ΕΡΕΘΕ ....

':3 p ἡ ω ς
χωρ [ω φυλ Ἥκῃς
ΑΡΓΙΛΙΟΣ ΕΞΕΣΕ ΕΤΟΣ ’1o -ΤΞΥΧΟΣ 4o
j:
ἡ ΠΟΙΟΤΗΣ
ΑΝΑΤΟΛΙΑ τὁχαλἱ σας ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ σὲ Κάθε στάδιο 7‘
τῆς δημιουργίας του. ‘
* XPQMATA- ZXEAIA: Ἕνα πλῆθος ἀπὸ τεχνικούς καὶ καλλιτέχνες δημιουρ-
γεϊ συνεχῶς τὴν τελευταία λέξη -τῆς μόδας στὰ χαλιἅ.
ΤΗΝ ΜΟΔΑ ΑΝΑΤΟΛΙΑ. ᾿
t ΠΡΑΚΤΙΚΑ : Τὰ χαλιὰ ΑΝΑΤΟΛΙΑ ΚΑΘΑΡΙΖΟΝΤΑΙ καὶ πλένονται
εὔκολα ὅταν καὶ ὅπως ἐσεῖς θελήσετε γιατὶ ἔχουν
”WAT," , ΞΓΨΗΜΕΝᾼ,ΑΝξτε-Ξ-ῖ-Ξ-Ι-ὶ-ἕἒτ,,..ΤΩΡΑ
--ρἳ/[ἑ.ἁυαπεπῖαμένη πάντα n‘w σημαἰα, μὲ τὴν ᾦυκὶι »
~dJépaorn καὶ τὸ φρόνιμα ὁᾧηιἳό, γιὰ τὴν πατρίδα,-
ᾧτὁ »ἔθνος καὶ ,τὴν ᾿8ιἳευδεριἳω
g θε-ΠΙθεἘΩΡΗΣΙΣ >
ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
ΕΚΔΟΣΙΣ: ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
EIIIMEAEIA: ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
; -᾿ ιθρᾳφεἳαἳ 31,ἒεηεεμβριδυ 48, ᾿<βδῆυαι τηιἳ. 855.142

᾿᾿ῢἳι=ιΛιοΣ 1970, ETC): do - TEYXDZ Δις, Ξ

«κ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ tan-mm
Ἀξιωματικοὶ - Ἀνθιγπαοπισταὶ
Ὑπαξιοηιατικοὶ - Χωροφύλακα
Πολίτικοὶ Ὑπάλληλοι - Ἰδιὣται
Σύλλογοι - Σωματεῖα - Ὀργανισμοὶ »
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΤΗΣΙΑΙ
Πάσης φύσεως συνδρομηταὶ Δολλάρια 5
ΤΙΜΗ τεγχογΣ ΔΡΧ. ιο
ᾙ

Μάρτιος τοῦ. 1821. O! Ἔλληνες Emm-

τοῦν, νικοῦν καὶ κερδίζων τὴν μάχην τῆς ἐ-
λευθερἰας.
Ἀπρίλιος τοῦ 1967. O! Ἕλληνες ἐπαναστα-
τοῦν, νικοῦν καὶ κερδίζων τὴν -μὰχην τῆς
δημοκρατίας-
Ἀγαπητὸν Περιοδικὸν _
(ΕΠΙΑΩΡΗ ΣΙΣ ΧΩΡΟΦ ΥΛΑΚΗΣ»

Τὸ ἓν ὄψει τέταρτον Ἐπαναστατικὸν ,Ετος εὑρίσκει τὸ

Σῶμα τῆς χωροφυλακῆς εἰς ὑψηλὸν ἐπίπεδον ἐκπληρώσεως
τῆς ἀποστολῆς του, πρὸς διαφύλαξιν τῆς Δημοσίας Τάξεως
καὶ τῆς ἐσωτερικῆς ἀσφαλείας τῆς Πατρίδος.
Θεωρῶ, προσθέτως, ὡς ἱκανὸν ἐπίτευγμα τὸ ᾿γεγονός, ὅτι
,τὸ Σῶμα ἐνεπλουτίσθη διὰ τῆς εἰδικῆς τακτικῆς ἐκδόσεως
κ( , Ἐπιθεώρησις
τ. , ..
Χωροφυλακης», ἡ. ὅποια
. ι σπουδαίως
, . ..
συντελει
τόσον εἰς τὴν ἐπιμόρφωσιν τῶν στελεχῶν καὶ ἀνδρῶν του, ὅ-
σου καὶ εἰς τὴν προαγωγὴν τῶν σχέσεων τοῦ Σώματος μετὰ
τῶν πολιτῶν. Ἐφ᾿ ᾧ καὶ συγχαίρω ἅπαντας τούς σχόντας
τὴν πρωτοβουλίαν διὰ τὴν ἔκδοσιν; ὡς καὶ τοὺς ὁπωσδήποτε
μοχθοῦντας διὰ τὴν τόσον ἱκανοποιητικὴν ἐμφάνισιν ταύτης.
Ἔχομαι ὅπως ἑορτάζητε ἐπὶ ἔτη πολλὰ τὴν ἐπέτειον, τῆς-
ἐκδόσεὧς σας καὶ τὴν ἐπέτειον τῆς Ἐπαναστάσεως, ἐπ᾿ ἄγα-
θῷ τοῦ ἐνδόξου Σώματος τῆς χωροφυλακῆς μας.
ρ

Ἀντιπρόεδρος τῆς Κυβερνήσεως

καὶ Ὑπουργὸς τῶν Ἐσωτερικῶν

_ ΕΝ Τῌ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ
ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ
Μία ἀπὸ τὰς πλέον συμπαθεῖς εἰς
τὸ κοινὸν Ὑπηρεσίας χωροφυλακῆς
εἶναι ἀναμφισβητήτως ἡ Ὑπηρεσία
Τροχαίας Κινήσεως, οἱ ἄνδρες τῆς ὁ-
ποίας νυχθημερὸν ὑπὸ βροχήν, ψῦχος
- ἢ καύσωνα ἵστανται ἢ κινοῦνται εἰς
τὰς διαφόρους ὀδοὺς τῆς χώρας μὲ
σκοπὸν τὴν προστασίαν τῆς ζωῆς καὶ
τῆς σωματικῆς ἀκεραιότητος τῶν πο-
λιτῶν ἐκ τῶν τροχοφὁρων.
Ο κίνδυνος εἶναι ἄμεσος ἀνὰ πᾶ-
σαν στιγμήν. Ἀλλὰ οἱ πραγματικοῦ.
αὐτοὶ ἥρωες τοῦ καθήκοντος ἵστανται
ἀκλόνητοι διὰ τὴν προστασίαν τῆς ζω-
ῆς τῶν ἄλλων, ἀδιαφοροῦντες πολλά-
κις διὰ τὴν ἰδικήν των ζωὴν καὶ τὴν
σωματικήν των ἂκεραιότητα.
Πολλὰ πράγματι εἶναι τὰ θύματα
τοῦ καθήκοντος μεταξὺ τῶν ὀργάνων
Τροχαίας.
Ἔν ἐκ τῶν θυμάτων αὐτῶν ὑπῆρ-
ξε καὶ ὁ χωροφύλαξ τροχονόμος τῆς
Ὕποδιευθύνσεως Τροχαίας Προα-
στίαιν - Πρωτευούσης ΠαπαδόποἩ
λος Θεοφάνης, ὅστις ἔπεσε τὸ ἔτος
1969 ἐν τῇ ἐκτελέσει τῆς ὑπηρεσίας
τευ ἐπὶ τῆς ἐθνικῆς ὁδοῦ Ἀθηνῶν -
. αμιας.
Τὴν 22αν Φεβρουαρίου 1970 ἐτε-
λέσθη μνημόσυνον εἰς τὸν ἱερὸν ναὸν
Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τῆς
ὁμωνύμου κοινότητος Ἀττικῆς, ὑπὲρ
ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἡρωικοῦ
ι
τούτου ἀνδρὸς τοῦ Σώματος τῆς Χω-
ροφυλακῆς, μετὰ τὴν τέλεσιν τοῦ ὁ-
ποίου ἐπηκολούθησεν ἡ ἀπονομὴ διὰ
πρώτην φορὰν τοῦ ἐκ 10.000 δραχ-
μῶν βραβείου τοῦ ἀθλοθετηθέντος
πρὸς τιμὴν τοῦκ. Πρωθυπουργοῦ ὑ-
σἔὸ τοῦ ἐπιχειρηματίου κ, Νίκου Τρι-
α.
Ἐν συνεχείᾳ εἰς τὸν τόπον τῆς θυ-
σίας τοῦ ἥρωος αὐτοῦ τῆς τιμῆς καὶ
τοῦ καθήκοντος ἔλαβε χώραν σεμνὴ
fin
γνώσεων καὶ ἄλλα εἰδυιωτέρων τοι-
οὑτων; δηωσωγραφικῶν, οἰκονομο-
i
λόγικῶν, τεχνικῶν, ξένων γλωσσῶν ,ι
κλπ., δύναταί τις εὐκόλως ν᾿ ἀντιλη-
φθῆ τὴν σκοπιμότητα καὶ τὴν ἀξίαν
τῆς τοιαύτης προσπαθείας.
Οἱ οἰωνοὶ εἶναι ἄριστοι. Τὸ μέλλον
,ἔ
τοῦ Σώματος προδιαγράφεται λαμ-
πρόν- παραλλήλως μὲ τὴν ἐκ μέρους
τοῦ Σώματος καταβαλλομένην προ-
σπάθειαν ἂς ἐνδιαφερθῶμεν καὶ ἡ-
μεῖς κατὰ δύναμιν πρὸς ἐμπλουτισμὸν
τῶν εἰδικῶν καὶ ἐπαγγελματικῶν
γνώσεών μας καὶ νὰ εἴμεθα βέβαιοι
ὅτι καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς βελτιοῦμεν καὶ
τὸ Σῶμα εἰς τὸ ὁποτον ἐτάχθημεν νὰ
τελετή, συμφώνως τῇ ὑπ᾿ ἀριθ. 209)
1.8)5β ἀπὸ 8.1.1970 διαταγῇ τοῦ -ῖπηρετήσωμεν, προάγομεν-
Ἀρχηγείου χωροφυλακῆς, κατὰ τὴν
ὁποίαν ἀπεκαλύφθη ὑπὸ τοῦ Διευθύν- . .. ᾿ ΣΤΟΛΗ ΟΠΛΙΤΩΝ
τοῦ τῆς Διευθύνσεως Ἀστυνομίας
Προαστίων - Πρωτευούσης Συντα-
γματάρχου κ. Τζαβαρά Ξενοφῶντος Ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν ἀπησχόλει τὸ
μαρμαρίνη πλάξ, ἐνδεικτικὴ τοῦ τὸ- Σῶμα τὸ θέμα «στολὴ». Ἐνθυμούμε-
᾿που τῆς θυσίας καὶ τῆς εὐγνωμοσύ- θα ὅλοι τοὺς μὲν ἀξιωματικοὺς μὲ
νης τῶν ἐπιζώντων συναδέλφων πρὸς χακὶ στολὴν καὶ τοὺς ὁπλίτας μὲ τὴν
τὸ θῦμα τοῦτο τοῦ καθήκοντος. πρασινόφαιον.
Η ἀθρόα συμμετοχὴ πολιτῶν Εἰς Ἑν μόνον κοινὸν γνώρισμα ὑφί-
τὴν τελετὴν ταύτην καταδεικνύει τὴν στατο, τὸ ἄμφιμασχάλιον.
ἀγάπην καὶ συμπάθειαν ,τοῦ κοινοῦ ὝΗδη, ἤλλαξεν ἡ στολὴ τῶν ἀξιω-
πρὸς τὰ ὄργανα Τροχαίας καὶ, κατ᾿ ματικῶν ἥτις πλέον εἶναι τοῦ αὐτοῦ
ἐπέκτασιν πρὸς ἅπαν τὸ Σῶμα τῆς χρώματος μὲ τὴν στολὴν τῶν ὁπλιτῶν.
χωροφυλακῆς, οἱ ἄνδρες τοῦ ὁποίου Ὑψίστανταιἅμως καὶ πάλιν διαφοραὶ
καθημερινῶς μοχθοῦν καὶ ἐργάζον- . εἰς τὸν τρόπον ραφῆς, τὸ ἐθνόσημον
ται ὑπὲρ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου καὶ κλπ.
τῆς εὐαερίας τῆς πατρίδος μας. Τὸ Ἀρχηγεῖον χωροφυλακῆς ἐν
τῇ ἐπιθυμία τῆς ριζικῆς ρυθμίσεως
τοῦ θέματος ἐξέδωκεν τὴν ὑπ᾿ ἀριθ.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ 29)1970 ἀπὸ 7.2.70 κανονιστικὴν
διαταγὴν διὰ τῆς ὁποίας καθορίζε-
—- ΕΙΔΙΚΕΥΣΙΣ ται λεπτομερῶς--ῆ νέα στολὴ τῶν ὑπα-
ξιαηιατικῶν καὶ χωροφυλάκων.
Τὰ τελευταῖα ἔτη καταβάλλεται ἐκ Ῥαφὴ ὁμοία μὲ τὴν ραφὴν τῶν στο-
μέρους τοῦ Σώματος τῆς Χωροφύλα- λῶν τῶν ἀξιωματικῶν. Πηλήκιον ὅ-
κῆς συστηματικὴ προσπάθεια μετεκ- μοιον καὶ μὲ τὸ αὐτὸ ἐθνόσημον.
παιδεύσεως - εἰδικεύσεως τῶν ἀνδρῶν Τὸ ὕφασμα τέλος εἶναι τῆς αὐτῆς
του, εἰς εὐρεῖαν κλίμακα. Ὣς ἄνε- ποιότητος μὲ τὸ ὕφασμα τὸ ὁποτον
γράφη εἰς προηγούμενα τεύχη τοῦ διενεμείθη εἰς τοὺς ἀξιωματικούς.
περιοδικοῦ, ἀπὸ τὸν Ἰανουάριον τοῦ Κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον παύει ὑφι-
τρέχοντος ἔτους καὶ μέχρι σήμερον στάμενον τὸ θέμα «στολὴ» τὸ ὁποτον
ἐπραγματοποιήθη μετεκτωήδευσις ἄλλοτε ἐγένετο αἰτία κρίσεων καὶ ἐ-
108 ἀξαοματικῶν εἰς θέματα Τρο- πικρίσεων ὡς καὶ ἐξαγωγῆς ἐσφαλμέ-
χαίας, Ἐθνικῆς Ἀσφαλιείας, Πολιτι- νων συμπερασμάτων. _
κῆς Ἀμύνης, Ἠλεκτρονικῶν ὑπολο-
Η ἀναδιοργάνωσις καὶ ἐκσυγχρο-
γιστῶν κλπ. καὶ 118 ὁπλιτῶν εἰς πα- νισμὸς τοῦ Σώματος προχωρεῖ μὲ βή-
ρόμοια ἢ ἄλλα διάφορα σχολεῖα. ματα σταθερὰ καὶ τὸ μέλλον προδια-
Ἴσως νὰ μὴ ἔχη τονισθῆ δεόν- γράφεται λαμπρόν.
τως ἡ ἀνωτέρω προσπάθεια τῆς ἠγε- Ὑποχρέωσις ὅλων μας εἶναι ἡ ἆ-
σίας τοῦ Σώματος. Ἐὰν δμὼς ληφθῆ φωσίωσις εἰς τὴν ἐνσυνείδητον ἐκτέ-
σοβαρῶς ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι ἡ ἐπιδίωξις τό-᾿ λεσιν τῆς, ὑπηρεσίας, μὲ τὴν πίστιν
σων ἐτῶν, διὰ τὴν ἐπιμόρφωσιν τῶν ὅτι ὅλα τὰ ἀπὸ ἐτῶν ἐκκρέμαιντο θέ-
ἀνδρῶν ἔγινε πλέον πραγματικότης, ματα θὰ ᾶχθοῦν συντόμως εἰς τὸν ὁρ-
ἐν συνδυασμῷ καὶ μὲ τὴν κατ᾿ ἰδίαν θὰν δρόμον ρυθμίσεώς των, διότι ἡ
προσπάθειαν ἀξιωματικῶν καὶ ὁπλι- τακτοποίησίς των εἶναι εἷς ἐκ τῶν βα-
τῶν πρὸς ἀπόκτησιν πανεπιστημκτκῶν σικῶν σιωπῶν τῆς ἡγεσίας.
 Τὸ Χρονικὸν μιᾶς Ἐκτέτεισο
Δἒιοι rm: numb:
Είς τὴν διεθνῆ κονίστραν τῶν ἰδεῶν, ἡ
Ἑλλάς, ὡς ἰδανικὸν παναθρώπινον, ὡς κί-
νητρον πολιτισμοῦ, ὡς τροφὸς λαῶν κάι ἀν-
θρώπων, κατέχει ἀναμφισβητήτως τὴν πρώ-
την θέσιν. Διότι εἰς τὴν χώραν αὐτήν, αὶ ἕν-
νοιαι τῆς Ἐλευθερίας, τῆς Εὐψυχίας καὶ
τῆς Δημοκρατίας, ἐγεννήθησαν εἰς τὴν ἐν-
τελεστέραν των σύλληψιν καὶ κατέστησαν
τὴν Ἑλλάδα τηλαυγῆ φάρον τῶν εὐγενε-
στέρων ἰδανικῶν καὶ διαρκῆ πόλον ἕλξεως
τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποτοι πιστεύουν εἰς αὐ-
τά. Η παρακαταθήκη τῆς κλασσικῆς ἀρ-
χαιότητος «αὐτονόμους εἶναι καὶ αὐτοτε-
λεϊς καὶ αὐτοδίκους καὶ αὐτῶν καὶ τῆς γῆς
τῆς αὑτῶν κατὰ τὰ πάτρια» συμπληρώνε- ᾿ τῇ ὒἐπιθυμίᾳ τῆς Ἑλλάδος νὰ μεταλαμπα-
ται πάντα μὲ τὸ «ἵτε παῖδες Ἑλλήνων...»
διὰ νὰ ἀποτελέσῃ τὴν ὑπερτάτην διδαχὴν
τῶν ἐπερχομένων γενεῶν.
Τὰ μεγάλα κατορθώματα τῆς φυλῆς,
γ εἶναι δύσκολον νὰ ἱστορηθοῦν χωρὶς νὰ προ-
βληθοῦν εἰς τὸ ἀπώτατον παρελθόν, διὰ νὰ
φανῇ τὸ μεγαλεῖον τοῦ βάθους των. Καὶ γί-
νονται μνή μήτοῦ Ἕθνους, δύναμις ἀκατά-
λυτος, διὰ τῆς ὁποίας ἡ πατρὶς ἀνθίσταται _ ρεϊ ἡ Βασιλεύουσα νὰ κατεκτήθη ἀλλὰ δὲν
εἰς τὰ ἀλλεπάλληλα πλήγματα λαῶν ὑλι-
κῶς καὶ ἀριθμητικῶς ὑπέρτερων.
Ἀλλἂδιὰ τῶν ἀγώνων του πλάθει τὸ
Ἔθνος τὸν γνήσιον μῦθον τῆς ζωῆς τοῦ
Ἕλληνος, εἰς τὸν ὁποτον εὑρίσκει τὰ συναι-
σθηματικά, ἠθικὰ καὶ πνευματικά ἀποθέ-
ματα, τὰ ὁποῖα πηγάζουν κατ᾿ εὐθεῖαν ἀπὸ
Ὑπόι Σ. ΜΑΡΑΤΟΥ
τὰς φλέβας τῆς Ἱστορίας. Δίὰ τοῦ μύθου
αὐτοῦ, ὁ ταπεινὸς καὶ ἀνώνυμος, ὅταν ἡ μοῖ-
ρα τὸν φέρνη ἐμπρὸς εἰς μεγάλας ἱστορι-
κὰς στιγμάς, γίνεται ἀγωνιστὴς ὰνίκητος.-
Αὐτὸς τοῦ δίδει τὸ ἀνάλογον ἀνάστημα τῆς
ἐθνικῆς ἀνάγκης, ἀντάξιον τῆς ἱστορικῆς
κληρονομίας τῶν προγόνων του, τοὺς ὁποί-
ους γνωρίζει ὡς μεγάλους καὶ ἀνδρειωμέ-
νους καὶ τοὺς παραδίδει ἀκόμη μεγαλυτέ-
ρους διὰ τῆς λαϊκῆς παραδόσεως. Καὶ αὐ-
τὴ -ἡ, κληρονομία γίνεται θρῦλος ποὺ ἐξά-
πτει τὴν φαντασίαν, γίνεται ποίημα ποὺ
σφραγίζει τὴν μνήμην, καὶ κατασταλάζει
εἰς τὴν ψυχήν, διὰ ν᾿ ἀναβλύσῃ ὡς θούριον,
παιάν, πολεμικὴ ἰαχή. Αὐτὴ ἡ κληρονομία
᾿ μετεωρίζεται ὡς φωτεινὴ λάμψις, ὡς ἀστρα-
πὴ καὶ κεραυνός, διὰ νὰ ἐλευθερώση ἢ νὰ
κρατήσῃ ἐλευθέρας τὰς συνειδήσεις τῶν
ἀνθρώπων. Γίνεται πυροφόρος ἀθλητής, ἐν
δεύσῃ τὸν ἰδικόν της πολιτισμόν, «τὸ ἐλεύ-
θερον καὶ τὸ εθδαιμον» τοῦ Θουκυδίδου.
Καύτὰν γνωρίζῃ πτώσεις, δὲν συνθηκο-
λογεϊ. Ο Παλαιολόγος ποὺ ἔπεσεν ὑπερα-
σπιζόμενος τὴν Πόλιν δὲν ἀπέθανεν, ἀλλὰ
«ἐμαρμἀρωσε». Τὴν μνήμην του τὴν διέσω-
σαν αί ψυχαὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ τὴν ἐζύμω-
σαν μὲ τὴν ἐθνικήν των συνείδησιν. Ἤμπο-
«πάρθηκε». Η Ἀγία Σοφία ἀπὸ θεῖκὴ σκέ-
πη ἔγινε σκέπη ἐθνική, τοῦ σκλαβωμένου
Ἑλληνισμοῦ, ἔγινε ἰδέα ποὺ ἐκάλυψε ὅλο
τὸ Γένος. Ἔγινε ὀπτασία, παιδαγωγὸς ἰ-
δέα, ἀνδραγωγὸς ὁδηγήτρια, ἱερὰ πνοή, διὰ
νὰ λάβῃ τὴν μορφὴν τῆς ἐξεγέρσεως καὶ
τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821.
5
 Aim?) ἡ κληρονομία ἐξύπνησε πάλιν εἰς
τὰς καρδίας τῶν τέκνων τῆς Ἑλλάδος. Η
Ἐπανάστασις τῆς 2Ἰ ης Ἀπριλίου 1967, ἦτο
ἡ ἀπάντησις τῆς πατρίδος πρὸς τοὺς νεο-
δαρδάρουςι ἐπανέφερε τὰς ἀνθρωπιστικὰς
ἀξίας εἰς τὸ βάθρον των. Η ἑλληνοχριστια-
νικὴ παράδοσις, ἡ ὁποία πρὸς στιγμὴν ἐλη-
σμονήθη, ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης κατέστη
καὶ πάλιν ἡ πυξίς, ἡ ὁποία ὑποδεικνύει τὴν
πορείαν τοῦ Ἔθνους. Αἱ Ἔνοπλοι Δυνά-
μεις ἔσωσαν διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν τὴν
Ἑλλάδα ἄποτὸν ἀφανισμὸν καὶ τὴν κατα-
,στροφήν-
Η τρίτη ἐπέτειος τῆς μεγάλης ἐκείνης
στιγμῆς εὑρίσκει τὸν Ἑλληνικὸν Λαὸν εἰς
συναγερμὸν διὰ τὴν πρόοδον καὶ τὴν εὐη-
μερίαν. Ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τῆς Ἐπανα-
στάσεως, οϊ κἝλληνες, ἡνωμένοι ψυχικὢς,
ἐρρίφθησαν ἀπερίσπαστοι εἰς τὴν ἀνοικοδό-
; μησιν τῆς Νέας Ἑλλάδος. Η δὲ τριετία, ἡ
ὁποία συμπληροῦται, γέμει οὐσιαστικῶν
WW
'HMEF’HZIAI A'IATAI'AI'
Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς Ἑλληνικῆς Ἐ-
παναστάσεως, ὁ κ. Ὑπουργὸς Δημοσίας Τάξεως ἀπηύ-
θυνεν ἐμπνευσμένην ἡμερησίαν διαταγὴν πρὸς τοὺς ἄν-
δρας τῶν Σωμάτων Ἀσῳαλείας. Εἰς αὐτὴν μεταξὺ ἄλ-
λων, ἀναφέρονται καὶ τὰ ἑξῆς:
(ξπὶ τῇ Ἐθνικὴ ἐπετείῳ τῆς 25.3.1821 σύσσωμρν τὸ Ἑλλη-
νικὸν Ἔθνος πανηγυρίζει τὴν 149ην ἐπέτειον ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς
Ἐθνικῆς ἐποποήας τοῦ 1821. Μετ᾿ εὐγνωμοσύνης ἀπείρου στρέφον-
ται αἱ σκέψεις τῶν πανελλήνων πρὸς τὰς σεπτὰς ἡρωικὰς μορφὰς
τῆς ἐποποιίας ἐκείνης καὶ εὐλαβῶς κλίνομεν ὅλοι τὸ γόνυ πρὸ τῶν
ἱερῶν σκιῶν των. Κατὰ τὴν ἱερὰν ταύτην στιγμὴν χρέος ἔχομεν ἐπι-
τακτικὸν ὅπως ἀντὶ ἄλλου μνημοσύνου ἀποδείξωμεν δί ἰργων ὅτι
εἴμεθα ἄξιοι τῆς κληρονομίας ἐκείνων οί ὁποτοι περιεφρόνησαν τὴν
συντριπτικὴν λογικὴν τῶν ἀριθμῶν καὶ ὑπερηφάνως ὡδήγησαν πρὸς
τὴν ὑπερτάτην θυσίαν. Ἐθνικὴ ἐνότης, πίστη ἀκλόνητος εἰς τὴν δι-
baa-mum; τοῦ Θεανθρώπου. περιφρόνησις πρὸς τὰς ὑλιστικὰς ἀντι-
λήψεις. Προσήλωσις εἰς τὰς αἰωνίως καὶ ἀκαταλύτους ὴθικὰς ἀξίας
αὶ ὁποῖαι ἑλληνικὴν ἔχουν τὴν καταγωγήν. Ἀπαρασἀβευτος πίστις
καὶ φανατικὴ προσήλωσις εἰς τὴν ὑψίστην τῶν ἰδεῶν. ἡ ὁποία λέγε-
ται ΕΛΛΑΣ. Ἐμπνεόμενοι ὑπὸ τῶν ἰδανικῶν καὶ τῶν συμβόλων τοῦ
1821 καὶ συσπειρωμένοι περὶ τοὺς γενναίους τῆς 21ης Ἀπριλίου
1967, οί ὁποτοι ἀπεμάκρυναν τὸν ὄλεθρον τὸν ἀπειλοῦντα τὸ Ἔθνος.
ἂς προχωρήσωμεν ὅλοι ἡνωμένοι πρὸς τὴν ἐθνικὴν ἀναγέννησιν καὶ τὴν
ἐπανάκτησιν τοῦ ἡγετικοῦ ρόλου τῆς πατρίδος μας εἰς τὸν κόσμον».
6 .
κατακτήσεων, εἰς ὅλους τοὺς τομεῖς τὴν
κοινωνικὴν πρόνοιαν, τὴν παιδείαν, τὴν o1-
κονομίαν, τὴν ἀσφάλειαν, τὴν εὐημερίαν.
Καὶ ἕνας ὕμνος χαρᾶς ὑψοῦται ἀπ᾿ ἄκρου
εἰς ἄκρον τῆς Ἑλλάδος, καθὼς τὰ Τέκνα
της ἁμιλλῶνται εἰς ἔργα προόδου, διὰ νὰ
διαμορφώσουν μίαν νέαν ἀντίληψιν τῆς
ζωῆς.
‘H 21η Ἀπριλίου εἶναι ὁ ὁριακὸς στα-
θμὸς διὰ μίαν - εἰρηνικὴν αὐτὴν τὴν φο-
ρὰν —— ἐθνεγερσίαν, ἰσάξιαν τοῦ 1821. Ὡς
ἀνδραγωγὸς ὁδηγήτρια, ἀποκατέστησε τὸ ,
ἀληθὲς πρόσωπον τῆς Ἑλλάδος, ἐνέπνευσε
νέους — ἀγνώστους μέχρι τότε - ρυθμοὺς
προόδου καὶ ὡδήγησε τὸ Ἔθνος εἰς τὴν λε-
ωφόρον ,τῶν εὐγενῶν πραγματοποιήσεων.
Δί αὐτὸ ὅλοι οἱ Ἔλληνες στρέφουν τὴν
σκέψιν των μετ᾿ εὐγνωμοσύνης πρὸς ἐκεί-
νους οἱ ὁποτοι τὴν αὐγὴν τῆς 21ης Ἀπρι-
λίου 1957, ἐπέλεξαν τὸν δρόμον τῆς ἐθνι-
κῆς τιμῆς. Εἶναι ἄξιοι τῆς πατρίδος.
Ἐξ ἄλλου δ κ. Ἀρχηγὸς τοῦ Σώματος ἀπηύθυνεν ἡμερη-
σίαν διαταγὴν πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς Χωροφυλακῆς ἐπ᾿
εὐκαιρίᾳ τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας, μεστὴν πατριω-
τισμοῦ καὶ ἐθνικῆς ὑπερηφανείας. Εἰς αὐτὴν ἀναφέρον-
ται καὶ τὰ ἑξῆς:
«Ἡ μεγαλωσύνη εἰς τὰ Ἔθνη δὲν μετριέται μὲ τὸ στρέμμα,
μὲ τῆς καρδιᾶς τὸ πύρωμα μετριέται ,καὶ μὲ τὸ αἷμα.
οί Πανέλληνες ἐν ἀγκαλιάσει πανηγυρίζομεν τὴν ἐορτήν, τὴν με-
γὰλην τῶν Χριστιανῶν ἑορτήν, ἑορτὴν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεο-
τόκου καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους τἡν παλιγγενεσίαν καὶ λύτρω,
σιν ἐκ τῶν δεσμῶν τῆς πικρᾶς δουλείας τῶν τετρακοσίων ἐτῶν.
Η ἑλληνικὴ ἐλεύθερία ἥτις ἐθέρμανε τὰ στήθη τῶν τφογόνων, ἀνα-
λυθεϊσα ἐκ τῶν τάφων των ἐμάχοντό τοὺς ἀόπλους μαχητάς, κα-
θιστᾶ αὐτοὺς ἀτρομήτους, ἀνδειωμἑνους, ἀψηφοῦντας τὴν ὑπερο-
πλίαν τοῦ ἀντιπάλου. Τὸ πνεῦμα τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821 κατηύθυνε
πάντοτε τὰ βήματα τῶν τέκνων. τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος. Τὸ ἴδιαν
πνεῦμα ἀπετέλεσεν ἀκένωτον πηγὴν δυνάμεως καὶ ἐμπνεύσεως κατὰ
τὴν ἐθνοσωτήριον ἐπανάστασιν τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967, ὅτε τὸ
Ἔθνος κινδυνεῦον νὰ καταποντισθῇ εἰς τὸ πέλαγος τῆς ἀναρχίας
καὶ τοῦ κομμουνισμοῦ, ἐσώθη διὰ τῆς ἐπεμβάσεως τοῦ Ἐθνικοῦ
μας Στρατοῦ».
 ἔ». SEQ
ἘἘ ~ Ἰ
ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΟΥ
,ΤΗΣ A’ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΩΣ
ΧΩΡΟΦΥᾼΑ KHZ
Μὲ μεγάλην χαρὰν καὶ βαθεῖαν ἱκανοποίη-
σιν, χαιρετίζω καὶ ἐγὼ τὴν πραγματοποίησιν ἐ-
νὸς ὀνείρου πολλῶν ἐτῶν, τὴν ἔκδοσιν τοῦ ἐπι-
σήμου περιοδικοῦ τοῦ Σώματος, μὲ τὸν τίτλον
«ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΧΩΡΟΦΥΔΑΚΗΣ».
Τὰ πανταχόθεν λαμβανόμενα συγχαρητήρια
καὶ at θερμαὶ ἐκδηλώσεις ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀ-
νέγνωσαν τὰ τρία κυκλοφορήσαντα τεύχη ἄνδρας
τοῦ Σώματος, Κρατικοὺς Λειτουργοὺς καὶ ἰδιώ-
τας, ἀποδεικνύουν περιτράνως, ὅτι διὰ τῆς ἐκ-
δόσεως τοῦ περιοδικοῦ μας, ἐκαλύφθη ἕν μέγα
κενὸν καὶ μία πραγματικὴ ἀνάγκη τοῦ Σώματος
καὶ ἐδικαίωσαν τὰς προσδοκίας τῶν ἐμπνευστῶν
καὶ πρωτεργατῶν τῆς μεγάλης αὐτῆς ἐπιτυχίας-
Τὸ Σῶμα τῆς Χωροφυλακῆς, τὸ Σῶμα τῶν
ἀφανῶν ἡρώων τοῦ καθήκοντος ἀπέκτησε τὸ ἐ-
πίσημον δημοσιογραφικόν του δργανον, διὰ τοῦ
ὁποίου θὰ ἐνισχύση καὶ θὰ προαγάγῃ τὴν μορ-
φωτικὴν καὶ ἐκπολιτιστικὴν προσπάθειάν του
εἰς ἅπαντας τοὺς τομεῖς τῆς δράσεώς του, θὰ
ἐξυψώσῃ τὸ πνευματικόν, ἐπιστημονικὸν ἐπί-
πεδον τῶν ἀνδρῶν του καὶ τέλος θὰ ἐνημερώσῃ
τὸ Ἑλληνικὸν κοινὸν διὰ τὸ ἐπίπονον, πολυ-
σχιδὲς καὶ τεραστίας ἐθνικῆς σημασίας ἐκτελού-
μενον ἀθορύβως ἔργον του.
Ἐλπίζω ὅτι ὅλοι οἱ ἄνδρες τοῦ Σώματος θὰ
ἐγκολπωθοῦν τὸ περιοδικόν μας καὶ θὰ τὸ πε-
ριβάλλουν μἐ ἀγάπην, στοργὴν καὶ ἐκτίμησιν»
ὥστε νὰ ἐπιτύχη εἰς τὴν ἀποστολήν του.
Εθχομαι, συνεχῆ πρόοδον καὶ ἀνέλιξιν τῆς
«ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΩΣ ΧΩΡΩΦΥᾼΑΚῌΣ» εἰς
τρόπον ὥστε συντόμως νὰ καταστῇ δ ἀχώριστος
καὶ ἀπαραίτητος σύντροφος καὶ ὁδηγὸς ὅλων
τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΛΛΙΟΣ
Ὑπο στράτηγος
ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΟΥ
ΤΗΣ B’ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΩΣ
ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
'H ἔκδοσις τοῦ ἐπισήμου περιοδικοῦ τοῦ Σώ-
ματος «ΕΠΙΘΕὨΡΗΣΙΣ ΧΩΡΟΦΥΔΑΚΗΣ»
καλύπτει ἔν κενὸν εἰς τὴν ὅλην ὀργάνωσιν καὶ
γενικῶς ἐμφάνισιν τοῦ Σώματος.
Η Χωροφυλακὴ ἱδρυθεῖσα κατὰ τὰ πρῶτα
ἔτη τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας ἀπετέλεσε τὸ
κύριον Σῶμα ἀσφαλείας καὶ τάξεως τῆς χώρας.
Ἕ᾿κτοτε διῆλθεν στάδια ὀργανωτικῆς καταστά-
σεως καὶ ἔφθασεν εἰς τὴν σημερινὴν ὀργάνωσιν
μὲ προσωπικὸν ἀπὸ πάσης ἀπόψεως, ἱκανὸν καὶ
μορφωμένον ἐπαγγελματικῶς καὶ ἐγκυκλοπαιδι-
κῶς διὰ νὰ δύναται νὰ συμβάλλῃ ἀποτελεσματι-
κῶς εἰς τὴν βοήθειαν τοῦ Ἔθνους πρὸς πρόο-
. δον καὶ εὐημερίαν.
Τὸ ἐπάγγελμα τοῦ χωροφύλακος εἶναι τὸ
σπουδαιότερον ἀπὸ ἀπόψεως ἐξυπηρετήσεως τῆς
κυβερνητικῆς καὶ κοινωνικῆς προσπαθείας καὶ
διὰ τοῦτο πρέπει νὰ εἴμεθα ὑπερήφανοι καὶ νὰ
πιστεύωμεν εἰς ,τὴν σοβαρότητα τῆς ἀποστολῆς
μας.
Τὸ περιοδικόν μας θὰ βοηθήσῃ ὅλους μας,
Ἀξιωματικούς, Ὑπαξιωματικούς, Χωροφύλα-
κας καὶ πολιτικοὺς ιΙἲπαλλήλους εἰς τὸ νὰ κατ
τατοπιζώμεθα ἐπὶ θεμάτων ὑπηρεσιακῶν καὶ [-
στορικὥν τοῦ Σώματος, νὰ δυνάμεθα νὰ μελε-
τῶμεν τὰς προόδους τῶν ἀδελφῶν Σωμάτων τῶν
ξένων χωρῶν καὶ νὰ μᾶς ἐνισχύῃ ἠθικῶς εἰς
τὴν πάλην κατὰ τοῦ κακοῦ.
Ἐκτὸς τούτου θὰ δοθῇ μεγαλυτέρα εὐκαιρία
εἰς τὸ κοινόν, εἰς τὸ ὁποτον πιστεύομεν ὅτι θὰ
κυκλοφορῇ εὐρέως τὸ περιοδικόν μας, νὰ ἀντι-
ληφθῇ τὸ ἐπίπονον ἔργον τοῦ χωροφύλακος, νὰ
ἀποκτηθᾕ ὑπὸ τοῦ πολίτου ἡ ἀπαιτουμένη κα-
τανόησις καὶ νὰ παρασχεθῆ ἡ ἀπαιτουμένη βοή-
θεια εἰς τὸ ἔργον του.
χαιρετίζων τὴν ἔκδοσιν τοῦ περιοδικοῦ μας,
ἔχομαι ὅπως ὄχι μόνον διατηρήσῃ τὴν πρώτην
καλὴν ἐντύπωσιν τὴν ὁποίαν ἔδωσε μὲ τὰ πρῶ-
τα τεύχη του, ἀλλὰ νὰ καταστῇ τὸ καλύτερον
περιοδικὸν μεταξὺ τῶν ὁμοίων ξένων χωρῶν.
ΑΖΑΡΟΣ ΣΑ ΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
' Υποστράτηγος
᾿᾿᾿᾿᾿᾿᾿᾿᾿᾿ ‘H 2111 Ἀπ91λίοιἸ -
Kai
I'I Χωροφυλακή .m κ. xp‘wmov
Ἀπὸ ὑπέρτατον ἰδεῶδες ἐξεκίνησεν ἡ ’E-
ἳ θνικὴ Ἐπανάστασις: Ἀπὸ τὸ ἰδεῶδες τῆς
ἐλευθερίας! Τῆς ἀληθινῆς δμὼς ἐλευθερί-
ας. Αὐτῆς ποὺ δὲν εἶναι κομματικὸν ἐμπὂχ
᾿ ρευμα, ὅπως τὴν ἐξελάμβανεν ἡ φαυλοκρα-
τία, ἀλλ᾿ ἱερὰ οὐσία θρησκείας, ὅπως τὴν
πιστεύει τὸ ”Ee'voc. Καὶ αὐτὴν τὴν πίστιν
ἐξέφρασε καὶ ἐδικαίωσεν 6 Στρατός μας.
᾿ ᾼιὀτι, ὅπως πάντοτε, ἦτο τὸ ὑγιέστερον μέ-
ῥὶος, τὸ ἀκμαιότερον καὶ τὸ διαυγέστερον
τοῦ Λαοῦ. Ἰδικά του τέκνα ἐκεῖνοι, oi61toi~ ᾿ δος. Καὶ ἔκαμε τοῦ Μακρυγιάννη ἐκπληκτι-
οι παρηκολούθουν, μὲ ἀγωνίαν, τὸ δρᾶμα
τῆς πατρίδος καὶ ποὺ τὴν- ὑστάτην ὥραν
τῆς κορυφωμένης κρίσεως ἐπενέβησαν. Ἰ-
δικά τούτέκνα ἐκεῖνοι, οἱ ὁποτοι δὲν ἠρκέ-
σθησαν, ἁπλῶς, εἰς τὴν σωτηρίαν, ἀλλά, μὲ
ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Γεώργιον παπαδόπουλον,
ἐπροχώρησαν. καὶ προχωροῦν εἰς τῆς σωτη-
ρίας τὴν κατασφάλισιν, οἰκοδομοῦντες τὴν
νέαν Ἑλληνικὴν δημοκρατίαν, ὑπὸ τὴν στέ-
γην τῆς ὁποίας ἡ εὐημερία θὰ προέρχεται
ᾇ ἀπὸ τὸν μόχθον ὅλων καὶ θὰ εἶναι δί ὅλους.
Καὶ τί δὲν εἶχε πάθει, εἰς τὸν τόπον αὐ-
τόν, ἡ δημοκρατία. Κολυμβήτρια τῆς συγ-
χύσεως καὶ τῆς ἀναρχίας εἷχε καταστῆ.
Καὶ καλύτερον παντὸς ἄλλου τὸ, ἐνθυμεῖ-
ται ἡ Χωροφυλακἠ. Διότι αὐτὴ ἀπὸ τῆς ἀ--
πελευθερώσεως δὲν ἔπαυσε νὰ ἀγωνίζεται
διὰ νὰ τὴν, προστατεύσῃ ἀπὸ τοὺς ποικιλω-
νύμους ἐκμεταλλευτάς της. Τὴν ἐχρησιμο-
ποίησε τὸν Δεκέμβριον, ὡς προκάλυψιν τῶν
ἀθλίων σκοπὢν του, ὁ κὸμμουνισμός. ’Ev 6-
νόματί της ἡτοίμαζε τὴν δουλείαν. Ἐν ὀνό-
Γενικοῦ Γραμματέως
τὸῦ Ὑπουργείου Γεωργίας
ματί της, ἐπωφελήθη τῆς κατοχῆς, διὰ νὰ
ἐξοντώσῃ τοὺς ἀνθισταμένους. Ἐν ὀνόματί
της ἤνοιξε μακάβριες καταπακτὲς Ἄδου,
τὶς τρομακτικές του πηγάδες. Ἐν ὀνόματί
της μετέτρεψε τὴν χαρὰν τῆς ἀπελευθερώ-
σεως εἰς σπαρακτικόν πένθος. Ἐν ὀνόματί
. της ἐξαπέλυσε τὴν Δεκεμβριανὴν θύελλαν
αἵματος. Καὶ ἠγωνίσθη ἡ Χωροφυλακὴ μὲ
ἀνυπέρβλητον αὐτοθυσίαν. Ἠγωνίσθη εἰς
κάθε γωνίαν, εἰς κάθε στροφὴν τῆς Πατρί-
κὴν ἔπαλξιν ἐλευθερίας καὶ τὴν ἀνέβασεν
εἰς περιωπὴν ἐθνικοῦ μνημείου καὶ τὴν κα-
τέστησεν εὐλαβὲς προσκύνημα, πρὸ τοῦ ὁ-
ποίου θὰ σταματᾷ, πάντοτε, ὁ παλμὸς τοῦ
Ἔθνους, διὰ νὰ ἀποτίῃ φόρον εὑγνωμοσθ
νης. Ἠγωνίσθη, ἔπειτα, διὰ τὴν δημιουργί-
αν κράτους καὶ τὴν ἐμπέδωσιν τάξεως εἰς
τὴν ὕπαιθρον, ποὺ τὸ πέρασμα τοῦ συμμο-
ρίτου εἶχε μεταβάλλει ὁλόκληρον sic Ψα-
ρὢν τὴν ὁλόμαυρην ράχιν. Ἠγωνίσθη διώ-
κουσα τὸ ἔγκλημα καὶ ἀποκαθιστὥσα τὴν
ἀλήθειαν. Ἡγωνίσθη, ἀργότερον, ὅταν ὁ
δεύτερος γῦρος ἔσυρεν ,εἰς ἀπροσίτους
βουνοκορφὰς τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν δη μο-
κρατίαν, διὰ νὰ τὰς ὑποβάλῃ ἐκεῖ, εἰς τὸ
φρικωδέστερον μαρτύριον, ποὺ ἠμποροῦσε
νὰ ἐπινοήσῃ ὁ ἐρυθρὸς Σατανἃς, διὰ νὰ(
σωρεύσῃ νέας ἑκατόμβας, διὰ νὰ ἀποκατα-
στρέψῃ τὴν ἠρειπωμένην πατρίδα. Καὶ πα-
ράπλευρος τοῦ Στρατοῦ μας ἐνίκησε.- Καὶ
ἠγωνίσθη, ἐν συνεχείᾳ, ὅταν τυφλός, ἐμ-
παθὴς καὶ ἄνους ὁ κομματισμὸς ἐγίνετο ὁ-
 δοποιὸς τῶν Λαμπράκηδων καὶ τῶν ἄλλων
ὑποπροϊόντων τῆς κομμουνιστικῆς ,συνωμο- .
σίας.
Εἰς αὐτὴν τὴν φάσιν τῆς ἀγωνιώδους ἑ-
τοιμότητος εὗρε τὴν Χωροφυλακήν μας ἡ
21η Ἀπριλίου 1967. Τὴν εὗρεν Οἱονεὶ προ-
πομπὸν εἰς τὴν σύλληψιν τῆς τραγικῆς πρα-
γματικότητος. Τὴν εὗρε πρόμαχον τῶν ίδε-
ωδῶν. Τὴν εὗρεν, ἠθικῶς, μαχομὲνην, διὰ
τὴν ἀποτροπὴν τοῦ ὀλέθρου.- Καὶ ἤρκεσε
᾿ τὸ πρῶτον της σύνθημα, διὰ νὰ ἑνώση τὴν
ζητωκραυγὴν της, διὰ νὰ ἐντάξη τὸν ένΘΟυ-
σιασμὀν της εἰς τὸν πανηγυρισμὸν τοῦ λυ-
τρωθέντος ”Eevoug, διὰ νὰ ἀναλάβῃ τὸν ρὀ-
λον της, εἰς τὴν ἀναδημιουργίαν.
Καὶ εἰς τὴν νέαν Ἑλλάδα ὁ ρόλος τῆς ‘
Χωροφυλακῆς μας εἶναι μέγας. Καὶ τὸν δια-
χειρίζεται μὲ συνείδησιν ὑψηλῆς εὐθύνης,
μὲ αἴσθη μα κορυφαίου πατριωτισμοῦ, μὲ
παλμώδη πίστιν εις τὰ ἰδεώδη καὶ τὰς αἰω-
νίας ἀξίας, τῶν ὁποίων σημαιοφόρος εἶναι
ἡ Ἐθνικὴ Ἐπανάστασις. Μὲ τὸ πνεῦματης,
μὲ τὸν παλμόν της, μὲ τὴν ἔξαρσίν. της ρυθ-
μίζεται σήμερον τὸ βῆμα τῆς Χωροφυλα-
κῆς. Δὲν εἶναι διῶκτις. Εἶναι φρουρός. Ὁ-
δηγός. Καὶ κατὰ τὸ μέρος της, τὸ εὐρύτα-
A‘ τον καὶ οὐσιαστικὸν μέρος της, θεμελιωτὴς
-κάποιας νέας πατρίδος, γεμάτης ἀπὸ φῶς,
ἠθικὴν δόνησιν, εὐγενῆ φιλοδοξίαν. ,Μιᾶς
πατρίδος ἀξίας τῶν αἰώνων της, τοῦ λαοῦ
της καὶ τῶν᾿πεπρωμένων της. Καὶ εἰς αὐ- ,
τὴν τὴν εἰρηνικὴν μάχην ὴ- Χωροφυλακή
δίδει Τὸ «παρών» της. Δίδει τὸ μέτρον τῆς
ἀρετῆς καὶ τῆς ἱκανότητός της. Καὶ κατα- .
κτᾷ τὸν νέον της τίτλον.

\\V//—\,.
 1 τἘ᾿ΞἘ ἱ ᾞΪΪὝἼᾩ- Too κ. AOYKA ΦΩΚΑ
Ἐξεῖται . ᾿ «ἒ , ᾿ Ξ- “1.: Νομάρχου Πρεβἐζης.

ἱΞ ΜΗΝΥΜΑ

- , “Mafia“! ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΝ

Ξ ὁ
in .
«Ξ
Ev μέσῳ τοῦ σεὗασμιωτόπου Μητροπολίτου Πρεὖἐζης κ. Στυλιανοῦ
αἱ τοῦ Νομάρχου κ. Λουκᾶ Φωκᾶ, ὁ Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς κατὰ
νἘν πρόσφατον περιοδείαν του εις Ἰονίους νήσους καὶ Ἤπειρον.

Εἴναι γνωστὸν πῶς ὁ Τύπος ἀπεκλήθη τετάρτη ἐξουσία, μετὰ τὴν ἐκτελεστικήν, δικαστικὴν καὶ νο-
μοθετικήν. Καὶ πράγματι περικλείει μεγίστην δύναμιν ὡς ὄργανον ἐνημερώσεως καὶ μορφώσεως τοῦ κοι-
νοῦ, διὸ καὶ oi χειριζόμενοι τὴν δημοσιογραφικὴν πένναν δέον νὰ κοσμοῦνται ἀπὸ πλεῖστα ὅσα προτε-
ρήματα, ἄλλως- καθίστανται αὐτόχρημα δημόσιος Κίνδυνος. Η δημοσιογραφικὴ ἐνημέρωσις ἅπτεται παν-
τὸς τομέως κοινωνικῆς δράσεως καὶ δὴ τοῦ ἐκπολιτιστικοῦ τομέως τῶν πολιτῶν ᾿οθεν, εἶναι ἀξία παν-
τὸς ἐπαίνου καὶ ἐξάρσεως, ἡ ἐκδηλωθεῖσα-πρωτοβουλία τοῦ Ἀρχηγείου Χωροφυλακῆς σχόντος τὴν πρω-
τοβουλίαν ἐκδόσεως ἑνὸς μηνιαίου περιοδικοῦ «ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ», τὴν ἔκδοσιν τοῦ ό-
, ποίου μετὰ χαρᾶς εἰλικρινοῦς ὑποδεχόμεθᾳ, καὶ συγχαίρομεν πρὸς τοῦτο ἐκθύμως τὸν κ. Ἀρχηγὁν, τὸν
ὁποτον μετ᾿ ἀνυποκρίτου χαρᾶς ὑπεδέχθημενἵἐν Πρεβἐζῃ, κατὰ τὴν ἐνταῦθα-ἄφιξίν τούτἠν 19-.2-70 πρὸς
ἐπιθεώρησιν τῶν ἐν τῷ Νομῷ ἀστυνομικῶν ὑπηρεσιῶν. Τὸν εὐχαριστοῦμεν ὡσαύτως διότι ἀποδεχθεὶς τὴν
πρόσκλησίν μας ἐτίμησε διὰ τῆς παρουσίας αὐτοῦ τὴν στεγαζομένην εἰς τὴν «αἴθουσαν συνεδριάσεων τοῦ
Ἐργατοϋπαλληλικοῦ Κέντρου Πρεβέζης Φωτογραφικὴν Ἔκθεσιν Δραστηριοτήτων Νομαρχίας εἰς ἔργα
συντελεσθέντα ἐν τῷ Νομῷ κατὰ τὸ λῆξαν ἔτος 1969, ἀνελθόντα εἰς τὸ σεβαστὸν ποσὸν τῶν 437 ἐκα-
τομμυρίων δραχμῶν καὶ ἀποδεικνύοντα τὴν ἁλματώδη αὔξησιν τῶν χορηγουμένων πιστώσεων, εἰς ἐκ-
δήλωσιν στοργῆς τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνήσεως πρὸς ἓν διοικητικὸν διαμέρισμα τῆς Χώρας παρηγκωνισμέ-
᾿νον πραεπαναστατικῶς. Ἐν ἔτει 1967 διετέθησαν 21 ἑκατομ., κατὰ τὸ ἔτος 1968 διετέθησαν 99 ἑκατομ.
καὶ κατὰ τὸ λῆξαν ἔτος 437 ἑκατομ. δραχμῶν, ὥστε οί, ἀριθμοὶ νὰ ὀμιλοῦν ὰφ᾿ ἑαυτῶν καὶ νὰ ἀποδει-
κνύουν τὴν συντελουμένην πρόοδον καὶ εἰς τὸν Νομὸν Πρεβἑζης. ,ζ ᾿
Oi ἐν τῷ Νομῷ τούτῳ ὑπηρετοῦντες ἀξιωματικοὶ καὶ ὁπλῖται χωροφυλακῆς, ὑπὸ ἕναν ,ἐξαίρετον
καθ᾿ ὅλα, συνετὁν, μορφωμένον, εὐγενῆ καὶ ἐργατικώτατον Διοικητήν, τὸν Ταγματάρχην κ. r. Μανω-
λᾶκον καὶ Ὑποδιοικητὴν τὸν Μοίραρχονκ. Χαρ. Κωλέτταν, ,διακεκριμένα στελέχη τὸῦ ἡρωικοῦ Σὡμα-
τος τῆς Χωροφυλακῆς, τὸ ὁποτον ἀπειραρίθμους καὶ ἀνεκτιμήτους ἐθνικὰς ὑπηρεσίας ἔχει προσφέρει ἐν
τῇ ἰστορικῇ διαδρομῇ αὐτοῦ καὶ ἀπό συστάσεώς του εἰς τὴν Ἑλληνικὴν Πατρίδα μας, μὲ θυσίας πλεί-
στας ὅσας εἰς ἀνθρωπίνους θυσίας, κοσμοῦνται διὰ τῶν ἀπαραιτήτων εἰς ἀστυνομικὰ ὄργανα προσόν-
των. Ai ἀρεταί των ταυτίςονται ἀπολύτως μὲ τὰς ἀρχάς, ἰδανικὰ καὶ ἀξιώσεις τῆς ἀνοικοδομουμένης
Νέας Πολιτείας μας, ἀπὸ τῆς ἐθνεγερσίας τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967. '
Δυνάμεθα νὰ ἰσχυρισθῶμεν δὲ ὅτι, oi ἀξιωματικοί,- ὑπαξιωματικοὶ καὶ ὁπλῖται τῆς Ἑλληνικῆς Χω-
ροφυλακῆς ἐν τῷ Νομῷ Πρεβέζης, ἐκτελοῦντες εὐόρκως τὸ καθῆκον των, ἔχουν συμφώνως πρὸς, τὰς ἐ-
πιταγὰς τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνήσεως καὶ τοῦ μεγαλοπνόου ἀρχηγοῦ τῆς Ἐπαναστάσεως κ. Γ. Παπαδο-
πούλου, μετατρέψει ἑαυτοὺς πράγματι εἰς ἱεραποστόλους - εὐαγγελιστὰς τῆς προσπαθείας ᾿τοῦ Ἔθνους,
προσφέροντες ὑψίστην ὑπηρεσίαν πρὸς τὴν Πατρίδα μας, θέσαντες τὸν ἑαυτόν των ὡς ἱεραπόστολον τῆς
προσπαθείας ἀνορθώσεως, ἀναμορφώσεως καὶ ἀποκαθάρσεως τῆς διαβεβρωμένης νοοτροπίας τῶν Ἑλλή-
νων πολιτῶν τοῦ παρελθόντος, ὥστε νὰ ἐπικρατήσουν αί ἀρχαὶ τῆς ἀλλαγῆς καὶ τῆς ἀναγεννήσεως,
πρὸς τὴν σωτηρίαν τῆς Ἑλλάδος. Σκοπὸς τῆς Ἐπαναστάσεως εἴναι νὰ ἑνώσῃ τὸ Ἑλληνικὸν, Ἔθνος
εἰς μίαν δύναμιν, ὡς διεκήρυξεν ὁ κ. Πρωθυπουργός, καὶ νὰ τοῦ δώσῃ τὴν εὐκαιρίαν νὰ εὔρη πάλιν
τὸν ἑαυτόν του. Ὡς ἰσχυρίζετο δὲ ὁ Τολστόϊ «ή πίστις εἴναι ἡ δύναμις τῆς ζωῆς». Ζῶν σῶμα ἡ Ἑλλη-
νικὴ Χωροφύλακή, κατευθυνόμενον σήμερον ἀπὸ τοὺς ἐπαναστατικοὺς ἐθνικοὺς παλμούς καὶ ὁραματι-
σμούς, ἀναπνέον τὸ ὀξυγόνον τῆς Ἐθνικῆς Προοδευτικῆς ἀλλαγῆς, δυνάμεθα νὰ διακηρύξωμεν καὶ ὁμο-
λογήσωμεν πὼς διακατέχεται ἀπὸ ἀπόλυτον πίστιν εἰς τὰ πεπρωμένα του καὶ τὴν καλῶς ἐννοουμένην
ἐκτέλεσιν τῶν καθηκόντων αὐτοῦ.

