டாக்டர் எம்.எஸ்.

உதயமூர்த்தி

எண்ணங்கள்
 ஬ாழ்க்கைக் குநிப்பு

எம்.எஸ் உ஡஦ மூர்த்஡ி ஬ிப஢ைர் என்ந ைி஧ா஥த்஡ில், ஥஦ினாடுதுகந

஡ாலுைா஬ில், ஡ஞ்கை ஥ா஬ட்டத்஡ில் திநந்஡஬ர். ஥஦ினாடுதுகந உ஦ர்஢ிகனப்
தள்பி஦ில் தடித்஡ தின் அண்஠ா஥கனப் தல்ைகனக் ை஫ைத்஡ில் இப஢ிகனப்
தட்டப்தடிப்பும் முது஢ிகனப் தட்டப்தடிப்பும் பதற்நார். பைன்கண தல்ைகனக்
ை஫ைத்஡ில் ஡ணது தாட஥ாண வ஬஡ி஦ி஦னில் ஥ற்வநார் முது஢ிகனப் தட்டம்
பதற்நதின் வதற்தடிப்புக்கு அப஥ரிக்ைா பைன்நார்.

அப஥ரிக்ைா பைல்லும் முன் ைீர்ைா஫ி ைதா஢ா஦ைர் உ஦ர்஢ிகனப் தள்பி஦ிலும்

குடந்க஡ அ஧ைிணர் ைல்லூரி஦ிலும், ைிண்டி பதாநி஦ி஦ல் ைல்லூரி஦ிலும்
(இன்கந஦ அண்஠ா தல்ைகனக் ை஫ைத்஡ிலும்) வ஬஡ி஦ி஦ல் ( Chemistry)
உ஡஬ிப் வத஧ாைிரி஦஧ாைப் த஠ி஦ாற்நிணார்.

அ஬஧து ஥கண஬ி ைீ஡ானட்சு஥ி. ைித்஡ார்஡ன், அவைாைன் என்ந இ஧ண்டு

஥ைன்ைல௃ம் ை஥னா என்ந ஑ரு ஥ைல௃ம் அ஬ர்க்க் உண்டு.

அப஥ரிக்ைா஬ில் ஬ிஸ்ைாைின் தல்ைகனக்ை஫ைத்஡ில் ஥ருத்து஬ ஧ைா஦ணத்஡ில்

டாக்டர் தட்டம் பதற்று ஑ரு தத்஡ாண்டுைள் ஬ிஸ்ைான்ைிலுள்ப ஥வுண்ட்
பைணாரிவ஦ா ைல்லூரி஦ிலும், ஥ின்ண வைாட்டா, ஐடவைா
தல்ைகனக்ை஫ைங்ைபிலும் வத஧ாைிரி஦஧ாைப் த஠ி஦ாற்நிணார்.

தின் ஆைிரி஦ர் துகநக஦ ஬ிட்டு ஬ினைி ஬ிஸ்ைான்ைில் உ஠வு ஡஦ாரிக்கும்

஢ிறு஬ணம் ஑ன்நில் அ஡ன் ஡கனக஥ ஢ிர்஬ாைி஦ாை ஢ான்ைாண்டுைள்
த஠ி஦ாற்நிணார். 1982இல் (Barclay Chemicals) தார்க்ைிவப பை஥ிக்ைல்ஸ் என்ந
஡ணது பைாந்஡ ஧ைா஦ணப் பதாருள்ைகப உற்தத்஡ி பைய்ம௃ம் ஢ிறு஬ணத்க஡த்
து஬ங்ைிணார். அந்஢ிறு஬ணத்க஡த் ஡ணது கு஥ா஧ரிடம் ஑ப்தகடத்து஬ிட்டு 1987
இல் ஢ி஧ந்஡஧஥ாை இந்஡ி஦ா ஬ந்஡ார். இன்று பைன்கண஦ில் ஬ைிக்ைிநார் அ஬ர்.

ைிநந்஡ ஆைிரி஦ர் என்ந ஬ிருதும், (1972, 1974) 'புல்திக஧ட்' அநிஞர் (Full

Bright Scholar) என்ந பைௌ஧஬மும் (1962), அப஥ரிக்ைா஬ில் ப஡ா஫ில்
துகந஦ில் உள்ப஬ர்ைபில் '஦ார் ஦ார்' என்ந நூனில் 1978 அ஬஧து பத஦ர் இடம்
பதற்ந பதருக஥ம௃ம் அ஬ருக்குண்டு.

1987 இல் ஥க்ைள் ைக்஡ி இ஦க்ைம் என்ந ப஡ாண்டு ஢ிறு஬ணத்க஡ ஢ிறு஬ி ஡஥ிழ்
஢ாபடங்கும் ைிகபைகப ஢ிறு஬ி ப஡ன்ணை ஢஡ி இக஠ப்பு அடுத்஡
஡கனமுகநக்ைாண ைன஬ி, ைி஧ா஥ங்ைகபத் ஡த்ப஡டுத்஡ல் வதான்ந ஢ாட்டின்
முக்ைி஦ தி஧ச்ைகணைால௃க்ைாை தாடுதட்டு ஬ருைிநார்.
 எம்.ஏ. ைி஡ம்த஧ம் அநக் பைாகட ஢ிறு஬ணத்஡ார், 1997 ஆம் ஆண்டுக்ைாண
டாக்டர் ஧ாஜா ைர் அண்஠ா஥கனச் பைட்டி஦ா஧து ைிநந்஡ எழுத்஡ாபருக்ைாண
தரிகை ரூதாய் ஐம்த஡ா஦ி஧த்க஡, எண்஠ங்ைள், ஢ம்஥ால் முடிம௃ம் ஡ம்தி,
உனைால் அநி஦ப் தடா஡ ஧ைைி஦ம் வதான்ந நூல்ைகபத் ஡஥ி஫ில்
இ஦ற்நி஦஡ற்ைாை அபித்஡ார்ைள்.

1998 இல் ஡ிருக்வைா஦ிலூர் தண்தாட்டுக் ை஫ைம் அ஬ர் பைய்து ஬ரும்

ப஡ாண்டிற்க்ைாை ைதினர் ஬ிரு஡ிகண ஬஫ங்ைிணார்ைள்.

஡ன் ைட்டுக஧ைபின் மூனம், வதச்ைின் மூனம், பை஦ல்ைபின் மூனம் ஆக்ைப்

த஠ிைகபச் பைய்து ஬ருைிநார்; ஥க்ைகபத் ஡ட்டி எழுப்தி ஬ருைிநார்.

஡ணது அநிவுக்கும் ஡ிநக஥க்கும் ஏற்ந ஑ரு பு஡ி ைமு஡ா஦த்க஡த் ஡஥ி஫ைம்

பதந வ஬ண்டும் என்று ஬ிரும்புைிநார் எம். எஸ். உ஡஦மூர்த்஡ி.

எம்.எஸ். உ஡஦ மூர்த்஡ி ஒர் எழுத்஡ாபர்.

஥ண஬ி஦கனப்தற்நித் ப஡ாடர்ந்து, ைடந்஡ இருதத்வ஡ழு ஆண்டுைபாைத் ஡஥ிழ்ப்

தத்஡ிரிக்கைைபில் எழு஡ி ஬ந்஡஬ர், எழு஡ி ஬ருத஬ர் - டாகைடர் எம்.எஸ்.
உ஡஦ மூர்த்஡ி. ஥வணா஡த்து஬ங்ைகப ஬ாழ்க்கைக்கு எப்தடிப் த஦ன்தடுத்து஬து
என்தக஡ச் சு஥ார் 21 நூல்ைபில் ஬டித்து ஡ந்஡ிருக்ைிநார் அ஬ர்.

எம்.எஸ். உ஡஦ மூர்த்஡ி஦ின் உந்து஡ல்ைள் ைன்ணி஦ாகு஥ரி஦ினிருந்து

ைிருஷ்஠ைிரி ஬க஧, வ஬஡ா஧ண்஦த்஡ினிருந்து ஬ானதாகந ஬க஧
இகபஞர்ைகப, பதண்ைகப - தடித்஡ ஥க்ைகப - ஒர் உத்வ஬ைம் பதநச்
பைய்஡ிருக்ைிநது. ை஥ீ தத்஡ில் கட஧க்டர் தானைந்஡ர் அ஬ர்ைள் 'உன்ணால் முடிம௃ம்
஡ம்தி' என்ந ஡கனப்தில் ஑ரு ஡ிக஧ப்தடத்க஡ ப஬பி஦ிட்டு இருக்ைிநார்.
அப்தடத்஡ின் ை஡ா஢ா஦ைணின் பத஦ர் உ஡஦ மூர்த்஡ி. இப்தடி தானைந்஡ரினிருந்து
தள்பி இகபஞர்ைள் ஬க஧ - அ஬஧து எழுத்துக்ைள் ஑ரு தா஡ிப்கத - உரு஬ாக்ைி
இருக்ைிநது; ஒர் அக஥஡ி஦ாண அடிப்தகட ஥ண஥ாற்நம் ஢ாட்டில் ஏற்தட்டுக்
பைாண்டிருக்ைிநது.

எழுத்து என்ணப஬ல்னாம் பைய்ம௃ம்?

பதாறுத்஡ிருந்து தார்ப்வதாம்!
 ஋ண்ணுர஧

஋ணது '஋ண்஠ங்கள்' புத்஡க ஬டி஬ில் வ஬பி஬ம௅கிநது ஋ன்த஡ில் ஋ன்

஥கிழ்ச்சி அப஬ிடற்கரி஦து. இந்஡ ஋ண்஠ங்கள் ஋ணக்கு உ஡஬ி஦ிம௅க்கின்நண.
'஋ன் ஬ாழ்ர஬' ம஥ம்தடுத்஡ி இம௅க்கின்நண. ஋ணக்கு ஬ந்஡ நூற்றுக்க஠க்காண
஬ிகடன் ஬ாசகர் கடி஡ங்கபினிம௅ந்து ஋ணது ஋ண்஠ங்கள் ஋ப்தடி அ஬ர்கள்
஬ாழ்ர஬த் வ஡ாட்டிம௅க்கின்நண, ஊக்கமூட்டி஦ிம௅க்கின்நண,
஥ாற்நி஦ிம௅க்கின்நண ஋ண அநிந்து வதம௅ ஥கிழ்ச்சி அரடந்ம஡ன்.

அதி஧ா஥பு஧த்஡ினிம௅ந்து வதண்஠ாக ஬ாழும் ஒம௅ ஞாணத் துந஬ி,

கண்டி஦ினிம௅ந்து ஒம௅ கல்லூரி ஥ா஠஬ி, மகார஬஦ினிம௅ந்து ஒம௅ வதரி஦஬ர்,
அந்஡஥ான், ஥மனசி஦ா, டில்னி, கல்கத்஡ா ஋ண ஢ாவடங்கிலு஥ிம௅ந்து - ஡஥ிழ்
கூறு ஢ல்லுனகினிம௅ந்து - ஋ணக்குத் ஡ிணம் கடி஡ங்கள் ஬ந்஡ ஬ண்஠ம் இம௅ந்஡ண
- ஢ான் இக்கட்டுர஧கரப ஆணந்஡ ஬ிகடணில் ஋ழு஡ி஦ மதாது. அ஫கர் மகா஦ில்
வதம௅஥ாள் அர்ச்சகர் மு஡னாக, ர஡஦ற்கரடப் த஠ி஦ாபர் ஈநாக, "உங்கள்
஋ண்஠ங்கரபப் 'ரதண்டு' வசய்து ர஬த்஡ிம௅க்கிமநன்" ஋ன்று தனதடப்
தா஧ாட்டி, ஡ங்கள் அன்ரதத் வ஡ரி஬ித்துக் வகாண்டார்கள்.

அர஬ அரணத்தும், ஋ன் ஋ண்஠ங்கள் தூய்ர஥ வதநவும் ம஥லும் ஒம௅ தடி

஢ான் ஆத்஥ீ கத் துரந஦ில் முன்மணநவும் ஆசி஦ாக ஋ணக்கு உ஡஬ிண. ஢ான்
அ஬ர்கல௃க்வகல்னாம் ஋ப்தடி ஢ன்நி வசால்ன முடிம௃ம்?

கடந்஡ த஡ிரணந்து ஆண்டுகான஥ாக ஥ண஬பர்ச்சி சம்தந்஡஥ாண தன

புத்஡கங்கரபப் தடித்ம஡ன். சு஥ார் இம௅நூற்றுக்கும் ம஥ற்தட்ட புத்஡கங்கரப
஬ாங்கிமணன். ஢ான் ஋ன்ணத் ஡ிம௅த்஡ிக்வகாள்ப ஋டுத்துக்வகாண்ட மு஦ற்சிகபின்
முரணப்பு஡ான் இது. ஥ணத் ஡த்து஬ம் தற்நிம௃ம் அ஡ீ஡ ஥ணம் (Para Psychology)
தற்நிம௃ம், உப சிகிச்ரச தற்நிம௃ம், கிரடத்஡ நூல்கரப ஋ல்னாம் தடித்ம஡ன்.
தடிக்கப் தடிக்க, இர஬ ஋ல்னாம் தற்நித் வ஡ரிந்துவகாள்ல௃ம் ஬ாய்ப்பு
இவ்஬ாழ்க்ரக஦ில் கிரடத்஡ம஡ ஋ண - ஥கிழ்ந்ம஡ன். அ஡ீ஡ ஥ணம் தற்நி஦ தடிப்பு
஋ன்ரண ஥஡ சம்தந்஡஥ாண இந்து, புத்஡, கிநிஸ்஡஬ ஥஡ சம்தந்஡஥ாண -
த஧ம்வதாம௅ரபப் தற்நி சிந்஡ிக்கவும், அனுத஬ம் வதநவும் தூண்டி஦து.
இரட஦ில் அவ஥ரிக்கா஬ிலுள்ப கார்ல்டன் கல்லூரிப் புத்஡க ஬ிற்தரண
஢ிரன஦த்஡ில் டதிள்ம௄ வத஬ரிட்ஜ் ஋ழு஡ி஦ "஬ிஞ்ஞாண ஆய்வுக் கரன" (The
Art of Scientific Investigation) ஋ன்ந புத்஡கத்ர஡க் கா஠ ம஢ரிட்டது.
஋ப்தடி ஬ிஞ்ஞாணிகள் ஓர் ஋ண்஠த்ர஡ச் வச஦னாக்கி ஥கத்஡ாணக்
கண்டுதிடிப்புகரபச் வசய்கிநார்கள் ஋ன்தர஡ப் தற்நி஦ ஆய்வு நூல் அது.
ஆங்கினத்஡ிமனம஦ அது மதான்ந நூல்கள் இல்ரன. ஋ப்தடி ஋ண்஠ங்கரப
அர஥த்து ஬ிஞ்ஞாணிகள் வ஬ற்நி கண்டார்கள் ஋ன்தர஡ம௃ம் வ஬ற்நிக்கு அப்தடி
ஓர் ஋ண்஠ அர஥ப்பு முரந இம௅க்கிநது ஋ன்தர஡ம௃ம் அ஡ினிம௅ந்து
உ஠ர்ந்ம஡ன். இவ்வ஬ண்஠ம஥ ஋ன் ஆர்஬த்ர஡த் தூண்டி஦து.

஢ான் ம஬ரனப் தார்க்கும் கல்லூரித் ஡ரன஬ரிடம் இப்தடி ஒம௅ தாடம் கல்லூரி

஥ா஠஬ர்கல௃க்குச் வசால்னிக்வகாடுக்க (Thought Process Studies) ஢ான்
஬ிம௅ம்பு஬஡ாகக் கூநி஦ மதாது, அ஬ர் அர஡ ஬஧ம஬ற்நார். இ஡ன் தனணாக ஓர்
ஐந்து ஆண்டுகள் இர஡ ஢ான் தாட஥ாக ஥ா஠஬ர்கல௃க்குச் வசால்னிக்
வகாடுத்ம஡ன். ஋ன் ஥ா஠஬ர்கபில் தனர், 'இது ஋ல்மனாம௅ம் தடிக்க ம஬ண்டி஦
தாடம்' ஋ணவும் இப்தாடம் ஡ங்கல௃க்குச் வசாந்஡ ஬ாழ்க்ரக஦ில் வதரிதும்
உ஡஬ி஦து ஋ன்றும் கூநிணார்கள். ஥ா஠஬ர்கபது உற்சாகம் ஋ன்ரண ம஥லும்
தூண்டி஦து. '஋ண்஠ அர஥ப்பு முரந' ஡ான் வ஬ற்நிக்கு ஬஫ி ஬குத்஡ிம௅க்கிநது
஋ணவும், அ஬ர்கபது துரந ஆர்஬த்஡ிற்மகற்த ஥ணி஡ர்கள் ஬ிஞ்ஞாணிகபாகவும்,
வ஡ா஫ின஡ிதர்கபாக஬ிம், ஥ாறுகிநார்கள்.

இந்஢ிரன஦ில்஡ான் ஢ான் ஡஥ிழ்஢ாட்ரடக் க஬ணித்து ஬ந்ம஡ன். ஋ங்கும்

஢ம்திக்ரக இன்ர஥ம௃ம் வ஢ாந்஡ உள்பமும், அ஬னச் சிந்஡ரணகல௃ம்,
ஆற்நார஥ம௃ம் ஥க்கபின் ஥ணத்ர஡ ஆட்வகாண்டிம௅ப்தர஡க் கண்மடன். ஢஥து
஥மணாதா஬ம் ஢ம் ஬பர்ச்சிக்குக் குறுக்மக ஢ிற்த஡ாக ஋ணக்குப் தட்டது. இது
஋ணக்கு ம஬஡ரண ஡ந்஡து.

ஆணந்஡ ஬ிகடன் வதாறுப்தாசிரி஦ர் ஢ண்தர் ஥஠ி஦ன் அ஬ர்கல௃க்குக் கடி஡ம்

஋ழு஡ிமணன். "஢ாட்டிற்கு இன்று பு஡ி஦ உ஦ிர், பு஡ி஦ ஜீ஬ன் ம஡ர஬. கல்கி
மதால், தா஧஡ி மதால் ஥க்கரப ஬று
ீ வகாண்வட஫ச் வசய்ம௃ம் ஒம௅ ஥ணி஡ன்
ம஡ர஬. இன்ரந஦ ஡஥ிழ் ஢ாட்டின் ஢ிரன - ஋ண்஠ ஢ிரன - ஥ிகவும் அ஬னம்
஢ிரநந்஡஡ா஦ிம௅க்கிநது. இர஡ ஥ாற்ந உ஡வும் சின ஋ண்஠ங்கரப ஋ழு஡ிணால்
த஦ன்தடும஥ா ஋ன்று ஋ண்ணுகிமநன்" ஋ண ஋ழு஡ி஦ிம௅ந்ம஡ன். 'உங்கபது
஋ண்஠ங்கரபத் ஡஥ிழ் ஥க்கல௃டன் தகிர்ந்து வகாள்஬஡ில் ஡ரட ஋ன்ண?" ஋ன்று
஡ிம௅. ஥஠ி஦ன் ஋ழு஡ி஦ிம௅ந்஡ார்.

'஋ண்஠ங்கள்' ஡ணிப்தட்ட ஬ட்டுர஧கபல்ன. ஡஥ிழ் ஢ாட்டில் தனர் ஋ழுது஬து

மதான, அங்வகான்றும் இங்வகான்று஥ாகச் சிந்஡ரண஦ில் தட்டர஡ ஋ல்னாம்
அவ்஬ப்மதாது ஋ழு஡ி஦ ஋ண்஠ வ஬பி஦ீடுகள் அல்ன.

'஋ண்஠ங்கள்' புத்஡கம் ஒம௅ குநிக்மகாரபக் வகாண்டது. அர஡ அரடம௃ம்

஬஫ிர஦ப் தடிப்தடி஦ாக ம஥மன ஋டுத்துக் காட்டு஬து. இது ஒம௅ முழுர஥
வகாண்டது.
 சூரி஦க் க஡ிர்கரப ஒம௅முகப்தடுத்தும் மதாது஡ான் அது சூடுவதற்றுத் ஡ீ஦ாக
஥ாறுகிநது. அம஡ மதால் ஋ண்஠ங்கரப ஒம௅முகப் தடுத்தும் மதாது஡ான் த஦ன்
கிரடக்கிநது. இது ஒம௅முகப்தடுத்஡ப்தட்ட ஋ண்஠த் வ஡ாடர்.

஬ாழ்ர஬ப் தற்நி஦ சிந்஡ரண஦ில் ஢ான் மூன்று முக்கி஦ ஬ி஭஦ங்கரபக்

கண்மடன். அர஬஡ான் வ஬ற்நி஦ின் அடிப்தரட ஋ன்தர஡ அநிந்ம஡ன். அர஬:
கற்தரண உள்பம், ஆழ்஥ணக் க஠ிப்பு (இது இப்தடித்஡ான் ஋ன்ந உள்
உ஠ர்வு), ஋஡ிர்தா஧ாது அர஥ம௃ம் சம்த஬ங்கள்.

஋ர஡ ஢ாம் அரட஦ ஬ிம௅ம்புகிமநாம஥ா அர஡ ஥ணத்஡ால் கற்தரணச் வசய்஬து

஢ிஜ ஬ாழ்ரக஦ில் அது ஢ரடவதறு஬஡ற்கு ஬ித்஡ாகிநது. ஋ண்஠ங்கரபம௃ம்
ம஦ாசரணகரபம௃ம் அனசி ஥ணத்துக்குள் ஊநப்மதாட்டால் ஡ிடீவ஧ண ஢஥க்கு ஓர்
ஐடி஦ா஬ாக இது இப்தடித்஡ான் ஋ன்ந உள் உ஠ர்஬ாக, ஢ம் தி஧ச்சரணக்கு ஬஫ி
திநக்கிநது. மூன்நா஬஡ாக ஋஡ிர்தா஧ா஡து வ஡ய்஬ா஡ீண஥ாக அர஥ந்஡து ஋ன்று
கூறு஬வ஡ல்னாம், ஒம௅ வ஡ாடர்ந்஡ உறு஡ி஦ாண ஆழ்஥ண ஋ண்஠ ஓட்டமும் ஢ாம்
஬ிம௅ம்பும் காரி஦ங்கரப ஋஡ிர்தார்ப்ததும் ஆகும்.

இந்஡ மூன்று அம்சங்கரபம௃ம் தற்நி ஬ாசகர்கள் ஡ீ஬ி஧஥ாகச் சிந்஡ிப்தது

வதரிதும் த஦ன்஡ம௅ம். கற்தரண உள்பம் தற்நி஦ அற்பு஡஥ாண புத்஡கம் Claude
Bristol ஋ன்தார் ஋ழு஡ி஦ The Magic of Believing ஋ன்ந புத்஡கம்.

தி஧ச்சரணகல௃க்கு ஬஫ி காண்த஡ில் ஆழ்஥ன் ஋ப்தடி உ஡வுகிநது ஋ன்த஡ற்கு

வத஬ரிட்ஜ் ஋ழு஡ி஦ Art of Scientific investigation -ம் அ஡ிர்ஷ்டம்
஋஡ிர்தா஧ாது கிரடத்஡ சந்த்ப்தம் (Chence) ஋ன்தது தற்நி, மஜம்ஸ் ஆனன்
஋ழு஡ி஦ 'As a Man thinketh' ஋ன்ந புத்஡கமும் ஥ிகச் சிநந்஡ புத்஡கங்கள்
ஆகும்.

இந்஡ மூனக் கம௅வூனங்கல௃ம், இன்னும் ஋த்஡ரணம஦ா நூல்கல௃ம் ஋ன்னுள்

஢ிரநந்து, ஋ன் அனுத஬ உர஧க்கல்னில் உ஧ாய்ந்து, ஢ம் ஢ாட்டுக் கனாச்சா஧ம்,
சரித்஡ி஧ம் ஋ன்ந தின்ண஠ி஦ில் முரபத்து வ஬பி஬ந்஡ காய்கநிச் வசடிகமப,
த஫மு஡ிர் மசாரனகமப '஋ண்஠ங்கள்'.

தடிம௃ங்கள் அடிக்கடி தடிம௃ங்கள், சிந்஡ிம௃ங்கள். ஥ந்஡ி஧ம் ஋ன்தவ஡ல்னாம் ஢ம்

஥ணத்ர஡ ஢ம்தர஬ப்தது஡ான். ஢ம் ஥ணம் ஢ம்பும் மதாது அங்மக அசா஡஧஠ சக்஡ி
திநக்கிநது. அசா஡஧஠ சக்஡ி அங்கிம௅ந்து புநப்தடுகிநது.

஋ணது கட்டுர஧கபின் மு஡ல் ஧சிரக஦ாண இணி஦ ஋ண்஠ங்கரப,

கு஠ங்கபாக ஬ாழ்ந்து காட்டும் ஋ன் ஥ரண஬ிக்கு, ஋ன் புத்஡கம் வ஬பி஬ம௅ம்
இன்ம஢஧த்஡ில், மு஡னில் ஢ன்நி வசால்ன ம஬ண்டும். காரில் வசல்லும்
மதாவ஡ல்னாம் அது ஋ப்தடி ஋ன்று ஋ண்஠ அர஥ப்பு முரந தற்நிக் மகட்டு
஋ன்ரண ஥கி஫஬ித்துத் ஡ானும் த஦ன்வதற்ந ஋ன்஥கன் சித்஡ார்஡னுக்கும்,
஢டப்தண஬ற்ரந ஋ல்னாம் ஢ன்கு புரிந்து வகாண்டு ஈ஡ில் ஡ாமண ஈடுதட்டு,
஋ண்஠ அர஥ப்பு முரநப் தள்பி஦ில் மதசிப் தரிசுகள் வதற்ந ஥கன்
அமசாகனுக்கும், இர஡வ஦ல்னாம் அந்஡ ஬஦஡ில் புரிந்துவகாள்பத் ம஡ர஬ம஦
இல்னா஡ சிறு ஬஦து வதண் ஋ன் ஥கள் க஥னாவுு்கும் ஢ான் ஢ன்நி வசால்ன
ம஬ண்டும். அ஬ர்கல௃டன் வசன஬஫ித்஡ிம௅க்கக்கூடி஦ ம஢஧த்ர஡, அ஬ர்கல௃க்குப்
த஦ன் தட்டிம௅க்கக்கூடி஦ ம஢஧த்ர஡, ஢ான் சிந்஡ரண஦ிலும் ஋ழுது஬஡ிலும்
வசன஬ிட்மடன். அ஬ர்கள் காட்டி஦ வதாறுர஥க்கு ஋ன் அன்பு கனந்஡ ஢ன்நி.

"஬ாழ்ரக஦ின் மதம௅ண்ர஥ ஋து?" ஋ன்று அடிக்கடி ஢ான் சிந்஡ிப்ததுண்டு.

஬ாழ்க்ரகம஦ '஢ல்வனண்஠ம்' ஋ன்ந ஒம௅ வசாற்வநாடரில் அடங்கி ஬ிடு஬஡ாக
஢ான் ஋ண்ணுகிமநன்.

஋ம்.஋ஸ். உ஡஦ மூர்த்஡ி

(1972)
஬ிப஢கர்
ஆறுதா஡ி மதாஸ்ட்
஡஧ங்கம்தாடி ஡ாலுகா
஢ாரக ஥ா஬ட்டம்.
 எண்ணங்களே, வருக!

நாட்டு நடப்பை நான் அரசியலாக, சமுதாய வேர்ச்சியாகப் ைார்ப்ைதில்பல;

அபத மனித எண்ணங்கேின் கூட்டுச் சக்தியாகப் ைார்ப்ைதுண்டு. சமுதாயம்
என்ைது ைல மனிதர்கேின் கூட்டு எண்ணச்சக்தி, என்று நான் ளயாசிப்ைதுண்டு.
மனித எண்ணங்கபேப் ைற்றிய சிந்தபனதான் இந்தக் கட்டுபர. மனித
மனத்பதப் ைற்றி அறியும் ளநாக்கில் எழுந்தபவதான் இந்த எழுத்துக்கள்.
"சரியான எண்ணங்கபே வேர்த்து விட்டால், சரியானைடி சிந்திக்கத்
துவங்கிவிட்டால் வாழ்வு மகிழ்வுடன் அபமயும்; வவற்றியால் நிபறயும்.
சாதபனகோல் சிறக்கும்" என்ற வகாள்பகயில் ைிறந்ததுதான் இந்தக் கட்டுபரத்
வதாடர்.

இபத எழுதத் தூண்டுளகாலாயிருந்தபவ இரண்டு விஷயங்கள்.

ஒன்று எப்ைடி வாழ்வது, ைிரச்சபனகபே எப்ைடிச் சமாேிப்ைது, எப்ைடிச்

சரியான முடிவுகபே எடுப்ைது, சிந்திப்ைது என்ைன ளைான்ற அறிவவல்லாம்
ைள்ேிகேில் ளைாதிக்கப்ைடுவதில்பல. அவற்பறப் வைற்ளறார்களும் வசால்லிக்
வகாடுப்ைதில்பல. எல்ளலாரும் சிறிது சிறிதாக, அங்வகான்றும்,
இங்வகான்றுமாக, ளைாகப் ளைாகத் தாங்களே கஷ்டப்ைட்டு உலகம் என்ற
ைள்ேியில் கற்றுக்வகாண்டு வாழ்க்பகயில் முன்ளனறுகிறார்கள். ஆனால் இது
வாழ்க்பகக்கு மிகமிகத் ளதபவயான அறிவு.

இரண்டாவது: இன்று 1972. நாட்படச் சுற்றி ஓர் அவல மனநிபல

சூழ்ந்திருப்ைபதக் காண்கிளறன். இருள் ைரவுவபதப் ளைால, மக்கள் மனதில்
எண்ண ளமகங்கள் மூடியிருப்ைபத உணர்கிளறன்.

விபேவாசி உயர்வு, மக்கள் வதாபகப் வைருக்கம், ளவபலயில்லாத்

திண்டாட்டம், உணவுத் தட்டுப்ைாடு என்று ைல ைிரச்சபனகள் நம்பம
ளமாதுகின்றன. வைாருள் சம்மந்தமான இவ்விஷயங்கள் வைரிய விஷயங்கேல்ல.
ஏவனனில் இபவ புறவிஷயங்கள். இவற்பறப் வைாருள் வேத்தினால்
மாற்றிவிடலாம்.

ஆனால், மக்கள் மனநிபலதான் கவபல உண்டாக்குகிறது. ஒரு ைக்கம்

லஞ்சம், ஊழல், அதிகாரம் என்று ளநர்பமயிலிருந்து நழுவிய மனநிபல,
மறுைக்கம் மனத்தில் நம்ைிக்பகயற்ற, பகவிடப்ைட்ட ளசாகம்; இவற்றிலிருந்து
தப்ைிக்க, மறக்க, மக்கள் சினிமா, நாடகம், கபல என்று ஈடுைடும் நிபல-
இபவ எல்லாம் அறிகுறிகள்; ளநாய் வகாண்ட மனத்தின் ைற அபடயாேங்கள்.
 இன்று எங்கு ைார்த்தாலும் ஒரு வநாந்தநிபல- அழத் தயாராயிருக்கும் ஒரு
ைக்குவம்- பகயாலாகாத்தனத்தின் எதிவராலிகபேக் ளகட்கிளறாம். மக்கள்
எங்ளகா ளநாக்குகிறார்கள்; யாபரளயா எதிர்ைார்க்கிறார்கள். அது மனிதனயல்ல -
இன்பறய தபலவபன அல்ல.

மனிதனின் ஆத்மா அழுகிறது.

'ஏன் இந்த நிபல? என்ன ளநர்ந்தது நம் சமுதாயத்திற்கு?' நம் இதயத்தில்

வைரியதாக - கவபலக் குறியாக - வேர்கின்றன.

ைாவம் வசய்துவிட்ட சமுதாயம் என்ளறா, கடவுோல் நிராகரிக்கப்ைட்ட மக்கள்

நாம் என்ளறா, தபலவர்கள் தவறிவிட்டார்கள் என்ளறா, உலகின் கபடசி நாள்
வந்துவிட்டது என்ளறா நம்ைினால், நம் ைிரச்சபனகள் முடிந்து விடும். ஆனால்
அது ஒரு சமாதானமாக அபமயுளம தவிர, எதிர்காலத்திற்கு - வாழ்க்பகக்கு
வழி காட்டாது.

நம் நாடு எத்தபனளயா ைஞ்சங்கபேக் கண்டிருக்கிறது. நம் முன்ளனார்

எத்தபனளயா வறுபமயில் வாழ்ந்திருக்கிறார்கள். ைாரதி வறுபமயில்
வாழ்ந்தார், ைபகவனின் ைார்பவயில் ைாண்டிச்ளசரியில் வசித்தார். எனினும்,
எத்தபனளயா வநருக்கடிகேிலும் ஒருமுபற கூட அவர் அழுது கவி
ைாடியதில்பல. அவர் கவிபதபயப் ைடிக்கும் ளைாது தறிப்ைது வரம்,
ீ வரம்,
ீ
வரம்.
ீ 'வயிற்றுக்குச் ளசாறுண்டு கண்டீர், இங்கு வாழும் மனிதருக்வகல்லாம்'
என்று ைாடுகிறாளர தவிர. 'வயிற்றுக்கு - நாபேச் ளசாற்றுக்குஎன்ன வசய்ளவன்'
என்று ைாடியதாகக் காளணாம்.

ைாரதிதாசபனப் ைடிக்கிளறன். அளத வரம்.

ீ 'வகாபல வாேிபன எடடா, அந்த
வகாடிளயார் வசயல் அறளவ' என்று ளைார் முழக்கமிடுகிறாளர தவிர, 'ஐயளகா!
என வசய்ளவன்! இப்ைடி ஒரு நிபல வந்தளத!' என்று புலம்ைவில்பல. சங்க
காலப் ைாட்டுக்கபேப் ைடிக்ைிளறன். 'விபனளய ஆடவர்க்கு உயிளர' என்கிறது
ைாடல். 'வதாழில், உபழப்பு - அதுதான் ஜீவன், உயிர்த்துடிப்பு, ஆத்ம ராகம்'
என்று கூறுகிறளத தவிர, 'அழுவளத ஆடவர்க்கு அழகு' என்று கூறவில்பல.

இத்தபகய ைரம்ைபர வகாண்ட நாம் ஏன் இன்று இப்ைடி ஆகிவிட்ளடாம்?

வறுபமபயக் கண்டு புலம்பும் நிபல, அதிகாரத்பதக் கண்டு அஞ்சும்
மளனாைாவம், 'நம்மால் முடியாது' என்ற ைிச்பசக்காரர்களுக்ளகற்ைடும் விரக்தி
நிபல. எண்ணவும் கூசுகிறது, இபத ஆத்ம வறுபம என்ைதா? ளநாய் ைிடித்த
மனம் என்ைதா? நம்ைிக்பகயற்ற கபடசி நிபல என்ைதா?
 மகத்தான ஞானிகளும், ளயாகிகளும் முனிபுங்கவர்களும், கபலஞர்களும்,
கவிஞர்களும் ைிறந்த நாடு இது. கரிகாலனும், ராஜராஜனும், ைாண்டியனும்,
வசங்குட்டுவனும் ளதாற்றுஙித்த ைரம்ைபர நாம். "நீளய அது, எனுற உைநிஷத
தத்துவம் கூறப்ைடாத அறிவுலக நூல் எதுவும் இல்பல" என்று
வசால்லுமேவுக்கு நமது தத்துவம் ளைாற்றப்ைடுகிறது. 'மனிதனின்
எண்ணங்களே, மனிதபன உருவாக்குகின்றன' என்ற புத்தரின் வாசகங்கள்
இன்று உலக வமாழிகோகிவிட்டன.

நாளமா அத்தபகய மகத்தான எண்ணங்கேின் வசாந்த வட்டுக்காரர்கள்.

ீ நாளமா
இன்று, அவல எண்ணங்கபே வட்டில்
ீ நிபறத்துவிட்டுக் கவபலப்ைடும் மனித
உயிர்கறாக மாறி வருகிளறாம். வறுபமபயச் வசயல் மூலம் - அதிக உற்ைத்தி
மூலம் ளைாக்கிவிடலாம்; உபழப்புதான் ளதபவ. எல்ளலாரது திறபனயும்
ையன்ைடுத்துவதன் மூலம் ளவபலத் தட்டுப்ைாட்படப் ளைாக்கிவிடலாம்;
கற்ைபனதான் ளதபவ. லஞ்ச ஊழல்கபே ளநர்பமயான மளனாைாவத்தின்
மூலம் மாற்றிவிடலாம்; நல்வலண்ணமும் உறுதியும்தான் ளதபவ!

எண்ணங்கள் விபதகள், வசயல்கள் எண்ணங்கேின் கனிகள். ஆகளவ நாம்

ையன்தரும் சிந்தபனகபே ளமற்வகாள்வதன் மூலம் நம் சூழ்நிபலபய
மாற்றிவிட முடியும்.

எண்ணம்தான் எல்லாவற்றிற்கும் ஆணிளவர். எண்ணம் வலிபம மிக்கது.

எண்ணம் மகத்தான சக்தி வகாண்டது; மகத்தான சாதபனகபேப் புரிய வல்லது.

ரால்ப் வால்ளடா டிபரன் என்ற தத்துவஞானி கூறினார்: "எண்ணங்கபே

உள்ளே விடுங்கள். முடியும் என்ற எண்ணங்கபறத் திரும்ைத் திரும்ை
எண்ணுவதன் மூலம் மனதில் நம்ைிக்பகப் ைிறக்கிறது. நமது நம்ைிக்பகபயத்
திரும்ைத் திரும்ை சிந்திக்கும் ளைாது, அது வசயலாகப் ைரிணமிக்கிறது. திரும்ைத்
திரும்ைச் வசய்யும் ஒரு வசயல் ைழக்கமாகிறது. ைல ைழக்கங்கபே ஒரு மனிதன்
(Character) குணநலன்கோகின்றன."

எண்ணம் - நம்ைிக்பக - வசயல் - ைழக்கம் - மனித குணநலன். எண்ணம்

நம்புக்பகயாய், நம்ைிக்பக வசயலாய், வசயல் ைழக்கமாய், ைழக்கம்
குணநலனாய் மாறுகிறது.

முடியும் என்ற எண்ணம் வகாண்ட மனிதன் நாேபடவில் சாதபனகள்

நிபறந்த வைரும் மனிதனாய் மலர்கின்றான். சாதபனகள் புரியும் மனித
சமுதாயம் சரித்திரத்தின் வைாற்காலமாய் மலர்கிறது. எல்லாம் எண்ணங்கேின்
சக்தி.
 எண்ணம் ஒரு விதை

எண்ணங்களே செயல்கோகப் பரிணமிக்கின்றன. ஒரு விஷயத்தைப் பற்றி

ைினமும் ளயாெித்துக்சகாண்டிருநளைாமானால், நாம் அந்ை எண்ணத்துடன் பழகத்
துவங்கிவிடுளவாம். நாேதடவில் அந்ை எண்ணத்ைில் நியாயம்
இருப்பைாகப்படும். 'ஏன் செயுயக்கூடாது? என்ன ைவறு' என்ற எண்ணம் ளவர்
விடும்.

நல்ல எண்ணமும் அப்படித்ைான்; சகட்ட எண்ணங்களும் அப்படித்ைான்.

எண்ணம் ஒரு ைீப்சபாறிளபால. ஒரு ைீப்சபாறி விழுந்ைதும் முைலில் கனிகிறது;
பின் புதககிறது; பின் 'ஓளகா' என எரிகிறது. எண்ணமும் அப்படித்ைான்.

'ைிருடினால் என்ன?' என்று எண்ணத் துவங்கும் ஒரு மனம் நாேதடவில்

ைிருடுவைற்கான காரணங்கதேச் சொல்லி ெமாைானப்படுத்துகிறது. பின் எப்படித்
ைிருடுவது என்று மனிைன் ைிட்டமிடுகிறான். பின் எங்ளக ைிருடுவது என்று
ைீர்மானிக்கிறான். நாேதடவில், ைிருட்டு எண்ணம் செயதலத் தூண்டுகிறது.
மனிைன் ைிருடனாகிறான். அவன் ைிருடனான காரணம் புறச் சூழ்நிதலகள்
அல்ல. அவன் மனம் - மனைில் பிறந்ை ஓர் எண்ணம். ஒருமுதற ைிருடியவன்,
ெிதறயிலிருந்து சவறிளய வந்ைதும், எண்ணப் பழக்கம் மீ ண்டும் அவதனக்
குற்றம் செய்யத் தூண்டுகிறது. எண்ணங்கள் வலிதம மிக்கதவ. இளை
ளபாலத்ைான் சபாறாதமயும், பிறர் மதனநயக்கும் ளபதையர் உள்ேமும்,
மதுவின் ளபாதையும், எல்லாம் எண்ணம். எண்ணப் பழக்கம். எண்ணம் ளலொக
மனைில் ஊன்றி, பழக்கத்ைினால் வலிதம சபற்று, பின் விசுவரூபசமடுக்கிறது.

"ைிருடன் மகன் ைிருட முயலும்ளபாது அவன் என்ன நிதனப்பான் என்பதை

எண்ணிப்பாருங்கள்" என்றார் ஒருமுதற டாக்டர் மு.வ. ைிருடுவது நியாயம்
என்றுைான் எண்ணுவான்.

எண்ணத் ளைாட்டங்கள் - அங்கிருந்துைான் எருக்கும் கிேம்புகிறது.

மல்லிதகயும் மலர்கிறது.

பண்படுத்ைப் படாை ளைாட்டத்ைில் கரம்பும் கோனும், எர்க்கும்

முதேக்கின்றன. பண்படுத்ைி ெரியான விதையிட்ட - செடி நட்ட -
ளைாட்டத்ைிலிருந்து மல்லிதகயும் முல்தலயும் ளராஜாவும் மலர்கின்றன.
எண்ணங்கள் விதைகள்; அதவ காற்றில் மிைக்கின்றன. மனம் ஒரு ளைாட்டம்.
நாம்ைான் ளைாட்டக்காரன். என்ன விதைதயத் ளைர்ந்சைடுக்கிளறாம் என்பது,
என்ன விைமான ளைாட்டத்தை நாம் விரும்புகிளறாம் என்பதைப் சபாறுத்ைது.
 பலர் இனிய மலர்ந்ை ளைாட்டத்தை விரும்புவார்கள்; அைன் மணளம ைனி.
பலர் சுதவ நிதறந்ை பழத்ளைாட்டத்தை விரும்புவார்கள்.அைன் ருெிளய ைனி.
பலர் ெவுக்கு மரம் பயிரிடுவார்கள் - விறகுக்கு. பலர் ளைக்கும், ளைவைாரும்
பயிரிடுவார்கள். அதவ நாண்ட நாள் வாழும், சநடிந்துயர்ந்து நிற்கும் காட்ெி
சநஞ்தெ நிதறக்கும்.

நான் பல ளைக்கு, ளைவைாரு மரங்கேில் சுதவ மிகுந்ை கனிகதேயும், மணம்

நிதறந்ை மலர்கதேயும் வாெம் மிகுந்ை ெந்ைனத்தையும் கண்டிருக்கிளறன்.
அத்ைதகய அொைாரண அற்புைங்கதே காந்ைியாகவும், ளநருவாகவும்,
பாரைியாகவும், அண்ணாவாகவும் கண்டு அைிெயித்ைதுண்டு. நம்மிதடளய இன்று
வாழும் பல ைதலவர்கள் என்தன அைிெயத்ைில் ஆழ்த்ைி இருக்கிறார்கள்.
ைிருமைி இந்ைிரா காந்ைியின் துணிச்ெல், காமராஜரின் நாணயம், சைாழில்
ளமதை ெிைம்பரத்ைின் ைிறதம, நாமகிரிப்ளபட்தட கிருஷ்ணன் காட்டும் நாை
உலகம், ெிந்தையில் பைியுமுன் கமலா செதுக்கும் ெிற்ப நாட்டியம், எம்.எஸ்.
இதெக்கும் சைய்விகம் - என் எண்ணங்கள் உணர்ச்ெிவெப்படுகின்றன.

இவர்கதேப் பார்க்கும்ளபாது என் உள்ேத்ைில் வியப்பும், மதலப்பும்,

பிரமிப்பும் ஏற்படும். அது கதலந்ைதும் நான் பூமிக்கு வருளவன். இத்ைதகய
மகத்ைான ொைதன புரியும் ைிறதமகதே இவர்கள் எங்ளக சபற்றார்கள், எங்ளக
கற்றுக்சகாண்டார்கள் என்று நாளன ளகட்டுக்சகாள்ளவன். ெிலெமயம் காந்ைியின்
சுயெரிதை ளபசும்; ளநருவின் வரலாறு கதை சொல்லும். ெில ெமயம்
என்னுதடய சொந்ை கற்பதன என்னுடன் ளபசும்.

ளபாயும் ளபாயும் ஒரு குக்கிராமத்ைில் பிறந்ை இவர், பள்ேில் ளைற

முடியாமல் ைிண்டாடிய இவர், இக்கட்டான ெம்பவங்கதேச் ெமாேிக்க
முடியாமல் ைிணறிய இவர், இன்று இத்ைதன சபரிய ைதலவராய் -
ளமதையாய் எப்படி ஆனார்? என்று உள்ேம் துழாவும்.

ளபச்சு ளமதடயிலிருந்ளைா, கச்ளெரியிலிருந்ளைா ெில ெமயம் நிதனவுகதே

வட்டுக்கு
ீ எடுத்துச் செல்ளவன். ெில ெமயம் கல்லூரிக்குச் சென்று
'தமக்ராஸ்ளகாப்' பின் அடியில் தவத்துப் பார்ப்பதுண்டு. ெில ெமயம் எனது
ரொயன ளொைதனக்கூடத்ைிற்கு எடுத்துச் சென்று, அவற்தறச் ளொைதனக்
குழாயிலிட்டுக் கலக்கிக் குலுக்கி, சூடுபடுத்ைி வடிக்க முயல்வதுண்டு.

எல்லாவற்றிலும் - எல்லா ளமதைகேிடமும் ைதலவர்கேிடமும் நான் கண்ட

அணுத்துகள் - அடிப்பதடத்துகள், எண்ணங்கள், எண்ணங்கே - ஆதெகள்,
ஆதெகள் - ஒரு துடிப்பு, ஓர் ஆர்வம், சவறி, உதழப்பு. அடிப்பதடத்துகள்கள்
பல நிதலயில் ளெர்ந்து பல சபாருள்கோக இப்பிரபஞ்ெத்தை
உண்டாக்கியிருப்பது ளபால, இவர்கேது எண்ணங்கள் பல கூட்டுத்சைாகுப்பாக
மலர்ந்து பரிணமிப்பதைக் கண்ளடன்.

எண்ணஙுகேின் கூட்டுத்சைாகுப்பு ஆதெயாகவும் நம்பிக்தகயாகவும்,

உதழப்பாகவும் மாறி 'ளமதை - ைதலவன்' என்று ஒேிடுவதை உலகில்
காண்கிளறாம். அத்ைதகளயாரால் உலக ெரித்ைிரளம மாற்றி எழுைப்படுகிறது.
ஆம்! எண்ணங்கள் உலதக ஆள்கின்றன.

கனிதயப் பார்க்கும் ஒருவன், அைன் ருெிதய சுதவக்கிறாளன ைவிர,

விதைதயப் பற்றி எண்ணுவைில்தல.மலதர நுகரும் ஒருவன், அது வேர்ந்ை
விைத்தைப்பற்றி அக்கதறப்படுவைில்தல. அப்படித்ைான் ளமதைகேிடம்
எண்ணங்கேின் முடிவு நிதல கண்டு நாம் மனதைப் பறிசகாடுக்கிளறாம். பல
ெமயம் 'அைிர்ஷ்டக்காரன்' என்று நமது சபாறாதமதயத் சைரிவித்துக்
சகாள்கிளறாம். 'எல்லாம் அப்படி அதமந்ைது அவனுக்கு' என்று பூறி நமது
இயலாதமதயச் ெமாைானம் செய்துசகாள்கிளறாம்.

உண்தம இதுவல்ல.

அவன் நல்ல - ெரியான எண்ணங்கதே விதைத்ைான், வேர்த்ைான்,

அறுவதட செய்கிறான். விஷயம் சைரியாைவர்கள் மனம் என்ற ளைாட்டத்தைப்
பற்றிளயா, நல்ல ஙிதைகேின் வலிதமப் பற்றிளயா, மனதைப் பண்படுத்தும்
முதறகதேப் பற்றிளயா சைரிந்து சகாண்டைில்தல; ளகள்விப்பட்டைில்தல;
ெிந்ைித்ைைில்தல.
 எண்ணங்களின் வலிமை

எண்ணங்களின் சக்தி அனுபவபூர்வைாகவும், விஞ்ஞானச் சசாதமனகள்

மூலைாகவும் நிருபிக்கப் பட்டிருக்கிறது. சில ஆண்டுகளுக்குமுன் ஓர்
ஆஸ்திசேலிய விஞ்ஞானி ஆகாயத்திலிருந்த கருசைகக் கூட்டங்கமள சநாக்கி
எண்ணங்கமளச் சசலுத்தினார். தன் சசாதமனச்சாமலயிலிருந்தவண்ணம் அந்த
சைகக் கூட்டம் கமலயசவண்டும் என்று எண்ணினார், சதாடர்நது -
உணர்ச்சிவசப்பட்டு ஐந்து நிைிடங்களுக்சகல்லாம் சைகம் கமலந்தது. இமத
ைீ ண்டும் ைீ ண்டும் சசய்துகாட்டினார் அவர்.

அசத சபால ஒரு விஞ்ஞானி இேண்டு 'மைக்ோஸ்சகாப்' பின் அடியில் இரு

பாக்டீரியாக்கமள மவத்துத் தினமும் ஒன்றின்முன் 'வளே சவண்டும்', 'வாழ
சவண்டும் ' என்றும், ைற்சறான்றின் முன், 'அழிய சவண்டும், ஒழிய
சவண்டும்' என்றும் எண்ணி, திரும்பத் திரும்பக் கூறினார். சில நாளில் வளேச்
சசான்னது வாழ்ந்தது; இறக்கச் சசான்னது சசத்தது.

இவ்வுலகில், காேண காரியங்களின் சதாடர்மப நாம் அறிசவாம். ஒவ்சவாரு

காரியத்திற்கும் ஒரு காேணம் இருக்கிறது. ஒரு காேணம் ஒரு காரியத்தில்
முடிகிறது. இது உலக நியதி. அமத ஆங்கிலத்தில் cause and effect என்று
கூறுவார்கள். அந்த அளவில் எண்ணம் ஒரு காேணம்; பலன் ஒரு காரியம்.

ைனத்தில் சகாப எண்ணங்கமளக் சகாள்ளுங்கள். சகாப உணர்ச்சி

கிளம்புகிறது. சற்று சநேத்தில் அடங்கும் சபாது நைக்கு நேம்புத் தளர்ச்சி
ஏற்படுகிறது. சகாப எண்ணங்கள் நம் உடல் நிமலமய ைாற்றி சக்திமய
வடித்துவிடுகின்றன. சகாபைாயிருக்கும் சபாது நைக்புப் பசிசயடுப்பதில்மல.
காேணம் சகாப எண்ணங்கள் - உடலில் ேசாயன ைாறுதல்கமள
ஏற்படுத்துகின்றன.

அசதசபால் ைனதில் தவிப்மபயும் பயத்மதயும் சகாண்ட எண்ணங்கமற

உலவவிடுங்கள். ைனிதன் படபடப்பமடகிறான். சநருக்கடியான நிமலயில்
இருப்பமத உணர்கிறான். சநருக்கடிநிமல உடலில் ைாறுதமல உண்டு
பண்ணுகிறது. முறுக்சகறிய நேம்புகள் வயிற்றில் புண்கமள (Ulcer)
ஏறபடுத்துகின்றன. ைருத்துவர்கமளக் சகளுங்கள், ைன சநருக்கடிதான்
வயிற்றுப் புண்ணுக்கு முக்கிய காேணம் என்பார்கள்.

சநருக்கடி ஒரு ைனநிமல. தவிப்பு, பயம் சபான்ற எண்ணங்கள்

உண்டாக்கிவிடும் ஒரு நிமல அது. எண்ணங்கமள ைாற்றுங்கள், உடல்
முறுக்குத் தளர்கிறது. இயல்பான நிம்ைதியில் உடல் திமளக்கிறது.
 இேவு சவமளயில் நைது அமறயில் திடீசேன ஒரு புலி பாய்கிறது என்று
மைத்துக்சகாள்ளுங்கள். குமல நடுங்குகிறது.ஆடுகிசறாம்; புலி நம்மை ஒன்றும்
சசய்யவில்மல. எனினும் நம் பயம் நம்மை மூர்ச்மசயமடயச் சசய்கிறது. சற்று
சநேம் கழித்துப் புலி சவஷம் சபாட்டுக்சகாண்டவன் தன் புலிச்சட்மடமயக்
கழற்றுகிறான் என்று மவத்துக் சகாள்ளுங்கள். நடுங்கிக் சகாண்சட
சிரிப்சபாைா? பயந்து சகாண்சட திட்டுசவாைா?

புலி நிஜைா, சபாய்யா என்பதல்ல நைது உடல் நடுக்கத்திற்குக் காேணம்.

புலிமயப் பற்றிய எண்ணம் - நம் ைனத்தில் சதான்றிய எண்ணங்கள்தான்
நம்மை அலற மவக்கின்றன. உண்மையாக இருந்தாலும். சபாய்யாக
இருந்தாலும், எந்த எண்ணம் ஏற்படுகிறசதா அதற்சகற்ப நம் உடல் நிமல
இயக்கம் ைாறுபடுகிறது. எண்ணங்களின் உண்மை - சபாய்மயப்பற்றி, நம்
உடலுக்கு அக்கமறசய இல்மல. எதுவாக இருந்தாலும் அந்த எண்ணத்திற்சகற்ப
நாம் அமசகிசறாம். நடக்கிசறாம். நம் வாழ்க்மக நம் நைபிக்மகக்சகற்ப
அமைகிறது.

எண்ணங்கள்தான், உணர்ச்சியாக சக்தியாக உடலில், ைாறுகின்றன.

எண்ணங்கள் நம் உடலின் ேசாயன அமைப்மபசய ைாற்றும் வல்லமை
பமடத்தமவ.

இல்லற சுகத்தில் - ஆண் சபண் உறவில் - எண்ணங்கமள ைாற்றி

அமைப்பதன் மூலம், உணர்மவ, இன்பத்மத நீடிக்கலாம் என்று உளநூலார்
கூறுகின்றனர்; அனுபவம் கூறுகிறது.

