Yeni Şafak, 17 April 2019 https://www.yenisafak.

com/hayat/osmanli-tarihi-afrikada-gun-yuzune-
cikti-3466960

Yeni Şafak (dawn) – a well-known conservative Islamic newspaper, with a good relationship with AKP
and Erdoğan.
Founded as part of the reformist wing, trying to win over progressives and liberals of Islamic
movement.
Mouthpiece of AKP at the beginning, when it was still a reformist force
AKP has become a machine to consolidate Erdoğan’s power, and Yeni Şafak has shifted its
line accordingly
BUT – still publish on subjects that would not find on Hüriyyet or other mainstream sites.

Ottoman presence in South Africa

The very first time Afrikaans was written, it was done so in the Arabic script, thanks to the
endeavours of Abu Bakr Effendi
– He is concerned about the lack of religious education
– Notices that one of the problems is language
– ilm-i hāl – (catechism) written in Arabic script…
– NB – same is true of early Belarussian script – written by Tatars, who adopted the
language.

Eren – Ali

Arabo-Persian vocabulary
Even most religious terminology is Persified: Namaz – prayer; oruç – fast; abdest - ablution

Osmanlı tarihi Afrika'da gün yüzüne çıktı

Ottoman History has come to light in Africa

Geçtiğimiz haftalarda Güney Afrika'nın en eski İslâm müzesi olan Bo-Kaap Müzesi açıldı. Türk bayrağı,
Osmanlı arması ve Sultan Abdülhamid Han'ın fotoğrafının sergilendiği müze Osmanlı adına çalışan bir
Türk İslam âliminin (religious scholar; bilgin – secular scholar) evi. Müzenin açılmasında büyük emeği
olan ve uzun yıllardır Güney Afrika’da Osmanlı varlığı üzerine çalışan Cape Town Üniversitesi Afrika
Çalışmaları Bölümü Araştırma Görevlisi (research assistant) Dr. Halim Gençoğlu, unutulmuş bir
hazinenin kapısını aralamakla (open a little bit) kalmayıp (bir şey -mekle kalmayıp – not only, but
also) gün yüzüne çıkarıyor. Güney Afrika'daki Osmanlı izlerinin 1850’li yıllara kadar gittiğini söyleyen
Gençoğlu, “Kendilerini Afrika'ya vakfeden (devote oneself) Osmanlı ulemasının bölgedeki hizmetleri
ve orada kalan çocuklarının faaliyetleri (=etkinlik) günümüze kadar Ümit Burnu'nda bir Osmanlı
kültür mirasının oluşmasına vesile olmuştur (to be conducive, instrumental). Bu mirasımız günümüze
kadar ihmal edilse (to neglect) de halen tüm ihtişamıyla ayakta” dedi.

The Bo-Kaap Museum, the oldest Islamic museum in South Africa, has opened in recent
weeks. The museum, where the Turkish flag, Ottoman coat of arms and the photograph of
Sultan Abdülhamid Han are exhibited, is the home of a Turkish scholar of Islam who worked
on behalf of/for the Ottoman Empire. The Head of the Department of African Studies at the
University of Cape Town, Dr. Halim Gençoğlu, who has contributed greatly to the opening of
the museum and has worked for many years on the Ottoman presence in South Africa, has
not only opened a door to a hidden treasure, but also brings it too light. Explaining that the
traces of the Ottomans in South Africa go as far back as the 1850s, Gençoğlu says, “The
services of the Ottoman ulama in the reigion who devoted themselves to Africa, as well as the
activities of their children who stayed there, have been instrumental (have facilitated?) in the
formation of an Ottoman cultural heritage in the Cape of Good Hope. Even though this
heritage of ours has been neglected until today, it still stands in all its glory."

Cape Town Üniversitesi Afrika Çalışmaları bölümü araştırma görevlisi Dr. Halim Gençoğlu, uzun
yıllardır Güney Afrika’da yürüttüğü (to conduct, carry out) çalışmalar ile Osmanlı varlığını gün yüzüne
çıkarıyor. Türkiye'de çeşitli üniversitelerde Osmanlı devleti ve ekonomik tarihi üzerine ihtisasından
sonra sömürge tarihi çalışmalarına yönelen Gençoğlu, 2009 yılından beri Güney Afrika'da yaşıyor.

The Head of the Department of African Studies at the University of Cape Town, Dr. Halim
Gençoğlu, brings the Ottoman presence to light with the works he has been carrying out in
South Africa for many years. Gençoğlu, who directed his studies to colonial history after
having specialized in the history of the Ottoman state and economy at various unviersities in
Turkey, has lived in South Africa since 2009.

"Afrika'da Osmanlı Varlığı" üzerindeki çalışmalarına ağırlık veren (to concentrate on) Gençoğlu,
Müderris Ebubekir Efendi'nin Ümit Burnu'ndaki faaliyetleri konusunda çalıştı ve yüksek lisans tezini
dereceyle (with honours, distinction) tamamladı. Çalışmaları İngilizce, Türkçe, Afrikansca makale ve
kitap olarak yayınlanan Gençoğlu’nun son olarak Afrika ve Türkiye’ye kazandırdığı (to bring, bring in)
çalışması ise Güney Afrika'nın en eski İslâm müzesini açmak oldu.

