, , ,χ :

«ἒ, . »τι--
Α ἰᾷ γ , E «ἒ,

ᾏ “run- ἔ
 ἒ

;ὀ-....--Οσ «
'O: 00000ὁ ι
i.--“ .
ἱι 3-0.9-600

!
...ἀμμ-

σ
I?
.

ΠλΓΘεΝλΓΦΓἰ-ΞΙΟΝ N. ΜΑΚΡΗ ἒ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ἭΛΞΦ- 650.676 -651.673 -651.690 -651.294 -
αἱ-
.

ΝΝ .cu.
ga11amj-
.

,. ..μ-ω. “uh
,.

IT; L -
. r
η,

--ι-ἳ-ιξᾮΙΩΚὯἘ
«ᾊ--ὶ ᾿᾿3γ
..ἱ

. . . . .__
..υ

τ.

. ιᾇῃἳιὰ κζ. ᾿;᾿ὶ

-. {-‘1'
J
Mr

\4" .......- ; . ιιιιπσθἳἇῂι,m...

w.
W.

᾿
κ,

1
ω ,
.\
,ω
υ
 υ .
Η Γιορτὴ τῆς Mmépuc ν.- ‘3.

' ιβ»-

..ξ
-ἡ ”’5. τ\. Ὗκχ
r

a Η Κυριακὴ τῆς 10-5-1970 ἦτο

᾿-ν-Ἱιιιιι

ἀφιερωμένη στὴν γιορτὴ τῆς ΜΗΤΕ-

ΡΛΣ. Λίγα λουλούδια, ἕνα χαμόγελο,
ar—
ς
1‘"
μιὰ ὑπόσχεσι, ἕνα μικρὸ δῶρα, ἔδει-
ξαν γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὴν ἀγάπη
μας γί αὐτὴν.
Ti εἶναι ἡ μητέρα, τἱ προσφέρει
καὶ πόσα πράγματα ἐξαρτῶνται ἁπ᾿
ΜΑΝΑ
τὴν, τὰ ἔχει ἐκτιμήσει Κάθε ἄνθρωπος. ᾿
Ἀπὸ τὶς Σπαρτιἁτισσες μητέρες,
Μἀνα. δὲν βρίσκεται λέξι καμμία
μέχρι τὴν Μητέρα τοῦ Χριστοῦ τὴν
Παναγία καὶ τὴν μητέρα καθενός μας᾿,
[νὰ ᾿χη στὸν ἦχο της Τόση ὰρμονὶα. ἔ.
ὁ ρόλος καὶ τὸ μεγαλεῖο της καταξιὦ- Σὰν τέτοιὸςνόι σ᾿ ἄκουσε μὲ Στῆθος κρύο.
νεται κάθε μέρα, καθε ὥρα, κάθε ἄνομα θετος
στιγμή. Παιδὶ ἀπὸ σπάργανα ζωμἑνο ἀκόμα.
Εἶναι ἡ Μάνα τὸ ἱερὸ πρόσωπο μὲ χάρι ἀνοίγοντας γλυκὰ τὸ σῶμα.
ποὺ μᾶς χάρισε ὅχι μόνο τὸ «ζεϊν», γυρνάει ΟΤὸν ἄγγελο ττοϋ τ᾿ ἀγκαΛΙάζει.
ἀλλὰ καὶ τὸ «Εὖ ζεῖν», μὲ ὑπεράν-
καὶ Μ ά ν α κράζει.
θρωπο πολλὲς φορὲς κουράγιο καὶ μὲ
προσπάθεια ποῦ ξεπερνᾶ συχνὰ τὴν ἀ-
Στὸν Κόσμο τρέχοντας ὁ νέος διαβάτης
δὐνατη φθσι μιᾶς γυναίκας. ττἑφτει στ᾿ ἀγνώριστα βρόχια ἀπάτης.
Εἶναι ὁ καλός μας ἄγγελος ποὺ μᾶς κί ἀναστενάζοντας
παρηγορεῖ σὲ κάθε μας δυσκολία, μᾶς Μ ἀ ν α μου λέει.
παράκολουθεῖ στὸ διἁβα τῆς ζωῆς καὶ Μ όιν α, καὶ κλαίει
μᾶς παραστέκει πάντα, ἀκόμα κί ὅταν τῆς νιότης φεύγουνε τ᾿ ἅνδια Κ.!᾿ ἡ χάρι
βρίσκεται μακρυὰ μας.
τριγύρω σέρνεται μ᾿ ἀργὸ ποδάρι,
Ἀγία ἡ ΜΑΝΑ. Σ᾿ ὅλες τὶς, χῶ-
ὥσπου στὴν κλίνη τούσὰν Βαρεμένος
ρες, σ᾿ ὅλες τὶς ἐποχἐς.
ττέφτει ὁ καημένος.
Τὸ περιοδικὸ μας, μὲ τὴν εὐκαιρία
τῆς γιορτῆς τῆς Μητέρας, δημοσιεύει Καὶ πρὶν τὴν ὕστερη πνοη του στεὶλη.
τὸ ποίημα τοῦ Γεράσιμου Μαρκορᾶ ἀργὰ ταράζοντας τὰ κρύα του χεὶλη.
«ΜΑΝΑ» τὸ ὁποτον ἀφιερώνει σὰν έ- καὶ μὲ Τὸ Μ ἀνα μου πρώτη φωνή του.
λάχιστο δεῖγμα τῆς ὀφειλομένης τι- Πετᾶ ἡ ψυχή του.
μῆς, εὐγνωμοσύνης καὶ ἀγάπης, σ᾿ ὅ-
λες τὶς μητέρες τοῦ κόσμου. ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΡΚΟΡΑΣ
 ἒ

νκ κκ κ ώ.«αΜκνχΝχΝν»αΛΝὟνΛ>χ/ᾛἬκνκ
ΗΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ
ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
i ΕΚΔΟΣΙΣ: ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
ἒ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑς ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Ξἷραφετοπ θ, ἕεπιεμβρἰου 48, ᾿<β<9ῆυαι Inf). 835.142

ΙΟΥΝΙΟΣ 197C), ΞΤΟΣ ’Iov -ΤΞΥΧΟΣ 80v

Ὗ-ΛᾋΜ. _\ ωἸ

Ξ, ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
,- -,- ἔκ,-

Ἐορτὴ τῆς [Δητἑρας ............. 1

ἕξι.

'A'ro την ὁμίχλη στὰ 41mm. Χρ. Μιχαλοι) 3

.

Σωὲντευξις κ. Ὑπουρδῦ Δημ, Τάξἱως Δ

-- . τ... J,γ ,α

Ο Στεριαιὸςιθιηγημα Δ, Πα-ἷαδο-δὺ/ὶιου) 5
Ἀπὸ τῆς Γῆς εἰς τίοι Σελήνην (K. Μακρῆ
315”

Ὑφηγητοῦ ΠαὶἰὟιστημιου ἈθτμῶκἸ 7

._ .

‘O 'Hyr’nwp (‘Anwunayponcxpxm ἑἀ.

᾿,ὒκ᾿ᾖ; Ιάᾇχαρη) 10
9-”...1‘

8:111111" "’11 ,, . .... . ... . γ, 1}

Mun? μας . . .. ...μγ 14
1 [τηι -ἴ, «Ἡ», Ηθἒςνῒ, Ἆλκάὶᾜιαινοῦ) 15
τ
. . . . ,. γ. . . γ γ ὶί)
11171.1mmo1'; ιθ, Γ, Στρατη-

"" ἡ ι . 23
Η \1', mum ΞἘ, αἱ ἐςηρὶιοὟαι της (N.
, Η 0,11.011404"V'mpmpcxp/Qw ., 35
..ἱ ίΙιωτήἑ-υκτᾇῤοτης . 28
t; Αλἳ. Ὕίτιυτἵἑζἒιν ...γ ,..., γγ.., , 30
g 'F~._»" Π (Ὗρᾋθα καὶ 'xHGo\p' [φια
Ο _ ί-11ΕΠὶ 11 32
aw“ }1‘Ἰ11.'1w1'1"'1!1,10@11ςίΓρ Ζητριὸη) 34
. , ‘b.;1 1101110 μἸ ςωἳ ............ 38
Ὄχι αἷμα σῖτά (καθα/,το ('Ayy. Μεταξὺ
βἽζοιο WA σ \1κγματαρχου Χωρο-
Τὸ «νέον κῦμα» στὴν οὐγχρονη Ἑλληνικὴ Τἐ» φ ᾞα ι , ,, .ῒο
χνη εἶναι ἀπηλλαγμένο ἀπὸ ἵὶς ἔξΐρἱμἰσᾞΚἑς Για σᾶς Kp'o1 uo (ΓουκιιαςΚαῥαδι τ--ηὶ -13
ὑπερβολὲς μὲ τὶς ὁποῖες παρουσιάζεται ἀλλοῦ. -Οτω ἡ ἀστ\1011 α αΞρ ἡ (χρ, Ρύζι Ο
Ο πίναξ TOG ἐξωφύλλου μας (”H‘- Κϋπῤαἷσἲἰ) ποὺἎου, Μιοιιραρχο ) .. γ . . . . , 44
προιὖάλλει ἕνα Θαλασσινὰ τοπετο, σὲ χρωματι- M101 ὺὟο-,ττη ἒξχιφα»τιυὶ (donινομικο διιη
κὴ ἐπανάσταση ἡ ὁποία δμὼς κρατᾶ κσλσίσθη- κμα) . γ. . . . , . . .. . . . . 47
τα καὶ ἁρμονικὰ ὅλα τὰ διάσιμα παραδοσια- Ἀθλητισμός . . . .. . .. .. .. 51
κἀ στοιχεῖα ποὺ τριάντα αἰῶνες Ἑλληνικῆς \1 ασκ ΞόοιΞτε μἹθΞΧm τας . . 52
Τέχνης ἐκληροθὁτησαν. I‘m τοῦ Mm ος , , . , ......... 54
'H 'Atquoypaota μας ......... . 56

WWWAW

ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΤΗΣΙΑΙ
Ἀξιωματικοὶ - Ἀνθυπασπισταὶ Δραχ. 100
Ὑπαξιωματικοὶ - Χωροφύλακες » 80
Πολίτικοὶ Ὑπάλληλοι - ᾿Ξδιὢται ) 100
Σύλλογοι - Σωματεῖα . Ὀργανισμοὶ » 150

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΤΗΣΙΑΙ
Πάσης φύσεως συνδρομηταὶ Δολλάρια 5

ἒ ΤΙΜΗ τεγχογΣ ΔΡΧ. 10 (τ) (τ)

 Τὸ Τέταρτον ἔτος ἀναΤἐλλει...

A11!) ΤΗΝ ΘΜΗΧΛΗ

ΕΠΣ T0 ΦΩΣ

1.
...ιι-Ἱ
,.,
Ι

.._.__.'£..,
-.«:,
,.

‘ι

ΧΡ. ΜΙΧΑΛΟΥ
Γεν. Γραμ. Ὑπ. Γεωργίας

τίἕδωσεν.υ

Ai ἐπέτειοι τῶν μεγάλων ἐθνικῶν ἀλλὰ διὰ πρόσθετα πεδία δημιουργἱας. λεται ἡ ὄψις τοῦ τόπου καὶ ἡ κατεύ-
ἐξορμήσεων δὲν ἠμπορεῖ νὰ είναι, ὰ- Ἐξεκίνησεν ὰπὸ μίαν ὀνομαστικὴν θυνσις τοῦ πεπρωμένου του. Ἀπεσὐ-
πλὡς, σταθμοὶ εὐγνωμοσύνης Ὀφεί- Δημοκρατίαν, τῆς ὁποίας τὸ, ἐν ἁ- ροντο, τότε, κεφαλαια, ἐν σπουδῇ. Ἐν
λουν νὰ εἶναι, κυρίως, ἀφετηρίοι λαμ- ποσυνθἐσει, πτῶμα περιεφέρετο, ἀπὸ σπουδῇ, τωρσ, τοποθετοῦνται, διὰ νὰ
προτὲρσς συνεχείας. Διότι μόνον ἑ- τοῦς καπήλους της. εἰς τὰ πεζοδρό- προλαβουν. Ἀνεπιθὐμητον, τότε, sic
τσι παρέχεται ἐθνικὸν ἀντίκρυσμα. MO- μια, ως δικαιολογητικὸν δημοκοπικοῦ τὴν ἀλλοδαπὴν τὸ νόμισμα μας. 'Ev-
vov ἐτσι ἐξασφαλίζεται ἰστορικόν κἀ- ὀρυμαγδοῦ. Καὶ φθόνει εἰς κάποιαν θουσιωδῶς εὐπρόσδεκτον, τώρα, ὡς
λυμμα. Ξεκινοῦν πολλοί. Ἀλλὰ πόσοι ἄλλην ΔημοκραΤίαν, θεμελιωμένην εἰς τὸ στερεώτερον. Ὑποτονικὴ, τότε, ἡ
φθἀνουν; Καὶ τὸ οὐσιαστικώτερονε παραγωγικὴ δραστηριότης. Μὲ ταχὐο-
τὸν σεβασμόν, sic τὴν ἀλήθειαν τῆς
Ποῦ φθόνουν; ρυθμο παλμὁ, τώρα, πυρώνει ὲργο᾿
ἐλευθερίας, εἰς Τὴν οὐοίαν τῆς κοι-
στασια, διοχετεύει τὴν ποιότητά τους
Ἐξεκίνησε καὶ ἡ Ἐπανάστασις τῆς νωνικῆς δικαιοσύνης.
πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν, ἀνοίγει δι-
21nc Ἀπριλίου 1967. Ἐξεκίνησε ἀπὸ Ἐξεκίνησεν ἀπὸ Τὴν ἀνυποληψίαν αρκῶς ὁρίζοντος.
μίαν Ἐλλὰδα. ὺΠὁ ᾿τὴν ὁποίαν τὸ ἠ- πρὸς τὴν σίκονομίαν, παραπαίουσαν Ἐξεκίνησεν ἀπὸ μίαν διοικητικὴν
φαίστειον τῆς ἀναρχίας, ὕστερα ἀπὸ εἰς τὸν πολιτικὸν σαλον, ὰνἀπηρον, μηχανὴν ὑπόδουλον εἰς Τὸν κομμα-
συγκλονιστικοὺς κοχλασμοὐς, ἦτο ἕ- συνεπείᾳ ἐλλείψεως ἐμπιστοσύνης, εξη- τὰρχην καὶ ἀσυμφιλίωτον μὲ τὸν πο-
τοιμον νὰ ὲκραγῆ. Καὶ ἀφοῦ ἔφραξε. σθενημὲνην ἀπὸ τὰς ἁφαιμακτικὰς s- λίτην. Kai ἔφθασεν sic μίαν ἄλλην,
μὲ πνεῦμα συνὲσεως. ἀποφασιστικότη- πιδρομὰς τῆς δημοκοπἰας. Kai ἐφθα- πειθαρχοῦσαν μόνον εἰς τὸν Νόμον,
τος καὶ ἀδελφωσὐνης, τὸν κρατῆρα, σεν εἰς μίαν σίκονομίαν. ἱκανὴν νὰ εἰς τὸ συμφέρον τοῦ κοινωνικοῦ συ-
ἔφθασεν εἰς κάποιαν νέον Πατρίδα, κρατῇ μεγάλης πνοῆς καί μεγάλου δυ- νόλου, sic τὴν δικαίαν διεκδἰκησιν.
ποῦ δὲν ἀγωνιᾶ δί ἐξόδους κινδύνου, ναμικοῦ ὲργα, μὲ τὰ ὁποῖα μεταβαλ- Ἐξεκίνησεν ὰπὸ τὴν καταπτόησιν
 Η ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ 1970
Ο ΥΓΙΟΥΡΓΟΣ Δ. ΤΑΞΕΩΣ ΟΜΙΛΕΙ
Τὴν Παρασκευὴν 15-5-70 ὑπὸ τοῦ
Ὑπουργοῦ Δημοσίας Τάξεως κ. Πα-
ναγιώτου Τζεδελέκου ἐδόθη συνέντευ-
ξις ἀπὸ τοῦ Σταθμοῦ Τηλεοράσεως
τῆς Υ.Ε.Ν.Ε.Δ.
Ο κ. Ὑπουργὸς ἀπαντῶν εἰς σχετι-
κὰς ἐρωτήσεις εἶπε μεταξὺ ἄλλων:
-Δἐν εἶναι ἀνάγκη, νομίζω, νὰ
περιγράψω τὴν εἰκόνα μιᾶς καταστά-
σεως τὴν ὁποίαν ζῆτε, καθημερινῶς,
σεῖς καὶ ὅλοι οἱ Ἕλληνες πολῖται,
Δίὰ πάντα καλόπιστον παρατηρητήν
καὶ κριτήν, εἴτε ἡμεδαπὸν εἴτε ἀλλο-
δαπόν, ἔκδηλος εἶναι, ἡ εἰκὼν τῆς ἐ-
πικρατούσης ἐν τῇ χώρᾳ εὐνομίας,
τάξεως, γαλήνης καὶ ἡσυχίας, αἱ δ-
ποῖαι διαγράφουν τὰ πλαίσια ἐντὸς
τῶν ὁποίων ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἔπιτέ
δεται, ἐν εἰ ήνῃ, εἰς τὸν δημιουργι-
κόν του μό gov. Ἤδή οἱ ἄνδρες τῶν
Σωμάτων ᾆσφαλείας, ἀποδεσμευθέν-
τες ἀπὸ τὸ ἄχαρι ἔργον τῆς καθημε-
ρινῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν ἀναρχο-
κομμουνιστῶν, ἐπιδίδονται, μετὰ ζή-
λου εἰς τὸ Σπουδάτον κοινωνικὸν των
ρόλον.
Εἰς τεθεῖσαν ἐν συνεχείᾳ ἐρώτησιν
περὶ τῆς δραστηριότητος τῶν Σωμά-
- των Ἀσφαλείας, ὁ κ. Ὑπουργὸς ἀπήν-
τησεν ὡς ἑξῆς:
Συὶἐςἒια ᾿Ξ< τ᾿1ί 3 revi):
τὴν ὁποτον προεκάλει ὁ πολιτικὸς ἁλ-
ληλοσπαραγμὀς, ἡ κομματικὴ σκοπι-
μὀτης καὶ ἡ ἀπαλλοτρίωσις τὸῦ oi-
σθὴματος ἐθνικῆς εὐθύνης sic τὴν ί-
διοτἐλειαν τοῦ πολιτικοῦ σοφίσματος.
Καὶ ἔφθασεν εἰς τὴν ὑπερηφὰνειαν,
ίἡν ὁποῖαν ἐμπνέουν ἐπιτεύγματα, ἐ-
πισὐροντα διεθνῆ θαυμασμὸν καὶ δι-
εθνη ἐκτίμησιν.
Ἐξεκίνησεν ὰπὸ τὴν ἀπειλὴν τὸῦ
κομμουνιστικοῦ ἐγχειριδίου. Τὸ ὀπαῖ-
ονί-εἰχεν ὀρθωθῇ, διὰ νὰ πλήξῃ τὴν
χώραν εἰς τὴν καρδίαν. Καὶ ἔφθασεν
εἰς τὴν καθολικὴν αἴσθησιν ἐσωτερι-
Α
-Ἡ Χωρ)κὴ, κατὰ τὸ διαρρεῦ-
σαν τριετὲς ἀπὸ τῆς Ἐπαναστάσεως
χρονικὸν διάστημα, ἐπέτυχε εἰς τὴν
περιοχὴν εὐθύνης τηςι
α) Τὴν καθολικὴν παγίωσιν τῆς
δημοσίας τάξεως καὶ ἀσφαλείας.
β) Περιέστειλεν, εἰς μέγαν βαθμὸν
τὴν ἐγκληματικότητα.
γ) Ἐφήρμοσε τοὺς Νόμους πρὸς
πᾶσαν κατεύθυνσιν καὶ ἐν συνεργασία
μετὰ τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων.
δ) Ἐξουδετέρωσε τὸν κίνδυνον τοῦ
κομμουνισμοῦ, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δύ-
νανται οἱ πολῖται νὰ ἐ-ιιιδίδονταί ἀ-
περίσπαστοι, εἰς ἔργα προόδου καὶ ἀ-
ναδημιουργίας, μετέχοντες ὄχι μόνον
δραστηρίως, ἀλλὰ καὶ ἐπιτυχῶς τῆς
ἐκπολιτιστικῆς καὶ ἀναμορφωτικῆς
προσπαθείας, τὴν ὁποίαν ἡ Ἐπανά-
στασις ἀνέλαβε.
ε) Ἀνέπτυξεν, ἐξαιρετικὴν δρα-
στηριότητα είς τὸν ὀργανωτικὸν το-
μέα καὶ συνέβαλεν, ὑπὸ ἀρίστας προ-
ϋποθέσεις, εἰς τὴν ἀποκατάστασιν ὁ-
μαλῶν σχέσεων, κατανοήσεως καὶ συ-
νεργασίας μετὰ τῶν πολιτῶν. Πέραν
τούτων θὰ ἤθελα νὰ ἐπισημάνω τὸ γε-
γονὸς τι, καθ ἔν χρόνον τὸ Σῶμα τῆς
χωροφυλακῆς ἔχει ἐντείνει τὴν ἄ-
γρυπνον ἐποπτείαν του ἐπὶ τῆς δημο-
κῆς ἀσφαλείας, ποῦ ἐπιτρέπει ἀνέτους
χειρισμοὺς ἐξωτερικῆς καὶ οἰκονομικῆς
πολπικῇς.
Ἐξεκίνησεν ὰπὸ τὴν ὑστάτην βα-
θμἱδα, εἰς Τὴν ὁποίαν ὁ τόπος εἶχε
καταδικασθῇ ὰπὸ τὴν ἡγεσίαν του.
Kai ἔφθασεν εἰς ᾿τὴν ὰνωτἐραν, ὁ-
που, σήμερον, ἡ Ἑλλὰς ἀντιμετωπίζει
Ta ἰστορικὰ της προβλήματα.
Ἐξεκίνησεν... Ἀλλὰ πρὸς Τἱ ἡ ἐ-
πιστροφὴς Ὁδὸς πρὸς τὰ ὀπίσω δὲν
ὑπάρχει ὅτε διὰ τὴν μνήμην. Ὁδοὶ
πρὸς τὰ πρόσω πολλοἰ. Ὁδοῖ ἀρετῆς.
εὐφορίας, δημιουργικῶν πρωτοβουλι-
ῶν, πολιτικῆς ἀλήθειας, κοινωνικῆς ὰ-
σίας καὶ ἐθνικῆς ἀσφαλείας, οἱ ἄνδρες
αὐτῆς ἔδωσαν κατ᾿ ἐπανάληψιν λαμ-
πρὰ δείγματα κοινωφελοῦς δραστηρι-
ότητος καὶ ἀλτρουϊσμοῦ μὲ αἱμοδοσί-
ας διὰ τοὺς πάσχοντας συνανθρώπους
των καὶ θετικὴν συμβολὴν, εἰς χριστια-
νικὰς ἐκδηλώσεις ἀνθρωπισμοῦ.
Μετὰ ταῦτα ὁ κ. Ὑπουργὸς ἀνἐ
φἐρθη εἰς τὰ σημαντικώτερα ἐν ἐξελί-
ξει ἢ καὶ μακρᾶς πνοῆς-σχέδια διὰ τὸ
μέλλον καὶ κατέληξεν εἰπὠν:
-Καθ᾿ ὅλας τὰς ἐνδείξεις ὁ λαὸς
ἁμιλλᾶται πρὸς τὴν Κυβέρνησιν ἐν τῇ-
προσπαθείᾳ ὑλοποιήσεως τῶν στόχων
τῆς Ἐπαναστάσεως. Στόχων οἱ ὁποτοι
εἰς οὐδὲν ἄλλο ἀποβλέπουν πέραν τῆς
κατοχυρώσεως τῆς Ἐθνικῆς μας ἀ-
ξιοπρεπείας, τῆς κοινωνικῆς γαλήνης,
τῆς δικαίας κατανομῆς τῶν ὑλικῶν
καὶ ἠθικῶν ἀγαθῶν μεταξὺ τῶν πολι-
τῶν, τῆς εὐημερίας αὐτῶν καὶ τῆς εἰς
τὸ ὑψηλότερον δυνατὸν σημεῖον ἀνυ-
φὠσεως τοῦ πολιτιστικοῦ μας ἐπιπέ-
δου.
νὀδου, ἐκπαιδευτικῆς ὰκμῆς. Ὁδοῖ διὰ
τῶν ὀπαίων ὁ Λαὸς γνωρἰΖει, ὅτι πο-
ρεύεται μὲ ἀσφὰλεισν. Καὶ νὰ, διατί
ἐνηγκαλίσθημεν τὴν Ἐθνικὴν Ἐπανὰ-
στααιν τῆς 21ης Ἀῆριλίου καὶ διατί
τὴν πιστεύομεν. Εἰς Τὴν τρίτην. τώ-
ρα, ἐπέτειὸν της ἱστάμεθα ἐνώπιόν
της μὲ θαυμασμὸν καὶ ἐμπιστοσύνην.
Kai διακηρύσσομεν τὴν ἐπιταγὴν τῆς
ἐθνικῆς συνειδήσεων, ποῦ εἶναι καί
ἐπιταγή τῆς ψυχῆς. Χρέος ἅλων νὰ
βοηθήσωμε τὴν Ἐπνὰστασιν. Χρέος
νὰ προχωρήσωμεν. Χρέος νὰ ὰξιοποι-
ἠσωμεν, μἐ νέα ἐπιτεύγματα, τὴν
νίκην.
 ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΜΑΣ

