හ ෝ.....

ගාලා එක දිගට වහින්න ගත්ත වැස්සත්

එක්ක කරන්න උන්න වැඩ හෙක තුනක්ම වතුහර ගියා වහග.වැඩ කියලා
කිව්වට මට කියලත් ම හලොකු වැඩ රාජකාරි නැති උනාට සතියට තුන් තර
වතාවක් පුස්ථකාලය පැත්තට ගිහින් නිමාලි ලා හගෙරටත් හගොඩ
හවලා කයියක් ෙැම්හම නැත්තන් අවුරුද්ෙකට නෑහව නෑ වහේ තමයි.ඒ නෑම
හකහසේ හවතත ෙැන් එලියට බැස්සනම හෙයියහන් කියලා හ ොෙ නෑමක් නා
ගන්න තිබ්බ .
අම්ම කුස්සිහය උයනවා ඇති ගෑණු ළමහයක් කියලා කිව්වට හමොහකො
මාත් ඉතින් වැස්සකටවත් උයන හවලාවට කුස්සියට හගොඩ හවනවා යෑ, ඔන්න
කන හවලාවට නම් මං එතන. කරන්ඩ හෙයක් නැති කමට බාහගට ම ලා
තිබ්බ හවෝල් ැගර් එහක් මල් තුන තර ආහයත් හගත්තම් කරන්න හිතුනත්
වැස්සත් එක්ක එන කම්මැලි කමටෙ මන්ො ඒක කරන්ඩ හිතුහනත් නෑ.
ලා ක පාටින් හේන්ට් කරලා තිහයන මහග තරැස් පුංචි කාමහර්
බිත්තියටම කරලා මං මහග හපොත් තියන්නම කියලා ො ගත්ත හලොකු ලී
හපොත් රාක්කහේ තිබ්බ හපොත් ඔක්හකොම ටික ඇෙ උඩට ො ගත්හත කාහලකින්
අපිළිහවළ හවලා තිබ්බ "මහග පුංචි පුස්තකාලය" අස් කරලා ොන්නයි.

දිලාංජලී ආකර්ෂා
ැම හපොතකම ඉටි කවරයක් ොලා මුල් පිටුහව් මුල්ලකට හවන්න වටකුරු
අත්අකුරින් මං ලියා තිබුණා.
“අහන් බං දිලා කියවලා ෙවස් 2න් හෙන්නම්”.. කියලා හපොත්
හගනිච්ච කට්ටියහගම පරම්පරාවම මතක් කරහගන මාස ගානක් ගිහිල්ලත්
තාම හගනාහව නැති හපොත් ටිහක හනෝට් එකක් ොගත්තා.
ඇයි අේපා අවුරුදුගානක් තිස්හස ආසාහවන් තියන් ඉන්න හපොත් ටික ෙන්
හෙන්න යෑ.

… Page 1
 ඔන්න ඉතින් මහගත් හල් ගමනා ගමනය වැඩි හව්හගන එද්දි හපොත් හගොඩ
අස්හස තිබ්බ එක හපොතක් නිසා හමොහ ොතකට හුස්ම නැවතුනා වහේ ෙැනුනා.
දිලාට ආෙහරන්
-උත්පල-
හීනි දිගැටි පිරිමි අත්අකුරු මතක් කරන්නම අකමැති ජරාජීර්ණ අතීතයට මාව
ඇෙන් ගියා.

“ හලෝ... නංගිලා”

මාත් නිමාලිත් , තරුශිත් ප්‍රසිද්ධ ඉංග්‍රිසි ෂාෂාව කතා පුහුණු

පාඨමාලාවකට ඇතුල් වීමට ගිය පළමු දිනහේ ෙ සක් පමණ ලමයි අතහර්
ඇඩ්මිෂන් ලබා ගැනීමට හපොර කමින් ඉද්දි පිටු පසින් ඇහුනු උස් ඩින් මමයි
නිමාලියි ගැස්සිලා ගියා.
ඒත් හෙයියහන කියලා අඩුවක් නැතුවම පිහිටල තිබ්බ කටින්
වක්කඩ කැඩුවා වහේ වචන අතෑරලා ොන තරුශිය හකොහ ගැස්හසන්නෙ
එයානම් පුරුදු වචන රඹය පටන් ගත්තා.
“අහන් ..අයියලා හ ෝන් එක නම් හගෙර ොලා ආහව කමක් නෑ කියන්නහකො
ඇයි ඇමතුහව කියලා.”
“ඔය සියුමැලි අතපය අඹර ගන්හන නැතුව පැත්තකට හවන්ඩහකො..
අපිට රි ඉස්සර හවන්ඩ.”
ඇත්තටම හකොල්හලොයි හකල්හලොයි අස්හස එක තැන හතරපි හතරපි උන්න
මට හිතුහනත් අතක් පයක් නැතුව එලියට යන්න හවයි කියලා.
“ආආඅ.. ඇයි එතහකොට අපි ක්ලාස් එකට එන්හන ාල්හපොත හපන්නලෙ.”

… Page 2
අහපොයි අහේ එකිත් එක්කත් බෑ අේපා.. ඇෙලා නා ගනියිෙ මන්ො.
“ රි රි අයියලා ඔයාල ඉතින් ඉස්සර හවලා අපිටත් එක්ක අරන් හෙන්ඩහකො
එහ නම්.”
අන්න එහ ම හමොහල් ඇති කතාවක් කිව්හව නම් නිමාලි.
“අන්න එහ ම එන්නහකො නංගිලා .”
එහ ම කියලා ඉස්සර ට පැන ගත්තු හකොල්හලො රංචුව ගැන
ෂුවර් නැති හින්ෙ නිමාලියයි තරුශියයි ඇඩ්මිශන් ලබා ගැනීහම් හමහ යුහම
දිගටම නිරත වුනා.. මටත් එක්ක එහ නම් සටන් කරපල්ලා කියලා හසනග
අතරින් මං ඈත් හවලා පැත්තකට හවන්න තිබුනු පුංචි පංති කාමරයක බංකුවක්
මත ඉෙගත්හත හම් හතරපිල්ල නම් මට ඔහරොත්තු හෙන්හන නැති හින්ෙමයි…
ෙැනට අවුරුදු 5 ට විතර කලින් ඇති වුනු එක්තරා හරෝගි තත්වයක්
නිසා මට එක්තැන් හවන්න වුනා. මහග අම්මහග හඩොක්ටර්ස්ලහග නිවැරිදි
හවෙ හ ෙ කම් වල පිහිටින් හරෝෙ පුටුවකම හගවන්න තිබ්බ ජීවිහතන් යාන්තම්
ගැලවිලා පය බිම තියලා ඇවිදින්න ෙැන් මට පුළුවන්. ඒත්.. තවමත් රි ැටි
වාරු නැති එක්ක මහග වයහස අනිත් හකල්හලො හකොල්හලො වහේ දුව
පැන නටන්න මට ඉහබ්ම වහේ ත නම් .
මුල්ම කාහල ඒ ගැන ම හගොඩක් හිතලා දුක් වුනත් හම් හවද්දි
මටම ආහව්ණික රටාවක් එක්ක හම් ජීවිතයට මං ෙැන් හුරුයි.

“හල්සි නෑ හන්ෙ කිත්සිරි සර් හගත් ක්ලාස් එන එක.”

මං ඉෙන් වුන්න තැනට එ ාට හවන්න තිබ්බ හකටි තාේපයට එක ෙනිස්සක්

නමාහගන හකොල්ලන්ටම ආහව්ණික රටාවකට හ ේත්තු හව්හගන හකොල්හලක්
මා එක්ක කතාවට වැටුනා.

“ඔව් .. කවුෙ හිතුහව හමහ ම දුකක් විදින්න හවනවා කියලා.”

… Page 3
“ඔයාටත් එක්ක යාලුහවො හෙන්න ගනියිහන හන්ෙ.”
ෙැන් අ ම්හබන් හමයා කතාවට ආවා කියලා හිතුවට ඒක එහ ම හනහමයි
කියලා මට ඒ කතාහවන් නම් හත්රුනා.
“ඔයා හකොහ ොමෙ ෙන්හන ඒක”

“හකොහ ොම රි ෙන්නවහන…..”

හීන් හිනාවක් එක්ක ලස්සනට කතාව මග ඇරපු ැටි.. හම් නම් හ ොෙ

කපටිහයක් වහගයි .
“මං උත්පල ඔයා.. ? ”
“මං දිලාංජලී”
“ශා…! ලස්සන නමක්හන...”

කම්මුල් හෙකට හල් පිරීහගන යනවා වහග ෙැහනද්දි මං බිම

බලාගත්හත හම් ආගන්තුක හකොල්ලහග කතාවටෙ එහ මත් නැත්තම් මිතුරු
කමකට වඩා එ ා යන්න ෙන හම් බැල්මටෙ කියලා මටම හිතාගන්න බැරි
උනා.
“එහ නම් ක්ලාස් එහක්දි ම්හබමුහකො.”
හකටි තාේපයට උඩින් පනින ගමන් උත්පල යන්න ැරුනා.
“ආ..දිලාංජලි ඔය හපොත හපොඩ්ඩක් අරන් හෙනවෙ.”

… Page 4
 හම් යකා හම්ක හිතලා ොලා ගියාෙ නැත්තන් ඇත්තටම අමතක
වුනාෙ කියලා හිත හිතම මං හපොත අරහගන හකටි තාේපයට එ ා උන්නු
උත්පලට දුන්නා.
හපොත අරහගන ැරිලා යනවා හවනුවට උත්පල අමාරුහවන් අඩි තිය තිය ගිය
මං දි ාම බලාහගන උන්නා.
“කකුල හමොනා හවලාෙ?”
ඔන්න ඉතින් හෙයියහන කියලා හමයත් මට ආගන්තුක නැති ප්‍රශ්හනම
ඇ ැව්වා.
“ආ.. ඒ හම් හපොඩි ඇක්සිඩන්ට් එකක් හවලා.”
කටට හුරු හවලා තිබ්බ හකටි වාකයහයන්ම මං උත්තර දුන්නා.
“ඇක්සිඩන්ට් එකක් කිව්හව”
අයිහයෝ ... හම්කටත් ඕන්නැති මගුලක් නෑහන ඇයි අේපා..හල්සියට
ඇක්සිඩන්ට් එකක් වුනා කියලා කිව්හව නැත්තන් හිටි ැටිහය කකුල් පණ
නැති උනා කියන්ඩයැ.. මෙෑ මාත් අහුවුන ගිහර්.
“ආ.. ඒක හම් හපොඩි ඇක්සිඩන්ට් එකක්.”

ඉක්මනටම හමතනින් පැනගනඩ ඕනා වුනත් හමයා ඊට පස්හස ආහයත් මහග

ගමන් ඉරියව් නිරීක්ශණය කරයි කියලා හිතුන හින්ෙ මං එහ ම්ම හිටියා.

“දිලා.. රි ම්බුනා යං”

හෙයිහයො එව්වා වහග නිමාලි, තැරුෂි අපිටත් එක්ක ඇඩ්මිෂන් අරන් හෙනවා
කිව්ව හකොලු රෑනත් එක්ක ආවා.
“ආ.. ම්බුනා හනහමයි හගනත් දුන්නා කියන්ඩ”

… Page 5
ඔන්න ආහයත් අර කටකාර හකොල්ලා කට ඇරියා..
“ආ ඔව් ඔව්.. හමයාලා තමා අරන් දුන්හන”
ඒ එක්කම තරුශිත් කිව්වා.
“කටහපොඩ්ඩක් වැඩි වුනාට නරකම නෑ එහ නම්.”
නිමාලිහග අහත් පැටලිලා පංති කාමහරන් එලියට එන ගමන් මං කිව්වා.
“අහඩ්.. උත්පලයා හකොහ ෙ උඹ අතුරුෙ න් වුහන.”
කණ්ඩායහම වැඩිහයන්ම කියවපු කටකාරයා උත්පල හගන් අ ැව්වා.
ම්ම් එහ නම් උත්පලත් හම ෙඩ්බ්බරයන්හග රෑහනමයි.
“උඹල ඉතින් මටත් එක්කම හපොරකන හින්ො මං හපොඩ්ඩක් පැත්තකට වුනා
බං”.
“අහන් යහකො .. අහේ ප නම පත්තු හවනකන් හිටියා උඹ එලිය බලන්ඩ
හන්ෙ”
“එහ ම තමයි බං කලයාණ මි‍රහයො.”
හකටි තාේහපන් හම ාට ආහයත් පැන්න උත්පල යාළුවහග කරට අතක්
ොහගනම අපිත් එක්කම එකට වැටුනා.

විනාඩි විස්සක් විතර හපෝලිහම ඉන්න වුනාට

අහේ කාණ්ඩයට අලුතින් එකතු වුන ෙඩබ්බරයන්හග කට කැඩිච්ච කතා ටිකයි
අහේ තරුශියහගත් ඊටම හනොහෙහවනි කටයි හින්ො ඒ හවලාවත් හනොෙැනිම
හගවිලා ගියා . ක්ලාස් එකට ඇතුල් හවද්දිම ගාල කඩා ගත්තු රක් ටික වහග
දුවහගන ගිහින් අපිටත් එක්කම ක්ලාස් එහක් මැෙටම හවන්න ඉඩක් අල්ල
ගන්න අහප කණ්ඩායමට ඉහබ්ම වහග එකතු වුන උත්පල ඇතුලු පිරිසනම්
අමතක කහර් නෑ.
ඉතින් එොයින් පස්හස තරංග ,ප්‍රසාද්, වරුණ, උත්පල අපිට ආගන්තුක වුහන්
නෑ .

… Page 6
 මාසයක් හෙකක් යද්දි ඉංග්‍රීසි පංතිය අපි ැහමෝටම සිනාහවන් පිරුණූ අපූරු
හතෝතැන්නක් වුනා.
නිමාලිත් ,තරුශිත් මාත් හගනියන බත් පතට වග කියන්න කට්ටිය ඉන්න නිසා
ටිකක් හලොකුවට කෑම පාර්සලය අරන් එන්න අපි පුරුදු වුනා .ඉරිො ෙවස
විහිළුහවන් ත ළුහවන් හගවිලා යද්දි ඒ ැම හෙයක් අස්හසම උත්පල යාළු
කමකට එ ා ගිය හෙයක් මහගන් බලාහපොහරොත්තු හවන බව මට ෙැනුනා.
දිලා ලස්සනයි ..
පංතිය හවහල් චිට් එකක ලියලා උත්පල මහග පැත්තට ොලා අර පුරුදු
අමුතු බැල්හමන් මං දි ා බලන් උන්නා.
පුංචියට හිනාවක් හෙහතොහල ඇහෙද්දිම මං ඉක්මනටම හපොත දි ාට මූණ ඔබා
ගත්හත කාන්ෙමක් වහග ඒ දි ාවට ඇහෙන මහග හිතට පුංචි තරවටුවකුත්
කරහගනමයි.
පංති ඉවර හවලා බස් නැවතුමට හවනකන්ම අපිත් එක්ක පිස්සු කරකර ආපු
හකොලු රෑහනන් ා තරූහගන් හවන් හවලා නිමාලිත් මමත් එකම බස් එකට
නැේහග අපි හෙන්නහගම ගමනාන්තය එකම තැන හින්ො.. පාසහල් පුංචිම
ෙවස් වල ඉෙන් ම මං ලග සහ ෝෙරියක් වහග දුකට සැපට වුන්න නිමාලි මහේ
හ ොෙම මිතුරියයි..
ැමොම වහේ අහේ හේ ගාවටම මාව ඇරලවන්න එන්න නිමාලි පුරුදු හවලා
උන්නා . බස් එහකන් බැ ැලා හගෙරට යන පුංචි හබොරලු පාහර හ මින්
හ මින් අඩි තිය තිය නිමාලිත් මාත් පුරුදු විදියට ඇවිෙහගන ගියා.

“දිලා උඹ උත්පල ගැන හිතනවෙ…?”

හපොඩ්ඩක් හිත ගැස්සිලා ගියත් පුංචිම පුංචි හෙයක්වත් නිමාලිහගන් ංගන්

ඉන්න බැරි නිසාම හමොකක් රි හ ොරයක් අහු හවයි කියලා බයටම මං හිස්
අ ස දි ා බලාහගනම හුස්මක් හ ලුවා.
“ඒ ගැන මංවත් ෙන්හන නෑ බං.”

… Page 7
“එහ ම කිව්වට උඹටත් හ ොහරන් උඹ උත්පලට ඇහෙනවා ඒක මට හේනවා.”

“මට බයයි බං මං වහග හකල්හලක්ට හමොකට ආෙහර් කරන්න එනවෙ හමච්චර

හකල්හලො ඉද්දි.”

“ආෙහර් කරන්ඩ බාහිර කිසි හෙයක් අොල නෑ බං . අනික එහ ම කියන්ඩ උඹ

කැත හකල්හලක් හනහමයිහන ඕනම හකොල්හලක් උඹට ලව් කරන්න එනවා
ැබැයි ඒ එන එකා උඹව හ ොෙට බලාගනියි ෙ කියන එක නම් උඹට හිතන්න
හවනවා.”

“මං හිතනවා නිමා ,ඒකයි ආෙහර කරන්න බය, හිත තලා ගන්න බෑ එක
පාරක්වත්.”

“එහ ම කිව්වට උඹම ෙවසක කියයි ආෙහර් හනොකර ඉන්න බෑ කියලා.”

“ම්ම්.. බලමු.”

චුරු චුරු ගාන පුංචි වැහි හපොෙක් ඉරිො උහද් පාන්ෙර

හවද්දි තිබුනා.ඒත් පංති යනවා කියලා හිතාහගන ඇහෙන් බිමට පැන්නත් එක
පාරම ෙරාගන්න බැරි හකොන්හෙ අමාරුවක් ෙැනුන නිසා මං ආහයත් ඇෙ
විට්ටමට හ ේත්තු උනා.
අම්මා..!!!!

… Page 8
හේ හෙවනත් හවන්න වහේ මං කෑ ග පු කෑ ගැහිල්ලට අම්මා විනාඩියට
හෙකට කාමහර්ට ආවා.
“හමොකෙ සුදු දූ උහෙන්ම ආ...?”
“හකොන්ෙ රිහෙනවා අම්හම් හ ල්හලන්න බෑ”
“ හගොඩක් රිහෙනවෙ හකෝ බලන්න උණෙ?”
“ම්ම්ම්..ටිකක් විතර උණ වහග.”
“තාත්තත් අෙ හගෙර ඉන්න එහක් යමු හබහ ත් ටිකක් ගන්න.”
හකොළඹ පුද්ගලික් ආයතනයක රැකියාව කල තාත්ත ෙවසම හගෙර ඉන්න
නිවාඩු තිහයන්හන ඉරිො විතරයි.
“ඕනා නෑ අේපා.. හම්ක ඇරිලා යයි.”
“එහ ම කියලා බෑහන උණ හින්ො, අෙ පංති යන්නත් එපා.”
පංති යන්ඩ බැරි හවනවහන කියලා කියද්දිම උත්පල මහග හිතට ආහව
විදුලියක් වහග.
“ම්ම් .. රි එහ නම් මං නිමාට හකෝල් එකක් ොන්නම්”

තාත්තත් එක්ක ගිහින් හබහ ත් අරහගන ඇවිත් කියවන්න හපොහතකුත්

අරහගන මං ආහයත් ඇෙට වැටුනා.
"i'm a lonely broken angel........"
මහග ජංගම දුරකථනය නාෙ උනා.
හනොෙන්නා හනොම්බරයක් දුරකතනහය ස්ක්‍රීන් එක මත නලියද්දි ගන්හෙෝ
හනොගම්හෙෝ හෙගිඩියාහවන් මං ඒ හෙසම ටික හවලාවක් බලාහගනම ඉෙලා
හකෝල් එකට උත්තර දුන්නා.
“හ හලෝ”
අහනක් පසින් ඇහුහණ පිරිමි කට ඩක්.
“දිලාංජලිෙ..??”
“ඔව්ව්ව්ව්...කවුෙ හම්..? ”
“දිලා.. මං උත්පල”

… Page 9
හමොහ ොතකට හුස්ම නතරහවන්නට හමන් යද්දි හවවුලන ඩින් මං ඒ නම
නැවතත් ප්‍රතිරාවය කලා.
“උ..උ..ත්පල”
“ෙැන් හකොහ ොමෙ සනීපෙ.?”
“ ම්ම්..සනීපයි”
“නිමාලි කිව්වා ඔයාට සනීප නෑ කියලා ඒකයි බලන්න ගත්හත.”

ඔහුට මහග දුරකථන හනොම්බරයෙ හෙන්න ඇත්හත් නිමාලි හවන්න ඇති.

“ෙැන් හ ොෙයි හබහ ත් ගත්තා.”
“ලබන සතිහය පංති එනවහන එහ නම් හන්ෙ..? ”
“ඔව් එන්න පුළුවන් හවයි.”
“එන්නම ඕහන නැත්තම් පාළු හිහතයි..... කට්ටියටම”
අන්තිම වචහන උත්පල කිව්හව රියට අමතක වුන හෙයක් ආහය කියන්නා
වහග ටිකක් ඉෙලා. තත්පර කීපයක් එහ ම්මම කතාවක් නැතුවම උත්පලත්
මාත් නි ඩ වූනා.
හෙයියහන..!! ඒත් එ ා පැත්හතන් ඇහ න උත්පලහග සුසුම් වල ඩින් මං
සසල වුණ තරම්.
“දිලා.. ඔයා ඉන්නවෙ”
“ඔව් උත්පල කියන්න.”
“එහ නම් ඉක්මනටම ම්හබමු , බායි දිලා.”
“බායි... උත්පල තෑන්ක්ස් හකෝල් කරාට.”

ෙවස් 4ට විතර පස්හස උණ ගතිය අඩුහවලා හවනො වහග

ඇවිෙගන්න පුළුවන් හවලා තිබ්බ නිසා මහග නිල් පාටට හුරු පුංචි හල්ඩිස්
බයිසිකහල් නැගලා නිමාලිලා හගෙර ගිහය හලොකු කළු ගලක් තියලා වහග තෙ
කරන් ඉන්න හිත නිමාලි එක්ක ඉද්දිවත් සැ ැල්ලු හවයි කියලා හිතලයි.
“උඹට තරූ .. කතා කරාෙ ? ”
“සැප දුක් අ න්න නම් කතා කරා...ඇයි..? තරූට මුකුත් ප්‍රශ්නයක්ෙ..?”

