δε

[κ m,
,σ
a

μ
ἡ
ω
m
χωροφυλακ

π
ς
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1974 I ΕΤΟΣ 5 Ο--ὶζ

ω=
π
πx
T1

9
4
HELLENIC GENDARMERY REVIEW
 ἔκεΝἭΜΔ ME κΛΩΣτεΣ ι).Μ.ς.Ξ.
ιω.- -τιᾑἒ-ἰἲίι-Ξυς, «ζ

......

οοοοοοοοοοοο ,
σσσσσσσσσσσσσσ ;

σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσ

,,,,,,,

.......
,,,,,
........
νννννν

ήήήήήή
ννννν

.......

«ν
σ..- ,τ

;;;;;;;;;;;;;
««««««<
ΙΠᾘᾘ-ἷ.

«λλλλ . Δ γ -,

ΑΓΡΙΟΤΡΙΑΝΤΑᾦΔἲἱΛΛὶᾏ (Κάδρον)
"Eva πολὺ δμορφο πουλάκι ἐπάνω σὲ ἕνα ἀν-
θισμἑνο κλαδἱ τριανταφυλλιᾶς. Θὰ τὸ κεντήσει-ε
σὲ Καμβἄ Νο 8 μὲ ΜΟΥΛΙΝΕ Ι).Μ.[᾿, (ΝΤΕ -
ΜΙ -ΣΕ) 4 κλωστὲς σὲ γκομπελαὶν (μισἡ σταυ-
ροβελονιὰ) στὰ χρώμαται Μπλὲ 322, Σιὲλ 3325,
Γκρενἁ 817, Φραἱζ σκοῦρο 351, Φραἱζ ἀνοικτὸ
353, Πράσινο σκοῦρα 935, Πράσινο μεσατο 3345,
Πράσινο ἀνοικτὸ 3347, Μουσταρδἱ 783, Κίτρινο
726, Λευκὸν Καφὲ 801.
 τἑπιδεὠρπσ-ις ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΙ
᾿χωροφυλακπς
ΜΗΝΙΑΙΑ,ΕΚΔοΣΙΣ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΧΩΡὶκΗΣ
Ἆ, Me’ τό τεῦχοςἸανουαρίου,ἠ "EILX." κ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ μπαίνει πανηγυρικά στόν 50 χρόνο
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
τῆς κυκλοφορίας της μέπγενέθλιο δῶροπ
Γραφετιυ Ἰουλιανοῦ 36 - Ἀ᾿Θἧναι ᾿ ἳἷᾕἶῖἷἷἶἷἶἶἷ᾿ἶἔἷ᾿ῢἶὼν σελίδων.
τηλ. 835.446, 83δυ3βἵ εσωτ.99

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1974, ETD: 591,1’EVXO! 499,!

,ἔξ-Τό γεγονός αὑτό,ὑπῆρξε ἀφορμή νά Δ
Π ΕΣ Ρ Ι IE Χἰ() Rd ΕᾏΙἘ Α φθάσουν στά Γραφεῖα μας , δεκάδες ,
γράμματα καί εὐχετἤριες κάρτες ESE
Ἡ νέα ἠγεσία τῆς χωροφυλακῆς .. .. 2
Ἡ Ἕλλην Πρωτοχρονιά, κ. Νικο-
μᾶς δίδουν καί πάλι τήν εὐκαιρία νά
Ξ ι , λάου Σφυ ερα, Λογοτέχνου ...... 4 ἕπαναλάἒὢμε δημοσίως ὅτι διαθέτομεν
Καζαμίας "M, κ. Χρήστου Ρἑππα, ἕνα θαυμάσιο ἀναγνωστικό κοινό.
Ὑπομοιράρχου .................... 8
Ὁ ' γιος Βασίλειος εἰς τὴν Ἑλλ νι-
νυεἡν παράδοσιν, κ . ΚωνἸνου A: πη
Διδασκάλου ...................... 12 ᾿ - ‘fl? Νοερά σφίγγομε τό χέρι ὅλων αὐτῶν
Μεγεθὐνσεις ................ 14 τῶν ἀνθρώπων καί τούς διαβεβαιώνο-
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Συμβάντων> ...... 16 με ὅτι ἡ ὅλη εὐγενικἤ χειρονομία τους
r Ἡ Δίκη ὡς κοινωνικὸν φαινόμενον, ἐνισχόει σημαντικά τίς προσπάθειέςμας.
κ.Ι᾿.Θ.Ράμμου;ομοτίμουκαθηγη-
τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν 18
Ἡ Ἀστυνομία τοῦ Μόντρεαλ, κ.
Ἰωάννου Τρύπη, ΤαγμἸρχου Χωρο- ,ᾕῒἝνα δεῖγμα τῶν προσπαθειῶν μας αὐ μ
φυλακἤς .......................... 24
Παγκόσμιο Ἀσ-ι-υνομικὸ Περισκόπιο 30
τῶν, ἀντιπροσωπεύουν καί οθ νέες Ρ
Ἄνθρωποι καὶ ἄνθρωποι .........._.. 32 μόνιμες στῆλες πού ἐγκαινιάζονται ἀπό ἱ
Γ ν ω ρ ι μ 1. ε ς .................... 33 αὐτό τό τεῦχος τῆς ΠΕΠ.Χ.Π μέ σκοπό ᾿
Ἕνας τολμηΡὸς διαΡΡήκτης (Ἀστυνο- ᾿ νά δημιουργἤσουν μεγαλύτερη ποικιλία E
μικὸ Διήγημα) .................. 34 θλης.
M Νέα ἀπὸ τοὺς Νέους ................ 37
ξ - Ἰωάννης Καποδίστριας, ὁ πρῶτος
κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος, κ. Κων-
σταντίνου Κυριακοποὐλου, Λογο- ᾿ ἼῄἷἘάν ὡρισμένοι ἀπό τούς ἀναγνῶστες ἳ
τέχνου, - Δημοσιογράφου ...... 38
Ὕμας ἔχουν τἤν ἐντύπωσι ὅτι μία ἤ ᾗ
Γνωρίσατε τοὺς ἑλληνικοὺς δρόμους 44
L . Χριστιανικἀ μηνὐματα, Παν. Ἀρ-
καί περισσότερες ἀπό τίς στῇλες αὐτές
χιμ- Ἀμβροσἱου Λενῆ, ΤαγμἸρχου πρέπει νά βελτιωθοῦν, μποροῦν ἐλεύθε- Ξ
ἢ , ᾿ -Ἰεροκήρυκος ΧωρΙκἣς ............ 46 ρα νά στείλουν τἤν γνώμη τους. Αὐτό ἵ
Συνέβησαν τὸν Ἰανουάριον ........ 47 δέν θά δημιουργήσῃ κανένα ἀπολύτωςπρόοΪ
Ἀθλητικὴ Ἐπιθεὠρησις ............ 48
ἐλῃμα γιατί ἁπλούστατα,ὅπως καί ὅλες ;
Ὁ Ἰατρὸς σᾶς συμβουλεύει, Δρος
Παν. θεοδωρἐλου, Μοιράρχου - , οῦ ἄλλες,δέν γράφονται ἀπό ἐπαγγελμα- χ
Ἰατροῦ .......................... τίες δημοσιογράφους,εὐθυμογράφους κλπ ;
Ἐδῶ Ἀμεσος Ἐπεμβασις .......... 51 ἀλλά ἀπό Ἄξιωματικοός τοῦ Σώματος. ᾿
Ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμο ................ 52
Πνευματικοὶ άντίλαλοι .............. 56
ἩΠἘπιθεώρησις χωροφυλακῆςΠ
Διασκεδάζετε ...... μαθαίνοντας 58
Νέα τοῦ μηνὸς .................... 60

EΞΩΦΥΛΛΟΝ

ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ
Τὶς Ἀγιες ἡμέρες , .
τῶν ἑορτῶν ἡ Χωρο- Ἀξιωματικοί - Ἀνθυπασπισταὶ Δρχ. 1; 0 _ ἰ. ᾿
φυλαπὴ βρέθηκε ὅ-
πως πάντοτε κοντὰ ,. . Ὕπαξιωματικοὶ - χωροφύλακες Ὗ γ n 100 .
᾿ στὰ παιδιά καὶ σκόρ- ‘ πολιτικοί Ὑπάλληλοι - Ἰδιῶται ᾿, »» ΞἘ ,1-20 J ι,
, πισε τὴν χαρὰ στὶς
ἀγνὲς ψυχές τους- Σύλλογοι - Σωμστεϊα - ᾿οργανισμο᾿ὶ » 250
τηατ mom Apx.‘ 10 ᾿ ,, ᾿ ᾿ .
 " NBA ΗΓΕΣἉ f
-. !! Σ-
ΞΤΗ 5 2-54;;5921-2‘:' ΗΣ XHPU H γ H ΣΗ Η
:f“ ᾿- - 5! f3

-Ῥ-
,

βιθυνᾩι . -ν ᾿ ,,.->,,,Α,ῃ,,

ΚΩΝΣΤΔΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΔΜΠΑΤΣΟΣ
ἈντισῬάτηγος - Ἀρχηγὸς

Ἐγεννἠθη εἰς Χωματάδαν Μεσσηνίας τὸ ἔτος
1920. Τὸ ἔτος 1941 κατετάγη,εἰς τὸ Σῶμα τῆς Χωρο-
φυλακῆς. Ἐξῆλθε τῆς Σχολῆς Ἀξιωματικῶν τὸ
1949. Ὁμιλεῖ τὴν Ἀγγλικῆν γλῶσσαν. Προήχθη
εἰς ἅπαντας τοὺς βαθμοὺς κατ᾿ ἐκλογὴν καὶ τὴν
25-11-1973 ἐπελἑγη Ἀρχηγὸς τοϋ Σὡματος, προ-
αχθεὶς εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ἀντιστρατήγου.
Ἔλαβε μέρος κατὰ τὸ Δεκεμβριανὸν Κἱνημα τοῦ
1944 εἰς τὰς Φυλακᾶς Χατζηκώστα καὶ εἰς διάφορα
ἄλλα σημεῖα τῶν Ἀθηνῶν. Κατὰ τὴν διάρκειαν
2
τοϋ Συμμοριτοπολἑμου ἔλαβε μέρος εἰς τὰς μάχας
ἐναντίον τῶν ΚἸΣ.
Ἐτιμήθη διὰ διαφόρων παρασήμων καὶ Μεταλ-
λἱων.
Διᾠκησεν ὅλας τὰς Ὑπηρεσίας Χωρ)Κῆς κατὰ
τοὺς διαφόρους βαθμούς του.
Ἐφοἱτησεν εἰς τὴν Σχολὴν Πεζικοῦ Χαλκίδος
καὶ τὸ Τμῆμα Ξἑνων Γλωσσῶν τῆς Σ.Α.Χ., ὡς ἐπί-
σης καὶ εἰς διάφορα Σχολεῖα Μετεκπαιδεὐσεως
τοῦ Σὡματος.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΣ
Ὑποστράτηγος - A' Ὑπαρχηγὸς
Ἐγεννήθη εἰς Δάφνες Αἰγιαλείας Ἀχαϊας τὸ ἔτος 1920.
Κατετάγη εἰς τὸ Σῶμα τῆς Χωροφυλακῆς τὸ 1941. Ἐξῆλθε τῆς
Σχολῆς Ἀξιωματικῶν τὸ 1949. Ὁμιλεῖ τὴν Γερμανικὴν γλῶσ-
σαν. Ἐτοποθετήθη ὡς A' Ὑπαρχηγὸς τὴν 27-11-1973.
Ἔλαβε μέρος εἰς τὴν Μάχην τῆς Κρήτης, καὶ τὸ
Δεκεμβριανὁν Κἱνημα τοῦ 1944. Κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ Συμ-
μοριτοπολἑμου ἔλαβε μέρος εἰς διαφόρους μάχας κατὰ τῶν
Διῴκησεν ὅλας τὰς Ὑπηρεσίας ΧωρΙκῆς.
Ἐτιμήθη διὰ διαφόρων μεταλλίων καὶ παρασήμων.
Ἐφοίτησεν εἰς τὴν Σχολὴν Πεζικοῦ Χαλκίδος καὶ τὰς
Σχολἀς Μετεκπαιδεύσεως τοῦ Σῴματος.
_, Εὖ, σῢ r‘
᾿ἷ᾿>=᾿,«.ΐ-
υᾊᾞέ.
ΞἼ-ὶἘ
— 'v A ..-
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ταξἰαρχος - B' Ἐπιθεωρητὴς
Ἐγεννήθη εἰς χωρίον Χατζῆ Μεσσηνίας τὸ ἔτος 1920.
Κατετὰγη εἰς τὸ Σῶμα τῆς Χωροφυλακῆς τὸ 1941. Ἐξῆλθεν
τῆς Σχολῆς Ἀξιωματικῶν τὀ 1949, προαχθεἰς εἰς Ταξἱαρχον
τὸ 1973. Ἐτοποθετήθη ὡς Β᾿ Ἐπιθεωρητὴς τὴν 28-11-1973.
Συμμετἐσχεν εἰς τὴν Μάχην τῆς Κρὴτης. ἘλαΒε μέρος
εἰς τὸ Δεκεμβριανὸν Κίνημα τοῦ 1944 Kai cuuuetéaxev εἰς
τὸν ἀγῶνα ἐναντίον τῶν ΚΙΣ εἰς διαφόρους περιοχὰς τῆς Πελο-
ποννήσου, ὡς Ἀνθ1ρχος Διοικητὴς Μεταβατικῶν Ἀποσπα-
σματων,
Διῴκησεν ὅλας τὰς Ὑπηρεσίας ΧωρἸκῆς,= κατὰ τους δια-
φόρους βαθμούς του.
Ἐτιμήθη διὰ διαφόρων παρασήμων καὶ μεταλλίων.
Ἐφοὶτησεν εἰς διαφόρους Σχολὰς Μετεκπαιδεὐσεως τοῦ
Σὠματος καὶ τυγχάνει τελειόφοιτος τῆς Παντεἰου Σχολῆς
πολιτικῶν καὶ Οἰκονομικῶν Ἐπιστημῶν.
, Π
f «ἦν/ἓξ '- ,τ a \v) ,
᾿Ξ C “an;
it“ .- a Μ ..ἄν-υ m»:
ιυὸὶἳἷ z.‘3’:
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΡΟΥΣΗΣ
Ὑποστράτηγος - B’ Ὑ-Ηιιιρχηγὸς
Ἐγεννὴθη εἰς Λυρκείαν Ἀργους τὸ 1919. Κατετάγη εἰς
τὴν Χωροφυλιικὴν τὸ 1940. Ἐξῆλθε τῆς Σχολῆς Ἀξιωματικῶν
τὸ 1949. Ἐτοποθετἠθη ὡς B' Ὑπαρχηγὸς τὴν 26-11-1973.
Ἔλαβε μέρος εἰς τὸ Δεκεμβριανὸν Κἰνημα τοῦ 1944 ἐν
Ἀθήναις καὶ ἀκολούθως κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ Συμμοριτο-
πολέμου ἔλαβε μέρος εἰς πλεῖστας μάχας κατὰ τῶν ΚΙΣ.
Διῴκησεν ὅλας τὰς Ὑπηρεσίας ΧωρΙΚῆς, κατὰ τοῦς δια-
φόρους βαθμούς του.
Ἐτιμήθη διὰ διαφόρων μεταλλίων καὶ παρασήμων.
Ἐφοὶτησεν εἰς διάφορα Σχολεῖα μετεκπαιδεῦσεως τοῦΣὡ-
ματος καὶ εἶναι Ἀπὁφοιτος τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπι-
στημίου ΘεσἸνίκης.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ταξἰαρχος - A’ Ἐπιθεωρητὴς
Ἐγεννήθη εἰς Φιλιατρὰ-Μεσσηνἱας τὸ ἔτος 1920. Κατε-
τάγη εἰς τὸ Σῶμα τῆς Χωροφυλακῆς τὸ 1941. Ἐξῆλθε τῆς
Σχολῆς Ἀξιωματικῶν ΧωρἸΚῆς τὸ 1949, προαχθεἰς εἰς Ταξἰαρ-
χυγἒἶἇἔἕᾒἑρος εἰς τὸ Δεκεμβριανὸν κίνημα καὶ κατὰ τὴν
διάρκειαν τοῦ συμμοριτοπολἐμου ἔλαβε μέρος εἰς μάχας
κατᾏὐἒὶἲἵἲι-ἓξδλας τὰς Ὑπηρεσἱας ΧωρΙΚῆς.
Ἐτιμήθη διὰ διαφόρων παρασήμων καὶ μεταλλἰων.
Ἐφοἰτησεν εἰς διάφορα Σχολεῖα Μετεκπαιδεὐσεως τοῦ
Σὡματος καὶ εἶναι κατοχος τῆς Γαλλικῆς καὶ Ἰταλικῆς Γλώσ-
σης.
 _ EAAHNIKH
-πΡΩτοχΡοΝ IA ..ἐ
;
,ἰ
ι

ἼΧΥ-ΠΠ-,ἴ ; f‘

“t ‘ μιιἳ
ΝΙΚΟΛΛΟΥ ΣΦΥΡΟΕΡΑ
Λογοτἑχνου

«Ἀρχιμηνιἀ κί ἀρχιχρονιά-Ψηλὴ
μου δεντρολιβανιὰ».Μὲ τὸ χαρού-
μενο αὑτὸ τραγούδι τοῦ ξένοιαστου
παιδόκοσμου ὺποδἐχονται ὅλοι Οἱ
Ἕλληνες τὸν καινούργιο χρόνο καὶ
τὸ χαρούμενο Ἀγιὁ του, ποὺ ἔρχε-
ται ἀπὸ τὴν Καισαρεία γιὰ νὰ μοι-
ράσει τὰ πλούσια δῶρα του σὲ
. μικροὺς καὶ μεγάλους. Ἀλλὰ ἡ
πρωτοχρονιὰ ἡ παλιά, ἡ καθαρὰ
ἑλληνικῆ, ὅπως τὴν διεμόρφωσε ἡ
παράδοσις πολλῶν αἰώνων, ὅσο
πάει καὶ χάνεται στὰ βάθη τῆς
λησμονιἄς. Καὶ δὲν μποροῦμε πιὰ
νὰ τὴν βροῦμε παρὰ μονάχα στὴν
ἑλληνικὴ ὕπαιθρο καὶ στὴν ἀνάμνη-
᾿ σι τῶν παλαιοτέρων. Ἀς ἀρχίσουμε
ἀπὸ τὴν Πρωτοχρονιά στὴν παλιὰ
Ἀθήνα.
Ἡ Πρωτοχρονιά ἦταν γιὰ πα-
λιοὺς Ἀθηναίους «ἑορτὴ ἑορτῶν»,
ποὺ εθρισκε ὀλόκληρη τὴν Ἀθήνα
στὸ πόδι. Δὲν ὑπῆρχε τότε ὁ σημε-
ρινὸς κοσμοπολιτισμός, τὰ ρεβε-
γιὸν καὶ τὰ ἄλλα εὐρωπαϊκὰ καὶ
ξἑνα ἔθιμα ποὺ μᾶς ἔχουν κατακλύ-
σει. Ἐξαίρεσι ἀποτελοῦσαν μονάχα
ὁ ἐπίσημος χορὸς τῶν Ἀνακτόρων
καὶ τοῦ «Παρνασσοϋ», ποὺ ἦταν ἡ
ἐπίδειξις τῆς κομψότητος καὶ τῆς
γυναικείας γοητείας, Ὁ ἀειθαλὴς
Ἀγιος Βασίλειος μὲ τὴν ἄσπρη του
γενειάδα ἕσερνε τὸ πανηγύρι του
πίσω ἀπὸ τὰ πολύχρωμα κρύσταλ-
λα τῶν προθηκῶν τῆς ὁδοῦ Αἰόλου,
ὅπου ἄφηνε νὰ τοῦ ξεφὑγουν ἀπὸ
τὸ καλάθι του τὰ ἄπειρα παιχνίδια
του, ἐνῷ στὶς γωνιὲς τῶν κεντρικῶν
δρόμων οὶ πρόχειρες πεντάρικες
ρουλἑτες περίμεναν τοὺς διαβάτες
νὰ δοκιμάσουν τὴν τύχη τους γιὰ
τὸν καινούργιο χρόνο.
Ρομαντικὸς καὶ γραφικὡτατος
ἦτον ὁ ἑορτασμὸς τὸ βράδυ τῆς
Παραμονῆς. Τὰ παιδιὰ γύριζαν,
ὅπως καὶ τώρα τοὺς δρόμους μὲ
τὰ σιδερἑνια τρίγωνα καὶ τὰ «λἐγα- , ~M~u

4
 νε». Στὰ χἐρια τους κρατοῦσαν καὶ
μεγάλα φωτισμένα θωρηκτά, ἴσως
γιὰ νὰ θυμίζουν στοὺς Ἀθηναίους
τῆς ναυτικὲς δόξες τοῦ 1912. Χα-
Η «ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΧΩΡ)ΚΗΣ»
ρακτηριστικὴ εἰκόνα γιὰ τὴν ἄλλη
ἑορταστικὴ κίνησι τῶν δρόμων
μᾶς δίνει μιὰ ἐφημερίδα τῆς ἐποχῆς: Σᾶς εθχεταί
«Μπουλούκια κατερχόμενα συναν-
τῶνται μὲ τοὺς θέλοντας ν᾿ ἀνέλθω-
σι καὶ τότε γίνεται ἡ μεγαλυτέρα
σύγχυσις καὶ χάνει ὁ φίλος τὸν φί-
Χαρούμενο καί Ἐὑτυχισμἐνο
λον καὶ ὁ πατέρας τὸ παιδί. Καὶ
ἀκούονται ἱαχαὶ τσαλαπατουμἐνων
καὶ κραυγαὶ κυριῶν ἐνοχλουμὲνων
1 9 7 4
καὶ παιδίων κλάματα καὶ δουλικῶν
βρισιὲς καὶ γερόντων ἀναθεματί-
σματα καὶ συζύγων ἀπειλαί ..... ».
Καὶ ἂν φαντασθοῦμε συγχρόνως
καὶ τὰ ἀλληλοριχνὁμενα κομφετὶ,
τὶς φωνὲς τῶν διαμαρτυρομὲνων
καὶ τῶν ἐμπόρων τοῦ ποδαριοῦ,
τότε θὰ ἔχουμε μιὰ πλήρη εἰκόνα
γιὰ τὴν ἑορταστικὴ ἀτμὁσφαιρα
στὴ᾿ν παλιὰ Ἀθήνα τὸ βράδυ τῆς
παραμονῆς τῆς Πρωτοχρονιᾶς.

Ταλαιπωρημὲνοι, τσαλαπατημὲ-
νοι, φουρκισμἐνοι ἔφταναν ἐπὶ
τέλους κάποτε οἱ Ἀθηιατοι στὰ
σπίτια τους. Οἱ νοικοκυρὲς εἶχαν
φροντίσει νὰ εἶναι ὅλα πεντακά-
θαρα, ἀπὸ τὰ σκαλοπάτια τῆς
πόρτας ὡς τὸ γυαλὶ τῆς λάμπας ποὺ
θὰ φώτιζε τὸ πρωτοχρονιάτικο
τραπεζι τους. Ὡς τὰ μεσάνυκτα
περνοῦσαν μὲ τὸν μπαπαρατζίκο,
τὴν τριανταμία, τὸ τραγούδι καὶ
τ᾿ ἀθῶα οἰκογενειακᾶ ἢ φιλικὰ
παιχνίδια. Τὰ μεσάνυχτα ἀκριβῶς
ὲσβυναν τὶς λάμπες, κί ἔδιωχναν
ἀπὸ τὴν πόρτα μὲ «γιουχαἱσματα»
τὸν παλιὸ χρόνο, πετῶντας ξοπίσω
᾿του ἕνα παλιοπάπουτσο στὸ δρόμο.
Αμἐσως κατόπιν ἄναβαν τοὺς πο-
λυελαίους καὶ ὅλες τὶς λὰμπες τοῦ
σπιτιοῦ καὶ ὁ νοικοκύρης τοῦ σπι-
τοῦ ἔκοβε τὴ βασιλὁπηττα μὲ τὸ
χρυσὸ ναπολεόνι.
Τὸ πρωῖ τῆς Πρωτοχρονιᾶς ξυ-
πνουσαν τοὺς Ἀθηναίους οἱ καιο-
νιες τοῦ Λυκαβηττοῦ καὶ οἱ καμπά-
᾿νες ,ἀπ᾿ ὅλες τὶς ἐκκλησίες τῆς
. Αθήνας. Οἱ Ἀθηνατοι «σὺν γυναιξὶ
και τὲκι οις» πήγαιναν νὰ λειτουρ-
γηθοϋν. Ὁταν γύριζαν ἀπὸ τὴν
ἐκκλησία εἶχαν μαζὺ τους ἕνα ρόδι,
που τὸ ἔσπαζαν στὴν ἐξώπορτα τοῦ
σπιτιοῦ τους «γιὰ τὸ καλό» καὶ τὰ
κοριτσ ια πήγαιναν νὰ φιλὲψ᾿ουν τὴν
βᾩυἳη τῆς γειτονιᾶς «σύμφωνα μὲ
το εθιμο» Τὸ φίλεμα τῆς Βρύσης
ἧἳαν λογὶς-λογἰς γλυκά, που σὲ
λιγο φρόντιζαν νὰ τὰ ἐξασφαλίσουν
οι «γαυριάδες» τῆς Πλάκας καὶ τοῦ
Ψυρρῆ φωνάζοντας «Καὶ τοῦ χρό-
νου, κυράδες»!
Ὡρατο ἐπίσης ἦταν καὶ τὸ ὶἱθιμο
τῶν ἐμμἐτρων εὐχετηρίων ποὺ
μοίραζαν τὴν Πρωτοχρονιά στὰ
σπίτια 6 ἐφημεριδοπώλης, 6 σκου-
πιδιάρης, ὁ καπνοδοχοκαθαριστὴς
καὶ ὁ φανοκὁρος τοῦ Δήμου, που
ἔγραφε εἰς «ἄπταιστον καθαρεύου-
σαν» τὸ εὐχετήριό του:
Ἐν τῷ μέσῳ τοϋ χειμῶνος, ἐν τῷ
μέσῳ τῶν ἀνέμων, ἐν τῷ μέσῳ
τῆς θψέλλης καὶ ὑπὸ τοῦ ψύχους
τρέμων, ὑπὸ ἄστρα ὁμιχλώδη κι
ὁμιχλὡδεις οὐρανοὺς σᾶς ἀνάπτω
τους φανοὺς καὶ ὡς Προμηθεὺς
σοφὸς διανἐμω σ᾿ ὅλους φῶς.
Καὶ εἰς ἔτη πολλά!
Ἀλλὰ ὅπως εἴπαμε, τὸ ἀποκορὑ-
φωμα τοῦ πρωτοχρονιάτικου πανη-
γυριοῦ τῆς παλιᾶς Ἀθήνας ἦταν
6 ἐτήσιος χορὸς ποὺ γινόταν στὶς
Αῖθουσες τῶν παλαιῶν ἀνακτόρων.
Ὄ,τι καλλίτερο εἶχε τότε νὰ ἐπιδεί-
ξη ἡ ἀθηναἴκὴ κοινωνία ἦταν
παρόν... Ὑπουργοὶ, βουλευταὶ καὶ
πολιτευταὶ μὲ τὰ φράκα τους, ἀξιω-
ματικοὶ μὲ τὶς ἀπαστράπτουσες
στολὲς, τὰ παράσημα καὶ τὰ σπαθιὰ
νὸ του ἦταν ταξίδι,
πῆρε τὰ ὀκτώ μας χρόνια
κί ἔφυγε μακρυὰ καὶ πάει .......
Ἔφυγε, παίρνοντας μαζί) του μιὰ
ὁλόκληρη ἐποχή .....
Ἀλλὰ ἡ Ἑλληνικὴ Πρωτοχρο᾿
νιά, μὲ ὅλα τὰ πολλὰ της πατροπα-
ράδοτα καὶ γραφικὰ ἔθιμα-ὅσο
κί ἂν αὐτὰ ὑποχωροῦν καὶ σβύνουν
σιγὰ-σιγὰ μἐσα στὶς μεγάλες πο-
λιτεῖες -δὲν ἔχασε ἀκόμα τὴν γρα-
φικότητὰ της στὸ Ἑλληνικὸ χω-
ριόί... Ὅσοι ἔζησαν σ᾿ αὐτὸ, θὰ
τὴν θυμοϋνται ἀκόμα μὲ ὅλη της
τὴν χαρούμενη καὶ ἄδολη ὄψι.
Ἀρχίζει κί ἐκεῖ μὲ τὰ κάλαντα
«τ᾿ Ἄἲ Βασίλη» .......
Κάθε τόπος δμως ἔχει καὶ τὰ
δικά του «κάλαντα». Ἀλλοιὡτικα
τὰ λἐνε στὰ νησιά, ἀλλοιώτικα στὴν
Πελοπόννησο, στὴ Θεσσαλία, στὴν
Ἥπειρο, στὴν Μακεδονία καὶ στὴ
Θράκη. Ἀλλοιὡτικα Εἶναι καὶ τὰ
κάλαντα, ποὺ μᾶς ἔφεραν οἱ ἀδελ᾿
φοί μας πρόσφυγες ἀπὸ τὸν Πόγίο.
Ἐτσι ἕνα ἀπ᾿ αὐτὰ τὰ πρωτοχρο-
νιάτικα Ποντιακὰ κάλαντα λέεΕ
Ἀρχὴ κάλαντα κί ἀρχὴ τοῦ Χρό-
πάντα κᾶλαντα, πάντα τοῦ £36):
Ἀρχὴ μῆλον ἓν, κί ἀρχὴ κυδχξὶἷἶ
ἀρχή μόσκον ἓν τὸ μυρισμἐνδζζ
Ἐμυρίστεν ἄτ᾿ 6 κόσμος οὖλος,
γιὰ μυρίσατον κ᾿ ἐσὺ ἀφέντη...
Στὴν Θράκη πάλι τὰ Κάλαντα
ἔχουν μιὰ ὀμορφιὰ συγκινητική,
που θυμίζουν τὴ βυζαντινὴ μας πα-
ράδοσι. Ἡ μελῳδία τους εἶναι ἁπλῆ
καὶ λιτή, ἀλλὰ ἡ ποίησίς τους θαυ-
μάσια.
Ἀκοῦστε ἕνα γιὰ τὸ νοικοκύρη
τοϋ σπιτιοῦ.
Ἀφεντη μου, στὴν τάβλα σου
χρυσῆ καντήλα καίει,
δίχως ἄλυσο κρεμεται, δίχως
τὸ λάδι καίει,
κί ἂν βάλεις λάδι καὶ κερὶ, φεγ-
w
,κζ

a;
τους καὶ ἀκτινοβολοῦσες ὀμορ-
φιὲς ὑπάρξεων που γιὰ πρώτη φορὰ
ἔπαιρναν τὸ βάπτισμα τῶν κοσμι-
κῶν δεξιώσεων. Κί ἐνῷ τὰ βιολιὰ
᾿/᾿τί
᾿ΞΞἜ᾿
m. ,1
σκόρπιζαν γὐρω τὶς νότες μελωδι-
κῶν βάλς, τὰ ζευγάρια στροβιλίζον-
ταν κί ἔσμιγαν χνῶτα χορευτῶν κί \ ὶ /
ἔκανε μία ζέστη, καὶ θρὁμΒ᾿ ἱδρῶτος
ἔσταζαν εὐώδους καὶ πλουσίου»,
ὅπως ἔγραφε τὴν ἄλλη μέρα τοϋ
χοροϋ 6 Σουρῆς στὸ «Ρωμηό» του.
Ἀλλὰ καὶ οἱ χοροὶ αὐτοὶ τῶν
Ἀνακτὁρων καὶ τοϋ «Παρνασσοῦ»
ὶ Rm \éfl“
ἄρχισαν μὲ τὸ κύλισμα τοῦ χρόνου
νὰ ὑπόκεινται στὸν νόμο τῆς φθο-
ρᾶς. Τὰ πολεμικἀ γεγονότα τοῦ
1912—1913 καὶ τὰ μεταπολεμικὰ
ἔθιμα ἦταν ἡ Αῖτία.
Τῆς ἀνορθὡσεως καιροί....
Δὲν γίνονται σὰν πρὶν χοροὶ
δὲν γίνονται μεγάλοι
τῶν Ἀνακτὁρων μπάλοι .....
...ἔγραφε καὶ πάλι 6 Σουρῆς, σὰν ἐ-
πικήδειο στὰ ὡραῖα ἔθιμα τῆς Ἀθή-
νας ποῦ φεύγανε ..... Καὶ ὁ ἄλλος
ποιητής, 6 Τίμος Μωραϊτίνης, νο-
σταλγὸς κί αὐτὸς ἐκείνης τῆς πα-
λιᾶς ἀθηναϊκιἘς πρωτοχρονιᾶς,
γράφει :
Καὶ τὸ καράβι μὲ τὸ χάρτινο στολίδι
δὲν ξανάρθε νὰ τὰ ποῦμε στοῦ
παπποῦ τὴν πόρτα πλάῖ, τὸ στερ-

6

γεις τὴν ἀφεντιά σου, Στὴν Μακεδονία πάλι ἡ Πρωτο-
κί ἂν βάλεις περισσότερο, φέγ- χρονιὰ μοιάζει μὲ τὴν Ἀποκριὰ.....
γεις τὸν Κόσμον ὅλο, Πυκνοῖ δμιλοι μεταμφιέζονται καὶ
κί ἀπὸ τὰ παραθύρια σου, φέγ, τριγυρίζοντας στοῦς δρόμους τῶν
γει τὴ γειτονιὰ σου. χωριῶν, φωνάζουν: «Γειὰ χαρὰ κί
ὁ Ἀϊ Βασίλης, πολλὰ κριθάρια,
Φέγγει καὶ τὶς ἀρχόντισσες καὶ πολλὰ στάρια, πολλὰ παιδιά!...»
τὶς ἀρχοντοποῦλες,
Ὅσο γιὰ τὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου,
που κοσκινίζουν τὰ φλουριά, ποὺ
ἐνῷ θὰ περίμενε κανένας νἄρχεται
δριμονἱζουν τ᾿ ἄσπρα.
ὃΑγιος Βασίλειος σὰν θαλασσινός,
Κί ἐμεῖς τὸν αὐγενίζουμε, Θεὸς ἔρχεται σάν.. «Ζευγολάτης». Χαρα-
νὰ τὸν φυλάει... κτηριστικοὶ εἶναι οἱ στίχοι τῶν
πρωτοχρονιάτικων καλάντων, ποῦ
περιγράφουν τὸ ἀλέτρι του:
Ἀγριελια εἵν᾿ τ᾿ ἀλέτρι του,
καὶ δάφνη ὁ ζυγός του,
εἶναι κί ή βουκεντρίτσα του
Ἀλλὰ τὰ χωριάτικα ἔθιμα τῆς
Πρωτοχρονιᾶς δὲν τελειὡνουν μὲ
τὰ κάλαντα. Σὲ μερικὰ νησιά μας
ἀφιερὠνουν τὴν ἡμέρα τῆς Πρω-
τοχρονιᾶς στὸ ἡμέρωμα τῆς Θάλασ-
σας. Στὶς Κυκλάδες θεωροῦν καλὸ
οἰωνὸ νὰ φυσάει βοριὰς ἐκείνη τὴν
ἡμέρα. Ξεχωριστἠ σημασία δίνουν
ἐπίσης σ᾿ ἐκεῖνο ποῦ θὰ πρωτομπεϊ
στὸ σπίτι καὶ θὰ κάμει τὸ ποδαρικὸ
τῆς ἡμέρας τῆς πρωτοχρονιᾶς.
Ἐπίσης προσέχουν στὸ πέταγμά
τῶν πουλιῶν. Ἀν ἔλθει στὴν αὐλή
τους περιστέρι, πιστεύουν πὼς ὅλος
ὁ χρόνος θὰ περάσει καλά. Ἄν
δμως πετάξει πάνω ἀπὸ τὸ σπίτι
κοράκι, τότε μεγάλες συμφορὲς
περιμένουν τὸ σπίτι.
Σὲ μερικὰ χωριά μας συνηθίζουν
ν᾿ ἀγγίξουν στὸ πρόσωπο, μόλις
πλυθοῦν τὸ πρωὶ τῆς Πρωτοχρο-
νιᾶς, ἕνα κομμάτι σίδερο, γιὰ νὰ
εἶναι ὅλο τὸ χρόνο σιδερένιοι. Προ-
σοχἠ μεγάλη δίνουν ἐπίσης καὶ
στὸ δάνεισμα. Δὲν δανείζουν τὴν
πρωτοχρονιὰ Οθτε χρήματα, οθτε
σκεύη τῆς κουζίνας, γιὰ νὰ μὴν
δανείζουν ὅλο τὸ χρόνο.
Ἀλλὰ καὶ τὰ διάφορα ἐπαγγέλ-
ματα ἔχουν στὰ χωριἁ μας καὶ τὶς
δικές τους πρωτοχρονιάτικες πα-
ραδόσεις: Οἱ γεωργοί, παραδείγμα-
τος χάριν, ἀποφεύγουν ν᾿ ἀναφέρουν
τὴν πρωτοχρονιὰ φίδια, ποντικοϋς
καὶ ἄλλα βλαβερὰ γιὰ τὴν γεωργία
ζῶα καὶ ἔντομα, γιατὶ πιστεύουν
ὅτι ἡ ἀνάμνησίς τους αὐτὴ τὴν
ἡμέρα τὰ αὐξάνει.
Ὁ κυνηγὸς τὴν πρωτοχρονιὰ
πρέπει νὰ σκοτώσει κάτι, ἔστω καὶ
μιὰ κόττα τῆς αὐλῆςτου, γιατὶ ἡ
τουφεκιά του θᾶναι ἔτσι γόνιμη
ὅλη τὴν χρονιά.
Στὴν Ἤπειρο οί μπακάληδες
κρεμνοῦν στὴν πόρτα τοῦ μαγαζιοῦ
τους τὸ «τεῳτἒρι μὲ τὰ βερεσέδια»
γιὰ νὰ τὰ παίρνει ὁ ἀγέρας καὶ νὰ
μὴν ἔχει πολλὰ τὸν ἐρχόμενα χρόνο.
Μέσα σὲ τέτοια ἀτμόσφαρα ἀμέ-
τρητων παραδόσεων ἑορτάζεται ἡ
Πρωτοχρονιά στὴν Ἑλληνικἠ
Ὑπαιθρο. Ἀγκαλιασμένη ἀκόμα
μὲ χιλιὁχρονα ἑλληνικὰ ἔθιμα,
μὲ θρύλους παλιοὺς καὶ μεγάλη
γραφικ6τητα μᾶς θυμίζει ὅτι σὲ
τούτη τὴν Γῆ ζεϊ ἀθάνατο τὸ πνεῦ-
μα τῆς Φυλῆς μας....
7
 ΧΡΗΣΤΟΥ ΡΕΠΠΑ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ Ὑπομοιράρχου

«Ἀρχιμηνιὰ καὶ ἀρχιχρονιὰ -ψηλή μου δενδρο-

,λιβανιἀ. . .» ἔλεγαν κάποτε στὴν ἀρχὴ τοῦ χρόνου. Μὲ τὸν συνήθη Καζαμἱα ὅλοι διασκεδάζομε στὸ
Ἐφέτος δμως, ὅπως καὶ τὰ τελευταῖα χρόνια, ἡ ψηλὴ τέλος τοῦ χρόνου, γιατὶ ἁπλούστατα καμμιὰ ἀπὸτὶς
δενδρολιβανιὰ ξεχἀστηκε μὲ τὰ «γκύ», καὶ τὶς γκίνιες προβλέψεις του δὲν ἔχει ἐπαληθεύσει. Ἀντίθετα ὁ
τῆς ψιλῆς πόκας, τοῦ κούμκὰν καὶ τοῦ σεμαίν-ντέ-φέρ. παρὼν «Καζαμίας» γρἀφτηκε μὲ μιὰ μόνο πρόβλεψη:
Ὁ ἥλιος βρίσκεται στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Αὶγόκερω, Νὰ ψυχαγωγήση -ἂν τὰ καταφέρῃ -τοὺς ἀναγνῶ-
καὶ ἡ «Ἐπιθεώρησις χωροφυλακῆς» στὸ κατῶφλι στες ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ καινούργιου χρόνου. "Ac; δοῦμε
τοῦ 5ου χρόνου ἀπὸ τὴν ἔκδοσί της. Μὲ τὴν εὐκαιρία λοιπὸν -ἀπὸ τὴν εθθυμη πάντα πλευρὰ-τὶ μᾶς ἐπιτ
-᾿
αὐτή, τὴν δεύτερη ἡμέρα τῆς Πρωτοχρονιᾶς, γίνεται φυλάσσει τὸ 1974 σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ γεγονότα τοῦ
μιὰ μικρὴ τελετὴ στὰ Γραφεῖα της. Παρίσταται ὁλό- ᾿
1973, καθὼς καὶ τὰ κατάλοιπα τῆς λύπης, τῆς
κληρο τὸ συντακτικὸ ἐπιτελετο της καθὼς καὶ προσκε- χαρᾶς
καὶ τοῦ. . . 13ου μισθοῦ. -
κλημένοι φίλοι. Σβήνονται τέσσερα κεριὰ σὲ μιὰ
θαυμάσια τούρτα, ἀκούγεται τὸ καθιερωμένο «Χάππ
υ
μπέρθνταιη», καὶ «δουλεὑεται» ἀγρίως ὁ Ἀρχισυντἀ-
κτης, γιατὶ ὅταν πηγαίνει νὰ τὴν κόψη, τοῦ δίνουν. . .
ψαλλίδι ἀντὶ γιὰ μαχαῖρι, γιὰ νὰ τοῦ θυμίσουν τὴν δου-
λειὰ ποὺ κάνει ὁλόκλὴρο τὸν χρόνο μὲ τὰ χειρόγραφα
καὶ τὰ τυπογραφικὰ δοκίμια. Μετὰ τὰ Φῶτα, οἱ χαρ-
τοπαικτικὲς μάχες σημειώνουν ὕφεσι. Ἀντίθετα στὰ
γήπεδα μαίνονται οἱ ποδοσφαιρικὲς μάχες, ἐνῷ οἱ
μι-
κρὲς ὀθόνες ἄλλοτε φλέγονται ἀπὸ πολεμικἀ, ἀστυν
ο-
μικὰ καὶ γοψέστερν ἐπεισόδια, καὶ ἄλλοτε ψύχον
ται
ἐλαφρῶς ἀπὸ ὡρισμένα «σώου», πλημμυρίζουν
συγκί-
νησι ἀπὸ δακρύβρεκτα «μελὸψῆ βομβαρδἱζονται
ἀπὸ
διαφημιστικὰ «σλόγκαν».

Φ E B P Ο Υ Α Ρ ΙO Σ

Ὁ ἥλιος βρίσκεται στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Ὕδρο-

χὀου, οἱ μαθηταὶ σὲ ἀγωνία λόγῳ ἐξετάσεων, καὶ οἱ
8
 ἐκπτώσεις στὸ φόρτε τους. Γιὰ ἕνα 20 ἠμερο οἱ ἐμπο-
ρικοὶ δρόμοι τῆς Ἀθήνας κατακλύζονται ἀπὸ γυναῖ-
κες κάθε ἡλικίας, ποὺ σπεύδουν νὰ ἐπωφεληθοῦν ἀπὸ
διάφορες «εὐκαιρίες». Οἱ καταστηματάρχαι τρίβουν τὰ
χέρια τους ἀπὸ ἱκανοποίησι, ἐνῷ πολλοὶ σύζυγοι τρα-
βοῦν τὰ μαλλιά τους (ἐννοεῖται ὅσοι ἔχουν) γιὰ τὴν
πρόσθετη αὐτὴ ἐπιβάρυνσι τοῦ οἰκογενειακοῦ προϋ-
πολογισμοῦ. Στοὺς δρόμους κάνουν τὴν ἐμφάνισί τους
ἐπίσημοι λόγῳ Ἀποκριᾶς μασκαράδες σὲ διάφορες
ἐκδόσεις καὶ ἀποχρώσεις. Πρὸς τὸ τέλος τοῦ μηνὸς
ἐγκαινιάζεται μιὰ καινούργια τηλεοπτικὴ ἐκπομπή.
Ἔχει τίτλο «ὁ Ἄγνωστος Πόλεμος», καὶ περιλαμ-
βάνει μιὰ «ζωντανὴ» σειρὰ ἀπὸ τὶς Ομηρικὲς μάχες
ποὺ γίνονται κάθε μεσημέρι στὶς ἀφετηρίες τῶν λεω-
φορείων, καθὼς καὶ τὶς κατὰ κύματα συμπλοκὲς ὡρι-
' σμένων θερμοαίμων φιλάθλων στὶς ἐξέδρες τῶν γη-
πέδων κάθε Κυριακὴ ἀπόγευμα. Ἔφ ᾧ καὶ τὰ φίλμς
προβάλλονται χωρὶς φωνοληψία καὶ μὲ ὑπότιτλους,
γιατὶ εἶναι ἀδύνατον νὰ φθάσουν μέχρι τὸν τηλεθεατὴ
αὐτούσιοι ὡρισμένοι ἀκατανόμαστοι διάλογοι τῶν
«ἡρώων». Τὸ σήριαλ αὐτὸ δημιουργεῖ᾿αναταραχὴ στὴν
κο,νὴ γνώμη, ἡ ὁποία καταλογίζει ἔμμεσα εὺθῦνες
στὴν χωροφυλακὴ γιατὶ δὲν βάζει στὴν θέσι τους 6-
λους αὐτοὺς τοὺς ταραξίες. Τὸ θέμα δμως λύνεται
ἀμέσως. Ὁργανώνεται εἰδικὴ ἐκπομπὴ μὲ θέμα
«Πρόσκλησις γιὰ χαμομῆλι» ὅπου μετακαλεῖται εἱ-
δικὸς ἐπὶ τοῦ θέματος ἐμπειρογνώμων ἡλικίας 102᾿
ἐτῶν, ὁ ὁποτος ἀφοῦ ἀνατρέχειστὴν ἐποχὴ τοῦ βω-
μοῦ Κινηματογράφου καὶ τῆς κυκλοφορίας μὲ ἀμαξες,
πείθει τελικὰ τοὺς τηλεθεατὰς ὅτι «αὐτὴ εἶναιη ζωή
μας» καὶ ἂν θέλωμε νὰ βελτιωθοῦμε ἂς μὴ ρωτᾶμε
ἀποκλειστικὰ τὴν πασίγνωστη τηλεοπτικὴ παντο-
γνώστρα «θεία», ἀλλὰ καὶ ἄλλους μεγαλύτερους σὲ
ἡλικία, κατὰ προτίμησι συγγενεῖς.
ἓἒεἲ
ΜΑΡΤΙΟΣ
Ο ἥλιος βρίσκεται στὸν ἀστερισμὸ τῶν Ἰχθύων᾿
καὶ οἱ Ἀπόκριες πρὸς τὸ τέλος τους. Ἔφ ᾧ καὶ οἱ
, ἀπανταχοῦ γλεντζέδες σπεύδουν στὰ κέντρα γιὰ νὰ
ἀπολαύσουν τὸ φινἀλε αὐτὸ τῆς Ἀποκριάτικης Φιέ-
στας, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸ βάλουν στὰ πόδια στὶς περιπτώ-
σδἱς ποὺ συνάπτονται ἄγριες καρεκλομαχίες θστερα
ἀπὸ κάποια ἀνεκτέλεστη «παραγγελιά». Στὴν ἀγορὰ
χάνει τὴν ἐμφάνισί του ἕνα καινούργιο ἀπορρυπαντικὸ
ποὺ καθαρίζει σὲ βάθος, πλάτος καὶ ὕψος. Ὀνομάζεται
«σοῦπερ-φασίν», καὶ κατὰ τὴν σχετικὴ διαφημιστικὴ
ρεκλάμα, τὸ συνιστοῦν 35 κατασκευασταὶ πλυντη-
ρίων, 488 ἰδιοκτῆται στεγνοκαθαριστηρίων, καὶ «ὅσοι
ἄλλοι ξέρουν». Ωστόσο δμως δὲν διευκρινίζεται, ἐὰν
στοὺς τελευταίους συμπεριλαμβάνονται ἐκεῖνοι ἀπὸ
τοὺς ἄνδρες ποὺ ἀπὸ ἀνωτέρα συζυγικὴ θηλυκῆς προ-
ελεύσεως βία, εἶναι μυημένοι στὶς λεπτομέρειες τῆς
καθημερινῆς μπουγάδας. Τὸν Μάρτιο ἔρχονται τὰ
πρῶτα καραβάνια ἀπὸ τουρίστες. Τὰ ξενοδοχεῖα καὶ
τὰ δημόσια κέντρα γνωρίζουν μεγάλες εῖσπρακτικὲς
«πιέννες», ἐννοεῖται ὄχι ἀπὸ «μπατιροτουρίστες» ποὺ
διαθέτουν μονίμως ψιλὰ ἀνάλογα ἀπὸ λιρέττες, πφέ-
νιχ, σέντς, φιορίνια ἤ πέννες. . .
ᾇἒξἶ
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Ὁ ἥλιος πλησιάζει πρὸς τὸν ἀστερισμὸ τοῦ Ταύ-
ρου, ἐνῷ στὸ ὁμώνυμο γήπεδο τῶν Ἀθηνῶν μηδενί-
ζονται δύο ὁμάδες τῆς Ἐρασιτεχνικῆς Κατηγορίας,
γιατὶ σύμφωνα μὲ τὴν ἐπίσημη ἔκθεσι τοῦ διαιτητοῦ
«συνεπεία» ἐπεισοδίων μετέβαλον τὸν ἀγωνιστικὸν
χῶρον εἰς «ἀρένα». Στὴν Ἀθήνα ἀνοίγουν3 καινούργια
μπουζουκομάγαζα, ἰσάριθμα ἐργοστάσια ἀπορρυπαν-
τικῶν, καὶ 4 κομμωτήρια «FOR MEN». Τὸ τελευ-
τατο αὐτὸ ἐνθουσιάζει τοὺς μακρυμάλλιδες Ἀθηνῶν
καὶ περιχώρων, οἱ ὁποτοι δείχνουν ἰδιαίτερη προτί-
μησι στὴν κόμμωσι «λάχανο». Τὸ τελευτατο δεκαή-
μερο τοῦ μηνός, ἕνα βαρυσήμαντο γεγονὸς συγλκονί-
ζει στὴν κυριολεξία τοὺς διεθνεῖς ἀθλητικοὺς κύκλους.
Καταρρίπτεται τὸ Παγκόσμιο ρεκὸρ στὸ ἅλμα ἐπὶ
κοντῷ μὲ τὴν φανταστικὴ ἐπίδοσι 6.3ομ. Ὁ ρέκορ᾿
ντμαν εἶναι ἕνας δραπέτης ἀπὸ τὸν «Ἐρυθρὸ Παρά-
δεισο» στὴν Δύση, 6 ὁποτος δηλώνει πρὸς τοὺς δημο-
σιογράφους ὅτι τὴν ἱκανότητα αὐτὴ τὴν ἀπέκτησε,
χάρις στὸ πρόσφατο κατόρθωμά του νὰ δραπετεύσῃ
πηδώντας μὲ κοντάρι τὰ ἠλεκτροφόρα καλώδια τῶν
συνόρων τῆς χώρας του. . .
MA'I'O Σ
Ἀθλητικῶν ἀπροόπτων συνέχεια. . . Αὐτὴν τὴν
φορὰ ἡ ἔκπληξι ἔρχεται ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη ὅπου
ἔνας ἐντελῶς ἄγνωστος σπρίντερ καταρρίπτει τὸ Πα-
νελλήνιο ρεκὸρ τῶν 100 μ. μὲ ἐπίδοσι 9",8. Τὸ γεγο-
νὸς αὐτὸ ἐκμεταλλεύεται γνωστὸς διαφημιστικὸς δρ-
γανισμός, 6 ὁποτος μὲ ἕνα τηλεοπτικὸ «σπότς» σ-πεύ-
δει νὰ ἐξηγήσῃ ὅτι 6 ἄνθρωπος αὐτὸς ἔγινε ὁ ταχύ-
τερος Ἑλληνας γιατὶ κάθε φορὰ ποὺ ἔβγαινε ἀπὸ τὸ
σπίτι του γύριζε πίσω ὁλοταχῶς ἐπειδὴ ξεχνοῦσε νὰ
βάλῃ «μπρὶλ-κρὴμ» (I). Ὁ O. T. E. παράλληλα μὲ
τὸν χρυσό, ἐκδίδει καὶ τὸν ἀργυρὸ ὁδηγό, ἐνῷ ταὐτό-
χρονα ἐγκαινιάζει μιὰ νέα σύνδεσι, ἀπὸ ὅπου μεταδί-
δονται λαϊκὰ, τραγούδια καθὼς καὶ μιὰ «δραματικὴ»
9
ἱστορία σὲ συνέχειες μὲ τίτλο «Ἡ ἴδια γεῦσι». Ἀπο-
τέλεσμα. Τὶς πρωϊνές, ἰδίως, ὧρες ὅλα σχεδὸν τὰ
τηλέφωνα τῶν Ἀθηνῶν βουΐζουν, ἐνῷ τὰ μεσημέρια
πολλοὶ σύζυγοι μουρμουρίζουν καθὼς δοκιμάζουν τὴν
γεῦσι καμμένου φαγητοῦ... Στὸν Λαγκαδᾶ, τοῦ Ἁγίου
Κωνσταντίνου οἱ Ἀναστενάρηδες ἐπαναλαμβάνουν τὶς
γνωστὲς πυροβασίες τους. Γιὰ πρώτη φορὰ ἀμύητος
χορεύει ξυπόλητος ἐπάνω στὴν φωτιὰ καὶ γίνεται τὸ
πρόσωπο τῆς ἡμέρας. Πρόκειται γιὰ ἕνα μεσήλικα
Ἀθηνατο, ὁ ὁποτος ἐξηγεῖ πρὸς τοὺς δημοσιογράφους
ὅτι τὴν ἱκανότητά του αὐτὴν τὴν ὀφείλει στὴν γυναῖκα
του ποὺ χρόνια τώρα, μὲ τὴν γκρίνια της, τὸν κρατάει
σὲ ἀναμμένα κάρβουνα. . .
ΙΟΥΝΙΟΣ
(Ο ἥλιος βρίσκεται στὸν ἀστερισμὸ τῶν Διδύμων
καὶ 6 γράφων τὸν «Καζαμία» σὲ ἐξαιρετικὰ δύο-κολη
θέσι. Δέχεται στὸ Γραφετο του τὴν ἐπίσκεψι δύο
ἀγνώστων κυρίων, οἱ ὁποτοι παραπονοῦνται ὅτι κρυο-
λόγησαν ἐξ αἰτίας του καλοκαιριάτικα, γιατὶ τὸ προ-
ηγούμενο βράδυ ἔτυχε νὰ διαβάσουν τὸ ἀνὰ χεῖρας
κείμενο. Τὸ πρωτάθλημα ἐπιτέλους λήγει. Τέσσερις
ὁμάδες ὑποβιβάζονται, ἐνῷ στὰ Σχολεῖα ἑκατοντά-
δες «κουμποῦρες» δὲν προβιβάζονται. Στὴν δυτικὴ
Γερμανία ἔχουν φουντώσει γιὰ καλὰ οἱ ποδοσφαιρικοὶ
ἀγῶνες τοῦ 10 Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ἡ, «Ἐουρο-
βίζιον» μεταδίδει ἀπ᾿ εὐθείας τὰ κυριώτερα μάτς,
ἐνῶ τὰ Διεθνῆ Εἰδησεογραφικὰ Πρακτορεῖα ἀσχο-
λοῦνται μὲ ἕνα νέο, ποὺ ἔρχεται κατ᾿ εὐθεῖαν ἀπὸ τὸ
διάστημα: Ἀμερικανοὶ ἀστροναῦτες ἀποβιβάζονται
στὴν Σελήνη, καὶ στὴν πρώτη ἐπικοινωνία τους μὲ τὸ
Χιοῦστον, ρωτᾶνε πῶς ἕληε ὁ ἀγὼν Κυπέλλου Ἕλ-
λάδος μεταξὺ Παναθηναϊκοῦ Ὀλυμπιακοῦ (Ι) Ὅλοι
ἀποροῦν, ἀλλὰ γρήγορα ἔρχεται ἡ διευκρίνισις: Ὁ ἀδελ-
φὸς ἑνὸς ἀπὸ τοὺς ἀστροναῦτες εἶναι νεοαποκτηθεὶς
ὁμογενὴς παίκτης τῆς μιᾶς ὁμάδος μὲ Ἑλληνικὴ γε-
νεαλογικὴ ρίζα, γιατί ὁ προσπάππος του -Ἰρλανδὸς
τὴν καταγωγὴ -ἀγόραζε τσιγάρα ἀπὸ τὸ περίπτερο
ἑνὸς Ρουμελιῴτη μετανάστη στὸ Μπροῦκλιν...
ΙΟΥΛΙΟΣ
Τὸν μῆνα αὐτὸν ἡ γῆ βρίσκεται στὴν περιήλιο κα-
τάστασι, ἐνῶ πολλοὶ μακρυὰ ἀπὸ τὸ «κλεινὸν ἄστυ»
ποὺ φλέγεται ἀπὸ τὴν ἀφόρητη ζέστη. Στὰ κινηματο-
γραφικὰ «πλατὼ» ἀλλὰ καὶ στὴν ὕπαιθρο γυρίζονται
10
δεκάδες Ἑλληνικὲς κινηματογραφικὲς ταινίες. Ὅλες
γίνονται ἔγχρωμες γιατὶ ᾿οἱ παραγωγοὶ ἐλπίζουν ὅτι
μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ συναγωνισθοῦν τὰ ἀσπρόμαυρα
τηλεοπτικὰ σήριαλ. Ἀλλὰ καὶ οἱ παραγωγοὶ ταινιῶν
γιὰ τὴν μικρὴ ὀθόνη δὲν μένουν ἄπρακτοι. Γυρίζουν -
καὶ μάλιστα μὲ ἀπίστευτη εὐκολία τὶς περισσότερες
φορὲς - διάφορες σειρὲς μὲ ἐντυπωσιακοὺς τίτλους.
Ὅπως, «Τὰ δισέγγονα τοῦ Ἄβελ», «τὰ ἀνήψια τοῦ
Ζακχαίου», «Πρόσκλησι σὲ κινηματογραφικοραδιο-
τηλεοπτικὴ μονομαχία», «Τὰ παραλειπόμενα τῶν
παραλειπομένων», «Ἀλάτι καὶ κίμινο», «Ὁ παράξε-
νος Ἐπαρχιώτης», «Τηλετάβλι», «Μπουζουκόραμα»
κ.λ.π. Καὶ τὰ γυρίσματα συνεχίζονται: Ὅπως τῶν
πλασσιὲ ποὺ διαφημίζουν τὸ νέο ἀπορρυπαντικὸ «σοῦ-
περ - παστρέξ», τῶν μαυρισμένων ἀπὸ τὴν θάλασσα
ή τὴν ἀναμονὴ στὴν οὐρὰ τῶν λεωφορείων, τῶν ἀπα-
γοητευμένων πεζοπορούντων καὶ φεσοφορούντων δοσα-
. , .» Mac-now ..ὓᾁᾃᾼῌ ...α-,χ-
τζήδων, ὡρισμένων τουριστῶν μὲ πολὺ «Ὅτο στὸπ»
καὶ ἐλάχιστα χρήματα, καθὼς καὶ διαφόρων ποδο-
σφαιρικῶν μάνατζερ ποὺ ἐπιστρέφουν στὴν Ἑλλάδα
μὲ σπουδαῖες μεταγραφὲς ὁμογενῶν ἄσσων ἀπὸ τὴν
ούγκάντα, τὴν Λατινικὴ Ἀμερική, τὴν Ἀσία, καὶ
τὴν Γῆ τοῦ Πυρός. . .
. ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Ὁ ὄγδοος μῆνας τοῦ χρόνου καὶ 6 τελευτατος τοῦ
καλοκαιριοῦ. Ὁ ἥλιος βρίσκεται στὸν ἀστερισμὸ τοῦ
Λέοντος, ὁ τουρισμὸς στὸ ζενίθ, οἱ ὑποψήφιοι τῶν Ἀνω-
τάτων Σχολῶν σὲ ὑπερέντασι καὶ οἱ Ποδοσφαιρικὲς
ὁμάδες στὸ στάδιο τῆς προετοιμασίας. Στὴν Τσεχο-
σλοβακία ἑορτάζεται ἡ 6η ἐπέτειος ἀπὸ τὴν «φιλικὴ
ἐπίσκεψι» τῶν Ρῴσσων, εἰς τὰ πλαίσια τοῦ Συμφὠ-
νου τῆς Βαρσο. . . βίας. Τὶς σιωπηλὲς δμως διαμαρ-
τυρίες τῶν κατοίκων τῆς Πράγας, καθὼς καὶ ἄλλων
χωρῶν τοῦ Ἀνατολικοῦ μπλόκ, ἡ Μόσχα τὶς γράφει
στά. . . παλιὰ της δευτέρια. Στὴν Ρωσοκινεζικὴ μεθό-
ριο σημειὠνεται τὸ 42860 ἐπεισόδιο, γιατὶ οἱ Κινέζοι
φρουροὶ ἐπιμένουν νὰ μεταδίδουν στὴν διαπασῶν ἀπὸ
μεγαφώνου τὶς σκέψεις τοῦ Μάο, ἐνῷ στὸν ἐναέριο
χῶρο τοῦ Ἀτλαντικοῦ γίνεται ἡ 508η ἀεροπειρατεία.
Δράστης εἶναι ἔνας μεθυσμένος, ὁ ὁποτος βλέποντας
ὅτι δὲν εἶχε μπῆ ὅπως ἐνόμιζε στὴν ἀρχὴ σὲ... λεωφο-
ρετο, ἐξαναγκάζει τὸν πιλότο νὰ ἐπιστρέψῃ στὸ ἀερο-
δρόμιο ἀπὸ ὅπου ἀπογειώθηκε. Καὶ ὁ ἐπεισοδιακὸς
αὐτὸς μῆνας τελειώνει μὲ μιὰ «εἰρηνικὴ» συγκέντρωσι
5.000 Χίππυς σ᾿ ἕνα νησάκι τῆς Μάγχης, ὅπου μετα-
ξὺ ἐκκωφαντικῆς πὸπ μουσικῆς, βρυχηθμῶν καὶ ἀλα-
λαγμῶν γίνεται ἔκκλησι ὑπὲρ τῆς καταργήσεως τῶν
πάντων μὲ ἐξαίρεσι τὰ μουσικὰ «δργανα, τὰ μούσια,
τὰ χαϊμαλιά, τὶς κελεμπίες, τὰ ναρκωτικὰ καὶ τὸ φα-
γητό», ποὺ ὅπως ἐξηγοῦν, πρέπει νὰ τοὺς προσφέρεται
δωἙὰν μὲ σερβίτσια στολισμένα μὲ ψυχεδελικὲς παρα-
στάσεις. . .
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
Ὁ ἔνατος μήνας τοῦ χρόνου καὶ ὁ πρῶτος
τοῦ φθινοπώρου. Διαπίστωσι, ἡ ὁποία ἐπιτρέπει στὸν
κάθε ἀναγνώστη νὰ ἀναφωνήση γιὰ τὸν γράφοντα
τὸν «Καζαμία» ἕνα ἠχηρότατο «μᾶς φώτισες». . .
Αὐτὸ σὰν εἰσαγωγὴ γιὰ νὰ περάσωμε στὶς καλλιτεχνι-
κὲς ἐκδηλώσεις τοῦ μηνός. Στὸ Φεστιβὰλ τραγουδιοῦ
τῆς Θεσσαλονίκης ὑποβάλλονται 386 ἐλαφρές, ἐλα-
φρολαϊκές, καὶ βαρέων βαρῶν συνθέσεις. Τὸ πρῶτο
βραβετο παίρνει τὸ τραγοῦδι «Μπαρμπαθόδωρος»
μὲ διαφορὰ δύο ψήφους ἀπὸ τὸ δεύτερο «Μπαρμπα-
θωμᾶς» καὶ δέκα ἀπὸ τὸ τρίτο «Ποδοσφαιρικὴ ἐποχή».
Στὴν συνέχεια γίνεται καὶ τὸ Φεστιβὰλ Ἑλληνικοῦ
Κινηματογράφου. Τὸ πρῶτο βραβετο ἀποσπᾶ τὸ ντο-
κυμανταὶρ «Τηλεοπτικοὶ περίπατοι», ἐνῷ παραδό-
ξως δὲν παίρνει οθτε μιὰ τιμητικὴ διάκρισι ἡ ταινία
μεγάλου μήκους «Ὅλοι θὰ ζήσουμε», τὸ σενάριο τῆς
ὁποίας βασίζεται στὶς θέσεις καὶ τὶς ἀντιθέσεις μεταξὺ
μικρῆς καὶ μεγάλης ὀθόνης. Τὸ τρίτο δεκαήμερο τοῦ
μηνὸς παρατηρεῖται πραγματικὸς ἐκδοτικὸς ὁργασμός. ᾿
Ἐκδίδονται ταὐτοχρόνως σὲ ἑβδομαδιαῖα τεύχη τὰ
«μνημειώδη» ἔργα «Ὁ ἀπίθανος κόσμος τῶν ζαρζα-
βατικῶν», «οἱ ἱστορίες τοῦ Ναστρεδὶν Χότζα», «Ὁ
Τσακιτζῆς», «ἡ ἐγκυκλοπαίδεια τῶν ἀπορρυπαντι-
κῶν», «ἡ προπαίδεια τοῦ (Πρὸ-πό))),καὶ «τὸ Ἀλμα-
νὰκ τοῦ ἐργένη». . .
m
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Ὁ ἥλιος βρίσκεται στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Ζυγοῦ,
ἐνῷ σὲ πολλοὺς Ἀθηναϊκοὺς οἴκους FOR MEN καὶ
FOR WOMEN γίνονται ἐπιδείξεις «κολλεξιὸν» ὑψη-
λῆς ἀνδρικῆς καὶ γυναικείας χειμωνιάτικης μόδας.
Ἀπὸ τὰ ἀνδρικὰ μοντέλλα κυριαρχοῦν τὰ σπὸρ κο-
Χστούμια «πρέτ-α-πορτὲ» ἀπὸ ἐμπριμὲ ὑφάσματα,
καὶ ἀπὸ τὰ γυναικεῖα οἱ τουαλάττες σὲ γραμμὴ ἰατρι-
κῆς μπλούζας, προφανῶς γιὰ νὰ τονισθῆ μὲ αὐτὸν τὸν
τρόπο τὸ ἀσθενὲς τοῦ φύλου. Στὶς Ἀθηναῖκὲς αἴθου-
σες προβάλλον-σαι οἱ, τελευταίας ἐσοδείας ταινίες τοῦ
Ἑλληνικοῦ Κινηματογράφου. Τὸ ρεκὸρ εἰσιτηρίων
καταρρίπτει μιὰ ἔγχρωμη ὑπερπαραγωγὴ τῆς «Χόμπυ-
φίλμ» ποὺ ἔχει τίτλο «Κάθε κανάλι καὶ καϋμός».
Ὁ καιρὸς εἶναι θαυμάσιος, καὶ ὅλα λοὺζονται μέσα σ᾿
ἕνα χλωμὸ Φθινοπωρινό φῶς. Τὰ τελευταῖα χρυσάν-
θῦμα βιάζονταί v’ ἀνοίξουν, οἱ τελευτατοι τουρίστες
νὰ φύγουν, οἱ ὑποψήφιοι τῶν Ἀνωτάτων Σχολῶν νὰ
μάθουν τὰ ἀποτελέσματα, καὶ οἱ ἀπανταχοῦ «κρασο-
πατέρες», ποὺ ἔχουν ἤδη μάθει τὰ ἀποτελέσματα τοῦ...
Χημείου, νὰ ἀνοίξουν τὰ καινούργια γιοματάρια...
ἒξ...
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
Ὁ ἥλιος βρίσκεται στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Σκορπιοῦ,
τὸ πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στὴν ἀρχὴ καὶ τὸ Φθι-
νόπωρο πρὸς τὴν λῆξι του. Πέφτουν καὶ τὰ ,τελευταῖα
κιτρινιασμένα φύλλα στὰ πάρκα κατὰ μῆκος τῶν δεν-
δροστοιχιὣν. Κάτι ἀνάλογο γίνεται καὶ σὲ πολλὰ δια-
μερίσματα πολυκατοικιῶν. Μὲ τὴν διαφορὰ δμως ὅτι
ἐδῶ πέφτουν φύλλα τράπουλας στὴν πράσινη τσόχα, .
ἀπὸ τὶς ἄγριες «κουμκανομαχίες» ποὺ συνάπτονται
μεταξὺ τοῦ ἀσθενοῦς κυρίως φύλου... Τὰ Ἀθηναϊκὰ
θέατρα φθάνουν αἰσίως τὰ ὀγδόντα, καὶ οἱ θιασάρχες
μαζὶ μὲ τοὺς συνθιασάρχες ξεπερνοῦν τοὺς διακόσιους.
Τὰ περισσότερα ἀνεβάζουν ἐπιθεωρήσεις μὲ τίτλους
παρμένους ἀπὸ λαϊκὰ σουξὲ ἥ πετυχημένα διαφημι-
στικὰ «σλόγκαν». Ἐφ᾿ ὦ καὶ παληὸς Ἀθηνατος θεα-
\\\\\
μα ἀπορρυπαντικῶν γιὰ νὰ μᾶς βγάλη θεατρικῶς. . .
ἀσπροπρόσωπους. Πρὸς τὸ τέλος τοῦ μηνὸς κῦμα γρίπ-
πης, ὁ γνωστὸς «ἰὸς τοῦ Μάο» κατακλύζει τὴν Ρωσ-
σία καὶ ρίχνει στὸ κρεββάτι ἀρκετὲς χιλιάδες κατσί-
κους. Τὸ πληροφορεῖται ὁ Κινέζος ἡγέτης καὶ ἀνα-
φωνεῖ πανευτυχής: «ὶέ μου, ἰέ μου. . .)).
᾿ δ
ΔΕΚΕΠΒΡΙΟΣ
Ὁ ἥλιος βρίσκεται στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Τοξότη
καὶ ἡ ἐμπορικὴ κίνησι σὲ ὀργασμὸ ἐν ὄψει τῶν Χρι-
στουγέννων καὶ τῆς Πρωτοχρονιᾶς. Μὲ τὴν εὐκαιρία
αὐτὴ γίνεται ἀπογραφὴ τῶν Ἀθηναῖκῶν καταστημά-
των. Προηγοῦνται σὲ ἀριθμὸ οἱ Ἐκθέσεις ἐπίπλων καὶ
οἱ μπουτίκ, ἐνῷ σταθερὴ αθξησι ἔχουν οἱ «πιτσαρίες»
καὶ τὰ ἀνθοπωλεῖα, καὶ εὐτυχῶς ὄχι τὰ Γραφεῖα τε-
λετῶν, οθτε τὰ καταστήματα τῆς βαρειᾶς καὶ ἀσήκω-
της διπλοπενιᾶς μετὰ ἢ ἄνευ «παραγγελιᾶς». Σημαντι-
κὴ μείωσι παρουσιάζουν τὰ Κουρεῖα, γεγονὸς ποὺ
προβληματίζει τοὺς συμπαθεῖς αὐτοὺς θεράποντες τῆς
πάλαι ποτὲ γνήσιας ἀνδρικῆς φινέτσας. Ἐδῶ τελειώ-
νει καὶ ὁ «Καζαμίας» τὰ προγνωστικά του, καὶ ἀφοῦ
εὐχηθῆ γιὰ τὸν καινούργιο χρόνο, τραβάει γιὰ τὸ τυπο-
γραφετο μὲ τὴν ἀνοχὴ τοῦ Ἀρχισυντάκτη, ὁ ὁποτος
καὶ βεβαίως εἶναι συνυπεύθυνος «δί ἀνεπιτυχῆ προσ-
πάθειαν ψυχαγωγίας τοῦ ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ κατό- -
πιν τῆς δημοσιεύσεως χιουμοριστικοῦ, ὑποτίθεται,
κειμένου ὑπὸ τὸν τετριμμένον τίτλον Καζαμίας ᾿74...)).
11
 Ὅ [Αη-Βασίλης τῆς ἑλληνικῆς παράδοσις δὲν
ἔχει τίποτε σχεδὸν τὸ κοινὸ μὲ ἐκεῖνον ποὺ κουβάλη-
σαν στὴ χώρα μας οἱ δυτικὲς κι οῖ βόρειες χῶρες τῆς

Ο
Εὐρώπης. Ὁ τελευτατος τοῦτος Ἄη-Βασίλης μὲ τὰ
ροδοκόκκινα μάγουλα, τὴν κάτασπρη γενειάδα, τὴν
κόκκινη μπέρτα, τὶς ψηλὲς μπότες καὶ τὸ κατάγιομο
μὲ δῶρα σακκὶ ἢ κοφίνι, εἶναι σίγουρο πὼς δὲν

ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
«ἔρχεται ἀπὸ τὴν Καισαρεία», πὼς δὲν ἔχει τίποτε
πάνω του ποὺ νὰ θυμίζει τὴ βιβλικὴ μορφὴ ποὺ βγῆκε
ἀπ᾿ τὸ ἀσκηταριὸ τῆς βυζαντινῆς εἰκονογραφίας καὶ
τὶς κιτρινισμένες σελίδες τῆς ἑλληνικῆς μνήμης καὶ
παράδοσις.
Ὅ δικός μας, ὁ ρωμιὸς ΞΑη-Βασίλης, ὄ καθιερω- ΚΩΝ)ΝΟΥ ΛΙΑΠΗ
μένος ἀπ᾿ τὴν γνήσια ἑλληνικὴ παράδοση ποὺ ἔχει Διδασκάλου
τὴν ἀφετηρία της στὸ βυζαντινὸ παρελθόν, εἶναι ἔνας
ξερακιανὸς καὶ μελαμψὸς μεσογειακὸς γέροντας, χωρὶς
κάπες καὶ χιονάτα γένεια νὰ ποταμίζουν πάνω ἀπὸ
φαρδιὰ στήθια, μὲ ὄψη λιτή, μὲ χαρακτηριστικὰ αὐστη-
ρὰ καὶ μὲ τὸ χαρτὶ καὶ τὸ καλαμάρι στὸ χέρι, ὅπως
ταιριάζει στὴ ρωμέῖκη παράδοση ποὺ τὸν θέλει σὰ
λόγιο κι ᾿ὅχι σὰν κομιστὴ δώρων.-
«Band εἰκόνα καὶ χαρτὶ, χαρτὶ καὶ καλαμάρι. .»
'H σύνδεση αὐτὴ τοῦ Ἀη-Βασίλη μὲ τὰ γράμματα
ἔχει σὰν ἀφετηρία της τὴ σχολικὴ παράδοση τοῦ
ἄσματος σὰν ἀγερμικοῦ τῶν μαθητῶν, κυρίως μετὰ
τὴν ἐπίσημη σύνδεση τὸν Πον αἰῶνα ἀπ᾿ τὸν ἱεράρχη
Ἰωάννη τὸν Μαυρόποδα τῶν τριῶν μεγάλων πατέρων
καὶ ἱεραρχῶν τῆς ἐκκλησίας μας μὲ κοινὸ γιορτασμὸ
στὶς 30 τοῦ Γενάρη, σὰν προστατῶν τῶν ἑλληνικῶν
Γραμμάτων.
Καὶ δὲν ἔρχεται ὁ Ἀη-Βασίλης τῆς ἑλληνικῆς παρά-
δοσης νὰ μοιράσει, ὅπως θέλουν νὰ πιστεύουν οἱ Εὐρω-
πατοι κι ὅπως μᾶς συμφέρει τώρα νὰ πιστεύουμε κι
ἐμεῖς, τὰ λογῆς-λογῆς καλούδια του, ἀλλά, ὅπως ὁ
ἴδιος ἔμμετρα τονίζει, εἶναι περαστικός, σταλμένος
ἀπ᾿ τὴ μάνα του στὸ σχολειό: ᾿
- Βασίλη μ᾿ ποῦθε ἔρχεσαι καὶ δὲν μᾶς καταδέχεσαι
καὶ ποῦθε κατεβαίνει, δὲ μιλᾶς ἢ συντυχαίνεις,-
— Ἀπὸ τὴ μάνα μ᾿ ἔρχομαι, ἐγὼ σᾶς καταδέχομαι
καὶ στὸ σχολειό μου πάω, δὲ μοῦ λέτε τὶ νὰ

Ἀκόμα δ ρωμιὸς ᾭΑη-Βασίλης βαστᾶ στὸ χέρι του

τὸ μαγικό του ραβδὶ πού, ἂν καὶ ξερό, πετᾶ βλαστάρια
καὶ βρύσες ποὺ κυματίζουν μόλις τὸ στηρίξει στὸ
ἔδαφος νὰ πεῖ τὴν ἄλφα-βῆτα καὶ ποὺ στὰ κλωνιά
του κατεβαίνουν πέρδικες καὶ δροσολογοῦνται καὶ
λούζουν καὶ «τὸν ἀφέντη μας, τὸ μπέη τὸ λεβέντη μας,
τὸν πολυχρονεμένο καὶ στὸν κόσμο ξακουσμένο» (ἂς
μὴ ξεχνοῦμε πὼς κάποιες παραλλαγὲς τοῦ τραγου-
ςᾂνἵθᾃᾚᾙᾚᾌᾚᾊᾚπ ἴξἔὶἒ>ὖἕἓᾃῖψξᾁἳ᾿Ξ
τᾐᾑἑνῌἳἔἐἇᾇχᾞᾐυᾏἶᾑᾆὐὖ
,μ ...Α-,Σκᾍἵ

.' th‘fléx"2“2\€
;Ἱ

διοῦ τὶς ὀφείλουμε στὴ ραγιάδικη μοῦσα τῶν δίσεχτων

χρόνων τῆς τουρκοκρατίας).
«Καὶ στὸ ραβδὶ ἀκούμπησε νὰ πεῖ τὴν ἄλφα-βῆτα.
Ξερὸ ἦταν τὸ ραβδάκι του, χλωρὰ βλαστάρια ἐπέτα,
κί ἀπάνω στὰ βλαστάρια του, βρύσες ἐκυματοῦσαν
καὶ κατεβαῖναν πέρδικες κι ἔβρεχαν τὰ φτερά τους
καὶ λοῦζαν τὸν ἀφέντη μας, τὸ μπέη τὸ λεβάντη μας
τὸν πολυχρονεμένο καὶ στὸν κόσμο ξακουσμένο».
Ὁ τελευτατος στῖχος συνδέεται μὲ τὴν εἰσαγωγὴ
τοῦ εὐχετικοῦ στοιχείου στὰ κάλαντα ποὺ μετατρέ-
πονται πιὰ σ᾿ ἀγυρτικὰ ἄσματα καὶ τελειώνουν μὲ τὶς
γνωστὲς αἰτήσεις γιὰ φιλοδώρημα, ὅπως λ.χ. στὴν
παρακάτω:
12
«Ἅψε Βαγίτσα τὸ κερὶ κι ἀνέβα καὶ κατέβα
καὶ κάτσε καὶ λογάριασε, εἴντα θὰ μᾶς ἐδώσεις
γί ἀπάκι, γιὰ λουκάνικο» κ.λ.π.
σΩστόσο δμως κι ἀνεξάρτητα ἀπ᾿ τὴν παράδοση
ποὺ θέλει στὶς περισσότερες περιοχὲς τῆς χώρας μας
τὸν ΞΛη-Βασίλη γραμματικό, πρέπει νὰ σημειώσουμε
πὼς σὲ κάποιους ἄλλους ἑλλαδικοὺς χώρους (Κρήτη,
νησιὰ Αἰγαίου) καθὼς καὶ στὴ Μικρὰ Ἀσία (Κάππα-
δοκὶα, Κυδωνίες κ.λ.π.) ὁ ᾞΑγιος τῆς Πρωτοχρονιᾶς
ἀναφέρεται στὰ κάλαντα περισσότερο σὰ γεωργὸς
καὶ μάλιστα σὰ ζευγολάτης.
Μὲ τὴν ἰδιότητά του αὐτὴ ὁ Ἀη--Βασίλης συνα-
παντιέται μὲ τὸ Χριστὸ στὴν πρώτη μετὰ τὴ γέννηση