Ἡ)
 Ο, ΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ οι ΕΘΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Ὑπό : ΑΝ. ΤΙΓΚΑ
Μοιράρχου

Η ἐπανάστασις τῆς 25ης Μαρτίου νοιξι, ραγιάδες, ραγιάδες, τοῦτο τὸ αἵματος εἰς τὸν ἀγῶνα δὲν ὑπῆρξε
1821 δὲν εἶναι συνέπεια μιᾶς, τῆς καλοκαίρι, καημένη Ρούμελη». Καὶ μικροτέρα, Θὰ ἐπιχειρήσωμεν κατὰ
ὥρας, προπαρασκεψῆς, ἀλλὰ κατα- μίαν ἄνοιξιν τοῦ ἔτους 1821 ἡ «σπί- ταῦτα νὰ ἀπαριθμήσωμεν τὰς γενναί-
κλεὶς πολλῶν προπαρασκευαστικῶν θα ποὺ ἦταν κρυμμένη στὴν στάχτη... ας πράξεις τῶν λειτουργῶν τοῦ Ὑ-
ἐξεγέρσεων, καρπὸς ἀγώνων ἀπὸ πετιέται κί ἀνάφτει». Εἰς τὸ πανδαι- ᾿ψίστου εἰς τὸν, ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἐ-
τοὺς χρόνους τῆς δουλείας ἔτι. Εἶναι μόνιον τὸ ὁποτον ἐδημιουργήθη ἐκ τοῦ στιῶν, ἀγῶνα, ἐν γνώσει πάντοτε, ὅτι
ἡ συντονισμένη προσπάθεια ὅλων τῶν αἰφνιδιασμοῦ τῆς ἐπαναστάσεως J; ἡ ἀπαρίθμησις ,ἐγκυμονεῖ κινδύνους
μαχίμων δυνάμεων τῆς χώρας διὰ τὴν κραταιὰν Ὀθωμανικὴν αὐτοκρα- παραλείψεως ἄλλων ἀγωνιστῶν μὲ μι-
᾿ τὴν ἀποτίναξιν τοῦ τυραννικοῦ ζυγοῦ. τορίαν καὶ ἐῖς τὰς ἀλλοεθνεῖς δυνά- κροτέραν ἢ μεγαλυτέραν ἀξίαν. Καὶ
. Δίὰ τοῦτο, δὲν εἶναι ὀρθὸν ἐκεῖνο, μεις τὰς συμφυρομένας μὲ τὰς ἀνω- ἰδού:
τὸ ὁποτον εἶπεν ὁ ποιητής, ὅτι δηλα- μαλίας των καὶ τὰς ἀδυναμίας ἀφ᾿ Ο Μητροπολίτης Πατρῶν Νεόφυ-
δὴ «ξύπνησαν ἀνέλπιστα οἱ νεκρωμέ- ἑνὸς καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου μὲ τὴν ἱερὰν συμ- τος (1460-1466) ὑπῆρξεν ὁ σημαι-
νοι δοῦλοι». Μόνον οἱ ἀλλοεθνεῖς αἰφ- μαχίαν ἐπιθυμοῦσαν πάντα τὰ ἐπα- οφόρος τῶν ἐπακολουθησασῶν ἐπα-
νιδιάσθησαν ἐκ τοῦ ἐπαναστατικοῦ κι- ναστατικὰ κινήματα νὰ συνθρύπτων- νειλημμένων ἐπαναστάσεων εἰς τὴν .
νήματος τῆς Ἑλλάδος τοῦ 1821. ται καὶ νὰ συμπνίγωνται εἰς τὸ αἷμα περιοχήν. Τὸν Αὔγουστον 1466 ἐκή-
Οἱ τετρακόσιοι χρόνοι τῆς δου- των, κηρύσσεται ἡ ἐπανάστασις ἐπι- ρυξε τὴν ἐπανάστασιν. Ἀφορμὴν ἔ-
λείας ἀπέβησαν διὰ τὸν Ἑλληνισμὸν σήμως ὑπὸ τοῦ ἐπισκόπου Παλαιῶν δωκεν ὁ Ἐνετικὸς στόλος, ὅστις ἀπε-
καὶ τὸν χριστιανισμὸν αἰῶνες ἀπρο- Πατρῶν Γερμανοῦ τοῦ Γ, εἰς τὴν ῖε- βιβάσθη εἰς τὰς Πάτρας καὶ κατέλα-
σμέτρητοι. ούδεὶς συνεκινεῖτο ἀπὸ τὸ ρὰν Μονὴν τῆς Ἁγίας Λαύρας, ὅτε βε τὴν πόλιν. Ἀλλ᾿ ἐκ λάθους οἱ Ἑ-
φάσμα, τὸ ὁποτον ἠπείλει νὰ ἀφανίση ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ἀναλαμ- νετοὶ ἐκυκλώθησαν ὑπὸ τῶν Τούρ-
τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερὰ κάτω ἀπὸ τοὺς βάνεται ἡ ἀπόφασις τῶν Ἑλλήνων νὰ κων. Τότε συνελήφθη ὁ Μητροπο-
᾿ μακροὺς πλοκάμους τῆς Ὁθωματικῆς ἀποκτήσωσι τὴν ἐλευθερίαν των ἢ νὰ λίτης Νεόφυτος καὶ ἀνεσκολοπίσθη,
αὐτοκρατορίας. Ἀκόμη καὶ τότε, ὅτε ἀποθάνωσιν. . ὑπομείνας τὸ φρικτὸν μαρτύριον. Εῖ- γ j
ἀπετύγχανον αἱ ἀλλεπάλληλοι ἐπανα- Εἰς τὸν ἀγῶνα τοῦτον, ὁ ὁποτος ναι ὁ πρῶτος ἱερομάρτυρας εἷς τὸν ἀ-
στατικαὶ ἐξεγέρσεις τῶν Ἑλλήνων, συνεκίνησεν, ἐπὶ τέλους, τὰς μεγάλας γῶνα ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας. ,
διὰ νὰ ἐπακολουθήσὴ βαρὺ τὸ τίμη- δυνάμεις, ἐδημιούργησε τὸν φιλελλη- Τὸ ἔτος 1571 κατὰ τὴν διάρκειαν
μα, εἰς αἷμα, τοῦ δυναστευομένου, αῖ νισμὸν καὶ ἐνέπνευσε τοὺς ποιητὰς καὶ τῆς ναυμαχίας τῆς Ναυπάκτου ἐκρή-
μεγάλαι δυνάμεις δὲν ἠγείροντο ἐκ τοὺς ζωγράφους, ἡ εἰσφορὰ τοῦ κλή- γνυται ἐπανάστασις εἰς τὰς Πάτρας
τοῦ ὕπνου των. Μακρὰν τοῦ κινδύνου ρου δὲν εἶναι ὅτε μικρὰ ὅτε ἀντι- καὶχπάλιν. Ο Μητροπολίτης τῆς πό-
νὰ εὑρεθῶσι καὶ αὐταὶ» εἰς τὸ πέλμα προσωπευτική. Τοὐναντίον ἀπὸ τῆς λεως Γερμανὸς ὁ A' (1561-1571)
τοῦ κατακτητοῦ τούτου, ἰδίᾳ μετὰ τὴν ὑποδουλώσεως καὶ ἐντεῦθεν καο᾿ ό- εὐπαίδευτος καὶ τολμηρὸς ἀνὴρ ἠγεῖ-
ταπείνωσιν τῶν Τούρκων εἰς τὰ ἀ- λα τὰ ἐπαναστατικὰ κινήματα, μέχρι ται ταύτης. Τὸ ἑπόμενον ἔτος οἱ Τοῦρ-
κραῖα δυτικὰ δρια, περὶ ἄλλα ἐτύρ- τῆς μάχης τῆς Πέτρας, ὁ κλῆρος ἐ- κοι ἦλθον μὲ ἰσχυρὸν στόλον καὶ δι-
δαζον. . κράτησεν εἰς χεῖρας του τὸν σταυ- νεκατέλαδον τὴν πόλιν. Ο Μητρο-
Ὅτῳ κάτω ἀπὸ τὸν πλέον ἐπαχθῆ ρὸν καὶ τὸ «καριοφίλι», προτρέπων πολίτης συνελήφθη, ἐτεμαχίσθη καὶ
ζυγὸν τὸν ὁποτον ποτὲ ᾐσθάνθησαν ἄν- καὶ παραδειγματίζων τοὺς διστακτι-
θρωποι, ἐπρόσμενον οἱ δεδουλωμένοι , κοὺς καὶ τοὺς ἡττοπαθεῖς εἰς ἐξέγερ- εκἒᾍγἑἒὸόᾙἓ σἳἒἒἕίᾶἆἲου οἱ ἀδελφοὶ Με-
Ἔλληνες τὴν ἐκ τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀν- σιν «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστι τὴν ἁ- λισσηνοί, Μακάριος Ἀρχιεπίσκοπος
θρώπων ἀπολύτρωσιν. Ὠρθώνετο πάν- γία καὶ Ιγιὰ τὴν ἐλευθερία». Ἀκρι- Ἐπιδαύρου καὶ Θεόδωρος ὁ χωροδε-
τοτε ἐντὸς αὐτῶν ἡ ἐλπὶς καὶ ἐτροφο- βῶς τὴνἇεἰσφορὰν αὐτὴν θέλομεν νὰ σπότης, ὕψωσαν τὴν σημαίαν τῆς ἐ-
δοτεϊτο μὲ τὴν «παράδοσιν» καὶ μὲ τὸ τονίσωμεν, ὅση ἡμῖν δύναμις, εἰς τὸ παναστάσεως ἐν τῇ ἄλλῃ Πελοποννή-
«παρελθόν», ἀλλὰ μόνη ἡ ἐλπὶς δὲν ἐ- παρὸν ἄρθρον μας. Η διαπάττοις τῶν σῳ καὶ ἰδίως τῆς Μάνης. Εἰς μάτην
πέφερεν ἀποτέλεσμα. «Ἀργιε νἀρθη ἐν δουλεία Ἑλλήνων μὲ τὰς ἀναγ- ἀνέμεναν βοήθειαν οί ἐπαναστατη-
ἐκείνη ἡ μέρα, κί ἦταν ὸλα σιωπηλά, καίας ἠθικὰς δυνάμεις, ἡ ἐπιστήρι- μένοι, τὴν ὑποσχεθεῖσαν ἀλλωστε, ἐκ
γιατὶ τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλά- ξι τοῦ ἀγῶνος εἰς τὴν πίστιν τοῦ μέρους τῶν Αὐστριακῶν. Ἠναγκά-
κωνε ἡ σκλαβιά». Καὶ ὡς παρηγορία Χἒιστοῦ, ἐν συνδυασμῷ πάντοτε μὲ σθησαν ὡς ἐκ Τουτούνὰ διαπεραιω-
,μόνη καὶ ἀπόηχος συνέδεε τὸν λαὸν τὴν ἐλευθερίαν τῆς πατρίδος, ἦτο ἔρ- θοῦν εἰς Νεάπολιν τῆς Ἰταλίας καὶ
τῆς ὑπαίθρου καὶ τῶν πόλεων τὸ δη- γον τῶν κληρικῶν πασῶν τῶν βαθ- νὰ ἀποθάνωσι πρὸ ὥρας εἰς Ἰταλίαν.
μοτικὸν ποίημα: «Ἀκόμη ταύτην ἄ- μίδων. Ὄχι μόνον τοῦτο, ἡ προσφορὰ Κατὰ τὰ ἔτη 1603-1606 ὁ στόλος

11

μη
,3'".
Ὦ
Νικηφόρος θεοτὀκης, Σχολάρχης τῆς
αὐθεντικῆς Σχολῆς Ἰασὶου, Ἀρχιεπί-
σκοπθς Σλαβονίου καὶ Χερσὢνος. >
τοῦ μεγάλου Δουκὸς τῆς Τοσκάνης
τῆς Ἰταλίας, τῶν ἐν Μελίτῃ ἱπποτῶν
καὶ τῆς Νεαπόλεως, διέτρεχε τὰς ἑλ-
ληνικὰς θαλάσσας ἐκδικούμενος τοὺς
Σαμονίδας διὰ τὴν ύπ᾿ αὐτῶν πολιορ-
κίαν τῆς Μελίτης τὸ ἔτος 1565. Ὑ-
ποκινοῦντες οἱ στόλοι οὗτοι τοὺς κα-
τοίχους τῶν νήσων καὶ τῶν παραλί-
ων εἰς ἐξέγερσιν ἐμύουν τοὺς πάντας
εἰς τοὺς σκοποὺς καὶ τὴν ἰδέαν τῆς
ἀπελευθερώσεως. Συνεννοηθέντες πο-
τὲ οἱ ἐν Ἠπείρῳ ἐπροδόθησαν, μὲ συ-
νέπειαν πολλοὶ μεμυημένοι νὰ σφα-
γῶσι μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ εἰς ἱε-
ρεύς, ὅστις ἐλπισθῆ ζῶν, τὸ δὲ δέρ-
μα τού ἐστάλη εἰς τὴν Κωνσταντι-
νούπολιν.
Ἑτέρα ἐπανάστασις σημειοῦται καὶ
αὖθις εἰς τὰς Πάτρας, ὅτε Ἀρχιερεύς
αὐτῶν ἧτο 6 Τιμόθεος Μαρμαρηνός,
τὸ ἔτος 1608.
Ὀλίγον μετὰ τὸ ἔτος τοῦτο 6 ἐπί-
σκοπος Μάνης Νεόφυτος καὶ 6 Μη-
τροπολίτης Λακεδαίμονος Χρύσανθος
Λάσκαρις προσεκάλουν τὸν Γάλλον
Δοῦκα Κάρολον. B' νὰ ἔλθῃ διεκδικη-
rig καὶ ἐλευθερωτὴς τῆς Πελοπον-
νήσου καὶ τῆς Ἑλλάδος. Εἰς τὴν κί-
ζἒἶἒζαϊἆίᾝπῒἱἱἱἰχἱιἴἳἰἰἐἓἒτε
βριήλ, 6 Ἰωαννίνων τοιοῦτος, 6 Δυρ-
ραχίου Χαρίτων, 6 Ἀρχιεπίσκοπος
Τυρνάβου καὶ πάσης Βουλγαρίας Διο-
νύσιος Ράλλης, 6 ἐκ Παλαιολόγων.
Ἀλλ᾿ ἡ ὀργανωμένη καὶ ἡ ἐκτετα-
μένη πως τοιαύτη ὀργάνωσις δὲν εἱ-
χε συνεπείας διὰ τοὺς Τούρκους. Μο-
νον 6 τολμηρὸς Ἀρχιερεύς τῆς Τρίκ-
κης Διονύσιος εἰσήλασε μετὰ πολλῶν
ἐπαναστατῶν εἰς τὰ Ἰωάννινα, ἀλλὰ
προσβληθεὶς ὑπὸ τῶν ὀσμανικῶν στρα-
τευμάτων ἡττήθη καὶ συλληφθεὶς ἐ-
σ ά . διάκονος ἔζησε κακῶς ἔχων.
φθδηΜητροπολίτης τῶν Πατρῶν
12
Ἀρσένιος (1687-1711) μετέχει τὸ
1687 εἰς κίνημα μετὰ τῶν Ἑνετῶν,
συνεπολέμησε μετὰ τούτων εἰς τὸν
Ἰσθμὸν «προκαλέσας εὐχαριστίας καὶ
εὐαρέσκειαν τῆς Ἐνετικῆς Δημοκρα-
τιας».
Ἀργότερον τὸ ἔτος 1770 6 Παλαι-
ῶν Πατρῶν Παρθένιος ὕψωσε τὴν ση-
μαίαν τῆς ἐπαναστάσεως εἰς τὸ Αἴ-
γιον καὶ μετ᾿ αὐτοϋ καὶ 6 πρώην Πα-
λαιῶν Πατρῶν καὶ τότε Πρόεδρος
Κερνίτσης καὶ Καλαβρύτων Δανιὴλ.
Ἀλλὰ τὰ πράγματα δὲν ἐξελίσσοντο
πάντοτε κατὰ τὴν βουλὴν τῶν Ἑλ-
λήνων, ἐπιθυμούντων ἐνωρίστερον νὰ
ἀποκτήσωσι τὴν ἐλευθερίαν των. Οἱ
Τοῦρκοι ἐπιτεθέντες κατὰ τῆς πόλεως
τῶν Πατρῶν «ἐπάτησαν ἐπὶ πτωμά-
των» ἐν ἡμέραις, κατ᾿ ἐξοχήν, θρη-
σκευτικαῖς (Μεγάλης Ἑβδομάδος).
Ο Μητροπολίτης διεσώθη εἰς τὴν Ζά-
κυνθον καὶ ἀπέθανεν ἀκολούθως εἰς
τὴν Μόσχαν. Κατὰ τὴν ἐποχὴν ταύ-
την ἀξιοζήλευτον θέσιν ἔλαβον καὶ οἱ
Μητροπολῖται Λακεδαίμονος καὶ Κο-
ρίνθου Μακάριος, ὡς καὶ 6 πρεσβύ-
τερος Παναγιώτης μέγας Οἰκονόμος
τῶν Καλαβρύτων.
Περὶ τὸ 1684 ἐπαναστατοῦν οἱ Ἑ-
ᾞἲἒἱἒἕἒ Ξαἔἒἒηᾝἔἳνἱΐξ Ξἆζἒἓἶἶἷ ϊἶἕυαἷἕΞἶΞΞἓἶἇγᾛἶΖἳ ᾬἒξῂζὴἒ ἕἕὲἶᾇ
μικὸν στολίσκον ὑπὸ τὸν Εὐστάθιον
Ρωμανόν, τὸν ἐπονομαζόμενον Μανέ-
ταν εἰς τὴν πολιορκίαν τῆς Λευκά-
δος, ἡγούμενος 150 ἱερέων καὶ μο-
ναχῶν. Ο Ἀρχιερεὺς Κορίνθου Ζα-
χαρίας φωραθεὶς συνεννοούμενος με-
τὰ τῶν Ἑνετῶν ἐθανατώθη ὑπὸ τῶν
Τούρκων.
Εἰς τὴν Στερεὰν Ἑλλάδα καὶ τὴν
Θεσσαλίαν συμμετέχουν εἰς τὸν ἀγῶ-
να τῆς ἀπελευθερώσεως τοῦ Ἔθνους
6 Σαλώνων Φιλόθεος, 6 Θηβῶν Ἱε-
ρόθεος, 6 Augie-11:; Μακάριος καὶ ὁ
Εὐβοίας Ἄμβρόσιος.
Τὸ ἔτος 1767 ἐκαρατομήθη 6 Μη-
τροπολίτης Λακεδαίμονος Ἀνανίας
Λαμπάρδης ἐκ τῆς ἐνεργοῦ συμμετο-
χῇς του εἰς τὸ ἀπελευθερωτικὸν κίνη-
μα τῆς περιοχῆςτου. Οὗτος κατήγετο
ἐκ Δημητσάνης. Κατὰ τὸν ἐπακολου-
θήσαντα πόλεμον μεταξὺ Ρωσίας καὶ
Τουρκίας τὸ ἔτος 1768 ἐκτὸς τῶν
πολλῶν σφαγιασθέντων Χριστιανῶν
ἐστρεβλώθη πολλαχῶς καὶ 6 Οἰκουμε-
νικὸς Πατριάρχης Μελέτιος B' καὶ
ἐξωρίσθη ἡμιθανὴς εἰς τὴν νῆσον Τέ-
νεδον. Μετ᾿ αὐτοῦ διῆλθον τὸν προ-
κείμενον αὐτοῖς ἀγῶνα 6 Ἀρχιδιά-
κονος καὶ 6 Οἰκονόμος τῆς Μεγάλης
Ἐκκλησίας, ἐξ ὧν 6 μὲν Οἰκονόμος
ἀπέθανε στρεβλούμενος 6 δὲ Ἀρχι-
Τὴν αὐτὴν περίπου ἐποχὴν οἱ Ἐλ-
ληνες ἀναρριπίσθέντες ἐκ τοῦ κατα-
πλεύσαντος εἰς τὴν Ἑλλάδα Ρωσικοῦ
στόλου ὑπὸ τὸν Ὀρλὼφ ἤγειραν παν-
ταχοϋ τὴν σημαίαν τῆς ἀνυποταξίας
των εἰς ζυγὸν φρικώδη. Εἰς τὴν Τρί-
πολιν οἱ πολιορκηταὶ δὲν ἤνοιξαν εἰς
τὴν ἀσφυκτικὴν πίεσιν καὶ ἐτράπη-
σαν εἰς φυγήν. Ἐσφάγησαν τότε 300
Ἕλληνες καὶ πρὸς τούτοις 6 Ἐπίσκο-
πος αὐτῆς καὶ πέντε ἄλλοι κληρικοί.
Εἰς τὴν Λῆμνον ἀπεκεφαλίσθη 6 Ἀρ-
χιερεύς αὐτῆς καὶ οἱ προεστῶτες τῶν
χριστιανῶν.
Τὸν σφαγιασθέντα, ὡς ἀνωτέρω,
Μητροπολίτην Λακεδαίμονος Ἂνανί-
αν, διαδέχεται ἕτερος ἐθνομάρτυς ὁ
ἀργότερον Δέρκων Γρηγόριος ἐκ
Ζούμπατα τῆς Πελοποννήσου. Ὥδη-
ἒξἳιἒτἳξΐ δἶΐἒίἒεἶἵἓν ἀξἶἒἳμιἒἳθἔἒνἶἲἰ .
τίον τῶν Τούρκων, εἰς τὰς φυλακάς.
Ἀπηλευθερώθη δμως, ἐγένετο Μη-
τροπολίτης Βιδύνης καὶ μετέπειτα
Δέρκων. Ἐμυήθη ἐκ τῶν ,πρώτων εἰς
τὴν Φιλικὴν Ἑταιρείαν, εἶχεν ἀσίγα-
στον πόθον νὰ ἴδῃ τὴν πατρίδα του
ἐλευθέραν. Ο Σουλτάνος ἐνωρὶς προ-
εῖδε τὴν θέρμην τοῦ ἱεράρχου καὶ τὸν
ἐφυλάκισε. Ὑπέστη Ξρικτὰ μαρτύρια
τὸῦ μαρτυρίου μὲ συστρατιώτας του
εἰς τὸν ἀγῶνα καὶ τὴν θυσίαν τῆς
Θεσσαλονίκης Ἰωσήφ, Τυρνάβου Ἰ-
ωαννίκιον καὶ Ἀδριανουπόλεως Δω-
ρόθεον Πρὠτον.
Τὸ ἔτος 1808 6 ἀρματολὸς τῶν
Χασίων παπᾶ Εὐθύμιος Βλαχάβας ἀ-
νηγορεύθη παρ᾿ ὅλων ἀρχηγὸς τοῦ
ἀρματωλικίου τῆς περιοχῆς.Ἐπεχεί-
Ξἶἳξἧμἶἲζςὒἆἶἳγἷᾅζῖἕνἀἶἶἦᾝἶἔὶκθῢἶ
πῆρξεν εὐοίωνος ἐν τέλει περιῆλθεν
εἰςχεῖρας τῶν Τούρκων κατὰ τρό-
πον δόλιον καὶ μετὰ φοβερὰς βωσά-
νους καθυπεβλήθη εἰς ἐπονείδιστον
θάνατον.
Ἀλλη μορφὴ τὸῦ ἀγῶνος τοῦ Ἑλ-
ληνισμοῦ καὶ τοῦ χριστιανισμοῦ κατὰ
τῆς στυγνῆς βίας ὑψοῦται εἰς τὸ στε-
ρέωμα 6 ἱε ομόναχος Σαμουὴλ (1733
-1803) . ύρεθεὶς πρὸ ἀνίσου πιέσε-
ως τουρκικῆς, ἔθεσε τὴν 15, Δεκεμ-
βρίου 1803 εἰς τὴν πυριτιδαποθήκην
τοῦ ναϋδρίου τῆς Μονῆς τῆς Ἀγίοις
Παρασκευῆς εἰς Κούγκι τὸν δαυλόν,
εὑρὼν μαρτυρικὸν θάνατον. Δὲν εἶναι
ἡ προτροπὴ ἡ φερομένῃ εἰς τὸ στόμα
τῶν ούρκων «Καλόγερε τί καρτε-
ρεῖς κλεισμένος μέσ᾿ στὸ Κούγκι, πέν-
τε νομάτοι σοθμειναν καὶ κεῖνοι λα-
βωμένοι», ἡ ὁποία ἐξώθησε τὸν Σα-
μουὴλ εἰς τὴν αὐτοθυσίαν. Ὅταν
πρόκειται ἡ τοιαύτη θυσία νὰ συναρ-
 πάσῃ, νὰ δημιουργήσῃ παράδοσιν καὶ δυνάμεις τὸ πᾶν. Καὶ 6 κλῆρος δὲν ἒ
νὰ ἐκκολάψῃ βιὠματαχδιὰ τὸ συμφέ- θὰ ὑστερήση.
ρον τῆς ὁλότητος ὁ Ἕλλην δὲν διστά- Εἰς τὴν Πόλιν ἀπαγχονίζεται 6
ζει νὰ ὁδηγηθῇ εἰς τὸ ἔσχατον μαρ- Πατριάρχης Γρηγόριος 6 E' τὴν ἡ- ἡ

᾿ ἶἴ
J
τύριον. μέραν τοῦ Πάσχα (4 Ἀπριλίου 1821) . . ἔ ᾿᾿
Εἰς τὴν συνέχειαν τῆς ἐξιστορήσε- Συνακόλουθοι πρωτομάρτυρες εὐθὺς ί ;
ως τῶν, δντως, συγκινητικῶν καὶ μαρ- μὲ τὰ πρῶτα βήματα, μᾶλλον τὰς
τυρικῶν περιστατικῶν δὲν πρέπει νὰ
παροραθῇ ἡ μεγίστη συμβολὴ τῶν ἒἳτἵ-ἳἔἷαἓαἶἳμἕξὒἶιητἶᾕσξωἶξἓβαἳἑζἶἱἲἑζ ι
. ρασοφόρων ἐκείνων τοῦ γένους, οί 6- Νικομηδείας καὶ Ἀγχιάλου. Οὕτως ὁ
ποτοι εἰς τὸν νάρθηκα τῆς ἐκκλησίας ἡ μορφὴ τοῦ ἱερέως ὑψοῦται καὶ κυ-
τί λέγω, μεταξὺ ψαλτηρίου καὶ ἱεροῦ ριαρχεῖ εἰς τὸν Ἑλληνικὸν χῶρον. Ἐ- ,
βήματος, εἰς τὴν βαθυτέραν κόγχην γένετο ἡ παρουσία του θρῦλος, σὴ- i
᾿ τοῦ ναοῦ κάτω ἀπὸ τὸ φῶς τῆς ἀνημ-
μένης κανδήλας τὸῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ᾿ 8353:3313 τἇφἕἕἒἶἇθἱζἶΐ if; ταξὶ ,
Παναγίας ἀνεζωπύρωνον τὴν ἰδέαν το κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς δουλείας
᾿ὶ \~- ~
»Δ ᾿< ἦ
᾿ Ἄχ,
καὶ ἐγιγάντωναν τὰ πτερὰ τῆς ἐλπί- 6 κλῆρος ἀπετέλεσε τὴν ἠθικὴν βάσιν Ὦ»
δος περὶ μιᾶς προσεχοῦς ἀπελευθε- ἐπὶ τῆς ὁποίας ἐστηρίχθησαν αἱ γενε- -- _,
ρώσεως τοῦ γένους. Ἐὰν δὲν ὑπῆρχον αί. Ἰδοὺ τὸ δημοτικὸν ἆσμα: Η ' ”iii:
οἱ διδάσκαλοι καὶ οἱ κατηχηταὶ οὖ- Εὐγένιος Βοὐλθ/αρις,
Κρύφὰ τὸ λένε τὰ πουλιά, κρυφὰ τὸ λέν᾿ τ᾿ ἀηδόνια Διευθυντὴς τῆς
τοι διὰ νὰ διατηρήσουν ἄσβεστον τὴν
Κρύφὰ τὸ λέει κί 6 ἡγούμενος ἀπὸ τὴν ἅγια Λαύρα Ἀρωνιαδᾶς Σχολης.
φλόγα τῆς Ἑλληνικῆς ἰδέας καὶ τῆς
χριστιανικῆς πίστεως, περίπου μεταξὺ Παιδίὰ γιὰ μεταλάβετε, γιὰ ξομολογηθῆτε
«παρακλητικῆς καὶ ἀλφαβήτου», ὁπω- Δὲν εἶναι 6 περσινὸς καιρὸς m’ 6 φετεινὸς χειμώνας
σδήποτε ἡ γενεὰ τοῦ 1821 θὰ ἐξεφυ- Μᾶς ἦρθε ἡ ἄνοιξη πικρή, τὸ καλοκαίρι μαῦρο
Ποιὸς εἷναι κεῖνος 6 παπᾶς ποὺ μ᾿ ὄψη ἀναμμένη
λίζετο ἀπὸ τὴν δυνατὴν πνοὴν τὴν ὁ-
ποίαν ἔφερον εἰς τὸ ὁρμητικὸν πέρα- ἀπὸ τὴν πόρτα τῆς ἐκκλησιᾶς, τοῦ ἱεροῦ προβαίνει;
σ-μά των τὰ ἀμέτρητα στίφη τοῦ τυ-
ράννου. Ναί, εἰς τὸ ἐρημητήριον τοῦ ΔΙΔΑΣ Κ Α AI’ Α Εἰς τὴν λαίλαπα τοῦ πολέμου καὶ
ἀσκητοῦ συνεκεντροῦντο οἱ νέοι διὰ X P I Σ T I A N I K H'. τὴν συμφορὰν πίπτει πρῶτος 6 Ἀθα-
νὰ προσευχηθοῦν πρὸς τὸν οὐράνιον Πιψέχσσι-αᾔἐ ἀναγιιιδτιρα Λάθρα νάσιος Διάκος, ὅστις ἀπεφάσισε ν᾿ ἀν-
Θεὸν καὶ διὰ ν᾿ ἀκούσουν τὴν εὐχήν, m ,μω ο᾿ρθσιδξσ Wm. τισταθῇ εἰς τὴν ὁρμητικὴν προέλασιν
ἡ ὁποία τόσον εὐστόχως διετυπώθη
ἀργότερον ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ: « Μὴ ωιτ-έτ-..τιᾩ-ὒᾦεττᾁἷἒἑπτ .22155162255233“335'31‘233‘253’?
Τσὶ ὁκοῖα κᾶε Χυςιιιιδς 3:;- ᾉἰθ _ σον καὶ ἂν τὴν διασφαλίζη ἡ πανο᾿
σκιάζεσθε τὰ σκότη, ἡ λευτεριὰ σὰν
τῆς αὐχῇς τὸ φεγγοβόλο ἀστέρι τῆς ῢἇ ἐξάρῃ a“ ,ἒ {“5" πλία τοῦ δικαίου καὶ τὴν θωρακίζῃ
᾿ νύχτας τὸ ξημέρωμα θὰ φὲρη». Κθᾎἶἶἷἲ-Ξι ἶἱἳἳἔἷἷτζἶᾪ ,βωλζἳ κὶ ὁ θώραξ τῆς ἀληθείας, πολλάκις κα-
Καὶ «τῆς νύχτας τὸ ξημέρωμα» ἧλι ἧἱ Χυτιωὖ τυἱἲα, τανικᾷ ἡ δύναμις τῶν πολεμικῶν ὅ-
Θεν ἐλπιδοφόρον τὴν 25ην Μαρτίου πλων καὶ ἡ ἀριθμητικὴ ὑπεροχὴ εἰς
1821 εἰς τὴν Ἀγίαν Λαύραν, ὅταν ἔμψυχον δυναμικὸν τοῦ ἐχθροῦ. Τοῦτο
ἀνεπέτασε ὑπερήφανον τὸ λάβαρον συνέβη καὶ εἰς τὴν περίπτωσίν μας.
τῆς ἐπαναστάσεως. Ο Παλαιῶν Πα- Ο Διάκος ἀπολειφθεὶς μόνος, συνε-
τρῶν Γερμανὸς ὁ I" εὐλογεῖ τὸν ἀ- -. λήφθη αἰχμάλωτος ὑπὸ τῶν Τούρκων.
γῶνα καὶ συμμετέχει εἰς αὐτὸν ἐνερ- E. Ν E Tr Η z ! Ν, 1",. Η λαϊκὴ ποίησις, νομίζω ὅτι, μᾶς
γῶς. Ἀπὸ τὴν περιοχὴν τῶν Πατρῶν ΠΜ, γνωστοποιεῖ καλύτερον τὴν περίγρα-
καὶ πάλιν θὰ ἠχήσῃ εἰς τὸν Μωριὰ
Con L'icenn ἀεὶ Ξηρα-ὶοτἰ. ῥῆγι ᾿
καὶ τὴν Ρούμελην, τὴν Θεσσαλίαν καὶ
τὴν Μακεδονίαν, τὰς νήσους καὶ τὴν Καρδιὰ παιδιά μου, φώναξε, παιδιὰ μὴ φοβηθῆτε-
Ἤπειρον ἡ κλαγγὴ τῶν ὅπλων καὶ ὰνὸρετοι ὡσὰν ιἜλληνες, ὡσὰν γραικοὶ σταθῆτε.
ἡ λάμψις τῆς «σπάθας». Τὸ ᾆσμα τοῦ Ἐκεῖνοι ἐφοβήθηκαν m’ ἐσκόρπισαν στοὺς λόγγους.
ποιητοῦ: «ἀπὸ τὸ γέρο Ὄλυμπο ὣς Ἔμεινεν ὁ Διάκος στὴ φωτιὰ μὲ ἀέκοντά λεβέντες
τὸ Κακοσοῦλι, βράζει ἡ γῆ κι ἡ θά- τρεῖς ὧρες ἐπολέμας μὲ δέκα ὀχτὼ χιλιάδες.
λασσα» θὰ εἶναι διὰ τοὺς Τούρκους Σχίσθηκε τὸ τουφέκι του, m’ ἐγίνηκε κομμάτια
τὸ σύνθημα τῆς γενικῆς ἀναταραχῆς καὶ τὸ σπαθί του ἔσυρε καὶ στὴ φωτιὰ ἐμβῆκεν.
των, οἱ ὁποτοι ἐν τῇ συγχύσει καὶ τῇ Ἔκοψε Τούρκους ἄπειρους κί ἑφτὰ μπουλουκμπασῆὀες
ἀβεβαιότητί των θὰ ἀποδυθοῦν πρὸ πλὴν τὸ σπαθί του ἔσπασε ἐπάνω ἀπὸ τὴν χούφταν.
τῆς μανίας τῶν Ἑλλήνων εἰς ἀγῶνα Κί ,ἔπεσε 6 Διάκος ζωντανὸς εἷς τῶν ἐχθρῶν τὰ χέρια.
δυπέλπιδα. , Χίλιοι τὸν πῆραν ἀπὸ μπρὸς καὶ δυὸ χιλιάδες πίσω.
Η ἐξέγερσις τῶν Ἑλλήνων σημει- Kt’ ᾿ομὲρ Βρυώνης μυστικὰ στὸ δρόμο τὸν ἐρώτα .-
ωθεῖσα εἰς λίαν δυσμενῆ ἀτμόσφαι- - Γίνεσαι Τοῦρκος, Διάκε μου, τὴν πίστι σου v’ ἀλλάξῃς ,-
ραν θὰ δοκιμάσῃ, ἐπὶ σχετικῶς μα- νὰ προσκυνᾶς. εἰς τὸ τζαμί, τὴν ἐκκλησιὰ ν᾿ ἀφήσῃς,-
᾿ κρὸν χρονικὸν διάστημα, τοὺς Ἕλλη- Kt’ ἐκεῖνος τ᾿ ἀποκρίθηκε καὶ μὲ θυμὸ τοῦ λέγει .-
νας.Εἰς αὐτὸ τὸ διάστημα θὰ προσ- ᾿- Πᾶτε καὶ σεῖς κί ἡ πίστι σας μουρτάτες νὰ χαθῆτε
φέρουν αἰ χερσαῖαι καὶ αἱ ναυτικαὶ ἐγὼ γραικὸς γεννήθηκα γραικὸς καὶ 6’ ἀποθάνω,
13

ἷ ’
7/2“
[μ
: ι ../
ἱ . ί, ,
1 ~
ἡ if ἔ,ὶ
1 Δὲν γνωρίζομεν διατί ὁ ὰΑθανάσι-
ος Διάκος εὑρεθεὶς εἰς στιγμὴν λιπο-
ψυχίας ἀνεφώνησε μετὰ παραπόνου:
«Γιὰ δὲς καιρὸ ποὺ διάλεξε ὁ χάρος
νὰ μὲ πάρη, τώρα π᾿ ἀνθίζουν τὰ
κλαδιὰ καὶ βγάζει ἡ γῆς χορτάρι».
Πιστεύομεν ἀπολύτως ὅτι 6 νέος ἀνὴρ
ἤθελεν ἀκόμη χρόνον διὰ νὰ πολεμή-
σῃ διὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν, μάλιστα
τώρα ὅτε τὸ δένδρον ἐρρίζωσε καὶ ἡ
ἐπανάστασις εἰσέρχετο εἰς μίαν κα-
λὴν ἀρχήν.
Περὶ τὰ τέλη τοῦ 1820 φθάνει εἰς
τὴν Πελοπόννησον 6 Γρηγόριος Δι-
κατος - Παπαφλέοσαςφέρων πύρινον
ἐνθουσιασμὸν καὶ φλογερὰς ὑποσχέ-
σεις. Ἀνήσυχος ὑπὸ τὴν τουρκικὴν
κυριαρχίαν, θὰ ἔλεγον, ἐκίνει ᾩἵν καὶ
θάλασσαν ἐν τῇ προσπαθείᾳ του νὰ
πείσῃ καὶ νὰ μεταπείσῃ τοὺς πρού-
χοντας τους ὁπλαρχηγούς, τὸν λαὸν
εἰς ἐξέγερσιν διὰ τὴν ἐλευθερίαν τῆς
πατρίδος των. Τὴν 19 Μαΐου 1825
εἰς τὴν μάχην τοῦ Μανιακίου ἠγωνί-
σθη μὲ σθένος, ἐπάλαισε σῶμα πρὸς
σῶμα μὲ τοὺς Τούρκους καὶ κατὰ τὴν
διάρκειαν τῆς ἡμέρας ἔπεσαν πάντες
εἰς τὸν βωμόν.
Τοιαύτη καὶ τοσαύτη εἶναι ἐν βρα-
χε ίᾳ ἀναπτύξει καὶ ἐν κεφαλαιώδει
-ᾤριλήψε ἡ συμμετοχὴ τοῦ κλήρου
εἰς τὴν ἀπελευθέρωσιν τοῦ γένους Υ-
πάρχουν καὶ ἄλλα ὀνόματα ἀγωνι-
στῶν κληρικῶν εἰς τὰς σελίδας τῆς
ἱστορίας ἢ κεκρυμμένα εἰς τὰς ἀτρα-
ποὺς τῶν ὀρέων ἢ τὰ «διάσελα» τῶν
προσβάσεων τοῦ ἐχθροῦ. Η συμφορὰ
καὶ ἡ ἀκαταστασία τοῦ πολέμου δὲν
14
᾿ 1
‘4‘
3
β.
, Γ, λ, .
ἐπέτρεψε, τότε, νὰ διατηρηθοῦν κα-
’“ ’
τάλογοι, - νὰ στηθοῦν ἀναμνηστικαὶ
πλάκες.
Ἀνενεώθη, οθτως, ἡ θυσία τῶν
μαρτύρων τῶν οὐχὶ διὰ φυσικοῦ θα-
νάτου τελειωθέντων κατὰ τοὺς ἀπο-
στολικοὺς καὶ μετέπειτα χρόνους καὶ
θὰ ἀνανεοῦται ἐσαεὶ διὰ τὴν προά-
σπισιν τῶν καλυτέρων ἐπιδιώξεων τῆς
φυλῆς. Θὰ ἀναβλύζῃ ἡ ἀκένωτος καὶ
θερμουργὸς πηγὴ καὶ θὰ περιέχῃ
παντοῦ καὶ πάντοτε τοὺς ἥρωας καὶ
τοὺς μάρτυρας. Ὥστε καὶ διὰ τοῦτο
ὁ σεβασμὸς καὶ ἡ ἀνάμνησις ἡμῶν
ἀλλὰ καὶ πάντων πρέπει νὰ είνια καὶ
ἀκεραία καὶ οὐσιαστική.
Βεβαίως οἱ ἀγωνισθέντες εἰς την
πρώτην γραμμὴν τοῦ πυρὸς εἰς τὰ κα-
τὰ ξηρὰν καὶ θάλασσαν μέτωπα δὲν
τίθενται ὅτε εἰς ἥσσονα θέσιν, οὐδὲ
καὶ εἰς ἀναξιόλογον περιωπὴν εἰς τὰς
σελίδας τῆς ἱστορίας, Χωρὶς ἐκείνους
οἱ ὁποῖοι ὀσφραι᾿νοντο νυχθημερὸν
τὴν ὀσμὴν τοῦ «μπαρουτιοῦ» καὶ ἐδο-
κι μάζοντο ἀπὸ τὰ «μιλιούνια» τῶν
Τούρκων εἰς τὰς «τάπιας», τὰ δί-
στρατα, τὰ «χάνια» καὶ τὰ στενὰ ἢ
καὶ χωρὶς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐν τῇ ἡ-
συχίᾳ τῆς νυκτὸς προσήγγιζον τὰ
τουρκικὰ πλοῖα διὰ νὰ θέσουν ἐπ᾿
αὐτῶν τὸν πυρακτωμένον, ἐκ τοῦ θυ-
μοῦ καὶ τῆς ἐκδικήσεως, δαυλὸν δὲν
θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ πολυ-
πόθητος καὶ πολυπαθὴς ἐλευθερία τοῦ
γένους.
Τὰ ἐκτεταμένα γεγονότα τῶν 8 ἐ-
τῶν τὰ ὁποῖα ἐχρειάσθη ἡ Ἑλλὰς ἐν
μέσῳ τῶν σπαραγμῶν καὶ τῶν θρή-
Μακρυὰ ἀπὸ τὰ μεγάλα
καὶ ἐπικίνδυνα κέντρα,
μοναχά, κληρικοὶ καὶ
διδάσκαλοι ἐμόρφωναν
τοὺς Ἑλληνόπαιδες. Τὸ
ἀ «Κρυφὰ σχολειὸ» ἔγινεν
Ὅτῳ σύμῦολον τοῦ κα-
ταδιωγμἐνου, ἀπὸ τὴν
βίαν, ἀλλ᾿ οὐδέποτε ἀ-
φανισθἐντος πνεύματος.
(Πἱναξ Νικολάου Γκό-
ζηι Εὐρίσκεται εἰς τὴν
συλλογὴν Θεοφίλη).
ὶ
νων, τῶν διχονοιῶν καὶ τῆς ήττοπαέ
θείας τῶν Ἑλλήνων διὰ νὰ ἐλευθε-
ρωθῇ, ὅλως παραδόξως περιορίζουν
τὴν ἐπέκτασιν. Τοῦτο μόνον λέγομεν,
ὅτι οἱ ἐργάται τῆς ἐλευθερίας κληρι-
κοὶ καὶ λαϊκοὶ συνεδέθησαν ἁρμονικὰ
ἐτροφοδοτήθησαν μὲ τὰ ἰσχυρὰ διώ-
ματα. τῆς φυλῆς καὶ τοῦ χριστιανι-
σμοῦ ὥστε ὅ,τι ἐπετεύχθη εἰς τὸν ἀ-
γῶνα τοῦτον νὰ εἶναι προϊὸν ἑνὸς ψυ-
χικοῦ μεγαλείου, τὸ ὁποτον διεμορφώ- ᾿ ᾿
θη εἰς τὸν νάρθηκα τῆς ἐκκλησίας,
ὡς προελέχθη, καὶ εἰς τὰ δύσβατα ἑλ-
ληνικὰ δρη καὶ διετρανώθη εἰς τοὺς
χρόνους τῆς μακρᾶς προπαρασκεψῆς,
ὡς «πάλιν ἀκούεται 6 ἀπόηχος τοῦ δη-
μοτικοῦ ἄσματος: «Δὲν παμε νὰ φυ-
λάξουμε στῆς Τρίχας τὸ γεφύρι ποὺ
θὰ περάσῃ ὁ βοΐβοντας μὲ τοὺς ἁλυσ-
σωμένους νὰ κόψουμε τοὺς ἁλύσους
νὰ βγοῦν οἱ σκλαβωμένα, νὰ βγῆ τῆς -
χήρας τὸ παιδὶ π᾿ ἄλλο παιδὶ δὲν ἕ-
χει».
Καὶ εἶναι πράγματι ἀχώρητον εἰς
την λογικὴν τοῦ ἀνθρώπου πως ἡ
Ἑλλὰς κατώρθωσε, μία δράξ, ν᾿ ἀ-
ποτινάξῃ ἐξ αὐτῆς τὴν αἰσχρὰν ὑπο-
ταγὴν, ἡ ὁποία ὡς πολύπους προσε-
κολλήθη ἐπ᾿ αὐτῆς. Ἀνυπέρβλητον τὸ
μεγαλετον. Τοῦτο τὸ μεγαλεῖον ἠνάγ-
κασε καὶ τὸν ἐθνικόν μας ποιητὴν ὑ-
μνοϋντα τὴν ἐλευθερίαν εἰς τὸ ὁμώ-
νυμον ποίημά του νὰ γράψῃ διαπο-
ρῶν: «Ἀ, τὸ φῶς ποὺ σὲ στολίζει
σὰν ἡλιοῦ φεγγοβολὴ καὶ μακρόθεν
σπινθηρίζει δὲν εἶναι ὄχι ἀπὸ τὴ γῆ».
Α Ν. ΤΙ Γ Κ Α Σ
Μοίραρχος
 ᾿
ἾᾞἬἘΨἬὈΞπ-νυ '
"'.
λ
W
Τὸ μουράγιο καὶ τὸ σπίτι
A u." ‘ "
'
ὅπου ἔμενε ὁ Λόρδος Βύ-
ρων, στὸ Μεσολόγγι.
V“ τί
ιι v
W I',/,""‘;‘r
1'0 ΕΠΟΣ my Mac/\omov
Ὑπόι Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Ὑπομοιρἅρχου
Η ἀνατολὴ τοῦ 1826, ἕκτου ἔτους τῆς ’E-
- παναστάσεως, εὕρισκε τὴν μέχρι τῆς στι-
γμῆς ἐκείνης ἀνακτήσασαν τὴν ἐλευθερίαν
της Ἑλλάδα εῖς δεινὴν θέσιν. Η ἐσωτερικὴ
διαμάχη καὶ/ἡ ἀνεπάρκεια τῆς τότε διαχει-
ριζομένης τὰ κοινὰ ἡγεσίας διηυκόλυνε τὰς
ἐκ τῆς δραστηριότητος τῶν Τούρκων καὶ
Αἰγυπτίων φθοράς, ἐνῷ ἡ ἄκρως δυσμενὴς
διάθεσις τοῦ συνόλου σχεδὸν τῆς Εὐρωπα-
ἱἱᾒτξἸἒἐᾞτᾏἳΐςμἕἱἦἶἱἲἔᾌἓξἒζἶἒἒὴν spam"
Ὑπῆρχεν δμὼς ἀκόμη μία ἑστία ἀντιστά-
σεως, ἡ ὁποία, εἰς πεῖσμα τ᾿ῶν προβλέψεων
τῶν «φίλων» καὶ τῶν προσδοκιῶν τῶν ἐχ-
θρῶν τῆς Πατρίδος μας, ἐξηκολούθει νὰ
διατρανώνη τὴν ἀπόφασιν τῶν Πανελλή-
νων: νὰ ζήσουν ἐλεύθεροι ἢ νὰ ἀποθάνουν.
Ἤτο τὸ Μεσολόγγι, Μία, μέχρι τῆς στι-
γμῆς ἐκείνης, ἀσήμαντος κωμόπολις τῆς
Δυτικῆς Ἑλλάδος, πέριξ, τῶν «τειχῶν» τῆς
ὁποίας διεξήγετο ἀπὸ τοῦ Ἀπριλίου τοῦ
1825 ἕνας ἄνευ προηγουμένου ἀγὼν. Ἔνας
ἀγὼν ἡ ἔκβασις τοῦ ὁποίου, ἂν καὶ ὑπῆρξεν
ἡ ἀναμενομένη, ἀνέτρεψε καὶ τῆς-διπλωμα-
τίας τῶν Εὐρωπαϊκῶν ἀνακτοβουλίωνᾂτὰς
προοπτικὰς καὶ τοῦ Σουλτάνου Μαχμοὺτ
Β ' τοὺς στρατηγικοὺς στόχους.
Ἦτο τὸ Μεσολόγγι, τοῦ ὁποίου οϊ ὑπε-
ρασπισταὶ — φρουρὰ καὶ λαὸς —~ ἀψηφοῦν-
τες τὴν θανάσιμον πίεσιν τῆς σιδηρᾶς ἀγκά-
λης τῆς πολιορκητικῆς μηχανῆς τῶν Τούρ-
κων (κατα τοὺς πρώτους ἐννέα μῆνας τῆς
πολιορκίας), Τούρκων δὲ καὶ Αἰγυπτίων κα-
τὰ Τὸ ἀπὸ Δεκεμβρίου 1825 μέχρι τῆς ἐξό-
δου διάστημα, εἶχον ἀποδυθῆ εἰς ἕνα ἄπελ-
πιν καὶ «ἀσύνετον» ἀγῶνα. Ἔνα ἀγῶνα εἰς
τὸν ὁποτον μόνον Ἕλληνες δύνανται νὰ ἀ-
- γωνίζωνται καὶ νὰ διαπρέπουν. Ἦτο ὁ ἀ-
γὼν τοῦ πνεύματος ἐναντίον τῆς θλης, τῆς
εὐψυχίας ἐναντίον τῆς δολιὀτητος, τῶν ὑ-
ψηλοφρόνων ἰδανικῶν ἐναντίον τῶν ταπει-
νῶν κινήτρων, τῆς δυνάμεως τῆς ψυχῆς ἐ-
ναντίον τῆς δυνάμεως τῶν ὅπλων. ΞἬτο ἐν
ὀλίγοις ἀγὼν Ἑλλήνων ἐναντίον βαρβάρων,
κατὰ τὸν ὁποτον δμὼς οἱ προπάτορές μας,
ὑπερακοντίσαντες διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν
τοὺς γνωστοὺς» ἑαυτούς των, προσέθεσαν
εἰς τὴν ἱστορίαν τῆς πατρίδος ἕνα ἱστορι-
κὸν σταθμὸν ὄχι μόνον πανελληνίου, ἀλλὰ
καὶ παγκοσμίου ἀκτινοβολίας.
> Ὑπὸ τὰς προϋποθέσεις αὐτὰς εἶναι εθκο-
λον νὰ ἐκτιμήσῃ κανεὶς τὸ διατί τὰ κατὰ
τὴν διάρκειαν τῆς πολιορκίας γνωστὰ πο-
λεμικὰ κατορθώματα τῶν ὑπερασπιστῶν
τοῦ «φράκτου» καὶ τοῦ λαοῦ τῆς πόλεως ἡ
γενναιόψυχα καὶ ἀποφασιστικότης μετέβα-
λον τὸν ἀγῶνα τοῦ Μεσολογγίου εἰς ὑπόθε-
σιν πανευρωπαϊκοῦ ἐνδιαφέροντος. Καὶ εἶ-
ναι ἐπίσης δυνατὸν νὰ κατανοηθῆ τὸ διατί
ἡ πραγματοποιηθεῖσα τὴν νύκτα τῆς 1οης
Ἀπριλίου 1826 ἔξοδος δὲν ἀντιμετωπίσθη ὑ-
15
πὸ τῆς διεθνοῦς διπλωματίας καὶ κοινῆς
γνώμης ὡς μία ἀποτυχοῦσα στρατιωτικὴ ἐ-

᾿=
πιχείρησις, ἀλλ ἠξιολογηθηὕπὸ τὸ πρισμα

ι.
τῶν πολιτιστικῶν καὶ ἀνθρωπιστικῶν προ-
βλημάτων, τὰ ὁποῖα ἀνεφύοντο ἐκ τοῦ ἀδυ-

'/
νάτου τῆς συμβιώσεως Ἑλλήνων καὶ Τούρ-
κων. ,
Καὶ εἶναι μἔν ἀληθὲς ὅτι τὸ ἀδύνατον τῆς

.
τοιαύτης συμβιώσεως εἶχε πρὸ πολλοῦ δια-

.’
πιστωθῆ. Οὶἐχθροὶόμως τῆς Ἑλλάδος ἥλ-
πιζαν ὅτι διὰ τῆς πτώσεως τοῦ Μεσολογγί-
ου θὰ ἐξεφυλίζετο ἐξ, ὁλοκλήρου ἡ ἐν Ελ-
λάδι ἐπανάστασις καὶ ὅτῳ θὰ παρείχετο
εἰς τὸν Σουλτᾶνον Μαχμοὺτ B' ἡ δυνατό-
της νὰ ὑποστηρίξη εἰς τὴν μέλλουσαν νὰ
συνέλθη εἰς τὴν Πετρούπολιν σύσκεψιν ὅτι
τὸ Ἑλληνικὸν ζήτημα δὲν ὑπάρχει πλέον.
Ἅι ἐκρήξεις δμὼς τῶν πυριτιδαποθηκῶν
του Ἀνεμομύλου καὶ τῆς Τάπιας του Μπὁ
τσαρη προεκάλεσαν σεισμὸν καὶ ἐκ τῆς τέ-
φρας τῶν ἐρειπίων τῆς πόλεως ἀνεπήδησε
πυρκαϊά. Καὶ ὁ μὲν σεισμὸς διέρρηξε τὰ τεί-
χη τοῦ κατασκευάσματος τοῦ ἀρχιτέκτονος
τῆς ἱεροῖς Σ υμμαχίας Μέττερνιχ, ἡ δὲ πυρ-
κἂὰ ἐφώτισε πνεύματα καὶ ἐγαλβάνισε συ-
νειδήσεις, ὥστε ἓν καὶ ἥμισυ ἔτος βραδύτε-
ρον συνήπτετο ἡ ναυμαχία τοῦ Ναυαρίνου,
συνέπεια τῆς ὁποίας ὑπῆρξεν ἡ ὁριστικοποί-
ησις τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς Ἑλλάδος. στασις ἕνα μῆνα μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς πο-
λιορκίας, δύναται κανεὶς νὰ συλλάβη τὴν
Μήπως δμὼς ἡ τοιαύτη μεταστροφή, δι-
δραματικότητα αυτῆς τὴν Ὄην Δεκεμβρί-
πλωματίας καὶ κοινῆς γνώμης, θὰἐπή ρχετο
ου 1825 καθ᾿ ἣν ὁ Φιλέλλην Ἰάκωβος Μά-
καὶ ἐὰν δὲν εἶχε μεσολαβήσει ἡ πολιορκία γιερ ἀπηύθυνε πρὸς τὸν Πρόεδρον τοῦ Ἐκ-
τοῦ Μεσολογγίου καὶή ἽΞξοδοᾳ Ἀσφαλῶς
τελεστικοῦ μήνυμα ἀπελπισίας διακηρύσ-
ὅχι. Διότι ἡπολιορκία καὶ ἡ 'Efioboq δὲν ἀ-
σων: «. . . πεινῶμεν καὶ πεινῶντες τίνι τρό-
ποτελοῦν μόνον πολεμικὰ γεγονότα, ἀλλὰ
πῳ δυνάμεθα πλέον νὰ ἀνθέζωμεν. . . ;».
περικλείουν ἐν αυταῖς τὸ μεγαλειῶδες ἀ-
Παρ᾿ ὅλας δμὼς τὰς στερήσεις ταύτας οἱ
κόμη καὶ εἰς Τὰς πλέον ἀσημάντους λεπτο-
Ἐλεύθεροι Πολιορκημένοι ὄχι μόνον ἐξήν-
μερείας αύτῶν.
τλησαν κάθε δριον ἀντοχῆ ς, ἀλλὰ καὶ οὐδ᾿
Τοῦτο γίνεται κατανοητὸν ἐὰν ληφθῆ ὑπ᾿ ἐπὶ στιγμὴν ἀπέβαλον τὸ θάρρος των. Δίὰ
ὄψιν ὅτι ἀπὸ τῶν πρώτων ἠμερῶν τῆς πολι- τοῦτο καὶ αἱ ἀπαντήσεις των πρὸς τὰς περὶ
ορκίας τὸ Μεσολόγγι ἀγωνιοῦσε ἀγωνίαν συνδιαλλαγῆς προτάσεις τοῦ ἐχθροῦ ὑπῆ ρ-
ἐπιθανάτιον, ὅχι τόσον ἐκ τῶν προκαλουμέ- how ἀδιάλακτοι. «Γλῶσσες δὲν ἐμάθαμε. Ἐ-
νων ὑπὸ τοῦ ἐχθροῦ φθορῶν, ὅσον ἐκ τῆς ἐλ- μάθαμε μόνον νὰ πολεμοῦμε», διεμήνυσαν
λείψεως τροφίμων, ἡ ὁποία μὲ τὴν πάροδον εἰς τὸν ᾿ 1 μβραή μ, ἐνῷ κατ᾿ ἐπανάληψιν προ-
τοῦ χρόνου καθίστα τὴν θέσιν τῶν πολιορ- ηγουμένως εἶχον καθ᾿ ὄμοιον τρόπον ἀπαν-
κουμένων ἀπελπιστικήν. « . . , κατάντησα νὰ τήσει εἰς τὰς προτάσεις τοῦ Κιουταχῆ. Δίὰ
περιέρχωμαι τὴν πόλιν με Τὸ σακκὶ εἰς τοὺς τοῦτο ἐπίσης καὶ δὲν παρέλειψαν νὰ ἀποδώ-
ὤμους διὰ νὰ συνάξω ψωμὶ διὰ Τὰ ἐδῶ εὑ- σουν τὴν εἰρωνείαν εἰς τὸν Κιουταχῆν προ-
ρισκόμενα στρατεύματα. . .» ἔγραφε τὴν τείναντες εἰς αὐτὸν νὰ ἐγγραφῆ συνδρομη-
12ην Μαΐου 1825 πρὸς τὸν ἐν Ναυπλίῳ Πρό- τὴς εἰς τὴν ἐφημερίδα τῆς πόλεως (τὰ Ἑλ-
εδρον τοῦ Ἐκτελεστικοῦ ὁ Γενικὸς Φροντι- ληνικὰ Χρονικά) ὑπὸ τὴν προϋπόθεσιν ὅτι
στὴς τοῦ στρατοπέδου τῆς πόλεως Γιαννά- θὰ προεπλήρωνε τὴν συνδρομὴν μιᾶς τρί
κης Δροσίνης. Ἐὰν δὲ τοιαύτη ἦτο ἡ κατά- μηνίας, δηλαδὴ τρία Ἱσπανικὰ τάλληρα.
16
 Δίὰ τοῦτο ὡσαύτως καὶ ἀπηύθυναν μήνυμα
συναδελφώσεως -πρὸς τὸ ἐν διαστάσει τε-
λοῦν ἔθνος: «. . . ἀφήσατε λοιπὸν τὰ πάθη,
στρέψατε ὀφθαλμὸν πρὸς τὴν πατρίδα. ..
μὴ μεριμνᾶτε ποτος νὰ γίνη ἀνώτερος τοῦ
ἄλλου.. .>.> Δίὰ τοῦτο, τέλος, δί ἐπιστολῆς
τοῦ Μάιερ πρὸς τὸν Συνταγματάρχην
Στάνχοπ κατήγγειλαν τὴν ἀνεξήγητον ἀ-
διαφορίαν τῆς ἐπισήμου Εὐρώπης. «. πό-
σοι γενναῖοι ἄνδρες μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας δὲν
θέλει εἶσθε πλέον εἰμὴ σκιαὶ κατηγοροῦσαι
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τὴν ἀδιαφορίαν τοῦ Χρι-
στιανικοῦ κόσμου εἰς Τὸν ἀγῶνα, ὅστις εἶναι
ἀγὼν τῆς θρησκείας. . .».
Ἀλλὰ μὲ τὴν πάροδον τοῦ χρόνου καὶ δὴ
ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τοῦ ἔτους ἶ826, «τὸ Με-
σολόγγι κάστρο» δὲν ὑπῆρχε πλέον. Τὰ
πάντα ἐδείκνυον ὅτι ἡ «ζωὴ ἔφευγεν ἀπὸ τὸ
Μεσολόγγι, ὅτι ἡ ζωικὴ ἀντοχὴ τῶν ἀνθρώ-
πων ἐξηντλεῖτο». Εἰς τὴν ἀγωνιῶσαν δμὼς
αὑτὴν ζωὴν «. . . τὸ ἠθικὸν ἔμενεν ὑψηλόν,
᾿ εἰς τὸ ἀγωνιστικόν του ζενὶθ. . .». Δίὰ τοῦ-
το ἂν καὶ τὰ μικρὰ παιδιὰ ἔκλαιαν ἀπὸ τὴν
πεῖναν, κανεὶς ἀπὸ τοὺς γονεῖς των δὲν ἐ-
ΟΚέφθη νὰ διαμαρτυρηθῇ διὰ τὴν ἀπόφασιν
τῆς Διοικήσεως καὶ τῆς φρουρᾶς νὰ μεί-
νουν ἀγωνιζόμενοι μέχρι τῆς τελευταίας
των πνοῆ ς. Δίὰ τοῦτο, ἂν καὶ ἐπιέζοντο ὑπὸ
πολλαπλασίου ἐχθροῦ, δὲν ἐκάμφθησαν
οὺδ᾿ ἐπὶ στιγμήν, ὡς μαρτυρεῖται σὺν τοῖς
ἄλλοις καὶ ἀτἴὸ τὴν νικηφόρον-ἔκβασιν τῆς
μάχης τῆς -Κλείσοδας (25 Μαρτίου 1926) .
Ἤδη δμως, ὡς γράφει 6 ἱστορικὸς καὶ
ἀκαδημαϊκὸς Διονύσιος Κόκκινος, «. . τὸ
Μεσολόγγι εἶχε καταστῆ τόπος κολάσεως
,ὅλα Τὰζῶα εἶχον σφαγῆ καὶ ἐγίνετο κυ-
νήγι καὶ τῶν ποντικῶν ἀκόμη... και ἐπρο
σπαθοῦσαν νὰ μασήσουν ἀκόμη καὶ ἐκεῖνα
που δὲν ἔσχιζαν τὰ δόντια, ὅπως Τὰ δέρμα-
τα...». Κατὰ τὴν ἰδίαν περιγραφὴν «. . ,πολ-
λοὶ ἐξηντλημένοι ἀπὸ τὴν ἀσιτίαν ἐσωριά-
ζοντο καταγῆς χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ τρόπος νὰ
τοὺς δοθῆ περίθαλψις. . . Οἱ ἄρρωστοι ἔμε-
ναν ἀβοήθητοι καὶ πολλοὶ ἐπέθαιναν, πολ-
λοὶ ἀπὸ τοὺς νεκροὺς ἔμεναν ἄταφοι εἰς τὸ
ὕπαιθρον καὶ ἡ ἀποσύνθεσίς των ἐμόλυνε
τὸν ἀέρα.. ..»
Ὕπὸ τὴν πίεσιν αὐτῆς τῆς πραγματικό-
τητος ἐλήφθη ἡ ἀπόφασις πραγματοποιή-
σεως τῆςἐξόδου, ἡ ὁποία, κατὰ τὸυπογρα-
φὲν ὑπὸ τῶν Ἀρχηγῶν καὶ ἀξιωματικῶν τῆς
φρουρᾶς σύμφωνον, θὰ ἐγίνετο «. . . τὸ βρά-
δυ εἰς τὰς δύο ἡ ὥρα τῆς νυκτὸς τῆς 1Ὁης
< Ἀπριλίου ἡμέραν Σάββατον καὶ ξημερώ-
νοντας τῶν Βαΐων.. .,» εἴτε ἤρχετο εἴτε δὲν
ἤρχετο βοήθεια.
Τὰ διαδραματισθέντα κατὰ τὴν ἱστορικὴν
ἐκείνην νύκτα εἶναι γνωστά. Πρέπει δμὼς
νὰ σημειωθῆ ὅτι ἡ περὶ τοῦ μεγαλειώδους
τοῦ ἀγῶνος ἐντύπωσις τῶν Εὐρωπαίων ἐ-
νεπλουτίσθη ἠθικαὶ μὲ τὴν φρίκην τὴν προ-
κληθεϊσαν ἀπὸ τὰς κραυγὰς πόνούκάι τρό-
μου τῶν σφαζομένων ἀμάχων καὶ ἀπὸ τοὺς
σπαρακτικοὺς θρήνους τῶν ἀπαγομένων εἰς
τὴν αἰχμαλωσίαν γυναικῶν καὶ παιδίων.
Ὀρθῶς λοιπὸν ὑπεστηρίχθη ἀνωτέρω ὅτι
ἡ πολιορκία καὶ ἡ ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου
συνέβαλον μεγάλως εἰς τὴν ὑπὲρ τῆς Ελ-
ληνικῆς ὑποθέσεως μεταστροφὴν τῆς Εὐ-
ρωπαϊκῆς διπλωματίας καὶ κοινῆς γνώμης.
Βεβαίως ὑπῆρξαν καὶ οἱ μισέλληνες οἱ ὀ-
ποτοι εἰς τὴν πτῶσιν τοῦ Μεσολογγίου εἶδον
τὸν τερματισμὸν τῆς Ἑλληνικῆς ὑποθέσε-
ώς. Μάλιστα δὲ ὁ ἐν Πάτραις πρόξενος τῆς
Αὐστρίας ἀββάς Δὸν Βικέντιος Μικαρέλλι
εἰς ἐπιστολήν του ἐχαρακτήρισε τὴν ἔξοδον
ὡς «πρᾶξιν ἀσύνετον ἀποτέλεσμα τῆς ὁποῖ-
ας ὑπῆρξεν ὁ θάνατος ὅλων τῶν ἀρρένων
ἀπὸ 12 ἐτῶν καὶ ἄνω». Διέφυγεν δμὼς τῆς
προσοχῆς αὐτῶν ὅτι εἶχε μὲν πέσει τὸ Με--
σολόγγι ἀλλὰ δὲν εἶχαν πέσει μαζί του καὶ
οἱ ι[Ελληνες καὶ ὅτι διὰ μέσου τοῦ πεδίου
τοῦ θανάτου ἀνεπήδησεν ἡ ἀρνουμένη νὰ ὑ-
ποκύψηἐθνικὴ ψυχή, ἡ ὁποία εἰς τὸ ἐσωτε-
ρικὸν τῆς χώρας ὡδήγησεν εἰς τὸν παραμε-
ρισμὸν τῶν παθῶν καὶ τὴν᾿ἔντονον προετοι-
μασίαν τοῦ ἀγῶνος.Ἔκπληκτος ὁ Ἰμδρα-
ήμ, ἐπανελθὼν εἰς τὴν Πελοπόννησον, διε-
πίστωνε τὴν ἀλλαγὴν τῆς καταστάσεως
καὶ ἠναγκάζετο νὰ περιορίση τὴν δρᾶσιν
του εἰς μικρὸν τμῆμα τῆς νοτιοδυτικῆς
πλευρᾶς τῆς χερσονήσου, παρὰ τὰ παράλια
τῆς ὁποίας, ὡς προελέχθη, ὀλίγον βραδύτε-
ρον ἔθαπτε διὰ παντὸς Τὰ περὶ καταπνίξε-
ως τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως ὄνειρά
του.
Σ υμμεΤέχοντες ὅθεν καὶ ἡμεῖς εἰς Τὸν ἐ-
φετεινὸν ἑορτασμὸν τῆς 144ης ἐπετείου τῆς
Ἐξόδου, ἄς στρέψωμεν τὴν σκέψιν μας πρὸς
τὴν ἱερὰν πόλιν τοῦ Μεσολογγίου καὶ κλί-
νοντες εὐλαβῶς τὸ γόνυ πρὸ τῶν ἱερῶν σκι-
ῶν τῶν δημιουργῶν τοῦ ἔπους ἐκείνου, ἄς
ἀφιερώσωμεν εἰς τὴν μνήμην των, ὡς μνη-
μοσύνους ψαλμούς, τοὺς λόγους τὸῦ ποιη-
του:
Ἂς μὴ βρέξη ποτὲ τὸ σύννεφον
κι 6 ἄνεμος σκληρὸς ἂς μὴ σκορπίση
τὸ χῶμα Τὸ μακάριον ποὺ σᾶς σκεπάζει.
17
 Ὑπὸ τὸ φῶς τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ
Η ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΙΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΖΩΗΣ
ΙΩΑΝΝΟΥ Κ. ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΟΥ
τσίτινού Καθηγητοῦ τῆς ,Εγκλημαωλογίας
ἐν τῇ Παντείῳ ἈνωτάτουΣχολθ
καὶ καθηγητοῦ τῆς Σχολῆς ᾿Δνθυπομυιρἁρχων
Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΚΑΙ ΕἙΛΕΙ).
ΤΗΣ ΕΛΑΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ
ΣΥΝΘΕΣΕΩΣ
Ἀληθῶς 6 στοχασμὸς περὶ τῆς ἐ λ λ ἡ ν ο χ ρ ι-
στιανικῆς ἁρμονίας συγκλονίζειτὸνἐλλη-
νικὸν νοῦν, ἐφ᾿ ὅσον ἀναλογίζεται ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν ὅτι ἀτμό-
σφαιρα, ἐντὸς τῆς ὁποίας ἐκαλλιεργήθη καὶ ἀνεπτύχθη
ἡ διδασκαλία τοῦ Θεανθρώπου, ηὐτύχησε νὰ εἶναι ἡ
ἑλληνικὴ καὶ φιλοσοφικὴ σκέψις, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ, διότι
ὡς γλῶσσα ἐκφράσεως καὶ διαδόσεως τῆς θείας Δι-
δασκαλίας ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην ἐχρησιμοποιήθη ἡ εὐ-
ρέως ἀνὰ τὰ ἔθνη διαδεδομένη ἐντελὴς καὶ λεπτὴ ἑλ-
ληνική.
, Καὶ ὁ ὁποτος ἑλληνικὸς νοῦς βλέπει ὅτι καὶ πρὸ τῆς
ἐνσαρκώσεως τὸῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἀπὸ Ναζαρέτ, τὴν
χριστιανικὴν ἀλήθειαν οἱονεὶ διησθάνθη ἡ ἀρχαία ἐλ-
ληνικὴ σοφία.
- Τοιρυτοτρόπως ἀντικρύζομεν αἴφνης τὸν λόγῳ τῆς
_ πυκνότητος τοῦ ὕφους του ἀποκληθέντα «σκοτεινὸν» Ἵ᾿
ωνα φιλόσοφον Η ρ ά κ λ ε ι τ ο ν νὰ ἀντλῇ διὰ πε-
ρισυλλογῆς καὶ αὐτοσυγκεντρώσεως ἐν τῇ φιλοσοφίᾳ
, του συμπεράσματα περὶ μιᾶς ὑπερβατικῆς ἀρχῆς τῶν
Ἄντων καὶ περὶ ὡραίου κόσμου πνευματικῶν ἀξιῶν καὶ
νὰ ἀγωνίζεται μετὰ δυνάμεως ἐναντίον τῆς καὶ εἰς τὴν
ἐποχήν του προσκολλήσεως τῶν ἀνθρώπων εἰς τὴν ζω-
ὴν τῶν αἰσθήσεων, ἀντὶ μιᾶς ποθητῆς διακυβερνήσεως
πάσης ἀνθρωπίνης δράσεως ὑπὸ τοῦ λόγου.
18
Ἀκολούθως συναντῶμεν ἕνα ἐκ τῶν πτωχῶν τάξεων
τοῦ λαοῦ καταγόμενον, κεκυρωμένον καὶ δυσειδέστα-
τον τὴν μορφὴν καὶ τὴν ἐμφάνισιν, πλὴν πνευματικῶς,
ψυχικῶς καὶ ἠθικῶς ὑπέροχον, τὸν ἀπὸ πάσης πλευ-
ρᾶς ἀπαράμιλλον Σ ω κ ρ ά τ ἡ ν , τὸν μέγαν φιλό-
σοφον καὶ διδάσκαλον. Ἀνυπέρβλητον διὰ τὴν λεπτό-
τητα τὸῦ πνεύματος καὶ τὴν διανοητικὴν πρωτοτυπίαν,
τὴν χρηστότητα καὶ τὴν φιλαλληλίαν, τὸ πρᾷον τοῦ χα-
ρακτῆρος καὶ τὴν γαλήνην, τὴν ὀλιγάρκειαν καὶ τὴν
ἐγκράτειαν του. Εἶναι 6 ἐκλεκτὸς τοῦ οὐρανοῦ, ὅστις
δί ἐνοράσεως ἀκούει τὴν φωνὴν τοῦ Θεοῦ ἐν ἑαυτῷ, πα-
ροτρύνουσαν καὶ ὁδηγοῦσαν αὐτόν, ἣν ἀποκαλεῖ «δαι-
μόνιον», ὡς καὶ τὴν φωνὴν τῆς θείας Προνοίας, προ-
στατεύουσαν τὰ ἀνθρώπινα τέκνα τῆς γῆς. Εἶναι ἐκεῖ-
νος, ὁ ὁποτος διεκήρυξεν ὅτι εἰς τὴν φύσιν τῆς ἀνθρω-
πίνης ψυχῆς ἀνήκει μία ἠθικὴ συνείδησις, ἐνῷ ἡ ἀνη-
θικότ-ης συνιστᾷ ψεῦδος καὶ δευτερογόνον ἰδιότητα, κει-
μένην πέραν τῆς ἀληθοῦς καὶ ἱερᾶς ἀνθρωπίνης φύσε-
. ως, δημιουργοῦσαν θανατηφόρον διὰ τὴν ψυχὴν κατά-
στασιν .
Ἐν συνεχείᾳ βλέπομεν τὸν ἐπιδείξαντα μίαν συγκι-
νητικὴν ἀφοσίωσιν πρὸς τὸν διδάσκαλόν τού τὸν Σωκρά-
την, εὐγνώμονα μαθητὴν Π λ ά τ ω ν α , τὸν ἀνυψω-
θέντα εἰς ἡγέτην τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, ὁ ὁποτος,
ὑπὲρ τὸν αἰσθητὸν κόσμον τῆς θλης, ἀντίκρυσεν ἕνα ύ-
περκόσμιον, ὑπερουράνιον καὶ ὁπεραισθητὸν νοητὸν ἰ-
δανικὸν κόσμον, τὸν κόσμον τῶν Ἰδεῶν. Καὶ ὁ ὁποτος
παρὰ τῷ Φαίδωνι ἐσκόρπισε διὰ μεγαλειώδους προσπα-
θείας πίστιν εἰς τὴν θείαν καταγωγὴν τῆς ἀνθρωπίνης
ψυχῆς, εἰς τὴν ἀθανασίαν της καὶ εἰς τὴν μετὰ τὸν διὰ
τὸῦ θανάτου χωρισμόν της ἀπὸ τῆς κοινωνίας τοῦ γηί-
νου σώματος ἐπιστροφὴν εἰς τὴν οὐράνιαν πατρίδα της.
Ἐπακολουθεῖ ἡ φυσιογνωμία τὸῦ καταπληκτικοῦ διὰ
τὴν ἀπέραντον αὐτοῦ πολυμάθειαν, τὴν εὐρύτητα τῆς
προοπτικῆς καὶ τὴν τεραστίαν φιλοσοφικὴν δύναμιν
πνεύματος Ἀ ρι σ τ οτ έ λ ους, 6 ὁποῖος μὲτὴν
σειράν του θεωρεῖ μίαν «λογικὴν ψυχὴν» παρὰ τῷ ἀν-
θρώπῳ, ἐν ᾗ ἐνοικεῖ εἷς θείας φύσεως Νοϋς, ὅστις, ἀπο-
τελῶν τὸν Θετὸν κάτοικον τῆς ψυχῆς, μετὰ θάνατον ἐπι-
στρέφει πρὸς τὸν καθολικὸν Νοῦν, τὸν Θεόν, ἐν ὤ καὶ
ἀπορροφᾶται. Ο αὐτὸς διὰ τῆς «ἐνδελεχείας» κηρύσσει
τὸν νόμον τοῦ αὐτοκαθαρισμοῦ παρὰ τὸῦ ἀνθρώπου τῆς
διαγωγῆς του, συνθέτει δ᾿ ἕνα θαυμάσιον ὕμνον περὶ τῆς
«ἀρετῆς», ἣν χαρακτηρίζει ὡς τὸ ὡραιότερον θήραμα
τῶν ἀνθρωπίνων τέκνων, (Ἀρετά, πολύμοχθε γένει βρο-
τείῳ, θήραμα κάλλιστον βίῳ), Ἀγαπητὸς δὲ καὶ σεβα-
στὸς ὁ Ἀριστοτέλης εἰς τοὺς διαφόρους παρελαύνοντας
ἐν τῇ ἱστορίᾳ σοφοὺς τῆς οἰκουμένης ἤσκησεν ἰδιόρρυθ-
μον καὶ ἐκτεταμένην ἐπίδρασιν, εἰδικῶς δὲ καὶ ἐπὶ τὴν
χριστιανικὴν θεολογίαν.
Καὶ βεβαίως ἀρκετὰ ἐκ τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν φι-
λοσοφικῶν συστημάτων καὶ κοσμοθεωρτ,υν στοιχεῖα ἀ-
πέρριψεν ἡ χριστιανικὴ θεολογικὴ γνώμη, πλὴν ἐν πα-
ραμένει ὡς βέβαιον, ἤτοι ὅτι ἐνίας χριστιανικὰς ἀληθεί-
ας ἐπλησίασαν διάφοροι ἐπίλεκτοι ἀρχαῖοι «Ελληνες
φιλόσοφοι, οἱ ὁποτοι κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον προπαρεσκεύ-
ασαν τὰ ἀνθρώπινα πνεύματα εἰς τὴν κατανόησή καὶ
ἀποδοχὴν τοῦ χριστιανικοῦ φωτός, ἀποτελέσαντι οἱο-
νεὶ «τὸ προανάκρουσμα» τῆς μουσικῆς τῆς τιιδασκαλίας
τοῦ Θεανθρώπου.
Ο ΕΛΛΗΝΟΧΡἘΣΓΙΑΝΙΚΟΣ
ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ
Κατὰ ταῦτα, ἐκ τῆς τοιαύτης ἑλληνοχριστιανικῆς συ-
ζυγίας, ἐδημιουργήθη τελικῶς μία μεγαλειώδης σύνθε-
σις ἀξιολογικῆς ἑλληνοχριστιανικῆς ἁρμονίας, ἡ ὁποία
ἐσκόρπισε φῶς εἰς τὴν ὑφήλιον καὶ ἀπετέλεσε τὴν πη-
γὴν τῆς θεμελιώσεως τοῦ συγχρόνου οἰκουμενικοῦ ἀν-
θρωπίνου πολιτισμοῦ.
Τῆς ὁποίας ἁρμονίας ἡ ἄγνοια, ἡ παραγνώρισις καὶ
ἡ ἀπομάκρυνσις ἀνέκαθεν ἐν τῇ ἱστορικῇ πορείᾳ τῆς ἀν-
θρωπότητος ἐδημιούργησε κρίσεις, αἱ ὁποῖαι ἐγέννησαν
πάντοτε κύματα ἀνθρωπίνων δυστυχιῶν καὶ τραγῳδιῶν.
Ἀναμφιβόλως δὲ εἰς τὴν αἰτίαν ταύτην δέον νὰ κα-
ταλέξωμεν καὶ τὴν σύγχρονον παγκόσμιον κρίσιν τῆς
ἀνθρωπότητος, ἡ ὁποία δὲν κατορθώνει νὰ τῃι-Ξΐ-ᾼὶ, ἀπὸ
τοῦ ἄγχους αὐτῆς καὶ νὰ ἀνεύρῃ τὴν πορείαν της πρὸς
τὴν ἠρεμίαν καὶ τὴν ἀληθῆ γηίνην της εὐτυχίαν.
II ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΙΣ ΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΖΩΗΣ
ΥΠΟ ΙΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙ-
ΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
Μὴ ἐπεκτεινόμενοι εἰς τὸ ἐξελισσόμενον δρᾶμα τῆς
παγκοσμίου ἀγωνίας, θὰ περιορισθῶμεν μόνον εἰς τὴν
ἑλληνικὴν δημοσίαν ζωήν, ἡ ὁποία νομίζομεν ότι, χω-
ρὶς νὰ πελαγοδρομῇ, δύναται νὰ ἀνεύρῃ τὴν ὁδόν της
πρὸς ἀνασυγκρότησιν ἀκριβῶς εἰς τὸ φῶς τῆς ἑλληνο-
᾿ χριστιανικῆς ἀξιολογήσεως:
. α) Ἐν τῷ κατὰ Μᾶρκον Εὐαγγελίῳ, ἡ 36, ὁ ἴδιος
ὁ Κύριος διετύπωσε τὴν ἀπορίαν: «Τί γὰρ ὠφελήσει ἄν-
θρωπον, ἐὰν κερδίσῃ τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῆ τὴν
ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυ-
χῆς αὐτοῦ ;» Η ἐμβάθυνσις καὶ εἰς τὸν θετον τοῦτον λό-
γον ἄγει εἰς τὴν διαπίστωσιν, ὅτι αἱ πνευματι-
καὶ καὶ ἠθικαὶ ἀξίαι δέον νὰ
ἔχωσι τὸ ἀπόλυτον προβάδισμα
ἔναντι τῶν ὑλικῶν καὶ τῶν οἰκο-
νομικὡν ἀξιῶν. ᾿
Νομίζομεν λοιπὸν ὅτι ἴσως θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποφευχθῇ
ᾗ ἐντύπωσις ὅτι δίδεται ἓν οἱονεὶ προβάδισμα τῶν οἰ-
κονομικῶν καὶ τεχνικῶν ὑπουργείων καὶ τῶν οἰκονομι-
κῶν καὶ τεχνικῶν ὑπηρεσιῶν ἔναντι τῶν ὑπουργείων
καὶ τῶν ὑπηρεσιῶν, τῶν τεταγμένων διὰ τὴν ἐξυπηρέτη-
σιν τῶν πνευματικῶν καὶ ἠθικῶν ἀξιῶν τοῦ ὁσίου, τῆς
γνώσεως τῆς ἀληθείας, τῆς δικαιότητος, τῆς ἀγάπης
πρὸς τὸν πλησίον, τῆς ἀξίας τοῦ ὡραίου κ.ἄ. Διότι βε-
βαίως ἡ ἀντίθετος τακτικὴ δύναται μὲν νὰ ἡ συνεπὴς
πρὸς τὰ ὑλιστικὰ καθεστῶτα, προσκρούει δμὼς πρὸς ἓν
ἑλληνοχριστιανικὸν κράτος.
Ὁμοίως ὑπὸ τὴν ἔννοιαν ταύτην ὁμολογοῦμεν ὅτι δὲν
μᾶς εὑρίσκει συμφώνους ἡ αἰωνία πρόταξις τῆς πολι-
τικῆς (ἀστικῆς) δικαιοσύνης, ἥτις κρίνει ὡς ἐπὶ τὸ πο-
λὺ περὶ περιουσιακῶν διαφορῶν, ἔναντι τῆς ποινικῆς,
παρ᾿ ἡ διακυβεύονται αἱ ὕψισταί πνευματικαὶ καὶ ἠθι-
καὶ ἀξίαι τοῦ ἀνθρώπου, ἤτοι ἰδίως ἡ τιμὴ καὶ ἡ ἐλευ-
θερία. Καὶ ἡ ὁποία εἶναι τεταγμένη οὐχὶ διὰ νὰ ζητῇ
τὸν ἀφανισμὸν τῶν δικαζομένων, ἀφορμωμένη ἐκ τοῦ -
συναισθήματος τῆς ἀποστροφῆς καὶ τῆς ἀνταποδόσεως
(αἀρχὴ τῆς ἐκδικουμένης βίας») , ἢ ἐκ τοῦ συναισθή-
ματος τοῦ φόβου καὶ τοῦ δέους («ἀρχὴ τῆς ἐξασφαλι-
ζούσης βίας»), ἢ ἐκ τοῦ συναισθήματος τῆς ὀργῆς διὰ
τὴν ἔλλειψιν ὑπακοῆς («ἀρχὴ τῆς αὐθεντίας») . Ἀλλ᾿
ἡ ὁποία ποινικὴ δικαιοσύνη εἶναι τεταγμένη, ἵνα, σεβο-
μένη τὴν προσωπ-ικόιητα τοῦ δικαζομένου, πλησιάσῃ καὶ
διασώσῃ αὐτόν. Συναντῶμεν ἐν προκειμένῳ τὴν «ἀρ-
χὴν τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης», ἡ ὁποία ἀποτελεῖ αἴ-
τημα Ἐκείνου, ὁ ὁποτος ἐμαρτύρησεν εἰς τὸν διὰ Σταυ-
ροῦ θάνατον, παραδώσας ὡς ἐντολὴν τῶν αἰώνων τὸ φῶς
τῆς Ἡρωικῆς ἀγάπη ς πρὸς τὸν οἱονδήποτε
συνάνθρωπον, ἤτοι τῆς ἀγάπης καὶ τῶν κακούργων καὶ
τῶν ἐχθρῶν. Μὴ λησμονῶμεν δὲ καὶ τὴν ρῆσιν τὸῦ κα-
τὰ Ματθατον Εὐαγγελίου 18, 11: «ἘΗλθε γὰρ ὁ υἱὸς
τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός». Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος,
δί δν ἡ ἐπιστήμη ἐζήτησεν ἀνέκαθεν, ὅπως δημιουργη-
θῇ εἰδικὸν κεχωρισμένον σῶμα ποινικῶν δικαστῶν, ὁ-
μοίως ἐπιτροπικῶν δικαστῶν, ὁμοίως ἐπιμελητῶν ἀνη-
λίκων καὶ ἐνηλίκων, ὡς καὶ ὅπως οἱ ἀνήκοντες εἰς τὰ
σώματα ταῦτα ἐπιλεγοῦν ἐκ προσώπων διακρινομένων
οὐχὶ μόνον ἐκ τῶν εἰδικῶν γνώσεων, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆς
εἰδικῆς πνευματικῆς καὶ χριστιανικῆς πνοῆς, ἐφ᾿ ὅσον
ὀφείλουν οὐχὶ νὰ ἀφανίζουν, ἀλλὰ νὰ μυσταγωγοῦν, νὰ
χειραγωγοῦν καὶ νὰ σώζουν. Διότι μὴ λησμονῶμεν ὅτι
τὸ ἔργον των ὡς ἐργατῶν τῆς διασώσεως τῶν ναυαγῶν
καὶ ὡς ἐμπνευστῶν τῆς ἠθικῆς νίκης τῆς κοινωνίας εῖ-
ναι οὐράνιον καὶ θετον καὶ ἀνυψοῖ αὐτοὺς εἰς Ἱεραπο-
στόλους καὶ ποιμένας.
19

