Professional Documents
Culture Documents
Akademik İncelemeler Dergisi’ne gönderilecek makalelerde kaynak gösterme yöntemleri (1) metin içi
kaynak gösterme yöntemi ve (2) dipnotta kaynak gösterme yöntemi olarak ikiye ayrılmaktadır. Yazar,
bu iki yöntemden birini aşağıda verilen örnekler temel alınarak tutarlı bir şekilde hazırlamalıdır.
Yazar-Tarih Yöntemi, Amerikan Psikoloji Derneği'nin benimsediği yöntem olup, Sosyal Bilimler alanında
yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Literatürde APA Yöntemi (American Psychological Association:
APA) olarak geçmektedir. Yazar-Tarih yönteminde kaynak gösterme, metinde ilgili kelimeden sonra
açılan bir parantezin içine yazarın soyadı ve yayın yılı yazılarak yapılır. Ancak, doğrudan yapılan
aktarmalarda sayfa numarasını göstermek zorunludur. Metin içinde başvurulan tüm kaynaklar da
çalışmanın sonuna eklenen kaynakçada ayrıntılı olarak verilir. Ayrıca bu sistemde kaynaklar türüne
bakılmaksızın alfabetik sıraya göre listelenmektedir.
Yazar-tarih yönteminde, açıklama notları ise metnin içinde sayfa sonunda ya da kaynakçadan önce yer
alır. Makalelerde açıklama notlarını sayfa sonuna ilgili cümlenin sonuna yıldız (*) işareti vererek
yazmanız önerilir. Aynı sayfada birden fazla açıklama olduğunda yıldız sayısını artırarak açıklamanızı
yapabilirsiniz.
- Eğer bir kaynakta yazar ismi yoksa tarih eser adından sonra yazılmalıdır.
- Aynı yazarın aynı tarihte iki yayınına atıf yapılıyorsa kaynaklar Özdemir, A. (2005a), Özdemir,
A. (2005b) formatında olmalıdır.
YAZARSIZ
Metin içinde: (İş Kanunları ve İlgili Mevzuatı, 1998).
Tekrarı hâlinde: (İş Kanunları, 1998).
Direkt alıntı: (İş Kanunları ve İlgili Mevzuatı, 1998, ss. 19-60).
Kaynakça: İş kanunları ve ilgili mevzuatı. (2014). Ankara: Adalet Yayınevi.
EDİTÖR YAZARLAR
Metin içinde: (Kaynar, 2015).
Tekrarı hâlinde: (Kaynar, 2015).
Direkt alıntı: (Kaynar, 2015, ss. 19-50).
Kaynakça: Kaynar, M. K. (Ed.). (2015). Türkiye’nin 1950’li yılları. İstanbul: İletişim Yayınları.
YAZAR VE ÇEVİRMEN
Metin içinde: (Dvornik, 1990).
Tekrarı hâlinde: (Dvornik, 1990).
Direkt alıntı: (Dvornik, 1990, s. 34).
Kaynakça: Dvornik, F. (1990). Konsiller tarihi: İznik’ten II. Vatikan’a. (Mehmet Aydın, Çev.). Ankara:
Türk Tarih Kurumu Yayınları.
KİTAP BÖLÜMÜ
Metin içinde: (Özbudun, 2010).
Tekrarı hâlinde: (Özbudun, 2010).
Direkt alıntı: (Özbudun, 2010, s. 39).
Kaynakça: Özbudun, S. (2010). Bir iktidar dizilimi sahnesi olarak ‘cumhuriyet’ törenleri. M. K. Kaynar,
Resmi tarih tartışmaları-10: Rejim ve ritüelleri içinde (ss. 33-52). İstanbul: Özgür Üniversite.
DEVLET YAYINLARI
Metin içinde: (Meclis Araştırması Komisyonu Raporu, 2016).
Tekrarı hâlinde: (Meclis Araştırması Komisyonu Raporu, 2016).
Direkt alıntı: (Meclis Araştırması Komisyonu Raporu, 2016, ss. 10-22).
Kaynakça: Meclis Araştırması Komisyonu Raporu. (2016). Başta cinsel istismar olmak üzere
çocuklara yönelik her türlü istismar olaylarının araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi
amacıyla kurulan Meclis Araştırması Komisyonu raporu. Ankara: TBMM Yayınları.
