სოციალური კონფლიქტის შესწაელის და კვლევის მეთოდებად ძირითადად გამოიყენება ის

მეთოდები, რომლებსაც სოციალური მეცნიერებების სხვადასხვა დარგები იყენებს. ამ მხრივ

გამონაკლისი არ არის პოლიტიკური კონფლიქტების შესწავლის მეთოდები რამდენადაც
პოლიტიკური კონფლიქტი სოციალური კონფლიქტის ერთ-ერთი სახეა, ამიტომ მისი
შესწავლის მეთოდები სხვა სახის კონფლიქტის მეთოდებთან თითქმის მსგავსია, ზოგიერთი
გამონაკლისის გარდა. პოლიტიკური კონფლიქტის შესასწავლად კვლევის მეთოდების
შერჩევა დიდად არის დამოკიდებული საკვლევი ობიექტის ბუნებასთან და იმ საკითხებთან
რომლის შესწავლასაც აპირებს მკვლევარი. პოლიტიკური კონფლიქტის შესწავლა
სირთულეებთანაა დაკავშირებული, რაც საკვლევი ობიექტის მრავალმხრივ ბუნებას ეხება.
საჭიროა შეირჩეს მეთოდი იმის მიხედვით თუ პოლიტიკური კონფლიქტების რა
გამოვლინებებს ვეხებით. მკვლევარს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს მეთოდთა ერთობლიობის
ფართო დიაპაზონი, რათა საჭიროვბის შემთხვევაში შესატყვისი მეთოდით მოახდინოს
საკვლევი საკითხის შესწავლა. პოლიტიკური კონფლიქტების კვლევისას აუცილებელია
გათვალისწინებული იყოს კვლევის პროცესის ეტაპები, რომელიც გვაძლევს საშუალებას
თანმიმდევრულად შევასრულოთ გამოყოფილი საკითხების შესწავლა, რათა მივიღოთ
რეალური შედეგები. პრობლემის დაზუსტება გულისხმობს მის ჩამოყალიბებას კონკრეტული
კვლევის საკითხთან მიმართებაში. კონფლიქტის შესწავლისას იკვლეეენ არსებული
სიტუაციის ელემენტებს და ერთეულებს. ერთეულები ინტეგრალური ცნებაა, ის აღწერს
კონფლიქტსფართოდ და ღრმად, ვიდრე მისი ელემენტები. ერთეულმა უნდა გამოაჩინოს
საერთო თვისებები, მახასიათებლები კონფლიქტის, სტრუქტურული ერთეულის გამოყოფა
გულისხმობს, რომ ეს ერთეული შეიცავს ყველა სტრუქტურულ ერთ ეულს. შემდგომში
შესაძლებელია შეგროვდეს სხვადასხვა სიტუაციების ამსახველი მონაცემების ბანკი. ასეთი
გაერთიანებით შესაძლებელია გარკვველი კანონზომიერებების აღმოჩენა. ერთეულების
მიხედვით ამ კონფლიქტის შესწავლა გულისხმობს კონკურენტული სიტუაციის შესწავლას,
კონფლიქტის ძირითადი და მეორესარისხოვანი მონაწილეების დადგენას, გამოიყოფა
ფაზები, სივრცობლივი მიმართება და ა. შ. მოცემული კონფლიქტური ურთიერთობის.
როდესაც განისაზღვრება სივრცითი, დროითი, შინაარსობრივი მხარე იწყება კონფლიქტის
სიტუაცი ური ანალიზი. ხდება ინფორმაციის სისტემატისაკია, ამ შემთხვევაში გათ
ვალისწინებული უნდა იქნეს სოციალური გარემო და ობიექტური მდგომა რეობა, რომელშიც
კონფლიქტი მიმდინარეობს. კონვლიტური სიტუაცია შეიძლება გაანალიზდეს
რეტროსპექტულად.სოციალური კონფლიქტის შესწავლის და კვლევის მეთოდებად
ძირითადად გამოიყენება ის მეთოდები, რომლებსაც სოციალური მეცნიერებების სხვადასხვა
დარგები იყენებს. ამმხრივ გამონაკლისი არ არის პოლიტიკური კონფლიქტების შესწავლის
მეთოდები რამდენადაც პოლიტიკური კონფლიქტი სოციალური კონფლიქტის ერთ-ერთი
სახეა, სწორედ ამიტომ მისი შესწავლის მეთოდები სხვა სახის კონფლიქტის მეთოდებთან
თითქმის მსგავსია, ზოგიერთი გამონაკლისის გარდა. პოლიტიკური კონფლიქტის
შესასწავლად კვლევის მეთოდების შერჩევა დიდად არის დამოციდებული საკვლევი
ობიექტის ბუნებასოან და იმ საკითხებთან რომლის შესწავლასაც აპირებს მკვლევარი.
პოლიტიკური კონფლიქტის შესწავლა ხირთულეებთანაა დაკავშირებული, რაც საკვლევი
ობიექტის მრავალმხრივ ბუნებას ეხება. სწორედ, აქედან გამომდინარე მეთოდი საჭიროა
შეირჩეს. მკვლევარს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს მეთოდთა ერთობლიობის ფართო
დიაპაზონი, რათა საჭიროვბის შემთხვევაში შესატყვისი მეთოდით მოახდინოს საკვლევი
საკითხის შესწავლა. პოლიტიკური კონფლიქტების კვლევისას აუცილებელია
გათვალისწინებული იქნეს კვლევის პროცესის ეტაპები, რომელიც გვაძლევს საშუალებას
თანმიმდევრულად შევასრულოთ გამოყოფილი საკითხების შესწავლა, რათა მივიღოთ
რეალური შედეგები. პრობლემის დაზუსტება გულისხმობს მის ჩამოყალიბებას კონკრეტული
კვლევის საკითხთან მიმართებაში. კონფლიქტის შესწავლისას იკვლევეენ არსებული
სიტუაციის ელემენტებს და ერთეულებს. ერთეულები ინტეგრალური ცნებაა, ის აღწერს
კონფლიქტსფართოდ და ღრმად, ვიდრე მისი ელემენტები. ერთეულმა უნდა გამოაჩინოს
საერთო თვისებები, მახასიათებლები კონფლიქტის, სტრუქტურული ერთეულის გამოყოფა
გულისხმობს, რომ ეს ერთეული შეიცავს ყველა სტრუქტურულ ერთეულს. შემდგომში
შესაძლებელია შეგროვდეს სხვადასხვა სიტუაციების ამსახველი მონაცემების ბანკი. ახეთი
გაერთიანებით შესაძლებელია გარკვველი კანონზომიერებების პოლიტიკური
კონფლიქტების საკვლევად გამოიყენება ის მეთოდები, რომელსაც ფართოდ იყენებს
სოციალური და პოლიტიკური მეცნიერებები. კვლევა საჭიროებს სხვა დასხვა ეტაპის
დაგეგმვას, აუცილებლად უნდა იქნეს გათვალისწინებული თეორიული მიდგომა საკვლევი
ობიექტისადმი. მკვლევარი უნდა ფლობდეს სხვადასხვა მეთოდებს, რათა შესასწავლი
ობიექტი სირთულის მიხედვით გამოიყოს. ძირითადი მეთოდებია: დაკვირვება,
სიტუაციური ანალინი, შემთხვეების ანალიზი, გამ ოკითხვა, ინტერვიუ, ესპერიმენტი,
დოკუმენტების ანალიზი, დამოკიდებ ულებების გაზომვა, ტესტირება, ფოკუსური ჯგუფები,
სოციომეტრული მეთოდი, მოდელირება.