Professional Documents
Culture Documents
Το Κλειδί για την Ατραπό είναι το γράμμα Τάου, ת, που σημαίνει Σταυρός, είναι
ένας σταυρός με τρεις βραχίονες, χωρίς το ανώτερο σκέλος, σχήματος Τ. Εκτός του
ότι αποτελεί το αρσενικό μέρος του Αιγυπτιακού ανκχ, συμβόλου της ζωής, δείχνει
επίσης δύο δυνάμεις που αλληλοεπηρεάζονται σε ένα ανώτερο επίπεδο και
παράγουν μια μορφή σε ένα πυκνότερο.
Η κάρτα των Ταρό που της αντιστοιχεί είναι ο «Κόσμος» που ονομάζεται «Ο
Μεγάλος της Νύχτας του Χρόνου» και μια από τις επαφές αυτής της Ατραπού είναι
η επαφή με αυτόν τον Μεγάλο που μπορεί να θεωρηθεί ως, η ίδια η Θεότητα. Το
μικρό κομμάτι της Θείας συνείδησης που έχει δοθεί σε κάθε άνθρωπο είναι ο ¶γιος
Φύλακας ¶γγελος, του οποίου η Γνώση και η Συνομιλία είναι η Πνευματική
Εμπειρία του Μαλκούτ.
Το Νετζάχ είναι η Σεφίρα από όπου εκπορεύεται η έμπνευση, όχι μόνο του
καλλιτέχνη, αλλά όσων εργάζονται δημιουργικά. Είναι μια Σεφίρα τέλειας
ισορροπίας της δύναμης και της μορφής, η συνειδητοποίηση της τέλειας ισορροπίας
παράγει έκσταση, χαρά, απόλαυση και πληρότητα ή, με άλλα λόγια, τη ν
Πνευματική Εμπειρία του Οράματος της Θριαμβευτικής Ομορφιάς.
Στο μύθο του Αρθούρου, η Ατραπός σχετίζεται με τον Γκαουέιν ο οποίος έπρεπε να
κατανικήσει μέσα του τις πρωτόγονες τάσεις της εκδίκησης. Τα ένστικτα και οι
συνήθειες έχουν μεγάλη σχέση με αυτή την Ατραπό επειδή αυτή είναι τμήμα του
αιθερικού πεδίου όπως φαίνεται και από την κάρτα Ταρό, τη Σελήνη και τις
παλίρροιες. Επηρεάζουν τη ζωή μας, τη γέννηση και το θάνατο και όλες τις
λειτουργίες του σώματός μας. Ο φυσικός κόσμος και το αιθερικό του πανομοιότυπο,
που αντιστοιχεί στην 29η Ατραπό, αντιπροσωπεύουν ένα εμπόδιο και έναν
παράλογο τρόμο για το νου, επειδή δεν μπορεί να λειτουργήσει σε αυτές τις
περιοχές, παρά μόνο σε ένα πρωτόγονο, ενστικτώδες επίπεδο. Είναι μια Ατραπός
πανθεϊσμού και Πράσινης Ακτίνας, δηλαδή του Δρόμου του Μυστικισμού της
Φύσης στα πρωταρχικά και πιο γήινα στάδιά της. Η πραγματική αγάπη της Φύσης
και η πραγματική αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους. Τα Μυστήρια αυτής της
Ατραπού αντιστοιχούν κυρίως στα προ-Ελευσίνια και Καβείρια Μυστήρια.
Το Κλειδί για την Ατραπό είναι το εβραϊκό γράμμα Κοφ, ק, που σημαίνει το πίσω
μέρος του κεφαλιού, ουσιαστικά ένα συμβολικό κλειδί για τη σύνδεση του νωτιαίου
μυελού, του κέντρου δηλαδή για τις αυτόματες αντιδράσεις και αντανακλαστικά, με
τον εγκέφαλο. Συμβολίζει την κίνηση μέσα σε έναν κύκλο και από αυτή την άποψη
η ενέργειά του είναι ηλιακή. Σε διανοητικό επίπεδο υπονοεί τη δυνατότητα της
συνείδησης να κατανοήσει πέρα από τους περιορισμούς του συγκεκριμένου νου.