Ο "7
“TEΙΔΝΟΣ...-,

γΗταν γνωστὸς ὁλάκαιIp: τὸ νησί, ὸΜιχάλης 6

Στεριανός. Ἔτσι τὸν ἔλεγαν. Το «Στεριανὸς» δὲν ἦταν
τὸ ἐπίθετό του, ὅπως θὰ νόμιζε [αIS.ς. Οχι. Ἦταν τὸ
παρανόμι του ποὺ τοῦ κόλλησαν οἱ συν-,οπίτες του, μὲ
τὴν μανια ποὺ εἶχαν νὰ κολλοῦνε παρατσούκλια ὁ ἕνας
στὸν ἄλλο. Τόση Ἰταλῇσ,τα ἦταν ἡ μανία τους᾿ ποὺ δὲν ἧ-
ταν μικρὸς ἢμεγάλος νὰ μὴν ἔχει δίπ λα στὸ βαφτιστικὸ , r
καὶ οἰκογενειακό του ἕνομα, κι ἕνα ἄλλο ποὺ τοῦ κόλλη-
σας καὶ . . . . ξεκολλημὸ δὲν ει,χε. Καὶ ἦταν τόση L If; I: , ,
καὶ τέτοια ἡ ἐπικρότησι του παραι-ομι οῦ ποὺ πολλὲς φο-
ρὲς γινόταν τὸ παρανόμι δ)ης τῆς οἰκογένειας καὶ ἀκο-
ὶουθοῦσε τοὺς ἀποΞέόνους, διπλα στὸ οἰκογενειακό μὲ α - ....- ALAN:
ποτέλεσμα νὰ βλέπει AaIS‘L; καὶ σήμερα στὸ νησί, τοὺς
Πασσάδες, τοὺς Φοκιάδες, τοὺς Φορτίδες νὰ παρουσιά-
ζονται μὲ δυὸ καὶ τρία παρανόμια, ὸπως 6 Νίκος Πασσὰς
6 Παινεμένος, σὰν νὰ πρόκειται γιὰ τὸ ποινικὸ μητρῶο ἕνας ἀπὸ τοὺς συμπαθητικοὺς αὐτοὺς σφουγγαράδες μας.
κάποιου ἥρωα τοῦ ἐγκληματικοῦ. . . πανθέου. ”Ag πάρουμε δμὼς τὰ πράγματα μὲ τὴν σειρά τους.
Καὶ 6 Μιχαλιὸς 6 Σαρδελής, ποὺ λέτε, τὸ Στερια-
Στεριανὸ εἶχαν παρονομάσει τὸν Μιχαλιὸ τὸν Σαρ-
νός, δὲν τὸ κληρονόμησε σὰν οἰκογενειακὸ παρανόμι, μὰ
δελὴ καὶ τοῦτο γιατὶ ἂν καὶ νησιώτης, τίποτα δὲν τὸν ἔ-
ἦταν γνήσιο δικό ταυ παρατσούκλι ποὺ τοῦ κόλλησαν
δενε μὲ τὴν τρανὴ μάγισσα κί ἀφέντρα τὴν καταγάλα-
οἱ μπόὶιπιρες στὴν παιδική του ἡλικία, μιὰ μέρα ποὺ
νη θάλασσα. ὝΗθελε νὰ ζῇ πάντα μακρυά της, νὰ μὴν
τὰ σχολιαρούδια εἶχαν πάει ἐκδρομὴ στὴν ἀπέραντη καὶ
τὴν βλέπει, νὰ μὴν τὴν ἀκούει. Δὲν ἤθελε τὰ δροσερά
κοσμοζήλευτη ἀμμουδιὰ τοῦ Μακρύγιαλου. Ἤταν καλο-
της χάδια στὶς κάψες τοῦ καλοκαιριοῦ, δὲν τὸν συγκινοῦ-
καἴρι, τὰ παιδιὰ μικρότερα καὶ μεγαλύτερα τσαλαδου-
σε τὸ ρομαντικὸ μουρμουρητό, καθὼς τὸ ἁπαλὸ κυματάκι
τοὺσαν στὴν πεντακάθαρη θάλασσα, ἔτρεχαν, ξεφώνιζαν,
ἔπαιζε μὲ τὰ βότσαλα τῆς ἀκροθαλασσιᾶς, δὲν τὸ μά-
πιτσιλίζονταν, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Μιχαλιό, π᾿ ἀπόμενε μόνος,
γευε ἡ ἀπεραντοσῦνη της, μήτε δεχόταν τὸ χάδι τῆς
ἔρημος καὶ παραπονεμένος στὴν ἄκρη, κάπως ξέμακρα
δροσερῆς αθρας της στὸ πρόσωπο του. Ποτέ, μὰ ποτέ, 6'-
ἀπὸ τὸ ὑγρὸ στοιχετο.
σα χρόνια κί ἂν εἶχε v’ ἀντικρύσει θάλασσα, δὲν θὰ φώ-
ὴΝάὶ Nd! ὸΣτεριανός Ξεφώνισε δείχνοντάς τον, ναζε στὸ ἀντίκρυσμά της «Θάλαττα, Θάλαττα. . .» σὰν
τὸ πειραχτῆρι ττ
ιῆς συντροφιᾶς6 Στράτος 6 Μπότελης. τοὺς «μυρίους» στὴν «κάθοδό» τους. Ἴσως νὰ προτιμοῦσε
Καὶ ἀπὸ τότε κόλλησε γιὰ καλὰ στὸν Μιχαλιὸ τὸ Στε- τ᾿ ἄγρια καὶ κακοτράχαλα βουνά.
ριανός. Καὶ πρέπει νὰ παραδεχτοῦμε πὼς 6 Στρατὴς
Ἀπὸ μιὰ μεριὰ εἶχε δίκιο 6 Μιχαλιός.
Μποτέλης ποὺ τοῦ κόλλησε τὸ παρατσοῦκλι, εἶχε μεγά-
λη ἐπιτυχία στὴν ἐπιλογὴ καὶ γιὰ τοῦτο ἔπιασε ἄλλω- Καπετάνιος σὲ μπρατσέρα τρικάταρτη 6 πατέρας
στε. Γιατὶ ἔχει παρατηρηθῆ, παρανόμι ποὺ δὲν ταιριάζει του, ἔμεινε γιὰ πάντα στὴ ἀγκαλιὰ τῆς πλανεύτρας ἀρ-
δὲν κολλάει. Πρέπει νὰ πηγαίνει κατὰ γενικὴ ἀνα- χόντισσας. Ο πιὸ τρανὸς ἀδερφός του, 6 Τιμοκλῆςχάθη-
γνώρισι στὰ μέτρα τοῦ. . . βαφτιστικοῦ. Ἂς εἶναι. . . κε στ᾿ ἀνοιχτὰ τῆς Μπαρμπαριᾶς, ὅταν ναυάγησε τὸ κα-
ράβι στὸ ὁποῖο εἶχε μπαρκάρει σὰν μοῦτσος.
θυμήθηκα τὸν Μιχαλιὸ τὸν Στεριανό, τώρα ποὺ τὰ
σφουγγαράδικα καΐκι α μας, σαλπάρουι ἀπὸ τὰ Δωδεκά- Ἀλλὰ κί ἀργότερα σὰν μεγάλωσε κάπως, πάντα
νησα τὶς Κυκλάδες τὶ1Σποράδες καὶ τὰ ἄλλα μικρὰ τὸ ὑγρὸ αὐτὸ στοιχεῖο 1.III ἀκολουθοῦσε στὸ διάβα τῆς
καὶ μεγάλα AI..μάνια μὲ τοὺς πρώτους ἁπαλοὺς δοριιιδες ζωῆς του.
καὶ ἀφοῦ σβήσουν καὶ οἱ τελευταῖες νότες ἀπὸ τὰ πανη- -θάλασσα τᾶκαμες Μιχαλιό. Τοθλεγε 6 δάσκα-
γύρια καὶ τοὺς ἀποχαιρετισμοὺς, κί ἀνοίγονται στὸ πλα- λός του, κί αὐτὸ σήμαινε κάποια ἀποτυχία του στὰ μα-
τὺ πέλαγος, παίρνοντας μαζύ τους τοὺς κυνηγοὺς τῶν βήματα.
δυθῶν, ποὺ ἔχουν κλείσει σφιχτὰ μέσα στὶς χοῦφτες τους
τὶς ἐλπίδες γιὰ νὰ μὴν τὶς πάρουν οἱ ἄνεμοι, ποὺ θὰ σα- -Τὰ μούσκεψες Μιχαλιό. Γουλεγαν οἱ συντοπῖτες
ρώσουν τὰ ,καταστρώματα καὶ ἡ ἁρμυρὰ ποὺ θὰ λούζει του ἀργότερα κί αυτὸ ἔδειχνετως δὲν εἶχε κάμει καλὰ
πρύμνα-πλώρα τὰπλεούμενα. Θυμήθηκάλιοπόν, τὸν Μι- τὴν δουλειά του.
χαλιὸμιᾶς κι᾿ἦταν κί αὐτὸς μέχρι πρὶν μερικὰ χρόνια Πικραμένοςλοιπὸν ἀπὸ τὰ μικρά του χρόνια 6 Μι-
χαλιὸς ἔνοιωθε σὰν τὸν πιὸ τρανὸ ἐχθρό του τὴν θάλασ-
σα καὶ τὴν ἀπόφευγε ὅπως ὁ ἄρχοντας τοῦ σκοταδωῦ, 6
Βεελζεβούλτὸ λιβάνι, ποὺ λένε. ᾿ νησιοῦ, ὅταν 6 ἴδιος 6 Μιχαλιὸς εἶπε τὴν ἱστορία του στὸ
Ποὺ ν᾿ ἀκούσει τὴν γριὰ Μάνα του, ποὺ τὸν θερμο-
παρακαλοῦσε νὰ μπαρκάρει κί αὐτός, σὰν ὅλους τοὺς
συντοπῖτες του, στὰ σφουγγαράδικα τὸῦ νησιοῦ γιὰ νὰ
βοηθήσει τὴν φαμελιά τους, μιᾶς κί ὴταν 6_ μόνος ἄν-
δρας στὴν οἰκογένεια κί εἶχαν καὶ δυὸ κοπέλες νὰ παν-
τρέψουν. . νὰ προτιμοῦν μόνο αὐτοὺς γιὰ ταίρι τους. Ἀγάπησε λοι-
--Δὲν πάω στὴ θάλασσα, μάνα, καὶ μὴν χάνεις τὰ
λόγια σου. Τῆς ἀπαντοῦσε 6 Μιχαλιός. Στεριανὸς πέρα
γιὰ πέρα.
Τὰ χρόνια περνοῦσαν. Ο Μιχαλιὸς ἦταν 6 ἄνθρω-
πος τῆς στεριᾶς. Ὅτι ψευτοδουλειὰ τύχαινε στὸ νησί,
ἦταν δική του. Χαμαλίκι; Χαμαλίκι. Μόνο γιὰ θάλασσα
δὲν ἤθελε ν᾿ ἀκούσει.
Πέρα κατὰ τὸν Ἀη-Δημήτρη ἢ καὶ ἀργότερα, γυρ-
νοϋσαν τὰ σφουγγαράδικα φορτωμένα 1ὲ τὸν ἀφράτο
θησαυρὸ τῆς θάλασσας, κί οἱ σφουγγαράδες μερόνυχτα
γλεντοκοποῦσαν στὰ φτωχομάγαζα τοῦ νησιοϋ, κί ἔλε-᾿
γαν ἱστορίες ἀληθινὲς κα. .. ψεύτικες, χαχάνιζαν καὶ
τραγουδοῦσαν, ἐνῶ 6 Μιχαλιὸς καθόταν παράμερα σὰν
ἀποξεχωμένος. Ο φοβιτσιάρης, 6 Στεριανός.
ι-Εὶδες ἀνεπρόκοπες Τοθλεγε ἡ Μάνα του, 6
. Μπάμπης 6 Φούσκας, γύρισε φορτωμένος χρυσάφι. Ἐ-
φτιασεν- σπίτι, ἀγόρασε Πραματιά καὶ παντρεύει καὶ τὸ
Κατηνιό. Ἐσὺ τί κάνεις μωρέ; Τί κάνεις; Σέρνεσαι στὸ
χῶμα σὰν τὸ σκουλίκι. Χαμάλης, Χαμάλης σ᾿ ὅλη σου
τὴν ζωή. Ποϊὰ κοπέλα θὰ σὲ παντρευτεῖ μωρέ; Ἔτσι
Μαγκούφης θὰ πεθάνεις. Ἀνεπρόκοπε.
-Δὲν πάω στὴν θάλασσα, μάνα, καὶ μὴν χάνεις
ἄδικα τὰ λόγια σου, Ἀπαντοῦσε ξερὰ 6 Μιχαλιός.
Περνοῦσαν τὰ χρόνια, κί ἕνα ἀπριλιάτικο βραδυνό,
6 Μιχαλιὸς ἀνεκοίνωσε τὴν μεγάλη του ἀπόφασι ποὺ
ξάφνιασε τὴν μάνα καὶ τὶς δυὸ ἀδερφάδες του. Ναὶ πῆρε
τὴν τρανὴ ἀπόφασι 6 Μιχαλιὸς καὶ τὸν ἄλλο μῆνα θά...
σαλπάριζε κί αὐτὸς γιὰ τὶς ἀκτὲς τῆς Ἀφρικῆς μὲ τὸ
m“ ἕἷζἷιἒἰἒἓἷἱἕἒἒἶἒιἳἱᾯῖᾇἶἒἒῖ if; ἔἒζζμνἶἐ
τὸ πιστέᾡεμρ. . . . ᾿ μ p
-Πῶς ἔγινε αὐτός Ἀναρωτιόνταν. Ο Στεριανὸς
Σφουγγαράς
-Θᾶμα, Θᾶμα. Ἔλεγε ἡ κυρὰ-Βενετιὰ ἡ Μάνα
του.
Πῆγε, γύρισε, ξαναπῆγε, ξαναγύρισε πολλὲς φο-
ρὲς ἀπὸ τότε 6 Μιχαλιός, κί ἔφερε χρήματα, ἔφτιασε
σπίτι, πάντρεψε τὶς δυό του ἀδερφάδες καὶ στερνὰ παν-
τρεύτηκε κί αὐτὸς τὸ Λενιὼ ποὺ χρόνια ἀγαποῦσε.
Κανένας δμὼς δὲν μπόρεσε νὰ μαντέψει ποιὸς ἦταν
ὁ λόγος ποὺ ἀνάγκασε τὸν Μιχαλιὸ τὸν Στεριανό, νὰ
συμφιλιωθεῖ μὲ τὴν θάλασσα νὰ γίνει θαλασσινὸς καὶ
μάλιστα... θαλασσόλυκος, μήτε πῶς τὰ κατάφερε νὰ
γίνει βουτηχτής, καὶ μάλιστα 6 καλλίτερος.
Ὕστερα ἀπὸ χρόνια πολλὰ ὅταν 6 Μιχαλιός, ἀπὸ
τὸ βάρος τοῦ χρόνου, ἀναγκάστηκε νὰ ξεμπαρκάρει, ἔμα-
θαν οἱ συντοπῖτες του τὸν λόγο στοὺ ἔκαμε τὸν Στεριανὸ
θαλασσόλυκο, καθὼς καὶ πῶς τὰ κατάφερε νὰ γίνει βου-
τηχτής. Τοῦτο μαθεύτηκε ἐκεῖ στὸ φτωχομάγαζο τοῦ ,
τσοῦρμο, ἀνάμεσα στοὺς καπνοὺς καὶ τὴν κνίσα τοῦ χτα-
ποδιοῦ ποὺ ψηνόταν στὴν ὁλόλαμπρη θράκα.
Η ἀγάπη ἦταν ἡ αἰτία. Ναὶ ἡ ἀγάπη τῆς Λενιὼ
καὶ ἡ συνήθεια ποὺ εἶχαν στὸ νησὶ οἱ κοπέλες νὰ βλέ-
πουν σὰν πραγματικὰ παλληκάρια τοὺς θαλασσινοὺς καὶ
πὸν κάποτε κί 6 Μιχαλιός, ἀλλὰ σὰν στεριανός, δὲν εἶχε
θέσι στὴν καρδιὰ τῆς πεντάμορφης γοργόνας του. Ἔ-
πρεπε νὰ γίνει θαλασσινός, ἔπρεπε νὰ γίνει πρώτα βου-
τηχτής, ἔπρεπε νὰ β ρεῖ πρώτα μιὰ θέσι στὴν ἀγκαλιὰ
τῆς καταγάλανης ἀφέντρας τῆς θάλασσας, γιὰ νὰ θρο-
νιαστεῖ ὕστερα σὰν ἀφέντης 6 ἴδιος στὴν καρδιὰ τῆς ἀ-
γαπημένης του. Κί ἔτσι ἡ ἀγάπη μὲ τὴν μαγική της
δύναμι, τοθδωσε τὸ θάρρος γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὴν
ζωὴ στὴν θάλασσα καὶ στὴν στεριά. Γιὰ τὸ χατήρι τῆς
Λενιὼ λοιπὸν ἀποφάσισε καὶ μπάρκαρε σὰν μοῦτσος
στὸ σφουγγαράδικο τὸῦ καπετὰν-Θέμου.
Μπάρκαρε σὰν μοῦτσος, ᾿οταν ἔφτασαν στὰ μα-
κρυνὰ σφουγγαροτόπια, ἔβλεπε τοὺς βουτηχτάδες μὲ τὰ
σκάφανδρα καὶ τὶς προβοσκίδες καὶ πάγωνε τὸ αἷμα
στὶς φλέβες του. Κί ὅταν τοὺς ἔβλεπε νὰ ρίχνωνταίστὴν
ὑχρὴ ἀγκαλιὰ τῆς θάλασσας, σύγχροα περνοῦσε ὁλάκαι-
ρο τὸ κοΞμί του καὶ ἔνοιωθε νὰ χάνει τὸν κόσμο καθὼς
χάνονταν κί αὐτοὶ στὴν ἄπατη ἀγκαλιὰ τοῦ πελάγου.
Ἔφευγε γρήγορα, γρήγορα, καὶ τρύπωνε στὴν μικρή
καμπίνα τοῦ πλεούμενου κί ἐκεῖ μόνος, κατάμονος, ἔκα-
νε τὸν σταυρό του γί αὐτοὺς ποὺ χάνονταν στὸ σκοτεινὸ
βυθό, Μέσα του ἄκουγε τὴν φωνὴ τῆς γοργόνας του
«Σὲ θέλω βουτηχτὴ θαλασσόλυκο, ἔτσι σὲ θέλω»,
Καὶ ἡ ὥρα τοῦ Μιχαλιοῦ ὴρθε. Μιὰ μέρα κάποιος
ἀπὸ τὸ τσοῦρμο ἔπρεπε νὰ ἀντικαταστήσει ἕνα βουτη-
χτὴ ποὺ ἀρρώστησε. Καὶ 6 καπετὰν-Θέμος ρώτησε τὸ
πλήρωμα ποιὸς δεχόταν νὰ βουτήξει. Η φωνὴ τῆς γορ-
γόνας ἀπὸ τὸ μακρυνὸ νησί, ἔδωσε θάρρος καὶ δύναμι
στὸν Μιχαλιό. Καὶ νἄτος κάποια στιγμὴ χωμένος στὸ
σκάφανδρο, μὲ τὴν προβοσκίδα, δεμένος μὲ τὰ καλώδια
ἕτοιμος στὴν ἄκρη τοῦ πλεούμενου γιὰ τὴν μεγάλη ἀπό-
φασι. Η μεγάλη στιγμὴ ἦρθε γιὰ τὸν Μιχαλιό. Η πα-
ληὰ ἔχθρα ξεχάστηκε μὲ μιᾶς κί 6. . . στεριανὸς χώθη-
κε στὴν ἀγκαλιὰ τῆς θάλασσας γιὰ νὰ γυρίσει ἀπ᾿ ἐκεῖ
φορτωμένος σφουγγάρια, ἀλλὰ καὶ μαγεμένος ἀπὸ τὸν
ἄγνωστα στοὺς πολλοὺς κόσμο τοῦ βυθοῦ.
Ἐκεῖ στὸν βυθὸ μὲ τὶς παραμυθένιες ἀποχρώσεις,
ἀνάμεσα στὶς μέδουσες καὶ τὰ κοράλια, ἐκεῖ ἀνάμεσα
στὸν παραμυθένιο κόσμο τοῦ βυθοῦ, ἀντάμωσε τὸν πατέ-
ρα του καὶ τὸν ἀδερφό του τὸν Τιμολῆ. Τοὺς εἶδε χαρού-
μενους γελαστοὺς καὶ ἱκανοποιημένουςἀπὸ τὴν τρανή
του ἀπόφασι. Ξαναγύρισε στὸ καΐκι 6 Μιχαλιός, Θαλασ-
σινὸς πέρα γιὰ πέρα. Βουτηχτὴς τυχερὸς κί ὀνομαστὸς
σ᾿ ὁλάκαιρο τὸ νησί. Μεγάλη στ᾿ ἀλήθεια ἡ δύναμι τῆς
ἀγάπης τῆς πεντάμορφης γοργόνας του, ποὺ στέκεται
τώρα πλάϊ του περήφανη καλὴ καὶ τιμημένη συντρόφισ-
σα στὴν ζήση του. .
Ο Στράτος 6 Μποτέλης κόλλησε στὸν Μιχαλιὸ τὸ
παρατσούκλι Στεριανός. Καὶ ἡ ἀγάπη, ἡ τρανὴ αὐτὴ
διαφεντευτὰ τῆς ζωῆς, τὸ παρανόμι Θαλασσόλυκος κί
ὀνομαστὸς σφουγγαράς, 6. . . στεριανοὶ
ΔΗΜΟΣ 1. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
 ...ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΗΣ
I I ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗΝ
Τὸ Ἀμερικανικὸν ἐγχείρημα «Ἀ-
πόλλων» ἀποτελεῖ ἕνα τολμηρὸν ἐρ-
γον. Ἀσφαλῶς βασίζεται εἰς ἀποκτη-
θείσας ἐμπειρίας, βασίζεται εἰς τὴν ἐ-
πιστήμην κατὰ πρῶτον λόγον καὶ κα-
τόπιν εἰς τὴν τεχνικήν, δὲν ὑπάρχει
δμὼς προηγούμενον ἐγχείρημα σχετι-
κὸν μὲ τὴν κάθοδον τοῦ ἀνθρώπου εἰς
2223:3341::f:$:*§£i§°§3;:°:f‘§zz
‘ ὁ 3
τὴν ζωήν, διὰ τὴν ἰδίαν τὴν ὕπαρξίν
μας ἔχουν ἀλλάξει ὅταν ἀπὸ τὴν ἀπό-
στασιν τῶν 384.000 χιλιομέτρων 6
ἄνθρωπος ἀντίκρυζε τὴν μικρὰν γα-
λανὴν Γῆν νὰ αἰωρεῖται εἰς τὸ ἀχα-
νές, νὰ περιφέρεται περὶ τὸν Ἥλιον
καὶ νὰ περιστρέφεται περὶ τὸν ἄξονά
της καὶ νὰ ἐπιβεβαιώνη κατ᾿ αὐτὸν
τὸν τρόπον τὰς ὀρθὰς θεωρίας τὰς 6-
ποίας εἶχαν συλλάβει μεγάλα πνεύμα-
τα ὁπως 6 Ἀρίσταρχος, 6 Γαλιλατος,
ὁ Κοπέρνικος, 6 Νεύτων, 6 Λαπλὰς
καὶ τόσοι ἄλλοι μεγάλοι ἐπιστήμονες.
Τὸ ἐγχείρημα τῶν διαπλανητικῶν
ταξειδίων χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν
ταχύτητα μὲ τὴν ὁποίαν ἐντὸς ὀλίγου
χρόνου ἐπετελέσθησαν τόσα πολλά.
αοταν 6 ἀείμνηστος Πρόεδρος τῶν
Ἡνωμένων Πολιτειῶν Τζὼν Κέννεν-
τυ μὲ ὑπέρμετρον ἐνθουσιασμὸν προ-
έβλεπε καὶ ὥριζε τὸ ἔτος 1970 ὡς ἔ-
τος καθόδου τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὴν ἐ-
πιφάνειαν τῆς Σελήνης, κανεὶς ἀπὸ
τοὺς εἰδικοὺς μὲ τὴν κατασκευὴν τῶν
πυραύλων δὲν εἶχε τὴν παραμικρὰν ἰ-
δέαν πῶς θὰ ἦτο κατορθωτὸν ἕνα τέ-
τοιο πρᾶγμα. Ἐν τούτοις ἡ Ἀμερικα-
νικὴ ἐπιστήμη καὶ ἡ τεχνική, ἐντὸς
᾿ὀλίγων ἐτῶν ἔλυσαν τὸ, πρόβλημα καὶ
ἐπέτυχον, ἓν ἔτος ἐνωρίτερον, τὸ ὄ-
νειρον τοῦ Προέδρου Κέννεντυ νὰ γί-
νη πραγματικότης.
Τριακόσιαι πεντήκοντα χιλιάδες ἐ-
πιστήμονες καὶ τεχνικοί, εἴκοσι χιλιά-
δες ἐταιρεῖαι, ἐπιστημονικὰ ἱδρύμα-
τα καὶ ἀστεροσκοπεῖα τοῦ Δυτικοῦ κό-
σμου, συνειργάσθησαν διὰ τὴν ἐπιτυ-
χίαν τοῦ ἐγχειρήματος «Ἀπόλλων».
Ἀπαραίτητον προϋπόθεσιν διὰ τὰ
διαπλανητικὰ ταξείδια καὶ διὰ τὴν ἔ-
ξοδον τῶν ἀστροναυτῶν ἐκ τῶν δια-
στημοπλοίων ἀποτελεῖ ἡ μετ᾿ ἀκρι-
βείας πρόγνωσις τῶν ἡλιακῶν ἐκρή-
ξεων.
Ο Ἥλιος ἀποτελεῖ τὸν καλλίτερον
φίλον μας ἐφ᾿ ὅσον εὑρισκόμεθα ἐπὶ
τῆς ἐπιφανείας τῆς Γῆς προστατευό-
μενοι ἀπὸ τὴν γηίνην ἀτμοσφαίραν.
Ἀντιθέτως 6 "Him; καθίσταται 6 φο-
βερότερος ἐχθρός μας ἐὸν εὑρεθῶμεν
ἐκτὸς τῆς γηίνην ἀτμοσφαίρας εἰς τὸν
διαπλανητικὸν χῶρον ἢ εἰς τὴν ἐπι-
φάνειαν πλανήτου στερουμένου ἀτμο-
σφαίρας. Καὶ αὐτὸ διότι 6 Ἥλιος καθ᾿
ἑκάστην στιγμὴν ἐκπέμπει θανατηφό-
ρους ἀκτινολογίας. Ἐνόργανον δν
προσβαλλόμενον ὑπὸ τῶν ἀνωτέρω ἀ-
κτινοβολιῶν ἀποθνήσκει ἐντὸς βραχυ-
τάτου χρόνου.
Εἰς ἥν περίπτωσιν 6 Ἥλιος εὑρί-
σκεται εἰ ςκατἀστασιν παροξυσμοῦ ἡ
ἔντασις τῶν ἐκπεμπομένων ἀκτινοβο-
λιῶν αὐξάνει εἰς μεγάλον βαθμόν. Οθ-
τως εἰς τὴν περίπτωσιν τῶν ἡλιακῶν
ἐκρήξεων 6 ἄνθρωπος κινδυνεύει εἰς
τὸ διάστημα ἔστω καὶ ἂν προστατεύε-
ται ἀπὸ τὴν εἰδικὴν στολήν.
Ἀπαραίτητον ἐπομένως προϋπόθε-
σιν διὰ τὰ διαπλανητικὰ ταξείδια καὶ
διὰ τὴν ἔξοδον τῶν ἀστροναυτῶν ἐκ
τῶν διαστημοπλοίων, ἀποτελεῖ ἡ μετ᾿
ἀκριβείας πρόγνωσις τῶν ἡλιακῶν ἐ-
κρῄξεων, ἔρχον τὸ ὁποῖον ἔχουν ἀνα-
λάβει πέντε ἡλιακὰ κέντρα εἰς ὁλό-
κληρον τὸν κόσμον μεταξὺ τῶν ὁποίων
καὶ τὸ ἡλιακὸν κέντρον τοῦ Ἀστερο-
σκοπείου Ἀθηνῶν.
Ὡς πρὸς τὰς ἀποστολὰς τῶν δια-
στηματοπλοίων τοῦ «Ἀπόλλων» 11,
12, καὶ 13 δὲν ὑπάρχει τίποτε παρό-
μοιον εἰς τὴν Ἱστορίαν τῶν ἀνθρωπί-
νων ἐξερευνήσεων. Μόνον ἡ τολμηρὰ
φαντασία τοῦ Ἰουλίου ΒὲΞν ἐπεχεί-
ρησε ἕνα παρόμοιον ταξείδι, χωρὶς 6-
μως νὰ προσεδαφίσῃ τοὺς ταξιδιώτας
του ἐπὶ τοῦ φυσικοῦ μας δορυφόρου
ἀλλὰ μόνον νὰ τοὺς περιφέρῃ πέριξ
αὐτοῦ καὶ νὰ τοὺς ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν
Γῆν. Δίὰ πρώτην φορὰν 6 ἄνθρωπος
ἐπεχείρησε κάτι παρόμοιον, ἕνα τα-
ξίδι φιλόδοξον, τολμηρόν, μαγευτικὸν
καὶ ριψοκζνδυνον.
Οἱ ἀστροναῦται τοῦ Ἀπόλλωνος
11 μετὰ τὴν ἀναχώρησίν των ἐκ τῆς
Κ. ΜΑΚΡΗ
Ὑφηγητοῦ Haven. Ἀθηνῶν
Γῆς καὶ ἀφοῦ τὸ διαστημόπλοιόν των
ἐτέθη εἰς τροχιὰν περὶ τὴν Σελήνην
ἤρχισαν νὰ ἑτοιμάζωνται διὰ τὴν κά-
θοδον ἐπὶ τῆς σεληνιακῆς ἐπιφανεί-
ας. OE δύο ἐξ αὐτῶν εἰσῆλθον εἰς τὴν
σεληνάκατον ἡ ὁποία ἔφερε τὸ ἄνομα
«Ἀετὸς» καὶ μετὰ τὸν ἔλεγχον τῶν
ὀργάνων ἐπυροδότησαν τὸν ἀεριωθη-
τῆρα ἀποσπάσεως ἐκ τοῦ μητρικοῦ
σκάφους. Ἐντὸς ἐλαχίστου χρόνου ἡ
φωνὴ τοῦ Ἄρμστρονγκ διασχίζουσα
τὴν ἀπόστασιν τῶν 384.000 χιλιομέ-
τρων ἠκούσθη νὰ ἀναφέρῃ εἰς τὸ δια-
στημικὸν κέντρον τοῦ Ἀϊουσῶν :
«Σᾶς ὁμιλῶ ἀπὸ τὴν βάσιν τῆς θαλάσ-
σης τῆς Γαλήνης. Ο Ἀετὸς ἔχει προ-
σεληνωθῆ».
Οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι παρέμειναν ἐ-
κτὸς τῆς σεληνακάτου πλέον τῶν δύο
ὡρῶν καὶ ἐξετέλεσαν ὅλας τὰς προ-
γραμματισθεῖσας ἐργασίας. Οὕτως ἐ-
τοποθέτησαν ἐπὶ τῆς σεληνιακῆς ἐπι-
φανείας σεισμογράφον διὰ τὴν κατα-
γραφὴν τῶν δονήσεων τοῦ ἐδάφους,
ἐχκατέστησαν συλλέκτην ἡλιακοῦ ἀνέ-
μου δηλαδὴ ἡλιακῶν ἀκτινοβολιῶν
καὶ συνέλεξαν δείγματα βράχων καὶ
χώματος τὰ ὁποῖα μετέφεραν εἰς τὴν
Γῆν.
Τὸ᾿ ἐπίτευγμα ὑπῆρξε τεράστιον,
τεράστιαι δμὼς ὑπῆρξαν καὶ αἱ δαπά-
ναι διὰ τὴν ἐπιτυχίαν αὐτοῦ.
Πολλαὶ ἐπικρίσεις ἠκούσθησαν καὶ
πολλαὶ συζητήσεις διεξήχθησαν περὶ
τῆς χρησιμότητος ἢ μὴ τῆς Ἀμερικα-
νικῆς προσπαθείας διὰ τὴν ἐξερεύνη-
σιν τῆς Σελήνης μέσω ἀνθρώπων.
Ἀραγε ἡ δαπάνη τόσων μεγάλων
χρηματικῶν ποσῶν δικαιολογεῖ τὴν
μετάβασιν ἀστροναυτῶν εἰς τὸν φυσι-
κὸν δορυφὗρων τῆς Γῆς; Μήπως τὰ
τεράστια δαπανηθέντα καὶ δαπανώμε-
να ποσὰ θὰ ἤτο δυνατὸν νὰ διατεθοῦν
διὰ τὴν ἀνακούφισιν τῆς πασχούσης
ἀνθρωπότητος;
11
 Η ἀπάντησις εἶναι πολὺ ἁπλῆ, Ο
ἄνθρωπος διὰ νὰ γνωρίσῃ, διὰ νὰ μοὶ-
θῃ καὶ διὰ νὰ ἐπιλύσῃ βασικὰ προ-
βλήματα δὲν ἐδίστασε καὶ δεν διστά-
ζει νὰ δαπανᾶ ἀπεριορίστας χρήματα
τὰ ὁποῖα δὲν ειναι τίποτε ἄλλο παρὰ
δαπάνη ἔργου καὶ φαιὰς οὐσίας τοῦ
ἐγκεφάλου του.
Ἂς ἐξετάσωμεν ἐὰν αἱ μέχρι στι-
γμῆς ἀνακαλύψεις καὶ ὅσαι πρόκειται
νὰ ἐπακολουθήσουν δικαιολογοῦν τὰς
μεγάλας δαπάνας.
Τὰ πρῶτα ἐρωτήματα τὰ ὁποῖα 1’,-
νάγκασαν τοὺς ἐπιστήμονας νὰ ἐπι-
χειρήσουν τὰ ταξείδια εἰς τὴν Σελή-
νην καὶ νὰ μὴ φεισθῶσι χρημάτων,
εἶναι τὰ ἀκόλουθα.
-Ποῖα τὰ βασικὰ συστατικὰ τὰ
ὁποῖα συνθέτουν τὸ σεληνιακὸν ἔδα-
φο;;
-Ποία ἡ καταγωγὴ τῆς Σελή-
νης καὶ τοῦ πλανητικοῦ μας συστήμα-
To; ἶ
-Τί ἡλικίαν ἔχει ἡ Σελήνης
-Ποία 1', αιτ.α ἡ,προκαλέσασα
τὰς γεωλογικὰς διαμορφώσεις εις τὴν
ἐπιφάνειαν της Σελήνης; Πῶς ἐδη-
μιουργήθησαν οἱ ἐκτεταμένοι σχημα-
τισμοὶ οἱ ὁποτοι καλοῦνται θάλασσαι
καὶ οἱ πολυάριὕομαι κρατῇρες,᾿ Τὰ γε-
ωλογικὰ αὐτὰ χαρακτηριστικὰ προ-
ἔρχονται ἀπὸ προσκρούσεις μετεωρι-
τῶν, ἀπὸ ἐκρήξεις ῆωαιστειων καὶ ἀ-
πὸ συνδυασμὸ/ ἀμφοτέρων-,
--Ὑπάρχει μορφὴ ζωῆς ἐπὶ τῆς
Σελήνης Μήπως κατὰ τὸ παρελθὸν ὑ-
πῆρξε κάποια μορφὴ ζωῆς,
—Ὑπάρχει εἰς το ἐσωτερικὸν
τῆς Σελήνης ὕδωρ ἔστω καὶ ὑπὸ στε-
ρεὰν μορφὴν
Ο πρῶτος κύκλος ἐνδιαφέροντος
περιέχεται εἰς τὰ ἀνωτέρω ἐρωτήμα-
τα. Η ἀπάντιΕησ,ς εἰς αὐτὰ θὰ ὁδηγή-
σῃ τὴν ἀνθρωπότητα εἰς μίαν τελεί-
ως νέαν ἐποχήν,
Αἱ πρῶται χημικαὶ ἀναλύσεις τῶν
πετρωμάτων τῆς Σελήνης τὰ ὁποῖαἐ-
λήφθησαν ὑπὸ τῶν ἀστροναυτῶν τοῦ
Ἀπόλλωνος 11 ἀπὸ τὴν Θάλασσα τῆς
Γαλήνης ἀπέδειξαν ὅτι ὁ φλοιὸς αὐ-
τῆς εἶναι πολὺ παλαιός. Ἔχει ἡλικί-
αν 4.500.000.000 ἐτῶν, τὴν ἰδίαν δη-
λαδὴ μὲ τὴν 1I ιγαν τοῦ πλανητικοῦ
μας ωστήὶιατος. Οὕτως ἐπιβεβαιοῦ-
ται ἡ θεωρία τοῦ Δρος Γιούρι ὁ ὁποῖ-
ος ὑπελόγισεν οτι ἡ ἡλικία τῆς Σελή-
νης εἶναι πολυ μεγάλη καὶ ὅτι ἡ ἐπι-
φάνεια αὐτῆς παρέμεινεν ἀναλλοίω-
τος ἐπὶ δισεκατομμύρια ἔτη.
Τὰ πετρώματα τὰ ὁποῖα ἐκομίσθη-
σαν ὑπὸ τῶν ἀστροναυτῶν τοῦ Ἀπόλ-
λωνος 12 ἐκ τοῦ Ὠκεανοῦ τῶν Καται-
γίδων ἔχουν ἡλικίαν 3,5 δισεκατομ-
μυρίων ἐτῶν, δηλαδὴ εἶναι κατὰ 1 δι-
σεκατομμύριον ἔτη νεώτερα τῶν προη- γέννησίν της εἶχεν ηὐξημένας ποσό-
γουμένων. Η διαφορὰ δύναται νὰ ἁ- τητας ἐκ τῶν ἀνωτέρω μετάλλων ἐν
ποδοθῇ εἰς διαφορετικὸν χρόνον καθ᾿ σχέσει πρὸς τὴν Γῆν, ἀποκλείεται νὰ
δν ἡ Σελήνη ἐδορμβαρδίσθη ὑπὸ γι- προῆλθεν ἐξ ἀποσπάσεως ἐκ τοῦ πλα-
γαντιαίων μετεωριτῶν καὶ ὁ ὁποτος νήτου μας. 'H γένεσις τῆς Σελήνης
δύναται νὰ φθάσῃ τὸ 1 δισεκατομμύ- ἔλαβε χώραν ἀνεξαρτήτως τῆς γεννἐ-
ριον ἔτη, σεως τῆς Γῆς. προῆλθε δὲ ὅπως καὶ ἡ
Ἀμφότεραι ἕμως αἱ κατηγορίαι Γῆ ἀπὸ θλη-ν ἀποσπασθεῖσαν ἐκ τοῦ
τῶν πετρωμάτων ἔχουν κρυσταλλικὴν Ἡλίου πρὸ τεσσάρων καὶ ἡμίσεος δισ-
δομήν. Η δομὴ ἄτη εἶναι ἀποτέλε- εκατομμὴρίων ἐτῶν.
σμα λίαν ὑψηλῶν θερμοκρασιῶν ἐξ ἐ- Η παλαιότης τῶν σεληνιακῶν πε-
κείνων αἱ ὁποῖαι προκαλοῦνται κατὰ τρωμάτων προεκάλεσε μεγάλην ἔκ-
τὴν ἐκρηςιν ἡφαιστείων ἢ κατὰ τὴν πληξιν καὶ ἐξαιρετικὸν ἐνδιαφέρον,
πρόσκρουσιν μετεωριτῶν. Εἰς αὐτὸ τὸ ὥστε ᾿καὶ μόνον ἐκ τοῦ συμπεράσματής
σημεῖον τὸ ἑρωτημα παραμένει ἀκό-
μη ἀναπάντητον. Η δημιουργία τῶν
κρατήρων τῆς Σελήνης προέρχεται ὰ-
πὸ προσκρούσεις μετεωριτῶν ἢ ἀπὸ η-
φαιστειακὴν δραστηριότητα. Τὸ πλέ-
ον πιθανὸν ει ναι ὅτι και αἱ δύο αἰτίαι
συνήργησαν εις την- δημιουργίαν τῶν
περιέργων αὐτῶν σεληνιακῶν σχημα-
τισμων.
Ο ἐγκατασταθεὶς' ὑπὸ του « Ἀπόλ-
λυνος 11 σει.σμογράφος κατέγραφε
πολλὰς δονήσεις αἱ ὁποῖαι ἀρχικῶς ἐ-
ξελήφθησαν ως σεισμοὶ προερχόμενοι
ἐξ ἠφαίστειογενοῦς δραστηριότητος.
Ἀπεδείχθηὅμως ὅτι ἐκεῖνο τὸ ὁποτον
οἱ ἐπιστήμονες ἐξέλαβον ὡς δονήσεις
δὲν ἦτο τίποτε ἄλλο εἰμὴ ραδιοφωνι-
κὰ παράσιτα. Παρὰ ταῦτα ὁ σεισμο-
γράφος κατέγραφε μερικὰς ἀσθενεῖς
καὶ διαχύτους δονήσεις αἱ ὁποῖαι ὅ-
μως ἀποκλείεται νὰ προέρχωνται ἀπὸ
γεωλογικὴν δραστηριότητα οἱασδήπο-
75 μοΡφῆἒ᾿ ὐθ
i
Ἀπροσδόκητα ἐπίσης ὑπῆρξαν τὰ
ἀποτελέσματα ἐκ τῆς προσκρούσεως
’1
τῆς σεληνακάτου τοῦ Ἀπόλλωνος 12
»κ a
ἐπὶ τῆς σεληνιακῆς ἐπιφανείας, Ὡς
γνωστὸν ἡ σεληνάκατος μετὰ τὴν ἐπι-
στροφὴν τῶν ἀστροναυτῶν εἰς τὸ μη-
τρικὸν διαστη!.!,όπλοιον ἀπερρίφθη, γ...
᾿Ἶχ '1
κατέπεσεν ἐπὶ τῆς Σελήνης καὶ συνε-
τρίβη ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας της, προκα-
λέσασα σεισμικὰς δονήσεις ἐπὶ 30
κ» - Ἐ᾿ ‘ ,νἡ
πρῶτα λεπτὰ τῆς ὥρας ὡς ἐὰν αὗται
νὰ προήρχοντο ἀπὸ παλλόμενον κώ-
δωνα. Οἱ εἰδικοὶ τῆς ΝΑΣΑ ἀκόμη
δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἑρμηνεύσουν πλή-
ρως τὰ περίεργα αὐτὰ φαινόμενα.
Η διαπιστωθεῖσα δμὼς μεγάλη
παλμικὴ ἰδιότης τοῦ σεληνιακοῦ ἐδά-
φους καὶ τοῦ γεωλογικοῦ ὑποστρώμα-
τος αὐτοῦ μᾶς δίδουν μίαν εἰκόνα τῆς
ι ἔ...
Σελήνης ὡς σώματος λίαν ἀσταθοῦς. ἡ ! -
Εἰκόνα κατὰ πολὺ διάφορον τῆς μέ-
χρι τοῦδε παραδεδεγμένης. Ο , J
Η περαιτέρω χημικὴ ἀνάλυσις
. ‘?-5’ 5,-
,- / / 7
τῶν σεληνιακῶν πετρωμάτων ἔδειξεν
ὅτι ταῦτα περιέχουν ἀφθονί αν τιτανἰ-
ου, χρωμιου καὶ ὐττρίου Αὐτὸ ἀποδει-
κνύει ὅτι ἐφ᾿ ὅσον ἡ Σελήνη κατὰ τὴν
‘ ..ἶςὖἑ
αὐτοῦ νὰ δικαιολογῆται ἡ μετάβασις
ἀνθρώπων εἰς τὴν Σελήνην καὶ ἡ δα-
πάνη μεγάλων χρηματικῶν ποσῶν.
Ἤδη ἐρχόμεθα εἰς τὸ ἐρώτημα ἐὰν
ἐπὶ τῆς Σελήνης διεπιστώθη μορφὴ
ζωῆς ἔστω καὶ ἀτελής. Ἀπεδείχθη δ-
τι οὐδεμία μορφὴ ζωῆς δύναται σήμε-
ρον νὰ ἀνευρεθῆ ἐπὶ τῆς Σελήνης. Ε-
ὰν εἰς τὸ παρελθὸν ὑπῆρξαν ἴχνη ζω-
ῆς ἐπὶ τὸῦ δορυφόρου μας, δὲν δυνά-
μεθα νὰ ἀποφανθῶμεν μετὰ βεβαιό-
τητος, ἂν καὶ αὐτὸ φαίνεται ἀπίθανον.
Ἕν ἐπίσης θέμα τὸ ὁποτον θὰ ἐ-
ρευνηθῇ κατὰ τὰς προσεχεῖς ἀποστο-
λὰς θὰ ἀφορᾷ εἰς τὴν ἀναζήτησιν ὕ-
δατοςὑπὸ στερεὰν μορφήν, ὑπὸ μορ-
φὴν δηλαδὴ πάγου εἰς τὸ ἐσωτερικὸν
τοῦ φλοιοῦ τῆς Σελήνης, δοθέντος δ-
τι ἡ ἐπιφάνεια τῆς Σελήνης στερεῖται
παντελῶς ὕδατος.
Ἀλλὰ τόσον τὸ ἐπιστημονικὸν ὅσον
καὶ τὸ ὠφελιμιστιικὸν ἐνδιαφέρον τῶν
ταξειδίων εἰς τὴν Σελήνην δὲν στα-
ματᾶ ἐδῶ ἀλλὰ ἐπεκτεείνεται καὶ εἰς
ἄλλους τομεῖς τῆς ἀνθρωπίνης γνώσε-
ως καὶ τοῦ ἀνθρωπίνου ἐνδιαφέροντος.
Εἰς τὸ ἐγγὺς μέλλον ὁ ἄνθρωπος θὰ
ἐγκατασταθῆ μονίμως εἰς τὴν Σελή-
νην. Θὰ κατασκευάσῃ κλειστοὺς χώ-
2:3;2222;213:213333233
Δίὰ τῆς χρησιμοποιήσεως τῆς ἀφθό-
νου ἡλιακῆς ἐνεργείας θὰ δύναται νὰ
λαμβάνῃ ὕδωρ ἐκ τῶν σεληνιακῶν πε-
τρωμάτων καὶ ὀξυγόνον διὰ τὴν ἀνα-
πνοήν των.
Ἰδοὺ ὁ δεύτερος κύκλος τοῦ ἀνθρω-
πίνου ἐνδιαφέροντος τόσον ἀπὸ ἐπι-
στημονικῆς ὅσον καὶ οἰκονομικῆς
πλευρᾶς.
Ἀπὸ ἐπιστημονικῆς πλευρᾶς ἡ Σε-
λήνη ἀπηλλαγμένη ἀτμοσφαίρας ἀ-
ποτελεῖ ἰδεώδη τόπον ἐγκαταστάσεως
ὀπτικῶν τηλεσκοπίων καὶ ραδιοτηλε-
σκοπίων. Η ἀτμόσφαιρα τῆς Γῆς ὄχι
μόνον δὲν ἐπιτρέπει τὴν ἄφιξιν εἰς
τὴν ἐπιφάνειαν αὐτῆς ὅλων τῶν ἐκ
τοῦ σύμπαντος ἀφικνουμένων ἀκτινο-
βολιῶν, ἀλλὰ καὶ διαταράσσει πάντοτε
τὰς διὰ τῶν τηλεσκοπίων λαμβανομέ-
νας εἰκόνας. Ἀκόμη ἐφ᾿ ὅσον ὁ οὐρα-
νὸς εἴναι κεκαλυμμένας διὰ νεφῶν ἡ
διὰ τῶν ὀπτικῶν τηλεσκοπίων παρατή-
ρησις διακόπτεται. Εἰς ἕν δμὼς οὐρά-
νιον σῶμα ἄνευ ἀτμοσφαίρας τὰ ὀπτι-
κὰ τηλεσκόπια καὶ τὰ ραδιοτηλεσκό-
πια δύνανται νὰ χρησιμοποιῶνται ἀ-
περιορίστως καὶ νὰ συλλαμβάνουν πά-
σας τὰς ἐκ τοῦ Σύμπαντος ἀφικνουμέ-
νας ἠλεκτρομαγνητικὰς ἀκτινοβολί-
ας. Οὕτως ὅλα τὰ προβλήματα τὰ ὁ-
ποῖα μᾶς ἀπασχολοῦν ἐδῶ εἰς τὴν Γῆν
σχετικῶς μὲ τὴν φυσικὴν τοῦ Ἡλίου,
τῶν πλανῃτῶν, μὲ τὸ Σύμπαν θὰ κα-
ταστῆ δυνατὸν νὰ ἐπιλυθοῦν συντόμως
ἐκ τῶν σεληνιακῶν Ἀστεροσκοπείων.
Η Σελήνη θὰ ἀποτελέσῃ ἐπίσης
διὰ τὰ μελλοντικὰ ταξείδια εἰς ἄλλους
πλανήτας ἕνα εἶδος ἀκρωτηρίου Κέν-
νεντυ ἐπὶ τροχιᾶς. Εἶναι κατὰ πολὺ
εὐκολώτερον νὰ ἐκτοξεύσωμεν ἐκ τῆς
Σελήνης ἕνα διαστημόπλοιον, καὶ αὐ-
τὸ διότι τὸ διαστημόπλοιον ἔχει νὰ
ὑπερνικήσῃ ἕλξιν ἕξ φορὰς μικροτέ-
ραν τῆς ἕλξεως τῆς Γῆς χωρὶς νὰ ὑ-
πολογίσωμεν ὅτι οὐδεμία ἐνέργεια θὰ
δαπανᾶται διὰ τὴν διάσχισιν μιᾶς ἀτ-
μοσφαίρας ὅπως ἡ γηΐνη. Κατ᾿ αὐτὸν
τὸν τρόπον μὲ μικρὰν ποσότητα καυ-
σίμων θὰ εἶναι δυνατὸν νὰ ἐκτοξεύσω-
με διαστημόπλοια τόσον πρὸς τὴν
Γῆν ὅσον καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους πλα-
ν τας.
ηΤὴν στιγμὴν αὐτὴν οἱ ἐπιστήμονες
τῶν διαφόρων βιομηχανιῶν ἐκπονοῦν
σχέδια ἐγκαταστάσεως εἰς τὴν Σελή-
νην θαλάμων κενῶν ἀλλὰ καὶ μετα-
φορὰν θαλάμων κενοῦ εἰς τὴν Γῆν. Η
μεταφορὰ ἑνὸς κιβωτίου μὲ ἀπόλυτον
κενὸν εἰς τὴν Γῆν ἐκ τῆς Σελήνης θὰ
στοιχίζῃ πολὺ ὀλιγότερον ἀπ᾿ ὅτι στοι-
χίζει ἡ κατασκευὴ ἑνὸς τοιούτου κε-
νοῦ θαλάμου ἐπὶ τοῦ πλανήτου μας.
Ἐν ἀντιἰδίσει πρὸς τὴν ἀξίαν τὸῦ
κενοῦ εἰς τὴν Σελήνην ὑπάρχουν
σπάνια μέταλλα ὅπως τὸ τιτάνιον τὰ
ὁποῖα ὄχι μόνον θὰ ἀνεφοδιάσουν τὴν
Γῆν ἀλλὰ μελλοντικῶς θὰ χρησιμο-
τοι()νται εἰς τὴν Σελήνην.
Εἰς τὸ μέλλον ἡ ἄφθονος ἡλιακὴ ἐ-
νέργεια συγκεντρωμένη ἀπὸ εἰδικχ
κάτοπτρα θὰ ἐπιτρέψῃ τὴν κατασκευ-
ην ὑψικαμίνων, αἱ ὁποῖαι θὰ τήκουν
τοὺς σεληνιακούς βράχους, οἱ ὁποῖοι
ἐκτὸς τῶν πολυτίμων μετάλλων θὰ
μᾶς δίδουν καὶ τὸ ἐντὸς αὐτῶν χημι-
κῶς ἡνωμένον ὕδωρ.
Ο διευθυντὴς τῆς ΝΑΣΑ Δρ. Πέην
προβλέπει ὅτι ἐντὸς εἴκοσι ἐτῶν οἱ
πλέον εὔποροι τῶν ἀνθρώπων θὰ δύ-
νανται νὰ διέρχωνται τὰς διακοπάς
των εἰς τὴν Σελήνην. Κατὰ τὰς πρώ-
τας δεκαετίας τοῦ προσεχοῦς αἰῶνος,
τὸ κόστος ἑνὸς τοιούτου ταξειδίου δὲν
θὰ ὑπερβαίνῃ πολὺ τὴν τιμὴν τῶν ση-
μερινῶν ἀεροπορικῶν, ταξειδίων.
Πιθανὸν νὰ θεωρήσητε ὅλα αὐτὰ ὡς
ὁραματισμούς. θὰ σᾶς ἀπαντήσω ὅτι
ὄχι περισσότερον ἀπὸ τοὺς δραματι-
σμοὺς τοῦ ᾿τΙο>λίου Βέρν καὶ τοῦ ού-
ὲλς πρὸ ἑνὸς αἰῶν.ος Οἱ παλαιότεροι
ἐξ ἡμῶν παρηκολουθήσαμε τὴν ἐξέλι-
ξιν τοῦ ἀεροπλάνου. Πρὸ πεντήκοντα
ἐτῶν οὐδεὶς διενοεῖτο νὰ ταξιδεύσῃ
ἀεροπορικῶς. Σήμερον τὰ κολοσσιαῖα
Ζεῖς διασχίζουν τοὺς αἰθέρας καὶ εἰς
ἐλιάς ὥρας σᾶς μεταφέρουν εἰς χώ-
ρας καὶ τόπους εἰς τοὺς ὁποίους διὰ
νὰ φθάσετε πρὸ ὀλίγων ἐτῶν ἐχρειά-
ζεσθο μήνας.
Τὰ δνειρα, οἱ κόποι καὶ αἱ θυσίαι
χιλιάδων ἐπιστημόνων ἐπέτυχον νὰ
καταστήσουν τὸν ἄνθρωπον κύριον
τῶν πεπρωμένων του. Μὲ τὸν νοῦν, τὸν
ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐχάρισε εἰς τὸν ἄνθρω-
πον, κατώρθωσε νὰ ἐπιτύχῃ πολλά,
παραμένουν δμὼς ἀκόμη περισσότερα
δισεπίλυτα προβλήματα διὰ τὰ ὁποῖα
δμὼς εἶναι ἀπολύτως βέβαιον ὅτι εἰς
τὸ προσεχὲς μέλλον θὰ κατορθώσῃ
νὰ εθρῃ τὴν λύσιν των,
 Ο ΗΓΗΤΩΡ
Α᾿.
Ὅπως Εἶναι ἀδύνατον νὰ ὑπάρξῃ ἔμβιον σῶμα ἀ-
νευ κεφαλῆς, οὔτως εἶναι ἀκατανόητος ἡ ὕπαρξις ὁμά-
δος ἀνθρώπων, ἀπὸ τῆς πλέον ὑποτυπώδους μέχρι του
κράτους, ἄνευ ἢγήτορος. Η μοναδικὴ κλείς, ἡ ἐξασφα-
λίζουσα τὴν ἐπιβίωσιν καὶ τὴν καρποφόρον δρᾶσιν πά-
σης τοιαύτης ὁμάδος, εἶναι ὁ ἐκλεκτὸς ἡγήτωρ. Λαοὶ 1')- ᾿
πὸ περιφανεῖς ἡγήτορας ἐθαυμαωύργησαν, ἐνῶ ἄλλοι
kiwi, περισσότερον ἱκανοί, ἐξηίρανίσθησαν διότι ἠτύχη-
σαν «εἰς τὴν ἐκλογὴν τῶν ἡγητόρων των. Μία ἐκ τῶν πλέ-
ον ἐκλεκτῶν ἑλληνικῶν φυλῶν, οἱ Μακεδόνες, ὑπὸ τὸν
Μέγαν Ἀλέξανδρον, κατέκτησαν ἐντὸς ὀλίγωνἐτῶν μέ-
γα τμῆμα τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου, ἐνῶ βραδύτερον, ῦ-
πὸ ἀνικάνους ἀρχηγούς, συνετρίβησαν ὑπὸ τὸ ρωμαϊ-
κὸν πέλμα. Λέγεται καὶ ἀληθεύει ὅτι «λαγωοὶ ὐπὸ λέοντα
μεγαλουργοῦν, ἐνῷ λέοντες ὐπὸ λαγωὸν ἐξαφανίζονται».
Κατωτέρῳ θὰ ἀσχοληθῶμεν μὲ τὴν σκιαγράφησιν
τῆς πολυσχιδοῦς εἰκόνος τοῦ Ηγήτορος, μὲ σκοπὸν ὅ-
πως ἀφομοιώσουσιταύτην οἱ ἀσκοῦντες οἱασδήποτε βα-
θμίδος ἡγεσίαν, ἐπ᾿ ἀγαθῷ τοῦ ἔργου των:
Ο ἡγήτωρ E1ven ἀναμφισβητήτως ἡ κεφαλὴ τοῦ
ὑπ᾿ αὐτοῦ διοικουμένου ὀργανικοῦ συνόλου. Οὗτος πα-
ρατηρεῖ, πληροφορεἷται, σκέπτεται, ὼωφασίζει, προκα-
λεϊ τὴνδρᾶσιν καὶ παρακολουθεῖ τὴν ἐκτέλεσίν της. Εἵ-
ναι ἀπόλυτος κάτοχος πάσης ἀνακαιούσης γνώσεως, κα-
θορίζει σαφῶς τί πρέπει νὰ γίνῃ καὶ πῶς πρέπει τοῦτο
νὰ ῦλοποιηθῇ, διὰ προσπαθειῶν τῶν ὁποίων γνωρίζει τὸ
μέγεθος καὶ ἱκανοποιῶν τὰς ἀνάγκας ἄς ἀπαιτεῖ τὸ πρὸς
ἐκτέλεσιν ἔργον. Οὗτος δημιουργεῖ τὸ «πνεῦμα τοῦ σώ-
ματος» καὶ τὸ μεταδίδει εἰς τοὺς ὑπ᾿ αὐτόν, τοὺς ὁποίους
ἐνσωματώνει εἰς ἑνιαῖον συμπαγὲς σύνολον, ὡς ἱκανὰ
μέλη συνεργαζόμενα μεθοδικῶς καὶ ἁρμονικῶς. Ἐκλέγει
ἢ ἐν ἀνάγκῃ δημιουργεῖ τοὺς καταλλήλους ἐκτελεστὰς,
τοὺς ὁποίους ἐμπνέει, ὑποστηρίζῃ καὶ παρακολουθεϊ.
καλλιεργεῖ εἰς αὐτοὺς τὸ πνεῦμα τῆς ἀνωτερότήτος, τῶν
ὑψηλῶν ἰδανικῶν καὶ τῆς θυσίας. Ἐμπνέει τὴν ὑπακοὴν
καὶ τὴν ἀγάπην. Ἐπιβάλλεται διὰ τῆς ἀξίας του, τῆς ὁ-
ποίας ἀποδείξεις δίδει εἰς πᾶσαν περίπτωσιν. Κερδίζει
θετικῶς τὰς καρδίας τῶν κατωτέρων του, παρ᾿ ὅλον ὅτι
ζητεῖ συνεχῶς θυσίας παρ᾿ αὐτῶν. Ἐκδηλώνει δὲ μὲ δε-
ξιότεχνον τρόπον τὴν ἀγάπην πρὸς ἅπαντας συμμέτρως
καὶ τὴν διοχετεύει μεταξύ των ὡς πολύτιμον συνδετικὴν
θλην, πρὸς ἄρρηκτον συνένωσιν τῶν διοικουμένων του.
Ἐπιδιώκει τὴν ἀνάληψιν εὐθυνῶν δί ἐξασφάλισιν τῆς
ἐπιτυχίας καὶ προβάλλει μόνον τὸν ἑαυτόν του ὡς ὑπεύ-
θυνον εἰς περίπτωσιν ἀποτυχίας.
Η ἐμφάνισις τοῦ πραγματικοῦἡγήτορος εἰς τὸ πε-
ριβάλλον του διεγείρει τοὺς ὖπ᾿ αὐτόν, οἵτινες οὔτως ὠ-
θοῦνται ἀποδοτωιώτερον πρὸς τὸν ἐπιδιωκόμενον σκο-
ἹΛ
ΔΧΙΛ. ΤΑΓΑΡΗ
Ἀντιστρατήγου ἐ, ἆ.
πόν. Χαρακτηριστικὸν γνώρισμα τῶν ἱκανῶν ἡγητόρων
εἷναι-ὅτι καταλείπουν ἀπερχόμενοι τὴν ἀνάμνησίν των
ὡς παράδειγμα πρὸς μίμησιν καὶ μέσον παροτρύνσεως
δί ἷνιμηλὸννεργον τῶν ἐπιγιγνομένων. "Oἡγήτωρ εἶναι ὁ
ἐκπρόσωπος τοῦ συνόλου, ὅπερ σύνολον κ(-τευθύνει ου-
τος δί ἐπίτευξιν γενικῶν ὠφελιμιστικῶν σκοπῶν. Ἀπο-
τελεἴ οὗτος τὴν ὑπερούσιαν τοῦ συνόλου, ἥτις εἶναι 6
ἐγκέφαλός του, ἐνῶ τὰ μέλη τοῦ συνόλου εἶναι τὰ κύττα-
ρα τούτου. Οἡγήτωρ εἶναι κάτοχος τῆς ἐπιστήμης καὶ
τῆς τεχνικῆς, διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τῶν ὁποίων ἐπιτυγχά-
νεται ἡ ἁρμονικὴ καὶ ἀποδοτικὴ συνεργασία τῶνυπ᾿ αὗ-
τὸν μελῶν τοῦ συνόλου, ἡ διαπίστωσις τῶν ἱκανοτήτων
του καὶ ἡ κατάλληλος χρησιμοποίησίς των, ἡ ἀναγνώρι-
σις καὶ ἐκμετάλλευσις τοῦ παρεχομένου ἔργου του καὶ ἡ
εἴς τούτους ἔμπνευσις ὅτι τὸ ὑπηρεσιακὸν ἔργον των
πρέπει νὰ ἀναλαμβάνηται πρὸς ἐκτέλεσιν ὡς νὰ ἦτο
προσωπικὴ των ζωτικὴ ὑπόθεσις. Ο ἡγήτωρ καθορίζει
ὖλοποιησίμους σκοπούς, ἀφοῦ προπαρασκευάσει πλήρως
τὰ ἀπαιτούμενα μέσα δί ἐπίτευξίν των. Πᾶσα ἄσκοπος
ἐνέργεια τῶνῦπ᾿ αὐτὸν εἶναι ἰδική του ἀποτυχία. Μό-
νον οὗτος φέρει τὸ βάρος τῶν εὐθυνῶν, ὑψηλὴ δὲ σκοπι-
μότης ὑπαγορεύει εἰς τοῦτον νὰ ἀποποιῆται τὰς δάφνας
μεθ᾿ ἑκάστην ἐπιτυχίαν, ἀλλὰ νὰ τὰς προσφέρῃ ἵνα στε-
φθοῦν οἱ ἐπὶ μέρους ἐκτελεσταὶταύτης. Ο ἡγήτωρ εῖναι
γνώστης τῆς ἀνατομίας τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς, ἰδίως
τῆς ψυχῆς τῶν συνεργατῶν του. Ἐνθυμεῖται οὗτος τὸ
πᾶν, τηρεῖ τὰ συμφωνηθέντα καὶ ἐνεργεῖ ὡς πνεῦμα τοῦ
συνόλου καὶ οὐχὶ ὡς κατ᾿ ἰδίαν ἄνθρωπος. Η θέλησίς
του, ἰσχυρὰ ἀλλὰ οὐχὶ βαρεῖα, ἐπιβάλλεται ὡς= θωπεία
καὶ οὐχὶ ὡς καταπέλτης εἰς τὰς διοικουμένας ἀνθρωπί-
νας θελήσεις. Οὕτως αὗται διεγείρονται πληρέστερον
καὶ. θαυματουργοῦν. Ἀναγνωρίζει οὗτος εἰς τοὺς ὓπ᾿ αὖ-
τὸν τὴν ἰδίαν τούτων ἐξουσίαν πρὸς τὰ κάτω, τὴν ὁποί-
αν καὶ περιφρουρ-εῖ, ἐνθαρρύνει τὴν πρωτοβουλίαν των
καὶ δὲν κατατρίζεται διὰ τὴν ἀποβολὴν τυπικῶν παρα-
σίτων, (ἴδιον τῶν ἀνοήτων σχολαστικῶν), ἐφ᾿ ὅσον τὸ
ὅλον ἔργον προχωρεῖ ὁμαλῶς καὶ προοδευτικῶς. Ἐν τῇ
ἐνασκήσει τῆς τέχνης του τοῦ διοικεϊν, διεγείρει τὸν ζῆ-
λον, τὸν ἐνθουσιασμόν, τὴν πειθαρχίαν καὶ τὴν προθυ-
μίαν τῶν ὗπ᾿ αὐτόν, συντονίζων ἁρμονικῶς τὰς ἐναρμο-
νιζομένας καὶ ἀφωσιωμένος πρὸς αὐτὸν θελήσεις τῶν 6-
ποδαεστέρων του. Αἱ προσπάθειαι τούτων κατακερματι-
σμέναι θὰ ἦσαν ἄνευ ἀποτελέσματος, ἐνῶ ἡνωμέναι καὶ
κατευθυνόμενοι ὐπὸ τοῦ ἡγήτορος δημιουργοῦν μέγα
θετικὸν ἔργον.
Ο ἡγήτωρ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντικατασταθῆ ῦ-
πὸ συμβουλίου, ὁσονδήποτε ἱκανοῦ καὶ δραστηρίου. Οὗ-
δέποτε ὑπῆρξεν ἐμβριον δν μὲ πολλὰς κεφαλάς, πλὴν
τῶν τεράτων, ἅτινα γεννῶνται θνησιγενῆ. Εἶναι ῖδεον
πάσης ἀνθρωπίνης φύσεως νὰ ἐπιζητῇ κατὰ τὴν δρᾶσιν
ἔρεισμα ἐπί τινος ἰσχυροῦ ἡγετικοῦ συνανθρώπου, τοῦ ὁ-
ποίου ἡ παρουσία ἐμπνέει, καθοδηγεῖ καὶ ἀσφαλίζει. Η
ἀσυνεννοησία καὶ τὸ ἀσυντόνιστον τοῦ συνόλου δημιουρ-
γοῦν βαβυλωνιακὸνἔργον. Εὐθὺς ὡς ἀναφανῆ ὁ ἠγήτωρ,
ὅστις προβλέπει, ὀργανὡνει, διατάσσει, ἐλέγχει καὶ συν-
τονίζει, ὅστις σκέπτεται ὡς νοῦς τοῦ συνόλου καὶ ὅστις
παρορμᾅ καὶ ἐνθουσιάζει, τότε πᾶσα ὁμὰς δημιουργεῖ
καὶ ἐπιτυγχάνει. Ἄνευ ἡγήτορος τὸ σύνολον διασπἇται,
τὰ μέλη στρέφονται- κατ᾿ ἀλλήλων καὶ οὐδὲν κατορθοῦ-
ται. Ο ἡγήτωρ, ἀσκῶν ὀρθῶς τὸν ρόλον του, ἐμπνέει
τὴν σύμπνοιαν, τὴν ἑνότητα καὶ τὴν ἀλληλοβοήθειαν εἰς
τοὺς ὑπ᾿ αὐτόν, οἵτινες ὑπὸ τὴν θερμουργὸν πνοὴν του
αἰσθάνονται ὅτι ἀνήκουν εἰς ἕν σῶμα καὶ μίαν ψυχήν.
Ο ἡγήτωρ, ὡς νοῦς τοῦ συνόλου, συλλαμβάνει τὸν ἐπι-
θυμητὸν κοινὸν σκοπόν, κατορθώνει νὰ ἀναγνωρισθῇ οὗ-
τος ὑφ᾿ ὅλων καὶ τοὺς ἐπιβάλλει, οὐχὶ καταναγκαστικῶς,
τὴν ἐπίτευξιν τοῦ σκοποῦ. Ἄνευ ἡγήτορος ἕν σύνολον
κυριαρχεῖται ὑπὸ τῶν ἐπὶ μέρους ἐγωισμῶν τῶν μελῶν
του, οἵτινες ἀποσυνθέτουν τὸ σύνολον τοῦτο. Η ἐμφάνι-
σις τοῦ ἡγήτορος ἐξαφανίζει τοὺς προσωπικοὺς ἐγωϊ-
σμοὺς καὶ. δημιουργεῖ τὸν γόνιμον καὶ λογικὸν ἐγωισμὸν
τοῦ συνόλου, ὅστις καὶ διεγείρει τοῦτο δί ἐπίτευξιν θαυ-
μαστοῦ ἔργου. Ο ἡγήτωρ εἶναι ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ πνεύ-
ματος τοῦ συνόλου, ὅπερ ἑνοποιεῖ εἰς μίαν ψυχήν, ἰσχυ-
ρὰν συνισταμένην τῶν ψυχῶν τῶν μελῶν του. Τὸ πνεῦ-
μα τοῦτο δημιουργεῖ τὸ ἑνιαῖον αἴσθημα τῆς εὐθύνης
διὰ τὴν ἐκτέλεσιν τῆς ἀποστολῆς, ὅπερ, μὲ τὴν σειράν
του, κεντρίζει τὰς θελήσεις, αἵτινες ὅτῳ μεταβάλλον-
ται εἰς χαλυβδίνας συνιστώσας ἑνὸς συμπαγοῦς καὶ θαυ-
ματουργοῦ μέσου. Καὶ πάντα ταῦτα ἀπορρέουν ἐκ τοῦ
ἐμπνέοντος ἡγἡτορος, ἀνεξαρτήτως τῆς ηὐξημένης ἢ
μειωμένης ἀξίας τῶν ἐκτελεστῶν, οἵτινες ὅσον μεγάλης
ἀξίας καὶ ἂν εἶναι, ἔχουν περισσότερον ἀνάγκην ἑνὸς
ἱκανοῦ διευθύνοντος παρὰ μιᾶς ἀνεγνωρισμένης προσω-
πικῆς των ἀξίας.
Ο ἡγήτωρ δὲν ἔχει ἀνάγκην τρομερᾶς ἐμφανίσεως
διὰ νὰ ἐπιβληθῇ. Ἀπαραίτητα διὰ τὴν ἐπιβολὴν εἶναι
τὰ ἡγετικὰ χαρίσματα, ἡ ψυχικὴ ἐπαφὴ μὲ τοὺς ὑπο-
δειστέρους καὶ ἡεικανότης νὰ γνωριςῃ ἀνατομωιῶς τὰς
εὐαισθήτους ψυχικὰς χορδὰς τούτων εἰς ἑκάστην κατάλ-
ληλον περίστασιν, ὥστε νὰ προκύπτη μία ἀδιατάρακτος
ἁρμονία καὶ ἓν ἀποτέλεσμα γόνιμον. Εἰδικῶς διὰ τὴν ἐμ-
φάνισιν, ἂς ἐνθυμηθῶμεν τὸν Ναπολέοντα, ὅστις, ὅταν
τοῦ ἀνετέθη ἡ γενικὴ ἀρχηγία τῶν εἰς Ἰταλίαν γαλλι-
κῶν στρατιῶν, εἶχε μόλις προαχθῇ ἀπὸ ὑπολοχαγὸς εἰς
στρατηγόν, ἦτο ἀδύνατος, λυμφατικῆς κράσεως, ἅτινα
μετὰ τοῦ βραχυτάτου ἀναστήματος (1,5 μ,) τοῦ ἐδημι-
ούργουν μίαν γελοίαν ἐμφάνισιν. Ἐν τούτοις διὰ τῶν ἐ-
ξόχωνικανοτήτων του ἐπεβλήθη εἰς τοὺς γηραιοὺς πα-
λαιμάχους στρατηγούςτου, ἀνεγνωρίσθηως μέγας ἡγή-
τωρ υφ᾿ ὅλων, ἀπεθεώθηὕπὸ τῶν στρατιωτῶν του. καὶ
ἐπέτυχεν ἀπαράμιλλον στρατιωτικὸν ἔργον, ὅπερ κατέ-
πληξε καὶ καταπλήσσει.
Ο ἡγήτωρ οὐδέποτε εἶναι ἐπηρμένος ἐγωϊστής,
ἀλλὰ ἐν συνειδήσει ἀλτρουϊστής, θέτων τὰς ὑψηλὰς ἱκα-
νότητάς του εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ συνόλου. Τὸ ἔργον
του εἶναι μυριάκις πολύπλευρον καὶ βαρύτερον ἀπὸ τὸ
ἔργον καὶ τοῦ πλέον βεβαρυμένου ἐκτελεστοῦ. Πᾶς ἠγή-
τωρ, ὅστις νομίζει ὅτι ἀρχηγεύει διὰ νὰ δρέπῃ ἀπολαύ-
σεις, ἔχει παρερμηνεύσει τὸν προορισμόν του καὶ εἶναι
ἀνάξιος διὰ τὴν θέσιν τὴν ὁποίαν κατέχει. Ο πραγματι-
κὸςἡγήτωρ οὐδεμίαν διακριτικήν ἀπόλαυσιν πρέπει νὰ
ἔχῃ᾿ ἐπιβάλλεται, ἰδίως εἰς δυσκόλους καιρούς, νὰ ἔχῃ
τὰς αὐτὰς ἀπολαύσεις, ἅς ἔχουν οἱ ἔσχατοι ὑφιστάμε-
νοί του Τοῦτο τὸν θεοποιεῖ πρὸ τῶν ὀμμάτων των.
H”ἄσκησις των ἁρμοδιοτήτων τοῦ ἡγήτορος ἀφο-
ρᾅ ὁλοκληρωτικῶς τὸ συμφέρον τῆς ὁλότητος καὶ γενι-
κὡτερον τοῦ ἔθνους καὶ οὐδὲν ἕτερον. Οὗτος δὲν πρέ-
πει νὰ ἐξυπηρετεῖταιὕπὸ τῶν ἄλλων, ἀλλ᾿ ἐπιβάλλεται
νὰ βοηθῇ τούτοις διὰ τῆς ἐξουσίας του πρὸς ἐπίτευξιν
τῆς κοινῆς ἀποστολῆς. Ο ἡγήτωρ, πρῶτος καὶ πλέον
βεβαρυμένος ὑπηρέτης ὅλων, εἶναι πρῶτος εἰς τὴν ἀνά-
ληψιν τῶν εὐθυνῶν καὶ πρῶτος εἰς τὰς θυσίας. Οὗτος
δὲν ἀσκεῖ ἐπάγγελμα, ἀλλ᾿ ὑψηλὸν λειτούργημα. Ἔχει
ψυχικὸν σθένος καὶ μετὰ ὥριμον σκέψιν ὑποδεικνύει
τὸν ὀρθὸν δρόμον, ἀδιαφορῶν᾿ανὁδηγῇ τὸν ἑαυτόν του
εἰς τὸν Γολγοθᾶν, ὡς σωτήριον ἀντιπαροχὴν δί ἐπιτυ-
χίαν τοῦ εργὈυ. "Oἡγήτωρ κατὰ τὴν ἐκτέλεσιν τοῦ ἔρ-
γου του μεταβάλλεται εἰς ὑπεράνθρωπον, ἀποβάλλει τὴν
ἰδιότητα τοῦ προσωπικοῦ του «εἶναι» καὶ ἀποκτᾷ τὴν έ-
νιαίαν συλλογικὴν ψυχήν, τὸν συλλογικὸν εὐφυᾶ νοῦν
καὶ τὴν κραταιὰν συνείδησιν καὶ θέλησιν τοῦ συνόλου.
Η μεταμόρφωσίς του ἄτη εἰς δημοσίαν προσωπικότη-
κὴν καὶ ἀδιάφορον ἀντίληψιν τῆς ροῆς τῶν πέριξ αὐ-
τοῦ συμβαινόντων. Ὅσον σπουδαιοτέρα εἶναι ἡ ἀπο-
στολή, τόσον αἱ ἱκανότητες τοῦ ἡγήτορος πρέπει νὰ εἶ-
ναι ηὐξημέναι. Οὗτος ἐξουσιάζει τοὺς ῦπ᾿ αὐτόν, ἀλλ᾿ ὑ-
φίσταται πελὺ περισσότερον τὴν ἀδυσώπητον ἐξουσίαν
τῆς ἀποστολῆς του, ἥτις προκύπτει ἐκ τῆς ἐπιταγῆς τοῦ
ἔθνους. Ο ἡγήτωρ εἶναι ὁ ἰθύνων νοῦς καὶ ὁ ὁδηγὸς
διὰ τὴν πλήρη ἐκτέλεσιν τοῦ ἀναληφθέντος ἔργου. Η
εὐθύνη του δὲν πρέπει νὰ ἐννοῆται ὡς λογοδοσία πρὸς
τοὺς ἀνωτέρουςτου, ἀλλὰ ὡς τὸ «εὖ ποιεϊν» πρὸς τὴν ἀ-
=====
δυναμικοῦ, ἰδίως τοῦ ἀνθρωπίνου. Ο διαρκῶς σκεπτό-
μενος ἡγέτωρ πῶς θὰ δικαιολογήση τὰς μὴ κανονικὰς
πράξεις ἢ παραλήψεις του ἀπωθεῖ τὴν καλῶς ἐννοουμέ-
my εὐθύνην του, ἥτις μὲ τὴν σειράν της ἀπωθεῖ καὶ τοῦ-
τον ἐκ τοῦ ἀρχηγικοῦ θώκου ”nut τὸν ἀπορρίπτει ἐξ (11‘;—.
θοῦ. Κατὰ τὴν ἐκτέλεσιν τοῦ ἔρου τῆς ὁμάδος, δυνατὸν
τὰ μέλη ταύτης νὰ ὑφίστανται σκληρὰν δοκιμασίαν ἀπὸ
τὰς ἀποφάσεις τοῦ ἡγήτορός των, ἀλλὰ καὶ οὗτος δοκι-
μάζεται ἔτι σκληρότερον ἀπὸ τὴν ὑπερέχουσαν αὐτοῦ ἀ-
ποστολήν. Η προσωπικότης τοῦ ἡγήτορος ἔμπιτνέει καὶ
ἐντυπωσιάζει τοὺς πάντας καὶ δημιουργεῖ εἰς τούτους
αἰσθήματα ἀσφαλείας, προστασίας καὶ δυνάμεως. Οὗτος
διὰ τοῦ παραδείγματός του ἐμπνέει θαυμασμόν, ἐμπι-
στοσύνην καὶ ἰσχύν, καί, καθ᾿ ὑπερβολικὴν ἐκτίμησιν
τῶν ὺπ᾿ αὐτῶν, ἴσως τὸ ἀλάθητον. Ἀλλά, διὰ νὰ εἶναι
τοιοῦτος ἐμπνευστής, πρέπει νὰ ἔχῃ προικοδοτηθῇ δί
ἐξόχων ἱκανοτήτων καὶ νὰ ἔχῃ καλλιεργήσει ἐξαιρέτως
πτωχικὰς καὶ πνευματικὰς ἀρετάς. Πρέπει νὰ προ-,οθἷὶῇ
ἀνεπιτηδεύτως τὴν ἀγάπην καὶ τὸν θαυμασμὸν τῶν 'i .1'
αὐτῶν, οἵτινες, δέον ὅπως τὸν ἔχουν ὡς πρότυπον ἐξ. -
οἴτου ἀνθρώπου διὰ πᾶσαν περίπτωσιν. Ἴδιον παντὸς
ἡγήτορος εἶναι ἡ μεγίστη καὶ δεξιοτέχνας δραστηριό-
της, ἡ βαθεῖα ἀξιοπρέπεια,ἡ ἀνθρωπίνη ἐκτίμησις καὶ.
ἡ ἀποστροφὴ πρὸς τὰς θριαμβολογίας. Ἐπιβάλλετε ι 1")—
πως ὁ ἡγήτωρ εὐρίσκεται ὅπου πρέπει καὶ ὅταν πρἑπἑι,
ἵνα διὰ τῆς παρουσίας του ἐμπνέει καί, ἐφ᾿ ὅσον ἀπαιτη-
Οῇ, φανατίζῃ. Οθτω, ἢ ἐγρήγορσις τῶν ὺπ᾿ αὑτὸν θὰ
εἶναι συνεχὴς διὰ τὴν ἔγκαιρον καὶ πλήρη ἐκτέλεσιν τοῦ
καθήκοντος. Ο ἀληθινὸς ήγήτωρ, δρῶν διαισθηἳἷκῢυς,
διαγηνώσκει τὰς ἰδιαιτέραςικανότητας τῶν υπ᾿ αὐτόν
τὰς ὁποίας χρησιμοποιεῖ ἀναλόγως. Δεν υπερφορτωνει
τοὺς ἱκανοὺς καὶ ὅτε ἀναθέτειεἷρπον, εἰς ἐκείνους of ('1-
ποτοι τὸ ἐνεπνεύσθησαν, καθόσον τότε θὰ τοὺς σταμα-
τήσῃ τὴν ἔφεσιν διὰ καρποφόρους εἰσηγήσεις. Ο ἡγή-
τωρ πρέπει νὰ εἶναι ὑπεράνθρωπος, ἀλλὰ καὶ δὲν ἀπο-
μακρύνεται ἀπὸ τὴν ἀνθρωπίνην πραγματικότητα (συ-ν-
αισθηματικὰς ἐκδηλώσεις, συγγνωστὰς ἀδυναμίας κλπ),
Ἀ/
ὁ \
᾿- »ε
φ
( 1
ι
᾿ἓ᾿
κ, 1 ἓν κΡάτος), στρατηγικὴν (μάχη τῆς
y") r}, / ’ ᾿
ἥτις θὰ πρέπει νὰ τὸν συγκινῇ καὶ νὰ τοῦ δονῇ τὰς ἀντι-
στοίχους χορδὰς τῆς ψυχῆ ςτου. Δὲν πρέπει νὰ εἶναι
«ρομπὸτ» ἢ «ἠλεκτρονικὸς ἐγκέφαλος». Μόνον ὡς ἐξαί-
οετος ἄνθρωπος, θὰ δυναταὶ νὰ διοικῇ ἐξαιρέτως ἀν-
θρώπους. Ὅτῳ δημιουργεῖται ἡ πολυτιμοτάτη ψυχικὴ
ἐπαφή, ἡ ὁποία συγκολλᾶ ἀδιαρρήκτως τὴν κεφαλὴν
(τὸν ἡγήτορα) μὲ τὸ σῶμα (τὸ ὑποτεταγμένον σύνολον)
ηγήτωρ, ἐπιζητῶν ((‘1 καλλίτερον, ἀκολουθεῖ τὸν ἀνη-
φορικὸν δρόμον, ὅστις τὸν ὁδηγεῖ εἰς τὴν τελειότητα.
Οὗτος ἀνησυχεῖ καὶ προσπαθεῖ διὰ συνεχεῖς βελτιώσεις,
μεταβάλλων τὸ καλὸν ὡς καλλίτερον. Ο σπινθὴρ τῆς ἀ-
νησυχίας ἀνάπτει ἐντὸς του τὸ λαμπρὸν πῦο, ὅπερ εἶναι
βασικὸν κίιητρον τοῦ πνεύματός του. Η διορατικότης
του πρέπει νὰ εἶναι μεγίστη. Πρέπει νὰ διακρίιῃ τὸν
ἐπικείμενον κίνδυνον, εἰς τὸν ὁποτον ἐπιβάλλεται νὰ
συμμετέχη (ὁ M. Ἀλεξανδρος᾿αν καὶ ἦτο βασιλεὺς καὶ.
στρατηλάτης ἐμάχετο πάντοτε εἰς τὴν πρώτην γραμμὴν
καὶ οὔτως ἐθαυματοΰργησε), νὰ διαγιγνώσκῃ τὰς δεού-
σας καὶ ἀποτελεσματικὰς λύσεις, νὰ λαμβάνῃ ταχέως ὀρ-
θὰς ἀποφάσεις, νὰ δοᾇ᾿
εγκαίρως καὶ ὅπου εἶναι ὀρθόι,
καὶ νὰ επμιενῃ μέχρις ὅτου ἐξασφαλισθῇἡ ἐπιτυχία.
‘ = ‘Q
ι Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας, εἷς τῶν ίκανω-
τἐρων ἡγητόρων ὅλων τῶν ἑποχῶν.
1 Συνεδύαζε τόλμην, εὐψυχίαν καὶ δύ»
ναμιν (δαμασμὁς Βουκεφάλου), ἱκανό-
τητα εἰς τὴν σύλληψιν μεγαλεπιῦόλων
σχεδίων (ἐκστρατεία εἰς Ἀνατολὴν καὶ
συνένωσις τῶν Ἑλληνικῶν πόλεων εἰς
Ἰσσοῦ), διπλωματικότητα (μεταχεἱν
ρισις οἰκογενείας Δαρείου), εὐφυΐαν
(Γὁρδιος δεσμός), ἐπιμονήν, ἀντοχὴν,
,
ὶ
μεγαλοθυμίαν. Ἐκάμφθη ὅταν ἤρχισε
νὰ πιστεύῃ ὅτι ἦτο θεὸς καὶ νὰ λη-
᾿ σμονῆ ὅτι ἐγεννήθη ἀνθρωπος
 ΕΡΓΟΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

«ΘΕΡΜΟΠΥΛΑΙ»

ιλ,«ἥ...
'H κεραία τοῦ Δορυφορικοῦ Σταθμοῦ «Θερμο-
πῦλαι», τοποθετημένη εἰς πυργίσκον ὕψους 12
μέτρων. Ἀνακλῶσα ἐπιφάνεια.» Διάμετρος
30,5 μ. Σύστημα : CASSEGRAIN
Τὸ 1962 ἐξετοξεύετο εἰς τὸ Διά-
στημα --— μὲ ἐλλειπτικὴ..τροχιὰ - ὁ
πρῶτος τηλεπικοινωνιακὸς δορυφόρος
μὲ τὸ ἄνομα «Τελσταρ». Ἦταν φυ-
σικὰ μόνον ἕνα πείραμα, ποὺ τὸ ἀκο-
λούθησαν καὶ ἄλλα παρόμοια. (Κατὰ
σειράν: «Ρηλαϋ», «Σὺν κόμ», «Ἔρλυ
Μπέρντ») Τὰ πειράματα ἐν τούτοις
αὐτὰ ἀπέδειξαν ὅτι ὑπῆρχαν τεράστι-
ες δυνατότητες ἐκμεταλλεύσεως τῶν
τεχνητῶν δορυφόρων εἰς τὰς τηλεπι-
κοινωνίας. Ἱδρύθη ἀμέσως διεθνὴς
Ὀργάνωσις Δορυφορικῶν᾿ ἐπικοινωνι-
ιςῖτν, ἡ ΙΝΤΕΛΣΑΤ (Ἰντερνάσυοναλ
Τελεκομυνικαίσιον Σατὶελάϊτ Κον-
σόρσιουμ)εἰς τὴν ὁποίαν προσεχώρη-
σαν (1964) ἕνδεκα ἔθνη. Τὰ ἔθνη
αὐτά, ἔγιναν τὸ 1962 ἑβδομῆντα δύο,
καὶ μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἡ Ἑλλάς. Τὸ
«Ἔρλυ Μπὲρντ> ποὺ ἀνεφέραμε πιὸ
πάνω, ἦταν 6 πρῶτος δορυφόρος —-—
1965— ποὺ ἐξετόξευσε ἡ Ἴντελσατ.
Η διάρκεια τῆς ζωῆς του προεβλέ-
πετο νὰ φθάσῃ τοὺς 18 περίπου μῆ-
νες, 6 δορυφόρος αὐτὸς δμὼς ἐξακο-
λουθεῖ καὶ σήμερα νὰ περιφέρεται
χωρὶς σοβαρὲς ζημίες τῶν βασικῶν
ὀργάνων του!
Τὸ 1967 ἐτοποθετήθη εἰς τροχιὰν
ὁ Ἴντελσατ Π (τὸ «Ἔρλυ Μπέρντ»
εἶχεν ὀνομασθῇ Ἴντελσατ Ι), καὶ ἀ-
πὸ τὸ 1968 ὁ Ἴντελσατ ΠΙ, φέρων
1200 τηλεφωνικὰ κοιλώματάἔναντι
240 ποὺ ἔφερε δ᾿ αρχικός. Τοῦτο ση-
μαίνει ὅτι μέσῳ τοῦ δορυφόρου αὐτοῦ
'0 Δορυφορικὸς
Τιᾶεπιιοινωνιαιὸς
μποροῦν νὰ διεξάγωνται ταυτοχρό-
νως 1200 τηλεφωνικαὶ συνδιαλέξεις.
ὝΗδη, διὰ τὸ 1971 ἔχει προγράμμα-
τισθῇ ἡ ἐκτόξευσις δορυφόρου 6 6-
ποτος θὰ φέρῃ 5000 τηλεφωνικὰ κυ-
κιλὠματα.
Η χρησψυποίησις δορυφόρου ἆ-
πετέλεσε ἐπανάστασιν εἰς τὶς τηλεπι-
κοινωνίες, οἱ ὁποῖες καθ᾿ ὅλας τὰς
μορφάς των--τηλεφωνικαί τηλι-γρα-
φικαί, φωτοτηλεγραφικαί, τηλετυπι-
καί, ντάτα κλπ. -- ἐπέτυχανποιότη-
τα πολὺ ἀνωτέρα τῆς συνήθους, διὰ
πρώτην δὲ φορὰν ἔγινε δυνατὴἡ με-
τάδοσις ζωντανῶν τηλεοπτικῶν προ-
γραμμάτων ὑπεράνω τῶν ὠκεανῶνν.
Η Ἑλλὰς ἦτο ἐκ τῶν πρώτων ποὺ
ἐπωφελήθη ἀπὸ τὸ νέον τοῦτο σύστη-
μα, καὶ ἀπὸ τὸ 1967 ἐγκατέστησε τ-η-
λεφωνικὰ κυκλώματα μὲ τὰς Η.Π.Α.
καὶ τὸν Καναδᾶ. Τέλος, τὸ 1969, 6
ΟΤΕ ἀπεφάσισε νὰ ἐγκαταστήσῃ Δο-
ρυφορικὸν Σταθμὸν Ἐδάφους θστερ᾿
ἀπὸ θαυμασίαν μελέτην ἡ ὁποία ἐ-
πραγματοποιήθη ἀποκλειστικῶς ἀπὸ
τεχνικοὺς τῆς ὑπηρεσίας του.
Πρόκειται διὰ τὸν Σταθμὸν ὁ 6-
ποτος ἐνεκαινιάσθη --εἷς Σκάρφεια
Θερμοπυλῶν--- ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν
Πρωθυπουογὸν κ. Γεώργιον Παπα-
δόπουλον. Ο Σταθμὸς αὐτὸς ἐγκατε-
στήθη εἷς γήπεδον 150.000 τετραγ.
μέτρων. Τὰ κτίριά του καταλαμβάνουν
συνολικὸν χῶρον 10.000 κυβ. μ. καὶ
καλύπτουν ἐπιφάνειαν 2000 τετρ. μ.
Σταθμὸς
περίπου. Εἰς αὐτὰ περιλαμβάνεται τὸ
δασικὸν κτίριον --αῖθουσα ἐλέγχον,
ἐργαστήριον, βιβλιοθήκῃ, αἴθουσα
ἐκπαιδεύσεως, ἰατρεῖον καὶ διάφοροι
βοηθτττ-ικοὶ χῶροι -τὸ κτίριον διοι-
κήσεως- μεγάλη καὶ μικρὴ αἴθουσα,
συγκεντρώσεων, χῶροι διαλέξεων,
προβολῶν κλπ. καὶ κατοικία τοῦ προϊ-
σταμἐνου -- τὸ κτίριον τοῦ προσω-
πικοθ, τὸ μηχανοστᾴσιον, τὸ φυλάκι-
ον εἰσόδου, ὁ σταθμὸς αὐτοκινήτων,
ἐλεύθερος χῶρος δί ἄνθόκγμτον, ἢ ἐκ-
κλησία, μικρὰ λίμνη καὶ ἀκόμη ἕνα
μικρὸ ἀιυτελάκι τὸ ὁποτον προϋπῆρχε
καὶ εὑρέθη σκόπιμον νὰ διατηρηθῆ.
Ο Ἑλληνικὸς Δορυφορικὸς Σταθ-
μὸς εἶναι ὁ ὡς εἰς τὴν Εὐρώπην. Μὲ
τὴν λειτουργίαν του -τουλάχιστον
εἰς τὴν πρώτην φάσιν της-- ἐξασφα-
λίζει ἀπ᾿ εὐθείας ἐπικοινωνίας μὲ τὰς
Η.Π.Α., Καναδάν, καὶ Ἀγγλίαν. Αἱ
ἐγκαταστάσεις του ἐπιτρέπουν τὴν
ἀνταλλαγὴν ἀσπρόμαυρων καὶ ἐγχρὠ-
μων προγραμμάτων τηλεοράσεως μὲ
ὅλους τους Σταθμοὺς τοῦ Ἄτλαντι
κοῦ οἱ ὁποτοι χρησιμοποιοῦν τὸν ἴδιον
δορυφόρων
Τὰ ἤδη γενόμενα πειράματα ἀπέ-
δειξαν ὅτι λόγω τῶν ἀρτίων μηχανι-
κῶν ἐγκαταστάσεών του καὶ τῶν πλε-
ον-εκτημάτων τῆς γεωγραφικῆς του
θέσεως ὁ Σταθμὸς (Θερμοπῦλαυ, εῖ-
ναι, εἰς ποιότητα ἀποδόσεως, ὁ πρῶ-
τος εἰς τὸν κόσμον.

Γραμματόσημον μὲ παράστασιν τῆς κεραίας τοῦ

Σταθμοῦ «θερμοπΰλαι». Tun) 2,50 δρχ. καὶ
4,50 δρχ. Χαράκτης ε Γ. Βελισσαρίδης. A1and-
σεις .- 26 X 36,5 χλ. Ἐκυκλοφόρησεν ἀπὸ
21 Ἀπριλίου 1978

