Professional Documents
Culture Documents
Η σύγχρονη δυναμική
των καπιταλιστικών αντιθέσεων
Η ουσία, η μορφή και η εξέλιξη των νόμων κίνησης της
κοινωνίας και της φύσης δεν μπορεί παρά να προσεγγίζονται
και να κατανοούνται, από την άποψη της μεθόδου και της
πρακτικής, με βάση τους ποικιλόμορφους και πλουσιότερους
αντιφατικούς συνδυασμούς «εκδήλωσης της αιτιότητας και της
αναγκαιότητας μέσα από το τυχαίο», τους οποίους η σύγχρονη
επιστήμη αποκαλύπτει.
✑
γράφει ο ΑΛΈΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΆΚΗΣ*
μιξάζ (από κόμματα αριστερής επαγγε- τρόπο αμοιβής, στο ύψος αμοιβής και
λίας σε συνεργασία με αστικές πολιτικές στην οργάνωση της εργασίας και τους
δυνάμεις) παίρνονται, με διαφορετικούς κάνουν «λάστιχο». Επεμβαίνουν στη έν-
ρυθμούς και διαφορετική ένταση, μέ- νοια του δημόσιου, κάθε δημόσιου αγα-
τρα ίδιας ποιότητας. Το ίδιο συνέβη και θού, και, μετατρέποντάς το σε εμπόρευ-
συμβαίνει τελικά και στην Ελλάδα με την μα, του αφαιρούν τόσο την έννοια του
κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. δημόσιου όσο και το νόημα του αγαθού.
Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, που Ως γνωστόν, οι βαθμοί ελευθερίας
ξεκίνησαν από τη δεκαετία του 1980 επιλογών του κεφαλαίου περιορίζονται
από τους ίδιους τους υλικούς-τεχνικούς
i * Φυσικός όρους συγκρότησης της παραγωγικής
διαδικασίας, όπως επίσης από την έντα- 207
ση, την εξέλιξη και τα αποτελέσματα Η σύγχρονη εργαλειομηχανή παρεμ-
της ταξικής πάλης. Γι’ αυτό και ο καπι- βάλλεται αυτοτελώς ανάμεσα στον ερ-
ταλιστικός τρόπος παραγωγής οδηγείται γάτη και το αντικείμενο εργασίας, απο-
στη χρήση μεταβαλλόμενων μεθόδων κτά δεσπόζοντα ρόλο στην παραγωγή,
τυπικής και ουσιαστικής υπαγωγής της εγκαθιδρύει μια νέα ενότητα, που είναι η
εργασίας στο κεφάλαιο, απόσπασης σχέση μέσου και αντικειμένου εργασίας.
απόλυτης και σχετικής υπεραξίας. Με αυτό τον τρόπο η σχέση του εργά-
Στην εποχή της μεγάλης βιομηχανί- τη με τα εργαλεία και τα μέσα εργασίας
ας, καθώς τελειοποιούνται και αυτομα- αλλάζει. Τα μέσα εργασίας οργανώνο-
τοποιούνται τα εργαλεία, βασική αρχή νται πλέον σε αυτοτελές σύστημα μηχα-
της οργάνωσης της εργασίας είναι η νών το οποίο εμπεριέχει τις κύριες δημι-
συνεχής είσοδος σε αυτήν μηχανικών ουργικές δεξιότητες για την παραγωγή.
λειτουργιών (λειτουργίες του συστήμα- Ο χειριστής-εργάτης εποπτεύει, βάζει
τος των μηχανών). Μαζί με το εργαλείο πινελιές, κάνει την τελική συναρμολό-
περνάει από τον εργάτη στη μηχανή και γηση του προϊόντος· η αυτόματη μηχανή
η δεξιοτεχνία του χειρισμού του. Κι έτσι το κατασκευάζει.