Focusing on his studies on "the Ottoman Presence in Africa", Gençoğlu worked on Müderris Ebubekir
Efendi's activities in the Cape of Good Hope and completed his master's thesis with honours (?).
Having published his studies in articles and books in English, Turkish and Akrikaans, Gençoğlu’s most
recent project concerned with Africa and Turkey was the opening of South Africa’s oldest Islamic
museum.

Bo-Kaap Müzesi Güney Afrika'nın en çok ziyaret edilen ikinci müzesi Müderris Ebubekir Efendi gibi
Osmanlı adına çalışan Müderris Mahmud Efendi'nin evi. İçerisinde birçok doküman, Türk bayrağı,
Osmanlı arması (coat of arms) ve Sultan Abdülhamid Han'ın fotoğrafı sergilenmekte. Biz de bu
vesileyle (on this occasion) Gençoğlu ile Güney Afrika'daki çalışmalarını, Osmanlı izlerini, Türk
âlimlerini konuştuk.

Bo-Kaap Museum, the second most visited museum in South Africa, is in the house of
Müderris Mahmud Efendi, who worked for the Ottoman Empire like Müderris Ebubekir
Efendi. Many documents, the Turkish flag, the Ottoman coat of arms and a photograph of
Sultan Abdülhamid Han are on display. On this occasion, we talked to Gençoğlu about his
work in South Africa, Ottoman traces and Turkish scholars.

11 (on bir) yıldır Güney Afrika'dasınız ve Osmanlı varlığı üzerine çalışıyorsunuz. Sizi bunca yıldır
orada tutan nedenler neler?

2009 (iki bin dokuz) yılında sömürge tarihinde uzmanlaşmak niyetiyle Güney Afrika'nın Cape Town
şehrine geldim. Cape Town Üniversitesi tarih bölümü başkanı Prof. Dr. Nigel Worden'la çalışmaya
başladım. Güney Afrika'da sömürgecilik ve kölelik üzerine dersler aldım. Açıkçası (frankly, to be
honest) Afrika'da dünya sıralamasında (world-class, world ranking; sıralama - list) bir üniversite
olduğunu da bilmiyordum. Cape Town Üniversitesinde mastır öğrencisi olarak Prof. Worden'un
teşvikiyle (encouragement) Afrika'da Türk izleri üzerine çalışırken Güney Afrika Milli arşivini (archive)
kullanma şansım oldu. O zamandan bu yana (from then to now) yıllardır çalıştığım Güney Afrika
arşivinde daha evvel açılmamış Güney Afrika ve Türkiye münasebetleri ile ilgili dosyaları inceledim.

You have been in South Africa for 11 years and have been working on the Ottoman
presence. What are the reasons that have kept you there for so many years?

I arrived in Cape Town, South Africa in 2009 with the intention of specializing in colonial
history. I started working with the Head of the University of Cape Town History Department,
Prof. Dr. Nigel Worden. I took classes on colonialism and slavery in South Africa. Frankly, I
did not know that there is a world ranked university in Africa. As a master student at the
University of Cape Town, with the encouragement of Prof. Worden, I had the chance to use
the South African National Archive while working on Turkish traces in Africa. Since then I
have also examined the previously unopened files concerned with relations between South
Africa and Turkey that were in the South Africa archives, which I had worked on in this way
for years.

Daha evvel açılmamış dosyalar neler?

Müderris Ebubekir Efendi, Müderris Mahmud Fakih Efendi, Başkonsolos Mehmet Remzi
Bey derken unutulmuş bir hazinenin kapısını aralamış olduk (opened the door to a hidden
treasure). Bu bulduğum ailelerin Osmanlı Devletine hizmet etmiş şahsiyetlerinin tahrip olmuş
(tahrip etmek – to destroy; tahrip olmak – to become ruined) mezarlarını da yaptırmaya (to
repair – to get them repaired/reestablished) başladım. Ayrıca 19. yüzyılda Güney Afrika'ya
göç etmiş Osmanlı devletine muhabbet besleyen (to love, like, have affection for) aslen
(originally from – aṣlan) İzmir, Aydın ve Rodoslu Sefarad Yahudilerini buldum. Güney
Afrika'nın ilk Müslüman siyaset adamı, ilk Müslüman kadın doktoru gibi şahsiyetlerin
Osmanlı kökenli ailelerden geldiğini üniversitemde yayınlayıp tanıttım. Tabii bu çalışmalar
esnasında İngilizce, Türkçe birçok kitabım çıktı. Açıkçası bu kayıp (lost) hazineyi yazmakla
bir türlü bitiremediğim için doktoramdan sonra da Cape Town Üniversitesinde Afrika
Çalışmaları Bölümünde araştırmalarıma devam ettim. Kısacası ardı arkası kesilmeyen
(continual, to go on incessantly) Osmanlı mirasına dair malzeme (material, ingredients,
equipment – mā lazima) bizi yıllardır araştırmalara sevk etti (to lead, encourage, push,
motivate to - sawq) ve Güney Afrika'yı bırakamadık.

