In Love With The Devil ©JF [Fin]

by JamilleFumah

Ang guwapong stalker na ipapalit mo sa boyfriend mo.

VIDEO TRAILER inside. © Jamille Fumah | All Rights Reserved | 2013

First Published in KAILYAN,PLR,KMSK Community.

=================

1. In Love With The Devil

I made this story when I was in second year high school (year 2002). Expect errors,
this one is unedited.

...

Naranasan mo na ba ang magkaroon ng irresistable hunk stalker na patay na patay

sa'yo?

Na maski sa kwarto mo ay sinusundan ka?

Well, kung ikaw si Divina Colin... mababaliw ka rin.

P R O L O G U E

I'M Divina Colin

A simple and ordinary teen ager that led a common life...

Simple lang naman nung una...

Until,

Nakilala ko ang isang stranger/stalker na sobrang hot/gwapo!

His name is Vlad.

Pero ang kaso... may boyfriend na ako; si Zack.

Pero si Vlad na yata ang pinaka makulit na stalker sa buong mundo. Basta... there'
something about him na hindi ko pa maipaliwanag sa ngayon...

Kagaya ng araw na nalunod ako sa kakaibang halik na ibinigay niya sa akin.

His kisses...

It was mind blowing!

Na kahit sarili kong pangalan ay hindi ko na matandaan!

Pangalan pa kaya ng boyfriend ko?

This story is SPG. Not suitable for young readers so read at your own risk.

Original Work of JamilleFumah. All Rights Reserved 2013.

No part of this book may be reproduced or utilized in any form or by any means,
electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information
storage and retrieval system, without permission in writing from the author. All
names, characters, places and incidents in the story are all products of the
author's imagination. Any resemblance to actual events or locales or persons,
living or dead, is entirely coincidental.

FB Page: JamilleFumah

FB Group: JFamilyWattpad

Twitter: @jfstories
=================

2. His Kisses

HE'S kissing me?

For real?

Nasaan ba ako? Teka bakit walang ibang tao dito? Diba nasa school kami?

Ah! back to his kisses...

Bakit ganoon?! I'm enjoying it...

It feels so good...so damn good!

Nakakahibang...

Pero teka nga lang ulit !

Bakit parang kami lang ang tao sa lugar na 'to?!

We're supposed to be in the Campus, right?

Pero bakit nga walang ibang tao?

WEIRD

Pero wala na akong pakialam pa doon! Basta nababaliw ako sa mga halik at yakap ng
lalaking 'to! My sweet handsome stalker.

...Pero mali..

Kasi I have a boyfriend; si Zack... at mahal ko siya! I don't want to hurt him...
and I don't want to betray his trust !

I must fight this feeling right now! Inipon ko ang lakas ko tsaka bumwelo.

"Get off me!" I pushed him away.

Nanginginig pa ang mga tuhod ko sa sobrang kaba.

Nakatitig siya sakin. His eyes was full of sadness?

Bakit pakiramdam ko ay mas ayokong saktan ang lalaking ito?

=================

3. The First Time We Met

A/N: before maganap ang lahat... ito po yung umpisa.

THERE was a man infront of me. Hindi ko makita 'yung itsura niya kasi madilim...

Basta alam ko lang matangkad siya.

Bigla niya akong hinawakan sa magkabilang balikat. 

Napakainit ng mga palad niya!  

Nakakapaso!

"Divine..." anas niya sa pangalan ko.

Nasisinag ko ang mapupula niyang mga mata. 

Pero imbes na matakot ay parang nagagayuma pa ako...

"Wh- who are you?" I asked.

Inabot ko ang pisngi niya at marahang iyong hinaplos... 

Makinis at malambot ang mukha niya. 

Kinapa ko pa ang mga detalye ... napakatangos ng ilong nito at malambot din ang mga
labi...

Gusto ko sanang makita ang mukha niya. Madilim kasi kaya hindi ko talaga makita ang
mukha niya!
"Zack?" I called out my boyfriend's name. 

 Narinig ko ang malalim niyang pagbuntung-hininga.

"Zack ikaw ba yan?" I asked again.

"Hindi." He responded. 'Yong boses niya ay parang galing sa ika-ilaliman ng

lupa... 

"Zack?" Ang kulit ko noh? sabi na ngang hindi siya si Zack.

"Hindi ako si Zack. Hindi si Zack ang kailangan mo...kundi AKO."

"Huh?"

Biglang humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. Hindi na ako makahinga...

"Sa akin ka Divine... sa akin ka na ngayon. Akin ka lang at ako lang ang magmamay
ari sayo..."

Bakit imbes na magalit ay nagustuhan ko pa ang mga sinabi niya? 

Ang boses niya...ang mabango niyang hininga... 

Gustung-gusto ko din ang pagkakalapat ng aming mga katawan...

KKKRRRIIIINNNNGGGG....

Tunog ng alarm clock ang nambulahaw sa aking sweet dreams!

First day ko sa bago kong school. 

Dapat excited ako, but no. 

Paano ay nami-miss ko na kasi ang dati kong school at ang dati naming bahay noong
buo pa ang family namin. Naiwan ko din ang mga kaibigan ko at ang aking boyfriend
na si Zack sa dati naming lugar. Pero kailangan naming umalis ni mommy dahil hindi
na namin kaya ang kahihiyan.

Naiintindihan naman si Zack ang sitwasyon.

Nangako siyang iintindihin niya ako...

Siya ang natatakbuhan ko sa mga oras na kailangan ko ng kausap. Mahal na mahal ako
ng boyfriend ko at swerte ako sa kaniya. Alam ko kahit magkalayo kami ay mananatili
pa din naman siyang tapat sa sumpaan namin.

Handa siyang maghintay.

Sa ngayon, si mommy muna ang priority ko.

Ipinagpalit kami ni Daddy sa bago niyang pamilya kaya naman kawawa si mommy. Mag-
isa niya na lamang akong itinataguyod ngayon.

I need to be strong for her.

Kaya namin 'to.

Lumilipad ang isip ko habang naglalakad. Okey lang kasing lakarin ang bagong school
ko dahil malapit lang 'yon sa apartment namin.

Sinadya talaga namin ni mommy na sa malapit lang kumuha ng apartment para naman
hindi masyadong magastos.

Ayyy..tutulungan ko ang mommy ko! Mag-aaral ako ng mabuti at magtatapos! After that
hahanap ako ng magandang trabaho at pahihintuin ko na siya sa work niya.

Mahal na mahal ko si mommy!

AKO NA LANG ANG NATITIRANG MERON SIYA. 

AT HINDI KO SIYA BIBIGUIN GAYA NI DADDY!

Konting lakad pa malapit na ako sa school.

Konti pa...

Nakakahingal din pala.

"HI."

Napalingon ako sa pinanggalingan ng malamig na boses.

Isang lalaking naka uniform na tulad ng sa akin. Siguro ay schoolmate ko siya...

Malamang, parehas nga kami ng uniform diba?

"Huh?! Ako ba?" Tanong ko habang nakaturo sa mukha ko.

He just smiled and started walking towards me.

"Yes. You..." Napakagwapo niya habang nakatingin sa akin.

Napakaganda ng mga mata niya na para bang nangungusap. And his lips are natural
red...

Grabe! Oo gwapo si Zack but mas gwapo ang lalaking ito.

"I'm Vlad." Pakilala nito.

VLAD? pati ang pangalan nito ay kakaiba.

Parang tumigil ang oras.

Nakatitig lang kami sa isat-isa.

Matagal...

Hindi ko alam basta naiilang ako sa tingin niya sa akin! 

The intensity of his eyes are too much! Ako na ang unang bumawi ng tingin.

"Ah...nice to meet you Vlad. Kailangan ko ng umalis..."

"Wait." Pigil niya sa akin.

"What?"

"Mas maganda ka pala sa malapitan Divine." Seryosong sabi nito.

Napatigil ako.

Tinawag niya akong Divine? Divina ang pangalan ko! Pero paano? Magkakilala na ba
kami? He's not even familiar to me.

"My name's Divina." Kinorek ko lang siya.

Ngumiti na naman siya sa akin.

Ang weird ng pakiramdam...

Iniwan ko siyang nakatayo doon. Ayoko siyang kausapin kasi parang may kakaiba sa
kanya but hindi ko magawang i-explain!

May something talaga!

* 

SA AKING BAGONG CLASSROOM.

"INTRODUCE yourself Ms. Colin." Nakangiting sabi ng aking teacher.

Hinga muna ng malalim *inhale ... exhale....* bago tumayo at pumunta sa harapan.

Oh my! Ito ang pinaka ayaw ko sa lahat eh. Ayoko ng nagpapakilala sa mga kaklase
ko. Mahiyain kasi ako!

"Uhmmm..." Kagat-kagat ko ang aking daliri habang nakatingin sa ilalim.

I know they are all looking at me.

"Go ahead..." Ang teacher ko ulit.

"Hi classmates..." Parang may nakabikig sa lalamunan ko!

Sabi ko na nga ba. Lahat sila nakatingin sa akin! 'Yong mga boys grabe kung
makatingin, kulang na lang hubaran ako. 'Yong mga girls naman nagbubulungan...

"Ako si---ako si... " I swallowed. " Ako si Divina Colin..." sa wakas nagawa ko
ding magsalita ng diretso.

 "You can call me Divie..." Nakatungo na naman ako.

"Bagong lipat lamang kami ng aking mommy malapit sa school na ito. Sana maging
kaibigan ko kayo." Iyon lang at bumalik na ako sa aking upuan.

Nanginginig pa din ang mga tuhod ko at nanlalamig ang aking mga kamay. Ano kayang
tingin nila sa akin? Nakaka nyerbyos naman kasi.

Graduating na ...tsaka ko pa naisipang lumipat ng school. Siguro nagtataka din

sila...

Napalingon ako sa labas ng bintana ng classroom. 

Para kasing may nakatingin sa akin mula sa labas.

Hindi nga ako nagkamali.

MERON NGA!

Si Vlad ! 'yong lalaking nagpakilala sa akin kanina.

Wala ba siyang klase?

Weird.

Kibit-balikat na humarap na lamang ako sa aking teacher na nagsisimula ng magturo.

Ang weird lang ng pakiramdam.

Buong klase nasa labas lang ng room si Vlad at nagmamasid sa akin. Naiilang ako
pero pinilit kong deadmahin na lamang siya.

Narito ako para mag-aral.

"Hey!" Siniko ako ng katabi kong babae.

"Huh?!" Tumingin ako sa kaniya.

Isang chubby na girl ang katabi ko. Mukha naman siyang friendly.

"Ako si Katherine. Call me Kat-Kat..." Ngumiti siya sa akin sabay lahad ng kaniyang
right hand.

"H-Hi Kat-Kat..." Nakipagkamay ako sa kaniya.

"Friends na tayo Divie." She smiled again.

"Sige..." Sa wakas may kaibigan na ako agad.

"Uhmm... Divie, sino 'yong gwapong guy sa labas? Kanina ka pa niya tinitingnan eh."
Bigla niyang tanong sa akin.

"Huh?" Kunwari hindi ko alam.

Lumingon ako sa inginu-nguso niya. Si Vlad.

Naroroon pa din si Vlad ! nakatayo at nakatingin pa din sa akin. Bigla itong

ngumiti ng makitang nakatingin ako sa kaniya.

ARGHH! ang aga ko namang magka stalker! Haba ng hair ko...

"NO. Hindi ko siya kilala..." Tanggi ko.

Hindi ko naman talaga siya kakilala eh! O_o/

Ngumiti na lamang si Kat-Kat. "He's cute ,Divie."

Ngumiti din ako. Oo nga cute si Vlad... pero may boyfriend na ako!

Sumabay ako magbreak kay Kat-Kat...

Natatakot kasi akong bigla na lamang akong lapitan ni Vlad. Kahit saan ako tumingin
naroroon siya...

Sinusundan niya talaga ako! Arghh.... Nakakairita na talaga siya!

"I think he likes you." Kat says. Ngiting-ngiti ito na animo'y kinikilig.

Tumulis ang nguso ko. Intriga agad?

"Ewan ko. Baliw ata 'yan..." sagot ko.

"May crush siya sayo!!! Ang gwapo-gwapo niya Divie. Ngayon ko lang ata siya nakita
dito sa school eh. Transferee din ata siya like you."

Napatigil ako. TRANSFEREE DIN? like me?

Kaya pala lagi lang itong mag-isa dahil wala pang kakilala...

"Ewan ko. Wala akong pakialam sa kaniya Kat-Kat. May boyfriend na ako..." Sabi ko
na lang para matigil na ang mga iniisip niya about us.

xxx

=================

4. Falling For That Stranger!

AYAW lang niya ng intriga.

Ke-bago-bago lang niya kasi sa school na 'yon diba? Tsaka nandoon siya para mag-
aral...hindi para sa kung ano pa man.

But mukhang seryoso si Vlad sa pagbuntot sa kaniya dahil kahit nasaan siya ay
nakikita niya ito. Para bang naghi-hintay lang ng tyempo na lapitan siya.

Mukhang mahihirapan siya kung paano niya maiiwasan ang Vlad na iyon kaya minabuti
niyang wag ng humiwalay kay Kat-Kat. Sumasama siya dito sa library o sa pantry...
kahit saan pumunta ang babae ay sumusunod siya, kahit pa nga sa banyo. Lahat
gagawin niya maiwasan lamang ang makulit na lalaking iyon.
Mabait naman si Kat-kat. Her new found friend. Nahulaan naman nito ang gusto niyang
mangyari kaya hindi na din siya nilubayan pa ng babae.

Sa pag uwi naman ay sumabay siya sa mararaming estudyanteng naglalakad. 

Pero kahit naman hindi siya tumingin sa paligid ay sure siyang nasa tabi-tabi
lamang si Vlad.

"Hi Mommy!" Dire-diretso akong pumasok sa loob ng apartment namin.

Ni-lock ko agad ang door, mahirap na kasi.

"Oh ang aga mo naman." Nakangiting lumapit si Mommy sakin.

"Mommy need ko kasing mag-aral. May exam na agad kami tomorrow..." Pagdadahilan ko.

"O siya kumain ka muna... kamusta ang bagong school?" Pinaghanda ako ni mommy ng
merienda.

"Okey lang po. I have new friends na..." Nag-smile ako. Dapat lagi akong happy sa
harapan ni mommy...

Alam ko hindi pa din maka get over si mommy sa mga nangyari...

"Anak patawarin mo sana ako..."

Bigla kong napalingon sa kaniya.

Naka ngiti si mommy subalit malungkot ang mga mata nito. 

"Kung hindi dahil sa akin ay hindi ka mahihirapan ng ganito. Sana'y naroon ka pa sa

dati mong school kasama ng mga kaibigan mo. Sana'y hindi ka nahihirapang mag adjust
ngayon... Hindi sana kayo nagkahiwalay ni Zack."

Tumayo ako at nilapitan siya sabay yakap. "Mommy... okey lang po ako."

Gumanti siya ng yakap sa akin. "Baby ko... patawarin mo sana si mommy."

"Mommy naman! Masaya naman po ako, ang importante po ay magkasama tayong dalawa.
Happy po ako kasi new surroundings at new friends at syempre mas mati-test pa ang
faithfulness ni Zack para sa akin diba? Isa pa sabi niya he can wait naman daw. Mga
bata pa naman po kami at mas importante ang pag-aaral. May mga bago na din naman po
akong mga kaibigan ngayon sa bago kong school! "

Ngumiti siya sa akin at hinagkan ako sa noo. "Napaka swerte ko sa'yo anak."

"At swerte din ako sayo mommy! You're the best mom kaya para sa akin!"

Yumakap ulit ako sa kaniya.

Napatingin ako sa malaki naming bintana sa kitchen.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang lalaking nakasilip doon at matamang
nakatingin sa amin ni mommy.

SI VLAD!

Paano siya nakapasok sa bakuran namin?!

"Bakit anak?" Nagtatakang tanong ni mommy ng makitang bigla akong nabalisa.

"P-po?" tumingin muli ako sa bintana.

WALA NA SIYA...

Namamalikmata lang ba ako?

"W-wala po..." Umiling ako.

Ano bang nangyayari sa akin?

Hanggang sa pagtulog niya ay hindi mawala sa isip niya ang Vlad na 'yon!

"Ahhhh!!! What are you doing to me?!!!" inis na pinagsusuntok ko ang unan.

Hindi siya dapat nag iisip ng ibang lalaki dahil unang-una sa lahat ay may
boyfriend na siya!  
Kawawa naman si Zack na umaasa sa kaniya diba?

SA kakaisip sa Vlad na 'yon pumasok tuloy siyang may malaking eyebag kinabukasan.

"Hey what happened to you huh?" Nakatawang lumapit sa kaniya si Kat-Kat.

"Di ako nakatulog ng maayos kagabi..." Nakalabing sagot ko.

"Si Fafa Vlad ano?" Pambubuska ng babae. Kinurot pa siya nito sa tagiliran.

"Ouchness! Hindi noh! Why should I think of him in the first place?!"

"Really? Eh bakit kanina ka pa linga ng linga diyan? You're looking for him arent
you?" Namumungay ang mga mata nito habang nakatingin sa kaniya.

Umingos lamang siya sa makulit na kaibigan.

Ayaw niyang ma-issue sa stalker na baliw na abnormal na parang kabute na lalaking

'yon.

"I'm not looking form him Kat-Kat. May boyfriend na ako!"

"Okey---okey! " Nag hands up pa si Kat-Kat. "Eh nasaan ba ang boyfriend mo huh?
Where is Zack aber? He's not here with you."

"Eh kasi nga naiwan siya sa Sta. Mesa... but nakakatext ko naman siya palagi.
Nagcha-chat din kami at madalas niya akong tinatawagan." Umupo siya sa bench na
kinauupuan din ni Kat-Kat.

Inakbayan siya ng babae. "He's in Sta. Mesa Manila and you're here in Bulakan. Long
distance relationship ang drama?"

"Why? What's wrong in long distance relationship?" tumaas ang kilay ko.

"Have'nt said anything yet my dear Divie..." Dumikwatro si Kat-Kat paharap sa

kaniya.
"I know what's running on your mind Kat... Hindi kami tulad ng ibang LDR diyan. Iba
si Zack, iba din ako... Marunong kaming makuntento."

"Fine..." Ngumiti na lang si Kat-Kat.

...Oo iba sila ni Zack, pero pakiramdam niya kailangan niya pa ng konting
pagkukumbinse sa sarili. Ayaw niyang sirain ang tiwala ni Zack sa kaniya.

Dapat maiwasan niya na ng tuluyan ang Vlad na iyon.

Pero sadyang tini-test siya ng pagkakataon.

Isang beses na nahiwalay siya sa kaibigang si Kat-Kat habang nakaupo siya sa loob
ng classroom. Hindi niyan namalayang lumabas na si Kat at ang siste ay mag isa na
lamang siya sa loob ng room nila.

"Divine."

Si Vlad ang nakita niya sa pag angat ng kaniyang mukha.

 Inilibot niya ang paningin sa buong room and silang dalawa na lamang ang tao doon.

"What are you doing here?" Hindi ko napigilang magtaray.

 Hinila ng binata ang isang upuan at itinapat sa upuan niya bago naupo.

"Divine are you mad at me? " Malungkot ang mga mata nitong nakatitig sa akin kaya
di ko naiwasang makunsesniya.

"Divine..." Ulit nito. "May nagawa ba akong masama sayo? Bakit mo ako iniiwasan?
Alam mo bang nasasaktan na ako sa pag iwas mo sa akin? Gusto ko lang naman na
maging malapit sayo..."

"At bakit?" Tanong ko.

"Matagal ko ng gustong mapalapit sayo... Matagal na matagal na Divine." Seryosong

sabi nito na bigla na lamang kinuha ang kamay niyang nakapatong sa arm chair.

Pakiramdam niya ay may tumawid na kuryente sa mga palad nito patungo sa mga palad
niya.
"Bakit Vlad?" Naguguluhan ako sa mga sinasabi niya.

 "Matagal na kitang mahal Divine... Isinuko ang lahat para lang sa pagmamahal na
ito. Hindi ko alam kung paano pero gusto kita mula pa noong una kitang makita."
pinisil nito ang mga palad niya.

"Huh?! Last week lang tayo nagkita mahal mo na agad ako? Ano ba pinagti-tripan mo
ba ako?!" INis na tumayo ako at hinila ang mga kamay kong hawak-hawak niya.

"Divine mahal na mahal kita." ulit pa nito.

Sa sobrang asar ko ay nagtatakbo na ako palabas ng classroom.

Dinig ko pa ang sigaw niya na hindi siya titigil hanggat hindi ko din siya
minamahal.

DUH?!

May sapi ata ang isang 'yon.

 "Parang tanga ... baliw-baliwan!" Inis kong bulong.

 Hindi ko na hinanap si Kat basta umuwi na lamang ako sa apartment.

 Nagbeep ang CP ko at agad ko naman iyong tiningnan.

From: Zack ang text message.

Huminga ako ng malalim. Feeling ko kasi pinagtataksilan ko na ang boyfriend ko.

Babe, sori now lang ako nakatext ha. Kakatapos lang ng practice sa basketball eh.
Babe gusto na kitang makita... dadalawin kita diyan sa weekend. I miss u so much
babe.

Napangiti ako ng maluwag sa text ni Zack.

Bigla akong na excite na mag weekend na sana! Siguro pag nakita ko na ulit ang
boyfriend ko ay makakalimutan ko na ang asungot na Vlad na 'yon!

Si Zack ang boyfriend ko at si Zack ang mahal ko. Paulit-ulit kong kinastigo ang
aking rebeldeng utak.

"I miss you more babe." Reply ko agad.

Ipapakilala ko si Zack kay Kat.

Ipapasyal ko din siya dito para makita kami ng Vlad na 'yon!

Namumuo ang mga kabaliwan sa isip ko. Gusto ko ng mayakap ang boyfriend ko!!!

Miss na miss ko na kasi si Zack.

MY PERFECT BF :)

Sino ba kasi ang engot na Vlad na 'yon?

Nakakainis ang presensiya niya! Masyadong cool at masyadong gwapo! Pampam at baliw!
Hindi niya kayang pumantay sa baby Zack ko!

Inuto niya pa ang sarili...

...pero at the end of the day ay si Vlad pa din ang naglalaro sa isip niya.

=================

5. VLAD

IT'S been a long while na ng huli kong makita ang boyfriend kong si Zack...

Miss na miss ko na siya. Gusto kong makita siya ulit para naman bumalik yung dating
pakiramdam na siya lang ang palaging hinahanap ng puso ko. Dapat naman talaga dahil
si Zack ang boyfriend ko.

Pero naapektuhan na iyon ng dahil sa biglang pagsulpot ni Vlad.

Ang parang kabuteng Vlad na iyon!

Ang Vlad na iyon na parang may saltik!

Noong isang araw pa nga ay nakita kong kasama sa mga nakikipagbugbugan sa likod ng
school si Vlad. Hays turn off, hindi gaya ng Zack ko na parang saint sa kabaitan.
Si Vlad palaging madaming nakaka away paano maangas kasi ang dating niya kaya
palagi siyang napapag tripan.

Pero based sa itsura ni Vlad ay hindi ito nade-dehado sa pakikipag away kasi mukha
namang batikan na ito sa pakikipag basag ulo.

Hayss... ilang araw na lang weekends na! Dadalawin na ako ni Zack! I cant wait to
see him again and to hug him ! I miss him so much! :(

Pinindut-pindot ko pa ang CP ko. Looking at his photos in my gallery. Masaya naman

kami... wala kaming problemang dalawa. We are perferct for each other at alam naman
namin ang aming limitations. Zack is truely a gentleman. Responsible din siyang
estudyante at anak, wala na akong hahanapin pa sa kaniya.

Hindi gaya ng Vlad na iyon. Gwapo nga siya pero mukha namang walang gagawing
tama... sa itsura pa lang niya mukha na siyang happy go lucky spoiled brat !
Mukhang totoy na presko! Urgghhh!!! Bakit ko nga ba iniisip ang isang iyon!

Dapat magfocus ako kay Zack!

Si Zack na mabait...

Si Zack na perpekto!

Si Zack na mapagmahal at maunawain.

Si Zack na boyfriend ko!

Hindi ko na namalayang dumidilim na pala pero nakatambay pa din ako sa labas ng

bahay namin. May maliit kasing bench doon na pwedeng tambayan kapag hapon na.

Bihira lang din ang dumadaan sa part na iyon ng kalsada or should I say eskinita
dahil may kasikipan na din naman ang daan. Kaharap namin ay ang mababang parte na
ng lugar na iyon. Sa madaling sabi medyo may kataasan ang lugar namin. Fresh air
dito hindi gaya sa inalisan naming lugar sa Maynila.

Probinsiya na na kasi ang lugar na nalipatan namin.

Ang sarap pagmasdan noong mga bundok na natatanaw ko mula sa aking kinauupuan.
Malawak na pinaghalong brown at green ang natatanaw ko na very soothing sa eyes!
Iyong pakiramdam na maginhawa sa kalooban. May iilang bahay sa baba at ang
kalsadang gawa na sa semento pero lamang pa din ang nature dito.
Imbis na pumasok na sa aming bahay ay pinagpasyahan ko munang magpahangin pa muna
doon. Mag-gagabi na kaya mas lumalamig na ang hangin.

Bigla tuloy sumagi sa isip ko ang mukha ng gwapo kong stalker! Hay...bakit na lagi
na lang siyang sumisingit sa isipan ko!

"Baka sipunin ka."

HA? bigla akong napalingon.

SHOCK! speaking of the devil *_*

"Anong ginagawa mo dito?!" Bigla akong napatayo.

Ngumiti siya at feeling close na umupo sa bench na inuupuan ko kanina. Aba! Aba!
ano bang iniisip ng mokong na 'to!

"Teka, bakit ba bigla ka na lang sumusulpot kung saan-saan ha?!" Inis kong sita sa
kaniya.

Tiningnan niya lang ako tapos ngumiti sa akin. Grabe ha?! Palagi na lang siyang
ganoon. Dinadaan niya lang ako sa ngiti at pananahimik niya. Pinag iisip niya pa
ako lalo!

"Ano bang problema mo ha? Are you crazy?!" Naiinis na talaga ako!

"Bakit ka ba nagagalit ha? Gusto lang naman kitang makasama."

At ayun na naman siya! Yung mukha niyang nagpapa awa! Kokonsensyahin na naman niya
ako!!!

"Pwede ba Vlad! Kung ano man ang trip mo sa buhay ay wag mo akong idamay!" Napataas
na yung boses ko sa sobrang inis.

Actually hindi naman ako naiinis sa kaniya. Mas tama sigurong sabihin na mas
naiinis ako sa sarili ko! Dahil aminin ko man sa hindi ay tuluyan na atang
nakapasok ang tukmol na 'to sa aking sistema! SHET... HINDI ITO TAMA.

Tumayo siya pero malayo sa akin. Nakatingin siya sa kaninang tanawing tinitingnan
ko. Kahit nakatagilid siya ay kita ko pa din ang kalungkutan sa mga mata niya.
Bakit parang mas nasasaktan ako sa pangbabaliwala ko sa kaniya?

"I'm sorry Divine, pero ngayong natagpuan na kita at abot kamay na lamang kita...
Sorry dahil wala na akong balak pakawalan ka pa."

HA? another "HA?" na naman...

"Ano bang problema mo Vlad?" Ayun alsa boses na naman ako!

He paused for a long second before replying

"Divine." Lumingon siya sa akin. Dahil sa madilim na at nakatalikod pa siya sa

papalubog na araw ay hindi ko na makita ang repleksyon sa kaniyang mukha.

Feeling ko nahihilo ako sa pagkakatingin niya sa akin kahit pa di ko naman makita

ng malinaw ang mga mata niya.

"Divine... Mahal kita."

Agad-agad?!

"Pwede ba!"

Bigla kong binuksan ang gate ng apartment namin para pumasok na sana pero pinigilan
niya na naman ako. Muntik pa akong mapatalon sa init ng mga palad niya na nakadaiti
sa aking balat. AGAIN! ang kakaibang pakiramdam na naman na sumasalakay sa akin.

"Vlad may boyfriend na ako. Please lang sana naman tigilan mo na ako. Hindi ko alam
kung bakit mo ito ginagawa pero nakikiusap ako, wag ako..." Sa wakas nasabi ko din
ng kalmado at seryoso infront of him.

Binalot ng kalungkutan ang mukha niya. Hay... parang mas masakit sa akin na
masaktan ko siya. Ano bang pinakain sa akin ng lalaking ito at nagkakaganito ako!

=================

6. Can't Get Him Out Of MY Head :)

"VLAD may boyfriend na ako. Please lang sana naman tigilan mo na ako. Hindi ko alam
kung bakit mo ito ginagawa pero nakikiusap ako, wag ako..." Sa wakas nasabi ko din
ng kalmado at seryoso infront of him.

Binalot ng kalungkutan ang mukha niya. Hay... parang mas masakit sa akin na
masaktan ko siya. Ano bang pinakain sa akin ng lalaking ito at nagkakaganito ako!

Pero walang talab sa kaniya lahat ng mga sinabi ko that night. Tulad ng dati palagi
pa din siyang nasa tabi-tabi.

Minsan nakatunganga sa labas ng room namin at nakatanga sa akin. Minsan naman ay

nasa labas ng bahay namin nakatambay. Para siyang taong walang magawa sa buhay
kundi mag stalk lang sa akin.

"Anak sino ba iyong gwapong binata sa labas? Ilang gabi ko na siyang nakikita na
nasa labas natin ah. Kilala mo ba siya?" Isang gabi ay tanong sa akin ni Mommy.

Kumakain kami noon ng hapunan. Off ni mommy sa call center ngayon kaya kasama ko
siya sa dinner.

"Ah mommy, wag niyo na po siyang pansinin. Siguro may toyo lang ang taong 'yon.
Kulang sa pansin." Sagot ko na tuloy-tuloy pa din sa pagsubo ng kutsara sa aking
bibig.

"Ha? Naku anak... baka naman stalker mo 'yan... alam ba ni Zack yan?" Alalang
tanong ni mommy. Close kasi si mommy kay Zack kaya naman bias ito. Isa pa worried
din siguro siya sa akin.

Umiling naman ako.

"Mommy let's eat na lang po. Mapapagod din ang isang 'yon. Isa pa mommy hindi naman
po masamang tao 'yong si Vlad."

Nakatitig pa din sa mukha ko si mommy. "Are you sure about that huh?" Nakampante na
din si mommy dahil kilala ko naman si Vlad.

Pero hindi niya pa ding naiwasang magtaka.

"Mommy I'll go upstairs na po! Ako na po ang maghuhugas ng plato mamaya kasi naka
online po pala si Zack ngayon. Nasa computer shop lang kasi siya eh." Paalam ko
paano'y bigla namang nagtext si Zack na online siya.

NAGTATAKBO na ako paakyat sa second floor ng apartment namin. Nasa kwarto ko ang
aking personal computer. Agad akong nag log in sa skype account ko para maka chat
si Zack.

*buzz agad siya ng makitang naka OL na ako.

Zack: Hi baby! C2C miss na kita. <3

Smile naman ako. Kakakilig kaya... miss ko na din kasi siya.

Ayun at nagsuklay muna ako bago ko inopen ang cam ko.

Grabe kung pwede ko lang sana siyang hilahin sa loob ng monitor para mayakap ko
siya in person! Sobrang miss na miss ko na talaga kasi ang Zack ko!

He's wearing a blue plain T-shirt at medyo messy yung hair niya but mas lalo lang
'yung nakadagdag sa boyish cute aura ni Zack. Pakiramdam ko nahuhulog yung puso ko
habang tinitingnan si Zack sa monitor ng PC.

"You said you're gonna visit me?" Nakalabi kong tanong.

Magkausap na kami ngayon.

Ngumiti siya sa akin. Parang tumalon yung puso ko dahil sa ngiti niyang yun.
Heaven, nalimutan ko na panandalian ang bagyong dinala ni Vlad sa buhay ko.

"Yes baby, I will come over this Saturday!. Pasyal mo ako ha" Paglalambing niya sa
akin.

"Yes baby! Oh I miss you na po! nag-aaral ka bang mabuti diyan ha?"

Ayun kamustahan to the max kami. Hanggang sa biglang kumulog. Nagulat ako kasi
takot ako sa kulog lalo pa ng kumidlat na din. Pumasok yung liwanag mula sa window
ko sa kwarto.

"Sshh...baby. Wag ka matakot nandito ako." sabi ni Zack.

"Baby! Ang layo mo naman eh." nakasimangot kong sagot.

Ngumiti siiya ng matamis sa akin. Lumabas yung cute pair of dimples niya.

"Umuulan ba diyan?" Tanong ni Zack.

Bigla akong napa isip.

Kanina lang ay maraming bituin sa kalangitan ah? Bakit parang biglang nagkabagyo ng
wala sa oras? Maya-maya pa lamang ay rinig ko na ang malakas na buhos ng ulan.
Nakapagtataka, hindi pa naman tag-ulan diba? Magsa-summer na nga eh at isa pa wala
namang naibalitang bagyo sa T.V.

"Naku baby! Mahina ang connection dito pag may ulan!" Pero huli na wala na ngang
connection.
Nawala na sa kabilang line si Zack.

Grabe saglit lang ay nawala na siya. Nakakalungkot parang sinadyang wag silang
magkausap. Ang saklap naman non, minsan na nga lang di pa sila napagbigyan ng
kalikasan.

Halos nagdadabog kong pinatay ang PC.

Ite-text ko na lang siguro si Zack.

Akmang magti-text na ako ng biglang may pumasok na maliit na liwanag sa loob ng

kwarto ko.

BOOMMMM!!! zzzz....

Parang biglang nilakaran ng kuryente ang buo kong katawan! Bigla ko na lamang
nabitawan ang cellphone ko para lamang makita itong nasusunog na sa sahig.

Manghang nakatitig pa din ako sa celphone ko.

Hindi ako makapaniwala.

Tinamaan ng kidlat ang celphone ko?! Durog na 'yon at nangingitim na ng mawala ang
maliit na apoy na kaninay nakabalot dito.

"Anak anong nangyari?!" Bumukas ang pinto at humahangos na pumasok ang mommy ko.
Alalang niyakap niya ako habang nakatingin na din siya sa celfone ko sa sahig.

"M-mommy..." Naiiyak na gumanti ako ng yakap sa kaniya.

"Anak anong nangyari? Anong nangyari sa celfone mo?" Alalang tanong niya pa din sa
akin.

"Mommy! Tinamaan ng kidlat ang cellphone ko huhuhu..." Umiyak na talaga ako. Hindi
na ako makakabili pa ng cellphone! Ingat na ingat ako sa celfone na 'yon dahil alam
kong wala na kaming pangbili pa ng isa pa noon.

Paano na ang communications nila ni Zack ngayon? Hanggang sa magpaalam na ang mommy
niya ay tulala pa din si Divine. Nawalan na siya ng gana. Nakalimutan na din niya
ang sinabi niya sa mommy niya na siya ang maghuhugas ng pinggan.

"Waaa.... Zack!!!!" Para siyang batang nag-iiyak habang nakasubsob sa kama niya.
Maya-maya ay bigla kong naalala si Vlad.

Umuulan na ng sobrang lakas, kaya malamang ay wala na siya sa labas ng bahay namin.

"I'm sure wala na siya." Tamad na tumayo ako para sumilip sa bintana.

Madilim na sa labas kasi wala namang street lights sa banda sa amin. Malakas ang
buhos ng ulan pero masisinag pa din naman ang kalsada. Parang may tao sa gilid ng
posteng walang ilaw.

Kahit malayo at madilim I'm pretty sure na si Vlad 'yon!

"Oh my! Si Vlad nga!"

Bakit naroroon pa siya?! Bakit tinitiis niya ang ulan? Naguguluhang hinanap ko agad
ang tsinelas ko na pumasok na ata sa ilalim ng aking kama. That stupid man!
Sumisigaw ang isipan ko!

"Mommy yung umbrella!" Kandarapa akong bumaba ng hagdan namin at hinagilap ang
malaki naming payong.

Nagtataka man ay inabot na din sakin ni mommy ang payong niya dahil hindi ko makita
yung payong ko sa pagkataranta.

Diri-diretso ako sa labas ng house namin.

"Vlad?!!!"

Ayun at naroroon pa nga siya sa kinatatayuan niya kanina pa!

Basang-basa na siya ng ulan at useless na kung papayungan ko pa siya diba?! But

pinayungan ko pa din siya. Naka black siyang jacket at black na pants at black na
T-Shirt. All black ang loko! Or color blind lang ako? Anyway madilim kasi sa part
na 'yon.

"Ano bang pumasok sa isip mo at nagpaulan ka dito?!" May halong pag-aalala na din
ang boses ko.

"Atleast..lumabas ka..." May nginig na sa boses ni Vlad.

Waaa... kahit madilim ang gwapo niya pa din. Mas gwapo kasi ngayon wet siya?! Luka-
luka talaga ako...ayun pa talaga ang naisip ko.
"Ano bang drama to ha?" tanong ko ulit. Nilalamig na din ako.

"I just wanna see you..."

"See me? Nakita mo na ako maghapon right? wala ka na ngang ginawa kundi titigan ako
maghapon."

Ngumiti siya sa akin.

Kahit madilim kita ko 'yun. Ang puti kasi ng ipin niya, nakakasilaw! haha. Ang
ganda ng shape ng labi niya, kita ko din yun kahit madilim. Grabe...kanina lang si
Zack ang inaalala ko, pero ngayon na kay Vlad na naman ang buong isipan ko.

"Pumasok ka na sa inyo... baka magkasakit ka pa... uuwi na ako, nakita na kita

e..." sabi niya.

"Ha? Sure ka?" Worried pa din ako kasi kanina pa siya nauulanan dun. Kinapa ko ang
leeg niya. Yes, basa siya pero ang init niya! Para siyang inaapoy ng lagnat.

"Oh my God! May sakit ka?!" Bigla kong sabi.

Parang bigla siyang nanginig dahil sa sinabi ko. Ewan kung namamalikmata ba ako o
ano, nakita ko na parang naging red yung eyes niya!

"Anong nangyayari sa'yo?" Takang tanong ko. Pero umiwas siya sa akin at
nagmamadaling lumakad na palayo.

Anong problema niya? May masama ba sa sinabi ko? Pero nakalayo na si Vlad, kaya
hindi ko na din siya hinabol. Pumasok na din ako sa amin.

"Nakauwi na ba yung kaibigan mo?" Si mommy sinalubong agad ako sa pintuan.

"Opo." Sagot ko. Para akong lantang gulay na bumalik sa kuwarto ko. Hindi pa din
mawala sa isip ko ang itsura ni Vlad na basang-basa ng ulan. Alam ko magkakasakit
siya.

Ewan pero nag-aalala talaga ako para sa kanya :(

=================

7. My First Heart Break

EXPECTED ko ng hindi siya makakapasok today dahil nga sa naulanan siya kagabi. Sure
siyang may sakit ito dahil kagabi ng hinawakan niya si Vlad ay inaapoy na ito ng
lagnat.

"Hi Kat!" Bati ko kay Kat na nauna ng nakaupo sa loob ng classroom. Medyo
tinanghali kasi ako ng gising. Napuyat kasi ako sa pag-iisip tungkol kay Vlad at sa
kondisyon nito.

Saan kaya nakatira si Vlad? Sana madalaw ko man lang siya... kasi nga baka may
sakit nga siya.

"Hoy Divina look at your stalker oh! Nakatanga na naman sa labas." Nakangiting turo
ni Kat-Kat sa labas ng bintana ng room.

Agad naman ang paglingon ko.

Si Vlad!

Wala siyang sakit?

Mukha ngang wala. Nakangiti ito sa akin at kumakaway pa! Gosh! He's so cool
tingnan... kahit malayo ay ang lakas-lakas ng dating nito. Ang linis-linis niya sa
suot niyang puting polo at black slacks na uniform.

Hindi ko napigilan ang sarili ko na gantihan siya ng ngiti. Ewan ko ba, ang landi
ko... parang nakaka hipnotismo kasi ang dating niya. Ang hirap iwasan. Natigil ako
ng biglang lumapit samin ni Kat ang kaklase naming si Zia.

Si Zia ang muse ng school council.

Compared to me ay mas maganda talaga siya, isa pa pala ayos din siya kaya naman
madami talaga ang nagkakagusto sa kaniya. Well I dont care naman, nakikita ko lang
kasi yun kaya ko nasabi. O_O

"Hi Katherine! Hi Divina!" Umupo siya sa bakanteng chair sa harapan namin ni Kat-
kat.

Palihim naman akong siniko ni Kat-Kat.

I knew it from the start na hindi ito gusto ng aking kaibigan. Ayaw niya kay Zia
kasi maarte daw ito. Ngumiti naman ako kay Zia bilang respect sa pagiging
magkaklase namin.

"Ask ko lang Divina. Kaanu-ano mo yung poging laging nakatambay sa labas ng room
natin?" Naka smile na tanong niya sa akin.
"Chismosa..." Bulong ng katabi kong si Kat-Kat.

Of course narinig ko yun pero di ako nagpahalata kay Zia. Ayoko kasi ng gulo.

"Ah..eh..." I dont know what to say.

Ano ko nga ba si Vlad? Alangan namang sabihin kong stalker diba? Kapal naman ng
mukha ko nun.

"Boyfriend mo?" Si Zia ulit. Dumikwatro pa ito sa harapan namin, Showing her long
legs na asset niya kuno!

"H-Ha? Naku hindi ! Hindi siya ang boyfriend ko!" Nabigla kong sabi.

Lumawak ang pagkakangiti ni Zia dahil sa sinabi ko. "Talaga? May boyfriend ka na?
at hindi mo boyfriend ang lalaking yun?"

Ewan pero parang nangingislap ang mga mata ni Zia habang kinakausap ako about Vlad.

"Ha? Ah eh..Oo... Hindi ko siya boyfriend." nakatungo kong sabi. Bakit parang
malungkot ako na hindi ko boyfriend si Vlad?

"Kung ganoon ano mo siya?" Makulit na tanong ulit ni Zia.

"Stalker niya!" Biglang sabat ni Kat-Kat.

Nagulat din ako sa sinabi ni Kat-kat. Huli na para pigilan ko siya kasi nasabi niya
na ang isinumpang "word" na 'yon. Ay naku huli na talagang bawiin yon. Kitang-kita
kong namimilog ang mga mata ni Zia habang nakatingin sa akin. Maya-maya ay bigla
itong tumawa ng nakakaloko. Parang nakaka insulto.

"You like him?" tanong niya ulit sa akin.

"NO. Binasted niya na yun kaya lang kinukulit pa din siya." Si Kat-kat naman ulit.

Hiyang-hiya talaga siya sa mga sinasabi ni Kat-Kat.

"Really?! Kung ganon ayaw mo sa kaniya? Pwede ba akin na lang siya?" Parang tangang
tanong nito.

"Ha?" Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kaniya.

"Ilayo mo yan, sasamain sakin yang babaeng yan." Bulong ni Kat sakin. Natatawa ako
pero pinigil ko na lang ang sarili ko kasi baka maoffend si Zia.

"Alam mo, akala ko nong una eh BF mo siya... Nainsecure pa nga ako sa'yo eh. Ang
haba ng hair mo kasi talagang palagi ka niyang binabantayan dito noh? He's so cool.
Alam mo ba matagal ko na siyang crush! Ang gwapu-gwapo niya at ang lakas ng dating
niya sa akin. Mahilig kasi ako sa mga mysterious guy na may gwapong face! Eeee..."
Kilig-kilig pa si Zia habang nagsasalita.

Nagulat pa ako ng bigla siyang tumayo.

"Hey Divie, from now on we're friends na huh? Magpapakilala muna ako sa kaniya. I'm
glad to know na may boyfriend ka na." Iyon lang at iniwan niya na kami ni Kat-Kat
na nakatanga sa upuan namin.

Nagkatinginan na lamang kami ni Kat-kat pagkatapos. Ayun nga at lumabas na ng

tuluyan si Zia para makipagkilala kay Vlad.

Maya-maya pa ay nakikita ko na silang nagka-kamayang dalawa.

Parang may kumurot sa puso ko ng makita kong naka smile din si Vlad sa haliparot
kong classmate na si Zia.

Maboka si Zia kaya siguradong hindi na nakapalg pa si Vlad sa kadal-dalan ng babae.

Itinuon ko na lang ang pansin sa pagbabasa ng books. Ayoko na munang i-stress ang
sarili ko today, isa pa stressed na nga ako sa pagkasira ng celfone ko kagabi.

Dahil doon di ko na makakatext pa at makakausap si Zack. Nang dahil sa kulog at

kidlat hindi na din nagwo-work ng maayos ang PC sa bahay kaya naman ngayon ay
mukhang manenelikado ang communications nilang dalawa ng boyfriend niya.

Nakakatwa talaga ang nangyari kagabi, para bang sinadya ang lahat...

Nang matapos ang klase ay nagpaiwan ako sa library para sa report ko tomorrow.

Nauna na din si Kat-Kat kasi may gagawin pa daw siya sa bahay nila.

Hindi ko na din nakita pang nakatambay sa labas ng room si Vlad. Siguro nagustuhan
niya na din si Zia. Parang may inis pa akong naramdaman ng maalala ang nakita kong
ngitian nila kanina.

Ibinuhos ko ang oras ko sa pagbabasa ng makita kong nagdi-dilim na sa labas ng

library. Naubos na pala ang oras ko sa pag gawa ng report. Maigi na din yon at
nakalimutan ko panandalian ang Vlad na yon.

Inayos ko muna ang gamit ko bago tuluyan ng lumabas ng library. May mga tao pa sa
ground dahil practice ata ng volleyball kaya naman hindi ako takot magpaiwan sa
school ng ganoon oras kapag friday.

Naglalakad ako sa kahabaan ng pasilyo ng bigla akong mapatigil.

Iyong pakiramdam na para bang may sumusunod sayo?

Napalingon ako at si Vlad ang nakita ko.

"What do you think you're doing huh?! Youre so annoying!!! " Asik ko sa kaniya.

Medyo galit ako dahil na din sa Zia na 'yon kanina. Isa pa bumalik na naman ang
inis ko sa kaniya sa pag-i-stalk niya sa akin.

He smiled and Oh, My! lumitaw na naman ang killer smile na nakakamatay naman
talaga.

Ang gandang lalaki kaya lang parang may tama sa pag-iisip. Maghapon na lang na
walang ginawa kundi ang buntutan siya.

"What's funny?" Pagtataray ko pa. Defense mechanism kumbaga. Naiinis na kasi talaga
ako sa kaniya.

Ang totoo kasi parang tuluyan na akong napo-fall sa kakaibang charm ng lalaking
itech!

"You." Tipid na sagot nito.

Nanlaki ang mga mata ko. AKO? ako daw ang nakakatawa? WTH...

"What?" Halos tumirik na ang mata ko.

"Don't be angry Divine, please..." He pleaded. Lumapit siya sa kinatatayuan ko.

Grabe ang tangkad niya talaga! Nagmistulan akong unano sa tangkad ni Vlad.

Nakakahilo din sa kabanguhan ang amoy ng pabango nito. So masculine... Dumako ang
tingin ko sa mga mata niya. Ipinilig ko ang aking ulo, para kasing nakakahipnotismo
ang mga titig niya sa akin.
"Stop calling me Divine! Wag mo ng pasosyalin ang pangalan ko. DIVINA! That's my
name not DIVINE! understood?"

Bibirahan ko na sana ng alis but... Bigla niya akong hinawakan sa braso.

"Arouchhh!" Na-out of balance ako. Subsob sa dibdib ni Vlad !

"Are you okay?" Malamyos ang boses nito na para bang tumatagos hanggang sa kaluluwa
ko.

Late ko ng naunawaan ang mga nagaganap. Akala ko may tumangay lang sa aking ipo-
ipo... Nawala ako sa kasalukuyan... At ngayo'y nasa bisig na ako ni Vlad. Sa mainit
niyang katawan na nakakatupok...

"Sa akin ka lang Divine..." parang hibang niyang inuulit-ulit ang mga katagang iyon
habang patuloy sa paghalik sa akin.

He was kissing me?!

Naghuhumiyaw ang utak ko! But wala akong magawa... wala... as in WALA.

Nakakabaliw ang halik niya. Tangay na tangay ako...

Hindi gaya ng kiss ni Zack ... ibang-iba.

Iyong mga hawak niya sa akin... parang may kasamang init. Nakakapaso!

His touching my ** !

"Ah..." Humihingal akong lumayo subalit muli niya akong kinabig papalapit.

Ang higpit ng yakap niya sa akin.

"Don't move." He ordered.

Hindi ako makakilos dahil mas malakas siya sa akin.

Ano bang ginawa niya? Bakit ako nababaliw ng ganito sa kaniya?

Gabi-gabi hindi ako makatulog kakaisip sa kung ano bang mahika ang ginamit niya sa
akin para magkaganito ako!
"You're mine..." he said softly to my ears.

Tumingala ako... seryoso ang mukha niya.

Nakakalunod ang mga tingin niya sa akin... pakiramdam ko hindi ako makahinga!

Sabi niya 'kaniya na daw ako?'

"Matututunan mo din akong mahalin... Malapit na malapit na... Mapapasa akin ka..."
Siguradong dagdag pa nito.

No! HINDI PWEDE! May boyfriend na ako at mahal ko siya! Mahal ko si Zack...

"Uuwi na ako..." paos kong sabi.

"Uuwi na tayo..." pagtatama niya.

He smiled at me then hinalikan niya ako ulit. Paulit-ulit.

WALA BANG MGA TAO?

Bakit tila nag-iisa na lamang kami sa lugar na iyon.

Nasaan ang mga tao???

ANG WEIRD.

"Alam ko Divine ang iniisip mo... I can read minds sa pamamagitan lamang ng
paghawak ko sayo alam ko na agad na naguguluhan ka na sa damdamin mo. Alam kong
malapit ka ng maging sa akin ng tuluyan... Hindi ako susuko Divine. Hindi ko na
pahihirapin pa ang sitwasyon. I'll be everything you need, hindi ka magsisisi. "

Titig na titig lamang ako sa kaniya habang sinasabi niya yun.

After noon ay parang sunud-sunuran na ako sa kaniya. Inihatid niya ako sa amin at
hinalikan niya ulit ako bago ako papasukin sa loob. Sabi pa niya ay palagi niya
akong babantayan. Palagi lang daw siyang nasa tabi-tabi para sa akin. Hindi ko alam
kung anong mga nangyayari basta sunod-sunuran lang ako sa lahat ng mga sinasabi
niya.

Sa umaga sinusundo niya ako sa amin at sabay kaming pumapasok. Sa buong maghapon
naman ay tambay lang siya sa labas ng room namin. Pag break time naman ay
hinahatiran niya kami ni Kat-Kat ng kung anu-anong mamahalin at masasarap na
pagkain. Maski si Kat-Kat ay naninibago sa ikinikilos ko.

Para akong puppet.

Maski nga si Zack ay nawala na din sa isipan ko.

Napansin ko din na parang naiirita na sa akin si Zia. Madalas niya na din akong
pagdabugan lately but hindi ko na lang siya pinapansin pa. Minsan pa'y narinig ko
si Zia na may kausap at ako ang pinagkwi-kwentuhan nila...kesyo daw maarte ako eh
easy to get naman daw ako at two timer pa! Alam niya na kasing may BF na ako diba?

Wala na akong pakialam sa kaniya kahit harap-harapan niya pa akong i-talk shit.

Palagi kong nakikitang binubuntutan niya si Vlad, pero naniniwala akong hindi siya
nito papansinin.

Loyal ata sa akin si Vlad noh? ^__^

Hindi pa tapos ang klase ko ay uwing-uwi na ako. Kanina pa ako sumisilip sa bintana
ng classroom namin pero wala doon kahit anino ni Vlad.

Nakakainis. Hinahanap-hanap ko na ang mokong na yon.

Sa mga gantong oras nasanay na akong nakatunganga siya sa labas ng window at

pinagmamasdan ako. Haba ng hair ko noh? Abot hanggang EDSA !

Hays...

Pero ngayon eh nakapagtatakang wala siya!

Alam kong mali at bawal pero masarap talagang gumawa ng mali at magtampisaw sa
bawal hihi. Bigla akong napatawa.

Nilingon ko muna si Kat-Kat at ang mga classmates ko, mahirap na baka mapagkamalan
akong lukaret dito na tumatawa na mag isa.

At nag uwian na nga...

Isang tunog pa lang ng bell nakatayo na ako. Nauna pa ata akong mag goodbye teacher
kesa sa pag goodbye class ng teacher ko.

Excited much lang ang lola niyo ^_______^

Nagtataka naman ang mukha ni Kat habang habol na lang ako ng tingin na palabas ng
room. daig ko pa ang may humahabol eh.

Diretso ako sa gate, dito madalas si Vlad pag hinihintay ako sa uwian. Pero wala
din siya doon?

10 minutes...

another 10 minutes...

Wala pa din siya?

Hanggang sa paunti na ng paunti ang mga estudyante sa loob ng school.

"Hay naku nasaan kaya ang kabuteng yon?" Inis na bumalik ako sa classroom.

Dapat naririto lang siya sa tabi-tabi eh.

"Hi Divie!"

Si Zia ! Nakatayo sa pinto ng classroom.

"Looking for Vlad?" Nakangiting tanong niya sa akin.

Taas agad ang kaliwang kilay ko. The nerve na kausapin ako!

"No." Tanggi ko. "May nakalimutan lang ako sa loob ng room." Papasok sana ako sa
room but hindi siya umalis sa may pintuan, na block niya na yung way ko.

"Hey ano ba?" Sita ko sa kaniya.

"Oh I'm sorry." She smiled at me.