I1

Η ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Η μηχανογραφικὴ ὑπηρεσία τῆς
Χωροφυλακῆς συνεστήθη τὸ ἔτος
1966 καὶ ἠσχολήθη πειραματικῶς
κατ᾿ ἀρχάς, μὲ τὴν ἀπογραφὴν τῆς
δυνάμεως. Παραλλήλως ἐγένετο ἡ ἐ-
πιλογὴ τοῦ προσωπικοῦ κατόπιν εἰδι-
κῶν ἐξετάσεων (ΤΕΣΤ) καὶ τοιουτο-
τρόπως τὸ ἔτος 1968, ἐπηνδρωμένη
ἐπαρκῶς, ἤρξατο τοῦ ἔργου της ἐξυ-
πηρετουμένη μέχρι ἀποκτήσεως ἰδίου
ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστοῦ, διὰ τοῦ
τοιούτου Ι.Β.Μ./360 δί ἐκμισθὠ-
σεως. Ἤδη ἐξυπηρετεῖται διὰ τὸῦ ἠ-
λεκτρονικοϋ ὑπολογιστοῦ τοῦ Ὑπουρ-
γείου Δημοσίας Τάξεως 3150 Σ.Δ.Σ.,
ἐνῶ ἐντὸς τοῦ προσεχοῦς ἔτους 1971
ἔχει προγραμματισθῆ ἡ ἐξασφάλισις
πλέον συγχρόνου ὑπολογιστοῦ ἀναγο-
μένου εἰς τὴν τρίτην γενεάν.
Ἀπὸ τοῦ ἔτους 1968 καὶ μέχρι σή-
μερον ἔχει θέσει εἰς ἠλεκτρονικὴν ἐ-
φαρμογὴν τὸ προσωπικὸν χωροφυλα-
κῆς καὶ τὰς διαφόρους μεταβολάς τού
τὴν μισθοδοσίαν, τὸ μητρῶον ὑπηρε-
σιῶν Χωρ) κῆς καὶ τὴν παρακολούθη-
σιν τῆς δυνάμεως, τὰς ἐξετάσεις τῶν
Σχολῶν Χωροτἒυλακῆς - ἐξαγωγὴ
τῶν ἀποτελεσμάτων. Εὑρίσκονται εἰς
τὸ στάδιον ιπεραιὠσεως αἱ ἐφαρμογαί:
Ὑλικὸν Χωρ) κῆς, ὑπδμνήματα, ὁδοι-
πορικὰ ἔξοδα, παγία προκαταβολὴ,
κίνησις ἐνσήμου, ἀρχετον τέκνων ἀν-
δρῶν τοῦ Σὠματος, οἰκήματα Χωρ)
κῆς καὶ ὀργανικὴ κατανομὴ προσω-
πικοῦ.
Εἰς τὸ στάδιον τῆς ἀναλύσεως: Ἀ-
δειαι, ἀσθένειαι προσωπικοϋ, ὑπηρε-
σιακὴ ἀπασχόλησις, χωρογραφικὴ
κατανομή, προϋπολογισμοὶ δαπανῶν,
παρακολούθησις ἐφέδρων καὶ συνταξι-
ούχων, ἀδικήματα καὶ συμβάντα, ἀνα-
ζητήσεις κλαπέντων αὐτοκινήτων καὶ
καταζητουμένων προσώπων, διερεύ-
νησις ἀδικημάτων, κίνησις ἀλλοδα-
πῶν, δακτυλικὰ ἀποτυπὠματα, ἀστυἴ-
ατρικαὶ ἐπιθεωρήσεις, παροχὴ συν-
δρομῆς ὑπὸ ὑπηρεσιῶν Χωρ) κῆς καὶ
ἄλλα πολλὰ θέματα. Ἐκ τῶν ἀνωτέ-
ρω καταδεικνύεται τὸ μέγα ἔργον τῆς
νέας καὶ συγχρόνου αὐτῆς ὑπηρεσίας
τοῦ Σὠματος. Καλλιτέρα μελέτη, προ᾿
γραμματισμὸς καὶ πλήρης ἀξιολόγη-
σις τῶν διαφόρων θεμάτων, ὡς καὶ ἡ
καταπολέμησις τῆς γραφειοκρατίας
ἡ ὁποία ἐταλαιπώρησε εἰς μέγα βαθ-
μὸν τὸ Σῶμα, Η Μηχανοχραφικὴ Ὑ-
πηρεσία ,χωροφυλακῆς ἀποτελεῖ πα-
ράδειγμα ιπρὸς μίμησιν καὶ ταῦτο πρὸς
τιμὴν τοῦ προσωπικοῦ της, ἀνερχομέ-
νου εἰς 27 ἄνδρας, ἀξιωματικούς, ὑ-
παξιωματικοὺς καὶ χωρ) κας.
Εἰς τὸ ἑπόμενον τεῦχος Ξας θὰ ἀ-
σχοληθῶμεν λεπτοΞ-ιερέστερον μὲ τὸ
Σπουδάτον ἔργον τὸ ὁποτον ἐπιτελεῖ ἡ
ἐν λόγῳ ὑπηρεσία.
ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΙΜΑΤΟΣ
Ὡς εἴδησις ἀνεγράφη εἰς προηγού-
μενον τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ, ἡ προσ-
φορὰ αἵματος ἀπὸ ἀνδρῶν τῆς Χωρο-
φυλακῆς εἰς κινδυνεύοντας συνανθρώ-
πους μας διὰ τὴν διάσωσίν των.
Χωρὶς σχόλια ἀνεγράφη ἡ εἴδησις
καὶ τοῦτο διότι ἐθεωρήθησαν περιττὰ
τὰ σχόλια, δεδομένου ὅτι ὑφίσταται ἡ
εὐγλωττία τῶν ἀριθμῶν. ᾿
Ἀπὸ τὴν Σχολὴν χωροφυλακῆς
καὶ μόνον -Κεντρικὴ Ἀθηνῶν καὶ
Παραρτήματα-προσεφέρθη κατὰ τὴν
διάρκειαν τοῦ ἔτους 1969 ποσότης αἵ-
ματος ἀνερχομένη εἰς 69 χιλιόγραμ-
μα.
Δίὰ τὸν λόγον αὐτὸν πλῆθος ἐπι-
στολῶν ἀπεστάλησαν εἰς τὸ Ἀρχηγεῖ-
ον χωροφυλακῆς, διὰ τῶν ὁποίων ἐκ-
φράζονται τὰ εὐχαριστήρια τῶν δια-
σωθέντων πρὸς τοὺς σωτῆρας των καὶ
κατ᾿ ἐπέκτασιν πρὸς ἄπαν τὸ Σῶμα.
Η πρόθυμος αἱμοδοσία ἐκ μέσους
τῶν ἀνδρῶν τοῦ Σώματος καταδεικνύ-
ει διὰ μίαν εἰσέτι φορὰν ὅτι οὗτοι δὲν
διαθέτουν μόνον κόπον, μόχθον, τα-
λαιπωρἱαν, στερήσεις ἀπολαύσεων
τῆς ζωῆς, ξενύχτα ὑπὸ βροχὴν ἢ δρι-
μὺ ψῦχος, διὰ τὴν ἐξασφάλΞΞιν ἡσυ-
χίας, τάξεως καὶ γαλήνης τοῦ ἑλλῃνι-
κοϋ λαοῦ, ἀλλὰ προσφέρουν καὶ τὸ αἷ-
μα των ἀκόμη διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν
κινδυνευόντων συνανθρώπων μας.
Αὐτὸ εἶναι τὸ Σῶμα τῆς Χωροφυλα-
κῆς. Προέρχεται ἀπὸ τὸν λαὸν καὶ πι-
στεύει ὅτι ἀνήκει ὁλοκληρωτικῶς εἰς
τὸν λαόν.
ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η ἀναδιοργάνωσις καὶ ὁ ἐκσυγχρο-
νισμὸς τοῦ Σώματος τῆς Χωροφυλα-
κῆς ἀποτελεῖ τὴν βασικὴν ἐπιδίωξιν
τοῦ Ἀρχηγείου. Ὑπὸ τὴν ἄγρυπνον
ἐποπτείαν τῆς ήγεσίας, συνεχίζεται ὁ
ἐπιτελικὸς ὀργασμὸς μὲ σκοπὸν τὴν
ἀναπροσαρμογὴν τοῦ τρόπου σκέπτε-
σθαι καὶ ἐνεργεῖν «πρὸς τὴν σύγχρονον
ἀντίληψιν ὀργανώσεως καὶ μεθοδεύσε-
ως ἐργασίας. Η ἐμπεριστατωμένη ἐ-
ρευνα καὶ μελέτη ἐπεκτείνεται καὶ εἰς
περισσοτέρους τομεῖς, Τὰ λαμβανόμε-
να μέτρα καὶ ἀποφάσεις μαρτυροῦν,
ὅτι τὸ Σῶμα ἤρχισε νὰ διεκδικῆ θέσιν
μεταξὺ τῶν πρωτοπόρων εἰς δ,τι ἀφο-
ροί τὴν ἀνταπόκρισίν του πρὸς τὰς ἀ-
παιτήσεις τῆς ἐποχῆς μας καὶ τὸῦ
μέλλοντος.
Η καταπολέμησις τῆς γραφειο-
κρατείας, ἡ τυποποιήσεις καὶ ἁπλού-
στευσις τῶν ἐγγράφων, ὁ καταμερι-
σμὸς καὶ ἡ μεθόδευσις ἐργασίας, ἡ
ρύθμισις τὸῦ θέματος τῶν μεταθέσεων,
ἡ νέα στολή, ἡ ἀναδιοργάνωσις τῆς
τροχαίας κλπ. ἀποτελοῦν ψήγματα
τοῦ ἐπιτελεσθέντος ἔργου. Η ἐπιτυ-
χὴς ἐξ ἄλλου μηχανογράφησις τῆς μι-
σθοδοσίας καὶ ἡ σταθερὰ αὔξησις τῆς
γΞησιμοιποιήσεως τῶν ἠλεκτρονικῶν
ὑπολογιστῶν εἰς ἑτέρας ἐφαρμογάς,
καταδεικνύουν τὴν πρόθεσιν τῆς ἡγε-
σίας νὰ ἀναγάγη τὴν πολιτιστικὴν
στάθμ-η) τῆς Χωροφυλακῆς εἰς ἐπίπε-
δα διεθνοῦς προβολῆς.
Ἀλλὰ τὸ ἔργον δὲν σταματᾶ. Ἤδη
κατόπιν ἀποφάσεως τοῦ Ἀρχηγείου
διετάχθη ἡ συγκρότησις ὁμάδων ἐρ-
γασίας, ὡς ἀποκαλοῦνται, πρὸς ἐπισή-
μανσιν, ταξινόμησιν καὶ περαιτέρω
μελέτην καὶ ὑποβολὴν προτάσεων ἐπὶ
πολλῶν ἄλλων ἀπασχολούντων τὸ Σῶ-
μα θεμάτων.
Η πρώτη ὁμὰς ἐργασίας ἔχει συγ-
κροτηθῇ καὶ ἐπιληφθῇ τοῦ ἔργου της᾿
μὲ ἀξιόλογα μέχρι τώρα ἀποτελέσμα-
τα.
Ἀπὸ τὴν ὑπεραιωνόδιον χωροφυ-
λακὴν τοῦ χθὲς ἀναγεννᾶται ἡ ἐπανα-
στατικὴ Χωροφυλακὴ τῆς νέας δυνα-
μικῆς, συγχρόνου ἐποχῆς.
 οἱΐ . -. ι.. ί
«ὠ/᾿
αιτ
ἔ ΞἘᾎΞ..
ἱᾘι/ἳἳὶ ...Α
ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ
τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν
Ο ἄντρας κ᾿ ἡ γυναίκα, σήκωσαν τὰ μά-
-Ξια τους ψηλά. Πρὸς τὸ «βουνὶν παράξενον,
ἀπόκομμα εἰς δρος». Ο ἥλιος τοῦ καλοκαι-
ριου τοὺς ἔδερνε, κατασκέπαζε πηχτὸς τὰ
πάντα στὴ χώρα τοῦ Μυζηθρᾶ. Ὄλα σὰ νὰ
ὑπάκουαν o’ αὐτὸν τὸν μόνο, τὸν ἀνένδοτο
νόμο, στὴν ὑποταγὴ. Τὸ κάστρο τοῦ Βιλλε-
αρδουϊνου, τὰ μοναστήρια, τὰ παλᾴὶίια, τ᾿
ἀρχοντικά, οἱ πόρτες, Τὰ καμπαναριὰ, τὰ ἐ-
ρείπια, τὸ Ἀφεντικό, ἡ Παντάνασσα. ιἘΟλοι,
ἑἓμαᾇιἇένα μὲστὸν,fina1 καὶ μὲ τὴν αἶωγἳιότη-
τοὺς ἑιλιλἎνὶςκοιὺς ιχθίἶἷόνοιῦες, ἐλέει ἶτἒόξὸθς
των Φράγκων καὶ των Ἐνετῶν, στοὺς Βυ-
ζαντινοὺς καὶ στοὺς χρόνους τῆς Τουρκο-
ἓἵθἔἦἳἓλσγἕἒἓὐἕαδἀᾓἓἒἔτἓχἓἳῢἳ 1339;:
πρωιδιἔνθο, κράτηεβαἁιε ὕστατο τρόπαιο, αὺ-
το: ε υ ι ουν ατο.
Εἶναι ἐΞπ ηχτικὸ πόσο, μπαίνοντας μὲς
στὴ νεκρὴ πολιτεία τοῦ Μυστρᾶ, σὲ κυρι-
εύει ἀμέσως τούτη ἡ καίρια αἴσθησι
ὅλα εἶναι νὰ ξυπνήσουν κάποτε. Μόνο ποὺ
κοιμοῦνται τώρα: οἱ αἰῶνες, τὰ κάστρα, τὰ
παλάτια, οἱ πολεμιστἑς, οἱ καλόγεροι, οἱ
Παλαιολὁἦοι, οἱ Φράγκοι. Εἶπαν τὸ Μυστρἃ
ἑλληνικὴ ομπηϊα. Τί ἀνοησίες! Στὴν Πομ-
πηΐα ὅλα εἶναι θάνατος: σταχτύς, λάβα, ἀ-
νελἐητος. Πεπρωμένο καὶ θάνατος.
Μυστρᾶ εἶναι διάρκεια. Δόνηση τῆς αἰωνιό-
τητας ποὺ τὴν αἰσθάνεσαι νὰ λουφάζει, ζωὴ
ποὺ ναρκώΘηκε, Τὴν κοιμίζουν τὰ κύματα, 6
ἥλιος, τὴν κοιμίζει κατεβαίνοντας ἀπὸ ψη-
λὰ ἡ γαλάζια ὀμορφιὰ τοῦ Ταΰγετου. Ο
κισσὸς φύτρωσε, τυλίγει τὶς πόρτες, τὶς κα-
μἀρες, τοὺς γκρεμισμένους τοίχους, τὰ καμ-
παναριά, τὶς δίγλες. Ἕσπου νά ᾿ναι θὰ χτυ-
πήσουν οἱ καμπάνες στὰ μοναοΤήρια. Οἱ
πολέμαρχοι θ᾿ ἀρχίσουν νὰ κατεβαίνουν ἀπ᾿
τὰ καλντερίμια με μεγάλα σαματά. Στὴν
Ὁδηγήτρια, τὸ μοναστήρι τοῦ Παχὡμιου,
Οἱ καλόγεροι ἀρχίνησαν τὶς ψαλμουδἐς. Ο
Δεσπότης Θεόδωρος Παλαιολόγος, μυστή-
ριο ἄρχοντα Βυζαντινοῦ καὶ ἁναχωρητῆ,
ΘΚλΘΚΤΘΟ ΟΘΜΔβο
M Υ Σ Τ Ρ Δ Σ
κατέβηκε ἀπ᾿ τὸ παλάτι του, ἀποτραβήχτη-
κε καταμόναχος στὸ βορεινὸ παρεκκλήσι.
Κοιτάζει τὴ λίγη, σκοτεινὴ γῆ, προσεύχἐ
ται. Ἐδῶ ποὺ πατᾶ τώρα, σ᾿ αὐτὸν τὸν ἐλά-
χιστο τόπο τὸ μισοσκότεινο ποὺ μυρίζει κε-
ρὶ καὶ λιβάνι καὶ ἁγιοσύνη, ἐδῶ ἔχει πεῖ νὰ
γίνει 6 τάφος του. Σ᾿ αὐτὸν τὸν τάφο δὲ
θὰ κατεδεῖ ὁ Θεόδωρος A' 6 Παλαιολόγος,
Δεσπότης τοῦ Μυστρᾶ. Θὰ κατεδεῖ 6 Θεό-
δωρος μοναχός, ὁ ποτὲ Παλαιολόγος Δε-
σπότης τοῦ Μυστρᾶ. Θὰ τὸν συντροφεύουν
στὴναῖωνιότητα οἱ ἱστορημένοι ἅγιοι ποὺ
κατακάλυψαν τοὺς τοίχους, ἡ ἐρημιὰ καὶ ἡ
σιωπή. Καὶ τὰ χρυσόβουλα ποὺ τ᾿ ἀντιγρά-
ψανε στοὺς τοίχους, στὸ παρεκκλήσι τοῦ νο-
_ τιᾶ, μηνύματα τῶν Αὐτοκρατόρων κάτω ἀπ᾿
τουδἶἔγἕἒοθὶὰς ἒἶβαὄἒτῒςἳ, σὰ ζωὴ ποὺ τὴ
νάρκωσε ὁ καιρὸς, ὁ ἥλιος, ἡ ἀσίγαστη δύ-
ναμη τοῦ Ταΰγετου.
.. Κοίταξε! εἶπε 6 ἄντρας στὴ γυναίκα,
πὼς K’ ἔδειχνε ψηλὰ κᾆτὰ Τὸ Κάστρο τοῦ Βιλλε-
αρδουῖνου, κατα Τὰ μοναστήρια, τὰ παλά-
τια, τὰ ἐρείπια. Κοίταξε, πόση Ἑλλάδαί
θαμπωμένοι ἀπ᾿ τὸ μυστήριο, ἀπ᾿ τὴν ὀ-
μορφιά, ἀπ᾿ τὴν ἑλληνικὴ διάρκεια, ἄρχισαν
ν᾿ ἀνηφορίζουν. ῬἬρθε τότες, ξανθὰ παιδά-
κι, ξιπόλυτο, κοριτσάκι, Τοὺς χαμογἐλασε,
Στὸ 6 ἥλιος ἔψηνε τὸ πρόσωπό του, εἴπει
-- Θέλετε νὰ σᾶς πάω στὴ Μητρόπολη;
Ἐλᾶτε νὰ σᾶς πάω στὴ Μητρόπολη. Κεῖ ποῦ
(ζἱστρεφψ 6 Κωνσταντῖνος ὁ αὐτοκράτο-
μα .
ρ Κοίτἓεζε τοὺς δυὸ ξένους ἐπίμονα, ἱκέτευε
γλυκὰ νὰ Τὸ ἀκολουθήσουν κεῖ ποὺ «ἐστρέ-
φη» ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος.
- «Ὁ αὐτοκράτοράς μας...», ξαναεῖπε,
κ᾿ ἦταν σὰ νά ᾿λεγε γιὰ περιστατικὸ του χω-
ριοῦ τους, σπιτικό τους ποὺ ἔγινε χτές, προ-
τε .
χ -ςἏΑς τὸ ἀκολουθήσουμε, εἶπε ἡ γυναίκα
ταοαγμἐνη.
Πῆγαν μαζί του, φτάσαν στὴ Μητρόπολπ.
Η γριὰ Καντηλανάφτισσα στεκόταν μονάχη
κάτω ἀπ᾿ τοὺς θόλους, ὰπ᾿ τοὺς σβησμένους
καιρούς. Χαιρέτησε ταπεινὰ τοὺς ξένους,
ἄρχισε νὰ μιλᾶ λέγοντας γιὰ τοὺς ἁγίους
γιὰ τὰ γλυπτά. Μὰ Τὸ μικρὸ ξυπόλυτα κορι-
τσάκι τοῦ Μυστρᾶ ἔπιασε ἀπ᾿ Τὸ χέρι Τὴ γυ-
ναίκα, τὴν ξένη, τὴν τράβηξε στὴ μέση τοῦ
μικροῦ χώρου, κάτω ἀπ᾿ τὸ θόλο.
-τ᾿ Νά ἡ πλάκα, εἶπε. Ἐδῶ στάθηκε ὁ αὐ-
τοκράτορας καὶ τοῦ βάλανε τὴν κορόνα. K’
ὕστερα μίσεψε καὶ πιὰ δὲ γύρισε.
Η πλάκα μὲ Τὸ δικέφαλο ἀιτὸ τῶν Πα-
λαιολὁγων, φαγωμένη ὰπ᾿ τὸν καιρό, ἔστεκε
ἐκεῖ ἀπείραγτη. Καὶ τὸ παιδὶ ἔλεγε γιὰ Τὸν
Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο σὰ νά ᾿λεγε γιὰ
τὸν πάππο της ποὺ μίσεψε καὶ πιὰ δὲ γύιρσε.
— Τώρα θὰ χτυπήσω τὴν καμπάνα, εἶπε.
θὰ ᾿ρθει ἡ καλογριὰ ὰπ᾿ τὴν Παντάνασσα
va1“ .᾿-᾿.<
ζ V ᾿ ᾿ἠ᾿ᾇ᾿ἳκἷ ίἷἳᾦ
EH“. .:‘JZ'_; Ἇισ-Χχ ‘>‘_\“
Γ "a - ‘ ἵζῃς ’, τἰὐ᾿ἳ=᾿
< «δ
1-2;"
L " 1’ 1
[ -Ε ““
νὰ σᾶς δείξει.
Χτύπησε Τὴν καμπάνα. Ο ἦχος ἔπεσε μὲς᾿
στὸ πηχτὸ λιοπύρι, πάνω στὰ ἐρείπια. Ἀπὸ
ψηλά, ἀπ᾿ τὴν Παντάνασσα κατέβηκε ἡ κα-
λογριά. Σωπαίνοντας, σὰ φάντασμα, ἄνοι-
ξε Τὴ μικρὴ πόρτα, Τὸ Μουσετο. Ο ἄντρας
κ᾿ ἡ γυναίκα μπῆ καν μέσα, ἡ καλογριὰ στά-
θηκε παράμερα. χαμηλωμένα τὰ μάτια της.
Δὲν ἔλεγε νὰ δώσει καμιὰ πληροφορία, κα-
μιὰ βοήθεια, γιὰ τὰ γλυπτά, γιὰ τὰ κιονὁ-
κρανα. Τίποτα, Σὰ νὰ ἦταν αὐτονόητο πὼς
6 καθένας ἔπρεπε νὰ κερδίσει μοναγός του,
καταμόναχος, ᾿ ὅ,τι στάθηκε κάποτε 6 MU—
στρας.
(Ὁμως σὰν εἶδε τὴ νεοφερμένη γυναίκα,
τὰ πόδια της νὰ στέκουν ἀσάλευτα, στὸ ἴ-
διο σημετο, ἡ καλογριὰ σήκωσε Τὰ μάτια νὰ
δεῖ τί ἔβλεπε, σε τί εἶχε σταθεῖ ἡ ξένη.
‘H ξένη εἶχε σταθεῖ, σὰ νὰ τὴν καλοῦσε,
στὸ κομμάτι ὰπ᾿ τὸ ἐπιστύλιο μὲ τὰ χαρα-
γμένα γράμματα. Προσπαθοῦσε νὰ τὰ δια-
βάσει. Ἤξερε τίποτα γί αὐτά, μελετῶντας
κείμενα, καὶ τώρα ἦρθε νὰ Τ᾿ ἀναζηΤήσει;
«Ζαμπέα ντε Λεζηνάω», ψιθύρισε ἡ καλο-
γριὰ συλλαβίζοντας ἀργά, σὰ ν᾿ ἀποστήθι-
ζε, τροπάρι βυζαντινό Εἶναι ἡ Ἰσαδέλλα,
σύζυγος τοῦ Δεσπότου Μανουὴλ τοῦ Καν-
Τακουζηνοῦ. «Ζαμπέα ντε Λεζηνάω», ξανα-
ειπε.
Τὸ πρόσωπό της, χλωμό, ἀνέκφραστο, ἔ-
παιρνε ἄξαφνα δόνηση, μὲ Τ᾿ ἄνομα ποὺ πρὸ-
ΪἼ
Ἰ ἒ ᾿
Ξ ᾿, ἔ ᾿
.. ἶ,,
τἷ,;
"."1 ‘
Μ »Ὦ 3“
I." "7' Ἆ
-ζΪ--Ψ
φερνε, ἡ φωνὴ ἔπαιρνε ζέστη. ‘H καλογριὰ
τοῦ Μυστρἃ γινόταν σὰν τὸ κοριτσάκι του
Μυστρᾶ. Καθὼς τὸ παιδὶ μὲ τὸν τελευταῖο
αὐτοκράτορα, μιλοῦσε κ᾿ ἐκείνη γιὰ τὴ Ζαμ-
πέα τοῦ Δεσπότη Μανουὴλ Καντακουζη-
νοῦ σὰ νά ᾿λεγε γιὰ κάποια δική τους, μιὰ
ἀδερφή της τῆς ΠανΤάνασσας, ποὺ ὅ,τι ἐι-
χε φύγει γιὰ τὸν ἄλλο κόσμο, μιὰ ἀδερφὴ
της ποὺ εἶχε κλειστεῖ, ὡσὰν κι αὐτή, νέα,
νεότατη, στὴν Παντάνασσα κ᾿ ἔφυγε μόλις,
ἔτσι νέα.
Δὲν εἶπαν πιὰ λέξη οἱ δυὸ γυναῖκες —— ἡ
καλογριὰ, ἡ ξένη. Ἤταν βέβαιοι ὁ καιρὸς
μεταγγιζόταν τώρα καὶ στὴν ἄλλη, τὴν ξέ-
,γ
Ι
γ
νη, στάλα-στάλα, λειτουργοῦσε σταθερὰ 6
μυστικὸς νόμος τοῦ Μυστρᾶ.
-Ἄς προχωρήσωμεν εἰς τὴν «Ὁδηγή-
τρια», εἰπε ἡ καλογριὰ.
Ο ἥλιος τοὺς τυλιξε, κύματα πυκνά, κα-
θὼς ἀνηφόριζαν.
Μπροστὰ πήγαινε Ἐι-ἳὸ ξυπόλυτα κοριτσάκι
τοῦ Μυστρᾶ, πίσω του ἡ καλογριὰ σιωπη-
λή, πίσω τὰ βήματά μας. Βαθειὰ σιγὴ κα-
τακάλυπτε τὰ πάντα στὴ ρη μαγμένη μεσαι-
ωνικὴ πολιτεία. νόμως τίποτα δὲν ἦταν νε-
κρὸ σ᾿ αὐτὰ τὰ ἐρείπια ποὺ Τὰ στεφανώνει.
ἡ ἀσίγαστη μεγαλοπρέπεια τοῦ Ταΰγετου.
Ρόλα ἦταν μνήμη καὶ δόνηση.
Η καλογριὰ ἄνοιξε τὴν πόρτα τῆς σοδη-
γήτριας, στάθηκε παράμερα κάτω ἀπ᾿ τοὺς
τρούλους. Τὸ χρονικὸ τοῦ Θεοῦ τὸ ἱστορη-
μένο στοὺς τοίχους, οἱ μισοσβησμένοι και-
ροὶ τῆς χριστιανοσύνης, τύλιγαν τὴ μαύρη
φιγούρα, δέθηκαν μαζί της, ἔγιναν Θεωρία
μία. Ἔγιναν 6 θρῦλος καὶ ἡ παράδοση. Δύ-
ἕἵᾝλἳἦἓἓθᾅἓαὶίᾖἓἶἑᾛᾯᾋἕ τἶαζλἕζἕἕ
φικἡ του Ἀφεντικου, μήτε γιὰ τὴν ἱστορία
του, τίποτα. Μονάχα ὅταν τὰ (δή ματα τῶν
ξένων φτάσαν στὸ παρεκκλήσι, στοὺς τά-
φους, ἡ καλογριὰ ἔκαμε λίγα βήματα σὰ
φάντασμα, ἦρθε πρὸς τὸ μισοσκὀτεινο χῶ-
ρο, στύλωσε λίγο τὸ κορμί της, ἅπλωσε τὸ
χέρι ἀργά. E1na:
—— Ο τάφος του.
Μικρὸς, βαθὺς λίγο, ὁ ἀνοιχτὸς τάφος δὲν
εἶχε τίποτα ἄγριο, μήτε ἐπιβλητικό, δὲ θύ-
μιζε κὰν θάνατο. Ὑπάκουε κί αὐτὸς στὸ νό-
μο τοῦ Μυστρᾶ. Ἤταν κ᾿ ἐδῶ γαλήνη πλή-
ᾖᾏἳἕἑἒἵἓἒἕἆἳςαἑᾓὶἳᾁἓἷἳδα-ἓἇὦᾟςκἵἒἑἒἴἶϊθἒθἱἒἓ
-ὁ τρόπος της ἦταν σὰ νά ᾿λεγε γιὰ τὸ γέ-
ροντά τους ποὺ ἀναπαύτηκε τὶ χρονιὰ ποὺ
πέρασε. Τόμος γιὰ νὰ μὴν τυχὸν μείνει κα-
μιὰ ἀμφιβολία ἐξήγησε ἀργά:
— Εἶναι ὁ τάφος τοῦ Θεοδωρήτου μονα-
χοῦ, πάλαι ποτὲ Θεοδώρου A’ τοῦ Παλαιο-
λόγου, Δεσπότου τοῦ Μυστρᾶ. Ἀπέθανε Τὸ
1443. Ἰδέστε τονῖ
Μὲς στὸ λίγο φῶς μόλις μπορούσαμε νὰ
ξεχωρίσουμε ἀπάνω στοὺς τοίχους Τὶς ἱστο-
ρημένες φιγοῦρες: ἀπ᾿ τὴ μιὰ τοῦ γέροντα
Δεσπότη τοῦ Μυστρᾶ, ἀπ᾿ Τὴν ἄλλη τοῦ τα-
πεινοῦ μοναχοῦ Θεόδωρήτου. Καὶ ὁ ἀδεια-
νός, ἀσήμαντος ταπεινὸς τάφος. Σὰ νὰ ἦ-
ταν σύμβολα ἡ θλη εἶχε ἀποστεῖ, τὴν πῆ-
ραν οἱ αἰῶνες, χάθηκε. Ὅμως ἔμενε τὸ
πνεῦμα, ἡ ἀντρίκια ἄρνηση, ἡ δόξα τοῦ ἀ-
ναχωρητῆ. Ο ἀσκητὴς κέρδισε τὸ Θρίαμβο
ἀντίκρυ στὸ Δεσπότη.
Η καλογριὰ προχώρησε στὸ ἄλλο, τὸ νὁ-
τισ τϊταρεκκλήσι. Ἤταν σκοτάδι, ἄναψε κε-
ρι, ε πε: ’ λουλούδια, στὴν πάστρα, στοὺς ἀσβεστώ-
—— Ἐλᾶτε !
Κάτω ἀπ᾿ τοὺς ἀγγέλους τοῦ θόλου, κα-
τακάλυπταν τοὺς τοίχους τὰ γράμματα, πυ-
κνά, γραφὴ τυραννισμένη, ἔργο ὑπομονῆς
καὶ αὐστηρότητας.
-— Τὰ χρυσόβουλα τῶν αὐτοκρατόρων, at,-
‘
ἒἓλἓγἓἒἔθἴἕῒἇἒἱἕἒἶἔἔἑεἔῢθἒξλθἑᾇσἒσἒἱβζ
τη σ α.
Ἦταν τ᾿ ἀντίγραφα ἀπ᾿ τὰ χρυσόβουλα
τῶν Αὐτοκρατόρων γιὰ τὸ μοναστήρι τῆς
ιοδηγήτριας.
- -— Βλέπετε πόσος καιρός..., ψιθύρισε ᾿καὶ
ἒἔἳἷἔἵὖἇθἷθἷλἳἔἙἶἓᾝἓἓ ἒὲἔἷἶ Ἑἶἐθἐἓᾟἰ TE:
φοι. Κ᾿ ἔξω ἀπὸ ἐδω οί τρύπες εἶναι τάφοι.
ὴομως βλέπετε πῶς τὰ μέρεψε 6 καιρός.
Ο καιρὸς εἶχε ἡμερέψει καὶ τὸ δικό της
τὸ πρόσωπο. Μόνο ἡ ἀπίθανη χλωμάδα, ποὺ
τὴ δυνάμωνε τὸ κερὶ κάτω ἀπ᾿ τὰ χρυσόβου-
λα καὶ τοὺς ἀγγέλους. Πόσω χρονῶν νὰ ἦ-
ταν αὐτὸ τὸ μριυοοντυμένο πλάσμα;
- Πλησιάζω ὁλοἐν καὶ ἐγὼ εἰς τοὺς πα-
λαιοὺς καιρούς, εἶπε. τολοέν, μὲ τὴ χάρη
τῆς Παντάνασσας.
Βγήκαμε ἔξω. Ο δυνατὸς ἥλιος φώτισε
τὴν καλόγρια θριαμβευτικά. Ὅταν εἴπαμε
πὼς θὰ τραβήξουμε γιὰ τὰ παλάτια, στά-
θηκε. Δὲν εἶπε τίποτα. Ἀλλὰ ἐκεῖ, στὰ κο-
ἶἕᾇἱἵθἒθἓσἓἰἕἆρἷἇἒἱἒεἳρἵἓἒῢε ii??? Γθΐἓἶδτἷ
νασσα. Φώναξε τὸ ξυπόλυτα κοριτσάκι τοῦ
Μυστρᾶ, τὸ ὁρμήνεψε. Κι αὐτὸ σοβάρεψε
παράξενα καθὼς προπορεύτηκε λέγοντας
νὰ πᾶμε ἀπὸ πίσω του.
- Ἄν δὲν τὸ ξέρετε, νὰ σᾶς τὸ πῶ ἐγώ,
εἶπε τὸ παιδὶ καθὼς φτάσαμε στὰ ἐρείπια.
Αὐτὰ εἶναι τὰ παλάτ ια τῶν βασιλιάδων μας.
Κ᾿ ἐδῶ ποὺ βλέπετε ἦταν 6 θρόνος τους.
Προχώρησε, Κάθισε στὴν κόγχη τῆς μεγά-
λης αἴθουσας, ἐκεῖ ποὺ θὰ ἦταν 6 θρόνος.
Εἶχε κουραστεϊ, γί αὐτὸ κάθισε στὸν τό-
πο τοῦ θρόνου τῶν Δεσποτῶν. Ἀλλὰ ἔλεγε
πὼς ἦταν γιὰ νὰ μᾶς τὸν δείξει.
Ἀπ᾿ Τὸ μέρος ἐκεῖνο τὸ τοπίο ἦταν θετο.
Μέσα ἀπ᾿ τὰ γκρεμισμένα παράθυρα πρό-
βελνε, γραμμὴ ἀσύλληπτη, 6 χιονισμένος
Ταΰγετος. Τὰ ἐρείπια τῶν σπιτιων. Η κατα-
πράσινη γῆ. Η σιωπή. Τὰ ἐγκόσμια παῖρ-
ναν τὴν ἐκδίκησή τους ἀπάνω στοὺς σκοτει-
νοὺς χώρους τῶν μοναστηριῶν. Τόσο λίγο
μακριὰ ἀπ᾿ τοὺς τάφους, ὅλα ἦταν ἥλιος
καὶ δόνηση. ᾿
— Μᾶς περιμένουν στὴν Παντάνασσα, εἴ.-
πε τὸ ξυπόλυτα κοριτσάκι τοῦ Μυστρᾶ καὶ
σηκώθηκε ἀπ᾿ τὴν κόγχη τοῦ θρόνου τῶν
Παλαιολόγων. ,
Τί χαροπά, τί φωτεινά, τί νέα ποὺ ἦταν ὃ-
λα μόλις μπήκαμε στὴν αὐλὴ τῆς μεσαιωνι-
κῆς Παντάνασσας! Η γυναικεία τρυφερό-
τητα -—- οἱ λίγες καλογριές ποὺ ζοῦσαν στὸ
μοναστήρι, συνεχίζοντας τὴν αἰωνόβια ἱ-
στορία τους - ξεχείλιζε ἀπὸ παντοῦ. Στὰ
μένους τοίχους, στὸν ξενώνα. Μὲς στὸ χω-
ρο τῶν ἐρειπωμένων παλατίων των Παλαιο-
λόγων, τοῦ Κάστρου τοῦ Βιλλεαρδουῒνου,
τῶν ρημαγμένων σπιτιῶν, τῶν μισοσβησμέ-
17
ἥᾝτᾚἇἔἔὗἕὧρἕἓᾞν ἰἒᾳἑ. ἶἓῢἔξἓὶᾚἒιἒ
ποὺ μᾶς ὑποδέχτηκε ἐδῶ τὸ βεβαίωνε ἐκ-
πληχτικά. Ἦταν ζωγράφος, μορφωμένη,
εἶχε μελετήσει τὴ ζωγραφικὴ τῆς ἐκκλησί-
ας τους, τοὺς ἰστορικούς της. Τὸ ἔλεγε πὼς
ἦταν τοῦ κόσμου τούτου, τῶν χρόνων τῶν
δικῶν μας, τῶν σημερινῶν, Αὐτὰ ὅσο νὰ ἃς
ὁδηγήσει μέσα στὴν Παντάνασσα. Ἀ ὰ
μόλις μπήκαμε μα ί της μέσα στὴν ἐκκλη-
σία τους, κάτω ἀπ τοὺς παλιοὺς βυζαντι-
νοὺς καιρούς, ἡ μεταμόρφωση ἔγινε μ᾿ ἕναν
τρόπο ἀστραπιαῖο στὴν ὕπαρξη τῆς καλο-
γριᾶς. Τὸ πρόσωπό της ἔγινε ἀπότομα αὐ-
στηρό, ἀπέβαλε ὅλη τὴν κοσμικότητα, ἀκό-
μα τὴν εὐπροσηγορία. Ἔγινε αὐτὸ ποὺ ἢ-
τανι παλιὸς καιρός, παράδοση, συνέχεια
τ .
ηὶἳίιλοῦσε λίγο τώρα. Ὄχι πιὰ γιὰ νὰ ἑξη-
γήσει σχολὴ ζωγραφική, ἀλλὰ μόνο γιὰ νὰ
θυμίσει τὸ θρύλο, νὰ φέρει τὰ βήματά μας
ξἶἳἰἇἕἓἶἕἓηἕἕξλᾝξ χρόνους “w Ὕῢ αθ᾿
- Ο τάφος τῆς Θεοδώρας, συζύγου τοῦ
Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου, εἶπε κ᾿ ἔ-
δειξε πλάκα στενόμακρη ποὺ σκέπαζε τὴ
γῆ μὲς στὸ ναό.
Κι ὅταν κάποιος τόλμησε νὰ πεῖ πὼς ἀπ᾿
. τὰ βοηθήματα ποὺ εἶχε συμβουλευτεῖ αὐτὸ
δὲν ἦταν βέβαια,
-— Ο τάφος τῇς Θεοδώρας! ξαναεῖπε ἀ-
νένδοτη, καὶ τὸ πρόσωπό τ ς ἔγινε τραχύ.
Καὶ του Θεοδώρου Παλαιολόγου ἡ γυναίκα
fizz; μας εἶναι, ἐδῶ, συνέχισε. Η Κλεόπα
α ατεστα. - μυστήριο τῆς αἰωνιότητας. '
Τὴν 17.5.70 εἰς Σάμον ἐγίνετο ἡ θεμελίωσις
τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Εἰρήνης, προ-
στἀτιδος τοῦ Σώματος τῆς Χωροφυλακἢς, 6
ὁποτος ἀνεγείρεται εἰς περίαπτον θέσιν τῆς
πρωτευούσης τῆς ὁμωνύμου νήσου, πρωτοθου-
λίᾳ τοῦ ὁμίλου φίλων Χωροφυλακῆς Σάμου,
ἡ δραστηριότης τοῦ ὁποτου εἶναι ἀξία παντὸς
ἐπαίνου.
18
Μείναμε θαμπωμένοι ὥρα πολλὴ κάτω
ἀπ᾿ ,τοὺς θόλους τῆς Παντάνασσας, κάτω
ἀπ᾿ τὴ Βαϊφόρο καὶ τὴν ”E1/span τοῦ Λα-
᾿
ζάρου. Η μυστικὴ δύναμη των χρόνων τοῦ
Μυστρᾶ ἔκανε ὁλοένα τὸ ἔργο τηςἷ μὲς στὴν
καρδιά μας. Η καλογριὰ τοῦ Μυστρᾶ ὁλο-
ένα ἀπέβαλλε τὴν θλη της, δὲν ἦταν πιὰ
πρόσωπο ὑπαρκτό, ἦταν φωνὴ ποὺ συνέχι-
ζε τὸ .χρονικὸ μὲ τὸν τρόπο τὸ δικό της:
--...Απὸ ἐδῶ ἐξεκίνησεν ὁ Κωνσταντῖνος
ὁ Παλαιολόγος, ἀπὸ τὸν χῶρον τοῦτον, τὸν
ἰδικόν μας. Ἀλλὰ 6 Δημήτριος Παλαιολό-
γος! Αὐτὰ βέβαια καλὸν εἶναι νὰ μὴ λέ-
ἶἓἶἕἵἑθἳἳνἶαἕἔξἑἓθἕἔἆἓἔ ἰἳἳἳνθἲἐἑθἑνηἳτἇἒὥᾞἕἶ
λένην εἰς τὸν Μουρὰτ Πασά. Καὶ διὰ προϊ-
κα τῆς ἔδωσε τὸν Μυστρᾶν. Αὐτὰ φέρνουν
τὰ μίση τῶν ἀδελφῶν, ἔτσι ἐχάσαμεν τὸν
Μυστρᾶ. ὴομως ἡ Θεία Δίκη! Διέβαλαν τὸν
Δημήτριον, καὶ τὴν κεφαλήν τούτὴν ἔκοψε
ὁ ἴδιος ὁ Μουρἀτ. .Ὅλα αὐτὰ ,τώρα ἐχάθη-
σαν, ἀλλὰ ἡ Παντάνασσα ζῆ. Ἐγὼ ἔχω τρι-
άντα ἕνα ἔτη εἰς τὴν Παντάνασσαν. Δὲν έ-
φύγαμεγ ὅταν ἦλθον οὶ Γερμανσίᾇδὲἐν €28:
βεαιᾇὶεᾚἒἳνἶνὰῢἒἓἕὰὶ, οή(Ξἶτἕαᾓᾟᾇἒὴιῢαιςιεγἳὰὶλην
ἕτἳἕἑἳἔνᾟἓρἓἳξιξἕᾟἓἒῒίἓἓςβἓῢἆἕ ἒἒξἓἔτἓἳἲ
Ἀλλὰ ἦτον θαῦμα, τὴν Παντάνασσαν δὲν
τὴν ἤγγισαν. Καὶ ᾗ Παντάνασσα ζῆ...
Ἔλεγε καὶ τὰ χείλια της ἦταν στεγνἀ,
καὶ τὰ μάτια της ἀκουμποῦσαν στοὺς θό-
λους, σὰ νὰ ἔπαιρναν ἀπ᾿ τοὺς θόλους τὸ
ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΙΕΡΟΥ ΗΔΟΥ ΑΓΙΑΣ
ΕΙΡΗΝΗΣ ΕΙΣ ΣΑΜΟΝ
Εἰς τὴν τελετὴν τῆς θεμελιώσεως πα-
ρέστησαν 6 Ὑφυπουργὸς Κοινωνικῶν Ὑπηρέ-
οιὥν κ. Δημητρᾶς, 6 Γενικὸς Γραμματεὺς τοῦ
Ὑπουργείου Δημοσίας τάξεως κ. Κωτσἑλης,
ὁ Ἀρχηγὸς χωροφυλακῆς Ἀντιστράτηγος κ-
Καριώτης, 6 Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης
Σάμου, 6 κ. Νομάρχης Σάμου, 6 κ. Νομάρχης
Πειραιῶς, 6 Α.Δ.Χ. Νήσων Αἰγαίου καὶ ἄλ-
λοι ἐπίσημα.

ΥΠΟΘΕΣΙΣ
Εἰς τὰς 29 Νοεμβρίου τοῦ 1964,
ἡμέραν Κυριακήν, εἶχεν καθαρισθῆ ὁ
ἑορτασμὸς τῆς ἐπετείου τῆς ἀνατινά-
ξεως τῆς γεφύρας Γοργοπστάμου, ἡ
ὁποία εἶχε λάβει χώραν κατὰ τὸ 1942
ἐν πλήρει, δηλαδὴ κατοχῇ τῆς Ἑλλα-
δος ἀπὸ τοὺς Γερμανοϊταλούς.
Τὸ πρόγραμμα τοῦ ἐπιαίῃιου ἑορ-
τασμοῦ ἐξεδόθη ἀπὸ τὴν Ναυαρχίαν
Φθιώτιδος, τὰ πραγματικὰ γεγονότα
δμὼς ὁδηγοῦν εἰς τὸ συμπέρασμα ὅτι
ἡ κινητοποίησις εἶχε διαταχθῆ ἀπὸ
ἀλλοῦ καὶ εἶχεν σχεδιασθῇ ἀπὸ ἄλ-
λους. Ἂς μὴ λησμονῶμεν ὅτι τὸν Νο-
έμβριον τοῦ 1964 ἡ τότε ἐπίσημος κυ-
βέρνησις εἶχεν ἐπιτρέψει πᾶσαν εὐχέ-
ρειαν κινήσεως εἰς τοὺς κομμουνιστὰς
καὶ «Λαμπράκηδες» οἱ ὁποτοι παρει-
σφρύσαντες εἰς ἐπικαίρους κρατικὰς
θέσεις εἶχαν γίνει ἀνεξέλεγκτοι καὶ
ἀσύδοτοι.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἀπὸ τὴν 9ην
πρωινὴν τῆς ὁρισθείσης τίμέρθις, ὁ
χῶρος τῆς τελετῆς ἤρχισεν νὰ κατα-
λαμβάνεται ἀπὸ ὀγκώδεις μάζας πλή-
θους, κατέστη δὲ φανερὸν ἀμέσως ὅτι
τὸ πλῆθος τοῦτο ἀνῆκεν εἰς τὰς κομ-
μουνιστικὰς ὀργανώσεις, προσήρχετο
δὲ εἰς ἐκτέλεσιν σαφῶν ἐντολῶν καὶ
ὁδηγιῶν. Ὡς ἀναφέρουν αἱ κατόπιν
συνταχθεῖσαι ἐπίσημοι ἀναφοραὶ καὶ
ἐκθέσεις, αἱ ἀριστεραὶ ὀργανώσεις εἱ-
χαν διαθέσει διὰ τὴν μεταφορὰν τῶν
μελῶν των 200 αὐτοκίνητα λεωφορεῖα
(ποῦλμαν), 300 αὐτοκίνητα ταξί,
400 δίκυκλα καὶ τρίκυκλα ἐξ Ἀθη-
νῶν, ὡς καὶ 30 λεωφορεῖα ἐκ Λαμί-
ας. Τὰ ὀχήματα ταῦτα ἔφερον πινα-
κίδας μὲ τὰς ἐνδείξεις: «ΓΟΡΓΟ-
ΠΟΤΑΜΟΣ», «ΠΕΑΕΑ», «ΠΕ-
ΤΕΑ» κλπ. ἐπίσης᾿ δὲ καὶ φωτογρα-
φίας τοῦ. . . Λαμπράκη ! Τὸ πλῆθος
αὐτό, ἐποχούμενον ἢ πεζόν, ἐτραγου-
δοῦσεν ὁμαδικῶς τὰ παλαιὰ κατοχικὰ
τραγούδια τῶν ἑαμμοκομμουνιστῶν
ἳἔἔτῒΰὗἱυἶϊῒεΐπἓῒἒἓρἒαζἓἳἒ
ἄρματα» κλπ,
itἸ! , w ῢἷᾴᾓσ an»
«11:» »ᾈῃἴῼὗἳῄνθἕἒῤ
ὝΟΡΓΟΠΟΤΛΜΟΣ,
Οὕτως ἡ πρόθεσις τῶν κομμουνι-
στῶν κατέστη διαυγής. Τὸ Κ.Κ.Ε.
καὶ αἱ πάσης φύσεως κλαδικαὶ ὀργα-
νώσεις του, ἤθελον νὰ μονοπωλήσουν
τὸν ἑορτασμὸν τῆς ἐπετείου, νὰ δια-
κηρύξουν ὅτι ἡ ἀνατίναξις ἦτο (κα-
τόρθωμα) ἀποκλειστικῶς τοῦ ΕΛΑΣ,
καὶ νὰ ἀποδείξουν - συνεκδοχικῶς
— ὅτι ἀπετέλουν — τοῦτο δυστυχῶς
δὲν ἦτο ψευδές!- κράτος ἐν κρά-
τει...
Ἀλλά, πρὶν ἀσχοληθῶμεν μὲ τὰ
γεγονότα τοῦ 1964, ἂς ἀνατρέξωμεν
εἰς τὸ 19'42 διὰ νὰ ἴδωμεν ποῖα ἦσαν
τὰ γεγονότα τῶν ὁποίων μὲ τόσην ζέ-
σιν, διεκήρυσσεν τὴν μονοπώλησ-ιν τὸ
Η ΠΡΟἸ ΣΤΟΡΙΑ
Η σιδηροδρομικὴ γραμμὴ ἡ ὁποία
συνδέει τὰς Ἀθήνας μὲ τὴν Θεσσαλο-
νίκην, συναντᾶ εἰς τὴν Οἶτη, τὴν
Ὄρθρυ, τὸ Καλλίδρομον μεγάλας δυ-
σκολίας, λόγω τῆς φύσεως τοῦ ἐδά-
φους. Βεβαίως, ὑπῆρχεν καὶ ἄλλη ὁ-
δὸς πολὺ ὁμαλωτέρα τὴν ὁποίαν ἠδύ-
νατο νὰ ἀκολουθήσῃ ἡ γραμμὴ αὐτή,
ἀλλὰ ἡ κατασκευὴ της δὲν ἠκολούθη-
σε τοὺς κανόνας τῆς τεχνικῆς ἐπιστή-
μης ἀλλὰ τάς... συνηθείας τοῦ (ρουσ-
φετολογήματος». Μὲ ἄλλους λόγους,
δὲν κατεσκευάσθη εἰς τὰ γραφεῖα ἀ-
πὸ μηχανικούς, ἀλλὰ εἰς τὴν τότε
βουλὴν ἀπὸ τοὺς τότε «πατέρας» τοῦ
ἔθνους...
Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ στοιχίσῃ
πολλαπλασίως καὶ πολλαπλάσιαί νὰ
εἶναι καὶ αἱ ταλαιπωρίαι τοῦ ταξει-
δεύοντος. Ἂς εἶναι.. . . Μία ἀπὸ τὰς
«δυσκολίας» αὐτὰς εἶναι καὶ ἡ γέφυ-
ρα τοῦ Γοργοποτάμου εἰς τὰς ὕπω-
ρείας τῆς Οἴτης- Η γέφυρα ἔχει μῆ-
κος ἐνενῆντα περίπου μέτρων, κατα-
νέμεται δὲ εἰς ἕξη τεράστια τόξα τὰ
ὁποῖα στηρίζονταιἐπὶ 4 στυλοβατῶν
εἰς βάθος ὀγδόντα περίπου μὲτρων.
Σπουδαῖαι μεταφοραὶ πυρομαχι-
,κῶν καὶ ἐφοδίων διήρχοντο ἀπὸ τὴν
γέφυραν αὐτὴν κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς
κατοχῆς τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τοὺς Ἰτα-
λογερμανούς, δί δν λόγον ὡδήγησεν
τὸ Συμμαχικὸν Στρατηγεῖον Μέσης
Ἀνατολῆς εἰς τὴν ἀπόφασιν ἀνατινά-
ξεὠς της, διότι τὰ ἐφόδια αὐτὰ ἐχρη-
σιμοποιοῦντο κυρίως διὰ τὸ Ἀφρικα-
νικον μετωποπ
Πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτὸν ἀπεστἁλη-
σαν — ἐρρίφθησαν μὲ ἀλεξίπτωτον
- εἰς τὴν Ἑλλάδα οἱ Βάγγοι Ἔντυ
Μάγιερς Συνταγματάρχης Μηχανι-
κοῦ, Κρὶς Γούντχάους Ταγματάρχης
πυροβολικοῦ, Τζὼν Κοὺκ Ταγμα-
τάρχης, Τόμας Μπάρες Λοχαγός,
Ντένιος Χάμψον Λοχαγός, Ἴντερ
Γκὶλ Λοχαγός, ”Am Ἔτμον Λοχα-
γός, καὶ οἱ λοχίαι ἀσυρματισταὶ Μά-
ικ Χίλλυ, Λἐν Γουΐλνολτ καὶ Ντὸν
Φίλιπς.
Οἱ Ἄγγλοι ἀμέσως ἐζήτησαν ἐπα-
φὴν τόσον μὲ τὴν κεντρικὴν ὀργάνω-
σιν τοῦ ΕΛΜ εἰς τὰς Ἀθήνας, ὅσον
καὶ μὲ τὰς ἀνταρτικὰς ὁμάδας τοῦ
ΕΛΑΣ -χὁ Ζέρβας μόλις τὸν Ἀπρί-
λιον εἶχε λάβει τὴν ἔγκρισιν νὰ σχη-
ματήση ἀνταρτικὸν σῶμα, εἰς δὲ τὸ
βουνὸν ἐξῆλθεν τὸν Ἰούλιον 1942 -
χωρὶς δμὼς ἐπιτυχίαν. Ἐπὶ δύο μή-
νας, ὁ Ἔντυ προσπαθεῖ καθημερινῶς
νὰ συναντήσῃ κάποιον ὑπεύθυνον τοῦ
ΕΑΜ ἢ τοῦ ΕΛΑΣ καὶ νὰ συνεννοη-
θῇ, οὐδὲν δμὼς κατορθώνει. Τὸ ΕΑΜ
τὸ ὁποτον ἀπὸ ἔτους καὶ πλέον ἔχει
διακηρύξει εἰς τὰ πέρατα τῆς γῆς
τὸν «ἐθνικὸν» ἀγῶνα του, ἀοριστολο-
γεῖ μὲ συνεχεῖς ἀναβολάς, ὁ δὲ ΕΛ-
ΑΣ — τὸν Ἀρη ἐζήτησαν προσωπι-
κῶς οἱ Ἄγγλοι - οὐδαμοῦ ἀνευρί-
σκεται ἂν καὶ οἱ χωρικοὶ ἀναφέρουν
ὅτι «ἐκεῖ κοντὰ περιφέρεται».
Ἀλλόφρων ὁ Ἔντυ —— ἔχει δηλώ-
σει ὅτι ἂν δὲν ἀνατινάξῃ τὴν γέφυ-
ραν θὰ αὐτοκτονήσῃ -— καταφεύγει
εἰς τὴν ἀπελπισίαν του εἰς κάποιον
Καραλίβανον, ὁ ὁποτος διέθετε πράγ-
ματι μερικοὺς ἄνδρες καὶ ἐφέρετο ὡς
ἀντάρτης. Ο Καραλιβανός δμὼς δὲν
 ἧτο ἀντάρτης, ἦτο ληστής. Συλλαμ-
βάνει τοὺς Ἀγγλους, καὶ λῃστεύει τὰ
ὑπάρχοντα των ἀφήσας εἰς αὐτοὺς
μόνον τὸ ὑποκάμισον καὶ τὸ παντελό-
νι των! Εὐτυχῶς δὲν ἀνεῦρεν τὰ χρή-
ματα -χρυσαὶ λίραι- τὰς ὁποίας 6
Ἔντυ εἶχεν ἀσφαλίσει εἰς κρύπτην.
Τέλος, πρὸ τῆς καταστάσεως ταύτης,
τὸ Στρατηγεῖον Μέσης Ἀνατολῆς ἀ-
ποφασίζει νὰ δοκιμάση ἐπαφὴν μετὰ
τῶν νεοσυστάτων ὁμάδων τοῦ Ζέρβα
(ΕΔΕΣ). Ἀποστέλλεται Ταγμα-
τάρχης Χριστόφορος Μόνταγκιου
Γουντχάους (γνωστότερος ὡς «Κρὶς»
καὶ μὲ τὸ ἑλληνικὸν ἄνομα «Εὑάγγε-
λος Χρήστουὶ), τὸν ὁποτον παραλαμ-
βάνει - τὴν 9ην Νοεμβρίου 1942 -
ὁ, ἐκ τῶν στελεχῶν τοῦ Ζέρβα, λοχα-
γ,ὸς Μιχαὴλ Μαριδάκης καὶ τὸν φέρει
εἰς ἐπαφὴν μὲ τὸν Ἀρχηγον τοῦ ΕΔ
Ο Κρὶς ἐξήγησεν εἰς τὸν Ζέρβα
τὸν σκοπὸν τῆς ἀποστολῆς του, ἐζή-
τησεν δὲ νὰ ὑποστηρίξουν τοὺς Ἀγ-
γλους δυναμιτίσὰς διατὶ ἡ γέφυρα
τοῦ Γοργοποτάμου ἐφυλάσσετο ὑπὸ
φρουρᾶς 200 Ἰταλῶν καὶ ἑνὸς Γερ-
μανικοῦ λόχου, εἶχε δὲ μονίμους ὀχυ-
ρώσεις, πολυβολεῖα, ὁπλοπολυβολεῖα
καὶ ἓν ἀντιαεροπορικὸν ταχυβὁλου.
Πέραν καὶ τούτων, ὑπῆρχον συρμα-
τοπλέγματα πέριξ τῆς γεφύρας μετὰ
παγίδων, ἡ δὲ φρουρὰ ἠδύνατο νὰ ἐ-
νισχυθῇ ταχέως ἐκ Λαμίας, ἀπεχού-
σης μόνον 10 χιλιόμετρα. Ο Ζέρβας,
πεπειρ ἀλλὰ καὶ φύσει ριψο-
κίνδυνος, ὑπόσχεται εἰς τὸν Κρὶς τὴν
ὑποστήριξιν, ἐγγυᾶται δὲ εἰς αὐτὸν
τὴν ἐπιτυχίαν.
Ἀποφασίζεται, νὰ λάβουν ἄμεσον
ἐπαφὴν πλέον μὲ τὸν Ἔντυ - εὑρί-
σκετο εἰς τὴν Σπηλιὰ Γκλώνας- διὰ
νὰ κατιιοτρωθὶἼ τὸ σχέδιον τῆς ἐπι-
χειρήσεᾞως καὶ πραγματι, ὁ Ζέρβας,
ὁ Κρίςζ 6 Μαριδάκης καὶ 95 ἀντάρ-
τες -ἀρκιετοὶ ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ἀνυ-
πὁδυτοι - τοῦ ΕΔΕΣ ἀναχωροῦν εις
συνάντησιν τοῦ Ἔντυ.
, Καθ᾿ ὁδόν, καὶ ὅτε ἡ ὁμὰς αὐτὴ δι-
ήρχετο τὸ χωρίον Κεράσοβον, κατα-
φθάνει, σύνεδσμος τοῦ καπετάνιου
τοῦ ΕΛΑΣ ἈθώγΡοι.νμ,ελιώτη-πρό-
κειται περὶ τοῦ Σωκράτη Γκέκα-
ὁποτος παραδίδει ἐπιστολὴν πρὸς τὸν
Ζέρβαν, διὰ τῆς ὁποίας ὁ Ρουμελιώ-
της ζητεῖ νὰ συναντήσῃ τὸν ἀρχηγὸν
τοῦ ΕΔΕΣ ἐπειγόντως καὶ ἀνυπερθέ-
τως.
Ο σύνδεσμος αὐτὸς (διὰ «τὴν ἱστο-
ρίαν: ὁ σύνδεσμος ὠνομάζετο Κώ-
στας Κουτσοκώστας ἐκ Βαλαώρας.
Ἀργότερον, ἀπαυδήσας ἐκ τῶν ἐγ-
κλημάτων τοῦ ΕΛΑΣ, τὸν ἐγκατέλει-
ψεν καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ χωρίον
on
του. Ο ΕΛΑΣ τὸν συνέλαβεν καὶ ἀ-
φοῦ τὸν ἐβασάνισεν ἐπὶ τριήμερον-
βραστὸ λάδι εἰς τὰς πληγάς του κλπ.
.— τὸν ἔβαψεν ζῶντα εἰς Τοπόλιανα
Εὐρυτανίας. 5 Ἰανουαρίου 1943), ἐ-
ξήγησεν προφορικῶς εἰς τὸν Ζέρβαν
ὅτι 6 Ρουμελιάιτης εὑρίσκετο τὴν στι-
γμὴν αὐτὴν εἰς διένεξιν μὲ κάποιον
ἄλλον καπετάνιον του ΕΛΑΣ, ὀνόμα-
τι Ἀρην - 6 διαβόητος Βελουχιώ-
της - διὰ τὸ «καπετανλίκι», καὶ ὅτι
μεταξύ των συμβαίνουν μικροσυγ-
κρούσεις. Ἐξ ἀκριτομυθιῶν των ἐ-
πίσης ἀποκαλύπτεταιοτι τὸ ἐν Ἀθή-
ναις EA“ εἶχε σαφῆ γνῶσιν τῆς ἐπι-
χειρήσεως ἐκ προηγουμένης ἐπαφῆς
--ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριον- μὲ τὸ
Στρατηγεῖον Μέσης Ἀνατολῆς, τὸ
ὁποτον μάλιστα εἶχεν ἀποστείλει εἰς
τὸ ΕΑΜ, διὰ τὸν σκοπὸν αὐτόν, καὶ ἱ-
κανὴν ποσότητα χρημάτων . . .
Ἐνθαρρυνθέντες καὶ οἱ χωρικοὶ
τῆς περιοχῆς ἐπληροφόρησαν τότε
τὸν Ζέρβαυτι πρά,ματι ὁ τόπος των
ἦτο θέατρον διενέξεως τῶν δύο καπε-
τάνιων, τὰ σπασμένα τῆς ὁποίας ἐ-
πλήρωναν οἱ δύστυχοι ἀγρόται, καὶ
τὸν παρεκάλεσαν νὰ ἐπέμβη.
Ο Ζέρβας εἰδοποιεῖ τότε τὸν Α-
ρη ὅτι θέλει νὰ τὸν συναντήσῃ, πρά-
γματι δὲ αὐτὸς προσέρχεται συνοδευ-
όμενος ὑπὸ 60 ἀνταρτῶν του.
Ο Ἄρης ἐνεφανίζετο ὡς «Ταγμα-
τάρχης) τοῦ πυροβολικοῦ τοῦ Ἑλλη-
νικοῦ Στρατοῦ, οἱ πραγματικοὶ δμὼς
ἀξιωματικοί. τοῦ Ζέρβα, καὶ 6 ἴδιος,
διεπίστωσαν ἀμέσως ὅτι κάθε ἄλλο
παρὰ περὶ ἀξιωματικοῦ ἐπρόκειτο.
Ο Ἄρης ἦτο ἄξεστος καὶ αἱμοχα-
ρής. Ἐξεδήλωσεν ἀμέσως τὴν λύσσαν
του ἐναντίον τοῦ Ρουμελιώτη, τὸν ὁ-
ποτον κατηγόρει ὡς προδότην, καὶ
ἠπείλει ὅτι «θὰ τὸν σφάξῃ». Ο Κρὶς
ἐπενέβη τότε καὶ ἔδωσε σοφὴν λύσιν.
Ἐξήγησεν εἰς τὸν Ἄρην ὅτι 6 Ἔν-
τυ τὸν ἀνεζήτει ματαίως ἀπὸ διμή-
νου, διὰ νὰ βοηθήσῃ εἰς τὴν ἀνατίνα-
ξιν. πολλῷ δὲ μᾶλλον καθ᾿ ὅσον ἐγνώ-
ριζεν καλῶς τὰς τοποθεσίας, τοῦ ἐ-
πρότεινε δὲ νὰ ἀφήσῃ τὰς διενέξεις
των μὲ τὸν Ρουμελιώτην καὶ νὰ ἐνι-
σχύσῃ μετὰ τῶν ἀνταρτῶν του τὴν
ἐπιχείρησιν. Ο Ἄρης κατ᾿ ἀρχὰς
προέβαλεν τὴν δικαιολογίαν ὅτι «οὗ-
δὲν ἐγνώριζεν» διὰ τὴν ἐπιχείρησιν.
Η πρόφασις δμὼς ἄτη κατερρίφθη
διότι ἀπεδείχθη ὅτι μαζύ του εἶχεν
τρεῖς Ἄγγλους τοὺς ὁποίους τοῦ εἴ-
χεν ἀποστείλει ὁ Ἔντυ διὰ νὰ ζητή-
σουν τὴν βοήθειάν του, καὶ τοὺς 6-
ποίους 6 Ἄρης ἐκράτει ἐπὶ ἕνα μῆνα
περίπου χωρὶς νὰ τοὺς ἀφήνῃ νὰ ἐπι-
στρέψουν εἰς τὴν Σπηλιὰ τῆς Γκιώ-
νας, διὰ νὰ μὴ ὑποχρεωθῆ νὰ δώσῃ
σαφῆ ἀπάντησιν εἰς τὸν Ἔντυ.
Εὐρεθεὶς πρὸ ἀδιεξόδου 6 ”Am;
ἠναγκάσθη νὰ ἀκολουθήσῃ τὴν ὁμά-
δα τοῦ ΕΔΕΣ καὶ τὸν Κρὶς εἰς τὴν
πορείαν των πρὸς τὸν Ἔντυ, ἀλλὰ δι-
έταξεν ἕνα ἐκ τῶν στελεχῶν του νὰ
παραλάβῃ 20 ἄνδρας καὶ νὰ κυνηγή-
σῃ τὸν Ρουμελιὡτην! Τοῦτο ἠνάγκα-
σε τὸν Ζέρβαν νὰ ἀφήσῃ καὶ αὐτὸς
ὀλιγάριθμον ὁμάδα ἀνταρτῶν του διὰ
νὰ ἐπέμβῃ καὶ νὰ κατευνάσῃ τὰ πνεύ-
ματα ἀλλὰ καὶ ἐκ φρονήσεως διὰ νὰ
ἐξασφαλίσῃ τὰ νῶτα τῆς ἀναχωρού-
σης διὰ τὴν ἐπιχείρησιν δυνάμεως.
Τέλος τὴν 18ην Νοεμβρίου, οἱ
Ἵθλληνες μὲ τὸν Κρὶς καὶ τὸν Ἀρη
φθάνουν εἰς τὸ καταφύγιον τοῦ Ἔντυ
καὶ πραγματοποιοῦν τὴν πρώτην ἐπα-
φὴν μετ᾿ αὐτοῦ
Η ΣΤΣΚΕΨΙΣ
Ο Ἒντυ ἦτο νέος ἄνδρας, 35 πε-
ρίπου ἐτῶν, ὑψηλός, μὲ μικρὰν ξαν-
θὴν γενειάδα. Δὲν ἐγνώριζε τὴν Ἑλ-
ληνικὴν γλῶσσαν --ἐνῷ ὁ Κρὶς τὴν
ὡμίλει ἀπταίστως-ἀλλὰ ἐγνώριζε κα-
λῶς τὴν τέχνην τοῦ δυναμίτιατοῦ, καὶ
ἦτο γεννατος, ριψοκίνδυνος καὶ ἐν-
θουσιώὁης. Εἰς τὴν σύσκεψιν ἢ ὁ-
ποία ἐπραγματοποιήθη τὸ πρωί τῆς
18ης Νοεμβρίου ἔθεσαν σαφῶς τὰ θέ-
ματα καὶ τὰ προβλήματα τὰ ὁποῖα
εἶχον νὰ ἀντιμετωπίσουν. Ο Ζέρβας
εἶχεν ἐπίσης προετοιμασθῇ - ἂν καὶ
τοῦ εἶχε δοθῇ ἐλάχιστος χρόνος -
καὶ κατέθεσεν τὰς πληροφορίας τὰς
ὁποίας εἶχε συλλέξει ἐπὶ τῶν δυνάμε-
ων τοῦ ἐχθροῦ, τῶν κινήσεών του εἰς
τὴν πέριξ τῆς γεφύρας περιοχήν, τῆς
διατάξεως τῆς φρουρᾶς εἰς τὴν γέ-
φυραν καὶ ἐπὶ τῶν ἀποτελεσμάτων
τῆς ἐπιτοπίας ἀναγνωρίσεως τὴν ὁ-
ποίαν εῖχεν ἤδη διατάξει καὶ ἡ ὁποία
εἶχεν ἐκτελεσθῇ -τὴν προηγουμένην
νύκτα--- ἀπὸ τοὺς ἀξιωματικούς του,
τοὺς ἀνθυπολοχαγούς - ἀειμνήστους
Παπαγρίστου καὶ Πετροπουλάκην.
Ο Μαριδάκης μὲ τὸν Κρὶς ἀνέφε-
ραν ὅτι εἶχαν ἤδη σχηματίσει ἀπό-
σπασμα ἐμπίστων ἀνταρτῶν τοὺς 6-
ποίους προχείρως εϊγον ἐκπαιδεύσει
εἰς τὰ αὐτόματα ΣΤΕΝ, τὰ ὁποῖα
διὰ πρώτην φορὰν ἡ ὁμὰς παρελάμ-
(ἴονε. Ὅσον διὰ τὸν Ἀοην, τὸ μόνον
ποὺ κατέθεσεν ἦτο πρότασις... ἀνα-
βολῆς τῆς ἐπιχειρήσεως! Ὡς δικαιο-
λογίαν ἔφερεν τὸ ὅτι δὲν εἶχεν λάβει
. . ἔγκρισιν τῆς κεντρικῆς Ἐπιτρο-
πῆς τῶν Ἀθηνῶν διὰ τὴν ἐπιχείρη-
σιν! Ἐδήλωσε δὲ ὅτι τὴν ἔγκρισιν
ἀνέμενεν ἀπὸ στιγμῆς εἰς στιγμὴν ἀλ-
λὰ γωοἳς αὐτὴν δὲν ἠδύνατο νὰ συμ-
πράἒῃ!
- Η δύναμις τοῦ Ζέρβα - 92 ἄν-
δρες ——— ἂν καὶ ἀπετελεῖτο ἀπὸ πεπει- ἳἇὐξβἱθεώρει ἑαυτὸν στρατιώτην τοῦ Ζέρβαν καὶ τὸν Ἔντυ χωρὶς φυσικὰ
ραμένους στρατιώτας, ἦτο ἀνεπαρκὴς νὰ εἰσακουσθῇ αὐτὴν τὴν φοράν. -
διὰ τοιαύτην ἐπιχείρησιν. Συνεπῶς Εἰς τὴν κρίσιμον αὑτὴν στιγμήν,
οἱ 40 ἄνδρες τοῦ Ἄρη, ἔστω καὶ ἂν Η ΕΠΙΘΕΣΙΣ ἀπελπισμένος 6 Μαριδάκης καὶ συν- ᾿
δὲν ἀπετέλουν πειθαρχημένον στρα- Τὸ δυσκολώτερον μέρος τῆς ἐπιχει- αισθανόμενος τὴν εὐθύνην -οῖ δυνα-
τόν, ἧσαν ἀναγκαῖαι. Δίὰ τοῦτο, 6 ρήσεως ἤτο βεβαία ἡ ἐξουδετέρωσις μιτισταὶ εἶχον ἤδη ἐκκινήσει διὰ τὰς
Ἔντυ, καὶ 6 Ζέρβας ὑπεχρεώθησαν τῆς φρουρᾶς. Ο Μαριδάκης -ὑπεύ- θέσεις των ἀναμένοντες τὸ σύνθημα
νὰ ἀναβάλλουν τὴν ἐπιχείρησιν διὰ υνος- συναντοῦσε εἰς αὐτὴν πολ- διὰ νὰ δράσουν=- ἀπευθύνεται εἰς
τὰς 22 Νοεμβρίου. Αἱ δύο ἡμέραι δι- λὰς δυσκολίας. Καὶ πρῶτον, ἐνῶυπε- τὸν Καραλιβανού καὶ τοὺς ὀλίγους λη-
έρρευσαν μὲ προετοιμασίας καὶ βελτι- λόγιζεν ἀρχικῶς εἰς 110 τουλάχιστον στάς του. Τοὺς θίγει τὸ ,φιλότιμον,
ὠσεις τοῦ σχεδίου ἐπιθέσεως καθὼς ἄνδρας, κατέληξεν τελικῶς νὰ διαθέ- τοὺς κερδίζει, και τοτε αὑτοὶοἱκακο ᾿
καὶ μὲ τὴν ὀρκωμοσίαν τῶν ἀνδρῶν τη μόνον 73. Οἱ Ἐλοσίτου ἀπεδείχθη- ποιοὶ οἱ ὁποτοι δεν ἠσχολοῦντοως τό-
τοῦ Ζ,έρβα οἱ ὁποτοι ἔδωσαν τὸν ἄρκον σαν διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν παλινω- τε παρὰ μόνον μὲ τὴν ληστείαν τὴν
τοῦ ἀντάρτου. Τέλος ὅλη ἡ δύναμις δοῦντες. Ο Ἄρης παρέδωσεν τελι- διαρπαγὴν καὶ τὴν λαφυραγώγησιν,
»- 21 τοῦ μηνὸς, παραμονὴ τῆς 691- κῶς εἰς τὸν Μαριδάκη μόνον 33 ἄν- φιλοτιμοῦνται -- ὡς δὲν ἐφιλοτιμή-
σθείοης διὰ τὴν ἐπιχείρησιν — κινεῖ- δρας, καὶ αὑτοὺς ἀκαταλλήλους- διότι θησαν οἱ «ὑπὲρ πατρίδος, λαοῦ καὶ ἐ-
ται εἰς τὸ χωρίον Καστριώτισσα, δ- τὰς ἀξιομάχους ὁμάδας του -καπε- λευθερίας» κοπιώμενοι Ἐλοσίτου ---
που ὁ Ἄρης ζητεῖ καί, . νέαν ἀνα- τὰν Ν ικηφορος Γκέκας κλπ. - 6 καταλαμβάνουν τὰς ἐπικινδύνους θέ-
βολήν( !) διότι ἀκόμη δὲν ἔχει λάβει ”A911; τὰς εἶχεν ἀποστείλει ἀλλοῦ, ἐ- σεις καὶ δηλώνουν ὅτι «θὰ πολεμή-
τήν. . ἔγκρισιν! κράτησεν δὲ καὶ ἀρκετοὺς διὰ τὸν ἑ- oovv»! Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς μάλιστα
Τὸ πρᾶγμα ἐν τῇ τραγικότητί του αυτόν του μὲ τὴν περίεργον δικαιολο- προχώρησαν μὲ τὰς «ψαλλίδας καὶ ἤρ-
ἔχει καταντήσει φαιδρόν. Ο Ἔντυ γίαν ὅτι δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ μείνῃ χισαν κόπτοντες τὸ. συρματοπλέγμα-
μὲ τὸν Ζέρβαν κάνουν ὑστάτην προ- χωρὶς προσωπικὴν φρουράν. τα.
σπάθειαν καὶ ὁρίζουνημέραν ἐπιχει- Ὁπωσδήποτε 6 Μαριδάκης ἐπιλέ- Ο Μαριδάκης παρασύρει μερικοὺς
ρήσεως τὴν 25ην, δηλώνουν δὲ εἰς τὸν γει 20 ἐμπίστους του ἄνδρας ὑπὸ τὸν ἄνδρες καὶ καταλαμβάνει θέσιν ἐπὶ
Ἄρην ὅτι ἐν ἀνάγκῃ θὰ ἐπιτεθοῦν ἀνθυπολοχαγὸν Παπαχρίστου, καὶ ἀ- τοῦ λοφίσκου ὁ ὁποτος δεσπόζει τῶν
χωρὶς αὐτὸν καὶ τοὺς ἄνδρες του. ναλαμβάνει τοὺς ὑπολοίπους προσωπι- Ἰταλικῶν φυλακίων. Ἀπὸ ἐκεῖ προ-
Αἱ ἡμέραι τῆς νέας ἀναβολῆς κα- κῶς. Η πορεία πρὸς τὴν Οἴτην ἀρ- χωρεῖ, κατέρχεται πρὸς τὰ φυλάκιο,
τῃναλώθησαν ἀπὸ μὲν τὸν Ζέρβαν, χίζει ὑπὸ ὄχι αἴσιους οἰωνούς. Η νύ- βεβαιώνεται ὅτι καὶ ὁ Παπαχρίστου
τὸν Ἔντυ καὶ τὸν Κρὶς εἰς τὴν συλλο- κτα εἶναι ἀσέληνος, τὸ σκοτάδι βαθύ, ἔχει φθάσει εἰς τὴν θέσιν ἐξορμήσε-
γὴν νέων πληροφοριῶν καὶ τὴν προσ- 6 καιρὸς βροχερός, τὰ μονοπάτια δύ- ὡς του καὶ δίδει τέλος τὸ σύνθημα τῆς
αρμογὴ τῶν σχεδίων ἐπιθέσεως εἰς σβατα καὶ λασπώδη, πολλοὶ δὲ τῶν ἐπιθέσεως.
αὐτάς, ἀπὸ δὲ τὸν Ἄρην, εἰς τὴν... ἀνδρῶν ἀνυπόδητοι. Ο Μαριδάκης Η μάχη ἀρχίζει καὶ οἱ Ἰταλοὶ ἀ-
δίκην ἑνὸς χωρικοῦ -- ἀπὸ τὴν Μου- ἀντιλαμβάνεται ἀπὸ τὴν ἀρχὴν ὅτι οἱ παντοῦν ἀμέσως εἰς τὰ πυρὰ τῶν ἀν-
σουνίτσα- κατηγορηθέντος διὰ τὴν Ἐλοσίτου βραδυποροῦν ἀδικαιολογή- ταρτῶν μὲ πυρὰ πολυβόλων — δύο
κλοπὴν ἑνὸς προβάτου! τως. Προσπαθεῖ ματαίως, μὲ προτρο- πολυβόλα ΦΙΑ — Ο ὑπενωμοτάρ-
Ο χωρικὸς — Νικόλαος Μασσα- πάς, νὰ τοὺς κάνη νὰ ἐἶπισπεύσουν, χης Χριστόφορος Δεμιρτζάκης κα-
βέτας- κατεδικάσθη ἀπὸ τὸ λαϊκὸν καὶ τέλος τοποθετεῖται τελευταῖος εἰς τορθώνει νὰ σιγήσῃ τὸ ἓν, ἢ ,ὑπόλοι-
δικαστήριον, εἰς θάνατον καὶ παρὰ τὴν φάλαγγα καὶ τοὺς ὑποχρεώνει νὰ πος δμὼς δύναμις δὲν κινεῖται. Ο
τὰς προσπαθείας των Ἄγγλων καὶ προχωρήσουν με ἀπειλάς. Μαριδάκης τρέχει καὶ τοὺς προτρέ-
τοῦ Ζέρβα διὰ νὰ τὸν περισώσουν ὁ Φθάνουν τέλος εἰς ἀπόστασις 100 πει νὰ ἐξορμήσουν. Τὸ ἕνα τμῆμα
Ἅρηςτὸν ἐξετέλεσε μὲ τὰς ἰδίας αὐ- μέτρων ἀπὸ τὰ συρματοπλέγματα ποὺ πράγματι ἐξορμἇ, τὸ δεύτερον δμὼς -
τοῦ χείρας.! περιβάλλουν τὴν περιοχὴν τῆς γεφύ- οἱ Ἰἷιζασίται - δὲν κάνουν ὅτε βῆ-
ρας καὶ ὁ Μαριδάκης κατανέμει τὰς μα. Ο Μαριδάκης παρατηρεῖ ὅτι ἔ-
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ ὁμάδας του εἰς τὰς προσχεδιασθείσας χουν ἀκροβολισθῇ καὶ φωνάζουν ἀπὸ
Η συνολικὴ δύναμις ἦτο 110 ἄν- θέσεις ἐξορμήσεως. "07.01 ὑπακούουν τὰς θέσεις των «ἀέρα», «ἀπάνω τους
δρες ἐκ τῶν ὁποίων 20 μόνον διέθε- ἀθορύβως πλὴν τῶν Ἐλαϊτῶν τῶν καὶ τοὺς φάγαμε» ἀλλὰ χωρὶς νὰ κι-
ταν αύτόματα Στέν, 5 Ψαλλίδας κο- ὁποίων οἱ ὁμαδάρχαι ἀρνοῦνται νὰ ὑ- ιοῦνται!
πῆς συρματοπλεγμάτων καὶ 3 πιστό- πακούσουν ᾿-- Ἀγραφιώτης Κωστοὴ- Ἔξαλλος ἐγκαταλείπει τὴν προσ-
λια φωτοβολίδων. λας, καπετὰν Βάρδας, καὶ Ἀγαμέ- πάθειαν νὰ τοὺς παρασύρῃ, ἐπιστρέ-
Ο Μαριδάκης θὰ ἐπετίθετο ἐπὶ μνων -- λέγοντες ὅτι 6 τομεύς τους φει εις τους ἄνδρες του καὶ ἐπιχειρεῖ
κεφαλῆς τῶν μαχίμων ὁμάδων, θὰ ἐ- δὲν ἔχει... ταμπούρια! Ὡς νὰ μὴν τὴν τελικὴν ἐπιθεσιν. Εἶναι τόση ἡ ἀ-
ξουδετέρωνε τὴν φρουρὰν καὶ θὰ ἐ- ἔφθανε τοῦτο, ὁ Ἄρης παρουσιάζε- γανάκτησίς του ὥστε ὁ ἴδιος λέγει κα-
κάλυπτε 101‘ς δυναμιτίσας ἐξασφαλί- ᾿ ται καὶ πάλιν καὶ ζητεῖ. . . νεαν ἀνα- τόπιν-εἰς τὸ βιβλίον του «Ἀγῶνες
ζων εἰς αὐτοὺς χρόνον 21/1ὡρῶν διὰ βολήν, διότι ἐπληροφορήθη ὅτι τὰ τῆς φυλῆς» - - «ἀσέβησα πρὸς τὴν
τὸ τεχνικὸν μέρος τῆς ἀνατινάξεως τὸ «συρματοπλέγμιιτα ἦσαν ἠλεκτροφό- Παναγίαν καὶ τὸν Χριστόν, ὁ Πανά-
ὁποτον ἀνέλαβον οἱ λοχαγοὶ Μπάρ- ρα καὶ ὅτῳ θὰ ἔχουν ἀπωλείας 30%» γαθος δμὼς μὲ συνεχώρησεν καὶ δὲν
νες, Χάμψον καὶ Ἔτμον. Ο Μαριδάκης γίνεται ἔξω φρενῶν. ἐμνησικάκησε διὰ τὰς βλασφημίας
Ἀμφιβολία ὡς πρὸς τὴν Ἀρχη-, Ἀπαντᾷ εἰς τὸν Ἀρη ὅτι καὶ μὲ τὴν μου αὐτάς, τοὐναντίον μὲ ἐβοήθησε
γείαν τῆς ἐπιχειρήσεως δὲν ὑπῆρχε ἀναβολὴν τὸ ρεῦμα δὲν θὰ παύσῃ νὰ καὶ ἐνεψύχωσε τοὺς ἄνδρας μου τοὺς
καμμία, διότι ὁ ἴδιος 6 Εντυ, πρὶν ὑπάρχῃ καὶ ὅτι ἐπὶ τέλους καὶ μὲ 90% ὁποίους εἶδον νὰ πολεμοῦν δρθιοι...»
κινηθῇἡ δύναμις πρὸς τὴν γέφυρα ἐ- ἀπωλείας ἡ ἐπιχείρησις θὰ γίνῃ ! Εἰς τὴν ἐπίθεσιν αὐτὴν ὁ Μαριδά-
κάλεοεὝ ὅλους νὰ πειθαρχήσουν εἰς Παρὰ ταῦτα, 6 Ἄρης ἐπανέλαβε τὸ κης ἐκθειάζει τὸν ἡρωισμὸν τοῦ λο-
τὸν Ζέρβαν καὶ ἐδήλωσεν ὅτι καὶ ὃι- οἴημα τῆς ἀναβολῆς καὶ πρὸς τὸν χία τοῦ ἱππικοῦ Σπήλιου Σκρέμπα-

ᾗ.