Είναι το σημείο στην ανθρώπινη ύπαρξη που λειτουργεί ως διάμεσο ανάμεσα στη
μορφή και την αφηρημένη συνείδηση.
Η κάρτα του Ταρό που αποδίδεται σε αυτή την Ατραπό είναι η Σελήνη, ο
Κυβερνήτης της Πλημμυρίδας και της Αμπώτιδας, που συνδέεται με τις μεγάλες
επαναλαμβανόμενες κινήσεις της παλίρροιας της Γης, το Τέκνο των Υιών του
Ισχυρού. Υποδηλώνει τις πρωτόγονες Στοιχειακές όψεις της Ατραπού, τα Στοιχειακά
Βασίλεια που είναι «δημιουργήματα των δημιουργημάτων», δηλαδή δημιουργίες
των γιων του Θεού και όχι του ίδιου του Θεού, του Ισχυρού Λόγου.
Η άνοδος στην Ατραπό είναι ένα είδος ψυχικής γονιμοποίησης και η κάθοδος είναι
μια διαδικασία γέννησης στο φυσικό πεδίο σε πλήρη εκδήλωση. Η πηγή της δύναμης
της γονιμοποίησης και της γέννησης είναι η δονούμενη Σεφίρα Νετζάχ που θεά της
είναι η Αφροδίτη η Αφυπνίστρια. Είναι μια όψη της Όμορφης Γυμνής Γυναίκας του
Νετζάχ, η οποία κατεβαίνει την 29η Ατραπό φορώντας τα ενδύματα της σωματικής
φύσης για να γίνει η Εστεμμένη Νέα Γυναίκα στο Μαλκούτ.
Μας θυμίζει το μύθο του Προμηθέα που θεωρείται πως έφερε τη φωτιά στους
ανθρώπους για να μπορέσουν να αναπτύξουν τις τέχνες του πολιτισμού, αλλά και τις
θεές Εστία των Ελλήνων και Βέστα των Ρωμαίων. Ο Ήφαιστος είναι ένας άλλος
θεός της φωτιάς που έχει σχέση με την Ατραπό, ως θεός της ουράνιας φωτιάς, της
αστραπής, θεός της ηφαιστειακής εσωτερικής φωτιάς της Γης. Βέβαια σε ένα
ανώτερο επίπεδο, η φωτιά μπορεί να θεωρηθεί ως μια αφύπνιση της Πνευματικής
Θέλησης του ανθρώπου.
Το Κλειδί για την Ατραπό είναι το εβραϊκό γράμμα Σιν, ש, που σημαίνει Δόντι και
μοιάζει με μια φλόγα που τρεμοπαίζει, το σχήμα του υποδηλώνει την ανάπτυξη
ατομικών όψεων από ένα κοινό υπόστρωμα. Σε ένα άλλο επίπεδο μας θυμίζει το ¶γιο
Πνεύμα που κατέρχεται σαν πύρινες γλώσσες. Είναι γνωστό σε πολλές παραδόσεις
ως σύμβολο του τρίαιχμου κεραυνού του Δία και του τριπλού δόρατος του Σίβα,
είναι το όπλο των Θεών. Πρόκειται για τη συνειδητοποίηση που εμφανίζεται ως
θαύμα αλλά είναι στην πραγματικότητα αποτέλεσμα της επαφής με την πνευματική
ύπαρξη.
Ο τίτλος του Θριάμβου του Ταρό που αντιστοιχεί είναι «Η Εσχάτη Κρίση» - το
«Πνεύμα του Πρωταρχικού Πυρός» όπου με την έννοια «Πρωταρχικό» εννοούμε
την πνευματική ύπαρξη που υπήρχε πριν από τα πάντα. Συμβολίζεται η αφύπνιση σε
νέα και ανώτερα επίπεδα ζωής. Η αφύπνιση της Πνευματικής Θέλησης σηματοδοτεί
την αίσθηση της ατομικής ταυτότητας στον άνθρωπο, τη συνειδητοποίηση του
εαυτού ως ξεχωριστή αθάνατη ύπαρξη.