I know naman plastic ang smile niya for me!

"I know kung nasaan si Vlad." Lalo siyang humarang sa daraanan ko. Itinapat niya
ang cellpone niya sa face ko para makita ko ang wallpaper niya.
It's her with Vlad?

"Kasama ko siya kanina kaya hindi ako naka attend sa last subject natin." Kwento pa
nito na pinapakita pa talaga ang picture sa fone niya.

So close ang picture nila ni Vlad. Kung titingnan pa nga ay parang sweet couple
silang dalawa ni Zia.

"You know what Divz, sayang si Vlad. Sinayang mo siya! He's so handsome at ang cool
niya... pero tinataboy mo naman siya. Nagpapakipot ka sa kaniya iyon naman pala ay
gusto mo din naman siya. Siya ang ideal boyfriend ko! So cool... anyway thanks to
you sa pagbasted mo sa kaniya because now he's all mine na!"

Lalong nagsalubong ang kilay ko. Bruhildang Zia na 'to! Anong tingin niya kay
Vlad ? bagay na pwedeng angkinin?

"I dont know what you're saying Zia." Pinakalma ko ang boses ko.

"Deny it... it's okey sa katulad mong may boyfriend na." Humagikhik pa ang babae.
"napansin mo hindi ka na niya ini-stalk ngayon? Busy na kasi siya sa akin ngayon
eh. Sinasabi ko 'to dahil in case na manibago ka at ikaw naman ang maghabol sa
kaniya diba."

"Uuwi na ako." Naiinis na talaga ako kaya naglakad na ako palayo kay Zia.

 "He's a damn good kisser! " Pahabol niya.

Nagpantig naman ang tainga ko sa sinabi niyang 'yon. Hindi ko na pinahalatang

apektado ako pero unti-unti ng bumibilis ang hakbang ng mga paa ko palayo sa
classroom.

Hinalikan siya ni Vlad?

Kagaya ng mga halik niya sa akin? May ibang babae pa palang nakakaranas ng halik
niya?! 

Ano bang akala ni Vlad? Na lahat ng babae pwede nitong paikutin sa mga palad niya?

Tuloy-tuloy ang lakad ko na hindi ko na nga nakikita ang daan dahil sa mga luhang
nakabalong sa mga mata ko. Bakit ba ako na hurt sa mga sinabi ni Zia? Bakit ba
ganito ang nangyayari sa akin? Bakit ako apektado ? Diba nga at dapat pa akong
matuwa dahil hindi na ako ang apple of the eye ng baliw na 'yon?

Sa paglalakad ko hindi ko napansin na may kasalubong ako.

"Ahhhg!" Bangga ako sa kaniya.

"Divine?"

Kahit hindi ako tumingala ay kilala ko ang boses na 'yon!

"Umalis ka sa daraanan ko..." May tigas ang pagkaka-utos ko sa kaniya.

"May problema ba Divine?"

He lifted my chin up so I had to look at him.

"May pakialam ka ba kung meron man?" I said sarcastically. He frowned at me na

bigla naman akong naawa na naman sa paawa effect niyang 'yon.

"I know what's running on your mind." Malungkot na sabi nito.

Yeah right. Hindi niya kayang magsinungaling kay Vlad, totoo nga ata ang sabi
nitong nakakabasa ito ng isip ng isang tao once na mahawakan niya lamang ito.

"It's about Zia? Please let's me explain about it Divine." Seryosong pakiusap niya
sa akin.

"Did you kiss her?" Tanong ko na titig na titig sa kaniya. Ayokong palampasin ang
kahit na ano mang reaksyon na makikita ko sa mukha niya.

Matagal na katahimikan.

"I know I've hurt you." He whispered.

Ayoko na siyang pakinggan. Ang sakit kasi... ang sakit-sakit. Hindi sapat kahit pa
mag sorry siya sa akin!

"Uuwi na ako..." I said slowly. Gusto ko na talaga kasing umuwi.

"Divine..." Hinawakan niya ako sa balikat.

WALA AKONG KARAPATAN !

PERO NAGSE-SELOS AKO! SELOS NA SELOS AKO!

I didn't give him the chance to explain dahil sa ayoko ng ipagkanulo na naman ako
ng damdamin kong napaka suwail sakin. I turned around and tried to walk away. Panic
was written all over his face as he quickly followed me.

"Mali ka ng iniisip Divine. Ikaw lang ang mahal ko... Ikaw lang." Pigil niya sa
braso ko at iniharap niya ako sa kaniya. Parang batang hinawakan niya ako sa aking
mukha at nagmamakaawa na pakinggan ko siya. Pero sarado na ang isip ko.

"It's about what you do. Not what you say." Inalis ko ang kamay niya sa mukha ko.
"Ilan ba kaming pinaglalaruan mo ha?!" Di ko na napigil ang pagpatak ng mga luha sa
mga mata ko.

"Divine... Nagkakamali ka ng iniisip sa amin ni Zia." Hinawakan niya ulit ako sa

magkabilang balikat. Sobrang magkalapit na naman ang mga katawan naming dalawa. "Si
Zia, hindi ko alam kung bakit niya ginawa iyon. Ikaw ang mahal ko at nagsasabi ako
ng totoo. Hindi ko kayang lokohin ka. Totoo ang mga sinasabi ko Divine please
believe me. Totoo ako sayo."

Ngumiti ako ng mapait. Galit na ako. Sarado na ang tainga ko pati na ang utak ko.
"Maniniwala lang akong honest ka kung aaminin mong sinungaling ka."

"Divine naman..." Nauubusan na ng pag-asa ang itsura niya ngayon habang nakatingin
sa akin.

"Niloloko mo lang ako Vlad. Sa umpisa pa lang niloloko mo na ako! Isa 'tong
malaking kalokohan and hindi ko alam bakit hinahayaan ko pang magpatuloy ito. Hindi
mo din kailangang mag explain sa akin because I'm not your girlfriend naman.
Napakalaki kong tanga Vlad dahil nagpadala ako sayo... To the point na niloloko ko
na ang boyfriend ko." This time hindi na ako nagpa-pigil.

Itinulak ko siya at tsaka ako tumakbo palayo.

 === hanggang dito muna :)

Sa mga next chapters po hindi ko na i-visible sa lahat kasi po may contain na

siyang for adult only :) Na-inspire po ako sa pag gawa ng story na 'to, u can
follow me po to read the next chapts :)

Comment po kayu..hehe pa-vote na din! hindi yan snob hehe naging busy lang ako
nitong mga nakaraang araw hehe Thanks for reading! Muahpsx!

=================

8. So Sorry Zack
As usual... it's all in Divina's POV 

DI KO alam kung paano ako nakauwi... Basta tumatakbo lang ako ng makarating sa
tapat ng apartment namin.  

Alam ko wala akong karapatang magselos kay Zia at kay Vlad.

Hindi ko BF si Vlad in the first place but binigyan niya ako ng dahilan na
magkaganito ,dahil na din sa mga binitawan niyang matatamis na salita sakin. Oo
pinagtataksilan ko na si Zack ! Pinagtataksilan ko na ang boyfriend ko na tapat na
nagmamahal sakin!

Si Vlad... sabi niya mahal niya ako. Dahil sa kaniya nagulo ang buhay ko! Nagulo
ang tahimik kong mundo pero iyon pala niloloko niya lang ako.

 Inayos ko muna yung sarili ko bago pumasok sa loob.

Di na ako nakapag bless kay mommy. She's preparing to leave ng madatnan ko siya.

"Baby I'll go ahead na ha? Kumain ka na dyan, nakapagluto na ako." She said habang
inaayos yung mga dadalhin niya.

I just smiled at her.

DUMIRETSO na ako sa kwarto ko. Subsob agad ako sa kama para doon ibuhos ang sama ng
loob na nadarama ko. Masakit kasi... sobrang sakit.

Siguro nga mahal ko na ang salbaheng Vlad na yon. T_T

I'm sorry Zack...

Cry...

Cry...
Cry...

Basang-basa na ang unan ko dahil sa walang patid kong pag iyak.

Kasi dahil sa mga pinapakita niya at sinasabi ay na fall na ako ng tuluyan...

Tapos... tapos ganito lang pala? Para mauntog ako sa sahig at malaman kong
napakalaki kong TANGA ?

Marami-rami na din ang nailuluha ko...mabuti na lang hindi ako napansin ni mommy.
May pasok sa work ngayon si Mommy kaya malamang paalis na siya sa mga oras na ito.
Nag apply kasi siya sa isang call center company kaya pang gabi siya at bukas pa
ang uwi niya.

Medyo namimigat na ang mga mata ko. Antok na din ako dahil sa kaka iyak ko.

Naramdaman ko na lumundo yung kama. Ah siguro si mommy to... magu-goodbye kiss yata
siya sa akin. Hinintay kong yumuko siya para halikan ako, pero siyempre tulog-
tulugan pa din muna ako. Ayoko na makita niya akong umiiyak eh.

Ilang segundo pa ang lumipas pero wala siyang ginawa. Nakiramdam pa ako, nakaupo
lang siya sa gilid ng kama ko?

"M-mommy?" I said in a very low voice. Medyo paos na din ako sa kakaiyak kasi nga
sinipon na din ako.

Walang sagot si mommy...

Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko sabay upo sa kama.

Hindi si mommy ang kasama ko sa room ko!

dub..dub..dub... ANG LAKAS NG KABOG NG DIBDIB KO !

Sa gulat muntik na akong mapasigaw but maagap niyang tinakpan ang bibig ko.

"Shhhh!!!" Saway niya sa akin.

It was Vlad !

Anong ginagawa niya sa kwarto ko?!!!

At paano siya nakapasok sa bahay namin???

"What the hell are you doing here?" Nang bitawan niya ako. Lumayo ako sa kaniya
pero lumapit naman siya sa akin.

Umusod ako papunta sa headboard ng kama.

"Paano ka nakapasok dito?" Tanong ko sa kaniya habang umuusod palayo sa kaniya.

Titig na titig siya sakin. Parang gusto kong malusaw!

"Lumayo ka sakin..." BIgla kasi akong nakaramdam ng takot sa klase ng pagkakatitig

niya sa akin.

"Divine..." His voice was choked.

Ewan kung paano nangyari pero bigla na lamang namatay ang ilaw.

Ang dilim at hindi ko na siya makita. Sakto pa kasi na nakatakip na yung kurtina sa
bintana kaya't hindi makapasok ang liwanag mula sa buwan.

Parang may bumalik sa alaala ko...

Yung lalaki sa panaginip ko? Siya ba si Vlad?

Naramdaman ko yung init ng hininga niyang nasa tapat na ng mukha ko... Ibig sabihin
magkalapit na magkalapit na kami ngayon...

Amoy na amoy ko ang mabangong hiningang nagmumula sa kaniya.

I hated the way his smell calmed the hell in me.

How I wished that I could see his face in the dark.

"Divine..." He whispered.

Wala akong masabi. Nanginginig ang buong katawan ko. Dalawa na lamang kami sa bahay
kasi umalis na malamang si mommy sa mga oras na ito. Nasa kwarto pa kaming dalawa
ngayon.

"Mahal na mahal kita Divine." Ayun na naman ang mga matatamis na salita.
"Vlad may boyfriend na ako..."

"Higit ang pagmamahal na kaya kong ibigay sayo kesa sa kaniya Divine. Hindi ako
papayag na mapaunta ka sa kaniya..."

"Bakit mo ba sinasabi ang mga yan Vlad?"

"Hayaan mo akong mahalin ka... " Yun lang ang huling sinabi niya at tinawid niya na
ang pagitan naming dalawa.

Hinalikan niya ako.

Niyakap niya ako ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit. Ang init-init ng katawan niya
na parang nagliliyab. Ang lambot ng lips niya na nakalapat sa lips ko... Yung
pakiramdam na para kang lalagnatin.

Tinulak ko siya. Gusto kong magkaliwanagan kami once and for all.

"Ano ba talaga ang gusto mo sa akin?" I questioned him.

Pilit kong sinisinag sa dilim ang mukha niya.

"Ikaw ang gusto ko Divine. Ikaw... ang kabuuhan mo. Gusto kong maging akin ka."
Sagot niya.

Nalungkot ako sa sagot niyang yun. "Ang katawan ko ba?" Tanong ko ulit.

"No my love... Hindi lang ang katawan mo ang gusto kong angkinin kundi pati na din
ang puso at kaluluwa mo. Gusto kong mapasa akin ang buong IKAW."

Naguguluhan ako sa mga sinasabi niya.

"Alam ko na mahirap intindihin sa ngayon Divine. Alam ko naguguluhan ka... but in

time mauunawaan mo din ang mga sinasabi ko sayo. Matagal na akong naghihintay na
makasama ka, matagal na akong nahihirapang mahalin ka mula sa malayo... Ngayon abot
kamay na kita kaya hindi ko na hahayaang mawala ka sa akin." Hinawakan niya ang
mukha ko.

Alam ko hahalikan niya na naman ako. Pero hindi ako umiwas. Hindi ko maipaliwanag
ang kakaibang damdaming lumulukob sa akin. Gusto kong laging nadarama ang mga labi
niya sa mga labi ko.

Yung halik niya na nakakatupok ng katinuan.

Divie stop him! My inner voice was yelling at me but I could'nt seem to find the
strength to do anything...but to kiss him back.

Bumaba yung mga halik na yun hanggang sa leeg ko.

His touch made me feel so warm inside.

Naramdaman ko na lang na itinataas na ni Vlad ang suot kong T-Shirt.

"Vlad..." Napa singhap ako sa kakaibang sensasyon.

MALI ... MALI... MALI...

Sumisigaw ang isipan ko.

"Vlad umalis ka na..." I pleaded. "Ayokong lokohin ang boyfriend ko..."

"Ako na ang mahal mo Divine... You love me and you just don't know it yet..." He
said between kisses.

Totoo ba? 

Mahal ko na siya?

Hinila niya ako palapit sa kaniya. I was shivering under his touch.

Hindi ko na kontrolado ang nararamdaman ko.

Naramdaman kong basa ang kaniyang pisngi ng magkadikit kami. Kinapa ko ang mukha
niya... Vlad is crying?

Ayoko ng matapos ang oras na yun.

I know... I WANTED HIM.

I didn't speak, I didn't ask about the tears.

I just knew at that moment that I loved him.

That I would do whatever I had to do to keep him.

"Divine..." bulong niya sa tainga ko. Itinulak niya ako pahiga sa kama at tsaka
siya umibabaw sa akin.

"Vlad..." napapikit ako ng maramdaman ang bigat niyang nakadagan sa nakalatag kong
katawan.

"I want you..." Biglang kumidlat kaya't nakita ko ang mukha niya sa sandaling
liwanag na tumama sa kaniyang mukha.

Ang mga mata niya...punong-puno ng pagnanasa.

Nakakatakot...

Pero imbes na matakot ay nanahimik na lamang ako.

Naghihintay sa mga susunod niya pang gagawin.

I'm sorry Zack...

============================================

A/N: 

Only followers/fan can read the next chapter. Hope you understand guys! It's
restricted by wattpad due to some sex scenes that's not suitable for the young
readers!

Kids can skip it, it wont affect the story so you can still catch up! 

for those 16 up you can follow me and proceed reading to the nex chapter! enjoy :p

=================

9. Giving Up My Everything

A/N: Thanks for following ! Muahpsx! ---

===========================================

ANG sarap ng mga halik ni Vlad...

Nakakahilo!

Pakiramdam ko umiikot ang buo kong mundo.

Iba sa halik ni Zack !

Ibang-iba... I can tell.

"Ahhh... Vlad ..." Humihingal akong lumayo sa kaniya.

As if naman makakalayo ako diba?

I refused to believe that this was happening. Siguro magandang panaginip lang
ito...

"Don't fight it..." His voice was so damn sexy.

Mas bumigat ang pagkakadagan niya sa akin.

French kiss kami. Matagal... makapugtong hiniga!

"Ahhhhh..." Napa ungol talaga ako after.

"I want you..." paulit-ulit siya while kissing my neck.

The next na ginawa niya is touching my legs paakyat sa dulo ng maiksi kong shorts.

Hindi ko siya pinipigilan. Ayoko din siyang tumigil...

Humihiyaw ang isipan ko... bata pa ako... hindi ko dapat ito ginagawa... pero
nababaliw na talaga ako kay Vlad... baliw na baliw na ako... !

Umuulan na sa labas at patuloy ang pag kulog at pagkidlat. Sa bawat pagkidlat at

bawat liwanag na tumatagos sa kurtina ay naliliwanagan ang itsura ni Vlad.

Napaka perpekto ng mukha at katawan niya. Nakaluhod siya sa harapan ko habang

hinuhubad ang suot niyang pantalon. Wala na siyang damit pang itaas at kitang-kita
ko na ang nakahubad niyang upper body!

Sinubukan kong wag tumingin pero para bang may humihila sa aking titigan ko siya.

Unti-unti ko ng nasasanay ang mga mata ko sa dilim. I really love his eyes, the
were so deep.

Inalis niya na ang pants niya at brief na lang ang suot niya ngayon.

Now mas ramdam ko na ang katawan niya...ang init na tumatama sa balat ko.

Inalis niya na din ang suot kong T-Shirt at pati na din ang bra na suot-suot ko. Im
totally naked na sa harapan niya while hinihila niya na din ang shorts ko pababa sa
aking tuhod with my underwear.

Anyways... madilim naman.

Alerto ako sa bawat pagkidlat. Ayokong makita niya akong nakahubad... Nakakahiya!

He caress my breast while kissing me on the lips.

"I love you Divine..." patuloy siya sa paglamas sa dibdib ko. Grabe parang gusto ko
ng himatayin sa ginagawa niya sa akin.

Maya-maya lang ay bumababa na yung ulo niya. Mula sa leeg ko ,sa dibdib hanggang sa
tiyan... Nilaro-laro ng dila niya yung pusod ko. Napaliyad pa nga ako dahil sa
ginagawa niyang yun. Yung left hand niya nasa kabilang dibdib ko then the other one
is nasa pagitan ng legs ko...
He touch my .... kissing me there... halos manigas ako ng paghiwalayin niya yung
dalawang legs ko. Tinulak ko siya pero masyado siyang malakas

'Ah... Vlad...' nangangatog na ang mga tuhod ko sa tense.

Tapos maya-maya lang nasa ibaba ko na ang mga labi niya. His kissing me again sa
part na pinaka iingatan ko. OH HOW DARE THIS MAN?! Bakit niya ito ginagawa ?

 Kahit pa yata anong pigil ko ay hindi siya magpapa awat. Pabalik-balik yung dila
niya sa part na yun. Sumasabay din yung isang daliri niya. Maya-maya pa ulit ay
bumabangon na siya. Feeling ko basang-basa na ako!

"You're so beautiful my love..." sabi pa niya.

"So pure..."

"So innocent..."

Dumagan siya ulit sa akin ilang segundo lang ang nakalipas.

Halos nakabukaka na ako sa harapan niya tapos tyaka siya sumampa sa akin. Hinalikan
niya ulit ako sa mga labi ko tapos itinaas niya yung dalawang kamay ko pataas.

"Ah...Masakit Vlad...!!!" Napasigaw na ako. Buti na lang at malakas ang buhos ng

ulan sa labas at wala kaming kasamang iba sa bahay.

Parang napupunit yung ilalim ko dahil sa ginagawa niya sa akin!

"I want to be a part of you..." Mahinang sabi niya pa.

I could feel his... right now... nagpupumilit pumasok sa kaloob-looban ko!

Ang sakit !

Tuluyan na akong napaiyak dahil sa kakaibang sakit na sumusugat sa pagkababae ko.

Siya ang unang nakagawa nito sa akin... dahil kahit kailan hindi pa ito ginawa ni
Zack!

HE started pumping na kulang na lang masira yung kama ko.

Pabalik-balik siya sa loob ko at sunod-sunod yung ulos na ginawa niya. Ang higpit
din ng kapit niya sa akin na para bang tatakas ako.

Pawisan na kami pareho. Wala na akong nagawa kundi umiyak.

Nang magsawa siya sa posisyon namin ay hinila niya ako at pinatalikod sa kaniya
tsaka niya muling ipinasok ang matigas na bagay na yun sa akin...

Grabe na talaga... Feeling ko inaapoy na kami ng lagnat pareho! Iba-ibang paraan...

matagal...

Niyakap niya ako ng mahigpit na mahigpit.

Damang-dama ko ang panginginig ng katawan niya na parang nangingisay at pagkatapos

ay energetic na naman siya.

"Ahhhh... Divine... Akin ka lang..." Hibang na hibang ang pagkakasabi niya sa

pangalan ko.

Sinamba niya ako mula ulo hanggang paa.

Lahat na yata ng parte ng katawan ko nahalikan niya na...

 After noon akala ko tapos na... pero hindi pa pala...

Inulit niya pa ng paulit-ulit.

Hindi siya napagod sa pag angkin sa katawan ko.

HALOS lantang gulay na ako pero patuloy pa din siya sa mga gusto niyang gawin sa
akin.

Hindi ko alam bakit ba nangyari ang mga yon?!

Bakit hinayaan ko!

Pagod na pagod ako pagkatapos.

Hindi ko na alam kung ano pa ang mga nangyari after noon... tuluyan na kasi akong
nakatulog. Ang huli ko lang na naaalala ay yung hinahalikan niya ako sa pisngi at
paulit-ulit niyang sinasabing kaniya lang daw ako.

MATAAS na ang sikat ng araw ng magising ako kinabukasan.

Diretso bangon ako!

 OMG!

Naalala ko parating na si mommy!

Masakit ang katawan ko pero pinilit ko pa ding maupo sa kama. Nakahubad ako sa
ilalim ng kumot at gulo-gulo yung kama ko.

Naalala ko ang nangyari kagabi... hindi yun panaginip.!

A spiral of confused emotions washed over me.

Bakit nangyari yon?

Totoo na may nangyari sa kanila ni Vlad kagabi!

Inikot ang paningin sa paligid... pero wala si Vlad!

Wala kahit anino niya sa kwarto!

Napatingin ako sa stain na nasa kama ko. It was my blood... yung namuong mantsa ng
dugo..

That was my virginity...

Dahil doon napaiyak na naman ako.

Naisuko ko sa isang taong hindi ko pa naman lubos na kilala ang pagkababae ko...
I'm so cheap!

Kahit masakit ang bewang ko at ang mga binti ko ay pinilit kong makatayo. Ni hindi
ko pala kaya pang maglakad ng tuwid. Nasobrahan ata ako lalo pa at first time ko
lang yun...

Nasaan na kaya ang lalaking yun?

Nilinis ko muna ang kwarto ko at naligo pagkatapos. Nilabhan ko din ang sapin at
kumot sa kama ko kasi baka makita ni mommy malintikan pa ako!

Dumiretso ako sa kusina para maghanda ng almusal para sa amin ni mommy kasi for
sure gutom na din siya pagdating niya from her work.

Hayyyy grabeee... ginutom talaga ako. Nauna na akong kumain, pakiramdam ko pagod na
pagod ako at galing sa gyera!

DINGDONGGG!

"Mommy!" Iika-ika akong pumunta sa main door.

Paano ko kaya haharapin si mommy?

Binigo ko siya :(

I'll keep it a secret dahil ayoko masaktan ang mommy ko...

Huminga muna ako ng malalim bago pihitin ang seradura ng pinto.

Ikot...

Hila...

Bukas...

"Good morning baby!"

Nakangiting lalaki na may dala ng pumpon ng mga puting roses ang napagbuksan ko.

 "Z- Zack ..? ! "

 OO NGA PALA.... Sabado ngayon!

Araw ng pagdalaw niya sa akin...

Araw ng pagdalaw sa akin ng boyfriend ko...

"Zack!!!" Tumakbo ako payakap sa kaniya...

Subsob sa kaniyang dibdib, hindi ko na napigilang umiyak...

"Shhh.... baby... tahan na... nandito na ako... I miss you baby..." sabi ni Zack
habang hinihimas yung likod ko.

ANG SAMA-SAMA KO!

===============================

That's all for now! Hey vote if you read and like this part. :-)

=================

THE CAST

PPSSSS: Arigato Gozaimasu' ! ^_^

J A M I L L E F U M A H

=================

10. I Cheated

[A/N: See the Photo banner for this chapter ---> ]

"Z-ZACK!"

Yes si Zack nga ang nasa harapan ko sa mga oras na 'to...

 Inubos ko ang luha ko habang nakayakap sa kaniya.

 T_T

Pinagtaksilan ko siya.
Ang sama-sama ko! Masama akong girlfriend! Masama akong babae!

Hindi ko pwedeng isisi lang kay Vlad ang nangyari samin kasi hindi naman mangyayari
yun kung hindi ko din ginusto!

Ang landi ko!

"Shhh...Tahan na mahal." hinagod niya yung likod ko trying to make me calm.

 "Na-miss lang kita..." Sagot ko habang pinupunasan yung luha ko.

Namiss ko naman talaga siya eh.

Pero higit pa doon yung reason bakit ako umiiyak. Ang dumi-dumi ko na pero
nakayakap pa din ako sa taong naging tapat sa pagmamahal niya sa akin.

Ngumiti si Zack sabay kiss sa noo ko. Ganoon talaga siya sa akin. He respects me
kasi kaya ganoon. Iki-kiss niya lang ako sa lips kapag iyong talagang pumayag na
ako at tipong dalang-dala na kami ng moments namin.

Bihira ding mangyari yun.

Okay naman sa kaniya.

Basta daw makasama niya ako ay okey na siya.

Nakaka-konsensiya.

In just 3 weeks pinagtaksilan ko na agad siya. If only he would know.

"T-tara..." Yaya ko sa kaniya sa loob. Nauna na ako sa loob at hinintay ko na

lamang na sumunod siya sa akin.

Nahihiya ako sa kaniya pati na din sa sarili ko.

 "Nice place." Komento ni Zack habang iginagala ang paningin sa loob ng apartment
namin.

 Nginitian ko siya ng tipid then tinuro ko yung maliit naming sofa.

"Dito ka muna Zack. I'll prepare something to eat sa kitchen huh?" Paalam ko.

 Di ko na kasi matagalan ang mga tingin niya. Feeling ko any moment bibigay na
ako... T_T

"Feel at home..." huling sabi ko bago iwan siya sa sala.

 Doon ako sa kusina nag-iiyak... sa harapan ng sink. Pag hindi ko ito ilabas dito
baka doon pa sa harapan ni Zack ako sumabog. Yung emotions ko parang hindi ko na
kayang i-control.

I can't look in his eyes.

Naghilamos ako after at inayos ko ang sarili ko.

Nagpakulo ako ng tubig for the coffee at ipinagtimpla ko siya. Parating na din si
mommy kaya dapat maging okey na ako.

 "Hi..." I manage a fake smile infront of my boyfriend.

Ayokong maramdaman niyang kakaiba ako ngayon. Inilapag ko yung tray na may lamang
tinapay at palaman.

"Wait babalikan ko yung kape mo." Pamali-mali na ang kilos ko. Nakalimutan ko pa
yung kapeng tinimpla ko sa kusina.

 "Sige lang." Naka smile niyang sabi habang nakasandal sa sandalan ng aming sofa.

He looked tired. Siguro madaling araw pa siya umalis sa maynila para lamang maagang
makarating sa amin. Well, quality time nga daw diba? So susulitin namin ang
weekends together. Dapat talaga maging okey na ako para hindi naman masayang ang
effort niya.

 ERASE VLAD !

ERASE!

ERASE!

I hate you Vlad... may araw ka din sa akin. T_T

"Coffee..." umupo ako sa tabi niya. Kesa sa harapan niya mas maganda ng ganito
atleast hindi ko kailangang salubungin ang mga tingin niya sa akin.

 Umakbay siya sa akin then inihilig niya yung ulo niya sa shoulder ko.

"Baby... I miss you po." Bulong niya sa akin.

 Ikiniling ko ang ulo ko sa ulo niya. Naiiyak na naman ako. ARTE.

 "Uhmm... kape ka na muna. Sure , hindi ka pa nag aalmusal eh." Itinulak ko siyang
konti. I saw his face na medyo nalungkot.

 "Hindi mo na ako ni-reply last time..."

 Naalala ko yung nangyari sa CP ko.

"Naku Zack! Nasira yung CP ko tapos sira din net connection namin ngayon... Di pa
naasikaso ni mommy yung net kasi medyo gipit pa kami ngayon..." Paliwanag ko.

"Wala ka ng phone?" Ulit niya.

 "Uhmm...Uhmmm.." tango ko.

 "Grabe nagsabay pa ang net at CP mo." Nalungkot na naman yung face niya. Maya-maya
ay kinuha nito ang sariling CP sa bulsa ng suot nitong jacket.

"Here." Inilagay niya sa palad ko yung CP niyang samsung s3.

"Ha?" Taka naman ako. Hindi ko tinanggap yung CP niya pero ipinilit niya pa din yun
sa akin.

"Sayo na yan para may contact pa din tayo." He smiled at me then pinisil yung
pisngi ko.

"Wala ka ng CP...baka pagalitan ka ng daddy mo."

"Wag ka mag-alala sakin. Ang importante may Cp ka na at mako-contact na kita. Smile
ka na baby."

 WAAAA nakakakonsensiya talaga.

"S-salamat Zack." Yumakap ako sa kaniya.

"I love you Divie... Miss na miss na talaga kita baby." Yumakap din siya sakin.

"Darating na pala si mommy." Off the topic na sabi ko. "Call center agent na siya
ngayon at pang gabi kasi siya." Umusod ako kaunti palayo.

"Ah..miss ko na din si tita. Mukhang okay naman kayo dito."

 "Ah oo naman. Mura lang ang upa namin dito pero maganda na at ayos na sa aming
dalawa. Mura kasi dito sa province eh."

 "Ipasyal mo ako ha?" Paglalambing ni Zack sakin.

 "Oo naman. Later pag nandito na si mommy igagala kita doon sa burol. Maganda doon
at malapit lang dito. Sa ngayon pahinga ka muna dahil medyo malayo ang byinahe mo."
Sabi ko sa kaniya, ipapakilala ko din pala siya kay Kat-Kat.

May kalapitan lang kasi ang lugar nila Kat-Kat sa amin kaya pwedeng-pwede kaming
pumunta doon ni Zack mamaya kahit lakarin lang namin para makapasyal na din si
Zack.

DUMATING na nga si mommy habang nagku-kwentuhan kami ni Zack sa sala.

Tiwala si mommy kay Zack at alam nitong mabait at matinong lalaki ang boyfriend ko
kaya talaga namang okey lang sa kaniya na ipagkatiwala ako kay Zack. Hindi ako
niligawan ni Zack sa kalye o sa tabi-tabi lang at iyon ang nagustuhan ni
mommy dito. Disente niya akong niligawan ng ilang buwan sa bahay namin at nangako
siya kay mommy na igagalang ako at hindi lolokohin.
"Hijo! I'm happy to see you." Nakipag beso-beso naman si Zack kay mommy.

"Dinalaw ko po si Divie. Tita may dala po akong mga fruits at chocolates diyan para
sa inyo ni Divie."

"Naku napaka sweet mo talaga Zack. Salamat ha? Oh paano Zack hindi na muna ako
sasabay sa inyo na kumain kasi pagod na talaga ako." tinungo na ng ginang ang
hagdan bago lumingon ulit.

"Divina asikasuhin mo ang bisita mo ha. Magpapahinga na muna ako medyo busog pa
naman ako." Paalam nito.

"Ah sige po mommy..." Sagot ko kahit medyo naawa na ako kay mommy kasi alam ko
namang pagod talaga ito dahil mahirap magtrabaho sa gabi.

 Hinawakan ako sa balikat ni Zack.

"You are really a good daughter Divina." Nakangiti niyang sabi.

"Ako na lang ang meron siya." I muttered.

"At nandito ako para sa inyo... Para sayo." He said in a very serious tone of
voice.

"S-salamat Zack..."

AFTER naming kumain ng lunch ay tinulungan niya pa akong maghugas ng plato at

maglinis sa kusina. Tamang kulitan at harutan pero iniwasan naming makalikha ng
ingay kasi baka magising si mommy.

Medyo okey na din ang pakiramdam ng katawan ko iyon nga lamang ay may mga
pagkakataon na naa-absent minded pa din ako.

 "Hey are you okay?" kinapa niya yung noo ko then yung leeg ko.
 "W-wala akong sakit noh..." Nakanguso kong sabi. Ayaw ko siyang mag worry sakin.

 "Pero kasi parang balisa ka?" kulit-kulit niya.

 Tumawa ako tapos dinamba ko siya sa sofa. "See? Mas malakas pa ako kay Darna!"

Harutan na naman kami. I need to be strong and to look happy for him. Dapat masulit
ang mga oras na okey pa kami...

NANG wala ng init sa labas ay nagsimula na kaming mamasyal. Tuwang-tuwa si Zack,

para siyang bata. Magka holding hands pa kami na dumaan sa school ko.

 "Yan yung school ko!" Turo ko sa kaniya.

Para akong tour guide na ibini-bida ang lahat ng magagandang place sa amin.

"Malaki din pala yung school mo ano? Parang katulad din sa dati nating school."
Nakangiting inakbayan niya ako habang naglalakad kami palayo sa school.

"Pero iba pa din sa dati nating school... Kasi doon masaya tayong magkasama kasama
ng mga kaibigan natin." Nahaluan na tuloy ng lungkot yung boses ko this time.

"Hayaan mo baby. Pangako magiging happy ka na ulit." Sabi niya habang nakatingin sa
akin.

Tumigil kami sa paglalakad. Nagtataka naman ako sa sinabi niyang yun.

"Ha? Eh bakit at paano?" Curios na tanong ko.

Nakipagtitigan na ako sa kaniya. Nasa gitna kami ng kalsada iyon, pero wala namang
mga dumadaang sasakyan maliban sa iilang tao.

 "Basta. Sikreto ko pa sa ngayon pero susurpresahin kasi kita kaya ayoko munang
sabihin sayo." Parang batang binitin niya pa ako. >.<

"Waaa ano nga?" Pangungulit ko sa kaniya. Pero wala talaga siyang balak sabihin sa
akin ang secret niyang yun.

Nakasimangot tuloy ako habang naglalakad kami papunta kina Kat-Kat. Narinig ko pa
siyang mahinang tumatawa.

 "I hate you..." Naka labing sabi ko.

 Tumigil siya sa paglalakad at humarap ulit sa akin.

He smiled at me then bigla niya akong binuhat. "I miss you baby bear!"

"Ahayyyy!!!" Nagtitili ako sa gulat. Para akong baby na binuhat ni Zack. Mabuti na
lamang at walang masyadong tao.

 Sa huli hinayaan ko na lamang si Zack.

Ending nakapasan ako sa kaniya habang naglalakad siya at itinuturo ko ang daan
papunta sa pupuntahan namin.

Eee.. kakakilig din kasi pinagtitinginan na kami ng mga taong nakakasalubong namin.

"Ang cute nila oh!" Narinig ko pang sabi nung nakasalubong naming mga kabataang
babae.

"Eee ang sweet-sweet! Bagay sila!" Sabi pa nung isa.

 Hay...heaven talaga ang maging GF ng isang perpektong lalaking gaya ni Zack.

Gwapo din si Zack at talaga namang pwedeng ipang display! Kaya lamang compare kay
Vlad ay mas lamang ng kaunti ang huli.

ARGGHH! Bakit ko ba siya ikinukumpara sa lalaking yun?! Inis kong saway sa sarili
ko. Kainis na Vlad na yun, pumapasok na lang bigla-bigla sa isipan ko.

"Baby ang tahimik mo." Untag ni Zack sa akin.

"Hmmm baby wala. Namiss ko lang yung ganito." kunwari sagot ko.

Hinigpitan ko yung yakap sa balikat niya at leeg. Sinubsob ko yung face ko sa

shoulder niya kasi medyo nahihiya na ako sa mga nakakakita sa amin.

AYUN pagdaan namin sa may playground nakita kong nakatambay si Zia at yung mga
alipores niya. Sila yung kung tawagin ay the 3 M Girls ng campus. Kasi "M" stands
for:

MAGAGANDA
MAARTE

MATATARAY

Sila Zia nga yun. Naka shorts ang mga ito na hals litaw na ang mga singit tapos
naka sleeveless na fitted. Makikinis at mapuputi naman sila iyon nga lang ang halay
pa ding tingnan yung halos wala ka ng itatago dahil sa suot na ganoon.

Pinagtitinginan pa sila ng mga boys na dumaraan. PAMPAM...

Ooopss... kulang yung tatlong "M".

Dapat 4 "M"

Kasi habol pa ang word na "MALALANDi" hihi.

Bad ng iniisip ko noh?

"Hi !"  sigaw ni Zia. Todo smile ito na papalapit sa amin.

 Grrr.. Nakita niya kami ni Zack!

Sabagay... sino bang hindi makakapansin sa amin sa ayos naming yun.

Wala na akong nagawa kundi ngitian din siya.

"Is he your boyfie?" Maarteng tanong niya sakin.

 Hinawakan pa ni Zia yung shoulder ni Zack! Eee kainis talaga tong babaeng to!

"Hi I'm Zia! Classmate and a friend of hers." Pakilala pa nito sabay lahad ng kamay
kay Zack.

 Syempre maginoo ang BF ko kaya tinanggap nito ang pakikipagkamay ni Zia.

"Hi nice to meet you Zia..." Nakangiting sabi ni Zack.

"Oh thank you Zack. You know what I'm happy na nakilala kita." Si Zia ulit.

OOOO Daldal.
"I'm happy na na-meet ko yung mga kaibigan ni Divina." Magalang na sagot ni Zack.

"Well..." Ngumisi pa si Zia habang nakatingin sa akin.

Kabado naman ako sa mga pwede niyang sabihin kay Zack.

"Ziii sya ba yung jowa ni Divie?" Ayun nakisabat na yung dalawang kaibigan ni Zia
na kabilang sa 3 M's.

Si Annie at si Claire, parehong maarte. Naiwan naman ang ibang 3 M's sa dulo ng
playgrounds at abalang nag huhuntahan.

"Siya ba? Siya ba?" si Claire na kinukulit si Zia. Bakit hindi na lang kaya ako ang
tanungin niya? Ayy ang sarap pektusan.

"Ang pogi..." Si Annie naman na bumulong pa eh rinig na rinig naman naming lahat
ang sinabi niya. Haliparots kainis.

"Ah oo siya yung boyfriend ko. Si Zack." Ako na ang sumagot.

"Akala ko si Vlad yung boyfriend mo eh." Daldal pa ni Claire habang hindi pa din
maalis ang titig niya sa mukha ni Zack.

Ayun... Naumpisahan niya na kaya sigurado na akong sisegunda na si Zia.

"Ano ka ba?! Hindi niya boyfriend si Vlad." Nakangising sabat pa ni Zia. Sabi ko na
nga ba!

"Sinong Vlad?" Tanong ni Zack na nakakunot ang makinis na noo.

Pakiramdam ko nanuyo ang lalamunan ko. Ayoko muna sanang pag-usapan ang lalaking
yun.

"Ah--eh..." Wala akong maapuhap na sabihin kasi nakatingin na sa akin ang

nagtatanong na mga mata ni Zack.

"Stalker." Sabat pa ulit ni Claire na sinundan pa ng isang malutong na devil laugh.

"May stalker ka? Hindi mo man lang nai-kwento sa akin? Ginugulo ka ba niya?"
Bagamat may halong hinanakit ang boses ni Zack ay mas lamang pa din doon ang pag-
aalala para sa akin.
Feeling ko eh kaming dalawa na lang kaming tao doon sa playground. Alam ko
nagdiriwang na sila Zia dahil sa nangyayari. Sisirain pa nila ang dapat na quality
time namin ni Zack.

"Baby it's not what you think it is. He's just a..." OH MY! hindi ko alam kung
anong sasabihin ko sa kaniya.

Ngumiti naman ng nakakaunawa si Zack at inakbayan ako.

"It's okey Divie. I'm just worried lang naman sayo. I trust you and proud din ako
kasi ang ganda ng girlfriend ko at may stalker... normal lang yun. " He managed a
amile then hinila na ako.

"We'll go ahead girls. Nice meeting you!" Magiliw pa ding nagpaalam si Zack sa
grupo nila Zia.

I know na na-feel niya na hindi ko gusto na kinakausap namin si Zia. He really

knows me kapag nag iiba na ang mood ko.

HINILA niya na yung left hand ko at nagsimula na siyang lumakad palayo. Sumunod
naman ako kay Zack. Ang init nung palad niya na nakadaiti sa palad ko.

"Zack..." Untag ko sa kaniya paano'y hindi siya nagsasalita.

Bahagya naman niya akong nilingon at ngumiti sa akin.

"Pasensiya ka na..." Mahinang sabi ko without looking at him. Mabagal na yung

paglalakad ko tapos napahinto na siya at humarap na sa akin.

Kami na lang ulit yung tao sa kalsada.

Malayo-layo na din kami sa playground this time.

He lifted up my chin. Nakatitig siya sa mga mata ko.

"Baby worried ako doon sa sinabi ng friend mo na stalker mo daw... Mahirap na yung
panahon ngayon at wala ng mapagkakatiwalaan..." Malungkot yung boses niya habang
kinakausap ako.

"Okey lang ako Zack." Umiwas ako ng tingin. Kung alam lang ni Zack na tapos na ang
dapat niyang ikatakot...
"May tiwala naman ako sayo babe. Pero doon sa stalker na yon ay wala akong tiwala."
Nagtiim bagang pa si Zack.

First time ko siyang nakitang ganoon. Iyong mga mata niya ay puno ng galit.

TEKA LANG?

May alam na ba si Zack?

"T-tara na nga kila Kat..." Off the topic kong sabi. Ayoko pag-usapan si Vlad !

HOLDING hands pa din naman kaming naglalakad hanggang sa makarating kami s gate ng
bahay nila Kat-Kat. Ang masaklap noon ay wala palang tao sa bahay nila Kat.

Iyon ang mahirap kapag walang CP eh...

"Saan tayo?" sabi ni Zack

"Ah..sa burol na lang tayo baby!" Bigla kong sabi. Medyo malamig na ang simoy ng
hangin dahil hapon na at masarap ng tumambay sa burol sa mga oras na 'to.

"Okey youre the boss."

Malapit lang naman dito yung burol kaya madali kaming nakarating ni Zack.

"Wow this is life !!!" Tuwang-tuwa si Zack na dinadama ang malamig na hangin sa
burol.

"Ang ganda dito noh?" Nakangiti ako habang pinagmamasdan ang boyfriend ko na
nakadipa habang nakapikit.

Nakatayo na kami sa gitna ng burol at tanaw na tanaw namin yung malawak na kalupaan
sa bandang ibaba. Marami ding mga halaman sa paligid kaya naman berdeng-berde ang
lugar na yon at napakasarap sa mga mata.

"Soo relaxing!!!" Halos pasigaw na wika ni Zack.

"I'm glad nagustuhan mo! Ito ang pinaka paborito kong puntahan dito babe!" Naki
sigaw na din ako!

Ang saya namin. Naghabulan kami at ng mapagod ay nahiga kami sa maberdeng damuhan.
"Hhhh.... baby ang saya..." May hingal pa siya sa pagsasalita.

"Happy ako kasi kasama kita!" Tumagilid ako paharap sa kaniya tapos ikiniss ko siya
sa pisngi.

Ngumiti naman si Zack sa ginawa kong yun.

"Na-miss ko yun baby...kanina ko pang hinihintay na gawin mo yun eh."  May tampo
pero masaya naman ang boses ni Zack.

Nalungkot na naman ako.

Bumangon ako at naupo. "Baby magga-gabi na ...Tara?" Yakag ko sa kaniya.

Pero mukhang wala pang balak bumangon si Zack. Nakaisip ako ng kapilyahan at
sinimulan ko siyang kilitiin sa tagiliran.

"Awww bad girl !!!" Parang batang nagtitili si Zack. Malakas pa din ang kiliti ng
loko hehe.

'Waaa bading tumitili !!!" Kiliti pa din ako ng kiliti sa kaniya.

"Sinong bading ha? Sino?!! Hahahaha," Nakipagkilitian na din siya sa akin.

Parang kaming mga sira na nagtatawanan sa tuktok ng burol.

"Kiss kita diyan!" Dinadaluhong na ako ni Zack.

Mas malakas siya sa akin eh. Kulit-kulit ni Zack.

"Eeeehhh kulit mo!!!" tili ko paano kinakapos na ako ng hininga sa pangingiliti

niya sa akin.

"Sino nanguna?" pinisil niya ako sa pisngi tapos hinalikan ng mabilis sa lips.

Napatigil ako.

Para akong kinidlatan nong hinalikan niya ako.

Napatitig ako sa mukha ni Zack. Bakit ganoon? Iba yung naramdaman ko nong hinalikan
niya ako...

Hindi ko maintindihan at litong-lito ako.

"Why baby?" Nakangiting tanong ni Zack sakin.

"W-wala po..." Titig na titig pa din ako sa kaniya.

"Baby... pwede ba kitang i-kiss?" Mahinang tanong niya sakin.

Nag-aalangan pa siya kung ano ang isasagot ko. Ako naman parang sasabog na ang ulo
ko sa di maipaliwanag na dahilan. I dont know whats happening to me!!!

Tumango ako at pumikit waiting for his action. Ilang segundo lang ay naramdaman ko
na yung malambot na lips ni Zack na lumapat sa nanunuyong mga labi ko.

Bakit ganoon?

Si Vlad ang nasa isipan ko habang nakapikit ako at dinadama ko yung magaang halik
sa akin ng boyfriend ko?

Si Vlad ang naiimagine ko!

"I love you Divina..."

Boses ni Zack... pero pakiramdam ko si Vlad ang nagsasabi noon sa akin...

"--I-I love you too..."  Vlad ? Si Vlad ang nasa isip ko?!

Harap-harapan kong pinagtataksilan si Zack!

"U-umuwi na tayo... Papasok na si mommy..." Mahinang sabi ko habang nakatungo.

Nauna na akong tumayo tapos sumunod naman si Zack sa akin.

Nagpagpag kami ng aming sarili tsaka magkahawak-kamay na bumaba sa burol.

I really hate this feeling na nagti-take over sa akin...

SA isang bahagi ng burol ay nakatayo ang isang lalaki. Nakakubli siya sa malaking
puno malapit sa malaking tipak ng bato na hindi masyadong kita at nasa kadulo-
duluhan na ng halamanan.

Matiim ang mga titig niya sa dalawang magkasintahan na naglalakad ng pababa sa

burol.

Ang mga mata niya ay puno ng poot at paghihinagpis.

Si Vlad. 

x   x   x

=================

11. He's Jealous!

A/N: Sorry for the late update! For those na di makita yung PRIVATE part you can
check it again. Go to info... dapat po PC or Lapto ang gamit niyo...

Previously in InLove With The Devil :

Dumating na si Zack. Pero hindi lubos ang happiness ni Divie , why? kasi this time
hati na yung feelings niya for her boyfriend Zack and her stalker Vlad. Ayun nasa
private part nga na may "nangyari na" sa kanila ni Vlad a night before dumating si
papa Zack >.<

✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿

Start

NAKARATING na kami ni Zack sa apartment. Sakto namang lumalabas na si mommy sa

gate. Obviously eh papasok na siya sa kaniyang work.

"Uhmm my? aga niyo po..." Salubong ko sa kaniya. I kissed her sa cheek.

Nag smile naman si mommy sa aming dalawa ni Zack.

"Zack ginabi na kayo sa pamamasyal ah. Wala namang pasok bukas kaya dito ka na
matulog ha. Ingatan mo ang dalaga ko." Kay Zack si mommy nakatingin.
Bumaling siya sa akin after.

"Divina kailangan ko pumasok ng maaga ngayon eh. Mag handa ka ng ng kakainin niyo,
doon na ako kakain sa opisina." sabi ni mommy bago siya nagsimulang maglakad
paalis.

"Bye mommy!" Pahabol kong sigaw.

"Ingat po tita!" Si Zack.

Tiwala si mommy kay Zack mula pa noon kaya okey lang na maiwan kaming magkasama
ngayong gabi. Tsaka wala ngayon ang nag-iisa naming kapit-bahay ngayon dahil nasa
bakasyon ata sila aling Mita with her family kaya walang mantsi-tsismis if ever.

Anyway wala namang tsismosa dito sa bago naming nilipatan unlike sa inalisan namin
sa Manila.

"Huy tara na." Pinitik ko sa tainga si Zack.

Paano tulala pa siya na nakatingin sa akin ngayon.

Umuna na akong pumasok sa loob ng maliit naming gate. I opened the door for him but
he didnt come in.

"Hey?" Nandoon pa din siya sa labas ng gate?!

"Bakit?" Tanong ko sa pa kaniya kasi hindi siya kumikibo. Nakatingin lang siya sa
akin.

"K-kasi... okey lang ba yon Divie? T-tayo lang sa loob ng bahay niya dahil umalis
na ang mommy mo." Atubili pa siya sa pagsasalita.

Muntik na akong mapabunghalit ng tawa. Para siyang bata na pinagalitan ng nanay

niya dahil sa istura niyang yon sa labas ng gate. Alumpihit ito kung papasok ba o
hindi.

Ano ka ba naman Zack! Wala naman akong gagawing masama sayo sa loob eh." Biro ko sa
kaniya.

Kakamot-kamot naman ng ulo na pumasok si Zack sa loob ng gate. Dahan-dahan pa siya

habang sinasara iyon na para bang ayaw lumikha ng kahit na katiting na ingay.
"Sunod ka na lang sa loob ah." Bilin ko tapos nauna na ako sa loob kasi nga
magsasaing pa ako.

Time check: 6:30 pm

Sa kitchen :

"Help na kita diyan?"

Napalingon ako sa sala, papalapit sa akin si Zack. Iniabot ko sa kaniya yung

basahan para sa mesa.

"Punasan mo na lang yung table. After ko magluto kakain na tayo."

"Yes boss." Sunod naman siya agad sa utos ko.

Nangingiti naman ako habang pinagmamasdan si Zack. He's a perfect boyfriend

talaga...

"Zack?" Tawag ko sa kaniya.

"Hmm?" Bahagya niya akong nilingon but patuloy pa din naman siya sa pagpupunas ng
mesa.

"Ah...w-wala." Para kong tanga.

Bakit ko ba siya tinawag? Wala naman pala akong itatanong.

Hindi ko alam bakit rumaragasa na naman ang kakaibang kaba sa dibdib ko. Ngayon
magkasama pa kami ni Zack sa buong magdamag...

Pagkatapos kong magluto ay sabay na kaming kumain dalawa then tinulungan niya din
akong maghugas ng mga pinagkainan.

Wala kaming kibuang dalawa...

Mga ilang minuto pa ay nanonood na lang kami ng T.V sa sala ng apartment namin.

"Inaantok ka na ba?" Basag ko sa katahimikan. Kita ko kasi na pumipikit-pikit na

siya habang nakasandal sa sofa.

Magkatabi kami sa sofa but malaki ang aming distansiya na hindi gaya kaninang umaga
na halos magkakalong kami doon.

Palipat-lipat kami ng channel, hindi naman namin iniintindi ang pinapanood namin.

"Ha? O-okey lang..." Sagot niya.

Liar. I can tell na inaantok na siya. His eyes was already red O_O

Alam ko nahihiya lang siya na magsabi sa akin.

"Sa taas na tayo..." Mahinang sabi ko.

Kagyat naman siyang napalingon sakin.

"Tara na... " Ngumiti ako sa kaniya. "May tiwala si mommy sa atin and besides wala
naman tayong gagawing kahit ano na ikasasama ng loob niya right?" Labas sa ilong
yung pagkakasabi ko nong mga salitang yon.

Paano kagabi lang ay nakagawa na ako ng isang "bagay" na ikasasama ng loob ni mommy
kapag nalaman nito plus malamang na ikasama din talaga ng loob ni Zack pag nalaman
niya.

MAGKAHAWAK-KAMAY kaming umakyat sa 2nd floor ng apartment.

Wala pa din kaming kibuan.

Nagpapakiramdaman kaming dalawa.

Sa kama ko na pinahiga si Zack kahit ayaw niya. Sabi niya sa sahig na lang daw siya
maglalatag but ofcourse hindi ako pumayag.

Isang stranger nga na gaya ni Vlad ay hinayaan kong makasampa sa kama ko si Zack pa
kaya na boyfriend ko?!

Nagharang kami ng unan sa pagitan naming dalawa pero magkaholding hands pa din kami
sa ilalim ng kumot.

"Goodnight Zack." Papikit na ako ng pinisil niya ang palad ko.

Napalingon ako sa gawi niya.

He's looking at me.

"Hmm why po?" I asked.

Ngumiti siya sakin then pumikit na din.

Papampam ^____^

"Goodnight Divina..." mahinang usal niya.

Mabilis nakatulog si Zack. Malalim na ang paghinga niya.

Song playing ♫

Sometimes Love Just Ain't Enough By: Patty Smith :

♪ It makes a sound like thunder

it makes me feel like rain.

And like a fool who will never see the truth,

I keep thinking something's gonna change. ♫

****

IT was after eleven and although I tried hard to sleep it just wouldn't come to me.
I don't know why but iba yung nararamdaman ko na para bang someone is looking at us
mula sa madilim na part ng kwarto ko.

I stay awake the whole night. Nakikiramdam lang sa paligid but natatakot akong
tumayo.

3:00 am na at nananakit na yung mga mata ko dahil sa wala akong kurap na nakatitig
sa kisame. Tiningnan ko si Zack sa tabi ko. Tulog na tulog na siya at maluwag na
din ang pagkakahawak niya sa left hand ko.

This night had been so strange. There's something really wrong!

"Vlad..." Wala sa loob na nabigkas ko yung pangalan na yon habang nakatitig sa

hinahanging kurtina sa kwarto ko.
Parang may taong nakatayo sa labas ng bintana...