… Page 10
 “හමොන ප්‍රශ්නෙ බං ඒකිට, අපිට තිබ්බත් තරුවට හකොහ න්ෙ
ප්‍රශ්න.”
“එහ නම්.. නිකන් අමුතු විදියට ඇ ැව්හව කතා කරාෙ කියලා.”
“තරූලහග ගහම්ලු බං උත්පල” තරූ මං හනොෙන්න හලොකු කතාවක් පටන්
ගත්තා.
“නෑ.. උත්පල ක්ලාස් එන්හන නිගම්බු ඉෙන්මයි කිව්හව , එන්හනත්
බයිසිකහල් හන.”
“නෑ බං උත්පලහග මාමා හකහනක් ඉන්නවලු නිගම්බු වල , එහ ඉෙලාලු
එන්හන.”
“උඹ හකොහ ොමෙ එච්චර විස්තරයක් ෙන්හන.”
“තරූ කිව්හව,තරූහග අයියහග යාළුහවක්ලු උත්පලහග අයියා.ෙවසක්
හමොකද්ෙ වැඩකට තරූහග අයියව ම්හබන්න උත්පල ඇවිත් අයියත් එක්ක
එතහකොට තමා තරූ ෙැනහගන තිහයන්හන.
“ඉතින් තරූ.. කතාකරලෙ උත්පල එක්ක.”
“ක්ලාස් එහක් පණ හෙන්න වහග හිටියට අයිය හිටපු හින්ෙෙ මන්ො උත්පල
වැඩි කතාවට ඇවිත් නෑ. තරුත් ඉතින් පැනලා කතාවට ගිහින් නෑ. අයියලා
හෙන්හනක් ඉන්නවලු උත්පලට , හලොකු අයියා ඉන්හන ඩුබායි වල ලු, තාත්තා
නිගම්බු ඉන්න එයාලහග මාමාහග බිස්නස් වලට හ ල්ේ කරනවලු.”
“අම්හමෝ..තරූව හ ොයන් තියන විස්තර හගොඩ.”
“ පිටට හපන්නන්හන නැති උනාට උත්පල උඹ ගැන උනන්දුයි කියලා
තරුවටත් හත්හරනවහන.”
හවන හකල්ලන්ට වහග හනහමයි උඹට කවොවත් හකොල්හලක් නිසා දුක්
විදින්න යියක් නෑ කියලා ෙන්න නිසා තරුවත් හපොඩ්ඩක් විස්තර හ ොයලා
තිහයන්හන.
උඹත් ගල් හබොරළු ොල වහග හිතයට ඔය තෙ කරන් ඉන්න ඔක්හකොම හද්වල්
ෙවසක ගංවතුර ෙැම්ම වහග උතුරලා පිටාර ගලයි කියලා මටත් හිහතනව දිලා.”
හෙහතොල් අග ඇදුන හිනාවකින් විතරක් මං නිමා දි ා බැලුවට ඒ හිනාව අස්හස
තියන කතාව නිමාට හත්රුම් ගන්න පුලුවන් කියලා මං ෙන්නවා.

… Page 11
 හවනෙටත් වඩා ැඩ වැඩ හවලා නිමාත් එක්ක මං ක්ලාස්
ගිහය ඇත්තටම අමුතුම උවමනාහවකින්.මටත් හ ොරා මහග හිත හිතුවක්කාර
හවලා කියලා මට හිහතනවා.
ඒත් හිහත් තිබ්බ සතුටත් හ ොරු අරන් ගියා වහග ෙැනුහන උත්පල
ක්ලාස් ඇවිල්ලා නෑ කියලා ෙැන ගත්තමයි.
“අෙ හමොකෙ උත්පල ආහව නැත්හත වරුණ.”
ඉන්ටවල් එක හවහල් තරු හගනාපු බත්මුලත් ලි ාහගන වරුණලත් එක්ක
කමින් ඉද්දි නිමා වරුණහගන් ඇ ැව්හව මහග හිත ගැන ඉව වැටුන නිසා
හවන්න ඇති.
“කවුෙ ෙන්හන බං, උත්පලයත් අපිත් එක්කම හිටියට ම අමුතු එකාහන
කරන හෙයක් කියන්හනත් නෑ. හකහරන හෙයක් කියන්හනත් නෑ ඔක්හකොම
ඌයි ඌහග හිතයි තමා.”
ගිය සතිහයත් උත්පලව හනොෙැක හිතට ෙැනුනු පාළුව නිසාම ඒ මූණ
බලලා හමොහ ොතක් රි සැනහසන්න හිත මුරණ්ඩුකම්කරා. එත් අනවසරහයන්
බහලන්ම වහේ හිතට රිංගලා හමච්චරම හිත අසරණ කරන උත්පල මං ගැන
හපොඩ්ඩක් රි හිතනවනම් යාලුහවක් අහත් රි එන්හන නැති හ ේතුව වත්
ෙනවලා එවන්න තිබ්බ හන්ෙ .. ම්ම්ම්. ඒත් එහ ම කරන්න තරම් අපි අතර
ඇති බැදීම හමොකද්ෙ මහග හිත මහගන්ම ප්‍රශ්න කරා..

… Page 12
 සතියක්ම හේ ඇතුලට හවලා ඔහ ේ හගවිලා ගියා.
පුස්ථකාලයට රි නිමා ලහග හගෙරට රි යන්න පුළුවන් කම තිබ්බත්
එහ මවත් යන්න හිතුහන නෑ.විහශේෂහයන් කරන්න කියලා හෙයක් තිබ්හබත්
නැති හින්ො වත්ත ප ල අඹ ගහ පැහිච්ච අඹ කඩන් ඇවිත් අච්චාරු
ොගත්තා.කට ෙන අච්චාරු ාස් හූස් ගගා කන ගමන් මං හගෙර වත්හත ග්‍රීල්
වලින් ෙලා තිහයන ඔන්චිල්ලාහව ඉෙහගන හපොතක් කිහයව්වා.
"i am lonley broken angel...." හම් ෙවස් වල මං අ න්නම ආස කරන
ගීතහයන් මහග ජංගම දුරකතනය නාෙ වුනා.
“හ හලෝ.”
පංතිත් ආපු නැති නිසා උත්පල හවන්න පුළුවන් කියලා නිකමට වහේ හිතුන
නිසාහෙො මන්ො මහග ඩ බාල වුනා.
“දිලා .. මං උත්පල.”
හිතපු විදියටම මහග හිත හනොසංසුන් කරපු පිරිමි ඩ එ ා පැත්හතන් මතු වුනා.
“උත්පල ඔයා”
“මං ඔයාලහග පුස්ථකාලය ගාව ඉන්හන දිලාට ඉන්හන එන්ඩ පුළුවන්ෙ..?”
ගහ න් හගඩි එන්නා වහග උත්පල අ ද්දි හමොනා කියන්නෙ කියලා හිතාගන්ඩ
බැරුව මං හමොහ ොතක් නිරුත්තර වුනා.
“ම.....ම.. මම ෙ..?”
“ඔව් ඔව් ඔයා තමා දිලා.”
“නිමා...ටත් කිව්වෙ..?”
“නිමා හමොකටෙ ඔයාටහන මං කිව්හව, එනවා හන්ෙ?”
“ ා ..”
කිව්ව හනහමයි මට කියවුනා.
“පැය බාගයක් හෙන්න.”
“ඕහක ..එහ නම් තියන්නම් දිලා බායි.”
“බායි”
හෙයියහන හම් වුහන් හමොකද්ෙ ? උත්පල දිස්සිහයම එන්න
කියන්හන හමොකටෙ? ෙ සක් ප්‍රශ්න හිහත් තිහයද්දිම මං කකා උන් අච්චාරුහව
ඉතිරිය වීසි කර ෙමා ඉක්මනට හගට ගිහය අම්මහගන් පුස්ථකාහලට ගිහින්

… Page 13
එන්න අවසර අරහගනමයි.
හවනෙට පුස්ථකාහලට යද්දි අතට අහුහවන ඇදුමක් ො හගන ගියත් අෙ මං
ආසම කරපු අ ස් නිල් පාට හඩනිම් ත්‍රී ක්වාට එකයි ලා ක පාට සැ ැල්ලු ටී
ෂර්ට් එකයි ඇෙ හගන.ඉක්මනටම අතට අහුවුන හපොතකුත් අරහගන
බයිසිකහලන් පාරට පැනගත්හත අෙ කරන්ඩ යන හ ොර වැහඩ් අම්මට අහු
හවයි කියලා බහයන්.
පුස්ථකාලය හේන මාහන දි මුළු ඇගම වහේ ගැහ ද්දි හිත ෙැඩි කරහගනම
පුස්ථකාහල වත්තට මං බයිසිකලය ෙැම්හම ඇස් හෙහකන්ම ඒ රුව හ ොය
හ ොය.
පුස්ථකාල බිහම් බයිසිකල් නැවතීමට හවන්කරලා තිබ්බ හකොටහස තාේහප
ගාව අත්හෙක පපුවට බැෙහගන උත්පල හිටියා.
පපුහව ගැස්ම තවත් වැඩි හවද්දි මං උත්පල ඉන්න දි ාවට බයිසිකහලත් තල්ලු
කරහගනම ලං උනා.

“දිලා හමොකෙ බහයන් වහේ,මං ඔයාව ගිලින්හන නෑ.” යාන්තම් හිනාවක් මහග
හෙහතොලින් පැන්නා. මං බය නැ ැයි කියන්නට හමන් ඔළුව වැනුවා.
තත්පර කීපයක් හගහවන්න ඇති උත්පලයි මායි නි ඩවම හිටියා.
“ඔයාට හෙයක් කියන්න ඕහන”
නි ඩතාවය බින්හෙ උත්පලයි.
“කියන්න.”
ඕනවටත් වඩා මහග ඩ බාල උනා.“මං ඔයාට ආෙහරයි දිලා, මං ෙන්නවා
ඔයත් එහ මයි”
මට කතා කරන්න ඉඩක් හනොතියම උත්පල කතා කරා.මං හමොනා කියන්නෙ
කවො හ ෝ හවයි කියලා හිතුව සියල්ලම හිතුවටත් වඩා ඉක්මනට සිදුහවද්දි මං
නි ඩව ඕනවටත් වඩා හවලා බිම බලාහගනම උන්නා.
උඹ ෙවසක් කිව්වා රි නිමා.. ඇත්ත ෙැන් දිලාට ආෙහර් හනොකර ඉන්න බෑ.
“බලන්න දිලා.. මට ඒක ඔයාහග කටින්ම අ න්න ඕහන.”
… Page 14
ඉතින් මං හිස ඔසවා උත්පල හෙස බැලුවා.මටවත් පාලනය හවන්හන නැති
මහග හිතටම අවනත උනා.
“ ්ම්ම්.. ඔව්”
බයිසිකල් ැඩලය මත තිබ්බ මහග අත උඩ උත්පලහග අත තියද්දි මං
හිනැහුනා විශ්වාස කලා .
ෙැන් ඉතින් හම් මුළු ජීවිතයම උත්පල රැකගනිවි .

… Page 15
 උත්පලයි මායි හපම්වතුන් උනාට පස්හස ඉස්හසල්ලාම
පංති යන ෙවස අෙ . ඇත්තටම මං ඉන්හන හකොච්චර සතුටින්ෙ. අෙ අහේ
යාළුහවො හමොනා කියයිෙ. අදින් පස්හස උත්පලයි මායි හකොහ ොම ඉදියිෙ ඔය
වහේ ෙ සක් හද්වල් හිත හිත මං නිමාත් එක්කම පාරට බැස්සා.
“යහකෝ.. ලව් කරන මුල් ෙවස් වලම හමහ ම නම් කල් යද්දි තව හමොනා
හවයිෙ.”
නිමා ඉන්නවා කියලත් මට අමතක හවන තරමටම මං හිටිහය හවනම
හලෝහකක.
“ඇයි බං එහ ම කියන්හන”
“ඔහ ොම තනියම හිනාහවන්න ගත්තම මිනිස්සු හිතයි උඹට පිස්සු කියලා”
නිමා හගොඩක් හවලා මං දි ා බලන් ඉන්න ඇති.
“අහන මන්ො සම රවිට මට පිස්සු ඇති නිමා”
“මටත් හිහතනවා ෙැන්නම් උඹට පිස්සු කියලා, අම්හම්... හකොහ ොමෙ කිය කිය
හිටිහය ආෙහර් කරන්න බෑ නිමා.”
අත එහ ට හමහ ට කර කට ඇෙ කර කර නිමා විහිළු කර හිනාහවද්දි මමෙ
නිමා..හේ හිනාවට එකතු වුණා.

උහද් 7.30 හවද්දි නිමයි මායි බසහයන් බැස පංතියට යන

පුංචි අතුරුපාහර ඇවිෙන් ගියා .අපිට කලින් ඇවිල්ලා අපි එනකන් මග බලන්
හිටිය තරූ මගදි අපිත් එක්ක එකතු උනා.
“උඹත් එහ නම් ලව් කරන්න ගත්තා”
තරුව හේක් නැති වචන මාලාව දිග අරින්න ගත්තා.
“ඔව් ඔව් උඹට වඩා හපොඩ්ඩයි පරක්කු වුහන්”
ෙැනට අවුරුදු හෙකකට කලින් ඉෙන්ම හපම්වතියක් වුන තරුවට හින්ට් එකක්
පාස් කරන ගමන් මං කිව්වා.
“ රි හකොහ ොම රි ෙැන් ඉතින් උඹත් මහග හබෝට්ටුහවහන බං ,ඔන්න මහගන්
උණූසුම් සුබ පැතුම්”

… Page 16
“ රි රි එතහකොට මං ෙැන් හවන හබෝට්ටුවක්ෙ ආ.”
ඉනට අතකුත් තියාහගන් නිමා ඇ ැව්හව හනොක්කාඩුහවන් .
“ඉතිං උඹත් ඔය පාහර යන එහකක් රි ඇෙහගන නැගපන්හකො අහේ
හබෝට්ටුවට.”
තරුවහග කතාවට අපි තුන් හෙනා හිනා හවවීම පංතිය ලගටම ආවා.
“ආ.. නංගිලා හමොකෙ කැකිරි පලන්හන”
තරංගත් ,ප්‍රසාද්, වරුණ ත් අපිට එකතු හවන ගමන් කිව්වා.
“අෙ වහග ෙවසක එහ ම හනොකර හකොහ ොමෙ හලෝ”
තරූ කට්ටියට උත්තර බැන්ො.
“ඇයි ඇයි අෙ හමොකෙ හවලා තිහයන්හන.”
“ඇයි හලෝ.. දිලාහගයි උත්පලහගයි මංගල කාරණාව”

“ආ..!! එහ ම හෙයකුත් හවලාෙ”

වරුණ අ ද්දි මං ඇත්තටම පුදුම උනා.උත්පල කිසි හෙයක් කාටවත් කියලා
නෑ.
“අන්න කියන හකොටම මනමාලයා එනවා.”
නිමා.. කිව්හව ඈතින් එන උත්පලව හපන්වමින්.
“හම්කා අපිට නිකමටවත් කිව්හව නෑ හන්”
ප්‍රසාද් කිව්වා.
“උත්පලහයො උඹට එහ නම් අපිටත් වසන් කරා හන්.”
“ රි රි බං අෙ කියන්න තමා ආහව”
කට්ටියම මග රැකහගන වහේ ඉද්දි උත්පල වුන ඔක්හකොම හිතා ගන්න ඇති.
“ෙැන් උඹ එහ ම කියලා හලස්සලා යන්නෙ ෙන්හන ආ.”
“ රි රි අෙ කට්ටියටම ක්ලාස් ඉවර හවලා මං ගාහන ආේප පාටියක් හෙනවා”
“ඕහක.. අන්න එහ ම වහරන්”
නිමාත් තරුත් වරුණලත් කතාවට වැටීහගන ඉස්සර හවද්දි උත්පලත් මාත්
ඔවුන්ට පිටුපසින් අත් පටලවාහගනම පංතියට ඇතුල් වුනා.

මාස ගානක් හගවිලා ගියා ඉංග්‍රීසි පාඨමාලාව අවසාන වුන

නිසා හමච්චර කාලයක් හිනා වුන, සතුටු වුන ආෙරය කර අපූරු නවාතැනට අපි
… Page 17
 ැහමෝටම සමුහෙන්න උනා.
ආහයත් හුෙකලා හවන්න තනි හවන්න ගිය මහේ හලෝකය උත්පල හින්ො
පිරිලා ඉතිරිලා ගියා.
ෙවසට තුන් තර වතාවක්වත් උත්පලට sms එකක් ග න්න ..අම්මට
හ ොහරන් හපොඩි හකෝල් එකක් හෙන්න මං පුරුදු උනා. හම් ැම හෙයක්
එක්කම මං අලුත්ම හලෝහකක හමහතක් හනොවින්ෙ නුපුරුදු සතුටක් වින්ො .
“උත්පල හජොබ් එකක් හ ොයමු හන්ෙ”
අනාගහත් ගැන කේපරක් බලාහපොහරොත්තු හපොදි බැහෙද්දි මං උත්පලට කිව්වා.
“හමහ හකොහ ෙ දිලා හජොබ් රටවත් යන්න බලන්න ඕහන”
“අහන්.. උත්පල රට යන්න”
“හමහ ඉෙන් ඔළුව උස්සන්න බෑ දිලා”
“ම්ම් රි ඔයාට හ ොෙ හෙයක්.”
වයස අවුරුදු 23 ක හකොල්හලක් හවලත් උත්පලහග එහ හමහ රස්තියාදු
හවන ජීවිතය පිලිහවලක් හවන්න ඕනා නිසා උත්පලහගන් ඈත් හවලා ඉන්න
හිත ොගන්න අමාරු උනත් ඒ හද් කරන්න උහනොත් කරන්න මං හිත
ොගත්තා...

… Page 18
“සුදු දූ…..”
සිකුරාො උහද් කාමහර්ට හවලා හපොතක් කියවමින් ඉද්දි අම්මා මං
ගාවට ආවා. කතා කරපු විදිහයන්නම් හමොනව රි බරපතල හෙයක් වහේ
කියලා හිතුන හින්ො පපුවත් හපොඩ්ඩක් ගැහ න්න ගත්තා.
“දූ ඔයා එො නිගම්බු ගිහය කාත් එක්කෙ ?”
ගිය සතිහය මං උත්පලත් එක්ක නිගම්බු ගිහය අම්මට නිමාත් එක්ක හපොත්
ප්‍රෙර්ශනයක් බලන්න යනවා කියලා හබොරුවක් කියලයි.හෙයියහන..!! අම්මට
හමොනා රි ආරංචි හවලාවත්ෙ.....??
“නි..නි..මා..ත් එක්කහන අම්මා.”
යාන්තම් වචන ගලපහගන මං උත්තර හෙද්දි අම්මා මං දි ා බලන් උන්හන
උඹට මාව තම්බන්න බෑ පුහත්.. කියන්නක් හමන් විනිවිෙ යන තරම්
බැල්මකින්.

“හම් අ න්න දූ මාත් ඔයාහග ඔය වයස පහු කරා ඔයා ෙැන් හපොඩි ළහම ක්
හනහමයි හමොන වා රි හෙයක් තියනව නම් ඔයාට ෙැන් මාත් එක්ක කියන්න
පුළුවන් හවන්න ඕහන.”

… Page 19
“අහන් .. අම්මා.”
ඇත්තටම අම්මාට මූණ දී ගන්නට හනො ැකිව මන් බිම බලාහගන මිමිණුවා.
“හම් බලන්න දූ මං හගොඩක් හද්වල් ෙැන හගනයි අ න්හන පිරිමි ළහමක්
එක්ක ඔයාහග සම්බන්ධයක් තියනවා හන්ෙ.”
විදුලියක් හකටුවා වහේ අම්මා එකපාරම අ ද්දි ම ා හලොකු වරෙක් කරපු
අපරාධ කාරහයක් වහේ මාව ගැහ න්න ගත්තා.
“ම්ම්..”
තවත් හබොරු කිරිමට යියක් නැති තැන මං ඔව් කියන්නට හමන් ඔළුව
වැනුවා.
“සුදු දූ ඔයාව අපි ැදුහව මලක් වහග කිසිම දුකක් හනොදි .ඔයාව කවො රි
පිටට හෙද්දි අපිට හිතන්න හද්වල් හගොඩක් තිහයනවා .”
හගොඩක් තැම්පත් නිවුනු ඩකින් අම්මා කතා කරා.ඒ එක්කම ඉපදුනු ො ඉෙන්ම
කිසිම දුකක් හවන්න හනොදි මාව අම්මා තාත්තා බලා ගත්තු ැටි .මට
ඇවිෙගන්න වත් බැරිව ඉද්දි අම්මා මාව ඇවිද්ෙවන්න දුක් වින්ෙ ැටි හකොච්චර
අමාරු උනත් මහග ැම ආසවක්ම එකක් නෑර ඉෂ්ඨ කරන්න තාත්තා
හවහ හසන ැටි, ැම හෙයක්ම චි‍රපටියක් වහේ මහේ හිහත් මැහවන්න
ගත්තා.
“තරුශිහග අම්මවත් මට ගිය සතිහය ම්බුණා .එයා ෙැකලා තිබ්බා ඔයා ඒ
ළමයත් එක්ක එහ හමහ යනව ෙවස් හෙක තුනක්ම .ඒ ළමයහග අයියා එහ
යනවා එනවලු ..හකොහ ොමත් හමච්චර ආෙහරන් ඔයාව ෙලා අපිට ඔයාව ඒ
වහේ තැනකට හෙන්න ඕනා නෑ .හත්රුණාෙ?”

… Page 20
 “අහන් .. අම්මා .. එයා න..ර..ක නෑ හන.”
ඇස් හෙකටම උල්පතක් හමන් කදුළු උනද්දි මං ආහයත් මිමිණුවා.
“හ ොෙ නරක ඔයාට වඩා අපිට හත්හරනවා .අනික ඔයා තාම මිනිස්සු ගැන
රියට ෙන්හන නෑ .හම්වා ආරංචි හවලා තාත්තටත් හ ොෙටම තර ා ගිහි
ඉන්හන ඒත් ඔයාට මුකුත් කියන්හන නැතුව හිටිහය මං කියන හද් ඔයා අ යි
කියලා..හිතුවක්කාර හවලා තාත්තව තර ා අවුස්ස ගන්න එපා .”
හමතක් කල් ෙැකපු හීන සිතුම් පැතුම් ැම හෙයක්ම කැඩී බිදී සී සීකඩ විසිර
යනවා වහග පපුවට ෙැහනද්දි වචනයක් වත් කියාගත හනො ැකිව ම ා අසරණ
කමකින් මං අම්මා හෙසම බලන් උන්නා.
“ ම්ම්ම්..” ෙැන් ඉතින් ඕනාවට වඩා ඔය ගැන හිතන්හන නැතුව ඉන්න.කවො
රි ඔයාව හ ොෙට ආෙහරන් බලාගන්න හකහනකුට ඔයාව හෙන්න බැරි
උහනොත් අපිටත් සැනසීමක් නෑ.
ඉකි ගග ා අඩන මහේ හිසට අතක් තබා අම්මා පැවසුහව් මුදු හමොහලොක්
ඩින්.
“හම්කත් මං ගාව තිබ්බහෙන්.ෙැන් පංතිත් යන්හන නැති නිසා ඕනා නෑ.”
හම්සය මත තිබූ මහග ජංගම දුරකතනය අතට හගන තවත් හමොහ ොතක් මා
සනසන්නට හමන් මා හෙස බලා උන් අම්මා කාමහරන් ගිහය හලොකු හුස්මක්ෙ
පිට කරමින්.
අවසානහේ සියල්ල උඩු යටිකුරු වී මුලු හලෝකයම හෙපාමුල
කඩාවැටුනාක්හමන් ෙරා ගත හනො ැකි දුකකින් හකොට්ටයත් බොහගන මා ඩා
වැටුනා.
හබොහ ෝ හව්ලාවක් ගිය පසු දිස්සිහේම යමක් සිහිවුනාක් හමන් ඇහෙන්
නැගිට මං උත්පලට ලිපියක් ලිවීමට පටන් ගත්තා.