Το αστρολογικό σύμβολο για αυτή την Ατραπό είναι το Στοιχείο του Πυρός που σε
πολλά εσωτερικά συστήματα συμβολίζει το νοητικό στοιχείο. Το Στοιχείο της
Φωτιάς είναι που μεταφέρει τις μορφές σε ένα ανώτερο επίπεδο. Η Ουράνια Φωτιά
συνδέεται με τη Θεία Σοφία και Θέληση, καθώς και με τις ανώτερες δυνάμεις του
νου. Η Φωτιά υποδηλώνει την ανάπτυξη της ατομικοποιημένης θέλησης μέσα στη
ζωώδη φύση, την πρόνοια του ανώτερου εγκεφάλου με τον επακόλουθο σχηματισμό
κοινωνικών μονάδων με συνειδητή συνεργασία, καθώς και την ανάπτυξη της
τεχνολογίας για να επιτευχθεί έλεγχος επάνω στο φυσικό κόσμο.
Το Γετζιρατικό κείμενο της 31η Ατραπού την περιγράφει ως «Αέναη Διάνοια» και
ονομάζεται έτσι επειδή ρυθμίζει τις κινήσεις του Ήλιου και της Σελήνης, που είναι
τα υπέρτατα σύμβολα της ακτινοβολίας και της δεκτικότητας, στην κανονική τους
τάξη, καθένα στην κατάλληλη τροχιά του. Για τη φύση του ανθρώπου αυτό εκφράζει
τη σχέση του ανάμεσα στην Ατομικότητα και την Προσωπικότητα. Ως Αέναη
Διάνοια υποδεικνύει τον πνευματικό παράγοντα πίσω από την ψυχολογική εξέλιξη,
αφού το Χοντ είναι η Σεφίρα της νοητικότητας.
Η λατρεία της Φύσης, είτε είναι Δρυϊδική είτε Κελτική, Χριστιανική είτε
οποιαδήποτε άλλη σχετίζεται με την 28η Ατραπό. Η Θηλυκή Πλευρά της λατρείας
της Φύσης, η Βασίλισσα Αφροδίτη ή η Ίσις της Φύσης, η Διάνοια των γυναικών,
υποδεικνύεται από τη Μαγική Εικόνα του Νετζάχ, την Όμορφη Γυμνή Γυναίκα, ενώ
οι βαθύτερες όψεις της πηγάζουν από το Μπίνα.
Υπάρχουν πολλές διακλαδώσεις στο νόημα της 28ης Ατραπού, από τη σεξουαλική
πολικότητα και την επαφή με μη-ανθρώπινα βασίλεια, μέχρι το σχηματισμό ενός
δοχείου μέσα στη συνείδηση για την εικόνα των ανώτερων όψεων της Ψυχής. Από
τη Τιρ να Νογκ, τη χώρα της Αιώνιας Νεότητας, έως την Αναζήτηση του Αγίου
Δισκοπότηρου, την είσοδο των ανώτερων δυνάμεων.
Από ψυχολογική άποψη, ο δυνάμεις αυτής της Ατραπού έχουν στενή σχέση με τα
αρχέτυπα του Γιουνγκ. Είτε το αντιλήφθηκε ο Γιουνγκ είτε όχι, τα αρχέτυπα του
ασυνειδήτου και ιδιαίτερα η εικόνα του αντιθέτου φύλου είναι εικόνες της
Ατομικότητας του ανθρώπου. Υπάρχει εδώ ένας δεσμός με το αρχέτυπο του
Γιουνγκ, το Σοφό Γέροντα, καθώς επίσης και με τον άνιμους, την γυναικεία εικόνα
του αντιθέτου φύλου.
Το εβραϊκό γράμμα της Ατραπού είναι το Τζαντί, צ, δηλαδή το Αγκίστρι. Σχετίζεται
με τον πειραματισμό, την αναζήτηση και την έρευνα για την επίλυση προβλημάτων
και την ανακάλυψη μυστικών. Στην πραγματικότητα γειώνει τις δυνάμεις του
αφηρημένου Ουρανού πλανήτη στον συγκεκριμένο Κρόνο. Λειτουργεί στην Ατραπό
απογυμνώνοντας τις παγιωμένες ιδέες και στάσεις της ζωής.