சில ஆண்டுகளுக்கு முன் புற்றசநாய் குணைான ஒரு பன்னிேண்டு சபமேப்

பற்றிய தகவமலப் புத்தகைாக சவளியிட்டிருந்தார்கள். அமவ அமனத்தும் நைது
சபாது அறிவுக்கும் ைருத்துவர்களின் அனுபவ அறிவிற்கும் அப்பாற்பட்டமவ.
அவற்றில் அசநகைாக எல்லாவற்றிலும், சநாயாளியின் ைனநிமலசய -
நைபிக்மகசய - ஓய் குணைாகக் காேணைாயிருந்திருக்கிறது. ைனிதனின்
எண்ணம், நம்பிக்மகயாக சவர்விடும் சபாது அசாதாேண சக்தி சபறுகிறது.
அச்சக்கதி எமதச் சாதிக்க அமதச் சாதிக்கிறது.

நைது ஊர் தீைிதிமய எடுத்துக்சகாள்ளுங்கள். எத்தமனசயா விஞ்ஞானிகள்,

சைனாட்டார், ஆச்சரியத்துடனும் அதிசயத்துடன் நம் தீைிதிமயப் பற்றித்
சதரிந்துசகாள்ள முயன்றிருக்கின்றனர். பல கட்டுமேகள் அது பற்றி
ஆங்கிலத்தில் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன. ைாரியம்ைன் சகாயில் தீைிதியில் என்ன
சநருகிறது? "ைகைாயி! நீ காப்பாற்று!" என்று கூறிவிட்டு இறங்குகிறார்,
சவண்டுதமல நிமறசவற்றுபவர். எண்ணம்தான் நம்பிக்மகயாய், சக்தியாய்,
அவர் உடலில் ைாறுதமலத் சதாற்றுவிக்கிறது. எண்ணங்கள் வலிமை
சகாண்டமவ.

எண்ணங்கமள நாம் உபசயாகிக்க முடியுைா?

'முடியும்' என்கிறார்கள் ைசனாதத்துவ நிபுணர்கள் - உளசிகிச்மச

ைருத்துவர்கள். பல ைருத்துவைமனகளில் சநாய்கள் உளசிகிச்மச மூலம்
குணப்படுத்தப்படுகின்றன. அசைரிக்கத் துமண ஜனாதிபதியாயிருந்த சஜர்ரி
சபார்டு பலமுமற ைன ைருத்துவர்களிடம் சசன்று சிந்தமனகமறச் சீர்படுத்திக்
சகாண்டு வந்திருக்கிறார்; 'எண்ணங்கமள ைாற்றுவதன் மூலம், ஆோய்வதன்
மூலம், சநருக்கடி குமறகிறது' என்கிறார் அவர்.

எைிலி கூ என்சறாரு பிேஞ்சு ைனசநாய் நிபுணர் இருந்தார். "நீ

நன்றாயிருக்கிறாய். உன் உடல் குணைமடகிறது. உன் உடலில் அபிவிருத்தி
சதான்றுகிறது. முன்மனப்சபால் ஓடுகிறாய் - விமளயாடுகிறாய்" என்று
சசால்வதன் மூலம் பல சநாய்கமள அவர் குணப்படுத்தினார். நைக்கு நாசை
எண்ணங்கமளச் சசால்லிக்சகாள்வதன் மூலம் (Auto suggesation) நாம் வளே
முடியும், முன்சனற முடியும் என்று காட்டியிருக்கிறார் அவர். அவேது
திட்டப்படி 'நான் - ஓவ்சவாரு நாளும் எல்லா வமகயிலும் முன்மனவிடச்
சிறந்து வருவமத உணர்கிசறன்' என்று தினமும் படுக்கப்சபாகுமுன் நம்
ைனதிற்குள் சசால்லிக்சகாள்வதாகும்.இந்த எண்ணங்கள் பயனளித்திருக்கின்றன!
இந்த வார்த்மதகமள உண்மையிசலசய உணர்ந்து, நம்பி அனுபைித்துச்
சசால்லும் சபாதுதான் பலன் ஏற்படுகிறது. சவறும் எந்திேம் சபால் ஒப்புவிப்பது
ஒரு பலமனயும் தருவதில்மல.

இமதசயல்லாம் பார்க்கும்சபாது, நைது பிோர்த்தமனகள், சவண்டுசகாள்கள்

எப்படிப் பலன் தருகின்றன என்பது விளங்குகிறதல்லவா? எல்லாம்
எண்ணங்கள்தான்! எண்ணங்கள் ைகத்தான சக்தி சகாண்டமவ, நிமனத்தமத
முடிப்பமவ!
 ஞானிகளின் எண்ண நிலை

சிை மேலைகளும் ைலைவர்களும் என்லன அைிசயத்ைில் ஆழ்த்ைியது

உண்லே. ஆனால், பை சேயம் சிை சாைாரண ேக்கள் என்லன வியக்க
லவத்ைிருக்கிறார்கள். ேனிை வளர்ச்சி, உயர் பைவியிைிருந்து
எலைமபாைப்படுவைல்ை.

எத்ைலன முலற நேது கிராேத்துப் பபரியவர்கள்நம்லேச் சிந்ைிக்க

லவக்கிறார்கள். நவரசம் இருபைாம் நூற்றாண்டு நாகரிகம் என்று ஏதும் பரவாை
கிராேத்ைில், சைலவச் சட்லைக்கும் பேருமகறிய பூட்சுக்கும் ேைிப்பில்ைாை
ஊரின் பபரியவர், ைேது சாந்ைத்ைினால், கனிவினால், இனிலேயினால்,
அனுபவத்ைினால், ைேது உறுைியினால், எத்ைலன முலற நம்லே வியக்கச்
பசய்ைிருக்கிறார். நாணயம் என்பது ஒரு ேனிைலரத் ைட்டிப்பார்த்து
உணர்வைல்ை. 'இத்ைலன நாள் எப்படி வாழ்ந்து வந்ைிருக்கிறார்' என்ற
வாழ்க்லகப் மபமரட்டின் பைாகுைிலயத்ைான் நாணயம் என்கிமறாம்.
'ைிருைக்கூைாது, பபாய் பசால்ைக்கூைாது, ஏோற்றக்கூைாது, பசான்ன
வார்த்லைலயக் காப்பாற்ற மவண்டும்' என்ற எண்ணங்கமள வாழ்க்லகப்
மபமரைாக ேைர்கின்றன. அவர்கள் பணம், புகழ், அைிகாரம் என்று எலையும் ,
நாைாேல், ஒரு நிலறந்ை வாழ்க்லகலய வாழ்ந்ை வருபவர்கள். அவர்கள்
ைங்களது குணநைன்களில் நேது ைலைவர்களுக்கும் மேலைகளுக்கும் எந்ை
விைத்ைிலும் குலறந்ைவர்களல்ைர். எண்ணங்களுக்மபற்ப வாழ்க்லக ேைர்கிறது;
அவ்வளவுைான்.

சிை பபரியவர்கள் வரும்மபாது அவர்களுைன் ஒரு பபருந்ைன்லே வருவலைக்

கண்டிருக்கிறீர்களா? சிை நண்பர்கள் வரும்மபாது ஒரு கைகைப்பும் சிரிப்பும்
அவர்களுைன் பைாைர்ந்து வருவலைப் பார்த்ைிருக்கிறீர்களா? ஆனால் ேற்றுஞ்
சிைர் கடுகடுப்லபயும், பவறுப்லபயும் பகாண்டு வருகிறார்கள். சிைர்
மசாகத்லையும், சிைர் நேது உற்சாகத்லை அடிமயாடு மபாக்கிவிடும் ஓர்
இருலளயும் சுேந்து வருகிறார்கள்.

இது எப்படி மநருகிறது? சிைர் ேகிழ்ச்சி கைிர்கலளயும், சிைர் பவறுப்புக்

கைிர்கலளயும், அவர்களறியாேல் பரவவிடுகிறார்களா? ஆம் - அதுைான்
உண்லே. நம் எண்ணங்கள் எப்படிமயா அப்படித்ைான் நாம் ஆகிமறாம். நாம்
எப்படி ஆகிமறாமோ அப்படிப் பட்ை எண்ண அலைகள்ைாம் நம்ேிைேிருந்து
உற்பத்ைியாகின்றன. பரவுகின்றன. எந்ை விஞ்ஞானிகளும் இதுவலர
இக்கைிர்கலள நிர்ணயிக்கவில்லை. நேது மூலளலய ஊடுருவம் கைிர்கள்
நியுட்ரிமனா என்பலவ. அலவ ஒருமவலள எண்ணச் சக்ைிலயச் சுேக்கும்
கருவியாக ஒளியாக இருக்கைாம் என்று அபிப்பிராயப்படுகிறார்கள்
விஞ்ஞானிகள். ேனிைலனச் சுற்றி ஒருவலக ஒளி இருக்கிறது என்றும், அந்ை
ஒளிக்கு நீைம், ேஞ்சள், சிவப்பு, ஊைா, கறுப்பு என்று நிறேிருப்பைாகவும்,
அந்ை நிறங்கள் நேது உணர்ச்சிக்கு ஏற்ப ோறுபடுவைாயும் சிை மசாைலனகள்
மூைம் ேமனாைத்துவ நிபுணர்கள் கண்டுப்பிடித்ைிருக்கிறார்கள்.

விஞ்ஞானிகள் கண்டு பிடிக்கட்டும்; பிடிக்காேல் மபாகட்டும். ேனிைன் ைன்

ேனநிலைலய, எண்ணங்களின் சக்ைிலயப் பரவவிடுகிறார் என்பதும், சிைர்
ேகிழ்ச்சிலயயும் சிைர் துக்கத்லையும் மசாகத்லையும் பரவ விடுகிறார்கள்
என்பதும் நாம் அனுபவத்ைில் காணும் உண்லே.

சிை மயாகிகள் முன், ஞானிகள் முபன நின்றிருக்கிறீர்களா? அது ஓர்

அனுபவம். துரைிர்ஷ்ைவசோக நேது நாட்டில் அவலை நிலனத்து, உரலை
இடித்ை கலையாக, மூைநம்பிக்லககலள ஒழிக்கப்மபாய் நேது ஞானிகலளயும்,
மயாகிகலளயும், ைவமுனிவர்கலளயும் புரிந்துபகாள்ள முடியாை ைலையாகப்
பகுத்ைறிவு ைிலரயிட்டு நற்கிறது. ஒரு சேயம் அறிஞர் அண்ணாதுலரயுைன்
அதுபற்றிப் மபசிமனன். அவர் நேது ஞானிகலளப் பற்றிப் மபசியது என்
உள்ளத்லைத் பைாட்ைது. அண்ணாவின் ஆசி மவண்டும் நேது ஞானிகளுக்கு
என்பைில்லை, அலை எழுதுவைின் மநாக்கம். எத்ைலன பபரிய அறிவுக்
கைைாகவும் அமை சேயத்ைில் அைக்கத்ைின் வடிவோகவும் அவர்
இருந்ைாபரன்பலை அறிந்து வியந்மைன்! பகுத்ைறிவு காரண காரியம் காட்டும் -
அறிவு. காரண காரியத்ைிற்கு அப்பால் - நம் புைனுக்கப்பால் இருக்கும் அறிலவ
எல்ைாம் பற்றி இன்று நிலறய ஆராச்சிகள் நைத்ைப்படுகின்றன. இன்லறய
பபௌைிக விஞ்ஞானிகளின் விஞ்ஞான ஆராய்ச்சி நம்லே மவறு உைகத்ைிற்மக
அலழத்துச் பசல்கிறது. அவற்லறப் படிக்கும் மபாது ேனிை ேனம் கற்பலன
பசய்ைிராை புைிய முைிய லவரச் சுரங்கங்களுக்குள் இறங்குவது மபாைவும்,
நேக்கு பிரபஞ்சபவளியில் பறப்பது மபாைவுே, நேக்கு உணர்ச்சிகள் -
அனுபவங்கள் ஏற்படுகின்றன. (Arthur Koesler) எழுைிய Roots of coincidence
என்னும் புத்ைகத்லைப் பணித்துப் பாருங்கள்.

அபேரிக்கீ வின் ஜீவன், இது 'ஒரு நலைமுலற உைலக உணர்ந்ை நாடு

என்பைாகும்; பசயல் முலறயின் பைன் அளிக்கும் சிந்ைலன ேிகுந்மைார் நாடு
என்பைாகும்; காரண காரியங்களுக்கு முக்கியத்துவம் பகாடுத்து
பிரச்சலனகளுக்கு முடிவு காணும் நாடு இது.

ஆனால் இப்மபாது, ேனிை ேனத்ைில் ஒரு பகுைிைான் நிலனவு அறிவு என்றும்

அந்ைப் பகுைியில் இயங்குவதுைான் காரண காரிய ைர்க்கவாைம், பகுத்ைறிவு
என்றும், விஞ்ஞானிகளும் ேன நூைாரும் கண்டு பிடித்ைிருக்கின்றனர்.
இைற்கப்பால் நிலனவுக்கு அப்பாற்பட்ை ேனம். பிரபஞ்சத்துைன் இலணந்துள்ள
ேனம் இருக்கிறது என்று கூறுகிறார்கள். அபைல்ைாம் எவ்வளவு உண்லே
அலைபயல்ைாம் எப்படி நேது அனுபவத்ைின் மூைம் நாம் அறிய முடியும்
என்பலை எல்ைாம் பின்னால் ைனிமய கவனிப்மபாம்.

மயாகிகளும், ஞானிகளும் இப்பிரபஞ்ச அறிவுைன் இப்பிரபஞ்ச சக்ைியுைன்

பைாைர்பு பகாண்ைவர்கள்; பைாைர்புபகாள்ளும் அறிலவ அறிந்ைவர்கள்.

ரேண ேகரிஷி முன் நின்ற இங்கிைாந்து பத்ைிரிக்லக நிருபர் பால் பிரண்ைன்

கூறுகிறார்: "என் ேனைில் ஓர் அலேைி பிறந்ைது. ஒரு நிலறவு ஏற்பட்ைது. ஒரு
ேகிழ்வு பபாங்கி வழிந்ைது. நாங்கள் மபசிக்பகாள்ளவில்லை. எல்ைாவற்லறயும்
உணர்ந்ைவர் முன்னிலையில் நிற்கிமறாம் என்பலை என்னால் உணரமுடிந்ைது."

ஒரு நம்பிக்லக, அலேைி, ேகிழ்வு, நிலறவு பரவுகிறது ஞானிகள்

முன்னிலையில். எங்கிருந்து வருகிறது இது? ஞானிகளின் அன்பும்,
கருலணயும்ைான் சக்ைி நிலையில் நம்லே ஊடுருவுகின்றன. ஞானிகள்
எண்ணங்களின் வடிவம், எண்ண சக்ைிகளின் உலறவிைம், எண்ண சக்ைிகளின்
கைிர்வச்சு...
ீ

ஏமைா பிராேணர்கள் ஆடும் நாைகம் என்றனர் என் பகுத்ைறிவுவாை நண்பர்கள்,

ரேணலரப் பற்றி. ஆகமவ நான், அவலரச் சந்மைகத்துைனும் இனிய
நலகப்புைனுமே மநாக்கி வந்மைன். அவர் இறந்து மபானதும் ஒரு சேயம்
கல்லூரி 'பிக்னிக்' கின் மபாது கல்லூரி பஸ்லை அங்மக நிறுத்ைினார்கள்.
ரேணர் அப்மபாது இல்லை. ஆனால் அவர் வாழ்ந்ை அலற இருந்ைது; ஆசிரேம்
இருந்ைது. அவர் அலறக்குள் நுலழந்ை மபாது பீல் பிரண்ைன் வருணித்ை அமை
உணர்ச்சிலய நானும் உணர்ந்மைன். மபசமுடியாை மபரின்பநிலை என்கிறார்கமள,
அைன் பபாருலள என்னால் உணரமுடிந்ைது. அவர் இறந்துவிட்ைைாக என்னால்
பகாள்ள முடியவில்லை. அவரது கனிவும் கருலணயும், அன்பும் அறிவும்
எண்ணங்களாக அங்மக ேிைப்பலை - நம்லே ஊடுருவலை - நான் உணர்ந்மைன்.

அடுத்து நேது ஞானிகள் - ைவமயாகிகள் அருட்பார்லவக்காக ஏங்கிய நாட்கள்

பை. எனது அபேரிக்க நண்பர்களுைன் இந்ைியா வந்ைமபாது, காஞ்சியில் பசன்று
காேமகாடி சங்கராச்சாரியார் சுவாேிகலள - பபரியவர்கலளப் பார்த்மைாம். என்
உணர்வுகலளச் பசால்லும் மபாது எனது அபேரிக்க நண்பர்களது பசயலை
விளக்குவமை மபாதுோனைாகும். என் உணர்வுக்கு நான் வருமுன், என்னுைன்
வந்ை சமகாைரி - கிறிஸ்துவ கன்னிோைாவும் ேற்லறய அபேரிக்க நண்பர்களும்
அவர் முன் - அந்ை ஞானப்பழத்ைின் முன் - கருலணயின் வடிவத்ைின் முன் -
கீ மழ விழுந்து நேஸ்கரித்துக் பகாண்டிருப்பலைக் கண்மைன். கனிவு எனும்
எண்ணச்சக்ைி எங்கலள ஊடுருவிக் பகாண்டிருந்ைது.
 எண்ணமும் இயங்கும் சக்தியும்

நமது தமிழ்ப் பாட்டு சசால்கிறது; 'நல்லார் ஒருவர் உளரேல் அவர்

சபாருட்டு எல்ரலாருக்கும் சபய்யும் மழை' என்று. நமது நாட்டு ரயாகிகளும்
ேமணர்களும், சங்கேர்களும், ஞானசம்பந்தர்களும் தங்களுக்காக
வாழ்ந்ததில்ழல. துயேத்துடன் வந்ரதார்க்கு ஆறுதழலயும் ரநாயுடன் துன்பப்
படுபவர்களுக்கு நிவர்த்திழயயும் சஞ்சலத்துடன் வருபவர்களுக்கு
நிம்மதிழயயும் வைங்கிக் சகாண்டிருந்தவர்கள அவர்கள்.

எண்ணங்களின் சக்தி நம்ழமச் சுற்றிப் பேவுகிறது. பிறரின் எண்ண சக்திக்குள்

நாம் வரும்ரபாது மாறுபாட்ழட உணர்கிரறாம். இந்தக் கருத்துகளுடன்,
பாைழடந்த வடுகழளப்பற்றி
ீ உலவும் பயங்கேக் கழதகழளயும்
விக்கிேமாதித்தனது சிம்மாசனம் புழதந்திருந்த ரமட்டின்மீ து அமர்ந்திருந்த
மாட்டுக்காேச் சிறுவன் எப்படித் தீர்க்கமாக நியாயம் வைங்கினான் என்ற
கழதழயயும் எண்ணிப் பாருங்கள்.

மனிதர்கள் சாகிறார்கள். ஆனால் எண்ணங்கள் சாவதில்ழல, அழவ காற்றில்

மிதக்கின்றன.

கடந்த பத்தாண்டுகளுக்கு முன் இப்படிப்பட்ட கருத்துகழள யாரேனும்

அசமரிக்காவில் சதரிவித்தால் அவழனப் ழபத்தியக்காேன் என்று எள்ளி
நழகயாடியிருப்பார்கள். ஏசனனில் ரமற்கத்திய நாட்டு விஞ்ஞானிகள் எதற்கும்,
"எங்ரக ஆதாேம்? எங்ரக ரசாதழன? என்ன முடிவு கண்டாய்?" என்று
ரகட்பார்கள். ஆனால் காலம் மாறி வருகிறது.

1920 வாக்கில், டியூக் பல்கழலக் கைகத்தில் ரே.பி.ழேன் என்ற மரனாதத்துவ

நிபுணர் மனித மனத்தின் அதீத சக்திகழளப் பற்றி முதன் முதலாகச்
ரசாதழனகள் சசய்யத் துவங்கினார். அவேது கருத்துகழள - முடிவுகழள
விஞ்ஞான உலகம் ஏற்றுக்சகாள்ளவில்ழல. பல ஆண்டுகள் - பல ரசாதழனகள்
என்று அவேது கண்டு பிடிப்புகளின் விழளவாக 1960 - லிருந்து பல்கழலக்
கைகங்கள் இன்று இத்துழறயில் ஆர்வம் காட்டி வருகின்றன.

அத்துடன் நமது நாட்டு ரயாகிகளும் இம்மாறுபாட்டுக்குக்

காேணமாயிருக்கிறார்கள். நமது நாட்டிலிருந்து பல ரயாகிகள் இங்கு வந்து
ஆசிேமங்கழள ஏற்படுத்தி, ரதடிவரும் சீடர்களுக்கு, நமது ரயாகம், தவம்,
தியானம் பற்றிய சசயல்முழறகழளப் ரபாதித்தார்கள். இந்த ஆர்வம்
விரவகானந்தர் இங்கு வந்ததிலிருந்து துவங்கியது என்று கூறரவண்டும். 1920
வாக்கில் வடநாட்டிலிருந்து பேமஹம்ச ரயாகானந்தர் என்சறாரு ரயாகி இங்கு
வந்து நமது ஆத்மீ க அறிழவப் பேப்பினார். பல ஆசிேமங்கழள ஏற்படுத்தினார்.

1968 ஆம் ஆண்டில் நம் நாட்டு மகரிஷி மரகஷ் ரயாகி இங்கு வந்தார். இவர்
விேயம் சசய்தரபாதுதான், அவர் கருத்துக்கள் ஒரு வடிவம் சபற்றதாக ஒரு
சமயம் அவர் கூறினார். இவருக்கு வாய்த்த சீடர்கள் புகழ் சபற்றவர்கள்,
பீட்டில்ஸ ஷர்லிரமக்ரலன், மியாபாரோ ரபான்ற புகழ் சபற்ற
இழசயாளர்களாலும், நடிழககளாலும், 'மரகஷ் ரயாகி யார்?' என்றும் அவேது
தியானத்தத்துவம் பற்றியும் முதன் முழறயாக மக்கள் சடலிவிஷன் மூலம்
அறிந்து சகாண்டார்கள். பின்னால் 'ஹரே கிருஷ்ணா ஹரேோம்' என்று
ழசதன்யரின் தத்துவம் கல்லூரிகழளயும் அசமரிக்க வாழ்ழவயும் சதாட்டது.
அடுத்து பதினாறு வயதான இந்தியத் துறவி பாலகுருவின் சதய்வகக்
ீ கைகத்தின்
மூலம் பல்லாயிேக் கணக்கான மக்கள் இந்தியாவின் மனத்தத்துவங்கழளப்
பற்றி அறிந்துசகாண்டார்கள்.

இத்தழன நாளும் நம் ரயாகிகழள மந்திேக்காேர்கள் என்றும், மாயாோல

வித்ழத சசய்பவர்கள் என்றும் கருதி வந்த ரமனாடுகள், இன்று மரனாதத்துவ
ஆோச்சி நூல்களில், நமது ரயாக முழறகழளக் 'கிைக்கிந்திய மனத்தத்துவம்'
என்று எழுதுகின்றனர்.

இந்த மகத்தான மாறுதலுக்குப் பல காேணங்கள் உண்டு. இத்தழன நாள் வழே

ரமனாட்டு விஞ்ஞானம் நமது உடல் இயக்கங்கழளப்பற்றி விவரிக்கும்ரபாது
தழசகழள இயங்கு தழச என்றும், இயக்கு தழச என்றும் இரு பிரிவாகக்
கருதியது. அதாவது ழக, கால், கண் முதலிய உறுப்புகளின் இயக்கம் நமது
ழகக்குள் இருக்கிறது என்றும்; நமது இதயம், ேத்த ஓட்டம், நுழேயீேல்
முதலியனவற்றின் இயக்கம் - தாரன இயங்குவது என்றும் - மனித இதயத்துக்கு
அப்பாற்பட்டது என்றும் ரபாதித்து வந்தது. நாமும் இந்தியாவில் இன்றுவழே
இப்படித்தான் விஞ்ஞானத்ழதப் ரபாதித்து வருகிரறாம்.

ஆனால் சில ஆண்டுகளுக்கு முன் நமது நாட்டிலிருந்து ோமரயாகி என்பவர்

இங்கு வந்தார். சமன்னிங்கர் ஆோய்ச்சிக் கூடத்தில் விஞ்ஞானச்
ரசாதழனகளுக்கு உட்பட அவர் இழசந்தார். விஞ்ஞானிகளின் முன்னிழலயில்,
தமது வலது ழகயின் சுண்டுவிேலின் உஷ்ண நிழலழய 12 டிகிரிக்கு
உயர்த்தினார். அதாவது இடது ழகயின் உஷ்ண நிழலக்கு வலது ழகயின்
உஷ்ண நிழலக்கும் சுமார் 12 டிகிரி வித்தியாசமிருக்கிறது. விஞ்ஞானிகள்
அவழேப் பல ரசாதழனகளுக்கு உட்படுத்தினர். தமது இதயத்ழத சுமார் 17
வினாடிகள் அவர் நிறுத்திக் காட்டினார்.
 எல்லாவற்ழறயும், மன எண்ணங்கள் மூலமும், மனக்கட்டுப்பாட்டின்
மூலமும் விழளந்த ரயாக சாதழனகளால் அவர் சாதித்தார். உடல்
வளர்ச்சிக்கான ரயாக முழறகழள ஆசனங்கள் என்கிரறாம். மன வளர்ச்சிக்கான
முழறகழள தியானம் என்கிரறாம். மனத்தின் சக்தி அபாேமானது. மகரிஷி
மரகஷ் ரயாகி கூறுகிறார், "எண்ணங்கரள எங்ரகப் பிறக்கின்றனரவா, அந்த
இடத்ழத நிசப்தப்படுத்தும் ரபாது, நம்ழம நாரம அறிந்துசகாள்ள முடியும்"
என்று.

நமது ரயாக சாதழனகளின் விழளவாக, விஞ்ஞானரம இன்று மாற்றி

எழுதப்படுகிறது. மனிதன் - ரமனாட்டு விஞ்ஞானி - இத்தழன நாள் எழத
இயங்குதழச என்று எண்ணி வந்தாரனா அழவ உண்ழமயில் இயக்கு தழச
தான் என்று எண்ணும்ரபாது, ரமனாட்டு விஞ்ஞானக் கருத்துக்கரள
மாறுகின்றன.

இப்படி தழசகழளக் கட்டுப்படுத்தக் கற்றுக்சகாள்வதன் மூலம் இதே

ரநாய்கழள வயிற்றுப் புண்கழள, ஈேல் ரநாய்கழளக் குணப்படுத்த முடியும்
என்று மருத்துவர் கூறுகிறார்கள். (Bio Feed Back)

ரயாகிகள் எண்ணங்கள் மூலம் - மனத்தின் மூலம் - விஷயங்கழள

அணுகுகிறார்கள். இப்ரபாது விஞ்ஞானிகள், எண்ணங்கழளக் கட்டுப்படுத்த
முடியாதவர்களுக்கு சில பயிற்சிகள் மூலம் இதயத்ழதக் கட்டுப்படுத்தும்
பயிற்சிழய மனித இயல்பாக - பைக்கமாக மாற்ற முழனந்திருக்கிறார்கள்.
அதன்படி சில எலிகளின் இதய ஓட்டத்ழதச் சிறு கருவிகளால்
குழறக்கிறார்கள். அப்படிக் குழறக்கும் ரபாது நல்ல மகிழ்ச்சி தரும் உணழவ
எலிக்கு வைங்குகிறார்கள. இப்படித் திரும்பத் திரும்பச் சசய்தபின், நல் உணவு
சபறும்ரபாது எலியின் இதயம் தாரன சமதுவாகத் துடிக்கத் துவங்குகிறது.
இதன் மூலம் உணவு வரும்ரபாது இதயம் சமதுவாகத் துடிக்க ரவண்டும் என்ற
எண்ணம் எலியின் மனத்தில் பதிய ழவக்கப்படுகிறது. பின் உணழவக்
கண்டவுடன் இதயம் சமதுவாகத் துடிப்பது பைக்கமாகிவிடுகிறது.

இரத ரபால் மனித இதயத்ழதயும், வயிற்றுத் தழசகழளயும், பிற இயங்கு

தழசகழளயும் நமது கட்டுப்பாட்டிற்குள் சகாண்டு வருவதன் மூலம், உள்ரள
ஏற்படும் ரநாய்கழளக் குழறக்க என்று கண்டார்கள்.

நிழனவில் சகாள்ளுங்கள்; நமது பைம்சபரும் ரயாக தத்துவங்கள் இன்று

கிைக்கத்திய மனதத்துவம் என்று ரபசப்படுகின்றன; ஆோயப்படுகின்றன.
 நமது எண்ணங்கள்
நமது கதிர்வச்சு!
ீ

இந்தியாவிலும் மனம் பற்றிய ஆராய்ச்சிகள் சமீ ப காலத்தில் துவங்கியுள்ளது.

வட நாட்டில் ஆனந்த் என்பவரும், ராமமூர்த்தி மிஸ்ரா என்பவரும் நமது
யயாகிகளுடன் யசர்ந்து மனம் பற்றிய பல யசாதனனகனள சசய்து
வருகிறார்கள்.

சசன்னனயியலா, அத்தனகய ஆராய்ச்சிகள் ஏதும் நடப்பதாகத்

சதரியவில்னல. சுமார் நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன் டாக்டர் பால் பிரண்டன்
என்ற பிரிட்டிஷ்காரர் யயாகிகனளத் யதடி அகில இந்தியாவிலும் சுற்றியயபாது,
முடிவில் அவர் தமிழ் நாட்டுக்குத்தாசன வந்தார். தமிழகம் எப்படி கனலக்கும்,
இனசக்கும், யகாயில்களுக்கும் இந்தியாவின் உனறவிடமாகத் திகழ்கிறயதா,
அதுயபால் ஆத்மீ கத் துனறயில் பால் பிரண்டன் வந்தயபாது ரமணம் தான் தீப
ஒளியாகத் திகழ்ந்தது.

நமது மனத்தத்துவம் பழனமயானது. நமது ஞானிகள் யபாற்றற்குரியவர்கள்.

நமது வணக்கத்திற்கு உரியவர்கள். இந்திய மக்களாகிய நாம் யபாற்றுபவர்கள்;
புகழ்பவர்கள். நல்ல விஷயங்கனளப் பயில்பவர்கள். இன்று இங்யக
ஆராய்ச்சிகள் நடத்தப்பட யவண்டும்.

எப்படி கடந்த இருப்பத்னதந்து ஆண்டுகளில் யமனாடுகளில் விஞ்ஞானம்

சமதுவாக இறங்கி, புலனுக்கு அப்பாற்பட்ட, அறினவ ஒப்புக்சகாள்ளத்
துவங்கியிருக்கிறயதா, அதுயபால் தமிழ்நாட்டில் மூடநம்பிக்னகயிலிருந்து
விடுபடும் இயக்கம் பகுத்தறிவு வாதமாக வளர்ந்து மலர்ந்திருக்கிறது. அங்யக
ஒப்புக்சகாள்ளத் துவங்கும் மனநினல; இங்யக நமது ஊரில் பகுத்தறிவு வாதம்
ஒப்புக்சகாள்ளத் தயங்கும் நினலக்கு தள்ளிவிட்டது. ஏன் அங்யக
ஒப்புக்சகாள்ளத் துவங்குகிறார்கள் என்பனத விஞ்ஞானப் பூர்வமாகப் பார்த்தால்
நமது தயக்கம் சதளிவுசபறும்.

எண்ணசக்தினய எப்படி ஆதாரபூர்வமாக நிரூபித்து இருக்கிறார்கள் என்று

கவனிப்யபாம்.

அசமரிக்க உளவுத்துனறயில் யபக்ஸ்டர் என்பவர் பாலிகிராப் (Polygraph)

எனப்படும் கருவினய - உளவுத்தகவல் தருபவர்கள் உண்னம சசால்கிறார்களா,
சபாய் சசால்கிறார்களா என்பனத அறிய உபயயாகித்து வந்தார். அவர்
யவனலயிலிருந்து ஓய்வு சபற்றதும், ஒரு நாள் வாடியிருந்த சசடிகளுக்குத்
தண்ண ீர் ஊற்றப்யபானார். தண்ண ீர் ஊற்றுவதன் மூலம் சசடிகளில் மின்சாரம்
பரவுவது அதிகரிக்கும்- மின்சாரத் தடங்கல்கள் (Resistance) குனறயும் என்று
எதிர்பார்த்து, சசடியின் இனலனய பாலிகிராப் கருவியுடன் இனணத்தார்.

ஆனால், அவர் எதிர்பார்த்ததற்கு மாறாகச் சசடி மனிதர்கனளப்யபால தண்ண ீர்

சபற்ற நினறனவ - ஒரு தாகந்தீர்ந்த உணர்னவ - ஒரு நிம்மதினய
சவளிப்படுத்தியது. இந்த அனுபவம் அவனர யமலும் பல யசாதனனகனளச்
சசய்யத் தூண்டியது.

சசடியின் இனலனய எரிக்க எண்ணினார். மனிதர்கள், ஆபத்து வரும்யபாது

எப்படி நடந்து சகாள்வார்கயளா, அயதயபாலச் சசடி இயங்கத் துவங்கியது.
இதில் ஆச்சர்யம் என்னசவன்றால், அவர் இனலனய எரிக்கவில்னல. எரிக்கும்
எண்ணம், அவர் மனதில் எழுந்த ஒரு வினாடிப்பிரிவில் பாலிகிராப் கருவி
பயத்னத - ஆபத்னதத் சதரியப்படுத்தியது. யவறு வார்த்னதகளில் சசான்னால்
டிரசினா (Dracena) என்ற அந்தச்சசடி, அவர் எண்ணங்கனள உடனடியாக
உணர்ந்தது. இது 1969 இல் நடந்தது. அதிலிருந்து அவர் பல யசாதனனகனளச்
சசய்தார்.

ஒரு சமயம் அவருனடய ஆராய்ச்சிக்கூடத்திற்கு கனடா யதசத்து விஞ்ஞானி

விஜயம் சசய்தார். அவர் உள்யள நுனழந்ததும் அங்குள்ள எல்லாச் சசடிகளும்
மயக்கம் யபாட்டு விழுந்தன; அத்தனகய உணர்னவ பாலிகிராப் கருவி
காட்டியது. இனதக் கண்டு வியந்த யபக்ஸ்டர் தமது விருந்தாளினயப் பற்றியும்
அவர் சதாழினலப் பற்றியும் விசாரித்தார். கனடா யதசத்து விஞ்ஞானி கூறினார்:
சசடிகளில் இருக்கும் கரி, னநட்ரஜன், தாதுப் சபாருள்கள் - இவற்றின் அளனவ
அவர் நிர்ணயிக்க யவண்டுசமன்றும், அதற்காகத் தினமும் அவர் சசடிகளின்
இனலனய வறுத்து, எரித்து, சாம்பலாக்கித் தமது யசாதனனகனளச் சசய்ய
யவண்டும் என்று கூறினார். அதாவது அவர் சசடிகனள - தாவரங்கனளக்
சகால்பவர். அனதச் சசடிகள் உணர்ந்து சகாண்டன. அந்த விஞ்ஞானி
கனடாவிலிருந்த வனர சசடிகள் பாதிக்கப்படவில்னல. அவர் அனறக்குள்
நுனழந்ததும் அனவ மயக்கம் யபாட்டு விழுந்தன. கனடா யதசத்து விஞ்ஞானி
தமது, 'சசடி சசால்லும் உணர்ச்சி'கனளப் பரவவிடுகிறாரா? அந்த எண்ணங்கள்
அவனரச் சூழ்ந்திருக்கின்றனவா? அப்படித்தான் சசடிகள் அறிந்தன.

நமது எண்ணங்கள் சசயல்களாகி, பழங்களாகும்யபாது, நமது எண்ணங்கயள

நமக்கு மறந்து யபாயிருக்கலாம். ஆனால் நமது எண்ணமங்கள் நம்னமச் சுற்றிப்
பரவுகின்றன, பிறனரப் பாதிக்கின்றன என்பனத மட்டும் மறுக்க முடியாது.
எண்ணம் ஒரு சக்தி.
 'அறிவுள்ள தாவரங்கள்' என்சறாரு தாவர நூல் இருக்கிறது ஆங்கிலத்தில்.
அதில் நமது சதாட்டாற் சுருங்கிச் சசடிகனளப் பற்றி எழுதியிருக்கிறது.
சதாட்டாற் சுருங்கிச் சசடிகனள நாம் சதாட்டால், உடயன அதன் இனலகனள
மூடிக்சகாள்ளும். ஆனால் நாம் அனத வட்டில்
ீ வளர்த்தால் - தினம் அனத
அன்புடன் சதாட்டால் தடவி வளர்த்தால் - அனவ நம்னம நண்பனாக
ஏற்றுக்சகாள்கின்றன. நாளனடவில் நாம் சதாட்டாலும் அனவ
சுருங்குவதில்னல. பயப்படுவதில்னல. ஆனால் யாராவது சவளியார் வந்து
சதாட்டாயலா அனவ உடயன மூடிக்சகாள்ளும்.

சசடிகள் இனசனயக் யகட்டு மகிழ்கின்றன. வளர்கின்றன என்ற

ஆராய்ச்சினயப் பற்றி நாம் யகட்டிருக்கியறாம். ஜகதீச சந்திரயபாஸ், சசடிகளின்
நுட்ப உணர்னவப்பற்றி பல யசாதனனகள் சசய்தார். மனிதர்கனள யபால
'சாவின் தவிப்னப' அனவ அனுபவிப்பனத அவர் யசாதனனகள் மூலம்
காட்டினார்.

சசடி சகாடிச் சித்தர் லூதர் பர்பாங்க் அசமரிக்காவில் பல புதுவிதக் கலப்பு

வினதகனளயும் சசடிகனளயும் உற்பத்தி சசய்தவர். அவரும் நமது நாட்டு யயாகி
யயாகானந்தரும் நண்பர்கள். லூதர் பர்பாங்க் சசடி சகாடிகளுடன் யபசுவதாக
அவரது நண்பர்கள் கூறியிருக்கிறார்கள்.

நாம் சசடியுடன் யபச முடியுமா? இது விஷயங்கனளக் சகாஞ்சம் அதிகம்

நீட்டிப் யபசுவதாகாதா என்று யயாசிக்கக் கூடும். 'சிலர் சசடிகள் நட்டால்
வளர்கிறது; சிலர் நட்டால் வளருவதில்னல' என்பனத இக்கண்யணாட்டத்யதாடு
சற்று சிந்தியுங்கள்.

மனத்தில் அன்பான எண்ணங்கனளக் சகாள்ளுங்கள். பிறகு உங்கள் நாயுடன்,

மாட்டுடன், குதினரயுடன் பழகிப் பாருங்கள். நம்மில் எத்தனன யபர் இந்த
'வாயில்லா சீவன்கள்' என்று நாம் அனழக்கும் இந்த உயிர்களுடன்
அன்னியயான்னிய நட்புக்சகாள்ள முடியும் என்பது விளங்கும்.

எண்ணம் எண்ணியவுடன் அது பலனாக நிகழ்வதில்னல. நாம் அன்பாக

ஒருமுனற எண்ணிவிட்டால் சிங்கம் நம்னமச் சுற்றி நாய்யபால் வந்து
சகாண்டிருக்கும் என்று எதிர்பார்ப்பது மடனம. எண்ணம் யதக்கப்பட யவண்டும்;
வளர்க்கப்பட யவண்டும்; பிறகுதான் அது வலினம சபறும்.

பாரதியானர எண்ணுகுயறன். "மிருகங்களின் அரசயன! கவியரசன்

வந்திருக்கியறன்" என்று கூறி அவர் யானனயினால் மிதிப்பட்ட கனத என்
கண்கனளக் கலக்குகிறது. அந்த யானன மதம் சகாண்டிருந்த யானன.
நியுட்டனின் ஆராய்ச்சி முடிவுகளின் மீ து சமழுகுவர்த்தினயத் தள்ளி அந்தத்
தாள்கள் எரிய ஓர் அப்பாவி நாய் காரணமாயுருந்தது யபால நமது கவியரசின்
மதிப்னப அறியும் நினலயில் இல்லாத சித்தம் யபதலித்த யானன - யகடு
சசய்தது.

ஆனால் யாரவன்?

"காக்னக குருவி எங்கள் ஜாதி"

என்று சசாந்தங் சகாண்டாடிய மாசபருங் கவி. மாசபரும் எண்ண சக்தி.

காக்னக குருவியுடன் யபச முடியாது என்று யாராவது பாரதியாரிடம்

சசால்லிப்பாருங்கள்! "அயட மூடா!" என்றுதான் அனழத்திருப்பார். இன்று
விஞ்ஞானமும் அப்படித்தான் சசால்கிறது.
 சரித்திரத்தத மாற்றிய எண்ணங்கள்

நாய்களுக்கு நமது எண்ணங்கதை புரிந்துககாள்ளும் சக்தியிருப்பதத நீங்கள்

கண்டிருக்கக்கூடும். எங்கள் வட்டு
ீ நாய் சில சமயம் தவறு கசய்துவிட்டு,
குற்றவாைிபபால் விழித்துக்ககாண்டு என் முகத்தத பநாக்கியதத நான் நிதைவு
கூர்கிபறன். எண்ணங்கள் நமது மைதில் உணர்ச்சிகைாகப் பதிந்திருப்பதாக உை
நூலார் கூறுகின்றைர்.

எண்ணங்கதை, வார்த்ததக்கு அப்பாற்பட்ட ஒருவித சக்தி மூலம் மிருகங்கள்

உணர்ந்து ககாள்கின்றை. ஓர் ஊரில் நாய்கதைப் பட்டியில் விட்டுவிட்டு
கசாந்தக்காரர்கள் கவைியூர் கசன்றார்கள். அவர்கள் திரும்பி வரும் நாைன்று
பட்டியிலிருந்த நாய்கள் மிக அசாதாரண முதறயில் குதரத்தததயும்,
பழகியததயும் தங்கள் மகிழ்ச்சிதயத் கதரிவித்தததயும் பட்டிக் காவலர்கள்
கண்டார்கள். சிலப்பதிகாரத்தில், பகாவலன் ககாதலயுண்டபபாது நிகழ்ந்த அந்த
நிகழ்ச்சிகதை இத்துடன் ஒப்பிட்டுப் பாருங்கள்.

பிைாரிடா மாநிலத்தில் டால்பின் எைப்படும் சுறா பபான்ற ஒருவதக

மீ ன்கதை வைர்த்துப் பழக்கப்படுத்தி, பசாததைக்கு உபபயாகித்து வந்தார்கள்.
ஒருநாள் அவற்தறக்ககாண்டு கடலில் விட்டுவிடுவது என்றும் இைி அதவ
பசாததைக்குத் பததவயில்தல என்றும் தீர்மாைித்தார்கள். அன்றிலிருந்து
அங்கிருந்த சில டால்பின்கள் உணவருந்த மறுத்துவிட்டை. நான்கு நாட்கைில்
தங்கதைப் பட்டிைி பபாட்டு மாய்த்துக் ககாண்டை. ஏகைைில், அதவ
அவ்வைவு அன்புடன் வைர்க்கப்பட்டதவ. அவற்றால் பிரிதவ சகிக்க
முடியவில்தல.

எண்ணங்கள் பிற உயிர்கைிடம் வாய்ச்கசால் மூலம் மட்டும்தான் பரவுகின்றை

என்பதில்தல; ஏபதா ஒரு தைிச் சக்தியாக பரவுகின்றை.

விஞ்ஞாைத்தில் இதுவதர மூன்று முக்கிய சக்திகள் இருப்பதாகக்

கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள். ஒன்று, புவியீர்ப்புச் சக்தி; இரண்டு, மின்காந்த
சக்தி; மூன்று, கருப்கபாருள் சக்தி. இம்மூன்று கபருஞ்சக்திகளும் எண்ண
சக்திக்கும் இதுவதர ஏதும் கதாடர்பிருப்பதாகத் கதரியவில்தல. மின்காந்த சக்தி
புகாத காங்கிரீட் அதறக்குள்ைிருந்து எண்ணங்கதை கவைியில் அனுப்பமுடியும்.
புவியீர்ப்புச் சக்திக்கு அப்பால் இருந்து வாைகவைி வரர்
ீ பகப்டன் மிச்சல்
எண்ணங்கதை பூமிக்கு அனுப்பிதவத்தார். ஆகபவ, எண்ண சக்தி இதுவதர
அறியப்படாத ஒரு தைி வதகச் சக்தி என்றுதான் கூறபவண்டும்.
 பசாவியத் ரஷ்யாவில் மைம் பற்றிய ஆராய்ச்சி அதிகம் நதடகபறுகிறது.
அவர்கள் மைத்தத ஒரு 'ஜீவபரடிபயா' என்று அதழக்கிறார்கள். மைம் மூலம்
மஸ்பகாவிலிருந்து கலைின்கிராடிற்குச் கசய்தி அனுப்பிைார்கள். அததப் பற்றி
அறியும்பபாது அகமரிக்க அரசாங்கத்திற்குக் கவதல ஏற்படுகிறது. ஏகைைில்
தைது பசாததைச் சாதலயில் அமர்ந்த வண்ணம் ஒரு ரஷ்ய மை விஞ்ஞாைி,
அகமரிக்க ஜைாதிபதியின் மைத்தில் ரஷ்யாதவப் பற்றி என்ை எண்ணங்கள்
ஓடுகின்றை என்று எைிதில் அறிந்து ககாள்ைக்கூடும். பிறகு மாற்றுக்குத் தன்
எண்ணம் ஒன்தறச் கசலுத்தி அகமரிக்க ஜைாதிபதியின் மை ஓட்டங்கதை
மாற்றிவிட முடியும்.

இதவ எல்லாம் கற்பதை அல்ல; நாதை நிகழக்கூடியதவ. அதத அறிந்து,

அகமரிக்க வாைகவைி ஆராய்ச்சிக் கழகம் இதுபற்றிய ஆராய்ச்சிகைில்
ரகசியமாகவும் மும்முரமாகவும் ஈடுபட்டிருக்கிறது. வாைகவைியில் கசயற்தகச்
சந்திரதைப் பறக்க விடுமுன், ஒரு சமயம் ரஷ்யாவின் விஞ்ஞாை
முன்பைற்றம் பற்றி ஜீன் டிக்சன் என்ற அகமரிக்க கபண்மணி தம்மிடமுள்ை
ஒரு கண்ணாடிக் பகாைத்ததப் பார்த்து பஜாசியம் கூறிைார். அவர் அப்படிபய
தத்ரூபமாக வாைில் பறக்கவிருந்த கசயற்தகக் பகாதை விவரித்தார். அதன்
பலைாக மறுநாபை அவர் ஒரு ரஷ்ய உைவாைியாக இருப்பாபரா என்று
சந்பதகித்து, அகமரிக்க ரகசியப் பபாலீசார் அவர் வட்டுக்கு
ீ வந்துவிட்டைர்.
கடந்த காலம், நிகழ்காலம், எதிர்காலம் என்று எல்லாவற்தறயும் பார்த்துத்
தீர்க்கமாக பஜாசியம் கூறும் வல்லதமப் பதடத்த, புகழ்கபற்ற கபண்மணி
திருமதி டிக்சன்.

எண்ணங்கள் மூலம் உயிரற்ற ஜடப் கபாருள்கதைக் கூட ஆட்டி தவக்கலாம்

என்பதத விஞ்ஞாைிகள் கண்கூடாகக் கண்டிருக்கின்றைர்.

யூரிககல்லர் என்ற இஸ்பரல்காரர் ஒரு சமயம் தமது மை எண்ணங்கதை

ஒருமுகப்படுத்தி ஓர் உபலாகத் துண்தட வதைத்துக் காட்டிைார். எண்ணங்கள்
நமது உடதல மாத்திரம் பாதிப்பதில்தல; பிற உயிர்கதைப் பாதிக்கும்,
ஊடுருவும்; ஏன், உயிரற்றத் திடப் கபாருள்கதைக் கூட ஆட்டிப்பதடக்கும்
வலிதம பதடத்ததவ அதவ. ஆகபவதான், நாம் என்றும் நல்ல
எண்ணங்கதைப் பரவவிடுவது நல்லது.

உண்தமயிபலபய, நம்மிடம் கபரிய ஜீவ பரடிபயா இருக்கிறது. மைம் என்ற

அந்த ஜீவபரடிபயா மூலம் நாம் உற்சாகத்ததயும், ததரியத்ததயும்,
மகிழ்ச்சிதயயும் பரப்பலாம் - நாமும் மகிழ்வுடன் இருக்கலாம் அல்லது நமது
வாகைாலி மூலம் அழுகுரதல, துக்கத்தத, இயலாதமதயப் பரப்பிக்
ககாண்டிருக்கலாம். உதன் மூலம் நாமும் கநாந்து, பிறதரயும் பநாகச்
கசய்யலாம். நாட்டில் ஓரிரு அழுகுரல் ததலவர்கள் இருந்தால் பபாதும்;
எல்லாவற்றிலும் குற்றம் கண்டு வாழ்தவபய நரகமாக அடித்துவிட முடியும்.
ஓரிரு அழுகுரல் கவிஞர்கள் இருந்தால் பபாதும்; வாழத் கதரியாதவன் கபாது
மக்கைது வாழ்க்தகயில் தன் பசாகத்ததச் சூபடற்றி நாட்தடச் சுடுகாட்டிற்கு
அதழத்துச் கசல்லலாம். ஓரிரு அழுகுரல் மதத்ததலவர்கள், ஆண்டவதைக்
காட்டிப் பயமுறுத்தி மக்கதை இருைில் ககாண்டுகசல்ல முடியும்.

ஒரு நாடு முன்பைறுகிறதா, பின்பைறுகிறதா, பதங்கிக் கிடந்து

நாற்றகமடுக்கிறதா என்பது அந்த நாட்டின் பல்பவறு துதறத் ததலவர்கதையும்
மக்கதையும் கபாறுத்தது; அங்பக நல்லவர்கள் இருக்கிறார்கைா;
சுயநலக்காரர்கள் இருக்கிறார்கைா என்பததப் கபாறுத்தது. நல்லவர்கதையும்
தீயவர்கதையும் எதட பபாட்டால் யார் மிஞ்சுகிறார்கள் என்பததப் கபாறுத்தது.

மக்கைின் எண்ணத் கதாகுதிதான் ஒரு நாட்டின் வைர்ச்சியாக,

முன்பைற்றத்திற்கு வழிகாட்டியாக இருந்திருக்கிறது; அல்லது அழிவின்
அறிகுறியாக அதமகிறது.

பராம் சாம்ராஜ்யம் அழியுமுன், அது குடி பபாததயிலும் இன்பப்

பபாததயிலும் காலங்கழித்தததப் பற்றிச் சரித்திராசிரியர்கள் எழுதுகிறார்கள்.
அபசாக சாம்ராஜ்யத்தின் முக்கியத்துவத்தத அங்பக அன்று நிலவிய
எண்ணங்கள் மூலம் - இன்று நாம் உணர்கிபறாம். சங்க காலத்தின் சிறப்தப,
அன்று பாடிய கவிஞர்கள் எண்ணங்கைிலிருந்து அறிகிபறாம்.

நமது நாடு மகத்தாை ததலவர்கதை வழங்கியிருக்கிறது. காந்தி, பநரு,

அண்ணா என்று அவர்கள் வழங்கிய எண்ணங்கள் எல்லாம் புைிதமாைதவ -
உயர்ந்ததவ. உண்தம, பநர்தம, வரம்,
ீ இைிதம என்று எல்லாம் மகத்தாை
எண்ணங்கள். நாம் இதத நிதைவில் ககாள்ைபவண்டும். புத்தரின்
எண்ணங்கைால் சரித்திரம் எப்படி மாறியது என்பதத எண்ணிப் பாருங்கள். புத்தர்
தம்முடன் எண்ண்கதைத் தவிர பவறு என்ை ககாண்டு வந்தார் என்பததயும்
சிந்தித்துப் பாருங்கள். ஏசு கிறிஸ்துவின் எண்ணங்கள் எப்படி ஐபராப்பிய
சமுதாயத்தத மாற்றி அதமத்தது என்பதத எண்ணிப் பாருங்கள். ஆபிரகாம்
லிங்கன், காந்தி என்று இவர்ககைல்லாம் எப்படி சில எண்ணங்களுடன் வந்து,
உலகின் சரித்திரத்தத மாற்றி அதமத்தார்கள் என்பதத பயாசித்துப் பாருங்கள்.

பாடிைார் பாரதி.

பதடிச் பசாறுநிதந் தின்று-பல

சின்ைஞ் சிறுகததகள் பபசி-மைம்
வாடித் துன்பமிக உழன்று-பிறர்
 வாடப் பல கசயல்கள் கசய்து

அத்தகய கீ ழாை எண்ணங்கைால் உங்கள் உள்ைம் என்ற பகாயிதல

நிதறக்கப் பபாகிறீர்கைா? இல்தல. நல்ல எண்ணங்கதை உள்பை விடுபவாம்.
அதைால் நாமும் உயர்பவாம். நாடும் உயரும்.
 லட்சியப் பாதை

மனிை எண்ணங்கள்ைான், அைன் முடிந்ை நிதலயில் இன்று வடாகவும்,

ீ
மாளிதகயாகவும், சாதலயாகவும், விமானமாகவும், ககாட்தடயாகவும்
கதலப் பபாருளாகவும் காட்சி ைருகின்றன. ஒரு காலத்ைில், இதவபயல்லாம்
பவறும் எண்ணங்களாக, யாக ா ஒரு மனிைன் மனத்ைில் கைான்றின. பின்
நதடமுதற அனுபவங்களாகி சாைதனகளாக உருப்பபற்றன.

எண்ணங்கதள ஆதசகள் என்றும், சபலம் என்றும், லட்சியம் என்றும்,

குழப்பம் என்றும், குறிக்ககாள் என்றும் கூறுகிகறாம். அதவ அதனத்தும்
எண்ணங்களின் பல நிதலகதளக் குறிக்கின்றன. அதவ எல்லாவற்றிலும்
பபாருள் பபாைிந்ைது 'குறிக்ககாள்' ைான். ஒரு குறிதய அதடயும், ஓர்
இலக்தக கநாக்கிச் பசல்லும் - எண்ண நிதலயிலிருந்து சாைதன நிதலக்குக்
பகாண்டு பசல்லும், பாதையின் ஆ ம்ப இடம்ைான் குறிக்ககாள்.