η παραγωγική διαδικασία προβάλλει Αυτή η νέα σχέση μέσου και αντικειμέ-
βαθμιαία όχι ως υποταγμένη στην άμεση νου εργασίας, όπου το μέσο-εργαλειο-
επιδεξιότητα του εργάτη, αλλά ως τεχνο- μηχανή εμφανίζεται πλέον όχι απλώς ως
λογική εφαρμογή της επιστήμης. «ο κληρονόμος» των δεξιοτήτων του ερ-
γάτη αλλά ως το σχετικά αυτοτελές τμή-
«Η τάση του κεφαλαίου είναι να δίνει επι- μα της παραγωγής που οφείλει από την
στημονικό χαρακτήρα στην παραγωγή και ίδια την καπιταλιστική παραγωγή να τε-
η άμεση εργασία του εργάτη να υποβαθ- λειοποιείται συνεχώς διά της επιστημο-
μίζεται σε απλό συστατικό στοιχείο αυτής νικής «καινοτομίας» –ώστε να λειτουρ-
της διαδικασίας. […] Εδώ λοιπόν ο συ- γεί ο αιώνιος νόμος του καπιταλισμού, ο
ανταγωνισμός– δημιουργεί τους υλικούς
γκεκριμένος τρόπος εργασίας εμφανίζεται
όρους για να μετατρέπεται η επιστήμη,
άμεσα να μεταφέρεται από τον εργάτη στο
διαρκώς επί κεφαλαιοκρατίας, σε άμεσα
κεφάλαιο με τη μορφή της μηχανής, κι
παραγωγική δύναμη. Και ως άμεση πα-
αυτή η μετάθεση να απαξιώνει το εργατι-
ραγωγική δύναμη δεν μπορεί παρά να
κό δυναμικό του εργάτη.
υπαχθεί άμεσα στο κεφάλαιο.
»[…] Η ανταλλαγή ζωντανής με αντικει-
Με μια ιδιαίτερη δυναμική από τη δεκα-
μενοποιημένη εργασία, δηλαδή η τοποθέ- ετία του 1980, οι νέες μηχανές και τεχνο-
τηση της κοινωνικής εργασίας στη μορφή λογίες, «η φυσική ύλη που μετατράπηκε
της αντίθεσης κεφαλαίου και μισθωτής σε όργανο της ανθρώπινης βούλησης
εργασίας, είναι η τελευταία ανάπτυξη της πάνω στη φύση», η αντικειμενοποιημέ-
αξιακής σχέσης και της παραγωγής που νη επιστήμη (ηλεκτρονικοί υπολογιστές,
βασίζεται στην αξία. ρομπότ, οπτικές ίνες, βιοτεχνολογία, να-
»Η ανάπτυξη ωστόσο των μηχανημάτων νοχημεία) συνθέτουν μια νέα ποιότητα.
σ’ αυτήν την κατεύθυνση παρουσιάζεται Συγκροτούν ποιοτικά νέες παραγωγικές
μόνο όταν η μεγάλη βιομηχανία έχει ήδη δυνάμεις, που αναταράσσουν τις λει-
φτάσει σε ανώτερη βαθμίδα και όλες τουργίες της ίδιας της παραγωγής.
οι επιστήμες έχουν αιχμαλωτιστεί στην
υπηρεσία του κεφαλαίου. Κι από την άλλη
μεριά, όταν τα ίδια τα διαθέσιμα μηχανή- 2. Καλώς όρισες ρομποτική
ματα ήδη προσφέρουν μεγάλους πόρους.
Η αναμενόμενη και σχεδιαζόμενη γε-
Τότε η εφεύρεση γίνεται επιχείρηση, και νίκευση της εφαρμογής των ρομπότ
η εφαρμογή της επιστήμης στην ίδια την προστίθεται στη νέα αυτή ποιότητα αλ-
άμεση παραγωγή γίνεται σκοπιά που την λαγών. Στη βιομηχανία, στη Βόρεια Αμε-
καθορίζει και την παρακινεί». ρική, ο αριθμός των χρησιμοποιούμενων
208 (Μαρξ, 1990) βιομηχανικών ρομπότ ανέρχεται ήδη σε
Διάγραμμα 1: Το απόθεμα σε ρομπότ στην Κίνα θα ξεπεράσει
αυτό των ΗΠΑ και των χωρών της ΕΕ
300.000, ενώ στις πέντε μεγάλες οικο- «βιομηχανία» και η βιομηχανία των πιο
νομίες της ΕΕ σε 340.000. προηγμένων χωρών προσαρμόζονται
Σε αυτή την τεχνολογική κούρσα προ- προκειμένου, με βάση τη λειτουργία της
πορεύεται η Ιαπωνία, όπου στα εργοστά- αγοράς, να αντιμετωπιστούν οι προκλή-
σια κατασκευής αυτοκινήτων αντιστοι- σεις του ανταγωνισμού και δι’ αυτού οι
χούν ήδη 1.520 ρομπότ ανά 10.000 ερ- διατροφικές ανάγκες του αυξανόμε-
γαζομένους, νούμερο που απέχει πολύ νου παγκόσμιου πληθυσμού. Η Bank
από τον παγκόσμιο μέσο όρο (66 ρομπότ of America προειδοποιεί, σε πρόσφατα
ανά 10.000). Στην κινεζική μεταποιητική δημοσιευμένη μελέτη της, πως «μέχρι
βιομηχανία μέχρι σήμερα αντιστοιχούν το 2025 τα ρομπότ θα έχουν καταλάβει
μόνο 30 βιομηχανικά ρομπότ ανά 10.000 το 45% των βιομηχανικών εργασιών,
εργαζομένους, ενώ στη Γερμανία και “εξαφανίζοντας” εκατομμύρια θέσεις
στις ΗΠΑ η πυκνότητα των ρομπότ είναι εργασίας».