There was no way he could climb to my windows. It was impossible!

My heart was beating very fast and was about to leap out of my chest. Nanlalamig
din ang buong katawan ko na para bang may mangyayaring hindi maganda anytime.

"Zack !" Bigla akong napasigaw.

I saw a flying object na patungo sa kinaroroonan ni Zack!

Vase yon na babasagin mula sa shelf ko.

"Ahhhh!!!" Bigla ang yakap ko kay Zack.

Naramdaman ko na lang ang mainit na likido na tumutulo sa sintido ko.

I'm bleeding.

"Divie? Divie?!" Boses ni Zack.

But nanlalabo na ang paningin ko.

=================

12. It's Zack VS Vlad

"AAHHH!!!" Bigla ang pagdilim ng paningin ko.

"Divina?!" Humahangos naman ang boses ni Zack.

 Nagdilim na ang lahat at hindi ko na alam ang mga sumunod pang nangyari...

"Kumusta po siya?" Boses ni Zack.

"Okey naman siya hijo..." boses ni mommy.

Both worried.
"Ano pong nangyari kay Divie?" Bagong dating at boses ni Kat-kat yon sigurado ako.

"Tita, hindi ko po talaga alam ang nangyari... Nagising na lang po ako na nakadagan
na siya sa akin at may dugo yung ulo niya. Yung vase po eh basag na nakakalat sa
sahig at sa kama. Hindi ko na po alam ang iba pang nangyari kasi tulog na po ako ng
mga time na yon." Paliwanag ni Zack.

"It's okey hijo... Tanungin na lamang natin si Divia once na magising na siya. "
Mahinang boses ni mommy na para bang pagod na pagod.

GALING pa si mommy sa work eh. Graveyard shift pa siya.

Amoy alcohol ang paligid.

Um...nasa hospital ako.?

Nanlalabo pa yung mga mata ko when I try to open it. Maliwanag yung buong paligid,
it's like nasa heaven na ako? but syempre HINDI.

Naririnig ko pa sila mommy sa paligid eh.

"Hmmm....Hmmm..." ungol ko.

"Gising na po siya!" Tili ni Kat-Kat.

"Anak are you okey?" Si mommy agad ang nabungaran ko ng tuluyan ng magliwanag ang
paningin ko.

"M-mommy...!" Napahikbi ako tapos napayakap kay mommy.

"Shhh baby what happened? hmm?"

"Mommy I saw a shadow sa labas ng bintana ng kwarto ko! Tapos...Tapos... b-bigla na

lang lumipad yung vase papunta kay Zack... Tapos hinarang ko but..." Putol-putol na
pagku-kwento ko.

"Sabi ng doktor maaring resulta lamang iyon ng stress at sobrang pagod anak... kung
anu-ano tuloy ang nakikita mo..." Hinagod ni mommy ang likod ko.

"Okey ka na ba Divina?" Si Zack . Nasa likod ni mommy at malungkot na nakatingin sa

akin.
"Divie I heard of what happened that's why tumakbo agad ako dito sa hospital.
Nalaman ko kasi na pumunta ka pala sa amin kahapon kaya dumaan ako sa inyo kaninang
umaga." Matabil na wika ni Kat-Kat. "Oh my God ano ba talaga ang nangyari?"

Napatingin ako sa wall clock ng ward. 12:00 noon na pala at matagal akong
nakatulog.

"Natamaan ng vase yung ulo ko. Siguro nahulog lang kung saan..." Iyon na lang ang
sinabi ko. Wala namang maniniwala sa akin kung ipagpipilitan kong lumilipad yung
vase papunta sa gawi ni Zack.

"Tita magpahinga na ho muna kayo sa bahay... Ako na ho muna ang bahala kay Divina
dito. May pasok pa ho kayo mamayang gabi eh." baling ni Zack sa mommy ko.

Tumangu-tango naman si mommy at tinapik sa balikat si Zack bilang pagsang ayon.

"Alright. Take care of my daughter." Lumapit si mommy sa akin tapos humalik sa noo
ko.

"I'm okey na mom." sabi ko pa para tuluyan ng kalamayin ang loob niya.

"Take care baby. You're the only one that I have right now please alagaan mong
sarili mo. Wag mo ng pag-alalahanin si mommy okey?" Naka smile si mommy but kitang-
kita ko yong sadness sa mga mata niya.

"Yes mom. Sorry po..."

Naiwan kaming tatlo nila Zack at Kat sa ward.

"Sis pinagworry mo naman ako." Nakalabing sabi ni Kat at umupo pa sa gilid ng

hospital bed ko.

"Sorry naman."

"Siya pala si Zack. Buti naabutan ko siya ano? bukas pa sana ang uwi ko ng madaling
araw from Manila eh. I forgot to tell you na dinalaw namin yung lola ko doon."

Tinitigan ko ng makahulugang titig si Kat-Kat. Mahirap na baka magkwento ito ng

tungkol kay Vlad sa harapan ni Zack.

"Ang pogi ng jowa mo te!" Kinikilig pa si Kat-Kat habang bumubulong sa akin.

Di ko naman mapigilang matawa sa kaniya. Si Zack naman ay tahimik lang na

nakatingin sa aming dalawa ni Kat-Kat.

"Baby siya si Kat yung bago kong bestfriend dito sa province and Kat he is Zack
yung BF ko sa Sta. Mesa Manila." Pakilala ko sa kanilang dalawa.

Dahil maboka si Kat ay agad naman silang nagkapalagayan ng loob ni Zack.

"Lagi kang bukang bibig ni Divie!" Bida pa ni Kat-Kat.

Tadtad naman ako ng irap kay Kat-Kat pero hindi pa din siya tumitigil sa
kakadakdak. Hiyang-hiya na tuloy ako kay Zack.

"Ano bang kwini-kwento niya sayo about me?" curious na tanong pa ni Zack.

Hala? Kung pag-usapan ako eh parang hindi nila ako kasama ngayon.

DURDUR

(≧ω≦)

"OY!!! Katherine tumigil ka nga ! kokonyatan na kita diyan eh!"

"Wahahaha... Bago mo pa ako makonyatan eh may konyat ka na sa ulo ngayon." Buska pa

niya sa akin.

"Eee wag ka na magkwento!!!" namumula na ako sa hiya.

Tuwang-tuwa naman si Zack sa isang tabi habang pinapanood ang pagbabangayan namin
ni Kat-Kat.

"Love na love ka niyang friend ko! Nagdi-day dream pa nga yan kakaisip sayo."
Patuloy pa ni Kat-Kat.

"Ah...kaya pala madalas akong matalisod at makagat ang sarili kong dila. Someone is
thinking of me pala most of the times." Nakangising sabat ni Zack.

 Lalo namang nag init yung magkabilang pisngi ko.

Natigil yung pagkakantyawan namin ng biglang may lumapit sa aming pamilyar na tao.

Malayo pa lang ay sure na akong SIYA yon!

It's him!

"HI..." Bati niya.

Nagkatinginan kaming dalawa ni Kat-Kat. Bahagya pa akong umupo sa hospital bed

dahil sa nyerbyos ko.

"You are?" Si Zack ang nagtatanong. Pormal ang mukha nilang pareho.

"Vlad." maiksing sagot ng bagong dating.

 May dala-dala siyang red roses at mukhang mamahalin.

 Hala ! Hala!

"Friend/Classmate?" Tanong ulit ni Zack.

Hindi ganoon si Zack, hindi siya magtatanong ng ganun-ganon na lang pero kakaiba
siya ngayon. Bakit ganoon siya maka interrogate kay Vlad? Ramdam niya ba na may
SOMETHING?

"Suitor." He answered with confidence.

Laglag ang panga namin ni Kat-Kat sa sagot ni Vlad. Nangangamoy away...arurururr...

"Ah...eh.." To the rescue na si Kat-Kat.

"I'm his boyfriend by the way." Malamig sa sabi ni Zack.

Pero hindi iyon pinansin ni Vlad. Dire-diretso siya sa bed ko sabay abot ng flowers
na dala niya sa akin. Para naman akong manikang sinusian na basta na lamang inabot
yung ibini-bigay niya.

He is wearing black coat and a black shirt inside it. A black pants and a black
shoes. Ka aura niya iyong bidang lalaki sa manga na deathnote iyon nga lamang ay
matangkad si Vlad. Mas tamang ihalintulad yung aura niya sa bida ng series sa korea
na "City Hunter". Grabe ang lakas ng arrive niya.

"Kamusta ka?" si Vlad. Looking at me na para bang gusto niyang pasukin ang kaloob-
looban ng aking kaluluwa dahil sa matiim niyang pagkakatingin sa mga mata ko.

"O-okey na ako..." Iyon lang ang nasabi ko.

Tiningnan ko si Zack na nakatayo lang sa likod ni Vlad. Nagi-guilty ako for him...
How could I do this to him after all...

"Bakit sa'yo to nangyari?"

His voice was rough with emotion. Anger?

At bakit naman ganoon ang pagkakatanong niya? Kanino ba ito dapat mangyari? Kay
Zack ba?

Bigla na naman ang salakay ng kaba sa akin.

"Vlad..." All I can do is to look at him and to call his name.

He touched my face. I wasn't thinking clearly this time. Pakiramdam ko kami lang
dalawa ni Vlad sa ward na yon.

Basta ko na lamang inamoy yung mga roses at para akong nagagayuma sa amoy noon.

Nanlalaki naman ang mga mata ni Kat-Kat habang nakatingin sa akin. Siya na ang
kumilos at pumagitna sa aming dalawa ni Vlad.

"Hey Vlad? Can't you see his boyfriend is here. FYI... BOYFRIEND. " Mataray na sabi
pa ni Kat-Kat.

Ngumiti lang si Vlad at tsaka lumayo sa akin.

He face Katherine. "Okey then I'll be back when his gone." Pertaining to Zack.

Para namang volcano na malapit ng sumabog si Zack but nagtimpi pa din siya.

"Bye Divine..." Paalam ni Vlad.

Walang lingon-likod na umalis na si Vlad.

Dahil matangkad ay tanaw ko pa din siya kahit medyo nakakalayo na siya sa pwesto
namin sa ward.

"Huyyy bruha!" Pasimpleng tawag ni Kat-Kat sa akin.

OH MY! I almost forgot about Zack presence here.

"Ah..." Tiningnan ko si Zack. Nakaupo na siya sa mahabang upuan na inuupuan ni Kat-

Kat kanina.

Hindi siya nakatingin sa akin sa halip ay habol niya din ng tingin ang papalayong
si Vlad.

Kitang-kita ko yung galit sa mga mata niya at ang mga kamao niya ay nakatikom na
para bang handa ng manuntok anytime. First time kong nakitang ganoon si Zack.

"Zack..." My voice was small na para bang ayokong marinig niya ang pagtawag ko.

But he heard me at nilingon niya ako.

Kalmado na siya ng humarap sa akin but I know inside him na nasaktan siya sa nakita
kanina at hanggang ngayon ay nagpupuyos pa din ang loob niya.

"Ayos ka lang ba?" Nilapitan niya ako at hinaplos yung pisngi ko.

"Uhmm yeah... I'm sorry of what happened." Nakatungo kong sabi. Nahihiya ako sa
kaniya.

"You don't have to. Anyway siya ba yung sinasabi ni Zia na stalker mo sa school?"
May pag-aalala ang voice niya.

"Hala!" Napasabat na din si Kat-Kat. "Kalokang hitad yon at nakapang tsismis na

agad sa'yo Zack?" Lumapit siya sa gawi namin.

"Nabanggit niya lang naman. Nakita namin siya sa playground kahapon..." Kalmadong
sabi ni Zack pero sa akin pa din nakatingin.

"Bruha talaga yon." Nagngingit-ngit pa din si Kat-Kat.

"Siya ba?" Ulit ni Zack.

There's no way na para mag lie ako sa kaniya at ayoko na ding dagdagan pa ang
kasalanan ko kaya sinagot ko ng totoo ang tanong niya sa akin.

 "Yes...siya yun."

Narinig ko ang paghigit ni Zack sa kaniyang paghinga. I know na bothered na siya.

"But Zack you have nothing to worry---"

Pinutol niya ang mga sasabihin ko pa sana.

"No Divie... may dapat akong ipag-alala. You know I trust you... but I cant't trust
that man." seryosong pakli ni Zack.

Nakamasid lang naman sa amin si Kat-Kat. Titig na titig siya kay Zack habang
palakad-lakad na ito sa harapan ko na para bang hindi mapakali.

"I think dapat ko ng sabihin yung surprise ko sayo Div..." Biglang lingon ulit ni
Zack sa akin.

"Ha?" bigla tuloy akong kinabahan imbes na masabik kung ano ba yung surpresa niyang
yon.

"I was thinking of living here Divina." he said.

"Ha?" Sabay pa kami ni Kat-Kat.

"Nasabi ko na ito kina Dad... hindi pa naman ngayon but isa sa mga linggong
darating aayusin ko na ang bagay na yon." Siniglahan ni Zack ang boses niya habang
nagku-kwento.

"Talaga?" Ako naman ay nagpipilit ding maging sounds happy >.<

BAKIT HINDI AKO MASAYA?

"Siguro uupa na lang ako ng apartment malapit sa inyo or magbo-board. Atleast

malapit na ako sa inyo... Parang ganoon din naman eh, hindi ko din nakakasama sila
mom and dad sa house dahil sa nature of business nila. Makakasama pa kita at hindi
ka na maho-home sick."

"Wow huh! " Si Kat-Kat na nangni-ning-ning ang mga mata while looking at Zack. Para
itong nakakita ng knight and shinning armor sa katauhan ni Zack.

"Iyong iba nagbo-board sa manila para doon mag study samantalang ikaw eh magbo-
board sa province just to be with the girl you love!" Amazed na amazed si Kat-Kat.

Hay.... hopeless romantic !

"Hindi ba abala yun sa'yo?" Tanong ko.

"Of course not baby." Umiling siya at umupo sa gilid ng bed ko. Kinuha niya ang
kamay ko at dinala yon sa labi niya at masuyong hinalikan.

Kilig na kilig naman si Kat-Kat habang nakatingin sa aming dalawa ni Zack.

"Nalungkot ako ng umalis ka Divina... Gusto ko sana magkasama tayong ga-graduate na

dalawa. Gusto ko din na malapit ako sa inyo ni tita, para makatulong din ako sa
inyo lalo pa't pareho kayong babae at bago lamang sa lugar na ito." Tapat na sabi
niya sa akin.

I'm really lucky to have this man in my life...

"Isa pa siguro naman titigilan ka na ng Vlad na yon kapag nandirito na din ako
nakatira..." dagdag pa niya.

Tumango na lamang ako...

Dapat happy ako... Dapat happy ako...

Property Of: jamillefumah.webs.com

=================

13. Another UnPardonable Crime

A/N :

Ayan di na naka private ang part na ito. Patnubay na lang ng magulang...haha.

sa di pa nakakapanood ng video trailer, watch it na po! nasa gilid ,pati yung

pic :P ->

Previously sa IWTD:

Nagkaharap na din sina Vlad at Zack sa hospital ng mapahamak si Divie. Nagsabi na

din si Zack na doon na din titira at mag-aaral? ! HuuWhattt??? Mas dadalas na ang
banggaang Zack at Vlad?
Maka -Zack na din si bestfriend Kat-Kat ngayon.

Start Chapter 13th

Divina's POV

NAGMAMADALI na akong makalabas ng Hospital pagkatapos. Worried pa nga sina mommy sa

akin. Isang linggo na din akong absent sa school dahil sa aksidenteng yon.

>.<

Aksidente pa ba talaga iyon?

"Baby take care... Don't worry dadalasan ko ang pag dalaw hanggang sa makahanap na
ako ng matitirahan dito malapit sa inyo ." Last na sinabi ni Zack bago siya bumalik
ng Manila.

Di niya na binanggit si Vlad.

Di ko pa nakakausap si Vlad. Gusto kong magkaliwanagan kami dahil malapit ng tumira

si Zack dito kaya malamang sa malamang ay magkakabanggan na naman sila.

Well... Balik sa normal ang takbo ng buhay ko. May bago na din akong CP from my
boyfriend...

Badtrip lang dahil ang bilis ma-lobat kahit di ko naman masyadong ginagamit...

Nakakapagtaka lang?

Hindi naman daw ito sira sabi ni Zack dahil bagong bili niya lang itong CP?

Basta pag si Zack ang ka-text ko at katawagan ay bigla na lamang namamatay yung
fone.

Naisip ko tuloy si Vlad? Di kaya may black magic siya? hahaha.

Anyway...
Wala na ding paramdam si Vlad after noon?

Ay..parang hindi din.

Every night pakiramdam ko may katabi ako sa kama after biglang mamatay ng ilaw ko
sa lampshade. Iyon bang sa kalagitnaan ng gabi ay mararamdaman kong may tumatabi sa
akin?

Tapos yayakap...

Madilim na iyong paligid pag dilat ko.

Antok na antok na ako palagi kaya di ko na alam kung totoo ba yon o panaginip lang.

Epekto ng labis na kakaisip sa mokong na yon?

Ano ba talaga siya? Isa ba siyang evil spirit na may kakaibang kapangyarihan ?

Hindi ba nagkataon lamang ang pagkasira ng CP ko at ang pagkasira ng internet namin

sa bahay?

O maging ang muntik ng pagtama ng lumilipad na vase sa ulo ni Zack ng makitulog

siya sa kama ko?

Bakit gusto kong isipin na siya ang may kagagawan sa lahat ng iyon?

Kriminal na Vlad na yon! Grrr...

Inilock ko muna ang main door sa sala. Kakaalis lang ni mommy papunta sa work niya
and graveyard shift na naman siya.

Umakyat na ako sa kwarto ko. I want to rest. I dont want to think about that man.

Krimen ang pag-iisip sa ibang lalaki lalo pa at may boyfriend na ako !

I just want to rest ... masyado akong napagod kakaasikaso sa mga projects ko na di
ko nagawa because of my absences.

Pumasok na ako sa kwarto ko. Hay... gusto ko ng mahiga sa kama at matulog.

Siguro okey lang naman kung bukas ko na ititext si Zack.

Palapit na ako sa kama ko when I suddenly saw a very familiar shadow mula sa gilid
ng closet.

"A-anong ginagawa mo dito?!" Halos pasigaw kong tanong.

Shit...mag isa lang ako kanina but ngayon bigla na lamang siyang lumitaw mula sa
kung saan? To the point na saradong-sarado iyong buong kwarto ko.

"Kanina pa ako dito. Watching you..." Walang emosyong sagot ni Vlad.

"Talaga bang ganiyan ka?"

Now I hated him more than ever. Ano bang akala niya sa akin?

I was helpless. Mag isa lang ako ngayon dito sa bahay namin.

"I missed you...I really do..." Malungkot na sabi niya. "And I envy him..."

Ha? sinong "him"? si Zack ba? gusto ko sanag itanong.

Ang bilis niyang nakalapit sa akin at ngayon ay nakakulong na naman ako sa mga
braso niya.

He kissed me.

Tulala lamang ako habang dinadama iyong halik niyang parang drugs ang tama sa akin.

Ito na naman...

Vlad sighed as his kiss grew hot and possesive.

Medyo mahapdi na ang mga labi ko sa pagkakahalik ni Vlad sakin. Patuloy pa din siya
sa ginagawa niya and I hate myself because I didnt want it to end.

"Take off your pants and lied down." Utos iyon ni Vlad subalit sa magaang
pagkakasabi.

Ano daw?
Kung utusan niya ako ay para lamang nag uutos siya na ikuha ko siya ng kape?

Pwede akong hindi sumunod pero nanaig ang isang parte ng pagkatao ko na para bang
inalipin na ng salita ni Vlad.

Shocks! Ano bang nangyayari????

Nanginginig ang buo kong katawan sa lamig na nagmumula sa aircon ng kwarto ko.　

I took a deep breath bago magsalita.

"V-Vlad..."

Bakit ba hinahayaan ko siyang ganituhin ako?

Tiningnan ko si Vlad na ngayon ay naghuhubad na din ng kaniyang damit. Ngumiti siya

sa akin.

"C'mon." He urged.

I started removing my jeans then isinunod ko na yung fitted baby T-shirt na suot-
suot ko pang itaas. I was totally naked again sa harapan ng lalaking hindi ko naman
boyfriend.

Basta sinunod ko lang ang sabi niya.

"You're beautiful inside and out my love..." Sabi ni Vlad habang lumalapit sa akin.

Wala na siyang pang itaas ngayon. Tanging ang dark jeans niya na lang ang suot niya
at nakabukas na din ang butones ng pants niya.

Sinalubong ko ang mga tingin niya sa akin.

"Do not blame me for bewitching you." I said with a sarcastic tone.

Natawa lang siya sa sinabi ko then hinila niya na ako palapit sa kaniya.

Sabay ng paglapat ng mga labi namin ay ang pagkamatay ng ilaw sa kwarto ko.

Wow huh?! Automatic !

Pansin ko lang palaging ganito ang eksena. Gusto niya ng madilim eh di okey...

Gusto ko ng maniwala na may super powers ang lalaking ito.

"Hahhh...." Humihingal na humiwalay ako sa kaniya.

"Para kang virus ! Paano ba kita masusugpo?" Wala sa sariling tanong ko sa kaniya.

Nginitian niya na naman ako na makalaglag panty na ngiti.

"You don't have a choice this virus is deadly." sagot niya sakin.

After saying that inangkin niya na naman ang mga labi ko.

Ahhh yes it's deadly...

At deadz na deadz na talaga ako....

Naghuhumiyaw ang utak ko.

Magkapatong na kami ngayon sa kama ko and damang-dama ko yung kabigatan niya sa

ibabaw ko. Ngayon naglulugaw na naman yung isipan ko...

Basta nababaliw ako sa mga hawak at halik ni Vlad sakin.

This one is better than I had ever imagined. Higit pa sa unang beses na may
nangyari sa aming dalawa.

Itinaas niya ako sa may headboard ng kama ko at tska niya inalis ang mga natitira
ko pang suot. He pressed his lips into mine.

Ang init-init ng palad niya na humahaplos sa bewang ko paitaas at pababa.

He spread my thighs wide at tyaka siya pumwesto sa gitna nito. Oh God! My thighs
trembled and I felt open and vulnerable.

He moved over me habang hawak-hawak pa din ang mga kamay ko na para bang tatakas
ako sa kaniya. His hips between my legs and eased himself into mine, stretching my
entrance while watching my face.

I sensed his urgency habang sinisikap na magtagumpay sa pag angkin sa buong

pagkatao ko.
"Ahhg..!" Di ko napigilan mapahiyaw.

Ayon pa din yong sakit na una kong naramdaman ng unang beses namin itong ginawa.

Vlad backed off. Punong-puno ng pag-aalala ang mukha niya habang nakatingin sa
akin.

"Vlad..." I groaned. "Please...go on..." Nahihibang na talaga ako and I don't care
kahit masakit.

"I thought I'd hurt you..." He gasped.

"A-okey lang ako..."

Itinuloy ni Vlad ang ginagawa niya but this time punong-puno na iyon ng pag iingat
at pagmamahal.

Hindi ko na naramdaman ang pagnanasa sa halip ay ang kaseryosohan at sincerity ng

pagsamba niya sa akin ang naramdaman ko.

After ng pagsasanib ng aming katawan ay hindi ko na alam kung saan siya nagpunta.
Basta alam ko lang wala na akong katabi sa kama.

Bigla na lamang siyang nawala na parang bula na hindi man lamang nagawang magpaalam
sa akin.

Pagod na din ako kayat ipinikit ko na lamang ang aking mga mata.

I know ...and I can feel na someone is staring at me mula sa labas ng bintana ng

kwarto ko but wala na akong pakialam pa doon.

I'm tired and sleepy.

Sana panaginip lang ito...

---

guys watch the video trailer sa tabi... mas mapi-feel niyu po yung love story nila
Vlad at Divie. Kinikilig din kasi ako dun wahahahah... See the picture sa side,
photo banner for this chapter :)
=================

14. Just That

Song playing : I Need You Now

PICTURE perfect memories scattered all around the floor.Reaching for the phone
'cause I can't fight it anymore.And I wonder if I ever cross your mind?For me it
happens all the time...

"Hmmm..." Naalimpungatan ako sa sinag ng araw na pumapasok sa bintana.    

Sino ba yung nagpapatugtog?  

Basta ko na lang binaklas yung i-pod sa speaker.  

Urgh! Umaga na? Ang bilis... tsk.   

Kagabi ? Kagabi kasama ko si Vlad!!!... naghuhumiyaw yung utak ko. Grabe , nawala
na naman ako sa sarili ko.      

Hell ...

Sakit ng katawan at ng ulo. May exam today at kailangan maaga siyang makapasok.

Back to normal na ang pagpasok ko at tambak ang school works and school project.

Kakagising ko lang and for sure wala na naman si Vlad sa tabi ko.

Feeling ko panaginip lang lahat palagi.      

"Bwiset na kabute yon!" Tumayo na siya at pumunta sa banyo.    

 Toot-toot !   (may nagtext)        

 Zack:   Bhe mzta po? Di ka nmn na nagtitxt or tumatawag... :(                    

"Hay..."     
Paano niya ba sasagutin si Zack?   Ganitong kinakain na siya ng hiya at konsensiya
niya?     Hindi naman kasi dapat nangyayari ang lahat ng 'to? I just fell hard for
that stupid Vlad! Yes I am... I know na malaking parte ng ng pagkatao ko ang nakuha
niya. Mahirap lang kasi may boyfriend ako at hindi naman ako bitch.  

Hindi nga ba?             

Toot-toot!      

Another text. Unknown number?    

0916721**** : 

Regular heartbeat :    /\_/\_/\_/\_when im with you :  /\/\/\/\/\when i lost

you :       /\_____

"Wow huh?!" Napangiti ako sa text na yon.      

Quotes ba yon? Tsaka GM ba yon? Eh kanino galing?          

(footstep mula sa hagdan)      

Biglang may kumatok.        

"Baby gising ka na ba?" Bumungad ang mommy niya sa may pintuan ng kaniyang kwarto.

"Oh yeah mom..." Tamad pang sagot ko. Ayoko pang bumangon eh.        

 "Masama ba pakiramdam mo anak?"      

Alam ko na napapansin na ni mommy ang mga kakaibang kilos ko. But sisikapin kong
hindi niya ako problemahin... :(

Sa School.

'YUN bang buong klase kang tulala?

Wala kang natutunan, pumasok ka pa!

Yung mga classmate mo na pinagtsi-tsismisan ka dahil nga sa naturingan kang may bf
pero eto at nag-i-entertain ka ng suitor!

USO naman yun... Pero sadyang may mga epal lang na gumagawa ng dahilan para i-issue
ka.

"Why frown face girl?"

*Speaking*

Di ko na lang pinansin si Zia na dumaan. As if naman tunay yung pag-aalala niya

diba? Malamang nga masaya pa siyang malungkot ako ngayon!

"Huy! Kanina ka pa ah!"

Nagulat pa ako ng hilahin ni Kat yung nakatirintas kong buhok.

"Saang planet ka na nakarating?" Biro niya pa sa akin.

 "Sa hell." Malungkot kong sagot.

"Magbi-break na. Ano kakainin natin for lunch?" Pag-iiba niya.

Hay mukha talagang pagkain ang isang 'to , kaya lumulobo eh!

"Sis hows Zack?" she asked me habang may nginunguyang chips sa kaniyang bibig.

"Hoy bawal foods dito ah! Mahuli ka ni ma'am!" Saway ko sa kaniya. Ayaw kong
sagutin yung tanong niya kasi may bago na naman akong kasalanan kay Zack ngayon.

"Urg! Bawal lang pag nahuli!" She countered na ngising-ngisi.

"Pasaway ka talaga eh! " Nanghingi na din ako ng kinakain niya.

Ang ending habang nagtuturo yung next subject namin ay panay kain kami ni Kat.

Pasimpleng dukot ng chips mula sa backpack niya. Wala eh, ganoon talaga. Ginutom
din ako kasi di na ako nakapag breakfast kanina dahil tinanghali na ako ng gising.

"Hoy wag mo naman akong ubusan!" Mahinang sabi niya with matching tapik sa kamay
ko.
 "Na-carried away lang! Sarap eh." Nakangiting sagot ko. Stress ako at chips ang
gamot dito. XD

Mabuti na lang talaga wala si Vlad ngayon sa labas ng room. Ayaw ko pa siyang
makita! Pero magtutuos pa din kami ng kabuteng yon. Hindi pwedeng ganon-ganon na
lang yon noh! Madami kaming dapat pag-usapan at i-settle...

Sana lang pag nagkaharap kami ay magkaroon ako ng lakas ng loob na kausapin siya.
Madalas kasi nauumid yung dila ko at nawawala ako sa katinuan pag dalawa na lamang
kami. Ah KAYA ko 'to!

Break na. Sa Canteen eh walang palya ang huntahan namin ni Kat. Kwinento ko din sa
kaniya na medyo nalulungkot din ako sa siwasyon namin ni Zack pero nasabi ko din na
natatakot ako na magkabungguan nga sina Vlad at Zack if ever na makalipat na ang
huli.

"Hoy bruha ka! Aminin mo na sa akin? Mas matimbang na sayo si Vlad diba? Omoo ka!
Grabe ka! Alam ko namang hinahanap-hanap mo siya pag hindi mo siya makita! Unlike
Zack na para bang wala na lang! Totoo? Si Vlad ang love mo!"

"Aw grabe! Ano na naman yan?" Im almost screaming na nanlalaki pa yong mga mata ko.
Paano ito na naman si Kat-kat at ini-interogate ako.　

"Look Divz you're over re acting! Sabihin mo lang na hindi eh maniniwala naman ako!
Hahahahaha "Pinagtatawanan niya pa ako habang umo-order kami sa canteen.

T'was our lunch na din.

"Payagan kaya si Zack na magtransfer? Anong petsa na eh..." Nag-iisip si Kat habang
nakatingin sa akin.

"I don't know...sana..." Walang gana kong sagot. Eh ano ba kasing sasabihin ko?
Wala pa ako sa huwisyo.

"Arg! how dare you berfer?! Gosh mas excited pa ako sayo uh?" Siniko niya pa ako sa
tagiliran.

Yeah I'm unfair.

"Sorry Kat." Nakatungo ako. Kinuha ko na yong tray ng foods namin tapos nauna na
din ako sa table.

"Hey girl! Say your sorry to the one who deserves it! Wag sakin! Kaw naman oh..."
Nakangiti na siya sa akin though may laman yung sinabi niya.
"Ano ba kasing problema ng Vlad na yon?" Wala sa loob na sabi na naman ni Kat.
Nagsimula na naman siya...

"Hay naku wag na nga natin siyang pag-usapan. Sa totoo lang Kat naiinis na ako sa
lalaking yon... Dahil sa kaniya nahihirapan tuloy akong timbangin ang sarili ko
ngayon!" ayun naibuhos ko na din ang nararamdaman ko.

Nagsimula ko ng tusok-tusukin ng kubyertos ang pie na inorder ko. Hindi ko na

namalayang luray-luray na yong pie sa kakatusok ko dito.

Natawa naman si Kat ng makita ang pangmu-murder ko sa kawawang pie.

"Wow ang tragic naman ng sinapit ng meryenda mo! Paalala lang Divie ,hindi si Vlad
yan!" Humagikhik pa si Kat-kat habang pinagmamasdan ako sa ginagawa ko.

"Ohhh I'm sorry pie! I didnt mean to hurt you and your feelings... Pasensya ka na
sakin." Nakalabi pa ako habang kinakausap yong meryenda ko.

Lalo namang humagalpak ng tawa si Kat. "And now that pie is Zack!" She said
smirking.

Tumawa na din ako. "I'm still gonna eat you baby!" At isinubo ko na ang gula-
gulanit na pie. Actually hindi ko na ito kailangang nguyain kasi durog-durog na
siya.

Wala na ding ta-trabahuin pa ang bituka ko kung paano niya gigilingin ang kawawang
pie dahil sa napulbos na ito ng nasa plato ko pa lang!

Maya-maya tutunog na ang bell kaya nagmadali na silang kumain. Katext niya magdamag
si Zack kaya medyo okey ang pakiramdam niya. Nagpapasalamat na lamang ang dalagita
at hindi nagpapakita si Vlad sa kaniya.

Ayaw niya ng isipin kung bakit ba nagkakaganoon siya sa lalaking yon. Si Vlad na
stranger pa din hanggang ngayon.

"I dont even know kung saan siya nakatira... wala akong alam na kahit ano about
him..."

"Hay naku Kat hanggang ngayon ay ni hindi ko pa nga alam kung saang lupalop
nakatira ang Vlad na yan! Wala pa tayong alam maski ano sa kaniya diba!"

"Hey berfer! My bestfriend forever! Ano kaya kung imbestigahan natin yang handsome
stalker mo? What do yah think? Hindi ka ba curious?" Mukhang nabasa ata ni Kat ang
nasa isip ko.
"Uhmmm. Oo nga noh? Medyo curious din ako eh. He's kinda weird talaga! I mean he's
super weird talaga! Dapat nga na malaman ko ang lahat ng tungkol sa kanya."

I deserve to know after ng lahat ng nangyari samin.　 

"Saan tayo mag-start aber?" Tanong ko. Yes okey lang kahit mas tunog excited ako
kesa simpleng interested lang.

"Uh...Ewan. Nga pala di ko alam if maniniwala ka huh." Umpisa ni Kat. "Kasi last
week noong absent ka eh nakasalubong ko si Miss Torrez. Si Miss Torrez yung head sa
faculty. Tinanong ko siya about Vlad. Sabi niya wala daw estudyanteng nagngangalang
Vlad dito! At take note huh! if ever man na tunay ngang nag-aaral siya dito ay
malamang bagsak na siya! Eh sa maghapong nakatambay siya diyan sa labas eh paano pa
siya makakapasa sa mga subjects niya." Sumipsip muna si Kat sa juice niya bago
bumwelo sa pagsasalita ulit.

"Yup... Kahit si Zia ay alam kong inaalam ang pagkatao ni Vlad. You know she likes
him."Tamad na sagot ko. Jealousy?

"Oo. Sinusundan nga nila si Vlad eh! Eh kaso, ang ending napapagod lang sila kasi
bigla naman silang natatakasan ni Vlad! Tsaka wala talagang may kakilala sa kaniya
dito na kahit sino!" Kat says. "Naku Divie! Kailangan malaman natin kung sino ba
talaga siya huh! Nakakatakot na..."

I took a deep breath. The only person na pwedeng makaalam ng sekreto ni Vlad ay
walang iba kundi ako lang. Dahil ako naman ang laging target niya diba?

"Ako na bahala Kat." Ngumiti ako na para bang alam ko na ang sagot sa mga
katanungan namin. 

----

Vlad's POV

Sa kalayuan naman ay nakatayo siya. Kanina niya pa tinitingnan si Divie at ang

kaibigan nitong si Kat. Alam niyang siya ang topic ng mga ito.

He can't blame them.

Totoo naman na isa lang siyang stranger na sumulpot kung saan-saan. Isa siyang
stalker ng highschool student na si Divie. He knows everything about that girl. He
knows all...
"I'm sorry Divine kung ginugulo ko ang isipan mo... In time masasabi ko din sayo
kung ano talaga ako. Sa ngayon... sapat na munang malaman ko na tuluyan na akong
nakapasok sa buhay mo."　

Nakangiting tumalikod na ang lalaki.

Sa pagtalikod niya ay ang puting usok na bumalot sa kaniyang daraanan.

"Awwwww!!!!!" Isang dalagita ang nabangga niya mula sa usok na dapat ay papasukan
niya.

"Hey watch out! " Napaurong din ang binata.

"Watch out your face you demon!" Sigaw nito sa kaniya.

HA? DEMON?

Yung batang babaeng mula sa usok ay tinawag siyang demon!

Habot tingin niya ang babae na tantya niya ay mas bata lang ng kaunti kay Divine.
Nakasuot ito ng unipormeng kulay itim.

"Hey miss wait!" Hinabol niya na ng tuluyan ang babae.

"What?!" Tanong nitong nakataas ang kilay. Naglalaro ang kakaibang ngiti sa
mapupulang labi nito.

"Sino ka?" Titig na titig siya sa mukha ng babae. She's familiar. "Bakit nandidito
ka?"

"Mind your own business demon!" Nakangising sagot nito. Her eyes are just like
his...

"You're from..." Hindi niya naituloy ang sasabihin ng biglang may lumapit na isang
binatilyo na nakasuot ng uniporme.

"Yuka!!!" Tawag nito. Nakatingin din sa kaniya ang binatilyo na animo'y gusto
siyang sapakin. "Bakit mo kinakausap ang girlfriend ko?!" Maangas na sita nito sa
kaniya.

"Don't mind him boyfriend! He's nothing compared to you." Ngumiti ang babae. So
Yuka pala ang pangalan nito.
"I'm sorry pare... May tinanong lang naman ako." Paumanhin ko. Mukhang normal na
estudyante lang ang binatilyo at mukhang wala itong alam sa tunay na katauhan ng
babaeng si Yuka.

"Zero ang pangalan ko!" Pakilala nito na ngumiti na din. Mukhang spoiled brat ang
binatilyo. "Syota ko to pare. Alam ko maganda siya kaya nga nahihirapan akong
bakuran siya eh. Sige pare alis na kami." May kaangasang inakbayan pa nito si Yuka
bago nagsimulang lumakad palayo.

"Yuka..." Nasambit na lamang ni Vlad.

Hindi siya pwedeng magkamali. Parehas sila ng babaeng yon... at si Zero, that boy
is in danger!

(PLUG:

She's From Hell?! WTF!  ♥

: Siya si Zero, highschool boy na walang pakialam sa mundo at patapon na ang

buhay... Untill he met this annoying crazy girl na galing daw sa hell?! From that
moment ay pag-aari na siya agad ng babaeng ito at wala siyang karapatang tumanggi
unless gusto niya ng mamatay. A trade of soul and 31 days of happiness... A super
LOVE STORY that will haunt you in your dreams! Now available on my account! )

NAPATIGIL naman sa pagkain si Kat-kat.

"Divz look!" Inginuso nito ang likod niya. 

"Ha?" Lumingon naman ako.

Kitang-kita ko na may hinahabol na babae si Vlad. Yung babae eh iba ang uniform sa
amin but still I'm sure na highschool student lang din siya.

Nakita kong kinakausap na ni Vlad yung babae. Para bang magkakilala na sila sa way
ng pag-uusap nila.

"Bakit siya kinakausap ni Vlad? At hinabol niya pa talaga huh?!" Taka din si Kat-
kat. "Eherm... Mukhang may bago na siyang ini-stalk ngayon!" Dugtong pa nito.

Napasimangot naman ako. "Eh ano? Mabuti nga at tantanan niya na ako." Inis na sabi
ko na lang at ipinagpatuloy na ang pagkain ko sa durog-durog na pie.
Bumunghalit naman ng tawa si Kat dahil sa reaksyon ko. "I can't believe you! You're
damn jealous, and don't you dare to deny it cause it's written all over your face
now!"

Inirapan ko na lang si Kat. Kung masasabi ko lang na may PANANAGUTAN sa akin si

Vlad kaya hindi talaga siya pwedeng manlandi ng ibang babae! HINDI hangga't hindi
sila nagkakalinawan!

"Hey saan ka pupunta?" Nagulat si Kat ng bigla na akong tumayo.

"Masama pakiramdam ko... Uuwi na muna ako." Kinuha ko yung bag ko sa mesa at iniwan
na si Kat-Kat.

"Hey! Magka-cut ka?!" Sigaw naman niya sa akin.

"Uhm..yeah! Maiintindihan naman nila yon kasi galing ako sa hospital. Just please
tell them na sumakit ulo ko ha? I'm counting on you! Muah berfer!!!"　*wink*

"Hay!!! Ewan !" Inis na sagot ni Kat-Kat but for sure hindi din naman niya ako
matitiis. ^_^

Binilisan ko yong lakad ko. I need to see Vlad!

Pero kahit saan ko siya hanapin sa buong school ay hindi ko nakita kahit anino man
lang niya.

"Hay... Kung kailan naman hinahanap ko siya at tsaka naman siya wala!" Inis na
nagpa-ikut-ikot ako sa flagpole. Hindi ako pwedeng makita ng mga teachers kasi nag
cut nga ako ng klase. Naisipan ko na lumabas na lang ng Campus.

Kung uuwi ako sa amin malamang doon sundan ako ni Vlad? Tama. Diba ganoon naman
siya?

Nagtricycle na ako pauwi. Sa sobrang pagmamadali eh medyo malayo pa ay nakapagpara

na ako.

"Hayz excited much?"

"Manong bayad!" Bumaba na lang ako at naglakad. Malapit na naman eh, mga 15 steps
na lang apartment na namin.

"Miss tabi!" May tumili mula sa likod ko.

Huli na para tumabi ako.

"Aray!" Yun lang nasabi ko.

Tinamaan ako ng bato sapatos sa ulo?!

"Ano ba?!!! Kanina bang sapatos 'to?!!!" Inis na sigaw ko.

"Sabi kasing tabi eh!" Nakasimangot pa yong tumatakbong lalaki papunta sakin.

 "Hoy ikaw na nga itong nakasakit eh ikaw pa ang galit diyan! Kapal ng mukha mo
ah!" Nag-init na din ang ulo ko.

Napansin ko lang na parang school mate ko siya dahil sa school uniform na suot-suot
niya.

Napatitig din sakin yung lalaki at pagkuwa'y natawa.

"Whoaw! Cutting ka din noh?" Nakangising sabi pa nito.

"Excuse me! Hindi tayo magkapareho noh!" Inis na sagot ko. Tatalikod na sana ako ng
makita ko na may kasama pala siyang babae?

Yung babaeng kausap ni Vlad kanina?!

"Mag-sorry ka Zero!" Utos ng kasama nitong babae.

"Ha? Bakit ako magso-sorry? Diba dapat ikaw? Ikaw ang naghagis ng sapatos ko!" Inis
na sagot nito sa babae.

Nagulat ako ng biglang batukan niya yung lalake. "Sabi ko ng mag-sorry ka eh!"
Inulit-ulit pa nito ang pamamatok sa lalaki.

"Ouch! hey ouch! Ano ba?!" Todo iwas naman ito sa babae.

 "Mag-sorry ka sa kaniya!" Ulit nito.

"O-oo na magso-sorry na!" Suko nito.

Tinigilan na nito ang pamamatok. Tumingin ng masama sa akin yung lalaki. "Miss
sorry!" Parang labag sa loob na sabi nito sa akin.
"Okey na." Sagot ko pero doon ako sa babae nakatingin. Siya nga yung kausap ni Vlad
sa school kanina, plus parang may kamukha siya?

"Bakit?" Mataray na tanong nito dahil sa pagkakatitig ko sa mukha niya.

 "Ah eh...wala naman." Nabigla kong sagot.

"Okey." Sagot nito. Pinasadahan niya din ako ng tingin mula ulo hanggang paa, bigla
tuloy akong na-concious.

"Ako nga pala si Divie. Taga diyan lang ako..." Pakilala ko na din, hoping na
magpakilala din siya.

"I'm Yuka! Ito naman ang boyfriend ko si Zero. Schoolmate mo siya." Walang ngiti na
sabi nito. "Sige alis na kami." Hinila na nito si Zero.

Sinundan ko na lang sila ng tingin. Ang cute naman ng mag boyfriend na yon... Ang
sweet nilang dalawa kahit pa mukhang under ni Yuka si Zero.

Hanggang makarating ako sa tapat ng bahay namin ay hindi pa din mawala sa isipan ko
kung sino ba ang kamukha ni Yuka. Hindi na din ako nagse-selos sa kanya kasi may
boyfriend na pala siya...

Napatigil ako...

May boyfriend na din ako!

"Divine."

Hindi ko pa nasasara yung pinto ng bahay ng biglang may kamay na humarang.

"Aaayyy!!!" Napatili ako.

Bigla kong binuksan yong pinto.

"Sira ka ba?! Eh kung naipit ka!!!" Singhal ko sa kanya.

Ngumiti lang si Vlad.

Sabi ko na nga ba darating siya. Kailan ba siya pumalya?

"Anything just for you." Sabi nito.

 Awww.So papaipit siya sa pinto basta ako ang mang-iipit sa kanya? kinilig ako.

"Ewan ko sayo!" Inirapan ko lang siya. "Pumasok ka bilis!" Utos ko. Mahirap na baka
may makakitang kapit-bahay.

Mabilis naman siyang sumunod. Siya na din yung nag lock ng pintuan.

Umupo na ako sa sofa habang inaalis yung school shoes ko.

"Umupo ka." Utos ko.

Paupo na siya sa tabi ko ng sigawan ko siya. "No!!!"

Nagulat naman si Vlad.

"Doon ka umupo! Wag sa tabi ko!" Itinuro ko yung maliit na upuan sa tapat ng mesa.
Dapat magkalayo kami, mahirap na.

"Okey..." Sumunod naman siya.

Good boy...cute!

"Sabihin mo... Sino ka ba talaga?" Diretso yung tingin ko sa kanya. "Bakit mo ba

'to ginagawa sa akin huh?! Siguro naman may karapatan akong malaman after ng mga
pinagaga-gawa mo?!" Matigas yung boses ko.

Napatungo naman si Vlad. Alam kong alam niya ang ibig kong sabihin.

"Sumagot ka Vlad ! Bakit ako?! Bakit mo ginagawa sa akin 'to?!" Nanginginig na yong
boses ko. "Vlad?" Ibinato ko sa kaniya yung pillow case kasi mukhang wala siyang
balak na sagutin yung mga tanong ko. 

"I just love you Divine." Tipid na sagot niya.

 "That's not enough jerk!" Sigaw ko ulit.

 "Sinabi ko na... Gusto ko na akin ka lang. I'm willing to do everything para ako
ang mahalin mo. I want you to love me with all your heart and soul Divine."
Seryosong sabi niya.
Gosh! Titig na titig siya sa akin. Hindi ko pala kayang makipag-usap pa sa kanya...

"May boyfriend na ako!"

"I know." Parang balewalang sagot nito.

Lalo naman akong nainis sa sinabi niya. "You know? Yes you know! Pero bakit
ginagawa mo pa to???" Nag-iinit na yong pisngi ko. "Gosh Vlad ! Out of nowhere
bigla kang sumulpot at ginulo mo ang buhay ko! If you really loves me eh hindi mo
ako dadaanin sa ganitong paraan!"

"Divine, yung mga nangyari sa atin..." Simula niya. Malungkot yung mga mata niyang
nakatingin sa akin.

Ang bilis naman ng tibok ng puso ko.

"Divine... Lahat yun... It all happened in your dreams. Hindi siya totoong
nangyari... Although dapat ka pa ding magalit sakin kasi I forced you to do those
things na hindi naman dapat. Yes I controlled your emotions at sineduce kita...
Nagawa ko lang yon dahil mahal na mahal kita at gusto kong maging sa akin ka."

Nagulat naman ako sa mga sinabi niya. Totoo ba? So lahat yun kathang-isip lang?
Gawa lang ng isipan at naganap lang sa panaginip ko? Pero paano? 

"Niloloko mo ba ako?! You raped me asshole!" Lumapit na ako para sampalin siya pero
pinigilan niya yung mga kamay ko.

Hmmm wait? May niri-rape bang nasa ibabaw pa? !

"Divine... It does'nt change the fact na may nangyari na sa ating dalawa... Pero
pananagutan ko yun kasi mahal kita." Mahinang sabi niya habang niyayakap niya ako.

Tuluyan na akong napaiyak sa dibdib ni Vlad.

"Masasaktan ko si Zack... Masasaktan ko ang boyfriend ko!"  I said crying.

"Wag mo kong saktan Divine. Please..." He pleaded. Why is it na mas gusto ko pang
masaktan si Zack kesa malungkot si Vlad.

Itinaas niya yung mukha ko para magpantay kami. He bend to kiss my forehead.
"Divine... Matagal na kitang mahal... Una pa bago ka minahal ka ni Zack. Believe
me..."
"P-pero bakit ngayon ka lang?" Naba-baliw na ako sa mga pinagsa-sabi niya. Naga-
galit ako dahil sa sitwasyon namin ngayon.

It's not that I hate the person in front of me. If I had met him under different
circumstances, this never would have happened. Ayokong saktan si Zack. Mahal ko si
Zack... Mahal ko ang boyfriend ko...

"Umalis ka na..." Mahinang utos ka sa kanya.

Pinaglalaruan niya lang kasi ang damdamin ko!

"Hindi ako aalis sa buhay mo. Sasabihin ko din naman sayo ang lahat...Pero hindi pa
ngayon..." Nakatungong tinungo na ni Vlad ang pintuan.

"Kahit wag na! Para saan pa? Papahirapan mo lang ako!" Inis na tiningnan ko siya ng
masama.

"Hindi kita papahirapan, basta papatunayan ko lang na mas higit ako kay Zack. Gusto
kong ipa-realize sayo na mas sasaya ka kung ako ang magiging boyfriend mo at hindi
ang lalaking yon."

I can feel his sincerity while saying those words to me..

"Ows?" Tinaasan ko siya ng kilay. "How can you prove it kung ganyan ka? Ni wala ka
nga atang alam kung paano manligaw eh! Hindi porket gwapo ka at malakas ang dating
mo ay makukuha mo na lahat ng gusto mo!"

Oooppps? Did I just say na gwapo at malakas ang dating niya?

Huli na! Ngiting-ngiti na ang loko!

"Isa lang naman ang gusto ko eh." Nakangiting sabi niya habang binubuksan ang
pinto. "Ang puso mo..."

JAMILLEFUMAH

=================
15. He's Everything

xIWTDx

"ANG puso mo ang gusto ko..." Yun lang at tuluyan ng lumabas ng bahay si Vlad. 

Naiwan naman akong natutulala.

Shit ! He's so damned sexy ng binitawan niya yung mga salitang yon... 

'Stop it Divine! Sasaktan mo ba si Zack para sa baliw na yon?' My inner voice keep
on scolding me. 'Stupid girl !'

Napaupo ako sa sofa. Para akong tinakasan ng lakas dahil sa lalaking yon.

(banana song playing)

Someone is calling. So hows my wonderful ring tone?

"Hello?"

Syempre alam kong si Zack yung tumatawag... Lagi nya akong chini-check kung okey
lang ba ako...or something.

"Hi baby..."

Ang sarap lang pakinggan nong boses nya sa kabilang line. Nakaka-miss din ang
boyfriend ko. Ang boyfriend ko na in-denial kong kinakaliwa?

"Hi Zack..."

"Kamusta? Kat texted me na nag-cut ka daw dahil masama ang pakiramdam mo..." May
pag-aalala sa boses nya.

Bigla tuloy siyang nainis kay Kat-Kat. Isinumbong ba naman siya agad? At talagang
may number pa sya ni Zack huh?

"Okey na baby. Actually nakahiga na ako ngayon... Pahinga lang at magiging ayos na
ako." Pagsisinungaling ko.

Narinig ko ang malalim na paghinga ni Zack. Nag-aalala talaga sya. Ayaw na ayaw nya
na nagkaka-sakit ako. Sya yung klase ng boyfriend na maalalahanin... Nadaig pa nga
ako eh.
"I'm sorry kasi wala ako dyan para alagaan at bantayan ka."

Pinilit kong tumawa kahit pilit. "No need baby... Malaki na ako noh. I'm not a
little girl anymore. Please wag ka ng magworry ha? Baka maapektuhan pa ang studies
mo nyan eh."

"Walang mas importante sakin kundi ang cute at sweet kong girlfriend noh. Baby pa
din nga kita... Gusto ko na ini-spoiled ka."

Nakagat ko ang labi ko dahil don. "Eh basta wag mong papabayaan studies mo dahil
sakin..." I said.

He chuckled. "Basta baby mahal na mahal po kita..."

Aw...How will I answer that? Ofcourse it's not a question pero yun yung klase ng
salita na kailangan mong sagutin...

"I love you too...Zack...

"I love you more Divie..."

Bakit yung I love you niya parang pumipiga sa puso ko? I can't breath...

"Divina... I'm so excited na makalipat na dyan at makasama ka... Nami-miss ko na po

kasi yung dati..." Ang lungkot-lungkot na ng boses nya.

"Ako din Zack...Miss na miss na kita."

Saglit na katahimikan...

"Kamusta na ba tayo?" He broke the silence.

"Ha?" Napatanga naman ako sa tanong nyang yon. She's not prepared for such
question...

"I mean tayo...baby. Nabawasan na ba yung love mo sa akin dahil sa matagal nating
pagkakalayo?" Buo yong boses ni Zack while saying those words.

Huminga muna ako ng malalim bago sagutin yon. "Okey lang naman tayo diba? Galing ka
na nga dito..."
"Gusto ko lang kasing itanong... Para kasing medyo nag-iba ka na ng kaunti. Siguro
napa-paranoid lang po ako. Sorry.."

"Basta okey lang tayo Zack."

"Eh si Vlad? Yung stalker mong pogi..." Parang bitter pa sya sa pagkakasabi nya
non.

Urgh... Paano ko sasagutin yon? Bakit ba ang hihirap ng tanong ni Zack ngayon?
Tsaka buti na lang at sa fone lang sila magkausap dahil hindi nito makikita ang
pamumutla nya.

"Bakit naman nadamay dito yong kabuteng yon huh?" Inis kong tanong.

"Wala lang... Nagse-selos kasi ako."

Aw...Pwede ko bang sabihin kay Zack na wala syang dapat na ipag-selos?

"Zack naman... Ikaw ang boyfriend ko..." Sa halip ay sabi ko.

I heard him sigh. Oh my Zack... Ikaw ang boyfriend ko pero sya na ata ang..... ah
hindi ! Si Zack lang ang mahal ko.