Σχεδιάγραμμα τῆς φάσεως τῆς ἐπιθέσεως κα-
τὰ τῆς Φρουραῖς τῆς γεφύρας Γοργσπστάμου,
σχεδιασθὲν ὑπὸ τοῦ τότε λοχαγοῦ Μαριδάκη.
Διακρίνονται σαφῶς u1 Ἰταλικαὶ θέσεις, σὶ
ἀπὸ βορρᾶ καὶ νότου διατεταγμένα ὁμάδες
τῶν Ἑλλήνων ἀνταρτῶν πρὸς ἐπίθεσιν, ὡς
καὶ τὸ σημεῖον κρούσεως τῶν Ἀγγλίαν δυνα-
ῒὶἰἶῒἰστων.
λα, τοῦ ἑξηκοντούτιδος Στρούμπου
καὶ τοῦ ὑπενωμοτάρχου Δεμιρτζάκη,
τοὺς ὁποίους χαρακτηρίζει ὡς «ὑπε-
ρόχους μαχητάς»-
Ο Παπαχρίστου ἀπὸ τὴν ἄλλην
πλευρὰν εἶχε προχωρήσει καὶ αὐτός,
τὰ πυρὰ τῶν δύο ἀνταρτικῶν ὁμάδων
διασταυροῦνται τώρα ἐπιτυχῶς, τέσ-
σερα φυλάκια καταλαμβάνονται, ἡ
Ἰταλικὴ φρουρὰ ἐξοντώνεται ——~ 6
Καραλιβανός ἐξουδετέρωσε τὸ ἓν ——
καὶ τέλος ἐξουδετερώνεται καὶ τὸ ἐρ-
γοστάσιον ἀσετυλίνης, πλησίον τῆς
γεφύρας.
Μετὰ τὴν ἐκκαθάρισιν ταύτην 6
Μαριδάκης ἀντιλαμβάνεται τοὺς Ἐ-
λασίτας νὰ λαφυραγωγοῦν τὸ ἓν τῶν
φυλακίων. διὰ τὸ ὁποτον ἐν τούτοις
οὐδόλως εἶχαν πολεμήσει. Η μάχη δ-
μως ἔχει ἤδη κερδισθῆκαὶ ὁ Μαριδἀ-
κης᾿ ἀδιαφορεῖ πλέον διὰ τοὺς Ἐλα-
σίτας. Δίδει τὸ σύνθημα εἰς τοὺς δυ-
ναμιτιστὰς οἱ ὁποτοι τίθενται ἐπὶ τὸ
ἔργον καὶ λαμβάνει μέτρα καλύψεώς
των.
Ο νότιος τομεὺς ἐλέγχεται πλή-
ρως, εἰς τὸν βόρειον ἔχει ἐγκαταστα-
θῇ ἀσφαλῶς ὁ λοχίας Παντελῆς Κω-
τσάκης -— σωματοφύλαξ τοῦ Ζέρβα
-— ἀφοῦ ἐξουδετέρωσε μὲ κατὰ μέτω-
πον ἐπίθεσιν τοὺς Ἰταλούς. Η ὥρα
εἶναι 1.30' ὅταν ἀκούεται 6 κρότος
τῆς ἀνατινάξεως., Τὰ τρία τόξα τῆς
γεφύρας καταρρέουν. Ἀκολουθεῖ καὶ
δευτέρα ἀνατίναξις ἡ ὁποία διαλύει
τὰ καταπεσόντα τόξα, καὶ ὁ ἀντικει-
μενικὸς σκοπὸς ἔχει πλέον ἐπιτευχθῇ.
Ο Ἔντυ κατέρχεται εἰς τὸ σημεῖον
an
ὃ
ἳὁ
ἀνατινάξεως αὐτοπροσώπως, ἐπιθεω-
ρεἷ τὰ ἀποτελέσματα καὶ ἀποφαίνεται
ὅτι ἡ ἀποκατάστασις τῆς γεφύρας
δὲν δύναται νὰ πραγματοποιηθῇ ἐνω-
ρίτερον τῶν 45 ἡμερῶν. (Πράγματι
οἱ Ἰταλοὶ ἐχρειάσθησαν κατόπιν 47
ἡμέρας διὰ νὰ τὴν ἐπισκευάσουν).
Οἱ Ἄγγλοι ἐχρησιμοποίησαν πλα-
στικὴν ἐκρηκτικὴν θλην εἰς ποσότη-
τα διακοσίων πενῆντα ὀκάδων διὰ
τὴν ἀνατίναξιν.
Δύο πράσιναι φωτοβολίαις δίδουν
τὸ σύνθημα τῆς ἀποχωρήσεως καὶ ὄ-
λη ἡ δύναμις κινεῖται πρὸς ἐπιστρο-
φήν, ἐνῶ 6 Μαριδάκης καρφώνει εἰς
τὴν θύραν ἑνὸς τῶν φυλακίων τεμά-
χιον χάρτου εἰς τὸ ὁποτον ἔχει γρά-
ψει, ὑπὸ τὸ ἀμυδρὸν φῶς ἑνὸς σπίρ-
του τὰς λέξεις τοῦ περιφήμου Ὁ-
μηρικοῦ στίχουσ «Εἷς οἰωνὸς ἄριστος,
ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης,
25 Νοεμβρίου 1942.
Ν. Ζέρβας».
Πάνω ἀπὸ τὸ χαρτὶ κρεμάει τὸν με-
τάλλινον σταυρὸν τοῦ εἰκονοστασίου
ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς γε-
φύρας.
Ἀκριβῶς τὴν στιγμὴν αὐτὴν κατ-
ἔφθασεν ἁμαξοστοιχία μὲ ἐχθρικὰς
ἐνισχύσεις. Η γέφυρα δμὼς εἶναι κα-
τεστραμμένη. Ο συρμὸς σταματἄ εἰς
τὴν ἄλλην ὄχθην καὶ ἀνταλλάσσονται
μερικοὶ πυροβολισμοί. Η δύναμις ὅ-
μως τῶν ἀνταρτῶν δὲν ἔχει πλέον λό-
γον νὰ παραμείνῃ καὶ ἀπαγκιστρὠνε-
ται ὁμαλῶς λαμβάνουσα τὸν δρόμον
τῆς ἐπιστροφῆς.
ἵν
ἳ
ζ
M
ZAHnOTCP
Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η δύναμις κρούσεως ὑπὸ τὸν Μα-
ριδάκην, ἀποχωροῦσα φθάνει εἰς τὸν
τόπον ὅπου εἶχαν παραμείνει οἱ Ἐλα-
σίται. Ἐκ τοῦ συνόλου των ἔχει ἤδη
διαρρεύσει καὶ ἐξαφανισθῇ τὸ ἓν τέ-
ταρτον, συναποκομίζουσα μάλιστα
καὶ τὸν ὁδηγὸν Ἀγουρίδην!
Αἱ ὁμάδες τοῦ Μαριδάκη ἔχουν
μαζί των ἕν Ἰταλικὸν πολυβόλον, δε-
κάδας Ἰταλικῶν ὅπλων, ἕνα ἆσύρμα-
τον, ἱκανὸν ρουχισμὸν καὶ ἀρκετὰ ἄρ-
βυλλα ὡς λάφυρα. ”Tonga ἀπὸ μιὰν
κοπιαστικὴν πορείαν — 6 Πσπαχρί-
στου φέρεται ἐπὶ τῶν ὤμων καθ᾿ δ
τραυματίας -—- φθάνουν εἰς τὸ Πριό-
νι καὶ ἀπὸ ἐκεῖ εἰς Μαῦρο Λιθάρι ὅ-
που πλέον εἶναι ἀσφαλεῖς.
ΜΕΤΑ 25Ε᾿ΓΙΑΝ
Αὐτὰ ἦταν τὰ γεγονότα τοῦ 1942,
καὶ αὐτὴν τὴν. . . ἀπουσίαν των προ-
σῆλθον νὰ. . . ἑορτάσουν ἀνερυθρία-
στοι ὡς πάντοτε —— ἐρυθροὶ ἄλλωστε
- οἱ «βαθύνοες» ἐγκέφαλοι τοῦ ΚΚ,
Ε. οἱ τόσον ἐμφανῶς περιφρονοῦντες
τὴν νοημοσύνην τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Εἰς τὸ ἑπόμενον τεῦχος θὰ ἴδωμεν μὲ
ποτον τρόπον ἐσχεδίαοαν-τὸν ἑορτα-
σμόν, μὲ ποῖα συνθήματαὧιεφἡμισαν
τὴν οἰκτρὰν συμπεριφορὰν τοῦ Ἄρη
καὶ τῶν πλιατσικολόγων του, καὶ πῶς
ἐπεχείρησαν νὰ ὕποἲταταστήσουν τὸ
κράτος, ἤδη σαθρὸν καὶ σάπων, διὰ
τὴν φαυλότητά του καὶ τὴν κυβέρνησιν
ἕρμαιον τῶν κομματικῶν παθῶν της
καὶ δεσμίαν τῶν πλοκάμων τὰς ὁποί-
ας ἡ ἰδία εἶχεν ἀνοήτως καὶ ἀσυνει-
δήτως ἑξυφάνει.
 ’Ev τὴ Ἐλληνική Οἰκογενείᾳ
Η ΗΘΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΙΣ
Η ἠθικὴ κατεύθυνσις τοῦ πολιτισμοῦ ἀνέκαθεν
κατατείνει, ὡς ὀρθῶς ὑποστηρίζεταιϋ), εἰς τὸ νὰ λά-
βῃ ὁ ἄνθρωπος ἀξίαν ἀνθρώπου. Τὸ ἔργον τοῦτο ἀναν-
τιρρήτως δὲν δύναται νὰ συντελεσθῇ ἐκτὸς τῆς οἰκογε-
νείας (2)᾿ ἐντὸς αὐτῆς πᾶσα προσπάθεια δημιουργίας
εἰς τοὺς ἀπογόνους ἤθους, αὐτοσεβασμοῦ, ἀξιοπρεπεί-
ας καὶ λατρείας τοῦ ὡραίου καὶ ἀληθοῦς, ὑπὸ τὴν σκέ-
πην τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἀποδίδει τὸ βαθύτερον νόη-
μα τῆς ἠθικῆς διαπαιδαγωγήσεως, εἰς ἀναζήτησιν τοῦ
ὁποίου δέον νὰ τείνουν αἱ προσπάθειαι ὅλων μας καὶ
πρωτίστως τῆς πολιτείας, τῆς ἐκκλησίας καὶ τῶν ὖπευ-
θύνων τῆς οἰκογενείας.
Τὸ πρόβλημα τῆς ἠθικῆς διαπαιδαγωγήσεως ἀναγ-
καστικῶς συνυφαίνεται μὲ τοὺς οἰκογενειακοὺς καὶ κοι-
νωνικοὺς θεσμοὺς καὶ κινεῖται μέσα εἰς τὰ πλαίσια τοῦ
ἰδεολογικοῦ ἐπιστεγάσιιατος ἑκάστης ἐποχῆς πρὸς τί)
ὀρθῶς βιώσεσθαι.
Τὸ ὅλον θέμα τῆς ἀγωγῆς καὶ παιδείας, ἐὰν δὲν
ἀντικρυσθῇ μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ πρίσμα χάνει ὅλην του
τὴν οὐσίαν καὶ τὴν πληρότητα καὶ αἱ παρατηρήσεις μας,
μοιραίως, τὴν ἀντικειμενικήν των ὑπόστασιν καὶ τὸ βά-
θος των(4).
Πᾶσα διαταραχὴ εἰς τὸ οἰκογενειακὸν καθεστὼς
ἀμοιβαίας κατανοήσεως καὶ συνεργασίας καὶ γενικῶς
τοῦ ρόλου ἑκάστου τῶν μελῶν τῆς Οἰκογενείας ἐπιφέρει,
κατὰ τὸ στάδιον τῆς ἀναδιαρθρώσεως καὶ ἀνσπροσαρ-
μογῆς τῶν κοινωνικῶν θεσμῶν(5), ἀναμφισβητήτως, ἐ-
σωτερικοὺς κλονισμούς, ἀλλὰ δὲν μεταβάλλει τὴν καθολι-
κότητα καὶ σκοπιμότητα μιᾶς τελείας κοινωνίας, ὡς ἡ
οἰκογένεια(6).
« Ὅτῳ σήμερον, ἰδίᾳ εἰς τὰς μεγάλας πληθυσμια-
κὰς συγκεντρώσεις παρατηρεῖται ποιά τις ἀναταραχὴ
εἰς τὴν οἰκογενειακὴν ζωήν, ἥτις ἔχει ὡς συνέπειαν τὴν
χαλάρωσιν τῶν οἰκογενειακῶν σχέσεων τοῦ παρελθόν-
τος(7) ἀλλὰ τοῦτο δὲν σημαίνει δἔτιεὑρισκόμεθα πρὸ
βαθείας κρίσεως τοῦ οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ ἢ ἱστορικῆς
παλινδρομήσεως, ἁπλῶς πρόκειται περὶ νέων μορφῶν
καὶ σχημάτων, νέων προσανατολισμῶν, ποὺ ἀναδύονται
μέσα ἀπὸ τὴν παλιρροϊκὴν ἀντίθεσιν τῶν συντηρητικῶν
καὶ προοδευτικῶν ρευμάτων τῆς συγχρόνου ἐποχῆς(8).
Ἔνιοι τῶν «ἐρευντττῶν ίπτερακοντίζοντες τὰ ἐκ τῆς
στατιστικῆς δεδψένα, ὡς τῆς αὐξήσεως τοῦ ἀριθμοῦ
τῶν διαζυγίων καὶ τῶν περιπτώσεων ἐγκαταλείψεως τῆς
συζύγου, τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἐξωγάμων, τῆς μει-
ὡσεως τῶν γεννήσεων εἰς τὰς ἀστικὰς οἰκογενείας, τῆς
διαδόσεως τῆς πορνείας καὶ τῆς ἀνηθικότητος κλπ, ὁ-
μιλοῦν σφαλερῶς περὶ γενικῆς ἠθικῆς κρίσεως καὶ περὶ
διαλύσεως τῆς οἰκογενείας(9). Ἐνταῦθα δμως, ὡς προ-
ελέχθη, δὲν πρόκειται περὶ κρίσεως γενικῆς μορφῆς,
ἀλλὰ περὶ κοινωνικῆς διαδικασίας, ἥτις προκύπτει ἀπὸ
τὴν ζωογόνον ἀνανεωτικὴν τάσιν τῆς κοινωνικῆς ἐξελί-
ξεως, δηλονότι ἀπὸ τὴν κριτικὴν ἐπεξεργασίαν τῶν δ-
e. Δ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
Δικηγόρου - Κοινωνιολόγου
Ἐπιστημονικοῦ Βοηθοῦ ΠΑΣΕ
Καθηγητοῦ Σ. A. X.
μαδικῶν παραστάσεων τοῦ κοινωνικοῦ βίου. Μέσα ἀπὸ
αὐτὴν τὴν διύλισιν κάθε προκατάληψις καὶ σκοπιμότης
τοῦ παρελθόντος ὑποχωρεῖ διὰ νὰ δώσῃ αὐτοδύναμον
λάμψιν καὶ νέαν ἀκτινοβολίαν εἰς τὸν θεσμὸν τοῦ γάμου
καὶ τῆς οἰκογενείας, πέρα καὶ πάνω ἀπὸ τὰς καθιερωμέ-
ι-ας νομοθετικὰς ρυθμίσεις εἰς ἀναζήτησιν τῆς ἀνθρωπί-
νης τελειώσεωςμθ).
Η οἰκογένεια σήμερον μὲ τὴν διεύρυνσιν τῶν συ-
ι-αισθηματικῶν δεσμῶν τῶν συζύγων(11) τοποθετηθέν-
των ἐπὶ τῆς ὀρθῆς βάσεως τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἰσονο-
μίας, προσανατολίζεται ὁλονὲν καὶ περισσότερον πρὸς
τὸ δνμοκρατικὸν πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας καὶ ἀπομακρύ-
νεται πλέον ὁριστικῶς ἀπὸ τῆς παράδοσιν τῆς ἀνισότη-
τος, ὑποτελείας καὶ πλήρους ὑποταγῆς τῶν μελῶν τῆς
οἰκογενείας εἰς τὸν ἀρχηγὸν αὐτῆς(12). Η οἰκογενεια-
κὴ πρὼπἁθεια κατατείνει περισσότερον σήμερον εἰς ἐ-
ξυπηρέἰησιν τοῦ αὐτοσκοποῦ -οῦ γάμου ἀπὸ πᾶσαν ἄλ-
λην ἐποχήν, χωρὶς νὰ παραμελῆται τὸ πρωταρχυιὸν μέ-
λημα αὐτῆς ἡ γέννησις καὶ ἀνατροφὴ τῶν τέκνων(13).
Ο περιορισμὸς τῶν γεννήσεων εἰς τὰς ἀστικὰς Οἰκογε-
νείας δὲν εἶναι ἐνδεικτικὸς τοῦ βαθμοῦ τῆς συνοχῆς καὶ
δὲν πείθει περὶ τῆς διαλύσεως ἢ ἀποδυναμώσεως αὐτοῦ
τούτου τοῦ ἐνστίκτου τῆς διαιωνίσεως, διότι ἐπιβάλλε-
ται ἀπὸ ἀσχέτους ἐξωγενεῖς παράγοντας, μὴ δυναμένους
νὰ συνεκτιμηθῶσιν ἐνταῦθαί14).
Πάντως ἡ οἰκογένεια δὲν ἔπαυσε νὰ ἀποτελῇ μίαν
ἀξιολογικὴν καὶ μορφωτικὴν κοινότητα, ἔχουσαν ἀπο-
κλειστικὴν εὐθύνην διὰ τὴν διαπαιδαγώγησιν τοῦ ἀν-
θρωπίνου γένους, παρὰ τὰς δυσκολίας ποὺ δημιουρ-
γοῦν τὰ σύγχρονα κοινωνικὰ πλαίσια καὶ οἱ νέοι τρόποι
ζωῆς. Η οἰκογένεια χωρὶς νὰ μειοῦται τὸ κῦρος της μὲ
τὰς μεταλλαγὰς καὶ διαφοροποιήσεις ποὺ ὑπέστη, ἀγω-
νίζεται ἐπιτυχῶς διὰ νὰ συνειδητοποιήσῃ καὶ πάλιν τὴν
νέαν της ἡγετικὴν ἀποστολὴν εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον
μας. (15) - .
Ἐὰν» δὲν συνετελέσθη, ἄνευ ἐπιπτώσεων διὰ τὴν οἰ-
κογένειαν, ἡ σημειωθεῖσα ἀλλαγὴ καὶ διαφοροτωίησις᾿
εἰς τὸ παλαιὸν S ta ι u s τοῦτο ὀφείλεται κυρίως εἰς
τὸ ὅτι ἐγένετο ὑπὸ τὴν ἰσχυρὰν πίεσιν τῶν κοινωνικῶν
ἀναγκῶν καὶ διιηιορφωθεισῶν νέων συνθηκῶν, ἰδίᾳ ἐκ
τῶν πολεμικῶν συγκρούσεων καὶ ἀντιδράσεων τῆς ἐνη-
λικιωθείσης βιομηχανικῆς κοινωνίας, κατὰ τρόπον ἄμε-
σον καὶ ἀναγκαστικόν. (16)
Ἀναντιρρήτως κατὰ τὴν λῆξιν τοῦ Β ' παγκοσμίου
πολέμου τὰ νέα ἰσχυρὰ ἰδεολογικὰ ρεύματα τῆς ἐποχῆς
μας ἐπέβαλαν ὁριστικῶς καὶ προσδιώρισαν σαφῶς πλέον

τδι προσανατολισμόν μας (17), πρὸς τὰ δημοκρατικὰ
ἰδεώδη τῆς ἐλευθερίας τῆς ἰοότητος, τῆς δικαιοσύνης
καὶ γενικῶς τῆς ἀνθρωπίνης ἀλληλεγγύης καὶ ἀξιοπρε-
πειας καὶ ὕψωσαν οὔτως εἰς τὴν διαχωριστικὴν γραμ-
μὴν τοῦ παρελθόντος μεγαλοπρεπὲς τὸ ὅλον πνευματι-
κὸν οἰκοδόμημα τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἀντικρύζεται εἰς
τὴν διακήρυξιν τῶν δωωιιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου. (18)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1- Α. Ἐλευθερόπουλος, Κοινωνιολογῖα, ἔκδοσις Γῆ, σελ. 116-125 -
Ἐπίσης τοῦ αὐτοῦ, Τρόπος καὶ νόμος τῆς ἐξελίξεως τῶν Ἐθνῶν,
Ἀρχεῖον Οἰκονομικῶν καὶ κοινωνικῶν Ἐπιστημὢν, EKG. Δημ.
Καλιτσουνάκη, τομ. 5ος σελ. 6.
2~.-JR. KONIG, SOZIOLOGIE DER FAMILIE, A. GEHLEN - H.
.nSCHELSKY, 'SOZIOLOGIE, KOLN, I43.)
3— Π.Β. Σταματιάδη, Η κ οινὴ γνώμη, Ἀθῆναι 1960, σελ. 131
4- Π. Β. Σταματιἀδη, Η Ἐπιστήμη τοῦ Βελτίστου κατὰ Σωκράτην, ᾿
ἰαθῆναι 1957 σελ. 29.
5:K. MANNHEIM, ESSAYS ΟΝ SOCIOLOGY AND SOCIAL PSY-
CHOLOGY, LONDON 1953, σελ. 276
6— Γεωργίου Παπαχατζῆ, ὁ κοινὸς πνευματικὸς πολιτισμός, στοιχεῖ-
ον ἑνότητος τῶν Εὐρωπαίων, Περιοδ. Σπουδαί, Τὁμ. IB’, 3
᾿ ,. wag. 1961.
7— Π. Κανελλόπουλος, ἱστορία καὶ κριτικὴ τῶν κοινωνιολογικῶν θε-
ωριῶν, Ἀθῆναι 1929, σελ. 172.
8—— Α, Πεπελάση, κοινωνικοπολιτικοὶ παρᾶγο,ιτες ἐπιδρῶντες ἐπὶ τῆς
οἰκονομικῆς ἀλλαγῆς, περιοδ. Σπουδαί, τομ. IB’ ,τεῦχος 6- 7.
9:- Γρηγ. Φ. Κωσταρᾶ Η πολιτιστικὴ πορεία, τόμος 1ος, Ἀθῆναι
1955, σελ. 20. Π. Β. Σταματιάδη, Ο ἑταιρισμὁς, Ἀθῆναι 1954
Η προστασία τῆς φύσεως καὶ τοῦ περιβάλλον-
τος εἶναι μάχη Ὑγείας και πολιτισμοῦ.
La
Τὴν 12.12.1948 (19) ἐτέθη, ἱστορικῶς, ἡ βαθεῖα δια-
χωριστικὴ τομὴ μεταξὺ τοῦ παρελθόντος καὶ τοῦ μέλλον-
τος καὶ ἐχαράχθη ἡ ὁδὸς πρὸς τὴν ὁποίαν ὀφείλει εὐσυ-
νειδήτως νὰ βαδίσῃ σύμπασα ἡ ἀνθρωπότης, πρὸς τὴν
καλυτέραν δυνατὴν πραγμάτωσιν τοῦ ἐξανθρωπίσου
τοῦ ἀνθρώπου.
σελ. 35.
10- -Ε, K. Βρι.ιζάκη, Ο Γάμος ἄλλοτε καὶ τώρα, περιοδ, Συζἠτησις,
τεῦχος 6 Μάρτ. 1965.
11Ἵ-ΒΑΚΝΕ5 SOCIAL INSTITUTIONS, NY., 1942, όελ. 641 -
r. Μιχαηλίδου- Νουάρου οἰκογενειακὸν δίκαιον, Ἀθῆναι 1953
σελ. 18.
12—” Ἰωάννου N. Ξυροτὐρη, Προδλιδματα καὶ ἀντιθέσεις στὸ Γάμο,
Θεσ)νίκη 1961. σελ.. 173. ᾿
13--Π.Β. Σταματιάῦη, θεωρία τῆς κοινωνικῆς ὁμάδος, Ἀθῆναι 1952,
ρελ. 210.
Ιέπτἓ. KONIG, ἔνθα ἀνωτέρω.
15ἑ-Στατιστικὰ στοιχεῖα Ο.Η.Ε.
16-ΤΗ, ν. SCHEFFER, Φιλοσοφία τοῦ Γάμου, εκὗ. Ἐλευθερσυδάκη,
σελ. 191.
17-Π.Β. Σταματιἀδη, Πόλεμος καὶ Εὶρήνη, Ἀθῆναι 1964, σελ. 57.
III—LN. Θεοδωρακόπουλος Η Φιλοσοφικὴ θεώρησις τῆς ἐποχῆς μας,
πρακτικὰ Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν 1951.
19 -Γ. Δασκαλάκη, Παγκόσμιος διακήρυξις τῶν δικαιωμάτων, Ἀθῆ-
ναι 1950.
ΣΤ. ΠΑΠΑΚῼΣ
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΩΞΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
Η ΝΙΝΥΔΡΙΝΗ
(Νινυδρίνης Ὑδριώτηςτοῦ τρικετο
ὕδρινδενίου. Ἀντιδραστήριον τῶν ἀ-
μυνοξέων μὲ ἀντίδρασιν λίαν εὐαί-
σθητον. Δύναται νὰ ἀνινεχνεύση ἀμυ-
νοξέα καὶ εἰς ἀραίωσιν Ι : ΙΟΟΟ.
Μεταξὺ τῶν πολλῶν πειστηρίωνα-
τινα δύναται νὰ ἐκμεταλλευθῆ ὁ ἐ-
ξερευνῶν τὸν τόπον τοῦ ἐγκλήματος
ἀστυνομικὸς, ἀναμφιβόλως τὴν μεγα-
-λυτἐραν δί αὐτὸν σπουδαιότητα ἔ-
χουν τὰ δακτυλικά, παλαμικὰ καὶ πελ-
ματικὰ ἀπατιηϊώματα, ἅτινα ἐγκατα-
λείπει ὁ δράστης κατὰ τὴν διάπραξιν
τῆς ἀξιοποίνου πράξεως.
Ἀπὸ τὰς ἀρχὰς τοῦ παρόντος αἰῶ-
νος ἡ σπουδαιότης καὶ ἀξιολόγησις
τῶν ἀνωτέρω Itaamgyx’ow ἐγένετο πα-
ραδεκτὴ sigy εὐρεῖαν εκτασιν.
Ἄν καὶ ἔχη ἐρευνηθῇ εἰς μεγάιον
βαθμὸν ὁ τομεὺς τῶν δακτυλικῶν ἀπο-
τυπωμάτων, ἐν τούτοις παρατηροῦν-
ται συνεχῶς νέαι ἐξελίξεις
Ὣς μία νέα τεχνικὴ ἔρευναδύνιται
νὰ χαρακτηρισθῇ καὶἢ διὰ τῆς Νινυ-
δρίνης ἐμφάνισις τῶν λανθανόντων
δακτυλικῶν ἀποτυπωμάτων, ἡ ὁποία
ἀποτελεῖ καὶ τὸ ἀντικείμενον τοῦ πα-
ρόντος ἄρθρον.
Κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη ἡ χρησιμο-
ποίησις τῆς Νινυδρίνης διὰ τὴν ἐμ-
φάνισιν τῶν λανθανόντων δακτυλικῶν
ἆποτυπωμάτων, διεδόθη εἰς μεγάλην
κλίμακα.
Ὑπάρχουν ἀσφαλῶς ἀρκετὰ πλεο-
νεκτήματα ἐν συγκρίσει μὲ τὴν χρῆ-
σιν τοῦ ἰωδιούχου ἀτμοῦ καὶ Νιτρί
κοῦ ἀργύρου, μέθοδοι αἱ ὁποῖαι ἐχρη-
σιμοποιήθησαν καὶ εἰς τὸ παρελθόν.
Τὰ πλεονεκτήματα συνίστανται εἰς
τὸ ὅτι ἡ τεχνικὴ τῆς Νινυδρίνης ἐθε-
ωρήθη ὡς μία ἀπὸ τὰς μεγαλυτέρας
προόδους εἰς τὸν τομέα τῆς ἐξερευνή-
σεως τοῦ ἐγκλήματος κατὰ τὰ τελευ-
ταῖα ἔτη.
Τὰ ἀποτελέσματα τῆς πρώτης πρα-
κτικῆς ἐφαρμογῆς, ἐδημοσιεύθησαν
τὸν Μάρτιον τοῦ 1954, εἰς τὴν ἔκδο-
σιν τῆς Ῥιτισττμονικῆς Ἐπιθεωρήσε-
ως «Nature».
Οθχ ἧττον δμὼς εἶχε καταστῆ
ΚΑΙ ΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΑΙ ΤΗΣ
Μετάφρ, ὑπὸ Ν. ΦΩΤΕἘΝΟΠΟ may
Ἐκ τοῦ INTERNATIONAL POLICE ACADEMY REVIEW
γνωστὸν ἐπ᾿ ὀλίγον χρόνον ὅτι ἡ Νι- κὴ ἀλκοόλη (οἰνόπνευμα) ἢ ὁιμεθυ-
νυδρίνη ἀντέδρα μὲ,ὡρισμένα ἀμυνο- λοκετόνη Acetone). Πάντως ὅ-
ξέα καὶ παρήγαγε ἔγχρωμα ἀπατελέ - υαν μία τοιαύτη διάλυσις ἐφαρμόζεται
σματα. επι ἐγγράφων, δύναται νὰ προκαλέ-
Διετυπώθησαν ὡς ἐκ τούτου ὡρι- ση κάποιαν ἐξάπλωσιν ἢ διάχυσιν της
σμέναι ἀμφιβολίαι ἀφορῶσαι εἰς τὰ μελάνης τῶνστυλογράφων ἢ των ἰ-
δικαιώματα τῆς ειρεσιτεχνιας καὶ ι(νῶν ἐκ τῆς μελάνης τῆς ταινίας τῆς
πολλοὶ εἰδικοὶ ἠμφισβήτησαντὴν ἐγ- γραφσμηχανῆς.
κυρότητα τῶν δικαιαηιάτων τῆς εὗρε Δίὰ νὰ ἐξαλειφθῇ ἡ ἐν λόγω πιθα-
σιτεχνίας. νότης, ὁ προϊστάμενος τῶν Ἐργαστη-
ρίων ἐρείκης τῶν Ταχυδρομείων τῆς
Παρασκευὴ τοῦ διαλύματος Η.Π.Α. David Grown ἐπενόη-
τῆς Νινυδρίνης σε ἓν διάλυμα Ν ινυδρίνης τὸ ὁποτον
δεν θὰ ἐπηρέαζε μίαν τοιαύτην γρα-
Η Νινυδρίνη διατίθεται ὑπὸ μορ-
φὴν σκόνης καὶ δύναται νὰ διαλυθῇ Η μέθοδος τοῦ Grown συνίστα-
μὲ ἕνα ἱκανὸν ἀριθμὸν καταλυτῶν. ται εἰς τὸ ἑξῆς:
Μερικοὶ καταλύται οἱ ὁποτοι ἐχρη- 7,ο γραμμ. Νινυδρίνης διαλυον-
σιμοποιήθησαν «εἶναι ἡ διμεθυλοκε- . ται εἰς 40 κυβικὰ ἑκατοστὰ μεθυλικἦς
τόνη (Acetone), ὁ αἰθυλικὸς αἰ- ἀλκοόλης. Ὅταν ὁλοκληρωθῇ ἡ διά-
θὴρ, πετρελαϊκὸς αἰθήρ, ὀξεϊκὸν αἰ- λυσις, προστίθενται 960 κυβικὰ ἑκα-
θύλιον, Ὁυλικὴ ἀλκοόλη καὶ αἰθυλι- τοστὰ πετρελαϊκοῦ αἰθέρος, γνωστοῦ
κὴ ἀλκοόλη (οἰνόπνευμα). ὡς βενζίνη καὶ ἀναμειγνύεταιδιὰ με-
Ὅσον ἀφορά εἰς τὴν ποσότητα τῆς ρικὰ λεπτὰ τῆς ὥρας. Ἐκχύνομεν τό-
Ν ινυδρίνης ἡ ὁποία δύναται νὰ χρη- τε τὸ μῖγμα εἰς μίαν διαχωριστικὴν
σιμοποιηθῆ εἰς τὸ μεῖγμα, ποικίλλει χοάνην καὶ ἀφίομεν νὰ παραμείνῃ
εὐρέως ἀπὸ 2% ἕως 5%. τοῦτο ἐπὶ 5 ἕως 10 λεπτὰ τῆς ὥρας.
Καίτοι ἐπετεύχθησαν ἀξιόλογα ἀ- Σχηματίζονται δύο στρώματα ἐξ ὧν,
ποτελέσματα μὲ αἰσθητὰς ποικιλίας μία μικρὰ ποσότης βαθέως κιτρίνου
ἀναλογιῶν, ὑπάρχει ἔνδειξις ὅτι ἐπὶ ὑγροῦ παραμἐνει. εἰς τὸν πυθμένα καὶ
πυκνοτέρων διαλυμάτων παρατηρεῖ- μία μεγαλυτέρα ποσότης, γλοιώδους
ται ἐπίσπευσις τοῦ χρόνου ἀντιδρά- συστάσεως μὲ ἐλαφρῶς κιτρίνην ἀπό-
σεως. χρωσιν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν. Τὸ βαθυ-
Ὑπεστηρίχθη ἐπίσης ὅτι ἐφ᾿ ὅσον κίτρινο στρῶμα ἐπὶ τοῦ πυθμένος ἀ-
ἡ περιεκτικότης τῆς Νινυδρίνης εἶναι πομακρύνεται καὶ ἀπορρίπτεται, ἐ-
μεγαλυτέρα, τότε παρατηρεῖται βα- πειδὴ περιλαμβάνει μεθυλικὴν ἀλκυό-
θμιατος ὡωχρωματισμὸς καὶ εἶναι δυ- λην, ἡ ὁποία εἶναι δηλητηριώδης καὶ
νατὸν νὰ παραχθοῦν ἴχνη, τὰ ὁποῖα καταστρεπτικὴ διὰ τὴν μελάνην τῶν
στυλογράφων. Τὸ ἐπιφανειακὸν ἐλα-
δὲν εἶναι κατάλληλα διὰ παραβολήν.
φροκίτρινον στρῶμα χρησιμοποιεῖται
Καταλῦται εἰς τὴν μέθοδον τῆς ἐμφανίσεως τῶν
λανθανόντων δακτυλικῶν ἀπστυπακιά-
Η συνήθως χρησιμοποιουμένη ἀ- των καὶ τοῦτο διότι δὲν προκαλεῖ τυ-
ναλογία κυμαίνεται κατὰ προσέγγι- χὸν ἀνωμαλίας.
σιν εἰς 1,5%, ἤτοι 1.5 γραμμάρια Νι-
νυδρίνης διαλύεται εἰς 100 κυβικὰ Πρακτικῇ ἐφαρμογὴ τοῦ
ἑκατοστὰ ἐκ τοθ ἐπιλεγομένου καταλύ- διαλύματος
τσυ, ὁ ὁποτος δύναται νὰ εἶναι αἰθυλι- Τὸ προετοιμασμένον διάλυμα τῆς
Νινυδρίνης, δύναται, νὰ χρησιμοποι- τοῦ τρόπου δυνάμεθα νὰ προφυλάξω-
ηθῇ ἐπὶ ἀποδεικτικῶν ἐγγράφων, κα-
τὰ ποικίλους τρόπους. Δυνάμεθα π.χ.
νὰ βυθίσωμεν τὸν χάρτην εἰς τὸ διά-
λυμα τῆς Νινυδρίνης. Ἐπίσης δυνά-
μεθα νὰ «βουρτσίσωμεν» τὸ ἔγγραφον
μὲ διάλυμα Νινυδρίνης ἢ νὰ διαπο-
τίσωμεν τοῦτο μὲ ἕνα ἀπόμακτρο, τὸ
ὁποτον νὰ περἐχῃ διάλυμα Νινυδρί-
ν ς.
ηὉ Grown θεωρεῖ τὴν καταβὐθι-
σιν τοῦ χάρτου ἐντὸς τοῦ διαλύματος
ᾦ᾿ἑηἀζ ωᾦλσἱ
᾿ πἱθᾟσἆἳμἒζᾚ ἐν. λόγω
τακτικήν, εἶναι προτψόγτερσν νὰ χρη-
σιμοποιῶμεν, διὰ τὸ διάλυμα ἕν ὑάλι-
νον δίσκον παρὰ ἕνα μεταλλικόν. Εἰς
αὑτὴν τὴν περίπτωσιν ὅταν τὸ᾿εγγρα-
φον διαποτισθῇ ἀπὸ τὸ διάλυμα, τὸ
ἀποσύ ν καὶ κρεμῶμεν τοῦτο, ὥ-
στε νὰ ἐξμτμισθῇ βαθμηδὸν τὸυπάρ-
χον διάλυμα.
Τὸ διάλυμα ἐπίσης δύναται νὰ
ἒἓᾏσνᾟπἕἓεἓ01:1: ἕνα «πινέλσὶ ἢ βαμ-
'0 Andte H. Moenssens εἰς αὐτὰς
τὰς περιπτώσεις ὑποδεικνύει τὴν χρη-
σιμοποθησιν πλαστικῶν χειροκτίων.
Πάντως ἡ μέθοδος τοῦ ψεκασμοῦ
τοῦ διαλύματος τῆς Νινυδρίνης ἐπὶ
τῶν ἐγγράφων θεωρεῖταιως ἀσφαλε-
στέρα καὶ ἐπιτυχής.
Ο ψεκασμὸς δύναται νὰ πραγμα-
τοποιηθῃ διὰ τῆς χρησιμοποιήσεως ἑ-
νὸς ὀδοντισπρικοῦ ψεκαστῆρος "(13190-
σἐτι καὶ ἑνὸς συνήθους ψεκαστῆρος,
ως π.χ. :5: χρτἕσοἅμοποιούμεναι συσκευ-
αὶ του
Ὁπωσδᾮτᾇε πρέπει νὰ γνωρίζῃ
κανεὶς ὅτι οἱ ἀτμοὶ τοῦ διαλύματος
τῆς Νινυδρινης εἶναι τοξικοὶ καὶ προ-
καλοῦν ἐρεθισμούς.
Η μέθοδος τοῦ ψεκασμοῦ ἔχει ἀ-
κόμη ἕν πλεονέκτημα, ὅτι δί αὐτοῦ
a?”
χ -.υ ἒ ‘1''(1 \ x;-
uuummumm1
Νᾭσ-..τιυη-υσΩΨ-ἘιἜιι-,ιῌἐ
u-uu—b1‘nmm~:t:-IU
hum—wan.
Ἀποτύπωμα ἐμφανισθὲν δί ἐνεερ-
γείας τῆς νυνιδρίνης μετὰ τριετίαν.
Η δυνατότης τῆς νυνιδρίνης φτά-
,νει καὶ τὴν τριακσνταετίαν.
μεν ἀπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῆς Νινυδρί-
νης τυχὸν ὑπογραφὰς ἢ ἄλλα MW
δαϊα σημεῖα τῶν ἐγγράφων, καλύ-
πτοντες αὐτὰ δί ὑαλίνων τεμαχίων
ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν.
Η τεχνικῆ τῆς ἐμφανίσεως
Χρησιμοποιοῦντες τὸ διάλυμα τῆς
Ν ινυδρίνης, ἐμφανίζομεν τὰ ἀποτυ-
πώματα εἴτε διὰ τῆς χρησιμοποιήσε-
ως θερμοκρασίας, εἴτε διὰ τῆς αὐτο-
μάτου ἐμφανίσεως τῶν ἀποτυπωμά-
των εἰς την συνήθη θερμοκρασίαν δω-
ματίου.
Δίὰ τῆς θερμοκρασίας τοῦ δωματί-
ου τὰ ἀποτυπώματα ἄλλοτε ἐμφανί-
ζονται σχεδὸν ἀμέσως, ἄλλοτε ἐμφα-
νίζονται μετὰ παρέλευσιν χρονικοῦ
διαστήματος κυμαινομένου μέχρι 60
ἡμερῶν-
Η μέθοδος τῆςτεχνίτης θερμοκρα
σίας ἐπιταχυνεῖ τὴν ἐμφάνισιν τῶν ἀ-
ποττπτωμάτων. Παρὰ ταῦτα μερικοὶ υ-
ποστηρίζουν ὅτι διὰ τῆς μεθόδου ταύ-
της ἐνδέχεται νὰ μειωθῇ ἡ ὁλικὴ ζωη-
ρὰ ἐμφάνισις τοῦ ἀποτυπώματος ἢ νὰ
ἀτωχρωματισθῇ τὸ ἔγγραφον. Η
θερμοκρασία δύναται νὰ χρησιμοποι-
ηθῆ τῇ βοηθείᾳ μιᾶς Infrared
λάμπας ἢ τοποθετοῦντες τὸ ἔγγραφον
εἰς κλίβανον.
Πάντως τὸ κατάλληλον περιβάλλον
θερμοκρασίας κυμαίνεται μεταξὺ 80-
150 βαθμοὺς κελσίσυ.
Τυχὸν χαμηλοτέρα θερμοκρασία
δύναται νὰ ἐπιβραδύνῃ τὴν πορείαν
τῆς ἐμφανίσεως τῶν ἀποτιπιωμάτων
καὶ ἐπίσης ὑψηλοτέρα δύναται νὰ ἐ-
πιφἐρῃ ἀποχρωματισμὸν τοῦ ἐγγρά-
φου καὶ νὰ καταλήξῃ εἰς (311011111de-
τα ἀσθενοῦς ἐμφανίσεως ἢ ἀντιθέσε-
ἇΤφίσταται μία ἔνδειξις ὅτι ἡ ἐμ-
φάνισις των ἀποτυπωμάτων τῇ βοη-
θείᾳ ἀτμοῦ, παράγει ἀρκετὰ ἔντονα
ἀποτυπώματα καὶ γενικῶς ἕνυγρὸν
περιβάλλον εἶναι προτιμότερον ἀπὸ
ἓν ξηρόν.
Λέον νὰ ληφθῇ ῦπ᾿ ὄψιν ὅτι, ἐφ᾿ ὅ-
σον τὸ ἔγγραφον τεθῇ ὑπὸ τὴν ἐπί-
δρασιν τοῦ διαλύματος τῆς Ν ινυδρι
νης, ἄσωτά τοῦτο συγχρόνως καὶ ἰ-
διαιτέραν εὐαισθησίαν, δί αὐτὸ πρέ-
πει νὰ ἀποφεύγομεν νὰ ἀγγίζωμεν τὸ
ἔγγραφον μὲ γυμνὰ χέρια, διότι τυ-
χὸν ἀποτυπώματά μας εἶναι δυνατὸν
νὰ ἐμφανισθοῦν ἀκολούθως, μετὰ πά-
ροδον χρονικοῦ τινος διαστήματος.
Δίὰ νὰ ἀποφύγωμεν ἓν τοιοῦτον ἐνδε-
χόμενον, τοποθετῶμεν τὸ ἔγγραφον
εἰς ἕνα διαφανῆ προφυλακτικὸν κά-
ιιυμμα ἐκ πλαστικῆς θλης.
Εἶναι ἐπίσης δυνατὸν νὰ ἐξαφανί-
Μὲ τὴν βοήθειαν τῆς ,νυνιδρίνης
τὸ ἐμφανισθὲν ἀποτύπωμα εἰς τὸ
εἰκονιζόμενον δελτίον ἀπεκάλυψαν
τὸν κλέφτην ἐνςὸ αὐτοκικήτου.
.anadaand‘A1aska T. \\\
menceIhmone
σωμεν τὰς ἐπὶ τοῦ ἐγγράφου ἀντιδρά-
σεις, τὰς ὁποίας δύναται νὰ προκαλέ-
σῃ τυχὸν ἰσχυρὸς φωτισ.,μός πλενον-
τες τοῦτο μὲ διμεθυλοκετόνη (ace-
tone). Κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον α-
πομακρύνεται ἡ τυχὸν ἐπὶ πλέον ὕ-
πάρχουσα ποσότης Νινυδρίνης, χω-
ρὶς νὰ ἐπηρεάσῃ τὴν ἐμφάνισιν τῶν
ὁρατῶν ἀπωτιπτωμάτων.
Ἐρωτηματολόγιον περὶ τῆς
χρήσεως τῆς ὑινυδρίνης
1-- Δυνάμεθα νὰ χρησιμοποιήσωμεν
τὴν Νινυδρίνην διὰ τὴν ἐμφάνισιν
τῶν παλαιῶν ἀποτυπωμάτων
Ἀσφαλῶς Ναί. Η μέθοδος ἄτη
ἔχει χρησιμοποιηθῆ διὰ τὴν ἐμφάνι-
σιν τῶν ἀποτυπωμάτων ἡλικίας μεγα-
λυτἐρας τῶν 30 ἐτῶν.
2—- T(‘1 διὰ τῆς Ν ινυδρίνης ἐμφανι-
ζόμενα ἀποτυπώματα εῖναι διαρκῆ
καὶ ἀναλλοίωτα;
Ὂχι. Τὰ ἐν λόγῳ ἀποτυπώματα
ἀρχίζουν νὰ ἐξασθενοῦν μετὰ πάρο-
δον χρονικοῦ διαστήματος, κυμαινο-
μἐνου ἀπὸ 3 μῆνας ἕως ἀρκετὰ ἔτη.
Πάντως παρέχεται ἡ δυνατότης τῆς
φωτογραφίσεως τούτων καὶ κατάλλη-
λος ἐν συνεχείᾳ διαφύλαξις τῶν φωτο-
γραφιῶν των.
3- Εἶναι δυνατὸνἡ ἔγχρωμος ἀντί-
δρασις τῆς Νινυδρίνης νὰ ἀπολεῖ-
Ἀσφαλῶς Ναί. Τὸ ὗποχλωριῶδες
νάτριον ὀξαλικὸν ὀξὺ 1%- 3% διά-
λυμα ἀμωνίας καὶ οἱ ἀτμοὶ Χλωρίδου
ἔχουν λεωωιντικὰς ἰδιότητας καὶ ἀπο-
μακρύνουν τὴν ἀνεπτυγμένην Νινυ-
δρίνην.
4- Κατὰ ποτον τρόπον χρησιμοποι-
εϊται ἢ Νινυδρίνη ἐν συζεύξει μὲ ἀτ-
μσὺς ἰωδίου ἢ Νιτρυωὖ ἀργΰρσυ;
Χρησιμοποιοῦμεν κατ᾿ ἀρχὰς τοὺς
ἀτμοὺς ἰωδίου καὶ ἀκολούθως τὴν Νι-
νυδρίνην καὶ ἐνγἇσυνεχείᾳ τὸν Νιτρι-
κὸν ἄργυρον. Οἰαδήποτε ἄλλη συσχέ-
τισις θὰ ἠδύνατο νὰ ἐξαλείψῃ τὴν
δραστικὴν ἱκανότητα εἰς τὰς δοκιμα-
σίας.
5— Εἰς τί συνίσταται βασικῶς ἡ μέ-
θοδος τῆς Νινυδρίνης
Η ἐφαρμογὴ τῆς μεθόδου τῆς Ν ι-
νυδρίνης διὰ τὴν ἐμφάνισιν τῶν λαν-
θανὀντων δακτυλικῶν ἀποτωτωμάτων
ἐπὶ χάρτου, βασίζεται εἰς τὴν παρου-
σίαν πρωτεϊνικῶν οὐσιῶν ἐπὶ τοῦ ἱ-
δρῶτος καὶ ἰδιαιτέρως ἀμυντικῶνὀξέ-
ων. Οὕτως ἡ Ν ινυδρίνη ἀντιδρᾶ ἐπὶ
τῶν ἀμυντικῶνὀξέων τῶν ἰχνῶν τῶν
δακτυλικῶν ἀποτυπωμάτων καὶ παρά-
γει ἓν ὁρατὸν πορφυροῦν ἀποτύπω-
μα.
6- Η ἡλικία τῶν δακτυλικῶν ἀπο-
τυπωμάτων ἐπηρεάζει τὸ ἀποτέλεσμα
τῆς καλῆς ἐμφανίσεώς του;
Ἄν καὶ πολλοὶ εἰδικοὶ ἔχουν προ-
τείνει ὅτι ἡ Νινυδρίνη ἀντιδρᾶ ἀπο-
τελεσματικώτερα ἐπὶ παλαιῶν ἀποτυ-
πωμάτων παρὰ ἐπὶ Νέωνι ἐν τούτοις
ἐκ πειραμάτων ἐπιστημόνων τῶν ἐρ-
γαστηρίων Ἐρεύνης τῶν Ταχυδρο-
μείων τῶν Η.Π.Α. κατεδείχθη ὅτι ἡ
Ν ινυδρίνη ἀντιδρᾶ κατὰ ὁμοιόμορφον
τρόπον τόσον ἐπὶ τῶν παλαιῶν ἀποτυ-
πωμάτων, ὅσον καὶ ἐπὶ τῶν προσφά-
των.
7—— Η μέθοδος τῆς Νινυδρίνης ἐν-
δείκνυται διὰ τὴν ἐμφάνισιν τῶν λαν-
ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΕΙΣ ΑΓΙΑΝ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΝ ΛΠΙΚΗΣ
Τὴν 18.5.70 πρωτοβουλία τοῦ ὁμίλου Φίλων
χωροφυλακῆς Ἀγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς ἔ-
λαβε χώραν εἰς τὰς αἰθούσας τοῦ Ἀμερικανι-
κοῦ Κολλεγίου ὡραία καλλιτεχνικὴ ἐκδήλωσις
αῖ εἰσπράξεις τῆς ὁποίας διετέθησαν ὑπὲρ τῆς
προικοδσι-ήσεως κορασίδων ἀνδρῶν τοῦ Σώ-.
μα-τος. Τὴν ἐκδήλωσιν ἐτίμησε διὰ τῆς παρου-
σίας της ἡ σύζυγος τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ» κυ-
ρία Δέσποινα Παπαδοπούλου μετὰ τῆς Θυγα-
τρός του δίδος Χρυσούλας Παπαδσιτοὐλου, πα-
ρέστησαν δὲ ἐπίσης ὁ κ, Ἀρχηγὸς τοῦ Σῶμα-
τος, οί κ.κ. A' καὶ D’ Ὑπαρχηγοί ὡς καὶ
ἄλλοι ἀνώτατοι καὶ ἀνώτεροι Ἀξιωματικοί.
εις την φοπογρσφίαν ἡ σύζυγος καὶ ἡ θυ-
γάτηρ τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ ἐν μέσῳ τοῦ κ.
Ἀρχηγοῦ καὶ τοῦ κ. Προέδρου τοῦ ὁμίλου.
θανόντων δακτυλικῶν ἀποτυπωμάτων
ὅλων τῶν ἀτὁμων;
Προφανῶς ὑφίσταται μία μεγάλη
ποικιλία λανθανόντων δακτυλικῶν ἀ-
ποτιπτωμάτων ἀπὸ διάφορα ἄτομα ἢ
ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ αὐτὸ ἄτομον εἰς δι-
αφορετικοΐς χρόνους. παρετηρήθη
ὅτι μερικὰ πρόσωπα ἔχουν ἀνεπαρκῆ
ἀμινικὰ ὀξέα εἰς τὸν ἱδρῶτα των. Οθ-
τω παρεμποδίζεται ἡ κατάλληλος ἀν-
τίδρασις καὶ δὲν ἐμφανίζεται ἐκμετάλ-
λεύσιμος εἰκὼν τοῦ (ἰποτυπώματος.
πάντως ὁ Edward καὶ οἱ συνερ-
γάται του ἀπὸ παρατηρήσεις των ὕ-
πεστήριξαν τὸ ἀντίθετον. Ἐπὶ πλέον
κατέδειξαν ἐπίσης ὅτι ἐπὶ δακτυλικῶν
ἀποτυπωμάτων νεαρῶν ἀτόμων ἡλικί-
ας μέχρι 25 ἐτῶν παρουσιάζεται ἐν-
τονωτέρα ἡ εἰκὼν τῶν ἐμφανισθέντων
δακτυλικῶν ἀποτυποκιάτων, ἐν ἀντι-
θέσει πρὸς τὰ ἀποτυπὐηιατα τῶν ἡλι-
κιωμένων ἀτόμων.
προφύλαξις
Εἰς μερικὰ ἔγγραφα ἡ στυλπνότης
καὶ ἐξωτερικὴ σύστασις τῆς ἐπιφα-
νείας τοῦ χάρτου ἔχει ζελατινοειδἦ
σύστασιν καὶ ἡ Νινυδρίνη ἐνδεχομέ-
νως νὰ προκαλέσῃ θετικὴν ἀντίδρα-
σιν. Ἐπομένως εἶναι σκοπιμώτερον
νὰ δοκιμάζωμεν μίαν γωνίαν τοῦ ἐγ-
γράφου ἢ κάποια ἐπουσιώδη περιοχὴ
τούτου, προκειμένου νὰ βεβαιωθῶμεν
περὶ τῆς τυχὸν ἀντικανονικῆς ἄντι-
δράσεως ἐπὶ τοῦ χάρτου.
Ἐνδείκνυται ἐπίσης νὰ ἐξετάσω-
μεν τὴν σοβαρότητα καὶ ἀποδεικτωιῂν
ἰσχὺν τοῦ περιεχομένου τοῦ ἐγγρά-
φου, ὡς καὶ τὸ εἶδος τῆς γραφῆς, πρὶν
ἢ ἐφαρμόσωμεν τὴν διὰ Νινυδρίνης
μέθοδον τῆς ἐμφανίσεως τῶν ἰχνῶν.
Δέον ὅπως λάθωμεν ὖπ᾿ ὄψιν ἐνδεχο-
μένην ἀλλαγὴν rm" χρώματος-τῆς ἑ-
πιφανείας τοῦ χάρτου καὶ πιθανὴν ἀλ-
λοίωσιν τῆς γραφῆς.
Συμπεράσματα
Δίὰ τὸν λόγον τοῦτον συνιστᾶται
νὰ γίνεται προηγουμένως ἕν δοκιμα-
στικὸν τέστ.
Γενικῶς ἡ ἐνέργεια μας πρέπει ἀ-᾿
σφαλῶς νὰ καλύπτεται ἀπὸ νομικὴν
κατοχύρωσιν. -
Εἰς τὸ παρὸν ἄρθρον ἐγένετο λὲς
γος περὶ ἑνὸς τρόπου ἀφορῶντος εἰς
τὴν ἐμφάνισιν τῶν λανθανόντων δα-
κτυλικῶν ἀποτυπωμάτων ἐἰί-χάρτου,>
διὰ τῆς χρησιμοποιήσεως τῆς mu-
κῆς συνθέσεως τῆς Νινυδρίνης.
Πιστεύομεν ὅτι δὲν προσφέρομεν μα-
γικὴν πανάκειαν, πάντως Maurita-
μεν τὸ Ἀστυνομικὸν Ἐργαστήριον,
διὰ μιᾶς ἁπλῆς, ἀποτελεσματικῆς καὶ
χρησίμου τεχνικἦς, εἰς τὸν τομέα τῆς,
ἐκμεταλλεύσεως τῶν λανθανόντωνδα-
κτυλικῶν ἀποτυπωμάτων.
Τὴν 5.5.70 ἔλαβε χώραν εἰς τὰς Σχολὰς Χω-
ροφυλακῆς ὁ ἐπίσημος ἑορτασμὸς τῆς προστά-
τιδος τοῦ Σώματος Ἀγ. Εἰρήνης. Τὰς ἑορτα-
στικὰς ἐκδηλώσεις ἐτίμησε διὰ τῆς παρουσίας
του ἡ Α.Ε. ὁ Ἀντώασιλεὐς Στρατηγὸς κ. Γε-
ώργιος Ζωῖτάκης, 6 Μακαριώτατος Ἀρχιε-
πίσκοπος Ἀθηνῶν, μέλη τῆς Ἐθνικῆς Κυβερ-
νήσεως, ἡ ἡγεσία τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καὶ
τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας, Ἀνώτατοι καὶ Ἀ-
νώτεροι Ἀξιωματικοὶ καὶ ἄλλοι προσκεκλημέ-
νοι. Μετὰ την δοξολογίαν 6 Διοικητὴς τῶν
Σχολῶν ταξίαρχος κ. Κων. Μαλαβέτας ἀνέ-
γνωσεν ἐμπνευσμένην ἡμερησίαν διαταγήν,
ἠκολούθησε δὲ. λαμπρὰ δεξίωσις εἰς τὰς αἱ-
θούσας τῶν Σχολὢν. Είς τὴν φωτογραφίαν ἡ
Α,Ε. ὁ Ἀντιθασιλεὑς, ἡ ἡγεσία τῶν Ἐνόπλων
Δυνάμεων παρακολουθοῦντες τὴν δοξολογίαν.

Τὰ τηλεπικοινωνιακὰ μέσα ἀποτελοῦν ἀναμφι-

οῦητὴτως τὸ νευρικὸν σύστημα παντὸς σύγε
χρόνου δημοσίου ὀργανισμοῦ, Τοῦτο ἔχει 1-
διαιτέραν σημασίαν δισ τὸ σῶμα τῆς Χωρο-
φυλακῆς, τὸ ὁποτον πρέπει καὶ πράγματι δια-
θἑτει ἄρτιον σύστημα τηλεπικοινωνίας διὰ τὴν
ἄμεσον μεταβίβασιν πληροφοριῶν καὶ ἐντολῶν
εἷς ἀπάσας τὰς ὑπηρεσίας καὶ ἐντὸς ἐλαχί-
στου χρόνου. Εἰς τὴν φωτογραφίαν ἀξιωματι-
κὸς τῆς Διευθύνσεως Τεχνικῶν =Υπηρεσιῶν τοῦ
Ἀρχηγείου Χωροφυλακῆς ἐνημερώνει ἀνωτέ-
ρου-ς ἀξιωματικούς τοῦ Στρατοῦ ἐπὶ τοῦ τρὸ-
που λειτουργίας τῶν τηλεπικοινωνιῶν τοῦ Σώ-
WOC-

{cgfl ΩΤΘ
Οἱ τροχονόμοι μὲ τὸ λευκὸν κάλυμμα τοῦ πη-
ληκίου, τὰ λευκὰ γάντια καὶ τὴν ἐξ ἴσου χα-
ρακτηριστικῆν λευκην ἐξόριστή δὲν εἶναι κἀ-
τι τὸ ἀσυνήθιστον διὰ τοὺς πεζούς καὶ τοὺς
ἐποχουμένους ὁλοκλήρου τῆς χώρας. Ὁπωσ-
δήποτε δμὼς ὁ τροχονόμος τῆς φωτογραφίας
μας ἀποτελεῖ κάτι τὸ διαφορετικὸν ἀπὸ τοὺς
ἄλλους.. συναδέλφους του. Τὸ ἀνάστημα δμὼς
καὶ ἡ ἡλικία του δὲν τὸν ἐμποδίζων καθόλου
νὰ ὑποδύεται μὲ ἐπιτυχίαν τὸ δύσκολον ἔργον
τῶν μεγάλων συναδέλφων τουἰ

ΟΙ ἄνδρες ὅλων τῶν Ὑπηρεσιῶν τῆς Διευθύν-

σεως Ἀστυνομίας Θεσσαλονίκης χάρις εἰς τὴν
εὐωνεἰδητον ἐργασίαν των ἡ ὁποία δὲν γνω-
ρίζει μόχθους καὶ θυσίας, κατώρθωσαν νὰ ἔτ
δραιώσουν τὴν πίστιν εἰς ὅλους τοὺς κατοἲ
κους τῆς πρωτευούσης τοῦ ἑλληνικοῦ Βορρᾶ,
ὅτι ἀποτελοῦν τὸν πολυτιμότερον συμπαραστἀ-
την καὶ τὸν καλύτερον φίλον ,εἰς ὅλας τὰς
ἐκδηλώσεις τῆς καθημερινῆς ζωῆς Ἄγρυπνοι
φρωροϊ τῆς γαλήνης καὶ τῆς τάξεως τὰ ὄργα-
»α τῆς Διευθύνσεως Ἀστυνομίας Θεσσαλονί-
κης ἀπὸ τοῦ Διευθυντοῦ μέχρι καὶ τοῦ τελευ-
ταίου χωροφύλακος, δικαιὤνουν, μὲ ζῆλον καὶ
μὲ αὐταπάρνησιν τὴν ἐμπιστοσύνην τῶν πολι-
τῶν. Εὶς τὴν φωτογραφίαν ὁ Ὑπουργὸς Βορεί-
ου Ἑλλάδος κ. =Λλ. Ματθαίου καὶ ὁ Διευθυν-
τὴς Ἀστυνομίας Θεσσαλονίκης κ. Κων. Μπα-
- ι ἡ «- ,τ - '-
f τὰς ἑσπερινὰς ὥρας τῆς 5.5.70 πρωτοβουλία
τῶν Ὁμίλων φίλων Χωροφυλακῆς Βορείων
Προαστείων πρωτευούσης ἐδόθη εἰς τὸ ξενο-
δοχετον «Σέσιλ» Κηφισίας ἐπίσημος δεξίωσις
ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς προστάτιδας
τοῦ Σώματος Ἀγ. Εἰρήνης. Etc τὴν ἐορταστι-
κὴν αὐτήν ἐκδήλωσιν παρέστησαν 6 K. Γενι-
κὸς Γραμματεὺς τοῦ Ὑπουργείου Δημ. τάξεως
᾿ἴ μετὰ τῆς κυρίας Κωτσέλη, ὁ κ. Γεν. Γραμμα-
τεὺς τοῦ Ὑπουργείου Γεωργίας, 6 K. Ἀρχη-
- νὸς Χῳροφυλακῆς. ἡ σύζυγος τοῦ- κ. πρωθυ-
πουργοῦ κυρία Δέσποινα Παπαδσιτούλου με-
τὰ τῆς θυγατρός του δίδος Χρυσοὐλας, Παπα-
δοτιούλου, ιΛνώτα-τοι, Ἀνώτεροι καὶ Κατώτε-
ροι Ἀξιωματικοί τῆς Χωροφυλακῆς, τὰ Προ-
εδρεῖα τῶν Ὁμίλων Φίλων χωροφυλακῆς καὶ
ἄλλοι προσκεκλημένοι,

Τὸ Ἀρχηγεῖον χωροφυλακῆς ἐν τῷ πλαισίῳ

τῶν ἐκδηλώσεων ἐπὶ τῇ 3ῃ ἐπετείῳ τῆς 'E-
παναστάσεως τῆς 21ης Ἀπριλίου, ὠργάνωσε
τὴν 8.5.70 εἰς τὸ προαύλιον τῶν Σχολῶν Χω-
ροφυλακῆς καλλιτεχνικὴν ἐκδήλωσιν μὲ συμμε-
τοχὴν τῶν ἐν Ἀθήναις ἀξιωματικῶν καὶ ὁπλι-
τῶν μετὰ τῶν οἰκογενειῶν των ὡς καὶ τῶν μα-
θητῶν τῆς Σχολῆς. Εἰς τὴν ἐκδήλωσιν ταύτην
ἡ ὁποία ἐστέφθη ὑπὸ πλήρους ἐπιτυχίας, πα-
ρέστησαν ὁ K. Γεν. Γραμματεὺς τοῦ Ὑπουρ-
γεἰου Ωημ. τάξεως καὶ 6 K. Ἀρχηγὸς Χωρο-
φυλακῆς, τὸν δέ πανηγυρικὸν τῆς ἡμέρας ἐ-
ξεφώνησεν 6 Ὑποδιοικητὴς τῆς Σχολῆς Ὁπλι-
τῶν Ἀντισυνταῖγματἀοχης κ. Δ. Κόσταινας.

Τὴν 10.5.70 ἀφίχθησαν εἰς Ἑλλάδα δν δ-

κταήμερον ἐπίσκεψιν τεσσαράκοντα Ἰταλοὶ ά-
ξιωματικοὶ τῆς ἀστυνομίας. Τὴν 17,5.70 οἰ
! ἐπὶ κεφαλῆς τῆς, ἐκπαιδευτικῆς ἐκδρομῆς τῶν
Ἰταλῶν ἀστυνομικῶν Ταγματάρχαι κ.κ. DUI-
LIO LIBERAT1fflEREO PALUSTI Kat S1-
LUANO ΜΕΙ ἐπεσκέφθησαν τὰς Σχολὰς Χωρο-
φυλακῆς ὅπου τοὺς ὑπεδέχθησαν οί Ὑποδιοι-
κηταὶ αὐτῶν Ἀντισυνταγματάρχαι κ.κ. Δημ.
Κώσταινας Kat Σόλων Βοὺλγαρης. Οὗτοι ἀν-
τήλλαξαν -ἀπόψεις ἐπὶ γενικῶν θεμάτων τῆς
ἀστυνομίας καὶ ἰδίᾳ τῆς ἐκπαιδεύσεως καὶ ἐ-
πεσκέφθησαν τοὺς διαφόρους χώρους τῶν
Σχολῶν. Ἅι ἐντυπώσεις των ἐκ τῆς ἐπισκέψεως
ι εἰς τὰς Σχολὰς Χωροφυλακῆς ὑπῆρξαν θαυμά-
σιαι καὶ ἐξέφρασαν τὰ θερμὰ των συγχαρη-
τήρια εὶς τοὺς Ὑποδιοικητἀς τῶν Σχολῶν. Εἰς
τὴν φωτογραφίαν οί Ἰταλοὶ ἀξιωματικοί ἐν μέ-
σῳ τῶν Ὑποδιοικητῶν τῶν Σχολῶν Kat τοῦ ἐκ-
τελέσαντος χρέη διερμηνέως Μοιράρχου κ. ’1-
ωἁννου Τρύπη.