What are previously unopened files?

When we say Müderris Ebubekir Efendi, Müderris Mahmud Fakih Efendi, Consul General
Mehmet Remzi Bey, we have opened the door to a forgotten treasure. I also started to XXX
destroyed graves of the families I found who served the Ottoman Empire. In addition, I found
Sephardic Jews, who migrated to South Africa in the 19th century, but were originally from
Izmir, Aydin, and Rhodes and had a fondness for the Ottoman state that.
At university, I published and introduced personalities who came from families of Ottoman
origin, such as South Africa's first Muslim politician and the first Muslim woman doctor. Of
course, during these studies, many of my books in English and Turkish were published.
Frankly, since I was somehow unable to stop writing about this lost treasure, I continued my
research at the Department of African Studies at the University of Cape Town after my PhD.
In short, the endless material on the Ottoman legacy has led me to research for years and I
have not been able to leave South Africa.
Afrika dendiği zaman akıllara hemen yoksulluk, açlık ve sömürü (exploitation) geliyor.
Günümüze kadar o bölgede Osmanlı mirası nasıl korunmuş?
Haklısınız, Türkiye kamuoyunda Afrika'ya dair genel itibariyle bir önyargı (bias) var.
Hâlbuki yeraltı kaynakları ve doğal güzellikleri açısından Afrika muntazam (regular, steady)
zenginliklere sahip. Esasında ne olduysa Afrika'ya musallat olan sömürgeci batının bu
zenginlikleri sömürmek maksadıyla kıtayı yağmalayınca (plunder) Afrika yerlisi fakir kaldı.
Evvelâ Portekizliler ve Hollandalılar, sonra Fransız ve İngilizlerin işgalleri (invasions)
Afrika'yı o denli (to that extent) sömürüye tabii tuttu ki geride "Kara Kıta" yahut "Yoksul
Kıta Afrika" imajı oluştu. Hâlbuki Afrika kendine yeten (from yetmek) zenginlikleri ve
muazzam kaynaklarıyla kıtaların içinde en zengin toprak parçasıydı.

When Africa is mentioned, poverty, hunger and exploitation come to mind immediately.
How has the Ottoman heritage been preserved in that region until today?

You're right, there is a general bias among the Turkish public about Africa. However, Africa
has steady riches in terms of underground resources and natural beauties. In fact, whatever
happened, the African native was left poor when the colonialist west, which was occupying
Africa, plundered the continent to exploit these riches. At first, the Portuguese and Dutch
invasions, then the French and British invasions of course subjected Africa to such a degree
of exploitation that the "Black Continent" or "Poor Continent Africa" image followed.
However, Africa was the richest piece of land among the continents with its self-sufficient
wealth and enormous resources.

Afrika ile Türk halkının ilk münasebeti esasında Osmanlı Devleti'nden çok daha önce
Mısır'da "Fil emaratul Türkiyye ved Devletul Tuluniyun" adıyla Mısır’da kurulan
Tulunoğulları, Türk devletidir. Bunu yine resmî (shakka – so as to avoid confusion with
resim in accusative; tarihî [tarihsel also a word]) kayıtlarında (documents) "El Devletul
Turkiyya" adıyla bilinen 1517 yılına kadar Memlukler izlemiş. Tunuslu İslam âlimi ve
mütefekkir İbn-i Haldun, bölgenin en büyük milletinin Türkler olduğunu not ederken
Memlukleri kastediyordu. Kıtayla olan Osmanlı münasebetleri Yavuz Selim'in Mısır seferiyle
başladı. Osmanlı devleti bu tarihten itibaren (onwards) Afrika'yı vatanı gibi imar etti (make
prosperous, contruct; iʿmār). Mısır'da, Cezayir'de, Sudan'da halen birçok medrese, cami ve
kemerler (arch - aquedacts) yaşayan Osmanlı mirasının tezahürleridir (manifestations –
taẓāhur). Güney Afrika'daki Osmanlı izleri ise 1850’li yıllara kadar gider. Kendilerini
Afrika'ya vakfeden Osmanlı ulemasının bölgedeki hizmetleri ve orada kalan çocuklarının
faaliyetleri günümüze kadar Ümit Burnu'nda bir Osmanlı kültür mirasının oluşmasına vesile
olmuştur. Bu mirasımız günümüze kadar ihmal edilse de halen tüm ihtişamıyla ayakta.