Ο τίτλος του Θριάμβου του Ταρό που αντιστοιχεί είναι «ο Αυτοκράτορας», υπάρχει
έκφραση δύναμης και εγρήγορσης μαζί με Σοφία. Ο Εσωτερικός Τίτλος της Κάρτας
του Ταρό, «Υιός της Πρωίας, Αρχηγός μεταξύ των Ισχυρών», αναφέρεται στην
Αφροδίτη, τον πιο ισχυρό απόκρυφο πλανήτη.
Στο σύμβολο του Υδροχόου που αντιστοιχεί εδώ συμβολίζεται η Ατομικότητα και η
Προσωπικότητα με τις τεθλασμένες γραμμές, που αντιπροσωπεύουν το Ερμητικό
αξίωμα «Όπως πάνω έτσι και κάτω». Η Προσωπικότητα στον εξελιγμένο άνθρωπο
θα πρέπει να είναι ένα ομοίωμα της Ατομικότητας. Το σύμβολο του Υδροχόου είναι
μια τεθλασμένη γραμμή που θυμίζει την Αστραπή, η οποία αντικατοπτρίζεται σε μια
παρόμοια από κάτω της.
Στο Γετζιρατικό κείμενο η 28η Ατραπός ονομάζεται και «Φυσική Διάνοια», μέσω
αυτής ολοκληρώνεται και τελειοποιείται η φύση όλων όσων βρίσκονται κάτω από
τον Ήλιο. Το να διακρίνει κανείς τη δύναμη αυτή μέσα στην Προσωπικότητα και το
να συνεργάζεται συνειδητά μαζί της, οδηγεί στην απόλυτα φυσική διαδικασία της
πνευματικής ανάπτυξης.
Η άνοδος της Ατραπού αποτελεί την Αναζήτηση του ¶γιου Δισκοπότηρου, ένα
σταυροδρόμι μεταξύ των επιπέδων της συνείδησης για την είσοδο των ανώτερων
δυνάμεων. Μπορεί να σημαίνει την αφύπνιση της συνείδησης στον τέλειο κόσμο
των Στοιχειακών και των κατώτερων Αγγελικών υπάρξεων, έναν δεσμό με τις
δημιουργικές όψεις του εαυτού, όπως η μυθική μορφή
του φτερωτού Πήγασου που παριστάνει τις πτήσεις
της δημιουργικής φαντασίας. Η κάθοδος της Ατραπού
είναι μια διαδικασία μεταφοράς αυτών των δυνάμεων
στο νου και κύρια στον υποσυνείδητο νου.
Το Χοντ έχει τις ρίζες του στο Χέσεντ, τη Σεφίρα του Οράματος της Αγάπης. Είναι η
Σεφίρα του Θείου Αγγελιαφόρου και του Κυρίου των Βιβλίων και της Μάθησης,
καθώς επίσης και του Αρχάγγελου Μιχαήλ, ο οποίος διασκορπίζει τις δυνάμεις του
σκότους. Όλα αυτά είναι δώρα του νου προς την ανθρώπινη φυλή, ώστε η άνθηση
της ορθολογικής σκέψης που ξεπερνά τη μεσαιωνική δεισιδαιμονία, είχε ως
αποτέλεσμα την Εποχή του Διαφωτισμού.
Είναι το πολικό αντίθετο της 28ης Ατραπού από το Γεσούντ στο Νετζάχ και οι
μεγάλες δυνατότητες και αδυναμίες της προέρχονται από την ανθρώπινη χρήση.
Σύμφωνα με τον Γιουνγκ, οι επιδράσεις των δύο Ατραπών σχετίζονται με το
«νοητικό» και το «συναισθηματικό» τύπο αντίστοιχα, σαν δύο αντίθετες λειτουργίες
με στόχο την ψυχική ισορροπία και ολοκλήρωση του ανθρώπου.