வாழ்க்தகயில் நமக்கு ஒரு லட்சியம் இருக்க கவண்டும். லட்சியம் ஒரு

பபரிய பிடிப்பு. கவதலயிலிருந்து ஓய்வு பபறுகவார்களில் பலர் இந்ை
மாற்றத்ைிற்கு ஆளாகின்றனர். கவதலயில் இருக்கும் வத உதழக்க கவண்டும்
என்ற ஒரு துடிப்பு - ஒரு லட்சியம் இருக்கிறது. அவர்கள் கவதலயிலிருந்து
ஓய்வு பபற்றதும் ைங்கள் வாழ்க்தக கவதல முடிந்துவிட்டைாக
எண்ணுகின்றனர். இப்படிப்பட்டவர்கள் பவகு வித வில் இறந்து கபாகிறார்கள்.
அைற்கும் ஆைா ம் இருக்கிறது.

அப்படிப்பட்டவர்கள் முன்கூட்டிகய வாழ்வில் கவறு பல லபடசியங்கதறத்

கைர்ந்பைடுத்துக்பகாள்ள கவண்டும். சமுைாயப் பணி, கல்விப் பணி,
எளியவர்களுக்கு உைவுைல் என்று வாழ்வில் ஏைாவது ஓர் அர்த்ைம்
இருக்ககவண்டும்.

லட்சியமில்லாை வாழ்க்தக கநற்று வாங்கிய காய்கறிகபால, மறுநாள் வாடி

வைங்கிப் கபாகும். பைாண்ணூற்றுக்குகமல் வாழ்ந்து மதறந்ை ாஜாஜிதயயும்
பபரியாத யும் எண்ணிப் பாருங்கள். கதடசிக் காலம்வத அவர்களுக்கு
பைளிவு இருந்ைது. கதடசிக் காலம்வத அவர்களுக்குப் பபரும் லட்சியம்
இருந்ைது.

கு சாவா என்ற ஜப்பானியர் எடுத்ை 'இகரு' என்ற சினிமாவில், ஒரு மனிைர்

நதடப்பிணமாக வாழ்ந்து ஓய்வு பபறுகிறார். ஓய்வு பபற்றதும், ைான் வாழும்
இடத்ைில் பள்ளிச் சிறுவர்களுக்காக ஒரு பூங்கா அதமக்க கவண்டும் என்ற
லட்சியம் அவர் உள்ளத்ைில் பிறக்கிறது. அைன் பிறகு மனிைர் அைிசயங்கதளச்
சாைிக்கிறார். அதுைான் கதை.

ைிருமைி இந்ைி ா காந்ைி, சிறு வயைில் பபாம்தமத் துருப்புகதள தவத்துப்

கபார்ப்பதட விதளயாட்டு விதளயாடுவா ாம். அத்துடன் 'பங்களாகைஷ்'
விடுைதல பவற்றி என்ற பின்னால் நிகழ்ந்ை சம்பவத்தை இதணத்துப்
பாருங்கள். இங்கிலாந்ைில் முன்னாள் முைல்வ ாயிருந்ை பெ ால்டு வில்சன்
சிறுவயைில் 'நமபர் படன், படௌனிங் பைரு'வில் - இங்கிலாந்து முைல்வர்
குடியிருக்கும் மாளிதக முன்நின்று படம் எடுத்துக்பகாண்டா ாம்.

லட்சியங்கள் எல்லாம் மகத்ைானதவயாகத்ைான்

இருக்ககவண்டுபமன்பைில்தல. நமது ஊரில் பசன்தனயில் இருக்கும்
அதடயாறு புற்றுகநாய் மருத்துவமதன கைான்றக் கா ணமாயிருந்ைது, ைிருமைி
முத்துலட்சுமி அம்தமயாரின் மனைில் கைான்றிய ஓர் எண்ணம், தவ ாக்கியம்,
லட்சியம்.

அவ்தவ அகத்ைிலிருந்து அண்ணாமதலப் பல்கதலக் கழகம் வத கைான்ற

ஆ ம்ப கா ணமாயிருந்ைதவ லட்சியங்கள்ைான்.

பல குறுகிய காலக் குறிக்ககாள்களில் மனிைன் காணும் பவற்றி அவனுக்கு

நம்பிக்தகதயத் ைருகிறது.

நிதனவில் பகாள்ளுங்கள். மாளிதககள் இ கவாடு இ வாக எழுந்து

விடுவைில்தல; ஒவ்பவாரு கல்லாக அடுக்கப்பட்டுத்ைான் உயர்கின்றன.

எண்ணங்கள், எப்படிச் பசல்களாக - சாைதனகளாகப் பரிணமிக்கின்றன என்று

பலர் ககட்கிறார்கள். அதைத் பைரிந்துபகாள்வைற்கு நாம், முைலில் மனதைப்
பற்றித் பைரிந்து பகாள்ளகவண்டும்.

மனத்தைப் பற்றிய விஞ்ஞானப் பூர்வமான அறிவு இன்னும் ஒரு முடிவான

நிதலக்கு வ வில்தல. மனத்தை எடுத்து (மனம் எனபது என்ன? அதை எப்படி
எடுப்பது?) கசாைதனக்குழாயில் கபாட்டுக் குலுக்கி, அைிலிருந்து முடிவுகதள
அறிய முடியாைபடி மனம் அதமந்ைிருப்பைால் கடந்ை 50 ஆண்டுகளில்
கமற்கத்ைிய மகனாைத்துவ நிபுணர்கள், மன ஆ ாய்ச்சிதய விட்டுவிட்டு
மனிைனின் நதடமுதறப் பழக்கங்கதள (Behaviour) ஆ ாயத் துவங்கினார்கள்.
உணர்ச்சிகளின் பி ைிபலிப்பாகத்ைான் மனிைன் இயங்குகிறான் என்பது அவர்கள்
பகாள்தக. இைன் விதளவாக, மனிைனின் அைீை மனத்ைின் இயல்புகதளகயா,
மனிை மனத்ைில் எங்கு அப்படிக் கற்பதன உையமாகிறது, எங்கு எப்படித்
ைீர்க்கைரிசனம் பிறக்கிறது, எப்படி மனிைனின் உள்ளுணர்வு மனிை வாழ்க்தகக்கு
உைவுகிறது என்பது பற்றிகயா அைிகம் அறிவு வள வில்தல.

மாறாக, மனச்சக்ைிகதளப் பற்றி நமது கயாகிகளும், ஜப்பான் நாட்டு 'பசன்'

(ைியான) புத்ை குருமார்களும், சூபீ (sufi) எனப்படும் அக பிய நாட்டுத் ைியான
மதனப் பயிற்சியாளர்களும் நன்கு அறிந்ைிருக்கின்றனர். இங்பகல்லாம்
மனஅறிவு மிக வளர்ந்ை நிதலயில் இருக்கிறது. கிழக்கிந்ைிய மகனாைத்துவம்
அதனத்ைிற்கும் இந்ைியாகவ பிறப்பிடம். நமது கயாக சாைதனககள அவற்றின்
மூலம். இன்தறய கமற்கத்ைிய ைர்க்கரீைியான அறிவுகளுக்கும் இதடகய ஒரு
பாலம் கட்டி வருகின்றனர்.

இைன் விதளவாக நமது ைத்துவங்கள் நதடமுதறப் பயிற்சியாக,

கா ணகாரியம் பகாண்ட பபாது அறிவாக, உலகின் முன் தவக்கப்படுகிறது.

மனத்தைப் பார்ப்கபாம்.

மனத்ைில் மூன்று நிதலகள் இருப்பைாகத் பைரிகிறது. முைலாவது: புலனறிவு,

இதுைான் கா ணகாரியம் காட்டும் அறிவு. கபசுவது, நடப்பது, உணர்வது,
சிந்ைிப்பது, விவாைிப்பது கபான்ற காரியங்கள் பலவும் இங்குைான் நிகழ்கின்றன.
இதை மனிை மூதளயின் இடது பக்கத்ைில் அதமந்ைிருப்பைாக மூதள
மருத்துவர்கள் கருதுகிறார்கள்.

இ ண்டாவது: ஆழ்மன அறிவு (sub conscious). இங்கு கார் ஓட்டுைல், தடப்

அடித்ைல், கவஷ்டி புடதவ கட்டுைல் கபான்ற பழக்கங்கள், இதச, கதல,
கற்பதனயின் பிறப்பிடம் - இதவ அதமந்ைிருக்கின்றன. சில சமயம் ைிடீப ன்று
கயாசதன பிறப்பது இங்குைான். இது நமது மூதளயின் வலது பக்கத்ைில்
அதமந்ைிருக்கிறது. மனிைதன "ெிப்னாதடஸ்" பசய்யும்கபாது அவன் பதழய
கால நிதனவுகள் எல்லாம் இங்கிருந்துைான் புறப்படுகின்றன.

மூன்றாவது: பி பஞ்ச அறிவு (Universal mind) இது எங்கக இருக்கிறது என்று

மருத்துவ ரீைியில் ஒன்றும் விளங்கவில்தல. ஆனால் இந்ை அறிவு
பி பஞ்சத்துடன் பைாடர்பு பகாள்கிறது. எைிர் காலத்தையும் இறந்ை காலத்தையும்
இது அறிகிறது. இவ்வறிவுடன் நமது ஞானிகள் பைாடர்பு பகாண்டிருக்கிறார்கள்.
நாமும் பைாடர்பு பகாள்ளலாம் என்பதைத் ைவி , அைிகம் பைரியவில்தல.
மூன்றாவது கண் எனப்படும் (Pineal Gland) உறுப்புக்கு அத்ைதகய பைாடர்பு
இருக்குகமா என நிதனக்கின்றனர் பலர்.

நமது புலனறிவு பி ச்சிதனகதள அலசுகிறது. எல்லா நிதனவுகளும்

அனுபவங்களும் ஆழ்மனைில் பைிகின்றன. ஆழ்மனம், சில சமயம் கனவுகள்
மூலமும் சில சமயம் உள்ளுணர்வு மூலமும் விஷயங்கதள ஆ ாய்ந்து நமது
பலனறிவுக்கு வழி காட்டுகிறது.

இதுவல்லாமல், சில சமயம் ஆழ் மனம் பி பஞ்ச அறிவுடன்

பைாடர்புபகாண்டு நமக்கு வழிகாட்டுகிறது. ஆனால் இதைக் தகயாளும் முதற
நம் வசமில்தல.

நமது லட்சியத்தை ைினமும் புலனறிவின் மூலம் சிந்ைிப்பைனால், அது

நாளதடவில், ஆழ்மனத்ைில் பைிகிறது என்றும், ஆழ்மனத்ைில் பைிந்ை
எண்ணங்கள் எப்படிகயா பி பஞ்ச அறிவுடன் பைாடர்பு பகாண்டு, காரியங்கதள
அைற்ககற்ப அங்கங்கக அதமக்கின்றன என்றும் பைரிகிறது. காரியங்கள் இப்படி
அதமவதைத்ைான் பைய்வாைீனமாக அதமந்ைது என்று நாம் கூறுபிகறாம்.
 மனம் எனும் சசொர்க்கவொசல்

ஹக்குயின் என்ற புத்த ஞொனியிடம் ஒரு புபழ் சபற்ற ஜப்பொனிய நொட்டு

வரன்
ீ சந்ததக்ம ஒன்றறக் தகட்டொன்; "குருதவ, சசொர்க்கம் என்றும் நரகம்
என்றும் இருப்பது உண்றமதொனொ?"

ஹக்குயின் அவ்வரறன
ீ தநொக்கி, "நீ யொர்?" என்று தகட்டொர். "நொன் நமது
மொண்புமிகு சக்கரவர்த்தியின் பொதுகொவலன்" என்றொன். "அதட முட்டொதே,
உன்றனப் பொர்த்தொல் பிச்றசக்கொரன்தபொலத் சதரிகிறது. எந்த ரொஜொ உன்றன
வரனொக
ீ றவத்துக்சகொண்டொர்?" என்றொர் ஞொனி.

வரனுக்கு
ீ தகொபம் சபொங்கியது. உடதன தன் உறடவொறே உருவினொன்.
ஹக்குயின் கூறினொர்; "ஓ! கத்தி தவறு றவத்திருக்கிறொயொ? நொன் பந்தயம்
கட்டுகிதறன். என் தறலறயக்கூட சவட்ட முடியொத அேவுக்கு அது
மழுங்கியிருக்கும் என்று" என்றொர். வரனுக்கு
ீ தகொபம் சபொங்கியது. உருவிய
கத்தியுடன் ஹக்குயின் முன் வந்தொன். "இப்தபொது உனக்குப் பொதிப் பதில்
கிறடத்துவிட்டது. நீ இப்தபொது நரகத்தின் கதவுகறேத் திறந்துவிட்டொய்" என்றொர்
புத்தகுரு.

வரன்
ீ பின்வொங்கினொன். உறடவொறேத் தன் உறறயில் சசருகினொன். அவறர
வணங்கினொன். ஹக்குயின் சசொன்னொர். "இப்தபொது உன் தகள்வியின் மறு
பொதிக்குப் பதில் கிறடத்துவிட்டது. நீ சசொர்க்கத்தின் கதவுகறேத்
திறந்துவிட்டொய்."

ஜப்பொனிய ஞொனி ஹக்குயின் பற்றிய இச்சிறு நிகழ்ச்சி, சசொர்க்கமும்

நரகமும் நம்மிடம்தொன் இருக்கின்றன என்பறத அழகொகத் சதேிவுபடுத்துகிறது.
ஆம்! நொம்தொன் சசொர்க்கத்றத உண்டு பண்ணுகிதறொம். நொம்தொன் நரகத்றத
உருவொக்குகிதறொம். சசொர்க்கமும் நரகமும் நம் மனத்தில்தொன் இருக்கின்றன;
அறவ சவேிதய இல்றல. அன்பு, இனிறம, உண்றம, மலர்ச்சி, வேர்ச்சி,
உதவி, ஆதரொக்கியம் என்ற எண்ணங்கறே உள்தே விடும்தபொது நொம்
சசொர்க்கத்றத உருவொக்குகிதறொம். வறுறம, சபொறொறம, சினம், பயம் என்ற
தநொய் சகொண்ட எண்ணங்கறே உள்தே விடும்தபொது நொம் நரகத்றத
உருவொக்குகிதறொம்.

நமது மனம் ஒரு சசொர்க்கவொசல், ஆகதவ நல்ல எண்ணங்கறே - உயர்

எண்ணங்கறே உள்தே விடுவதன் மூலம், நமது வொழ்விலும் நொட்டு
வொழ்விலும் நொம் அதிசயங்கறேச் சொதிக்கலொம்.
 நொம் இன்று எப்படி இருக்கிதறொம், எந்த நிறலயில் இருக்கிதறொம் என்பது,
நொம் இதுவறர நம்றமப் பற்றிக் சகொண்டிருந்த எண்ணங்கேின் விறேவு. நமது
எண்ணங்கேின் உயரதம, நமது குறிக்தகொேின் உயரதம நமது உயரம். நமது
குறிக்தகொள் - நமது ஆறச எவ்வேவு சிறியதொயிருக்கிறததொ, அந்த அேவிற்கு
நொம் சிறுக்கிதறொம்.

தொலுகொ ஆபிசில் குமொஸ்தொவொக தவறல சசய்து சகொண்டு நமது

எண்ணங்கள் அறத விட்டுத் தொண்டொமல் இருந்தொல், நொம் ஒரு மதிப்பிற்குரிய
வயததறிய, தொலுகொ குமொஸ்தொவொகப் பதவி ஓய்வு சபறுகிதறொம். அல்லது,
தொலுகொ ஆபிசில் இருந்தொலும் நொட்றடப் பற்றி சிந்தித்தொல் ஒரு நொள் நம்
நொட்டின் தறலவரொக வேர முடியும், உயர முடியும்.

எண்ணதம முன்தனற்றத்தின் ஆணிதவர். எண்ணம் கொந்த சக்தி சகொண்டது.

வசீகரிக்பும் தன்றம சபற்றது. ஆகதவ நமது எண்ணங்கள் அதன்
விறேவுகறேப் புறச் சூழ்நிறலயில் உருவொக்கும். எங்தக தபொக ஆறசப்
படுகிதறொதமொ, அங்தக தபொக வழி பிறக்கும்; பொறத அறமயும்.

வொழ்க்றக என்பது , 'உள்ேிருந்து சவேிதய தபொகும் ஒரு சசயல்'

என்கிறொர்கள் அறிஞர்கள். நொம் அச்சசயறலப் புரிந்துசகொள்ேதவண்டும். விறத
எப்படித் தண்ண ீர் பட்டவுடன் பூரித்து முறே விடுகிறததொ, அதத தபொல
எண்ணங்கள், மனத்திதல வேம்சபற்று சவடிக்க தவண்டும். சவேிவர
தவண்டும். அதற்கு நொம் உள்ேத்றதப் பயன்படுத்த தவண்டும்.

'எண்ணங்கள்' என்னும்தபொது நம் மனத்தில் ஏற்படும் பலவித

எண்ணங்கறேயும் நொம் சபொதுவொகக் குறிப்பிடுகிதறொம். அறை பரவி
நிற்கின்றன. 'குறிக்தகொள்' என்னும் தபொது, நமது எண்ணங்கள் சகொள்றகறயச்
சுற்றி, ஓர் ஆறசறயச் சுற்றிப் பின்னப்படுகின்றன. எண்ணங்கறேப்
பரவவிடொமல் ஒருமுறனப் படுத்தும்தபொது, அது ஓர் அறமப்றப - சநறிறய
அறடகிறது. மனித வொழ்க்றகயில் குறிக்தகொள் அவசியம்.

ஊருக்குச் சசல்லும் நொம் ரயில்தவ நிலயத்திற்குச் சசன்று, "ஐயொ, ஒரு

டிக்கட் சகொடுங்கள்" என்று தகட்பதில்றல. இன்ன ஊருக்குப் தபொகிதறொம் என்று
திட்டமிருக்கிறது நம்மிடம். ஒரு ரயிலில் எறி உட்கொர்ந்து சகொண்டு, ஏததொ ஒரு
ஊருக்குப் பயணம் சசய்தவர்கறே இதுவறர நொம் கண்டதில்றல! ஆனொல்
நம்மில் பலதரொ ஒரு திட்டமில்லொமல் வொழ்க்றகப் பயணத்றத
தமற்சகொள்கிதறொம்.

நொம் நம் மனத்திற்கு ஒரு திட்டத்றத, ஒரு சதறிறவ, ஒரு குறிக்தகொறேக்

சகொடுக்கதவண்டும். மனம் ஒரு அசொதொரணமொன இயக்கம். நொம் அதனிடம் ஒரு
சதேிவொன குறிக்தகொறேக் சகொடுத்து விட்தடொமொனொல் - மனதிற்கு உத்தரவு
தபொட்டுவிட்தடொமொனொல் நிச்சயம் அது நம்றம அந்த ஊருக்கு அறழத்துச்
சசல்லும். மனம் எண்றும் சபொய்ப்பதில்றல.

எத்தறனதயொ துறறகேில் வல்லுநர்கறே நீங்கள் கண்டிருப்பீர்கள். அவர்கேில்

யொறரயொவது பொர்த்து "நீங்கள் எப்படி இவ்வேவு திறறம சபற்றீர்கள்?" என்று
தகட்டுப் பொர்த்தொல், அவர்கள் கறத, "வயதிலிருந்தத எனக்கு அப்படிதயொர்
ஆறச உண்டு" என்றுதொன் துவங்கும்.

எண்ணங்கற் சநறிப்படுத்தப்படும்தபொது, ஒழுங்குபடுத்தப்படும்தபொது அது

குறிக்தகொேொகிறது; லட்சியமொகிறது.

அசமரிக்கொவில் சபொது மக்கேிடம் ஒரு 'சர்தவ' சசய்யப்பட்டது. அதிலிருந்து

கிறடத்த உண்றம, அறிஞர்கறே அதிர்ச்சி அறடயச் சசய்தது. கணக்சகடுப்பில்
பதிலேித்த பொதிப் தபருக்குக் குறிக்தகொள் என்று ஒன்றும் இல்றல.

கல்லூரியில் படிக்கும் மொணவர்கறே இதுபற்றி விசொரித்ததபொது சுமொர் கொல்

பகுதியினருக்கு ஒன்றும் குறிக்தகொதேொ, லட்சியதமொ இல்றல. மற்சறொரு கொல்
பகுதியினருக்கு அவர்கள் குறிக்தகொள் பற்றி ஒன்றும் சதேிவு இல்றல;
குழப்பமொனக் குறிக்தகொள்கறேக் சகொண்டிருந்தனர்.

நமது ஊரில் இப்படி ஒரு கணக்சகடுப்பு சசய்தொல் மிக்க பயன் தரும்

தகவல்கள் கிறடக்கும்; நமது ஊரில் சதருவில் தபொதவொறர, சதரிந்தவர்கறேப்
பொர்த்துக் தகளுங்கள். சபரும்பொலும் அவர்கள் 'என்னதமொ ஓடுகிறது!'
'ஆண்டவன் படியேக்கிறொன்' என்று கூறுவறதக் கொணலொம். 'வொழ்க்றக ஒரு
தபொரொட்டம்' என்று சிலர் கருதுகிறொர்கள். ஆனொல் சபரும்பொலொனவர்கதேொ
வொழ்க்றகறய ஒரு நீதரொட்டமொக எண்ணுகிறொர்கள். அது இழுத்துச் சசல்கின்ற
திறசயில் சசல்ல தவண்டிய மனிதனொக தங்கறேக் கருதுகின்றனர்.

உண்றம என்னசவனில், வொழ்க்றகறய நொம் எண்ணுகிறபடி, நொம்

அறமக்கமுடியும் - அதற்கு தவண்டிய மன உறுதி இருந்தொல், திட்டங்கள்
இருந்தொல். இல்லொவிட்டொல் நொம் அது தபொகிறபடி தபொக தவண்டியதுதொன்.

வள்ளுவர் கூறுகிறொர்: 'விதிறயப் புறமுதுகிடச் சசய்யலொம். ஒரு

குறிக்தகொறே தநொக்கி ஓயொது உறழத்தொல்' என்று. வொழ்க்றகயில் நம்பிக்றக
இல்லொதவர்களுக்குக் குறிக்தகொள் ஏதும் இருப்பதில்றல.

குறிக்தகொள் என்பது சவறும் ஆறசயல்ல. ஆறசக்கு தமல் அதிகம் நமக்கு

அதில் ஈடுபொடு இருக்கதவண்டும்.நம் குறிக்தகொறே நொம் வடிவரூபத்தில் கொண
தவண்டும். உடலொல் உணர தவண்டும்; ருசிக்க தவண்டும். நுகர தவண்டும்.
நொம் அத்துடன் வொழ தவண்டும். விதவகொனந்தர் கூறினொர். "நீருக்குள்
அமுங்கியிருப்பவன் சவேிதய வர எப்படித் துடிக்கிறொதனொ அத்தறகய ஜீவ
தவகம் நமக்கு தவண்டும்" என்று. அத்தறகய துடிப்றப, குறிக்தகொள் அறடயும்
தபொது, 'எண்ணங்கள் சித்தி'யொக, சொதறனகேொக மலர்கின்றன.
 ௖ட்௉ி௓ ௎ீ௑ம்

"௒ௐி௎ன் ஋ங்கே க௑ோே ௙ிரும்புேி௕ோகௐோ அங்கே ௎ோன் அ௙ௐது இருப்௑ிௌம்"

஋ன்௕ோர், ௙ோன் ௑ி௔ோன் ஋ன்௕ ஜொர்௒ன் ௏ோட்டு ௔ோக்ஜேட் ௙ிஞ்ோோௐி. ௙ோன்
௑ி௔ோன் ஜொர்௒ௐி௓ி௖ிருந்து அஜ௒ரிக்ேோ ௙ந்௎௙ர். இரு௑து ஆண்டுேோௗோே
அஜ௒ரிக்ே ௙ோௐஜ௙ௗித் ௎ிட்ௌத்த௎ ௏ிர்௙ேித்து ௙ருேி௕ோர். மு௎ல் ௒ௐி௎தௐச்
௉ந்௎ி௔னுக்கு அனுப்௑ி த௙க்ேக் ேோ௔்௒ோ௓ிருந்௎ ௙ிஞ்ோோௐி அ௙ர். ௉ந்௎ி௔
௒ண்ௌ௖த்த௎ ௉ி௖ ௏ோள் ௒ௐி௎ ௙ௌோே
ீ ௒ோற்௕ி௓ ௉ோ௎தௐத௓ ௏ிேழ்த்௎ி௓ அந்௎
௒ௐி௎ர் கூறுேி௕ோர்: "௉ந்௎ி௔௒ண்ௌ௖த்௎ிற்குப் க௑ோே ஆத௉ப்௑ட்ௌோல் க௑ோய்
௙௔௖ோம்" ஋ன்று.

௉ி௖ ஆண்டுேளுக்கு முன்பு௙த௔ ௓ோ௔ோ௙து ௉ந்௎ி௔ ௒ண்ௌ௖த்துக்குப்

க௒ோய்௙௔௖ோம் ஋ன்று கூ௕ி௓ிருந்௎ோல், ௏ோம் ஋ன்ௐ கூ௕ி௓ிருப்க௑ோம் ஋ன்று
஋ண்்ிப் ௑ோருங்ேள். ஆௐோல், ஜேோஞ்௉ங்ஜேோஞ்௉௒ோே ௙ோௐஜ௙ௗித௓ப்
௑ற்௕ிம௃ம், ௔ோக்ஜேட்தௌப் ௑ற்௕ிம௃ம், அ௕ிந்துஜேோண்ௌ௙ர்ேகௗோ பு௎ி௓ ஋ண்்ம்
ஜேோண்ௌௐர். முடிம௃ம் ஋ன்று ௏ம்௑ிௐர்; ௒ௐி௎தௐ அனுப்௑ி த௙த்௎ௐர்.

ஜ௉ோல்௖ப்க௑ோௐோல், ௏௒து ௙ோழ்௙ில் ௑௖ ேோரி௓ங்ேதௗ ௏ோம் 'முடி௓ோது'

஋ன்று ஜ௉ோல்௖ி௙ிௌத் ௎௓ோ௔ோ௓ிருக்ேிக௕ோம். ௏௒து ேோ௔் ேோரி௓ம் ேோட்டும்,
௎ர்க்ே௙ோ௎ப் பு௖ௐ௕ித௙ த௙த்துக்ஜேோண்டு, ௏ோம் ௙ி௚௓ங்ேதௗ ஋தௌ
க௑ோடுேிக௕ோம். 'முடி௓ோது' ஋ன்று முன்க௑ முடிவு ேட்டி௙ிட்ௌோல், க௑ோேி௕
௑ோத௎௓ின் முேப்௑ிக௖க௓ ௏ோம் ே௎தை இறுேச் ௉ோத்௎ி௙ிடுேிக௕ோம். அ௎ற்குப்
௑௎ி௖ோே 'முடிம௃ம்' ஋ன்௕ ஋ண்்த்த௎ க௖௉ோே ௒ௐத்௎ினுள் ௙ிடுங்ேள்.
'௑ோர்க்ே௖ோம்' ஋ன்௕ ஒரு ௒ௐ௏ித௖த௓ ஌ற்௑டுத்துங்ேள். ஜ௎ோௌர்ந்து
'முடிம௃ம்' ஋ன்று ௉ி௖ ௏ோள் ஋ண்ணும் க௑ோது ௎ோகௐ ௙௘ி ௑ி௕க்கும். ௏௒து
'முடி௓ோது' ஋ன்௕ ஋ண்்ங்ேௗோக௖க௓ ௏ம் ௙ௗர்ச்௉ித௓ ௏ோம் ௎தௌப்௑டுத்௎ிக்
ஜேோள்ேிக௕ோம். ௉ந்௎ி௔ ௒ண்ௌ௖த்௎ிற்குப் க௑ோ௙துகூௌச் ௉ோ௎தௐ௓ோய்
௒ோ௕ி௓ிருக்கும் க௑ோது, ஌ன் ௏௒து ௖ட்௉ி௓ங்ேள் ௉ோ௎தௐேௗோய்ச் ௉ி௕க்ே
முடி௓ோது?

கு௕ிக்கேோள் அல்௖து ௖ட்௉ி௓ம் ஋ன்௑து ௏ம் ௒ௐத்௎ில் ஒரு ௉ங்ேி௖ித்

ஜ௎ோௌ௔ோௐ ஋ண்்ங்ேதௗ ஌ற்௑டுத்துேி௕து. ௒ௐ௎ின் ஆக்ே ௉க்௎ிேதௗ
ஜ௙ௗிக௓ ௙௔ச் ஜ௉ய்து அ௙ற்௕ிற்கு க௙த௖ ஜேோடுக்ேி௕து. ௖ட்௉ி௓ம் ௒ௐ௎ிக௖
௙லுப்ஜ௑௕ப் ஜ௑௕, ௒ௐத்௎ின் ஆக்ே ௉க்௎ி ஜ௉௓௖ோே ௒ோறுேி௕து.

ஜ௉ய்௓ ௙ிரும்பு௙த௎ ௙ோழ்க்தே௓ில் ௏ோம் ௉ோ௎ிக்ே மு௓௖க௙ண்டும். ஆௐோல்

௏ம்௒ில் ஋ல்க௖ோரும் 'ஆத௉'ப் ௑டுேிக௕ோம்; அவ்௙ௗவு௎ோன். ஆத௉ ஋ன்௑து
௑ோத௕ ௒ீ து ஓடும் ௎ண்்ர்ீ க௑ோ௖. ௎ண்் ீர் உள்கௗ இ௕ங்கு௙து இல்த௖.
ஆத௉ ஋ன்௑து க௒க௖ழுந்௎௙ோரி௓ோௐ ௏ிதௐப்பு; அ௎ற்கு ௙லு௙ில்த௖.
ேோ௔்ம் ஆத௉ப் ௑டு௑௙னுக்கே அது ௏ௌக்ேோது ஋ன்று ஜ௎ரிம௃ம். அடி ௒ௐ௎ில்
அது ௏ௌக்ேோது ஋ன்௕ ஋ண்்ம் ஓடும்க௑ோது, ஋ப்௑டி ஆத௉ ௑௖ன் ௎ரும்? ௏௒து
ஊரில் ௉ிௐி௒ோ உ௖ேின் ௒ீ தும், ௉ிௐி௒ோ ௏டிதேேள் ௒ீ தும் ஆத௉ேள்
ஜேோண்டிருக்கும் இதௗோர்ேள் கூட்ௌம்௎ோன் ஋ன் ேண்முன் ௙ருேி௕து. ஓர்
உருதுப் ௑௘ஜ௒ோ௘ி கூறுேி௕து. 'ஆத௉ேள் கு௎ித௔ேௗோௐோல், ௑ிச்த௉க்ேோ௔ர்ேள்
கூௌச் ௉௙ோரி ஜ௉ய்௙ோர்ேள்' ஋ன்று. ஜ௙றும் ஆத௉௓ிௐோல் ேோரி௓ம்
௏ித௕க௙றும் அற்பு௎ம் ௏ிே௘த் து௙ங்ேிௐோல், க௉ோம்க௑௕ிப் ௑ிச்த௉க்ேோ௔ர்ேள்
கூௌ ஆௐந்௎௒ோே கு௎ித௔௓ில் க௑ோ௙ோர்ேள் ஋ன்ேி௕து ௑௘ஜ௒ோ௘ி. ஆத௉த௓
஋ண்்ிச் ௉ப்புக் ஜேோட்டும் ஆத்௒ோக்ேள் இத௎ப்௑ற்௕ி ஆழ்ந்து ௉ிந்௎ிக்ே
க௙ண்டும்.

ஆத௉௓ில் ௏ி௓ோ௓ம் இருக்கும் க௑ோது, ௏௒து ஆத௉ேள், ௑ி௕ர் உரித௒ேதௗப்

௑ோ௎ிக்ேோ௎ப் க௑ோது, ஆத௉ேௗிௐோல் ௏௒க்கு உண்த௒௓ோௐ ஈடு௑ோடு
௏ி௔ந்௎௔௒ோேத் து௙ங்கும் க௑ோது, ஆத௉ேள் ௏௒து ௒ௐத்௎ில் ௎ிௌ௒ோௐ
௙லுப்ஜ௑றும்க௑ோது, அத௙ ௖ட்௉ி௓௒ோேின்௕ௐ.

இது௙த௔ ௏ோம் ஋ங்ேிருந்க௎ோம், ஋ப்௑டி இருந்க௎ோம் ஋ன்௑த௎ப் ஜ௑ோறுத்௎௎ல்௖

௖ட்௉ி௓ம். ௏ீங்ேள் ஋ப்௑டி க௙ண்டு௒ோௐோலும் இருந்௎ிருக்ே௖ோம் இது௏ோள் ௙த௔.
௏ோதௗ ஋௎ிர் ேோ௖த்௎ில் ஋ங்கே க௑ோே ௙ிரும்புேிக௕ோம் ஋ன்௑த௎ப் ஜ௑ோறுத்௎க௎,
௖ட்௉ி௓ம். ௖ட்௉ி௓ம் ௎ீர்௒ோ்ிக்ேப்௑ட்டு ௙ிட்ௌோல் ௏ோௗதௌ௙ில் ௑ோத௎
அத௒ம௃ம். ௑ோத௎௓ில் ௏ௌக்ேத் து௙ங்கும் க௑ோது ௖ட்௉ி௓ம் ௎ீ௑௒ோய், ஔி௓ோய்
௙௘ிேோட்டும்.

௒ௐம் ஒர் ௉ிறு கு௘ந்த௎க௑ோ௖. அத௎ ௏ோம் ஋ப்௑டி க௙ண்டு௒ோௐோலும்

௙ௗர்க்ே௖ோம். கு௘ந்த௎க்கு ௏ோம் உற்௉ோேம் ஊட்டி ௙ௗர்ப்௑துக௑ோ௖, ௏ம்
௒ௐ௎ிற்கு ௏ோம் அடிக்ேடி உற்௉ோேம் ஊட்ௌ க௙ண்டும்; ஊக்ேம் ௎௔க௙ண்டும்.

௒ௐி௎ன் ஆ௔ம்௑ ௏ித௖ேௗில் ௒ிேப் ஜ௑ரி௓ ௖ட்௉ி௓ங்ேதௗ - ௒ௐத்௎ில்

ஜேோள்ௗக்கூௌோது. ஌ஜௐௐில் ஜ௑ரி௓ ௉ோ௎தௐேதௗச் ௉ோ௎ிக்ே முடி௓ோ௎க௑ோது
஌௒ோற்௕ம் ஌ற்௑டுேி௕து. "இந்௎க் ேோரி௓த்௎ில் ௏ோன் இந்௎ முத௕ ௎௙௕ி
௙ிட்கௌன்" ஋ன்று ஜ௉ோல்௙௎ற்குப் ௑௎ில், "௏ோன் ஋டுக்கும் ேோரி௓ம் ஋ப்க௑ோதுக௒
௏ௌப்௑௎ில்த௖; ஋ன் அ௎ிர்ஷ்ௌம் அப்௑டி. ௏ோன் ஒரு க௎ோல்௙ி௓ோௗன்;
க௎ோல்௙ித௓ அனு௑௙ிக்ேப் ௑ி௕ந்௎௙ன்" ஋ன்று பு௖ம்புேி௕ோன்.

௏ோம் ஓரிரு முத௕ க௎ோற்று௙ிட்ௌோல், அ௎ற்ேோே "௏ோக௒ ஒரு க௎ோல்௙ி"

஋ன்று ஋ண்்க்கூௌோது. ௒ோ௕ோே ௏ம் ௖ட்௉ி௓த்௎ிற்கு - ௖ட்௉ி௓ப் ௑ோத௎க்கு ௏ோம்
ஔி ேோட்ௌ க௙ண்டும். 'அடுத்௎ முத௕ ஜ௙ற்௕ி ஜ௑றுக௙ன்' ஋ன்று ௏ம்௑ிக்தே
௎௔க௙ண்டும்.

"஋ௗி௎ோேச் ௉ோ௎ிக்ேக்கூடி௓ ௉ி௕ி௓ ேோரி௓ங்ேதௗக் ஜேோடுத்து,

கு௘ந்த௎ேளுக்கும் ௑ள்ௗி௓ில் உற்௉ோேமூட்டுங்ேள்" ஋ன்று கூறுேி௕ோர்ேள் ௒ௐ
நூ௖ோர். இப்௑டிப் ௑௖ ௉ி௕ி௓ ௉ோ௎தௐேள் ௒ௐ௎ில் ஒரு ௑௘க்ேத்த௎ ஌ற்௑டுத்௎ி
௙ிடுேின்௕ௐ. ஒரு ஜ௙ற்௕ி ௒ௐ௏ித௖த௓ அத௙ அத௒த்து ௙ிடுேின்௕ௐ. இந்௎
அனு௑௙ம் ௑ின்ௐோல் ஜ௑ரி௓ ௖ட்௉ி௓ங்ேள் ௉ோ௎தௐ௓ோ௙௎ற்கு ௙௘ி ேோட்டுேி௕து.

கு௘ந்த௎ேதௗ ௙ௗர்க்கும்க௑ோது ௏௒க்கு ௙ட்டிலும்

ீ கு௘ந்த௎ேளுக்குப் ௑ோௌம்
ஜ௉ோல்௖ிக் ஜேோடுக்கும் க௑ோது ஆ௉ிரி௓ர்ேளுக்குப் ௑ள்ௗிக்கூௌத்௎ிலும் ஋த்௎தௐ
ஜ௑ரு௓ ஜ௑ோறுப்பு இருக்ேி௕து ஋ன்௑த௎ ஋ண்்ிப்௑ோருங்ேள். "஌, ௒க்கு! ௏ீ
உருப்௑ௌ௒ோட்ௌோய்" ஋ன்று கேோ௑ப்௑டும் ஆ௉ிரி௓ர், ௒ோ்௙ரின் ஋௎ிர்ேோ௖த்௎ிற்கு
஋த்௎தௐ கேடு புரிேி௕ோர் ஋ன்௑த௎ச் ௉ற்று ே௙ௐ௒ோேச் ௉ிந்௎ித்துப் ௑ோருங்ேள்.

"஋ன் ௒ேளுக்கு ஒரு ேோரி௓ம் உருப்௑டி௓ோேச் ஜ௉ய்௓த் ஜ௎ரி௓ோது" ஋ன்று

௎ிட்டும் ௎ோய், அல்௖து ஜ௑ருத௒ப்௑டு௒ ௎ந்த௎, கு௘ந்த௎௓ின் ௒ௐத்௎ில்
஋த்௎தே௓க௎ோர் ஋ண்் அத௒ப்த௑ உரு௙ோக்குேி௕ோர் ஋ன்௑த௎ க௓ோ௉ித்துப்
௑ோருங்ேள்.

கு௘ந்த௎ ௙ிழுந்து ௙ிழுந்து௎ோன் ஋ழுந்து ௏ௌக்ேக் ேற்றுக்ஜேோள்ேி௕து.

கு௘ந்த௎ ௙ிழும்க௑ோது ௏ோம் தூக்ேி ௙ிடுேிக௕ோம். அல்௖து ௏தௌ௙ண்டித௓
உ௎௙ிக்குக் ஜேோடுக்ேிக௕ோம், அ௎ற்கு ௏ோம் உ௎௙ க௙ண்டும் ஋ன்று ௏௒க்குத்
ஜ௎ரிம௃ம். ௒ோ௕ோே, கு௘ந்த௎ ௎ௐது ௎ீர்௒ோௐங்ேௗில் ௎௙று ஜ௉ய்ம௃ம் க௑ோது,
஌ன் ௑௖ர் ேரித்துக் ஜேோட்டுேிக௕ோம்? "க௑ோௐோல் க௑ோேி௕து; அடுத்௎ முத௕
இப்௑டிச்ஜ௉ய்" ஋ன்று ௏ோம் அல்௖௙ோ ஊக்ேமூட்ௌ க௙ண்டும்? உௌல் அௗ௙ில்
அது ௙ௗ௔ உ௎வும் ௏ோம், ௒ௐ அௗ௙ில் அது ௙ௗ௔ உ௎வு௙௎ில்த௖.

௏ோன்கு முத௕ ே்க்தேத் ௎௙௕ோய்ப் க௑ோட்ௌவுௌன், ஆ௉ிரி௓ர் ஜ௉ோல்ேி௕ோர்,

"உௐக்குக் ே்க்கு சுட்டுப் க௑ோட்ௌோலும் ௙௔ோது" ஋ன்று. ௒ோ்௙ன்
௏ம்புேி௕ோன். ேி௔ோ௒த்௎ி௖ிருந்து ௏ோட்டி௓ம் ேற்றுக்ஜேோள்ௗ ௙ந்௎ ௉ிறு௒ித௓
௑ோர்த்து, "஌ன் உௐக்கு ௏ோட்டி௓ம்? ௉ோ்ித௓ ௒ி௎ித்துக் ஜேோண்டிருக்ே
க௙ண்டி௓ ேோல்ேள், உன் ேோல்ேள்" ஋ன்று புத்௎ி௒௎ிகூ௕ி௓ ௏ோட்டி௓ோ௖௓த்
௎த௖௙ித௓ப் ௑ற்௕ி ௏ீங்ேள் ஋ன்ௐ ௏ிதௐக்ேி௕ீர்ேள்?

இௗம் உள்ௗங்ேதௗ ஊக்கு௙ித்து உற்௉ோேப்௑டுத்௎ க௙ண்டும். ௒ோ௕ோே

அ௙ர்ேதௗக் கே௙௖௒ோக்ேிச் ௉ிறுத௒ப் ௑டுத்து௙௎ன் மூ௖ம் அ௙ர்ேள்
஋௎ிர்ேோ௖த்த௎க௓ ௏ோம் ௏ோ௉௒ோக்குேிக௕ோம் ஋௎ிர்ேோ௖ச் ௉மு௎ோ௓த்த௎க௓
௑ோ௘ோக்குேிக௕ோம்.
 அக௎ க௑ோ௖த்௎ோன் ௏ம் ௒ௐமும், ௏ம் ௉ிறு ௉ோ௎தௐேதௗப் ௑ோ௔ோட்டு௙௎ன்
மூ௖ம் ௏ோம் ஜ௙குதூ௔ம் க௑ோே௖ோம். ௉ிறு ௉ோ௎தௐேௗில் ஌ற்௑டும் ஜ௙ற்௕ி,
௖ட்௉ி௓ ௎ீ௑௒ோய் ௏௒க்கு ௙௘ி ேோட்டும்.
 நமபிக்கை எனும் வழிைாட்டி

எண்ணம் மனத்தில் ஒரு ைணப்பிரிவில் ததான்றி மகறயும் ஒரு நிைழ்ச்சியாய்

முடியலாம்; தவர் விடாத தலசான ஆகசயாய் ததான்றி மகறயலாம்.
ஆகசயாய் பலநாள் இருந்து ைகையலாம். எண்ணம் திரும்ப திரும்ப எழும்தபாது
மனத்தில் அது நம்பிக்கையாய் தவர் விடுைிறது.

நம்பிக்கைதான் தநாய்ைகைக் குணப்படுத்துைிறது. நம்ப முடியாத

ைாரியங்ைகை நகடமுகற அனுபவங்ைைாை மாற்றுைிறது.

ஒரு சமயம், கைைால், முடக்ைப்பட்டு மருத்துவம் பபறுதவார் தங்ைியிருந்த

மருத்துவமகனயில் தீ பிடித்துக்பைாண்டது. அங்ைிருந்த தநாயாைிைைில் யாரும்
நடக்ைக் கூடியவர்ைைல்லர்; கைவண்டியில் பசல்பவர்ைள்! 'பநருப்பு' என்றதும்
எல்தலாரும் 'உயிர் தப்பினால்! தபாதும்' என்று எழுந்து ஓடத்துவங்ைினர்.
மருத்துவமகனயில் இருந்த இரு தநாயாைிைகைத் தவிை மற்ற எல்தலாரும்
உயிர் தப்பினர். இத்தகன நாள் எழுந்து நிற்ைக்கூட முடியாதவர்ைைால் எப்படி
எழுந்து ஓட முடிந்தது? உயிர் வாழதவண்டும் என்ற எண்ணம் அவர்ைளுக்கு
மைத்தான சக்ைதிகயக் பைாடுத்திருக்ைிறது. இந்தச் சக்தி இத்தகன நாளும்
அவர்ைளுக்குள்தாதன இருந்தது! பின் ஏன் அவர்ைள் எழுந்து நடமாட
முடியவில்கல? ைாைணம், 'நம்மால் நடக்ை முடியாது' என்று நம்பிக்கைதய
அவர்ைகை கைவண்டி தநாயாைியாக்ைியது. மருத்துவமகனயிலிருந்து தப்பிய
பலர், நாைகடவில் இயல்பாைதவ நடக்ைத் துவங்ைி மருத்துவமகனயிலிருந்து
நீங்ைினர். எண்ணம் நம்பிக்கையாை மாறும்தபாது அது பல அதிசயங்ைகை
நிைழ்த்துைிறது. நம்மில் பலரும் இப்படித்தான் முடியாது என்ற எண்ணங்ைைால்
முடக்ைப்பட்டுக் ைிடக்ைிதறாம்.

1930 இல் மசாசூபசட்ஸ் என்னும் மாநிலத்தில், மால்டன் என்ற ஊரில் ஒரு

ைத்ததாலிக்ைப் பாதிரியார் இறந்து தபானார். சில நாட்ைைில் அவைது சமாதிகயத்
தரிசித்தால் தீைாத தநாய் எல்லாம் தீர்ந்துதபாகும் என்ற ஒரு வதந்தி பைவ
துவங்ைியது. குருடர்ைளும், முடவர்ைளும், தநாயாைிைளும் ஆயிைக்ைணக்ைில்
வந்தார்ைள்; சமாதிகயத் தரிசித்தார்ைள். ைழி ஊன்றி வந்தவர்ைள்
ஊன்றுதைாகலத் தூக்ைி எறிந்து விட்டுத் தாங்ைள் குணமகடந்த உற்சாைத்கதத்
பதரிவித்துக்பைாண்டனர். அது நிைழத் துவங்ைிய முப்பது நாைில், இந்த
உண்கமைகை அறியதவண்டி ைத்ததாலிக்ை மாநில மதகுரு, சமாதிகய
அகடத்துப் பூட்டிவிட்டார். ஆனால், நான்கு மாத விசாைகணக்குப் பிறகு
நிைழ்ச்சிைள் உண்கமதாபனன்று அறிந்து, மீ ண்டும் சமாதியின் ைதவுைகை
திறந்து விட்டார்ைள்.
 இதில் முக்ைியமான ைாைணம் தநாயாைின் மனநிகலதய; சமாதி அகடந்த
சாமியார் மீ து தநாயாைிைள் கவத்த அசாதாைண நம்பிக்கைதய தநாய்
குணமாைக் ைாைணமாயிருந்தது. மனத்தில் நம்பிக்கைப் பிறந்தவுடன் உடலில்
ஏததா ஓர் அதிசயம் நிைழ்ைிறது. அதததபாலத்தான் நமது லட்சியங்ைள்
நம்பிக்கையாய் மாறும்தபாது, சாதகனக்ைான பல அதிசயங்ைள் நிைழ்ைின்றன.

அபமரிக்ைா, விஞ்ஞான பூர்வமாை எகதயும் அறியும் நாடு. இங்கும்

இன்னமும் நம்பிக்கை மூலம் மக்ைகைக் குணப்படுத்தும் மத குருமார்ைள்
இருக்ைத்தான் இருக்ைிறார்ைள். இதில் விசித்திைம் என்னபவன்றால், சில
தூயவர்ைைிகட பல ஆஷாட பூதிைளும் உலவுவதுதான். ஆஷாட பூதிைைின்
இந்தச் பசயல்ைதை பல விஷயங்ைைில் நமது அவநம்பிக்கைக்குக்
ைாைணமாயிருக்ைின்றன.

நமது ஊரில், இப்படி தநாகயக் குணமாக்கும் சாமியார்ைைின் சமாதிைளும்,

பபண்ைைின், குழந்கதைைின் மயான உகறவிடமும், அடிக்ைடி பசய்திைைாை
வந்து பைபைப்கப ஊட்டிய வண்ணம் இருக்ைின்றன. "உண்கமயிதலதய
பவைிமாற்றம் ஒன்றுமில்கல. இதில் மனித நம்பிக்கைதய மனித உடல்
மாற்றத்திற்குக் ைாைணமாயிருந்திருக்ைிறது. இத்தகைய சமாதிைள் நம்பிக்கை
ஒரு நல்ல ஊன்றுதைாகலத் தருைின்றன" என்று சிலர் விைக்ைம் தருைின்றனர்.

சில மருத்துவர்ைள், தங்ைைால் தநாகயக் ைண்டு பிடிக்ை முடியவில்கல

என்றால் 'மருந்து' என்று பசால்லி வர்ணத்தண்ணகையும்,
ீ 'ஊசி
தபாடுைிதறன்' என்று கூறி ஊசி மூலம் பவறும் தண்ண ீகையும்
பசலுத்துவதுண்டு. இது மருத்துவ முகறக்கு உட்பட்ட ஒழுக்ைம்தான். இப்படிக்
குணமாக்புவகத மருத்துவ அைைாதியில் Placebo என்பார்ைள். சரி, கவத்தியர்
நல்ல மருந்து பைாடுக்ைிறார் என்ற நம்பிக்கைதய பல தநாய்ைள் குணமாைக்
ைாைணமாய் அகமைிறது.

அபமரிக்ைாவில் சில மதனாதத்துவ நிபுணர்ைள் அபமரிக்ை இந்தியர்ைைது

குணமாக்கும் சடங்கு முகறகயப் பல ஆண்டுைள் அவர்ைளுடன் வாழ்ந்து பழைி
அறிந்தனர். "தநாயாைியின் மனத்தில், பலவிதச் சடங்குைள் மூலம் நம்பிக்கை
ஏற்றுவதத தநாய் குணமாைக் ைாைணமாயிருக்ைிறது" என்று அவர்ைள் தங்ைள்
முடிவுைகை பவைியிட்டனர்.

மூன்று நண்பர்ைள், தங்ைைது நண்பன் ஒருவன் மீ து பசய்த விகையாட்கடப்

பற்றிய பகதகய நீங்ைள் தைள்விப்பட்டிருக்ைக் கூடும்.

நல்ல மனநிகலயுடனும் உடல் நிகலயுடனும் அலுவலைத்திற்குச் பசல்லப்

புறப்பட்ட ஒருவகன, அவன் நண்பன் பார்த்து, "என்ன வந்தது உனக்கு? ஏன்
இப்படி தநாயாைிதபால் ததான்றுைிறாய்?" என்றான். அடுத்த நண்பன்
தற்பசயலாைச் சந்திப்பதுதபால் அடுத்த பதருவில் அவகன நிறுத்தி, அவனது
உடல் நிகலப் பற்றிக் குறிப்பிட்டு, தன் அனுதாபங்ைகைத் பதரிவித்துவிட்டுச்
பசன்றான். மூன்றாமவன் அலுவலைத்தில் அவகனச் சந்தித்து, "என்ன
தநர்ந்தது உனக்கு?" என்று அலறினான். மனிதன் உண்கமயிதலதய, அங்கு
ைிடந்த தசாபாவில் சாய்ந்துவிட்டான். அவகன மருத்துவமகனக்கு அகழத்துச்
பசன்றார்ைள்! இதுதான் ைகத.

ஆனால் இது ைகதயல்ல. உண்கமயிதலதய பலர் தங்ைகைப்பற்றிய தவறான

நம்பிக்கையில் ஊறிப்தபாய் தநாய்வாய்ப்பட்டு வாழ்க்கைகயக் ைழிக்ைின்றனர்;
'முடியாது' என்ற மனத்கத நம்ப கவத்திருக்ைின்றனர்.

திடமான எண்ணங்ைகை உள்தை விடுங்ைள். உற்சாைம், ஊக்ைம் என்னும்

ஒைிகயத் தூண்டிவிடுங்ைள். நம்பிக்கை திருவண்ணாமகலத் தீபமாய்,
விடிபவள்ைியாய் உள்தை சுடர் விடட்டும், உங்ைள் லட்சியப் பாகதயில் அது
உங்ைகை அகழத்துச் பசல்லும்.
 எண்ணங்களை அளைக்காத்தவர்கள்

ஆழ்ந்த நம்பிக்ளகதான் வவண்டுவகாைாக, பிரார்த்தளையாக வவைிப்படுகிறது.

காரியங்கள் நிகழ்வதில் நம்பிக்ளக எவ்வைவு முக்கிய காரணமாயிருக்கிறது
என்பளத இப்வபாது மைநூலார் அறியத் துவங்கியுள்ைைர். எண்ணம்
நம்பிக்ளகயாக வவர்விடும்வபாது அது மந்திர சக்தி வபறுகிறது. எந்த முடிளவ
நமது நம்பிக்ளக எதிர்பார்த்தவதா அந்த முடிளவக் வகாண்டு வரும் வளர அது
சும்மா இருப்பதில்ளல.

பலருளைய வாழ்க்ளகச் சம்பவங்கள் இதற்கு எடுத்துக்காட்ைாக இருக்கின்றை;

இரண்ைாம் உலக மகாயுத்த சமயத்தில் காப்ைன் ரிக்கன் வபக்கரும் அவருளைய
எட்டு உதவியாைர்களும் பசிபிக் கைலில் சிறிய பைகில் திளச தப்பித்
தத்தைித்தைர். சாப்பிை உணவு இல்ளல; குடிக்கத் தண்ண ீர் இல்ளல; வழிவயா
வதரியவில்ளல. அவர்கைிைம் இருந்தது சிறிய ளபபிள் புத்தகம். ஆகவவ
அவர்கள் அளதத் திறந்து, 'தண்ணருக்கு
ீ எங்வக வபாவவன், சாப்மிை என்ை
வசய்வவன் என்று கவளலப்பைாவத' என்ற மாத்யூவின் வாசகங்களைப்
படித்தைர். படித்த ஒருகண வநரத்தில் அதிசயம் நிகழ்ந்தது. எங்கிருந்வதா ஒரு
கைல் புறா காப்ைைின் தளலமீ து அமர்ந்தது. காப்ைன் எைிதாகப் பிடித்து
அளைவருக்கும் அளத உணவாக வழங்கிைார். மீ ண்டும் அளர மணியில்
வாைம் கறுத்து இடியுைன் மளழ வபய்தது. அவர்கள் குடிக்க நல்ல தண்ண ீர்
கிளைத்தது. அவர்களுக்கு இப்வபாது 'தாங்கள் பிளழத்துக்வகாள்ைப்வபாகிவறாம்'
என்ற நம்பிக்ளகப் பிறந்தது. சில நாட்கைில் இவர்கள் பைளகப் பாதுகாப்பு
விமாைங்கள் கண்டுபிடித்தை. அவர்கள் காப்பாற்றப்பட்ைைர். இந்த ரிக்கன்
வபக்கரின் சம்பவம், ஒரு நைந்த உண்ளமச் சம்பவம். அவமரிக்கா பூராவிலும்,
ரிக்கன் வபாக்கவராடு உைன் இருந்த மற்ற ஏழு நபர்கைின் சாட்சியத்துைன்
இச்வசய்தி வவைியாகியது; எங்கும் வபசப்பட்ைது.

