[ι τικτυπιἱινιυἰ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ 0 θΡΗΣΚΕΥΠΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡ ΔΥΤΟΥ

Ἀρχιμανδρίτου ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΕΝΗ
Μοιράρχου - Ἱεροκήρυκος Χωροφυλακῆς

Εἰς τὸ προσκήνιον τῆς ἐπικαιρότη- τοικήσεως καὶ τῆς κοινῆς διαίτης.

τος ἀπό τινος χρόνου ἔχει κυριαρχή- 1";Zifm‘imt‘éifiigffvpfi‘fimfl3?? Ἔπειτα τὰ σωματεῖα ταῦτα εἶχον
σει ἡ συζήτησις περὶ τοῦ Τεκτονισμοῦ. 1egia Pistorum). τὰ μυστικὰτῆς τέχνης των. Ὣς ἧτο
Ἀφορμὴν πρὸς τοῦτο ἔδωσεν ἡ ἀπὸ Ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῆς ἐπικρατήσεως φυσικὸν τὰ ἐπαγγελματικὰ ταῦτα μυ-
6.12.1969 ἱστορικὴ ἀπόφασις τοῦ τοῦ χριστιανισμοῦ τὰ σωματεῖα ταῦτα στικὰ διεφυλάσσοντο ἐπιμελῶς καὶ
Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν ,(ὑπ᾿ ἀριθ. ἀνεζωογονήθησαν, ἔλαβον νέαν πνο- μετὰ ζήλου, διὰ νὰ μὴ διαρρέουν καὶ
2060) , διὰ τῆς ὁποίας ἀπερρίφθη αἴ- ὴν καὶ ἐτέθησαν ὑπὸ τὴν ἄμεσον ἐπιρ- μεταδίδωνται.
τησις ἱδρύσεως Σωματείου ὑπὸ τὴν ἐ- ροὴν καὶ προστασίαν τῆς Ἐκκλησίας. Συνθήματα ἀναγνωρίσεως ἐπίσης
πωνυμίαν «Ἑλληνικὸν Τεκτονικὸν Ὑπὸ τὴν ὤθησιν μάλιστα τῆς χριστια- ἧσαν ἀπαραίτητα καὶ δί αὐτῶν οἱ ἐξ
Τάγμα Δήλιος Ἀτἷόλλων». Τὸ Πρω- νικῆς ἀρχιτεκτονικῆς ἐδραστηριοποι- ἄλλων ἐπαρχιῶν ἐρχόμενοι συντεχνῖ-
τοδικετον Ἀθηνῶν ἤχθη εἰς τὴν ἡρω- ήθησαν καὶ ἀνεπτύχθησαν μεγάλως. ται ἐγνωρίζοντο πρὸς τοὺς τέως ἀ-
ικὴν ὄντως ταύτην ἀπόφασίν του διό- Εἰς τοῦτο συνετέλεσε καὶ τὸ γεγονὸς γνὠστους συναδέλφους των καὶ ἐγί-
τι, καθ᾿ ἃ διαλαμβάνει τὸ σκεπτικὸν, ὅτι καὶ μοναστικαὶ ἀδελφότητες συμ- νοντο πλέον δεκτοὶ εἰς συνεργασίαν
ὁ τεκτονισμὸς ἀποτελεῖ «θρησκείαν μετέσχον εἰς αὐτὰ τὰ οἰκοδομικὰ σω- καὶ ἐλευθεροκοινωνίαν.
μὴ γνωστὴν καὶ ἐκ τούτου μὴ προ- ματεῖα, μάλιστα δὲ ἐξ αὐτῶν διεκρί- Πᾶσα πρόοδος εἰς τὴν ἐξέλιξιν τῆς
στατευομένην ὑπὸ τῆς διατάξεως 16 θησαν οἱ πατέρες τῆς Μονῆς τοῦ τέχνης των ἀνεκοινοῦτο εὐθὺς πρὸς
παρ. 2 τοῦ Συντάγματος 1968» καὶ C1un . ἅπαντα τὰ μέλη, οὔτως ὥστε ἡ πρόο-
διὰ τὸν πρόσθετον λόγον ὅτι «ἡ ἀ- Tanyampatsta ταῦτα εἰς τὴν Δύσιν, δος τοῦ ἑνὸς νὰ καθίσταται κτῆμα
σκουμένη λατρεία ἐκ μέρους τῶν ὁ- χάρις εἰς τὴν προστασίαν τῶν παπῶν, πάντων τῶν μελῶν.
παδῶν τοῦ τεκτονισμοῦ... ἀντίκειται ἔτυχον ἐξαιρετικῶν προνομίων, ἀ-
εἰς τὰ χρηστὰ ἤθη.. ἔτι δὲ καὶ εἰς παλλαγέντα σχεδὸν παντοῦ φόρων Η ἀνανέωσις ἐξ ἄλλου τοῦ ἐργατι-
καὶ ἀγγαρειῶν. Εἰς τὴν τοιαύτην ἀ- κοϋ δυναμικοῦ ἐγένετο μετὰ πλείστης
τὴν δημοσίαν τάξιν.
ἐπιμελείας καὶ προσοχῆς. Η πρόσλη-
Εἰς τὸ ἄκρως ἐνδιαφέρον τοῦτο θέ- παλλαγὴν καὶ τὴν ἀσυδοσίαν, ἡ ὁ- ψις νέου μέλους εἰς τὴν συντεχνίαν ἐ-