"Baby... nagse-selos po ako..." Ang hina-hina ng boses nya. Para bang nahihiya sya.

Paano ko ba pagagaanin ang loob nya?

"Wag Zack..."

"Di ko mapigil... Please iwasan mo na sya." He pleaded.

Oh what to say?

"Susubukan kong iwasan sya..." Napatuwid ako sa pagkakaupo pagkasabi non.

"Thank you Divie... Kaya nga ito nagmamadali na akong lumipat dyan. Babakuran ko na
ang girlfriend ko. Pag nandyan na ako, malalaman nilang may boyfriend at taken ka
na. "

"Oo naman..."

"Pag nandyan na ako... Ayoko na makikitang lalapitan ka ni Vlad na yon. Sorry kung
nagiging possesive yata ako sayo... Ayaw lang kasi kitang mawala sakin. Mahal na
mahal kasi kita."

"Baby..." I'm speechless...

"Sige na baby, pahinga ka na muna... I miss you..." He hung up.

Para akong lantang gulay na humiga sa sofa. Itinaas ko pa ang dalawang paa ko. Mas
napagod pa ako sa pakikipag usap kay Zack kesa sa P.E. namin sa School.

Mahal ko naman si Zack eh...

Pero, I'm... attracted to Vlad?

Syempre hindi pwedeng ganon! First year highschool pa lang ay nililigawan na ko ni

Zack. He's the type of guy na papangarapin ng kahit sinong babe... Swerte na nga
ako sa kanya...

Hindi ko maitatapon ng ganon-ganon lang ang samahan naming dalawa. We're

bestfriends too... Ibang level na yon!

Minutes passed...

Tumayo na ako para mag shower. Babawi ako kay mommy. Magliligpit ako then magluluto
ng masarap na dinner.

Leave si mommy ngayon at bukas kasi may nilalakad siyang mga papers don sa inalisan
naming bahay sa Manila.

Pagsi-silbihan ko ng bongga si mommy ngayon.

Makabawi lang ako sa mga kasalanan ko...

Shower then bihis. Wala ng suklay-suklay!

Maya-maya may kumakatok na.

"Nak bukas at madami akong dala."

Napatakbo na ako sa pintuan kahit pa hindi pa ako nagsu-suklay.

Di pa ako nakakapag-simula na magluto. 

Ang aga bumalik ni mommy ngayon ah...

"My!" Nagulat ako ng hindi lang si mommy ang napagbuksan ko.

"Anak, nakasalubong ko itong si Vlad. Kaibigan mo sya diba? Hayan at di ko na

napigilan. Mapilit eh, mabuti na din at may nakatulong akong magbuhat ng mga
pinamili ko." Nakangiting salubong ni mommy sakin. "Wag ka na din magluto at
nakabili ako ng mga lutong pagkain sa resto kanina..."

Inabot ko na din yong tatlong plastic bag na dala-dala ni mommy. Hindi ko

tinitingnan si Vlad.

"Dami naman po nito my...May grocery pa naman tayo ah." Dumiretso na ako sa kusina
at nilapag sa mesa ang mga plastic bags. Nauna na ako kay mommy para di ko na
makausap pa ang kasama nya!

Bakit ba kasi sumama pa sya kay mommy?

Ano bang pakulo ng kabuteng yon? She asked herself.

Sana lang umalis na si Vlad.

"My?" To my surprise ay hindi si mommy ang sumunod sakin sa kusina.

"Magbi-bihis lang daw si tita... Saan ko pala 'to ilalapag?"

Wagas maka ngiti ang loko!

Off guard ako. Basta nilapag nya na lang yung mga plastic bags sa pinaglagyan ko ng
iba.

"Hoy bakit ba nandito ka!" I hissed at him.

"Why? Masama ba?" Pa-inosenteng tanong nya.

"Oo! Tska anong tita-tita ka pang nalalaman dyan huh! Nakikipag close ka pa sa
mommy ko!" Pinilit kong hinaan ang boses ako kahit punong-puno yon ng tigas.

Hinila ni Vlad ang isa sa mga upuan na nasa mesa at naupo doon.

"Tinulungan ko lang syang magbuhat ng mga groceries..." Mahinahong sagot nito.

"Wow. So dapat mag thank you kami?" I asked sarcastically. How dare this man. Takot
din ako na maging close sila ni mommy.

"Ganito manligaw diba? Nag uumpisa pa lang ako..." Walang kagatol-gatol nya pang
sabi.

"Ligaw?!"

Tumayo si Vlad at lumapit sakin. Napaatras ako, nakalimutan kong ref na pala ang
nasa likuran ko. Corner.

Ipinatong nya yung kamay nya sa taas ng ref sa gilid ng ulo ko. Dahil matangkad
talaga si Vlad ay nagmistulan akong unano ,lalo pa't parang nanlalambot ang mga
tuhod ko sa klase ng pagkakatitig nya sa akin.

"A-ano ka ba?! Baka makita tayo ni mommy!"

"Bakit? May masama ba tayong ginagawa na pwede nyang ikagalit? hmm?" Mahinang
tanong nito. Nakatungo pa sya para magpantay ang mga mukha namin.

Yung isang kamay naman niya ay marahang sumusuklay sa buhok ko. Badtrip pa nga kasi
may sabit yung hair ko.

 Dyahe...

Amoy na amoy ko yung mabangong hininga niya. Grabe, ganito na lang ba talaga ako
palagi?

"Hmmm?" Bumaba yung mukha ni Vlad sa may pisngi ko.

"Vlad! Baka makita nga tayo ni mommy!" Sa pagkagulat ko ay naitulak ko si Vlad.

Nabigla din siya kaya napaatras siyang bigla. Sinamantala ko naman ang pagkakataon
para pumunta sa kabilang dako ng kusina.

May kalayuan sa kanya.

"Napakalandi mo ano?!" Inis na sigaw ko kay Vlad. Ramdam ko ang pag-iinit ng

magkabilang pisngi ko.

Ngumiti lang si Vlad at muling humila ng bangko para umupo ulit.

"Hoy pwede ka ng umalis. Hindi na kailangan ni mommy ng tulong mo!" Pagta-taray ko.

Yun lang, sabay dating ni mommy. Nakapagbihis na ito ng pambahay.

"Hoy Divina? Where's your manners ha? Bakit ganyan ka magpaalis ng kaibigan mo?"
Sita ni mommy sakin.

Napahiya naman ako...

"Ah tita, nagbi-biruan lang po kami." Sabat ni Vlad.

Napalingon naman ako sa gawi niya. Utang na loob ko pa yon?

"Ah, opo my... Nagbi-biruan lang po kami ni Vlad. Ang totoo kasi eh paalis na po
siya talaga..." Pagda-dahilan ko.

"Totoo hijo? Dito ka na mag dinner, ayan at madami akong binili na pagkain sa
resto." Anong pinakain ni Vlad kay mommy at sobrang bait nito dito?

"Naku my, nakakahiya naman kay Vlad. Gabi na at baka hinahanap na sya sa kanila..."

Ngumiti si Vlad kay mommy then tumingin sakin.

"Mag isa lang ako samin..."

Oh my gee! Kabuteng to!

"Ha? eh yon naman pala eh... dito ka na mag dinner ha?" Si mommy.

Tinitigan ko ng masama si Vlad. Sana hindi sya pumayag!

Pero mukhang nang-iinis ang mokong na to.

"Sure tita." He answered.

"Naku mabuti naman. Oh Divina, maghanda ka na ng mga plato... Dito ka na hijo."

Pinaupo sya ni mommy sa kaharap kong upuan.

Wala na akong nagawa kundi maghanda ng kakainan namin.

"Mommy balak ko pa naman po sanang ipag-luto kayo ng dinner..."

"Naku okey lang anak. Baka pagod ka din sa school kaya naisipan ko na ding bumili
ng lutong pagkain. Treat ko na din kasi kaka-sweldo ko lang kahapon." Nagsimula ng
magsandok ng kanin si mommy.

Kumuha na din ng pagkain si Vlad. Iniiwasan kong magtagpo ang mga mata naming
dalawa.

"Kain lang hijo... Wag kang mahihiya ha." Ang bait-bait ni mommy kay Vlad.

"Oo naman po tita... Mukhang mapapadalas ako dito ah."

ANO DAW?! MAPAPADALAS?!

"Aba sinu-swerte ka!" Di ko napigilang sabihin.

Napatingin naman si mommy sakin. "Ah eh biro lang po mommy..." Nag peace sign pa
ako.

Ngumiti naman si mommy. "Naku yang si Vlad ,Divina. Alam mo ba nahulog ko amg
pitaka ko kanina. Nandoon ang lahat ng sweldo ko. Nandoon ang pangbayad sa renta,
isang buwang budget natin at ipon ko... Nakita nyang napulot nong tambay at balak
itakbo pero pinigil ni Vlad." Kwento ni mommy. "Naku buong tapang nyang hinabol
yung mama at binawi ang pitaka ko! Utang na loob ko sa kanya na nabawi ko pa ang
pera ko."

"Gagawin ko naman po yon kahit kanino... Nataon lang na mother pala kayo ni
Divina..."Pa-humble na sagot ni Vlad.

"Naku napaka bait mong bata." Tuwang-tuwa si mommy sa kanya.

Nagmistulan akong invisible na hindi kasali sa usapan nilang dalawa.

"Naku kung wala lang boyfriend ang anak ko eh boto ako sayo!"

Napaangat ang mukha ko sa sinabi ni mommy. Kumikislap naman ang mga mata ni Vlad
dahil don.

"Napaka swerte ng mga magulang mo sayo. Ke gwapo-gwapo at mabait ka pa!"

"Wala na po akong mga magulang..." Sagot ni Vlad.

Medyo nagka interest na ako sa usapan nila. This time hindi na makakatakas si Vlad
sa mga katanungan ko kaya sumabat na ako.

"Bakit nasan ba ang parents mo Vlad? Tsaka saan ka ba nakatira? And estudyante ka
ba talaga sa school namin?" Sunod-sunod kong tanong.

Mukhang interesado din si mommy sa isasagot ni Vlad. 

"Oo nga hijo taga saan ka nga pala?"

Saglit na natigilan si Vlad. "Ah...hindi po ako taga dito..."He answered when he

recovered.

"Hindi taga dito?" Sabay pa kami ni my.

"Malayo po yung tirahan ko. Sa ngayon eh nakikituloy lang ako sa isang kamag anak
dito. Yung parents ko naman po e matagal ng wala... bata pa lang ho ako. Lumaki ho
ako sa ampunan eh." Dagdag pa nya.

Tatango-tango naman si mommy. She looked convinced.

"Oh siya kain na..."

Muntik pa akong mapa-sigaw ng maramdaman kong may dumampi sa paa ko. His feet!
Magkapatong yung paa namin sa ilalim ng mesa?!

Nangi-ngiti pa ang loko habang kumakain. Pasimpleng tinadyakan ko yung paa niya sa
ilalim. Muntik pa akong matawa ng makitang ngumiwi si Vlad.

Nasaktan yata hehe...

Buti na lang busy si mommy sa pagkain kaya di niya kami napapansin.

Ewan paano ako nakakain ng maayos. Paano the whole time alam ko naman na sa akin
lang nakatingin si Vlad. Ayoko naman na makahalata si mommy kaya nag behave na lang
ako.

Pero totoo kaya ang mga sinabi ni Vlad kanina?

Natapos na kaming kumain ay pinahatid na sakin ni mommy si Vlad sa gate namin.

"Lumayas ka na." Nakasimangot kong sabi. Ngayon wala na si mommy kaya pwedeng-pwede
na akong mag-maldita.
"Ok." Dire-diretso naman si Vlad palabas ng bahay namin.

Nainis naman ako dahil sa kinilos nya. Ganon lang yon?

"Hoy!" Sigaw ko.

Lumingon naman siya. One brow raised.

"Aba't! Wala ka man lang bang balak magpa-salamat at pinakain ka namin?"

"Sorry na. Thanks pala sa pagkain." Then nag wink sya at naglakad na palayo.

Aw... kaylangan many kindat pa?!

x x x

=================

16. Confused Hearts

xIWTDx

THE whole week ay lumilipad ang isip ko. Ewan ko ba... Dapat ay excited ako dahil
malapit na kaming magkasama muli ni Zack., pero iba yung nararamdaman ko.
Kinakabahan talaga ako.

Ayon every weekend dumadalaw si Zack sa amin. Pasyal-pasyal pa din kami at palagi
pa din silang nagkakabungguan ni Vlad. 

Dumating na yong day na palipat na si Zack. Dadating din yung dad niya para ihatid
siya. Medyo malayo ng kaunti sa amin yung nakita nilang apartment, but walking
distance lang din naman papunta sa apartment namin. 

"Hi po tito." Nag bless ako sa dad ni Zack.

"You're still beautiful..." Comment ni Tito Zander. Daddy ni Zack. Mabait din ito
gaya ng anak, iyon nga lamang masyadong busy sa work ang lalaki.

"Thanks po..." I said blushing.

"No wonder at gustong-gusto ng aking anak na lumipat na dito. He wants to guard

you...and I cant blame him for that. A beautiful rose like you ay kailangan naman
talagang bakuran para sa mga insektong maakit sayo..." Sabi pa nito.

Natawa naman si Zack na kakarating lang. He heard everything.

"Hey dad stop it ! Nahihiya na tuloy si Divie..." Namumula na din si Zack. 

Nakakatuwa ang mag-ama. Bigla ko tuloy naalala si daddy ko... O_O

"Why? totoo naman ang sinasabi ko ah. Hindi ka mapakali dahil nalayo si Divina
sayo." At tumawa pa ang daddy ni Zack.

"Dad naman! Eh syempre, lagi naman kayong wala ni mommy kaya di naman na issue sa
inyo kung magbo-board ako dito."

"Okey-okey... Basta you two need to be responsible ha? Magtapos muna ng pag-aaral
okey?" Sabi ni toto Zander. 

Umakbay naman sa akin si Zack. "Yes dad. We both know that."

Aray...! If only Zack knows na madami ng nangyari sa amin ni Vlad. !

Tulong-tulong kaming naglinis ng apartment. Kaunti lang ang mga dalang gamit ni
Zack. Uwian din siya ng weekends eh, tamang air bed at electric fan lang yata ang
dala niya. May cabinet din siya at ilang boxes na may mga bags niya at sapatos.

"Meryenda po muna tayo!" Yaya ko. Nag-prepare ako ng sandwiches at juice para sa
aming tatlo.

Masaya kaming nagmeryenda sa may sala ng apartment. Nakakatuwa talaga si Zack at

ang daddy niya... nakakainggit at nakaka-konsensya ang mga nangyayari.

Alam ko boto sa akin ang parents ni Zack kasi akala nila na mabuti akong babae :(

Sa kalagitnaan kami ng pagkain ng mapasulyap ako sa may bintana.

Sabi ko na nga ba't someone is staring at us. It's Vlad. !

Kinabahan akong bigla. Nakatayo siya sa bintana at titig na titig sa aming tatlo
nila Zack na abalang nagme-meryenda.

"Are you okey Divine?" Tanong ni tito Zander. Napansin niya kasing balisa ako. 

"A--ah opo..." Alanganin kong sagot.

Sinundan niya ang tinitingnan ko.

"Zack may tao ba sa labas?" BIglang tanong ni tito Zander.

Lalo akong kinabahan.

"Ha?" taka namang tumayo si Zack para i-check ang sinasabi ng ama.

"Parang I saw a shadow of a man sa may window eh..." Kakamot-kamot ng ulo ng sabi
pa ni tito Zander.

Namumutla naman na ako. "Ah tito...kurtina lang po ata yon..." Sabi ko.

Binuksan naman ni Zack ang pinto at tiningnan kung may tao. Pero walang katao-tao
sa labas pati sa kalsada. Sarado din ang pinto ng mga kaharap niyang bahay.

"Namalik-mata ka lang ata dad." Sabi pa ni Zack.

"Baka nga..." Nakangiting bumalik sa pagkain ng sandwich si tito.

Bumalik na din si Zack sa upuan niya.

"Baka may multo hijo..." Nananakot na sabi ni tito Zander.

Tumawa lang si Zack. "Dad, walang kayang gawin ang mga multo... Sa buhay tayo dapat
manakot." Makahulugang sabi ni Zack na ang mga mata ay nakatingin sa akin.

Napatungo na lamang ako.

Nang 7:00pm na ay nagpaalam na ang daddy ni Zack nauuwi ng Manila. May pasok pa daw
ito kinabukasan.

Naiwan naman kaming dalawa ni Zack sa apartment niya.

"Baby are you alright?" Nakangiting lumapit sa akin ang boyfriend ko . 

Nakaupo kami sa mahabang sofa na naroroon sa sala. Pahiram yun ng may ari ng
apartment.

"Uhm...wala ..." sagot ko na di nakatingin sa kaniya.

Umusod siya palapit sa akin then humiga sa kandungan ko.

"I know youre not okey..." malungkot na sabi ni Zack. Nakapikit ito.

How did you know Zack? ...

Malaya kong napagmasdan ang mukha niya. He's really a handsome man... mabait pa at
sweet. Responsible din si Zack. Lahat ay nasa kaniya na, unlike Vlad na hindi ko pa
lubos na kilala...ni bahay nga ni Vlad eh hindi ko pa alam kung saan diba?.

Hinaplos ko yung pisngi niya. Nahihiya ako kay Zack... nahihiya ako for
everything...

Bigla itong dumilat at bumangon.

"Need mo ng umuwi Divina... gabi na eh."

Gentle man pa... How could I ask for more?

"A...oo."

Maaga pa kami bukas eh. Sa school na din namin papasok si Zack mula bukas...

I know mahihirapan siya maka cope sa lessons... I know na maninibago siya... maski
nga ang dapat honor niya sa inalisang school ay wala na dahil sa pag transfer niya,
but he's willing to risk everything just for me. 

"Excited na ako bukas." Nakangiting sabi ni Zack habang nakatingin sa mukha ko.

Para akong matutunaw...

"Okey. Excited na din akong makita kang naka uniform..." Pilit kong pinasigla yung
boses ko.
Lumapit siya para halikan ako sa noo.

Ganoon si Zack... he respects me. Nakaka-konsensiya lang talaga... Kasi kay Vlad eh
naibigay ko na ang lahat.

Patayo na si Zack sa sofa pero hinila ko yung kamay niya.

Dahil nabigla ay na-out of balance siya paupo. Hinawakan ko yung mukha niya at
inabot yung lips niya. I kiss him !

Still... lalaki pa din si Zack.

Mainit yung pinagsaluhan naming halik...

Ito yung unang beses na ginawa namin ito ng ganito katindi... it was torrid. 

Habol namin yung paghinga namin ng maghiwalay kaming dalawa.

I cant look into his eyes.

Nakita ko pa di naman yung smile sa mga labi niya. Niyakap niya ako ng mahigpit na
mahigpit... it was sweet ...

"I love you Divie..." He said.

but I did not answer.

Hinatid niya na ako sa amin after that.

FIRST thing in the morning ay naroon na agad si Zack sa gate namin.

Sabay kaming naglakad papunta sa school.

Holding hands...

Si Zack ang may dala ng bag ko.

Nakatingin sa amin yung ibang estudyante.

"Wow...ang sweet nila..." Sabi ng mga nakasalubong naming grupo ng fresh mens.

"Bagay sila... they are cute!!!"

"Sana may boyfriend na din ako!!!"

"The girl is so lucky! Ang gwapo nong bf niya..."

Lahat yun hindi nakaligtas sa pandinig ko. Oh yeah I'm lucky !

Hindi man kami tabi ni Zack ng upuan ay malapit pa din siya sa akin. Kaklase ko
siya...

Nakakainis pa sina Zia cause kanina pa nila sinusuri ng tingin si Zack.

Buong maghapong ginigisa ng mga kaklase ko si Zack...Mabuti na lamang at mabait

talaga ang lalaki. Nakasundo niya naman agad ang mga classmates namin.

Even teachers ay nagustuhan si Zack. Smart kasi siya lalo na sa Math . Lagi siyang
nasa front para mag solve ng equation.

Palaging round af applause ang klase.

Ang lakas ng dating niya because of it.

"He's cool..." Sabi pa noong kaklase kong si Mia.

"Girl you're really lucky to have that guy!" Siko sa akin ni Kat.

I just smiled.

Pero syempre... hindi mawawala sa eksena si Vlad.

Maya-maya lang ay naka pwesto na siya sa labas ng bintana ng room namin.

Medyo sanay na ang klase ko sa kaniya... tingin nila kay Vlad ay isang weirdo.

"Ayan na naman yung tagahanga mo!" Tukso pa sa akin ng mga kaklase ko.
Tumingin ako kay Zack. I know naiinis na din siya but he managed to smile at me.
Kalmado lang siya.

Hindi ako hiniwalayan ni Zack the whole day.

Medyo naawa na din ako kay Vlad pero dapat i-priority ko yung boyfriend ko...

Buong week ay ganoon ang set up namin.

Mahaba ang pasensya ni Zack and I'm very thankful of it.

Hatid-sundo niya ako... then tambay muna kami ng hapon tapos konting kwentuhan...

Nawawalan na nga ng tyempo si Vlad na lapitan ako.

Wow huh? ikinalungkot ko pa talaga yon?

"Baby after class pupunta muna ako sa faculty kasi may inuutos sa akin si Ma'am."
Paalam ni Zack.

Naging paborito na talaga si Zack ng mga teachers namin sa maiksing panahon lang.

"Okey take your time... punta na lang muna ako kina Kat."

Sana pala sumabay na ako kay Kat-Kat kanina.

Time ko na din ito para makahinga ng maluwag.

Hindi ko na maunawaan ang sarili ko kaya naman si Kat-kat na lang ang takbuhan ko.
My bestfriend forever ko daw siya eh...

Ayun dito nga ang bagsak ko. 

Dito sa bahay nila Kat my Berfer (Bestfriend Forever)

Sa kwarto ni Kat-Kat.

KWINENTO ko sa kaniya yong mga hinaing ko sa buhay haha. Tama lang para malibang
ako. 
"Pero si Vlad talaga ang inaalala mo?" Nanghuhuling sabi ni Kat-Kat.

"Naman eh..." reklamo ko.

"Kung minsan when you guys fight, you just want to find solace with someone else.
Someone who can fill up the cracks in your so called relationship... Baka ganoon
lang yong nangyari." Pagpapaliwanag pa niya sa akin.

"So sinasabi mong panakip butas ko si Vlad?" I asked irritatedly. "At FYI ...di
naman kami nag-away ni Zack."

She just laugh at me.

"So?" I ask again.

"I think mali yung pagkakasabi ko... Kasi mukhang si Zack ang panakip butas mo not
Vlad." Namumungay ang mga matang nakatingin sa akin si Kat.

"Nakakainis ka..."

"C'mon girl... para saan pa't naging kaibigan mo ako?"

"Okey!" Naka-taas pa ang dalawang kamay ko. "You win girl."

Tuwang-tuwa naman si Katherine sa pag-amin ko.

"Eeeehhhh!!! Sabi ko na eh!" Ang lawak ng pagkaka-ngiti niya sa akin.

"Ay naku tama na nga ito." pag-iiba ko.Inabot ko yung mga librong nagkalat sa
higaan ni Kat. "Pahiramin mo na lang ako ng book ah? Nang may mabasa naman ko."
Pagka-wika noon ay tiningnan ko yung book na una kong nahawakan. Chismosa talaga si
Kat.

"Maganda yan..." Bida ni Kat.

"What's this? Uh..." Binitawan ko agad yung book.

It's about evil.

"Oo nga pala hindi ka nagbabasa ng mga ganiyan." Natawa si Kat-kat.

"Meron ka nong book na 'Bakit Hindi Ka Crush Ng Crush Mo?" Tanong ko.

"Err... wala eh. Maganda naman yan . Galing siya sa book na Hell Is Real."

"Ay... Nakakatakot. Ayoko ng tungkol sa mga demonyo..."

"Hoy maganda din na aware ka sa mga bagay-bagay noh? Malay mo may mga
nakakasalamuha ka na palang ganon na nagpapanggap lang na tao." Panunukso pa ni
Kat-kat.

"Ano yon? Iyong mga napapanood mo? Sa pelikula na mai-inlove sa tao yung demonyo?
Mga incubus at succubus?" Medyo nagka-interes naman ako.

"According to the Hell and Heaven Rules... Hindi pwedeng ma-in Love ang isang
demonyo o isang anghel sa isang normal na tao o taga lupa. " Sagot ni Kat-kat sa
akin.

WOW Fanatic talaga si Kat-kat ng mga Paranormal book.

"Ganon? Pero may mga story na about sa devil na na-in-Love sa isang tao or angel na
na-inLove sa tao. Meron pa nga na devil at angel diba?" tanong ko pa.

Humagikhik naman si Kat-Kat sa mga pinagsasabi ko.

"Wow huh?! Kailan ka pa nagka-interest sa ganiyan?"

"Eeeee kasi naman eh. Nagtatanong lang naman." Nakalabing sagot ko.

Cute na cute naman si Kat-kat sa kaibigan.

"May book ako na ganiyan ang kwento." Nakangiting binulatlat ni Kat yung shoulder
bag nito na nakapatong sa mesita at inilabas doon ang isang maliit na pocket book.

Ini-harap niya sa akin yung book.

"Ano yan?" I asked. Umusod ako papalapit sa kaniya.

"Eh di book. Book nga diba? Mukha ba tong sandok?" Pamimilosopo niya sa akin.

Hmmmp sarap naman batukan nitong si Kat-kat.

"Hoy Divina, ayan at libro ito... naku maganda ka lang talaga!" Nakatawa pang pang-
aasar niya sa akin.

Binuklat-buklat niya yung libro sa harapan ko.

"Hmmm... kagabi ko pa'to binabasa. Alam mo ba na maraming kababalaghang nagaganap

sa mundong ito na hindi natin nalalaman...o kung malaman man natin ay hindi din
natin lubos na maiintindihan." Wika ni Kat-kat habang binabasa yung libro.

"Ha? Pwede bang mahiram yang binabasa mo?" Medyo na-curious ako sa book na yon kaya
hiniram ko kay Kat-Kat. 

Nagtataka naman si Kat-kat kasi ako yung type na hindi mahilig sa mga ganoong uri
ng babasahin.

"Okey. Tapos ko na naman yan eh." She smiled then inabot yung book sa akin.

"Thanks berfer!" ^___________^

Parang kabado ako habang tinititigan yung book na ngayon ay hawak-hawak ko na.

AIST... ano bang meron?

Gothic Love Of Darkness

(The Last Demon)

"Ha?" Parang gusto kong kilabutan sa title ng book na yon. "Katakot!"

"Shonga! Hindi lang yan puro katatakutan! Love story yan." Nakangising sabi ni Kat.

"O-okey..."

"Mapapansin mo kakaiba yung laman ng book na yan. Hindi puro ka-kornihan o ka-
echosan like other books." Pambi-bida pa ni Kat-Kat.

"Written by Jamille Fumah?" Di ko kilala yung author. Hindi siya sikat.

"Hehe... palibhasa kasi puro love story ang inaatupag mong basahin. Puro ka teen
fiction eh, anyway may mga story din naman siyang teen fiction at fantasy but this
book talaga ang favorite ko."

"Oo na oo na babasahin ko na nga." Ngumiti ako habang inuumpisahan ng buklat-

buklatin yung libro.

Nakakakilabot lang yung cover ng book kasi mas lamang yung black. Yung picture pa
noong lalaki ay half naked at bahagyang nakatagilid. Para tuloy ayaw ko pang
maniwala na love story nga iyon.

"A not so ordinary love story. Isa siyang half demon yung guy, ang name niya is Eos
tapos na-in-love siya sa isang human. Actually normal naman talaga sila , iyon nga
lang may dark background yung father side niya. I highly recommend that book."
Pagku-kwento na ni Kat-Kat. 

"Hep-hep! Wag mo na i-kwento babasahin ko na din naman eh." Tumayo na ako.

"Uuwi na ako Kat-Kat... tatawag pa si Zack mamaya eh." paalam ko.

Babasahin ko na din yung book sa bahay namin. Ganoon kasi ako pag nagbabasa, ayoko
ng may ibang tao sa paligid.

Medyo okey na yong pakiramdam ko kaya nag-paalam na ako sa aking bestfriend.

Hinatid niya na ako sa gate ng bahay nila. 

"Oy ingat ka ah? Gabi pa naman na..."

"Ano ka ba? Ligtas naman dito sa place natin." Nakangiti kong sagot.

"Walang ligtas na lugar ano? "

"Ayan ka na naman eh. Yan napapala mo sa kakabasa ng kung ano-ano."

"Sige na ba-bye! Text mo ko kapag na-gang rape ka huh?" Pang-aasar niya sa akin.

"Tse salbahe!" At tuluyan na akong naglakad palayo sa bahay nila Katherine.

Mabuti na lamang at may kaibigan akong tulad niya... Nalibang naman ako kahit paano
at may libre pa akong book na mababasa pag bored ako.

Hindi pa ako nakakalayo ay pakiramdam ko na may sumusunod sa akin.

Lihim na lamang akong napangiti.

Mukha ngang magkakatotoo ang sinabi ni Kat-Kat... baka ma-rape ako ngayong gabi,
pero hindi 'gang-rape' ah?

Kasi isang tao lang ang mangri-rape sa akin. XD

Kilala niyo na kung sino? wahahaha... but ofcourse HINDI AKO PAPAYAG. Ayon
binilisan ko ang paglalakad ko pauwi.

Naguguluhan ako because of him.

Kaya, Manigas siya!

To be continued....

A/N:

Tnx for reading!!! <3 xoxo

Leave some comments ..tumatanggap ako ng suggestions haha. Pa-vote din po for
updates.Thnks much! Vote and comment for updates! Revelation na!!!

　-jam

Property Of: jamillefumah.webs.com

FB Page : JamilleFumah　

　
　

=================

17. Time Is Running

xIWTDx

Dedicated to : MahLove , awesome reader! Thanks for the votes and comments !
'appreciated ! xoxo , jam

Chapter 17 ...

When I think of you I don't feel so alone...

-Vlad

After Class, sa classroom.

PAUWI na sana kami kaya lang mukhang wala pang balak umuwi si Zack. Anyway may
tinatapos pa naman akong project kaya nag stay din muna ako saglit.
Wala na si Vlad sa labas ng room kaya medyo nakahinga na din ako ng maluwag...

"Alis na ako guys! Muahhh!" Nagpaalam na si Kat. Kumi-kembot pa siyang lumabas ng

room.

"Ingat ka ha..." Si Zack.

Ako, ngumiti lang sa paalis na si Kat.

Hay naku! Ang hirap tantyahin ang sitwasyon eh! Pag naiiwan kami ni Zack na kaming
dalawa lang , hindi ko alam kung paano ako kikilos o magsa-salita.

Hindi na tulad ng dati na at ease ako.

"Baby lagi na lang malayo ang tingin mo? Nandito lang naman ako!" Himutok niya.

"Oo naman... Di ka naman nawawala eh!" Trying hard yung joke ko noh?

Nakapangalumbaba siya sa desk.

"Oh? Bakit ganiyan mukha mo?" Tanong ko kay Zack.

"Nami-miss ko lang yong dati..."

                 

"Na?"

"Na sabay tayong uuwi..."

"Yun lang ba? Sabay naman na tayo ngayon ah? Just like before..."

"Hawak ko ang kamay mo at dala-dala ko ang mga gamit mo..."

Sweet niya diba?

"Palagi na yong mangyayari Zack. Magkasama na po tayo..."

He kissed my forehead. We're so close that I can feel his heartbeat.

...Ang bilis !

Si Zack naman ay mas lalong lumapit kay Divina... Hanggang sa tuluyan niya ng
niyakap ang babae.

 He knows that someone is staring at them...

A familiar pair of eyes.

Eyes that full of hatred and jealousy...

"Oy!!!" Napaatras si Zia. Papunta sana siya sa pinto ng classroom nila ng may
mabunggo siya.

"--Sorry!"
"Vlad?" Mangha naman ang babae ng makita kung sino ang nakabungguan niya.

"Ah... pasensya ka na..." He's about to walk away ng pigilan niya ito sa kanang
braso.

"Hey?" Nakita niya kasing parang may luhang pabagsak na sa mga mata ni Vlad.

He likes him...

But yes, alam niyang si Divina ang gusto nito.

Nakita niya sa may bintana na magkayakap sina Divina at si Zack sa loob.

So Vlad saw it?

"Why? I really need to go Zia... If you'll excuse me?" Mahinahong paalam ni Vlad.

She just smiled. Parang hinaplos ng kung anong awa ang puso niya para sa binata.

Hindi siya sanay na makitang malungkot si Vlad. Vlad is a type of guy na astigin,
may pagka bad boy at cool... Never niya pang nakitang ganito ka vulnerable ang
lalaking ito.

Her sweet karma for being a bitchy playgirl...

"No... I won't let you go... because, I'll go with you..." Right after that hinila
niya na ito sa kamay.

..Palayo sa lugar na yon.

*

Sa room...

"TARA na? Baka gabihin na tayo?" Si Divina ang kumalas sa pagkakayakap ni Zack.

"Okey..." He smiled. Tumingin pa ito sa pintuan ng classroom to check kung naroon

pa ang taong gusto niyang makakita ng pagyakap niya kanina kay Divina.

DINALA ni Zia si Vlad sa library. Wala ng tao don kais pasara na ang school.

"Where are we going lady?"

"I just want to talk to you Vlad..."

"About?"

"About you... about her... about me... Us." she answered trying to keep her voice
calm and sweet.

  "Us?"
"Yeah! I know how much you like that girl... O, you love that girl pala." She
started.

"?"

"Oh c'mon Vlad! Don't give me that look! Wag mo ng itago! Halata eh!"

"Look Zia... Hindi ko---" Zia interrupted him by a kiss!

"See? You're still a man..." She chuckled. "Whoever you are Vlad... Or whatever you
are... I still can accept you Mr. Misterious Guy! I'm not like Divie... So, why not
choose me over her? You know! You're just wasting your time and effort sa malanding
yon pero pinapaasa ka lang niya sa wala!"

  "Hindi ganoon yun Zia..." Napatungo naman si Vlad. Mali... Hindi siya dapat ma-
involve sa kahit sinong babae maliban kay Divine... Dahil may masamang mangyayari !

"Please Vlad ! I can give you everything! I can be everything you need!!! Unlike
her, palagi ka lang reserba!" Nagsimula na naman siya. Ayaw na ayaw ni Zia na
tinatanggihan. Siya ang pinagpapantasyahan ng mga kalalakihan... Pero kung kailan
naman siya nakatagpo ng katapat niya ay siya naman itong nire-reject.

"I'm sorry Zia..."

"What? Sorry? No I want accept your sorry! Bakit kasi siya pa?! Eto naman ako oh!
Halos isubo ko na ang buong ako sayo pero para kang manok na tumatanggi sa palay
eh! Bakla ka ba?"

Nagulat naman si Vlad ng biglang kalasin ng dalaga ang pagkaka-butones ng school

blouse na suot-suot nito. He almost see her body. The white bra under sa ibabaw ng
dibdib nito...

Yes, Zia has a body that every men will fantasize... but no... Hindi siya kabilang
sa mga lalaking yon.

Nilapitan niya ang dalaga at maginoong ikinabit ang pagkaka-butones ng blouse nito.

"Reserve your heart to the one who realy deserves it... Hindi ako yon..." he said
to her ears. "Wag mong sayangin Zia..."

"I hate you..." Her voice was choked. "I hate you Vlad..." Yumapos siya sa lalaki.

Hinayaan na lamang ni Vlad na nakayakap sa kaniya si Zia. Alam niyang kailangan ito
ng babae... her soul is broken and he can feel it. Hug can repair damage souls...

"I like it this way. It's not so bad... but hindi naman ako ang mahal mo..." Mga
ilang saglit lang ay ang dalaga na mismo ang humiwalay sa pagkakayakap nilang
dalawa.

He just smiled at her. He can tell that Zia is okey now. Mahirap ang ma-inlove sa
taong hindi kayang suklian ang pagmamahal mo... Sa pagkakadikit ng kanilang katawan
ay nasigurado niyang higit na sa paghanga ang nadarama sa kaniya ng babae...
Naramdaman niya yon. Wala namang maitatago sa isang katulad niya. Masakit lang
dahil hindi si Zia ang misyon niya...

at hindi si Zia ang tinitibok ng puso niya...

...at nauubusan na siya ng oras.

"You'll be okey... You'll see. May isang taong darating at siya ang nakatakda
sayo...at hindi ako yon. He will save your heart."

Napangiti na din si Zia dahil sa sinabi niya. "You're so cool. May higit pa ba sayo
Mr. Crazy lover? Ikaw nga ang gusto ko..." Inayos na din nito ang sarili.

Inabot niya ang kaniyang panyo sa dalaga. "Wipe your tears lady..."

"Why should I wipe it? Tutulo naman ulit yan mamaya pag wala ka na."

"You're one of a kind. Swerte yong lalaking mamahalin mo..."

"Sana ikaw na yon... Per hindi eh. Bakla ka kasi..." Tumawa pa siya.

This girl... puno ng paghihirap ang buhay niya... Nakikita niya sa mga mata nito na
hindi ordinaryo ang buhay na kinalakhan ni Zia. Isa na din siguro yon sa mga
dahilan kung bakit ganito ang ugali ng dalaga. She's just pretending that she's
strong but deep inside her is a broken girl. Nabasa niyang lahat yon sa mga mata
nito...

Ang kilala bilang playgirl ay mula sa isang broken family...

Ang kilala bilang bully ay pinagmamalupitan ng mga magulang niya noong bata pa
siya...

Ang kilala bilang walang pusong heartbreaker ay isang kawawang bata...

Siya na may magandang mukha at sexy na katawan ay isang bothered child...

...and that child is infront of him.

...that child is now a lady.

"Vlad... I'm a better lover than Divina. I have a better body too... Ako ang
humahabol sayo pero tinanggihan mo ako. Hindi ko alam kung anong meron sayo at na-
hook ako... pero kung ano man yon, I won't regret loving you ang I won't give up.
Pag dinedma ka pa niya tandaan mo bukas ang pinto ng kwarto ko para sayo."
Tumalikod na ang dalaga.

Broken ego...

Broken soul...

Broken heart...

"You'll be okey... soon." he whispered.

Si Divina...

PAGKAHATID sa kaniya ni Zack sa kanila ay umakyat na siya agad sa kwarto niya. May
home work pa kasi siya...

Nakakapagod na lang palagi. Wala na ngang pagkakataon na magkausap sila ni Vlad...

kasi nga nandiyan na si Zack diba?

Oo hindi siya masaya na nariyan na si Zack! Bad noh? Eh ganon eh... hindi naman
kontrolado ng isang tao ang puso niya lalo na't spoiled brat ang pusong yon!

Isa-isa kong nilatag yung books ko sa kama. Daming assignments pero hindi ako
magpapatulong kay Zack ngayon... kaya ko naman eh. Atleast hindi na ako dependent
sa kaniya.

 
History..

KDOT. Walang alam sa history... sakit sa ulo.

Math... Calculus Statistics? Awww!

Napasabunot na ako sa buhok ko.

Napatingin pa ako sa katabi kong fone. NO WAY! Hanggat kaya ko eh hindi ako hihingi
ng tulong kay Zack...

Ayun tumagal pa ako sa pag gawa ng assignments pero hindi ko din natapos lahat...

Pakiramdam ko dumugo yung utak ko... Sa pagod nakatulog na din akong nakabaluktot
sa ibabaw ng mga books ko.

Di ko na napansin na may nagbu-bukas na pala ng bintana sa kwarto ko.

Pumasok ang isang matangkad na lalaking naka kulay itim na jacket.

Nasa harapan siya ng babaeng nakahiga sa gitna ng kama.

Marahan siyang lumapit dito.

He checked all her books just to see her unfinished homeworks.

Napangiti siya...

Then hinanap niya kung nasaan nakalagay ang ballpen ng dalaga.Inipon niya ang mga
books nito at tsaka naupo sa sahig ng kwarto.

2 hours passed.

Natapos niya ang Math and history assignments ni Divina.He's gifted when it comes
to calculus...and a little stock memory sa history.

Niligpit niya lahat ng kalat sa kwarto. Ibinalik niya ang mga books ni Divina sa
school bag nito. Hindi pa siya nakuntento ay nagwalis pa siya ng sahig.

Simple things na pwede niyang magawa para sa dalaga...

Inayos niya ang pagkakahiga ni Divina at tyaka ito kinumutan.

He missed her so much...

"Rest my love..."

Tinungo niya ang player ni Divina sa kwarto nito.

[A/N: Guys!!! You can play the music video at the right side if you want.]

Gusto niyang maging komportable ang pagtulog ng dalaga...

Naalimpungatan naman si Divina ng makarinig ng mahinang tugtog...

Nananaginip ba siya?

She saw a familiar shadow ng marahan siyang dumilat. She knew it... it's Vlad.

Pero nagtulug-tulugan lang siya.

"Akala ko kapag nagpakilala na ako sayo eh magiging okey na ang lahat... pero,
hindi pala..."

'Vlad... I miss you...'       

[Song playing: ♪

Vanilla Twillight by: Owl City

The stars lean down to kiss you

And I lie awake and miss you ]  ♪

"I waited so long..." He said. "It's killing me whenever I see you with other
man..."

Lumuhod siya sa gilid ng kama ko.

[Pour me a heavy dose of atmosphere

'Cause I'll doze off safe and soundly

But I'll miss your arms around me

I'd send a postcard to you, dear

'Cause I wish you were here ] ♪

Yung tugtog... parang hinihila ako...

"Sana hindi ko pinatagal... Sana mas nauna ako sa kaniya..."

 ♪

[ I'll watch the night turn light-blue

But it's not the same without you

Because it takes two to whisper quietly

The silence isn't so bad

'Til I look at my hands and feel sad

'Cause the spaces between my fingers

Are right where yours fit perfectly ] ♪

...

So si Vlad pala yong nagpapatugtog ng mga love songs tuwing nagigising ako sa
umaga?

...Akala ko pa naman sira na yong i-pod ko at may sarili ng buhay na tutugtog kung
kelan lang trip.

[ When I think of you I don't feel so alone

I don't feel so alone, I don't feel so alone  ♪ ]

...Nice taste of music !

He's still there... I can still smell his scent. Sana pwede akong dumilat... Gusto
ko kasi siyang makita...

...Pero mas gusto kong marinig pa ang ibang sasabihin niya. Maririnig ko lang yon
kung ipagpapatuloy ko ang pagtutulog-tulugan ko!

 Bahagya kong idinilat ang mga mata ko. Madilim naman kaya hindi niya din
mapapansin na gising ako.

 Nakaluhod pa din siya sa gilid ng kama ko. Nakatungo at hindi ko makita yong mukha
niya.
[♪ As many times as I blink

I'll think of you tonight

I'll think of you tonight

When violet eyes get brighter

And heavy wings grow lighter

I'll taste the sky and feel alive again ]

"Nahihirapan ako... Nahihirapan ako pag nakikita ko kayong masaya. Wala naman kasi
akong laban eh. Hindi kita makuha sa kaniya... Hindi mo siya kayang iwan para akin?
Nasasaktan ako Divine... ang sakit-sakit..."

Umiiyak ba siya?

Bakit umiiyak si Vlad? Alam ko na umiiyak siya kasi naririnig ko yung mahina niyang
paghikbi ...

"Divine... I'm not gonna give up on you... Maiisip mo din na ako ang mahal mo...
Please... Kasi hindi ko na kayang hanggang tingin lang... Hindi ko na kayang may
kahati sayo... Gusto ko sakin ka lang... Ang sakit pala... ang sakit-sakit pala..."

Hindi ko naman sinasadyang mahirapan siya! Sana kasi nauna siya ng kahit isang
minuto lang kay Zack... alam ko na mas mamahalin ko si Vlad...

Sana may magawa ako... sana may magawa ako para mawala ang lahat ng sakit na
nararamdaman niya...

Damn! I really care for this guy ...so much!

Ilang saglit pa ay tumayo na din si Vlad.

"You're everything to me Divine... Yung sakit na nakikita kitang kasama siya, it's
eating me alive, and very soon now it will kill me! Envy and fear of losing you
only make it grow faster! " "
Isang minuto...

Dalawa...

Tatlo...

...hanggang maging lima, sampu...

Alam ko wala na siya.

Dumilat ako at naupo sa kama. Iginala ko muna yung buong tingin ko sa kwarto...

...Madilim pero may liwanag mula sa labas ng bintana na nagmumula sa malaking

buwan.

Iniwan niyang bukas yong bintana...

Umalis na nga siya...

T_T

Vlad...

Ang lungkot-lungkot nong tugtog...Ah hindi ko na papatayin yung music, ang sarap
pakinggan eh.

Bigla akong nilamig.

Tumayo ako para isarado yung bintana. Madilim sa baba non... Hindi ko makita kung
saan na pumunta si Vlad...

[ ♪ And I'll forget the world that I knew

But I swear I won't forget you

Oh, if my voice could reach

Back through the past

I'd whisper in your ear

Oh darling,

I wish you were here...  ♪]

...Mahal ko siya !

...Higit at sobra !

...Siya na ang mahal ko... at hindi na si Zack.

I need to find him.

Mabilis ang kilos ko papunta sa closet. I just need to change my clothes. Isang
white na dress at isang jacket na light blue ang ipinalit ko sa pajamas ko.

Sa daan... Si Vlad...

HINDI  pa oras para sumuko siya... Iyon ang tumatakbo sa isipan ni Vlad ngayon.

"Problema mo?"
Napalingon naman siya sa matinis na boses na yon.

"You?!"

"Yes, me!" Naka wide smile yung babae. Maiksi na ang buhok nito na hanggang
balikat.

"Yuka? right?"

"Uh-Uh!" She nodded.

"Why are you here? Madilim pa pero pagala-gala ka? delikado..."

Tumawa ng mahina si Yuka. "Sila ang delikado sakin... I mean 'satin' ... You know!"

Tumaas ang kaliwang kilay niya sa sinabi ng kaharap.

"What do you mean?" Even though alam niya na ang gusto nitong sabihin.

"Gusto sana kitang tulungan Vlad... but pag ginawa ko yon masasaktan naman si kuya
Zack. It's your mission... ikaw ang bahala diyan. May sarili din akong misyon dito
sa lupa kaya narito ako."
"I'm sorry what?" he's shocked.

"Oh c'mon demon!" She giggles.

"So... you're from..."

"...hell." Pagtu-tuloy nito sa sasabihin niya pa lang sana.

Nanlaki ang mga mata niya habang nakatingin sa dalagitang si Yuka. Katotohanan ba
ang sinasabi ng paslit na ito?

Hey wait? Did she just say 'kuya Zack?'

"Hey demon I need to go! I have my own business if you'll excuse me! Anyway good
luck to yours!" At isang flying kiss lang ay naglaho na din sa dilim si Yuka.

What's happening? Bakit may evil girl na naririto? at bakit Zack ang pangalan ng
kuya nito? May hindi ba siya alam?

Kung ganon? Hindi lang siya ang hindi normal na nagpapa-gala-gala sa lugar na
yon...

Maraming tao ang nasa panganib...

including Divine?

At si Zack? Dapat niya bang pabayaan si Divine dito?

Nauna siya...

Nagparaya lang siya... Pero ngayon, hindi niya na mabawi ang talaga namang kaniya!
Patas lang ba ang laban nila?

He sacrificed everything to be with her tapos ganito lang? Dinadaya ba siya ng

pagkakataon?

'Geez, I'm not a demon! I'm not a monster to be scared of! I just gave up
everything to love her... Heaven's promised me Divine! She's my destiny! We're
destined for each other...'

Bakit parang hindi naman ganito ang inaasahan niyang madadatnan niya?

Mahal din siya ni Divine...

...Pero si Divina siya ngayon. Ibang tao na siya... pero naniniwala siya na
darating yung oras na sila pa din sa huli.

Siya ang nararapat sa dalaga... at hindi ang Zack na yon!

Ilalayo niya si Divina...

...Kung papayag siya... He will do everything to make he happy. He will be

everything she needs... Wala na siyang pwede pang i-give up maliban sa pagmamahal
na meron siya... hinding-hindi niya susukuan yon...

...a zillion years is enough! it's too much !

and he can't give her up!

Magtatapat na siya kay Divine!

"Vlad?"

It's her voice...

Yung pagharap niya... isang mahigpit na yakap ang sumalubong sa kaniya.

JAMILLEFUMAH

=================
18. He Gets Mad

For: @IusedToBeHurt / The Girl Who Can't Be Moved  :)

-------

ISANG mahigpit na yakap ang sumalubong sa kaniya.

"Divine?”

Ang yakap na makasalanan...

Sa ilalim ng buwan. Basta ang gusto lang nila ay damahin ang pagiging solo nila sa
gitna ng kadilimang yon... Ano pa ba ang dapat sabihin?

"Umiiyak ka..." Inangat ni Vlad ang mukha ko.

YES! OH DAMN I'M CRYING! SO WHAT?!

"I hate you..." Sa pagitan ng paghikbi ko. "Bakit mo ba ginugulo ang buhay ko! Para
kang linta na hindi umaalis sa kapit! Bakit ba binabaliw mo ako!"

He smiled sweetly at pinunasan ng kaniyang mga kamay ay luhaan kong pisngi.

"Ako ang naba-baliw sayo..." He said with full of tenderness. Yung mga matang
nakakalusaw tumingin.

"Huli na kita huh! Ikaw yung nagpa-patugtog ng music pag tulog ako! Pakialamero!"

Tumawa si Vlad ng mahina. Kahit madilim ang puti ng ipin niya... Ang gwapo niya pa
din! Super!

"Para kang kape.. hindi ka nagpapatulog..." Pinilit ko pang mag-taray...

"Those songs are my messages for you..."

"Ano? Arte mo chicks ka ba?!" Dinaan ko na lang sa biro ang kilig.

Ang lagkit niyang makatingin... Makalaglag... PUSO.

Nakayakap ang braso niya sa bewang ko at ang mga kamay ko naman ay nasa likuran ng
batok niya.

"Lookingin your eyes

Seeing all I need

Everything you are is everything to me

These are the moments

I know heaven must exist

These are the moments I know all I need is this

I have all I’ve waited for

And I could not ask for more"

Ang ganda ng boses niya...

"BALUUUTTTTT!!!!"

Sabay pa kaming napalingon.

WRONG TIMING!

Agad naman akong humiwalay kay Vlad. Takte... Nakakahiya dun sa balot vendor.

"Naku hija? Anong ginawa sayo ng lalaking yan? Bakit ka umiiyak?" Tanong ni Manong
Vendor.

Di ko naman napigilang mangiti. "Wala po manong..."

"Sigurado ka ba? Hindi ka ba hina-harass nyan kaya ka umiiyak? Aba eh gabing-gabi
na ah! Baka magta-tanan kayo? Naku maawa kayo sa mga magulang niyo! Dyaskeng mga
bata ire oo!" Pumupunto pa si Manong.

"Hindi po... Hindi ko po magagawang harassin ang girlfriend ko..." Si Vlad.

'ANO DAW? GIRLFRIEND? Assuming much?!

Di na ako kumontra. Sarap kayang pakinggan nung mga sinabi niya.

"O sya! Basta ineng pag sinaktan ka niyan eh sumigaw ka lang o kaya tumakbo ka sa
baranggay! Wag kang magpapa-bola porket pogi ha! Hindi nakakabuhay ng pamilya ang
gandang lalaki lang!" Nangaral pa si Manong bago umalis.

"BALUUUUUTTTT!!!!! PENOOOYYYYY!!!!" Dinig pa namin ni Vlad ang palayong boses niya.

Nang wala na si manong ay kinurot ko sa tagiliran si Vlad.

"Ouch!!!" Aba't tinatablan pa pala ng sakit ang lokong ito.

"Ikaw huh! Anong girlfriend ka dyan! Pasalamat ka hindi ka pina-baranggay ni

manong! Pinapaiyak mo ako..." Nakalabing sabi ko.

Nakangiting niyakap naman ako ni Vlad.

"Malapit naman ng maging tayo diba?" Bulong niya sakin.

AWWW... doon ko na naalala si ZACK!

Humiwalay ako sa pagkakayakap ni Vlad. "No Vlad... Hindi ko kayang saktan si

Zack..."

"Masasaktan mo din siya... ako ang mahal mo Divie..." Naging seryoso na ang boses
niya.

Ito na ba? Ang paghaharap na hinihintay ko? Gusto kong marinig kay Vlad ang LAHAT.

Tama na muna ang lambingan... Lalo na at naalala kong may boyfriend ako. Baliw lang
eh...
"Sabihin mo sa akin kung bakit ikaw ang dapat kong piliin! Sabihin mo sa akin at
linawin mo kung ano ka ba talaga! Sino ka at bakit mo ginagawa sa akin to! Sabihin
mo kung bakit nagawa mong nakawin ang puso ko sa unang taong minahal ko!"

Nakatitig lang siya sa akin.

"Sagutin mo ang mga tanong ko Vlad... Maawa ka sakin..."

Huminga siya ng malalim at tumingin sa malayo. "I'm a demon Divine..." He said

trying to avoid my gaze. "I came from hell..."

Natawa naman ako sa sinabi niya. "Are you kidding me?"

"No I'm not... ang tanging masasabi ko lang ngayon ay mahal kita. Mula noon
hanggang ngayon mahal pa din kita..." Malungkot ang mga mata niya habang nakatingin
sakin.

"What do you mean na mula noon? Ngayon pa lamang tayo nagkakilala..." Gulong-gulo
ako.