E-KİTAPLAR
Metin içinde: (Şahin, 2004).
Tekrarı hâlinde: (Şahin, 2004).
Direkt alıntı: (Şahin, 2004, s. 99).
Kaynakça: Şahin, D. (2004). Amisos Mozaiği. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’nden
alındı: http://www.kulturvarliklari.gov.tr/Eklenti/38967,amisos-mozaigi.pdf?0
AKADEMİK DERGİ
Metin içinde: (Oral, 2017).
Tekrarı hâlinde: (Oral, 2017).
Direkt alıntı: (Oral, 2017, s. 134).
Kaynakça: Oral, Ö. (2017). Osmanlı-Venedik diplomatik ilişkileri tarihine bir katkı: 1763 tarihli
Cezayir-Venedik Antlaşması. Avrasya İncelemeleri Dergisi, 2(6), 103-130.
Bu referansta 2 cilt; 6 ise sayı numarasıdır. Cilt numarası italik yazılır. Sayı numarası
olmadığı takdirde …Dergisi, 2, 103-130. şeklinde bir format uygulanır.
BİREYSEL SAYFALAR
Metin içinde: (Küçükparlak, 2018).
Tekrarı hâlinde: (Küçükparlak, 2018).
Direkt alıntı: (Küçükparlak, 2018).
Kaynakça: Küçükparlak, İ. (2018, Şubat). Doğu ekspresi bloggerları ve libido.
https://ihtisastramvayi.com/2018/02/01/dogu-ekspresi-bloggerlari-ve-libido/ adresinden alındı.
Kelime üzerindeki dipnot rakamları ve sayfa sonundaki dipnot rakamları, küçük puntolar ile yazılmalıdır.
Her dipnot kullanıldığı sayfanın sonuna yerleştirilir. Dipnotlar bir boşluk (space) bırakılarak ve normal
yazıdan daha küçük puntolarla yazılır. Dipnotlarının yazılmasında belli kurallara dikkat etmek gerekir.
Bir kaynağa ilk kez başvurulması ve yeniden başvurulması durumlarında farklı dipnot yazım kuralları
uygulanır. Dipnotlu kaynak gösterme için aşağıdaki örnekler takip edilmelidir.
Metinde açıklama dipnotları, kullanıldığı sayfa sonunda yer alır. Metin içinde yapılmak istenen
açıklamalar için yıldız (*) konulmamalıdır. Kaynak gösterir gibi dipnot numaralandırmasına devam
edilmelidir. Dipnotlu kaynak gösterme yönteminde tanıtılan kaynaklardan ayrıca kaynakça oluşturulur.
Kullanılan yayınlar, sonuç kısmından sonra kaynak türüne bakılmaksızın alfabetik olarak verilir.
Dipnotlarında yazılı kaynakların tümü kaynakçada gösterilir.
Dikkat edilmesi gereken bazı noktalar:
- Dipnot referans numaraları noktalama işaretlerinden sonra konulmalıdır. Örnek: Yazar 1932’de
İstanbul’da doğdu.8
- Kitap veya dergilerin cilt numarasını gösterirken Romen rakamı ve (c) kısaltması kullanılmaz.
Mesela, sekizinci cildin 124. sayfası için c.VIII, s.124 yerine 8:124 formunu kullanınız. Bunun bir
istisnası ansiklopedi maddesine atıf yapılacağı zaman dipnotta c. kısaltması kullanılır fakat
kaynakça kısmında yine c. kullanılmaz.
- Listede bulunmayan kaynaklar için bakınız:
http://www.chicagomanualofstyle.org/tools_citationguide/citation-guide-1.html
ÇEVİRİ:
İlk kullanım: Francis Dvornik, Konsiller Tarihi, İznik’ten II. Vatikan’a, çev. Mehmet Aydın (Ankara: Türk Tarih
Kurumu Yayınları, 1990), 21.
Tekrarı halinde: Dvornik, Konsiller Tarihi, 55.
Kaynakça: Dvornik, Francis. Konsiller Tarihi İznik’ten II. Vatikan’a. Çeviren Mehmet Aydın. Ankara: Türk
Tarih Kurumu Yayınları, 1990.