Ὁμοίως ἀνέκαθεν διὰ τὸν αὐτὸν λόγον, ἀλλὰ καὶ διὰ
ἄλλους, δὲν εὑρέθη σύμφωνος ἡ ἐπιστήμη εἰς τὴν χά-
ριν ἐξασφαλίσεως οἰκονομικῶν προσόδων ἐνίσχυσιν ἠθι-
κῶς φθοροποιῶν πληγῶν, οἷον τὸ ρυπαρὰν θέαμα, ὁ πό-
τος καὶ ὅτῳ καθεξῆς. Ἀφήνομεν δὲ καὶ τὴν διαπίστω-
᾿σιν τῆς ἐπιστήμης, καθ᾿ ἣν αἱ πρόσοδοι ἐκ τῶν ἄνω
πληγῶν, ὑπὸ τὰς ποικίλας των μορφάς, εἶναι πολλα-
πλασίως ἐλάσσονες τῶν ποσῶν, τὰ ὁποῖα θὰ ἔπρεπε νὰ
δαπανηθοῦν ἀργότερον διὰ τὴν ἁπλῶς ὠχρὰν ἀντιμε-
τὠπισιν τῆς ἐκ τῶν πληγῶν τούτων προκαλουμένης, ἀλ-
λὰ μὴ ἐμφανοῦς ἐκ πρώτης ὄψεως, διαφθορᾶς καὶ κα-
ταστροφῆς.
β) Ἐντὸς τῆς ψυχῆς παντὸς ἀνθρώπου, ἀκόμη καὶ
ἐκείνου, 6 ὁποτος θέλει νὰ παίξῃ τὸν ρόλον τοῦ ἀθέου,
πάλλευκαὶ σκιρτᾶ ἀξία τοῦ ἁγίου καὶ τοῦ ὁ σ ί -
ο υ , ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ τὴν ὑψίστην μεταξὺ τῶν
πνευματικῶν καὶ ἠθικῶν ἀξιῶν. Πρόκειται περὶ τῆς
ἀξίας, βεβαίως δὲ ἀκόμη καὶ τὰς εἰς τὴν τελευταίαν
βαθμίδα ἐν τῇ ἱεραρχικῇ κλίμακι τῶν ἀξιῶν κειμένας
ὑλικάς. Τὰς ὁποίας ὁ Χριστιανισμὸς δὲν καταπολεμεῖ,
ἀλλ᾿ἂπλῶς᾿ ἀγωνίζεται, ἵνα καταλάβουν αὗται τὴν ἁρ-
μόζουσαν ἱεραρχικὴν θέσιν.
Καὶ ἀπὸ τῆς ἀπόψεως ταύτης ὁμολογοῦμεν ὅτι ἐλυ-
πήθημεν, ὅταν «τὸ Ὑπουργεῖον τῶν Θρησκευμάτων καὶ
τῆς Παιδείας» μετωνομάσθη εἰς «Ὑπουργετον ἐπὶ τῆς
παιδείας καὶ τῶν Θρησκευμάτων» καὶ διηρωτήθημεν,
ἀρά γε ἐπιτρέπεται νὰ προτάσσωμεν εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ
λαοῦ τὴν ἀξίαν τῆς «Παιδείας», τῆς ἀξίας τῆς «Πίστε-
ως»; Καὶ ἐπίσης ἀνέκαθεν διηρωτήθημεν, διατί ἆρά γε
τὸ ἑλληνοχριστιανικὸν ἔθνος δὲν διησθάνθη τὴν ἀνάγ-
κην, ἀντὶ νὰ ἔχῃ ἐν τῷ Ὑπουργείῳ τῆς Παιδείας μίαν
ἐν πολιοῖς παραμελημένην «Διεύθυνσιν Θρησκευμά-
των», νὰ μὴ ἱδρύσῃ καὶ νὰ προτάξῃ ἓν αὐτοτελὲς καὶ
ἐν παντὶ προβαδίζον εἰδικὸν «Ὑπουργετον ἐπὶ τῶν Θρη-
σκευμάτων»; Τὸ τελευταῖον δέ, ἐπηνδρωμένον μέ ἱεράς,
ἐμπνευσμένας, δραστηρίας καὶ εὐρυτέρων ὁριζόντων
προσωπικότητας, νὰ δυνηθῇ νὰ ἐνισχύσῃτὴν ὠχριάζου-
σαν εἰς τὰς ἡμέρας μας πίστιν παρὰ τῷ λαῷ καὶ νὰ
ἐνισχύσῃ ὄντως ἐνεργῶς καὶ φωτεινῶς τὴν Ἐκκλησίαν
μας;
Πρέπει δὲ νὰ νοήσῃ πᾶς τις ὅτι 6 πρὸς τὴν Ἐκκλη-
σίαν σεβασμὸς δέον νὰ ἔχῃ ἐν παντὶ τὸ ἀπόλυτον προ-
βάδισμα.
Ἐξ ἄλλου δμὼς καὶ ἡ ἰδία ἡ Ἐκκλησία, ὡς Ἐκκλη-
σία τῆς θρησκείας τῆς» Ἀγάπης, δέον νὰ λησμονῇ τὸ-
πνεῦμα τῆς ἐχθρότητος καὶ τοῦ μίσους, διότι τότε οἱ ἐν
αὐτῇ τυχὸν οὔτως ἐνεργοῦντες δέον νὰ ἀπέλθουν ἐξ αὐ-
τῆς, ἴνα μὴ μολύνουν τὴν μεγάλην ἐντολὴν τῶν Αἰώνων
τοῦ Νόμου τῆς Ἀγάπης ἐν τῇ ἑστίᾳ της.
γ) Νέα ἀξιολογικὴ περιοχή, ἤτις διανοίγεται ἐνώ-
πιον τῶν ἐρευνώντων, εἶναι ἡ ἀξία τῆς ἀληθείας καὶ
τῆς γνώσεως, ἣν καλλιεργεῖ ἡ Παιδεία. Καὶ ἡ ὁποία
20
ΔΙΙ
βεβαίως δὲν εἶναι τεταγμένη μόνον διὰ τὴν μετάδοσιν
γνώσεων καὶ τὰς ἐπιστημονικὰς ἐρεύνας, ἀλλὰ κατ᾿ ἐ-
ξοχὴν καὶ διὰ τὴν μετάδοσιν ἤθους.
Ο πόθος δὲ τῆς ψυχῆς τοῦ Ἑλληνισμοῦ διὰ τὴν ἀνα-
ζήτησιν τῆς γνώσεως ἀνατέλλει «μέσα σὲ κάθε ἐποχὴ
τῆς ἱστορίας τῶν Ἑλλήνων» πάντοτε μὲ τὴν ἰδίαν λαμ-
πρότητα καὶ δροσερότητα, ὅσον καὶ ἂν ἑκάστη ἱστορι-
κὴ περίοδος ἔχῃ τὰ ἰδικά της χρώματα.
Ο ἑλληνικὸς νοῦς τῶν ἀρχαίων αἰώνων ἐξεχύνετο
«μέσα εἰς τὸ πλάτος τοῦ σύμπαντος καὶ μέσα εἰς τὸν βυ-
θὸν τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς καὶ τὰς ἐσωτάτας δυνάμεις,
αἱ ὁποῖαι συναπετέλουν τὸ εἶναι του, διότι ἐδίψα διὰ τὴν
γνῶσιν, τὴν ἀλήθειαν». Καὶ τοιουτοτρόπως προσέφερεν
εἰς τὴν ἀνθρωπότητα τὰς ἐ π ι σ τ ἡ μ α ς καὶ ἐξη-
σφάλισε τὴν ἱστορικὴν του ἐπιστημονικὴν ἀΘανασίαν.
Τὸν ἴδιον πόθον διὰ τὴν ἀναζήτησιν μὲ θείαν μανίαν
τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐζήτησε καὶ 6 νοῦς καὶ
ἡ ψυχὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ τοῦ Χριστιανικοῦ Βυζαντίου.
Καὶ συνίστησιν ἐκεῖ ἡ ἐπιστήμη τὴν πίστιν καὶ ἐθε-
μελιώθη Lin τῆς συνενώσεως τοῦ πνεύματος τῆς γῆς
καὶ τοῦ πνεύματος τοῦ χριστιανικοῦ οὐρανοῦ ἡ ἁρμονία
τοῦ ἑλληνοχριστιανικοῦ.πολιτισμοῦ. Η ὁποία, ἄλλως τε,
ἐχάρισε τὸ ἀληθὲς καὶ στερεὸν ὑπόβαθρον εἰς τὰς ἀνθρώ
πίνας ἐπιστήμας, αἱ ὁποῖαι ζητοῦν νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὸ θεῖ-
ον καὶ διψοῦν διὰ θέωσιν.
Καὶ αὐτὸ τὸ ἰδεῶδες τῆς ἀξίας τῆς γνώσεως καὶ τῆς
ἐπιστήμης μετέδωσεν ὁ εὐεργετῶν Ἑλληνισμός, ἀκόμη
καὶ διὰ τῆς ὑποδουλώσεώς του μετὰ τὴν πτῶσιν τοῦ Βυ-
ζαντίου, πρὸς τὴν εἰς τὸ σκότος εὑρισκομένην Δύσιν,
εἰς ἣν κατέφυγον διψῶντα διὰ τὴν ἐλευθερίαν «τὰ πιὸ
ἐκλεκτὰ ἐπιστημονικά πνεύματα τοῦ βυζαντινοῦ Ἑλ-
ληνισμοῦ». Καὶ ἐπλαστουργήθη τοιουτοτρόπως ἡ κατα-
,πληκτικὴ Ἀναγέννησις ἐν τῷ κόσμῳ.
Αὐτὴ δὲ ἡ αἰωνία δίψα τοῦ ἑλληνικοῦ νοῦ διὰ τὴν
- ἐπιστήμην καὶ ὁ μύχιος πόθος τῆς ψυχῆς τῶν Ἑλλή-
νων διὰ τὴν ἀξίαν τῆς ἀναζητήσεως τῆς γνώσεως ἑρ-
μηνεύει τὸ θαῦμα τῆς διεθνοῦς αἴγλης, τὴν ὁποίαν ἐ-
χάρισαν τὰ διάφορα ἑλληνικὰ ἀνώτατα ἐκπαιδευτικὰ
ἱδρύματα κατὰ τοὺς συγχρόνους καιροὺς ἀπὸ τῆς ἀπε-
λευθερώσεως καὶ ἐντεῦθεν εἰς τὴν γενέτειραν τὸῦ φωτὸς
ἑλληνικὴν γῆν. Διότι, παρὰ τὰ πενιχρὰ μέσα, ἀφωσιώ-
θησαν «αἱ πλέον ἐκλεκταὶ φυσιογνωμίαι» τῆς ἑλληνι-
κῆς ἐπιστήμης μὲ αὐτοθυσίαν εἰς τὴν ἱεραποστολήν των
καὶ ἐθεμελίωσαν τὰς πνευματικὰς ἑστίας τῶν συγχρό-
νων Ἀνωτάτων Ἐκπαιδευτικῶν καὶ Ἀκαδημαϊκῶν Ἱ-
δρυμάτων, τὰ ὁποῖα ἀπαρτίζουν «καὶ τοὺς πνευματικούς
καὶ ὴθικοὐς στύλους τῆς συγχρόνου Ἑλλάδος».
Καὶ ὀφείλει τὸ Ἑλληνικὸν Ἔθνος νὰ τιμᾷ καὶ νὰ
εὐλαβῆται καὶ νὰ σέβηται τὰ ἱερὰ ταῦτα ἱδρύματα καὶ
τὰς εἰς ταῦτα διακονούσας τελειωμένας καὶ συναρπα-
στικὰς φυσιογνωμίας «τῶν Μεγάλων Διδασκάλων τοῦ
Γένους». Ἤτοι ἐκείνους, οἱ ὁποτοι, ἀνελθόντες βαθμίδα
πρὸς βαθμίδα καὶ μετὰ κόπους αἱματηροὺς καὶ δάκρυα
καὶ ἐξαντλητικὰς πνευματικὰς προσπαθείας, κατώρθω-
σαν νὰ ὁλοκληρωθοῦν καὶ νὰ γίνουν, τὸ πρῶτον λευ-
κανθέντες, ἄξιοι νὰ καταλάβουν τακτικὴν ἕδραν ἀκαδη-
μαῖκοῦ διδασκάλου. Διότι ἀκαδημαϊκὸς διδάσκαλος δὲν
ἐπιτρέπεται, ἀλλὰ καὶ δὲν εἶναι ἱκανὸς νὰ γίνῃ 6 οὶοσ-
δήποτε προώρως, ἔστω καὶ ἐὰν ὁ Θεὸς ἐχάρισεν εἰς αὑ-
τὸν ἰδιοφυἱαν, ἐὰν δὲν παλαίσῃ καὶ ἐὰν δὲν κοπιάσῃ
καὶ ἐὰν δὲν πλαστουργηθῇ βαθμιαίως καὶ βῆμα πρὸς
βῆμα καὶ ἐὰν δὲν ἀποκτήσῃ τὴν ἀνεκτίμητον ἀξίαν τῆς᾿
καθολικῆς ἐμπειρίας, ἡ ὁποία ἀποκτᾶται μὲ τὸ βαρύ-
τερον νόμισμα ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον, ᾿ἤτοι «μὲ τὰ χρόνια
του».
Καὶ μόνον, ἀφ᾿ ἧς ὁλοκληρωθοῦν, πλαστουργημένοι,
θὰ ἐκχυθοῦν πλέον ὡς μεγάλαι πρότυποι ἀκαδημαϊκαὶ
φυσιογνωμίαι διδασκάλων φωτός, αἱ ὁποῖαι θὰ εἶναι ἱ-
καναὶ νὰ χαρίσουν τὸ ἐπιστημονικὸν φῶς καὶ τὴν γνη-
σίαν ἐπιστημονικὴν καλλιέργειαν «μακρὰν ἀπὸ τὴν κα-
ταχνιὰ τῆς γήινης σκέψεως καὶ τῶν φραγμῶν της». Εἰ-
ναι δ᾿ οὗτοι, διότι εἶναι κυριευμένοι ἀπὸ τὴν μεγαλειὠ-
δη ἱερὰν μανίαν τῆς ἡρωϊκῆς ἐπιστημονικῆς αὐτοθυσί-
ας, οἱ μεγάλοι ἱεραπόστολοι τοῦ πνευματικοῦ καὶ ἠθικοῦ
πολιτισμοῦ καὶ οἱ ὑπεύθυνοι φωτεινοὶ ἡγέται τοῦ Ἔ-
θνους καὶ τῆς ἀνθρωπότητος καὶ οἱ ὁποτοι ἔχουν, ὡς τε-
λειωθέντες, θετον κάλλος. Καὶ εἶναι οὗτοι οἱ Ἐμπνευ-
σταὶ καὶ Σπορεῖς τῶν Μεγάλων Ἀξιῶν, πλαστουργοῦν-
τες καὶ τὰς νεανικὰς ψυχὰς καὶ τους ἐρχομένους μὲ «οὐ-
ράνια ὀμορφιά».
δ) Μετὰ ταῦτα ἀκούομεν μεταξὺ τῆς μελῳδίας τῶν
μακαρισμῶν ἐξ ἑνὸς ὑψώματος πρὸς τὴν γραφικὴν λί-
μνην τῆς Γεννησαρὲτ τὸν ὕμνον τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς
πεινῶντας καὶ διψῶντας τ ἡ ν δ ι κ α ι ο σ ύ νἡ ν .
Τοιουτοτρόπως, ἐν τελικῆ ἀναλύσει ἀντικρύζομεν τὴν ᾿
θείαν ἐντολὴν διὰ τὴν ἀξίαν τῆς δικαιότητος καὶ τῆς
ἴσης μεταχειρίσεως.
Ὑπὸ τὴν ἔννοιαν λοιπὸν ταύτην δὲν ἐπιθυμεῖ 6 Ἑλ-
ληνισμὸς ἓν μὴ σεβόμενον τὴν δικαιοσύνην ἔθνος πολ-
λῷ μᾶλλον, διότι πᾶν κατ᾿ αὐτῆς πλῆγμα ἐκτρέφει τὸ
μῖσος εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀδικουμένων καὶ ἀποτελεῖ κα-
κὸν σύμβουλον. παρωθεῖ εἰς ἀγανάκτησιν ἐναντίον μιᾶς
ἀδίκου πολιτείας, ἐνδεχομένως δὲ ἀκόμη καὶ ἐκτρέφει
τὰς ἀνατρεπτικὰς καὶ ἀναρχικὰς ἰδέας.
ε) Νέαν πρόσκλησιν πρὸς τὸ Κράτος συνιστᾷ ἡ ἀξία,
τὴν ὁποίαν ἐκπροσωπεῖ ὁ νόμος τ ἡ ς ἀ γ ά π ἡ ς
πρὸς τὸν πλησίον καὶ ὁ νόμος τ ἡ ς εἰ ρ ἡ ν ἡ ς
καὶ τῆς γαλήνης. Πρόκειται περὶ ἀξίας συγκεντρωτι-
κῆς τῶν λοιπῶν ἀνθρωπίνων ἀρετῶν.
Καὶ ἡ ὁποία ἐντολὴ ἀπαιτεῖ, ὅπως τὸ κράτος ἐγκα-
ταλείψῃ οἱανδήποτε ἄλλην πολιτικὴν καὶ μεταβληθῆ
εἰς ἓν κράτος γιγαντιαίας, ἁγνῆς καὶ ἄνευ συμφέροντος
ἀγάπης πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν. Καὶ τοῦτο, διότι ἐ-,
κεῖ, ἔνθα ἡ ἀνθρωπίνη ζωὴ δὲν ἀντικρύζει τὴν ἄδολον
καὶ εἰλικρινῆ ὄντως ἀγάπην καὶ τὴν συμπαράστασιν καὶ
τὴν ἐκτίμησιν, ἡ ὁποία ἀγάπη ἀποτελεῖ τὸ αἴτημα πά-
σης ἀνθρωπίνης ψυχῆς, θάλλει τὸ μῖσος, ἡ πικρία, ἡ ἀ-
γανάκτησις καὶ ἡ ἀντικοινωνικότης ὑπὸ τὰς πλέον ποι-
κίλας αὐτῆς μορφάς. Ἂς γίνῃ δὲ σαφῶς νοητὸν ὅτι
πᾶσα σαπρὰ κοσμοθεωρία ποτίζεται καὶ ἐκτρέφεται ἐκ
τῶν περιοχῶν, εἰς ἃς δὲν βασιλεύει ἡ ἀγάπη καὶ 6 σε-
βασμὸς πρὸς τὴν προσωπικότητα παντὸς ἀτόμου. Τοῦτο
δὲ ἰδιαιτέρως ἰσχύει καὶ διὰ τὴν πνοὴν τοῦ ἔργου τῶν
ἀστυνομικῶν σωμάτων, ἅτινα ὡς τεταγμένα διὰ τὴν «ἀ-
σφάλειαν» καὶ τὴν «τάξιν» δέον νὰ συναντήσουν τὸ φι-
λοσοφικὸν οὐράνιον ὑπόβαθρον τῆς ἀποστολῆς των, τὸ
ὁποτον εἶναι «ὁ νόμος τῆς ἀγάπης» ὡς πηγὴ τῆς κατευ-
θύνσεως τῆς «ἀσφαλείας» καὶ «ὁ νόμος τῆς εἰρήνης» ὡς
πηγὴ τῆς κατευθύνσεως τῆς «τάξεως».
Διότι μόνον μία τοιαύτη πνοὴ ἀπεράντου ἀγάπης καὶ
πόθου εἰρήνης πρὸς τὸν λαὸν ἐκ μέρους τῆς ἀστυνομίας
δύναται νὰ καταργήσῃ τὴν φοβίαν καὶ τὴν ἀντιπάθειαν
καὶ νὰ κερδίσῃ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν ἐμπιστοσύνην πρὸς
τὴν ἀστυνομίαν ἐκ μέρους τοῦ λαοῦ. Καὶ ἐξ ἄλλου, μό-
νον μία τοιαύτη πνοὴ δύναται νὰ ἀποτελέσῃ τὴν-ἀλάν-
θαστον φωτεινὴν πυξίδα, ἶνα ἀνευρίσκη ἡ ἀστυνομία
πανταχοῦ καὶ πάντοτε καὶ εἰς οἱανδήποτε κρίσιν της
τὸν ὀρθὸν στόχον ἑνὸς οὐρανίου προορισμοῦ της, πᾶσα
δὲ παραγνώρισις τοῦ τοιούτου στόχου ἁπλῶς θὰ ὁδἢγῃ
εἰς ναυάγιον.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Περιοριζόμεθα μόνον εἰς τὰς προμνησθείσας δασικὰς
ἑλληνοχριστιανικὰς ἀξίας, χωρὶς νὰ παραγνωρίζωμεν
καὶ ἄλλας σπουδαίας καὶ ζωτικὰς.
Τὸ ἄνειρον δὲ τοῦ ἑλληνοχριστιανικοῦ προσανατολι-
σμοῦ, ἂς ἐμπνέῃ πάντας τοὺς εἰς οἱανδήποτε ἐποχὴν τῆς
ροῆς τῆς ζωῆς τοῦ Ἔθνους καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον
συμμετέχοντας εἰς τὴν δημοσίαν ζωὴν τῆς χώρας, ἐὰν
ἐπιθυμοῦν οὗτοι εἰλικρινῶς νὰ εἶναι συνεπεῖς καὶ ἐμ-
πνευσμένοι ἡγήτορες τῆς κρατικῆς καὶ τῆς ἐθνικῆς εὗ-
τυχίας. Εἰδικώτερον δὲ ὁ «νόμος τῆς Ἀγάπης» ἂς εἶναι
ἡ πυξίς των, διότι μόνον οὗτος εἶναι ἱκανὸς νὰ καταργῇ
τὰς οἱασδήποτε κρίσεις τοῦ ἔθνους κατὰ τὴν ροὴν τῶν
αἰώνων.
Καὶ ἂν δροσίσωμεν δί ἐμπράκτου καὶ οὐχὶ μόνον διὰ
λόγων ὡς ἑλληνοχριστιανικῶς παιδαγωγοῦν κράτος καὶ
ὡς ἑλληνοχριστιανικῶς παιδαγωγοῦσα κοινωνία τὰ τέ-
κνα καὶ τὰς οἰκογενείας τῆς Ἑλλάδος «μὲ ἀστείρευτη
πηγὴ ἑνὸς ἑλληνοχριστιανικοῦ γαλάζιου οὐρανοῦ».
ἓίἐ
21
 ᾿ [ἰνἰἰἐι "RD
ΥΠΟΘΕΣΙΣ : ΔΕΔΡΑΚΟΣ KABOYPIOY,,
Ο τίτλος τοῦ «δράκον» υἱοθετήθη
διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὸ ἐγκληματο-
λογικὸν λεξιλόγιον μὲ τὴν ὑπόθεσιν
τοῦ διαβοήτου μανιακοῦ δολοφονου
γυναικῶν τοῦ Ντύσελντορφ, ἡ ρίζα
του δμὼς εὑρίσκεται εἰς τὰ παραμυ-
θια καὶ τοὺς θρύλους, οπου οἱ δράκοι
ἀντιπροσωπεύουν τὰ κακοποιὰ πνεύ-
ματα καὶ τοὺς αἱμοχαρεῖς κακούρ-
ἶ . γους.
Εἰς τὸν 2οὸν αἰῶνα, εἶναι πραγμα-
τι δύσκολον νὰ πιστεύῃ κανεὶς ὅτι ἀ-
νάμεσα εἰς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τα-
ξειδεύουν ἐπὶ ἡμέρας εἰς τὸ διάστη-
μα, ποὺ κατασκευάζουν κτίσματα ἑ-
κατὸ ὀρόφων, ποὺ μὲ τὴν στροφὴ ἑ-
νὸς διακόπτου ἐπικοινωνοῦν᾿ ἐντὸς
δευτερολέπτων μὲ τὴν ἄλλην ἄκρην
τῆς γῆς, εὑρίσκονται καὶ κυκλοφο-
ροῦν ἀντίτυπα, ἢ κακέκτυπα, τῶν
δράκων τούτων τοῦ παραμυθιοῦ καὶ
τοῦ θρύλου. Καὶ δμως, 6 «δράκος»
τοῦ Ντύσελντορφ. 6 Κυανοπώγων
Δανδρύ, 6 «Τζὰκ 6 dwsgofiydkmg),
ὁ Ματούκα καὶ ἀρκετοὶ ἄλλοι, ἀπε-
τέλεσαν κατὰ. καιροὺς, ζωντανὰς ἀ-
ποδείξεις, ὅτι τὸ παραμύθι καὶ ὁ θρῦ-
λος, ἐκφεύγουν κάποτε ἀπὸ τὸ δνει-
ρον ἢ τὸν ἐφιάλτην, καὶ ὑπογραμ-
μίζουν ἀποτρόπαια μίαν πραγματικό-
τητα θλιβερήν...
1) Τὸ ἔγκλημα
Τὴν 5ην Αὐγούστου 1958, ὥραν
(ἱ τὸ ἀπόγευμα, 6 Θεόδωρος Δέγλε-
ρης, 35 ἐτῶν, μόνος υἱὸς ζώντων γο-
νέων, ὑπάλληλος τοῦ καταστήματος
άΑκρονὶ, συνήντησε τὴν φίλην του,
24 ἐτῶν, εἰς τὴν πλατεῖαν Κάνιγγος,
ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖον Ἐμπορί-
ου. Δὲν ἦτο ἡ πρώτη συνάντησίς των,
ἐπρόκειτο δμὼς νὰ εἶναι ἡ τελευταία.
Τὸ ζεῦγος ἐπῆρε τὸ τρὰμ τῆς ὁδοῦ
Πατησίων, κατέβη εἰς τὰς στήλας τοῦ
ναοῦ τοῦ Ὀλυμπίου Διός, ἔφθασεν
εἰς τὴν ἀφετηρίαν τῶν λεωφορείων
Βφνὶ-ιαγμἐνης ὅπου ἔπεβιβάσθη, μὲ
22
,νῢᾎἶθἰᾮὶ
ίῦἳὖ.) ζἲἆᾝιᾛὶᾗἱ
τελικὸν προορισμὸν τὸ Μικρὸ Καβοῦ-
ρι, εἰς τὸ σημεῖον ὅπου 6 ναΐσκος τοῦ
Ἀγίου Νικολάου. Ἡτο περίπου ὥρα
7. 30' ὅταν 6 Δεγλέρης μὲ τὴν φίλην
του, εἰσεχώρησαν εἰς τὸν πυκνὸν πευ-
κῶνατῆς περιοχῆς, καὶ ἐξηπλώθησαν
εις τὴν ρίζαν ἑνὸς πεύκου, προφυλα-
γμένοι καὶ σχεδὸν ἀθέατοι εἰς τὰς
σκιὰς τοῦ δειλινοῦ.
Οἱ δύο νέοι ἐγνωρίζοντο ἀπὸ τρι-
ετίας, ἐπρόκειτο δὲ νὰ τελέσουν τοὺς
ἀρραβώνας των τὴν ἑπομένην, βην
Αὐγούστου. Ἀπησχολημένοι μὲ τὰς
περιπτύξεις των, δὲν ἐπρόλαβαν κἂν
νὰ ἀντιληφθοῦν τὸν θάνατον ποὺ ἐ-
πλησίαζεν. Τέσσαρες πυροβολισμοὶ
ἐτάραξαν τὴν εἰδυλλιακὴν γαλήνην
τῆς Ἀττικῆς παραλίας. Ο Δεγλέρης
μὲ διαμπερὲς τραῦμα ἀπὸ τοῦ ἑνὸς
κροτάφου εἰς τὸν ἕτερον, μένει ἄ-
πνους. Η γυναῖκα μὲ ἓν σοβαρὸν τυ-
φλὸν κοιλιακὸν τραῦμα, καὶ ἕτερον ἐ-
λαφρὸν εἰς τὴν κεφαλήν, κραυγάζει
καὶ ζητεῖ βοήθειαν. <Ἐν ἄλλο ζεῦγος
τρέχει κοντά της, τὴν ἐρωτᾶ τί συμ-
βαίνει, καὶ ἡ δυστυχὴς ἀπαντᾶςαΜᾶς
ἐσκότωσαν I) Τὸ ζεῦγος τότε -- ἀρ-
γότερον ἐγνώσθη ὅτι ἦτο 6 Γεράσι-
μος Μαμούρης μὲ τὴν φίλην του ——-
τρομοκρατεῖται καὶ τρέπεται εἰς φσ-
γὴν χωρὶς νὰ προσφέρῃ καμμίαν βο-
1ἱθειαν.
ι Ἐπὶ ἡμίσειαν ὥρανἡ -ιωπελ-λάαἱ-
μορραγεἷ καὶ ἀγωνιᾶ, εἰς τὸ πλευρὰν
τοῦ νεκροῦ ἐραστοῦ της, καὶ ἐπὶ τε-
λους ἐμφανίζεται ἕνας ἄγνωστος,
πρόθυμος νὰ συνδράμη. Ηπρώτη ἐ-
ρώτησίς του εἶναι: (Τί συμβαίνει»
Η τραυματισμένη ἀπαντᾶ: «Μᾶς ἐ-
σκότωσαν! Βοήθησέ με χριστιανέ
μου !» Ο ἄγνωστος δμὼς μένει ἀκί-
νητος καὶ οὐδεμίαν βοήθειαν προσφέ-
ρει παρὰ μόνον ἀφοῦ εἰς σχετικὴν ἐ-
ρώτησίν του τὸ θῦμα ἀπαντᾶ: «ἘΟχι,
δὲν εἶδα τὸν δολοφόνο». Τότε 6 ἄγνω-
στος πλησιάζει, ἀνατρέπει τὸ πτῶμα
— 6 Δεγλέρης ἔκειτο πρηνὴς — «βά-
ζει αὐτὶ» εἰς τὸ στῆθος τοῦ Δεγλέρη
καὶ ἀποφαίνεται ὅτι ἀκόμη ἡ καρδιά
του κτυπᾶ. Κατόπιν προσπαθεῖ νὰ
βοηθήσῃ, τὴν γυναῖκα νὰ σηκωθῆ,
ἀλλὰ αὐτὴ κραυγάζει ἀπὸ τοὺς πό-
νους, Τὴν ἰδίαν στιγμὴν ἀκούγεται
ἐξ ἀποστάσεως σπεύδοντα βήματα.
Εἶναι οἱ ἀστυνομικοὶ καὶ ἄλλοι δια-
βάται ποὺ καταφθάνουν ὡδηγημένοι
ἀπὸ τὰς κραυγάς. Ο ἄγνωστος τότε
ἀφήνει τὴν προσπάθειαν ὑποστηρί-
ξεως τῆς τραυματισθείσης, ἁρπάζει
..., ... ,,-
τὴν τσάνταν της καὶ ἐξαφανίζεται.
Μετά τινα λεπτὰ φθάνει πλησίον
της ἕνας ἀνθυπασπιστὴς τῆς Χωρο-
φυλακῆς. Φροντίζει διὰ τὴν μεταφο-
._-___.—~.<._....
ράν της εἰς τὸ νοσοκομετον, καὶ κα-
τόπιν ἐπιφορτίζει δύο χωροφύλακας ,
μὲ τὴν φρούρησιν τοῦ πτώματος.
Μετ᾿ ὀλίγον ἀκόμη, καταφθάνει εἰς
τὸν τόπον τοῦ ἐγκλήματος καὶ 6 Δι-
οικητὴς τοῦ Ἀστυνομικοῦ Τμἡ, ατος
_ _
Βουλιαγμένης. Αἱ ἀρχαὶ Ἀσ είας
ἀναλαμβάνουν πλέον τὴν ὑπόθεσιν
...- - ὁ
εἰς χεῖρας των.
2) Πόσον στοιχίζει ἓν
σφάλμα
<Ὅποιος ἰσχυρισθῆ ὅτι εἶναι ἀλά-
θητος, εἶναι ἁπλῶς καὶ μόνον ἀνόη-
τος. Ὄποιος ἐξ ἄλλου ἰσχυρισθῇστι
εἰς πᾶσαν κρίσιμον στιγμὴν 511119111-
σεν, αὐτομάτως καὶ ἀμέσως, πρὸς τὴν
ὀρθὴν κατεύθυνσιν καὶ ἔλαβε πάντοτε
τὸ. ὀρθὰ μέτρα, εἶναι ἁπλῶς και μόνον
WmἸ;
Οἱ ἄνθρωποι, εἶναι μοιραῖον καὶ
φυσιολογικὸν νὰ διαπράττουν λάθη..
Ἰδίως ὅταν δὲν διαθέτουν παρὰ ἐλά-
χιστον χρόνον διὰ νὰ σκεφθοῦν καὶ
νὰ ἐκλέξουν τὰς ἀποφάσεις των. Τοῦ-
το σημαίνει ὅτι οἱ ἐκ τῶν ὑστέρων
προφῆται καὶ ἐπικριταὶ πρέπει νὰ
λαμβάνουν πάντοτε ὖπ᾿ ὄψιν τὰς ἑ-
κάστοτε συνθήκας καὶ περιστάσεις αἱ
ὁποῖαι βαρύνουν -—- κάποτε καταθλι-
πτικῶς - εἰς τοὺς ὤμους ἐκείνου ὁ
ὁποτος εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων ὕπο-
 χρεωμένος νὰ λάβη ὑπεύθυνον ἀπό- μεταξὺ τῶν δύο δακτύλων- μέσον χὴ αὑτὴ ἐκέρδιζε πολὺ ἔδαφος ἔναντι,
φασιν. καὶ παράμεσον — τῆς δεξιᾶς χειρός. τῶν δύο ἄλλων πιθανῶν, ἤτοι. τοῦ
Ο ἀνθυπασπιστής, 6 ὁποτος ἄνε Συνήχθη ἐκ τούτου 611.ἡ σφαῖρα ἡ ἐγκλήματος διὰ ληστείαν, καὶ τοῦ
κάλυψε τελικῶς τὴν τραυματισμένην ὁποία ἔπληξε τὴν νέαν εἰς τὴν κοι (σεξουαλικοῦὶ ἐγκλήματος. Αἱ δύο
γυναῖκα καὶ τὸ πτῶμα τοῦ φίλου της, λιακὴν χώραν, διῆλθε μεταξὺ τῶν τελευταῖαι ἐκδοχαὶ δὲν εὐνοοῦντο ἐκ
ἀφοῦ ἐβεβαιώθη ὅτι 6 Δἑγλερης ἦτο δύο τούτων δακτύλων τοῦ Δἐγλερη, τῶν δεδομένων. Ο δράστης δὲν 5!-
νεκρός, καὶ συνεπῶς πᾶσα βοήθειαη- καθὼς τὴν ἐνηγκαλίζετο. Εἰ», τὰθη- 151 ἀπειλήσει τὰ θύματα, ὅτε καὶ
το δί αὐτὸν περιττή, ἔστρεψε ὁλό- λάκειά του εὑρέθησαν ἡ ταυτότης προσεπάθησε νὰσυλήση τὸν νεκρόν.
κληρον τὴν προσοχήν του εἰς τὴν ἐ- του, 150 δραχμαί, δύο μανδήλια, Μόνονἡ ἁρπαγὴ τῆς τσάντας δὲν ἐ-
πιζῶσαν, τῆς ὁποίας ἡ κατάστασις ἐ- κλειδιά, ὀνυχοκόπτης καὶ ἀναπτἠρ. δικαιολόγει (λῃστείαν) διότι τί πο-
νεφανίζετο — καὶ ἦτο - ἐξαιρετι- Εἰς δάκτυλον τῆς ἀριστερᾶς χειρὸς σὸν ἠδύνατο νὰ περιέχη τσάντα γυ-
κῶς σοβαρά. Τοῦτο ἦτο σφᾶλμα. Βε- ἔφερε χρυσὸν δακτυλίδι μὲ τὰ ἀρχι- ναικεία εἰς ἐρωτικὸν περίπατον εἰς
βαίως ἡ γυναῖκα εἶχεν ἄμεσον ἆνάγἳ κά του. τοιαύτην περιοχήν; Τὸ (σεξουαλικὸν)
κην μεταφορᾶς, διότι ἐκινδύνευεν ἡ Πρώτη φροντὶς ἦτο ἡ᾿59511101 τοῦ ἔγκλημα ἐξ ἄλλου, παρουσιάζετο καὶ
ζωή της, τὸ ἔργον δμὼς τοῦτο, ὁ ἀν- παρελθόντος καὶ τοῦ προσφάτου βίου αὐτὸ ἄτονον, διότι 6 δράστης οὐδε-
θυπασπιστὴς ἠδύνατο νὰ τὸ ἐμπι- τοῦ Δέγλερη. '"Hἔρευνα αὐτὴ ἀπεκά- μίαν ἐνέργειαν εἶχεν ἐπιχειρήσει κα-
στευθῆ καὶ εἰς τοὺς προσδραμόντος λυψεν ὅτι 6 Δέγλερης- τύπος ἀρ- τὰ τῆς ἀνυπερασπίστου πλέον γυναι-
πολίτας, ἐνῶ 6 ἴδιος θὰ ἔπρεπε νὰ ρενωπὸς — εἶχε πολλὰς ἐρωτικὰς πε- κός, Ἀλλὰ καὶ ἡ πρώτη ἐκδοχή, τῆς
λάβη τὰ δύο πρῶτα καὶ βασικὰ μέ- ριπετείας, μίαν μάλιστα μεθ᾿ ὑπάν- «iv-0511611111050); ἀπώλεσε καὶ αὐτὴ ἔ-
τρα ποὺ ἐνδείκνυνται εἰς τοιαύτας δρου γυναικός, προτοῦ συνδεθῆ μετὰ δαφος ταχέως, ὅτε διεπιστώθη, ὅτι
περιστάσεις ιτὸν ἀποκλεισμὸν δηλα- τῆς Μαναβάκη. ἀμφότεραι αἱ πρῴην ἐρωμέναι τοῦ
δὴ τῆς περιοχῆς, καὶ τὸν ἔλεγχον τῶν Τὸ παρελθὸν τῆς φίλης του ἐξ ἄλ- Δεγλέρη εἶχον ἀκλόνητον ἄλλοθι, ἡ
ἐντὸς αὑτῆς ἀτόμων. Αὐτὸ μάλιστα λου εὑρέθη καθαρόν. Η νέα ἦτο ὡ- δὲ τραυματισθεῖσα οὐδένα ἕτερον δε-
ἦτο 119115161 εθκολον, διότιἡ περιοχὴ ραία καὶ διέμενεν ἀπὸ τῆς κατοχῆς σμὸν εἶχεν᾿ἡ ἔστω 11591115151011.211—
ἀπεμονώνετο αὐστηρῶς μὲ τὴν τοπο- καὶ ἐντεῦθεν, μετὰ μιᾶς θείας της, ἐ- νεζητήθη τέλος καὶ τετάρτη πιθανή
θέτ-ὴσιν ἐλαχίστων ἀνδρῶν εἰς τὸν νῶ 6 πατήρ της διέμενεν εἰς ,Πάτρας ἐκδοχή: Ο φόνος ἄλλου ἀντ᾿ ἄλλου.
στενὸν «λαιμὸν» ἀπὸ ὅπου πᾶς πεζὸς μετὰ τῆς ὑπολοίπου οἰκογενείας. Ἀνεξαρτήτως τῶν εἰκασιῶν, 6 ᾿-Α
ἦτο ὑποχρεωμένος νὰ περάσῃ εἰσερ- Τὰστοιχεῖα ταῦτα - τὰ μόνα με- ιώτερος Διοικητὴς ἀπεφάσισε νὰ 0'1-
χόμενος ἢ ἐξερχόμενος ἀπὸ τὸ «Μι- μὴ τῆς στιγμῆς - ἐτέθησαν, τὴνἑ- ναπληρώσῃ ἔστω καὶ ἐκ τῶι ὑστέρων
κρὸ Καβοῦρὴ. Ἐὰν τὰ μέτρα αὐτὰ πομένην τοῦ, ἐγκλήματος, ὑπ᾿ ὄψιν τὴν ἀνυπαρξίαν πειστηρίων, ὅσον καὶ,
ἐλαμβάνοντο ἐγκαίρως, εἶναι πολὺ πι- τοῦ Ἀνωτέρου Διοικητοῦ χωροφυλα- ἂν τὸ ἔργον τοῦτο παρουσίαζε τερα-
θανὸν 6 δολοφόνος νὰ συνελαμβάνετο κῆς πρωτευούσης, Ταξιάρχου κ. Στ. στίας δυσχερείας μετὰ τόσον χρόνον
κατὰ τὴν ἰδίαν αὐτὴν νύκτα τοῦ ἐγ- Πετροπούλου, εἰς σύωοεψιν τῶν ἁρμο- ἀπὸ τοῦ συντελεσθέντος ἐγκλήματος.
κλήματος, διότι ὡς ἐκ τῶν ὑστέρων ἀ- δίων ἀξιωματικῶν. Αἱ πρῶται ἔρευναι οὐδὲν ἀπέδω-
νεκαλύφθη, δὲν ἦτο ἄλλος ἀπὸ 161 Ἐπειδὴ τὰ στοιχεῖα αὐτὰ ἥσων ἀ- σαν. Οἱ ἀνιχνευταὶ ἐπέστρεψαν ἄ-
προστρέξαντα (εἰς βοήθειαν» τῆς γυ- νεπαρκῆ, οἱ ἀξιωματικοὶ, ὑπεχρεώ- πρακτοι, τοῦτο δὲ δὲν πρέπει νὰ φυ.-
ναικός, 6 ὁποτος καὶ τῆς ἥρπασε τὴν θησαν νὰ καταφύγουν εἰς ὑποθέσεις νῆ παράδοξον. Η ἀνίχνευσις, καὶ δὴ
τσάνταν, ἡ δὲ τραυματισθεῖσα ἠδυνή- καὶ εἰκασίας. Κατ᾿ ἀρχὴν συνεζητή- εἰς τοιαύτας περιστάσεις, εἰς τόσον
θη νὰ τὸν περιγράψῃ ἔστω καὶ ἀμυ- θη ἡ ἐκδοχὴ ἐγκλήματος διὰ λόγους ἐκτεταμένον χῶρον, καὶ μετὰ παρέ-
δρῶς: (Νέος, μὲ αἰσθητὴν φαλα- ἀντιζηλίας καὶ ἐκδικήσεως. Η ἐκδο- λευσιν διαστήματος κατὰ τὸ ὁποτον,
κραν, μέτριον ἀνάστημα, κανονικὴ
διάπλασις, μὲ θερινὴν χακὶ στολὴν , ,,
καὶ μανίκια ἀναδιπλαηιένα), ,ι
Ὣς εἴπομεν ἐν τούτοις, τὰ μέτρα ᾿
ταῦτα δὲν ἐλήφθησαν ἢ 11.110110113911- . .
= ιδι
σαν χάριν τῆς μεταφορᾶς τοῦ θύμα-
τος. Ὅτῳ 6 δολοφόνος διέφυγεν ά-
νενόχλητος. Ὄχι δμὼς διὰ πολύ...