படிப்பதற்கு ஏவதா களதவபால இருக்கும் இச்சம்பவங்களைப் பற்றிப்பலர்

சந்வதகக்கண் சிமிட்டுவது உண்டு. ஏவைைில் அவரவர் வாழ்க்ளகயில்
இப்படிப்பட்ைவதாரு வநருக்கடியும் இக்கட்டும் வநர்ந்து, அதன் விளைவாக,
அனுபவம் ஏற்பட்ைால் ஒழிய நாம் பிறர் அனுபவங்களை வவறும் களதயாக
எண்ண விரும்புகிவறாம்.

இப்படிப்பட்ைவர்களுக்வகன்வற மவைாதத்துவ நிபுணர் ஆட்லர் ஒரு களத

கூறுவதுண்டு. ஒரு வாைியில் கறந்தபாலில் இரு தவளைகள் தவறி விழுந்தை.
ஒரு தவளை எண்ணியது; 'நான் வசத்வதன்; எப்படி இதிலிருந்து
மீ ைப்வபாகிவறன்?' என்று புலம்பியது. உைவை அதன் ளகயும் காலுவம சக்தி
இழந்தை; சற்று வநரத்திற்வகல்லாம் அது முழுகிச் வசத்தது.
 இரண்ைாவது தவளைவயா 'இதிலிழுந்து நான் எப்படியாவது தப்பவவண்டும்'
என்று எண்ணி, ளகளயயும் காளலயும் உளதத்துக் வகாண்ைதில் சற்று
வநரத்தில் பால் நன்றாகக் களையப்பட்ை நிளலளய அளைந்தது. அதிலிருந்து
வவண்ளண மிதக்கத் துவங்கியது. சற்று வநரத்தில் அந்த தவளை மிதந்த
வவண்ளணயின் மீ து வசௌகர்யமாக உட்கார்ந்து வகாண்டு ஒர் எம்பு எம்பி
வவைிவய குதித்தது. இதுதான் களத. எல்லவற்றிற்கும் நம்பிக்ளகதான் காரணம்.
நம்பிக்ளக திைமாக இருக்கும் வபாது வழி தாவை பிறக்கிறது. குறிக்வகாள்களும்,
லட்சியங்களும் மைிதன் பிறந்த உைவைவய அவனுைன் வதான்றி விடுவதல்ல.
ஐந்து வயதில் பள்ைிக்குப் வபாகும்வபாவதா பள்ைிப்படிப்ளப முடிக்கும் வபாவதா -
திருமணம் வசய்துவபாள்ளும் வபாவதா - அது உருவாவதில்ளல. லட்சியங்களை
எந்த வயதிலும் வகாள்ைலாம். வயது ஒரு வபாருட்ைல்ல.

மைித லட்சியம் நமது சூழ்நிளலக்கு ஏற்ப மாறும்; சில சமயம் வைரும். ஒரு
லட்சியத்ளத முன்ளவத்து ஒரு வதாழிலில், ஒரு துளறயில் இறங்கும்
வபாதுதான் நமக்குப் புதிய புதிய வழிகள் வதான்றும். அவ்வப்வபாது வதரியும்
காட்சிகளுக்வகற்ப மைிதன் லட்சியங்களைப் வபரிது படுத்திக்வகாள்கிறான்;
மாற்றிக்வகாள்கிறான்; பஞ்சாயத்து வபார்டு வதர்தலில் இறங்கும் வபாதுதான்,
அடுத்த முளற சட்ைமன்றத்திற்வகா நாைளுமன்றத்திற்வகா நின்றால் என்ை
என்ற எண்ணம் பிறக்கும். ஒரு சிறுகளத எழுதும் வபாதுதான், சிைிமாவுக்குக்
பளத எழுதிைால் என்ை என்று வதான்றும்.

லட்சியங்களை அடிக்கடி மாற்றிக்வகாண்வை இருப்பவர்கள் எந்த ஊருக்கும்

வபாவதில்ளல. அவர்கள் நம்பிக்ளப இல்லாதவர்கள், அவசரப் பிரயாணிகள்.

லட்சியமும் நம்பிக்ளகயும் வகாண்வைாவர சரித்திர புருஷர்கைாகத்

திகழ்கின்றைர். மைித உருவிவலா, நிறத்திவலா, வயதிவலா, படிப்பிவலா, ஏதும்
இல்ளல. மைிதர்கள் அவர்கள் வகாண்டிருக்கும் எண்ணத்திற்வகற்ப
வாழ்கின்றைர்.

ஐ.பி.எம். எைப்படும் அவமரிக்காவின் கம்பியூட்ைர் கம்வபைியின் தளலவர்

வாட்சன். தம் வமளை மீ து 'சிந்தி' என்வறாரு வாசகத்ளத ளவத்திருக்கிறார்.
'மைிதர்கள் சிந்திக்க வவண்டும். இயந்திரங்கள் வவளல வசய்ய வவண்டும்'
என்பதுதான் அவர்கள் கம்வபைியின் வாசகம். புதிய புதிய வபாருட்களை
உற்பத்தி வசய்யும் ஒரு ைல்லஸ் நகரத்துத் வதாழிலதிபளரச் சந்திக்கச்
வசன்வறன். அவர் வமளைமீ து, 'சற்று கைவு காணு' என்ற வாசகம் என்ளை
வநாக்கிக் வகாண்டிருந்தது.
 நமது ஊரிவல, சிறிய வயதிவல, ஒரு வமாட்ைார் ளசக்கிளைக் கண்டு
வமாகித்த துளரசாமி (ைி.டி. நாயுடு) வின் மைத்தில் ஓடிய எண்ண
அளலகளையும் அது நம்பிக்ளகயாய் ஊறிச் வசயல்பட்ை வரலாற்ளறயும்
எண்ணிப் பாருங்கள். தாவை பத்திரிக்ளக அடித்து அளதத் வதருவில் விற்ற
சீைிவாசன் (வைமிைி வாசன்) என்ற இளைஞைின் நம்பிக்ளகளயக் வகாஞ்சம்
எண்ணிப் பாருங்கள். காளரக்குடியிலிருந்த ஒரு நாைகக் வகாட்ைளகளய சிைிமா
ஸ்டுடிவயாவாக்கி அங்வக பைம் எடுக்கத் துவங்கிய திரு. ஏவி.எம். மின்
நம்மிக்ளகளயக் வகாஞ்சம் கவைத்தில் வகாண்டு வாருங்கள்.
'அவர்களுக்வகல்லாம் வாழ்க்ளகயில் ஒரு குறிக்வகாள் இருந்தது. அந்தக்
குறிக்வகாைில் அவர்களுக்கு அளசக்க முடியாத நம்பிக்ளக இருந்தது' என்பது
புரியும்.

நமது லட்சியம் என்ை, ஆளச என்ை, குறிக்வகாள் என்ை, என்று நம்ளம

நாவம வகட்டுக் வகாள்ை வவண்டும். எங்வக வமாக விரும்புகிவறாம்; எப்வபாது
வபாய் அளைய விரும்புகிவறாம் என்பதில் ஒரு வதைிவு வவண்டும்.

மைித வைர்ச்சிப் பற்றியும் முன்வைற்றம் பற்றியும் பல நூல்கள் எழுதிய

அறிஞர்கள் கூறுகிறார்கள்: "தைி அளறயில் உட்கார்ந்துவகாள்ளுங்கள்;
வரிளசக்கிரமமாக உங்கள் லட்சியங்களற ஒரு தாைில் எழுதுங்கள். அதில் எது
முக்கியம், எது முக்கியமில்ளல என்பளத பற்றி வயாசியுங்கள். நீண்ைகால
திட்ைம் குறுகிய காலத் திட்ைம் என்று லட்சியத்ளதப் பகுத்துக் வகாள்ளுங்கள்.

"எழுதுவம வபாது எண்ணங்கள் வதைிவளைகின்றை. பின் உங்கள் லட்சியத்ளத

உங்கள் கண்படும் இைத்தில் ளவயுங்கள். திைமும் அளதப் பற்றி சிறிது வநரம்
சிந்தியுங்கள். உங்கள் ஆளசளயப் பிரார்த்தளையாக்குங்கள். அப்வபாது எண்ணம்
புலைறிவு நிளலயிலிருந்து ஆழ்மைதில் பதியத் துவங்குகிறது. ஆழ்மைதில்
பதியத் துவங்கியதும், எண்ணம் நம்ளம அறியாமல் நம்ளமச் வசல்படுத்துகிறது.
நம்ளமச் வசயல்படுத்தச் வசய்வது மட்டுமல்ல, பிற மைிதர்களையும்
சம்பவங்களையும் நமது லட்சியத்திற்கு ஏற்ப சூழ்நிளலளய அளமக்கிறது. "

வநருக்கடியிலும், வநாயிலும் இன்ைல்கைின்வபாதும் இந்த நம்பிக்ளகதான்

மைிதனுக்கு வழி காட்டுகிறது.

"நீங்கள் கூறுவது நியாயமாகப் படுகிறது. ஆைால் இது எப்படிச்

சாத்தியமாகும்?" என்று தன் சந்வதகத்ளத எழுப்பிைான் சீைன். "வபட்ளைக்
வகாழிளயப் வபாய் வகள்" என்றார் ஞாைி. வபட்ளைக் வகாழி வசால்லிற்று "நான்
என்ை கணுவைன்? முட்ளையிட்ைவுைன் நான் அதன் மீ து உட்கார்ந்து
அளைகாப்வபன் அவ்வைவுதான். குஞ்சு தாவை வவைிவரும். முட்ளைக்குள் குஞ்சு
எப்படி உருவாகிறது என்ற விஞ்ஞாை உண்ளமகள் எல்லாம் நான் என்ை
கண்வைன்? நீ வவண்டுமாைால் அளைகாத்துளப பாவரன்" என்றது. "விஞ்ஞாை
உண்ளமகளைத் வதரிந்து வகாண்டுதான் அளைகாப்வபன் என்றால் அதற்குள்
முட்ளைகள் அழுகிவிடுமைா முட்ைாள்" என்றார் விஞ்ஞாைி.
 எண்ணம் பெறும் வடிவம்

சாதனைகனை நிகழ்த்துவது எப்ெடி? விரும்ெிய காரியங்கனை அனைவது

எப்ெடி? இதற்கு ஓர் 'எண்ண முனை', 'சிந்தனை முனை' இருக்கிைதா?
ெலரும் ககட்கிைார்கள்.

ஆம். ஓர் எண்ணமுனை இருக்கிைது. அனதப் ெடிப்ெடியாக உெகயாகிப்ெதன்

மூலம் நம் விருப்ெங்கனைச் சாதனைகைாக்க முடியும். இம்முனை ெலரால்
உெகயாகிக்கப் ெட்டிருக்கிைது. சாதனையாைர்கைின் அனுெவமும் இதற்குச்
சாட்சி கூறுகிைது. கைைா கதசத்து மூனை மருத்துவர் ைாக்ைர் பென்ஃெீல்டு
(Wilder Penfield) என்ெவரின் கசாதனைகள் இம்முனைகளுக்கு ஒரு விஞ்ஞாை
ஆதாரத்னதக் பகாடுத்திருக்கின்ைை. மூனையில் அவர் நிகழ்த்திய கசாதனைகள்;
மைத்னதப் ெற்ைியும் பவற்ைியனையும் மார்க்கத்திற்கு மைம் எப்ெடி வழி
வகுக்கிைது என்ெது ெற்ைியும், ெல உண்னமகனை நமக்குத் பதரிவிக்கிைது.

நமது எண்ணங்கள் எப்ெடி நம் மைத்தில் உருவாகின்ைை என்ெது ெற்ைி

என்ைாவது சிந்தித்திருக்கிைீர்கைா? சிந்தித்தால் ஒர் உண்னம புலப்ெடும். நமது
எண்ணங்கள், னைப்னரட்ைரில் அச்சடிக்கப்ெடும் எழுத்துக்ககானவயாக நம்
மைத்தில் கதான்றுவதில்னல. எண்ணங்கள் மைத்தில் ெைங்கைாக விரிகின்ைை.
னைப்னரட்ைர் என்று ெடிக்கும் கொது நமது மைம் சற்பைன்று அந்த உருவத்னத,
வடிவத்னத அத்துைன் பதாைர்பு பகாண்டுள்ை கமனை, அலுவலகம்
கொன்ைவற்னைத்தான் உைைடியாகப் ெைமாக காண்கிைது. மற்றும் சிலர் மைதில்
னைப் அடிக்கும் மங்னக கதான்ைக் கூடும். கல், மண், கமனை, பெண்
என்னும்கொது நாம் ஒரு வடிவம் பகாண்ை பொருனை எண்ணுகிகைாம். அப்ெடி
இல்லாத வடிவமற்ை, 'ெரம்பொருள்' என்ை எண்ணம் கதான்றும் கொது நம்
மைத்தில் என்ை எண்ணம் ஏற்ெடுகிைது? நாம் அைிந்த வனகயில்
'ெரம்பொருனைக்' கற்ெனையில் காண்கிகைாம். இரண்டும் இரண்டும் நான்கு
என்ை ஒர் கூட்ைனல எண்ணும்கொது கூை, மைத்தில் அந்த எண்கைின்
ெைம்தான் உருவாகிைது. இதுதான் மைத்தின் அடிப்ெனை உண்னம. எண்ணங்கள்
மைத்தில் ெை ரூெத்தில் கற்ெனையில் விரிகின்ைை.

புதிய கட்ைம் கட்டுமுன், அதன் அைவுகனைக் கட்ைை நிபுணர்கள் ெைம்

வனரகிைார்கள். 'அதற்குமுன் அக்கட்ைை அனமப்பு - நிபுணர்கைின் கற்ெனையில்
உருவாகிைது. பதரிகிைது. எழுத்தாைர்கனைக் ககட்ைால் கூறுவார்கள். அவர்கைது
கற்ெனை எப்ெடி இயங்குெிைது என்று; கதாநாயகர்களுைனும்,
கதாநாயகிகளுைனும் தாங்கள் கெசுவனதயும், சிரிப்ெனதயும், ஓடுவனதயும்
ெற்ைி அவர்கள் கனத கனதயாகக் கூறுவார்கள். ொரதியின் 'தீர்க்க தரிசைம்'
ெற்ைிப் கெசுகிகைாம். விடுதனல வருமுன்கை, தம் கற்ெனையில் 'ெட்பைாைி
வசிப்
ீ ெைக்கும் பகாடியினையும் கம்ெத்தின் கீ ழ் நிற்கும்' 'வரர்'கனையும்
ீ
அவன் கண்ைான். கநருவுக்குச் சுதந்திர இந்தியானவப் மற்ைிய கைவு தீர்க்க
தரிசைம் இருந்தது. இன்று நாம் காணும் ஒவ்பவாரு பொருளும் ஒரு காலத்தில்
யாகரா ஒருவரது மைத்தில் பவறும் கற்ெனையாய் இருந்தது. ெின்பைாரு
நாைில் அனவ உண்னம வடிவம் பெற்ைை.

மகத்தாை விஞ்ஞாைி எடிசன் கூறுகிைார்: "நான் எனதயும் வார்த்னதகைாகச்

சிந்திப்ெதில்னல. எல்லாவற்னையும் ெைமாகத்தான் ொர்க்கிகைன்" என்று.
"கற்ெனைதான் உலனக ஆள்கிைது" என்ைான் பநப்கொலியன்; இரவு பூராவும்
உட்கார்ந்து ெிபரஞ்சு நாட்டுப் ெைத்னத னவத்துக்பகாண்டு துருப்புகனை அங்கும்
இங்கும் நகர்த்திக் பகாண்டிருப்ொைாம் பநப்கொலியன். அவைது கற்ெனைககை
ெின்ைால் சரித்திரமாக மாைிை. பென்ைிபகய்சர் என்ை அபமரிக்காவின் ெிரெல
பதாழிலதிெர் கூைிைார்: "உன் எதிர்காலத்னத நீ கற்ெனை பசய்து பகாள்ைலாம்"
என்று. இவ்வைவு எைிதாக எதிர்காலம் இருக்கும்கொது, நாம் ஏன் கற்ெனை
பசய்ய மறுக்கிகைாம்?

நம்மில் ெலருக்கு கற்ெனைனயப் ெற்ைிய இவ்வுண்னம பதரியாது.

நம்மில் ெலருக்கு கற்ெனையில் ஒரு ெைத்னத நிரந்தரமாக னவக்க

முடிவதில்னல. மை எண்ணங்ஙனை நமது சமயக் குரவர்கள் ஒரு குரங்குக்கு
ஒப்ெிட்ைார்கள். மைத்தில், எண்ணங்கள் தாவிக்பகாண்கை இருக்குமாம்;
எண்ணம் தாவும் கொது, அது ஒருமுகப் ெடுவதில்னல. ஒருமுகப்ெடுத்தாத
எண்ணம் பநைிப்ெடுத்தாத மைம் - எனதயும் சாதிப்ெதில்னல. மைக்
கண்ணாடியில் ஒரு நிரந்தரமாை ெைத்னத னவக்கும் கொதுதான், 'உண்னம'
என்ை இரண்ைாவது கட்ைத்திற்கு மாறுகிைது. அதாவது, நமது புலைைிவிலிருந்து
ஆழ்மைம் என்ை ெகுதிக்கு (Conscious to sub-conscious) கொகிைது. ஆழ்மைப்
ெகுதிக்கு கொகும் எண்ணங்கள் அசாதாரண வலினமனய அனைகிைது.

நமது கவண்டுககாள்கள், ெிரார்த்தனைகள் ெலைைிப்ெது இம்முனையில்தான்.

நாம் நமக்கு கவண்டியகதப் ெற்ைித் திைமும் கவண்டிக்பகாள்கிகைாம். திைமும்
ெிரார்த்திக்கிகைாம். கவண்டுககாள் என்ெது திரும்ெத் திரும்ெ நாம்
ஆண்ைவைிைம் கூறுவதாகும். அல்லது நம் மைத்திற்குக் கூறுவதாகும்.
திரும்ெத் திரும்ெ நம் கவண்டுககானைக் கற்ெனையில் காண்ெதாகும். இப்ெடிச்
பசய்யும் கொது நாம் காணும் கற்ெனை ஆழ்மைத்தில் ெதிகிைது.

ஆழ்மன் நமது கட்டுப்ொட்டில் முழுவதும் இல்னல. சில சமயம் ெனழய

நினைவுகனை நமது ஆழ்மைதிலிருந்து நம் நினைவுக்கு பகாண்டு வர முடியும்.
சில சமயம் பகாண்டுவர முடியாது. ஆைால் நமது நினைவில் - அைிவில்,
ஒன்னை சதா எண்ணுவதன் மூலம் அந்த எண்ணத்னத ஆழ்மைதிற்கு எடுத்துச்
பசல்ல முடியும்.

ஆழ்மைத்தில் நாம் இதுவனர அனுெவித்த உணர்ச்சிகள் எல்லாம் ெைமாகப்

ெதிந்திருக்கின்ைை. கவறு வார்த்னதக்ைில் பசான்ைால் நமது வாழ்க்னகச்
சம்ெவங்கள் அனைத்தும் உணர்ச்சிகைின் தாக்கத்துைன் ஆழ்மைத்தில்
ெதிந்திருக்கின்ைை.

இங்குதான் ைாக்ைர் பென்ஃெீல்டின் ஆராய்ச்சி விஷயங்கனை

பதைிவுப்ெடுத்துகிைது. மருத்துவச் கசாதனைகள் ஆதாரம் பகாடுக்கின்ைை.
காக்காவலிப்புக்பகாண்ை சிலனர ைாக்ைர் பென்ஃெீல்டு குணப்ெடுத்த மூனை
அறுனவ பசய்தார். மூனை மட்டும் மரத்துப் கொகும் ஊசி கொட்டு இச்சிகிச்னச
பசய்தார். இதைால் சிகிச்னச பெறுெவர் முழு நினைவுைன், இருக்க முடிந்தது.
கெச முடிந்தது. ைாக்ைர் பென்ஃெீல்டு கலசாை மின்துருவங்கைால் மூனையின்
வலது முன் ெகுதினயத் பதாட்ைார்.

உைகை அந்த மருத்துவ சிகிச்னச பெறும் நெர், "யாகரா ெியாகைா

இனசக்கிைார்கள். என்ைால் அப்ொட்னைக் ககட்க முடிகிைது" என்ைார். ைாக்ைர்
மின் கம்ெிகனை சற்று கநரம் எடுத்துவிட்டு, மீ ண்டும் னவத்தகொது,
"கமரிகமரி என்ை ொட்னைப் ொடுகிைார்கள்" என்று வர்ணிக்கத் துவங்கிைார்.

ைாக்ைர் பென்ஃெீல்டு சுமார் ெதினைந்து ஆண்டுகள் இத்துனையில்

கசாதனைகள் பசய்தார். அதன் வினைவாக அவர் கண்ை உண்னமகள் மை
இயக்கங்கனைத் பதைிவுெடுத்திை.

"நாம் அனுெவித்த அத்தனை உணர்ச்சிகளும் மைத்தில் சம்ெவங்கைாகப்

ெதிந்திருக்கின்ைை. ஒரு கைப் பரக்கார்ைனரப் கொல நாம் மீ ண்டும் அனதப்
கொட்டுக் ககட்க முடியும். ஒரு சம்ெவம் திரும்ெ ஞாெகத்திற்கு வரும்கொது
மைிதன் அகத உணர்வுைன் அச்சம்ெவத்னத மீ ண்டும் அனுெவித்து வாழ்கிைான்.
ஒவ்பவாரு சம்ெவமும் தைித்தைிகய பவைிவருகிைது. எல்லாம் கசர்ந்து
குழப்ெமாக வருவதில்னல. மூனையின் ெல ெகுதிகைில் சம்ெவங்கள் -
உணர்ச்சிகள் ெதிந்து கிைக்கின்ைை." என்ெதாகும்.

நமது ஆனசகள் மைத்தில் கற்ெனைகைாக, ெைங்கைாக விரிகின்ைை என்று

கண்கைாம். ைாக்ைர் பென்ஃெீல்கைா வாழ்க்னகச் சம்ெவங்கள் உணர்ச்சிகைாக
ஆழ்மைத்தில் ெதிந்திருக்கின்ைை என்றும், அனவ மீ ண்டும் நினைவுக்கு
வரும்கொது ெனழய நிகழ்ச்சிகனை அனுெவித்து மீ ண்டும் வாழ்கிகைாம் என்றுமு
கூறுகிைார். ஆனசக்கும் கற்ெனைக்கும் - ஆழ்மைத்திலிருக்கும் ெனழய
நினைவுகளுக்கும்,சாதனைக்கும் ஏதாவது பதாைர்ெிருக்க முடியுமா? கயாசித்துப்
ொருங்கள்!
 வெற்றிக்கு ஓர் எண்ணப் பாதை

டாக்டர் வபன்ஃபீல்டின் ச ாைதையில் மூதைதய மின் துருெத்ைால்

வைாட்டசபாது, எல்ச ாரும் பதைய நிகழ்ச் ிகதை மீ ண்டும் அசை உணர்வுடன்
அறிந்து அந்ை ம்பெத்ைில் சைாய்ந்ைைர்.

ஒருநாள் மாத வெைிசய உ ாெப்சபாை ஒரு மூைாட்டி ஓர் இத

வமட்தடக் சகட்க சநர்ந்ைது. அந்ை இத அம்மூைாட்டிதயச்
ச ாகத்துள்ைாக்கியது. மசைாைத்துெ நிபுணர்கைிடம் வ ன்றார் அம்மூைாட்டி.
புைிர் ெிடுபடெில்த . 'ஏன் அது ச ாகத்தைத் தூண்டியது? என்ற புைிர்
ைிடீவென்று ஒருநாள் அெருக்கு நிதைவு ெந்ைது. ைாம் அந்ை இத தயப்
பியாசைாெில் இத த்துக் வகாண்டிருந்ை சபாதுைான் அெர் ைாயின் உயிர்
பிரிந்ைது என்னும் பதைய ஞாபகம். ஆகசெ அந்ை இத தயக் சகட்டசபாது,
அப்சபாது சநர்ந்ை ம்பெமும் மைத்ைில் ச ர்ந்து ச ாக உணர்ச் ிகதை -
நிதைவுகதை எழுப்பிை.

மைெியல் அறிஞர்கள் ி ர் அபிப்பிொயப்படுகிறார்கள். நமது ஆழ்மைத்ைில்

பதையகா நிகழ்ச் ிகற் மட்டுமல் , 'நமது முற்பிறப்பு நிகழ்ச் ிகள்
ம்பெங்களும் கூட பைிொகி இருக்கின்றை' என்று.

'ஆத்மா ாெைில்த ' என்ற நமது ைைத்துெத்தைக் வபாஞ் ம் சயா ித்துப்

பாருங்கள், இங்சக.

மைத்ைில் முற்பிறப்பு நிகழ்ச் ிகளும் பைிொகியிருக்கிறவைன்றால் மைம்

என்ை, ாகா ெெம் வபற்றைா? மீ ண்டும் மீ ண்டும் அனுபெங்கள் என்ற எண்ணக்
கூட்டங்கள் அைன் மீ து படிகின்றைொ? அப்படியாைால் ஆத்மா அல் து
ஆழ்மைம் என்பதுைான் என்ை? ப ொழ்க்தகயிதை எண்ணப் பைிவுகள்,
எண்ணத் வைாடர்கள், எண்ணக் கூட்டங்கள் ஒன்று ைிெண்டு ஒரு நூல்
பந்தைப்சபால் இருக்குமா?, மைிைன் ாகும்சபாது, இந்ை எண்ணப் பந்து.மைிை
உட ி ிருந்து, பிரிந்து ெிடுகிறைா? ஆம், அப்படித்ைான் சைான்றுகிறது.

இந்ை எண்ணப்பந்து பிரிந்து எங்சக வ ல்கிறது? பின் மீ டும் எந்ை உயிருக்குள்

புகுகின்றது? ஏன் புகுகின்றது?

நமது ெிஞ்ஞாை அறிவு இைற்வகல் ாம் எந்ை ெிைக்கத்தையும் ைெெில்த .

நமது ஞாைிகளும் சயாகிகளும் ைான் இதை ெிைக்க முடியும்.ஞாைம் வபற்ற
புத்ைதெக் சகட்சபாம்.
 அெர் கூறுகிறார்: "நச்சுத் சைாய்ந்ை, அம்புபட்ட புண்தணக் குணப்படுத்ைாமல்,
மருத்துெதெ அதைக்காமல், மருத்துெதெ அதைக்குமுன், 'இது எங்கிருந்து
ெந்ை அம்பு? ெடக்கி ிருந்ைா வைற்கி ிருந்ைா? - யார் எய்ைது இதை?
உயெமாைெைா? குள்ைமாைெைா? என்ை நிறம் வகாண்டென்? கறுப்பைா,
வெள்தையைா? எந்ைச் ாைிதய ச ர்ந்ைென்?" என்வறல் ாம்
சகட்டுக்வகாண்டிருந்ைால்? இைற்வகல் ாம் ெிதட சைடுெைற்குள் அென் இறந்து
சபாகக் கூடும்" என்கிறார். அைாெது, "பிறந்ைிருக்கிசறாம் இவ்வு கில், ொழும்
ெைிதயப் பார்சபாம்" என்பசை அெர் உபசை ம். நாமும் இத்ைதகய
ிந்ைதைகதைச் ற்று ஒதுக்கிெிட்டு, "எண்ணங்கள் எப்படி ொழ்ெில்
பயைைிக்கும்" என்பதைக் கெைிப்சபாம்.

டாக்டர் வபன்ஃபீல்டின் ஆொய்ச் ியில் வெைிப்படும் உண்தம

மைத்ைிற்குக்கா ப் பாகுபாடில்த ; இறந்ை கா ம், எைிர்கா ம் என்ற
செறுபாடில்த என்பைாகும். ஏவைைில் டாக்டர் வபன்ஃபீல்டு பதைய
நிகழ்ச் ிகதை ெெெதைக்கும் சபாது, நிகழ்கா த்ைில் ொழும் ஓர் உணர்தெ
ஆழ்மைம் ஏற்படுத்துகிறது. ஏவைைில் அத்ைதகய ச ாைதைக்கு உட்படுபெர்,
"பியாசைா ொ ிக்கிசறன் இப்சபாது" என்று நிகழ்கா த்ைில்ைான் கூறுகிறார்.

நாம் எதை ெிரும்புகிசறாசமா அந்ை எண்ணத்தை ஆழ்மைத்ைில்,

நிகழ்கா த்ைில் புகுத்ைிெிட்டால், அதை மைம் உண்தமயாக ஏற்றுக்வகாள்கிறது.
எமி ிகூ என்ற பிவெஞ்சு மைமருத்துெரும் அதைத்ைான் கூறிைார், "நான்
ெைர்ந்து ெருகிசறன். முன்சைறி ெருகிசறன், என் உடல் ஆசொக்கியமாக
இருக்கிறது" என்று நிகழ்கா த்ைிச சய மைத்துடன் சப செண்டும் என்று அெர்
குறிப்பிடுகிறார்.

இது ஆழ்மைத்ைில் நிகழும் நிகழ்ச் ியாகப் பைிொகிறது; மைம் அதை

நம்புகிறது. மைம் எதை நம்புகிறசைா அது ொழ்ெில் உண்தமயாக நதடவபறத்
துெங்குகிறது. மைம் நம்பத் துெங்கியதும் (பு ிதயக் கண்டு பயந்ைெனுக்கு
ஏற்படும் உடல் மாற்றம் சபா ) நமது சூழ்நித யில் மாற்றங்கள் நிகழ்கின்றை;
புற ொழ்க்தக ொய்ப்புகள் நமக்குத் சைான்றுகின்றை.

பதைய ம்பெங்கைின் நிதைவுகளும், அத்துடன் வைாடர்பு வகாண்ட

உணர்ச் ிகளும் வெைிெருெதை டாக்டர் வபன்ஃபீல்டின் ச ாைதைகள்
நிரூபிக்கின்றை. இைி ிருந்து வைரியும் உண்தம நமது ட் ியங்களும்,
ஆத களும், எத்ைதைக்கு எத்ைதை ைீெிெமாக - உணர்ச் ி க ந்து
பைியதெக்கப்படுகின்றை என்பதைப் வபாறுத்துப் ப ன் இருக்கிறது என்பைாகும்.
ைிடீவென்று ஒரு பு ிதயக் காணும் உணர்ச் ி நம்தம மயிர்கூச்வ றியச்
வ ய்கிறது. அது ெலுொை உணர்ச் ி.
 அத்ைதகய ெலுதெ - அத்ைதகய உணர்ச் ி ஆைத்தை, நமது ட் ிய
கைவுகதை எண்ணும்சபாது நம்மால் உருொக்க முடியுமா,
உருொக்குகிசறாசமா என்பதை நாம் எண்ணிப்பார்க்கசெண்டும். அதைத்ைான்
ெிசெகாைந்ைர் கூறுகிறார்: "நீருக்குள் அமுங்கியிருப்பெனுக்கு வெைிெெ
ஏற்படும் துடிப்பு" என்று. அந்ைத் துடிப்பு இருக்கும் சபாது எண்ணங்கள் ெ ிதம
வபறுகின்றை. ஒரு மயத்ைில் ஏற்படும் ஆழ்ந்ை உணர்ச் ிக்கு ஈடாக, நாம்
ப முதற ைிைந்சைாறும் நமது ட் ியங்கதை எண்ணுெைன் மூ ம்
ெலுெதடயச் வ ய்ய ாம்.

நமது ட் ியம் ஈசடறுெது என்பது நமது வைைிொை ட் ியத்தையும்,

அைில் நமக்குள்ை ஈடுபாட்தடயும் நமது ட்ச் ியத்ைி ிருந்து ெழுொை நமது
உள்ை உறுைிதயயும் நிதைவு மூ ம் நமது ஆழ்மைத்ைிற்கு நாம் மாற்றும்
எண்ண ெ ிதமதயயும் (பிொர்த்ைதைதயயும்) வபாறுத்ைைாகும்.

வெற்றிக்கு மற்வறாரு பாதைகூட இருக்கிறது. இதை 'எண்ண இதணப்பு'

என்றும், 'முன்தைய நிதைவு இதணப்பு' என்றும் கூற ாம்.

ஏைாெது ாைிக்க செண்டிய காரியம் தகமுன் இருக்கும்சபாது, நாம் நமது

பதைய வெற்றிகதை, ாைதைகதை நிதைவு கூெசெண்டும்.நாம் அதடந்ை
பதைய வெற்றிகதை நிதைவுகூரும் சபாது, நம்மைம் பதைய ம்பெங்கைில்
ைிதைக்கிறது. பதைய ாைதை - ஒைி நிதறந்ை வெற்றிப்பாதை. அதை நிதைவு
கூர்ந்து புைிய காரியத்தைச் வ ய்யும் சபாது, நாம் இெண்தடயும் இதணத்து
ெிடுகிசறாம். புைிய காரியம் பதைய எண்ணப் பாதையில் வ ன்று வெற்றிதயக்
வகாண்டுெருகிறது. தகசமலுள்ை காரியத்தையும் பதைய வெற்றிதயயும்
எண்ணும்சபாது, இெண்டும் இதணந்து புைிய காரியம் பதைய பாதையில் நதட
சபாடுகிறது; வெற்றிதயத் ைருகிறது.

இக்கண்சணாட்டத்சைாடு, உங்கள் நண்பர்கைில் ி ருக்கு வெற்றிசமல்

வெற்றி என்று வைாடர்ந்து ஏற்படும் நித தய சயா ித்துப்பாருங்கள். வெற்றிப்
பாதை என்பது ஒரு மைநித . ஒரு வெற்றிதய அதடந்ைதும் நம் மைத்ைிற்கு
நம்மீ சை நம்பிக்தக ஏற்படுகிறது.

நமது குைந்தைகைின் ொழ்ெில், ிறு ிறு வெற்றி என்ற ொய்ப்புகதை

ஏற்படுத்துெது எத்ைதகய வெற்றி மைநித தய அெர்கள் உள்ைத்ைில்
ஏற்படுத்தும் என்பதை எண்ணிப்பாருங்கள்.
 ஥ணப்த஦ிற்சிப௅ம் சா஡னணப௅ம்

'ஹிப்ணாடிசம்' தற்நி ஢ீங்கள் ககள்஬ிப்தட்டிருக்கக்கூடும். இது ஥ணி஡னண

எரு ஥஦க்க ஢ினனக்கு - அன஧த்தூக்க ஢ினனக்கு அன஫த்துச்சசன்று, அ஬ன்
஥ண஡ிற்கு சின கட்டனபகனபப் திநப்திப்த஡ாகும். ஥ணம் அன஧த்தூக்க
஢ினன஦ினிருக்கும்கதாது கண்ப௄டி஦ிருக்கிநது; ஢஥து புனணநிவு ஢஥க்கு
இருப்த஡ில்னன. அப்கதாது ஆழ்஥ணம் ஬ி஫ித்஡ ஢ினன஦ில் இருக்கிநது.
க஦ாசனணகனப, கட்டனபகனப ஌ற்றுக்சகாள்ளும் ஢ினன஦ில் இருக்கிநது.
அப்கதாது 'ஹிப்ணானடஸ்' சசய்த஬ர், "஢ீங்கள் இப்கதாது
஬டதுரு஬த்஡ினிருக்கிநீர்கள். அ஡ன் குபின஧ உ஠ர்஬ர்கள்"
ீ ஋ன்று சசான்ணால்
உடகண ஹிப்ணானடஸ் சசய்஦ப்தட்ட ஥ணி஡ர் குபி஧ால் ஢டுங்குகிநார்; உடல்
ச஬டச஬டக்கிநது. ஹிப்ணானடஸ் சசய்த஬ர், "உணது சசண்டு ஬ி஧னில்
உஷ்஠ம் ஌ற்தடுகிநது. சகாப்புபம் க஡ான்றுகிநது" ஋ன்று கூநிணால் அருகில்
இருக்கும் எரு ஡ர்஥ா஥ீ ட்டன஧க்சகாண்டு உஷ்஠ம் ஌நி஦ிருப்தன஡ச்
கசா஡ிக்கனாம்.

ஆழ் ஥ணம் ஋ன஡ ஢ம்புகிநக஡ா, அன஡ ஢ினநக஬ற்றுகிநது.

எரு ஢ல்ன கண்஠ி஦஥ிக்க ஥ணி஡னண ஹிப்ணானடஸ் சசய்து, "஢ீ ஬ி஫ித்து

஋ழுந்஡தும் ககா஥ாபிகதால் தார்ட்டி஦ில் ஆடு஬ாய்" ஋ன்று சசான்ணால் அ஬ன்
தூக்க ஢ினன஦ினிருந்து ஋ழுந்஡தும் 'தார்ட்டி'஦ில் கனந்து சகாண்டு
ககா஥ாபிப்கதால் ஆடு஬ன஡க் கா஠னாம்.

(இ஡ினிருந்து ஹிப்ணானடஸ் சசய்஬து ஌க஡ா ஋பிது ஋ன்று ஦ாரும் ஋ண்஠

க஬ண்டாம். ஢஥து ஊரில் சதண்கனப ஹிப்ணானடஸ் சசய்து ஋ங்கும்
அன஫த்துச் சசன்று஬ிடனாம் ஋ன்று சின அநி஦ா஡஬ர்கள்
கூநக்ககட்டிருக்கிகநன். எரு ஢த஧து பூ஧஠ எத்துன஫ப்பு இல்னா஥ல்
ஹிப்ணானடஸ் சசய்஦ ப௃டி஦ாது. எரு஬஧து பூ஧஠ எத்துன஫ப்பு
இருக்கும்கதாது஡ான் ஹிப்ணானடஸ் சசய்஦ க஬ண்டும். அப்னடிக஦
ஹிப்ணானடஸ் சசய்஦ப்தட்டாலும், ஥ணத்஡ின் ஆழ்ந்஡ ஢ம்திக்னகக்களுக்கு
஋஡ி஧ாக உடலுக்கு ஋ந்஡ காரி஦ம் சசய்஦ப்தட்டாலும், உள்பப௃ம் உடலும் இன஡
஋஡ிர்த்து ஹிப்ணாடிசத்஡ினிருந்து ச஬பி ஬ந்து ஬ிடும். ஡ன்னணப்
தாதுகாத்துக்சகாள்ளும்.)

ஹிப்ணாடிசத்ன஡ இங்கு ஢ான் ஬ி஬ருக்கும் கா஧஠ம் ஢஥து ஆழ்஥ணத்஡ிற்கு

இருக்கும் அதா஧ சக்஡ின஦ ஬ிபக்கக஬. புனின஦க்கண்டு த஦ந்஡ ஥ணி஡ணின்
கன஡ன஦ ப௃ன்பு தார்த்க஡ாம்.ஆழ்஥ணத்஡ிற்கு உண்ன஥ - கற்தனண ஋ன்ந
அக்கனந ஌தும் இல்னன. ஋ந்஡க் கற்தனணன஦ ஢ாம் ஆழ்஥ணத்஡ில் கதாட்டதும்,
அன஡ ஢ிஜ஥ாக ஢ம்தி ஢ினநக஬ற்றும் அதா஧ சக்஡ி சகாண்டது ஆழ்஥ணம்.

தன஫஦ ஢ிகழ்ச்சிகனப ஥ீ ண்டும் ஞாதகத்஡ிற்குக் சகாண்டு஬ரும்கதாது,

அத்துடன் இந்஡ உ஠ர்ச்சிகனபப௅ம் ஢ாம் அனுத஬ிக்கிகநாம் ஹிப்ணானடஸ்
சசய்஦ப்தட்டவுடன் ஬டதுரு஬த்஡ினிருக்கிகநாம் ஋ன்ந ஋ண்஠த்஡ினிருந்து
குபின஧ உ஠ர்஬துகதான. ஆகக஬஡ான் ஢஥து ஆனசகனப,
னட்சி஦ங்கனபப்தற்நி அடிக்கடி ஡ீ஬ி஧஥ாக சிந்஡ிக்கும்கதாது அ஡ில் உண்ர்ச்சி
கனந்஡஡ாய் இருக்கக஬ண்டும்.

ஆணால் ஢னடப௃னந ஬ாழ்஬ில், ஆழ்஥ணத்஡ிற்கு ஋ண்஠ங்கனபப் புக஬ிடும்

எக஧ ப௃னந ஢஥து ஢ினணவு ப௄னம் ஥ட்டும்஡ான். ச஡ா என்னநப் தற்நி
஡ிரும்தத் ஡ிரும்த ஢ினணப்தக஡ க஬ண்டுககாபாய், தி஧ார்த்஡னண஦ாய் -
ஆழ்஥ணத்஡ில் புகுந்து தனனணத் ஡ருகிநது.

இப்தடித்஡ான் ஬ி஭஦ங்கள் ஆழ்஥ணத்஡ில் இநங்குகின்நண. எரு

கசா஡னண஦ில் 'தாஸ்சகட் தால்' ஬ினப஦ாடுத஬ர்கனப இரு திரி஬ாக
திரித்஡ார்கள். எரு திரிவுக்குத் ஡ிணம் ஏர் ஍ந்து ஢ி஥ிடம் ஥ணத்஡ால் தந்து
஬ினப஦ாடு஥ாறும், தந்ன஡க் கூனட஦ில் கதாடு஥ாறும் கூநிணார்கள். ஥ற்நப்
திரிவுக்கு ஋ந்஡ப் த஦ிற்சிப௅ம் சகாடுக்க஬ில்னன. இவ்஬ிரு திரிவுகனபப௅ம்
தனப௃னந ஬ினப஦ாடச் சசய்஡஡ில் ஥ணத்஡ால் த஦ிற்சிப் சதற்ந திரிக஬ ச஬ற்நி
சதற்நது. ஥ணத்஡ால் ஡ிரும்தத் ஡ிரும்த ஋ண்ணு஬து ஥ிக்க தனன் ஡ருகிநது.
காக஧ாட்டக் கற்றுக் சகாள்ளும் கதாதும், ஬ி஥ாணம் ஏட்டப் த஦ிற்சிப் சதறும்
கதாதும், இம்஥ணப் த஦ிற்சி, சச஦னன, ஋வ்஬பவு ஋பி஡ாக்குகிநது ஋ன்தது
ச஡ரி஦஬ரும். ஬ட்டப் புள்பின஦க் குநித்து அம்பு ஋நிக஬ாரும், 'கால்ஃப்' தந்து
஬ினப஦ாடுக஬ாரும் ஡ங்கள் ச஬ற்நிக்கு ஥ணப் த஦ிற்சிக஦ கா஧஠ம்
஋ன்கின்நணர். ஆகக஬ ஋ன஡ ஢ீங்கள் அனட஦ ஬ிரும்புகிநீர்ககபா அ஡ில் ச஬ற்நி
சதறு஬துகதால் அடிக்கடி ஥ணப் த஦ிற்சி சசய்ப௅ங்கள்.

இம்஥ணப் த஦ிற்சி, ஬ினப஦ாட்டில் ஥ட்டும்஡ான் த஦ினக஬ண்டும்

஋ன்த஡ில்னன. ஋ந்஡த் துனந஦ில் ஢ாம் இருக்கிகநாக஥ா அ஡ற்ககற்த ஢ாம் ஥ணப்
த஦ிற்சின஦ க஥ற்சகாள்பனாம்.

஥ணப் த஦ிற்சிக்குப் த஡ில், தன இடங்கபில் இ஡ற்கு எரு ஬டி஬ம் சகாடுத்து,

தன ஬ி஭஦ங்கனப ஢ாம் சடங்குகபாகச் சசய்கிகநாம்; தன சடங்குகள்
உண்ன஥஦ிகனக஦ ஢஥து ஥ண ஋ண்஠ங்களுக்குப் புந஬டி஬ம் சகாடுக்கப்தட்ட
சச஦ல்கபாகும்.
 ஥ணத்஡ில் ஢ாம் அனட஦ ஬ிரும்பும் கனடசி ஢ினனன஦ப் தடம் திடித்து
஬ிட்டால் கதாதும் ஋ன்று ஥ணநூனார் கூறுகிநார்கள். ஢ாம் அனட஦ ஬ிரும்பும்
த஡஬ின஦ ஥ணத்஡ில் ச஡பி஬ாக்கி அப்தடத்ன஡ ஥ணக் கண் ஡ிரும்தத் ஡ிரும்த
ப௃ணன஬த்஡ால், ஢஥து ஆழ்஥ணம் ஥ற்னந஦ காரி஦ங்கனபத் ஡ாகண
஢ிகழ்த்துகிநது. ஬ாழ்க்னக஦ில் ச஬ற்நிப்சதற்ந தனரும் அ஬ர்கள் ஋ழு஡ி஦
஋ல்னாப் புத்஡கங்கபிலும் ஬னிப௅றுத்஡ிக் கூறும் உண்ன஥ இது஡ான். 'கால்ஃப்'
தந்து ஬ினப஦ாடும் அச஥ரிக்கா஬ின் ஡னனசிநந்஡ ஬ினப஦ாட்டு ஬஧ர்
ீ
கூறுகிநார்: "'கால்ஃப்' தந்து கதாய்க் கு஫ி஦ில் ஬ிழு஬ன஡த்஡ான்
஋ண்஠ிக்சகாண்டிருப்கதன். அந்஡ ஢ினணவு - ஋ன் உடல் இ஦க்கத்ன஡க஦
ஆட்டிப் தனடத்துச் சரி஦ாணதடி தந்ன஡ அடிக்கிநது ஋ன்று ஢ம்புகிகநன்"
஋ன்கிநார்.

அருகருகக உட்கார்ந்து சகாண்டு ஥ீ ன் திடித்துக் சகாண்டிருந்஡ இரு஬ரில்

எரு஬ர் ஥ீ ன்கனபக் கு஬ித்துக் சகாண்டிருந்஡ார்; ஥ற்ந஬ர் தூண்டினில் ஌க஡ா
என்நி஧ண்டு ஥ீ ன் ஬ிழுந்து சகாண்டிருந்஡து. அ஡ிக஥ாக ஥ீ ன் திடித்஡஬ன஧ப்
தார்த்து "஋ன்ண ஡ந்஡ி஧ம் சசய்கிநீர்கள் இவ்஬பவு ஥ீ ன் ஬ி஫?" ஋ன்று
ககட்ட஡ற்கு அ஬ர் சசான்ணார் ; "஢ான் ஡ண்஠ ீருக்கு அடி஦ில் கதாய்
'தூண்டினில் ஥ாட்டிக்சகாள், தூண்டினில் ஥ாட்டிக்சகாள்' ஋ன்று
கூநிக்சகாண்டிருக்கிகநன். ஥ீ ன்கள் என்னந ஥ாற்நி என்று ஥ாட்டிக்சகாள்஬஡ாக
஥ணத்஡ில் தடம் ஏடுகிநது" ஋ன்று.

஥ணப் த஦ிற்சிப் கதானக஬, ஢ாடக எத்஡ினகப௅ம், கசாற்றுக்குத் ஡ாபம் கதாட்ட

஢டிகர், ஧ாஜா க஬டம் கதாட்டுக்சகாண்டு ஧ாஜா஬ாக, ஬ாழ்க்னகன஦
஥ாற்நிக்சகாண்டன஡ ஢ீங்கள் கண்ட஡ில்னன஦ா? க஡ா஢ா஦கர்கபாக ஢டித்஡஬ர்கள்
஢ாட்டின் ஢ா஦கர்கபாகக஬ ஢ிஜ ஬ாழ்஬ில் ஥ாநி ஬ரு஬ன஡ ஢ாம் தார்கிகநாம்.
சதண் க஬டம் கதாட்ட 'தினிப் ஬ில்சன்' ஋ன்ந அச஥ரிக்க ஢னகச்சுன஬ ஢டிகர்,
'சதண் க஬டம் ஡ன் தர்சணானிட்டின஦க஦ ஥ாற்நி஬ிடு஬஡ாக' அன஡ ஬ிட்டு
஬ிட்டார். ஋ப்தடி ஥ணத்஡ில் ஋ண்ணுகிகநாக஥ா, த஦ில்கிகநாக஥ா அப்தடிக஦ ஢ாம்
ஆகிகநாம். அது஡ான் உண்ன஥.

஬ாழ்஬ில் ஢ாம் ஋ப்கதாதும் ஌க஡ா எரு஬ி஡ ஢ாடகப் தாத்஡ி஧த்ன஡த்஡ான் ஌ற்று

஢டித்து ஬ருகிகநாம். ஢ம்ன஥ப்தற்நி ஢ாக஥ சகாண்டிருக்கும் ஋ண்஠ம்஡ான்
இப்தாத்஡ி஧ம்.

தனர் ச஬பிப௅னகில் ஡ாலுகா ஆதிஸ் கு஥ாஸ்஡ா஬ாகவும், தள்பி

ஆசிரி஦ர்கபாகவுப௃ தாத்஡ி஧ம் ஌ற்று உனவுகிகநாம். ஡ம்ன஥ப் தற்நி ஢ாக஥
சகாண்டிருக்கும் ஋ண்஠த்஡ால், தனர் அழுது தனம்பும் தாத்஡ி஧த்ன஡, த஦ந்து
சாகும் ஢ாடக க஬டத்ன஡, ஢ம்திக்னக஦ின்ன஥, இ஦னான஥ ஋ன்ந தாத்஡ி஧ங்கனப
஌ற்று ஬ாழ்கிகநாம்.

குடிப்தது கூனாணாலும்; சதருக்கு஬து ச஡ரு஬ாணாலும், ஢ாம் ஢஥து

஋ண்஠ங்கபால் ஥கணா஢ினன஦ால் ஢ாம் அ஧சணாக உன஬ க஬ண்டும். ஢ம்
஋ண்஠ம் உ஦ரும்கதாது ஢ம் சூழ்஢ினன உ஦ர்கிநது. ஢ாம் உ஦ர்கிகநாம்.

ஆகக஬ ஧ாஜா க஬டம் கதாடுங்கள். உங்களுக்குப் திடித்஡ னட்சி஦ ஥ணி஡னண

- னட்சி஦த் ஡னன஬னண ஥ணத்஡ில் சகாள்ளுங்கள். ஬ாழ்க்னக஦ில் ஢ீங்கள் எரு
஢ல்ன தாத்஡ி஧த்ன஡ க஡ர்ந்ச஡டுத்து ஢டிப௅ங்கள். ஬ாழ்க்னகப௅ம் சூழ்஢ினனப௅ம்
஥ாறு஬ன஡ ஢ீங்கள் உ஠ர்஬ர்கள்.
ீ
 நம்மைப் பற்றிய கற்பமை

கற்பமை, உள்ளுணர்வு, வாய்ப்பு என்ற ப௄ன்றிற்கும் நைது

எண்ணங்களுக்கும் நநருங்கிய ந ாடர்பிருக்கிறது.

நாம் எம ப்பற்றியாவது ீவிரைாகச் சிந் ிக்காைல் சற்று நநரம் இருக்க

ப௃டிப௅ைாைால், நைது உடலும் ைைப௃ம் ஒருநிமலமய அமடகின்றை. புலன்
அறிவால் இயங்கும் நவளிைைம் ஓய்வு நபறும்நபாது நம் ைைத் ில் கற்பமை
ஓடுகின்றது. நாம் பகல் கைவு காண்கிநறாம். நம் ைைத் ில் அப்நபாது
ந ான்றும் எண்ணங்கள் நம்ப ப௃டியா மவகளாக இருக்கலாம். எைினும் நைது
புலைறிவு அம த் ர்க்க ரீ ியாக வா ித்து அமை ிப்படுத்துவ ில்மல. நைது
ைைத் ில் ஓடும் கற்பமைகமள நாம் நநறிபடுத் ப௃டிப௅ம். நைக்கு பிடித் ஒரு
குறிக்நகாமள எண்ணிக்நகாண்டு, நாம் அது சம்பந் ைாை கற்பமைகமள
எவ்வளவு ீவிரைாக நாம் பின்னுகிநறாம் என்பம ப் நபாறுத்து அமவ
ஆழ்ைைத் ில் ப ிகின்றை. பின் நாமளமடவில் நம் வாழ்வில் நிகழும்
சம்பவங்களாக அமவ ைாறுகின்றை. ைைத் ில் நிரந் ரைாக நிறுத் ப்படும்
கற்பமை, நம் நி஛வாழ்வில் சம்பவைாக விரிகிறது. இது அனுபவைாகப் பலர்
வாழ்வில் நிகழ்ந் ற்கு ஆ ாரங்கள் இருக்கின்றைநவ விர, இது எப்படி
நிகழ்கிறது என்ற அறிவு இன்னும் அறியப்படவில்மல.