Η κύρια αιτία για τα δεινά του ανθρώπου είναι το χάσμα που υπάρχει μέσα του,
καθώς «ο ναός είναι ανάξιος για τον ενοικούντα θεό». Έτσι το επακόλουθο χάσμα
ανάμεσα στο όραμα και την πραγματικότητα, την αιωνίως ανικανοποίητη και
απροσδιόριστη επιθυμία μέσα στον άνθρωπο, συμβολίζεται από τον αετό ή το γύπα
που συνεχώς καταβροχθίζει το συκώτι του Προμηθέα. Ο Προμηθέας
αντιπροσωπεύει την κάθοδο της Σοφίας στους κατώτερους φορείς, δηλαδή την
κάθοδο της δημιουργικής προνοητικότητας με όλες τις συνέπειές της.
Το εβραϊκό γράμμα της ατραπού είναι το Ρες που σημαίνει κεφάλι, ר, είναι το
σύμβολο της ανώτερης συνείδησης, αλλά και σύμβολο της ανώτερης διάνοιας, της
λογικής και της σοφίας. Το σχήμα του συμβολίζει ένα κεφάλι σε στάση υπόκλισης
που αναφέρεται στην παράδοση ως, σύμβολο του φτωχού ανθρώπου σε αναγνώριση
της έννοιας, Υπηρεσία.
Ο Θρίαμβος του Ταρό είναι ο Κύριος του Πυρός του Κόσμου (Θείος Λόγος), δείχνει
τις αληθινές δυνάμεις της Ατραπού, τον Ήλιο που διαχέει τις δυνάμεις της Ζωής, του
Φωτός και της Αγάπης στην ανθρώπινη φυλή.
Το σύμβολο για αυτή την Ατραπό είναι ο Ήλιος ο οποίος αντιπροσωπεύει το δικό
μας Ηλιακό Λόγο, που είναι παντοδύναμος όσον αφορά αυτό το ηλιακό σύστημα. Η
ηλιακή όψη αυτής της Ατραπού πηγάζει κυρίως από τη συνειδητοποίηση της Θείας
Αγάπης και Δόξας που κινητοποιεί τα κατώτερα πεδία της εκδήλωσης, τα οποία
είναι γνωστά σαν «Μηχανισμός του Σύμπαντος», δηλαδή οι αιθερικές δομές του
Γεσούντ. Είναι ουσιαστικά μια Ατραπός Φωτός, Ηλιακού Φωτός, του Φωτός των
συναθροισμένων Ηλιακών Λόγων σε όλο το Κοσμικό Διάστημα, δηλαδή Φως σε
Επέκταση.
Η άνοδος στην 30η Ατραπό είναι ένας δρόμος επίτευξης της Σοφίας, αλλά η Σοφία
μπορεί να μην είναι κολακευτική για τον αυτοσεβασμό μας. Η κάθοδος στην 30η
Ατραπό είναι το κατέβασμα αυτής της Σοφίας μέσα στον πυρήνα της συνείδησής
μας, ώστε να μπορέσει να εκδηλωθεί στον κόσμο του Μαλκούτ.
Το εβραϊκό γράμμα της Ατραπού είναι το Πε, פ, που σημαίνει Στόμα. Είναι το
τμήμα του οργανισμού που λαμβάνει την τροφή και προφέρει το λόγο. Ο
συμβολισμός του στόματος μας υπενθυμίζει πως ο σκοπός της ενσάρκωσης είναι η
αναζήτηση της τροφής, της εμπειρίας μέσα στη Μορφή, προς όφελος της
Ατομικότητας και του Πνεύματος. Ως σύμβολο του στόματος απεικονίζει την
ικανότητα της έκφρασης του λόγου και συνεπώς του εσωτερικού Λόγου, ενώ
ταυτόχρονα υποδεικνύει την αυτοέκφραση. Συνδέεται με κάθε είδους προφορική
παράδοση και νόμο.
Ο Θρίαμβος του Ταρό που αντιστοιχεί σε αυτή την Ατραπό είναι «ο Οίκος του
Θεού», με εσωτερικό τίτλο «ο Κύριος των Στρατιών του Ισχυρού», η ιδέα ενός
φορέα για το Πνεύμα. Συμβολίζεται από ένα κτίριο, τον οίκο του Θεού, ταιριαστό
για την Προσωπικότητα, χωρίς υπερηφάνεια και πνευματική οκνηρία. Ο εσωτερικός
τίτλος υπονοεί μια σύνδεση των δυνάμεων του Νετζά και του Χοντ.
