὸ ἐπισυμβάν εἰς τοῦτον αὑτοκινη-
τιστικὸν ἀτύχημα.
it
Ὁ κ. ΑΡΠΑΝΑΣ Κωνὶνος, ἔμπορος, Λ,
Ἡλιουπὸλεως 46. Χαραυγὴ. Ἀθῆναι,
πρὸς τὸν Χωροφύλακα κ. ΣΤΑΘΑΚΗΝ
Στεφανον τοῦ Σταθμοῦ Τροχαίας Περά-
ματος. διὰ τὰς πάρασχεθείσας πρὸς τοῦ-
τον ύπηρεσιακἀς ἐξυπη ρετήσεις.
it
H ITAAIKH ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΠΤΗ-
ΝΟΘΗΡΑΣ ΚΑΙ ΠΤΗΝΟΚΑΛΛΙΕΡ-
ΓΕΙΑΣ «LUIGI CASPAROTTO» πρὸς
τὸν Ἐνωμοτάρχην κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
Γεώργιον τοῦ Σταθμοῦ ΧωρΙκῆς Με-
σορόπης-Καβάλας καὶ τὸν Χωροφύλακα
κ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΑΚΗΝ Νικὸλαον τοῦ Σ.Χ.
Ὀρφανίου, διὰ τὸ ἐπιδειχθἐν ἐνδιαφέρον
των, πρὸς ἀνεύρεσιν ἀπολεσθἐντων κυνη-
γετικῶν ὅπλων μελῶν τῆς ὕπερθεν Ἐνώ-
σεως.
n Τμῆμα Ἀσφαλείας Λαμίας διὰ τὰς ἀκα-
Ὁ κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Ἀνδρέας τοῦ
Χρήστου, κάτοικος Δροσιᾶς-Πατρῶν,
πρὸς τὴν Δ.Χ. Ἀχαῖας καὶ τὸν Σ.Χ. Σταυ-
ροδρομίου-Ἀχαϊας διὰ τὴν ἀμέριστον
συνδρομήν των κατὰ τὸ ἐπισυμβἀν εἰς τὸ
Βουστάσιόν του ἀτύχημα.
ιιι
Ὁ κ. ΒΕΤΣΙΟΣ Λάμπρος, Δευκαλίωνος
22α, Ἀθῆναι, πρὸς τὴν Δ. Χ. χωροφυλα-
κῆς καὶ τὸ Τμῆμα Τροχαίας Ἀρτης διὰ
τὴν διάθεσιν περιπολικοῦ ὸχἡματος πρὸς
διάσωσιν τοῦ κινδυνεύσαντος ἐκ καρδια-
κῆς προσβολῆς πατρὸς του.
μι
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ
ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΒΟΥΛΑΣ πρὸς
τὴν Σχολὴν Ὁπλιτῶν Χωροφυλακῆς Ἀ-
θηνῶν διὰ τὴν θαυμασίαν παρουσίασιν
τῆς Μουσικῆς τοῦ Σώματος, πρὸς ψυχα-
γωγίαν τῶν μικρῶν τροφίμων αὐτοῦ.
κανόνας όδικῆς κυκλοφορίας. ἀφ᾿ ἐτἐρου
δὲ νὰ προσἐρχωνται συναρωγοὶ τῶν Ὑπη-
ρεσιῶν Τροχαίας Χωροφυλακῆς εἰς τὴν
,. - , γ WWWF‘
.- ‘9 ι ᾂ
if} "1
; Πρὸς τοὺς συγκεντρωθἐντας ὡμίλησαν
'-
᾿ κ. ΓΑΤΣΙΟΣ. προϊστάμενος τῆς Ὁμάδος
'0 K. Παναγιώτης ΣΙΩΖΟΣ. κάτοικος
Ἁγίου Κοσμᾶ -Ἰωαννίνων πρὸς τὴν Ὑ-
πηρεσίαν Ἀμἐσου Δράσεως Ἰωαννίνων
καὶ τὸν Χωροφύλακα τῆς δυνάμεώς της κ.
ΚΟΝΤΟΠΩΡΓΟΝ διὰ τὰς παρασχεθεί-
σας πρὸς τοῦτον διευκολύνσεις κατὰ τὴν
ἔκτακτον μεταφορὰν του εἰς Νοσοκομετον
λόγῳ σοβαρᾶς ἀσθενείας του.
«ιιι
Ὁ κ. Δημήτριος Βασ. ΠΙΕΡΡΑΚΕΑΣ,
κάτοικος Ἀθηνῶν. Ἀγίου ΚωνΙνου 35.
πρὸς τὸ Παράρτημα Ἀσφαλείας Ἑλληνι-
κοῦ, διὰ τὰς καταβληθείσας πρὸ( π ιθείας
τσύτου, κατὰ τὴν ἐξιχνίασιν τῆς εἰς βάρος
του λαβούσης χώραν κλοπῆς.
n:
Ὁ κ. Ἰωάννης ΓΟΥΛΙΑΜΟΣ. κάτοικος
Ἀθηνῶν, ὁδὸς Ἀσκληπιοῦ 140, πρὸς τὸν
Χωροφύλακα κ. Χρῆστον ΝΤΟΑΝ τοῦ
Ἀστυνομικοῦ Τμήματος Μάνδρας. διὰ
τὴν ἀνεύρεσιν καὶ παράδοσιν τοῦ ἀπολε-
,σθἑντος πορτοφολίου του,
it
Ὁ ΔἸντἠς τοῦ Ἰου Δημοτικοϋ Σχολείου
Λαμίας κ. Κων1νος ΜΠΟΥΚΑΣ πρὸς τὸ
ταβλήτους προσπαθείας τῶν ἀνδρῶν αὐ-
τοῦ μἐ ἀποτέλεσμα τὴν ἐξιχνίασιν κλοπῆς
διαρρήξεως εἰς βάρος τοῦ ἀνωτέρω Δημο-
τικοῦ Σχολείου.
;;
Ἡ Κα Μαρία ΚΑΠΠΟΥ. κάτοικος
Ἀθηνῶν, ὁδὸς Σόλωνος ΙΟ. πρὸς τὸν Τρο-
χονὀμον Χωρ1κα κ. ΚωνἸνον ΠΑΠΑΝΙ-
ΚΟΛΑΟΥ τοῦ Τ.Τ. Ἀγίας Παρασκεψῆς
διὰ τὴν ἀψογον συμπεριφοράν του. κατὰ
τὴν βεβαίωσιν τροχονομικῆς παραβάσεως
εἰς βάρος αὐτῆς. .
αt
Τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Συμβούλιον τῆς
Κοινότητος ΓΕΩΡΓΑΛΕΓΙ᾿ΚΩΝ-ΑΙ-
ΤΩΛΙΝΙΑΣ. πρὸς τὸν Ἐνωμοτάρχην κ.
Γεώργιον ΚΟΤΣΙΡΗΝ δια τάς ἀκαταβλὴ-
τους προσπαθείας του εἰς τὴν ἀνακάλυψιν
τοῦ κλαπἐντος παλαιοῦ καὶ ἱστορικοῦ ση-
μάντρου τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἀθα-
νασίου τῆς Κοινότητος Βάρνακα.
ἐργὠδη προσπάθειάν των, πρὸς μεἱωσιν
τῶν τροχαίων ἀτυχημάτων.
Εἰς τὴν φωτογραφίαν στιγμιὀτυπον ἀπὸ
τὴν ἐκδἡλωσιν.
it
Ὑπὸ τῆς Διοικἠσεως χωροφυλακῆς
Μαγνησἱας διωργανὠθη σεμινάριον ἐπι-
μορφώσεως καί ἐνημερὠσεως τῶν Παντο-
πωλῶν τῆς περιφερείας της.
Εἰς τὸ ἐν λόγῳ σεμινάριον παρέστησαν
περὶ τοὺς 100 παντοπὡλας καὶ ἀνεπτὑχθη-
σαν πρὸς αὐτοὺς διάφοροι Ἀγορανομικαὶ
Διατάξεις καὶ Ἀποφἀσεις, ἀναφερόμεναι
εἰς τὸ ἀντικείμενον τῆς άρμοδιὁτητὁς
των καὶ πρὸς διεὑρυνσιν τῆς ὐποδομῆς
τῶν γνὠσεὠν των, τῶν ὁποίων ἡ ἀνανἑω-
σις καὶ συμπλήρωσις τυγχάνει, ἀπολύτως.
ἀναγκαία ὑπὸ τὰς παροὐσας συνθήκας.
ὸ πρόεδρος τοῦ Συνδἐσμου Παντοπωλῶν
Βῥλου κ. ΠΑΛΑΜΗΔΑΣ καὶ ὁ Ἀνθὶρχος
Ἀγορανομίας Βόλου.
 »Ξἣιιᾡἱιᾔἧᾖἳᾞῒ3
«ΥΠ . _...