ΜΕ λαμπρότητα καὶ μεγαλοπρέπειαν ἑωρτάσθη

ἡ μνήμη τῆς προστάτιδος τοὢ Σώματος Ἀγ-
Εἰρήνης ὑπὸ τῆς Α.Δ.Χ. Δυτικῆς Ἑλλάδος
είς Πάτρας τὴν 5.5.70. Εἰς τὰς ἑορταστικὰς
ἐκδηλώσεις παρέστησαν αὶ τοπικαὶ ἀρχαί, ἡ
πνευματικὴ ὴγεσία, ἐπίλεκτα μέλη τῆς πό-
; λεως ὡς καὶ πλῆθός κόσμου. 'H ἐπιτυχία τῆς
ὅλης ἐκδηλώσεως ἀπέδειξε περιτράνας τὴν ά-
γάπην καὶ τὴν ἐμπιστοσύνην μὲ τὴν ὁποίαν πε-
ριὗἁλλουν σί πάντες τὸ Σῶμα. Είς τὴν φωτο-
γραφίαν 6 Στρατιωτικὸς Διοικητὴς καὶ 6
Ἀνώτερος Διοικητὴς ἐν μέσῳ νεανίδων at
ὁποῖαι κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν ἐκδηλώσεων ἐ-
φερον ἐνδυμασίας μὲ τὰ ἐθνικά χρώματα καὶ
 ΧΡΟΝΙΚΑΙ

Αἰὲν ἀριστεύἐιν

Τὸ Δομένικο εἶναι μιὰ μικρὴ κωμό- δὲν πισωγύρισαν. Η Ἐλασσόνι κα- σαν, μάη Ἐλλάδα σκλαβώθηκεξανά.
πολη, στὴν ἀγκαλιὰ τῆς Ἑλασσόνας, τελήφθη, καὶ οἱ πῦλες τοῦ Σαρι,ντα- Στὸ Δομένικο ἦρθαν Ἰταλοὶ στρατιῶ-
στὴν ἄκρη τῆς Θεσσαλικῆς γῆς. Τοὐ- πόρου ἄνοιξαν. τες νὰ παραστήσουν τὸν κατακτητὴ
τη ἡ περιοχὴ δὲν εἶναι τυχαία. Μπο- Εἴπαμε ὅλα ταῦτα τὰ γνωστὰ γιὰ μὲ τὰ κόλλυβα τοῦ Χίτλερ. "00011018-
ρεῖ νὰ καυχιέται σὰν μιὰ ἀπὸ τὶς ἀρ- νὰ δείξωμε πῶς οϊ ντόπιοι τῆς Ἔλαβ- μοθσαν μόνοι τους στὰ Ἠπειρώτικα
χαιότερες τῆς Ἑλλάδας, —— εἶναι ἡ σόνας καὶ τοῦ Δομενίκου εἶναι ψ-ημ βουνά, αὺτοί, οἱ «ὀκτὼ ἑκατομμύρια
ἀρχαία Περραιβία - καὶ τὶς πιὸ ἱ- μένοι στοὺς ἀγῶνες, καὶ στὶς φλέβες λόἳγχες», τὸ μόνο ποὺκατάφεραν 711111-
στορικές. Η ρίζα της χάνεται μέσα τους κυκλοφορεἴ, ἐδῶ καὶ κάμποσες νὰ φεύγουν, ,μπροστὰ σὲ μιὰ φούχτα
στὴν ἀχλὺ τοῦ θρίλλου, καὶ ὅτανυ χιλιάδες χρόνια, αἱμα ἡρώων, ιῶν ἡ- Ελληνες. Τὰ «στούκαςὶκαὶ τὰ 001911-
Ὅμηρος τὴν ἀναφέρει, τὴν ὀνομάζει ρώων ποὺ ἔκαναν μεγάλη τὴν Ἑλλη- κισμένα μεγαθήρια τοῦ Φὸν Λιστ,
ἡ (λευκὴ Ὁλοσσών». Ὑπάρχει καὶ νικὴ πατρίδα. Κί δμως-εἷναι ἄνθρω- τοὺς ἔστησαν ἐπὶ τέλους στὰ πόδια
πολὺ ἀργότερα, στοὺς Βυζαντινοὺς
ποι φιλήσυχοι καὶ ἀγαποῦν τὸν βίο τους καὶ τοὺς ἔστειλαν δεσμοφύλακες
χρόνους -— 6 Προκόπιος τὴν ἀναρέ- τὸν εἰρηνικό. Ἀγρότες οἱ πιὸ πολλοί στὸν ἀφωπλισμένο ἑλληνικὸ λαό.
ρει ὡς Λόσσονα κατὰ τὴν ἐποχὴ τῆς καὶ κτηνοτρόφοι. Ὀργώνουν καὶ.
αὐτοκρατορίας τοῦ Ἰουστινιανοῦ -— σπέρνουν τὰ χωράφια τους, ἀνατρέ- Ἐδῶ ἡἱστορία — 1600 πρόσφατη
καὶ μέχρι σήμερα ἀκόμη σώζεται τὸ φουν μὲ ἀγάπη τὰ ζωντανά τους,ἀρ- μάλιστα καὶ δμὼς τόσο πωραποιψἐνη
λίθινο γεφύρι της. χτισμένο στοὺς ,μαθιάζουν τὸν ἀρωματισμένο mvé, - κάνει ἕνα σοβαρό, κί ἴσως ἠθελη-
καιροὺς ἐκείνους ἀπὸ Βυζαντινοῖς μἐνο λάθος: Συνήθως ἀναφέρουν
φροντίζουν τὰ μελίσσια τους καὶ μα- τοὺς Ἰταλοὺς φασίστες πιὸηπιους,
μαστόρους. ζεύουν ἀπ᾿ τὰ κουκούλια τους λευκὰ πιὸ «πολιτισμένους» πιὸ «ἀνθρώπους»
Στὴν Τουρκοκρατία ἡ περιοχὴ καὶ χρυσαφὶ μετάξι.
τούτη ἦταν ἀπὸ τὶς ἐλάχιοτες, ἴσως ἡ ἀπὸ τοὺς ναζι. Η πικρὴ ἀλήθεια —
μοναδική, ποὺ δὲν τὴν πάτησαν οἱ Στοὺς μπαξἑδες τους θεόρατες γιὰ μᾶς ποὺ τοὺς γνωρίσαμε καὶ τοὺς
Ὀθωμανοί. Ο Ζήρος «ὁ αν-ήμερος» καρυδιὲς τινάζουν τὶς κορφές τους ὁ- πολεμήσαμε στῆθοςυἷὲ στῆθος —— εἷ-
--μὲ πόση ἀγάπη ἀναφέρω τούνομα λόϊσια στὸν οὐρανό, καὶ τὸ φθινόπω- ναι πὼς στὸ ἴδιο καζάνι ἔβραςαν καὶ
τοὺτου τοῦ ἡρωικοῦ κατ᾿ εὐθεῖαν ρο οἱ καστανιὲς βαραίνουν ἀπ᾿ τὸν ῶ- οἱ δυό τους, κί ἢ πάρα κάτω ἱστο-
πρόγονου, γενάρχη τῆς φαμίλιας ποὺ ριμο ἀχινωτὸ καρπό τους. Σίγουρο ρία τὸ ἀποδείχνει περίτρανα.
ἔτυχα ταπεινὸ κί ἀσήμαντο κλαδὶ -- - πὼς κανεὶς δὲν εἶναι πολὺ πλούσιος Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1942 μιά ὁμά-
τὴν διαφέντεψε μὲ τὸ σπαθί του, καὶ στὸ Δομἐνικο, δμὼς στὸ κάθε σπιτάκι δα ἀπὸ ἐνόπλους ἀντάρτες ἔστησε
μὲ τοὺς γυιοὺς, τὰ ἐγγόνια καὶ τὰ ἀχνίζει ὁ φοῦρνος μὲ τὸ καθημερινὸ καρτέρι σὲ. μιὰ Ἰταλικὴ ,φάλαγγα πά-
παλληκάρια του τὴν κράτησαν πανε- ζυμωτὸ ψαμί, κάπου θὰ ὑπάρχῃ ἕνα νω στὸνδημόσια δρόμο᾿ἀνάμεσα T69-
λεύθερη. Στοὺς Βαλκανικοὺς ἔγινε ὁ τουλούμι ἄσπρο τυρὶ φρέσκο, καὶ μιὰ ναβο καὶ Ἑλασσόνα. O1ανταρτι —-
πρόλογος τῆς φοβερῆς μάχης τοῦ καρδάρα γάλα ἀφριστό. Ἱδροκοπᾶ
καμμιὰ πενηνταριὰ,—— κτύπησαν τὴν
Σαραντάπορου, δμὼς τοῦτο δὲν ση- ὅλη τὴ μέρα ὁ ἀγρότης τοῦ ᾿Δομήνι-
φάλαγγα στὸ φτερό, σκότωσαν μερι-
μαίνει πῶς ὁ πρόλογος αὐτὸς στάθη- κου, ποὺ σηκώθηκε πρὶν ἀπ᾿ τὸ χά-
ρσμα γιὰ τὴν σκληρὴ δουλειά, δμὼς κοὺς Ἰταλοὺς καὶ κατόπιν 6.110069011-
κε ὑπόθεση μικρή. Στὶς 6 τοῦ Ὀκτώ
καν. Οἱ Ἰταλοὶ δἑν᾿ἔκαναν τὸν κόπο
,βρη τοῦ 1912, δόθηκε μάχη σκληρὴ στοὺς πρώτους μενεξεδἑνιους᾿ἴσκιους
νὰ τοὺς κυνηγήσουν. Συγκέντρωσαν
ἀπ᾿ τὸν Ἑλληνικὸ στρατό, ἀντίκρυ τοῦ λυκόφωτου, ὅταν γυρνᾶ στὸ φτω-
χικό του μὲ τὴν τσάπα στὸν ὥμο;᾿ἡ κα- δυνάμεις —— στρατὸ καί..,ἀεροπορία
στοὺς γερὰ ὀχυρωμένους Τούρκους.
βάλλα στὸ μουλάρι του, ἀντικρύζει ἀ- < !) - ἀπὸ τὴ Λάριοα, τὸν Τύρναβο
Τὸ ἀπόσπασμα τοῦ θρυλικοῦ Κων-
σταντινόπουλου ἐδεκατίσθη στὴν «ἰρ- πέναντι τὴν πάντα χιονισμένη κορφὴ καὶ τὴν Ἐλαισσόνα, καὶ ἐνήργησαν τα-
χὴ ἀπὸ τὰ θεριστικὰ πυρὰ ποὺ ἀνα- ἀπὸ τὸ Θεοδοῦνι, τὸν Ὄλυμπο, νὰ ρί- κτικὴ ἐπίθεση στό... ΔομἐνικοΙ Ἔπια-
χαίτισαν τὴν θυελλώδη ἐξόρμησή του. χνη τὴ σκιά του μεγαλόπρετωι στὸν σαν ὅσους δούλευαν στὰ χωράφια,
Η μάχη ἦταν χαμένη, ὥσπου βγῆκε Θεσσαλικὸ κάμπο ποὺ χρυσίζει ἀπέ- μπῆκαν στὴν κωμόπολη κί ἔπιασαν
τὸ πυροβολικό μας κί ἔστησε ἀκάλυ- ραντος. Καὶ τότε νοιώθει πόσο πα- καὶ τοὺς ἷπόλοιατους, τοὺς ἔστησαν
πτα τὰ κανόνια του σὲ σωστὴ θέση ληά, πόσο μεγάλη κί ἀκατάλυτη εἶναι στὴ γραμμὴ καὶ τοὺς θέρισαν μὲ. τὰ
βολῆς, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὸ καταιγι- ἡ πατρίδα του... πολυβόλα. Στὰ σπίτια καὶ στὰ σπαρ-
στικὸ μπαρὰζ τοῦ ἐχθροῦ. Πυκνὲς τὰ ἔβαλαν φωτιὰ καὶ ὅ,τι ἀπέμεινε
βολἐς, ὅλες στὸν στόχο, προετοίμασαν τὸ κατεδάφισεἡ ἀεροπορία τους.
τὴν ἐπίθεση, καὶ τούτη τὴ φορὰ ὁ Χρόνια βαρβαρικῆς κατοχῆς.οἱ Τὸ βράδυ τῆς ἴδιας ἡμέρας τὸ Δο-
Κωνσταντόπουλος καὶ οἱ γενναῖοι του Ἵζλληνες ὅτε νικήθηκαν ὅτε ἕπε- μενίκο δὲν ἦταν παρὰ σωρὸς ἀπὸ ἐ-
ρεἱπια ποὺ κάπνιζαν καὶ τόπος κολά-
σεως ὅπου οἱ γυναῖκες ἀλλόφρονες ὀ-
δύρονταν πάνω ἀπὸ τὸ πτῶμα τοῦ συ-
ζύγου, τοῦ πατέρα, ἢ τοῦ ἀδελφοῦ,
καὶ πολλὲς πάνω ἀπὸ τὸ ἄψυχο κορ-
μάκι τοῦ παιδιοῦ τους.
Τὴν ἑπομένη, οἱ λίγες ψυχὲς ποὺ
εἶχαν γλυτώσει τὸν ὄλεθρο κίνησαν
νὰ φύγουν πρὸς τὸν Τύρναβο ἀφοῦ
πιὰ τὸ σπίτι τους δὲν ὑπῆρχε, καὶ ἡ
φωτιὰ εἶχε ἐξαφανίσει τρόφιμα καὶ
χρειώδη. "Own; μιὰ διαταγὴ τῶν Ἰ-
ταλῶν τοὺς ἐσταμάτησε. Οἱ πονεμένοι
καὶ ἐξουθενωμένοι αὐτοὶ ἄνθρωποι ἔ-
πρεπε νὰ μείνουν ἐκεῖ, ἄστεγοι, πει-
νασμένοι καὶ γυμνοί, γιατὶ αὐτὰ ἦταν
τὰ «ἀντίποινα» ποὺ ἤξερε καὶ μποροῦ-
σε νὰ ἐπιβάλῃ 6 Ἰταλικὸς στρατός...
Στὸν χαλασμὸ τοῦτον ὑψώνεται τό-
τε εὐγενὴς καὶ περήφανη, καὶ στεντό-
ρια ἡ φωνὴ τοῦ Μοιράρχου Νικολάου
Μταἱμπαλη Διοικητοῦ τῆς Ὑποδιοική-
σεως τῆς χωροφυλακῆς Ἐλασσόνας.
Στοὺς ζωηροὺς τόνους της ξαναζοῦν
ἀναλλοίωσες, ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἀφοσίω-
ση στὸ καθῆκον καὶ ἡ αὐταπάρνησις
ποὺ γιγάντωσε τοὺς τριακόσιους τοῦ
Λεωνίδα, ἡ καταφρόνηση στὸν θάνα-
το ποὺ ἐμψῦχαπε τοὺς Μαραθωνομά-
χους καὶ τοὺς ναυμάχους τῆς Σαλα-
μίνας, ἡ ἀξιοπρέπεια - ἀληθινὰ βα-
σιλικὴ- τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιο-
λόγου ποὺ πέφτει, ὕστατος ὑπερασπι-
στής, στὶς ἐπάλξεις τοῦ Βυζάντιου, «ἡ
λεβέντικη ψυχὴ τοῦ Θανάση Διακου
καὶ τοῦ Γρηγόρη Παπαφλέσσα, ἢ ἀ-
τρόμητη καρδιὰ τοῦ Ψαριανοῦ μπουρ-
ἒοτιέρη. ἡ ἀδάμαστη, καὶ ἀπ᾿ τὸν θά-
νατο ἀκόμη, θέληση τοῦ Βελισσαρίου,
ἡ ἀκλόνητη ἀπόφαση τῶν προμάχων
τοῦ Kama:
«Διαμσρτύρομαι — λέγει στὴν ἀ-
ναφορά του πρὸς τὸ Ἰταλικὸ Φρου-
ραρχιετο Ἐλάσσονας 6 Μπαμπάλης =
μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς μου,
καὶ σὰν ἀξιωματικὸς καὶ σὰν ἄνθρω-
πος, γιὰ τὰ ἀποτρόπαια ἐγκλήματα
ποὺ διέπραξε στὸ Δομένικο, ἐναντίον
ἀόπλου καὶ ἀθῴου πληθυσμοῦ, ὁ
στρατός σας ἔχοντας, δυστυχῶς, ἐπὶ
κεφαλῆς καὶ ἀξιωματικούς. Οἱ στρα-
τιῶτες σας ἐσκότωσαν ἑκατὸν πενήντὰ
ἄοπλους πολίτες, ἐπυρπόλησαν δια-
κόσια σπίτια καὶ ἐλήστεψαν ὅ,τι πο-
λύτιμο -— φτωχὸ περίσσεψα τῆς σκλη-
ρῆς δουλειᾶς τοῦ ἀγρότη - ὑπῆρχε καὶ δὲν ἔχω ἄλλο μέσον γιὰ νὰ ἐκτε-
o’ αὐτά. Στὸν᾿ στρατό σας ἐπετέθη-
καν ἔνοπλοι, καὶ αὐτοὺς εἴχατε ὕπο-
χρἐωση νὰ καταδιώξετε, σύμφωνα μὲ
τοὺς νόμους τοῦ πολέμου, ὄχι ἐναντίον
ἀθώων ἀτμάχων, στοὺς ὁποίους εἴχα-
τε δώσει γραπτὴ ὑπόσχεση ὅτι κανένα
κίνδυνο δὲν διατρέχουν ἀπὸ τοὺς
στρατιῶτες σας.
Γνωρίζετε βέβαια καλῶς ὅτι τὸν
ἄμαχο πληθυσμὸ τὸν προστατεί-ουν
διεθνεῖς νόμοι καὶ συνθῆκες τὶς ὁποῖ-
ες δμὼς ὅτε ἐτηρήσατε ὅτε ἐσεβά-
σθητε, ὅπως τὶς ἐτηρήσαμε ἐμεῖς, ἔ» δυ, στὸ Δομένικο. Τὸν βρῆκαν ἀνάμε-
ταν σᾶς ἐπολεμούσαμε στὰ βουνὰ τῆς
Ἠπείρου, ἕνας πρὸς δέκα. Ἰσχυρίζε-
σθε ἷπιερφίαλα ὅτι εῖσθε τὸ πιὸ πολι-
τισμένα κρᾶτος τῆς Εὐρώπης, δμὼς
τὰ κακουργήματά σας ἀποδείχνουν
πὼς εἶσθε βάρβαροι. Τοῦτο δὲν συμ-
βαίνει γιὰ πρώτη φορά. Καὶ ἄλλοτε
στρατιῶτες σας καὶ ἀξιωματικοί σας
διέπραξαν ἐγκλήματα, καὶ ἐπιχειρή-
σατε νὰ τοὺς καλύψετε, καὶ δὲν ἐδι-
στάσατε νὰ ἀποδώσετε τοὺς φόνους σὲ
Ἕλληνες ντιιμἐνους, δῆθεν, στολὲς
Ἰταλῶν! Καὶ ἐπεχείρησαν νὰ ἐκβιά-
σουν καὶ ἐμένα τὸν ἴδιο νὰ ὑποβάλω
ἀναφορὰ ποὺ νὰ ἀναιρῆ τὴν προηγού-
μενη διὰ τῆς ὁποίας κατήγγελα τὰ ἐγ-
κλήματα αὺτά. Ποϊὰ δικαιολογία θὰ
προβάλετε τώρα»
Η ἀναφορὰ τούτη τοῦ Μοιράρχου
Μπαμπάλη ἔχει ἀριθμὸ 16)41)19a’
καὶ ὑπεβλήθη στὶς 19 Φεβρουαρίου
1942. Ο Γεννάτος Μοίραρχος ἤξερε
ὅτι εἶχε ὑπογράψει τὴν καταδίκη του.
Ὅμως περίμενε ἀτάραχος τὶς συνέ-
πειες. Ἀψηφῶντας τὴν ρητὴ ἐντολὴ
τῶν Ἰταλῶν, παίρνει τὸν ἐνωματάρ-
χη Ἡλιόπουλο καὶ πηγαίνει ἄπο τὴν
Ἐλασσόνα στὸ Δομένικο, γιὰ νὰ συμ-
μερισθῆ τὴν δυστυχία τῶν ἀπελπι-
σμένων κατοίκων, τὸ πένθος, τὴν ἀγω-
νία, τὴν πείνα τους.
Στὸν δρόμο 6 ἐνωμοτάρχης του
τὸν προτρέπει νὰ δραπετεύσῃ καὶ νὰ
κρυφτῆ στὸ βουνό, δμὼς 6 Μοίραρχος
τοῦ ἀπαντᾶ ἥσυχας «Ἡ συνείδησή
καὶ τὸ καθῆκον μου μοῦ ἐπιτάσσουν
νὰ μείνω ἐδῶ, ἀνάμεσα στοὺς πατριῶ-
τες μου ποὺ ἐτάχθην νὰ προστατεύω
καὶ νὰ ὑπερασπίζωμαι. Εῖμαι ἄοπλος
λέσω τὴν ἀποστολή μου ἐκτὸς ἀπὸ τὴ
ζωή μου. Λοιπὸν τὴν προσφέρω κί
αὐτήν b ᾿
Εῖναι περίπου τὰ ἴδια λόγια ποὺ
λέγει 6 Σωκράτης στὸν Κρίτωνα, οἱ
ἴδιες σκέψεις ποὺ σπρώχνουν τὸν
Γρηγόριο E' στὴν μεγαλειώδη θυσία
του.
Ο Ἰταλὸς φρούραρχος ἐλύσσαξε.
Ἔστειλε τοὺς καραμπινιέρους του καὶ
συνέλαβαν τὸν Μπαμπάλη τὸ ἴδιο βρά-
σα στοὺς φίλους του, τοὺς ἀγρότες
ποὺ προσπαθοῦσε νὰ ἐμψυχώση καὶ
νὰ παρηγορήσῃ στὸν πόνο τους. Ἔγι-
νε μιὰ σύντομη δίκη, ποὺ τὰ πρακτικὰ
της ἀποτελοῦν στίγμα στὸν πολιτισιιὸ
τοῦ αἰῶνα μας. '0 Μπαμπάλης κατα-
δικάσθηκε σὲ θάνατο, ρίχθηκε στὸ
κελλὶ τῶν μελλοθανάτων καὶ ἐπὶ 42 ἣ-
μέρας τὸν ἄφησαν σαδιστικὰ νὰ πι-
στεύη δἔτικάθε μιὰ ποὺ ξημερώνει ῆ-
ταν καὶ ἡ τελευταία του. Ὅμως κανέ-
να ἠθικὸ καὶ σωματικὸ βασανιστήρια
δὲν ἐλύγισε τὸ θάρρος καὶ τὴν πίστη
τοῦ ἡρωικοῦ Μοιράρχου. Τέλος οἱ Ἰ-
ταλοὶ -ἄγνωστο γιὰ ποιοὺς λόγους
--τὸν μετέφεραν σὲ στρατόπεδο αἷχ-
μαλήὶτων στὴν Ἰταλία.
Ἔχει πολλὲς ἡρωικὲς μορφὲς ἡ πα-
τρίδα μας στὴν διαδρομὴ τῆς ἱστορί-
ας της τεσσάρων χιλιάδων ἐτῶν. Κά-
ποιος ξένος ἀρχαιολόγος συνήθιζε, νὰ
λέγη: «ὅποια πέτρα σηκώσης στὴν
Ἱθιλάδα θὰ βρῆς ἀπὸ κάτω κάποια
μνημεἰο, ἢ τουλάχιστον τὴν στάχτη
του». Καὶ μεῖς συμπληρώνομε Μέσα
στὴν στάχτη αὐτὴ ὑπάρχει πάντα
φλογάτη κί ἄσβυστη ἡ σπίθα ποὺ ἅπ᾿
αὐτὴν φουντώνει κάθε φορὰ καὶ δι-
ατηρεῖται ἀκοίμητη ἡ Ἑλληνικὴ φλό-
γα, ἀνυηκθνεται καὶ πάλι ἡ (δαίδαὶος
αὐτά», ξανανοιώνει νωπὴ ἡ ιμάνεις
δάφνη», ξαναστήνεται λαμπρὴ ἡ (κα-
λύβη) τοῦ Φοίβου, μένει ἄσβηστο τὸ
«λάλον ὕδωρ», καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ ἔθνους,
ἡ δυνατὴ κί ἀκατάλυτη, ποτὲ δὲν πε-
θαίνει . . .
Χ.
21
 . ,ὴἦἳ

Ἐθνικὴ πεζογραφία μως νά ποὺ ἐκεῖ ἷσια-ἴσια ὁδηγεῖται

I
ὁ πεζὸς λόγος μας, ἂν θέλει νὰ δεθῆ
μὲ τὴν κομμένη παράδοσι καὶ ν᾿ ᾶπτο᾿
δυθῆ στὸν ἑλληνικὸ του ἀγῶνα.
Καὶ ὅταν μιλᾶμε γιὰ ᾐθογραφία,
καὶ τὴν ἐννοοῦμε στὴν πιὸ εὐρεῖα της ἐν-
νοια. Ο φόρτος τοῦ τοπικοῦ ὑλικοῦ,
τὸ ἰδιωματικὸ λεξιλόγιο, ἡ ἐθιμογρα»
φικὴ κατασκευὴ, δὲν ἀποτελοῦν παρὰ
ἐθιμογραφία. Καὶ δὲν ἐνδιαφέρουν
Ἠθογραφία τὴν τέχνη — ἔστω κί ἂν διοχετευ-
θοῦν στὴ μορφὴ διηγήματος - ἀλλὰ
τὴ λαογραφικὴ ἐπιστήμη.
Η ἐθιμογραφία ἀποτελεῖ μιὰν ἁ-
πλοϊκὴ μορφὴ τέχνης τῶν νέων λαῶν.
Ὡστόσο κί αὐτὴ ἀκόμα, στὸν τόπο
Μ ΙΧ. Η Ε Ρ A N Θ Η μας, ἀρδευμένον ἀπὸ τοὺς θρηνώδεις
Λογοτέχνου ποταμοὺς τοῦ ρομαντικοῦ πεισιθανατι-
σμοῦ, χρειάστηκε νὰ προπαγανδισθῆ.
7Ητοιν μιὰ προσπάθεια ποὺ ἀνέλα-
Οἱ λαοὶ ποὺ πέρασαν ἀπ᾿ τὴ χώρα Αὐτὴ ἡ αὐτογνωσία καὶ ἡ ἐνδοσκό- βε 6 Νικόλαος Πολίτης, μὲ ἀποτέλε-
μας στὸν τελευταῖο πόλεμο καὶ στὴν πηση δὲν θὰ μποροῦσε ἄραγε, καὶ δὲν σμα νὰ γραφοῦν οἱ «ΞΑγροτικὲς Ἐπι-
κατοχὴ, μᾶς ἔδειξαν μέσα στὸ μοχ- θἄπρεπε, νὰ ἐκταθῆ ὣς τὴν τέχνη; στολές» καὶ τὰ «Εἰδύλλια» τοῦ Δρο-
θηρὸ μένος τῆς διαστροφῆς τους, μέσα Πιστεύω πὼς δὲν εἶναι μακρυὰ 6 σίνη καὶ νὰ προκηρυχθῆ, στὰ 1883,
στὴ γλυκερὴν ἔπαρσι τῆς μέθης τους καιρὸς ποὺ 6 ἔντεχνος λόγος μας θ᾿ ὁ διηγηματογραφικὸς διαγωνισμὸς
ἢ μέσ᾿ στὶς ποικίλες ἐκδηλώσεις τῆς ἀφοσιωθῆ ὁλοκληρωτικὰ στὴν πάτρια τῆς «Ἑστίας» (ποὺ ζητοῦσε σελίδες
φιλικῆς παρουσίας τους, ὅλα τὰ χα- γῆ. Πὼς θάναι ὑπερήφανος νὰ προ- τοπικῆς χροιᾶς ἀπὸ «τὰ εὐγενῆ ἤθη»
ρακτηριστικὰ φυλετικὰ Στοὺς γνωπ᾿ βάλῃ τὸ ἑλληνικὸ ὕφος. Ἤδη αὐτὴ καὶ τὰ «ποικίλα ἔθιμα» τοῦ ἑλληνικοῦ
ρίσματα. Μᾶς ἄφησαν νὰ δοῦμε τὶς ἡ ἐπιμονὴ στὴ φιλολογία τῆς ἀντι- λαοῦ) .
ἀποχρώσεις καὶ τὴν ἔκτασι τοῦ συν- στάσεως, μ᾿ ὅλη τὴν ἔλλειψι αἰσθη- Ο κόσμος τοῦ ἐθίμου, τὸ ἀγροτικὸ
αισθηματικοῦ τους πολιτισμοῦ, τὴνι του περίγυρο, ἡ φύση ποὺ τὸν πλαι-
τικῆς δικαίωσης, ἀποτελεῖ ὡστόσο, ἔ-
πηγὴ καὶ τὶς, ρίζες τῆς ἠθικῆς τους στω καὶ σὰν πρόθεση, τὴν ἀφετηρία σιὠνει, ἀποτελοῦν πάντα τὸ σημεῖο
ἀφετηρίας, τὴν ποιότητα καὶ τὴν ἐν- γιὰ μιὰ διαδρομὴ σ᾿ ἐγχώρια στίβο.ἐκκινήσεως ἢ τὸν σταθμὸ ἀνανεώσεως
τασι τῶν ψυχικῶν τους παρορμήσεων. Εἶναι ἕνα κέρδος ποὺ δὲν θὰ ἐγκατα- ᾿ τῶν ἐθνικῶν λογοτεχνιῶν. Οἱ ἄνθρω-
Ἀφησαν, μὲ ἄλλα λόγια, νὰ φωτι- λειφθῆ, ὑποθέτω, ὅτε ὅταν κορεσθῆ ποι τοῦ βουνοῦ καὶ τοῦ ὑπαίθρου συν-
στεῖ τὸ ἐ ὁ ν ι κ ὁ ὕφος τους, ἡ πολεμικὴ καὶ ἡ ἀντιστασιακὴ ἀνά- τηροῦν τὴ λαϊκὴ παράδοσι καθαρὴ
Τότε εἶναι ποὺ ἐλάβαμε τὴν ἀνάγ- μνηση. καὶ ἀδιασταύρωτη. Καὶ μέσα στὶς
κη νὰ ντυθοῦμε καὶ μεῖς τὸ δικό μας Η ἑλληνικὴ πεζογραφία, ἀπὸ τὴ πράξεις τους, μέσα στοὺς λόγους τους
ὕφος. Μὲ τὴν πληγωμένη εὐαισθησία σύσταση τὸῦ ἐλευθέρου κράτους, διά- φέρουν, δίχως προσπάθεια ἢ ντροπή,
τῆς κατοχῆς, γιὰ παρηγοριὰ καὶ 1egs ὡς μοῖρα της ν᾿ ἀκολουθῆ καθυ- αὐτὸ ποὺ συγκροτεῖ τὸ ἑλληνικὸ ὕφος,
καταφύγιο καὶ ἀνεφοδιασμό, βυθισ- στερημένα, τὶς ἀλλότριες τεχνοτρσπί- αὐτὸ ποὺ διοχετεύει τὶς πηγὲς τῆς ἐ-
τήκαμε στὴν ἀτμόσφαιρα τῆς ἐθνικῆς ες. Σήμερα, ὅλες τὶς ἔχει δοκιμάσει θνικῆς μας ἰδιοσυγκρασίας.
μας παραδόσεως. Τὸ πικρὸ ἐκεῖνο ἢ γιὰ ὅλες ἀποπειράθηκε. Εἶναι μιὰ διαπίστωσι ποὺ 6 Ζαμ-
διάστημα περισσότερο παρὰ ποτέ, Χωρὶς νὰ συνεχίση τὴν ἀποκτημέ- πέλιος τὴν ἐκήρυξε, προκειμένου γιὰ
κρίνοντας καὶ συγκρίνοντας, ἐλάβαμε νη παράδοσι, βιάστηκε, ξεστρατίζον- τὴν ποίησι, ἀπὸ τὸ 1859, Τὸ πρῶτο
γνῶσιν καὶ τὸῦ δικοῦ μας, τοῦ ἑ λ ~ τας ἀπ᾿ τὸ φυσιολογικὸ δρόμο της, μὲ στάδια τῆς ἐθνικῆς μας ποιήσεως, ἔ-
λήνικοῦ ὕφους. τεθηλασμένεςκαὶ ἅλματα, νὰ ἐπιδείξῃ γραψε, πρέπει νὰ εἶναι δημοτικό.Δ71-
Ὑπερήφανα γιὰ ὅ,τι ἀπέρρευσεν συμπόρευσι μὲ τὸ εὐρωπαϊκὸ πνεῦμα. μοτικὸ στὸ νόημα, δημοτικὸ στὴ
ἀπ᾿ τὴν αὐτογνωσία μας, ντραπήκαμε Βιάστηκε νὰ μᾶς πείση πὼς ἔκαμε γλῶσσα, δημοτικὸ στὴν τεχνική. Τὸ
γιὰ τὴν ξενομανία τῆς ἄλλοτε. Κί εἴ- κλῖμα της τὸν εὐρωπαϊκὸ χῶρο καὶ κήρυγμα αὐτό, στὴν ποίησι, ᾷρῆκε
δαμε φανερὰ πόσο ἄδικη ήταν ἡ πα- πὼς ἐγύμνωσε τὸν αἰώνια ἄνθρωπο. πρῶτο καὶ μόνο ὀπαδὸ τὸν Κρυστάλ-
λιὰ τάσι μας, νὰ περιφρονοῦμε, ἀκό- Δοκίμασε ὅλες τὶς ἐφαρμογές, ὅσες ἀ- λη. Η ,πεζογραφία δμὼς τὸ ἐγκολ-
μα καὶ νὰ εἰρωνευόμαστε τὸν ἑαυτό κολουθοῦν συνήθως τὶς παρηκμασμέ- πώθηκε μὲ ζέση καὶ σύστημα. Η ἀ-
μας. Εἴμαστε ἕνας λαὸς ποὺ μέσα ἀ- νες φιλολογίες, καὶ ξαναγύρισε — γροτικὴ καὶ ὑπαίθρια Ἑλλάδα, ἡ
πὸ διαρκεῖς ἀντινομίες διατηροῦμε φαίνεται τουλάχιστον πὼς γυρνάει -— χωρικὴ ζωὴ καὶ τὸ νησιώτικο ἔθιμο
καὶ προωθοῦμε ἀρετές, στοὺ ξέρουμε νὰ πιαστῆ στὶς ἐθνικὲς ρίζες, ἐκεῖνες τῆς ἔδωσαν ὑλιγὸπαρθένο καὶ ζων-
πιὰ πὼς εἶναι ἀρετές. Καὶ προβάλου- ἀπ᾿ τὶς ὁποῖες δὲν ἔπρεπε ὁλότελα τανό, ποὺ δὲν εἶχαν ὣς τότε τὰ ψεύ-
με ἰδιότητες ποὺ δύσκολα θάλλουν στ᾿ νᾶχει ξεκόψει. τικα, γεμάτα ἀπὸ ἀρχαία εὖκλεια, é;
ἀλλοδαπὰ κλίματα. Ἤταν λίγο πρὶν ἀπὸ τὸν πόλεμο ναγνώσματα.
Γνωρίσαμε τὴν περιφρονημένη ψυ- —~ τὸ 1937 -- ποὺ εἶχε ἀρχίσει ἀπὸ Η γενεὰ τῶν ἠθογράφων, ὅπως ἀ-
ἶἷᾇἳςμγαἧ πί ἀγαπήσαμε τὴ ρημαγμένη τὶς στήλες τῶν περιοδικῶν μιὰ σταυ- ποκλήθηκε, μᾶς ἔδωσε τὸ μέτρο τῶν
ροφορία ἐναντίον τῆς ἠθογραφίας. Κί πνευματικῶν της δυνάμεων. Δίχως

22
 ___ ;- ,,-,-,-ὴ
ξένες ἐπιρροές, δίχως ἀναφομοἱωτα
καὶ ἀψυχολόγητα ξεστρατίσματα, βα-
σισμένη στὶς ἴδιες της δυνατότητες,
δουλεύοντας στὰ δρια τῆς ἀντοχῆς
της, ἄφησε τὰ ἔργα ποὺ θὰ ἀποτελοῦ-
σαν τοὺς ἀκρογωνιαίους λίθους τῆς
-
νέας ἐθνικῆς μας λογοτεχνίας. Ὑπη-
ρέτησαν τὴν ἠθογραφία, ἀλλὰ δὲν πι-
ᾼ
στεύω πὼς τὴν ἔκαναν ὥριμη γιὰ νὰ
πεθάνη. Ἄν πέθανε κάτι, ὴταν ἴσως,
μετὰ τὴν ἀφύπνισι τὸῦ 1909, μετὰ τὶς
ἐθνικὲς ἐξορμήσεις ποὺ ἀκολούθησαν,
ὁ παλιὸς τρόπος ζωῇς. Η νέα φάσι
τῆς ἠθογραφίας εἶχε τὸ ὑλικὸ τῆς
καινούργιας αὐτῆς διαμόρφωσης, ὑ-
λικὸ ἐξ ἴσου ἁρμόδιο γιὰ τὴν προώ-
θησι ἐθνικῆς τέχνης, ὅπως τὸ ἀπέ-
δειξαν τὰ ἀστικὰ μυθιστορήματα, ἡ
ὅλῢη θεατρικὴ μας παραγωγὴ (τὸ θέ-
ατρο εἶναι τὸ μόνο εἶδος ποὺ πορεύ-
θηκε τὴ φυσιολογική του ἐξέλιξι) καὶ
οἱ προσωπικὲς ἐπιτεύξεις ἐλάχιστων
ἐργατῶν τοῦ ἑλληνικοῦ λόγου. Η
πλειοψηφία ὡστόσο τῶν πεζογράφων,
ὅσων φάνηκαν κί ἔγραψαν ὕστερα ἀ-
πὸ,τὸ τέλος τοῦ πρώτου πολέμου, ἀ-
πλώθηκε ἀνοργάνωτη κί -ἀνακόλου-
,Γ
θη πρὸς ὅλες τὶς ξένες μπανιέρεςκί δ-
λους τοὺς αἰσθητικοὺς ἀκροδατισμούς,
ποὺ ὠχρὲς ἠχήσεις τους ἔφερναν ὣς
ἐδῶ οἱ ξενικοὶ ἄνεμοι. Φιλοδόξησαν
ἅλματα, ψεύτισαν καταστάσεις, πλα-
στογράφησαν τύπους, μὲ τὴν πρόθε-
σι τάχα νὰ τοὺς κάνουν νοητούς στὸ
διεθνὲς κοινό, κί ἀγωνίστηκαν νὰ δε-
βαιὠσουν, μὲ ὅλα αὐτά, πὼς ξέκοψαν
ἢ πὼς», δὲν εἶχαν ποτὲ σχέσεις μὲ τὴν
ἑλληνικὴ ἠθογραφία.
Δὲν θέλω μ᾿ αὐτὸ νὰ ὑποστηρίξω
τὴν ἀπομόνωσι ἀπὸ τὴν πεῖρα τῆς ξέ-
νης πνευματικῆς δημιουργίας. Ο Πα-
παδιαμάντης ὁ ἴδιος, ὁ ἰδιότυπα γη-
γενής, ὁ συντηρητικὰ χριστιανός, ἄν-
τλησεκί ἀφομοίωσε στοιχεῖα ἀπὸ τὸ
Ντίκενς καὶ τὸν Ντοστογιέφσκυ. Ἀλ-
λὰ καὶ δὲν πιστεύω πὼς ἡ ἠθογραφία
εἶναι κατώτερα εἶδος. Ἡθογραφίες,
τῆς πιὸ τυπικῆς μάλιστα μορφῆς, εἴ-
ναι ὅλα τὰ ἐπιβεβλημένα ἔργα τῆς
ξένης ᾿-λογοτεχνίας.
Η ἠθογραφία ἀναπαριστᾶ τὸ ἦθος
ἑνὸς ἢ περισσοτέρων, ὑπαρκτῶν ἢ δη-
μιουργημένων προσώπων. Καὶ στὸ ἧ-
θος περιλαμβάνονται ὄχι μόνον οἱ φα-
νερὲς ἐξωτερικεύσεις, ἀλλὰ καὶ οἱ ἀ-
δηλες ψυχικὲς δυνάμεις ποὺ τὶς δη-
μιουργοῦν. Γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω μιὰ
ἐπιτυχῆ εἰκόνα τὸῦ Τραυλαντὤνη, ἡ
ἠθογραφία μοιάζει μὲ κύκλο ποὺ ἔχει
κέντρα τὴν ψυχὴ καὶ ἐμβαδὸν ὶςὴ ζωὴ
τοῦ ἠθογραφουμένου.
Η ἠθογραφία ἦταν ὑποχρεωμένη
νὰ ξεκινήσῃ ἀπὸ τὴν περιφέρειαι τοῦ
κύκλου, ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ φᾶνερώ-
ματα. Καὶ αὐτὸ τὸ στάδια τὸ 1πτερά-
σαμε. Ἄλλ ἔχει τὴν ὑποχρέωσι, ἀ-
σχετά μέσω ποίας σχολῆς, ἀδιάφορα
μὲ ποιόν τρόπο δημιουργικῆς 51:060-
λῆς, νὰ κατευθύνεται πρὸς τὸ κέν-
τρο. Νὰ σκοπεύηἐκετ ποὺ ἀλγεῖ, ὰ-
γάλλεται, πυρακτώνεται ἢ κρύβεται
ἡ ψυχή, ἡ ἑλληνικὴ ψυχή. Ἐκεὶ ποὺ
τὸ ψηλάφισμα τῆς βαθύτερης ἐθικῆς
μας οὐσίας ἀντιφεγγίζει τὶς πλευρὲς
τοῦ παγκόσμιου ἀνθρώπου.
Εὐρὺ εἶναι ἀκόμη καὶ μὲ- ἀνἐκμε-
τάλλευτες δυνατότητες τὸ περιθώριο
ποὺ ἀφήνει ἡ ἠθογραφία. Τὰ θεμέλιά
της, στέρεα καὶ ἐγκαταλελειμμέναἀπὸ
καιρό, περιμένουν. Δὲν μένει παρὰ
πάνω σ᾿ αὐτὰ νἂ οἰκοδομηθῆ ἡ συνέ-
χεια τῆς μεταβατικῆς ἀπαρχῆς μας
33
 ἰ-Ι ΤΞΑΝΗ
ΚΑΙ
Η ΙΣΤΟΡΙΔ ΤΗΣ
ΘΗΒΑἸ᾿ΚΗ ΕΠΟΧΗ
Εἴδαμε τὴν ἄνθιση τῆς Αἰγυπτια-
κῆς Τέχνης στὴν Μεμφιτικὴ ἐποχὴ
καὶ τὴν ἀνάπτυξη τῆς γλυπτικῆς, τῆς
ἀγαλματοποιίας καὶ τῆς ἀρχιτεκτονι-
κῆς. Σὲ ταύτη τὴν καμπήν, ἡ Αἰγυ-
πτιακὴ τέχνη, ἀποσπασμένη σαφῶς
ἀπὸ τὶς Μεσοποταμιακὲς ἐπιρροές,
παίρνει τὴν δική της πρωτότυπη κα-
τεύθυνση, καὶ μάλιστα τρέφεται καὶ
χρησιμοποιεῖ ὑλικὰ ποὺ βγάζει τὸ ἴ-
διο τὸ ἔδαφος της.
Η Μεμφιτικὴ ἐποχὴ δμὼς καται-η-
γει σὲ. χρόνους ἀναρχίας ποὺ κράτη-
σαν περίπου δύο αἰῶνες. Ἀπὸ την ἄ-
᾿γονη τούτη περίοδο ἡ Αἴγυπτος βγῆ-
κε σιγὰσιγὰ μὲ τὴν ἄνοδο διαφόρων
μικρῶν βασιλικῶν οἴκων. Μιὰ ἀπ᾿ αὐ-
τὲς τὶς βασιλικὲς οἰκογένειες καταγό-
των ἀπὸ τὴν Θήβα καὶ τὰ μέλη της ἔ-
φεραν τὰ ὀνόματα Ἀντὲφ ἢ Μεντου-
χοτἑπ, καὶ καλύπτουν τὴν ἑνδεκάτη ᾿
δυναστεία.
Τὴν περίοδο τούτη ὀνομάζομε Πρώ
τη Θηβαϊκὴ ἢ Μέση Αὐτοκρατορία.
Τῆς δωδεκάτης δυναστεὐας, ποὺ ἀ-
κολούθησε, οἱ Φαραὼ ὀνομάζονται Ἀ-
μενχεμάε ἢ Σἐνουσρίτ. Τὸ τελευταῖο
τοῦτο ἄνομα θὰ τὸ βροῦμε -μόνο σὲ
Ἱζλληνικὲς γραφὲς- καὶ «Σἐσω-
στρη». Οἱ Φαραὼ τοῦτοι μεταφέ-
ρουν τὴν ἕδρα τους στὴν Μέμφιδα
καὶ κατακτοῦν την Νσυβία. Ἀπὸ αὐ-
τούς, ὁ Ἀμενχεμὰτ ὁ Γ ἀναδείχνε-
ται μεγάλος οἰκοδόμος καὶ τὰ ἔργα
του ἐκθειάζει ὁ Ἡρόδοτος. (Ἀφἡγη-
ση περὶ τῶν ἀνακτόρων τῆς Μοίρι-
Στὶς δυὸ ἑπόμενες δυναστεῖες ᾶρ-
χίζ-ει ἡ εἰρηνικὴ διαίσθηση τῆς Ἀρα-
μαϊκἧς φυλῆς (τοῦ Ἀβραὰμ) ἀπὸ
τὴν Χαναὰν στὴν Αἴγυπτο, καθὼς καὶ
ἄλλων Ἀσιατικῶν φυλῶν, ποὺ σὲ λί-
γο λαβαίνει τὴν μορφὴ καὶ τὸν ρυθμὸ
πραγματικῆς εἰσβολῆς καὶ ἀποσυνθἐ-
τει τὴνκυριαρχία τῶν Φαραώ. ΟιἸ-κ
σὡς, αὐτοὶ ποὺ τοὺς ὠνόμασαν «βασι-
ληάδες- βοσκοὶ» ἐξουσιάζουν τὴν Αἴ-
34
3ον
γυπτο ὁλόκληρη ἐκτὸς ἀπὸ τὴν περιο-
χὴ τῆς Θήβας ποὺ ἀποβαίνει κέντρο
τῶι ἐθνικιστικῶν στοιχείων τῆς Αἰ-
γὑπτσυ. Ἀπὸ ἐδῶ θὰ ξεκινήσουν γιὰ
νὰ ξανακατακτήσουν τὴν ἀρχή. ()-
Ἴως αὐτὸ δὲν θὰ συμβῆ πρὶν ἀπὸ τὴν
δέκατη ὄγδοη δυναστεία. (᾿ Αμασης
ἢἈχτῶς)-
Η περίοδος τῶν -Ἰκσὼς ἄφησε φο-
βερὴ ἀνάμνηση στοὺς Αἰγύπτιους, καὶ
ὁ Ἄμασης ρίχνεται μὲ τὰ μοῦτρα γιὰ
νὰ ἐπανορθώσῃ τὶς ζημιὲς της. ”A;
ἦπιχειρήσωμἐὅμως μιὰ ἀνασκόπηση
ἀπὸ τὴν σκοπιὰ τῆς Τεχνης.
Ἐ καὶ τὶς ἀποθῆκες.
u»fμ,
γ
I" ᾿
ΞΑγαλμα τοῦ Φαραὼ Μεντουχο-
τέπ. 11η δυτ αστεία (Μουσετον
Καΐρου). Εὑρέθη στὸ Ντεϊρ- ἔλ-
Μπάχρι, στὶς Θῆβαὴ Μέγ..ιθος
λίγο μεγαλύτερο ἀπὸ τὸ φυσικό.
Φορεῖ τὸ λευκὸ ἔνδυμα τοῦ ἰω-
βηλαίου καὶ τὸ κόκκινο στέμμα
τῆς Κάτω Αἰγύπτου
on, ἔ,
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΖΗΤΡΙΔΗ
Διευθυντοῦ Πολιτιστικῶν Σχέσεων
Ὑπουργείου προεδρίας Κυβερνήσεωθ
Ι
Ἀρχιτεκτονική: Οἱ ναοὶ ποὺ οἰκο-
δῳήθηκαν στὴν Μέση Αὐτοκρατορία
εἶναι ἐμφανῶς φτωχότεροι ἀπὸ τοὺς
προηγούμενους, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἀκό-
μη -οἱ περισσότεροι- κατεστράφη-
σαν ἀπὸ τοὺς Ὑκσὼς ἢ ὑπέστησαν ἀλ-
λοπρόσαλες μετατροπές. Οἱ πυραμί-
δες χρησιμοποιοῦνται ἀκόμη σὰν βα-
σιλικοὶ τάφοι ἀλλὰ οἱ νεκροὶ δεν θά-
βσνται πιὰ μέσα στὴν πυραμίδα. Το-
ποθετοῦνται σὲ δωμάτια βαθειὰ χτι-
σμἐνα κάτω ἀπὸ αὐτήν. Στὴν ἀνατο-
λικὴ πλευρὰ ὑπάρχει ,ἕνα ἱερὸ για τὶς
νεκρικὲς τελετὲς κί ἕνας μεγάλος πε-
ρίβολος ζώνει τὴν πυραμίδα, τὸ ἱερὸ
Σὲ τούτη τὴν περίοδο πολὺ πιὸ
πρωτότυποι εἶναι οἱ τάφοι τῶν πλου-
σίων. Στὴν βόρειο Αἴγυπτο εἶναι μα-
σταμπάδες - μικρότεροι ἀπὸ τοὺς
παληούς- ἀλλὰ στὴν νότιο σκάβυν-
ται μέσα σὲ βράχο, ἀπόκρημνο συνή-
θως, καὶ στηρίζονται σὲ κολῶνες λα-
ξεμένες στὴν μᾶζα του. Οἱ κολῶνες
τοῦτες εἶναι συνήθως πολύπλευρες
καὶ ὁ ρυθμὸς τους ὀνομάζεται «πρω-
τοδωρικός». Στὶς νεκρικὲς κρύπτες
φτάνουν ἀπὸ ἕνα πηγάδι, καὶ τις διά-
κοσμοῦν μὲ ζωγραφικὰ καὶ γλυπτικὰ
ἔργα ποὺ δείχνουν πὼς βρισκόμαστε
σὲ ἔξοχη, πλούσια καὶ χειραφετημέ-
νη πιὰ τέχνη, γεμάτη ἔμπνευση πη-
γαία καὶ ἀξιοπρόσεχτη λεπτότητα. Ο
νεκρὸς τώρα τοποθετεῖται σὲ πλαγια-
στὴ θέση καὶ τὸ κεφάλι του ἀκουμπᾶ
"mum... «-
σὲ μαξιλάρι. Ἔχει ὑποστεῖ μιὰ πρό-
χειρη ταριχεύση καὶ τὸ σῶμα σκε-
πάζεται μὲ πολλὲς ταινίες. Μιὰ 11‘-
τοια μούμισ. ὑπάρχει στὸ Μουσεῖο τοῦ
Δούβρου. Εἶναι ἐπιχρυσῶμεν καὶ τὰ
μάτια της -ἀπὸ σμάλτο- δίνουν μιὰ
καταπληκτικὴ ζωντάνια λάμποντας
ὶ,.,,.-..-..,...-.........
πάνω στὴν χρυσὴ ἐπιφάνεια. Η σαρ-
κοφάγος ἔχει σχῆμα κάσσας καὶ εἶναι
διακοσμημένη πλούσια. Τὸ ἐσωτερι-
κό της εἶναι φοδραρισμένο μὲ μαγι-
κὰ κείμενα - τὰ ἴδια ποὺ βρίσκουμε
καὶ στὶς᾿πυραμίδες-- καὶ μὲ ἕνα εἴ-
δος ζωφόρου εἶναι ζωγραφισμένες οἱ
r

προσφορὲς γιὰ τὴν μέλλουσα ζωή.

Βασικὸ ἀντικείμενα τοῦ τάφου εἷ-
ναι τὸ κιβώτιο μὲ τὰ λεγόμενα «κα-
νωπικὰ» 611/1061Ἰ τέσσερα ἀγγεῖα- ἀ-
πὸ κόκκινο ψημένο πηλὸ - με κα-
πάκια σὲ σχῆμα κεφαλῆς ζῴουἡ ἀν-
θρώπου. Σ᾿ αὐτὰ φυλάσσονται τὰ
σπλάχνα τοῦ νεκροῦ. Tmigxouv’επί-
σης ἄφθονα εἰδώλια μὲ πρῶτα τὰ
«οὐσέμπι» —— πήλινα καὶ αὐτὰ - σὲ
σχῆμα μικρῆς μούμιας. ούσἐμπι θὰ
πῆ «ἀποκριτὴς» καὶ προορισμός του
εἶναι νὰ δουλεύη γιὰ τὸν νεκρὸ στὴν
ἄλλη ζωή
Οἱ φτωχοὶ δὲν ἔχουν τάφο, ὅτε
νεκρικὰ δωμάτια. Θάβονται στὸ χῶμα
καὶ ἀπὸ πάνω ὑπάρχει ἕνα πρωτόγονο
σπιτάκι - τὸ «σπίτι τῆς ψυχῆς» ——
ἀπὸ ὀπτὴ γῆ, ποὺ ἀναπληρώνει ὅπως-
ὅπως τὸ νεκρικὸ δωμάτιο.
Ἀγάλματα: Η ἀγαλματοποιία τῆς
Μέσης Αὐτοκρατορίας δὲν φθάνει βέ-
δαια τὸ ὕψος τῆς Μεμφιτικῆς ἐποχῆς.
Ὅμως δείχνει μεγαλυτέρη εὐχέρεια
στὴν κίνηση, περισσότερη ἄνεση στὸ
πλάσιμο τῶν κάτω ἄκρων, καὶ πιὸ
ζωντάνια στὴν ἔκφραοη. Δεῖγμα τού
της τῆς τέχνης εἶναι τὸ «ἀνώνυμα ἄ-
γαλιια» στὸ Μουσεῖο τοῦ Καΐρου καὶ cum > ιλ w Α. ..ι-α. d: 10..., - . ..δ
μιὰ σειρὰ ἀγαλμάτων τοῦ Σέσωοτρη
I". Ἀπὸ τὴν σειρὰ τούτη μιὰ κεφαλὴ
μὲ σκοῦφο τὸ ἱερὸ φεῖδι βρίσκεται στὸ Τὸ δεύτερο φέρετρο τοῦ Τουταγχαμών. Ἐπιχρυ-
Κᾴϊρο, καὶ ἕνα ἀκέραιο βρίσκεται σωμἐνο, μὲ ἔνθετους ,πολύτιμο-υς λίϋους. Μῆ-
στὸ Λοῦβρο. κος .- 2 μέτρα. Περιεῖχε τὸ τρίτο ὁλόχρυσο φέ-
ρετρο. (Μουσετον Καΐρου)
Ὁπωσδήποτε πολλὰ στοιχεῖα γιὰ
τὴν τέχνη στὴν ἐποχὴ τῶν Ὑκσὼς
δὲν ἔχομε, καὶ πολλὰ ἀπὸ τὰ μνημεῖα καὶ προσαρτοῦν τὴν Συρία καὶ τὴν νη σε στύλους, ἐδῶ γίνεται ἡ ἱεροτε-
ποὺ αποδίδονται σ᾿ αὐτοὺς —f1 Σφίγ- Χαναάν. Α᾿κολουθοῦν Φαραὼ μὲ τὸ λεστία —, καὶ τὸ «ἱερὸ» - προθάλα-
γα τοῦ Ἀμενχεμὰε Γ, μιὰ προτομὴ ἄνομα Ἀμένοψι1ς, καὶ ὁ τέταρτος ἀπὸ μος — ὅπου μπαίνουν μόνο οἱ ἱερεῖς.
τοῦ Φαγιούμ- δεν νομίζω πὼς εἶναι αὐτοὺς θεσπίζει τὴν θρησκευτικὴ με- Η «αὐλὴ» λούζεται στὸ φῶς, ἡ «αἴ-
δικά τους, ἀλλὰανάγονται σὲ πάιαιό- ταρρύθμιση ποὺ ἀργότερα 6 Τουταγ- θουσα» ἔχει ἕνα ὑπερβολικὰ ἡμίφως,
τερη ἐποχή. χαιμὼν κηρύσσει σχισματικὴ καὶ τὴν καὶ τὸ «ἱερὸ» περιβάλλεται ἀπὸ τὸ
καταργεῖ. Λίγο ἀργότερα οἱ Μιτᾴνι- σκότος τοῦ μυστηρίου. Οἱ κίονες εἶναι
Χρυσοχοΐα: Μέσα σὲ τάφους ποὺ
ἀνακαλύφθηκαν στο Ντασούρ, βρέθη- οι ἐπαναστατοῦν καὶ ἡ Συρία χάνε- σὲ πρωτοδωρικὸ ρυθμό, ἀλλὰ συχνὰ
καν χρυσοχοϊκὰ ἀντικείμενα ποὺ ἀγή- ται γιὰ τοὺς Αἰγύπτιους προσωρινά, ἔχουν κιονόκρανο σὲ σχέδιο )ωτοῦ,
κουν στὴν δωδεκάτη καὶ δέκατη τρίτη ὥσπου ὁ Σέτι A' καὶ 6 Ραμσῆς ὁ δε ύ- παπύρου ἢ καμπάνας (καιυτανὴμορ-
τερος τὴν ξανακερδίζουν. Ο Ραμσῆς φα κιονάκρανα). Τέτοιοι εἶναι οἱ ναοὶ
δυναστεία. Εἶναι στεφάνια μὲ προσθε-
τες πολύτιμες πέτρες, χρυσᾶ τέλια παντρεύεται Χετταία πριγκήπισσα τοῦ Καρνάκ, καὶ ἕνας τοῦ Λοῦἵςορ
στολισμένα μὲ χαριτωμένα λεπτεπίλε- καὶ ὑπάρχει ἔτσι μιὰ προσωρινὴ ἠρε- χτισμένοι, ἀπὸ τὸν Ἀμένοφη Γ᾿, τοῦ-
μία. Τελικὰ 6 Ραμσῆς I" (1880) νι- τος ὁ τελευταῖος σέ. κάπως διαφορετι-
πτα ἀνθάκια, νεκρικοὶ στέφανοι ὡ-
κᾶ ὁριστικὰ τοὺς Ἀσιᾶτες ἀπὸ ξηρὰ κὸ ρυθμὰ Οἱ τάφοι ἐξακολουθοῦν νὰ
ραῖα δουλεμένοι κ.ἄ. Η ἐπιδεξιότητα
τοῦ καλλιτέχνη ποὺ τὰ κατεσκεύα- καὶ θάλασσα, καὶ ἀσφαλίζει γιὰ ἀρκε- λαξεύοιΝϊαι μέσα στὸν βράχο, ἄλλοι
σε δείχνουν πρόοδο τῆς Τέχνης στὸν τοὺς αἰῶνες τὴν Αἴγυπτο ἀπὸ τὸν κίν- φανεροὶ (τοῦ Τοὺθμωση, τῆς βασί-
τομέα τουτον. δυνο τῆς Ἀσίας. λισσας Χατσεποὺτ) καὶ ἄλλοι σκαμ-
Η τέχνη σ᾿ αὐτὴν τὴι περίοδο᾿έχει μένοι στὸ βουνὸ στην κοιλάδα ποι- ὠ-
ΛΕΓΓΕΡΗ ΘΗΒΑἸ᾿ΚΗ ΕΠΟ- πολὺ ἐνδιαφέρονται χαρακτηριστικά. νομάσθη τόσο ποιητικὰ «κοιλὰς τῶν
ΧΗῖ Αὐτὴ ὀνομάζεται καὶ Νέα Αὗ- Σημειώνεταιενας Οἰκοδομικὸς οηα- βασιλέων». Ἱτ εἴσοδός τους κρύβεται
τοκρατορία, ἐγκαινιάζεται ἀπὸ τὴν σμός. Οἱ ναοὶ - σ᾿ ὅλη τὴν Αἴγυπτο μὲ διάφορα τεχνάσματα, πρᾶγμα ποὺ
18η Φαραωνικὴ δυναστεία καὶ διαρ- χτίζονται - εἶναι μεγαλοπρεπόι, Τὸ δὲν ἐμπόδισε νὰ λεηλατηθοῦν στὸ πέ-
κεῖ 260 χρόνια. (1580-1320 π.Χ.) κτίριό τους εἶναι ὀρθογώνιο (μάκρος ρασμα τῶν αἰώνων. Ο Μασπερό. ὕ-
Ἀπὸ τοὺς Φαραὼ αὐτῶν τῶν δυνα- διπλὸ ἀπὸ τὸ φάρδος), καὶ ἀποτελεῖ- στερα ἀπὸ πολλοὺς κόπους ἀνεκάλυ-
στειῶν ὁ Τούθμοσης καὶ οἱ δικόν-υμοί ται ἀπὸ τὴν «αὐλή» — στενόμακρος ψε τέλος ἕνα τέτοιο τάφο γεμᾶτο μού-
του μὲ ἀλλεπάλληλες ἐκοΐ ατειες ὕ- πύργος μὲ διπλὸ πυλῶνα καὶ κιονο- μιες. Ο τάφος αὐτὸς ἀνήκει στὴν
ποτάσσουν Χετταίους καὶ‘%Im-iv10v; στοιχία, τὴν «αἴθουσα» - στηριγμέ- 21η δυναστεία, ἀλλὰ οἱ μούμιες εἶναι

ἲζ
 , u:

στα ὑπερβολικὰ τονισμἐνα. Σημειω- χαρακτηριστικὰ αὐτὸ ποὺ ἐν τούτοις

τέον ὅτι στὰ ἀγάλματα τοῦ Ἀμἐναφη
Δ, ποὺ ἔγιναν πρὶν ἀπὸ τὴν μεταρρύ-
θμισι, οἱ καλλιτέχνες, ἀντίθετα, προ-
σπαθὸῦν νὰ ἁπαἱ{Now αὐτὲς τὶς δυσ-
᾿ ᾿. μορφίες. Κάτι ἀνάλογα γίνεται καὶ
᾿ στὰ γυναικεῖα ἀγάλματα.Η Ἀσιάτου-
᾿ σα γυναίκα τοῦ Ἀμἐναφη A’ ἔχει
A μακρουλὸ κρανίο σὰν αὐγό. Τὰ ἀγάλ-
ματα λοιπὸν τῶν θυγατέρων της, καὶ
τῶν κυριῶν τῆς ἀριστοκρατίας, κατα-
Κίων μὲ ἀνάγλυφη παράσταση σκευάζονται μὲ ἐπίσης τανυσμένο τὸ
τῆς ᾿ᾼθώρ ι Ναὸς τῆς Ἀθὼρ
-νότια πλευρὰ- στὸ Νzeta - ἑλ -
Μπάχρι, 18η δυναστεία
δὲν ὑπάρχει στὸ. φυσικό τους! Δεϊγ-
μα τούτης τῆς τέχνης εἶναι ἡ προτο-
μὴ --περίφημη--- τῆς βασίλωσας Νε-
φερτίτη (Μουσετο Βερολίνου). Εἶναι
ἔγχρωμο, μὲ ἔνθετα μάτια, ποὺ θυμί-
ζει τὴ Μεμφιτικὴ ἐποχή, ἀλλὰ μὲ ἐκ-
πληκτικὴ ζωντάνια, κομψὸ και χαρι-
ἳωμἐνθἰ προσαρμοσμένο στὸ ἔξοχο
στὺλ τῆς Ἀμάρνα.
Ο Τουταγχαμὼν -διάδοχος τοῦ
Ἄμενάφη Δ᾿ -- ξαναφέρνει τὴν

παλαιότερες καὶ φαίνεται ὅτι τὶς συγ-

κέντρωσαν ἐκεῖ γιὰ ἀσφάλεια. Μιὰ ἀ-
πὸ αὐτὲς — τοῦ Σἐτι Δ, εἶναι ταρι-
χευμἐνη μὲ τόσο προοδευμένη τεχνι-
κὴ ὥστε σώζεται ἀκόμη (Κάϊρο) σὲ
θαυμάσια κατάστασι.
Τοῦτοι οἱ τάφοι ἔχουν καὶ μιὰ και-
νοτομία : Τὸ «τυπικὰ τῶν νεκρῶν»,

σευχὲς καὶ ἐπικλήσεις π.Ι,αισιωμίῖνἡ ἆ-

πὸ εἰκονογραφικὲς παραστάσεις που
θὰ βοηθήσουν τὸν νεκρὸ νὰ περάσῃ
τὶς σκληρὲς δοκιμασίες τῆς ἄλλης ζω-
ῆς ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἡ πιὸ δύσκολὴ εἵ-
ναι ἡ τελικὴ κρίσις ποὺ θὰ τὸν δικαι-
ῴση καὶ θὰ τὸν κάνη Ὄσιρη.
Η μεγαλύτερη πρόοδο στὴν Τέχνη
ταύτης τῆς ἐποχῆς σημειώνεται στὰ
ἀ[ἅλματαε '0 καλλιτέχνης τῆς ἵ-ἶεας
Αὐτοκρατορίας ἀποσπᾶται ἀπὸ τὴν
σφιχτὴ ἀπάθεια τῆς Μεμφιτικῆς ἐπο-
χῆς καὶ ἀναζητεῖ τὴν χάρη, τὴνπαιχ-
νιδιαρικη λεπτότητα. Τὰ πρόσωπα
δὲν εἶναι πιὰλιπόσαρκα,οϊ ἀνατ »ογί-
ες γίνονται ἁρμονικἐς, τὰ σώματα
σχεδιάζονται ψηλόλιγνα καὶ κομψά,
τόσο ποὺ κάποτε ξεφεύγουν ἀπο τὸν

..ιη , μ...
ἀπόλυτο ρεαλισμό. χαρακτηριστικὰ
εἶναι τὸ ἄγαλμα τοῦ Τούθιμοση Γ μὲ
ψηλὸ σκοῦφο στὸ κεφάλι, μαρκα)1ιτμε-

<,,;=ι= -᾿-.,,9===.,
νο μὲ τὸιερὸ φεϊδι. Τὸ πρόσωπό του
λάμπει μὲ χαρακτηριστικὰ ποὺ εἶναι
σχεδιασμένα μὲ κέφι, χάρη, και παι-
διάστικη σχεδὸν ἔκφρσση.
Μετὰ τὴν μεταρρύθμιση τοῦ Ἴμιἲ-
ναφη A’ γιὰ τὴν ὁποία ὁμιλἱ
ησαμε. o1Ἰ-
μειὡνεται μιὰ ἐπανάσταση στὴν Tr-
χνη, ποὺ πολὺ καλὰ τὴν ἀΞωδείχνουν
τὰ εὐρήματα τῶν Γερμανῶν ἀρχαιο- Ναὸς τοῦ Ἄμμωνος, στὸ Δοῦξορ. 18η δυνα-
λόγων στὸ Τὲλ- ελ- Αμἀρνα, οπου στεία. Οἱ κίονες ἔχουν κιονόκρανα σὲ σχῆμα ,πα-
ὖ Φαραὼ αὐτὸς εἶχε μεταφέρει τὴν πθρων, ἐνῷ ὁ κορμὸς ἔχει σχῆμα ἀπὸ ἑνωμένα
πρωτεύουσα του. Ο Ἀμέναφη ΔΙ ἦ- καλάμια φυτοῦ. Στὸ σκοτεινὸ ἱερὸ ὑπάρχει τὸ
ταν καμπούρης, μὲ μεγάλη κοιλιά, αὖ- εἴδωλο τοῦ Ἄμμωνος
τιὰ σὰν φτερούγια καὶ γνάθο προτετα-
μένη.οϊ καλλιτέχνεςλοιπὸν τῆς ἐπυ-
χῆς παίρνουν τοῦτο τὸ μοντέλο γιὰ...
κανόνα, καὶ ὅλα τὰ ἀγάλματα ἔχουν,
τοῦτα τὰ χαρακτηριστικά, καὶ μάλι-

‘1‘
πρωτεύουσα στὶς Θῆβες καὶ ἡ Τέχνη
ξαναγυρίζει στὰ παληά της πρότυπα.
Μνημεία τῆς παλινδρόμησης ταύτης
εἶναι τὸ ἄγαλμα τοῦ Ραμσῆ B' -λε-
πτομερειακὰ σχεδιασμένο χωρὶς
δμὼς τὴν ζωντάνια ποὺ βρίσκομε στὸ
ἄγαλμα τοῦ Χεφρῆνα ἢ τοῦ Μυκερι-
νου — τῆς ἱέρειας Τουΐ (2οὴ δυνα-
στεία), σὲ ἔξοχο σκοῦρα γυαλιστερὸ
ξύλο, Λοῦβρο-«Ἐ καὶ τὸ «λυκόσκυλο»
(Λοῦβρο) πάρα πολὺ ζωντανὸ ἂν καὶ
ὁ χρωματισμός του ἔχει πιὰ ἐξαφανι
σ ἡ
”Ava1on γνωρίζειἔντονη στὴν ἑ-
ποχὴ αἰτῆ καὶ ἡ διακοσμητικἠ, τῆς
ὁποίας θαυμάσια δείγματαδίνειο τά- ἀγγεῖα ἀπὸ ἀλάβαστρο ζωγραφισμέ-
φος τοῦ Τουταγχαμὠν, ποὺ ἀνακάλθ = να καὶ μὲ πλῆθος ἀνάγλυφες παρα-
ψε ὁ Κάρτερ στὴν κοιλάδα [τῶν Βα-
σιλέων. Ο τάφος ἔκρυβε ἀμύθητους
θησαυρούς, ποὺ ᾶπ᾿ αὐτοὺς γνωρίζο-
με τὴν αἰγυπτιακὴ Τέχνη καὶ βιοτε-
χνία στὰ τελευταῖα πεντακόσια χρό-
νια τῆς δεύτερης χιλιετηρίδας, Η
μούμια τοῦ Φαραὼ δὲν ἦταν καλά δια-
τηρημένη. Τὸ φέρετρό του - κλει-
σμένο σὲ πολλὰ διαδοχικα κιβώτια -
εἶναι ντυμένο με πλάκες ἀπὸ χρυσο-
γάλαζη φαγέντσα καὶ περιέχει τὴν
σαρκοφάγο μὲ χρωματιστὰ πετράδια
ἀπὸ ἔνθετο σμάλτο. Τούτη ἡ σαρκο-
φάγος περιεῖχε ἄλλη μικρότερη ἀπὸ
ἀτόφιο χρυσάφι θαυμάσια σκαὶιυμέ-
νο. Η μούμια ἔχει χρυσᾶ μάτια καὶ
μαλλιὰαπὸ λευκο,άλαζο αμάλτο. Στὰ
πολυάριθμα κιβώτια -ζωγραφιαμένα
μὲ παραστάσεις ἀπὸ τὴν ζωὴ τοῦ βα-
σιληἆ- εἶναι τοποθετημένες οἱ στο-
λἐς τοῦ φαραώ, τὰ γάντια καὶ τὰ κο-
σμήματά του, τὰ ὅπλα καὶ τὰ μπα-
στούνια του. Ὑπῆρχαν ἐπίσης πλῆθος
στάσεις, καὶ κασετίνες ,μὲ χρυσὲς
σκαλιστεῖς πλάκες, ποὺ παριστάνουν
τὶς ἴδιες παληὲς σκηνὲς κυνηγιοῦ, μά-
χης καὶ οἰκογενειακῆς ζωῆς, στὶς ὁ-
ποῖες δμὼς ἡ τέχνη καὶ ἡ τεχνικὴ τῆς
Ἀμάρας ἔχει φυσήσει καινούργια
πνοή.
Η θαυμάσια ταύτη τέχνη, ποὺ τό-
σο πλούσια καὶ ἐντυπωσιακὴ καὶ ποΗ
κι-λόμορφη ἀναδύεται μέσα ἀπὸ τὸν
τάφο τῶν φαραώ, ἔχει ἕνα τρωτὸ —
Πάσχει ἀπὸ ἔλλειψη μέτρου και λιτό-
τητα, καὶ μοιάζει βαρειὰ, φορτωμένη
στολίδια καὶ ποικίλματα. Ο πλοῦτος
καὶ ἡ δεξιοτεχνία τοῦ καλλιτέχν ἡ μᾶς
θαμπὠνει, ἀλλὰ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ
ἀρνηθῆ ὅτι ἡ ἐντύπωση -— ἀπὸ καλλι-
τεχνικὴ σκοπιὰ —- θὰ ἦταν πολὺ ἀνώ-
τερη ἂν ὅλα τοῦτα εἶχαν κάποια τόνο
ἁπλότητας. Ὣς τόσο, πρέπει νὰ ση-
μειώσωμιε ὅτι αὐτὸ ἀφορᾶ τὴν διακο-
αμητική, γιατὶ στὴν γλυπτικὴ ὁ Αἰγύ-
πτιος καλλιτέχνης ξέρει νὰ κρατᾶ
πάντα τὴν λιτὴ γραμμὴ καὶ μιὰ τέ-
λεια ἰσορροπία.
Τέλος, γιὰ νὰ κλείσωμε τὸ κεφά-
λαιο τοῦτο — πρὶν περάσωμε στοὺς
Σαΐτες τῆς πρώτης π.Χ. χιλιετηρίδας
-— προσθέτομε ὅτι τὰ μόνα χρώματα
ποὺ χρησιιωποιοῦνται εἶναι τὸ κόκκι-
νο, τὸ λευκὸ καὶ τὸ γαλάζια.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ Χ. ΖΗΤΡΙΔΗΣ

ἼἭ/ firm (£14;an (9&0: ιζτθυόνὶΗ. WV εἶμ.. 4. ι/ί/ιυἷ/ Q

᾿77᾿ ι/ἆζ V04 ὁᾆρριἵί)

37‘

ΜΜΞΞΣ ΣΤΗΝ CCCDJH ἱ
ΕΝΑ ΟΣΚΑΡ
Μιὰ Ζωή .
Τὸ «ὅσκαρ» 1970, τὸ μεγαλύτερο κινημα-
τογραφικὸ βραδεῖα στὶς Ἡνωμένες Πολιτεϊ-
ες Ἀμερικῆς, ἀπενεμήθη στὸν Τζὼν Γουἐϋν,
βετερᾶνο ἠθοποιό, ποὺ σήμερα ἔχει ὑπερβῆ
τὰ ἑξῆντα του χρόνια.
Σπάνια ἡ ἀπονομὴ ἑνὸς τέτοιου βραβεί-
ου συνοδεύεται τόσο στενὰ μὲ τὴν καλλιτε-
χνικὴ ἐπιτυχία ἀλλὰ καὶ τὴν δικαίωση μιᾶς
ὁλόκληρης ζωῆς. Γιατί 6 Τζὼν Γουἐϋν δὲν
εἶναι ἁπλῶς ἕνας ἀρτίστας, εἶναι πρὸ πάν-
των ἕνας ἀγωνιστής.
Ἐδῶ καὶ σαράντα περίπου χρόνια, 6 Τζὼν
Φὸρντ - σκηνοθέτης ποὺ ὕψωσε τὸ «γουἐ-
στερν» σὲ ἀληθινὴ ἐπιστήμη — τὸν ἀνακά-
λυψε σὲ μιὰ πανεπιστημιακὴ ὁμάδα «ράγ-
κμπυ». Ο Γουἐϋν, ποὺ τότε ῆταν ἁπλῶς
Μάριον Μόρισσον, τὸν ἀκολούθησε στὸ Χόλ-
λυγουντ καὶ μέσα σὲ ἐλάχιστο χρόνο ἀπὸ ἁ-
πλὸς «κομπάρσος» καὶ «φιγκυρὰν» ξεπἠδή
σε πρωταγωνιστὴς τοῦ «Βάγκον», ἑνὸς
φὶλμ ποὺ ἐστάθη κλασσικὸ στὴν ἱστορία τοῦ
«γουἐστερν». Ἀκολούθησαν ἕνα πλῆθος
ταινίες ποὺ ἐχάρισαν στὸν Γουἐϋν πλοῦτο,
φήμη, δόξα, τὸ πιὸ σπουδαῖα δμὼς εἶναι ὅτι
6 ἴδιος ὁ «ἄνθρωπος Γουὲϋν» ἄρχισε νὰ ταυ-
τίζεται μὲ Τὸν ἀκἑραιο, τὸν ἄψογο, τὸνἒκ᾿
πληκτικὸ ἥρωα ποὺ ἀποστολή του ῆταν ἡ ἐ-
πιβολὴ τοῦ νόμου, ἡ προστασία τῶν φτωχῶν
κί ἀδυνάτων, ἡ τιμωρία τῶν κακοποιῶν καὶ
παληανθρώπων.
ιἱἶὐῆἷῥτῤϊἒιᾘ .. gag,
ἴΞἶΙἱἱἰἱΪἱἰἱΪΠ !
ζ.
ἡ ᾇϋἳἳὶἲμ -νθ Α (Μ
Ο «Γοψέϋν ἄνθρωπος». Κομ-
ψός, ἅψσγσς, στὸ γραφεῖα τῆς
βίλλας του. Δίπλα μιὰ φωτογρα-
φία τοῦ Αἰζενχάουερ μὲ ἰδιό-
χειρη ἀφιέρωση στὸν καλλιτέχνη
" Ὅταν μετὰ τὸν πόλεμο, τὸ μίασμα τῶν ἀ-
ριστερῶν ἰδεῶν ἄρχισε ν᾿ ἁπλώνεται σὰν
ἀρρώστια, ὁ Γουἑϋν πήδησενκαὶ πάλι στὶς
ἐπάλξεις. Ἵδρυσε τὴν «Ἕνωση γιὰ τὴν
διαφύλαξη τῶν Ἀμερικανικῶν ἱδεωδῶν»
(δίπλα του στάθηκαν ὁ σενοφίστας Τσαί-
ηζ καὶ ὁ παλαίμαχος Ἀντὸλφ Μανζοῦ) καὶ
ὑπεστήριξε τὸν Μὰκ Κάρου μὲ εἰλικρίνεια
κάι ἁγνὸ ἐνθουσιασμό. Οἱ ὑπερβολὲς τοῦ
Μὰκ Κάρου δὲν ἔβλαψαν διόλου τὴν δημο-
τικότητα τοῦ Γουἐϋν. Ὅλος ὁ κόσμος ἤξερε
πὼς εἶχε ξοδέψει καὶ τὴν τελευταία του δε-
κάρα γιὰ νὰ «γυρίση» τὸ «Ἄλαμο», μιὰ ται-
νία πού, ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος «ἐφιλοδοξοῦσε νὰ
παρουσιάσῃ στοὺς Ἀμερικανοὺς καὶ στὸν
κόσμο ὁλόκληρα, τὶς θυσίες τῶν προγόνων
τους καὶ τοὺς ἀγῶνες τους γιὰ τὴν ἀληθι-
νὴ ἐλευθερία».
 Τὸ ἀθάνατο «γουἐστ» ζωντανεμένο ἀπὸ τὸν πα-
ληὸ θρΰλο μὲ τὸν τρόπο ,ποὺ μόνο ὁ Γοψέΰν
ξέρει, καὶ μόνο ὁ Γουἐΰν μπορεῖ . . . .