ΕΙΣ ΤΗΝ ᾿
EAAHNIKHN
ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ
(aειῂξἳ)ε).ν.»gmamRafi?“ϋ
ἜῼᾞἘἥἒἵᾩᾞἳζ
ιἵἶὶίῒιυ
τοῦ Θεανθρώπου ἐπαφὴ τοῦ Κυρίου μὲ τὴν κοινωνία
καὶ συζητᾶ μαζί του, δίχως νὰ τὸν γνωρίζει, γιὰ τὸ
εὐλογημένο ευγάριζ (γιὰ τὰ καματερὰ δηλαδὴ ζῶα),
γιὰ τὴ σπορά, γιὰ τὴν πλούσια σοδειὰ τῶν δημητρια-
κῶν( τόσο πλούσια μάλιστα ὥστε ἀπ᾿ αὐτὴν νὰ τρῶνε
κι οἱ λαγοί), γιὰ τὸ βλάστεμα τοῦ δέντρου, στὸ σημετο
ὅπου στεκόταν 6 Χριστός, στὴν κορυφὴ τοῦ ὁποίου
κελαηδοῦσαν πέρδικες καὶ τέλος γιὰ πηγές:
«Ταχιά, ταχιὰ ν᾿ ἀρχημηνιά, ταχιὰ ν᾿ ἀρχὴ τοῦ
ταχιὰ ν᾿ ὅπου περπάτηξε ο Κύριος στὸν χιιἇἒόἀἱἵδζ
καὶ βγῆκε καὶ χαιρέτηξε ὅλους τοὺς ζευγολάτες.
0 πρῶτος ποὺ χαιρέτηξε ἦταν Ἄγιο ΒασίληςἸ
-Καλῶς τὰ κάνεις Βασιλειό, καλὸ ζευγάρι ἔχεις . . . .
Ὅ τύπος τοῦ τραγουδιοῦ τούτου, ποὺ θέλει τὸν
Ἁη-Βασίλη γεωργό, εἶναι πολὺ πιὸ παλιὸς ἀπ᾿ τὸν
ἄλλο μὲ τὸν «Αγιο σὰ γραμματικό, δεδομένου ἀλλωστε
ὅτι ἡ βυζαντινὴ κοινωνία εἶχε κατ᾿ ἐξοχὴν γεωργικὸ
χαρακτῆρα κι ὅτι κατὰ τὴν Πρωτοχρονιά 6 λαός,
ὅπως ἀποθησαύρισε 6 Γ. Μέγας, προέβαινε σὲ πλῆθος
ἀπὸ λατρευτικές, μαντικὲς καὶ μαγικὲς ἀκόμα πράξεις,
γιὰ ὑγεία καὶ πλούσια παραγωγὴ κατὰ τὸν καινούργιο
χρόνο.
ίοπως καὶ νἄχει τὸ πρᾶγμα 6 ρωμιὸς Ἀη-Βασίλης
εἶναι περισσότερο ἀνθρώπινος, παρὰ ἐκκλησιαστικός.
Ταξιδεύει, μᾶς ἐπισκέπτεται, ζεῖ ἀνάμεσά μας, κού
βεντιάζει μαζί μας, εἶναι καλοπόδαρος μουσαφίρης,
φέρνει τὴν καλὴ τύχη καὶ τὴν εὐτυχισμένη χρονιά.
Ἐπίσης σὰν γραμματιζούμενος δὲ σηκώνει στὴν
πλάτη του τὸν τουρβὰ ἢ τὸ κοφίνι μὲ τὰ δῶρα, ἀλλὰ
μαθαίνει ἀλφαβητάρι στοὺς ἀνθρώπους καὶ παίρνει
καλούδια ἀπ᾿ αὐτούς. Oi ἀγρότες τὸν καρτεροῦν πῶς
καὶ πῶς, καὶ τὸν ὑποδέχονται μὲ τιμὲς καὶ δόξες γιὰ
νὰ τὸν εὐχαριστήσουν καὶ νὰ πάρουν τὴν πολυπόθητη
εὐλογία του. Τοῦ στρώνουν ἀκόμα καὶ τὸ τραπέζι
γιὰ νὰ δειπνήσει, ἕνα τραπέζι γεμᾶτο χίλια δυὸ καλού-
δια καὶ λιχουδιές, ὅπως λ.χ. τηγανίτες, λουκουμάδες,
γλυκά, καρύδια, ἀμύγδαλα, σύκα, σταφίδες, κρασὶ
κ.λ.π. Κι ὅλα ταῦτα τὰ τραταμέντα προσφέρονται στὸν
Ἄγιο γιὰ νὰ χαρίσει τὴν εὐλογία του στὴ φαμελιὰ
καὶ στὸ σπίτι, στὰ ζωντανὰ καὶ στὰ γεννήματα.
Στὴν Ἄντισσα μάλιστα τῆς Λέσβον οἱ νοικοκυρὲς
ἀφήνουν ἀπ᾿ τ᾿ ἀπόβραδο ἀνοιχτὲς τὶς ἐξώπορτες
τῶν σπιτιῶν τους γιὰ νὰ μπεῖ, σὰν ἔρθει τὰ χαράματα,
6 Ἀη-Βασίλης. Τοῦτος λοιπὸν 6 «Ἀη-Βασίλης»
τῆς Ἀντισσας, ποὺ τὸν παρασταίνει ἕνα «νόρφανο»
παιδὶ (ἕνα παιδὶ δηλαδὴ ποὺ ἔχει στὴ ζωὴ καὶ τοὺς
δυὸ γονιούς του), κρατᾶ στὰ χέρια του τὸ εἰκόνισμα
τοῦ Ἁγίου τῆς Πρωτοχρονιᾶς, ἕνα φαναράκι μὲ φῶς
ἀπ᾿ τὴν ἐκκλησιά, σταμνὶ μ᾿ ἀμίλητο νερό, ρόδι, πορ-
τοκάλι, πρόσφορο, λιόκλαδο καὶ μιὰ πέτρα χορταρια-
σμένη. Μπαίνει στὸ σπίτι χαράματα κι ἀπαντυχαίνει
ὅλη τὴν οἰκογένεια ποὺ τὸν περιμένει καὶ τὸν καλω-
σορίζει. Τότε ἀρχίζει τὶς εὐχές: «Καλημέρα τοῦ Ἁγίου
Βασιλείου, γειά, χαρά. Καλωσύνη, ἀδελφοσύνη, ὅλο
μάλαμα κι ἀσήμι. ᾿οπως τρέχει τὸ νερό, ἔτσι νὰ τρέ-
χουν τὰ καλὰ καὶ τ᾿ ἀγαθὰ μέσα στὸ σπίτι. σοπως
τρέχει τὸ νερό, ἔτσι νὰ τρέξει κι 6 γαμπρὸς νὰ πάρει
τὴ θυγατέρα σας. [Ὁπως εἶναι ἡ ἐλιὰ εὐλογημένη,
ἔτσι νἆναι εὐλογημένος 6 χρόνος. Ὅπως εἶναι τὸ
ρόδι γεμᾶτο, ἔτσι νἆναι τὸ σπιτικὸ κι ή παραδοσακ-
κούλα τοῦ νοικοκύρη» κ.λ.π.
Αὐτὸς εἶναι 6 θΑη---Βασίλης τοῦ Λαοῦ μας. Ταξι-
δευτής, στρατοκόπος, σεμνὸς γραμματιζούμενος ἢ
καλόβουλος γεωργός, μιὰ γλυκειὰ κι ἀνθρώπινη φι-
γούρα, βγαλμένη ἀπ᾿ τὰ ἱερὰ ᾶδυτα τῆς ἐθνικῆς καὶ
θρησκευτικῆς μας παράδοσης.
Μὲ τὰ μαῦρα του γένεια, τὰ σαντάλια στὰ πόδια,
μὲ τὸ ραβδί του γεμᾶτο βλαστάρια, μὲ τὸ χαρτί, τὴν
πέννα καὶ τὸ καλαμάρι στὰ χέρια καὶ μὲ τὴν εὐλογιὰ
στὰ χείλια, καλοπόδαρος, φιλάνθρωπος καὶ καλότυχος,
φέρνει κάθε χρόνο ἀπ᾿ τὴ μακρυνὴ Καισάρεια τὸ μή-
νυμα τῆς χαρᾶς, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀγάπης καὶ τῆς
καλοτυχιᾶς στοὺς ἀνθρώπους ὅλου τοῦ κόσμου.
13
 MEI-E
Τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1970 - πρὶν τέσσερα ἀκριβῶς χρόνια - κυ-
κλοφοροῦσε τὸ πρῶτο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ μας. Ξεκινἡσαμε
τότε μὲ «τιράζ» 4—5 χιλιάδες τεύχη, ἀκριβῶς γιατ-ἔἳἒπιθυμού-
σαμε νά ἐπιβάλωμε Α PRIORI τἠνἔκδοσί μας στὶς χιλιάδες τῶν
ἀνδρῶν καὶ τῶν φίλων τοῦ Σώματος τῆς Χωροφυλάκῆς. Ὡστό-
σο δμως, στὸ διακριτικὸ μας αὺτὸ ξεκίνημα, εἴχαμε τὴν αἰσιο-
δοξία νά πιστεὺωμε ὅτι ἡ ὅλη προσπάθειά μας θά εθρισκε εὺ᾿
νοϊκἠ ἀπήχησι. Πράγματι ὁ χρόνος δὲν διέψευσε τὶς προσδο-
κίες μας, ᾶν λάβωμε ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι ἤδη ἡ «Ἐπιθεώρησις Χωροφυ-
λακῆς» διάθέτει ἕνα ἐκλεκτὰ ἀναγνωστικὸ κοινὸ στὴν Ἑλλάδα
καὶ τὸ Ἐξωτερικό, καὶ ἐπὶ πλέον «βγαίνει» καὶ μὲ παράρτημα
στὴν Ἀγγλικὴ γλῶσσα. Ἐδῶ πρέπει νὰ σημειώσωμε ὅτι τὸ ὺπέ-
ροχο καὶ-ἂν κρίνωμε ἀπὸ τὶς ἐπιστολὲς ποὺ παίρνομε κάθε φο-
ρά- ἑνθουσιῶδες κοινό μας, εἶναι ἡ μοναδικὴ πηγὴ γιὰ νά
ἀντλοῦμε δυνάμεις, στὴν προσπάθεια νά προσφέρωμε ὅ,τι κα-
λύτερο μποροῦμε. Ἀναφορικἀ μὲ τὸ τελευτατο, ἂς μὴ ξεχνᾶνε
οἱ φίλοι μας ὅτι τὴν σύνταξι καὶ, τὴν τεχνικῆ ἐπιμελεια (στοι-
χειοθεσία «Κασσε», «μοντάζ» κ.λ.π.) τοῦ περιοδικοῦ μας, «κρα-
τᾶνε» Ἀξιωματικοὶ τοῦ Σώματος καὶ ὄχι ἐπαγγελμαίες δημο-
σιογράφοι. Ὕστερα ἀπὸ αὑτό, κάθε παράλειψι, Κάθε μικροα-
τελεια θά πρέπει ὄχι μόνο νὰ μᾶς γίνεται ἀμέσως γνωστὴ, ἀλλὰ
λόγυρο. Ὠσπου σε μιά στιγμὴ ἄνοιξε ἡ πόρτα ἑνός κελλιοῦ
καὶ νά κρίνεται μὲ κάθε μέτρο ἐπιεικείας. Ξεφυλλίξοντας τά 48
και στὴν κορνίζα της ἐπρόβαλλαν οἱ σιλοψέττες τῶν δολοφό-
τεύχη ποὺ ἔχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, βλέπομε τὶς
νων. Oi ἀνταύγειες ἀπὸ τὸ τζάκι ποὺ σιγόκαιγε στὸ ἐσωτερικὸ
προσπάθειες ποὺ χρειάσθηκαν γιὰ νὰ φθάσῃ τὸ περιοδικὰ σ᾿
τοῦ μικροῦ δωματίου, φάνηκε γιὰ λίγα δευτερόλεπτα ἡ φοβὉὴ
ἕνα κάποιο ἐπίπεδο ποὺ ὴδη βρίσκεται. Στὶς ἴδιες σελίδες μαζὶ
λάμψι ἀπὸ τὴν κάννη ἑνὸς ὅπλου ποὺ κρατοῦσε ὁ ἕνας. Oi δυὸ
μὲ τὸν καλοπροαίρετο σκοπὸ μὲ τὸν ὁποτον ἔχομε συνδεθῆ,
σκιες, ἀφοῦ στάθηκαν γιἀ λίγο στὸ κατῶφλι, ἔκλεισαν ὁρμητί
ἀντικρύζομε καὶ ἀναγνωρίξομε μὲ συγκίνησι τὴν συμπαράστα-
κα την πόρτα, καὶ ἀπὸ μία χαμηλή ξύλινη σκάλα κατρακύλισαν
σι ποὺ μᾶς ἔγινε. Εἶναι τόσοι πολλοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ ἐκεῖνοι oi
κατα τὴν αὐλόπορτα τῆς Μονῆς, ἐνῶ ἀπὸ δίπλα τους τὰ σκυλιὰ
ὁποτοι μᾶς ἐτίμησαν μὲ τὴν συνεργασία τους :
αναπηδοῦσαν ἀλυχτώντας μὲ μανία. Oi δολοφόνοι χωρὶς νὰ
Διακεκριμένοι ἐπιστήμονες. λογοτέχναι, ὶστορικοί, καὶ γε-
σταματὴσουν κατηφόρισαν ἀμίλητοι παραπατώντας σ᾿ ἕνα κα-
νικά ὅ,τι καλύτερο ἔχει νά ἐπιδείξῃ σήμερα ὁ σύγχρονος πνευ-
κοτράχαλο μονοπάτι. Σὲ λίγα λεπτά τὰ βήματα τους χάθηκαν
ματικὸς κόσμος τῆς χώρας μας. Ἐξαιρετικἀ σημαντικᾐ ὑπῆρ-
μεσά στὸ σκοτάδι τῆς νύχτας᾿ ἐνῶ στὴν Μονὴ ἀπλωνόταν νε-
ξε ἐπίσης καὶ ἡ συμπαράστασι τῶν ἀνδρῶν τοῦ Σὠματος, οἱ
κρικὴ στὴν κυριολεξία ἡσυχία. Στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ κελλιοῦ,
ὁποτοι παρὰ τὸν ὺπηρεσιακό τους φόρτο, ἀνέβασαν τὸ κῦρος οἱ
τελευταῖες ἀναλαμπὲς ἀπὸ τὸ τζάκι φώτιζαν ἀχνά τὰ δύο πτὡ-
τοῦ περιοδικοῦ μὲ ἐνδιαφέρουσες συνεργασίες. Μὲ αὐτὰ τὰ δε-
ματα ποὺ κοίτονταν ἀκόμη ζεστὰ στὸ σανιδένιο πάτωμα. Ἀπὸ
δομὲνα καὶ μὲ μοναδικὴ φιλοδοξία νὰ εἶναι ἕνα καλοπροαίρετο
τὴν αὺλὴ ποῦ καὶ ποῦ ἀκουγόταν τὸ μονότονο οὺρλιαχτὸ ἑνὸς
μέσον ἐπικοινωνίας μεταξὺ τοῦ Σώματος καὶ τοῦ εὐρύτερου
ἀπὸ τά σκυλιὰ ποὺ θαρρεῖς καὶ διαισθανὁταν τὸ κακὸ ποῦ εἶχε
κοινοῦ, ἡ «Ἐπιθεώρησις Χωροφύλακῆς» ἀρχίζει τὸν 50 χρόνο
γινει. Τὴν ἄλλη ἡμέρα ἔνας περαστικὸς ἀπὸ ἐκεῖ ταχυδρομικὸς
τῆς κυκλοφορίας της.
διανομεας μὲ τὴν φρίκη ζωγραφισμένη στὸ βλέμμα του ἀνήγ-
γειλε τὸ συμβὰν στὴν Ἀστυνομία. Ληστεία, ἐκδίκησι ἢ ἀρχαιο᾿
καπηλεία : Αὐτὲς τὶς τρεῖς ἐκδοχὲς ἀντιμετώπισε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ
ᾗ τοπικὴ Ὑπηρεσία τῆς χωροφυλακῆς, καὶ στὴν συνέχεια ὸ
Ανωτερος ΔἸτἠς Χωροφύλακῆς Δυτικῆς Ἑλλάδος καὶ ὁ Δ1τὴς
Χωροφυλακῆς Ἀχαῖας κ.κ. Συνταγματάρχής Παπαναστασίου
και Αντισυνταγματἁρχης Λεβἐντης. Oi ἔμπειροι Ἀξιωματικοὶ
που ἐνεργοῦσαν τὶς ἀνακρίσεις γρὴγορα βρέθηκαν στὸν σωστὸ
δρόμο. Χωρὶς νὰ ἀποκλείσουν καμμία ἀπὸ τὶς τρεῖς ὲκδοχὲς ποὺ
προαναφέρονται, στρἁφηκαν μὲ ταχύτητα πρὸς τὴν περίπτωσι
τῆς αρχαιοκαπηλείας πρίν οί ἔνοχοι καὶ τὰ πειστήρια - ἰδιαίτε-
ρα τα δεύτερα - ἐξαφανισθοῦν. Τὸ ἀξιοσημείωτο ἦταν ὅτι δὲν
εἶχαν τὴν εὺχέρεια νὰ ἀναζητήσουν συγκεκριμένα ἀντικείμεναἶ
Μὲ μεγάλη ἀνακούφισι ἡ κοινὴ γνώμη πληροφορὴθηκε τὴν γιατι δεν ὑπῆρχε κατάλογος τῶν κειμηλίων τῆς Μονῆς οθτε
διαλεύκανσι μιᾶς ἀνατριχιαστικῆς διπλῆς δολοφονίας, μονα- ἄνθρωποι νὰ τοὺς πληροφορήσουν γί αὑτά. Ὕστερα ἀπὸ τὰ
δικῆς ἴσως εἰς τἀ ἐγκληματολογικἀ χρονικἀ τῆς Χώρας μας. συμπεράσματα αὺτά, άπλώθηκε ἕνα τεράστιο δίκτυο ἐρεύνης
Πρόκειται γιὰ τὴν «ἐν ψυχρῷ» ἐκτέλεσι τοῦ ἡγουμένου τῆς i- σ ὁλοκληρη τὴν Ἐπικράτεια. Ἔτσι μὲ τὸ ἀδιάκοπο σὲ μυθι-
στορικῆς Μονῆς τῶν Ἁγίων Θεοδώρων τῶν Καλαβρύτων, καὶ στοριματικὲς φάσεις ἀνθρωποκυνηγητὸ ποὺ ἐξαπέλυσαν oi
ἑνὸς κωφάλαλου ὑπηρέτη, ποὺ ἔγινε τὸ βράδυ τῆς 17 Δεκεμ- Υπηρεσιες τῆς Χωροφυλακῆς, οἱ δύο λησταἰ ἀρχαιοκαπηλοι
βρίου, σὲ μία ἀπρόσιτη καὶ ἀκατοίκητη περιοχὴ. Ἑτσι κανεὶς ἐντοπίσθησαν κάι συνελήφθησαν. Ὁ ἕνας στὴν Γλυφάδα καὶ
δὲν ἀντελήφθη τὶς κινήσεις τῶν κακοποιῶν οθτε ἄκουσε τους ὁ αλλος στὴν Ρόδο. Στἀ χέρια τους βρέθηκαν σπάνια ἐκκλησια-
πυροβολισμούς τους ὅταν «θεριζαν» στὴν κυριολεξία τὰ δύο στικα κειμηλια ἀπὸ παρωχημένες ἐποχὲς. Ἡ κοινὴ γνώμη κα-
ἀνυπεράσπιστα θύματα. Ἀμίλὴτοι μάρτυρες στάθηκαν μονάχα ταδικασε μὲ ἀποτροπαιασμὸ τὴν γκαγκστερικἠ αὺτὴ ἐνέργεια.
ὁ ἐπιβλητικὸς ὄγκος τῆς Μονῆς μὲ τὰ αἰωνόβια δένδρα στὴν Γιατι ἀνέκαθεν ὁ φιλόνομος καὶ φιλόθρησκος Ἑλληνικὸς λαός
αὐλή της, δυὸ-τρία σκυλιὰ ποὺ ἀλυχτοῦσαν μανιασμένα. καὶ κάθε πρᾶξι ἱεροσυλίας τὴν θεωρεῖ σἀν ἕνα φοβερὸ καὶ ἀσυγχώ-
ὁ ἄνεμος τῆς νύχτας καθώς ἔπαιρνε τον άπὁηχο ἀπὸ τὶς δολο- ρητο αμαρτημα. Πολὺ περισσότερο γιὰ τὴν προκειμένη περί-
φονικὲς ὁμοβροντίες καὶ τὸν ἔδιωχνε μακρυἀ γιὰ νά σβήση πτωσι ποὺ εἶχε ἐπακόλουθο τὴν ἄγρια δολοφονία δύο ἀνθρώ-
ὑπόκωφα στὶς γειτονικὲς χαράδρες. Στὴν συνέχεια, ἀπὸ τὸ ἐσω- πων, oi ὁποτοι, ὅπως προέκυψε ἀπὸ τὴν ἀνάκρισι, τοὺς εἶχαν
τερικὸ τῆς Μονῆς ἀκούστηκαν κατι παράξενοι θόρυβοι ἀπὸ τὶς φιλοξενήσει λίγες ώρες πρὶν ἀπὸ τὸ ἔγκλημα, Ὁλοι μας γνω-
πόρτες ποὺ ἀνοιγόκλειναν βιαστικά, τά ξύλινα πατώματα καὶ ριζομε τὴν παραδοσιακὴ φιλοξενία ποὺ ἐπικρατεῖ στοὺς ἀσκη-
τὶς σκάλες καθώς ἔτριζαν κάτω ἀπὸ βαρειὰ πατήματα, τἀ ἔπιπλα τιικους αυτοὺς χώρους. Ἀκόμη καὶ σήμερα ποὺ στὸ ἐγκληματι-
καὶ ἄλλα σκεύη ποὺ ἀναποδογυρίζονταν μὲ πάταγο, καὶ τὶς κο προσκηνιο ἔχουν κάνει τὴν συχνὴ ἐμφάνισί τους oi κάθε
ἀγριες φωνὲς τῶν δολοφὁνων τὶς δυσκολοδιάκριτες ἀκουστι- προελευσεως καὶ προτιμήσεως ἀρχαιοκαπηλοι. Αὺτοὶ ποὺ μὲ
κῶς ἀπὸ τὰ γαυγίσματα τῶν σκυλιῶν ποὺ γυρόφερναν στὸν αὐ- τὴν πάοοδο τοῦ χρόνου ἀποκτᾶνε ὅλο καὶ μεγαλύτερο ἐπιχει-

14
ρησιακὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ κάθε τι ποὺ ἔχει σχέσι μὲ τα κλασ-
σικά δημιουργήματά τοῦ Ἐλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ.
Εἶναι ἀληθινά συγκλονιστικὸ τὸ γεγονὸς νά ὑπάρχουν σήμερα
ἀσυνείδητοι ἔμποροι τῆς πνευματικῆς κληρονομίας τοῦ συνό-
λου. Εἶναι ἐγκληματικὸ νά λειτουργῆ σήμερα σὲ ὅλα τὰ γεω-
γραφικἁ. πλάτη καί μήκη τῆς γῆς ένας ἀνεκδιήγητος λαθρε-
μπορικὸς οἱκος μὲ συνωμοτικὴ συγκρότησι. Καὶ νὰ σκεφθῆ κα-
νεἰς ὅτι πλειοδότες στὴν ἐπαίσχυντη αὐτὴ ἀγοραπωλησία, εἶναι
πολλοί ἀμφιβόλου ἠθικῆς αὺτοαποκαλούμενοι «φιλότεχνοι
συλλἐκτες» ἢ Kai ὠργανωμένα ἀκόμη Μουσεῖα τοῦ ἐξωτερικοῦ
ἂν λάβωμε ὺπ᾿ ὄψιν τίς σχετικὲς κάθε φορά δημοσιογραφικὲς
εἰδήσεις. Μὲ ἄλλα λόγια δηλαδή, ἀρχαιοκαπηλεία σημαίνει
σίγουρη ἐπἐνδυσι χρημάτων γιά ἐκείνους ποὺ κινοῦν ἐπιδέξια
τά νήματά της, Kai μιά μοναδικὴ εὐκαιρία γιά εθκολο πλουτι-
σμὸ γιά ὅσους τυχοδιῶκτες ἀποτελοῦν τά ἐκτελεστικά της δρ-
γανα, Οἱ τελευτατοι, τίς περισσότερες φορὲς συνεργάζονται μὲ
κάποιον «εἰδικό» ποὺ διαθετει πολλά λαθρεμπορικά τεχνάσμα-
τα μαζί μὲ πλοὺσιες ἀρχαιολογικιἱῖς γνώσεις καί φυσικά καί με-
τοχὲς στὴν ὅλη ἐπιχείρησι, ἂν βέβαια δὲν παίζει τὁν ρόλο τοῦ
διπλοῦ πράκτορος. Δηλαδή ὅταν «γνωματεύη» νά ὑποεκτιμᾶ
τὴν ἀξία τῆς λείας τοῦ ἀρχαιοκαπήλου γιὰ λογαριασμὸ κάποιου
τρίτου μὲ τὸν ὁποτον ἐχει ἔλθει σὲ προσυνεννόησι. .. Ἐν ὄψει
ὅλων αὐτῶν, μπορεῖ νὰ καταλἡξη κανείς στὸ θλιβερὸ συμπερα-
σμα ὅτι ἂν ὺποτεθῆ ὅτι δὲν ὑπῆρχε ἡ ἐπαγρύπνησι ἀπὸ τὴν
ὁποιανδήποτε Πολιτεία, ea μποροῦσε μέσα σὲ λίγα εἰκοσιτε-
τρἀωρα νἀ ἀπογυμνωθῆ Κάθε στεγασμένος χῶρος μὲ ἐργα κλασ-
σικῆς τέχνης καὶ νά ἀνασκαφῆ κάθε ὑπαίθριος ποὺ παρουσιά-
ζει ἀρχαιολογικὸ ἢ ἱστορικὸ ἐνδιαφέρον. Ἀκόμη καί oi μετό-
πες τῆς Ἀκροπόλεως, τοῦ πολιτιστικοῦ αὐτοῦ μνημείου μὲ τὴν
παγκόσμια ἀκτινοβολία, θά μποροῦσαν νἀ θρυμματισθοῦν Kai
νὰ γίνουν ἀντικείμενο συναλλαγῆς τῶν κάθε Ἐθνικὁτητος ἀρ-
χαιοκαπήλων. ἈΚόμη καὶ τὰ τέμπλα τῶν ίστορικῶν ἐκκλησιῶν
θά μποροῦσαν νὰ ἀπογυμνωθοῦν καὶ νὰ μείνουν χωρίς εἰκόνες
καὶ ἐκκλησιαστικά σύμβολα σπάνιας τεχνοτροπίας. Τοὺλάχι-
στον γιὰ τὰ τελευταῖα ὑπάρχουν πολλά παραδείγματα, μὲ ἀπο-
κορύφωμα τὸ προαναφερὁμενο τῆς Μονῆς τῶν Καλαβρύτων.
Τὴν ἀνατριχιαστικῆ αὐτὴ ἱεροσυλία ποὺ βάφτηκε μὲ ἀθῶο
ἀνθρώπινο αἷμα. Καί νά σκεφθῆ κανείς ὅτι ὅλοι αὐτοί oi χῶροι
oi ὁποτοι λυμαίνονται σήμερα ἀπὸ τοὺς ἀσυνείδητους ἀρχαιο-
κάπηλους ἐμειναν ἄθικτοι ἀπὸ τὶς ὀρδὲς ὅσων βαρβάρων πέρα-
σαν ἀπὸ τὴν χώρα μας. Ἐδῶ ἴσως νὰ παρατηρήσῃ κανείς ὅτι
é , ἱ,
ἔ ἀπὸ ἕνα περιστατικὸ ποῦ συνέβη στὴν περιοχὴ τῆς πρωτευού-
,, i;
ἔ {f »θ ᾿ ύ ἒ
ί του, ἐκεῖνος πρὸς μεγάλη ἐκπληξι ὅλων, ἐδήλωσε ὅτι δὲν ἀπο-
i
ἒ, τ.
Ἀποψις τῆς ἱστορικῆς Μονῆς τῶν Καλαβρὑτων ὀπου ἔλαβε
χώραν τὸ ἀποτρόπαιον διπλὸν ἐγκλημαμὲ στόχον τά σπου-
δαίας ἀρχαιολογικῆς ἀξίας κειμήλια.
οί βάρβαροι αὐτοὶ δὲν ἐγνώριζαν τὴν ἀξία τῶν διαφόοων μνη-
μείων τοῦ πολιτισμοῦ, ὁπότε ἦταν φυσικὰ νά μένουν ἀδιάφοροι.
Αὺτό δμως, μπορεῖ νὰ δικαιολογήσῃ τὴν ἑρμαφρόδιτη τακτικὴ
ποὺ ἐφαρμὁζουν οί διάφοροι «κοσμοπολῖτες-Κάφροι» Οἱ ὃ
ποϊοι παραγνωρωζουν τὴν σημασία. καί ἀρκοῦνται νὰ ὑπολο-
γἱζουν ἄπληστα τὴν χρηματικὴ ἀξία τῶν ἔργων τέχνης ίΑσφα-
λῶς ὄχι. Γιατί ὅ.τι ἐπέτυχε ἡ ἀνθρώπινη διανόησι στὴν διάδρο-
μή τῶν αἰώνων δὲν μπορεῖ νὰ γίνῃ ἀντικείμενο βιαίας καὶ λα-
θραίας ἁρπαγῆς οῦτε μέσον συναλλαγῆς. Γιατί ὅλα αὐτά εἶναι
κτῆμα τῆς ἱστορίας Kai ἀναπαλλοτρίωτα παναθρώπινα κειμή-
λια. Ἐπί παραδείγματι ἡ σπάνια Βυζαντινὴ ἀγιογοαφἰα. τὸ ὁλο-
σκάλιστο δισκοπότη ρὄ ὁ σταυρὸς, τὸ χρυσοποίκιλο εὐαγγελιο
κ.λ.π. πέρα ἀπὸ σύμβολο λατρείας Kai αἶώνιο δοξαστικὸ τοῦ
καλλιτέχνη γιὰ τὸν Μεγάλο Δημιουργὁ, εἶναι ταὺτὁχρονα καὶ
ἕνα ζωντανὸ πολιτιστικὸ μήνυμα γιὰ τίς μεταγενέστεοες ἐπο-
χἓςχἙπομένως ἡ φράσι τοῦ Θεανθρώπου «μὴ δότε τὰ ἅγἰα τσῖς
κυσιν», εἶναι μιὰ χαρακτηριστικὴ ἐπιβεΒαίωσι γιὰ τὸ θέμα ποὺ
ἐξεταζομε, Ἀν πάλι ρίξωμε ἕνα Βλέμμα στὴν Ἱστορία, θὰ δια-
πιστώσωμε ὅτι ἔχουν στιγματισθῆ μὲ τὰ μελανώτεοα χρώματα
το ἀνοσιούργημα ἀπὸ τὸν ἀποκεφαλισμὀ τῶν «Ἐρμῶν» τῆς
Αρχαίας Ἀθήνας, oi Pwuai’Kég γαλέρες τοῦ Μόμμιου ποὺ Βοῦ-
λιαξαν καθὼς ἦταν ὑπερφορτωμένες ἀπὸ κιονόκοανά ἀγάλμα-
τα, ἀκόμη Kai διακοσμητικά τῶν ἀρχοντικῶν τῆς Κορίνθου. τά
Ελγίνεια μάρμαρα, oi πανύψηλοι Κοῦροι καὶ οἱ ἀμφοοεῖς ποὺ
χρειάσθηκε νά θρυμματισθοῦν γιὰ νά μεταφερθοῦν «κατά τεμά-
χιον» ἔξω ἀπὸ τὰ σύνορα τῆς Χώρας μας κ.λ.π. Οἱ ἄνθρωποι
σημεβσ γράφουν ἱστορία ἢ ἀντιγράφει ὁ ἕνας τίς κακὲς συνθῆ-
κες τοῦ ἄλλου ; Ἀν πράγματι γράφουν ίστορία πρέπει νὰ στα-
θοῦν μὲ προσοχὴ στά μέχρι σήμερα δημιουργήματά της. 'Av
ἀφήνουν, ὅπως συνηθίζεται νά λέγεται, νὰ γράψῃ ἀργότερα ἡ
ἰστοβίσ, τότε, μετά ἀπὸ λίγους αἰῶνες ὁ ἠλεκτρονικὸς ἐγκέφα-
λος ποὺ θὰ ἔχῃ συγκεντρώσει τά ἀπαιτούμενα ἱστορικἀ στοι-
χεῖα δὲν θὰ εἱναι καθόλου ἀπίθανο ἂν γράνιη σἐ κάποια κάρτα
του :« .. .. τὸ ἔτος 1999 oi ἄνθρωποι ἐτοποθέτησαν ἠλεκτροφὁ-
βα καλώδια πέριξ τῶν μουσείων Kai τῶν ίστορικῶν κτισμάτων
πρὸς ἀποτελεσματικήν προστασίαν αὐτῶν ἐκ τῶν ἀρχαιοκαπη-
λων, ἐνῶ τὸ προσωπικὸν των ἔφερεν διὰ πρώτην φοράν ἀλεξί-
σφαιρον στολὴν καί ἀνάλογον ὁπλισμὸν».
Πρίν ἀπὸ ἕνα περίπου μῆνα. ἡ κοινὴ γνώμη ἀναστατώθηκε
σης. Ἕνας πατέρας μετέφερε σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ Νοσοκομεῖα τὸ
παιδί του μὲ ἀκατάσχετη αἱματἐμεσι. Oi γιατροί oi ὁποτοι δὲν
ἄργησαν νά διαγνώσουν γαστρορραγία σοβαρῆς μορφῆς, διέτα-
ξαν ἀμέσως μετάγγισι αἵματος. Ἀπὸ ἐκείνη τὴν στιγμὴ ἄρχισε
ἡ δεύτερη πράξι τοῦ δράματος. Ὁ πατέρας τοῦ ἄτυχου παιδιοῦ
ἐδήλωσε κατηγορηματικά ὅτι ἡ θρησκευτικῆ αἵρεσι εἰς τὴν
ὁποίαν ἀνήκει δὲν τοῦ ἐπιτρέπει νά δεχθῆ τὴν μετάγγισι. Ἥταν
τόση ἐντονη ἡ ἀντίδρασίς του. ὥστε ὅταν οἱ γιατροί τοῦ ὲξἡ-
γησαν ὅτι ἡ ἄρνησι αὺτὴ ἰσοδυναμεῖ μὲ τὸν θάνατό τοῦ παιδιοῦ
μἐνει τίποτε ἄλλο παρὰ νὰ μεταφερθῆ ὁ ἀσθενὴς στὸ σπίτι του
γιὰ νὰ πεθάνη ἐκεῖ. Τελικά χρειάσθηκε νά ἐπέμβῃ ἡ Εἰσαγγε-
λικὴ Ἀρχὴ γιά νὰ. σωθῇ ἔτσι μιά ἀνθρώπινη ζωή .. ..
Δὲν θὰ ἐπιχειρήσω ἐδῶ νὰ ψάξω τίς θρησκευτικὲς δοξασἱες
τοῦ ἀνθρώπου αὑτοῦ, οῦτε νὰ τοῦ καταλογίσω ἕλλειιιιι πατρικοῦ
ἐνδιαφέροντος. Ἀλλωστε τὸ τελευτατο ἐκδηλώθηκε αὐθόρμητα
ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή, ὅταν, χωρὶς νὰ πιεσθῆ ἀπὸ κανέναν,
ἔσπευσε νὰ μεταφέρῃ στὸ Νοσοκομεὄ τὸ αἱμὁφυρτο παιδί του.
Ἴσως ἐδῶ παρατηρήσει κανείς ὅτι ἐὰν ἐγνώριζε ὁ πατέρας ab-
τὸς ὅτι συνέτρεχε ἀνάγκη μεταγγίσεως, ἴσως νὰ ἄφηνε τὸ παιδὶ
στὸ σπίτι ἕρμαιο τῆς τύχης του. Αὺτὸ δμως δὲν εἶναι ἀλήθεια,
Γιατί πρῶτα ἀπὸ ὅλα εἱναι πασίγνωστο ὅτι ἐκεῖνος ποὺ γἀνει
᾿συνἐχεια αἷμα πρέπει νὰ τὸ ἀντικαταστήσῃ ἀμέσως μὲ ἄλλο.
Αλλά Kai ἄν ὑποτεθῆ ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς δὲν ὲγνώρ ιζε αὐτὴν
τὴν λεπτομέρεια. ἐγνώριζε κάτι ἄλλο σημαντικό : Ὄτι ἔπρεπε
μὲ κάθε θυσία νὰ σώσῃ τὸ παιδί του. Τί ἔκανε δμως γί αὑτὸ :
Ἀσωαλῶς τίποτε περισσότερο ἀπὸ τὸ νὰ ἀπαρνηθῆ κάτω ἀπὸ
συνθῆκες πνευματικῆς παρακρούσεως θεμελιῶδεις ὑποχρεώ-
σεις πρὸς χάριν μιᾶς αἱρετικῆς ἀδιαλλαξίας. Πόσο Οἱκτρἐς εἱ-
ναι καμμιά φορά οἱ ἀνθρώπινες πλάνες.. .. ..
15
 οἼᾒὟὁᾙὶᾮΒᾼἓΔΕῼΕᾫᾓΞἝΝῼὯᾖΙ
στιΒαλικὸ τραγοϋδι «Ἡλεκτρονικὴ Ἐποχὴ», τότε, ὁ
Ἀθηνατος Γ.Κ. ἤταν ἀπατεώνας κλάσεως. Ἡλεκτρολόγος
ΤΟ ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ στὴν ἀρχὴ ὁ Γ.Κ,, παράτησε rd κατσαβἰδια, τοὺς γλόμπους
καὶ τὶς ἀσφάλειες, καὶ πῆγε στὴν συμπρωτεὐουσα ὅπου ἦταν
μοιραῖα νὰ βραχυκυκλωθῆ ἀπὸ μιὰ ἄλλη ἀσφάλεια. Δηλαδή τὴν
Γενικἡ τῆς Διευθύνσεως Ἀστυνομίας Θεσσαλονίκης. Στὴν
ἀρχὴ ἔκανε τὴν ἐμφάνισί του ὡς ὑπάλληλος μιᾶς μεγάλης Ἑλ-
ληνικῆς Ἑταιρείας κατασκεψῆς ήλεκτρικῶν συσκευῶν, ὥστε
νὰ γίνῃ περισσότερο πειστικὸς ἀπὸ rd θύματά του. Στὴν συνέ-
χεια, μὲ «ἐμπιστευτικό» τρόπο ἑκμυστηρεὐθηκε σὲ ὡρισμένους
ὅτι ἔχει ,τὴν δυνατότητα νά τοὺς προμηθεύσῃ ἠλεκτρικὲς σι)-
σκευὲς σὲ ἐξαιρετικὰ χαμηλὲς τιμές. Μὲ τὶς μεγαλόστομες αὐ-
τὲς ὑποσχέσεις, κατάφερε νά βἀλη στὸ χέρι τέσσερα ἄτομα καὶ
18.200 δραχμὲς. Oi κινήσεις δμως τοῦ «πονόψυχου» ὑπαλλήλου
ἔφτασαν μέχρι τ᾿ αὐτιά τῆς Γενικῆς Ἀσφαλείας, ἡ ὁποία δὲν
ἄργησε νά ἀπαλλάξῃ τὴν κοινωνία ἀπὸ ἕνα ἀκόμη ἀπατεῶνα.
Καὶ κάτι ἀκόμη ποῦ πρέπει νὰ σημειωθῇ : Ἀπὸ τὰ τέσσερα θὑ-
ματά του, ὁ ἕνας ἦταν.. .. ἠλεκτρολόγος, καὶ ὁ ἄλλος -παντο-
πὠλης. Ὁ πρῶτος ἴσως νὰ ξεγελάστηκε λόγῳ ἐπαγγελματικῆς
καλῆς πίστεως. Ἀλλὰ ὁ δεύτερος ; Καὶ θστερα ὑπάρχουν ὡρι-
σμένοι οὶ ὁποϊοι ὑποστη ρίξουν ὅτι οἱ Ἕλληνες διαθέτουν ἀκα-
ταμάχητο ἐπιχειρηματικὸ δαιμόνιο.. ..

ΑΘΠΤΑΝΙΔΩΝ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ

Πλοὐσιες θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρίσῃ κανεὶς τὶς ἐγγραφὲς

τοῦ Βιβλίου Συμβἀντων, ἀναφορικἀ μὲ τὶς φάσεις τῶν χαρτο-
παικτικῶν μαχῶν, ποὺ ἐδόθησαν τοὺς δύο τελευταίους μῆνες
ἀπὸ πλούσιους καὶ φτωχοὺς. Καὶ μία παρένθεσις : οί ἐγγραφές,
αὐτές, καὶ βεβαίως δὲν ἀναφέρονται ἀποκλειστικἀ στὶς πλη-
σιέστερες ἡμέρες καὶ νὑχτες πρὶν καὶ μετὰ τὴν Πρωτοχρονιά.
Ὄχι βέβαια γιατὶ στὸ διάστημα αὐτὸ ἑγινε καμμιά ξαφνικἠ
ἀνακωχή στὸ πεδίο τῆς πράσινης τσόχας. Ἀντίθετα ἔγινε
ἀληθινὴ κλιμάκωσι τῶν χαρτοπαικτικῶν ἐπιχειρήσεων «γιὰ
τὸ καλὸ τοϋ χρόνου» μὲ ἐπίλογο δεκάδες, ἑκατοντάδες, καὶ
χιλιάδες χαμένες δραχμές. Δὲν γίνεται ἑπομένως λόγος
γιὰ τὸν κυρίως χαρτοπαικτικὸ πόλεμο, ἂν καὶ ἀπὸ τηλεγρα-
φἡματα ὡρισμένων Ὑπηρεσιῶν Ἀσφαλείας, μαθαίνομε ὅτι
πολλά συστηματικἀ, ὅσον καὶ παράνομα «στέκια», ὅπου
παίζονταν μετὰ μανίας «μπαρμποθτι», «χαρακίρι», «τουμπου-
κτοϋ», «καλκοῦτα», «μπὸμπα», καὶ ἄλλοι συνδυασμοὶ παιγνίων
δέχθηκαν τὴν ἐπέμβασι τῆς Ἀστυνομίας. Ἀπὸ ὅλες τὶς ὲγ-
γραφὲς, ὴ στήλη διάλεξε μία ἀρκετά παλαιή. Ὁχι γιατὶ εἶναι
περισσότερο ἀξιόλογη σὲ σχέσι μὲ τὶς πρόσφατες, ἀλλά ἴσως
ἀρκετά περίεργη καὶ συνάμα ένδεικτικἠ, γιὰ τὸ πῶς ὡρισμένοι
ἀθεράπευτα χαρτοπαἵκτες, συνδυάζουν καμμιά φορά τὸν
τερπνὸν μετὰ τοῦ...τζόγου. Στὴν Χαλκίδα ἀναφέρει ἡ σχετικὴ
ἐγγραφἡ, συνελήφθησαν τρία ἄτομα νὰ χαρτοπαἰζουν παρα-
νόμως μέσα σὲ μιὰ κωμικὴ ταβέρνα. OI δράστες συνελήφθη-
σαν καὶ κατεδικάσθησαν. Τὸ περιστατικὸ αὑτὸ χωρὶς ἀμφιβο-
λὶα ἀποτελεῖ τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς χαρτοπαικτικῆς μανίας.
Ἐκτὸς πλέον ἐάν εὑρισκόμεθα ἢδη στὴν πρώτη φἀσι κάποιας
καινοῦργιας μόδας, ποὺ νὰ ἀπαιτῇ τὴν διεξαγωγἠ τῆς χαρτο-
παιξὶας, μετὰ ἢ ἄνευ μουσικῆς, στὶς κοσμικὲς ταβέρνες. Δὲν
ἀποκλείεται ἑπομένως στὸ μέλλον, κάτω ἀπὸ τὶς ἐπιγραφές, Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε ὅτι οἱ ἀθιγγανίδες χρησιμοποιοῦ-
ἀντὶ τὸ συνηθισμένο «εἰς τὸ βάθος κῆπος» νά διαβάζωμε σαν ἕνα «κλασσικὸ» τρόπο γιὰ νά ἀποσποϋν χρήματα καὶ τι-
«εἰς τὸ βάθος λέσχη», ὁπότε μαζὶ μὲ τὸ «κρέας μὲ τὸ κιλὸ» καὶ μαλφῆ ἀπὸ τοὺς ἀφελεῖς, Δηλαδή μεταξὺ τῶν προγνωστικῶν
τὴν ἁγνὴ ρετσ-ίνα, νὰ σερβίρωνται τράπουλες γιά κοῦμ-κάν, τῆς «μοίρας» ἢ τῶν αὐτοσχεδίων χορευτικῶν βηματισμῶν,
πόκα, ξερὴ καὶ κοντσίνα... νά ἀποσποϋν τὴν προσοχὴ τῶν θυμάτων τους καὶ μαζὶ μὲ
αὐτὴν ὅ,τιδἡποτε βρίσκουν μπροστά τους, χρησιμοποιώντας
γιά πρόχειρη κρύπτη τὶς πολὺπτυχες, πλουμιστές, καὶ μονί-
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ «ΚΟΜΠΙΝΕΣ » μως ρυπαρὲς φορεσιές τους. Ἀλλά καιρὸς εἶναι νὰ ἰδοῦμε
μερικὲς νέες ὲπινοῆσεις τῶν ἀθιγγανίδων στὴν προσπάθειά
τους vd κερδίζουν τὸν ἐπιούσια μὲ λιγὠτερο κόπο καὶ περισσό-
τερη ἀπάτη. Στὸν Βόλο, ἡ ἀθιγγανίδαΜ.Β. χρησιμοποιοῦσε μία
Ἄν δὲν εἶχε ἐπηρεασθῇ ἀπὸ ὡρισμἑνες διαφημίσεις τῆς τη- νέα-ὅχι βέβαια γιὰ τὸ Βιβλἰο Συμβάντων-ταχυδακτυλουργι-
λεοράσεως ποὺ ὑπόσχονται πολλὰ μὲ λίγα χρήματα ἢ τὸ Φε- κἠ μέθοδο γιὰ νά ἀποσπᾶ χρήματα ἀπὸ διάφορους καταστη-

16
ματάρχες. Ἀγόραζε Κάτι καὶ ἐδινε Eva χαρτονόμισμα τῶν πες τοῦ Οἶκοδόμου Μ.Μ. χρήματα καὶ διάφορα τιμαλφῆ. Στὴν
1000 δραχμῶν. Ὄταν τῆς ἔδιναν τὰ «ρέστα», ἀκύρωνε ξαφνικἀ ἀνάκρισι, τὰ ἔρριξε ὅλα στὴν «κακὴ ὥρα» καθὼς καὶ τὴν ἀδι-
τὴν παραγγελία, καὶ φυσικά τῆς ἐπέστρεφαν τὸ χιλιόδραχμο. καιολόγητη ὅπως τὴν ἐχαρακτήρισε συνήθεια τῶν οἰκοδόμων,
ἐπέστεφε καὶ ἐκείνη μὲ τὴν σειρά της τὰ «ρέστα», ἀλλὰ πάν- νὰ μεταφέρουν χρήματα στὸν χῶρο τῆς ἐργασίας. Μήπως θσ-
τα λιγώτερα κατὰ 2-3 χαρτονομίσματα. '0 καταστηματάρχης τερα ἀπὸ αὐτὸ σὶ οἰκοδόμοι θὰ πρέπῃ νἀ διατηροῦν ἕνα πρό-
ἀμέριμνος τὰ ἔρριχνε στὸ ταμετο γιὰ νὰ ἀντιληφθῆ-ἂν ἀντι- χειρο χρηματοκιβώτιο δίπλα ἀπὸ τὶς σκαλωσιὲς, ὥστε νὰ μὴ
λαμβανόταν πάντοτε -—— ἀργότερα τὴν ἀπάτη. Μἐ αὐτὴν σκανδαλίζουν τοὺς περαστικοὺς κλέφτες ; Ἰδοῦ μιὰ ὑπόδειξι
τὴν μέθοδο ἡ Μ.Β. ἔβγαζε ίκανοποιητικὸ μεροκαματο. Ὤσπου ποὺ πρέπει νὰ μελετήσουν οί ἐνδιαφερόμενοι .. ,, ..
Eva πρωῖνὸ, δοκὶμασε νὰ ἐξαπατήσῃ μὲ τὸν ῖδιο τρόπο τὸν
ἰχθυοπώλη Π.Μ,, 6 ὁποτος δμως δὲν.,.τσίμπησε στὸ δόλωμα
τῆς ἀπάτης. Μὲ τὴν ἄκρη τοῦ ματιοϋ του εἶδε τὴν ἀθιγγανίδα ΚΑΚΟΠΟΙΩΝ ΑΘΛΟΙ
νὰ ἐξαφανίζῃ κάτι στὸ «μανίκι» της. Γί αὑτὸ ὅταν πῆρε τὰ
«ρέστα», τά ἐμέτρησε, καὶ ἀφοῦ τὰ βρῆκε λιγώτερα κατὰ
400 δραχμὲς, τὴν ἀκινητοποίησε μέχρι νὰ καταφθάσῃ Eva
περιπολικὸ ποῦ τὴν παρέλαβε μαζὶ μὲ δύο ἄλλες ἀθιγγανίδες
ποὺ ἔπαιζαν τὸν ρόλο τῆς «μπουζουριέρας» δηλαδὴ τῆς κα-
λὐψεως, Στὴν Θεσσαλονίκη πάλι, ἡ ἀθιγγανίδα Γ.Σ., μπῆκε
σ᾿ ἕνα κατάστημα ἡλεκτρικῶν εἰδῶν γιὰ νὰ ἀγοράσῃ ὅπως εἶ-
πε Eva πορτατίφ. Ὁ καταστηματάρχης ἀντὶ νὰ σκεφθῇ ὅτι οἱ
σκηνἐς τῶν ἀθιγγάνων δὲν διαθέτουν «φὶς» καὶ «πρίζες», ἅρ-
χισε νὰ κατεβάζῃ ἀπὸ Eva ράφι διάφορα δείγματα. Ἔτσι ἡ
Γ.Σ. βρῆκε τὴν εὐκαιρία ποὺ περίμενε, Ἔκλεψε ἀπὸ τὸ ταμετο
τοῦ καταστήματος 500 δραχμές καὶ ἐφυγε χωρὶς νὰ ἀγοράσῃ
τίποτε. Ὁταν 6 καταστηματάρχης ἀντελήφθη τὴν κλοπή,
τὸ πουλί εἶχε πετάξει. Εὐτυχῶς ὅχι πολὺ μακρυά, γιατὶ ἡ
Γενικὴ Ἀσφάλεια Θεσσαλονίκης μὲ τὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ
τῆς ἔδωσε συνέλαβε τὴν ἀθιγγανίδα καὶ ἐπέστρεψε στὸν κα-
ταστηματάρχη τὶς 500 δραχμές.

(( ΠΟΝΤΙΚΟΙ )) ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ

Ὁ ἕνας - 6 B.M. — ὴταν ἄεργος καὶ ἡλικίας 26 ἐτῶν. Ὁ άλ-

λος - 6 LT. — ἦταν τεχνίτης αὐτοκινήτων καὶ κατὰ τρία χρό-
νια νεώτερος. Παρ᾿ ὅλη αὐτὴ τὴν ἀνομοιομορφία εἶχαν κάτι
κοινὸ μεταξύ τους z Ἦταν σεσημασμένοι καὶ τὸ κυριώτερο ἀμε-
τανόητοι κακοποιοί, τοὺς ὀπαίους κατὰ τὸ «δμοιος ὁμαίῳ ἀεὶ
πελάζει ὡς ....κ.λ.π.,» συνέδεε στενὴ φιλία. Ξεκίνησαν τὴν συ-
νεργασία τους μὲ κάτι μικροκλοπἐς, γιὰ νὰ καταλήξουν στὸ με-
γάλο «Κόλπο» τῆς ζωῆς τους : Θὰ «χτυποῦσαν» τὸ χρηματοκι-
βώτιο ἑνὸς ἐργοστασίου κατασκεψῆς ἐξαρτημάτων κλινῶν, γιά
ν᾿ .. .. κοιμοῦνται ἥσυχοι στὴν συνέχεια ἀπὸ τὴν πλούσια λεία
τους. Ἑπηρεασμένοι ῖσως ἀπὸ Κάποιο ξένο Ἀστυνομικὸ ἔργο
τῆς μικρῆς ἢ τῆς μεγάλης ὀθόνης, ἄρχισαν νὰ μελετοῦν σχολα-
στικὰ τὶς λεπτομέρειες τῆς «Ἐπιχειρήσεως- χρηματοκιβώ-
τιο». Ὤσπου κάποιο ἀπόγευμα μὲ Eva νοικιασμένο «Φίατ», ἐκα-
ναν ἐπιτόπιο αὺτοινία γιὰ νὰ συμπλη ρώσουν ἔτσι τὸ σχέδιο ποὺ
εἶχαν συλλάβει. Τὸ ῖδιο βράδυ, λίγο μετὰ τὰ μεσάνυχτα, ἄφη-
σαν τὸ αὺτοκἰνητο σε μία πάροδο, διέρρηξαν τὸ ἐργοστάσιο,
καὶ χωρὶς καθυστέρησι βρέθηκαν στὸ ἐσωτερικὸ ένὸς Γραφείου
Ὁ οἰκοδομικὸς ὀργασμὸς ποὺ ἐπικρατεϊ τὰ τελευταῖα χρό- ὅπου βρισκόταν τὸ χρηματοκιβώτιο. Ἐπεχείρησαν νἀ 16 διαρ-
νια, ἦταν ἐπόμενο νὰ δημιουργήσῃ όχι μόνο πολεοδομικὰ προ- ρήξουν ἐπὶ τόπου, ἀλλά ὴ κλειδαριά ἀμυνόταν ὴρωῖκά. Ἀλλὰ
βλήματα, ἀλλὰ καὶ πρόσθετα καθήκοντα στὴν Ἀστυνομὶα, ἡ καὶ ἐκεῖνοι εἶχαν πάρει τὴν γενναία ἀπόφασι νὰ τὸ διαρρήξουν᾿
ὁποῖα κοντὰ στὰ τόσα ἄλλα, ἀντιμετωπίζει διάφορους «ποντι- ὁπωσδήποτε. Γί αὐτὸ στὴν συνέχεια 16 ἔσυραν μέχρι τὴν ἐξο-
κθὒςὶἴ ποὺ λυμαἰνονται τοὺς χώρους ἀνεγἐρσεως οἶκοδομῶν. δο τοῦ ἐργοστασίου, ἔφεραν μέχρι ἐκεῖ τὸ αὺτοκίνητο μὲ τὴν
Ἐπ᾿ αὐτοῦ, χαρακτηριστικἐς εἶναι δὺο πρόσφατες ἐγγραφἐς ὅπισθεν, τὸ φόρτωσαν στὸ πόρτ-μπαγκάζ, καὶ ἔφυγαν μέ ταχύ-
τοῦ Βιβλίου Συμβάντων, τὶς ὁποϊες μεταφέρομε σ᾿ αὐτὴ τὴν τητα. Μὲ τὴν βοήθεια μιᾶς «βαρειᾶς» ποῦ ἔκλεψαν ἀπὸ τὸν χῶ-
στήλη, γιατὶ εἶναι κάπως διαφορετικἐς ἀπὸ τὶς ἄλλες. Στὴν ρο τῆς Ἀμερικανικῆς Γεωργικῆς Σχολῆς, κατώρθωσαν νὰ
Μυτιλήνη - ἀναφέρει ἡ πρώτη - 6 ἐργολάβος Δ.Λ. παραπονέ- ἀνοίξουν τὸ χρηματοκιβώτιο. Μἐ ἐκπληξι εἶδαν τότε, ότι πε-
θηκε στὴν Ἀστυνομία ὅτι ἀπὸ τὸν χῶρο μιᾶς οἰκοδομῆς, τὰ σί- ριεῖχε μόνο 1.300 δραχμὲς σέ χαρτονομίσματα καὶ 325.000 δρχ.
δερα παρὰ τὸ βάρος τους, εἶχαν ἀρχίσει νὰ κάνουν φτερὰ σἐ σὲ γραμμάτια καὶ ὁμολογίες. Ὠργισμένοι ἀπὸ τὴν «ἀτυχία»
διάφορες μικροποσότητες. Ὕστερα ἀπὸ ἀλεπάλληλες ἐνέδρες αὐτή, ἔκαψαν τά γραμμάτια καὶ τὶς ὁμολογίες, καὶ πέταξαν τὸ
πιάστηκαν ἐπ᾿ αὐτοφώρῳ δύο «ποντικοὶ» θηλυκοῦ γένους νὰ χρηματοκιβώτιο στὴν θάλασσα. Ἀπὸ ἐκεῖ τὸ ἀνέσυρανοὶ Χω-
ξεσηκώνουν 90 κιλά σίδερο. Ἐπρόκειτο γιὰ τὴν Μ.Σ. ἐτῶν 23 ροφύλακες θστερα ἀπὸ ἐνα 24ωρο ἀφοῦ προηγουμένως εἶχαν
καὶ τὴν Β.Α. ἐτῶν 36 οί ὸποῖες ἂν καὶ ἐκπρόσωποι τοῦ ἀσθε- «ψαρέινει» τὸ δυναμικὸ αὐτὸ ντοψέττο τῶν κακοποιῶν, Ἡ Γε-
νοῦς φὐλου, ἐν τουτοις, εἶχαν τὴν δύναμι νὰ λυγίζουν καὶ νὰ νικὴ Ἀσφάλεια Θεσσαλονίκης, δὲν ἄργησε νὰ ἐντοπίση τοῦς
ξεσηκώνουν σίδερα. Στὴν Καβάλα, Eva; ἄλλος «ποντικός», εἰ- ἐνοικιαστἀς τοῦ «Φίατ», ἁπλούστατα γιατὶ οί γιωταχῆδες διαρ-
χε καθιερώσει μία ἀποκλειστικἀ δική του μέθοδο γιὰ νὰ λυμαί- ρῆκτες σπανἰζουν στὴν συμπροπεὑουσα, καὶ τὸ βιαστικὸ φόρ-
νεται τὶς οἰκοδομές. Ἐπρόκειτο γιὰ τὸν Π.Τ., ὁ ὁποτος είχε τὴν τωμα στὸ πόρτ-μπαγκὰζ ἑνὸς δυσκίνητου μεταλλικοῦ ἀντικει-
συνήθεια νὰ παρακολουθῆ ποὺ ἄφηναν Κάθε φορά οὶ οῖκοδὁμοι μένου, δημιουργεῖ ἶχνη στὸ δάπεδο καὶ στὰ ὑπόλοιπα σημεῖα
τὰ καλὰ τους ροῦχα, ὁπότε στὴν συνέχεια γλυστροῦσε μέχρι ἐπαφῆς του μὲ τὸ άμάξωμα. Οὶ κακοποιοὶ ἧσαν 26 καὶ 23 ἐτῶν
ἐκεῖ ἀπαρατήρητος καὶ «ξάφριζε» τὶς τσέπες τους. Ὤσπου κά- 6 καθένας. Ἔχουν ἐπομένως καιρὸ μέ λίγη καλὴ θέλησι νἀ
ποια ἡμέρα, συνελήφθη ἐπ᾿ αὐτοφώρῳ νὰ ἀφαιρῆ ἀπὸ τὶς τσέ- φτιάξουν τὴν ζωή τους που οἱ ἴδιοι ἀπερίσκεπτα κατέστρεψαν ..

17
 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

'H δίκη εἶναι φαινόμενον τῆς καθη-

μερινῆς ζωῆς, σύνθετον, ἀποτελούμενον
ἀπὸ σειρὰν ὅλην πράξεών, αἱ ὁποῖαι ἔχουν
ὡρισμένην ἀρχὴν καὶ ὡρισμένον συνήθως
τέρμα. Τὸ φαινόμενον τοῦτο εῖναι ἐκδή-
λωσις διαταράξεως τῆς ὁμαλῆς λειτουρ-
γίας τοῦ κοινωνικοῦ ὀργανισμοῦ. Θὰ ἠδύ-
νατο δηλαδὴ νὰ χαρακτηρισθῇ ὡς μία
ἀσθένεια ἢ μᾶλλον ὡς ἐκδήλωσις ἀσθε-
νείας τοῦ κοινωνικοῦ ὁργανισμοῦ.
Τοῦτο εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντιληφθῇ τις,
ἐὰν λάβῃ ὐπ᾿ ὄψιν ὅτι, καθ δν χρόνον
τὴν λειτουργίαν τοῦ ὀργανισμοῦ τοῦ ἀν-

Η ΔΕΚΗ
θρώπου κανονίζουν καὶ ρυθμίζουν ὡρι-
σμένοι κανόνες, κατ᾿ ἀνάλογον τρόπον καὶ
ἡ λειτουργία τοῦ κοινωνικοῦ δργανισμοῦ,
δηλαδὴ ἡ πορεία τῆς κοινωνικῆς ζωῆς
κανονίζεται ἐπὶ τῇ βάσει ὡρισμένων κα-
νόνων δικαίου καὶ ττθικῆς. Οἱ τελευτατοι
οὗτοι κανόνες διαγράφουν εἰς ἕκαστον τῶν

ΩΣ ΚΘΗΝΩΝΠΚῼΜ
εἰς τὴν κοινωνίαν ζώντων ἀνθρώπων ὡρι-
σμένην ᾿συμπεριφορἀν καὶ εἰδικώτερον
ἀπαγορεύουν ὡρισμένας ἐνεργείας καὶ
ἐπιβάλλουν ἄλλας πρὸς τὸν σκοπὸν᾿τῆς
ὁμαλῆς συμβιώσεως ,καὶ πρὸς ἐπίτευξιν
ἰσορροπίας. Ἐὰν εἷς ἐκ τῶν ἐν τῇ κοι-
νωνίᾳ ζώντων ἀνθρώπων παραβιάσῃ ἕνα
ἐκ τῶν κανόνων τούτων καὶ δὴ ἢ ἐνεργῇ

ΟΑΙΝΘΜΕΝΘΝ
πρᾶξιν, ἡ ὁποία ἀπαγορεύεται νὰ ἐνερ-
γηθῇ ἢ δὲν ἐνεργῇ πρᾶξιν, τὴν ὁποίαν
εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ἐνεργήσῃ, π. χ.
ἀφαιρεῖ πρᾶγμα ἀνῆκον εἰς ἄλλον, ἢ δὲν
πληρώνει χρέος, τὸ ὁποτον ἔχει πρὸς ἄλ-
λον, δημιουργεῖται διατάραξις τῆς ὁμα-
λῆς λειτουργίας τοῦ κοινωνικοῦ δργανι-

ἶἔἕἴἇιᾞἶἵίἕτῖβίῒἵἕᾖθἶἒἑιΖιἕςᾟνόἇἔξἕ-
ρῶν ἑαυτὸν-ὡς ἀδικούμενον καταφύγῃ εἰς
τὸ δικαστήριον καὶ ζητήσῃ τὴν προστα-
σίαν αὐτοῦ. Δἐν ἀποκλείεται ἠδιατἀραξις
αὐτή, τὴν ὁποίαν ἐμφανίζει ἡ δίκη, νὰ μὴ
εἶναι πραγματική, ἀλλὰ φανταστική, δη- Γ. Θ. Ρ Α Μ Μ Ο Υ
μιουργουμένη εἴτε ἐκ πλάνης εἴτε καὶ ἐκ
προθέσεως τοῦ παρουσιαζομένου ὡς ἀδι-
᾿ομοτἰμου καθηγητοῦ
κουμένου, Νομικῆς Σχολῆς Παν)μἰου Ἀθηνῶν

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ

Σκοπὸς τῆς δίκης εἶναι ἡ ἄρσις τῆς

διαταράξεως τῆς λειτουργίας τοῦ κοινω-
νικοῦ ὁργανισμοῦ, Πρὸς τὸν σκοπὸν αὐ-
τὸν δύο τινὰ δέον νὰ γίνουν: α) νὰ δια-
γνωσθῇ ἡ αἰτία τῆς δίκης, δηλαδὴ τῆς
IE ἀσθενείας τοῦ κοινωνικοῦ ὀργανισμοῦ καὶ
β) νὰ εὗρεθῶσιν ἢ μᾶλλον νὰ χρησιμο-
ποιηθῶσι τὰ μέσα τῆς ἄρσεως τῆς δια-

βηαἶἔἕἧωἓῆςἳἕἷρἆἒὶἔἵἳἔἔζῢἇσίἒἕἴἔἵἆζμἕἒ
του.
. Εἷς ἀμφοτέρας τὰς ἀναφερθείσας προσ-
παθείας εἶναι σημαντικὸς ὁ ρόλος τῶν
παραγόντων τῆς δίκης, ἐκ τῆς καταλλή-
λου δράσεως τῶν ὁποίων ἐξαρτᾶται καὶ
ἡ ἐπιτυχία, τοῦ ἀληθοῦς σκοποῦ τῆς δί-
ς- ᾿
κη Παράγοντες τῆς δίκης εἶναι οἱ διάδι-
κοι ἢ δικαζόμενοι, δηλαδὴ τὰ πρόσωπα
μεταξὺ τῶν ὁποίων παρουσιάζεται ὅτι
ὑπάρχει ἡ διαφορά, ὁ ἐμφανιζόμενος ὡς
ἀδικήσας καὶ ὁ ἐμφανιζόμενος ὡς ἀδι-
κούμενος, οἱ δικηγόροι, δηλαδὴ οἱ δημό-
σιοι ἐκεῖνοι. λειτουργοὶ ἢ ὑπάλληλοι, οἱ
ὁποτοι ὡς ἐκ τῶν γνώσεων καὶ τῆς ἰδιό-
τητός των ἔργον ἔχουν νὰ ὑπερασπίσουν
τοὺς δικαζομένους καὶ νὰ βοηθοῦν εἰς τὴν