The Tulunoğulları was a Turkish state which was established in Egypt under the name of "Fil
emaratul Türkiyye ved Devletul Tuluniyun" in Egypt long before the Ottoman Empire. This
was followed by the Mamluks, known as "El Devletul Turkiyya" in their official records,
until 1517. The Islamic scholar and thinker of Tunis, Ibn Khaldun, was referring to the
Mamluks when he noted that the largest nation in the region was the Turks. Ottoman relations
with the continent started with Selim the Grim's campaign to Egypt. From this date on, the
Ottoman state has built Africa as its homeland. Many madrasahs, mosques and arches that
still survive in Egypt, Algeria, and Sudan are the manifestations of the Ottoman heritage.
Ottoman traces in South Africa go back to the 1850s. The services of the Ottoman ulama who
devoted themselves to Africa and the activities of their children who stayed there have been
instrumental in the formation of an Ottoman cultural heritage in the Cape of Good Hope.
Even though this heritage of ours has been neglected to this day, it still stands in all its glory.
Güney Afrika'ya gönderilen ilk Türk İslam âlimi Müderris Ebubekir Efendi sizin
çalışmalarınızın (work, studies, research – can be synonymous with arıştırma)
başlangıcı olmuştu desek yanlış olmaz galiba. 1862 yılında Müderris Seyid Ebubekir
Efendinin Ümit Burnu Müslümanlarının dinî eğitimleri için Güney Afrika havalisine
(neighborhood, district) gönderilmesi ile başlayan münasebetler, onun öğrencileri ve
çocukları sayesinde bölgede entelektüel bir kuşağın (generation) yetişmesine vesile
olmuş.

Evet, benim Seyyid Ebubekir Efendi üzerine çalışmamın sebebi esasında doğru bilinen
yanlışları Cape Town arşivinde tespit etmemle başladı (to correct the mistakes that are
believed to be correct). İlk olarak Ebubekir Efendi'nin bulduğum pasaportunda gerçek yaşını
tespit ettim. Daha sonra Ebubekir Efendi'nin etnik kökenlerinin Kureyş ailesine dayandığını
ve Kürt kökenli olmadığını ortaya çıkardım. Ne yazık ki bu çalışmalarımız Türkiye'de o
dönemde Kürt açılımı (Kurdish initiative) siyasetine denk geldiği (coincide) için ört bas
edildi (to cover up). Sadece ilim dünyası alâkadar oldu (only the world of science was
interested). Hâlbuki tarih, politik argümanlarla değil arşiv belgeleriyle yazılır. Kullandığımız
kaynaklara daha önce ulaşan olmamıştı. Elbette en önemli kaynak Ebubekir Efendi'nin
torununda (grandchild or descendent) olan aile belgelerinde (papers) sadece Kureyş ailesinin
kullandığı ‘Emcedi’ soy ismine dair kayıtlardı. Esasında gerek Güney Afrika'daki aile
mensupları gerekse İstanbul'da yaşayan torunları bana bu hatayı düzelttiğim için teşekkür
edip özel bir dolmakalem (fountain pen) hediye ettiler. Ailenin tarihini doğru yazan tek
tarihçisi olarak kalemin üzerinde bir işleme (engraving) var. Öte yandan bu tür
çalışmalarımız Cape Town Üniversitesinde Ebubekir Efendi'nin hayatı üzerine bir tez
yazmamızı gerektirdi. Güney Afrika akademik camiası (community) bölge tarihiyle ilgili
Osmanlıca kaynakları ilk defa kullanan tarihçi olarak çok ilgi gösterdi. Özellikle yakın
zamanda kaybettiğimiz Prof. Dr. Robert Shell'in teşviklerini ve dostluğunu burada anmam
gerekir.

I guess it would not be wrong to say that Müderris Ebubekir Efendi, the first Turkish
Islamic scholar sent to South Africa, was the beginning of your work. The relations that
started in 1862 when Müderris Seyid Ebubekir Efendi was sent to South Africa for the
religious education of the Cape of Good Hope Muslims, led to the growth of an
intellectual generation in the region thanks to his students and children.

Yes, the reason why I worked on Sayyid Ebubekir Efendi essentially started with establishing
the mistakes that could be corrected in the Cape Town archive. First of all, I determined the
real age of Ebubekir Efendi in the passport I found. Later, I found out that Abu Bakr Effendi's
ethnic origins are from the Quraysh family and not of Kurdish origin. Unfortunately this
Kurdish opening our work in Turkey at that time was hushed up because it coincided with the
politics. Only the world of science was concerned. However, history is written with archive
documents, not political arguments. No one had previously accessed the resources I used. Of
course, the most important source in the family documents of Ebubekir Efendi's grandson
was the records of the surname "Emcedi" used only by the Quraysh family. In fact, both
family members in South Africa and their grandchildren living in Istanbul thanked me for
correcting this mistake and gifted me a special fountain pen. As the only historian who wrote
the family's history correctly, there is an engraving on the pen. On the other hand, this kind of
work required us to write a thesis on Ebubekir Efendi's life at Cape Town University. The
South African academic community showed great interest as a historian who first used
Ottoman sources about the history of the region. I must Especially mention Prof. Dr. Robert
Shell's encouragement and friendship here.