3) Πῶς ἐξιλεοῦται ἓν
σφάλμα
Ο χρόνος ὁ ὁποτος εἶχε χαθῆ ἔ- ,τ ῢ .ἲ᾿
πρεπε νὰ κερδιθῆ. Τοῦτο διεπίστω- ;-- ἲἷ
σεν ἀμέσως 6 Διοικητὴς Χωροφυλα- 4s . . 1
κῆς Γλυφάδας, Ταγματάρχης τότε I

Γεώργιος Σιαρρές, 6 ὁποτος ἑφθαὶ

σεν εἰς τὸν τόπον τοῦ ἐγκλήματος μὲ
τὸν ἰατροδικαστὴν Λουκόπουλον. Ο
ἰατροδικαστὴς διεπίστωσεν ὅτι τὸ
πτῶμα - "1171:1101 πλέον - ἐκτὸς τοῦ
διαμπεροῦς τραύματος τῶν κροτάφων 'O τόπος τοῦ ἐγκκλήματος. Αἰ θέσεις τῶν θυμάτων, ὡς καὶ τῶν εὐ-
ὅπερ ἐπέφερεν ἀκαριαίως τὸν θανα- ριθέντων πειστηρίων σημειοῦνται ἐταχκριῦὢς.
τον, ἔφερε καὶ ἐπιπόλαιον τοιοῦτον
 φωνικῶςκαὶ τεχνητῶς, τὰ ἴχνη ἀλ-
λοιοῦνται ἢ καταστρέφονται, ἀπαιτεῖ
εἰδίκευσιν, ἱκανότητα ἀλλὰ καὶ προ-
σοχήν, ἐπιμέλειαν, ὑπομονὴν καὶ ἐπι-
ν.
med ’1fiv, πρώτην ταύτην ἀποτυ-
ἔΐὲζὃςὒδέἲἒωπἶἒἕτἶπἓτῖθἓᾚἒἒἶεἜπιθί
πάρχουν «ἴχνη» καὶ «πειστήρια», ἀ-
νέλαβε προσωπικῶς τὴν διεύθυνσιν
τῶν ἐρευνῶν, τὰς ὁποίας πράγματι
διεξήγαγε μὲ ἰδιάζουσαν 11158061116-
τηι-α καὶ ἄψογον σύστημα.
Η περιοχὴ Βουλιαγμένης διηρἐ-
θη εἰς τμήματα, καὶ ἡ διερεύνησίς της
-— μέχρι καὶ Ἡλιουπόλεως -——- ἐνηρ-
γήθη ἐξονυχιστική. Ἑκατοντάδες
προσώπων προσήχθησαν καὶ ἀνεκρί-
θησαν μετ᾿ ἐπιμελείας καὶ προσοχῆς.
Τὰ πρόσωπα αῦτὰ ἧσαν κυρίως λω-
ποδῦται, ἡδονοβλεψίαι καὶ ἀνώμαλοι
τιᾞωι. Η ἔρευνα (ἵἰἴτὴ ἐνετόπισεν
ἂ ἑνὸς μὲν τὸ ζεῦγος τὸ ὁποτον
πρῶτον εἶχε πλησιάσει τὴν τραυμα-
τισθεῖσαν, τραπὲν ἀμέσως εἰς φυγήν,
ἀφ᾿ ἑτέρου δέηεν ἄλλο ζεῦγος το ὁ-
ποτον ὑπέδειξεν ὡς ὕποπτον ἓν πρό-
σωπον τὸ ὁποτον καὶ συνελήφθη. Τὸ
πρόσωπον ἐκεῖνο ἦτο ἢδονοβλεψίας,
καὶ ναὶ μὲν ἀπεδείχθη ὅτι δὲν ἦτο ὁ
δράστης, ἀλλὰ ἐκ τῆς καταθέσεώς του
- διασταυρωθείσης κατόπιν καὶ μὲ
, ἄλλας -—— ἐνετοπίσθη ἓν ἄτομον μὲ
πλέον συγ-κεχριμένα χαρακτηριστικά.
Ο ἡδονοβλεψίας ἐπέμεινεν ἰδιαιτέ-
ρως εἷς τὴν περιγραφὴν τῶν πεδίλων
τοῦ ἀτόμου τούτου, τὰ ὁποῖα (τοῦ εῖ-
χαν κάνει ἐντύπωσιν». Συγχρόνως
ἀνεπτύσσοντο καὶ ἄλλαι δραστήριοι
ἐνέργειαι, ἤτοι:
α) Ὁμὰς ἀνδρῶν ὑπὸ τὸν ἀνθυπο-
μοίραρχον Κωνσταντάκη ἐτάχθη νὰ
ἐνεδρεύη εἰς ,τὸν τόπον τοῦ ἐγκλήμα-
τος, διὰ πιθανὴν ἐπιστροφὴν τοῦ
δράστου, Τὸ ξργον τοῦτο ἦτο ἐξό-
χως λεπτὸν καὶ δυσχερές, διεξήχθη
δὲ μὲ μυρίας προφυλάξεις καὶ τεχνά-
σματα, διότι δὲν ἔπρεπε νὰ τρομο-
κρατηθοῦν οἱ συχνάζοντες εἰς τὴν πε-
ριοχὴν καὶ νὰ ἐρημωθῆ αθτη, ὅπερ ἱ
καὶ τοῦ δράστου τὴν ἐπανεμφάνισιν ἱ
θὰ ἀπεθάρρυνε.
β) Δραστηρία ἕρευνα τῆς new»
χἣς τοῦ φόνου, ὡδήγησενχεἰς τὴν ἀ-
νωιάλιημιν ζεύγους πεδίλων, τοποθε-
τημένων ὅπισθεν θάμνου. Ο ἡδονο-
Βλεψίας ἀνεγνώρισε τὰ πέδιλα τὰ ὁ-
ποῖα εῖχεν ἴδει νὰ φορῆ τὸ ὕποπτον
ἄτομον.
γ) Ὁμὰς 15 χωροφυλάκων — 1
Τμῆμα Κηφισίας - ἀνακαλύπτει ἐν- ἰ
τὸς σχίνου, ἑκατὸν περίπου μέτρα ἀ- b
πὸ τὸν τόπον τοῦ ἐγκλήματος, τὸπορ-
τοφόλιον τὸ ὀπατον ἡ φίλη τοῦ Δέ-
24
γλερη εἶχεν ἐντὸς τῆς τσάντας της.
δ) Ὁμὰς 30 ἀνδρῶν (Γραφεῖα Ἀ-
νωτέρας Διοικήσεως χωροφυλακῆς)
«κτενίζει» τὴν περιοχὴν καὶ ἀνακαλυ-
πτει τὴν τσάνταν τῆς κοπέλλας, εἰς
ἀπόστασιν 150 μέτρων ἀπὸ τὸν τό-
πον τοῦ φόνου.
ε) Ὁμὰς 45 ἀνδρῶν (Μικτὸν ἀ-
πόσπσσμα Ἀνωτέρας Διοικήσεως καὶ
Τμήματος Κηφισίας), μετ᾿ ἐντατικὴν
ἔρευναν ἀνακαλύπτει περίστροφον
φέρον δύο φυσίγγιάκαὶ διπλωμένον
εἰς μανδήλιον.
στ) Μετὰ τὴν ἀνακάλυψιν τοῦ πε-
ριστρόφου, ἐκρίθη ἀναγκαία ἡ ἀνεύ-
ρεσις τοῦ κάλυκος τοῦ διαμπεροῦς
,τραύματος τοῦ Δέγλερη. Μετ᾿ ἀλλε-
παλλήλους ἀνεπιτυχεῖς προσπαθείας,
σύντονος ἔρευνα ὁδηγεῖ εἰς τὴν ἀνα-
κάλυψιν δύο καλύκων εἰς τοὺς πλη-
σίον τῆς θαλάσσης βράχους, ἐσφη-
νωμένων εἰς κορμοὺς πεύκων. Ἐργα-
στηριακὴ ἐξέτασις μετὰ δοκιμάς καὶ
σύγκρισιν ἀποδεικνύει ὅτι τὰ εὑρε-
θέντοἶ βλήματα εῖχον ριφθῆ ἀπὸ τὸ
ἀνευρεθὲν περίστροφον. Ἀντιθέτως,
σύγκρισις μὲ τὴν ἐκ τῆς τραυματι-
σθείσης ἐξαχθείσης σφαίρας, οὐδὲν
ἀποδίδει, λόγῳ παραμορφώσεως τοῦ
βλήματος ἐκ ,συγκρούσεως ἐπὶ ὀστοῦ
τῆς λεκάνης.
ζ) Ἐξονυχιστικὴ ἐξέτασις τῆς
τσάντας διὰ δακτυλικἁ ἀποτυπὡμα-
τα οὐδὲν ἀποδίδει.
η) Ἀντιθέτως, ἡ ἐργαστηριακὴ ἑ-
ξέτασις τοῦ περιστρόφου ἀπεκάλυψε
πολλά. τὰ ὁποῖα δμὼς περιέπλεξαν
περιέργως τὴν κατάστασιν.
Καὶ κατὰ πρῶτον, εἰς τὴν βάσιν
τοῦ περιστρόφου, ἐπεσημάνθη ἀποτυ-
πωμα ἀτελές. Ἐκ τοῦ ἀποτυπώματος
τούτου δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ὁδηγηθῆ
ἡ Ἀσφάλεια εἰς τὴν ἀνακάλυψιν τοῦ
δράστου, ἦτο δμὼς δυνατὸν νὰ μαρ-
τυρήση ἐὰν συλλαμβανόμενος ὕπο-
πτος ἦτο ὁ δράστης.
Τὸ περίστροφον -— ἕνα Σμὶθ -
-~ mta‘T
, .
ἱ προσπαθείας τῶν ἀστυνομικῶν, ἀλλὰ
᾿ ἀνεξιχνίαστον.
..ὶκι .-᾿.Ϋ,Ὕ,, ᾿Ξ...ι
Τὸ ἓν τῶν δολοφονικῶν βλημάτων, ὡς
εὑρέθη ἐσφηνωμένον εἰς τὸν κορμὸν
πεύκου τῆς πεςιοχῆς.
Γοψέστον-ἔφερε στοιχεῖα Τ421496
ἦτο δὲ στρατιωτικόν. Εἰδοποιήθη ἀ-
μέσως, ἡ ἁρμοδία στρατιωτικὴ ἀρχὴ
{[115 ἀπήνττμεν ὅτι τὸ περίστροφον
ἀνῆκεν εἰς τὸ 25ον Σύνταγμα “115:1-
κοῦ, εἰς τὴν ὁπλοθήκην τοῦ ὁποίου
καὶ. ἐξηκολούθει νὰ εθρῆσκεταή
Η Χωροφυλακὴ ἐπὶ...ράψῃ ἀμέσως
εἰς τὴν ἐξιχνίασιν τοῦ νέου μυστη-
ρίου: ἘπιτόΞτιος ἔρευνα ἔφερεν εἷς
φῶς τὴν ἑξῆς ἱστορίαν. T1‘)ὕπὸ τον
ἀνωτέρωἀριθμὸν περίστροφον εἶχε
χρεωθῆ εἰς ἀξιωματικὸν ὁ ὁποτος(ἀ-
πουσίαζεν εἰς ἄδειαν. Ο ἀξιωματι-
κὸς εἰδοποιηθεὶς παρουσιάσθη — εν
τῷ μεταξὺ εῖχον διερευνηθῆ σχολα-
στικῶς ἅπασαι αἱ κινήσεις του, οὐ-
δὲν ὕποπτον παρουσιάσασαι - καὶ
προσεκόμισε καὶ τὸ περίστροφον
Ὅτῳ ὑπῆρχαν τώρα δύο περίστροφα
μὲ τὸν ἴδιον ἀριθμοὶ
Τὸ περίστροφον τοῦ ἀξιωματικοῦ
ἐξητάσθη ἐργαστηριακῶς καὶ ἀπεδεί-
χθη ὅτι ὁ ἀριθμός ττου εἶχε «κτυπη
θῆ» μεταγενεστέρως ἀφοῦ ἀπεσβέ-
σθη ὁ παλαιός. Ἀνεζητήθη ὁ ὁπλουρ-
γὸς τοῦ 2.11ταγματο ὁ ὁποτος ἐν τῷ
μεταξὺ εἶχεν ἀπολυθῆ τοῦ στρατοῦ.
Οὗτος προσαχθεὶς ἀπεκάλυψεν ὅτι
διαπιστώσας τὴν κλοπὴν τοῦ περι-
συρόφου ἐκ τῆς ἀποθήκης του κατὰ
τὸ παρελθόν, ἐφοβήθη καὶ ἔσπευσε
νὰ ἀγοράσῃ ἕτερον ὄμοιον εἰς τὸ ὁ-
ποτον «ἐκτύπησε» τὸν ἀριθμὸν τοῦ
κλαπέντος διὰ νὰ εἶναι ἐν τάξει μὲ
τὴν διαχείρισιν.
Ἦτο προφανὲς ὅτι τὸ εὑρεθὲν εἰς
Καβούρι περίστροφον ἦτο τὸ κλα-
πεν.
Ἤρχισαν ἀμέσως κοιναὶ πλέον ἔ-
ρευναι Χωροφυλακῆς καὶ Στρατοῦ
πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνσιν. Οἳάν-
δρες τοῦ Συντάγματος ἀξιωματικοὶ
καὶ ὁπλῖται μετ᾿ ἐξόχου προθυμίας
προσῆλθον εἰς δακτυλοσκόπησιν. Η
παραβολὴ δμὼς τῶν ἀποτυπωμάτων
πρὸς τὸ εὑρεθὲν ἀτελὲς οὐδὲν ἀπέδω-
σεν. Αἱ ἔρευναι συνεχίσθησαν ἐν τού-
τοις, ἀλλὰ παρουσίαζαν ἀφαντάστους
δυσκολίας διότι καὶ τὸ Σύνταγμα με-
τεκινήθη, καὶ συνέπεσε μέγας ἀριθμὸς
ἀνδρῶν νὰ ἀπολυθῆ κατὰ τὰς ημέ-
ρας ἐκείνας.
Ὅτῳ παρὰ τὰς ὑπερανθρώπως
καὶ τὴν γενναίαν συμπαράστασιν τῶν
στρατιωτικῶν, τὸ ἔγκλημα παρέμενεν
4) Τί ἀξίζει ἡ συνεργασία
τῶν πολιτῶν
Εἰς τὴν περιοχὴν «Μικρὸ Καβοῦ-
ρι» συνηντῶντο τακτωιῶς δύο ἄτομα,
ἀμφότερα κατατρυχόμενα ἀπὸ τὴν ρεύνησε πρῶτα τὰ ἀρχεῖα τῆς Διευ- ἐσπέραν τοῦ φόνου.
διαστροφὴν τοῦ ἡδονοβλι,ψίου: Δὲν θὑνσεως Ἐγκληματολογικῶν Ὑπηρε- Ο Στεφανόατουλος ἀπεκάλυψεν ἐ-
ἐγνωρίζοντο ὅτε εἶχον συνομιλήσει σιῶν ὅπου διεπιστώθη ὅτι ὁ Στεφανό- πίσης ὅτι ἦτο ὁ δράστης καὶ ἄλλης ἀ-
ποτέ, ἀλλ᾿ ἐξ ὄψεως, ἐκ τῶν τακτι- πουλος ἧτο σεσημασμένος. Διεπιστώ- ποπείρας. Πέντε ἡμέρας πρὸ τοῦ φό-
κιἶγν συναντήσεων εἰς τὸν αὐτὸν τό- θη ἐπίσης ὅτι ἦτο ἄνεργος καὶ διέμε- νου τοῦ Δεγλέρη εἶχε ρίψει εἰς τὴν
πον, ἀνεγνώριζεν ὁ εἰς τὸν ἄλλον. Εἶ- νεν ἀκόμη εἰς τὴν οἰκίαν τῆς ὁδοῦ ἰδίαν περιοχὴν αὐτοσχέδιαν χειρο-
χον«ἰδωθῆ» εἰς τὸ Καόοῦρι τὸ ἀπὸ- Νικηφόρου ούρανοῦ, τῆς ὁποίας ἔ- βομβίδα - μεταλλικὸν κυτίον γάλα-
γευμα τοῦ ἐγκλήματος, ὀλίγας δὲ ἡ- γινεν ἐπισήμανσιν. Παρεβλήθησαν ἐ- κτος πλῆρες ἐκρηκτικῆς θλης —— κα-
μέρας μετὰ τὸν φόνον συνηντήθησαν πίσης τὰ ἀποτυπάκιατά του ἐκ τοῦ τὰ ζεύγους ἐρωτευμένων, μὲ ἀποτέλε-
τυχαίως εἰς τὴν ὁδὸν Σταδίου. Δι- Ἐγκληματολογικοῦ ἀρχείου, μὲ τὸ σμα νὰ τραυματισθῆ ἡ γυναῖκα εις
στακτικοὶ ἀμφότεροι, ἐσταμάτησαν, ἀτελὲς ἀποτύπωμα τοῦ περιστρόφου, τὸ πρόσωπον.
καὶ ἀλληλοενθαρρυνόμενοι συνωμίλη- καὶ διεπιστώθη πλήρης σύμπτωσις. Τέλος ἐγένετο πλήρης ἀναπαρά-
σαν ἐπ᾿ ὀλίγον, καὶ ἀπεφάσισαν νὰ Τότε πλέον, τὴν 6ην πρωῖνήν, δύο στασις τοῦ ἐγκλήματος εἰς τὸν τόπον
μεταβοῦν ὁμοῦ εἰς τὴν Ἀσφάλειαν Μοίραρχοι μὲ πολιτικὴν περιβολὴν ὅπου διεπράχθη καὶ διελευκάνθησαν
καὶ νὰ καταθέσουν τὰ χαρακτηριστι- καὶ εἰς ἀστυφύλαξ τοῦ ἁρμοδίου Τμή- καὶ αἱ ἐλάχισται λεπτομέρειαι τοῦ φό-
κὰ τοῦ ἀτόμου, τὸ ὁποτον ἀμφότεροι ματος τῆς Ἀστυνομίας Πόλεων, ἐπί- νου, διαπραχθέντος ὑπὸ τὴν ἐπίδρα-
εἶχον ἐπυσημάνει ὡς ὕποπτον τὴν ἑ- σης μὲ πολιτικά, εἰσέβαλον εἰς τὴν οϊ- σιν τῆς σεξουαλικῆς διαστροφῆς ἐξ
σπέραν τοῦ φόνου. Ἐνῶ δμὼς ὥρι- κίαν τοῦ Στεφανοπούλου, ὅπου εὗρον ἧς ὁ δράστης κατετρύχετο
σαν, διὰ τὴν ἑπομένην, συνάντησιν αὐτὸν κοιμώμενον, τὸν ἀφύπνισαν Ο Στεφανόπουλος εἰσήχθη εἰς ὁί-
διὰ νὰ μεταβοῦν εἰς τὸ Τμῆμα Ἀ- καὶ τὸν συνέλα6αν᾿ ἄνευ ἀντιστάσεως. κην, καὶ κατεδικάσθη εἰς θάνατον.
σφαλείας, προσῆλθε μόνον 6 εῖς, καὶ Εἰς τὴν Ἀσφάλειαν, ἐνώπιον καὶ ούδὲν χαριστικὸν μέσον ἐχώρησεν,
φοβηθεὶς καὶ αὐτὸς μήπως ἐκτεθῆ δικαστικῶν, ὁ Στεφανόπουλος ὡμο- ἡ αἴτησίς του mi ἀπονομῆς χάριτος
——ἧσαν ἀμφότεροι ὕπανδροι καὶ οἴ- λόγησεν ἀβιάστως καὶ ἀπαθῶς τὸ ἒγ- ἀδτερρίφθη καὶ 6 «Δράκος» ἐξετελέ-
κοὶγπενειάρχαι — ἀπῆλθεν οἴκαδε καὶ κλημά του. Ο πρῶτος ἡδονοβλεψίας σ η.
ἐσιώπησεν. ἀνεγνώρισε τὸ ἄτομον καὶ ἔφερε τὰ Η περὶ δικαίου ἀντίληψις τῆς κοι-
Ὀλίγας ἡμέρας ἀργότερον ἐν τού- πέδιλα τὰ ὁποῖα τὸν ἐντυπωσίασαν - νωνίας ἱκανοποιήθη, ἀλλὰ πρὸς τοῦ-
τοις, ἡ χωροφυλακή, ἐντοπίσασα é; 6 Στεφανόπουλος ἐξήγησεν ὅτι ἦσαν το ἐχρειάσθη ἄοκνος προσπάθεια, [ἲ-
ἄλλων καταθέσεων τὰ δύο ταῦτα ἄ- ἀμερικανικῆς προελεύσεως, καὶ προ- κλόνητος πίστις εἰς τὸ καθῆκον καὶ
τομα, τὰ ἐκάλεσεν εἰς ἀνάκρισιν. Τό- ιόντα κλοπῆς -- τὸ δὲ ζεῦγος τῶν ἣ- παρὰ τὰς ἀνωυερβλήτοιζ δυσχερείας,
τε οἱ δύο ἡδονοβλεψίαι ἀπεφάσισαν δονοὖλεψιῶν ἐβεβαίωσεν ὅτι ἐπρόκει- ἀπαράμιλλος ἱκανότης τῶν τεταγμέ-
πλέον νὰ ἀποκαλύψουν τὰς ὑποψίας το περὶ τοῦ «ἀτόμου μὲ τὴν οὐλήν),- νων φρουρῶν τοῦ νόμου.
των, κατέθεσαν δὲ πολύτιμον στοιχεῖ- τὸ ὁποτον εἶχον ἴδει εἰς Καβούρι τὴν
ον, ὅτι δηλαδὴ ὁ πιθανολογούμενος
δράστης τὸν ὁποτον εἶχον ἴδει περι-
φερόμενον εἰς τὸν τόπον καὶ κατὰ τὴν
ὥραν τοῦ ἐγκλήματος ἔφερεν οὐλὴν
εἰς τὴν παρειάν.
Ἀμέσως οἱ ἡδονοβλεψίαι παρελή-
φθησοιν ὑπὸ ἀξιωματικῶν τῆς Χωρο-
φυλακῆς -- τοὺς ἐνέδυσαν μάλιστα
ὡς χωροφύλακας διὰ νὰ μὴ τοὺς ἐκ-
θέσουν — καὶ ὡδηγήθησαν εἰς τὸ
25ον Σύνταγμα Πεζικοὖ, ὅπου ἤρχι-
σαν νὰ ἐρευνοῦν τὰς φωιογνωμίας
τῶν ἀνδρῶν.
Καὶ εἰς μὲν τὰ πρόσωπα δὲν ἀνε-
κάλυψαν τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ δρά-
στου, τὰ ἀνεγνώρισαν δμὼς εις φω-
τογραφίαν ἑνὸς ἐκ τῶν ἐπιδει
των ἀντιγράφων ἀπολυτηρίου!᾿ἐπεζ-
δὴ εἰς τὴν φωτογραφίαν αὐτὴν δὲν
ἐφαίνετο ἡ οὖλή, ἐκλήθη 6 κουρεὺς
καὶ 6 ἐπιλοχίας τοῦ Συντάγματος, οἱ
ὁποτοι ἀδιστάκτως ἐβεβαίωσαν ὅτι ὁ

M-
ὑποδειχθεὶς εἰκονιζόμενος εἶχε πρά-
γματι οὐλήν.

5) Ο «Δράκος»
Η ὑποδειχθεῖσα φωτογραφία ἀ-
νῆκεν εἰς τὸν Μιχαὴλ Στεφανόπου-
λον. ἐτῶν 25, κατοικοῦντα εἰς τὴν ὁ- -—- Τί νὰ κάνω φίλτατες T’ ἄλλα ὅλα
δὸν Νικηφόρου ούρανοῦ 7. μοῦ τάχει ἀπαγορεύη ὁ γιατρὸ;!
Η χωροφυλακὴ δὲν ἔσπευσεν. Ἡ-
ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΜΑΣ
πυρποἰ-Πππᾑς
στὴν "Vfipu
ΑΝΤΩΝΗ ΤΡΑΥΛΑΝΤΩΝΗ
Ἂς μὴν πάτ, 6 ναῦς σας σὲ τίποτε
μεγάλα καὶ φοβερὰ κατορύώματα, μή-
τε σὲ κανένα ξεχωριστὸ ἥρωα τῶν θα-
λασσῶν. Ο πυρπολητὴς ποὺ θὰ σᾶς
παρουσιάσω δὲν εἶναι ἄλλος παρὰ 6 ὑ-
ποφαινόμενος, εἰρηνικώτατος ἀνθρω-
πάκος καὶ ταπεινότατος δοῦλος σας.
Ἦταν παληὸ ὄνειρο τῆς ζωῆς μου
νὰ γνωρίσω τὴν Ὕδρα τὴν ἀσκλάβω-
τη, τὴν περήφανη μητέρα τοῦ Μιαού-
λη καὶ τοῦ Κουντουριώτη, Καὶ ἥταν
θριαμβευτικὴ ἡ χαρά μου ὅταν πάτη-
σα τὸ πόδι μου στὸν κατάξερα θαλασ-
σοδαρμένο βράχο της κι ἀντίκρυσα τὰ
κατάλευκα σπιτάκια της, ποὺ τὰ φαν-
ταζόμουνα ὅλα λίκνα θαλασσομάχων.
Μὲ ὡδήγησαν στὸ ξενοδοχεῖα τῆς
κυρὰ Πανώριας, μιᾶς ψηλῆς καὶ ξερα-
κιανῆς, πεντακάθαρης.
Ἐδείπνησα στὴν ταβέρνα τοῦ Καλο-
γιάννη, ἐκάπνισα στὸ παράθυρο τοῦ
ξενοδοχείου μου τὸ τελευταῖο τῆς νύ-
χτας τσιγάρο καὶ κοιμήθηκα ὅλῃ τὴ
νύχτα βαθειά, γιατὶ ἤμουνα κατάκο-
πος καὶ τὸ κρεβάτι ἀστραφτε ἀπὸ τὴν
πάστρα.
Πολὺ πρωΐ, ἐλεύθερος ἀπὸ κάθε
γνωριμία, βγῆκα νὰ ἰδῶ τὴν Ὕδρα.
Κι ἐπειδὴ ἀπ᾿ ὅλα τὰ χρώματα τοῦ
Θεοῦ περισσότερο μὲ τραβάει τὸ πρά-
σινο, ἐδιάλεξα γιὰ πρῶτο μου περί-
πατο μιὰ ξερὴ ρεματιά, ὅπου ἔβλεπα
νὰ φυτρώνουν δυὸτρεῖς ἀνθισμένες
ροδοδάφνες, ἑλκυστικὴ ποικιλία μέσα
στὴν ἀποτυφλωτικὴ ἀσπράδα τῶν ἀ-
σβεστωμένων σπιτιῶν.
Μὲ ἀκολουθοῦσαν φυσικὰ στὸν
πρῶτο μου αὐτὸν περίπατο 6 Μιαού-
λης, 6 Σαχτούρης, 6 Κριεζῆς, 6 Κουν-
τουριώτης καὶ ἕνα πλῆθος ἄλλοι γνω-
στοὶ καὶ ἄγνωστοι μὲ πλατοβράκια
καὶ κόκκινες φεσάρες, μὲ μάτιαἄφο-
βα καὶ χέρια ροζιασμένα. Καὶ συλλο-
26
Γ,
γιζόμουνα ποιὸν ἀπ᾿ ὅλους αὐτοὺς νὰ φτες, 6 νοῦς μου γύριζε ἀποκλειστι-
διαλέξω γιὰ σύντροφο στοὺς περιστά- κὰ στὴν κλεψιά. ἱ
τους μου, τὶς λίγες μέρες ποὺ λογά- Πρὶν φτάσω σὲ κανένα συμπέρα-
ριαζα νὰ μείνω στὸν τόπο τους. σμα, φτάσαμε στὴν ἀστυνομία, ἀνε-
Η ἐκλογή μου ἔπεσε στὸν Λαζαρο βήκαμε μιὰ σάπια σκάλα καὶ βρεθή-
Κουντουριώτη, γιὰ τὴν ἄσπιλη ἀρε- καμε σ᾿ ἕνα στενὸ γραφεῖα, μπροστὰ
τή του, χάρισμα γιὰ κείνους τους και- στὸν ἀστυνόμο.
ροὺς σπανιώτερο ἀπὸ τὴ φιλοπατρία Ἥταν ἕνας νέος ἀνθυπασπιστὴς
καὶ τὴν ὁρμητικό-πὶτα. Μοῦ φαινόταν τῆς Χωροφυλακῆς πού, ὅπως ἔμαθα
μάλιστα ὅτι κι αὐτὸς τὴν ἤθελε τὴν ἀργότερα, εἶχε κι αὐτὸς ἄνομα ἡρωϊ-
συντροφιά μου, γιατὶ ἄκουγα πίσω κό, ἀλλὰ τῆς στεριᾶς. Στὸ πλάϊ του
μου τὰ βήματά του πολὺ κοντά. ἕνας χωροφύλακας ἔγραφε, καὶ σὲ
Γύρισα νὰ τὸν χαιρετίσω καὶ βρέ- μιὰν ἄκρη στεκόταν ὀρθὸς ἕνας νέος
θηκα μπροστὰ σ᾿ ἕνα χωροφύλακα. φτωχοντυμένος μὲ ναυτικὴ φανέλλα.
Ὅπως δμὼς ἤμουνα ἀπορροφημένος — Καθῆστε, μοῦ εἶπε εὐγενικὰ 6
ἀπὸ τὴν εἰκόνα τοῦ Κουντουριώτη, ἀστυνόμος, δείχνοντας τὴν μοναδικὴ
μοῦ φάνηκε πὼς 6 χωροφύλακας εἴ- καρέκλα, σπασμένη κι αὐτή.
χε κλεισμένο τὸ δεξί του μάτι. Καὶ — Ὀνομάζεσθε... ἔγεννηθήκατε...
τὸ εἶχε πράγματι κλεισμένο, εἴτε ἀπὸ κατοικεῖτε... ἐτῶν... ἐπάγγελμα...
τὴν ἀντηλιά, εἴτε καὶ κοροϊδευτικὰ σκοπὸς τῆς ἀφίξεώς σας... .
γιὰ μένα. Ἀπαντοῦσα κι 6 χωροφύλακας ἔ-
Κρατοῦσε στὰ χέρια του ἕνα ᾿χαρ- γραφε. Ὕστερα 6 ἀστυνόμος μὲ ρώ-
τάκι καὶ ρίχνοντας σ᾿ αὐτὸ μιὰ μα- σε: <
τιά, μὲ ρώτησε ἀν ἐγὼ ἤμουν 6 δεῖνα. - Καπνίζετέ
- Ναί, τὸῦ ἀπάντησα. (Μὲ σκλάβωνε, ἀλήθεια, μὲ τὴν
- Νἄρθης ἀμέσως στὴν ἀστυνο- εὐγένειά του αὐτὸς 6 νέος) .
— Καπνίζω, ἀλλὰ σᾶς εὐχαριστῶ.
N: ᾭτὴν ἀστυνομίας Γιατί; - Τί εὐχαριστεῖς; μοῦ εἰπε μὲ ἀ-
— Σὲ ζητάει 6 κὺρ ἀστυνόμος. διόρατο χαμόγελο. Κατηγορεῖσαι ὅτι
. - Ἐμένα ὁ ἀστυνόμος; Τί μὲ θέ- κατὰ τὴν παρελθοῦσα νύκτα, μὲ τὸ ἀ-
Au; . ναμμένον ὑπόλοιπον τοῦ τσιγάρου σου
— Δὲν ξέρω, νἄρθης ἀμέσως καὶ τὸ βποϊον ἔρριψες ἀπὸ τὸ παράθυρον
λίγα λόγια. τοῦ ξενοδοχείου τῆς Πανωριᾶς Μπί-
Ο Μιαούλης, ὁ Κουντουριώτης, 6 νου, ἐπυρπόλησες ἕνα ἁλιευτικὸν κό-
Τοματάζης καὶ ὅλο τ᾿ ἀσκέρι μὲ τὶς φίνιον μετὰ τοῦ ἐν αὐτῷ περιεχομένου
κόκκινες φεσάρες καὶ τὸ ἀτρόμητο ναυτικοῦ σχοινίου, ἀνήκοντα εἰς τὸν
μάτι, χαθῆκαν ἀπὸ τριγύρω μου μὲ Εὐάγγελον Λιμνιώτην, τὸν ὁποτον ἐ-
μιας. ζημίωσες οθτω, λογιζομένης καὶ τῆς
Καθὼς γυρίζαμε, βασάνιζα τὸ μυα- ἡμεραργίας του, δραχμὰς ἑκατὸν ὄ-
λό μου νὰ βρῶ καμμιὰ δοσοληψία μου γδοήκοντα ἑπτὰ καὶ ἑξήκοντα πέντε
μὲ τὴν ἀστυνομία, καὶ ἐπειδὴ κατά- λεπτά. Τί ἀπολογεϊσαι;
γομαι ἀπὸ τὸν τόπο ποὺ γέννησε τοὺς -- Ἐγώ, κὺρ ἀστυνόμε! Μὰ πῶς;
μεγαλύτερους ἀρματολοὺς καὶ κλέ- Ἀπέναντι στὸ παράθυρο μου εἶναι κε-
___

ἶ ; ραμίδια, κι ἂν ἔρριξα ἀποτσίγαρο, θὰ
f _. τδρριξα στὰ κεραμίδια. Πῶς...
' —— Καὶ ἀπὸ τὰ κεραμίδια κύλησε
! καὶ ἐπυρπόλησε τὸ καλάθι κλπ. Εἶναι
ἐ ᾿- ἡ αἰσχρὰ συνήθεια νὰ πετοῦν τὰ τσι-
᾿, ἷγάρα τους, καὶ νὰ φτύνουν ὅπου τύ-
L (f ει.
χ -— Μὰ εἶστε βέβαιος, κὺρ ἀστυ-
Ξ . νόμε;
— Βεβαιότατος. Ἄν μάλιστα ὁ-
λόκληρος ἡ δύναμις τῆς ἀστυνομίας
δὲν προσέτρεχεν ἐγκαίρως νὰ κατα-
σβέση τὸ πῦρ, θὰ εἶχες ἀνατινάξει
στὸν ἀέρα ὁλόκληρον τὴν ἀποθήκην
τοῦ μονοπωλίου, πλήρη τενεκέδων
πετρελαίου, καὶ ἴσως ὅλην τὴν πόλιν.
, —— Μὰ τότε, εἶμαι τρομερὸς πυρ-
ὲ ΜἘἼἶᾆΞἶΞ-ἶιοἲ -ςαἶδιόἳιΐἔλᾓῶιΐᾉέχεσαι
τὴν ἀπόφασιν της ἀστυνομίας ν᾿ ἀ-
ποζημιώἇης τὸν παθόντα, ἢ θὰ συνε-
χίσης τὴν δίκην ἐνώπιον τοῦ δικα-
στηρίους
— Ὄχι, κὺρ ἀστυνόμε, δὲν ἦρθα
στὴν Ὕδρα γιὰ νὰ κάνω -δίκες. ὸρῖ-
στε τὶς 187 δραχμὲς καὶ τὰ 65 λεπτά.
— Ἔχεις ἄλλο νὰ Εἰσθείσηςκαὶ
γράμματα γνωρίζεις
— Τίποτε, κὺρ ἀστυνομε, καὶ βά-
ζω τὴν ὑπογραφή μου.
Μοῦ ἔδειξε τότε σὲ μιὰ γωνιὰ ἕνα
καλάθι μισοκαμμένο κι ἕνα χοντρὸ
σχοινὶ μουσκεμμένο ἀπὸ τὴ θάλασσα.
— Αὐτὰ σοῦ ἀνήκουν.
~—~ Τί νὰ τὰ κάνω κὺρ ἀστυνόμε
Ὅτε γιὰ νὰψαρέψω ἦρθα στὴν Ὕ-
δ α.
ρὍ νέος μὲ τὴ ναυτικὴ φανέλλα μοῦ
ἔρριξε μιὰ ματιὰ ἱκετευτική, ποὺ τὴν
Ξξ-ἠγησα ἀμέσως.
~— Ἂς τὰ πάρῃ τὸ παιδὶ ἀπὸ δῶ,
ποὺ θὰ τοῦ χρειάζονται.
——— Ἔχει καλῶς, εἶπε 6 ἀστυνόμος.
Καὶ γυρίζοντας στὸ νέοι
— Εὐάγγελος Λιμνιώτης
—— Παρών!
-Ἐγεννήθης... κατοικεῖς... ἐτῶν...
ἐπάγγελμα ἁλιεύς, πρώην ναύτης τοῦ
Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ.
—— Ὀλόκληρος κὺρ ἀστυνόμε.
— Αὐτὴ ἡ ἀποζημίωσις σοῦ ἀνή-
κει.
Ἐγὼ σκέφθηκα: «Ὡστε τοῦτος εἶ-
ναι 6 παθών. Καλὰ ποὺ δὲν ἐζήτησε
ἀποζημίωση καὶ γιὰ τὴν ψυχικὴ του
ὀδύνη».
Ο Λιμνιώτης ἅπλωσε τὸ χέρι στὰ
χρήματα, ἀλλὰ ὁ ἀστυνόμος τὰ σκέ-
πασε μὲ τὸ δικό του χέρι καὶ εἶπε:
— Εὐάγγελε Λιμνιώτη τοῦ Ἰωάν-
νου, κατηγορεῖσαι ὅτι ὀφείλεις εἰς τὸ
Δημόσιον δραχμὰς τριακοσίας διὰ
μίαν ναυτικὴν στολὴν (κοινῶς μπε-
λαμάναν) μὲ τὴν ὁποίαν φέρεσαι χρε-
ωμένος. Ὀφείλεις νὰ καταβάλης εἰ-
σέτι εἰς τὸ Δημόσιον δραχμὰς ἑκα-
τὸν δώδεκα καὶ λεπτὰ τριάκοντα
πέντε.
—— Ποῦ νὰ τὰ βρῶ κὺρ ἀστυνόμο
Ἐγὼ εἶμαι ἕνας φτωχὸς ἐργάτης.
— Νὰ τὰ δανεισθῆς.
—- Ἀπὸ ποιόν;
-—- Δὲν ξέρω, δὲν εἶναι δική μου
δουλειὰ ἀπὸ ποιόν.
Ἔγινε σιωπή, κι ἐγὼ κοίταζα μὲ
συμπάθεια τώρα τὸν μηνυτή μου.
Αὐτὸ τοῦ ἔδωσε θάρρος καὶ εἶπε:
— Νᾶθελε ἡ, ἀφεντιά σου νὰ τὰ
πληρώσῃ κι αὐτά...
Ο ἀστυνόμος μὲ κοίταξε ἐρωτημα-
τικά. Ἐγὼ γέλασα σαρκαστικὰ γιὰ
τὴν ἐντύπωσι ποὺ εἶχα κάνει στοὺς
ἀνθρώπους αὐτούς.
- Παιδί μου, τοῦ εἶπα, εἶμαι λί-
γο κουτός, δὲν τὸ ἀρνοῦμαι. Ὄχι ὅ-
μως καὶ τόσο ὅσο φαίνομαι.
Χαμογέλασε κι 6 ἀστυνόμος, μὲ ὅ-
λη του τῂ σοβαρότητα καὶ γυρίζοντας
στὸ νέο εἶπε: ,
- Τίθεσαι λοιπὸν ὑπὸ κράτησιν,
Λιμνιὠτη, μέχρις ἀποτίσεως τὸῦ χρέ-
ους σου πρὸς τὸ Δημόσιον.
—- Ἐγώ, κὺρ ἀστυνόμε, ἕνας τἲ
μιος ἄνθρωπος;
Φοβισμένος τότε κι ἐγώ, ρώτησα:
-- Κύριε ἀστυνόμε, ἐγὼ εἶμαι ἐ-
λεὐθερος τώρα;
—— Πρὸς τὸ παρὸν ἐλεύθερος.
Αὐτὸ τὸ «πρὸς τὸ παρὸν» μ᾿ ἀκο-
λούθησε κάμποσο δρόμο, ὅταν δμὼς
περνῶντας ἀπὸ κάτω ἀπὸ τὸ ἀρχον-
τικὸ τοῦ Κουντουριώτη, εἶδα στὴν τα-
ράτσα τὸ γέρο ναύαρχο ὸρθὸ καὶ ψη-
λὸ σὰν κατάρτι, τεντώθηκα κι ἐγὼ καὶ
μοῦ ἦρθε ἡ ἰδέα ν᾿ ἀνεβῶ καὶ νὰ τοῦ
ζητήσω «συρμαγιὰ γιὰ ν᾿ ἀρματώσω
τὸ μπουρλότο μου», ὅπως ἔδιναν οἱ
πρόγονοί μου στοὺς δικούς του προ-
γόνους -- κατὰ τὸ ἐπάγγελμα δη-
λαδή.
Καὶ πάλι δμὼς μὲ χτύπησε τὸ
ἶἒρἒἕαἶἒ. σῖἶρῒτἷἓιἇθῢδσἶσῖΐνἓθὒἕμᾟἑ
ἀτρόμητος πυρπολητής.

IODOSAN
Προφυλαχθῆτε ἀπὸ τὴν γρίππη μὲ γαργάρες Ι ο D Ο S A N
Ἀποφεύγετε τὶς ἐπιπλοκὲς τῆς γρίππης μὲ γαργάρες IODOSAN
I ο D Ο S A N. Ἀριστον ἀπολυμαντικὸν τοῦ στόματος
καὶ τοῦ φάρυγγας.

CEGROVIT
Ἐνισχύσατε τὸν ὀργανισμόν σας μὲ C E G R ο V I τ
(ἀναβράζοντα δισκἱα 1000 MG Βιταμίνης C).
Ἄν προσβληθῆτε ἀπὸ γρίππη αὐξήσατε τὴν ἱκανότητα
ἀντιδράσεως μὲ CEGROVIT-
Ἐπισπεύσατε τὴν ἀνάρρωσιν καὶ προφυλαχθῆτε
ἀπὸ τὰς ἐπιπλοκἁς, λαμβάνοντες C ΕGRΟνΙΤ
τὸῦ οἴκου Θ R Ο S S M A N N Ἑλβετἰας. 27
 Τὴν 20.2.70 τὸν Ὑπουργὸν Δημοσίαςῒάξε- ᾿
ως κ, Παναγιώτην Τζεθελἐκον ἐπεσκέφθη εἰς
τὸ γραφεῖον του ὁ ἐν Ἀθήναις Ἀμερικανός
πρέσβυς κ. Χένρυ Τἀσκα. Κατὰ τὴν-ἐπίσκε-
ψιν ὁ, κ. Ὑπουργὸς ἐνημέρωσε τὸν Ἀμερικα-
νὸν πρέσβυν περὶ. τῆς κρατούσης ἐν Ἑλλάδι
ἀρίστης καταστάσεως ἀπὸ ἀπόψεως δημοσίας
- τάξεως καὶ διὰ τὸ ὑψηλὸν φρονήματών ὀργἀ,
νων Ἀσφαλείας. Εἰς τὴν φωτογραφίαν ὁ Ἀ-
μερικανὸς πρέσβυς μετὰ τοῦ Ὑ-Ηουργοῦ Δη-
μοσίας τάξεως κατὰ τὴν ἐπίσκεψίν του εἰς τὸ
γραφεῖον τοῦ τελευταίου.

Τὴν 18.2.70 ὁ Γενικὸς Γραμματεὺς τοῦ Ὑ-

πουργείου Δημοσίας τάξεως K. Πέτρος Κω-
τσἑλης μετέβη εἰς τὸ 15ον χιλιόμετρον τῆς
Ἐθνικῆς ὁδοῦ Ἀθηνῶν - Κορίνθου παρὰ τὴν
Ἐλευσῖνα καὶ παρηκολούθησε τὸ ἔργον τοῦ
τροχονομικοῦ ἐλέγχου τῶν κινουμἐν ιν ἐπὶ τῆς
ἐθνικῆς ὁδοῦ τροχοφόρων, Εἰς τὴν φωτογρα,
φίαν ὁ K. Γενικὸς παράκολουθεῖ μετὰ τοῦ Δι-
ευθυντοῦ τῆς Διευθύνσεως Ἀστυνομίας Προ-
αστίων Πρωτευούσης Συνταγματάρχου κ, Ξε-
νοφ. Τζαβαρά καὶ ἄλλων ἀξιωματικῶν τὸν
τρόπον ἀσκήσεως τοῦ τροχονομικοῦ ἐλέγχου
ὑπὸ χωροφύλακος τῆς Ὑποδιοικἠσεως Προα-
στίων Πρωτευοὐσης.

Τὴν 28.2.70 εἰς τὸ ξενοδοχεῖον «Νεφἐλη»

Θεσσαλονίκης ἔλαθε χώραν ἐπίσημος ,χορο-
εσπερὶς τῶν Ἀξιωματικῶν Χωροφυλακῆς, ὡρ-
γανωθεϊσα ὑπὸ τοῦ κ. Ἐπιθεωρητοῦ τῆς B'
Ἐπιθεωρήσεως Χωροφυλακῆς. Εἰς αὐτὴν πα-
ρέστησαν ὁ Ὑπουργὸς Βορείου Ἑλλάδος, ὁ
Διοικητὴς τοῦ 1" Σώματος Στρατοῦ, ὁ Γενι»
κὸς Γραμματεὺς τοῦ Ὑπουργείου Βορείου Ἐλ-
λάδος, ὁ Ἐπιθεωρητὴς B' Ἐπιθεωρήσεως Χω-
ροφυλακῆς, ὁ Νομάρχης Θεσσαλονίκης, ὁ Δή-
μαρχος, ὁ Διευθυντὴς Ἀστυνομίας, ὁ Ἀνὡτε-
ρος Διοικητής κεντρικῆς Μακεδονίας Τὸ obj
νολον.τὢν Ἀξιωματικῶν τῆς Δ, Α. Θεσσαλο-
νίκης καὶ τῆς Α.Δ.Χ. κεντρικῆς ᾿Μακεδονίας
μετὰ τῶν. οἰκογενειῶν των καὶ ἄλλοι ἐκλεκτοὶ
προσκεκλημένοι. Τὸ καλλιτεχνικὸν πρόγραμ-
μα ὑπῆρξε πλούσιον καὶ ἐκράτησεν ἀμείωτον
τὸ κέφι τῶν παρευρεθέντων μέχρι τῶν πρωινῶν
ὡρῶν. Εἰς τὴν φωτογραφίαν ὃκ. Ἐπιθεωρη-
τῆς τῆς B' Ἐπιθεωρήσεως Χωροφυλακῆς ὑπο-
δέχεται τὸν κ. Ὑπουργὸν Βορίου Ἑλλάδος.

Τὴν 22.2.70 ἡ πόλις ἰοῦ Ἡρακλείου Κρήτης

ἐδοκιμάσθη ὑπὸ ἰσχυροῦ σεισμοῦ ἀποτέλεσμα
τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε πολλαὶ οἰκίαι τῆς πόλεως
νὰ καταστοῦν ἑτοιμόρροποι. Ἅι ὑπηρεσίαι τῆς
λωροφυλακῇς συμμετέχουσαι εἰς τὸ κοινωνι-
᾿ κὸν ἔργον τῆς περιθάλψεως τῶν σεισμοπαθῶν
προσέφερον πολυτίμους ὑπηρεσίας. Etc, τὴν ᾿
φωτογραφίαν ἄνδρες τῆς χωροφυλακῆς ἐπὶ
τὸ ἔργον τῆς περιθάλψεως τῶν κατοίκων οἱ
ὁποτοι ἐδοκιμάσθησαν ὑπὸ τοῦ Ἐγκελἀδου, μι
.i ,.vu ,πυρὶ-υτ, σιτικῆς ,ιμωιΜτυυ u-i »ιφ- 3-— -
ἘὝἘῥἏ-Ὗᾃι-ᾇἷἳζᾞ ΐἷ ᾏἴ
μἰλου Φίλων Χωροφυλακῆς Ἀγίας Παρασκευ,
ης ὠργανώθη λαμπρὰ χοροεσπερὶς ἐπὶ ταῖς
ἑορταῖς τῶν Ἀπόκρεω. Εἰς τὴν ἐν λόγῳ ἑορ-
ταστικὴν ἐκδήλωσιν παρέστησαν 6 [ἐνικὸς
Γραμματεὺς τοῦ Υ.Δ.Τ. κ. Π. Κωτσἐλης, 6
Γενικὸς Γραμματεὺς τοῦ Ὑπουργείου Γεωρ- ᾗ {if-:3 ἳ «ἒ, / HE
γἰας κ. X. Μἰχαλος, 6 Ἀρχηγὸς Χωροφυλα-
κῆς Ἀντιστράτηγος κ. Α. Καρυώτης, 6 A’
Ὑπαρχηγὸς Χωροφυλακῆς Ὑποστράτηγος Κ.
Η. Ζήσιμος, ἄλλοι Ἀνώτατοι, Ἀνώτεροι καὶ
Κατώτεροι Ἀξιωματικοὶ μετὰ τῶν οἰκογενειῶν
χ ἱ)
των καὶ πολλοὶ ἐκλεκτοὶ προσκεκλημένοι. Εἰς
τὴν φωτογραφίαν ἡ σύζυγος τοῦ κ. Πρωθυ,
πουργοῦ ἡ ὁποία ἐτίμησε διὰ τῆς παρου-
σίας της τὴν ἐκδηλωσιν, μετὰ τοῦ κ. Γενικοῦ
Γραμματέως τοῦ Υ.Δ.Τ. καὶ τοῦ κ. Ἀρχηγοῦ
χωροφυλακῆς-

-Ιἱἰᾞὠῖἒῖἲ
Τὴν 19.2.70 6 Γενικὸς Γραμματεὺς τοῦ 'Y-
πουργείου Δημ. τάξεως μετείη εἰς Πελοπόν-
νησον πρὸς ἐπιθεώρησιν ὑπηρεσιῶν τῆς ὁμω-
νύμου Ἀνωτέρας Διοικὴσεως. Συνοδευόμενος
ὑπὸ τοῦ Ἀνωτέρου Διοικητοῦ Συνταγματἀρ-
ψ
Υ, ἡ

χου κ, Παν. Κωνσταντακσπούλου ἐπιθεώρη-

σε πλείστας ὑπηρεσίας τῶν Διευθύνσεως Χω-
ροφυλακῆς Ἀρκαδἰας, Σπάρτης, Γυθεἱου καὶ
Μεσσηνίας. Πρὸ τῆς ἀναχωρήσεώς του ἐκ
Καλαμάτας 6 K. Γενικὸς μετέβη εἰς Μελιγα-
λᾶ καὶ ἀπὸτισεν φόρον τιμῆς εἰς τοῦς σφα-
γιασθἐντας ὑπὸ τῶν Κ)Σ εἰς τὴν περιώνυμον
Πηγάδα. Ο κ. Γενικὸς ἔμεινεν ἀπόλυτα ἰκα-
νσποιημἑνος ἐκ τῆς εςἶ;ιζιθμου λειτουργίας τῶν
ὑπηρεσιῶν τῆς Α.Δ.Χ. 1πλσποννἡσου καὶ ἐξἐ-
φρασε τὴν εὐαρέσκειάν του πρὸς τὸν κ. Ἀ-
νώτερον Διοικητὴν διὰ τὸ ὑψηλὸν φρόνημα
τῶν ἀνδρῶν καὶ τὴν προσήλωσίν των εἰς τὸ
καθῆκον. Εἰς τὴν φωτογραφίαν 6 κ. Γενικὸς
χαιρετᾶ τοὺς ἀξιωματικοὺς τῆς Δ. Χ. Μεσ
σηνἰας.

Τὴν 21.2.70 ἡ πόλις τῶν Ἰωαννίνων ἑώρτα-

σε τὴν 57ην ἐπέτειον τῆς ἀ. ελευθερώσεώς της
ἐκ τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ. τὰς ἑορταστικὰς ἐκ,
δηλώσεις Ext-gripe δια τῆς τ-ψουσἰας του ἡ
Α.Ε. 6 Ἀντιβασιλεὺς Στρατηγὸς κ. Γ. Ζωϊττὒ
κης, παρέστησαν δὲ εἰς αὐτὰς μέλη τῆς Ἐθνι-
κῆς Κυβερνήσεως, οἰ Ἀρχηγοὶ τῶν Ἐνόπλων
Δυνάμεων, 6 Ἀρχηγὸς Χωροφυλακῆς, ἄλλοι
ἐπίσημοι καὶ πλῆθος κὸσμου. Εἰς την φωτο-
γραφἰαν ὁμὰς τροχονόμων ἀποτελοῦσα τὸν πρὸ
πομπὸν τῆς μεγαλειώδους παρελάσεως, ἡ 6-
ποἰα ἐλαῦε χώραν ἐντὸς τῶν πλαισίων τῶν ἑ-
ορταστικῶν ἐκδηλώσεων, παρελαύνει ἐνώπιον
τοῦ Ἀντιβασιλἐως,

Τὴν 2.2.70 εἰς τὴν ἐν Ἀθήναις αἴθουσαν τοῦ

Φιλολογικοῦ Συλλόγου «Παρνασσὸς» ἔλαβε
χώραν φιλολογικὴ ἐκδήλωσις πρὸς τιμὴν τοῦ
πανελληνίας γνωστοῦ συγγραφέως καὶ λο-
γἰου κ. Τάκη Δόξα. Ὁμιλητὴς τῆς ἐκδηλώ-
σεως ὑπῆρξεν ὁ Ὑπενωμοτάρχης κ, Νῖκος
Τσούρας, 6 ὁποτος εἰκονίζεται εἰς τὴν φωτο-
γραφἰσν. μὲ θέμα «Τάκης Δόξας. ἡ λυρικὴ
παρουσία τοῦ ἀνθρώπου». Κείμενα τοῦ τιμη-
θἐντος συγγραφέως ἡρμήνευσαν ἡ κ. Ἀλέκα
 ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΞΙΧΝΙΑΣΙΝ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ
Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ
᾿ κΑI
ΕΠΙΣΤΗΜΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΗΣ
Η ἐν ποινικῇ δίκη ἀπόδειξις τῆς
ἀληθείας καὶ ἐνοχῆς κατηγορουμέ-
νου, ὡς εἶναι γνωστόν, δύναται νὰ ἐ-
πιτευχθῇ διὰ τοῦ ἀνακριτικοῦ ὑλικοῦ
τοῦ συλλεγέντος διὰ τῆς ἐξετάσεως
μαρτύρων, κατηγορουμένων, πραγμα-
τογνιι)1!.όνων κλπ., οἵτινες καλούμενοι
ἐξετάζονται ὑπὸ τῶν ἐντεταλμένων
διὰ τὴν ἀποκάλυψιν τῶν δραστῶν καὶ
τιμωρίαν τῶν ἐνόχων καταδιωκτικῶν
ὀργάνων καὶ δικαστικῶν ὑπαλλήλων.
Εἰς τὴν ἐμμάρτυρον δμὼς ἀπόδει-
ξιν ὑπεισέρχονται διὰ διαφόρους λό-
γους πλεῖστοι ιπι ράγοντες, ὀφειλόμε-
νοι εἰς ψυχολογικὴν ἢ φυσιολογικὴν
τινα αἰτίαν, οἱ ὁποῖοι καθιστῶσι ταύ-
την ἀνακριβῆ καὶ μὴ παρέχουσαν
πάντοτε ἐχέγγυα ἀσφαλοῦς κρίσεως
περὶ τοῦ πραγματικοῦ δράστου καὶ δα-
θμοϋ ἐνοχῆς αὐτοῦ.
Εἰς ἑτέρας ἐξ ἄλλου περιπτώσεις,
μολονότι ἐγένοντο ἅπασαι αἱ ἐκ τῶν
περιστάσεων ἐπιβαλλόμεναι ἀναιροῖ
καὶ πράξεις, ἰδίᾳ ἐπὶ δυσεξιχνιάστων
ἐγκλημάτων, εἰς οὐδὲν θετικὸν ἀπο-
τέλεσμα καταλήγουσιν.
Ἕνεκα τῶν γεγονότων τούτων ἐ-
πακόλουθον εἶναι ἡ ἀναποτελεσματι-
κὴ ἔρευνα ἀδικήματος, οὗτινος ὁ δρά-
στης ἀποθρασύνεται [πρὸς συνέχισιν
τοῦ ἐγκληματικοῦ του σταδίου, ἔχων
ἐπίκουρον τὴν κτηθεῖσαν προγενεστέ-
ραν πεῖραν.
Ἐν τῷ σημείῳ ἀκριβῶς τούτῳ εὗ-
ρῃται ἡ ἀξία τῆς παρ᾿ εἰδημόνων ἐ-
πιστημονικῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν
ὑπὸ τοῦ δράστου ἐγκαταλειφθέντων ἢ
δημιουργηθέντων ἐν τῷ τόπῳ τελέσε-
ως τοῦ ἀδικήματος ἰχνῶν, ἐξ ὧν δύ-
ναται ἀλανθάστῳ v’ ἀποκαλυφθῇ ἡ
ταυτότης τοῦ παραγαγόντος ταῦτα ἀ-
τόμου.
Εἰς πᾶσαν, κατὰ ταῦτα, περίπτωσιν
ἐρεύνης πρὸς ἐξιχνίασιν ἀδικήματος
ἐνδείκνυται ὅπως παραλλήλως πρὸς
τὴν ἐνέργειαν τῆς προβλεπομένης ἀ-
νακρίσεως ἐπιζητεῖται καὶ ἡ ἀξιοποί-
30
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΑΡΚΑΤΟΥ
Ὑποστρατήγου Χωροφυλακῆς ἐ. ἁ.
Καθηγητοῦ Σχολῶν Χωροφυλακῆς
ησις παντὸς ἴχνους τοῦ τόπου τελέσε-
ως ἀδικήματος. ,
Τὸ ἔργον τοῦτο, ἐν ταῖς προηγμέ-
ναις χώραις, ἐπιτελεῖται κατὰ λίαν ἐ-
πιτήδειον τρόπον ἐν εἰδικοῖς ἐργα-.
στηρίοις, ἐπηνδρωμένοις δί ἐπιτελεί-
ου ἐπιστημόνων χρησιμοποιούντων
τελειότατα τεχνικὰ μέσα, δί ὤν κα-
θίσταται δυνατὴ ἡ ἐκμετάλλευσις πά-
σης φύσεως καὶ λεπτοτάτων εἰσέτι ἰ-
χνων.
Τὰ ἐργαστήρια ταῦτα λειτουργοῦ-
σιν ὡς ἀνεξάρτητοι ὑπηρεσιακὴ ἐν
τοῖς Πανεπιστημίοις ἢ παρὰ ταῖς Ἀ-
στυνομικαῖς Σχολαῖς, ἐν αἷς δί ἀνα-
κοινώσεων καὶ ἐπιδείξεων τῶν μεθό-
δων αἵτινες χρησιμοποιοῦνται πρὸς ἐ-
ξιχνίασιν καὶ ἀνακάλυψιν διαφόρων
ἐγκλημάτων, συντείνουσιν εἰς τὴν
μορφῶσιν τῶν ἀστυνομικῶν ὀργάνων.
Πρὸς ἐξέτασιν ἰχνῶν δὲν εἶναι ἱκα-
νὸς οἱασδήποτε ἀστυνομικὸς, χημικὸς
ἢ ἰατρός, ἀλλὰ μόνον οἱ ἐκ τούτων ἐ-
ξησκημένοι ὡς ἐμπειροτέχναι μὴ ύ-
παρχόντων τοιούτων ἡ ἐρευνα ἀπο-
βαίνει οὐ μόνον ἀναποτελεσματική,
ἀλλὰ συχνάκις καὶ καταστρεπτικὴ
τῶν ἰχνῶν ἅτινα ἀποτελοῦσι σπουδαῖα
πειστήρια.
Παρ᾿ ἡμῖν ἀπὸ τοῦ ἔτους 1948, κα-
τόπιν τοῦ ἐκδοθέντος ὑιπ᾿ ἀριθ. 12ὶ
21.8.1948 Ν.Δ., λειτουργοῦσι τοιαῦ-
τα ἐργαστήρια παρὰ τῇ Διευθύνσει
Ἐγκληματολογικῶν Ὑπηρεσιῶν ῆ-
τις διαθέτουσα πλῆρες φωτογραφικὸν
ἐργαστήριον, χημικὸν τοιαῦτον, ὑπε-
ριώδεις καὶ ὑπερύθρους ἀκτῖνας, συγ-
κριτικὸν μικροσκόπιον καὶ ἕτεραι ἐρ-
γαστηριακὰ ὄργανα καὶ εἴδη, συνερ-
γαζομένη δὲ ἐν ἀνάγκῃ μετὰ ἐπιστη-
μόνων τῆς οἰκείας εἰδικότητος, ἐπι-
λαμβάνεται τῆς ἐξετάσεως ἰχνῶν ἐπὶ
σοβαρῶν ἐγκλημάτων καὶ κατὰ και-
ροὺς ἔσχε μεγάλας καὶ σοβαρὰς ἐπι-
τυχίας, ὡς αἱ κατωτέρω ἐκτιθέμεναι
διὰ τὴν διαλεύκανσιν τῆς πρώτης
ἒ
προσωπικῶς ἐπελήφθην ὡς Προῖστά-
μενος Χωροφυλακῆς τῆς Δ.Ε.Υ.
,π
Κατὰ τὸ πρῶτον ἑξάμηνον τοῦ
1964 ἔλαβον χώραν ἐν Κηφισίᾳ δύο
ἰδιαζούσης θρασύτητος κλοπαί διαρ-
_.——--—-———-..
ρήξεως, καθ᾿ ἂς οί δράσται ἀφήρε-
σαν αὐτούσια δύο χρηματοκιβώτια καὶ
μετέφερον ταῦτα ἀλλαχοῦ δί αὐτοκι-
νῄτου. Συγκεκριμένως τὴν νύκτα τῆς
15 - 16 Ἰανουαρίου 1964 ἄγνωστοι
εἰσῆλθον εἰς τὸ Δημαρχεῖον τῆς πό-
λεως καὶ διαρρήξαντες τὴν θύραν τοῦ
προαυλίου ἀφῄρεσαν τὸ χρηματοκι-
,,..,«᾿..,-τ--;;Ρ--->-ί=,.-.-.-
δώτιον τούτου, ὅπερ δμὼς δὲν περιεῖ-
χε χρήματα ἀλλὰ διάφορα ἀπορρήτου
καὶ οἰκονομικῆς φύσεως ἔγγραφά
τὴν δὲ νύκτα τῆς 26 - 27 Ἰουνίου
1964 ὁμοίως ἄγνωστοι εἰσῆλθον,, διὰ
τοῦ αὐτοϋ τρόπου, εἰς τὸ ἐκεῖ καὶ πα-
ρὰ τὴν Διοίκησιν χωροφυλακῆς Τα-
χυδρομικὸν Γραφεῖον καὶ ἀφήρεσαν
τὸ χρηματοκιβώτιον τούτου, ὅπερ πε-
ριεῖχε 40.000 δραχμάς. Εἰς ἀμφοτέ-
ρας τὰς περιπτώσεις οἱ δράσται δὲν
κατέλιπον ἐν τῷ χώρῳ τελέσεως δα-
κτυλικὰ ἀποτυπώματα ἢ ἄλλα ἴχνη.
Τὴν 30.6.1964 ἀνευρέθη ἐγκατά
λελειμμένον ἐν τῇ περιοχῆ Χαλαν-
δρίου τὸ ὑπ᾿ ἀριθ. κυκλοφορίας 104.
322 ἰδιωτικὸν αὐτοκίνητον «Βόλβο»
..
καὶ ἐξηκριβώθη ὅτι τοῦτο᾿ εἶχον μι-
σθώσει οἱ: 1) M. E. τοῦ Κ. ἐτῶν 26,
2) Α. Κ. τοῦ Ε. ἐτῶν 26 καὶ 3) Η. Ι.
τὸῦ Ν. ἐτῶν 24, κάτοικοι ἅπαντες
Κηφισίας καὶ προσεσημασμένοι παρὰ
τῆ Διευθύνσει Ἐγκληματολογικῶν
Ὑπηρεσιῶν, Οὗτοι, συλληφθέντες ὡς
ὕποπτοι διαπράξεως τῆς τελευταίας
κλοπῆς, ἠρνοῦντο ἐπιμόνως τἠν ἐνο-
χήν των καὶ ἠπείλουν ὅτι θὰ προβῶ-
σιν εἰς καταμήνυσον τῶν ὑπευθύνων
τῆς κρατήσεώς των.
᾿ Τοὺς ἀνακρίναντας ἐξήγαγεν ἐκ
τοῦ ἀδιεξόδου τὸ Συνεργεῖον ἔμπειρο-
γνωμόνων τῆς Διευθύνσεως Ἐγκλη-
ματολογικῶν Ὑπηρεσιῶν, ὅπερ, ἐνερ-
γῆσαν λεπτομερεστάτην ἐξερεύνησιν
τοῦ ἀνωτέρω ἐγκαταλειφθέντος αὐτο-
——.
κινήτου, ἀνεῦρεν ἐπὶ ὑπάρχοντος ἐν
τῷ χώρῳ ἀποσκευῶν αὐτοῦ γρύλου,
ἴχνη χρώματος κυανοπρασίνου ἀπο-
χρώσεως.
Γενομένοις ἐν ταῖς ἐργαστηρίοις τῆς
Διευθύνσεως Ἐγκληματολογικῶν Ὑ-
535???iomé‘fiiiiméniiiii‘uffifif
λειμμάτων χρώματος πρὸς ξέσματα
ἒξἇθζἳᾇἶςτὶἒφἕἓζξἒιἕθῢἓἰἔἕἕἳρἳἔῒἐῒ
ου Ἀθηνῶν, ἅτινα ἦσαν τοῦ αὐτοῦ τύ-
που, τοῦ αὐτοῦ ἐργοστασίου, τοῦ ἰδίου
χρωματισμοῦ καὶ τῆς ἰδίας χρονολογί-
ας κατασκευῆς πρὸς τὸ κλαπέν, προ-
έκυψεν ἀπόλυτος ὁμοιότης τῶν συγ-
κρινομένων χρωμάτων.
Ὑπὸ τὸ βάρος τῆς ἀποδείξεως ταύ-
της, οἱ δράσται ὡμολόγησαν πλήρως
οὐχὶ μόνον τὰς ἀνωτέρω δύο κλοπάς,
ἀλλὰ καὶ σωρείαν ἄλλων τοιούτων, ὡ-
δήγησαν τὰ ἀστυνομικὰ ὄργανα εἰς
τὴν ἀνεύρεσιν καὶ τῶν δύο χρηματο-
κιβωτίων καὶ τὴν κατάσχεσιν πλεί-
στων ἄλλων κλοπιμαίων, ἀποκαλύ-
ψαντες ἅμα καὶ ἕτερον᾿ συνεργάτην
των ὀνόματι Η. Ε. τοῦ Α. ἐτῶν 19,
κάτοικον Κηφισίας, ὅστις καὶ συνελή-
φθη .
ΕΙΕΕΕΕΕΙΕΕΙΕΙΕἙΕΕΪΕΕΕΕΕΕΠ
ΓΛΕΝΤΙ
ΑΛΑ- ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Κυριακὴ ἦταν, ἡμέρα ἀργίας καὶ...
φασαρίας. Καὶ ἐπειδή -σκέφθηκε-
ὁ χορὸς καὶ τὸ γλέντι δὲν εἶναι δου-
λειά, φόρεσε τὰ καλά του καὶ μετὰ
σφύριξε κλέφτικα. Ἀμέσως συνάχτη-
κε fl παρέα. Παιδίὰ τζιμάνια, ἕνα κι
ἔνα. Καὶ τὸτε φίλος τοὺς ρώτησε:
— Γιὰ σταθῆτε, βρὲ παιδιά. Κρα-
τάει κανεὶς πάνω του σίδερος
Μὰ οἱ ἄλλοι ποὺ δὲν κατάλαβαν,
τοῦ παρατήρησαν
ἡ Στὴν ταβέρνα πᾶμε, δὲν πᾶμε
στὸ... Βιετνάμ.
Αὐτὸς κούνησε ἐπιτιμητικἁπὸ κε-
φᾴλι σὰν νἄλεγε: «Ἄμ καλὰ λέω ἐ-
γω δἔτι ἐσεῖς δὲν ἔχετε χαμπάρι ἀπὸ
γλέντι», καὶ μπῆκε στὸ σπίτι. Ἔγι-
ΥΞ στὴ στιγμῇ ἀστακὸς καὶ τότε ἡ
συντροφιὰ ξεκίνησε.
Ἅπαντες παρεπέμφθησαν εἰς δί-
κην καὶ κατεδικάσθησαν εἰς πολυετῆ
φυλάκισιν.
Καθ᾿ ἕτερον ἀδίκημα. ἐπισυμβὰν
τὴν 19ην Νοεμβρίου 1949, τὸ Ἀστυ-
νομικὸν Τμῆμα Ψυχικοῦ ἀνέφερεν εἰς
τὴν Διεύθυνσιν Ἐγκληματολογικῶν
Ὑπηρεσιῶν ὅτι ἔλαβε χώραν σύγ-
κρουσις ἀγνώστου αὐτοκινήτου μετὰ
τῆς ὑπ᾿ ἀριθ. 288 δικύκλου μοτοσυ-
κλέττας καὶ ὁ τραυματισμὸς ζεύγους
μεμνηστευμένων ἐπιβαινόντων αὐτῆς.
Ἐκ τῆς προανακρίσεως προέκυψαν
ὑπόνοιαι ὅτι τὸ συγκρουσθὲν αὐτοκί-
νητον ἦτο τὸ ὑπ᾿ ἀριθ. 51.151 λεω-
φορετον τῆς γραμμῆς Ἀθηνῶν - Κη-
φισίας, καθ᾿ ὅσον ἐπὶ τοῦ ἐμπροσθίου
προφυλακτῆρος αὐτοῦ ἐφέροντο ἴχνη
χρώματος, ὁμοιάζοντος μετὰ τοῦ χρώ-
ματος τῆς μοτοσυκλέττας. Τόσον ὅ-
μως ὁ ὁδηγὸς ὅσον καὶ ὁ εἰσπράκτωρ
αὐτοῦ ἠρνοῦντο διαρρήδην τὴν καθ᾿
οἱονδήποτε τρόπον συμμετοχὴν αὐτῶν
εἰς τὸ ἐπισυμβὰν δυστύχημα.
Οἱ εἰδικοὶ δμὼς ὑπάλληλοι τῆς Δι-
ευθύνσεως Ἐγκληματολογικῶν Ὑπη-
ρεσιῶν, οἵτινες μετέβησαν εἰς τὸν τό-
πον τῆς συγκρούσεως ἔλαβον καὶ ἴχνη
χρώματι εὑρισκομένου ἐπὶ ἑνὸς κι-
Πρῶτα ἤπιαν τὰ σχετικά τους καὶ
μετὰ τδρριξαν στὶς βόλτες πάνω στὰ
βήματα τοῦ χασάπικου. Καὶ τότε ήρ-
θαν στὸ κέφι. Ἕνα κέφι θεότρελλο,
ποὺ ἔκανε... μπάμ. Δηλαδὴ τὸ κέφι
δὲν ἔκανε μπάμ. Μπὰμ ἔκανε ἡ πιστό-
λα, ποὺ ἄστραψε τετράκις στὸν ἀέρα
καὶ ἐδημιούργησετἀμέσως ἀτμοσφαι-
ρα πολεμική. Κι ἐνῶ οἱ λοιποὶ θαμῶ-
νες τοῦ κέντρου ἔσπευδαν νὰ γίνουν
λαγοί, γιατὶ κατάλαβαν ὅτι μύριζε
μπαροῦτι, οἱ φίλοι τραγουδοῦσαν τδ
παληὸ ξεχασμένο τραγουδάκι «Ἀπό-
ψε κάνεις μπάμ»,
Στὸ μεταξὺ δμὼς ἔφτασαν καὶ οἱ
χωροφύλακες οἱ ὁποτοι φαίνεται παίρ-
νουν πολὺ εὔκολα μυρωδιὰ τὸ μπα-
ροῦτι. Καὶ ζήτησαν νὰ μάθουν ποιοί
χλεντοῦσαν τόσο... λεβέντικα. Ἔστη-
σαν μετὰ τὸ φίλο μας μὲ τὸ μέτιιητο
νητοῦ περικοχλίου (παξιμάδι), τοῦ
αὐτοκινήτου, ἀνεζήτησαν δὲ καὶ ἐλα-
βον ἴχνη χρώματος, ἐκ τοῦ μέρους
τῆς συγκρούσεως, τῆς ὀπισθίας πινα-
κίδος τοῦ ἀριθμοῦ τῆς μοτοσυκλέττας.
Τὰ συλλεγέντα ἴχνη ἐκ τοῦ αὐτοκι-
νήτου τοῦ περικοχλίου καὶ τῆς μοτο-
συκλέττας ἐξητάσθησαν ἐργαστηριά-
κῶς ἐν τῇ Διευθύνσει καὶ προέκυψαν
μετὰ βεβαιότητος ὅτι τὰ ἐπὶ τοῦ πε-
ρικοχλίου τοῦ αὐτοκινήτου ἴχνη χρώ-
ματος συνέπιπτον ἀπολύτως μὲ τὰ
τοιαῦτα τῶν ληφθέντων ἐκ -τῆς πινα-
κίδος τοῦ δικύκζ-ου.
Η ὑπόθεσις μετ᾿ ἐπανειλημμένας
ἀναβολὰς ἐξεδικάσθη τὴν 17.1.1951
ὑπὸ τοῦ ἐν Ἀθήναις δικαστηρίου
Πλημμελιοδικῶν. Οἱ δικασταὶ λαβόν-
τες ὑπ᾿ ὄψιν τὰ ἐν τῇ πραγματογνω-
ὶτοσύνῃ τῶν ἐμπειροτεχνῶν τῆς Διευ-
θύνσεως ἀναφερόμενα στοιχεῖα, ὡς
καὶ τὰς ἐπὶ δικαστηρίῳ καταθέσεις
των, παρεδέχθησαν τὴν εὐθύνην τοῦ
ὁδηγοῦ τοῦ ύπ᾿ ἀριθ. 51.151 λεωφο-
ρείου Γ. Ν. ὅστις διὰ τῆς ἐκδοθείσης
ὺπ᾿ ἀριθ. 481) 51 ἀποφάσεως κατεδι-
κάσθη εἰς φυλάκισιν 10 μηνῶν δί ἀν-
θρωποκτονίαν ἐξ ἀμελείας.
στὸν τοῖχο καὶ διέταξαν «ψηλὰ τὰ χέ-
ρια». «Δὲν εἶναι τίποτα, τοὖπαν. "Eva
ἁπλὸ ψαξιματάκι θὰ σοῦ κάνουμε.
Δὲν πιστεύουμε νὰ γαργαλιέσαὴ»
Ἀλλο βέβαια ἂν οἱ χωροφύλακες αὐ-
τὸ τὸ ψάξιμο τὸ λένε στὴ γλῶσσα τους
«σωματικὴ ἔρευνα». .
Ἀποτέλεσαι Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κα-
πνισμένη πιστόλα βρῆκαν πάνω του
καὶ ἕνα στιλέτο. Ἀπὸ τὴ μιὰ τσέπη
δηλαδὴ ἡ πιστόλα καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη
τὸ μαχαῖρι.;Ετσι.ἐξασφαλιζόταν πλή-
ξζἲἕιδἶἶ ἔξἶρἕἕἒἑἶλἒἷἷζξὲὲἇἶἒἒθρζὐᾇξἶ
σχέση μεταξὺ γλεντιοῦ καὶ ὅπλων,
:::22:::::°‘22:2::2m:-
ρεσαν νὰ μάθουν. Καὶ γί αὐτό, ὅπως
μᾶς πληροφορεῖ ἡ σχετικὴ εἴδηση,
παρέπεμψαν τὸν φίλο μας-στὸν Εἰσαγ-
γελέα. Στὴ δίκη ποὺ θὰ ἀκολουθῄση,
πιστεύουμε πὼς θὰ βρεθῆ αὐτὴ ἡ σχέ-
ΑΘΑΝ. ΜΟΡΦΑΚΗΣ
Ὑπσιωίραρχσς
3Ἰ
 [ι τικτυπιἱινιυἰ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ 0 θΡΗΣΚΕΥΠΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡ ΔΥΤΟΥ
Ἀρχιμανδρίτου ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΕΝΗ
Μοιράρχου - Ἱεροκήρυκος Χωροφυλακῆς

Εἰς τὸ προσκήνιον τῆς ἐπικαιρότη- τοικήσεως καὶ τῆς κοινῆς διαίτης.