18
 ἀνεύρεσιν τῆς ἀληθείας, συνεργαζόμενοι
πρὸς τοῦτο μετὰ τῶν δικαστῶν, οἱ δικα-
σταί, οἱ δημόσιοι δηλαδὴ λειτουργοί, οἱ
ὁποτοι θὰ προβοῦν εἰς τὴν διάγνωσιν τῶν
αἰτίων τῆς δίκης καὶ εἰς τὴν ἐφαρμογὴν
τῶν μέσων πρὸς ἐπιτυχίαν τοῦ σκοποῦ
αὐτοῦ, οἱ μάρτυρες, οἱ ὁποτοι θὰ ἐκθέσουν
τὰ μέσα πρὸς διάγνωσιν τῶν αἰτίων τῆς δί-
κης καὶ δὴ θὰ καταθέσουν τὰ γεγονότα
ἢ συμβάντα, ἐξ ὧν προῆλθεν ἡ διαφορὰ
ἢ τὰ ὁποῖα ἔχουν σημασίαν διὰ τὴν λύ-
σιν αὐτῆς, π. χ. ἐὰν ἔγινε καὶ ὑπὸ τίνας
δρους συμφωνία, ἐὰν ἔγινε πληρωμή,
ἐὰν ἐτραυμάτισεν ὁ A. τὸν Β. κλπ., οἱ
πραγματογνώμονες, δηλαδὴ ἐκεῖνα τὰ
πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἔχουν ὡρισμένας γνώ-
σεις ἐπιστημονικὰς ἢ τεχνικὰς ἢ ἐκ τῆς
καθημερινῆς πείρας, διὰ τῶν ὁποίων θὰ
βοηθηθῇ 6 δικαστὴς εἰς τὸ νὰ ἀντιληφθῇ
καλύτερον τὴν ὑπόθεσιν, π. χ. θὰ ἐκφέ-
ρουν τὴν γνώμην περὶ τῆς ἀντιδράσεως,
τὴν ὁποίαν προκαλεῖ ὡρισμένη χημικὴ
οὐσία, περὶ τοῦ χρόνου, 6 ὁποτος περίπου
ἀπαιτεῖται διὰ τὴν θεραπείαν καὶ ἐπαύ-
λωσιν ἑνὸς τραύματος κλπ.
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΩΝ Η
ΔΙΚΑΖΟΜΕΝΩΝ
Τὰ κύρια καθήκοντα τῶν δικαζομένων
εἶναι νὰ βοηθήσουν εἰς τὴν διάγνωσιν τῶν
αἰτίων τῆς διαφορᾶς, εἰς τὴν συγκέντρω-
σιν τῶν στοιχείων ἐκείνων, ἐπὶ τῇ βάσει
τῶν ὁποίων θὰ ἐκδώσῃ 6 δικαστὴς τὴν
. ἀπόφασιν καὶ θὰ ἀπονείμῃ δικαιοσύνην
πραγματοποιῶν τὸν σκοπὸν τῆς δίκης.
Τὰ καθήκοντα ταῦτα ἐμφανίζονται
ὑπὸ πλήρη μορφὴν καὶ δὴ ὡς καθῆκον ἀπέ-
ναντι τῶν δικηγόρων καὶ ὡς καθῆκον
ἀπέναντι τοῦ δικαστοῦ, ὡς καθῆκον ἔναντι
τοῦ ἀντιδίκου του, (δηλαδὴ ἐκείνου με-
τὰ τοῦ ἀπαίου ἔχει τὴν διαφοράν), ὡς
καθῆκον τέλος ἀπέναντι τῆς κοινωνίας,
"Evan; πάντων ὀφείλει 6 διάδικος νὰ ἐκ-
θέσῃ τὰ πράγματα ὡς ἔχουν καὶ ὡς συνέ-
βησαν συμφώνως πρὸς τὴν ἀλήθειαν. Τὸ
καθῆκον τοῦτο δὲν ἐπιβάλλεται μόνον ὑπὸ
τῶν ἠθικῶν νόμων καὶ παραγγελμάτων,
ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν κανόνων τοῦ δικαίου, ὑ-
πὸ τῶν νόμων δηλαδή, οἱ ὁποτοι τιμωροῦν
τὸν ψεύδορκον, δηλαδὴ ἐκεῖνον, ὁ ὁποτος
δί δρκου βεβαιώνει ἀναληθῆ πράγματα
ἢ ἀρνεῖται ἀληθῆ κλπ.
Ὁ νομικὸς ἀναγνώστης θὰ παραξἐ
νευθῇ ἴσως πῶς παραβλέπεται ή γνωστὴ
καὶ λίαν ἐνδιαφέρουσα ἐπιστημονικὴ συζή-
ᾜΞήἇᾞ. έἑἰἔὖὖιἒἷἔὖκζἑἒἴἕε Ξἱἔὶ
θείας καὶ μέχρι τίνος σημείου καὶ ἐὰν εἶναι
ἆδἰκσς ἢ νόμιμος πρᾶξις ἡ χρησιμοποίη-
σις τοῦ ψεύδους κατὰ τὴν διεξαγωγὴν
τῶν, δικῶν. Ἡ ἀπορία αθτη, ἡ ὁποία δὲν
εἶναι τελείως ἀδικαιολόγητος εἶναι ἐξ
υ καὶ χαρακτηριστική, διότι δεικνύει
Εἰς ποῖα παράλογα καὶ ἀπαράδεκτα συμ-
περάσματα δύναται νὰ ὁδηγήσῃ ἡ ὑπὸ
της νομοθεσίας π ώρισις στοιχειω-
..θ κανόνων τῆς ηθικῆς. Εὐτυχῶς ὅτι
συν τῷ χρόνῳ ἐγκαταλείπεται ἢ εἰς δό-
Yea -ἀναγωγὴ τῆς ἀρχῆς ὅτι τὸ ἐνώπιον
των δικαστηρίων ψεῦδος (τὸ λεγόμενον
δικαστικὸν ψεῦδος) οὐ μόνον δὲν ἀπαγο-
ρευἑται, ἀλλὰ καὶ ἀποτελεῖ δικαίωμα τῶν
δικαζομέυωυ. Ἀντιθέτως δὲ ὁλονέν καὶ
ἀναγνωρίζεται ὑπὸ τῶν διαφόρων νομο-
θεσιῶν ὁ ἀκριβῶς ἀντίθετος κανών, 6
ὁποτος ἀποκλείει δηλαδὴ τὸ ψεῦδος καὶ
ὕποχρεώνει τοὺς δικαζομένους νὰ ἐκθέ-
ram τὴν ἀλήθειαν ἀποφεύγοντες ἰσχυρι-
σμούς, οἱ ὁποτοι γνωρίζουν ὅτι δὲν ἀντά
ποκρίνονται πρὸς τὴν ἀλήθειαν καὶ νὰ
μὴ ἀμφισβητοῦν ἐξ ἄλλου τὴν ἀλήθειαν
τῶν ἰσχυρισμῶν τῶν ἀντιδίκων των, ἐφ᾿
ὅσον γνωρίζουν ὅτι οὗτοι εἶναι ἀληθεῖς,
Ζήτημα δὲ μὴ ἐνδιαφέρον ἐνταῦθα
εἶναι ποῖαι εἶναι αἱ συνέπειαι τῆς παρα-
βάσεως τοῦ καθήκοντος τούτου.
Ἔπειτα ἔχει καθῆκον ὁ πολίτης, 6
καταφεύγων εἰς τὸ δικαστήριον, νὰ τηρῇ
ὡρισμένους ἠθικοὑς κανόνας, καὶ ἰδίᾳ
νὰ μὴ χρησιμοποιῇ διὰ τὴν ἐπικράτησιν
τῶν ἀπόψεών του μέσα ἀποκρουόμενα
οὐ μόνον ὑπὸ τοῦ δικαίου, ἀλλὰ καὶ
τῆς ἠθικῆς, οἰον νὰ μὴ χρησιμοποιῇ φευ-
δομάρτυρας ἢ πλαστὰ ἔγγραφα, νὰ μὴ
ταλαιπωρῇ ἀσκόπως τὸν ἀντίδικόν του
καὶ τὸν δικαστὴν κλπ.
Ὁ πολίτης ἀπὸ τῆς στιγμῆς, καθ᾿ ἣν
ἀποφασίζει νὰ καταφύγῃ εἰς τὸ δικαστή-
ριον μέχρι τέλους τῆς δίκης, ἀσκεῖ κοι-
νωνικὸν λειτούργημα, Δὲν ἐνεργεῖ δηλαδὴ
ἢ τοὐλάχιστον δὲν πρέπει νὰ ἐνεργῇ ἀπο-
κλειστικῶς καὶ μόνον πρὸς προστασίαν
τῶν στενῶς ἐννοουμένων ἀτομικῶν του
συμφερόντων, ἀλλὰ ἐκ παραλλήλου τοὐ-
λάχιστον ἐξ ἴσου πρὸς προστασίαν τοῦ
κοινωνικοῦ συμφέροντος, ἡ ὁποία εἰς τὴν
πραγματικότητα φέρει καὶ εἰς ἐξασφάλι-
σιν τῶν καλῶς ἐννοουμένων ἀτομικῶν συμ-
φερόντων. Εἶναι περιττὸν νὰ ἀναπτυχθῇ
τὸ τελευτατον τοῦτο, διότι καθ᾿ ἑκάστην
ἐπαληθεύεται ἐκ τῶν πραγ άτων. Ἀλλὰ
καὶ τὸ πρῶτον ἤρχισεν ἀπ τινος νὰ ἀνα-
γνωρίζεται δειλῶς κατ᾿ ἀρχάς, ζωηρό-
τερον κατόπιν, καίτοι δέον νὰ ὁμολογη-
θᾔ ὅτι δὲν λέγεται τόσον κατηγορηματι-
κῶς. Συνετέλεσεν βεβαίως εἰς τοῦτο καὶ
μία γενικωτέρα θεωρία, καθ᾿ ἣν εἰς τὴν
ἄσκησιν παντὸς δικαιώματος, ὑπάρχει ἢ
δέον νὰ ὑπάρχῃ ἡ ἰδέα τῆς κοινωνικῆς
λειτουργίας.
Περισσότερον δμως συνετέλεσεν, ἔστω
καὶ ἐὰν τοῦτο δὲν ἔγινεν ἢ δὲν γίνεται σα-
φῶς ἀντιληπτόν, μία ἄλλη ἀντίληψις, καθ᾿
ἢν οἱ ἐν τῇ κοινωνίᾳ ζῶντες ἀποτελοῦν
μέλη τοῦ αὐτοῦ ὀργανισμοῦ, συνδεόμενοι
διὰ δεσμῶν οὐχὶ βεβαίως φυσικῶν ἢ σω-
ματικῶν (ἐκτὸς τῶν μελῶν τῆς αὐτῆς
οἰκογενείας καὶ τῶν συγγενῶν), ἀλλὰ
πνευματικῶν.
Εἰδικώτερον 6 ἐνδιαφερόμενος ἔχει ὡς
εἴπομεν, τὸ καθῆκον τῆς ἀληθείας ἔναντι
τοῦ δικηγόρου του. Εἶναι ἀδύνατον 6 δι-
κηγόρος νὰ δυνηθῇ νὰ ἐκπληρώσῃ τὸ κα-
θῆκον του οὐ μόνον εὐσυνειδήτως, ἀλλὰ
καὶ ἐπωφελῶς διὰ τὸν πελάτην του, ἐὰν
δὲν γνωρίζῃ ἀκριβῶς τὰ πράγματα, ἐπὶ
τῇ βάσει τῶν ὁποίων θὰ ἐκτιμήσῃ καὶ θὰ
καθαρίσῃ τὸ δίκαιον τοῦ πελάτου του καὶ
τὸν τρόπον τῆς ὑπερασπίσεως αὐτοῦ.
Εἶναι καὶ θεωρητικῶς ὀρθὸν καὶ ἐκ τῆς
καθημερινῆς πείρας ἀποδεδειγμένον, ὅτι
γεγονότα καὶ᾿περιστατικά, τὰ ὁποῖα 6
ἐνδιαφερόμενος θεωρεῖ ἐπουσιώδη ἢ ἐξ
ἀγνοίας τῆς νομικῆς τωνἸσημασίαςἐπιἳ
βλαβ
τοῦτόἹ ἀῖἰἱσἴὡπἕυ/κἷξἓοἵτττςν :23; :73; (ἕξ
κηγόρον του ἀφήγησιν, ἔχουν πολλάκις
ἰδιαιτέραν σημασάν καὶ θὰ συνετέλουν εἰς
.τὴν ὑπεράσπισιν τῶν συμφερόντων του,
ἐὰν ἦσαν εἰς γνῶσιν τοῦ δικηγόρου. ἳΩς ὁ
ἀσθενὴς δὲν γνωρίζει πάντοτε, ἐὰν ὡρι-
σμένα συμπτώματα καὶ φαινόμενα ἔχουν
ἢ δὲν ἔχουν σημασίαν, οθτω καὶ ὁ πελά-
της δὲν εἶναι εἰς θέσιν νὰ κρίνῃ πάντοτε
ποῖα εἶναι τὰ οὐσιώδη καὶ τὰ εὐνοϊκὰ
ἢ τὰ ἐπουσιώδη καὶ δυσμενῆ πράγματα.
Ἐργον καὶ καθῆκον τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου
εἶναι ἡ, πιστὴ καὶ ἀληθὴς ἀφήγησις τῶν
πραγματων.
Ἀλλὰ διὰ νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ ἀκριβὴς
ἐκπλήρωσις τοῦ καθήκοντος τούτου ἀπαἰ-
τοῦνται δύο τινά, καὶ δὴ ἀφ᾿ ἑνὸς ἡ συνα -
σθησις τοῦ πολίτου περὶ τῆς ἐκτάσεως
καὶ τῆς σημασίας τοῦ καθήκοντος τού-
του, καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου, ἐκ μέρους τοῦ δικη-
γόρου, ὴ δημιουργία τῆς ἀτμοσφαίρας καὶ
τῆς σχέσεως τῆς ἐμπιστοσύνης μεταξύ
αὐτοῦ καὶ τοῦ πελάτου του. Εἶναι πράγμα-
τι ἀνάγκη ὁ ἐνδιαφερόμενος νὰ ἀντιλη-
φθῇ ὅτι καὶ ἠθικῶς εἶναι ἐπιβεβλημένη
ἀλλὰ καὶ ὠφέλιμος εἰς αὐτὸν ἀτομικῶς
εἶναι ἡ πιστὴ καὶ ἀκριβὴς ἐκτέλεσις τοῦ
ὡς ἄνω καθήκοντος. Ἀλλ᾿ εἶναι ἐξ ἴσου
ἀπαραίτητον διὰ τὸν αὐτὸν σκοπὸν καὶ
θὰ συντελέσῃ πολὺ εἰς τὴν ἐκπλήρωσιν
τοῦ καθήκοντος τοῦ πολίτου νὰ κατορ-
θώσῃ ὁ δικηγόρος νὰ ἐμπνεύσῃ εἰς αὐτὸν
τὴν ἐντύπωσιν καὶ τὴν βεβαιότητα τῆς
πρὸς τὸ πρόσωπόν του ἐμπιστοσύνης
καὶ τῆς πεποιθήσεως ὅτι αἱ ἀνακοινώ-
σεις τοῦ πελάτου θὰ χρησιμοποιηθοῦν
μόνον π ᾿ς τὸν σκοπόν, δί δν ἐγένετο,
δηλαδὴ ιἀ τὸν χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεώς
του, πέραν δἐ τούτου, μόνον ἐὰν αὐτὸς θε-
λήσῃ καὶ συναινέσῃ. Πρέπει μὲ ὀλίγας
λέξεις νὰ σχηματισθῆ μεταξύ πελάτου καὶ
δικηγόρου σχέσις καὶ ἀτμόσφαιρα ἀνά-
λογος πρὸς τὴν δημιουργουμένην μεταξύ
πνευματικοῦ καὶ ἐξομολογουμένου.
Διὰ νὰ κατορθωθοῦν πάντα ταῦτα,
ἀπαιτεῖται νὰ ὑπάρχουν καὶ εἰς τὸν πολί-
την καὶ εἰς τὸν δικηγόρον ὡρισμέναι πνευ-
ματικαὶ καὶ ἠθικαὶ προϋποθέσεις, ἀπαι-
τεῖται συναίσθησις τοῦ ἐπιτελουμένου λει-
τουργήματος, πίστις εἰς πνευματικὰς καὶ
ἠθικὰς ἀξίας, ἀπομάκρυνσις ἀπὸ τὰς
ἰδέας τοῦ στενοῦ καὶ κακῶς ἐννοουμένου
ὑλικοῦ καὶ ἀτομικοῦ συμφέροντος, ἀλ-
τρουϊσμός, ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρω-
πον (τὸν ἀντίδικον). Κανόνες ἐπιβάλλον-
τες τὴν ἐκτέλεσιν τῶν ἄνω καθηκόντων
εἰς τὸν πολίτην καὶ τὸν δικηγόρον ἐλάχι-
στοι ὑπάρχουν καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ
ὑπάρξουν περισσότεροι. Ἀλλὰ καὶ ἐὰν
ὑπῆρχον, μόνον διὰ πνευματικῶν καὶ ἠθι-
κῶν μέσων θὰ ἐπεδιώκοντο, διότι ὑλικὸς
ἐξαναγκασμὸς δὲν εἶναι ἐκ τῶν πραγμά-
των δυνατός. Δὲν εἶναι πράγματι νοητὸν
ὅτι θὰ ἠδύνατο νὰ ἐπιβληθῇ χρηματικὴ
ποινὴ ἢ φυλάκισις κλπ. εἰς τὸν διάδικον
διὰ νὰ εἴπῃ τὴν ἀλήθειαν εἰς τὸν δικηγό-
ρον του, ἢ νὰ χρησιμοποιηθοῦν ἀνάλογα
μέτρα κατὰ τοῦ δικηγόρου διὰ νὰ ἐμπνεύ-
σῃ ἐμπιστοσύνην καὶ πεποίθησιν εἰς τὸν
πελάτην του κλπ.
Ἀλλὰ κατὰ μείζονα λόγον, ἡ πλήρης
καὶ συμφώνως πρὸς τὴν ἀλήθειαν ἐξιστό-
ρησις τῆς ὑποθέσεως ὡς καὶ ἡ ἀποφυγὴ
τῆς χρησιμοποιήσεως νομικῶς καὶ ἠθι-
κῶς ἀπηγορευμένων μέσων καὶ μεθόδων,
ἐπιβάλλεται εἰς τὸν πολίτην ἔναντι τοῦ
δικαστοῦ. Ἐφ᾿ ὅσον ὁ πολίτης προσ-
έρχεται εἰς τὸ δικαστήριον διὰ νὰ ζητήσῃ
ἀπονομὴν δικαιοσύνης, δηλαδὴ προστα-
σίαν τῶν δικαιωμάτων του ἀπὸ τὸν δικα-
στήν, ὀφείλει νὰ π άσχῃ, καθ᾿ ὅσον ἐξαρ-
τᾶται ἀπὸ αὐτόᾌἝλα τὰ μέσα, διὰ τῶν
ὁποίων θὰ καταστῇ δυνατὴ ἡ ἐπιτυχία
τοῦ σκοποῦ τούτου. Ἀλλὰ δὲν εἶναι δυνα-
τὸν νὰ ὑποστηριχθῇ ὅτι παρέχει τὰ μέσα
ταῦτα 6 πολίτης, 6 ὁποτος προβάλλει ἀνα-
ληθεῖς ἰσχυρισμούς, ἀρνεῖται ἀληθῆ περι-
στατικὰ κλπ., διότι τότε συντελεῖ οὐχὶ
εἰς τὴν ἀπονομὴν δικαίου, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν
δημιουργίαν ἀδικίας. Καὶ ναὶ μὲν ἡ ἀδι-
κία αθτη δυνατὸν νὰ φαίνεται ἐκ πρώ-
της ὄψεως έπωφελὴς διὰ τὰ συμφέροντά
του, εἰς τὴν πραγματικότητα δμως καὶ
δί αὐτὸν δύναται νὰ ἔχῃ δυσάρεστα ἀπο-
τελέσματα, οὐ μόνον εἰς ,τὸ ἀπώτερον
19
 μέλλον, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ παρόν. Ἀρκεῖ
νὰ σκεφθῇ τις ὅτι ἡ ὡς ἀνω διαγωγὴ
αὐτὴ δύναται νὰ προκαλέσῃ ἀνάλογον δια-
γωγὴν τοῦ ἀντιδίκου; ὁ ὁποτος ἐὰν εἶναι
᾿ ύλικῶς καὶ οἰκονομικῶς ἰσχυρότερος καὶ
δὲν συγκρατεῖται ὑπὸ ἠθικοῦ φραγμοῦ
δύναται νὰ μεταχειρισθῇ χειρότερα μέσα
καὶ νὰ συντελέσῃ εἰς ἀδικίαν πλέον κατὰ
τοῦ πρώτου ἀρξαμένου χειρῶν ἀδίκων.
Ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν δικαστὴν δύναται, ἐὰν
διαγνωσθᾖ νὰ προκαλέσῃ ἀντιπάθειαν
δεδικαιολογημένην, ἡ ὁποία εὐλόγως δύ-
ναται νὰ ἀποτελέσῃ παράγοντα δυσμε-
νοῦς κρίσεως τῆς ύποθέσεώς του ἐνίοτε
καὶ εἰς σημετον ἀδικοῦν αὐτόν. Εἰς ταῦτα
δέον νὰ προστεθῇ καὶ τὸ σπουδαιότερον,
ὅτι οθτω συντελεῖ ὁ πολίτης εἰς τὸ νὰ ἐλατ-
τοῦται ὁλονέν, καὶ τελικῶς νὰ ἐκμηδενί-
ζεται, ἡ ἐμπιστοσύνη τοῦ κοινοῦ εἰς τὴν
ὀρθὴν ἀπονομὴν τῆς δικαιοσύνης, πρᾶγμα
τὸ ὁποτον βλάπτει καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιον,
ὁ ὁποτος ἀποτελεῖ μέλος τοῦ κοινοῦ τού-
του καὶ κατ᾿ ἀνάγκην θὰ ἔχῃ τὰς αὐτὰς
περὶ δικαιοσύνης ἰδέας. Ἀλλὰ καὶ ἐν προ-
κειμένῳ διὰ νὰ πραγματοποιηθῇ ἡ συμ-
μόρφωσις τοῦ διαδίκου πρὸς τὰ καθή-
κοντα ταῦτα ἀπαιτοῦνται ἀπὸ μέρους μἐν
αὐτοῦ συναίσθησις τῆς σημασίας αὐτῶν,
ἀπὸ μέρους δὲ τοῦ δικαστοῦ δημιουργία
τῆς καταστάσεως ἐκείνης, ψυχολογικῆς
καὶ πραγματικῆς, ἡ ὁποία θὰ ἐμπνεύσῃ
εἰς τὸν πολίτην οὐχὶ ἁπλῶς τὴν ἄνω συναί-
σθησιν, ἀλλὰ καὶ τὴν πεποίθησιν ὅτι συμ-
μορφούμενος πρὸς τὰ ἄνω καθήκοντα,
ἐξυπηρετεῖ καὶ προάγει οὐ μόνον τὸ γενι-
κόν, ἀλλὰ καὶ τὸ ἴδιον συμφέρον. Καὶ περὶ
τοῦ τρόπου καὶ τῶν προϋποθέσεων, ὑπὸ
τὰς ὁποίας ὁ πολίτης θὰ ἀποκτήσῃ τὴν
συναίσθησιν ταύτην ἐγένετο ῆδη λόγος
προκειμένου περὶ τῶν σχέσεών του πρὸς
τὸν δικηγόρον. Ὅσον δἐ ἀφορᾷ τὸν τρό-
πον, καθ᾿ δν ὁ δικαστὴς θὰ δημιουργήσῃ
τὴν ὡς ἄνω πεποίθησιν, δύναται νὰ λεχθῇ
ὅτι τοῦτο ἀνάγεται εἰς τὴν μέθοδον τῆς
ἀσκήσεως τοῦ δικαστικοῦ ἔργου καὶ λεί
τουργήματος ἐν γένει. Δὲν εἶναι μόνον
ἡ ἀμεροληψία καὶ ἡ ἔλλειψις οἱασδήποτε
προκαταλήψεως, ἡ ὁποία δέον νὰ διέπῃ
πᾶσαν ἐνέργειάν του, οθτε μόνη ἡ μετὰ
προσοχῆς ἀκρόασις, πάντων τῶν ἐνδια-
φερομένων, οθτε ἡ ἠρεμία καὶ γαλήνη, ἡ
ὁποία πρέπει νὰ διακρίνῃ αὐτὸν κατὰ τὴν
ἄσκησιν τοῦ ἔργου του καὶ ἰδίως κατὰ
τὴν ἐπαφήν του. Πάντα ταῦτα εἷναι ἀπα-
ραίτητα καὶ διὰ τὴν οὐσιαστικῶς καλὴν
καὶ διὰ τὴν ἀπὸ ἀπόψεως ἐμφανίσεως
ἄψογον ἐκτέλεσιν τῶν καθηκόντων του.
Ἐκεῖνο τὸ ὁποτον θὰ δημιουργήσῃ περισ-
σότερον παντὸς ἄλλου τὴν ἐμπιστοσύνην
τοῦ πολίτου καὶ θὰ συντελέσῃ εἰς τὸ νὰ
ἀνοίξῃ οὗτος κατὰ τὴν λαϊκὴν φράσιν «τὴν
καρδιά του εἰς τὸν δικαστήν», εἶναι ἡ
ἐκδήλωσις ἀγάπης πρὸς ὅλους τοὺς δια-
δίκους καὶ ἐνδιαφέροντος δί αὐτοὺς καὶ
τὴν ὑπόθεσίν των, ὡς ἐὰν ἐπρόκειτο περὶ
τοῦ ἰδίου προσώπου καὶ περὶ ἀτομικῆς
ὑποθέσεως. Ὄ δικαστὴς πρέπει διὰ τῆς
ὅλης του συμπεριφορᾶς νὰ δείξῃ εἰς τὸν
πολίτην ὅτι δὲν ἀποβλέπει εἰς τὸ νὰ δώσῃ
μίαν λύσιν, οἱανδήποτε εἰς τὴν ὑπόθεσιν,
τυπικῶς ἢ κατ᾿ ἔμφασιν ὀρθήν, ἡ ὁποία
θὰ τὸν ἀπαλλάξῃ ἀπὸ τὸν φόρτον μιᾶς
ἐπὶ πλέον ὑποθέσεως, ἀλλὰ ὅτι πονεῖ
διὰ τὴν ὑπόθεσίν του καὶ ἐνδιαφέρεται νὰ
τακτοποιήσῃ αὐτὴν κατὰ τρόπον, 6 6-
ποτος οὐ μόνον θὰ ἀνταποκρίνεται πρὸς
τὰς ἀρχὰς τῆς δικαιοσύνης, ἀλλὰ καὶ θὰ
Ἱναι ὅσον τὸ δυνατὸν συντελεστικὴ τῆς
ἐπανόδου τῆς γαλήνης εἰς τὰς σχέσεις
τῶν διαδίκων ἔναντι ἀλλήλων καὶ τοῦ
20
κοινωνικοῦ συνόλου. Πρὸς τοῦτο πολὺ
θὰ τὸν βοηθήσῃ ἡ διάγνωσις τῶν αἰτίων καὶ
ἀφορμῶν τῆς διαφορᾶς, τῆς ψυχικῆς καὶ
πνευματικῆς καταστάσεως τῶν δικαζο-
μένων. Πρέπει νὰ δείξῃ ὅτι σκέπτεται καὶ
πράττει διὰ τὴν ὑπόθεσιν ὅ,τι θὰ ἤθελε
νὰ πράξῃ οἱασδήποτε ἄλλος εἰς τὴν θέσιν
του εὑρισκόμενος καὶ ἔχων ἐνώπιόν του
ὑπόθεσίν του.
Ἀλλὰ διὰ νὰ ἀνταποκριθῇ ὁ δικαστὴς
εἰς τὰς πολλαπλᾶς αὐτὰς ἀπαιτήσεις εἶναι
ἀπαραίτητον νὰ ἔχῃ χαρίσματα πνευμα-
τικὰ καὶ ψυχικά, αὐταπάρνησιν, διάθεσιν
ἀγωνιστικήν, ἀντοχὴν καὶ δύναμιν, πλοῦ-
τον ἀγάπης, στοργήν, συμπάθειαν, κα-
λωσύνην, καὶ ὑπομονὴν καὶ πνευματικὸν
ταμετον ἀνεξάντλητον, ἀπὸ τὸ
νὰ ἐφοδιάζεται συνεχῶς καὶ λιμένα κατα-
φυγῆς καὶ πηγὴν ἐνισχύσεως. Καὶ ἐρω-
τᾶται ποῦ θὰ εθρῃ πάντα ταῦτα, δεδομέ-
νου ὅτι πάντα ταῦτα οθτε εἰς τὰς συλλο-
γὰς τῶν τόμων καὶ τὰ βιβλία εἶναι ἀνα-
γεγραμμένα, οθτε δί ὑλικῶν μέσων, τὰ
ὁποῖα καθ᾿ ὑπόθεσιν εἴτε ὁ ἴδιος θὰ διέ-
θετε εἴτε ἡ Πολιτεία( ;) θὰ τοῦ παρεῖχε,
εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποκτηθοῦν;
Ἀς μὴ σπεύσωμεν ἀκόμη νὰ δώσωμεν
ἀπάντησιν εἰς τὸ ἐρώτημα αὐτό, ὅπερ
ἀλλωστε κατ᾿ ἐπανάληψιν ὑπὸ διαφό-
ρους μορφὰς θὰ συναντήσωμεν.
Περισσότερον ἴσως δμως ἣἔναντι τοῦ
δικηγόρου καὶ τοῦ δικαστοῦ, ἀπαιτεῖται
συναίσθησις τῶν ὡς ἄνω καθηκόντων τοῦ
πολίτου, τῆς ἐκθέσεως τῆς ἀληθείας καὶ
τῆς εὐπρεποῦς καὶ δί ἠθικῶν μέσων διε-
ξαγωγῆς τῆς δίκης, ἔναντι τοῦ ἀντιδί-
κου του καὶ τῆς κοινωνίας ὁλοκλήρου.
Πρέπει ὁ πολίτης νὰ θεωρῇ τὸν ἀντί-
δικόν του, ὄχι ὡς ἐχθρόν, ἀλλ᾿ ὡς ἀδελ-
φὸν καὶ συμπαραστάτην του εἰς τὸν ἀγῶ-
να τῆς ζωῆς, ὡς ἄνθρωπον, 6 ὁποτος δυ-
νατὸν νὰ τὸν ἠδίκησεν ἐν ἀγνοίᾳ, ἢ ἔστω
καὶ ἐν γνώσει, ἀλλὰ μετὰ τοῦ ὁποίου θὰ
ἐξακολουθήσῃ νὰ συνεργάζεται εἰς τὸ
μέλλον, ὅτι δὲν ἀποκλείεται διὰ τοῦ προσ-
ήκοντος τρόπου νὰ ἔλθῃ καὶ οὗτος εἰς
συναίσθησιν καὶ ν᾿ ἀναγνωρίσῃ τὸ δί-
καιόν του, ὅτι πάντως πρέπει νὰ ἐνισχυθῇ
πρὸς τοῦτο. ‘H ἀγάπη καὶ ἡ συμπάθεια,
ἡ ὁποία πρέπει ὡς ἐλέχθη νὰ ἐμπνέῃ τὰς
ἐνεργείας του, θὰ τὸν βοηθῇ πρὸς τοῦτο
καὶ θὰ τοῦ δίδῃ καὶ τὴν δύναμιν νὰ μὴ
ἀποκλείῃ καὶ τὸ ἐνδεχόμενον ὅτι ἔχει
ἄδικον ἐν ὅλῳ ἢ ἐν μέρει ἢ ὅτι αἱ ἀπόψεις
του δὲν εἶναι ἀπολύτως ὀρθαὶ καὶ δίκαιαι.
Ἡ ἀμφιβολία δὲ αθτη θὰ τὸν καθιστᾷ
ἠρεμώτερον καὶ προσεκτικώτερον καὶ θὰ
τοῦ ἐνισχύῃ τὴν ἰδέαν τοῦ συμβιβασμοῦ,
περὶ τῆς ὁποίας κατωτέρω γίνεται λόγος.
Ἀλλὰ δὲν πρέπει ὁ διάδικος ποτὲ νὰ λη-
σμονῇ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς μέχρι τέλους τοῦ
δικαστικοῦ ἀγῶνος, ὅτι ἡ δίκη δὲν ἀφορᾷ
μόνον αὐτὸν καὶ τὸν ἀντίδικόν του, ᾿ της ἀνεπηρέαστον νὰ προσπαθῇ νὰ ἐμ-
ὁλόκληρον τὴν κοινωνίαν, εἰς τὰ συμ-
φέροντα τῆς ὁποίας ἀντανακλᾷ καὶ ἡ διε-
ξαγωγὴ καὶ ἡ ἔκβασις τῆς δίκης, οὐ μόνον
διότι, ὡς παρετηρήθη ἤδη, ἡ δίκη ἀπο-
τελεῖ ἀσθένειαν ἢ ἐκδήλωσιν ἀσθενείας
τοῦ κοινωνικοῦ ὀργανισμοῦ, τὰ αἴτια τῆς
ὁποίας πρέπει νὰ ἐκμηδενισθοῦν καὶ αθτη
νὰ ἐκλείψῃ, ἀλλὰ καὶ διότι ἡ ἀπονομὴ
τῆς δικαιοσύνης ἀποτελεῖ κύριον καὶ οὐ-
σιώδη παράγοντα τῆς ὁμαλῆς εἰς τὴν
κοινωνίαν συμβιώσεως. 'H ἀντίληψις αθτη
θὰ βοηθῇ τὸν πολίτην νὰ μὴ λησμονῇ οθτε
ὅτι ἀσκεῖ κοινωνικὸν λειτούργημά κατὰ
τὴν δίκην, οθτε τοὺς κανόνας οἱ ὁποτοι
πρέπει νὰ διέπουν τὰς ἐνεργείας
διότι θὰ ἀναλογίζεται τὸν ἀντίκτυπον τὸν
ὁποτον θὰ ἔχουν αὗται.
Καὶ ἐδῶ πάλιν διὰ νὰ ἐπιτευχθῇ τὸ
ἀποτέλεσμα τοῦτο χρειάζεται ἡ συνδρομὴ
ὡρισμένων προϋποθέσεων καὶ εἰς τὸ πρό-
σωπον τοῦ διαδίκου καὶ εἰς τὴν κοινω-
νίαν ὡς σύνολον. Διὰ τὰς πρώτας ἐγένετο
ἤδη κατ᾿ ἐπανάληψιν λόγος, Διὰ τὴν προσ-
πάθειαν ἐξ ἄλλου τῆς κοινωνίας εἰς τὸ
σημετον τοῦτο πρέπει νὰ τονισθᾖ, ὅτι αθτη
εἶναι ἴσως ἡ δυσκολωτέρα ἢ τοὐλάχιστον
ἡ δυσκολώτερον δυναμένη νὰ γίνῃ ἀντι-
ληπτή. Ἀλλ᾿ ἀκριβῶς διὰ τὸν λόγον τοῦ-
τον δύναται νὰ θεωρηθῇ καὶ ὡς σπουδαιο-
τέρα. 'H κοινωνία εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία θὰ
βοηθήσῃ καὶ τὸν ἕνα καὶ τὸν ἄλλον διά-
δικον νὰ συναισθανθοῦν τὰ ὡς ἄνω κα-
ὁποτον θήκοντά των, θὰ ἐμπνεύσῃ τὰ δργανα τῆς
δικαιοσύνης νὰ ἀσκήσουν κατὰ τὸν καλύ-
τερον τρόπον τὸ λειτούργημά των καὶ θὰ
συντελέσῃ εἰς τὴν κατὰ τὸν καλύτερον
κοινωνικῶς τρόπον λύσιν τῆς διαφορᾶς,
ἐξ ἧς θὰ ἀρυσθῇ καὶ πολλὰ διὰ τὸ μέλ-
λον διδάγματα. Ἀντιλαμβάνεται δμως πᾶς
τις ἀπὸ ποίους πρέπει νὰ ἀπαρτίζεται ἡ
κοινωνία, ποτοι πρέπει νὰ εἷναι οἱ ἠγέται
αὐτῆς, ποίας ἀντιλήψεις πρέπει νὰ ἔχουν,
ἀπὸ ποίαν πηγὴν πνευματικοῦ καὶ ψυ-
χικοῦ ἐφοδιασμοῦ πρέπει νὰ ἐφοδιάζων-
ται καὶ ποίαν ἀντίληψιν τῶν ὑποχρεώ-
σεων τῆς κοινωνίας εἰς τὸ σημετον τοῦτο
πρέπει νὰ ἔχουν. Καὶ πάλιν τίθεται καὶ
ἐδῶ τὸ αὐτὸ ἐρώτημα, πῶς θὰ εἶναι δυνα-
τὸν νὰ δημιουργηθοῦν καὶ νὰ διατηρηθοῦν
αἱ προϋποθέσεις αὗται διὰ τὴν κοινωνίαν,-
Εἰς τὸ ἐρώτημα τοῦτο, τὸ ὁποτον Ἱναι
παρεμφερἐς πρὸς τὰ λοιπά, καταβάλλεται
προσπάθεια νὰ δοθῇ ἡ κατωτέρω ἀπάντη-
σις.
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ TOY ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Σοβαρώτατα εἶναι ἐν προκειμένῳ
τὰ καθήκοντα τοῦ δικηγόρου, διότι εἶναι
εὐρύτατος καὶ μεγάλης ἐκτάσεως ὁ ρό-
λος, τὸν ὁποτον δύναται νὰ διαδραματίσῃ
ἰδίως ἐὰν ἀντιληφθῇ ἐπαρκῶς τὴν σημα-
σίαν τοῦ λειτουργήματός του. Ἐλέχθη ἀνω-
τέρω πῶς πρέπει νὰ ἐνεργῇ ὁ δικηγόρος
διὰ νὰ ἐμπνέῃ ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν πε-
λάτην του καὶ νὰ δημιουργήσῃ εἰς αὐτὸν
τὴν κατάστασιν ἐκείνην, ἡ ὁποία θὰ τὸν
ἐνισχύσῃ εἰς τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν καθη-
κόντων του, τόσον ἔναντι αὐτοῦ, ὅσον καὶ
ἔναντι τοῦ Δικαστοῦ καὶ τῆς κοινωνίας
ἐν γένει. Ἀλλὰ ὁ δικηγό ος ἔρχεται εἰς
ἐπαφὴν καὶ μετὰ τοῦ ἀντι ίκου τοῦ πελά-
του καὶ τοῦ δικηγόρου αὐτοῦ. Εἰς τὴν
μετ᾿ αὐτοῦ ἐπικοινωνίαν δέον νὰ καταβάλῃ
ἐξαιρετικὴν προσοχὴν ὁ δικηγόρος.
Καθῆκον τοῦ δικηγόρου Ἱναι κατὰ
τὴν ἐπικοινωνίαν ταύτην νὰ τηρῇ στά-
σιν ἤρεμον καὶ περισσότερον ἢ ὁ πελά-
πνεύσῃ εἰς τὸν δικαστὴν, τὸν ἀντίδικον,
εἰς τὸν δικηγόρον του καὶ εἰς πάντα παρί
στάμενον εἰς τὴν δίκην ἢ ὁπωσδήποτε πα-
ρακολουθοῦντα αὐτὴν τρίτον τὴν πεποί-
θησιν περὶ τοῦ δικαίου τοῦ πελάτου του,
νὰ Ἱναι ἕτοιμος νὰ ἀναγνωρίσῃ τὸ δί-
καιον τοῦ ἀντιδίκου, ἐὰν προκύψῃ ἀπὸ τὴν
ἔκθεσιν τοῦ ἀντιδίκου ἢ τὴν ἀνάπτυξιν
τοῦ δικηγόρου, νὰ προσβλέπῃ εἰς τὸν ἀντί-
δικον μὲ συμπάθειαν καὶ ἀγάπην, νὰ φέ-
ρεται μὲ προσήνειαν, νὰ μὴ παύῃ οὐδὲ
στιγμὴν νὰ θεωρῇ τὸν δικηγόρον τοῦ ἀντι-
δίκου του ὡς συνεργάτην του καὶ ὡς ἀγω,
νιζόμενον διὰ τὸν αὐτὸν δί δν
του, καὶ ὁ ἴδιος σκοπόν.
 Περισσότερον δμως ὀφείλει νὰ προσέ-
χῃ ὁ δικηγόρος εἰς τὰς μετὰ τοῦ δικαστοῦ
ΒΡABEYΣΙΣ σχέσεις, Χωρὶς νὰ λησμονῇ βεβαίως τὴν
ἰδιότητά του ὡς ὕπερασπιστοῦ ᾿καὶ συμ-
ΤΩΝ ΚΔΛΥΤΕΡΩΝ ΤΡᾩΧΟΝΟΜᾭΝ παραστάτου τοῦ διαδίκου, ὀφείλει νὰ κατα-
βάλλῃ προσπάθειαν νὰ συνδυάζῃ ἐπιτυ-
χῶς καὶ τὴν ἰδιότητά του ὡς συνεργάτου
τοῦ δικαστοῦ, Τὸ καθῆκον ἀληθείας, τὴν
εὐπρέπειαν καὶ τὴν -καλὴν πίστιν πρέπει
νὰ τηρῇ μετὰ θρησκευτικῆς εὐλαβείας
ἔναντι πάντων, ἀλλ᾿ ἰδίως ἔναντι τοῦ δι.
καστοῦ. Ὅ σεβασμὸς του πρὸς τὸν δικα-
στὴν ὡς ἀσκοῦντα σπουδαιότατον λει-
τούργημα δέον νὰ συνδυάζεται πρὸς τὴν
συμπάθειαν καὶ τὴν ἀγάπην πρὸς αὐτόν
Πρέπει νὰ εἶναι πρόθυμος ν᾿ ἀναγνωρίζῃ
τὴν ἀμεροληψίαν καὶ τὴν ὀρθότητα τῆς
κρίσεώς του, ἀλλὰ καὶ νὰ συγχωρῇ τὰς
ἐνδεχομένως πλάνας του, Ἀφ᾿ ἑτέρου
πρέπει νὰ ἔχῃ τὸ θάρρος καὶ τὴν παρρη-
σίαν νὰ ψέγῃ πᾶσαν ἀξιόμεμπτον ἐνέρ-
γειαν καὶ νὰ ἐμμένῃ εἰς τὰς δικαίας καὶ
ὀρθὰς ἀπόψεις τοῦ πελάτου του.

Τέλος ἀνάλογον στάσιν ὀφείλει νὰ τη-

ρῇ ὁ δικηγόρος ἔναντι τῶν λοιπῶν προσώ-
πων τὰ ὁποῖα συναντᾷ ἀνὰ τὴν διεξαγωγὴν
τῆς δίκης καὶ ἰδίως τῶν μαρτύρων τοῦ πε-
λάτου του καὶ τοῦ ἀντιδίκου του καὶ ἔναντι
τῆς κοινωνίας ὁλοκλήρου, μέλος τῆς ὁποίας
᾿ ἀποτελεῖ καὶ οὗτος, καὶ ἡ ὁποία ὡς ἐλέχθη,
ἐνδιαφέρεται καὶ πρέπει νὰ ἐνδιαφέρεται
διὰ τὴν καλὴν διεξαγωγὴν καὶ διὰ τὰ συμ-
φώνως πρὸς τὸ δίκαιον πραγματικἀ συμ-
φέροντα τῶν διαδίκων καὶ τὸ γενικώτερον
συμφέρον τερματισμοῦ αὐτῆς.

Δὲν εἶναι δμως ἀνάγκη νὰ ἀναπτυχΘῇ

ἰδιαιτέρως ὅτι ὁ δικηγόρος πολύ θὰ ἐνισχυ-

Ἥᾦιςζωὖᾫ
θῇ εἰς τὸ ἐκτεθὲν ἔργον του, ἐὰν τόσον ἀπὸ
μέρους τοῦ ἀντιδίκου τοῦ πελάτου του καὶ
τοῦ δικηγόρου, ὅσον καὶ ἀπὸ μέρους τοῦ
δικαστοῦ καὶ τῶν λοιπῶν προσώπων τῆς
δίκης ὅσον καὶ ἀπὸ μέρους τῆς κοινωνίας
ὁλοκλήρου τηρηθῇ ἀνάλογος συμπεριφορά
-Μὲ τὴν ἑπιΒεΒλημενην, ὅπως πάντοτε, μεγαλοπρεπειαν ἐγένετο καὶ ἑφἒ καὶ ἐκδηλωθοῦν ἀνάλογα αἰσθήματα,
τος ἡ ἀπὸ ἐτῶν καθιερωθεῖσα, ὑπὸ τῆς ΕΛΠΑ, ἑτησία τελετὴ. δια τὴν ββἀ- Πάντα δμως ἐκεῖνο τὸ ὁποτον εἶναι ἀπα-
βευσιν τῶν καλυτέρων τροχονὁμων καὶ ὁδηγῶν αὐτοκινἠτων, ὒἷ buoiot ραίτητον, Ἱναι νὰ συγκεντρώσῃ ὡρισμέ-
ανεδεἱχΘησαν κατὰ τὸ ἔτος 1973, ᾿ νας ἰκανότητας καὶ νὰ ἔχῃ ὡρισμένην προ-
-Συγκεκριμἑνως τὴν 18-12-73 εἰς τὰ γραφεῖα τῆς ΕΛΠΑ, ποὺ στεγάζσντσῖ-
εἰς τὸν Πύργον τῶν Ἀθηνῶν, ἀπενεμἡθησαν τὰ βραβεῖα εἰς τοὺς ἀριστευσαγ- διάθεσιν καὶ ἀσφαλῆ ὁδηγὸν καὶ σταθερὰν
τας τροχονὁμους καὶ ὁδηγοὑς αὑτοκινὴτου. πηγὴν, ἐξ ἧς νὰ ἀντλῇ ἑκάστοτε τὰς ἀπαι-
-Πρὸς τους παρευρεθέντας ὡμίλησεν ὁ Ἀντιπὁεδρος τῆς ΕΛΠΑ κ. τουμένας δυνάμεις καὶ ἐνισχύσεις. Ἀλλ᾿
Μαλτἐζος καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ Ὑψυπουργὸς Συγκοινωνιῶν κ. ΓιαλίσΞβας
επεδωσεν τὰ βραβεῖα εἰς τους : 1) Τροχονὀμον-Χωροφὐλσκἱἳἰ Emma's)“,- οθτω πάλιν ἐπανερχόμεθα εἰς τὸ κατ᾿ ἐπα-
Γεωργόπουλον, 2) Τροχονὁμον- Ἀστυφύλακα Ἰωάννην Λεπίὸαν, 3) οδη- νάληψιν τεθὲν ἐρώτημα, ποῦ θὰ εὑρεθῇ ὁ
γογ Λεωφορείου Ντεμερτζἤν καὶ 4) ὁδηγὸν κ. Σπυρίδωνα Χρυσσβυϊσῖἇνἰἷὶν ἀσφαλὴς ὁδηγὸς καὶ ἡ σταθερὰ πηγή,-
ξξἷιἒτδὥὖτἕς ἀνεῦρε εἰς τὸ ταξί του καὶ παρέδωσεν ἁρμοδίως χρηματὀδεμα ”A; ἀναβάλωμεν ὀλίγον ἀκόμη τὴν ἀπάν-
- ραχμῶν. ᾿ , τησιν εἰς τὸ ἐρώτημα τοῦτο, διὰ νὰ ὁλο-
-Εὶς τὴν τελετὴν παρέστησαν ὁ Γενικὸς Γραμματεὺς τοϋ ὝπὒθΡγεὶθθ
Συγκοινωνιῶγ κ. Μϊχος. ὁ A' Ὑπαρχηγὸς Χωροφυλακῆς Ὑπσσἳβαἳἷὶγὒς κληρώσωμεν τὴν ἐξέτασιν τῶν καθῆκόν-
κ. ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΣ, ὀ ΔἸντἠς Ἀστυνομὶας Προαστἱων πρωτευϋυστὶς των καὶ τῶν λοιπῶν παραγόντων τῆς δίκης.
Ταξἱαρχος κ. ΠΟΡΙΚΟΣ. οἱ Διευθυνταὶ Τροχαίας Προαστἱων Ἀντ1ρχης _
ΧΦΡΙΚῆς κ. ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ, καὶ Ἀθηνῶν κ.ΝΤοΝΤΟΣ, ᾿ ᾿
=Εἰς τὴν φωτογραφἱαν στιγμιότυπον ἀπὸ τὴν τελετὴν ἐπἱδὀσδως τῶν
βραβείφν, ὑπὸ τοῦ κε Ὗφυπουργοῦ Συγκοινωνιῶν, εἰς τὸν βραβΞὈΘἐνἳα
ῦθῢϋῢἦϋῦθῦᾕῦῦῢῢϋϋϋϋ
χωροφυλακα τῆς τροχαιας τῆς Κηφισίας κ. Σπυρίδωγἰὶι ΓWWσπθυᾋθᾭ

21

c}: @IIIBII:
r93 s1amm-
Μὶ
; θἸ > ΨἾΞἾἎἜῼΥ
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΝΩΝ
Εἰς πολλὰς, ἰσως τὰς περισσοτέρας,
περιπτώσεις ἡ ἔκδοσις τῆς ἀποφά-
σεως και τὸ ἀποτέλεσμα τῆς δίκης ἐν
γένει ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ περιεχόμενον
τῆς καταθέσεως τῶν μαρτύρων ἢ τῆς
γνώμης τῶν πραγματογνωμόνων, διότι ὁ
δικαστὴς ἐπηρεάζεται κατὰ κανόνα μέν
ούσιαστικῶς καὶ ἠθικῶς, ἐνίοτε δὲ καὶ νο-
μικῶς ἀπὸ τὰ στοιχεῖα ταῦτα. Εἶναι κα-
τόπιν τούτου φανερόν, πόσον σοβαρὸν εἶναι
τὸ λειτούργημα τὸ ὁποτον ἀσκοῦν τὰ πρὄ
σωπα ταῦτα, τὰ ὁποῖα καλοῦνται νὰ γίνουν
οἱ συνεργάται τοῦ δικαστοῦ καὶ ἐπομένως
δργανα ἀπονομἧς τῆς δικαιοσύνης.
Ἀπὸ τῆς ἀπόψεως ταύτης ὀφείλουν νὰ
καταβάλουν πᾶσαν προσπάθειαν διὰνὰ βοη-
θήσουν τὸν δικαστὴν νὰ ἐκδώσῃ τὴν κατὰ
τὸ ἀνθρωπίνως δυνατὸν όρθυτἐραν καὶ δι-
καιοτέραν ἀπόφασιν. Τοῦτο ὑπάρχει ἐλπὶς
ὅτι θὰ κατορθώσουν, ἐὰν τηροῦν περισσό-
τερον ἢ ὁ ἴδιος ὁ διάδικος τὸ καθῆκον τῆς
ἀληθείας, ἐὰν δηλαδὴ οἱ μὲν μάρτυρες ἐκ-
θέσουν τὰ πράγματα ἀκριβῶς ὡς τὰ ἀντε-
λήφθησαν, οἱ δὲ πραγματογνώμονες ἐκφρά-
σουν τὴν γνώμην ἐκείνην, ἡ ὁποία πηγάζει
ἀπὸ τὰ πράγματα, τὰς γνώσεις καὶ τὴν πεῖ-
ραν των, χωρὶς νὰ ἐπηρεάζωνται οθτε οἱ
μὲν οθτε οἱ δὲ ἀπὸ συμπαθείας ἢ ἀντι-
παθείας, ἀπὸ συμφέροντα ἢ ἀδυναμίας ἢ
ἄλλα μὴ ἠθικὰ ἐλατήρια. Δὲν εἶναι ἀνάγκη
νὰ τονισθῇ ἰδιαιτέρως "I. τὸ ἐκτεθἐν καθῆ-
κον θἀ ἐπιτελοῦν καλύτερον, ἐὰν δὲν λη-
σμονοῦν ὅτι οἱ διάδικοι εἶναι συνάνθρωποι
καὶ μέλη τῆς αὐτῆς κοινωνίας, εἰς τοὺς
ὁποίους πρέπει νὰ προσβλέπουν μὲ συμπά-
θειαν, συμπόνοιαν καὶ ἀγάπην, ὅπως ἁρμό-
ζει πάντοτε, ἰδίως προκειμένου περὶ προ-
σώπων ἀσθενῶν ἢ ἐχόντων ἀνάγκην, ἢ τα-
λαιπωρουμένων ὁπωσδήποτε, ὡς συμβαί-
βαίνει μὲ αὐτοὺς. Ἰδιαιτέραν δμως σημα-
σίαν ἀποκτᾶ ἡ ἐκτέλεσις τοῦ ὡς ἄνω κα-
θήκοντος, ὅταν τὰ ἀναφερθέντα πρόσωπα
καλοῦνται, ὡς συνήθως, νὰ βεβαιώσουν ἢ
μᾶλλον νὰ ῦποσχεθοῦν δί δρκου αὐτῶν.
Ἐννοεῖται ὅτι σημαντικῶς θὰ ἐπηρεάσῃ
καὶ θὰ ἐνισχύσῃ τοὺς μάρτυρας κλπ. ἠ ἀνά-
λογος στάσις καὶ συμπεριφορά καὶ γενικῶς
εἰς τὴν δίκην καὶ εἰδικῶς ἔναντι αὐτῶν τῶν
δικαζομένων, τῶν δικηγόρων καὶ τοῦ δικα-
στοῦ ἰδιαιτέρως. Ἡ συμπεριφορὰ τῶν τε-
λευταίων θὰ ἐμπνεύσῃ τοὺς πρώτους καὶ
ἀντιστοίχως ἡ διαγωγὴ τῶν πρώτων πολὺ
θὰ βοηθήσῃ ὡς ἐλέχθη τοὺς ἄλλους καὶ ἡ
22
ἀλληλεπίδρασις αὐτὴ θὰ συνεχίζεται ἐπ᾿
ἀγαθῷ, δημιουργοῦσα καὶ εἰς τὴν προκει-
μένην περίπτωσιν λίαν εὐεργετικὴν πνευ-
ματικὴν καὶ ἠθικὴν κυκλοφορίαν, ἀπαραί-
τητον διὰ τὴν πνευματικὴν καὶ ἠθικὴν ὑ-
γειαν.
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ TOY AIKAZTOY
Ἀνεφέρθη ἀνωτέρω ἐν ἐκτάσει καὶ
κατ᾿ ἐπανάληψιν ἐν σχέσει πρὸς τὰ
καθήκοντα τῶν διαδίκων, τοῦ δικηγό-
ρου, τῶν μαρτύρων κλπ, ποίαν στάσιν
δέον νὰ τηρῇ ὁ δικαστὴς καὶ ἀπὸ
ποίας ἀρχὰς καὶ ἰδέας πρέπει νὰ ἐμ-
πνέεται διὰ νὰ ἐκπληροῖ ἐπιτυχῶς τὸ ἔργον
του. Εἰς ταῦτα θὰ ἠδύνατο νὰ προστεθῇ
ὅτι ὁ δικαστὴς οὐδὲ ἐπὶ στιγμὴν ἐπιτρέπε-
ται νὰ λησμονῇ τὴν φύσιν καὶ τὴν σημασίαν
τῆς ἀποστολῆς του καὶ τὴν ἐπίδρασιν καὶ
ἀντανάκλασιν, τὴν ὁποίαν ἀσκεῖ καὶ δύνα-
ται νὰ ἀσκήσῃ ἡ καλὴ ἡ κακὴ συμπεριφο-
ρά του κατὰ τὴν διεξαγωγὴν τῆς δίκης καὶ
κατὰ τὴν ἔκδοσιν τῆς ἀποφάσεως. Τὴν
προσήλωσίν του ταύτην πρέπει πάντοτε νὰ
ἀποδεικνύῃ πᾶσα πρᾶξις ἢ παράλειψις τοῦ
δικαστοῦ, ἔναντι οἱουδήποτε. Δί αὐτῆς θὰ
κατορθώσῃ νὰ δημιουργήσῃ τὴν ἀτμόσφαι-
ραν ἐμπιστοσύνης εἰς τοὺς κύκλους τόσον
τῶν δικαζομένων καὶ τῶν δικηγόρων των,
ὅσον καὶ τῶν λοιπῶν παρισταμένων εἰς τὴν
δίκην προσώπων, καὶ αὐτοῦ τοῦ κοινοῦ. 'H
ἐμπιστοσύνη αθτη διευκολύνει τὴν μεταξὺ
πάντων τῶν προσώπων τούτων ψυχικὴν
ἐπαφήν, ἡ ὁποία, ὡς ἐτονίσθη, εἶναιί ὑπὲρ
πᾶν ἄλλο ἀπαραίτητος διὰ τὴν οῦσιαστικὴν
ἐκπλήρωσιν τῶν καθηκόντων πάντων.τῶν
παραγόντων τῆς δίκης. Δὲν πρέπει ὡσαύ-
τως ὁ δικαστὴς νὰ παραβλέπῃ πόσον μεγά-
λην εὐκαιρίαν κοινωνικῆς καὶ ἠθικῆς ἀγω-
γῆς παρέχει ἡ διεξαγωγὴ τῶν δικῶν οὐ μό-
νον διὰ τὰ λαμβάνοντα μέρος εἰς τὴν δίκην
πρόσωπα, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ κοινόν, ἀφ᾿ ἑνὸς
διότι εἶναι ὡς ἐξετέθη, φαινόμενον κοινω-
νικόν, ἡ διάγνωσις τῶν αἰτίων καὶ τῶν
ἀφορμῶν τοῦ ὁποίου ὁδηγεῖ εἰς τὴν κατα-
πολέμησιν αὐτῶν καὶ εἰς τὴν ἀνάλογον συμ-
περιφορὰν τῶν ἀνθρώπων ἀφ᾿ ἑτέρου, διότι
διδάσκει πολὺ ἡ ύποδειγματικὴ ἐκτέλεσις
τῶν καθηκόντων τῶν διαφόρων προσώπων
καὶαὐτὴαθτη ἡ εἰκὼν τῆς δίκης καὶ ἡ ἔκδοσις
τῆς ἀποφάσεως. Θὰ ἔπρεπε νὰ γίνῃ μακρὰ
ἀνάλυσις διὰ νὰ καταδειχθᾖ πόσον εὐεργε-
τικὴ δύναται νὰ ἀποβαίνῃ καὶ ἀπὸ τῆς πλευ-
ρᾶς αὐτῆς ἡ δρᾶσις τοῦ δικαστοῦ. Ἀρκεῖ
μόνον νὰ ύπομνησθῇ ὅτι ὁλόκληρος ἡ κοι-
νωνικὴ ζωὴ ὑπὸ τὰς ποικίλας αὐτῆς ἐκδη-
λώσεις ἀποτελεῖ ἀντικείμενον τῶν δικῶν
καὶ ὅτι κατὰ τὴν διεξαγωγὴν τῶν δικῶν
ἐμφανίζονται καὶ διαπιστοῦνται ὅλαι αἱ
κοινωνικαὶ ἀρεταὶ καὶ κακίαι.
Ἀκόμη δὲ ἐμφανίζονται καὶ τὰ ἄτοπα
ἐκ τῶν ἀδικαιολογήτων ἀνισοτήτων καὶ αἱ
φαινομενικαὶ ἀδικίαι ἐκ τῆς δεδικαιολογη-
μένης διαφόρου μεταχειρίσεως τῶν διαφό-
ρων προσώπων. Τἀ ἄτοπα καὶ τὰς φαινο-
μενικὰς ταύτας ὰδικίας δύναται νὰ θέσῃ
ἐκποδὼν ἢ νὰ μετριάσῃ ἡ προσήκουσα ἐνέρ-
γεια τοῦ δικαστοῦ. Εἶναι κατόπιν τῶν ἐκ-
τεθέντων φανερόν, πόσον δυσχερἐς ἀλλὰ
καὶ ἀποδοτικόν, συγχρόνως δὲ εὐγενὲς καὶ
ὡρατον εἶναι τὸ ἔργον τοῦ δικαστοῦ. Εἶναι
ὅθεν εὐνόητον ὅτι ἵνα μὴ ἡ δυσχέρεια μετα-
βληθᾖ εἰς ἀδυναμίαν, ἀλλὰ τίθεται ἐκπο-
δών, ἀπαιτοῦνται ἱκανότητες περὶ᾿ὧν ἐγέ-
νετο λόγος.
ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΙΣ ΤΩΝ
ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΠΡΟΛΗΨΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ
εΩς ἐπὶ τῶν κοινῶν ἀσθενειῶν κα-
ταβάλλονται προσπάθειαι οὐ μόνον διὰ
τὴν ἀντιμετώπισιν καὶ θεραπείαν, ἀλ-
λὰ καὶ διὰ τὴν πρόληψιν αὺτῶν, οθτω
καὶ ἐπὶ τῶν δικῶν, δηλ. τῶν ἀσθε-
νειῶν τοῦ κοινωνικοῦ όργανισμοῦ, πα-
ραλλήλως πρὸς τὴν προσήκουσαν διεξαγω-
γὴν καὶ θεραπείαν τῶν περὶ ὧν ὁ λόγος ἀ-
σθενειῶν, δέον νὰ ἐπιδιώκεται, καὶ εἶναι ἐξ
ἴσου τοὐλάχιστον εὐεργετικὴ ἡ πρόληψις
αὐτῶν. Ἡ προσπάθεια αὐτή, ἡ ὁποία συ-
νέχεται ἀμέσως καὶ πρὸς τὴν εἰρηνικὴν ἢ
διὰ συμβιβασμοῦ διευθέτησιν τῶν διαφο-
ρῶν ἀποτελεῖ καθῆκον ὅλων τῶν παραγόν-
των τῆς δίκης, δηλαδὴ καὶ τῶν καθ᾿ ἐκα-
στον ἀτόμων καὶ ὁμάδων, καὶ τῶν δικηγό-
ρων καὶ τῶν δικαστῶν καὶ ἐπὶ πλέον καὶ
τῆς κοινωνίας ὁλοκλήρου. Πράγματι καὶ
τὰ ἄτομα καὶ αἱ ὁμάδες εἰς τὰς μετ᾿ ἀλλή-
λων σχέσεις κατὰ τὴν ἐν τῇ κοινωνίᾳ συμ-
βίωσιν ὀφείλουν νὰ ρυθμίζουν τὰς πράξεις
καὶ τὴν συμπεριφοράν των ἐν γένει, ὥστε
νὰ μὴ δίδουν ἀφορμὴν πρὸς δημιουργίαν
διαφορῶν καὶ δικῶν, καὶ οἱ δικηγόροι τοὺς
ὁποίους συμβουλεύονται οἱ ἐνδιαφερόμε-
νοι ἐνίοτε καὶ προκειμένου νὰ ἐνεργήσουν
διαφόρους νομικὰς πράξεις καὶ πάντοτε
σχεδὸν προκειμένου νὰ καταφύγουν εἰς τὰ
δικαστήρια, ἔχουν καθῆκον πρὸς τὴν κα-
τεύθυνσιν αὐτὴν νὰ καθοδηγοῦν τοὺς ἐνδια-
φερομένους, εἰς τοὺς ὁποίους πρέπει οῦ μό-
νον νὰ τονίζουν τὰ ἀγαθὰ τοῦ συμβιβασμοῦ,
ὁ ὁποτος θεωρεῖται πολλάκις, καὶ ὅταν εἴ-
ναι ὑπὸ δρους δυσμενεῖς, προτιμότερος
ἀπὸ τὴν εὐνοϊκὴν ἀπόφασιν, ἀλλὰ καὶ τοὺς
κινδύνους καὶ τὰς δυσαρέστους συνεπείας
τῆς διεξαγωγῆς τῆς δίκης. Ἐπὶ πλέον τὸ
καθῆκον τοῦτο τὸ ἔχουν καὶ πάντες οἱ εἰς
τὸ αὐτὸ κοινωνικὸν περιβάλλον ζῶντες ἀν-
θρωποι, συνάδελφοι, συνεργάται, φίλοι,
συγγενεῖς κλπ. τῶν ἐνδιαφερομένων, εἰς
τοὺς ὁποίους εὐεργετικῶς ἀντανακλᾷ
πρόληψις τῶν δικῶν καὶ ἡ φιλική διευθέ-
τησις αὐτῶν, διότι ἐπιτυγχάνει καὶ ἐξα-
σφαλίζει τὴν κοινωνικὴν γαλήνην. Ἰδιαι-
τέρως δμως τὸ καθῆκον τοῦτο ἔχει ὁ δικα-
στὴς ὅταν τὸ πρῶτον προσέρχωνται οἱ διά-
δικοι ἐνώπιόν του καὶ καθ᾿ ὅλην τὴν διάρ-
κειαν τῆς δίκης. Ἡ νομοθεσία Ἱχε καὶ ἔχει
εἰδικῶς προβλέψει περὶ αὐτοῦ. Ὥρισμένη
δὲ τάξις ἢ κατηγορία δικαστῶν ,ὀνομάζον-
ται παρ᾿ ἡμῖν καὶ ἐν Γαλλία ε ἱ ρ η ν ο δ ί-
κ α ι, ἀλλαχοῦ δὲ συμβιβασταὶ ἢ συμφι-
λιωταί, χωρὶς τοῦτο νὰ σημαίνῃ βεβαίως
ὅτι καὶ οἱ λοιποὶ δικασταὶ δὲν ὕπέχουν τὴν
αὐτὴν ὁποχρέωσιν. Διὰ τὴν ἐπιτυχίαν τῆς
κοινῆς ταύτης προσπαθείας ἀπαιτεῖται νὰ
ὑπάρχουν αἱ προϋποθέσεις ἐκεῖναι, αἱ ὁ-
ποῖαι κατὰ τὰ ἐκτεθέντα, Ἱναι ἀπαραίτη-
τοι διὰ τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν καθηκόντων
ὅλων κατὰ τὴν διεξαγωγὴν τῶν δικῶν,
ἰδιαιτέρως δμως, ἡ εἰρηνικὴ διάθεσις, τὸ
πνεῦμα τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς συγγνώ-
μης, ἡ μὴ ὑπερτίμησις τοῦ ὑλικοῦ παράγον-
τος, ἡ συμπάθεια καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν
συνάνθρωπον, τὸν πελάτην, τοὺς διαδίκους
κλπ. Καὶ ἡ παλαιὰ καὶ ἡ πρόσφατος πεῖρα
ἀποδεικνύουν, ὅτι ὅταν καὶ τὸ ἐλάχιστον
δριον τῶν προϋποθέσεων τούτων συντρέχει
καὶ ὅχι εἰς ὅλα τὰ πρόσωπα, ἀλλὰ καὶ μό-
νον εἰς μίαν κατηγορίαν καὶ δὴ ἢ εἰς τοὺς
διαδίκους ἢ εἰς τοὺς δικηγόρους ὡς καὶ εἰς
mἵἒἷἕρἄἶὦᾝἑἇθἔᾜοἒἇἷᾟθἕᾦἶῂἒῖ
μόνον τὸν δικαστὴν, θαυμαστὰ ἀποτελέ-

σμοῦ καὶ τῆς εὶρηνικῆς διευθετήσεως τῶν Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΙΣ TOY ΕΡΓΟΥ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ
διαφορῶν, διότι εἰς πάντας εὶναι γνωστά.
Ἐνῷ ἀπὸ ὑλικῆς πλευρᾶς ἀποφεύγεται ὁ
κίνδυνος τῆς ἀπωλείας ὁλοκλήρου τοῦ ὰν-
τικειμένου τῆς δίκης, τὸ ὁποτον ἀποτελεῖ
ἐνίοτε τὸ μοναδικὸν περιουσιακὸν στοι-
χετον τοῦ ἑνὸς τῶν δθαθίκἳὸΐβ Ὕαἳὶᾕὰἳδἵἒἶ

figs?» μετἕἕιἶιῒλΐἳόἵίὶζ μιελῶνα-Ξῆς κοινωνί-

ας,ἡ ὁποία ἀντανακλαστικῶς δύναται νὰ ἐπι-

Ξέονργἐἔντὸς τῶν λαμππρορὸν καὶ εὐγε-

νὲς περιεχόμενον, καθ᾿ ὅσον πάντως οὗτοι
καθίστανται εὶρηνοποιοί.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ συνεχίσωμεν τὴν ἐξέ-

τασιν τῶν προβλημάτων, τὰ ὁποῖα δη-
μιουργεῖ ἡ δίκη ὡς κοινωνικὸν φαινόμενον
καὶ τ ἀνάλυσιν τῶν καθηκόντων τὰ ὁ-
ποῖα χουν σχετικῶς τὰ διάφορα μέλη τῆς
κοινωνίας. Πάντοτε δμως θὰ κατελήγομεν
εἰς τὸ κατ᾿ ἐπανάληψιν ἀνωτέρω τεθὲν ἐρώ-
τημα, πῶς εὶναι δυνατὸν νὰ συγκεντροῦν-
ται εἰς τὰ πρόσωπα τῶν παραγόντων τῆς
δίκης καὶ τῶν μελῶν τῆς κοινωνίας ἐν γέ-
νει, αὶ προϋποθέσεις ἐκεῖναι, αὶ
ὁποῖαι θὰ καταστήσουν τὴν ἐκπλήρωσιν
τῶν ᾿καθηκόντων ὅλων κατὰ τὸν μᾶλλον
ἐπιθυμητόν, καὶ διὰ τὰ κατ᾿ ὶδίαν ἄτομα
καὶ διὰ τὴν κοινωνίαν, τρόπον. E1va; και-
ρός, νομίζομεν, νὰ δο ' ἀπάντησις εἰς τὸ
ἐρώτημα τοῦτο. Ἀκρι ἐστερον θὰ ἦτο νὰ
εἴπωμεν ὅτι πρέπει νὰ διατυπωθῇ μὲ ἀλί-
γας λέξεις ἡ συναγομἐνη ἤδη ἐκ τῆς ὅλης
ἀναπτύξεως ἀπάντησις. Πράγματι, ἐκ τῶν
ἐκτεθέντων συν εται δτι ἀπαιτοῦνται αὶ
ἠθικαὶ ἢ μᾶλλον θικῶς ἐξωπλισμέναι προ-
σωπικότητες, εὶναι ἀνάγκη νὰ ὑπάρχουν
πρόσωπα, πιστεύοντα εἰς κάτι ἀνώτερον Εἰς ἀναγνώρισιν καὶ ἐπιβράβευσιν τῶν προσφερθεισῶν πρὸς τὴν πατρίδα
τοῦ δλικοῦ καὶ στενῶς ἀτομικοῦ συμφέ- ὑπηρεσιῶν, τὸ Σῶμα προεπεμψε εἰς τὸν ἰδιωτικὸν βίον robe καταληφθἐντας
ροντος, ἄνθρωποι, οἱ ὁποτοι καὶ τὴν ἄνω ὑπὸ ὀρἰου ἡλικίας τὴν 31-12-1973, ἄνδρας τῆς Χωροφυλακῆς, με συγκινητι-
προσπάθειαν νὰ δύνανται νὰ ἐντάξουν ἀβιά- Κὴν ἐκδἡλωσιν, ὴ ὀπαία ἐγένετο εἰς τὴν αἴθουσαν δεξιώσεων τῆς Σχολῆς
στως καὶ ἐν ἀπολύτῳ συνεπείᾳ εἰς τὸ ὅλον Ὁπλιτῶν χωροφυλακῆς Ἀθηνῶν.
Εἰς τὴν δεξίωσιν παρέστη ὁ Ἀρχηγὸς Ἀντιστρἀτηγος κ. Κωνσταντῖνος
πρόγραμμα τῆς ζωῆς των. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ μετὰ τοῦ B’ Ὑπαρχηγοῦ, Ὑποστρατήγου κ. ΜΑΡΟΥΣΗ,
Καὶ τᾶται: υπάρχει ἄλλο τι σύστη- Ἀνόπατοι καὶ Ἀνὠτεροι Ἀξιωματικοὶ τοῦ Σώματος, μέλη τῶν οἰκογενειῶν
μα ἢ η κοσμοθεωρία, ἡ ὁποία παρέχει τῶν ἀποχωροῦντων καὶ πολλοὶ ἄλλοι.
καὶ δύναται νὰ παράσχῃ ἀνθρώπους μὲ Σχετικὴν εὐχὴν πρὸς τους ἀποχωροῦντας ἀνέγνωσεν ὁ θεοφιλἐστατος
τὸν ἁΞνω πνευματικὸν καὶ ἠθικὸν Ἐπίσκοπος Βρεσθἑνης κ. Δημήτριος.
ἐφοδιασμόν, καὶ τὴν συνέπειαν, ἐκτὸς τοῦ Ἐν συνεχείᾳ ὁ κ. Ἀρχηγὸς ἀπηύθυνε ἐγκαρδιον χαιρετισμόν, καὶ ηὑχαρἰ-
Χριπιανισμοῦ; Θὰ εὶναι, νομίζομεν, πολὺ στησε αὑτοὺς διὰ τὰς προσφερθεὶσας ὑπηρεσίας καὶ τοὺς παρὠτρυνε νἀ δια-
δύσκολον νὰ δοθῇ καταφατικὴ ἀπάντησις. τηρήσουν τὸ αὐτὸ ἦθος καὶ φρόνημα ἐκτὸς τοῦ Σῶματος τῆς Χωροφυλακῆς,
Διότι πολλὰ εὶναι τὰ κριτήρια, εἰς τὰ ὁποῖα ὡς γνήσια καὶ ἐπἰλεκτα τέκνα τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Τοὺς διεβεβαἰωσεν ἀκό-
θὰ εθρῃ τις μίαν ἢ καὶ πλείονας τῶν ἐκτε- μη, ὅτι ἡ προσφορά των ἐκτιμᾶται δεόντως ὑπὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, καὶ διὰ
θεισῶν προϋποθέσεων, ἀλλὰ συγκέντρω- τοῦτο πρέπει νὰ ἔχουν ἤρεμον τὴν συνείδησίν των, ὅτι ἐπετέλεσαν εἰς τὸ ἀκέ-
σιν αὐτῶν καὶ παράλληλον καὶ πλήρως ραιον τὸ καθῆκον των καὶ τὸ παράδειγμα των, θὰ ἀποτελῆ πρότυπον πρὸς μί-
συνεπῆ συνύπαρξιν, δὲν θὰ συναντήσῃ.- μησιν διὰ τοὺς ἐν ἐνεργείᾳ συναδέλφους των. .
Μόνον εἰς τὸν χριστιανισμὸν παρατηρεῖ- Ἀπαντῶν ἑκπρὁσωπος τῶν ἀποχωροῦντων, ηὐχαρίστησε τὸν κ. Αρχηγὸν
ται ἡ συγκέντρωσις αὐτὴ καὶ μάλιστα διὰ τὰς θαυμασίας παραινέσεις καὶ συμβουλάς του καὶ τὸν διεβεβαἰωσεν ὅτι
κατὰ τρόπον, τοσοῦτον ἁρμονικὸν καὶ ούδέποτε θὰ παύσουν νἀ ἀποτελοῦν ἐνεργἀ μέλη τῆς ὑγιοῦς Ἑλληνικῆς κοι-
συνεπῆ, ὥστε αὐτὸς μὲν νὰ καθίσταται, νωνίας καὶ ea διατηρήσουν ἀρρήκτους τοὺς δεσμοὑς των μὲ τὸ Σῶμα τῆς Χω-
χωρὶς καμμίαν παρέκκλισιν ὑπὸ τῶν ὰρ- ροφυλακῆς- ,
χῶν του, παράγων τοῦ δικαίου καὶ τῆς Ἀκολοῦθως ὁ κ. Ἀρχηγὸς προσέφερεν εἰς ἕνα ἕκαστον τῶν ἀποχωρουντων
δικαιοσύνης ἐν γένει, νὰ ἐπιδρᾷ δὲ τοσοῦ- εἰκόνισμα τῆς Προστάτιδος τοῦ Σώματος, ΑΠΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, μετὰ σχετικῆς
τον εὐεργετικῶς ἐπ᾿ αὐτῶν, ὥστε καὶ τὸ ἀφιερώσεως, εἰς ἔνδειξιν συνεχἰσεως τοῦ δεσμοῦ των μετ᾿ αὑτοῦ.
δίκαιον καὶ r) ἀπονομὴ τῆς δικαιοσύνης Εἰς τὰς φωτογραφἰας στιγμιότυπα ἀπὸ τὴν ἑκδἠλωσιν.
νὰ καθίστανται παράγοντες τοῦ Χριστια-
νισμοῦ.
23
 Ι Ι

.V Δ "Ox'a ἆ
on: "':'I: ,. Δ
ί

ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΡΥΠΗ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ταγμ)ρχου Χωρ)κῆς
-Ὁταν κάποιος ὁμιλῇ περὶ τῆς 20.000.000 κατοίκων (44% Ἀγγλι- Ἴμπερβιλλ, Μπιένβιλ, Λα Σάλ,
Ἀστυνομίας τοῦ Καναδᾶ, ἀμέσως κῆς καταγωγῆς, 30 % Γαλλικῆς Ντουλούθ καὶ ἄλλοι.
ἔρχεται μπροστά τουἠ πολὺ γνωστὴ καὶ 26% διαφόρων ἄλλων Ἐθνο- —T6 1759 οἱ Ἄγγλοι ὑπὸ τὸν
εἰκόνα τοῦ εὐσταλοῦς καὶ ἐπιβλητι- τήτων). Στρατηγὸν Γοὺλφ κατέλαβαν τὴν
κοῦ ἐφίππου Χωροφύλακος τῆς παγ- -Οθτω ἐκ τῶν 10 Ἐπαρχιῶν τοῦ πόλιν τοϋ Κεμπὲκ καὶ τὸ Μοντρεάλ
κοσμίως φημισμένης Καναδικῆς Καναδᾶ ἐπὶ τῶν ὁποίων γενικὴν ἔγινε ἡ πρωτεύουσα τῆς Νέας
Ἐφίππου Χωροφυλακῆς (ROUAL ἁρμοδιὁτητα ἔχει ἡ Ἐφιππος Κα- Γαλλίας, ἒως ὅτου τὸ 1760 ὑπετάγη
CANA D1AN MOUNTED POLICE) ναδικὴ Χωροφυλακή, μόνον δύο εἰς τοὺς Ἄγγλους καὶ ἔληξε ἡ
μὲ τὸ ἐπιβλητικὰ πλατύγυρο πηλή- Ἐπαρχίαι ἐκτὸς τῆς Χωροφυλακῆς Γαλλικὴ κυριαρχία εἰς τὴν Β.
κιον καὶ τὸ ἐρυθρὸν χιτώνιον. Διε- ἔχουν Δημοτικὰς Ἀστυνομίας, ἤτοι Ἀμερικήν.
ρωτᾶται δμως κανεὶς, μόνον αὐτὴ τὸ Ὁντάριο καὶ τὸ Κεμπἐκ. -Εἰς τὰς 13-11-1775 6 Ἀμερικα-
ἡ Ἀστυνομία ὑπάρχει εἰς τὸν Κα- -Ὁ Ζιὰν Καρτἐ εἶναι 6 ἐξερευ- νὸς Στρατηγὸς Μοντγκόμερι κατέ-
ναδᾶ; Ἀσφαλῶς ὄχι. Εἰς τὸν Κανα- νητὴς τοῦ Καναδᾶ,
ὁ ὁποτος τὸ1535 λαβε τὸ Μόντρεαλ, ἀλλὰ πάλιν
δᾶ, ὅπως καὶ εἰς πολλὰς χώρας τοϋ ἔφθασε εἰς τὸ Ἰνδιάνικο
χωρίον ἐγκατέλειψε τοῦτο τὸ 1776 ἡττηθεὶς
κόσμου, τὰ καθήκοντα τῆς Ἀστυ- Χοκελάγκα καὶ λέγεται,
ὅτι ὁ Καρ- ἀπὸ τοὺς Ἀγγλους.
νομίας ἔχουν ἀνατεθῆ εἰς διαφόρους τιὲ εἶναι ἐκεῖνος
6 ὁποτος προσέ- -ΤὸΜόντρεαλ ἔγινε πρωτεύουσα
Ὑπηρεσἱας καὶ μεταξὺ αὐτῶν δια- δωσε εἰς τὸν Καναδᾶ τὸ
δνομά του τοῦ Καναδᾶ τὸ 1843, ἀλλὰ ἔκτοτε
κρίνει κανεὶς τὰς Ὁμοσπονδια- ἀπὸ τὴν λέξιν «ΚΑΝΑΤΑ», ἡ
ἤλλαξε ἀντικατασταθεῖσα ὑπὸ τοῦ
κάς, τὰς Ἐπαρχιακὰς καὶ τὰς Δη- ὁποία σημαίνει καλύβα
εἰς τὴν Τορόντο, τοῦ Κεμπὲκ καὶ τέλος τῆς
μοτικὰς Ἀστυνομικὰς Ὑπηρεσἱας. γλῶσσαν τῶν Ἰνδιάνων.
Οθτω 6 σημερινῆς πρωτευούσης Ὁτταβα.
-Ὁ Καναδᾶς, 6 ὁποτος ἀπέκτησε Καρτιὲ εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποτος
-Τὸ 1867 ὁ Καναδᾶς ἀπηλευθε-
τὴν ἀνεξαρτησίαν του κατὰ τὸ ἔτος ἀνεκάλυψε καὶ τὸ Μοντρεάλ. ρὡθη ένωθεισῶν τῶν 10 Ἐπαρχιῶν
1867, ἀποτελεῖ μίαν Ὁμοσπονδίαν -Εἰς τὰς 18 Μαΐου 1642 6 Πὠλ του εἰς μίαν Ὁμόσπονδον χώραν,
10 αὐτοδιοικουμἐνων Ἐπαρχιῶν ντέ Σικμεντὶ ἐδημιούργησε τὴν δί αὐτὸ καὶ κατὰ τὸ 1967 ἑωρτάσθη
καὶ 2 ἐδαφικῶν Διαμερισμάτων, πρώτην μόνιμον ἀποικίαν ὑπὸ τὴν ἡ πρώτη ΙΟΟετηρὶς τῆς ἀνεξαρτη-
firm: Ἀμπέρτα, Νέα Γῆ, Νέα ὀνομασία ΒίλΜαρὶ καὶ ἀργότερον σίας του μὲ τὴν ὀργάνωσιν τῆς
Σκωτία, Νιοὺ Μπρουνσγουΐκ, Νῆ- Μοντρεάλ, τὸ ὁποτον ὀλίγον κατ᾿ Διεθνοῦς Ἐκθἐσεως τοῦ MONTRE-
σος τοῦ Πρίγκηπος Ἐδουάρδου, ὀλίγον κατέστη ἡ Μητρόπολις τοῦ AL EXPO 67, εἰς τὴν ὁποίαν ὁ
Κεμπέκ, Ὁντάριο,Μανιτόμπα, Σα- Καναδᾶ καὶ βασικὸν κέντρον ἐξορ- γράφων εἶχεν τὴν εὐκαιρίαν νὰ
σκάτσιουαν, Βρεττανικὴ Κολομ᾿ μήσεως πολλῶν περιφὴμων ἐξε-
προσφέρῃ τὰς ὑπηρεσίας του ὡς
βία. Ἔχει ἔκτασιν 4.000.000 τετρ. ρευνητῶν καὶ ἱεραποστόλων μετα- ἐκπρὁσωπος τῆς Χωροφυλακῆς εἰς
μιλίων καὶ πληθυσμὸν περίπου ξὺ τῶν ὁποίων συγκαταλέγονται οἱ
τὸ Ἑλληνικὸν περίπτερον, καὶ
24
νὰ γνωρίσῃ τόσον τὴν πόλιν ταύ-
την, ὅσον καὶ τὴν ἐξαίρετον
Ἀστυνομίαν της.
-Ἥ πόλις τοῦ Μόντρεαλ εύρί-
σκεται ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ Σέν Λωρὰν
οἱ κάτωθῆ Γ. Γεράσιμος ἐκ Κρα-
νιδίου, Παν. Πανούλιας, Μ. Νικο-
λακὰκος, Χαρ. Κουτσογιαννὸπου-
λος ἐκ Λακωνίας κ.λ.π.
-Τὸ 1906 ἱδρύθη ἡ πρώτη Ἑλλη-
νικὴ Κοινότης Μόντρεαλ μὲ Πρὁ-
σεως καὶ ὁ Ἑλληνικὸς πληθυσμὸς
σήμερον ὑπερβαίνει τὰς 40. 000.
-Σὴμερον ἐκτὸς τοῦ Ναοῦ τῆς
Ἁγίας Τριάδος, ύπἀρχει καὶ ἢ ἐκ-
κλησία τοῦ [Αγίου Γεωργίου καὶ ἡ

καὶ ἔχει πληθυσμὸν 1.500.000 κα-
τοίκων (καὶ μετὰ τῶν προαστίων
εἰς ἀκτῖνα 35 μιλίων 2.500.000 κα-
τοίκων). Τὰ 2Ἰ3 ἐξ αὐτῶν εἶναι Γαλ-
λικῆς καταγωγῆς, τὰ 20% Ἀγγλι-
κῆς καὶ οἱ ὑπόλοιποι διαφόρων
Ἐθνοτὴτων.
-Τὸ Μόντρεαλ εἶναι ἡ μεγαλυτέ-
ρα πόλις τοῦ Καναδᾶ καὶ καταλαμ-
βάνει ἔκτασιν 60 τετρ. μιλίων.
Ἔχει μῆκος 13 μιλίων καὶ πλάτος
9 μιλίων κατὰ μῆκος τοῦ ποταμοῦ
Σέν Λωράν. Εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ
Μόντρεαλ ἐκτὸς τοῦ ὁμωνύμου
Δήμου, ὑπάρχουν καὶ οἱ ἑξῆς Δῆ-
μοι: Χοκελάγκα, Λὁνγκ-πουαντί,
Τετρωτβίλ-Ἄνζοῦ, Σὲν Λεονάρ
ντἐ ΠόρτΜωρὶς, Σἐν-Μισιέλ, Βίλ-
λερε, Σέν ούμπέρτ, Ροζεμὁν, Οὑ-
ι.
τοιαύτη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς
εδρον τὸν Χαρ. Κουτσογιαννόπου- Θεοτόκου.
λον καὶ μέλη τοῦς Δ. Περγαντῆ,
Κ. Μητράκον, M. Νικολακάκον,
Μ. Κοκολιάδην, Α. Σπυριδάκον,
Δ. Ζαραφηνίτην, Γ.Κυριαζόπουλον,
Γ. Κλαύδιανὸν καὶ Γ. Ἀγεωργίτην,
Ἡ Κοινότης ἵδρυσε ἐπίσης τὴν ἶ
1 , ζ ο
πρώτην Ἑλληνικὴν ἐκκλησίαν μὲ
τὸν Ἀρχιμανδρίτην Ἀγαθὁδωρον ;
Παπαγεωργὁπουλον.
i ν
ἒ
-Τὸ 1910 ἀνῳκοδομὴθη ἡ πρώτη
ἐκκλησία «Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεο-
τόκου». ~
-Ἥ Κοινότης κατὰ τὸ 1910 ἐξη-
σφάλισεν ἐπίσης τὴν λειτουργίαν
τοϋ πρώτου Ἑλληνικοῦ Σχολείου
«ΠΛΑΤΩΝ» ἐν Μὸντρεαλ μέ πρῶ-
τον διδάσκαλον τὸν Ἰωάν. Διδα-

τρε-μὁν, Βερντέν, Βίλ Ἑμάρ, Λασάλ,
Νὁτρ- Ντάμ, ντἐ Γκράς, Κὸτ Σἐν
Λούκ, Σνὁουντον, Κὀτ ντέ Νεΐζ,
Σ. Λωράν, Μορντὠ, Καρτιεβίλ,
Γουἐστμαουντ, Σἐν Ἐνρὶ, Βίλ
Σἐν Πιὲρ, Σἐν Πώλ, Ντορ-
βάλ, Μπηκονφίλντ, Λασὶν, Μπἐ
ντουφρέ, Σενεβίλ᾿ Σἐν ”Av Ντιοῦ
Μπουτεβίλ᾿ Κίρκλαντ, Ἴλμπιζὰρ,
Μοντουαγιάλ, Σἐν Πἐρ, Χάμστεντ,
Πουαντὶ-Ὁντράμπλ, Φόξμπορ ντ,
Ντολὰρ ντε-ζορμώ, Γοψέστμοντ
κ.λ.π.
Ἕκαστος τῶν ἀνωτέρω Δἡμων
διαθέτει ἀνεξάρτητον Δημοτικὴν
Ἀστυνομίαν μἐ ἀποτέλεσμα νὰ
δημιουργῆται ἕνας κυκεὼν ἁρμο-
διοτἡτων εἰς μίαν περιοχὴν μὴκους
34 καὶ πλάτους 9 μιλίων, ἐπὶ τῶν
ποταμῶν Σἐν Λωρὰν καὶ Πρερί.
wi ᾿.
σκάλου. Ἀπὸ τὸ 1913 ἕως τὸ 1916
ἐδίδαξαν εἰς τὸ ἀνωτέρω σχολετον
οί δεσποινίδες Ἀλεξάνδρου, Πα-
παδάκη καὶ ὁ Θ. Εὐθυμιάδης. Τὸ
1920 τὸ Σχολετον εἶχεν 110 μαθη-
τας.
-τὸ 1925 ἱδρύθηκε ἀπὸ τοὺς Γ.
Καλφάκην, Ν. Φραγκολέμην, Ν.
Μανωλᾶκον. Γ. Μυτιληνατον, Θ.
Σκαπἐρδαν, Κ. Καρακάσην, Π.
Χαραλάμπους καὶ Α. Πἐτσα μία
δεύτερη ἐκκλησία τῆς «ΑΓΙΑΣ
ΤΡΙΑΔΟΣ». Τὸ αύτὸ ἔτος ἱδρύθη
καὶ δεύτερον Ἑλληνικὸν Σχολετον
«Σωκράτης» μὲ κΔιευθυντὴν τὸν
Μιχ. Σταυρίδην καὶ διδασκάλισσαν
τὴνΜαρ. Τσούμαν.
-Ὁ πρῶτος ἱερεύς τῆς Ἁγίας
Τριάδος ἦτο ὁ Ἀρσένιος Παλικά-
Τὸ 1931 ἐδημιούργὴθη νἐον Διοι-

Μία ἄλλη δυσχέρεια ἀστυνο-
μεύσεως τῆς ὡς ἄνω περιοχῆς τοῦ
Μόντρεαλ εἶναι ἡ πολυεθνικὴ
συγκρὁτησις τῆς κοινωνίας, καΘ᾿
ὅσον᾿τά 2.500.000 τῶν κατοίκων
, ι
ἱ
κητικὸν Συμβούλιον τῆς Κοινότη-
τος μἐ τοὺς Γ. Γκαβάρην, Ν.Μα- ,
νωλάκον, Χ. Νοταρίου, Π. Ἀνδρι-
ανὁπουλον, Ν.Μπέην, Π. Δραγῶνα,
Ἀποστολάκον, Π. Ἀγιοργἰτην, Α.