"Minahal na kita noon pa... Pero may problema... Dahil ang pinaka huling bagay na
pwedeng mangyari ay ang magkatuluyan tayong dalawa. Sana naayos ko pa pero nabigo
ako noon. Panibagong pagkakataon ngayon na ako naman ang kumilos para sayo...
Nagkahiwalay tayo Divine... However distance don’t keep us apart. Palagi pa din
akong nasa tabi mo... Hindi kita iniwan o pinabayaan... Hinintay ko ang oras na
pwede mo na akong mahalin. But Mali ako... Huli na pala ako dahil nauna mo ng
minahal si Zack. Pero hindi ako susuko... Ipapaalala ko sayo kung gaano mo ako
minahal noon."

Napaatras ako.

Yung mga sinasabi niya...

PARANG TUMATAGOS SA KALOOB-LOOBAN NG PAGKATAO KO!

"Stop! Ginugulo mo lang lalo ang isipan ko!!!" Parang biglang kumirot ang ulo ko.

"Divine... 20 days na lang ang nalalabi sakin. I only have 20 days left to live...
Ikaw lang ang makakapagligtas sakin."

"Ha? Ano bang sinasabi mo?" Naaasar na tanong ko. Lasing ba si Vlad?Kung ano-anong
sinasabi niya! It doesnt make sense!

"Hindi kita pipilitin Divine... Sana lang, dumating yung time na mahalin mo na ako
ng buo... Yung ako lang... Dahil para sa akin ka lang..."

"Mali yata ako sa pagsunod ko sayo..."

"Sumama ka sakin... Please... Ako ang piliin mo..." Nagma-makaawa ang mga mata
niya.

"AYOKO... I'm sorry... Wag mo na akong kakausapin at lalapitan..." At tinalikuran

ko na siya...

HINDI NIYA AKO HINABOL

I know nakatayo lang siya sa madilim na part ng kalsadang yun.

Mahal ko si Vlad... Pero hindi ko kayang iwan si Zack...

Naguguluhan pa ako! Mahirap magdesisyon! Oo mahal ko si Vlad! Pero... paano ko

sasaktan ang isang lalaki na walang ibang ginawa kung hindi ang mahalin ako? Paano
ko pipiliin ang isang lalaki na HINDI ko ganoon kakilala?

tik..

tik...

ANO YUN?

AMBON...

Umaambon?

Lumuluha ang langit...

I JUST WANNA GO HOME

*
SA ROOM KINABUKASAN...　

NAUNA na ako kay Zack na lumabas ng classroom paano'y kinausap pa siya ng teacher
namin regarding sa transcript of records niya.

"Hayz... " Di pa din ako makapaniwala na magkaklase na again kami ni Zack.

Magkalapit na ulit kami.

Ayun ngayon gulong-gulo talaga akooo! Arghhh!

How about that Vlad?! Maghapong nakatunganga na naman sa labas ng room. Syempre
kahit naman ako kay Zack ay maiirita din ako.

"Hirap manimbang!"

Teka bakit nga ba ako maninimbang? In the first place ay boyfriend ko si Zack.

Waaaa!!! Nakapa lukaret ko!

NAGLAKAD na ako pauna sa may gate ng school.

"Girl I'm going na din ah!" It's Kat.

"Alright . See yah tom!" Nakipag beso-beso ako kay Ka-kat.

"Enjoy!" Nakangising sabi pa niya sa akin.

Natawa naman ako. Kilig to the max ang lola sa amin ni Zack.

Kumakaway na sumakay na siya sa dumaang tricycle.

Nakita ko din sina Zia na dumaan with her friends... Isang nakamamatay na irap lang
ang ibinigay nila sa akin tapos sabay-sabay na silang tumalikod.

Hayss nagkakasundo talaga sila.

Anyway inis na din ako sa kaniya.

Huminga ako ng malalim. Medyo mabigat yung mga dala-dala ko kasi ang dami kong
dalang books today. Nag-report kasi ako kanina

arrrwwwgggg!!! Tiring day!

"Tulungan na kita ?"

A husky voice from my back. I know very well that it's not Zack.

"Divine..." Tawag niya ulit.

But parang nanigas yung leeg ko at hindi ako makagalaw. Si Vlad na mismo ang
pumunta sa harapan ko.

He's smiling at me na para bang nanghi-hipnotismo na naman. Gosh! Ano na naman ba

ito? Pakiramdam ko biglang nawala yung mga tao sa paligid namin. ..

"Vlad..." I was looking at his dark eyes na para bang nakatingin sa isang magandang
senaryo...

"Ako na magdadala ng bag mo..." Ulit nito.

Parang walang nangyari kagabi ah..

May ganito bang ka-gwapong Demon kung totoo ngang DEMON siya?

"Nandito ako. Hindi ka niya kailangan." Isang matigas na boses from my back.

Sabay pa kaming napalingon ni Vlad.

Si Zack

. Nakatayo at walang kangiti-ngiting nakatingin sa aming dalawa ni Vlad.

Lumapit si Zack sa gawi ko at inakbayan ako.　

Bumalik ako sa kasalukuyan. Nasa gate kami at maraming estudyanteng naglalabasan...

Nakaagaw pansin na din kami sa ibang mga estudyante sa paligid . Pinagti-tinginan

na kami.
"Ah... Umalis ka na please." Mahinang pakiusap ko kay Vlad. Ayoko ng gulo.

Para namang nang-aasar pa na ng hands up si Vlad at nag smile kay Zack.

Kung di ko nahawakan sa braso si Zack ay baka magulpi nito si Vlad. Ramdam ko ang
paninigas ng kalamnan ni Zack kasi magkalapit kami.

I know he's mad.

Nakaalis na si Vlad pero hindi pa din tumitinag si Zack.

"Babe..." Mahinang tawag ko.

"He's driving me mad !" Maigting na sabi ni Zack. He's pertaining to Vlad and I
cant blame him...

"Sorry..."

"Bakit ba panay pa din ang lapit sayo ng lalaking yon?! Alam naman niyang may
boyfriend ka na!"

"I’ve told him not to talk to me ever again..." Sabi ko.

"They’re just words. Sana ipinakita mo din na hindi mo talaga gusto." He took a
step forward. Nakatitig lang siya sa akin.

Yung titig na tagus-tagusan.

Galit na galit siya...

JAMILLEFUMAH

=================

19. He founds Out

Kitang-kita ko yung selos sa mga mata ni Zack.

"Bakit Zack? Ano bang alam mo ha? Eh wala ka naman sa utak ko para mabasa lahat ng
nilalaman nito. Wag mo kong husgahan dahil lang tingin mo na kinakampihan ko siya!
for Godsake!" Nag-init na din ako.

Ayoko sana na mag-away kami...

"It’s hard being in a relationship and you’re not satisfied with it." he said with
bitterness.

Hindi nga naman manhid si Zack. Madalas niya akong nahuhuling nakatingin din kay
Vlad sa bintana ng room.

At palagi akong absent minded kahit kasama ko si Zack.

"Why are you saying that Zack? Hindi ako kuntento?" Naghihinakit na tanong ko.

"Bakit kailangan may ibang tao pa? Andito naman ako... Ako ang dapat naghahatid at
sumusundo sayo. Ako ang dapat na nagdadala ng mga gamit mo! Ako ang dapat lagi mong
kasama. Ako dapat ang nag-iisang lalaki sa buhay mo!" Halos pulang-pula na ang
mukha ni Zack.

Ngayon niya lang ako napagtaasan ng boses...

Wala kaming kibuan na naglakad pauwi.

Hinatid niya pa din ako sa gate ng bahay namin bago siya tuluyang umalis papunta sa
nire-rentahan niyang apartment

Kinaumagahan...

Too much things happened last day and I'm feeling very tired, exhausted, and worn.

Madaling araw palang ay gising na ako because hindi din ako nakatulog ng okay.
Tumayo ako para sumilip sa bintana. The fogs were really thick and I cant barely
see anything.

Naisip ko na naman si Vlad. nandiyan kaya siya sa labas?

Hay... Bakit siya ba ang naiisip ko?

Nahiga ulit ako sa kama pero hindi na ako natulog ulit.

I know sa araw-araw na ginawa ni Papa God ay araw-araw din akong nakakagawa ng

kasalanan kay Zack.

Basta alam ko lang nahulog na ako ng tuluyan kay Vlad. Na si Vlad na ang hinahanap-
hanap ko at tuluyan na nga ata akong nakalimot sa sumpaan namin ni Zack. Ang landi
ko? kasi may boyfriend na ako pero hinahayaan kong magkagusto ako sa iba.

Ano pa nga ba ang hindi ko nagagawa?

Binigay ko na nga lahat-lahat kay Vlad diba?

Maliwanag na sa labas ng biglang may nag door bell.

"Huh?" Aga naman ni mommy?

O si mommy ba talaga yon? imbes na matakot ay parang na-excite pa nga ako.

Syempre isang tao lang naman ang ini-expect kong bibisita ng ganitong oras.

Tumayo ako at hinagilap muna yung suklay at sinuklay ang aking long hair. Ayun di
pa nga ako nakakapag toothbrush !

Dumiretso na agad ako sa pinto ng kwarto ko.

"Ayyyy!!!"

SHOCKSSS.

"Hi." Bati ng aking weird visitor.

"P-paano ka nakapasok?! Nagdo-doorbell ka pa lang kanina ah?" Shock talaga ako.

Ang bilis niya. Ni wala man lang akong narinig na mga yapak sa hagdan o pagbukas ng
gate namin.
He smiled, displaying his two cute dimples.

Cute demon!

"Bakit ka narito? Ang aga..." Hindi niya naman ako sinasagot.

Dire-diretso lang siya sa loob ng kwarto ko at feel at home na nahiga sa aking bed.
Inis na sumunod naman ako kay Vlad.

"Hoy?!" Tawag ko.

Aba't mukhang balak pang matulog ng loko.

"Hoy Vlad! nag aaway na kami ng boyfriend ko dahil sayo!" Naka-pamewang ako sa
harapan niya.

Dahil sa sinabi ko ay bigla na lang siyang bumangon.

Bilis niya. Ni di ko namalayan. Hinila niya yung kamay ko and now nakahiga na din
ako sa kama.

And nasa ibabaw ko na siya!

"Ano ba! Let go of me!" Pilit ko siyang tinutulak.

"Sinaktan ka ba niya?" Malungkot at may pagwo-worry ang mga matang tanong niya
sakin.

"No. Hindi naman ako sinasaktan ni Zack. Ako nga ang nananakit sa kaniya because of
YOU!" Inis kong sabi sabay tulak muli sa kaniya.

Hinayaan niya na din akong makaupo ng maayos sa kama.

"Para kang kabute na basta nalamang sumusulpot kung saan-saan. Nahihiwagaan na ako
sayo!" Sabi ko.

Seconds and minutes and hours have passed.

Pareho pa din kaming nakaupo sa kama ko. Walang pansinan at nanatiling

nagpapakiramdaman lang.

Maya-maya ay nagsalita siya. "Nasa labas siya..." Mahina niyang sabi.

"Ha?!" Nagulat ako. Sinong SIYA? Bigla kong kinabahan. "Oh my!"

Tumayo ako para sumilip sa bintana ng kwarto ko. Si Zack nasa labas namin.
Nakatayo lang siya pero hindi siya kumakatok?

Kanina pa ba siya doon?

Teka? Paano nga pala nalaman ni Vlad na nasa baba si Zack ,samantalang pareho
kaming naka-upo sa kama?

Naamoy niya si Zack?

Hmp. Di naman aso si Vlad !

Oh my God! But paano na ngayon? nandito si Vlad?

Para namang nalaman ni Vlad ang nasa isip ko. Tumayo siya at ngumiti ng tipid sa
akin.

"Babain mo na siya... Wag kang mag-alala hindi niya ako makikita."

Nagtataka man ay sinunod ko na lamang ang sinasabi ni Vlad.

Inayos ko muna ang sarili ko bago babain si Zack.

Nagulat pa nga si Zack ng bigla kong buksan ang pinto.

Salubong yung kilay niya habang nakatingin sakin.

"Is he in there?" He asked sarcastically.

"Ha?" Nagulat talaga ako sa tanong niya.

"Si Vlad?! Nasa loob siya diba?" May galit na ang boses ni Zack ngayon.

"W-wala..." Kabado kong sagot.

Ngumiti lang ng mapakla si Zack at tuloy-tuloy siyang pumasok sa loob ng bahay

namin.

"Vlad?!" tawag ni Zack. Pasigaw at may halong galit. "Lumabas ka! Kung matapang ka
harapin mo ako! Walang trayduran pare!"

"Zack?!" Taranta naman akong humabol sa kaniya.

"I saw him. Nandito siya kanina!" He screamed.

Ngayon ko lang siya nakitang ganito kagalit. Sobra-sobra pa sa galit niya
kahapon...

Wala na yung Zack na mabait at mahaba ang pasensya...

Kabado ako habang sinusuyod niya ang buong bahay namin. Pati banyo at kwarto ni
mommy di niya pinalampas. Lahat chineck niya.

Natatakot akong baka makita nya nga si Vlad! Baka kung ano ang gawin niya dito. Sa
itsura ni Zack ngayon ay para bang makaka-patay siya sa sobrang galit niya.

Pero wala si Vlad.

Kahit saan siya maghanap ay WALA maski anino ni Vlad.

Bigla namang muling umamo ang malungkot na mukha ni Zack.

"I'm sorry..." Nakatungong paumanhin niya sakin.

Napahiya siya dahil wala naman si Vlad sa amin.

BUT WHERE THE HELL IS HE?

Nandito lang siya kanina! Tinotoo niya nga ang sabi niyang hindi siya makikita ni
Zack.

"It's okay..." Nakakakonsensya.

Biglang yumakap sa akin si Zack.

"Naiinis ako sa sarili ko Divina!"

"Zack..."

"I know I have to trust you! But I don't trust that man! I don't trust him!
Pakiramdam ko wala siyang gagawing tama!." Sabi ni Zack.

"Wag mo siyang husgahan Zack." Hindi ko alam kung bakit mas pinanigan ko pa si
Vlad.

"Bakit Divina?!" Bigla ang pagbalik ng galit sa mga mata niya. Tumalim ang mga
tingin niya sakin. "May gusto ka ba sa kaniya?"

"Pwede ba Zack?!" Parang bigla akong nasukol sa tanong niyang yun.

MASAKIT PALANG MASAMPAL NG KATOTOHANAN.

"Bakit? Bakit I have this feeling na hindi ka ganoon kasaya na nandito na din ako
nakatira? Na magkasama na tayo? You changed a lot mula ng tumira kayo dito!"
Punong-puno ng hinanakit yung boses niya.

Hindi ko ikinatuwa ang mga sinabi ni Zack. I know I'm guilty pero ayoko pang aminin
sa sarili ko ito ngayon.

"Nagsakripisyo ako para makasama ka lang...Bakit Divie? Bakit hindi ko maramdaman

na masaya kang naririto ako? Dahil ba sa Vlad na yon? Siya ba ang dahilan?" Punong-
puno ng hinanakit ang boses ni Zack.

"Hindi ko alam ang mga sinasabi mo! You're jumping into a wrong conclusion." Umiba
ako ng tingin.

"Oh really? So I'm just imagining things? No Divie! Hindi ko to mararamdaman kung
wala akong pinaghuhugutan!" pagkasabi non ay tumalikod na si Zack at lumabas sa
aming bahay.

Narinig ko pa ang paglagabag ng front door namin.

Hinang-hina akong napaupo sa sofa.

He's right. He's absolutely right!

Pinalipas ko ang buong araw na nakamukmok lang ako sa kwarto ko.

6:00pm na.

I pulled my phone out of my pocket and checked it.

Pero wala man lang maski isang text from Zack.

He's really mad at me.

=================

20. Such A Fool

NAG-text ako kay Kat-Kat. Siya lang naman yung malalpitan ko eh... besides siya
yung nakakaalam ng mga nangyayari sakin.

Ayoko ng istorbohin si mommy kasi mas marami siyang problems kesa sa akin.

You know... about my dad.

At isa pa busy siya sa work...

Tinext ko si ang tungkol sa pag-aaway namin ni Zack.

Nagreply naman agad si Kat-kat.

Katkat: You guys need to talk abt it.

Me: How?

Katkat: U know tama nmn si Zack. Dapat kaw na ma-unang lumapit sa knia... make it
up to him.

Me: I dont know what to do Kat... :( . Umalis na siya then di na nagtext.

Katkat: What if you just give him some time? You know the old saying, ‘absence
makes the heart grow fonder’ and all that...

Me: Ganon? space?

Katkat: uh..yeah. kinda.

Me: Hindi ata applicable samin yong space ngayon... baka lalo siya magtampo. cge
i'll choose the first one. Ako na una lalapit... kasalanan ko nmn.

Katkat: thts my girl.

Me: tnx you really a berfer. !

After non si Zack naman ang tinext ko. Hindi dapat pinapalipas ang tampuhan...

Me to Zack: baby...

(no reply)

15 minutes passed...

(still no reply)

Me to Zack:  Baby... I'm sorry. I really am. Pls. Let's talk... I know it's all my
fault. Believe me masaya naman akong naririto ka na... I'm sorry abt Zack. I'll fix
this pls 4giv me. Hindi ako dpt ngkkgnto...
Zack: I'm sori 2 babe. Nagseselos lang talaga ako.

Me: I'll make it up 2 u...

Di ko alam bakit sinabi ko yun kahit ang totoo ay hindi ko alam kung paano ako
babawi sa kaniya...

Zack: Iwasan mo lng siya. Sapat na yon.

Ayaw ko ng mag-away kami kaya pumayag na ako.

Alam ko mahirap yon.

Nagging okay naman na kami ni Zack after non. Pinilit kong maging okay kami.

SI ZACK na lang ang lagi kong kasama at naintindihan naman ako ni Katkat sa
ginagawa ko. Umiwas na din ako ng tuluyan kay Vlad.

Gaya ng dati palagi pa din siyang nakatunganga sa bintana ng classroom namin pero
di ko na lang siya pinapansin. Kahit naiirita si Zack kay Vlad ay hinayaan na lang
din niya ito.

Pero sadya yatang napaka trying hard ng ginagawa ko. I know nahahalata ni Zack na
hindi ako happy.
Maghapon na hindi siya kumikibo at para bang may malalim na iniisip.

Whatever it was that was bothering him he would tell me about it later, I would
make him. Ayoko na nagpapakiramdaman kami.

Dati wala naman ang ganitong pakiramdam eh...

Pero naiilang na ako kay Zack.

After ng class ay dumiretso ako sa likod ng canteen kung saan may mga bench at
tables. Doon ako pumwesto sa medyo malayo sa ibang estudyante.

Nag send na ako ng text kay Zack kung nasaan ako.

I know maya-maya lang ay susunod na si Zack sa akin doon.

"Divina!"

Lumingon ako. I know right, it's Zack. Salubong yung kilay niya habang papalapit sa
akin.

"Bakit pumunta ka pa dito? Baka gabihin tayo sa paglalakad pauwi..." Sabi ni Zack.

"I want us to talk Zack." I said with a low voice.

Itinuro ko yung bench na katapat ko na napapagitnaan lang ng mesa.

"I'm leaving tomorrow. Si mommy kasi aalis na naman..." Sabi ni Zack.

"A-absent ka bukas?" Tanong ko.

"Yup. Bale tuloy-tuloy na hanggang weekend. Monday na ang balik ko..."

"Hindi mo man lang nasabi sa akin..."

"Sinasabi ko na ngayon... Actually mommy is thinking na pabalikin ako sa Manila

para doon na ulit pumasok ng school. Nagka problem ata sila ni Daddy. They need me
there... and I dont think you still need me here." He frowned at me.

"Iiwan mo ako..." Pero walang pagpipigil sa boses ko na alam kong gusto niyang
marinig mula sa akin.

"Baby I'm always with you kahit saan ka makarating. You are the girl that I love
and I will always love everyday of my life. You will always be here inside my
heart. Ayoko na mahirapan ka Divina."

"Zack... I'm sorry." Sinabi ko yun kasi I felt sorry talaga for everything.
Alam ko malungkot si Zack...Kasi hindi ko siya pinigilan.

Lagi ko kasing pinapanigan si Vlad.

Nai-etsa-pwera ko na si Zack samantalang siya naman talaga ang boyfriend ko.

Ngumiti lang si Zack but I know inside him that he's hurting.

"Zack..."

"You need time, Divie. To think of everything... para hanapin kung ano ba talaga
ang kulang na hinahanap mo." Makahulugan niyang sabi sa akin.

I know what is it...

And it's NOT you Zack.

It's Vlad.

Gusto ko na magpaliwanag sa kaniya, gusto ko na sabihing SIYA ang mahal ko at hindi

si Vlad pero walang salitang lumalabas sa bibig ko.

Magsi-sinungaling lang kasi ako kung sasabihin ko yun...

Umpisa pa lang ay hindi na dapat ako humaharap kay Zack.

"Tama ka Zack. We need space..." Mas lalo pang dumagdag ang sinabi ko sa sakit na
nararamdaman ni Zack.

"You don’t love me anymore." He said. Napatungo siya...

"I love you..." I know habang sinasabi ko yun ay hindi na ako 100 % sure like
before na sinasabi ko yun. Kapal ng mukha ko na harapin pa siya.

And I know he can feel it. Zack is smart enough to know and to understand things.

"Then Divie... hahayaan kitang mag-isip. Sana time will come na malaman mo na at
maunawaan mo na ang tunay mong nararamdaman... at sana ...sana ako ang piliin mo."

Lumapit siya sa akin then he squeezed my hand na nakapatong sa mesa.

"Zack..."

Tears streamed down his face habang nakatitig sa mga mata ko. Hindi ko alam kung
paano sasalubungin yung mga tingin niya sa akin.

Hindi siya nahihiyang umiyak sa harapan ko. He's a real man.

"B-bakit ang bilis... Bakit ang bilis Divina..." Inihilamos niya ang dalawa niyang
palad sa basa niyang mukha.

I know Zack is trying to be strong.

Hindi ko ma-take yung mga sandaling ito.

"Sana... sana makatulong sayo ang oras na wala ako."

I stood up. "I better go now. May inuutos pa pala sa akin si mommy" Pagda-dahilan
ko. Di ko na matatagalan to...

"Divina !" Pinigil niya ako sa braso.

As I stepped forward he was on his feet and pulling me closer.

"Zack I am really sorry..." Humarap ako sa kaniya para yakapin siya.

"Shhhh..." Hinagod niya yung likod ko at yumakap na din sa akin.

I felt such a fool.

Sinaktan ko si Zack kahit wala naman siyang ibang ginawa kundi ang mahalin lang
ako.

=================

21. Falling Hard

[A/N: Let's hear Zack's side. This Chapter is for Zack. Hooray team ZACK!!! Even
though I truly love Vlad! I still care for my baby Zack ! ^^

Zack pic nasa gilid! See niyoo po. ]

NOTE: ZACK'S POV

"I WILL sacrifice my love for you Divie, for your love for someone else, but only
if they love you as much as I do."

2 days... 1 week...

Kaya ko pa ba?

Humiga siya sa kaniyang kama. Hinilot-hilot niya ang sentido gamit ang kaliwang
kamay. Parang napakasakit ng buong ulo niya.

"Anak hindi ka pa kumakain?" Sumilip ang mommy niya sa nakaawang na pintuan ng

kaniyang kwarto.

Nginitian niya lamang ang babae. 'I'm okey mom..."

"Are you sure Zack?" Hindi na nito hinintay pa ang pagsagot niya, isinarado na
nito kaagad ang pintuan ng kwarto niya.

Malungkot na napapikit si Zack.

 Napaka busy talaga ng parents niya... ang maalala ng kaniyang mommy na hindi siya
kumain ay sobra-sobra na.

 Ganoon siya...

Ganoon sila...

Sobrang busy para maalala pa na may isang anak sila na nangangailangan ng atensyon
ng magulang.

Mabait ang daddy at mommy niya...

They gave him everything that money can buy...

 Pero iba pa din ang ORAS at PANAHON.

 ...siya?

Laki sa yaya.

Pero lumaki pa din siyang mabait at mabuting bata. Mahal na mahal niya ang mga
magulang, at mahal din naman siya ng mga ito. Alam niyang proud ang mga ito sa
tuwing umaakyat sya sa stage para kumuha ng kaniyang medal.

Kuntento naman siya...

Lalo na ng makilala niya si Divina.

"I miss you baby..." Kusang tumulo ang luhang kanina niya pa pinipigilan.

She's the only girl na pinagtuunan niya ng pansin. Unang kita niya pa lang dito ay
nagkagusto na siya sa simple nitong bait at ganda... 

IBA SIYA.

YEARS AGO....

 
First day of highschool...

"HI pwedeng magtanong?" Nakatingin siya sa wrist watch ko. Parang nahihiya?

"What is it?"

"Ahmm... Anong oras na?" she asked.

"0928-32-55-258" I answered with a playful smile on my lips.

Napakunot naman ang makinis niyang noo. "Sabi ko oras...Hindi number mo..."

Nilapitan ko siya ng konti, napaatras naman siya. "I gave you my number, for you to
text me... Handa kong ibigay ang buong oras ko sayo."

Her face turned to red.

Oh she's really cute that day... so innocent.

That day... natapos na ang pagiging playboy ko. Alam ko na kasi sa sarili ko na
nahanap ko na ang babaeng katapat ko...

at yun ay no other than Divina Colin.

Nang una ko siyang makita... tinamaan agad ako... yung pana ni kupido na tumagos
hindi lang sa puso ko kundi pati hanggang sa likod ko.

I get lost in her eyes... I get weak in her glance...

Ang badtrip lang kasi... kung kelan kailangan ko ng manligaw ng seryoso ay tyaka
naman ako na-torpe! Ganon yata pag talagang mahal mo...

She changed me.

And I love the way she changed everything in me...

I remember the day na parang napuno na siya sakin.

"Ano ba palagi ka na lang tumatabi sakin! Nakaka-irita ka na..." Nakasimangot na

sabi niya.

 Kahit nakasimangot ang ganda niya.

"A person who irritates you is always the one who loves you very much but fails to
express it." I said while pulling something at my bagpack.

 Inabot ko sa kaniya ang isang tangkay ng white rose.

"Ano to?" Namumulang tanong niya.

"Rose po..."

"Alam ko naman eh!"

 "Ah...gusto mo lang akong tanungin?" Pangungulit ko sa kaniya.

Inirapan niya lang ako. Yung mga classmates namin tinutukso na kami.

"Naaasar ka na ba sakin Divie? Siguro gustong-gusto mo na akong murahin sa inis mo

noh?" Tanong ko.

"Hindi ako nagmumura..." Nakatungong sagot niya.

Napangiti naman ako. "Kung hindi mo ako kayang murahin... baka pwede? Mahalin mo na
lang ako?"

Lalo naman lumakas ang tuksuhan ng mga kaklase namin.

That day...ramdam ko, may pagasa ako sa kaniya.

Kinagabihan...

I want to make it formal...I want to formally court her .I want to know her
better..

To meet her family...

I want everybody to know that I'm serious about courting her.

Nakatayo na ako sa harap ng bahay nila pero dinadaga pa din ng kaba ang dibdib ko.

Kabado kong kinalabit ang gitara.

Ah bahala na...

　Out Of My League ♪

Hinga ng malalim.

Ready...Set...Go! 　 

Guitar streaming*

"It's her hair and her eyes today ...

that just simply take me away ...

and the feeling that i'm falling further in love

makes me shiver, but in a good way ..."

Tuloy-tuloy lang kahit dama sa boses ang kaba.

"All the times i have sat and stared

as she thoughtfully thumbs through her hair ...

as she purses her lips

bats her eyes

and she plays with me

sitting there, slack-jawed and nothing to say .."

Mas lalong tinambol ang dibdib ko sa kaba ng makita kong lumabas na si Divie sa
pinto.

...with her mom

"Cos I love her with all that I am

and my voice shakes

along with my hands."

Huminto ako para ngumiti.

Ngiting nahihiya.

Kasi nahihiya ako...

Pero nakangiti din sila sakin?

"Cos she's all that I see and she's all that I need

and I'm out of my league once again..."

"It's a masterful melody

when she calls out my name to me

as the world spins around her

she laughs, rolls her eyes

and i feel like i'm falling

but it's not surprise..." ♪

Biglang pumalakpak yung mommy ni Divie.

Hindi ko na kayang kumanta!

Awww magkasing kulay na ang mukha ko at ang kamatis

Ang gabing nakapasok ako sa buhay niya...at sa pamilya niya.

Days... Weeks... Months... and a year passed.

"Ilang babae na ba ang minahal mo?" Tanong niya habang nakasandal sa balikat ko.

"Bakit ilan ka ba?"

"Kainis ka!" Nakangusong sagot niya sabay tulak sakin.

"Ehhh kelan mo ba kasi ako sasagutin?"

"Bata pa tayo eh... matagal pa! Makakapaghintay ka pa ba?"

Tumango ako. Maraming-maraming tango. Okey na muna sa akin ang M.U. muna... I can
wait forever!

Kontento na ako sa holding hands lang muna.

Ako ang kaniyang friend, bestfriend at parang kuya na din.

Her parents likes me for their daughter. Ginawa ko lahat para mapalapit sa kanila.
Hindi ko sinayang ang tiwala nila.

I really love this girl...so much.

..So much that it hurts when I see her crying.

gaya ng...

Kami na non eh... The day after niya akong sinagot.

Masaya na sana kaya lang nagka-problema.

"Why baby?" Alalang tanong ko ng marinig kong umiiyak siya sa kabilang linya.

It was 10:30pm. Patulog na sana ako when she called.

"Zack...si papa..."

Di na ako nagsayang pa ng sandali. Kinuha ko na yung jacket ko at kumaripas ng

takbo sa hagdan. Lumabas ako para puntahan agad siya.

I know...she needs me.

Pagbaba ko ng taxi nakita ko agad siya sa gate ng baha nila.

She was there...

Nakatungo at umiiyak.

Lumapit ako para yakapin siya.

Ayoko na makita siyang ganito... para kasing dinudurog yung puso ko sa maraming
piraso.

"Shhh... tahan na... everything will be alright. I'm always with you baby..."

Humihikbi pa din siya sa balikat ko.

Bawat pag-iyak niya ay para bang sumusugat sa pagkatao ko.

"Si Daddy... Iniwan niya na kami ni mommy... Pinagpalit niya na kami sa iba,
Zack..."

Ang gabing sumpa sa pagsasama namin...

 Dahil don, ginusto ng mommy niya na lumayo na muna sila... na tumira sa province
para maka-iwas sa chismis... at para na din makatipid dahil wala ng sumusuporta sa
kanila.

Ibinenta nila ang kanilang bahay at lumipat sa province.

Mula non parang wala ng saysay ang bawat oras, araw na wala si Divie.

Nasanay na kasi ako na palagi siyang kasama.

We're 4th year graduating.

And I am running for Valedictorian this March pero igi-give up ko yon. I'm willing
na mag back to zero... Handa din akong mahiwalay sa pamilya ko...

...para lamang makasama si Divina.

 I did everything para mapapayag sina mommy na lumipat ako sa school ni Divie. Na
pumayag silang magboard ako sa province..

I wanna be with her...again.

I gave up everything... siguro iniisip niyo tanga ako? Maybe.

I give too much because I love her. It’s simple.

Pero ngayon...

Iniwan niya ako... sa ere.

 . . .

KASALUKUYAN...

 I WAS lying at my bed. Sobbing...

The reality keep on punching me in the face. Sa isang iglap... nawala sa akin ang
nag-iisang tao na nagparamdam sa akin na pwede akong maging masaya.

Ang sakit-sakit..

Sana kasi noon pa lang lumipat na ako.. 

Confused lang ba siya?

Oh talaga nalimutan niya na ako?

 Nalimutan niya na ang ilang taong minahal ko siya?

"Baby..akala mo ba okey ako?"  inabot ko ang fone ko.

Yung wallpaper ko dun na mahigit tatlong taon ko ng hindi pinapalitan.

It was our first picture together.

Parang may kumurot sa puso ko...

"I miss you baby..."

Hindi ako bakla... pero gusto kong umiyak...

"Baby hindi po ako okey... miss na miss kasi kita... miss na miss na kita baby."
Panay tulo ng luha ko, pati sipon yata tumulo na.

"Baby... Parang hindi ko kaya...I really need you in my life...Divie, wag mo kong
tiisin please..."

 Kahit yata matunaw na yung fone ko sa pagmamakaawa ko ay hindi siya tatawag o

magti-text man lang...

 Dahil ba sa Vlad na yon?

Bakit niya ginugulo ang maayos naming buhay ni Divina?

 Bakit niya inaagaw ang nag-iisang babaeng mahal ko?

Anong kasalanan ko sa kaniya?

Tumayo ako para patayin ang ilaw sa lampshade. Kahit anong gawin ko hindi din ako
makakatulog...

Yung pakiramdam na parang may nakadagang malaking bato sa dibdib mo. Ang bigat ng
pakiramdam...

Hindi ako makahinga.

♪ Even though it’s been so long, my love for you keeps going strong

I remember the things that we used to do, a kiss in the rain

Til’ the sun shined through, I’d try to deny it, but I’m still in love with you

I miss you like crazy, I miss you like crazy, ever since you went away

Every hour of every day, I miss you like crazy I miss you like crazy...  ♪

May nagpapatugtog? Who the heck is that? Alam ba niyang para niya akong minu-murder
sa bawat lyrics ng kantang yon?

 Oh it's mom...

Her favorite song.

Bumalik ako sa pagkakahiga. Padapa. With pillow on the top of my head. Tinakpan ko
ng unan ang tenga ko.

Nagtalukbong ako ng kumot.

Yes lulunurin ko sa luha ang sarili ko... thats the easy way to ease pain right?

 "Baby... sana ...sana okey ka..." I said with tears.

IM A LOSER RIGHT?
=================

22. The Man In All White

SA MADILIM na bahagi ng portal...

Boundery of Spiritual World And Human World...

"You need to leave her..." Malamig na boses mula sa isang lalaking nakakulay puting
sutana.

"I can't..." he answered.

"You must."

"If I don't?"

"She'll die..."

"NO!"

"Yes..."

"What will I do?!"

"Take the risk of leaving her..."

"What if she forgets about me?"

"Minds can forget everything...but hearts can't. You know what love can do...
Kagaya ng nangyari sayo..."

"Bakit ngayon pa? I can't leave her this way...I can't leave her right now ,she
needs me."
 "Do what I said. Leave her... If that girl really loves you... She'll wait for
you..."

"Another thing... Who's the girl in black uniform?”

"Yuka? She's nothing..."

"And her brother..."

"He's your rival."

"WHAT?!"

"Believe in the power of love... You sacrificed everything for her, let her do her
part, young man."

"How can I leave her..."

"Higit pa sa dagat-dagatang apoy ang dadanasing pait ng puso mo kapag nawala siya
sayo... Do this for her..." Pagta-tapos ng lalaking naka puti. Kinain na siya ng
liwanag.

K A S A L U K U Y A N . .

ILANG araw ng hindi makatulog si Zack.

Mga ilang araw na din niyang napapanaginipan ang isang dalagitang naka uniporme ng
kulay itim.

Tinatawag daw siya nitong kuya?

Pero wala siyang matandaang kamag-anak na babae, pinsan o kinakapatid na nasa

ganoon edad.

Maliit na pamilya lamang sila. Pawang only child pati ang kaniyang parents.

Napailing siya at tinungo ang berranda. Napakalakas ng simoy ng hangin.

Medyo mataas na din ang sikat ng araw.

Ang weird diba?

Hindi na siya pumapasok ngayon sa school.

Isa siyang matalino at mabuting estudyante...

Running for valedictorian pa nga siya diba?

Pero all of a sudden, ito na siya...

Kumbaga sa trabaho ay AWOL na siya sa school.

Nasira na ang disposisyon niya sa buhay ng dahil sa isang babae.

Hindi niya alam pero para talagang napilayan ang buong pagkatao niya ng
magkahiwalay sila ni Divina.

Napakalaki ng nawala sa kaniya. Yung pakiramdam na sobrang kailangan niya ito para
mabuhay siya...

Hindi naman siya ganoon dati...

Alam niya lang, he really loves that girl.

At si Vlad?

Oo inaamin niya na nakadarama siya ng galit sa binata. Ni hindi niya nga ito
kilala, ni wala siyang idea kunga anong klaseng buhay meron ito.

Hindi niya ipagkakatiwala ang babaeng minamahal niya para sa isang taong walang
malinaw na identity.

Naramdaman niya na lamang ang panginginig ng kaniyang kalamnan.

He's angry...

Nagpasya na lamang siyang bumalik sa loob ng kanilang bahay.

Papasok na siya ng mapatingin siya sa sliding door ng kanilang terrace.

Para kasing salamin yon...

Kagyat siyang natigilan ng may mapansin sa kaniyang repleksyon.

Nagsalubong pa ang kilay niya sa pagtataka.

Dahil lang ba sa repleksyon ng araw yon?

Parang camera trick eh..

Kasi yung mata niya... parang kulay PULA?

Oo pulang-pula nga! Parang may apoy na nagniningas sa loob non.

As in pula na parang nagbabaga!

Bigla niyang naalala yung dalagitang naka itim na uniform sa kaniyang panaginip.

Hindi ba't nagiging kulay pula din ang kanyang mga mata?

"Senyorito!"　

Nagulat pa si Zack ng biglang lumitaw ang ulo ng kanilang katulong sa may sliding
door.

Agad naman niyang tinakpan ang kaniyang mukha...

"Eh senyorito, nakahanda na ho yung breakfast niyo... Nakaalis na din po ang mommy
at daddy niyo." Nakangiting sabi ng may edad nilang kasambahay.

"Salamat po aling Theresa..." At nagmamadaling pumasok na siya sa loob.

Naiwan namang takang-taka ang kanilang butihing kasambahay...

Kilala niya kasing mabait na bata at masayahin ang anak ng kaniyang amo. Hindi
suplado ang kaniyang senyorito Zack... pero bakit ganoo na lamang ang pag iwas nito
ngayon?

Madalas pa nga niya itong nakakabiruan.

Kibit-balikat na lamang na bumalik na din siya sa loob ng malaking bahay.

 * SI DIVINE SA CLASSROOM...

KUMUSTA naman ang buhay ko? Well, mahirap mang aminin pero masaya ako ngayon.
Kahit pa alam kong sa isang dako ng mundo ay may puso akong nasasaktan...

I know Zack is hurting like hell right now...

Samantalang ako eh ini-enjoy ang bawat moment na nakatanghod sa akin mula sa labas
ng room palagi ang kabuteng si Vlad. Wala man kaming malinaw na usapan tungkol sa
lagay naming dalawa eh... M.U. na kami.

Ang hirap palang maging lubusang masaya kung ang kapalit noon ay pagdurusa ng iba.

"Class turn your book to page 103." Nabulabog ang pag-iisip ko sa sinabi ni Ma'am
Ruiz.

"Hoy? Naglu-lugaw na naman ang utak mo!" Siniko pa ako ni Kat.

"Tse!" Natatawang inirapan ko na lamang siya.

Back to reality tayo... Eto ako ngayon sa classroom namin. Isang estudyanteng
kailangang matuto ng lesson at makapagtapos ng pag-aaral.

Ang normal na ako.

Ako si Divina Colin... isang teenager na madaming problema sa larangan ng pag-ibig.

Isang problema na kung tutuusin ay hindi naman dapat kinakaharap pa ng mga kaedaran
ko...

Puppy love for this age? Nah... I don't think so!

Napalinga ako sa parte ng 3 M's... sina Zia and friends!

Napa -wow ako ng makitang subsob siya sa pagbabasa sa kaniyang book. Anong nakain
niya at sinipag siyang mag-aral ngayon? O di naman kaya may magazine na nakatago sa
loob ng libro niya?

Pero hindi... kasi nagtataas na siya ng kamay kapag may tanong ang teacher namin.
"Very good Zia! Beauty and brain! Ipagpatuloy mo yan..." Nakangiting papuri ni
Ma'am Ruiz ng masagot ni Zia ang question niya.

Grabe... may iba talaga sa araw na ito! Kailan pa naging seryoso ang mga tao?

Gaya ng nakagawian, mga ganitong oras ay sisilip na ako sa bintana ng classroom...

Pero wala siya... wala ang taong hinahanap ko na madalas ganitong oras ay nakatayo
na doon sa labas.

"Goodbye class! See you tomorrow!" Nagpaalam na ang aming last subject teacher.

"Goodbye ma'am see you tomorrow!!!" Chorus na sagot ng buong klase, maliban sa
akin na abala sa paghahanap ng kung ano.

...Pero wala pa din si Vlad?

"HOY!" Kinalabit ako ni Kat-kat sa ulo.

"Aroucchhhh!!!" Nagulo yung pagkaka-tirintas ng buhok ko sa pagkaka-kalabit niya!

"Kanina pa naglu-lugaw utak mo teh!" She giggles.

"Ewan ko sayo!" I said with a blank reaction. I don't want her to start ng kung
ano-ano na anmang issue. Pero mukhang yun ang balak niyang gawin...ang asarin ako.

"Duh?! Sino bang lumalangoy diyan sa lugaw mong utak? Si Fafa Vlad o si Fafa
Zack?" Naiwan na kami sa classroom dalawa.

Ayoko kasing makisabay sa ibang estudyante...they are all staring at me na para

bang isa akong kriminal.

Lahat sila ay team Zack eh... paano HINDI naman nila alam kung gaano ka-HOT si
Vlad! Echos lang...

"Anong nakain ni Ziang malandi?" Nakasimangot na tanong ulit Kat-Kat.

Umayos ako ng upo at inilagay ang dalawang kamay ko sa ibabaw ng arm chair. "Hayaan
mo na... ang init ng dugo mo don sa tao ah..."

"Wew! Tao? Hindi tao yun noh! HITAD yon! Linta, bulateng malandi o talangkang
walang jotak!"
 "Insecure much?" Pang-aasar ko sa kaniya.

"Tanga much? Bait-baitan? Plastikera ang peg? If I know halos i-double dead mo na
sa utak mo ang hitad na yon kapag nilalapitan niya si Vlad!"

Natatawang hinila ko ang dulo ng naka pig tail na buhok ni Kat-kat. "Naku! Ikaw
talaga! Bigyan mo naman ng pagkakataon yung taong magbago."

"Hay naku Divina Colin! Ang mga ganoong klase ng babae ay wala ng pag-asa noh!
Kilala na ng buong Campus ang karakas niya sa mga lalake... She a capital 'B' and
capital 'S'. Kung magkaka- BF ako eh hindi ko hahayaang makausap niya man lang ano!
Wala na siyang ibang ginagawa kundi manlandi ng mga lalakeng may sabit! Para sa
kaniya may thrill manira ng relasyon!" Nakasimangot na sabi pa nito.

Napa-iling na lang ako. Sabagay totoo ang sinasabi ni Kat-kat. Bukod sa pagiging
bully at war freak ay B.S. talaga si Zia... pero lahat naman ay may pagkakataong
magbago diba?

Mula ng mapa-tira ako dito sa province eh nabukas na ang isipan ko sa madaming

bagay...

Oo, nakatulong ng malaki ang lugar na ito sa pag grow ko... Hindi sinasadyang
napatingin ako sa labas ng bintana ng room.

Pakiramdam ko kasi kanina pa may nagma-matyag sa akin...

I was hoping that it was Vlad...

But I was wrong...

It's not Vlad...

Kundi isang lalake... isang lalakeng naka-kulay puting sutana...

Nakaka-kilabot ang way ng pagkakatitig niya sa akin.

Yes I know and I can feel na sa akin siya nakatitig.

Bakit parang kilala ko siya?

Nang biglang nanikip ang dibdib ko.

"Ahggg!" Bigla kong nanginig.

Parang biglang huminto sa pagtibok ang puso ko.

"Divie? Are you okey?!" Nag-aalalang tanong ni Kat.

Tiningnan ko ulit yung lalake sa labas ng bintana...

Pero wala na ito...????

Muli akong napahawak sa aking dibdib.

Ano kaya ‘yon?

Bakit bigla na lamang akong nakadama ng ganoong katinding sakit ng makita ko ang
lalakeng yon.

"Divine..." A familiar voice mula sa nakabukas na pinto ng classroom namin.

Sabay pa kaming napatingin ni Kat.

It was Vlad.

Serysong nakatingin sa akin.

"Wow huh?! Sundo?" Narinig ko pang pang-aasar ni Kat-Kat.

Pero hindi na ako nakapagsalita. Para kasi akong nahihipnotismo sa pagkakatitig ni

Vlad sa akin.

Maya-maya pa ay naglalakad na siya palapit sa kinauupuan ko.

Nagulat pa si Kat-Kat ng walang sabi-sabing hinawakan ni Vlad ang kanang kamay kong
nakapatong sa arm chair.

As in NO WORDS at all.

Napatayo na lamang ako ...then hinila na ako ni Vlad.

Nganga lang si Kat-kat habang sinusundan kami ng tingin.

Naiwan ko na din yung gamit ko sa upuan. Basta para lamang akong amnikang sunod-
sunuran kay Vlad.

Pero saan ba kami pupunta?

Saan niya ako dadalhin?

Anong meron?

[A/N: Can't wait to read the revelations? At kung ano ba talaga si fafa Vlad? Eh
ano nga din ba ang lihim na tinatago ng good boy na si Zack?]

=================

23. M.U?! -Magulong Usapan

Guys see the slide show sa gilid --->

Wala lang po... ang gwapo kasi ni Vlad lols.

==========================================

"SAAN ba tayo pupunta?" Matalisod-talisod na ako sa pagkakahila niya sa akin.

Nang medyo nakakalayo na kami sa school.

Yung narating na namin yung dulo ng kalsada palayo sa mga sasakyan at pauwing
estudyante...

Bigla na lamang niya akong niyakap.

Sobrang higpit!

Para bang ilang araw kaming hindi nagkita.

"Ano ba Vlad?!" Itinulak ko siya kasi nabigla ako eh.

"I'm sorry! Akala ko kasi kung ano na ang nangyari sa’yo... I'm so worried about
you!" Seryosong paliwanag niya.

Hindi niya pa din ako binibitawan.

Para bang anytime ay may aagaw sa akin from him?

"Si Kat-Kat... baka nag-aalala na siya sakin..."

Ngumiti ng tipid si Vlad.

Ano bang nangyayari sa kabuteng 'to?!

"Mag-ingat ka Divina..."

Wow! First time niya akong tinawag sa totoo kong pangalan!

Ano ba talaga problema ng mga tao ngayon?! W.E.I.R.D.

"Ok..." Sagot ko.

"Palagi kitang babantayan..."

"Why?" Naguguluhang tanong ko.

Anyway yung pagtayu-tayo niya sa labas ng room ay pagbabantay na din namang
maituturing.

"I just wanna make sure that you are safe..." Seryosong sagot naman ni Vlad.

Lalo naman siyang naguluhan. "Bakit? May papatay ba sa akin? Ano, may sniper ba na
nandoon sa tuktok ng main building at nakahanda akong barilin anytime?"
Pamimilosopo ko.

Napasimganot naman ang gwapong mukha ni Vlad. Aw, so cute when nakasimangot!

Natatawa na din ako. Kasi naman, ang cute niya mag-worry...　

"Basta Divine, mag-ingat ka... Palagi lang akong nasa tabi-tabi para bantayan
ka..."

"Ewan ko sayo..." Medyo bumalik na yong huwisyo ko.

"Divine!"

Nagtatakbo na ako pabalik sa school. Baka iwan na kasi ako ni Kat-Kat eh, may
usapan pa naman kaming sabay na uuwi.

Hindi na din naman humabol si Vlad.

Kakaiba yung mga ikinikilos niya eh! May mali...

Alam na kaya niya ang tungkol sa pagbi-break namin ni Zack?

Sumabay ako kay Kat-Kat para maka iwas kay Vlad na alam kong naghihintay lang ng
pagkakataong malapitan ako.

Gusto ko munang mapag-isa kami ng bestfriend ko.

Alam ko na sa bawat paghakbang namin ni Kat ay nakasunod pa din si Vlad.

...sa makatuwid, para niya din kaming inihatid.

Doon muna ako nag-stay kina Kat ng ilang oras...

Magiliw naman ang mga magulang ni Kat-kat sa akin. They know me na kasi dahil ako
lang daw ang dumadalaw na friends ni Kat-kat sa kanila.

"So what now girl?" Nakahiga kaming dalawa sa kama niya.

Naka uniform pa kaming pareho.

"Uhmmm... ewan." Sagot ko habang nakatitig sa kisame ng room niya.

"Bakit di mo pala pinigilan si Zack?" Bigla'y tanong ni Kat.

Ayun napag-usapan din namin...

Humarap ako sa kaniya. Kwinento ko na sa kaniya ang dahilan ng pag-absent ni Zack

at ang balak nitong tuluyan ng umalis sa school.

"Kat... " Naiiyak na ako.

Natatawang kinotongan niya ako. "Ikaw talaga!"

"I dont know what to do berfer..."

"Sinaktan mo siya. Pakiramdam niya pinili mo si Vlad over him. Natural lang
magselos siya at may dahilan naman siya diba? You have feeling for that Vlad guy
right? Actually you LOVE that guy."

Tumango ako. Teary eyes.

Wala na akong sini-sekreto kay Kat-kat. I know I can trust her but di ko pa
sinasabi ang mga nangyayari sa amin ni Vlad at mga weird na ginagawa nito.

"Divie. I think , okey lang na umalis si Zack. You two can use the time na
magkalayo kayo... you need space to figure things out... Ano ba talaga ang
nararamdaman niyo at kung sino talaga ang mas matimbang sa puso mo." Payo ni Kat.

"Yes you're right... Hindi ko kaya na pigilan si Zack. Di ko kaya na mapaasa ko

lang siya at masaktan... Gusto kong malaman ang tunay na nararamdaman ko. Mula ng
dito na tumira si Zack ay parang lumiit na yung mundo ko. Hindi ko alam kung ano ba
talaga ang hinahanap ko... Pero sigurado akong mas mahal ko na si Vlad ngayon. Ewan
ko ba ang gulo-gulo!!!"

Kahit ang totoo alam ko na naman talaga ang gusto ng puso ko..

"Kat... mahal ko na talaga si Vlad !" yumakap ako kay Kat.

"Shh... isipin mo pa din... kumbaga slowly but sure ball !"

Natawa ako sa sinabi niya. "Kainis ka! Nakukuha mo pang magbiro." Naka smile na ako
habang pinupunasan yung luha ko.

"You can't afford to hurt Zack again diba? And you can’t deny the fact that you're
attracted to Vlad at ngayon sinasabi mo pang mahal mo siya." Nag-isip si Kat.

"Ano?" I asked.

"Time nga ang kailangan mo."

5:30pm na ng napagpasyahan ko ng umuwi sa amin.

Wala na din siguro si mommy sa bahay.

NILAKAD ko lang pauwi kesa mag-tricycle, malapit lang naman eh. Gusto ko din mag-
isip-isip habang naglalakad.

Si Vlad lang ang laman ng isipan ko... Siya lang talaga.

Siya ang gusto kong piliin?

Sa paglalakad ko pauwi... ramdam ko ang presensiya ni Vlad.

Oo alam ko... nakabuntot na naman siya sa likod ko! Atleast hindi naman niya ako
ginugulo.

Pagkarating sa harapan ng bahay namin ay pumasok na agad ako.

Kunwari hindi ko alam na naroon siya.

Ganon muna...

KINABUKASAN...

MAGHAPONG nakatanaw lang si Vlad sakin sa labas ng bintana ng classroom namin.

Para bang gusto niya akong kausapin... Para bang may gusto siyang sabihin...

Hindi ko siya tinatapunan ng kahit konting tingin. I pretended the whole time na
hindi ko feel yung presence niya.

Pero hindi ko naman kayang lokohin ang sarili ko... ofcourse apektado ako ng mga
titg niya.

Nang break time ay si Vlad ang nagbigay ng pagkain sa akin.

Nagkatinginan lang kami ni Kat.

Buong Campus ay nagtataka.

Bakit si VLAD at hindi si ZACK na boyfriend ko ang umaasikaso sa akin.

Alam ko na hinuhusgahan na ako ng mga tao sa paligid ko.

Pero aaminin ko... Mas gusto ko na si Vlad ang gumagawa ng mga bagay na ito sa
akin.

Yung mga bulungan ng mga dumaraang estudyante.

"Kunwari pang aayaw-ayaw non! Malandi!"

"Wala lang yung boyfriend nagla-landi na agad sa iba!"

"Hindi na nahiya! Ang sama! Ang bait-bait ng boyfriend eh kinakaliwa! Sana akin na
lang si fafa Zack!"　

Sikat na agad kasi sa Campus si Zack. Dahil galing Manila at matalino, dagdag pa na
gwapo at magiliw ang binata ay mabilis siyang naging popular sa maliit na paaralang
yun.　

Pero meron pa din namang 'medyo' nakakaunawa?

"Ang cute talaga nila? Ang cute ng love story nila!"

"Ako din naman noh?! Mahihirapang pumili! Ang gwapo kasi pareho!!! Haba ng hair ni
ate!"
"Nakuu! Kung ako may ganiyang ka-gwapo at ka-hot na stalker eh mangangaliwa din
akooo!!!"

"Bantay-salakay si Fafa Vlad! Ang hot!!!"

Naramdaman ko ang pagpisil ni Vlad sa kamay ko.

"Don't mind them..." Bulong niya sa akin.　

TSE KABUTE!

Ngi-ngiti-ngiti naman si Kat-Kat sa harapan namin.

Buong maghapon akong binantayan ni Vlad.

NOONG P.E. namin eh panay dala niya ng mineral water para sa akin. Grabe pinagti-
tinginan kami ng ibang estudyante.

LALONG-LALO na si Zia.