Afrika ve Türkiye için Müderris Ebubekir Efendi'nin önemi nedir?

Ebubekir Efendi bir başarının ismidir, genç nesillerimiz için bir ilham kaynağı ve Türkiye-
Güney Afrika münasebetleri için bir semboldür. Devletimiz ne yazık ki bu potansiyelimizi
henüz kullanamamıştır. Bunun sebebi bölgeye gönderdiği elçi ve temsilcilerin Afrika'yı
geçici bir sürgün yeri olarak addedip ofislerinden dışarı çıkmamalarından ileri geliyor.
Ebubekir Efendi'nin mezarını bile yıllar sonra benim yaptırmamın sebebi bu ihmalkârlığa
delil teşkil eder.

Onun hayatını yazarken Ümit Burnu'nda yürüdüğü sokaklarda yürüyüp yaşadığı evleri tespit
ettim. Hayatında Ebubekir Efendi'yi asıl etkileyen yer gençliğinin geçtiği Erzurum'dur. Cape
Town'da yaşadığı bir evin ismini Erzurum Taş Konak olarak isimlendirmişti. Onu yazarken
evvelâ gurbette bir Osmanlı olarak onu anlamaya çalıştım. Düşünün Cape Town'a geldiğinde
Redhouse henüz sözlüğünü yazmamıştı. Ebubekir Efendi Arapça İngilizce sözlük
kullanmıştı.
Fakat Ümit Burnu'nda başka bir sorunla daha karşılaştı. Güney Afrika eski bir Hollanda
sömürgesi olduğu için halk, Felemenkçe Malayca karışımı Afrikaans adında bir dil
konuşuyordu. Ebubekir Efendi literatürde Cape Dutch dediğimiz bu lisanı öğrenerek ilk İslam
ilmihalini kaleme aldı. Bu yazmanın tek nüshası Ebubekir Efendi'nin torunu Hişam
Nimetullah Efendi'dedir. Muhafaza edilmesi için Türkiye'de tıpkıbasımının yapılması
zaruridir. Fakat ne yazık ki Ankara'daki yetkili kurumlar ilgilenmedi.

What is the importance Müderris Abu Bakr Effendi Africa and Turkey?

Abu Bakr Effendi is the name of a success, a symbol and a source of inspiration for Turkey-
South Africa relations for the younger generation. Unfortunately, our state has not yet been
able to use this potential. This is because the envoys and representatives he sent to the region
considered Africa a temporary place of exile and did not leave their offices. The reason why I
even built Abu Bakr Effendi's grave years later is evidence of this negligence.

While I was writing about his life, I walked through the streets of Cape Ümit and identified
the houses he lived in. The place that really affected Ebubekir Efendi in his life is Erzurum,
where his youth passed. He named a house where he lived in Cape Town as Erzurum Taş
Konak. While writing it, I tried to understand him as an Ottoman abroad. Think about it when
he came to Cape Town, Redhouse hadn't written his dictionary yet. Ebubekir Efendi used an
Arabic English dictionary.

But he faced another problem at Cape of Good Hope. Because South Africa was a former
Dutch colony, the people spoke a language called Afrikaans, which was a mixture of Dutch
and Malay. Abu Bakr Effendi learned this language which we call Cape Dutch in the
literature and wrote the first Islamic catechism. The only copy of this manuscript is in
Hisham Nimetullah Efendi, grandson of Abu Bakr Effendi. In Turkey, it is essential to be
done to maintain the facsimile. But unfortunately the authorities in Ankara were not
interested.

Müderris Ebubekir Efendinin açtığı bir okul olduğunu biliyorum. Bu okulun durumu
son yıllarda nasıl?
Doğrudur. Müderris Ebubekir Efendi Cape Town'da Wale ve Bree sokaklarının kesiştiği
köşede bir okul açmıştı. Cape Town Milli Arşivi’ndeki belgeler bunu ortaya koyuyor. 2013
yılında bunu tespit edip yazdığım halde Türkiye hükümetinin buradaki yetkilileri bu konuyu
da ört bas edip kapattılar. Zira o dönemde etkili olan hizipçi bir cemaatle aramız bozuktu.
Hayata cemaatlere itibar etmediğimiz için buradaki cemaatler bizi rakip aldılar. O dönemde
benden başka rahatsız olan olmadığı için aykırı (marginal, different, opposed) olan ya da
görünen biz olduk. Hâlbuki şimdi bir gece kulübü olarak kullanılan bu tarihi bina bizim
dediğimiz gibi satın alınsaydı, muntazam bir Osmanlı müzesi olurdu. Ebubekir Efendi'nin
torunlarında olan belge, el yazması Kuran, Beratı Şerifler ve madalyalar da o şekilde
korunurdu. Afrika'daki Osmanlı mirasına son derece ehemmiyet veren Sayın
Cumhurbaşkanımız Erdoğan bu ihmalkârlığı ve hatta halen bu aileye Türk vatandaşlığı
verilmediğini bilse eminim alâka gösterecektir. Şu anda Güney Afrika'nın ekonomi bakanı
Ebubekir Efendi'nin torunlarından İbrâhim Patel ile olan iki ülke arasındaki ilişkileri dahi
benim, yani bir akademisyenin başlatmış olması burada ülkemiz adına bir diplomatik
eksikliğin olduğunu gösteriyor. Bu şekilde Afrika'da var olmak ancak pek sınırlı ve münferit
muvaffakiyetler nispetinde mümkündür.