της ἀποτελοῦνται ἐκ πολλῶν καὶ
διαφόρων ἐθνικῆς προελεύσεως
ἀνθρώπων.
᾿Μίαν διακεκριμένην θέσιν με-
ταξὺ τῶν ἀνωτέρω ἐθνικοτἡτων
κατέχει καὶ ἡ Ἑλληνικὴ τοιαύτη,
ἡ ὁποία ἐκανε τὴν παρουσίαν της
εἰς τὸ Μόντρεαλ κατὰ τὸ ἔτος 1839,
ὅτε περίπου 10 Ἕλληνες μετανά-
σται εἶχον ἐγκατασταθῆ εἰς τὴν πό-
λιν ταύτην τοῦ Καναδᾶ. Κατὰ τὰ
ἔτη 1891—1900 ὁ ἀριθμὸς τῶν Ἑλ-
λήνων τοῦ Μόντρεαλ ἀνῆλθεν εἰς
300 μεταξὺ τῶν ὁποίων διεκρίνοντο
1
Ζαχαριώτην, Π. Μερὰκον καὶ Δ.
Θεοδώρακὁπουλον. Τὰ δἐ δύο σχο-
λεῖα ἑνοποιήθησαν εἰς ἓν ὑπὸ τὸν
τίτλον «Ἀγγλοελληνικὸν Σχολετον
Σωκράτης».
-Τὸ 1930 ἱδρύεται ἡ ΑΧΕΠΑ, τὸ
1936 ἡ Λακωνικἠ Ἀδελφὁτης, τὸ ἒ
;
__ J
1934 ὁ Ναξιακὸς Σύλλογος, τὸ 1945 Ι
ἡ Λέσχη Νέων Ἁγίας Τριάδος
κ.λ.π. Καὶ ὁ πληθυσμὸς τῆς Κοι-
L ,.
νότητος κατὰ τὸ 1941 ἀνέρχεται Ἀστυνομικὸς τοῦ Μόντρεαλ ἀναφέρει
εἰς τὴν Ὑπηρεσίαν του ἐκ τῶν εἰδικῶν
εἰς 3.000. τηλεφὠνων, τὰ ὁποῖα ὑπάρχουν εἰς τὰς
-Μετὰ τὸν B'. Παγκὸσμιον Πό- ὁδοὺς πρὸς ἀποκλειστικὴν χρῆσιν τῶν
λεμον ἤρχισε νέον κῦμαμεταναστεύ- ἀστυνομικῶν ὀργάνων.

25
 wan“ ,. “WWW
ἳ
"‘3‘“ '1’. L ‘A
τ , ..γ

Uh“: ,κ ἶ

καὶ, ΞΞ, ῤέἔὲμ-ἐἒῢ Ξὶᾁ-ὶᾇὶἳῒ-ὖἒἓ υ

- ,Ξτἳἇί Ξι- ὠἒῒῢἳᾞχἱ ".5
,κ μὶ, L γ τ, γ,

W Σ

--Ὁ Ἑλληνισμὸς τοῦ Μόντρεαλ
έχει προοδεὑσει τόσον πολὺ ποὺ
σήμερον παίζει πρωτεὑοντα ρόλον
εἰς τὴν κοινωνικήν, οἰκονομικὴν
καὶ πνευματικὴν ζωὴν τῆς πόλεως.
Πολλαὶ δὲν ἔχουν διαπρέψει εἰς
ὅλους τους τομεῖς τῆς κοινωνικῆς
ζωῆς. Δὲν εἶναι δέ ὑπερβολικὸν
νὰ εἴπη τις, ὅτι ὁ ἐπισκέπτης τοῦ
Μόντρεαλ αἰσθάνεται ὡς ἐὰν νὰ
εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἀφοῦ
παντοῦ βλέπει ἑλληνικὰ καταστή-
ματα, κινηματογράφους ἐφημερί-
δες, μεγάλας ἐπιχειρήσεις, ἐπιστή-
μονας κ.λ.π. Παντοῦ ὁμιλοῦν Ἑλ-
ληνικὰ καὶ ποτὲ δὲν ξεχνοῦν τὴν
ἀγαπημένη των πατρίδα.
-Δἐον νὰ τονισθῆ ἐν προκειμένῳ,
ὅτι ὡς ἐδηλὡθη εἰς τὸν γράφοντα
κατὰ τὴν ἐν Καναδᾷ παραμονήν
του τὸ ἔτος 1967, ὑπὸ ἐπισήμων καὶ
ἐκπροσὠπων τῆς Ἀστυνομίας τοῦ
Μὀντρεαλ, ἡ Ἑλληνικὴ παροικία
εἶναι ἡ πλέον φιλήσυχος καὶ νομο-
ταγής, ἐν συγκρίσει μὲ ἄλλας τοι-
αὑτας καὶ τοῦτο εἶναι πράγματι λίαν
κολακευτικὸν διὰ τους συμπατριώ-
τας μας τοῦ Καναδᾶ,
-Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, τὰ ὁποῖα
κατὰ τὴν γνώμην μου ἧσαν ἀπαραί-
τητα διὰ νὰ ἐνημερωθῆ ὁ ἀναγνώ-
στης περὶ τῆς πόλεως ταύτης, εἰσερ-
χόμεθα ἤδη εἰς τὴν περιγραφὴν
τῆς Ἀστυνομίας τοῦ Μὀντρεαλ,
ἡ ὁποῖα εἶναι πράγματι μία καλὰ
ὠργανωμένη Ἀστυνομία.
-Ὡς ἀνωτέρω ἐλέχθη ἡ Ἐθνικὴ
Ἀστυνομία τοῦ Καναδᾶ εἶναι ἡ
Ἔφιππος Καναδικὴ χωροφυλακὴ
ἡ ὁποία συνεστήθη ὑπὸ «οῦ Διοι-
26
.._.,
Ἡ Ἀστυνομία τοῦ Μὀντρεαλ, διαθέτει ὅλα τὰ σύγχρονα τεχνικᾶ μέσα διὰ τὴν
ἀποτελεσματικὴν ὰντιμετώπισιν τῆς ἐγκληματικότητος. Ἐπίλεκτος μονὰς τῆς
Ἀστυνομίας εἶναι ἡ ἔφιππος Ἵλη, ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖται εἰς εἰδικὰς ἀποστολάς.
κητοῦ τοῦ Καναδᾶ Κόμητος Ντου-
φερέν τὴν 23-5-1873. Ἡ Καναδική
χωροφυλακὴ ἔχει ἁρμοδιότητα ἑφ᾿
ὅλης τῆς Χώρας, καὶ εἰς τὰς πόλεις
εἰσέτι ἔνθα ὑπάρχει Δημοτικὴ Ἀ-
στυνομία, ὡς π.χ. εἰς τὰς Ἐπαρχίας
τοῦ Ὁντάριο καὶ τοῦ Κεμπέκ.
-Μία δὲ ἐκ τῶν πόλεων τῶν ἀνω-
τἐρω Ἐπαρχιῶν, ἡ ὁποία έχει Δη-
μοτικἡν Ἀστυνομίαν εἶναι καὶ τὸ
Μὀντρεαλ,
ΟΡΓΑΝΩΣ ΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
ΤΟΥ ΜΟΝΤΡΕΑΛ
—'H δύναμις τῆς Ἀστυνομίας
τοῦ Μόντρεαλ ἀνέρχεται εἰς 4.300
ἄνδρας καὶ ἀριθμόν τινα Πολιτικῶν
Ὑπαλλἠλων, οϊ ὁποτοι χρησιμο-
ποιοῦνται κυρίως εἰς διοικητικἀς
ὑπηρεσίας. ᾿
=Ὁ Διευθυντὴς τῆς Ἀστυνο-
μἱας διορίζεται ὑπὸ τοῦ Δημάρχου
τῆς πόλεως καὶ ἔχει ὡς βοηθοὺς αὐ-
τοῦ τρεῖς ὑποδιευθυντὰς προϊστα-
μένους τῶν τριῶν ἀντιστοίχων Τμη-
μάτων ἤτοι τοῦ Διοικητικοῦ, τοῦ
Δικαστικοῦ καὶ τοῦ τοιούτου τῶν
Ἀστυνομικῶν Ἐπιχειρήσεων.
— Εἰς τὸν Διευθυντήν ἐκτὸς τῶν
ἀνωτέρω τριῶν βοηθῶν του ὑπά-
γονται ἀπ᾿ εὐθείας 6 Νομικὸς Σύμ-
βουλος, εἰς τεχνικὸς Σὑμβουλος
ἐπὶ τῶν Δημοσίων Σχἑσεων, ὁ Τμη-
,,WW,,. . . .-
ματάρχης Μελετῶν καὶ Προγραμ-
ματισμοῦ, ὁ Τμηματάρχης Ἐγκλη-
ματολογικῶν Ἀναζητήσεων, ὁ
Γραμματεὺς, εἷς Ἐπιθεωρητής, μὲ
4 βοηθοὺς Ἐπιθεωρητὰς ἤτοι ἑνὸς
διὰ τὴν παρακολοὑθησιν τῆς ἐφαρ-
μογῆς τῶν Ἐπιχειρησιακῶν σχε-
δίων, ἑνὸς Ἐπιθεωρητοῦ Διοικητι-
κοῦ, ἑνὸς Ἐπιθεωρητοῦ Ὑπηρε-
σιῶν καὶ ἑνὸς Ἐπιθεωρητοῦ τῶν
Ἀστυνομικῶν κτιρίων.
—— Τὸ Ἐπιτελετον τοῦ Ἀρχη-
γείου διαιρεῖται εἰς τρεῖς τομεῖς,
ἤτοι τὸν Διοικητικόν, τὸν Δικαστι-
κὸν καὶ τὸν Ἐπιχειρησιακόν.
-Ἑκάστου τομέως προῖσταται
εἰς βοηθὸς Διευθυντοῦ. Ὁ Διοικη-
τικὸς Τομεὺς περιλαμβάνει τὰ κά-
τωθι Τμήματα.
1. Ἕναν Ἐπιθεωρητήν.
2. Πολιτικοῦ Προσωπικοῦ (Γρα-
φετον Κεντρικοῦ Ἀρχείου,
Γραφικῶν Τεχνῶν, Γραμμα-
τεια .
3. Τμῆ)μα Προσωπικοϋ.
4. Τμῆμα Ἐκπαιδεὑσεως προ-
σωπικοϋ.
5. Τμῆμα Προϋπολογισμοῦ.
6. Τμῆμα Ἐσωτερικῶν Ὑποθἔ
σεων.
— Εἴς βοηθὸςἙπιθεωρητοῦπροῖ-
σταται τῶν κάτωθι Τμημὰτων :
1. Ἐπικοινωνιῶν -Μεταφορῶν
 τῆς..
AC
«ἒ-

ἳνὼ

,ᾼλᾳ--Δ-ι-,ῌ ,, ἒ ...μ-Δ

2. Ἀδειῶν Ἀστυνομικῶν. 4. Τροχαίας. Ἀγγλικὴν ἢ τὴν Γαλλικὴν γλῶσ-

3. Κρατητηρίων.
4. Συσσιτίου.
5. Ἐφοδίων.
— Τοῦ τομἐως Δικαστικοῦ προῖ-
σταται εἴς βοηθὸς Διευθυντοῦ βοη-
θοὐμενος ὐφ᾿ ἑνὸς ὐποδιευθυντοῦ
καὶ ἑνὸς Ἐπιθεωρητοῦ ὅστις ἐπι-
βλἐπει τὰ κατωθι Τμήματα.
1. Ἀσφαλεἱας Κεντρικοῦ, Βο-
ρείου, Δυτικοῦ καὶ Ἀνατολι-
κοῦ τομἐως τῆς πόλεως.
2. Ἐγκληματολογικῶν Ἐρευνῶν
3. Νυκτερινῶν Περιπολιῶν.
4. Κλοπῆς ὀχημάτων.
5. Ἀπατῶν.
6. Ταὐτοτήτων.
7. Ἐμπρησμοῦ.
-Τοῦ ἐκτελεστικοῦ τομἐως
προῖσταται εἷς βοηθὸς Διευθυντοῦ
βοηθούμενος ὑφ᾿ ἑνὸς ὑποδιευθυν-
τοῦ, καὶ δύο Ἐπιθεωρητῶν (Κεν-
τρικοῦ καὶ Δυτικοῦ τομἐως) καὶ
(Βορείου καὶ Ἀνατολικοῦ τομἑως).
— Εἰς ἕκαστον Ἐπιθεωρητὴν ὐ-
φίστανται ἀνὰ δύο βοηΘΟὶ Ἐπιθεω-
ρητοῦ προϊστάμενος ἀντιστοίχως
τῶν 4 τομἐων εἰς τοὺς ὁποιους εἶναι
διηρημἐνη ἡ πόλις
— Εἷς βοηθὀς᾿ Επιθεωρητοῦ προῒ-
σταται τῶν ἑξῆς Τμημὰτων :
1. Προστασίας Νεότητος.
2. Ἀμἐσου Ἐπεμβάσεως.
3. Ἐφίππου Τμήματος.
5. προλήψεως ἐγκληματικὸ-
τητος.
6. Ἡθῶν.
-Τὸ σύνολον τῶν Ἀστυνομι-
κῶν Τμημάτων ἀνέρχεται εἰς 21.
Εἰς ἕκαστον δὲ Τμῆμα ὐπάγεται ἁ-
ριθμός τις Σταθμῶν ἀναλόγως τῆς
μορφῆς καὶ τῆς σπουδαιὁτητος τῆς
περιοχῆς.
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟ-
ΜΙΑΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΡΕΑΛ
- Ἡ ἀποστολὴ τῆς Ἀστυνο-
μίας τοῦ Μόντρεαλ εἶναι παρεμφε-
ρἠς μὲ τὴν τοιαύτην ὅλων τῶν Δη-
μοτικῶν Ἀστυνομιῶν τοῦ Κόσμου,
ἤτοι ἐφαρμογὴν τῶν Ἀστυνομικῶν
Διατάξεων, ἡ ἐξασφαλισις τῆς Δη-
μοσίας τάξεως καὶ Ἀσφαλείας καὶ
ἡ ἐφαρμογὴ ὡρισμἐνων Κανόνι-
σμῶν καὶ Διατάξεων τοῦ Δήμου ἐπὶ
τινων Διοικητικῶν θεμάτων.
ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Τά προσόντα τοῦ ὑποψηφίου τῆς
Ἀστυνομίας τοῦ Μόντρεαλ εἶναι
τὰ κάτωθι :
— Πρέπει νὰ εἶναι Καναδὸς πο-
λίτης ἡλικίας τοὐλάχιστον 18—30
ἐτῶν.
—— Πρέπει νὰ κατἐχη ἐνδεικτικὸν
τοὐλάχιστον ΔἸ Γυμνασίου.
—— Νὰ γνωρίζη καὶ νὰ γράφῃ τὴν
σαν, καὶ νὰ γνωρίζῃ ἐπαρκῶς τὴν
δευτέραν γλῶσσαν.
-Ἀνάστημα 1,73 μ. καὶ βάρος
63.500 χιλιόγραμμα.
-Ἄμεμπτον παρελθὸν ἀπὸ πά-
σης πλευρᾶς καὶ καλὴν φυσικὴν,
σωματικῆν καὶ πνευματικὴν κατά-
στασιν.
Ἡ ἐπιλογὴ εἶναι αὐστηροτάτη
καὶ μόνον ἐν 10% ἐπιτυγχάνει εἰς
τὰς γραπτὰς καὶ προφορικάς δοκι-
μασίας διὰ τὴν κατάταξίν των.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣ ΙΣ
-Ἥ βασικὴ ἐκπαίδευσις διαρ-
κεῖ 43 ἐβδομάδας καὶ πραγματο-
ποιεῖται εἰς τὴν ὡραιοτάτην καὶ
σύγχρονον Σχολὴν τοῦ Μόντρεαλ.
- Κατὰ τὰς 12 πρώτας ἑβδομά-
δας τῆς ἐκπαιδεὐσεως δίδεται μία
θεωρητικὴ εἰκὼν περὶ τῆς Ἀστυ-
νομίας καὶ τῶν Ἀστυνομικῶν Νό-
μων γενικῶς. Ἐν συνεχείᾳ κατὰ τὰς
ἑπομἐνας 24 ἑβδομὰδας οἱ Δόκιμοι
ἐκπαιδεὐονται πρακτικῶς ἐπὶ 15 ἡ-
μἐρας εἰς ἑκάστην τῶν διαφόρων
Ὑπηρεσιῶν τῆς Ἀστυνομίας, ἵνα
ἐξοικειωθοῦν μὲ τὴν ἐν τῇ πράξει
ἐφαρμογὴν τῶν ὅσων ἐδιδάχθησαν
κατὰ τὰς πρώτας 12 ἑβδομάδας. Ἡ
πρακτικὴ αθτη ἐκπαίδευσις γίνεται
τῆ ἐποπτείᾳ καὶ βάσει προγράμμα-
τος τῆς Σχολῆς.
- Κατὰ τὰς ὐπολοίπους 7 ἑβδο-
μάδας οἱ Δόκιμοι ἐπανέρχονται καὶ

27
αὖθις εἰς τὴν Σχολὴν πρὸς συμπλή-
ρωσιν τῆς ἐκπαιδεύσεὡς των καὶ
ἐξἑτασιν. Οἱ ἐπιτυγχάνοντες εἰς
τὴν πρακτικῆν καὶ θεωρητικὴν ἐκ-
παίδευσιν ὀνομάζονται μόνιμοι Ἀ-
στυνομικοὶ καὶ ἐκπαιδεύονται εἰς
διαφόρους ὑπηρεσίας ἀναλόγως
τῶν εἰδικῶν προσόντων, ἐφαρμοζο-
μἐνη πάντοτε τῆς ἀρχῆς «Ὁ κα-
τάλληλος ἄνθρωπος εἰς τὴν κατάλ-
ληλον θέσιν».
- Ἡ Ὑπηρεσία ἐνθαρρύνει τοὺς
Ἀστυνομικοὺς ἵνα τελειοποιοῦν
τὴν ἐπαγγελματικήν των κατάρτι-
σιν εἰς διαφόρους Σχολὰς καὶ Ἱ-
δρύματα παρέχουσα μάλιστα εἰδι-
κὸν ἐπίδομα σπουδῶν καὶ διευκο-
λὑνσεως ὡραρίου ἐργασίας μειω-
μἑνου κατὰ 85%.
-Ἡ ἐπιμόρφωσις αθτη εἶναι
δύο εἰδῶνΞ ἤτοι: α) Φοίτησις εἰς
ἓν οίοδήποτε Ἰδρυμα ἀνεγνωρί
σμἐνον καὶ β) Φοίτησιν εἰς μίαν
Πανεπιστημιακὴν Σχολὴν δηλ. Δη-
μοτ. Διοικήσεως, Οἰκονομικήν, Ψυ
χολογίας, Ἐγκληματολογίας καὶ
Κοινωνιολογίας.
-Τὸ ἐπίκτητον ταῦτο προσὸν
Γ.
v
Δ
, Ἐνᾞῃῃἒ
2;
ΛΥ » ᾿
,- . συνεργἀζεται στενῶς μετὰ τῆς Ἐ-
""
v‘:1‘
«Ρ
3M5:
Lot» uxmv'.-u.-Mmtn‘ - ψ...
Ἀστυνομικοῖ κῦνες εἰδικῶς ἐκπαιδευμἐνοι χρησιμοποιοῦνται εὺρἐως διὰ
τὴν δίωξιν καὶ ἀνακάλυψιν τῶν κακοποιῶν.
28
εἶναι λίαν εὐεργετικὁν διὰ τὴν πε- μετἐχουν εἰς τὸν διαγωνισμὸν διὰ
ραιτἐρω ἐξέλιξιν τῶν ἀνδρῶν εἰς τὴν εἴσοδον εἰς τὴν Σχολὴν Ὑπα-
τὸ Σῶμα. ξιωματικῶν, ἡ διάρκεια τῆς ὁποίας
εἶναι 6 μηνῶν.
ΒΑΘΜΟΙ - Ἀρχιφύλακες ἢ πτυχιοῦχοι
Ἀνωτἀτων Σχολῶν δύνανται νὰ με-
τἀσχουν εἰς τὸν διαγωνισμὸν διὰ τὴν
1. ΑΟΕΝΤ-Ἄστυφύλαξ.
Σχολὴν Ἀξιωματικῶν, ἡ διάρκεια
2. ΟΟΝΞΤΑΒΒΕ-ὙπἸλαξ. τῆς ὁποίας εἶναι ἐνιαύσιος.
3. SERGEANT -ἈρχἸλαξ. -Αἰ ἀποδοχαἱ τοῦ Ἀστυφύλα-
4. LIEUTENANT — ἈνἸρχος. κος κυμαίνονται ἀναλόγως τῶν ἐ-
5. CAPTAIN — Μοίραρχος. τῶν ὑπηρεσίας ἀπὸ 7.500 —10.500
δολλάρια Καναδᾶ ἐτησίως, πρᾶγμα
6. INSPECTEUR EN CHIEF—
τὸ ὁποτον κατατάσσει τους Ἀστυ-
Ἐπιθεωρητής.
νομικοὺς τοῦ Μόντρεαλ μεταξὺ
7. ASSISTANT—DI RECTEUR τῶν καλυτέρων ἀμοιβομἐνων τῶν
-Βοηθὸς Διευθυντοῦ.
χωρῶν τῆς Β. Ἀμερικῆς.
8. DI RECTEU R—A DJOINT—
Ὑποδιευθυντής. ΜΕΣΑ
«
9. DIRECTEU R— Διευθυντής.
- Ἡ Ἀστυνομία τοῦ Μόντρεαλ
- Ἡ ἐξέλιξις μἑχρι καὶ τοῦ βα- εἶναι μία ἀπὸ τὰς καλλὶτερον ἐξω-
θμοῦ τοϋ Ἀνθυπομοιρἀρχου γίνεται πλισμἐνας μὲ τεχνικᾶ καὶ ἐπι-
κατόπιν ἐξετάσεων, ἐνῶ μετὰ ταῦτα στημονικὰ μέσα τοῦ Καναδᾶ. Δια-
γίνεται κατ᾿ ἐκλογὴν καὶ κατ᾿ ἀρ- θἐτει πλῆρες ραδιοτηλεπικοινω-
χαιὁτητα. νιακὸν δίκτυον μὲ μεγα ἀριθμὸν ὀ-
- Ἀστυφύλακες ἔχοντες διετῆ χημάτων, πλῆρες τηλεπίκοινωνια-
ὑπηρεσίαν ἐν τῷ βαθμῷ ἢ πτυχίον κὸν δίκτυον, ἀεροπλάνα, δύο ἐλι-
Μἐσης Ἐκπαιδεύσεως δύνανται νὰ κόπτερα, ἔφιππον μονάδα, ἀστυ-
νομικοὑς κύνας, ἀστυνομικᾶ πλοιά-
δ
ρια καὶ πληρἑστατον ἐγκληματο-
λογικὸν ἐργαστήριον.
- Οἱ ἄνδρες τῆς Ἀστυνομίας
τοῦ Μόντρεαλ φἐρουν ἐμφανῆ πε-
α a...“..ά (ἱ.
Ὗ ρίστροφον.
.1! g ,2‘ ΜΟΝΑΣ ΑΜΕΣΟΥ ΕΠΕΜΒΑ-
,- ΣΕΩΣ
- Τὴν 28 Αὐγούστου 1968 συνε-
, - F3:-
στήθη εἰδικὴ Μηχανοκίνητος μο-
,γ .
ζ νὰς Ἀμἐσου Ἐπεμβάσεως, ἡ ὁποία
φίππου Καναδικῆς Χωροφυλακῆς
καὶ τῆς Ὑπηρεσίας Ἀσφαλείας
.
τοῦ Κεμπἐκ διὰ τὴν ἄμεσον ἀντιμε-
τὠπισιν τῶν ὀχλοκρατικῶν ἐκδη-
λὠσεων.
- Ἡ δύναμις τῆς Μονάδος ταύ-
της ἀνέρχεται εἰς 107 ἄνδρας, 3 Ἀν-
θυπομοιρἀρχους 7 Ἐνωμοτάρχας
καὶ 1 Μοίραρχον. Διαθἐτει 20 ὀχη-
ματα εἰδικῶς διασκευασμἐνα διὰ
τὸν σκοπὸν τῆς Μονάδος.
- Ἐκτὸς δμως τῆς Μονάδος
ταύτης καὶ λόγῳ ἀνεπαρκείας της
συνεστήθη καὶ δευτέρα βοηθητικὴ
Μονὰς Ἀμἐσου Ἐπεμβάσεως ἀπο-
τελουμἐνη ἐξ 90 ἀνδρῶν. ‘H βοη-
θητικῆ αθτη μονὰς εἶναι ἀποκεντρω
μἐνη καὶ κατανεμημἐνη εἰς τὰ διά-
φορα Τμήματα, καὶ χρησιμοποιεῖ-
ται πρὸς ἐνίσχυσιν τῆς πρώτης τα-
κτικῆς τοιαύτης.

Μοτοσυκλετιστὴς τῆς Ὑπηρεσίας Τροχαίας, ὴ,ὁποία ἀντιμετωπίζει πολλὰ
προβλήματα κατὰ τὴν ρύθμισιν τῆς τροχαίας κινήσεως τῆς μεγαλοπόλεως τοῦ
Μόντρεαλ.
ΜΟΝΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΝΕΟ-
ΤΗΤΟΣ
— Λόγῳ τῆς κατὰ τὰ τελευταῖα
ἔτη αὐξήσεως τῆς ἐγκληματικότη-
τος ἀνηλίκων, ἡ Ἀστυνομία τοῦ
Μόντρεαλ ἵδρυσεν εἰδικὴν Μονά-
δα προστασίας νεότητος, ἡ ὁποία
ἀποτελεῖται ἐξ εἰδικῶς ἐπιλεγἐντων
ἀνδρῶν, οἱ ὁποτοι ἐξειδικεύθησαν
ἀπὸ τοϋ ἔτους 1967 εἰς τὰ νέα των
καθήκοντα καὶ προσφέρουν πολυ-
τιμοτάτας ὑπηρεσίας εἰς τὴν σύγ-
χρονον κοινωνίαν τοϋ Μόντρεαλ.
-Οἱ ἄνδρες τῆς Ὑπηρεσίας
ταύτης συνεργάζονται στενῶς μετὰ
τῶν διαφόρων ὀργανισμῶν προ-
στασίας ἀνηλίκων καὶ φυσικὰ καὶ
μὲ τὰ ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα καὶ
ἄλλους Συλλόγους καί Ἱδρύματα.
ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ
-Τὴν 29 Νοεμβρίου 1969 ἐνε-
καινιάσθη ἡ ἐν λόγῳ αἴθουσα, ἀπο-
στολὴ τῆς ὁποίας εἶναι ἡ διὰ τηλε-
W“,
,._
πικοινωνιακῶν, τηλετυπικῶν, καὶ
τηλεοπτικῶν μέσων παρακολουθη-
σις τῆς ἐν τῇ πόλει κρατούσης γε-
νικῆς καταστάσεως εἰς περίπτωσιν
διαδηλώσεων ἢ ἄλλων ὀχλοκρατι-
κῶν ἐνεργειῶν.
-Ἥ αἴθουσα αθτη διαθἐτει ὁ-
θόνην διαστάσεων ὕψους 2,40 μ.
καὶ μήκους 12 μέτρων εἰς τὴν ὁποία
προβάλλονται τηλεοπτικῶς συμ-
βάντα λαμβάνοντα χώραν εἰς τοὺς
65 Δήμους πέριξ τοῦ Μόντρεαλ.
Τὸ κλειστὸν τοῦτο κύκλωμα τη-
λεοράσεως ἔχει 3 δἐκτας τῶν 58 ἑ-
κατοστομἐτρων καὶ πολλοὺς πο-
μποὺς τοποθετημἐνους εἰς πλεῖστα
ὅσα σημεῖα τῆς πόλεως, καλύπτον-
τας ὅλην τὴν ἀνωτέρω περιοχὴν.
Ἀπεδείχθη δὲ τὸ σύστημα τοῦτο
λίαν ἀποτελεσματικὸν διὰ τὴν ἀν-
τιμετὠπισιν οἱασδήποτε καταστά-
σεως.
ΜΟΝΑΣ ΕὌΥΔΕΤΕΡΩΣΕΩΣ
ΒΟΜΒΩΝ
- Λόγῳ τῶν κατὰ τὰ τελευταῖα
ἔτη διαδραματιζομἑνων γεγονότων
καὶ ὀχλοκρατικῶν ἐκδηλώσεων ἢ
Ἀστυνομία τοῦ Μόντρεαλ ὠργά-
νωσε εἰδικὴν Μονἁδα ἐξουδετε-
ρώσεως βομβῶν άποτελουμἐνων ἐξ
ἑνὸς Ἐνωμοτάρχου-Ντιτἑκτιβ, ἑνὸς
Ἐνωμοτάρχου καὶ 6 ἀνδρῶν, εἰδι-
κῶς ἐκπαιδευθἐντων εἰς τὴν ἀπο-
στολὴν ταύτην. Οὗτοι ἐπιβαίνουν
ἑνὸς εἰδικῶς ἐξωπλισμἐνου μ᾿ ὅλα
τὰ άναγκαῖα τεχνικὰ μἑσα ὀχήμά
τος τὸ ὁποτον ἀποκαλεῖται «ΜΠΕΡ
ΘΑ».
- Ἡ Ἀστυνομία τοῦ Μόντρεαλ,
παρὰ τὰς πλείστας ὅσας δυσχερείας
τὰς ὁποίας ἀντιμετωπίζει, λόγῳ τῆς
αὐξήσεως τῆς ἐγκληματικότητος
καὶ τῶν περιωρισμἐνων διοικητι-
κῶν πλαισίων ἐντὸς τῶν ὁποῖων
ἐργάζεται, ἀπεδείχθη, ὅτιεἷναι
μία καλῶς ὠργανωμἑνη σύγ-
χρονος Ἀστυνομίά ἡ ὁποία ἐργά-
ζεται ἀποτελεσματικὡτατα καὶ χαί-
ρει τῆς ἐκτιμήσεως τοῦ κοινοϋ. Μία
ἀπὸ τὰς πλἐον σοβαρᾶς δυσχερείας
τὰς ὁποίας ἀντιμετωπίζει εἶναι ὅτι
πέριξ τῆς πόλεως τοῦ Μόντρεαλ,
ὑπάρχουν περίπου 65 Δῆμοί οἱ ὁ-
ποτοι διαθἐτουν καὶ αὐτοὶ μικρὰς
Δημοτικὰς Ἀστυνομίας, αἱ ὁποῖαι
δὲν εἶναι εἰς θέσιν νἂντιμετωπίζουν
τὰ σύγχρονα προβλήματα λόγῳ
ἐλλείψεως δυνάμεως ἐπαρ-
κοῦς καὶ μέσων, δί ὃ καὶ ἀπευ-
θύνονται πάντα πρὸς ἐνίσχυσιν
εἴτε πρὸς τὴν Ἐφιππον Καναδικἠν
χωροφυλακἠν εἴτε πρὸς τὴν Ἀστυ-
νομίαν τοῦ Μόντρεαλ.
— Ἐν συμπεράσματι, καίτοι δὲν
ἦτο δυνατὸν νὰ ἐξετάσωμε τὸ θέμα
τῆς Ἀστυνομίας τοϋ Μόντρεαλ ἐν
λεπτομερείᾳ, δυνάμεθα νὰ εἴπωμε,
ὅτι πρόκειται περὶ μίας συγχρόνου
Ἀστυνομικῆς Ὑπηρεσίας, ἡ ὁποία
παρ᾿ ὅλας τὰς ἀντιξοότητας τῆς ση-
μερινῆς ἐποχῆς ἀνταποκρίνεται
λίαν ἐπιτυχῶς εἰς τὰ καθήκοντά της
καὶ τοῦτο ἀσφαλῶς κυρίως εἰς τὸ
ὑψηλοῦ ἐπιπέδου προσωπικὸν της
καὶ τὰ ἄφθονα μἐσα τὰ ὁποῖα δια-
θἐτει. Λαμβανομἐνου μάλιστα ύπ᾿
ὄψιν ὅτι ὁ Ἀστυνομικὸς τοῦ Μόν-
τρεαλ εἷναι ἐκ τῶν καλλίτερον ὰ-
μοιβομἐνων εἰς τὸν κόσμον, καθ᾿
ὅσον ὁ Χωροφύλαξ λαμβάνει ἐτη-
σίως ἀπὸ 7.500—10.750 δολλάρια,
ἀναλόγως τῶν ἐτῶν ὑπηρεσίας του,
ἡ Ἀστυνομία τοῦ Μόντρεαλ δὲν
ἀντιμετωπίζει προβλήματα στρα-
τολογίας καλοῦ ἐμψύχου ὑλικοῦ,
πρᾶγμα τὸ ὁποτον εἶναι βασικὸν
διὰ τὴν Ἀστυνομίαν σήμερον.
29
 ΠΑΓΚΦΣΜΙΟΝ ΑΣΤΥΝΠΜΙΚΠΝ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΜΕ ΤΟ . . . ΓΑΝΤΙ
Περισσότεροι ἀπὸ 2.000 Ἀξιωματικοὶ τῆς Ἀστυνομίας τοῦ
Ἑλσίνσκι, ἐκήρυξαν πρὶν ἀπὸ λὶγο καιρὸ ἀπεργία διαρκείας,
μὲ τὴν δικαιολογία ὅτι τὰ Γραφεῖα τους εἶναι πολὺ κρύα.
Τὸ γεγονὸς αὺτό, ἀνάγκασε τὸν Διευθυντὴ τῆς Ἀστυνομίας
νὰ δηλώση πρὸς τοὺς δημοσιογράφους ὅτι οἱ ἄνδρες ποὺ
φοροῦν γούνινα ἐπανωφόρια, πηλἡκια, καὶ γάντια στὸ Γρα-
φετο τους, μποροῦν νὰ διεκπεραιώσουν μόνο σοβαρὲς ὑπο-
θὲσεις ἐγκλημάτων. Ἀληθινά περίεργη ἡ τακτικὴ τῶν
Ἀξιωματικῶν αὐτῶν τῆς Ἀστυνομίας, οἱ ὁποτοι σὲ τελευταῖα
ἀνάλυση δὲν ἔπρεπε νὰ γίνουν κακὸ παράδειγμα γιὰ τοὺς
ύφισταμενους τους. Καὶ νὰ σκεφθῇ κανεὶς ὅτι ἡ διερεὺνηση
σοβαρῶν ἐγκλημάτων. προῦποθετει ἕνα ἀδιάκοπο ἀνθρωποκυ-
νηγητὸ καὶ ὄχι αὐτοσχεδιασμοὺς ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς τεσσερις
τοίχους ἑνὸς Γραφείου. Ἐκτὸς πλἑον ἐάν οἱ Ἀστυνομικοὶ
αὺτοὶ ἐγκέφαλοι ἠταν τόσο καλομαθημένοι, ὥστε ἐφθασαν
μεχρι τὸ σημετο νὰ ψυχράνουν τὶς σχἐσεις τους μὲ τὴν
ἡγεσία τους, μὲ ἀφορμὴ τὸ ἀφόρητο κρύο. Γεννἀται δμως τὸ
ἑξῆς ἐρώτημα: Oi ἄλλες χιλιάδες τῶν Ἀστυνομικῶν τοῦ
Ἐλσίνσκί ποὺ ἐκτελοῦσαν τά καθήκοντά τους ἡμέρα καὶ νύχτα
στὸν δρόμο, γιατὶ δὲν ἔφθασαν στὸ σημετο νὰ ἀπεργήσουν ;
Πάντων οἱ κακοποιοὶ τοῦ Ἐλσίνσκι καὶ τῶν περιχώρων,
ἐκτὸς τοῦ ὅτι θὰ ἐπανηγύρισαν δεόντως τὸ γεγονός, παράλ-
ληλα θά εθχονται νὰ ἐπιδεινωθῇ ἡ κακοκαιρία γιὰ νὰ δρά-
σουν ἀνενόχλητοι,...
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΣ (( ΕΓΧΕΙΡΙΣΙΣ ))
xii: τ
L - ,
Ἡ χειρουργικὴ ἐπἐμβασι, ἀναμφισβήτητα εἶναι ἡ ἐσχατη
Ἰατρικὴ λύσι, γιὰ. τὴν θεραπεία ἐνὸς ἀσθενοῦς. Ἡ εἴδηση
δμως ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὸ Λὸς Ἄντζελες, ὑποστηρίζει τὸ
ἀντίθετο. Δηλαδή ὅτι καμμιὰ φορά οἱ ἐγχειρήσεις μπορεῖ
νὰ γίνουν ὄχι γιὰ νὰ θεραπεύουν τοὺς ἀσθενεῖς, ἀλλὰ τὶς
οὶκονομικὲς ἀνάγκες τῶν Ἰατρῶν. Συγκεκριμἐνα ἀναφερει
ὅτι οἱ ἁρμόδιοι τοῦ Νοσοκομείου «Μὲρσυ» τοῦ Σακραμεντο
τῆς Καλλιφρονίας καὶ ὁ δόκτωρ Τζὠν Νόρκ, συνελήφθησαν
ἀπὸ τὴν Ἀστυνομία μὲ τὴν κατηγορία ὁτι ἐπραγματοποίησαν
36 τοὐλάχιστον μὴ ἀναγκαῖες ἐγχειρήσεις σὲ διάφορους
ἀσθενεῖς. Φυσικά καὶ δὲν διαφήμιζαν τὴν ἐπιχείρησί τους
κατὰ τὸ «Ὅλα τὰ σφάξω ὅλα τὰ μαχαιρώνω» ποὺ ἀκοῦμε τὸ
καλοκαῖρι ἀπὸ τοὺς πλανόδιους καρπουζοπῶλες. Εἶχαν
δμως τὴν εὑχὲρεια νἀ ἐπαναλαμβάνουν κάθε φορὰ ὅτι «ἡ ἐγχεί-
30
ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΠΝ
ρησις ἐπετυχε καὶ «ὁ ἀσθενὴς ζῆ», γιατὶ ἁπλούστατα ἀσθενὴς
δὲν ὑπῆρχε. Τώρα ἐὰν κανὲνα ἀπὸ «τὰ πρόβατα ἐπὶ σφαγήν» κα-
τα σύμπτωσιν ἐγκατέλειπε τὸν μάταιο αὺτὸ κόσμο θστερα ἀπὸ
κάποια ξαφνικὴ μετεγχειρητικὴ ἐπιπλοκὴ. πῶς νὰ τὸ κανωμε ;
Ἐπιστήμῃ ἤταν αὐτή, ἀλλὰ δὲν μποροῦσε νὰ κάνῃ πάντα θαύμα-
τα...Καὶ μία συγκλονιστικὴ λεπτομέρεια ἀπὸ τὴν ἀπάνθρωπη
αὐτὴ «Ἐπιχείρησι-Νοσοκομετο». Ὁ δόκτωρ Νόρκ, μαζὶ μὲ
τὶς ἐπιστημονικὲς περγαμηνὲς του, εἶχε τὴν ὀλέθρια συνήθεια
νὰ εἶναι τοξικομανής, ὁπότε μπορεῖ νὰ ἀντιληφθῆ κανεὶς τὶ
συνέβαινε. Καθὼς ὴταν πιόνι τῶν ἐμπὀρων τοῦ ἀργοῦ θανάτουι
δὲν ἐδίσταζε νά τεμαχίζη κάθε φορὰ τὶς σάρκες τῶν πελατῶν
του, γιὰ νά ἐξασφαλίζη τὸ ἡγεμονικὸ ἀντίτιμο τῶν «δόσεων».
Δὲν εἶναι ἐπομένως ὁ περίφημος δόκτωρ Τζεκυλ ὁ μοναδικὸς
ἀνατριχιαστικὸς ὲκπρόσωπος τοῦ ὲπιστημονικοῦ μαζοχισμοῦ.
Εἶναι καὶ ἄλλοι, οἱ ὁποτοι μαστίζονται ἀπὸ διάφορες ἀρρωστες
ὲπιθυμίες ποὺ τοὺς ἀπομακρύνουν ἀπὸ κάθε στοιχειώδη λο-
γικη.
ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΘΛΟΙ ΚΑΙ . . . ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ
Δὲν εἶναι μονάχα δυναμικὲς oi φεμινιστικὲς ἐκδηλώσεις, ποὺ
προσπαθοῦν νἀ ἐξισορροπήσουν τὴν θέσιν τοῦ γυναικείου
φύλου ἀπεναντι στὸ ἀνδρικό, ἀλλὰ καὶ ὡρισμὲνες γκακστε-
ρικὲς ἐπιθέσεις μὲ πρωταγωνίστριες καὶ ὄχι πρωταγωνιστάς,
ὅπως ἀποκλειστικἀ συνέβαινε μὲχρι πρίν. Ἐπ᾿ αὑτοῦ ἂς δώ-
σωμε καλύτερα τὸν λόγο στὸ περισκόπιο τῆς στήλης. Στὸ Πα-
ρίσι, μία κομψὴ καὶ ἀρκετὰ συμπαθητικὴ ἐκ πρώτης ὄψεως
δεσποινὶς, συνελήφθη πρὸ καιροῦ μὲ τὴν κατηγορία ὅτι
ἀπεπειράθη νὰ. ληστὲψῃ μία ὁλόκληρη οἰκογένεια. Στὴν
ἀνάκρισι, μὲ τὴν αὶνιγματικὴ σιωπὴ μιᾶς Μάτα Χάρι, ἀρνήθη-
κε νά ἀποκαλύψῃ τὴν ταὺτότητά της, ἡ ὁποία καὶ παραμὲνει
ἀκόμη ἄγνωστη. (Σημείωσις : Σἐ ἄλλες περιπτώσεις πολλὲς
γυναῖκες εἶναι σωματικῶς ἀποκαλυπτικὲς καὶ μάλιστα χωρὶς νὰ
συντρεχῃ λόγος...). Ἡ ἀρνησι παροχῆς τῶν στοιχείων ταὺτό-
τητος, τῆς ἐξασφαλίζει τὴν ἀποφυγὴ τῶν συνεπειῶν τοῦ Γαλ-
λικοῦ Ποινικοῦ Νόμου,ὀὁποτος σ᾿ ἕνα σημετο του ἀναφέρει
ὅτι εἶναι ἀδύνατο νά δικασθῇ ἕνα ἀτομο ἀγνώστων στοιχείων.
Ἀνεξαρτητα ἐὰν ἡ νομικὴ αὺτὴ διάταξις ἐπιτρέπει στὸν
ὁποιονδήποτε νὰ κάνῃ παρανόμως καὶ ἀνωνύμως τὸ κέφι του,
καὶ στὴν συνέχεια ἀτιμώρητος «νὰ τὸ σκάσῃ ἀλὰ-Γαλλικά»
γιατὶ παριστάνει τὸν κωφάλαλο, στὴν Γαλλία ἐξακολουθεῖ
ἀκόμη νὰ ἱσχύῃ τὸ «ζητήσατε τὴν γυναῖκα» μὲ τὴν ταὺτότητά
της φυσικά. Καὶ οἱ δυναμικὲς γυναικεῖες ἐμφανίσεις συνεχί
 ζονται δριμύτερες... Στὸ Ρίτσμοντ τῆς Καλλιφορνίας, μία
κομψότατη κυρία μπῆκε σ᾿ ἐνα Ὑποκατἀστημα τῆς «Γρα-
πἑζης Ἀμερικῆς». Στὴν συνέχεια, προαὠρησε νὑχραιμα
πρὸς τὸ Ταμετο, καὶ μὲ τὴν ἀπειλὴ ὅπλου παρέλαβε ὅλες
τίς εἰσπράξεις τῆς ἡμέρας. Μὲ τὴν ἴδια ἀταραξία κατευθύνθηκε
πρὸς τὴν ἐξοδο, μπῆκε σὲ μία πολυτελεστάτη «Κάντιλλακ»,
καὶ ἔφυγε ἀνενόχλητη. Τὸ σπουδαῖα εἶναι ὅτι ὁ ὁδηγὸς τοῦ
,αὐτοκινήτου ἠταν ἔνας ἄνδρας, ὁ ὁποτος ἀρκέσθηκε νὰ
παίξῃ βοηθητικὸ ρὁλο στὴν ληστρικὴ αὐτὴ ἐνέργεια. Τὸ
τελευτατο αὐτὸ ἐνισχύει σημαντικὰ τὴν θέσι πολλῶν χιλιά-
δων Ἀμερικανίδων γυναικῶν, οί ὁποῖες ἴσως νὰ βλέπουν τώρα
μὲ μεγαλύτερη φυσικότητα τὴν οἰκιακὴ. καὶ συγκεκριμένα
ὶ τὴν «κουζινικὴ» ἀνδρικὴ ἐργασία. Κατὰ τὰ ἀλλαμία μεγάλη
μερίδα τοῦ ἰσχυροῦ φύλου διατηρεῖ ἀκέραιες τὶς ὑνηλες
μετοχὲς δυναμισμοῦ, μὲ τὶς προϋποθέσεις δμως τοῦ γνωστοῦ λαῖ-
κοῦ τραγουδιοῦ ποὺ ἀναφέρει τὰ μυῖκᾶ προτερήματα καὶ rd ψυ-
Ιἇικἀ ζὲ τὴν μορφὴ τοῦ φόβου μειονεκτήματα τοῦ ...Κουτα-
ιανο .
ΜΕΤΩΠΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ
, οί τροχαῖες μετωπικἐς συγκρούσεις, εἶναι χωρὶς ἀμφιβολία
᾿οί περισσότερο αὶματηρές. Παρ᾿ ὅλα δμως αὐτά, στὴν Ἰταλία
τὸν τελευτατο καιρό, ἔγιναν δύο σφοδρὲς μετωπικἐς συγκρού-
σεις, οί ὸποϊες εὐτυχῶς δὲν εἶχαν τρομακτικὰ ἀποτελέσματα.
Ἐπειδὴ ἐγιναν κάτω ἀπὸ περίεργες συνθῆκες, ἀξίζει νὰ τὶς
μεταφέρωμεν ἐδῶ, ἐννοεῖται περιγραφικῶς. Ἡ πρώτη ἐγινε
εἰς τὰ περίχωρα τῆς Ρώμης. Δύο ὁδηγοὶ αὐτοκινήτων κυκλο-
φοροῦσαν σὲ κάποιον ἐπαρχιακὸ δρόμο ποῦ εἶχε κατακλυσθῆ
ἀπὸ πυκνὴ ὁμίχλη. Προσεκτικοὶ καθὼς ὴσαν, ὡδηγοῦσαν μὲ
τὰ κεφάλια ἔξω ἀπὸ τὸ παράθυρο, γιὰ νὰ παρακολουθοῦν
καλύτερα τὸν δρόμο. Τελικὰ δμως δὲν ἀπέφυγαν τὴν σύγ-
κρουσι. Σὲ μιὰ στιγμή, καθὼς τὰ αὐτοκίνητα περνοῦσαν
«ξυστὰ» τὸ ἕνα δίπλα ἀπὸ τὸ ἄλλο, ἀκούστηκε ὲνας ξερὸς
κρότος. τί εἶχε συμβῆ; Ἀπλοῦστατα. Συνεκρούσθησαν τὰ...
κεφάλια τῶν δύο ὁδηγῶν, οἱ ὁποτοι κατέληξαν στὸ Νοσοκομετο
μὲ κάταγμα τοῦ κρανίου. Ἡ δεύτερη μετωπικὴ σύγκρσυσι,
καθὼς λέγεται στὴν τροχονομικὴ γλῶσσα, ὴταν «πολλαπλῆ»
Ἔγινε σὲ τρία διαφορετικὰ γήπεδα(!) Τῆς Τοσκᾶνης, ὅπου
οἱ ποδοσφαιρισταἰ Ἐσπὁζιτο τῆς «Φιρἑνζε», Γκασσάνι
τῆς «Νάσοα Καμάρα», καὶ Μαθιλιάνι τῆς «Λαύκα», μὲ κατὰ
μέτωπον ἐπιθέσεις που συνοδεύονταν ἀπὸ ἐπιδέξια «κροσἐ»
καὶ «ντιρὲκτ», ἔβγαλαν νὸκ -ᾶουτ rot»; διαιτητάς τῶν ἀγώνων
τους. Οἰ δράστες συνελήφθησαν ἀπὸ τὴν Ἀστυνομία, ἐνῶ ἡ
τοπικὴ Ποδοσφαιρικὴ Ὁμοσπονδία, τσύς ἐτιμώρησε μὲ.ίσό-
βιο ἀποκλεισμὁ ἀπὸ κάθε ἀγῶνα. Τὸ τελευτατο αύτὸ ἀποτελεῖ
σχῆμα πλεονασμοῦ. Γιατὶ μἐχρι σήμερα τοὐλάχιστον, δὲν
εἴδαμε νὰ ἀγωνίζονται εἰς τὰ γήπεδα παῖκτες ἡλικίας πενῆντα,
ἐξηντα, ἑβδομῆντα καὶ ὀγδόντα ἐτῶν. Ἔχει βλέπετε καὶ τὸ
Ιταλικὸ «Κάλτσιο» τὶς ὑπερβολές του...
ΙΤΑΛΟΙ ΦΙΛΑΝΘΕΙΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΑΙ
AMYNOMENOI KAI AIAMAPTYPOMENOI
Τὸ περισκὁπιο τῆς στήλης στρέφεται καὶ πάλι πρὸς τὴν
κατεύθυνσι τῆς Ἰταλίας, προκειμένου νὰ μᾶς πληροφορήσῃ
γιὰ τὸ ποῦ μπορεῖ νὰ φθάσῃ καμμιὰ φορὰ ἡ πατροπαράδοτη
ἀγάπη τῶν κατοῖκων της γιὰ τὰ λουλούδια καὶ τὸ πράσινο
γενικὰ. Στὸ Σὰν Πιέτρο τῆς Βερόνας, ὁ ὑπάλληλος τοῦ ὁμω-
νύμου Ὑποκαταστήματος τῆς Τραπέζης σινιὁρε Πιέτρο
Παροῦμπιο, δέχθηκε ἐνα πρωῖνὸ στὸ Γραφετο του τὴν ἐπί-
θεσι δύο ἐνόπλων ληστῶν, οἱ ὁποτοι ζητοῦσαν νὰ τοῦς παρα-
δώσῃ τὸ περιεχόμενο τοῦ χρηματοκιβωτίου. Ἡ ἀγάπη του
δμως γιὰ τὰ λουλούδια τὸν ἔσωσε τὴν τελευταία στιγμή.
Μὲ μιὰ ἀστραπιαία κίνησι ἅρπαξε μερικὲς ἀπὸ τὶς πολλὲς
γλάστρες τοῦ Γραφείου του καὶ τὶς ἐξεσφεδόνισε πρὸς τὴν
πλευρὰ τῶν δύο κακοποιῶν, ποὺ αἰφνιδιάσθηκαν καὶ ἔφυγαν
κακὴν κακῶς. Τὸ δεύτερο περιστατικὀ, ἀλλὰ μὲ διαφορετικἠ
πλοκή, συνέβη στὴν Ρώμη. Ἐκεῖ, ἐνας ὠργισμένος κάτοικος
τῆς αἰωνίου πόλεως ὀνόματι Ἀντόνιο Ποντρέκα ἡλικίας
31 ὲτῶν, ὰνεστάτωσε τὴν Ἀστυνομία καὶ τὴν Πυροσβεστικὴ
Ὑπηρεσία. Ἐντελῶς ξαφνικὰ καὶ Κάτω ἀπὸ ἀφόρητα κρύο,
ἀνέβηκε στὴν κορυφὴ τοῦ Κολοσσαίου, καὶ ἄρχισε νὰ ἀπειλῇ
ὅτι θὰ παραμένῃ συνέχεια ὲκεἴ, ἐὰν δὲν τοῦ ἐξηγήσουν γιατὶ
δὲν προστατεύεται ἀποτελεσματικὰ τὸ φυσικὰ περιβάλλον,
καὶ γιατί ἡ Δημοτικἠ Ἀρχὴ τῆς Ρώμης ἔκοψε πολλὰ δένδρα
κατὰ μῆκος τῆς γραφικῆς ἀρχαίας «Βία Ἀππια». Ἐπὶ ὀκτὼ
ὧρες ὁ διαμαρτυρόμενος, ἀλλὰ καθολικὸς τὸ θρήσκευμα
Ρωματος, παρέμεινε ἀκίνητος στὴν θέσι του ἀγνοῶντας τὶς
ἐκκλήσεις ποὺ τοῦ ἔκαναν οί άστυνομικοί, οί πυροσβέστες, καὶ
δεκάδες πολῖτες. Ἡ εἴδησι δὲν διευκρινίζει ἐὰν τελικὰ ἐπεί-
σθη-καὶ μᾶλλον αὐτὸ ἔγινε-γιὰ νὰ ἀφήσῃ τὸ Κολοσσατο
στὴν αἰώνια γαλήνη του ποί> χρονολογεῖται ἀπὸ τὸν καιρὸ ποὺ
o1 «Μοριτοῦρι» μονομάχοι, ἔπαυσαν νὰ δίνουν τοὺς ἀπεγνω-
σμένους μέχρι θανάτου ἀγῶνες, γιὰ νὰ ψυχαγωγοῦν τὸν
Αὐτοκράτορα καὶ τὴν ὑψηλὴ κοινωνία τῆς Ἀρχαίας Ρώμης.
Ὅσο γιὰ τὸ αἴτημα τοῦ ὠργισμένου αὐτοῦ Ρωμαίου, καλύτερα
θὰ ἦταν νὰ τὸ διατυπώσῃ ἐγγράφως καὶ ἀξιοπρεπῶς. Γιατὶ
ἂν τὸν ἐμιμοῦντο ὅσοι ἔχουν παράπονα μὲ τὴν Δημοτικἠ
Ἀρχὴ τῆς Ρώμης, τότε τὸ Κολοσσαϊο θὰ κατέρρεε ἀπὸ τὶς
ἀλεπάλληλες ἀναρριχήσεις εἰς τὰ ἐρείπιά του...
ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΙΣ
Δύο ἄτομα συνέλαβε ἡ Ἀστυνομία στὸ Ἔλ πάσο τοῦ Τέξας,
μὲ τὴν κατηγορία ὅτι ἀπεπειράθησαν νὰ εἰσαγάγουν λαθραῖα
στὶς Η ILA. χίλιους πεντακοσιους παπαγάλους, ποὺ προερχον-
ταν ἀπὸ τὶς χῶρες τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς. Οἰ λαθρεμποροι
τῶν συμπαθητικῶν αὐτῶν πουλιῶν, ἐδοκίμασαν μεγάλη
ἀπαγοήτευσι γιατὶ ἀπὸ τὴν ὅλη «ἐπιχείρησι» ἔχασαν 177.000
δολλάρια. Τὴν ἴδια περίπου ἀπαγοήτευσιθὰἐδοκἰμασαν ῶρι-
σμένοι μαθηταί-...παπαγάλοι τοῦ Γυμνασίου τῆς Μονροβίας
(πρωτευούσης τῆς Λιβερίας), σί ὁποτοι ἀφοῦ εἶδαν ὅτι δὲν
κατάφεραν καὶ σπουδαῖα πράγματα στίς ἐξετάσεις μὲ τὸ νὰ
ἀποστηθίζουν τὰ μαθήματα, ἐπροτίμησαν νὰ ἀγοράσουν τὰ
θέματα ἀπὸ τὸν Γυμνασιἀρχη(!) τους. Ἐκεῖνος, εἴτε ἀπὸ
σύγχυσι καὶ ἀδυναμία εἴτε ἀπὸ ἀπατηλὴ διάθεσι, σὲ ὡρισμένα
ἀπὸ τὰ μαθήματα ἐδινε τὰ θέματα τοῦ περασμένου Σχολικοῦ
ἔτους. Ἀποτέλεσμα : Οἰ μὲ τὸ ἀζημίωτο διαγωνιζόμενοι
εἰσέπραξαν πολλὰ μηδενικἀ, ἐνῶ ὁ δάσκαλὀς τους μονάχα
δύο, ἀλλὰ σὲ σχῆμα χειροπεδῶν, γιατὶ κάποιος φλύαρος καὶ
συνάμα ἀπογοητευμένος μαθητἠς- παπαγάλος, τὸν κατέ-
δωσε στὴν Ἀστυνομία...
31
 fl ΚΠΜΗἩΣ THY HHHHYIEH ΚΑΙ ΠΠΠΣ TflH EIHHH
-Γιὰ σπάστα καὶ ξαναρίχτα Κύριος,
γιατὶ ἔτσι ποῦ μοῦ βγῆκες στὸ πολὺ περὶ
διὰ γραμμάτων, κάνεις παράσιτα καὶ δὲν
σὲ πιάνω. Πῶς εἶπες; Μὴ ρωτᾶς, ἂν εἶδα
τὸν κομήτη τοῦ Κοχουτἑκου; Μ᾿ άστα. . .
Τώρα σὲ πιάνω καὶ στὰ βραχἑα χωρὶς κε-
ραία. . . Καὶ βέβαια τὸν κυαλάρισα τὸν
ἀφιλότιμο. . . Ἀλλά τὶ νὰ σοῦ πῶ ἀδερφά-
κι μου... Πολύ μυστήρια φτιάξη εἶναι
τοῦτο τὸ ἀντίσκηνο ποῦ λέγεται οῦρανός.
Ὁ κομήτης Κοχουτέκος μαζὶ μὲ ὅλο τὸ
σκουπιδαριὸ καὶ τὰ οὐρανοζοὺζουνα τοῦ
σύμπαν, τὴν εἶχε ἀράξει λέει σὲ μιὰ ἄκρη
καὶ ἔσπαγε κέφι μὲ κάτι ἄστρα ποὺ γυ-
ρίζουν σὰν τίς σβοῦρες χειμῶνα καλο-
καίρι.. . Ὠσπου ἕνα βράδυ τὸν ἔπιασε τὸ
δικό του. Μάζεψε ὅλα ταῦτα τὰ κατακά-
θια ποὺ τεμπέλιαζαν πάνω στὸ κορμί του,
καὶ τοὺς ξηγιέται στὰ ἵσα: Τὶ λέτε ρέ;
Δὲν κατεβαίνομε μερικὰ ἑκατομμύρια
χιλιόμετρα χαμηλότερα νὰ κόψουμε τὴν
κινησι:
Μαρσάρισε ποὺ λὲς τὶς μηχανές του ὁ
Κοχουτέκος, τίναξε τὴν οὺρά του, καὶ
ἀφοῦ ἔρριξε κάμποσες ξώφαλτσες κου-
τουλιὲς ἔτσι γιὰ χαβαλὲ σὲ κάτι ἀστερά-
κια κατηγορίας βοῦ, τράβηξε γραμμὴ γιὰ
τὸν ἥλιο γιὰ νὰ τοῦ πῆ ὅτι τώρα τελευ-
ταῖα κάνει πολλὲς λαδιές. Δηλαδὴ τὶς
κηλίδες καταπῶς τὶς ἔχουνε ὀνοματίσει
οἱ γραμματιζούμενοι ποῦ κυαλάρουν
νύχτα-μέρα τὰ οὐράνια μὲ κάτι λαμπό-
γυαλα, Πρὶν φτάσουν κατὰ ἦλιο μεριά,
Κάποιος ἀπὸ τὴν οὐρὰ φώναξε στὸ πολὺ
μπάσσο: «Διαστημόπλοιο δεξιά!. . .» 'H-
τανε-άκου φίλε μου!- ἕνα Ἀθηναίϊκο
γιῶτα--χἰ καὶ ἔψαχνε ποὺ νὰ παρκάρη. . .
«Βαρᾶτε του!» Ἐσκουξε τότε 6 ἔξω δεξιά,
ὅχι παίχτης ἀλλὰ ἕνας ἀπὸ τοὺς σκοποὺς
τῆς τιμονιέρας. Καὶ τότες ἀδερφάκι μου
ἔγινε τὸ σῶσε. Κομήτης καὶ αὐτοκίνητο
ἄρχισαν νὰ κουτρουβαλιάζουνε κατὰ τὴ
Γῆ. Ὅσο γιὰ τὴν πάρτη μου, εὐτυχῶς
ποὺ ἔσκασα ἀμέσως βλέφαρα καὶ. . . ξύ-
πνησα.
-Τὶ τρέχει ρὲ Θρασύβουλα καὶ τινἄ
ζεσαι σὰν νἄχης κοτὁψειρες; μοῦ κάνει
ἀπὸ πλάϊ ή κερία μου ποῦ δὲν κοιμότανε
γιατὶ τύλιγε κάτι μπιγκουτιὰ στὴν κολο-
κύθα της.
-Ἄσε ρὲ γυναῖκα καὶ ἔβλεπα ἀσκημη
τηλεόρασι,τῆς εἰπα καὶ σκέφτηκα τὸν μα-
καρίτη τὸ δάσκαλό μου, ὅταν τὸν καιρὸ
ποῦ στεκὸμουνα τρία χρόνια ἀκοῦνητος
στὴν ῖδια τάξι, μοῦ ἔριχνε κάτι ξεγυρι-
σμένες σφαλιάρες καὶ ἔβλεπα ἀνάποδα
τὸν οὐρανὸ μὲ τ᾿ ἄστρα. . . Αὺτά, γιατὶ τὰ
πολλὰ λόγια εἶναι φτώχεια καὶ κακομοι-
ριά. Νομίζω;
Θρασύβουλας Κάργας
32
-Καὶ βέβαια ἀγαπητοί μου ἀναγνῶ-
στες εἶδα τὸν Κομήτη τοῦ Κόχουτεκ,
Τὸ μεσημέρι τῆς παραμονῆς τῆς Πρωτο-
χρονιᾶς, εἶπα στὴν εὺγενική μου γυναῖκας
«Σοῦ ἔχω δύο ἐκπλήξεις. Ἡ πρώτη εὶναι
ἕνα θαυμάσιο ρεβεγιὸν στὸν Γαλαξία»
τοῦ Χίλτον, ἀπὸ ὅπου μαζὶ μὲ τὸ πρὸ-
γραμμα θὰ παρακολουθήσουμε μὲ είδικὸ
τηλεσκόπιο τὸν Κομήτη τοῦ Κόχουτεκ.
Ἡ δεύτερη. εἶναι «Ἰλαρίων ἀποκλείεται..»
εἶπε ἡ γυναικούλα μου. «Μὰ τὸ ἔχω ὺπο-
σχεθῆ στοὺς φίλους μου . . .» διαμαρτυ-
ρήθηκα ὲγώ. «Ἱλαρίων λογάριασες χωρὶς
τὸν ξενοδόχο. . .» ἀπάντησε ἐκείνη.
Ἔδωσα τόπο στὴν όργή γιατὶ ἡ καῦμένη
ή γυναικοῦλα μου βρισκόταν σὲ ὑπερέν-
τασι. Βλέπετε rd τρία προηγούμενα βρά-
δυα ξενύχτησε στὸ Κουμ-κάν καὶ εἶχε
φοβερή γκίνια. . . Εὐτυχῶς ὁ θυμόςᾉτης
πέρασε ὅταν τῆς ἀνακοϊνωσα τὴν -δεὑ-
τερη ἔκπληξι ποῦ ὴταν ἕνα θαυμάσιο
νονόπετρο. Τὸ ἔβαλε στὸ δάχτυλο της
καὶ μοῦ εἶπε συγκινημένη: «Ἰλαρίων εἶ-
σαι ἐλαφρῶς βλὰξ γιατὶ πρῶτα ἔπρεπε
νὰ μοῦ δείξης τὸ δῶρο ὥστε νὰ μὲ καλο-
πιάσης. . .» Ὕστερα μοῦ ἀνακοίνωσε τὴν
ἀπόφασί της. Εἶχε κανονίσει μὲ τὶς φίλες
της νὰ παίξωμε χαρτιὰ στὸ σπίτι μας τὸ
ἴδιο βράδυ. Καὶ νὰ δῆτε τὶ θαυμάσιες ἰδέ-
ες κατεβάζει ἡ γυναικούλα μου. Μέ ἔστει-
λε καὶ ἀγόρασα ἕνα μικρὸ τηλεσκόπιο
γιὰ νὰ ἰδοῦμε μὲ αὐτὸ τὸν κομήτη ἀπὸ
τὴν ταράτσα. Γί αὐτὸ καὶ ἡ γυναικού-
λα μου λίγο μετὰ τὰ μεσάντχτα μὲ ἔστειλε
στὴν ταράτσα γιὰ νὰ ἰδῶ πότε θὰ περάσῃ
6 Κομήτης καὶ νὰ τοῦς εἰδοποιήσω.
Ἦταν τόσο τρυφερὴ μαζί μου ῶστε μοῦ
συνέστησε νὰ φορέσω καὶ τὰ γάντια μου.
Κατὰ τὶς μία τὸ πρώί φάνηκε 6 Κομήτης.
Ἔτρεξα γεμᾶτος χαρὰ πρὸς τὴν πόρτα
ἀλλὰ ὤ δυστυχία μου. . . Εῖχα κλειδωθῆ
ἀπ᾿ ἔξω μὲ rd κλειδιὰ ξεχασμένα ἀπὸ
μέσα. Φώναξα πολλὲς φορὲς, ἀλλὰ κανεὶς
δὲν μὲ ἀκουγε. Ὅταν ἐπιτέλους μὲ ἄκου-
σαν καὶ ἀνέβηκαν ὅλοι στὴν ταράτσα, ὁ
Κομήτης τοῦ Κόχουτεκ εῖχε χαθῆ στὸ
βάθος τοῦ ὁρίζοντα. Περιττὸν νὰ σᾶς
περιγράφω πόσο ἀπαγοήτευσα τὴν γυναι-
κούλα μου. Μέχρι ποὺ μὲ ἀποκάλεσε
«τύραννο» καὶ «σαδιστή». . . Γιὰ νὰ λέμε
τὴν μαύρη ἀλήθεια δὲν Εἶχε ἄδικο. Βέ-
βαια οῦτε καὶ ἐγὼ εἶχα πρόθεσι νὰ τὴν
πικράνω τόσο πολύ. Φταῖνε βλέπετε ὲ-
κεῖνα τὰ καταραμένα κλειδιὰ ποῦ ἔμειναν
μέσα ἀπὸ τὴν πόρτα, . .
Ὑμἑτερος
᾿ Ιλαρίων Σύξυλος
-Τὶ γνώμη ἔχετε γιὰ τὸν κομήτη τοῦ
Κόχουτεκ κύριε Εὺλάμπιες
.. . Δὲν μὲ ρωτᾶτε καλύτερα τὶ γνώμη
ἔχω γιὰ τὸν ἀπαίσιο χαρακτῆρα σας;
Αὐτὴ ἡ ἀπάντησι ἦρθε ξαφνικὰ στὸ μυα-
λό μου ἀλλὰ εἶπα μέσα μου: «Θοῦ Κύριε
φυλακὴν τῷ στόματί μου. . .» Γιατὶ
ἁπλούστατα ἐρωτῶν ἤταν 6 Διευθυντὴς
μου καὶ ύπόχρεος γιὰ ἀπάντησι ἤμουν
ἐγὼ ὁ ταπεινὸς δοῦλος του ὀνόματι Εὺ-
λάμπιος τοῦ Ἀριστογείτονος καὶ τῆς
Φροξυλάνθης ὲτῶν 54, λογιστὴς ἐπὶ 4ῳ
βαθμῷ, μὲ ἔτη προϋπηρεσίας εἴκοσι ἑπτὰ
καὶ πιθανότητες προαγωγῆς ὲλάχιστες.
-Μὲ συγχωρεῖται κύριε Διευθυντὰ
ἀλλὰ δὲν εἶμαι ἀπόλυτα γνώστης τοῦ θέμα-
τος, ἀπάντησα ὅπως κάθε πολιτισμένος
ἄνθρωπος, καὶ ἔτοιμάστηκα νὰ σκύψω
στὰ χαρτιά μου. Στάθηκε δμως ἀδύνατον
νὰ συγκεντρωθῶ στὴν δουλειά μου ἀπὸ
τὴν στιγμὴ ποῦ ἔπεσε τὸ βλέμμα μου στὸ
ἀπέναντι Γραφετο καὶ ἀντίκρυσα τήν πιὸ
ἀπαίσια φάτσα τοὐλάχιστον τῆς περιοχῆς
Ἀθηνῶν καὶ περιχώρων. Καὶ τὸ δνομα
τοῦ κατόχου της: Τάκης Μαλαγανίδης,
ἀκαθορίστου ἡλικίας, καὶ ὁμοιόβαθμός
μου. Πολὺ θὰ ἤθελα νὰ καπελώσω μὲ τὸ
καλάθι τῶν ἀχρήστων τὴν ἀνεπιθὐμητη
αὐτὴ φάτσα. Ἔλα δμως ποὺ 6 κύριος Τά-
κης. (άκουσον ἄκουσον ὑποκοριστικὰ
τοῦ ὀνόματος Πεισίστρατος): ἦταν 6
χαϊδεμένος ὑπάλληλος. Τὸ κλειδὶ τοῦ
Γραφείου, 6 ἀπαραίτητος, 6 ἀναντικα-
τάστατος, ό φωστήρας, 6 εὐγενής, 6 κο-
σμοπολίτης. ὁ. . .ὁ. . . καὶ ἐγὼ δὲν ξέρω τί.
...Χαμογελοῦσε κιόλας 6 ἀχρετος γιὰ τὶς
ἀνεπαρκεῖς ἀστρονομικές μου γνώσεις
Ἐνῶ ἐκεῖνος. . . Γιὰ ὅλα τὰ θέματα ὴταν
ἐνήμερος... Μιλοῦσε κανεὶς γιά πυρη-
νικὴ φυσική; Μέσα 6 Τάκης. Γιά τὸ
ἀποχετευτικὸ δίκτυο τῆς Ἀθήνας; Γ ιὰ
τὴν χολέρας Γιὰ τὰ στραβά καὶ τὰ ἀνά-
ποδα ὅλου τοῦ κόσμου; Πάλι μέσα ό Τά-
κης. Στὸ μοναδικό θέμα ποῦ ὁ ἀξιότιμος
αὐτὸς κύριος ἠταν μονίμως ἀπ᾿ ἔξω, ἤταν
οί εύθῦνες τοῦ Γραφείου,
Ἑτοιμάζομαι νὰ τὸν βρίσω, ἀλλά ἐκείνη
τὴ στιγμὴ χτυπάει τὸ τηλἐφωνο. Εἶναι ἡ
γυναῖκα μου.
-Εὺλάμπιε ἡ μαμὰ (ἡ πεθερά μου).
-Τὶ πέθανε;
-Ὄχι ἔρχεται ἀπόψε μὲ τὸ τραῖνο ἀπὸ
τὴν Θεσσαλονίκη, . . .
Αὺτὸν τὸν κομήτη σὲ σχῆμα κεραμίδας
ὁμολογῶ πὼς δὲν τὸν περίμενα. . .
Αὺτά.
Εὐλάμπιος Σουτιδ ίνης
 ”THE/LB. PIMHEE‘
|1 1 1 1| |1 1 1 1| |1 1 1 | |1 1 1 |1 1 1 1|1 1 1 | |1 1 1 | |1| 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1I1H| 1 1 1 1|I1 1| |I I I | | 1 1 1 1|I I I I| | |H| | | I I 1|1 1 1 1| | 1I | | 1 1 1 |1 1 1 |1 1 1| 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 Π ΠΗΠ ΠΗΠ ΠΗΠΙ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΤΡΩΝΗΣ καὶ διπλώματα ποὺ εἶναι ὁ ἀπολο-

γισμὸς τῶν προσπαθειῶν τοῦ πρω-
ΜΟΙΡΑΡΧΟΣ ταθλητοῦ μας. Στὴν συνέχεια ἀκοῦ-
με μὲ, ἐνδιαφέρον ὅσα μᾶς λέει καὶ
μᾶς δείχνει τὸ παιδὶ -θαῦμα ποὺ
ἀκούει στὸ δνομα Κατερίνα Κο-
τρώνη, ἀπολαμβάνομε τοὺς καφέ-
δες ποὺ σερβίρει ἡ μητέρα της, καὶ..
-Πότε Κύριε Μοίραρχε ἤρθατε
(στἓῖόἶπαφὴ μὲ τὸ θαυμάσιο αὐτὸ

Ἀπάντησις: Τὸ 1959, ὅταν ὡς

Πρὶν ἀπὸ ἕνα περίπου μῆνα εἰς . Δόκιμος Ἀξιωματικός, εἰς τὸ πρω-
τὸ Ἐθνικὸν Σκοπευτήριον Καισα- _ τάθλημα τῶν Παραγωγικῶν Σχο-
ριανῆς, ἔγινε ἡ τελετὴ τῆς ὰπονο- ᾿ , λῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καὶ Σωμά-
μῆς τῶν ἐπάθλων εἰς τοὺς νικητὰς - των Ἀσφαλείας, κατέλαβα τὴν τρί-
τῶν Διασυλλογικῶν ἀγώνων σκο- . τη θέσι εἰς τὸ Στρατιωτικὸν περί-
ποβολῆς, ποὺ ἔγιναν τὸ 1973. Ὁ -πϊ-Ὡθ «ιᾙ στροφον.
Μοίραρχος Δημήτριος Κοτρὠνης ᾿
παρέλαβε πέντε κῦπελλα γιὰ ἰσά- Ἐρώτησις: Μαντεύω ὅτι ἡ ἐπι-
ριθμες πρῶτες νίκες καὶ ἄλλα τρία τυχία σας αὐτὴ θὰ σᾶς ἔδωσε τὴν
γιὰ διάφορες ὑψηλὲς ἐπιδόσεις ,κ εὐκαιρία νὰ ἀσχοληθῆτε περισσό-
ποὺ ἐσημείωσε ἀγωνιζόμενος στὴν V’ τερο συστηματικὰ μὲ τὴν σκοπο-
Ελλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό. Συνήν- ελληνίους σκοπευτικοϋς ἀγῶνες κα- βολή. Μήπως δὲν εἶναι ἔτσι;
τησα τότε στὴν ἔξοδο τῶν ἀποδυ- τέκτισε τὸ πρῶτο της κῦπελλο θσ-
τηρίων τὸν πρωταθλητή μας μὲ τὸ τερα ἀπὸ μία τρίτη νίκη ποὺ ἐση- Ὁ πρωταθλητής μας χαμογελάει
πολύτιμο. . . φορτίο του γιὰ νὰ τὸν μείωσε στὴν κατηγορία παίδων. καὶ μοῦ ἐξηγεἴ ὅτι μετὰ τὴν ἔξοδό
συγχαρῶ καὶ ταὐτὀχρονα νὰ τοῦ Πανέξυπνη καθὼς εἶναι ἀντιλαμ- του ἀπὸ τὴν Σχολὴ καὶ ἐπὶ μία
ζητήσω μία συνέντευξι γιὰ τὴν βάνεται τὶς ἐπιδιὠξεις μου, μὲ ρω- ὁλόκληρη Ἴετία δὲν ἔπιασε ἀγωνι-
«Ἐπιθεὡρησι Χωροφυλακῆς». Μὲ τάει «ἐμπιστευτικά», γινόμαστε φί- στικὸ ὅπλο στὰ χέρια του. Προσθέ-
τὴν ξεχωριστἡ εὐγένεια καὶ με- λοι καὶ στὴν συνέχεια ἀνακοινώ- τει ὅτι ἐντελῶς συμπτωματικά, τὸ
τριοφροσύνη ποὺ τὸν διακρίνει νει στὸν πατέρα της ὅτι τὸ ἴδιο 1966 ποὺ ὺπηρετοῦσε ὡς Ὑπομοί-
μοῦ ἔδωσε νὰ καταλάβω ὅτι εἶναι ἀπόγευμα εἶμαι προσκεκλημένος ραρχος στὴν ΚΡἡτη, ἔλαβε μέρος
προτιμὠτερο νὰ μὴ μιλᾶ ὁ ἴδιος στὸ σπίτι της γιὰ νὰ μοῦ δείξῃ τὶς σὲ έπίσημο ἀγῶνα τῆς Σκοπευτικῆς
γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ μάλιστα σ᾿ ζωγραφιές της, τὰ τετράδιά της καὶ Ὁμοσπονδίας Ἑλλάδος μὲ ἐλευ-
ἕνα ὺπηρεσιακὸ ἔντυπο. Δὲν ἐπέ- φυσικὰ τὸ προαναφερὁμενο τρό- θέρα συμμετοχὴ ἀθλητῶν. Ἦταν
μεινα περισσότερο γιὰ νὰ μὴ τοῦ παιὁ της. Τὴν προκαθωρισμένη ὥρα τὰ «Βενιζέλεια» Χανίων ὅπου ὁ
χαλάσω τὶς εὐχάριστες αὐτὲς στι- χτυπάει τὸ κουδοῦνι στὴν οἰκία σημερινὸς πρωταθλητής μας χωρὶς
γμές του. Ὥσπου ἡ εὐκαιρία ἦρθε Κοτρὡνη κάπου εἰς τὰ Ἀνω Ἰλί- νὰ ἔχῃ Κάνει τὴν ἐλαχίστη προπό-
λίγες ἡμέρες ἀργότερα ὅταν τὸν σια. Μπαίνοντας, τὸ μάτι τοῦ πρω- νησι, ἦρθε πρῶτος στὴν καραμπίνα
συνήντησα στὸν χῶρο μιᾶς Χρι- ταθλητοῦ μας πέφτει στὴν μηχανὴ τῶν 22, δεύτερος στὸ πολεμικὸ τυ-
στουγεννιάτικης γιορτῆς ποῦ ἔγινε ποὺ κρατάει στὸ χέρι του ὁ φωτο- φέκιο, καὶ τρίτος στὸ στρατιωτικὰ
στὴν Σχολὴ Χωροφυλακῆς. Ἐκεῖ γράφος Χωροφύλαξ. Προσπαθεῖ περίστροφο. Αὐτὸ ἦταν ἡ ἀρχὴ γιὰ
ὁ πρωταθλητής μας εἶχε μαζί του νὰ μὲ πείσῃ ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ νὰ καταλήξῃ νὰ εἶναι σήμερα ἕνας
τὴν μονάκριβη Κόρη του. Τὴν χαρι- - τραβήξωμε φωτογραφίες, ἀλλὰ τοῦ ἀπὸ τοὺς καλύτερους σκοπευτάς
τωμένη Κατερίνα Κοτρὡνη μαθή- ἐξηγῶ ὅτι αὐτὸ γίνεται ἀκριβῶς τοῦ Κόσμου στὶς κατηγορίες ποὺ
τρια τῆς πέμπτης τάξεως τοῦ Δη- γιατὶ ἐκεῖνος ἔχει τραβήξει πολλὲς ἀγωνίζεται. Μὲ τὸ ἀγὠνισμα τοῦ
μοτικοῦ Σχολείου, ἀριστοῦχο καὶ φορὲς μὲ ἐπιτυχία ὄχι βέβαια φω- στρατιωτικοῦ περιστρόφου ἄρχισε
ἐπίδοξη πρωταθλήτρια Ἑλλάδος τογραφίες ἀλλὰ τὴν ἀγωνιστικἡ νὰ ἀσχολεῖται συστηματιιςὰ τὸ 1967
στὴν σκοποβολή. Ἐδῶ πρέπει νὰ σκανδάλη ποὺ τὸν ἔκανε διάσημο. ὅταν μετετέθη στὴν Σχολή Χωρο-
σημειὠσω ὅτι ἡ μικρὴ Κατερίνα Μὲ τὸν φωτογράφο περνᾶμε στὸ φυλακῆς Ἀθηνῶν. Εἰς τοὺς τότε _
ἀκολουθεῖ τὰ βήματα τοῦ πατέρα σαλόνι, ἀφοῦ πρῶτα ἀποθαυμά- Πανελληνίους ἀγῶνας κατέκτησε ᾿
της. Ἤδη εἰς τοὺς τελευταίους Παν- ζομε περὶ τὰ 200 Κύπελλα, μετάλλια τὴν πρώτη θέσι μὲ ἐπίδοσι 5661000.