Grabe siya makatingin! Kung nakakamatay lang ang tingin niya baka bumulagta na agad
ako kanina.

Ganoon ulit kinabukasan...

Pati si mommy nagugulat.

Paano imbes na si Zack ang maghatid at sumundo sa akin ay si Vlad ang palagi niyang
naaabutan.

Si Vlad na din ang sumundo sa akin ngayon.

Ang aga-aga ay nasa labas na siya ng bahay namin at naghi-hintay.

Aba kina-career!

"Good morning po tita... Susunduin ko po sana si Divine..." Magalang na bati niya

kay mommy.
Tumingin naman ng sa akin si mommy.

"My! Alis na po kami." Di ko na hinintay na magtanong pa si mommy about Zack. Para

namang nakahalata din ito. Isa pa tiwala naman na ito kay Vlad.

"Sige Vlad... ingatan mo ang baby girl ko huh!" Nakangiting bilin ni mommy sa
kaniya.

Aba't si Vlad ! Wagas makangiti !

"Bye my!!!" Kumakaway na paalam ko.

Wala pa kaming pormal na pag-uusap ni Vlad. Hindi ko alam... pero nai-enjoy ko ang
bawat sandali na magkasama kami kahit walang namamagitang pag-uusap...

Siya ang may dala ng mga gamit ko sa school.

Basta nagla-lakad lang kami ng walang kibuan.

Iba pala talaga ang ganitong pakiramdam...

Basta masaya ka lang...

Hindi ko na siya sinaway ng hawakan niya ang kanang kamay ko. Para kaming lovers na
naglalakad sa ilalim ng buwan.

Nang malapit na sa school ay kusa na din siyang bumitaw sa akin.

Saglit ko ng nakalimutan ang tungkol kay Zack...

Sana lang kung nasaan man siya...

Sana ay maging masaya na siya....

At sana... mapatawad niya ako.　

...　

THIS day ay nakakapagtaka lang.

Wala kasi si Vlad sa bintana ng classroom.

Medyo nagworry tuloy ako..

Namimiss ko din ang kabuteng yon.

Ano ‘to? Nagpapa-miss siya?

After ng ilang araw na palagi siyang nasa tabi ko?

Pagpatak ng 4:00 pm ay sabay kami ni Ka-Kat na lumabas ng room.

"So where's Vlad?" Tanong ni Kat.

"Ah..may pupuntahan daw siya eh..." Pagda-dahilan ko.

"Mukhang okey na kayo ah.. eh paano pag bumalik na pala si Zack? May plano ka na
ba?"

Naglalakad na kami noon palabas ng campus.

"Makikipag break na ako ng tuluyan..." Mahinang sagot ko.

Napatingin siya sa akin. "WEh?! So si Vlad ang pinipili mo???"

umango ako ng marahan. Gusto kong batukan si Kat-Kat sa lakas ng boses niya.

Medyo napapatingin na kasi sa amin ang ibang pauwing estudyante.

"Truelala na yan BFF? Sure na sure?"

"Oo nga! Tyaka wag ka ngang maingay! ayan may nakakarinig na sa atin eh!"

"Owki!" At hininaan niya na yung boses niya. "E paano na si Zack niyan? After all
ija-junk mo na lang siya...."

Nalungkot naman ako sa sinabi ni Kat-kat. Eh ano pa nga bang magagawa ko diba?

"Kat... maiintindihan naman ako ni Zack... Tyaka mabuti ng ganito, kesa lokohin ko
pa siya..." Nakatungong sabi ko.

"Kawawa naman siya..."

"Mas kawawa siya kung aasa pa siyang magkakabalikan kaming dalawa. Mahal ko na
talaga si Vlad eh. Siguro baliw talaga ako... pero ganon eh. Wala na akong
magagawa... Aaminin ko na din kay Vlad."　

"Wow.! So excited para kay Vlad! Naku magdi-diwang yun kapag sinagot mo na siya..."

"Sana maging okey ang lahat... Hindi ko na kayang pigilan pa ang damdamin ko...
Nahihirapan na din ako. Eto pa nga lang na hindi ko siya nakita maghapon ay miss na
miss ko na siya agad..." Nakalabing sabi ko habang sinisipa-sipa ang isang bato sa
dinaraanan ko.

Huminto sa paglalakad si Kat-kat. Takang napatigil din ako sa paglalakad.

"Bakit?" Tanong ko.

May inginu-nguso siya. "Oh ayan na ang prince charming mo!"

Nang sundan ko ng tingin yung tinuturo niya ay parang biglang tumalon yung puso ko
sa loob ng dibdib ko.

SI VLAD.

Nakatingin sa aming dalawa ni Kat-Kat.

Ang fresh fresh ng itsura niya...

Naka puting polo siya... Hindi yung peke niyang uniform ha?!

Yung dalawang kamay naman niya ay nakapasok sa loob ng kaniyang itim na pantalon.

Baglalakad siya palapit sa amin.

Smiling at me?

"Hi girls..." Bati niya.

"Oh Vlad... ikaw ng bahala sa friend ko huh?!" Nakangiting ipinaubaya naman na ako
ni Kat-Kat kay Vlad.

"Sige..." At kumaway na din si Vlad sa paalis na si Kat-Kat.

Naiwan naman kaming dalawa ni Vlad.

"Bakit ngayon ka lang?" May pagtatampo sa boses ko.

Para akong G.F na nagseselos sa oras niya.

Ngumiti naman siya sa akin.

"Sorry po... may inasikaso lang akong importanteng bagay..." paliwanag niya.

Kinuha niya na yung bag at librong dala-dala ko.

"Mas importante pa sa akin?" Nakangusong tanong ko.

Nakakainis kasi siya... kanina ko pa siya nami-miss eh.

"Halika..." Yaya niya.

"Saan?"

"May importante akong sasabihin sayo..."

JAMILLEFUMAH

=================

24. We're Flying???

"MAY importante tayong pag-uusapan mahal ko." Sabi lang niya.

Wow huh?! Maka- MAHAL KO naman! Tagus-tagusan :)

Nagtataka man ay pinagkatiwalaan niya na lang ang binata. Pumunta sila sa gitna ng
campus kung saan naroon ang malaking faculty building.

Tuloy-tuloy lang sila sa paglalakad, hila-hila siya nito sa kaliwang kamay niya.

Umakyat sila sa 5th floor ng main building. Dahil uwian na ay wala na ding
masyadong estudyanteng makikita sa baba noon. Medyo solo na nga nila ang lugar...

Nakakalula pala sa tuktok non? Naisip ng dalaga...

Medyo malakas din ang hangin na medyo tina-tangay ang kaniyang may kahabaang buhok.

"Oh? Anong meron dito?" She asked.

Tumigil sila malapit sa dulo ng terrace.

Nasa rooftop na nga sila.

Ngumiti naman si Vlad at bumaling sa kaniya

Hindi pa din nito binibitawan ang kamay niya.

"Me and you..." He answered while looking straightly in her eyes.

　　

DIVINA's POV

ANG pakiramdam na kasama ko siya...

Para bang isang bahagi ng pagkatao ko ang lumaya...

I feel free...

I wanna break free..

Now, naiintindihan ko na... I need VLAD, more than I need Zack..

Yun ang gayuma ng mga tingin niya sa aking parang nakakatupok.

"Vlad..." tawag ko sa pangalan niya. Bakit damang-dama ko na para bang may gusto
siyang ipagtapat sa akin... Kinakabahan din ako.

Wala namang puknat ang pagkakatitig niya sa akin. Medyo madilim na at kulay orange
na nga ang palubog na araw...

SUNSET

... with the one you love the most.

Yes. I LOVE HIM...more than I love myself.

Yung bang truly, madly deeply inlove? Eto pala yon.

"Yes mahal ko?" Lumapit siya sa akin.

Malapit na malapit...

Ah...amoy na amoy ko yung mabangong hininga niya...

At yung mukha niya...

Kahit medyo nakatalikod siya sa papalubog na araw, ay nakikita ko pa din ang

perpektong hubog noon.

His pointed nose...

His tantalizing eyes...

and his kissable lips...

Oh how I love everything about HIM.

"Paano mo nagawang baguhin ang buhay ko sa isang iglap?" Tanong ko... wala na akong
balak magpakipot pa sa kaniya ngayon! Miss na miss ko na kaya ang mokong na to!

Niyakap niya ako... magaan lang. May pag-iingat na para bang isa akong babasaging
bagay na dapat niyang pangalagaan.
Yung pakiramdam na ligtas ka...at wala kang dapat intindihin o isipin...as in
NOTHING !

"Wag mo akong kakalimutan Vlad... wag mong kalimutan na nangako ka sa akin!"

Nakasimangot na utos ko sa kaniya. "Akin ka lang Vlad! Bawal kang magmahal ng ibang
babae, maliban sa akin!"

"I won’t forget you... Our memory will last... for eternity my love." Tapos
hinawakan niya yung pisngi ko. He kissed my forehead. "Ikaw lang po... wala ng
iba."

Kumalas ako sa pagkakayakap niya. Gusto ko kasing makita yung mukha niya...

Gusto kong i-memorize lahat ng detalye.

"Mahal kita Vlad..." Naiiyak na sabi ko.

Nakatawang pinunasan niya ang kaunting luha mula sa mga mata ko.

"Matagal kong hinintay ang mga salitang yan, mahal ko. Sumama ka na sa akin..."
Punong-puno ng pagmamahal yung mga mata niya.

“Vlad... mahal ko din si mommy. Ayaw ko sana siyang iwan... Ako na lang kasi ang
inaasahan niya eh..." Open ko na din sa kanya.

Para sa akin... priority ko pa din si Mommy at ang pag-aaral ko...

Kung mahal ako ni Vlad, eh makakapaghintay naman siya diba?

Ngumiti lang si Vlad.

Tae naman oh... grabe kasi magpakilig yung smile niya sa akin!

Makalaglag..puso!

"Wag mo nga akong tingnan ng ganiyan!" Inis na sita ko sa kaniya. Kasi nga
kinikilig ako! Parang drugs kasi tong lalakeng to! Nakaka adik!!!

"Pag nakikita kasi kita... hindi ko mapigilang hindi mapa-ngiti..." Mahinang

bulong nito.

OH MY GEE!!! ang landi ko! paano magkalapit na naman ang mga mukha naming dalawa.
Looking at his dark eyes... and his red lips... Oh I want to feel it.

Gusto ko sanang halikan niya ako? Assuming much?!

Nakakahiya naman kung uutusan ko siya?

Pls ...Pls sana halikan niya ak----

Hindi ko na naituloy yung panalangin ko... bakit?

secret!

... 　　

Ilang minuto?

5...?

10?

Ahhh! I miss this!

Humihingal kaming naghiwalay sa isat-isa...

After ng halik na yon ...parang may nag-iba kay Vlad?

Ewan kung pakiramdam ko lang ba yun o ano... basta parang may nagbago?

Nakita ko din ang pag-aalala sa mukha niya.

May nagawa ba ako?

Para ding may naging kakaiba sa akin...

"Ihahatid na kita sa inyo..." he said to my ears.

"Pero akala ko ba may importante kang sasabihin sa akin?" Mahinang tanong ko.
Bakit nagbago yung mood niya after kissing me?

I was shivering inside...parang nanghina din ang mga tuhod ko at nagsimula akong
mahilo.

Anong nangyayari?

Namimigat yung mga mata ko...

Naramdaman ko na lang ang pag-angat ng katawan ko sa lupa...

Ah...binuhat niya ako?

Okey lang... ang sarap sa pakiramdam ng pagkakabuhat niya sa akin.

"Matulog ka lang..." Mahinang utos niya.

Inaantok nga ako?

Teka? ano bang nangyayari ha?!

Hinihila na ako ng antok...

Dahil ba sa halik niya yon?

Nararamdaman ko na lang ang paglalakad niya...

Para akong baby na karga-karga ni Vlad.

It feels like flying...

...wait?! wait! FLYING?!

Bakit para ngang lumilipad kami?

Pinilit kong idilat ang mga mata ko...

Kahit mabigat ang mga mata ko sa antok ay pinilit ko pa din...

His eyes?...

naaninag ko ang mukha ni Vlad...

Bakit kulay pula?!

Ang ano yung malaking bagay na parang pumapagaspas?

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko ang makinang na bagay na humahagibis sa

hangin... MALAKING PAKPAK!

May pakpak si Vlad?!

And yes... we're flying!

Kita ko pa ang bilog na buwan sa gitna ng kadiliman... hanggang sa tuluyan na akong

kainin ng antok...

Panaginip lang ba yon?

May pakpak si VLAD?!

JAMILLEFUMAH

=================
25. I Wanna Know MORE About My Man

MAHANGIN...

Tinatangay sila ng hangin...

Parang panaginip...

Tunog ng alarm clock ang gumising sa akin.

Pupungas-pungas na bumangon ako para patayin yung maingay kong alarm clock　

"Ano bang oras na?" Tanong ko sa sarili ko.

8:00 am

Nagtataka talaga ako.

Kakagising ko pa lang at alam kong sabado ngayon.

Ang huli kong naaalala ay ang tungkol kay Vlad.

Yung nasa rooftop kami? After we kissed ay bigla akong nanghina...

Then nakatulog ako sa mga braso niya..

Tapos pag dilat ko umaga na at naririto na ako sa kwarto ko?!

Ano ba talagang nangyayari?

Bigla na lang nagbago yung mood niya kahapon. Akala ko pa naman may sasabihin
siya...

Kung gayon hinatid niya ako sa amin... Pero paano?

Sabagay... wala namang imposible sa misteryosong kabute na yon.

Tumayo na ako at iniligpit ko na din ang hinigaan ko.

Napatingin ako sa salamin.

Hindi na ako naka uniform.

So pinalitan niya ako ng damit?

Paano naka long drees na lang ako na kulay baby pink.

Di ko maiwasang hindi mangiti. May taste din naman sa damit na pang babae si Vlad.

"Oh my!" Bigla akong may naalala...

Itinaas ko agad yung laylayan ng dress ko.

Naka-panty lang ako sa loob non. As in wala akong short!

Ah...ano pa bang inaarte ko?! Eh nakita naman na niya lahat sa akin!

At nahawakan pa!

Siguro natamad na siyang lagyan ako ng short. Pero ang tigas naman ng face ng
kabute na yon na bihisan ako.

Lumakad na ako papunta sa pinto. Hindi kasi ako sanay na hindi kumakain sa gabi
kaya heto ako ngayon at gutom na gutom na.

Akmang pipihitin ko na yung pinto ng biglang bumukas yon.

Natamaan pa yung ilong ko.

"Ayyyy!!!" Napatili pa ako.

Si VLad?!

"Si mommy?" Tanong ko agad. Natakot ako baka makita siya ni mommy!

"Diba mamaya pa siyang 10:00 am uuwi." Walang ganang sagot niya.

Aba! At talagang mas kabisado niya pa ang schedule ni mommy kesa sa akin?!

"Oo nga pala..." Tatango-tango naman ako.

"Eh bakit nandito ka pa huh?!" Takang tanong ko.

"Kumain ka na... naghanda ako ng almusal." Yun ang isinagot niya. WEll okey lang
kung binantayan niya ako magdamag.

"At talagang feel at home ka na ha?" Natatawang sabi ko.

Ngumiti lang siya sa akin, tapos umusod siya para bigyan ako ng daan palabas ng
pinto.　

"Sorry ha? Medyo nasunog yung sinaing ko..." Maya-maya ay mahinang sabi ni Vlad.

Napangiti lang ako. Kaya pala may nangangamoy sunog sa kusina.

"Ano palang nangyari kahapon?" Tanong ko.

Nagkibit-balikat naman si Vlad. "Ah... Pagod na pagod ka yata kahapon. Nakatulog ka

kaya dinala na kita agad dito sa inyo... Buti na lang wala na yung mmmy mo."

Hindi ako kumbinsido sa sinabi niya... obvious namang nagsi-sinungaling siya eh.

"Ah ganon ba..." Kunwari na lang ay naniwala ako.

Pero hindi talaga maalis sa isip ko yung mga nangyari kahapon...

Lalo na yung biglang pagbabago ng mood niya...

At yung... parang paglipad namin?

"Ah Vlad!" tawag ko sa kaniya.

"Hmmn?" Nilingon naman niya ako kaagad.

"Diba dapat may sasabihin ka sa akin kahapon?" Paalala ko.

"Mamaya na... kumain ka muna." Ipinaghila niya ako ng upuan.

"Okey..." Sabi ko na lang.

Muntik na akong bumunghalit ng tawa ng makita ko yung luto niya.

LAHAT SUNOG!

As in literal na sunog!

Mula sa natutong na kanin hanggang sa sunny side up na itlog na kulay brown na yata
ang gilid.! Hindi din nagpatalo yung longganisa na medyo tutong na din.

"Sorry..." Inunahan na agad ako ni Vlad.

Feeling ko naiiyak si Vlad dahil sa embarassament!

Pinigil kong matawa.

"Naku okey lang! Mukha namang masarap eh..." Nakangiting sabi ko.

"Talaga?"

"Uu..." tapos nagsimula na akong kumuha ng kanin para sa plato ko.

"Ako na..." Inagaw niya sa akin yung sandok.

"Teka wag mong damihan..."

"Kailangan mong kumain ng madami... kasi tingnan mo ang payat mo..."

Halos ubusin niya sa plato ko yung kanin.

"Ito pa..." Sinalinan niya ng gatas yung baso sa harapan ko. "Ubusin mo yan ha?"

"Opo..." Halos mabulunan naman ako sa pagsubo.

Ang pakla nung longganisa, lasang sunog.

Ang alat pa nung itlog. Nalalasahan niya pa yung rocksalt na isinahog ni Vlad.
Gusto yata siyang patayin ni Vlad sa sakit na U.T.I
Pero siyempre... pinilit niya pa ding ubusin ang inihanda ng binata.

"Pasensya ka na sa luto ko ha? Hayaan mo.. pagbubutihan ko na sa susunod."

"Ano ka ba?! Okey lang yun noh..." kahit nasusuka na ako.

"Divine...aalis na din ako. Parating na yung mommy mo eh..." Tumayo na si Vlad.

"Ha?" Para namang gusto kong tumutol.

"I'll be back pag natulog na siya..." At kumindat pa siya sa akin.

Hindi na ako nakapagsalita, paano bigla ng tumunog yung doorbell namin.

"Nandiyan na siya." Nakangiting sabi ni Vlad.

Nagtataka naman ako. Nalaman niya agad na parating na si Mommy?

Hay hindi pa ako nasanay sa talas ng pang amoy ni Vlad.

"Buksan mo na siya... don't worry, hindi niya ako makikita." Nakangiting utos ni
Vlad.

Wala naman akong nagawa kundi sumunod.

Tama si Vlad... si mommy nga ang dumating.

"Good morning baby!" salubong ni mommy sa akin.

She looked tired and sleepy.

"Hi mom... nag breakfast ka na po?" Humalik ako sa pisngi niya.

"Yeah honey... Just want to take a rest..."

"Ah sige po... pahinga na po kayo sa kwarto. Magluluto na lang po ako ng lunch
natin mamaya..."
Napangiti naman si mommy. "Salamat anak... pasensiya ka na kung wala ng oras si
mommy ha? Medyo mahirap kasi ang graveyard shift... tapos puro irate pa ang
customers ko kaya ito...,laging stress ang mommy mo."

"Mommy naman..." Nangingiting niyakap ko siya.

Mahal na mahal ko ang mommy ko... for all the sacrifices na ginawa niya, dapat
lamang na mahalin ko siya ng higit pa sa sobra.

"Sige na anak... tulog muna si mommy. Tandaan mo ha? If you have problem,
makikinig pa din naman ako sayo... " Hinalikan niya ako sa noo.　

"Thanks mom. Don't worry I'm okey..."

Napataas naman ang isang kilay ni mommy. "Yes mukha ngang mas okey ka ngayon kesa
ng naririto si Zack." Makahulugang sabi ni mommy.

Hindi pa namin napag-uusapan ang tungkol doon eh. Alam ko namang worried din si
mommy sa akin.

"Divie, hindi pa natin napag-uusapan ang tungkol sa bago mong manliligaw ha..."

"Mommy..."

"Mabait na bata si Vlad at gusto ko siya... iyon nga lamang ay nag-aalala din ako
para kay Zack..." Malumanay na sabi ni mommy　

"Mommy kaya ko na po ito... Wag po kayong mag-alala... Aayusin ko po ang gusot na

ito."

"Basta mag-iingat ka anak... Pasensiya na at hindi kita magabayan..." Malungkot na

hinawakan ni mommy ang balikat ko.

Yumakap ako sa kaniya. Kasalanan ko ito, dahil hindi ako mabuting anak.

"Sige na po mommy... Matulog na po kayo."

"Oh siya sige... Ikaw na muna ang bahala dito ha?"

 "Opo..." Sinundan ko na lang ng tingin si mommy sa pag-akyat niya sa hagdanan.

Naiiyak tuloy ako...

Pagdating talaga sa mommy ko ay mahina ako.

Kawawa naman si mommy, nahihirapang magtrabaho...

Nahihirapan siyang buhayin ako mag-isa...

"Gusto mo bang bumalik ang daddy mo?"

Muntik na akong mapalundag sa gulat dahil biglang nagsalita si Vlad mula sa likuran
ko.

"Ayyy butiki!" Tili ko.

Asar na hinampas ko siya sa balikat. "Ano ka ba?! Ginulat mo ko eh! Akala ko ba

umalis ka na?"

Ngumiti lang siya ng sobrang tamis. "Ayoko pa pala eh..." Sagot nito.

"Halika nga dito..." Hinila ko siya sa laylayan ng damit niya pabalik sa kusina,
mahirap na baka kasi makita siya ni mommy.

Pagkarating sa kusina ay hinarap ko siya agad.

"Wag ka nga basta sulpot ng sulpot!" Nakasimangot na sabi ko.

"Sorry na mahal..."

Namula ako. Wow mahal daw! Ang sweet pa ng sinabi niya yun. Ayun kilig na naman ang
lola niyo!

"Sige aalis na pala ako..." Sabi niya.

"Ha? Ano ba yan?! Para ka namang babae eh! Ang hirap mong unawain." Inis na
napaupo na ako sa upuan.

Tumawa naman siya ng mahina.　

'Wait... Sabihin mo muna yung sasabihin mo dapat kahapon!" Utos ko.

Bigla namang pinawisan ng malapot si Vlad.

"Please sabihin mo na!!! Magagalit ako kapag hindi mo pa sinabi yan! Hindi kita
papansinin sige ka!" Pananakot ko sa kaniya.

Mukha namang tumalab kaya ayun, upumo na siya sa upuang nasa harapan ko...

I think ready na siyang mag confess!

"Go, makikinig ako. Promise lalawakan ko ang pag-unawa ko tungkol sa sasabihn mo."
Sabi ko pa.

Naging seryoso naman yung mukha niya. Nagulat pa ako ng bigla niyang hinawakan yung
isang kamay ko para halikan.

"Divine... I'm a demon." Walang gatol na sabi niya.

Tumawa naman ako ng fake. "Sinabi mo na yan dati."

"Yes but hindi mo ako sineryoso..." Nakatungong sabi niya.

"Vlad..."

"I'm a demon... from hell. I am here for you... Mahla kita Divine. Umaasa ako na
mamahalin mo din ako..."

"At mahal kita Vlad..." Seryosong sagot ko naman.

"Mamahalin mo pa dn ba ako kung isa-isa mo ng matutuklasan ang tungkol sa pagkatao

ko?"

Napalunok naman ako. Medyo natakot ako sa sinabi niya.

"Mahirap ipaliwanag... pero matagal na kitang mahal. Matagal na akong naghihintay

na mapasa akin ka Divina Colin."

"Ha?"

"Kailangan kita... Kailangan kita para mabuhay ako... Kailangan kita para maging
normal akong tao. Gusto kong maranasang mabuhay sa piling mo..."
Ayun at naguguluhan na naman ako.

"Devil ka? As in yung may sungay na may pangil at buntot? Yung pula yung mga mata
at may mabahong hininga?" Tanong ko.

Bigla namang umasim yung mukha ni Vlad. Parang hindi niya ata nagustuhan yung
description ko.　

"Hindi naman mabaho yung hininga ko ah!" Tutol niya.

"Malay ko ba kung magic trick mo lang na mapabango hininga mo para mahalikan

ako!!"

Natawa naman siya. Nakaktuwa, serious na usapan pero nauwi na naman sa tamang
landian.

"Pero wala akong buntot." Nakatawang sabi niya pa.

"Yeah... and you have a sexy butt." Nakangising sabi ko. Anak ng!... naging manyak
na ata ako!

Grabe yung bunghalit ng tawa ni Vlad. Sobrang cute niya talaga pag tumatawa siya.
Pinisil niya pa ako sa pisngi.

"Silly girl."

"And silly demon!" Nakatawang sagot ko.

"Pero totoo nga Divie..." Ulit niya.

"Eh di sige! demon na kung demon! Gwapong demon!"

At yun...wala na namang napuntahan ang usapan namin!　

Maghapon kaming naghaharutan na para bang wala yung nanay ko sa taas ng bahay.

Hay... hayahay ang buhay.

Pero siyempre... medyo kabado pa din ako tungkol sa amin ni Vlad.

DEMON??? Demon daw siya... Ahhg sakit sa bangs!

At siyempre pinaalam ko agad yun sa aking bestfriend forever na si Kat-kat.

I need her help and advice.

Kaya nung lunes kwinento ko agad-agad sa kaniya ang lahat.

"Demonyo si VLad?" Napanganga pa si Kat sakin. Hindi siya makapaniwala sa mga

ikwinento ko.

"Yeah sabi niya eh"

"Napatunayan niya ba? Baka kini-kyeme ka lang non!" Hindi naniniwalang sabi pa
niya.

"Basta!!!"

"Naku!!! Walang mabuting nagagawa ang demonyo sa bnuhay ng tao! Panira sila! Panira
ng pamilya, ng buhay at ng kaluluwa! Demons are demons! They are nothing but curse
in human life!" Galit na sabi ni Kat-Kat.

"Eh nagbabasa ka nga ng about demons love affair eh..." Nakangusong sagot ko.

"Iba yon noh! Fiction yun! Tsaka mga vampires yun...basta! Iba-iba kasi yan
eh..kumbaga iba-ibang level. Pero ang pure demon ay demonyo talaga pati ugali!"
Palatak niya pa.

"Anong gagawin ko?"

Pumasok kami sa loob ng library para mag computer.

Naupo si Kat-Kat sa isang bakanteng cubicle. Tumabi naman ako sa kaniya.

"Kaya pala iba ang pakiramdam ko sa VLad na yan eh!" Nakasimangot na nagsimula na
siyang mag internet. "Makipagbalikan ka na lang kay fafa Zack, atleast yun sure ka
na mabuting tao!"

Nanahimik kami ng ilang minuto. Napapa-isip tuloy ako...

"Pwede bang mag-mahal... ang isang demonyo?" Nakapangalumbabang tanong ko.

Busy naman si Kat-Kat sa pagko-computer.

"Hoy! Tinatanong kita!" Inis kong inuga yung inuupuan niya.

Pag ganitong nagpi-facebook na ang babaeng ito ay malabo talagang makausap ng

maayos.

Napangiwi naman siya. "At bakit ba ganiyan ang tanong mo?"

"Wala lang..." Sagot ko. Inagaw ko yung mouse sa kaniya. "Search mo sa google
dali!"

"Ano ka ba! Ka-chat ko na yung crush ko eh!" Angal niya.

Tiwanan ko lang siya. "Tse! Lovelife ko muna!"

“Lovelife? Duh! Tapos about demons ang tinatanong mo?" Natatawang sabi na lang
niya.

Ayun nagsearch kami about demons.

Yung mga lumalabas sa search eh puro nakakatakot na mukha ng ibat-ibang klaseng

demonyo na mukhang halimaw. Napaisip tuloy ako...

If Vlad is a demon hindi siya dapat sobrang gwapo diba?

Pero may mga sinasabi din sa ilang pahayag na may mga demons na nagka-katawang tao,
para makaakit sila ng kanilang mga biktima.

Related Searches:

Year 2008 sa isang bansa sa Europe na-ilathala ang isang uri ng Incubus.

Wala pa mang ganoong ebidensiyang nakakalap ay marami naman ang nakapagpatunay ng

pagbubuntis ng isang Miss Wood, matapos nitong umattend sa isang costume party
noong November 2008.

After ng ilang linggo ay nagdalang tao si Miss Wood matapos ang isang one night
stand sa isang napakagandang lalaking naka costume ng pang diablo.

May mga istorya naman na gaya din succubus... Na pwedeng ang isang lalaking
nakakaranas ng pagka-init sa gabi o mas madaling sabihin na 'wet dreams' ay sumasa-
ilalim sa succubus.

Ang succubus ay isang demonyong babae na nakikipagniig sa isang lalaki sa

kasagsagan ng mainit niyang panaginip. Kumukuha ang demonyo ng punla sa lalaki
upang magdalang tao siya.

*　

Napangiwi ako sa mga nabasa ko.

Ganon din kaya si Vlad?

Isang super hot, gwapo at pa perfect guy na biglang lumitaw pero may hidden agenda
pala? At siya ang natipuhan nitong paglaruan?

"Is there any chances... that demons can fall inlove with humans?" Nagbabaka-
sakaling tanong ko.

"Wait lang te! Eto naglo-loading!" Nakasimangot na sagot ni Kat-Kat.

"Ano bang sini-search mo?" Inip na tanong ko.

"Wait lang pwede? Sa bible kasi walang demons na nai-inlove sa tao! Pinapaliwanag
don na pag demon eh demon talaga! Pero hahanap tayo ng mga totoong nangyayari..."

Ibat-ibang answer ang nakuha namin sa google.

Nakakakilabot. Bigla tuloy kaming natakot ni Kat-Kat.　

"Ayon may conversation!" Pinoint ko pa ng daliri ko yung screen ng computer.

"The short answer is no." Kat read the answer.

"NO?" Bigla namang lumungkot ang mukha ko.

"Wag mo ng hayaang mapasa ilalim ka pa ng lalakeng yon... Divina mag-isip ka! he's
a demon!"

Sabay naming binasa ang isang message sa isang suite doon.

Demons do not love. Demons, by their very nature, are incapable of Love in any
form. They are the opposite of love.

What demons do is LIE. They lie brilliantly. You’d never be able to fault them.

Parang nag-e-echo sakin yung : What demons do is LIE.

"So he's a liar all along..." Nanghihinang sabi ko.

Bakas naman ang pag-aalala sa mukha ni Kat-Kat.

"Sa tingin mo ba totoong demonyo siya? Dahil kung oo... gusto kong layuan mo na si
Vlad Divina." Seryosong sabi pa ng kaibigan ko.

"But I love him... Dapat ko pa ba siyang paniwalaan?"

Ngumiti ng mapait si Kat. "I told you my dear. It only says things to lead someone
deeper into its evil .. but please. Don’t go there. The outcome will be disastrous,
not just for you, but for anyone that you Love. It will affect your whole family.
Lahat Divina! Puro kasinungalingan lamang! Walang magandang dadalhin sa buhay mo
ang Vlad na yan, kung totoo man ang mga sinasabi niya.

Don’t be conned by the dark. They only care for their own wicked aims .. the
subverting of humanity into their darkness. May iba siyang plano... Hindi
nagmamahal ang demonyo. Wag kang papalinlang."

"Pinagla-laruan niya lang ako..." Nagsimula ng mangilid ang mga luha sa mga mata
ko.

ANO BA TALAGA ANG LALAKENG IPINALIT KO KAY ZACK?

ITUTULOY!!!

　
[A/N: Hey guys! Sorry sa late ups! Anyway... medyo mahaba itong part na ito sana po
magustuhan niyo... Samahan po natin sila hanggang wakas! Comments and votes will be
truly appreciated! Mua!]

=================

26. The Other Guy

ANO BA TALAGA ANG LALAKENG IPINALIT KO KAY ZACK?

Pero hindi ako naniniwala sa sinasabi ni Kat-Kat...

Hindi naman literal na demonyo ang baby ko eh! Siguro cast out from heaven... pero
gaya ng sabi niya, magiging tao din siya...

Kapalit ng pagmamahal ko...

x x x

My love...

               I'm sorry at umalis ako ng walang paalam... but I'll be back. Please
wait for me, maniwala ka sana sakin... wala akong balak na masama sayo... Mahal na
mahal kita....

     

                                                                                    
             Vlad
V L A D's P O V

I SENT a letter for Divine...

Na nagpapaalam muna akong aalis...

Sana maintindihan niya....

Unti-unti ng lumalabas ang tunay na ako...

Yes I'm a demon...

An angel once...

But now... literally I'm a demon.

A cursed fallen angel.

And my mission?

To go to earth and search for my one true love.

At si Divina Colin?

Siya ang babaeng dapat ay sisira sa sumpang nakapaloob sa akin...

I LOVE HER.

Na noong una ay hindi ko pa lubos maunawaan ang lahat...

Pero ngayon...

Sigurado kong... mahal na mahal ko siya...

Napatitig ako sa aking repleksyon sa tubig.

Ang katawan ko...

Unti-unti na itong nagiging makintab.

Para bang sa katawan ng isang Adonis na umahon mula sa karagatan.

At ang aking pakpak... unti-unti na din itong nagpapakilala...

Dahil naubos na ang oras ko...

I FAILED ON MY MISSION.

At ngayon ...unti-unti ko ng haharapin ang mga consequences.

Pero hindi ako nagsisisi...

Dahil minsan sa buhay ko ay naranasan ko ang bagay na tinatawag nilang 'Pagibig'...

"So you're letting her go?"

Napalingon ako.

Si San Lucas.

 The man in white.

The soul keeper.

Napatungo ako.

"I have this feeling na hindi ikaw ang dahilan kung bakit nahihirapan ang babaeng
yon..."

"What do you mean?" Tanong ko.

Lumapit siya sa akin at hinawakan ang balikat ko. "Someone wants her too..."

"Ano??? SINO?!"

"I can't tell now... pero mahiwaga ang mundong ito... Malalaman mo din..."

"Hindi ko siya pinapabayaan... palagi ko siyang binabantayan..." 

  "Pero ayaw mong magpakita sa kaniya? Dahil nahihiya ka sa kaniya? Nahihiya ka sa
itsura mo? Sa iyong anyo? Dahil natatakot kang hindi ka niya matatanggap?"

 Hindi ko na lamang sinagot ang mga tanong niya. 

Iwinagayway ko ang malaking pakpak ko.

 At tsaka tuluyang lumipad palabas sa portal na yon.

x x x

D I V I N A's P O V

How many weeks na ba ang lumipas?

Nami-miss ko si Vlad...

Pero wala naman akong magagawa...

Umalis siya...

Pero nagsabi naman siyang babalik siya.

At si Kat-Kat? Well hindi pa siya ganoon kakumbinsido... pero hindi din naman siya
lubos na naniniwala na devil nga si Vlad.

Nasaan na kaya yung kabuteng yon?

Hihintayin ko siya...

Naglalakad ako papunta sa main building.

Mas madali kasi dumaan doon papunta sa library. Medyo inabutan na ko ng dilim sa
school. Dami kasing dapat asikasuhin lalo na at graduating na...

Naalala ko tuloy bigla si Zack...

Wala na akong balita sa kaniya... alam ko lang na hindi siya ga-graduate sa taon na
ito.

Bigla tuloy akong nakonsensiya...

Naglalakad na nang bigla na lang akong makarinig ng pagaspas.

VLAD?

Ewan, bakit si Vlad agad ang naisip ko.

Napatingala ako...

May malaking ibon na lumilipad?

Itim na ibon?

Ibon nga ba talaga yon?

Ang laki... parang tao?

Parang sumusunod siya sa akin? Siya ba yung palagi kong nararamdamang nakatingin sa
akin mula sa malayo?

Nakita yata nitong nakatingin ako sa kaniya, kaya mabilis pa sa kidlat na lumipad
ito padapo sa rooftop ng main building.

Out of curiousity ay umakyat ako sa building na yon. I just wanna make sure kung
totoo ba yung nakikita ko...

Dire-diretso ako sa rooftop.

Pasaway talaga ako :)

Naroon nga ang malaking ibon...

No ..hindi siya ibon!

Nanlaki talaga ang mga mata ko!

Tama ba ang nakikita ko?

Isang lalaki na naka kulay itim na pantalon...

Nakatalikod siya sa akin kaya hindi ko makita yung mukha niya.

Basta alam ko lang na matangkad siya...

Bigla akong ginapangan ng kakaibang takot.

Yung mga paa niya...parang nakalutang sa hangin.

Pero ang higit na ikinatakot ko ay ang malaki niyang pakpak.

Oo may malaki siyang pakpak! Kulay itim yun pero may kakaibang kinang o liwanag?

Para akong hihimatayin sa nakikita ko. Tinapik-tapik ko pa yung pisngi ko kasi baka
nga nananaginip lang ako eh... Pero alam ko hindi.

Ramdam ko pa yung hangin na tumatama sa balat ko dahil sa pagaspas ng malaking

papak na niya.

Nakahubad siya sa pang itaas kaya kita ko din ang makinis niyang balat muka sa
braso, balikat at ang kaunting likod niya na hindi natatakpan ng kaniyang pakpak.

Parang nakaka-amaze na titigan yung dahan-dahang pag galaw nong pakpak niya!

Ang cool...

Parang gusto ko tuloy batukan yung sarili ko.

Cool pa yun huh?

Actually naiisip ko pa na baka gwapo din yung lalake pag humarap kasi nga maganda
yung pangangatawan niya...

Para bang si Vlad..

SI VLAD???

Si Vlad nga ba ang lalaking ito?

Natatakot akong tawagin siya kasi baka masama pala siyang tao...

Wag na lang... tumalikod na ako at marahang naglakad palayo sa rooftop.

Psshhhhhh

"Ha?"

Nasa second floor na ako ng may marinig akong parang nagkikiskisang bakal. "Ano
yon?" Naramdaman ko na naman ang takot.

Bakit kasi naisipan ko pang magpa-iwan dito?! Ayan tuloy mukhang mapapahamak pa
ako! Binilisan ko ang paglalakad ko pababa sa hagdan pero...

May lalake sa baba!

Hindi siya yung lalaking may pakpak kanina.

Natatakot ako sa kaniya!

Madilim pero nakikita ko na pula yung mga mata niya... natatakot ako...

Hindi ko maihakbang ang mga paa ko pababa o pabalik sa rooftop. Basta para akong
nanigas sa kinatatayuan ko...

"S-sino ka?" Takot na takot kong tanong.

Sa isang iglap nasa harapan ko na yung lalake.

Paano niya nagawa yun ng ganoon kabilis?

Mataas pa ang hagdan na dapat niyang akyatin ah? Pero paano niya nagawang maka-
akyat agad?

Napapikit ako ng lumapit yung mukha niya sa mukha ko...

Ang bango ng hininga niya...

Dahan-dahan akong dumilat kasi hindi siya nagsa-salita...Hindi niya sinasagot yung
tanong ko.
Pula pa din ang mga mata niya.

Napakadilim ng paligid pero naaaninag ko yung hugis puso niyang mukha.

Parang pamilyar siya...

Kilala ko ba siya?

Ang matangos niyang ilong...

Ang maninipis niyang labi...

"Sino ka?" Ulit ko.

Ngumiti siya... at lalong lumapit... lumapit sa akin...

Magkalapit na magkalapit na kami... Nararamdaman ko na ang init ng katawan niya sa

balat ko...

"Bakit pula ang mga mata mo?" Mahinang tanong ko.

"Dahil sa galit..." Malamig na sagot nito.

"Galit?" Kinakabahang tanong ko.

"Dahil galit ako sayo..."

"Bakit galit ka sa akin? Anong nagawa ko sayo? Ngayon pa lang kita nakilala..."
Napa-atras ako.

"Wag mo ng subukang tumakas sa akin...Hindi ka magtatagumpay." Malamig na sabi

nito. Hinawakan niya ang magkabilang braso ko.

Ang init ng kamay niya! Nakakapaso!

"A-arayyy..." sabi ko.

"Masakit ba?" Nakangiting tanong nito.　

Teka baliw ba ang isang 'to?

"Bitiwan mo ako!" Itinulak ko siya pero napaso lamang ako dahil sa init na
nagmumula sa katawan niya.

Ano bang klaseng tao siya? O tao ba talaga siya?

"Mas masakit pa diyan ang ginawa mo sa akin !" Nagniningas sa galit ang mga mata ng
lalake.

"Ahhh... VLAD!!!!!!" Hindi ko na kinaya ang sakit. 

Sinigaw ko ang pangalan ng isang taong alam kong makakatulong sa akin sa mga oras
na ito.

...kasunod noon ay ang paglabo ng paningin ko. Nawalan ako ng malay.

Pero bago tuluyang mawala ang huwisyo ko ay may narinig muna akong papalapit na
pagaspas... at parang pagtatalo?

x x x

[A/N: Waaa nahuli ako ng update! LOL. Oks lang bang humingi ako ng 50 votes before
uploading the next chapt! Tatapusin ko na ang BOOK na ito... Para kasing
nakalimutan niyo na si Vlad, wala na yatang naghihintay LOL :( ,Pa-vote naman ng
story ! Comment your reaction too haha...]

=================

THE LOVELY SECOND PART^^

P R O L O G U E

SA PORTAL
Ako o siya?

Isa sa aming dalawa ang kailangang tuluyan ng mawala sa mundong ito...

Pero pinili niya ako...

Pinili niya akong buhayin kesa sa sarili niya... Ganoon niya ako kamahal...

Siya iyong lalaking nagki- claim na bahagi niya daw ako...

Na parte daw ako ng kaniyang nakaraan...

Na dati daw ay iisa kami...

Ako si Divina Colin.

Isang simpleng teen ager at isang simpleng estudyante lang...

Pero nabago ang lahat ng makilala ko ang isang lalaking saksakan ng pagka
irresistible!

Binuhay niya lang naman ang katawang lupa ko!

With his 6 packs abs and his tantalizing killer eyes! Oh geez, how can I refuse?!

Makalaglag p--- PUSO!

At higit sa lahat... MAHAL NIYA DAW AKO.

MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NIYA AKO! Sagad.

Wala akong balak takasan siya...

Siya ang gusto kong makasama... SA HABANG BUHAY NA SANA.

Pero bakit bigla na lamang siya lumalayo sa akin? At bakit maraming pagbabago?

Ano ba ako sa kaniya? Laruan na lang bang napagsawaan na?

At ang aking EX na walang ibang ginawa kundi ang mahalin din ako... BAKIT IBA NA
ANG KULAY NG KANIYANG MGA MATA? Na parang marami na ding nag-iba sa kaniya? Dahil
ba sa mga sakit ng kaloobang idinulot ko sa kaniya?

At ang dalagitang si Yuka? Ano ba talaga ang alam niya?

Gulong-gulo na ako...

Matutupad pa kaya ang mga nasa panaginip ko?

Na ako at si Vlad... ay masayang magkasama?

Na hawak niya ang mga kamay ko habang tinitingnan namin ang isang batang babaeng
tinatawag kaming 'MAMA' at 'PAPA'?

At si Zack? Bumalik na ang magaganda niyang ngiti habang nakatingin sa akin. SA

AMIN...

ANG PANIBAGONG YUGTO...

ANG KATAPUSAN... at ang panibagong panimula.

IN LOVE WITH THE DEVIL THE LOVELY SECOND PART

JamilleFumah 2013

=================

27. My Heart

SI ZACK ----

ILANG araw na siyang hindi lumalabas ng kwarto niya.

May mga bagay na gumugulo sa kaniyang isipan na hindi niya pa maipaliwanag sa

ngayon...

Para bang isang bahagi ng pagkatao niya ang kumakawala...

  

Nagsimula lang naman yun ng mabasag ang puso niya sa unang pagkakataon...

Pero isang bagay lang ang nasisiguro niya...

Hindi siya normal...

At nahihirapan na siyang kontrolin ang pagkataong lumulukob sa kaniya tuwing

kabilugan ng buwan.

Maybe he's a monster...

Hindi niya alam... dahil wala naman siyang natatandaan pagkatapos...

"Son..."

Napatingin si Zack sa bumukas na pinto.

Nakaupo siya sa gilid ng kaniyang kama. Magulo din ang paligid niya dahil sa mga
nagkalat na gamit.

Miserable siya pero pinilit niyang bigyan ng kiming ngiti ang nakasilip na lalake.

"Dad."

Pumasok na ng tuluyan si Zander.

"What's up?" Nakangiting tumabi ito sa kaniya.

"I'm fine dad." Nakatungong una niya na dito.

Alam niyang nag aalala sa kaniya ang kaniyang kinagisnang ama.

Oo, tanggap niya na ang katotohanan...

Hindi siya anak ng kaniyang mga kinilalang magulang. Siya ay punla lamang na
ipinagkaloob sa mag-asawang nangangarap na mabiyayan ng isang lalakeng supling.

 Ayaw niya sanang maging pabigat sa mga ito pero hindi niya maiwasan.

Ito ang kapalaran niya...

Sino nga ba ang hindi magtataka sa ikinikilos niya? Daig niya pa nga ang adik
ngayon.

Out of school youth na ang dating masipag at matalinong estudyante. Sino ba ang
hindi mag aalala? Ni hindi na nga siya nasisikatan ng araw dahil palagi na lamang
siyang nakakulong sa kaniyang kwarto.

"I'm sorry Zack." Malungkot na hinawakan ni Zander ang balikat ng anak.

"Dad wala po kayong kasalanan..."

"No son. Hindi ka namin napaglaanan ng sapat na panahon at oras ng mommy mo. Hindi
kami karapat-dapat na tawaging mga magulang mo."

Umiling siya. "Kasalanan ko po dad. Nagta-trabaho kayo ni mommy for me, pero hindi
ko 'yon pinahalagahan. Sinira ko ang pag-aaral ko... Napakahina ko."

"Hindi pa huli son. Bumangon ka... Lumaban ka sa buhay. Hindi lang si Divina ang
babae sa mundong ito." Nagkaroon na ng tigas ang tinig ng lalake.

"Mahal ko po siya dad. Umaasa pa po ako na maaayos ang sitwasyon namin. I want her
back, I need her. What should I do dad? I can't live without her..."

"I know this probably isn't what you want to hear.. If you really want your
relationship back, just give her enough time. You probably better off without her
anyway..." Mapaklang sagot ni Zander.

Naaawa siya sa kaniyang nag-iisang anak pero wala siyang magagawa. Hindi nya hawak
ang puso ng babaeng minamahal ni Zack.

"No dad. I can't. Sobrang time na po ang ibinigay ko sa kaniya... Hirap na hirap
na po ako..." Nagsimula ng bumigay ang mga luha niya.

Yes he's a man.

 Tunay siyang lalake dahil marunong siyang masaktan at umiyak.

Napahigpit naman ang hawak ni Zander sa balikat ng anak.

"Ouch!.." Napa-igik siya.

"Bakit?" Takang tanong ni Zander.

Kitang-kita niya ang pamumutla ni Zack.

"Are you okey son?"

"Yeah, wala 'to... tagal ko kasing nakahiga... Nangalay yung balikat ko..." Pagda-
dahilan niya habang hinihimas ang balikat.

Ang totoo may sugat siya doon...

Sugat na nagmula sa isang pakikipaglaban...

Nakatitig lang naman ang mga nag-aalalang mata ni Zander sa kaniya.

Sa bintana naman ng silid ni Zack ay may isang aninong nanonood. Nasa mukha din
nito ang pag-aalala at concern sa binata.

SCHOOL

Ako si DIVINA COLIN.

1 week na lang graduation na...

Excited na din kasi akong magcollege.

Siguro mag e-Education ako. Gusto ko kasing maging teacher eh. Gusto kong magturo
sa mga bata... gusto kong maging parte ng kanilang kinabukasan... matagal ko ng
pangarap yon.
 Naipilig ko pa yung ulo ko ng maisip ko yung tungkol sa nangyari nong nakaraang
hapon sa main building.

'Panaginip lang kaya yon?'

Ang weird lang kasi nakatulog ako sa may hagdan...

'Nevermind...'

Dala-dala ko yung mga gamit ko habang naglalakad papunta sa faculty. Hapon na non
at medyo late na nga ata ako sa pagdala ng ilang documents ko sa office.

"4:30pm na?" nagulat pa ako ng makita ko ang oras sa suot kong wrist watch.

Halos magkanda- tapikok-tapilok na din ako sa paglalakad.

Nang may mabangga akong matigas na bagay.

..hindi pala bagay.

Kundi TAO.

"Vlad?!" Napanganga pa ako ng makilala ko yung nakabanggaan ko.

Dahil nga sa mas matangkad sya sa akin ay halos tingalain ko na siya.

Namamalik-mata lang ba ako?

Si Vlad ba talaga ito?

"Vlad..." Ulit ko sa pangalan nya.

Maya-maya lang ay gumuhit na ang matipid na ngiti sa mapupula nitong labi.

"Ako nga, mahal ko." sabi nya sa akin.

Yung mga mata nyang tagusan kung makatingin..

Yung mapang akit nyang mga labi.. Oo, siya nga si Vlad.

 Siya nga ang Vlad ko.

Ang mahal kong si Vlad...

My tears rolled down my face.

"VLAD.!" Inisang hakbang ko na lang ang pagitan naming dalawa.

Halos tumalon yung puso ko sa tuwa ng yakapin ko siya.

Sobrang na-miss ko si Vlad.

Gumanti din sya ng yakap sakin.

Mabuti na lang wla ng masyadong tao ngayon dahil pa-hapon na din.

Ayokong kumurap kasi baka panaginip lang lahat.

Sobrang na-miss ko talaga ang mokong na 'to eh..

Ang sarap ng yakap nya sakin. Ang init ng katawan nya, wala pa ding pinagbago.

"Miss na miss na kita..." hindi ko na napigilang mapa-hikbi. Gusto kong isumbong

sa kaniya yung mga nangyari ...

Humiwalay sya ng kaunti para magkaharap kami.

"Not a day goes by that I don't think about you. You're always on my mind." He said
to me habang pinakatititigan niya ang mga mata ko.

Itinaas nya ang aking mukha para gawaran ako ng halik sa aking kanang pisngi.

"Vlad..."

Ngumiti sya sa akin at muli akong hinalikan sa noo..sa tungki ng aking ilong at sa
kaliwang pisngi.

Napasimangot ako at itinulak ko sya palayo sakin.

"Wala ka bang sasabihin huh?!" asar na tanong ko sa kanya.

 "Na-miss po kita mahal." yun lang ang sagot nya sakin tapos niyakap na naman nya
ako.

Hay naku, ito talagang lalakeng ito. Anyway masaya na naman ako ngayon kasi
nandito na ulit si Vlad. Nakangiting dinama ko na lang yung yakap niya.

5 minutes, magkayakap lang po kami.

It feels so right when we are together.

"Aayyy!" Bigla akong kumalas sa pagkakayakap namin ng maalala ko ang sadya ko sa

faculty.

"Bakit?" naka-ngusong tanong nya. Nabitin yata sya, mukhang ayaw nya pang
humiwalay sa pagkakayap naming dalawa kanina.

Natatawang pinisil ko ang matangos nyang ilong. "Teka lang po huh? Kailangan kong
ihatid 'to sa faculty eh." medyo itinaas ko pa ang mga dala kong papers.

"Samahan na kita." Umakbay sya sakin.

Sarap sa feeling.

Siya na din ang nagdala sa mga dalahin ko. Magkasama kaming pumunta sa faculty.

Ngayong bumalik na si Vlad ay mas lalo na akong inspirado sa buhay! Arte ko lang
eh noh.

Tyaka madami pang ipa-paliwanag sa akin ang mokong na ito.

"Hoy kabute! Madami kang ipa-paliwanag sakin huh?!" Hinampas ko siya sa braso.

"Awww!"

"Bakit?" Takang tanong ko. Sa lakas niyang yun eh nasaktan siya sa simpleng hampas
ko lang?
 "May sugat ako dito eh..." Nakangiwing sagot niya. "Tsaka will you please stop
calling me 'kabute'?"

"Waaa ang cute mo!" Natatawa ako sa expression ng mukha niya. "Eh bakit ka pala
may sugat?"

"Wala nabangga lang somewhere..." Umiba siya ng tingin.

"Okey... Mr. Kabute." Nang-aasar na sabi ko na lang.

"Ahh... stop it na nga!"

"Hahahahaha..."

Sobrang saya ko lang talaga.

 SA ISANG DAKO naman ay may dalawang pares ng mga matang nagmamasid.

"They looked like a happy couple, bro." may pang-aasar na sabi ng dalagitang
nakakulay itim na uniform.

x x x

[A/N: May naghihintay pa po ba sa UD nito? :( ]

=================

28. Zack's On The Line

"THEY looked like a happy couple, bro." may pang-aasar na sabi ng dalagitang
nakakulay itim na uniform.
 Kitang-kita naman ang sakit sa mga mata ng lalakeng kasama nito.

"Shut up Yuka!"

Napahagikhik naman ang dalagita. "Talo ka na... Wala na sya sayo." sabi ng tinawag
na Yuka.

Si Yuka...

Oo kilala niya na ang kaniyang kapatid.

Unti-unti na ding bumabalik ang tunay niyang pagkatao...

At hindi niya na kayang kontrolin pa yon.

Wala na sya sa sariling kontrol.

Hindi na nga ata siya ang dating Zack..

At natatakot siya para sa kaligtasan ni Divina...

Dahil kilala niya na ang totoong siya...

Ang itim na espiritu na pumasok sa katawan ng nagdadalang-tao na asawa ni Zander.

Siya ang naging anak ng mga magulang niya...

Pero sa kabila noon...

Siya talaga si ZACK.

And yes... tulad ng Vlad na yon... He's a demon.