μα θὰ ἀφιερώσωμεν τὰς ἀκολουθού- ποία παρεχωρήθη τὸ πρῶτον ὑπὸ τοῦ
λάμδανε χώραν μετά τινος ἐπισημό-
σας γραμμὰς. Θὰ διερευνήσωμεν τὴν πάπα Νικολάου τοῦ Γ. τὸ ἔτος 1277, τητος καὶ ἀσφαλῶς εἰς εἰδικὴν τινα
ἱστορίαν καὶ τὸν χαρακτῆρα τοῦ τε- ὀφείλεται καὶ ἡ ὀνομασία «Ἑ λ ε ύ - τελετήν, κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ὁ- ᾿
κτονισμοῦ πρὸς πλήρη ἐνημέρωσιν θεροι Τέκτονες».
τῶν ἀναγνωστῶν μας, ἀλλὰ καὶ παν- Οὕτως ὑπὸ τὴν προστασίαν τῆς ποίας τὸ νέον μέλος δί ἐνόρκου ἴσως
ὁμολογίας ἀνελάμβανε τὴν ὑποχρέω-
τις ᾿: ἴαφερομένου, καὶ διὰ νὰ κατα- Ἐκκλησίας καὶ διὰ τῆς ἐπιρροῆς ποὺ σιν νὰ τηρῇ μὲν τὰ ἐπαγγελματικὰ
δειχθῇ ὅτι ὁ τεκτονισμὸς εἶναι θρη- ὑπέστησαν ἐκ τῆς στενῆς συνεργασί- μυστικά, νὰ συνεργῇ δὲ εἰς τὴν εὐό-
σκε α. > ας καὶ τῶν ἐπαφῶν των ,μετὰ τῶν μο-
ναχικῶν ταγμάτων, τὰ σωματεῖα ταῦ- δωσιν τῶν ἐπιχειρήσεων τῆς ἐπαγ-
γελματικῆς των ὀργανώσεως καὶ εἰς
ΙΣΤΟΡΙΑ TO’I‘ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΤ τα τῶν κτιστῶν καὶ τῶν τεκτόνων ἤρ- τὴν ἀλληλοβοήθειαν τῶν συντεχνι-
χισαν νὰ διοργανοῦνται μὲ πλείστην
τῶνᾒἳ.
α) '0 ἐκαγγελματικὸς Τεκτονι- ὅσην μεθοδικότ-ητα, ἢ- καὶ σχολαστι-
κότητα, προκαλοῦσαν τὸν θαυμασμὸν. Εἰς τὰς ρίζας του δηλαδὴ ὁ τεκτο-
σμὑς Εἰς τὴν καλὴν- ταύτην διοργάνωσιν ,νισμὸς ἐμφανίζεται ὡς ἐν καθαρῶς ἐ-
Η βαθμιαία ἐξέλιξις τῆς οἰκοδομι- συνετέλεσε καὶ ἡ φύσις τοῦ ἐπαγγέλ- παγγελματικὸν σωματετον, μὲ ἅπαν-
κῆς τέχνης, σημειοῖ ὁ καθηγητὴς Π. Sago; Οὕτως ἐτττὶά παραδειἴξγματιᾇῶὴ τα τὰ προνόμια καὶ τὰ γνωρίσματα
Τρεμπέλας, συνετέλεσεν, ὥστε οἱ ἀ- ν κ στε σεω τ ν ν ἑνὸς «κλειστοῦ» ἐπαγγέλματος, τὸ 6-
σκοῦντες τὴν τέχνην ταύτην νὰ ὀργα- ωνἶεχἲίατςᾕςτινὸς γτε-ιιτόξων καὶιεκτι- ποτον μάλιστα ἀνατττύσσεται ὑπὸ τὰς
νωθοῦν εἰς ἐπαγγελματικὰς συντε- στῶν, ὅταν ταῦτα ἀνελάμβανον τὴν ἀ- πτέρυγας τῆς ᾿.Εκκλησίας Δέον ὅπως
χνίας, ἀποσκοπούσας εἰς τὴν ἐργο- νέγερσιν οἰκοδομήματος, ὡδήγησεν σημειωθῇ μάλιστα ὅτι οἱ τέκτονες τό-
λαβικὴν ἀνοικοδόμησιν διαφόρων οἰ- εἰς τὴν δημιουργίαν κάποιου παρα- τε ὡμολόγουν πίστιν εἰς τὴν Ἁγίαν
κοδομημάτων, συμφώνως πρὸς τὰ μυ- πήγμαἐτοἓ, πλησίον τῆς οἰκοἒομἑῆζς, ὅ- Τριάδα καὶ τὴν ἐπεκαλοῦντο εἰς τὰ
στικὰ τῆς τέχνης των, τὰ ὁποῖα ἐπι- που σ α νοι συ ο οντο ἔργα των. Ὡσαύτως ἓν ἄρθρον τῶν
μελῶς καὶ ζηλοτύπως ἀπέκρυπτον ἀ- διὰ νὰ γζυγμοξτίζἶυν καὶ ζά ΕοΞιναπαυ-
πὸ τοὺς μὴ ὁμοτέχνους. Κατ᾿ αὐτὸν θοῦν. Ἐντεῦθεν προῆλθεν ἡ «στοὰ» ; Βλέπε : Παν Τρεμπἐλα, Μασσωνι-
τὸν τρόπον ἐδημιουργήθησαν τὰ διά- ἥτις ἐσήμαινε τὸν τόπον τῆς συγκα- σμὸς καὶ θεοσοφία, Ἀθῆναι 1932, σ. 10.

32