ΠΡΟΣΑΥἩΣΕΙΣ ΑΠΟΔΟΧΩΝ
(ΑΝΔΡΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ)
Οἱ ἄνδρες τῆς Χωροφυλακῆς δύνανται
πλέον νὰ λαμβάνουν πᾶσαν κατά νόμον,
δικαιουμένην παροχὴν προσαυξήσεως.
λόγῳ εὐδοκίμου παραμονῆς εἰς τὴν ὑπηρε-
σίαν (τριετίας). δυνάμει τοῦ Ν.Δ. 27911974
δί οὐ ἐπεξετάθη ὴ ἐφαρμογὴ τοῦ Ν.Δ.
80711971 ἀρθρ. Ι παρ. Ι ἀπὸ Η-1974 καὶ
διὰ τοὺς ἄνδρας τῶν ΣωμάτωνἈσφαλείας,
κατ᾿ ἀναλογίαν πρὸς τὰ ἰσχύοντα εἰς τὸν
λοιπὸν δημοσιοῦπαλληλικὸν τῆς χώρας
κόσμον. Τοιουτοτρόπως εἶναι δυνατὸς 6
ὑπολογισμὸς τοῦ πλεονάζοντος χρόνου
ὑπηρεσίας εἰς τὸν κατεχόμενον βαθμὸν
πρὸς λῆψιν τῆς νομίμου προσαυξἠσεως
λόγῳ εὐδοκίμου ὑπηρεσίας. Πλεονάζων
δὲ χρόνος εῖναι ὁ ἐπἰ πλέον τοιοῦτος μετὰ
τὴν ἀφαίρεσιν τοῦ καθ᾿ ἕκαστον προηγού-
μενον βαθμὸν ἀπαιτουμένου χρόνου πρὸς
προαγωγἠν, Πρὸς καθορισμὸν δὲ τοῦ
πλεονάζοντος χρόνου. κατά τ᾿ ἀνωτέρω
ἀναφερόμενα. προσμετρεῖται καὶ πᾶσα
ἑτέρα προϋπηρεσία τοῦ ἐνδιαφερομένου
ῆτις. κατὰ νόμον.λογίζεται ὡς συντάξιμος.
Πᾶς Ἀξιωματικὸς ἢ ἈνΘΙστἡς δικαιοὑ-
μενος τοιαὑτης προσαυξήσεως ὑποχρεοῦ-
ται ὅπως ὑποβάλῃ σχετικὴν αἵτησιν ἱε-
ραρχικῶς εἰς τὴν ΔἸνσιν Οἰκονομικοῦ
Α.Χ.. πᾶς δὲ ὙπαξΙΚὀς ἢ Χωροφύλαξ εἰς
τὸ Γραφετον Προσωπικοῦ τῆς οἰκείας
Ἀνωτέρας ΔΙσεως ἢ τῆς ταὑτῃ ἐξομοιου-
μένης. τὴν ἑπομένην ἀπὸ τῆς ἡμέρας συμ-
πληρώσεως τοῦ ἀπαιτουμένου χρόνου.
Ἡ χορἡγησις πάσης τοιαύτης προσαυ-
ξήσεως, ἔστω ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι. εἶναι δυνητικὴ
διὰ τὴν Διοίκησιν. Προηγεῖται δὲ αὐτῆς
ὑπηρεσιακἡ κρίσις καὶ ἐρευνα περὶ τοῦ
εὐδοκίμου ἢ μὴ τῆς ὑπηρεσίας δί ἅπαντας
τοῦς βαθμοὺς μέχρι καὶ τοϋ ἈντΙρχου.
Σχετικὴ Α.Π. 50113118ζ ὲ.έ. διαταγὴ
Ἀρχηγείου Χωροφυλακῆς.
ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ
ΑΠΟΔΟΧΩΝ
Αἱ κατά μῆνα ἀποδοχαὶ τῶν ἀνδρῶν
Χωροφυλακῆς,θἀ καταβάλωνται εἰς τοὺς
δικαιοὑχους κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν (2)
δύο τελευταίων ἠμερῶν ἑκάστου μηνὸς
παρά τῶν οἰκείων Διαχειρίσεωνχωρο-
φυλακῆς. Τὸ μέτρον τοῦτον ἐλήφθη άρμο-
δίως πρὸς ἐναρμόνισιν τοῦ ἰσχύοντας κα-
θεστῶτος δί άπάσας τάς δημοσίας τῆς
χώρας ὑπηρεσίας.
Σχετικὴ Α.Π. 50112013 ἀπὸ 19-2-1974
διαταγὴ Ἀρχηγείου Χωροφυλακῆς.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΣ ΗΡΘ-Υ-ΠΗΡΕΣΙΑΣ
ΩΣ ΣΥΝΤΑΞΙΜΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΑΝΔΡΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
Διὰ τοῦ Ν.Δ. 16411973 ἀνεγνωρἰσθησαν
(Συνέχεια εἰς τὴν ἑπομ. σελίδα)