σχεδόν δέκα και πέντε φορές μεγαλύτε- Αντίστροφοι, βέβαια, θα είναι οι αριθ-
ρη1 αντίστοιχα. μοί της απασχόλησης και του εργατικού
Στη γεωργία η εφαρμογή των νέων τε- δυναμικού. Ο Καθηγητής Ρομποτικής
χνολογιών είναι πλέον πραγματικότητα. του Πανεπιστημίου Πατρών Ν. Ασπράγ-
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, η συγκομι- γαθος2 σημειώνει: «Η απώλεια θέσεων
OIKONOMIA
ποιοτικά νέους όρους, ειδικά από το νης χρήσης των νέων τεχνολογιών έχει
1980 και μετά, στην κερδοφορία του «παράδοξες» επιδράσεις: Από τη μια,
κεφαλαίου και, επομένως, στην ασκού- αυξάνει την εκμετάλλευση. Από την
μενη πολιτική. άλλη, όμως, διαμορφώνει προϋποθέσεις
Λόγω της αυτοματοποίησης αυξάνουν βαθύτερης διαταραχής στην απόσπαση
οι μηχανές που τίθενται σε λειτουργία υπεραξίας, στη σχέση εκμετάλλευσης.
ανά εργάτη. Η ποσότητα της ζωντανής Η κατάσταση αυτή ενισχύει την πτωτι-
εργασίας μειώνεται, με σύγχρονους κή τάση του ποσοστού κέρδους.
όρους, σε σχέση με την ποσότητα του Τα Διαγράμματα 3 και 4 απεικονίζουν
σταθερού κεφαλαίου (μηχανές, πρώτες αυτή την πραγματικότητα. Δίνουν την
ύλες) που αυτή βάζει σε κίνηση. Ο άν- πραγματική εικόνα του ποσοστού κέρ-
θρωπος, ο εργάτης, είναι όμως η μοναδι- δους στην ελληνική και την αμερικανική 211
Διάγραμμα 4: Ποσοστό κέρδους στην αμερικανική οικονομία
(1948-2011)
οικονομία για μια μεγάλη περίοδο (1958- κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος» (Κ.
2008 και 1948-2011 αντίστοιχα). Ανε- Μαρξ).
ξάρτητα από τις διακυμάνσεις, αλλά και Το κεφάλαιο δεν αναζητά γενικά το
με τις διακυμάνσεις, που οφείλονται στις κέρδος ως αυτοσκοπό. Κυνηγά, όπως το
πολιτικές και στην εξέλιξη της ταξικής κυνηγόσκυλο το θήραμα, περιοχές και
πάλης που επιδρούν στην κερδοφορία, κλάδους με υψηλό –το υψηλότερο– πο-
άλλο πράγμα είναι ένα ποσοστό κέρδους σοστό κέρδους.
(για την Ελλάδα) που κυμαίνεται μεταξύ Η ιδιαίτερη αυτή κατάσταση και η
25-33% (περίοδος 1958-74) και άλλο το δυναμική της οδηγούν, τώρα πλέον, το
ποσοστό κέρδους να κατηφορίζει διαρ- σύστημα στο να δράσει βαθύτερα και
κώς από το 1974 και να φτάνει κάτω από δραστικότερα σε όλα τα μεγέθη που
το 10% (περίοδος 1974-85). Και άλλο μειώνουν το ποσοστό κέρδους, και μά-
ακόμη ύστερα από μια συνεχή, εννεα- λιστα τόσο βαθιά και –παρά τα σκαμπα-
ετή, μικρή αλλά ανοδική πορεία (1986- νεβάσματα– τόσο συνεχώς.
93) να φτάνει στο 15% και από το 1994 Η αστική πολιτική «οφείλει» να χαρά-
και μετά να κατηφορίζει διαρκώς, για να
ξει και να προσδιορίσει παράγοντες οι
φτάσει το 2008 πάλι στα επίπεδα του
οποίοι να αντενεργούν, να αναχαιτίζουν
1982(!), κάτω από το 10%.
και εν μέρει να «παραλύουν», για όσο
Από τα διαγράμματα διαπιστώνεται
μεγαλύτερο διάστημα γίνεται, τη διαρ-
πως το ποσοστό κέρδους δεν μειώνεται
κώς παρούσα αυτή πτωτική τάση.