TEZ ÖRNEK:
İlk kullanım: İsmail Akyüz, “Türkiye’de Muhafazakâr Yardım Kuruluşları” (Yüksek Lisans Tezi, Sakarya
Üniversitesi, 2008), 45.
Tekrarı halinde: Akyüz, “Türkiye’de Muhafazakâr Yardım Kuruluşları,” 49.
Kaynakça: Akyüz, İsmail. “Türkiye’de Muhafazakâr Yardım Kuruluşları.” Yüksek Lisans Tezi, Sakarya
Üniversitesi, 2008.
YAZMA ESER:
Yazar adı, eser adı (italik), kütüphanesi, varsa kütüphane bölümü, kayıt numarası, varak numarası.
İlk kullanım: Neccarzade Rızâeddin Mustafa b. Ali en-Nakşbendî, Risâle fi beyâni'l-i'tikâdât ve'l-ahlâk ve'l-
amel, Süleymaniye Ktp., A. Tekelioğlu, nr. 85, vr. 19a.
Tekrarı halinde: Neccarzade Rızâeddin, Beyâni'l-i'tikâdât, vr. 26b.
Kaynakça: En-Nakşbendî, Neccarzade Rızâeddin Mustafa b. Ali. Risâle fi beyâni'l-i'tikâdât ve'l-ahlâk ve'l-amel.
A. Tekelioğlu, 85: varak aralığı. Süleymaniye Ktp.
KİTAP BÖLÜMÜ:
İlk kullanım: Hişam İbrahim Mahmud, “Mukaddime,” Telḫîṣü’l-edille li-ḳavâʿidi’t-tevḥîd içinde, ed. Hişâm
İbrâhim Mahmûd (Kahire: Dâru’s-Selâm, 1431/2010), 1:14.
Tekrarı halinde: Mahmud, “Mukaddime,” 1:34.
Kaynakça: Mahmud, Hişam İbrahim. “Mukaddime.” Telḫîṣü’l-edille li-ḳavâʿidi’t-tevḥîd içinde, editör Hişâm
İbrâhim Mahmûd, 1:5-44. Kahire: Dâru’s-Selâm, 1431/2010.
CİLTLİ ESERLER:
İlk kullanım: Taşköprizâde Ahmed Efendi, Miftâḥu’s-saʿâde ve miṣbâḥu’s-siyâde fî mevżûʿâti’l- ʿulûm, nşr.
Abdülvehhâb Ebü’n-Nûr-Kâmil Kâmil Bekrî (Kahire: Dârü’l-kütübi’l-hadis, 1968), 3:142.
Tekrarı halinde: Taşköprizâde Ahmed Efendi, Miftâḥu’s-saʿâde, 2:162.
Kaynakça: Taşköprizâde Ahmed Efendi. Miftâḥu’s-saʿâde ve miṣbâḥu’s-siyâde fî mevżûʿâti’l- ʿulûm. Neşreden
Abdülvehhâb Ebü’n-Nûr-Kâmil Kâmil Bekrî. 3 cilt. Kahire: Dârü’l-kütübi’l-hadis, 1968.
HADİSLER:
Kütüb-i Sitte hadis kitaplarından kaynak gösterilirken Buhârî, Müslim, Tirmizî ve Nesâî isimlerinden sonra
virgül, virgülden sonra Müslim ve Muvatta’da kitap adı ve hadis numarası; Buhârî, Tirmizî ve Nesâî’de kitap adı
ve bab numarası, Müsned’de cilt ve sayfa numarası verilir. Cilt numarasında Romen rakamı kullanılmaz.
Ahmed b. Hanbel, 4:289.
Ebû Dâvud, “İlim,” 18.
Buhârî, “İlim,” 12.
Müslim, “Ticârât,” 45.
ANSİKLOPEDİ MADDESİ:
İlk kullanım: Ömer Faruk Akün, “Âlî Mustafa Efendi,” Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, c. 2 (Ankara:
TDV Yay., 1989), 416.
Tekrarı halinde: Akün, “Âlî Mustafa Efendi,” 416.
Kaynakça: Akün, Ömer Faruk. “Âlî Mustafa Efendi.” Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 2:416-417.
Ankara: TDV Yayınları, 1989.
ARŞİV BELGESİ:
Arşiv Kaydının Adı, Tarih, Dosya no:…, Gömlek no:…, Koleksiyon Adı, Arşiv Adı. Formatında olmalıdır.