Σε αυτή την ατραπό αποδίδεται ο πλανήτης ¶ρης που ουσιαστικά είναι ο πλανήτης
της ενεργητικότητας και της διέγερσης και εκφράζεται στο Εγκόσμιο Τσάκρα του
Γκεβούρα, τη Σεφίρα της Δραστηριοποιημένης Δύναμης. Αυτή του η όψη φαίνεται
από το σχήμα του συμβόλου του, δηλαδή του δίσκου της πνευματικής ύπαρξης με
ένα βέλος στην κορυφή.
Είναι φανερό πως, η πρώτη προϋπόθεση για το εσωτερικό έργο είναι μια
ισορροπημένη Προσωπικότητα, γιατί δίχως αυτή το Εσωτερικό Κάστρο, Ψυχή, θα
είναι χτισμένο σε σαθρά θεμέλια.
Και οι τρεις δρόμοι προς το Τίφαρετ, η 24η, η 25η και η 26η Ατραπός, περιέχουν την
εμπειρία που είναι γνωστή ως Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής. Εκεί που οι Ψυχές
οδηγούνται από την κατάσταση του αρχάριου, μέσω του διαλογισμού, στον
πνευματικό δρόμο των ενατενιστών, ώστε να φτάσουν στη Θεία ένωση με το Θεό.
Στο συμβολισμό της 25ης Ατραπού, η Ψυχή επικαλούμενη το εσωτερικό φως που θα
γίνει χρυσαυγή μέσα στο σκοτάδι, πρέπει να προχωρήσει στον Ερημικό Δρόμο,
αφήνοντας πίσω της τη ζωή των εξωτερικών και κατώτερων κόσμων, χωρίς να έχει
όμως ακόμη συνείδηση της ζωής των εσωτερικών και ανώτερων κόσμων. Η
εμπειρία της Ατραπού είναι αυτή της Πρώτης νύχτας ή Νύχτας «των αισθήσεων»,
όποιος την προσεγγίσει και περάσει μέσα από αυτήν έχει πετύχει ένα μεγάλο βαθμό
μυστικιστικής φώτισης, βρίσκεται τουλάχιστον στα όρια της «συνείδησης της
Ψυχής» ή της συνειδητής επαφής της Ατομικότητας με την Προσωπικότητα.
Το εβραϊκό γράμμα που αντιστοιχεί στην Ατραπό είναι το Σάμεχ, ס, που σημαίνει
υποστήριγμα ή δεκανίκι, η ράβδος του μεγάλου θεού της θεραπευτικής, του
Ασκληπιού, η πιο φωτεινή πλευρά της Ατραπού της Δοκιμασίας και του Πειρασμού.
Είναι σύμβολο προστασίας και εξαιτίας της κυκλικής μορφής του είναι σύμβολο του
αέναου κύκλου της ζωής. Σε ότι αφορά στη γνωστική παράδοση είναι επίσης
σύμβολο του εσωτερικού ταξιδιού δηλαδή της διαδικασίας αυτοθεραπείας και
αυτορρύθμισης της Ψυχής.
Ο Θρίαμβος που αντιστοιχεί σε αυτήν τη Ατραπό, η Εγκράτεια, δείχνει και τις δυο
όψεις της ατραπού. Η κάρτα του Ταρό ονομάζεται και «Θυγατέρα των
Συμφιλιωτών», καθώς η Ατραπός συμφιλιώνει τους Εξελικτικούς με τους
Ενσαρκούμενους φορείς του ανθρώπου, δηλαδή την Ατομικότητα με την
Προσωπικότητα. Αποκαλείται επίσης «Γεννήτορας της Ζωής», γιατί με αυτό τον
τρόπο γεννιέται νέα Ζωή: η ανώτερη ζωή μέσα στον εξωτερικό κόσμο και η ζωή της
εμπειρίας της πυκνής εκδήλωσης μέσα στους ανώτερους κόσμους.
