Το βλέμμα του 25χρονου Τζοέλ χτένιζε γεμάτο δέος το πλήθος που απλωνόταν κάτω από τα πόδια

του. Δεν είχε ιδέα γιατί τον είχαν χρίσει ηγέτη τους. Μέχρι πριν μια εβδομάδα δεν ήξεραν ούτε το
όνομά του. Ήταν εκείνη η ομιλία το προηγούμενο βράδυ; Το μόνο που ένιωθε τώρα ήταν φόβος. Αν
αποτύγχανε ήξερε ότι θα τον κατασπάραζαν με την ίδια οργή που έβλεπε τώρα στα φλογισμένα
τους μάτια. (Ruler, Hero)

Ο Ζαν άκουγε τον ομιλητή με προσοχή. Προσπαθούσε να ακολουθήσει τους υπόλοιπους στα στα
συνθήματα ανάμεσα στις παύσεις του, αν και τα περισσότερα δεν τα καταλάβαινε. Δεν ήθελε να
τον περάσουν για δειλό ή άσχετο. Οι περισσότεροι γύρω του ήταν προετοιμασμένοι για μάχη.
Εκείνος δεν είχε σκεφτεί να φέρει ούτε ένα ξύλο από την αυλή του. (Everyman, Innocent)

Η Έμμα παρατήρησε αυτούς που στέκονταν γύρω της. Τα πρόσωπά τους ήταν σοβαρά και
σφιγμένα, με μια μίξη οργής και φόβου. Άρχισε να κουνάει το σώμα της και να στροβιλίζεται σε
ένα ξέφρενο χορό. Οι άντρες δίπλα της την κοίταξαν έκπληκτοι.
“Μα τι κάνεις, πας καλά;”, τη ρώτησε σαστισμένα ο διπλανός της.
“Αν δεν μπορώ να χορέψω, δεν είναι η επανάσταση μου”, του απάντησε χαμογελαστή,
συνεχίζοντας το χορό. (Jester, Rebel)

Στο τελευταίο έκανα ζαβολιά. Αλλά δεν υπάρχει παρθενογένεση! :P