33

“—i
 Ἀστυνομικὸ Διᾑγπμα

ΕΝΑΣ

ΤΟΑΜΗΡΟΣ

ΔΙΔΡ-ΡΗΚΤΗΣ

M. E. KEITH

-Δὲν θὰ λείψω περισσότερο ἀπὸ Τώρα ποὺ ἦταν ἀναγκασμένος νὰ -Ἀκίνητος, νεαρέΙ
ὀκτὼ-ἐννιὰ ὧρες, εἶπε 6 νεαρὸς λείψῃ κί 6 ἴδιος γιὰ μερικὲς ὧρες, Ἀμέσως ἔπειτα, ἕνα ἔμπειρο χέρι
Μπίλ Λιούῖς στὴ μητέρα του, ἔτρεμε μέσα του. Κάτι σὰν κακὸ
τὸν ἔψαε στὶς τσέπες, παντοῦ.
φεύγοντας. Τὸ κακὸ εἶναι πῶς θὰ προαίσθημα ἔσφιγγε τὴν καρδιά του
περάσης τὴν . νύχτα μόνη σου κί ἀπὸ τὴ σκέψι του δὲν ἔφευγε -Ἔν τάξει. Μπορεῖς νὰ γυρίσης
ἂν ἐκεῖνος 6 διαρρήκτης ξαναφανῆ.... 6 ἄγνωστος διαρρήκτης, ποὺ εἶχε τώρα, εἶπε μιὰ βαριά, ἀντρικὴ φωνή.
Ἡ μητέρα τοῦ Μπίλ, μιὰ γυναῖκα τρυπώσει πρὶν ἀπὸ πέντε μέρες στὸ Ὁ Μπίλ γύρισε. Νόμιζε ὅτι εἶχε
νὰ κάνῃ μὲ κανένα κακοποιό, ἀλλὰ
πολὺ γοητευτικὴ, παρὰ τὰ πενήντα σπίτι τους. Βέβαια, δὲν εἶχε πάρει
της χρόνια, τοῦ χαμογέλασε : τὰ ἔχασε ὁλότελα, ὅταν βρέθηκε
τίποτα σπουδατο, παρ᾿ ὅλο ποὺ εἶχε μπροστὰ σ᾿
ἕνα ἀστυνομικὸ μὲ στολή.
-Μὴν ἀνησυχῇς. Δὲν μὲ φοβίζει ἀναστατώσει τὰ πάντα, γιατὶ ἡ κυ-
καθόλου ἡ ἰδέα ὅτι μπορεῖ νὰ ρία Τζαίην Λιούϊς πήγαινε στὴν -Τὶ...τὶ συνέβη; ρώτησε μὲ τρε-
ξανάρθῃ 6 διαρρήκτ-ης ποὺ εἶχε μπῆ Τράπεζ α ὅλες τὶς οἰκονομίες τῆς μάμενη φωνή. Τὶ γυρεύετε στὸ
τὶς προάλλες. Δὲν πρόκειται νὰ Οἰκογενείας. Ἔτσι, 6 διαρρήκτης σπίτι μου; ᾿
ξαναγυρίσῃ ἐδῶ, νὰ εἶσαι σίγου- εἶχε ἀναγκαστῆ ν᾿ ἀρκεστᾒ -Εἷσαι
σὲ Λιοὺϊς; 6 γυιὸς τῆς κυρίας Τζαίην
ρος. Ποτὲ ἕνας διαρρἠκτης δὲν μερικὰ ἀσήμαντα πράγματα.
«χτυπάει» δυὸ φορὲς στὸ ἴδιο μέ- -Ναί.
ἩΗταν ἐννιὰ ἡ ὥρα, τὸ ἄλλο -Τότε φοβᾶμαι πὼς ἔχω ἄσχημα
ρος, ἐκτὸς βέβαια, ἂν αὐτὸ ἀνήκη πρωΐ, ὅταν 6 Μπίλλ Λιούϊς,
ἐπέ- νέα γιὰ σένα, e1m‘ 6 ἀστυνομικός.
σὲ κανένα.... πολυεκατομμυριοῦχο. στρεψε ἀπὸ τὸ σύντομο, ἐπαγγελμα-
Ἀλλὰ καλύτερα νὰ περάσης μέσα.
Κί ἐμεῖς, εὐτυχῶς-ἤ δυστυχῶς- τικὸ ταξίδι του στὴ γειτονικ
δὲν εἴμαστε πλούσιοι. ὴ πό- Ἐκεῖ θὰ βρῆς τὸν ὺπαστυνόμο
λι. Εἶχε πάθει μιὰ μικρὴ βλάβη στὸ Ἄρθουρ Μπρούς.
Ὁ νέος ἔφυγε, τελικά, μὲ κάποια δρόμο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ καθυστε- Μὲ τὰ γόνατά του νὰ λυγίζουν,
Ξἶἷἕθἕὗἶίἴβαιἓἷἒ. κθἓἲτξἷασύἕἓυὀ εἶχε ρἠσῃ ἀρκετά. Ἀνέβηκε δυὸ -δυὸ 6 Μπὶλ μπῆκε στὸ σπίτι. Ὁ Ἄρ-
τὰ σκαλιά κί ἦταν ἕτοιμος νὰ θουρ Μπροὺς ἕνας ψηλὸς καὶ ἀδύ-
ἀλλὰ τ᾿ ἀδέλφια τοῦ Mug {3:6 βάλῃ τὸ κλειδὶ στὴν- κλειδαριά, νατος ἄντρας, γύρω στὰ
πενήντα,
παντρεμένα κί 6 πατέρας του ἔλει- ὅταν ἔνοιωσε τὴν κάννη ἑνὸς ὅπλου τὸν ὑποδέχτηκε μὲ τὴν
εἴδησι τοῦ
πε γιὰ δουλειές, σὲ ἄλλη πόλι. νὰ πιέζη τὴν σπονδυλικἠ του στήλη. θανάτου τῆς μητέρας του.
34
 Ἡ ἄτυχη γυναίκα εἶχε δολοφο-
νηθῆ, Καὶ αὐτὸ σύμφωνα μὲ τὸ πό-
ρισμα τοῦ ἰατροδικαστοῦ, θὰ ἔπρεπε
νὰ εἶχεσυμβῇ,κατὰ τὶς δέκα τὸ βράδυ.
Μιὰ ὥρα, περίπου, μετὰ τὴν ἀναχώ-
ρησι τοῦ γυιοῦ της ἀπὸ τὸ σπίτι,
δηλαδή. Ὁ δολοφόνος, εἶχε πυρο-
βολἠσει τὴν κυρία Λιούϊς ἀπὸ τὸ
παράθυρο τῆς κουζίνας, τὴν ὥρα
ποὺ ἐκείνη ἔπλενε τὰ πιάτα. Καὶ
εἶχε τέτοια δύναμι ἡ σφαῖρα, πού,
ἀφοῦ διαπέρασε τὸ κορμὶ τοῦ, θύ-
ματος, εἶχε πάει νὰ καρφωθῆ στὸ
ντουλάπι μὲ τὰ πιάτα.
-Πρέπει νὰ ἦταν ἀπὸ καραμπίνα,
εἶπε ὁ ὺπαστυνόμος.
Στράφηκε στὸν Μπίλ Λιούϊς,
καὶ τοῦ εἶπε :
-Ἅν συνήλθατε ἀρκετά, θὰ σᾶς
παρακαλοῦσα νὰ κυττάξετε προσε-
κτικὰ ἕνα-ἕνα τὰ δωμάτια καὶ νὰ
μοῦ πῆτε ἂν λείπη κάτι πολύτιμο ΕΛΛΑΣ ἢ ΑΣ Δ». 2. ΕΛΛΑξῌΞᾩΞ/θᾦ
ἀπὸ τὸ σπίτι σας. ἒἸ ,τὶς ἢ Σ . , (σ ᾿
Ὁ νεαρὸς σκούπισε τὰ ὑγρά του
μάτια καὶ κούνησε τὸ κεφάλι κατα-
φατικά. Ὁ τόσο ἄδικος καὶ ξαφνικὸς
θάνατος τῆς μητέρας του, ὄχι μόνο
τὸν εἶχε ἀναστατώσει, ἀλλὰ εἶχε
ἀνάψει στὴν καρδιά του μιὰ
πυρκαγιὰ ὀργῆς. Ἐπιθυμοῦσε ὅσο
τίποτ᾿ ἄλλο τὴν ἀνακάλυψι καὶ
σύλληψη τοῦ δράστου.
Μετὰ ἀπὸ μιὰ πολὺ προσεκτικὴ
ἐξέτασι σ᾿ ὅλα τὰ δωμάτια, εἶπε
στὸν ὺπαστυνόμο.
-Ὅλα εἶναι ἐν τάξει στὸ σπίτι. ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΔΙ
Δὲν λείπει, παρὰ μονάχα τὸ πορτο-
φόλι τῆς μητέρας μου- Πρᾶγμα Τὰ Ἑλληνικὰ Ταχυδρομεἵα θά ἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν πολλὲς σειρὲς γραμ-
ποὺ μοῦ φαίνεται περίεργο, γιατὶ ματοσήμων διὰ νὰ τιμήσουν ὀνομαστικῶς ἔστω καὶ τοῦς σημαντικωτἑρους
ξέρω ὅτι δὲν μποροῦσε νὰ εἶχε πε- μόνον ἀπὸ τοί>ς Ἐθνικοϋς Εὐεργἐρτας. Εἶναι ἀτελεύνι-ηως ή χορεἰα τῶν
ρισσότερα ἀπὸ δέκα μὲ δώδεκα ἐκλεκτῶν βλαστῶν τοῦ πτωχοῦ τούτου τόπου σὶ ὁποτοι διεκρίθησαν εἰς τὴν
εὐγενικὴν άμιλλαν τῆς εὑποιϊας.
δολλάρια... Ὑπῆρξαν βεβαίως καὶ ὑπάρχουν παντοῦ καὶ πάντοτε ἄνθρωποι o! ὁποτοι
-Τότε, εἶπε ὁ Ἅρθουρ Μπρούς, ἀφιερωσαν καὶ ἀφιερὠνουν τὶς μικρὲς ἢ μεγάλες περιουσίες των, ἀκόμη καὶ
πολὺ φοβᾶμαι ὅτι ἡ μητέρα σας αὐτὴν τὴν ζωήν των εἰς τὸ κοινωνικὸν σύνολον. Εἰς τὴν περίπτωσίν μας,
σκοτώθηκε γιὰ ἕνα ποσὸν δέκα- δμως, τὸ πρᾶγμα ἔλαβε τὸν χαρακτῆρα ἑνὸς ἱστορικοῦ φαινομένου, συνυ-
φασμἐνου, ὡς πρὸς τὴν καταγωγήν του, τὰ κίνητρα καὶ τοὺς στόχους του,
δώδεκα δολλαρίων, κύριε Λιούϊς. μὲ συγκεκριμἐνας [στορικάς καὶ κοινωνικάς συνθήκας τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου.
ΫΗ ἐξαφάνισι τοῦ πορτοφολιοῦ μέσα Πράγματι, εἰς μερικἐς καμπὲς τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας ἡ εὐγενικᾑ ἁμιλλα
ἀπὸ τὸ σπίτι, σημαίνει ὅτι τὸ ἔκλεψε τῆς εὐποιϊας εὐθυγραμμίσθη μἐ rob; ἐθνικοῦς μας πόθους. Οθτω, ἀπὸ τὴν
ὁ δράστης. Οἱ γείτονες μᾶς εἶπαν ἀτελεύτητον χορεία τῶν ἀγαθοεργῶν καὶ τῶν Φιλανθρώπων διεκρίθησαν
ὅτι ἡ κυρία Λιούϊς δὲν δέχτηκε καμ- ἐκεῖνοι τοὺς ὀπαίους ἐννοοῦμεν ὅταν ὁμιλοῦμε δί Ἐθνικους Εὐεργέτας. Εἰς
mix; αἰῶνας τῆς σκλαβιᾶς εἶναι ἡ παρηγορία τοῦ Γένους ἐκεῖνοι σὶ ὁποτοι
μιά ἐπίσκεψη μετὰ τὴν ἀναχώρησί καταβάλλουν λύτρα διὰ τὴν ἐξαρορὰν αἰχμαλώτων, πληρώνουν εἰς τοῦς
σας. Ἀλλὰ γιατὶ ὁ δράστης δὲν ἔψαξε δυνάστας τὰ δυσβάσταχτα χρἐη τῆς κοινότητος, διὰ νὰ συγκρατήσουν τὸν
καὶ στ᾿ ἄλλα δωμάτια τοῦ σπιτιοῦ ἐξανδραποδισμὸν τῶν συνυποδούλων, ἰδρὐουν καὶ συντηροῦν σχολεῖα,
σας, νὰ δᾓ ἂν ὑπῆρχε τίποτα τὸ πληρώνουν μισθοὺς διδασκάλων, ὑποτροφίες σπουδαστῶν κλπ. Εἰς τὴν ἀρ-
χήν ἡ ἐπιβίωσις τῆς φυλῆς, κατόπιν ό φωτισμὸς καὶ ἡ ἀνάστασις τοῦ Γἐνους.
πολύτιμο; Ὁ Ὁργανισμὸς τῶν Ἑλληνικῶν ταχυδρομεἰων, τιμῶν τὴν μνήμην
ὥμἕὺς νεαρὸς Μπίλ σήκωσε τοὺς ᾿ τῶν εὐεργετῶντοῦ Ἔθνους καὶ ἐκπληρῶν μίαν πανεθνικὴν ὑποχρέωσιν
συμπερἐλαβεν εἰς τὴν παροῦσαν ἔκδοσιν γραμματοσἡμων τινάς ἐκ τῶν ἐπι-
φανεστἐρων καὶ γνωστῶν εἰς Πανελλήνιον κλίμακα Ἐθνικῶν Εὐεργετῶν
-Δὲν ξέρω, μουρμούρισε. Ἴσως ῆτοι τοὐς: Γεώργιον Ἀβέρωφ (1818-1899), τὸν Ἀπόστολον Ἀρσάκην
ἦταν βιαστικός. Ἴσως καὶ νὰ φοβή- (1792-1874), τὸν Κων1νον Ζάππαν (1813-1892), τὸν Ἀνδρέαν Συγγρὸν
κε μήπως οἱ Ἔίτονες εἶχαν ἀκού- (1830—1899), καὶ τὸν Ἰωάννην Βαρβάκην (1745-1825).
Τἀ γραμματόσημα ἐτέθησαν εἰς κυκλοφορίαν τὴν 15ην Νοεμβρίου 1973,
gt 0: πωλοθἐθἔτρὐι μέχρι καὶ τῆς 14ης Νοεμβρίου 1974, ἐκτὸς ἐὰν ἤθελον
Συνέχεια αντ η ῆ τερον.

εἰς ᾿ τὴν ἑπομένην σελίδα

 Ρῖ- «υ μιν-«ων.«.,=ς-νμ.τ-τ-->Ξ<--- e- »π- »νινκ ττι-»τ- Ἴ᾿=ι . »ιη-γγ -υν -ι-Ξὶ- ν-τ-
! τ
Συνέχεια ἐκ τῆς προηγουμένης σελίδος
Ἕνας τολμηρὸς διαρρήκτης
«.a.-4Ax__~ ,. Ξ-»ΜὟᾋᾼ-ΔΜ.. κω.-.-
σει τὸν πυροβολισμὸ κί εἶχαν εἱ-
δοποιήσει τὴν ἀστυνομία . .
-Ἴσως κούνησε μὲ ἀμφιβολία
τὸ κεφάλι ὁ ὑπαστυνόμος, Ἡ δική
μου γνώμη, δμως, εἶναι διαφορετική.
Ὅ δολοφόνος, ἁπλούστατα, εἶχε
ἔρθει κί ἄλλη φορά στὸ σπίτι σας,
τὴν περασμένη ἑβδομάδα. Εἶχε ψάξει
τότε ὅλα τὰ δωμάτια κί εἶχε φύγει
παίρνοντας μαζί του μιὰ μικρὴ
κοσμηματοθήκη μὲ κάτι μανικετό-
κουμπα καὶ ἕνα χρυσὸ νόμισμα τῶν
I εἴκοσι δολλαρίων. Ἔτσι χθὲς βρά-
δυ δὲν ξανάκανε τὸν κόπο νὰ ψάξῃ
στὰ δωμάτια. Ἤξερε ὅτι δὲν ὑπῆρχε
τίποτα πολύτιμο νὰ κλέψῃ... Ὅσο
γιὰ τὸ πορτοφόλι ποὺ πῆρε ἀπὸ
τὴ μητέρα σας, ἡ γνώμη μου εἶναι
ἡ ἑξῆς: Τὴν εἶχε παρακολουθήσει
σήμερα στὰ ψώνια της. Ἡ ἄτυχη
γυναίκα, ὅπως ἔμαθα, εἶχε περάσει
κί ἀπὸ τὴν Τράπεζα, δὲν εἶν᾿
ἔτσι;
Ὁ Μπὶλ περιωρίστηκε νὰ γνέψῃ
καταφα τικά.
-Ὁ διαρρήκτης, λοιπόν, συνέ-
χισε ὁ ὑπαστυνόμος, νόμισε ὅτι ἡ
μητέρα σας ἔκανε ἀνάληψι, ἐνῶ ἐκεί-
νη πῆγε κί ἔκανε κατάθεσι. Ἄδικα
λοιπόν, σκότωσε τὴ μητέρα σαςί...
Ὁ ὑπαστυνόμος Ἅρθουρ Μπρούς
δὲν εἶχε προλάβει νὰ κάνῃ καλὰ-
καλὰ τὶς πρῶτες του ἔρευνες γύρω
ἀπὸ τὴν δολοφονία τῆς κυρίας
Τζαίην Λιούϊς ὅταν ἕνας καινούρ-
γιος μπελὰς ἦρθε νὰ προστεθῇ στὸν
πρῶτο. Ἀπὸ τὸ ἀρχηγετο τῆς ἀστυ-
νομίας τὸν εἰδοποίησαν ὅτι, στὸ
διάστημα τῆς νύχτας τοῦ φόνου,
εἶχε γίνει καὶ μιὰ διἀρρηξι, τρία
μόλις τετράγωνα πιὸ πέρα ἀπὸ τὸ
σπίτι τοῦ θύματος.
Ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ σπιτιοῦ ποὺ
εἶχε χτυπήσει ὁ διαρρήκτης, ἦταν
ἕνας πλούσιος κτηματίας,
φίλος τοῦ Ἅρθουρ Μπρούς. Ὁ
διαρρήκτης, ὅπως εἶπε ὁ κτηματίας
στὸν ὑπαστυνόμο ποὺ πῆγε νὰ τὸν
ἐπισκεφτῆ μαζὶ μὲ τὸν βοηθό του
Τζὼν Χάρρις, εἶχε κλέψει ἕνα μα-
χαίρι ἰνδικό, ἀπὸ τὴ συλλογή του,
36
, f
,πηκω ω. ..ψ,ᾼ;».ᾁ..ᾨ,=ι-ωἇωμ.ωῄω. « μ. »Α --
μερικὰ παλιά, χρυσᾶ νομίσματα
καὶ . . . κάμποσα περιοδικὰ μὲ τολ-
μηροὶ γυμνά.
Ὁ ύπαστυνόμος ἦταν ἕτοιμος νὰ
φύγῃ ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ κτηματίου,
ὅταν ὁ βοηθός του τοῦ ἔκανε νόημα
ὅτι κάτι ἤθελε νὰ τοῦ πῇ, ἰδιαιτέρως.
Ὄταν μπόρεσαν νὰ μιλήσουν ἐλεύ-
θερα, ὁ Χάρρις τοῦ ἔδεΕε μὲ τὸ
κεφαλὴ τὴν συλλογὴ ὅπλων τοῦ
κτηματία.
-Βλέπετε ἐκείνη τὴν καραμπίνα;
τοῦ εἶπε. Δὲν ξέρω πῶς μοῦ ἦρθε,
προηγουμένως, τὴν ὥρα ποὺ σᾶς
περίμενα, καὶ τὴν ξεκρέμασα ἀπὸ
τὸν τοῖχο. Μύρισα τὴν κάννη της
καὶ... εἶμαι σίγουρος ὅτι ἔχει
χρησιμοποιηθῆ πρόσφατα. Παίρνει
σφαῖρες τῶν 30.
Ἀπὸ μία σφαῖρα καραμπίνας τῶν
τριάντα χιλιοστῶν, εἶχε βρῆ τὸν θά-
νατο ἡ Τζαίην Λιούϊς! Ἀλλὰ ὁ
κτηματίας βεβαίωσε, πολὺ κατηγο-
ρηματικἀ, τὸν ὑπαστυνόμο ὅτι εἶχε
ἕνα ἑξάμηνο τοὐλάχιστον νὰ χρη-
σιμοποιήσῃ τὴν καραμπίνα του κί
ὅτι, ὅλο τὸ προηγούμενο βράδυ
ἔλειπε στὸ σπίτι συγγενῶν του,
κάπου διακόσια μίλλια ἔξω ἀπὸ
τὴν πόλι.
Ὁ Μπρούς ἔλεγξ8 τὸ ἄλλοθι, παρ᾿
ὅλο ποὺ ἤξερε ἐπὶ πολλὰ χρόνια
τὸν κτηματία καὶ τὸν θεωροῦσε
ἀκέραιο καὶ τίμιο χαρακτῆρα.
Βεβαιώθηκε ὅτι τοῦ ἔλεγε τὴν
ἀλήθεια. Πρᾶγμα ποὺ σημαίνει,-
ὅτι ὁ διαρρήκτης τῶν δύο σπιτιῶν
καὶ δολοφόνος τῆς Τζαίην, εἶχε
κάνει τὴν διάρρηξι στὸ σπίτι τοῦ
κτηματίου μόνο καὶ μόνο, γιὰ νὰ δά-
νειστῆ τὴν καραμπίνα ἀπὸ τὴν συλ-
λογή του. Τὴν καραμπίνα, μὲ τὴν
ὁποία εἶχε σκοτώσει τὴν γυναίκα.
Μετὰ τὸν φόνο τὴν εἶχε ξαναβάλει
στενὸς στὴ θέσι της, ἥσυχος ὅτι ἔτσι εἶχε
ἐξαφανίσει κατὰ ᾿τὸν πιὸ σίγουρο
τρόπο τὸ ὅπλο τοῦ ἐγκλήματος.
Δύο ὁλόκληρες ἑβδομάδες, ἡ ὑπό-
θεσις Τζαίην Λιούϊς, κρατοῦσε ἀνά-
στατη ὁλόκληρη τὴν μικρὴ ἐκείνη
πόλι τοῦ Μισούρι. Εἶχε καταντήσει
ὁ ἐφιάλτης τοῦ ὑπαστυνόμου Μπρούς
μπροστὰ ἀπὸ τὸν ὁποτο περνοῦσαν
καθημερινὰ δεκάδες ὑπόπτων.
Κανένα καινούργιο στοιχετο δὲν
ἶ εἶχε προστεθῆ στὰ παλιά, ἀλλὰ ὁ
Ξ Μπρούς εἶχε βγάλει τὰ δικά του
e,
-;
συμπεράσματα, βασισμένα περισ-
σότερο στὸ ἔνστικτα, παρὰ στὴ
Ἴ λογική: Ὁ διαρρήκτης ἴσως νὰ
“uni
ἦταν μανιώδης συλλέκτης νομισμά-
των. Κί ἀπὸ τὰ δυὸ σπίτια ποὺ
εἶχε μπῆ, εἶχε κλέψει παλιὰ νο-
νομίσματα . . .
Εἶχε κλείσει καὶ ἡ τρίτη ἑβδο-
μάδα, μετὰ τὴν δολοφονία τῆς
Τζαίην Λιούϊς, ὅταν μιὰ γυναίκα
,παρουσιάστηκε δειλὰ στὸ τμῆμα καὶ
ζήτησε νὰ μιλήσῃ στὸν ὑπαστυνό-
μο. T’ δνομά της, εἶπε, δὲν εἶχε με-
γάλη σημασία. Εἶχε πάει, ἁπλῶςγ
γιὰ ν᾿ ἀναφέρῃ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ
φίλη της, Πάμελα Ξαβιέ, τῆς
εἶχε προτείνει ν᾿ ἀγοράση ἕνα παλιό,
χρυσὸ νόμισμα τῶν εἴκοσι δολλαρίων.
-Εἶμαι συλλέκτρια παλιῶν νο- ,
μισμάτων, ἐξήγησε ἡ γυναίκα, καὶ
τὰ χρυσᾶ μ᾿ ἐνδιαφέρουν ἰδιαιτέρως. ἒ
Ἀλλ᾿ ὅταν εἶδα ἐκεῖνο ποὺ ἤθελε
νὰ μοῦ πουλήσῃ ἡ Πάμελα, ἀνα- ᾿
τρίχιασα. ὝΗταν ἴδιο μ᾿ ἐκεῖνο ποὺ Ξ
δημοσίευσαν οἱ ἐφημερίδες, σχε- ᾿
τικὰ μὲ τὸν φόνο τῆς κυρίας Λιούϊς.
Ἡ Πάμελα Ξαβιέ, θστερα ἀπὸ τὴν
ἐπίσκεψι καὶ τὶς ἐρωτήσεις τοῦ
ὑπαστυνόμου Μπρούς, παρέδωσε τὸ
χρυσὸ νόμισμα, ἀλλ᾿ ἀρνήθηκε κάθε
κατηγορία. Εἶπε ὅτι τῆς τὸ εἶχε
χαρίσει γιὰ ἐνθύμιο, κάποιος νεαρὸς
τρελλὰ ἐρωτευμένος μαζί της.
Ὁ νεαρὸς εἰκοσιπεντάχρονος Μά-
θιου Φέργκιουσον, ἀρνήθηκε ἐπίσης
κάθε ἀναμίξι στὸν φόνο τῆς κυρίας
Λιούϊς. Εἶπε ὅτι τὸ νόμισμα τὸ εἶχε
ἀγοράσει ἀπὸ κάποιο φίλο του, ἕνα
μιγάδα ὀνόματι Τόμας Λῆ Τόμπσον,
εἰδικὰ γιὰ νὰ τὸ χαρίσῃ στὴν ἀγα-
πημένη του Πάμελα.
Ὁ μιγὰς Τόμπσον, προσπάθησε
νὰ τὸ βάλῃ στὰ πόδια, ὅταν εἶδε
τὸ αὐτοκίνητο τῆς ἀστυνομίας νὰ
σταματάη ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι του.
Τὸν κυνήγησαν δμως, κί ὅταν εἶδε
ὅτι θὰ τὸν ἔπιαναν, τράβηξε ἀπὸ τὴν
τσέπη του ἕνα μαχαίρι (ἐκεῖνο
ποὺ εἶχε κλέψει ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ
κτηματία) καὶ προσπάθησε νὰ ἐπι-
τεθῆ μ᾿ αὐτὸ στοὺς ἀστυνομικούς.
Παραδόθηκε, δμως γιατὶ τὸν ἀπεί-
λησαν ὅτι θὰ τὸν πυροβολοῦσαν.
Στὸ τμῆμα, τὰ ὡμολόγησε ὅλα.
Τὴν Τζαίην Λιούϊς τὴν εἶχε
σκοτώσει «ὑπακούοντας στὶς προ-
σταγὲς μιᾶς Σκοτεινῆς Δυνἂμεως».
 /
θ
τθᾋᾏχᾋ\\
~\\ ~\\\\
ᾼΧᾞ
ἕξἶίἷἓῢίθἱὸ
Δ ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ
Ὁ «φοιτητὴς»᾿ ἑβδομαδιαία ἕκδοσι τῆς
Φοιτητικῆς Ἐνὠσεως τοῦ Ἀριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, προκη-
ρύσσει διαγωνισμὸ διηγήματος ἢ μυθι-
στορήματος. Στὸν διαγωνισμὸ αὑτὸν
μποροῦν νὰ λάβουν μέρος Ἕλληνες φοι-
τηταί Kai σπουδασταί Ἀνωτάτων Kai
‘Avmtépcov Σχολῶν τοῦ Ἐσωτερικοῦ καί
Ἐξωτερικοῦ, καθὼς καί μαθηταί τῶν δύο
τελαυταίων τάξεων τῶν Σχολείων Μέ-
σης Ἐκπαιδεύσεως τοῦ Ἐξωτερικοῦ.
Οἱ δροι τοῦ διαγωνισμοῦ εἶναι οἱ ἑξῆς
1) Τὸ ἔργο δὲν πρέπει νὰ ὑπερβαίνῃ
τίς πενῆντα δακτυλογραφημενες σελίδες
ἐὰν πρόκειται γιά διήγημα Kai τίς 250
ἐὰν πρόκειται γιὰ μυθιστόρημα. Ἡ έκδοσι
κάθε σελίδος ἔχει ὁρισθῇ στίς 25 σειρες.
2) Ἡμερομηνία λήξεως τοῦ διαγω-
νισμοῦ ὁρίζεται ἡ 31η Ἰανουαρίου 1974.
3) Τὸ έργο πρέπει νὰ ὑποβληθῇ σὲ ἓξη
δακτυλογραφημένα ἀντίτυπα.
4) Τὰ ἔργα θὰ ὑποβληθοῦν ἢ ταχυδρο-
μηθοῦν (ὄχι ἐπὶ συστάσει) στὴν διεύθυν-
OI: «φοιτητὴς» B. Σοφίας 40 Θεσσαλονί-
ΚΠ μὲ τὴν ἔνδειξι «διὰ τὸν διαγωνισμὸν
πεζογραφ- ας», σὲ σφραγισμένο φάκελλο
ὁ ὁποτος πρέπει νὰ περιέχη τὸ ὀνοματε
πωνυμον Kai τὰ ὑπόλοιπα στοιχεῖα τοῦ
ἀποστολέως. Σὲ κάθε ἀντίτυπο τοῦ έρ-
γου πρέπει νὰ σημειωνεται ὁ τίτλος
τοῦ ἔργου Kai ὁ ἀριθμὸς τῆς ἀστυνομι-
κῆς ταυτότητος τοῦ συγγραφέως Ὅποια-
δήποτε ᾶλλη πρόσθετη ένδειξι ἡ ὁποία
θὰ ύποδηλωνη τὰ στοιχεῖα ταυτότητος
ἢ τὴν διεὑθυνσι κατοικίας τοῦ συγγρα-
φέως ἀποτελεῖ λόγο ἀποκλεισμοῦ ἀπὸ
᾿ ἇ.
"
ᾪ--ὰ-ῌΙ
τὸν διαγωνισμὸ. Oi διαγωνιζὸμενοι πρέ-
πει ἐπίσης νἀ ἐσωκλείσουν στὸν προανα-
φερὸμενο σφραγισμένο φάκελλο, Βε-
βαίωσι τοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ Ἱδρὑματος
ποὺ φοιτοῦν.
5) Τὰ ἀποτελέσματα τοῦ διαγωνισμοῦ
θὰ ἀνακοινωθοῦν ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα
«φοιτητὴς» μέχρι 31 Μαΐου 1974.
6) Ὁ διαγωνισμὸς προβλέπει πρῶτο᾿
δεύτερο καί τρίτο βραβετο, Κάθε ἕνα θὰ
συνοδευεται ἀπὸ 30, 20 Kai 10 χιλιάδες
δραχμὲς ὰντιστοίχως. Προβλέπει ἐπίσης
Kai τρεῖς ἐπαίνους μὲ τιμητικἐς διακρίσεις
7) Τὰ ἔργα ποὺ θὰ ὑποβληθοῦν δὲν
ἐπιστρέφονται. Ἔργα τὰ ὁποῖα δὲν πλη-
ροῦν τοὺς δρους τοῦ διαγωνισμοῦ θἀ
ἀποκλείωνται χωρίς ἅλλη διαδικασία.
8) Ἡ έκδοσι «φοιτητὴς» διατηρεῖ τὸ
δικαίωμα νὰ τροποποιῆ ὅλους τοὺς δρους
τοῦ διαγωνισμοῦ, ἐκτὸς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ
ἀναφέρονται στὸν τρόπο ὑποβολῆς τῶν
ἔργων Kai τὸ εἶδος τῶν βραβείων.
9) Ἡ Ἐπιτροπὴ κρίσεως καί βραβεύ-
σεως τῶν ἔργων θὰ εἶναι πενταμελὴς
Kai οί ἀποφάσεις της ἀμετάκλητες.
ΤΟ «ΤΖΗΝ» ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΛΛΑ....
Διάβασα σ᾿ ἕνα ἀπὸ τὰ τελευταῖα τεύχη
τοῦ περιοδικοϋ «Κόσμος τῆς Ἑλληνίδος».
«Αὐτὸ εἶναι τὸ «τζἠν». Ξεκίνησε ἐδῶ
καὶ ἑκατὸν τόσα χρόνια κατ᾿ ἐξοχὴν ἀν-
δρικὸ ἔνδυμα, γερὸ, πρακτικό, τραχὺ, ἀπο-
κλειστικἀ ἀνδρικὸ. Ἔγινε ἐδῶ Kai λίγα
χρόνια σῆμα διαμαρτυρίας, λερωμένο, ξε-
βαμμένο᾿ τσαλακωμένο, μπαλωμένο .. ..
Κατέκτησε ὅλους τοὺς τόπους, τὰ δύο
φῦλα, ἐμφανίστηκε σ᾿ ὅλους τοὺς τύπους.
μακρὺ, κοντό. μὲ ξέφτια, μὲ πἐρλες .. .. ..»
,τι
Μήπως ἔτσι δὲν εἶναι : Μὰ θὰ μοῦ πῇ κα-
νείς τί σημασία μπορεῖ νὰ ἔχουν ὅλα αὺ-
τὰ, τὴ στιγμὴ ποὺ Kai οί «πεπαιδευμἔ
νοι νέοι» τῆς Ἀρχαιὁτητος φοροῦσαν
ἀτημέλητους χιτῶνες καί ἀπέριττα σαν-
δάλια. Μὲ τὴν διαφορὰ δμως ὅτι μία
ἀρχαϊκὴ γκαρταρόμπα, παραδείγματος
χάριν τοῦ Σωκράτη σὲ νεαρὴ ἡλικία ἢ
τῶν ἐφήβων τῆς Σπάρτηςσυμπορευὁ-
ταν με τίς λογικες βιοτικἐς ἀνάγκες Kai
ὑπέκυπτε στὴν φυσιολογικὴ φθορὰ τοῦ
χρόνου καὶ ὄχι τὴν πρόωρη ἀπὸ τοὺς
κατόχους της, οἱ ὁποτοι σήμερα «S1ap-
ρηγνυουν τὰ ἱμάτιά τους» ὄχι ἀπὸ έκπλη-
ξι ἀλλὰ κάτω ἀπὸ τίς ἐπιταγἐς μιᾶς πα-
ράξενης ὰλληλοϋποβολῆς.
ΜΙΚ ΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
Ἡ Χ.Α.Ν. Θεσσαλονίκης περιμένει
ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες νεανικές
συμμετοχὲς στὸν ἐτησιο διαγωνισμὸ
ἐγχρῶμων διαφανειῶν ἀπὸ ἐρασιτέχνες
φωτογράφους. Τὸ θέμα εἶναι ἐλεύθερο
μὲ μόνη τὴν προῦπὸθεσι ὅτι θὰ ἔχῃ σχέσι
τὸν Ἑλληνικὸ χῶρο. Οἱ διαγωνιζόμενοι
μποροῦνωὰ λάβουν μέρος με 5 ἕως 10
διαφάνειες τῶν 36 χιλιοστῶν. Περισσό-
τερες πληροφορίες παρέχονται ἀπὸ εἰ-
δικὸ έντυπο Κανονισμὸ καθώς Kai τὸ
τηλέφωνο τῆς Χ.Α.Ν, 275-026.
ᾉᾉᾉᾉ
Oi Πανελλήνιοι μαθητικοἰ ἀγῶνες
στίβου 1974 θὰ διεξαχθοῦν τὴν 12η
Ματου στὴν πὸλι τῶν Τρικάλων, ἐνῷ
τὸ Πανελλήνιο πρωτὰθλημα ἀνωμάλου
δρόμου μεταξὺ μαθητῶν, τὴν 21 Μαΐου
στὴν Ἀρχαία Ὀλυμπία.
ΰᾉᾼᾉ
Στίς 10 Ἰανουαρίου λήγει ἡ προθεσμία
ὑποβολῆς αἰτήσεων καί πιστοποιητικῶν
γιὰ τὴν συμμετοχὴ στὸν διαγωνισμὸ τοῦ
23ου Τακτικοῦ Προγρὰμματος ὑποτρο-
φιῶν τοῦ 1.Κ.Υ. περιόδου 1974—1975.
Οἱ ἐξετάσεις θὰ γίνουν τὸν Φεβρουάριο.
ᾼᾅᾅᾼ
Μὲ τὸ τελευτατο ταχυδρομετο ἐλὰβαμε
τὰ περιοδικὰ γιὰ νέους «Ἀκτῖνες»,
«Κόσμος τῆς Ἑλληνίδος» Kai «Νειᾶτα».
ξἶ» I} ιφ g;
Θερμἐς εὑχὲς ἀπευθύνομε πρὸς τὸν
«Φοιτητή», τὴν πολυσέλιδη Kai ἰδιαίτε-
ρα φροντισμένη ἑβδομαδιαία ἔκδοσι
τῆς ΦΕΑΠΘ, ποὺ πρίν ἀπὸ λίγες ἡμέρες
ἔκλεισε δύο χρόνων λαμπρῆς κυκλοφο-
ρίας. Εὑχἐς Kai συγχαρητήρια μαζί γιὰ
ὅλα τὰ παιδιὰ ποὺ ἀποτελοῦν τὴν σύνταξι
τοῦ «Φοιτητἠ» δίνοντας τὸν καλύτερο
ἑαυτό τους γιὰ Κάτι ἀληθινὰ ὡρατο καί
ᾶξιο πρὸς μίμησι.
37
 Ὅταν ἐξερράγη ή Ἑλληνικὴ Ἐπανά-
στασις τοῦ 1821, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας
ἦταν ὑπουργὸς τῶν Ἐξωτερικῶν τῆς Ρω-
σίας καὶ ἡλικίας 45 χρονῶν. Ὅσο κί ἂν
μερικοὶ ἱστορικοἰ τὸν ἐχαρακτήρισαν δι-
στακτικὸ γιὰ τὸ ἄμεσο ξεσήκωμα τῶν ὑπο-
δοὐλων Ἑλλήνων κατὰ τοῦ τυράννου, ἡ

ΙΩΑΝΝΗΣ
ἱστορικὴ ἀλήθεια τοὺς διαψεύδει. Βέβα-ια,
εἶναι γεγονὸς ὅτι, ὅταν τὸ Γενάρη τοϋ
1820 τὸν συνάντησε ὁ Ἐμμανουὴλ Ξάνθος
(ἕνα ἀπὸ τὰ τρία ίδρυτικἁ μέλη τῆς Ἑται-
ρίας τῶν Φιλικῶν), ὁ Καποδίστριας ἀρνή-
θηκε νὰ δεχτῆ τὴν προσφερομένη ἀρχη-
γία τῆς Ἑταιρίας, αὐτὸ δμως δὲν ἐσήμαι-

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣΞ
νε ὅτι δὲν ἐπίστευε πὼς μόνον μὲ τὶς ἰδι-
Κές του δυνάμεις οἱ Ἕλληνες θ᾿ ἀποτίνασ-
σαν τὸν τουρκικὸ ζυγὁ. Γιὰ νὰ κατανοή-
σουμε μάλιστα τὴν αἰτία τῆς ἀρνήσεως έ-
κείνης, δὲν πρέπει νὰ ξεχνοῦμε ὅτι, δντας
τότε ὑπουργὸς τῆς ρωσικῆς αὐτοκρατο-
ρίας καὶ γνωρίζοντας καλὰ τὴν ἀμετακί- Ξ
νητη ἐμμονὴ τοῦ Τσἁρου Ἀλεξάνδρου A' ι
στὶς διατάξεις τῆς Ἱερᾶς Συμμαχίας, ποῦ
καταδίκαζε κάθε ἀπελευθερωτικὴ κίνησι
, τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης, νὰ βλάψῃ μόνον
τἰς προσπάθειες τῶν Φιλικῶν ἐπρόκειτο,
ἐὰν δεχὁταν. Ἐπὶ πλέον, ἀσφαλῶς θὰ ἐβά-
ρυνε τὴν κρίσι τοῦ Καποδίστρια ἡ ἐπιπό-
λαια παρόμοια πρότασις τοῦ ἀνάξιου Φι-
λικοῦ Νικολάου Γαλἁτη, ποὺ τὸν ἐπισκέ-
φτηκε πρίν ἀπὸ τὸν Ξάνθο. Πάντως, τὸ
ὅτι ἡ ἄρνησις τοῦ Καποδίστρια νὰ δεχτῆ
τὴν ἀρχηγία τῆς Φιλικῆς, δὲν ἐσήμαινε
ἐλλειψι συμπαραστάσεως στὸν ἐπικείμε-
Ἐ νο ἀγῶνα, ἐπιΒεβαιὠνει ἀναντίρρητα μιὰ
σαφής παράγραφος τῆς ἰδιόχειρης ἐπι-
στολῆς τοῦ Ἀλεξάνδρου Ὑψηλάντου
(που, ὅπως εἶναι γνωστὀ, ἀνέλαβε μετὰ ὡς
Γενικὸς Ἐπίτροπος τῆς «Ἀρχῆς») πρὸς
τὸν Αὐτοκράτορα Ἀλέξανδρο, ποῦ τὴν

κᾲβερνῂτπς τῆς Ἑλλάδος

ἔγραψε λίγες μἑρες πρὸ τοῦ θανάτου του
(21111828) : «Ὁ κόμης Καποδίστριας τὸν
ὁποτον συνεβουλεύθην συνεφώνησε πρὸς
τὴν γνώμην μου, εὗρε τὰ σχέδια καὶ τὰς
προπαρασκευἁς μου καλὰς καὶ καταλλἡ-

i " τ ὸ ἔ β γ ω / [ Τ ο υ
K a
λους καὶ μὲ συνεβούλευσεν ὅπως ἐνεργή-
σω καὶ ἐπιχειρήσω τὴν ἔναρξιν αὐτῶν, μὴ
δεικνύων δισταγμόν τινα περὶ τῆς ἐπιτυτ
χίας.. ..». Ὁπως δὲ ξέρουμε, ὁ ὅσο ὑψη-
λὁφρων καὶ γεννατος, ἄλλο τόσο ἄτυχος
᾿ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης πέθανε στὴ
Βιέννη στὶς 9 Ἰανουαρίου 1828 καὶ, μόλις
ἔχοντας μάθει ὅτι ὁ Ἰωάννης Καπο-
δίστριας ταξίδευε γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὡς Κυ-
βερνήτης της, ψιθὐρισε : «Δόξα σοι ὁ
Θεός».
Ἐπιβάλλεται δμως νὰ ἐκτεθῆ συνοπτι-
κᾶ ἡ ἀφετηρία καὶ ἡ μετέπειτα σταδιοδρο᾿ KSIN)N0Y ἶξἹῒΡῖΑκοποΫΛοΥ
μία τῆς ἐκλεκτῆς αὐτῆς προσωπικότητος, Λογοτἐχνου-Δημοσιογράφου
που ἐπλήρωσε μὲ τὴ ζωή του τὴ γόνιμη
ἀφοσίωσί του στὸν τόπο του.
Στὰ τέλη τοῦ 14ου αἰῶνος, ἡ Δαλματικῂ
οίκογένειαγΙΤΓΟ RI ἐγκαταστἁθηκε στὴν
Κέρκυρα καὶ πῆρε ἀπὸ τὸν τόπο τῆς κα-
ταγωγῆς της ( Capo d’ Istria )τὸ με-
ταγενέστερο ἐπώνυμα τῶν μελῶν της. _ Τὴν 7η Ἰανουαρίου συμπληρώνονται 146 χρόνια ἀπὸ τὴν 1
Ἀπὸ τὸ 1689, στὸν πρὸγονο τοῦ Ἰωαν. ἄφιξι καὶ πανηγυρικὴ ὑποδοχὴ τοῦ Καποδίστρια εἰς τὸ ᾿
Καποδίστρια, εἶχε ἀπονεμηθῆ ἀπὸ τὸ Δοῦ- _ Ναύπλιο , ὅπου μετὰ 34 περίπου μῆνες λαμπρῆς θητείας ὡς
κα τῆς Σαβοϊας ὁ κληρονομικὸς τίτλος Κυβερνήτου τῆς Ἑλλάδος, »ἔμελλε νὰ δολοφονηθᾖ κάτω
τοῦ κόμητος. Παραλείποντας τὴν ἄλλη
δρᾶσι τῆς σίκογενείας αὐτῆς, θὰ πρέπει ν᾿ ἀπὸ δραματικὲς συνθῆκες. Μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτὴ δημοσιεύ-
ἀναφέρουμε τὴν πατριωτικῆ συμβολἠ τῶν με ἕνα ἐνδιαφέρον ἱστόρημα τοῦ λογοτἐχνου καὶ δημοσιο-
ἀδελφῶν Ἀλεβίζου, Γεωργίου καὶ Σταύ- γράφου κ. Κ. Κυριακοποὐλου, ὁ ὁποτος μὲ ὰδρὲς γραμμὲς
ρου Καποδίστρια ὅταν, τὸ 1690 - 91, δν- σκιαγραφεϊ τὴν προσωπικότητα καὶ τὸ ἔργο τοῦ θαρραλέου
τας ἀρχηγοὶ τῶν Χειμαρριωτῶν, πολέμή
σαν γενναία κατὰ τῶν Τούρκων, Ὁ πατέ- αὐτοῦ θεμελιωτοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, εἰς τὰ πρῶτα
ρας τοῦ Ἰωάννου Καποδίστρια Ἀντωνα- μεταπελευθερωτικά του βήματα. -
μάρια, ἀπέκτησε ἀπὸ τὴ. γυναῖκα του, τὴν
Κερκυραἱα κοντέσσα Ἀδαμαντίνη Γολέ-
μη, πέντε ἀγόρια καὶ τέσσαρα κορίτσια.

38
Ἀπὸ πολὺ νἐος ἀκολουθησε τὸ πολιτικὰ
στάδιο, διατελὠντας δὲ πρεσΒευτὴς τῆς
Ἰονίου Πολιτείας στὴν Κωνσταντινού-
πολι, ὑπέβαλε στὸ σουλτάνο Σελὴμ τὸ
προσωρινὸ πολίτευμα τῆς Ἑπτανήσου.
Στὴ διαθήκη ποῦ ἄφησε, ἀξίζει νὰ προσέ-
ξουμε ὡρισμένες του συμβουλὲς στὰ παι-
διά του : «Εῖναι ἀλήθεια, πὼς στὶς πολι-
τεῖες, μόλις μιὰ οἰκογένεια φτάσῃ σὲ θὲσι
ποῦ νὰ τὴν ἐκτιμοῦν οἱ ἄλλοι, ἀμέσως πὲ-
φτει στὸ φθόνο.. .. Ἀν, μὲ τὶς ἀρχὲς σας,
πετύχετε νὰ γίνετε ἀντικείμενα ἐκτιμή-
σεως καὶ συγχρόνως ὰποφύγετε τὰ χτυ-
πήματα τοῦ φθόνου, τότε ἡ λύσις αὐτοϋ
τοῦ δύσκολου προβλήματος εἶναι στὰ χἐ-
ρια σας, καὶ σὲ μένα μένει νὰ σᾶς ἀφήσω
τὴν πλουσιώτερη διαθήκη : τὴν τιμὴ τῆς
οἰκογενείας σας.. .. Νὰ μὴν εἶστε σκλη-
poi καὶ νὰ πληγώνετε τους ἄλλους, γιατὶ
ποτὲ δὲν καταλήγουν σὲ ὠφέλιμα ἀποτε-
λέσματα τὲτοιοι τρόποι ζωῆς.... Καλ-
λιεργεῖτε τὴ λαΪΚὴ εθνοια μὲ ἀγαθοεργίες
καὶ εὐγενικοὺς τρόπους.. ..».
Ἡταν 25 χρονῶν ὁ Ἰωάννης Καποδί-
στριας, ὅταν γύρισε στὴν πατρίδα του ἀπὸ
τὶς ἰατρικὲς σπουδἑς του στὴν Ἰταλία,
ὅπου εἰδικεύτηκε στὴ χειρουργικὴ, ποῦ
ἠταν ἄγνωστη στὰ Ἰόνια νησιά. (Μέχρι
τότε, τὶς μικροεγχειρήσεις τὶς ἔκαναν οί
κουρεῖς καὶ τίς σοβαρώτερες οί πρακτικοὶ
τοῦ Βενετσιάνικου στρατοῦ). Ὅσοι Κερ-
κυρατοι εῖχον ἀνάγκη ἐσπευδαν στὸ νεα-
ρὸ εὐγενικὸ γιατρό, ποῦ ποτέ του δὲν ζη-
τοῦσε ἀμοιβή. Στὰ 1799, ποῦ κατέλαβαν
τὴν Κέρκυρα τὰ Ρωσοτουρκικὰ στρατεύ-
ματα, ὁ ἀρχηγὸς τοῦ στόλου διώρισε τὸν
Καποδίστρια ἀρχίατρο τοϋ νοσοκομετου
τοϋ στρατοῦ κατοχῆς. Ἀργότερα, ὁ πά
τέρας του, ποῦ εἶχε γίνει αὐτοκρατορικὸς
ἐπίτροπος τοῦ νησιοῦ, τὸν ἔστειλε στὸ
Ἀργοστόλι, γιὰ νὰ ὁρίση τοπικὴ κυβέρ-
νησι στὴν Κεφαλληνία, Ἔτσι, διἑκοψε
τὴν ἄσκησι τῆς ἰατρικῆς, ἄρχισε δμως
σύγχρονα τὶς πρῶτες ὲπιτυχίες στὸ διπλω-
ματικὸ στάδιο, ὅπου ἀργότερα ἀναδείχ-
τηκε. Μόλις τελείωσε ή ἀποστολή του αὐ-
τή, ξαναγύρισε στὴν Κέρκυρα καὶ μέχρι
τὸ Μάρτη τοῦ 1803 ἀσχολήθηκε πάλι μὲ
τὴν ἰατρική. Ἀλλά δμως καθήκοντα, ποὺ
τοῦ ἀνέθεσε ἡ Γερουσία, (Γραμματέως τῆς
Ἰονίου Ἐπικρατείας) τὸν ἀπομάκρυναν,
ὁριστικἀ δμως τὡρα. Στὴ νέα του θέσι
ἀμέσως ἀναγνωρίζεται περισσότερο ἡ
ἰδιοφυῖα καὶ ἡ δραστηριότης του. Ὑστε-
ρα μάλιστα ἀπὸ τὶς ἐπιτυχίες του νὰ συ-
στηματοποιήση τὴν ἑλληνικὴ ὲκπαίδευσι
στὴν Κέρκυρα καὶ νὰ τελειοποιήση τὴν
ἂμυνα τῆς Λευκάδος κατὰ τὴν ἐπιδρομὴ
τοῦ Ἀλήπασα, τὸ 1807, ἡ φήμη του ξεπερ-
νάει τὰ δρια τοῦ Ἰονίου κράτους. Τότε εῖ-
ναι ποὺ ὁ πατριωτισμός του βρῆκε τὴν εὑ-
καιρία νὰ ὲκδηλωθῆ ὲναργέστερα. Στὴν
πίστι του γιὰ τὰ πεπρωμένα τοῦ γένους
ὀφείλεται, ὅτι ῶρκισε στὴ Λευκάδα τους
πρόσφυγες καπετάνιους tot) Μοριᾶ καὶ
τῆς Ρούμελης, ῦψὠνοντας τὸ ποτήρι γιὰ
τὴν ἀπολύτρωσι τῶν Ἑλλήνων. Ὁ ἐνθου-
σιασμὸς ἐκεῖνος, ποὺ σήκωσε ἀνάμεσα
στοὺς ἡρωϊκοὺς προδρόμους τοἲ) Εἰκο-
σιένα, ποτὲ δὲν τὸν ἄφησε νὰ μὴ σκεπτε-
ται τὸ μεγάλο του χρέος στὴν Πατρίδα.
Βλέποντας τὴ δραστηριότητα τοϋ Κα-
ποδίστρια ὁ πληρεξούσιος ὑπουργὸς τῆς
Ρωσίας στὴν Ἑπτάνησο Μοντσενῆγος,
ὲγνωστοποίησε τὶς ἀρετές του στὸν αὑτο-
κρἁτορα. Ἐτσι, τὸ 1809, καλεσμένος ἀπὸ
τὸν Τσάρο᾿ ὁ Καποδίστριας ἀνέλαβε ὑπη-
ρεσία συμβοῦλου στὴν Αὺλή, ὅπου δμως
δὲν ὲμεινε παρὰ δυὸ χρόνια, γιατὶ τὸ ρω-
σικὸ κλῖμα ὲκανε κακὸ στὴν ὑγεία του.

39
Στὴ Βἐννη, ὅπου ὲστάλη μετὰ ὡς γραμ-
ματεὺς τῆς ρωσικῆς πρεσβείας, ἐκτιμήθη-
κε πολὺ ἡ ἐργατικότης καὶ ἡ ἀφοσίωσίς
του στὸ καθῆκον, γί αὺτὸ κί ὁ αὐτοκρά-
τωρ τὸν διώρισε διευθυντὴ τοῦ διπλωματι-
κοῦ γραφείου τοῦ ἀνωτὰτου διοικητοῦ τοῦ
στρατοῦ τοῦ Δουνάβεως, στὸ Βουκουρἐ-
στι. Ὄταν πιά, ἀργότερα, στὶς ἀποστολἐς
του στὴν Ἑλβετία καὶ στὰ συνἐδρια τῆς
Βιέννης καὶ τοῦ Παρισιοῦ, μὲ τὴν ἰδιότη-
τα τοῦ πληρεξουσίου ὑπουργοῦ, ἔδειξε
πλατύτερα τὶς διπλωματικἐς του ἀρετἐς,
ἡ ὰναγνώρισίς του Kai ἀπὸ τὶς ξένες κυ-
Βερνήσεις ἦταν πλήρης.
Ὡς ὑπουργὸς τῶν Ἐξωτερικῶν τῆς Ρω-
σίας ὁ Καποδίστριας, δὲν ὑπερασπιζὁταν
μόνον, μὲ τὴ μεγαλύτερη ἐπιτυχία, τὰ κρα-
τικὰ συμφέροντα, ἀλλὰ Kai παρακολου-
θοῦσε καὶ θεράπευε rig ἀνάγκες τῆς πα-
τρίδος του. Στὴν πατριωτική του φλόγα
ὀφείλεται ἡ ὑποχώρησις τῆς Ἀγγλίας νὰ
περιοριστῆ σὲ «προστασία», παρὰ τὴν
ἀρχική της ἐπιδίωξι νὰ «κατὲχη αἰωνίως»
τὴν Ἑπτάνησο. Κί ἂν δὲν ἐπἑτυχε νὰ μα-
ταιώση τὴν ἀπὰνθρωπη πώλησι, τὸ 1819,
τῆς Πάργας, ἀπὸ τοὺς Ἀγγλους στὸν Ἀ-
λήπασα, ό άγὠνας ποὺ ἔκανε ἐμεινε στὴν
ἱστορία. Μἐσα στὴ βαρειὰ του ἀπασχὁλη-
σι μὲ τὰ ὺπουργικὰ του καθήκοντα, ποτὲ
δὲν ἐλάττωσε rig προσπάθειἑς του γιὰ τὴ
μὀρφωσι τῶν Ἑλληνὀπουλων.
Ἀλλὰ Kai στὴ διπλωματική του δρᾶσι
γιὰ τὴ διαμὁρφωσι τῆς Εὐρώπης, θστερα
ἀπὸ τὴν ὁριστική ἧττα τοῦ Μεγ. Ναπολέ-
οντος, ἔδειξε τὰ ἀνώτερα αἰσθήματά του.
μὲ τὰ ὲπίμονα διαβήματα του νὰ γίνουν
ἐλαφρότεροι οί δροι ποὺ ἐπιβλήθηκαν
στὴ νικημἐνη Γαλλία. Ἄν καὶ μιὰ τέτοια
δραστηριότης δὲν ἤτανῥυνατὸ παρὰ νὰ τὸν
ποτίση Kai μὲ πικρίες, γιατὶ oi ἀντίπαλοί
του πάντοτε παραμόνευαν νὰ τὸν μειώ-
40
σουν, ποτὲ δὲν παραπονἑθηκε. Ὁ Γάλλος
ναύαρχος Ντεριγνύ, ποὺ τὰ φιλελληνικὰ
του αἰσθήματα τόσες φορὲς τᾶδειξε σ᾿ ὅλο
τὸν ἀγῶνα τοῦ Εἰκοσιένα. ἔλεγε, ἀπὸ ὲπί-
σημο βῆμα, γιὰ τὸν Καποδίστρια : «Πρὄ
κειται γιὰ ἓναν ἄνδρα ποὺ εἶναι λαξευμέ-
νος κατὰ τὸ ἀρχατο πρότυπο. Ἔχει ὅλες
rig ἀρετὲς Kai ἴσως ὅλα τὰ πάθη ποὺ χαρα-
κτηρίζουν τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες».
Μιὰ ἕνδειξι τοῦ πατριωτισμοῦ, ποῦ διε-
πότιζε τὸν Καποδίστρια, βλέπουμε ὅταν,
δντας ὑπουργὸς τῆς Ρωσίας, κατώρθωσε
νὰ πάρῃ δίμηνη ἄδεια γιὰ νὰ ξαναδῆ τὴ
γενἐτειρα καὶ γιὰ τελευταία φορὰ τὸν πα-
τἐρα του. Ἐποχὴ θλιβερὴ (Μάρτης -
Ἀπρίλης 1819), γιατἰ ἡ ὰγγλικὴ πολιτική,
ἀπροσδόκητα, εἶχε σκληρυνθῆ, σὲ ση-
μετο, ποὺ τὴν «προστασία» στὰ Ἑπτάνη-
σα τὴν μετἐτρεψε σὲ καταθλιπτικὴ στρα-
τιωτικῆ διοίκησι. Αὺτὁν τὸν καιρὸ εἶχε
συντελεσθῇ ἡ πώλησις καὶ παράδοσις
τῆς Πάργας στὸν Ἀλήπασα, ποῦ ὁ Κα-
ποδίστριας τὴν αἰσθάνθηκε σὰν ἐθνικῆ
καί προσωπικὴ ταπείνωσι. Καὶ τότε εἶναι
ποὺ, θστερα ἀπὸ τὶς συνεννοήσεις του μὲ
τὸ διερμηνἐα τοῦ ρωσικοῦ προξενείου
Πατρῶν Παπαρρηγὁπουλο, πῆγε ὁ τελευ-
τατος στὸν Ἀλήπασα μὲ ἐντολή νὰ ἐξω-
θήση τὸ σατράπη τῶν Ἰωαννίνων σὲ ἀν-
τίστασι κατὰ τοῦ Σουλτάνου, ποῦ, ὅπως
ξέρουμε, κατεληξε στὸ κίνημα τοῦ 1820
καὶ διευκόλυνε τόσο τὴν ἔναρξι τοῦ ἀπε-
λευθερωτικοῦ ἀγῶνος τοῦ Εἰκοσιένα,
Δραματικὸς ἦταν ό ρόλος τοῦ Καποδίσ-
τρια μετὰ τὴν εἰσβολἠ τοῦ Ἀλεξάνδρου
Ὑψηλὰντη στίς παραδουνάβιες ἡγεμο-
νίες, μἐχρι τὸ καλοκαίρι τοῦ 1822, ὅταν
Τὸ Φροῦριον καὶ ἡ πόλις τῆς Κερκύρας, ἐκ τῆς ὁποίας κατήγοντο οί πρόγονοι
τοῦ Καποδίστρια ἀπὸ παλαιὰν γκραβοῦραν τοῦ παρελθόντος
I __
.-. Δ
«μπ-τ
...Γ ' I,
ὶ/ «γμ-κ _
ἐπεκράτησαν οί ὲπίμονες εἰσηγήσεις τῆς
αὐστριακῆς πολιτικῆς καὶ τῶν μυστικο-
!
συμβοὺλων τοῦ Τσὰρου. ὁπότε καὶ ἐξα-
ξ
ἔ
ναγκάστηκε νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν Πετρού-
πολι ὁ Καποδίστριας, μὲ ὰόριστη ἄδεια.
Σ᾿ ἐκεῖνο τὸ διάστημα, ή διπλωματική του
ὀξύνοια προσπὰθησε νὰ συμβιβάση δυὸ
ἀντιτιθεμενες κατευθύνσεις τῆς ρωσικῆς Ξεἑ
πολιτικῆς : Νὰ μὴν ὰμαυρώση ὁ αὐτοκρά-
τωρ τὴν ὑπογραφή του στὴ συμφωνία τῆς
Ἰερᾶς Συμμαχίας καὶ νὰ προστατευτῆ τὸ
ὲπαναστατημἐνο Γἐνος. Ἡ μαχητικότης
Kai ἡ γενναιοψυχία τοῦ Καποδίστρια δείχ
τηκε άδρᾶ, ὰμὲσως μετὰ τὰ συγκλονιστικὰ
γεγονότα (τὸν ἀπαγχονισμὸ τοῦ Πατριάρ-
χου Γρηγορίου E', τῶν Ἱεραρχῶν, rig
δηὠσεις κ.λ.π.), ποὺ ἐπακολούθησαν τὸν
ξεσηκωμὸ τῶν Ἑλλήνων. Σὲ εἰσήγησι
τοῦ Καποδίστρια ὀφείλεται ἡ διακοῖνω-
σις τῆς Ρωσίας πρὸς τὴν Τουρκία, ὅτι δὲν
θὰ ἐπέτρεπε τὴν ὲξὁντωσι τῶν ὁμοδόξων
της. μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἐξεγἑρσεὡς τους,
πρᾶξις ποὺ ἀποτελοϋσε καὶ παραβίασι τῶν
συνθηκῶν ποὺ εἶχε ὑπογράψει ὁ Σουλτᾶ-
νος. Ἀλλὰ καὶ ἡ παράλληλη διακοίνωσις
πρὸς rig Εὐρωπαϊκὲς Δυνάμεις νὰ πειθα-
ναγκὰσουν τὴν Τουρκία νὰ σταματήσῃ
τὴν άπὰνθρωπη τακτικὴ της ἐναντίον τῶν
ἑλληνικῶν πληθυσμῶν, ἠταν ἔργο τοῦ
ἰδίου ὑπουργοϋ τοϋ αὺτοκράτορος Ἀλε-
ξάνδρου A'. Kai ὄχι μόνον τοῦτο᾿ ἀλλὰ
στὴν πρὸς τοὺς ἡγεμόνες ποὺ εἶχαν ὑπο-
γράψει τὴν Ἱερὰ Συμμαχία διακοίνωσι,
διατυπωνὁταν σαφῶς ὅτι, γιὰ τὴν εἰρήνη
καὶ τὴν κραταίωσι τῆς εὐρωπαϊκῆς ἰσορ᾿
ροπίας, ὴταν ἑνδεδειγμὲνη ἡ αὐτοδιοίκη-
σις τῶν ἑλληνικῶν χωρῶν τῆς εὐρωπαϊ-
αἰῶνος.
a”. γ err"?
if“ «ἑἱἶ w- ., ᾿ Ξ-Ὗἲᾧὶἷηχμ
" ΖΛ ; .
\
' ””3 AV"? 1",
᾿
μὶὶἳἳ
κ... ; κ, ,
᾿ ἱ; Ἤ.
᾿ 4»
γΞι/Ἇἇ
L
.
᾿ ἐὰν-ζ
β) ,γ
ἔ.. f; "
- »....Κί ᾿
ψ ,« ,. .
..ἐῌ ....-ιὠὦ gm ,ζ ᾏΞᾼἘΜ-κ-ἑιλκ-ιῥ