An inborn demon...

Gusto niyang makaranas ng normal na buhay... pero binawi din iyon sa kaniya...
 "Umalis ka na..." Nagtitimpi ang boses ni Zack habang nakatingin sa dalagitang
kaharap.

Nag hands up naman si Yuka sa kanya bilang pagsuko. "Fine. I'm leaving. I have my
own business din naman."

"Wag mo na ulit akong lalapitan." Mariing utos nya sa babae. "Baka may makakita pa
sa atin!"

"At sinong gusto mong lapitan ko? Yung Divina na yon?" Nang-aasar na tanong nito.

"Wag na wag kang gagawa ng kahit ano na maaaring ika-pahamak ni Divie!" May
pagbabanta sa boses nya.

Tumawa naman ng mahima si Yuka. Tawang may halong panunuya.

"What a concern! Eh alam ba niyang ikaw ang muntikan ng pumatay sa kanya? Alam ba
ng Divina na yon na YOU ARE A DEMON???"

Nang dahil sa sinabi ng dalagita ay kusang umigkas ang palad nya sa makinis nitong
pisngi.

"Don't you ever say that again! Ever!" nanginginig ang boses nya sa galit.
Hanggang ngayon kasi ay hindi niya pa din tanggap ang katotohanan na yon sa
kaniyang pagkatao.

Sapu-sapo naman ni Yuka ang nasaktang pisngi.

"LUMAYO KA SA AMIN YUKA." Utos 'yon at hindi pakiusap.

Matalim naman ang tingin ng dalagita sa kanya.

"We are related by blood. I am your sister. You are my brother... We are both
special delivery from hell Zack." Naging kulay pula ang mga mata ni Yuka. "Ni hindi
mo na nga kayang kontrolin ang sarili mo diba?"

"Hindi ako demonyo..." Nanginginig na sabi nya sa dalagita.

"Demonyo ka! Hindi mo matatakasan ang sumpa ng pagkatao natin!" gagad nito.

"I am not! And I will never be! Wag na wag mo kaming papakialaman! Mind your own
business!"
 She just smiled. "But yours is much more interesting." May pang aasar na turan
nito.

"Wag mong sagarin ang pasensya ko Yuka. Hindi mo magugustuhan ang pwede kong gawin
sa laruan mo." Pagbabanta niya.

Susugal siya sa kahinaan ni Yuka, at mukhang hindi nga siya nagkamali doon.

Kitang-kita niya ang pagbabago ng reaksyon nito dahil sa sinabi nya.

"You like that kid." Sabi nya pa. "I told you to mind your own business kiddo."

Mabilis namang nakabawi ang dalagita.

"Ok fine. I'll mind my own. I will stay away from your Divina."

"And I'll do the same to your Zero." Napangiti siya ng matamis.

Mukhang tama nga ang hinala niya, may nararamdaman na nga ang kaniyang kapatid sa
Zero na yon.

Walang nilalang na WALANG itinatagong kahinaan.

"Then we're ok now. Bye, kailangan ko ng umalis." Walang emosyong paalam nito.

Hindi na hinintay pa ni Zack ang pag-alis ng dalagita. Nauna na syang tumalikod at

lumakad paalis sa lugar na yon. Isa pa ayaw niya ding may makakita sa kaniyang
ibang tao sa lugar na yon.

PANIBAGONG ARAW

A F T E R C L A S S
  

"Divina Colin!"

"Bakit?"

Si Zia!

Anong problema niya? Sumusunod siya sakin. E-epal na naman ang atribidang 'to.

"Hindi na bumalik si Zack huh?!"

I don't know what to say to her. Ano? Aasarin na naman niya ba ako?!

"Divina. I'm not here para makipag-away sayo. Look I'm just concern... hindi siya
makakagraduate." Humalukipkip pa ang dalaga.

Sinuyod ko siya ng tingin. I can feel her sincerity.

"Hindi ko ginusto ang mga nangyari Zia. Hindi pa kami nakakapag usap ni Zack...
Believe it or not, sinisisi ko ang sarili ko..." Hindi ko alam kung bakit nag o-
open up ako sa babaeng kinakaasaran ko at kinaaasaran din ako ng sobra-sobra pa.

"Siguro natatawa ka at nagtataka at the same time..." Mukhang nabasa naman ni Zia
ang iniisip ko. "Divie... Gusto kong magkaayos na tayong dalawa."

Parang ayoko pang maniwala.

"Ga-graduate na tayo... Baka nga hindi na tayo magkita-kita pa after graduation

eh." Lumapit pa si Zia. "I  want to be your friend Divie. I know nakakatawa yung
mga sinasabi ko but I mean it."

"Hindi naman ako mapili pagdating sa pakikipag-kaibigan..."

Ngumiti siya ng matamis. Nagulat pa ako ng bigla akong yakapin ni Zia.

"Divie I'm sorry for everything... Naging inggetera ako eh. Nai-inggit talaga ako
sayo..."
 Gumanti ako ng yakap kay Zia. Ramdam ko ang mahina niyang paghikbi sa balikat ko.

"I envy you for everything..."

"Pero wala namang espesyal sakin..." Kumalas ako sa kaniya. Tama nga ako...
Umiiyak si Zia.

"Compared to you na mas maganda, mas popular at diba nga you're hot..." Pinasaya
ko yung boses ko.

Maganda naman talaga si Zia, maarte lang.

"Yeah I know that!" Kahit umiiyak ay nakuha pa din niyang humagikhik ng tawa.

"Mas maganda ka Zia."

"Pero mas mahaba ang hair mo!" Hinawakan niya pa yung buhok ko. "You have
Vlad...so you have everything. He is EVERYTHING."

Natawa naman ako. Oh yes I have everything by having that special man in my life.

"Aminin ko... Hanggang ngayon eh hot pa din sakin si Vlad." Tumawa pa ang babae.
"I like him a lot. Hindi ako sanay na hindi ko nakukuha ang gusto... Lahat kahit
lalake pa yan! Kahit may sabit pa yan... You know how hot and popular I am!"

Ngumiti ako ng tipid. Yes, totoo lahat ng sinasabi niya...

Si Zia ang tipo ng babaeng hindi mahi-hindian basta-basta ng mga lalake.

"Divina... Pinatunayan lang ni Vlad na sinasayang ko lang ang buhay ko sa klase ng

pamumuhay na ginagawa ko." Pumiyok na muli ang boses nito.

"Zia..." Hindi ko alam pero nakakaramdam ako ng awa sa kaniya ngayon.

"Hindi ako tunay na mayaman. Hindi ako galing sa masayang pamilya... I'm a slut.
Sa edad kong ito, hindi na ako malinis. Naging kabit na ako ng ilang mayamang
lalake..." Pagtatapat nito.

Hindi ko naman mapaniwalaan ang mga sinasabi niya.

"We are both product of a broken family. Pero iba ka Divina... You have a loving
mother. A mother na wala ako... I'm a bothered child. Lumaki akong rebelde at
pakawala... I envy you for everything you have."
 This time ako na ang yumakap sa umiiyak na si Zia.

"Hindi pa huli Zia..."

"At hindi pa din huli para sa’yo Divina..." Makahulugang turan nito.

"What do you mean?" I asked.

"Si Zack... Ayusin mo ang gusot niyong dalawa."

"Bakit?"

"I'm not saying this para iwanan mo si Vlad. Naaawa lang kasi ako kay Zack, yeah
we're not close pero concern ako. Isang bagay ang natutunan ko sa buhay ko Divie...
na hindi lubos ang kaligayahan kung meron kang taong nasasaktan."

Tumanim lahat ng sinabi niya sa isipan ko.

 Alam ko... kailangan na muli naming magharap ni Zack.

ITUTULOY!!!

=================

29. My Final Vow For Zack

"ARE you sure you want to do this?" asked Vlad.

Naglalakad kami ngayon papunta sa bahay nila Zack.

Well.. tagal na ng huli akong makatungtong sa lugar na ito eh.

Buti sinamahan ako ni Vlad.

"Yeah... just wait me here?"

"I will..." Hinalikan niya muna ako sa noo.

"I'll be okay..." Nagsimula na akong lumakad papunta sa gate nila Zack.

Saglit ko muna siyang nilingon kumaway lang din siya sa akin... I know I'm strong
because I have this man.

"Ingat..." Sabi niya.

DING-DONG!

dub

dub
 dub

Ang lakas ng kaba ko.

It's now or never Divine... cheer ko sa sarili ko.

Pinagbuksan ako ng mabait nilang kasambahay.

"Naku na-miss kita Divie!!!" Tuwang-tuwa si Aling Tere ng makita ako.

"Na-miss ko din ho kayo manang... Pasensiya na po at hindi ako napapadalaw..."

Nahihiyang sagot ko. "Nandito po ba sila tito Zander?"

"Naku waley! You know, they are always busy! No time palagi." Nakatawang sagot
nito. "Gusto mong juice?"

"Naku wag na po... aalis din po ako eh. May kasama po ako sa labas..."

"Waaaa? Yung pogi na matangkad na lalakeng papabol? Yun ba yung kasama mo???" At
sumilip pa sa sliding window si Aling Tere.

"Opo..."

"Waaa di kita masisisi. Ang pogi noon!" Natatawang bumaling siya ulit sa akin.
"Pero pogi din naman yung alaga ko eh!!!"

"Manang..."

Napahagikhik naman si Aling Tere. "Joke lang Divina. Hindi kita huhusgahan... puso
mo yan eh." At sumeryoso na ang mukha ng babae.

"Salamat po..."

Inginuso niya ang hagdan papunta sa second floor.

"Sige na... akyatin mo na si Sir Zack. Hindi lumalabas ng kwarto yun eh..."

"Po?" Nag-aatubili naman ako.

"Sige na... feel at home!"

 Hanggang sa nakita ko na lang yung sarili ko na umaakyat na sa hagdanan ng bahay
nila Zack.

Minsan na din akong naging at home dito...

I can still remember the memories noong madalas pa ako dito...

Nang kami pa ni Zack...

Pero alaala na lang yon...

Baka nga ito na din yung huli na makakatungtong ako dito eh...

TOK-TOK!

Nang marating ko na ang pintuan ng kwarto niya.

Inhale...

Exhale...

THIS IS IT.

Walang sagot...

And wala akong choice kundi pumasok na lang...

"Zack?"

Madilim...

Muntik pa akong mapatid sa nadaanan kong lampshade...

Ang gulo ng kwarto niya...

Para bang galing sa pagwawala niya...

"Zack..." Ulit ko.

 But still no response.

Hindi ko siya makita... kasi madilim.

"What are you doing here?" Si Zack.

Nakatayo siya malapit sa bintana.

Dahil na din sa liwanag ng buwan ay meyo naaaninag ko na siya.

"Zack... I'm here... to talk to you..."

"Go ahead talk..." Mahinang sagot niya.

Walang traces ng galit...

"Zack... about sa studies mo..."

"Hindi mo kasalanan yun..."

"No!" Napataas na yung boses ko. "Parte ako ng pagkasira mo!"

"Don't blame yourself Divie... Ginusto ko 'to..."

"I just want to say sorry Zack..." Tumulo na yung luha ko.

Dahan-dahan siyang lumapit sa akin then hinawakan niya yung mga kamay ko.

"Iiwan mo na ba talaga ako?" Malungkot na tanong niya sa akin.

Napasigok ako... how can I answer that?

Pero pinili kong magpaka-totoo...

"Yes..." I answered. Breaking his heart one more time.

Ngumiti siya ng mapait. The pain in his eyes is killing me.

"Zack... Minahal kita. You've been good to me... and you deserve better. "
Mahinang sabi ko.
 I bowed my head. Hindi ko siya kayang tingnan.

"Bumaba ka na..."

"Ha?"

"He's waiting for you right?" Tukoy niya kay Vlad.

Oo nga pala... nakatingin siya sa bintana ng makita ko siya.

Niyakap ko si Zack.

"Ahhg..." Bigla siyang napa-atras.

"Zack?"

"Go... leave..." Utos niya.

Parang biglang may nagbago sa kaniya.

"Anong nangyayari sa’yo Zack?" Alalang tanong ko.

"Nothing ... just go away... Don't get... near me..." Namilipt siya sa sahig.

"No, hindi kita iiwan!" Napaluhod ako sa harapan niya. "I won't leave you like
this... Sabihin mo sa akin, ano bang nangyayari sayo???"

His shoulder is bleeding...

"May sugat ka?" Takot na tanong ko.

"Wala 'to... daplis lang..." Pilit niyang iniwas ang balikat niya sa akin.

"Manang!!!" Sigaw ko. Zack needs help.

Hindi din dahil sa sugat...

Para kasing may iba sa kaniya..

 Parang nahihirapan siyang huminga?

Bigla naman ang bukas ng pinto ng kwarto niya.

"Ay Dios mio!"Si aling Tere.

Napahumindig din siya ng makita ang nakalugmok na si Zack.

"Manang ano pong nangyayari kay Zack???" Baling ko sa kasambahay nila.

"Naku! Ewan ko ba sa batang ito! Inili-lihim sa mga magulang niya na may

nararamdaman siya! Palaging sumasakit ang ulo niya eh!!!" Madali ang kilos ng
kasambahay patungo sa cabinet ni Zack.

"I'm okay... Just leave..." Nakangiti man ay naroon pa din ang lugkot sa mga mata
ni Zack.

"Oh heto!" May dala-dala ng garapon si Aling Tere pag lapit niya samin.

PAIN RELIVER

"I'll be okay now..." Muling sabi ni Zack habang kumukuha ng gamot mula sa
garapon.

"Matutulog lang siya... okay na siya mamaya." Nakangiting sabi naman ni Aling
Tere.

Diskumpyado pa nga ako.

"Sigurado po ba kayo?"

"Oo..." Si Zack yung sumagot.

Nagtataka naman ako...

Kailan pa nagkaroon ng migraine si Zack?

Pinagtulungan pa namin ni Aling Tere na ihiga sa kama si Zack. Kinumutan ko siya

then hinalikan sa noo.

"Sleep..." Mahinang bulong ko.

 Ewan kung totoo ba yung nakita ko...

Madilim pa din kasi...

Tumutulo yung luha niya sa gilid ng kaniyang mga mata.

Gusto ko pa sanang bantayan siya...

Pero naghihintay si Vlad sa akin sa baba.

"Promise me... you'll be okay?" Sabi ko habang hinahaplos ang buhok niya.

Hindi na siya sumagot...

ITUTULOY!!!

Waaa waley na yatang naghihintay na UD neto...

=================

30. Homeless Demon♡

SUMABAY na ako kay aling Tere palabas ng kwarto ni Zack.

Nagpaalam na din ako sa kaniya na aalis na.

"Mag-ingat ka hija?"

"Opo..." Yumakap ako sa kaniya. I know kasi na huling beses na itong pagkikita
namin.

Medyo naging close na di kasi ako noon kay Aling Tere.

"Mam-miss kita Divie!!! Mag-iingat ka ha?" Medyo dramatic pa nga si Aling Tere.

"Wag niyo na po akong paiyakin manang..." Bagamat nakangiti ay naiiyak na din ako.
 Pagkalabas ko ng gate ay kumaway na agad ako kay Vlad na nasa kabilang dako lang
ng kalsada.

Magka-akbay naming nilisan ang lugar na yon.

Kahit gabi na ay nakasakay pa din naman kami ng maayos sa isang airconditioned bus
pabalik sa probinsiya.

"Wear this..." Hinubad niya yung jacket niya at ibinigay sakin.

Magkatabi kami sa pangdalawang seat.

"Okay..." Nakangiting tinanggap ko naman yun.

Ang bango ng jacket niya.

Ano kayang sabon ang ginamit dito?

"Para saan 'yang smile na yan?" He asked.

"Ang bango kasi ng jacket mo..."

Natawa naman siya. "Fresh from the store eh..."

"Hala? Hindi mo nilabhan???"

"Hindi ako marunong maglaba..."

"So lahat ng sinusuot mo eh..."

"Fresh from the store..." Nakangising patuloy nito sa sasaihin ko pa sana.

Napanganga naman ako. "Whoaw!!! Rich kid!!!"

Natatawang inakbayan niya ako. "May rich kid bang walang bahay?"

"Wala kang bahay???" Gulat na naman ako.

"Yeah... Eh diba lagi lang akong nakabuntot sayo? Kung nasaan ka eh nandoon lang
ako..."
 "Waahh?"

"Ampunin mo na lang ako..." Nakangiting baling niya sakin.

"Tse! Ang lakas mo kayang kumain!"

Napasimangot naman ako. Weirdo talaga itong labs ko!

Ang kawawang bata.

Pero masarap palang bumyahe kasama ang mahal mo?

Yun bang...

Ayoko ng pumara kung siya ang kasama...

Ayoko ng pumara kahit san pa magpunta...

Hahaha...

x x x

MASASABI ko na bang back to normal na ang lahat?

Wala na si Zack...

At official na kami ni Vlad?

Oo nga pala...

Nangako na 'yung kabute na yon na bibigyan niya ako ng privacy!

Yun bang hindi na siya basta-basta susulpot...

At yung kakatok na siya sa main door namin at hindi na diretso sa kwarto ko.

"Sana tuloy-tuloy na nga ito..."

 ...

NANG gabing yon ay maaga akong nakatulog.

Wala si mommy sa bahay At ako lang mag-isa kaya naman diretso na ako sa kwarto ko
pagkagaling ko sa school.

Yung kabuteng Vlad na yon? Oh well... dumating na lang siya kung darating siya.

If you are going through hell, keep going

-Sir Winston

---

Naalimpungatan ako sa mainit na bagay na nakapatong sa ibabaw ko.

Malamig ang buong paligid maliban lang dun sa bagay na nakadagan sa akin.

Marahan kong ibinukas ang mga mata ko.

Para lang magulat sa makikita ko!

Isang lalake ang naka-ibabaw sa akin!

"AHHH !!!" Pero maagap nitong natakpan ang bibig ko.

Sino siya?

Bakit nasa kwarto ko siya?

Si Vlad, nasaan siya?

Nasaan si Vlad?!
"Don't move..." Utos ng lalakeng nakadagan sakin.

TBC -

 ... Votes & Comments Will be appreciated! Tayo na pong tapusin ang story ni Vlad &
Divine!

=================

31. Iiwan Niya Ako?!

SPG 18

SI VLAD nasaan siya?

Nasaan si Vlad?!

"Don't move..." Utos ng lalakeng nakadagan sakin.

Yung boses niya...

Very familiar...

Pero ang mukha niya... Nananatiling malabo sa aking balintataw...

Nanlaban ako pero mas malakas siya.

Kakaiba ang lakas niya...

Tulad ng lakas ni Vlad...

Takot na takot ako!

 Hindi siya si Vlad at sigurado ako doon! kaya dapat lamang na matakot ako.

"I want to feel you my heart..." He said softly.

"Mmmh.. Mmmp.." Pabiling-biling ang ulo ko.

Mahigpit ang pagkakahawak niya sa akin.

"You are my heart..." He said to my ears.

Nakakakilabot yung boses niya. Lalong umiinit yung balat niyang nakadikit sa balat
ko.

"I want you back... I want you to be mine again... Be my part... Forever..."

Hindi ko ma-explain yung pakiramdam na sobrang takot na takot ako. I want Vlad to
save me from this man.

"YOU ARE MINE." Matigas na sabi niya. There's an authority in his masculine voice.

Nanlaki ang mga mata ko ng bigla niyang hawakan yung maselang parte na nasa pagitan
ng mga hita ko.

Umiiyak na pumalag ako. Nasasaktan ako sa ginagawa niya sa akin. Kahit kailang
hindi ako sinaktan ni Vlad. Kahit kailan hindi niya ako dinaan sa dahas na gaya ng
ginagawa sakin ng lalaking ito.

Hinila niya pababa yung short ko. HE'S GOING TO RAPE ME!

Ayoko!

Hindi ako papayag na madungisan niya ako!

Inipon ko ang lakas ko para itulak siya.

Isang malakas na sampal ang dumapo sa kaliwang pisngi ko.

Halos umikot yung paningin ko sa sakit.

Hindi pa siya nakontento at sinikmurahan niya pa ako. Nanigas yung buong katawan
ko.
 "SA AKIN KA!" Gigil na sinakal niya ako.

Naghalo na ang lahat sa akin. Hilo, sakit sa sikmura at pagkakapos ng aking

hininga.

Wala siyang awa...

Marahas niya hinubad lahat ng saplot sa katawan ko.

Wala siyang itinira!

Wala maski isa!

Hindi ako nakatutol!

Wala akong laban!

Puro iyak na lang ang nagawa ko...

Hindi siya naawa sakin...

Hindi kahit konti...

"WALA AKONG PUSO..." Bulong niya sa pagitas ng paghalik sa leeg ko. "DAHIL IKAW...
IKAW ANG PUSO KO."

"S-sino ka?.." Hirap na tanong ko. "Bakit mo ito ginagawa sakin?.."

"MALALAMAN MO DIN..." Nakangiti siya...

Alam ko nakangiti siya...

"PERO PAG NALAMAN MO NA KUNG SINO AT ANO AKO... AY PAGSISISIHAN MO ANG LAHAT NG
KASALANAN MO SA AKIN..."

Dumiin ang pagkakahawak niya sa balikat ko, pero parang nagustuhan pa nito ang
sakit na nakikita sa mukha ko.

His lips crushed mine as his fingers tore at my short.

 "I want to have my pride back!" He said then he start kissing me.

Walang gentleness! Wala kahit konti...

May halong galit...

Sino ba siya at bakit niya ito ginagawa sa akin?!

 Para bang hayok na hayok siya...

Masakit din ang mga hawak niya sa katawan ko.

Nasaan si Vlad?!

Nasaan siya para iligtas ako?!

"You're mine..." Paulit-ulit niyang sinasabi sa akin yon. "Mind, body and soul..."

Maybe... maging kaniya ako. Pero my heart's belong to VLAD!

 "Ahhh.." Para siyang mauubusan sa mga kilos niya sa ibabaw ko. Pakiramdam ko puro
pasa na ang buong katawan ko dahil sa pagkakahawak niya sa akin.

This just need to stop.

"Tama na... ah...tama na ... Please I'm begging you...."

"I'm not gonna stop. Not now..." He said while caressing my breast. There was
fondness in his eyes when he met mine.

Bakit ganoon?

Parang hindi naman siya ganoon kasama?

 "I just love you my heart..." He said.

Then naramamdaman ko yung malamig na bagay na tumulo sa mukha ko.

TEARS?

He's crying?

"I don't want to hurt you... I never wanted to hurt you my heart... but you broke
my soul into pieces..." He said with a low voice.

"Sino ka ba? And why are you doing this to me?" I asked crying.

 "I'm the man who never stop loving you... for everyday of my life." Huminto ito.

"Can you just leave and never come back?" I said.

Umiling siya. Nakita ko pa yung repleksyon ng mukha niya. "I'm sorry but I can't
promise you that."

Umalis na siya sa ibabaw ko. Hindi ako makagalaw dahil nananakit din ang buong
katawan ko...

I tried to close my eyes pero lalo lang tumulo ang luha ko.

Yung lalaki sa main building na may pulang mata...

I know... and I am pretty sure na siya yon!

Naramdaman ko na lang na ibinabalik niya sa katawan ko ang mga damit na inalis

niya kanina.

Now I can feel his gentleness in touching my skin.

Para bang nagsisisi siya sa ginawa niyang kalapastanganan sa akin.

 Kinumutan niya din ako pagkatapos.

Pero hindi pa din ako dumidilat.

Gusto ko lang na sana pagbukas ko ng mga mata ko ay wala na siya...

He kissed my forehead.

"I love you my heart..." He said to my ears.

Naramdaman ko na lang ang dapyo ng hangin sa katawan ko pagkatapos...

Lumabas na siya sa kwarto ko, I knew it.

Hindi ko na matandaan kung gaano katagal pero... magdamag akong umiyak sa kama ko.

K I N A B U K A S A N

AYOKONG  lumabas ng kwarto. Ayokong makakita ng ibang tao. Ayokong makipag-usap

kahit kanino...

Ang walang hiyang yun...

Paano na si Vlad?

Paano na si Vlad? Magsusumbong ba ako sa kaniya?

Tumayo ako para sumilip sa nakasarang bintana ng kwarto ko.

There's no traces of that man.

Wala siyang iniwang ebidensiya...

Maliban sa akin...

Sa mga pasa at galos sa katawan ko...

"Baby... Si Vlad nasa baba." Katok ni mommy sa pinto ng kwarto ko.

 At kailan pa nagpaka pormal ng ganoon si Vlad?

Dati-rati ay biglang pasok na lang siya sa kwarto ko kapag may kailangan siya
diba?

Ah oo nga pala...

May usapan na kami.

"Mom... please tell him na masama ang pakiramdam ko." Sagot ko kay mommy.

 Bumukas naman yung pinto at iniluwa noon ang mommy ko.

"Is there something wrong Divina?" She's worried.

"Uh no mom... Just wanna sleep more." Sabi ko sabay higa sa kama.

"Okey..." Nababahala man ay inayunan na din ako ni mommy.

Maya-maya lang ay naririning ko na ang langitngit ng gate namin. Lumabas na si

Vlad.

Galing noh? Marunong na siyang sumunod sa rules ngayon.

Atleast hindi na siya parang magnanakaw na bigla-bigla na lamang susulpot anytime.

xxx

ITINAPAT kong hapon ng lumabas ako...

I was heading the way to my berfer's house.

GUSTO ko sanang i-kwento lahat kay Kat-Kat...

Pero natatakot ako...

Sa mga nangyayari sa buhay ko...

Parang may mali...

Dahil ba ito sa karma ko?

Si Vlad?

Pwede ko bang itanong sa kaniya?

Kilala niya kaya ang estrangherong yun?

Bakit pakiramdam ko... kilala ko ang lalakeng yo---

"Ouch!!!"

 May tumama sa ulo ko.

Sapatos na naman?

"Ano ba?!" Nilingon ko yung pinanggalingan nong sapatos.

Yung dalawa na namang magjowang bata!

 "2 points for ate!" Nakangising sabi nung binatilyo.

Binatukan naman ito nung dalagitang si Yuka.

Wow huh? This time hindi na naka uniform na black si Yuka!

Plus hindi na din mahaba yung buhok niya!

 At medyo curly na din!

She's wearing a white bestida na hanggang tuhod...

Kaya lang...

Naka rubber shoes siya?

"Okay ba porma ng GF ko?" Nakatawang tanong ni Zero.

Napansin niya kasi yung pagtitig ko sa suot ng girlfriend niya.

"O-okay lang..." Sagot ko.

"Weird diba? Jologs to eh!" Nakangising inakbayan pa nito si Yuka.

 Kaya lang nabatukan na naman siya nito.

HAHAHA nakakatawa sila.

"Hoy ikaw! Kakausapin kita!" Si Yuka.

"Ha? Ako?" Takang tanong ko.

"No hindi pa ngayon. Pero wag kang magugulat kung bigla mo na lang akong
makikita... pagdating ng tamang panahon." Makahulugang sabi pa nito.

"Pasensiya ka na sa GF ko huh? Baliw to eh!" Si Zero.

Ayun piningot tuloy siya ni Yuka.

"Ouchhh!!! Nakakadami ka na ahhhhh!!!" At kinaladkad pa siya ng dalagita, hawak

lang yung tenga niya.

"Bye ateeee!!!" Kumaway pa ang binatilyo.

Napangiti naman ako... at the same time napa-isip din sa sinabi ni Yuka sakin.
 Ano kayang pag-uusapan naming dalawa?

"Divine!"

 Boses ni Vlad!

 Tatakbo ba ako?

Nakita ko siyang palapit sa akin.

ah... hindi ko na napigilan yung luha ko.

Kanina lang okay na ako eh...

"Divine!" Yumakap siya agad sakin.

"Vlad!" Para namang muli akong naging malakas sa yakap na yon. Parang nare-charge
yung buong katawan ko.

"Mahal ko okay ka lang ba ha???" Alalang tanong niya.

"O-Oo..." Patuloy pa din ako sa pag-iyak sa dibdib niya.

"Mag-uusap tayong dalawa..." Iginaya niya ako palakad...

 Akbay-akbay niya lang ako...

 Hanggang sa makarating kami sa park na malapit sa lugar na yon.

Tyempo naman na kakaunti lang yung tao ngayon.

Doon kami pumwesto sa dulo kung saan solo namin ang espasyo.

Naupo kaming dalawa sa bench.

 Hindi pa din niya inaalis yung pagkaka-akbay niya sa akin... And I like it this
way...

"Gusto mong icecream?" Nakangiting tanong niya.

"Ayaw..." Umiling ako.

"Kamusta pala si Zack?" Biglang tanong niya.

"He's sick..." I answered.

"Ha?"

"Migraine... Tapos may sugat siya sa balikat... Parang malaking sugat... and I'm
worried about him.."

VLAD's P O V

"WHAT? May sugat sa balikat???" Nabigla siya sa sinabi ni Divine.

 "Yeah... dumudugo... sabi niya daplis lang daw eh? Pero tingin ko malaking sugat
yon?"

 Nagtataka si Vlad.

Yes may naaalala siya...

That night...

Noong narinig niyang sumigaw si Divina...

May isang lalakeng gustong saktan ang babaeng minamahal niya...

Isang evil creature...

Oo alam niya na demon yon...

But he has no face...

Malabo yung itsura ng nilalang na yon.

Pero batid niyang katulad niya ito.

He tried to save Divine...

Naglaban sila...

Kaya may sugat siya sa braso...

Pero yung nakalaban niya...

Sigurado siya na nasugatan niya ito sa balikat!

At ang sugat na yon ay hinding-hindi basta maghihilom...

Sana mali ang kutob niya...

Sana mali...

Alam niya nasa panganib si Divina.

He needs to know the truth.

May hindi pa sinasabi ang bantay sa kaniya.

At makakatulong din sa misteryong ito ang dalagitang naka itim na uniform.

That girl...

May alam din siya...

"Vlad?" Pukaw ng dalaga sa kaniya.

 Bigla na lamang niya itong niyakap ng mahigpit.

  

"Mahal... patawarin mo sana ako..."

"Ha?" takang-taka naman si Divina.

"Mahal na mahal kita Divine..."

Gusto ko ng sabihin at ipagtapat sa kaniya ang tungkol sa estrangherong lalake na

dumalaw sa akin noong isang gabi...

 Pero hindi pa siguro panahon...

DIVINA's P O V

THERE was sadness in Vlad's eyes.

At ito ang kahinaan niya...

Ang makitang malungkot si Vlad.

"Bakit?" Tanong ko.

 Nakatungo na siya.

"Will you still love me kapag dumating yung oras na makilala mo na ako?"

 
 "Na demon ka?" Tanong ko. "Sige, tanggap ko na naman yon eh! Basta maging tapat ka
lang sakin Vlad... wala naman na akong pakialam kung totoo yung sinasabi mong hindi
ka tunay na tao! Kahit ano ka pa... mahal kita!"

"Divina... Hindi sigurado kung hanggang kailan ako sa mundong ito..." Malamlam ang
mga matang sabi niya.

"What do you mean by that Vlad?" Nagworry naman ako sa sinabi niya. "Iiwan mo na
naman ba ako???"

"Hindi ko alam..." Nakatungong sagot niya.

Bigla akong napatayo. "Hindi ka na aalis! And that's final!!!" Galit na galit na
talaga ako!

ITUTULOY!!! -VOTES and Cooments for the next chappy ^_^v

=================

32. Near END

"DIVINE..."

"Ihatid mo na ako sa amin..." Malamig kong sagot sa kaniya.

Hindi ko na afford na iwan niya na naman ako!

"Yung daddy mo pala..." Biglang sabi niya.

Napalingon ako.
 One brow raised.

"Yung daddy mo... nasa inyo na siya..." he said while following me.

"Ha?" Gulat na gulat naman ako.

Lumapit siya sa akin to hug me...

Yung paborito niyang gawin...

kissing my forehead.

"Happy birthday mahal ko..."

T_T

Oo nga pala!!!

B-day ko naaaa!!!

Paano niya nalaman?

Well, may maita-tago pa ba ako sa sweet demon na ito?

"I hope you like my gift..."

"Si Daddy?"

"Yes... bumabalik na siya sa inyo... for good." He smiled.

"Oh my God!!!" Sa sobrang saya ko nayakap ko siya ng mahigpit.

"Arghhh I can't breath..." Natatawang sabi niya na gumanti naman siya sa yakap ko.

"My God!!! Umuwi na si dad!!!" Sobrang happy ko.

Napangiwi naman si Vlad. "Stop saying that... word... may epekto sa akin eh? I'm a
demon remember?"

Ah yung 'GOD'?
Oo nga pala...

My darling is a demon...

"Oo na... teka pano mo napauwi si dad?" Kumalas ako sa pagkakayakap niya sakin.

"Uh... I just made him realized kung ano ang pinakawalan niya... At nagsisisi na
siya..."

"Paano mo nagawa yon?" Amazed na tanong ko.

"Pinag-pray ko lang po..." Nakangising sagot niya sabay pisil sa pisngi ko.

Grabe ang saya ko!!!

Excited na akong makauwi sa amin!!!!!!!

Bumalik na si daddy!!!

Hindi na kami mahihirapan ni mommy!!!

Pwede na kaming bumalik ng Manila!!!

Happy family!!!

Buo na ulit kami!!!

What a birthday gift !

Halos kaladkarin ko si Vlad patakbo sa bahay namin.

Medyo nalimot ko yung unang usapan namin.

"Huh..." Hingal na hingal ako.

"Are you okay?" He asked.

Aba't ni hindi man lang hiningal ang loko!

 "Pumasok ka na..." Nakangiting sabi niya sa akin.

" I will..." Patakbo akong lumapit sa gate namin.

Nasa tapat na ako ng gate namin ng bigla kong nilingon ang aking sweet demon.

I owe him...

Ahhh bumalik ako kay Vlad.

"Bakit?" Takang tanong niya.

I just smiled.

Then

Binigyan ko siya ng isang malutong na halik sa lips.

Smack lang po!

Tulala naman siya.

"Thank you baby!" I said to him bago ako bumalik sa gate namin.

Nang mahimasmasan ay kumaway na siya sa akin... hawak niya pa yung lips niyang
hinalikan ko! O.A. lang? First kiss? First kiss???! Hahahaha...

 Nagmamadali na akong pumasok sa bahay namin.

  

Tinatambol na naman yung dibdib ko...

Napatawad ko na ba talaga si dad?

Ah... bahala na... kung maayos pa eh di ayusin na lang... isa pa we are family...
Kund ang Diyos nga nagpapatawad, kami pa kayang tao lang?

 Nasa bungad pa lamang ako ng front door namin ay naririnig ko na ang isang
pamilyar na boses ng lalake...

Si Daddy...

 "I'm sorry mahal... Patawarin niyo sana ako ni Divina..." Garalgal na sabi ni
daddy.

Nakatlikod siya sa akin kaya hindi niya ako nakitang dumating.

Si mommy naman ay busy sa pag-e-emote so hindi niya din ako napansin...

"Bakit ginawa mo sa amin iyon Daniel? Pamilya tayo pero mas pinili mong sumama sa
babaeng yon!" Puno ng hinanakit na turan ni mommy.

"Mahal... patawarin mo na ako! Hinanap ko kayo... pero walang nakakaalam kung saan
kayo lumipat! Hindi ako natahimik mahal ko! Kahit kailan hindi kayo nawala ng anak
natin sa puso at isipan ko... Nagsisisi na ako... Kung alam mo lang ang hirap na
dinanas ko... Pinarusahan na ako ng karma... Iniwan ko na din si Mikaela... Nandito
na ako at handa na akong bumawi sa inyo ng anak natin... Pakiuasap mahal...
Patawarin mo na ako... Babawi ako pangako..."

I can feel dad's sincerity...

Di ko namalayang umiiyak na din pala ako sa kinatatayuan ko...

"Siguro... may pagkukulang din ako sa pagsasama natin Daniel... Pero si Divina ang
nagdurusa dahil sa pagiging makasarili nating mga magulang..." Tuluyan ng
humagulhol si mommy.

 Nilapitan na siya ni daddy at yumakap. Nang una ay nagpu-pumiglas pa si mommy

pero kalaunan ay yumakap na din siya kay dad.

My parents...

My family...

 Ang pinaka- pinapangarap kong tagpo...

Ang pinaka magandang regalong natanggap ko sa birthday ko...

 "Mommy... Daddy..." Hindi na ako nakatiis na hindi ipaalam yung presensiya ko.
  

 "Anak..." Nagulat naman si mommy. "Anak bumalik na ang daddy mo... Pinatawad ko
na siya anak..."

Ngumiti naman ako. "Matagal ko na pong napatawad si dad." Then bumaling ako sa
luhaang mukha ng daddy ko. "Pintawad ko na po kayo noon pa daddy..."

"I'm sorry anak ko! Babawi ako sa inyo ng mommy mo!" Nakangiti bagamat may luha pa
ding pangako ni dad.

 Lumapit na din ako para makiyakap sa dalawang importanteng tao sa buhay ko...

MY FAMILY...

Dahil busy kami...

Hindi na namin napansin na nasa bintana pala si Vlad...

Wala lang...
  

Nakiki-chismis!

Hindi... actually nai-inggit siya...

 Kung kami ang magkakatuluyan sana magkaroon din kami ng masayang pamilya!

Para hindi na siya mainggit!

x x x

SA SCHOOL

"WOW sis!!! Congrats!!!" Syempre ang unang makikisaya sa kasiyahan mo ay ang

kaibigan mo!

 
  

My berfer. Bestfriend Forever!

Si Kat-Kat!

 "Congrats din at may jowa ka na!!!" Nakangising sagot ko.

 Nasa gitna kami ng flagpole non. Tambay lang... konting clearance dahil sa
nalalapit na ang graduation.

"Hoy hindi ko pa sinasagot si Timothy noh!" Nakangusong sabi naman niya.

"Eh don na din matutuloy yun noh! Ligaw... sagot... then magjowa na kayo!"

"Bad girl! Binibenta mo na ako ah! Eh kayo ba ni papa Vlad? Kumusta na?" Pag-iiba
niya.

"Ayun! Going strong kami! At kung itatanong mo si Zack ay sana maging okay na
siya... anyway may formal breakup na kaming dalawa."

"Wow! So maayos na pala ang lahat sayo... sa clearance, sa family at pati na din
sa lovelife!!! Congratulations Divina Colin..."

"Eh kaya lang..." Napatigil ako. "Si Vlad... Hindi ko pa alam ang apleyido
niya..."

Natawa naman si Kat-kat. "Bakit may apelyido ba ang demon?"

"Hindi naman siya basta-basta demon eh!!! Fallen angel lang siya na pinarusahan ni
God..."  Nakalabing sagot ko.

Hindi ko pa din matanggap na literal siyang DEMONYO noh!

"Pero wala pa din siyang apelyido! Paano ka niya papakasalan?"

 
  

"Sabi niya lahat ng bagay ay may paraan kung gugustuhin. May power kaya siya!
Pwede siyang mag magic ng kahit sampung birthcertificate noh!"

"Creepy!"

"Anong creepy ka diyan?!" Hinampas ko sa braso si Kat-Kat. Napa 'arouch!' naman

siya sa sakit. "Astig nga eh!!! And you know what! Magiging tao na din ang baby ko!
Malapit na malapit na and I can feel itttttt!!!!"

Tumirik naman ang mga mata ni Katherine. "Whateverrrrr!!!"

Natatawang sinabunutan ko siya ng pabiro. Luka-luka talaga itong aking friend,

pero blessing din siya para sa akin noh...

Nakaupo pa din kami sa gitna ng flagpole...

Maya-maya lang ay aalis na kami for clearance sa aming P.E. teacher.

Nasa ganoon kaming posisyon ng may makita na naman akong kakaiba...

Yung lalakeng nakaputing sutana?

 

Palagi ko na lang siyang nakikita kung saan-saan.

Feeling ko, ako lang ang nakakakita sa kaniya eh.

At sa tuwing nakikita ko siya ay biglang tumitigil ang pagtibok ng puso ko.

Pero iba ngayon...

Yung mga titig niya...

kahit malayo siya ay damang-dama ko yung bigat ng pagkakatitig niya sa akin...

Ang sakit sa dibdib!

"Ahhhhh!!!!" Napa-ungol na ako.

 "Divie?!!!" Gulat naman si Kat-kat ng makitang namimilipit na ako.

"Hindi ako makahinga----"

  

 Natakot naman si Kat-kat. "Oh my!!! Divie!!!" Hindi siya magkanda-ugaga kung
paano niya ako tutulungan.

"I need... Vlad---"

Tuluyan na akong nawalan ng malay tao...

ITUTULOY!!!

=================

33. Kill Me, or Die...

This chapter is dedicated sa makulit kong officemate na si Rox! Salamat sa

panggugulo at pangungulit sakin habang nagta-type ako ng updates ko! MUwahhhh
coach! 

-o-

SA  ISANG madilim na portal.

"Ini-expect ko ng darating kayo..."

Isang lalaking nakaputing sutana ang sumalubong sa kaniya.

Marahan namang tumapak ang kaniyang mga paa sa makinis na sahig ng portal.

Oo...

Galing siya sa paglipad...

Lumilipad silang dumating ni Divina.

Buhat-buhat niya ang walang malay na dalaga.

"Anong nangyari sa kaniya?" Takot na tanong ni Vlad.

 Tumiklop ang malapad at makintab na itim niyang pakpak.

Ang lalaking naka sutana ay marahang naglakad palapit sa kanilang dalawa.

"Oras na..."

"H-hindi..."

 
  

"Hindi siya normal na tao..." Umiiling-iling ang lalaking naka-sutana ng kulay

puti.

"Nagkamali ka ng pili sa kaniya..."

"Puso ko ang pumili sa kaniya!" Matigas na bawi ni Vlad.

"Walang karapatang umibig ang isang likha ng dilim." Mula sa kung saan ay lumitaw
ang dalagitang si Yuka.

Matalim naman ang tinging ipinukol ni Vlad dito. "Hindi ako likha ng dilim! Isa
akong anghel!" Galit na sagot niya dito.

 Tumawa naman ng mahina ang dalagitang naka-itim na uniporme. "Anghel? Oo, maybe
you're an angel once... Pero, isa ka ng demonyo ngayon! Demonyong isinuka ng
langit! Parte ka na ng kadiliman ngayon!"

Hindi niya pinansin si Yuka. "Nakahanda kong gawin ang lahat para mapasa-akin si
Divina!" Sa lalaking naka-sutana siya nakatingin.

 
 Mapait na ngumiti naman ang soul keeper. "I am very sorry Vlad... Kung sana ay
normal na babae lamang ang pinili mong mahalin... Kung sana hindi siya... At kung
sana nagawa mo ng maayos ang iyong misyon... sana hindi na kailangang mangyari pa
ito."

"San Lucas!" Natilihan si Vlad sa narinig.

Tumawa naman ng malakas si Yuka. "Parating na ang totoong nagma-may-ari sa

kaniya!" Tukoy nito sa buhat-buhat niyang dalaga.

Kasabay noon ay ang paglalaho sa kadiliman ng lalakeng naka sutana.

At ang pagpagaspas ng isang lumilipad na bagay...

Isang malaking bagay na hugis tao?

 Hindi na siya nagulat ng makita kung sino ang nilalang na dumating.

Ang tindig nito..

Marahil may ipinagbago ang anyo ng lalake pero natitiyak niyang kilala niya ito...

Ang lalaking kaniyang nakalaban noon sa main building ng paaralan ni Divine.

 
  

Si ZACK.

Matalim ang tinging ibinigay nito sa kaniya.

"Bitawan mo siya..." Malamig na utos nito. "Sakin ang babaeng yan... Hindi niya ba
sinabi sayo?"

Umiling naman siya.

Mas lalong humigpit ang pagkakayapos niya sa katawan ni Divine.

"Vlad! Iwanan mo na ang babaeng yan!" Si Yuka na pumagitna na.

"Ano bang nangyayari?" Si Vlad na hindi mapuknat ang pagkakatitig kay Zack. "Isa
ka ding demonyo? Pero paano kang naging tao???"

"Bumalik na ang alaala ni Zack."
mag-aalis ng sumpa sa pagkatao ng
asa na maging normal din ang kuya
kung anong katauhan meron siya...
parte ng pagkatao niya!"
Si Yuka muli. "Vlad... si Divina... Siya sana ang
kuya ko! Pero inagaw mo siya! Inagaw mo ang pag-
ko! Hindi niya na sana kailangan pang bumalik sa
Pero ng dahil sayo... Ginising mo ang maitim na

"My rival..." Napangiti ng mapait si Vlad. "Kaya pala ganoon na lamang ang bigat
ng loob ko sayo. Hindi mo maita-tago na isa kang demonyo! An inborn demon! Gumamit
ka pa ng pandaraya... sinubukan mo pang gumamit ng mag-asawang magiging magulang
mo! Ginamit mo ang sinapupunan ng babaeng yon para isilang ka bilang tao!" Galit na
wika niya kay Zack.

Tumawa lamang ng pagak ang kaniyang kaharap.

"Dahil naka-plano ang lahat..." Nakangiting sagot ni Zack. Ngiti na tila ba isang
mabangis na nilalang. Sa kabila ng gwapong mukha na iyon... naroon pa din ang
nakakatakot nitong aura. "Naka-plano na magkita kaming dalawa ni Divina...
Nakaplano na mamahalin niya ako... At nakaplano din na mahalin ko siya... Pero
sinira mo ang nasa plano! Nanghimasok ka sa buhay naming dalawa!!!" Doon na
nabahiran ng bagsik ang aura ni Zack.

"Dahil alam kong hindi ka niya totoong minahal... Ginamitan mo lang siya ng
kapangyarihan mo!"

"Hindi ba't dapat sa sarili mo 'yan sinasabi? Inakit mo siya! Ginamit mo ang

paraan ng mga demonyo para akitin sa kasalanan si Divina! Pero ako? Minahal ko siya
noong tao pa ako! Pagmamahal ng tunay na tao! Talaga lang na dapat mapasa akin
siya... Dahil parte ko siya! Parte ko ang babaeng yan!!!"

Marahan niyang inilapag sa sahig ang walang malay na si Divina.

"Hindi ko hahayaang maging parte mo siyang muli! Dahil hindi ko pinagsisisihan na

siya ang minahal ko! At mahal na mahal ko siya!!!"

 
 Right then ay bigla na lamang humagibis sa hangin ang malaking pakpak ni Zack.

Umangat na din sa himpapawid ng portal si Vlad.

He'll fight for the woman she loves!

Para silang kidlat na nagsasagupaan at paikot-ikot sa portal.

Paikot-ikot sila sa ere.

"STOPPP!!!" Nagsisi-sigaw naman si Yuka mula sa ibaba.

Dahil sa sigaw na yon ay naalimpungatan ang walang malay na dalaga sa gilid.

Marahan na marahan lamang ang ginawa niyang pagbangon...

Nananakit pa ang buo niyang katawan na para bang pinipilas sa madaming piraso.

"Walang magagawa ang pagtatalo niyoooo!!!!" Galit na sigaw ni Yuka.

D I V I N A ' S P O V

TAMA ba ang nakikita ko?

 

Yung lalakeng may pakpak din na kalaban ni Vlad?

SI ZACK???!!

Pero nanghihina ako at hindi ako makatayo.

Ang itsura nilang dalawa...

Para silang mga black angel na may malalaki at makikinang na pakpak.

Both half naked...

 Nananaginip lang ba ako?

"OH MY GOD!!!!" Napasigaw ako ng makita kong bumagsak si Vlad!

Bumagsak siya sa kadiliman!

At nasaang lugar siya?

Nasa hindi maipaliwanag na lugar!

"KUYAAA!!!!" Napasigaw naman ang dalagitang si Yuka.

 Hindi pwedeng mamatay si Vlad! Hindi siya pwedeng mapatay ng kaniyang kapatid!

Dahil hindi sila mapapatawad ng langit!

Si VLAD???

Tuluyan na siyang nahulog sa ika-ilaliman ng portal.

Maagap naman na sumunod si Yuka kay Vlad.

Nagkaroon ng maliit na pakpak na kulay violet ang dalagita at pa-dive itong

tumalon sa ilalim ng portal.

x x x

AT si Zack?

Palapit siya sa akin...

 With his red angry eyes...

Si Zack ba talaga ito????

Siya ba yung lalaki na ??? na lumapastangan sa akin!!!

Oo hindi ako maaring magkamali!

Hanggang sa nag-unahan ng umagos yung luha sa mga mata ko.

Yung kamay niya... may malaking patalim na nakabaon sa kaniyang pulso...

At palapit siya sa akin.

Si Zack pa ba ang lalaking ito???

"W-wag!" Napatakip ako sa bibig ko.

Wala akong magawa sa mga oras na yon. Wala akong magawa para tulungan ang sarili
ko.

Si Zack...

Si Zack palapit na siya sa akin.

Mapupula ang mga mata niya... Parang nagbabaga...

Yung kamay niya na nakataas para abutin ako. Patuloy siya sa paghakbang palapit sa
akin...

"Vlad..." Umaasa akong matutulungan ako ni Vlad. Wala na ako maaatrasan. Dama ko
na ang kalamigan ng simentong dinding na sinasandalan ko.

Gumuhit ang kakaibang ngiti sa mukha ni Zack.

 "Si Vlad pa din ang hinahanap mo... Kahit ako na ang nasa harapan mo..." He said
coldly.

I heared the embarassment in his voice

"Please..." I pleaded. "Forgive us..."

"I will never forgive you Divina Colin. I will never ever forgive you..."

Nagulat pa ako ng bigla kong maramdaman ang paninikip ng paghinga ko.

"Ugh..." Namilipit ako sa sakit.

Ang dibdib ko... parang may malaking bagay na nakadagan doon!

Nagulat din naman si Zack sa nakikitang paghihirap ko.

His eyes widened na para bang nakakita ng isa sa mga kinatatakutan niyang bagay.

"Divina..." Bumalik ang pagiging maamo ng mukha niya.

"I-I... can't b-breath..." Hirap kong sabi. Mamamatay na ba ako?

 
  

"Divine!!!" Boses mula sa likod ni Zack.

"V-Vlad?!..." Naiiyak na tawag ko sa lalakeng dumating.

Si Vlad! Buhay si Vlad!!!

"Get out of here!!!" Galit na sigaw ni Zack kay Vlad.

"Itigil mo na 'to Zack!" Ganting sigaw ni Vlad.

Nanlalabo na ang paningin ko... Hindi ko na sila makita ng maayos...

 Si Vlad...

 Palapit siya sa aming dalawa ni Zack.

"Leave her alone Zack... Leave us alone!"

  

"At bakit? Para maging masaya kayong dalawa?! Ako ang nauna sa kaniya... kaya sa
akin siya!"

"Ako na ang mahal niya..." Galit na hinarap ni Vlad si Zack.

"Pero dahil lang sa inagaw mo siya sa akin!"

"Kung mahal mo si Divine... Tigilan mo na siya Zack." Nagbabanta ang boses ni

Vlad.

"Dahil ikamamatay niya? Oo mamamatay siya! Dahil parte ko siya! Parte siya ng
katawan ko!!! She is my heart!"

Anong sinasabi ni Zack?

Ako? Parte niya?

 Hindi ko na alam... basta nahihilo na ako...

"Oo Zack... she is your part. A part of your body... Pero ibang tao na siya...
Taong may karapatang pumili kung sino ang dapat niyang mahalin. Ako ang mahal niya!
Nagmamahalan kaming dalawa!!!"

"Hindi kayo nababagay sa isat-isa... Dahil sabi mo nga, tao na siya..."

Tumigas naman ang anyo ni Vlad. "And magiging tao na din ako..."

"Hindi... Hindi ako papayag!"

"I don't want to kill you Zack... But if I won’t... Divine will die!"

"Itigil niyo yan!!!" Mula sa ere ay bumaba ang dalagitang may maliit at kulay
violet na pakpak.
  

Si Yuka.

"Vlad is a fallen angel. He has a mission... And that mission is to make that
woman fall in love with him. Pero iba ang nangyari... Si Vlad ang na-in love sa
babaeng yan! At dahil sa pinaglaruan kayo ng tadhana... Dahil ang babaeng 'yan ay
hindi normal na tao! She's a part of my brother! Huli na dahil... dahil biktima
kayong lahat ng kasakiman niyo sa pag=-big!!!" Wika nito. "Si San Lucas... Siya
yung lalaking naka puti.... Sapat lang ang ibinigay niyang palugit sa inyong mga
kahangalan! Kaya tapusin niyo na 'yan ngayon!"

"Mahal ko si Divine!" Si Vlad na para bang pinagsakluban ng langit at lupa.

"Kailangang isa sa inyong dalawa ay maglaho na ng tuluyan... sa mundong ito... at

sa kabilang mundo... At ang isa ay kailangang bumalik sa kaniyang pinanggalingan...
Iyon na lang ang paraan para mailigtas niyo ang babaeng yan! Walang magmamay-ari sa
kaniya... That is the truth."

 "What do you mean?" Chorus pa ang dalawang lalaki.

"Divine will rot in hell kapag hindi kayo nagkasundo! At mamamatay kayong pareho!
Walang mananalo sa inyo!" Lumingon si Yuka kay Vlad. "Heaven is waiting for you my
dear fallen angel." Then bumaling siya kay Zack. "Choose brother...  Your life...or
your heart."
  

Nanatiling nakatitig lamang si Zack sa akin.

Pinapanood niya ang paghihirap ko...

But I can still feel his concern for me...

Nagbago siya...

Si Zack...

Alam ko...

Nahihirapan siya sa sitwasyon...

Nahihirapan siya sa nakikita niya...

Nahihirapan siyang pumili...

Dahil ramdam ko ang marahang pagtibok ng puso ko...