Ἡ ἀνθρώπινη ἑξαρση δὲν εὶναι συνηθισμένη κατά-

Κατά τὴν διάρκειαν τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος εἰς τὴν Σχολὴν
Χωροφυλακῆς Ἀθηνῶν. ἐδόθη Συναυλία Βυζαντινῆς Μουσικῆς.
Σκοπὸς τῆς συναυλίας ἦτο ἡ καλλιτέρα προετοιμασία τῶν ἀνδρῶν
ἐπὶ τῇ προσεγγίσει τῶν Ἁγίων Ἡμερῶν τοῦ Πάσχα. Ἡ συναυλία
ἐδόθη εἰς τὴν αἴθουσαν Τελετῶν τῆς Σχολῆς. ὑπὸ πολυμελοῦς Βυζαν-
τινῆς χορωδίας καὶ ὑπὸ τὴν Διεύθυνσιν τοῦ κ. Χρίστου ΧΑΤΖΗΝΙ-
ΚΟΛΑΟΥ. Πρωτοψάλτου καὶ Καθηγητοῦ τοῦ Ἐθνικοῦ Ὠδείου Ἀθη-
νῶν, 'H Χορωδία ἔψαλλε κατανυκτικώτατα, ὅσον καὶ καλλιτεχνικὡ-
τατα, ἀπάνθισμα Ὑμνων τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων καὶ τῆς Μεγάλης
Ἑβδομάδος. Ἑπηκολοὑθησεν ἐπίκαιρος ὁμιλία μὲ θέμα: «Τὸ νόημα
- τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος» ὑπὸ τοῦ Παν. Ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀμβρο-
σίου ΛΕΝΗ. Ὡς ἐκπρὁσωπος τῆς Α.Μ . τοὗΑριεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ
Πάσης Ἑλλάδος παρέστη ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ἀχελώου
κ. ΕΥΘΥΜΙΟΣ. Παρέστησαν ἐπίσης ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ρόδου
κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝ. ὁ Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς Ἀντιστράτηγος κ. Κων-
σταντῖνος ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ. oi A' καὶ B’ Ὑπαρχηγοἰ τοῦ Σώματος
Ὑποστράτηγοι κ.κ. ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΣ καί ΜΑΡΟΥΣΗΣ, ἄλλοι
ἀνώτατο. καὶ ἀνώτεροι Ἀξιωματικοί. ὡς καὶ οἱ Δόκιμοι Ἀξιωματικοῖ
καὶ Ὑπαξιωματικοἰ τῶν Σχολῶν.
Κρίνομεν ἐπίκαιρον τὴν δημοσίευσιν κατωτέρω χαρακτηριστικῆς
περιγραφῆς, ἀπὸ τ ᾿1ν ὅλην ἐκδὴλωσιν, τοῦ συνεργάτου μας κ.Α. ΣΕΡ-
ΓΙΟΥ. ποῦ μὲ ὑπερχειλίζουσαν εὐαισθησίαν καὶ λεπτολόγον περιγρά
φικότητα. δίδει ἐναργῆ καὶ παλμώδη εἰκόνα τῆς ὅλης ἐκδηλώσεως.
σταση. Λίγες στιγμὲς καὶ μὲ πολλὴ μεγάλη οἰκονομία
τὴν βρίσκομε στὸ διάβα τοῦ χρόνου. Συνήθως τὸ γνω-
ρίζουμε. ὅτι ἡ ὁποιαδἠποτε ἐξαρση. θά διασπάσῃ τὸ
φράγμα τῆς καθημερινὁτητος, τῆς αὐτοματοποιημένης
πλέον γιά μᾶς ἀστικῆς ζωῆς. Δὲν εἶναι εθκολο δμως,
νὰ ἐπιταχὐνουμε τὸ βῆμα μας καὶ νά ἀλλάζουμε πο-
ρεία. ὄχι γιατὶ ὑπάρχει δυσκολία, ἀλλὰ γιατὶ μέσα μας
δεχθἡκαμε τὴν ὲπίδραση κάποιου ψυχολογικοῦ ζυγοῦ
ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν καλλιέργεια ἢ ὲπεξεργασὶα προ-
βλημάτων καὶ κυρίως τῶν ἄλλων. Ὄταν σέ πρώτη εὐκαι-
ρὶα βρέθηκα σὲ μιὰ σεμνὴ τελετὴ, ἕνα εὐχάριστο καὶ
ἀνάλαφρο ρῖγος μὲ δόνησε. Στὴν ὑπέροχη Ψαλμωδία
τῶν βαθυστόχαστων βυζαντινῶν θμνων πίστεψα ὅτι
πὑργωσε μέσα μου μετουσὶωσις. Κλεῖστηκαν μονομΙᾶς
ὅλες οἱ σκέψεις. σὰν νὰ ἐπρόκειτο περὶ ψυχικῆς ὲπι-
στρατεὐσεως. Ἡχησε στὴν ἀκοὴ καὶ στὴν ψυχὴ ἡ
θεσπέσια ἀτμόσφαιρα ποῦ χρωματὶζει μόνον ἡ πίστις
στὴν Θρησκεία. Ἀπαλά-μελωδικά. νοερῶς. πραγμα-
τοποίησα ταξίδι στὸ βάθος τῶν αἰώνων. Βρισκόμουν
πότε στὴν Ἱερουσαλήμ. πότε στὸν κῆπο τῶν Ἐλαιῶν
καὶ πότε στὴν Ἀγία Σοφία. Δέχθηκα τὴν ὑποβολἡ μὲ
μεγάλη ἱκανοποίηση. Εἶδα μὲ λαμπρὸ τόνο καὶ ἠρεμία
τοὺς ἀγγελικοῦς ψαλμούς. Ξέφυγα ἀπὸ τὴν πορεία τῶν
καθημερινῶν σκέψεων. Τὸ βάρος μου μειώθηκε αἱσθητά
ἐκεῖνο τὸ βράδυ. Ἡμουν χαροῦμενος καὶ πλημμυρι-
σμένος αἰσιοδοξία, Βρισκόμουν σὲ κατάσταση ἑξάρ-
σεως. . . . Ἐκοινώνησα τὴν μετουσίωση.
Εὐχαριστὶες γιά αὐτοῦς ποὺ εἶχαν τὴν ἰδέα τῆς τελε-
τῆς στὴ Σχολἠ Χωροφυλακῆς τὴν 3-4-1974.