I know that it is a school opened by Müderris Ebubekir Efendi. How has this school
been doing in recent years?

Is correct. Müderris Ebubekir Efendi opened a school in Cape Town at the corner of Wale
and Bree streets. Documents in the Cape Town National Archive reveal this. where the
officials of the state government of Turkey in 2013, I wrote it to detect whether they have
shut glossing over this issue. Because we were at odds with a factional congregation that was
effective at that time (Gülen movement). Since we do not respect the congregations for life,
the congregations here have made us rivals. At that time, because there was no other
uncomfortable other than me, we were the ones who seemed or were outliers. However, if
this historical building, which is now used as a night club, were bought as we say, it would be
a neat Ottoman museum. The documents, manuscripts of the Koran, the Charter Sharifs and
medals belonging to Abu Bakr Effendi's grandchildren were also protected in that way. I am
sure that our President Erdoğan, who gives utmost importance to the Ottoman legacy in
Africa, will show this negligence and even if he knows that Turkish citizenship is still not
granted to this family. The fact that I, an academician, initiated relations between the two
countries with Ibrahim Patel, one of the grandchildren of Ebubekir Efendi, the Minister of
Economy of South Africa, shows that there is a diplomatic deficiency here on behalf of our
country. In this way, it is possible to exist in Africa only with very limited and individual
successes.

Osmanlı’dan sonra Efendi ailesinin Türkiye Cumhuriyeti ile ilişkileri olmamış mı?
Ebubekir Efendi'nin çocukları ve torunları Türkiye ile olan münasebetlerini 1950’li yıllara
kadar taze tutmuşlar. Mesela Ebubekir Efendi'nin Güney Afrika'da yaşayan iki torunu Birinci
Dünya savaşı çıkınca Türkiye'ye gidip Kût'ül-Amâre ve Çanakkale'de savaşıyorlar. Savaş
bitince memleketleri Ümit Burnu'na dönüyorlar. Hatta 1939 yılında Erzincan depremi
mağdurları için bağış toplayıp Ümit Burnu'ndan Ankara hükümetine gönderiyorlar. 1948
yılında Güney Afrika'da Apartheid adında ırkçı bir rejim başlayınca aile mensupları ırkçılığa
dayanamayıp Türkiye'ye dönmek için dönemin Ankara hükümetine başvuruyorlar.

Müspet cevap alamayınca 1952 yılında aile adına iki kişi bizzat Ankara'ya gidip hükümetle
görüşüyor. Kimse ilgilenmiyor. O tarihten beri aileyi Güney Afrika'da unuttuk, onlar da
Türkiye'nin umursamazlığını sineye çekip Afrika'da kaderlerine boyun eğdiler. 1950'den beri
ailenin bu hayal kırıklığı devam ediyor demek yanlış olmasa gerek.

I know that it is a school opened by Müderris Ebubekir Efendi. How has this school
been doing in recent years?

Did not the Lord relations with the Republic of Turkey after the Ottoman family?
Abu Bakr Effendi's relations with Turkey have left their children and grandchildren keep
fresh until the 1950s. For example, Abu Bakr Effendi living in South Africa two
grandchildren to go to get out of the first world war they are fighting Kût'ül-Amarna and the
Dardanelles in Turkey. When the war is over, they return to their hometown Cape of Good
Hope. They even collect donations for the victims of the Erzincan earthquake in 1939 and
send them to the Ankara government from the Cape of Good Hope. In 1948 the apartheid
racist regime of apartheid in South Africa called family members began to return to Turkey
they could not stand the term refers to the Ankara government.

When he did not get a positive answer, in 1952, on behalf of the family, two people went to
Ankara and meet with the government. Nobody take care. One family ever since we forgot in
South Africa, they also put up Turkey's indifference to the fate they bow to pull in Africa. It
is not wrong to say that this disappointment of the family continues since 1950.

Siz Güney Afrika'da çalıştığınız süre zarfınca ne gibi çarpıcı veriler elde ettiniz?

Ben Güney Afrika'ya ilk geldiğim zaman Türkiye'de Güney Afrika'da Osmanlı varlığı adına
bilinen Ebubekir Efendi'den başka bir şey yoktu. Ebubekir Efendi adına bilinenler ise yanlış
ya da eksik bilgilerdi. Ben yazdığım tezle öncelikle onun kimliği, ailesi ve bıraktığı kültür
mirası hakkındaki hataları düzelttim. Onun tesiriyle öğrencilerinin Ümit Burnu'nda kurduğu
Hamidiye Cami ve Osmanlı Kriket Kulübünü yazdım. Tabii daha ilginç bilgiler zaman
içerisinde Cape Town arşivindeki çalışmalarımızla ortaya çıktı.