απλώς. Το 1980-85 οδηγήθηκε στο ιστο-
ρικό χαμηλότερο σε όλη τη μεταπολεμι- Οι παράγοντες3 αυτοί είναι οι εξής:
κή περίοδο. Ανέβηκε αργά, εύθραυστα 1) Η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευ-
και με αυξομειώσεις την πρώτη περίοδο
του νεοφιλελευθερισμού (1985-95) και 3. Εδώ πρόκειται για τη δράση του νόμου της
μετά η κάθοδος επανέρχεται (Διάγραμ- πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους. Και ο νόμος
είναι νόμος γιατί η κυρίαρχη τάση, η πτωτική τάση,
μα 4). Συνεχιζόμενη παραπέρα μείωση αναπόφευκτα κυριαρχεί πάνω στους (δευτερεύου-
του ποσοστού κέρδους τι θα σημαίνει και σας σημασίας, υποτελείς, κυριαρχούμενους) αντε-
τι θα σημάνει; Πού μπορεί να οδηγήσει; πιδρώντες παράγοντες στην πραγματική κίνηση της
212 «Το κεφάλαιο, το τρομάζει η έλλειψη οικονομίας σε μακροχρόνια περίοδο.
σης της εργατικής δύναμης με την πα- ματος στην απαλλοτρίωση των ιδιοκτη-
ράταση της εργάσιμης μέρας, η αύξηση τών από τους ιδιοκτήτες και την εξέλιξη
της εντατικότητας της εργασίας μέσω στη δημιουργία πολυκλαδικών, διεθνι-
και της νέας τεχνικής, η οποία αυξάνει κών μονοπωλίων.
το βαθμό εκμετάλλευσης και εξ ορι- Πολυεθνικά-πολυκλαδικά μονοπώλια
σμού ανακόπτει την πτώση του ποσο- γεννούνται ήδη εντός της κρίσης του
στού κέρδους. 1873-95 και στην εξέλιξή της. Η σημε-
2) Η αύξηση της παραγωγικότητας της ρινή όμως μορφή συγκέντρωσης και
εργασίας στους κλάδους που παράγουν συγκεντροποίησης κεφαλαίου έχει οδη-
τα μέσα παραγωγής η οποία συμβάλλει γήσει στην ποιοτική ανάπτυξη των πο-
στο να γίνονται πιο φτηνά τα στοιχεία λυεθνικών και πολυκλαδικών ομίλων. Η
του σταθερού κεφαλαίου. δυναμική της αύξησής τους είναι εντυ-
3) Ο ως ένα όριο σχετικός εργατικός πωσιακή:
«υπερπληθυσμός» (ανεργία), που να Το 1939 δρούσαν περίπου 30. Το 1976
συντελεί στην πτώση του μισθού εργα- αριθμούν 11 χιλιάδες (ενώ οι θυγατρικές
σίας, να αυξάνει το κέρδος. τους στην αλλοδαπή ήταν 86 χιλιάδες).
4) Η ρύθμιση των εξωτερικών εμπο- Το 1991 εκτινάσσονται στις 35 χιλιάδες
ρικών ανταλλαγών των αναπτυγμένων με 150 χιλιάδες θυγατρικές και το 2008
καπιταλιστικών χωρών με τις οικονομικά στις 80 χιλιάδες με 810 χιλιάδες θυγα-
αδύνατες χώρες, έτσι ώστε να επιτρέπε- τρικές.4 Σε 30 χρόνια 700% αύξηση!
ται στους καπιταλιστές να αγοράζουν τις Μια τέτοια ποσοτική μεταβολή, κυρί-
πρώτες ύλες σε μονοπωλιακά χαμηλές ως από τη δεκαετία του 1970, συνιστά
τιμές (πράγμα που μειώνει τη συνολική μια νέα ποιότητα.
αξία σταθερού κεφαλαίου) ή να εισά- Χαρακτηριστικό αυτών των ομίλων εί-
γουν φθηνότερα τρόφιμα (τα οποία μει- ναι η παγκόσμια εμβέλεια της δράσης
ώνουν την αξία της εργατικής δύναμης τους, με τη μορφή της συνολικότερης
και αυξάνουν το βαθμό εκμετάλλευσης και άμεσης παρέμβασης στην οργάνω-
και τη μάζα της υπεραξίας). ση και τη λειτουργία παραγωγικών δι-
5) Τέλος, η ιδιωτικοποίηση κάθε δη- αδικασιών. Εξορμώντας πάντα από το
μόσιου αγαθού αλλά και η απόσπαση κράτος παίζουν πλέον ηγεμονικό και
μονοπωλιακού υπερκέρδους ως αποτε- κυρίαρχο ρόλο στην οικονομική ζωή σε
λέσματα της διαφοράς μεταξύ των επι- πλανητική κλίμακα.