319
αἱ διαδοχικαί προῦπηρεσίαι δημοσίων
ὑπαλλήλων κάι Ν.Π.Δ.Δ. ὡς συντάξιμοι
τοιαῦται (Φ.Ε.Κ. τ.ΑἼ 223122-9-1973).
Δυνάμει τοῦ Ν.Δ. 164173 ἄρθρ. Ι παρ.
Ι-4᾿ παρεσχεθη νομοθετικὴ εὐχερεια
ἀναγνωρίσεως καἰ προσμετρἠσεως ώς
συνταξίμου χρόνου, πάσης προῦπηρεσίας
τῶν ἀνδρῶν τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας εἰς
Ν.Π.Δ.Δ. ἢ ἐτερους ὁργανισμοὐς τοπικῆς
αὐτοδιοικἠσεως κ.λ.π., ἐφ᾿ ὅσον βεβαίως
αθτη συνάδει πρὸς τὰς βασικας διατάξεις
τοῦ ίσχύοντος σήμερον συνταξιοδοτικοῦ
καθεστῶτος.
Οθτω δύνανται οἱ ἄνδρες τῆς Χωροφύ-
λακῆς, οἵτινες κεκτηνται προῦπηρεσίας
εἰς Ν.Π.Δ.Δ., Ι.Κ.Α. ἢ Ο.Γ.Α. να αἰτήσω-
σι τὴν ἀναγνώρισιν τῶν προυπηρεσιῶν
τούτων᾿ συμφώνως πρὸς τὰς προϋποθεσεις
τοῦ ώς ἄνω Ν.Δ., ὑπὸ τῶν οἰκείων ἀσφα-
λιστικῶν φορεων πρὸς οθς δεον ὅπως ὑπο-
βάλωσι τά προΒλεπὸμενα δικαιολογητικά
(αῖτησιν, δὴλωσιν, πιστοποιητικὸν Δήμου
ἢ Κοινότητος. τριπλὸτυπον εἰσπράξεως,
ἐπίσημα ἀποδεικτικά στοιχεῖα παρασχἐ
θείσης προυπηρεσίας των).
Αί διατάξεις τοῦ Ν.Δ. 164173 ἐφαρμό-
ζονται καί ἐπί τῶν ἐξελθόντων τοῦ Σώμα-
τος ἀνδρῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος
τοῦ ΣυνἼτος ἔτους 1968. ούτοι δεον ὅπως
ὑποβάλωσι μῆχρι τῆς 22-9-1974 εἰς τὴν
Ὑπηρεσίαν Συντάξεων τοῦ Γενικοῦ Λο-
γιστηρίου τοῦ Κράτους αῖτησιν μὲ
παράβολον δραχμῶν (50) Kai σχετικῆς
πράξεως άναγνωρίσεως τῆς προῦπηρεσίας
των τοῦ άρμοδίου ἀσφαλιστικοῦ φορεως.
Οἱ ἄνδρες δὲ ἐκεῖνοι δί οθς τὸ πρῶτον
θεμελιοῦται δικαίωμα συνταξιοδοτήσεως.
δεον ὅπως μέχρι 22-9-1974 ὑποβάλωσιν
εἰς τὴν Δὶνσιν ΟἰκονομικοῦΙΑΧ. τά ττρο᾿
βλεπὸμενα δικαιολογητικά.
ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ
ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΜΥΝΗΣ
ΕΙΣ POYMANIAN
—.'-_va.- ιι
Εἰς τὰ πλαισια τῆς ἐκπαιδευτικῆς των ἐνημερώσεως οἱ σπουδα-
σταἰ τῆς Σχολῆς Ἐθνικῆς Ἀμύνης εἰς τὴν ὁποίαν φοιτοῦι, (2)
Ἀνώτεροι Ἀξιωματικοἱ τῆς Χωροφύλακῆς, ἐπραγματοποίησαν
τὴν 22-4-74 τετραήμερον ἐπίσκεψιν εἰς τὴν Ρουμανίαν.
Εἰς τὴν φωτογραφίαν οἱ ἐκπαιδευταἰ καὶ οἱ σπουδασταἰ τῆς
Σχολῆς, πρὸ τῆς Ρουμανικῆς Στρατιωτικῆς Ἀκαδημίας ἐν Βου-
κουρεστίῳ᾿ μετὰ τοῦ Διοικητοῦ αὐτῆς καὶ τῶν λοιπῶν Ἀξιωμα-
τικῶν, ἐν οἷς Kai ὁ στρατιωτικὸς ἀκόλουθος τῆς Ἑλλάδος.
320
Oi βασικοί φορεῖς, οἱ κατὰ τὸν νόμον
ἁρμόδιοι πρὸς ἔκδοσιν πράξεών ἀναγνω-
ρίσεως προύπηρεσιῶν᾿ τά Ν,Π.Δ.Δ. ών τὸ
προσίἼπικὸν συνταξιοδοτεῖται ἐκ τοῦ
Ι.Κ.Α. καί λοιπαὶ πληροφορίαι καί διασα-
φήσεις ἐΠί τοῦ θέματος τούτου παρεσχεθη-
σαν διά τῆς Α.Π. 509Ἰ1Ἰ23u ἀπὸ 12-2-1974
διαταγῆς τοῦ Ἀρχηγείου Χωροφύλακῆς,
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΣ ΑΜΕΣΟΥ ΕΠΕΜ-
ΒΑΣΕΩΣ Δ ,Α .Π. ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ
Κατά τό 3μηνον Ἰανουαρίου-Μαρτίου
1974 οἱ ἄνδρες τῆς ἐκλεκτῆς αὑτῆς ὑπηρε-
σίας συνεδραμον (437) κινδυνεύοντα ἢ
χρὴζοντα βοηθείας πρόσωπα. διευθετη-
σαν (2302) διαφοράς τεχθείσας μεταξύ
πολιτῶν. απηύθυνον συστάσεις πρὸς
(3.000) παραβάτας Νὸμων, Ἀνεῦρον καί
παρεδωσαν ἁρμοδίως <67) ἐξαφανισθέν-
τας, (27) ψυχοπαθεῖς, κλαπεντα ὸχὴμάτα
καί κλαπεντα ἢ ἀπολεσθεντα ἀντικείμενα
(I44). Διεπίστωσαν (28.126) παραβάσεις,
ἤτοι π7.ημἸματα(5.676). πταίσματα ( 19,883)
Kai συμβάντα ῆ οἰκογενειακά ἐπεισόδια
(2.567). Ἐπεδωσαν (1714> ποινικά δικὸ-
Ἰραφα καἰ ἐπενέβησαν εἰς (709) οἰκοδο-
μικάς παραβάσεις,
Συνέλαβον (106) δράστας αὐτοφώρων
ἀδικημάτων καί (114) καταδιωκόμενους.
Συμμετεσχον εἰς (60) περιπτώσεις κα-
τασβεσεως πυρκαῖῶν καὶ ἐπενεβησαν
εἰς (1074) συγκρούσεις ὀχημάτων.
Ἐδέχθησαν ( 1 23.390) τηλεφωνικάς κλὴ-
σεις ἔναντι (117.000) τοιούτων τοῦ ἰδίου
3μήνου 1973.
Π Ὁ.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΑΣΤΥ-
ΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕ ΑΞἸΚΟΥΣ ΤΗΣ
Υ.Α.Π. ΠΡΩΠΣΗΣ ΕΙΣ ΘΕΜΑΤΑ
ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΑΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Oi Γερμανοἰ Ἀξιωματικοί τοῦ Ἐθνικοῦ
Γραφείου INTERPOI. Δυτικῆς Γερμανίας
κ.κ. (ὶἰᾃΝΤΕΗ ΚΟΗΤΚΑ καί ΙζΕΝΝ-
\\ ALTER, ἀφιχθησαν ἐσχάτως εἰς Ἀθὴ-
νας καί συνειργάσθησαν ἐπιτυχῶς μὲ
ἐμπειρογνώμονας Ἀξιωματικοῦς Χωρο-
φυλακῆς τῆς Ὑποδ1νσεως Ἀσφαλείας
Προαστίων Πρωτευούσης. Ἀντικείμενον
τῆς συνεργασίας αὐτῆς ἦτο ἡ ἐρευνα τοῦ
θέματος τῆς «λαθρεμπορίας αὐτοκινή των»
καί ἡ ἐξεύρεσις ἀποτελεσματικῶν μεσων
πρὸς ἐπιτυχῆ ἀντιμετώπισίν της ὑπὸ τῶν
ἁρμοδίων ὀργάνων χωροφυλακῆς.
ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΕΥΧΑΡ ΙΣΤΙΩΝ
Ὁ Ἐπίτιμος Ἀρχηγὸς Χωρὶκῆς. Ἀντι-
στράτηγος εα. κ. Χρῖστος Καραβίτης᾿
ἐπιθυμεῖ νὰ ἐκφράσῃ δια τοῦ Περιοδικοῦ
«ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ» τάς
θερμάς του εὐχαριστίας πρὸς ἅπαντας
τοὺς ἀξιωματικούς καί Ὁπλίτας τοῦ
Σῶματος, οἱ ὁποτοι εἶχαν τὴν εὐγένειαν
νά τοῦ εὐχηθοῦν ἑπ᾿ εὐκαιρία τοῦ ΠΑΣΧΑ
καί άνταποδίδει πρὸς ὅλους αὐτούς καί
τας ἰδικάς του θερμάς εὐχάς.
ΛΥΣΕΙΣ
ΜΙΚΡΟ ΤΕΣΤ
Ἡ τρίτη ἐξ ἀριστερῶν. ή ὀποια
ἐχει μαῦρο τὰ ἐπάνω καί κάτω
μερος. ὅπως καὶ ὀλες οί λαμπες
τῆς ἐπάνω σειρᾶς.
ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΣΩΣΤΑ ;
1) Τὸ ἐπιβατηγόν
2) Ὁχι. διότι ὑπάρχει συνεχὴς
γραμμή
3) Ὁ στρεφων άριστερα
ΣΤΑΥΡΟΛΕὌΝ ΑΡ. 53
23456789101112
[ἙἸΡΩΡΑ ΠΛΟΙΟΝ
A P NAPI ᾿ E
Υ
N
᾿Ο
Σ
 HELLENIC 'GENDARMERY
REVIEW
OFFICIAL MONTHLY PUBLICATION
OF THE GENDARMERY‘S HEADQUARTERS
PUBLISHED BY THE PUBLIC RELATIONS BUREAU

ADDRESS: N0 36 IOULIANOU Str. Athens-Greece

MAY I974, VOLUME 5. Νο 53

COVER PAGE
vn‘.

