Even after the Supreme Court of Nepal nullified PM KP Oli's decesion of

desolution of the parliament and to go for election the political environment

slowly seems to be guide towards the paths of election.In case the Maoist
Centre takes back its support to the government Mr.PM will have not enough
members of the parliament with him to remain in Government ,but without the
support of People's Socialist Party's help other party leader cannot prove their
majority in the parliament.Therefore,political parties have a desire to go for an
early election.

As political parties got the signals that neither the government can remain nor
a new government could be formed according to the article 100 of the
constitution the concentration of the leaders is focused on new political
roadmap.It is mentioned in the article 76.7 of the constitution ," In cases where
the Prime Minister appointed under clause (5) fails to obtain a vote of confidence or the
Prime Minister cannot be appointed, the President shall, on recommendation of the
Prime Minister, dissolve the House of Representatives and appoint a date of election so
that the election to another House of Representatives is completed within six months."

Main opposition parties that occupy a large portion in the parliament's power
balance such as Nepali Congress and People's Socialist Party seem to be
ready for this.The analysis of the Nepali Congress is that in the past it has lost
around 40 seats because the Maoist Centre and CPN UML formed a coaliation
for the election.Maoist centre that gave support to Mr.Oli has been rattling that
it will take back the support but is reluctant to support him as it has not
found any means to overcome the ensuing crisis.If current situation remains
intake the parliament cannot go ahead.As per Nepal's constitutional provision
head of the executive is the leader of the parliament.For it is the liability of
the government to give business to the parliament.

PM Oli has not created an environment in which the Parliament can

function.MPS close to Mr.Oli say that running a moribund parliament has no
significance. Instead saying, 'being a Defendant against the government and going
in the court to sue the government " Mr Oli is in a motion that Speaker Agni Prasad
Sapkota should be removed.Prior to this even in abscence of the Speaker ,the
PM has given continuity to works such as holding the meeting of
Constitutional Council, appointing in key positions etc.

Now we have understood that Mr.Oli has been collecting advices from his near
and dear circle to remove the Speaker Sapkota himself.। The article 91.6&7
has a provision in which the Speaker of the Parliament can be removed. The
PM's strategy is this :

- First to ask the Speaker resign.

If he doesnot resign to remove him using Rules of the House of Representatives.

- To operate the remaining sessions of the parliament under the chairmanship

of Mahantha Thakur as the eldest member of parliament.
Mr.Thakur indicated that the nation may walk the road of early election."They
are unable to give other alternatives,perhaps now the same decision is to be
made.There is very less chance that it will receive any protest."

बालुवाटारमा भएको प्रधानमन्त्री ओली र सभामुख सापकोटाबीचको भेटवार्ता

१५ चैतमा आफू लाई भेट्न बालुवाटार निवास पुगेका सभामुख सापकोटासँग ओलीको दुई घण्टे गफ ‘हार्दिक’ रहे पनि संसद्लाई जीवन्त बनाउनेतर्फ
त्यो सफल हुन सके न । सापकोटा संसद्मा‍अड्किएर बसेका नागरिकता विधेयक, संघीयतासम्बन्धी विधेयकहरू अघि बढाउन चाहन्थे । तर, ओलीले
गम्भीरतापूर्वक सुनेको भान पारे पनि त्यसतर्फ अग्रसर नदेखिएको सभामुखनिकट स्रोतले शिलापत्रलाई बतायो । सभामुख सापकाेटाले भने नयाँ
परिस्थितमा कु रा भएकाे, संसद्काे अधिवेशन चलाउनेमै छलफल सीमित भएकाे जिकिर गरे ।

ओली सभामुखसहित उपराष्ट्रपति नन्दकिशोर पुनसमेतलाई बिदा गर्ने मुडमा देखिएका छन् । उपराष्ट्रपतिले ‘सरकारविरुद्ध ठाउँ–ठाउँमा भाषण गर्दै
हिँडेको’ ओलीको आरोप छ । प्रजातन्त्र दिवसका दिन सैनिक मञ्‍च टुँडिखेलमा प्रधानमन्त्री र उपराष्ट्रपतिबीचको तिक्तता सहभागीहरूले प्रष्टै याद गरेका
थिए । ‘ओलीजी उपराष्टपतिसँग एकदमै रिसाउनुभएको रहेछ, सम्भवतः सरकारको कु नै निर्णयमा त्यो छिटै झल्किन्छ होला,' शिलापत्रसँग कु रा गर्दै
ती नेताले बताए ।