Yine Güney Afrika'nın ilk Müslüman siyaset adamı Ebubekir Efendi'nin oğlu Ahmet
Ataullah Bey olduğunu tespit ettim. Güney Afrika'nın ilk kadın doktoru Havva Hayrunnisa
Hanım, Cape Town Üniversitesinin ilk Müslüman mezunu Muhammed Şükrü Efendi'nin yine
Osmanlı kökenli olduğunu buldum. Ebubekir Efendi'nin haricinde Güney Afrika'da yaşayan
Osmanlı ailelerini bulup yazdım. Tüm bu çalışmalarımız Cape Town Üniversitesinde kabul
gördü ve yayınlandı.

What striking data did you get during your time in South Africa?

I did not have anything other than Abu Bakr Effendi, known in South Africa on behalf of the
Ottoman presence in Turkey when I first came to South Africa. What was known on behalf of
Abu Bakr Effendi was inaccurate or incomplete information. With the thesis I wrote, I first
corrected the mistakes about his identity, family and cultural heritage he left. Under his
influence, I wrote the Hamidiye Mosque and the Ottoman Cricket Club, which his students
established at Cape Ümit. Of course, more interesting information emerged over time through
our work in the Cape Town archive.

Again, I found out that Ahmet Ataullah Bey was the son of Abu Bakr Effendi, the first
Muslim politician in South Africa. I found that the first female doctor of South Africa, Havva
Hayrunnisa Hanım, the first Muslim graduate of Cape Town University, Muhammed Şükrü
Efendi, was also of Ottoman origin. I found and wrote about Ottoman families living in South
Africa, except for Ebubekir Efendi. All of these studies have been accepted and published at
the University of Cape Town.

Afrika'nın Türkiye'ye bakışı nasıl?

Genel itibariyle müspettir lâkin bu sual biraz da sizin onlara kim olduğunuzu anlatmanıza göre değişir.
Zira sömürgeciler uzun yıllar Afrika'da bir düşman Türk imajı yaratmak için ellerinden geleni
yapmışlar. Fakat Osmanlı Devleti'nin hizmetlerini ortaya çıkarıp gösterirseniz elbette yanılgı
içerisinde olduklarını anlıyorlar. Mesela Güney Afrika yerlilerine zulmeden Apartheid döneminde
1967 yılında Türkiye'nin Güney Afrika'daki Apartheid rejimini kınadığına dair belgeyi Cape Town
Üniversitesinde tanıttığım zaman çok alâka gördü. Türkiye'ye geçen yıl Cape Town Üniversitesinden
80 kişilik bir öğrenci grubunu gönderdim. Türkiye için seçim yapmalarında etkili olan sebep vermiş
olduğum konferanstı. Bu tür tanıtımlar elbette etkilidir ve sadece var olan Osmanlı mirasını ortaya
koysak kâfidir.

Africa's perspective on how Turkey?

Generally positive, but this question depends a bit on telling them who you are. Because the
colonists did their best to create the image of an enemy Turk in Africa for many years. But if
you reveal and show the services of the Ottoman Empire, of course they understand that they
are wrong. For example, in South Africa during apartheid in 1967, Turkey in persecuting the
native document that condemned the Apartheid regime in South Africa Cape Town has seen
much interest when I introduced at the university. I sent a group of 80 students from the
University of Cape Town to Turkey last year. They have given reasons that the conference
was effective in making the choice to Turkey. Such promotions are, of course, effective, and
it is enough if we only reveal the existing Ottoman legacy.

Güney Afrika'daki Türk âlimlerinin de mezarlarını siz yaptırdınız. Mezarlar ne

durumdaydı?
Bu zaman zarfındaki çalışmalarımız Güney Afrika'da Osmanlı mirasının Seyid Ebubekir
Efendi'den ibaret olmadığını göstermiştir. Onların mezarlarını bakımsız görmekten her Türk
evladı gibi biz de rahatsız olduk. Mezar taşları kırılmıştı. Onları yeniden yazdırdım. Birkaç eş
dostla birlikte toplanarak mezarları da yaptırdık.
Elhamdülillah bu Osmanlı âlimlerinin torunları da bize evlerini açtılar. Cape Town,
Johannesburg, Port Elizabeth gibi büyük şehirlerde halen Osmanlı döneminde oralara
yerleşen aileler var. Güney Afrika'nın hangi şehrine gitsem muhakkak onlardan birisini
ziyaret ederim. Tek temennim onlara Türk vatandaşlığı verilmesiyle Türkiye-Güney Afrika
münasebetlerinde müşahhas bir adımın atılmasıdır. Türkiye'ye yabancı turist vizesiyle
ziyarete giden bu aileler çoğumuzdan daha çok Türkiye sevgisine sahip insanlardır. Tüm bu
ailelerin elinde bulunan Osmanlı dönemine ait aile yadigârları ise bir müzeyi fazlasıyla
dolduracak kadar fazla. İki ülke arasındaki münasebetlerin temel direği bu ailelere sahip
çıkmakla mümkün olacaktır. Atalarımızın bize bıraktığı "insanı yaşat ki devlet yaşasın"
düsturu esasen bu noktada alacağımız en güzel mesaj olsa gerektir.