Λίγα χρόνια πρίν, δ Γουἐϋν ἀντιμετώπισε

, Γκρἐγκορυ Πἑκ, Κἐρκ Ντάγκλας, Βικτὸρ
Δὲν εἶναι σκηνὴ ἀπὸ ταινία. ἳᾼ-
πλῶς ὁ Γοψέϋν ξεκουράζεται ἀ-
νάμεσα στὸ διάλειμμα τοῦ «γυ-
ρίσματος» μιᾶς ταινίας -πρόκει-
ται γιὰ τὴν τελευταία του- μ᾿
ἕνα φλυτζάνι καφὲ
ἕναν ἀκόμη μεγάλο καὶ ὕπουλο ἐχθροί καρ-
κϊνο στοὺς πνεύμονες. δμὼς καὶ σ᾿ αὐτὸν
ἀντίκρυ στάθηκε παλληκαρίσια. Ὀρθός καὶ
ἀλόγιστος βγῆ κε ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο ὕστερα
ἀπὸ τὴν ἐγχειρίση καὶ ρίχτηκε ξανὰ στὴ
δουλειά. Ἀμέσως μετὰ «γύρισε» τὰ «Πρά-
σιναέμπερἐ», μιὰ ταινία ὅπου τολμηρὰ καὶ
ξεκάθαρα δίνει δικαίωση στὸν πόλεμο τοῦ
Βιετνάμ, καὶ στὴν ἀνάγκη αὐτοῦ τοῦ πολε-
ου.
μ Τέλος, γιὰ τὸ πιὸ πρόσφατα φὶλμ του «Ἀ-
ληθινὸ θράσος», ἐτιμήθη μὲ τὸ «ὅσκαρ».
Φυσικά εἶναι κί αὐτὸ «γουἐστερν» καὶ ὁ
Γουεΰν ὑποδύεται τὸν ρόλο ἑνὸς κουρασμέ-
νου ἀπὸ τὰ χρόνια σερίφη, ποὺ δὲν παύει ν᾿
ἀγωνίζεται στὶς ἐπάλξεις τοῦ νόμου.
Ο ῖΤζὼν Γουἐϋν, τελευταῖος μαχητὴς
μιᾶς θαυμαστῆς φρουρᾶς ποὺ τὴν ἀπετέλε-
σαν ἀναρίθμητες ἀξέχαστες μορφὲς -
Γκάρυ, Κοῦπερ, Κλὰρκ Γκαίημπλ, Τζαίημς
Στιοὐαρτ, Ταῦρον Πάουερ, Χένρυ Φὁντα,
Μὰκ Λάγκεν, καὶ τόσοι ἄλλοι —-— δικαιώνε-
ται στὸν ἀγῶνα του καὶ δὲν εἶναι τόσο ἡ δι-
καίωση μιᾶς καρριέρας, ὅσσ ἡ δικαίωση
μιᾶς ζωῆς. . . I‘

39

Ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ μιᾶς
Ἀπὸ τῆς 11ης καὶ μέχρι τῆς 17ης
Μαΐου, εἰς ὁλόκληρον τὴν Ἑλλάδα,
ἐκδηλώσεως ἔλαβον χώραν δημόσιαι ἐκδηλώσεις
μιᾶς ὀργανωμένης ἐντόνου προπα-
γάνδας, διὰ τὴν πρόληψιν τῶν ἀτυχη-
ιάτων.
ι Αἱ ἐκδηλώσεις αὗται, αἵτινες ὲπα-
ναλαμβάνονται κατ᾿ ἔτος, ἀποτελοῦν
ἔκφρασιν ἐπὶ διεθνοῦς κλίμακος, τῆς
αὐξούσης ἀνησυχίας ἐκ τῶν καθημε-
ρινῶς αὐξανομένων ἀτυχημάτων.
Η καθιερωθεῖσα ἑβδομὰς, ὡς τοι-
αύτη, προλήψεως ἀτυχημάτων, δὲν εἶ-
ναι ἑβδομὰς ἑορταστική. Εἶναι ἕν πε-
ριωρισμένον χρονικὸν δριον μιᾶς ἐν-
τόνου Πανελληνίου ἐκστρατείας δια-
φωτίσεως, διαπαιδαγωγήσεως τὸῦ
ΟΧΙ ΑΙΜΑ κοινοῦ, ὅλων τῶν ἐργαζομένων, τῶν
ἀγροτῶν, τῶν ναυτικῶν, τῶν ὁδηγῶν
καὶ τῶν πεζῶν, ὡς καὶ παντὸς ἀν-
θρώπου, ἐπὶ τῶν ὑφισταμένων κινδύ-
νων καὶ τῶν αἰτίων τῶν πάσης φύσε-
I'M-IN ως ἀτυχημάτων καὶ τῆς πραγματοποι-
ήσεως ἑνὸς συναγερμοῦ τῆς προσοχῆς
ὅλων, διὰ τῆς δημιουργίας συνειδήσε-
ως αὐτοπροστασίας.
᾿ ΑΣΦΑΛΤΟ
Ο ἀριθμὸς τῶν ἀτυχημάτων ἐν γέ-
νει, αὐξάνει καθημερινῶς.
Τὸ φάσμα τὸῦ ἀτυχήματος ἐλλο-
χεύει κάθε στιγμήν, εἰς ὅλα τὰ πεδία
᾿ Δ τῆς παραγωγῆς, εἰς ὅλας τὰς ἐκδηλώ-
σεις τῆς κοινωνικῆς ζωῆς. Η τεχνικὴ
πρόοδος ἡ ὁποία τόσον συμβάλλει εἰς
τὸν πολιτισμόν, ἐπεκτείνει τὸν κύκλον
ΑΓΓ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ τῶν αἰτίων τοῦ ἀτυχήματος.
Η εὐρυτέρα χρῆσις τῶν πάσης φύ-
Ἀντ)ρχου χωροφυλακῆς
σεως μηχανημάτων τῆς τεχνικῆς ἐπι-
νοήσεως, αἱ ἐφαρμογαὶ τοῦ ἠλεκτρι-
σμοῦ, ἡ πύκνωσις τῶν συγκοινωνιῶν
καὶ αἱ νευροψυχικαὶ ἐπιδράσεις τῶν
συνθηκῶν τῆς συγχρόνου ζωῆς, εἶναι
παράγοντες ποὺ συντελοῦν εἰς τὴν ἐ-
τήτασσιν τῆς ἀπειλῆς κατὰ τῆς ζω-
ῆς, τῆς σωματικῆς ἀκεραιότητος καὶ
τῆς ὑγείας τῶν ἀνθρώπων.
Τὸ ἀτύχημα παραφύλαγε τὸν ἄν-
.
θρωπον παντοῦ. Στὰ ἐργοστάσια, στὸ
κ ᾿<
χωράφι, εἰς τὸν δρόμο, τὸ σπίτι, τὸ
σχολετον, τὸ γυμναστήριον.
Χιλιάδες ἀνθρώπων φονεύονται, ἀ-
ὶ r ᾿ '- ἑί ᾿ κρωτηριάζονται, τραυματίζονται σω-
I α ᾿ , ,, ματικῶς ἢ ψυχικῶς καὶ γενικῶς πά-
σχουν εἰς τὸν κόσμον καθημερινῶς, ἐκ
τῶν ἀτυχημάτων. τῶν ὁποίων αἱ δυσ-
.
τ ,
μενεἷς συνέπειαι εἶναι πολλαπλαί. Δι-
I (1’4; --ΙΑ ότι, τ᾿ ἀποτελέσματα αὐτῶν δὲν περιο-
ν
‘ /~" ᾿
ὶ᾿
ι
‘
,
ρίζονται μόνον εἰς τὰς ἀνθρωπίνους ὑ-
. Haw.“ πάρξεις, ἁλλ᾿ ἐπεκτείνονται ἔτι πλέον
ᾙ εἰς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Κοινωνικὴν Οἰ-
dag ., as JV“
κονομίαν.
Οθτω, ἡ μὲν Ἐθνικὴ Οἰκονομία
στερεῖται μονίμως ἢ προσωρινῶς τῆς
συμβολῆς τῶν πληττομένων διὰ τῶν ἀ-
ᾞΞᾉἒἕἷἶἳῢΞἶἒἓδᾟαπἵἕθἓΐἓζἒἰἶα ζἶἓῖἒ
τ ν ,
αἱ οἰκογένειαι, παρ᾿ ὅλην τὴν ὑφιστα-
μένην σήμερον κοινωνικὴν προστασί-
αν, ὁπωσδήποτε ζημιοῦνται οἰκονομι-
κῶς ἐκ τῆς διακοπῆς ἢ τῆς ἠλαττωμέ-
νης ἀποδόσεως τοῦ παθόντος.
Ἰδοὺ οἱ λόγοι, οἱ ὁποῖοι ὤθησαν ὅ-
λας τὰς πεπολιτισμένας χώρας εἰς τὴν
λῆψὶν διαφόρων μέτρων διὰ τὴν πρό-
ληψιν τῶν ἀτυχημάτων.
Κύριοι ,παράγοντες τῆς ἐπιτυχίας
εἰς τὴν προσπάθειαν τῆς προλήψεως
τοῦ ἀτυχἠματος, εἶναι ἡ συμπεριφορά
τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ προσαρμογή του
πρὸς τὸ τεχνικὸν περιβάλλον.
Η τελειοποίησις τῶν τεχνικῶν μέ-
σων, ἡ βελτίωσις τῶν συνθηκῶν ἐργα-
σίας, ἡ καλλιτέρα ὁργάνωσις, ἡ ἐκ-
παίδευσις καὶ ἡ ἐξοικείωσις, πρὸς ὤ-
ρισμένην ἐργασίαν, εἶναι μέσα δραστι-
κά, δυνάμενα νὰ συντελέσουν εἰς αἰ-
σθητὴν ἐλάττωσιν τῶν ἀτυχημάτων,
Πρωτεύουσαν δμὼς θέσιν ἐν προκει-
μένῳ ἔχουν ἡ διαφώτισις περὶ τῶν αἰ-
τίων καὶ ἡ κατάλληλος διαπαιδαγώ-
γησις καὶ δὴ τῶν ὁδικῶν τροχαίων ἀ-
τυχημάτων, τὰ ὁποῖα χωρίζουν ἀπὸ
τὰ ἐργατικὰ ἀτυχήματα.
Ἐπὶ τῶν ἀτυχημάτων τούτων αἰ
κοινωνίαι συνήγειρον ἀγῶνα ἀμύνης
καὶ προλήψεως, πρὸς ἀντιμετώπισιν
τῶν καθημέραν αὐξανομένων κινδύ-
νων ἐκ τοῦ αὐτοκινήτου. .
Η ὁδικὴ κυκλοφορία καὶ ἀσφάλεια
ἀποτελοῦν ἓν τῶν σπουδαιοτέρων προ-
βλημάτων τῶν νεωτέρων χρόνων.
Αἱ δυσχέρειαι τῆς κυκλοφοριακῆς
κινήσεως καὶ ὁ αὐξανόμενος κίνδυ-
νος τῶν ὁδῶν, ἀπασχολοῦν σήμερον ὄ-
χι μόνον τὰς Δημοσίάς Ἀρχὰς καὶ
τὰς Κοινωνικὰς Ὁργανώσεις, ἀλλὰ
καὶ ὁλόκληρον τὴν κοινὴν γνώμην,
θεωρουμένου τὸῦ θέματος τούτου ὡς ἐ-
ξόχως κοινωνικοῦ.
Αἱ κοινωνίαι δυστυχῶς δὲν εἶναι
δυνατὸν νὰ διαθέτουν ἐγκαίρως ὅσα ἀ-
παιτοῦνται διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῶν
ἔκ τῆς κυκλοφορίας προκαλουμένων
οεινῶν.
Τὰ λαμβανόμενα παρ᾿ αὐτῶν μέτρα,
ἐπιτυγχάνουν τὴν κατασκευὴν καὶ ἐ-
πισκευὴν τοῦ ὁδικοῦ δικτύου, τὴν θέ-
σπισιν κανόνων κυκλοφορίας καὶ τὴν
βελτίωσιν τῶν κυκλοφορούντων όχη-
μάτων, ὥστε ταῦτα νὰ μὴ ἀποτελοῦν
τὴν κυρίαν αἰτίαν τῶν ὁδικῶν συμ-
δάντων. Παρακοῖτα δμως, καίτοι διὰ
τῶν ὀργάνων των ἀγωνίζονται διὰ
τὴν μείωσιν τῶν κινδύνων τῆς κυκλο-
φορίας καὶ τῶν δυσμενῶν ἐπιπτώσεών
 r

των, τὰ ἀποτελέσματα εἶναι ἀνεπαρ-

κῆ καὶ ἀτελεσφόρα, διότι, τὸ ἕτερον
σκέλος, 6 ἄνθρωπος, ὁ σοβαρώτερος
τῶν παραγόντων εἶναι πλήρης ἀπὸ ἀ-
ναριθμῄτους ἀτέλειας καὶ ἀδυναμίας
αἱ ὁποῖαι στρέφονται κατὰ τῆς ζωῆς, ;~"'
τῆς ἀκεραιότητος καὶ ἀσφαλείας τῶν I
συνανθρώπων, δηλαδὴ τοῦ ἑαυτοῦ των.
Εἰς τὸν βωμὸν τοῦ τεχνικοῦ πολιτι-
σμοῦ ἐν τῇ κυκλοφορίᾳ τὸν ὁποτον ἐ-
δημιούργησεν ἡ κίνησις τῶν αὐτοκι-
νῄτων, καθ᾿ ἑκάστην προσφέρονται
χιλιάδες ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων.
Ἐκ τῶν στατιστικῶν δεδομένων, τὸ
ἔτος 1968 εἰς τὴν χώραν μας προε-
ἦ-γνάλἶἇἶριθμὸς ἀτυχημάτων ἔχει ἀφορμὴ
κλήθησαν ἐν συνόλῳ 14.503 ὁδικὰ ἀ- καὶ θῦμα τὸ παιδί. Συμβουλεύσατέ το, καθο-
τυχήματα ἐξ ὧν 684 θανατηφόρα καὶ , δηγἠσατέ το, παρακολουθήσατέ το. Ὄχι παι-
13.819 μὴ θανατηφόρα. Ἐκ τούτων χνἰδια στὸ δρόμο,
ἐφονεύθησαν 740 καὶ ἐτραυματίσθη-
πολαίους ὁδηγοὺς δημιουργεῖ ἐκνευ- Η ἔλλειψις προσοχῆς εἶναι ἡ βαρυ-
σαν 19.376 ἄτομα.
ρισμὁν, πρόκλησιν καὶ ἐχθρότητα εἰς τέρα ἀσθένεια καὶ πάθησις, τῶν τρο-
Ἐκ τῆς μελέτης δὲ ὅλων τῶν στα- τοὺς λοιπούς.
τιστικῶν, προκύπτει ὅτι 1.000 νεκροὶ χαίων ἀτυχημάτων, ἡ ὁποία προσβάλ-
Ο ἀνυπόμονος ὁδηγὸς ὁ ὁποτος μὲ λει σοβαρῶς καὶ ἀπὸ τὴν ὁποίαν πά-
ἡμερησίως, ἤτοι 365.000 ἐτησίως ἀ-
τὰ. ἐπικίνδυνα καὶ ἀντικανονικὰ προσ- σχει δεινῶς ἡ ὁδικὴ κυκλοφορία.
νὰ τὸν κόσμον ἀποτελοῦν τὰ βήματα
περάσματα τοῦ αὐτοκινήτου του, ἐπι- Ἐκ τούτων ὅθεν, χωρὶς ἐνδοιασμόν.
τῆς ἀξιοθρηνήτου καταστάσεως, ἐναν-
διώκει νὰ κερδίσῃ ὀλίγα δευτερόλε-

πτετὀ ἒᾕξἒσἒἒἓλἇξῆἶἒἷαζἓῒτὶβεἶἕἕᾦς ἒἕἶἔξἕᾂ ὗἘὰἶἐῒίᾎἕἱἒτίἷἒσἓἓιἱἒᾈἶΐ

τίον τῆς ὁποίας πρέπει ν᾿ ἀμυνθῶμεν
δημιουργοῦντες νέον ὁδικὸν πνεῦμα
ἀδελφότητος, Ὦ, χήματα, ὀφείλομεν νὰ στραφῶμεν κα-
καὶ ἡ ἀπειρία τῆς ὁδηγήσεως ποὺ χα- τὰ κύριον λόγον εἰς τὴν κυκλοφορια-
Η αὔξησις τοῦ ἀριθμοῦ τῶν κυκλο-
ρακτηρίζουν μερικοὺς νέους, προκα-
φορούντων αὐτοκινήτων, δὲν εἶναι ἡ λοῦν ἐκτροπάς, ἀνατροπὰς καὶ συγ- κὴν διαπαιδαγώγησιν ἡμῶν καὶ τῶν
μόνη αἰτία τῆς αὐξήσεως τῶν ὁδικῶν κρούσεις ὀχημάτων, μὲ συνέπειαν θα- συνανθρώπων μας. Η κυκλοφοριακὴ
συμβάντων. Τουναντίον, βελτιουμέ- νατηφόρα δυστυχήματα. διαπαιδαγώγησις ἀποτελεῖ τὸν βασι-
νων τῶν ἐδικῶν συνθηκῶν, τῶν συνθη- κώτερον παράγοντα τῆς ὁδικῆς κυ-
κῶν ἐκπαιδεύσεως ὁδηγῶν καὶ πεζῶν Η ὁμαδικὴ πορεία νεαρῶν ποδηλα- κλοφορίας ἀπὸ πάσης πλευρᾶς, ἰδίᾳ δὲ
τιστῶν μὲ ἐπικινδύνους ἑλιγμοὺς εἰς ἀπὸ ἀπόψεως τάξεως, ρυθμοῦ καὶ ἀ-
καὶ τῶν μέτρων ρυθμίσεως τῆς κυκλο-
φορίας, ὁἀριθμὸς τῶν ἀτυχημάτων τὸ μέσον τῆς ὁδοῦ καὶ τὸ πέρασμά των σφαλείας.
μειοῦται σταθερῶς, παρὰ τὴν τεραστί- μὲ ταχύτητα ἔμπροσθεν σταθμευόντων Ἐπιβάλλεται ἡ κυκλοφοριακὴ δια-
ὀχημάτων, ἀποτελοῦν καθημερινῶς παιδαγώγησις τοῦ κοινωνικοῦ συνό-
αν αὔξησιν τῶν κυκλοφορούντων ὀχη- αἴτια προκαλουμένων τροχαίων ἀτυ-
μάτων. λου, διότι ὡς ἀνωτέρω ἀνεπτύχθη δὲν
χημάτων. εἶναι μόνον οἱ τραυματισμοί, οἱ ἀκρω-
Ἀλλαχοῦ ὅθεν πρέπει ν᾿ ἀναζητή-
σωμεν τὰ αἴτια τῶν ὁδικῶν συμβάντων Η ἀπερίσκεπτος ὁδήγησις καὶ ἡ μὴ τηριασμοὶ καὶ οἱ θάνατοι ἐκ τῶν ἀτυ-
καὶ ὄχι εἰς τὰ αὐτοκίν/ητα, ὡς εἴπομεν συμμόρφωσις πρὸς τοὺς κανόνας τῆς χημάτων, οἱ ὁποῖοι πρέπει νὰ ἀπασχο-
δὲ ἀνωτέρω, ὁ ἄνθρωπος, ὑπὸ τὰς δι- κυκλοφορίας ἐνίων μοτοποδηλατιστῶν λοῦν μίαν κοινωνίαν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν
αφόρους αὐτοῦ ἰδιότητας, εἶναι ὁ με- προσβάλλει τὴν ὁδικὴν ἀσφάλειαν, γένει ἐπακόλουθα, μιᾶς ἀρρύθμου καὶ
γαλτύερος ὑπεύθυνος.
δημιουργεῖ ἀγχώδη κυκλοφορίαν καὶ ἀτάκτου κυκλοφορίας, χαρακτηριστι-
Η ὁδικὴ ἀσφάλεια δὲν ἐξαρτᾶται ἐκνευρισμόν καὶ χρωματίζει καθημε- κὰ τὰ ὁποῖα μειοῦν τὴν στάθμην τὸῦ
μόνον ἐκ τῆς πείρας τῶν ὁδηγῶν, ἀλ- ρινῶς τὴν ἄσφαλτον μὲ αἷμα νεαρῶν πολιτισμοῦ, τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ, τὸν
λὰ καὶ ἐκ τῆς φυσικῆς καὶ διανοητι- ὑπάρξεων. - βαθμὸν τῆς κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης
κῆς καταστάσεως αὐτῶν. Εἰς τὰ ἀνωτέρω τροχοφόρα, προσε- καὶ τὴν νευρικὴν ἰσορροπίαν τῶν χρη-
Η ἱκανότης ὁδηγήσεως αὐτοκινή- τέθησαν ἤδη πρὸ μακροῦ χρόνου καὶ σιμοποιούντων τὰς ὁδούς.
του μειοῦται ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῶν
φροντίδων, τῶν στενοχωριῶν, τῶν ἀ- ,2:(Limifi1‘i‘xfl’égflii‘tig523m? Δίὰ τὴν ἐπιτυχίαν τῆς διαπαιδα-
γωγήσεως ταύτης αἱ Ὑπηρεσίαι Χω-
σθενειῶν καὶ τῶν βιοκλιματικῶν συν-
ρέτησιν τῶν ἀγροτικῶν ἐργασιῶν, λό- ροφυλακῆς ἔχουν ἀποδυθῇ εἰς πανελ-
θηκῶν.
γῳ ἀδεξίου χειρισμοῦ καὶ τῆς ἐπιδει- λήνιον διαφωτιστικὴν σταυροφορίαν
κνυομένης ἀμελείας ἐνίοτε περὶ τὴν ὁ- διὰ τῆς ἐφαρμογῆς ἰδίων προγραμμά-
Η πλέον σοβαρὰ δμὼς αἰτία, εἰς δήγησίν των, γίνονται αἴτια προκλή- των καθοδηγητικοῦ χαρακτῆρος καὶ
τὴν ὁποίαν κυρίως ὀφείλονται τὰ σεως μεγάλου ἀριθμοῦ θανατηφόρων
πλεῖστα τῶν τροχαίων ἀτυχημάτων, ἀτυχημάτων. μορΔςίἷίλέξεις καὶ μαθήματα εἰς τὰ
εἶναι ἡ μὴ τήρησις τῶν διατάξεων τοῦ Ἐκ τῶν ἀνωτέρω συμπεραίνεται δ- Σχολεῖα, Στοιχειώδους καὶ Μέσης
Κ.Ο.Κ καὶ δὴ τῶν κανονισμῶν πορεί- τι ἢ ὁδικὴ ἀσφάλεια ἐξαρτᾶται κατὰ Ἐκπαιδεύσεως καὶ πρὸς ὅλας τὰς τά-
ας, οἱ ὁποτοι παραβιάζονται ἀπὸ τοὺς 00% ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν ἄνθρωπον, ὅ-
ξεις τῶν αὐτοκινητιστῶν, ἐπὶ θεμά-
ὁδηγοὺς καὶ τοὺς πεζούς, μὲ τὰς ἀντι- στις διὰ νὰ μειώσῃ τὴν ἐκ τῶν ,ὁδικῶν των ἀφορώντων
τὴν ὁδικὴν κυκλοφο-
κανονικάς των ἐνεργείας. συμβάντων προκαλουμένην δυστυχίαν ρίαν καὶ ἀσφάλειαν, γίνονται κατ᾿ ἔ-
Η νευρικότης, ἡ ὁποία καταλαμ- του, δὲν ἔχει ἄλλο τι παρὰ νὰ προσέ-
τος καὶ κατὰ συχνὰ διαστήματα.
βάνει ὡρισμένους εὐεξάπτους καὶ ἐπι-
χῃ. Ἔντυπα διαφωτιστικοῦ περιεχομἔ

41
νου, παρέχοντα ὁδηγίας πρὸς τοὺς ὁ-
δηγοὺς καὶ τοὺς πεζούς, περὶ τῶν κα-
νόνων κυκλοφορίας, διανέμονται κατ᾿
ἔτος ὑπὸ τῶν Ὑπηρεσιῶν Χωρικῆς
εἰς πολλὰς χιλιάδας.
Συνθήματα μορφωτικοῦ περιεχομέ-
νου, περὶ τῶν κινδύνων τῆς ὁδοῦ καὶ
τοῦ κανονικῶς καὶ ἀσφαλῶς ὁδηγεῖν
καὶ πορεύεσθαι, ἀπευθύνονται διὰ τοῦ
τόπου, τοῦ ραδιοφώνου καὶ τῆς τηλεο-
ράσεως.
Ἐκτὸς τῶν ἀνωτέρω, συνιστώντων
τὸν ἐτήσιον προγραμματισμὸν δράσε-
ως τῶν Ὑπηρεσιῶν μας εἰς τὸν τομέα
διαφωτίσεως καὶ τῆς κυκλοφοριακῆς
διαπαιδαγωγήσεως τοῦ κοινοῦ, κατὰ
τὴν διανυθεῖσαν ἤδη ἑβδομάδα τῆς
Πανελληνίου διαφωτιστικῆς, ἐξορμή-
σεως, συμφώνως πρὸς τὸ ἐκδοθὲν ὑπὸ
τοῦ Ἀρχηγείου Χωρ) κῆς πρόγραμμα
τῶν ἐκδηλώσεων, ἐκτὸς τῶν ὁμιλιῶν
καὶ διαλέξεων τὰς ὁποίας ἐπραγματο-
ποίησαν άἱ Ὑπηρεσίαι Χωρ) κῆς, ἀπὸ
τοῦ ἀνωτάτου μέχρι τοῦ κατωτάτου
κλιμακίου, τῶν διαφωτιστικῶν ἐντύ-
πων ἅτινα ςθετυπὠθησαν μερίμνῃ αὐ-
τῶν, ἐκτὸς τῶν ἀποσταλέντων ὑπὸ τὸῦ
Ὀργανισμοῦ Προλήψεως Ἀτυχημά-
των καὶ διενεμήθησαν καθ᾿ ἅπασαν
τὴν χώραν, ὠργανώθησαν καὶ ἐκθέ-
σεις Τροχαίας, καθ᾿ ἅς διὰ πινάκων
καὶ ἀφισῶν ἀναπαρεστάθη τὸ ὅλον
κυκλοφοριακὸν πρόβλημα. (Ηίνακες
δυστυχηιβάτων, πίνακες ἐπεξηγηματ-
κοί, τῶν αἰτίων αὐτῶν, πίνακες ἀντι-
κανονικῆς καὶ κανονικῆς κυκλοφορίας
στατιστικὰ στοιχεῖα ἀτυχημάτων καὶ
διαπραχθεισῶν παραβάσεων καὶ ἄλ-
λα) .
Ὡσαύτως, κατὰ τὴν ἑβδομάδα ταύ-
την ἐγένετο ὑπὸ τῶν Ὑπηρεσιῶν Χω-
ροφυλακῆς ἡ ἔναρξις ἰδίας διαφωτι-
στικῆς ἐξορμίσεως καὶ κυκλοφορια-
κῆς διαπαιδαγωγήσεως τῶν ὁδηγῶν
μοτοποδηλάτων, βάσει προγράμματος
καταρτισθέντος ὑπὸ τοῦ Ἀρχηγείου
Βασ) κῆς Χωρ) κῆς.
Πρὸς τοτῦο ἐξεδόθη εἰδικὸν ἔντυ-
πον φυλλάδιον (βιβλιάριον) περιέχον
ἐν ἀρχῇ μὲν ἔκκλησιν τοῦ κ. Ὑπουρ-
γοῦ Δημοσίας Τάξεως, πρὸς ὅλους
τοὺς μοτοποδηλάτας, ὅπως ἐκμάθουν
καὶ τηροῦν τοὺς κανόνας τῆς ὁδικῆς
κυκλοφορίας, ἀναλαμβάνοντες τὰς εὐ-
θύνας τῶν ὑποχρεώσεων τὰς ὁποίας
διαλαμβάνουν αἱ διατάξεις τοῦ Κὠδι-
κος Ὁδικῆς Κυκλοφορίας.
Ἐν συνεχείᾳ τὸ βιβλιάριον τοῦτο,
περιλαμβάνει διαφωτιστικὰς ,πληρο-
φορίας καὶ ὁδηγίας ἀφορώσας κάθε
ὁδηγόν, περισσότερον δὲ τοὺς ὁδηγοὺς
μοτοποδηλάτων καὶ τέλος ὅλας τὰς δι-
ατάξεις περὶ τῆς ὁδικῆς κυκλοφορίας
καὶ συμπεριφορᾶς τοῦ Κώδικος Ὅδι-
κῆς Κυκλοφορίας.
Τὸ εἰδικὸν τοτῦο φυλλάδιον τὸ ὁ-
42
ποτον ἐξετυπώθη εἰς πολλὰς χιλιάδας
ἀντιτύπων διὰ τὴν διανομήν του εἰς
τοὺς ὁδηγοὺς μοτοποδηλάτων, θὰ ἀ-
ποτελέση τὴν βάσιν διὰ τὴν πραγμα-
τοποίησιν σειρᾶς μαθημάτων εἰς αὐ-
τοὺς ἐν συγκεντρώσει καὶ ἰδίᾳ εἰς τοὺς
μαθητὰς τῶν ἱκανωτέρωντάξεων τῶν
Γυμνασίων τῆς χώρας, ὑπὸ τῶν ἁρμο-
δίων Ἀξιωματικῶν τῆς Χωρ) κῆς.
Ὡσαύτως, ἐπὶ τῶ αὐτῶ σκοπῷ, ἤτοι
τῆς ἐξάρσεως τῆς ἐννοίας «Καλὴ Ὁ-
δικὴ Συμπεριφορά», αἱ Ὑπηρεσίαι
Χωρ) κῆς, ἐν εἰδικῆ κατὰ τόπους συγ-
κεντρώσει (τελετῇ) προέβησαν εἰς
τὴν βράβευσιν τῶν καλυτέρων ὁδηγῶν
αὐτοκινήτων τῆς περιφερείας των, ἢ-
τοι ἐκείνων οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν διάρ-
κειαν τῶν δέκα (10) παρελθόντων ἐ-
τῶν, δὲν κατέστησαν ὑπαίτιοι ὁδικοῦ
τροχαίου ἀτυχήματος, οὐδὲ ὑπέστη-
σαν καταδίκην τινὰ διὰ παράβασιν
διατάξεων τῆς ὁδικῆς κυκλοφορίας.
Εἰς αὐτοὺς ἀπενεμήθη εἰδικὸς ἔ-
παινος τοῦ κ. Ὑπουργοῦ Δημοσίας
Τάξεως.
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω καταφαίνεται, δ-
τι αἱ Ὑπηρεσίαι Χωρ) κῆς, οὐδὲν μέ-
τρον ἢ μέσον παραλείπουν νὰ ἐφαρμό-
σουν καὶ χρησιμοποιήσουν, ἐν τῷ μέ-
τρῳ τῶν ὑπηρεσιακῶν δυνατοτήτων
των, πρὸς ἀντιμετώπισιν τῶν κυκλο-
φοριακῶν προβλημάτων καὶ ἀτυχημά-
των.
οἰαδήποτε δμὼς καὶ ἂν εἶναι τὰ
μέσα καὶ αἱ χρησιμοποιούμεναι μέθο-
δοι, δὲν θὰ ἐπιτευχθοῦν ἀποτελέσμα-
τα οὐσιώδη, παρὰ μόνον ὅταν ὅλοι οἱ
κυκλοφοροῦντεςεἰς τὰς ὁδοὺς αὐτοκι-
νητισταί, μοτοσυκλεττισταί, καραγω-
γεῖς, πεζοὶ κλπ. συμμετάσχουν ἐθε-
λουσίως καὶ ἐνεργητικῶς εἰς τὸν ἀγῶ-
να ἐναντίον τοῦ κινδύνου, υἱοθέτοῦν-
τες καὶ τηροῦντες μίαν νέαν συμπερι-
φοράν, χαρακτηριζομένην ἀπὸ περί-
σκεψιν vac} εὐγένειαν.
Τὴν ἐφαρμογὴν τῶν μέσων τούτων
Η τήρησις τῶν κανόνων ὁδικῆς κυ-
κλοφορίας καὶ ἐπὶ πλέον ἡ ἀνάπτυξίς των στὰ
μικρὰ παιδιὰ καὶ ἡ παρακολούθησις διὰ τὴν
ἐφαρμογὴν τούτων, θὰ βοηθήσῃ εἰς τὴν πρὸ-
Μψιν τῶν ἀτυχημάτων.
-ιαὶ τῶν μεθόδων, διὰ τὴν καταπολέ-
μισιν τῶν αἰτίων τῶν ἀτυχημάτων, ἔ-
χει ἀντικείμενον ἡ ὀργανωθεῖσα ἐβδο-
μὰς Προλήψεως Ἀτυχημάτων μὲ
πρωτοπόρον τὸν ἱδρυθέντα καὶ λει-
τουργοϋντα ἐν Ἑλλάδι πρὸς τοῦτο
᾿οργανισμὸν Προλήψεως Ἀτυχημά-
των, συμμετέχοντα εἰς τὴν Παγκό-
σμιον Σταυροφορίαν διαφωτίσεως καὶ
διαπαιδαγωγήσεως τῶν πολιτῶν, ἐπὶ
τῆς ἀνάγκης δημιουργίας συνειδήσε-
ως αὐτοπροστασίας, διὰ τὴν πρόληψιν
καὶ ἀποφυγὴν παντὸς κινδύνου.
Τὰ ἀτυχήματα δὲν εἶναι ἀποτελέ-
σματα «τῆς κακιᾶς ὥρας» ἢ μιᾶς κα-
κοτυχίας ξένης πρὸς τὴν θέλησίν μας,
ὅτε μοιραῖα. Η πρόληψις τοῦ ἀτυ-
χήματος θεωρεῖται δυνατή, μόνον μὲ
τὴν καλλιέρχειαν τῆς προσοχῆς καὶ
τῆς αὐτοπροστασίας.
Κυριαρχούσης τῆς ἰδέας προστα-
σίας ἀπὸ τοῦ κινδύνου, μᾶς παρέχε-
ται ἡ δυνατότης νὰ ἐλέγχωμεν τὰς
κινήσεις μας. Ἐπισκιαζομένης δμὼς
τῆς ἰδέας ταύτης ἐξ οἱασδήποτε ἄλ-
λης ἐπιδράσεως, ἐξωτερικῆς ἡ ἐσω-
τερικῆς, προκαλεῖται ἔλλειψις τοῦ ἐ-
λέγχου τῶν κινήσεων, μὲ ἀποτέλεσμα
τὴν μὴ πρόληψιν τὸῦ κινδύνου.
Η προσοχὴ, ἡ παρατηρητικότης, ἡ
φρόνησις, ἡ προβλεπτικδτης, θὰ μᾶς
σώση ἀπὸ τὰ ἀτυχήματα τῆς καθημε-
ρινῆς ζωῆς. «Εκαστος ἐξ ὑμῶν πρέπει
νὰ γνωρίζῃ ὅτι τὸ ἀτύχημα τὸν ἀπει-
λεῖ παντοῦ καὶ πρέπει νὰ προφυλάττη
τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ αὐτό. Ἔτσι θὰ
ξεφύγῃ τὸν κίνδυνον τὸῦ ἀτυχήματος,
τοῦ ἀκρωτηριασμοῦ, τῆς δυστυχίας
καὶ διὰ τὸν ἴδιον καὶ διὰ τὴν οἰκογέ-
νειάν του,
ΓΙΑ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ . . .
Η περιποίησις
τοῦ
δέρματος
ΛΟΥΚΙΑΣ ΚΑΡΑΒΙΤΗ
Ἀγαπητές μου Ἀναγνώστριες,
Ἀπὸ σήμερα θὰ σᾶς δώσω μία εἰκόνα τῶν τύπων
τοῦ δέρματος, γιὰ νὰ μπορεῖτεκαὶ σεῖς νὰ κάνετε μόνες
σας ἀναγνώρισι τοῦ τύπου τοῦ δέρματός σας.
Λοιπόν, ἀγαπητέςμου Ἀναγνώστριες, ὅταντὸ δέρ-
μα μιᾶς γυναίκας εἶναι κανονικό, λέμε χωρὶς νὰ πολυ-
ξέρουμε ἀπὸ ἐπιστημονικοὺς δρους, ὅτι 6 ὀργανισμὸς
τῆς γυναικᾶς αὐτῆς λειτουργεῖ μὲ ἀστόλυτήισορροπια
ὅλων τῶν ὀργάνων του. Ὅταν δμὼς τὸ δέρμα εἶναι λι-
παρὸἣ ξηρό, τότε, ὅπως λέει καὶ ἡ νεώτερη ἐπιστήμη,
παρατηρεῖται ἔλλειψις τῆς ἰσορροπίας τοῦ ὀργανισμοῦ,
δηλαδὴ δὲν λειτουργοῦν ὅλα τὰ ὄργανα μὲ ἀπόλυτο συ-
σχετισμὸ μεταξύ τους.
Σήμερα θὰ ἐξετάσουμε ποῖα εἶναι τὰ αἴτια ποὺ
προκαλοῦν τὴν ξηρότητα τοῦ δέρματος, ποῖα μέσα πρέ-
πει νὰ μεταχειρισθοῦμε γιὰ ν᾿ ἀποφύγουμε αὐτὴν τὴν ἐ-
πικίνδυνη κατάστασι γιὰ τὴν ἐπιδερμίδα, ὡς καὶ πῶς
θὰ μπορέσουμε νὰ τὴν περιποιηθοῦμε γιὰ ν᾿ ἀποφύγου-
με τὶς δυσάρεστες συνέπειες, ποὺ μᾶς προκαλεῖ μιὰ τέ-
τοια κατάστασι.
Ὅταν λέμε ὅτι μία ἐπιδερμίδα εἶναι ξερή, ἀντι-
λαμβανόμεθα ἀμέσως τὸ κυριώτερα συστατικὸ ποὺ τῆς
λείπει, ὅτι εἶναι τὸ ὑγρὸ στοιχετο, τὸ νερό, γί αὐτὸ
μποροῦμε νὰ ποῦμε. ὅτι ἡ πιὸ δύσκολη ἐποχή του εἶναι
τὸ καλοκαίρι. Δηλαδὴ 6 ἥλιος, 6 ἀέρας, ἡ θάλασσα, (’1-
ποτελοῦν τοὺς κυριώτερους ἐχθρούς του.
Τὸ ξηρὸ δέρμα εἶναι πολὺ λεπτὸ καὶ 6 μεγαλύτε-
ρος κίνδυνος γί αὐτὸ εἶναι ἡ ἀφυδάτωσις, οἱ ρυτίδες
καὶ ἡ ροδόχρους ἀκμή.
Τὰ αἴτια ποὺ προκαλρῦν τὴν ξηρότητα τοῦ δέρμα-
τος μποροῦμε νὰ τὰξεχωρίσουμε σὲ ἐσωτερικὰ καὶ ἐ-
οττεροιά.
Τὰ ἐσωτερικὰ αἴτια πρέπει νὰ τὰ ἀναζητήσουμε
στὶς πεπτικὲς ἀνωμαλίες, ὡς καὶ στὶς ἀνωμαλίες τοῦ ἐν-
τερικοῦ σωλῆνα, στὶς ἀνωμαλίες τοῦ κυκλοφοριακοῦ συ-
στήματος, στὶς ὑπαίτιὲς διαταραχἑς, στὴν κακὴ λειτουρ-
για τῶν ὠοθηκῶν, στὴν ἀθπνία, στὴν κακὴ διατροφή,
ὄχι δὲ ὀλιγώτερο καὶ στὶς διάφορες νευρικὲς διατα-
ραχές.
Τὰ ἐξωτερικὰ πάλι αἴτια τὰ ἀναζητοῦμε στὴ χρη-
σιμοποίησι προϊόντων ποὺ ξηραίνουν τὴν ἐπιδερμίδα,
στὸ τακτικὰ πλύσιμο μὲ σαπούνια ποὺ περιέχουν ἀλκα-
λικά,στὴν συχνὴ καὶ πολυωρη ἡλιοθεραπεια, στὸν ἀέρα
καὶ ὅχι ὀλιγώτερο στὸ κάπνισμα, ὅταν φυσικὰ κάνουμε
κατάχρησι.
Θἇἱχετε ἀσφαλῶς παρατηρήσει ὅτι γυναῖκες νευρι-
κὲς ποὺ συγκινοῦνται ἀμέσως, ποὺ βρίσκονται σὲ διαρ-
κῆ ἀγωνία, ποὺ εἶναι πολυάσχολες, ποὺ κάνουν αὖστη-
ρὴ καὶ μονότονη δίαιτα, ἐκεῖνες ποὺ ἔχουν κακὴ λει-
τοιργία τοῦ παρασυμπαθητικοῦ συστήματος, ἔχουν ξη-
ρὰ ἐπιδερμίδα κατὰ κανόνα μπορεῖ νὰ πῇ κανεὶς καὶ χω-
᾿ ρὶς καμμιὰ ἐξαίρεσι.
Κατὰ συνέπεια, ἀγαπητές μου Ἀναγνώστριες, γιὰ
ν ἀποφύγετε τὴν μόνιμη κατάστασι της ξηρότητος τῆς
ἐπιδερμίδος σας, πρέπει νὰ ξεκουράζετε τὸν ὀργανισμό
σας, νὰ φροντίζετε νὰ ἔχουν ἠρεμία τὰ νεῦρα σας καὶ νὰ
κοιμᾶσθε πάντοτε καλά, νὰ μὴν ἔχετε περιττὲς καὶ βα-
σανιστικὲς ἔγνοιες.
Νὰ μὴ συνηθίζετε σὲ ποσότητες καταχρήσεως ἐκεί-
νων ποὺ διεγείρουν τὸν ὀργανισμό σας, ὅπως εἶναι τὸ
τσάϊ, 6 καφές, τὰ διάφορα ποτὰ ποὺ περιέχουν οἰνό-
πνευμα, τὸ κάπνισμα, γιατὶ κάνουν ἔντονη τὴν ἐργασία
τοῦ κυκλοφοριακοῦ συστήματος καὶ ὑποβάλλουν σὲ σκλη-
ρὴ δοκιμασία τὰ τριχοειδἣ ἀγγεῖα.
Θὰ συνεχίσουμε ἀγαπητὲς ἀναγνώστριεςστὸ ἑπό-
μενο τεῦχος πάλι γιὰ τὴν περιποίησι τοῦ ξηροῦ δέρμα-
τος.
43
 ΟΤΑΝ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΕΡΓΗ ,

Μετάφρασις ἐκ τοῦ
READEB’S DIGEST
Ὑπὸ Μοιράρχου
ΧΡ. ΠΟΖΙΟΠΟΥΛΟΥ

Τ ὰ γεγονότα ποὺ περιγράψονται

παρέχουν ἕνα δίδαγμα: Ὅταν παύση
νὰ ὑπάρχῃ ἡ ἀστυνομικὴ προστασία,
καταργεῖται 6 φραγμὸς 6 ὁποῖος χω-
ρίζει τὸν πολιτισμὸν ἀπὸ τὸ χάος καὶ
τὴν ἀναρχίαν.
Τὴν ἡμέραν ποὺ ἡ πόλις τοῦ Μόν-
τρεαλ μετεβλήθη εἰς πόλιν χωρὶς ἀ-
στυνομικούς, ὁ Διευθυντὴς Τραπέζης ’
Τζὶλ Μαντόρ, ἀνύποπτος, ἔφυγε ὡς
συνήθως εἰς τὰς 9.30 τὸ πρωὶ διὰ νὰ
,μεταβῇ ἀπὸ τὸ σπίτι εἰς τὴν ἐργασίαν
του. ἘΗτο μία ὡραία ἡμέρα τοῦ Ὁ-
ἱιτωβρίου -φωτεινὴ καὶ δροσερὴ--
καὶ κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς 15λέπτου
μὲ τὸ αύτοκίνητον, διαδρομῆς, 6 Μάν- άοταν ἡ ἀστυνομία ἀπεργῇ . . .»
τορ παρετήρησε ὅτι τὰ φύλλα τῶν δέν-
δρων εἶχαν πλέον πάρει τὸ φθινοπωρι-
νὸν χρυσοκοκκινον χρῶμα των. Δέν εἰς τοὺς Ἀστυνομικοὺς καὶ Πυροσδέ- γαλυτέρα πόλις τοῦ Καναδᾶ καὶ μία
ἐχώριζεν ὅτι ἡ ἀστυνομία εἶχε κα-- στας νὰ ἀπεργοῦν. ἀπὸ τὰς πλέον πολιτισμένας πόλεις
τέλθη εἰς ἀιπεργίαν, μέχρις ὅτου ἔ- τοῦ κόσμου, ἔμαθε τί σημαίνει ἡ ἔλ-
Τὴν ἰδίαν περίπου ὥραν μὲ τὸν
φθασε εἰς τὴν τράπεζαν καὶ ἕνας ἀνή- Μάντορ ἕνας ἄλλος κάτοικος τοῦ Μόν-
λειψις ἀστυνομικῆς προστασίας ἐπὶ ὁ-
συχος ταμίας τὸν προϋπάντησεν μὲ τὰ τρεαλ ὁ Ρενὲ Μάρτιν ἐπληροφορεῖτο λόκληρον ἡμέραν καὶ νύκτα. Ο ἀπο-
νέα ὅτι ἡ πόλις ἦτο εἰς τὴν πλήρη διά- λογισμὸς τῆς «μαύρης Τρίτης», ὡς ἔ-
τὰ περὶ ἀπεργίας. Ο Μάρτιν ἡλικίας
θεσιν τῶν ἐγκληματιῶν. «Μὴν ἀνησυ- χει ὀνομασθῇ τὸ 24ωρον τῆς δοκιμα-
‘25 ἐτῶν, ἧτο ἀστυφύλαξ, ὑπηρετῶν
χῆς» τὸν διεβεβαίωσεν 6 Μάντορ. «Ἐ- εἰς τὰ περιπολικὰ αὐτοκίνητα τῆς ἀ- σίας, ὑπῆρξε φοβερός. Δύο ἄτομα ἑ-
μεῖς εἴμαστε ἔνα μικρὸ ὑποκατάστη- στυνομίας. Ὅταν λοιπὸν παρουσιάσθη φονεύθησαν καὶ ἕτερα 48 ἐτραυματί-
μα καὶ οἱ λησταὶ δὲν θὰ ἔλθουν ἐδῶ». εἰς τὸ Τμῆμα διὰ νὰ ἀναλάβη ὑπηρε- σθησαν. Διεπράχθησαν ἑπτὰ ληστεῖαι
Ο Μάντορ δὲν ἦτο 6 μόνος 6 ὁποῖ- σίαν διεπίστωσε ὅτι μέλη τῆς ἀδελφό-
ος δὲν εἶχε ἰδέαν περὶ τῆς ἀπεργίας. τητος ἀστυνομικῶν τοῦ Μόντρεαλ, εὶ-
ἕῖἶἷἶἑῒζὖἶχἶῢἒζεἶἕνἔζσἒἔἒἶἳζἶθἓῖθ
τος ἔτους, ὡς ἐάσῃς καὶ 17 ἄλλαι λη-
Οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς κατοίκους - χαν περιέλθη κατὰ τὰς 7.30' π.μ. 25 στεῖαι ὑπὸ τὴν ἀπειλὴν ὅπλου. Πει-
τοῦ Μόντρεαλ ἐπληροφοροῦντο μόλις ὑπηρεσίας καὶ εἶχον εἰδοποιήσει τοὺς θαρχημένοι καὶ εἰρηνικοὶ ὑπὸ ὁμαλὰς
τώρα τὸ γεγονός, δεδομένου ὅτι δὲν ὑ- ἄνδρας νὰ ἀφήσουν ἀμέσως τὰς θέσεις περιστάσεις πολῖται, ἐξετράπησαν καὶ
πῆρξε προειδοποίησις. Αἱ πρωιναὶ ὲ- των καὶ νὰ μεταβοῦν εἰς τὴν συγκέν- θραύσαντες 1000 ὑαλίνους προθήκας
φημερἰδες εἶχον ἁπλῶς δημοσιεύσει τρωσιν τοῦ Σταδίου. Κατάπληκτος καὶ καταστημάτων εἰς τὸ κέντρον τῆς πό-
τὴν εἴδησιν ὅτι οἱ ἄνδρες τῆς ἀστυνο- ταραγμένος ἀπὸ τὴν ἀποκάλυψιν ὅτι λεως, προέβησαν εἰς διαρπαγὴν τῶν
μίας θἂ συνεκεντροῦντο τὴν 9ην π.μ. ἐπρόκειτο περὶ ἀπεργίας, ὁ Μάρτιν ἐμπορευμάτων. Αἱ ἀπώλειαι καὶ ζη-
εἰς τὸ Στάδιον Πὼλ-Σωβὲ διὰ νὰ λά- κατηυθύνθη μὲ τὸ αὐτοκίνητόν του εἰς μίαι ὑπερέβησαν τὸ ἕν ἑκατομμύριον
βουν γνῶσιν τῶν εἰσηγήσεων μιᾶς δι- τὸ Στάδιον. Ἤδη εὑρίσκοντο ἐκεῖ εἰ- δολλάρια..
αιτητικῆς ἐπιτροπῆς σχετικὰ μὲ τοὺς κοσάδες κυανολεύκων περιπολικῶν
μισθοὺς καὶ ἄλλα θέματα ποὺ παρέμε- τῆς Ἀστυνομίας. Τὸ σύνολον σχεδὸν Ἀλλ᾿ ἡ ξηρὰ στατιστικὴ καὶ μόνον
ναν ἐκκρεμῆ ἀπὸ ἔτους σχεδόν. Κα- τῶν 3.784 ἀνδρῶν τῆς ἀστυνομίας τοῦ δὲν ἐξηγεῖ πολλὰ πράγματα. Ο με-
νεὶς δμὼς δὲν εἶχε προβλέψει ἀπεργί- Μόντρεαλ ἧσαν παρόντες. γάλος ἐν προκειμένῳ κίνδυνος ἐμφα-
αν, διότι ἐκ τοῦ Νόμου ἀπαγορεύεται Ἔτσι, εἰς τὰς 7 Ὁκτφβρίου, ἡ με- νίζεται ἀπὸ κοινωνικῆς καὶ ψυχολογι-

44
 κῆς πλευρᾶς. Τὰ γεγονότα ἐπεβεβαί-
ωσαν καὶ πάλιν ὅτι ἡ μετάβασις ἀπὸ
τὸν πολιτισμὸν εἰς τὸ χάος καὶ τὴν ἀ-
ναρχίαν εἶναι πολὺ εθκολος.
Δίὰ τὸ ,πλεῖστον τῶν κατοίκων ἡ
ἡμέρα τῆς ἀπεργίας ἦτο κατὰ τὸ μᾶλ-
λον καὶ ἧττον ἤρεμος. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν
ἀρρυθμίαν εἰς τὴν κυκλοφορίαν τῶν ὄ-
χημάτων, τὸ κοινὸν ἐδοκίμασεν ὀλί-
γας ἐνοχλήσεις. Ἄλλωστε δὲν ἦτο τε-
λείως ἀκρ=ιθές ὅτι ἡ πόλις ἐστερεῖτο
παντελῶς ἀστυνομικῶν. Εἰς τὸ ἀρχη-
γετον τῆς Ἀστυνομίας 47 ἀστυνομικοὶ
--μὴ μέλη τῆς ἀδελφότητος- παρέ-
μειναν ἐν ὑπηρεσία διαβιβάζοντες ἐ-
πειγούσας κλήσεις συνδρομῆς εἰς τὴν
ἀστυνομίαν τοῦ Κεμπέκ ἡ ὁποία τελι-
κῶς ἀπέστειλε 150 ἐκ τῶν περιπο-
λιἶιῶν αὐτοκινήτων της εἰς τοὺς δρό-
μους τοῦ Μόντρεαλ.
Γρήγορα πάντως ἀπεδείχθη ὅτι ἡ
ἐπαρχιακὴ ἀστυνομία δὲν ἠδύνατο νὰ
ἀνταποκριθῇ εἰς τὰς κλήσεις βοηθεί-
ας ἐκ Μόντρεαλ. . σεν αὐτοπροσώπως τὴν ὑαλίνην θύραν θμει 75 ὀχήματα εἰς τὰ ὁποῖα, πλὴν
Ο Τζὶλ Μάντορ εἰς τὸ ὑποκατάστη-
μά του, εἶχεν ἐνδοιασμοὺς καθὼς οἱ
πελάται συνεζήτουν περιπτώσεις λη-
στειῶν εἰς ἄλλας τραπέζας.
Κατὰ τὴν συγκέντρωσιν τῶν ἀστυ-
νομικῶν εἰς τὸ στάδιον, ὁ Ρενὲ Μάρ-
τιν, ἀκούων τὰς ὁμιλίας τῶν ἡγετῶν
τῆς ἀδελφότητος, εὑρίσκετο εἰς δίλημ-
μα. Ἄν καὶ ὑπεστήριζε τοὺς σκοποὺς
τῆς ἀδελφότητος, ἐπίστευεν ὅτι δὲν
ἔπρεπε νὰ ἐπιτρέπεται ἡ ἀπεργία
τῶν μαχίμων ἀστυνομικῶν ὑπηρεσιῶν.
Ο Μάρτιν ἠγάπα τὸ ἐπάγγελμά του
καὶ δὲν ἐνόμιζε ὅτι τὸ κοινὸν τοῦ
Μόντρεαλ διέκειτο ἐχθρικῶς ἢ ἐπεδεί-
κνυε ἀγνωμοσύνην πρὸς τὴν ἀστυνομί-
αν. Ἀντιθέτως μάλιστα διάχυτος ἦτο
ὁ θαυμασμός διὰ τὸν τρόπον ἐξελίξε-
ως τῆς ἀστυνομίας τὸῦ Μόντρεαλ κα-
τὰ τὰ τελευταῖα ἔτη εἰς σῶμα ἄρι-
στον μὲ προσωπικὸν νέον, ἐμφανίσι-
μον, ῖκανόν, εὐσυνείδητον, μὲ τὴν
καλλιτέραν εἰς τὴν χώραν ἐκιπαίδευ-
σιν καὶ ὑψηλὸν ἐπίπεδον πειθαρχίας
μέχρι τῆς ἀποστρατείας του.
Ἐπὶ διάστημα πάντως δύο ἐτῶν, ἡ
ἕνωσις τῶν ἀστυνομικῶν ᾐσθάνετο ὅτι
ἠγνοεῖτο, ὅτι εἶχε ἀποκοπῆ ἀπὸ μίαν
διοίκησιν ἡ ὁποία δὲν ἤθελε νὰ ἀνα-
γνωρίσῃ τὸ αἴτημα ὅτι οἱ ἀστυνομι-
κοὶ τοῦ Μόντρεαλ ἐδικαιοῦντο νὰ λαμ-
βάνουν τὰς ἰδίας τουλάχιστον ἀποδο-
χὰς ὡς οἱ συνάδελφοί των τὸῦ Τορόν-
το, τῆς δευτέρας μεγάλης πόλεως τοῦ
Καναδᾶ. Τώρα οἱ ἄνδρες θὰ παρέ-
μειναν ἐδῶ ὅχι «ἐν ἀπεργίᾳ» ἀλλὰ εἰς
«συνέλευσιν μελέτης» τῶν προδλῃμά-
των των μέχρις ἱκανοποιήσεως αὺτῶν πὶ τόπου 15 λεπτὰ βραδύτερον.
τὰ ὁποῖα ἐζήτουν.
Ἐνωρὶς τὴν πρωΐαν ὁ Λοῦσὲν Σώλ
Ὅταν ὁ Μάρτιν μετέβη εἰς τὴν οἰ- νιερ, διευθυντὴς πόλεως, ἀπηύθυνε ἀ-
κίαν του, ἡ σύζυγός του ἐφαίνετο ἀ- πὸ ραδιοφώνου τηλεοράσεως καὶ τύ-
πογοητευμένη. Ἐγνώριζε ὅτι τὰ 105 που, ἔκκλησιν πρὸς τοὺς κατοίκους
δολλάρια ,ἑβδομαδιαίως δὲν ἦσαν ἀρ- τοῦ Μόντρεαλ ὅπως «διατηρήσουν τὴν
κετὰ καὶ ὅτι οἱ ἀστυνομικοὶ ἤξιζον ψυχραιμίαν των, ἐπαγρυπνοῦν, παρα-
καλλιτέρας τύχης. Ἀλλὰ ὅπως ἀργό- ᾿μείνουν εἰς τὰς οἰκίας των καὶ προστα-
τερα ἡ ἰδία ἐνεθυμήθη, «εἶμαι μία μη- τεύσουν τὴν ἰδιοκτησίαν των». Καὶ ὁ
τέρα», εἶπεν «καὶ ἐσκέφθην τὴν ἀγω- πληθυσμός, κατ᾿ ἀρχάς, ἀπέφυγεν τὴν
νίαν μερικῶν ἄλλων γυναικῶν τῶν ὁ- κάθοδον εἰς περιοχὰς τοῦ κέντρου τῆς
ποίων τὸ παιδὶ δυνατὸν νὰ ἐκινδύνευ- πόλεως. Η κίνησις τῶν ὀχημάτων ἡ-
εν ἢ νὰ ἐχάνετο. . .» το ἀραιὰ καὶ ἄνευ ἐπεισοδίου τινός.
Ἔξω, χωρὶς ἀστυνομίαν εἰς τοὺς Αἰφνιδίως δμως, πέριξ τοῦ Δημαρ-
δρόμους, τὸ ἔγκλημα ἤρχισε νὰ ἀνα- χείου, εἰς τὴν συνοικίαν τῆς παλαιᾶς ᾿
πτύσσεται. Μὲ τὴν αὔξησιν τῆς συχνό- πόλεως, μερικὰ ταξὶ ἤρχισαν νὰ κορ-
τητος τῶν ληστειῶν, μερικὰ ἀπὸ τὰ ἀ- νάρουν παρατεταμένα καὶ ἐν συνεχείᾳ
πομεμακρυσμένα ὁ π οκαταστήματα νὰ σχηματίζουν πομπήν. Τὸ σημεῖον
τραπεζῶν ἔκλεισαν. Εἰς τὰς 1.451μ.μ.
αὐτό, δηλαδή, ἡ 7.30 μ.μ. περίπου,
ἀπετέλεσε τὴν ἀφετηρίαν μιᾶς νυκτὸς
ὁ Μάντορ εἰδοποιήθη τηλεφωνικῶς ἀ-
ἀναρχίας.
πὸ τὸ Κεντρικὸν νὰ ἐπιτρέπῃ τὴν εἴ-
σοδον μόνον εἰς γνωστοὺς πελάτας. Μὲ τὴν πομπὴν συνηνώθησαν καὶ
Κατόπιν τούτου ὁ Ἄμαντο ἐκλείδω- -ἄλλα ταξὶ καὶ ἐντὸς ὀλίγου ἄτη ἠρί-
τοῦ ὑποκαταστήματος. Πέντε λεπτὰ τῶν ὁδηγῶν, ἐπέβαινον καὶ πολιτικαὶ
ἀργότερα, καθὼς ἑτοιμάζετο νὰ ἐξ- ἐξτρεμισταί. Σημειωτέον ὅτι μεταξὺ
έλθῃ πρὸς λῆψιν γεύματος, εἶδε ἀπὸ τῆς «Κινήσεως πρὸς ἀπελευθέρωσιν
τὸ μεγάλο παράθυρο τοῦ γραφείου του τῶν ταξί», ἡ ὁποία ἤλεγχε ὀλιγώτε-
τρεῖς μασκοφόρους ἄνδρας -- εἰς ἐκ ρους τῶν 200, ἀπὸ τοὺς 2.400 ὁδη-
τῶν ὁποίων ἔφερε κυνηγετικὸν ὅπλον γοὺς ταξί, καὶ τοῦ «Λαϊκοῦ ἀπελευθε-
— νὰ τρέχουν πρὸς τὴν τράπεζαν. ρωτικοϋ Μετώπου», μιᾶς μικρᾶς ὁμά-
δος Μαρικῶν καὶ ριζοσπαστῶν σπου-
Ἐνστικτωδῶς ὁ Μάντορ ἐπίεσε τὸ δαστῶν, οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίζοντο ὅτι «ἡ
κομβίον συναγερμοῦ. Ο ἄνδραςμὲ τὸ φασιστικὴ διοίκησις »ἰτσθ Μόντρεαλ ἐ-
κυνηγετικὸν ὅπλον κατέφερε μὲ τὸ πώλησαν εἰς τοὺς καπιταλιστὰς τὰ
κοντάκιον ἰσχυρὸν κτύπημα ἐπὶ τῆς συμφέροντα τῶν ὁδηγῶν ταξί», εἶχε
ὑαλίνης θύρας. Τὸ κρύσταλλον ἐθρυ- συναφθῇ ἕνα εἶδος μονίμου συμμαχί-
ματίσθη καὶ οἱ λησταὶ εἰσώρμησαν εἰς ας. Η πομπὴ ἐστάθμευσε ἐξωθεῖ τὸῦ
τὸ ὑποκατάστημα. Ο ἄνθρωπος μὲ τὸ Γκαρά τῆς ἐταιρίας λιμουζινῶν πρὸς
κυνηγετικὸν ὅπλον εἶπε εἰς τὸν Μάν- τὴν ὁποίαν ἡ Κυβέρνησις εἶχε παρα-
τορ «Μὴν κινηθῆς διότι θὰ σὲ ξαπλώ- χωρήσει τὸ δικαίωμα μεταφορᾶς ἐπι-
σω κάτω» καὶ αὐτὸς τρομοκρατημένος βατῶν ἐκ τοῦ ἀεροδρομίου τῆς πόλεως
ὑπήκουσε. εἰς ἀνταλλαγὴν τῆς προσφερομένης
Οἱ ὑπόλοιποι τῆς συμμορίας, μὲ πε- ἠγγυημένης ἐξυπηρετήσεως. Δίὰ τοὺς
ρίστροφα ἀνὰ χείρας, ἀφήρεσαν 2.000 διασπαστὰς καὶ τοὺς τρομοκράτας καὶ
δολλάρια ἀπὸ τὰ συρτάρια τὸῦ Τα- ἐν ἀπουσίᾳ ἀστυνομικῆς δυνάμεως ἀ-
μειου. ναχαιτήσεως, ἡ νὺξ ἄτη ἦτο ἰδεώδης
διὰ πολιτικὴν ἐκμετάλλευσιν ἐν τῷ
Ὑπὸ ὁμαλὰς περιστάσεις οἱ λησταὶ πλαισίῳ τὸῦ εὐρυτέρου σκοποῦ τῆς ἀ-
ἔπρεπε νὰ ἔχουν ἀπομακρυνθῆ τὸ τα- πελευθερώσεώς τοῦ Κεμπὲκ ἀπὸ τὴν
χύτερον διότι συνήθως μετὰ τὴν πίε- «Ἀγγλικὴν κυριαρχίαν».
σιν τοῦ κομβίου συναγερμοῦ ἡ ἀστυνο-
μία κατέφθανε εἰς χρόνον μικρότερον Περὶ τὰς 7.45 μ.μ. διὰ σήματος ,ἡ
Ἀστυνομία Κεμπὲκ διέταξε τὴν ἀπο-
τοῦ ἑνὸς καὶ ἡμίσεως λεπτοῦ. Ἀλλὰ στολὴν 20 ἀνδρῶν εἰς τὸ προαναφε -
τώρα, ἀντὶ τῆς φυγῆς, ὁ ληστὴς μὲ τὸ
θὲν γκαράζ, περὶ δὲ τὰς᾿8.45ι μ.μ. Ξ-
κυνηγετικὸν ὅπλον διέταξε τὸν ταμίαν πηκολούθησεν ἡ ἀποστολὴ ἐπειγόν-
νὰ ἀνοίξῃ τὸ κεντρικὸν Χρηματοκι-
τως καὶ ἑτέρων50. ᾿
βώτιον ἀπὸ τὸ ὁποτον οἱ ἄλλοι «ἐξά-
φρισαν» 26.000 δολλάρια - τὴν με- Ἤδη οἱ διαδηλωταὶ ἐκραύγαζον ἐν
χορῷ «Τὸ Κεμπἐκ εἰς τοὺς Κατσίκους
γαλυτέραν λείαν τῆς ἡμέρας. Η ὅλη
ἐπιχείρησις διήρκεσε 5 ἕως 6 λεπτά. τοῦ Κεἇιπὲκ» καὶ ἔρριπτον λίθους καὶ
βόμβας Μολότωφ. Στόχοι τῶν ἐμπρη-
Η ἐπαρχιακὴ ἀστυνομία ἔφθασε ἐ- στικῶν βομβῶν ἧσαν τέσσαρα λεωφο-
_§§_