τος ἀπό τινος χρόνου ἔχει κυριαρχή- 1";Zifm‘imt‘éifiigffvpfi‘fimfl3?? Ἔπειτα τὰ σωματεῖα ταῦτα εἶχον
σει ἡ συζήτησις περὶ τοῦ Τεκτονισμοῦ. 1egia Pistorum). τὰ μυστικὰτῆς τέχνης των. Ὣς ἧτο
Ἀφορμὴν πρὸς τοῦτο ἔδωσεν ἡ ἀπὸ Ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῆς ἐπικρατήσεως φυσικὸν τὰ ἐπαγγελματικὰ ταῦτα μυ-
6.12.1969 ἱστορικὴ ἀπόφασις τοῦ τοῦ χριστιανισμοῦ τὰ σωματεῖα ταῦτα στικὰ διεφυλάσσοντο ἐπιμελῶς καὶ
Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν ,(ὑπ᾿ ἀριθ. ἀνεζωογονήθησαν, ἔλαβον νέαν πνο- μετὰ ζήλου, διὰ νὰ μὴ διαρρέουν καὶ
2060) , διὰ τῆς ὁποίας ἀπερρίφθη αἴ- ὴν καὶ ἐτέθησαν ὑπὸ τὴν ἄμεσον ἐπιρ- μεταδίδωνται.
τησις ἱδρύσεως Σωματείου ὑπὸ τὴν ἐ- ροὴν καὶ προστασίαν τῆς Ἐκκλησίας. Συνθήματα ἀναγνωρίσεως ἐπίσης
πωνυμίαν «Ἑλληνικὸν Τεκτονικὸν Ὑπὸ τὴν ὤθησιν μάλιστα τῆς χριστια- ἧσαν ἀπαραίτητα καὶ δί αὐτῶν οἱ ἐξ
Τάγμα Δήλιος Ἀτἷόλλων». Τὸ Πρω- νικῆς ἀρχιτεκτονικῆς ἐδραστηριοποι- ἄλλων ἐπαρχιῶν ἐρχόμενοι συντεχνῖ-
τοδικετον Ἀθηνῶν ἤχθη εἰς τὴν ἡρω- ήθησαν καὶ ἀνεπτύχθησαν μεγάλως. ται ἐγνωρίζοντο πρὸς τοὺς τέως ἀ-
ικὴν ὄντως ταύτην ἀπόφασίν του διό- Εἰς τοῦτο συνετέλεσε καὶ τὸ γεγονὸς γνὠστους συναδέλφους των καὶ ἐγί-
τι, καθ᾿ ἃ διαλαμβάνει τὸ σκεπτικὸν, ὅτι καὶ μοναστικαὶ ἀδελφότητες συμ- νοντο πλέον δεκτοὶ εἰς συνεργασίαν
ὁ τεκτονισμὸς ἀποτελεῖ «θρησκείαν μετέσχον εἰς αὐτὰ τὰ οἰκοδομικὰ σω- καὶ ἐλευθεροκοινωνίαν.
μὴ γνωστὴν καὶ ἐκ τούτου μὴ προ- ματεῖα, μάλιστα δὲ ἐξ αὐτῶν διεκρί- Πᾶσα πρόοδος εἰς τὴν ἐξέλιξιν τῆς
στατευομένην ὑπὸ τῆς διατάξεως 16 θησαν οἱ πατέρες τῆς Μονῆς τοῦ τέχνης των ἀνεκοινοῦτο εὐθὺς πρὸς
παρ. 2 τοῦ Συντάγματος 1968» καὶ C1un . ἅπαντα τὰ μέλη, οὔτως ὥστε ἡ πρόο-
διὰ τὸν πρόσθετον λόγον ὅτι «ἡ ἀ- Tanyampatsta ταῦτα εἰς τὴν Δύσιν, δος τοῦ ἑνὸς νὰ καθίσταται κτῆμα
σκουμένη λατρεία ἐκ μέρους τῶν ὁ- χάρις εἰς τὴν προστασίαν τῶν παπῶν, πάντων τῶν μελῶν.
παδῶν τοῦ τεκτονισμοῦ... ἀντίκειται ἔτυχον ἐξαιρετικῶν προνομίων, ἀ-
εἰς τὰ χρηστὰ ἤθη.. ἔτι δὲ καὶ εἰς παλλαγέντα σχεδὸν παντοῦ φόρων Η ἀνανέωσις ἐξ ἄλλου τοῦ ἐργατι-
καὶ ἀγγαρειῶν. Εἰς τὴν τοιαύτην ἀ- κοϋ δυναμικοῦ ἐγένετο μετὰ πλείστης
τὴν δημοσίαν τάξιν.
ἐπιμελείας καὶ προσοχῆς. Η πρόσλη-
Εἰς τὸ ἄκρως ἐνδιαφέρον τοῦτο θέ- παλλαγὴν καὶ τὴν ἀσυδοσίαν, ἡ ὁ- ψις νέου μέλους εἰς τὴν συντεχνίαν ἐ-
μα θὰ ἀφιερώσωμεν τὰς ἀκολουθού- ποία παρεχωρήθη τὸ πρῶτον ὑπὸ τοῦ
λάμδανε χώραν μετά τινος ἐπισημό-
σας γραμμὰς. Θὰ διερευνήσωμεν τὴν πάπα Νικολάου τοῦ Γ. τὸ ἔτος 1277, τητος καὶ ἀσφαλῶς εἰς εἰδικὴν τινα
ἱστορίαν καὶ τὸν χαρακτῆρα τοῦ τε- ὀφείλεται καὶ ἡ ὀνομασία «Ἑ λ ε ύ - τελετήν, κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ὁ- ᾿
κτονισμοῦ πρὸς πλήρη ἐνημέρωσιν θεροι Τέκτονες».
τῶν ἀναγνωστῶν μας, ἀλλὰ καὶ παν- Οὕτως ὑπὸ τὴν προστασίαν τῆς ποίας τὸ νέον μέλος δί ἐνόρκου ἴσως
ὁμολογίας ἀνελάμβανε τὴν ὑποχρέω-
τις ᾿: ἴαφερομένου, καὶ διὰ νὰ κατα- Ἐκκλησίας καὶ διὰ τῆς ἐπιρροῆς ποὺ σιν νὰ τηρῇ μὲν τὰ ἐπαγγελματικὰ
δειχθῇ ὅτι ὁ τεκτονισμὸς εἶναι θρη- ὑπέστησαν ἐκ τῆς στενῆς συνεργασί- μυστικά, νὰ συνεργῇ δὲ εἰς τὴν εὐό-
σκε α. > ας καὶ τῶν ἐπαφῶν των ,μετὰ τῶν μο-
ναχικῶν ταγμάτων, τὰ σωματεῖα ταῦ- δωσιν τῶν ἐπιχειρήσεων τῆς ἐπαγ-
γελματικῆς των ὀργανώσεως καὶ εἰς
ΙΣΤΟΡΙΑ TO’I‘ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΤ τα τῶν κτιστῶν καὶ τῶν τεκτόνων ἤρ- τὴν ἀλληλοβοήθειαν τῶν συντεχνι-
χισαν νὰ διοργανοῦνται μὲ πλείστην
τῶνᾒἳ.
α) '0 ἐκαγγελματικὸς Τεκτονι- ὅσην μεθοδικότ-ητα, ἢ- καὶ σχολαστι-
κότητα, προκαλοῦσαν τὸν θαυμασμὸν. Εἰς τὰς ρίζας του δηλαδὴ ὁ τεκτο-
σμὑς Εἰς τὴν καλὴν- ταύτην διοργάνωσιν ,νισμὸς ἐμφανίζεται ὡς ἐν καθαρῶς ἐ-
Η βαθμιαία ἐξέλιξις τῆς οἰκοδομι- συνετέλεσε καὶ ἡ φύσις τοῦ ἐπαγγέλ- παγγελματικὸν σωματετον, μὲ ἅπαν-
κῆς τέχνης, σημειοῖ ὁ καθηγητὴς Π. Sago; Οὕτως ἐτττὶά παραδειἴξγματιᾇῶὴ τα τὰ προνόμια καὶ τὰ γνωρίσματα
Τρεμπέλας, συνετέλεσεν, ὥστε οἱ ἀ- ν κ στε σεω τ ν ν ἑνὸς «κλειστοῦ» ἐπαγγέλματος, τὸ 6-
σκοῦντες τὴν τέχνην ταύτην νὰ ὀργα- ωνἶεχἲίατςᾕςτινὸς γτε-ιιτόξων καὶιεκτι- ποτον μάλιστα ἀνατττύσσεται ὑπὸ τὰς
νωθοῦν εἰς ἐπαγγελματικὰς συντε- στῶν, ὅταν ταῦτα ἀνελάμβανον τὴν ἀ- πτέρυγας τῆς ᾿.Εκκλησίας Δέον ὅπως
χνίας, ἀποσκοπούσας εἰς τὴν ἐργο- νέγερσιν οἰκοδομήματος, ὡδήγησεν σημειωθῇ μάλιστα ὅτι οἱ τέκτονες τό-
λαβικὴν ἀνοικοδόμησιν διαφόρων οἰ- εἰς τὴν δημιουργίαν κάποιου παρα- τε ὡμολόγουν πίστιν εἰς τὴν Ἁγίαν
κοδομημάτων, συμφώνως πρὸς τὰ μυ- πήγμαἐτοἓ, πλησίον τῆς οἰκοἒομἑῆζς, ὅ- Τριάδα καὶ τὴν ἐπεκαλοῦντο εἰς τὰ
στικὰ τῆς τέχνης των, τὰ ὁποῖα ἐπι- που σ α νοι συ ο οντο ἔργα των. Ὡσαύτως ἓν ἄρθρον τῶν
μελῶς καὶ ζηλοτύπως ἀπέκρυπτον ἀ- διὰ νὰ γζυγμοξτίζἶυν καὶ ζά ΕοΞιναπαυ-
πὸ τοὺς μὴ ὁμοτέχνους. Κατ᾿ αὐτὸν θοῦν. Ἐντεῦθεν προῆλθεν ἡ «στοὰ» ; Βλέπε : Παν Τρεμπἐλα, Μασσωνι-
τὸν τρόπον ἐδημιουργήθησαν τὰ διά- ἥτις ἐσήμαινε τὸν τόπον τῆς συγκα- σμὸς καὶ θεοσοφία, Ἀθῆναι 1932, σ. 10.

32
 καταστατικῶν διατάξεων τεκτονικοῦ
σωματείου τῆς ἐποχῆς τοῦ Μεσαίωνος
ἐτόνιζες «Τὸ πρῶτόν σου καθῆκον ὡς
τέκτονος εἶναι νὰ εἶσαι πιστὸς εἰς τὸν
Θεὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ νὰ
προφυλάσσεσαι ἀπὸ τὰς πλάνας καὶ
τὴν αἰρεσινὶθ.
β) Παρακμὴ καὶ napa1m-1f.
Ο ἀδυσώπητος νόμος τῆς ἀκμῆς
καὶ παρακμῆς ἦτο ἀδύνατον νὰ μὴ
ἐπιδράσῃ καὶ ἐπὶ τοῦ ἐπαγγελματικοῦ
τεκτονικοῦ ἀδελφάτου. Κατὰ τὸνΜε-
σαίωνα τὸ κύριον ἔργον τῶν τεκτθνι-
κῶν συντεχνιῶν ἦτο ἡ ἀνέγερσις ἐκ-
κλησιαστικῶν οἰκοδομημάτων, καὶ δὴ
κατὰ τὸν γοτθικὸν ρυθμόν, τὸν ὁποτον
ἰδιαιτέρως ἐκαλλιέργησαν, Ἀλλ᾿ ἡ
Ἀναγέννησις ἔφερε μίαν ἀνακοπὴν
τῶν ἐργασιῶν. Ο γοτθικὸς ρυθμὸς ἤρ-
χισε νὰ παραμερίζεται. Ἔπειτα ἡ συ-
ζἶἔἒἐηἱἒἱἳξσἑἶχἓχἒἒἒἵἑἷῥἳζξσἳἴ᾿Ξἶἒἰ
κορεσμὸν. Κρίσις ἐμφανίζεται πλέον
εἰς τὸ τεκτονικὸν ἐπάγγελμα. Καὶ
συνεπείᾳ ταύτης τὰ τεκτονικὰ σωμα-
τεῖα ἤρχισαν νὰ παρακμάζουν.
Οἱ τέκτονες τότε ἀπεφάσισαν νὰ ἀ-
ναζητήσουν προστάτας, ξένους πρὸς
τὸ ἐπάγγελμά των. Κατέφυγαν εἰς
τὴν λύσιν τῶν ἐπιτίμων μελῶν. Πρό-
σωπα διαθέτοντα κῦρος καὶ ἐπιρροήν,
πρόσωπα κατέχοντα διακεκριμένα ἀ-
ξιώματα γίνονται πλέον δεκτά εἰς τὴν
τεκτονικὴν οἰκογένειαν. ἴἈπονέμεται
εἰς αὐτὰ 6 τίτλος «Accepted Ma-
sons» ** καὶ οἱ τέκτονες δέχονται ὡς
ἀντάλλαγμα τὰ ἀγαθὰ τῆς θέσεως
καὶ τῆς ἐπιρροῆς τῶν νέων μελῶν.
Ἂς σημειωθῇ ὅτι ὁ τίτλος «Acce-
pted Mason» κατέστη δελεαστικὀς,
διότι.οἱ τέκτονες ὴσαν τότε τὸ πο-
λυπληθέστερον καὶ κάλλιστα ὠργα-
νωμένον σωματετον. Αὐτὸς δὲ ἦτο καὶ
. ἕνας σοβαρὸς λόγος, ὁ ὁποτος ἐκίνησε
ἐν Ἀγγλίᾳ τὴν προσοχὴν τῶν πολιτι-
κῶν μερίδων καὶ ἑκάστη ἐξ αὐτῶν ἐ-
ζήτησε νὰ προσοικειωθῇ δί ἑαυτὴν
τὴν δύναμιν τῆς μάζης της, ἰδίᾳ κα-
τὰ τὴν περίοδον τοῦ ἀνταγωνισμοῦ
τῶν Στούαρτ μὲ τὸ Κοινοβούλιον.
Οὕτως πως σὺν τῇ παρόδῳ τοῦ
χρόνου ἠλλοιώθη ὁ χαρακτὴρ τῶν τε-
κτονικῶν σωματείων. Ἔπαυσαν νὰ εἰ-
ναι καθαρῶς ἐπαγγελματικὴ ἕνωσις
καὶ ἐμφανίζονται ὡς μία φιλολογικὴ,
* G. Gautherot, ἄρθρ. Franc Ma-
connerie ἐν Α. D’ A1és, Dictionnaire
Apo1ogétique de 1a Foi Catho1ique,
τόΞ-ι» 11, σελ. 97, n. Τρεμπἑλσ, Eve.
"6.5:.Kmé λέξιν «ἀποδεδειγμένοι Τέκτα
φιλανθρωπικὴ ἢ ἄλλως πως κοινωνι-
κὴ ὀργάνωσις, ὡς θὰ ἐλέγομεν σήμε-
ρον. Θρησκεία τοῦ τεκτονισμοῦ, καὶ
κατὰ τὸν IZ' αἰῶνα, ἐξακολουθεῖ νὰ
εἶναι ἡ Χριστιανική, τὰ δὲ τεκτονικὰ
ἀδελφᾶτα ἐξακολουθοῦν νὰ τιμοῦν ὡς
προστάτην των τὸν Ἅγιον Ἰωάννην
τὸν Πρόδρομον ἢ τὸν Εὐαγγελιστὴν.
γ) Ἐμφάνισις τὸῦ θεωρητικοῦ
Τεκτονισμοῦ
Συνεπείᾳ αὐτῆς τῆς ἀλλοιώσεως
τοῦ τεκτονισμοῦ καὶ τῆς εἰσδοχῆς νέ-
ων μελῶν, προερχομένων ἐκ τοῦ κύ-
κλου τῆς διανοήσεως, 6 τεκτονισμὸς
ἐξελίσσεται εἰς ἓν θεωρητικὸν σύστη-
μα, τὸ ὁποτον θὰ καταλήξη εἰς ἓν
πλήρως ἀντιχριστιανικὸν τοιαῦτον.
Συγχώνευσις πλείστων ὅσων θρησκευ-
τικῶν δοξασιῶν, ἐπίδρασις τῆς Ἀλ-
χημείας καὶ τῆς Ἰουδαϊκῆς «Καὁβά-
1ow“, θὰ δημιουργήσουν ἕνα νέον
ἒἓἷἱἶδἕἐπἕσθἑἵἷἕντἶἕἶ μὲἇξἓξΐἴξἒἶἶἵ
κοσμίου ἐπεκτάσεως καὶ κυριαρχίας.
Πρόδρομος τοῦ τεκτονισμοῦ ὑπὸ τὴν
νέαν αὐτοῦ μορφὴν εἶναι τὸ ἐν ἔτει
1604 ἐν Λονδίνῳ ἱδρυθὲν Τάγμα τῶν
Ροδοσταύρων. Ἀλλ᾿ ἡ ἡμέρα τῆς ἱ-
δρύσεως τὸῦ τεκτονισμοῦ ὑπὸ τὴν ση-
μερινὴν του ορφὴν εἶναι ἡ 24 Ἰου-
νίου 1717. ατ᾿ αὐτὴν ἐκ τῶν μελῶν
τῶν τεκτονικῶν στοῶν γεννᾶται ἐν
Λονδίνῳ ἡ Μεγάλη Στοά, ἡ μήτηρ
τοῦ θεωρητικοῦ τεκτονισμοῦ. ' 11' ε-
γάλη Στοά, ἀναθεωρήσασα τὸ ἀρχαῖ-
ον σύνταγμα τῶν ἐπαγγελματικῶν
στοῶν, ἐδημοσίευσεν αὐτὸ κατὰ τὸ
ἔτος 1723. Τὸ σύνταγμα τοῦτο, γνω-
στὸν ὡς «σύνταγμα τοῦ Ἀντερσον»,
ὀνομασθὲν οὔτως ἐκ τοῦ συντάκτου
του, ἀπομακρύνεται πλέον τελείως
τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ ἐμφανί-
ζει ἀδογματικὸν καὶ ἀνθρωπιστικὸν
ῢ Ἀπόκρυφοι φιλοσοφικοθρησκευ-τὶ-
καὶ θεωρίαι καὶ ρεύματα τῆς ἐποχῆς.
Ο «ναὸᾳ ποὺ οἱ τέκτονες ἀποκαλοῦν «Ναὸς τῶν Μυστηοίων».
,
ΛᾋΤἀ άὶερᾇἷἇτεκτσνικὰ σύμβολα.
J-
χαρακτῆράἳ.
Ἰδοὺ τώρα τί ἐν προκειμένῳ δια-
λαμβάνει τὸ σύνταγμα τοῦ Ἀντερσον:
«Καίτοι εἰς τοὺς παλαιοὺς χρόνους οϊ
τέκτονες ἧσαν ὑποχρεωμένοι ἐν ἑκά-
στῃ χώρᾳ νὰ ἀνήκωσιν εἰς τὴν θρη-
σκείαν ταύτης τῆς χώρας ἢ τούτου τοῦ
ἔθνους, οἰαδήποτε καὶ ἂν ἦτο αθτη,
ἤδη κρίνεται λυσιτελέστερον νὰ μὴ z”)-
ξἒἕἷἱξῢἳἶἶςπἶξἴ ἓἱζἶἔνεἒἰἰἒἔνἶἕἒἰ
πάντες οἱ ἄνθρωποι, ἀφήνοντες εἰςἕ-
καστον τὰς ἰδιαιτέρας του γνώμαςὶῒᾁ.
Ἀπὸ στιγμῆς καθ᾿ ἣν 6 πρῶτος
πυρὴν ἐσχηματίσθη εἰς τὸ Λονδῖνον,
τὸ μίασμα τοῦ τεκτονισμοῦ ἔσχε πε-
ραιτέρω ,ἀνάπτυξιν καὶ ἐξέλιξιν. Ἐ-
πεκράτησεν ἐν Ἀγγλίᾳ καὶ ἐν Γαλ-
λίᾳ, διεδόθη εἰς τὴν λοιπὴν Εὐρώπην
καὶ ἐν ἔτει 1740 ἦλθε καὶ εἰς τὴν Ἑλ-
λάδα, μέσῳ τῆς Ἰταλίας, εἰς τὰς Ἰο-
νίους νήσους.
Ἐν τῇ ἐξελίξει της διεμορφώθη-
σαν ἐπίσης πλεῖστοι ὅσοι τύποι ἢ δό-
γματα (ἀνερχόμενα εἰς 37) , ἐκ τῶν .
ὁποίων τὸ κυριώτερον καὶ περισσότε-
ρον διαδεδομένον εἶναι τὸ λεγόμενον
Σκ ωτι κὸν Δόγμα,τὸ ἐν Ἀγ-
γλίᾳ ἱδρυθὲν ἐν ἔτει 1717, ὡς προε-
ξετέθη. Τὸ δόγμα αὐτὸ περιλαμβάνει
33 βαθμοὺς μυήσεως.
Τοσαῦτα λοιπὸν περὶ τῆς ἱστορίας
τοῦ τεκτονισμοῦ.
* Π. Τρεμπἑλαῢήἔνθπ ἀνωτ. σ. 20. ᾿
** Wirth. Le Livre de 1’ Aprendi,
σ. 38, Π. Τρεμπἐλα, Eve. ἀνωτ. σ. 20..
 ΠΟΥ ,ΟΔΗΓΕΙ Η ΠΟΡΕΙΑ;

ΕΙΔΙΚΕΥΣΙΣ - ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΙΣ - ΥΠΕΡΞΙΔΙΚΕΥΣΙΣ

Ὕπό : ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΟΝΑ ΤΑ

Ταγματάρχου Χωρ/κῆς

Τελευταίως, μεγάλη ἔμφασις δίδε- σύμπραξιν ἐπὶ τῷ αὐτῷ πολλῶν προ- σοτέρους τομεῖς. Ἀποτελεῖ πλέον
ται εἰς τὴν ἐπὶ μέρους τεχνικὴν κα- σώπων, εἰς οἱανδήποτε σφαῖρανκαὶ πραγματικότητα, ἀνεπίσημον ἐν πολ-
τάρτιαιν καὶ ἐκπαίδευσιν — εἰς τὴν κλῖμα, ἐπιβάλλει τὸν καταμερισμὸν λοῖς, ἀλλὰ παραδεδεγμένην. Καὶ ἂς
ἐξειδίκευαινί , Τὸ φαινόμενον μπο- τοῦ ἔργου καὶ τὴν ἀνάθεσιν τῆς ἐκτε- μὴ πλανώμεθα. Η πλήρης ἀναγνώρι-
λέσεως εἰς δυναμικὰ στοιχεῖα - γρα- σις καὶ ἐπίσημος καθιέρωσίς της εὗ-
θἕἑῦἓνᾚᾆἷἕἒἴἇξὤζατξἳλᾮᾟσᾝ νάζια, ἱκανὰ νὰ ἐιυτλέκωνται εἰς τὸ ρίσκεται ἔξω ἀπὸ τὴν πόρταν μας.
καιρῶν. Καὶ εἶναι φυσικόν. Ἔχομεν σύνολον μὲ ὡρολογιακὴν ἁρμονίαν Τώρα μάλιστα τελευταίως κυκλο-
ἐπηρεασθῆ ἀπὸ τὴν ἐποχήν μας κατὰ καὶ νὰ ἀποδίδουν, εἰς ὕψιστον βαθμόν, φορεῖ διάχυτος ἡ ἰδέα ὅτι στόχος
τὴν ὁποίαν, ἡ διεθνὴς τεχνολογικὴ ἀκρίβειαν, ταχύτητα καὶ ποιότητα. μας πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐξειδίκευσις ὅ-
ἐξέλιξις καὶ ὁ ὑψηλὸς βαθμὸς τῶν Ἕκαστον στοιχεῖον ὑπολογίζεται τό- λωνἸ μας γενικῶς καὶ τῶν κατωτέρων
ἐξειδικειμένων ἐφαρμογῶν, ἐδάμασε σον ὡς μονάς, μεμονωμένον δργανον, ὀργάνων καὶ τῶν ἄλλων ὖηπὶλἀ εἰς
τὴν φαντασίαν τοῦ χθὲς καὶ μὲ πολὺ ὅσον καὶ ὡς βαθμὸς συμβολῆς τούτου τὴν ἱεραρχίαν ἱσταμένων.
ρεαλισμὸν καὶ συνέπειαν ὁδεύει θετι- εἰς τὸν ὀργασμὸν τῆς συλλογικῆς ἀ- "Eva ἀστυνομικὸν Σῶμα, μὲ τὸν
κῶς πολὺ πέραν ταύτης. ποδόσεως. Ταῦτα ὑπὸ τὴν βασικὴν ,δαίδαλον τῶν ἐπὶ μέρους εἰδικῶν κα-
Ο χαρακτὴρ αὐτὸςτῆς ἐποχῆς, 6 ἀρχὴν ηιεγαλυτέρα ἀπόδοσις, μικρό- θηκόντων, πρέπει νὰ καταστῇ σύστη- ᾿
ἄσωτος δίδει νέαν διάστασιν εἰςτὰ γε- τερον κόστος καὶ ἐλάχιστος μόχθος». μα εἰδικῶν καὶ ἐξειδικευμένων κατ.
\ a Q ~
”Eta; εἰς τὸν τομέα τοῦ ἀνθρώπου ἀντικείμενον ἀτόμων.
χῤὴν γλῶσσαν τῆς μηχανῆς καὶ τῶν ὡς παράγοντος, ἐπιτάσσεταιἡ προη- Ἐδῶ δμὼς θὰ συναντήσωμε τὸ με-
ἀριθμῶν καὶ ἡ ἀδήριτος ἀνάγκη τῆς γμένη ἐμπειρία, βελτιώνεται ἡ ἐξει- γάλο πρόβλημα, τωὺ ὅσον καὶ ἂν σή-
πλήρους προσαρμογῆς πρὸς τὰς νέας δίκευσις τῶν προσώπων εἰς τὸν κύ- -μερον φαίνεται τοὐλάχιστον πρόωρον,
μεθοδεύσεις, ἐπιστρατεύει τὴν τετρα- κλον ποὺ ἕκαστος ἀπασχολεῖται (ἐ- ἂν ὄχι φαντασισἰκόν, ἐν τούτοις πρέ-
γωνυσμένην λογικὴν καὶ τὴν αὐστη- ξιειδίκευσις) καὶ ἐντάσσεται εἰς τὸ πει νὰ ἀπασχολήσῃ ἐκεῖνον ποὺ ἀκο-
ρῶς ἐφηρμοσμένην ἐμπειρίαν εἰς κά- κυκλωμα τοῦ ὅλούέργου, ὥστε ἡ συμ- ᾿ νίζει τὸν στοχασμόν του.
θε ὠργανωμένην ἔκφανσιν τῆς ζωῆς. πύκνωσις τῶν εἰδικῶν γνώσεων τῶν Εἰδίκευσις λοιπὸν καὶ ἐξειδίκευσις.
Χωρὶς παρεξήγησιν ἠμποροῦμε νὰ πολλῶν εἰς τὰ ἐπὶ μέρους, νὰ συνθέ- Σωστά. Εἶναι βασικὸν στοιχετον, ἓ-
τονίοσψεν ὅτι ζῶμεν τὴν ἐποχὴν τῆς τουν μὲ τὴν ἀνάλογον διάταξιν μίαν νας παράγων, ἂν θέλετε, ἐξελίξεως
- μηχανικῆς, τῆς τεχνικῆς ἐξειδικεύσε-δυνατὴν τελειότητα προσηρμοσμένην καὶ προόδου. Ἀλλὰ μέχρι ποίου ση-
ως. Η παλαιὰ ἰδεολογία ἐπέρασεν 6- εἰς τὴν τακτικὴν ποὺ ὁδηγεῖ κατ᾿ εὗ- μείους Ἀπὸ ποῦ ἀρχίζει ἡ εἰδίκευσις
ριστικῶς, μὲ κάποιαν συγκατάβασιν, θεῖαν εἰς τὸν στόχον. εἰς τὸν ἀστυνομικὸν χῶρον τοῦ Σώ-
εἰς τὸ μουσεῖον τοῦ ρομαντυσμοῦ. Η Χωροφυλακὴως ἀστυνομία, ὀρ- ματος τῆς χωροφυλακῆς, πότε περ-
Εἰς τὴν Ἀστυνομίαν, ἡ ἀνάγκη γανισμὸς σύνθετος καὶ πολυπρόσω- νᾶ εἰς τὴν ἕςςειδίκευσιν καὶ μέχρι
τῆς εἰδικεύσεως - ἐξειδικεύσεως μᾶς πος, ἐπιφορτισμένος μὲ πρωτεύοντα ποίου σημείου μᾶς χρειάζεται καὶ μᾶς
ἐπεβλήθη ἐκ τῶν πραγμάτων. Δὲν ἐ- ρόλον εἰς τοὺς κόλπους τῆς συγχρό- συμφέρει νὰ ἐπεισταθἷκ Ἐὰν τὴν -εἷ-
κλήθη, ἀκόμη καὶ σήμερον, ἐπισήμως νου κοινωνίας, δὲν᾿ἠμπορεῖ νὰ ἀποτε- δίκευσιν τὴν τοποθετήσωμεν- ὡς πρω-
ὡς γενικὸς θεσμὸς ἀστυνομικῆς πα- λῇ ἐξαίρεσιν ἔναντι τῶν ἀνωτέρω, ταρχικὴν ἀρχὴν εἰς τοὺς διαφόρους
ραγωγικότητος. Ἁπλῶς εἶναι ἀνεκτή ἂν θέλῃ νὰ διατηρήσῃ τὴν ἐπαφὴν τομεῖς τῆς ἀστυνομικῆς δράσεως, ὑπὸ
ἡ παροωία της, ἀσχέτως ἄν, κατὰ ,μὲ τὴν ταχεῖαν ρύμην τῶν γεγονότων ποίαν γωνίαν θὰ διακρίνωμεν καὶ
περίπτωσιν, καρποίμεθα εὐχαρίστως ποὺ τὴν περιβάλλουν. Ἄνἡ εἷδίκευ- μέχρι ποίου ὕψους τὰ ἐξειδικευμένα
τῶν ἀποτελεσμάτων. Η θεωρία τῆς σις καὶ τὰ τεχνικα καὶ ἐπιστημονικὰ στελέχη εἰς τὴν πυραμίδα τῆς ἱεραρ-
(παντογνωσίας), ὅτι ὅλα τὰ γνωρί- μέσα ἐθεωροῦντο μέχρι πρό τινος δα- χίας;
ζομε καὶ δί ὅλα πρέπει νὰ εἴμεθάι- πανηρὰ πολυτέλεια καὶ ὁπωσδήποτε Καὶ ἐξηγούμεθα. Τὰ κύτταρα τοῦ
κανοί, ἔχει πρὸ πολλοῦ ἀτονήσει, ἔ- ἔξω τῆς ψυχολογίας τοῦ ἀστυνομικοῦ, ἀστυνομικοῦ ὀργανυσμοῦ, οἱ χωροφύ-
χΞει ξεπερασθῆ καὶ δὲν ἀντέχει πλέον σήμερον ἀποτελοῦν στοιχεῖον δεδομέ- λακες, διὰ νὰ εἰδικευθοῦν χρειάζον-
εἰς τὴν ἐργασίαν μας ὡς «τακτικὴ» ᾿ νον. Μἴαν ἀνάγκην. Ἔτσι ἡ εἰδίκευ- «ται ἐκποήδευσιν καὶ ἐξάσκησιν. Δίὰ
πολὺ δὲ περισσότερον δὲνἠμπορεῖ νὰ σις, ἐνῷ ἔκαμε δειλὰ κατ᾿ ἀρχὴν τὴν νὰ , δραστηριοποιηθοῦν δμὼς σωστὰ
ἐπιβιώσῃως πόλος ἐνδιαφέροντος καὶ ἐμφάνισίν της εἰς τὴν μεθοδολογίαν καὶ ἀποδώσουν ηὐξημένον κατὰ τὰ
ἀσκήσεως τοῦ ἀστυνομικοῦ ἔργου, πρότυπα ἔργον, πρέπει νὰ κατευθύ-
π Σήμερον δεσπόζει ἡ ἀρχή, ὅτι 6 πολὺ σύντομα ἤρχισε νὰ κερδίζῃ ἔδα- νωνται ἀπὸ διοικητικοὺς καὶ ἄλλους
κύκλος ἑνὸς᾿εργου ποὺ ἀπαιτεῖ τὴν φος, νὰ ἐπεκτείνεται καὶ εἰς περισ- ἐποπτικοὺς φορεῖς κατέχοντας πληρε-

34
 mew τι, ἀντικείμενον τῆς εἰδικότη- WW, Ἀγορατψίσς ,ιι-ἱ Βε-
τος. Οἱ φορεῖς αὐτοί, τὰ στελέχη, διὰ
νὰ ἀνταποκριθοῦν πρέπει νὰ εἶναι
καλύτερον κατηρτισμένοι τῶν ἁπλῶν
ὀργάνων. Νὰ εἶναι ἐξειδικευμένοι.
Καὶ περαιτέρω, ὅταν εἰς τὸν ἄξονα
(μικρὸν κόστος - λιγώτερος μόχθος -
συντονισμένη ὑψηλὴ ἀπόδοσις» ἐπι-
ζητῶμεν τὴν μεγίστην ἐνέργειαν τῆς
χωροφυλακῆς, θὰ πρέπει, τοὐλάχι-
στον διὰ τὰνἀνώτερα στελέχη, νὰ θε-
ωρήσωμεν ὡς βασικὸν δεδομένον τὴν
προκεχωρημένην, τὴν ἐπωτημονικὴν
ἐξειδίκευσιν, τὴν λεγομένην ὑπερει-
δίκευσιν.
Ἂς ἐξετάσωμεν ,τὸ θέμα πιὸ ἆ-
πλᾶ, ἂς τὸ τοποθετήσωμεν εἰς τὰ οἰ-
κόπεδά μας. Οἱ τροχονόμοι π.χ. πρέ-
πει νὰ -εἰδικεύωνται εἰς τὴν τεχνικὴν
τοῦ κυκλοφοριακοῦ ἐλέγχου καὶ τὰ
τροχοφόρα. Οἱ ἄνδρες τῆς Ὑπηρεσί-
ας Τουρισμοῦ εἰς τὴν Ἀστυνομίαν
Τουρισμοῦ, οἱ τῆς Ἀσφαλείας εἰς τὴν
δίωξιν κατὰ κατηγορίαν ἐγκληματι-
ῶν ἢ τὴν ἀνάκρισιν, ἐξιχνίασιν, οἱ
τῆς σημάνσεως, ἀλλοδαπῶν, ἀγορανο-
μίας κ.ο.κ. ὁμοίως. Ἀπαιτεῖται δμὼς
νὰ ἀναπτύσσουν τὴν εἰδικό-
τητά των ἀναλόγως πρὸς τὰς νέας
διαμορφουμένας συνθήκας, πρὸς τὴν
μεθοδολογ ίαν τοῦ ἐγκληματίου καὶ γι
νικῶς πρὸς τὴν τεχνικὴν κάι τεχνολο-
γικὴν πρόοδον. Δίὰ νὰ ἐπιτευχθῆ
τοῦτο πρέπει κατὰ πρώτιστον λόγον,
τὰ στελέχη τοῦ Σώματος τὰ ἀπασχο-
λούμενα εἰς τοὺς εἰδικοὺς τομεῖς, νὰ
ἐξειδικευθοῦν ἐπὶ ,πληρεστέρας καὶ
εὐρυτέρας ἐπιστημονικῆς βάσεως διὰ
νὰ δυνηθοῦν νὰ ὀργανώσουν καὶ κα-
τευθύνουν, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐλέγχουν τὸ
προσωπικὸν εἰς τὴν ἐργασίαν του.
Τέλος τὰ ἀνώτερα στελέχη, οἱ ἀ-
ξιωματικοὶ οἱ ἀσκοῦντες διοίκησιν ἢ
φ
ἐποπτείαν εἰς μεγαλύτερα κλιμάκια
Εἰδικῶν Ὑπηρεσιῶν, καλοῦνται νὰ
συνδυάσουν τὰς εἰδικὰς γνώσεις των
εἰς τὴν ἐπιστήμην τῆς συγχρόνου
τάφως ἐπὶ τοῦ ἀντικειμένου.
Η διύλισυς καὶ ἡ κατὰ τὸ δυνατόν
κατάκτησις τούτου ὑπὸ τοῦ ἀνωτέρου
στελέχους, ὐπὸ ἔποψιν ἐπιστήμης καὶ
τεχνικῆς, μᾶς ὸοηγεϊ εἰς τὴν ὑπερει-
δίκευσιν. Ἐκεῖ θὰ συναντήσωμεν τὸν
ἐπαρκῆ καὶ ὁλοκληρωμένον προϊστά-
μενον εἰς ἕκαστον εἰδικὸν τομέα ἄρ-
μοδιότητος ἀστυνομίας. Η εὐρυτέρα
δμὼς ἄτη κατάρτισις, ἔστω καὶ ἂν
προϋποθέτῃ ὑψηλὴν γνῶσιν ἐπιστη-
μονικῶν δεδομένων, δὲν παύει νὰ κι-
νῆται περιωρισμένας εἰς τὴν δημί
ουργίαν σῳπεπυκνοηιένης μὲν τεχνι- ἱκανὸν νὰ κρίνῃ σωστά, νὰ ἀξιολογῇ
κῆς τελειόι-τττος, ἐντὸς δμὼς τοῦ κύ- , καὶ νὰ ἀποφασίζῃ εἰς τὴν μονάδα τοῦ
κλου τοθ συγκεκρηιένου τομέως πχ. χρόνου, διὰ τὸν βαθμὸν συνεκτικότη-
τῆς Τροχαίας ἢ τοῦ Τουρισμοῦ ἢ τῆς _ τος, τὴν διάταξιν καὶ τὸν ρυθμὸν τῶν
βαίως εἶναι γνωστόν, ὅτι ἕνα ὑπερει-
δικευμένσν στέλεχος καθίσταται ἐ-
ξαιρετικῶς χρήσιμον καὶ ἀποδοτικὸν
εἰς τὸν τομέα, εἰς τὸ ἀντικείμενον
του. Ἀλλὰ παραλλήλως πρέπει- νὰ
ληφθῇ σοβαρῶς ύπ᾿ ὄψιν ὅτι ὁ το-
μεὺς οὗτος ἀποτελεῖ μέρος μόνον τοῦ
ὅλου ἔργου τῆς ἀποστολῆς =τοῦ Σώ-
ματος- . θὰ ἐπιτυγχάνεται πάντοτε ἐπὶ ζημία
Ἄν παραδεχθῶμεν τὴν γενίκευσιν
τῆς εἰδικεύσεως ὡς ὀρθήν, τότε ἡ
δύναμις ἑνὸς ἀστυνομικοῦ Σὠματος.
τῆς χωροφυλακῆς ἐν προκειμένῳ, ά-
πσπελούσης, ὡς γνωστόν, σύστημα εἰ-
δικῶν τομέων ἀστυνομικῆς δρὰσεως,
πρέπει νὰ διακρίνεται εἰς κατηγορίας
εἰδικευμένων ὀργάνων μὲ ἱεραρχού-
μενον τὸν βαθμὸν τεχνικῆς ἢ ἐπιστη-
,ιιονοτεχνικῆς καταρτίσεως. ”Emu θὰ
ἔχωμεν τοὺς εἰδικευμένους κατὰ το-
μεῖς ἀστυνομικοῦ ἔργου χωροφύλα-
κας - ὺπαξιαψατικούς, τοὺς ἐξειδι-
κευμένους μὲ τάσιν ὑπερειδικεύσεως
κατωτέρους ἀξιωματικοὺς καὶ ὑπερει-
δικευμένα ἀνώτερα καὶ ἀνώτατα στε-
λέχη.
Μεταξὺ τούτων ἠμποροῦμε νὰ ἐ-
φεύρωμε καὶ αὐθεντίας ἀκόμη εἰς κά-
ποιον εἰδικὸν τομέα, κάποιο ἀντικεί-
μενον ἀστυνομικοῦ ἐνδιαφέροντος. Η
πορεία δμὼς ἀπὸ τὴν εἰδίκευσιν εἰς
τὴν ἐξειδίκευσιν καὶ ύπερειδίκευσιν,
ἂν μὲν εἰς τὴν μίαν ἀνάλυσιν μᾶς δί-
δει ἓν «μαξιμουμ» ποὺ ἀφορᾷ τὴν ἐπὶ
μέρους ἀπόδοσιν εἰς ἕνα τομέα, δὲν
συνεισφέρει ἀξιολογικῷ τὰς προϋ-
ποθέσεις ποὺ χαρακτηρίζουν τὸ στέ-
λεχος, ὄχι ὡς ἄτομον εἰς τὸν τομέα
του, ἀλλ᾿ ὡς ἡγετικὸν παράγοντα εἰς
τὴν πολυεδρικὴν ἑνότητα τοῦ Σὠμα-
τος.
Η Χωροφυλακὴ ὅπως ,καὶ κάθε
ἄλλος σύγχρονος ὀργανισμός, ἐνδια-
φερομένη διὰ τὴν προβολ᾿ του μὲ ἄ-
παιτήσεις εἰς τὸ κύκλωμ τῆς προη-
γμένης κοινωνίας, ἔχει ᾿νάγκην καὶ
ῆγετῶν, ἡγετικῶν στε χῶν, ἱκανῶν
νὰ ὁδηγήσουν μὲ σύν ιν καὶ τετρά-
γωνον ὀρθολογικήν, χι ἕνα τομέα,
ἀλλὰ τὸ Σῶμα ὡς σ, ολον, εἰς στα-
θερὰν ἐξελικτικὴν είαν. Καὶ τὰ
στελέχη πρέπει νὰ προετοιμάζωνται
ἀπὸ ἐνωρίς, ὥστε να εἶναι ὥριμα τὴν
ὥραν ποὺ θὰ κληθοῦν. Πρὸς τοῦτο
χρειάζεται νὰ διαθέτουν τὰ στοιχεῖα
μιᾶς εὐρυγωνίου γενικῆς καὶ θεωρη-
τικἦς μορφώσεως, τῆς μορφώσεως
τοῦ καλλιεργημένου συγχρόνου διοι-
κητοῦ ποὺ τὸν καθιστᾷ εὐέλικτον καὶ
ἐπὶ μέρους, ὅσον καὶ διὰ τὸν ἀριθμὸν
τῶν στροφῶν ποὺ ρυθμίζουν ἀναλό-
γως καὶ ἐμπεριστατωμένως τὴν ἔντο-
νον δραστηριότητα ὁλοκλήρου τοῦ
Σώματος καὶ τὴν ἀστυνομικὴν του
πολιτικήν. .
Τὸ ὑπερειδικευμένον στέλεχος ἠμ-
πορεῖ νὰ γίνῃ αὐθεντία εἰς τὸν τομέα
του, ἀλλὰ ἡ ροὴ τῆς ὑπερειδικεύσεως
μιᾶς ἀνακαιούσης γενικωτέρας μορ-
φώσεως, ἀπωτελούσης, ὑπὸ σύγχρο-
νον ἀντίληψιν, ἀπαραίτητον προσὸν
διὰ τὸ στέλεχος ποὺ θέλει νὰ προχω-
ρήσῃ Εἰς τὴν ἱεραρχίαν τῆς ἡγεσίας-
Εἰς τὴν διαλογὴν καὶ ἀξιολόγησιν
τῶν φερελπίδων ἡγετικῶν στελεχῶν
δὲν νοεῖται ὁ περιορισμὸς τῶν κριτη-
ρίων εἰς πλαίσια εἰδικότητος. Ἀλλοί-
μονον ἐὰν τὸ Σῶμα αὐτοεπεριωρίζε-
το εἰς τὸν κύκλον τῶν εἰδικῶν, προ-
κειμένου νὰ ἐπιλέξῃ ἐκείνους ἀπὸ τοὺς
ὁποίους ἀναμένει τὸ αθριον. Θὰ ἐτο-
ποθετεῖτο ἔξω ἀπὸ τὸ κλῖμα τοῦ γε-
νικοῦ του περιβάλλοντος καὶ θὰ ἐβυ-
θίζετο εἰς τὸ τέλμα μιᾶς μετριότητος,
τὴν ὁποίαν ἐν τούτοις ἠρνεῖτο «a pri-
οτ-ι» καὶ ὁπωσδήποτε διὰ συγχρόνων
μεταβολῶν καὶ διὰ τῆς ἐξειδικεύσεως
προσεπάθησε νὰ ἀποφύγῃ.
Βεβαίως ἡ Χωροφυλακὴ ὑπὸ τὴν
σημερινὴν προηγμένην ὑφήν της δὲν
ἠμπορεῖ νὰ κινηθῇ ἐπαρκῶς καὶ νὰ
δράσῃ ἀποτελεσματικῶς χωρὶς τὴν
βοήθειαν εἰδικῶν. Μήπως δμὼς ἐκ
τῶν πραγμάτων ἀποδειχθῆ ὅτι ἡ με-
γάλη ἔμφασις ποὺ δίδεται εἰς τὴν ἐ-
ξειδίκευσιν ὁδηγήσῃ εἰς τὴν γενίκευ-
σιν τοῦ θεσμοῦ ,τῆς ὑπερειδικεύσεως,
ὡς σκοποῦ, ὁπότε φερόμεθα εἰς τὸν
μονόπλευρον προσανατολισμὸν τῶν
στελεχῶν, εἰς τὴν δημιουργίαν ,γενε-
a; «ἀπροσώπων αὐτομάτων», ποὺ
προτιμοῦν τὴν προσήλωσιν εἰς τὴν ,εἰ-
δικότητα, μὲ συνέπειαν τὴν μείωσιν
τοῦ ἐνδιαφέροντος πρὸς τὰ εὐρύτε-
ρον τεκταινόμενα; ᾿
Τὰ στελέχη τῆς χωροφυλακῆς ποὺ
εὐελπιστοῦν νὰ παίξουν θετικὸν ρό-
λον εἰς τὴν ἐπιδίωξιν τοῦ Σώματος .
νὰ συμβάλῃ ὡς παράγων εἰς τὴν πο-
λιτιστικὴν διάκρισιν τῆς χώρας, πρέ-
πει πρωτίστως νὰ γνωρίζουν ὅτι τὸ
Σῶμα δὲν εἶναι παρὰ ἓν μέρος τοῦ
κοινωνικοῦ συνόλου. Ὅτι τὸ στέλε-
χος διὰ νὰ ἀποδώσῃ ὠφέλιμον ἔργον
ὡς διοικητής, πρέπει νὰ ἀντιλαμβά-
νεται εἰς βάθος, τόσον τὸ σύνολον, δ-
σον καὶ τὸν τομέα του. Ὅτι μεταξί
τῶν διαφόρων τάσεων τῆς κοινωνίας; ,
μεταξὺ ἄλλων ὀργανισμῶν καὶ τοῦ
Σὠματος, ἡ ἀλληλεξάρτησις καὶ αἱ
ἀλληλεπιδράσεις προχωροῦν τόσον,
ὥστε δὲν ἐπιτρέπουν εἰς τὰ ἡγετικὰ
35
 ὄργανα ἑνὸς τομέως οἱουδήποτε ὀρ-
γανισμοῦ, ἔστω τῆς ἀστυνομίας, νὰ
παραμένουν πνευματικῶς κλειδωμένα
εἰς τὸ στενὸ περιβάλλον τῆς εἰδικό-
τητός των καὶ νὰ τελοῦν ἀπομονωμέ-
να ἀπὸ τὸν ὑπόλοιπον κόσμον.
Τὸ μονόπλευρον ἀνώτερον καὶ ἀ-
νώτατον στέλεχος ποὺ δὲν συλλαμβά-
- νει τὸ νόημα τῶν γεγονότων ἐκτὸς
τοῦ στενοῦ ἐπαγγελματισμοῦ του, δὲν
ἠμπορεϊῒνὰ εἶναι ἢ νὰ γίνῃ καλὸς ἡ-
γέτης, καλὸς διοικητὴς ἀνωτέρας Μο-
νάδος, διότι ἔχει χάσει ἢ χάνει συ-
νεχῶς τὴν ἐπαφὴν μὲ τὰς λοιπὰς ἀν-
θρωπίνους πραγματικότητας.
Τὰ ἀνωτέρω ἀπησχόλησαν ἐγκαί-
ρως τὴν διεθνῆ ἐπιχειρησιακὴν ἔρευ-
ναν. Ἤδη ὁ θεσμὸς τοῦ ὑπερειδικευ-
μένου Διευθυντοῦ - Διοικητοῦ χάνει
ἔδαφος, συρρικνοῦται εἰς τὸ μέσον
τῆς ἱεραρχίας Ο ὑπερειδικευμένος
θεωρεῖται «μισὸς» Διευθυντὴς᾿ἡ Δι-
οικητής.
Ἀντιθέτως, τὰ διακρινόμενα ἀνώ-
τερα στελέχη ποὺ δὲν εἶναι ὑπερειδι-
κευμένα εἰς ἕνα τομέα, ἐνδεχομένως
παρουσιάζουν ἀδυναμίας εἰς ὡρισμέ-
να τεχνικὰ θέματα, ἡ εὐρυτέρα δμὼς
μόρφωσίς των ἐξασφαλίζει μεγαλυ-
τέραν κρίσιν ἐπὶ τῆς γενικότητος,
στοιχεῖον δηλαδὴ πολυτιμότερον τῆς
ὑπερειδικεύσεῳς, διότι δραστηριο-
ποιεῖται εἰς τὴν σφαῖράν τῶν σχέσε-
ων τοῦ ὀργανισμοῦ ποὺ ἀνήκει τὸ
στέλεχος μὲ ἄλλους ὀργανισμούς, μὲ
ὁλόκληρον τὴν κοινωνίαν καὶ ὄχι εἰς
τὴν-στενόττττῦα τοῦ περιβάλλοντος μι-
ἄς εἰδικότητος.
Η ;Αμερική, ἡ χώρα ποὺ πρώτη
ἀνεγνώρισε καὶ ἀνήγαγε τὴν εἰδίκευ-
σιν εἰς ὑψηλὴν σφαῖραν ἐνδιαφέρον-
τος, πρώτη (ἀνέκρουσε πρύμναν».
Διεπίστωσεν ὅτι ὅσον ὁ θεσμὸς τῆς
εἰδικεύσεως ἐγενικεύετο εἰς τὴν βά-
σιν, τόσον ἡ ὑπερειδίκευσις εἰς τὴν
——’Oxz, δὲν εἶναι δικός μου κ. χωj
ροφύλαξ. Ἐγὼ εἶμαι ὁλυμπιακάκιας.
£6:
Υἱὲ a
36
-..-=-
_—
κορυφὴν καθίστατο ἐντονωτέρά καὶ τὴν κατάκτησιν ὑψηλῶν προτύπων.
ἀπαιτητική. Ο χῶρος ἐκ τοῦ ὁποιου Ἑτσι οἱ Ἀμερικανοὶ ἔφθασαν εἰς τὴν
ἀνεμένετο ἡ ἐπιλογὴ των διευθυνόν- Σελήνην. Καὶ προχωροῦν σταθερὰ
των, τῶν ἀνωτέρωνικανῶν στελεχῶν, πρὸς τὴν μεταβιομηχανικὴν κοινωνί-
τῶν αὐριανῶν ἡγετῶν, ἐπτώχευε.᾿ Η αν, πρὸς τὸ φανταστικὸν ἰδεῶδες.
ὑπερφόρτισις τοῦ πεδίου ἀπὸ ὅ,τι εἴ- Δίὰ νὰ ἐπανέλθωμεν λοιπὸν θὰ
χ-εν ἀρχικῶς ἀνάγκην (εἰδίκευσις) πρέπει νὰ παραδεχθῶμεν ὅτι εἰς τὰ
ὡδήγει εἰς τὸν κορεσμόν, μὲ συνέ- νέα μας στελέχη ἀνοίγονται μελλοντι-
πειαν τὴν καταστροφικὴν ἐκτόνωσιν κῶς δύο δρόμοι. Νὰ γίνουν δηλαδὴ
(ὑπερειδίκευσις στελεχῶν). Ο ἠλε- εἰδικοὶ καὶ κάτι ἀνώτερον ἀπὸ τεχνῖ-
κτρονικὸς ὑπολογιστὴς ὑπεγράμμισεν ται εἰς ἕνα εἰδικὸν κλάδον τῆς ἀστυ-
ὅτι ἡ πορεία ὡδήγει εἰς τὸν ἀπρόσω- νομίας καὶ νὰ περιφρονήσουν ὅλα
πον αὐστηρὸν αὐτοματισμόν, εἰς τὴν τὰ ἄλλα, ἢ νὰ ἀποκτήσουν πέραν τῆς
ἔλλειψιν τῆς παραγωγικῆς φαντασί- εἰδικότητος γενικωτέραν μόρφωσιν
ας, τῆς γενικῆς μορφώσεως, τῆς ὕ- εἰς εὐρύτερα πεδία, νὰ γίνουν ἄν-
ψηλῆς κρίσεως καὶ πρωτοβουλίας. Εἰς θρωποι μὲ γοῦστο, μὲ φαντασίαν, μὲ
τὴν ἔλλειψιν εὐρυτέρας κατανοήσεως κρίσιν, πνευματικὴν ἐλαστικότητα καὶ
καὶ πνευματικῆς εὐελ-ιξίας. προοωπικότητα περιωπῆς. Ο πρῶ-
Μὲ ἄλλους λόγους ἐπεσήμανε τὴν τος δρόμος περατοῦται εἰς τὴν βαθμί-
-μοιραίαν πτῶσιν τῆς ὀντότητος τοῦ δα τῶν μεσαίων στελεχῶν, 6- δεύτερος
ἀνωτέρου στελέχους εἰς ἐπίπεδον ὁ- δρόμος ὁδηγεῖ εἰς τὴν αὔξησιν τῶν
λίγον ἀνώτερον τοῦ τεχνίτου. Η ἀ- ἐλπίδων ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ φθάσουν
ποξένωσις ἀπὸ τὰ ἀνώτατα ἐνδιαφέ- εἰς τὴν κορυφήν.
ροντα, ἴσως ἀργά, ἀλλ᾿ ὁπωσδήποτε,
ὁδηγεῖ κάποτε εἰς τὴν ὑποταγὴν τοῦ Ἂς μὴ φανῇ περίεργος ὁ συλλο-
μηχανικοῦ αὐτοματισμοῦ ὑπὸ τὴν εὗ- γισμός. Εῖναι βασικὴ ἀρχὴ τοῦ νόμου
ελιξίαν τοῦ καλλιεργημένον πνεύμα- τῆς αθριον, 6 ὁποτος μοιραίως κ ε -
τος. Καὶ ἐφ᾿ ὅσον τὸ πνευματικὸν δυ- λ ε ύ ε ι ἀπὸ σήμερον.
ναμικὸν ἔδιδε μὲ τὴν ὑπερειδίκευσιν Εἰδίκευσις - ἐξειδίκευσις : ΝΑΙ,
στοιχεῖα ἐξασθενήσεως, ὁ διαγραφό- Δαμάζει τὴν μηχανὴν καὶ τὸν ἄνθρω-
μ-ενος κίνδυνος διὰ τὸ μέλλον τῆς χώ- πον εἰς τὴν μέθοδον δί ὑψηλὴν συλ-
ρας καθίστατο καὶ πλέον ἐμφανής. λογικὴν ἀπόδοσιν. Τὴν διάταξιν ὅ-
"Eva ἄγχος μελλοντικῆς κηδεμονίας μως τῶν μηχανῶν, τῶν ἐφαρμογῶν
ὑπὸ τρίτων διεγράφετο εἰς τὸν ὁρί- καὶ τῶν ἀνθρώπων εἰς τὸ κύκλωμα
ζοντα τῆς μελλοντικῆς Ἀμερικῆς. μιᾶς γενικωτέρας πραγματικότητος,
Ο κώδων κινδύνου ἐσήμανεν. Η δὲν θὰ τὴν δώσῃ ὁ ὑπερειδικευμένος,
ἀντίδρασις ἦτο (Ξἱμεσος. Ἀ-ναπροσαρ ἀλλὰ ὁ πολυεδρικὰ καλλιεργημένος
μογὴ τῆς τακτικῆς. Η Ἀμερικὴ εῖναί νοῦς ποὺ ἔχει διασπάσει τὸ φράγμα
ισμένη στὰ θαύματα. Πλήρης τῆς ᾿μετριότητος καὶ κινεῖται εἰς τὴν
τεχνικὴ ἐξειδίκευσις ΚΑΤΩ. Τεχνικὴ σφαῖραν τῆς γενικῆς ἐπιστήμης τῆς
-τεχνολογικὴ ἐξειδίκευσις εἰς τὸ
ΚΕΝΤΡΟΝ καὶ ὑψηλὴ ἐπιστημονι- Εἰς τὴν πορείαν λοιπὸν Εἰδίκευσις
κή, κοινωνιολογικὴ καὶ γενικοῦ ἐνδια- - Ἐξειδίκευσις - Ὑπερειδίκευσις, μὲ
φέροντος μόρφωσις καὶ ὡρίμανσις, Ἴπροσοχήν. Κάπου ἀνάβει τὸ κόκκινον
ΑΝΩ. Ὀργανωτικὸς συνδυασμὸς διὰ φῶς-
”I
n‘ ιξἷθὗ
Ο
EL-
11
χ- .-
XPONIKA:
ΦὙΥοβὁλα ράσα
Τὸ ράσο καὶ ἡ στρατιωτικὴ στολὴ
στάθηκαν πάντα τὸ «κόκκινο πανὶ) -
κί ἂς μὴν ἦταν ποτὲ «κόκκκνω... -
στοὺς ἀποχαλινωμένους ταύρους τοῦ
μηδενισμοῦ, τοῦ ἀναρχισμοῦ, τῆς ἐ-
θνοπροδοσίας. Τούτη, ἡ μέχρι θανά-
του, ἀντίθεση δὲν εἶναι τυχαία. '
μηδενισμὸς ( ποὺ σὲ τελικὴ ἀνάλυση
περιλαμβάνει κομμουνισμό, ἀναρχι-
σμὸ καὶ τὸν πάσης φύσεως... «ἷομόἣ,
τὸ μόνο ἐμπόδιο ποὺ βρῆκε στὶς κα-
ταλυτικὲς προσπάθειές του, ἦταν ἡ
πίστη ποὺ φλόγιζε τὸ Ἑλληνικὸ ρά-
σο καὶ 6 δυναμισμὸς τοῦ γνήσιου Ἔλ-
ληνα ἀξιωματικοῦ. Η ἱστορία —— ὅ-
ταν δὲν εἶναι κίβδηλη -— μιλάει κα-
θαρὰ πάνω σ᾿ αὐτὸ τὸ ζήτημα. Στὴν
ἀρχαιότητα τὴν Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ
λάμπρυναν πνεύματα φιλοσοφημένα,
σὰν τοῦ Σωκράτη, τοῦ Πλάτωνα, τοῦ
ΞΑριατοτἐλη, - καλλιτέχνες σὰν τὸν
Φειδία, τὸν Πραξιτἐλη, τὸν Ὀνάτα,
καὶ πολιτικαὶ σὰν τὸν Σόλωνα, τὸν
Διονύσιο, τὸν Περικλῆ. εὍμως γιὰ νὰ
ὑπάρχη μία ἔστω γωνιὰ Ἑλληνική,
καὶ νὰ λαμπρυνθῆ ἀπὸ ὅλους τοὺς
παραπάνω, καὶ ἄλλους ἄπειρους, ἔ-
πρεπε πρὸ πάντων νὰ ὑπάρξῃ ἕνας
Ἀλέξανδρος, ἕνας Λεωνίδας, ἔνας
Θεμιστοκλῆς. Αὐτοὶ δέσασαν τὸ ἔ-
θνος ἀπὸ τὴν βαρβαρικὴ λαίλαπα.
Ἀργότερα ἀκόμη, τὸ ἔθνος λαμ-
πρύνουν οἱ φωτισμένοι λόγιοι τοῦ Βυ-
ζαντίου, ἀλλὰ τὸ σώζουν μόνο οἱ πο-
λἐμαρχοι αὐτοκράτορες καὶ οἱ διαλε-
χτοὶ στρατηγοί. Σὲ ταύτη τὴν περί-
οδο κάνει τὴν ἐμφάνισή του καὶ τὸ
ράσο — 6 Σέργιος, 6 τραγικὸς Γρη-
γόριος E’ —- ποὺ ἀργότερα θὰ δεθῆ
τόσο ἀδιάσπαστα μὲ τοὺς τιμιώτερους
ἀγῶνες τοῦ ἔθνους (Παπαφλἐσσας,
ὁ Πατρῶν Γερμανός, ἡ στρατείὰ ἡ
ἀτελεύτητη τῶν ἱερέων, μοναχῶν καὶ
μαρτύρων).
19ος αἰῶνας. Τὴν ἐλευθερία χαρί-
ζουν στὴν Ἑλλάδα στρατιωτικοὶ σὰν
τὸν Κολοκοτρώνη, τὸν Καραϊσκάκη,
τὸν Μιαούλη, τὸν Κανάρη,,τὸν Νι-
κηταρά, τοὺς Τζαβελαίους, τὸν Ἀν-
δροῦτσο. Τότε δὲν ἔβγαιναν ἀπὸ σχο-
λὲς στρατιωτικός, Τοὺς ἀνάδειχνε τὸ
στρατόπεδα, τὸ χαράκωμα, ἡ μάχη.
Ὅμως ἡ στόφα ἦταν ἡ ἴδια ποὺ ἀ-
νέδειξε ἀργότερα - στοὺς Βαλκανι-
κοὺς —— ἕνα Κωνσταντῖνο, ἕνα Βε-
λισσαρίου, ἕνα ΓΙαπακυριαζἦ,
Στὸν τελευταῖο πόλεμο - 1940—
ἡπαράδοση διετηρήθη ἀπὸ τοὺς Ἔλ-
ληνες ἀξιωματικούς στὰ Ἠπειρωτι-
κὰ βουνὰ καὶ τὰ ὀχυρὰ τῆς Μακεδο-
νίας. Οἱ μηδενιστἐς, ποὺ δὲν μπόρε-
σαν ν᾿ ἀρνηθοῦν τὴν ἐποποιΐα, προ-
σπάθησαν νὰ τὴν χαλκἐψουν. «Τὴν
νίκη — εἶπαν- -τὴν κέρδισε 6 λαός».
Ἀλλὰ ὁ φτηνὸς δικολαβισμὸς εἶναι
φανερός: Ἀντίρρηση δὲν ὑπάρχει.
Ο στρατὸς - παιδιὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ
λαοῦ -— κέρδισε τὴ νίκη, ὁδηγούμε-
νος ἀπὸ τοὺς ἀξιωματικούς του.
Τέλος ἐφτάσαμε στὶς μέρες μας.
Μιὰ δράκα ἀξιωματικῶν διέσωσε ξα-
νὰ τὸ ἔθνος, καὶ ἡ ἱστορία κάνει τὸν
δρόμο της. εὍμως ἀρχίσαμε ἀπὸ τὸ
ράσο, καὶ παρ᾿ ὅλη τὴν παραπάνω
ἀναδρομῄ, τοῦτο εἶναι ποὺ ἀφορᾶ τὸ
σημερινὸ χρονικά..
. ἔβαλες νὰ κάψη τὰ γένεια; Θᾶχωμε
i.
Καλοκαίρι 1941. Η Ἑλληνικὴ φύ-
ση λὲς καὶ δὲν γνώριζε τίποτα ἀπὸ
τὸν τραγικὸ χειμῶνα ποὺ μόλις εἶχε
περάσει. Ἔνα Ἀπριλιάτικο πρωϊνό,
ἔτσι ξαφνικά, ντύθηκε στὰ γιορτινά
της, ἀστραποβόλησε μὲ φῶς, στολί-
στηκε μὲ χρώματα κι ἄφησε ὅλα τοῦ-
τα νὰ λούζονται κάθε μέρα στοὺς
χρυσοὺς κρουνοὺς ποὺ ἄνοιγε ὁ λαμ-
πρὸς ἥλιος. Ὅμως κάτω ἀπ᾿ αὐτόν
τὸν χρυσαφένιο ἥλιο καὶ τὸν καταγά-
λανο οὐρανὸ σερνόταν ἡ ἀθλιότης, ἡ
ἀνθρώπινη κακομοιριά, 6 τρόμος καὶ
ἡ κατάθλιψη κι ἕνας ἀγῶνας ἱερὸς
καὶ λυσσασμένος.
Εἴχαμε ἕνα καϊκάκι -- τοῦ Μήτσου
τοῦ Σαρρῆ, ψαρᾶ ἀπὸ τὴν Αἴγινα --
κάπου ὀχτὼ μέτραὅλο κι ὅλο, καὶ μ᾿
αὐτὸ φυγαδεύαμε οσους μπορούσαμε.
Ἐγγλέζος ποὺ εἶχαν ξεμείνει, ἀξιω-
ματικοὺς ποὺ ἔφευγαν νὰ συνεχίσουν
τὸν πόλεμο στὴν Αἴγυπτο, καταζη-
τούμενους ἀπὸ τοὺς ναζὶ καὶ τοὺς φα-
σίστες. Ἀγράμματος μὰ τετραπερα-
τος 6 Σαρρῆς. Μὲ μάτι φοβερὸ ποὺ
ἔκοβε τὰ πάντα καὶ τίποτα δὲν τοῦ
ξἐφευγε, γλυκότροπος ὅταν ἤθελε νὰ .
ξεγελάσῃ, σκληρὸς σὰν ἀτσάλι ὅταν
ἔπρεπε νὰ τρομοκρατήση, κάι καπε-
τάνιος Ψημμένος ἀπὸ τὰ μικρά του
χρόνια στὴ θάλασσα.
Μὲ φώναξε ἕνα ἀπομεσήμερο στὸ
συνηθισμένο καφενεδάκι τῆς ἀγορᾶς
τοῦ Πειραιᾶ, μπροστὰ στὸ παληὸ Ρο-
λόϊ. «Νὰ ἑτοιμάζεσαι γιὰ ταξεῖδι»,
εἶπε. Ἤξερα τί ἐσήμαινε. Θὰ φεύγα-
με πάλι μὲ ἀποστολή.- Ρώτησα μόνο
γιὰ τὴν ἡμέρα καὶ τὴν ὥρα. Πόσους
καὶ ποιούς θὰ φυγαδεύαμε δὲν ρώτη-
σα γιατὶ ἦταν περιττό. ι[Ομως παρα-
ξενεύτηκα πολύ, ὅταν φτάνοντας στὸ
συμφωνημένο ραντεβοὺ εἶδα ὅτι ἐ-
πρόκειτο γιὰ ἕνα μόνο ἐπιβάτη. Ἡλι-
κιωμἐνος, ,μὲ πρόσωπο ρυτιδωμἐνο,
ἀλλὰ μὲ μάτια λαμπερά. Φοροῦσε πο-
λιτικὰ ροῦχα φτωχικὰ καὶ τραγιά-᾿
σκα, ἀλλὰ εῖχε μακρυὰ, γενειάδα ποὺ
ἄρχιζε ν᾿ ἀσπρίζῃ. ,Φανερὸ πὼς ἦταν,
κληρικός. Ἔκανα ἀμέσως τὴν παρα-
τήρηση στὸν Σαρρῆ: «Γιατί δὲν τὸν
μπελάδες». Ο Σαρρῆς γρύλισε φουρ-
τουνιασμἑνος. «Τοῦ τὸ εἶπα, ἀλλα δὲν
ἤθελε». Ἀρχίσαμε τὶς ἑτοιμασίες για
τὸ σαλπάρισμα.
0 τρόπος ἦταν ἁπλὸς ἀλλὰ ἀρκετὰ
ἔξυπνος. T6 καΐκι εἶχε στὴν καμένα
του ἕνα βαθούλωμα σὰν κρύπτη.
Ἔμπαιναν μέσα οἱ φυγάδες, κλείναμε
ἀπὸ πάνω τὰ σανίδια καὶ στοιβάζαμε
κολῶνες πάγο. Ο Σαρρῆς εἶχε ἄδεια
γιὰ ψάρεμα ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺςκαὶ
δικαιολογοῦσε τὸν πάγο γιὰ τὴν δια-
τήρηση τῶν ιιχιριῶν, ὥσπου τὸ καΐκι
νὰ γυρίσῃ πίσω καὶ νὰ τὰ ξεπουλή-
ση. Ὡς ἐκείνη τὴ στιγμὴ τὰ πάντα
εἶχαν πάει καλά. Εἴχαμε φυγάδι-δύσει
ἔτσι κάμποσους καὶ οἱ Γερμανοὶ δὲν
εἶχαν πάρει χαμπάρι.
Λίγο πρὶν πέση ὁ ἥλιος ἦρθε τὸ
φρουραρχεῖο τους, ἔκαναν τὸν συνη-
θισμἐνο ἔλεγχο στὰ χαρτιά μας -
Ὅτε μπῆκαν καθόλου στὸ καΐκι ———
κί ἔφυγαν. Ο παπὰς +— στὴν πρα-
γματικότητα Δεσπότης —— ἦταν κιό-
λας στὴν κρύπτη, κάτω ἀπὸ τὸν πάγο.
Σαλπάραμε μὲ τοὺς πρώτους ἴσκιους
τοῦ δειλινοῦ ποὺ ἔβαφε μενεξεδιὰ τὴ
37
 Q