κῆς Τουρκίας. Δηλαδή, χάρις στὸν Καπο-
δίστρια, οὶ ὑπήκοοι τοῦ Σουλτάνου Ἐλ-
ληνες ποὺ ἐπαναστάτησαν, δὲν ἔπρεπε νὰ
θεωροῦνται ἀποστάτες, ἀλλὰ ἐθνος ποὺ
ἐξεγἐρθηκε ἐναντίον σκληροῦ καὶ βάρ-
βαρου κατακτητῆ,
Δεκαοχτὼ μῆνες βάσταξε ὁ ἀξιοθαύ-
μαστης ἀντοχῆς ρόλος τοῦ Καποδίστρια
στὴν έπιδίωξι νὰ ἐκδηλωθῆ ἐντονώτερα
τὸ ρωσικὸ ἐνδιαφέρον ὑπὲρ τῶν Χριστια-
νῶν τῆς Ἀνατολῆς, καὶ ὅταν πείστήκε
γιὰ τὸ μάταιο τῶν ἀγώνων του νὰ μεταπεί-
ση τὸν Τσάρο, ἐφυγε τὸν Αῦγουστο τοῦ
1822 ἀπὸ τὴν Πετρούπολι, μὲ ἀόριστη
ἄδεια, ἀφοῦ 6 Ἀλέξανδρος A' τὸν διαβε-
βαίωσε ὅτι τὰ αἰσθήματά του πρὸς αὐτὸν
παρέμεναν ἀμετάβλητα ! Ἀπὸ τότε, ἀδέ-
σμευτος πιά, ἀφοσιώθηκε γιὰ τὴν ἐπιτυ-
χία τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγῶνος τῆς πα-
τρίδος του.
Πρὸ τῆς κατὰ τὸν Ἀπρίλιο 1827 ἐκλο-
γῆς τοῦ Καποδίστρια ὡς Κυβερνήτου τῆς
Ἑλλάδος, εἶχαν προηγηθῆ δύο προσκλή-
σεις του, κατὰ τὸ 1824 καὶ 1825, ὅταν αὐ-δίστρια στὸν Σπυρίδωνα Τρικούπην ἐχου-
τὸς ἐπισκεπτόταν τὶς πρωτεύουσες τῶν
εὑρωπαϊκῶν κρατῶν γιὰ νὰ ἐνισχὺη ήθικᾶ
καὶ ὑλικὰ τοὺς ἐπαναστατὴμένους συμ-
πατριῶτες του. Εἶχε ἐπιστρέφει (Μάϊος
1827) στὴν Πετροῦπολι ποὺ τοῦ ἀναγγέλ- , σαγάγουν στὸ βασιλικὸ γραφετο. Δυὸ ὡ-
θηκε ἡ πανηγυρικὴ ἐκλογὴ του ἀπὸ τὴ
Συνέλευσι τῆς Τροιζῆνος. Ὅμως, ἂν καὶ
εἶχε πληροφορηθῆ τὸν ἐνθουσιασμὸ τοῦ
ἑλληνικοῦ λαοῦ ἀπὸ τὴν εἷδησι αὺτή, ἐξα-
κολουθοῦσε νὰ ἔχῃ τὴ γνώμη ὅτι, πρίν
κατέβη στὴν Ἑλλάδα, ἔπρεπε νὰ συμπλη-
ρώση τὸ ἐργο του στὸ ἐξωτερικὰ, ἐξασφα-
λίζοντας κυρίως τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυσι
τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Ἀλέξανδρος A’ εἶχε πε-
θάνει καὶ ὁ νέος αὐτοκράτωρ Νικόλαος,
ἀφοῦ δέχτηκε τὴν ὁριστική παραίτησι τοῦ
Καποδίστρια ἀπὸ τὸ ὑπουργικὸ ἀξίωμα,
τὸν διαβεβαίωσε ὅτι ἡ Ἑλλὰς θὰ εἶχε τὴν
ὶσχυρή του προστασία. Ἡ ἀπόφασις, τώ-
ρα, εὶχε ληφθῆ : Θ᾿ ἀκολουθοῦσε τὸ δρό-
μο τοῦ πεπρωμένου του. Ἔγραφε τότε στὸ
φίλο του Στάϊν «Τολμῶ νὰ τὸ ἐπιχειρήσω,
γιατὶ έχω συνείδησι τῶν ὑποχρεώσεών
μου καὶ δυναμωμένη τὴ θέλησι νὰ τὶς ἐκ-
πληρὠσω. Ἐλπίζω, ὅτι ὁ Παντοδύναμος
καὶ oi ἰσχυροὶ τῆς γῆς, διὰ τῆς χριστια-
νικῆς τους φιλανθρωπίας. δὲν θὰ μὲ ἐγκα-
ταλείψουν».
Oi πρῶτες ἀπογοητεὺσεις τοῦ Καπο-
δίστρια παρουσιάστηκαν πρὶν φτάση
στὴν Ἑλλάδα. Ἡ ἀγγλικη πολιτικᾑ εἶχε
σχηματισμένη γνώμη ὅτι ἔνας ρωσόφιλος
εἶχε ἐκλεγῆ ώς ἡγεμὼν τῆς Ἑλλάδος, γε-
γονὸς ποῦ ὴταν ἀπαράδεκτο γιὰ τὰ coma
συμφέροντα τῆς Μεγάλης Βρεταννίας.
Δἐν ἤταν δμως ἐπιτρεπτὸ γιὰ τὸν Καπο-
δίστρια νά κατέβη στὴν Ἑλλάδα, ἄν προη-
γουμένως δὲν ἐπισκεπτόταν τοὺς ἔκπρο-
σώπους τῆς μεγάλης αὑτῆς Δυνάμεως.
Ἀπὸ προφορικὴ ἀφήγησι τοῦ Καπο-
με πληροφορηθῆ τὸν τρόπο ποὺ τὸν δέχ-
τηκε 6 Ἄγγλος βασιλεὺς Γεώργιος. Τὸν
ὡδήγησαν στὴ μεγάλη αἴθουσα τῶν ἀνα-
κτόρων, ὅπου μάταια περίμενε νὰ τὸν εἰ-
ρες δικαιολογημένης ἀγωνίας καὶ στενο-
χώριας πέρασαν, ὁπόταν ἐμφανίστηκε ό
βασιλεὺς, ἀνεπίσημα ντυμένος, προσποι-
οῦμενος ὅτι κυττάζει τοὺς πίνακες ζωγρα-
φικῆς. Κατόπιν στράφηκε ἀπότομα πρὸς
τὸν Καποδίστρια, ὅταν ἔφτασε μπρός του,
καὶ μὲ προσποιητὴ ἐκπληξι τοῦ εὶπε «Α !
.. ..ἐδῶ εῖστε, κὑριε κδμη ; Χαίρω πολὺ
ποῦ σᾶς βλέπω .. ..». Καί, χωρὶς νὰ στα-
ματήση, στράφηκε πάλι πρὸς τὶς εἰκδνες
καὶ βγῆκε ἀπὸ τὴν ἄλλη πόρτα. Συγχρό-
νως ἐμφανίστηκε ἕνας ὑπηρέτης καὶ εἶπε
στὸν κατάπληκτο Καποδίστρια ὅτι τὸν
περιμένει τὸ ἁμάξι, συνοδεύοντάς τον ὡς
τὴν ἐξώπορτα.
Ἤ ψυχρολουσία - ἂν ὄχι ἀποπομπὴ-
αῦτὴ τοῦ Καποδίστρια ἀπὸ τὸν Ἀγγλο
βασιλέα δὲν ἦταν ἡ μοναδικὴ ἔνδειξις ὅτι v
οί μέν Ἀγγλοι τὸν θεωροῦσαν τοποτηρη-
τὴ τῶν ρωσικῶν συμφερόντων (<(Ρῶσο»
τὸν εἶχε ἀποκαλέσει ὸ Ἄγγλος διοικητὴς
τῆς Ἑπτανήσου), ἐξέχοντες δὲ Ἕλληνες
εῖχαν ἐκδηλωθῆ ἐναντίον του. Ὁ φθόνος
καὶ ἡ συκοφαντία παρακολουθοῦσαν τὸν
ἀνηφορικό του δρόμο. Ἀφοῦ πέρασε ἀπὸ
τὶς κυριώτερες πόλεις, φροντίζοντας γιὰ
τὴ θεμελίωσι τοῦ ἐργου του, ἔφτασε τὸ
χειμῶνα τοῦ 1827 στὴν Ἀγκῶνα, ὅπου,
ἀποκλεισμένος ἐπὶ ἑβδομάδες ἀπὸ χιο-
νοθὺελλες καὶ τρικυμίες, ἐργάστηκε γιὰ
τὴν ἐνίσχυσι τῶν πὸρων τοῦ σχολείου
τῆς ἐλληνικῆς Κοινότητος, προσφέρον-
τας καὶ τὰ ἀπαραίτητα βιβλία. Στὴν Ἀγ-
κῶνα εῖχαν καταφύγει πολλές ἑλληνικὲς
Οἰκογένειες, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἡ χήρα
καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ Μάρκου Μπότσαρη.
Γνωρίζοντας δὲ καλὰ, ὅτι τὴν ἐρειπωμένη
Ἑλλάδα ἐμάστιζε δυστυχία καὶ πεῖνα,
_ φρόντισε νὰ σταλοῦν φορτία ἀραποσι-
τιοῦ καὶ γαλέτας. Συγχρόνως ἢρθε σἐ
, συνεννόησι μὲ εὶδικοὺς γιὰ νὰ καλλιερ-
γηθοῦν στὴν Ἑλλάδα πατάτες καὶ ν᾿ ἀνα-
πτυχθῆ ἡ μεταξοσκώληκοτροφία. '0
βιογράφος του Ἀλέξανδρος Στοὑρτζας
ἀναφέρει ὅτι, ἀπὸ τῆς ἐκλογῆς του ὑπῆρ-
ξε 6 Καποδίστριας καὶ στὴν Ἀγκῶνα
καὶ παντοϋ οἰκονομολόγος, παιδαγωγὸς,
δημοσιολόγος καὶ τροφοδότης «δί ἀγά-
πην τῶν ὸμογενῶν του καὶ τῆς κατερει-
πωμἐνης πατρίδος του».
Ὁ Καποδίστριας ἐφτασε στὸ Ναύπλιο
στὶς 7 Ἰανουαρίου 1828. Τἀ συμμαχικἀ
πλοῖα ποὺ συνώδευαν τὸ ἀγγλικὸ ποῦ τὸν
μετέφερε, χαιρετίστηκαν μὲ κανονιοβο-
λισμοὺς ἀπὸ τὸ φρούριο, ἐνῷ γιὰ πρώτη
φορὰ ὑψωνὁταν ἡ ἑλληνικὴ σημαία στὶς
κεραἷες τῶν πολεμικῶν πλοῖων τῶν τριῶν
μεγάλων Δυνάμεων. (θὰ πρέπει ἐδῶ νὰ
διευκρινισθῆ, ὅτι ὁ Καποδίστριας εἶχε
ζητήσει, κατὰ τὴν καθοδό του στὴν
Ἑλλάδα, τὴν ἄδεια τῆς ἀγγλικῆς κυβερ-
νήσεως νὰ περάσῃ πρῶτα ἀπὸ τὴν ἰδιαί-
τερη πατρίδα του Κέρκυρα. Αὐτὴ δμως
ἀπέφυγε νὰ τὸ ἐπιτρέψῃ, γιατὶ-ἤξερε τὶς
ἐνέργειες τοῦ Καποδίστρια ὑπὲρ τῆς
ἀπελευθερώσεώς τῶν Ἰονίων νήσων,
ποῦ τότε ἀγγλοκρατοὑνταν. Γιὰ νὰ ἐξα-
σφαλίσῃ, μάλιστα τὴσιωπηρὴ ἄρνησί
της, ἀνέλαβε τὴ μεταφορὰ τοῦ Κυβερνή-
του μἐ ἀγγλικὸ πλοτο. Ταυτοχρόνως,
οῖ κυβερνήσεις Γαλλίας καί Ρωσίας,
ποῦ δὲν ἤθελαν τὴν ἐνίσχυσι τοῦ κόμμα-
τος τῶν ἀγγλοφίλων στὴν Ἑλλάδα, διέ-
ταξαν νὰ συνοδευτῆ τὸ ἀγγλικὸ πολεμικὸ
ἀπὸ ἕνα γαλλικὸ καὶ ἕνα ρωσικὁ, Σ᾿ αὐτὲς
τὶς ἀντιζηλίες τῶν Δυνάμεων ὠφειλόταν
ἡ ἐπίσημη ἄφιξις τοῦ Κυβερνήτου στὴν
Ἑλλάδα. ΠαλλαΪΚὸς ἐνθουσιασμὸς καὶ
ἀγαλλίασις έπικρατοῦσε κατὰ τὴν ἀπο-
βίβασί του. Ἀφοῦ πῆρε τὰ πρῶτα μέτρα
γιὰ τὴν άποκατάστασι τῆς τάξεως, τὴν
Π Ἰανουαρίου ἐφτασε στὴν Αίγινα,
ὅπου καὶ ἕδρα τῆς προσωρινῆς («th1-
κυβερνητικῆς») ἐπιτροπῆς.
Τὴν κατάστασι ποὺ βρισκὁταν τότε
ἡ διοίκησι ς τοῦ τόπου τὴν περιέγραιναν
οί ὺπουργοί, ὅταν ρωτἡθηκαν ἀπὸ τὸν
Καποδίστρια: Ὁ γραμματεὺς (ὑπουργὸς)
τῶν οἰκονομικῶν Γ. Λιδωρίκης εἰπε
ὅτι ὄχι μόνον δὲν ὑπῆρχαν χρήματα
στὸ ταμετο, ἀλλὰ δὲν ὑπῆρχε οῦτε ταμεὄ.
Ὁ ὑπουργὸς τῶν Στρατιωτικῶν Α. Βλα-
χόπουλος ἀπήντησε ὅτι οῦτε τακτικὸς
στρατός, οῦτε πολεμοφόδια ὑπῆρχαν.
'0 τῶν Ναυτικῶν Γλαράκης ἐβεβαίωσε
ὅτι τὰ μόνα πολεμικὰ ἦσαν ἡ φρεγάτα
«Ἑλλὰς» καὶ ἡ κορβέττα «Ὕδρα», δὲν
εἶχαν δμως ἐξαρτήματα. Ὁ τῆς Δικαιο-
σὐνης Μ. Σοϋτσος, ὅτι δὲν ὑπῆρχαν
οῦτε δικαστήρια οῦτε δικαστές. Ὁ τῶν
Ἑξωτερικῶν Γ. Γλαράκης, ὅτι τὸ μόνο
ἔγγραφο ποὺ κατώρθωσε νὰ διασὠση
στὰ ἀρχεῖα του ἦταν μιά ἐπιστολὴ τῶν
συμμάχων ναυάρχων πρὸς τὴν κυβερνη-
τικὴ ἐπιτροπή.
Γιὰ ν᾿ ἀντιληΦΘοῦμε καλλίτερα τὶς
ἀνυπἑρΒλητες δυσχέρειες ποῦ εἶχε ν᾿ ἀντι-
μετωπίσῃ ὁ Καποδίστριας καὶ τὸν τρόπο
ποὺ ἐννοοῦσε νὰ τὶς ὺπερνικήση, μετα-
φέρουμε ἐδῶ ἀποσπάσματα τῆς περιγρα-
φῆς τῆς συναντήσεώς του μὲ τὸν ἕνα
ἀπὸ τοὺς κατοπινοῦς δολοφόνους του
Γεώργιο Μαυρομιχάλη (ποῦ τὴν ὸφεί-
λουμε στὸ λόγιο Γ. Τερτσέτη). ὅταν 6
νεαρὸς γιὸς τοῦ Πετρόμπεη πῆγε, λα-
μπροντυμένος, στὴν Αίγινα νὰ τὸν
καλωσορίση: «Εἰς τὰ 1828, πῆγε στὴν
Αῖγινα 6 Γεώργιος Μαυρομιχάλης νὰ
ἐπισκεφθῆ τὸν Κυβερνήτη. Ἐφόρεσε
τὴ λαμπρότερη ἐνδυμασία του, βουτη-
μένη εἰς τὸ μάλαμα, ἐγελοῦσαν τά φορέ-
ματά του, ἐγελοῦσε ἡ καρδιά του,
διατί ὁ νέος εἶχε κλίση (συμπάθεια)
πρὸς τὸν Κυβερνήτή τὸν ἐδέχθη αὐτός,
ὡς πατέρας τὸν Υίό, ἀλλὰ τοῦ εἴπε:
-Δἐν σ᾿ ἐπαινῶ διὰ τὰ φορέματά σου
καί, πρὶν πατήσω τά χώματα τά ἑλληνικά,
καὶ άφοῦ ἦλθα καὶ εὶδα, τὸ ἐβεβαιώθηκα:
εἶναι καιρὸς ποῦ πρέπει νὰ φοροῦμε
ὅλοι ζὡνη δερματένια, καὶ νὰ τρῶμε
ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριο.. ..Υἱὲ τοῦ Μαυ-
41
 Γ — Ξι--Ἐἰ-
, -
Γ i
έ
ιχ ,α
1'" s β
4 μ.- ..Δ
Γεώργιος Μαυρομιχάλης, υἱὸς τοϋ Πετρόμπεη, ὀ ὁποϊος συνεδὲθη μὲ τὸ
τραγικὸν τέλος τοῦ Καποδίστρια τὸν Σεπτέμβριον τοϋ 1831.
ρομιχάλη, διὰ νὰ μὲ τιμἠσης ἦλθες
εὐμορφοστολισμένος τὸ ἐννοῶ καἰ σὲ
ἀγαπῶ, ὅθεν καὶ σοῦ ἀνοίγω τὴν καρ-
διά μου. Ἥλθα εἰς τὴν πατρίδα σας,
ἔνας ὀμογενὴς περισσότερος, δὲν ἔφερα
ξένους ὁπλοφόρους᾿ συνοδεία μου ἔχω
μόνο τὴν πειθώ. τὸ φίλεργο. καἰ τίμια
γηρατεῖα. Ὁχι, ἐσὺ ποὺ εἶσαι νέος, ἀλλὰ
καὶ οἱ πλέον γέροντες. δὲν ἔχετε γνώση
λευκασμένη ἀπὸ παλαιότητα καιροῦ.
Ὡς ψάρι εἰς τὸ δίχτυ, σπαράζει εἰς πολ-
λοὺς κινδύνους ἀκόμη ἡ ἐλευθερία.Μοῖ)
ὲδώσατε τοὺς χαλινοὺς τοῦ κράτους.
τίνος κράτους; Μετροῦμε εἰς τὰ δάχτυλα
τὴν ἐπικράτειάν μας-τ᾿ Ἀνάπλί τὴν
Αἷγινα, Πόρο, ΞΥδρα, Κόρινθο, Μὲγαρα,
Σαλαμίνα. Ὁ Ἰβραήμης κρατεῖ τἀ κάστρα
Kai τὴ μεσόγειο τῆς Πελοποννήσου, ό
Κιουτάγειας τὴ Ροὺμελη, πολλά νησιά
βασανίζονται ἀπὸ αὺτεξοὺσιον στρα-
τιώτην καἰ ἀπὸ πειρατείαν, τά δυὸ μεγά-
λα καράβια μας εἶναι ἀραγμένα ξαρμά-
τωτα εἰς τὸν Πόρο, ἡ Ἀθήνα ἔφαγε
πέρυσι τοὺς ἀνδρειότερους τῶν Ἑλλήνων
(στἰς φοβερὲς μάχες τοῦ Ἀνάλατου).
Ποῦ τὸ θησαυροῳυλάκιον τοῦ Ἐθνους
Ἀκούω, ἐπουλήσατε καί τὴ δεκατιἀ τοῦ
φετεινοῦ ἔτους, πρἰν ἀκόμη σπαρθῆ τὸ
γέννημά ὁ τόπος εἶναι χέρσος τὸ δημό-
σιο εἶναι πλακωμένο ἀπὸ δυὸ ἑκατομμυ-
ρια λίρες στερλίνες χρέος, ἄλλα τόσα
ζητεῖτε οἱ στρατιωτικοὶ, ἡ γῆ εἶναι ὺπο-
θηκευμένη εἰς τοὺς ᾶγγλους δανειστάς,
ἀνάγκη νὰ τὴν ἐλευθερώσωμε μὲ τὴν
ἴδιαν ἀπόφασιν ὡς θὰ τὴν ἐλευθερώσωμε
καὶ ἀπὸ τὰ ἄρματα τοῦ Κιουτάγεια καί
τοῦ Αἰγυπτίου. Δὲν λυποῦμαι, δὲν ἀπελ-
πίζομαί προτιμῶ αὐτὸ τὸ σκῆπτρο τοῦ
πόνου καὶ τῶν δακρύων παρά ἄλλο-
42
- “"1
ἒ
g
ἰ
J στάδιον᾿ θὰ πολεμήσω ὡς κυβέρνησις,
. J
ὁ Θεὸς μοῦ τὸδωσε τὸ παίρνω, θέλει νὰ
μὲ δοκιμάσή εἶμαι ἀπὸ τὴ φυλή σας.
εἰς ἕνα μνῆμα, μαζί μὲ σᾶς, θά θαφτῶ!
Ὄ,τι ἔχω, ζωή, περιουσία, φιλίες εἰς
τὴν Εὺρώπη, κεφάλαια γνώσεων, ἀπο-
κτημένα ἀπὸ τόσα θεάματα καἰ ἀκροἄ
ματα συμβάντων τοῦ κόσμου, τἰς ήμέρες
μου, τά ἀφιερώνω εἰς τὴν κοινὴν πατρίδα.
Ἀς ὑψώσω τὸ μεγαλεῖα της, ὥστε, ὅποιος
θελήσει, δυσκόλως νά τὸ ταπεινώσή
στερεωμένο εἰς ρίζες ἀρετῆς εἶναι ἀκα-
ταμάχητο. Βασιλεῖς καί ἔθνη σᾶς ἐπαί-
νεσαν, ἀλλά, πίστευσέ μου, διὰ πολυετίαν
ἀκόμη, ἡ ζώνη τοῦ Προδρόμου πρέπει νὰ
εἶναι στολισμός μαςἣδχι χρυσοῦφαντη
χλαμίδα. Ὡς οἱ παλαιοὶ ἥρωες ἢ βασι-
λεῖς τῆς Ἑλλάδος, πρέπει νὰ φυτεὺωμε
δένδρα, νἀ ἀνοίγωμε δρόμους, νά παλαί-
βουμε μὲ τὰ θηρία τοῦ δάσους, νὰ δέσωμε
τὴν κοινωνία μας μὲ νόμους συμφώνους
μὲ τὸ Ἐθνος μας᾿ οῦτε ὀπίσω οθτε ἐμπρὸς
τοῦ r αιροῦ μας μ᾿1 μοῦ ζητεῖτε ζωγραφιὲς
πολὺτιμες εἰς οἰκοδόμημα ἀκόμα ἀτελείω-
το. Μέτρυ μας καί ἄστρο, εἰς δεινά ὲλ-
ληνικἄ Θεραπεία ἑλληνικὴ. Μὲ τὸ στόμα
μας, ὄχι ὡς οἱ χειροῦργοι τῆς Εὐρώπης
Κόφτοντας, ἀλλὰ μὲ τὸ στόμα μας νὰ βυ-
ζαίνουμε τὸ ἔμπυο τῆς πατρίδος μας, διὰ
νὰ τὴ γιάνωμε! Ἄν δὲν μᾶς ἀποστραφῇ ὁ
Μεγαλοδὺναμος, καί ἀξιωθοῦμε τὴν
εὺλογία Του, τά ἀκροθαλάσσια μας θά
στολισθοῦν ἀπὸ εθμορφες πολιτεῖες. ἡ ση-
μάίά ἠ ἑλληνικὴ ea δοξάζεται εἰς τὰ
πελάγη, ἥμερα δένδρα θά ἀνθίζουν εἰς τὰ
ἄγρια βουνά καὶ οἱ ὲρημιὲς θἀ πληθὺνουν
ἀπὸ κατοίκους-καἰ ὄχι εἰς τἰς ὄψιμες ἡμέ-
ρες τῶν ἀπογὸνων ὅσα σοῦ προλέγω- ἀλ-
λἀ ὲσὺ θά τά ἰδῆς, ποὺ σαι νέος, θα ζή-
σης καὶ θὰ γηράσης. 'Eva φοβοῦμαι
πολὺ, Kai μὲ δέρνει ὑποψία-τρέμω τὴν
ἀπειρία σας! 'Av ἡ νέα κυβέρνησις τὑχη
να συγκρουσθῆ μὲ συμφέροντα ξένων Δυ-
νάμεων-ὲπειδὴ κάθε τόπος ἔχει χωριστὰ
τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς του, τὸ νόμο τῆς
εὐτυχίας του ἂν πλανηθῆ ὁ ἑλληνισμὸς
σας Kai σηκωθῆ σκοτάδι μεταξύ μας,
ῶστε ἐσεῖς νὰ μὴ διαβάζετε εἰς τὴν καρ-
δίαν μου, θολωθοῦν καὶ μὲ οἱ ὀφθαλμοί,
ποιὸς ὴξεὺρει..ποῦ θἀπᾶμε: τί θὰ γινοῦμες.
Ἐτινάξατε τὸ καβοὺκι τῶν ἀλλοφὑλων,
ἀλλ᾿ οἱ πλεκτἀνες τῆς διπλωματίας ἔχουν ᾿
κλωστὲς πλανἡτριες, φαρμακερὲς, κλω-
στὲς θανάτου, ᾶφαντες--καἰ ἐσεῖς δὲν τἰς
ἐννοεῖτε. Κατεβαίνω, πολεμιστὴς εἰς τὸ
᾿
δὲν λαθεὑομαι, τὸν ἔρωτα τῶν προνομίων,
=
ἱ
ποὺ εἶναι φυτευμένος εἰς ψυχάς πολλῶν, ᾿
τἀ ὀνειροπολήματα τῶν λογιωτἁτων, ξὲ- ᾿
νων πρακτικῇς ζωῆς, τὸ φιλὺποπτο, κυ-
ριαρχικὸ καἰ ἀνήμερο ἀλλοεθνῶν ἀν-
δρῶν. Ἡ νίκη θὰ εἶναι δική μας, ἄν βασι-
λεὺη τὴν καρδιά μας, Θεὸς ζηλότυπος,
μόνο τὸ αἴσθημα τὸ ἑλληνικὸ. Ὁ φιλήκο-
ος τῶν ξένων εἶναι προδότης. Εἴθε οἱ νέοι
τῆς Ἑλλάδος νὰ εἶναι βοηθοί μου, Kai
πρῶτος ἐσὺ!Μὴ φορεῖς πολυτελῆ φορέμα-
τα, ἀταίριαστα μὲ τὴν ἔνδεια τῶν πολλῶν ᾿
Kai κεφάλαιο θαμἐνο, ἀχρησίμευτο᾿ ἢ I
ἀφορμή, ἡ ἀπόκτησίς του κακῶν ὀρέξεων
καἰ πράξεων.Μὴ θέλεις ἄλλο στολίδι καἰ
καύχημα, εἰμὴ ὅτι εἶσαι ἀπὸ οϊκογὲνεια .
δοξασμένη, ποὺ τόσο ἔχυσε αἷμα ἀνδρειω- ἱ,
μένο διὰ τὴν ἀναγέννησιν καί ἐλευθερίαν ζ
τῆς Πατρίδοςῖ»
Τὸ «Ἀδέλφια! Ὁμόνοια. Ἀγάπη», ποὺ ἱ
φώναξε στὸ πλῆθος ὁ ἴδιος αὐτὸς Γ,Μαυ-
ρομιχάλης, λίγο πρίν δώση θαρραλέα στό =
ἀπόσπασμα τὸ παράγγελμα τοῦ πυροβολι-
σμοῦ, ὅταν ἦρθε ἡ στιγμὴ τοῦ τουφεκι-
σμοῦ τού ὲπιβεβαιώνει αὐτὰ ποὺ τοθλεγε ;
πατρικά πρίν ἀπὸ τρία χρόνια ὁ ἄτυχος ;
Καποδίστριας.
Κατὰ τὸν πρῶτο χρόνο τῆς διοικήσεως
τοῦ Καποδίστρια, θεμελιώθηκε ὅ,τι άπε-
ἔ
τέλεσε τὴ μετέπειτα ὸργάνωσι τοῦ νεοσὺ- .
στατου ἑλληνικοῦ κράτους. Κατὰ τὴν ἀρ-
χικὴ αὐτὴ περίοδο τῆς διακυβερνήσεως, ζ
ή σὺμπνοια Kai ἡ σύμπτωσις ἰδεωδῶν καἰ ἱ
σκέψεων μὲ τοὺς πολιτικοὺς καἰ στρατιω-
τικοὺς ἡγέτες, προπαρασκεὺαζαν θετικἁ
τὸ καλλίτερονμέλλον τοῦ τόπου. Ὁ εὺσε-
βής, ὁ φιλάνθρωπος μὲχρις ἀδυναμίας
καἰ ἀπόλυτα λιτοδίαιτος αὺτὸς Ἐλλην,
ἔδινε ὅλες του τἰς σωματικὲς καἰ ψυχικὲς
δυνάμεις γιὰ νὰ μετατραπῆ τὸ συντομώτε-
ρο ὁ ἀναρχοὺμενος τόπος σὲ εὐνομούμενη
πολιτεία. «Θάρρος πρὸς ἀνάληψιν εὺθυ-
νῶν», εἶχε συνοψίσει ὁ ἴδιος τὴν ἀπόφασί
του μόλις ἀνέλαβε τὴ διακυβὲρνησι. Καὶ
δὲν εἶχε μόνον ν᾿ ἀντιμετωπίσῃ μέγιστα
ἐσωτερικα προβλήματα. Διαπραγματευό-
ταν μὲ τοὺς ἀντιπροσώπους τῶν Δυνάμεων
τὸ διακανονισμὸ τῶν ὁρίων τοῦ νεαροῦ
κράτους ἐπέσπευδε τὴν ὲκκαθάρισι τῆς
χώρας ἀπὸ τὰ ὲχθρικά ὺπολείμματά ἀγω-
νιζόταν γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ὲνίσχυσι τοῦ
τόπου ὲπικοινωνοῦσε ἀπ᾿ εὐθείας μὲ τὸν
ἀπαθλιωμὲνο λαό, ποὺ σὺντομα ἀντιληφ-
τηκε τὸ πατρικό του ἐνδιαφέρον, ὥστε νὰ
τὸν ἀποκαλῆ «Ὁ Μπαρμπαγιάννης».
Στὴ φωτεινὴ δραστηριότητα τοῦ Καπο-
δίστρια ὀφείλεται ή ἵδρυσις τῶν πρώτων
σχολείων Kai ὀρφανοτροφείων, ὅπου συ-
ναθροίστηκαν τά ὀρφανά τοῦ πολέμου.
Ἐπίσης, ἡ ὀργάνωσις τοῦ στρατοῦ σὲ χι-
λιαρχίες, ἡ μεταρρύθμισις τοῦ συστήμα-
τος εἰσπρἀξεως καἰ ἐλέγχου τῶν δημοσίων
ὲσόδων. ή σὺστασις τραπέζης, ταχυδρο-
μικῆς ὑπηρεσίας, ἐμποροδικείου, ἀγροκή-
πίου, στατιστικῆς ὑπηρεσίας τῆς Σχολῆς
Εῦελπίδων κ.λ.π. Σπουδαία ἦταν ἡ ἄλλη
νομοθετικὴ ἐργασία ποὺ εἶχε ἑτοιμάσει.
Δὲν ἄργησε δμως ν᾿ ἀναπτυχΘῆ ἡ ὰντί-
θεσις καὶ μετὰ ἡ ἐχθρότης ὅσων ἐνόμιζαν
ὅτι προσβάλλονταν ἢ ἔβλεπαν νὰ παρα-
μερίζονται χάριν τοῦ γενικοῦ τὰ δικά τους
συμφέροντα. Πῶς νὰ καλύψῃ ὁ Κυβερνή-
της τὶς οἰκονομικὲς ἀνάγκες τῶν χιλιάδων
ναυτικῶν ποῦ εἶχαν ξεσηκωθῆ ἀπὸ τότε
ποῦ σταμάτησε ό πόλεμος καὶ ἡ πειρατεία,
ποὺ ἔβλεπαν δεμένα τὰ καράβια τους,
ἀφοῦ δὲν μποροῦσαν νὰ προσεγγίζουν
στὰ τουρκικὰ λιμάνια μὲ τὴ μὴ-ὰναγνώρι-
σι τῆς ἑλληνικῆς σημαίας ; Καὶ πῶς ἦταν
δυνατὸν νὰ συνεχίζουν οί Μανιὰτες - καλ-
λίτερα, ἡ οἰκογένεια Μαυρομιχάλη - τὴν
τακτικὴ τους νὰ κατεβαίνουν στὴ Μεσση-
νία καὶ ν᾿ ἀδειάζουν τὰ δημόσια ταμεῖα ;
Ἔτσι, γιὰ νὰ περισωθῇ τὸ κῦρος τῆς ἐξου-
σίας, βρέθηκε στὴν ἀνάγκη ὁ Καποδί-
στριαςνὰχτυπήση τὴ συνωμοτικὴ ἑταιρὶα
τῶν Ὑδραίων «Ἡρακλῆς» καί, μετὰ, τὴ
στάσι τῶν Μανιατῶν. Ἐξ ἄλλου οί ἀντι-
πρέσβεις καὶ οἱ στόλαρχοι τῶν Δυνάμεων
ῦποκινοῦσαν ἀναφανδὸν τὰ κόμματα (τὸ
«ἀγγλικό», ὑπὸ τὸν Ἀλέξανδρο Μαυρο-
κορδάτο, τὸ «γαλλικό»;ὺπὀ τὸν Ἰωάννη
Κωλλέτη καὶ τὸ «Ρωσικό», ὑπὸ τοῦς Θεόδ.
Κολοκοτρώνη καὶ Ἀνδρέα Μεταξὰ), ῶ-
στε τὸ καθένα νὰ ἐξυπηρετῆ τοῦ φιλικοῦ
του κράτους τὸ συμφέρον.
Ἥτανε Κυριακὴ - 27 Σεπτεμβρίου 1831,
κί ό Καποδίστριας, όπως συνήθιζε, πή-
γαινε στὴν ἐκκλησία. κρυμμένοι έκεῖ 6
Γιωργάκης Μαυρομιχάλης καὶ ὁ θετο
του Κωνσταντῖνος, δολοφόνησαν τὸ θα
ραλέο θεμελιωτὴ τοῦ μόλις ἀπελευθβρώ
μένου κράτους. r
Καὶ γιὰ νὰ κλείσουμε τὸ μικρὸ αῦτὸ
ίστόρημα, παραθέτουμε λίγες γραμμὲς τοϋ
ῖδιου τοῦ Καποδίστρια, ποῦ πήραμε ἀπὸ ἳ
ἕνα του γράμμα : «Ἐννοῶ ὁποία κατάχρη-
σις γίνεται συνήθως τῆς λέξεως «Πατρὶς»
καὶ όποία ἔπρεπε νὰ εἷναι αῦτη ῖνα ἀπα ι-
τεῖ παρ᾿ ὅλων τῶν τέκνων της νὰ τρέχωσιν
εἰς πάντα κίνδυνον ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ συμ-
φέροντος καὶ νὰ θυσιάζωσιν ὑπὲρ τῆς πα-
τρίδος πάν δ,τι ἡ καρδιὰ ἔχει πολύτιμον
καὶ ἡ φύσις συνδέει μεθ᾿ ἡμῶν, τὴν γυναῖ-
κα καὶ τὰ τέκνα του, τοὺς γονεῖς καὶ ἀδελ-
φοὐς. τὴν περιουσίαν καὶ τέλος αὐτὴν τὴν
ζωήν. Ἀλλὰ σπεῖραι φιλοδόξων καὶ ὶδιο-
τελῶν ὑπὸ τὴν σημαίαν ταύτην καταθερί-
ζουν μυριάδας ἀνθρώπων καὶ τοῦς ἀφή-
νουν νὰ τήκωνται ὡς έπαῖται, τοῦτο τάχα,
εἶναι πατρίς.. .. Πολὺ φοβοῦμαι ὅτι εἰς τὰ
χείλη τῶν κομματαρχῶν ἡ λέξις πατρὶς
δὲν είναι ἀλήθεια .. .. Ἐργάζομαι νὰ σχη-
ματίσώἀπὸ τὸ ἄθροισμα πολλῶν ἀνθρώ-
πων ένα λαόν, Ἀγωνίζομαι νὰ συμπἡξω
κράτος. οί ἀντίπαλοί μου δὲν εἶναι
ἐχθροί μου προσωπικοί, είναι ἐχθροὶ τῆς
τάξεως καὶ τῆς εῦνομίας καὶ οί σοβαρώτε-
ροι σύμμαχοι τῶν κομμάτων, ἅτινα ἀντι-
πράττουν εἰς τὸ ἔργον μου, εἶναι αἱ ἀντι-
ζηλίαι τῶν Δυνάμεων.. ..».
ἶώθί
Δ...-....-.-ὲ
ΚΑΤΟΠΙΝ
ΕΟΡΤΩΝ
Τὸ έορταστικὸ Ἰωβηλατο τῶν Χριστουγέννων καὶ τῆς πρωτοχρονιᾶς,
εἶναι πλέον γεγονὸς ποῦ ἀνήκει ὁριστικὰ καὶ ἀμετάκλητα στὸ παρελθόν.
Ἀν ἐξαιρέσῃ κανεὶς ὡρισμένα διακοσμητικὰ κατάλοιπα στὰ σπίτια καὶ τὰ
καταστήματα τὶς καθυστερημένες βασιλόπιττες ποὺ κόβονται καὶ θὰ κό-
βωνται γιὰ πολὺ καιρὸ ἀκόμη καθὼς καὶ ὡρισ-μένους ἐκκρεμεῖς χαρτοπαικτι-
κοὺς λογαριασμούς. ὅσοι βέβαια ἔχουν ἀφετηρία τὴν παραμονὴ της Πρωτο-
χρονιᾶς, ἡ ζωὴ ἔχει καὶ πάλι τὸ καθημερινὸ της χρῶμα. Ὡστόσο δμως, οἱ
σχετικὸς συζητήσεις γύρω ἀπὸ τὶς γιορτὲς δίνουν καὶ παίρνουν. Εἴτε στοὺς
οίκιακοῦς χώρους μεταξύ γλυκοῦ, ποτοῦ, καὶ ἀπολαύσεως κάποιου τηλεσ-
πτικοῦ σήριαλ, εἶτε στὰ χωρὶς μουσικὴ κοσμικὰ «στέκια» μεταξὺ πάστας,
. «παγωτοῦ φούρνου», Ἰταλικῆς «πίτσας» σε διάφορες δευτε
ἢ κάποιος ἄλλης Ἑλληνικῆς καὶ συχνότερα ξένης WWW:
ἴ-ὰκουστικῶς τοὐλάχιστον φαίνονται αὐθόρμητοι.
-Πῶς τὰ περάσατε;
᾿ -Θαυμάσω, . .
-Πῷς διασκεδάσατες
-Ἕκτακτα. . .
-Πόσα χάσατε στὰ χαρτιά;
᾿ -Ἑλάχιστας
. -Πόσα κερδῖσατες ,
-Είμαι σχεδὸν στὰ λεφτά μου. . . , .
Οἱ δύο τελευταῖες ,ἀπαντήσεις δίνονται ἔστω καὶ ἂν κάποιο γραμμάτιο
ἢ ἄλλος σοβαρὸς λογαριασμὸς ἔχει έξοφληθῆ ἀπὸ τὰ ἔσοδα τῆς «κατὰ συν-
θήκην λόγῳ ἑορτῶν» ἢ τῆς συστηματικῆς χαρτοπαιξίας. Πολὺ περισσότερο
δὲν δίνονται διευκρινίσεις στὴν περίπτωσι πού σί προαναφερόμενοι ,ληξι-
πρόθεσμοι, μεσοπρόθεσμοι ῆ μακροπρόθεσμοι λογαριασμοὶ μένουν ἀνε-
ξόφλητη λόγῳ χαρτοπαικτικῆς γκίνιας. Ἡ αἰνιγματική αὐτὴ σιωπὴ είναι
ἑπομένως εῦλογη καὶ γιὰ τίς δύο περιπτώσεις. Καὶ οί διάλογοι συνεχίζονται. ,
- -Ἐμεῖς Κὰναμε Χριστούγεννα έξω, . .- ᾇ ὶ
-Ποῦ στὴν Ἐπαρχίας
-᾿ -Ὁχι στὴν Αὐστρία. Ἐκεῖ νὰ ἰδῆς ώραῖα ψώνια ποὺ κάναμε καὶ ὡραῖα
κέντρα μέ καταπληκτικὰ νούμερα ποῦ ἐπισκεφθήκαμε. . . Εκεῖ νὰ ἰδῆς
δμορφη φύση. . (Σημείωσις Ὅλα αὐτὰ ὑπάρχουν καὶ στὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ
περιέργως λίγοι τὰ ἔχουν συνειδητοποιήσει). .
-Μὰ γιὰ Χριστούγεννα πήγατε στὴν Αὐστρία ῆ γιὰ τουρισ-μός
-Μὰλλον γιὰ Χριστουγεννιάτικο τουρισμό. . .
-Τι φόρεσες στὶς γιορτἑς; ~‘
-Τὶ δῶρα σοὗ ἔκαναν τὶς γιορτές; ᾿
-Ποῦ ἔκανες τὰ ρεβεγιόν;
Πολλοὶ καὶ ποικίλοι είναι οί διάλογοι ἀλλὰ καὶ οί μονόλογοι ποῦ μπο-
ρεῖ νὰ κάνῃ ὁ ὁποιοσδήποτε μετὰ τὶς γιορτές. Προσωπικὰ δέν ἄκουσα δια-
λόγους ποὺ νὰ ἀναφέρωνται σε ἐντυπώσεις ἀπὸ τὶς ὰκολουθίες τῶν Αγίων
ἡμερῶν, τὶς ἐπισκέψεις ποῦ ἔγινα (ὰν ἔγιναν καὶ μάλιστα μεμονωμένα ἢ
τοὐλάχιστον ἀθόρυβα) σὲ ἀνθρώπους ποὺ εἶχαν ἠθικὴ καὶ ὑλικὴ ἀνάγκη.
Δικαιολογημενα δμως θὰ παρατηροῦσα κανεὶς ὅτι οί μεγαλόστομοι διάλογοι
πρέπει νὰ ἀποφεύγωνται σ᾿ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις γιατὶ ἀναπόφευκτα ὁδηγοῦν
στὸν Φαρισαῖσμὁ. Ἡ παρατήρησι μέχρι ένα σημετο είναι σωστή, ἂν καὶ
εἶναι μέσα στὸ πνεῦμα τῆς κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης οί ὡρισμένης μορφῆς
«ἐμπιστευτικά διάλογον» αὐτοῦ τοῦ εἴδους. Καὶ κάτι ἀκόμη. Πρὶν κλείσῃ
τοῦτο τὸ σημείωμα: Πόσοι άνθρωποι- τραγικὰ θύματα ἀπερισκενίας στὴν
ἄσφαλτο-ἀντὶ νὰ δώσουν τὴν χαρὰ στοὺς δικούς τους τὶς γιορτες ποὺ μᾶς
πέρασαν, τοῦς έφεραν σωστὰ νυχικὰ ἐρείπια στὸ κρεββάτι κάποιου Νοσο-
κομείου ῆ στὸ-ἄχαρο σταυτοδρόμι τοῦ παντοτεινοῦ γήῖνου ἀποχωρισμοῦ.
Ἀς μένη βαθειἀ χαραγμἐνο στὴν μνήμη numb ἀμείλικτσ αὐτό ἐρώτημα.
γιατὶ οί γιορτἑς θὰ ξανάρθουν, τὰ αὐτοκίνητα θὰαὐξάνωνται καὶὴ πολυσυ-
ζητημένη «ἐξέλιξις» τοῦ ἀνθρώπου θὰ συνεχίζεται. . .
 ιιΞᾁ-Ξωἆἒᾆᾫ..
, ,ἒᾅὶνιι-ὶςᾃᾝ᾿ὢ᾿τὝἣᾩιᾥς,Ἐἷὶἳζγᾪἶἰῥἳἷἕΰ-ἐῢ

1111""14
, ᾿ξ<ἶἴ᾿ἴ᾿ὶἳΐἷ ,
ΥΓ.
Μᾘιἷἰἶιπἰϋἴυ
WW
θἒᾎᾙὁᾙθὖἳἰν5:91".E6:
»ἱἕἃἣᾦυἒᾆὖἲᾞᾟᾍᾼᾜΨῤᾯῄᾔἦ ,τἑτ ᾿-
, ὖπᾣἒἘᾶΨπΦἼῢ--ππ
,ᾁὶ ' ~' πφμμςβιτςᾄθςᾉθ
ίἇἳ ἐλληνικους δῥὰμους

Η ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΛΑΜΙΑΣ Ἀλλὰ ποιὰ εἶναι ἡ «ταὺτὀτης» τῆς μεγά-
λης αὐτῆς ὁδικῆς ἀρτηρίας Πρὶν ἀπὸ
ὅλα πρέπει νὰ παραθἐσω ἐδῶ τὴν γνώμη
τοῦ Διευθυντοϋ τῆς Ὑποδιευθύνσεως
Τροχαίας Προαστἱων Πρωτευούσης Ἀν-
5ον - 52ον χιλιὁμετρον τισυνταγματὰρχου κ. Γεωργίου Μανωλά-
κου, ὁ ὁποτος μοῦ εἶπε τὰ ἑξῆς σὲ μιὰ συν-
άντησι ποὺ εἴχαμε στὸ Γραφετο του.

Γνωρίζομῆ ti: K11'

ιᾇ 1.111\‘: Km ιἳ ᾿ ΐ .
111/115; σι W
" Ἤ
,
᾿
~ ‘v μας
ττΐι
m 1
.,;ιιιτιιιιιιτιι ττιιι
γελμιιτικοικς Ἆ.ο;ιυ . ιιπ» 1_1
δρόμους γιὰ νὰ κ᾿ ᾿ 11v (τ ; : --,< . . τ
ριας με ἐτιιρῆτικιιι.,- > 1111* 1 1"
ἐκεῖ τὸ ῖ/ιι/ισι) r11'1.111 1,
τήρη Kata/111. ᾿λ7ιιιιτιιοι 11 ιιι πμ
ι.
,
1-11 ισμιτγιι ιἳνημῆ ριυπκίι 1111 Τι ιι a\11,v1'1r111: (τ
“1-31 ιιι-ζῇ
1 \‘f Χ ‘ Ἴ
1111mm ιιιιι ιἶρῆικίι τοῦ συνιρᾔιιτου μιις Ὗἵιοιήι

-, 7.1
ίιχ-ιιιἣιιρικιι με τι) τι πρῆπιτι νιι γνωριβουν και ιινι.
11111111 ’1‘1\' ιιι «ᾍδη/ιιι, ιιτιιν K1 K/.11m11p1\f1v στυγ
ίχιιιιιι ; (θαι-πιπ- 11\1~ ζ i ζ t1'1ri:i*/_11;11111'1",’11
ματοζ μῆιιᾇι βιη, K111 5-111 ι 1111111111111. που (ιστιι - 1.,11-
διευθύνσι Ἰ ροχαιας Πρυπσῖ 1111' πρωτευούσης.

«Ἡ Ἐθνικὴ ὁδὸς Ἀθηνῶν-

E Ξ. L ,i
. .,
L- . .'_,._____IL1.____;\J
Οταν σ᾿ ενα ποἎ υσύχναστο δρόμο
μιᾶς πόλ,εως κάποιος ὁδηγὸς ἀπὸ τὴν
φάλαγγα τῶν αὐτοκινἠτων πού κινοῦνται
«σημειωτὸν» θελ ήση νά ἀλ λἀξη ξαφνικὰ
λωρίδα κυκλοφοριας ἢ νὰ σταματήση
μπροστὰ σ᾿ ἕνα κατάστημα, τἀ ἀποτελε-
σματα εἶναι περίπου γνωστά. Δηλαδή
παρατεταμενα κορναρὶσματα, μποτιλιά-
ρισμά ἐκνευρισμός, καὶ ἴσως ἐπεισοδια-
κἐς ὰντεγκλήσεις γιὰ τὸ φανάρι πού ξη-
λωθηκε ἢ τὸ φτερὰ ποὺ βούλιαξε. Τὸ ἴδιο
περίπου μπορεῖ νὰ συμβῇ καὶ στὴν περὶ-
πτωσι ποὺ ἕνας βιαστικὁς πεζὸς κινεῖται
ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ αὑτοκὶνη τα ποὺ τὸν παρα-
κάμπτουν ἢ τὰ παρακἀμπτει ἐκεῖνος. Ἀν
ὅλα αὐτά συμβοῦν σ᾿ ἕνα ὁποιοδήποτε
χιλιὁμετρο τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ Ἀθηνῶν
-Θεσσαλονίκης, ποὺ εἶναι καὶ τὸ θέμα
44
5121‘}
i τῆς δευτερογενοῦς Kai τριτογενοῦς
μας, τότε, τὰ πράγματα δὲν θὰ εἶναι τόσο
ἁπλᾶ καὶ ὰνὠδυνα. Ἐδῶ᾿ ἀπὸ μιὰ τετοια
ἀπερισκεψία. τό «εὐτύχημα» θὰ εἶναι νὰ
σημειωθοῦν μονάχα ὑλικὲς ζημὶες. Ἐδῶ,
πέρα ἀπὸ τὸ ἔρεισμά τοῦ δρόμου, ὅπου
πρέπει νὰ ὁδηγηθοῦν χωρὶς καθυστερησι
τὰ «μωλωπισμενα» ὀχὴματα. δὲν ὑπάρχει
ἄλλο περιθῶριο γιά διαμαρτυρίες καὶ
παρατεταμενες νευρικἐς βόλτες στὸ κυ-
ρὶως ὀδόστρωμα. Γιατὶ ἁπλούστατα κά-
ποιος που ὰκοἎ ουθεῖ ἢ ἔρχεται ἀπὸ ἀπε-
ναντι εἶναι ἐνδεχόμενο νὰ ἐμπλ ακῆ καὶ
ἐκεῖνος στό ἀτύχημα με ἀποτέλεσμα νὰ
συμβῇ ἐκεῖνο ποὺ δὲν συνέβη στὴν ἀρχή
γιατὶ βοήθησε κάποιος ἀπεγνωσμενος
χειρισμός. παρόμοια περιστατικὰ εἶναι
δυστυχῶς ὄχι σπάνια κατὰ μῆκος τῆς
Ἐθνικῆς ὁδοῦ Ἀθηνῶν- ΘεσσαἎονὶκης.
Θεσσαλονίκης, εἶναι ἀναμφισβητή-
τως ἡ σπονδυλικὴ στήλη τοῦ ὁδικοῦ
δικτύου τῆς Ἑλλάδος. Ὁτε κατε-
σκευάσθη, ἀνταπεκρίνετο εἰς τὰς
κυκλοφοριακὰς συνθήκας τῆς ἐπο-
χῆς ἐκείνης, πλήν δμως σήμερον
τὰ πράγματα ἔχουν ὑποστῆ μεγά-
λην μεταβολήν. Εἰς τοῦτο συνε-
βαλλον τά μεγιστα αἱ πληθυσμια-
καὶ μεταδομἠσεις ἡ ταχύρρυθμος
οὶκονομική άνάπτυξις τῆς Χωρας
ἡ διόγκωσις τοῦ τουριστικοῦ ρεύ-
ματος, ἡ ὰπογειωσις τῆς κυκλο-
φοριακῆς κινητικὁτητος τοῦ αὐτο-
κινητου, καὶ γενικῶς 1‘ ἀνάπτυξις
παραγωγῆς εἰς τὴν περιοχήν τῆς
Ἀττικῆς. H πραγματικότης αθτη
ἐπιβάλλει ὅπως ἅπαντες οἱ ἁρμό-
διοι φορεῖς ἐπαναμελετήσουν τὸ
ὅλον πλεγμα τῆς ὁδοῦ αὐτῆς᾿ ὥστε
νὰ ἐξασφαλισθῆ τὸ αἴσθημα ὁδί
κῆς ἀσφαλείας τῶν διακινουμενων
ὁδηγῶν, ἀλλὰ καὶ γενικῶς νὰ ἐπι-
τευχθῆ ἡ ἐνεστωποὶησις καὶ μελ-
λοντοποίησις τῆς οἰκονομικῆς ὑ-
πάρξεως τῆς ὁδοῦ αὐτῆς, χάριν
τοῦ Δημοσὶου συμφέροντος».
Εἶναι γεγονός, ὅτι ἡ οἰκονομική, βιο-
μηχανική καὶ πλ ηθυσμιακή διόγκωσις
τῆς πρωτευούσης τὰ τελευταῖα χρόνια
ὲχουν δημιουργήσει σοβαρὲς κυκλοφο-
ριακὲς ἀνακατατὰξεις στό σύνολ,ο Kai
ὶδιαιτερα στό κομμάτι αὐτὸ τῆς Ἐθνικῆς
ὁδοῦ ποὺ εἶναι συγχρόνως ἡ κυρια πὑλη
εἰσόδου ἀπὸ Βορρᾶ στήν πρωτεύουσα,
καὶ κατὰ φυσική συνέπεια μια ἀπὸ τὶς
ὰξιοσημεὶωτες προθῆκες της. Αν ἐξετά-
σωμε τὸν τερὰστιο αὑτὸ αὐτοκινητοδρομο
στὰ πρῶτα του 50 χιλιὸμετρα ἀπὸ τὴν
Ἀθήνα, θά παρατηρήσωμε ὅτι ἀκολουθεῖ
μία ὲξαιρετικἀ ἰδιότυπη διάδρομὴ. Ἄν
καὶ Ἐθνική ὁδός, μὲ ἀποκλειστικἀ δικό
της ὑποτίθεται ταχὑρρυθμο ρεῦμα κυ-
κλοφορίας᾿ ἀπὸ τὸ 50 χιλιόμετρο ὅπου
ἀρχίζει ἡ δικαιοδοσία τῆς Χωρσφυλακῆς
καὶ ένωνεται μὲ τὴν ὁδὸ Δωδεκανὴσου-
προέκτασι τῆς ὁδοῦ Ἀχαρνῶν -μέχρι
τὸν κόμβο Νέας Κηφισίας -Τατοϊου,
διασχίζει μία ἀστικοβιομηχανικὴ περιο-
χή, ἀπὸ πυκνὴ άνάπτυξι οἰκισμῶν καὶ ἐρ-
γοστασίων. Τὸ ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι
δεξιά καὶ ἀριστερά τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ,
καταλήγουν δεκάδες προσβάσεις ποὺ
ὁδηγοῦν στοὐς γύρω οἰκισμοὺς καὶ τὰ
ὲργοστάσια. Οἱ προσβάσεις αὐτὲς καθὼς
καὶ ἡ ἐλλειψι φωτισμοῦ τὶς νυκτερινὲς
ὠρες, ὑπῆρξαν πολλὲς φορὲς αἰτία συγ-
κρούσεων καὶ παρασύρσεως πεζῶν. Με-
γάλη συχνότητα ἀτυχημάτων παρουσιά-
ζουν τἀ σημεῖα ἐκεῖνα ποὺ εὑρίσκονται
εἰς τὸ 80 χιλιὸμετρο (γέφυρα Βρυούλων),
τὸ 9ο πρὸς 100 (ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Ἱερὸ
Ναὸ τῆς Ἁγίας Μαρίνας), τὸ 160 Kai τὸ
170, ἐνῶ εἰς τὸ 9ο (ἀπέναντι ἀπὸ τὴν
Σχολή Ὑπομηχανικῶν) καὶ τὸ 2οὸ (κόμ-
βος Ἑκάλης) ἀπαιτοῦν ἰδιαίτερη προ-
σοχή. Ἡ ἀστικοβιομηχανικῆ ἰδιορρυ-
θμία τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ, συνεχίζεται Kai
μετὰ τὸν κόμβο τῆς Νέας Κηφισίας.
Δεξιά Kai ἀριστερά, δημιουργοῦνται
πολυάριθμες προσβάσεις, ποὺ ὁδηγοῦν
σὲ περισσότερες ἀπὸ ἑκατὸ βιομηχανικὲς
καὶ βιοτεχνικές ἐγκαταστάσεις, Kai δεκά-
δες Κέντρα διασκεδάσεως. Ἀπὸ τά τε-
λευταῖα, πολλὲς φορὲς ἡ εὐθυμία τὶς με-
ταμεσονύκτιες ὠρες συνεχίζεται Kai στὴν
ἄσφαλτο, μὲ ἀποτέλεσμα νά καταλήγη
Κάποτε σὲ αἰματηρὲς τραγωδίες. Οἱ συγ-
κρούσεις, οἱ ἀνατροπὲς καὶ οἱ ὲκτροπές
ἀπὸ ἀντικανονικὴ ὑπέρβασι, παραβίασι
τῆς προτεραιότητος, μὴ τὴρησι τῆς ἀπο-
στάσεως ἀσφαλείας, καὶ τὴν ὑπερβολικὴ
ταχύτητα, κυριαρχοῦν στὴν περιοχὴ αὺ-
τη. Καὶ κάτι ἄλλο ποὺ προκαλεῖ ἀτυχὴμα-
τα : ,Πολλὲς φορὲς ὡρισμένοι ὁδηγοἴ πά-
ρασυρονται ἀπὸ τὴν εὐθύτητα τοῦ δρό-
μου, ἀναπτύσσουν ταχύτητα, καὶ συγ-
κρούονται ἢ ἐκτρέπονται ἀπὸ τὸν ἄξονά
του ἀκόμη Kai σὲ μία ὁμαλή καμπύλη
ἢῒᾶλλο σημετο, παραδείγματος χάριν στὸ
τέλος μιᾶς κατωφερείας ἢ ἀνωφερείας,
που ἐπιβάλλει μετριασμὸ τῆς ταχύτητος
και ἐν πάσει περιπτώσει ἐλαφρή τροχο-
πεδησι. Αὐτὸ κατὰ κανόνα συμβαίνει σὲ
ὂσα σημεῖα ἡ καμπύλη ἢ ἀνοιχτή στροφὴ
κλπ. περικλείονται Kai ἀπὸ τὰ δύο ᾶκρα
ἀπὸ μεγάλα καὶ εὺθὑγραμμα ὁδικά τμὴμα-
τα. ’Eva τέτοιο σημετο ποὺ χρειάζεται
ἰᾃἰίἶἰτδρη προσοχή, εἶναι ἡ καμπύλη ποὺ
δυῤισκεται μεταξὺ 45ου Kai 46ου χιλιομέ-
τρου, Ἰἱῖπίσης καὶ τά 26,2 Kai 49.8 χιλιό-
μετρα ὁπου ὑπάρχουν ἰσάριθμες γέφυρες.
Μεγαλη προσοχή χρειάζεται ὅταν οἱ ὁδη-
γοι προσεγγίζουν εἰς τὰ πρατὴρια καυσί-
μων, ,που εὑρίσκονται κοντά σὲ μεγάλα ἢ
μικρα ὁδικἀ τόξα. Στὴν περίπτωσι π. χ.
που ὀ ,προπορευόμενος εἰδοποιήση μὲ τὸ
(Piaf; ὁτι προορίζεται γιὰ τὸ πράτὴριο, μὲ
αυτο δὲν σημαίνει ὅτι ἐκεῖνος ποὺ τὸν άκο
λουθεῖ μπορεῖ νὰ πραγματοποιήσῃ ἀκίν-
δυνα την ύπὲρβασι. Γιατὶ ἁπλούστατα
ἐπάνω στὸν κρίσιμο χρόνο, μπορεῖ νὰ φα-
νῆ απὸ ἀπέναντι ἐκεῖνος ποὺ ἔχει πρὸς τὸ
μερος του τὴν διακεκομμένη γραμμὴ, ποὺ
του δίνει τὸ δικαίωμα τῆς ύπερβάσεως.
ὁποτε μέσα σὲ κλάσματα τοῦ λεπτοῦ, ή
συγκρουσι εἶναι γεγονός. Ποιὸ ἠταν τὸ
ὕψος τῶν ἀτυχημάτων κατὰ τὸ πρόσφατο
μ AA . Δ
Ἀνθυπασπιστὴς K. Γεώργιος Σοφός:
«. .. Εἶναι βαρὺς καὶ ἀδικαιολόγητος ὁ
φόβος τοῦ αἵματος ποῦ καταβάλλεται
στὴν ἀσφάλτο, μὲ τὴν μοιραία «ρήτρα»
τῆς ἀπροσεξίας. . .».
,ταρελθὸν ἀπὸ τὸ 5ο μέχρι τὸ 520 χιλιὸ-
μετρο τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ Ἀθηνῶν - Θεσ-
σαλονίκης; Ὁπως πληροφοροῦμαι ἀπὸ
στατιστικοὺς πίνακες τῆς Τροχαίας
Προαστίων, στὴν 4ετία 1969 - 1972 ἔγιναν
80 θανατηφόρα ἀτυχὴματα μὲ θλιβερὸ
ἀπολογισμὸ 101 νεκροὺς, 483 μὲ 948 τραύ
ματίες, καὶ 609 μὲ ὑλικὲς ζημίες. Δηλαδή
1172 συνολικά ἀτυχὴματα, ποὺ ὀφείλον-
ταν κατὰ 30,5»9᾿0 στὴν ὐπερβολικὴ ταχύτη-
τα, 11% στὴν παραβίασι προτεραιότητος,
22,5%στήν μὴ τὴρησι τῆς ἀποστάσεως
ἀσφαλείας, 8,50/οστὴν άπερίσκεπτη κίνη-
σι τῶν πεζῶν, 11% στὴν ἀντικανονικὴ
ὑπερβασι, καὶ 10% σὲ διάφορα ἀλλα αἴτια
᾿ 4ἆ1χ
D φορτηγἀ (66), τἀ δίκυκλα - τρίκυκλα (39),
\1‘ Α τά Δ.Χ. φορτηγἀ (34), τά λεωφορεῖα (27),
ἢ.
Υ εἶχε ἐμπλακῆ σὲ ἀτύχημα. Τὸ τελευτατο
A” 9‘“ Ἱ
ὶκχ
L λ \u ; ; Α
Ἐνωμοτάρχης κ. Ἀντώνιος Ἀδρα-
σκἑλας: «,.. Αἰσθάνομαι ψυχικὴ συν-
τριβὴ στὴν θέα τοῦ αἵματος ἀθὠων ἀν-
θρώπων, καὶ μεγάλη ἀνακούφισι ὅταν
κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὑπηρεσίας μου
δὲν χρειασθῆ νὰ σημειώσω παράβασι ἢ
νὰ ὲπιληφθῶ ἐπὶ τροχαίου ἀτυχὴματος...».
(μὴ κίνησι εἰς τὸ άκρσ δεξιὰ τοῦ δρόμου,
παράλειψι σημάνσεως προθέσεως. μηχα-
νικὲς βλάβες, ύπνῶσεις ὁδηγῶν κλπ.) Ἡ
ἐτησία αὐξησι τῶν ἀτυχημάτων αὐτῶν ἐγι-
νἐ ὅπως θὰ ἔλεγε κανείς, «κατά συνθη-
κην». Γιατὶ καθώς πληροφοροῦμαι ἀπὸ
τοὺς ἴδιους πίνακες, τά θανατηφόρα ἀτυ-
χὴματα ἧσαν 16 τὸ 1969 καὶ 22 τὸ 1972, τὰ
τῶν σωματικῶν βλαβῶν 112 τὸ 1969 καὶ
130 τὸ 1972, ἐνῶ τὰ τῶν ὑλικῶν ζημιῶν πα-
ρουσιάζουν μιά κάποια έξαρσι. Ἀπὸ 101
τὸ 1969, ἔγιναν 197 τό 1972. Θά πρέπει ὅ-
μως νά σημειωθῇ, ὅτι στὴν τετραετία αὐ-
τὴ, τά κάθε εἴδους ὸχὴματα - ἰδιαίτερα τά
Ι.Χ. ὲπιβατηγἀ αὺτοκίνητα καὶ τὰ δίκυκ α
-ὲσημείωσαν μεγάλη αὐξησι. Ἐξ ἄλλου,
ἔχει ἀποδειχθῆ ἀπὸ στατιστικές, ὅτι κάθε
ὄχημα αὐξάνει τὶς ὠρες κυκλοφορίας του
μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου. Ἐάν πάλι ὑπο-
λογίση κανεὶς ὅτι τὴν ἴδια τετραετία οἱ
ξένοι ὲπισκέπτες στὴν Χὠρα μας αὐξὴθη-
καν κατά ἑκατοντάδες χιλιάδες, καὶ ὅτι oi
νέες βιομηχανικὲς καὶ βιοτεχνικὲς μονά-
δες στὴν περιοχὴ αὐτὴ κατα δεκάδες, ὲγι-
νε οὑσιαστικά καθήλωσι τοῦ δείκτη τῶν
ἀτυχημάτων ἀπὸ τοὺς τροχονόμους, οἱ
ὁποτοι ὲλέγχουν τὸ δίκτυο αὑτὸ ἐπὶ 24ώρου
βάσεως. Ἐπ᾿ αὐτοῦ μεγάλη ἐντύπωσι μοῦ
ἔκαναν τὰ λόγια τοῦ Διευθυντοῦ τους Ἀν-
τισυνταγματάρχου κ. Γεωργίου Μανωλά-
κου, ὁ ὁποτος εἶπε τά ἑξῆς :
«Oi τροχονὸμοι καταβάλλουν ὑπε-
ρανθρώπους ὅσον καὶ συγκινητι-
κάς προσπαθείας - καὶ τοῦτο εἶναι
πρὸς τιμὴν των - διὰ τὴν ἀποτελε-
σματικὴν ἀντιμετώπισιν τῶν ἀτυ-
χημάτων. Ἐπ᾿ αὺτοῦ, θά ἠδυνάμην
νὰ εἴπω ὅτι εἰς τοὺς πάντες ὲχει κα-
ταστῆ κοινὴ συνείδησις, ὅτι ἡ
ὙποδἸνσις Τροχαίας Προαστίων
Πρωτευοὑσης, φιλοδοξεῖ καὶ ὲπι-
διῶκει νὰ εἶναι Ὑπηρεσία Τρο-
χαίας, καὶ ὄχι ἁπλῶς Ὑπηρεσία
βεβαιώσεως παραβάσεων καὶ περι-
συλλογῆς νεκρῶν, τραυματιῶν, καὶ
ἀμόρφων συνεπείᾳ ἀτυχημάτων σι-
δηρικῶν ,. .,»,
Καὶ τώρα μία σύντομη ἀνάλυσι τῶν ἀ-
τυχημάτων ποὺ ἔγιναν στὴν ἴδια περιοχὴ
τὸ πρῶτο ΙΟμηνο τοῦ 1973. Ὁ θλιβερὸς
άπολογισμὸς εἶναι 18 θανατηφόρα μὲ 22
νεκροῦς, 90 σωματικῶν Βλαβῶν μὲ 191
τραυματίες, καὶ 197 ὑλικῶν ζημιῶν. Εἰς τὰ
ἀτυχὴματα αὐτά εἶχαν ὲμπλακὴ διάφορα
ὸχὴματα. Προηγοῦνται τά Ι.Χ. ὲπιβατηγά
αὺτοκίνητα (338), καὶ ἀκολουθοῦν τά Ι.Χ.
καὶ τὰ ταξὶ (19) ἐνῶ κανένα ὄχημα
μὲ τὴν ἔνδειξι Κ.Υ. (Κρατικὴ Ὑπηρεσία)
αὐτό, ἀπὸ μία πλευρά, σημαίνει ὅτι τὸ
αἴσθημα τῆς ὑπηρεσιακῆς εὐθύνης, δη-
μιουργεῖ καὶ ἀνάλογη κυκλοφοριακὴ πει-
θαρχία. Ὁπωσδήποτε ἀνησυχητικὴ εἶναι
ἡ διαπίστωσι ὅτι 27 μέσα τακτικῆς συγ-
κοινωνίας ἢ ψυχαγωγίας, δηλαδὴ τά προ-
αναφερόμενα λεωφορεῖα, ἐπεφύλαξαν εἰς
τοὺς ὲπιβάτες τους᾿ τήν δυσάρεστη συνέ-
πεια τοῦ τροχαίου ἀτυχὴματος. Τὸ ἴδιο
καὶ τὰ 19 ταξὶ, μὲ τὴν διαφορά ὅτι ἐδῶ ἡ
εὐθύνη καταμερίζεται μεταξὺ ὁδηγῶν καὶ
ἐπιβατῶν. Γιατὶ ὅταν τὸ ταξὶ κυκλοφορῆ
σ᾿ ένα Ἐθνικὸ δρόμο, αὐτὸ σημαίνει ὅτι
συντρέχει κάποια περίπτωσι εἰδική. Ἐτσι
ὁ ὁδηγὸς παραβιάζει τους κανόνες κυκλο-
φορίας γιατὶ ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὸν ὲπιβά-
τη, ὁ ὁποτος ὲπείγεται νὰ φθάσῃ στὸν
προορισμό του. Ἀνησυχία ἐπίσης προκα-
λεῖ καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι 66 Ι.Χ. φορτηγἀ
αὺτοκίνητα εἶχαν σχέσι μὲ τὸ ἀτύχημα.
Τά αὺτοκίνητα αὐτά - κατὰ τὸ πλεῖστον
ἀγροτικὰ - ἀσφαλῶς καὶ θὰ προέρχωνται
ἀπὸ τὶς πλησιέστερες ἀγροτικὲς περιοχές,
ὁπότε δύο τινά μπορεῖ νὰ συνέβησαν z Ἡ
Συνέχεια εἰς σελ. 63
45
 Γ "qu
Γ Π ΙΝΠΙΪΠ Wm1 Ι Ι “"". "”""“"'"'"‘"""W'W! !"11"Hmu111fl1mflu I!!!II! “III Π III In ιπιιπιιιιιιιππᾝᾘιυᾘᾘᾘᾘᾝᾜψᾘ III ι ι ι 'Ι “I11ι ι
| 1munmmmu II
”W660 ΙΔΝΙΚιλ
uuuumum1 ImmwmnmmnmmmflnflHIIIHIIHIIIHIIH111111fl11flmmnummmmm
Στὴν ἀέναον ροὴ τοῦ χρόνου ἕνα ἀκόμη
ἡμερολογιακὸ ἔτος ἐξεχύθη μέσα στὸν
ὠκεανὸ τῆς αἰωνιότητος, ἐνῷ ἕνα νέο
ἄρχισε ἤδη νὰ κυλᾶ μὲ τὸ γνωστὸ ἤρεμο
καὶ ἀπόλυτα σταθερὸ ρυθμό του.
Χρόνος καὶ αἰωνιότης, ᾇλοιπόν, e1ven
δύο ἔννοιες ᾿ποὺ ἐμφανίζονται ἐνώπιόν
μας, καθὼς εὑρισκόμεθα στὴν ἀνατολὴ
τοῦ 1974, καὶ προκαλοῦν τὸ στοχασμό
ας.
μ Χρόνος καὶ αἰωνιότης. Δύο ταυτογε-
νεῖς ἔννοιες καὶ συγχρόνως τόσο ἀντίθε-
τες μεταξύ των. Ταυτογενεῖς, γιατὶ 6 χρό-
νος εἶναι ἕνα κομμάτι τῆς αἰωνιότητος.
Ἀλλὰ καὶ ἀντιθέτως, ἀφοῦ ὁ χρόνος ἀντι-
προσωπεύει τὴν φθορὰ καὶ ἡ αἰωνιότης
τὴν ἀφθαρσία.
Χρόνος καὶ αἰωνιότης. Δύο μεγέθη, μέ-
σα στὰ ὁποῖα κινούμεθα καὶ ὑπάρχομεν.
Μέσα στὴν ἔννοια τοῦ χρόνου κινεῖται μό-
νον 6 ἄνθρωπος. Ἀλλ᾿ ὁ Θεός, ὅχι. Αὐτὴ
ἡ ἐναλλαγὴ τοῦ ἡμερολογιακοῦ ἔτους ἀφο-
ρᾶ μόνον τὸν ἄνθρωπο. «Οπως ἐπίσης καὶ
τὸ χθὲς -σήμερα -αῦριο εἶναι φάσεις τοῦ
χρόνου, ποὺ ἔχουν σημασία μόνον γιὰ τὸν
ἄνθρωπο. Ὁ Θεὸς κεῖται ἔξω ἀπὸ τὴν
ἔννοιαν τοῦ χρόνου. Εἶναι Ἄχρονος καὶ
ἳΥπέρχρονος. Γί αὐτὸ εἶναι καὶ Ἅναρχος
καὶ Ἀτελεύτητος. Ἐνώπιον τῶν ὀφθαλ-
μῶν Του ὑπάρχει μόνον τὸ παρόν. "Eve:
διαρκὲς παρόν. Τὸ ἐκφράζει τόσο ἁπλοϊκά,
ἀλλὰ καὶ συνάμα τόσο ῢπαραστατικὰ ὁ
ψαλμωδός: «Χίλια ἔτη ὲν ὀφθαλμοῖς Σου,
Κύριε, ὡς ἡ ἡμέρα ἡ χθὲς» (Ψαλμ, 89,
4). Ὁ Θεὸς λοιπὸν εἶναι Ὑπέρχρονος.
Ταυτίζεται μὲ τὸν δρο «ΑΙΩΝΙΟΤΗΣ».
Εἶναι 6 Αἰώνιος. «Θεὸς αἰώνιος, ὁ Θεὸς
6 κατασκευάσας τὰ ἄκρά τῆς γῆς» (Ἡσ.
40, 28). Γί αὐτὸ καὶ λέγει περὶ Ἑαυτοῦ.
«Ἐγὼ εἰμὶ 6 ὤν (Ἔξοδ. γἱ 14). Τὸ δνομά
του συνεπὢς εἶναι «ὁ ΩΝ» δηλ. 6 ὑπάρ-
χων, καὶ χθές, καὶ σήμερα καὶ στοὺς ἀπε-
ράντους αἰῶνας.
Ἐντελῶς ἀντίθετα ἀπὸ ὅ,τι συμβαίνει
μὲ τὸν Αἰώνιο Θεό, γίνεται μὲ τὸν ἄν-
θρωπο. Αὐτὸς κινεῖταίάνάμεσα σ᾿ αὐτὰ
τὰ δύο ἀντίθετα μεγέθη, ἀνάμεσα στὸ
χρόνο καὶ στὴν αἰωνιότητα. Ἄν θελή-
σωμε νὰ στοχασθοῦμε γύρω ἀπὸ τὸν ἄν-
θρωπο, κάνοντας μιὰ προβολἠ του στὰ
μεγέθη «χρόνος καὶ αἰωνιότης», τότε μπο-
ροῦμε νὰ σημειώσωμε τρία βασικὰ ση-
μεῖα τῆς ὸντολογικἣς του ὑπάρξεως.
α) Συνδετικὸς κρῖκος
Ναί, ὁ ἄνθρωπος εἶναι 6 συνδετικὸς κρῖ-
κος μεταξὺ χρόνου καὶ αἰωνιότητος. Στὸ
σύνθετο αὐτὸ ἐνυλοάϋλο ψυχοσωματικὸ
δημιούργημα συνάπτονται τὸ πρόσκαιρο
καὶ τὸ αἰώνιο, τὸ «ἐν χρόνῳ» καὶ «τὸ ὑπὲρ-
£53333xfii‘éimée’1afi1‘ifiégifiéfi
6 Σοφὸς Σολομῶν (Παροιμ. 6).
Ἄν θεωρήσωμε τὸν ἄνθρωπο ὑπὸ τὸ
πρῖσμα τῆς γηΐνης πορείας του, τότε θὰ
εἴπωμεν ὅτι εἶναι Ἔγχρονος. Κινεῖται,
46
χροΝοΣ
κAι
A1nmomz
IIuv. Ἀρχιμανδρίτου
ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΕΝΗ
Ταγματάρχου-Ἶεροκήρυκος Χωρ1κῆς
δρᾷ καὶ ἀναπτύσσεται μέσα στὰ πλαίσια
τοῦ χρόνου. , μ Τὸ παρελθὸν ἔχει σὰν γνώρισμά του, ὅτι
"Av θεωρήσωμε τὸν ἄνθρωπο ὑπὸ τὸ
μεταφυσικὸ πρῖσμα τῆς αἰωνιότητος, τό-
τε θὰ εἴπωμεν ὅτι εἶναι Ὑπέρχρονος. Ὑ-
πέρχρονος, ὑπὸ τὴν ἔννοιαν ὅτι 6 χρόνος
δὲν ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ καταλύσῃ τὸ
πνευματικό του εἶναι. Τὸ σῶμα τοῦ ἀν-
θρώπου «σπείρεται ἐν φθορᾷ», ἡ ψυχὴ
δμως τοῦ ἀνθρώπου κινεῖται μέσα στὴν
ἀθανασία. Γί αὐτὸ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι
μέτοχος τῆς αἰωνιότητος. Εἶναι τὸ ἔγχρο-
νον καὶ ὑπέρχρονον δημιούργημα. Ἐνώ-
πιον αὐτοῦ τοῦ θαύματος ἱστάμενος 6 ψαλ-
μωδὸς ἀναφωνεῖ: «Ἡλάττωσας αὐτὸν
βραχὺ τι παρ᾿ ἀγγέλους δόξῃ καὶ τιμῇ
ἐστεφάνωσας αὐτὸν καὶ κατέστησας αὐτὸν
ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου» (Ψαλμ. ηἱ,
β) Νικητὴς τοῦ χρόνου
Ἐάν, δμως, 6 ἄνθρωπος κατορθώσῃ
νὰ δώση τὴν ὀφειλομένην προτεραιότητα
στὸ μεταφυσικό του Στοιχετο, τὴν ἀθά-
νατη ψυχή του, τότε ἤδη ἀπὸ τὴν παροῦ-
σα ζωὴ θὰ ὑπερνικήσῃ τὴν φθορὰ καὶ τὸν
χρόνο, θὰ καταστῇ «ὑπέρχρονος» ἐδῶ διὰ
νὰ καταλἠξη αἰώνιος στὴν μετὰ τὸν θάνα-
τον αἰώνιον πραγματικότητα. Τώρα ἔχο-
με τὸ ὑπέρχρονο καὶ αἰώνιο περιωρισμένο,
φυλακισμένο θὰ ἔλεγα, μέσα στὸ παρο-
δικὸ καὶ τὸ πρόσκαιρο. Τότε τὸ πρόσκαιρο
θὰ ἀναχθῆ καὶ θὰ μετουσιωθῆ σὲ αἰώνιο.
Ὁ Θεὸς κεῖται ἐκτὸς τοῦ χρόνου καὶ διὰ
τοῦτο εἶναι Ἄχρονος. Ὁ ἄνθρωπος δμως
κινεῖται ἐντὸς τοῦ χρόνου, ἀλλὰ γιὰ νὰ
καταστῆ, διὰ τῆς καλῆς χρήσεως τοῦ
χρόνου, αἰώνιος. Καλεῖται δηλ, μὲ τὸ «ἐν
χρόνῳ» νὰ ἐξαγοράση τὸ «ὑπὲρ χρόνον».
Γί αὐτὸ καὶ ὁ θετος Παῦλος ὁμιλεῖ περὶ
ἐξαγορᾶςἵ «Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς
περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾿ ὡς σο-
φοί,5ὲξοἑγ)οραζόμενοι τὸν καιρὸν» (Ἐφεσ.
e' 1 -1 ,
Ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν φύσι του εἶναι
ἀθάνατος. Ἀλλ᾿ ἐὰν αὐτὴ ἡ μετὰ θάνατον
πορεία του δὲν εἶναι μιὰ πορεία δόξης καὶ
μεγαλείου, τότε δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε
..Μὴ ‘
Πἴἷ ἰἶἰ ἦι ι ι ι ι ιἸι ι ι ἩἸΠ ΙΠΙΗΠΗΠΙΗΠΓ Γ Γ Γ
ὅτι 6 ἄνθρωπος κατέκτησε τὴν αἰωνιότητα.
Ἡ αἰωνιότης θὰ τὸν συντρίψη, ὲφ-᾿ ὅσον
καὶ αὐτὸς θὰ τὴν ἔχη παραθεωρήσει στὴν
ἐπίγειο ζωή.
Στὴ μάχη τοῦ χρόνου νικητὴς ἀναδει-
κνύεται αὐτὸς ποὺ κατορθώνει μὲ τὴν
καλὴ χρῆσι τοῦ παρόντος νὰ κατακτήση
τὸ μέλλον, τὴν αἰωνιότητα. Καὶ γί αὐτὸ
πραγματικὸς νικητὴς εἶναι ὁ ἐνάρετος καὶ
εὐσεβής-
γ) κάτοχος μόνον τοῦ παρόντος
Ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου εἶναι ὁπωσδήποτε
σχετικὴ. Ἐκφράζεται σὲ τρία μεγέθη.
Εἶναι τὸ χθές, τὸ σήμερα, τὸ αθριο. "H
κἶλύτερα, τὸ παρελθόν, τὸ παρόν, τὸ
λλον.
δὲν ἐπιστρέφει πιά. Τὸ μέλλον, ἀντίθετα,
εἶναι ἀβέβαιο. Δὲν μᾶς ἀνήκει. Μένει τώρα
πλέον στὴ διάθεσί μας τὸ παρόν. Αὐτὸ μό-
νον μᾶς ἀνήκει. Κί αὐτὸ τὸ παρὸν περιο᾿
ρίζεται σ᾿ ἕνα ἀπειροελάχιστο κλάσμα τοῦ
χρόνου. E1ven αὐτὴ ἡ στιγμή. Μόνον αὐτὴ ἡ
στιγμὴ-ὁ ἄνθρωπος ἀξιοποιήση αὐτὴν τὴν
στιγμἠ,- ἂν δηλ. ἀξιοποιῆ τὴν κάθε στι-
γμὴ τῆς ζωῆς του, τότε ἔχει τὴν βεβαιό-
τητα τῆς ὑπερνικἠσεως τοῦ χρόνου. Μὲ
τὴν καλὴν χρῆσιν τοῦ σήμερα θὰ «ἐξαγο-
pita-11):; τὸ αθριἑἸ αἶαὶ θὰ μεταστοιχειώση
τ τε σκαι ο σ αωνιο.
Ἑἳτομένεξις ὴ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μας
εἶναι πολύτιμος. Παίζει σπουδατο ρόλο
στὴν σωτηρία μας, ἢ τὴν καταστροφὴ μας.
Ὁ Κλωντὲλ ἔλεγε σχετικά: «ὁ φονεύων
τὸν χρόνον, φονεύει παροῦσαν καὶ μἐλλου-
σαν ζωήν».
Ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα ,
Πάροικοι καὶ παρεπίδημοι εἴμεθα στὸν
κόσμο αὐτό. Προορισμός μας εἶναι ἡ αἰώ
νιότης. Εὑρισκόμενοι στὴν ἀρχὴ ἑνὸς νέου
ἡμερολογιακοῦ ἔτους ἂς σκεφθοῦμε τὴν
ἀξία τοῦ χρόνου καὶ τὸ ρόλο ποὺ παίζει
στὴν κατάκτησι τῆς αἰωνιότητος. Ἡ ἀέ-
ναος ροὴ τοῦ χρόνου ἂς ὁδηγήση τὴ σκέφι
μας στὶς σταθερὲς καὶ ἀμετάθετες ἀξίες.
Ἡ φθορά, ποὺ συνακολουθεῖ τὸ κύλισμα
τοῦ χρόνου, ἂς μεταφέρη τὴ σκέψι μας
στὰ ἄφθαρτα καὶ τὰ αἰώνια.
Καὶ τέτοια εἶναι ὅσα συνάπτονται μὲ
τὸν Θεόν. Αὐτὸς ὁ ἴδιος 6 Θεός. Ὁ Κύ-
ριός μας καὶ Λυτρωτής. Εἶναι «χθὲς καὶ
σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας»
(᾿ 3‘39- ἱγ᾿ β),
Εὐτυχὴς ὅποιος θὰ συνδέση τὴν ζωήν
του μὲ τὸν ἀκατάλυτον Αὐτὸν Βράχον.
Θὰ ζήση καὶ ἐδῶ εὐτυχής. Θὰ ὐπερνικήση
καὶ τὴν φθορὰ τοῦ χρόνου. Θὰ ἀρθῆ ὑπὲρ
χρόνον. Κοντὰ στὸν Ἀθάνατο καὶ Αἰώνιο
Ἰησοῦ θὰ μείνῃ κί αὐτὸς ἀθάνατος καὶ
αἰώνιος. Μὲ τὴν καλὴ χρῆσι τοῦ χρόνου
του, στὴν πρόσκαιρη αὐτὴ ζωή, θὰ κατα-
κτήση τὴν αἰωνιότητα.
 91193919999; _
σῷἒᾁτὢιΰιιαῖ
ἳΐ , 'AfizhuoipwoKLτῶνἈθηνων
91:9 τοῦ ἙνετοῦἈρχιστραἘ
τἠγου Φραγκίσκου M0po§£m __

,[ Απόκρουσις ὑπὸ ὀλιγαρίθμου9999:11ch ΧωρΙκῆς 1:01:10-

ρἱθμων καὶ βαρέως ἐζωπλισμἐνων Κομμουνιστοσυμμοριτὥν "i
5*
Πίὲἰἰ
It“!
ἐνεργησάντων Amoco“; εἰς Θεοτόκον-»Δωρἱδοᾳ Ταξιάρ- ,
κην Χαλκιδικῆς καὶπεριοχὴν Τυρνάβοιβ. _ ᾿

ὐΞτὁΪ᾿τ .- διδομἑνα ττ- ᾿

χωβαν-Δημητσάνης καὶ 11:9:oxdzr; Σάμης Κεφαλληνίας καὶ
Μηθὐμνης--Μντιλἡνης
Ἡ ἱστορική ναυμαχίαττἣςΛήμνἇῥ.φ LL L L L, I

υντριβἦεἰς Ακράταντῶν λειψάνων τῆς στρατιᾶς τοῦ Aά-

μαλ-η συγκειμένης ἐκ4.500 ἀνδρῶν. ,_ ‘22::
Λνόδοςἒξ τὸνΠατρΔιαρχἑκὁν θρόνον τῆς Κωνσταντινου ,
όλιωςτοῦ Μελετίου"t (Μετ Ed ὶᾑ - _ Ξ,

ξάνδροηυψιπαπάγοΑιξδιὰ τὴν διεξαγωγὴν τοῦἀγωνος κατὰ "

τῶν Κομμουνιστοσυμμοριτων .

22-1-1842 Επἱσημος ἔναρξις

τῶνἐργασιων τῆς ΕθνικηςΤραπέζης ᾿

23-1-1828 : Ὁρκωμοσία καὶ info-nu“ [Ξνάληψις τῶν καθηκόντωνὡς

Κυβερνήτου τῆς Ἑλλάδος τοῦ Ἰωάννου Καποδίστρια,

-ᾇ24-1-1913
ιῢ _
Ἡ πρώτη ἀεροπορικἡ πολεμικὴ ᾇἐπιχτίρησιςι OIL Ὗπολο-
~ χαγὸς Μηχανικοῦ Μιχ Μουτοὑσης ὡς πιλότος καὶ Σημαιο-
φόρος ᾘΑριστ Μωραττὶνης ὡς μηχανικὸς τοῦ ὑδροπλάνου
᾿ «Ναυτίλος» ἔρριψαν ἀπὸ ἀέρος 4 χειροβομβἰδας κατὰ τῶν.
Ξ ἑλλιμινισμίνων Τουρκικὦνσκαφῶν εἰς τὸν ναύσταθμον
= Νιαγορᾶ =Καλλιπ6λιως. , , ,

25-1-1821: , L Συνέλευσις τῆς Βοστὶτσηςᾇ(Αὶνΐου) σὐγὶῲθτηθιισηζ τῇ

«pox-901:7; τοῦ flan-«11909:: πρὸς λῆψιν ἀποφάσεων διὰ _
᾿ LL ᾿ L ᾿ κ τὴν ἔναρξιν τοῦ ᾶπιλευθερωτικοῦ ἀγῶνος.

264-1951: - Ἀνάληψις νικηφόρου men-9:1,; ἐνεργείας τοῦ sz κυρίαν

L 97-1-1943:
Ἑλληνικοῦ Ἐκοτρατευτικοῦ Σώματος.
*5
W
Ἐνθρόνισις τοῦ οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγὀρα A'

28-1-1264 : Ἀνοδος εἰς τὸν Βυζαντινὸν θρόνον τοῦ ἈλεξίουᾏΔοὑκα

ἀποκτήσαντος τὴν προσωνυμίαν «Μοὑρτζουφλος». ,
Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης, ὁ «Γενικὸς Ἐφο-
᾿29-1-1941 : ᾓᾟνἑδἶς θάνατος τοῦ Πρωθυπουργοῦ τοῦ OXI Ἰωάννου
ρος τῆς Ἀρχῆς», ὁ ὁποτος ἤλπισεν ὅτι κη ρὑσσων ,
τὴν ἐπανάστασιν εἰς τὰς παραδουναβείους {war
_ 39-1-1923; Ὕπογραφἡ εἰς Λωζάνην τοῦ ᾇκιιμἑνου τῆς Ἑλληνοτουρκι- L
κἣς συμβάσιως περὶ ς τῶν πληθυσμῶν.
μανίας θὰ κατώρθωνε νὰ ἐξεγείρῃ ὅλους rob;
ὀρθοδόξους λαοῦς τῆς Βαλκανικῆς Χερσονήσου
31-1-1931 = , θάνατος ἐκ συγκοπἣς τοῦ Στρατηγὸῦ Γεωργίου Κονδὑλη ‘
ἐναντίον τῶν Ὀθωμανῶν, ἀποκαθιστῶν οθτω
τὴν ὑπὸ τὴν ήγεσίαν τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐνὁτητα
, ,

τοῦ ἱστορικοῦ χὡρου τῆς Ἑλληνοχριστιανικῆς

Αὐτοκρατορίας.

