Kıpçak Adının Kaynaklarda Geçisi alt başlığında Kıpçak adının kaynaklarda ilk kez ne

zaman geçtiği ile ilgili yazar birtakım görüşleri aktarmıştır. Bu görüşlerin temeli olarak
araştırmacıların farklı kaynakları temel aldığını yazar örnekleriyle birlikte anlatmıştır. Kıpçak
adının İslam kaynaklarında nasıl geçtiği konusu da ele alınmış ve Kıpçak adının ilk kez İbn
Hurdadbih’in Kitabü‟l Mesâlik ve‟l Memâlik adlı eserinde geçtiğini belirtmiştir. Son olarak
ise Kıpçak adının hem diğer İslam kaynaklarında hem de batı dillerinde yazılmış eserlerde
nasıl okunduğu ve çevrildiği yine örnekleri ile birlikte aktarılmıştır. İkinci alt başlıkta “Kıpçak
ve Kuman adlarının Etimolojisi” adını taşımaktadır. Yazar bu bölümde hem Kıpçak hem de
Kuman kelimesinin kökenleri ile araştırmacıların görüşlerini aktararak değerlendirmelerde
bulunmuştur. Kıpçak kelimesi ile ilgili görüşlerin farklılığı dikkat çekmektedir. Yazar ise bu
görüşlerin neticesinde Kıpçak kelimesi için “sarışın, solgun, sarımtırak” ve kovuk, ağaç
kovuğu” görüşlerinin ağırlıkta olduğunu belirtmiştir. Kuman kelimesi yazarın belirttiğine göre
kaynaklarda kesin olarak görülmesi 1080 yılıdır (Bizans Kaynaklarında) ve artık Kıpçak
kelimesi yerine kullanılmaya başlanmıştır. Kuman kelimesinin kökeni ile ilgili görüşler
aktarıldıktan sonra Kuman adının halkın dış görünüşüyle ile ilgili olarak, onların sarışınlığını
ifade eder şekilde yabancı kavimler tarafından kullanıldığı değerlendirmesini yapmıştır.

Kitabın ikinci bölümü “Kıpçak Siyasi Tarihine Genel Bir Bakış” adını taşımaktadır ve
üç alt başlıktan meydana gelmektedir. İlk alt başlık “Kıpçakların Ortaya Çıkışı ve Kimek
Bağlantıları” şeklindedir. Yazar bu kısımda da önceki bölümle aynı yolu izlemiştir.
Araştırmacıların Kıpçakların nerde ve ne zaman ortaya çıktıkları hakkındaki görüşleri
aktarılmıştır.