Φρεατίδα καὶ τὴν Καστέλλα πορφυ- γρήγορα νὰ δῆς». “Av καὶ δὲν εθ- _ ἀρχίσει νὰ πιστεύω ὅτι δὲν θὰ φτάνα-
ρή. Κάποιος τροῦλλος στὸν Ἅγιο ρισκα τὸ λόγο σπουδαϊο, κατέβηκα. με ποτέ, ὅταν 6 Σαρρῆς φώναξε:
Βασίλη, ἔρριχνε χρυσὲς ἀναλαμπὲς Τράβηξα τὶς κολῶνες τοῦ πάγου ὅ- «Βάλε τὸν Δεσπότη κάτω. Φτάνουμε».
σπάζοντας στὴν γυαλιστερὴ καμπύ- πως-ὅπως, βρῆκα τὴν καταπακτὴ καὶ Πῶς τὸ κατάλαβες Γύρω δὲν. ἔβλεπα
, λη του τὶς στερνὲς ἠλιαχτίδες. Τὸ μη- τὴν ἄνοιξα. Πλησίασα τὸ φανάρι στὸ παρὰ σκοτεινιά. Χίλιες φορὲς κινδύ-
χανακι τοῦ καϊκιοῦ ἔσπρωχνε τὸ σκά- ἄνοιγμα. Ο Δεσπότης εἶχε κλειστὰ νεψε 6 Δεσπότης νὰ μοῦ φύγῃ ἀπὸ
φος κόντρα στὴν μπουκαδούρα, μὲ ἕ-. τὰ μάτια, ἦταν κατακίτρινος καὶ ἀνέ- τὰ χέρια, κι ὅταν τὸν βόλεψα κι ἔ-
ξη μίλλια τὸ πολύ. πνεε μὲ δυσκολία. Ἄγγιξα στὸ χέρι κλεισα τὴν καταπακτή, ξαπλώθηκα ἀ-
Εἴχαμε συμφωνήσει μὲ τὸν Δεσπό- του, τὸ σφυγμό. Τὸ χέρι ἦταν παγω- νάσκελα χωρὶς πνοή.
τη νὰ τοῦ δίνουμε σινιάλα — τρία μένο καὶ 6 σφυγμὸς μόλις χτύπαγε. Μπήκαμε στὸ λιμάνι -—- στὸ Πασα-
χτυπήματα στὴν κουβέρτα - κάθε φώναξα τρομαγμένος τὸν Σαρρῆ. λιμάνι, μπροστὰ στοὺς κινηματογρά-
μισὴ ὥρα, καὶ νὰ μᾶς ἀπαντᾶ μὲ τὸν Μὲ χίλια βάσανα βγάλωμε τὸν Δε- φους - καὶ ρίξαμε ἄγκυρα. Ἔπαιρ-
ἴδιο τρόπο. Ἄν δὲν ἔπαιρνε σινιάλα σπότη στὸ κατάστρωμα κι ἀρχίσαμε νε νὰ ξημερώνη. Ἔκανα πὼς πλένω
ἀπὸ μᾶς δὲν ἔπρεπε μὲ κανένα τρόπο τὶς ἐντριβές. Η χλωμάδα ἀπὸ τὸ πρό- τὴν κουβέρτα, κι 6 Σαρρῆς μαστό-
νὰ δώσῃ δείγματα τῆς παρουσίας του σωπό του δὲν ἔφυγε, δμὼς ἄνοιξε ρευε τὴ μηχανή. Ἦρθαν οἱ Γερμανοὶ
ἐκεῖ. Μέτρο ἀπιαραίττττο, γιατὶ τὰ πε- τὰ μάτια καὶ μᾶς κοίταξε. Τὸ βλέμ- κι 6 καπετάνιος ἔξω φρενῶν, ὅπως
ριπολικὰ τῶν Γερμανῶν ξεφύτρωναν μα ἦταν γαλήνιο, σχεδὸν χαμογελα- ἅρμοζε σὲ ψαρὰ ποὺ ἔχασε ἀπὸ τὰ
ξαφνικὰ ἐκεῖ ποὺ δὲν τὰ περίμενες. στό. «Δὲν ἔχω τίποτα -- μᾶς λέει- χέρια του ἕνα μεροκάματο, ἐξήγησε
Διπλάρωναν, σκαρφάλωναν στὸ καΐκι ἄδικα ἀνησυχήσατε. Κατεβάστε με τὴν ζημιά. Τὴν εἶδαν ἄλλωστε καὶ
καὶ ἔψαχναν μεθοδικὰ κάθε γωνιά κάτω». δμὼς 6 Σαρρῆς κατσούφια- μόνοι τους...
> του. Εἴχαμε δυὸ τέτοια μπλόκα ὥ- σε ἀκόμα πιὸ πολύ. «Δέσποτα — τοῦ Περιμέναμε νὰ βραδυάση. Τότε
ςπου νὰ καβατζάρουμε τὴν Τζιά, ὅ- λέει —— σὲ πείραξε ἡ παγωνιά. Δὲν βγῆκε ὁ Δεσπότης καὶ μὲ χίλιες προ-
μως- περάσαμε κι ἀπὸ τὰ δυὸ πολὺ θ᾿ ἀντέξη ἡ καρδιά σου. Ἔχουμε ὦ- φυλάξεις τὸν βγάλαμε στὴν στεριά.
ἥσυχα. ρες ταξείδι ἀκόμα. Πρέπει νὰ γυρί- Ο Σαρρῆς εἶχε ἐπιστρατεύσει ἕνα
Ὄμορφη βράδυὰ καλοκαιριἁτικη. σουμε». Τινάχτηκε ὁ Δεσπότης. (Πο- δικό του ἁμαξᾶ, καὶ μ᾿ αὐτὸν ἐστεί-
Μπουνάτσα στὴ θάλασσα. Η μπου- τέΙ — λέει κοφτά. Τράβα μπροστά, λαμε τὸν Δεσπότη στὴν Ἀθήνα. Τὴν
καδούρα εἶχε πέσει κι ἀπόμενε ὁ ζέ- κι ἂς φτάση στὴν Αἴγυπτο μονάχα στιγμὴ ποὺ τὸν ἀποχαιρετούσαμε μᾶς
φυρος νὰ ρυτιδώνη ἀνάλαφρα τὰ τὸ, κουφάρι you!» Ξανάπεσε πίσω ἐ- ἔσφιξε τὰ χέρια. «Κάθησε σπίτι σου
οκοτεινόχρωμα νερά. Εἶχα ξαπλώσει ξαντλημένος, κι ἐπειδὴ δὲν τὰ κατά- Δέσποτα — τοὗπε ὁ Σαρρῆς -- δὲν
στὴν πλώρη, κι 6 Σαρρῆς κάπνιζε φερνε ν᾿ ἀρθρώσῃ λέξη, ἔδειχνε μὲ εἶναι γιὰ σένα τέτοια ταξείδιαὶ. Ἐ-
κουρνιασμένος σὰν κουκουβάγια στὴν τὸ δάχτυλό του τεντωμένα κατὰ τὸ νο- κεῖνος τὸν κοίταξε καὶ γιὰ ἕνα δευτε-
πρύμνη μὲ τὸ τιμόνι ἀγκαλιά. Πάνω τιά. Μὰ 6 Σαρρῆς εἶχε κι ὅλας ἀπο- ρόλεπτο τὰ μάτια του πέταξαν ἀστρα-
μας φεγγοβολοῦσε 6 οὐρανὸς γεμά- φασίσει. Ἔφερε μιὰ μπουκάλα κο- πές. «Θὰ τὰ ξαναποῦμε κάποτε», εἶ-
τος ἀστέρια, κι ἔβλεπα τὴν μύτη τοῦ νιάκ, ἔδωσε στὸν Δεσπότη μερικὲς πε ἁπλᾶ.
ἄλιυτουρσυ ν᾿ Ἀρμενίη ἀργὰ-ἀργά, γουλιὲς -- πρώτη φορὰ εἶδα πόσο Δὲν τὰ ξαναείπαμε. Ο Σαρρῆς ἤ-
μποτζάρσντας ἥσυχα, ἀπὸ τὸν ἀστρα- γρήγορα συνεφέρνει τοῦτο τὸ δυνα- θελε σίγουρες δουλειές. Καὶ δὲν εἶχε
φτερὸ ἀστερισμὸ τοῦ Ὠρίωνα μέχρι τὸ ποτὸ — κι ἀμίλητος κατέβηκε στὴν ἄδικο. Εἶχε εὐθῦνες. Ὅμως κι 6 Δε-
τὴν πλούσια μεγαλόπρεπη κώμη τῆς καμπίνα τῆς πλώρης ποὺ ἦταν ἡ μη- σπότης δὲν τὄβαλε κάτω. Δύὸ μῆνες
Βερενίκης. Στὴν πόλη, ὅταν κοιτά- χανή. Κάτι μαστόρεψε, κι ἡ μηχανὴ ὕστερα ἔφυγε στὴν Κάρυστο, κι ἀπὸ
ζης τὸν οὐρανό, βλέπεις ὅλα τ᾿ ἀστέ- πέταξε δυὸτρεῖς στύρακεςἄρρυθμες ἐκεῖ βρῆκε καΐκι, ἀψήφισε ἄλλη μιὰ
ρια ἴδια. Ὅμως ὅποιος ταξιδεύει συ- καὶ σταμάτησε. Ξαναβγῆκε ἐπάνω φορὰ τὴ θάλασσα καὶ τὸν κίνδυνο, κι
χνὰ στὴ θάλασσα, μαθαίνει νὰ τὰ δια- σκουντουφλᾶς 6 κωτετάνιος. «Κάνε ἀπὸ νησὶ σὲ νησὶ πέρασε στὴν Μικρα-
κρίνη fiat-Eva χωριστά. Ἀστρσποβό- πανιά !» μοῦ λέει, κι ἐπειδὴ τὸν κοι- σιατικὴ ἀκτή, κατέβηκε στὴ Μέση
λος 6 Βέγας, γαλάζιος 6 Ἀλντεμπα- τοῦσα ἀπορημένος μοῦ ἐξηγήσει «Χά- Ἀνατολὴ κι ἔφτασε στὴν Αἴγυπτο.
ράν, ρόδινο τὸ διπλὸ ἀστέρι τῆς Λύ- λασα τὴν μηχανή. Θὰ mine πὼς πά- Δὲν ξέρω ποῦ βρῆκε τὴ δύναμη.
ρας, μικροσκοπικὸς 6 Ἔϋντεκ, στὴν θαμε βλάβη καὶ γυρίσαμε». Ἤξερα Τελευταία φορὰ ποὺ τὸν εἶδα ἦταν
ἄκρη τῆς Ἀρκτου, σίγουρος, ἀκού- πὼς κάθε ἀντιλογία ἦταν περιττή. Τὸ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση, σὲ μιὰ τελε-
νητος, αἰώνιος 6 Πολικός. Νὰ ζοῦν ἴδιο θὰ κατάλαβε κι 6 Δεσπότης, γιατὶ τὴ γιὰ τὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις. Ἦταν
ἆραγε ἄνθρωποι ἐκεϊ; Γεννιῶνται, ἀ- δὲν μίλησε. Μόνο τὸ βλέμμα του σκο- πάλι ἕνα ἄμορφο πρωινὸ γεμᾶτο φῶς,
γαποῦν, μισοῦν, πεθαίνουν; Κάνουν τεινιασε. καὶ τώρα πιὰ δὲν τὸ σκοτείνιαζε ἡ
πόλεμος Σήκωσα τὸν φλόκο, κι ὕστερα τὸ σκλαβιά. Φεγγοβολοῦσαν τὰ χρυσᾶ
Ἀπὸ τὸ ὀνειροπόλημα μ᾿ ἔβγαλε ἡ μεγάλο πανί. Ο Σαρρῆς τιμονιάρη- ἄμφια, δμὼς πιὸ πολὺ ἄστραφτε τοῦ
βαρειὰ φωνὴ τοῦ Σαρρἦ: «Δῶσε σι- σε ἤρεμα καὶ τὸ καΐκι πῆρε ἀργὴ Δεσπότη ἡ ματιά...
νιάλο στὸν Δεσπότη b Ἦταν ἡ πολ-

λοστὴ φορά. Πῆρα ἀπὸ δίπλα ἕνα
σκαρμὸ καὶ χτύπησα τὴν κουβέρτα
᾿ τρεῖς φορές. Καμμιὰ ἀπάντηση. Κοί-
ταξα τὸν Σαρρῆ ἀπορημένος καὶ ξα-
ναχτύπησα. Τίποτα δὲν ἀκούστηκε.
«θὰ κοιμήθηκεὶ, τοῦ λέω μὲ ἀφέλεια.
Ὅμως 6 Σαρρῆς εἶχε δῆ Πώλλὰ καὶ
{Q
στροφή. Δύὸ ὧρες μετὰ τὰ μεσάνυ- Χ.
χτα σηκώθηκε πουνέντης. Μερικὲς
σπηλιάδες στὴν ἀρχὴ καὶ ὕστερα
σωστὴ καταιγίδα. Τὸ καΐκι ἔγινε κα-
ρυδότσουφλο, χόρευε στὰ κύματα, μὲ
τὴν πλώρη πότε μέσα στὸ νερό, πότε
ν᾿ ἀντικρύζῃ, σχεδὸν κάθετη, τὸν οὗ-
ρανό. Τὸν Δεσπότη τὸν δέσαμε στὸ

εἶχε μάθει περισσότερα. Πέταξε τὸ
τσιγάρο στὴ θάλασσα καὶ βλασιήμη-
σε ἀνάμεσα στὰ δόντια του. (Κατέβα
38
Α
Ἀλμπουρά τυλιγμένο σὲ κουβέρτα. Ὣς
τόσο, ἡ τρικυμία εἶχε ἕνα καλόΞ μᾶς
προφύλαξε ἀπὸ τὶς νηοψίες. Εἶχα
 Η Τ ΞΑΝΗ

ΚΑΙ

ἰ-! ΙΣΤΟΡΙΔ ΤΙΟΙΣ

Δίὰ τοὺς ἀναγνώστας μας ἐξησφαλίσαμεν
σειρἀνἄρθ-ρων περὶ Τέχνης, τὰ ὁποῖα ἀρχίζουν
μὲ τὸ σημερινόν.
Τὰ ἄρθρα ταῦτα γράφει ὁ λογοτέχνης κ.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΖΗΤΡΙΔΗΣ, Δ)νττ)ς Πολιτιστι-
m?» Σχέσεων τοῦ Ὑπουργείου προεδρίας Κυ-
βερνήσεως, καὶ καθηγητὴς τῆς Ἱστορίας τῆς Τέ.
χνης εἰς τὴν Ἀνωτέραν Σχολὴν θεάτρου.
Η Τέχνη εἶναι ἡ πρώτη — καὶ
ἡ εὐγενέστερη -- ἀνθρώπινη ἐκδήλω-
ση πάνω στὴ γῆ μας.
Ο προϊστορικὸς ἄνθρωπος, μὲ ἄ-
ναρθρες κραυγὲς καὶ ἄγρια πηδήμα-
τα καὶ κορδακισμούς, ἐκφράζει τὴν
χαρὰ καὶ τὴν λύπη του, τὸν φόβο καὶ
τὴν ἀπελπισία του, τὰ δνειρα, τὶς ἐλ-
πίδες, τὴν νοσταλγία του, τὴν ἀπο-
θάρρυνση, τὴν ἱκανοποίηση, τὸν πό-
θο, τὸ μῖσος, τὸν ἔρωτά του. Τοῦτες
οἱ ἄναρθρες κραυγές, τοῦτοι οἱ ἀσύμ-
μετροι πρωτόγονοι κορδακισμοί, θὰ
μεταλλάξουν σιγὰ - σιγά, μὲ τὸ
πέρασμα αἰώνων, ἀμέτρητων, στὶς
ἐξαίσιες μελωδίες τοῦ Σοπέν, τοῦ
Σοῦμπερτ, τοῦ Λίστ, τὸῦ Μπετόβεν,
τοῦ Βάγκνερ, καὶ στὶς ἀπίθανες ὀρ-
χήσεις τῆς Παύλοβα, τοῦ Νιζίνσκυ,
to? Νουρέγιεφ, τῆς Μάργκοτ Φον-
τα ν. -
Ο ἄνθρωπος τῶν σπηλαίων διασκε-
δάζει τὶς ὧρες τῆς πλήξης καὶ τῆς
ἁγίας» του χαράζοντας τοὺς τοίχους
τῆς σπηλιᾶς του ἢ μπογιατίζοντάς
τους — μὲ ὤχρα —- καὶ ἀργότερα μὲ
θαυμάσια ἀνεξίτηλα χρώματα. Τί χα-
ράζει καὶ τί ζωγραφίζεις Στὴν ἀρχὴ
ἱ,τι βλέπει: τὸν ἥλιο, τὸ φεγγάρι, τ᾿
ἄστρα, τὰ δέντρα, τὰ ζῶα, τὰ θηρία.
Ἀργότερα δ,τι«νοιώθει :. τὴ χαρὰ
τῆς᾿ ζωῆς, τὸν πόνο τῆς ἀνθρώπινης
μοίρας, τὴ μυσταγωγία τοῦ ἔρωτα,
τὴν ἀποκάλυψη τὸῦ Θεοῦ.
Ποιά εἶναι ἡ ἀρχαιότερη μορφὴ
τέχνης Η ζωγραφικῆς ἡ γλυπτικῆς
ὁ χορός; τὸ τραγούδι ἡ ὑπακριτική;
ἡ ἀρχιτεκτονική; ἡ διακοσμητικῆς ἡ
μουσική; Εἶναι δύσκολο νὰ ποῦμε μὲ
βεβαιότητα. Ὡστόσο, σύμφωνα μὲ ὅ-
σα ἀναφέραμε πιὸ πάνω, ἡ πρώτη ἀ-
πόπειρα ποὺ θὰ ἔκανε ὁ ἄνθρωπος -— ᾿
ὄχι ἀκόμη ἐνσυνείδητα -—— θὰ ἦταν
βέβαια νὰ τραγουδήσῃ καὶ νὰ χορέ-
ψη. Ἂς πᾶμε πίσω κάμποσα ἑκατομ-
μύρια χρόνια. Κάποια δάσος στὰ βά-
θη τῆς Ἀσίας, δηλαδὴ ἐκεῖ ποὺ,σή-
Ἔτσι φτάνουμε στὶς ἀθάνατες δη- μερα εἶναι ἡ Ἄσία. Ἕνα περίεργα
μιουργίες τοῦ «Χρυσοῦ Ἀθηναϊκοῦ ᾿ δν τρέχει σὰν ,ἀστραπὴ ἀνάμεσα στὴν
Αἰῶνα» καὶ στὰ ἀριστουργήματα τοῦ πυκνὴ βλάστηση. Μοιάζει κάπως μὲ >
Μικε).άντζελο, τοῦ Ραφαέλο Σάντι, πίθηκο. Ἔχει μακρὺ πυκνὸ τρίχωμα
τὸῦ Κανόβα καὶ τοῦ Μπερμίνι, τοῦ σὲ ὅλα του τὸ σῶμα, χέρια μακρυὰ καὶ
Ντὰ Βίντσι, τοῦ Ροῦμπενς, τοῦ Γχαίν- δυνατά, ἐπιδέξια πόδια. Μόνο ἡ λάμ-
σμπορω, τὸῦ Γκόγια, τοῦ Βὰν Γκόγκ. ψη τῶν ματιῶν του ποὺ εἶναι γεμάτα
Ο ἄνθρωπος τῆς λιθίνης ἐποχῆς ἔ- νσημοσύνη, τὸ κάνουν νὰ ξεχωρίζῃ
χει γιὰ κατοικία του τὸ κοίλωμα ἑνὸς ἀπὸ τὴν οἰκογένεια τῶν πιθήκων. Τὸ
βράχου ἢ τὴν κουφάλα ἑνὸς δένδρου. δν ποὺ τρέχει εἶναι ἄνθρωπος προϊστα-
Ἀργότερα τὸ σπίτι τοῦ ἀνθρώπου εἴ- ρικός. Λίγα μέτρα πίσω του τὸν κυ-
ναι πλίθινα, καὶ πιὸ ὕστερα ξύλινα ἢ νηγᾶ ἕνα θηρία ἀγριεμένο, ὅποια θέ-
καλαμένιο καλυβάκι. Η πρωτόγονη λετε. ”Eva. γιγάντιο δεινοθήριο μὲ φο-
ταύτη ἀρχιτεκτονικὴ ἐξελίσσεται ρα- βεροὺς χαυλιόδοντες καὶ πανίσχυρη
γδαῖα γιὰ νὰ φτάσῃ στὸ θεϊκὸ κτίσι- προβοσκίδα, ἢ ἕνα θηριὀμορφο ἑρπε-
μα τοῦ Παρθενῶνα, στὸ Τριανόν, στὸ τό. Ο ἄνθρωπος εἶναι πιὸ σβέλτος καὶ
Τὰτζ Μαχάλ, στὴν Ἁγία Σοφία, στὸ πιὸ »ψύχραιμας Ξέρει καλὰ τί πρέπει
Ἐμπάἴαρ Σταίητ Μπίλντιγκ. νὰ κάνη. Μὲ ὑπολογισμένα βήματα
χρησιμοποιεῖ τοὺς- θάμνους, τὰ δέν-
Μὲ τὴν ἐπιστήμη ὁ ἄνθρωπος ὑπέ- δρα, τὰ χοντρὰ βράχια. Τὸ θηρία
ταξε τὰ στοιχ-τῆα τῆς φύσης, ἀλλὰ μὲ σπεύδει πίσω του στὰ τυφλά. Δὲν ἔχει
τὴν τέχνη ὑπέταξε τὴν βαρύτητα τῆς ἀντιληφθῆ ὅτι ὁ ξέφρενος δρόμος του -
ἄψυχης θλης, ἐξαφάνισε τὴν ἀσχήμια ὁδηγεῖ στὸν γκρεμνό. Στὸ τελευταῖο
της, καὶ ἅπλωσε ἁρμονία, μέτρα καὶ του σάλτο, ὅταν νομίζῃ ὅτι θὰ ἀδρά-
φῶς, ἐκεῖ ,ποὺ δυνάστευε τὸ ἀσύμμε- ξη τὸ θῦμα του, βλέπει ἀπὸ κάτω του
τρο χάος, ἡ βαρβαρικὴ ὑπερβολή, τὸ τὸ χάος. Τὸ γιγάντιο σῶμα του κομ-
πνιγερὸ σκότος. ματιάζεται στὸ βάραθρα, παρασύρον-
Εἶναι λοιπὸν ἡ πορεία τῆς τέχνης τας λιθάρια καὶ κλαριά. Ο ἄνθρωπος
στοὺς αἰῶνες ἡ φωτεινὴ γραμμὴ ποὺ «προβάλλει τὸ κεφάλι του ἀπὸ τὸ χεῖ-
ἐχάραξε ὁ ἄνθρωπος στὸ πέρασμά του λος τῆς ἀβύσσου. Βλέπει τὸν κομμα-
ᾶπ᾿ τὴ γῆ, καὶ ἡ ἱστορία της δὲν εἶ- τιασμένο ἐχθρό. Ἄγρια χαρὰ πλημ-
ναι παρὰ ἡ ἱστορία τῆς νίκης τοῦ μυρίζει τὰ πλατεῖὰ τριχωτὰ στήθη
πνεύματος καὶ τῆς ψυχῆς πάνω στὴν του. Στρέφει τὸ πρόσωπο στὸν λαμ-
θλη καὶ τὸ ἔνστικτα. πρὸ ῆλιο, βγάζει τὴ νικητήρια κραυ-

39
 I? ἕἕἐυἒμἶρζἶἒἷἶᾬἔᾇἰἇ ZZZ? Στίζει
νομίες ἔξαλλες καὶ λυγίσματα τοῦ
σβέλτου κορμιοῦ του. Η «δρχησις» ἔ-
χει γεννηθῆ.
Ἀκολούθησε ἡ «μουσικὴ» τῶν
φθόγγων καὶ τῶν ῆχων, καὶ θστερα,
ὅπως τὴν εἴδαμε, ἡ «γλυπτικὴ» καὶ ἡ
«ζωγραφικὴ» πιὸ ὕστερα ἡ «ἀρχιτε-
κτονικὴ» καὶ τελευταία χρονικὰ ἡ
«διακοσμητική». Νεώτερη σχετικὰ τέ-
χνη εἶναι ἡ «ὑποκριτικὴ» καὶ τὸ «θέ-
ατρο»,,ῶσπου φτάνουμε στοὺς νεώτα-
τους χρόνους -ὅταν εἶδε τὸ φῶς ἡ «ἑ-
ὅδόμη τέχνη», 6 κινηματογράφος.
Τούτη εἶναι περίπου ἡ χρονικὴ σει-
ρά, ὅσο γιὰ τὴν ἱστορία, αὐτὴ εἶναι
ὁλόκληρη ἐπιστήμη ποὺ διάγραμμά
της θὰ προσπαθήσουμε νὰ δώσουμε
στὴν σειρὰ τῶν ἄρθρων τούτων.
.
,θ
Η τέχνη καὶ οἱ ἐκδηλώσεις της εἶ-
ναι ὁ πιὸ πιστὸς καὶ ἀδιάψευστος κα-
θρέφτης κάθε ἐποχῆς, καὶ μᾶς ὁμιλεῖ
εὔγλωττα καὶ μᾶς ἐνημερώνει γιὰ πε-
᾿ριόδους γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν ἔχομε
γραπτὰ μνημεῖα, κείμενα, ἢ ἄλλες ἀ-
᾿ποδείξεις.
Η μελέτη τῆςτέχνης καὶ τῆς ἱστο-
ρίας της μᾶς ἀποκαλύπτει τὰ βαθύτε-
ρα μυστικὰ τῶν ἱστορικῶν καὶ τῶν
προϊστορικῶν ἐποχῶν, μᾶς διευκρινί-
ζει τὸ βαθμό, τὸ εἶδος καὶ τὴν ποι-
ότητα τοῦ πολιτισμοῦ τους, τὸν χαρα-
κτῆρα τῶν ἀνθρώπων, τὴν κοινωνική
γ τους συγκρότηση, τὶς ἀσχολίες, τὰ ἤ-
θη καὶ ἔθιμά τους, καὶ πλῆθος ἄλλες
λεπτομέρειες ποὺ ἢ δὲν ἀναφέρονται
καθόλου σὲ κείμενα, ἢ περιγράφονται
ἀσαφῶς, ἢ δὲν διεσώθησαν καθόλου
ὅτε ἀπὸ αὐτὴν τὴν. παράδοση.
Τὴν ρίζα τῆς τέχνης καὶ κατὰ συ-
νέπειαν, τὴν ἀρχὴν τῆς ἱστορίας της,
τὴν τοποθετοῦμε χρονικὰ γύρω ,στὸ
3100 πχ., ὅταν δηλαδὴ ἀρχίζει ἡ ἱ-
στορικὴ περίοδος τοῦ πολιτισμοῦ ποὺ
ἀνεπτύχθη στὴν Αἴγυπτο ἀφ᾿ ἑνός,
καὶ στὴν περιοχὴ τῆς Μεσοποταμίας
ἀφ᾿ ἑτέρου. Στὶς δυὸ αὐτὲς περιοχὲς
ἠ᾿ τέχνη καὶ 6 πολιτισμὸς ἀναπτύσ-
-σονται σὲ παράλληλα χρονικὰ δρια,
δμὼς τὸ περιεχόμενό τους διαφέρει.
Στὴν Αἴγυπτο ἡ ζωὴ ἀναπτύσσε-
ται συγκεντρωμένη γύρω ἀπὸ τὸν πλα-
τὺ Νεῖλο ποὺ γονιμοποιεῖ τὸ ἔδαφος
μὲ τὰ ἄφθονα νερά του καὶ τὶς προσ-
χώσεις τῆς ἰλύος του. Στὴν Μεσοπο-
μία ὁ Εὐφράτης καὶ 6 Τίγρης παί-
ζουν ἀνάλογο ρόλο, ἡ κοίτη τους ὅ-
μως εἶναι ρηχὴ καὶ ἡ διασπορὰ τῶν
ὑδάτων τους ἀναγκάζει τοὺς κατοί-
κους νὰ διασκορπίζωνται σὲ πολλὰ
κέντρα. Δημιουργοῦνται ἔτσι ἡ Σου-
μέρ, ἡ χώρα τῶν Ἀκκὰδ (ἡ κατόπιν
40
Βαβυλωνία) , ἡ Ἀσσυρία, τὸ Ἐλάμ, - χώρα γόνιμη καὶ εὔφορη — τὸν
ἡ Χανάάν, ἡ Φοινίκη.ἡ χώρα τῶν βρίσκουμε θεὸ τῆς βλαστήσεως.
Χετταίων. Καὶ στὶς δυὸ χῶρες ἡ τέχνη ἐμφα-
Οἱ ,Αἰγύπτιοι -—- ἄλλη διαφορά νίζεται -- ἀντίθετα μὲ τὴν ὀρθόδο-
τους Εἶναι δολιχοκέφαλοι, ἐνῶ οἱ Ἀ- ξη θεωρία -ιπρῶτα μὲ σχέδιο καὶ κα-
,σιάτες (Χεττατοι καὶ Ἐλαμίτες δα- τόπιν μὲ ἀνάγλυφο. Η πρωτόγονη
σικῶς) βραχυκέφαλοι — ἔχουν συμ- γραφὴ τους εἶναι αὐτὴ καθ᾿ ἑαυτὴ
παγὲς μονολιθικὸ συγκρότημα, διηρη- σχέδιο. Καὶ οἱ δυὸ λαοὶ κατεργάζον-
μένο σὲ νομούς. Κάθε νομὸς ἔχει τοὺς ται ἐπιδέξια τῂ σκληρὴ πέτρα καὶ τὸν
τοπικοὺς θεούς του, ἀλλὰ ὑπάρχουν πηλό. Ζωγραφίζουν τὰ ἀνθρώπινα δν-
καὶ θεοὶ γενικῆς λατρείας. Ο ᾿οσιρις, τα μὲ τὸ κεφάλι σὲ κατατομὴ (προ-
βασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτου, γιὸς τοῦ ού- φίλ) , τὸν κορμὸ κατὰ μέτωπο (ἀν
ρανοῦ καὶ τῆς Γῆς, δολοφονεῖται ἀπὸ φάς), καὶ τὰ πόδια πάλι σὲ κατατο-
τὸν ἀδελφό του Σέε. Η Ἶσις - ἀδελ- μή. Τὸ μέγεθός τους εἶναι ἀνάλογα
φὴ καὶ γυναῖκα του —- ἀναζητᾶ παν- ὄχι μέ τὴν ἀπόσταση, ἀλλὰ ——- συμ-
τοῦ τὸ πτῶμα του, καὶ τὸ βρίσκει στὴ βατικὰ --- ἀνάλογα μὲ τὴν σπουδαιό-
Βύβλο τῆς Φοινίκης ὅπου ἡ θάλασσα τητα τοῦ ὑποκειμένου ποὺ ἀπεικονί-
τὄχει ξεβράσει τυλιγμένα σὲ κορμὸ ζουν καὶ τὴν κοινωνική του τάξη.
δένδρου. Μ᾿ αὐτὸν τὸν κορμὸ ὁ βασι- Ἔχουν προσωπικὲς σφραγῖδες, ἕνα
λιὰς τῆς Βύβλου στηρίξει αἴθουσα τοῦ κύλινδρο δηλαδὴ ἀπὸ πέτρα ἢ σκληρὸ ᾿
ἀνακτόρου του. Η Ἶσις παραλαμβά- ξύλο. Ἀπάνω του χαράζουν σχέδια,
νει τὸ πτῶμα καὶ γιὰ ἀντάλλαγμα μα- ἔγγλυφα, ποὺ ἀποτυπώνονται ἀνάγλυ-
θαίνει στὶς γυναῖκες τῆς Βύβλου τὴν φα ὅταν πιέζουν τὸν κύλινδρο σὲ μα-
τέχνη τοῦ καλλωπισμοῦ. Τοῦτος 6 μῦ- λακὸ πηλό. Ἀργότερα οἱ Αἰγύπτιοι
θος - εἶναι ἀκριβῶς ἡ ὡραία ἐποχὴ ἐπινοοῦν τὶς ἐπίπεδες σφραγῖδες
τῆς γένεσης τῶν θρύλλων — ὑποδη- (σκαραβατοι) .
λοϊ ἁπλᾶ τὴν ὕπαρξη ἐμπορικῶν σχέ- Στὴν Αἴγυπτο διακρίνουμε τὴν Τα-
σεων μεταξὺ τῶν δύο λαῶν καὶ ,τὴν ζιανὴ ἐποχή, καὶ τὴν Μπανταριανὴ
ἀνταλλαγὴ τῶν προϊόντων τους. ποὺ προηγήθηκαν τῆς ἱστορικῆς πε-
Στὶς πυραμίδες, ἐξάλλου, βρίσκου- ριόδου. Η ἱστορικὴ ἐποχὴ ἔχει τὸν
με χαραγμένα κείμενα ποὺ ἀναφέρον- πρόλογό της στὴν προδυναστικὴ πε-
ται στὸν θεὸ Λάἴ-Τάου, ποὺ προέρχε- ρίοδο. Σὲ τούτη τὴν περίοδο οἱ Αἰγύ-
ται ἀπὸ τὴν Νέγκα (κοντὰ στὴν Βύ- πτιοι ζοῦν στὶς ὅχθες τοῦ Νείλου. Ἔ-
ὅλο) , καὶ λατρεύεται στὴν Αἴγυπτο. χουν καλύβες καλαμένιες, πέτρινα ἐρ-
Ο θρῦλος τοῦ θεοϋ τούτου εἶναι 6 συν- γαλεῖα, λόγχες, ρόπαλα καὶ «μπού-
δετικὸς κρίκος ἀνάμεσα στὴν Αἴγυ- μεραγκ» γιὰ ὅπλα. Οἱ τάφοι τους εἶ-
πτο καὶ τὴ Μεσοποταμία: Ο Χάϊ-Τά- ναι ρηχἁ. ὡοειδῆ σκάμματα χωρὶς
ου εἶναι στὴν Αἴγυπτο θεὸς τοῦ θερι- κανένα στολίδι. Ο νεκρὸς τοποθετεῖ-
σμοῦ, γιατὶ ἡ χώρα εἶναι μιὰ ἀπέραν- ται σὲ στάση ἐμβρύου, τυλιγμένος μὲ
τη πεδιάδα, στὴν Μεσοποταμία εἶναι ψάθες. Ἀργότερα συνηθίζεται καὶ
ὃ θεὸς τῶν δρυμῶν, γιατὶ ἡ χώρα εἶ- δεύτερη ταφὴ, μὲ τὰ κόκκαλα τοῦ νε-
ναι γεμάτη δάση, καὶ στὴ Σουμὲρ κροῦ τοποθετημένα σὲ ἀγγεῖα. Κοντά
του βάζουν προσφορές, τρόφιμα, ὅπλα,
στολίδια καὶ προσωπικὰ ἀντικείμενα,
πρᾶγμα ποὺ δείχνει ὅτι πιστεύουν στὴν
ἄλλη ζωή.
Τὰ ἀγγεῖα τους εἶναι κεραμικά, ἔ-
χουν σχῆμα κούπας, αὐγοῦ ἡ γαβά-
θας, κόκκινο ζωηρὸ χρῶμα, ἐπιχρίσῃ
ἀπὸ αἰματίτη καὶ κάποτε διακοσμο
νατουραλιστικὀ. Ἀνάλογα εἶναι καὶ
τὰ ἀγγεῖα τοῦ Ἐλάμ, ἀπὸ κίτρινη λε-
πτὴ γῆ, καὶ καστανόχωμα σχέδια μὲ
διακόσμηση γεωμετρική. (Περσέπο-
λις) .
Στὸ Ἐλὰμ βρέθηκαν καὶ μετάλλι-
να ἀντικείμενα, χάλκινοι στρογγυλοὶ
καθρέφτες καθὼς καὶ ὑφάσματα ποὺ
ἀπὸ τὶς ὀξυδώσεις τοῦ χαλκοῦ μεταλ-
λωτοιήθηκαν καὶ σώθηκαν ὡς σήμε-
ρα (Σοῦσα) . Στὴν Σουμὲρ βρέθηκαν
ἀντικείμενα καλῆς κεραμεικῆς τέχνης
(οῦρ, Κίς, Ἀσσούρ), πέτρινα καὶ
χάλκινα ἐργαλεῖα καὶ πινακίδες μὲ
εἰκονογραφημένη γραφὴ ἐξελισσόμε-
νη πρὸς τὴν σφηνοειδῆ. Στὶς πινακί-
δες αὐτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀποτυπώβατα
ἀπὸ σφραγῖδες κυλινδρικὲς καὶ ἐπίπε-
δες μὲ παραστάσεις ζώων.
Τὰ εὑρήματα τοῦτα μαρτυροῦν τὴν
ὕπαρξη ἑνὸς ὡραίου πολιτισμοῦ, στὸν
ὁποτον ἀκμάζει ἡ προοδευμένη κερα-
μεικὴ τέχνη, ἡ μεταλλουρχία καὶ ἑ-
ξαίρετη ὑφαντουργία. Ο πολιτισμὸς
αὐτὸς ἐξαφανίζεται ἀπὸ ἕναν τρομε-
ρὸ κατακλυσμό, καὶ τὰ ἀντικείμενα
ποὺ περιγράψαμε πιὸ πάνω, θὰ τὰ ἀ-
ποκαλύψουν οὶ ἀνασκαφὲς τῶν W00-
1ey καὶ Wate11n μέσα σὲ στρώματα
λάσπης καὶ ἄμμού
Μὲ τὸν κατακλυσμὸ —— γύρω στὰ
3300 π.Χ.,- ἡ ἔγχρωμη κεραμεικᾔ
χάνεται ἀπὸ τὴν Μεσοποταμία καὶ
διασώζεται μόνο στὸ Ἐλάμ.
Ἀνεξάρτητα καὶ ἀπὸ αὐτό, ἐνῶ
μέχρι τώρα τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς
τέχνης εἶναι κοινὰ σχεδὸν καὶ στὶς
δυὸ χῶρες, γρήγορα ἡ Αἴγυπτος θὰ
ἀποσπασθῆ καὶ μὲ Θαυμαστἠ πρωτο-
τυπία θὰ δημιουργήσῃ τὴν δική της
ἔξοχη τέχνη. Τὰ στοιχεῖα της θὰ τὰ
δοῦμε στὸ ἑπόμενο κεφάλαιο.
ΓΡ. Χ. ΖΗΤΡΙΔΗΣ

οὐδεὶς δύναται νὰ παρέμβῃ, οθὁεἑς (δύναται νὰ (διαταράξῃ τὴν τάξιν, οὐδεὶς

(δύναται νὰ θέση εἰς κίνδυνον τὴν ἐθνικὴ, μας ἀσφάλειαν. Ἔστε ὑπερήφανοι καὶ
ὁιὰ τὰς ἐνόπλους δυνάμεις καὶ διὰ τὰ σώματα ἀσφαλείας μας

(ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ)
41

...οί
.,ψτων-»χ
,ίκΰκι
ἘΗταν ἐννέα χρόνια ποὺ ἡ Σάλλυ
Σμὶθ βρισκόταν στὴν ὑπηρεσία τοῦ
Ντὰλφ Γουῶρρεν, τοῦ διάσημου συγ-
γραφέως, ὡς στενοδακτυλογράφος
του. Ἀπὸ εἴκοσι χρονῶν κοπέλλα.
Χωρὶς νὰ εῖναι δμορφη, ἦταν ὡ-
στόσο πολὺ συμπαθητικὴ καὶ μὲ κά-
ποια ξεχωριστὴ γοητεία ἐπάνω ἳ-ιης.
Ὅσο γιὰ τὸ χαρακτῆρα της, ποτὲ
κοπέλλα στὴν ἡλικία της δὲν ἤταν-
τόσο φιλόδοξη καὶ ἀδίστακτη ὅσο αὐ-
τή. Καὶ ἐπὶ πλέον, ἐκδικητική.
mg;E‘xi‘é’ébii‘éii‘iiaffi‘y‘m
σέἓτὲκὁαῒἶιεροτὶὸσἶιἲθεενξἶ Ἕ-νὰ τὴν προ-
σέξη, ἀλλὰ ἀφοῦ τελικὰ μὲ τὸ ἁπλὸ
καὶ διακριτικὸ Φλέρη δὲν τὰ κατάφε-
ρε, ἡ Σάλλυ Σμὶθ κατέφυγε στὰ«με-
γάλἷζάιτΐἷιοὸλβράδυ τὰ κατάφερε ἔτσι
«τυχαῖα» δῆθεν καὶ βρέθηκε ἡμίγυ-
Ξἒζἳὀἕἳἒπἶἔζἓἲξᾇζ 23E” ΞΞἝΪ. ἱεῖτε ὑἰέ
στιγμὴ 6 συγγραφεὺς ἔμεινε τελεί-
ως ξαφνιασμένος, ἀλλὰ ἀμέσως τὴν
ἄλλη στιγμή, ἔκανε μιὰ κίνησι γε-
μάτη θυμόι
— Τί χάλια εἶναι αὐτά, μὶς Σμίθ;
φώναξε. Πηγαίνετε γρήγορα νὰ ντυ-
θῆτε. Δὲν καταλαβαίνετέοτι εἴσαστε .
μιἝδΪἼλδοίΞιόξἷἳλἇα θὰ μποροῦσε νὰ τὰ
συᾫλᾟἳἷᾞ Ξἶἶ-ᾟρἷζξύἷῢἳἇέ Ντὰλφ
᾿ ᾿ Γουῶρρεν ἀπέδειξε μὲ τὸν τρόπο του
ὅτι δὲν ἤξερε τίποτα ἀπὸ γυναικεία
ψυχολογία, τουλάχιστον. Ἀπὸ κείνη
τὴν ἡμέρα τὸ μῖσος ἄρχισε νὰ βράζη
μέσα στὴν καρδιὰ τῆς Σάλλυ Σμίθ.
Καὶ αὐτὸ τὸ μῖσος γινόταν μεγαλύ-
myὍποια
μέρα ἄλλη
μὲ τὴ στὴ
μέραθέσι τῆς Σάλλυ
θὰ ἔφευγε καὶ θὰ ἔρριχνε μαύρη πέ-
τρα πίσω της. Θὰ ξεχνοῦσε αὐτὸν τὸν
᾿42
5:": EM zxe'aou τε/ιειο
, ετιιΛιΙΜΑ
,Ἔ
L
χ χτύπησε — σὰν κάτι νὰ εἶχε προαι-
σκληρὸ προϊστάμενο καὶ τοὺς ἄσχη-
μους. τρόπους του. Μὰ ἡ Σάλλυ δὲν
ἔμοιαζε, μὲ τὶς ἄλλες κοπέλλες. Ἔ-
μεινε κοντά του γιὰ δυὸ λόγους Πρῶ-
τον, γιατὶ πίστευε ὅτι ἴσως κάποια μέ-
ρα θὰ λύγιζε κι ἴσως νὰ τὴν παντρευ-
ὀταν. Φυσικά αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἐκδί-
κησίς της. Ἀλλὰ μιὰ τέτοια εὐκαιρία
ἷἆἀτἒῒ W‘s: Ξἔνἆευἒθἱιἔωἲἒὶ
δὲν τῆς παρουσιαζόταν. Ἔτσι. λοι-
πόν, εἶχε καταστρώσει κι ἕνα δεύτε-
ρο σχέδιο - φυσικὰ θὰ προτιμοῦσε
τὸ πρῶτο —— ποὺ θὰ τὸν τιμωροῦσε
σκληρά, κατὰ τὸν πιὸ ἐπιτυχημένο
καὶ ἀσφαλέστερο τρόπο.
Εἶχε πάρει, ἐξ ἄλλου, πολλὰμα
Βήματα γιὰ νὰ κάνῃ ἕνα τέλειο ἔγ-
κλῆμα ἀπ᾿ αὐτὸν τὸν ἴδιο.
Στὰ ἔργα του 6 Γουῶρρεν περιέ-
ζΞαΓΞῆΞΞ-ἶὰῢ υἰπἓᾂἔρεἰἔἒᾟ ἔἔκἒἒλμἷὖ
μάθαινε τὸν τρόπο ποὺ 6 δολοφόνος
ἔμενε πάντοτε ἀσύλληπτος. ᾿ μπροστά της. Ξέρω ὅτι ἀνεβάζει συ-
Πράγματι, ἡ συγγραφικὴ εἰδικότης
τοῦ Γουῶρρεν ἦταν αὐτή. Στὰ ἔργα
του παρουσίαζε φόνους ποὺ στὸ τέλος
ἔμεναν πάντοτε ἀτιμώρητοι.
Τὸ σχέδιο εἶχε τώρα ὡριμάσει κα-
λὰ μέσα στὸ μυαλό τῆς Σάλλυ. Τὸ ἄλ-
λοθί της τὸ εἶχε ἐξασφαλίσει. Ἔμε-
νε πλέον νὰ βρεθῆ τὸ θῦμα, τὸ χέρι
δηλαδὴ τοῦ ἐγκλήματος, που θὰ πλή-
ρωνε στὴν =θέσι της γιὰ τὸ φόνο τοῦ
Γουῶρρεν. Οσο γιὰ τὸ ὅπλο τοῦ ὲγ-
κλήματος, ἦταν κιόλας ἕτοιμο. Ἑνα
μαῦρο ἐπαναληπτικὸ περίστροφο, δῶ-
ρο κάποιου θαυμαστοῦ τοῦ Γουῶρρεν.
ποὺ τὸ εἶχε-πάντα 6 συγγραφεὺς ἀ-
δειανὸ πάνω στὸ γραφεῖα του γιὰ νά...
συγκρατῆ τὰ χαρτιά του.
Τὸ θῦμα δὲν ἄργησε νὰ φανῆ. Ἐ-
να ἀπόγευμα ποὺ 6 Γουῶρρεν ἔλλει-
πε γιὰ μιὰ ἐκπομπὴ στὴν τηλεόρασι,
χτύπησε ἡ πόρτα. Καὶ μαζὶ p.’ αὐτὴ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ
σθανθῆ - καὶ ἡ καρδιά τῇς Σάλλυ.
Βγῆκε ἀμέσως στὸ χὼλ καὶ πῆγε
ν᾿ ἀνοίξη. Ἔνας ἄγνωστος ἄνδρας
στεκόταν στὸ κατώφλι. Ἥταν ψηλός,
νέος καὶ συμπαθητικὸς ἄνδρας. Φο-
ροῦσε ἕνα γκρὶ ἀδιάβροχο καὶ κρα-
τοῦσε κάτω ἀπὸ τὴ μασχάλη του ἕνα
παλιὸ φάκελλο ποὺ περιεῖχε χαρτιά.
Ο σκοπὸς τῆς ἐπισκέψεώς του δὲν
μποροῦσε ν᾿ ἀφήσῃ καμμιὰ ἀμφιβο-
λία.
Η Σάλλυ τινάχτηκε στὴν θέα του
γιατὶ ἔνοιωσε ἕνα προαίσθημα ὅτι ἡ
εὐκαιρία ποὺ περίμενε τόσον καιρὸ
ἐπιτέλους παρουσιαζόταν μπροστά
της. Προσπαθῶντας νὰ καταπνίξῃ τὴ
συγκίνησί της, τὸῦ χαμογέλασε καὶ
τοῦ ἔκανε τόπο νὰ περάσῃ. Μισόκλει-
σε τὰ μάτια της καὶ τὸν κοίταξε προ-
σεκτικά.
-Ἔχω τὴν τιμὴ νὰ μιλῶ μὲ τὴν
δεσποινίδα Σμίθ; τὴν ρώτησε εὐγενι-
κὰ 6 νέος.
= Ναί.
-- Μάϊκλ Νόρτον.... συστήθηκε 6
νέος.
—— Περᾶστε. Σὲ τί μπορῶ νὰ σᾶς
ἐξυπηρετήσας
- ἘΗρθα νὰ δῶ τὸν κ. Γουῶρρεν,
ἔκανε 6 νέος καθὼς περνοῦσε ἀπὸ
χνὰ θεατρικὰ ἔργα καὶ ὄχι μόνον τὰ
δικά του. Ἑπομένως, φαντάζομαι ὅτί
θὰ πρέπει νὰ διαβάζῃ πολλά, δὲν εἶ-
ναι ἕσις
- Ναί, βεβαίως, ἔκανε καὶ κούνη-
σε τὸ κεφάλι της ἡ Σάλλυ. Μὰ πρέ-
πει νὰ ξέρετε προηγουμένως ὅτι πρῶ-
τα τὰ χειρόγραφα περνοῦν ἀπὸ τὸ
γραφετο τῆς Νέας Ὑόρκης καὶ κα-
τόπιν ἔρχονται ἐδῶ. Δὲν διαβάζειπα-
ρὰ ἐλάχιστα.
-— Ναί, ἔκανε καὶ κούνησε τὸ κε-
φάλι του μὲ ἀμηχανία ὁ νέος. Εἶμαι
πολὺ ἀδιάκριτος ποὺ ἦρθα νὰ σᾶς ἐ-
νοχλήσω. Φαντάζομαι ὅτι ἕνα μέρος
ἀπὸ τὰ καθήκοντά σας θὰ εἶναι νὰ
διώχνετε τοῦς ἐνοχλητικοὺς τοῦ εἴ-
δους μου...
Η Σάλλυ τὸν σταμάτησε μὲ μιὰ
κίνησι τοῦ χεριοῦ της.
— Καὶ τώρα ἔρχεσθε νὰ προτείνε-
 τε κανένα ἔργο σας; τὸν ρώτησε.
Ο Μάϊκλ Νόριον κούνησε τὸ κε-
φάλι του καταφατικά.
— Μάλιστα, ἀποκρίθηκε. Εἶναι
τώρα ἐδῶ καὶ δυὸ χρόνια ποὺ τὸ δου-
λεύω τὶς ἐλεύθερες ὧρες μου.
Η Σάλλυ προχώρησε στὸ διάδρο-
μο. Ὕστερα γύρισε καὶ τὸν κοίταξε
χαμογελῶντας του.
- Ο κύριος Γουῶρρεν θὰ ἀπου-
σιάση σήμερα ὅλη τὴν ἡμέρα, τοῦ
εἶπε.
—"A... ~ πιστόλι στὰ χέρια του καὶ τὸ ἐξήτα- νω στὸ γραφεῖα τοῦ Γουῶρρεν. Δὲν
Στάθηκε νὰ τὴν κοιτάζη μὲ κάποια
ἀμηχανία ἀλλὰ τὴν ἄλλη στιγμὴ ἡ
ὄψις του φωτίσθηκε ἀπὸ ἕνα χαμό-
γελο.
— Πέστε μου δεσποινίς, ἔκανε, θὰ
δεχόσαστε νὰ ρίξετε μιὰ ματιὰ έσεῖς;
Εἶναι ἀρκετὸ αὐτὸ γιὰ μένα. ᾿ τὸ φάκελλο μὲ τὰ χειρόγραφα τοῦ νέ- δελφή της τὴν περίμενε. Η Σάλλυ
— Ἐξαρτᾶται, ἀπάντησε ἡ Σάλλυ.
Εἶναι εὐανάγνωστα τὰ χειρόγραφα
Gag; > ῶρρεν νὰ διαβάσῃ τὸ ἔργο σας τὸ στερα πῆγε καὶ βρῆκε τὴν ἀδελφή
Ο mm σήκωσε τοὺς ὤμους του.
— Είλικρινά, ὄχι καὶ τὁσο, ἀπάν-
τησε ἁπλᾶ. Κι αὐτὸ γιατὶ ἔχω κάνει
τὶς διορθώσεις πάνω στὸ ἀρχικὸ-κεί-
μενο χωρὶς νὰ τὸ καθαρογράψω μετά.
Η Σάλλυ προχώρησε πρὸς -τὴν
πόρτα τοῦ γραφείου τοῦ Γουῶρρεν.
Στάθηκε γιὰ λίγο, κοίταξε τὸν νέο.
κι ἔπειτα ἀνοίγοντας τὴν πόρτα, τοῦ
εἶπε:
— Περᾶστε στὸ γραφεῖα τοῦ κυ-
ρίου Γουῶρρεν. Πάντως ὅσο γιὰ τὰ
χειρόγραφά σας, προτιμῶ νὰ ρίξη
πρῶτα μιὰ ματιὰ 6 ἴδιος.
Ο νέος ἔκανε μερικὰ βήματα πρὸς
τὸ γραφεῖα. Γύρισε καὶ τὴν κοίταξε
χαμογελῶντας χαρούμενος.
— Ὠ, σᾶς εὐχαριστῶ πολύ. Θὰ
ἤθελα τόσο νὰ δῶ τὸ μέρος ὅπου ἐρ-
γάζεται 6 κύριος Γουῶρρεν!
Μπῆκαν μέσα στὸ γραφεῖα. Ο
Νόριον ἔκανε σὰν μικρὸ παιδὶ. Θαύ-
μασε μὲ τὴν ἡσυχία του τὶς βιβλιο-
θῆκες τοῦ συγγραφέα ποὺ ἦταν γε-
μᾶτες μὲ σπάνια βιβλία, τὸ βλέμμα
του χάϊδεψε τὰ πολύτιμα μπιμπλὸ
καὶ τοὺς πανάκριβους πίνακες καὶ τέ-
λος σταμάτησε στὸ πελώριο γραφεῖα
ποὺ ἦταν γεμᾶτο ἀπὸ σωροὺς χαρτιῶν.
Στάθηκε καὶ τὸ κοίταξε θαμπωμέ-
νος καὶ τέλος τὸ πλησίασε μὲ εὐλά-
βεια σὰν κάτι τὸ ἱερό. Τὸ κοιτοῦσε
χωρὶς ν᾿ ἀγγίζη τίποτα ἀλλὰ σὲ μιὰ
στιγμὴ τινάχθηκε ὁλόκληρος. Εἶχε
προσέξει τὸ μικρὸ μαῦρο πιστόλι ποὺ
βρισκόταν ἀκουμπισμένο πάνω στὰ
. χαρτιά.
λ — Τί πάθατε; τὸν ρώτησε ἡ Σάλ-
υἝκεῖνος ἔδειξε τὸ ὅπλο.
-᾿ Μὰ ἀφήνει ἐδῶ κι ἐκεῖ ὅπλα;
τὴν ρώτησε μ᾿ ἔκπληξη. κιόλας φράσεις ἀναπήδησε ἀπὸ τὴν .
-Ὤ, ἀπάντησε ἡ Σάλλυ γελών- ἔκπληξι. Μιὰ ἀστραπὴ χαρᾶς φώτι-
τας. Δὲν εἶναι σπουδαῖα. Τοῦ τὸ ἔδω- σε τὰ μάτια της. Αὐτὰ ποὺ τῆς ὑπα-
σε κάποιος θαυμαστής του γιὰ ἐνθύ- γόρευε δὲν ἦταν τίποτ᾿ ἄλλο παρὰ
μιο. τὸ ἔργο τοῦ Μάϊκλ Νόρτον. Ο διά-
-— Ἄ, ἔτσι; ἔκανε 6 νέος. σημος σιγγγραφέας ἔκλεβε ἀσύστολα
—— Βέβαια. Τώρα τὸ χρησιμοποιεῖ τὸν νεαρὸ Νόρτον. Αὐτὸ τὸ ἤξερε πο-
μόνον γιὰ πρὲς-παπιέ. Ποτὲ δὲν εἶ- λὺ καλὰ ἡ Σάλλυ, γιατὶ δυὸ πράγμα-
τα εἶχε κάνει ὅταν εἶχε φύγει 6 νέος:
ναἳδἳἶἒἔ-ἲὸν ἐπλησίασε ἀκόμα περισ- Τὸ ἕνα ἦταν νὰ διαβάσῃ τὸ χειρόγρα-
σότερο καὶ ἄφησε τὰ χειρόγραφά του φό του καὶ τὸ ἄλλο νὰ γεμίσῃ τὸ μι-
πάνω στὸ γραφεὄ.;Επειτα πῆρε τὸ κρὸ μαῦρο πιστόλι ποὺ βρισκόταν πά-
σε ἀπὸ κοντὰ καὶ προσεκτικά. ἤξερε πότε θὰ τὸ χρησιμοποιοῦσε,
- Ὡραῖό ὅπλο, εἶπε. αὐτὸ τὸ ἄφηνε στὴν διάθεσι τοῦ προϊ-
Η Σάλλυ κούνησε τὸ κεφάλι της σταμένου της. Αὐτὸς καὶ ἡ τακτικὴ
καταφατικά. του θὰ κανόνιζαν αὐτὴν τὴν λεπτο-
—— Ναί, πάγματι, ἔκανε. ρεια.
Ὕστερα παίρνοντας στὰ χέρια της μέᾭΟταν γύρισε στὸ σπίτι της, ἡ ἀ-
ου, c1ue: κλείστηκε στὸ δωμάτιό της κι ἔμεινε
—- Θὰ ζητήσω ἀπὸ τὸν κύριο Γου- ἐκεῖ κλεισμένη μέχρι τὶς ἑπτά. Ὕ-
συντομώτερο. της στὴν κουζίνα, ποὺ ἑτοίμαζε τὸ
— Εὐχαριστῶ πάρα πολύ, ἀπάν- βραδινὸ φαγητό τους. Ζοῦσαν οἱ δυό ᾿
σε 6 νέος. Εἶστε πράγματι πολὺ κα- τους, μόνες τους.
λή. Πότε θέλετε νὰ ξανάρθω; ᾿- Σήμερα θὰ φᾶς μόνη σου Μπέ-
—- Μπορεῖτε νὰ ἔρθετε τὴνΤετάρ- συ, τῆς εἶπε. Αἰσθάνομαι πολὺ κου-
τη στὶς ὀχτώμισυ. Ἀλλὰ σᾶς παρακα- ρασμένη καὶ δὲν λέει νὰ μ᾿ ἀφήση
λῶ νὰ εἶστε ἀκριβής. 6 πονοκέφαλος...
- Μείνετε ἥσυχη, ἀπάντησε 6 Η Μπέσυ τὴν κοίταξε καὶ ἔκανε
Νόρτον. Θὰ εἶμαι στὴν ὥρα μου. μιὰ θυμωμένη κίνησι.
— Τότε ὡρδουὰρ γιὰ τὴν Τετάρ- — Πάλι τὰ ἴδια, Σάλλυς Ἐδῶ καὶ
τη, ἔκανε ἡ νέα καὶ τοῦ ἔδωσε τ᾿ο μέρες τώρα ὅλο πονοκέφαλο ἔχεις;
Χέρι της. Αὐτὸς 6 ἄνθρωπος εἶναι ἀληθινὰ ἕνα
Ο Μάῖκλ Νόριον τὴν χαιρέτησε κτῆνος. Σοῦ βγάζει τὴν ψυχή...
ἐγκάρδια καὶ τὴν εὐχαρίστησε ἀκόμα Η Σάλλυ κούνησε τὸ κεφάλι της
μιὰ φορά. . ἀρνητικά.
Λίγο μετὰ τὸ πρόγευμα, 6 Ντὰλφ —— Μὰ ὄχι, τῆς εἶπε. Ἅπλῶς ἔχει
Γουῶρρεν μίλησε στὴν- Σάλλυ γιὰ τὸ πολλὴ δουλειά. Κι θστερα, ,εἶναι τό-
χειρόγραφα τοῦ Νόρτον. 7Ηττὶιν Τε- σο γενναιόδωρος. Σκέψου, αὐτός, ἕ-
τάρτη. νας διάσημος, μοῦ συμπεριφέρεται σὰν
= Αὐτὸς 6 Νόρτον... τί τύπος εἶ- νὰ εἶμαι φίλη του.
van; Η ἀδελφή της ἔκανε μιὰ γκρι-
Η Σάλλυ ἀνασήκωσε τοὺς ὤμους μάτσα.
της -- Ἐσὺ πάντα τὸν ὑπερασπίζεσαι,
-- Εἶναι ἀρκετὰ νέος καὶ συμπα- μουρμούρισε.
θητικός, ἀπάντησε. Γιατί μὲ ρωτᾶτε;
- Ὄχι πάντοτε... .
-——- Γιατὶ ἔχασα τὰ χειρόγραφά του. —-— Τί θέλεις νὰ πῇς ρώτησε ἡ
Η Σάλλυ ἔκανε ἕνα μορφασμό. Μπέσυ».
- Σοδαῳάς τοῦ εἶπε. Καὶ δὲν ἔχει - Νά, ἔκανε ἡ Σάλλυ. Σήμερα ἔ-
6 καυμένος ὅτε ἕνα ἀντίγραφα... κλεψε ἕναν ἄλλο συγγραφέα, ποὺ θαρ-
Ο Γουῶρρεν ἔκανε μιὰ γκριμάτσα. θῆ νὰ τὸν δῆ ἀπόψε.
-— Τόσο τὸ καλύτερο... Η Μπέσυ κούνησε τὸ κεφάλι της
Στάθηκε γιὰ λίγο σιωπηλὸς κι ἔ- κάνοντας ἕνα μορφασμό.
,πειτα ἄνοιξε ἕνα φάκελλο ποὺ βρι- — Φυσικά... Ἀλλὰ ἐσὺ πήγαινε
σκόταν μπροστά του καὶ εἴπει νὰ κοιμηθῇς Σάλλυ, θὰ προσέξω νὰ
—— Χθὲς τὸ βράδυ μοῦ ἦρθε μιὰ μὴ σ᾿1ἑνοχλήση κανείς. ,
ἔμπνευσι γιὰ ἕνα καινούργιο ἔργο. Η Σάλλυ τὴν κτύπησε στὸν ὦμο
Κράτησα μερικὲς σημειώσεις. Θὰ ἧ- εὐχαριστῶντας την κι ἔπειτα τράβη-
θελα νὰ τὶς ἀναπτύξω τώρα λίγο. Εἶ- ξε γιὰ τὸ δωμάτιό της. Ἀπόψε ἔπρε-
σθε ἕτοιμη; Ἐμπρός. ᾿ πε νὰ δράση ὁπωσδήποτε... Ἦταν ἡ
Ο Γουῶρρεν ἄρχισε νὰ ὑπαγορεύη καλλίτερη εὐκαιρία.
στὴν Σάλλυ, ἡ ὁποία μὲ τὶς πρῶτες Φόρεσε κατόπιν ἕνα μαῦρο παντε-
43
 Ξῢ

λόνι, ἕνα σοψέτερ τοῦ ἰδίου χρώματος, νό σας θὰ καταστραφῇ. λίγο πίσω τὰ χαρτιά του.
μιὰ ζακέτα πολὺ σκούρα κι ἕνα κα- - Ο Νόριον ἔκανε μιὰ κίνησι γε —— Τί θέλετε ἐδῶ τέτοια ὥρα, μἱς
πέλλο ποὺ ἔκρυβε τὰ μαλλιά της.. "E- μᾶτος θυμό. ,- Σμίθ; τὴν ρώτησε.
δειχνε ἔτσι γιὰ ἄνδρας, παρὰ γιὰ γυ- —— Ἄλλ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ τὸ — Θέλησα νὰ σᾶς πῶ πόσο μοῦ
ναῖκα. κάνη, εἶπε, καὶ προχώρησε πρὸς τὴν ἄρεσε ἡ ἀρχὴ τοῦ νέου ἔργου... Τὸ
Στὶς ὀκτὼ ἀκριβῶς δρασκέλισε τὸ πόρτα που ὡδηγοῦσε πρὸς τὸ γρά θέεμα προσφέρει πιθανότητεςὶἐνδιαφέ-
παράθυρο καὶ πήδησε στὸν κῆπο. Τὸν φετο τὸῦ συγγραφέα. ρουσας πλοκῆς.
διέσχισε τρέχοντας ἐλαφρὰ καὶ βγῆ- Τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ προσώπου Γουῶρρεν τὴν κοίταξε ζαρώ
κε στὸ δρόμα Μετὰ ἀπὸ δέκα λεπτὰ του ὴταν συσπασμένα ἀπὸ θυμό. Η νοντας τὰ φρύδια του.
σχεδὸν ἔφτανε στὸ σπίτι τοῦ Ντὰλφ Σάλλυ ἔτρεξε καὶ στάθηκε ἀνάξασα — Ναί, εἶπε. Αὐτὸ εἶναι φανερό.
Γουῶρρεν. Καθὼς εἶχε τὸ κλειδὶ τοῦ σ᾿ αὐτὸν καὶ τὴν πόρτα. Τὸτι ἔπιασε Η Σάλλυ ἔσπρωξε μὲ τὸ χέρι της
σπιτιοῦ, ἄνοιξε χωρὶς θόρυβο καὶ μπῆ- ἀπὸ τὸ χέρι καὶ τὸν συγκράτησε. τὰ χαρτιὰ ποὺ ἦταν πάνω στὸ γρα- ,
κε στὸ χώλ. Δὲν φοβόταν νὰ μὴν ἀ- - Ὄχι, ὄχι, τοῦ εἶπε. Μὴν κάνε- φετο του. _
κουσθῆ ἀπὸ τὸν Γουῶρρεν, γιατὶ τὸ τε τίποτα τώρα. Θὰ ἔσχιζε ἢ θὰ ἔκαι- — Ναί, τοῦ εἶπε μὲ φανερὴ εἰρω-
γραφετο του εἶχε μόνωσι ἀπὸ τοὺς γε τὰ χειρόγραφα μπροστά σας καὶ νεία, μπορεῖ νὰ εἶναι καλὸ ἀλλὰ δὲν
θορύβους. θ᾿ ἀγριεύατε τόσο ποὺ στὸ τέλος θὰ εἶναι δικό σας.
παρακολουθῶντας τὴν κίνησι ἀπὸ ᾿ τοῦ ριχνόσασταν. Ο Γουῶρρεν τὴν κοίταξε καὶ μι-
τὸ μάτι τῆς πόρτας, ἡ Σάλλυ εἶδε τὸν Ο νέος στάθηκε καὶ τὴν κοίταξε σόκλεισε τὰ μάτια του.
Νόριον νὰ φθάνη στὶς ὀχτώμισυ καὶ ἀναποφάσιστος. Στὸ τέλος μόρφασε. - Ἄ... Διαβάσατε μήπως τὰ χει-
νὰ προχωρῇ πρὸς τὸ μέρος τῆς πόρ- —- Καὶ δὲν θὰ εἶχα ἄδικο νὰ κἀ- ρόγραφας τὴν ρώτησε.
τας, Τοῦ ἄνοιξε τὴν πόρτα προτοῦ ἐ- νω. κάτι τέτοιο, εἶπε. — Ναὶ ἔκανε καὶ κούνησε τὸ κε-
ᾇ κεῖνος φθάσῃ καί. περνῶντας τὸ κεφά- —— Ναί, ἀλλὰ θὰ ἦταν ἀνώφελο, φάλι της. Τὰ διάβασα. Εἶναι πράγμα-
λι της ἀπὸ τὸ ἄνοιγμα τὸῦ φώναξε ἀπάντησε ἡ Σάλλυ. ‘ τι ἕνα όμορφο ἔργο.
μὲ σιγανὴ φωνὴ τὸ ἄνομά του. Ἐκεῖ- — Γιατί; Ἔδειξε μὲ τὸ χέρι της τὰ χαρτιά
νος στάθηκε ξαφνιασμένος, ἔπειτα ὅ- —-- Ἀκοῦστε με, κι ἀφῆστε με νὰ ποὺ εἶχε μπροστά του κι ἔγραφε,
μως τὴν εἶδε καὶ τὴν πλησίασε. κάνω αὐτὸ ποὺ ξέρω ἐγώ, τὸῦ εἶπε. — Πάνω σ᾿ αὐτὸ ἐργάζεσθε κι ἀ-
Τὴν ρώτησε μὲ ὕφος ἀνήσυχο. — Δηλαδή; πόᾠες τὸν ρώτησε.
— Συμβαίνει τίποτα; Η νέα κούνησε τὸ κεφάλι της. Ο Γουῶρρεν ἀνασήκωσε τοὺς ὥ-
Ἐκείνη κούνησε τὸ κεφάλι της -- Ἔχει ἐμπιστοσύνη σὲ μένα καὶ μους του καὶ σχολίασε εἰρωνικά.
καταφατικά. ξέρω τὸν τρόπο γιὰ νὰ τὸν κάνω νὰ - Τὸ νὰ σὲ κλέβη 6 Ντὰλφ Γου-
- — Ναί, ἀλλὰ μὴ στέκεσθε στὴν σκεφθῆ ἕνα πρᾶγμα λογικά. Εἶναι ῶρρεν, εἶναι, ὅπως καὶ νὰ τὸ ποῦμε,
- πόρτα, τοῦ εἶπε. Μπῆτε μέσα καὶ θὰ χρόνια ποὺ δὲν ἔχει γράψει δικό του ἕνα σπάνια προνόμιο...
σᾶς ἐξηγήσω τί συμβαίνει. ἔργο... Γέλασε καὶ μουρμούρισε:
Ἔκανε μιὰ κίνησι ποὺ φανέρωνε — Πῶς; ἔκανε 6 Νόριον καὶ τινά- —— Στὴν ἀνάγκη, εἶναι ,μιὰ δμορ-
ἀδημονία, ἐνῶ τοῦ ἔκανε συγχρόνως χτηκε μὲ ἔκπληξι. Τί λέτε; Δηλαδὴ φη δικαιολογία καὶ δὲν θὰ διστάσω
χῶρο γιὰ νὰ περάση. κλέβει τὰ ἔργα; - φυσικὰ νὰ τοῦ τὴν πῶ.
Ο Μάϊκλ Νόριον στάθηκε καὶ τὴν -- Ἂς μὴ μιλᾶμε γί αὐτὰ καλύ- - Τοῦ τὴν εἶπα ἤδη ὲγὠ, ἔκανε
κοίταξε γιὰ λίγο κάνοντας μιὰ γκρι- τ,ερα ἔκανε ἡ Σάλλυ καὶ κούνησε τὸ ἡ Σάλλυ χαμογελῶντας πάντα εἰρω-
μάτσα ἐκπλήξεως, ἀλλὰ τελικὰ διά- κεφάλι της μὲ σημασία. Τέλος, ἔχω νικά. Μόλις ἔφυγε αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος.
βηκε τὸ κατώφλι. νὰ σᾶς πῶ μόνον αὐτό. Αθριο, ἡ πρώ- Τὰ μάτια τοῦ συγγραφέα γούρλω-
— Aomév; Λοιπόν; τὴν ρώτησε. τη μου φροντίδα θὰ εἶναι νὰ πάρω σαν ἀπὸ τὴν ἔκπληξι. Μόλις ἄκουσε
Η Σάλλυ ἔκλεισε τὴν πόρτα πίσω τὸ ἔργο σας πάλι πίσω. αὐτὸ ποὺ τοῦ εἶπε ἡ γραμματεύς του
του σιγὰ καὶ τὸῦ ἔκανε νόημα μὲ τὸ Τὸν κοίταξε καὶ τοῦ χαμογέλασε. τινάχτηκε πάνω ἀπὸ τὴν καρέκλα του.
χέρι της ὅτι θὰ τοῦ ἐξηγοῦσε. — Μὲ πιστεύετε; τὸν ρώτησε. —- Καὶ τί γύρευε ἀπόψε αὐτὸς ἐ-
— Μά... ἄρχισε 6 Νόρτον, ἀλλὰ ἡ Ο Μάϊκλ Νόριον στάθηκε γιὰ λί- δῶς τὴν ρώτησε.
- Σάλλυ τὸν σταμάτησε. γο διστακτικός, ἀλλὰ τέλος, μὴ μπο- Η Σάλλυ ἀνασήκωσε τοὺς ὤμους >
—— Δὲν μπορεῖτε νὰ τὸν δῆτε ἀπό- ρώντας νὰ κάνῃ τίποτε ἄλλο, χαμή- της μὲ ἀδιαφορία.
ψε, τοῦ εἶπε. λωσε τὸ κεφάλι του καὶ ἀπάντησε, ->-- Μὰ εἶχε ἤδη ἕνα ραντεβοὺ μα-
- Γιατί; Μήπως δὲν εἶναι ἐδῶ; καθὼς τὴν κοίταζε ἐρευνητικά: ζί σας γί αὐτὴν τὴν ὥρα, τοῦ ἀπάν-
— Γιατὶ θὰ θύμωνε, θὰ ἔβαζε τὶς
φωνές κι ἔνας Θεὸς ξέρει τί θὰ μπο- - Ἔστω, φεύγω ἀφοῦ δὲν μπο- τησε.
ρεῖ νὰ γίνῃ τίποτα... Ἀλλὰ πρέπει =Ἀλὴθειας ἔκανε 6 Γουῶρρεν καὶ
ροϋσε νὰ συμβῆ. πῆρε στὰ χέρια του τὴνἀτζέντα του.
Ο νέος ἔκανε μιὰ κίνησι γεμᾶτος νὰ ξέρετε ὅτι βασίζομαι σὲ σᾶς.
ἀπορία. Μόλις ἡ πόρτα ἔκλεισε πίσω ἀπὸ Τὴν ξεφύλλισε ἐνῶ ἡ Σάλλυ τὸν πα-
ρακολουθοῦσε προσεκτικά. Τέλος, 6
- Μὰ γιατί; Γιατί θὰ συμβοῦν δ- τὸν Νόρτον, ἡ Σάλλυ πῆρε μιὰ βα- Γουῶρρεν τὴν κοίταξεἔκπληκτος.
λα αὐτάς ρώτησε. θειὰ ἀνάσα καὶ μὲ σταθερὰ βήματα
—— Δὲν εἶναι σημειωμένο, ὡστόσο,
Η Σάλλυ πῆρε μιὰ βαθειὰ ἀνάσα. προχώρησε πρὸς τὸ γραφετο τοῦ Γου-
ῶρρεν. Χωρὶς νὰ χτυπήσῃ, ἄνοιξε τὸ ραντεβοὺ αὐτό. μὶς Σμίθ, τῆς εἶπε
— Ἀκοῦστε με, κύριε, εἶπε. Ο τὴν πόρτα καὶ μπῆκε μέσα. καὶ τὴν κοίταξε ἐρωτηματικά.
Ντὰλφ Γουῶρρεν ἔχει ὑπ᾿ ὄψιν του Στάθηκε γιὰ λίγο στὸ κατώφλι καὶ - Ναί, ξέχασα νὰ τὸ σημειώσω,
νὰ ἀνεβάση τὸ ἔργο σας, ἀλλὰ... μὲ τὸν κοίταξε ποὺ ἔγραφε. ,Ὁ συγγρα- τοῦ ἀπάντησε ἡ Σάλλυ.
τὸ δικό του δνομα. φεὺς Ντὰλφ Γουῶρρεν σήκωσε τὸ κε- Τοῦ πῆρε ἔπειτα τὴν ἀτζέντα ἀπὸ
—— Πῶς φάλι του, τὴν κοίταξε γιὰ λίγο ἀφη- τα χέρια καὶ ἔγραψε μὲ σταθερὸ χέρι
-, Ναί, ναί. Θὰ ἀρνηθῆ ὅτι τοῦ ρημένος ἀλλὰ ἀμέσως μετὰ ἔκανε μιὰ στὴ σελίδα τῆς-ἡμέρας «Μάϊκλ Νόρ-
δώσατε ἐσεῖς χειρόγραφα. Τὸ κείμε- γκριμάτσα ἐκπλήξεως καὶ ἔσπρωξε τον, 8.30'». Ὕστερα ἀκούμπησε τὴν

44
 ἀτζέντα καὶ μὲ μιὰ ζωηρὴ κίνησι πῆ- σμένη, ἐνῶ ἡ Σάλλυ ἔφερνε μὲ μιὰ, ἀρχιφύλακας δὲν πρόκειται ν᾿ ἀρ-
ρε τὸ περίστροφο στὸ χέρι της. εἰλικρινὰ ἀναστατωμένη κίνησι στὰ γή
- — Σάλλυ, ἀφῆστε τὸ ὅπλο στὴ θέ- χείλη της τὸ μαντήλι ποὺ κρατοῦσε Κάθησε σὲ μιὰ πολυθρόνα κι ἐπα-
σι του, φώναξε νευριασμένος 6 Γουῶρ- γιὰ νὰ πνίξῃ μιὰ κραυγή. νέλαβε μέσα της γιὰ μιὰ ἀκόμη φο-
ρεν. Στὸ κάτωκάτω μ᾿ ἐνοχλεῖτε. —- Τί φρίκη, φώναξε. - ρὰ τὴν κατάθεσι ποὺ θὰ ἔδινε. Τὸ
Ἐκείνη πῆρε μιὰ βαθειὰ ἀνάσα. - Ο ἀρχιφύλακας θέλησε νὰ ἔρ- μόνο δύσκολο ἦταν τὸ γέμισμα τοῦ
-- Θυμᾶμαι, τοῦ εἶπε, ὅτι σᾶς ἄ- θετε μαζί μου, εἶπε 6 ἀστυφύλακας. περιστρόφου. Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐ-
κουσα νὰ λέτε συχνὰ πὼς τὰ περί- Η Σάλλυ καὶ 6 ἀστυφύλακας ἔβγαι- ξηγήσῃ αὐτὸ τὸ μυστηριῶδες γέμι-
στροφα διατηροῦν ὅλα τὰ δακτυλικά ναν ἀπὸ τὸ σπίτι τὴν ὥρα ποὺ οὶ σμα, ἀλλὰ ἡ Σάλλυ πίστευε ὅτι αὐτὸ
τους ἀποτυπώματα. Λοιπόν, φαντα- σκουπιδιάρηδες ἄδειαζαν τοὺς ντενε- ἀκριβῶς τὸ ἀνεξήγητο μυστήριο, θὰ '
σθῆτε ἂν τὸν εἶχα ἀφήσει νὰ μπῆ, κέδες. Στὸν τενεκὲ τοῦ πλαϊνοῦ σπι- ἔσωζε τὸν Νόριον ἀπὸ τὴν ἠλεκτρι-
θὰ σᾶς κατηγοροῦσε ὅτι τοῦ κλέβατε τιοῦ ἡ Σάλλυ εἶχε ρίξει κομματια- κὴ καρέκλα. Πάντως ἀμφέβαλλε πο-
τὸ ἔργο του, θὰ θύμωνε καὶ θὰ ὡρ- σμένα τὸ παντελόνι καὶ τὸ σοψέτερ λὺ ἂν θὰ γλύτωνε τὴν θανατικὴ ποι-
μοῦσε στὸ χειρόγραφο ἔτσι... καὶ ἁ- ποὺ φοροῦσε τὸ βράδυ τοῦ ἐγκλήμα- νή. Μὲ ὅλες αὐτὲς τὶς συντριπτικὲςἀ-
πλώνοντας ἀπότομα τὸ-ἀριστερό της τος. Η Σάλλυ ρώτησε τὸν ἀστυφύ- ποδείξεις, δὲν θὰ ἦταν δυνατὸν παρὰ
χέρι ἅρπαξε μερικὰ φύλλα καὶ τὰ λακα: νὰ καταδικασθῆ σὲ θάνατο.
τσαλάκωσε γελὠντας. -—— Πῶς ἔγινε αὐτό; Χαμογέλασε καὶ ἔδωσε συγχαρη-
—- Μὰ τί σᾶς ἔπιασε; φώναξε 6 Ο ἀστυφύλακας ἀνασήκωσε τοῦς τήρια στὸν ἑαυτό της. Εἶχε ἀξιοθαύ-
Γουῶρρεν ἀνήσυχος. ὤμους του. , μαστα συλλάβει τὸ σχέδιό της καὶ εἶ-
— Σᾶς δείχνω ἁπλούστατα, αὐτὸ - - Δὲν ξέρουμε ἀκόμη πολλὰ πρά- χε, ὅπως τὸ ἤθελε, ἐκδικηθῆ τὸν
ποὺ θὰ πιστέψουν οἱ ἄνθρωποι, τὸῦ εἶ- γματα, ἀπάντησε. Ξέρουμε μόνον ὅτι Ντὰλφ Γουῶρρεν. «Κι ἔτσι, χαμογέ-
πε σαρκαστικά. θὰ βροῦν τὰ δακτυ- κάποιος ἦρθε χθὲς τὸ βράδυ καὶ τὸν λασε μέσα της, ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια
λικά του ἀποτυπώματα παντοῦ μέσα σκότωσε μὲ περίστροφο, ὕστερα ἀπὸ δίπλα στὸν μαὶτρ τῶν δολοφονιῶν, ἔ-
στὸ δωμάτιο. Δὲν θὰ ξέρουν τίποτα ἕναν γερὸ καυγᾶ. φεραν ἐπὶ τέλους τοὺς καρπούς τους».
γιὰ τὸ... σπάνιο προνόμιο ποὺ τοῦ πα- — Μὲ περίστροφος Σταύρωσε τὰ πόδια της κι ἄναψε
ρέχετε, ἀλλὰ ἐκεῖνο ποὺ θὰ καταλά- —- Ναί. Τὸ περίστροφο μάλιστα ὴ- ἕνα τσιγάρο. Τὸ μυαλό της ταξίδευε
βουν ἀμέσως εἶναι ὅτι σᾶς σκότωσε. ταν coo θύματος. , ᾿ στὸν Γουῶρρεν. Σκεπτόταν ὅτι μέχρι
Τὸ γεγονὸς εἶναι ἄλλωστε ὅτι τὸ εἶ- — Ti; τοῦ θύματος; ἔκανε ἡ Σάλ- τὴν τελευταία στιγμὴ τὴν εἰρωνευό-
χε σκοπὸ πρὸ ὀλίγου. λυ παριστάνοντας τὴν κατάπληκτη. ταν καὶ τὴν κορόῖδευε. Δὲν ἔνοιωθε
- Θὰ εἶστε ἡ πρώτη ποὺ θὰ ὑ- Μὰ δὲν εἶχε περίστροφο. Δὲν εἶχε πο-᾿ τύψεις γιὰ ὅ,τι εἶχε κάνει. Ἐπίσης
ποψιασθοῦν, τῆς εἶπε 6 Γουῶρρεν, τέ... ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα περίστροφο ἐνθύ- καὶ γιὰ τὸν Μάῖκλ Νόριον δὲν αἶ-
βλέποντάς την νὰ διευθύνη τὸ περί- μιο ποὺ τοῦ τὸ εἶχαν προσφέρει καὶ σθανόταν πολὺ ἔνοχη. Στὴ σκέψι ὅτι
στροφο πρὸς τὸ μέρος του. Κινδυνεύε- ποὺ τὸ χρησιμοποιοῦσε γιὰ πρὲς-πα- εἶχε ἱκανοποιήσει τὸν ἑαυτό της καὶ
τε... πιὲ πάνω στὸ γραφετο του. Μὰ ξέρω ὅτι εἶχε τιμωρήσει τὸν προϊστάμενό
—— Κανένας κίνδυνος. Ἀπόψε εἶ- καλὰ πὼς ποτὲ δὲν ἦταν γεμᾶτο. της γιὰ τὴν ἀδιαφορία του, ἔσβησαν
χα πονοκέφαλο καὶ πλάγιασα νωρίς. — Καὶ δμως, ἦταν χθὲς τὸ βράδυ, ὅλα τ᾿ ἄλλα.
Η ἀδελφή μου κοιτάζει νὰ μὴ μ᾿ ἐ- ἔκανε 6 ἀστυφύλακας. Μένουν ἄλλω- Γνώριζε ἐπίσης ὅτι ἂν χρειαζόταν
νοχλήση κανείς. Ἄν ἀμφιβάλλετε, στε τέσσερις σφαῖρες μέσα. ἡ ἀδελφή της θὰ ἔδινε κατάθεσι ὑπὲρ
τηλεφωνῆστε της. - αὐτῆς, γιατὶ ἄλλωστε, ἡ ἀδελφή της ,
-- Ποιός τὸν βρῆκε νεκρός ρώτη- δὲν ἤξερε τὴν ἀλήθεια. Ἐκείνη πί-
— Βρίσκω αὐτὴ τἠ συζήτησι πο- σε ἡ Σάλλυ. ᾿
λὺ κουραστικὴ καὶ τὸ ντύσιμό σας γε-᾿ στευε ὅτι πράγματι ἡ Σάλλυ βρισκό-
—— Ο καμαριέρης. ταν στὸ δωμάτιό της ὑποφέροντας ἀ-
λοτο. Καὶ εἶστε πολὺ ἀστεία νὰ μὲ ἀ-
Η Σάλλυ κούνησε τὸ κεφάλι της. πὸ πονοκέφαλο.
πειλῆτε μὲ τὸ ἄδειο πιστόλι.
- Ἄ, ναί, 6 Καμαριέρης 6 Χάρ- «Ὅλα θὰ πᾶνε καλά», ἔκανε τὴν
— Ἄδειος Κάνετε λάθος, ἀπάν-
ρυ. Χθὲς εἶχεἔξοδο. Μὰ πῶς μπῆκε σκέψι καὶ σηκώθηκε ἀπὸ τὴν πολυ-
τησε ἡ Σάλλυ ψυχρά. Εἶναι γεμᾶτο
μέσα στὸ σπίτι; - θρόνα της, κάνοντας μερικὰ βήματα
μάλιστα μπορῶ νὰ σᾶς πῶ ἀπὸ πότε.
Ἀπὸ τὴ Δευτέρα. -— Οὶ μπαλκονόπορτες ποὺ βγαί- μέχρι τὸ παράθυρο.
νουν στὸν κῆπο ἦσαν ἀνοιχτἑς. Τὴ στιγμὴ ἐκείνη ἄκουσε βήματα
- Λάθος. Τὸ ἄδειασα χθές. Κοι-
— Ὅπως πάντα, κούνησε τὸ κεφά- στὸ χώλ. Στράφηκε πρὸς τὴν πόρτα
τάχτε καὶ θὰ δῆτε, τῆς ἀπάντησε.
λι της ἡ Σάλλυ. Κλείδωνε μόνο τὴν καθὼς στὰ χείλη τηςοχηματιζόταν
Η Σάλλυ τὸν κοίταξε γιὰ λίγο ἤ-
ἕνα χαμόγελο ἀμηχανίας. Μέσα στὸ
ρεμη. Ἔπειτα μισόκλεισε τὰ μάτια πόρτα τῆς εἰσόδου, ἀλλὰ μποροῦσε 6-
nozoaS‘r'prate νὰ μπῆ ἀπὸ τὰ παράθυ- μυαλό της γύριζαν γιὰ μιὰ ἀκόμη
της καὶ πίεσε δυὸ φορὲς συνέχεια τὴ φορὰ ὅλα ὅσα εἶχε νὰ πῇ. _
σκανδάλη. ρα.
Οἱ ἐκπυρσοκροτήσεις ἔκαναν νὰ Δύὸ σταματημένα αὐτοκίνητα τῆς Ξαφνικὰ δμως, τὸ χαμόγελο ποὺ εἶ-
δονηθῆ ὅλο τὸ δωμάτιο. Ο Γουῶρρεν ἀστυνομίας ἦσαν ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι ὅ- χε σχηματισθῆ στὰ χείλη της πάγω-
ἅπλωσε τὰ χέρια του μπροστὰ σὰν που περίεργοι περίμεναν νέα. Οἱ δη- σε πάνω σ᾿ αὐτά, ἐνῶ τὸ πρόσωπό
γιὰ νὰ κρατηθῆ ἀπὸ κάπου. Τέλος ἐ- μοσιογράφοι καὶ οἱ φωτογράφοι δὲν της γέμισε ὁλόκληρ
ο ἀπὸ ἔκπληξι γί
πεσε βαρὺς πρὸς τὰ πίσω καὶ σωριά- εἶχαν φθάσει ἀκόμα. αὐτὸ ποὺ ἔβλεπαν τὰ μάτια της.
στηκε πάνω στὸ χαλί... Μπαίνοντας στὸ χὼλ ἦ Σάλλυ ἄ- Μπροστὰ της, μὲ ἀργὰ βήματα καὶ
Ἔπαιρνε τὸ πρωινό της ἡ Σάλλυ, κουσε συζητήσεις, ἀλλὰ 6 ἀστυφύλά μὲ τὴ σιγουριὰ τοῦ ντετέκτιβ ποὺ
ὅταν παρουσιάστηκε μπροστά της ἑὴ κας δὲν τὴν ἄφησε νὰ πάῃ στὸ γρα- βρῆκε χωρὶς κόπο τὴ λύσι τοῦ αἰνί-
you; ἀστυφύλακας γιὰ νὰ τῆς ἀναγγεί- φετο. Τὴν ὡδήγησε στὸ σαλόνι καὶ γματος, 6 ἀρχιφύλακας καὶ ἐπίδοξος
λη τὸν θάνατο τοῦ Ντὰλφ Γουῶρρεν. τῆς εἶπε: θεατρικὸς συγγραφέας Μάϊκλ Νόρ-
i Η ἀδελφή της τὴν κοίταξε σαστι- —— Περιμένετε ἐδῶ, δεσποινὶς. Ο τον προχωροῦσε πρὸς τὸ μέρος της...
45
ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ

~ ΤΟ ΧΡΩΜΑ

ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
Στὰ τελευταῖα πέντε χρόνια, ὁ ἔγ- Παρ᾿ ὅλα αὐτά, ἡ ἀπόδοσις τῶν
χρωμυς Ἴανηματογράφος ἐκυριάρχη- χρωμάτων στὸ φυσικά τους ἀκριβῶς,
σε στὴν παγκόσμια ὀθόνη καὶ ἄρχισε εἶναι ἀδύνατη στὸν κινηματογράφο,
νὰ κατακτᾶ καὶ τὴν Ἑλλάδα. τουλάχιστον ὣς σήμερα. Η τέχνη
Στὴν Εὐρώπη καὶ στὴν Ἀμερικὴ τοῦ ὁπερατὲρ καὶ τοῦ σκηνοθἑτη, συ-
σήμερα, ταινίες μαυρόασπρες γυρί- νίσταται ἁπλῶς στὸ νὰ διαλέγουν τὰ
ζονται μόνον σὲ ὡρισμένες περιπτώ- χρώματα ποὺ τοὺς δίνει ἡ μηχανὴ
σεις ποὺ ἀφοροῦν κυρίως εἰδικὲς καλ- καὶ νὰ τὰ συνδυάζουν μὲ τέτοιο τρό-
λιτεχνικὲς ἐπιδιώξεις καὶ ἀποτείνον- πο, ὥστε νὰ παρουσιάζουν ἕνα ἁρμο-
ται μάλιστα σὲ περιωρισμένο κοινό. νικὸ καὶ φαντασμαγορικὸ ὀπτικῶς σύ-
Ἄν καὶ μόνον τελευταίως σημειοῦ- νολο, χωρὶς νὰ ἐπιδιώκουν νὰ ἀντι-
ται ἡ εὐρύτατα αὐτὴ διάδοσις τοῦ ἐγ- γράψουν τὴν φύση, πρᾶγμα ποὺ ὅπως
χρώμου κινηματογράφου, ἡ ἐφεύρεσί damn, εἶναι καταδικασμένο σὲ ἀπο-
του δὲν εἶναι καθόλου νέα, ὅτε κἂν τυχια.
πρόσφατη. Στὰ 1897, δηλαδὴ στὰ Ἀπὸ πλευρᾶς ἱστορίας πρέπει νὰ
πρῶτα σχεδὸν βήματα τοῦ κινηματο- ποῦμε ὅτι ἡ πρώτη κίνηση γιὰ εὐρύ-
γράφου, ὁ Γερμανὸς Ἴζενσε, κατέ- τερη χρησιμοποίηση τοῦ ἐγχρώμου
θεσε τὴν ἐφεύρεσή του τῆς «χρωμα- κινηματογράφου σημειώνεται στὰ
τυστῆς ταινίας» καὶ τὴν κατωχύρωσε 1936. Η «Τουἐγτιθ Σἐντσουρυ Φὸξ»
μὲ ἕνα δίπλωμα. Τὸν ἑπόμενο ἀ- Φωτογραφία ἀπὸ παλαιότερη ἔγχρωμη ταινἱα.
γυρίζει τὴν «ἰὶαμόναὶ (Δωρέττα
μέσως χρόνο ὁ Ἄγγλος ,τεχνικὸς Γιιἁγκ - Ντὸν Ἀϊήτσι) καὶ στὴν Εὐ- Η λαμπρή εἰκόνα ποὺ παοουσιάζει, προοιωνίζει
Γουΐλλιαμ Φρύξ Γκρήν, ἐσκέφθη ρώπη ὁ Μπολεσὶάφσκι τὸν «Κῆπο τὴν ἁλματώδη ἐξέλιξι.
ἕνα πρακτικὸ σύστημα ἐφαρμογῆς. τοῦ Ἀλλὰχ» ( Σὰμλ Μπσυανὲ - Μάρ-
Ὡστόσο, ἡ παραγωγὴ ταινίας με σω-
στὰ τὰ χρώματά της δὲν ἐστάθη τόσο
εθκολη, καὶ ἀπῄτησε μακρόχρονες ἔ- ᾿ ς
ρευνες. Στὴν ἀρχὴ ἡ ἔγχρωμη ται-
νία ἐβασίσθη σὲ τρία κύρια χρώματα
(τριχρωμία), τὰ ὁποῖα κατόπιν πε-
ριωρίσθησαν σὲ δύο (διχρωμία).
Στὴν τριχρωμία τὸ ἀντικείμενο κινη-
ματογραφεἷται τρεῖς φορές, κάθε φο-
ρὰ μὲ διαφορετικὸ φίλτρο (πράσινα,
κόκκινο, ἰόχρουν). Η ,μέθοδος αὐτὴ
ἐν τούτοις ἐδημιουργοῦσε ἀρκετὰ δύ-
σκολα τεχνικὰ προβλήματα. Μόλις τὸ
1935 ἐχρησιμοποιήθη ἡ μέθοδος
«Τεχνικολόρ», ἡ ὁποία βασίζεται σὲ
ἕνα συνδυασμὸ — μᾶλλον πολύπλοκο ᾿
—- λήψεως (μὲ μηχανὴ ποὺ ἔχει δυὸ
προορατικοὺς φακούς) καὶ ἐκτυπώσε-
ως (μεταφορὰ καὶ διάρθρωσις χρω-
μάτων ὑψηλῆς ἀκριβείας). Ἀργότε-
ρα ἀκόμη, ἐφηρμόσθη κὶὴδιεδόθη ἢ
μέθοδος «Κόντακχρομ» ποὺ βασίζε-
ται σὲ εἰδικὴ τεχνικὴ ἐμφάνισι τοῦ
φίλμ.

46
 O1 ταινίες τοῦ Ητἰσνεϋ ἔδωσαν μιὰ πνοὴ στὸν ἔγχρωμο κινημἀτογρά-
φο. 'H ἁρμονία τῶν χρωμάτων τους εἶναι ἀληθινὰ φαντααμαγορικιἴὶ.

λεν Ντῆτριχ) σὲ χρῶμα. 1᾿-ὰ μιὰ φο-
ρὰ - ἀπὸ τὶς λίγες - ἡ Εὐρώπῃ νι-
κᾶ σὲ τεχνικὴ (ὄχι τέχνη) τὴν Ἀμε-
ρική. Ἀπὸ τὸ 1936 καὶ ἔπειτα εἴχα-
με θαυμάσιες ἔγχρωμες ταινίες, καὶ
ὅλο καὶ πιὸ πολλές. ,Στὰ ,1938 ἡ
«Φὲρστ Νάσιοναλ>᾿ γυρίζει τὸ περί-
φημο «Ραμπὲν τῶν Δασῶν» (Ἔρρολ
Φλύνν - Ὁλίβια ντὲ Χάβιλαντ), ται-
νία στὴν ὁποία ἡ πρόοδος τῆς τεχνι-
κῆς στὸ χρῶμα εἶναι ἐντυπωσιακή.
"Eva χρόνο ἀργότερα δμὼς —— 1939
— ἡ «Σέλτσνικ Ἰντερνάσιοναλ» ξε-
περνᾶ κάθε προηγούμενο μὲ τὸ θαυ-
μάσιο χρῶμα τῆς ταινΐας«Ὄσα παίρ-
νει ὁ ἄνεμος» (Κλὰρκ Γκέϊμπλ - Βί-
βιαν Λῆ, σκηνοθέτης ὁ Βικτὸρ Φλἐμ-
ι .
μ ᾪὁ) πόλεμος ἀναστέλλει κάπως τὴν
ἐξέλιξη τῆς ἐγχρώμου ταινίας, ἀλλὰ
ἡ μεταπολεμικὴ περίοδος προωθεῖ
τὴν ἇλμιτική της ἐξέλιξη. Στὴν Ἀ-
μερικὴ oi ἐἩτληκτικὲς δημιουργίες
τοῦ Γουὼλτ Ντίσνεϋ, στὴν Εὐρώπῃ
οἱ θαυμάσιες ἔγχρωμες ταινίες τῶν
Γαλλικῶν καὶ Ἀγγλικῶν στούντιος
κερδίζουν διαρκῶς ἔδαφος. Τὸ χρῶ-
μα ἐφαρμόζεται σὲ ὅλα τὰ εἴδη ται-
νιῶν.: μυούζικαλ, ᾶστυνομικές, πωλε-
μικές, γκρὰν-γκινιόλ, κοὶμωδίες. Πα-
ράλληλα κατακτᾶ καὶ τὸν χῶρο τῶν
ντοκυμανταίρ. Τέλος, μετὰ τὸν κινη-
ματογράφο, εἰσέρχεται καὶ στὸν το-
μέσ, τῶν «ντοκυμανταίρὶμὲ, μιὰ σει-
ρὰ -,- ἰδιαιτέρως ξεχωριστὴ- ται-
νιῶν ποὺ ἀνήκουν στὸν πειραματικὸ
(experimenta1) κινηματογρᾴφο.
Στὴν Ἑλλάδα ἡ ἔγχρωμη ταινία
ἔχει πολὺ διαδοθῆ, δμὼς δὲν ἔχομε
ἀκόμη δημωυργήσει δική μας βιομη-
χανία. Ὑπάρχουν μερικὰ ἐργαστή-
ρια ἐγχρώμου κινηματογράφου. ἁλ-
λα ὄχι μεγάλης παραγωγῆς. Η πρώ-
τη ἐξ ὁλοκλήρου ἑλληνικὴ ἔγχρωμη
ταινία (λῆψις - ἐμὲράνισις - ἐκτύπω-
σις) ἦταν ἡ μικροῦ μήκους ταινία
τῶν Γάμων τοῦ Βασιλέως Κωνσταν-
τίνου, ποὺ ἐγυρίσθη ἀπὸ τὴν Κινη-
ματογραφικὴ Ὑπηρεσία τοῦ Ὑπουρ-
γείου Προεδρίας Κυβερνήσεως. Η
διάρκεια ἦταν 15 λεπτά, ἀλλὰ τὸ χρῶ-
μα της συνηγωνίζετο τὸ εὐρωπαϊκὰ
καὶ ἀμερικανικό. Τελευταίως γίνονται
προσπάθειαι νὰ ,ἐγκατασταθῆ ἐργα-
στήρια ἐγχρώμου σὲ στούντιο (στὰ
Μελίσσια) γιὰ μεγάλου μήκους ται-
νίες καὶ σὲ εὐρεῖα παραγωγὴ, δμὼς
οἱ βιομηχανικὲς ἐργασίες δὲν ἄρχι-
σαν ἀκόμη. Ὁπωσδήποτε δὲν εἶναι
πολὺ μακρυὰ ἡ στιγμὴ ποὺ καὶ ἡ ἑλ-
ληνικὴ ὀθόνη θὰ φιλοξενῆ μόνον ἔγ-
χρωμες ταινίες. Η βασιλεία τοῦ ἆ-
σπρόμαυρου φαίνεται νὰ ἀνήκη πλέ-
ον στὸ παρελθὸν καὶ τὴν ἱστορία.

Μοντέρνα τεχνοτροπία στὸν Ἔγχρωμο

κινηματογράφσ, ‘H εἰκόνα εἶναι
ἀπὸ τὴν ταινία «ΚΕΙΒΕΚδ».

47
ΟΜΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
Μία ὁμὰς δυναμικότητος
A' Ἐθνικῆς κατηγορίας
Τὸ παρελθὸν ἔτος πρέπει νὰ θεω-
ρηθῆ διὰ τὸν ἀθλητισμὸν τῆς Χωρο-
φυλακῆς ὡς ἔτος ποδοσφαΐρου. Ἐ-
κτὸς τῶν ἐξόχων ποδοσφαιριστῶν οἱ
ὁποτοι ὑπηρέτουν εἰς τὸ Σῶμα, κα-
τετάγησαν καὶ ὑπηρετοῦν ἤδη καὶ ἄλ-
λοι ποδοσφαιρυσταί ἀνεγνωρισμένης
ἀξίας, μέλη σωδοσφαιρικῶν Συλλό-
γωἌ᾿ Ἐθνικῆς κατηγορίας.
Τὸ πλέον χαρακτηριστικὸν καὶ ἀ-
ξιόλογον διὰ τοὺς ποδοσφαιριστὰς
τοῦ Σώματος εἶναι ὅτι οὗτοι ἐνεστερ-
νίσθησαν πλήρως τὸ πνεῦμα τῆς
στρατιωτικῆς ἀγωγῆς καὶ πειθαρχί-
ας. Τόσον κατὰ τοὺς ἀγῶνας τῆς Χω-
ροφυλακῆς μὲ τὰς διαφόρους πολιτι-
᾿κὰς ἢ στρατιωτικὰς ὁμάδας ὅσον καὶ
κατὰ τοὺς ἀγῶνας τῶν συλλόγων εἰς
τοὺς ὁποίους ἀνήκουν, ἡ συμπεριφο-
ρὰ τῶν ποδοσφαιριστῶν μας ὑπῆρ-
ξεν ἄψογος ἀπὸ πάσης ἀπόψεως καὶ
οὐδεμία παρεκτραπῆ ἢ ἀνάρμοστος
συιυϊἳριφορὰ παρετηρήθη-
Η ποδοσφαιρικὴ ὁμὰς τῆςΧωρο-
‘H ὁμὰς τῆς χωροφυλακῆς μὲ ἐπικεφαλής τὸν διεθνῆ ἆσσον Νῖκον
Σταθοπούλου εἰς ἕνα ἀγῶνα πρσπονήσεώς της.
Η ποδοσφαιρικῆ ὁμὰς τῆς Χωροφυλακῆς ἡ ὁποία περιλαμβάνει εἰς
᾿τὰς τάξεις της παίκτας ἀνεγνωρισμἑνης δυναμιΚώτη ος.
φυλακῆς ἀποτελεῖται ἀπὸ τοὺς ἑξῆς
ποδοσφαιρυστάς:
1) Νικόλαος Σταθὁπουλος, τῆς Α.
Ε.Κ. καὶ μέλος τῆς Ἐθνικῆς ὁμάδος.
2) Στυλιανὸς Τουρκομένης τοῦ Ἐ-
Ονικοῦ καὶ μέλος τῆς Ἐθνικῆς Ἐνό-
πλων Δυνάμεων. 3) Ἰωάννης Κυρια-
ζῆς, τοῦ Πανιωνίου καὶ μέλος τῆς Ἐ-
θνικῆς Ἐνόπλων-Δυνἀμεων. 4) Βί-
κτωρ Θεοφιλόπουλος, τοῦ Πανιωνίου
καὶ μέλος τῆς Ἐθνικῆς ,Ἐνόπλων Δυ-
νάμεων. 5) Δημήτριος Σταματόπου-
λος, τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ μέλος τῆς Ἐθνι-
κῆς Ἐνόπλων Δυνάμεων. β) Πέτρος
Ζερβουδάκης, τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ μέλος
τῆς Ἐθνικῆς Ἐνόπλων Δυνάμεων. 7 )
Γεώργιος Κάχρης, τῆς Α.Ε.Κ. 8)
m σματα τῆς χώρας, ἀπὸ τοῦ Ἕβρου
Ἀναστάσιος Πλουμπῆς, τοῦ Ἀπόλ-
λωνος. 9) Ἐλευθέριος Θεοδωρόπου-
λςο, τῆς Α...ΕΚ 10) Ρίζος Ρῖζος,
τοῦ Λεβαδειακοῦ. 11) Γεώργιος
Ρούσσης, τοῦ Παναιγιαλείου.
Ἄλλα στελέχη τῆς ποδοσφαιρικῆς
ὁμάδος εἶναι οἱ Ροπὀκης, Σαταρά-
κης, Φλωριώτης, Θεοδουλίδης καὶ -
Παπανικήτας.
Η προπονήσαιςτῆς ὁμάδος ἔχει ἂ
νατεθἦ εἰς τὸν παλαίμαχον παίκτην
τῆς Α.Ε.Κ. ,χωροφύλακα Λέλου Ἀ-
δαμαντίδην.
Τὸ ἔτος 1969 ἡ ποδοσφαιρικὴ ὁ-
μὰς τοῦ Σώματος ἐπραγματοποίησεν
ἀγῶνας εἰς ὅλα σχεδὸν τὰ διαμερί-
μέχρι τῆς Κρήτης καὶ ἀπὸ τῆς Ρἁ
δου μέχρι τῆς Κερκύρας, τὰ δὲ ἀπο-
τελέσματα τῶν συναντήσεων αὐτῶν ὕ-
πῆρξαν πάντοτε τιμητικά διὰ τὴν ὁ-
μάδα. Αἱ εἰσπράξεις τῶν ἀγώνων αὗ-
τῶν διετέθησαν πάντοτε διὰ φιλαν-
θρωπικοὺς ἢ ἄλλους παρεμφερεῖς
σκοπούς. Ἤδη διὰ τὸ τρέχον ἔτος
ἔχουν προγραμματισθῆ δέκα πέντε
ἀγῶνες εἰς ὅλην τὴν Ἑλλάδα μὲ ὁμά-
δας ἐγνωσμένης δυναμικότητος καὶ
πιστεύομεν ὅτι οἱ ποδοσφαιρισταί
Ξιας θὰ φανοῦν ἀντάξιοι τῶν ὡραίων
ἀθλητικῶν παραδόσεων τοῦ Σώματος
καὶ θὰ τιμήσουν τὰ χρώματά του.
 ᾿ ΤΟ 9°" ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΚΥΠΕΛΛΟΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
μᾎᾩω ‘
M: ‘3'"

᾿ HEW“
γιον - Ἐλ Σαλβαντόρ.
B’ Ὅμιλος: Ἰταλία - Οὗρουγουάη -
Σουηδία - Ἰσραήλ.
I" "Out1og: Ἀγγλία - Βραζιλία -
Τσεχοσλοβακία - Ρου-

Π ειιπχιιι
μανἁκ.
A’ Ὅμιλος: Δυτ. Γερμανία - Περοῦ -
. Βουλγαρία - Μαρόκο.

HEM!
Τὴν 1οην Ἰανουαρίου 1970 εἰς τὸ
ξενοδοχεῖον «Μαρία - Ἰσαβέλλα» τῆς
πόλεως τοῦ Μεξικοῦ καὶ κατὰ τὴν
διάρκειαν τελετῆς ἡ ὁποία εἶχε λά-
βει ἐπίσημον χαρακτῆρα, ἐγένετο ἡ
Ξ Οἱ ἀγῶνες προκρίσεως τῶν δύο κὰ διὰ τὴν ἑπομένην παγκόσμιον
κλήρωσις τῶν ἀγώνων τοῦ νεάτου
Ἐγκόσμιου κυπέλλου ποδοσφαίρου τὸ
ποτον θὰ διεξαχθῆ ἀπὸ τὴν 31ην
Μαΐου ἕως τὴν 21ην Ἰουνίου ἐ.ἔ.
εἰς διαφόρους πόλεις τῆς μακρυνῆς
Ἴώρας τῶν Ἀτζέ-»αυν. . τὰς 21 τοῦ ἰδίου μηνός.
Αἱ,μετέχουσαι τῶν ἀγώνων 16 χῶ-
ραι τῆς ὑψηλῷ διῃρέθησαν εἰς τέσ-
σαρας ὁμίλους συμφώνως πρὸς τὴν
-γεωγραφικήν των τοποθέτησιν καὶ
τὴν δυναμικότητά των. Ἐν συνεχείᾳ
ἐγένετο ἡ κλήρωσις τῶν μεταξύ των
συναντήσεων, τῆς ὁποίας ἐξῃρέθη-
now τὸ Μεξικὸ ὡς δωργανώτρια χώ-
ρα, τεθεῖσα ἐπικεφαλής ,τοῦ 1ου ὁ-
μίλου καὶ ἡ Ἀγγλία ὡς κατέχουσα
τὸ παγκόσμιον κύπελλον ποδοσφαίρου
χώρα, τεθεῖσα ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ 3ου
ὁμίλου.
Αἱ μετέχουσαι τῶν τελικῶν ἀγώ-
νων τοῦ παγκοσμίου ποδοσφαιρικοῦ
κυπέλλου χῶραι ἀνέρχονται εἰς δέκα
ἓξ ὡς ἀκολούθως .
1. Εὐρώπῃ : Ἀγγλία, Ρουμανία,
Τσεχοσλοβακία, Ἰταλία, Ρωσία,
Βέλγιον, Δυτικὴ Γερμανία, Σουη-
δία, Βουλγαρία.
Ἐξ ἑκάστου ὁμίλου θὰ προκριθοῦν if
αἱ δύο πρῶται ὁμάδες αἱ ὁποῖαι θὰ Τὸ χρυσοῦν Κύπελλον τοῦ παγκοσμίου Εἴἠ
λάβουν μέρος εἰς τοὺς πρσημιτελικοὺς ποδοσφαιρικοῦ πρωταθλήματος τοῦ ὀ- ,.
ἀγῶνας ὡς κατωτέρῳ ποίου πολλοὶ εἶναι ἐφέτος οῖ μνηστῆ- ἔ
ρίς-
Ο 1ος τοῦ A' ὁμίλου μὲ τὸν 2ον
τοῦ Γ ' ὁμίλου, ὁ 2ος τοῦ A' ὁμίλου
μὲ τὸν 1ον τοῦ I" ὁμίλου, 6 1ος τοῦ
B' ὁμίλου μὲ τὸν 2ον τοῦ A' ὁμίλου ξικἇἇδη ἤρχισε πυρετωδῶς ἡ προε-
καὶ ὁ 2ος τοῦ B' ὁμίλου μὲ τὸν 1ον τοιμασία τῶν μετεχουσῶν τῆς διορ-
᾿ γανώσεως χωρῶν ἐνῷ τὰ προγνωστι-
τοῦ A' ὁμίλου.
πρώτων ὁμάδων καθ᾿ δμιλον θὰ διε- πρωταθλήτριαν ποδοσφαιρικὴν ὁμά-
ξαχθοῦν ἀπὸ 31 Μαΐου ἕως 10 Ἰου- δα λαμβάνουν καθημερινῶς καὶ νέαν
. νίου, οἱ πρσημιτελικοὶ θὰ γίνουν εἰς . μορφὴν ἀπὸ τὰ ἑκατομμύρια τῶν φι-
τὰς 14 Ἰουνίου, οἱ ἡμιτελικοὶ εἰς τὰς λάθλων τῆς ὑδρογείου.
17 Ἰουνίου, καὶ ὁ τελικὸς ἀγὼν εἰς Μέχρι στιγμῆς ὡς φαβορὶ τῆς συ-
ναντήσεως φέρεται ἡ ὁμὰς τῆς Βρα-
Οἱ ἀγῶνες τοῦ A' ὁμίλου θὰ λά- ζιλίας, ἡ ὁποία καὶ κατὰ τὸ παρελ-
βουν χώραν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Μεξι- θὸν διέπρεψεν εἰς παρομοίας διορ-
κοῦ καὶ εἰς τὸ Στάδιον τῶν Ἀτζέ-.; γανώσεις. Ἀκολουθοῦν ἡ κάτοχος
κων, χωρητικότητος 105.000 θεατῶν, τοῦ κυπέλλου Ἀγγλία, ἡ δυναμικὴ ὁ-
τοῦ B’ ὁμίλου εἰς τὴν πόλιν Ποψέμ- μὰς τῆς Δυτ. Γερμανίας, ἡ Οὗρου-
πλα εἰς στάδιον χωρητικότητος 35. γουάη καὶ τὸ Μεξικό, τὸ ὁποτον θὰ
000 θεατῶν, τοῦ I" ὁμίλου εἰς τὴν παίξη εἰς γνώριμον ἔδαφος καὶ
θὰ
δευτέραν πόλιν τοῦ Μεξικοῦ Γκουαν- τύχη τῆς ἠθικῆς συμπαραστάσεως
ταλαχάρα εἰς στάδιον χωρητικότητος τῶν φιλάθλων. Ὅλαι δμὼς αἱ-ἀνω-
80.000 θεατῶν καὶ οἱ τοῦ A’ ὁμίλου τέρω προβλέψεις εἶναι δυνατὸν νὰ ἅ-
εἰς τὴν πόλιν Λεὸν διαθέτουσα στάδι- νατριυωῦν καὶ τὰ φαβορὶ νὰ ἀποκλει-
ον χωρητικότητος 30.000 θεατῶν.
σθοῦν, ἐνῷ ὁμάδες μὴ ὑπολογίσιμοι
Οἱ ἡμιτελικοὶ ἀγῶνες θὰ διεξα- νὰ καταπλήξουν καὶ τοὺς πλέον πο-
χθοῦν εἰς τὴν πόλιν τοῦ Μεξικοῦ καὶ δοσφαιρικῶς εἰδήμονας. Μερικοὶ μό-
τὴν Γκουανταλαχάρα, 6 δὲ τελικὸς ἆ- νον μῆνες ὑπολείπονται μέχρι τῶν ἅ-
γὼν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τοῦ Με- γὠνων. ὉψόὉα λοιπἇν.
Η ἐθνικὴ ποδοσφαιρικὴ ὁμὰς τῆς Βραζιλίας ἡ ὁποία δὶς κατὰ τὸ
παρελθὸν κατέκτησε τὸ παγκόσμιον κύπελλον ποδοσφαίρου καὶ τὸ
διεκδικεῖ καὶ ἐφέτος μὲ πολλὰς πιθανότητας κατακτήσεώς του.