47
 A Λ H T Ε K H
ἐπιιεὼρησις
'Eva ἀκόμη βῆμα στὴν ἀνοδικὴ τὰ
τελευταῖα χρόνια πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ
Ἀθλητισμοῦ, ἐπραγμάτοἸτοίησε τό 1973
ἡ Ὑπήρεσίά Φυσικῆς Ἀγωγῆς καὶ Ἀθλη-
τισμοῦ Χωροφυλακῆς ἐν συνεργασίᾳ μὲ
διάφορες Ἀθλητικὲς Ἀρχὲς τοῦ τόπου
μας. Τὸ ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι οἱ ἀθλη-
ταὶ τῆς Χωροῳυλακῆς ὄχι μόνο ἐξεπρο-
σώπησαν ἐπάξια τὸ Σῶμα στίς Ἑλληνικὲς
καὶ Διεθνεῖς διοργανώσεις τοῦ 1973, ἀλλὰ
καὶ ἐβελτίωσαν τὴν ἀγωνιστικὁτητα, καὶ
σὲ ώρισμὲνες περιπτώσεις τὶς ἀτομικὲς
ἢ πανελλήνιες ἐπιδόσεις τους. Ἐπίσης
ὅτι τὸ 1973 κατετάγησαν νὲοι ἀθληταί
Χωροφύλακες, oi ὁποτοι μὲσα σὲ σχετι-
κῶς ἐλάχιστο χρονικὰ διάστημα ἀπεδει-
ξαν ὅτι διάθὲτουν ταλὲντο καὶ τὸ σπου-
δαιότεροε Ἔγιναν ὑπολογίσιμες μονάδες
τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἀθλητισμοῦ, ἐνῶ ἐὰν δὲν
ὑπηρετοῦσαν στὴν Χωροφυλακὴ ἴσως
νὰ ὲμενάν ἐντελῶς στὴν ἀφάνεια ἢ στὶς
μὲτριες ἐπιδόσεις. Ἐδῶ πρὲπει ἐπίσης
νά σημειώθῆ ὅτι τὸ θαυμάσιο φυσικὰ
περιβάλλον τῆς Σχολῆς Χωροφυλακῆς
Ἀθηνῶν, οἱ άθλητικὲς ἐγκαταστάσεις της
καὶ κυρίως τὸ πνεῦμα κατανοήσεως ποὺ
ἐπικρατεῖ μεταξὺ διοικοὺντων, προπο-
νητῶν καὶ ἀθλητῶν, εἶναι τά βασικἀ ἐκεῖ-
να στοιχεῖα ποὺ τονίζουν τὴν προσφορά
τῆς Χωροφυλακῆς στὸν Ἑλληνικὸ Ἀθλη-
τισμὁ. Ἡ ἀναγνώρισι τῆς προσφορᾶς
αὺτῆς ἐξεδηλώθη ἐπισήμως τὸν Μάρτιο
τοῦ 1973, ὅταν ἡ Γενικὴ Γραμματεία
Νεὸτήτος καὶ Ἀθλητισμοῦ, ἀπενειμε
τιμητικὴ διάκρισι στὴν Υ.Φ.Α.Α. γιὰ
τὴν συμβολή της τὰ τελευταῖα χρόνια,
στὴν διάδοσι τοῦ Ἀθλητικοῦ πνευματος.
Ἀς ἰδοῦμε δμως συνοπτικά τὶ ὲπὲτυχαν
τὸ 1973 τὰ διάφορα Τμήμάτά τῆς Ὑπη-
ρεσίάς αὺτῆς.
ΣΤΙΒΟΣ : 'H ὁμάδα στίβου τῆς Χωρο-
φυλακῆς, ποὺ προπονεῖ ὸ Χωροφύλαξ K.
Γεώργιος Ἀποστολόπουλος, τὸ 1973 διε-
τήρησε τὸν τίτλο τῆς Πρωταθλητρίας
ὁμάδος Ἐνὸπλων Δυνάμεων καὶ Σωμάτων
Ἀσφάλείας. Στὸ Πρωτάθλημα στιβου ποὺ
ὲγινε ἀπὸ 5 ἕως 7 Ὀκτωβρίου στα Ἰωάν-
νινα, ἐπὶ 20 ἀγωνισμάτων, οἱ ἀθληταί μας
ἀπὲσπασαν 13 πρῶτες νίκες᾿ ἑπτά δευτε-
ρες καὶ πὲντε τρίτες. Τὴν πρωτοπορία,
καὶ μάλιστα γιά 150 συνεχῆ χρόνο, διε-
τήρησε καὶ στὸ εὶδικὸ Πρωτάθλημα ἀνω-
μάλου δρόμου που ὲγινε τὸν Φεβρουά-
ριο στὸ γκὸλφ τῆς Γλυφάδας, μὲ πρωτα-
γων-στὴ τὸν Χωροφυλακα Νακὸπουλο ὁ
ὁποτος μαζὶ μὲ τοὺς συναδέλφους του
Γεωρίατσὲλλο, Κοὑση, Γεωργακόπουλο.
Βαγιάνό,Γραμματικόπουλο᾿ Τρεχλῆ.Κρἂ
καλῇ Kai Ἀντβουλᾶτο, ἔδωσε τὴν πρώτη
άῥομικη καί ὁμάδικὴ νίκη στην Χωροφυ-
λακή. Ἀλλά οί ἀθληταί στίβου τοῦ Σώ-
μάτος δὲν διεκρίθησάν μόνο στά ἐσωτε-
ρικά πρωταθλήματα μεταςὺ Ἐνὁπλων Δυ-
νάμεων Kai Σωμάτων Ἀσφαλείάς. Μὲ τὴν
48
ἒναρξι τῆς νέας περιόδου ἀγώνων στί-
βου, ὁ Χωροφύλαξ Κουσὴς εἰς τοὺς Πανε-
ληνίους ἀγῶνες ἀνωμάλου δρόμου ἀνδρῶν
τῆς 11-3-1973. ἀπὲσπασε τὴν πρώτη νίκη
στὴν κατηγορία τῶν 6.000 μ. ἀνδρῶν μὲ
χρόνο 18᾿. 12᾿. 6. Ἀξιὁλογες ἐπίσης ἐπι-
δόσεις εἷχαν καὶ οἱ δρομεῖς Χωροφύλακες
Τρεχλῆς καὶ Γεωργακὁπουλος, οἱ ὁποτοι
πῆραν δεύτερη νίκη στὶς κατηγορίες
6.000 μ. ἀνδρῶν καὶ 4.000 μ. ἐφήβων ἀντι-
στοίχως. Τὸν ἴδιο μῆνα, στοὺς Βαλκα-
νικοὺς ἀγῶνες ἀνωμάλου δρόμου τῆς
Κωνσταντινουπόλεως. οἱ Χωροφὺλακες
Γεωργακὸπουλος, Κουρτης καὶ Καρκα-
λῆς στὴν κατηγορία 4.000 μ. ἐχάρισαν
δεύτερη ὁμάδικὴ νίκη στὴν χώρα μας καὶ
ἕνα ἀργυρὸ μετάλλιο, γεγονὸς ποὺ συνε-
βη γιά πρώτη φορά στὴν ἱστορία τοῦ
θεσμοῦ ὅλων τῶν ἐποχῶν. Σημάντικὴ
ἠταν ἐπίσης καὶ ἡ ἐπιτυχία τοῦ Χωροφὺ-
λακος Βαγιανοῦ ὁ ὁποτος στὸν Μαραθώ-
νειο δρόμο ποὺ ἔγινε στὶς 6 Ἀπριλίου στὴ
κλασσικὴ διαδρομή του μὲ τὴν εὐκαιρία
τῆς Ὁλυμπιακῆς ήμὲράς καὶ μὲ συμμε-
τοχη 116 Ἑλλήνων καί ξὲνων ἀθλητῶν,
κάτἐλάΒε τὴν 9η θὲσι τερματίσας δευ-
τερος μετὰ τὸν 7o Βιρβίλη ποὺ κατέρριψε
τότε τὸ Πανελλήνιο ρεκὸρ μὲ 2 ώρες
22'. 53". Μετά δύο περίπου μῆνες. ὁ
Χωροφὺλάξ Βαγιανὸς ὲλάΒε μὲρος στὸ
διεθνὲς μῆτιγκ τοῦ Μάντζεστερ τῆς Ἀγ-
γλίάς, ἀπὸ ὅπου ἐπέστρεψε μὲ νὲο Πα-
νελλήνιο ρεκὁρ στὸν Μαραθώνειο (2 ὠ-
ρες 22'. 36"). Σπουδαία ἦταν ἐπίσης καὶ
ἡ ἐπιτυχία τοῦ Χωρ. Μανδὲλλου στὸ 70
διεθνὲς μῆτιγκ τῶν Ἀθηνῶν᾿ ποὺ ὲγινε
στὸ Στάδιο Καραϊσκάκη ἀπὸ 13 ἕως 14
Ἰουνίου καὶ μὲ συμμετοχή 300 περίπου
ἀθλητῶν ἀπὸ 22 χῶρες. Κατερριψε για
δευτερη φορά ἐντὸς τοῦ 1973 τὸ Πανελ-
νιο ἐφηβικὸ ρεκὁρ τῶν 110 μ. μετ᾿ ἐμπο-
δίων μὲ ἐπίδοσι 14". 5. Τὸ παλαιὸ (14". 8)
εἶχε σημειώσει ἕνα μῆνα πρὶν στοὺς Πανε-
ληνίους ἀγῶνες Νὲων. Στοὺς ἴδιους ἀγῶ<
νες ὁ Χωροῳὺλαξ Κοῦρτης κατέρριψε τὸ
Πανελλήνιο ἐφηβικὸ ρεκόρ τῶν 2.000 μ.
στήπλ, μὲ 5'. 11". 8. Ὁ τελευτατος εἶναι
ὲνα σπουδαῖα ταλὲντο. Κάτὲχει τρία Πα-
νελλήνια ἐφηβικά ρεκὁρ, (1500 μ. μὲ
3᾿. 47”, 2.000 μ. στήπλ μὲ 5'. 48", Kai 3.000
μ. στήπλ μὲ 8' 57") ποὺ τοῦ ἐπιτρέπουν να
ἀντιμετωπιἴη μὲ αὶσιοδοξία τὸ μὲλλον.
ἐάν βεβαίως ἐφαρμόση τίς ὁδηγίες τοῦ
προπονητοῦ καὶ συναδὲλφου του κ. Γεωρ-
γίου Ἀποστολοποὺλου ὁ ὁποτος καὶ τὸν
ἀνέδειξε. Ἐντυπωσιάκὲς ἠτάν ἐπίσης καὶ
οἱ ἐμφανίσεις τῶν ἀθλητῶν μας τὸν Ἰου-
λιο στὴν προκριματικη φασι τοῦ Εὺρω-
πάϊκοῦ Κυπἐλλου «Μπροῦνο Ζάουλ»,
Kai τὴν τριεθνῆ συνάντησι μεταξὺ Ἐλ-
λάδος, Ἀγγλίας καὶ Βελγίου. ὅπου ὁ Χω-
ροφὺλαξ Σαμαρᾶς συνέτριψε τὸ Πάνελ-
λήνιο ρεκὁρ τοῦ Ζαχάρὁπουλου στά
800 μ. μὲ 1’ 47". Ἐξ ἄλλου πολυτιμους
βαθμοὺς ἔδωσαν πολλοὶ ἀθληταί στὴν
Βαλκανιάδα τῶν Ἀθηνῶν ὅπου οἱ Χωρο-
φυλακες Πατρώνης καὶ Πολυχρονάκης
ἐβελτίώσάν τὶς ἀτομικὲς τους ἐπιδόσεις
ἀντιστοίχως στὸ ὕψος (2. 14 μ.) καὶ τὸ
τριπλοῦν (7.70 μ.), ἐνῶ ὁ συνάδελφός του
Κυττὲας ὲσπάσε τὸ «σερὶ» τῆς μετριό-
τητος τῶν Πανελληνίων ἀγώνων στίβου,
καταρρίπτοντας στὸ ἐπὶ κοντῶ τὸ Πανελ-
λήνιο καί Βαλκανικὸ ρεκὁρ ἐφήβων μὲ
ἐπίδοσι 5.μ. Τὲλος ἀξιόλογη καὶ τάὺτό-
χρονά τονωτική γιά τὸν Ἐπαρχιακὸ
Ἀθλητισμὸ. ἠταν ἡ συμμετοχή τῶν Ἀ-
θλητῶν τῆς Υ.Φ.Α.Α. σὲ διαφόρους το-
πικοὺς ἀγῶνες στίβου («Ἀλεξάνδρειά»
Ἐδὲσσης «Βενιζελεια» Χανίων «Περδί-
κεια» Ἐορδάίάς κ.λ.π.).
Αὐτὴ εἶναι σὲ γενικὲς γράμμὲς ή «ταὺ-
τὁτης ᾿73ι> τῆς ὁμάδος στίβου τοὺ Σώμα-
τος. Ἀς ἐλπίσωμὲ ὅτι μὲ τὴν νὲα σαιζόν,
oi ἀθληταί μας θὰ μᾶς χαρίσουν καὶ πάλι
λαμπρὲς ἐμφανίσεις Kai νὲά ρεκορ.
οο
ΜΠΑΣΚΕΤ: Kai ή ὁμάδα μπάσκετ
τῆς Χωροφυλακῆς που προπονεῖ ὁ K. Ζο-
ᾶννος᾿ τὸ 1973 διετήρησε τὸν τίτλο τῆς
Πρωτάθλητρίάς ὁμάδος Ἐνὁπλων Δυνά-
μεων καί Σωμάτων Ἀσφάλείάς. Στὸ Πρω-
τάθλημά ποὺ ὲγινε στην Πάτρα ἀπὸ 17
ἕως 22 Ἰουλίου, ἐτὲρμάτισε ἀήττητη τοὺς
ἀγῶνες. Διάθὲτει μερικά ἀπὸ τὰ πρῶτα
ὸνὁματα τοῦ Ἑλληνικοῦ μπάσκετ, ποὺ
εἶναι συγχρόνως καὶ βάσικά στε/,εχη τῶν
Ἐθνικῶν ὁμάδων ἢ Συλλόγων Α᾿ κατηγο-
ρίας. Αὺτοί εἶναι οἱ Χωροφύλακες Ρά-
φτόπουλος, Τσοσκουνογλου. Τσάνταλης,
Λαρεντζάκης᾿ Κοσὲνας, Γιαννουζάκος

Χωροφύλαξ Φώτιος Κοὑρτης. Κάτσ-
χος τριῶν Πανελληνίων ἐφηβικῶν ρε-
κόρ, καὶ συγχρόνως «χρυσῆ» ἐλπίδα τοῦ
Ἑλληνικοῦ Ἀθλητισμοῦ.
Χωροφύλαξ Ἐλευθέριος Στεφανουδά-
κης. Πρῶτος στὴν Ἑλλάδα καὶ 5ος στὸν
1m εἰς τὸ ἀγὠνισμα 67,5 κ. τῆς ἀρσεως
ᾗ ζῆς Ι, Σπυρόπουλος, Σταθὁπουλος, Σατα-
᾿ ράκης, Κυριαζῆς Η, κάχρης, Μιχαλό-
᾿ πουλος, Ρεμοῦνδος Ι, Ροπὁκης, Φλωριώ-
- ποδοσφαίρου μεταξὺ Ἐνόπλων Δυνάμεων
Χωροφύλαξ Δημήτριος Πατρώνης.
ξἒἓἒἶρἓςὐἷῆς ἐπιδόσεις του μὲ ἀτομικὸ
ξἇΞύὖ ‘1‘?" 'V. ᾿
Χωροφύλαξ Κωνὶνος Κουρμπέτης. Βα-
σικὸ στέλεχος τῆς ὁμάδος βόλλεῦ τῆς
Χωροφυλακῆς καὶ συνήθως ἀρχηγὸς τῶν
Εθνικῶν ὁμάδων.
Νπογατσιώτης καὶ Ἰορδανίδης. Ὁ τελευ-
τατος ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοῦς συντελεστἀς
τοῦ Ἑλληνικοῦ θριάμβου στὴν προκρι-
ματικὴ φάσι τοῦ Πανευρωπαῖκοῦ Πρω-
ταθλήματος μπἀσκετ, ποῦ ἔγινε ἀπὸ 5 ἐως
14 Μαΐου στὸ Σομπάτελυ τῆς ούγγαρίας,
ὅπου ἡ Ἐθνικῆ μας ἔδωσε ἑπτὰ ἀγῶνες
μἐ πανίσχυρα ξένα συγκροτήματα καὶ
ἀπέσπασε ίσἀριθμες νίκες.
ΒΟΛΛΕ -Υ- Καὶ ἐδῶ ἡ ὁμάδα τῆς Χω-
ροφυλακῆς ποῦ προπονεϊ ὁ χωροφύλαξ κ.
Παν. Ἀργυρόπουλος, τὸ 1973 διετήρησε
τὸν τίτλο τῆς Πρωταθλητρίας ὁμάδος
Ἐνόπλων Δυνάμεων καὶ Σωμάτων Ἀσφα-
λείας. Στὸ Πρωτἀθλημα ποῦ ἔγινε στὴν
Ρόδο ἀπὸ 19 ἔως 23 Σεπτεμβρίου, τερμά- στὴν κατηγορία 75 κ. ἀνυψώνοντας συνο-
τισε τοῦς ἀγῶνες ἀήττητη χωρὶς νὰ χάση λικὰ 270 -κ. με κινήσεις «ἀρασσἐ» καὶ
οθτε ἕνα σέτ, Οὶ περισσότεροι παῖκτες «ζεττέ». '0 Στεφανουδάκης ἐπίσης, τὸν
της εἶναι συγχρόνως καὶ στελέχη τῶν . Μαϊο ἀγωνιζόμενος στό διεθνὲς μῆτιγκ
Ἐθνικῶν ὁμάδων. Αὐταὶ εἶναι οἱ Χωρο-
φὐλακες Δερμάτης, Γεωργαντῆς, Πολὺ-
ζος, Κουρμπέτης (Ἀρχηγὸς) καὶ Κολλιό- τὴν πρώτη θέσι. ἐνῶ στὸ Παγκόσμιο
πουλος, Ὁ τελευτατος, στοῦς Βαλκανι-
κοῦς ἀγῶνες ποῦ ἔγιναν ἀπὸ 21 ἕως 26
Μαΐου στὴν Ρουμανία, πῆρε τὸ εἰδικὸ
ἔπαθλο τοῦ καλὐτερου καὶ νεωτέρου σε
ἡλικία ἀθλητοῦ. Πρέπει ἐπίσης νἀ ση-
μειωθῆ ὅτι οἱ προαναφερόμενοι βολλεϋ-
μπολίστες μας συνετέλεσαν νἀ κατακτή-
ση πανηγυρικά ή χώρα μας τὸ Βαλκανι-
κὸ Πρωτἀθλημα Νέων τὸν Ἰοῦλιο στὴν
Ἀθήνα, καὶ τὸ Πρωτἀθλημα τοῦ Σ.Ι.Σ.Μ.
τὸν Ὀκτώβριο στὴν Θεσσαλονίκη.
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟι Δημοφιλεἷς παῖκτες
ποῦ κάθε Κυριακὴ χειροκροτοῦνται ἀπὸ
χιλιάδες Ἕλληνες φιλάθλυυς στὰ γἡ-
πεδα, ἀποτελοϋν τὴν ποδοσφαιρικὴ ὁ-
μάδα τῆς Χωροφυλακῆς, Αῦτοὶ εῖναι 6
Ἐνωμοτάρχης Ρίζος καὶ οἱ Χωροφύ-
λακες Τουρκομένης, Πλοὐμπης, Κυρια-
της, Ζερβουδάκης, Θεόφιλόπουλος, X16)-
της, Ρεμοῦνδος Π, Θεοδωρόπουλος καὶ
Μωῦσίδης. Τὸ 1973 δὲν ἔγινε πρωτάθλημα
καὶ Σωμάτων Ἀσφαλείας. Τὸν τίτλο δμως
τῆς Πρωταθλητρίας τὸν κατέχη ὴ ὁμάδα
τῆς Χωροφυλακῆς ἀπὸ προηγουμένη
διοργἀνωσι. Ὡστόσο δμως οἱ παῖκτες
μας, τοὺς όποίους προπονεϊ ὁ βετεράνος
ἀσσος τῆς Α.Ε.Κ. Χωροφύλαξ κ. Λεωνί-
δας Ἀδαμαντίδης, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς συμμε-
τοχἐς τους στὶς Ἐθνικές ὁμάδες καὶ
τοῦς Συλλὁγους τους, τὸ 1973 ἀγωνίσθη-
καν σἐ διάφορες φιλικές συναντήσεις
γιὰ φιλανθρωπικοῦς σκοποὺς με Ἐπαρ-
χιακοῦς Συλλόγους καὶ χειροκροτήθηκαν
μἐ ἐνθουσιασμὸ ἀπὸ τοὺς φιλἀθλους γιὰ
τὸ ἦθος καὶ τὴν θαυμάσια ἀπόδοσί τους.
ΠΥΓΜΑΧΙΑ - ΠΑΛΗι Οὶ διεθνεῖς
πιὝγμάχοι Χωροφύλακες Φωτόπουλος,
Χουλιάρας καὶ Παπαῖωσήφ, ἐκέρδισαν
στὶς κατηγορίες τους ἀπὸ ἕνα χρυσὸ με-
τάλλιο στὸ Πρωτἀθλημα μεταξὺ Ἐνό-
πλων Δυνάμεων καὶ Σωμάτων Ἀσφαλείας
ποῦ ἔγινε στὴν Λάρισα ἀπὸ 10 ἔως 12
Αῦγοῦστού. Σημαντικἠ ἀνοδο σημειὠνει
ἐπίσης καὶ 6 πυγμἀχος Χωροφύλαξ Λιν-
τζόπουλος, ἐνῶ 6 δημοφιλὴς πρωτάθλη-
τὴς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ 1965 στὴν Ἑλληνο-
ρωμαῖκὴ πάλη κατηγορίας 80 κ. Χωρο-
φύλαξ Σπανουδάκης, στὸ Πρωτἀθλημα
μεταξὺ EA. καὶ Σ.Α. ποῦ ἔγινε στὴν Κέρ-
κυρα ἀπὸ 11 έως 13 Μαΐου κατέκτησε
στὴν κατηγορία του ἕνα χρυσὸ μετάλλιο
καὶ μαζὶ καὶ τὸ Κὐπελλο ἤθους.
σθ
APSE ΒΑΡΩΝι Οὶ διεθνεϊς ἀθληταὶ
τῆς ἀρσεως βαρῶν Χωροφύλακες Στε-
φανουδάκης καὶ Κουτσουριδἀκης, εἰς
τὸ Πρωτἀθλημα μεταξὺ ΕΔ. καὶ Σ.Α. ποῦ
ἔγινε στὴν Θεσσαλονίκη ἀπὸ 30 Νοε-
βρίου έως 2 Δεκεμβρίου, κατέκτησαν ἀπὸ
ἕνα χρυσὸ μετάλλιο. Ὁ Στεφανουδάκης
μάλιστα κατέρριψε τὸ Πανελλήνιο ρεκὸρ
τοῦ Ὄμπερχάουζεν τῆς Δυτ. Γερμανίας,
κατέκτησε στὴν κατηγορία τῶν 67,5 κ.
Πρωτἀθλημα ἀρσεως βαρῶν ποῦ ἔγινε
τὸ καλοκαίρι στὴν Κοὑβα, κατετἀγη 5ος
στὴν κατηγορία του.
ΣΚΟΠΟΒΟΛΗι Τὴν ὁμάδα τῆς Χωρο-
φυλακῆς ἀποτελοῦν ἔμπειροι σκοπευταί.
κορυφατος ὅλων εἶναι 6 Μοῖραρχος
Κοτρώνης, πρωτάθλητὴς Ἑλλάδος στὸ
πιστόλι ἀκριβείας τῶν 50 μ. καὶ τὸ ἀερο-
βόλο πιστόλι, γιὰ τὸν ὁποτο γράφομε
ἐκτενέστερα σέ ἄλλη στήλη. Ἀξιόλογες
ἐπιδόσεις σημειὠνουν ἐπίσης καὶ ἄλλοι
σκοπευταί. Ὅπως 6 ἈνθἸρχος Γαλατια-
νὸς, 6 ἈνθἸστὴς Κασσωτἀκης, καὶ οἱ
Χωροφύλακες Βασιλειάδης, Ζέρβας
κ.λ.π. Τὸν τελευτατο καιρό, στὸ ἀγωνι-
στικὸ προσκήνιο ἔκαναν τὴν ἐμφάνισί
τους οἱ γυναῖκες Χωροφύλακες δεσποι-
νίδες Καρακὠστα, Φέκα, Τσἐλλου, Τια-
λάκα καὶ Βασιλάκου. Ἄν καὶ εἶχαν ἐλά-
χιστες προπονήσεις ἐσημείωσαν ἀξιό-
λογο «ντεμποῦτο» στοὺς Πανελληνίους
ἀγῶνες γυναικῶν με ἀεροβὀλο, ποῦ ἔγιναν
στὶς 2 Δεκεμβρίου στὸν Ἀγιο Κοσμᾶ.
Ἡ πρώτη μάλιστα ἀνέβηκε στὸ βάθρο
τῆς πρώτης νικητρίας σημειώνοντας ὶκα-
νοποιητικὴ ἐπίδοσι 2991400, ἐνῶ οί ὑπό-
λοιπες πῆραν ἀντιστοίχως τὴν 4η, 5η,
6η καὶ Ἴη θέσι. Συγχαρητἡρια λοιπὸν στὶς
ἐπίδοξες ἰχνηλἀτριες τῆς Ὁλγας Τζα-
βἀρα, καὶ ᾿μαζὶ ἕνα μεγάλο «εὖγε» o‘ ἐ-
κείνους ποῦ ἔρριξαν τὴν ἰδέα νὰ συγκρο-
τηθῆ γυναικεία σκοπευτικὴ ὁμάδα Χωρο-
φυλακἥς. Εἰς τοὺς τελευταίους ὑπενθυ-
μἱζομε ὅτι ἐπιβἀλλεται τὸ συντομώτερον
δυνατὸν νὰ καταρτίσουν εἰδικὸ πρόγραμ-
μα, ῶστε οί συμπαθέστατες αὐτὲς «σπορτ-
σγοῦμεν» νά ἐξασφαλίσουν διαθέσιμα
χρόνο γιἀ προπόνησι. Ὅσο γιἀ χῶρο,
τὸ νεότευκτο καὶ ἐγκεκριμένο ἀπὸ τὶς
ἀρμόδιες Ἀρχές Σκοπευτήριο τῆς Σχο-
λῆς Χωροφυλακῆς Ἀθηνῶν, εἶναι δια-
θέσιμο γιἀ ὅσους ἔχουν διάθεσι σκοπευ-
τἀς καὶ μὴ.
49
 a
ἒᾇἷὖᾓξο ΙΑΤΡΟΣ ΣΑΣ ΣγΜΒογΛΕἜι
κ, σ
<21:
ἳἰίζ (θ, '
\ ἒἸ
Σήμερα ἐγκαινιάζεται ἡ στήλη αὐτή.
Εἶναι τὰ πρῶτα βήματά της. Δὲν θὰ ἠταν
ἄσκοπο νά ἀφιερωθῇ σἐ κάποια ἄλλα
πρῶτα βήματα. Στὰ πρῶτα βήματα ἑνὸς
θαυμαστοῦ φαινομένου, τὴν ἀπαρχὴ μιᾶς
νέας ζωῆς. Σ᾿ αὐτὸ ποὺ τόσους μῆνες
ἐρμητικά κλεισμένο, ἦλθε καὶ ἄνοιξε τὰ
μάτια του στὸ φῶς, τὰ τρεμὁπαιξε ἐρωτη-
ματικἄ τά παιχνίδισε ἀπορημένα, σκορ-
πίζοντας γύρω του εὐτυχία, χαρὰ καὶ
χαμόγελα καὶ γιατὶ ὅχι, σἐ μερικοὺς
ὑπερηφάνεια.
Θὰ προσπαθήσουμε νὰ παρακολουθή-
σουμε .. .. διακριτικὰ δμως, χωρὶς νὰ κου-
ράσουμε μὲ θεωρίες καὶ λειτουργίες αὐτὸ
τὸ φαινόμενο ἀπὸ τὴν ἀρχή του.
Ἡ γονιμοποἱησις ἐπιτελεῖται εἰς τὴν
λήκυθον τοῦ ὠαγωγοῦ. Τὸ ὠάριον ἐκκρί-
νει ὡρισμένας εἰδικἀς οὐσίας πρὸς προ-
σέλκυσιν τοῦ σπέρματοζωαρίου (ἀναζη-
τὴσατε ἤδη ἀπὸ ἐδῶ τὴν γυναῖκα) καὶ ἕνα
ἀπὸ αὐτά, τὸ τυχερὁ, τὸ γονιμοποιεῖ. ἐνῶ
τὰ ἄλλα περιφερόμενα ἄστεγα, μετ᾿ ὸλί-
γον ἀποθνήσκουν. Ἐπειτα ἐμφυτεύεται
εἰς τὸν βλενογόνον τῆς μήτρας ὅπου καὶ
ὰναπτύσσεται. Ἡ περίπτωσις ἀναπτύ-
ξεως τοῦ ἐμβρύου ἐκτὸς τῆς μήτρας λέγε-
ται ἐξωμήτριος κύησις καὶ πρέπει νὰ δια-
γιγνωσκεται ἐγκαίρως πρὸς διακοπήν τῆς
κυήσεως καὶ ἀποφυγὴν δυσαρέστων συ-
νεπειῶν διὰ τὴν ἔγκυον.
Ὡς πρὸς τὸν καθαρισμὸν τοῦ φύλου,
ὰς μὲ συγχωρήσουν μερικοὶ ποὺ τὸ μαρ-
τυράω, ἡ εὐθύνη βαρύνει τὸν ἄνδρα. καὶ
ἐλπίζω τὸ τεῦχος αὐτὸ δὲν θὰ .. .. ἀποκρυ-
βῆ ἀπὸ τὰς συζύγους. Τὰ ῶριμα γεννητικἀ
κυτταρα ἔχουν τὰ λεγόμενα φυλετικἀ χρω-
ματοσωματα. Καὶ οἱ γυναῖκες ἔχουν στὸ
ὠάριον δμοια Χ-Χ, οἱ δὲ ἄνδρες διαφο-
ρετικἀ χ-Υ. Ἐτσι λοιπόν ἐξαρτᾶται
ποιὸ χρωματόσωμα τοῦ κυττάρου τοῦ ἀν-
δρός θὰ γονιμοποιήσῃ, τὸ Χ ἢ τό γ. Ἀν
τὸ Χ θὰ ἔχωμεν Χ γυναικὸς καὶ Χ ἀνδρὸς
:X—X θῆλυ, ἂν τὸ Υ, θὰ έχωμε Χ γυναι-
κὸς καὶ Υ ἀνδρ ςΧ-ΥΞἄρρεν. Ἐτσι
δικαιολογεϊται καὶ ἡ κληρονομικὴ ἐμφά-
νισις ὡρισμένων νόσων ποὺ μεταδίδονται
μὲ τὰ χρωματοσῶματα, ὡς Δαλτωνισμὁς,
αίμοΦιλία κ.λ.π. ἐπὶ τῶν ἀπογόνων ἐξαρ-
τᾶται ἀπὸ τὸ φῦλον των.
Ὡς πρὸς τὴν δίδυμον κὺησιν ἔχωμεν
τοὺς μονωογενεῖς διδύμους, δηλ. ἀπὸ τὸ
ἴδιο ὠάριο καὶ τὸ ἴδιο σπερματοζωάριο
καὶ oi δίδυμοι αὺτοὶ εἶναι κληρονομικῶς
ἴδιοι στοὺς σωματικούς, ψυχικοὺς καὶ
πνευματικούς χαρακτῆρες καὶ τοὺς διωσ-
γενεῖς διδὺμους δηλ. ἀπὸ δύο διαφορετικὰ
ὼάρια καὶ σπερματοζωάρια καὶ οἱ δίδυμοι
αὺτοἰ εἶναι ὰνόμοιοι στοὺς ἀνωτέρω χα-
ρακτῆρες.
Τὸ ἀναπτυσσόμενον ἔμβρυον ζεῖ σὰν
παρὰσιτο εἰς βάρος τῆς μητρὸς τρεφόμενο
ἀπὸ τὸ αἷμα της διὰ τῆς πλακουντίου λε-
γομένης κυκλοφορίας. τοιουτοτρόπως,
οἰοσδήποτε ἐρεθισμός, εἴτε ἐκ τῆς μη-
τρός, εἴτε ἐκ τοῦ περιβάλλοντος προερ-
χόμενος, ἔχει ἄμεσον ἐπίπτωσιν ἐπὶ τῆς
ἀναπτύξεως καὶ τῆς διαπλάσεως τοῦ ἐμ-
βρύου.
50
ὶἰ.
ι-ΠΑφυτ-᾿ -
Ξ-ιὲ..;Ἲ
ὒ-τῆτιτ
Ἡ πρώτη λειτουργία ποὺ ἐμφανίζεται
ἐπὶ τοῦ ἐμβρύου εἶναι ἡ τῆς καρδίας. Ἡδη
τὴν 3ην ἐβδομάδα τῆς κυήσεως ἔχομεν
καρδιακοὺς παλμούς. Τὸν 20v —30v μῆνα
εἶναι ἀδύνατος ὁ διαχωρισμὸς τοῦ φύλου,
ὅλα ὁμοιάζουν σἀν ἄρρενα καὶ μόνον
ἰστολογικῶς διαφέρουν. Τὸν 4ον μῆνα
διαπλάσσονται τὰ γεννητικἀ δργανα. Τὸν
3ον μῆνα τὸ ἔμβρυον παίρνει τὴν ἀνθρω-
πινη μορφή. Τὸν 4ον μῆνα εἶναι οἱ πρῶ-
τες κινήσεις τῶν μελῶν (σκιρτήματα) ἀν-
τιλαμβανόμενα εὐκόλως ὑπὸ τῆς μητρὸς
ἀπὸ τὸν 50v μῆνα. Τὸν 50v ἀρχίζει ἡ λει-
τουργία τοῦ ῆπατος, τοῦ μυελοῦ τῶν ὸ-
στῶν καὶ σπληνός. Τὸν 6ον μῆνα ἀνά
πνέει καὶ κινεῖται δὲν εἶναι δμως βιώσι-
μον. Τὸν 70v μῆναἡ φυσιογνωμία παίρνει
πλέον τὴν ὁριστικὴν της διαμόρφωσιν.
Εἰς τὴν μητέρα αἱ ἐπερχόμεναι μεταβο-
λαὶ εἶναι κατ᾿ ἀρχὴν σκόπιμοι.
Τὸ ποσὸν τοῦ αἵματος αὐξάνει, ἀλλὰ
κυρίως τὸ πλάσμα, ὁπότε ἔχωμεν ἀραίω-
σιν καὶ τὴν φυσιολογικήν ἀναιμίαν τῆς
κυήσεως. Πλὴν δμως δὲν πρέπει νὰ κα-
τέλθῃ ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐρυθρῶν κάτω τῶν
4.000.000 καὶ ἡ αἱμοσφαιρίνη τοῦ 75%.
Ἡ αῦξησις τοῦ βάρους τῆς ἐγκύου ὀφεί-
λεται κυρίως, πλὴν τοῦ βάρους τῆς μή-
τρας, εἰς κατακράτησιν ὑγρῶν τὰ ὁποῖα
καὶ ἀποβάλλονται μετὰ τὸν τοκετὸν δί
ἐφιδρωσεως καὶ ἀφθόνου διουρήσεως.
Ἡ διαγραφή τοῦ φλεβικοῦ δικτύού οί
κιρσοί, ὀφείλονται στὴν πίεσιν ποὺ ἐξα-
σκεῖ ἡ μήτρα ἐπὶ τῶν ἀγγείων τῆς κοιλίας
καὶ τῶν κάτω ἄκρων καὶ εἰς τὴν μειωμέ-
νην κῖνησιν τῆς ἐγκύου. Γί αὺτὸ ἐπιβάλ-
λεται ἡ κίνησις ἐν εἴδει περιπάτου, ὅχι
δμως ἡ κόπωσις καὶ ἡ ὀρθοστασία, διότι
ἐκτὸς τῶν ἀνωτέρω ἔχει ἐπιβαρυνθῆ καὶ ἡ
καρδιακῆ λειτουργία.
Ἡ καθαριότης τοῦ δέρματός εἷναι πρω-
ταρχική, πλήν δμως κατὰ τοὺς τελευταί-
ους μῆνας ἀπαγορεύεται ἀπολύτως τὸ
λουτρόν, ἐκτὸς μόνον τοῦ ντούζ.
Τὸ νευρικόν σύστημα ἐπηρεάζεται καὶ
ἡ ἔγκυος κατέρχεται ψυχικῶς εἰς τὸ ἐν-
στικτῶδες ἐπίπεδον τοῦ νηπίου, γί αὐτὸ
καὶ δὲν εἶναι ύπεύθυνη ἀπολύτως γιἀ τἀς
πράξεις της. Εἰς τὴν αἰτίαν αὺτὴν ὀφεί-
λονται καὶ αἱ διαταραχαὶ τῆς ὀρέξεως.
Παρατηρεῖται ἀτονία τοῦ ἐντέρου καὶ
δυσκοιλιότης, σκόπιμος δμως, πρὸς ἀπο-
φυγὴν συστολῶν τῆς μήτρας. Στὴν περί-
πτωσι αὺτή ἀπαγορεύονται τά καθαρτικὰ
καὶ δή τὰ ἰσχυρά. Δυνατὸν δμως νὰ γίνῃ
χρῆσις κατὰ διαστήματα ὀλίγου παραφι-
νελαίου.
Δὲν εἶναι σκόπιμος ἡ ύπερβολικῆ δια-
τροφή. Τὸ ἔμβρυον ἔχει ἀνάγκην κατὰ
τοὺς τελευταίους μῆνας μόνον 400 θερμί-
δων ἡμερησίως.Συνιστῶνται τροφαὶ πλού-
σιαι εἰς ἀσβέστιον, φωσφόρον, βιταμῖνες
A,C.D, ψάρια, πατάτες, σαλάτες, φροῦτα.
Τὰ οἰνοπνευματὡδη καὶ τὸ κὰπνισμα πρέ-
πει νά ἀποφεύγωνται.
Τὸν πιθανὸν χρόνον τοκετοῦ δυνάμεθα
νἀ ὑπολογίσωμεν πρακτικῶς. προσθέτο-
μεν 1 χρόνο καὶ 1 ἔβδομάδα ἀπὸ τὴν τε-
λευταίαν ἔμμηνον ρῦσιν καὶ ἔπειτα ἀφαι-
ροῦμεν 3 μῆνας. Ἡ κύησις διαρκεῖ Ι σε-
ληνιακοὺς μῆνας. Τὸ πρόωρον νεογνὸν
εἶναι βιώσιμον τοὐλάχιστον 260 ἡμέρας
ἀπὸ τῆς τελευταίας ἐμμήνου ρύσεως. Τὸ
ὥριμον ἔχει ὕψος 50 ἐκ. καὶ βάρος 3.300
γρ. περίπου. Τὸ βάρος τοῦ ἐγκεφὰλου εἰς
μὲν τὸ ἄρρεν εἶναι 339 γρ, εἰς δὲ τὸ θῆλυ
329 γρ. Ἡ ἀνάπτυξις ἄρχεται μετὰ τὸ 1ov
ἔτος καὶ κυρίως τὸ 4ον - 6ον. Γί αὺτὸ
ἀλλωστε συμπίπτει ἡ ἀρχὴ τῆς σχολικῆς
περιόδου. Τὸ νεογνὸν ἀφοῦ διαγράψη τὸ
πρῶτον V τῆς καμπύλης βάρους ἤτοι τὸ
σύμβολον τῆς πρώτης νίκης τῆς ζωῆς, ἀ-
νακτᾶ ἐκ νέου τὸ βάρος τὸ ὁποτον εἶχε κα-
τὰ τὴν γέννησίν του.
Τὸ βρέφος ἀντιδρᾶ ὁλοδυναμικῶς. Θὰ
ζήσῃ δί ὀλίγους μῆνας μὲ τὰ ἔνστικτα
του ἀντιδρὸν πρὸς τὸ περιβάλλον του διὰ
συμπλέγματος ἀρχεγὸνων ἀντανακλαστι-
κῶν. Τὰ ἔνστικτὰ του αὺτἀ συντόμως θά
ἐνταχθοῦν εἰς τὴν ὀρθὴν κοίτην τῆς ζωῆς.
Τὸ ψυχοφυσιολογικὸν κύκλωμα τοῦ Θη-
λασμοῦ θὰ διευκολίνη τήν χαλιναγὠγη-
σιν τῶν ἐνσ κτων καὶ θὰ εὺρύνη τήν ἀκ-
τίνα ἀντιδράσεως τοῦ βρέφους πρὸς τὸ
περιβάλλον. Τὸ ἀντανακλαστικόν τῆς
συλλήψεως εἶναι φυσιολογικόν κατὰ τὴν
βρεφικήν ἡλικίαν, ἐνῶ ἐπὶ ἐνήλικος ση-
μαίνει ὀπισθοδρόμησιν καὶ βλάβην τοῦ
μετωπιαίου λοβοῦ τοῦ ἐγκεφάλου.
 «....Κέντρον 2 πρὸς 2-45᾿....Μεταβῆτε περιοχὴν Καλαμα-
ριᾶς ὁδὸς Α ἀριθμὸς Β ἐπεισόδιον...». πρωταγωνίστριες ἠταν
δυὸ ἀσπονδες φίλες ποὺ κατοικοῦσαν σἐ συνεχόμενα διαμε-
ρίσματα μιᾶς πολυκατοικίας στὴν Θεσσαλονίκη. Ἡ μία ἐτυ-
γάνιζε ψάρια έχοντας ἀνοιχτή τὴν κυρία εἵσοδο, πρᾶγμα ποῦ
χτυποϋσε ἄσχημα στὴν ὄσφρησι τῆς ἄλλης. Ἐπακολούθησαν
oi ἑκατέρωθεν «φιλοφρονήσεις», ἐξεδηλώθησαν ἐπιθετικὲς
διαθέσεις, ἀναστατώθηκε ἡ πολυκατοικία, ἀλλὰ παρὰ ταῦτα
ώρισμένοι θηλυκοῦ γένους ὲνοικοι γιὰ λόγους εὺνοήτους,
άπολάμβαναν μὲ ξεχωριστὴ εὐχαρίστηση τὰ συμβαίνοντα.
Τελικὰ οἱ ἄνδρες τοῦ περιπολικοϋ ὲπέτυχαν νὰ ἡρεμήσουν
τὰ πνεύματα πρὸς μεγάλη ἀπαγοήτευσι ὅσων περίμεναν νὰ
ἀπολαύσουν μιά συνέχεια περισσότερο ἐπεισοδιακἠ....
ὑῂὑ
Μὲ ἀναμμένους τους προβολεῖς τὸ περιπολικὸ 2-8 τῆς
Ἀμέσου Ἐπεμβάσεως Θεσσαλονίκης, κατευθυνὁταν σ᾿ ἐνα
προάστιο γιὰ νὰ προλάβη τὸ κακό. Τί εἶχε συμβῇζ Μία ἡλι-
κιωμένη κυρία εἶχε τηλεφωνήσει μὲ λυγμοὺς στὸ Κέντρο ὅτι
ἀφοῦ μάλωσε ἄσχημα τὴν μικρότερη κόρη της, ἐκείνη βγῆκε
στἠν βεράντα μὲ κακὲς προθέσεις Kai δὲν ἐννοεῖ νὰ τὸ κουνἡσῃ
ἀπὸ τὴν θέσι της. Ὅταν οί Χωροφύλακες τοῦ περιπολικοῦ
μπῆκαν στὸ διαμέρισμα, βρῆκαν τὴν κυρία νὰ κλαίῃ ἀπαρη-
γόρητη ἀνάμεσα σὲ πέντε-...γάτες, ἐνῶ ἡ ἕκτη καρφωμένη στὴν
ἀκρη τῆς βεράντας νιαούριζε γοερά. «Βοηθῆστε με καλοῖ
μου ἄνθρωποι νὰ τὴν φέρω μέσα γιατί θὰ μοῦ κρυολογήσῃ...»
ἔλεγε Kai ξανάλεγε ἡ πονεμένη «μητέρα»,..Καί ἐκεῖνοι τί νὰ
κάνουν; Σεβὰστηκαν τὴν ἡλικία της καί βοήθησαν τὴν κα-
τὰστασι, γιατί κοντὰ στ᾿ ἄλλα, οί ἔνοικοι τῆς πολυκατοικίας
ἔπρεπε κάποτε νὰ κοιμηθοῦν.....
Ξιιιαπι
Ti Κάνει ἕνα μωρὸ τεσσάρων μηνῶν ὅταν δὲν κοιμᾶται;
Συνήθως κλαίει μονότονα, σταματάει, Kai ἀρχίζει πάλι ἀπὸ
τὴν ἀρχή. Kai ὅταν ἡ γοερή αὐτὴ συναυλία συμβῆ νὰ ἀρχίσῃ
μετὰ τὰ μεσάνυχτα σ᾿ ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας τότε ri
γινεται. Ἁπλουστατα. Ἀναγκαστικοἰ ἀκροαταί εἶναι οἱ γεῖ-
τονες. οί πιὸ νευρικοί στὴν ἀρχὴ στριφογυρίζουν στὸ κρεββά-
τι. Ὕστερα σηκώνονται. βηματίζουν νευρικᾶ, ἀνοίγουν πόρτες,
χτυπᾶνε τους τοίχους, ξεσηκώνουν orb πόδι τὴν πολυκατοι-
κια, Kai orb τέλος τηλεφωνοῦν στὴν Ἀμεσο Ἐπέμβασι.
Σὲ μιά παρόμοια σκηνή βρέθηκαν Eva βράδυ μετὰ τὰ μεσάνυ-
χτα. οί Χωροφύλακες τοῦ περιπολικοῦ 2-46 τῆς Θεσσαλονί-
κης. Καὶ τί περίεργοῖ...Μὁλις ἐφτασαν στὴν εἴσοδο τῆς
πολυκατοικίας τὸ μωρὸ, εἶχε ἀποκοιμηθἧ ἀλλὰ δύο ἀπὸ τους
ἐνοικους ἀσχετοι μὲ τὴν ἀρχικὴ ἑστία τοϋ θορύβου, φιλονικοῦ-
συγ μὲ τὴν.... ἡσυχία τους ἀπὸ δύο γειτονικὲς βεράντες. Μέχρι
που ἐπείστηκαν νὰ ἡρεμἡσουν ὁπότε b νυχτιάτικος αὐτὸς
συναγερμὸς ἔληξε αἰσίως.....
ὐἰῢ
«Ἀμέσος Ἐπέμβασις ἐκεῖ; Ἐλᾶτε γρᾐγορα γιατί κάποιος
προσπαθεῖ νὰ μπῆ στὸ σπίτι μου ἀπὸ τὸ παράθυρα...» ἀκούστη-
κε στὸ τηλέφωνο ἡ γεμάτη ἀγωνία ἀνδρικὴ ᾿φωνή. Τὸ περιπο-
λικὸ 2-12 σἐ λίγα λεπτά ἔφθασε ἀθόρυβα σὲ κατάλληλη
ἀπὸστασι ἀπὸ μιὰ ἰσόγεια μονοκατοικία δίπλα ἀπὸ τὸ γήπεδο
τοῦ ΠΑΟΚ. Oi ἄνδρες τοῦ πληρώματος πλησίασαν μὲ προφυ-
λαξεὶς γιὰ νὰ συλλάβουν ἐκεῖνον ποί> ἤθελε σώνει καὶ καλὰ νὰ
μπῆ νυχτιάτικα στὸ ξένο σπίτι. Πράγματι κάτι τέτοιο συνέβαι-
νε. Μὲ τὴν διαφορά δμως ὅτι ὁ άνυποχώρητος αὐτὸς δράστης
ἦταν ὁ.... ἀέρας ποὺ ἔκανε νὰ χτυπᾶ ποϋ καὶ ποῦ ἔνα ἀνασφά-
λιστα παραθυρόφυλλα... Ἡταν πράγματι ἀστεία ἡ ὑπόθεσι,
αλλα τί σημασία εἶχες Ὁ ἄνθρωπος που λίγα λεπτὰ πρὶν
᾿τιρεμε ἀπὸ τὸν φόβο του κοιμήθηκε ἥσυχος...
Ὁ ἄνθρωπος, καθηγητὴς τὸ ἐπάγγελμα Kai ἐργένης, γύριζε
στὸ σπίτι του-κάπου στὴν Φιλοθέη-λίγο μετὰ τὰ μεσάνυ-
χτα. Συγκεκριμένα ἐπέστρεφε ἀπὸ κάποια διασκέδασι Kai
γιαυτὸ βρισκόταν σὲ μεγάλο κέφι. Ἀνοίγοντας δμως τὴν κυ-
ρία εἶσοδο, ὀπισθοχώρησε ἔντρομος. Στὴν ἀρχὴ τοῦ διαδρό-
μου καί ἀπέναντί του μία εθσωμη γάτα ποῦ εἶχε μπῆ ἀπὸ τὸ
διπλανὸ ξεχασμένο ἀνοιχτὸ παράθυρο τοῦ ἔδειχνε ἀπειλητικὰ
rd νύχια της. Δοκίμασε νὰ τὴν διώξῃ ἀπὸ τὴν ἀνοιχτὴ πόρτα
ἀλλὰ ἐκείνη ὀπισθοχωρώντας μὲ τὴν ἀπειλὴ πάντα σὰν ἔσχατα
μέσο ἀμύνης, τρύπωσε στὸ διπλανὸ δωμάτια. Καὶ τώρα πῶς
μπαίνουν στὴν σκοτεινὴ κάμαρα; Τηλεφὡνησε-ποῦ ἀλλοῦι
στὴν Ἀμεσο Ἐπέμβασι. Ὁ «σπῆκερ» χωρὶς νὰ χάσῃ τὴν ψυ-
χραιμία του βρῆκε ἀμέσως τὴν λύσι. Τοῦ συνέστησε νὰ βγῇ
πίσω στὸν κῆπο Kai νὰ χτυπήσῃ ἀπ᾿ ἐξω στὸ παράθυρο τοῦ
δωματίου ποῦ εἶχε κρυφτῆ ἡ γάτα, ὥστε νὰ τὴν ἀναγκάσῃ
ὁ θόρυβος νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴν ἀνοιχτὴ πόρτα. Ἔτσι ἔγινε καὶ
ὁ ἄνθρωπος γλύτωσε ἀπὸ τὴν ἀπρόσκλητη αὐτὴ ἐπίσκεψι...
Ti σοῦ εἶναι τέλος πάντων ἐκεῖνοι oi ἐκφωνηταί τῆς Ἀμέσου
Ἐπεμβάσεως τοῦ κέντρου Ἀμαρουσίου...
ᾁᾁῼ
Τὸ μυστήριο-σὲ μιὰ ἐκκλησία τῆς Νέας Ἰωνίας-εῖχε
ἀρχίσει ὅταν ξέσπασε τὸ κακό. Oi μπομπονιέρες εῖχαν λη-
σμονηθῆ στὸ ταξί ποῦ μετέφερε rig λαμπάδες Kai rd στέφανα.
Καὶ τώρα τί γίνεται; εῖπαν μὲ ἀπόγνωσι oi συγγενεῖς. Δὲν
χρειαζόταν δμως νὰ ἀνοίξουν (δὲν εἶχαν ἀλλωστε) τὸ «Χρυσὸ
Ὁδηγό»ἀλλὰ νἀ ἀναζητἡσουν καὶ μάλιστα ἐπειγόντως τὸν
ἄλλο ὁδηγό: Τοῦ ταξί! Πῶς δμως; Εὐτυχῶς κάποιος ἀπὸ τοὺς
ιγυχραιμὁτερους εἶχε τὴν ἰδέα νὰ τηλεφωνήσουν στὴν Ἀμεσο
Ἐπέμβασι. Κινητοποιήθησαν ἀμέσως τρία περιπολικά, ἕνα
ἀπὸ rd ὁποῖα βρῆκε τὸν ὁδηγὸ τοῦ ταξί σ᾿ ἕνα δρόμο νὰ ὁδηγῇ
ἀμέριμνος, γιατί τὰ ἐπίμαχα πανέρια μὲ τὶς μπομπονιέρες
βρίσκονταν στὸ δάπεδο τοῦ πίσω καθίσματος καὶ δὲν τὰ εἶχε
προσέξει ὅσην ὥρα ἀναζητοῦσε ἐπιβάτη. Λίγο πρίν ἀρχίσει
ὁ χορὸς τοῦ Ἡσαΐα oi μπομπονιέρες ἔφταναν στὸν προορισμό
τους, ἡ καρδιὰ τῶν συγγενῶν γύριζε στὴ θέσι της, Kai oi Χωρο-
φύλακες στὸ περιπολικὸ 1—28 μὲ κατεύθυνσι κάπου ἀλλοῦ ποὺ
τους ἔστελνε τὸ Κέντρο...
ὑῼᾩ
Σὲ τέσσερα σπίτια τῶν Προαστίων Kai συγκεκριμένα στὸ
Μπραχάμι, τὸ Νέο Ἡράκλειο, rd Ἀσπρα Χώματα καὶ τὸ
Αἰγάλεω, ἰσάριθμα μικρὰ παιδιὰ τὴν παραμονὴ τῶν Χριστου-
γέννων κοιμήθηκαν ὁλομόναχα γιατὶ oi γονεῖς τους εἶχαν
τὴν ἐντύπωσι ὅτι μποροϋσαν νἀ Κάνουν τὸ ρεβεγιόν τους σὲ
κάποιο κέντρο ῆσυχοι μὲ τὴν βεβαιότητα ὅτι δὲν θὰ ξυπνήσουν
μέχρι τὸ πρωΐ. Ξύπνησαν δμως λίγο μετὰ τὰ μεσάνυχτα μὲ
ἀποτέλεσμα νὰ ἀναστατώσουν rig γειτονιές τους μὲ τὰ γοερὰ
κλἀμματα. Οἱ περίοικοι εἰδοποίησαν τὴν Ἀμεσο Ἐπέμβασι
καὶ ἐτσι oi Χωροφύλακες ἔκαναν Χτιστουγεννιάτικα rig...
«μπἐῖμπυ-σίττερς». Γιὰ τὰ τρία ἀπὸτὰ παιδιὰ δὲν ὑπῆρχε
πρόβλημα γιατί oi γονεῖς τους γύρισαν σὲ λίγη ὥρα. Τὸ τέταρ-
το δμως ἔμεινε ἀγρυπνο μέχρι rig πέντε τὸ πρωΐ ποὺ γύρισαν oi
γονεῖς του διασκεδάζοντας μὲ ἕνα Χωροφύλακα ποὺ τοῦ
ἔκανε τὴν ...παντομίμα γιὰ νὰ σταματήσῃ τὸ κλάμα. Kai rb
σπουδαιότερο: Ἀρχισε πάλι τὰ κλάματα ὗταν ἔφυγε τὸ
πλήρωμα τοῦ περιπολικοϋ. «Θέλω νὰ μὲ πᾶνε βόλτα μὲ τὸ
ἐκατό!.,.» ἔλεγε Kai ξανάλεγε μὲ ἀναφυλλητά. Τελικᾶ δμως
ἐπείσθη ὅτι «οἱ θετοι θέλουν νὰ πᾶνε καὶ ἐκεῖνοι στὰ παιδιἀκια
τους» καὶ ἔτσι ἡσύχασε...
51
 0 ΚΟΜΗΤΗΣ ΚΟΧΟΥἸἙΚ ἐκατομμυρίων χιλιομέτρων. Ὡρισμένοι ἐπιστήμονες
ἐπιμένουν ὅτι ὁ Κομἡτης Κὁχουτεκ εἶναι ὁ λαμπρὸ-
.1 τερος τοῦ αἰῶνος, καὶ προσθέτουν ὅτι ἔχει φωτεινό-
τητα 5οπλασίαν ἐκείνης τὴν ὁποίαν ἐνεφάνισεν 6 περί-
φημος Κομἡτης τοῦ Χάλλεϋ, 6 ὁποτος κατεθορύβησε
τὴν ἀνθρωπότητα τὸν Μάϊον τοῦ ἔτους 1910. Ἑπ᾿
εὐκαιρίᾳ σημειοῦται ὁτι 6 τελευτατος αὐτὸς Κομήτης
θὰ ἐμφανισθῆ τὸ ἔτος 1986, ἐὰν βεβαίως δὲν μεταβλη-
θῆ ἡ τροχθιά του, Ἡ ἐλαχίστη ἀπόστασις διελεύ-
σεως τοῦ Κὸχουτεκ ἐκ τῆς γῆς ἐχει ὑπολογισθῆ εἰς
120 περίπου ἑκατομμύρια χιλιὁμετρα. Κατὰ τοῦς
ἀστρονόμους πάντοτε, ἡ «προσέγγισις» αθτη πρόκει-
ται νὰ γίνη τὴν 21ην Ἰανουαρίου, ὅτε-ἐκτὸς ἀπροό-
πτου-οἱ Ἀμερικανοὶ ἀστροναῦται τοῦ εὑρισκομένου
ἐν τροχιᾷ διαστημικοῦ σταθμοῦ «Σκάῦλαμπ 3» θὰ λά-
βουν φωτογραφίας του μὲ τὴν βοήθεια είκονοληπτικῆς
μηχανῆς ὑπεριωδῶν ἀκτίνων. Κατὰ τὰς τελευταίας
ἡμέρας, ἐκ διαφόρων δημοσιευμάτων ὡρισμένων
ἐφημερίδων τοῦ ἐξωτερικοῦ, πληροφορούμεθα ὅτι
ὑποεκτιμᾶται ή σπουδαιὁτης τοῦ Κομήτου Κόχουτεκ
καὶ ἀντικρούονται, ὡρισμέναι ἀπὸ τὰς προαναφερο-
μένας προβλέψεις τῶν ἐπιστημόνων. Ἐκεῖνο δμως τὸ
ὁποτον θεωρεῖται βέβαιον, εἶναι ὅτι οὐδεὶς κίνδυνος
δημιουργεἷται διὰ τὴν γῆν ἐκ τῆς ἐμφανίσεως τοῦ
Κὁχουτεκ, Μετ᾿ ὀλίγους μῆνας θὰ εἶναι ἀθέατος
καθώς θὰ εὑρίσκεται ἐν πορεία πρὸς τὸν ἀσύλληπτον
διὰ ἀνθρώπινον νοῦν σκοτεινὸν ἄπειρον.

, , "
.4. J, [κἸ _ ,θμθὶῢ
ι
ι .
κ» , ι
τ... :-
Ὁ Κομήτης Κόχουτεκ ἀπεκαλύφθη ἀπὸ τὸν Τσέχον ,β ᾿ ‘r
ι
ἀστρονόμον δόκτωρα Λιοῦμπος Κὁχουτεκ, ὁ ὁποϊος
καὶ τὸν ἐφωτογράφησε πρῶτος τὴν 7ην Μαρτίου 1973 I
εἰς τὸ Ἀστεροσκοπετον τοῦ Ἀμβοῦργου. Ἔκτοτε τὸ
«χρονικὸν Κόχουτεκ» ἐχει ὡς ἑξῆς: 'H τροχιά του ὑπε-
λογίσθη μαθηματικῶς βάσει 27 αὑτοτελῶν παρατηρή-
σεων, ἀπὸ τὸν δόκτωρα Μπράϊαν Μάρσντεν, τοῦ
Σμιθσονείου Πλανηταρίου Ἀστροφυσικῆς τῶν Η.Π.Α.
Τὸν παρελθόντα Μάϊον ἐξηφανίσθη εἰς τὸ λυκόφως
καὶ παρέμεινε ἀθέατος μέχρι τέλους Σεπτεμβρίου,
ὁπότε καὶ ἐνεφανίσθη κατὰ τὸ λυκαυγές εἰς τὸν ἀστε-
ρισμὸν τῆς Ἐξάδος. Ἀπὸ Ιης Νοεμβρίου ή παρατή-
ρησίς του ὴτο δυνατὴ κατὰ τὰς νυκτερινὰς ὥρας καὶ
διὰ γυμνοϋ ὀφθαλμοῦ, εἰς τὸ σημετον συναντήσεώς του
μετὰ τῶν ἀστερισμῶν τοῦ Λέοντος, τοῦ Κρατῆρος καὶ
τῆς Παρθένου. Κατὰ τοί>ς ὑπολογισμοὺς τῶν ἀστρο-
νόμων τὸ ἀποκορύφωμα τῆς ΜΨπρότητός του θὰ εἶναι
μεταξὺ 10 ἐως 15 Ἰανουαρίου ὅτε ὁ οὐρανὸς θὰ εὶναι
ἀσέληνος. Ἐπίσης ὅτι ἡ λάμψις του θὰ εἶναι ὁρατὴ
κατὰ τὸ Νοτιοδυτικὸν σημετον τοῦ ὁρίζοντος καὶ
θὰ συνεχισθῆ μέχρι ἀρχὰς Φεβρουαρίου, ὁπότε θὰ
ἀρχίση καὶ ἡ βαθμιαία ὰπομάκρυνσίς του ἀπὸ τὴν περιή-
λιον τροχιάν του. Κατὰ τοὺς ἰδίους ὑπολογισμοὺς
6 Κομήτης Κόχουτεκ κινεῖται μἐ ταχύτητα 176.000
χιλιομέτρων ὡριαίως. προέρχεται ἀπὸ τὰς ψυχρὰς
καὶ σκοτεινὰς περιοχάς, αί ὁποῖαι εὑρίσκονται πέραν
Τὸ μοναδικὸν δένδρον, τὸ ὁποτον εὑρίσκετο εἰς
τοῦ ἡλιακοῦ μας συστήματος, ὅπου καὶ περιεφέρετο τὴν κεντρικὴν περιοχὴν τῆς Σαχάρας Τενερέ, ἐξε-
ἀθέατος ἐπὶ δισεκατομμύρια ἐτη. Ἕως ὅτου μία κοσμι- ριζὡθη ἀπὸ πρόσφατον ἀνεμοθύελλαν. Ἡ καταστρο-
κἠ διαταραχὴ ἐξαπέστειλε ταῦτον πρὸ 10.000 περίπου φὴ του ἀνεκαλύφθη καί ἐν συνεχείᾳ ἀπεθανατίσθη
ἐτῶν πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τοῦ ἡλίου. Ὁ πυρήν του,
ἀποτελοὐμενος κατὰ βάσιν ἐκ μικρῶν σωματιδίων καὶ
διὰ τῆς δημοσιευομένης φωτογραφίας ὑπό ὁδηγῶν
ἀερίων μικρᾶς πυκνὸτητος, ἐχει διάμετρον 20 χιλιο- αὐτοκινήτων οἱ ὁποτοι μετεῖχον «ράλλυ» διὰ μέσου
μέτρων περίπου, ἐνῶ ἡ «οὐρά» του μῆκος πολλῶν τῆς ἐΡήμου-
52
1H

OTAN ο ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΚΥΝΗΓΑ WW Ξ.. WWW; ᾙ

ΤΟΝ ΑΣἸὙΝΟΜΟ ξ Ξ Ξ
ME το ΠΟΔΗ- é; ,Ἄ
ΛΑΤΟ s

Ὁ περιορισμὸς εἰς ._. - gm

τὴν κατανάλωσιν τῶν ᾿
ἔ ὑγρῶν καυσἱμων δὲν
a φαίνεται νὰ δημιουρ-
i γῆ προβλήματα εἰς τὸν . ,,
ζ εἰκονιζὁμενον Ἀστυ- - j ἔ, \ ;
‘ νομικὸν τοὗ Ντὐσελ- = ᾿ ἔ Ὗῖ ᾿
ἆ ντορφ καθὼς καὶ εἰς τὸν _ I ‘
τετράποδον βοηθόν του ᾿

π
kw» ἷ

Ξἓεθἱἳὶὶὖἔσἒἳχάτἔἒὖἒ W .._
οἱ ὁποτοι ἐκτελοῦν τὴν , ,

᾿,
. .- ἢ

ἐ
γ «ώς. ‘I \

ἱ I
'
.
, <-
πρῶτος ὡς ὁδηγὸς καὶ ὁ
δεύτεροςὡς «πλήρωμα»
᾿
'f 7
᾿ Ἆ,
ἔ -
g
ξ
ΞἼ- W” v ~

Ταῦρος κατὰ Ἀστυνομικοῦ (. . !). Τὸ περιστατικὸν ι. k1;

τοῦτο δὲν συνέβη εἰς Ἱσπανικὴν ἀρἐναν, ἀλλὰ εἰς
τὴν Γλασκώβην. Ὁ ἀστυνομικὸς Ἴαν Κάργκιλλ
ἔλαβε τὴν ἐντολὴν νὰ ἀναζητήσῃ καὶ συλλάβη ταῦ-
ρον ὁ ὁποτος ἀπἑδρασεν ἀπὸ τὰ σφαγεῖα τῆς πόλεως.
Ὅταν δμως ἀνεκάλυψε τὸν δραπἐτην, ἀντὶ νὰ τὸν
συλλάβῃ... συνελήφθη ὁ ἴδιος ἀπὸ τὸν φωτογρα-
φικὸν φακὸν νὰ μεταβάλλεται ἀπὸ διώκτης εἰς διω-
κομενον. . . .

ΤΟ ΚΛΗΤΗΡΙΟΝ ΜΕΙΔΙΑΜΑ

Αἱ Ἀγγλίδες Ἀστυνομικοἰ τῆς Τροχαίας δὲν ἀρ-

κοῦνται νὰ ἀφοπλίζοὐν μὲ ἕνα χαμόγελο καὶ τὸν πλἑ-
ὒΫ δυστροπον παραβάτην, ἀλλὰ καὶ ἐξοπλίζονται
με μηχανοκίνητα μέσα, ὥστε ἡ συμμετοχἡ των εἰς
την εἰρηνικὴν μάχην τῆς ἀσφάλτου νὰ εἶναι περισσό-
τερον ἀποτελεσματικὴ. Εἰς τὴν φωτογραφἰαν μηχανο- ἱ ,
κινητὸς γυναῖκα τροχονὁμος τῆς Ἀστυνομίας τοῦ _ - μ ,
Βορείου Λονδίνου ἐν ὥρᾳ ὑπηρεσίας. [ῬἘ ,ἱ ἒ» 'v - X ; κ)
D Ada} ,ἶωπ ..ω-.-
53
 ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ
ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ
ἱ ἔ
κ
[βίἶἷἰθ-ζἓ z, Ξ
Ἡ φωτογραφία ἂν καὶ πρὸ-
σφατος, ἐνθυμίζει στιγμιότυ-
ἐν ᾧ 1᾿ i‘ ,, πον ἀπὸ τὰς καθημερινὰς ἀ-
ἱ Ὗᾇ - γ ᾿ᾏ᾿ἔ᾿ κ ἐζ- 2; σχολίας τῶν πρώτων ἀποί-
ἳἰ/ΐᾓ ς 1 3'9"; ᾿ ,, ω, ᾿᾿ κων εἰς τὴν Ἀμερικήν. Εἰς
ἱ ι, ‘ 4 i J“: ί , , . " , τὴν πραγματικότητα δμως εἰ-
,ἔ γ, . 5.; ; -; κονίζει τὴ
»
συγκέντρωσιν
καυσοξύλων ὑπὸ Ἀμερικα-
νικῆς οἰκογενείας εἰς τὴν
κωμόπολιν Ἔλκχορν τῆς Νε-
ἳ . - ,. "a ἴἓ ἒ βἀδας, ἐν ὄψει τῆς γνωστῆς
(. κι ᾿ εἰς παγκόσμιον κλίμακα κρί-
ἇἳ ἔa ,. μ,ω ἶ-
σεως εἰς τὰ ὑγρὰ καύσιμα.
ἒ Ξ. , ,ὃ ἔ
Ξi ,θ ἱ
[ἱ "1‘ ἼΫὟἭἽὝ "“3,”
ἔ, e; ; , ’ .
’4' τ. τ Ἐ , λὶ υκ - ‘
. ,1 ᾿ ,πφ ι m5; .

, ,1., :u‘Ἤ(erg»:
κ»
᾿ Ἆ θ

. ”cg
᾿ τ ΞἼᾎ;ΞὓὟ᾿ᾎΞἒ.Ἥ-άθ « τ...

Οἱ πρακτικοὶ Γερμανοϊ ἐξακο-

λουθοῦν νὰ ἀντιδροῦν μὲ αἰσιοδο-
ξίαν εἰς τὴν ὑποχρεωτικὴν κατὰ
τὰς Κυριακὰς ἀκινησίαν τῶν αὐτο-
κινήτων των. Εἰς τὴν φωτογρα-
φίαν εἰκονίζεται ἡλικιωμένος κά-
τοικος τοῦ Ἀμβοὑργου ὁ ὁποτος
κινεῖται εἰς χιονισμἐνην κεντρικῆν
λεωφόρον τῆς πόλεως μὲ τὴν βοή-
θειαν σκί. Ὁπως ἐδήλωσεν εἰς
δημοσιογράφον, δί αὐτοῦ τοῦ τρό-
που μετακινεῖται ταχέως, ζεσταίνε-
ται,καἰ καταπολεμᾶ ἀποτελεσματι-
κῶς τὴν ἐπικίνδυνον διὰ τὴν ἡλι-
κίαν του παχυσαρκίαν.
 ..

Ξἱ

O ΒΑΡΥΣ ΧΕΙΜΩΝ
ΚΑΙ
ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥ

Τρία στιγμιότυπα ἀπὸ τὴν πρόσφατον

κακοκαιρίαν εἰς τὴν Βὁρειον Ἑλλάδα.

Ἀριστερά: Ψαράδες εἰς τὴν λίμνην

τοῦ Ἁγίου Βασιλείου.

Δεξιἁ: Ἀνατραπὲν παρὰ τὴν λίμνην

λεωφορετον μὲ ἀποτέλεσμα τὸν θανά-
σιμον τραυματισμὸν τοϋ ὁδηγοῦ του.

Kata): Τροχονόμος Χωροφύλαξ δίδει

ὁδηγίας εἰς ὁδηγοὺς αὐτοκινἠτων οἱ
ι ὁποτοι ἔχουν ἤδη εἰσέλθει εἰς τὴν
ἀρχὴν τμήματος ὁδοῦ ἐχούσης ηὐξη-
μἐνην ὀλισθηρὁτητα.

55
 ΠΠΒἩΠΔᾨΠ
ΕΙΔΗΣΕΙΣ KAI
ΑΠΟ TON ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
91”»an υπυτι» A11“ 11h‘
Ξ Ιὴίῢἔὶ II ΠΥ
Ἐνας χρόνος συμπληρώθηκε ἀπὸ πὲρι-
συ τὰ Χριστούγεννα, ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὴν
ζωὴ ὁὶ ἀείμνηστος Κωστὴς Μπαστιᾶς.
Ἐνας ὁλάκερος χρόνος ἀπὸ τὴν ἡμὲρα,
ποὺ ἄφησε πίσω του ἕνα μεγάλο κενὸ ὁ
ἄνθρωπος αὐτὸς ὁ προικισμένος μὲ τὴν
τόση πηγαία ἀκτινοβολία πνεύματος καὶ
τὴν ἀφάνταστη δραστηριότητα. Ἀλλὰ
ποιὸς ἠταν ὁ Κωστής Μπαστιᾶς ; Ποιὸ
τὸ ἔργο τῆς ἡγετικῆς αὐτῆς μορφῆς τῶν
Νεοελληνικῶν Γραμμάτων ; Ἀπὸ τὸ ἕνα
μὲρος τοῦτες οί ἐρωτήσεις φαίνονται ἄ-
σκοπες γιατὶ ὅλοι τὸν γνωρίσαμε σὰν ἀν-
θρωπο καὶ σὰν ἀκοὺραστο πνευματικὁ δη-
μιουργὁ. Ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος δμως δοκι-
μάζομε μιἀ βαθειά παρόρμησι νά ἀναθυ-
μηθοῦμε τὸ γήϊνο φωτεινὸ του πὲρασμα,
Εἶδε τὸ φῶς τῆς ζωῆς στὴν ἀρχὴ τοῦ αἰῶ-
να μας - τὸ 1901 -στἠν Ἑρμοὺπολι τῆς Σὺ-
ρου ὅπου καὶ ἐπεράτωσε τὶς Γυμνασιακὲς
του σπουδὲς. Πολὺ νὲος μπῆκε στὴν δη-
μοσιογραφία Kai ὲργάστηκε διαδοχικἀ
στὶς ἐφημερίδες «Ἀκρόπολις», «Δημο-
κρατία», «Ἑσπὲρα», «Ἔθνος», «Πρωῖα»
καὶ ἄλλες, ἐνῶ συγχρόνως ὠλοκλήρωνε
τὶς νομικὲς σπουδἔς του στὸ Πανεπιστή-
μιο τῶν Ἀθηνῶν, καὶ τὶς θεατρικὲς στὸ
Παρίσι. Μὲ τὸν ῖδιο ζῆλο ἀφοσιώθηκε
καὶ στὴν λογοτεχνία γράφοντας ἔνα πλῆ-
θος ἀπὸ ἔργα σ᾿ ἔνα ὕφος ξεχωριστό, κα-
θαρά προσωπικό, πιασμὲνο ἀπὸ τὴν ἀνή-
συχη ὅσο καὶ εὐαίσθητη συγγραφικὴ του
συνείδησι. Ἐπίσημα τὸ λογοτεχνικὀ καὶ
κριτικὸ του ἔργο ὲγκαινιάσθηκε μὲ τὰ πε-
ζογραφήματα του «Στεριὲς καὶ θάλασσες»,
γιὰ νά ἀκολουθήσουν «Τά ἁλιευτικά», τὸ
μυθιστόρημα «Μηνᾶς ὁ Ρεμπελος» ποὺ
τιμήθηκε μὲ βραβετο τῆς Ἀκαδημίας Ἀ-
θηνῶν᾿ τἀ διηγήματα «Λιμάνια»᾿ ὁ τόμος
ἐντυπώσεων «οί ἄνθρωποι καὶ τὰ ζῶα»,
τὸ ίστόρημα «Μπουμπουλίνα», τὸ χρο-
νικὸ τῆς Κατοχῆς «Ἀράχνη ᾿44», «Ὁ
Παπουλάκος», τά δραματικἀ σχεδιάσμα-
τα «Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ὁ ἐξ Οἰκο-
νόμων», «Ἀναστημἐνος Χριστὸς», «Ἀνε-
στητοι ἄνθρωποι», τὸ μεγάλο του δοκίμιο
«Ὁ Παπαδιαμάντης», ἡ νουβἐλλα του
«Ὁ Καπτἀν Ἀγγελῆς» καὶ ἡ κωμωδία
του «Ἀριστοφάνης».
Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ προαναφερόμενα, ἔγρα-
ψε τἀ θεατρικά ἔργα «Πέτρα σκανδἀλ ιυ»
ποὺ παίχτηκε ἀπὸ τὸν θίασο τῆς Κυβὲλης,
«Τὸ πουλὶ τῆς νύχτας», καὶτὴν κωμωδία
«ἡ Α. Μ.» ποὺ παὶχτηκε ἀπὸ τὸν
θίασο τῆς Μαρίκας Κοτοποὺ).η. Ὁταν
τὸ 193οἱδρὺθηκε τὸ Ἐθνικὸ Θὲατρο, διω-
ρίστηκε Γενικὸς Γραμματεὺς. Στὴν συ-
νὲχεια άνὲλαβε τὴν διεὐθυνσι τοῦ δραμα-
56
θ
ΣΧΟΛΙΔ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΪΕΧΝΩΝ
ΚΩΣΤΗΣ
(1901-1972)
_ ᾡᾩί
‘-‘f‘-‘~'. "'—>‘1“‘~ 1.
μά L_ " fi;,,,ἆἸ
τολογὶου, γιὰ νά καταλήξη τὸ 1937 Γενι-
κὸς Διευθυντὴς Γραμμάτων καὶ Καλῶν
Τεχνῶν τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Παι-
δΕίας καὶ Γενικὸς Διευθυντὴς τοῦ Ἐθνι-
κοῦ Θεάτρου. Ἐπὶ τῆς Διοικήσεώς του,
καθιερώθηκαν γιἀ πρώτη φορά oi παρα-
στάσεις ἀρχαίας τραγωδίας στὸ θεατρο
τῆς Ἐπιδαὐρου, ἐνῶ παράλληλα ὲσυστη-
ματοποιήθηκαν οἱ ἑρμηνεῖες τους στὸ
Ὠδετο τοῦ Ἠρώδου τοῦ Ἀττικοῦ. Ἐκεῖ
ὅπου τὸ περασμἔνο καλοκαϊρι τὸ Ἐθνικὸ
Θὲατρο ἀφιερωσε εἰδικὴ παράστασι στὴν
μνήμη του. Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του ἐπίσης τὸ
Ἐθνικὸ Θὲατρο, ἔγινε ἡ πρώτη μὲ ὑψηλὲς
ἀξιώσεις Ἑλληνικῆ Θεατρικὴ ἐξόρμησι
στὸ Ἐξωτερικὸ μὲ τὶς παραστάσεις τῆς
«Ἡλεκτρας» καὶ τοῦ «Ἀμλετ». Ταὺτο-
χρόνως ἵδρυσε τὸ περιοδεῦον λυόμενο
θεατρο «Ἀρμα Θὲσπιδος» ποὺ ἔδωσε πα-
ραστάσεις σὲ ὅλη σχεδὸν τὴν Ἑλλάδα,
ἐνῶ τὸ 1939 ἵδρυσε τὴν Ἐθνικὴ Λυρικὴ
Σκηνὴ. Καὶ ἡ λαμπρὴ πορεία τοῦ ἀκάμα-
του αὐτοῦ ἐργάτη τοῦ πνεύματος συνεχί-
ζεται.. .. Στὴν δετία 1958-1964 ὑπῆρξε
πρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου
καὶ Γενικὸς Διευθυντὴς τῆς Ἐθνικῆς Λυ-
ρικῆς Σκηνῆς. Στὴν 3ετία 1961—1964 Γε-
νικὸς Διευθυντὴς τοῦ τότε Ε.1.Ρ., καὶ μὲ-
χρι τὴν στερνή του πνοὴ ὁ ἄνθρωπος ποὺ
ἔγραφε ἀσταμάι-ητα. Μεγάλη ὑπῆρξε ἡ
προσφορά του στὴν συγγραφὴ τῆς δωδε-
κάτομης «Ἱστορίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐθ-
νους». Ἡταν ὁ ἀρχιτεκτονας τοῦ μεγάλου
ΜΠΔΣΤΙΑΣ
δ. <
᾿ ὶ,
; ~
αὑτοῦ ἔργου μὲ τὸν λεπτὸ ρὁλο νἀ συνδὲη
ὅλα τὰ ἱστορικἀ κείμενα. Πὲτυχε καὶ σ᾿
αὐτὸ τὸ δύσκολο σημετο, ἀλλά στάθηκε
ἄτυχος. Δὲν πρόφτασε νὰ ἰδῇ ζωντανὸς τὸ
σπουδατο αὐτὸ ἔργο. "Av ζοῦσε σήμερα,
θἀ δοκίμαζε τὴν εὐτυχία ἀπὸ τὴν ὐποδοχή
του ἀπὸ τὸν πνευματικὁ κόσμο τοῦ τόπου
μας. Θά δοκίμαζε σ᾿ ὅλη του τὴν ἔκτασι
καὶ κάτι ἄλλο ἀνθρώπινο καὶ ὡρατο : Na
καμαρώνη τὸν πνευματικὁ του διάδοχο
γιὰ τὸν ὁποτον αἰσθανόταν πάντα ὐπερη-
φάνεια. Δηλαδή τὸν γιὁ του Ἰωάννη Κ.
Μπαστιᾶ σάν Διευθυντὴ Συντάξεως στὴν
τετράτομη μνημειὡδη ἔκδοσι «Οἱ θησαυ-
poi τοῦ Ἁγίου Ὄρους». Ὁ Κωστῆς Μπα-
στιᾶς πέθανε δρθιος καὶ τιμημὲνος ἀπὸ
ὑψηλὲς διακρίσεις - ἑλληνικὲς καὶ ζὲ-
νες — στὸ κὲντρο τῆς πνευματικῆς παλαί-
στρας. Τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου του σὺμ-
φωνα μὲ ἀφήγησι Ἀθηναίου δημοσιο᾿
γράφου, βρέθηκαν πάνω στὸ Γραφετο του
μερικά μισοτελειωμἐνα χειρόγραφα, ἔνα
ἀνοιχτὸ στυλὸ μὲ ξεραμὲνο τὸ μελάνι, καὶ
ἡ αἰώνια πίπα του. Τὸ ἴδιο ὅπως οἱ Ἀρ-
χαϊοι ἀθάνατοι Ὀλυμπιονῖκες ποὺ προτι-
μοῦσαν νἀ πεθάνουν στὸν στῖβο, γιὰ νὰ
ζήσῃ ἡ ἰδέα τοῦ ὡραίου, τοῦ μεγάλου καὶ
τοῦ ἀληθινοῦ. Αὐτὴν τὴν ἰδὲα ὑπηρετοῦσε
μεχρι τὴν τελευταία του πνοὴ ὁ
ἀείμνηστος Κωστὴς Μπαστιᾶς. Σκεπά-
στηκε ἀνάλαφρα μὲ τὸ ἄϋλο πὲπλο της καὶ
ἀνελήφθη στοὺς καθάριους ὁρίζοντες τῆς
πνευματικῆς Ἀθανασὶας.
Ο ΠΡΟΚΑ ΘΗΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟ-
ΔΟΞΙΑΣ ΤΙΜΑ ΕΛΛΗΝΑ ΕΚΔΟΤΗΝ
Ὁπως Κάθε χρόνο, ἐτσι καὶ ἐφέτος, τὸ
οίκουμενικὸν Πατριαρχείον ἐτέλεσε τὴν
καθιερωμένη ἐτήσια ἑορτὴ τῆς μνήμης
τοῦ ίδρυτοῦ τῆς ἐκκλησίας τῆς Κωνσταν-
τινουπόλεως Ἀποστόλου Ἀνδρέου. Εἰς
τὴν τελετὴ παρέστησαν ἐκπρόσωποι καὶ
ἄλλων ἐκκλησιῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ
ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πάπα καρδινάλιος Βίλ-
λεμπραντς. Μετὰ τὴν τελετὴ ὁ Οἰκουμε-
νικὸς Πατριάρχης κ. Δημήτριος ἀπένειμε
εἰς τὸν γνωστὸν Ἀθηνατον ἐκδότην κ.
Γεώργιον Χριστόπουλον, τὸν ἀναμνηστι-
κὸν σταυρὸν τῆς χιλιετηρίδος τοῦ Ἁγίου
Ὄρους, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἐκδόσεως τοῦ
πρώτου τόμου τοῦ ἑργου «οί θησαυροὶ
τοῦ Ἁγίου Ὄρους». Ἡ ἀπονομὴ τῆς τιμη-
τικῆς αὐτῆς διακρίσεως ἐγινε γιὰ τὴν ἐπί
βράβευσι τῆς μεγάλης αὐτῆς ἐκδοτικῆς
προσπαθείας μὲ τὴν ὁποῖα ἔρχονται στὸ
φῶς τῆς δημοσιότητος ἀνεκτίμητοι πνευ-
ματικοὶ καὶ καλλιτεχνικοϊ θησαυροὶ τῆς
Ὀρθοδοξίας. Ὁ Παναγιὡτατος στὴν
Η ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ
ΕΛΛΑΔΟΣ
Τὸ Ἱδρυμα Μελετῶν Χερσονήσου τοῦ
Αἵμου, διοργανώνει στὴν Θεσσαλονίκη
ἀπὸ 18 ἕως 20 Ἀπριλίου, τὸ πρῶτο Συμ-
πὁσιο Λαογραφίας τοῦ Βορειοελλαδικοῦ
χώρου μὲ κὐριο θέμα : «Βορειοελλαδικἀ
ὲθιμα καὶ θέματα Ἀρχαίας τέχνης καὶ
Βυζαντινῆς καταγωγῆς». Τὸ Συμπὁσιο θὰ
καλὐπτη τὶς περιοχἐς Ἠπείρου. Μακεδο-
νίας καὶ Θρᾴκης. Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ προθε-
σμία συμμετοχῆς στὴν ἐκδήλωσι, ἐληξε
ἀπὸ 15 Δεκεμβρίου. 1973.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ —- BIBA ΙΑ-ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ
Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς συμπλη ρώσεως 40
χρόνων ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Καβάφη, στὶς
8 Δεκεμβρίου ἄνοιξε στὸ Κέντρο Πνευμα-
τικῆς Συνεργασίας ἡ «Ἐκθεσις Καβάφη»,
ποὺ ἐπιμελήθηκε ὁ δημοσιογράφος κ. Μά-
βιος Βαϊάνος. Ἡ έκθεσι - μοναδικὴ πα-
ρουσίασι ἐνθυμημάτων - περιλαμβάνει
μερικὰ ἀγαπημένα κομμάτια ἀπὸ τὸ σαλό-
νι τοῦ ποιητῆ, προσωπικὰ του ἀντικείμε-
να, 50 ἀνέκδοτες ἐπιστολές του, 20 χει-
ρόγραφα ποιήματα, φωτογραφίες, σκίτσα,
τὸ ἀσημένιο κηροπήγιο τοῦ ποιητῆ (ἀπὸ
τὸ ὁποτο λέγεται ὅτι ἐμπνεὐστηκε τὰ πε-
ρίφημα «Κεριά» του) καὶ ἄλλα. Ἡ ἔκθεσι,
ἡ ὁποῖα εἶχε ἀναγγελθῆ μέχρι τὸ τέλος
τοῦιῒεἹκεμβρίου παρατείνεται γιὰ ἕνα ἀκό-
μη ίιερο.
Μία ἐνδιαφέρουσα ἐκθεσις ζωγραφικῆς
ἄρχισε στὶς 20 Δεκεμβρίου στὸν «Παρ-
νασσό». Πρόκειται γιὰ τὴν ἐκθεσι τῶν
Δικηγόρων - Ζωγράφων, ποὺ ὡργανὠθη-
κε ὑπὸ τὴν αὶγίδα τοῦ Δικηγορικοῦ Συλ-
λνὀγου Ἀθηνῶν, μἐ συμμετοχὴ καὶ τῶν
Συνταξιοῦχων καθὼς καὶ τῶν ἀσκουμένων
λειτουργῶν τῆς Θέμιδος οί ὁποϊοι μαζὶ μὲ
τοὺς ἐν ἐνεργείᾳ συναδέλφους τους ἐντυ-
πωσιάζουν μὲ συνθέσεις ἰδιαιτέρων ἀξιώ-
σεων.
-
χ
προσφώνησί του πρὸς τὸν κ. Χριστόπου-
λο, ἐτόνισε τὴν ἐξαιρετικὴ σπουδαιότητα
τῆς ἐκδόσεως τὴν ὁποῖα ἐχαρακτήρισε
OPUS καὶ ἐπίτευγμα. Ἐπίσης ὺπεγράμμι-
σε τὴν ἀξία ὅσων ἐγγράφων, είκ6νων κλπ,
ίστοροϋνται στὴν ἐκδοσι, τὰ ὁποῖα ἐχα-
ρακτἡ ρισε ψυχογραφήματα ὅλων τῶν ἐπο-
ΒΡΑΒΕΙΑ - ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
Στὶς 27 Δεκεμβρίου ἡ Ἀκαδημία Ἀθη-
νῶν ἀπένειμε τὰ τέσσερα μεγάλα βραβεϊα
ἀπὸ 100.000 δρχ, ἀπὸ τὸ κληροδότημα
ούράνη, τὰ ὁποῖα εἶχε προκηρύξει στὶς
ἀρχἐς τοῦ 1973, οί τιμηθέντες (μὲ ἀλφα-
βητικὴ σειρά) ἤταν ἡ Λιλὴ Ἰακωβίδου
γιὰ τὴν ποιητική της συλλογή «Κοσμο-
είδωλα», ὁ Πάνος Καραβίας γιὰ τὸ μυθι-
στόρημα του «Ἀστερισμοί», ὁ Ἀλέξης
Μινωτῆς γιὰ τὸ δοκίμιό του «Ἐμπειρικὴ
Θεατρικὴ Παιδεία», καὶ ὁ Δημήτριος Σια-
τόπουλος γιὰ τὸ βιβλίο του «Τὸ θέατρο
τοῦ 21».
ΕΘΝΙΚΟΝ ΘΕΑΤΡΟΝ
Ἀπὸ τὴν Κεντρικὴ Σκηνὴ τοῦ Ἐθνικοῦ
Θεάτρου, συνεχίζονται μἐ ἐπιτυχία οί πα-
ραστάσεις τῆς τραγωδίας τοῦ Σαίξπηρ
«Ὁθέλλος» μἐ σκηνοθεσία Τάκη Μουζε-
νίδη καὶ τὸν Μάνο Κατράκη στὸν ὁμώνυ-
μο ρόλο. Παράλληλα συνεχίζονται καὶ οἱ
δοκιμἐς τοῦ ἐργου τοῦ Παντελῆ Πρεβελά-
κη «Μουσαφιραϊοι στὸ Στεπαντσίκοβο»
ποῦ θὰ διαδεχθῆ τὸν «Ὁθέλλο» μὲ σκη-
νοθεσία Σωκράτη Καραντινοῦ.
Ἀπὸ τὴν Νέα Σκηνὴ τοῦ Ἐθνικοῦ
Θεάτρου. συνεχίζονται οί παραστάσεις
τοῦ ἐργου «Κάσπαρ». Τὸ έργο αὐτὸ θὰ
διαδεχθοῦν τὰ «Παντρολογὴματα» τοϋ
Γκόγκολ καὶ ἡ «Αῖτησις γάμου» τοῦ Τσέ-
χωφ μέ σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα.
χῶν, συνέχεια καὶ συνέπεια τῆς ὀρθοδόξου
ψυχῆς τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους, καθὼς καὶ
καταβολὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, γιὰ νὰ κατα-
λήξη μὲ τὴν διαπίστωσι ὅτι πολλά διδά-
σκονται ἀπὸ τὴν ἐκδοσι καὶ περισσότερα
ἀπὸ τὴν ἐπίδρασί τους θὰ συντελεσθοῦν.
Ἡ κωμωδία τοῦ Σαίξπηρ «Τέλος καλὸ
ὅλα καλά» ποὺ τόση ἐπιτυχία εἷχε σημειώ-
σει πέρισυ στὴν Νέα Σκηνὴ τοῦ Ἐθνικοῦ
θεάτρου, θὰ εἶναι τὸ πρῶτο ἐργο τῆς Κι-
νητῆς θεατρικῆς Μονάδος ποῦ ἀρχίζει
τὶς περιοδεϊες του μὲ τὸ νέο ἔτος σἐ σκη-
νοθεσία Λάμπρου Κωστόπουλου.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΘΕΑΤΡΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Μετὰ τὴν κωμωδία τοῦ Σαίξπηρ «Ὁπως
σᾶς ἀρέσει» οὶ παραστάσεις τῆς ὁποίας
ἐληξαν στὶς 23 Δεκεμβρίου, περὶ τὰ μέσα
Ἰανουαρίου στὴν Δημοτικὴ Σκηνὴ τοῦ
Πειραιῶς ἀνεβαίνει τὸ ἔργα τοῦ Τέννεσυ
ουῖλλιαμς «Καμίνο Ρεαλ» μέ σκηνοθε-
σία Ἀλέξη Σολομοῦ.
KPATIKON ΘΕΑΤΡΟΝ BOPEIOY
ΕΛΛΑΔΟΣ
Τὴν Παρασκευὴ 21 Δεκεμβρίου στὴν
Κεντρικὴ Σκηνὴ τοῦ K.6.B.E., δόθηκε μὲ
ἐπιτυχία ἡ «πρώτη» τοῦ ἔργου «Κόμης
Ἐντερλαντ» τοῦ Μὰξ Φρίς, σἐ μετάφρα-
σι Λίνας Παπαϊωάννου, σκηνοθεσία -
σκηνογραφἱες Ἀλέξη Σολομοῦ, μουσικὴ
σύνθεσι Ἀλκη Μπαλτἄ, καὶ πρωταγωνί-
στρια τὴν Ἀντιγὁνη Βαλάκου.
Ἀπὸ τὴν Νέα Σκηνὴ τοῦ Κ.Θ.Β,Ε. συ-
νεχίζονται μὲ ἐπιτυχία οί παραστάσεις
τοῦ ἐργου τοῦ Χρήστου Σαμουηλίδη «Ἐν-
νιὰ έρημικές φωνές» μὲ σκηνοθεσία μου-
σικὴ ἐπιμέλεια Γιώργου Ἐμιρζὰ καὶ σκη-
νογραφίες - κοστοὺμια Γιώργου Τζιάκα.
Ἀπὸ τὴν Πειραματικὴ Σκηνὴ, τὴν ση-
μαντικὴ αὐτὴ καινοτομία στὸν χῶρο τοῦ
Κ.Θ.Β.Ε. ἀπὸ τὸν Διευθυντή του κ. Κ.
Κιτσόπουλο, συνεχίζονται μἐ ἐπιτυχία
σὶ παραστάσεις τοῦ ἐργου «Λουκιανὸς ᾿74
σἐ μετάφρασι 1. Κονδυλάκη, σκηνοθεσία
Γιώργου Ἐμιρζἀ, σκηνικὰ - κοστοὐμια
Γιώργου Ζιάκα, καὶ τὴν συμμετοχὴ νεα-
ρῶν καλλιτεχνῶν, αὺριανῶν διαδόχων τῶν
μεγάλων σήμερα τοῦ Ἑλληνικοῦ Θεά-
τρου.
57
 «ο fig?
A1a rmwefiaézame...
pmmmrmv . ~- , > -. ,Υ -Ξ,>-- «W- yrs—3mg», η,- 2) Τοπικὸ ἐπίρρημα- Δὲν εἶναι ἡ σαραντάρα (δημ.).
_ ΣΤΑΥΡΟΛΕ ΕΘ Ν ΑΡ ΙΘ. 49 3) Νὁτα- Κἳ αὐτὴ τιμωρεῖται - Βυζαντινὴ νὁτα-
-Μ, «ᾘἼ, Ἤ.. _ -. .- > ..- » ..~. , V ᾿ 4) Θεὸς τῶν Αἰγυπτίων- Δὲν εἶναι ὅλα τὰ ἄρθρα - Ἱσπανὸς

1 2 3 4 5 6 7 a 91011 1213
κυριος,
ἆ)ἒσἇςἳἇἔρθςσᾞἇἑᾇῤἔ,<δημ->--Ξωψικὸςδρος-Ξτναιτὰ
διοοοχισδυτιχωω-

6) Ἕνα ποτὀ (δημ.)- Νησὶ τῶν Κυκλάδων (δημ.).

