Reflectie OP 5

Ik vond stage een zeer uitdagende maar zo geslaagde stage. Ik liep stage in het BuBao, in het anker
(vzw de Kade) in Brugge. Ik stond daar bij type 9, kinderen met autismespectrumstoornis zonder
verstandelijke beperking. Wat mij tijdens deze stage vooral opviel was dat je hier echt als een team
werkt, er worden heel veel dingen overlegd en je staat nergens alleen voor.

Leraar als organisator:

Ik vind dat ik hierin tijdens deze stage veel gegroeid ben. Ik had het tijdens mijn stage heel moeilijk
met het inschatten van de tijd, hoelang zou mijn activiteit duren en hoelang heeft ze ook effectief
geduurd. Ik leerde om soms eens bepaalde momenten vrij te laten om echt eens in gesprek te gaan
met kinderen of zelf activiteiten vanuit de kinderen te laten komen, zodat we echt konden
vertrekken vanuit hun interesse. Ik leerde tijdens deze stage ook dat ik beter al wat vroeger begin op
te ruimen zodat niet alles snel moest gebeuren want dit draaide verkeerd uit. Ik merkte dat kinderen
echt nood hadden aan een duidelijke structuur.

Leraar als opvoeder:

Ik vind het als leerkracht belangrijk om te vertrekken uit interesses van het kind. Wat willen kinderen
graag leren over een bepaald thema. Ik vertrek daarom met hen uit een brainstorm. Tijdens mijn
participatieve observatiedagen ben ik vertrokken uit een uitgebreid document waar ik de
beginsituatie van de kinderen grondig kon achterhalen. Het was een simpel document waar je
kruisjes moest plaatsen naarmate mijn stage vorderde zette ik telkens meer kruisjes maar ik vulde
het aan met een verschillend kleur. Ik vind het ook belangrijk om de zone van de naaste ontwikkeling
na te streven je zorgt ervoor dat je tegemoet komt aan de noden en de behoeften van een kind. Je
zorgt ervoor dat de kinderen uitgedaagd blijven.

Leraar als lid van het schoolteam:

Ondanks dat het corona was heb ik me echt lid van het schoolteam gevoeld. Ik had echt het gevoel
dat ik een meerwaarde kon zijn in het team. Ik werd daar ook met open armen ontvangen, ik hielp
ook zoveel mogelijk mee waar ik kon. Wanneer ik heen toezicht had op de speelplaats probeerde ik
dit toch zoveel mogelijk te doen wat de leerkrachten ook echt apprecieerden. Ik merkte ook dat de
leerkrachten me echt vertrouwden zo werd ik ook ‘alleen’ gelaten in de klas wanneer mijn leerkracht
er even niet kon zijn.

Leraar als partner van ouders:

Hier kreeg ik ook het gevoel dat ik echt met de ouders mocht communiceren. Tijdens corona was dit
niet altijd even gemakkelijk maar ik was wel blij dat ik de kans hiervoor kreeg. Ik bracht ook zelf de
kinderen tot aan de ouders in plaats van de klasleerkracht. Ik probeerde ook zoveel mogelijk via hun
schrift te communiceren voor kinderen die intern waren.

Leraar als innovator:

Ik ging ook met nieuwe dingen aan de slag. Ze hebben bijvoorbeeld voor de eerste keer met een
fototoestel gewerkt in de klas, dit was nieuw voor de kinderen maar ze waren heel enthousiast. Op
het einde van de dag keken we dan ook naar hun resultaten. Veel nieuwe dingen heb ik in deze stage
wel niet kunnen uitproberen omdat het vaak voor moeilijkheden zorgde bij de kinderen.