Samenvatting procesverslagen

Groepsleden:
Kübra Özkosar: logopedie
Emma Eeckhout: ergotherapeut
Lisa De Craene: ergotherapeut
Céline De Schamp: leerkracht lageronderwijs
Daphne van Deursen: leerkracht kleuteronderwijs

Casus: Yasmine 1

Onze samenwerking begon heel vlot. We startte met een kennismaking en

stelden onze disciplines voor. Iedereen toonde veel interesse en was
betrokken. Nadien luisterden we naar elkaars sterke en minder sterke
eigenschappen daaruit konden we ook besluiten dat iedereen zijn sterkte
kant was dat ze goed konden samenwerken met elkaar. Tijdens deze
eerste samenkomst maakten we ook duidelijke afspraken. Daarnaast
stelden we ook een agenda op met wie op welke bijeenkomst zowel het
proces als product verslag ging schrijven. Later merkten we op dat het
beter was om het product en procesverslag op te splitsen tussen 2
studenten zo was het voor iedereen beter haalbaar, we werken met een
doorschuifsysteem

Per bijeenkomst is er één student de voorzitter, één student schrijft het

procesverslag en een andere student schrijft het productverslag. Op het
einde van een bijeenkomst noteren we elke keer een paar taken die we
moeten maken tegen de volgende keer dat we samenkomen. Bij de eerste
samenkomt was het belangrijkste dat iedereen nog eens goed de casus
had doorgenomen. Tijdens de bijeenkomst zelf verliep de samenwerking
zeer vlot. Iedereen kwam op voor zijn eigen mening en luisterde naar de
anderen. De inspraak van de verschillende leden is gelijk verdeeld
gedurende de verschillende bijeenkomsten. We vullen elkaar goed aan,
wanneer iemand een vraag heeft / iets onduidelijk vindt, wordt er door de
andere leden uitleg gegeven. Het was ook zeer leerrijk en interessant
omdat elk lid van de groep ervaringen deelde uit het werkveld.

De conclusie die we maakten bij deze bijeenkomst was dat Het team goed
op elkaar afgestemd is en vult elkaar goed aan. Gegeven taken worden
door alle leden gemaakt, zo blijven we op schema. Iedereen voelt zich
goed in de groep en dat merk je. Het geven van een mening vinden wij
zeer belangrijk, dit is iets wat zeker wordt gedaan in deze groep.
Wanneer er discussies optraden tijdens een vergadering kon dit direct
besproken worden. We luisterden naar elkaars mening en gaven indien

1
nodig tegenargumenten. Hier werd steeds naar iedereen geluisterd. We
bespraken het voorval en kwamen als groep tot een eindbeslissing.

We merken op dat de samenwerking nog steeds vlot verloopt en dat we

nog geen conflicten hebben gehad in onze groep. Als we beginnen aan het
icf verduidelijken Emma en Kübra dit voor de rest van de groep omdat de
andere studenten hier nog niet veel van afwisten. De voorzitter stelt
vragen over de richtvragen waar de rest van de groep dan op antwoord
hoe ze zich voelen bij de samenwerking en wat ze zouden veranderen.
Als we tijdens het invullen van het zorgplan bepaalde dingen niet wisten
dan lieten we die vragen over en gingen we verder naar de vragen die we
wel al konden invullen. We kwam dan op het einde van bijeenkomst terug
op de vragen die we nog niet hadden ingevuld met behulp van Lize, onze
begeleidster. We bespreken telkens op het einde van elke bijeenkomst
wat er verwacht van ons verwacht wordt tegen de volgende
samenkoming. Wat wel een werkpunt was voor onze groep was dat we de
tijd meer in de gaten moesten houden om zo meer op ons tijdschema te
kunnen blijven.

Lisa gaf aan dat ze geen weet had van het M-decreet. Emma
verduidelijkte het M-decreet a.d.h.v. voorbeelden. Ook gaf ze uitleg over
het ON. Aan de hand van deze informatie herformuleerden we onze visie
van Yasmine. Bij het herformuleren gaf iedereen zijn mening. Ieders
mening werd gerespecteerd en opgenomen in de visie.

We spraken nog 2x af met de groep buiten de uren die we gekregen

hadden van het school. We vonden dat de mensen die de verslagen
moesten typen vaak op de achtergrond bleven tijdens de bijeenkomst
omdat ze zich moesten concentreren dat alles in het verslag kon staan. Bij
de start van deze lessen dachten we dat na les vijf het zorgplan volledig af
ging zijn. Op die manier hadden we ook wekelijkse doelstellingen
opgesteld. We merken dat onze planning niet mogelijk is. Er is nooit
gezegd geweest dat de kans groot was dat het zorgplan niet af ging
raken, daarom hebben we ook nooit in de tussentijd afgesproken. We
hebben wel soms de taken verdeelt om thuis te maken, maar geen extra
bijeenkomsten gepland. Dit hebben we wel gemerkt bij andere groepen.
Het is dus belangrijk dat we duidelijk de taken verdelen en zullen toch nog
een bijeenkomst moeten plannen.

Je hoort dat iedereen het druk heeft met taken, stage en de examens die
dichterbij komen, maar iedereen was steeds in de lessen aanwezig.

Als eindconclusie besluiten wij dat we een heel goede samenwerking

hebben ondervonden met weinig of geen discussies. Dat we veel van
elkaars discipline kunnen leren. Dat als niet iedereen evenveel wist over
bepaalde zaken dit door andere studenten van de groep goed werd
uitgelegd. Dat er geluisterd werd naar andermans mening.