Professional Documents
Culture Documents
ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Ήχος δ΄
Ο υψωθείς εν τω σταυρό
Ως Ιεράρχης και σοφός θεηγόρος και βασιλείας ουρανών κληρονόμος, ουρανοφάντορ Άγιε Βασίλειε,
πρέσβευε προς Κύριον, πάσης ρύεσθαι βλάβης, και παθών και θλίψεων, τους πιστώς σε τιμώντας, και των
πταισμάτων αίτει ιλασμόν, τοις καταφευγουσι, Πάτερ τη σκέπη σου.
Δόξα…το αυτό.
Και νύν…Θεοτοκίον.
Ου σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ει μη γαρ συ προϊστασο
πρεσβεύουσα, τις ημάς ερύσατο εκ τοσούτων κινδύνων, τις δε διεφύλαξεν εως νυν ελευθέρους; Ουκ
αποστώμεν Δέσποινα εκ σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ο Ν' ψαλμός
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το
ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την
ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου έστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το
πονηρόν ενώπιον Σου εποίησα, όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί Σε.
Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας,
τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και και καθαρισθήσομαι,
πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα
τεταπεινομένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου
εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Μη
απορρίψης με από του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την
αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στηριξόν με . Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και
ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η
γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αινεσίν
Σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα
συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινομένην ο Θεός ούκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε ,
εν τη ευδοκίαν Σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν
δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ολόφωτον σκήνωμα του Θεου, Κεχαριτωμένη, πανευλόγητε Μαριάμ, την αμαυρωθείσαν μου καρδίαν τη
ζοφερά αμαρτία καταύγασον.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ιερόφθογγοι λόγοι, σε προφανώς έσεσθαι, άφθορον Μητέρα του Λόγου, Κόρη εδήλωσαν, ον καθικέτευε,
της των παθών αλογίας, και φθοράς ρυσθηναί με, της του αλάστορος.
Διάσωσον, ουρανοφάντορ Βασίλειε Ιεράρχα, από πάσης επιφοράς και κακώσεως, τους καταφεύγοντας
Πάτερ τη ση πρεσβεία.
Επίβλεψον εν ευμενία Πανύμνητε Θεοτόκε επι την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι, της
ψυχής μου το άλγος.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Υπερύμνητε Δέσποινα, τον εκ σου τεχθέντα Θεόν και Κύριον, καθικέτευε ρυσθήναι με, της επικρατείας του
αλάστορος.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Τήρησον ημάς, ασινείς υπο την σκέπην σου, εκ βελών των πυριφλέκτων του εχθρού, δυσωπούμεν σε
Παρθένε οι οικέται σου.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Αγγέλων, αγιωτέρα υπάρχεις, ασυγκρίτος Αειπάρθενε Κόρη, ως τον Δεσπότην αυτών τετοκυΐα,
ανακαλούμενον κόσμον του πτώματος. Διο καμού τον εναγή, καθαγίασον νούν τη ση χάριτι.
Διάσωσον, ουρανοφάντορ Βασίλειε Ιεράρχα, από πάσης επιφοράς και κακώσεως, τους καταφεύγοντας
Πάτερ τη ση πρεσβεία.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα
μητρικήν παρρησίαν.
Αίτησις και το Κοντάκιον.
Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου…
Ως Ιεράρχης Χριστού ενθεώτατος, και Εκκλησίας θεμέλιος άρρηκτος, Βασίλειε Πάτερ θεόσοφε, τους
κλονουμένους ταις αύραις τον θλίψεων, εδραίωσον θείαις πρεσβείαις σου.
Προκείμενον. Ἦχος α’
Το στόμα μου λαλήσει σοφίαν και και ἡ μελέτη της καρδίας μου σύνεσιν.
Στίχ. Ακούσατε ταύτα πάντα τα έθνη.
Ταις του Ιεράρχου πρεσβείες Ελεήμον, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες Ελεήμον, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων
Στίχος: Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το
ανόμημά μου
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Γαλουχούσα ως βρέφος, Θεοτόκε Παρθένε τον πάντα τρέφοντα, διάθρεψον τον νούν μου, εν άρτω
νοημάτων, σωτηρίων λιμώττοντα, την επηρεία εχθρού, πενία των κρειττόνων.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Συ εί Παρθένε, αμαρτωλών προστασία, διό ρύσαι με εχθρού της δυναστείας, και τω θείω φόβω, τείχισον την
ψυχήν μου.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Υφέρπνων μοι δολίως, συλά με καθ’ εκάστην, ό δολιότροπος όφις Πανάμωμε, αλλά της τούτου κακίας σύ
με απάλλαξον.
Άξιόν εστιν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του
Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως
Θεόν Λόγον τεκούσαν· την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
Χαίροις Εκκλησίας μέγας φωστήρ, και της ευσεβείας, μυστογράφος θεοειδής, χαίρεις βασιλείας, της άνω
υποφήτης, Βασίλειε παμμάκαρ, πιστών εδραίωμα.
Άπασαν παιδείαν εκπαιδευθείς, την θύραθεν Πάτερ, της σοφίας του Θεού, όργανον εδείχθης, Βασίλειε εν
κόσμω, ως αρετών δοχείον, περιφανέστατον.
Βάσις Εκκλησίας ώφθης στερρά, δογμάτων αγίων, στόμα εύσημον και σοφόν, και του Παρακλήτου,
Βασίλειε ρομφαία, αιρετικών συγκόπτουσα, τα ζιζάνια.
Χαίροις των πενήτων ο βοηθός, χηρών ο προστάτης, και απόρων ο αρωγός, χαίροις τεθλιμμένων,
παράκλησις γλυκεία, και γήρως βακτηρία, Πάτερ Βασίλειε.
Έπιδε Βασίλειε, ιερέ, επί τους ζητούντας, την θερμήν σου επισκοπήν, και παράσχου πάσιν, υγείαν την κατ’
άμφω, και άφεσιν πταισμάτων, και βίον άλυπον.
Σύν τοίς σοίς γονεύσι και αδελφοίς, Χριστόν εκδυσώπει, ώ Βασίλειε ιερέ, όπως αξιώση, της άνω βασιλείας,
τους προσιόντας Πάτερ, τη αντιλήψει σου.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες μετά της
Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.
Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς· πάσης γαρ απολογίας απορούντες, ταύτην Σοι την ικεσίαν, ως
Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν· ελέησον ημάς.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Θεοτοκίον.
Της ευσπλαγχνίας την πύλην άνοιξον ημίν, ευλογημένη Θεοτόκε· ελπίζοντες εις Σε, μη αστοχήσωμεν·
ρυσθείημεν δια Σου των περιστάσεων. Συ γαρ ει η σωτηρία του γένους των Χριστιανών.
Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδαν μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.