Siya pa din si Zack na noon ay minahal ko...

At ramdam kong hanggang ngayon ay minamahal pa din ako...

Maging halimaw man siya o demonyo... hindi pa din mababago ang katotohanang naging
isa siyang mabuting tao...

Na siya pa din ang dati kong boyfriend...

Isa din syang fallen angel na nagkatawang tao at nawalan ng alaala. Kung tama ang
sinasabi ni Yuka, ay parte ako ng dating katawan ni Zack... Na ako ang puso niya...
Bago pa man ako maging tao.
 "Z-Zack..." This time ako naman ang pilit umaabot sa kaniya.

"Divine..."

Si Vlad naman ay pinuluputan ng itim na usok. Hindi siya makagalaw o makalapit sa

akin...

Pero masasabi kong mas safe siya ngayon kesa kay Zack.

Kung ako ang magiging dahilan ng pagkawala nilang dalawa ni Vlad... Tutal bumalik
naman na si Daddy kay Mommy... Tutal ayos na ang pamilya ko...

Mas nanaisin ko pang ako na lang ang mawala...

Para sa dalawang lalaking nagkaroon ng mahalagang parte sa buhay ko...

Para sa lalaking mahal ko...

At sa lalakeng minahal ako...

"D-do what you need to ---do..." Hirap na utos ko kay Zack.

It's useless na ding ipaglaban ko pa ang buhay na inutang ko lang sa kaniya.

Lalong nanikip ang paghinga ko...

This time namumutla na ang buong katawan ko...

Wala na din yatang dugong nananalaytay sa ugat ko...

"Divineeeee!!!" Boses ni Vlad.

Kahit nanlalabo na ang paningin ko ay nakikita ko pa din ang pagpupumilit niyang

makawala sa gumagapos sa kaniya.

His face...

Basang-basa ng luha...
Im sorry Vlad...

"Kuya... Do what you need to do. Kill that woman..." Utos ng dalagitang katabi ni
Zack.

"I- I c-can't..."

Nanalim naman ang mga mata ni Yuka. "Kuya... Parte mo siya! At pwede mo pa din
siyang makasama kapag namatay na siya... She will always be with you! You must do
what you have to! Gusto mo pa ba siyang makitang nahihirapan???"

"I can't kill her..." Nagsimula ng manginig ang boses ni Zack.

"Pero kuya..." Maski kasi si Yuka ay naaawa na sa paghihirap ni Divine.

Walang katapusan ang paghihirap na yon hanggat hindi ito tinutuldukan ni Zack.

---The end is near! Na-reveal na ang ilang mga secrets sa chapter na ito! Any
reactions?! Votes and comments! I really love to update the next chapt soon! Grabe,
sa mga huling chapters naubos ang lakas ko... Iyon ang mga bagay na ayaw kong
mangyari sakin in reality! LOLs. Nandiyan pa ba kayo?

=================

34. He Died For Me...

JUST A SHORT MSG.

Thanks guys...

, jam

-o-
Si Divine---

"H-HINDI ko na kaya..." Bulong na lamang ang namutawi sa mga labi ko...

"Divine!!!" Halos mapaos na si Vlad sa kaka-sigaw.

Si ZACK

Ito na yata ang pinaka masakit na nangyari sa buhay niya.

Seeing the only woman he loves... suffering...

Oo galit siya dito.

Galit siya sa mundo...

Pero...

Si Divina...

Ito lamang ang malambot na bahagi ng pagkatao niya...

"Mahal na mahal kita Divina Colin..."

Dahan-dahan niyang nilapitan ang dalaga.

"You are my heart...a part of me...and now I'm lettiing you

Go...

I'm giving you your ...freedom...."

Right then he raised his hand.

"Waggggg ZACKKKKK!!!!!!" Sigaw ni Vlad.

"Hindi man kita maging parte muli...

The thought of having you once...

 Will be enought for me...

Forever you will linger her..." Sa tapat ng dibdib niya ay itinarak niya ang
matalas na bagay na nakakabit sa kaniyang pulso.

DIVINE's POV

NAPADILAT ako sa pagtilamsik ng malapot na bagay sa mukha ko.

It was blood...

But it didnt came from my body...

"Z-Zack..." Napatitig ako kay Zack.

 He's smiling at me. At sa nakangiting labi niya ay unti-unting nakulayan ng dugo.

He forced himself to reach me.

"Patawarin mo ako... for making you cry..."

Naramdaman ko na lang na unti-unti na akong nakakahinga...

Alam ko...

Ako ang pinili ni Zack.

Tears started to roll down. "I-I'm sorry..."

Inabot ko yung kamay niya.

"I love you... this much... that I'm willing to sacrifice my life ...just to save
you..."

Doon na nahimasmasan si Yuka. "KUYAAA!!!!!!"

  

Nawala na din ang nakagapos kay Vlad. "Z-Zack?!"

 Bumalik na sa dati ang paghinga ko...

At si Zack?

He's dying now...

Infront of me.

"Z-Zackk!!!..."

"I-I love you... and I will always will..."  Unti-unti ng lumalabo ang repleksyon
ni Zack.

"Take care... my heart..."

Hanggang sa unti-unti na ngang naglaho sa mundong yon ang katawan ni Zack.

Napaluhod naman si Yuka sa sahig. "Kuya..."

"Zack..." Sargo ang luha sa mga mata ko.

Wala na si Zack... Wala na siya... At kahit kailan ay hinding-hindi na siya babalik

pa...

Nilamon na siya ng kawalan...

"This is ...crazy!!!" Galit na sigaw ng dalagita.

Nakatitig ang galit niyang mga mata sa akin.

  

Pero hindi ako papabayaan ni Vlad ngayon. "Leave her alone you hell girl..

Galit na pinagbalingan naman siya ng tingin ni Yuka. "I will... pero you have to
leave her too...." Gumuhit ang mapaglarong ngiti sa mga labi nito. "Akala mo ba
ligtas ka na? You demon?! You failed on your mission! Nahulog ka on your own trap!
At pagbabayaran mo din yon!"

ANO? IIWAN DIN AKO NI VLAD?!

"AYOKO!!!" Sigaw ko. "Mamamatay na lang din ako!!!"

 Malungkot naman ang mga titig ni Vlad. "Divine..."

Pero isang mapanuyang tawa lamang ang isinagot ni Yuka sa amin. "Mamatay man
kayong dalawa ay hindi din kayo magkakasama..." Lumapit pa siya sa amin. "Dahil
sumuway ka Vlad... Hindi aabot ng apat na araw ay maglalaho ka na din sa mundong
ito... at kahit sa purgatoryo ay hindi ka na tatanggapin. Iyon ang kapalaran mo..."

Nilapitan ko si Vlad. "Ayokong mawala ka..." Umiiyak na yumakap ako sa kaniya.

Ngumiti ng mapait si Yuka. "Mamili ka Vlad... Aalis ka ngayon at hindi na

makakabalik pa, pero mananatili ang iyong alaala... O mananatili ka sa tabi ng
babaeng yan mula ngayon, pero matapos ang tatlong araw ay tuluyan ka ng
maglalaho... paglalahong kahit kailan ay hindi ka na muling mabubuhay pa! Kahit ang
kaluluwa mo ay mawawalan ng alaala... Hindi ka na mabubuhay pa sa kahit anong
anyo... Mamili ka!"
  

"Hindi ko siya iiwan... sa kahit sa tatlong araw na sinasabi mo... hindi ko

ipagpapalit yon... mananatili ako sa tabi ng babaeng mahal ko..." Buong desisyon ni
Vlad.

Samantalang ako...

Naubos na yata lahat ng luha sa katawan ko...

Yung dalagitang si Yuka...

Malungkot ang mukha niyang nakatingin sa aming dalawa.

"Is this true love?" Mahinang anas nito. ‘Ganito ba ang pagibig sa mundong ito?’

Ang dalagitang si Yuka... Bakit parang ang lungkut-lungkot niya habang binibigkas
niya ang mga katagang iyon?

GANITO na ba talaga ang katapusan ng lahat? Nang lahat-lahat?

Bakit ang sakit-sakit... Bakit ang hirap tanggapin?

Pero bakit ayokong magsisi?

Nagkatinginan kami ni Vlad... At alam ko, iisa ang pasya namin.

Magkahawak-kamay kaming dalawa. "Yes... And our memories... will last for
eternity... will be unfaded and ....unbroken..."

 
  Malungkot na napatungo na lamang si Yuka. "Just memories..."

 x x x

2 Chapter's to go! ~ Pa-Vote naman jan!

=================

35. First Day Of The Last Three Days ♫ ...

Love - a wildly misunderstood although highly desirable malfunction of the heart

which weakens the brain, causes eyes to sparkle, cheeks to glow, blood pressure to
rise and the lips to pucker. -Unknown

╰ღ╮In Love With The Devil ╭ღ╯

3 DAYS daw???

Tatlong araw na lamang ang itatagal ni Vlad sa mundong ito sabi ni Yuka...

Sabi din nung naka sutanang puti... 'yung si San Lucas...

Hindi pala porket masaya ka ay magtatagal na 'yon ...

 Iiwan din pala ako ng lalaking mahal ko...

Iiwan din pala ako ni Vlad.

Pero hindi siya nagkulang sa pagpaparamdam sa akin kung gaano niya ako kamahal...

3 days...

Walang dapat sayanging oras!

Sa loob ng tatlong araw na' yon ay hindi kami naghiwalay ni Vlad.

Anyway busy din naman ang parents ko sa pagsu-sulit ng panahon na hindi sila
nagkasama...

Basta kami ni Vlad?

Palagi kaming magkasama...

Hindi namin pinag-uusapan ang bukas...

Basta magkasama lamang kaming dalawa.

First day...

Pumunta kami sa Enchanted Kingdom...

Parang normal na araw...

Sumakay kami sa mga rides...

Grabe, nakakatawa po si Vlad! Superb!

Akalain mo 'yon? After naming sumakay sa space shuttle eh suka siya ng suka?!
Pulang-pula 'yong mukha niya...

"Water?" Alok ko sa kaniya ng bottled mineral.

"Urgh, later!" Iwas niya.

"Sigurado ka bang okay ka lang ha?" Pinunasan ko ng panyo 'yong mukha niya.
Pawisan na din kasi siya.

"Yes baby..." Sagot niya then nag-smile siya sa akin.

"Saan tayo?" Tanong ko habang nakatingin sa iba pang rides.

"Er.. Wag na muna tayong mag rides..." Pakiusap niya.

 Napangiti na lang ako. I really love this handsome man so much!

Kumain sa restaurant pagkatapos...

Namasyal sa tabi ng dagat...

Sumakay sa yate...

There... Para kaming si Jack at Rose ng Titanic. And wait, trivia! Ngayon pa lang
nakasakay ng yate si Vlad...

He was amazed by the ocean’s beauty.

Para siyang batang nagni-ningning ang mga mata habang iginagala niya ang paningin
sa paligid na asul na karagatan.

Syempre madami kaming pang-gastos! Marami kasi siyang pera na hindi ko alam kung
saan niya nakuha! Hehe...

Matalino si Vlad, mabilis niyang nauunawaan ang lahat.

"Mahal..." Mahinang tawag niya sa akin.

"Yes po?" Bahagya ko siyang nilingon. Nasa deck kami ng yate noon.

 A very romantic date right?

"Wala..." Bigla siyang umiling.

"Ano nga?" Pangungulit ko sa kaniya.

"Ah... Wala nga..." Umiwas siya ng tingin.

 Alam ko, nahihirapan siya... Ako din nama eh. Feeling ko nga ay anytime bigla na
lang akong iiyak sa sama ng loob.

 "Please don't be sad Divine..." Hinawakan niya iyong kamay ko.

"Hindi ako sad..." Umiling ako. "Masaya nga ako kasi kasama kita..."

"Ako din." Niyakap niya ako para halikan sa noo. "I love you baby..."

Tumingala ako para magpantay ang tingin namin. He smiled the sweetest. Then inabot
niya na ang mga labi ko.

The feeling na hinahalikan ka ng taong mahal mo sa gitna ng karagatan... Ito na

yata iyong pinaka romantic!
Ginaya ko ang galaw ng mga labi niya...

Mainit... mapaghanap... marubdob at nakakabaliw na halik ng pagibig...

Yet so gentle...

I invited his tongue inside my mouth. At si Vlad? Para bang ayaw niya na akong
pakawalan...

Ang higpit ng hawak niya sa akin na para bang anytime ay tatakbuhan ko siya...

"I love you..." Halos sabay pa kami ng maghiwalay ang mga labi namin.

"I love you Divine..." Hinaplos niya ang mukha ko. Napaka-init ng mga palad ni
Vlad...

"Mahal na mahal din po kita baby..." Hindi ko na napigil iyong luha ko... Naiiyak
na kasi talaga ako...

Niyakap niya ako ulit at hinalikan. The last thing na ginawa niya ay binuhat niya
na ako papasok sa maliit na kwarto sa loob ng yate.

THIS TIME IS FOR REAL!

Wrapped in Vlad's ams. I managed to believe na may future pa din para sa aming
dalawa...

Magkayakap kami sa malambot na kutson na nasa cabin. Hindi ako tatanggi, hindi ko
siya pipigilan... Dahil mahal ko siya... At handa akong sumugal... Kahit pa alam
kong talo na agad ako.

I'm willing to gamble... Just to have him... Kahit ngayon lang...

"I love you..." I heard him utter the words right and after we reach the summit.
The physical pleasure made me feel paled in comparison to the joy his words evoked
in my heart. Sana hindi niya na lang ako iwanan... Sana dito na lang siya sa tabi
ko forever.

I revelled in the wonder of love that was reciprocated.

Bago matapos ang araw na iyon ay niyaya ko siya sa isang play. Ito pa ang gusto
kong gawin na alam kong hindi niya pa nagagawa...

Watching a romantic play na kasama ang taong mahal mo.

It was a fairytale...

Magkatabi kami sa dulo ng isang bay, kung saan puro lovers din ang kasama naming
nanonood. Holding hands habang nakatingin sa theater.

Nagsimula na iyong play.

"When you truly love someone ,it gives you strength... it gives you the courage to
face the world and to live in every impossible situation..." Mga salitang
binibitiwan nong character.

Isang babaeng nagmamahal ng lubos sa kaniyang asawa ang tema ng istorya... Subalit
namatay ang asawa niya dahil sa isang gera. It was a heartbreaking scene...

Then after that kumanta na sila... Iyong awiting susugat pala sa puso ko!

You're Still the One ng Canadian singer na si Shania Twain.

•*¨'*♫.•When I first saw you, I saw love

And the first time you touched me, I felt love

And after all this time,

You're still the one I love... '*♫.•

Looks like we made it  ♫

Look how far we've come my baby

We mighta took the long way

We knew we'd get there someday

They said, "I bet they'll never make it"

But just look at us holding on

We're still together still going strong... ♫♪

Nakita kong walang kakurap-kurap si Vlad habang pinapanood ang pagkanta at pag-iyak
ng bidang babae sa play...

I saw hatred in his eyes...

Na-carried away din ba siya 

♪You're still the one I run to

The one that I belong to

You're still the one I want for life ... ♫

Then sa ibang pagkakataon ay nagbago na ang musikang kanilang kinakanta...

Kuhang-kuha ng bidang babae ang boses ni Mandy Moore sa bagong awiting

pumapailanlang... Someday We'll Know.

♫Someday We'll Know.

If love can move a mountain...

Someday we'll know

Why the sky is blue...

Someday we'll know

Why I wasn't meant for you...

Does anybody know the way to Atlantis?

Or what the wind says when she cries?

I'm speeding by the place that I met you

For the 97th time...Tonight ♪

Someday we'll know

If love can move a mountain...

Someday we'll know

Why the sky is blue...

Someday we'll know

Why I wasn't meant for you... ♫♫♪

 Hindi ko na yata kaya...

Parang sasabog na ang dibdib ko kaya tumayo na ako...

"Let's go..." Halos pabulong na yaya ko kay Vlad. Nagsisikip na kasi iyong dibdib
ko.

 Wala naman siyang imik na sumunod na lang sa akin...

Hindi ko alam kung bakit nagmamadali akong lumabas sa pinagda-dausan ng play... Ang
sakit na talaga kasi ng puso ko...

Ayaw kong lingunin si Vlad kasi baka malungkot na naman siya pag nakitang umiiyak
na naman ako...

 "Divine..." Tawag niya sa akin.

 Pinahid ko muna iyong luha ko...

Nasa gilid na pala kami ng madilim na kalsada... Hindi ko alam kung saan ba balak
pumunta ng mga paa ko eh.

Narinig ko ang mga yabag ng paa ni Vlad papalapit sa akin.

 Humarap ako para lang makitang magkalapit na pala kami.

"Vlad..."

 "I will always remember the very first time we met, the very first time my lips
touched your lips, the very first time you wrapped your arms around me and rested
your head on my shoulder." Parang dinudurog yung puso ko habang sinasabi niya ang
mga katagang yon...

Basta hindi niya binibitawan ang kamay ko kahit saan kami makarating.

Sa bawat paglingon ko sa kaniya ay isang matamis na ngiti ang ibinibigay niya sa

akin...

Hindi din siya nagsasawang sabihing mahal niya ako... Halos every minute. ¨¯'♥ ღ¸

=================

36. The Final Goodbye...♥

Second day...

MAGKASAMA pa din naming sinulit ang araw...

Pasyal...

Kwentuhan...
 Walang nagkamaling ungkatin kung ano ba ang mangyayari kinabukasan...

Ayoko din munang isipin okay?!

Masaya ako kasi kasama ko siya...

At masaya ako dahil nakilala ko ang isang katulad niya...

This time gusto ko pa siyang lalong makilala... at maunawaan ang buhay niya. Para
naman mas marami akong alaala tungkol sa kaniya.

"Sino yung Vladis?" tanong ko. Inuungkat ko kasi ang nakaraan niya bago kami
nagkakilala...

"Siya yung ama ko. Goddess of the dead... and my mom? She's the most beautiful
woman in my father's eyes. Her name is Morana..." Pagku-kwento niya.

“Nasaan na sila ngayon?" Curious na tanong ko. Nakahilig ako sa balikat niya noon
habang nakaakbay naman siya sa akin...

"May mga mission ang lahat ng anghel kahit ang mga bantay lamang... Pero
nananatili ang senka namin bilang isang pamilya sa dugo. Pero ang mga anghel sa
langit ay isang buong pamilya... walang nakakahigit o kumukulang... Pantay-pantay
kami."

Amazing ang pag-open niya sa akin tungkol sa buhay niya sa portal.

Sana... may pag-asa pa na maging tao si Vlad...

"Ano yung senka?"

"Shadow... Lucine stands for moon..."

 "At ikaw?"

He sighed. 'I'm the man for you..." Ngumiti siya habang nakatingin sa kalangitan.

Tulad ng palagi kong nararamdaman ay kumakabog na naman ang dibdib ko sa kaba.

He looked down and met my eyes.

"Binago mo ang dating maitim kong puso... binigyan mo ako ng pagkakataong

magmahal..."

"Mahal na mahal kita Vlad..."

Then he kissed me...

And the LAST day...

...

"SAAN ba tayo pupunta?" Vlad asked.

Nasa mall kami noon, holding hands like other couples na nakakasalubong namin.

"Manonood po tayo ng sine!" Sagot ko. Hila-hila ko siya sa isang kamay.

 "Sine?"

 "Yeah... Hindi pa natin nagagawa yun diba? Manonood tayo ng isang palabas na ang
theme ay lovestory! Gawain yun ng mga lovers!!!"

Nalungkot naman ang mukha ni Vlad. "I'm sorry mahal... Hindi ko magawa sayo ang
mga dapat na ginagawa ng mga boyfriend sa kanilang girlfriend... Kulang ako sa
kaalaman..."

Napahinto naman ako para lingunin siya. "Wag ka na ngang magdrama diyan! Ganon
talaga... laging may first time para sa lahat!"

He smiled and kissed my left cheek.

"I love you baby..."

Napangiti ako. "Mas mahal kita baby!"

Akbay-akbay niya ako ng sumakay kami sa escalator.

Ang sarap kaya irampa ni Vlad sa mall.

Ang gwapo...

Maporma kahit simple lang... pero rock.

Eh ano kung demon siya?

Hindi naman siya masama...

Sinakripisyo niya ang buhay niya para makasama lamang ako...

 Mahal ko siya at mahal niya din ako... walang duda yun!

 
CINEMA 1

"Dito na tayo baby!" Hila ko sa kaniya.

"Ano pa lang papanoorin natin?" Tanong niya.

Lumawak naman ang pagkakangiti ko. "My Amnesia Girl!!!!"

"Ha?"

"Love story yun na may comedy at drama!" Paliwanag ko. "Saka crush ko yung leading
man! Si John Lloyd, ayun oh!" Inginuso ko yung banner sa labas.

Nakakunot naman ang noong tiningnan yun ni Vlad. "Laki ng lamang ko don ah! height
pa lang saka ito..." Nagulat ako ng biglang itaas ni Vlad yung T-shirt niya
hanggang sa dibdib.

Showing his 6 pack abs!!!

Waaaa... center of attraction na naman kamiiiii.... waaaa.

Agad naman akong humarang sa kaniya. "Takpan mo nga yannnn!!!"

Yung mga teen agers na babae nakatingin kay Vlad. Pati yung matandang may kasama
atang apo nakatingin din sa abs niya! No No, Ako lang may karapatang makakita nung
abs niyang yun!

Ibinaba niya na yung T-shirt niya.

"Kainis ka naman ehhhh!" Nakangusong sita ko sa kaniya.

 "Nagse-selos kasi ako..."

"Eh oo naman, mas hunk ka kay John Lloyd! Sineryoso mo naman!" Kokotongan ko sana
siya kaya lang hindi ko abot... Tangkad eh.

Ayun hawak-kamay kaming pumasok sa loob ng sinehan.

At siyempre...

Ang paboritong pwesto ng mga mag-jowa sa loob ng sinehan...

Ang K.K.K

Kataas-taasan...

Kasulok-sulukang...

Kadilim-dilimang pwesto!

"Baby dito tayo!!!" hinila ko siya paupo sa tabi ko.

Sakto start na din nong palabas...

Kakatwa pala yung pakiramdam manood ng loves story kasama ang boyfriend mo...

 
 Siguro mga kalahating oras ng panonood namin ay hindi ko na namalayang tumutulo na
pala yung luha ko...

Ang sabi sa palabas...

'Maaring makalimot ang isipan... pero ang puso? Hindi... maaalala at maaalala pa
din nito ang taong itinitibok niya...'

Kung sakali nga kayang mawala na si Vlad...

Yung kainin na siya ng kadiliman...

At mawala na lahat ng alaala niya...

Pati kaya ang puso niya? Ay tuluyan na din akong makalimutan?

"Nakakatawa yung palabas, pero umiiyak ka..." Mahinang bulong niya sakin.

"Nadala kasi ako..." Sagot ko naman.

 Kahit madilim sa parteng yon ng pwesto namin ay hindi niya maitatago na maski
siya ay naiiyak na din...

Alam kong hindi dahil sa palabas...

 Kundi dahil sa ilang oras na lang ay magkaka-hiwalay na kami...

"I love you mahal..." Bulong niya.

 At napapikit na lang ako ng maramdaman ko ang mainit niyang hininga na palapit sa
mukha ko.

He kissed me...

 Pero saglit lang...

 Tiningala ko si Vlad.

"I don't want this to stop... I don't want us to stop."

 Ngumiti siya sa akin.

At itinuro ang dibdib niya. "This ... will not going to stop... never..."

His heart...

"I love you mahal..." Naiiyak na yumakap na ako sa kaniya.

"Tara na?" Yaya niya. Tumayo na din siya.

 
 

Napakunot naman yung noo ko. "Saan?"

"Sa main building. Diba gusto mong mag star gazing?"

"Pero maaga pa... Hindi pa din tapos yung pinapanood natin?"

Ngumiti na naman siya. "Mas gusto kitang panoorin..."

He offered me his hand. "Let's go?"

"Okay..." Sumunod na lang ako.

Hindi na namin tinapos yung palabas.

Magkahawak-kamay kaming lumabas ng mall.

"Para!!!" Siya na din ang pumara ng unang jeep na dumaan.

 

Sakto...

Dalawa lang kaming pasahero.

 Pero hindi kami nagtabi.

Sa hali ay magkaharap kami sa looob ng jeep.

 Anong meron?

Bakit walang pasahero ang jeep na ito?

Ah oo nga pala... wala ng pasok dahil bakasyon na...

"Pssst Miss..." Papansin ni Vlad.

 Isang nakamamatay na irap lang yung isinagot ko sa kaniya.

"Ang ganda mo..." Maya-maya ay nagsalita pa siya.

 Namula naman ako agad. Ganon eh! Malakas yung arrive niya sa akin...
 "Tse! Kabute..."

"Ang ganda ganda mo Divine..." Hindi pa siya natapos don.

"Ewan ko sayoo..." Kinikilig na irap ko ulit sa kaniya. Landi langs hehe.

"I love you..."

"Too." Sagot ko lang. Paano nakakahiya doon sa driver nung jeep eh, kanina pa kaya
niya kami tinitingnan sa side mirror.

"Ang sweet niyo namang dalawa." Sumabat na tuloy si manong driver. "Bagay na bagay
kayo... maganda at gwapo..."

Lumawak naman ang pagkakangiti ni Vlad. "Salamat po kuya..." Sabi niya.

"Wag mong paiiyakin yan hijo! Napakaganda ng girlfriend mo!" Nakangiting sabi pa
nito.

Ngumiti lang si Vlad.

Kung alam lang nong manong driver... malapit na niya akong paiyakin ng sobra...
  

At hindi ko alam kung makakaya ko pa bang tumahan...

"Para po!!!" Sabay pa kami ni Vlad.

Nasa tapat na kami ng school ngayon.

Magkahawak kamay kaming bumaba.

At dahil sarado na yung school ay wala kaming choice kundi mag over the bakod!

At siyempre na siyempre! Tinulungan niya akong sumampa sa pader.

Hahaha B.I. lang.

Dumiretso na agad kami sa  main building.

"Pasan na kita"

"Ha?"

Hindi niya na ako hinintay na makasagot. 

 Pasan-pasan niya ako sa likod niya na umakyat sa hagdanan.

Ni hindi man lang siya nabibigatan or hiningal?

Nang makarating kami sa rooftop ay bigla akong may naalala.

"Oh I forgot to borrow Kat's telescope!" Oo nga naman... paano kami mag-star
gazing

Sabagay... maaga pa naman...

Pa-hapon pa lang...

 Magkayakap naming dinama yung lamig ng hangin.

Sana hindi na matapos ang oras na ito...

 "Baby..." Humilig ako sa balikat niya.

"Hmmm..."

"I love you po..." Mahinang sabi ko.

Pinisil niya yung kamay ko at dinala sa mga labi niya. "I will never have any
regrets in life of loving you... of holding you in my arms of dreaming to be with
you forever..till the time I am alive.."

I heard him gasped.

 
 "Your smile ... will always be fresh in my memories...Vlad." Nakangiti bagamat may
luha na sa mga mata ko.

"Pinaiiyak na naman kita..." Malungkot niyang pinunasan yung luha sa mga mata ko.

Malungkot kong hinawakan ang pisngi niya."Bakit pinili mo ang tatlong araw na
kasama ako? Kapalit ng buhay mo..."

Ngumiti siya ng matamis. "Yung three days with you ay walang katumbas na halaga
mahal ko... kahit buhay ko pa..."

Napayakap na ako sa kaniya.

Mahigpit na mahigpit...

 Ayoko siyang pakawalan...

Ayoko siyang umalis!

"Palagi kang titingin sa kalangitan baby... Sa Vespera..."

"Vespera?"

"The evening star... dahil gaya ng pagmamahal ko sayo, hindi mamamatay ang liwanag
non kahit gaano pa katagal." Naupo kami sa sahig ng rooftop.

 
 Magkayakap lang kami sa paglipas ng oras....

Dinadama ang katawan ng isat-isa...

Sana may kapangyarihan akong pahintuin ang oras na ito...

 Hanggang sa tuluyan ng dumilim ang kalangitan...

Lalo namang humihigpit ang hawak ko sa kaniya... Ayokong sa isang pagkurap ko lang
ay wala na pala siya... Gusto ko bawat segundo ang nakatitig lang ako sa kaniya....

May mga stars na baby..." Sabi niya.

"Pero wala tayong telescope..." Nakalabing sagot ko.

Ngumiti siya at inakay akong makatayo. "Gusto mo bang lumipad mahal?"

Na excite naman ako dun bigla. Tumango ako... mga lima. "Oo!"

"Kumapit ka sa akin." Inilagay niya yung dalawang kamay ko sa balikat niya.

Yung malaking pakpak niya... bigla na lamang lumitaw!

Ang ganda!

Ang kintab at ang lake!

 Nakaka amaze!

Kulay itim yun at may mga pinong balahibo ng parang sa isang malaking ibon!

Parang yung sa palabas na Mulawin! Si Aguiluz!

 Pero kulay itim at mas malaki yung kay Vlad!

 "Ang ganda!!!"

"Mas maganda ka..." Sagot niya.

Muntik pa akong mapatili ng umangat kami mula sa sahig ng rooftop. Todo yakap ako
sa kaniya, dama ko naman ang kahigpitan ng pagkakayakap niya sa akin.

 Namasyal kaming dalawa sa ilalim ng buwan...

Hindi ako nakaramdam ng kahit katiting na lamig dahil sa init na nadarama ko mula
sa kaniyang katawan.

 Our last time together...

May mga times pa na bumabalot sa aming dalawa ang pakpak niya!

Sa ibabaw ng mundo...

Sa ilalim ng mga bituin at ng buwan....

  

Ang pinaka romantic na gabi ng buhay ko...

At ang magiging pinaka malungkot na din...

"Mahal na mahal kita Divina Colin..." Then tumungo siya para gawaran ako ng mainit
at matagal na halik sa mga labi.

And maybe the last kiss that will going to have...

I bursts into tears...

"I do not fear death Divine... death is always at our side... Wag kang mag-aalala
sa akin... Ipagpatuloy mo ang buhay mo..."

Todo iling ako habang lumuluha. "Ayoko... ayoko... wag mo akong iiwan parang awa
mo na Vlad..." I don't want to let him go!

Malungkot na malungkot ang mga mata ni Vlad habang nakatingin sa akin.

'I'm sorry my angel... for letting you cry a river..."

Hanggang sa parang unti-unti na siyang lumalabo sa paningin ko.

"Vlad?" Takot na napayakap ako sa kaniya.

  

Unti-unti na din kaming bumababa sa sahig ng rooftop.

Hindi ko na din maramdaman ang kaninang malakas na tibok na puso ni Vlad.

"Vlad?!!!"

"I love you mahal..." Ang mga huling salitang nabitiwan niya bago siya tuluyang
maglaho sa paningin ko.

Panaginip? Bangungot?

Nasaan na si Vlad?!

"Vladddddd!!!!!"

Pero wala na siya...

Wala na si Vlad...

Wala na ang mahal ko...

 Iniwan niya na ako...

 
 Bakit ang bilis?

Wala na ba talaga siya?

My darling demon?

----

Ayun narating na natin! So Wazzup?! Vote na para sa EPILOGUE ! May happy ending pa
kaya? :D

=================

EPILOGUE

1 year passed...

NASA unang antas na ako ng kolehiyo...

Kung naririto si Vlad?

Magkasama pa kaya kaming dalawa?

Malungkot na kumuha ako ng libro sa shelf.

I was in the library right now...

Gagawin ko ang lahat para makatapos ng pag-aaral...

Marami ng nangyari sa buhay ko ... umaasa na lang ako na sana ay napatatag ako ng
lahat ng yon...

May isang note na nahulog sa paahan ko.

"Ha?"

Pinulot ko yon at tiningnan. May nag-ipit yata non sa librong babasahin ko pa lang
sana.

"Don't cry because it's over, smile because it happened."

― Dr. Seuss　

Parang tinamaan ako sa nabasa kong note.

Para sa akin nga siguro talaga yun.

Oo... dapat siguro i-let go ko na ang memory ni Vlad...

Pero kakayanin ko ba?

 　

Kung sa bawat pagbukas ng mga mata ko ay siya ang nakkita ko?

"I still have some hope deep in my heart that someday our undying love will bring
you back in my arms."

The picture of his charming smile keep flashing back in front of my eyes.　

x x x

MATULING lumipas ang tatlong taon pa...

"When God knows you're ready for the responsibility of commitment, He'll reveal
the right person under the right circumstances."

"Hi there!" Naupo si Kat-kat sa harapan ko.

"Bakit?" Mataray na tanong ko. Busy kasi ako sa pagre-review non.

"Sungit ha?" Nakatawang inagaw niya yung librong hawak-hawak ko.

"Hey ano ba?!" Napasigaw na ako.

"Ano ka ba?! Puro ka aral! Graduate na tayo nag-aaral ka pa din." Inihagis niya pa
yung book ko sa dulo ng sofa.
 "I need to review Kat! Malapit na yung board exam ko!" Naiiritang sabi ko.

She just laughed at me.

"Kat naman e! Pumunta ka lang ba dito para mang-asar?" Tumayo na ako para kunin
yung libro ko sa dulo ng sofa.

Hinarangan naman niya ako.

"Puro ka na review girl. I'm sure naman maipa-pasa mo yang board exam for teachers
eh. C'mon give yourself a break! Masyado ka ng nalo-losyang sa mga aktibidades mo!
Wag mong ikulong ang sarili mo sa kahon! My gosh!" Litanya nito.

"Kat naman..."

Lumungkot naman yung mukha ni Kat-kat habang nakatingin sakin.

"Divina... Move on. Wala na si Vlad... Wag mong parusahan ang sarili mo. You
deserve to be happy. Hindi niya ikatu-tuwa pag nalaman niya ang ginagawa mo sa
sarili mo! Aba, sa hilatsa ng mukha mo e parang ikaw na yong nagmamay-ari ng lahat
ng sama ng loob sa mundo!"

 Yun ang pinaka iniiwasan ko...

Ang maungkat ang tungkol kay Vlad.

Bigla tuloy akong nanghina at napaupo ulit sa sofa.

Tinabihan naman ako ni Kat-kat.

"Divie..." Mahinang tawag niya sakin.

"Hindi ko siya makalimutan Kat..." Nagsimula ng pumiyok ang boses ko.

Naaawang hinagod naman niya ang likod ko.

Yung paghikbi ko na unti-unti ng nauwi sa pag iyak.

"Tahan na friend..." Awang-awa naman siya sa akin. Panay hagod niya sa likod ko.
Si Kat-kat ang saksi ng bawat pagluha ko...

Sya ang saksi ng bawat araw na pinipilit kong magpakatatag...

Hanggang sa yumakap na ako kay Kat-kat.

"I missed him Kat... I just can’t stop myself .. I still love him.. Hindi ko
kayang wala siya..."

"Shhh... kakayanin mo... kung kayo talaga... gagawa naman ang tadhana ng paraan
diba?"

Pero tadhana nga ang nagpahiwalay sa aming dalawa diba?

Ang mapaglarong tadhana...

x x x

TRUE love will never fade unless it was a lie...

and

When two people are meant for each other, no time is too long, no distance is too
far, no one can ever tear them apart.

　
♫ Song playing...

I Will Be Here for You

By: Kaligta

[A/N: You can play the music sa side...]

I will be here for you

Somewhere in the night

Somewhere in the night...

I'll shine a light for you...

Somewhere in the night

I'll be standing by... ♫

Nasaan na kaya si Vlad?

I will be here for you...

When you feel the sunlight

Fade into the cold night

Don't know where to turn

Don't know where to turn...

And all the dreams you're dreaming

Seem to lose their meaning

Let me in your world...

Baby, let me in your world... ♫

All you need is someone you can hold

Don't be sad, you're not alone...

Hindi ko pa din siya makalimutan...

Kahit kailan ay hinding-hindi ko siya kayang kalimutan...

Mananatili na siya sa sistema ko habang buhay.

Marami na din naman ang nanligaw sa akin during college days...

Pero wala eh...

Kahit siguro subukan ko pa, wala ding mangyayari....

Alam ko hindi matutuwa si Vlad pag nakita niya akong miserable.

Ginawa ko naman lahat para mapaayos ang buhay ko...

Ang mapasaya ang mga magulang ko...

 Ang maging proud sila sa akin.

One thing I've learned:

Na habang nasa iyo pa ang taong mahal mo... ay paka-ingatan mo siya... dahil hindi
sigurado ang bukas...

In this world of strangers

Of cold and friendly faces

There's someone you can trust

There's someone you can trust...

I will be your shelter

I'll give you my shoulder

Just reach out for my love

Reach out for my love... ♫

Call my name

And my heart will hear...

I will be there, there's nothing to fear

♫
I will be here for you

Somewhere in the night

Somewhere in the night

I'll shine a light for you

Somewhere in the night

I'll be standing by

I will be here for you...

♫ ...

x x x

"OKAY class, turn your book to page 74."

Isa na akong elementary teacher ngayon. A public teacher here in Quezon City.

Nakabalik na pala kami sa Manila.

Okay na din sina mommy at daddy eh.

Okay naman ako ngayon at nalilibang na din...

I do believe in miracles. At umaasa ako na darating ang tamang panahon para

maghilom ang sugat sa puso ko.

"That's our asignment for tomorrow. Natatandaan nyu pa ba ang lecture ko? We have a
test din bukas." Binura ko nayung nakasulat sa pisara, mag-uwian na din kasi.

Isa na akong teacher. Matatag ako... Kung paano ko nakaya? Well, hindi ko din alam.
 　

At kaya ko...

Kakayanin ko..

For his memories...

Pero ang magmahal muli?

Hindi pa siguro.. 

"Ma'am!" Lumapit sa akin si Caren. Siya yung pinaka-active kong estudyante at

tagalista

ko din ng mga noisy.

"Yes?" Tanong ko 

"May nagpapabigay po nito sa inyo..." Nakangiting sabi ni Caren.

May inabot siya sa aking maliit na papel. Nagtatakang napatingin naman ako sa
kaniya.

"May lalaki pong dumaan kanina sa bintana... pinaaabot niya lang po sa akin yan."
Paliwanag niya.

Sa may bintana ng room nga pala nakaupo si Caren.

Bigla ang dagsa ng kaba sa dibdib ko.

Nanginginig ang mga kamay na binuksan ko yung maliit na papel para basahin.

Lapis lamang ang ginamit ng kung sino man ang nagsulat noon.

'We only part to meet again... My love...and I really missed you!'

Para akong binuhusan ng malamig na tubig pagkabasa ko non.

Isang tao lamang ang pumasok sa isipan ko.

Iisa lang!

Pero posible nga bang mangyari yon?

Nag-uunahan yung dalawang paa ko na tumakbo palabas ng classroom. Iniwan ko lang

basta yung mga estudyante ko. Tutal mag-uuwian naman na din.

Basta wala na ako sa sarili.

Gusto kong makita yung taong nagbigay nung letter kay Caren.

Pero nasaan siya?

Nakarating na ako hanggang sa gitna ng oval.

Pero walang ibang tao....

Nasaan siya?

Inilibot ko ang tingin ko sa buong pailigid pero wala siya.

Wala pa din yung nag-iisang taong gusto kong makita.

Wala maski anino niya...

Umasa lang ba ako?

Nanghihinang napaluhod ako sa gitna ng oval.

Para akong tinaksan ng lakas...

 "Ang sama-sama mo." Nagsimula ng pumatak ang luha sa mga mata ko. "Bakit mo ako
iniwan?" Patuloy na pag-iyak ko.

 Miss na miss ko na si Vlad....

Miss na miss ko na ang kabuteng yon eh...

 "Divine..." Tawag ng isang pamilyar na boses mula sa aking harapan.

Yong boses na yun.

Hindi ako maaaring magkamali... it's his voice!

Slow motion pa ang ginawa kong pagtingala.

Yung lalake sa harapan ko.

Wearing white shoes, white pants and white polo shirt...

Naka itim siyang shades kaya hindi ko makita yung mga mata niya.

Nananaginip lang ba ako?

"I miss you mahal ko..." He said to me. He took off his shades and smiled the
sweetest.

Lumuhod din sya para magpantay kami. Hindi pa din ako makapagsalita.

Nararamdaman ko na lang ang mainit niyang palad sa mukha ko...

"I never want to see you crying..." Malungkot na sabi niya habang pinipunasan niya
yung luha ko.

 "Vlad?" I asked in disbelief.

Inakay niya akong tumayo. Hindi pa din ako makapaniwala sa nakikita ko... Is this
really Vlad? 

"Mas lalo kang gumanda..." sabi pa niya habang inaayos ang nagulo kong buhok. 

I studied him for a moment.

"Ikaw ba talaga yan Vlad?"

"Bumalik ako Divine... bumalik ako para sayo. Dahil mahal na mahal kita." his face
is hypnotizing.

Si Vlad nga... bumalik siya!

 Binalikan ako ng mahal ko!!!

"Bakit ngayon ka lang Vlad? Miss na miss na kita...Bakit ngayon ka lang?!" Parang
batang iyak ko.

"Bakit huli na ba ako?" Malungkot na tanong niya.

"Nakakainis ka!" Hinampas ko siya sa balikat. "Halos mamatay na ako sa lungkot!

Ang lungkot-lungkot ko!!! Bakit mo ako iniwan!!!"

Natatawang niyakap niya ako. Dun ko na ipinagpatuloy angpag-iyak ko sa dibdib niya.

Na-miss ko ang init na nagmumula sa katawan niya...

Sana kung panaginip lang ito... sana wag na akong magising...

"I missed you... Divina Colin - Santiago..."

 Ano daw?

Napaangat yung ulo ko. "What did you say???"

Ngumiti naman ng matamis si Vlad. Hinawakan niya ang luhaang pisngi ko at inilapit
ang mukha niya sa akin.

"Sabi ko... will you be my wife? I'm asking you Divina Colin... to be the queen of
my life... to be Mrs. Vlad Santiago..."

Hindi ako makapaniwala. "M-May apelyido ka na?!"

"Yeah... at gaya mo... tao na din ako..." Nakangiting sabi pa niya. Proud na
proud!

"OH!" Napayakap ako sa kaniya. Yung yakap na mahigpit... sobrang higpit. "I will! I
will marry you! I will! I love you Vlad Santiago!!!"

Masayang-masaya ako dahil bumalik na siya... bumalik na ang babby Vlad ko!

　
My sweet demon...

"God is good my love..." He said.

Napangiti naman ako na malapad. "Tao ka na nga..." Kasi nasasabi niya na yung name
Ni 'GOD'.

"And papakasalan kita kahit saang simabahan mahal ko..." Seryosong sabi niya sa
pagitan ng paghalik sa akin sa pisngi ko.

Pero hindi pa din talaga ako makapaniwala...

Para namang nahuhulaan niya kung ano ang iniisip ko.

"I was cursed to be a demon..." Simula ni Vlad. "Dahil hindi ako marunong
magmahal... pero dahil sa mission kong hanapin ang babaeng magpapatibok sa puso
ko... mas higit pa sa pagmamahal ang natutunan ko... Ang maghintay... ang magbalik
loob sa Kaniya... at ang maging normal na tao... Ikaw ang nagbigay buhay sa
akin..."

Speechless naman ako. Gusto ko lang titigan siya ng matagal.

"Baby... sinubok ni God yung katatagan natin... binigyan niya tayo ng bagong
chance na magkasama... at pangako po, hinding-hindi ko ito sasayangin.
Nagreincarnate ako sa katauhang ito... dahil ako ay para sayo at ikaw para sa akin
lang..."

Tumango naman ako, habang lumuluha pa din.

"Nabago ang ikot ng mundo... Makapangyarihan talaga ang Panginoon. Matagal na pala
akong nabubuhay, ako ay ipinanganak bilang nag-iisang anak na lalake ng mag-asawang
Santiago. Makalipas ang tatlong taon bumalik ang alaala ko... Na kaya pala ako
nabuhay muli... ay dahil nakalaan ako sayo..."

"Salamat binalikan mo ako Vlad." Wala pa ding patid ang pagluha ko...
 Ngumiti siya tyaka tumungo para abutin ako. "At salamat sa... paghihintay mo sa
akin, mahal ko..."

"I love you baby..."

 He just smiled. "A hundred hearts would be too few... To carry all my love for
you..."

Then he kissed me...

Yung halik na matagal ko ng kinasasabikan at akala ko'y hindi ko na mararanasan

pa...

At alam ko...

Ang saglit na mababaw lang hanggang sa lumalim ng lumalim na tila ba pinapatid ang
bawat pananabik ng mga nasayang na taon......

Magiging maligaya na kami ni Vlad...

Matutupad ko na ang pangarap niyang masayang pamilya.

Ako...

Siya...

at ang mga...

magiging anak namin...

Sana lang... sana po LG...

Sana mangyari din kay Zack ang chance na ibinigay niyo kay Vlad...

　
 Sana mabuhay siyang muli sa ibang katauhan... para naman maging masaya siya...

At sana...

makatagpo din siya ng babaeng magmamahal sa kaniya hanggang sa wakas...

At yung dalagitang si Yuka?

Sana okay lang siya...

✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿

Grow old with me! The best is yet to be.

~Robert Browning

2 YEARS PASSED ...

"Ano ba?" Natatawang sabi ko.

Nasa park kami non, eating icecream.

Nilagyan niya kasi ako ng icecream sa dulo ng ilong ko.

OO nga pala... kasal na po kami ng baby Vlad ko!

 　

"Bakit? Ang cute mo kaya." He chuckled

"Urgh! bad ka talaga!!!" Tatayo na sana ako para gantihan siya kaya lang mabilis
na siyang nakatakbo.

"Hey!!!" Tumatawang hinabol ko si kabute!

"Habol baby!" Nakasigaw na sabi niya sa akin.

Ang dami kayang tao sa park!

Ang daming bata kaya hirap akong humabol.

"Bumalik ka dito brat!!!" Tili ko.

Di ko napansin yung batang lalaki na biglang dumaan sa harapan ko.

Nasa dalawang taon pa lang yata yung bata.

"Watch out Miss!!!" Sigaw nung babaeng palapit.

Ayun nabangga ko yung baby boy niya.

Lagapak yung pwet nung bata sa simentadong sahig ng park.

"Waaaaaaa!!!" Mega cry-cry yung bata.

 "Naku mam sorry po!" Todo hingi ko ng tawad.

Kyaahhh ang cute cute nong mukha ng baby habang umiiyak.

"Ssh... tahan na..." Alo naman ng mommy nito sabay pagpag sa puwetan ng bata.

"Hey anong nangyari?" Alalang lumapit naman si Vlad.

"Nabangga ko yung baby..." Nakatungong sagot ko.

"Bad girl..." Pa-birong kinotongan niya pa ako.

"Ikaw ang bad! Ayan umiiyak tuloy siya..." Turo ko dun sa batang karga-karga na
nung babae.

"Sorry po mam..." Vlad said to that woman.

"Okay lang..." Ngumiti naman yung babae.

"Makulit talaga itong baby ko eh."

"Pwede pong pakarga?" Tanong ko. Ewan ko ba? Sobrang gaan nong loob ko sa baby na
'to eh... Para bang I met him na in the past but hindi ko matandaan kung kailan at
saan.

"Sure." Inabot niya sa akin yung baby niya.

"Oooh gusto ka niya!" Natawa pa yung babae.

Paano tumahan sa akin yung baby!

"Shhh baby! Sorry huh?" I kissed his cheek na ang lambot.

　
 "Yahhh---Siiii ..." Hirap na sabi nung baby. Bulol pa siya eh. Grabe ang cute
talaga.

"Anong Yasi? Aba may bago ka na namang alam na word ha?" Natatawang sabio nung
mommy nung bata.

"He likes you." Nakangiting sabi ni Vlad.

"Wow? Talaga baby?" Tuwang-tuwa ako sa kaniya. Para pa ngang ayaw niya ng bumalik
sa mommy niya nung isosoli ko na siya.

"Ba-bye na sa kanila baby." Nakangiting kausap nung babae sa anak niya.

"Bye baby boy!!! Muah!!!"

Hanggang sa makaalis yung mag-ina ay nakangiti pa din ako.

"Magaan yung loob mo don sa bata ha..." Vlad said while holdong my left hand.

"Yeah... Sana pag magka-anak ako eh kasing cute niya!" Nangangarap na sabi ko.

"Correction... 'tayo'." Nakasimangot na sabi ni Vlad.

I just rolled my eyes at him. "Tse!"

"Hey! Wag mong sabihing ayaw mo sa akin para maging daddy ng baby mo?"
Nakasimangot pa din siya.

"May magagawa pa ba ako?! Eh ito na oh!!!" Turo ko sa tiyan ko.

His eyes widened. "What??? May laman na yan???"

 　

I nodded. "Uh..."

Nagulat ako ng bigla niya akong kargahin.

"Magkaka baby na ako!!!" Sigaw ni VLad.

Waaa nakatingin yung mga tao sa amin!!!

"Ibaba mo ako!!! Baka mahulog yung baby ko!!!" Nagtiti-tiling sabi ko.

"Correction ... 'natin'.! Wag mong solohin baby ko!!!" He's very happy.

He stole a kiss on my cheek.

"Nakakahiya sa mga nakakakita sa atin..." I said smiling.

"Magiging family na tayo... Salamat baby! Salamat for fulfilling my dreams...

Thanks for making it reality Divine." Sincere na sabi niya.

"And thanks for being my man." Nakabungisngis na sabi ko naman.

"Hey wait!!! Girl or boy?" Excited na tanong niya.

"Di ko pa alam eh! Ang liit pa nito oh!" Nakatawang sagot ko.

"Anong ipa-pangalan natin?" at talagang excited na excited siya.

Napa-isip ako. "If boy... gusto ko katulad ng name nung baby boy kanina!"

"Eh, pag girl?"

Lumapad naman ang ngiti ko. "Gusto ko ang makatuluyan niya eh yung baby kanina!!!"
 Napakamot naman siya ng batok. "Huh?! Agad-agad? Hindi mo pa nga nilalabas yan
pinangungunahan mo na!"

Natatawang niyakap niya ako.

Ah .... How I love his hug...

"Ni hindi pa nga natin alam yung pangalan nung baby kanina... We forgot to ask his
mommy."

"Oh nga pala... But he's talking kanina diba? Sabi niya Yasi... Ano kaya yun?"

"So let's name our baby girl.. YASSIE." He suggested.

"Oooh I love that name! Baby Yassie!!!" I giggled. "And I'm sure Yassie will be
happy to have that baby boy as her friend when they grow up!"

"Sabi mo eh." Nakangusong sagot niya.

Bakit may magagawa pa ba siya sa gusto? ko? :)

Under ko yata ang handsome and hot demon na ito...

Ooopss!

Hindi na pala siya demon ngayon...

Siya na ang daddy ng aking magiging baby angel!

　
 AT SALAMAT PO NG MADAMI LG.

Si LG?

Hindi po siya bagong character...

SIYA po si Lord God na may lalang ng lahat ng bagay sa sanlibutan...

Salamat po ng madaming-madami!!!

✿ ✿ ✿ ✿ ✿

YUNG BABY naman at yung mommy naman ay pasakay na ng kotse.

"Waaa...!!!" Umaatungal na naman yung bata.

"Hon anong nangyari diyan?" Tanong nung asawa nung babae. Kababa lang sa sasakyan.

"Naku ewan ko nga ba dito sa anak mo... Humahabol dun sa babae kanina."
Nakangiting sagot nito.

"Naku ikaw talaga baby ha?" Kinarga naman nung lalake ang anak niya.

"Yaaa --ssiiii" Nakangusong sabi ng bata.

 　

"Yasi? What's that?" Natatawang tanong niya sa asawa.

"Naku bagong word niya... Ewan ko saan niya nakuha yan."

"Galing-galing naman nung baby namin... Wag na ikaw sad huh?"

"Baby? Wag ka mag-alala ha... mukha namang kapit-bahay lang natin yung mag-asawa
na yon, kasi lagi ko silang nakikita kapag umaga... Malay mo yung maging anak nila
eh maging kaibigan mo pagdating ng araw diba?" The woman said to her baby.

Para namang nauunawaan ng bata yung sinabi ng mommy niya kaya tumawa na ito.

"Ang bait-bait talaga ng baby namin..." The man said.

"O sya tara na sa loob ng kotse at makauwi na sa atin." Inalalayan niya na papasok
sa loob ng kotse ang kaniyang mag-ina.

The woman face his baby. "Oh Zack uuwi na daw tayo sabi ni Daddy!

W A K A S ~

The world is round and the place which may seem like the end may also be the
beginning...

✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿

[A/N: The end na... Kaya maraming-maraming salamat po sa mga nakita kong nagVOTE at
nagbu-vote evryday sa lahat ng chapters ng IWTD! Super appreciated ko po kayoo. At
ako, mami-miss ko si Vlad! Kaya hayun lagi kong pinapanood yung video trailer
nito... Hehe, sobra kasing lapit niya sa heart ko! Inspired talaga ako sa 'I WILL
BE HERE FOR YOU' ng Kaligta! LoveLots guys!

Heyp... I have new story! Ayesha The Bad One! The prettiest and sexiest biatch of
all time! Check it out on my watty acct!]
=================

Z A C K

Would

you

like

to

read

the

un-told story of
ZACK?

Arigatou!

J A M I L L E F U M A H

=================

NOT AN UPDATE

Announcement:

'She's From Hell' nina Yuka&Zero ay mababasa niyo na sa aking Wattpad account.

Maraming-maraming salamat po!

JAMILLEFUMAH

-----------------------

-------> SoftCopy Prepared by Wattpad Tales

Join our Group
https://www.facebook.com/groups/GroupWattpadTales/

------------------------