ආෙර උත්පල,
ඔයාට ලියන හම් හවලාහව මං ඉන්හන ෙරාගන්න බැරි දුකකින් ඒ ඔයා
මට අහිමි හවයි කියන බයටයි.අපි ගැන ැමහෙයක්ම ෙැන් අහේ හගෙරින්
ෙන්නවා ආහය කවෙවත් ඔයා එක්ක සම්බන්ධයක් තියා ගන්න එපා කියලා මට
කිව්වා.ඔයාව මට හකොච්චර ඕනාෙ කියන එක එයාලට කියන්න මට තාම

… Page 21
 යියක් නෑ. ඔයාම එන්න උත්පල ැම හෙයක්ම කියන්න මහග තාත්තට එයා
නපුහරක් හනහමයි .ආෙරයක් හත්රුම් ගන්න බැරි හකහනකුත් හනහමයි.අහන්
එයාට හත්රුහනොත් ඔයා මාව එයා වහේම ආෙහරන් බලාගන්නවා කියලා
ඔක්හකොම රි යයි.ඉතින් කියන්න ඔයා එනවා හන්ෙ?මං බලන් ඉන්නවා ඔයා
එනකන්..පරිස්සමින් ඉන්න
මීට
ඔයාහග දිලා..

කලයුතු එකම හද් ෙැන් කරන්න ඕහන උත්පලයි කියන

ැගීහමන් ලිපිය ලියලා අවසාන කරපු මම ලියුම් කවරයක ලියුම ෙමා
පරිස්සමට හපොතක් ඇතුහල් තැබුහව්,ඉක්මනටම නිමා අහත් උත්පලට
ලැහබන්න සලස්වනවා කියලා හිතාහගනයි.
පසුො ෙවස උොහවද්දිම නිමාට කතා කරන්න අවස්ථාවක් එන තුරු මං බලා
හගනම උන්නා. ෙවල් වරුහව් අම්මා කුස්සිහේ උයන අතරතුර හගෙර
දුරකථනහයන් මං නිමාට කතා කලා.
“හමොකෙ බං උහන් ..අන්න උත්පල මටත් කතා කරලා උඹ ගැන අ ැව්වා උඹ
හ ෝන් එකත් ඕ ් කරහගන මක් කරනවෙ?”
කිසිවක් කියන්න ඉඩක් හනොතියම නිමා මහග ඇගට කඩන් පැන්නා.
“හවන්න තියන ඔක්හකොම වුනා .”
හමච්චර හවලා හිර කරන් උන්න ඉකියක් මහග මුවින් පිට උනා.
“දිලා..ඇයි හම්”
“අම්මා ඔක්හකොම ෙැන හගන නිමා තරු ලහග අම්මහගන් විස්තරත් අ ලා
උත්පල ගැන අහන් මන් ෙන්හන නෑ නිමා මට උත්පලව අතාරින්නලු මං
හකොහ ොමෙ නිමා එහ ම කරන්හන මං මැහරයිහන.”

… Page 22
“හම් අ පන් දිලා ඉස්හසල්ලා කියපන් උඹ හ ොහරන් හන්ෙ ඔය කතා
කරන්හන.”
“ ්ම්ම්...”
“හිටපන් මං එන්නම් උඹව බලන්න අපි කතා කරමු රිෙ”
“අහන් ඉක්මනට වහරන් නිමා.”
“ රි රි මං එන්නම් ෙැන් රකි වහග ඔතන අඬලා ඇෙහගන නාන්හන නැතුව
හවනසක් නැතුව හිටපං.”
“ම්ම් රි.”
නිමා හග වචන වලට හපොඩි එහකක් වහේ අවනත වූ මං
කාමරයට ගියා.

“දිලා.”
මටත් හනොෙැනිම ඇෙට වී උන් මහේ ඇස් පියවීහගන යන්න ෙද්දිම වහේ නිමා
කාමහර්ට එබුණා.
“ආ..උඹ ආවෙ”
“ඔව් ඔව් එන්න කලින් උඹලහග අම්මටත් මාට්ටු වුණා.”
මා අසලින්ම ඇහද් පැත්තකින් වාඩි හවන ගමන් නිමා උත්තර දුන්නා.
“අම්මා හමොනාෙ කිව්හව.උඹට බැන්නෙ”
හකොට්ටය ඇෙ විට්ටමට හ ේත්තු කර මම ඇහද් ඉෙගත්තා
“නෑ.. නෑ අම්මා උඹට ආෙහරයිහන බං”
“උහඹ හිත ෙන්නලු.. ඕනවට වඩා කල්පනා කරන්න හෙන්න එපා ලු, පව් බං
බය ඇති උඹ හලඩ හවයි කියලා.”

… Page 23
 “ ්ම්ම්.. පව් අම්මා”
“ම්ම්.. ැබැයි මට කිව්වා ඔන්න උඹහග වැරදි වැඩ වලට උෙව් කරන්න එපා
කියලා.”
ඉෙහගන උන් මහග කකුලට පුංචි තට්ටුවක් ෙමා තවත් ටිකක් මට කිට්ටු හවන
ගමන් නිමා කිව්වා
“අහන්..ඉතින් උඹත් මාව තනිකරන්නෙ යන්හන”
එකාපාරටම හිතට ආපු බය නිසා මං නිමා හග අත තදින් අල්ල ගත්තා.
“පිස්සුෙ බං,මං ඉන්නව උඹට ඒත්.. උඹට හ ොෙක් හවන්නයි ඕහන රිෙ.”
“මං ෙන්නවා නිමා, උඹ මට ආෙහරයි.”
රි රි ෙැන් කියපන් හමොකෙ උහන.
සිදු වූ සියල්ල නිමාට විස්තර කර කියද්දි නිමා ැමොමත් වහේ බාධාවක්
හනොකරම මට ඇහුන්කන් දී හගන හිටියා.
අවසානහය හෙනතට නැගුන කදුළු පිසොහගන මං උත්පලට ලියු ලියුම නිමාට
දුන්නා.
“ රි උඹ ෙැන් නාඩා හිටපන් මං උත්පලට කියන්නම් ඔක්හකොම. ඒත් උඹ
හිතනවෙ අන්කල් උත්පලට කැමති හවයි කියලා”
“ ම්ම්. කැමති හවයි”
ම ා හගොඩක් දුර හිතන්න ඇති බය හින්ෙම මං නිමාට හකටිහයන් උත්තර
දුන්නා.

… Page 24
 අෙ ඉරිො සතියකට පස්හස තාත්තා හගෙර ඉන්න
ෙවස.පාන්ෙරම නැගිටිද්දි තාත්ති ඊහය රෑ හගෙර එන්න ඇතැයි කියන
සිතුවිල්හලන් මං හමොහ ොතක් හනොසන්සුන් උනා.
උත්පල ගැන අම්මා මා එක්ක කතා කරා වහේ අෙ ෙවහස හකොයි හවහල් රි
තාත්තාත් මාත් එක්ක කතා කරයි හෙෝ කියන ප්‍රශ්නය මහග හිහත රැව් දුන්නා.
හවනෙටත් වඩා හවලා අරහගන මූණ හසෝො ඇදුමක් ො හගන මං ප ලට
බැස්හස ගැහ න ෙවතින්.
“සුදු දූ.”
සාලයට වී පත්තරයක් බලමින් උන් තාත්තහග ඩට ඇත්තටම මං ගැස්සුනා.
“තාත්තා.”
“ෙැන්ෙ නැගිට්හට, ආ.. හමන්න මං දූට හපොත් වගයක් අරන් ආවා”
කිසිම හවනසක් නැතුව තාත්තා නිල් පාට තරමක් හලොකු බෑේ එකක් මට දික්
කලා.
“අහන්..තෑන්ක්ස් තාත්තා.”
හිතට ෙැනුනු බය හපොත් ටික ලැබුන සතුටට අතුරුෙ න් වුනා. මං තාත්තාහග
හගල බොහගන කම්බුලක් සිප ගත්තා.
හකෝටියක් ප්‍රශ්න ආවත් ඒ ැම ප්‍රශ්හනට නිවැරදිම උත්තර ැමොමත් මහග
තාත්තා හ ොයා ගත්තා.කිසිම ෙවසක අම්මටවත් මටවත් නිකරුහන් බැණ
හනොවැදුන මහග තාත්තා අෙත් මට වචනයක්වත් හනොකියා සිටින්හන අම්මා
කිව්වට පස්හස ආහයත් එකම හද් කියලා මහග හිත හනොරිො සිටිය යුතුයැයි
හිහතන හින්ො හවන්න ඇති.
මා ගැන ඇති අසීමිත ආෙරය නිසාම මා කවොවත් හිතුවක්කාරියක්
තාත්තා හිතන්හන නෑ.

ඒ එක්කම ටී එම් ජයරත්නයන්හග අම්මා සෙකි මම ඒ හලොව හිරුය රිදී..

ගීතහය "මවකට මුවා වී නුඹ හවත දිරි දුන්හන්..මම හවමි පුතුනි එය මා
පමණයි ෙන්හන්" කියන පෙ හේලිය මහග හිතට ආහව මහග තාත්තා ගැන
අසීමත ෂක්තියක් ආෙරයක් මහග හිහත් අළුහතන්ම උපද්ෙවමින්.

… Page 25
“ආ.. හමොකෙ හම් හලොකු ළමහයක් හුරතල් හවන්හන”
හත් හකෝේප හෙකක් අතින අරහගන අම්මා සාලයට ආහව හිනා හව්හගන.
“අහන්.. බලන්නහකො තාත්තා අම්මාට ඊරිසියාවෙ හකොහ හෙො.”
අම්මහග කතාවට හබොරු තර ක් මවා ගනිමින් මං තාත්තා ඉෙන් උන් පුටුහව
පත්ත උඩ වාඩි හවලා තාත්තහග කර බොගත්තා.

“ රි රි ෙැන් ගිහිල්ලා ඉක්මනට ලෑස්ති හවන්න ගමනක් යන්න.”

තාත්ත මහග පිටට තට්ටුවක් ොන ගමන් කිව්වා.
“හකොහ ෙ යන්හන ..?”
හගෙරටම හවලා හ ම්බත් හවලා උන් මං ඇ ැව්හව හගොඩක් ආසාහවන්.

“අපි අෙ බීච් ගිහින්.ලන්ච් එකත් එලිහයන් අරහගන ආච්චිලහග හගවල්

පැත්හතත් ගිහින් එමු.හගෙරටම හවලා ඉෙලා දුවටත් එපා හවලා ඇතිහන .”
“අහන් මරු තාත්තා නියමයි.. !!”
ආහයමත් තාත්තහග කර යිහයන බොහගනම කම්බුලක් ඉඹහගනම මං
හිෙහගන උන්න තැනින් නැගිට්හට අෙ ෙවස හගොඩක් සුන්ෙර හවනු ඇතැයි
ෙැනුනු සතුටත් එක්ක.

… Page 26
 නිමා අහත් උත්පලට ලියුම යැවූ පසු ඔහුහගන් පිලිතුරක් එනතුරු මං
මග බලාහගන උන්නා.කාටත් හ ොහරන් උත්පලට හකෝල් එකක් හෙන්න හිත
බල කරත් .අම්මාට අහුහවයි කියලා ෙැනුනු බය නිසාම මං උත්පලහග පිලිතුර
ලැහබනකන් ඉවසුවා.
හිතුව විදියට සතියකට විතර පස්හස උත්පලහග ලියුමත් අරහගන නිමා හගෙර
ආවා.
“උත්පල ඔයාට හමොනා රි කිව්වෙ නිමා”
ලියුම කියවන්නට හපර මං නිමා හගන් ඇසුවා.
“මට උත්පල මීට් වුහන් නෑ දිලා තරූට දීලා තිබ්හබ මට ඊහය තරුවා හගනත්
දුන්හන ඇන්ටි උත්පල ගැන ඒකිහගන් අ යි කියලා හමහ ඇවිත් නැත්හත.”
ෙැන් ඒ ගැන මුකුත් අ න්හන නෑ නිමා..මං ඔක්හකොම නවත්තලා කියලා හිතල
හවන්න ඇති.
“පව් දිලා.. උඹව විශ්වාස කරනවා ඇන්ටි”
“මං ෙන්නවා නිමා අම්මලත් උත්පලට කැමති හවයි නැත්තන් එයාලට දුකක්
දුන්හනොත් මට හ ණත් ග යි.”
“ම්ම් රි ...මං ෙැන් යන්නම් දිලා , සදුො ඉෙන් හජොබ් එකට යන්න තියනවා.ඊට
කලින් හගොඩක් වැඩ තියනවා බං කරගන්න.අෙ ආහව උඹ උත්පලහග ලියුම
එනකම් හමතන නහිනවා කියලා ෙන්න හින්ො”
“අහන් හ ොෙයි නිමා ,ඒත් උඹ ගියාම මටයි පාලු.”
“ රි රි හසනසුරාො ඉරිො නිවාඩුහන මං එන්නම් උඹව බලන්න.”
“උඹට හගොඩක් පිං ,උඹ නැත්තන් මට හමොනා හවයිෙ ෙන්හන නෑ.”

උත්පලහග ලියුම මහග අතට දී නිමා ගිය පස්හස මං ලියුම දිග ඇරිහය හගොඩක්
හනොඉවසිල්හලන්.
ආෙර දිලා,
මට ඔයා එව්ව ලියුම ම්බුනා.ඔයා කිව්ව වහේ මං එන්නම් ඔයාහග තාත්තව
ම්හබන්න ැබැයි දිලා මං ඔයාට හනොකියපු හෙයක් තිහයනවා කියන්න ඒක
… Page 27
මං ඔයාහගන් ංගන්න ැදුවා හනහමයි මට ලබන සතිය හවද්දි ජපන් යන්න
හවනවා. මහග යාලුහවක්හග මාර්ගහයන් ැම හෙයක්ම කරගත්හත ඉතින් මට
අවුරුද්දු 2 වත් ඉන්න හවනවා.ගිහින් ආවට පස්හස තමයි මට ඔයාලහග හගෙර
එන්න හවන්හන එතකන් හපොඩ්ඩක් ඉවසමු .මං එන සිකුරාො හමහ න් පිටත්
හවනවා ඊට කලින් පුලුවන්නම් මාව මීට් හවන්න .
මීට,
උත්පල

මං ඇස් අෙ ගන්නට හනො ැකිව උත්පලහේ

අත්අකුරු දිහේ නැවතත් හනත් යැව්වා.හමච්චර හලොකු තීරණයක් තනියම
ගන්නට තරම් උත්පලට මා හනොවැෙගත් චරිතයක්ෙැයි මහග හිත කෑ ගැ ැව්වා.
කල යුත්හත් හමොනාෙ හවන්හන හමොනාෙ කියලා කිසි නිනව්වක් නැතිව මං
කාමහර් එ ා හම ා කැරකුනා. හනොනවත්වා උල්පතක් හමන් ඇසට උනන
කදුළු පිසොමින් අවසානහේ හකහසේ හ ෝ උත්පලව මුණ ගැහ න්න මම
තීරණය කලා. හකොහ ොම රි හගෙරින් එලියට පැන ගන්න හකොච්චර
උවමනා උනත් පහුගිය සති හෙකටම අම්මහගන් හකොහ වත් යන්න අ න්න
යියක් මට තිබ්හබ නෑ ඒත් ආහයත් අවුරුදු ගානකට ෙකින්න හනොලැහබන ඒ
මූණ ෙැක බලාගන්න ඇති උවමනාව නිසාම අවසානහේ පුස්ථකාලයට හ ෝ
යන්නට අම්මහගන් අ න්න මං ගත්තා.

බ්‍ර ස්පතින්ො වස හ ොර වැඩක් කරන්න යන හිත හව්හගන් ගැහ ද්දි

ඇන්තූරියම් මල් වලට සාත්තු කරමින් උන්න අම්ම ලගට මම කිට්ටු උනා.

“අම්මා”
“ම්ම්”
“කම්මැලියි අම්මා. කියවන්න හපොතක්වත් නෑ පුස්ථකාහලට ගිහින් එන්නම්.”

කර කර උන්න වැහඩ් හමොහ ොතකට නවත්තලා අම්මා මං දි ා බැලුහව්

සැහකන් වහේ.

… Page 28
“ඇයි තාත්තා හගනත් දුන්න හපොත් කියවලා ඉවරෙ?”
“අහන්.. අම්මා ඒවා ඉවර කරලා හකොච්චර කල්ෙ”
“ම්ම්.. රි ගිහිල්ලා එන්න ැබැයි එහ හමහ රස්තියාදු හවලා අහුහවන්හන
නෑ”

පුංචි තරවටුවක් කරලා රි හමච්චර හල්සිහයන් එලියට යන්න අවසර

දුන්න එක ගැන හිතින් අම්මට පින් දිදි ඉක්මනටම ඇදුමක් ොහගන මං පුරුදු
බයිසිකලහයන්ම එලියට බැස්සා.

හකලින්ම කතා කරලා කියන්න බැරි උනත් නිමාහග අහත් උත්පලට කියා යැවූ
විදියටම රියටම 4 හවද්දි මං පුස්ථකාලයට ආවා.
තරාමාර හවද්දිත් උත්පල නැතුව යද්දි කවොවත් හනොෙැනුනු බයක් මහග හිත
පුරා නලියන්න ගත්තා.
පුස්ථකාල බිහම් හකලවරකට හවන්න තිබ්බ බංකුවක වාඩි හවලා
ඉස්හසල්ලාම උත්පල මට ආෙහරයි කිව්ව තැන දි ා මං බලාහගනම
උන්නා.අහේ ආෙහර් පටන් ගත්තු හම් බිහම්දිම අහේ ආෙහරත් අවසාන
හවයිහෙෝ කියන ැගීම මහග ඇස් වලට කදුළු හගනාව.

… Page 29
“දිලා”
උත්පල මං ලග හිටහගන හිටියා.
“උත්පල”
හෙහනතට නැගුන කදුලු පිසෙමමින් මං හිනා උනා.
“ඇයි හම් අඩලා”

උත්පලට උත්තර හෙනවා හවනුවට මම ආහයමත් අළුත් කරගත්තු හිනාවකින්

උත්පල දි ා බලාහගනම උන්නා.
“එන එකක් නෑ කියලා හිතුනා.”
“පිස්සු ෙ ළමහයො හ ට යන්න ලෑස්ති කරගන්න හද්වල් හගොඩක් තිහයන්වා
ඒකයි හපොඩ්ඩක් පරක්කු උහන.”
“හ ට කීයටෙ යන්හන?”
අ න්න හද්වල් හගොඩක් මුවට ආවත් මං උත්පලහගන් ඇ ැව්වා.
“පාන්ෙර 4 හවද්දි යනවා හමහ න් 7.45 ට ්ලයිට් එක තිහයන්හන”
“ම්ම්..පරිස්සමින් ගිහින් එන්න.”
කිව යුතු එකම හද් ඒ යැයි සිතාහගන මං කිව්වා.
“දිලා”
මං අ න්නම ආසා ඩින් උත්පල කතා කලා.
“මා එක්ක තර ා නෑ හන්ෙ…?”
“අහන් නෑ උත්පල ඔයා හකොහ ොමත් ඔහ ොම පිලිහවලක් හවන එකට මට
සතුටුයි.”
“ඔව් දිලා හමහ ම ගිහය නැත්තන් කවොවත් මට ඔයාව ලං කරගන්න බැරි
හවනවා.”

අ න්න හද්වල් හකොච්චර තිබ්බත් ඒ ැම හෙයක්ම උත්පලහග කතාවට යටයි

හන්ෙ කියලා හිතාහගන ආහයත් අවුරුදු ගානකට හනොෙකින් ඒ මූණ දි ා
බලාහගනම උන්නා. ඕනා හවලා තිහයන්හන අඩන්න උනත් හ ොෙ ගමනක්
යද්දි එහසේ හනොකල යුතුයි හිතුන නිසාම අමාරුහවන් හනො ඩ ඉන්න මං වග
බලා ගත්තා.

… Page 30
“කවොවත් හවනස් හවන්හන නෑ හන්ෙ”
උත්පලහග උරහිසට ඔළුව තියාහගනම මං ඇ ැව්වා.
“කවොවත් නෑ දිලා..මාව විශ්වාස නැද්ෙ ආ..”
“විශ්වාසයි හෙයියහන් ඒත් බයයි ඔයා නැති උහනොත් මං මැහරයිහන”
හනො ඩා ඉන්න හිතාහගනම උන්නත් එක් වරම මට ඇඩුණා.
“ රි මං ෙැන් යන්නම් දිලා.. හ ට යන්න ඕනාහන අඩන්හන නැතුව ඉන්න
ෙැන්.”
ා කියනවා ඇර එපා කියන්නට බැරි හකොට මං උත්පලහග නලලට ාදුවක් දී
හිෙ උන් තැනින් නැගිට්හට තවත් හමතන හිටිහයොත් ම ඩින් ඩන්නට හව්
යැයි ෙැනුනු
බහයන්.
නින්ෙත් හනොනිද්ෙත් අතර වැඩි හවලාවක් අඩමින්ම මම රැය ප න් කරා
5 හවද්දි තවත් නින්ෙක්නම් මං අ ලකටවත් ආහව නෑ.තව පැය හෙක
තුනකින් උත්පල මහගන් හගොඩාක් දුර යනවා කියලා ෙැහනද්දි මහග ඇස් වල
කදුළු ආහයත් අළුත් උනා.කිව්ව වහේම ෙවසක මහග තාත්තහගන් උත්පල
මාව අ න්න ඒවි කියන බලාහපොහරොත්තුහවන් මං මහග හිත ොගන්න
උත්ස ා කරා.