7) Τυροκομικὀ κέντρο-Πὀλις τῆς Ἑλλάδος.
8) Τὴν παίρνουν ἄλλες-Τὸ δἑνει καὶ τὸ τὐμπανο.
9) Θεά τῶν ἀρχαίων-Χλὁη-Εὺγενικὴ ζῶα (δημ.).
10) Ὁμοια γράμματα- Μακρόπνοο ποιητικὰ ἑργο- Ἀρ᾿
χαίων ξῖφος.
11) Ὁμοια σύμφωνα-Μυθικὀς ἥρως- Διακριτικᾶ αὐτοκινή-
των.
12) Πρόθεσις- Προϊὸν. . . καλλιστείων.
13) ἓῖναι) καὶ. . . μπαμπἐσα- Τὸ καλοκαίρι γεμίζουν κόσμο
ημ, -

' " ' ΤΟ ΜΕΓΑΛΤΤΕΡΟ ψωμὶ ὅλων

τῶν ἐποχῶν φτιάχτηκε στὴ Δρἐσδη τῆς
Γερμανίας τὸ 1730 γιἁ ἕνα μεγάλο στρα-
-ι-.ι
Ν-ὶ

, τόπεδο. Γιὰ νὰ τὸ μεταφέρουν ἀπὸ τὸ

"a a φοῦρνο στὸ στρατόπεδα χρειάστηκε ἕνα
ρ τεράστια κάρρο ποὺ τὸ ἔσυραν ὀκτὼ ἄ-
ω

λογαῖ
=.;

"' Ο ΑΚΡΙΒΩΤΕΡΟΣ ζωγραφικὸς

ἱενα πίνακας εἶναι «Ἡ βεράντα τοῦ Σαὶντ-
Ἀπρὲς) τοῦ διάσημου Γάλλον ζωγρά-
ΟΡ ΪΖΟΝΤ ΪΩΣ φου Κλὼντ Μονι-ἕ. Σὲ δημοπρασία στὸ
Λονδίνο, πουλήθηκε στὸ ἀστρσνομικὸ πο-
, ‘ σὸ τῶν 560.000 λιρῶν, δηλαδὴ 45 ἑκα-
1) Εἶναι ὁ ἀνεπίδεκτος μαθησεως (δημ-)- Γυιὀς τοϋ Νῶε- ΡΣ Κ 0p τομμΰρια δραχμῶν περίπου! Ὁ Μονὲ s!-
2) Ἐποχὴ - Ἔχει κί αὐτὴ τὰ. . . φτερά της. χε ζωγραφίσει τὸ πίνακα αὐτὸ σὲ ἠλι-
3) Νὁτα - Καλλιεργἡσιμα ἐδάφη — Ἀραβικᾁ ἄρθρα, ἤξα 2ἔ χοσνῶγ, τὸ᾿ ἳξςβἱἳἐ σῒὀΤΞαίἼϊ. -
4) Πρόθεσις- θεὸς τῶν Ρωμαίων- Ἀρχικὰ μεγάλης
χώρας. Ξῖχζἳἳωἷλήἳάἶἴᾞὶοσᾇἓάγκἳχ ρἓηλαδἡἳἒμἷἶζὄ
5) Μπορεῖ νὰ εἶναι στρατιωτικὸν - Σὐμβολον πένθους (ἀρχ.) δραχμές. ᾿
- Ὑπὁδειγμα θράσους καὶ ἀχαριστίας.
6) Τροπικῆ ἔκφρασι (δημ.) - Εὑρυχωρία (δημ.).
7) Φυτρὠνουν στὰ. . . δάκτυλα - Στεγάζει οἰκογένεια.
8) Εἶναι ὁ μοναδικὸς - Θεὸς τῶν Φοινίκων.
9) Τὰ κρατοϋν διοικοῦντες (μεταφ.) - Ἔχει μάζα καὶ βάρος
-Μπορεῖ νὰ εἶναι μαθητικό.
10) Ἀδιβήἔἑιητἱκὀν (θηλ.)- Μεταλλοανακάτεμα - Εἶναι ὁ κομ-
v εν. ,
11) Ὁμοια γράμματα-Μπορεῖ νὰ εἶναι οίκογενειακἀ- Δύο
σύμφωνα ἕνας ἀριθμός.
12) Ἀκλιτη ἀναφοριιεὴ ἀντωνυμία- Φορεϊς ἀσθενειῶν.
13) Πόλις τῆς Μ. Ἀσίας-Εἶναι ὁ Θεός.

ΚΑΘΕΤΩΣ

1) Φωτεινὸ οὐράνιο φαινόμενο-Ἀνήκουν σὲ γεωργὸ συνή- - -

θως. -Τἲοῦ φόνου τίθάμοῦ w; ί
58
ξ
\
ὀ
«ἐν,
-

Qflazflwémwzzws
ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΣΩΣΤΑ

* TO TAXYTEPO ζῶα τῆς φύσεως * H ΜΕΛΙΣΣΑ γιὰ νὰ κάνῃ ἕνα κι-

εἶναι ἡ λεαπἀρδαλη, ποὺ ζεῖ στὶς Ἰν-
δῖες, Ἀραβῖα καὶ μερικὲς Χὣρες Τῆς
Ἀφρικῆς. Τρέχει σὲ πέντε δευτερόλε-
πτα μιὰ ἀπόσταση ἑκατὸ μέτρων!
Ἀν TO ΑΙΜΑ τοῦ ἀιθρώπου περνάει
ἀπὸ τὰ πνευμόνια 2.000 περίπου φο-
ρὲς τὴν ἡμέρα.
1᾿ Ποτον ὄχημα πρέπει νὰ διέλθῃ ἡ Η ΑΙΓὝΠΤΟΣ παράγει τὸ καλύ-
τελευτατονς τερο βαμβάκι στὸν κόσμο. ~ πρἲν γεννηθῆ ὁ ἄνθρωπος. Κάνει 4.500
σ.) Τὸ κλειστὸν φορτηγὸν Ἆ- ΤΟ ΠΡΩἸὌ ἑλληνικὸ ταχυδρομετο
β) Τὸ ἐπιβατηγὸν ὀργανώθηκε τὸ 1828 ἀπὸ τὸν Ἰωἁιπιη
Καποδῖσ-τρια.
γ) Τὸ ποδήλατον
,κ TO ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ σῶμα ἔχει 231
κόκκαλα, Σ᾿ αὐτὰ δὲν συμπεριλαμβά-
νονται τὰ δόντια.
Ἆ- H ΠΡΩΤΗ χώρα ποὺ κυκλοφὁρη-
σε γραμματόσημα τῶν δαλκανικὢν ἀ-
γώνων ἦταν ἡ Βουλγαρἰα τὸ 1931.
λὸ pan, πρέπει νὰ ἐπισκεφθῆ ἕνα ἕως
δύο ἑκατομμύρια λουλούδια.
Ἄν H ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ χτἱστηικε τὸ
316 π.Χ. ἀπὸ τὸν Κάσσανδρο, γαμ-
πρὸ τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, ὸ ὁποτος ἐδω-
σε σ-Γἠν πὀλη τὸ δνομα τῆς συζύγου
του καὶ ἀδελφῆς τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου,
«Α, Η ΚΑΡΔΙΑ λειτουργεῖ ἔξη μῆνες
περίπου παλμοὺς τὴν ὥρα, δηλαδὴ 108.
σου τὴν ἡμέρα καὶ 39.420.000 τὸ χώ
νο. Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ καρδιὰ ἑνὸς ἀν-
θρώπου 75 ἐτῶν ἔχει κτυπήσει πάνω ἀ.
πὸ 2.956.500.000 φορὲς. Ἡ καρδιὰ ἀ-
ναπαύεται μόνο στὸ χρσνικὸ διότι-τημα
ποὺ μεσολαβεῖ ἀνάμεσα σὲ δυὸ παλ-

[Jpn/mm
2) Ποτον ὄχημα ἔχει προτεραιὁ-
τητα;
ΟΣΜΗΜΑΤΑ
α) Ἡ αὐτοκινητάμαξα
β) Τὸ ἐπιβατηγὸν αὐτοκίνητον

3) Ποτον ὄχημα ἑχει προτεραιό ᾿

ΣΤΑΔΙΟΥ 48 (ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΣἹὌΑΣ) ΤΗΛ. 3218-239 .
τητα;
ΣΤΑΔιογ 39 (ITOA ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ
α) Τὸ ἐπιβατηγὸν ΣοΦοκΛΕοΥΣ σἓτἓλ Amman ξ ΤΗΛ. 3210-357
β) Τὸ δἰκυκλον Ν Α Ι

ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑΙ ΑΞ)ΚΩΝ
-Ἄρχηγὁς Χωρ1κῆς ἈντισῬάτηγος
ΚΑΡΑΒΠἨΣ Χρῆστος
—A' Ὑπαρχηγὸς ΧωρΙΚῆς Ὑποσ1γος
ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ Ἰωάννης
—-B' Ὑπαρχηγός ΧωρἸκῆς Ὑποσὶγος
ΤΖΑΒΑΡΑΣ Ξενοφὠν . Ἐπὶ τῇ ἀνατολῇ τοῦ Νέου Ἔτους, ἀπευθὑνω πρὸς ἅπαντας
—A’ Ἐπιθεωρητἡς ΧωρΙκῆς ὙποσΙγος
ΚΩΒΑΙΟΣ Νικἡτας
-Βὒ Ἐπιθεωρητἠς ΧωρΙκῆς ὙποσΙγος
ΡΑΛΛΗΣ Χρῆστος
-Ταξίαρχος ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥ-
ΛΟΣ Παναγιώτης
-ΣυντΙρχης ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Ἀνα-᾿
στάσιος
NBA ΗΓΕΣΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ
Κατόπιν τῆς πραγματοποιηθείσης ἐ-
σχάτως ἀποστρατείας τῆς ἡγεσίας τοῦ
Σῶματος καὶ τῆς αὐξήσεως τῶν ὀργανί-
κῶν θέσεων τῶν Ἀξιωματικῶν κατὰ (44)
θέσεις (ἤτοι ΣυντΙρχῶν 2, ἈντΙρχῶν 11,
ΤαγμΙρχῶν 10, Μοιρἀρχων 17 καὶ Ὑπο-
μοιρἀρχων 4), ἐνηργήθησαν ἀπὸ 28-11-73
at ἀκόλουθοι προαγωγαί:
-Ἀρχηγὁς ΧωρΙκῆς ἐπελἐγη καὶ ἐτο-
ποθετήθη ὁ Ταξιαρχος ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ
Κωνἲνος, προαχθεὶς διαδοχικῶς εἰς Ὑ-
ποστρἀτηγον καὶ Ἀντιστρἀτηγον.
᾿ —A’ Ὑπαρχηγὀς ἐτοποθετήθη ὁ Τα-
ξίαοχος ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΣ Κων1νος προ-
αχθεἶς εἰς Ὑποστρἀτηγον.
—B’ Ὑπαρχηγὀς ἐτοποθετήθη ὀ Τα-
ξίαρχος ΜΑΡΟΥΣΗΣ Παναγιώτης, προ-
αχθεὶς εἰς Ὑποστρἀτηγον.
—A’ Ἐπιθεωρητής ἐτοποθετήθη ὁ Τα-
ξἰαρχος ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Δημήτριος
—B' Ἐπιθεωρητὴς ἐτοποθετήθη ὁ Τα
ξίαρχος ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος
ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ
Ὁ Ἐπιτιμος Ἀρχηγὸς χωροφυλακῆς
Ἀντιστράτηγσς ἐ. ὰ. κ. Χρῖστος Κα-
ραβὶτης διὰ τοῦ περιοδικοῦ «Ἑπιθεὠ-
ρησις Χωροφυλακῆς» ἐπιθυμεῖ νὰ ἐκφ ρα-
ση τὰς θερμὰς του εὐχαριστίας πρὸς
ἅπαντας τοὺς Ἀξιωματικοὺς καὶ ἄνδρας
τοῦ Σῶματος, οἱ ὁποτοι εἶχον τὴν sim-
νειαν νὰ τοῦ εὐχηΘοῦν ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῶν
ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων καὶ τοῦ νέ-
ου ἑτους. Πρὸς τοῦτοις ἀπευθύνει
πρὸς ἅπαντας τοὺς ἄνδρας τοῦ Σῶμα-
τος ἐγκαρδίους εὐχὰς δί ἀτομικὴν καὶ
οἰκογενειακὴν εὐτυχίαν ἐπὶ τῷ νέῳἐτει.
60
ω , , ι.
. .._ mm φφ...Ἰ
ιι M
ΗΜΕΡΗΣΙΔ ΔΙΑΤΑΓΗ
κ. ΑΡΧΗΓΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΔΚΗΣ
ΕΠΙ ΤΗ, ΠΡΩΤΗ, ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
ὑμᾶς τὰς πλέον ἐγκαρδίους εὐχὰς διὰ πᾶσαν, προσωπικὴν καὶ
οἰκογενειακὴν χαράν, εὐτυχίαν καὶ πρόοδον.
Εἰσερχόμεθα εἰς τὸ Νέον Ἔτος 1974, ἐνῷ ἡ χώρα μας μὲ τὴν
δημιουργικἠν πνοὴν τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνήσεως, εὑρίσκεται εἰς
μίαν ἱστορικὴν καμπὴν Ἐθνικῆς Ἀναγεννήσεως καὶ καθολικῆς
ἀναδημιουργίας.
Κατὰ τὸ παρελθὸν ἕτος, τὸ Σῶμα τῆς Χωρ1κῆς, συνεπἐς πρὸς ~
τὴν ὑψηλὴν ἀποστολήν του καὶ πιστὸν εἰς τὰς παραδόσεις τῆς
ἱστορίας του, ἐπετέλεσε πλήρως τὸ καθῆκον του καὶ ἐδικαίωσεν
ἀπολύτως τὴν πρὸς αὐτὸ ἐμπιστοσύνην καὶ τὰς προσδοκίας τοῦ
Ἔθνους καὶ τῶν Πολιτῶν.
Ἡ ἀφοσίωσις τῶν ἀνδρῶν τοῦ Σὡματος εἰς τὰ Ἐθνικὰ ἰδεὡ-
δη, ἡ πιστὴ ἐκτέλεσις τοῦ καθήκοντος μὲ ὑψηλὸν αἴσθημα εὐ-
θύνης, ἀλλὰ καὶ μὲ πνεῦμα ἰσονομίας. ἰσοπολιτείας καὶ δικαιο-
σύνης καὶ ἡ συνεχὴς ἐπαγρύπνησις, εἶχον ὡς ἀποτέλεσμα τὴν
παγἰωσιν τοῦ αἰσθήματος ἀσφαλείας τῶν Πολιτῶν.
Τὸ ἀπερχόμενον ἔτος, ἀφήνει τὀ Σῶμα μας μὲ πλουσιον ἀπο-
λογισμὸν -θετικῶν ἐπιτεὑξεων καὶ τοῦτο ἀποτελεῖ τίτλον τιμῆς
δί ὅλους ὑμᾶς, οἱ ὁποτοι ἐμοχθήσατε καὶ ἀπεδείχθητε ἀντάξιοι
τῶν ἀπελθόντων συναδέλφων σας. Ἡ ἐπιτυχία δὲ αθτη, μοὶ δίδει
τὸ δικαίωμα νὰ εἶμαι ὑπερήφανος διὰ τὸ παρελθὸν καὶ αὶσιὁ-
f
δοξος διὰ τὸ μέλλον.
Ἡ Κοινωνία πρέπει νὰ μᾶς θεωρῇ ὄχι ἐχθρούς, ἀλλὰ φίλους,
συμπαραστάτας καὶ συμβούλους, προσέτι δὲ καὶ ἀμειλίκτους
διώκτας τῶν ἀδικοπραγοῦντων καὶ ἐπιβουλευομἐνων τὴν ἡσυ-
χίαν, τάξιν καὶ ἀσφάλειαν τῆς Χώρας καὶ τῶν συμφερόντων τῶν ᾿
Πολιτῶν.
Ἡ σκέψις μας πρέπει σήμερον νὰ στραφῇ εἰς ὅλους τοὑς ἡρω-
ϊκῶς, ἐν τῇ ἐκτελέσει τοῦ καθήκοντος, πεσόντας ἄνδρας τοϋ Σὡ-
ματος, οἱ ὁποτοι ἠγωνίζοντο ὑπὲρ τῶν ἰδανικῶν τῆς πατρίδος
καὶ τῆς Θρησκείας καὶ εἰς τοὺς ὁποίους ἀνήκει Τιμἠ καὶ Δόξα.
Ἡ μνήμη των ὡς Φωτεινὸν παράδειγμα ἄς μᾶς ἐμπνέῃ πάντοτε
εἰς ὅλας μας τὰς ἐνεργείας καὶ ἐκδηλώσεις.
Μὲ πίστιν πρὸς τὸ Θεὸν καὶ τὴν Ἐθνικῆν Κυβέρνησιν ἄς
ἐξακολουθήσωμεν μὲ τὸν αὐτὸν ζῆλον καὶ προθυμίαν, μὲ καρτε-
ρίαν καὶ αὑταπάρνησιν τὴν ἐκτέλεσιν τοῦ καθήκοντος καὶ τοῦ
ὑψηλοῦ προορισμοῦ μας καὶ ἂς εἴμεθα βέβαιοι ὅτι τδιἀνατέλλον
Νέον Ἔτος θὰ ἀποβῇ καὶ διὰ τὴν Χωροφυλακὴν ἔτος προόδου
ᾇ καὶ εὺη μερίας.
Ὁ Ἀρχηγὁς
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ
ἈντισἸγος
 ιι ΑΝΑι-ΝῼΡιειε εκοε spray
AMOS ΕΠἙΜΒΑΣΙΣ Δ .A. Π,
ΠΡΩἸἙΥΟΥΣΗΣ

-Κατά τὸ Ζμηνον Ὀκτωβρίου -Νο-

εμβρίου 1973 συνέδραμε (276) κινδυ-
νεύοντα fl χῤήζοντα βοηθείας πρόσωπα,
διηυθέτησε (1892) διαφορᾶς πολιτῶν καὶ
ἀπηὐθυvs συστάσεις πρὸς (2.422) παρα-
βάσεις νόμων. Ἀνεῦρε καὶ παρέδωσεν
ἁρμοδίως (31) ἐξαφανισθέντας (21) ψυχο-
παθεῖς. (78) κλαπεντα όχήματα καὶ (18)
κλαπἐντα διάφορα ἔτερα ἀντικείμενα.
-Διεπίστωσε (10.916) παραβάσεις fito1
(2) κακουργὴματα, (2.752) πλημΙματα κα
(8.162) πταίσματα. Συνέλαβε (134) δρἂ
στας αὐτοφόρων ἀδικημἀτων καὶ (110)
καταδιωκομἑνους. Συμμετέσχεν εἰς (53)
περιπτώσεις κατασβέσεως πυρκαῖῶν. 'E-
πενἑβη εἰς (820) συμβάντα καὶ εἰς (887)

“ém°‘“‘°°“i1a‘.§‘;":%rxfz ἔἐἱἶἷἕγὒἰέἓἔζ
Ἐδέχθη (87.340) τηλεφωνικὰς κλήσεις
ἔναντι (77.471) τοιούτων τοῦ ἀντιστοίχου
διμήνρυ ἔτους 1972.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΞΧΕΠΑΙΝΟΣ - .

—Ἕν ἀκόμη λαμπρὸν οῖκημα ἀνηγέρ-

θη καὶ παρεδόθη ἐσχάτως πρὸς ἐξυπη-
ρέτησιν τῶν ἀναγκῶν τῶν ἀνδρῶν καὶ τοϋ
κοινοϋ τῆς περιοχῆς τοῦ Σ.Χ. Ἀγγελο-
χωρίου Βεροίας.

Τὴν παραμονὴν τῆς Πρωτοχρονιάς ἔλαβον χώραν πανηγυριιααὶ ἐκδηλώ-

.-Ἀξία ἰδιαιτέρας μνείας καὶ ἐκφρά-
σεωςεὐγνωμοσὐνη νης τυγχάνει ἡ πρωτο-
βσυλία καὶ ἡ ἐν γένει μέριμνα τῶν μελῶν
τῆς τοπικῆς Ἐπιτροπῆς Κοινοτικῆς Ἀνα-
πτὐξεως τῆς Κοινότητος Ἀγγελοχωρωυ
πρὸς ὑλοποῖησιν τοῦ εὐγενοῦς αὑτοῦ
ἐθνικοκοινωνικοῦ σκοποῦ. Τὸ ὅλον ἔργον
ἐπερατώθη διὰ δαπάνης ποσοῦ (280.οω)
δραχμῶν-ἐνῶ εἶναι ἔργον τῆς τάξεως τῶν
(800.οω) δραχμῶν - τῆ μερίμνη καί συ-
νεργασ-ίᾳ κυρίως τοῦ προέδρου Κοινό-
τητος κ. Λαζάρου Ἰωακειμίδη καὶ τῶν με-
λῶν τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου κ.κ.
Βενιζέλου Παντζαρτζίδη καὶ Νικολάου
Κεμεντζεντζίδη μὲ τὴν συμμετοχὴν καὶ
συνδρομὴν τῶν κατοίκων τῆς Κοινότητος.
Εἰς τὰς φωτογραφίας εἰκονίζεται τὸ νέον
Ἀστυνομικὸν Κατάστημα καὶ στιγμιό-
τυπον ἀπὸ τὴν τελετὴν ἐγκαινίων.
σεις, κατὰ τὰς ὁποίας τό Σῶματῆς ΧωρΙκῆς,ἐκπροσωποόμενον ὑπὸ τοῦ Ap-
χηγοῦ Ἀντιστρατήγσυ κ. ΚωνΙνου ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΥ, ἔδωσε καὶ πάλιν τὸ
καθιερωμένον ἑορταστικὸν παρόν, ἐπὶ τῶ νέῳ ἔτει.
Συγκεκριμένως ὁ κ, ᾿.Αρχηγὸς συνοδευόμενος ὑπὸ τοῦ Διευθυντοῦ Ἀστυ-
νομίας Προαστίων πρωτευούσης καὶ τοῦ Διευθυντοῦ Τροχαῖας Χωρ1κῆς
Προαστίων, ἐπεσκέφθητροχ νόμουςΧωροφόλακας, καὶ ηὐχήθη εἰς τσότους
ὑγείαν καὶ εὐωχίαν διὰ τὸ νέονἔτος 1974.
'0 Πρωθυπουργὸς κ. Ἀδαμάντιος ΑΝΔΡΟΥΤΣὌΠΟΥΛΟΣ, συνοδευόμεν
ζἒἓςὒἒἒσἶἇἳςἳἑἒἇἒχφἳὲζἶθεἔξἔξᾮἓξἑᾚᾟἀἷᾮἃῢθτωμθυἕὶἔΐἕὶἕἓἆἳξἓξ
1974.
.οὶ ἄνδρες τῆς Τροχαίας ΧωρΙκῆς Προαστίων, εἰς ἀνταπόδοσιν, προσέφε-
ρον συμβολικῶς πρὸς τὸν κ. Πρωθυπουργὸν Ἀργυραν Εἰκόνα τῆς Προστἀ-
τιδος τοῦ Σῶματος τῆς ΧωροφυΜΚῆς AHA! ΕΙΡΗΝΗΣ, άντωχεθἐντες διὰ
τὸ νέον ἔτος ὑγείαν, εὐτυχίαν καὶ μακρσημέρευσιν.
Ὡσαύτως, Τροχονόμους ΧωρΙκῆς, ἐπεσκέφθη καὶ ὁ Ὑπουργὁς Δημοσίας
τάξεως κ. ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ, ὁ ὁποτος προσέφερε διάφορα δῶρα καὶ τοὺς ηὐχή-
θη εὐτυχίαν διὰ τὸ νέον ἔτος 1974.
Πρὸς τὸν κ. Ὑπουργὸν οὶ Τροχονόμοι ΧωρΙκῆς Προαστίων, εὐχαριστοῦν-
g, προσέΑΠφἑροβἐθρΪᾇγυιἇἀν Εἰκόνα τῆς προστάτιδος τοῦ Σῶματος Χωροφυ-

61
 -Τὸ ἐν Τριπόλει Παναρκαδικὸν Νοσοκομετον διὰ τὴν δω-
ρεάν προσφοράν αἵματος πρὸς ἀσθενεῖς αὐτοῦ παρά τοῦ Διοι-
κητοῦ τοῦ Α. Τ, Ἀστρους Ὑπομἲρχου κ. Βασιλείου Σταμάτη
Kai τοῦ ΧωρἸκος Πετροπούλου Γεωργίου.

-Ἡ Ka Παρασκευὴ Ἀναγνώστου, κάτοικος Τσαγκαρα-

Ἑγγράφους εὐχαριστίας ἐξέφρασαν
-Ὁ κ. Ἀπόστολος Δήμου. κατάδικος φυλακῶν, διὰ τὴν
παρὰ τῶν άνδίῶν τῆς Α. Δ. Χ. Ἠπείρου συμπαράστασιν Kai
ἐνίσχυσιν τῆς ἐν Πρεβέζῃ οἰκογενείας του διὰ ποσοῦ (16.350)
δραχμῶν.
¥¥
-Τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Συμβούλιον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ
«Γενέσιον τῆς Θεοτόκου» Σύβρου Λευκάδος διὰ τὴν παρὰ
τοῦ Ἀρχηγείου Χωρ1κῆς προσφοράν ποσοῦ (5.000) δραχμῶν
πρὸς άποπεράτωσιν τοῦ ἐκεῖσε ἀνεγειρομένου ὁμωνύμου Ἱε-
ροῦ Ναοῦ.
it
-Τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Συμβούλιον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ [Αγίου
Ἀθανασίου Λαμίας διὰ τὴν παρὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς Α. Δ. Χ.
Στερ. Ἑλλάδος οἰκονομικὴν ἐνίσχυσιν διὰ ποσοῦ (5.609) δρα-
χμῶν πρὸς άποπεράτωσιν τοῦ ἀνεγειρομένου ἐκεῖσε ὁμωνύμου
Ἱεροῦ Ναοῦ.
it
-Τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Συμβούλιον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἀ-
γίου Τίτου Ἡρακλείου Κρὴτης διὰ τὴν συμβολἡν τῆς Δ. X.
Ἡρακλείου εἰς τὸν ἑορτασμὸν τῆς ἐπανοικομιδῆς ἐκ Βενετίας
τῆς τιμίας Κάρας τοῦ Ἀποστόλου Τίτου εἰς Κρήτην.
if
—'H Αἰκατερίνη Σπανοῦ πρόεδρος Συνδέσμου φίλων
Ἀναμορφωτικῶν Καταστημάτων Κορυδαλλοῦ Πειραιῶς διὰ
τὴν παρὰ τοῦ Χωρικος τοῦ Σταθμοῦ Τουριστικῆς Ἀστυνομίας
πάρου πολλαπλῆν Kai πρόθυμον ἐξυπηρέτησιν τῶν τουρί
στῶν.
δας δί ἑκουσίαν προσφοράν αἵματος πρὸς τὸν βαρέως νοση-
σαντα σύζυγόν της παρὰ τοῦ Διοικητοῦ Kai (14) χωροφυλά-
κων τῆς Δ. X. Μαγνησίας,
ti
-Ὁ κ. Ἰωάννης Σιώ διά προσφορὰν αἵματος παρὰ τοῦ Δο-
κίμου ὙπενΙρχου Κανάρη Καροτμπαλη πρὸς τὴν χειρουργη-
θεῖσαν σύζυγόν του εἰς τὸ ἐν Ἀθηναις Μαιευτὴριον «Μαρίκα
Ἡλιάδη».
it
-Ὁ πρόεδρος τῆς Ἑταιρείας Ἡτιειρωτικῶν Μελετῶν διὰ
τὴν συμβολὴν τῶν ἀνδρῶν τῆς Α. Δ, Χ. Ἡπείρου Kai δὴ τῆς
Δ. Χ. Ἰωαννίνων εἰς τὴν άρτίαν ὀργάνωσιν Kai ἐπιτυχίαν τῶν
δοθεισῶν θερινῶν, ἔτους 1973, παρά τοῦ Κ,Θ.Β.Ε. παραστά-
σεων ἀρχαίου δράματος εἰς τὸ θέατρον Δωδώνης.
-Ὁ Γενικὸς ἐν ΘεσσαλονίκιἸ πρόξενος τῶν Η.Π.Α. κ.
EDWARD BRENNAN πρὸς τὴν Διεύθυνσιν Ἀστυνομίας
Θεσσαλονίκης διὰ τὴν ίιποδειγματικὴν άστυνὸμευσιν κατὰ
τὴν διάρκειαν τῆς Διεθνοῦς Ἐκθέσεως ώς Kai διὰ τὴν συμπα-
ράστασιν, τάς φροντίδας, τὴν εὐγένειαν. Kai τὸ πνεῦμα συνερ-
γασἰας τῶν ἀνδρῶν της κατὰ τὰς διαφόρους ἐκδηλώσεις τοῦ
Προξενείου γενικῶς. Kai εἰδικώτερον κατά τὴν τελευταίαν με-
τάβασιν εἰς Θεσσαλονίκην τοῦ Πρεσβευτοῦ τῆς φίλης Kai συμ-
μάχου χώρας K. Χένρυ Τάσκα.
In
~'H ΔἸνσις Ο.Τ.Ε. Θεσσαλονίκης πρὸς τὴν Δ. Χ. Θεσσα-
λονίκης διὰ τὸν Ἐνωμοτάρχην κ, Νικόλαον Δημητρούλιαν
Kai τοὺς ἄνδρας τοῦ Σ, Χ. Ἁγίου Βασιλείου -- Θεσσαλονίκης
διὰ τὴν ἐντὸς ἐλαχίστων ὡρῶν ἀνακάλυψιν καί σύλληψιν δρά
στῶν γενομένης κλοπῆς ύλικῶν εἰς ἐργατάξιὸν του.

ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΟΡΤΗ

ΕΙΣ ΤΑΣ ΣΧΟΛΑΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ I β ,ἱ

Ἐντὸς ἐορτ στικῆς ἀτμοσφαίρας μὲ τὸν ἀνάλογον Χριστουγεννιά- , \\

τικον τόνον Kai τὸν ἁρμόζοντα, διὰ τὴν περίπτωσιν, ὑποβλητικὸν διάκοσμον, ,
διωργανὠθη εἰς τὰς Σχολάς Χωροφύλακῆς Ἀθηνῶν συγκινητικἠ ἐκδὴλωσις. ᾒ.
κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἀρχηγὁς τοῦ Σώματος Ἀντιστράτηγος κ. ΚωνἸνος σ
ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ, παρουσίᾳ Kai τῶν Αἱ. Kai B'. Ὑπαρχηγῶν Ὑποστρατή-
γων K. K. ΚωνΙνου ΑΛΕὌΠΟΥΛΟΥ Kai Παναγιώτου ΜΑΡΟΥΣΗ, ἐδεξιώθη
IL.
‘J
εἰς τὴν αἴθουσαν τελετῶν τὰ τέκνα, τῶν ύπηρετούντων εἰς τὸ λεκανοπεδιον I
Ἀττικῆς, κ. κ. Ἀξιωματικῶν Kai Ὁπλιτῶν.
Τά συνοδευόμενα ὑπὸ τῶν γονέων των τέκνα προσῆλθον, μὲ ὅλον τὸν
παιδικὸν αὐθορμητισμὸν καί ἐνθουσιασμὸν τῆς ἡλικίας των, εἰς τὸ θερμὸν
καὶ φιλόξενον περιβάλλον τῶν Σχολῶν Kai ἐπέρασαν τρεῖς εὑχάριστες ώρες
χαρᾶς Kai εὐτυχίας.
Τὸν κ. Ἀρχηγὸν Χωροφύλακῆς παρουσίασαν, εἰς τοὺς προσκεκλη- γ Ι

L .
μένους, oi Διοικηταί τῶν Σχολῶν Ἀξ1κῶν Kai Ὁπλιτῶν Χωροφυλακῆς Τα-
ξίαρχοι κ. κ. Σόλων ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ Kai Ἀναστάσιος ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
‘4"-

'O Ἀρχηγὸς κ. ΚΑΡΑΜΠΑἸὍΣ χαιρετίζων τοὺς προσκεκλημένους

- k.

του ηὐχήθη «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ» ἐκφράσας τὴν ἰδιαιτέραν του χαράν, διότι
q

τοῦ δίδεται ἡ εὐκαιρία νά συνεορτάση, μ τά μικρῶν Kai μεγάλων, ποὺ ἀπαρτί-

ζουν τὴν λαμπρὴν οἰκογένειαν ποὺ λέγεται ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗ, ! . ιἇ ἔ
..σ-

Ἐπηκολούθησαν διάφορες ἄλλες θαυμάσιες ἐκδηλώσεις διὰ τῆς πα-

ρουσιασεως ἀναλόγων ἐορταστικῶν σκέτς Kai ἐγένοντο ἀπαγγελίαι μἐ θέμα
τὸ λαμπρὸν γεγονὸς τῆς γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου. Τὸ ὅλον καλλιτεχνικὸν
πρόγραμμα ἤτο μεστὸν Kai άπολαυστικώτατον Kai ἐχάρισεν ἕνα πρόσχαρο ἰ
τρίωρον εἰς τοὺς μικροὺς Kai μεγάλους συνδαιτημόνας τῆς οἰκογενειακῆς Vt κ I _‘ ' ἳ
μας ὁμηγυρεως- ' ‘ I ἰ
Ἡ θαυμασία αὐτὴ ἐκδἡλωσις ἔκλεισε μὲ τὴν προσφοράν δώρων, ἐκ ᾿ I ι «Ἆ :
μέρους τοῦ κ. Ἀρχηγοῦ, εἰς τοὺς μικροὺς ἐπισκέπτας, οἱ ὁποτοι ἐξεδήλωσαν I ‘9“.
συγκινητικωτατα, την χαράν των δια τα προσφερθεντα θαυμασία παιγνίδια. — Α γ ν Δ ‘-

62
 ΔΩΡΕΑ ΟΜΙΛΩΝ ΦΙΛΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
Τὴν 19-12-1973 ἐπεσκέφθησαν τὸν
Ἀρχηγὸν Χωροφύλακῆς Ἀντιστράτηγον
κ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΝ ΚωνΙνον οί Πρόε-
δροι τῶν Ὁμίλων φίλων Χωροφύλακῆς
Κηφισιᾶς κα Δημακοπούλου, Ἀγίας Πα-
ρασκεψῆς κ. Σαπουνὰκ-ης, Νέας Ἰωνίας
κ.κ. Δημόπουλος, Μαργέτης καὶ Δηλέρης
καὶ Γλυφάδας κ. Ἀποστολόπουλος, οἱ
ὁποτοι, ἀφοῦ συνεχάρησαν τὸν κ. Ἀρχη-
γὸν ἐπὶ τῇ ἀναλήψει τῶν καΘηκόντων του,
Συνέχεια ἐκ τῆς σελίδος 45
σί όδηγοί τους εῖναι λιγὡτερο πεπειραμέ-
νοι καὶ προσεκτικοί, ἢ περισσότερο ἀπὸ
ὅσο πρέπει βιαστικοί, που δὲν ἐχρησιμο-
ποῖησαν σωστὰ τὶς προσβάσεις που ὁδη-
γοῦν στὸν Ἐθνικὸ δρόμο ἢ τὶς λωρίδες
κυκλοφορίας τοῦ τελευταίου. Ὁσο γιὰ τὰ
δίκυκλα - τρίκυκλα, ἡ βασικὴ αἰτία βρί-
σκεται στὴν συστηματικὴ παράλειψι τῶν
ὁδηγῶν τους, νὰ μὴ ἀκολουθοϋν τὸ ἄκρο
δεξιὰ τοῦ ὸδοστρὡματος ἀλλὰ τὶς περισ-
σότερες φορὲς νὰ πραγματοποιοϋν ἀκρο-
βατικἐς ύπερβάσεις. Τὰ 1.Χ. ἐπιβατηγὰ
εἶχαν τὴν πρωτοπορία ἐμπλοκῆς σἐ ἀτύ-
χημα λόγῳ μεγαλυτέρου ἀριθμοῦ ἀλλὰ καὶ
τῆς τάσεως πολλῶν ὁδηγῶν νὰ ἀπολαμβά-
νουν τὰ «ἀγαθά» τους μὲ ὑψηλὲς ταχύτη-
τες. Ἕνας ἄλλος βασικὸς λόγος, εἰναι οἰ
ἐποχιακἑς μοζικές ἐξορμήσεις τοῦ 1.Χ.
στὴν ῦπαιθρο (ἐορτἐς Χριστουγέννων —
πρωτοχρονιᾶς, Ἀπόκρεω, Πάσχα, Πρω-
τομαγιά κ.λ.π.), οί ὁποῖες ἐνῶ γίνονται σἐ
διαφορετικὸς ὢρες καὶ ἡμέρες ἀκόμη, ἡ
ἐπιστροφἡ συμπίπτει νὰ γίνεται τὴν παρα-
μονὴ τῆς ἐργάσιμης ἡμέρας (κατὰ κανόνα
τὶς πρῶτες βραδυνἐς ὧρες), ὁπότε ὁ συνω-
στισμὸς δημιουργεῖ ἀτυχήματα. Ὁ ὁδη-
γὸς τοῦ 1.Χ. ἐπιβατηγοῦ αύτοκινἡτου κα-
τὰ, τὴν ἐπιστροφὴ του στὴν Ἀθήνα, εἰναι
περισσότερο κουρασμένος, ἀνυπόμονος,
καὶ νευρικὸς ἀπὸ ότι ἔφυγε, καὶ σ᾿ ὡρι-
ἐπέδωσαν εἰς αὐτὸν (60.000) δραχμὰς πρὸς
ἐνίσχυσιν τοῦ έργού τῆς ἀποπερατὡ-
σεως τῶν Παιδικῶν Κατασκηνὠσεων
Χωροφύλακῆς.
Ὁ κ. Ἀρχηγὸς ηὐχαρίστησε τοὺς Προ-
έδρους διὰ τὴν ὡραίαν των αύτὴν πρωτο-
βουλίαν καὶ ηὐχήθη εἰς αὐτοί>ς ἐπιτυχίαν
Εἰς τὸ ἔργον των διὰ τοιαύτας ἀγαθοερ-
γοϋς πράξεις.
σμένες περιπτώσεις μὲ πρόσφατη τὴν γεῦ-
σι τοῦ οἰνοπνεύματος ποὺ δημιουργεῖ ἀνά-
λογα μὲ τὸν βαθμὸ καταναλώσεὡς του, με-
γαλύτερη αἰσιοδοξἱα καὶ πλασματικὴ αὐ-
τοπεποίθησι στὴν ὁδήγησι. Εἰς τὸ σημετο
αὐτὸ πρέπει νὰ γίνῃ μία διευκρίνισι : Μὲ
τὸ νὰ ἐμπλακοῦν τὰ προαναφερὀμενα ὀχή-
ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩΜΕ
ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ
ΔΡΟΜ ΟΥΣ
ματα σἐ διάφορα ἀτυχἡματα, αὐτὸ δὲν ση-
μαίνει ὅτι ὅλα ἀνεξαιρέτως εἰχαν ὑπαι-
τίους ὁδηγοὺς. Ἡ σωστὴ δμως κυκλοφο-
ρία θέλει τὸν ὁδηγὸ νά ύπολογίζει πάντα
τὰ λάθη ἢ τὴν ἀδεξιότητα τῶν ἄλλων.
Ἀκ6μη καὶ τὴν ἀκαταλληλότητα τοῦ
δρόμου εἴτε ἀπὸ τὴν κατασκευὴν του εῖτε
ἀπὸ τὶς καιρικἐς συνθῆκες. Ἀπὸ τὰ ἀτυ-
χήματα τοῦ πρώτου ΙΟμήνου τοῦ 1973,
162 ἦταν συγκροῦσεις, 38 προσκρούσεις
σἐ ἄλλο ὄχημα, 30 προσκροῦσεις σἐ στα-
θερὸ ἀντικείμενο, 52 ἀνατροπἐς - ἐκτρο-
πές, καὶ 23 παρασύρσεις πεζῶν. Τὰ ἀτυ-
χἠματα αὐτὰ ἐγιναν τὶς ἀκολουθες ὤρες :
0.7.00 - 0.9.00 (32), 0.900 - 13.00 (46), 13.00
ΛΥΣΕΙΣ
ΣΤΑΥΡΟΛΕὌΝ ΑΡ . 49
2345578910111213
Μ,-
IA Ε
I A
ΗΡ
ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΣΩΣΤΑ
1) Τὸ κλειστὸν φορτηγὸν
2) Ἡ αὐτοκινητἀμαξα
3) Τὸ ἐπιβατηγὸν
-15.00 (30), 15.00- 17.00 (53), 17.00 -
21.00 (69), 21.00- 24.00 (3ὐ), καὶ 24.00
0. 7.00 (32). Τὰ περισσότερα ἐγιναν Κυ-
ριακὴ (79), καὶ ἀκολουθοῦν ἡ Τρίτη (47),
ἡ Τετάρτη (44), ἡ Δευτέρα (38), ἡ Παρα-
σκευὴ (36), τὸ Σάββατον (32), καὶ ἡ
Πέμπτη (29). οί περισσότεροι ὁδηγοὶ που
ἐνεπλἀκησαν σἐ ἀτύχημα εῖναι ἄνδρες
(489), ἐνῶ οἱ γυναῖκες εῖναι 35, πρᾶγμα
ποὺ σημαίνει ὅτι οἱ τελευταῖες, πρέπει νὰ
ἔχουν μεγάλη ἐφεσι καὶ ὄχι πάντα κλίσι
καὶ κυρίως ψυχραιμἱα στὸ βολὰν. Καὶ
τώρα oi ἡλικίες τῶν ὁδηγῶν αὐτῶν. Προη-
γεῖται ἡ ἡλικία τῶν 25 — 34 ἐτῶν (154), μὲ
ἐλάχιστη διαφορὰ ἀπὸ τὴν ἀμέσως ἑπο-
μένη ἡλικία τῶν 54 - 45 ἐτῶν, που ὑποτί-
θεται ὅτι ἔχει ἀποκτήσει κυκλοφοριακὴ
πεῖρα, ἡ ὁποία ὰριθμεἷ τους 171 . Ἀκολου-
θοῦν ἡ ἀμέσως ἑπομένη ἡλικία τῶν 45 - 60
ἐτῶν (115), ὡρισμένοι φορεῖς τῆς ὁποῖας
πρέπει νὰ εἶχαν ἐσφαλμένη αὐτοπεποίθη-
σι ἢ χαλάρωσι τῶν ὀπτικοακουστικῶν
ἀντανακλαστικῶν, μὲ προτελευταίους
τους ἐκπροσὠπους τῆς ἡλικῖας τῶν 15-24
ἐτῶν (45), καὶ τελευταίους τους ἄνω τῶν
60 ἐτῶν (19), οἱ ὁποτοι τοῦλἁχιστον εἰς
τους Ἐθνικους δρόμους, θὰ πρέπη ἂν ὄχι
πάντοτε τοὐλάχιστον στὶς μεγάλες δια-
Spout; ἢ τὶς ὠρες τῆς μεγάλης αἰχμῆς, νὰ
ἀποφεύγουν τὴν ὁδήγησι. Αὐτὲς ἦταν σἐ
γενικἐς γραμμἐς οἱ ἐντυπώσεις ἀπὸ τὴν
κυκλοφοριακῆ «ξενάγησί» μου στὸ πρῶ-
το αύτὀ τμῆμα τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ Ἀθηνῶν
-Θεσσαλονἰκης Εἰς τὸ ἑπόμενο τεῦχος,
σειρά ἔχει τὸ ἐπόμενο τμῆμα της, ποῦ δια-
σχίζει τὸν Νομὸ Βοιωτίας.
63
 ῂ/Ϊὶἶ

᾿ Αὐτὰ τὰ Λεφτὰ
ποΙὸς θὰ τὰ ΠάρΙἲ; ι / ///// Ξ

; I I [ἱ / ,/ //

ἳ Μ ,ἜᾞᾜὟ ἘΜ.,Μ , κἎ γ» /
\\ . :3.“- ‘w‘ w” ,, ὝἽΞ “w-” ,

. ἳ χ, ,Ὕ ; . “fig: . ., τ ἔ

f . ἔ - ,. 3‘3- «κ, ’ A >

ἱ H“ «I w’ κ d “m ‘ ΞὝ ‘ I1
if ᾿-

ννννννννννν

ααααααααααα

λλλλλλλλλλλλλλλλλλλλλλ
ααααααααααααααα

EONIKON ΛΑΧᾙΘΝ j
 HELLENIC GENDARMERY
REVIEW
OFFICIAL MONTHLY PUBLICATION
OF THE GENDARMERY’S HEADQUARTERS
PUBLISHED BY THE PUBLIC RELATIONS BUREAU

ADDRESS: N0 36 IOULIANOU Str. Athens-Greece

IANUARY I974, VOLUME 5 No 49

COVER PAGE

YEARLY SUBSCRIPTION FOR

ABROAD
1.— U.S.A. 3 12
2.— South America-Canada θ 14
3.- Austra1ia θ 20
4.— Western Europe Countries 3 7
Iii?n81121;)1scription inc1ude postage by

Christmas and New Year’s Ho1idays are

most touching for the young peop1e who
impatient1y await the santa c1aus gifts and
hopes for their future, which, in some way,
is in the protective and strong hards of the
Po1ice ofticers .........................

IN THIS ISSUE
 What we have been saying up
to now about Po1ice recruitment
stands true. It is an urgent pro- POLICE PROBLEMS OF TODAY
b1em that every responsib1e person
shou1d a1-ways consider as the pri-
mary ob1igation if he desires to be
successfu1 in his term.
There is not any doubt that great
efforts have been devoted up to
now to so1ve this comp1ex and di-
fficu1t prob1em. Every one recogni-
zes and admitts the necessity and
importance of it. Every responsib1e
POLICE RECRUIMENTS
person being aware of it devotes

PROCEDURES
time and pain to find a reasonab1e
so1ution to this prob1em. A1though
it is so comp1ex and difficu1t and
depends upon many other factors
outside the rea1m of a Chief‘s am-
bitions and good wi11, there is sti11
a way, there are many ways to over-
come a11 handicaps and difficu1ties
if one accepts and fo11ows certain «Procurements of Po1ice Personne1 remains one of the biggest
procedures and po1icies which have cha11enges in the Law Enforcement today. By accepting and meet-
been proved scientifica11y that are ing this cha11enge, Law Enforcement wi11 hen efit both itse1f and
effective. the society at 1arge.
For this reason we sha11 try in
this issue to give some hints about
these se1ection and recruitment pro-
cedures which have been app1ied
and proved to be successfu1. Among
them the primary p1ace ho1d the va- JOHNBTRIPIS
rious psycho1ogica1 tests.
The primary purpose for which Gendarmery Major
one wou1d emp1oy and psycho1ogi-
ca1 test in se1ection work is to pre-
dict how the app1icant wi11 perform
on the po1ice job if he is hired. A
test is designed as a shortcut, a
substitute for hiring and observing
an app1icant in the work situation.
One expects of a test that it wi11
save an agency, time, money and
disruptions in operation by he1p-
ing to se1ect men fit the job whi1e
e1iminating those who are unfit. In
p 1ice work it may a1so serve a s —
condary purpose of providing ξῃ
acceptab1e device for cutting down
the size of a 1arge app1icant 1ist.
The decision to use ta test rests
upon having know1edge about whe-
ther or not the test can in fact pre—
dict success or fai1ure on the job
In order to decide to use tests one
shou1d a1so know that the test can
predict either more efficient1y or
more economica11y than traditio-
na1 screening methods a1ready tn
use. There wou1d be no point of
adopting a test if it cou1d predict
no better than methods a1ready in
use.

2
 A'ny psycho1ogica1 test is a mi-
niature 1ife situation from which-
one seeks to gain information about
a person which can be genera1ized
to other.aspects of the person’s
behaviour. The assumption which
is made in constructing a test is
that the persOn does or says under
the test conditions wi11 be re1ated
in some regu1ar way to what the
person wi11 say or do when he is
outside the test situation.
One .expects certain consisten-
cies in human behaviour. One anti-
cipates that conduct in a test situa-
tion wi11 resemb1e conduct in 1ater
1ife situations. , One expects that
characteristics or. qua1ities on the
person that are associated with his
behaviour in one setting wi11 a1so
be re1ated with his behaviour _in
other setting. Genera11y one expects
the consistency of human behaviour
to be greater from one situation to
the next the more a1ike those situa-
tions are, the more the person is
asked to do the same thing in each
situation, and the 1ess the indivi-
dua1 has himse1f changed over time
in regard to his abi1ities, his emo- in the case of Law enfrocement
tives,_ and his understanding. We work.
-~\-"an see from the foregoing some of
- ΓΛ.. π. ' __u. τ ! σ
factors which determine human be- ponce to training and his 1ater per-
haviour there can be no tests which formance on the job.
identify and measure them for the For the majority of po1icemen
purposes of prediction. job performance wou1d appear to
Genera11y the tests are most suc- depend upon broader and 1ess ea-.
cessfu11y empoyed when theymea- si1y measured characteritics, such
sure some simp1e stab1e e1ement of as judgement, inte11igence, f1exibi-
performance in order to predict 1ity, emotiona1 stabi1ity, honesty,
that performance on the job. The freedom from bias, capacity to ac-
c1oser the test requirement and the cept discip1ine, soc abi1ity and the
job requirement the easier the task. 1ike. -
(For instance : Typing proficiency Some of the undesirab1e qua1ities
test). . . of a po1ice offiCer are : Se1fishness,
Even simp1e tasks are subject to oversensibi1ity, extreme introver-
errors in predicting dependent upon _ tion, opinionated, 1ack of objecti-
change socia1 settings, in work con- vity, immaturity, psychopathetic per
ditions, or the hea1th, persona1ity sona1ity, inabi1 ty to perform un-
or motives of the individua1. der pressure, uncertainty about
The prediction of aptitudes rather ife goa1s, 1ack of understanding of
than achievements or abi1ities is a 1aw enforcement princip1es, vacci- ᾿
more difficu1t undertaking. One 1ation, 1ack of drive, egotistica1, fai-
finds even more difficu1t when he 1ure to understand what key issues -
moves away from re1ative1y we11- are, poor voice, poor he1th,1too se-
defined tasks such astyping or ra- curity conscious, inab 1ity to hand1e
dio-operation to attemt to predict finance, unstab1e emp1oyment hi-
the performance of present1y inex- story; poor driving record, too e-
perienced persons in an occupatidn motiona1, passivity, uncertainty, 1ack
which requires various ski11s ap- of enthusiasm or: enrgy, 1ack of ex-
perience with or awareness of so-
p1ied in changing circumstances as
cia1 conf1icts, daydreaming, appea-
rance not inducive to respect, poor
thinking ab 1ity, fai1ure to under-
‘ To~begin one needs to know what ττσπᾗῲσσσσσσσ “Wigwam“. μ, ..
 anu persona1ity tests, which are a11
interre1ated.
There are of course many diffi-
cu1ties in predicting what peop1e
w 11 do. There is a difficu1ty in samp1-
ing from a sma11 portion of ‘beha-
᾿ viour such as ora1 interview or a
test in order to genera1ize to much
broader settings.
The appearance can be deceiving.
It is difficu1t to know in advance
which among a variety of' characte-
ritics or behaviour potentia1s pos-
sessed by a man wi11 become pa-
ramount in time and which w 11 be
e1icited by any given situation. The
situationa1 factors strong1y inf1ue-
> nce human behaviour and it is often
not possib1e to anticipate the kinds
of situations to which persons wi11
be exposed. Furthermore, two per-
sons with re1ative1y simi1ar charac-
teristics wi11, if exposed to consis-
tent1y different 1ife situations, orga-
nisationa1 requirements, or ins-ti
tutiona1 atmosphere, be very 1ike1y
to grow and 1earn in different direc-
tions, deve1oping new habits, out-
1ooks, vices or virtues which‘wi11
in turn further shape their con-
du t.
Tests undoubted1y Can improve
se1ection programs. Psycho1ogists
can assist in eva1uating the se1ec- A second set of standard tests 3
tion program and making sugges- is sometimes used in personne1 se-
tions for innovations and research. 1ection under the assumption that ξ
The first group of tests which their genera1 nature wi11 make them ἒ
have app1ication to po1ice perfor- -, better ab1e to be effective screening 1
mance are those have been consi- , devices. These are a variety of tests ἐ
dered as measures of potentia1ity of know1edge or schoo1 achievement.
or proficiency for specific work tech- Tests of this sort are usua11y verba1
niques. Here are inc1uded a num- _ tests designed to tap an app1icant’s
ber of tests usua11y we11-known to know1edge about a subject area, as
personne1 peop1e; tests which pre- far as is concerned civics, arithme-
dictamong those not now possess- tic, 1aw or the broader content of
ing a ski11, the aptitude to respond Gymnasium curricu1um. These tests
to training or which assess a1ready are emp1oyed under one or.severa1
present requisite ski11s or know1edge assumptions; either that a certain
‘for tasks such as typing, c1erica1 minimum 1eve1 of know1edge, as me-
work, operation of communication asured by the tests, is re1ated to the
equipment, maintainance and repair abi1ity’ to be trained or to perform
proficiency in know1edge or hand1- asran effective po1ice officer, that
ing of firearms, car-driving and so some means must be used for prun-
forth. Such tests are emp1oyed to ing from among a 1arge number of
eva1uate persons for spec a1ized app1icants and know1edge is as de-
jobs assignements. fensib1e as any measure to emp1oy
The aptitudetana proficienc tests when one 1acks a more rationa1
can be used quite succesSfufi'y but means; or fina11y, that regard1ess of
they” do not ordinari1y. contribute any demonstrated re1ationship be-
to the prediction of performance tween know1edge and aptitude, the
beyond specific ski11s. .po1ice does not want to consider
Safeguarding the 1ives of_the new generation is the most rewarding duty of a
Po1ice Ofticer. . .f'
ι(
W Major Λ
 app1icants who fai1 to possess a 1e- tests which have been wide1y used teristics-which are associated with-
ve1 of know1edge about certain sub- and shown to be c1ose1y re1ated to various kinds of success and fai-
'ects. more genera1 persona1ity and opi- 1ure in work situation, inc1uding
J Some of se1estion used today by nion factors. Some of these are the the performance of po1ice duties.
τ, other po1ice agncies are the fo11o- f 11owing : The first step in considering po-
wmg : a. The dogmatism sca1e, which mea- tentia11y new se1ection devices is to
a. Interest tests, to measure the sures open versus c1ose mindness. assess a po1ice’s present needs and
strong vocationa1 interest of the Scores on it are associated with prob1ems to 1earn whether the men
app1icant, according to a question- authoritarian persona1ity and with hired are performing without up-
naire of interests which the app1i- traits such'as openess to new ideas, due cost, incompetence or discurp-
cant comp1etes in writing. They mes- wi11ingness to examine issues for tion to the Agency and Community,
aure the preferences for persona1 onese1f genera1 fear of the wor1d are going we11 psycho1ogica1 test-
and socia1 activities in the fo11ow- - and anxiety over threat from other ing programs may not be worth
ing kategories : Working with ide-- persons overconformity, difficu1ty the troub1e; if things are going ba-
as; Being active in groups activities; ' in synthetizing new ideas and the d1y, or even moderate inefficiency,
avoiding con 1icts; diresting others; 1ike. research and innovation in se1ec-
being in fami1iar and stab1e situa- b. Persona1ity tests for the diagno- tion methods shou1d be considered.
tions etc. sis of neurotic or psychotic tenden- Another set of se1ection tests is
b. Va1ue tests : to measure the di- cres. _ the psychiatric testing which has
rection of broad interests and per- c. The psycho1ogica1 tests. a distinct p1ace in po1ice se1ection
sona1 va1ues of a re1igious, econo- d. The Judgement tests which pur- as 1ong as an Agency c1ear1y un-
mic, socia1, po1itica1, aetshetic and ports to measure the abi1ity of a derstands what it can do and what
theoritica1 nature. person to draw conc1usions from ittshou1d not do. Its most drama-
c. Attitude tests: Whi1e specific practica1 everyday situations. tic contribution comes in the iden-
tests are fair1y easy to construct to e. Socia1 inte11igence tests which tification ofmenta11y disturbed per-
measure particu1ar attitudes toward purports to measure socia1 judge- sons who otherwise go undetected
such matters as drug use, capita1 ment, observation of human beha- but who, if hired, wou1d be 1ike1y
punishment, civi1 1iberties, there is viour, sense of humour, recognition to pose‘serio'us prob1ems of effi-
no evidence that attitude sca1es of or menta1 state of speaker ‘and me- ciency, interpersona1 re1ations or
this sort have been tired out in re- mory for names and faces etc. safety to the Po1ice Agnecy and so-
search on Po1ice Officers. Never- There is good evidence that the ciety. Less dramatic but nevethe-
:he1ess there exist severa1 attitude tests can measure human charg- 1ess worthwhi1e contributions c me
υἸἼ-ν
from the va1uab1e supp1ementa1 in-‘
formation that'a psychiatrist can
provide about candidates, and the
reassurance he can give to respon-
sib1e officia1s about the significance
of various observed traits about
which the offic a1s may be uncer--
tain. Psychiatric screening wi11 ne-
cessari1y e1iminate a proportion of
the potentia11y good men and wi11
occasiona11y fai1 to identify men
who 1ater become prob1ems to the
Po1ice Agency. .
Improvements in the psychiatric
se1ection too1 can be brought about
through research in po1ice settings.
In the meantime the wise po1ice
Agency wi11.consider the use of '
psychiatric examiners as an impor-
tant supp1ement to the screening
process, but wi11 recognize the need
to se1ect those psychiatrist with ca-
re, to train them to undestand the
Po1ice’s goa1s and prob1ems and
wi11 neither expect too much from
the psychiatrist nor discount the
contribution.
One of the most efi‘ective too1s to
eva1uate an app1icant’s fitness for
the 1aw enforcement work is, un-'
doubted1y, the background investi-
gation. The persona1 history of a
officer. The second is to verify a11
of the statements the app1icant has
made in his efforts to become a po-
1ice officer. The third is, to prevent
the Agency from recruiting a man
who wi11 prove unqua1ified so that
the man and his Department suffer
the damage that occurs when an in-
dividua1 must be saparated from
the service.
The background investigation
shou1d begin immediate1y at the
very beginning of the se1ection pro-
cess, in order to screen out those
who are obvious1y unsuited for po-
1ice work and thus save the expen-
ces of a11 subsequent testing for
those persons. The background in—
vestigation is a most expensive pro-
cess because it requires extensive
interviewing, trave1 and correspon-
dence.
«Study the past if you wou1d di-
vine the future». Α premise in per-
sonne1 se1ection, is that there is a
certain constancy in human beha-
viour, that an individua1 wi11 con-
sistent1y repeat behaviour patterns
when thay have been successfu1 in
meeting 1ife situations in the past.
Theoritica11y at 1east, if one can de-
termine the past behaviour of an
individua1 in a variety of socia1 si—
tuations it wi11 possib1y be possib1e
to predict his behaviour when si-
mi1ar situations occur in the fu-
ture. This is a genera1ization that
is not who11y accepted and one that
has some obvious defects that wi11
be commented upon 1ater.
A basic standard that shou1d a1-
ways be set in the se1ection process
and especia11y in the part of the
background investigation is this:
«The character and reputation of
a candidate for the po1ice service
shou1d be beyond any doubt and
exce11ent. His persona1 history
. shou1d re 1ect a pattern of behaviour
that is compatib1e with the require-
ments of the po1ice officer‘s job.
A_ny doubt concerning his posses-
smn of desirab1e persona1 qua1ities
shou1d be reso1ved in favour of the
society rather than the candidate.»
The background investigation wi11
endeavour to obtain a11 necessary
Information in order that each fa—
Ctor in this definition can be con-
SIdered factua11y in arriving at a
decision concerning the emp1oyabi—
11ty of the candidate.
There is no doubt that this pro-
cess is not an easy one. The inves-
tigator shou1d be a most qua1ified
person and shou1d fo11ow certain
patterns of processes in verifying
and scrutinizing the information
obtained. Besides the officia1 re—
cords, he shou1d go deeper into the
searching of acts concerning the
candidate that wi11 he1p him in de—
ciding about the emp1oyab1ity of
an individua1. Some of the suggest-
ed procedures in doing a11 this huge
work are the fo11owing :
—— Have the facts concerning the
candidate and the person to be in-
terviewed immediate1y at hand.
Know the app1icant’s fu11 name,
nicknames and a1iases. Know the
re1ationship between the candidate
and the person interviewed.
#The investigator shou1d con-
duct the investigation according to
a geographica1 p1an and time sche-
du1e;
—The investigator shou1d per-
sonna1y visit the schoo1s if possib1e
to verify educationa1 data, and he
shou1d interview his teachers who
have known him before. Some of
the kinds of information that may
be obtained in a schoo1 are the
fo11owing :
— Academic accomp1ishments
of fai1ures and menta1 abi1ity tests
resu1ts.
Pub1ic recognitioh and subsequent reward is the most satistying Evert for a
Po1 ice Agency »-
— Activity in c1ubs and socia1 or-
ganisations, his abi1ity to work with
others in harmony e‘tc. ,
ᾎ Laziness, eratic behaviour or
constructive interest- absences due
to i11ness or injury. Reputation for
honesty, intergrity and other per-
sona1 qua1ities, positive or negative.
—Abi1ity to accept responsibi-
1ity and produce resu1ts.
—Verification of statements in
the persona1 history statement con-
cerning the misconduct, or any or
a11 of the preceding items.
— The nature ofany discip1inary
action, inc1uding the misconduct,
invo1vement with others and dispo-
sition mad e by any schoo1. έ
The investigator shou1d interview
previous emp1oyers of the candi-
date that shou1d deve1opinfor ma-
tion concerning the candidate‘s abi-
1ity to work in harmony with others,
his r1iabi1ity, dependabi1ity, reputav
tion for honesty, need for c1ose su-
pervision and other points, such as:
—— Were the candidate‘s services
routine1y satisfactory? if not, why?
—Why did the candidate 1eave
that p1ace of emp1oyment? Wou1d
the emp1oyer rehire him if a vacan-
cy existed?
—What was the candidate‘sat-
”VT”?
titude toward his emp1oyer and his
,1/
ί τέ
7i
θ1
1 1
μ-Δ- A11 ᾿
7

Training is the backbone of the effective operations of a modern Po1ice Agency.
~ Towards this end are a11 ettorts our Leadership directed
—Were they any untruthfu1 sta-
tements or misrepresentation in
the persona1 history statements?
——The investigator shou1d exa-
mine a1so the candidate’s creditre-
ferences, that 'is, the manner in
which he has hand1ed his credit and
which wi11 often revca1 whether he
exercised foresight and mature jud-
gement.
Another p1ace where the inves-
tigator shou1d pay great attention
is the inteviewing the re1atives and
the 1and1ords of an app1icant. Re1a-
tives, friends, acquaintances shou1d
be scrutinizing1y interviewed in or-
ᾗ der to produce information justi-
fying his'hiring'in the po1ice work.
Some of the suggestions in this res-
pects are the fo11owing :
- —The dates of residence, as a
cross check onthe accuracy of sta-
tements in the persona1history sta-
'tement.
—Names and" reputation of the
candidates re1atives, friends etc.
—Reputation for sobriety, in-
tegrity, mora1ity and other traits
desirab1e and undesirab1e.
8
᾿ emp1oying Agency. If it wi11 be ac-
. cepted that a11 judgements are to
. p1e who wi11 be served by the po1i-
to day —-
_ —' Financia1 responsibi1ity;mana-
gement contacts etc. _ ard order1y transition of the socie-
— Neighbourhoud checks to de-
termine the neig‘hbouhood reputa-
tion of the candidate concerning
his persona1ity, persona1 conduct
and any activities that wou1d re-
f1ect positive1y or adverse1y upon
the desirabi1ity of appointig the man
as a po1ice officer-
—References or character vou-
chers. Frequent1y the candidate wi11,
1ist persons of high standing in a
community who may be bare1y ac-
quainted with him. Often, too, they
are friends who can be re1ied upon
to give on1y favorab1e reports. In
checking with them, therefore, one
shou1d determine just how c1ose
the acquaintanship was and from
them obtain the names of others
who may be more impersona1 in
the eva1uation of the candidate. Ge-
nuine1y good friend may be a good
source of information when appro-
ached proper1y, concerning the stan-
dards of mora1ity, temperance, to-
1erance, prejudices, strengths and
weaknesses of a man.
‘As one can see from the above
mentioned the background inve-
stigation is a necessary and impor-
tant too1 in the fie1d of the po1ice
personne1 se1ection. As a process
it has some imperfections, the most
obvious of which are those that are
dependent upon the exercise of sub-
jective judgements by investigators,
and the decision makers of the
be made in favour of the depart-
ment, the community and the peo-
1ice, the process wi11 be a va1uab1e
too1 in providing men of good cha-
racter for the po1ice service.
The recruitment and se1ection of
qua1ified personne1 is, neverthe1ess,
the on1y and fina1 goa1 of Po1ice Ad-
ministration today. These activi-
ties, as important as they are, con- ἷι
stitute on1y the begining step in the
1ong movement toward the accom-
p1ishment of the tota1 1aw enforce-
ment responsibi1ity. The principa1
goa1 of 1aw enforcement, is the at-
tainment of a satisfactory 1eve1 of
pub1ic freedom and security though
the Cooperation and mutua1 res-
pect of the pub1ic on the one hand
and the 1aw enforcement officers on
the other hand. The po1ice and the
pub1ic must work co11ective1y tow-
ty by the exercise of patience, un-
derstanding and se1f-restraint. The -
individua1 citizen wi11 dictate the ᾿
rate of progress by his demonstra- τ
tion of readiness to accept his mea-
sure of persona1, and socia1 respon-
sibi1ity that is the concomitant of
his freedom.
Thus, the most important thing ᾿
in 1aw enforcement is that there is
not or must not by a11 means be a
status quo. There must be constant ᾿
progress, brought about by care-
fu1 scrutiny of the Po1ice Agency’s
structure, operations and end re-
su1ts, as we11 as continuous antici-
if
pation of changes in the society that ἱ
wi11 ca11 for periodic eva1uation of
1aw enforcement processes. ,
«The Po1ice Administrator is paid
to anticipate. . .» This is his most ἶ
important ob1igation and duty to- Ἴ
ward his men and the society at ge
nera1 and this is the on1y way to ἳ
be successfu1 and effective as a
Chief.
THE END
Major John Tripis ᾿
-
avg! n

dam @mawc ᾔσχυθς

Πίσω ἀπ) τὸ τιμόνι ἑνὸς LAND ROVER ὅλα φαΙνονται
ιτιὸ εθκολα καὶ πιὸ ἁπλᾶ. Ὁ ὁδηγὸς κυκλοφορετ
στοὺς χωματὀδρομους- ἢ καὶ ἔξω ἀπὸ αὐτούς- ξε-
χνώντας τὶς κακοτοπΙἑς κί ἂν ἡ λἀσττη ἢ τὸ χιόνι
ἔφτασε μισὸ μέτρο. Πάλι δὲν τρέχει τΙττοτα - ἐκτὸς
Ἐλᾶτε στὴ νἑα μας Ἐκδεσι νὰ μάδετε περισσό-
τερα γιὰ τὰ LAND ROVER.
Θὰ ἀνακαλύψετε. μεταξὺ ἄλλων, ὅτι εΪναι καὶ πολὺ
φδηνότερα dub ὅσο μερικαὶ νομίζουν.

Lay
ἀττὸ τὸ LAND ROVER ποῦ τρέχει Πάντα μὲ τὴν ἵδια ΒΗΠἸΒΗ
ἄνεαι καὶ σιχουριὰ. τσαλαβουτἁ στὶς λακκοῦβες.
σκαρφαλὡνει στὰ κατσάβραχα. περνᾷ τὰ χαντἀ-
κια, ἀδΙἁφορο γιὰ ὅλα. ἥσυχο, σταθερὰ. παντοδύ- Θ

ἕρἓἳα τἀ μἠκη καὶ πλἀτη της Γἡς. πάνω ἀπὸ 23

χρόνια τώρα. τὸ LAND ROVER ετναι τὸ αὐτοκΙνη- LEYLAND
Rover
το ἐκἹνων ποὺ κινοῦνται ἔξω ἀπὰ Τὴν ἄσφαλτο-

Ξςἷζρἳἒεἓλἶἓἷζὶἳβἷἕ ᾓξἳζξὒἒεθθνἳεβ ἀγἳὶἳἳρὀθῢἳἳθῢ r} I'ENIKH ANTI‘ITPOZQ‘ITEIA: ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ Α.Ε.

Ἡ δύναμις τῆς συνηδείσς τσως- ἐξ "1‘53°'E°a§2‘1§1"#nfgm‘mt9“’“ "° ""Hm"ω
"Raw ,Καλλιιρρὁης 19 ει. τηλ. 92.31411
-ιιογοκμἰμα 'vA ττιαλλακ
Ἡ μᾶλλον ἡ συνήθεια τῆς δυνάμεως...

ιἒῦίἷἳ
- '31,! x»
Ξἳ, ,ῥΖ/ [ιι-κκ
ἷε-ἶ-ὢτᾥ