प्रजातन्त्र दिवसमा उपराष्ट्रपति पुनमाथि प्रधानमन्त्री ओलीले देखिएको तिक्तता

सम्भावित सत्तासंकट टार्न ओलीले ५ पुसमा अकस्मात् संसद् भंग गर्दै ताजा जनादेशका लागि चुनावमा जाने एकल निर्णय लिएका थिए । ओली प्रथम
अध्यक्ष रहेको तत्कालीन नेकपाका उनीइतर नेता, कार्यकर्ताले त्यसलाई प्रतिगमन भन्दै सडक संघर्ष चलाएका थिए । नागरिक आन्दोलन, प्रेस,
पूर्वप्रधानन्यायाधीशहरू लगायतका तप्काले ओलीको कदम गैरसंवैधानिक ठहर गर्दै विरोधमा उत्रिएका थिए ।

११ फागुनको पहिलो फै सलाले त्यही भावनाअनुरूप संविधानको व्याख्या गर्‍यो । तर, २३ फागुनको दोस्रो फै सला ऋषि कट्टेलको मागदाबीभन्दा पर
गएर साबिक एमाले र माओवादी के न्द्रसमेत ब्युँतिएको घोषणा गर्न पुग्यो । अदालतले राजनीतिक फै सला गरेकाे भन्दै प्रचन्डले पुनरावलाेकन माग गरे
पनि त्याे खारेज भइसके काे छ ।

संसद्‍मा विश्वासको मत गुम्ने स्थितिबाट यसरी ओली एकाएक सुरक्षित बन्न पुगे । त्यसयता उनले चुनाव गर्ने आफ्नो निर्णय नै सही रहेको तर्क
गरिरहेका छन् । संसद्का बारेमा उनी संसद्बाहेक सबै ठाउँमा कटाक्ष गर्दै अब चुनावतर्फ जाने बताइरहेका छन् ।

‘म त फू लपातीभन्दा अगाडि नै चुनाव गराउन चाहन्थेँ, देउवाजीले मान्नुभएन,’ ओलीको भनाइ उद्धृत् गर्दै एक नेताले भने, ‘भदौमा उहाँको पार्टीको
महाधिवेशन छ । असोजमा चुनाव गराउने टिकट बाँड्दा टिकट नपाउनेहरूले हराइहाल्छन् नि । त्यस्तो पनि गरिदिन भएन ।’

आफू सँगको कु राकानीमा देउवाले कात्तिक या मंसिरमा चुनाव गर्नु ठीक हुने सुझाव दिएको ओलीले दाबी गर्ने गरेका छन् । के ही महिनाका लागि
प्रधानमन्त्री हुने बाटोमा हिँड्नुभन्दा चुनावबाट कांग्रेसका पक्षमा ताजा जनादेश माग्न जानु देउवाका लागि फाइदाजनक छ । पार्टीमा उनलाई चुनौती
दिनसक्ने ठानिएका शशांक र शेखर कोइराला स्वयं पनि अर्ली इलेक्सनको पक्षमा देखिएका छन् ।

कांग्रेस सभापति देउवा ।

रह्यो, माधव नेपाल पक्षको विरोध । ओलीको आलोचना गर्न पर्याप्त कारण र प्रमाण जुटाएर बसेको भए पनि दैनन्दिन राजनीतिमा तुरुन्तै हस्तक्षेप गर्न
सक्ने अवस्थामा माधव पक्ष छैन । आगामी बाटो तय गर्ने बारेमा माधव पक्षभित्र पनि एक मत छैन । ओलीले यसको समेत फाइदा उठाउने छन् ।
संगठित एमाले अब विभाजित अवस्थामा चुनावमा जान सक्ने छ । यस्तो अवस्थामा दुवै पक्ष क्षयीकृ त हुन सक्ने भए पनि एक अर्काको पराजयमा
तिनले उत्सव मनाउने छन् ।

माथि उल्लेख गरिएको जस्तो परिस्थिति सिर्जना भएमा नेपाली बनोटको संसदीय लोकतन्त्रमा फे रि एकपल्ट नैतिकताको प्रश्नलाई अंकगणितले छाया
पार्ने छ । आफू लाई प्रधानमन्त्री चुन्ने संसद् नै विघटन गरेर संविधान उल्लंघन गरेका प्रधानमन्त्रीलाई प्रश्न गर्न संसद् असमर्थ भएको देखिने छ । बरु
प्रधानमन्त्रीले चुनावको योजनामा फे रि एकपल्ट सफलता पाउन सक्नेछन् । अनि आफू लाई दण्डित गर्नुपर्ने संसद्लाई नै दण्डित गरेर 'रियलपोलिटिक'
आफ्नो अनुकू ल बनाउने छन् ।

अबको राजनीति यही गणितीय प्रभुत्वकाे दिशातर्फ जान सक्ने प्रबल सम्भावना छ ।