ᾛΗἏ F \ “but

ΞΞἘὙΝἒ ὒΝ .
YEARLY SUBSCRIPTION FOR
ABROAD
ἒr ᾿ θ
I ξ
1.— U.S.A. δ 12 Q [/7
2.— South America-Canada θ 14 > « V / ἦ
3 . — Austra1ia δ 20 1 ,
4.- Western Europe Countries θ 7 ξ Ἴ
The suhscription inc1ude postage by L_______.,.__J
a” ma11. Gerdarmery’s Patron Saint Irene is
the Symbo1 of patience, perseverance
and se1f-sacrifice for the benefit of
others... and certain1y with these
21:Ἰ:o1;Ἰ:ei mbued the Gendarmery

IN THIS ISSUE
 In our previous issued we have
examined, in brief, some of the ge-
nera1 traits and characteristics of
the 1eading ro1e which the Po1ice POLICE PROBLEMS OF TO DAY
1ays in the socia1 1ife of the modern
society and we have stressed that
in de1ivering its many and mu1-
tiform servicés it must gain the re-
cognition and respect of the pub1ic
it serves. This is not an easy thing
because the carrying out of the po-
1ice responsibi1ities depends upon
many factors which inf1uence it.
Among those the individua1 po1ice
officer is the most important one
because the qua1ity of his perform-
ance inf1uences immediate1y the sta-
tus and fina1 resu1ts of the entire
Po1ice Department.
The se1f-image which each Po-
1ice Officer forms inf1uences great-
1y the image of the entire Depart-
THE LEADING ROLE
ment. Thus, practica11y we cannot,
rea11y, separate these two e1ements

OF Α MODERN POLICE
which inf1uence the genera1 po1ice
performance, because the kind of
Department in which a po1ice offi— ‘
cer be1ongs wi11 to some extent
form the officer and in turn, the

AND
kind of. officer avai1ab1e to the De-
partment wi11 ref1ect the kind of
the Department it actua11y is. The
, inter-re1ation of these two basic e1e-
ments is of a paramount import-
ance for the effectiveness of the 1aw

᾿
enforcement mission since either of
them inf1uences the fina1 image of
the po1ice vocation.
ITS” RELATIONS
It is beyond any doubt that a in-
.dividua1 po1ice officer’s motivation
is his reason for doing what he
does. This is the comp1ex of goa1s
that motivates him to behave the
WITH THE PUBLIC
way he usua11y does. Motivation is
undoubted1y the number one factor
for an effective performance of any
kind of duty. For this reason we
must examine what motives usua11y (SECOND PART)
are those which motivate the po-
1ice officer in performing his duties
in the ways thath'e actua11y does
perform them. If one ana1yzes the-
se motivations, he wi11 find that are .JDHNBTRIPIS
at 1east three genera1 sorts, that is Gendarmery Major
the motivation which are common
to a11 peop1e, the motivations com-
mon to men 1iving in a specific
society and the persona1 motiva-
tions, which p1ay a1so a very im-
portant ro1e in the behaviour of
every individua1. .
In order to understand the be-
haviour of a po1ice officer in spe-
cific situations it is necessary to
have an understanding of the gen-
2
 era1 princip1es of human behaviour.
It is necessary to find out if a per-
sons behaviour is predictab1e or
not. It is necessary to determine
whether how someone wi11 react
when faced with a given set of dif-
ferent circumstances. This of cour-
se is not an easy thing.
No doubt that every human be—
ing has certain definab1e needs
which determine his behaviour in
dea1ing with most of the prob1ems
occurring in his interpersona1 re1a-
tions, especia11y his work condi-
tions and situations. There is, a1so,
no doubt that a11 peop1e are not
a1ike but a1most entire1y different
in varying degrees. Each individ-
ua1’s persona1ity, is the product of
a11 his heredity, environment and
experiences, as we11 as the inter-
action of a11 his physica1, menta1
and economica1 needs and charac-
teristics, which vary in different
degrees from person to person.
These form the motivations which
are common to a11 persons and
which of course differ in each of‘
them.
The physica1 and menta1 charac-
teristics of a person he1p to deter-
mine types of work for which an
individua1 is best suited. They a1so
indicate the types and intensity of
physica1 work he can be expected
to" perform. Some individua1s are
better at jobs requiring mechanica1
abi1ity, others are more capab1e of
performing comp1ex menta1 tasks,
requiring a great degree of reason-
ing, deductions and app1ication.
Thus, if a bright individua1 is given
a du11fu1 job, he may become bor-
ed and consequent1y resentfu1. If a
man is given a job which is beyond
his capabi1ities, he may become dis-
couraged, frustrated and eventua11y
.resentfu1 too. A man who is ma1-
assigned cannot be expected to ma-
ke his maximum contribution to
the team effort.
Besides these, the emotiona1 char-
acteristics are particu1ar1y impor-
tant for the formation of a man’s
persona1ity and behaviour. The way
he reacts to a difficu1t prob1em or
situation, to danger, to hardships,
is most important and must be
known to his superiour officers.
Under pressure, one person may
become angered whi1e another may
, quit or even run away, or another
may react very ca1m1y.
Each person’s persona1ity is sure-

3
 1y unique and is natura11y constant- work of an organisation done is puters, or so1e1y via cogitative and
1y changing. A person changes phy- immediate1y and fina11y dependent inte11ectua1 powers, a11 facets of
sica11y, menta11y and emotiona11y as upon the behaviour of the emp1oye- work‘ done in an organisation or
he grows up and he matures and es of that organisation. The reason Service are u1timate manifestations
gains new experiences in 1ife. Fac- for this is very obvious. Nothing of some manner or form of human
tors tend to shape persona1ity are that must be done in any kind of behaviour. It seems, therefore, 1o-
many and different, but the most organisation can be done unti1 so- gica1 to conc1ude, that the most im-
determing one are the fo11owing : me person assumes the ob1igation mediate objective of 1eadership is
—Heredity, of course p1ays an of and carries out the duties and the achievement of that type of em-
important ro1e in this respect. Each the responsibi1ities inherent in or p1oyee behaviour which wi11, resu1t
person inherits from his parents de1egated to his position. Conse- in the effective accomp1ishment of
many characteristics and traits. quent1y, whether the emp1oyee ac- the duties and responsibi1ities re-
Whether or not a person wi11 u1ti- comp1ishes his responsibi1ities quired to operate an organisation
mate1y attain the upper 1imits of through the use of inanimate and or Service successfu11y. Thus, to
his inherited characteristics and po- inarticu1ate too1s, or e1ectronic com- understand one comp1ete1y the fun—
tentia1 depends undoubted1y upon
his c1ose and wider socia1 environ» Teaching the kids to fo11ow the right way, it sure1y, wi11 make them one day ab1e to
1ead other peop1e too.
ment and of course 1ife experiences
which differ from person to person.
— Environment, is the second
factor which he1p great1y in the
formation of a person‘s persona1ity
and behaviour. The fami1y to which
he be1ongs, the church and the
schoo1 he attends, the neighboor-
hood he 1ives in, the friends he is
associated with and a 1ot of other
things constitute his environment.
The individua1‘s environment may
acce1erate or retard the deve1op-
ment of inherited menta1 capacity. I! ,ΞᾒῖἼ 54.35;: ἒἳτ
— Experiences in 1ife p1ay an im- Ἴρηἓ-,Ἐιρθἲαθἒὗ ρθἑὠἇθϋἳἔ.
portant ro1e in the fina1 formation
of an individua1’s persona1ity. Iden- ᾡἷἔκἒ ᾿Ξ᾿ἳ᾿ἒἒἶἔἶἔἴἐἷἳ ὃ. β
tica1 twins for. instance may be re-
ared in the same environment, but
με f r! * .
sti11 deve1op different persona1ities.
The unique experiences which each
person encounters wi11 affect him
menta11y and physica11y. In addi-
tion, these varied experiences wi11
p1ay a definite ro1e in his emotiona1
growth and in shaping his attitudes.
Due to these differences in identity,
environment and experiences, each
individua1 must be eva1uated sepa-
rate1y and according1y.
The 1eaders fundamenta1 respon-
sibi1ity in any form of organisation
is to get work done through peo—
p1e. This makes exp1icit the fact
that the basic objective of any kind
of 1eader is the effective accomp1ish-
ment of the'duties and the respon-
sibi1ities necessary for the success-
fu1 operation of an organisation
either private or pub1ic. A11 activities
of peop1e who \are in 1eading ro1es
and positions must therefore be
directed toward this end, for it is
this goa1 that justifies the existence
of—in fact, estab1ishes the neces-
sity for — a 1eader.
Imp1icit in this statement of 1ead-
ῆἴ sv—w 7... ,ἔ ν, - 4
Σἵμἆηρθἒἓᾆ
ῃψ γι ὶ᾿ἲ
,θ
ership is the fact that getting the ᾿ warm-'1' ”MW. ᾿