πέδων (εθνικών ή ενδοκλαδικών) αξίας Τα πολυεθνικά-πολυκλαδικά μονο-
των εμπορευμάτων. πώλια διασφαλίζουν το 50% της βιο-
Τα παραπάνω όμως είναι οι άξονες μηχανικής παραγωγής του κόσμου και
της θατσερικής πολιτικής, είναι η πο- ελέγχουν το 70% του «εμπορίου»5 (όλο
λιτική του νεοφιλελευθερισμού. Είναι και μεγαλύτερο μέρος του οποίου στην
η εσωτερική ανάγκη του καπιταλισμού
στη διαμορφούμενη πραγματικότητα
4. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στην Ελλάδα:
OIKONOMIA
άλλη, ενισχύουν ταυτόχρονα τις τάσεις των αστικών κομμάτων και μηχανισμών.
και τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κα- Ο νεοφιλελευθερισμός, επομένως,
πιταλιστικής ολοκλήρωσης. δεν αποτελεί απλώς μορφή διακυβέρνη-
Τα πολυεθνικά-πολυκλαδικά μονοπώ- σης· είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, είναι
λια αποστασιοποιούνται, πάντα σχετικά, οι σύγχρονες ανάγκες του. Γι’ αυτό εξάλ-
από την έννοια της πατρίδας, εμφανιζό- λου ως πολιτική εξόδου από την τρέχου-
μενα με μια διπλασιασμένη πατρίδα, π.χ. σα κρίση επιλέγεται η πολιτική που χρε-
στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Το δε εθνικό οκόπησε με την έκρηξη της ιστορικής
κράτος παρουσιάζει τα συμφέροντά σημασίας κρίσης του 2008, δηλαδή μια
τους ως έχοντα πανκοινωνική ισχύ και το αντιδραστικότερη έκδοση του ίδιου του
υπερεθνικό μόρφωμα, π.χ. την ΕΕ, ως χρεοκοπήσαντος νεοφιλελευθερισμού.
έχον καθολική υπερεθνική αίγλη. Η νέα Όσοι έχουν ή καλλιεργούν την ψευδαί- 215
σθηση πως μπορούν έτσι απλά και γραμ- περισσότερο μάλιστα, καθώς η δυνα-
μικά να τον αντικαταστήσουν (συγκυ- μική αυτή των εξελίξεων οδηγεί στην
βέρνηση σοσιαλιστών-ΚΚΓ Γαλλίας, ΣΥ- ενίσχυση της άμεσης, δίχως τη διαμε-
ΡΙΖΑ κ.ά.) καταρρέουν και χρεοκοπούν. σολάβηση των αστικών κομμάτων, πολι-
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να οδη- τικής και ιδεολογικής παρέμβασης του
γεί σε μια πανικόβλητη αποφυγή της κεφαλαίου. Διαμορφώνονται επομένως
σκληρής σημερινής πραγματικότητας συνθήκες και ζωτικός χώρος ποιοτικής
ούτε να εξαντλείται στις λογοκοπίες και ουσιαστικής αυτοτελούς ανάπτυξης
ανέξοδων υποσχέσεων ενός απρόσιτου της εργατικής πολιτικής ως πολιτικής
μέλλοντος ή στις συγκινησιακές –ανορ- της κοινωνικής δημοκρατίας της εποχής
θολογικές τελικά– προσεγγίσεις που δεν μας, ως πολιτικής, πρώτα απ’ όλα, της
αντιλαμβάνονται τη σημασία είτε των κοινωνικής και δημοκρατικής κυριαρχί-
στρατηγικών είτε των τακτικών απαντή- ας των ίδιων των εργαζομένων.