2. Ἀμερική: Μεξικό, Περοῦ, Βρα-

ζιλία, Οὗρουγουάη, ᾙ Σαλβαν-
τορ.
3. Ἀσία: Ἰσραήλ.
-1. Ἀφρική: Μαρόκο.
Αἱ ἀνωτέρω χῶραι διὰ νὰ μετά-
σχουν εἰς τοὺς τελικοὺς ἀγῶνας ἀπέ-
κλεισαν εἰς τοὺς καταρτισθέντας προ-
κριματικοὺς ὁμίλους τὰς ἐθνικὰς πο-
δοσφαιρικὰς ὁμάδας ἄλλων χωρῶν,
πλὴν βεβαίως τοῦ Μεξικοῦ.
Η κλήρωσις ἔφερε τὰς διαφόρους .
ὁμάδας ἀντιμετώσωυς ὡς ἑξῆς
A’ Ὅμιλος: Μεξικὸ - Ρωσία - Βέλ- ι

F «Ὡ.

,μ
 g1ans: IUII anowe'1: .
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΙΤΙΚΗ E11/MAIἸ
Ἐπὶ τέλους, ἦλθε τὸ περιοδικό μας. Ὄνειρο τόσων
ἐτῶν, καϋμὸς τόσων διψασμένων γιὰ ἐπαγγελματικὴ
πνευματικὴ τροφὴ συναδέλφων, μεταμορφώθηκε πλέον
ὁριστικὰ σὲ μιὰ ὡραία πραγματικότητα. ᾿ομορφο, σύγ-
χρονο, καλογραμμένο, ἐπιμελημένο στὴν κάθε του λεπτο-
μέρεια, ξαπλώθηκε σ᾿ ὅλες τὶς ἀστυνομικὲς ὑπηρεσίες
τῆς χώρας γιὰ νὰ ζεσταίνη πνευματικὰ ὅλους τοὺς ἄν-
δρες τῆς Χωροφυλακῆς, ὅλους ὅσους ἔχουν ἀνάγκην ἀ-
πὸτὴν πολύτιμη αὐτὴ ζεστασιά του.
«Ἐπιθεώρησις χωροφυλακῆς» εἶναι ὁ τίτλος του. "E-
νας τίτλος ποὺ δὲν στολίζει ἁπλῶς τὸ ἐξώφυλλό του, ἀλ-
, ,λὰ καὶ φωνάζει δυνατὰ καὶ καθαρὰ ποιός εἶναι ὃ ἐργο-
δότης του καὶ ποιὸς ὁ σκοπὸς τῆς γεννήσεώς του. Ἐπι-
᾿ τυχὴς πράγματι ἐπιλογὴ στὴν ἐξαίρετη αὐτὴ ἐπαγγελ-
ματική μας δημιουργία.
Ἀραγε, θὰ ὑπάρξουν διαφωνίες, σχόλια καὶ ἀντιρ-
ρήσεις γιὰ τὴν ἐκλογὴ αὐτοῦ τοῦ τίτλου; Δὲν ἀποκλείε-
ται. ᾿οπως ἐπίσης δὲν ἀποκλείεται ὅτι κάποια ἀπὸ τὶς
ἀντίθετες αὐτὲς γνῶμες νὰ ἀνακαλύψῃ ἕνα πιὸ ὡρατο
τίτλο. Τί σημασία δμὼς ἔχει ὁ τίτλος ἑνὸς περιοδικοῦ,
ὅταν τοῦτο γεννήθηκε ὄχι γιὰ νὰ ἐντυπωσιάση μὲ τὸ
ἔγχρωμο καὶ στιλπνὸ ἐξώφυλλότου καὶ μὲ τὶς καλλιτε-
χνικὲς φωτογραφίες καὶ τὶς ἐπιδέξιες λέξαντες του, ἀλ-
λὰ κυρίως γιὰ νὰ παρέχη ἀδιάκοπα μέσα ἀπὸ τὰ σπλά-
χνα τῶν σελίδων του πλούσιες πνευματικὲς θερμίδες σ᾿
ἕνα ὁλόκληρα κόσμο ποὺ μοχθεῖ μέρα καὶ νύχτα, χω-
ρὶς καμμιὰ διακοπή, σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς ἱερώτερες κοινωνι-
κἐς καὶ ἐθνικὲς ἀποστολές
Βεβαίως, τὸ ὡρατο, τὸ σύγχρονο; τὸ φαντασμαγορι-
κὸ ὅλοι τὸ ζητοῦν, Καὶ μακάρι, μαζὶ μὲ τὴν οὐσία νὰ
‘ ὑπάρχη πάντα ἡ ὡραία ἐπιφάνεια. Πρὸς Θεοῦ δμως, πο-
τὲ δὲν πρέπει τὰ ἐξωτερικὰ στολίδια νὰ γίνωνται εἰς,
βάρος τῆς οὐσίας. Καὶ εὐτυχῶς τοῦτο τὸ τελευτατο, τὸ
περιοδικό μας, τὸ πρόσεξε ὅσο ἔπρεπε. ᾿ολες οἱ σελίδες
του εἶναι γεμάτες ἀπὸ ἐκλεκτὴ καὶ ποικίλη θλη. Ἀνε-
κτίμητη μορφωτικὴ τροφὴ που τὸσο εἴχαμε ὅλοι μας ἀ-
νάγκη. Η ἐπιτυχία του εἶναι ἒκδηλη. Καὶ μάλιστα δι-
πλή, γιατὶ ἀπὸ τὰ πρῶτα ἀκόμη βήματά του, τὸ περιο-
δικό μας ἔθεσε γερὰ θεμέλια γιὰ ἕνα βαθὺ περιεχόμενο
καὶ μιὰ ἐντυπωσιακὴ ἐμφάνισι. Μεγάλη πράγματι τιμὴ
50
ΠΑΝΟΥ ΨΑΡΗ
Ἀντισυντ/ρχου Χωρικῆς
a’ αὐτοὺς ποὺ συνετέλεσαν νὰ καταστῆ πραγματικότης
μιὰ παλιά μας ὀπτασία.
Καὶ μέχρις ἐδῶ δὲν γεννᾶται καμμιὰ ἀμφιβολία. Η
μιὰ πλευρὰ τοῦ Σὠματος, ἡ Ἡγεσία, ἀνταποκρίθηκε στὸ
χρέος της καὶ ἐκάλυψε τὸ τεράστιο κενὸ ποὺ ὑπῆρχε μέ-
χρι σήμερα. Αὐτόματα δμὼς στὸ σημεῖο τοῦτο προβάλλει
᾿ ἡ ἀπορία. Τί θὰ κάνη ἡ ἄλλη πλευρά, ὅλοι ἐμεῖς ποὺ
θ᾿ ἀποτελέσουμε τὸ ἀναγνωστικὸ κοινὸ τοῦ ὡραίου αὐ-
τοῦ ἐντύπους Θὰ δεχθοῦμε τὸ δῶρο μὲ ἀπάθεια καὶ ἀ-
διαφορία; Θὰ διαφωνήσουμε μὲ τὴν ποιότητα τῆς θλης
ἢ καὶ τὸ σκοπὸ τῆς ἐκδόσεώς τους Θὰ ἀρχίσουμε τὴν
ἀνεύθυνη καὶ ἀνεδαφικὴ ἐκείνη φλυαρία στοὺς διαδρό-
μους καὶ στὸν καφενὲ γιὰ νὰ διορθώσουμε μιὰ πτωχὴ
δῆθεν ἐκδοτικὴ προσπάθειας Θὰ ἀφήσουμε τὸν ἑαυτὰ
μας χωρὶς ἐλεγχο γιὰ νὰ ἐπιδείξη κάθε πνεῦμα ἀντιλο-
γίας; Θὰ παίρνουμε τὰ μηνιαῖα τεύχη καὶ θὰ τὰ πετᾶμε
χωρὶς κἂν νὰ τὰ ξεφυλλίζουμε, ὅπως συνήθως γίνεται
μὲ ὡρισμένες ἄλλες ἐπαγγελματικὲς ἐκδόσεις; Θὰ παίρ-
νουμε ἀκόμη τὰ τεύχη καὶ θὰ τὰ ψευτοδιαβάζουμε ἐπι-
πόλαια, γρήγορα, ὅπως κάνουμε ἴσως μ᾿ ἕνα ὁποιοδἠ-
ποτε ἔντυπα φθηνό; Η θὰ ἀγκαλιάσουμε τὸ περιοδικό
μας μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ ἀγαλλίασι ἀπὸ τὴν πρώτη
στιγμὴ καὶ θὰ προσπαθήσουμε μὲ ὅλη μας τὴν ψυχή, ὄ-
χι μόνον νὰ τὸ μελετήσουμε μὲ πάθος καὶ ὁρμὴ καὶ νὰ
ρουφήξουμε ἀπὸ τὶς δροσερὲς πηγές του ὅ,τι πολύτιμο
ὑπάρχει, ἀλλὰ καὶ νὰ προβληματισθοῦμε ἀπὸ ὑπεύθυνη
σκοπιὰ γιὰ τὸν σκοπὸ τῆς ἐκδόσεώς του, γιὰ τὴν ἐπαγ-
γελματικὴ καὶ ἐπιστημονικὴ στερέωσί του, γιὰ τὴν ἄ-
ψογη καὶ σύγχρονη ἐμφάνισί του, γιὰ τὴν ἐκτεταμένη
κυκλοφορία του, γιὰ κάθε τι ποὺ θὰ τὸ ἐπιβάλη ὡς ἀν-
τάξιο ἀστυνομικὸ δημοσιογραφικὸ ὄργανα μέσα στοὺς
τόσο δύσκολους καὶ ἀπαιτητικοὺς καιρούς μας;
Νά, πόσα ἐρωτηματικὰ — καὶ ποιὸς ξέρει καὶ πόσα
ἀλλα —— στέκονται ἀμείλικτα μπροστά μας καὶ προσμέ-
νουν εἰλικρινὴ καὶ σοβαρὴ ἀπάντησι ἀπ᾿ ὅλους, καὶ μά-
λιστα τώρα ἀμέσως, αὐτὴ τὴ στιγμή, χωρὶς καμμιὰ ἀ-
ναβολή. Οἱ οἰωνοὶ μᾶς λένε ὅτι καὶ πάλι στὸ σοβαρὸ
αὐτὸ καθῆκον οὐδεὶς θὰ ὑστερήση. Τὸ εὐχόμεθα μὲ τὴν
ψυχή μας ὅλη, τώρα πού, ἐπιτέλους, ὴλθε τὸ περιοδικό
. μας.
 Η. Αἰ Ε. ὁ Ἀντιβασιλεὺς ἶτρατηγὸς ,. _ ' . , > μ _. λ β ,
κ. Γ. Ζωιτάκης ᾿ παρακολουθῶν τἠν . ἱ . - .. ,, ", _ ..μ-μ»
παρέλασιν τῶν Ἀθηνῶν. I ' I * ᾿ Ξ ᾿ ᾿ ᾿
hm“,

- ᾿ ’ Ἄνδρες τῆς Χωρικῆς μὲ τὴν πολεμ

Τμήματα τῶν Σχολῶν Χωρ)Κῆς πα- κὴν σι μαῖαν καὶ μηχανοκίνητον mi
οελαὐνοντα εἰς Ἀθήνας. ' μα παρελαύνοντες᾿ εἰς Θεσσαλονίκή

ΑΠΟ Τ ΗΝ

ΠΑΡΕΛΑΣΙΝ

ΤΗΣ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ

1970

Ο Α. Δ. Χ. Δωδεκανἡτου ὑπὸ τὴν

Ἀνύειτῶνἳἧἶῢᾞθψἳᾞἳἶ
β ᾿πρὀ ἐπιτίμων εἰς Λάρὶσαν. β ῢ
πῢθθὶῢθνθνἳἳ ἑἲξἒἒἇἔζ ἶξο πὢἕρἑᾃἰἳζὒἕἰᾏἒχθἓἇδἶἵῒά
51
 , WM ᾿ ἐἸ
ἨΕ.Ξ
mu!“
ὶ
κὶ
ι
{‘1‘}
fl:
,
ΠΡΟΑΓΩΓΑΙ
α) Εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ταξιάρχου
οἱ Συντ) χαι: Μαλαβέτας Κων., Κα-
ραβίτης . ρῆστος.
β) Εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Συντ) ρχου
οἱ Ἀντ) ρχαι: Σταματόπουλος Δημ.,
Παπαθανασόπουλος Ἰω., Μπαφατά-
χης Νικ., Παπανικολάου Ἰω., Κου-
τσιανᾶς Νικ., Παπαδημητρίου Ἀνασ.,
Παναγιωτακόπουλος Παν., Μαυροει-
δὴς Παν., Κόκκινος Εὐάγ., Καρα-
γιάννης Παντελῆς. Κατ᾿> ἀρχαιότητα
οἱ Κοκκίνης Ἠλ. καὶ Καρτερολιώτης
Σταῦρος.
γ) Εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ἀντ) ρχου
οἱ Ταγματάρχαι: Σωτηρόπουλος Κ.,
. Ἀλέξης Χρῆστος, Πουλόπουλος Σωτ.,
Τζώρτζης Δημ., Μανωλάκας Γ., Κου-
κουλέτσος Βάτος, Τσῖντζος Κων., Λι-
λιμπάκης Ἀντ., Μπέτας Δημ., Με-
ταλληνὸς, Ἀγγ., Δαμιανάκος Παν.,
ΚουρκουλβάκοςΠαναγιώτῃς. Κατ᾿ ἀρ-
χαιότητα Ἀντωνόπουλος Νικ., Τσε-
6ᾶς Γ., Κάρμης Ἰω., Μπιλάλης Νικ.,
Κωνσταντάκης Γ., Σταθόπουλος Σωτ.,
Ἀγγελάκης Ἐμμανουήλ.
δ) Εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ταγματάρ-
χου οἱ ,Μοίραρχοω Ψιλογιαννόπουλος
Χαράλ., Σπέντζας Θεοχάρης, Ἀρβα-
νίτης Γεώργ., Τσιφτσῆς Χρ., Ἐλευ-
θερίου Δημ., Πάλλας Ἰω., Πουλούδης
Ἠλίας, Ν ικολόπουλος Γ., Ἀραποστά-
θης Κων., Γάσπαρης Ἠλίας, Βαρλα-
μος Γ., Μαντζάρης Βασ., Κλαμάρης
Κων. Κατ᾿ ἀρχαιότητα: Γρίδας Ἰω.,
Λεχουρίτης Ἀνδμ, Καρκομυτάκης
Γ-., Νούσας Ἀνδρ., Σδρολιᾶς Τιμολ.,
Σακελλαρόπουλος ,Δημήτριος .
ε) Εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Μοιράρχου
οἱ Ὑπομ) ρχοι: . Τσαγκανὸς Ἀθαν.,
Μπιμπῆς Διον., Τζωρτζίνης Ἠλίας,
ΒασιλακβάκοςΦώτιος, Ἀργυρίου Γ.,
Παπαγεωργίου Γ., Σκουράκης Γ.,
Σπεντζούρης Βασ. Ἀργύρης Χριστ.,
Τσιτσιμπίκος θωμᾶς, Κυπαρισσὁπου-
λος Κυπάρισσος, Παππᾶς Χριστόφο-
ρος, Νίστας Στυλ., Κορλὸς Βασ., Βα-
σιλείου Γ., Κωστόπουλος Δημ., Παυ-
λόπουλος Τρύφων, Ἀποστόλου Παν.,
Τζάλλας Δημ., Κρεκουκιᾶς Παν,,
Βορδάκης Νικ., Δαῢίλας Μαρῖνος,
Μανωλεσάκης Νικόλαος.
52
ἶ
,ᾗ
κ
ἰΐ
ιι
,τ
11“
"
v"
WA Ὗἷὶᾡᾆ, “j I.
Ὗ I1
᾿ στ) Εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ὕπομ) ρχου
οἱ Ἀνθ) ραρχοι: Χουρδάκης Ἐμμα-
νουήλ, Λόης Χρῆστος.
ΑΠΟΣΪΡΑΤΕΙΛΙ
Ἀζιωμ α τι κῶνι Ὑπὸ τῶν
Ὑπηρεσιακῶν Συμβουλίων κρίσεως
Ἀξιωματικῶν τὰ ὁποῖα συνῆλθον τὸ
β᾿ δεκαήμερον μηνὸς Μαρτίου ἑ.ἔ. ἐ-
κρίθησαν ἀποστατευτέοι προαγόμενοι
ἐπὶ ἕνα μῆνα εἰς τὸν ἀμέσως ἀνώτερον
βαθμὸν οἱ κάτωθι Ἀξιωματικοί:
1) Ταξίαρχοι Τσουραπᾶς Εὐάγγε-
λος καὶ Μητραλέξης Ἀντώνιος.
2ὶ Συνταγματάρχαι Κυριακόπου-
λος Ἀριστομένης, Παπαθανασίου Βα-
σίλειος, Μαρκάκης Ἀριστοτέλης, Κα-
τσιρούμπας Ἰωάννης, Καρτερολιώτης
Χαράλαμπος καὶ Λουπασάκης Ἐμμ.
3) Ἀντισυνταγματάρχαι Παναγὁ-
πουλος᾿ Γεώργιος, - Ρήγας Γεώργιος,
Γιαννακόπουλος Χρῆστος, Μεϊντάσης
Χρῆστος, Πολύχρονος Εὐθύμιος, Κε-
ραμέδας Βασίλειος, ΖιώργαςΕὐάγγε-
λος, Μπρεδήμας Ἰωάννης, Χατζηδη-
μητρίου Δημήτριος, Στεφούλης Θεό-
δωρος καὶ Σιουτόπουλος Δημήτριος.
Ὁμοίως ἐκρίθησαν ἀποστρατευτέοι
μὲ τὸν ἀμέσως ἑπόμενον βαθμὸν ᾿οἱ
κάτωθι: , ᾿ ᾿
1) Συνταγματάρχης Βάλλης Χαρά-
λαμπος. . .
2) Ταγματάρχαι Παπαδάκης Μι-
χαὴλ, Σπυριούνης Βασίλειος.
3) Μοίραρχος Βερυβάκης Σπυρί-
δων. . .
Ἀνθ υπασ πιστῶν : Διὰτοῦ
ἀπὸ 14.2.70 Β.Δ. ἀπεστρατεύθη τῇ
αἰτήσει του -καὶ μὲ τὸν ἀνώτερον βα-
θμὸν τοῦ Ἀνθυπομοιράρχου ὡς συμ-
πληρώσας τὸν πρὸς ἀπόκτησιν συντά-
ξεως χρόνον, ὁ Ἀνθυπασπιστὴς Κά
ραγιάννης Σπυρίδων.
Ἐπίσης διὰ τοῦ ἀπὸ 25.2.70 Β.Δ.
ἀπεστρατεύθησαν τῇ αἰτήσει των μὲ
τὸν ἀνώτερον βαθμὸν τοῦ Ἀνθυπομοι-
ράρχου ὡς συμπληρώσαντες τὸν πρὸς
ἀπόκτησιν συντάξεως χρόνον οἱ Ἀν-
θυπασπισταὶ Μίχος Βασίλειος τοῦ
Κωνσταντίνου καὶ Λαγκαδιάνὸς Ἀν-
τώνιος.
Ἐ,
ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ
1) Συνταγματάρχης Λουπασάκης
Ἐμμανουὴλ εἰς Γενικὴν Ἀποθήκην
χωροφυλακῆς. 2) Ἀντισυνταγματάρ-
᾿χης Ντελόπουλος Βασίλειος εἰς T.
Α. Ο. Χ. ὡς Διευθυν-ιής. 3) Μοί-
οαχος Μάτσας Γεώργιος εἰς Υ.Χ.
Ναυπάκτού ὡς Διευθυντ-ής. 4) Μοί-
ραρχος Ἀνδριανόπουλος Ἀνδρέας εἰς
Τ. Α. Κομοτηνῆς ὡς Διευθυντής. 5)
Μοίραρχος Μποτεράκος Σταῦρος εἰς
Υ. Χ. Ἀμαλιάδος ὡς Διευνθυντής. 6)-
Μοίραρχος Θεοφίλης Κωνσταντῖνος
εἰς Α.Β.Χ. 7) Ὑπομοίραρχος Τζωρ-
τζίνης Ἠλίας εἰς Υ.Χ. Καρδίτσης ὡς
Διοικητής. 7) Ὑπομοίραρχος Μπού-
τας Βασίλειοςεἰς A._T. Καστοριᾶς ὡς
Διοικητής. 9) Ὑπομοίρα ος Σινο-
γιῶργος Ἀντώνιος εἰς Δ-ἕᾖζΠ. 10)
Ἀνθυπομοίραρχος Πολυδώρου Πανα-
γιώτης εἰς Α.Τ. Σπάρτης. 11) Ἀν-
θυπομοίραρχος Στάμος Μαρίνης εἰς
Α.Τ. Μεγαλουπόλεως. 12) Ἀνθυπο-
μοίραρχος Παπαζόγλου Δῆμος εἰς Σ.
ΟΧ. Ἀθηνῶν. 13) Ἀνθυπομοίραρ-
χος Κανελλόπουλος Νικόλαος εἰς Α.
Τ. Προαστείων Κερκύρας.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙΣ
Διετάχθησαν καὶ ἤρξαντο αἱ κάτω-
θι ἐκπαιδεύσεις τῶν ἀνδρῶν τοῦ Σώ-
ματος:
1) Ἐνὸς Μοιράρχου εἰς τὴν Σχο-
᾿ λὴν Γενικῆς Μορφώσεως καὶ Πληρο-
φοριῶν Στρατοῦ ἀπὸ 2.3.70
2) 35 χωροφυλάκων εἰς θέματα
Τουρισμοῦ ἀπὸ 9.3.70.
3) 40 χωροφυλάκων εἰς θέματα
χειρισμοῦ Σ)Α ἀπὸ 16.3.70.
ἴἒἰᾌξῇᾝἑἒἶἔἕςιὀἓᾇἶδῒρθλθγίαθ
4) 15 χωροφυλάκων εἰς θέματα
5) 4 χωροφυλάκων εἰς τὴν Σχο-
λὴν Μηχανοδηγῶν Αὐτοκινήτων
Στρατοῦ ἀπὸ 1.3.70 καὶ ἑτέρων 30
χωροφυλάκων εἰς τὴν αὐτὴν Σχολὴν
ἀπὸ 10.3.70.
6) Ἀπὸ 9.3.70 ἤρξατο ἡ ἐκπαί-
δευσις εἰς τὴν ἀρτοτεχνικὴν Στρατοῦ
ἓξ ἔᾟὗοφυλάχων καὶ ἑτέρων 28 ἀπὸ

,γ --
Ἐκδηλώσει
ΕΠἘΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ
ἱῖ
Α»
L-.. - ._. .1” ΕΔΗ-
Ο Χορὸς τῶν
Σωμάτων Ἀσφαλείας
Τὴν 5.3.70 ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίση-
μος χοροεσπερὶς τῶν Σωμάτων Ἀ-
σφαλείας εἰς τὸ ξενοδοχεῖον «Κὶνγκ
Τζὼρτζ» τῶν Ἀθηνῶν.
Κατ᾿ αὐτὴν παρέστησαν: οἱ Ὕ-
πουργοὶ Δημοσίας Τάξεως κ. Πανα-
,ς V
γιώτης Τζεβελέκος καὶ ὁ ἀναπληρω-
τἡς Ὑπουργὸς Προεδρίας Κυβερνἢ
σεως κ. Ἰωάννης Ἀγαθαγγέλού οἱ ,
Γενικοὶ Γραμματεῖς Ὑπουργείου Δη- "
μοσίας Τάξεως κ. Πέτρος Κωτσἕληἒ,
Ἐσωτερικῶν κ. Ἰωάννης Λαδᾶς, Οἰ-
κονομιχῶν κ. Ἀνδρέας Παπανδρέου,
Παιδείας κ. Νικόλαος Γαλιδάκης, Βι-
ομηχανίας κ. Διονύσιος Σπέντζας, Γε-
ωργίας κ. Χρ. Μίχαλος, ὁ Ἐπίτροπος
Διοικήσεως κ. Σπυρίδων Βελιανίτης,
ὁ Ἀρχηγὸς Ἀεροπορίας κ. Κωστά-
κος, ἡ Ἡγεσία τῶν Σωμάτων Ἀσφα-
λείας, δ Β, Ὑπαρχηγὸς Στρατοῦ Ἀν-
τιστράτηγος 7.. Γεώργιος Μπεληγιάν<
νης, ὁ Ἀρχηγὸς λιμενικοῦ Σώματος
κ. Τσαφάρας, ἄλλοι ἐπίσημοι καὶ πολ᾿
λοὶ ἀξιωματικοί τῶν Σωμάτων Ἀ-
σφαλείας, οἵτινες συνδιεσκέδασαν μὲ
αἰσθήματα συναδελφικῆς ἀγάπης καὶ
ἀλληλοεκτιμήσεως. Εἶναι τὸ δεύτερον
κατα σειρὰν ἔτος κατὰ τὸ ὁποτον ὁ
ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῶν Ἀπόκρεω χορὸς τῶν
Σωμάτων Ἀσφαλείας δίδεται ἀπὸ κοι-
νοῦ καὶ σημειώνει πλήρη ἐπιτυχίαν.
Τὸ κέφι διετηρήθη ἀμείωτον μέχρι
τῶν πρωινῶν ὡρῶν, τὸ δὲ πλούσιον
καλλιτεχνικὸν πρόγραμμα ἱκανοποίη-
σεν ἅπαντας τοὺς παρευρεθέντας.
Ο Χορὸς τῆς Σ.ᾼ.Χ.
Λαμπρὰν ἐπιτυχίαν ἐσημείωσεν ἡ
λαβοῦσα χώραν τὴν 21.2,70 εἰς τὴν
αἴθουσαν τελετῶν τῆς Σ.Α.Χ. καθιε-
ρωμένη ἐτησία χοροεσπερὶς τῶν Δο-
κίμων Ἀξιωματικῶν χωροφυλακῆς,
ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῶν Ἀπόκρεω. Ἐντυπω-
σιακὸς ἦτο ὁ διάκοσμος τῆς αἰθούσης,
ἔργον τῶν Δοκίμων Ἀξιωματικῶν τῇ
βοηθείᾳ, καὶ τοῦ διακοσμητοῦ κ. Χρή<
στου Πάπη. Πολλοὶ ἀξιόλογοι καλλι-
τέχναι τοῦ ᾄσματος παρήλασαν καὶ
συνοσευόμενοι ἀπὸ τὴν μουσικὴν τοῦ
Σύματος ἐσκόρπισαν τὸ κέφι εἰς ο
λους τοὺς παρευρεθέντας.
Εἰς τὴν ὡραίαν ταύτην ἑορταστι-
κἡν βραδύν παρέστησαν ὁ A' Ὕπαρ-
χηγὸς χωροφυλακῆς μποστρατηγος
κ. Νικόλαος Ζὴσιμτς μετὰ τῆς συζύ-
γου του, οἱ Διοικηταὶ τῆς Σχολῆς Ἄ-
ξιωματικῶν καὶ Ὁπλιτῶν Συνταγμα-
τάρχαι κ.κ. Κυριακέιπουλος καὶ Μα-
λαδέτας μετὰ τῶν συζύγων των, ὁ Ὕ-
- r
‘1V ᾿Ἴ
[ πικεφαλῆς τὸν Ἀνώτερον Διοικητὴν
Ι _‘
! ιᾓἦἵ λὲν. . τικὸς Διοικητὴς Πατρῶν κ. Δικατος,
I" a," ΫὟἘ ᾋΙὝ
ιαμ..... ΫᾼΙ>=
ποδιοικητὴς τῆς SAX. ’.~\V'.'.3w:oc~
γματάρχης κ. Βούλγαρης, ὁ Διοικη-
τῆς τοῦ Λόχου Δοκίμων Ἀξιωματι-
κῶν Μοίραρχος κ. Χρυσανθακὸπου-
λος. οἱ Διμοιρῖται Ἄξιωματικλ τοῦ
Λόχου Δοκίμων Ἀξιωματικῶν μετὰ
τῶν συζύγων των, πλεῖστοι συγγενεῖς
καὶ φίλοι τῶν Δοκίμων καὶ ἀντιπρο-
σωπεῖαι τῶν Στρατιωτικῶν Σχολῶν.
᾿Γὸ κέφι διετηρήθη ἀμείωτον μέχρι
τῶν πρωινῶν ὡρῶν, ὅτε ἅπαντες ”7:5—
χώρησαν μὲ τὰς καλλιτέρας τῶν ἐν-
τυπώσεων.
Ο Χορὸς Δ. X. Κορινθίας
Τὸ ἑσπέρας τῆς 28.2.197() ἐπὶ τῇ
εὐκαιρίᾳ τῶν Ἀπόκρεω ἡ Διεύθυνσις
Χωροφυλακῆς Κορινθίας ὠργάνωσε
καὶ ἐπραγματοποίησε χοροεσπερίδα
εἰς τὴν Στρατιωτικὴν λέσχην, παρα-
χωρηθεῖσαν ἴπὸ τῆς Στρατιωτικῆς
Διευθύνσεως Κορινθίας. Παρέστησαν
oi: Β, Ὑπαρχηγὸς Χωροφυλακῆς Ὑ-
ποστράτηγος κ. Ἰωάννης Ἀλεξαν-
δρῆς, Νομάρχης Κορινθίας κ. Ἰωάν-
νης Πολιουδάκης, Στρατιωτικὸς Δι-
οικητὴς Κορινθίας, Πρόεδρος Πρωτο-
δικῶν, Εἰσαγγελεὺς Πρωτοδικῶν,
Δήμαρχοι Κορίνθου, Κιάτου, Λουτρα-
κίου, ὁ Διοικητὴς Σχολῆς Μηχανικοῦ
Λουτρακίου, Διευθυνταὶ Τραπεζῶν,
Πρόεδροι Ἐπιστημονικῶν Συλλόγων᾿
Σωματείων, Συνταξιοῦχοι Ἀξιωματι-
κοὶ καὶ Ὁπλῖται τῆς χωροφυλακῆς,
ὡς καὶ εὐυπόληπτα μέλη τῆς κοινω-
νἷας τῆς Κορίνθου. Η ἐν λόγῳ χο<
ροεσπερὶς ἐστέφθη ὑπὸ πλήρους ἐπι-
τυχίας.
[Ο Χορὸς τῆς Α. Δ. Χ.
Δυτ. [Ἑλλάδος
Τὴν 6.3.7<) εἰς τὸ κέντρον «Ba1u-
Παρκ» τῶν Πατρῶν ἔλαβε χώραν ἦ
χοροεσπερὶς τῶν Ἀνωτέρας Διευθύν-
σεως χωροφυλακῆς Δυτικῆς Ἑλλά-
δος, ἤτις ἐστεύθη ὑπὸ πλήρους ἐπι-
τυχίας. Η ὸργανυπις ἦτο ὑποδειγμα-
τικὴ καὶ τὸ καλλιτεχνικὸν πρόγραμ-
μα πλούσιον. Ὡραιοτάτη ὑπῆρξε καὶ
ἡ ἀποκρηάτικη διακόσμησις τοῦ κέν-
τρου, Τοὺς προσκεκλημένους ὑπεδέ-
ᾇ/οντο ἀξιωματικοί τοῖς ΑΔΧ. Δυτ.
Ἑλλάδος φέροντες εἰς τὸ πέτον κον-
Ι
κάρδα μὲ τὴν ἔνδειξιν ΕΒΧ. με ἐ-
χωροφυλακῆς Συνταγματάρχην κ.
Ἆ. Μαρούσην. Παρέστησαν: Ο Στρατιω-
,Δ ὁ Δήμαρχος [ἰατρέων κ. Γκολφινό-
, πουλος, ὁ Ναυτικὸς Διοικητὴς πλοί-
αρχος κ. Ιἐωργιάδης, ὁ Διοικητὴς
. τῆς 116ης Ἀεροπορικῆς Βάσεως
‘ Σμήναρχος κ. Παπαϊωάννου, ὁ Aw:-
κητὴς τῆς 124 Ἀεροπορικῆς Ba1sam;
Ἄντιπτέραρχος κ. Δημὸπαυλος, ὁ Ἄ-
στυνομικὸς Διευθυντὴς Πατρῶν κ.
Καλτσας, ο λιμενάρχης κ. Μελέντης,
ὶ
'v
a 1ι
ὃ Πρόεδρος τῆς Διοικούσης Ἐπιτρο-
πῆς τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν 7..
(θεοδωρόπουλος, ὁ Πρόεδρος Πρωτο-
δικῶν κ. Πίκουλάς, ο Εἰσαγγελεὺς κ.
Ἀλεξόπουλος, ὁ Καθηγητὴς τοῦ Πα-
νεπιστημίου Πατρῶν κ, Χριστοδούλου,
ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν Δημοσίων Ὕ-
πηρεσιῶν καὶ ᾿()ργανισμῶν τῆς Πό-
λεως καὶ πλῆθος ἐκ τοῦ ἐπιστημονι-
κοῦ, ἐμπορικοῦ καὶ ἐπαγγελματικοῦ
κόσμου.
Ο Χορὸς τοῦ Φ. Χ. Ἀθηνῶν
Τὴν 21.2.1970, ἡμέραν Σάββατον
καὶ ὥραν 21.00' οἱ ἄνδρες τοῦ Φρου-
ραρχείου Χωροφυλακῆς Ἀθηνῶν ἔ-
δωσαν τὸν ἀποκρηάτικον χορὸν εἰς τὸ
κοσμικὸν κέντρον «Σωκράτης» εὶς Βά-
ρην. Παρευρέθησαν οἱ ἀξιωματικοί
καὶ ὁπλῖται μετὰ τῶν οἰκογενειῶν
των. Τὸ γλέντι ἐκράτησε μέχρι τῶν
πρωινῶν ὡρῶν.
53
Διασκεδἁζεϊε...
Σ ΤΑΡ ΟΛΕὌΝ
Ι 2 3 4 δ Β 7 8 9 ID" 121314151517
ΝΦυἹ-βωΝ-Φωωῄώαἲᾼωω ᾿==.
ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ
- φημισμένη γιὰ τὰ μαντήλα της. — Ἡχη-
-ι
σσν χαρμόσυνα τὴν ἡμέρα τῆς ἐπανα-
στάσεως.
2. Μία μοῦσα. -- Βελγὶς πριγκήπισσα.
3. Ὄμοια.σύμφωνα. - πτωχά. — Οὶ Ἐλ-
ληνες ἀνήκων εἰς μίαν ἀπὸ τὶς καλύ-
τερες. - Ἔκφρασις ἀπορίας εἰς τὴν δη-
μοτικήν.
4. Εὑρίσκονται εἰς τὸν τόκον. - Ὑπάρχει
εἰς τὸ στόχαστρον τοῦ ὅπλου. - Ἔχει
κάθε χώρα. —— Στρατιωτικὴ μονὰς μὲ ἕ-
δραν τὴν Λαμίαν.
5. Ἔκφρασις ἀγανακτήσεως εἰς τὴν τουρ-
κικήν. -— Εἶναι συνήθως τὰ νιατα. ——
περιόντι γαιανθρακοφόρος τῆς Κεντρικῆς
Εὐρώπης.
6. Γάλλος μουσουργός. - Ἐπιπόλαιο τραῦ-
μα, - Μέσον συνεννοήσεως.
7. Ἐνα ἀπὸ τὰ ὠνήματα τῆς Γαλλικῆς
Ἐπαναστάσεως. - Πρόθεσις. —— Γίνεται
μὲ φύλλα καπνοῦ.
8. Νῆσος γνωστή γιὰ τὸ κρασί της. —— Πε-
ριέχει ωνήθως εὐχές. . —— Τηλεφωνικὸ ἐπιφώνημα εἰς τὴν ξένην.
9. Ἔχει καὶ τὴν ἔννοιαν τοῦ πληροφορῶ.
10. Γυιὸς τοῦ Πριάμου. - Ἰταλικὴ καὶ ἑλ-
ληνικὴ κατάφασις μαζὶ.
11. Ἀνήκουν εἰς τὸ ἀνδρικὸν φῦλον. -— Χρο-
νικὸς σύνδεσμος. — Ο κινηματογράφος
ξενικῶς.
12. Τὰ ὑπόλοιπα τῆς πληρωμῆς. -- Ἐλλει-
ψις μνήμης. - Εἶναι τὸ σῶμα τοῦ νεκροῦ.
ΥΠ᾿ ΑΡ ΙΘ. 4
. Μουσικὰ ἀπόσπασμα. - Ἦτον ὁ Θωμᾶς.
—- Ποδοσφαιρικὸς δρος.
. Τὸ μισὸ τῆς Λέσἃου. - Ὀλόκληρος κατ᾿
ἄλλην ἔκφρασιν. - Ἔνας ζητιάνος τοῦ
ὉΞήρου- -- Ἀρχαία θεὰ γραμμένη μὲ
γιωτα.
. Παρακινεῖ. - Ὑπόνομος. - Βιβλικὸ πρό-
σωπο. - Ἀραδικὸ ἄρθρα.
. Νοστιμίζει Φαγητά. - Δὲν ὑπάρχει εἰς
τὴν οὐτοπίαν.
. Η ἑλληνικὴ εἶναι ἀπὸ τὰς ἐνδοξοτέρας
(πληθυντ.) - Εἶναι καὶ αὐτὰ καταστή-
ματα.
ΚΑΘΕΤΩΣ
. παλαιὲς μονάδες βάρους. - Διασχίζει ἑ-
Ρήμους-
. Δὲν ἔχει μόνιμη κατοικία. — Λέγεται συ-
νήθως ὁ παπποῦς.
. Γαλλικὸ ἀρθρο. —— Ἀκρωτήριο. — Εὐλο-
γεῖται ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς. - Κάτι ἀπὸ τὸ
Κάτι.
. Σύὴδεσμος. - Προηγεῖται εἰς ἔκφρασιν
τοῦ σκέτα. - Ὀνομαστὸ τὸ γεφύρι της.
. Εἶδος λαχανικοῦ. —— Καταφύγια τῶν κλε-
φτῶν τῆς ἐπαναστάσεως. —— T6 ἄνομα
γνωστοῦ Αἰγυπτίου ἠθοποιοῦ τοῦ Χόλ-
λυγουντ.
. Τὰ δάνεια αὐτὰ σπανίζουν. — Ξενικὀ γυ-
ναικετο δνομα. - Ὑπάρχει καὶ ὸρυκτό.
7, Πρόσφατα. —— Σκῶρος. -— Τοῦ ψάλτου
εἶναι... θήξ.
ΕΙΣΘΕ. ΕΥΓΕΝΗΣ ;
1) Βγάζετε πάντα τὸ γάντι σας ὅ-
ταν χαιρετᾶτε διὰ χειραψίας κά-
mum;
2) Ὅταν ζητᾶτε μιὰ κυρία ἢ δε-
σποινίδα στὸ τηλέφωνο, σπεύδετε νὰ
πῆτε πρὶν ᾶπ᾿ ὅλα τὸ᾿ὄνομά σας;
3) Στὸ τραῖνο, στὸ αὖτοκίνητο,
σὲ κλειστὰ χῶρο, ζητᾶτε πάντα τὴν
ἄδεια ἀπὸ τις κυρίες γιὰ νὰ καπνί-
σετε;
4)ἳ᾿
-τὸ ἀσανσὲρ (οἰκίας;᾿οχι γρα-
φείων) ἂν βρίσκεσθε μαζὶ μὲ ἄλλους
ἀγνώστους καὶ βγαίνετε πρῶτοι ἐνῶ
ἐκεῖνοι συνεχίζουν, ἀπευθύνετε πάν-
τα ἕνα ἐλαφρὸ χαιρετισμό;
5) Ἀποφεύγετε πάντα νὰἨφιλήσε-
τε τυπικὰ τὸ χέρι μιᾶς κυρίας στὸν
δρόμο;ἡ ὅταν ἐκείνη φορεῖ τὸ γάν-
τι
ggkamwste πάντα τὴν μπουκιά
- σας καὶ σκουπίζετε μὲ τὴν πετσέτα
τὰ χειλη σας πρὶν πίητε νερὸἡ κρα-
σί;
7) Av εἶσθε προσκεκλημένος σὲ
φαγητό, περιμένετε νὰ καθήση καὶ ἡ
οἰκοδέσποινα στὸ τραπέζι πρὶν ἀρχί-
σετε νὰ τρῶτε;
8) Χορεύετε στὴν πυστα. ιὌταν τε-
λειὡνη ὁ χορὸς συνοδεύετε παντα τὴν
ντάμα σας στὴν Bffm της καὶ τὴν βο-
ηθᾶτε νὰ καθήση,
9) Σᾶς ἐκάλεσαν σὲ γλέντι φίλοι
σας. Θυμᾶστε τὴν ἄλλη μέρα νὰ στει-
λετε μερικὰ λουλούδια στὴν οἰκοδέ-
σποινα εὐχαριστὡντας;
10) Σὲ σταυροδρόμι ἕνας ἄλλος ὁ-
δηγὸς σᾶς ἀφήνει νὰ προσπεράσετε.
Τὸν εὐχαριστεῖτε εὐγενικὰ μ᾿ ἕνα ἑ-
λαφρὸ σινιἀλο; ‘
8. Μή σημαντικά. - Δὲν εἶναι [σα.
9. Μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ τῆς γραμματικῆς.
10. Φοροῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. -- Συνέπειά
της τὸ ἀποτέλεσμα.
11. Εἶναι πάντα ἡ ἔναρξις. -— Πατρὶς τοῦ
Ἰπιτοκράτους. - Δὲν τὰ βλέπαμε.
12. Αἰσθητήρια δργανα. - Τὸ σύνολον τοῦ
ζωικοῦ δασιλείου. - Τὸ 12γ᾿ ὁριζοντίως.
13. Μπορεῖ νὰ εἶναι μικρὰ τι μεγάλα. -
“Eva σύμβολα τῆς γραμματικῆς σχετικὰ
μὲ τὸ στέμμα. -—- Προστακτικὴ τῆς σιωπῆς.
14. 'O θεὸς τῶν Μωαμεθανῶν χωρὶς τὸ τε-
λευτατο γράμμα. —- Ὄρος τοῦ ποδοσφαί-
ρου. — Δέν ἔχουν νοῦν αὐτά. — Ἀρχικὰ
Ηαυτικοῦ Ὁμἰλου.
15. Σύνδεσμος. — Εἶναι ἑρπετό. —— Εἶναι οἶ ᾿
κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. - Ηότα.
16. Ἀριθμητικὸ ἀπόλυτο. —- Τὰ φροῦτα τοῦ
δένδρου ἀπὸ τὰ φύλλα τοῦ ὁποίου τρέ-
φεται ὁ μεταξοσκώληξ. ,
17. Ἀπογευματινὴ ἐφημερὶς τῶν Ἀθηνῶν. -_—
Μία πηγὴ εἰς τοὺς Δελφοῆς.

ΤΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ
Στὸ σχέδιο ποὺ βλέπετε, μὲ δώδεκα
σπίρτα σχηματίζονται 4 μικρὰ τετρά-
γωνα σὺν τὸ μεγάλο ποὺ τὰ περι-
κλείει. Μπορεῖτε μετακινῶντας μόνον
3 σπίρτα νὰ σχηματίσετε μόνον 3 τε-
τράγωνα;
λι, βρίσκεται ἕνα πιστόλι. Ο ἀστυ-
[aM
ΤΕ Σ Τ ΠΑΡΑΤΗ Ρ ΗΤΙ KOTHTO Σ
5L
ΜΙΝ
Ἔχετε στὴ διάθεσή σας δυὸ λεπτὰ γιὰ νὰ διαλέξετε ἀνάμεσα στὰ τέσ-
σερα σχέδια τῆς κάτω σειρᾶς ἐκεῖνο ποὺ συμπληρώνει τὸ κενὸ τῆς ἐπάνω.
μαθαίνοντας
Ο ΘΑΝΑΤΟ Σ
ΤΟΥ ΣΑΜ ΤΑΙΗΛΟΡ - ΤΑΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΑΣ
Ο Μὰξ Πἐντελτον, ἀνεψιὸς καὶ
μοναδικὸς κληρονόμος τοῦ πάμπλιου-
του ἀλλὰ φιλάργυρου Σὰμ Ταίηλορ,
τηλεφωνεῖ στὴν Ἀστυνομία καὶ λέει
πὼς εἶναι πολὺ ἀνήσυχος γιατὶ 6 θεῖ-
ος του ὅτε ἀπαντᾶ στὸ τηλἑφωνο,
ὅτε ἀνοίγει τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ
του. Ἔνας ἀστυνόμος πηγαίνει στὸ
σπίτι τοῦ Σὰμ Ταίηλορ καὶ σπάει ἕνα
παράθυρο γιὰ νὰ μπῆ μέσα, συνο-
δευόμενος ἀπὸ τὸν Μάξ. Βρίσκουν
τὸν γέρο ξαπλωμένο στὸ πάτοᾉια νε-
κρό, μὲ ἕνα τραῦμα ἀπὸ σφαῖρα στὸν
δεξιό του κρόταφο. Τὸ ἀριστερό του
χέρι, Ξωρσμορφωμένσ ἀπὸ τὴν ἄρθρί-
τιδα, εἶναι διπλωμένο κάτω ἀπὸ τὸ
σῶμα του. Τὸ δεξί του κρατάει ἕνα
φύλλο χαρτί. Πολὺ κοντὰ στὸ κεφά-
νόμος δὲν δυσκολεύεται νὰ διαπιστὠ-
ση πὼς 6 θάνατος ὑπῆρξε ἆκαριατος.
Τὸ χαρτὶ ποὺ κρατοῦσε 6 νεκρὸς ἧ-
ταν ἕνα προσῆψο 500 δολλαρίων.
-— Γιὰ 500 δολλάρια, ὁ θετος μου
αὐτοκτονήσει παρατηρεῖ ὁ Μάξ. Τί
μυστήρια ἄνθρωποι αυτοὶ οἱ φιλάρ-
γυροιΙ..
— Δὲν αὐτοκτόνησε, δολοφονήθη-
κε Ι δηλώνει ὁ ἀστυνόμος. Καὶ ὁ πρῶ-
τος ὕποπτος ἔστε ἐσεῖς
Πῶς κατάλαβε πὼς δὲν ἦταν αὖ-
τσκτονἴας
ὁ
A! λύσεις εἰς τὴν σελίδα 56
ΕΛΕΓΞΑΤΕ
1. Ποῖα γραπτὰ κείμενα ἄφησεν ὁ
Σωκράτῃς;
2. Πῶς ἀπέθανεν ἡ Κλεοπάτρας
3. Τί ἦταν ὁ Ἀννίβας
4. Πῶς εἶναι γνωστὸν εἰς τὴν ἑλλη-
Ξικὴν τὸ Ἀνάκτορον τῶν Tut'-
ερυ;
5. Ποία ἦταν ἡ σημαντικωτέρα ἀ-
νακάλυψις τοῦ Λουδοβίκου Πα-
στέρς
Ποιά ἦταν ὁ μεγάλοι ἔρως τοῦ
ωΐθρθ
ναυάρχου Ὁρατίου Νέλσονος;
Ποιός μουσουργὸς ἔγραψε τὴν
«Νόρμὠἰ
. Πῶς ἀπέθανε ἡ περίφημη κατά-
σκοπος, Πάτα-Χάρις
9. Ποιός διέβη πρῶτος μὲ ἀεροπλᾶ᾿
νο τὸν Ἀτλαντικὸν ὠκεανὸς
10. Ποιά ἦτανη««Ἐπιχείρησις Βαρ
βαρόσσα» τῶν Ναζί;
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ
‘0 Μίλτων, 6 'Ayykoc ποιητὴς τοῦ «Ἀ-
πωλεσθἐντος Παραδείσου», εἶχε γίνει τυφλὸς
ὅταν παντρεύτηκε γιὰ τρίτη φορά. Πῆρε μιὰ
γυναῖκα πολὺ ἄμορφη ἀλλὰ μὲ πολὺ στριφνὸ
χαρακτῆρα καὶ τρόπους σκληρούς.
Μιὰ μέρα, 6 λόρδος Μπάκιγχαν εἶπε
στὸν Μίλωνα πὼς ἡ γυναῖκα του ῆταν ἕνα
ρόδο. Ἐκεῖνος τοῦ ἀπήντησε
- Δυστυχῶς δὲν εἶμαι πιὰ σὲ θέση νὰ
δῶ τὰ χρώματα τῶν ρόδων. Ἀντιλαμβάνομαι
δμὼς πολὺ καλὰ τ᾿ ἀγκάθια τους.
Μιὰ μέρα 6 Διογἐνης ἔπλενε μερικὰλα-
χανόφυλλα ἔξω ἀπὸ τὸ περίφημο ιθαρι του.
ὅταν εἶδε νὰ Περνάρη6 φιιλόσοφος Ἀρἱστιτι-πος,
ποὺ πήγαινε στὴν Αὑλὴ.
- Αν ἤξερες νὰ μένῃς ἱκανοποιημένος ᾿
μὲττὰ λάχανα, Ἀρίστιππε, τοῦ εἶπε 6 Διογἑ-
νης, δὲν θὰ εἶχες ἀνάγκη νὰ κολακεύης τοὺς
ἰσχυρούς.
- κι ἐσὺ Διογἐνη, ἀπάντησε 6 Ἀρίστιπ-
πος, ἂν ἤξερες νὰ Κολακίδης τοὺς ἰσχυρούς,
δὲν θὰ καταντοῦσες νὰ τρῶς λαχανίδες.
Κάποτε ὁ Δεληγιάννης πῆγε ἀπὸ τὴν Αἰ--
δηψὸ στὸ χωριουδάκι Ἀγιος. O1 χωριάτες
βγῆκαν νὰ τὸν προϋπαντῆσαν καὶ προσεφώ-
νησαν τὸν Δεληγιάννη μ᾿ αὐτὰ τὰ λόγια:
-— Τὰ σεβάσματα μας καὶ καλῶς ὥρισες,
κύριε... νωματάρχη
Ο Δεληγιάννης γύρισε στοὺς φίλους του
καὶ due:
—— Εὐτυχεῖς o1 ἄνθρωποι διὰ τοὺς ὁποίους
ἡ ὑψηλότερη ἐξουσία εἶναι ἡ τοῦ ἐνωμοτάρ-
χουΙ... 55
 ᾔψᾅθἄἒἇᾕ
1.457)” flu N.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
..ι «νυ>.,.ζ..[..κ..........υ.«.νυ.ι , ψωμί [ ,.
ΕΙΣ ΑΝΑΡΜΟΣΤΑΣ
Ο ἀναγνώστης μας Ἐνωμοτάρχης
κ. Καζιάνης Σπυρίδων δί ἐπιστολῆς
το᾿ἷ> παρακαλεῖ νὰ τὸῦ γνωρίσωμεν
σχετικῶς μὲ τὰς προαγωγὰς τῶν Ὑ-
παξιωματικῶν.
Ἀπάντησις: Τὸ θέμα τοῦτο ὅπερ
ἀπασχολεῖ τοὺς ὑπαξιωματικοὺς ἔχει
μελετηθῆ ὑπὸ τῆς ἡγεσίας καὶ ἔχουν
ὑποβληθῆ προτάσεις ἐπιλύσεώς του.
Ἦδη τελοῦμεν ἐν ἀναμονῇ τῆς ἀστο-
φάσεως τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ.
Πολλοὶ ἀναγνῶσται μας δί ἐπιστο-
λῆς των ζητοῦν νὰ πληροφορηθοῦν πό-
τε λογίζεται συμπεπληρωμένη 125--
τία διὰ τὴν λῆψιν τὸῦ χορηγουμένου
_ ἑφ᾿ ἅπαξ βοηθήματος.
Ἀπάντησις Τὸ ἀνωτέρω βοήθη-
᾿ ᾿ μα χορηγεῖται ἅμα τῇ συμπληρώσει 21) κ. Τσαγκαράκη Γεωργίου. 22)
ὑπηρεσίας 11 ἐτῶν, 6 μηνῶν καὶ 1 κ. Σασσωτάκη Ἰωάννου.
ἡμέρας ἀπὸ τῆς ἡμερομηνίας καθ᾿ ἣν
ὠνομάσθησαν μόνιμοι χωροφύλακες ἢ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
δόκιμοι ὑπενωμοτάρχαι διὰ τοὺς ἐξ ἰ-
διωτῶν προερχομένους καὶ , εἰσαγομέ- Ζ «Ἐπιστημονικἡ Ἀστυνομἰα», ᾿τεῢχος
᾿ νους εἰς τὸ Β, τμῆμα τῆς Σ.Ο.Χ. .,
Ο χρόνος τῆς ἐν τῇ Σχολῇ ἐκπαι-
δεύσεως τῶν δοκίμων χωροφυλάκων
δὲν ὑπολογίζεται, δεδομένου ὅτι κα-
τὰ τὸν χρόνον αὐτὸν δὲν τυγχάνουν
οἱ δόκιμοι χωροφύλακες μέτοχοι τῶν
ἀσφαλιστικῶν ταμείων, ἐνῶ ἀντιθέ-
τως ὑπολογίζεται 6 τοιοῦτος δοκίμου
ὑπενωμοτάρχου.
- ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΑΝΔΡΑΣ _
ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
Οἱ κάτωθι ἰδιῶται δί αἰτήσεώς των.
πρὸς τὸ Ἀρχηγεῖον χωροφυλακῆς,
γνωρίζουν ὅτι προσφέρουν εἰς τοὺς
ἄνδρας τοῦ Σώματος τὰ κάτωθι εἴδη
καὶ ἐξυπηρετήσεις ὡς ἀκολούθως
1) Α. Ζ. Βενετόπουλος, Πατησίων
20, Ὀπτικὰ εἴδη, ὀματοῦάλια παθή-
σεων καὶ ἡλίου μὲ ἔκπτωσιν 30%.
2) Ἠλίας καὶ Δημήτριος Τόγκας,
κατάστημα στρατιωτικῶν εἰδῶν Ἀ-
καδημίας 4, ὔφασμα στολῆς ἀξιωμα-
τικῶν τῆς αὐτῆς ποιότητος μὲ τὸ χο-
ρηγηθὲν ὑπὸ τῆς Ὑπηρεσίας, ἀναλαμ-
βάνοντες καὶ τὴν κατασκευὴν στολῶν.
56.
,. ω...
ὖᾥβᾂ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΙ
., «MM «ω... ψωμί/αι ΜΜ
ΛΥΣΕΙΣ
,
Ἐλήφθησαν συνεργασίαι, διὰ τὸ
περιοδικόν, τῶν κάτωθι:
ὁ p ι ΖἳὗβιξζἳλἑΞΣθΝ
1. ΚΑΛΑΜΑΤΑ - ΚΑΜΠΑΝΕΣ
1) Ἀρχιμανδρίτου κ. Λένη Ἀ- 2. ΕΡΑΤΩ - ΠΑΥΛΑ
3. ΝΝ - ΑΠΟΡΑ - ΡΑΤΣΑ - EM
βροσίου. 2) Ἀντισυνταγματάρχου κ.
Λινάρδου Νικολάου. 3) Σύνταγμα-
4. TOK - ΑΚΙΣ - ΟΡΙΑ - ΣΚΕ
5. ΑΜΑΤΙ- ΑΝΗΣΥΧΙΑ - ΣΑΑΡ
τάρχου κ. ΚαρτάλουἳΓεωργίου. 4) 6. ΡΛΒΕΛ - ΑΜΥΧΗ - ΚΟΥΤΙ
Ταγματάρχου κ. Τερζῆ Φιλοποίμε- 7. ΙΣΟΤΗΣ - ΑΝΑ - ΠΟΥΡΟΝ
8. ΣΑΜΟΣ - ΚΑΡΤΑ
νος. 5) Ταγματάρχου κ. Κουνελάκη 9. ΕΝΗΜΕΡΩΝΩ
Μιχαῄλ. 6) Ταγματάρχου κ. Μεταλ- 10. ΠΑΡΙΣ - ΣΙΝΑΙ
ληνοῦ Ἀγγέλου. 7) Ὑπομοιράρχου 11᾿. ΑΓΟΡΙΑ - ΑΜΑ - ΣΙΝΕΜΑ
κ. Ρούμπα Ἰωάννου. 8) Ὑπομοιράρ- 12. ΡΕΣΤΑ - ΑΝΟΙΑ - ΣΟΡΟΣ
13. ΑΡΙΛ - ΑΠΙΣΤΟΣ - ΛΟΥΤ
χου κ. Ζαρκαδάκη Κωνσταντίνου. 9) 14. ΒΟΣ - ΟΛΟΣ - ΙΡΟΣ - ΙΡΑ
Ἀνθυπασπιστοῦ κ. Τριάρχη Φωτίου. 15. ΑΣ - ΛΜΑΡΑ - ΑΑΡΩΝ - ΑΛ
10) Ἀνθυπασπιστοῦ κ. Ντολοπούλου 16. ΑΛΑΤΙ - ΤΟΠΟΣ
Στεργίου. 11) Ἐνωμοτάρχου κ. Μα- 17. ΙΣΤΟΡΙΑΙ ἼΧΑΣΛΠΙΚΑ
K A Θ E T Ω Σ
κρῆ Νικολάου. 12) χωροφύλακος κ. 1. ΚΑΝΤΑΡΙΑ - ΚΑΡΑΒΑΝΙ
Πετροπούλου Μιχαὴλ. 13) Θεολόγου 2. ΗΜΑΣ - ΓΕΡΟΣ
κ. Τίγκα Ἀναστασίου. 14) Γυμνα- 3. ΛΕ - ΚΑΒΟΣ - ΠΟΣΙΣ - AT
σιάρχου κ. Ἰουστινιάτη Νικολάου. 4. ΑΡΑ - ΠΕΤΑ - ΑΡΤΑ - ΑΛΟ
5. ΜΑΠΑ - ΛΗΜΕΡΙΑ - OMAP
15) Φιλολόγου κ. Καραβασίλη Σ.
6. ΑΤΟΚΑ - ΣΟΝΙΑ - ΑΛΑΤΙ
16) Φοιτητοῦ κ. Μπανάκα Εὐστρα- 7. ΤΩΡΙΝΑ - ΣΗΣ - ΑΠΟΡΙΑ
τίου. 17) Διδασκάλου κ. Δρέλια Κων- 8. ΑΣΗΜΑ - ΑΝΙΣΑ
σταντίνου. 18) Διδασκαλίσσης κ. Κα- 9. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
10. ΡΟΥΧΑ - ΑΙΤΙΑ
στόρα Εὐσταθίας. 19) κ. Φλώρου IἸ. ΑΠΑΡΧΗ - ΚΩΣ - ΑΟΡΑΤΑ
Κωνσταντίνου. 20) κ. Γουναλάκη Κ. 12. ΜΛΤΙΛ - ΠΑΝΙΣ - ΣΟΡΟΣ
13. ΠΟΣΑ - ΚΟΡΩΗΙΣ - ΣΩΠΑ
14. AAA - ΣΟΥΤ - ΑΝΟΑ - ΝΟΙ
15. ΗΑ - ΣΑΥΡΑ - ΙΕΡΟΙ - ΣΙ
16. ΕΚΑΤΟ - ΜΟΥΡΑ .
17. ΣΗΜΕΡΙΝΑ - ΚΑΣΤΑΛΙΑ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΝ ΠΡΟΒΛΕΙΜΑ
Ἐφ᾿ ὅσον 6 Σὰμ Ταίηλορ κρατοῦσε
B', πραγματευόμενον περὶ τῶν ἱ-
στὰ χέρια του τὸ χαρτὶ τοῦ προστίμου
χνῶν (ἀναζήτησις, περισυλλογή,
καὶ 6 θάνατος ἦταν ἀκαριατος, πῶς
τεχνικὴ καὶ ἐργαστηριακὴ ἐκμἐ
πυροβολήθηκε μόνος του; ᾿ .......
τάλλευσις αὐτῶνὶ. Τὸ τεῦχος τοῦ-
ΤΑ return)“ F
το ἀποτελούμενον ἐκ 260 σελίδων,
περιλαμβάνει 67 εἰκόνας ἰχνῶν καὶ
πλῆθος στατιστικῶν πινάκων. Πρό-
κειται περὶ βιβλίου ἀναγκαιοτάτου
διὰ τοὺς ἀπασχολουμένους μὲ τὴν
Π
δίωξιν τοῦ ἐγκλήματος. ᾿ ΕΛΕΓΞΑΪΕ ΪΑΣ mom: ΣΑΣ
.
β 1. Κανένα. Τὶς θεωρίες τοῦ Σωκρά-
«Nan-um} Ἐπιθεὡρησις». Διμηνιατον τη γνωρίζομε μόνον ἀπὸ τὰ γρα-
περιοδικὸν Ἀρχηγείου Ναυτικοῦ, πτὰ κείμενα τοῦ Πλάτωνος.
τεῦχος 341 Ἰανουαρίου - Φεβρου- 2. Ηὐτοκτόνησε ἀφήνοντας δηλητη-
αρίου 1970. Περιλαμβάνει μελέτας ριώδη φίδια νἄ τὴν δαγκὠσουν.
καὶ πληροφορίας ἐνδιαφερούσας ἀ- 3. Καρχηδόνιος στρατηγός, φανατι-
μέσως ἢ ἐμμέσως τὸ Ναυτικόν. κὸς ἐχθρὸς τῶν Ρωμαίων.
4. Κεραμεικός. ᾿
5. Ο ἀντιλυσσικὸς ὁρρός.
Ὑπὸ τοῦ «Κέντρου Μείζονος Ἑλ-
6. Η Λαΐδη Χάμιλτων.
ληνισμοῦ», Ἀμαλίας 48, Ἀθῆναι, ἑ- 7. Ο Μπελλίνι.
ξεδόθη εἰς ἀνατύπωσιν ἡ Μεγάλη 8. Ἐτουφεκίσθηἀπὸ τοὺς Γάλλους.
Χάρτα τῆς Ἑλλάδος τοῦ Ρήγα Βελε- 9. Ο Ἀμερικανὸς συνταγματάρχης
στινλῆ. Πρόκειται περὶ ὡραιοτάτης Λίντμπεργκ.
καὶ λίαν ἐπιμελημένης ἐκδόσεως τῶν 10. Η ἐπίθεσις κατὰ τῆς Ρωσίας.
γαρτῶν τοὺς ὁποίους πρῶτος ἐξέδω- TEXT ΠΑΡΛἩΡΗΠΚΟἩΪΟΣ
᾿σεν 6 Ἐθνομάρτυς τῆς ἑλληνικῆς ἐπα- Τὸ τετράγωνον τὸ ὁποτον ἔχει καὶ αὑ-
ναστάσεως Ρήγας Βελεστινλῆς. τὸ 4 εὐθεῖες.
 χίλιες ἀπολαύσεις. Σὲ ὅλα τὰ διεθνῆ δρομολόγια
χρησιμοποιοῦνται
τὰ μεγαλοπρεπῆ, ἄνετα Μπόϊγκ. πρὸς τὶς ΗΠΑ τὸν ΚαναδᾳζὟ Ἐ ν
τὴ Μέση Ἀνατολὴ καὶ τὴν Ἀφρική. Τὸ ἱπτάμενο προσωπι
᾿ θὰ σᾶς προσφέρῃ τὴ ζεστασιἀ, τῆς πατροπαραδότηςἔτι ἔχ-
ἑλληνικῆς φιλοξενίας. Θερμὴ υποδοχή. Πρόσχαρο χαμογελῶΞ᾿᾿ ἳ ἡᾞ.
γ , Εἴμαστε 17 ἐθνικὴ ἀεροπορικὴ ἑταιρία τῆς ἙλλάδοςᾇΜἳιλαμε «ζ.
τὴν ἴδια γλῶσσα. Μὲ κάθε εἰσιτήριο προσφέρομε ἕνα ἀξέχαστο ταξιδι

ιιιξιϋειιιιτε Τίε ἤτοι Πλιιιιιιιιιιιιϊ [λληιιιιιι φιλιιξειιιιι W

 . Ξ-Ἐ-οὶ ιι»- u»..--

Ἐνσ θαυμάσιο αεμαἰν μπορεῖτε νὰ τὸ κεντήσετε σὲ σταυροβελον1ἀ μὲ Μουλινὲ D.MC. !

ἒγᾁᾞβτἱᾷ,