4
 damenta1 nature of 1eadership re- descriptions of the types of needs are, security, socia1 approva1 and
quires some comprehension of the that motivate human behaviour, it acceptance and recognition needs.
basic aspects of an individua1’s be- is possib1e to c1assify most interna1 We are ab1e to predict the con-
haviour, for, in the fina1 ana1ysis, human motives under at 1east three sequences of the course of events
the 1eader’s main task is to in- genera1 headings, name1y, physio— to a point where we can see that
f1uence the behaviour of peop1e to- 1ogica1, socio1ogica1 and psycho1o- certain actions on our part may re-
ward predetermined goa1s. gica1 needs. su1t in imotiona1, materia1, or phy-
A1though human behaviour is a Some of the basic needs are phy- sica1 harm. We tend to a1ter our
vast and comp1icated subject com- sica1, whi1e others are acquired behaviour according1y. Many men
posed of and inf1uenced by many through the 1earning process as one wi11 run grave risks to gain great-
variab1es, it can be simp1y describ- goes through 1ife. er security for the future. No one
ed as the tota1 response of an in- The Physio1ogica1 needs are the wants to be injured or ki11ed or
dividua1 to various motivating for- most primitive and fundamenta1 of even reproached. If the physio1o-
ces. ᾿ the motivating forces. They are gica1 needs are re1ative1y we11 grati-
In other words, a11 rationa1 hu- identified in both anima1s and men fied, there then emerges a new set
man behaviour is caused in one or and are primari1y instictive in na- of needs, the security or safety as
the other way and by one or the ture. They are the most obvious we ca11 them needs. The safety
other reason or cause. We behave and the most easi1y observed of a11 needs are a1so most important in
as we do because we are respond- human motives. Inc1uded in this man’s 1ife. The average man in to-
ing to forces that have the power c1ass are the needs for food, water, day’s society genera11y prefers a
to prompt, motivate us to some she1ter, c1othing, air, s1eep, and a11 safe, order1y, predictab1e, Organised
manner or form of action. In a those pertaining to the norma1 body wor1d, 'which he can count on and
sense, therefore, behaviour per se functions. In a sense, they are the in which unexpected, unmanageab1e
can be considered to be an end most powerfu1 of motivating sti- or other dangerous things do not
resu1t—a response to some basic mu1i, for one must satisfy most of happen, and in which, in any case,
forces. From a more fundamenta1 t them in order to exist. Consequent- he has a11-powerfu1 State organisa-
viewpoint, however, it can be seen 1y they are the needs that one ta- tions who protect and shie1d him
that behaviour is actua11y on1y an kes care of first. They quite obvi- from harm, as for instance the Law
intermediate step in a chain of-ma— ous1y exert a tremendous inf1uence . Enforcement Services etc.
ny events. Motivating forces 1ead on behaviour, especia11y in the wor1d A man fee1s more safe when he
to some manner or form of behav— of work, because many of them, has the Sense of be1onging some-
iour, and that behaviour must be 1ike food and she1ter, are most where. When one be1ongs to a
directed toward some end. That is easi1y satisfied with money earned team then he fee1s safer and strong-
to say, there must be some reason from gainfu1 emp1oyement. The so- er and he does not fear anything.
why one is responding to the mo- cio1ogica1 or 1earned needs concern But, be1onging somewhere or fee1
tivating force. And that reason man’s re1ationships with other men ing safe is not enough. The human-
cou1d on1y be to satisfy the force in socia1 1ife. Motives in this cate— being fee1s the need to be1ovend.
which in ‘the first p1ace motivated gory -stem primari1y from a per- He wants affection and recognition
_us to behave. Consequent1y, a11 in- son’s re1ationships with other peo- as an individua1 or as a member of
dividua1s, whether they do so ra- p1e. Un1ike physio1ogica1 needs a group. Thus, if both the physio-
tiona11y or irrationa11y. Conscious- which are primitive and instictive 1ogica1 and the security or safety
1y or subconscious1y, behave as in nature, socio1ogica1 needs exist needs are fair1y gratified, then the-
they do to satisfy various motivat- on a more refined 1eve1 and are ac- re wi11 emerge the 1ove and afl‘ec-
ing forces. quired in the course of everyday tion and be1ongingness needs. Now
Certain conditions must be met existence. They are acquired by the the person wi11 fee1 keen1y, as never
if the individua1’s pattern of be- individua1 throughout his 1ife as he before, the absence of friends or a
haviour is to be socia11y acceptab1e 1earns what is va1ued by others in sweetheart, or a wife genera11y, na-
andsatisfying to himse1f. These his cu1ture and the importance of me1y, for ap1ace in his group and he
conditions or roots of behaviour, others to his own we11being. These wi11 strive with great intensity to
are his basic needs. needs can be as strong as the more achieve this goa1, he wi11 want to
The forces that motivate peop1e, basic physio1ogica1 needs, and men attain such a p1ace more than any-
that is, the forces that 1ead to some wi11 react to achieve their satisfac- thing e1se in the wor1d and may
manner or form of human behav- tion. They inc1ude motives such as even forget that once, when he was
iour, are many in number and vary the need to be1ong, the need for hungry, he sneered at 1ove.
considerab1y in degree, not on1y 1ove and affection and the need for The socia1 approva1 is one of
from person to person, but a1so acceptance and recognition. A1- the strongest urges of man. Man
from time to time within the same though more difficu1t to observe puts forth great efforts to win this
person. They range in nature from than physio1ogica1 needs, sufficient approva1, Few men wi11 take a cour-
extreme1y etherea1 and psycho1o- evidence of the operation of these se of action designed to incur the
gica1 motives, such as truth, 1ove needs is not difficu1t to find. A1- disfavour of the group he be1ongs
and beauty, to concrete physica1, though the socio1ogica1 needs may to. One 1earns quite ear1y in 1ife
instictive and basic physio1ogica1 be typed in many groups or c1asses, that he wi11 go much farther if he
forces, as hunger, thirst, fear etc. three c1asses are of particu1ar im- cooperates with other members of