σεων, τη μεταξύ τους αυτοτέλεια αλλά Οι νόμοι της κοινωνικής εξέλιξης απο-
και την αναμεταξύ τους σχέση και σύν- τελούν ένα συνδυασμό αναγκαιότητας
δεση. και δυνατότητας, αντικειμενικότητας
Αντίθετα, ως συνεπαγόμενο, επιτάσ- και υποκειμενικότητας. Αυτός ο συνδυα-
σει την εκπόνηση ενός πολιτικού σχε- σμός προσδιορίζεται από το «κοινωνικό
δίου το οποίο ως μόνιμη επιδίωξη θα είναι», από τις υλικές συνθήκες ύπαρ-
έχει τη συγκέντρωση ανάλογων, πολύ ξης και αναπαραγωγής της ζωής, από το
ισχυρών, δυνάμεων από το χώρο της επίπεδο της αντικειμενικής ανάπτυξης
εργασίας και του πνεύματος για στρατη- και ωρίμανσης των συνολικών καπιταλι-
γικές απαντήσεις γειωμένες στέρεα στο στικών αντιφάσεων. Σ’ αυτό το πλαίσιο,
σήμερα, εκεί, στον αγώνα για τη ζωή και οι δυνατότητες της ανθρώπινης δρά-
την καθημερινή επιβίωση, όπου η ελπί- σης, μαζί και η συνειδητά επαναστατική
δα και η απογοήτευση αναγεννιούνται πάλη της εργατικής τάξης, καθορίζονται
και αντιμάχονται. Γι’ αυτό όμως, το λόγο και αντλούν τη δυναμική τους από το
έχει η επιστήμη της πολιτικής. επίπεδο ανάπτυξης των αντικειμενικών
τάσεων και ορίων της κοινωνικής εξέλι-
ξης. Παράλληλα όμως πραγματοποιούν,
5. Η άλλη όψη της διαμορφώνουν, καθυστερούν ή ανα-
πραγματικότητας πτύσσουν –γενικά μετασχηματίζουν–
αυτά τα όρια. Κι έτσι διαμορφώνεται
Η ίδια η αντιδραστική ενίσχυση της ταυτόχρονα μια νέα αντικειμενική πραγ-
αστικής πολιτικής και του ρόλου του ματικότητα.
κράτους στην ευρύτερη αναπαραγωγή Εν ολίγοις, η ιστορία του ανθρώπου
του συστήματος και των αντιθέσεών δεν υπακούει σε καμιά μορφή μηχανι-
του τείνει να απογυμνώνει την αστική στικού ντετερμινισμού ή σε κάποια «με-
πολιτική από τα ιστορικά δημοκρατικά ταφυσική πρόνοια».
στοιχεία της (ατομικές και κοινωνικές Στη σημερινή εποχή, η ορμητική ανά-
«ελευθερίες», εθνικοανεξαρτησιακά πτυξη και οι δυνατότητες των σύγχρο-
δικαιώματα, πανκοινωνικός ρόλος του νων παραγωγικών δυνάμεων, εκτός από
κράτους κ.λπ.). Τείνει να αποκαλύπτει τη μονοπωλιακή αντιδραστική αξιοποί-
την ουσία του κράτους και της δημοκρα- ησή τους, εμπεριέχουν την ανώτερη,
τίας γενικά, ως αντιπαράθεση και κυρι- σε σχέση με την περίοδο 1950-80, δυ-
αρχία «για τις παραγωγικές σχέσεις, και νατότητα προσέγγισης της επιστημονι-
τελικά για την ιδιοκτησία». Να κλονίζει κής παραγωγής και αναπαραγωγής της
έτσι μακροπρόθεσμα και να οδηγεί σε ανθρώπινης ζωής. Αρκεί να δει κανείς
κρίση τη σχετική και δημαγωγική αυτο- τη θυελλώδη ανάπτυξη του ρόλου της
νόμηση της αστικής πολιτικής από τον επιστήμης και της διανοητικής εργασίας
ταξικό πυρήνα της, αφού βάζει σε κρίση στην παραγωγή, σε σχέση με την αθλιό-
216 την «πανκοινωνική» της διάσταση. Πολύ τητα του επιχειρηματικού πανεπιστημί-
ου. Να δει κανείς τη δίχως προηγούμενο μπορεί πλέον, σε κανονικές κοινωνικές
κλοπή του χρόνου εργασίας και ζωής συνθήκες, να γίνει παλλαϊκό κτήμα.
από τους καπιταλιστές σε σχέση με το Οι ορμητικές δυνάμεις της παγκοσμιο-
χρόνο που απελευθερώνει η επιστήμη ποίησης των οικονομιών και των καπιτα-
και η εργασία. Να δει τη δυνητική ποι- λιστικών ολοκληρώσεων από τη μια εμ-
ότητα του ίδιου του χρόνου εργασίας σε φανίζονται σε συνθήκες καπιταλιστικής
σχέση με την αποξενωτική ηλεκτρονική κυριαρχίας με τις αποκρουστικές μορφές
αλυσίδα διευθέτησής του από τους κα- του τύπου της ΕΕ και του Διεθνούς Νομι-
πιταλιστές. Να δει τις νέες δυνατότητες σματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Από την άλλη
μετασχηματισμού της σχέσης της κοι- αποκαλύπτουν, ταυτόχρονα, την κοινω-
νωνίας με τη φύση σε σύγκριση με τη νική τάση και τη ρεαλιστική δυνατότητα
βάρβαρη καπιταλιστική διαχείριση των για κατάργηση των συνόρων, το ρεαλι-
βιοτεχνολογικών επαναστάσεων. Να δει στικό της παγκόσμιας συνεργασίας.