Ανεβαίνοντας αυτή την Ατραπό έχουμε μια κατάσταση του φαινομενικού σκότους
και της ξηρασίας. Η Ψυχή που έχει έφεση για το φως της ανώτερης συνείδησης
στηρίζεται αποκλειστικά στις δικές της δυνάμεις. Η κάθοδός της συμβολίζει τη
διάχυση της Ζωής, του Φωτός και της Αγάπης, τριών συγκεκριμένων εννοιών και
όχι ασαφών γενικεύσεων.
Αυτή η Ατραπός είναι ίσως η πιο δύσκολη από όλες στο να την αποσαφηνίσουμε,
επειδή σχετίζεται με φαινομενικές αντιφάσεις και παράδοξα. Είναι ο Δρόμος προς το
Θεό με το συμβολισμό του Διαβόλου. Ο μόνος τρόπος για να δει κανείς σωστά τα
πράγματα είναι το Πνευματικό Μάτι, πέρα από το χώρο και το χρόνο. Η ανάπτυξη
αυτού του είδους του Καθαρού Λόγου που κάνει δυνατή μια τέτοια αντίληψη είναι
μια όψη της Ανανεωτικής Διάνοιας ή, αν κάποιος το προτιμά, μια ακτίνα φωτός από
τον Έναν που μίλησε από το θρόνο στην Αποκάλυψη λέγοντας «Ιδού καινά ποιώ
πάντα». Η δυσκολία αυτής της Ατραπού βρίσκεται στην προσέγγιση της διάνοιας
στο Θεό. Αν η διάνοια είναι απροετοίμαστη να μεταμορφωθεί και να ανανεωθεί και
επιχειρεί να «ορίσει» το Θεό με τους δικούς της όρους, συναντά μονάχα την
τερατώδη εικόνα του εαυτού της, μια μορφή που ανακλάται στον καθρέφτη των
ίδιων της των ψευδαισθήσεων.
Το εβραϊκό γράμμα που αντιστοιχεί στην Ατραπό είναι το Αγίν, ע, που σημαίνει
Μάτι. Αναφέρεται στο Μάτι του Σίβα, που λέγεται ότι ατρόφησε στον κωνοειδή
αδένα. Το Αγίν αντιπροσωπεύει την πνευματική δημιουργική δύναμη της θεότητας,
η οποία εκδηλωμένη ανοιχτά στον άνθρωπο, τον κάνει Αιγιπάν ή Παν. Είναι
σύμβολο της αντίληψης και της εσωτερικής όρασης, καθώς το μάτι αποκαλύπτει
περισσότερα για το φυσικό βασίλειο από οποιοδήποτε άλλο αισθητήριο όργανο.
Σύμβολο της ατομικής ύπαρξης και εκπροσωπεί το βαθύτερο σημείο της ατομικής
ύπαρξης.
Ο Θρίαμβος που αντιστοιχεί σε αυτή την Ατραπό είναι ο Διάβολος, ο Κύριος των
Πυλών της Ύλης, υποδηλώνοντας την αυταπάτη και την πλάνη. Στην πόλη Μεντές της
αρχαίας Αιγύπτου, ο Διάβολος λατρευόταν σαν θεϊκή μορφή της γονιμότητας της
ζωής, της καρποφορίας και της αγάπης. Στην πάροδο των αιώνων το σύμβολο
υποβιβάστηκε εξαιτίας της χρήσης του από τη μαύρη μαγεία.
Σε αυτή την Ατραπό αποδίδεται το ζώδιο του Αιγόκερω, το ζώδιο του απολογισμού.
Λέγεται πως αυτό το ζώδιο κυβερνά όσα σχετίζονται με την εξουσία, τον περιορισμό
και τη συγκεκριμενοποίηση. Συμβολίζει τις διπλές τάσεις της ζωής και της φύσης,
την άβυσσο των υδάτων και τα ύψη των βουνών.