5.
A1though there have been many portance in motivating men. These his society. He runs the risk of in-‘
 curring both materia1 and physica1
harm if he radica11y acts counter to
the idea1s and expectations of the
group he be1ongs to.
A11 peop1e in our society have a
need or desire for a stab1e, firm1y
based high eva1uation of themse1-
ves, for se1f-respect or se1f esteem
and for the esteem of others. Men
fee1 the need for frequent tangib1e
proof that they are getting ahead.
They work hard to gain some mea-
sure of success, and if recognition
is not forthcoming, wi11 eventua11y
quit or try some other. pattern of
behaviour. Even a sing1e pat on the
back is often enough to reassure
asubordinate, for instance, that his
performance is appreciated.
The recognition needs may be
c1assified into two subsidiary sets.
These are first, the desire for
strength, for achievement, for ade-
quacy, for confidence in the face
of the wor1d, and for. independence
and freedom. Second1y, we have
the desire for reputation or pre-
stige, that is the respect or esteem
that one expect from other peop1e,
desire for recognition, attention, im-
portance or appreciation. Satisfac-
tion of the se1f-esteem need 1eads
to fee1ings of se1f-confidence, worth,
strength, capabi1ity and adequacy of
being usefu1 and necessary in the
socia1 1ife. But thwarting of these
᾿ needs produces fee1ings of inferio-
rity, of weakness and of he1p1ess-
ness. These fee1ings in turn five
rise to either basic discouragement
or e1se compensatory or neurotic
trends.
Even if a11 these needs are satis-
fied, we may sti11 often expect that
a new discontent and rest1essness
wi11 soon deve1op, un1ess the indi-
vidua1 is doing what he is fitted
A musician must make music, an
artist must paint, a poet must write
poems, if he is to be u1timate1y
happy. What a man can be, he
must be, that need is ca11ed, need
for se1f-actua1isation, and it refers
to the desire for se1f-fu1fi1ment, na-
me1y, to the tendency for him to
become actua1ized in what he is
potentia11y. This tendency might be
phrased as the desire to become
more and more what one is, to
become everything that one is ca1
pab1e of becoming. The specific form
that these needs wi11 take wi11 of
course vary great1y from person to
person. In one individua1 it' may
take the form of the desire'to‘be
an idea1 1aw enforcement officer, in
another it may be expressed ath1e-
tica11y and sti11 in another it may
be expressed in writing or painting
etc. It is. not necessari1y acreative
urge a1though in peop1e who have
any capacities for creation it wi11
take this form.
The c1ear emergence of these
needs rests upon prior satisfaction
of the physio1ogica1, security, 1ove,
and esteem needs. We sha11 ca11
peop1e who are satisfied in these
needs, basica11y satisfied peop1e, and
The Gendarmery Woman is a1ways and everywhere avai1ab1e to he1p in any way the
citizens.
it is from these that we many ex~
pect the fu11est creativeness. Since,
ι
nowadays, basica11y Satisfied peop1e
is the exception, we do not know
much about se1f-actua1ization.
I
One of the most fundamenta1 fa-
cets of the above mentioned needs
as motivationa1 forces is their hie-
rarchica1 re1ationship. A1though it
is difficu1t to perceive this character
of needs between the phsycho1ogi-
ca1 and socio1ogica1 needs, primar-
ri1y to the extent to which these
two c1assifications depend upon re-
1ationships with fe11ow men, it is
apparent that physio1ogica1 needs
take precedence over a11 other needs.
In fact, it is on1y when behaviour
has satisfied these instinctive mo-
tives that satisfaction of other needs
becomes important.
Another important aspect of ne-
eds as basic motivationa1 forces is
‘the fact that rare1y inf1uence beha-
viour individua11y. Indeed, there is
considerab1e evidence to prove that
most of the time they operate in
conbination with each other. Con-
sequent1y, at times the individua1
may be faced with a situation where
his behaviour to satisfy one need
wi11 frustrate or prevent him from
satisfying another need. When such
conf1icts arise, the individua1 must
make a decision as to which need
he wi11 satisfy. Depending on the
nature of the motives in conf1ict,
he may quick1y satisfy one need and ᾿
forget the other, compromise to
some extent, or choose the 1esser
of two evi1s. In any case, some de-
gree of frustration wi11 resu1t. Be-
cause frustation occurs whenever
needs go unsatisfied, it shou1d be
noted that in addition to conf1ict
between motives there are other
ways in which an individua1 can
be frustrated. Genera11y speaking (Ἆ m
ιτα

ἷe
i
these obstac1es to goa1 satisfaction
are c1assified under the headings ("V [ Η
of environmenta1 and persona1 fac-
Ὗ ωιικικιιχπμπωγλλιιιιἸ
\ ’ ,ὶ fim
;
tors. Environmenta1 factors are ex-
terna1- to the individua1 and exist
in the situation in which he finds u‘nxamnin ίμἳἷἳὗθἇἇχᾜ
air/“3'; Α TPOXAIA4
himse1f. An examp1e of this type of ΞρχιιἒᾞἸ r κ--ἇχ
, , ᾿ κιιἱἴ, Ἦ [.

barrier wou1d be a commanding Ὁ ft; “ Ἔ

officer who so i11-fits his job that he . ὦ ‘6 ..τ
is unab1e to perceive the true abi1ity
ofa subordinate and consequent1y
f ἔ

:1-”
empede’s the emp1o-yee’s progress.
W [Ἱ
Persona1 factors, on the other
hand, are interna1 to the indivi-

\_———f
dua1. They usua11y resu1t from the

[Ξ- νιἑ

Χ
person’s overestimation of his ca-

pabi1ities. An examp1e of this wou1d
be the po1iceman’s who wants to
become an officer, but who simp1y
does not and never wi11 possess
the abi1ities for such work. Unti11
this individua1 recognizes his 1imi-
tations and sets difierent goa1s for
himse1f, he wi11 remain disappoint-
s has, of
ed and frustrated. Thi
course, drastic imp1ications in the
Practice of human re1ations and
1eadership, for quite frequent1y the
1eader wi11 find himse1fin situations
where he must he1p an emp1oyee
recognize, understand and accept
the true nature of the emp1oyee‘ 5
capabi1ity and potentia1
A1though reaction to frustration
varies from individua1 to’individua1.
there are definite patterns of beha-
viour that can be observed. One
common reaction to frustration oc-
curs when the individua1 compen-
sates or substitutes one need for
another. This means in essense,
that a person simp1y directs his be-
havious away from a goa1 that he
finds difficu1t or impossib1e to sa-
tisfy toward another gOa1 from
which he can obtain greater satis-
faction. An examp1e of this type
of behaviour wou1d be the po1ice-
man who, finding his need for be-
1onging15 not satisfied as a member
of a Po1ice Agency, turns his ener-
gies toward the satisfaction of "his
motive by retiring and changing his
ri,—.«_._ Δ .,
=ὒ᾿ᾞ᾿᾿ ί ᾩ
μ
ᾇ ἲἔ
",1
$355,477.23 ,κ
ἱ -᾿ -
It is not easy to convince peop1e to fo11ow the safest path in their 1ife. . . the traffic
officers sure1y, do their best in this respect.
job. It shou1d be noted that this
type of reaction can be either advan-
tageous or detrimenta1 to the inte-
rest of the Oarganisation depend-
ing upon the nature of the substi-
tuted goa1. Which behaviour pat-
tern the emp1oyee se1ects, however,
is frequen1ty a function of how re—
warding such an reaction has been
in his previous experience. If a par-
ticu1ar response has in the past a1-
1eviated his frustration, he wi11 more
than 1ike1y repeat his action when
he encounters simi1ar frustrating si-
1
ΡΪἘἸ 2
tuations in the future. The main
point here, of course, is that if the
po1iceman’s origina1 motivating for-
ce was va1id, he shou1d have been
ab1e to satisfy it without having to
turn his behaviour toward a goa1
that might be contrary to the ine—
rest of his Agency.
Another common rea ction to
frustration is, rationa1ization. This
type of behaviour is evidenced by
the individua1 'WhO b1ames someone
a1se for his fai1ure to satisfy his
need or who simp1y ta1ks himse1f