τη σημερινή αλλά και την προοπτική της Η σύγχρονη επιστήμη και οι σύγχρονες
ίδιας της παραγωγικότητας σε σχέση με τεχνολογίες μετασχηματίζουν σε προ-
την πολιτική απόσπασης υπεραξίας, την σιτές διαδικασίες, την οργάνωση και τη
αύξηση του ποσοστού εκμετάλλευσης. διαχείριση της παραγωγής και των κοι-
Ακόμα και η μαζική ανεργία και η νωνικών υποθέσεων, εργασιακά καθή-
ελαστική απασχόληση –τα πιο ολέθρια, κοντα τα οποία μέχρι χτες απαιτούσαν
απάνθρωπα χαρακτηριστικά του σημε- μεγάλη ειδίκευση και δεξιοτεχνία. Αυτή
ρινού παραγινωμένου καπιταλισμού–, ακριβώς η νέα δυναμική κατάσταση στην
αν συνδυαστούν με την αφθονία των πα- επιστήμη και στην παραγωγή αφαιρεί σε
ραγόμενων αγαθών, αποκαλύπτουν πως μαζική κλίμακα το «μυστηριώδες» πέπλο
ο άνθρωπος μπορεί να δουλεύει λίγο, των αποκλειστικών δήθεν διοικητικών
να παράγει πολλά και καλά προϊόντα, ικανοτήτων και καθηκόντων των επιστα-
να αμείβεται ικανοποιητικά. Δεν παύει τών, των μάνατζερ, των διευθυντών, και
να αντανακλούν την ιστορική τάση, ανα- τελικά τις ίδιας της αστικής τάξης. Έτσι
γκαιότητα –και ρεαλιστική πλέον δυνα- όμως, ταυτόχρονα με την αντίθεση χει-
τότητα– για ριζική μείωση του χρόνου ρωνακτικής-διανοητικής εργασίας, ανα-
εργασίας, αποφασιστική ενίσχυση των πτύσσεται και ενισχύεται, στις νέες συν-
όρων και του χρόνου ενασχόλησης με τα θήκες, η αντίθεση ανάμεσα στους «δι-
κοινά, την τέχνη, τον πολιτισμό. ευθύνοντες» και στους διευθυνόμενους
Η καπιταλιστική εισαγωγή στην πα- και (με μια γενικότερη έννοια) ανάμεσα
ραγωγή της πληροφορικής και των ηλε- στους «κυβερνώντες» και στους κυβερ-
κτρονικών υπολογιστών αποκαλύπτει νώμενους.
ταυτόχρονα πως δεν είναι ουτοπία να Οι εργάτες μπορούν να έχουν πλέον
παράγονται προϊόντα-αξίες χρήσης και συνολική εικόνα της παραγωγής, της
όχι μόνο εμπορεύματα. Αυτό υποδηλώ- διακίνησης, της εμπορίας και της ανταλ-
νει η ελεύθερη διακίνηση-«κλοπή» σε λαγής αγαθών και κεφαλαίων, του πολι-
τεράστια κλίμακα των προϊόντων «σό- τισμικού ανθρώπινου πλούτου. Η εργα-
OIKONOMIA
φτγουερ», που αναταράσσει τις αγορές τική τάξη επομένως μπορεί να προβάλει
και τους προϋπολογισμούς κολοσσών στο προσκήνιο, πιο ώριμη, όχι μόνο ως
της πληροφορικής. δύναμη ανατροπής της παλιάς καπιτα-
Η μετατροπή της επιστήμης σε άμεση λιστικής κοινωνίας, αλλά πρωτίστως ως
παραγωγική δύναμη υπονομεύει το ίδιο ο φορέας της γενικευμένης κοινωνικής
το θεμέλιο της καπιταλιστικής αγοράς, αυτοδιαχείρισης-αυτοδιοίκησης.
την παραγωγή εμπορευμάτων. Σε ένα Επομένως, οι σύγχρονες παραγωγι-
«στικάκι υπολογιστή» που στοιχίζει λίγα κές δυνάμεις δεν εκφράζουν απλώς τη
ευρώ, μπορεί να αποθηκευτούν χιλιάδες σύγχρονη επιστημονική και τεχνολογική
τόμοι λογοτεχνίας, έργα μουσικής και πί- επανάσταση. Αποκαλύπτουν τα νέα δι-
νακες ζωγραφικής. Όλος ο ανθρώπινος αρκώς διευρυνόμενα σύνορα δυνητικού
πλούτος της επιστήμης και της τέχνης επιστημονικού μετασχηματισμού της 217
φύσης και αρμονικής αλληλεπίδρασης των πολιτικών συσχετισμών, υπάρχουν,
μαζί της. Αποκαλύπτουν και εκφράζουν ζουν και διεκδικούν τα δικά τους δικαιώ-
πρωτίστως τη δυνατότητα για μια βαθιά ματα, οι ήττες, τα λάθη, οι αποτυχίες, οι
πολιτική και πολιτιστική επανάσταση προδοσίες, η υποταγή του εργατικού και
στην εργασία, στη γενικότερη οργάνω- αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, τα κάθε
ση της ζωής του εργάτη-δημιουργού. λογής αντεπαναστατικά ρεύματα.