ஆழ்ைைத் ின் சக் ிமய அறிய இங்கிலாந் ில் சில நசா மைகள் நசய் ைர்.
ஒரு ைைி மை ஹிப்ைாமடஸ் நசய்து அவன் ைய்க்கநிமலயிலிருந் நபாது
அவன் ஆழ்ைைத் ிடம் கூறிைார்கள். "இப்நபாது உன் உடலில் டி.பி.
கிருைிகமளச் நசலுத் ப் நபாகிநறாம். இக் கிருைிகள் உன்மை ஒன்றும்
நசய்யாது. உைக்கு நநாப௅ண்டாக்காது. ஏதும் உன் உடலுக்குக் நகட்
விமளவிக்காது." பின் அந் நபர் ையக்கம் ந ளிந்து எழுந் ார். அவமரப் பல
காலம் நசா மை நசய் ில், டி.பி. யின் சிறு அமடயாளம் கூட அவர்
உடலில் ந ான்றவில்மல. அதுநபால ஒரு ப ிைாறு வயதுச் சிறுவனுக்கு ஒரு
ந ால் வியா ி, பிறவிக் குமறபாடாக இருந் து. வழக்கைாக இத் மகய பிறவி
குமறபாடுகமள ஏஇப்ைாமடஸ் நசய்து, அவன் உடல் இத்"ந ால் வியா ிமய
இயல்பாக நாளமடவில் குணப்படுத்தும்" என்ற ஒர் எண்ணத்ம அவன்
ைைத் ில் ப ிய மவத் ார் நைசன் என்ற ஆங்கில ைருத்துவர்.
ப௃ ன்ப௃மறயாக ஒரு பிறவி குமறபாட்மட ஆழ்ைை சிகிச்மச ப௄லம்
ைாற்றிவிட ப௃டிப௅ம் என்று ைருத்துவ உலகம் கண்டது. ஆழ்ைைத் ில் ப ிப௅ம்
ஒர் எண்ணைாைது எத் மை வலு பமடத் து; அது என்நைன்ை நசய்யக்கூடும்
என்பம இச்நசா மைகள் நிருபிக்கின்றை.
 அந நபால் நைது ந ால்விகளுக்கும் சங்கடங்களுக்கும் காரணம், நைது
ஆழ்ைைத் ில் புகவிட்ட எண்ணங்கநள என்று ைைநூலார் கூறுகின்றைர்.
"என்ைால் ப௃டியாது" என்று சிலர் ஆழ்ைைத் ிடம் நசால்லி நம்ப
மவத் ிருந் ால், அவர்கள் எடுத் க் காரியம் எப்படி நவற்றியமடய ப௃டிப௅ம்?
"எைக்கு எப்நபாதுநை பூஞ்மச உடம்பு" என்றும், "நான் எ ிலும் அ ிர்ஷ்டக்
கட்மட" என்றும், "நான் எ ிலும் கஷ்டங்கமள அனுபவிக்கம் பிறந் வன்"
என்றும், பலவி ைாக நாம் நம்மைப் பற்றி எண்ணிக் நகாண்டிருக்கிநறாம். அது
உண்மை என்று நாநை நம்பிக் நகாண்டிருக்கும் நபாது, அப்படிநய அது
நிகழ்கிறது!

ஆகநவ ான் ைைநூலார் கூறுகின்றைர்; "நாம் நம்மைப் பற்றிக்

நகாண்டிருக்கும் எண்ணங்கமள ஆராயநவண்டும். அவற்மற ஒரு ாளில்
எழு ித் ந ளிவுப்படுத் நவண்டும். எவ்வளவு ப௃ட்டாள் ைைாக
மபத் ியகாரத் ைைாக, நம்மை நாநை சிறுமைப்படுத் ிக் நகாண்டிருக்கிநறாம்
என்பது ந ளிவு நபறும்."

நம்மைப்பற்றி நாம் நகாண்டுள்ள ைட்டைாை அபிப்ராயங்கள் சிறு வய ில் நம்

நபற்நறார் கூறிய ிலிருந்து விமளந் ிருக்கலாம். நைது ஆசிரியர்கள் கூறிய
வாசகங்களின் விமளவாக எழுந் ிருக்கலாம். நைது நண்பர்களின் கிண்டலாக,
நகலியாக உருவாகி இருக்கலாம். ஏந ா ஒருப௃மற கண்ட ஏைாற்றத் ின்
நபாது எழுந் நசாக எண்ணங்களின் விமளவாக இருக்கலாம்.

எதுவாக இருந் ாலும் நாம் அம க் கிள்ளி எறிய நவண்டும். இவ்வுளகிலு

ஆணுடவன் பமடப்பில் நைக்கு இடம் உண்டு. நைக்கு உரிமை உண்டு என்று
எண்ண நவண்டும். கடவுள் என்ற ைகத் ாை சக் ியின் துமணநகாண்டு,
அல்லது உங்கற் ைீ து அன்மபநய நபாழிந் உங்கள் நபற்நறாரின்
நல்லாசிப௄லம், 'நல்லந நைக்கு நிகழும்' என்று நாம் நம்ப ப௃ற்பட
நவண்டும்.

நைது நகட்ட எண்ணங்ஙமள அக்குநவறு ஆணிநவறாக அலசி, அம த்

ிரித்து, கமரத்து சிறுமைப் படுத் ித் தூக்கி எறிய நவண்டும். இ ற்கு ைாறாக
நம்பிக்மகப௅ம் நல்ல எ ிர்காலம் பற்றிய கற்பமைமயப௅ம் நம் ஆழ்ைைத் ில்
நாம் குடிபுகச் நசய்ப௅ம் நபாந , நம் சூழ்நிமல ைாறுவம உணராலாம்.

பலர் பமழய ந ால்விகமள விரிவாக, ருசிைிக்க கம யாகப்

நபரிதுப்படுத்துவார்கள். பலர், பிறர் அனு ாபத்ம எ ிர்நநாக்கித் ங்கள்
கஷ்டத்ம ப் நபரிது படுத் ிக் கூறுவார்கள். பலர் ங்கள் இயலாமைமய
ைமறக்கநவண்டித் ங்கள் துர ிர்ஷ்டத்ம த் துமணக்குக் கூப்பிடுவார்கள்.
இம த் ான் நாம் நநாயமடந் ைைம், சீக்குப்பிடித் சிந் மை, வியா ிகமளச்
சுைக்கும் எண்ணங்கள் என்கிநறாம். கஷ்டங்கமளப் நபரிதுப் படுத் ிைால்
கஷ்டம் ான் நபருகும். நன்மைமயப௅ம் ைகிழ்சுசிமயப௅ம் நபரிதுப்படுத்தும்
நபாது நைக்கு நன்மைப௅ம் நம்மைச் சுற்றிலும் ைகிழ்வும் நிமறப௅ம்.

ஆகநவ ான் பமழய ந ால்விகமள - ஏைாற்றக௃கமள நாம் ைறக்க

ப௃யலநஙண்டும். ைாறாக பமழய ைகிழ்ச்சி - நவற்றிச் சம்பவங்கமள
ைைத் ில் அமச நபாட நவண்டும்.

"எண்ணங்கமள ஆழ்ைைத் ில் ப ிக்க ஹிப்ைாடிசம் ந மவயில்மல -

அமர ையக்க நிமல ந மவயில்மல. புலைறிமவ ஓய்வுபடுத் ிவிட்டுக்
கற்பமைமய வளர விடும்நபாது ஆழ்ைைம் நவமல நசப௅கிறது" என்கிறார்கள்
இன்மறய ைைநூலார். "நாைாகத் தூண்டிவிடுமை நிமல ான் - கற்பமை"என்ற
கூறுகிறார்கள் அவர்கள். அன்புடன் கைிவுடன் பிறர் கூறுப௃ நயாசமைகமள
நாம் ஏற்றுக்நகாள்ளும் நிமல, நாைாகத் தூண்டிவிட்ட ஹிப்ைாடிச நிமல ான்
என்று ைை ைருத்துவர்கள் கூறுகிறார்கள். நிமைவு நிமலயிமலநய நல்ல
எண்ணங்கமள - நயாசமைகமள ைைத்துள் விடுவதும் ஒரு
ஹிப்ைாடிசம் ான்.
 எ஡ிர்கானத்த஡ப் தற்நி஦ கற்ததண

ஒரு கு஫ந்த஡ ஒரு தடம் ஬த஧ந்஡து. அ஡ன் ஡ந்த஡ "என்ண தடம்

஬த஧ந்஡ாய் கண்ண஠?" என்று ணகட்டார். "஥ாடு புல் ஡ின்கிநது" என்நது
கு஫ந்த஡. "கண்ண஠! ஥ாடு இருக்கிநது. ஆணால் எங்ணக இருக்கிநது புல்"
என்நார் ஡ந்த஡. "இல்தன அப்தா ஥ாடு புல்தனத் ஡ின்று ஬ிட்டது" என்நது
கு஫ந்த஡.

கு஫ந்த஡களுக்குக் கற்ததண அதா஧ம். கு஫ந்த஡ ஬ப஧ ஬ப஧, ஢ாம் அ஡ன்

கற்ததணகதபக் குதநத்து ஬ிடுகிணநாம். கா஧஠ காரி஦ம் காட்டும் ஓர்
உனகிற்கு - ஢தடப௃தந உனகிற்கு ஬ரும்ணதாது கு஫ந்த஡஦ின் கற்ததண
குதநந்து ஬ிடுகிநது.

஥த஫த் தூற்நதன ஬ரு஠ிக்கிநார் தா஧஡ி, '஬ாதணப௅ம் பூ஥ித஦ப௅ம்

இத஠க்கும் த஬஧க்ணகால்கள்' என்று. என்ண கற்ததண!

஥ணத்஡ில் கற்ததணத் ண஡ான்நத் ண஡ான்ந ஢஥து தி஧ச்சதணகளுக்குப் தன

஬஫ிகள் திநக்கின்நண. ஢஥து தி஧ச்சதணகள் எபி஡ாகின்நண. ஢ாட்டுத்
஡தன஬னுக்கு ஥ட்டு஥ல்ன கற்ததண ண஡த஬; அன்நாட ஬ாழ்வு ஬ாழும் ஬ட்டுத்
ீ
஡தன஬னுக்கும் கற்ததண ண஡த஬.

கு஫ந்த஡கபின் கற்ததணகதப, 'பதாய்த஥ ஬ிதப஦ாட்டு' என்கிணநாம்.

எழுத்஡ாபர்கபின் கற்ததணகதபப௅ம் கத஡கதபப௅ம் ஢ாடகங்கபாகவுப௃
சிணி஥ா஬ாகவும் ஧சிக்கிணநாம். ஢ாட்டுத் ஡தன஬ணின் எ஡ிர்கானக் கற்ததணத஦,
'஡ீர்க்க ஡ரிசணம்' என்கிணநாம்.

எப்தடி கு஫ந்த஡஦ின் கற்ததண ஬ிதப஦ாட்டாய் ஢ிற்தத஡ப௅ம், ஓர்

எழுத்஡ாபணின் கற்ததண ஢ம்஥ில் உ஠ர்ச்சிகதப ஏற்தடுத்து஬த஡ப௅ம், ஒரு
஡தன஬ணின் - க஬ிஞணின் கற்ததண எ஡ிர்கானத்த஡ப்புனப்தடுத்தும் ஒரு
ப௃ன்ணணாட்டக் கண்஠ாடி஦ாக ஬ிபங்குகிநது எனுதத஡ப௅ம் க஬ணிப௅ங்கள்.
கு஫ந்த஡ பதாய்த஥ என்று உ஠ர்ந்து ஬ிதப஦ாடுகிநது. ஓர் எழுத்஡ாபன் திநர்
஥ணத்஡ில் உ஠ர்ச்சிகதப எழுப்த ண஬ண்டும் என்று எண்ணுகிநான். அத஡
எழுப்புகிநான். ஒரு ஡தன஬ணணா ஢ாட்டின் எ஡ிர்கானத்த஡க் காண்கிநான்.
அத஡ அப்தடிண஦ உரு஬ாக்குகிநான். கற்ததணத஦ எந்஡ அபவுக்கு
஢ம்புகிணநாம்என்தத஡ப் பதாறுத்ண஡ அ஡ன் சா஡தண. கற்ததணத஦ எத்஡தக஦
கரு஬ி஦ாக உதண஦ாகிக்கிணநாம் என்தத஡ப் பதாறுத்ண஡ அ஡ன் தனன்.
 கற்ததணத஦ ஢ாம் ப஬றும் தகல் கண஬ாகச் சுத஬த்து஬ிட்டு ஢ம்
஢தடப௃தநக் காரி஦ங்கதபக் க஬ணிக்கனாம். கற்ததணத஦ ஢ாம்
஢ிக஫ணேண்டி஦ சம்த஬ங்கபாக ஥ணத்஡ில் ஬ிரித்து஬ிட்டு, ஢ாம் தனதண
ஆர்஬த்துடன் எ஡ிர்ண஢ாக்கனாம். ஢ாம் எப்தடி ஬ிரும்புகிணநாண஥ா அப்தடிண஦
஥ணம் ஏற்றுக்பகாள்கிநது.

கற்ததண ஥ிகுந்஡ ஡தன஬ர்களுக்கும் கற்ததண஦ில்னா஡ ஡தன஬ர்களுக்கும்

உள்ப ண஬றுதாட்தட ஦ாரும் எபி஡ில் கா஠ப௃டிப௅ம். கற்ததண ஥ிகுந்஡
ண஥த஡கபாணனண஦ ஢஥து உனகம் இவ்஬பவு ப௃ன்ணணநி ஬ந்஡ிருக்கிநது.

கல்தன ப௃஡னில் சக்க஧஥ாக அத஥த்஡஬ணின் கற்ததணத஦ எண்஠ிப்

தாருங்கள். ப௃஡ன் ப௃஡னில் அகப்தட்டத஡ப் தநித்துத் ஡ின்த஡ற்குப் த஡ினாக
த஦ிரிட்டு அறு஬தட பசய்஡஬ணின் கற்ததணத஦ எண்஠ிப் தாருங்கள். எங்ணகா
இருப்த஬ர்கள் ணதசு஬த஡க் ணகட்கும்தடிச் பசய்஡ ண஧டிண஦ாத஬ப் தற்நி
ண஦ாசித்துப் தாருங்கள். ஥ாடில்னா஡ - கு஡ித஧஦ில்னா஡ ஬ண்டி ஒன்று ஓடும்
என்று கற்ததணபசப௅஡ - காத஧க் கண்டுப்திடித்஡ ஥ணி஡ன் கற்ததணத஦
ண஦ாசித்துப் தாருங்கள். கற்ததண஡ான் இவ்வுனதக உரு஬ாக்கி஦ிருக்கிநது.
இத஬ அதணத்தும் ஒருகானத்஡ில் இல்னா஡ப் பதாருட்கபாக - ப஬றும்
கற்ததணகபாக இருந்஡ண. ஥ணி஡ ஥ணம் கற்ததணத஦ ஢ிகழும்
஢ிகழ்ச்சி஦ாக்கி஦து. கற்ததண என்தது இல்னா஡ ஒன்தந ஥ணத்஡ில் தட஥ாகக்
கா஠த஡ாகும். த஫ங்குடி ஥க்கபின் ணதச்சு ப௃தநகதபக் க஬ணித்஡ால்,
அ஬ர்களுதட஦ ஬ார்த்த஡க்ப எல்னாம் ஥டத்஡ில் தடங்கதப எழுப்பும்
சம்த஬ங்கபாகண஬ ஬ர்஠ிக்கப்தடுகின்நண. ஥ணி஡ன் எழு஡த் துேங்கி஦ணதாதும்
தடங்கள் ப௄ன஥ாகண஬ பசய்஡ிகதபப் தரி஥ாநிக் பகாள்பத் து஬ங்கிணான்.

கற்ததண பசய்ப௅ம் ணதாது சகஜ஥ாக ஥ணி஡஥ணம் ணதாட்டிருக்கும் எல்தனகதப

஥ீ றுகிணநாம். ப௃டி஦ாது என்று ஢தடப௃தந஦ில் சிந்஡ித்஡ிருந்஡
஬ி஭஦ங்பகல்னாம் ப௃டிப௅ம் ஬ி஭஦ங்கபாக ஢ம்஥ால் கற்ததண஦ில் தார்க்க
ப௃டிகிநது. ஢ாண஥ ஬ி஡ித்஡ எல்தனகள் சரிகின்நண. ஢ாம் ஬ிரும்பும் பதாருதப,
஬ாங்க ஬ிரும்பும் ஒரு ஢ினத்த஡, ஬ட்தட,
ீ ஸ்கூட்டத஧, காத஧ப் தற்நி அத஡
ஓட்டு஬து ணதானவும், அந்஡ ஬ட்டில்
ீ ஬சிப்தது ணதானவும் ஡ிரும்த ஡ிரும்த
கற்ததண பசப௅஡ால் என்ண ண஢ருகிநது? புனணாகாப் பதாருள் - எண்஠ சக்஡ி -
஢ம் கற்ததண஦ின் ஬த஧தடத்஡ில் சக்஡ித்துகள்கதப ஒட்டுகிநது. ணசர்க்கிநது.
஡ிணந்ண஡ாறும் கற்ததண பசய்஬஡ின் ப௄னம், புனணாகாப் பதாருள் ணசர்ந்து
ணசர்ந்து கண஥ாகி, புனணாகும் பதாருபாக ப஬பி உனகத்஡ில் ஥னர்கிநது.

கறுததண இ஧ண்டு ஬தகப்தடும். ஒன்று, தத஫஦ ஢ிதணவுகதப ஥ீ ண்டும்

எண்஠ிப் தார்ப்தது! ஥ற்பநான்று இல்னா஡ ஒன்தந எ஡ிர்கானத்த஡ப்தற்நி
எண்஠ிப் தார்ப்தது. இநந்஡கான ஢ிகழ்ச்சிகள், ஢ாம் அனுத஬ித்஡ ஢ிகழ்ச்சிகள்.
அத஬ப௅ம் இல்னா஡ ஒன்று஡ான். ஆணால் ஢ிகழ்ந்஡த஡ச் சுத஬க்கும்
஢ிதணவுகபினிருந்து திநக்கும் அனுத஬ம் த஦ன் ஡ரும்! அந்஡ ஢ிதணவுகள்
ஏற்தடுத்தும் உ஠ர்த஬ ஢ாம் ஢ிகழ்கானத்஡ில் அனுத஬ிக்க ப௃டிப௅ம். ஆணால்
எ஡ிர்கானக் கற்ததணணதால், அத஬ ஆக்க சக்஡ி ததடத்஡த஬ அல்ன.

தத஫஦ சம்த஬ங்கள் ஆழ்஥ணத்஡ில் ஒரு தாத஡த஦ ஏற்தடுத்஡ி஦ிருக்கின்நண.

ப௄தப஦ின் பச஦ல்கபாண '஢ிப௅஧ான்'கபில் ஒரு தாத஡ ஬குக்கப் தட்டிருப்த஡ாக
ப௄தப ஥ருத்து஬ர்கள் கூறுகிநார்கள். ஆகண஬ எ஡ிர்கானக் கற்ததணத஦ப்
தத஫஦ கான ப஬ற்நிப௅டன் ணசர்த்துச் சிந்஡ிப்தது ப஬ற்நிக்கு ஬஫ி ஬குக்கும்
என்கின்நணர் ஥ணநூனார்.

஢஥க்குத் ப஡ரிந்஡ தத஫஦ ஢ிதணவுகதபக் கதனத்து ண஬று ஬ி஡ங்கபில்

அ஬ற்தநச் ணசர்ப்த஡ின் ப௄னப௃ம் ஥ணத்஡ில் பு஡ி஦ கற்ததணப௅ம் ஆக்க சக்஡ிப௅ம்
திநக்கின்நண.

கறுததணத஦ ஢ாம் அபண஬ாட் உதண஦ாகிக்க ண஬ண்டும். கறுததண உனகில்

஬ாழ்த஬ர்கள், சின ச஥஦ம் ஢தடப௃தந உனதக ஥நக்க - அ஡ன்
கஷ்டங்கபினிருந்து ஬ிடுதட அத஡ ஒரு கரு஬ி஦ாக உதண஦ாகிக்கின்நணர். சின
ச஥஦ம் இ஬ர்கணப சித்஡ ணத஡ம் பகாண்ட஬ர்கபாக ஥ாறுகிநார்கள். கற்ததண
இல்னா஡஬ர்கணநா எ஡ிலும் திடி஬ா஡த்த஡ப௅ம் உறு஡ித஦ப௅ம்
ண஥ற்பகாள்கின்நணர். அ஬ர்கபது ஢தடப௃தந ஬ாழ்வு பசக்கு஥ாடு சுற்று஬த஡ப்
ணதால் ஬஫க்க஥ாண தாத஡த஦ ண஥ற்பகாள்கிநது.ஓர் உப்புச்சப்தில்னா஡
஬ாழ்க்தகத஦ அ஬ர்கள் ஬ாழ்கின்நணர்.

பதர்ணார்டு ஭ா, "ப஬கு சினர் ஆண்படான்றுக்கு இ஧ண்டு அல்னது ப௄ன்று

ப௃தந சிந்஡ிக்கின்நணர். ஬ா஧த்஡ில். ஓரிருப௃தந சிந்஡ிப்த஬ன் ஢ான் என்ந
சர்஬ண஡சப் புகழ் என்க்குண்டு" என்று ஡஥க்ணக உரி஦ அடக்கத்துடன் கூறுகிநார்.
சிந்஡தண எனும்ணதாது ஆக்க சிந்஡தண - கற்ததணத஦ அ஬ர் கூறுகிநார்.

஬ிபம்த஧க் கம்பதணிகபில் ண஬தன பசய்த஬ர்களுக்கும், சிணி஥ா உனகில்

இருப்த஬ர்களுக்கும் ஥ிகுந்஡ கற்ததண ண஡த஬. ஒரு ஬ிபம்த஧க் க஥பதணித்
஡தன஬ர் கூறுகிநார்:

"கற்ததண ஒர் ஬஧ப்தி஧சா஡஥ல்ன. ஥ணத்த஡ ஢ாபதட஬ில் அந்஡ ஬஫ி஦ில்

தழ்குகப்தடுத்து஬஡ன் ப௄னம் ஢ாம் கற்ததணத஦ ஬பர்க்க ப௃டிப௅ம்."
 இன்று ஢ம்஥ிதடண஦ இருக்குத஥ தி஧தன எழுத்஡ாபர்கபின் ஆ஧ம்தக் கான
கத஡கதபப் தடித்துப் தாருங்கள். கற்ததணத஦ எவ்஬பவு த஫க்கப்தடுத்஡ி
ப௃ன்னுக்கு ஬ந்஡ிருக்கிநார்கள் என்தது ஬ிபங்கும்.
 உள்ளு஠ர்வு

஢டந்து க ரண்டட஦ிபேக்கும்டதரது ஡றடீக஧ன்று ஏர் '஍டி஦ர' ட஡ரன்று றநது.

ஊபேக்குக் றபம்த இபேக்கும் டதரது ஌ட஡ர எபே ர஧஠த்஡ரல் ஢ரம் கெல்஬து
஡டடதடு றநது. "அப்தடித்஡ரன் ஢டக்குக஥ன்று அப்டதரட஡ ஢றடணத்ட஡ன்" ஋ன்று
ெறன ெ஥஦ம் கெரல் றடநரம். "஋ன்டணக் ட டு ர஡ீர் ள். இந்஡த் ஡டட஬ ஢ரம்
க஬ற்நற஦டட஦ப் டதர றடநரம் ஋ன்று ஋ன் ஥ணம் கெரல் றநது!" ஋ன்று
ெறனெ஥஦ம் கெரல் றடநரம்.

இட஡த்஡ரன் உள்ளு஠ர்வு ஋ன் றடநரம். புனணநறவுக் ப்தரனறபேந்து ஏர்

஋ண்஠ம் ஡றடீக஧ன்று ஢஥க்குட஡ ட஡ரன்று஬ட஡த் ஡ரன் உள்ளு஠ர்வு
஋ன் றடநரம். உள்ளு஠ர்வு ஢஥து ஆழ்஥ணத்஡றனறபேந்து ஬பே றநது.
க஢பேக் டி஦ரண ெ஥஦ங் பில், கு஫ம்தி஦ ஢றடன பில், உள்ளு஠ர்வு ஢஥க்கு ஬஫ற
ரட்டு றநது.

஍ன்ஸ்டடன் ஋ன்ந பு ழ்கதற்ந ஬ிஞ்ஞரணி கூநறணரர். "஋ன் ஬ரழ்஬ில் ஢ரன்

ண்டுப்திடித்஡ ஬ிஞ்ஞரண உண்ட஥ ள் இ஧ண்டட இ஧ண்டு஡ரன். அட஬
இ஧ண்டும் ஋ன் உள்ளு஠ர்வு ஡ந்஡ட஬." ஋டிெணின் ஬ிஞ்ஞரணக்
ண்டுப்திடிப்பு ளுக்க ல்னரம் அ஬பேக்குத் ட஡ரன்நற஦ '஡றடீர் ட஦ரெடண' ள்஡ரன்
ர஧஠஥ரம். ர஧஠ ரரி஦ங் ளுக்கு அப்தரற்தட்ட ெறன ட஦ரெடண ள்஡ரன்
஡றடீக஧ன்று ஢ம் ஥ணத்஡றல் திநக் றன்நண. இட஬ ஢ம்஥றக் ரப்தரற்று றன்நண;
஬஫ற ரட்டு றன்நண.

"இத்஡ட ஦ ஥ த்஡ரண உள்ளு஠ர்ட஬ப் தற்நற஦ அநறட஬ ஢ரம் ஬ணிக் ர஥ல்

கதரிதும் புநக் ஠ித்து ஬ிட்டடரம்" ஋ன்று கூறு றநரர். எபே யரர்஬ர்டு
தல் டனக் ஫ ஥டணர஡த்து஬டத டத஧ரெறரி஦ர்.

஥ரர்ட ரணி ட஧டிட஦ரட஬க் ண்டுப்திடித்஡ரர் ஋ன்தது ஢஥க்குத் க஡ரிப௅ம்.

஥றன் ரந்஡ அடன ள் ப௄னம், ஏரிடத்஡றனறபேந்து ஥ற்டநரரிடத்஡றற்குச்
கெய்஡ற டப அனுப்தனரம் ஋ன்று அ஬ர் கெரன்ணடதரது அன்டந஦
஬ிஞ்ஞரணி ள் அ஬ட஧ ஥றுத்஡ணர். "஥றன் ரந்஡ அடன ள் ட஢஧ர ச் கெல்னக்
கூடி஦ட஬. ஆ ட஬ அட஬ பூ஥ற஦ினறபேந்து புநப்தட்டரல் ஬ரணக஬பி஦ில்
டதரய்஬ிடும்" ஋ன்று அதிப்தி஧ர஦ப்தட்டரர் ள். ஬ரணக஬பி஦ில் 'அ஦ணக் ரற்று'
சூழ்ந்஡றபேக் றநது ஋ன்ததும், அது ஥றன் ரந்஡ அடன டப ஥ீ ண்டும் பூ஥றக்ட
஡றபேப்தி஬ிடும் ஋ன்தது தற்நறப௅ம் அப்டதரது ஦ரபேக்கும் க஡ரி஦ரது.

஥ரர்க்ட ரணிக்கு ஌ட஡ர 'எபே ஢றடணப்பு' ப௃டிப௅ம் ஋ன்று கூநற஦து.

உண்ட஥ப௅ம் அது஬ர ட஬ அட஥ந்஡து.
 ஍ட஧ரப்தர஬ில், ப௃ன்பு, ஆஸ்த஡஡றரி஦ில் தி஧ெ஬ித்஡ கதண்஥஠ி ளுக்கு
'தர்஦ரிப௅ல் ஜள஧ம்' ஋ன்ந எபே ஬ி஦ர஡ற ஌ற்தட்டது. அ஡ன் ஬ிடப஬ர ப் தனர்
஥ரண்டணர். ர஧஠ம் , அப்டதரது டரக்டர் ள் தி஠ அறுட஬ அடந஦ினறபேந்து
ட஢஧ர ஬ந்து தி஧ெ஬ம் தரர்ப்தரர் ள். அ஬ர் ள் ட ஦ினறபேந்஡ றபே஥ற ள்
எட்டிக்க ரண்டு, தி஧ெ஬ித்஡ கதண்஥஠ி ள் சு஧ம் ண்டரர் ள். இது ஢ற ழ்ந்஡து
தரஸ்டிபெர் ரனத்஡றற்கு ப௃ன்; அ஡ர஬து றபே஥ற ள் ட஢ரய்க்குக் ர஧஠ம் ஋ன்று
அநற஦ப்தடர஡க் ரனம். டெ஥ல் ஏய்ஸ் ஋ன்ந ஥பேத்து஬ர், "தி஠
அறுட஬஦ினறபேந்து ஬பேம் ஥பேத்து஬ர் ள், ட டப க஬கு சுத்஡஥ர க்
ழு஬ிக்க ரண்டு ஬஧ட஬ண்டும். அங் றபேந்து஡ரன் இவ்஬ி஦ர஡ற ஬பே றநது" ஋ன்று
கெரன்ணரர். அ஡ர஬து ஥பேத்து஬ர் ள் ட஢ரய்க்குக் ர஧஠ம் ஋ன்நரர் அ஬ர்.
"஥பேத்து஬ர் ள் க ரடன ர஧ர் பர?" ஋ன்று ஥பேத்து஬ உன ம் க஬குண்டு
஋ழுந்஡து. டெ஥ல் ஏய்ஸ் ஡ம் ரனத்஡றற்கு ப௃ன் உள்ளு஠ர்வு ப௄னம் ஏர்
உண்ட஥ட஦க் ண்டரர்.

அ஬ர் ண்டுதிடிப்பு உண்ட஥஦ரணது. ஆணரல் அட஡ உன ம் ஌ற்றுக்க ரள்ப

- அ஡ற்ட ற்ந ஬ிஞ்ஞரண ஆ஡ர஧ங் ள் க஬பி஬஧ ஢ரபர஦ிற்று.

஥ரர்க்ட ரணிப௅ம் டெ஥ல் ஏய்சும் ரனத்ட஡க் டந்஡ உண்ட஥ட஦

உள்ளு஠ர்வு ப௄னம் ண்டரர் ள். ஆ஡ர஧ங் ள் தின்பு஡ரன் ஬ந்஡ண. ஋ப்தடி இது
ெரத்஡ற஦஥ர஦ிற்று? ஥ணம் ஋ங்ட ர ப௄னர஡ர஧த்துடன் க஡ரடர்பு க ரண்டு ஢஥க்கு
ெறன உண்ட஥ டபத் க஡ரி஬ிக் றநது.

ர஧஠ ரரி஦ங் ளுக்கு அப்தரற்தட்ட உண்ட஥ டப உள்஥ன் - உள்ளு஠ர்வு

கூறு றநது. ஢ரம் அட஡ ஥஡றக் க் ற்றுக்க ரள்ப ட஬ண்டும்.

ெ ஜ஥ர , ஢஥து புனணநறவு ஡ணக்குப் த஫க் ப்தட்ட ட஬டன பில்

ப௃ழுட஥஦ர ஈடுப்தட்டிபேக்கும்டதரது உள்ளு஠ர்வு ட஬டன கெய் றநது. ஢ரம்
டெக் றடப ஥ற஡றக்கும் டதரட஡ர, இடெட஦க் ட ட்டுட஥ டதரட஡ர, டதப்தர்
தடிக்குட஥ டதரட஡ர ஡றடீக஧ன்று உள்ளு஠ர்வு புது ஬ி஭஦ங் ளுடன் பு஡ற஦
கெய்஡றப௅டன் க஬பிப்தடு றநது. ெறன ஠ட஥ இவ்க஬ண்஠ங் ள் ஥ணத்஡றல்
஢றற் றன்நண. ஢ரம் அட஡ உடடண புரிந்து க ரள்பவும், உதட஦ர றக் வும்
த஫ றக்க ரள்ப ட஬ண்டும்.

ஆர்க் ற஥றடீம க஡ரட்டி஦ில் குபித்துக்க ரண்டிபேந்஡ டதரது , "எபே கதரபேபின்

ணதரி஥ர஠ அபவுக்குத் ஡ண்஠ர்ீ க஬பிட஦று றநது" ஋ன்ந உண்ட஥
க஡ரிந்஡து. " ண்டு திடித்து ஬ிட்டடன், ண்டுதிடித்து஬ிட்டடன்" ஋ன்று
கெரல்னறக்க ரண்டு ஢றர்஬ர஠஥ர த் க஡பே஬ில் ஏடிணரர் அ஬ர்! ஌டணணில்
அந்஢ரட்டு ஧ரஜர ஡ணது றரீடத்஡றல் இபேப்தது ஡ங் ஥ர, கெம்தர ஋ன்தட஡
஢றர்஠஦ிக்கு஥ரறு கூநற஦ிபேந்஡ரர் ஆர்க் ஥றடீமறடம்.

தன ெ஥஦ம் உள்ளு஠ர்வு ஢ம்ப௃ன் ண஬ர க஬பிப்தடு றநது. க஢பேக் டி஦ரண

தி஧ச்ெடண டப ஋ண்஠ிக்க ரண்டு தூங்கும் டதரது ஡றடீக஧ன்று ஢ம் ண஬ில்
஬஫ற திநக் றநது.

அப்தடி எபே ஬ிெறத்஡ற஧஥ரண ெம்த஬ம் ட஢ர்ந்஡து க குடன ஋ன்ந ஬ிஞ்ஞரணிக்கு.

அ஬ர் ரனத்஡றல் இபேந்஡ ஧ெர஦ணப் கதரபேட் பின் அட஥ப்பு ஋ல்னரம் எபே நூல்
டதரல் ட஢ர்க் ட ரடர ட஬ர அல்னது ஡ற஧ரட்டெக் க ரத்துடதரல் எபே
குடன஦ர ட஬ர஡ரன் அட஥ந்஡றபேப்த஡ர க் ண்டிபேந்஡ரர் ள். ஆணரல் கதன்ெலன்
஋ன்ந கதரபேபின் அட஥ப்பு இ஡ற்க ல்னரம் எத்து஬஧஬ில்டன. திடிதடர஡
இப்தி஧ச்ெடணப௅டன் க குடன எபே ஢ரள் ஥஡ற஦ ட஬டப஦ில் ண்஠஦ர்ந்஡ரர்.
அ஬஧து த ல் ண஬ில் எபே தரம்பு ட஡ரன்நற஦து. ெறநறது ட஢஧த்஡றல் தரம்தின்
஬ரடனப் தரம்பு ஬ிழுங் த் து஬ங் ற஦து. க குடன ஬ி஫றத்க஡ழுந்஡ரர். "தரம்தின்
஬ரடன அப்தரம்டத ெரப்திடு஬஡ர?" இது ஋ன்ண பு஡றர்? அப்தடி ஢ற ழும் டதரது
அங்ட ஋ன்ண ட஡ரன்நற஦து? எபே ஬டப஦ம்! அ஡ர஬து கதன்ெலன் ஋ன்ந
கதரபேபின் அட஥ப்பு எபே ஬டப஦ம் டதரனறபேக் றநது ஋ன்று ஡ீர்஥ரணித்஡ரர்.
அது ஋ல்னர உண்ட஥ ளுக்கும் எத்து ஬ந்஡து. ண஬ில் ஢஥க்கு, ெறன ஬஫ற ள்
ெறன குநற஦ீடு பர ஬பே றன்நண. ஆதி஧ ரம் னறங் னுக்கு ஡ரன் ெர ப்
டதர஬ட஡த் க஡ரி஬ித்஡து.

஠ி஡ ட஥ட஡ ஧ர஥ரனுஜம் ஡஥து ஠க்கு ளுக்க ல்னரம் ஬ிடடட஦

஢ர஥க் னறல் ட ர஦ில் க ரண்டிபேக்கும் ஢ர஥ றரி அம்஥ன் க ரண்டு ஡பே஬஡ர க்
கூநற஦ிபேக் றநரர்.

஢஥து ஆழ்஥ணத்஡றற்கு ஋ங்ட ர இப்தி஧தஞ்ெத்துடன் க஡ரடர்பு இபேக் றநது. ஢ரம்

க஢பேக் டி பரல் க஢பேக் ப்தடும்டதரது இப்தி஧தஞ்ெ அநறவு ஢஥க்கு உ஡வு றநது.
 உள்ளு஠ர்வு கண஬ாக வ஬பிப்தடுகிநது!

த஡஦ல் இ஦ந்஡ி஧த்த஡ ஢ாம் ஋ல்லனாபேம் தார்த்஡ிபேக்கிலநாம். த஡஦ல்

இ஦ந்஡ி஧ம் ஬பேப௃ன்லண ஢ாம் ஊசி நூனால் வ஡ௌ஠ி
த஡த்துக்வகாண்டிபேந்ல஡ாம். ஢஥து ஊசி஦ின் காது ல஥ல் லகாடி஦ில் இபேக்கிநது.
இத஡ இ஦ந்஡ி஧஥ாக அத஥க்க, ல஧ால஬ ஋ன்ந அவ஥ரி்க்கர் ப௃஦ன்நார். அ஬ல஧ா
தக, கால் ப௃டக்கப்தட்ட஬ர். அ஬஧து ஥தண஬ி து஠ி த஡ப்த஬ர்.

ல஧ால஬஦ின் ஥ிகப்வதர஦ தி஧ச்சதண, ஋ப்தடி ஊசித஦ இ஦ந்஡ி஧த்துடன்

஢ி஧ந்஡஧஥ாக இத஠த்஡஬ண்஠ம் துண் த஡க்கு஥ாறு வசய்஬து? ஢ாம் தக஦ால்
து஠ி த஡க்கும் லதாது ப௃ழு ஊசிப௅ம் து஠ி஦ில் புகுந்து புநப்தடுகிநது.
ஆணாணல் இ஦ந்஡ி஧த்஡ில் அப்தடிச் வசய்஬து சாத்஡ி஦஥ில்தன. இ஡ற்கு ஌஡ா஬து
எபே ஬஫ி இபேக்கும் ஋ன்று ஋ண்஠ிணார். ஡ிணம் ஡ிணம் இத஡ப் தற்நி சிந்஡ித்து
஥ணுதடத஦ப் லதாட்டுப் திய்த்துக் வகாண்டார். எபே ஢ாள் கணவு கண்டார்.
அங்லக ஆப்திரக்கா ஥ா஥ிச தட்ச஠ிகள் அ஬த஧த் ஡ின்று஬ிடத் ஡ீர்஥ாணித்து,
அ஬த஧ச் சுற்நி ஢டண஥ாடுகிநார்கள். "24 ஥஠ி ல஢஧த்஡ில் ஢ீ த஡஦ல்
இ஦ந்஡ி஧த்த஡க் கண்டுதிடித்஡ால் ஆ஦ிற்று; இல்னா஬ிட்டால் உன்தண சாப்திட்டு
஬ிடுல஬ாம்!" ஋ன்நார்கள். அ஬ர்கள் தக஦ில் ஈட்டி இபேக்கிநது. "இது ஋ன்ண
ஈட்டி? ஈட்டி஦ின் ப௃தண஦ில் ஏர் ஏட்தட இபேக்கிநல஡?"

இத்஡தக஦ கணவுடன் அ஬ர் ஬ி஫ித்துக் வகாண்டார். ஈட்டி ப௃தண஦ில் ஏர்

ஏட்தட! ஈட்டி து஠ி த஡க்கும் ஊசி஦ாக ஏட்தட ஬ிரந்து த஡க்கும் ஊசி஦ின்
அடிக்லகாடி஦ில் ஏர் ஏட்தடத் வ஡ரந்஡து, பு஡ி஦ த஡஦ல் இ஦ந்஡ி஧ ஊசித஦
வசய்஡ார். அது ல஬தன வசய்஡து.

ஆழ்஥ணம் '஡ிடீர்' ஢ிதணப்புகபாகவும், கண஬ாகவும் ஢஥து தி஧ச்சதணகளுக்கு

஬஫ிகாட்டுகிநது. ஆழ்஥ணம் ஋ங்கிபேந்து இந்஡ வசய்஡ிகதபப் வதறுகிநது?
ஆழ்஥ணம் உள்லப லதாடும் ஋ல்னா஬ற்தநப௅ம் அனசி ஆ஧ாப௅ம் எபே தல஦ா
கம்திபெட்டர் (Bio computer).

஢ம்ப௃தட஦ லகள்஬ி: ஋ப்தடி இந்஡ வசய்஡ி ஬பேகிநது?

இத்஡தக஦ லகள்஬ிகளுக்குப் தீடர் ஹிபெர்க்லகா஬ின் கத஡ ஏ஧பவு த஡ில்

வசால்கிநது. தீடர் ஹிபெக்லகா இன்று அவ஥ரக்கா஬ில் ஬ாழ்கிநார்.
ஹானந்஡ினிபேந்து இங்கு குடில஦நிணார். அவ஥ரக்கா஬ில் ஍ல஧ாப்தா஬ில் ஢டந்஡
தன வகாதனகதபப௅ம் ஡ிபேட்டுகதபப௅ம் துப்புத் துனக்க இ஬ர் வதரதும்
உ஡஬ி஦ிபேக்கிநார். கண்த஠ ப௄டிக்வகாண்டு சின ச஥஦ம் ஆழ்ந்து ல஦ாசிக்கும்
லதாது, ஢டந்஡ தன ஢ிகழ்ச்சிகள் அ஬ர் கண் ப௃ன் வ஡ரகின்நண. அத஡
அப்தடில஦ ஬ி஬ரக்கிநார். இ஡ன் உ஡஬ி வகாண்டு லதானிஸ்குற்நங்கதபக்
கண்டுப் திடிக்கிநது. த஦ங்க஧஥ாண வகாதன, வகாள்தப, ஡ிபேட்டு இ஬ற்தநக்
கண்டுப்திடிக்க இ஬ர் உ஡஬ி஦ிபேக்கிநார்.

இத்஡தணக்கும் இ஬ர், ப௃ன்ணாபில், வத஦ின்ட஧ாக ல஬தன தார்த்஡ சா஡ா஧஠

஥ணி஡ர். எபே ஢ாள் ஏர் இ஧ண்டா஬து ஥டிக் கட்டடத்஡ின் வ஬பிப்புநத்஡ில்
வத஦ிண்ட் அடித்துக்வகாண்டிபேக்கும் லதாது ஌஠ி ஡஬நி கீ ல஫ ஬ிழுந்஡ார்.
அப்தடில஦ ஥஦க்க ஢ிதன஦ில் ப௄ன்று ஢ாட்கள் உ஦ிபேக்கு ஊசனாடிணார்.
ப௄தப஦ில் ஢ல்ன அடிப்தட்டிபேந்஡து. உடல் கு஠஥ாணவுடன் அ஬பேக்லக
த஦஥பிக்கும் ஬தக஦ில் ஋த஡ப் தற்நிப௅ம் ஋ண்஠ி஦வுடன் தன ஬ி஭஦ங்கள்
அ஬பேக்குத் வ஡ர஦ ஆ஧ம்தித்஡ண. ஥பேத்து஬ர்கள் இ஬ர் ஡ிநதணப் தன ப௃தந
லசா஡ித்஡ார்கள். இ஬ர் ஡ிநன் அ஡ிச஦ிக்கும் ஬ி஡த்஡ில் இபேந்஡து.

ஆழ்஥ணம் சினச஥஦ம் ஢஥க்கு ஋஡ிர்தா஧ா஥ல் உ஡வுகிநது. சின ச஥஦ம்

கண஬ில் வ஬பிப்தடுகிநது. ஞாணிகளுக்லகா ஋ல்னாச் ச஥ல்கபிலும் இது
உ஡வுகிநது. ஆணால் தீடர் ஹிபெர்க்லகா஬ின் ஬ாழ்க்தகத஦ப் தார்த்஡ால் ஥ணி஡
ப௄தப அடிப்தட்ட஡ன் ஬ிதப஬ாக, சின ஥ாற்நங்கதபப் வதற்று இந்஡ ஢ிதன
஌ற்தடிகிநது ஋ன்தது புரகிநது. இப்தடிப்தட்ட ஥ாற்நத்த஡ ஥ணி஡ ப௄தப஦ில்
வசய்஬஡ின் ப௄னம் சா஡ா஧஠ ஥ணி஡ர்கள் கூட இத஡ப் வதந ப௃டிப௅ம் ஋ன்று
஢ம்த஥ இது ஋ண்஠ த஬க்கிநது.

஥ணி஡ ப௄தப஦ில் ஌ற்தடும் ஥ாறுதாடுகபால் இது ஬ிதப஦க்கூடும்

஋ன்த஡ற்குச் சரத்஡ி஧த்஡ில் ஥ற்வநாபே சம்த஬ம் இபேக்கிநது. சார்னஸ் ஬ானஸ்
஋ன்ந ஬ிஞ்ஞாணி டார்஬ின்லதான தர஠ா஥க் வகாள்தகப் தற்நி ஆ஧ாய்ந்து
஬ந்஡ார். எபே ச஥஦ம் அ஬ர் ஥பேத்து஬஥தண஦ில் கடும் சு஧ம் ஬ந்து
தடுத்஡ிபேந்஡லதாது, தன ஬ி஭஦ங்கள் இ஬பேக்குப் தனணா஦ிண. சார்னஸ் ஡ன்
஋ண்஠ங்கதப எபே ஡ாபில் ஋ழு஡ி டார்஬ினுக்கு அனுப்திணார்.

த஡ிலணழு ஆண்டுகபாக இ஡ற்காக உத஫த்஡ டார்஬ின் அத஡ப் தடித்஡தும்

அ஦ர்ந்து லதாய்஬ிட்டார். தன ஆண்டுக் கான஥ாக உத஫த்து அ஬ர் உபே஬ாக்கி஦
'஬ா஫த் ஡கு஡ிப௅ள்பல஡ ஬ாழ்கிநது' ஋ன்ந தர஠ா஥க் வகாள்தகத஦த் ஡஥க்கு
ப௃ன் ஬ானஸ் ஋ழு஡ி ஬ிட்டால஧ ஋ன்ந ஋ண்஠ம் அ஬த஧ ஆட்வகாண்டது.
தர஠ா஥க் வகாள்தகக்கு டார்஬ினுடன் ஬ானசுக்கும் தங்கு உண்டு ஋ன்ந
உண்த஥த஦ ஬ிஞ்ஞாண உனகம் ஌ற்றுக் வகாண்டது.

கடும் சு஧த்஡ில் ப௄தப஦ில் ஌றுதட்ட ஥ாறு஡ல்கள் ஋ப்தடிப் தர஠ா஥க்

வகாள்தக஦ின் ஡த்து஬ங்கதப ஬ானசுக்குக் வகாண்டு ஡ந்஡து ஋ன்தத஡
க஬ணிப௅ங்கள். தீடர் ஹிபெர்க்லகா ஌஠ி஦ினிபேந்து ஬ிழுந்஡ார். ஬ானஸ் கடும்
சு஧த்஡ின் லதாது சின உண்த஥கதபக் கண்டார். ப௄தப ஥ாறுதாட்டின் ப௄னம்
ஆழ்஥ணத்த஡த் ஡ிநக்க ப௃டிப௅ம் ஋ன்ந உண்த஥ இ஡ணால் ஬ிபங்குகிநது.
இத஡ப் தற்நி஦ ஆ஧ாய்ச்சி இன்னும் வசய்஦ப்தட஬ில்தன. ஆணால் சகஜ஥ாக
஢ிதணவு ஥ணத்஡ில் எபே தி஧ச்சதண ஆ஧ா஦ப்தடும் லதாது ஢஥க்கு ஆழ்஥ணம்
஬஫ிகாட்டி உ஡வுகிநது.

"சின சிக்கனாண தி஧ச்சதணகள் ல஡ான்றும்லதாது அத஡ப் தன ஬஫ிகபில்

அனசுங்கள். ஡ீ஬ி஧஥ாக ஋ண்஠ி஬ிட்டுப் தின் ஬ிட்டு஬ிடுங்கள். அத஡ ஥நந்து
஬ிட்டு ல஬று ல஬தனகபில் ஈடுதடுங்கள். ஥ணம் ஡ாணாகத் ஡ிடீவ஧ன்று
஬஫ிகாட்டும்" ஋ன்கிநார்கள் ஥லணா஡த்து஬ அநிஞர்கள். இது஡ான் உள்ளு஠ர்வு
வதந வசய்஦ ல஬ண்டி஦ த஦ிற்சி.

஢஥து ஊரல் சினபேக்குச் சின ச஥஦ம் 'சா஥ி' ஬ந்து ஬ிடுகிநது. அ஬ர்கள்

அப்லதாது புனணநி஬ில் இபேப்த஡ில்தன. அப்லதாது அ஬ர்கள் கூறும்
஬ி஭஦ங்கள் ஋ல்னாம் சர஦ாக - உண்த஥஦ாக இபேக்கின்நண. ஋ப்தடி இத஬
஬பேகின்நண? திதஞ்ச அநி஬ினிபேந்து வதநப்தடுகின்நண. இத்஡தக஦
லசா஡ிடங்கள், சா஥ி஦ாட்டம் ஋ல்னாம் உனகில் ஋ல்னாப் த஫ங்குடி ஥க்கபிடப௃ம்
இவ்஬஫க்கம் த஦ினப்தடுகிநது. இது எபே த஫க்க஥ாக ஬பபேம்லதாது பூசாரகள்
சினர் திநத஧ ஢ம்தத஬க்க இத஡ எபே கபே஬ி஦ாக உதல஦ாகிக்கின்நணர்.
அப்லதாது ஢஥க்கு ஋து ஆழ்஥ணம் காட்டும் உண்த஥, ஋து வதாய் ஋ன்தது திடிதட
஬஫ி஦ில்தன. ஆகல஬஡ான் சினச஥஦ம் 'சா஥ி஦ாட்டம்' வ஬றும் 'ஆள்
ஆட்ட஥ாகப் வதாய்஦ாகப்' லதாய் ஬ிடுகிநது.

஢஥து ஡ிணப்தடி ஬ாழ்஬ில் ஢ாம் ஢஥து ஆழ்஥ணத்த஡ உதல஦ாகிக்கச் சின

த஦ிற்சிகதப ல஥ற்வகாள்பனாம். "அ஡ா஬து தாதனல஦ா, அரசித஦ல஦ா,
அபக்கும் லதாது எபே குத்து஥஡ிப்தாக ஢ம்தி, அபந்து த஫குங்கள். வடனிலதான்
஥஠ி அடித்஡ால், ஦ார் கூப்திடு஬ார்கள் ஋ன்று ஋ண்஠ிப் ஋஡ிர்தார்த்துப் லதாய்
஋டுங்கள்; இன்று இன்ணாரட஥ிபேந்து கடி஡ம் ஬ந்஡ிபேக்கும் ஋ன்று ஋ண்஠ித்
஡தால்கா஧ரட஥ிபேந்து கடி஡த்த஡ப் வதறுங்கள்" ஋ன்று ல஦ாசதண கூறுகிநார்கள்
சின அனுத஬சானிகள்.

஢ிக஫ப்லதாகும் ஢ிகழ்ச்சிகள் ஋ப்தடி இபேக்கும் ஋ன்று ஥ணத்஡ில் ஏர்

஋஡ிர்தார்க்கும் த஫க்கத்த஡ ஌ற்தடுத்துங்கள். உங்கள் ஆழ்஥ணம் உங்களுக்கு
உ஡வும் ஋ன்கிநார்கள் அநிஞர்கள்.
 அ஡ிர்ஷ்டப௃ம் ஥ண஢ிலனயும்

஬ாழ்஢ாபில் ஢஥க்கு ஡ிடீர஧ன்று ஋஡ிர்தா஧ா஡ ஬ி஡஥ாக தன சந்஡ர்ப்தங்கள்

ந஢ய௃கின்நண. ஬ாய்ப்புகள் ஬ாய்க்கின்நண. ஢ம்஥ில் தனய௃ம் அ஬ற்லந
அ஡ிர்ஷ்டம் ஋ன்றும், ரதாசுப்பு, தி஧ாப்஡ம் ஋ன்றும் ரசால்னக் நகட்டிய௃க்கிநநாம்.
சன ச஥஦ம் ஢஥து இ஦னால஥ல஦ ஥லநக்கப் திநல஧ப் தார்த்து,
"அ஡ிர்ஷ்டக்கா஧ன், ரகாடுத்து ல஬த்஡஬ன்" ஋ன்று ரசால்ன ஬ிய௃ம்புகிநநாம்.

இத்஡லக஦ அ஡ிர்ஷ்டம் தன ஬ிஞ்ஞாணிகள் ஬ாழ்஬ில், ர஡ா஫ில் ந஥ல஡கபின்

஬ாழ்஬ில், கலனஞர்கபின் ஬ாழ்஬ில் இது ந஢ர்ந்஡ிய௃க்கிநது. அ஬ர்கலபப்
நதாய் ஢ாம் நகட்டுப் தார்க்க ந஬ண்டும், "஍஦ா! ஋ப்தடி இது ந஢ர்ந்஡து உங்கள்
஬ாழ்஬ில்?" ஋ன்று தன ஬ிஞ்ஞாணிகபின், ர஡ா஫ின஡ிதர்கபின் ஬ாழ்க்லகச்
சரித்஡ி஧த்ல஡ப் தடித்துப் தார்க்க ந஬ண்டும் ஋ப்தடி ந஢ர்ந்஡து அ஬ர்கள் ஬ாழ்஬ில்
஋ன்று அநி஦, ஡ிய௃.஬ி.க. ஡஥து '஬ாழ்க்லக ஬஧னாறு' ஋ன்ந நூனில்
இத்஡லக஦ ஡த்து஬ப் தி஧ச்சலணகலப ஋டுத்து அனசுகிநார். ஢஥து ஊரில்
ஊழ்஬ிலணக்கு - ஬ி஡ிக்கு - ஢ாம் ப௃க்கி஦த்து஬ம் ரதரிதும் அபிப்த஡ால் ஢ாம்
'அ஡து அ஬ண஬ன் ஡லன஦ில் ஋ழு஡ி஦தடி ஢டக்கிநது' ஋ன்று ஢ிலணக்கிநநாம்.
ஊழ்஬ிலண஦ின் தங்கு இய௃க்கனாம்; ஆணால் ஢ாம்஡ான் ஢஥து ஥ண
஋ண்஠ங்கபால் ஢஥து அ஡ிர்ஷ்டத்ல஡ உய௃஬ாக்குகிநநாம்.

஬ாழ்஬ின் ஥ிக ப௃க்கி஦஥ாண தி஧ச்சலண - ஢ாம் ஢ம் ஬ாழ்஬ில்

அ஡ிர்ஷ்டத்ல஡த் ந஡ாற்று஬ிக்க ப௃டியு஥ா ஋ன்தது஡ான். ஥ிகப்ரதரி஦ ஡த்து஬
ஞாணிகளும் ஥ண நூல் அநிஞர்களும் "ப௃டியும்" ஋ன்று஡ான் கூறுகிநார்கள்.