෴ඔබ මහගමයි කියා

හිත හීනයක් ැදුවා
ඒ හීහන් මට තියා
යනවෙ ඈතට ඔයා..෴

හිත ොගන්න විදියක් නැති හකොට මහේ ඩයිරිහය මම ලියා

තැබුවා. ඉෙ හිට හිතට එන දුකක් සතුටක් වචනයට හපරලා අකුරු කරන එක
මට ඇත්තටම සැනසිල්ලක් උනා.
හපොතක් කියවන්නෙ, මැහුමක් හගොතන්නෙ අෙ ෙවස හගවා ගන්න එක මට
හලොකු ප්‍රශ්නයක් හවලා. ෙවල් 2ත් පහුහවලා උත්පල ෙැන් හකොහ ඇද්ෙ
ජපන් වලින් බහින්න තව හකොච්චර හවලා යයිෙ කිසිම හෙයක් හිතාගන්න
බැරිව මං ඇෙටම හවලා උන්නා.උත්පලහග හගෙර අයවත් අදුන හගන
… Page 31
හනොහිටීම ගැන මුල්ම වරට මට හලොකු පසු තැවීමක් ෙැනුනා.ෙැන් ඉතින්
උත්පලම කතා කරනකන් මං සිටිය යුතු හනොහවෙ.

“සුදු දූ… කන්හන නැද්ෙ..?”

ලගටම ඇවිත් අම්මා කතා කරනකන් මං හනොකෑ බව මට ගානක් උහන් නෑ.
“බඩගිනි නෑ අම්මා”
“හමොකෙ නැති හවන්හන උහද්ට කාලත් නෑ.”
“අහන් මට කන්න බෑ අම්මා”
අම්මාහගන ගැලවිය හනො ැකි බව ෙැන ෙැනම මං උත්තර දුන්නා.
“හකෝ බලන්න සනීප නැද්ෙ..?”
නලලට අත තබා උන බලමින් අම්මා විමසද්දි අම්මා ගැන් උපන් අසීමිත
හසහන සකින් මහග හිත පිරී ගියා.
“ටිකක් රස්හනයිහන පුහත්..අමාරුෙ..?”
රාත්‍රිය පුරා අඩපු නිසත් එකපාරම ඔහරොත්තු හනොහෙන දුක නිසත් මට
උණ ගැනීම අරුමයක් හනහමයි.
“ඇගත් ටිකක් රිහෙනවා අම්මා”
“ඉන්න මං හකොත්තමල්ලි පස් පංගුව තම්බන්නම් .අඩු උහන් නැත්තම්
හබහ ත් ටිකක් ගමු”
“හමොනා රි කමු දු ..නැතුව පැනහඩෝල් එකක්වත් හබොන්න බෑ හන.”
“ ම්ම්ම්..කමු අම්මා”
තවත් අම්මට කරෙර දිය හනො ැකිව මං කිව්වා.

… Page 32
 සතියකටත් වඩා ගත උනා.තවමත් උත්පලහගන් ආරංචියක් නෑ
විටින් විට නිමාහගන් ඇ ැව්වත් නිමාටත් ඒ ගැන කිසි හෙයක් ආරංචි හවලා
තිබ්හබ නෑ.හිහත් දුකටත් බයටත් මාව තව තවත් අසනීප උනා
පහු උන ෙවස්වල එක රැයක්වත් රියට නින්ෙක් මහග අ ලකටවත් ආහව් නෑ
.
“දූ.. හමන්න යාලුහවක් ඇවිත්.”
කාමරය වී කල්පනා කර කර ඉද්දි අම්මා සාලහේ ඉෙහගන කෑ ගැ ැව්වා.
අවුල් වී ගිය හකොන්ඩය පීරහගන මං ෙඩි බිඩිහය තරේපු හපල බැ ැහගන
සාහලට ආවා.
“ආහන් තරූ”
උස ම ත ලස්සන හකොල්හලක් එක්ක ඇවිත් උන්න තරූ මාව වැලෙගත්තා.
“ඇති යාන්තම් උඹට හමහ ට එන පාර මතක් උනා.”
“අහන්.. එහ ම අමතක හවනවෙ බං ෙන්නවහන හවඩින් එක නිසා වැඩ ටිකක්
වැඩි හන්”
අවුරුදු 3ක ආෙරයක ප්‍රතිපලයක් විදියට තරූ ලගදීම විවා හවන බව මං
ෙැනන් උන්නා.
“උඹ හකට්ටු හවලා දිලා”
තරූ මං දි ා අනුකම්පාහවන් බලන් කිව්වා.
“උත්පල ගැන මුකුත් ආරංචියක් නැද්ෙ තරූ”
“ඒක කියන්න තමයි හකල්හල මං හම් දුවන් ආහව.”
තරූහග වචන අෙ ගත හනො ැකිව මං තරූහග අත තදින් අල්ලගත්තා.
“උත්පල හකෝල් කලා දිලා..උඹට කතා කරන්න ඕනා කිව්ව”
“අහන් මං හකොහ ොමෙ කතා කරන්හන තරූ”
“ම්ම් හම්ක තියාගනින්”
ෑන්ඩ් බෑගහයන් පුංචි ෑන්ඩ් හ ෝන් එකක් එලියට හගන තරූ මහග අතට
දුන්නා.
“ඕක මහග පරණ හ ෝන් එක හකල්හල උඹ තියාගනින්,උත්පල උඹට හකෝල්
කරයි”
… Page 33
“අහන් උඹට පින් තරූ.”
“උඹ හවනුහවන් මීට වැඩි හෙයක් උනත් මං කරනවා,එත් උඹ හම් ආෙහර්ට
අහිංසක වැඩි දිලා.”
“ ්ම්ම්.. ෙැන්නම් මටත් එහ ම හිහතනවා තරූ.”
“උත්පල උඹට ඇත්තටම ආෙහරයිෙ නැද්ෙ කියන්න මං තාමත් ෙන්හන නෑ බං
හමොනා උනත් ඕනාවට වඩා අහිංසක හවන්න එපා හකල්හල ඒක ැමතිස්හසම
ගැලහපන්හන නෑ.”තරූහග කතාහව ඇත්තක් ඇතැයි මටෙ හිතුණා.ඒත්
උත්පලට හම් හිහත ඇති උන ආෙරය හකොහ ොම අඩුතක්හසේරු කරන්නෙ හම්
ආෙහර් මිරිගුවක් උනත් ඒ පස්හසම දුවහගන ගිහින් ති වැහටන්නට රි හම්
හිත ලෑස්ති හවලා ඉන්න ැටි මටම පුදුමයි.
“එහ නම් මං යන්නම් දිලා.. හවඩින් කාඩ් එක හෙන්න මං ආහය එනනම්
හ ොහද්”
“ ා තරූ හමොනා රි හවන්න තියනවා නම් කියන්න”

මට සමුදී කාරයට නැගුනු ආෙරවන්තයන් හෙස මං බලාහගනම උන්නා

.උත්පලත් එක්ක හම් විදියට යන්න එන්න අහේ හවඩින් එකට සූොනම් හවන්න
මහග හිහතත් හකොච්චර හීනෙ ,පපුව පුරා විදුලියක් වහේ රිදුමක් ෙැනුනා. මං
ඉ ලට ගත් හලොකු හුස්මක් ඒත් එක්කම වාතලයට මුසු උනා. මුළු ෙවසම
ඔහ ේ හගවිලා ගියා. හකොයි හමොහ ොතක රි උත්පල හකෝල් කරයි කියන
බලාහපොහරොත්තුහවන් මං හවනෙට වඩා සැ ැල්ලුහවන් උන්නා.
රෑට කෑම කාලා ඇවිත් හමට්ටය යට සගවන් උන්න හ ෝන් එක මං අතට
ගත්හත උත්පල කතාකරලෙ කියලා හිත හිත.
පිට රට හනොම්මරයකින් ඇවිත් තිහයන මිස්ඩ් හකෝල් එක ෙකිද්දි හ ෝන් එක
ෙමා යන්න උන එක ගැන ඇති උහන් පසුතැවීමක්.
ඇෙට හවලා හ ෝන් එකත් අහත් තියාහගනම මං ආහයමත් උත්පලහගන්
ඇමතුමක්එනකන් බලාහගනම උන්නා
ෙන්හනම නැතුව නින්ෙ ගිහින් තිහයද්දි හ ෝන් එහක් හෙෙරුමට මං ඇ ැරුනා.
“උත්පල.”
උතුරා යන සතුටකින් මම දුරකථනය කහන් තියා ගත්තා.

… Page 34
“දිලා..නිදිෙ”
“නෑ උත්පල කියන්න ඔයා හ ොදින්ෙ”
“මං හ ොදින් දිලා.. හසොරි කතා කරන්න පරක්කු උනාට”
“කමක් නෑ උත්පල ඔයා හ ොදින්ෙ කියලා ෙැන ගන්නයි මට ඕනා”

“මං ගැන බය හවන්න එපා හමහ කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑ..ඔයා හ ොදින් ඉන්න”
“ආහය කතා කරනවා හන්ෙ ආ..?”
“පුළුවන් විදියට කතා කරන්නම්”

තවත් විනාඩි 15 ක් විතර උත්පලත් එක්ක කතා කර කර උන්නට පස්හස

හකොට්හටත් තුරුල් කරහගන මං හෙහනත් පියාගත්හත සතියක් තිස්හස රි ැටි
නින්ෙක් හනොලබපු ැම රැයකටම රි යන්න අෙ රැයනම් සුව බර හවනු ඇතැයි
සිතමින්.

… Page 35
 කාලය නම් ඉක්මනින් හගවිලා ගියා කියන්නත් බෑ..ඕනාවටත්
වඩා හිමින් කාලය හගවිලා යද්දි ැමොමත් ම හලොකු හවනසක් නැති මහේ
ජීවිතයට පුංචි හවනසක් එකතු කරගන්න මං සංගීතය ඉහගන ගන්න පටන්
ගත්තා.පුංචි කාහල ඉෙන්ම සංගීතයට තිබ්බ ආසාව නිසාම විහටන් විට
ඉගනගත්තත් වැඩි දුර ඉහගන ගන්න ඒ හවද්දි මහග අසනීප තත්වය මට
බාධාවක් උනා. ඒත් හරෝ හල් වාට්ටුවකට හවලා ගතකරපු මාස ගාහන
තරුණ නර්ස් හකහනක් උන හම්ධා මිස් ඉඩක් ලැබුන ැම හවලාවකම මට
වයලීනය වාෙනය කරන්න ඉගැන්නුවා.අවුරුදු ගානකට පස්හස ආහයමත්
වයලීනයත් අරහගන මහග පුංචි බයිසිකලහයන් ැමොම උහද්ට
"ස්වරාශ්‍රමයට" යන එක මට අලුත් අත්ෙැකීමක් උනා.ජීවිහත් වැඩිම කාලයක්
හුෙකලාහවම හගවා ොපු මං ආහයමත් ස.රි.ග.ම අතරින් හිතට සතුටක්
හ ව්වා..

උත්පල ජපන් ගිහිල්ලා ෙැන් මාස තුනකුත් ගිහිල්ලා ඒ කාහල

ඇතුලත උත්පල කතා කහර් හකොච්චර නම් අඩුවාර ගානක්ෙ.
උඹ හමෝඩිහයක් දිලා .ඒ විදියට හිත සැහරන් සැහර් හකොච්චර නම් කෑග න්න
ඇද්ෙ ඒත් ඒ හිතම උත්පලහේ ආෙහර් හ ොයද්දි හවන හමොනා කරන්නෙ.
කවෙත් පුරුදු ඔංචිල්ලාහව ඉෙහගන මං වයලීනට වයන්න ගත්හත තනිවම
හිතට එන ෙ සකුත් ප්‍රශ්න වලින් පැනලා යන්න ඕනා කමටයි.

“ ේහේ.. හම්කි ර ත් හවයිෙ මන්ො..”

කාහලකට පස්හස තරු..,නිමත් එක්කම වත්හත හේට්ටුහවන් ඇතුලට ආහව
"අ න් ..ඉන්න අ හගන ඉන්න" ගීතහේ තාලයට ඇස් ව හගනම වයලීනය
වයමින් උන් ඉරියව්වට විහිළුවක් කරහගනමයි.

“අම්හමෝ හමොකෙ හම් උඹ අෙ නිමාව අල්ලහගන හමොහකො උහඹ හවන්ඩ

ස්බන්ඩා නැද්ෙ.”
තරුවත් නිමාවත් පිලිගන්න ඉස්සර ට යන ගමන් මාත් තරුවට විහිළු කලා.

… Page 36
“ඉන්නවා ඉන්නවා ..ඒත් හම් 3 සිස්ටස්ලා අස්සට බ්‍රෙර් හකහනක් අරන් එන
එක රි නෑ හන බං.”
“අහන් අම්හම්.. හම්කිටත් ෙැන් ඩිංග ඩිංග හමොහල් පෑදිලා හන්ෙ දිලා”
ඇ ැක් ඉගිමරමින් නිමා..ත් අහේ විහිළු වලට වුල් උනා.
“ රි රි ෙැන් කියපන්හකො උඹලහග විස්තර”
තරුත් නිමාත් මාත් එකට ඉෙහගන වත්හත ඔන්චිල්ලාහව පැද්හෙන ගමන්
කතාවට වැටුනා.
“අපි ගැන හමොනා කියන්නෙ බං අපි ඉතින් සැහපන් සනීහපන් ඉන්නවා නැද්ෙ
නිමා.”
“ම්ම් ..ඔව් ඔව් හම් හේන්හන නැද්ෙ හම්කි පිට්ටු බම්බුව වහග ඉන්හන සැප ස
සනීහප හේන්නම.”
නිමා තරුහග පිටට තට්ටුවක් ොන ගමන් කියද්දි අපි තුන් හෙනාම ඉස්සර ෙවස්
වල පංති ගිය කාහල වහේ ම ා යිහයන් හිනා උනා.

“ආ..මං බැලුවා හම් කවුෙ කැකිරි පලන්හන කියලා”

හේ ඇතුහල ඉෙන් අම්මා අපි අතරට ආවා.
“අපි හම් දිලාව බලන්න ආවා ඇන්ටි.”
“ඒක හ ොෙයි හමයත් ඉතින් පාළුහවන්හන ඉන්හන.”
“ඇන්ටි අපි ලබන සතිහය ට්‍රිේ එකක් යනවා ඇන්ටිලත් එනවෙ?”
කිසිම හෙයක් මට හනොකියම තරූ අම්මහගන් ඇ ැව්වා.
“මට රංජනිත් කතා කරා ෙරුහවො , හම් අන්කල්හග වැඩ නිසා මටයි
අන්කල්ටයි එන්නත් බෑ.. දිලාව කවොවත් මං නැතුව පිට යවලා නෑ හන.”

“අහන් දිලාව එවන්න ඇන්ටි අම්මත් යනවහන බය හවන්න එපා.”

“තනියම එවන එකට වඩා ඔයාලා ෙන්නවහන දිලා ඉන්න තත්හව”

“ඒගැන නම් බය හවන්න එපා ඇන්ටි අපි දිලාව පරිස්සමින් බලාගන්නම්”

එවර කතාවට වුල් උහන් නිමා.

… Page 37
“ම්ම්.. බලමුහකො බලමුහකො අන්කල්හගන අ ලා කියන්නම්හකො මං.”

“අහන් ඇන්ටි එහ නම් අන්කල්හගන් අ ලා හකොහ ොම රි දිලාව එවන්න

හමයත් ඉන්හන තනියමමහන”

රියට අගක් මුලක් හනොෙන්න හම් කතාහව අවසාහන හවනකම්ම මං ඔහ ේ

බලන් උන්නා.
“ඔය ලමයි හෙන්න කාලා යන්න ඉන්න මං හබොන්න හමොනා රි ෙන්
එන්නම්.”
ටික හවලාවකින් අම්මා හගට ගියාට පස්හස මං තරුයි නිමායි දි ා බැලුහව
සැහකන් වහේ
“හමොකද්ෙ බං ඒ රුහප”
“ රි රි ඉතින් උඹට වැහඩ් කියන්ඩ කලින් අම්මා ආවහන”
තරුවා උත්තර දුන්හන හනොඉවසිල්හලන්.
“ආආ..ඒකත් එහ මෙ එහ නම් කියපන්හකො බලන්න ෙැන්”

“හමහ මයි..අහේ හගෙරයි අසංකලාහග හගෙර අයයි ඔක්හකොම ට්‍රිේ එකක්

යනවා නුවරඑලි සතියක් විතර ඉන්නවා. ඉතින් උඹලා හෙන්නත් එන්න ඕහන
.නිමාට නම් අවුලක් නෑ ඇන්ටි හශේේ.උඹව ඉතින් ගන්න අමාරුයිහන මං ඉතින්
අම්මටත් කිව්වා අම්මා ඇන්ටිටයි අන්කල්ටයිත් එක්කම ඔන්න ඉන්වයිට්
කරලා ,ෙැන් ඉතින් අන්කල් හගනුත් අ ලා උඹලාහග අම්මහගන් අවසාන
ප්‍රතිපලය එනකන් ඉන්න තිහයන්හන.”
මවා ගත්තු ලතාවකට එක දිගට කියවහගන ගිය තරූ මන් දි ා බැලුහව උඹ
ලෑස්තියිහන කියන්නා වහග.

“ රි බං ඒත්.. උත්පල.”
“ඔන්න ඔන්න ඕකහන උඹත් එක්ක බැරි”
නිමා හමච්චර හවලා අල්ලහගන උන්නු මහග අත අතාරිමින් අ කබලා ගත්තා.
“ රි ෙැන් හමොකද්ෙ උත්පලහග අවුල”

… Page 38
තරු කතා කහර් තරහ න් වහේ
“උත්පලට කියන්හන නැතුව එච්චර දුර ගමනක්..”
මං වචන අද්ෙ අද්ෙ වහේ කියද්දි නිමා මැද්ෙට පැන්නා
“ රි මට ඉස්හසල්ලා කියපන් උත්පල කී ෙවසක් උඹට කතා කරාෙ කියලා ආ..
අඩු ගාහන උඹට ඕන හවලාවට කතා කරන්න කියලා උඹට නම්බර් එකක්වත්
දීලා තිහයනවෙ? උඹ හමතන උත්පල උත්පල කියලා නහින්න ෙනවා එවුනාට
ඌට උඹට තරම් කැක්කුමක් නෑ බං.”
හුස්මක්වත් හනොහගන නිමා කියවහගන යද්දි මටත් හ ොහරන් මහග ඇස් වලට
උනපු කදුලක් ංගගන්න මං උත්ස ා කරා.
“හම් බලපන් දිලා.”
ඕනාවටත් වඩා ඔලුව බිමටම කරහගන උන්න මහග උරහිසට අත තබමින්
නිමා සංසුන් ඩින් කතා කලා

“උඹ ෙන්නවා අපි උඹට ආෙහරයි.අපි වහග තැලිලා හපොඩි හවලා නෑ අර

ඇන්ටියි අන්කලුයි උඹව ැදුහව මලක් වහග ඉතින් ඇයි හමහ ම ආෙරයක්
නිසා දුක් විදින්හන ආ..ඒකත් ආෙරයක් රියට හනොෙන්න හකහනක් නිසා.”
“මං ෙන්හන නෑ හවන කිසි හෙයක් මං උත්පලට ආෙහරයි එච්චරයි මං ෙන්හන”
“ඉතිං ඒ ඇතිෙ ආ..”
තරූ ප්‍රශ්න කහර් ටිකක් තරහ න් ඒ මූහණ මං ගැන උපන් දුකකුත් තිබුනා.
“මට උත්පල කිසි වරෙක් කහර් නෑ හන”
මං මහගන්ම අ මින් උන්න ප්‍රශ්හන තරු අ ද්දි මං උත්තර දුන්හන උසාවිහය
විත්තිකූඩුහව ඉන්න අපරාෙකාරහයක් වහග .

“හම් අ පන් දිලා උඹට මං ආහයත් කියනවා රකිහයක් වහග වැඩ කරන්න
එපා.උත්පල කියන්හන හම් හවද්දි පිට රටක ඉන්න හකොල්හලක් උඹ හේ
ඇතුලට හවලා හගයි හගම්බා වහග ඉන්හන .හිතන්න එපා උඹ වහග ැහමෝම
අවංකයි අහිංසකයි කියලා.”

“අහන් මං ෙන්හන නෑ තරූ.. උත්පල කවො රි හම් හගෙරට ඇවිත් තාත්තා

එක්ක කතා කරයි කියලා මං බලන් ඉන්නවා එතනින් එ ාට කරන්න හෙයක්
… Page 39
ෙන්හන නෑ මං”

“ම්ම්.. රි රි අපි බලමුහකො එහ ම ෙවසක ෙැනට උඹ ඉතින් උත්පලහග ගෑනි

වහග ඕන එකයි එපා එකයි ැම එකම අ අ ා ඉන්හන නැතුව හම් ගමන
යන්න වහරන්.”
“ .. රි..ඒත් ..” කිසි හෙයක් හිතාගන්න බැරුව මං හගොත ගැහුවා
“ඇයි උත්පල බනිනවෙ උඹට”
මහග මූණට එහබමින්ම තරු ඇ ැව්වා.

ගමන බිමන ගැන විතරක් හනහමයි ඇදුම පැලදුම ගැන පවා උත්පල ප්‍රශ්න
කරද්දි තරූට දිය යුතු උත්තර" ඔව් "කියලා උනත් උත්පල ගැන තවත්
නිමාවත් තරූවත් අහිතක් හිතයි කියන බයට මං උත්තර හනොදීම ඉෙහගන උන්
තැනින් නැගිට්ටා.

“ රි රි ෙැන් ඔක්හකොම රි තාත්ත ා කියපු ගමන් මාත් එහ නම් ඔන්න

එනවා රිහන .”
“අන්න එහ ම වහරන්හකො මහචො .”

හිමිහිට පැද්හෙමින් තිබ්බ යකඩ ඔන්චිල්ලාවට මාව ආහයමත් ඇෙලා ගන්න

ගමන් තරුවා කෑ ගැ ැව්වා.

… Page 40
 ඊලග සතිහය සිකුරාො රෑ හවද්දි මම නුවරඑලි ගමනට
සියල්ල සූොනම් කරගත්හත් ගමනට තාත්තාහේෙ කැමත්ත ලැබුන පසුවයි. ඒ
හවනකනුත් උත්පලට හම් ගමන ගැන කියන්න හනො ැකි වීම ගැන දුකක්
හිහත් තිබුනත් උත්පලහගන් හම් හවනකනුත් හනොලැබුන ඇමතුම ගැන
හනොහිතා ඉන්න මං හිත ොගත්හත .ඉෙ හිට සතියකට සැරයක් හ ෝ සති
හෙකකට සැරයක් පමණක් උත්පල කතා කරන බව ෙන්න නිසයි.