7
out of a goa1. An examp1e of this
kind of response is the po1ice offi-
cer who, fai1ing to get a promotion,
b1ames his supervisor for having
it in for him or who maintains he
did not wanted it anyway. A1though
rationa1ization is frequent1y consi-
dered to be a harm1ess reaction
to frustration, it can, unfortunate1y,
1ead to more serious responses,
such as apathy, indifference or di-
senterest, a11 of which are detrimen-
ta1 to a Po1ice Agency’s efficiency.
One of the most serious respon-
sesv to frustration is that of aggres-
sion, either in the form of opposi-
tion and antagonism or open con-
f1ict and sometimes and physica1
vio1ence. Whatever form this par-
ticu1ar type of response takes, it
a1ways invo1ves action against the
barriers and obstac1es that prevent
satisfaction of a motivating force.
For examp1e, adu1ts most frequent-
1y vent their aggreSSion against
a barrier in an indirect manner, es-
pecia11y in an emp1oy’ement situa-
tion. Thus a Po1ice Sergeann who
has been reprimanded by his com-
manding officer may in turn abuse
his subordinates. Or the po1iceman
whose grievance has gone unnotic-
ed or been improper1y hand1ed
may resort to comp1aints or even
neg1ecting his duties. This ted ency
of adu1ts to react indirect1y and
not direct1y asthe chi1dren or tee-
nagers, to the cause of their frus-
tration is one of the basic reasons
why so many peop1e in 1eading po-
sitions find it difficu1y or impossib1e
to change the behaviour patterns of
their subordinates. A1together too
frequent1y, such 1eaders misread be-
havioura1 paterns and make the
serious mistake of confusing be-
haviour that is on1y symptomatic of
a more basic cause as a direct reac-
tion to a frustration situation. Any
attenpt to change symptomatic ba-
haviour, therefore, wi11 se1dom, if
ever, a11eviate or change the fac-
tor that inf1uenced such behaviour
in the first p1ace. This is we11-i11u-
strated, perhaps, in the po1iceman’s
who is habitua11y 1ate for resuming
duty on his beat—indirect reac-
tion to frustration—because the
nature of his job is so undemanding
of his interest and ta1ents — direct
cause of frustration—,that he finds—
very 1itt1e incentive to get to work
on time. Lecturing such a person
on the advantages of promptness,
8
therefore, may temporari1y change
his behaviour, but it wi11 in no man-
ner or form remedy or affect the
basic under1ying cause of his be-
haviour. Un1ess the supervisors or
the Commanding Officers and Lea-
ders recognize this phenomenon of
behaviour and deve1op the sensi-
tivity to perceive and separate sym-
ptom from cause, they can hard1y
hope to effective1y change the beha-
viour of their subordinates, parti-
cu1ar1y when that behaviour is sim-
p1y a superficia1 manifestation of a
deep1y under1ying cause. Effective
1eadership, therefor, quite obvious-
1y requires great insight into a11
the factors that motivate peop1e to
behave as they do behave.
Further, the most extreme forms
of reaction to frustration are re-
gression or withdrawa1. In regres-
sion, the individua1 is said to re—
vert from adu1t 1eve1s of behaviour
to chi1dish 1eve1s of behaviour.Apo
parent1y such a response a11ows
the individua1 to escape the fru-
strations of adu1thood and thereby
to gain greater security and satis-
faction. In withdrawa1, the person
retreats from the rea1ity to the
extent that he is comp1ete1y out of
contact with the situation in which
he exists. Both types of behaviour
are, of course, indicative of se-
rious menta1 disorders and require
professiona1 he1p. About a11 the
good 1eader can do if he perceives
such behaviour is attempt to he1p
the individua1 obtain competent
counse1ing and in no case he shou1d
attempt to p1ay the ro1e of apsy-
cho1ogist or psychiatrist. , effort possib1e and use every means
The mora1e or esprit de corps
p1ays a vita11y improtant ro1e in
motivation, attitudes and perfor-
mance of responsibi1ities and work.
If the mora1e is high the emp1oyees
are satisfied and happy about
their job, working conditions, pay
and other apsects of the emp1oye-
ment of situation and are conse-
quent1y, performing their job in the
best way and most efficient1y. On
the other hand, if the mora1e is
1ow, it is assumed that the emp1oy-
ees are disatisfied with things in
genera1 and the qua1ity and quanti—
ty of their performance isa1so 1ow
according1y. Mora1e of course, can-
not be measured in one or the other
way. It is very difficu1t. A1though
the term mora1e is used very 1oo-
se1y, it refers to a combination of
emp1oyee attitudes toward his job.
That is to say, mora1e is a synthe-
sis of how emp1oyees thinka nd fee1
about their job, their working con-
ditions, their pay, their commanding
officers or supervisors, their fe1-
1ow men and so on. Thus we can
say that there are two sortes of
mora1e, the individua1 one and the
group mora1e, the Organisation’s
mora1. But whatever are the diffi-
cu1ties in defining and measuring
mora1e, it is possib1e to conc1ude,
that it p1ays an important ro1e in
motivation and behaviour, a1beit a
comp1ex one. The reason for this
is obvious If it is true that emp1oyee
behaviour is directed toward satia-
tion of needs, the resu1t of that be-
haviour must direct1y inf1uence the
attitude of the individua1, In other
words, if a particu1ar response re-
su1ts in satisfaction of one or more
'needs or desires, it cou1d be deduc-
ed that the individua1’s attitude with
respect to his need, his action, and
the resu1t of his action is good. As
1ong as such behaviour resu1ts in
satisfaction, consequents attitu des
shou1d remain good. If, on the
other hand, behaviour does not
resu1t insatisfaction, frustratio and
its consequences wi11 occur and a
negative attitude wi11 resu1t.
The imp1ication of the re1ation-
ship between mora1e and behaviour
is very c1ear. Significant attention
must be given to mora1e as an in-
dicator of need satisfaction, both
of the individua1 emp1oyee and of
the group as a who1e. The good
1eader, must therefore, make every
at his disposa1 to determine and
be cognizant of the emp1oyees and
subordinates attitudes. If 'he wi11
direct his energy toward this task,
he shou1d be ab1e to motivate his
subordinates more efficient1y and,
consequent1y, to improve his effec-
tiveness as a 1eader.
As one can see the subject of
1eading peop1e is not at a11 a simp1e
one. It is on the contrary very com-
p1ex because it dea1s with the unec-
p1ored sti11 human being and it
.shou1d be worthwhi1e to continue
our effort in the next issue, so that
we take a more definite genera1
picture of this great and difficu1t
art which is, the Leading ro1e of
the Gendarmery in a modern so-
ciety 1ike the one in which we 1ive
nowadays.
 ΠΙΝΑΞ ΚΕΡΔΩΝ ΠΙΝΑΞ ΚΕΡΔΩΝ
ΕΚΑΣΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ -

ΕΘΝΙΚΟγ ΛΑΧΕΙΟΫ
1- ΕΚΑΣΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΟΥ
ἴΛΑϊκΟγ AAXEIOY
Aoc Λαχνὸς 300.000 Apx.300.000 Ἕνας λαχνὁς
Βος » 100.000 » 100.000
rOC » 50.000 » 50.000 2.000.000
5 onvoi 10.000 » 50.000

'23 I 3:333 1 331333 ἘπΤἀ λσχνσἰ

ἒε :
8.000 »
ἒ-εεε : 23-33::-
᾿ 40 » 32οἶοοο
1-0-00000 ἕκαστος
(mo. ἍΞ(
“due“ᾃἶἶῖξπω
Κυκλοφορεῖ εἰς 80 ὰδας
πΡΩτο ΚΕΡΔΟΣΒΟἁδος Δ Ω POoN
4.800.000
ΪΔ ΔΙΠΛΔ ΛΔΧΕΙΔ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΔΙΠΛΔΣΙΔ ΠΟΣΔ
5.000.000
--Ξᾗ---ψ-μ-ᾞωπ-Ἐ,-,ᾬΞ
ΟΛΑ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΑ ,, ᾗΞΞΞἯᾆ