஬ிஞ்ஞாண உண்ல஥கள் ஋ப்தடிக் கண்டுப்திடிக்கப் தட்டண ஋ன்தல஡

஬ிஞ்ஞாணிகபின் சரித்஡ி஧஥ாரகல்நனாய௃ம் அநிந்து ரகாள்ளும் ஬ண்஠ம் ஋ழு஡ி
ல஬த்஡ிய௃க்கிநார்கள். '஡஦ா஧ாயுள்ப ஥ணம், சந்஡ர்ப்தத்ல஡ச் சந்஡ிப்தல஡த்஡ான்
அ஡ிர்ஷ்டம் ஋ன்று கூறுகிநநாம்' ஋ன்று ஬ிபக்குகிநார் தாஸ்ட்யூர். எய௃
஬ி஭஦த்ல஡பு தற்நி ஆ஡ிந஦ாடு அந்஡ம் ஬ல஧ கல஧த்துக் குடித்து஬ிட்டு ஬஫ி
ர஡ரி஦ா஥ல் ஡ிண்டாடிக் ரகாண்டிய௃க்கும்நதாது, எய௃ சிறு சம்த஬ம் ந஢ய௃கிநது.
உடநண ஥ணம் ஢஥து தி஧ச்சலணயுடன் அல஡ இல஠த்து ப௃டிவு காண்கிநது.
ரசால்னப்நதாணால் ஥ணம் ச஡ா "தி஧ச்சலணக்கு ஬஫ி ஋ன்ண?" ஋ன்று ஆ஧ாய்ந்஡
஬ண்஠ம், ஋஡ிர்தார்த்஡஬ண்஠ம் இய௃க்கிநது. ஥ணம்
஬ி஫ித்஡ிக்ரகாண்டிய௃க்கிநது. ஥ணம் ஋஡ிர்தார்க்கும்நதாது, ஢ாம் ஋஡ிர்தார்ப்தந஡
ந஢ய௃கிநது. ஥ணம் ஋஡ிர்தார்க்கும் ஢ிலன஦ில் இய௃க்கும்நதாது ஋து ஢ிகழ்ந்஡ாலும்,
஥ணம் அல஡ ஈடுதடுத்஡ி஬஫ி கா஠ ப௃஦ல்கிநது. இது஡ான் உண்ல஥.
 அரனக்சாண்டர் ஃதிப஥ிங், ரதன்சினின் கண்டு திடித்஡ார். அ஡ற்கு ப௃ன்
காபான்கபினிய௃ந்து கிய௃஥ிகலபக் ரகால்லும் ரதாய௃ள் உற்தத்஡ி஦ாகும் ஋ன்ந
உண்ல஥ ஦ாய௃க்கும் ர஡ரி஦ா஥னிய௃ந்஡து. அ஬ர் ல஥க்கந஧ாஸ்நகாப்தில்
ல஬த்துப் தார்த்஡நதாது, சின கிய௃஥ிகள் ரசத்஡ிய௃ந்஡ல஡யும்,அ஬ற்நிற்கய௃கில்
சிறு பூஞ்லசக் காபான் ப௃லபத்஡ிய௃ந்஡ல஡யும் கண்டார். அ஬ய௃லட஦
ஆழ்஥ணம் கண்டுப்திடிப்புகலப - ஆ஧ாய்ச்சி ப௃டிவுகலப ஋஡ிர்ந஢ாக்கிக்
ரகாண்டிய௃ந்஡து. தனணநிவுக்குட்தட்ட ஥ணந஥ா எய௃ ஢ிகழ்ச்சில஦க் கண்டது.
அந்஢ிகழ்ச்சிகபில் - கிய௃஥ிகள் இநந்஡ல஡யும் அய௃கில் காபான்
ப௃லபத்஡ிய௃ப்தல஡யும் இல஠த்஡து. ஆழ்஥ணம் சந்஡ர்ததங்கலபக்
ரகாண்டு஬ந்து ஢ிறுத்஡ி஦து ஋ன்று கூநனா஥ா? சின ச஥஦ம் ஆழ்஥ணம்
஢ம்ல஥஦நி஦ா஥ல் ஢ம்ல஥ இ஦க்குகிநது ஋ன்று கூநனா஥ா?

஌ன் ஢ாம் அ஬ற்லநச் ரசய்஬஡ில் நதாய் ப௃டிகிநநாம்? ஋ப்தடி

கண்டுதிடிக்கிநார்கள்? ஥ணம் எய௃ ஬ி஭஦த்ல஡ப் தடித்துக் கல஧த்துக் குடித்து
஡஦ார் ஢ிலன஦ில் இய௃ப்தது஡ான் கா஧஠ம்.

஢ியுட்டணின் கண்டுதிடிப்பும் இப்தடித்஡ான். இப்தி஧தஞ்சத்஡ில் ஋ப்தடி

நகாபங்களும் கி஧கங்களும் ஢ிற்கின்நண ஋ன்ந ரதரி஦ தி஧ச்சலண அ஬ய௃க்குள்
இய௃ந்஡து. தன ஢ாள், தன ஥ா஡ங்கள் ந஦ாசித்துக் ரகாண்டிய௃ந்஡ நதாது ஏர்
ஆப்திள் சிந்஡லணல஦க் கிபநி஬ிட்டது. எய௃ ர஡ாடர்லதக் காட்டி஦து. புஈர்ப்பு
சக்஡ி திநந்஡து. ஆப்திள் ஬ிழு஬ல஡ ஡ிணந்ந஡ாறும் தார்க்கும் எய௃ சா஡ா஧஠
஥ணி஡ன் இல஡க் கண்டுதிடிப்த஡ில்லன.

஋லன஬ிட்ணி ஋ன்ந 24 ஬஦து இலபஞர் தய௃த்஡ிக் ரகாட்லடல஦ப்

திரித்ர஡டுக்கும் ஦ந்஡ி஧த்ல஡க் கண்டுதிடித்஡தும் அப்தடித்஡ான். "இ஡ற்ரகாய௃
஬ிலட இய௃க்கந஬ண்டும் ஋ன்று ஡ிட஥ாக ஢ம்திநணன்" ஋ன்நார் அ஬ர். சின
஢ாட்கபில் தய௃த்஡ி஦ினிய௃ந்து ரகாட்லடல஦ப் திரித்ர஡டுக்கும் ஦ந்஡ி஧த்ல஡
அ஬ர் ரசய்து ப௃டித்஡ார்.

஋ல்னாக் கண்டுதிடிப்புகலபயும் ஢ாம் அனசி ஆ஧ாய்ந஬ா஥ாணால் எய௃

஥கத்஡ாண உண்ல஥ புனப்தடும். ஡஦ார் ஢ிலனயும் அத்துடன் 'ஏர் உறு஡ி஦ாண
ர஡ாடர்ந்஡ ஋஡ிர்தார்க்கும் ஥நணாதா஬ப௃ம் அ஬ர்கபிடம் இய௃ந்஡து' ஋ன்தது஡ான்
அது. ஋த்஡லண ப௃லந ஢ீங்கள் எய௃஬ர் ஬ட்டுக்குப்
ீ நதாகும்நதாது,
"உங்கலபத்஡ான் ஋஡ிர்தார்த்துக் ரகாண்டிய௃ந்ந஡ன்" ஋ன்நநா,
"உங்கலபப்தற்நித்஡ான் ஋ண்஠ிக்ரகாண்டிய௃ந்ந஡ன்" ஋ன்நநா ரசால்னக்
நகட்டிய௃க்கிநீர்கள்?
 ரதன்சினின் கண்டுதிடித்஡ ஃதிப஥ிங்கின் ஬ாழ்க்லகல஦ப் தார்த்஡ால் அ஬ர்
஥ய௃த்து஬஧ாண ஬ி஡ந஥ எய௃ சந்஡ர்ப்தத்஡ால் ந஢ர்ந்஡தும், அ஬ர் குநிப்திட்ட
஥ய௃த்து஬ தாடத்஡ில் ஡ம் க஬ணத்ல஡ச் ரசலுத்஡ி஦தும் - ஋ல்னாம் ஋஡ிர்தா஧ா஡
சம்த஬஥ாகத் ந஡ான்றுகின்நண.

கம்஥ர஧ர் ஋ன்ந ஬ிஞ்ஞாணியும், ஍ங் ஥நணா஡த்து஬ ஢ிபு஠ய௃ம் ஡ங்கள்

஬ாழ்஢ாபில் ஢ிகழ்ந்஡ ஋஡ிர்தா஧஡ சம்த஬ங்கலப ஋ல்னாம் ஋ழு஡ித் ர஡ாகுத்து
ஆ஧ாய்ந்஡ார்கள். அ஬ர்கள் ஆ஧ாய்ச்சிதடி '஋஡ிர்தா஧ா஡ சம்த஬ங்கள்' ஋ல்னாம்
஢ீய௃க்குந஥ல் ர஡ரியும் தணிக்கட்டிநதான, புனணநிவுக்கு புனப்தடும் ஬ி஭஦ங்கள்
஋ன்றும், ஢ீய௃க்கு அடி஦ில் ஢ம் கண்ணுக்குத் ர஡ரி஦ா஥ல் ரதரி஦
தணிப்தாலந஦ின் அடிப்தாகம் இய௃ப்தது நதான, ஆழ்஥ணத்஡ில் தன ஬ி஭஦ங்கள்
஢ிகழ்கின்நண ஋ன்றும், அ஡ன் ஬ிலபந஬ இந்஡ '஋஡ிர்தா஧ா஡ சம்த஬ங்கள்'
஋ன்றும் ப௃டிவுக்கு ஬ந்஡ார்கள். இப்தடி ஢ிகழும் சம்த஬ங்கபில் ஏர் எழுங்கு
இய௃ப்தல஡யும், அல஬, எய௃ ஬சந்஡ கானம், குபிர்கானம் நதான, ஡ிய௃ம்தத்
஡ிய௃ம்த ந஢ர்கின்நண ஋ன்றும் கூறுகிநார்கள்.

தன ர஡ா஫ின஡ிதர்கபின் ஋ண்஠ங்களும் தன கலனஞர்கபின் ஆலசகளுந஥

அ஬ர்கபது ஬ாழ்஬ில் ஬ாய்ப்புகபாக, சந்஡ர்ப்தங்கபாக அல஥ந்து, தி஧஥ா஡஥ாண
஋஡ிர்கானத்஡ிற்கு ஬஫ி ஬குக்கிநது ஋ன்தல஡ அ஬ர்கலபக் நகட்டால்
கூறுகிநார்கள்.

஋஡ிர்கானத்ல஡ப் தற்நி ஋஡ிர்தார்க்கும் ஥நணாதா஬ந஥ - எய௃ ர஡ாடர்ந்஡

உறு஡ி஦ாண ஥ண஢ிலனந஦ அ஡ிர்ஷ்டங்கலப ஢ம் ஬ாழ்஬ில் ஌ற்தடுத்துகிநது.
 பு஧஡஦ிவும் ஢குத்ட஦ிவும்

பு஧ன்கநின் ப௄஧ம் ஓர் உஞர்வபப் ப஢றுகிற஦ோம். ஢ின்஡ோல் அது

அனு஢பணோக ஠ணக்கு அவணகி஦து. 'டீ சுடும்', '஢ோகற்கோத கசக்கும்', 'ற஥ோ஛ோ
ண஡ம் பசும்'
ீ என்று ப௃டன்ப௃வ஦தோகக் குனந்வட கண்டு஢ிடிக்கும் ற஢ோது
உஞரும் பு஧஡஦ிவு ஢ின்஡ோல் அனு஢பணோக உடவுகி஦து. புடித சூழ்஠ிவ஧தில்,
ணீ ண்டும் ஓர் அனு஢பம் அவடப் ற஢ோன்று கசப்பு சுவபவத சுவபக்கும்ற஢ோது,
஠ணது ஢வனத ஢ோகற்கோய் அனு஢பம் என்஦ உவ஥கல்஧ில் புடித அனு஢பத்வட
உ஥சுகிற஦ோம். இப்ற஢ோது ஠ணது கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும் ஢குத்ட஦ிவு றபவ஧
பசய்கி஦து.

஠ணது அன்஦ோ஝ போழ்க்வகக்கு, கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும் ஢குத்ட஦ிவு ணிக

இன்஦ிதவணதோடது. ணிகப் ப஢ரித றணவடகளுக்கு அடுத்ட ஠ிவ஧தில் சி஦ந்து
பிநங்கும் ஢஧ ண஡ிடர்களும் டவ஧பர்களும் கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும்
஢குத்ட஦ிவுபோடிகநோக பிநங்குபவடக் கோஞ஧ோம்.

ஒரு ணருத்துபர், ற஠ோதின் ஢஧ அ஦ிகு஦ிகவநக் கண்டு, 'ற஠ோய் இதுடோன்'

என்று டீர்ணோஞிக்கி஦ோர். ஓர் அ஥சிதல்போடி, அ஥சிதல் றணவ஝கநில் கோ஥ஞ
கோரிதம் கோட்டித் டம் போடங்கவநப் ப஢ோதுணக்கள் ப௃ன் வபக்கி஦ோர். ஒரு
பனக்கரிஜர் ஒன்஦ன்றணல் ஒன்஦ோகத் டம் போடங்கவநச் றசோடித்து பனக்கின்
஠ிதோத்வட ஠ிரூ஢ிக்கி஦ோர். ஒரு கஞக்பகழுத்டோநர் ஢ற்று, ப஥வு, ஧ோ஢ம்,
஠ஷ்஝ம் என்று ஢டிப்஢டிதோகக் கம்ப஢஡ிதின் ப஥வு பச஧பி஡ங்கவந அவணத்து
஠ிவ஧திவ஡த் படநிவுப் ஢டுத்துகி஦ோர். இவப அவ஡த்தும் டர்ககபோட-
(Logical thinking) கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும் அ஦ிவு.

ஒரு கபிஜ஡து ணகத்டோ஡ கபிவடவதப் ஢டிக்கும் ற஢ோறடோ, ஓர் ஓபித஡ின்

சி஦ந்ட ஓபிதத்வடப் ஢ோர்க்கும்ற஢ோறடோ, ஓர் இவச றணவடதின் புடித ஥ோக
ஆல்஢ோவ஡வதக் றகட்கும்ற஢ோறடோ, ஒரு பிஞ்ஜோ஡ிதின் ப஢ரித
கண்டு஢ிடிப்வ஢க் கோணும்ற஢ோறடோ அவப அவ஡த்தும் 'டிடீப஥ன்று' புடிடோகப்
஢ி஦ந்ட அனு஢பங்கநோய் அவணபவட உஞர்கிற஦ோம். இத்டவ஡ ஠ோள் அ஦ிந்து
பந்ட கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும் அ஦ிவுக்குச் சம்஢ந்டப்஢஝ோட எண்ஞணோக அவப
அவணபவட உஞர்கிற஦ோம். இவடத்டோன் ஆங்கி஧த்டில் Lateral thinking
என்று கூறுகி஦ோர்கள். கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும் அ஦ிவு ஒன்஦ன் றணல் ஒன்஦ோக
஠ிதோதப்஢டுத்டப்஢டுபடோவகவததோல் அவட ற஠஥டிச் சிந்டவ஡ (Vertical
thinking) என்று கூறுகி஦ோர்கள்.

கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும் அ஦ிவப பூணில் குனித் றடோண்டுபடற்கு

ஒப்஢ி஝஧ோம்; டண்ஞ ீர் கிவ஝க்கும் பவ஥ ஠ோம் றணற஧ றணற஧
றடோண்டிக்பகோண்டு ற஢ோகிற஦ோம். கவ஝சிதில் அடிதில் ஠ீர் சு஥ந்டோல் அவடத்
றடோண்஝ ஠ோம் ஢ோடு஢ட்஝ அத்டவ஡ உவனப்஢ின் ணீ தும் அடன் ஢஧ன்
கட்஝ப்஢ட்டிருக்கி஦து. 'ற஠஥டிச் சிந்டவ஡' அது ற஢ோ஧த்டோன்.

ஒரு கு஦ிப்஢ிட்஝ ஆனத்டில் ஠ீர் இல்஧ோபிட்஝ோல், அந்டக் குனிவத ப௄டிபிட்டு

றபறு இ஝ங்கநில் குனித் றடோண்டிப் ஢ோர்ப்஢டற்கு ஒப்஢ோ஡து றபறுபனிச்
சித௃டவ஡.

"ப௃ட்வ஝வதச் பசங்குத்டோக ஠ிக்கவபக்க ப௃டிப௅ணோ?" என்று பகோ஧ம்஢ஸ்

றகட்஝டோக ஒரு கவட உண்டு. எல்ற஧ோரும் ப௃ட்வ஝ எப்஢டிச் பசங்குத்டோக
஠ிற்கும் என்று றதோசித்துக் பகோண்டிருக்குறண ற஢ோது, ப௃ட்வ஝தின்
அடிப்஢ோகத்வட ஒரு டட்டுத்டட்டி அவட உட்கோ஥ வபத்டோர் பகோ஧ம்஢ஸ்.
஠ோபணல்஧ோம் இந்ட ற஠஥டிச்சிந்டவ஡திற஧றத ஢னக்கப் ஢ட்டிருக்கிற஦ோம்;
பநர்க்கப் ஢ட்டிருக்கிற஦ோவண. 'எப்஢டி ப௃டிப௅ம்? என்஢து உ஧க
஠ிதடிகளுக்றகற்஢ ஠ோம் ப௃டிவுக்கு பரும் ற஠஥டிச் சிந்டவ஡. அடிதில்
டட்டுத்டட்டி உட்கோ஥ வபப்஢து' றபறு பனிச் சிந்டவ஡.

உடோ஥ஞணோக, ஢னங்கள் ண஥த்டி஧ிருந்து பிழுபவட ஠ோம் டி஡ப௃ம்

஢ோர்க்கிற஦ோம். றகட்஝ோல், 'இது உ஧க இதல்பு' என்ற஢ோம். ஆ஡ோல்
஠ிப௅ட்஝னுக்றகோ ஢னம், பூணிவத ற஠ோக்கி இழுக்கப்஢டுபடோகத் றடோன்஦ிதது.
அடன் பிவநபோக, புபிஈர்ப்பு சக்டி ஢ி஦ந்டது. இது ணோறு஢ட்஝ சிந்டவ஡.

஧ண்஝஡ில் ஒரு ஢ஞக்கோ஥ கினபன் ஓர் ஏவன பிபசோதிக்குக் க஝ன்

பகோடுத்டோன். ஙிபசோதி஡ோல் ஢ஞத்வடத் டிருப்஢ிக் பகோடுக்க ப௃டிதபில்வ஧.
ஆ஡ோல் பிபசோதிக்கு ஓர் அனகு ணிக்க ப஢ண் இருத௃டோள். அபவநத் ட஡க்கு
டிருணஞம் பசய்து பகோடுத்டோல் க஝வ஡த் டள்நி பிடுபடோகக் கூ஦ி஡ோன்
கினபன். பிபசோதிப௅ம் அபன் ணகளும் இடற்கு உ஝ன்஢஝பில்வ஧. ஢ி஦கு
கினபன் ஒரு றதோசவ஡ச் பசோன்஡ோன்; "஠ணது ப௃டிவபத் படய்பத்டிற்கு பிட்டு
பிடுறபோம். இந்ட கோசுப்வ஢தில் ஒரு பபள்வநக் கூனோங்கல்வ஧ப௅ம் கறுப்புக்
கூனோங்கல்வ஧ப௅ம் ற஢ோடுகிற஦ன். உன் ப஢ண் வகவத பிட்டு கறுப்புக்
கூனோங்கல்வ஧ எடுத்டோல் அபள் என்வ஡த் டிருணஞப௃ பசய்து பகோள்ந
றபண்டும். அபள் பபள்வநக் கூனோங்கல்வ஧ எடுத்டோல் அபள் என்஡த்
டிருணஞம் பசய்து பகோள்ந றபணு஝ோம். க஝஡த் டள்நி பிடுகிற஦ன்" என்஦ோன்.

றபறு பனி றடோன்஦ோடடோல் பிபசோதிப௅ம் அபன் ணகளும் இவட ஒப்புக்

பகோண்஝஡ர். ஒரு ஠ோள் ணோவ஧ கூனோங்கல் ஠ிவ஦ந்து கி஝ந்ட றடோட்஝ப்
஢க்கணோக ப௄பறும் ஠஝ந்து பகோண்டிருந்ட஡ர். அப்ற஢ோது கினபன் கு஡ிந்து
கூனோங்கற்கவந எடுத்துப் வ஢தில் ற஢ோட்஝ோன். அந்டப் ப஢ோல்஧ோட கினபன்
இ஥ண்டு கறுப்புக் கூனோங்கற்கவந எடுத்துப் வ஢தில் ற஢ோடுபவட அந்டப் ப஢ண்
கப஡ித்துபிட்஝ோள்... என்஡ பசய்போள், அந்ட ப஢ண்?

஠ணது கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும் அ஦ிபின் ஢டி அந்டப் ப஢ண் வ஢தி஧ிருந்து

கூனோங்கற்கவந எடுக்க ணறுக்க஧ோம். அல்஧து இ஥ண்டும் கறுப்புக் கற்கள் என்று
கோட்டி அபன் பசதவ஧ அம்஢஧ப் ஢டுத்ட஧ோம். அல்஧து ஒரு கறுப்புக் கல்வ஧
எடுத்துத் படோவ஧த்து அபவ஡ ணஞம் பசய்துபகோண்டு அபன் சோகும் ஠ோவந
எடிர் ஢ோர்க்க஧ோம்.

இபற்வ஦ ற஠஥டிச் சிந்டவ஡ என்கிற஦ோம். றபறு பனிச் சிந்டவ஡தோநர்கறநோ

ஒரு ஢ி஥ச்சவ஡ சம்஢ந்டப்஢ட்஝ ஢ல்றபறு றகோஞங்கவநப௅ம் றதோசிக்கி஦ோர்கள்.

கவடதில் பரும் ப஢ண், வ஢தில் வகவத பி஝஝ோள் . ஒரு கூனோங்கல்வ஧

எடுத்டோள்; உ஝஡டிதோக அவடத் டப஥ பிட்஝ோள். கீ றன கி஝ந்ட ணற்஦க்
கற்களு஝ன் ஒன்஦ோக அது ணவ஦ந்து பிட்஝து. "எ஡க்கு வக
஠டுங்குகி஦து"என்஦ோள் அபள்.

"஠ீங்கள் வ஢தில் ஢ோக்கிதிருப்஢து என்஡ ஠ி஦க்கல் என்று ஢ோர்த்டோல், ஠ோன்

எவட எடுத்றடன் என்று பசோல்஧ிபி஝஧ோம்" என்஦ோள்.

வ஢தில் ஢ோக்கிதிருப்஢து கறுப்பு ஠ி஦க்கல், ஆட஧ின் எடுத்டது

பபள்வநதோகத்டோன் இருக்கறபண்டும். 'அபவ஡ அம்஢஧ப்஢டுத்ட஧ோம்'
என்ற஦ோ அல்஧து 'ணோட்டிக் பகோண்ற஝ன்' என்ற஦ோ எண்ணுபடற்குப் ஢டில் அந்ட
ப஢ண் ப௃ற்஦ிலும் றபறு஢ட்஝ பனிதில் சிந்டித்டோள். அந்டத் டந்டி஥க்கோ஥வ஡த்
டணது சோணர்த்டிதத்டி஡ோல் றடோற்கடித்டோள்.

பட஡ோ஧ி஥ோணன் கவடகபநல்஧ோம் 'எப்஢டி றபறு பனிச் சிந்டவ஡கந

உடவுகின்஦஡' என்஢டற்கு எடுத்துக்கோட்஝ோய் அவணந்டிருக்கின்஦஡.

இன்஡ ஠ிவ஧தில், இப்஢டி ற஠ரும் என்஦ ப௃டிவுக்கு பருபடில் ஢குத்ட஦ிவு

஢தன்஢டுகி஦து. அன்஦ோ஝ போழ்பில் ஢குத்ட஦ிவுடோன் ப஢ரிதும் உடவுகி஦து.
ஆ஡ோ஡ல் ஢குத்ட஦ிவுக்கு ஓர் எல்வ஧ உண்டு. ணகத்டோ஡ பிஞ்ஜோ஡க்
கண்டு஢ிடிப்புகள் எல்஧ோம் கோ஥ஞ கோரிதம் கோட்டும் அ஦ிபின் - ஢குத்ட஦ிபின்
எல்வ஧கவநத் டோன் கோட்டுகின்஦஡. ஢குத்ட஦ிவுக்கு ஓர் எல்வ஧ இருக்கி஦து.
அடற்கு றணல் ஢குத்ட஦ிபோல் பசல்஧ ப௃டிபடில்வ஧. ணோறுபனிச்
சிந்டவ஡கறநோ ஠ணது கற்஢வ஡கநி஧ிருந்து ஢ி஦க்கின்஦஡. ஠ணது கற்஢வ஡வதத்
தூண்டிபிடுகின்஦஡. ஠ணக்கு அசோடோ஥ஞ பனிகள் றடோன்றுகின்஦஡. 'ற஠஥டிச்
சிந்டவ஡வதப௅ம் றபறு பனிச் சித௃டவ஡வதப௅ம்' ஠ோம் உ஢றதோகிக்கும் ற஢ோது,
஠ம் பு஧஡஦ிவு பூ஥ஞத்துபம் ப஢ருகி஦து.
 ஢ி஥ச்சன஡ம௃ம் ஢திற்சிம௃ம்

கா஥ஞ காரிதம் காட்டும் அ஦ினப அடிகம் ஢தன்஢டுத்தும் பனக்க஦ிஜர்கள்,

தடானி஧டி஢ர்கள், கண்க்குப் ஢டிபாநர்கள் - இபர்கள் பாழ்க்னகனத
ந஠ாக்கி஡ால் ஏர் அனணப்பு பு஧ப்஢டும். இபர்கள் பாழ்க்னகதில் ஏர் எழுங்கும்,
஠ிதடிம௃ம் கட்டுப்஢ாடும் ணிகுந்து காஞப்஢டும். ஏர் அடிகா஥ ணந஡ா஢ாபம்
தகாண்஝பர்கநாகவும், டாம் தசால்லுபது சரி ஋ன்று பாடிப்஢பர்கநாகவும்,
த஢ம௅ம்஢ாலும் இபர்கள் இம௅ப்஢ார்கள். எம௅ ஢னகிதப் ஢ானடதில் ந஢ாய்
பந்துதகாண்டிம௅க்கும் இபர்கள், புடித஡பற்ன஦ ஌ற்றுக்தகாள்நத்
டதங்குபார்கள். இபர்களுக்குக் கற்஢ன஡ தகாஞ்சம் குன஦பாக இம௅க்கும்,
த஢ாதுபாக.

இதடல்஧ாம் அபர்கள் தடானில் ஌ற்஢டுத்தும் ண஡ப்஢னக்கங்கநால்

பினநந்டனப. எவ்தபாம௅ தடானிலும் எம௅சி஧ ண஡ப்஢னக்கத்னட ஠ம்முள்
஌ற்஢டுத்துகின்஦஡.

அநடந஢ால் கபிஜர்கனநம௃ம், ஏபிதர்கனநம௃ம், டத்துப ஜா஡ிகனநம௃ம்,

஍ன்ஸ்ன஝ன் ந஢ான்஦ ணாத஢ம௅ம் பிஞ்ஜா஡ிகனநம௃ம் ஋டுத்துக்தகாண்஝ால்,
இபர்கள் நணற்தசான்஡ குஞங்களுக்கு முற்஦ிலும் ணாறு஢ட்஝ குஞங்கனநக்
தகாண்஝பர்கநாக இம௅ப்஢ார்கள். கட்டு஢ாடு குன஦ந்தும், ண஡ிடத் டன்னண
ணிகுந்தும், இநகித ணந஡ா஢ாபம் ஠ின஦ந்தும், அடிகா஥ ணந஡ா஢ாபம்
குன஦ந்தும், புடித பி஫தங்கநில் த஢ாம௅ள்கநில் அடிக ஈடு஢ாடு தகாண்டும்,
஋னடப்஢ற்஦ிப் ந஢சும்ந஢ாதும் ணாறு஢ட்஝ கம௅த்துகளுக்கு ப஥நபற்஢நிக்கும்
஠ின஧திலும் இபர்கள் ஠஝ந்து தகாள்பார்கள்.

ண஡ிடர்கனந இப்஢டிப் த஢ாதுபாக ஢ாகு஢ாடு தசய்த஧ாநண டபி஥, ண஡ிடர்கள்,

஋ல்஧ாம் க஧ந்ட ண஡஠ின஧திலும் ஢னக்கம் தகாண்஝ஙர்கள். ண஡ிட
பாழ்க்னகதின் தபற்஦ிக்கு இந்ட இம௅ த஢ம௅ம் ஢ிரிவுகளும் க஧ந்ட ஠ின஧
இன்஦ிதனணதாடது. எம௅ ஢ிரிபி஡ன஥ப் ஢குத்஦ிவுபாடிகள் ஋ன்றும் ணற்ன஦த
தடாகுடினத நபறுபனிச் சிந்டன஡தாநர் ஋ன்றும் கு஦ிப்஢ி஝஧ாம்.

,஠ணது ஊரில் சற்று அசாடா஥ஞணாக, ஢ம்஢ல் சம்஢ந்ட முட஧ாதாரி஧ிம௅ந்து

'நசா' பன஥ பனக்க஦ிஜர்கள் ஢஧ர் ணிகுந்ட கற்஢ன஡ பநம் தகாண்஝பர்கநாக
இம௅க்கி஦ார்கள். அநட ந஢ா஧நப மூட஦ிஜர் ஥ா஛ா஛ிதி஧ிம௅ந்து கன஧ஜர்
கம௅ஞா஠ிடி பன஥ ஢஧ அ஥சிதல்பாடிகள் தபறும் ஢குத்ட஦ிபாந஥ாய் ணட்டும்
இல்஧ாணல் கற்஢ன஡ உள்நம் தகாண்஝பர்கநாய் இம௅க்கி஦ார்கற்; ஆ஡ால்
இபர்கதநல்஧ாம் த஢ாது பிடிக்கு பி஧க்கு.
 ண஡ிடன், கா஥ஞ காரிதம் காட்டும் டர்க்கபாட அ஦ிவு஝ன் கற்஢ன஡னதம௃ம்,
புடித நகாஞங்கனநம௃ம் க஧ந்து தசதல்஢டும்ந஢ாதுடான் சிந்டன஡ சி஦க்கி஦து.

பி஫தங்கனநத் டீ஥ நதாசித்து முடிவு ஋டுக்கும் ந஢ாது ஠ாம் கா஥ஞ காரிதப்

஢ானடனத - டர்க்கபாட அ஦ினபப் - ஢ின்஢ற்றுபது ஠ல்஧து.

஢ி஥ச்சன஡னத ஠ான்கு கூறுகநாகப் ஢ாகுப்஢டுத்ட஧ாம். ஢ி஥ச்சன஡ ஋ன்஡?

஋ன்஡ முடினப பிம௅ம்புகிந஦ாம்? அந்ட முடினப அன஝ம௃ம் பனிகள் தானப?
அபற்஦ில் ஋து சி஦ந்ட பனி? ஆகிதனப அனப. இப்஢டித்டான் புத்டர்
துக்கங்களுக்கு பனி கண்டு஢ிடித்டடாக சரித்டி஥ம் கூறுகி஦து. பிஞ்ஜா஡
ரீடிதா஡ அணுகுமுன஦ இது.

஋ந்ட ண஡ ணம௅த்துபர் அன஦க்குள் நுனனந்டாலும் அபர் முட஧ில் நகட்கும்

நகள்பி, "உங்கள் ஢ி஥ச்சன஡ ஋ன்஡?" ஋ன்஢துடான். பிதட்஠ாம் ந஢ான஥ப் ஢ற்஦ி
நதாசித்டால், அதணரிக்கா ட஡து ஢ி஥ச்சன஡னதத் தடநிபாக்கபில்ன஧ ஋ன்஢து
பிநங்கும். "பிதட்஠ாணில் கம்ம௄஡ிஸ்ட் அல்஧ாட அ஥சாங்கத்னட ஠ிறுவுபது
முக்கிதப் ஢ி஥ச்சன஡தா? அல்஧து அதணரிக்க அ஥சாங்கத்டிற்கு ஌ற்஦ கட்சினத
அ஥சிதல் ஢டபிதில் னஙப்஢து ந஠ாக்கணா? கம்ம௄஡ிஸ்ட் னச஡ானபப்
஢தமுறுத்ட ஌ற்஢டுத்டித ஠஝படிக்னகதா?" ஋ன்று, ஢ி஥ச்சன஡தில்
அபர்களுக்குத் தடநிபில்ன஧.

஠ணது தசாந்ட பாழ்க்னகதிலும் இப்஢டித்டான். ஠ணது ஢ி஥ச்சன஡கனந

அ஧சி஡ால் ஠ாம் பி஫தங்கனநக் குனப்஢ிக் தகாண்டிம௅ப்஢து தடரிதபம௅ம்.
஢ி஥ச்சன஡கனநக் குனப்஢ ஠ின஧தி஧ிம௅ந்து ணீ ட்டு தடநிவுப் ஢டுத்துபதுடான்
இடன் ந஠ாக்கம். அநட ந஢ா஧ ஋ன்஡ முடினப பிம௅ம்புகிந஦ாம் ஋ன்஢னடம௃ம்
டீர்ணா஡ம் தசய்துதகாள்ந நபண்டும். ஢ின் அடற்கா஡ ஢஧ பனிகனநத்
நடர்ந்தடடுக்க நபண்டும். இந்஠ின஧தில் தசாந்ட பி஫தணாக இம௅ந்டால்
த஠ம௅ங்கித ஠ண்஢ர்களு஝னும் த஢ாது பி஫தணா஡ால் சி஦ந்ட அ஦ிஜர்கனநம௃ம்
க஧ந்து ஆந஧ாசிப்஢து ஠ல்஧து. ஆங்கி஧த்டில் இனடத்டான் (Brain storming)
஋ன்று கூறுபார்கள். அடற்கு அ஥சிற்கு அனணச்ச஥னப ஋ன்஦ என்றும்,
தடானி஧கங்களுக்கு இதக்கு஠ர் (Board of Directors) ஋ன்஦ என்றும்
அனணத்டிம௅க்கி஦ார்கள்.

஢ி஦ம௅ன஝தநதாசன஡கனநக் நகட்டு ஆ஥ாய்ந்து முடிதபடுப்஢து ஠ல்஧து.

஠ணது முடிதபடுக்கும் டி஦ன஡ப் ஢஧ பி஫தங்கள் ஢ாடிக்க஧ாம். ஠ணது

஢னக்கங்களும் ண஡ப்ந஢ாக்கும் எம௅ புடித ஢ி஥ச்சன஡னதத் தடான஧பில் ஠ின்று
மூன்஦ாபது ண஡ிடன஡ப் ந஢ால் ஢ார்க்க முடிதாணல் - ஆ஥ாத முடிதாணல்
டடுக்கும்.
 அடுத்து, ஠ணது பிம௅ப்பு தபறுப்புகள் ஠ம்ணில் எம௅ ஢ிடிபாடத்னட
஌ற்஢டுத்டிபிடும். சி஧ சணதம் இட஡ால் ஢னனத அனு஢பங்களுக்கு ஋டி஥ாகவும்
஢ி஦ர் நதாசன஡களுக்கு ஋டி஥ாகவும் ஠ாம் முடிவு தசய்த ந஠ரிடும்.
த஢ம௅ம்஢ா஧ா஡ சணதம் ஠ணது உஞர்ச்சிகள் ஠ம்முன஝த முடிதபடுக்கும்
டி஦ன஡ப் ஢ாடிக்கும். சி஧ சணதம் ஠ணக்கு ஌ற்஢டும் அநவுக்க஝ந்ட உற்சாகமும்
ஆர்பமும் ஠ம் அ஦ினப ணன஦ப்஢தும் உண்டு. ஆகநபடான் பி஫தங்கனந
இ஥ண்டு ஠ாநநா அல்஧து இ஥ண்டு பா஥ங்கநநா ஊ஦ப் ந஢ாட்டுப் ஢ி஦கு
அணுகுங்கள், ஆ஥ாம௃ங்கள் ஋ன்கின்஦஡ர் ண஡நூ஧ார்.

஢ி஥ச்சன஡கனநப் பு஧஡஦ிபால் உஞர்ந்து ஢குத்ட஦ிபால் ஆ஥ாம௃ம்ந஢ாது

அவ்பப்ந஢ாது ஠ணது பனிமுன஦கனந ஠ாம் புடித஡பாகப் ஢ார்க்க கற்றுக்தகாள்ந
நபண்டும்.

அடாபது ஢ி஥ச்சன஡கநில் டன஝ ஌ற்஢டும்ந஢ாது சற்றுப் ஢ின்பாங்கிப் புடித

உத்டிகனநம௃ம் புடித டிட்஝ங்கனநம௃ம் நதாசித்டால், ஠ணது ஢னக்கபனக்கங்கனந
ணாற்றுடல், அபசிதணா஡ால் கு஦ிக்நகானந ணாற்றுடல், இந்டப் ஢஧னுக்கு
இத்டனகத ஢ாடு நடனபடா஡ா ஋ன்று கஞக்கிடுடல் சி஧பாகும்.

சி஧ சணதம் ஢ரீட்சார்த்டணாகச் சிறு அநபில் ஠ணது டிட்஝த்னட ஠ின஦நபற்஦

முதல்பது ஢஧ உண்னணகனநத் தடரிபிக்கும்.

முடிதபடுு்கும் டி஦ன் ஢ற்஦ி ஌ன் இத்டன஡ பிபாடம்? ஌த஡஡ில் அன்஦ா஝

பாழ்பில் - சிறு ஢ி஥ச்சன஡கள் த஢ம௅ம் ஢ி஥ச்சன஡கள் ஋ன்று - ஠ம் பாழ்க்னக
஢ி஥ச்சன஡கநால் ஠ின஦ந்டிம௅க்கி஦து. ஢஧ சிறு ஢ி஥ச்சன஡கநில் சரிதா஡
முடிதபடுக்கும் ந஢ாது பாழ்க்னக ஢஧ சிறு தபற்஦ிகநால் அனணகி஦து; ஢஧ சிறு
தபற்஦ிகநந பாழ்க்னகதின் சாடன஡கநாக அனணகின்஦஡.

஢ி஥ச்சன஡ ஋ன்஡, முடிதபன்஡, பனி ஋ன்஡, சி஦ந்ட பனி ஋து ஋ன்று

எவ்தபாம௅ முன஦ம௃ம் ஆ஥ாய்ந்து, முடிதபடுப்஢து எம௅ ஠ல்஧ ண஡ப்஢னக்கத்னட
஌ற்஢டுத்தும். முடிதபடுக்கும் டி஦ன் ஢திற்சிதால் த஢஦ப்஢டுபநட எனித
ப஥ப்஢ி஥சாடம் அல்஧.
 ஋ண்஗ம், சஓ஝஠ாய், ஛஢க்஑ஜாய்...

'எம௅ ஜசி஘சின் ஛஢க்஑ ண஢க்஑ஒக்ள் அணனச அடிந்துச஑ாள்஡ உ஘வும் ஙல்஠

ஜசக்஑ண்஗ாடி' ஋ன்று அடிகர்஑ள் கூறு஑ிடார்஑ள்.

ஙல்஠ ஋ண்஗ங்஑஡ி஠ிம௅ந்து ஙல்஠ ஛஢க்஑ங்஑ள் ஌ற்஛டு஑ின்டச. அத஘த஛ால்

ஙல்஠ ஛஢க்஑ண஢க்஑ங்஑ன஡ ணலுக்஑஖ா஝ஜா஑ அனுஓரிப்஛஘ன் மூ஠ம், ஙஜது ஜச
ஏட்஖ங்஑ன஡ - ஋ண்஗ங்஑ன஡ ஜாற்ட஠ாம். சுத்஘ஜாச ஓ஠னண
தணஷ்டின஝ம௃ம், ஓ஠னணச் ஓட்ன஖ன஝ம௃ம் அ஗ிந்து புடப்஛டும்த஛ாது ஜசத்஘ில்
஋ழும் எம௅ புத்து஗ர்ச்ஓின஝, எம௅ ஘ிம௅ப்஘ின஝ ச஛ம௅னஜன஝ எம௅ ஑஗ம்
ஙினசத்துப் ஛ாம௅ங்஑ள். பு஘ி஘ா஑ப் த஛ாகும் ஏர் அலுண஠஑த்஘ினுள் ஋ல்஠ாம்
஑ச்ஓி஘ஜா஑, எழுங்஑ா஑, துப்புஞணா஑ இம௅க்கும் எம௅ ஙின஠, ஙம் ஜசத்஘ில்
஋ப்஛டி எம௅ சுறுசுறுப்ன஛ ஌ற்஛டுத்து஑ிடது ஋ன்று ஋ண்஗ப் ஛ாம௅ங்஑ள். ஜசம்
து஝ஞத்஘ித஠ா தஓா஑த்஘ித஠ா மூழ்கும் த஛ாது ஏர் இசினஜ஝ாச ஛ாட்ன஖
முணுமுணுத்துப் ஛ாம௅ங்஑ள். ஙம் ஜசஙின஠ ஜாறு஛டுணன஘ உ஗ர்ணர்஑ள்.
ீ

஛ிஞச்ஓனச஑ளு஖ன் ணம௅ம் ஜசதஙா஝ா஡ி஑ன஡ மு஘஠ில் ஜசஜம௅த்துணர் ஏர்

இ஘ஜாச ஓாய்வுஙாற்஑ா஠ி஝ில் ஛டுக்஑ச் சஓால்லு஑ிடார். இ஘ஜாச ஛டுக்ன஑ எம௅
ஙிம்ஜ஘ின஝ம௃ம், ஛ாது஑ாப்ன஛ம௃ம் ஘ம௅஑ிடது. இ஘சால் ஋ண்஗ ஙின஠
ஜாறு஑ிடது.

ஊனஜத்துனஞ எம௅ தும௅ம்ன஛க் ன஑஝ிச஠டுத்து அன஘ ஙான்஑ா஑க் ஑ிள்஡ி

உள்஡ங்ன஑஝ில் னணத்து ஊதுணாஞாம். அணஞது ஜச உ஗ர்வு஑஡ில் இத்஘ன஑஝
சஓ஝ல் எம௅ ஜாற்டத்ன஘ ஌ற்஛டுத்துணன஘க் ஑ணசிம௃ங்஑ள். ஘ிடனஜ ஜிக்஑
஘ினஞப்஛஖ இ஝க்குஙர்஑ள் ஑஘ா஛ாத்஘ிஞத்஘ின் த஑ா஛த்ன஘த஝ா உ஗ர்ச்ஓின஝த஝ா
ணஓசம் மூ஠ம் சண஡ிப்஛டுத்துணன஘ ணிட்டு, ஑஘ா஛ாத்஘ிஞத்஘ின் எம௅ ஓிறு சஓ஝ல்
மூ஠ம் ஜச ஏட்஖ங்஑ன஡க் ஑ாட்டு஑ிடார்஑ள்.

ஙஜது புட ங஖ணடிக்ன஑஑ன஡ ஜாற்டவும் அ஘ன் மூ஠ம் ஙம் ஜச ஙின஠ன஝

ஜாற்டவும் ஜசநூ஠ார் ஛஠ ண஢ி஑ன஡க் கூறு஑ிடார்஑ள்.

"மு஑த்஘ில் புன்சன஑ன஝த் ஘ண஢ ணிடுங்஑ள். ச஑ாஞ்ஓம் ஑ம்஛ீஞஜா஑ ஙின்று

஛ாம௅ங்஑ள். ஘ன஠ ஙிஜிர்ந்து ங஖வுங்஑ள். ங஖க்கும் தண஑த்ன஘ச் ஓிடிது
அ஘ி஑ப்஛டுத்஘ிப் ஛ாம௅ங்஑ள். கூட்஖ங்஑஡ில் முன் ணரினஓ஑஡ில் உட்஑ார்ந்து
஛஢குங்஑ள். ஛ிடம௅஖ன் த஛சும்த஛ாது குஞன஠ உள்த஡ ணிழுங்஑ாஜல் ச஘஡ிணா஑
ஙி஘ாசஜா஑ப் த஛ஓிப் ஛ாம௅ங்஑ள். ஛ிடம௅஖ன் த஛சும்த஛ாது, ஑ண்஑ன஡ ஑ண்஖
இ஖த்஘ிலும் ஛ஞண ணி஖ாஜல் த஛சு஛ணனஞ தஙதஞ தஙாக்஑ிக் ஑ண்஑ன஡ச்
சஓலுத்துங்஑ள்" ஋ன்஑ின்டசர் ஜசநூ஠ார். ஘ன்சம்஛ிக்ன஑க்கும் ன஘ரி஝த்஘ிற்கும்
இன஘ணி஖ ஙல்ஜம௅ந்து தணடில்ன஠.

ஙல்஠ ஙண்஛ர்஑ளு஖ன் ஛஢குணது ஙல்஠ ஜசப்஛஢க்஑஑ங்஑ன஡ ஌ற்஛டுத்தும்.

ஓிடந்஘ அடிகர்஑ளு஖ன் ஛஢குணது ஙஜது அடிவு ஙின஠ன஝ ஜச அ஡ணில்
உ஝ர்த்தும். ஓிடந்஘ ஠ட்ஓி஝ணா஘ி஑ள் த஛ஓக்஑ த஑ட்஛து ஙஜது ஠ட்ஓி஝ங்஑ளுக்கு
எம௅ பு஘ி஝ ஊ஑த்ன஘, உ஝ினஞக் ச஑ாடுக்கும். இன஘த்஘ான், 'இசம்
த஛ான்டிச.ஜல்஠ான் த஑ண்னஜ' ஋ன்று ணள்ளுணம௅ம், 'கு஠த்஘஡தண ஝ாகுஜாம்
கு஗ம்' ஋ன்று ஐனண஝ாம௅ம் கூறு஑ிடார்஑ள்.

ஜன஢ ச஛ய்ம௃ம்த஛ாது, 'ஓசி஝ன் ஛ிடித்஘ ஜன஢' ஋ன்஛த஘ா, ஋ரிக்கும்த஛ாது

'஛ா஢ாய்ப் த஛ாச சூரி஝ன்'஋ன்஛த஘ா ஙின஠னஜ஝ினச ஜாற்றுண஘ில்ன஠.
அப்஛டித஝ த஛சுணது ஙஜது ஛஢க்஑ம். ஜாடா஑ அசஜரிக்஑ாணில் கு஡ிர் ஍ம்஛துக்குக்
஑ீ த஢ச் சஓல்லும் த஛ாது, "஑ாற்று இல்஠ாஜல் இம௅க்஑ிடது ஙம் அ஘ிர்ஷ்஖ம்"
஋ன்஛ார்஑ள். அணர்஑ளுன஖஝ ஜசஙின஠, "இ஝ற்ன஑ ஙின஠ன஝ ஙம்ஜால் ஜாற்ட
முடி஝஘த஛ாது ண஗ா஑க்
ீ குனட஛ட்டுக் ச஑ாள்ணாதசன்? குனட஛டுணது தஜலும்
ஓங்஑஖த்ன஘ அ஘ி஑ஜாக்குதஜ ஘ணிஞ குனடக்஑ாது. ஆ஑தண ஓந்த஘ாஓஜாச
ஜசஙின஠ன஝ ஌ற்஛டுத்துணது மூ஠ம் புடச் சூழ்ஙின஠஝ின் ச஑ாடுனஜன஝ச்
ஓற்றுக் குனடக்஑ முடி஝ா஘ா?" ஋ன்஛து஘ான் அணர்஑ள் ணா஘ம்.

அத஘த஛ால் ஙல்஠ புத்஘஑ங்஑஡ின் ஑ம௅த்துக்஑஡ில் ஜசத்ன஘த் ஘ிசந்த஘ாறும்

ஈடு஛டுத்துணது, "ஙல்஠ ஛஢க்஑ம் ஋ன்னும் ணின஘஑ன஡" ணின஘ப்஛஘ற்கு
எப்஛ாகும். அழுகுஞல் ஜசி஘ர்஑ள் ஙம் ஓக்஘ின஝ ணடித்துணிடு஑ிடார்஑ள்.
அணர்஑ளுக்ச஑஘ிஞா஑ ஙாம் ஙம்னஜக் ஑ாத்துக்ச஑ாள்஡ தணண்டும். ஙம்னஜ
அடி஝ாது ஙாம் ஌ற்஛டுத்஘ிணிட்஖ ஓி஠ ஜசப் ஛஢க்஑ங்஑ள்; ஑ின஖ப்஛ன஘ணிட்டு
ணிட்டுக் ஑ின஖க்஑ா஘ன஘ ஋ண்஗ிப் ச஛ாம௅மும் ஜசஙின஠; ஑ாரி஝ங்஑ன஡
முடிக்஑ாஜல் ஛ா஘ி஝ில் ணிட்டுணிடும் அணஙம்஛ிக்ன஑ம௃ம் ஘ாழ்வு
ஜசப்஛ாண்னஜம௃ம் ன஑஝ா஠ா஑ாத்஘சமும்; ஛ிடர் ஋ன்ச சஓால்ணார்஑த஡ா ஋ன்று
஋஘ற்கும் அஞ்சும் த஛஘னஜ, சஓன்டன஘ ஋ண்஗ிக் குனஜம௃ம் ஓீஞ஢ிவு; ஓிடி஝
ணித஝ங்஑ன஡ப் ச஛ரிது஛டுத்தும் ஓி஠ஞது ச஛ாழுதுத஛ாக்கு; ஋஘ிலும் குற்டம்
஑ண்டு ஛ிடித்துக்ச஑ாண்டு ஘ம் ணாழ்க்ன஑ன஝ம௃ம் ஛ிடர் ணாழ்ன஑ன஝ம௃ம் ஙஞ஑ஜா஑
அடித்துக்ச஑ாள்ளும் ஓி஠ஞது ஓிந்஘னச ஏட்஖ம்; ஘ன்னசத் ஘ாதச ஋஘ற்கும்
சஙாந்து ச஑ாண்டு, ஘ன்னசத்஘ாதச ஘ாழ்த்஘ிக் ச஑ாண்டு ணாழும்
ஔீணாத்ஜாக்஑஡ின் ஜசஙின஠ - இனண அனசத்தும் ஋ண்஗ஜாய்,
ஙம்஛ிக்ன஑஝ாய், ஛஢க்஑ஜாய் த஛ாய்ணிடும் அ஛ா஝ம் உண்டு. இணற்னட உ஗ர்ந்து
ஙம்னஜ ஙாம் ஑ாத்துக்ச஑ாள்஡ தணண்டும். இ஘ில் ஙாம் ஑ணசஜா஝ிம௅க்஑
தணண்டும்.
 இ஘ற்கு ஜாறு஛ட்஖ ஙல்஠ ஜதசா஛ாணங்஑ள் ஙஜது ணாழ்ணில் எ஡ிம௄ட்டும்;
ஜ஑ிழ்ச்ஓி ஘ம௅ம்.

ணாழ்ணில் ச஘ாட்஖ாற் சும௅ங்஑ி஝ாய் இல்஠ாஜல் எம௅ ஓ஑ிப்புத் ஘ன்னஜன஝

ண஡ர்ப்஛து; ஑ாரி஝ங்஑ன஡ ஑ண்டு ஛஝ந்து அஞ்சுண஘ற்குப் ஛஘ில், து஗ிந்து
சஓய்஝த் துணங்குணது, தஓாம்த஛டித்஘சஜாய்க் ஑ாரி஝ங்஑ன஡ எத்஘ிப்
த஛ாடுண஘ற்குப் ஛஘ில் அ஘ில் ஓிடிது ஓிடி஘ா஑ நுன஢ந்து சணற்டி ஑ாண்஛து- இனண
அனசத்தும் ஜசி஘சின் ஜசஙின஠஝ி஠ிம௅ந்து, ஜசி஘ன் கு஗ ங஠சா஑
ஜாறு஑ின்டச.

ஜசத்஘ில் எம௅ ஹாஸ்஝ ஜதசா஛ாணத்ன஘ ண஡ர்ப்஛து; ஙஜது குனட஑ன஡க்

஑ண்டு ஙாதஜ ஙன஑ப்஛஘ - எம௅ ண஡ர்ந்஘ ஛ண்பு. ஙஜது குனட஛ாடு஑ன஡ புரிந்து
ச஑ாள்஡வும், த஛ாக்஑வும் இது உ஘வும். எம௅ ஙன஑ச்சுனண஝ா஡ன் ஘ன்னசச்
சுற்டிலும் ஓிரிப்ன஛, ஑஠஑஠ப்ன஛ப் ஛ஞணணிடு஑ிடான். ஜக்஑ள் ஋ல்த஠ாம௅ம்
அணனசச் சுற்டி஝ிம௅க்஑ ணிம௅ம்பு஑ின்டசர்.

ஙல்஠ ச஛ாழுது த஛ாக்கு஑஡ில் ஈடு஛டுணது ஙஜது ஆக்஑ ஓக்஘ி஑ன஡

சண஡ிக்ச஑ாண்டுணஞ உ஘வும். ஋ண்஗ம் ஜட்டும் த஛ா஘ாது. ஋ண்஗ங்஑ன஡
ணாழ்க்ன஑஝ில் ஑ன஖஛ிடிக்கும் ஛஢க்஑ங்஑஡ா஑ ஜாற்ட தணண்டும் ஙாம்.

ஙல்஠஛஢க்஑ங்஑ன஡ ஌ற்஛டுத்துண஘ன் மூ஠ம் ஙஜக்ச஑ன்று ஓி஠ ணாழ்க்ன஑த்

஘த்துணம் தணண்டும்; ஘ன஠ணர்஑ள், தஜன஘஑஡ின் ணாழ்க்ன஑஝ி஠ிம௅ந்து ணடித்஘
மூன்று ஘த்துணங்஑ன஡ முக்஑ி஝ஜா஑ அடிகர்஑ள் குடிப்஛ிடு஑ிடார்஑ள்.

'ஙான் துடிப்பு ஙினடந்஘ ஜசி஘ன்'; 'ஙீங்஑ள் முக்஑ி஝ஜாசணர்஑ள்' ஋ன்ட

ஙினசவும் சஓ஝லும்; 'ஙான் ஋ன்ச சஓய்஝ முடிம௃ம் ஛ிடம௅க்கும், ஋ன்னசச்
சுற்டி஝ிம௅க்கும் ஓமூ஑த்஘ிற்கும்?' ஋ன்஛னண஘ான் அத்஘த்துணங்஑ள். ஓிந்஘ித்துப்
஛ார்க்஑ ஙினட஝ இம௅க்஑ிடது அ஘ில்.
 உழ஫ப்பத குறுக்கு ஬஫ி

஋ந்஡ப் தி஧ச்சழணழ஦ அனசு஬஡ா஦ிருந்஡ாலும் சரி, ஢ாழப ஋ந்஡ உ஦ர்

த஡஬ிக்கு ஢ாம் பதா஬஡ாகத் ஡ிட்ட஥ிட்டாலும் சரி, ஢ாம் ஢ம்ழ஥ அ஡ற்பகற்தத்
஡஦ார் சசய்து சகாள்ப ப஬ண்டும்; ஢ம்ழ஥ ஬பர்த்துக்சகாள்ப ப஬ண்டும். ஢஥து
஡கு஡ிகழப உ஦ர்த்஡ிக்சகாள்ப ப஬ண்டும். இல்னா஬ிட்டால் அவ்வு஦ர் த஡஬ி
஋஡ிர்தா஧ா஡ ஬ி஡஥ாய்க் கிழடத்஡ாலும் ஢ாம் அருகழ஡ அற்ந஬ர்கபாய் பதாய்,
஢஥து அநிவும் அனுத஬ப௃ம் தற்நாக்குழந஦ாய் ஢ின்று, ஢ம்ழ஥க் காட்டிக்
சகாடுத்து஬ிடும்.