“සුදු දූ”
තාත්තා කාමරයට ආහව මං ඇදුම් බෑගය සූොනම් කරද්දියි.
“ඔක්හකොම ලෑස්තිෙ”
“ඔව් තාත්තා”
“කකුල කැහපන්හන නැති සපත්තු හෙකක් ොන් යන්න.වැඩිහය ඇවිදින්න
යන්න එපා රිෙ”

ඇෙ උඩ ඉෙහගන උන්න මහග ඔළුව අතගාමින් තාත්තා කිව්හව හමොන්ටිහසෝරි

යන ෙරුහවක්ට කියන්නා වහගයි. ැමොමත් ෙැහනන තාත්තහග ඒ අසීමිත
හසහන සට මම ආසා කරා.හම් හලෝහක කාටවත් නැති තරම් හ ොෙ අම්මා
තාත්තා හකහනක් මට දුන්න හෙවියන්ට මම ැමොමත් ස්තූති හකරුවා.
“දූට කිසි අමාරුවක් හවන එකක් නෑ හන්ෙ”
“නෑ.. තාත්තා බය හවන්න එපා .රංජනී ඇන්ටිත් ඉන්නවහන”
“ඔයා ආසා හින්ො යැව්වට ඔයා එනකන් අම්මටයි මටයි නින්ෙ යන එකකුත්
නෑ.”
හගොඩක් ආෙහරන් තාත්තා එහ ම කියද්දි මං තාත්තට තුරුල් උහන් පුංචි
එහකක් වහග.ඇත්තටම මං තාමත් පුංචි කාහල වහගම තාත්තහග හුරතල් දූ
හපොඩ්ඩිම තමයි.
“ආ හම් සල්ලි ඔයා තියා ගන්න. අම්මා රංජනී ඇන්ටිටත් හෙයි වියෙම”
“එවුනාට ගන්න එකක් නෑ තාත්තා”
තාත්තා හෙකට නවපු රුපියල් ොහ හනෝට්ටු කීපයක් මහග අතට හෙද්දි මං
කිව්හව රංජනී ඇන්ටි සල්ලි හනොගන්න බව ෙන්න නිසයි.

… Page 41
“එවුනාට එහ ම රි නෑ හන ෙරුහවො.සතියක් ඉන්නත් එපැයි.”
“ඒකත් ඇත්ත අම්මට එහ නම් හකෝකටත් දීලා බලන්න කියන්නහකො .”

… Page 42
 “යන්න රට වහට්
එන්න මා.. ප්‍රිහේ
ලස්සන ශ්‍රී ලංකාහව්...”
ම ා ඩින් තාලයට ඇහ න ගීතහය ශබ්ෙයට තදින්ම පියවී
තිබුන මහග ඇස් ඇරුනා. පාන්ෙර 5 හවද්දි මාවත් අරහගන යන්න තරූ ලා
ආහව් තරමක් විශාල වෑන් රථයකින්.වෑන් රථයට හගොඩ උනාට පස්හස මට
නින්ෙ යන්න වැඩි හවලාවක් ගිහය නෑ . තරූ තරූහග හපම්වතා අසංක අයියා,
අසංක අයියහග මල්ලි ,අම්මා , තාත්තා,තරූහග අයියා ,අම්මා, තාත්තා .නිමා
.. හම් ැමහෙනාහගන්ම පිරිලා තිබුන රථය ඇතුහල පාන්ෙරම තිබුන නිදිබර
මලානික ගතිය ෙැන්නම ප හවලා ගිහින්.

“ඇති යාන්තම් උඹ නැගිට්ටෙ”

නිමා උන්හන කට්ටිය කෑ ගග ා කියන ගීතහේ තාලයට අත්පුඩි ග මින්.

“මං හගොඩ හවලා නිොගත්තෙ නිමා”

“නැතුව උඹ නැේග හවහල් ඉෙන් නිදිහන .”

“ඉතින් ඇ ැරවන්න එපැයි බං”

“පාන්ෙරම ඇ ැරුනාහන, අනික උඹට හමච්චර දුර ගමනක් ඔහරොත්තු හෙයිෙ

ෙන්හනත් නෑ හන ඒ නිසා මං ඇ ැහරව්හව නෑ පව් හන උඹ.”

මහග සහ ෝෙරියක් තරම්ම නිමා මං ගැන බලන්න පුරුදු හවලා තිහයන තරම
හකොතරම්ෙ කියලා ඒ වචන වල තිබ්බා.

“ෙරුවහන් .. අපි හමතනින නතර හවලා උහද්ට කාලා යමු හන්ෙ.”

තරූහග තාත්තහග කාරුණික ඩට ගීත හ ෝෂාව ඉහබ්ම නතර උනා.

… Page 43
“නියම අයිඩියා එක අන්කල් මාත් හම් කන හවලාව එනකන් ඔරහලෝසුහව
කටු කකා හිටිහය.”

යිහයන් කෑ ග ලා එහ ම කිව්හව අසංක අයියහග මල්ලි සුරාජ්.

“එහ නම් උඹට කෑම නෑ පුතා..කටු කාලා බඩ පිරිලා ඇතිහන”

එහ ම කියන ගමන් සුරාජ්හග අයියා යිහයන් පාරක් සුරාජ් හග පිටට

ගැ ැව්වා.

“ආ.. ් එහ ම හකොහ ොමෙ .. මට නැත්තන් කාටත් නෑ රිය”

විහිලුවට වහග ඇගිල්ල දික්කරමින් සුරාජ් කියවද්දි හම්ත් හ ොෙ කටකාරහයක්
කියන එක නම් පැ ැදිලි වුනා.

මිදුම පිරිච්ච ..හකොළම හකොළපාට ගස් පිරුනු ලස්සන

කදු බෑවුමක ඉෙහගන උහද් කෑම ගන්න එක ඇත්තටම සුන්ෙර අත්ෙැකීමක් .
පාහර අයිනකට හවන්න නවත්තලා තිබ්බ වෑන් රථහයන් බැ ැලා ඇවිත්
කට්ටිය කෑමට ලෑස්ති හවනකන් පැත්තකට හවන්න තිබුන කලු ගල් බැම්මක
වාඩි හවලා මම උන්හන ඈතින් හේන ලස්සන පරිසරයට වශී හවලා .

“අපිට හමකිව හමහ ආරාහමකටවත් ොලා යන්න හවයිෙ ෙන්හන නෑ බං”

තරූත් .නිමාත් මා ලගම උන්නා කියලා මට මතක් උහන තරූ. ටිකක් රිහෙන්ඩ
මහග පිටට ග ද්දි.

“ආ..යි රිදුනා බං.”

“අහන්.. පලයං අපි හපොඩ්ඩක් පිට අතගෑවම තමා උඹට රිහෙන්හන.”

… Page 44
තරූහග විහිළුවට මට මතක්උහන උත්පලව.

“ඕං ඕං ඉතින් ඇස් රතු කරගත්තා අෙවත් හපොඩ්ඩක් සතුටින් හිනා හවලා
ඉන්නහකො දිලා.”

මහග කරට අතක් ොහගන නිමා මාව සනසන්න පටන් ගත්තා.

“අහන් ඔව් ..දිලා උඹව රිද්ෙන්න මං කිව්ව හනහමයිහන.”

තරූ අනිත් පැත්හතන් මහග අහනක් උරහිසට අත තිබ්බා.

මං හම් ලස්සන ගමහන සතුට නැති කරන්න යනව කියලා මට මාත් එක්කම
පුංචි තර ක් ආහව එතහකොටයි.

“පිස්සුෙ බං .. අෙ මං අඩන්හන නෑ හිනාහවනවා විතරයි රිෙ.. හකෝ කන්හන

නැද්ෙ බඩගිනී.”

ම හලොකුවට බඩගින්නක් නැත්තත් මං කතාව හවනස් කරන්න ඕනා හින්ෙම

කිව්වා.

“ආ.. ් ඔව්මයි අපි කන්හන නැද්ෙ ..නිමා උඹ හිටපන් මං කන්න අරන්

එන්නම් හමතන්ට.”

ගියාටත් වඩා ඉක්මනින් සීනි සම්හබෝල ොපු පාන් අරහගන තරූ අපි ගාවට
ආහව් දුවහගන .

“ ා.. ා.. හමොකෙ හම් හෙන්න මහග හකල්ලවත් තියාහගන අයිනකට හවලා.”

අසංක අයියත් ,සුරාජුත්. හකෝසල අයියත් අපි අතරට ආහව් ඒත් එක්කමයි.

… Page 45
“ආ.. ඒවා ඔට්ටු නෑ අයියා තාම හකල්ල අහේ තව මාස 2ක් තියනවා අයිතිය
කියන්ඩ රිෙ.”

නිමා අසංක අයියට උත්තර දුන්හන තරුහේ අතින් කෑම ටික ගන්න ගමන්මන්.

“ආ.. ඒවා හකොහ ෙ ..නෑනා ෙැන් අහේ රිය.”

සුරාජ් පාන් කෑල්ලක් කහට් ොහගනම කෑ ගැ ැව්වා.

කට්ටියහගම විහිළු ත ළු හිනා මැෙ පුංචි සැ ැල්ලුවක් මහග හිතට

ගලාහගන ආව.මීට ඉස්සල්ලා කවොවත් නැති තරමට පුදුම තරම් රසක්, හතල්
බහින්න තියලා ෙලා තිබ්බ සීනිසමිහබෝල පාන් කෑල්හලන් ආහව රංජනී
ඇන්ටිහේ අත්ගුහණ්ටෙ එහ මත් නැත්තම් හම් සීතල පරිසරහය සුන්ෙරත්වයටෙ
කියලා හිතාගන්න බැරුවම මන් තවත් සීනි සම්හබෝල පාන් හපත්තක් ගත්හත
කවොවත් නැති හපහර්ත කමකින්.

… Page 46
විහනෝහෙන් කෑ හකෝගසමින් සිංදු කියමින් වස 6 හවද්දි අපි අහේ
ගමනාන්තයට ආහව මගදි හබලිහුල්ඔහයන් නා ෙවල්ටත් කාලා තවත් හවලා
එතන හිටියටත් පස්හසයි.

චුරු ..චුරු සද්හෙට පාර හෙපස ගලන පුංචි ජල සීරාවන්

යන්තමින් බිම් කලුවර වැටී තිබුන පරිසරයට හගන ආහව අමුතුම
සුන්ෙරත්වයක්. නම හනොෙන්නා තරමක් උසට වැඩුනු ගසුත් බාහලොලියා මල්
පදුරුත් අතරින් වැටුනු තරමක් පටු පාරකින් ඇවිත් හසොබාවිකවම තිබ්බ කලු
ගලක අපිලිවලට වහේ ෙලා තිබ්බ පඩිහපලක් ලග වෑන් රථය නතර කලා.

හරෝස, බාබන්හඩ්සියා තවත් නම හනොෙන්න මල් පාත්ති හෙකතුනක්

අතරින් අපි ඇවිෙහගන ගියා. අහේ නවාතැන උහන තරූලහග පුංචිලා හගෙර
.හගොඩක් වත්හපොහ ොසත් කමක් නැති උනත් උස් බිමක අමුතු
පිලිහවලකට තිහයන තරමක් හලොකු ඒ හගෙර තිහයන්හන සිත් ප න්
කරවන නිස්කලංක කමක්.

“අයියලාට .. පාරට වා හන් ොගන්න අමාරු උහන් නෑ හන.”

අපි ැහමෝවම පිලිගන්නට ඉස්සර ට ආව තරූ හග පුංචි .ඇ ැව්හව තරූහග

තාත්තහගන්

“ඒ ැටි අමාරුවක් උහන් නෑ නංගි .”

“හකෝ පුංචි, අයියා”

තරූ පුංචිහගන් ඇ ැව්හව ගමන් ම න්සියටත් එක්ක සාහල පුටුවක

ඉෙගන්නවට වඩා වැහටන ගමන්.

“ කැම්පස් එහක් යාලුහවක්හග හගෙර ගිහින් හිටිහය දුවලා එනවා කිව්වම අෙ

… Page 47
එනවා කිව්හව.”

තරු හම් අ න්හන පුංචිහග පුතා ගැන හවන්න ඕහන.

“කට්ටියට මූණ කට හ ෝෙගන්නත් එක්ක මං උණුවතුරත් ලෑස්ති කලා, ඊට

කලින් හකෝපි ටිකක් බීලම ඉමු .”

“ඒක හ ොො .. සීත යන්නත් එක්ක .”තරූහග අම්මා එහ ම කිව්හව තරූහග

පුංචිත් එක්ක හේ ඇතුලට යන්න ඉස්සර හවන ගමන්.

… Page 48
මුළු පරිසරය පුරාම තිබ්හබ විෙහගන ඉවරයක් කරන්න බැරි තරම්
සුන්ෙරත්වයක්.කුරුල්ලන්හග තරහගට වහග ඇහ න කෑ ගැහිල්ල. සුදුම සුදු
හව්ල් පටක් වහේ මුළු පරිසරයම හවලා ගත්තු මී දුම. ඒ ැමටත් වඩා ප ලින්
චුරු චුරු සද්හෙන් ගලාහගන යන දිය කඩිත්ත දි ා මං බලාහගන උන්හන
හගොඩක් ආසාහවන්.

“හමොනාෙ උඹ කල්පනා කරන්හන”

පිටිපස්හසන් ඇවිත් උරහිහසේ එල්ලිහගන නිමා ඇ ැව්හවත් දිය කඩිත්ත දි ා

බලාහගනමයි

“මාර ..ලස්සනයි හන් බං.. ැමොම ඉන්න හිහතනවා”

“ඉතිං ..ඉදින්හකො ැබැයි මට බෑ උහඹ තනි රකින්න .ඒකට හකහනක්

හමහ න්ම හ ොයාගනින්.”

“පිස්සි ..ඔන්න කිව්වා කතාවක් මං ඉතින් කියන්හන නෑ කාටෙ ඕහන කියලා.”

“ගුඩ්හමෝනින්.. උඹලා හෙන්නා මට කලින් නැගිටලා ආවා හන.”

“ෙවස් ගානකට හමට්ටයක් හකොට්ටයක් ෙැකලා නෑ වහේ නිෙන් ඉන්න ැටි

ෙැක්කම ඇ ැරවන්න හිහතනව යැ නැද්ෙ බං.”

අත් හෙක පපුවට උන්ඩි කරහගන අපි දි ාවට එන තරූට නිමා කිව්හව මං දි ා
බලලා ඇ ැක් පුංචි කරන ගමන්.

“ඊහය ම න්සියටෙ මන්ො බං හපහර්තයා ගැ ැව්වා වහග නින්ෙ ගියා”

“එහ මෙ නැත්තන් ඊහය හවන හමොනා රි උනාෙ කවුෙ ෙන්හන ෙැන් ඉතින්
… Page 49
පවුල් පංසල් හවන්න යන උෙවියහන හන්.”

නිමා තරුවව තවත් අවුස්සන්න ගත්තා.

“උම්මා එකක්වත් නෑ බං”

කට ඇෙකරහගන තරූ කියපු ැටියට අපි තුන් හෙනාටම හිනාගියා.

“ගෑණු ලමයි ඔච්චර හිනාහවන්න හ ොෙෙ…?”

කලු පාට ඉරි වැටුනු ලා දුඹූරු සරමට නිල් පාට ජර්සියක් ඇෙහගන ටිකක්
උස ලස්සනයි කියලා කියන්න පුලුවන් හකොල්හලක් අහේ පැත්තට ආවා.

“ආ...හන් සුරාජ් අයියා, ඊහය හකොයි හවහල්ෙ ආහව.”

“එද්දි හපොඩ්ඩක් රෑ උනා නංගි මං එද්දි ඔයාලා නිදි. අසංකලනම් ඇ ැරිලා
හිටිය.”
“අයියලනම් තාම නිදි .”
කාහලකට පස්හස ම්බුන අයිය නගාලහග කතාවට ඉඩදීලා නිමාත් මාත්
හිටිහය එතන තිබ්බ හලොකු හනල්ලි ග යට තිහයන ලී බංකුහව ඉෙහගන.
“ මහග හ ොෙම යාලුහවො හෙන්නා තමා හම්. ..හම් ඉන්හන නිමාශා. හම්
ඉන්හන දිලාංජලී අපි හෙන්න අතරට ඇවිත් ඉෙගත්තු තරූ. අපිව හම් නුපුරුදු
අමුත්තට අදුන්නලා දුන්නා.”
“හම් ඉන්හන සුරාජ් අයියා, අහේ පුංචිහග පුතා.”

… Page 50
“අර කැම්පස් ඉන්නවා කිව්ව අයියා හන්ෙ? අයියා ලස්සනට ගිටාර් ේහල්
කරනවලු හන්”
තරූ අපිට කියලා තිබ්බ විස්තරත් අල්ලහගන නිමාත් සුරාජ් අයියත් එක්ක
කතාවට වැටුනා.හකොහ ොමත් මට වඩා හකහනක් එක්ක ඉක්මනින් කුළුපගු
හවන්න නිමාට හ ොෙ ැකියාවක් තිබ්බා. කතා කරන්න හෙයක් නැති නිසා
ඉහබ්ම වහග මහග ඇස් තිබ්හබ ප ලින් ගලාහගන යන හෙොල පාර ගාව.

“දිලාංජලී වැඩි කතා නෑ වහග හන්ෙ?”

සුරාජ් අයියා ඇ ැව්හව මං හගොඩක් හවලා නි ඩව හිටපු නිසා හවන්න ඇති.
“දිලා ..වැඩි කතා නෑ අයියා... ැබැයි සම රක් හවලාවට එහ ම්මමත් නෑ
හන්ෙ බං”
තරූ මං ගැන කියද්දි මං කහල් කට පුරා හිනා හවන එක විතරයි.

“දිලා ..ආඩම්බර කමටෙ ෙන්හන නෑ හන්ෙ?”

ඒ ටිකට මහග නම හකටි කරලා තරූලා වහග දිලා කියන්නත් සුරාජ් අයියා
පුරුදු හවලා.

“අහන් .. නෑ”
යමක් කියන්ඩ ඕනා කියලා හිහතද්දි මට කියවුනා.

“අම්හමෝ ෙැන්හන කට ඩ ඇහුහන නැද්ෙ නංගා.”

“ආ ්..එහ ම තමා අහේ යාලුහවො රිෙ”

… Page 51
තරූ මහග අත අල්ලහගන සුරාජ් අයියට එකට එක කිව්හව පුරුදු කටකාර
කමටයි. හකොහ ොමත් ඉතින් තරුවහග ජන්ම ගතිය හකොහ ගියත් අරින්න
බෑහන
“යාලුවා හමතන ඉෙන් ප ල හෙොලට පනින්නෙ මන්ො කල්පනාව ඒ පැත්තමයි
බලන්හන .”
සුරාජ් අයියා එහ ම කියද්දි පැත්තක් බලාහගන උන්න එක ගැන මට ලැජ්ජත්
හිතුනා.
“එතන ලස්සනයි ..යන්හන නැද්ෙ එහ ට”
ඇත්තටම හෙොලගාවටම යන්න තිබ්බ ආසාව නිසා මං ඇ ැව්වා.

“යනවා යනවා එතන හගොඩ හවලාවට අපි ගිහින් නානවා, ෙවල්ට වතුර රත්
හවනවා එතහකොට කට්ටියම යං”
“එහ නම් හ ට තමා යන්න හවන්හන අෙ ේගල පාක් යන්නයි යන්හන.
ඔන්න අයියා එන්න ඕහන අපිත් එක්ක යන්න.”

“එහ නම් හ ට යං හන්ෙ දිලා”

හ ේත්තු හවලා උන්න ග ගාවිත් මෑත් හවන ගමන් වඩාත් හලංගතු ඩකින්
සුරාජ් අයියා මහගන් ඇ ැව්වා.

… Page 52
“උඹට අමාරුයි හන්ෙ ??”

ේගල පාක් එහක් සුන්ෙරත්වය සම්පූර්ණහයන් විෙගන්නත් කලින් කකුල්

වලට ෙැහනහන හවහ ස මහග මූහණන් හපනුන නිසාෙ හකොහ හෙො නිමා මහග
ඇ ැව්වා.

“ ම්ම්..ඒත් ආසයි බං.”

“එවුනාට අපි හමතන නතර හවමු කට්ටිය ගිහින් එනකං.”

“මං හින්ො උඹ පව් හන.” “

හමන්න හමහ න් ඉෙගනින් මං ඕන තරන් ඇවිත් තිහයනවා.”

මැයි මල් ග ක් යට කාපට් එක වහග තණහකොල හගොහඩ නිමා මාව බහලන්ම

වහග ඉන්ෙගත්තා.

“ඇයි හම්... දිලාට අමාරුෙ?”

අසංක අයියහග අතින් මිදිලා තරූ අපි ලගට ආවා.

“දිලාට හගොඩක් ඇවිදින්න බෑහන .අපි ඉන්නං උඹලා ගිහින් එන්න.”

“එහ නං මාත් ඉන්නෙ?”

“පිස්සුෙ බං එතහකොට අසංක අයිය තනියමහන ?”

“අම්හම්..ඔව් අසංක අයියා නැත්තන් මාත් එක්කත් තර ා හවයි හකල්ලව අපි

තියාගත්තා කියලා.”

… Page 53
තරූව එහ ම කියලා අපි ලගින් යවා ගත්තට පස්හස කවොවත් තනි හවන්න
හනොදුන් හම් යාලුවන් ගැන මට ඇති උහන සියුම් ආඩම්බරයක්.

“අපිත් එක්ක වැඩිහයන්ම ෙගලපු එකී කාටත් කලින් බදිනවා ..පුදුමයි හන්
බං.”

අසංක අයියහග අහත් එල්ලිලා කට්ටියත් එක්ක අපිට පිටුපාහගන යන තරු

දි ා බලාහගන නිමා කිව්වා.

“එහ ම තමයි බං ආෙහර් කරන්න ගත්තම ජීවිහත් හනොහිතන හද්වල්

හවනවා.”

උත්පලහග රිද්ෙන මතකයට හිත එහබද්දි මං නිමාට උත්තර දුන්නා.

“ඒත්..ආෙහර් හින්ො උඹ විෙවනවා.”

“කවුෙ ෙන්හන ෙැන් විහෙව්වට විදින ෙවස් තව ඉස්සර ටෙ කියලා.”

අඩන්න ෙන හිත ව ගන්න එහ ම කිව්වට මං නිමාහග බැල්ම මග ඇරිහය

බහලන් හිනාවක් මවාහගනයි.

“අහන් .. හම් අපි ඔය කතාව නවත්තමු. මට ඉතින් උඹත් එක්ක මලපනින්හන

හම් හවලාවට තමා.”

ඇත්තටම ෙැනුනු තර ක් හින්ෙෙ හකොහ හෙො නිමා ඉෙහගන උන්න තැනින්

නැගිට්ටා.