You also built the graves of Turkish scholars in South Africa. How were the tombs?
Our work during this time showed that the Ottoman legacy in South Africa was not limited to
Seyid Ebubekir Efendi. Like all Turkish children, we were uncomfortable seeing their graves
neglected. Tombstones were broken. I reprinted them. We gathered with a few friends and
built the graves.
Alhamdulillah, the grandchildren of these Ottoman scholars also opened their homes to us. In
big cities such as Cape Town, Johannesburg and Port Elizabeth, there are still families who
settled there during the Ottoman period. Whichever city in South Africa I go to, I will
definitely visit one of them. One of them it wish-granting Turkish citizenship Turkey-South
Africa relations of a given concrete step is taken. Turkey visa to foreign tourists who visited
the family are the people that most of us have more love for Turkey. The family heirlooms of
the Ottoman period, which are in the hands of all these families, are enough to fill a museum.
The main pillar of the relations between the two countries will be possible by protecting these
families. The motto "let the people live so that the state lives", left to us by our ancestors,
must be the best message we will receive at this point.

Yakın bir zamanda Güney Afrika'da Müslümanların ilk müzesi olan Bo-Kaap binasında Osmanlı
Mirasına dair bir bölüm açıldı. Bize bu yeni gelişmeler hakkında bilgi verir misiniz? Müzenin
içerisindekilerin öneminden bahseder misiniz?

Geçen hafta Güney Afrika'nın en eski İslâm müzesini Güney Afrika Müzeler Müdürlüğünün desteğiyle
benim danışmanlığımda yeniden açtık. Bo-Kaap Müzesi Güney Afrika'nın en çok ziyaret edilen ikinci
müzesidir ve artık içerisinde aileye ait birçok dokümanın yanında Türk bayrağı, Osmanlı Arması ve
Sultan Abdülhamid Han'ın fotoğrafı sergilenmekte.

Recently, a section on Ottoman Heritage was opened in the Bo-Kaap building, the first
museum of Muslims in South Africa. Can you inform us about these new developments?
Can you tell us about the importance of the people inside the museum?
Last week, we reopened South Africa's oldest Islamic museum with the support of the South
African Museum Directorate under my consultancy. The Bo-Kaap Museum is the second
most visited museum in South Africa and now includes many documents belonging to the
family, as well as the Turkish flag, the Ottoman coat of arms and the photograph of Sultan
Abdülhamid Han.

Who owned the building, which is a museum?

This historical building in the Muslim quarter was the home of Müderris Mahmud Efendi,
who carried out his duty in South Africa after the late Sayyid Ebubekir Efendi. Before
discovering that the building on 71 Wale Street was his home in 2015, this building was
wrongly known as Ebubekir Efendi's house. Until then, this is the house of the Lord Abubakr
said pictures taken in front of the building from Turkey "Africa specialist journalists" for
some reason they did not want to say anything more about this building. However, the
services of Müderris Mahmud Efendi on behalf of the Ottoman State were not less than the
services of Seyyid Ebubekir Efendi.
He was the first to translate every surah surah into Afrikaans and teach it to his students. His
services for more than 20 years at the Ottoman school in Cape Town have gone down in
African history. In 2017, I presented the South African Museum Directorate (IZIKO) with the
evidence that the building should be designed in accordance with its historical identity.
When we could not get support from the Turkish government representatives, we opened
an opening with IZIKO. This opening should be considered the anniversary of the official
recognition of the Ottoman legacy by an official institution for the first time in South African
history.

Müze içerisinde neler sergileniyor?

Müzenin içinde artık Osmanlı tuğrası, Türk bayrağı, Sultan Abdülhamid'in resmi ve aileye ait Osmanlı
fesi, kahve değirmeni, tespih gibi ailenin bağışladığı dededen kalan eşyalar sergileniyor. Şimdi müze
için bir kitapçık hazırlıyorum. Önümüzdeki aylarda IZIKO tarafından basılacak. Aynı zamanda yine
IZIKO desteğiyle ailenin Bo-Kaap müzesinde geçen hatıralarına dair bir belgesel hazırlıyoruz.

What is on display in the museum?

Inside the museum, the Ottoman monogram, the Turkish flag, the picture of Sultan
Abdülhamid and the family Ottoman fez, coffee grinder, and rosary are now on display. I am
now preparing a booklet for the museum. It will be published by IZIKO in the coming
months. At the same time, with the support of IZIKO, we are preparing a documentary on
the memories of the family in the Bo-Kaap museum.