ο Νικόλας ο Ψαράς

Τσιτσάνης

q = 65
# 9 œ œ œ œ #œ œ œ œ œ œ œ œ œ
& 4 ≈ œ œ œ .
. œ œ œ #œ œ œ œ œ nœ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
3

#œ #œ œ œœ
œœœœœœœœœœœœœœœœœœ
# œ œ œ œ œ œ #œ œ
& œœœœœœœœœœœ œœœœœ œœ œœœ œ
œ #œ œ œ œ œ ˙ œ œ œœœœ
4

œ nœ
œ œ #œ œ
# j
& œ œ œ œ œ œ #œ œ ≈ .. œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ Œ . œœ # ˙˙˙ ∑ Œ
6 1. 2.

œ œ
œ œ œ œ nœ œ œ œ œ œ œ œ #œ œ œ œ œ œ œ œ nœ œ œ œ œ œ œ
œœ œ œœœœœ œ

Πρωί, πρωί γυρίσανε Διστάζει ποιος να της το πει,

τα τρεχαντήρια όλα, να την πληροφορήσει,
µα ο Νικόλας ο ψαράς, ο ψαράς, πως ο Νικόλας πνίγηκε, πνίγηκε
δε φάνηκε ακόµα, στη στεριά. και πια δε θα γυρίσει, στη στεριά.

Μπρος στ’ ακρογιάλι στέκεται, Πέρασαν µήνες, πέρασαν

µια µάνα µαυροφόρα, κι η µάνα του Νικόλα,
είναι αυτή π’ανησυχεί, π’ανησυχεί, µε την ελπίδα στην καρδιά, στην καρδιά,
η µάνα του Νικόλα, του ψαρά. τον περιµένει ακόµα, στη στεριά.