“හම් කතාව ඇති බං,අපි අතන්ට ගිහින් හ ොහටෝස් ටිකක් වත් ගමුෙ”

… Page 54
දුක ංගහගන හිනා හවන්න ඕහනමයි කියලා හිතුන නිසා මාත් නැගිටලා
ගිහින් නිමාහග කරට අතක් ොගත්හත අපි ඉන්න තැනට හපොඩ්ඩක් එහ ට
හවන්න ලස්සනට ෙලා තිබ්බ හරෝස මල් ආච් එකක් හපන්වමින්.

“ම්ම්.. හකෝ යං එහ නම්, ගනින් කැමරාව.”

හපොඩ්ඩක් හවලා මහග මූණ නිරික්ෂනය කරන්න වහග බලන් ඉෙලා නිමා
කැමරාව අතට ගත්තා.
එක එක විදියට ඉෙහගන නිමත් මමත් හ ොහටෝ ගද්දි හමොහ ොතකට මට ැම
දුකක්ම අමතක වුනා.ආච් එහක් උඩින් තිහයන හලොකු හරෝස මලක් දි ාට අත
දික්කරහගන නිමා උන්හන මං හ ොහටෝ එකක් ගන්නකන් .ඒත්..
එක්වරම කැමරා කාචය අතරින් ෙැක්ක ෙසුහනන් මහග මුළු ඇගම සීතල හවලා
ගියා.
හෙයියහන..!! මං හම් ෙකින්හන හමොනාෙ? මහග උත්පල මං ආෙරය
කරපු උත්පල උන්හන හවන යුවතියක් එක්ක.ඒ යුවතියහගත් උත්පලහගත්
අත් තිබුහන එකට පැටලිලා.බැලූ බැල්මට ඒ ඉන්හන ආෙරවන්තහයොමයි
කියලා කාටත් කියන්න පුලුවන්.

"නිමා.."
අල්ලහගන උන්න කැමරාව බිමට වැහටද්දි මට කෑ ගැහුහන ඉහබ්ටමයි.
"දිලා .. හමොකෙ හම්..? "
දුවහගන ඇවිත් වැහටන්න ගිය මාව නිමා අල්ලගත්තා.
"නිමා .. අර"
ඈතින් ඉන්න උත්පලව නිමාට හපන්වද්දි මං උන්හන ගැහ මින්.
"ශික්.. !!හම්කා.. හිටපන් මං ඕකට ...."

… Page 55
ෙත් මිටිකමින් නිමා උත්පල ඉන්න දි ාවට යන්න ැදුවා.
"අහන් ..!! එපා නිමා අපි යං.."
අනවසහරන් එලියට පනින ඉකියක් තෙ කරහගන මං නිමාවත් අල්ලහගන
ැරුහන හෙපා පණ නැතුව හමතනම වැහටයි කියලා බහයන්.

… Page 56
 හිරු අවදිහවලා රියට මහග තනියට වහග.මීදුහම පැටළුනු කදු
අතරින් ගිනිහබෝලයක් වහග දිලිහ නවා .ඒ දි ා ජහන්ලහේ යකඩ හපොලු
අතරින් මං බලං උන්හන හබොෙවුන ෙෑසින්.
හම් සීතල බිහම් සුන්ෙරතවය හකතරම්ෙ අෙ ඒ කිසිවක් හනොහපහනහන
ගානයි.හිත තැලිලා හපොඩි හවලා රියට හිතක පපුවක් නැති පාපතරහයක්
හපති කඩා හපොඩිකර හරෝස මලක් වහග .ඉතින් එහ ව් හිතට හම් සුරපුරයක්
උනත් නැත්තම් අපාය උනත් හවනසක් හකොහ ෙැහනන්නෙ.

අහන් උත්පල ඔයා ඇයි එහ ම කහර් ... ඔය ඇස් වල තිබ්හබ මං ගැන ආෙහර්
හනහමයිෙ ? මං රැවටුනාෙ .. ඔයා ජපන් ගිහය නැද්ෙ ?

ෙ සකුත් ප්‍රශ්ණ හපහ ලිකා මහග හිහත හගොඩ ගැහිලා ඒත් ඒ ැම එකටම
උත්තර හ ොයනවට වඩා මං උන්හන කෑ ග ලා අඩන්න එහ මත් නත්තම්
මුළු ජීවිතයම ොලා යන්න බල කරන හිත සංසුන් කරගන්න අසාර්ථක
උත්ස යක.
"දිලා.."
තරුත් නිමාත් මං දි ා බලන් උන්හන අනුකම්පාහවන් ඒ බැළුම් ෙරාගන්නත්
බැරි තරම්.
"අහන් .."
මටම පාලනය හවන්හන නැති ඉකියක් මුවින් පනිද්දි ම නිමාහග උරහිසට
ඔලුව ග ගත්තා.
"උඹට අඩන්න එපා කියන්න බෑ දිලා..ඒත් උඹ හලඩ හවයි."
නිමා මහග ඔලුව පිරිමදිද්දි මට ෙැනුහන ැමොමත් ෙැහනන මි‍රත්වයට එ ා
ගිය නිමාහග සහ ෝෙරත්වහේ උනුසුම.

… Page 57
"උඹ ට ෙරාගන්න බෑ තමයි ඒත් හමහ ම රි උඹ ඔලුහව මවන් උන්න මායා
හලෝහකන් එලියට ආපු එක හ ොෙයි ."
තරූ කිව්හව කාරුණික උනත් බැරෑරුම් ඩකින්.
"ෙන්නවෙ උත්පල කියන්හන අපි හිතනවට වඩා හලොකු වංචාකාරහයක්.
උත්පල ජපන් ගිහින් තිහයන්හන මැරීඩ් කපල් එකක් විදියට හමහ න් ගෑනු
ලමහයක්ව බැෙලා.ගෑනු ලමහයක් කිව්වට කලින් බැෙලා ඩිහවෝස් හවච්ච
හකහනක්ලු . වීසා ොගන්න එහ ම කරාට හෙන්නා එහ ඉෙලා තිහයන්හනත්
එකට. පස්හස වීසා ඉවර හවලා එහ හපොලිසිහයන් ආහය ලංකාවට එවලා.
හගෙර අයටවත් කිසිහෙයක් කියලා හනහමයි මිනි ා ැම හද්ම කරලා
තිහයන්හන.ෙැන් අර බැෙපු හකල්ලත් එක්ක හවනම ඉන්නවලු. උත්පලහග
තාත්තා මිනි ව හගෙරට අරං නෑ.."
හිතා ගන්නවත් බැරි විදියට හිහත් තිබ්බ ැම ප්‍රශ්ණයකටම උත්තර ලැහබද්දි
මං තරූ දි ා බලාහගන උන්හන අවසිහිහයන් වහග.
"හම්.. හම්වා උ..උඹ ෙන්හන හකොහ ොමෙ?"
"ඊහය උඹ උත්පලව ෙැකලා උන්හන රියට සිහියක් නැතුව.පස්හස මං තරූට
හකෝල් කරලා විස්තහර් කිව්වා.අසංක අයියයි සුරාජ් අයියලයි රංජනී
නැන්ෙලට හ ොහරන් උඹව වෑන් එකට අරන් ආහව. උඹට මතක නැතුව ඇති
උඹව උස්සන ආහව සුරාජ් අයියා."
"සුරාජ් අයියා..!! "
නිමා කියද්දි සිදුහවච්ච හද්වල් මතක් කරගන්න උත්ස කරන ගමන් මං ඒ
නම ප්‍රතිරාවය කහර් පුදුහමන්.
" ම්ම්ම්.. ඔව් සුරාජ් අයියා ."
තරූ ඊලගට උන හද් විස්තර කරන්න ගත්තා.

… Page 58
“උඹට හකොහ ොමත් ටිකක් අසනීපයි කියලා ෙන්න නිසා ඒක එච්චරම ගානක්
උහන් නෑ.ඒත් එකපාරම හමොකෙ උහන් කියලා කට්ටියටම ප්‍රශ්ණයක් .පස්හස
අසංක අයියටයි අහේ අයියටයි මං කිව්වා උන හද්, අහේ අයියා උත්පලහග
අයියව අදුනනවහන මතකෙ මං උඹට කිව්වා.”
“ ම්ම්..”
මං ඇඩුම්බරව මිමිණුවා.
"උත්පල ගෑනිහයක්ව හ ොහරන්ම බැෙලා ජපන් ගියා කියලා අයියත් ෙැනන්
ඉෙලා ඒත් උඹහගයි උත්පලහගයි සම්බන්ෙයක් අයියා ෙන්හන නෑ හන
නැත්තන් මං මීට කලින් හම්වා ෙැනගන්හන."
"එතහකොට උත්පල ආ..හව..? "
"ෙැන් මාසයකට වැඩිලු ඇවිත්,අයියා එහවහලම උත්පලහග අයියට හකෝල්
කරා එතහකොට තමා අනිත් විස්තර ෙැනගත්හත."
අෙ ගන්නත් බැරි කතාවලින් මහග හෙසවන් පිරිලා ගිහින්.මං රැවටිලා
අන්ත ප ත් විදියට උත්පල මාව රැවට්ටුවා.කවොම රි ෙවසක මං ලගටම එයි
කියලා බලං උන්න මහේ පලමු ආෙහර් හෙපා මුල බිදුනු වීදුරු කූඩුවක්
වහේ.කවොවත් එකතු හනොහවන විදියට කැඩිලා බිදිලා විසිරිලා
ගිහින්.හබොහ ොම වීරිහයන් හිරකරහගන උන්නු ඇඩුම වැඩි හවද්දි මං ඇෙ
උඩට වැටී හකොට්ටයට මූණ ඔබාගත්තා.
" අඩපන් ඇති හවන්න අඩපන් ැබැයි ඊට පස්හස හිත ොගනින්."
" ම්ම්..ඔව් උඹ හලඩ හවන්න එපා ."
හයහ ලියන් හෙන්නා මා අස්වසමින් මුමුණනවා විතරක් මට ඒ එක්කම
ඇහුණා......
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴

… Page 59
“හූ….”
කන කීං ගාලා හෙෝංකාර හෙද්දි මං ගැස්සිලා ැරුහන හගොඩක් ඈතට ගිය මහග
අතීතහයන් මිහෙන ගමන් .
"තරූ.. උඹ හමහ හකෝ අසංකයියා..?"
"අසංකයියලාහග තාත්තට හපොඩ්ඩක් අමාරුයි..හබහ ත් ගන්න අයියා
හනොගිහින් බෑහන. මං තනියම නිසා මාව හමහ න් බස්සලා ගියා.. හබහ ත්
අරන් දීලා එයි."
ඒක හනහමයි ප ල ඉෙන් උඹට හකොච්චර කතාකරාෙ හකොහ ෙ බං උන්හන.
"අපාහය ."මම ටට ට න.
“උඹ තාමත් පරණ හද්වල් නිසා විහෙෝනවා.”
තරූ මහග අත තදින් අල්ලලා එහ ම කිව්හව සම රවිට තාමත් මහග මූහණ
තිහයන අතීතහය දුක්බර හසවනැලි තරූ අදුනන නිසා හවන්න ඇති.
“හම් අ පන් සුරාජ් අයියා තාමත් උඹ ගැන අ නවා.”
තරූ බදින්න කලින් අපි ඔක්හකොම ගිය ඒ නුවරඑ ට්‍රිේ එහකන් පස්හස සුරාජ්
අයියා හකතරම් මට සමීප හවන්න උත්ස ා කරාෙ ඒත් ඒ හවද්දි මම හිටිහය
තවත් පිරිමිහයකු හිතට ලං කරගන්න පුලුවන් මානසිකත්වයක හනහමයි
සම ර විට අෙටත් ඒ බය එහ ම්මම මහග හිහත් හකොනක ැංගිලා තිහයනවා.
"එහ ම ආෙහර් බහලන් හිතට ගන්න බෑ තරූ."
අතීතය හමොහ ොතකට රි අමතක කරන්න හලොකු උවමනාවක් මට එහවහල
ෙැනුනා. හලොකු හුස්මක් මුො ල මං තරූහග බඩ අතගෑවා.
තරූ බැෙලා අවුරුදු හෙකකට පස්හස ෙැන් ඉන්හන චුටි පැටිහයක්
ම්හබන්න.හිටියට වඩා සුදු හවලා පිරිලා තිහයන තරූහග මූහන් තිබ්හබ
අහිංසක චූටි අම්ම හකහනක්හග චායාවක්.
"ෙැන් හලොකුයි හන්.. බඩ."

… Page 60
"ම්ම් ..ඔව් ඇතුහල ඉන්හනත් හ ොෙ ෙගහයක් පයින් ග නවා ෙැන්."
"අහන්..හශෝක් බං"
තරූහග බඩ අතගගා මං එහ ම කියද්දි තරූ හගොඩාක් ලස්සනට හිනා
උනා හකොහ ොමත් ඒ හිනාව චූටිම චූටි අම්ම හකහනක්හගම තමා.ඒත් බහඩ්
ඉන්න චූටි පැටියා තරූව ෙවසට හෙකට ම ගෑනිහයක් කරලා වහේ තරූහග
හිනාහව අම්මා හකහනක් උනාට පුංචි ආඩම්බරකමකුත් තිහයනවා කියලා මට
හිතුනා.
"හම්.. ලස්සනෙ "
හගත්තම් කරමින් උන්න හවෝල් ැගර් එක තරූට හපන්නමින් මං ඇහුවා.
"ලස්සනයි ..!! ගිය මාහස නහයෝමි එකට ෙැම්ම ඒවා විකිණිලාෙ."
ආසාවට වහේ අතින් හගත්තම් කරන බිත්ති සැරසිලි තාත්තාහග යාලුහවක්හග
කහඩ්කට ොන්න මං පටන් ගත්හත ලගදි.
"ම්ම් පහ න් තුනක්ම ගිහින්"
"උහේ වැඩ ලස්සනයි."
"ඒක හනහමයි හම්ක ලස්සනෙ කියන්නහකො "
මල් ඉත්තක ඉන්න ක පාට චූටි කුරුල්හලක් හගත්තම් කරපු හබ්බි සූට්
එකක් මං තරූහග අතට දුන්නා.
"අහන්..!! හශෝක් හකල්හල.."
"උහඹ පැටියට ැදුහව,තව හකොට්ටඋර හසට් එකකුත් තියනවා ඔක්හකොම
ඉවර කරලා හෙන්නම් .."
"තෑන්ක්ස් දිලා හගොඩක් ලස්සනට තිහයයි හපොඩ්ඩට."
"හපොඩ්ඩත් ලස්සනම ලස්සනට ඉදියි අම්මයි තාත්තයි හෙන්නත්
ලස්සනයිහන."

… Page 61
"ඉවසිල්ලක් නෑ බං මූණ ෙකිනකන්."
පැටියා ගැන මතක් කරද්දි තරූහග ඇස් හෙක දිලිසුනා.
"අන්න අෙත් අම්මා හලොවි වගයක් ඇහිෙලා තිබ්බා උඹට හෙන්න කියලා".
"ම්ම් .. කියද්දිත් කටට හකල උනනවා "
"යං මං අච්චාරු ෙලා හෙන්නම්."
කාලය හගවිලා ගිහින් අහේ අෙ ස් ගතිගුණ මුහුකුරාගිහිල්ලා. ඒත් අහේ
හිත් තවමත් ඉස්සර වහේ.පුරුදු යාලුකම පුරුදු ෙැගලිල්ල තාමත් එහ මයි.
එහ ම ෙගලපු පිස්සු කරපු ඉස්සර ෙවස් ආහයත් හිතට එහබද්දි තරුයි මායි
පඩිහපල බැස්හසේ නිමාවත් මතක් කරන ගමන්.

… Page 62
හවලාව පාන්ෙර 6 ට විතර ඇති.
හවනො හුරු නැති රිදුමක් මහග වම් කකුහලන් ෙැනුනා.ඒත් මට ඕහන තව
නිොගන්න.නින්ෙත් හනොනින්ෙත් අතහර මං උන්හන ඇෙ උඩ එහ ට හමහ ට
හපරලි හපරලි.තව හකොච්චර හිටියත් නින්ෙයන්හන නැති හින්ෙ මං ඇහෙන්
එලියට කකුල් ොලා ඉෙගත්හත ඊහය ම රෑ හවනකනුත් කියවලා ඉවර කරන්න
බැරි උන හපොත වත් කියවන්න හිතාහගන.කකුලක් බිමින් තියලා හිටගන්න
ෙද්දිම ෙැක්ක හෙයින් මට යිහයන් හීල්ලුනා.මහග වම් කකුල ෙනිස්සගාවට
හවනකම්ම රි ම විදියට ඉදිමිලා ..

“අම්මා..”
බයටත් එක්ක හවන්න ඇති මං කෑගැ ැව්ව සද්හෙට අම්මයි තාත්තයි හෙන්නම
දුවහගන ආව.
“සුදු දූ ඇයි හම්…? ”
ොඩිය ොලා බයහවලා ඉන්න මාව ෙැකලා අම්මා හගොඩක් කලබල හවලා කියලා
එයාලහග මූහනණ් හපනුනා.
“හම්..”
අඩාහගනම මං කකුල හපන්නුවා.
“හෙයියහන්..!!”
“ඉක්මනට ෙරුවට ඇදුමක් අන්ෙලා ගන්න අපි යං හ ොස්පිට්ල් එකට” හවන
කිසිම හෙයක් හනොකියා තාත්තා ඉක්මනින්ම කාමහරන් පිටවන ගමන් අම්මට
කිව්ව.
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴

… Page 63
 අවුරුදු ගානකට පස්හස ආහයත් මං හරෝ ල් ඇෙක්
උඩ.ඉස්සරම ෙවස් වල කකුල් හෙක බිම තියලා ඇවිදින්න බැරුව මාස ගනන්
හරෝ හල ඉද්දි පුංචි හකල්හලක් විදියටවත් හනො ලපු කදුළු අෙ මහග ඇස් අග
හමෝදු හවලා.
හිත පුන පුනා ඇහුහව එකම ප්‍රශ්නයයි.
ඇයි මටම හමහ ම හවන්හන..????
“හමොනාෙ ගෑනු ළමයා කල්පනා කරන්හන”
මැදි වයහස හ දියක් ඉන්හජක්ශන් එකක් අතින් අරහගන මහග ඇෙ ලග
උන්නා.ඇයහග මුහණ තිබ්හබ කාරුණික හපනුමක්.
“මට හමොනාෙ හවලා තිහයන්හන”
ප තට නැමීහගන මහග අතට සර්ජිකල් අතුල්ලමින් හිටිය ඇහගන් මං
ඇ ැව්හව තවමත් සිද්ෙ හවච්ච හද්වල් ගැන රි වැටහීමක්නැති නිසයි.
“ඔයාහග කකුලට ජර්ම් එකක් ගිහින්,බය හවන්න එපා ඉක්මනින් හ ොෙ
හවයි..”
හ දිය ප ොදුන්න විදියට මට තව මාසයක්වත් හමහ ඉන්න හවන බව මට
හත්රුණා.
“ඌ..ඌ..යි”
ඉන්හජක්ශන් කටුව ම පසාරු කරන් යද්දි මට ඉහබ්ටම කෑ ගැ ැව්නා.
“අම්මලා ෙැන් ආවම ඉක්මනට කතා කරලා යවන්න.ෙැන් හඩොක්ටර්
හවෝඩ්රවුන් එන හවලාව.”
හ දිය ඇෙ ලගින් යනවත් එක්කම අම්මත් තාත්තත් ඇෙ ලගට ආවා.
හෙන්නම් උන්හන බහයන් දුහකන්.අම්මහග ඇස් වල කදුළු පිරිලා.මං හින්ො ඒ
හිත් වලට කවොවත්ම නිවනක් නැති ැටි.

… Page 64
“ආහයත් සුදු දූ හලඩ හවලා අම්මා”
දුක වැඩි කමට මට කියවුනා.
“හලොකු හෙයක් හනහමයිහන .මහග දූට ඉකමනින් සනීප හවයි.”
අම්මා මහග ඔළුව අතගෑහව කදුළු ංගහගන.
“අම්මට මං ලග ඉන්න හෙන්හන නෑ හන්”
"එඩල්ට් හවෝඩ් වල ඉන්න හෙන්හන නෑ හන දූ."
මහග හලඩ කකුල අතගගාම තාත්තා කිව්වා.
වයහසන් මුහුකුරාගිහින් හිටියට තාත්තට තාමත් මං එයාහග චුටි දුව.තමන්හග
එකම දුව සැහරන් සැහර් හරෝගි හවද්දි කන්ෙක් තරම් දුකක් හිහත් හිරකරහගන
ඒ ජීවිතය රැකගන්න ඔහු හකතරම් කැප හවනවෙ .අම්මහග වහග ඇස් වල
කදුළු හනොතිබ්බට ඒ ෙෑස් වල ඕනාවටත් වඩා දුක තිබුනා.
"අම්මලා ෙැන් යන්න මං හකෝල් කරන්නම්."
"හමොනාෙ මහග දුවට ෙවල්ට එද්දි හේන්න ඕහන "

ඇෙ ලග තිහයන පුංචි කබඩ් එහක් ලාච්චුවට බිස්කට් පැකට් එකක් ෙමා තරමක්
හලොකු වතුර හබෝතලයක් කබඩ් එක උඩින් තියමින් අම්මා ඇ ැව්වා.
"මහග අර හරෝස පාට හනෝට් බුක් එකයි ,මහග ඇෙ ගාව නවල් 2ක් ඇති ඒකයි
හේන්න අම්මා."
"එහ නම් අපි යනවා දූ…මං නිමාටයි තරූටයි කියන්නම් "
මහග නලල සිඹ අම්මයි තාත්තායි වාට්ටුහව හකලවරින් හනොහපනී යද්දි හිතට
ෙැනුහන ෙරාගන්න බැරි තරම් තනි කමක්.