ρεἴα τῆς Ἐταιρίας ἐσταθμισμένα ἔ-
ξωθι τοῦ γκαράζ, τὰ ὁποῖα ταχέως πα-
ρεδόθησαν εἰς τὰς φλόγας.
Διαδηλωταὶ ὤθησαν ἐν ἐκ τῶν και-
ομένων λεωφορείων εἰς μικρὰν κατω-
φέρειαν ίνα ἐπιπέσει κατὰ τῶν θυρῶν
τοῦ γκαράζ. Οἱ πυροσβέσται συγκρα-
τούμενοι εἰς ἀπόστασιν ἀπὸ τοὺς τα-
ραχοιποιούς, ἠναγκάσθησαν νὰ χρησι-
μοποιοῦν τοὺς πυροσβεστικοὺς σωλή-
νας ἐξ ἀποστάσεως. Κατόπιν, κάποι-
ος φρουρός, εἰς τὴν στέγην ἑνὸς διο-
ρόφου κτιρίου ἤνοιξε πῦρ κατὰ τοῦ
πλήθους μὲ ἓν κυνηγετικὸν ὅπλον καὶ
ἀνταπήντησαν διὰ πυροβολισμῶν ἄ-
γνωστοι ἐκ τῆς στέγης οἰκίας εἰς τὴν
ἄλλην πλευρὰν τῆς ὁδοῦ.
Ἦτο ἡ πρώτη φορὰ ποὺ τὸ Μόντρε-
αλ παρίστατο μάρτυς παρομοίας ὁδο᾿
ϊἷἳἑἇθὂςἇνἰτιμῒἒθἱἒἓξἱἒΐἕἱἔἒΐὢἶ ἒ-
παξιωματικοῦ τῆς ἐπαρχιακῆς ἀστυ-
νομίας. (τὸ δεύτερον θῦμα τοῦ 24ώ-
ρου ἤτο ἕνας διαρρήκτης ὁ ὁποτος ἐ-
πυροβολήθη ἀπὸ τὸν ἰδιοκτήτην τῆς
ρίκίας) . Ο ἑπόμενος προορισμὸς τὸῦ
πλήθους ἦτο τὸ ξενοδοχεῖον Βασίλισ-
σα Ἐλισάβετ τοῦ ὁποίου ἐθρυματίσθη-
σαν ἅπαντα τὰ παράθυρα τῆς προσό-
ψεως. Ἀπὸ ἐκεῖ, τὸ ξενοδοχεῖον Σέ-
ρατον ἀπεῖχεν ἐλάχιστα. Ἀλλὰ καθ᾿
ὁδὸν οἱ διαδηλωταὶ ἐσταμάτησαν πρὸ
τὸῦ ξενοδοχείου Γουΐντσορ, ὅπου ἐλει-
τούργει τὸ νέον κοσμικόν ἑστιατόρι-
ον, «τὸ χρυσοῦν πλοτον», ἀνῆκον εἰς
τὸν Δήμαρχον τῆς πόλεως. Τὰ πολυ-
τελῆ παραπετάσματα ἐσχίσθησαν, τὰ
ὑαλικὰ ἐθραύσθησανκαὶ μικροπυρκαϊ-
αὶ προεκλήθησαν εἰς διάφορα σημεῖα.
Ἤδη πλέον οἱ δρόμοι εἰς τὴν καρδίαν
τῆς πόλεως ἤρχισαν νὰ βρίθουν ἀπὸ
ἅρπαγας καὶ βανδάλους παντὸς εἴ-
δους.
Ἐπὶ δύο συνεχεῖς χαοτικὰς ὥρας ὁ
ὄχλος ἐπεδίδετο εἰ ςτὸ ἔργον του, ἀνε-
νόχλητος σχεδὸν ἀπὸ τὴν σκιώδη καὶ
ἐν συγχύσει τελοῦσαν δύναμιν τῆς ἀ-
στυνομίας τοῦ Κεμπέκ. Καθ᾿ ὅλον τὸ
μῆκος τῆς Κεντρικῆς ὀδοῦ τῆς Ἀγίας
Αἰκατερίνης καὶ εἰς ἔκτασιν 21 οἱκο-
δομικῶν τετραγώνων, ἡ καταστροφὴ
των ἀξίας 300.000 δολλαρίων 50:1?-
νων προθηκῶν τῶν καταστημάτων μό-
λις καὶ μετὰ βίας ἠκούετο μέσα εἰς
τὰς φωνὰς τὸῦ πλήθους καὶ τὴν συνε-
χῆ κροῦσιν τῶν κωδώνων συναγερ-
μοῦ. Ἐν συνόλῳ πλέον τῶν 156 κατα-
στημάτων αἱ προθῆκαι ἐθραύσθησαν
καὶ τὰ ἐμπορεύματα διηρπάγησαν —
Ραδιόφωνα, στερεοφωνικαὶ μονάδες,
φορέματα, γούνινα ἐπανωφόρια καὶ
διάφορα ἐτερα ἀντικείμενα.
Τὰ ἀποβράσματα τῆς κοινωνίας
μετέσχον εἰς τὰς ἐκδηλώσεις τῆς νυ-
κτὸς ταύτης καὶ πιθανὸν καὶ μερικοὶ
πτωχοὶ ἄνθρωποι. Ἀλλὰ παρόντες ἧ-
σαν ἐπίσης καὶ λεγόμενοι ἀξιοσέβα-
στοι πολῖται τῆς μεσαίας τάξεως. Ἔ-
νας καλοενδεδυμένος ἄνδρας μὲ ἕν
γούνινον παλτὸν εἰς ἕκαστον βραχίονα
διέσχισε δρομαίως τὴν ὁδὸν Ἀγίας
Αἰκατερίνης. κραυγάζων «ἕνα διὰ τὴν
γυναῖκα μου καὶ ἕνα διὰ τὴν φίλην
μου». E1; μεσόκοπος κύριος, ἀντιλαμ-
βανόμενος νεαρὸν ὁ ὁποτος ἑτοιμάζετο
νὰ ἁρπάσῃ χούνινον ἐπανωφόριον,
προσεπάθησε διὰ συμβουλῶν νὰ ἀπο-
τρέψῃ αὐτὸν -- καὶ ἐδέχθη τὴν ἐπί- Ἀλλὰ τὴν μεγαλυτέραν ἀμηχανίαν
θεσιν δύο ἑτέρων βανδάλων διὰ τὴν καὶ ἀνησυχίαν προεκάλεσεν ἡ συμπε-
παρέμβασίν του. . . ριφορἁ ὁμαλῶν ἀτόμων κατὰ τὴν νύ-
Μολαταῦτα, ἀπὸ μιᾶς πλευρᾶς ἐ-᾿ κτα ἐκείνη. Ἄνδρες καὶ γυναῖκες κά-
πλανᾶτο εἰς τοὺς δρόμους κάποια ἀτ-
μόσφαιρα καρναβαλιοῦ, μία ἑορταστι-
κότης ἀνάλογος τῆς τῶν Χριστουγέν-
νων. Δὲν ὑπῆρχε τίποτε τὸ συγκεκα-
λυμμένον εἰς τὰς κλοπάς. Πολλοὶ ἀπὸ
τοὺς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι τώρα κα-
τήρχοντο εἰς τὴν ὁδὸν Ἅγ. Αἰκατερί-
νης, ἑλκυόμενοι ἀπὸ τὰς ἀφηγήσεις
τοῦ ραδιοφώνου καὶ τῆς τηλεοράσεως,
ἠρκοῦντο εἰς τὸ νὰ παρίστανται ἁπλοὶ
θεαταί. Ἀλλὰ μερικοί, εὐθὺς ὡς ἔβλε-
πον τὰς θραυομένας προθήκας, ἐλάμ-
βανον μέρος εἰς τὴν λεηλασίαν τὸῦ πε-
ριεχομένου των. Μὲ τὴν ἔλλειψιν ἀ-
στυνομίας τὸ αἴσθημα τοῦ φόβου ἔπαυ-
σε νὰ ὑπάρχῃ.
,Εἰς τὸ στάδιον Πὼυ-Σωβὲ ὁ Μάρτιν
ἤκουσε τὸν Πρόεδρον τῆς ἀδελφότητος
ἀστυνομικῶν νὰ ἀναγγέλη ὅτι αἱ νο-
μοθετικαὶ ἀρχαὶ τὸῦ Κεμπέκ διέταξαν
ἐπάνοδον τῶν ἀπεργῶν εἰς τὴν ἐργα-
σίαν των μέχρι τοῦ μεσονυκτίου, ἄλ-
λως θὰ ἀντιμετώπιζαν βαρέα πρόστι-
μα καὶ διαγραφὴν τῆς ἀδελφότητος ἀ-
πὸ τὴν χορείαν τῶν ἐπισήμων ἐργατι-
κῶν ἑνώσεων. Πάντως ὁ Μάρτιν ὴ-
σθάνθη ὅτι δὲν ἦσαν αἱ ἀπειλαὶ μόνον
ἐκεῖναι αἱ ὁποῖαι ἐπανέφερον τὰ δρ-
γανα εἰς τὰς θέσεις των. «ἘΗτο», εὶ-
πεν, «ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποτον οἱήδιαδη-
λωταὶ καὶ βάνδαλοι μετέβαλλον τὴν
πόλιν μας εἰς συντρίμματα».
Εἰς τὰς 12.50' μ.μ. ἡ ἀστυνομία
τοῦ Μόντρεαλ ἀνέλαβε ἐκ νέου ὑπη-
ρεσίαν. Η 17ωρος δοκιμασία εἶχε τε-
λειώσει καὶ ὁ κόσμος ἐχαιρέτισε θερ-
μὰ τὸ πρῶτον γνώριμον κυανόλευκον
περιπολικὸν ποὺ ἔφθασε εἰς τὴν γω-
νίαν τῶν ὁδῶν Ηὴλ καὶ Ἁγίας Αἰκα-
τερίνης.
Οἱ ἀστυνομικοὶ ἀνταπέδωσαν τὸν
χαιρετισμὸν καὶ ἐπεδόθησαν εἰς τὴν
καταδίωξιν τῶν ἀπομενόντων ἀλητῶν,
γ
διενεργήσαντες, ὁμοῦ μετὰ τῆς δυνά- j
μεως τῆς ἀστυνομίας-Κεμπέκ, 104
συλλήψεις.
Πολλαὶ πτυχαὶ ἀφέθησαν δί ἐξέ-
τασιν ἀργότερον. Π.χ. 196 διαρρήξεις
ἀνεφέρθησαν εἰς διάστημα 24 ὡρῶν,
ἐν συγκρίσει μὲ τὸν κανονικὸν δείκτην,
τῶν 335 δί ὁλόκληρον τὴν ἑβδομάδα.
Η λογικότης τοῦ προγράμματος προ-
σβολῆς τῶν καταστημάτων βασιζομέ-
νη εἰς τὴν γνῶσιν τοῦ τρόπου λειτουρ-
γίας των, ὑπεδείκνυε ὅτι τὸ ἔργον εί-
χεν ἀναληφθῆ- παρ᾿ ἐπαγγελματιῶν
μᾶλλον καὶ ὄχι ἐρασιτεχνῶν.
θε εἴδους καὶ τάξεως συνέρρεον εἰς
τὴν περιοχὴν τῆς ὁδοῦ Ἀγίας Αἰκα-
τερίνης, διότι ἐκεῖ διεδραματίζοντο
τὰ γεγονότα, τῶν ὁποίων. ἔναρξις ἐ-
γένετο ἀπὸ ὀργανωμένους ἐξτρεμι-
στάς. Kan ὶἐκεῖ, ἐγκατελείπετο κάθε
ἐπιφύλαξις καὶ περιορισμὸς.
Μόνον διὰ τῆς ἀναδρομῆς εἰς τὰ
διατρέξαντα, οἱ πολῖται τοῦ Μόντρεαλ
ᾐσθάνθησαν πόσον ἐγγὺς τῆς τραγω-
δίας ἦσαν τὰ θλιβερὰ συμβάντα. Κα-
τὰ τὴν διάρκειαν τῶν ταραχῶν καὶ
τῶν λεηλασιῶν πολλοὶ κάτοικοι, δια-
μένοντες εἰς τὰ προάστεια καὶ «παρα-
κολουΘοῦντες τηλεόρασιν, ἐνόμιζον
ὅτι αἱ σκηναὶ τὰς ὁποίας ἔβλεπον ἔ-
πρεπε νὰ συμβαίνουν εἰς πόλιν ξένης
χώρας. Ο κλονισμὸς τὴν ἑπομένην
πρωίαν ἦτο ἰσχυρὸς ὅταν κατὰ τὴν με-
τάδασιν εἰς τὰ γραφεῖα των διεπίστω-
νον τὰς ζημίας καὶ ἐπάτουν εἰς τὰ
συντρίμματα. Μεγάλην δμὼς ἐντύπω-
σιν-προεκάλεσε τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ τρο-
μοκράται εἶχον ἐπιλέξη ὀλίγους σχε-
τικῶς στόχους καὶ ὅτι κατὰ μέγα μέ-
ρος τὸ συγκεντρωθὲν βραδύτερον πλῆ-
θος ἦτο καλοπροαίρετον μᾶλλον καὶ
ὄχι μὲ ἀγρίας διαθέσεις. Δὲν ἐρρί-
φθησαν ἐκρηκτικαὶ βόμβαι, οὐδεὶς ἐ-
κραύγασε συνθήματα σταυροφορίας
κατὰ προσώπων ἢ ὑπὲρ φυλετικοῦ ἡ
θρησκευτικοῦ πολέμου. Ἐὰν δμὼς ὑ-
πάρξη καὶ ἑπομένη φορὰ μὲ περισ-
σοτέρους στόχους καὶ ἀντικειμενικοὺς
σκοπούς, ἡ γραμμὴ ποὺ χωρίζει τὸν
πολιτισμὸν ἀπὸ τὴν ἀναρχίαν καὶ τὸ
χάος θὰ ἀποδειχθῆ πράγματι πολὺ
λεπτή.
Δέκα ἓξ ἡμέρας μετὰ τὴν λῆξιν
τῆς ἀπεργίας τῶν ἀστυνομικῶν, ἐπῆλ-
θε συμφωνία ὡς πρὸς τοὺς μισθούς.
Ὅτῳ ὁ βασικὸς μισθὸς τοῦ ἀστυφύλα-
κος ὡρίσθη ὑπὸ τῆς πόλεως εἰς 8.750
δολλάρια ἐτησίως.
Ι ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ
ι
ΜΙΑ
ΥΠΟΠΤΗ
ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ
Τὴν ἐποχὴ ποὺ ἔμενα στὸ διαμέρι-
σμα τοῦ φίλου μου τὸῦ Παυαρῷ συν-
ήθιζα νὰ διαβάζω κάθε μέρα τὴν
«Πάτς». Ἥταν ἕνα φύλλο, ποὺ ἔκα-
νε τό πᾶν γιὰ νὰ δημιουργῆ ἐντύπωσι
στὸ κσινό. Οἱ εἰδήσεις ληστειῶν καὶ
ἐγκλημάτων φιγουράριζαν στὴν πρώ-
τῃ σελίδα πάντοτε καὶ μὲ χτυπητοὺς
τίτλους, ἀντὶ νὰ γραφοῦν διακριτικὰ
στὴν τελευταία σελίδα.
«Ὁ Τραπεζιτικὸς ὑπάλληλος Σάμ-
μυ Ντέηβις ἐξαφανίζεται συναποκο-
μίζοντας τάς ὁμολογίας πενῆντα χιλ-
ιάδων λιρῶν»
«ΞΥπανδρος ἄνοιξε τὴν στρόφιγγα
τοῦ γκαζιοῦ τῆς κουζίνας καὶ αὐτο-
κτόνησε, τὸ σπίτι του ἦταν σωστὴ κό-
λασις».
«Ἐξαφάνισις στενοδακτυλογράφου
ἡ κοπέλλα ἦταν νέα καὶ πολὺ δμορ-
φη. Ποῦ εἶναι ἡ Ἕντα Φίλντ;
—— Διάλεξε καὶ πάρε, εἶπα στὸν
Παυαρῷ ὅταν τοῦ διάβασα αὐτοὺς
τοὺς χτυπητοὺς τίτλους.
Ἀλλὰ 6 φίλος μου, ὅπως ἔσπευσε
νὰ μοῦ πῆ, δὲν ἐπρόκειτο νὰ ἐνδια-
φερθῆ γιὰ καμμιὰν ὑπόθεσι, Ἤθελε
νὰ ἐπιθεωρήσῃ τὴν γκαρνταρόμπα
του καὶ νὰ δῆ τί ἐλλείψεις εἶχε. Δὲν
πρόλαβε δμὼς νὰ τελειώσῃ τὴν φρά-
ση του, ὅταν χτύπησε ἡ πόρτα μας
καὶ μπῆκε μιὰ εὔσωμη ἡλικιωμένη
γυναῖκα.
— Εἶστε 6 κύριος Πουαρώ; ρὠτη-
σε τὸν Βέλγο καταρρέοντας σὲ μιὰ
καρέκλα. ᾿ τοιου εἴδους ὑποθέσεις δὲν μ᾿ ἐνδια-
-- Μάλιστα, 6 Ἡρακλῆς Πουαρὼ,
ἀπάντησε 6 φίλος μου μὲ μιὰ ὑπό-
κλισ-η.
—- Σᾶς φανταζόμουν διαφορετικό,
ἀλλὰ δὲν ἔχει καμμιὰ σημασία αὐ-
ἔ(
σ»
ἑ {(1 ιζ
τό. Ἔχω ἀκούσει ὅτι εἶστε πολὺ ἔξυ-
πνος. Θέλω λοιπὸν νὰ μοῦ βρῆτε τὴ
μαγείρισσά μου ποὺ ἐξαφανίσθηκε.
Ο Παυαρῷ κοίταξε τὴ γυναῖκα κα-
ταπρόσωπα. Γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὸ
ἐνδιαφέρον του εἶχε κεντριστῆ. Ἐγὼ
προσπάθησα νὰ κρύψω τὸ χαμόγελο
ποὺ ἦρθε στὰ χείλη μου.
-- Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω τί συμ-
βαίνει μὲ τὸ ὑπηρετικὸ προσωπικό,
συνέχισε ἡ κυρία. Τί παράπονο ἔχει
τὸ δικό μου; Τρῶμε ἀπὸ τὸ ἴδιο φα-
γητό καὶ δὲν γίνεται σχεδὸν ποτὲ
καμμιὰ ἐξαίρεσις.
Η κυρία σταμάτησε γιὰ νὰ πάρη
ἀναπνοὴ καὶ ὁ Παυαρῷ βρῆκε τὴν
εὐκαιρία νὰ τῆς πῆ μὲ δυνατὴ φωνή:
— Κυριά μου, πολὺ φοβᾶμαι ὅτι
κάνετε λάθος. Δὲν ἀναλαμβάνω ἔρευ-
νες γιὰ τὸ ὑπηρετικὸ προσωπικό.
Πρέπει νὰ καταλάβετε πὼς εἶμαι ἱ-
διωτικὸς ντέτεκτιβ.
- Τὸ ξέρω, εἶπε ἡ κυρία. Καὶ
σᾶς ἐξήγησα πὼς θέλω νὰ βρῆτε τὴ
μαγείρισσά μου ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὸ σπί-
τι τὴν Τετάρτη καὶ δὲν ξαναγύρισε.
Χωρὶς ν᾿ ἀφήση ἕνα σημείωμα νὰ
μοῦ λέη ποῦ πῆγε.
-- Λυπᾶμαι κυρία μου, ἀλλὰ τέ-
φέρουν. Χαίρετε.
Καὶ τότε ἡ ἐπισκέπτριά μας ἔγινε
κόκκινη σὰν πατζάρι.
— Ὥστε ἔτσι, E; Ἀρνεῖστε νὰ δε-
χθῆτε μιὰ τέτοια περίπτωσις Τί πε-
ριμένετες Νὰ εἴμαστε ὅλες κόμπασες
καὶ νὰ χάνουμε τὰ διαμάντια μας;
Σᾶς πληροφορῶ κύριε, ὅτι μιὰ καλὴ
μαγείρισσα ἀξίζει περισσότερα ἀπὸ
τὰ διαμάντια. Αἰσθάνομαι σὰν νὰ μοῦ
ἔκλεψαν τὸ πολυτιμότερο κόσμημα
αὐτὴ τὴ στιγμή.
Γιὰ μερικὰ δευτερόλεπτα 6 Πουα-
ρὼ ἔμεινε τελείως ἀκίνητος. Μετὰ γέ-
λασε καὶ ξανακάθησε. -
-—- Κυρία μου, ἔχετε δίκιο. Αὐτὸ
ποὺ εἴπατε ἦταν πολὺ ἔξυπνο καὶ πο-
λὺ σωστό. Αὐτὴ ἡ ὑπόθεσις θὰ εἶναι
κάτι καινούργιο γιὰ μένα, γιατὶ πο-
τὲ δὲν μοῦ ἔχει τύχει κάτι σχετικό-
Ἐμπρὸς λοιπόν! Εἴπατε ὅτι ἡ μαγεί-
ρισσά σας ἔφυγε τὴν Τετάρτη, προ-
χθὲς δηλαδή, καὶ δὲν ἐπέστρεψε κα-
θόλους
—— Ναί, τὴν ἡμέρα τῆς ἐξόδου της.
-Μήπως τῆς συνέβη κανένα ἀ-
τύχημα, κυρία μου; Τηλεφωνήσατε
στὴν Ἀστυνομία, στὰ νοσοκομεῖα
~— Αὐτὸ πίστευα κι ἐγὼ μέχρι ἐ-
χθὲς τὸ βράδυ, ἀλλὰ σήμερα τὸ πρωὶ
ἔστειλε κάποιον νὰ πάρῃ τὸ μπαοῦλό
της. Ἄν ἤμουν στὸ σπίτι δὲν θὰ τὴν
ἄφηνα ἔτσι. Ἀκοῦτε θράσος! ᾿Μὰ βρι-
σκόμουν στὸν χασάπη.
— Μπορεῖτε νὰ μοῦ τὴν περιγρἄ
φέτες
— Εἶναι γύρω στὰ σαράντα, γερο-
δεμένη, μὲ Γκρίζα μαλλιά- Ἐργαζό-
ταν στὸ σπίτι μου δέκα ὁλόκληρα
χρόνια.
,,47 ;
 - Μήπως λογοφέρατε μαζί της
τὴν Τετάρτη
-- Ὄχι. Ἄν γινόταν τέτοιο πρᾶ-
γμα θ᾿ ἀπέδιδα σ᾿ αὐτὸ τή φυγή της.
-- Πόσους ὑπηρέτες ἔχετε, κυρία
ους
μ —— Ἀλλη μία. Τὴν Ἀννυ, τὴν κα-
μαριέρα, μιὰ πολὺ καλὴ κοπέλλα.Ε-
χει τὸ νοῦ της στ᾿ ἀγόρια διαρκῶς,
ἀλλὰ ἅμα τὴν ἐπιβλέπῃς, ἀποδίδει
πολύ.
- Τὰ πήγαινε καλὰ μὲ τὴ μαγεί-
ρισσα;
——- Μάλωναν κάπου-κάπου ἀλλὰ
γενικὰ τὰ πήγαιναν καλά.
— Αὐτὴ ἡ κοπέλλα δὲν μπορεῖ νὰ
ρίξη καθόλου φῶς στὸ μυστήριο
—— Ὑποστηρίζει ὅτι δὲν μπορεῖ,
ἀλλὰ ξέρετε τοὺς ὑπηρέτες. Ἀλλη-
λοϋποστηρίζονται.
— Καλά, καλά, εἶπε 6 Πουαρώ.
θὰ πρέπει νὰ ἐξετάσω τὰ πράγματα
ἀπὸ κοντά. Ποῦ μενετὲς V ἔστελνε νὰ πάρη τὸ μπαοῦλο.
Μᾶς ἔδωσε τ᾿ ἄνομά της - κυρία
Τὸντ τὴν ἔλεγαν -- καὶ τὴν διεύθυν-
σί της ——— ὁδὸς Πρίγκηπος Ἀλβέρτου
᾿ 88 — καὶ ἔφυγε. Ο Παυαρῷ ἦταν
ἐνθουσιασμένος ποὺ θὰ ἀσχολεῖτο μὲ
κάτι ἐντελῶς καινούργιο γί αὐτόν,
ἀλλὰ μὲ προειδοποίησε νὰ μὴ μάθη
τίποτα 6 φίλος μας ὁ Τζάπ.
Ὅταν κάμποση ὥρα ἀργότερα χτύ-
πησε τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τῆς κυ-
ρίας Τόντ, μᾶς ἄνοιξε μιὰ ἄμορφη
κοπελίτσα μὲ στολὴ καμαριέρας καὶ
στὸ βάθος τὸῦ χὼλ φάνηκε- οἰκο-
δέσποινα.
-— Μὴ φεύγης Ἄννυ, φώναξε στὴν
κοπέλλα. Ο κύριος εἶναι ντετέκτιβ
καὶ θέλει νὰ σοῦ κάνη μερικὲς ἐρω-
τήσεις.
Η ἔκφρασι ποὺ πῆρε τὸ πρόσωπο
τ ς Ἀννυ ἦταν ἕνα μῖγμα ἀνησυχίας
καὶ περιεργείας. Ο Παυαρῷ εἶπε πὼς
ἤθελε νὰ μιλήση στὴν κοπέλλα ἰδιαι-
τέρως καὶ ἡ κυρία Τὸντ κατσούφιασε.
᾿οταν μείναμε μόνοι μὲ τὴν κοπέλλα
στὸ σαλονάκι, 6 Παυαρῷ τῆς εἶπε:
—— Κατ᾿ ἀρχήν, δεσποινὶς μου, πρέ-
πει νὰ τονίσω, πὼς ὅ,τι μᾶς πῆτε θὰ
εἶναι σοβαρὸ γιὰ μᾶς. Μόνον ἐσεῖς
μπορεῖτε νὰ ρίξετε λίγο φῶς στὸ σκο-
τάδι. Χωρὶς τὴ βοήθειά σας εἶναι ἀ-
νίσχυρος.
Η ἀνησυχία ἐξαφανίσθηκε ἀπὸ τὸ
πρόσωπό της καὶ ἡ περιέργειά της
μεγάλωσε.
- Θὰ σᾶς πῶς ὅ,τι ξέρω, κύριε,
ἀπάντησε.
——- Πολὺ ὡραῖα, ἔκανε 6 Παυαρῷ
καὶ τῆς χαμογέλασε φιλικά. Πρῶτα
πρῶτα νὰ μοῦ πῆτε τί σκέφτεσθε γιὰ
ὅλα αὐτά; Εἶστε πολὺ ἔξυπνη κοπέλ-
λα — αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὴν πρώτη
48
ματιάὶ Τί γνώμη ἔχετε γιὰ τὴν ἐξα-
φάνισι τῆς Ἑλίζας;
Η κοπέλλα πῆρε θάρρος ἀπὸ τὸν
φιλικὸ τρόπο τοῦ Παυαρῷ καὶ ξανοί-
χτηκε ἀμέσως σὲ συζητήσεις.
— Φταίει τὸ ἐμπόριο τῆς λευκῆς
c???" we}? ἔἒἶἕἒἔἳἰἕῢσἔᾆἒἷἷλἵἔἐ
τ , κανε.
νὰ τοὺς προσέχω. Νὰ μὴ μυρίζω ἀ-
ρώματα, μοῦ ἔλεγε, νὰ μὴ δέχωμαι
νὰ μὲ κερνοῦν ἄγνωστοι, ἔστω κι ἂν
δείχνουν πὼς εἶναι τζέντλεμαν. Αὐ-
τὰ μοῦ ἐπανελάμβανε διαρκῶς. Καὶ
τώρα ἔπεσε στὰ χέρια τους αὐτή. Χί-
λια τὰ ἑκατὸ αὐτὴ τὴ στιγμὴ θὰ ταἕ
ξιδεύη γιὰ τὴν Τουρκία ἢ γιὰ καμμιὰ
ἄλλη χώρα τῆς Ἀνατολῆς, ὅπου ἔ-
χουν πέρασι οἱ παχειὲς
Ο Παυαρῷ κατάφερε νὰ διατηρή-
ση τὴ σοβαρότητά του.
— Εἶναι κι αὐτὴ μιὰ ἄποψι, εἶπε.
Πτάνταςσὲ τέτοια περίπτωσι, δὲν θὰ
— Γιατί κύριε, Δὲν θὰ τῆς χρειά-
ζονταν τὰ ροῦχα της ἀκόμα κι ἐκεῖ,
.— Ποιός ἦρθε νὰ πάρη τὸ μπαοῦ-
λο;
—— Ο Κάρτερ Πάτερσον, κύριε. Ἐ-
νας ἀχθοφόρος.
— Ποιός τακτοποίησε τὰ πράγμα-
τά mg;
— Κανείς. Τὸ μπαοῦλό ἦταν ἤδη
ἕτοιμο καὶ δεμένο μὲ σχοινί.
—— ”A! Νά κάτι ἐνδιαφέρον. Αὐ-
τὸ ἀποδεικνύει πὼς ὅταν ἔφυγε τὴν
Τετάρτη, εἶχε πρόθεσι νὰ μὴν ξανα-
γυρίση. Καταλαβαίνετε, ἔτσι;
— Μάλιστα κύριε, ἔκανε ἡ Ἀννυ
λίγο σαστισμένη. Δὲν τὸ εἶχα σκεφθῆ
καθόλου. Ἀποκλείετε τελείως τὴν ἄ-
ποψί μου, δηλαδή; , —— Τί ἐπάγγελμα κάνεις
— Ὄχι ἀκριβῶς, ἀπάντησε 6 Που-
αρὼ καὶ πρόσθεσε: Μένατε στὸ ἴδιο
δωμάτια
- Ὄχι, σὲ χωριστά.
-- Μήπως εἶχε πῆ ἡ Ἐλίζα ὅτι
στενοχωριόταν γιὰ τίποτες Εἴσαστε
καὶ οἱ δυὸ εὐχαριστημένες ἐδῶ;
—- Δὲν ἀνέφερε ποτὲ ὅτι εἶχε σκο-
πὸ νὰ φύγῃ. Η θέσι της ἐδῶ ἦταν
πολὺ καλή. Βέβαια ἡ κυρία εἶναι λί-
γο παράξενη καὶ χώνει τὴ μύση της
παντοῦ, ἀλλὰ ἂν ἡ Ἐλίζα ἀποφάσιζε
νὰ ἀλλάξη σπίτι, δὲν θὰ ἔφευγε μὲ
τέτοιον τρόπο. Μὰ δὲν νομίζω. Περ-
νούσαμε καλά. Ο ἐνοικιαστής δὲν
μᾶς ἐνοχλεῖ καθόλου. Τὸ πρωὶ καὶ
τὸ βράδυ-τρώει μόνο, τὴν ὑπόλοιπη
μέρα λείπει στὸ Λονδῖνο. ᾿οπως καὶ
ἑ κύριος.
—- Τὸν συμπαθεῖτε τὸν κύριό σας;
— Μᾶλλον. Εἶναι ἥσυχος ἄνθρω-
πος καὶ λίγο φιλάργυρος.
— Μήπως θυμᾶστε τὰ τελευταῖα
λόγια τῆς Ἐλίζας πρὶν φύγη;
- Ναί, τὰ θυμᾶμαπ «Ἀν μείνη
καθόλου κομπόστα ἀπὸ ροδάκινο ἀπὸ
τὸ ἀπόγευμα», εἶπε, «θὰ τὸ φᾶμε τὸ
βράδυ. Θὰ κάνω καὶ πατάτες μὲ μπέ-
ϊκον». Λάτρευε τὴν κομπόστα ροδά-
κινο καὶ δὲν μοῦ κάνει κατάπληξι ἂν
μάθω ὅτι χρησιμοποίησαν τέτοια γιὰ
δόλωμα γιὰ νὰ τὴν παρασύρουν.
-- Η Τετάρτη ἦταν ἡ ωνηθισμέ-
νη-μξᾕιάτλῒίἓτἓὀθἶἶἝἘίξᾏι ἔβγαινε κά-
θε Τετάρτη κι ἐγὼ κάθε Πέμπτη.
Ο Παυαρῷ ἔκανε ἀκόμα λίγες ἐ-
ρωτήσεις καὶ εἶπε στὴν κοπέλλα ὅτι
μποροῦσε νὰ φύγῃ. Κατάφερε νὰ ἁ-
παλύνη τὸν θυμὸ τῆς κυρίας Τὸντ
ποὺ δὲν τὴν ἀφήσαμε νὰ παρευρεθῆ
στὴν ἀνάκρισι — 6 Παυαρῷ εἶναι κα-
ταπληκτικὸς σὲ κάτι τέτοια —— καὶ
μετὰ τὴν ρώτησε κι ἔμαθε ὅτι 6 ἄν-
τρας της δούλευε σὲ μιὰ μεγάλη ἑται-
ρία τοῦ Λονδίνου καὶ ὅτι γύριζε στὸ
σπίτι πάντοτε μετὰ τὶς ἕξη.
— Θὰ εἶναι ἀναστατωμένος μ᾿ αὖ-
τὴν τὴν παράξενη ἱστορία, ἔτσι; ρώ-
τησε 6 Πουαρὠ.
—- Μπά, αὐτὸν δὲν τὸν ἀναστατὠ-
νει τίποτα, δήλωσε ἡ κυρία Τόντ.
Μοῦ εἶπε νὰ μὴ στενοχωριέμαι καὶ
νὰ προσλάβω ἄλλη μαγείρισσα. Εἶναι
τόσο ἤρεμος, ποὺ μερικὲς φορὲς μοῦ
δίνει στὰ νεῦρα. Μοϋ εἶπε ὅτι μιὰ ἀ-
χάριστη γυναῖκα εἶναι μεγάλος μπε-
λᾶς.
—- Καὶ 6 ἐνοικιαστὴς τὸῦ σπιτιοῦ,
κυ ία;
ἱ- Θὰ ἐννοῆτε τὸν κύριο Σίμπσον.
Τρώει τὸ πρωὶ καὶ τὸ βράδυ ἐδῶ χω-
ρὶς ν᾿ ἀνακατεύεται σὲ τίποτα ἄλλο.
— Ἐργάζεται σὲ μιὰ τράπεζα.
Η γυναῖκα ἀνέφερε τὸ ἄνομα τῆς
τραπέζης καὶ ἀνατρίχιασα ὅταν θυ-
μήθηκα τὴν εἴδησι ποὺ εἶχα διαβά-
σει στὸ «Ντέηλυ Ντισ-πάτς».
—— Εἶναι μήπως νεαρός; ρώτησε ὁ
Πουαρὼ.
- Νομίζω πὼς εἶναι 28 χρονῶν.
Ἔνας εὐγενικὸς καὶ πολὺ ἥσυχος
νέος. .
-- Θὰ ἤθελα νὰ τὸν ρωτήσω ὡρι-
σμένα πράγματα, ὅπως καὶ τὸν σύζυ-
γ όσας, ἂν εἶναι δυνατόν. Θὰ ξανάρ-
θω τὸ βράδυ. Σᾶς συμβουλεύω νὰ ἀ-
ναπαυθῆτε λίγο, κυρία μου. Φαίνεστε
χοἳΪρΙαὺΞἴάἳ᾿Τὸντ ἄρχισε νὰ μᾶς ἀρα-
διάζη τί εἶχε κάνει ἀπὸ τὸ πρωὶ. Ο
Παυαρῷ τὴν διέκοψε εὐγενικά, χαι-
ρετήσαμε καὶ φύγαμε ἀπὸ τὸ σπίτι.
— Περίεργη σύμπτωσις, εἶπα μό-
λις βρεθήκαμε ἔξω. Ο Σάμμυ Νταί-
ηβις ποὺ ἐξαφανίστηκε, ἐργαζόταν
 στὴν ἴδια τράπεζα μὲ τὸν Σίμπσον.
Λὲς νὰ ὑπάρχῃ καμμιὰ σχέσις μετα-
ξύ τους;
Ο Παυαρῷ χαμογέλασε.
— Ἀπὸ τὴ μιὰ ἕνας τραπεζιτικὸς
ὑπάλληλος τὸ ἔσκασε κι ἀπὸ τὴν ἄλ-
λ ημιὰ μαγείρισσα ἐξαφανίστηκε, εἴ-
πε. Εἶναι δύσκολο νὰ βρῆς τί σχέση
ὑπάρχει μεταξὺ τῶν γεγονότων, ἐκτὸς
καὶ ἂν ὑποθέσης πὼς ὁ Νταίηβις ἔ-
κανε ἐπίσκεψι στὸν Σίμπσον, ἐρω-
τεύθηκε τὴν μαγείρισσα καὶ τὴν ἔπει-
σε νὰ ἐξαφανισθῆ μαζί του!
Γέλασα μὲ τὸ ἀστεῖο του, ἀλλὰ 6
Πθυ-αρἓυἷῢατιἲΐἆἓἶνἳἳθἶἶἓἓἓἇις, μουρ-
μ,ουἰΙἳἼθόἘίεδιοκθοθαίζὶάιδή) ξὰδνῒτἵἧ-εὰἶιέιἒιὴν. 6
δὸν Πρίγκηπος Ἀλβέρτου καὶ εἴδαμε
τὸν Τὸντ καὶ τὸν Σίμπσον. Ο πρῶτος
ἦταν ἕνας μελαγχολικὸς ἄνδρας μὲ
χλωμὸ πρόσωπο, γύρω στὰ σαράντα.
— Ὤ, ναί, εἶπε. Η Ἐλίζα. Πολὺ
καλὴ μαγείρισσα καὶ οἰκονόμος. Ξέ-
ρετε, ἐπιμένω πολὺ στὸ ζήτημα τῆς
οἰκονομίας.
--Πῶς ἐξηγεῖτε τὴν ξαφνικὴ ἀ-
ναχώρησί της;
— Ὠ, μουρμούρισε 6 Τόντ, ξέρε-
τε φαντάζομαι ἀπὸ ὑπηρέτες... Η γυ-
ναῖκα μου εἶναι νευρική. Τὸ πρόβλη-
μα δμὼς είναι πολὺ άπλό. Νὰ προσλά-
βουμε μιὰ ἄλλη μαγείρισσα. Τί θὰ
βγῆ μὲ τὴ στενοχώρια;
Ο Σίμωσονδὲν μᾶς βοήθησε περισ-
σότερο. Ἦταν ἕνας λεπτὸς νεαρὸς μὲ
γυαλιά.
— Τὴν ἔβλεπα πολὺ σπάνια, ἀ-
πάντησε στὴν ἐρώτησι τοῦ Πουαρώ.
Ἦταν κάπως ἡλικιωμένη, ἔτσι; Τὴν
Ἄννυ τὴν ἔβλεπα συχνότερα. Πολὺ
καλὴ κοπέλλα καὶ πολὺ ἐξυπηρετικᾕή.
- οί σχέσεις μεταξὺ τῶν δύο γυ-
ναικῶν ἧσαν καλές;
Ο Σίμωσονδὲν ἤξερε, ἀλλὰ ὑπέθε-
τε πὼς ἦταν καλές.
— Λοιπόν, ὅπως βλέπεις φίλε μου,
δὲν μάθαμε τίποτα τὸ σοβαρό, εἶπε ὁ
Παυαρῷ ὅταν βγήκαμε ἀπὸ τὸ σπίτι.
Η ἀναχώρησί μας εἶχε καθυστερή-
σει ἀπὸ τὴν φλυαρία τῆς κυρίας Τόντ
πο ὺἐπανέλαβε ὅ,τι μᾶς εἶχε πῆ μὲ
περισσότερες λεπτομέρειες.
—— Ἀπογοητεύθηκες; ρώτησα. Πε-
ρίμενες νὰ μάθης τίποτα;
- Κάτι μποροῦσα νὰ μάθω, εἶπε
6 Πουαρώ. ἀλλὰ δὲν βασιζόμουν σ᾿
αὐτό. ᾿ εἶχε μοῦσι. Μὲ ρώτησε ἂν ἤμουν ἡ
Τὴν ἄλλη μέρα πήραμε ἕνα γράμ-
μα ἀπὸ τὴν κυρία Τὸντ. Πληροφο-
ροῦσε τὸν Παυαρῷ ὅτι ἔπρεπε νὰ στα-
ματήση τὴν ἔρευνα, γιατὶ εἶχε ἀπο-
φασίσει νὰ πάρῃ ἄλλη μαγείρισσα.
Fix: ἐσωκλείσει καὶ μιὰ λίρα γιὰ τὰ
τυχὸν ἔξοδα. Ὅπως καταλαβαίνετε,
ὁ Παυαρῷ ἔγινε ἔξω φρενῶν καὶ ὡρ-
κίσθηκε νὰ μὴ σταματήσῃ ἂν δὲν μά-
θαινε τί εἶχε συμβῆ.
— Πῶς; τὸν ρώτησα, κι αὐτὸ τὸν
καλμάρησε κάπως.
-Πρῶτα - πρῶτα θὰ δημοσιεύ-
σουμε σὲ ὅλες τὶς ἐφημερίδες αὐτὴν
τὴν ἀγγελία: «Ἄν ἡ Ἐλίζα θελήση
νὰ ἐπισκεφθῆ αὐτὴ τὴ διεύθυνσι, θὰ
μάθῃ κάτι ἀπὸ τὸ ὁποῖα θὰ κερδίσῃ
πολλά3>. Νὰ τὸ βάλης σὲ ὅλες τὶς ἐ-
φημερίδες, Χάστιγκς. Ὅσο γιὰ μένα,
θὰ κάνω μιὰ δική μου ἔρευνα.
Τὸν ξαναεῖδα τὸ βράδυ, ὁπότε μοῦ
ἐξιστόρησε τὶς ἐνέργειές του.
-- Πέρασα ἀπὸ τὸ γραφετο τοῦ
Τόντ. Ἦταν ἐκεῖ τὴν Τετάρτη καὶ ἐξ
ἄλλου ἔχει πολὺ καλὴ φήμη. Ὅσο
γιὰ τὸν Σίμσον, πῆγε τὴν Τετάρτη,
ἀλλὰ τὴν Πέμπτη ἦταν ἄρρωστοί κι
ἔμεινε στὸ σπίτι. Δὲν εἶχε πολλὰ πά-
ρε-δῶσε μὲ τὸν Ντέηβις. Τίποτε τὸ
παράξενο σὲ ὅλα αὐτά. Μοῦ φαίνεται
ὅτι πρέπει νὰ στηρίξουμε ὅλες τὶς ἐλ-
πίδες μας στὴν ἀγγελία.
Η ἀγγελία δημοσιεύθηκε μιὰ ὁλό-
κληρη ἑβδομάδα καὶ 6 Παυαρῷ περί-
μενε ὑπομονετικὰ σκαλίζοντας τὸ ,τα-
χυδρομετο του σχολαστικὰ κάθε μέρα.
Τελικὰ τὴν Τετάρτη πληρωθήκαμε
γιὰ τὴν ἀναμονή μας. Η Ἐλίζα Ντὰν
ἦρθε στὸ διαμέρισμά μας καὶ ὴταν ἀ-
κριβῶς ὅπως τὴν εἶχε περιγράφει ἡ
κυρία Τόντ.
—— Διάβασα τὴν ἀγγελία σας καὶ
᾿ἦρθα, εἶπε, Σκέφθηκα ὅτι θὰ κάνατε
λάθος, ἀφοῦ ἔχω πάρΞι ἤδη τὴν κλη-
ρονομιά.
Ο Παυαρῷ ἐξέτασε τὴ γυναῖκα
προσεκτικὰ καὶ τῆς πρόσφερε ἕνα κά-
θισμα. . σήμερα τὸ ἀπόγευμα». Τὸν ρώτησα
—— Η ἀλήθεια εἶναι, εἶπε, ὅτι ἡ
κυρία Τὸντ ἀνησύχησε πολύ. Φοβή-
θηκε μήπως πάθατε κακό.
- Ὥστε δὲν ἔλαβε τὸ γράμμα
μους ρώτησε ἔκπληκτη ἡ Ἑλίζα.
— Δὲν ἔλαβε τίποτα δικό σας, εἴ-
πε ὁ Πουαρώ. Θέλετε νὰ μοῦ τὰ διη-
γηθῆτε ὅλα ἀπ᾿ τὴν ἀρχής
Η Ἐλίζα Ντὰν δὲν ἔφερε καμμιὰ
ἀντίρρησι καὶ ἄρχισε τὴν ἀφήγησί
της.
— Καθὼς γύριζα στὸ σπίτι τὴν
Τετάρτη τὸ βράδυ καὶ ἤμουν πολὺ
κοντὰ μὲ σταμάτησε κάποιος κυριος.
Ἤταν ψηλός, φοροῦσε καπέλλο καὶ
Ἐλίζα Ντὰν καὶ ὅταν τοῦ ἀπάντησα
καταφατιχά, εἶπε: «Πῆγα σπίτι καὶ
μοῦ εἶπαν πὼς θὰ σᾶς συναντοῦσα στὸ
δρόμο. Μὶς Ντάν, ἔρχομαι κατ᾿ εῦ-
θεἵαν ἀπὸ τὴν Αὐστραλία γιὰ νὰ σᾶς
βρῶ. Ξέρετε τὸ ἄνομα τῆς γιαγιᾶς
σας;» Ἀπάντησα πὼς ἦταν Ταίην
Ἐμτ. «Ἀκριβῶς», μοῦ εἶπε. «Λοιπὸν
μὶς Ντάν, σᾶς πληροφορῶ πὼς ἡ για-
γιά σας εἶχε μιὰ πολὺ στενὴ φίλη,
τὴν Ρόζα Λήτς. Η φίλη της αὐτὴ
πῆγε στὴν Αὐστραλία ὅπου παντρεύ-
τῃκε μὲ κάποιον [πλούσια. Τὸ ζευγά-
ρι πέθανε πολὺ γρήγορα καὶ ἡ για-
γιά σας κληρονόμησε τὴν περιουσία
τους. Πέθανε κι αὐτὴ πρὶν ἀπὸ λίγες
μέρες καὶ σᾶς κληροδότησε ἕνα σπίτι
στὴν Ἀγγλία κι ἕνα χρηματικὸν πο-
σόν»,
x Τὰ ἔχασα τελείως, συνέχισε ἡ
Ἐλίζα Ντάν, Γιὰ μιὰ στιγμὴ ἔβαλα
ἄσχημα πράγματα μὲ τὸ νοῦ μου,
ἀλλὰ αὐτὸς 6 κύριος τὸ κατάλαβε καὶ
μοῦ χαμογέλασε. Μοῦ ἔδωσε κάτι
χαρτιὰ νὰ τὰ δῶ. Μοῦ ἔδωσε ἕνα
ἷἑἒἴἒζζἰαὶ ἶἓἒὀσετᾞᾟτἶἒλᾒἕἶἕἷἇεᾇἕἒ
καὶ τὴν κάρτα του. Ἦταν ὁ κύριος
Κρόσετ. «Ὑπάρχουν δμὼς δυὸ δροι,
πρόσθεσε. Η πελάτισσά μας ὴταν λί-
γο ἐκκεντρικὴ ξέρετε. Η διαθήκη 6-
ρίζει ὅτι πρέπει νὰ παραλάβετε τὸ
σπίτι πρὶν ἀπὸ αθριο τὸ μεσημέρι. Ο
δεύτερος δρος δὲν εἶναι καὶ τόσο ση-
μαντικός. Λέει ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἐ-
ξασκῆτε τὸ ἐπάγγελμα μιᾶς ὑπηρέ-
τριας». «Μὰ κύριε Κρόσετ, εἶμαι μα-
γείρισσα ἀναφώνησα. Δὲν σᾶς τὸ εὶ-
παν στὸ σπίτι;» Ο κύριος Κράσει
μοῦ εἶπε πὼς εἶχε σχηματίσει τὴν
ἐντύπωσι ὅτι ἤμουν γκουβερνάντα.
Τὸν ρώτησα ἂν θὰ ᾿ἔχανα τὴν κληρο-
νομιὰ καὶ μοῦ ἀπήντησε ὅτι σὰν συμ-
βολαιογράφος, ἤξερε πῶς νὰ ἐξαπα-
τήση τὸ νόμο. «Ὁ μόνος τρόπος νὰ
τὰ καταφέρουμε, εἶναι νὰ δηλώσετε
ὅτι ἐγκαταλείψατε τὸ ἐπάγγελμά σας
πῶς μποροῦσε νὰ γίνῃ αὐτὸ καὶ μοῦ
γαμογέλασε; «Ἀγαπητή μου μὶς
Ντάν, μπορεῖτε νὰ ἐγκαταλείψετε τὴ
δουλειά σας ὅποτε θέλετε χωρὶς νὰ
χάσετε τὰ πράγματά σας. Η κυρία
σας θὰ καταλάβῃ. Πρέπει ὁπωσδήπο-
τε νὰ πάρετε τὸ τραῖνο τῶν ἔντεκα
καὶ πέντε ἀπὸ τὸν σταθμὸ τοῦ Κὶνγγς
Κρός. Μπορῶ νὰ σᾶς δώσω δέκα λί-
ρες γιὰ τὰ ἔξοδα τοῦ ταξιδιοῦ. Ὁσο
γιὰ τὴν κυρία σας, γράψτε της δυὸ
λόγια. Θὰ τῆς πάω τὸ σημείωμα 6
ἴδιος καὶ θὰ τῆς ἐξηγήσω πῶς ἔχουν
τὰ πράγματα». Συμφώνησα καὶ θστε-
ρα ἀπὸ ὥρα ἔφτανα μὲ τὸ τραῖνο στὸ
Κάμπερλαντ. Πίστευα ὅτι ἦταν ἕνα ἀ-
πὸ αὐτὰ τὰ πράγματα ποὺ γράφουν ᾿
οἱ ἐφημερίδες. Φτάνοντας στὴν διεύ-
θυνσι ποὺ μοῦ εἶχε δώσει 6 συμβολαι-
ογράφος δμὼς — ἑνὸς ἄλλου συμβο᾿
λαιογραφείου - τὰ βρῆκα ὅλα ἔν τά-
ξει. Ἐπρόκειτο γιὰ ἕνα πολὺ ὡρατο
49
σπιτάκι καὶ γιὰ ἕνα εἰσόδημα τριακο-
σίων λιρῶν τὸ χρόνο. Οἱ συμβολαιο-
γράφοι δὲν ἤξεραν πολλὰ πράγματα
γί αὐτὸ τὸ ζήτημα. Τοὺς εἶχε γρά-
ψει κάποιος ἀπὸ τὸ Λονδῖνο νὰ μοῦ
δώσουν αὐτὸ τὸ σπίτι καὶ ἑκατὸν πε-
νῆντα λίρες γιὰ τοὺς πρώτους ἕξη μῆ-
νες. Ο κύριος Κράσει μοῦ ἔστειλε τὰ
πράγματά μου, μὰ δὲν ἔλαβα καμμιὰ
εἴδησι ἀπὸ τὴν κυρία μου. Ὑπέθεσα
ὅτι δὲν ἦταν εὐχαριστημένη καὶ ὅτι
τὴν πείραξε ἡ τύχη μου. Κράτησέ καὶ
τὸ μπαοῦλό μου καὶ ἔστειλε τὰ πρά-
γματά μου τυλιγμένα σὲ ἐφημερίδες,
Φυοῦκά, ἀφοῦ δὲν πῆρε τὸ γράμμα
μου, ποιός ξέρει τί θὰ σκέφτεται γιὰ
ένα.
p; Ο Παυαρῷ εἶχε ἀκούσει προσεκτι-
κὰ τὴν ἀφήγησι καὶ τώρα χαμογέλα-
σε εὐχαριστημένος.
- Εὐχαριστῶ, μίς, εἶπε. Ὑπῆρχε,
ὅπως τὸ μαντέψατε ἕνα μικρὸ λάθος.
Ἐπιτρέψτε μου νὰ σᾶς ἀποζημιώσω
γιὰ τὰ ἔξοδα ποὺ κάνατε νὰ ἔρθετε
ὢ ἐδῶ.
ςὉ Παυαρῷ ἔδωσε στὴ γυναῖκα ἕνα
φάκεᾙο.
— Θὰ γυρίσετε ἀμέσως στὸ Κάμ-
περλαντς τὴν ρώτησε. Προσπαθῆστε
νὰ μὴν ξεχάσετε τὴν τέχνη σας. Πρέ-
πει νὰ ξέρουμε καὶ κάτι ἄλλο σὲ πε-
ρίπτωσι ποὺ τὰ πράγματα δὲν πᾶνε
καλά.
-- Εὐκολόπιστη, μοῦ εἶπε 6 Πουα-
ρώ, μόλις ἔφυγε ἡ γυναῖκα. Πᾶμε,
δμως, δὲν ἔχουμε καιρὸ γιὰ χάσιμο.
Δῶσε μου ἕνα χαρτὶ νὰ γράψω δυὸ
λόγια στὸν Τζάπ. Καὶ τρέξε νὰ φέ-
ρης ἕνα ταξί.
Ὅταν γύρισα μὲ τὸ ταξί, 6 Πουα-
ρὼ μὲ περίμενε στὴν πόρτα.
—— Ποῦ πᾶμε ρώτησα μὲ ἀγωνία.
-Πρῶτα - πρῶτα νὰ στείλουμε
τὸ σημείωμα μ᾿ ἕναν εἰδικὸ ἀγγελια-
φό ο.
ροταν τὸ φρόντισε αὐτό, γύρισε
στὸ ταξὶ καὶ ἔδωσε στὸν ὁδηγὸ τὴν
διεύθυνσι τῶν Τὸντ.
—- Πάλι ἐκεῖ θὰ πᾶμε λοιπόν:
γκρίνιασα.
——- Βεβαίως, ἂν καὶ νομίζω ὅτι ἔ-
χουμε ἀργήσει. Τὸ πουλάκι μας θὰ
ἔχῃ πετάξει.
- Ποιό εἶναι τὸ ,πουλάκι pang; ρώ-
τησα παραξενεμένος.
- Μὰ... 6 Σίμσον, ἀπάντησε 6
Πουαρὼ.
—- Τί i
— Ἔλα Χάστινγκς, μὴ μοῦ πῆς
πὼς δὲν κατάλαβες!
-- Τὸ μόνο ποὺ κατάλαβα εἶναι
ὅτι ξεφορτώθηκαν τὴ μαγείρισσα, ὰ-
πάντησα λίγο πειραγμένος. Γιατί ὅ-
μως Γιατί ἤθελε 6 Σίμωσοννὰ φύγῃ
50
ἡ Ἐλίζα ἀπὸ τὸ σπίτι; Μήπως ξέρει
τίποτα γιὰ λογαριασμό τους
- Ἀπολύτως τίποτα.
:2:::2*f:3‘::“ἔἕωἕἆἔἒζυεἷβηωἰἒἡ
πάλληλος, ὅπως φαίνεται στὰ μάτια
—- Τότε; ὅλων.
— Ἤθελε κάτι δικό της. — Καὶ ὁ Ντέηβις;
—— Χρήματας Τὴν κληρονομιά ἀ- -- Εἶναι ἀπίστευτα, καὶ δμὼς φί-
πὸ τὴν Αὐστραλίας λε μου, μόνο μιὰ ἐξήγησι μπορεῖ νὰ
—— Ὄχι, φίλε μου... Κάθε ἄλλο... δοθῆ. Μιὰ ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες δυ-
Ἤθελε ἕνα παλιὸ μεταλλικὸ μπαοῦ- σκολίες ποὺ ἔχει νὰ ἀντιμετωπίση ἕ-
λο! νας δολοφόνος εἶναι ἡ ἐξαφάνισις τσί
Τὸν κοίταξα παραξενεμένος. Η ἀ- πτώματος τοῦ θύματος του. Μὰ 6 Σίμ-
πάντησις αὐτὴ μο ὑφάνθηκετόσο ἀπί- σον τὰ πρόβλεψε ὅλα. Μοῦ χτύπησε
θανη, [ποὺ πίστεψα ὅτι μοῦ τὴν ἔδω- δμὼς ἄσχημα τὸ γεγονὸς ὅτι ἀφοῦ ἡ
σε γιὰ νὰ μὲ μπερδέψη. Μὰ παρα- Ἐλίζα σκόπευε νὰ γυρίσῃ στὸ σπίτι
τήρησα πὼς τὸ ὕφος του ἦταν πολὺ -- ἀπόδειξις τούτού εἶναι ἡ κατάθε-
σοβαρό. σις τῆς καμαριέρας γιὰ τὴν κομπό-
- Μὰ μποροῦσε περίφημα νὰ ἀ- στα — πῶς ὴταν ἕτοιμο τὸ μπαοῦλό
γοράση ἕνα ἂν τοῦ χρειαζόταν, εὶπα. της ὅταν ἦρθαν καὶ τὸ ζήτησαν; Ο
- Δὲν τοῦ ἔκανε ἕνα ὁλοκαίνουρ- Σίμωσονἦταν αὐτὸς ποὺ εἶπε στὸν Κάρ-
γιο μπαοῦλο. Ἤθελε ἕνα μπαοῦλα πα- τερ Πάτερσον νὰ πάῃ στὸ σπίτι τὴν
λιοῦ στὺλ γιὰ νὰ ἐμπνέη σεβασμό. Παρασκευὴ καὶ τοῦ ἔδεσε τὸ μπαοῦ-
— Πουαρώ, φώναξα, μοῦ φαίνεται λο μὲ σχοινὶ τὴν Πέμπτη τὸ ἀπόγευ-
πὼς τὸ παρατραβᾶς τὸ ἀστετο. Μὲ κο- μα. Ποιός θὰ μποροῦσε νὰ ὑποπτευθῆ
κοἴδεύεις; τὸ παραμικρό; Μιὰ μαγείρισσα ἔφυ-
Ο φίλος μου μὲ κοίταξε κατάμα- γε καὶ ἔστειλε νὰ πάρη τὸ μπαοῦλό
τα. της, τὸ ὁποτον εἶναι κλειστὸ καὶ θὰ
-- Ἀντίθετα μὲ τὸν Σίμσον, Χά- ἀφεθῆ σ᾿ ἕνα σταθμὸ τοῦ Λονδίνου
στινγκς, δὲν ἔχεις μυαλὸ καὶ ἴχνος στὸ ἄνομά της. Τὸ ἀπόγευμα τὸῦ
φαντασίας, μοῦ εἶπε. Ἄκουσε λοιπόν: Σαββάτου 6 Σίμωσονπάντα μεταμφιε-
Τὴν περασμένη Τετάρτη 6 Σίμωσον σμένος σὲ Αὐστραλὸ παραλαμβάνει τὸ
παρέσυρε τὴν μαγείρισσα στὴν παγί- μπαοῦλο, βάζει μιὰ καινούργια διεύ-
δα. Δὲν ὴταν δύσκολο νὰ φτιάση τὸ θυνσι καὶ τὸ στέλνει κάπου ὅπου θὰ
ἐπισκεπτήριο καὶ τὸ χαρτὶ μὲ τὴ φίρ- περιμένουν νὰ τὸ παραλάβῃ ὁ ἰδιο-
μα τῶν Αὐστραλῶν συμβολαιογράφων. κτήτης του. Ὅταν ἀρἒςίζη νὰ μυρί-
Ἐπίσης χάλασε ἑκατὸν πενῆντα λί- ζη τὸ πτῶμα, οἱ ὑπάλληλοι θὰ ἀναί-
ρες καὶ ἑνὸς χρόνου ἐνοίκιο γιὰ τὸ ξουν τὸ μπαοῦλό καὶ κανεὶς δὲν θὰ
σπίτι. Η μὶς Ντὰν δὲν τὸν ἀνεγνώρι- μπορέση νὰ συσχετίση τὸ ἔγκλημα μὲ
σε γιατὶ ἡ γενειάδα καὶ ἡ ἀλλαγμέ- τὸν ἔνοικο τῶν Τδντ... Ἀ, φτάσαμε.
νη ἀσφαλῶς προφορὰ του τὸν εἶχαν Ο συλλογισμὸς τοῦ Παυαρῷ ἦταν
μεταμορφώσει τέλεια. Αὐτὰ ἔγιναν σωστός. ἀκόπωςπάντα. Ο Σίμωσονεἴ-
τὴν Τετάρτη, ὅταν 6 Σίμωσονεἶχε ἤδη χε ἐγκαταλείψει τὰ πάντα πρὸ δύο
κλέψει τὶς ὁμολογίες τῶν πενῆντα χι- ἡμερῶν, μὰ δὲν ἦταν γραφτό του νὰ
λιάδων λιρῶν. ἀπολαύσῃ τὰ ἀγαθὰ τοῦ ἐγκλήματός
—— Ο Σίμσονς Μὰ δὲν λεγόταν του. Χάρις στὶς ἐνέργειες τῆς ἀστυ-
Ντέηβις ὁ κλέφτης; νομίας, ἀνακαλύφθηκε πάνω σ᾿ ἕνα
——- Χάστινγκς, ἔχεις τὴν καλωσύ- ὑπερωκεάνειο, νὰ ταξιδεύη πρὸς τὴν
νη νὰ μ᾿ ἀφήσης νὰ συνεχίσας Ο Ἀμερική.
Μέσα ἀπὸ ἕνα μπαοῦλό σ᾿ ἕνα ἐ-
Σίμωσον ἤξερε πὼς θὰ ἀνακάλυπταν
τὴν κλοπὴ τὴν Πέμπτη τὸ ἀπόγευμα. παρχιακὸ σταθμὸ ἄρχισε νὰ βγαίνῃ
Δὲν πῆγε στὴν δουλειά του τὴν Πέμ- μιὰ ᾿τρομερὴ Ξρώμα. Τὸ ἄνοιξαν καὶ
πτη καὶ καιροφυλάκτησε ἔξω ἀπὸ τὴν ἀνακάλυψαν τὸ πτῶμα τοῦ Νταίηβις.
τράπεζα περιμένοντας νὰ πάῃ 6 Ντέ- Η μία. λίρα ποὺ εἶχε στείλει ἡ κυρία
ηβις γιὰ φαγητό. Μπορεῖ νὰ τοῦ ὡμο- Τὸντ στὸν Παυαρῷ δὲν χαλάσ-τηκε
λόγησε τὴν κλοπὴ καὶ νὰ τοῦ εἶπε ποτέ. Ο Πουαρ ὼτὴν ἔβαλε σὲ κάδρο
ὅτι θὰ μοιράζονταν τὸ ποσόν, Πάντως καὶ τὸ κάδρο τὸ κρέμασε στὸ σαλόνι
τὸν ἔπεισε νὰ τὸν συνοδεύση μέχρι τὸ τοῦ σπιτιοῦ του.
σπίτι τῶν Τόντ. Η καμαριέρα εἶχε - Ὅποτε τὸ βλέπω, θὰ καθαρίζη
ἔξοδο καὶ ἡ κυρία εἶχε πάει γιὰ ψώ- τὸ μυαλό μου, Χάστινγκς, μοῦ λέει
νια. Συνεπῶς δὲν ὑπῆρχε κανένας στὸ συχνά. Δὲν πρέπει νὰ περιφρονοῦμε
σπίτι. ᾿ῼταν ἀνακαλυφθῆ ἡ ἐξαφά- ποτὲ μιὰ συνηθισμένη ὑπόθεσι. Η ἑ-
νισις τὸῦ Ντέηβις καὶ ἡ κλοπὴ τῶν 6- ξαφάνισι μιᾶς μαγείρισσας εἶχε σκοπὸ
μολογιῶν, τὰ πράγματα θὰ ἦσαν πο- νὰ καλύψῃ ἔνα στυγερὸ ἔγκλημα. Η
λὺ ἁπλᾶ. Ο Ντέηβις εἶναι ἔνοχος. Ο ὑπόθεσις αὐτὴ ἦταν μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ
Σίμωσονδὲν ἔχει νὰ φοβηθῆ τίποτα καὶ ἐνδιαφέρωσες τῆς καριέρας μου.
....._._____...\