தனழ஧ப் தடிக்கா஡ ப஥ழ஡ ஋ன்று புகழ்கிபநாம். அந்஡ ப஥ழ஡கல௃ம்,

உண்ழ஥஦ில் தள்பிப் தடிப்பு ஋ன்ந கட்டடத்஡ில் ஌நி இநங்கி஦ிருக்க
஥ாட்டார்கபப ஒ஫ி஦, அ஬ர்கள் துழந஦ில் ஢ல்ன பூ஧஠ ஞாணம்
சதற்ந஬ர்கபா஦ிருப்தார்கள். "஡஥ிழ்஢ாட்டில் ஋ந்஡ ஊரில் ஋ந்஡ ஆறு ஓடுகிநது,
஋ந்஡ ஊருக்குக் கட்ழட ஬ண்டி஦ில் பதாக ப஬ண்டும் ஋ன்தச஡ல்னாம் ஋ணக்குத்
ச஡ரிப௅ம். இச஡ல்னாம் பூபகாபப் தாட஥ில்ழன ஋ன்நால் ஢ான்
தடிக்கா஡஬ன்஡ாண" ஋ன்நார் ஡ிரு. கா஥஧ாஜ், ஒரு ச஬பி஢ாட்டுப்
தத்஡ிரிக்ழக஦ாபரிடம். அ஧சி஦ல் ஋ன்ந உனகில் ஋வ்஬பவு அநிவும்
அனுத஬ப௃ம் சகாண்ட஬஧ாக இருந்஡ார் அ஬ர் ஋ன்தழ஡ ஋ண்஠ிப் தாருங்கள்.
'இ஡ழண அ஬ன் கண் ஬ிடல்' ஋ன்று ஒரு ஡ழன஬ணின் கு஠ங்கழபதற்நி
அற்பு஡஥ாக ஬ிபக்கும் குநல௃க்கு இனக்கி஦஥ாகத் ஡ிகழ்ந்஡஬ர் ஡ிரு. கா஥஧ாஜ்.
ச஡ாண்டணாகத் து஬ங்கி, சத்஡ி஦ப௄ர்த்஡ி஦ிடம் த஦ிற்சி சதற்று, தன கானம்
தின்ண஠ி஦ில் இருந்து ஡ன்ழணத் ஡஦ார் சசய்து சகாண்டார். அது பதானப஬
஋ழ஡ ஢ாம் ஆழசப்தடுகிபநாப஥ா அழ஡ அழட஦, அழ஡ப் தற்நி஦, பூ஧ா
஬ி஬஧ங்கழபப௅ம் ஢ாம் ச஡ரிந்து சகாள்பப஬ண்டும். ஢ம்ழ஥த் ஡஦ார்
சசய்துசகாள்ப ப஬ண்டும்.

த௄ல்கழபப் தடிப்த஡ின் ப௄னம் ஢ம்ழ஥ ஢ாம் ஡஦ார் சசய்துசகாள்பனாம்.

அநிஞர்கல௃டன், அத்துழந ஬ல்லு஢ர்கல௃டன் த஫கு஬஡ன் ப௄னம் ஢ம்ழ஥ ஢ாம்
஡஦ார் சசய்துசகாள்பனாம். தன ழ஥ல் தூ஧ம் ஢டந்து சசன்று, சட்டப்
புத்஡கங்கழப இ஧஬ல் ஬ாங்கிப் தடித்து ஬஫க்கநிஞ஧ாணார் ஆதி஧காம் னிங்கன்.

஢ாழபக்கு அ஡ிப஬க஥ாகச் சசல்லும் ஒரு ஬ி஥ாணத்ழ஡க்

கண்டுதிடிக்கப்பதாகும் ஒரு ஥ணி஡ன் சதாநி஦ி஦ல் தற்நி ஌தும் அநி஦ா஥ல்
஡ிடீச஧ன்று ஋ழ஡ப௅ம் கண்டுதிடித்து஬ிட ப௃டி஦ாது. 'தூங்கும்பதாது ஦ாரும்
ஞாணி஦ாகி ஬ிடு஬஡ில்ழன' ஋ன்கிநது ஒரு த஫ச஥ா஫ி. ஡ி஦ாணம் புரிப஬ார்
தூங்குகிநாற்பதான இருந்஡ாலும், அ஬ர்கள் ஥ணத்ழ஡ ஒருப௃கப்தடுத்து஬஡ில்
கடுழ஥஦ாக உழ஫த்துக்சகாண்டிருக்கிநார்கள் ஋ன்தழ஡ ஬ிபக்குகிநது
த஫ச஥ா஫ி.

இ஧ப஬ாடி஧஬ாக ஒரு ஬ிழ஡, ஥஧஥ாண கழ஡ழ஦ ஢ாம் பகட்த஡ில்ழன.

அதுபதானப஬஡ான் ஆழசப்தடுழ஥ ஒரு ஥ணி஡ன் இ஧ப஬ாடி஧஬ாக, ஒரு
஬ிஞ்ஞாணி஦ாகப஬ா ஒரு கழனஞணாகப஬ா, ஒரு ஡ழன஬ணாகப஬ா
஥ாறு஬஡ில்ழன.

ஒரு ஥ணி஡ன் ஒரு தாழநழ஦ப் திபக்க அ஡ன்஥ீ து சம்஥ட்டி சகாண்டு அடி஥ீ து

அடி஦ாக அடித்துக் சகாண்டிருந்஡ான். கழடசி஦ில் த௄நா஬து அடி஦ில் தாழந
திபந்஡து. தாழந உழடப்த஬ன் சசான்ணான்; "த௄நா஬து அடி஦ில்஡ான் தாழந
திபந்஡து. ஆணால் ஋ன்க்குத் ச஡ரிப௅ம் அ஡ற்குப௃ன் அடித்஡ 99 சம்஥ட்டி
அடிகல௃ம் அந்஡ப் தாழந திபப்த஡ற்குக் கா஧஠஥ாக இருந்஡ண ஋ன்தது."
உழ஫ப்தின் தனன் தன ச஥஦ம் உடணடி஦ாகத் ச஡ரி஦ாது. அ஡ற்காக ஢ாம்
உழ஫க்கத் ஡஦க்கம் காட்டக்கூடாது.

சதாது ஥க்கல௃ு்கு தாடுதட ஋வ்஬பவு தூ஧ம் ப஢ரு ஡ம்ழ஥த் ஡஦ார்

சசய்துசகாண்டிருந்஡ார் ஋ன்தழ஡ ஢஥து சு஡ந்஡ி஧ ஬஧னாறு கூறும். ஢ாட்டில்
அ஧சி஦ல் ஥று஥னர்ச்சிழ஦ப௅ம் ஒரு ஬ி஫ிப்ழதப௅ழ஥ ஌ற்தடுத்஡ ஥காத்஥ா காந்஡ி
- ஋ப்தடித் ஡ன் ஬ாழ்க்ழகழ஦ அழ஥த்துக் சகாண்டார் ஋ன்தது அ஬஧து 'சத்஡ி஦
பசா஡ழண' ழ஦ப் தடிப்பதாருக்கு ஬ிபங்கும்.

஡ன்ழணத் ஡஦ார் சசய்துசகாண்ட ஥ணி஡ன் குநிக்பகாழப அழட஦த் ஡ிட்டம்

஬குக்கிநான். ஆணால் ச஬ற்நிப஦ா, ஡ிட்டத்ழ஡ ஢ிழநப஬ற்றும் சச஦ல்
஡ிநழணப் சதாறுத்஡ிருக்கிநது.

தனருக்கும் ஆழச஦ா஦ிருக்கிநது; னட்சி஦ம் இருக்கிநது; ஡ிட்ட஥ிருக்கிநது.

ஆணால் அழ஡ச் சச஦ல்தடுத்஡ ஬ரும்பதாது ஡ான் ஥ணி஡ர்கள்
஬ித்஡ி஦ாசப்தடுகிநார்கள். சினர் பசாம்தனழடந்து சச஦ழன ஒத்஡ிப்
பதாடுகின்நணர். சினருக்குத் ஡ங்கள் ஋ண்஠த்஡ின்஥ீ ப஡ அ஬஢ம்திக்ழக திநக்க
ஆ஧ம்திக்கிநது. இந்஢ிழன஦ில் ஥ணி஡ ஥ணம் காரி஦ங்கழபச் சசய்஦ா஥னிருக்க
ஒரு ஡குந்஡ ச஥ா஡ாணத்ழ஡த் ப஡டு஬஡ில் ப௃ழணகிநது; இ஬ர்கல௃ம் ஒரு஬ழக
ப௃ட஬ர்கபப!

இழ஡த்஡ான் தனரும் 'பசாடா தாட்டில் உற்சாகம்' ஋ன்று ப஬டிக்ழக஦ாகக்

குநிப்திடு஬துண்டு. பசாடா தாட்டிழனத் ஡ிநந்஡வுடன் அது ச஢ாங்கும்
த௃ழ஧ப௅஥ாய்ப் சதாங்கிப் தி஧஬கிக்கும். ஆணால், சிநிது ப஢஧த்஡ில் ஋ல்னாம்
அடங்கி, தாட்டினில் தா஡ி அப஬ில் ச஬றும் ஡ண்஠ ீ஧ாய் அது ஢ிற்கும். பசாடா
தாட்டில் உற்சாகம் சகாண்ட஬ர்கள் ஆ஧ம்த சூ஧ர்கள்.
 இவ்வுனகில் ஢ிகழும் ஋துவும் கா஧஠காரி஦த் ச஡ாடர்தில் ஢ிகழ்கின்நண. இது
உனக ஢ி஦஡ி. ஆகப஬஡ான் ஆழசதடுத஬ர்கள் அ஡ற்கு ஈடாகத் ஡ங்கள் உடல்
உழ஫ப்ழதப஦ா சதாருழபப஦ா சகாடுத்஡ாக ப஬ண்டும். தனரும்
஢ிழணப்ததுப்பதால் இவ்வுனகில் இணா஥ாக ஋துவும் கிழடப்த஡ில்ழன.

சிந்஡ழணப௅ம் உழ஫ப்பும் பசரும்பதாது஡ான் அங்பக ஒரு஥ித்஡ தனன்கள்

கிழடக்கின்நண. ஡ணி஦ாக ஒன்று ஥ட்டும் ஋ந்஡ தனழணப௅ம் அபிப்த஡ில்ழன.

"஋ழுது" ஋ன்நார் ஞாணி: "஌ன் ஋ன்நால், ஋ழுதுப௃ன் சிந்஡ிக்கின்நாய்.

஋ழு஡ி஦ தின் ஋ழு஡ி஦தடி ஢டக்க ப௃஦ல்கிநாய். ஆகப஬ ஋ழுது." உனக
஥ணி஡ர்கழப ஢ாம் இ஧ண்டு ஬ி஡஥ாகப் திரிக்கனாம், பதசுத஬ர்கள் ஋ன்றும்
சசய்த஬ர்கபப ஋ன்றும். 'சசய்த஬ர்'கபாபனப஦ இவ்வுனகம் ப௃ன்பணநி
஬ருகிநது. உழ஫ப்த஬ர்கபின் ழக஬ண்஠ப஥ ஢஥க்கு உ஠஬ாகவும்,
உழட஦ாகவும் ஬டாகவும்
ீ அழ஥கிநது.

ஆசிரி஦ர் ஥கன் ஆசிரி஦ர் ஋ன்பநா அல்னது அ஧சி஦ல்஬ா஡ி஦ின் ஥கன்

அ஧சி஦ல்஬ா஡ி ஋ன்பநா ஒரு 'ழக஦ானாகா஡ இணம்' ப஡ான்றும் ஋ன்று ஢ான்
஋ண்ணு஬துண்டு.

து஧஡ிருஷ்ட஬ச஥ாக ஢஥து ஢ாட்டில் ஢ாம் உழ஫ப்ழத - பக஬ன஥ாக ஋ண்஠ி

஬ருகின்பநாம். உழ஫ப்ழதக் பக஬ன஥ாய்க் கருதும் இணம் ஋ங்பக உழ஫த்துப்
சதாருல௃ற்தத்஡ி சசய்஦ப்பதாகிநது? உழ஫க்க ப஬ண்டி஦஬ர்கள் ப஬று ஦ாப஧ா,
஢஥க்குக்கீ ழ் உள்ப ஥ணி஡ர்கள் ஋ன்று ஢ாம் ஋ண்஠ிக் சகாண்டிருக்கின்பநாம்.
தள்பிகபில், கல்லூரிகபில் கல்஬ி த஦ில்஬து "஢஥து அநிழ஬ உதப஦ாகித்துப்
திழ஫க்கத்஡ான்" ஋ன்று திழ஫க்கத்஡ான்" ஋ன்று ஢ாம் ஡ிட஥ாக ஢ம்திக்
சகாண்டிருக்கின்பநாம். உழ஫ப்ழதப் தற்நி ஢஥து ஥பணாதா஬ம் ஡ிருந்஡ா஡஬ழ஧
஢஥து ஢ாடு ஌ழ஫ ஢ாடாக - இல்னா஡ ஢ாடாக - இ஧ந்து ஬ாழும் ஢ாடகத்஡ான்
இருக்கப் பதாகிநது.

஡ஞ்ழச ஥ா஬ட்டத்஡ில், ஋ங்கள் ஊரில் ஬ிடி஦ற்காழன ப஢஧த்஡ில்

 சளளககககத மனமக

வகழககள
க கயயலக வவறகறயவபறவதமக, சகதளனகளக பரயவதமக மன நயளலளயபக வபகறதகதயரகககயறத. அஙகக உலவமக
எணகணஙககளளபக வபகறதகதயரகககயறத. வவறகறயககககன தகரக மநகதயரதகளத இர வசகறககளயலக வடககக வவணகடமகனகலக
அத 'சளளககககத மனமக' எனகபதககதகதகனக இரகககமக. சளளககககத மன நயளல எநகத பற நயளலயயலக வபகயக
மடகயறத? சலயயகத உளழபகபயலக, வதகடரகநகத ஈடபகடகடலக, இதயலகதகனக வவறகறயயயனக ரகசயயவம அடஙககயகக
வககணகடரபகபதகக அறயஞரககளக கரதகயறகரககளக.

,வதகலகவய ஏறகபடவத இயலகப. மனமக சளளபகபதமக சகஜமக. ஏவனனயலக நமத உடலயலககட ஒரவயத பரவககலமக
வதகனகறய மளறவதகக இபகவபகத மன மரதகதவரககளக கணகடபகபயடதகதயரகககயறகரககளக. பதயளனநகத நகளளககக
ஒரமளற சநகதயரனக வதகனகறய மளறவத வபகல, வபணககளக உடலயலக ஏறகபடமக மகதகநகதயர மகறகறமக வபகல, மனயத
உடலமக உறகசககதகதயறககமக வசகரகவகககமகக வமலமக ககழமகக வபகயகவரகயறத எனகற கணகடரகககயறகரககளக . ஆகவவ உடலக
தளரகநகத வபகவத வபகல மனமம தளரகநகத வபகவத சகஜமக.

சமகபதகதயலக அவமரயககககவயலக பகழகவபறகற வமககடகனகலகட எனகற உணவ வயடதய வதகடரகநகத , ஒர வயளமகபரதகளத

எலகலக பதகதயரயககளககளயலமக வவளயயயடகடத. அதனக வகசகமக இததகனக:

"வமவல வசகலகலஙககளக.
வயடகமயறகசயககக ஈடகக இவகவலகயலக எதவமயலகளல.
தயறளம ஈடகககத.

தயறளமயயரநகதமக வதகலகவய வபறவவகரக சகஜமக.

வமளததகதனமக ஈடகககத.

பலனக ககணக வமளதகளக எனகபத பழவமகழய.

கலகவய மடகடமக ஈடகவதயலகளல.

இநகத உலகமக படதகதமக பகளத

தவறயயவரககளகலக நயளறநகதயரகககயறத.

வயடகமயறகசயயமக உறதயயமக மடகடமக சரகவ வலகலளம

பளடதகதளவ."

லகபதகளத எணகணய, தனக வபகரளளபக பறகறய மடகடவம வயளமகபரமக வசயகயகமலக , இபகபடபக வபகதமகககளகககபக
வபகதயகககமக உறகசககமடகடமக, நலகல வகசகஙககளக அவமரயகககதக வதகழயலக நயறவனஙககளகலக அவகவபகவபகத
பயரசரயகககபகபடவதணகட, இத வவளயவநகதவடனக பல அலவலகஙககளயலக இநகத வகசகஙககளளகக கணகணகட வபகடகட
மகடகடயயரபகபளதகக கணகவடனக.

வர கயரககக எனகற அநகத உணவவயடதயயயனக தளலவரக, அறபத வயதகககவமலக எலகலகவறகளறயமக வசயகயதக தவஙககய
மனகனககக வநகதவரக. எதறககமக சளளககககமலக களடசயவளர வபகரகட வவறகறயகணகட மனயதரக அவரக. அவரத
வயடகமயறகசயயமக வசயலககளமக படதகதகலக நமகளமபக பலகலரயகககசக வசயகயமக.

வமவல கணகட வகசகமக ககலகவயனக கலயடகஜக எனகற அவமரயககக ஜனகதயபதயயயனக கறகற.

வயடகமயறகசயயடனக - கயளடதகதளத வயடகத பயடதகதககவககணகட மனகவனறயயவரககளக பலரக. ககலகவயனக கலயடகஜக

கறவத வபகல மனகவனறயய பலரகககமக, வபரமக வமளததகதனவமக, கலகவய அறயவவக, தயறளமவயக, இலகளல.
அவரககளக அதயவல கயடநகத 'உழனகற வககணகட' இரநகதவரககளக எனகற ஒவர ககரணமக அவரககளள மனகனகககதக
தளகளய இரகககயறத.

ஒர சயறகளத எழததக தயணறயய - தயணகடகடய எழதகதகளரக இனகற வபரயய நகவலகசயரயயரக எனகறகலக

நமகபவதறகககக கஷகடமகயயரகககமக. வதகலகவயளயபகபறகறய அவரக கவளலபக படவயலகளல. பலமளற அவரக களதகளக
தயரபகபய அனபகபபகபடகடபக வபகதயலமக அவரக மனமக சளளகககவயலகளல. ஆனகலக அநகத எழதகதகளரக உடமகபபகபயடயகக
ஓயகத எழதயகக வககணகவட இரநகதகரக. ளகவணகணமக தகவன கடயத; கறகபளன வமரக வபறகறத. இனகற தளல
சயறநகத எழதகதகளரககபக வபகறகறபகபடகயறகரக. அவரத நணகபரககளக, அவரத எழதகளதபக பரயககசமக வசயகத அனகவற
அவரக வநகநகத எழதகதயறகக ஒர மழகககபக வபகடகடரநகதகலக எனகன ஆகயயயரகககமக எனகற எணகணயபக பகரஙககளக .
அவரத மயறகசயயமக உளகள உறதயயவம அவளர உயவர அளழதகதசகவசனகறன.

படபகவபக, தயறளமவயக இலகலகத ஒர சகதகரண மனயதரக வவற வழயயயலகலகமலக, வவற வதகழயலயலகலகமலக,

அரசயயலக கடகடஙககளகககசக வசனகறமக, வபசயயமக வநகதகரக. அநகத மனயதரக நகளளடவயலக வபசபக வபச மகககளகககதக
வதரயநகத நபரககய, பயனக தளலவரகனகரக. நமகமயளடவய நடமகடமக இதகதளகய பல அரசயயலகவகதயகளள நகஙககளக
உடனடயகக அளடயகளமக கணகடககவககளகளகக கடமக. வயயபகப அலகல; எனக உளகளதகதயலக எழவத எபகபட ஒனகறயவல
ஊறயபகவபகயக ஊடகடககவககணகடரபகபத; அதகதளறளய அறயநகதவககளகளமக வகயகபகபகயக அளமநகத அதகதளறயயலக
பயனகனகலக பயரககசயககககக ககரணமகயக இரகககயறதக எனகபததகனக.
 அரசயயலக எனகற அலகல, வயஞகஞகனதகதளறயயலக கட மயகசக சகதகரணமகயக உளகவள நளழநகதவரககளக வயடக
மயறகசயயகலமக உறதயயகலமக வநகபலக பரயச வகஙககயயயரகககயறகரககளக . பகஸகடயரக எனகற மகவபரமக வயஞகஞகனய
கறயனக.்க: "ஒனகளற வயடகமலக பயடதகதகக வககணகடரபகபததகனக எனத வலயளம" எனகற. ஒவர கடகசயயக வயடகபக
பயடயகக உழனகறககவககணகடரகககமக ஒர சகதகரண வதகணகடரகககளகள வசலகவகககளகயமக , மனகற நகளளககக
ஒரமளற கடகசய மகறமக ஒர தளலவரககக உளகள வசலகவகககளகயமக ஒபகபயடகடபக பகரஙககளக .

அவமரயககககவயலக மநகளதய ஜனகதயபதயயகக இரநகத நயககசனக, ஜகனக வகனகனடளய வபகல ஓரக அறயவகளய அலகலரக;
லயணகடனக ஜகககசனக வபகலக வசயலக தயறமக பளடதகதவரலகலரக ; பகரகஙககளயனக ரஸகவவலகடக வபகல மகககளகலக வபரயதமக
வயரமகபபகபடகட தளலவரமலகலரக.

1960 -இலக ஜனகதயபதய பதவயககக நயனகற நயககசனக வதகறகறகரக. பயனக அதறககமக ககழகன, கலயவபகரகனயயக கவரகனரக
பதவயககக நயனகற அதயலமக வதகறகறகரக. பதகதயரயககளகககககரரககளக அவரக சககபகதமக மடநகதத எனகற எழதயனகரககளக .
ஆனகலக அவவரக தமத கடகசயதக தளலவரககளளவயலகலகமக சநகவதகசபகபடதகதயகக வககணகட மகணகடமக தனக கடகசயயயனக
ஒபகபதளலபக வபறகறகரக. ஜனகதயபதயயகக, வயடகமயறகசயகககமக உறயதயகககமக ஓரக எடதகதககககடகடகக கற வவணகடமகனகலக
நயககசளனதகதகனக கற வவணகடமக. அநகத வயடகமயறகசயவய அவளர அவமரயககக ஜனகதயபதய பதவயயயலக ளவதகதத.

வதகலகவயளயகக கணகட சயறயதமக சளளககககத சயலநகதயயயனக களதளயயமக ரகபரகடக பரஸக அதயலக கறகற பகடதகளதயமக
எணகணயபக பகரஙககளக.

இனகளறய அவமரயககக வடலயவயஷனக வசயகதய ஆசயரயயரககளளக எரயகக சவளரடக எனகபவரக பகழக வபறகறவரக . அவரக
எழதகயறகரக. "நகஙககளக பரகமக ககடகடறககளக சயகககயகக வககணகவடகமக . பலரக இறநகத வபகனகரககளக. எஙககளக கதய எனகன
எனகற பயறரக அறயய வழய ஏதமக இலகளல. எனக ககலயலக ககயஙககளக; ககளல எடதகத ளவதகத நடககக மடயகத
நயளல. சமகரக 140 ளமலககளக நடநகதகலக நகர எலகளலககக - எஙககளக மககமகககபக வபகயக வசரலகமக. எனககக
நமகபயககளக இலகளல. எனயனமக நடநகவதனக. ஒரளமலக நடபகவபகமக ஏதகவத ஊரக வரமக எனகற எணகணயயவகற
நடநகவதனக. ஒவவகர ளமலகக நடநகவதனக. சயல நகளளகககபக பயறக ஒர கயரகமமக வதரயநகதத."

இகககடகன வநரஙககளயலக அநகத மதலக ளமளல மடகடமக எணகணய நடபகபததகனக உறதய - வயடகமயறகசய.

"ஆயயரமக ளமவல பயணமக மதலக ளமளலகக கடபகபதயலகதகனக தவஙகககயறத" எனககயறகரக சகனகவயனக தளலவரக
மகவசதஙக.

வபரயய ககபகபயயஙககளக வரயவரயயககதகதகனக எழதபகபடகயனகறன.

எலகலகசக சகதளனகளகககமக பயனகனகலக ஒளயநகத வககணகடரகககமக மகககயயமகன நபரயனக வபயரக 'சளளககககத

மனமக' எனகபதககமக.
 ஧னம் தரும் எண்ணம்

நனுத஦ின் எதிரிகள் இபண்டு. ஒன்று ஧னம்; நற்஫து கயல஬. ஧னம்,

யலுப்஧லைதத யினாதி; கயல஬ மநல்஬ அரிக்கும் ந஥ாய். ஧னத்தாலும்
கயல஬னாலும் ந஦ிதன் தன் யாழ்லய ஥பகநாக்கிக் மகாள்கி஫ான்.
சூழ்ந்திருப்ந஧ாரின் யாழ்லயப௅ம் மகடுக்கி஫ான். இப்஧டிப் ஧ட்ை ஧஬லப
஥ம்நிலைநன ஥ாம் காணக்கூடும். எந்தச் சாதாபணநா஦ யிரனத்லத
இயர்க஭ிைம் மகாண்டுச்மசன்஫ாலும், ஥ாம் எதிர்஧ார்க்காத ஧னங்கல஭,
அ஧ானங்கல஭ ஥ம்ப௃ள் ஧பப்஧ியிை, அயர்கல஭ப௅ம் அ஫ினாநல் அயர்கள்
ப௃னல்யார்கள். இயர்கள் சந்நதகப் ஧ிபாணிகள், இயர்கள் தங்கல஭ச் சுற்஫ிலும்
எண்ணங்க஭ால் - ம஧ரின சுயர்கல஭ எழுப்஧ிக் மகாண்டிருப்஧யர்கள்.

காரினங்கல஭ச் மசய்ன ப௃டினாதயர்கள் இயர்கள். இ஭ம் யனதில் ஏற்஧ட்ை

சிறு சம்஧யங்கள் இயர்கல஭ இப்஧டிநனார் எண்ணப் ஧ாலதனில்
இ஫க்கியிட்டிருக்கும். மசய்ன ப௃டினாதயர்கள், மசனல்தி஫ன் மகாண்ையர்கல஭
ஒரு஥ாளும் நன்஦ிப்஧தில்ல஬. ஧ி஫பது உற்சாகத்லத இயர்கள் ப௃ல஭னிந஬
கிள்஭ி எ஫ினப் ஧ார்ப்஧ார்கள்.

஥நது எண்ணங்கள் எழுப்஧ினிருககும் சுயர்கல஭ ஥ாம் புரிந்துமகாள்஭

நயண்டும். அத்துைன் எண்ணச் சுயர்க஭ாய் யி஭ங்கும் - ஒப்஧ாரி லயக்கும்
ந஦ிதச் சுயர்க஭ின் இனல்புகல஭ப௅ம், ஥ம்லநச் சூழ்ந்திருப்ந஧ாரிைம் புரிந்து
மகாள்஭ நயண்டும்.

'அஞ்சுயது அஞ்சாலந ந஧தலந' என்஫ார் யள்ளுயர். ஧னப்஧ைக்கூடின

யிரனங்களுக்கு ஥ாம் ஧னப்஧ைநயண்டும். அலத யிட்டுயிட்டு
எடுத்ததற்மகல்஬ாம் ஧னந்து மகாண்டிருப்஧து ந஧டினின் மசன஬ாகும். அன்று
யள்ளுயர் இப்஧டிப் ஧னத்லதப் ஧ாகு஧டுத்தினலதநன இன்று நந஦ாதத்துய
஥ிபுணர்கள், ஧னத்தின் இரு ஧ிரிவுகம஭஦ ஏற்றுக்மகாள்கின்஫஦ர்.

஧னம் - ம஧ரும்஧ாலும் ஥நது கற்஧ல஦னில் யில஭யது. எதிர்கா஬த்தில்

஥ிகமப்ந஧ாகி஫ ஒன்ல஫ 'இப்஧டிப் ந஧ாகுநநா, அப்஧டி ஥ைக்புநநா' என்று ஧ற்஧஬
கற்஧ல஦ மசய்துமகாண்டு அயதிப்஧டுயநத ஧னம். ஥ான்கு ப௃ல஫ இநத
஧ாலதனில் சிந்திக்கத் துயங்கினதும், ஧னம் ஥நது இனல்஧ாக - ஧மக்கநாக
நா஫ியிடுகி஫து.

'அஞ்சி அஞ்சிச் சாயார் - இயர் அஞ்சாத ம஧ாரு஭ில்ல஬ அய஦ினிந஬'

என்஫ார் ஧ாபதி.
 சி஬ருக்கு நருத்துயர்கல஭க் கண்டு ஧னம்; சி஬ருக்கு நந஬திகாரிகல஭க்
கண்டு ஧னம்; சி஬ருக்குத் தங்கள் நல஦யிலனக் கண்டு ஧னம்!

ம஧ரும்஧ா஬ா஦ ஧னம் அல஦த்தும், ஥நது அசாதாபணக் கற்஧ல஦னி஦ால்

யில஭யது. ஒரு சம்஧யம் ஥ிகழுப௃ன் ஥நது ஧னங்கல஭ எழுதி லயத்து,
஧ின்஦ால் அயற்ல஫ச் சாயகாசநாகப் ஧டித்துப் ஧ார்த்தால் , எப்஧டி உப்புப்
ம஧஫ாத யிரனங்களுக்மகல்஬ாம் ஥ாம் ஧னந்திருக்கிந஫ாம் என்஧து மதரினயரும்.

஧னம் - ந஦ித ஬ட்சினங்க஭ின் அடினில் ந஬சாகக் குமிப்஧஫ிக்கும்

இனல்புலைனது. ந஦ித ஥ம்஧ிக்லகலன அலசக்கும் - லதரினத்லத ஆட்ைங்காண
லயக்கும் - தன்லந மகாண்ைது. ந஥ானி஦ால் சாகுப௃ன், சாயின் ஧னத்தால்
ந஦ிதர்கற் மசத்திருக்கி஫ார்கள். எதிரினால் நதாற்கடிக்கப்஧டும்ப௃ன், மயறும்
஧னத்தால் ஧லைகள் ஥ாட்லைப் ஧஫ிமகாடுத்திருக்கின்஫஦.

஧னம் ஒரு ஥ஞ்சு; யிரம். ஥நது உை஬ில் ஧஬த்த நாறு஧ாட்லை அது

உண்டு஧ண்ணுகி஫து. ஧னப்஧டும் ஒருயந஦ ஒன்று ஓை ப௃னல்கி஫ான்; அல்஬து
தற்காப்புக்காகச் சண்லை ந஧ாைத் தனாபாகின்஫ான். அப்ந஧ாது ந஦ித஦ின்
கண்கள் ம஧ரிதாகின்஫஦; பத்தத்தில் சர்கலப நயகநாகப் ஧ாய்கி஫து; நயகநாக
ப௄ச்சுப் ந஧ாய் யருகி஫து. இதன ஓட்ைத்லதப௅ம் சீபண ஥ீர் சுபப்஧லதப௅ம் இது
஧ாதிக்கி஫து.

஧னம் உண்லநனானிருக்க஬ாம் அல்஬து ஥நது கற்஧ல஦னானிருக்க஬ாம். தாம்

எப்஧டி ஥ம்புகிந஫ாநநா அதற்நகற்஧ ஥ம் உைல் நாறு஧டுகி஫து.

஧னப்஧டு஧யர்கள் சர்ய ஜாக்கிபலதனா஦ ந஦ிதர்கள். எதற்கும் ப௃ன்ந஦

மசல்஬, ப௃த஬ில் மசய்னத் தனங்குயார்கள். யடு
ீ என்஫ ஥ான்கு சுயர்க்குள்தான்
அயர்கள் ஥ிம்நதினானிருப்஧ார்கள். இயர்கல஭ அலைனா஭ம் கண்டுக்மகாள்யது
எ஭ிது.

஧஬ ந஧ச்சா஭ர்களுக்கும், ந஧பாசிரினர்களுக்கும் கூட்ைத்திற்நகா, யகுப்஧ிற்நகா

ந஧ாகுப௃ன் சலதகள் ப௃றுக்நக஫ி ம஥ருக்கடி ஥ில஬னில் அயர்கள் இருப்஧துண்டு.
அப்ந஧ாது உைல் யினர்க்கும். யார்த்லதக்஭ தடுநாறும்; யனிறு குநட்டும்.

஧னத்தில் யாழ்஧யர்கம஭ல்஬ாம், எப்டி நநாகன் தாஸ் காந்தி என்஫

இல஭ஞர், யமக்க஫ிஞபாய் யாழ்க்லகலனத் துயங்கி஦ார் என்஧லத
ஆபானநயண்டும். ப௃தல் யமக்கின் ந஧ாது யாதாை எழுந்தார் காந்தி. கண்கள்
இருண்ை஦; காதுகள் ஧ஞ்சலைத்த஦ப ஥ா தழுதழுத்தது. அமாத குல஫னாக
அயர் அநர்ந்தார். ஧ி஫ யமக்க஫ிஞர்களும், ஥ீதி஧திப௅ம்
புன்஦லகத்திருக்கக்கூடும். ஆ஦ால் காந்தி அலத உணரும் ஥ில஬னில்
இல்ல஬! அத்தலகன ந஦ிதர் இந்தினாயின் யிடுதல஬க் நகாரிக்லகலன
எடுத்துக் மகாண்டு இங்கி஬ாந்தின் ஧ாபாளுநன்஫த்திந஬ ந஧சி஦ார்;
யியாதித்தார். எத்தலகன நாற்஫ம் ஧ாருங்கள்.

தத்துய ஞா஦ி எநர்சன் கூறுகி஫ார்: "எலதக் கண்டு ஧னப்஧டுகி஫ீர்கந஭ா

அலதச் மசய்னத் துயங்குங்கள். ஧னம் மசத்துப்ந஧ாயலதக் காண்஧ீர்கள்" என்று.

தண்ணலபக்
ீ கண்டு ஧னப்஧டு஧யன் கு஭த்தி஬ிபங்கி ஥ீந்தக் கற்றுக்மகாள்஭
நயண்டும். ஧ின் ஥ீலபப் ஧ற்஫ின ஧னம் ந஧ாகும்.

இருயமிக஭ில் ஧னத்லதப் ந஧ாக்க஬ாம். 'ஏன் ஧னப்஧டுகிந஫ாநந? ஏன் ஧னப்஧ை

நயண்டும்? தல஬னாப் ந஧ாய் யிடும்!'என்று தீயிபநாகப் ஧னத்லத அக்குநயறு
ஆணிநய஫ாக அ஬சுயது ப௃தல் யமி. அ஬சி஦ால் காபணநில்஬ாததற்கு ஥ாம்
஧னந்துமகாண்டிருக்கிந஫ாம் என்஧து யி஭ங்கும்.

இபண்ைாயது எலதக் கண்டு ஧னப்஧டுகிந஫ாநநா அதில் சி஫ிது சி஫ிதாக

நுலமந்து, காரினங்கல஭ச் மசய்னத் துயங்குயது. 'மசனந஬ ஧னத்லதப்
ந஧ாக்கும் அருநருந்து' என்கி஫ார்கள் அ஫ிஞர்கள்.

஧னம் ம஥ஞ்லசக் கவ்யினிருக்கும்ந஧ாது அலத அப்பு஫ப்஧டுத்துயது எ஭ிதல்஬.

஥ம்஧ிக்லகத்தான் ஧னத்தின் நாற்று. ஧னத்திற்கு ந஥ர்நா஫ா஦, லதரினநா஦
எண்ணங்கல஭ ந஦த்திற்குல஭ யிடுயது, அலதப் ஧ற்஫ிச் சிந்திப்஧து ஥ல்஬
஧஬ல஦த் தரும்; ஥நது ஧னத்லத அப்பு஫ப்஧டுத்தும்.

஧னத்லதந஧ ஧ற்஫ி நனாகா஦ந்த ஧பநஹம்சர் ஒரு கலத மசால்யதுண்டு.

ஒரு ஞா஦ினின் ஥ிஷ்லை கல஬ந்த ந஧ாது ஒரு சிறு எ஬ி யந்து ப௃ன்
஥ின்஫து. "சுண்மை஬ிநன, உ஦க்கு என்஦ நயண்டும்?" என்஫ார் ஞா஦ி. "இந்தப்
பூல஦லனக் கண்டு ஧னநானிருக்கி஫து. என்ல஦ ஒர் பூல஦னாக நாற்஫ி
யிட்ைால் உங்களுக்குப் புண்ணினம் உண்டு" என்஫து எ஬ி. ஞா஦ி ஏ஬ிலனப்
பூல஦னாக நாற்஫ி஦ார். இபண்டு ஥ாற் கமித்து நீ ண்டும் அப்பூல஦ யந்தது.
"இப்ந஧ாது என்஦ ஧ிபச்சல஦?" என்஫ார் ஞா஦ி.

"சதா என்ல஦ இந்த ஥ாய் யிபட்டுகி஫து; என்ல஦ ஥ானாக நாற்஫ியிட்ைால்

நதய஬ாம்" என்஫து பூல஦. பூல஦லன ஥ானாக நாற்஫ி஦ார் ஞா஦ி. சி஬ ஥ா஭ில்
அந்த ஥ாய் யந்து மசால்஬ினது.

இந்தப் பு஬ி என்ல஦ல஧ ஧ைாதப்஧ாடு ஧டுத்துகி஫து; தனவு மசய்து பு஬ினாக

என்ல஦ நாற்஫ி யிடுங்கள்" என்஫து. ஞா஦ி, ஥ாலன பு஬ினாக நாற்஫ி஦ார்.
ஆ஦ால் சி஬ ஥ா஭ில் நீ ண்டும் பு஬ி அங்நக யந்து நன்஫ாடினது. "இக்காட்டில்
நயைன் என்ல஦ நயட்லைனாை யருகி஫ான். தனவு மசய்து என்ந஦ நயை஦ாக
நாற்஫ி யிடுங்கள்" என்஫து பு஬ி. பு஬ிலன நயை஦ாக நாற்஫ி஦ார் ஞா஦ி.
எ஦ினும் சி஬ ஥ா஭ில் நயைன் ஞா஦ிப௃ன் யந்து ஥ின்஫ான்.

"இப்ந஧ாது உ஦க்கு என்஦ யந்தது?" என்஫ார் ஞா஦ி.

"எ஦க்குப் ஧ி஫ ந஦ிதர்கல஭க் கண்ைால் ஧னநாக இருக்கி஫து. ஆகநய..."

இலைந஫ித்தார் ஞா஦ி.

"ஏ, சுண்மை஬ிநன! உன்ல஦ எதுயாக நாற்஫ி஦ால் என்஦? உன் ஧னம்

உன்ல஦ யிட்டுப் ந஧ாகாது. ஥ீ ஧லமன஧டி சுண்மை஬ினாக இருக்கத்தான்
஬ானக்கு; உ஦க்குச் சுண்மை஬ினின் இதனம்தான் இருக்கி஫து" என்஫ார் ஞா஦ி.
உள்஭த்தில் ஧னம் அக஬ாதயலப எதுயாக நா஫ி஦ால் என்஦?

஧னம் ஓர் எண்ணம். அலத அகற்஫ி, ஥ம்஧ிக்லக, துணிவு என்஫ நாற்று

எண்ணங்கல஭ லயக்காதயலப ஧னநந ஥ம்லந ஆட்டிப் ஧லைக்கும்; ஧னநந
஥ம்லந யிபட்டிக் மகாண்டிருக்கும்.
 ஡ாழ்வு ஥ணப்தான்ம஥

"த஦ம் - சின குடும்தங்கபில் ஡ாய் ஡ரும் ந஢ாய்" ஋ன்று சின ஥ணநூனார்

கருதுகின்நணர். "இருட்டில் நதாகாந஡; அம஡ச் சசய்஦ாந஡; இம஡த்
ச஡ாடாந஡" ஋ன்று ஋஡ற்சகடுத்஡ாலும் த஦ந்து ஡ன் கு஫ந்ம஡ம஦க்
கட்டுப்தடுத்தும் ஡ாய் ஡ன் தாலுடன் த஦த்ம஡ ஊட்டுகிநாள் ஋ன்கிநார்கள்.
"நதாரில் புநப௃துகிட்டான் ஡ன்஥கன் ஋ன்று அ஬னுக்குப் தாலூட்டி஦ ஡ாய், ஡ன்
஥ார்தகங்கமப ஬ாபால் ச஬ட்டிச஦நிந்஡ ஬஧த்஡ாய்
ீ ஡஥ிழ்த் ஡ாய்" ஋ன்று ஢ம்
இனக்கி஦ம் கூறுகிநது. இன்மந஦ ஢ிமன ஋ன்ண? "ச஢ஞ்சு சதாறுக்கு஡ில்மனந஦
- இந்஡ ஢ிமன சகட்ட ஥ணி஡ம஧ ஢ிமணத்து஬ிட்டால்" ஋ன்று கும஥கிநார் தா஧஡ி.

த஠ிந்து நதா஬து ஢ல்னது஡ான். ஆணால் அ஡ற்கும் ஓர் ஋ல்மன இருக்கிநது.

இப்நதாது ஢ாம் அ஡ிகா஧த்ம஡க் கண்டு அஞ்சுகிநநாம். ஆ஠஬த்஡ிற்குத் ஡மன
த஠ிகிநநாம், ஥ாறுதட்டக் கருத்துக்கமபத் ச஡ரி஬ிக்கவும் ஡஦ங்குகின்நணர்
தடித்஡஬ர்கள். த஦ம், தன ஢ிமனகபில் ஥க்கமபப் தாடாய்ப் தடுத்துகிநது.

஢஥து த஠ிவு ஋ன்ந தண்பு, ஥றுநகாடிக்குச் சசன்று ஥ணி஡மணக்

நகாம஫஦ாய், நதடி஦ாய், ஥ாற்நி஬ிட்டுருப்தம஡க் கா஠ ப௃டிகிநது. ஋ப்தடிந஦ா
஬ாழ்ந்஡ால் நதாதும் ஋ன்ந ஥ண஢ிமனம஦ உ஠஧ ப௃டிகிநது. தா஧஡ிப௅ம஥
அம஡த்஡ான் கூநிணார், ஢ம்஥ிமட ம஢ச்சி஦ ஥நணாதா஬ம் ஥ிகுந்஡ிருப்த஡ாக,
அடிம஥ப் புத்஡ி ஥னிந்஡ிருப்த஡ாக.

அச஥ரிக்கா஬ில் ந஡ாந஧ா ஋ன்சநாரு சிந்஡மண஦ாபர் இருந்஡ார். 1845 இல்

அடிம஥ ஡ணத்ம஡ ஋஡ிர்த்து ஬ரி சகாடுக்க ப௃டி஦ாது ஋ன்று அ஧சாங்கத்துடன்
நதா஧ாடித் ஡ண்டமண஦ாக ஒரு஢ாள் சிமநக்குப் நதாணார் அ஬ர். அ஬஧து
கருத்துக்கநப னிந஦ா டால்ஸ்டாய் ஋ன்ந ஧ஷ்஦ ஋ழுத்஡ாபம஧ப௅ம், தின்ணர்
஥காத்஥ா காந்஡ிம஦ப௅ம் சச஦ல்தடத் தூண்டிண. அ஡ன் ஬ிமப஬ாகந஬ ஡஥து
புகழ் சதற்ந ஒத்தும஫஦ாம஥ இ஦க்கத்ம஡த் து஬ங்கிணார் ஥காத்஥ா. ச஥னிந்து
ஒல்னி஦ாண காந்஡ி ஋ங்நக? சூரி஦ன் அஸ்஡஥ிக்கா஡ திரிட்டிஷ் சாம்஧ாஜ்஦ம்
஋ங்நக? காந்஡ி அ஡ிகா஧த்ம஡, ஆ஠஬த்ம஡க் கண்டு அஞ்ச஬ில்மன. ஥ாநாக,
உள்பத்஡ில் ஓர் உறு஡ிம஦ ஬பர்த்஡ார்; திரிட்டிஷ் அ஧சாங்கம் அடித஠ிந்஡து.
அ஡ிகா஧த்ம஡க் கண்டு த஦ப்தடுத஬ர்கள் காந்஡ிம஦ப் தற்நிச் சிந்஡ிக்க ந஬ண்டும்.
ப௃ன்஥ா஡ிரி஦ாகக் சகாள்ப ந஬ண்டும்.

஥ா஠஬ர்கள் தரீட்மசம஦க் கண்டு த஦ப்தடுகின்நணர். த஦ப்தடு஬஡ிணால்

஢ம்ம஥ப் தன஬ணப்தடுத்஡ிக்
ீ சகாள்கிநநாம். த஦ம் ஢஥து ஞாதக ஥ந஡ிம஦
அ஡ிக஥ாக்கி, ஢஥து அநிவு ஥ிகவும் ந஡ம஬ப்தடும் ந஢஧த்஡ில் அநிம஬க்
மக஬ிடச்சசய்கிநது.
 ஥ணி஡ர்கமபக் கண்டு ஥ணி஡ர்கள் த஠ிவுகாட்டும் ஢ிமன ஢஥து ஊரில்
ப௃ற்நிலும் ஬ிசித்஡ி஧஥ாணது. அ஡ிகாரிகள் தனர் ஡஥க்குக் கீ ந஫ ந஬மன
சசய்த஬ர்கமப, ந஬மனக்கா஧ர்கபாகக் கருதுகின்நணர். திநருக்குக் கீ ழ் ந஬மன
தார்நதார் தனர், ஡ங்கமபத் ஡ாழ்த்஡ிக்சகாள்஬஡ன் ப௄னம் அ஡ிகாரி஦ின்
஢ிமனம஦ உ஦ர்த்஡னாம் ஋ன்றும், அ஬ம஧த் ஡ிருப்஡ிப் தடுத்஡னாம் ஋ன்றும்
஋ண்ணுகின்நணர். ஢஥து ஊரிநன ஥ணி஡ன் ஥ணி஡ணாய் ஬ா஫ா஥ல் - ஬ா஫
ப௃டி஦ா஥ல் - ப௃துசகலும்தற்ந ஥ண்புழு஬ாய் ச஢பிகின்நான்; உ஫ல்கிநான்.
஢ம்஥ிமடந஦ அடிம஥ந஡஡ணம் இல்மன ஋ன்று ஢ாம் சதரும஥ந஦ாடு
கூநிக்சகாள்கிநநாம். ஆணால் இருப்த஬ன் இல்னா஡஬மண ஢டத்தும் ப௃மநப௅ம்,
அ஡ிகாரிகல௃ம் த஡஬ி஦ினிருப்த஬ர்கல௃ம் குடி஥க்கமப ஢டத்தும் ப௃மநப௅ம் ஢ம்
அடிம஥ப் புத்஡ிம஦ந஦ காட்டுகின்நண.

஢ம் அமண஬ருள்ல௃ம் இப்தி஧தஞ்ச அநிவு உமநகிநது. ஢ம் அமண஬ருள்ல௃ம்

ஆண்ட஬ன் குடி஦ிருக்கிநான். அம஡ உ஠஧ாது, ஢ம்ம஥ ஢ாந஥ ஡ாழ்த்஡ிக்
சகாள்ல௃ம் ஒரு ஥ண஢ிமனம஦ - ஡ங்கமபத் ஡ாங்கநப சிறும஥ப்தடுத்஡ிக்
சகாள்ல௃ம் ஓர் உ்ப ஢ிமனம஦ - உனகில் ஢ாம் ந஬சநங்கும் கா஠ ப௃டி஦து.
ந஢ரு஬ின் கானில் ஬ிழுந்து ஬஠ங்கி஦ ஒரு ஥ணி஡ம஧ அனாய்க்காய்த் தூக்கிக்
கூட்டத்஡ில் ஬சிச஦நிந்஡
ீ சம்த஬த்ம஡ ஋ண்஠ிப்தாருங்கள். இப்தடித்
஡ன்ணம்திக்மக இ஫ந்து஬ிட்ட ஒரு சப௃஡ா஦த்ம஡, ஡ன்மணத் ஡ாழ்த்஡ிக்சகாண்டு
஬ாழும் ஒரு ஥க்கள் கூட்டத்ம஡ திநம஧ இ஧ந்து ஬ாழும் ஒரு஥நணாதா஬ம்
சகாண்ட ஒரு ஥க்கள் சப௃஡ா஦த்ம஡ உனகில் ந஬சநங்கும் கா஠ ப௃டி஦ாது.

"஢ம்஥ால் ப௃டிப௅஥ா?" ஋ன்ந சந்ந஡கம் "஢ம்஥ால் ப௃டி஦ாது" ஋ன்ந

஢ம்திக்மக஦ாய் ஊநி ஢஥து ஡ாழ்வு ஥ணப்தான்ம஥஦ாய் ச஬பி஬ருகிநது.
஢஥க்நகற்தடும் த஦த்஡ிணால், ஢ாம் திநம஧ச் சார்ந்து ஢ிற்க ஬ிரும்புகிநநாம்.
திநரிடம் ஢ம் சதாறுப்புகமப ஒப்பு஬ிப்த஡ன் ப௄னம் ஢஥து தி஧ச்சமணகபினிருந்து
- அ஬ற்மநச் ச஥ாபிப்த஡ினிருந்து - ஡ப்திக்கப் தார்க்கிநநாம்.

கடல் பூ஧ாவும் ஡ண்஠ர்ீ இருந்஡ாலும், கடல் ஢ீர் கப்தலுக்குள் புகா஡஬ம஧,

கப்தல் அ஥ிழ்ந்து நதா஬஡ில்மன, அந஡ நதானத்஡ான் த஦ப௃ம். ஥ணம் ஋ன்ந
கப்தலுக்குள் சஞ்சனம், த஦ம், ஡ிகில், தீ஡ி, சந்ந஡கம் ஋ன்று ஓட்மடகள்
஌ற்தடா஡஬ம஧ ஋ந்஡ உனகநத தி஧ச்சமணகல௃ம் ஢ம்ம஥ அமசக்க ப௃டி஦ாது.

சினர் ஋ழுதும் கடி஡ங்கள் அழுமக஦ாகவும், ஒப்தாரி஦ாகவும் இருக்கும்

நதாது, அ஬ர்கல௃க்கு ஢ான் கூறும் ந஦ாசமண, சகாஞ்சம் ம஡ரி஦த்ம஡
஬ிமனக்கு ஬ாங்குங்கள் ஋ன்தது஡ான். தனர், "ம஡ரி஦ம் ஋ந்஡க் கமட஦ில்
஬ிற்கிநது?" ஋ன்று ஬ி஦ப்புடன் நகட்கிநார்கள். புத்஡கக் கமடகபிசனல்னாம்
"தா஧஡ி஦ின் தாடல்கள் " ஋ன்ந சத஦ரில் ம஡ரி஦ம் ஙிமனக்கு ஬ிற்கப்தடும்
நதாது, ஌ன் தனர் அழுகிநார்கள் ஋ன்தது புரி஦஬ில்மன.

஥ீ மச ம஬த்துக்சகாள்ல௃ம் ஬஫க்க஥ில்னா஡ ஒரு குடும்தத்஡ில் ஥ீ மச

ம஬த்துக்சகாண்ட஬ர் தா஧஡ி. அ஡வும் ஋ப்தடிப் தட்ட ஥ீ மச? ச஡ாங்கு ஥ீ மச஦ல்ன
அ஬ருமட஦து; ஬஧ம்
ீ ப௃றுக்நகநி ஢ிற்கும் சகாம்பு ஥ீ மச. அ஡ன் ஥ீ து ஒரு
கம்தீ஧ ப௃ண்டாசு.

"த஦ச஥னும் நதய்஡மண அடித்ந஡ாம், சதாய்ம஥ப் தாம்மதப் திபந்து஦ிம஧க்

குடித்ந஡ாம்" ஋ன்று ஬஧ப௃஫க்க஥ிடுகிநார்
ீ தா஧஡ி. ஢஥து உள்பத்஡ிநன த஦த்஡ிற்கு
஥ாற்நாண ஬஧ீ ஋ண்஠ங்கமப உள்நப ஬ிட, தா஧஡ி஦ின் ஬஧ம்
ீ சசநிந்஡
தாடல்கமபத் ஡஬ி஧ சக்஡ி ஥ிகுந்஡ம஬ ந஬நில்மன.
 ஋ண்ணங்க஭ின் சுமநதாங்கி

ந஦ிதம஦ அம஬க்கமிக்கும் நற்ற஫ாபே ந஦ந஥ாய் கயம஬. நக்க஭ில் ஧஬ர்,

"஋஦க்குத் றதாமில் கயம஬" ஋ன்று யாழ்க்மகமன ஥டத்துகின்஫஦ர்.
கயம஬க்கு ப௃தல் காபணம் நயம஬ ஌துநின்஫ி சும்நா இபேப்஧துதான்.
நயம஬னில்஬ாநல் சும்நா இபேக்கும்ந஧ாது ந஦ம் ஧஬யற்ம஫ப௅ம் ஋ண்ணுகி஫து.
ந஦ம் ஋மதப் ஧ற்஫ினாயது கயம஬ப்஧டத் துயங்குகி஫து. கயம஬ப்஧டும்
ந஦ிதன் ஥ா஭மடயில் ந஥ானா஭ினாகி஫ான். அயன் ப௃கத்தில் கயம஬, தன்
நகாடுகம஭ப் ந஧ாட்டுயிடுகி஫து.

ஒபே காரினம் றெய்ப௅ம்ப௃ன் ஌ற்஧டும் ஧னம், கயம஬னாய் நாறுகி஫து. ஧஬

ெநனம் காரினங்கம஭ ஒத்திப் ந஧ாடுயத஦ால், ஒத்திப் ந஧ாடப்஧ட்ட காரினம்
ற஧பேம் சுமநனாய்க் கயம஬ தபேகி஫து. சுறுசுறுப்஧ாக இபேப்஧தன் ப௄஬ப௃ம்,
அவ்யப்ந஧ாது காரினங்கம஭ ப௃டிப்஧தன் ப௄஬ப௃ம், கயம஬னி஬ிபேந்து ஥ம்மநக்
காப்஧ாற்஫ிநக றகாள்஭஬ாம்.