… Page 65
“ ඉමක් හනොහපහනන
මතක ඉහම්
තනිහවලා ,
පාළු හුෙකලාහව්..
පන්හිෙත් හගොළු වූ
හවලාහව,
කවි හිතත් මා
ැර ගියාහව්…”

හිතට ආපු පෙ හේලියක් මං මහේ හනෝට් බුක් එහක් ලිව්වා. හනෝට් බුක්
එහක් පිටු වහට්ට ප්‍රින්ට් කරලා තිබ්බ ලා පාට පුංචි හරෝස ඉති නිසා ඒ පිටු වල
තිබ්හබ සිත්ගන්නා හපනුමක්.
අෙ හම් වාට්ටුවට ඇවිල්ලා හම් හගවිලා යන්හන 4 හවනි ෙවස.ෙැනට
ෙවස් හෙකකට කලින් මහග ඉදිමුන කකුහල පුංචි සැත්කමක් කල හින්ො ෙැන්
මහග කකුහල ප ලින් තිහයන්හන හලොකු තුවාලයක් .ඒ හින්ෙම වාට්ටුහව
එහ හමහ යන්න උහනොත් මට යන්න උහන හරෝෙ පුටුවකින්.
අම්මා , තාත්තා , නිමා හම් ැමහෙනාම මාව බලන්න ඇවිත් ගියාට
පස්හස ෙැනුනු තනිකම මං ෙරාගත්හත හමොනා රි හිතට එන හෙයක් කුරුටු
ගගා. ැමොම නැති උනත් පුලුවන් ැම ෙවසකම වස් වරුහව වාට්ටුහව
හකලවරකට හවන්න තිබ්බ හපොදු විහව්කාගාරහය ජහන්ලය ලගට හවලා
වසට තෙ තැඹිලි පාටට හිරු බැස යන අ ස දි ා බලන් ඉන්න මං ආසා කලා.
අෙත් හිරු බැස යනවා කුරුල්හලො රංචු පිටින් පියාඹහගන යනවා.
හුෙකලාහවම ලියවුන පෙ හේලිය ආහයත් මුල ඉෙන් මං කිහයව්වා.
හම්ක ලස්සනෙ ..?කැතෙ..? මටම හත්හරන්හන නෑ.
… Page 66
හනෝට් බුක් එහකන් හිමින් සීරුහව් ඒ පිටුව ඉරලාගන්න ගමන් මං හිතුවා.
ඉරලා ගත්ත පිටුහවන් ඔරගාමි මලක් ෙලා ජහන්ලහේ හකරවලක හවන්න
තිබ්බ මල් වාස් එහක් මල් අතරට ොලා මං ඒ දි ා බලන් හිටිහය පුංචි
අත්වැඩක් කරලා සතුටු හවන හමොන්ටිහසෝරි හපොඩි එහකක් වහේ.
"දිලාංජලි වාට්ටුවට එන්න ෙැන් හබහ ත් හෙන හවලාව."

වාට්ටුහව හ දියක් හබහ ත් හරොලියත් තල්ලු කරහගන යන ගමන් කියද්දි මං

ඉක්මනටම මහග ඇෙ ගාවට යන්න ැරුනා.

… Page 67
 මම උන්හන හරෝ ල් ඇෙට හවලා ජහනල්හලන් එ ා පැත්තට මූණ
ඔබාහගන.ජහනලහයන් ප ල පාර හපනුහන හගොඩක් පුංචියට.ප ලින් හේන
ගැ ැණු ,මිනිස්සු ,වා න හම් ැමහද්ම හවනමම හලෝහකක වහගයි ෙැන් මට
ෙැහනන්හන.
ආහයත් කවො ඒ හලෝහකට මං යන්නෙ.. හනොෙැනීම හලොකු හුස්මක් මහගන්
පිට උනා.
"ඔය ඉතින් උහේ වැහඩ්ම හූල්ලන එක"
හලඩ්ඩු බලන හවලාව ඇවිත් .නිමා එනකම්ම මට ගානක් උහන් නෑ.
"මට හවන ඒවට හූල්ලනවා ඇර හවන හමොනා කරන්නෙ බං"
නිමාහග කතාවට උත්තර දිදීම මම ඇහෙන් එලියට කකුල් හෙක ොලා
ඉෙගත්තා.
"අම්හම …!! උඹත් එක්ක කතා කරලා දිනන්න බෑ,ඒක හනහමයි හකෝ
අම්මලා තාම ආහව නැද්ෙ?"
"ෙැන් එයි ෙවල්ට බතුත් අරහගන."
"අෙ බත් එක මං හගනාහව.. මං ඇන්ටිට කිව්වා උඹට බත් උයන්න එපා
කියලා."
"ආ ් ..!!නියමයිහන හමොනාෙ තිහයන්හන"
"දුන්හතල්බත් ෙලා,අල හතල් ොලා ,කුකුල් මස් ෙලා තිහයන්හන, ඔන්න
රස නැත්තන් මාව අල්ලගන්න බෑ...අම්ම තමයි ඉව්හව මං හපොල් ගාලා දුන්නා
විතරයි."
නිමා කෑම එක ගැන කියාහගන යද්දි හමච්චර හවලා මට හනොතිබ්බ
බඩගින්නක් ෙැනුනා.
"ම්ම්.. කියද්දිත් කටට හකල උනනවා බං ඇන්ටි ැදුවා නම් රසට ඇති"

… Page 68
"තාම බත් එක උනුයි .පිගානට තියලා හෙන්නෙ කන්න."
අහත් තිබ්බ පුංචි බෑේ එහකන් බත් පාර්සලය එලියට ගන්න ගමන් නිමා
ඇ ැව්වා.
"හමතන කන්න බෑ ..අර වීල් හචයාර් එක හමහ ට ගනින්හකො අපි යමු කන
තැනට ."
අසාධයම හරෝගිහයකුට ට ඇහරන්න වට්ටුහව ඇෙට හවලා කන්න අනිත්
හන්වාසිකයන්ට ත නම්. නිමාහග උෙව්හවන් වීල් හචයා එහක් ඉෙගත්තට
පස්හස අපි හෙන්නම් ගිහේ වාට්ටුව හකලවර තිබ්බ කෑම කන
කාමහර්ට.එතනට මං ඉන්න වට්ටුහව් අයට විතරක් හනහමයි අවට අනිත්
වාට්ටුවල අයටත් එන්න පුළුවන්. පුංචි ආපනශාලාවක වහග හම්ස පුටු ොලා
තිබ්බ හ ෝල් එක හකටි බිත්ති තුනකින් විතර හවන්කරලා තිබ්බා .
නිමාත් මාත් ගිහින් ඉෙගත්හත එහ ම තිහයන හකටි බිත්තියක් ගාවමයි.

"අේපට සිරි ..මූට නර්ස් හකහනක්වත් හසහනහ පත්තරයක් දීලෙ."

බිත්තියට එ ා පැත්හතන් ඇහ න කටකාර හකොලු රෑනකහග සද්හෙට නිමත්
මාත් හම්හසට ලං උහන් හිනා හව්හගනමයි.
"මුන්ට හමතන හේනවා ඇත්හත ස්හකෝහල කැන්ටිම වහේ හවන්න ඇති.”
එ ා පැත්හතන් ඇහ න සද්හෙට කන් හෙන ගමන් නිමා බත් පාර්සලය
දිගඇරියා.

"හමතන තරුවත් උන්න නම් අපිටත් එහ ම තමයි බං"

තරුවහග කතාවට එහ ම කියද්දි මට මතක උහන් ඉස්සරම ෙවස් වල කිත්සිරි
සර්හග ක්ලාස් එහක්දි අපි ,උත්පලහග යාලුහවො එකතු හවලා එකබත් එක
හබොහගන කාපු ැටි.

… Page 69
 ම්ම්.. උත්පලහග මතකය ඒ ැම තැනම ඒත් ඒ මතකයත් එක්ක
කඩාහනොවැටි ඉන්න තරම් මහග හිත ෙැන් යියයි.
"ඔන්න ඔන්න ආහයත් මහනෝ ගැ ැව්වා..දිලා ඕක නම් හලඩක් බං"
ලි ාගත්තු බත් එක හනොකා කල්පනාවට වැටිලා ඉන්න මාව ෙැක්කම
නිමාට තර ා යන්නත් ඇති.
"අම්හමෝ ඔය පිපිරුවා ඇති ..වහරන් උඹත් කමු"
බත් එක නිමාටත් ලං කරන ගමන් මං දුන්හතල් බත් කටක් කහට් ොගත්තා
ඇත්තටම හකහ ල් හකොහල් ඔතලා තිබ්බ ඒ බත් පතට හලොකු හපහරත් කමක්
මට හිතුනා.
"ඉමක් හනොහපහනන
මතක ඉහම්
තනිහවලා
පාළු හුෙකලාහව්..
පන්හිෙත් හගොළු වූ
හවලාහව
කවි හිතත් මා
ැර ගියාහව්…."
කටට ොගත්තු බත් කට ගිලින්නත් කලින් එ ා පැත්හතන් ආපු ඩට මට කකා
උන්නු බත් කට ඉස්හමොල්හල ගියා.
"අහඩෝ..අකියා ඇත්ත කියපන් හම් ලිව්හව උඹ හවන්න බෑ හම් අකුරු
හකල්හලක්හගහන"
එ ා පැත්හතන් ඇහ න හෙබසට තව කන්හෙන්න ඕනකමක් තිබ්බට මං
උන්හන ඉස්හමොල්හල ගිහින් කැස්ස නවත්තගන්න බැරුව.
… Page 70
"ආ..හමොකෙ උහන් ..? හම් වතුර එක බීපං"

වතුර හබෝතහලන් වතුර ටිකක් හකෝේපයකට ොලා නිමා මහග පිට අතගෑවා.

"ආ .. හම් හමොකෙ"

ඒ එක්කම තාත්තයි අම්මයි අපි ඉන්න තැනට ආවා.ඒ හවද්දි කැස්ස නැවතිලා
තිබ්බ නිසා ආහයත් මං බත් එක ලං කරහගන කන්න පටන් ගත්තා.
"සුදු දූට අෙ රස බත් එකක් ම්හබලා තිහයන්හන"
හම්හස ලග බංකුහව් ඉෙහගන අම්මා බත් පතට එබුනා .
"ඔව්..අම්මා රි රසයි මාලනි ඇන්ටි ෙලා තිහයන්හන."
"කාලා ඉවර හවලා ආ.. ඇපල් .කන්න"
පුංචි හශොපින් බෑේ එකක් හම්ස උඩ තියලා තාත්තා මහග ඔළුව අතගෑවා.
"දූට..ෙැන් කකුල කැක්කුම අඩුෙ"
"අඩුයි අම්මා.."
අම්මයි තාත්තයි නිමයි එක්ක කතා කර කර උන්නට මං හිටිහය බිත්තිහයන්
එ ා පැත්හත හකොලුරෑහන කතාවට කන් දීහගන.
"බූට් සීන් එකක් වහේ ැබැයි හමොනා උනත් ලස්සන වචන ටික"
" රි .. රි ඔහ ොම යන්හකො .."

"මූ.. හම්ක නිධාහන වහේ පරිස්සම කරන එක තමා මට දිරවන්හන නැත්හත."

… Page 71
එක්හකහනකුට එක්හකහනක් හනොහෙහවනිව කියවද්දි තාමත් කට්ටියහග
මාතෘකාව නිසෙැස් ලියපු හකොහල් කියලා පැ ැදිලියි.කලින් ෙවසක ලියවුනු
නිසෙැසත් නිසෙැස ලියපු හකොහලන් මලක් ෙලා වාට්ටුව ඉස්සර ා තිබ්බ මල්
වාස් එකක ෙැම්ම කියලත් මට මතක් උහන් එතහකොටයි.
"හතොපිට පිස්සු ..හමහ දියන් ඕක."
තරවටුවක ස්වරහයන් කට්ටියට එහ ම කිව්හව "අකියා" කියලා කතා කරපු
හකනා හවන්න ඇති කියලා මං අනුමාන කහල් අඩුහවන්ම ඇහුන
කට ඩත්.යාලුවන්හග සරෙම් ප්‍රශ්ණ වලට උත්තර හෙන ඩත් ඒකම නිසයි.
"දූ..කාලා ඉවරයිහන අපි යං වාට්ටුවට."
බත්පහත් අන්තිම කටත් කාලා එහ ම්ම හිටපු මට අත හ ෝෙගන්න වතුර එකත්
අම්මා ලං කලා.

"ටැේ එහකන්ම හ ෝෙගන්නම් අම්මා. මාව එතන්ට හගනියන්නහකො"

"මං හගනියන්නම් ඇන්ටි"
වීල් හචයාර් එහක් පිටු පසින් මාව තල්ලු කරහගන ටැේ එක ලගට මාව
අරහගන ගිහේ නිමා. අතහ ෝෙහගන ඉවර හවලා වාට්ටුවට යන්න ැරුනත්
.අර හකොලුරෑන ඉන්න දි ා ආහයත් මං බැලුහව මහග නිසෙැස පරිස්සම් කරන
"අකියව" බලාගන්න තිබ්බ කුතු හල්ට,ඒත් හකටි බිත්තිය නිසා එතන කිසිම
හකහනක් හපනුහන නෑ.

… Page 72
 මම හරෝ ලට ඇවිත් මාසයක් පිහරන්න තව තිහයන්හන ටික
ෙවසයි. පහු ගිය දින වල විහටන් විට මහග කකුහල සුළු සැත්කම් වලට ෂාජනය
හවන්න මට සිද්ෙ වුනා. අම්මයි තාත්තටයි අමතරව ැම වසකම නිමත් මාව
බලන්න ආවා. නිමා කරන ආයතනහය ඉෙලා එන්න ප සු
නිසා ැමොම එන එක නිමාට අප සුවක් උහනත් නෑ. ෙරු ප්‍රසූතියට සූොනම්
වන නිසා තරූ මාව බලන්න ආහව නැතත් පුලුවන් ැම හවලාහවම තරූ
කරලා මහග සැප දුක් හ ොයා බැලුවා.
“අකී” මහග නිසෙැස පරිස්සම් කරපු ආගන්තුකයා ගැන ඇතිවුන
කුතු ලය හම් දිනවල හිත ඇතුහල යටපත් හවලා තිබුනත් හල්සිහයන් අමතක
හවන එකක් නෑ කියලා මට හිතුහන අෙත් අර පුරුදු ජහන්ලය ලගට ගියාට
පස්හසයි. පුරුදු විදියටම මල් වාස් එක අෙත් එහ ම්ම එතනම
තිබ්බ.නිශ්චිතවම නැතත් හමොනවා රි හෙයක් බලාහපොහරොත්තුහවන් වහේ මං
එතනට ලංවුනා. පුදුමයකට වහේ කඩොසි වලින් ෙපු හරොකට් එකක් මල්
හපෝච්චිහය මල් අතර තිබ්බා.කඩොසි හරොකට එක අතට ගන්න කලින් මං වට
පිට බැලුහව “අකී” ඉන්නවෙ බලන්න ඒත් ඉතින් කවොව ් ෙැකලා නැති අකීව
මං හකොහ අදුන ගන්නෙ.
හරෝගින් බලන හවලාව ලංහවලා තවත් එතන රැහෙන්න බැරි නිසා
හරොකට් එක දිග හනොඇරම මං ආහයත් මහග ඇෙ ලගට ආවා.හිතට අමුතු
සතුටක ෙැනුනා රියට පුංචි ලමහයක් ආසාහවන් හිටිය හසල්ලම බඩුවක් අතට
ගත්තා වහේ.

… Page 73
 මම පරිස්සමින් කඩොසි හරොකට් එක දිගඇරියා.
නිල්පාට කාබන් පෑහනන් ලස්සන චි‍රයක් ඒ තනි සුදු කඩොසිහය ඇෙලා
තිබුනා. හරෝෙපුටුවක ඉෙගත්තු ගෑනුළමහයක් ජහන්ලයක් පැත්තට මුහුණ
ලාහගන ඉන්න ඒ චි‍රය ඇෙලා තිහයන්න හගොඩක් ෙක්ශ චිත්‍ර ශිල්පිහයක්
කියලා ෙකින ඕනම හකහනක්ට හත්හරනවා. චි‍රයට යටින් “අ” යන්න
හලොකුවට කැපිලා හේන විදියට චිත්‍ර ශිල්පිහයකුටම ආහව්නික කලාත්මක
අත්සනක් ග ලා, එත් එක්කම “ හුෙකලා විරාමහේ” කියලා ඒ ැඩ අකුරින්ම
ලියලා තිබ්බා. ඇස් අ කට ගන්න හනොහිහතන හකොට මං ඒ චි‍රය දි ා
හගොඩක් හවලා බලාහගන හිටියා මං ඒ නිර්මාණය හකතරම් වින්ොෙ කීහවොත්
නිමා මං ලගට එනතුරුත් මට හත්රුහන නෑ.
“ආ.. හම් හමොකද්ෙ?”
නිමා චි‍රය මහග අතින් උදුරලා ගත්තා.
“වා..ව් ලස්සන ස්හකච් එකක්”
නිමා චි‍රය රසවිදිද්දි ඊලගට මහගන් ප්‍රශ්න හකෝටියක් අ න බව මං
ෙැනගත්තා.
“වාව්.. හකොහ න්ෙ දිහලො හම්ක”
දිග උත්තරයක් හකටිහයන් දීගන්න බැරුව මං හිනා උනා විතරයි.
“හිනා හනොවී කියපන්හකො”
“උත්තහර් දිග එකක් නිමා”
කාහලකට පස්හස යාලුවට හෙන්න තියන දිග උත්තහර් හමොකද්ෙ කියලා නිමා
පුදුම වුන බව නම් ඒ මූණ බැලුවම මට හත්රුනා.
“ඉතිං කියපන්හකො දිග උත්තහර් මට පැයක් තිහයනවා අ න් ඉන්න.”

… Page 74
දිගකතාවකට මුලපුරන්න හිතාහගන නිමා ලග තිබ්බ ේලාස්ටික් පුටුව ඇෙ ලගට
ඇෙලා අරහගන ඉෙගත්තා. නිසෙැස ලියපු කඩොසි මල ගැන ඊට පස්හස එො
කෑම කන තැන උන සිද්දිය එක්කම අෙ චි‍රය ලැබුන ැටිත් මං නිමාට විස්තර
කලා.
“අපරාහෙ එො උඹ කිව්ව නම් මට බලන්නත් තිබ්බ කවුෙ ඒ කියලා.”
“අම්මයි තාත්තයි හිටියහන. අනික මටත් හිතාගනන් බැරුව උන්හන බං
හමොනා උනාෙ කියලා.”
“ම්ම්.. රි රි බලමුහකො අපි”
හගොඩක් හද්වල් හනොකියා හකටිහයන් නිමා එහ ම කියපු එක ගැන මට පුදුමත්
හිතුන.ඒත් ඉතිං ම හලොකුවට කියන්න තරම් හෙයක් හකොහ ොමත් නෑ හන
කියලා මට පස්හස හිතුනා.
“උඹ හිතනවා ඇති මට පිස්සු කියලා හන්”
“උඹ ෙන්නවහන දිලා මං උඹ ගැන එහ ම හිතන්හන නෑ කියලා.”
“මං ෙන්නවා නිමා උඹට කාටත් වඩා මාව හත්හරනවා”
“ රි රි හකොහ ොහමන් හකොහ ොම රි උඹට ෙැන් පාලුවට කවි ලිය ලිය චි‍ර
බල බල ඉන්න පුලුවන්.”
මම හිතනවා වැඩි කියලා නිමාට හිහතන්න ඇති ඒ නිසාමෙ මන්ො දුක්බර
හවන්න යන අහේ කතා විලාසය නිමා හවනස් කරා.

… Page 75
 “දිලාංජලී අෙ හමොකද්ෙ කියවන හපොත.”
රෑ හවලා නිදිමත එනකම් හපොතක් කියව කියව ඉද්දි නිලුකා මිස් ඇ ැව්වා.
නිලුකා මිස් මට වඩා ඕන්නම් අවුරුදු හෙක තුනක් වැඩිමල් ඇති ඒ හින්ෙමෙ
මන්ො රෑට නයිට් ඩියුටි කරද්දි හගොඩක්හවලාවට මාත් එක්ක අනං මනං හද්වල්
කතා කර කර ඉන්න මිස් මහග ඇෙ ලගට එනවා.
“අෙ කියවන්හන හපොලියානා”
“කම්මැලි නැතුව කියවන්න පුළුවන් හපොතක් හන්ෙ”
“ඔව් මිස් කියවලා තිහයනවෙ”
“ඔව් ලගදි කිහයව්වා නයිට් එකක් කරද්දි”
“හපොලියානා වහග දුකක් කරෙරයක් ඇතුහලත් සතුටු හවන්න හ ේතු
හ ොයාගන්න පුලුවන්නම් හන්ෙ.”
“හපොත කිහයව්වට පස්හස මටත් හිතුනා ඒත් ඒක හපොතක් කියවනවා වහග
හල්සි නෑ”
“ඒකත් ඇත්ත මිස් ැම හකහනක්ටම එහ ම හිත පාලනය කරගන්න බෑ”
“දිලාංජලී ආකාශ් ව ෙන්නවෙ?”
මහග හපොහතන් වැටිලා ඇෙ උඩ තිබ්බ “අකී” හග චි‍රය අතට අරහගන බලන
ගමන් නිලුකා මිස් ඇ ැව්වා.
“ආකාශ්..!! නෑ මිස්, ඇයි එහ ම ඇ ැව්හව..?”
“හම් ආකාශ් අදිනවා මං ෙැකලා තිහයනවා, මං හිතුවා දිලාංජලි ගාව හමක
තිහයද්දි ආකාශ්ව ෙන්නවා ඇති කියලා”
“ආකාශ්” එහ නම් ඒකයි “අකි”හග රි නම ෙවස් ගානක් තිස්හස ෙැනගන්න
උවමනාහවන් හිටිය හෙයක් ෙැනගත්තම ෙැහනන ජයග්‍රාහී ැගීම මට ෙැනුනා.
“දිලාංජලීට හකොහ න්ෙ හම්ක.”
… Page 76
“අ..අ ර එලිහය ජහන්ලය ගාව තිබිලා ම්බුහන”
“ආ.. ් , ආකාශ් හ ොෙ ටැලන්ට් හබෝයි හකහනක්”
“එයා හමහ හමොනාෙ කරන්හන”
“ඇක්සිඩන්ට් එකක් හවලා ෙැන් මාස 2ක් විතර හ ොස්පිට්ල් එහක් ටිකක්
අමාරුහවන් හිටිහය කකුලක් ඩැහම්ජ්”
“ඉතිං ඇවිදින්නම බැරිෙ”
ආකාශ් ගැන ෙැන ගන්න උවමනා නිසා මං තවත් මිස්හගන් විස්තර ඇ ැව්වා.
“ ැමොටම හනහමයි ඒත් සෑහ න්න කාලයක් පාවිච්චි කරන්න
හවයි.”
“පව්”
අච්චර ලස්සන ැකියාවක් තිහයන ආකාශ් ගැන කියද්දි මට ඉහබ්ම එහ ම
කියවුනා.
“ඒක තමා ජීවිහත කියන්න දිලාංජලී ජීවිත කාහලමටම ආහය අතපය
හ ොල්ලගන්න බැරි හවන්න හ ොෙට ඉන්න හකොල්හලො හකල්හලො ඇෙට
වැහටනවා හම් හජොබ් එක නිසා මං අනන්ත ෙැකලා තිහයනවා.උපතින්ම ඇෙට
වැටුන අයත් ෙැකලා තිහයනවා ඒත් ජීවිහත ලස්සනම කාහල හිටි ැටිහය
එක්තැන් හවන්න උනාම උපතින්ම එහ ම ජීවිතයකට පුරුදු හවච්ච
හකහනකුට වඩා ඒ හද් ෙරාගන්න සාමානය ජීවිතයක් හගවපු හකහනකුට
අමාරුයි . අන්න එතහකොට ඔයා ඔය කියවන හපොහත් ඉන්න හපොලියානා වහග
හිතන්ඩ පුලුවන් නම් හ ොෙයි .”
“මිස්හග කතාව ඇත්ත මිස් එහ ම උනාම ෙරාගන්න අමාරුයි තමා”
පුංචි ෙවස් වල අත්වින්ෙ මතකයන් සිහිපත් කරමින් මං නිලුකා මිස්හග කතාව
අනුමත කලා.
“හවලාවකට මටත් මහග කකුල නැති හවයි කියලා බය හිහතනවා මිස්”

… Page 77
“දිලාංජලී බය හවන්න එපා ඔයාට හ ොෙ ට්රීට්මන්ට්ස් ම්හබනවහන,හමොනා
උනත් ජීවිහත ගැන අසුබවාදිව හිතන්න එපා”
“ ම්ම්”
මිස්හග කතාවට මං උත්තර හනොදී හීල්ලුවා විතරයි.