Ακριβώς γι’ αυτό οι κυρίαρχες ακόμα Η λύση σε αυτόν το δυισμό, σε αυτή
δυνάμεις διοργανώνουν μια λυσσασμέ- την «αντίθεση παραγωγικών δυνάμεων-
νη εκστρατεία ενάντια στις βαθύτερες παραγωγικών σχέσεων»7 βρίσκεται στην
συνάφειες της επιστήμης, της φύσης προβολή και στην έμπρακτη προώθηση
και της κοινωνίας. ενός γενικότερου πολιτικού πολιτισμού.
Στη νέα αντιφατική μορφή αλλά και Βρίσκεται στα πραγματικά και «υλιστι-
δυνατότητα των παραγωγικών δυνάμε- κά» μεγάλα ιστορικά «πετάγματα» και
ων και της εργασίας, στις επαναστατι- ιδανικά για τον ριζικό μετασχηματισμό
κές προσδοκίες της επιστήμης και του της οικονομίας και των κοινωνικών σχέ-
πολιτισμού, στις νέες εκρηκτικές δυ- σεων και την κομμουνιστική απελευθέ-
νατότητες ενός ελεύθερου χρόνου χα- ρωση. τετράδια
μαρξισμού
b Αναγνωστάκης, Α. (2012),
«Μαρξισμός και Επιστήμη:
τέλος της αυταπάτης, Αθήνα,
Τόπος.
Τόμος ΙΙΙ, κεφ. 13-14, Αθήνα,
Σύγχρονη Εποχή.
Απόπειρα Κατανόησης του Eichengreen, B. (2013), Η Μάρξ, Κ. (1990), «Από-
Πραγματικού Κόσμου», ΠΡΙΝ ευρωπαϊκή οικονομία μετά το σπασμα για τις μηχανές», στο
26/09. 1945, σ. 401- 447, Αθήνα, Αλε- Grundrisse, τόμ. 2, σ. 533, Αθή-
Ασπράγκαθος, Ν.Α. Η Κοινω- ξάνδρεια. να, Στοχαστής.
νικοποίηση της Επιστημονικής Γαβρόγλου, Σ.Π. (2012), «Μι-
Έρευνας και η Ιδιωτικοποίηση σθοί και παραγωγικότητα της Brynjolfsson, E. – McAfee,
των αποτελεσμάτων της, 5ο εργασίας: Ανταγωνιστικά μειο- A. (2011), Race Against The
Διεπιστημονικό Διαπανεπιστη- νεκτήματα και πλεονεκτήματα Machine: How the Digital
μιακό Συνέδριο του ΕΜΠ και της ελληνικής οικονομίας», Revolution is Accelerating
του ΜΕΚΔΕ του ΕΜΠ «Παιδεία, Εθνικό Ινστιτούτο εργασίας και Innovation, Driving
Έρευνα, Τεχνολογία. Από το Ανθρώπινου δυναμικού, Αθήνα. Productivity, and Irreversibly
χθες στο αύριο», Μέτσοβο, Harvey, D. (2015), Δεκαεφτά Transforming Employment
27-30 Σεπτεμβρίου 2007. αντιφάσεις και το τέλος του κα- and the Economy, Lexington,
Βατικιώτης, Λ., Βεργόπου- πιταλισμού, Αθήνα, Μεταίχμιο. Massachusetts, Digital Frontier
λος, Κ., Γκίβαλος, Μ., Ζέρβας, Kliman, A. (2014), Η αποτυ- Press.
Μ., Κουζής, Γ., Λαπαβίτσας, χία της καπιταλιστικής παρα- Streeck, W. (2012), Gekaufte
Κ., Μαυρουδέας, Σ., Παπα- γωγής: Οι αιτίες της Μεγάλης Zeit des demokratichen
κωνσταντίνου, Π., Τόλιος, Γ. Ύφεσης, cognord. Kapitalismus, Frankfurter
(2010), Ο χάρτης της κρίσης: Το Μάρξ, Κ. (1978), Κεφάλαιο, Vorlersungen.
218