,ἆθᾋᾙῢᾙ ΣΜΟΣ
ιε . γ ,
βε. Πρὶν ἀπὸ μερικὰς ἑβδομάδας ὁ Γενικὸς Γραμ-
ματεὺς Ἀθλητισμοῦ κ. Κωνστ. Ἀσλανίδης ἔδωσε
βαρυσήμαντον συνέντευξιν ἀπὸ τὸν Σταθμὸν Τη-
λ

Ξ- ἐ λεορἁσεως τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων σχετικῶς μὲ -

τὴν ἐπικρατοῦσαν κατάστασιν εἰς τὸν ἑλληνικὸν
_J ->᾿ '1h. :-a-_.--‘J ἀθλητισμὸν καὶ τὴν ἀναμορφωτικὴν προσπάθειαν
ἡ ὁποία ἀνελήφθη ὑπὸ τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνή-
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔθλΗΠΣΜΟΥ σεως εἰς τὸν τομέα τὸῦ ἀθλητισμοῦ, ὥστε ἡ γε-
νἐτειρα τοῦ ὀλυμπιακοῦ φωτὸς νὰ γίνῃ καὶ πάλιν

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ
«Ἡ ἐπικρατοῦσα εἰς τὸν Ἑλληνι-
κὸν Ἀθλητισμὸν κατάστασις κατὰ
τὴν ἡμέραν τῆς Ἐπαναστάσεως, ἦτο
μία μικρογραφία τῆς καταστάσεως
τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, ἡ δὲ ἐξουσία
τῆς Γ.Γ.Α. ἐπὶ τῶν ἀθλητικῶν πρα-
γμάτων ἦτο σκιώδης.
Χωρὶς καμμίαν ὑπερβολὴν ὁ χαρα-
κτηρισμὸς τῆς Γεν. Γραμματείας Ἀ-
θλητισμοῦ ὡς διανομέως τῶν ἐσόδων
τὸῦ Ἀθλητισμοῦ κατ᾿ ἐπιταγὴν τῶν
διαφόρων κομματαρχῶν πρὸς τοὺς
διαφόρους συλλόγους καὶ πρὸς τὰ
διάφορα στάδια, ἄνευ οὐδενὸς προ-
γραμματισμοϋ, ἀποδίδει τὴν πραγμα-
τικὴν εἰκόνα τῆς ἐπικρατούσης κατα-
στάσεως εἰς τὸ μόνον καὶ ἁρμόδιον
Κρατικὸν ᾿οργανον ἐπὶ τῶν ἀθλητι-
κῶν γενικῶς προβλημάτων.
Παραλλήλως, εἰς τὰς Διοικήσεις ἐ-
πεκράτει πλήρης παραγοντισμὸς καὶ
συναλλαγή. Τὸ μόνον ἑνιδαφέρον τῶν
ἐκλεγομένων ἦτο τὸ πῶς θὰ ἐιπανε-
ξελέγοντο. Τὰ προβλήματα τῶν συλ-
λόγων των ὴσαν ἄγνωστα εἰς αὐτούς.
Ο δείκτης τῶν ἀθλητικῶν μας ἐ-
πιτευγμάτων εὑρίσκετο εἰς τὸ μηδέν.
Πολλὰ στοιχεῖα ἀποδεικνύουν ὅτι τὸ
Πρωτάθλημα οὐδεμίαν σχέσιν εἶχε
μὲ τὴν δυναμικότητα τῶν ἀγωνιζομέ-
νων Σωματείων. Ἁπλῶς ἀναφέρω ὅτι
εἰς κατάστασιν μεγάλου σωματείου ἀ-
νευρέθησαν ποσὰ διατεθέντα εἰς ἑτέ-
ρας ὁμάδας, εἰς παίκτας ἀντιπάλων ὀ-
νομαστικῶς ἀναφερομένων ὡς καὶ
εἰς διαιτητάς, εἰς ἐπόπτας γραμμῶν
καὶ παράγοντας. Η γνωστὴ εἰς ὅλους
κατάστασις εἶχεν ἐπιδράσει ἐπὶ τῆς
ἐμπιστοσύνης τῶν διαγωνιζομένων εἰς
τὸ ΠΡΟ-Ηυ μὲ ἀποτέλεσμα τὴν πτῶ-
σιν τούτου καὶ κατ᾿ ἀνάγκῃσιτὴν μεί-
ωσιν τοῦ μοναδικοῦ ἐσόδου τοῦ Ἀ-
θλητισμοῦ.
πρωτοπόρος τῆς ἀθλητικῆς ἰδέας. fro πλῆρες κεί-
μενον τῆς συνεντεύξεως τοῦ κ. Γενικοῦ Γραμμα-
τἐως ἔχει ὡς ἑξῆς :
Αἱ ἐθνικαί μας ὁμάδες συνεκρο-
τοῦντο προχείρως ὀλίγας ἡμέρας πρὸ
τῆς διεξαγωγῆς τοῦ ἀγῶνος καὶ εἶναι
συζητήὐιμον ἐὰν αἱ προπονήσεις των
ὑπερέβαινον τὰς δύο.
Τὸ ἀσθενὲς φῦλον δὲν ἠδύνατο νὰ
εἰσέλθη εἰς τὰ στάδια καὶ τὰ γήπεδα,
τόση ἦτο ἡ χυδαιότης τῶν ἐκδηλώσε-
ων φιλάθλων καὶ παικτῶν.
Η διαιτησία ἦτο ἀνύπαρκτος. Οἱ
διαιτηταὶ ἐπροπηλακίζοντο, ἐδέροντο
καὶ ὑβρίξοντο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ με-
τακαλοῦνται διαιτηταὶ ἐκ τοῦ ἐξωτε-
ικου.
ρ Ἀπὸ τῆς 21ης Ἀπριλίου καὶ ἐν-
τεῦθεν κατεβλήθη μεγίστη προσπά-
θεια ἐπαναφορᾶς τῶν ἀθλητικῶν πρα-
γμάτων εἰς μίαν προγραμματισμένην
καὶ ὖγιἵι κατεύθυνσιν, Η προσπάθεια
ἄτη εἶχε πολλὰ σκέλη, ἐκ τῶν ὁποί-
ων τὰ βασικώτερα ἦσαν ἡ διὰ Νομο-
θεσίας ἐξυγίανσις τοῦ Ἀθλητισμοῦ, ἡ
αὔξησις τῶν ἐσόδων τούτου καὶ ἡ προ-
γραμματισμένη ἀξιοποίησις τῶν ὑφι-
σταμένων ἀθλητικῶν ἐγκαταστάσεων
ταυτοχρόνως μὲ αὔξησιν τούτων.
Δίὰ τῆς νομοθετικῆς ἐξυγιάνσεως
ἐπετεύχθησαν τὰ κάτωθι:
10v) Η ἐκ βάθρων ἀναδιοργἀνω-
σις τοῦ Ἐξωσχολικοῦ Ἀθλητισμοῦ
διὰ μίαν προοδευτικὴν μὲν ἀλλὰ πλή-
ρη ἀξιοποίησιν τοῦ ἀθλητικοῦ δυνα-
μικοῦ τῆς χώρας (Α.Ν. 127/67).
2ον) Η ἐξασφάλισις τῶν ἀποτελε-
σμάτων πάσης φύσεως ἀγώνων ἀπὸ
κάθε προσπάθεια διαβολῆς καὶ προ-
συνεννοήσεως (Ν ,Δ. 76/69).
3ον) Η ἀνεξαρτοποίησις ὡς Δη-
μοσίας Ὑπηρεσίας τῆς Γ.Γ.Α. μὲ ἴ-
διον προϋπολογισμὸν καὶ μὲ αὐξημἑ-
νην ἐποπτικὴν ἁρμοδιότητα καὶ ἐπὶ
τῶν Ὀργανώσεων Νεότητος (Πρό-
σκοποι - Ὁδηγοὶ - Ἀλκιμοι) , ἐπὶ
τῆς Ε.Ο.Α. καὶ τῆς Φιλίππου Ἑνὠ-
σεως Ἑλλάδος (Α.Ν. 397/68 καὶ Β.
Δ. 624/68) .
4ον Η ἐπιβράβευσις ἔστω καὶ ἐκ
τῶν ὑστέρων τῶν τιμησάντων τὰ ἑλῄ
ληνικὰ χρώματα Ὀλυμπιονικῶν καὶ
δαλκανιονικῶν καὶ ἡ παροχὴ ὑπο-
τροφιῶν εἰς τοὺς παρουσιάζοντας ἐπι-
δόσεις νέους ἀθλητὰς οὔτως ὥστε νὰ
δημιουργηθῆ ἕνα κίνητρον στροφῆς
τῆς νεότητος πρὸς τὸ νἀθλητισμὸν (Α.
Ν. 576/68) .
5ον) Η ἀναδιοργάνωσις τῆς Φι-
λίππου Ἐνώσεως καὶ ἡ ἵδρυσις τοῦ
Ὀργανισμοῦ Διεξαγωγῆς Ἱπποδρο-
μιῶν Ἑλλάδος, οὔτως ὥστε νὰ κατα-
στῶσι καὶ τὰ σημαντικὰ ἐκ τῆς πη-
γῆς ταῦτα ἔσοδα πλήρως ἐλεγχόμενα
(AN. 399/67 καὶ Α.Ν. 598/68) .
βον) Προεβλήθη ἡ χώρα μας διε-
θνῶς, ὡς δυναμένη ν᾿ ἀναλάβῃ ὀργα-
νὠσεις διεθνῶν συναντήσεων κατόπιν
τῆς ἀναγνωρίσεως ὑφ᾿ ἁπάντων τῶν
εὐρωπαϊκῶν κρατῶν ὡς ἀρτιωτέρας
τῆς διεξαγωγῆς τοῦ ΙΧ Πανευρωπα-
ῖκοῦ Πρωταθλήματος εἰς Ἀθήνας, τὸν
παρελθόντα Σεπτέμβριον.
Η διὰ τῶν προηγουμένων Νομοθε-
τημάτων ἐξυγιαίνοις τοῦ ἀθλητισμοῦ
εἶχεν ἄμεσον ἐπίδρασιν ἐπὶ τῶν ἐσό-
δων τῆς Γ.Γ.Α. ἐπανακτηθείσης τῆς
ἐμπιστοσύνης τῶν φιλάθλων πρὸς τὸ
ἣθιἵἒἶνπὃσθ-δἕἶτωἶαἓἒἓἓἓιἒἔ ᾔξἕἒξἔἷ
τυχίας ταύτης μιᾶς δίδουν οἱ κατώτε-
ροι ἀριθμοὶ. Καθ᾿ ὅλην τὴν διάρκειαν
:"§1;2:i:39r3;32;:°£95321?
πριλίου 1967, συνεπληρώθησαν 448.
Συνεχείᾳ εἰς τὴν σελίδα 55 51

1234567891011121314151617
ΞΞΞΞΞΞΞΞΦωΞΙωῌ-μωκἳ-
ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ
. Χονδρὸ ναυτικοὶ σχοινὶ — Μπορεῖ νὰ εἵ-
ναι καὶ ρόφημα.
. Δὲν εἶναι ἄγρια --- Πολλὲς φορὲς εἶναι ἀ»
νυπόφοροι.
. Δείχνει στὴν δημοτικὴ — Ἀρχικοί ἀστυ-
νομίας -—- Πρόθεσις --— T6 ἐπίθετό του
εἶναι Χάσον - Σύμφωνα συνεχόμενα.
. προσκαλεῖ -, Αὐστηρὲς ἀλλὰ δίκαιες κρί-
σεις - Ἐξυπηρετεῖ τηλέφωνα.
, Ἐγγλέζικα ρθζι — Χαρακτηρίζει τὰ ἀνά-
. λατα Φαγητά — Γάλλος θεατρικός συγ-
γραφεὺς-
. Η πρώην Γαλλικῇ Ἰνδοκίνα — Ὕπόκο-
σμος — Δεν μπορεῖς νὰ τὴν κρατήσῃς
γιὰ πολύ.
. Τὸ μισὸ τῆς χώρας τοῦ Μάο — Εἶναι καὶ
τὰ κερματαῶημ.) - Ὀπτικὴ ψευδαίσθη-
σις —— Συνέχονται εἰς τὸ ἀλφάβητο.
. Κάποτε τρέχουν καὶ αὐτὰ - Περίφημος
κατασκευαστὴς διολιὢν.
. Ἀνεμόρφωσε γείτονα χώραν — Ὑποθἐ
τικὸς σύνδεσμος — Δὲν νοοοῦν.
10. Ἐγκώμιον -ᾆ Λίμνη τῆς Ἀσίας.
11. Ἀρχικὰ ὑπουργείου —— Μπορεῖ νὰ εἷναι
καὶ ἀνίατος -- Ηοστιμίζει φαγητὰ -ΞΑρ-
12. ἶἶΞνάἵμα-τος σταγών — Ὑπάρχουν πολ-
λὲς εἰς ἕνα ἀγῶνα — Ἀρκετὰ (άρχ.).
13, Ἀπασχολοῦν νοικοκυρὲς(καθ.) - Δὲν
φαίνεται - Γνωσ-ϊὸν εἷναι τό Κυλώνειον.
52
Διασκεδἁζετε...
14. Ἑταιρικὰ γράμματα <-- Ἐτήπληξις —~
Εἶναι κάποτε ἡ ἀλήθεια.
15. Ἀόριστος ἀντωνυμία(οὑδ.) — '0 χρυσὸς
εἰς τὴ νἸταλίαν - Τρία γράμματα τῆς
Ἀκαδημίας -- Ξενικὀ ἀνδρικὸ ἄνομα -
Προηγοῦνται τοῦ Βασιλέως.
16. Λ,γεται καὶ ὀγδόη -- Μοιράζονται εἰς
τοὺς ἡθοποιοῦς.
17. Ἑτσι λέγεται ἕνα παλαιὸ αὐτοκίνητο
(δημ.) - Δημιουργοῦνται ἀπὸ τοὺς καύ
γάδες.
ΚΑΘΕΤΩΣ
. Πλεκτὸν σκεῦος(ὐποκορ.) - Ἀκμαϊος,
δυνατός.
. παιδὶ τοῦ δρόμου — Εἶναι καὶ αὐτὴ
Σκανδιναυϊκὴ χώρα.
. Ἀμερικανός στρατηγός τοῦ ἐμφυλίου πο-
λέμου -- Ποταμὸς τῆς Γαλλίας Ξ Ἀρχι-
κὰ ὀργανώσεως νέων Η ‘ié-‘x κοπέλλα
(δημ.) - Ἔτσι ἀρχίζει ἡ ἀκμὴ
. Συγκατενεύειῶημ.) - Ἰερό πλοῖο τῶν
ἀρχαίων - Εἶχε τετρακόσια.
. Τοπικό ἐπίρρημα - Χρωματισμένος μὲ
μελάνι — Γνωστὀς κατασκευαστὴς πιάνων.
. Σειρὰ(δημ.> — Δὲν εὑρίσκεται εὔκολα
σήμερα - Πτωχά.
. Θεὸς τῶν Αἰγυπτίων - Εὑρίσκονται πρὶν
ό-Πὀ τὰ δέκατα -—- Ἀναφέρονται συχνὰ οί
ἑπτὰ ~— Τό ἴδιο με τό 7 ὁριζοντίως 5'.
. Χρονικόν ὲπίρρημαῶημ.) - Ἔχει καὶ
,αὐτὴ ἀδυναμίες.
9. Ἀναπνοὴ —
λει ὀστᾶ.
Ἀρχαίος Θεὸς -- Περιῦἀλ-
.
10. ‘0 Ἀνθυπομοἰραρχος ἔχει ἕνα - Ἔχει
συνέπειες.
11. Γράμματα συνεχόμενα -- Τὴν φέρει ὁ Πὰ-
πας — Συνηθισμένος τόπος περιπάτου -
Τὸ ἴδιο μὲ τὰ 7 καθέτως αἱ.
12. χώρα ἀσιατικὴ -— Ἔχει βρώμικα νερὰ --
Δημητριακόν.
13. Μεταφορικῶς εἶναι ὁ ἀγενὴς(καθαρ.) -
Ἐνέχυρο - Ἔχουν τὰ ὑποδήματα.
14. Ἐπίλεκτοι στρατιωτικαὶ μονάδες -— Ἀ-
ναφέρεται σὲ σημεῖο τοῦ ὁρίζοντος — Γάλ-
λος νεκρός.
15. Ἄρθρον -—- Ποσοτικὸν ἐπίρρημα —— Τοῦ
αὐτοῦ μεγέθουςωηλ.) - Σημαίνει καὶ ὁ-
δηγῶ —— Ὅμοια φωνἠεντα.
15. Σημεῖον ἐπιβιβἀσεως... ἡμιτελὲς - 'E-
χουν ὅλοι o1 ἄνθρωποι.
17. Μικρὸ οὐράνιο σῶμα - Δὲν εἶναι ὁ ἄ-
σημος.
ΙΟ ΕΡΩἸ ΗΣΕΙΣ
1) Ποιὸ ὄργανο ἀντιπαθοῦσε φοβε-
ρὰ 6 Ἀλκιβιάδης
2) Ποιό πρόσωπο ἔμεινε ἱστορικὸ
στὴ ναυμαχία τῆς Σελαμῖνος, γιὰ τὴν
μυστικὴ ἀποστολὴ στὴν ῥποία τὸν ἔ-
στειλε 6 Θεμιστοκλῆς;
3) Ποιός εἶναι 6 λατινικὸς δρος ποὺ
σημαίνει τὸν τίτλο τοῦ «συγκλητικοῦ»
Ρωμα-Ξους
4) Ποιά ἱστορικὴ φράσις ἔδειχνε
τὸν τρόμο τῶν Ρωμαίων ἐκ τῆς εἰσβο-
M1; τοῦ Ἀννίβας
ὺ) Ποιός ἐδολοφόνησε τὸν περίφη-
μο Map-i;
6) Μπορεῖτε νὰ ὀνομάσετε τέσσερις
τουλάχιστον ἀπὸ τὶς γυναῖκες ποὺ συ-
νεδέθησαν μὲ τὸ ἄνομα τοῦ Ναπολέ-
οντος Βοναπάρτη;
ῖ) Ποιά ἦταν ἡ «σατανικὴ» μορ-
τὴ γιὰ τοὺς ἝλλἼἳνες, στὸ περίφημο
Συνέδριο τῆς BLED/mg;
8) Μὲ τί ἄλλο ἐπίθετο χαρακτηρί-
ζεται σ-τυ-ξὶθως 6 Ρήγας, ἐκτὸς τοῦ
«Φερρατος»ς
9) Ποιός εἶναι 6 συγγραφεὺς τοῦ
βιβλίου «Μά/τόνα τῶν Σλῆπινς» καὶ
ποιὸ τὸ ἄνομα τῆς ἡρωΐδος τοῦ βιβλί-
ου του ; ,
10) Ποιός ὠνομάσθη «ταχύτερος»
ἀπὸ τοὺς στρατηγοὺς τῶν Συμμάχων
κατὰ τὴν προέλαση ποὺ ἀκολούθησε
 μαθαίνοντας

4) Μιὰ καὶ μιλήσαμε γιὰ χρώμα- στικὰ τὸ μῆκος τους.

τα: Τὸ κόκκινο, τὸ κίτρινο, τὸ πορ- 9) Παπούτσια: Βασικόν: Μὴ φο-
τοκαλί, τὸ βεραμάν, τὸ μώβ δὲν εἶ- ρᾶτε ἄτσαλα χονδρὰ τὸ βράδυ. Χρῶ-
ναι χρώματα γιὰ ἀνδρικὸ κοστοῦμι, μα. Μὲ μαῦρο κοστοῦμι, μόνον μαῦ-
Ἐξαιροῦνται φυσικὰ οἱ... χίππικες ρα. Μὲ μπλέ, μόνον μαῦρα. Μὲ καφέ,
άμφιέσεις. Εἰδικὰ γιὰ καλοκαιρινὸ καφὲ καὶ μαῦρα. Μὲ γκρί, μαῦρα, κα-
κοστούμι μπορεῖτε νὰ φορέσετε ἕνα φὲ καὶ κόκκιν.α Μὲ λευκό, μόνον λευ-
ΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ ΣΤΑ 1970 ἐλαφρῶς γαλάζιο ἢ ἕνα ἐλαφρῶς κε- κά. Οἱ πολὺ πλατειὲς φόρμες δὲν εἶ-
ραμιδὶ ἂν δὲνεἶναι πολὺ χτυπητά, Τὸ ναι πῶτὲ κομψές, Μὲ βραδυνὸ κοστοῦ-
Ἄν ἡ γυναίκα δικαιολογεῖται κά- μι δὲν φοριοῦνται παπούτσια μὲ κρΞέπ.
ποτε νὰ ἔχῃ ἔστω καὶ ὑπερβολικὴ φι- γκρίζο, ἀκόμη καὶ στὴν πιὸ ἀνοιχτή
του ἀπόχρωση, εἶναι ἰδανικὸ χρῶμα Παπούτσια μὲ ἀγκράφ, καὶ μάλιστα
215:3“?.zg1f'ii'flféiféfifi‘ii
ἱ ‘I ‘I
γιὰ ἀνδρικὸ κοστοῦμι, χειμῶνα - κα-
λοκαῖρι.
ὀγκώδεις, δὲν φοριοῦνται ἀπὸ κομψὸ
ἄνδρα.
εἶναι... φιγουρίνι ἢ μαννεκέν. Αὐτὸ 10) Κάλτσες: Συνήθως ἀκολου-
δὲν σημαίνει καθόλου ὅτι συγχωρεῖ- 5) Παπούτσια καὶ μαντήλι τῆς
τσέπης ἔχουν ἕνα βασικὸ κοινὸ χαρα- θοῦν τὸ χρῶμα καὶ τὰ σχέδια τῆς
ται νὰ παραμελῆ τὴν ἐμφάνιση καὶ γραββάτας, Προσοχή: Μὲ λευκὸ κο-
τὸ ντύσιμό του. Ἀντιθέτως, ὁ ἄνδρας κτηριστικό Πρέπει νὰ εἶναι πεντακά-
θαρα. Τὸ μαντήλι γιὰ τὴν μύτη πρέ- στοῦμι μόνον λευκές. Μὲ μαῦρο κο-
τοῦ 1970 ὀφείλει νὰ εἶναι κομψός.ΗΗ στοῦμι, μόνον μαῦρες.
πει φυσικὰ νὰ εἶναι κι αὐτὸ καθαρὸ
κομψότης δίνει ἄνει,ση ἀέρα καὶ ὑπε- Ἀλλὰ θὰ ἐπανέλθουμε... δριμύτε-
pox/1.0 κομψὸς ἄνδρας ἔχει πολὺ μὴν τὸ ἀφήνετε δμὼς ποτὲ ἐπιμελῶς
διπλωμένο καὶ ἀτσάκιστο. Αὐτὸ τὸ ροὴ
περισσότερες ἐπιτυχίες ἀπὸ τὸν««ὡ-
ρατο» , ἡ δὲ κομψότης ἐπιτυγχάνεται μαντήλι μπαίνει στὴν τσέπη τσαλα-
μᾶλλον εθκολα, μὲ λίγη προσοχή, κωμένο ἔστω καὶ ἂν εἶναι ἀκόμα ἀμε-
καλαισθησία καὶ παρατηρητικότητα.
Σημειώνουμε παρακάτω τὰ δέκα βα- ταἒἶιρᾗσἕύὶκάμισο. Κανὼς ά : Ἄψογα
σικὰ στοιχεῖα ποὺ χαρακτηρίζουν τὸν σιδερωμένο. Κανὼν β᾿: Χρῶμα ται-
κομψὰ ἄνδρα τοῦ 1970: ριαστὸ μὲ τὸ κουστοῦμι. Ἰδοὺ μερι-
1) Η μόδα εἶναι καλὴ ὲφ᾿ ὅσον τὴν κὲς ἀντιστοιχίες:
προσαρμόζετε στὸν τύπο σας. Βασι- κὲς ἀντιστοιχίες: Μέ μαῦρο κοστοῦμι,
κόν: Φροντίζετε νὰ εἶστε ἐνήμεροςως πουκάμισο μόνον λευκό. Μέ μπλέ,
πρὸς τὴν μόδα ποὺ ἐπικρατεῖ, ἀλλὰ πουκάμισο λευκό, κρέμ; ἀνοιχτὸ γα- ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
μὴ τὴν ἀκολουθεῖτε ὅταν φθάνη σὲ λάγιο. Μὲ καφέ, πουκάμισο λευκό, ἢ
Ο Ξαβιὲ Χάϋς, γνωστὸς φιλοτελι-
υπερβο..λὲς ἢ ὅταν δὲν σᾶς ταιριάζει ἐλαφρῶς κίτρινο. Μὲ γκρὶ, πουκάμισο
λευκό, ἐλαφρῶς γαλάζιο ἢ ἐλαφρῶς στής, καταγγέλλει στὴν ἀστυνομία
Παράδει.γ:μα Ἄν εἶστε κοντός, καὶ τὴν ἐξαφάνιση τὸῦ σπανίου γραμμα-
Τομόβα ἀπαιτεῖ σακκάκι ὣς τὸ γόνα- ρόζ, Τέλος,ιὲ λευκὸ κοστοῦμι, πουκά-
μισο λευκὸ ἢ ἐλαφρῶ γαλάζιο. Κα- τοσήμου τῶν 5 Σένης τὸῦ 1855 ποὺ
το,,προτιμῆστε νὰ εἶστε... ντεμοντέ. θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς εἰδικοὺς μεγίστης
Ἀλλοιῶς θὰ παρουσιάσετε θέαμα μον- νὼν γ᾿: Ἀποφεύγετε τὰ σκοῦρα που-
ἀξίας. Στὴν κατάθεσή του λέει πὼς
τέρνο ἴσως, ἀλλὰ ἀσφαλῶς γελοτον. κἀμισα. Κανών δ,. Ἄν φορέσετε
πουκάμισο ριγέ, προτιμῆστε τὶς πολὺ γιὰ λόγους ἀσφαλείας, φύλαγε τὸ
2) Κάθε ἡλικία ἔχει τοὺς κανόνες γραμματόσημο ἀνάμεσα στὶς σελίδες
της στὸ ντύσιμο, ἀλλὰ ἐπίσης καὶ ἡ λεπτὲς ρίγες.
131 καὶ 132 τοῦ μυθιστορήματος «Οἱ
κοινωνικὴ θέση, καὶ ἡ τάξη, καὶ ὁ 7) Γραββάτα: Συνδυάζε-αι ἀπα-
τρεῖς σωματοφύλακες», ποὺ βρισκόταν
βαθμός, καθὼς ἐπίσης καὶ ὁ τόπος. ραίτητα μὲ τὸ πουκάμισο καὶ τὸ κο-
στὴν βιβλιοθήκῃ του ἀνάμεσα σὲ ἄλ-
Παράδειγμα: Η μπλούζα «Ζιβάγκο» στοῦμι, Σ᾿ αὐτὴν τὴν περίπτωση ἔχου-
λα μυθιστορήματα. Ἐκεῖνο τὸ βράδυ
εἶναι γραφικὰ ὡρατο ἔνδυμα ἂν εἶστε με τὴν ἐξῆς διάταξη: Καλὸς συνδυα-
εἶχε πάει στὸ θέατρο. Στὸ γυρισμὸ
κάτω ἀπὸ τὰ πενήντα καὶ τὴν φορέ- σμὸς χρωμάτων:
βρῆκε τὸ τζάμι τῆς βιβλιοθήκης σπα-
σετε σὲ ἕναν Κυριακάτικο πρωινὸ ἀ- Μαῦρο - γκρὶ - λευκὸ - ἀσημί.
σμενο καὶ τὴ θέση τῶν «Τριῶν Σωμα-
νεπίσημο περπατό σας, θὰ εἶστε ἕνας Μπλὲ - γκρὶ - γαλάζιο - λευκό.
τοφυλάκων» κενή. Κάποιος εἶχε κλέ-
κομψοντυμένος κύριος. Ἄν τὴν φορέ- Καφὲ - κίτρινο - λευκὸ - όρὰνζ.
ψει τὸ πολύτιμο γραμματόσημα μαζὶ
σετε καθημερινὴ στὸ γραφεῖα σας, οἱ Γκρὶ - μπλὲ - κόκκινο.
μὲ. τὸ βιβλίο.
κλητῆρες σας θὰ κρυφογελάσουν πί- Κακοὶ συνδυασμοὶ χρωμάτων: — Η-ιαν ἀσφαλισμένος ρωτάει ὁ
σω ἀπὸ τὴν πλάτη σας. Ἄν πάλι πευ Μαῦρο - μπλὲ - καφέ. ἀστο,νομικά-ς.
ράσατε τὰ πενήντα, ὅπου καὶ τὴν φο- Μπλὲ - πράσινο - καφέ. -- ᾿καί, γιὰ πεντακόσιες χιλιάδες
ρέσετε -- κακὰ τὰ ψέμματα — εἶστε Ο κόμπος τῆς γραβάτας δὲν πρέπει δολλάρια
ἕνα... σανφασονικὸ κατασκεύασμα. νὰ εἶναι μεγάλος ὅτε πλατύς. — Γερῇ καλὰ θὰ κίκινετε νὰ φανε-
3) Καὶ ἡ κάθε ὥρα ἐπίσης ἔχει 8) Πολλοὶ θεωροῦν τὶς τιράντες ἀ- ριἑυτιεετ το γραμματόσγ-μο, ἂν δὲν θέ-
γιὰ τὸ ντύσιμο τοὺς κανόνες της. Ἀ- ᾿καχρονιστικές. Ἄν δμὼς τὸ παντελόνι λετε νὰ κατηγορηθῆτε,IL’ ἀπάτη εἰς
νοιχτὰ χρώματα τὸ πρωὶ πιὸ σκοῦρα σας δὲν στέκει «χυτό», μεταχειρισθῇ- βάρος τῆς ἀσφαλιστικῆς ἐταιρίας!
τὸ βράδυ. τε τιράντες. Κανονίστε δμὼς σχολά ιατί;
53

H’N
ιιιιιιιιιι
ΠΙἱμἱι
M.[ Ι
JLINJ11m
;.
ΕΞ Ξ ΠΠὶ ,ι,ἰἷ ἷἶπιυ ἱιῆὶ
,μὶ-
L "'"T
ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Τὴν 5.5.70 εἰς Λαμίαν ἑορτάσθη
μὲ λαμπρότητα καὶ μεγαλοπρέπειαν
ἡ ἑορτὴ τῆς προστάτιδας τοῦ Σώ-ια-
τος Ἀγίας Εἰρήνης. Παρέστησαν ὁ
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώ-
ἓιδος, 6 Νομάρχης, 6 Διοικητὴς Σ.Κ.
,Ἄξιωματικαὶ καὶ Ὁπλῖται τῆς
δρὰς τῆς Α...ΔΧ Στερεᾶς Ἑλλάδος
καὶ πλῆθος κόσμου.
Ἑορταστικαὶ ἐκδηλώσεις ἐπὶ τῇ ἑ-
πετεείῳ τῆς Ἀγίας μεγαλομάρτυρος
Εἰρήνης ἔλαβον χώραν καὶ ,εἰς Χανιά.
Μερίμνῃ τῆς Α..ΔΧ. Κρήτης. Παρέ-
στησαν 6 Ἀνώτερος Διοικητὴς Χω-
ροφυλακῆς Κρήτης καὶ ἡ κ. Ριζα, 6
Νομάρχης Χανίων, ὁ Δ) τὴς Δ) νσεως
Διοικητικῆς Μερίμνης Ὑποναύαρχος
κ. Δελαγραμμάτικας, 6 Υποδιοικητὴς
τῆς Υ Μεραρχίας, ὁ Υποδιοικητιὴς
Πεδίου Βολῆς Κρήτης, 6 Δήμαρχος
Χανίων, οἱ Ποοίστάμενοι τῶν Δημ—
σίων Ὑπηρεσιῶν Χα/ίων, ἀντιπρο-
σωπεῖαι Ἀξιωματικῶν τῶν Ἐνόπλων
Δυνάμεων, Λιμενικοῦ Σώματος καὶ
Πυροσβεστικῆς Υπηρεσίας, ἅπαντες
οἱ ἀξιωματικοὶ καὶ ὁπλῖται τῆς
δρας τῆς Α.Δ .Χ. Κρήτης καὶ πλῆθος
κόσμου. Τὸν πανηγυρικὸν τῆς ῆμε-
ραςεἐξεφώνησεν 6 Υποδιοικητὴς τῆς
ἑανῷ ερας Διοικήσεως ᾿-Αντισυνα-
γματάρνης κ. Γ. Σ-αυρόπουλος. Περὶ
ὥραν 9᾿ μ.μ. ἐδόθη δεξίωσις εἰς τὰς
αἰθούσας τῆς Σττρατιωτικῆς Λέσχης
Χανίων εἰς ἣν παρέστησαν ἅπαντες
οἱ ἐν ἀρχῇ ιἀναφερόθιενοL. Ἐπηκολού-
θησαν χοροὶ νέων καὶ νεανίδων μὲ το-
πικὰς ἐνδυμασίας. Η ὡραιοτάτη αὐ-
τὴ ἐκδήλωσις ἔληξε περὶ τὸ μεσὶνύ-
κτιον καὶ ἄφησεν εἰς ἅπαντας τὰς κα-
λυτέρας τῶν ἐντυπώσεων.
ὐῒ
Μὲ λαμπρότητα ἑωρτάσθη ἡ ἐπέ-
τειος τῆς προστάτιδας τοῦ Σώματος
Χωροφυλακῆς Μεγαλομάρτυρος Ἅ-
γίας Εἰρήνης εἰς τὴν ἕδραν τῆς Α.Δ.
X‘ Ἀνατολικῆς Μακεδονίας. Εἰς τὴν
ἑορτὴν παρέστησαν ὁ Σεβασμιώτατος
Μητροπολίτης Φιλίππων - Νεαπόλε-
ως καὶ Θάσου κ. Ἀλέξανδρος, ὁ Νο-
μάρχης Καβάλας, ὁ Διοικητὴς τῆς
ΧΙ Μεραρχίας, οἱ Διοικηταὶ τῶν ἑ-
δρευουσῶν εἰς Καβάλαν Στρατιωτι-
54
ι ι ι ι fi1 )!'.!?'n.’i)1! )" "'!1')ifl
ΠτWEE.
τε.
κῶν Mfr/650m ὁ Δήμαρχος Καβά-
λας, ὁ Πρόεδρος καὶ τὰ μέλη τοῦ A.
Σ. τοῦ Ὁμίλου Φίλων χωροφυλακῆς,
οἱ Προϊστάμενοι τῶν Δημοσίων Ὑπη-
ρεσιῶν, ἅπαντες οἱ ἀξιωματικοὶ τῆς
εδρας τῆς Ἀνωτέρας Διοικήσεως με-
τὰ τῶν οἰκογενειῶν των, ἀντιπροσω-
πεῖαι Ὁπλιτῶν καὶ πλῆθος κόσμου.
Τὸν πανηγυρικὸν τῆς ἡμέρας ἐξεφώ-
νησεν 6 Ἀνώτερος Διοικητὴς ωρο-
φυλακῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας
Συνταγματάρχης κ. Δημ. ἒΑνδρο.υ
Μετὰ ταῦτα ἐπηκολούθησε δεξίωσις
τῶν ,προσκεκλημένων εἰς τὴν Λέσχην,
χωροφυλακῆς. Μὲ τὴν αὐτὴν μεγα-
λοπρἐπειαν καὶ λαμπρότητα ἑωρτά-
σθη ἡ ἐπέτειος καὶ εἰς τὰς ἕδρας τῶν
Δ) σεων χωροφυλακῆς Σερρῶν καὶ
Δράμας.
ὐᾁ
Μὲ πᾶσαν ἐπισημότητα ἡ ΑΔΧ.
Ἠπείρου ἑώρτασε εἰς, τὴν Λέσχην της
εἰς Ἰωάννινα τὴν 5.5.70 τὴν ἐπέτει-
ον τῆς Ἁγίας Εἰρήνης, προστάτιδας
τοῦ Σώματος τῆς χωροφυλακῆς. Πα-
ρέστησαν ἅπασαι αἱ στρατιωτικαὶ καὶ
πολιτικαὶ ἀρχαὶ τῆς πόλεως. Μετὰ
τὸν ἁγιασμὸν ἐπηκολούθησε περιφο-
ρὰ τῆς Ἀγίας εἰκόνος καὶ μετὰ ταJ-
τα ὃἈνώτερος Διοικητὴς Χωροφυλα-
κῆς Ἠπείρου Συνταγματάρχης κ.
Βλάχος ὡμίλησε διὰ μακρῶν ἀναφερ-
θεὶς εἰς τὸ ἐπιτελούμενον ὑπὸ τῆςΧω-
ροφυλακῆς ἔργον. Ἐν συνεχείᾳ εἰς
τοὺς προσκεκλημένους προσεφέρθη-
σαν ἀναψυκτικά.
Ἑορταστικαὶ ἐκδηλώσεις ἐπὶ τῇ ἐ-
πετείῳ τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Μεγα-
λομάρτυρος Εἰρήνης ἔλαβον χώραν
καὶ εἰς τὴν ἕδραν τῆς Δ.Χ. Ἀργολί-
δος. Παρέστησαν ἅπασαι αἱ στρατιω-
τικαὶ καὶ πολιτικαὶ ἀρχαὶ τῆς πόλε-
ως, ἅπασα ἡ δύναμις τῆς ἕδρας τῆς
Δ) σεως καὶ πλῆθος κόσμου. Τὸν πα-
νηγυρικὸν τῆς ἡμέρας ἐξεφώνησεν ὁ
Διοικητὴς A) σεως Ἀργολίδος Ἀντι-
συνταγματάρχης κ. Ι. Ρέππας,
ΠΡΟΑΓΩΓΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ
Δί ἐκδοθέντος Βασιλικοῦ Διατά-
γματος προήχθησαν οἱ:
Ταξίαρχος Ἀρφάνης Χρῆστος εἰς
Ὑποστράτηγον, Ταξίαρχος Λυκάρ-
" .
τσης Νικόλαος εἰς Ὑποστράτηγον τι-
θέμενος ταυτοχρόνως ἐκτὸς ὀργανι-
κῶν θέσεων, Συνταγματάρχης Μπα-
θρέλος Γρηγόριος εἰς Ταξίαρχον. Ἀν-
τισυνταγματάρχης Πορικὸς Νικόλαος
εἰς Συνταγματάρχην, Ταγματάρχης
Παπατριανταφύὶλου Τρύφων εἰς Ἀν-
τισυνταγματάρχην. Μοίραρχος Παϊ-
ζἀνος Δημήτριο εἰς Ταγματάρχην.
Ὕπομοίραρχος Ζαφειρόπουλος Δημή-
τριος εἰς Μοίραρχον.
ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ
Μέχρις ὁριστικῆς μεταθέσεώς των
ἀπεσπάσθησαν οἱ:
Ταξίαρχος Μπανάκας Κων) νος ἐκ
τῆς Διευθύνσεως Ἀστυνομίας Θεσ) νί-
κης εἰς Διεύθυνσιν Προσωπικοῦ Ἀρ-
χῃγείου. Ταξίαρχος Καραβίτης Χρῆ-
στος ἐκ τῆς Διευθύνσεως Τροχαίας
τοῦ Ἀρχηγείου Χωρ) κῆς εἰς τὴν Δι-
εύθυνσιν Ἀστυνομίας Θεσσαλονίκης
ὡς Διευθυντής. Ταξίαρχος Καρκαλας
Γεώργιος ἐκ τῆς Διευθύνσεως Ἀσφα-
λείας τοῦ Ἀρχηγείου εἰς Μικτὴν Ἐ-
πιτελικὴν ὁμάδα τοῦ Ὑπουργείου Δη-
μοσίας Τάξεως, ὡς Διευθυντής.
ΠΡΟΑΓΩΓΑΙ ΟΠΛΙΤΩΝ
Δίὰ τοῦ ἀπὸ 6-5-70 Β,Δ. προήχθη
εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ἀνθ) στοῦ Γ, Τά-
ξεως 6 Ἐνωμ) ρχης Παπαπαντζάκης
Παντελῆς τοῦ Γεωργίου.
Δίὰ τῆς ὐπ᾿ ἀριθ. 3Ο)33) 276 A)
γῆς τοῦ Ἀρχηγείου Χωρ) κῆς προά-
γονται εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ἐνωμ) χου
οἱ Ὕπεν) ρχαι Χατζηδάκης Νικόλαος,
Σκρέκας Νικόλαος καὶ Παπαδάκης
Ἐμμανουήλ.
Δυνάμει τοῦ Ν.Δ. 383) 69 προή-
χθησαν εἰς τὸν ρἐαθμὸν τοῦ Ὑπεν) χου
ἐκτὸς ὀργανικῶν θέσεων, ὡς κριθέν-
τες τελικῶς ἀνίκανοι διὰ τὴν ἐνεργὸν
ὑπηρεσίαν τῆς Χωρ) κῆς, διὰ λόγους
ὑγείας οἱ Ψιχελάκης Μύρων καὶιΜα- -
ραγκάκης Κριττόλςαο
ΣΧΟΛΗ ΑΞ/ΚΩΝ ΧΩΡ/ΚΗΣ
Ἐκοινοποιήθη 6 πίναξ τῶν κριθέν-
των καταλλήλων τρὸς συμμετοχὴν εἰς
τὸν διενεργηθησόμενον ἀπὸ 6 ἕως 11-
6-70 διαγωνισιὸν διὰ τὴν Σχολὴν
Ἀξ) κῶν χωροφυλακῆς.
 "E
ΜΕΤΑΓΑΓΕ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩΝ
Ἐκοινοποιήθη 6 πίναξ τῶν ἐπιτυ-
χόντων εἰς τὰς διενεργηθείσας τὴν
29ην καὶ 30-4-70 ἐξετάσεις διὰ τὴν
μετάταξιν Χωρ) κων εἰς τὴν Μουσικὴν
τοῦ Σώματος. Ἐπίσης ἐκλήθησαν οἱ
κριθέντες ἱκανοὶ ὅπως συμμετάσχωσι
τὴν 27-5-70 εἰς τὰς ἐξετάσεις Χωρ)
κων πρὸς μετάταξίν των εἰς τὴν τεχ-
νικὴν ὑπηρεσίαν τεχνικῶν τηλεπικοι-
νωνιῶν I" τάξεως (χωροφυλακῆς).
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ
Διετάχθη καὶ ἤρξατο ἡ ἐκπαίδευ
σις ἀνδρῶν εἰς Σχολεῖα εἰδικεύσεως >
ἐπιμορφώσεως ὡς κάτωθι:
Τὴν 25-5-70 τριάκοντα Ἰξινῶν
εἰς τὸ Κ.Ε.Π.Λ. εἰς θέματα .. -.τι-/.ῆς
Ἀμύνης.
Τὴν 25-5-70 τεσσαράκοντα, (40)
Ἀξ) κῶν εἰς θέματα Ἀγορι. τἇ;,χ;
Τὴν 4-5-70 τεσσαράκοντα (40}
Ὕπαξ) κῶν εἰς θέματα τροχαίας,
Συνέχεια ἐκ τῆς σελίδος 51 Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
773.368 στήλες καὶ ἀπέφεραν καθα-
ρὰ ἔσοδα ὑπὲρ τοῦ Ἀθλητισμοῦ 444.
285.634 ἐνῶ κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς
Ἐπαναστάσεως ,ὁ ἀριθμὸς τῶν στη-
λῶν ἀνῆλθεν εἰς 981.463.816, τὰ δὲ
ἔσοδα εἰς 922.159.177 δρχ. Τοῦτο ἀ-
ναλυδμενον μᾶς δίδει ὡς ἀποτέλεσμα
ὅτι εἰς τὸ 1) 3 τοῦ χρόνου ἐπετύχαμε
τριπλασίαν ἀπόδοσιν. Τὰ ἔσοδα ταῦ-
τα τῆς Γενικῆς Γραμματείας διετέθη-
σαν κυρίως εἰς κατασκευὰν καὶ ἐν σύ
νεχείᾳ πρὸς ἐνίσχυσιν τῶν Σωματεί-
ων ἐν οἷς καὶ τὰ Σωματεῖα ἅτινα ἡ-
σχολοῦντο μὲ οἰκονομικῶς προνομιοῦ-
χα ἀθλήματα (ἰστιοπλοΐα, χιονοδρο-
μίες κλπ.) οὔτως ὥστε νὰ καταστῶ-
σι τὰ ἀθλήματα ταῦτα προσιτὰ εἰς
πάντας.
Δυνάμεθα ἤδη νὰ δώσωμεν εἰς δη-
μοσιότητα μερικοὺς ἀριθμοὺς συγκρί-
νοντας τὴν καταβληθεῖσαν πρὸ τῆς ἐ-
παναστάσεως προσπάθειαν μὲ τὴν με-
τὰ τὴν ἐπανάστασιν τοιαύτηνᾁ.
Πλέον τῶν ὡς ἄνω διετέθησαν καὶ
27.435.οω δρχ. διὰ τὰς τεθείσας ὑ-
πὸ τὴν ἐποπτείαν τῆς Γ.Γ.Α. ἀπὸ τὸῦ
1969 Ὀργανώσεις Νεότητος καὶ λοι-
ποὺς ἀθλητικοὺς ὀργανισμοὺς ὡς καὶ
60.671.643 δρχ. διατεθεῖσαι κατὰ
τὸν Δεκέμβριον καὶ μὴ ταξινομηθεϊ-
σαι εἰσέτι εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν
Τὴν 4-6-70 τεσσαράκοντα (40)
Ὑπαξχκῶν εἰς θέματα Ἐθνικῆς Ἀ-
σφαλείας.
Τὴν 4-6-70 τεσσαράκοντα (40)
Χωρ) κων εἰς θέματα τροχαίας.
ΕΚΔΡΟΜΗ κ.Σ.Ν.Ξ.
Τὴν 12.4.70 οἱ ἄνδρες τὸῦ Κεντρι-
κοῦ Συνεργείου Νοτίου Ἑλλάδος με-
τὰ τῶν οἰκογενειῶν των ἐπραγματο-
ποίησαν ἐκδρομὴν εἰς Δερβενάκια -
Μυκήνας - Κεφαλάρι Ἄργους - Το-
λο - Ναύπλιον, μὲ λεωφορεῖα τῆς Ὑ-
πηρεσίας. Η ἐκδρομὴ ὠργανώθη ὑπὸ
τοῦ Διοικητοῦ τοῦ Κ,Σ.Ν.Ε. Μοιράρ-
χου κ. Χαρ. Νούσια. Τὴν ξενάγησιν
εἰ ςτοὺς ἀρχαιολογικοὺς χώρους ἐνήρ-
γησεν 6 Ὑπομοίραρχος κ. Ἀγησίλαος
Τσουκανᾶς. Εἰς τὴν ἐκδρομὴν μετέ-
σχον, προσκληθέντες καὶ οἱ κ.κ. Διοι-
κηταὶ, Συντάγματος Χωροφυλακῆς
Ἀθηνῶν Συνταγματάρχης κ. Θωμᾶς
Παπατριανταφύλλου, Διευθύνσεως
κατανομὴν ἤτοι σύνολον 1.029.769.
862 δρχ.
Τὰ ἐν λειτουργία Ἐθνικὰ Γυμνα-
στήρια κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Ἐπανα-
στάσεως ἀνήρχοντο εἰς 84᾿ ἐξ ὧν τὰ
65 εἶχον ἱδρυθῆ εἰς τὴν πρὸ τῆς Γ.Γ.
Λ., ἤτοι ἀπὸ 1.3.1957 ἕως 21.4.67.
Ἤδη μὲ τὴν λῆξιν τοῦ 1969 ταῦτα
ἀνέρχονται εἰς 194 κατανεμόμενα ὡς
ἀκολούθως
Ἐθνικὰ στάδια 147
Ἐθνικὰ σκοπευτρίᾳ 3
Ἐθνικὰ κολυμβητήρια 14
Ἐθνικὰ κέντρα νεότητος 30.
Τὸ σύνολον τῶν ὑφισταμένων νῦν
μὲ τὸ τοιοῦτον τὸ πρὸ τῆς Ἐπαναστά-
σεως παρουσιάζει διαφορὰν 110 ἐπὶ
πλέον, ἤτοι αὔξησιν 230,8%.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ 1970
Δίὰ τὸ τρέχον ἔτος ὁ προγραμμά-
τισμὸς τῆς Γ.Γ.Α. δύναται νὰ συνοψι-
σθῆ εἰς γενικὰς γραμμὰς ὡς κάτωθι:
1) Η ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τοῦ Ὑ-
πουργείου Παιδείας κατάρτισις προ-
γρ2Ξἷμἳιθἓδρἶξἳἒἱἒἶ<ζλἒἶᾚἶῒἑΐἕἧτὢν
καὶ διαιτητῶν καὶ ἡ εἰς εἰδικὰ σεμι-
νάρια ἐκπαίδευσις τῶν ἀθλητῶν.
θ) Ῥῆτέκτασις τοῦ θεσμοῦ τῶν Κέν-
τρων Νεότητος εἰς 20 τουλάχιστον
M; ἒ- Ρὖέχτἴλῒἓαἲἔἑξ
Μηχανοκινήτων Ἀντισυνταγματάρ-
Ἀνδρριἳἀξάἶιος κἕὶ ςὀἳιλλοι ἀξιωματιβκοςὶ
τοῦ Συντάγματος μετὰ τῶν οἰκογενει-
ῶν των. Oi μετασχόντες ἐπέστρεψαν
μὲ ἀρίστας ἐντυπώσεις.
ΟΜΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Τὴν 14.5.70 ἐγένετο εἰς τὸ Α.Β.Χ.
ἐπιτελικὴ παρουσίασις τοῦ μέχρισή-
μερον συντελεσθέντος ἔργου τῆς ὁμά-
δος ἐργασίας. Παρέστησαν εἰς τὴν. ἐν
λόγῳ συγκέντρωσιν 6 Ἀρχηγὸς τοῦ
Σώματος μετὰ τῆς λοιπῆς ἡγεσίας ὡς
καὶ Ἀνώτεροι καὶ Κατώτεροι Ἀξίω-
ματικοἰ τοῦ Σώματος.
Ο Ταγματάρχης κ. Γονατᾶς καὶ 6
Μοίραρχος κ. Κατσιμαγκλῆς παρου-
σίασαν ἐν πάσῃ λεπτομερείᾳ τὸ συντε-
λεσθὲν ὑπὸ τῆς ὁμάδοςἒργασίας ἔρ-
γον.
Δήμους καὶ Κοινότητας.
4) ἹΪ ἀποπεράτωσις 25 εἰσέτι ἓ-
θνικῶν γυμναστῃρίων, 70 δημοτικῶν
καὶ κοί/στικῶν καὶ 35 συλλογικῶν,
ὡς καὶ ἡ ἔναρξις μελετῶν 30 νέων
ἐθνικῶν γυμναστηρίων.
5) Η θεμελίωσις τριῶν μεγάλων
ἔργων, ἤτοι τοῦ Ὀλυμπιακοῦ Σταδί-
ου Ἡρακλέους καὶ τοῦ Ἐθνικοῦ Ἀ-
θλητικοῦ Κέντρου Πανελληνίου.
β) Η ὀργάνωσις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ
Συνεδρίου τῶν Ὀργανισμῶν Προγνω-
στικῶν Ποδοσφαίρου εἰς Ἀθήνας.
7) Η ἔναρξις τῶν μελετῶν μετα-
φορᾶς τοῦ Ἱπ᾿ποδρόμου Φαλήρου, ἐφ᾿
ὅσον ἐπιτευχθῇ ἡ παραχώρησις τῆς
αἰτηθείσης ἐκτάσεως.
Δίὰ τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ προγράμ-
ματος 1970 προβλέπεται ἡ χορήγη-
σις πιστώσεων ὕψους 420 ἑκατομμυ-
ρίων, ἐξ ὧν τὰ 152 ἑκατομμύρια προ-
ορίζονται δί ἐθνικὰ γυμναστήρια καὶ
κέντρα νεότητος, τὰ 90 ἑκατ. πρὸς ἐ-
νίσχυσιν τῶν Σωματείων, τὰ 73 πρὸς
ἐνίσχυσιν τῶν Ὁμοσπονδιῶν, 35 πρὸς
ἐνίσχυσιν Δημοτικῶν καὶ Κοινοτι-
κῶν Γυμναστηρίων, 30 διὰ τὰς Ὁρ-
γανώσεις Νεότητος καὶ τὰ λοιπὰ πρὸς
ἐνίσχυσιν διαφόρων ἑτέρων Ἀθλητι-
κῶν Ὀργανισμῶν καὶ ἐκτάκτων ἀ-
ναγκῶν».
ii
 flack/711111!
Ἀνθυπασπιστὴν Κ. Η. Μοίραν Τὸ
δικαιούμενον ὡς ἐφ᾿ ἅπαξ ἀποζημί-
ωσιν χρηματικὸν ποτὸν ἐξερχόμενος
τοῦ Σώματος μὲ πραγματικὴν ὑπὶηρε-
σίαν 22 ἐτῶν, ἀνέρχεται ὑπὸ τὰ ση-
μερινὰ δεδομένα, εῖς 116.128 δρχ.,
ἤτοι 22 μισθοὶ διὰ τὰ 22 ἔτη ὑπηρε-
σίας καὶ 16 μισθοὶ ὑπὸ Τ.Α.Α.Χ. σύ-
νολον 38 μισθοὶ Χ 3.056 = 116.128.
Τὰ. τρία ἔτη ,προϋπηρεσίας δὲν ὑπο-
λογίζονται εἰς τὸ ἐφ᾿ ἅπαξ, Αἱ ἀπο-
δοχαὶ εἶναι τὸῦ κατεχομένου βαθμιἲῦ.
Ἐνωμοτάρχην Βασιλείου Χρῆστ.:
Ὑπὸ τὰ σημερινὰ δεδομένα, ωγιεν-
τρώγετε 41: 50. Η σύνταξις μηνιαί-
ως ἐκ τὸῦ Δημοσίου ἀνέρχεται εἰς
4 .076 δρχ,ἐκ δὲ τῶν Ταμείων ΕΓΧ
599 καὶρΜΤΣ 608. Τὸ δικαιούμενον
χρηματικὸν ποσὸν ὡς ἐφ᾿ ἅπαξ ἀπο-
ζημίωσις εἰς 119.473 δραχμάς.
Χωροφύλακα Χανδρινό Γρηγόρ.:
Ἐὰν ἀπολυθῆτε τὴν ἡμερομηνίαν
καθ᾿ ἣν συμπληρώνεται 25 ἔτη πρα-
γματικὴν ὑπηρεσίαν, ἡ μηνιαία σύν-
ταξίς σας ἐκ τοῦ Δημοσίου θὰ ἀνέρ-
χεται εἰς 3.219 δρχ. ἐκ τῶν ᾿Ταμἰί-
ων δὲ ΕΤΧ 472 καὶ ΜΤΣ 421. Τὸ
ἐκ τοῦ ΤΑΟΧ δικαιούμενον χρημα-
τικὸν ποσὸν ὡς ἐφ᾿ ἅπαξ ἀποζημίω-
σις εἰς δρχ. 84.952.
Χωροφύλακα Κυδωνάκη Παναγ.:
Δικαιοῦσθε 41:50. Η μηνιαία σύν-
ταξίς σας ἐκ τοῦ Δημοσίου εἶναι ἡ αὐ-
τὴ ἡ τὸῦ ἀνωτέρω συναδέλφου σας,
ὡς καὶ τὸ ἐφ᾿ ἅπαξ. Δί ἕκαστον ἔτος
πέραν τῆς 25ετίας δικαιοῦσθε 2:50
συντάξεως. ΕΗ σύνταξίς σας δί ἕκα-
στον ἔτος πέραν τῆς 25ετίας εἶναι 1ἳ7
δρχ. ἐπὶ πλέον.
κ. Μιχαὴλ Παναγιωτάκην,
Εὐχαριστοῦμεν διὰ τὰ καλά σας λό-
για, Ο Ὑπομ) ρχος κ Βασίλειος
Κωστόπουλος ὑπηρετεῖ εἰς τὸ Υπουρ-
γετον Δημοσίας Τάξεως I" Σεπτεμ-
βρίου 48 Μ Ε.Θ. καὶ ὁ Μοίραρχος κ.
Ἀναστάσιος Τ.γκας εἰς Κ.Α .Σ, Ελ-
λάδος. Ἀθῆν.αι
ΕK ΔΟ Σ E I Σ
1-«Ἐξηλεκ-,ρισμὸς». Ἐνημερωτι-
κὸν δελτίον τῆς Δ.Ε.Η. ἀναφερόμενον
εἰς τὴν δραστηριότητα τῆς ἐν λόγῳ
Ἐπιχειρήσεως ὡστὸ τὸ ἔτος 1969.
2-«Τὸ μοτοποδήλατο ὡς μέσον ἐ-
ξυπηρετήσεως τὸῦ κοινοῦ». Φυλλάδι-
ον ἐκδοθὲν ὑπὸ τῆς Ἑλληνικῆς Λέ-
σχης αὐτοκινήτου καὶ περιηγήσεων
56
(Ε.Λ.Π.Α.) μὲ χρησίμους πληροφο-
ρίας διὰ τοὺς ὁδηγοὺς μοτοποδηλά-
των.
3-«Ἐργατικὴ Ἐπιθεὠρησις».Μη-
νιαία ἔκδοσις τῆς Ἐργατικῆς Ἑστίας
τεῦχος 28 Ἀπρίλιος 1970 μὲ πλουσί-
αν ἐπαγγελματικὴν καὶ ἐγκυκλοπαι-
δικὴν θλην σχῆμα 8ον σελίδος 50.
4--«Ἔκθεσις πεπραγμένων [κατὰ
τὸ 1969» τῆς Ἑλληνικῆς Λέσχης Αὐ-
τοκινήτου καὶ Περιηγήσεων (Ε.Λ.
Π.Α.) Ἀθῆναι Μάρτιος 1970 μὲ στοι-
ἔξἶξἕ ἴἱῢἰἒἐᾏῢξζἳἳἇἕδἇἳηἳα τῆς (Ε᾿
5-«Νέα Τάξη» «Ἡ ἀτελὴς κοινω-
νία» «Συνομιλίες μὲ τὸν Στάλιν» τοῦ
Μιλοβὰν Τζίλας. Ἔκδοσις Καμ. Κα-
μαρινοπούλου Ναυαρίνου 8 TT 144'
Εἰς τοὺς ἄνδρας τοῦ Σώματος προσφέ-
ρονται μὲ ἔκπτωσιν.
β-«Στοργὴ» Μαρκήσιος Τζιμο-
πούλου. Συλλογὴῥποιημάτων κλασι-
κῆς μορφῆς. Ἀρύει 1970 Δραχ. 50.
Τὰ καταστήματα ἑτοίμων ἐνδυμά-
των Κ. ΒΑΡΔΑΣ καὶ Δ. ΑΝΑΓΝΩ-
ΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ὁδὸς Σταδίου 44, Ἀ-
θῆναι, Τηλ. 234770 προσφέρει εἰς
τοὺς κ.κ. Ἀξιωματικοὺς καὶ Ἀνθυ-
. πασπιστὰς ἐπενδύτας (Τρὲντς Κὼτ)
Ἑλβετίας χρώματος πρασίνου βαθέος
λαδί. Η σύνθεσις καὶ ὁ τρόπος ραφῆς
τούτων εἶναι ὁ καθοριζόμενος διὰ τοῦ
ὑπ᾿ ἀριθ. 9) 6) 636 ἀπὸ 17-2-70 δ)
γῆς τοῦ Α.Β.Χ. Τιμὴ ἑκάστου ἐπενδύ-
του δρ. 1050. Οἱ ἐπιθυμοῦντες τὴν
προμήθειαν δέον νὰ ἀπευθύνωνται εἰς
οὺς ἀνωτέρω κατασκευαστάς.
ἳ
Λ Υ ΣE Ι Σ
10 Ἀπαντἡσεις,
1) Τὸν αὐλό. Διότι τὸν ἀνάγκαζε
νὰ φουσκώνη τὰ μάγουλά του, πρᾶ-
γμα ποὺ ἀσχήμους τὸ ὡρατο του πρό-
σωπο.
2) Ο Σίκινος, παιδαγωγὸς τοῦ Θε-
μιστοκλῆ ὁ ὁποτος τὸν ἔστειλε νὰ πῇ
στοὺς Πέρσες ὅτι οἱ Ἕλληνες ἑτοι-
μάζονται νὰ φύγουν ἀπὸ τὴ Σαλαμί-
να. Ἔτσι τοὺς ἀνάγκασε νὰ ἐπιτεθοῦν
στὸν κλειστὸ κόλπο ποὺ εἶχε διαλέ-
ξει αὐτὸς γιὰ νὰ ναυμαχήση.
3) «Κόνσουλ».
4) «Χάνιμπαλ ἄντε πόρτας». Δη-
λαδὴ «Ὁ Ἀννίβας βρίσκεται μπροστὰ
στὶς πὐλες μας».
5) Η ἐρωμένη του Καρλόττα
Κορνταί.
fl
β) Ντεζιρὲ (τὸν ἀπέκρουσε) Ἰω-
I
σηφίνα (τὸν ἀπάτησε), Μαρία Λουΐ-
ζα (τὸν ὑπανδρεύθη), Μαντὰμ ντὲ
Στάελ (φανατικὴ ἐχθρά του ποὺ τὴν
ἐξἕἶισεἕ) Αὐστριακός διπλωμάτης
Μέττερνιχ, πιστὸς θεράπων τῆς «Ἱε
ρᾶὣᾞἕλἶἒἳ-Ὗἓἷἇ»
9) Ο ΓάλλοςᾞΙωρὶς Ντεκομπρά,
:II ἡρωΐδα λέγεται Λαΐδη Διάνα Γου-
ινχαμ.
10) Ο Ἀμερικανὸς στρατηγὸς
Πάττον.
Λ ύ σ ι ς Σταυρολέξου
Ὁριζοντίως
1) ΠΑΛΑΜΑΡΙ - ΣΟΚΟΛΑΤΑ
2) ΗΜΕΡΑ - ΠΟΝΟΙ
3)ΝΑ - ΕΣΑ - ΑΝΑ - POK - ΣΤ
4)ΕΛΑ - ΑΔΕΚΑΣΤΕΣ - ΟΤΕ
5) ΡΑΙΣ - ΑΝΟΣΤΑ - ΑΣΑΡ .
6) ΑΝΝΑ - ΑΜΑΡΑ - ΑΝΑΣΑ
7) ΚΙ - ΛΕΦΤΑ - ΟΡΑΜΑ - ΙΚ
8) ΣΑΠΙΑ - ΑΜΑΤΙ
9) ΚΕΜΑΛ - ΕΑΝ - ΑΝΟΣΑ
10) ΑΙΝΟΣ - ΑΡΑΛΗ
11)ΥΔ - ΝΟΣΟΣ - ΑΛΑΤΙ - ΟΙ
12)ΡΑΝΙΣ - ΦΑΣΙΣ - ΙΚΑΝΑ
13)ΩΝΙΑ - ΑΟΡΑΤΟΣ - ΑΓΟΣ
14) ΣΙΑ - ΕΠΙΚΡΙΣΙΣ - ΩΜΗ
15)ΤΙ - ΟΡΟ - ΑΚΑ — TOM - ΑΜ
16)AKAPI - ΡΟΛΟΙ
17)ΣΑΚΑΡΑΚΑ - ΦΑΣΑΡΙΕΣ
Καθέτως
1)ΠΑΝΕΡΑΚΙ - ΕΥΡΩΣΤΟΣ
2) ΑΛΑΝΙ - ΔΑΝΙΑ
3)ΛΗ - ΑΙΝ - ΣΕΑ - ΝΙΑ - ΑΚ
4) ΑΜΕ - ΣΑΛΑΜΙΝΙΑ - ΟΚΑ
5) ΜΕΣΑ - ΜΕΛΑΝΟΣ - ΕΡΑΡ
6) ΑΡΑΔΑ- ΦΙΛ-ΟΣ ΑΠΟΡΑ
") PA FNAΓΑ Σοφοὶ- ΙΚ
8) ΑΚΟΜΑ- ΣΑΡΚΑ
9) ΑΝΑΣΑ- ΠΑΝ- ΣΑΡΚΑ
10)ΑΣΤΡΟ- ΑΙΤΙΑ
11)ΟΠ - ΤΙΑΡΑ - ΑΛΣΟΣ - ΡΑ
12) ΚΟΡΕΑ - ΑΜΑΡΑ - ΣΙΤΟΣ
13) ΟΝΟΣ - ΑΜΑΝΑΤΙ - ΣΟΛΑ
14)ΛΟΚ - ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ - ΜΟΥ
15) ΑΙ - ΟΣΑ - ΙΣΗ - ΑΓΩ - Π
16) ΣΤΑΣΙ - ΟΝΟΜΑ
17) ΑΣΤΕΡΑΚΙ - ΔΙΑΣΗΜΟΣ
Ἀστυνομικοῦ Προβλήματος
Οἱ σελίδες 131 και 132ἐὑρίσκον-
1711 εἰς τὸ ὶδιο φύλλο καὶ ἦσαν ἀδύνατο
νὰ εἶχε διαφυλαχθῆ τὸ γραμματόση-
μο εκεῖ.
, KK mam

εἶμαι καὶ

Δηλαδή, εἴμαστε μιὰ μικρὴ δεξαμενὴ που περὶ-τατα,

ἱ Ξ, τρέχει, δουλεύει, χορεύει, κοιμᾶται.
γ ᾿ Q: Ξὃζἒβἵἑεἶοεἕἑὀὀἓέζἱεγτίἒοἕἆἷελζθτἒἐἒρειες-
Τὰ 87-99% τοῦ πλάσματος ,τοῦ αἵματος,
τῆς χολῆς, τῶν πεπτικῶν ὑγρῶν,
τὰ 8396 τῶν ἐντοσθῖων, τὰ 22% τῶν ὀστῶν εἷναι νερό.
Ἀντιλαμβάνεσθε Τὸ ρόλο τοῦ νεροῦ
στὴν ὑγεία μας;
'An' ὁτιδήποτε τρῶμε καὶ πίνουμε .
ἐκεῖνο ποῦ ἐχει μεγαλύτερη σημασῖα,
ἐκεῖνο ποῦ χρειάζεται περισσότερη προσοχή,
ἔϊναϊ τὸ νερό.
Πρέπει νὰ εἶνι-χιι
Νερὸ καθαρισμένο μὲ μηχανικὸ τρόπο
γιὰ νὰ διατηρῇ ὁλο του τὸ ὀξυγόνο
καὶ τὰ χρήσιμα στὸν ὀργανισμὸ συστατικὰ.
Νερὸ καθαρό, ὑγιεινὰ, φιλτραρισμἐνο,
Νερὸ ΠΗΓΗ ΚΑΡΑΝΤΑΝΗ.
 ψ, (if h.
ι κ

ix.

Προστατεύσετε
Τὴν ἀπόλαυσί σας .. .
Τὸ ΚΕΡΑΝΗΣ Φίλτρο εἷναι Τὸ τσιγάραποὐ ἀποδεδειγμἑᾎθ
ἔχει τὴν ΛΙΓΩΤΕΡΗ νικοἵὶνη. Χὰριε σὲ pm Ἰδικὴ
ἐπεξεργασία τῶν διαλεχτοῦν καπνῶν του. E1va! ἐνο ἐλαφρὰ
καὶ ἀπολαυστικὸ τοιγᾶροΙ

; Συμφώνως πρὸς σχετικὰ ἀποτελέσματα ἐλέγχου ξένων Ἰνστιτούτιυν. ,