… Page 78
“ඊට පස්හස උඹ කඩොසිමල් ැදුහව නැද්ෙ”
වස්වරුවක මාව බලන්න ආපු හවලාවක නිමා මහගන් ඇ ැව්වා. හරෝ හල්
ඇෙකට හවලා ඉද්දි ෙැහනන පාළුව නිමා එන හින්ො හපොඩ්ඩක් රි මග
ඇහරනවා .සතිහය ෙවස් වල වස ැමොම වැඩ ඉවර හවලා නිමා එන හින්ො
අම්ම ආහව ෙවල්ට විතරයි.වැඩට යන්න කලින් තාත්තා උහද්ට එන්න
පුරුදුවුනා.
“නෑ.. ඒත් ෙැන් මං ෙන්නවා අකි ගැන”
නිලුකා මිස්හගන් ෙැනගත්තු විස්තර නිමාට කියන්න ඇත්තටම හනොඉවසිලිමත්
කමක් මට තිබ්හබ.
“උඹ මාර දියුණුයිහන, හකොහ ොමෙ ෙැනගත්හත”
“අර ලස්සන නර්ස් හකහනක් ඉන්හන නිලුකා කියලා එයා කිව්හව”
“ඉතිං කියපන්හකො කවුෙ හම් මිස්ටිරියස් හබෝයි කියලා”
නිලුකා මිස් කිව්ව විස්තර ඔක්හකොම මං නිමත් එක්ක කිව්වා.
“ආකාශ් ලස්සන නමක්, හකොල්ලත් ැන්ඩියා හවන්න ඇති”
“ලස්සන කියන්හන හපනුම විතරක් හනහමයි නිමා”
“හිතත් ලස්සන හවන්න ඕනා.ඒක හන්ෙ උඹ කියන්හන”
“ම්ම්”
“ රි රි, පණ්ඩිත කතා කිව්වා ඇති.අම්මා සව් පිට්ටු ෙලා දුන්නා උඹට
කමුෙ? ”
බෑේ එහකන් ේලාස්ටික් හපට්ටියක් නිමා එලියට අරගත්තා.
“අපි කෑම කාමහර්ට යං”
නිමා හගනාපු සව්පිට්ටු කන්න හිතාහගන නිමයි මායි කෑම කාමරයට ගියා.

… Page 79
Hello ..!! dilanjali
කාහලකට පස්හස මහග හ ෝන් එකට sms එකක් ආව.
නිමා කියපු විස්තරත් එක්ක හම් ආකාශ් හවන්න ඕහන.
“දිලා ..මට එද්දි ආකාශ්හග යාලුහවක් ම්බුනා”
ඊහය ඇවිත් ගියාට පස්හස නිමා මට හකෝල් කරලා කිව්වම මට පුදුම හිතුනා.
“ඒ හකොහ ොමෙ..? ”
“අපි කෑම කාමහර්ට ගිය හවහල් මං ඔයත් එක්ක ඉන්නවා ඒහබෝයි ෙැකලා මං
එනකම් බලාහගනම ඉෙලෙ හකොහ හෙො කතා කරා. නිලුකා මිස් එයාලා එක්ක
හගොඩක් හිතවත්ලු .ඔයා ලග ආකාශ් ඇෙපු චි‍රරය තිහයනවා කියලා මිස්
කියලා. ආකාශ් කාහලකට පස්හස හකල්හලක්හග චි‍රයක් ඇෙලා තිහයන්න
එො උඹ ජහන්ලය ගාවට හවලා ඉන්නවා ආකාශ් හගොඩක් හවලා බලන්
ඉන්නවා ඒ හබෝයි ෙැක්කලු පස්හස චිත්හ‍රයි නිසෙැස් සීන් එකයි ෙැනගත්තම
හිතුනලු ඔයා කවුෙ කියලා ෙැන ගන්න”
“ඉතිං චිහ‍ර තියන් ඉන්න මමමයි කියලා හකොහ ොමෙ එයා ෙන්හන.”
“නිලුකා මිස්හගන් අ ගත්තලු හබඩ් නම්බර් එක හකොහ ොමත් එො උඹ උන්න
විදියට හවන්න ඇති හෙන්නහගන් එක්හකහනක්වත් උහඹ මූණ ෙැකලා නෑ.”
“ඉතිං එච්චර ම න්සි හවන්හන හමොකටෙ බං”
විස්තර ඔක්හකොම අ න් හිටියට පස්හස මට හිතුහන එහ මයි .
“මාත් ඒක ඇහුවා ඒක. කකුලක් කඩාහගන පැත්තකට හවලා ජීවිහත ගැන
කලකිරිලා ඉන්න හ ොෙම යාලුවා හවනුහවන් හමොනා රි කරන්න ඕනා කියලා
හිතුනලු.ඔය හෙන්න අදුනගන්නව නම් හ ොෙයි කියලා හිහතනවලු”
“ඇත්තටම මාත් කැමතියි නිමා .. ආකාශ්ව අදුනගන්න”

… Page 80
“හගොඩක් දුර හිතලා හනහමයි අඩු ගාහන හවනස් විදියට හිතන්න
යාලුහවක්වත් උඹට හිටියා නම් හ ොෙයි කියලා මට හිහතනවා දිලා”
“ම්ම්”
“ඒ හබෝයි උහඹ නම්බර් එක මහගන් ඉල්ලුවා”
“ඉතිං උඹ දුන්නෙ”
“ ඒ හබෝයිහග නරකක්වත් ආකාශ් ගැන අහිතක් වත් හිහතන්හන නැති හින්ො
මං දුන්නා දිලා…”

“Hello..!! me akash neda?”

සැකයක් නැති වුනත් හම් ආකාශ් මෙ කියලා ෙැනගන්න ඕනා හින්ො මං sms
එකට රිේලයි කරා.

“Ys, dilanjali mama akash ”

ටික හවලාවකින් ආහයත් sms එකක් ආව
නාදුනන ආගන්තුකහයක් එක්ක sms කරනවා උනත් පුදුමයකට වහේ මට බය
හිතුහන නෑ.

“Kohomada dan saneepada?”

හමොනා sms කරන්නෙ කියලා හත්රුමක් නැතත් මං දිගටම sms කරා.

“Mm.. ow ehema hithamuko ;) Dilanjalita kohomada?”

“Matath saneepai kiyala hithamu. :)”
“Dilanjalita sht nme 1k nadda?”

… Page 81
“Akashta aki vage mata dila kiyanava ;)”
“Dila kohomada danne mata aki kiyanava kiyala :o :o”
“Hik ..!! kohoma hari dannavane ;)”

තව අනං මනං හද්වල් ආකාශුයි මායි චැට් කරා .ෙැන්නම් ආකාශ් අෙ අදුන
ගත්ත ආගන්තුකහයක් කියලා මට ෙැහනන්හනම නැ ැ.
එො රෑ මං නින්ෙට ගිහය හිත පුරා ෙැහනන අමුතුම ැගීමකින් ඒත් ඒ ැගීම
හමොකද්ෙ කියලා හ ොයන්න මං හවහ සුහන නැ ැ.
එොයින් පස්හස හගවුන ැම ෙවසකම කෑවෙ? හබහ ත් බිව්වෙ? හඩොක්ටර්
හමොනාෙ කිව්හව? හම් ැම හෙයක්ම ආකාශ් මහගත් මං ආකාශ් හගත් හ ොයා
බැලන්න පුරුදු උනා. ඇත්තටම ඒ ැමහෙයක් එක්කම අපි අහේ සිතුවිලි
ැගීම් හබො ගත්තා.ඉතින් ෙැන් හකොහ ත්ම අපි අපිට ආගන්තුක නෑ.
“ආකාශ් හ ොෙ හකොල්හලක්, හ ොෙ හජොබ් එකකුත් කරනවා”
නිමා ඔක්හකොටම කලින් ආකාශ් ගැන හ ොයාගත්තු විස්තර මට කිව්වා.
“හමොනා කරත් හමොකටෙ නිමා මට, හමොනා උනත් ආකාශ් හ ොෙ යාලුහවක්
ඒක මට හත්හරනවා”
“යාලුකමට මුකුත් කියනවා හනහමයි දිලා.ඒත්..”
“උඹ බයයි මං ආහයත් රැවහටයි කියලා”
නිමා සම්පූර්ණ හනොකරපු වාකය මං සම්පූර්ණ කලා
“එච්චර දුර යන්න එපා නිමා.. ආෙහර්ට මං තාමත් බයයි”
“මං උඹ ගැන හ ොෙට ෙන්නවා දිලා..මං ආසයි උඹ ආහයත් හිනාහවනවට
. ැබැයි උඹට ආහය විෙවන්න හෙන්න බෑ.”

… Page 82
“ඒ හද්වල් ගැන මං හිතන්හන නෑ නිමා හවන හෙයක් හවච්චහෙන් ැබැයි මං
හමෝඩ හවන්හන නෑ ආහය.”
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
“දිලා .. උහඹ කකුල හවනුහවන් උඹට ඉස්සර ට තව හපොඩ්ඩක් දුක් විදින්න
හවයි.”
හඩොක්ටර් තාත්තයි අම්මයි එක්ක මහග අසනීහප තත්හව ගැන කතා කරාට
පස්හස නිමා මට කිව්වා.හකොහ ොමත් හිත ෙන්න ඕනා යමක් තිහයනවා නම්
අම්මයි තාත්තයි ඒ වැහඩ් බාරහෙන්හන නිමාට .නිමා ඒ හද් රියටම කරන බව
අත්ෙැකීහමන්ම එයාලා ෙන්නවා.
“හඩොක්ටර් හමොනාෙ කියලා තිහයන්හන..? තව හගොඩක් කල් ඒ කියන්හන මට
හමහ ම ඉන්න හවනවෙ..? ”
“ටිකක් ඉන්න හවයි, උහඹ කකුල හවනුහවන් ැමහද්ම එයාලා කරනවා..ඒ
හද්වල් හකොහ ොම උනත් ැමහද්ටම මූණ හෙන්න යියක් උඹට තිහයනවා මං
ෙන්නවා ඒක”
“ඒ කියන්හන මට මහග කකුල නැති හවන්නත් පුලුවන්ෙ ආ..”
නිමා පරිස්සමට කල්පනාහවන් කතා කරනවා කියලා හත්රුන හින්ො මම
හකලින්ම නිමාහගන් ඇ ැව්වා.
“අහන්.. එහ ම හවන එකක් නෑ දිලා, උඹ එච්චර පව් කරලා නෑ”
අන්තිමට නිමාහග උත්තහරත් එක්ක ඉස්සර ට හමොනා හවයිෙ කියලා බයක්
මහග හිහත හ ොල්මන් කරන්න ගත්තා.
“ ම්ම්ම් ,බලමු”
ජහන්හලන් හේන වලාකුළු පිරිනු අ ස දි ා බලාහගන මම හීල්ලුහව උඹට
අඩන්න තව කල් තිහයනවා දිලා .. කියලා මං මටම කියාහගනයි.

… Page 83
“Gd mrng ..!! dilaa hve a nce dy ”
පුරුදු විදියටම ආකාශ්හග sms එක උහෙන්ම ආවා.
“ ”
“Ithin monada doc thathata kiyala thiyenne?”
තාත්තා හඩොක්ටත් එක්ක කතා කරපු බව මං කලින් ආකාශ්ට කියලා තිබුනා.

“Hmm..samaharavita mata mage kakula nathi wei”

“Ooh .. ai dila ehema kiyanne docter ehema kiyalada”
“Na eth mata hithenava.man kohomath lucky girl kenek neme”
“Pissu kella, ehema hithanna epa oya lucky girl kenek eka oyata
therenne na.”
“Hithala neme eth ehema hithenava”
“Pissu nathuva kiyanna doc monada kiyala thiyenne..?”
“Mage kakule bone 1th effect welalu .eyala uparima try kara-
navalu”
“Moda kella ithin danma baya unada.dnt wry dr,gd alws wth u.”

තවත් හගොඩක් හද්වල් කියලා ආකාශ් මහග හිත ැදුවා. ඒ වචන වල

හලොකු හලංගතු කමක් තිබ්බා. හම් අනුකම්පාව හනහමයි මට ඒක ෙැනුනා.
ආකාශ් අන්තිමට කියපු එක හෙයක් මහග හිතට හ ොෙටම වැදුනා.

“අවසාහනත් එකම නම් යන පාරත් එකම නම් හම් ගමන අපි

එකටම යමු දිලා”
… Page 84
“ආසා නැද්ෙ ආකාශ් ව ෙකින්න”
නිමා ෙවසක් ඇ ැව්හව මං ගැන හුරුපුරුදු ඉව නිසා හවන්න ඇති.
“ඇයි උඹ ෙැන් බය නැද්ෙ මං රැවහටයි කියලා”
විහිළුවට වහේ උනත් නිමා මං ගැන වෙ හවන තරම ෙන්න නිසාම මං එහ ම
ඇ ැව්වා.
“මිනිස්සුන්ව කාලා බලන්න බෑ ඒත් ආකාශ්හග නරකක් හ ොයන්න නෑ”
“ඒ කියන්හන උඹ CID වැහඩ් කරා.”
“ම්ම් .. මං කිව්වහන උඹට ආහය විෙවන්න හෙන්හන නෑ කියලා.”
“තාම හනොහිතපු මාතෘකාවක් දිහේ උඹ ගියා වැඩි කියලා හිහතන්හන නැද්ෙ”
“හනොහිතපු හනහමයි හනොකියපු කියපං උහඹ ඇස් වල මූහණ ඒ හද් තිහයනවා
ඒත් උඹ ෙන්හන නෑ”
නිමා මහග හිත කියවනවා . ඒ කියන හද්වල් රි කියලා මහග හිත
කියනවා.ඉතිං මං අ න් ඉන්නවා විතරයි හවන හමොනා කරන්නෙ?
“තාම ෙැකලවත් නෑ ඒත් පුරුදු හකහනක් වහේ”
මමත් මහග හිත කියවන්න ගත්තා.
“සංසාර පුරුද්ෙ හවන්න ඇති”
නිමා විහිලුවට තමා කිව්හව ඒත් එහ ම හෙයකුත් ඇති කියලා මට හිතුනා.
“ඉතිං කියපන් ආසයි හන්ෙ ෙකින්න.”
“ම්ම්.. හගොඩක්”

… Page 85
එහ ම මුමුණද්දි හගොඩක් ආෙරණිය රූපයක් මහග හිහත මැවුනා.
මං හමෝඩිහයක්ෙ? ැගීම් වලට ව ල් හනොවුනු සිතුවිලි මාව
ප්‍රශ්ණ හනොකරනවත් හනහමයි. ෙැකලවත් නැති මූණක් ගැන හීන මවනවා.
ඒත් හිත පුරා හ ොල්මන් කරන ඒ ැගීම තාමත් හතෝර හබ්රගන්න මං
ෙගලනවා. ඒ ැගීමට ම න ම න රූපයක් ඕනා නෑ හීහනන්වත්
හනොවිෙපු උනුසුමක් ගැන ගානක්වත් නෑ. ඒත් හම් හිත ෙැන් හමෝඩ නෑ කලින්
හනොකියවපු ැගීම් කියවන්න හම් හිතට ෙැන් පුලුවන්. ලග තිහයන රූපයක්
ඇස් හෙහකන් වින්ො උනත් අත්පටලවහගන හකතරම් දුර පියමන් හකරුවත්
කලින් මම ැගීම් කිහයව්හව නැතැයි ෙැන් මහග හිත කියනවා.
“දිලා අපි යමු හකොරිහඩෝව පැත්තට.”
ෙවසක් ැන්ෙෑවක නිමා මාව හරෝෙ පුටුහව තියාහගන මාව වාට්ටුහව පිටතට
අරන් ගියා.
හගොඩක් දුර යන්න අවසර නැති හින්ො වාට්ටුහවන් එ ා පැත්හතම තියන පුංචි
සාලයක් වහග හකොටහස නිමායි මායි නැවතිලා කතාවට වැටුනා.
“ආකාශ් කැතම කැත හකොල්හලක් උහනොත් උඹ හමොකෙ කරන්හන”
නිමා ඇ ැව්වා.
“මං ෙැන් ලස්සන මනින්හන හවනස් විදියකට .මහග හිහතන් ආකාශ්හග රූහප
මං ෙැකලා ඉවරයි. එයා ලස්සනම ලස්සන හකොල්හලක් නිමා ඒක මට
ෙැහනනවා.”
“එහ නම් බලපන් අර එන්හන ඒ හිහතන් ෙැක්ක ලස්සන හකොල්ලමෙ කියලා”
අපි දි ාවට එන හෙන්හනක් ඇගිල්හලන් හපන්නලා නිමා මහගන් ඇ ැව්වා.
කිහිලිකරු හෙකකට වාරුහවලා අහේ දි ාවට එන්හන ආකාශ්මයි කියලා මං
අනුමාන කරා .ලගින් ඉන්න යාලුවයි නිමායි කලින් කතා හවලා මාව හමතනට
එක්කන් ආව කියලා හත්රුම් ගන්න මට අප සු උහන නෑ.

… Page 86
ඒ ඇස් හෙක තිබ්හබ මහග මූහණමයි.මග අරින්න බැරි ඒ බැල්හම ෙරාගන්න
බැරි ෙයාබරත්වයක් මට ෙැනුනා . මං බිම බලාගත්තා.
“මං බලන්න බැරි තරම් කැතෙ”
ආකාශ්හග කට ඩ මට ඇහුනා. මට නෑ කියන්න ඕනා උනා. ඇස් හෙහකන් ඒ
රූහප විෙගන්න ඕනා උනා. ඊටත් වඩා ඒ ඇස් හෙක කියවන්න මට ඕනා වුනා.
ඒත් මට කිසිහෙයක් කරගන්න බැරි තරමට මාව ගැහ න්න ගත්තා.
නිමායි ආකාශ්හග යාලුවයි ඈතට හවලා අපි දි ා බලං හිටියා ආකාශ් මං ලග
තිහයන පුටුවක වාඩි හවලා මං දි ා බලං උන්නා.
“බලන්න බැරි නම් මං යන්නං”
“එපා”
ඇත්තටම ආකාශ් යයි කියන බයට මට කියවුනා. ඒත් ඒ වචන ඇහ න
හනොඇහසන තරම් හ මීට මහග කටින් පිටවුනා විතරයි. මං බිමටම බරහවන
ඇස් උස්සලා ආකාශ් දි ා බැලුවා.
යාන්තමට කැරලිගැහුන හකොන්හඩ, නකම් ඇහි බැමි, රවුම් මුහුණ මං
විෙගත්තා ඒත් ඒ ඇස් වල කාන්තිය ෙරාගන්න බැරි තරම්.
“අෙ මහග ටිකට් කැපුවා දිලා”
ආකාශ් කියද්දි මට බය හිතුන හම් මං ආකාශ් ෙකින පලහවනි ෙවස අන්තිම
ෙවසත් හම්කමෙ..?.
අ න්ඩ ප්‍රශ්ණ හිහත් හගොඩ ගැහුනත් තාමත් මහග වචන හගොළුයි.
“ෙැන් හ ොෙයිෙ?”
අමාරුහවන් මං වචන ගැටගැහුවා.
“හ ොෙයි ඒත් හම් හෙන්නා නැතුව ඉන්ඩ බැරි හවයි”
ආකාශ් හම් හෙන්නා කියලා හපන්නුහව අත්වාරු හෙක.

… Page 87
එහ ම කිව්වම මට හිනාගියා. ඉන්න බැරි ඒ හෙන්නා නැතුව විතරෙ මට
අ න්න ඕනා උනා. ඒත්..
“තව එක්හකහනක් නැතුව ඉන්න බෑ”
රියට ආකාශ් මහග හිත කිහයව්වා වහග කිව්වා.
“ක..කා..වෙ ?”
මං හගොත ගැහුවා.
“ඒක කියන්න කලින් ෙැනගන්න ඕහන එයාටත් එහ මෙ කියලා”
අකාශ් මහග නිකටින් අල්ලලා මහග මූණට එබුනා.
“කියන්න මට ආෙහරයිෙ”
මහග මුලු හිතම ගැහ ද්දි කටින් වචන පිට උහන නෑ ඔලුව හ ලවුනා විතරයි.
“කියන්න දිලා මට ඒක අ න්න ඕහන”
කියාගන්න බැරිව හමච්චර ෙවසක් හතරපුන වචන අන්තිහම්දි මට කියවුනා.

“ග ොඩාක් ආදගෙයි”
“කියන්න මහග හකල්ලව අම්මහගනුයි තාත්තහගනුයි ඉල්ලගන්න මං
එන්නෙ”
“මාව එච්චර වටිනවෙ”
“ම්ම් ..හගොඩක්”
මහග ඇස් හෙක දි ා බලාහගනම ආකාශ් කතා කරා. ඒ ඇස් වල ,ඒ වචන වල
ස්තීරත්වය කවොවත් හනො ැගුනු තරම් විශ්වාසයක් මහග හිතට දුන්නා.
“කවොවත් ොලා යන්හන නෑ හන්ෙ”
“කවොවත්ම නෑ මැණික”

… Page 88
ආකාශ්හග හෙහතොහල උනුසුම මහග නලලට ෙැහනද්දි මං ඇස් හෙක
පියාගත්තා. ඉතිං මං ඒ ැගීම් කිහයව්වා ආහය ආෙහර් නිසා විෙවන්න හනහමයි
විදින්න විතරක්ම හිතාහගන. සත්තකින්ම මට ෙැනුනා හම් ආෙහර් ..
අ ස් ගව්ව සිඹින තරම්.. ම අනන්තයි…
෴නිමි෴

… Page 89