஧ரீட்மெ ஋ழுது஧யர்களுக்கு ப௃டிவுகள் நாறுயதில்ம஬. ஆ஦ாலுமந

஧஬பேக்கு கயம஬ப்஧டுயது ஒபே ற஧ாழுது ந஧ாக்கானிபேக்கி஫து. றய஭ிபெபேக்குப்
ந஧ாகும் யமினில், "றகால்ம஬க் கதமயப் பூட்டிந஦஦ா?" ஋ன்஫ கயம஬.
நகானிலுக்குள் ந஧ாகும்ந஧ாது 'றெபேப்பு ஧த்திபநாக இபேக்குநா?' ஋ன்஫ கயம஬.
கயம஬ப்஧ட ஒபே யிரனம் நயண்டும் ஋ன்஧தில்ம஬. ஋மதப்஧ற்஫ிப௅ம்
கயம஬ப்஧ட஬ாம்.

யம஬ப்஧டுநந ஒபே ந஦ிதபேடன் ஒபே ஥ாள் ஥ான் கமிக்க ந஥ர்ந்தது. ஥ாங்கள்

இபேயபேம் பனில் ஌஫ிந஦ாம். பனில் கி஭ம்புயதற்குள் காப்஧ி யிற்஧யன்
யபேயா஦ா ஋ன்று கயம஬ப்஧ட்டார் அயர். ஧ின் பனில் கி஭ம்஧ினது. ஒவ்றயாபே
ஸ்நடர஦ில் பனில் ஥ிற்கும்ந஧ாதுமந 'ெரினா஦ ந஥பத்தில் ஊபேக்கு
ந஧ாயா஦ா?' ஋ன்று கயம஬ப்஧ட்டார். ஧ின் பனி஬ில் இபேந்து இ஫ங்கினதும்
'஧ஸ்றில் இடம் கிமடக்குநா?' ஋ன்஫ கயம஬ப்஧ட்டார். ஧ின் ஧ஸ்றில்
஌஫ினதும், கிபாநத்தி஬ிபேந்து யண்டி யந்திபேக்குநா ஋ன்று ந஦ிதர் தம஬மனப்
஧ிய்த்துக்றகாண்டார். ஊரில் யண்டிநன஫ினதும் ெமநனல்காபன்
தூங்கினிபேப்஧ாந஦ா ஋ன்று கயம஬ப்஧ட்டார். ொப்஧ிட்டா஦தும் நறு஥ாள் நமம
ற஧ய்ப௅நநா ஋஦க் கயம஬ப்஧ட்டார். ஋ன் ற஧ாறுமந ஋ல்ம஬
நீ ஫ிக்றகாண்டிபேந்தது. "஥ீங்கள் நிகவும் '஬ாஜிக்' ஆ஦ ந஧ர்யமி. ஒன்று நாற்஫ி
ஒன்று ஋஦க் கயம஬ப்஧ட இத்தம஦ மயத்திபேக்கி஫ீர்கந஭" ஋ன்று ஧ாபாட்டி
யிட்டுத் தூங்கப் ந஧ாந஦ன்.
 "கயம஬ப்஧டுகி஫யர்கள் ஧ி஫பது கய஦த்திற்காக, ஧ாதுகாப்புக்காக,
அபயமணப்புக்காக ஌ங்குகி஫யர்கள்" ஋ன்கின்஫஦ர் நந஦ாதத்துய ஥ிபுணர்கள்.

நபேத்துயம் ஧டிக்கும் நாணயர்களுக்குப் ஧ாடப௃ம் ஧ரீட்மெப௅ம்

கஷ்டநானிபேக்கும்ந஧ாது, ஧ாடப் புத்தகத்தில் தாங்கள் ஧டித்த ஋ல்஬ா ந஥ாப௅ம்
தங்கறுக்கு இபேப்஧தாக ஒபே ஧ிபம்மந ஌ற்஧டும். ற஥பேக்கடினா஦ ஧ரீட்மெக்கு
ஆ஭ா஦ ஋ன் ஥ண்஧ன் ஒபேயன் நபேத்துயரிடம் றென்று, ப௃தல் ஥ா஭ிபயி஬ிபேந்து
தன் இதனம் துடிப்஧து ஥ின்றுயிட்டது ஋ன்று ப௃ம஫னிட்டான்; நபேத்துயர் றயகு
அமநதினாகக் கூ஫ி஦ார்: "஋ன் இதனம் ஒபே யாபநாக ஓடயில்ம஬. ஋஦க்கு
அத்தம஦ப் ஧ிபச்ெம஦கள்" ஋ன்஫ார் அயர்.

கயம஬ உண்டு஧ண்ணும் ஧஬ ந஥ாய்க஭ில் நிக ப௃க்கினநா஦து தம஬ய஬ி.

ஆண்டுநதாறும் அறநரிக்காயில் சுநார் ஋ட்டானிபம் டன் ஆஸ்஧ிரின் தம஬ய஬ி
நாத்திமப தனார் றெய்கி஫ார்கள் ஋ன்஫ால் அதி஬ிபேந்து ந஦ித஦து கயம஬க஭ின்
அ஭மயப் புரிந்து றகாள்஭஬ாம்.

஧஬ர், கிமடக்காதமத ஋ண்ணிக் கயம஬ப்஧டுயார்கள். கயம஬க்கு நாற்று

஥நக்கிபேக்கும் யெதிகம஭ப௅ம் யாய்ப்புகம஭ப௅ம் உடல் ஥஬த்மதப௅ம், ஥நது
குடும்஧த்மதப்஧ற்஫ி - அதில் உள்஭ ஥ல்஬ யிரனங்கம஭ ஋ண்ணுயதாகும்;
அந்த ஥ல்஬ யிரனங்களுக்காகக் கடவுளுக்கு ஥ன்஫ி றெலுத்துயதாகும்.

஧஬ர், இபேக்கும் ஥ிம஬னில் ஌ற்஧ட்டுள்஭ ஥ன்மநகள் ஧ற்஫ி ஥ிம஦ப்஧தில்ம஬.

஋ண்ணி நகிழ்யதில்ம஬. அயர்கள் தங்கள் யாழ்க்மகமன ஋ன்றும்
அனு஧யிப்஧தில்ம஬. ஆங்கி஬த்தில் இமத Count your blessings ஋ன்று
கூறுயார்கள். நகிமத் றதரிந்தால்தான் நகிழ்ச்ெி கூடும். நகிமத் றதரினாதந஧ாது
துக்கம் நநவும்.

அமநதினா஦ இபயில் தூங்கப் ந஧ாகும் ந஧ாது ஒபே தயம஭க் றகாடுக்கும்

குபல் ஌நதா ற஧ரிதாக உ஬கநந கத்துயதாகத் நதான்றும். அநத ந஧ா஬த்தான்
ெிறு கயம஬ப௅ம். ஒபே ெிறு கயம஬ ந஦ித உள்஭த்மத ஥ிம஫க்கப்
ந஧ாதுநா஦து; ந஦ ஥ிம்நதிமன அமிக்கப் ந஧ாதுநா஦து.

கயம஬மனப் ந஧ா஬நய நகா஧ம், ற஧ா஫ாமந, றயறுப்பு, ந஧பாமெ, காநம்

஋ன்஫ ஋ண்ணங்களும். இமய அம஦த்தும் ஥ம் ெக்திமன யடித்து யிடுகின்஫஦.
ெி஬ ெநனம் நகா஧ப்஧ட்ட ஧ி஫கு ஥ம் உடல் ஒபே த஭ர்ந்த ஥ிம஬னில் - ெக்தி
யடிந்த ஥ிம஬னில் இபேப்஧மத உணப஬ாம். ஧ின்஦ால் ஥ாநந யபேந்துநயாம்.
஥நது உணர்ச்ெிகளுக்காக நன்஦ிப்ம஧க் நகாபேநயாம்.
 அதற்குநா஫ாக அன்பு, கபேமண, ற஧பேந்தன்மந, ஥ட்பு, காதல் ஋ன்கி஫
உணர்ச்ெிகம஭ உள்ந஭ யிட்டுப் ஧ாபேங்கள். ற஧ாங்கும் ஥ீபைற்றுந஧ா஬ ஥ம்
உணர்ச்ெிகள் இ஦ிமநனாய்ப் ற஧ாங்கி யபேயமத உணபப௃டிப௅ம்.

உள்஭த்தில் யன்நப௃ம், ஧மகப௅ம், ற஧ா஫ாமநப௅ம் றகாண்டயர்கள் உட஬ால்

஋ன்஦த்தான் நதகப் ஧னிற்ெி றெய்தாலும் ஧ின்஦ால், ஒபே஥ாள் அயற்஫ின் ஧஬ன்
அயர்கள் யாழ்மய ஧ாதிப்஧மத உணபக்கூடும்

'சூழ்யிம஦ தான் ப௃ந்தூறும்' ஋ன்கி஫து ஥நது ெி஬ப்஧திகாப இ஬க்கினம்.

஥நது தீனச் றெனல்கள், ஒபே ஥ாள் ப௃ந்திக் றகாண்டு தீனப் ஧னம஦க்
றகாடுக்கும் ஋ன்஧துதான் உண்மந. யிம஦கள் அயற்஫ின் ஧னம஦க்
றகாடுக்கின்஫஦; ஥ல்யிம஦ ஥ல்஬ ஧னம஦ப௅ம் தீன ஋ண்ணங்கள் தீன
஧னம஦ப௅ம் உண்டு஧ண்ணுகின்஫஦.

இது இவ்ய஭வு ஋஭ிதா஦ உண்மநனானிபேக்கும் ந஧ாது, ஧ி஫மபப் ஧ற்஫ிப்

ற஧ா஫ாமநப௅ம், ஧ி஫பேக்குக் நகடு ஧னக்கும் ஋ண்ணங்கம஭ப௅ம் சுநப்஧து
஋வ்ய஭வு றகடுதல் ஋ன்஧மத ஋ண்ணிப் ஧ாபேங்கள்.

அத஦ால்தான் ஋ல்஬ா நதங்களும் 'அன்ந஧ கடவுள்' ஋ன்று ந஧ாதிக்கின்஫஦.

஧ி஫பது ய஭ர்ச்ெினில் ற஧ா஫ாமந, ஓர் இ஦த்மத - கட்ெிமனக் கண்டு

றயறுக்கும் உள்஭ம் ஋ன்றும் ஥ாம் ஧஬யிதங்க஭ில் ஥ம் ந஦தில் சுமந
஌ற்஫ிக்றகாண்டிபேக்கிந஫ாம்.

஥ம்நில் ஧஬ர் தீன ஋ண்ணங்க஭ின் சுமந தாங்கினாக ஥ம் ந஦மத

ஆக்கிமயத்திபேக்கிந஫ாம். இத஦ால் ஥ம் ஥ிம்நதி கும஫ந்து யாழ்யில்
ற஥பேக்கடிகள் ஌ற்஧டுகின்஫஦. தீன ஋ண்ணங்கம஭ அகற்றுங்கள்; தீமந
புரிநயாமபப௅ம் ந஦த்தால் நன்஦ித்து யிடுங்கள்; யாழ்த்துங்கள். உங்கள் ந஦ம்
சுமந கும஫ந்து ந஬ொயமதப௅ம், ஥ா஭மடயில் சூழ்஥ிம஬னில் நாற்஫ங்கள்
஌ற்஧டுயமதப௅ம் உணர்யர்கள்.
ீ றதரினாந஬ா றொன்஦ார் ஧ாபதி,
'஧மகயனுக்கபேள்யாய் ஥ன்ற஦ஞ்நெ, ஧மகயனுக்கபேள்யாய்' ஋ன்று?

இபயில் ஧டுக்கப்ந஧ாகும் ப௃ன் றயறுப்஧யர்கம஭, ஧ிடிக்காதயர்கம஭,

நன்஦ித்துயிட்டுப் ஧டுக்கச் றெல்லுங்கள். ந஦ம் அமநதினாக உ஫ங்கும்.
ந஦த்தில் ஆக்க ெக்திகம஭ உள்ந஭ புக இது யமி றெய்ப௅ம்.
 ஧ாபாட்டும் உள்஭ம்

'஥நது உள்஭த்தில஬ ஧னம், ப஧ா஫ாமந, கயம஬, ல஧பாமை, காநம்' ஋ன்று

஧஬ தமைக் கற்கம஭ ஋ழுப்஧ிக் பகாண்டிருக்கில஫ாம். இத் தமைக஭ி஦ால் ஥நது
஥ல்஬ ஋ண்ணங்கள் பய஭ிலன பைன்று தங்கள் காரினங்கம஭ ஥ிகழ்த்துயது
தமை஧டுகி஫து. அதுல஧ா஬லய பய஭ினி஬ிருக்கும் ஧ிப஧ஞ்ை அ஫ியி஬ிருந்து
஥நக்கு ஥ல்஬ லனாைம஦களும் யமிமும஫களும் ஥ம்மந யந்தமையமத இத்
தீன உணர்ச்ைிகள் தடுக்கின்஫஦.

ந஦ம் இத் தீன உணர்வுக஭ில் ைிக்காத ல஧ாதுதான் - ந஦ம் ஥ிச்ை஬஦நாய்

இருக்கும் ல஧ாதுதான் - ந஦த்தின் ஆக்க ைக்திகள் லயம஬ பைய்கின்஫஦. ஧஬
ப஧ரினயர்கம஭ப் ஧ற்஫ி ஋ண்ணிப் ஧ாருங்கள். ஥ாட்மைத் துண்ைாை லயண்டும்
஋ன்று ஜின்஦ா பைான்஦ல஧ாதும், காந்தி அதற்காக அயமப பயறுக்க யில்ம஬.
கீ மா஦ உணர்ச்ைிக஭ா஦ - ப஧ா஫ாமந, பயறுப்பு ல஧ான்஫மய - உள்ல஭ புக,
காந்தி இைலந பகாடுக்கயில்ம஬. தாம் யமக்க஫ிஞபாய் இருந்த ல஧ாதிலும்,
யமக்கில் தாம் பயற்஫ி ப஧஫லயண்டும் ஋ன்று காந்தி யிரும்஧ினது இல்ம஬.
யமக்கு சுமுகாநாக இருத்தபப்஧ாருக்கும் ஌ற்஧ முடின லயண்டும் ஋ன்ல஫ அயர்
஧ாடு஧ட்ைார். அங்லக யஞ்ைம் தீர்க்கும் உணர்வு இல்ம஬. யியாதத்திற்குரின
஧ிபச்ைம஦க஭ிலும் தகபாறுக஭ிலும் ஥ாமும் - உனப லயண்டும். ஋திரிமனம௃ம்
உனர்த்த லயண்டும் - முன்ம஦ யிை ப஥ருக்கம் ஥ிம஫ந்த ஥ண்஧ர்க஭ாய்
முடியில் கமைைிகாபர்கள் ஆக லயண்டும் ஋ன்஧துதான் காந்திஜினின் தத்துயம்.
இத்துைன் ஒருயமப ஒருயர் தூற்஫ிக் பகாள்ளும் இன்ம஫ன அபைினல்யாதிகம஭
ஒப்஧ிட்டுப் ஧ாருங்கள்.

பகட்ை உணர்ச்ைிகம஭, தீன ஋ண்ணங்கம஭ அகற்஫ ஒரு யமி இருக்கி஫து.

஋ல்஬ாயற்ம஫ம௃ம் உருயகப்஧டுத்துங்கள் ஋ன்கி஫ார் ந஦நூ஬ார். ஥நது லகா஧ம்,
ஆத்திபம், பயறுப்பு ஋ல்஬ாயற்ம஫ம௃ம் ஋ழுதி ஒரு ப஧ட்டினில் ல஧ாடுங்கள்.
இவ்வுணர்வுகள் ந஦த்மத யிட்பைாமிம௃ம், அல்஬து ஋ல்஬ாயற்ம஫ம௃ம் ஋ழுதி
ஊமநத்துமப பைய்ததுல஧ால் சுக்கு நூ஫ாய்க் கிமித்துக் காற்஫ில் ஊதுங்கள்.
஧னத்மத ஋ழுதிக் பகாளுத்துங்கள். தீன ஋ண்ணம் லதான்றும் ல஧ாது அருகில்
உள்஭ நின்ைாப யி஭க்மக ஥ிறுத்தி அம஫மன இருள் அமைனச் பைய்ம௃ங்கள்.
அவ் பயண்ணங்கள் ந஦த்தில் இருண்டு ல஧ாகும் ஋ன்கின்஫஦ர்.

ைி஫ின யிரனங்கம஭ப் ஧ற்஫ி ஌ன் கயம஬ப்஧ை லயண்டும்? அத஦ால் ஒன்றும்

தம஬ ல஧ாய்யிைாது. ப஧ரின யிரனங்கம஭ப் ஧ற்஫ி ஌ன் கயம஬ப்஧ை
லயண்டும்? ஋ன்஦ கயம஬ப் ஧ட்ைாலும் அதன் யிம஭வுகள் நா஫ப்
ல஧ாயதில்ம஬! ஆகலய ஋ப்஧டிப் ஧ார்த்தாலும் ைி஫ின யிரனங்களுக்லகா
அல்஬து ப஧ரின யிரனங்களுக்லகா கயம஬ப்஧டுயதில் அர்த்தலந இல்ம஬.

த஦ி ந஦ித முன்ல஦ற்஫த்துக்குப் ப஧ரின தமைனாய் இருப்஧து, ந஦ிதன் தன்

ந஦த்தில் ஧ி஫மபப் ஧ற்஫ிக் பகாண்டுள்஭ ப஧ா஫ாமந, பயறுப்பு ல஧ான்஫
உணர்ச்ைிகல஭. இவ்வுணர்வுகல஭ ஥ம்மநச் ைங்கி஬ினாய் ஧ிமணத்து ஥ம்மநக்
கட்டிப்ல஧ாட்டிருக்கின்஫஦. ஥ாம் இமத உணரும் ல஧ாது, ஥ாம் இமத அகற்றும்
ல஧ாது தயலனாகிக஭ின் கருமண ஥ம்நிைநிருந்து பு஫ப்஧டும்.

யாழ்யில் முன்ல஦஫ யாழ்யில் புதுமந லதமய.

ல஧ா஦ ஧ாமதனில் ல஧ாய், ஧஬ புது யிரனங்களும் புது யமிகளும்

கண்டு஧ிடிக்கப்஧டுயதில்ம஬. புதின ைிந்தம஦, புதின யமி ஋ன்று ஥ம்நிைம்
புதுமந யிரும்பும் நல஦ா஧ாயமும். புதின ஧ாமதனில் ஥ைக்கத் மதரினமும்
லயண்டும். ஒரு குடும்஧த்தில் ஋ல்ல஬ாரும் யியைானிக஭ாக இருக்கும்ல஧ாது,
ஒருயர் யிஞ்ஞா஦ினாக யிரும்஧ி஦ால் அதற்கும் மதரினம் லயண்டும். ஧ி஫
஋திர்ப்புகம஭ ைநா஭ிக்கும் துணிவு லயண்டும். ப஧ரின ை஦ாத஦க் குடும்஧த்தில்
஧ி஫ந்த ப஧ண், ைி஦ிநா ஥டிமகனாக யிரும்஧ி஦ால் அதற்கு அைாதாபணத்
மதரினம் லயண்டும். புதின கருத்துகள் மூம஭னில் புதின புபதப் ப஧ாருள்கம஭
உருயாக்குகின்஫஦ ஋ன்கி஫ார்கள் மூம஭ நருத்துயர்கள்.

புதின யமினில் பைல்லும் ல஧ாது ப஧ரும்஧ால஬ார் ஋திர்ப்஧ார்கள்,

கண்டிப்஧ார்கள், ஧னமுறுத்துயார்கள். பகாஞ்ைம் நாறு஧ட்ை உமை உடுத்திக்
பகாண்டு பய஭ினில் பைன்று ஧ாருங்கள். ஥நது ஊரில் ஋ல்ல஬ாரும் ஥நது
உமைமனப் ஧ற்஫ிலன கு஫ிப்஧ிடுயார்கள். உமைக்லக இப்஧டி ஋ன்஫ால்
ந஦பநாத்துக் காதல் திருநணம் பைய்து பகாள்யமதப் ஧ற்஫ிக் லகட்கலய
லயண்ைாம். ப஧ாது அ஧ிப்஧ிபானம் ஥ம்மநப் ஧னமுறுத்த஬ாம். ஆ஦ால்
அதற்காகப் ப஧ாது அ஧ிப்஧ிபானம் ஋ன்றும் ைரினாக இருக்கும் ஋ன்஧தல்஬
உண்மந. ப஧ாதுநக்கற் ஋ப்ல஧ாதுலந 'ைாம௃஫ ஧க்கலந ைாம௃ம்' பைம்ந஫ினாடுகள்.
ஆ஦ால் ஥நக்கு ஥நது பகாள்மகக஭ில் உறுதி லயண்டும். ஧ி஫ர் கண்ை஦த்மதக்
கண்டு க஬ங்காத உள்஭ம் லயண்டும்.

ைி஬ ைநனம் ஥ாம் கா஬த்திற்கு முன்஦ால் இருப்ல஧ாம். ஧ர்஦ாட்ராயின்

கருத்துக்களும், ப஧ரினாரின் கருத்துக்களும் கா஬த்திற்கு முன் யந்தமய.
ஆ஦ால் அயர்கல஭ா யலுயா஦ ந஦ிதர்கள், பகாள்மகக஭ில் உடும்பு஧ிடி
பகாண்ையர்கள்.

யனதிற்கு ஥ாம் நதிப்புத் தபலயண்டும்; ஆ஦ால் பயறும் யனமதக் காட்டிப்

஧னமுறுத்த ஥ாம் அனுநதிக்கக் கூைாது. ஧தயி ஥ிபந்தபநல்஬, ஥நது ைத்தின
ப஥஫ிலன ஥ிபந்தபம், ஋ன்஧மத ஥ாம் உணரும்ல஧ாது ஧தயி, யனது, அதிகாபம்,
஧மமமந ஋ல்஬ாம் ப஧ாடிப் ப஧ாடினாக உதிர்கின்஫஦.

஧ாபாட்டுயது ஒரு ய஭ர்ந்த ந஦ப்஧ண்பு. ஧ாபாட்டு ஋ங்கு லதமயலனா அங்கு

஧ாபாட்ை லயண்டும். ஧ி஫மபப் ஧ாபாட்டும்ல஧ாது ஥ாம் உனர்கில஫ாம்.
஧ாபாட்ைப்஧டு஧யர் உற்ைாகத்தால் தன்஦ம்஧ிக்மகப் ப஧ற்று லநலும் உனர்கி஫ார்.

இரு஧தாம் நூற்஫ாண்டின் மும஫஧குதினில் கல்கி நகத்தா஦ நறுந஬ர்ச்ைிமனத்

தநிழ்஥ாட்டில் லதாற்றுயித்தார். கம஬னில், இமைனில், ஥ாட்டினத்தில்,
ைிற்஧த்தில், இ஬க்கினத்தில் ஋ன்று அயர் லதாற்றுயித்த நறுந஬ர்ச்ைிமன ஥ாம஭
ைரித்திபம் ஋ழுதும். ஋ங்கு னார் னார் ஥ல்஬ லயம஬ பைய்கி஫ார்கல஭ா
அயர்கம஭க் கண்பைடுத்துப் ஧ாபாட்டி஦ார். பாஜாஜிமனப் ஧ாபாட்டி஦ார்.
஋ம்.஋ஸ். மறப் ஧ாபாட்டி஦ார். காந்திமன நாந்தருக்குள் ஒரு பதய்யம்
஋ன்஫ார். ல஥ருமய ந஦ிதகு஬ நாணிக்கம் ஋ன்஫ார். அண்ணாமயத் தநிழ்஥ாட்டு
஧ர்஦ார்டு ரா ஋ன்஫ார்.

அமதப்ல஧ா஬லய அண்ணாவும் யா.பா. ஋ன்஫ அந்த ப஧ரின ஋ழுத்தா஭மப

'அக்கிபகாபத்தில் ஧ி஫ந்த அதிைனப் ஧ி஫யி' ஋ன்று ந஦தாபப் ஧ாபாட்டி஦ார்.

஥ிம஦யில் பகாள்ளுங்கள். லகானில் லதயாபமும் திருயாைகமும்

஧ாடும்ல஧ாதும், அர்ச்ைம஦ பைய்ம௃ம் ல஧ாதும் ஥ாம் கைவும஭ப் புகழ்கில஫ாம்;
஧ாபாட்டுகில஫ாம். கைவுள் பைால்கி஫ாபா ஧ாபாட்டு ஋ன்று? இல்ம஬. ஋மதப்
஧ாபாட்டுகில஫ாலநா, அதுயாக ஥ாம் நாறுகில஫ாம். அதுதான் உண்மந.

கைவும஭த்தான், தம஬யம஦த்தான் ஧ாபாட்ை லயண்டும்

஋ன்஧தில்ம஬.஥நக்குக் கீ ழ் லயம஬ பைய்லயாமப ஥ாம் ஧ாபாட்ை லயண்டும்.
அடி ஥ிம஬னிலுள்ல஭ார் தன்஦ம்஧ிக்மகக்காக ஌ங்கி லநல் ல஥ாக்குகின்஫஦ர்.
தனங்காது ஧ாபாட்டுங்கள்.

஧ாபாட்டு ஧஬ ஥ல஬஬ காரினங்கம஭ம௃ம் அற்புதங்கம஭ம௃ம் பைய்னத்

தூண்டுகி஫து. இ஦ின யார்த்மதகள் இருக்கும்ல஧ாது இன்஦ாத யார்த்மதகம஭
஥ாம் ஌ன் உ஧லனாகிக்க லயண்டும். ஧மநிருக்கும்ல஧ாது காமனனா கடிப்஧ார்கள்?

ஒரு ந஦ிதம஦க் லகய஬நாக ஥ைத்துயதன் மூ஬ம் ஥ாம் அய஦ிைநிருந்து

முதல்தபநா஦ லயம஬மன ஌திர்஧ார்க்க முடினாது. ஥ாம் முதல்தபநா஦
ந஦ிதபாக இருக்க லயண்டுபந஦ில், ஥ாம் ஋ல்ல஬ாமபம௃ம் முதல்தபநாக
஥ைத்தப் ஧மகலயண்டும்; முதல்தபநா஦ ஋ண்ணங்கம஭, ஧ாபாட்டும்
ப஧ருந்தன்மந நிக்க ஋ண்ணங்கம஭ உள்ல஭ யிடுங்கள்; உனருங்கள்.
 ஬ிஞ்ஞரணம் ப௃டிப௅ம் இடம்

சூரி஦ன் ஢஥து ஬ரழ்஬ில் ஒரு புத்து஠ர்ச்சறய஦ப௅ம் ஓர் ஆக்க சக்஡றய஦ப௅ம்

ஊட்டுகறநரன். சூரி஦ன் இல்னர஡ இ஧வு ஥ணத்஡றல் த஦ம் ஡ரும் ஋ண்஠ங்கயப
உண்டு தண்ணுகறநது. குநறப்தரக ப௄ச்சு சம்தந்஡஥ ஆஸ்து஥ர பதரன்ந
஬ி஦ர஡றகள் அ஡றகம் துன்புறுத்஡க் கர஧஠஥ர஦ிருக்கறநது ஋ன்று ஬ிஞ்ஞரண
ஆ஧ரய்ச்சற கூறுகறநது. அப஡பதரல் சந்஡ற஧ணின் ஬பர்தரு஬ம், ஬பரும்
஬ிய஡கபில் பதரி஦ ஥ரறுதரட்யட உண்டுதண்ணுகறநது ஋ன்று ஬ிஞ்ஞரண
ஆ஧ரய்ச்சற ப஡ரி஬ிக்கறநது. இ஡றனறருந்து திந பகரபங்களும் அ஡றனறருந்து
புநப்தடும் க஡றர்களும் ஡ம் ஬ரழ்ய஬ப் தர஡றக்குப஥ர ஋ன்ந தன சறந்஡யணகள் தன
஬ிஞ்ஞரணிகளுக்கும் ஌ற்தடுகறன்நண.

஬டதுரு஬ம் - ப஡ன்துரு஬ம் ஋ன்த஬ற்நறன் கரந்஡ சக்஡றகூட ஢ம்

஢றம்஥஡றய஦ப௅ம் தூக்கத்ய஡ப௅ம் இ஧஬ில் தர஡றக்கும் ஋ன்று ஢ம்தப்தடுகறநது.
சறனச஥஦ம் ஬ிஞ்ஞரண ஆ஧ரய்ச்சற ஋ங்பக து஬ங்குகறன்நது. ஋ங்பக
'ப௄ட஢ம்திக்யககள்' ப௃டிகறன்நண ஋ன்ந அச்சம் ஋ள௃கறநது. இன்யந஦
஬ிஞ்ஞரணிகபின் உள்பத்஡றல் ஬ிஞ்ஞரண ஥ந்஡ற஧பகரல் தட்டு, ஢஥து தய஫஦
஢ம்திக்யககள் இன்று பு஧ட்சறக஧஥ரண ஥ரறு஡னயடந்து ஬ருகறன்நண.

உனகறல் - இப்தி஧தஞ்சத்஡றல் ஋ல்னரம் ஒரு சக்க஧ம் பதரல் ஓரிடத்஡றல்

ப஡ரன்நற, தின் அப஡ இடத்஡றல் ப௃டி஬யடந்து, ஥றுதடி ப஡ரன்நறக்
பகரண்டிருக்கும் ஓர் ஒள௃ங்யக ஢ரம் கரண்கறபநரம். ப௃ட்யடகள் குஞ்சர஬தும்,
குஞ்சு தநய஬஦ர஬தும், தநய஬ ப௃ட்யட஦ிடு஬தும் ஋ண ஓர் ஒள௃ங்யக -
஬ரழ்க்யகச் சக்க஧த்ய஡க் - கரண்கறபநரம். சூரி஦ன் ஡றணம் கரயன஦ில் ப஡ரன்நற
஥ரயன஦ில் ஥யநகறநது; திநகு ஥ீ ண்டும் ப஡ரன்றுகறநது. பூ஥ற ஡ன்யணத் ஡ரபண
சுற்றுகறநது ஓர் ஒள௃ங்கறல். கரன ஢றயனகபரண தரு஬கரனங்கள் ஋ல்னரம்
சக்க஧ம் பதரல் ஬ருகறன்நண. தரு஬ப஥ய்஡ற஦ பதண்கபின் உடல் ஥ரறுதரடு 28
஢ரட்களுக்கு ஒருப௃யந ஢றகழ்஬ய஡ப் பதரன பதறு கரன ஒள௃ங்கறல் ஆண்கபின்
஬ரழ்யக஦ிலும் இத்஡யக஦ சக்க஧ம் - யரர்ப஥ரன்கள் அ஡றகரிக்கும் கரனம் -
இருப்த஡ரக ஬ிஞ்ஞரணிகள் கருதுகறன்நணர்.

'ஆம்திட஥றன்' ஋ன்ந ஥ருந்ய஡ ஋னறகபின் ஬ரழ்஬ில் ஒரு குநறப்திட்ட

கரனத்஡றல் பகரடுத்஡பதரது 77 ச஡ம் ஋னறகள் பசத்஡ய஡ப௅ம், ஥ற்ந ச஥஦ங்கபில்
அய஡ பகரடுத்஡பதரது சு஥ரர் ஋ட்டு ச஡ப஥ இநந்஡ய஡ப௅ம் கண்டரர்கள்.

அப஡பதரல் ஢஥து கல்லீ஧னறன் ப஬யனப௅ம், ஢஥து ப௄யப஦ில் ஢றனவும்

சர்கய஧ அபவும் தகல் ப஢஧த்஡றல் ஒரு சக்க஧ம்பதரல் ஥ரறு஬ய஡க்
கண்டிருக்கறநரர்கள் ஥ருத்து஬ர்கள்.
 பதண்களுக்கு ஬ட்டு
ீ ஬ினக்கறன் பதரது ஒரு ஡பர்வு, ஡யன஬னற,
க஬ணக்குயநவு, ஋ரிச்சல், ப஡பிவு குயநந்஡ தரர்ய஬ ஋ன்று ஌ற்தடு஬ய஡ப்
பதரனப஬, ஆண்களுக்கும் உற்சரகம் குயநந்஡, ஢ம்திக்யக ஡பர்ந்஡ ப஢஧ங்கள்
ஒரு சக்க஧ம் பதரல் ஬ர஧ந்ப஡ரறுப஥ர, ஥ர஡ந்ப஡ரறுப஥ர ஬ருகறநது ஋ணக்
கூறுகறநரர்கள்; ஢஥து ட஦ரி஦ில் ஢஥து ஥ண஢றயனய஦ அன்நரடம்
குநறத்துய஬ப்த஡றன் ப௄னம் ஢஥து உ஦ர் ஢ரயபப௅ம் ஡பர் ஢ரயபப௅ம் புரிந்து
பகரள்பனரம். ஆக ஢ர஥நற஦ர஡ ஬ி஭஦ங்கள் ஢ம்஬ரழ்ய஬ப் தர஡றக்கறன்நண;
உடயன தர஡றக்கறன்நண; ஢஥து ஋ண்஠ங்கயபப் தர஡றக்கறன்நண. அப஡பதரல்
ஒபிய஦ ப஬பி஦ினறருந்து உநறஞ்சறக்பகரள்ளும் திபரஸ்டிக் ஢ரர்கயப
ப௄யபக்கருகறல் த஡றத்஡ பதரது ஒபி உநறஞ்சப்தட்டு, அ஡ன் ஬ியப஬ரக ஆண் -
பதண் உந஬ில் அ஡றக ஈடுதரடு ப஡ரன்நற஦ய஡க் கண்டிருக்கறநரர்கள்.

ஒபி ஢஥து கண் ப௄னம் ஥ட்டுப஥ பதர஬஡றல்யன; ஢஥து பூ஧ர உடலும், பசடி
பகரடிகள் பதரன ஒபிய஦ ஬ரங்கறப் த஦ன்தடுத்துகறநது ஋ன்று
அநற஦ப்தட்டிருக்கறநது. இ஡ன்தடி, ஒள௃ங்கற்ந ஬ட்டு
ீ ஬ினக்கறற்கு ஆபரகற ஬ந்஡
பதண்கயப ஬ட்டு
ீ ஬ினக்பகற்தட்ட 14, 15, 16, ஢ரட்கபில் ஢ல்ன ஒபிப௅ள்ப
அயந஦ில் தூங்கச் பசய்஬஡றன் ப௄னம், அப்பதண்கள் உடனறல் ஓர் ஒள௃ங்யகக்
பகரண்டு ஬஧ப௃டிந்஡து.

கரனச்சக்க஧ம், ஒபி ஋ன்று இய஬ ஢ம் உடயனப௅ம் உள்பத்ய஡ப௅ம்

தர஡றப்தய஡ப் தரர்த்ப஡ரம். அப஡ பதரன ஢ம்ய஥ சூழ்ந்஡றருக்கும் கரற்றும் ஢ம்
஬ரழ்ய஬ப௅ம் ஋ண்஠ங்கயபப௅ம் தர஡றக்கறநது. கரற்நறல் ஥றன்ணணுக்கள்
இருக்கறன்நண. அ஡ணரல் கரற்று - ப஢ர்஥றன்ணணு (Positive lons)
பகரண்ட஡ரகப஬ர, ஋஡றர் ஥றன்ணணு (Negative lons) பகரண்ட஡ரகப஬ர இருக்கக்
கூடும்.

சகஜ஥ரக ஒரு கண பசன்டி ஥ீ ட்டர் அபவு கரற்நறல் சு஥ரர் 1,500-னறருந்து

4,000஬ய஧ ஥றன்ணணுக்கள் இருக்கறன்நண. இய஬ 6 ப஢ர்஥றன்ணணு அபவுக்கு, 5
஋஡றர் ஥றன்ணணு ஋ன்ந ஬ிகற஡த்஡றல் இ஦ற்யக஦ில் அய஥ந்஡றருக்கறன்நண.

஥றன்ணணுக்கபின் ப஥ரத்஡த் ப஡ரயகய஦ அ஡றகரிப்தது பசடி பகரடிகபின்

஬பர்ச்சறய஦ அ஡றகப்தடுத்துகறநது. தரர்னற, ஓட்ஸ் த஦ிரிட்ட ஢றனங்கபின்
஥றன்ணணுய஬ அ஡றகப்தடுத்஡றச் சு஥ரர் 50 ச஡ம் அறு஬யடய஦ அ஡றகப்
தடுத்஡றணர்.

஥றன்ணணு இல்னர஡ பதரதும், அல்னது கரற்நறல் ப஢ர் ஥றன்ணணு஬ின் ப஡ரயக

அ஡றக஥ர஦ிருக்கும்பதரதும் இன்புளூ஦ன்மர ப஢ரய் கண்டு ஋னறகள் இநந்து
பதர஬ய஡க் கண்டரர்கள். ஥ரநரக ஥றன்ணணுக்கள் ப஡ரயக அ஡றக஥ர஦ிருக்கும்
பதரதும், அல்னது ஋஡றர் ஥றன்ணணு஬ின் ஋ண்஠ிக்யக அ஡றகப்தடும்பதரதும்
஋னறகள் ப஢ர஦ினறருந்து திய஫த்துக் பகரள்஬ய஡க் கண்டரர்கள்.

ஜப்தரணில் ஢டந்஡ ஒரு பசர஡யண஦ில் ஥ணி஡ ஬ரழ்஬ிலும் ஥றன்ணணுக்கள்

இப்தடிப஦ரரு ஢றயனய஥ய஦த் ப஡ரற்று஬ித்஡ண. ஡ீ஦ிணரல் சுட்டபுண்
கு஠஥ர஬஡றலும், கறரு஥றகபரல் ஌ற்தட்ட ப஢ரய் கு஠஥ர஬஡றலும், அ஡றக ஋஡றர்
஥றன்ணணு஬ின் பு஫க்கம் ஢னம் ஬ியப஬ித்஡ய஡க் கண்டரர்கள்.

஢஥து ஊரில் ஢஥து பதரி஦஬ர்கள் சறன ச஥஦ம் "பகட்ட கரற்று, உள்பப பதர"
஋ன்றும், "ஊய஡ச்சர஧ல் - உடம்புக் பகரவ்஬ரது" ஋ன்றும் கூறு஬ய஡ ஢ரம்
பகட்டிருக்கறபநரம். இதுபதரன ஜப்தரணில் '஭஧ர஬ினறருந்து அடிக்கும் கரற்று'
஋ன்ததும் பஜர்஥ணி஦ில் 'பதரன் ஢கரினறருந்து ஬சும்
ீ பகட்ட கரற்று' ஋ன்ததும்
஥றகப் தி஧சறத்஡஥ரண பசய்஡றகள். இக்கரற்று ஬சும்
ீ கரனங்கபில், ஥க்கள்
தூக்க஥றன்ய஥஦ரலும், ஬஦ிற்றுக் கு஥ட்டனறணரலும், ஡யன஬னற஦ரலும், ஥ணச்
பசரர்஬ரலும் கஷ்டப்தடு஬ரர்கள்.

ஆ஧ரய்ந்஡஡றல் இக்கரற்நறல் ப஢ர் ஥றன்ணணு அ஡றக஥ர஦ிருந்஡து ப஡ரி஦ ஬ந்஡து.

஢஥து ஊரில் ஞரணிகள், ப஦ரகறகள் ஌ன் ஥யன உச்சற஦ிலும், ஢ீருக்கருகறலும்

கடற்கய஧ ஓ஧ங்கபில் ஓபசரன் கரற்றுக்கரக ஥க்கள் பசல்கறன்நணர் ஋ன்தய஡ப௅ம்
இத்துடன் இய஠த்து ஋ண்஠ிப் தரருங்கள். அங்பகல்னரம் ஢ல்ன கரற்று
இருக்கறன்நது; ஋஡றர் ஥றன்ணணு ஢றயநந்஡ கரற்று ஬சுகறநது.
ீ

஢஥து ஥ருத்து஬ர்கள் சறன ச஥஦ம் 'கடற்கய஧ ஬ரசம் பசய்ப௅ங்கள்' ஋ன்று

ப஦ரசயணக் கூநக் பகட்டிருப்தீர்கள். அல்னது, '஥யன ஬ரசஸ்஡னம்
பசல்லுங்கள்' ஋ன்று பசரல்னக் பகட்டிருப்தீர்கள்.

"ஊ஡ல் கரற்று ஬சுகறநது,

ீ உள்பப பதர" ஋ன்று ஋ன் ஡ந்ய஡ கூநற஦
பதரப஡ல்னரம், சறறு ஬஦஡றல் ஓர் இபஞ்சறரிப்புடனும், ஢யகப்புடனுப஥ ஢ரன்
உள்பப பதர஦ிருக்கறபநன். இப்பதரப஡ர ஬ி஦ப்பு ப஥னறட ஢஥து ஞரணத்
஡ந்ய஡஦ரின் அநறய஬ ஋ண்஠ி ஬ி஦க்கறபநன்.
 தி஧தஞ்ச அநிவு

தி஧தஞ்சம் ஢ம்ம஥ச் சூழ்ந்஡ிருக்கிநது; தி஧தஞ்ச அநிவும் ஢ம்ம஥ச்

சூழ்ந்஡ிருக்கிநது. தி஧தஞ்சம் ஋ல்மன஦ற்நது. எருவ஬மப ஢ம்ம஥ச்
சூழ்ந்஡ிருக்கும் ஋ல்மன஦ற்ந தி஧தஞ்சத்ம஡வ஦ தி஧தஞ்ச அநிவு ஋ன்று
கூறுகிவநோவ஥ோ ஋ன்ந சந்வ஡கம் ஋ழுகிநது. தி஧தஞ்சப௃ம் தி஧தஞ்ச அநிவும்
என்நினிருந்து என்று வ஬றுதட்டிருப்த஡ோகத் த஡ரி஦஬ில்மன.

தி஧தஞ்ச அநிவு தற்நி ஌தும் ஬ிஞ்ஞோண ஆ஡ோ஧ப௃ம் இல்மன; வ஢஧டி

ஆ஡ோ஧ப௃ம் இல்மன. தி஧தஞ்ச அநிவு தற்நி஦ ஢஥து கருத்த஡ல்னோம் ஥மநப௃க
ஆ஡ோ஧த்஡ினிருந்து ததநப்தட்டம஬.

஬ிஞ்ஞோணிகள் ஡ங்கள் ஥கத்஡ோண ஬ிஞ்ஞோணக் கண்டுதிடிப்புகமப ஋ங்கிருந்து

ததறுகிநோர்கள் ஋ன்ந வகள்஬ிம஦ ஋ழுப்திவணோ஥ோணோல், 'அந்஡ உண்ம஥
஋ங்வகோ இருந்஡து, இருக்கிநது ஋ன்ததும், ஥ணம் அந்஡ இடத்஡ிற்கு எரு புதுத்
த஡ோடர்மத ஌ற்தடுத்஡ி஦து' ஋ன்ததும் ஬ிபங்கும். உண்ம஥கள் ஋ங்வகோ
இருக்கும் இடத்ம஡த்஡ோன் தி஧தஞ்ச அநிவு ஋ன்கிவநோம்.

இது஬ன்நி, ஋ல்வனோருமட஦ ஬ோழ்஬ிலும், ஋ப்வதோ஡ோ஬து ஌வ஡ோ ஢ம்ம஥஬ிட

எரு ததரி஦ சக்஡ி உனவு஬து வதோன, ஢஥க்கு உ஡வு஬து வதோன - ஏர் உ஠ர்ச்சி
஢஥க்கு ஌ற்தடோ஥ல் வதோ஬஡ில்மன. அ஬஧஬ர் தசோந்஡ அனுத஬஥ோக ஬ிபங்கும்
இந்஡ உ஠ர்வும் எரு ஥மநப௃க ஆ஡ோ஧ம்஡ோன்.

உடணடி஦ோக இப்தி஧தஞ்ச அநிவுடன் த஡ோடர்பு தகோள்ப எரு ஬஫ி இருக்கிநது.

அம஡வ஦ ஡ி஦ோணம், வ஦ோகம் ஋ன்று தசோல்லுகிவநோம். எரு ஡ணி அமந஦ில்
உட்கோர்ந்து தகோண்டு கண்கமப ப௄டுங்கள். ஌஡ோ஬து எரு ததோருமபப் தற்நி
சிந்஡ிப௅ங்கள். தனன் உ஠ர்வுகமப த஬பிவ஦ தசல்னோது ஡டுத்து உள்ப௃க஥ோகத்
஡ிருப்புங்கள். ஋ங்வகோ ஋ண்஠ம் உச்சி஦ில் வதோய் ஢ம் ஡மன஦ிலுள்ப எரு
ததட்டி஦ில் சட்தடன்று பூட்டிக் தகோள்஬ம஡ப் வதோல் ஢ீங்கள் உ஠஧க் கூடும்.
சின ச஥஦ம் எபி஥஦஥ோண உள்ளுனகம் வ஡ோன்றும். ஌வ஡ோ ஢ோம் இப்
தி஧தஞ்சத்துடன் ததரி஦ அப஬ில் த஡ோடர்புக் தகோண்டிருப்த஡ோக ஏர் உ஠ர்வு
஋஫க்கூடும். ஢஥து உடல் ஢ம் கற்தமண஦ில் ததருத்வ஡ோ அல்னது சிறுத்வ஡ோ
஋ங்வகோ ஍க்கி஦஥ோகி஬ிட்ட ஏர் அனுத஬ம் ஌ற்தடும்.

அப்வதோது ஢ோம் தி஧தஞ்சத்ம஡ உ஠஧ப௃டிப௅ம் - அநி஦ ப௃டிப௅ம். அம஡

ஜப்தோணி஦ ஞோணி தசோன்ணோர்: எரு 'மக உண்டுதண்ணும் சத்஡ம்' ஋ன்று.
எரு மக ஋ப்தடிச் சத்஡த்ம஡த் வ஡ோற்று஬ிக்கும்? சிந்஡ித்துப் தோருங்கள்.
 அந்஡த் ஡ி஦ோண ஢ிமனம஦ ஏப்ணஹீ஥ர் ஋ன்ந அணு சக்஡ி ஬ிஞ்ஞோணி
஬ிபக்குகிநோர்: 'சிந்஡மண இரு ஬மகப்தடும். கோனம், ஬஧னோறு, ஬ோழ்க்மக
஋ன்று எரு ஬மக. இது வ஢ர்தகோண்ட தோம஡. ஥ற்தநோரு சிந்஡மண, கோனம்
கடந்஡து. அங்வக கோனம், இடம் இ஡ற்தகல்னோம் ததோருபில்மன. அது ஬ிரிந்து
கிடக்கும் எரு தி஧தஞ்சம்.

வ஥ணோட்டுக் கல்஬ிப௅ம், அநிவும். இக்கோன ஬஧னோற்று - தகுத்஡நிவு

஢ிமன஦ில் ஢ிகழ்஬து. கீ ம஫ ஢ோட்டு அனுத஬வ஥ோ கோனங்கடந்஡ தி஧தஞ்சத்
த஡ோடர்தில் உள் உ஠ர்வு- உள் எபி ஢ிமன஦ில் ஢ிற்தது. இம஬ இ஧ண்டும்
என்மந என்று ஡ழு஬ி ஢ிற்கின்நண. ஥ணி஡ன் இவ்஬ி஧ண்டிமணப௅ம் புரிந்து
தகோண்டு ஡ன் ஬ோழ்க்மகம஦ அ஡ற்வகற்த அம஥த்துக்தகோள்ளும் வதோது஡ோன்
அ஬ன் பூ஧஠த்து஬ம் ததறுகிநோன்.

தி஧தஞ்சம் எரு ஡ீக்வகோபோய், கோற்று ஬டி஬ோய், சக்஡ி ஬டி஬ோய் இருந்஡து.

அ஡ினிருந்து ஢ட்சத்஡ி஧ங்களும் வகோள்களும் திநந்஡ண ஋ன்று ஬ோணநூல்
கூறுகிந஡; இக்வகோள்கபில் சக்஡ி஥ோற்நம் ததற்று அடங்கி ததோருள் ஬டி஬஥ோய்
அம஥ந்஡து. அப்ததோருள் ஬டிவ஬ கல் ஥ண்த஠ன்ந உ஦ி஧ற்ந கணி஬ப஥ோகவும்,
உ஦ிருள்ப ஡ோ஬஧ ஥ிருக இண஥ோகவும், ஥ணி஡ இண஥ோகவும் வ஡ோன்நி஦து. ஆக
஢ோத஥ல்னோம் அப்தி஧தஞ்சத்஡ின் சிறு துபிகள், துகள்கள்.

஬ிஞ்ஞோணிகள் இப்தி஧தஞ்சம் ஬ிரி஬மட஬஡ோகக் கூறுகிநோர்கள். உண்ம஥஦ில்

஬ிரி஬மட஬தும் சுருங்கு஬தும்எரு கோசின் இருதக்கங்கள் வதோன. எரு
தக்கத்஡ில் தி஧தஞ்சம் ஢ட்சத்஡ி஧ங்கபோகவும், உ஦ிர்கபோகவும், வகோள்கபோகவும்
஬ிரிகிநது. ஥றுதக்கத்஡ில் உ஦ிர்கவபோ, ப௄னப்ததோருமப ஢ோடி ஍க்கி஦஥மட஦
஬ிரும்புகின்நண, சுருங்குகத் து஬ங்குகின்நண.

அத஥ரிக்கோ஬ில் ஋ட்கோர் வகசி ஋ன்று எரு வதோட்வடோகி஧ோதர் 1920 இல்

஬ோழ்ந்஡ோர். எரு ச஥஦ம் அ஬ருக்குத் ஡ிடீத஧ன்று கு஧ல் வதச ப௃டி஦ோ஥ல் வதோக,
எரு தல் ஥ருத்து஬ர் அ஬ம஧ "ஹிப்ணோமடஸ்" தசய்து கு஠ப் தடுத்஡ிணோர்.

சின஢ோள் க஫ித்து அ஬ருக்கு ஥ீ ண்டும் வதச஬஧ோ஥ல் வதோகவ஬, அ஬ம஧

஥ீ ண்டும் "ஹிப்ணோமடஸ்" தசய்஡ோர் ஥ருத்து஬ர். அப்வதோது ஹிப்ணோடிச
஢ிமன஦ினிருந்஡ ஋ட்கோர் வகசி ஡ோவ஥ ஡ம் கு஧ல் தகு஡ி஦ின் ஢ிமனம஦ ஋டுத்துக்
கூநி அ஡ற்கோண சிகிச்மசம஦ப௅ம் கூநிணோர்.

அன்நினிருந்து அ஬ர் ஡ோவண ஹிப்ணோடிச ஢ிமனக்குச் தசன்று, திநருமட஦

வ஢ோய் த஢ோடிகமபக் கு஠஥ோக்கும் ஬஫ிகமபக் கூநிணோர். தன ஥ருத்து஬ர்களும்,
஡ீர்க்க ப௃டி஦ோ஡ வ஢ோய்கமபக் கு஠஥ோக்க, அ஬ர் உ஡஬ிம஦ ஢ோடிணோர்கள்.
 எரு ச஥஦ம் எரு வ஢ோ஦ோபிம஦ப் தற்நிக் குநிப்திடும் வதோது, 'அ஬ன் ஡ன்
பூர்஬ ஜன்஥ தனமண அனுத஬ிக்கிநோன்' ஋ன்தநோரு ஬ோசகம் அ஬ரிட஥ிருந்து
தூக்க ஢ிமன஦ில் ஬ந்஡து. பூர்஬ ஜன்஥ம் தற்நி ஢ம்திக்மக஦ில்னோ஡ அ஬ர் ஌வ஡ோ
தகட்ட வ஡஬ம஡ ஡ம்ம஥ ஆட்தகோண்டிருப்த஡ோகக் கூநி இப்தடிக்
கு஠ப்தடுத்து஬ம஡ ஬ிட்டு஬ிட்டோர். அப்வதோது அ஬ருக்கு ஥ீ ண்டும்
வதசப௃டி஦ோ஥ல் வதோ஦ிற்று. ஋ட்கோர் வகசி அ஡ினிருந்து ஌தும் சந்வ஡கப்தடோ஥ல்
஡ம் த஠ிம஦ ப௃ப்தது ஆண்டுகள் தசய்து ஬ந்஡ோர்.

஥க்கள், உனகம், அ஧சி஦ல். ஋஡ிர்கோனம் ஋ன்று தன ஬ி஭஦ங்கமபப் தற்நி

அ஬ரிடம் வகட்டோர்கள். அ஬ர் கூநி஦து அமணத்துவ஥ உண்ம஥஦ோக இருந்஡ண.

எரு ச஥஦ம் "஋ங்கிருந்து அந்஡ ஬ி஭஦ங்கமபப் ததறுகிநீர்கள்?" ஋ன்று

வகட்ட஡ற்கு, "ஆக஦ப்வதவ஧டுகபினிருந்து - தி஧தஞ்ச அநி஬ினிருந்து" ஋ன்நோர்
அ஬ர்.

தி஧தஞ்ச அநிம஬ ஥ணி஡ன் த஡ோடப௃டிப௅ம் ஋ன்த஡ற்கு ஋ட்கோர் வகசி எரு சிறு

உ஡ோ஧஠ம். தி஧தஞ்ச அநிவுடன் த஡ோடர்பு தகோள்ளும் ததரிவ஦ோர்களும்
ஞோணிகளும் ஢஥து ஊரில் இருக்கிநோர்கள்.

தி஧தஞ்ச அநிவு஡ோன் ஢ோம் புநப்தட்ட இடம். அ஡ணோல்஡ோன், திநந்஡ இடம்

வ஢ோக்கி - ப௄னப்ததோருள் வ஢ோக்கி - ஏடும் ஏர் ஆத்஥ீ க ஡ோகம் ஥ணி஡ இ஦ல்தோக
஢ம்஥ிடம் அம஥ந்஡ிருக்கிநது. அந்஡த் த஡ோடர்மத ஢ோம் ஡ி஦ோணத்஡ோல் -
வ஦ோகத்஡ோல் ததநப௃டிப௅ம். அப்தடிச் சிந்ம஡ம஦ என்நின்தோல் -
இவ்வுனமகப௅ம், தி஧தஞ்சத்ம஡ப௅ம் இ஦க்கும் ஥ோததரும் சக்஡ி஦ின்தோல் -
தசலுத்தும் வதோது ஢ம் ஋ண்஠ங்கபிலும் உடனிலும் எரு ஢ிம்஥஡ி - ஥கிழ்வு
஌ற்தடுகிநது. ததோங்கிப் த஧஬கிக்கும் அன்பு - கரும஠ ஢ம்஥ிட஥ிருந்து
புநப்தடுகிநது. ஢ோம் புது ஥ணி஡஧ோகிவநோம். ஥ணி஡ன் வ஡஬ன் ஆகிநோன்.