Η ανάβαση αυτής της Ατραπού είναι μια διαδικασία μετάβασης από τον
συγκεκριμένο νου στον αφηρημένο, από τη διάνοια στην ενόραση. Η κατάβασή της
έχει μεγαλύτερη χρησιμότητα, γιατί υπάρχει ένας εσωτερικός κανόνας όπου για να
κατανοήσεις κάτι, είναι καλύτερο να σκοπεύεις στο ανώτερο σημείο κατανόησης και
μετά να εργάζεται προς τα κάτω. Έτσι πραγματοποιεί κανείς ένα ενορατικό άλμα και
μετά κατέρχεται στη λογική και την παρατήρηση για να δει αν ταιριάζουν τα
γεγονότα.
Αυτή η Ατραπός συνδέει το κέντρο της δημιουργικής δύναμης στο Νετζάχ από όπου
εκπορεύεται η έμπνευση με το Τίφαρετ που είναι το κέντρο της αρμονίας και
ισορροπίας του Δέντρου της Ζωής.
Σε αυτή την 24η Ατραπό ο θάνατος πρέπει να γίνει αποδεκτός προτού μπορέσουμε
να επιτύχουμε την αναγέννηση στην ανώτερη συνείδηση. Είναι από τα πιο κρίσιμα
σημεία της πνευματικής ανάπτυξης εξαιτίας του πειρασμού για επιστροφή στη
φαινομενική ασφάλεια των γνώριμων πραγμάτων. Η μόνη βοήθεια σε αυτό το
σημείο είναι ίσως μια επίκληση της «ανεκδήλωτης γνώσης», της αόρατης αλλά
πανταχού παρουσίας του Ντάατ, η οποία θα δώσει θάρρος στην Ψυχή και
εμπιστοσύνη στο μέλλον.
Το κλειδί της Ατραπού είναι το εβραϊκό γράμμα Νουν, נ, το Ψάρι που ζει μέσα στο
νερό. Το νερό είναι σύμβολο των αστρικών επιπέδων όπου συνήθως λειτουργεί η
Προσωπικότητα. Αν και η πιο σημαντική όψη του Ιχθύος είναι ότι αποτελεί σύμβολο
του Χριστού και υποδηλώνει πως ο δρόμος του θανάτου και της αναγέννησης
βρίσκεται στην αναζήτηση του Πατρός. Και τούτο γιατί αυτή η Ατραπός είναι το
αποκορύφωμα των εμπειριών της Προσωπικότητας, καθώς ανοίγει το δρόμο της
προς τη συνείδηση της Ατομικότητας κατά την αναζήτηση του Πατρός. Συμβολίζει
την Ψυχή καθώς απεικονίζεται με τη φλόγα ενός κεριού και υπονοεί την εσωτερική
πίστη που συνδέεται με αυτή τη φλόγα. Είναι σύμβολο της γονιμότητας και της
ταχείας ανάπτυξης.
Ο Θρίαμβος για αυτή την Ατραπό είναι ο Θάνατος, ο «Κύριος των Πυλών του
Θανάτου ή Τέκνο των Μεγάλων Μεταμορφωτών». Όταν υπάρχει αλλαγή, υπάρχει
θάνατος της προηγούμενης κατάστασης και γέννησης της καινούργιας. Ο
συμβολισμός του σκελετού είναι η βασική δομή του σώματος πάνω στην οποία
χτίζονται όλα τα άλλα, και έτσι μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί σαν ένα σύμβολο για
την Ατομικότητα ή ακόμη και για το Πνεύμα, πάνω στο οποίο χτίζονται οι
εξωτερικοί φορείς.
Το ζώδιο που αντιστοιχεί σε αυτή την Ατραπό είναι ο Σκορπιός, το ζώδιο που
συνδέει τη ζωή με το θάνατο. Συμβολίζει τον Ένοικο στο Κατώφλι και γιΆ αυτό
θεωρείται ζώδιο της αυτογνωσίας που επιτυγχάνεται μέσα στη σιγή.
Με την ολοκλήρωση και της 24ης Ατραπού παρουσιάσαμε όλες τις Ατραπούς που
καλύπτουν την Προσωπικότητα. Σε επόμενο άρθρο που θα ακολουθήσει θα γίνει
αναφορά στις επόμενες 8 Ατραπούς που δομούν την Ατομικότητα.
Ι.Φ.