ఆర గ ర అమ యక ల

బంజ ఎ ,బ మ ల : థ ఎ ా
ెల గ : . సు
ఆర గ ర అమ యక ల
బంజ ఎ ,బ మ ల : థ ఎ ా
ెల గ : . సు
 అనగన ా ఆర గ ర
అన దమ ల . ఒక ాళం
ేపల పటట ర .న
దగర ేపల పటట ఒ క ళ
ఒ క ట ఎంచుక ర.
 “ ను ఈ పడవల క ర ేపల
పడ ను,” దట ాడ అ డ.
“ ను ఈ ెప ద క ర ంట ను,” అ డ ండవ ాడ .
“ ను ఈ దుంగను ఆనుక
క ర ంట ను,” అ డ మ డవ ాడ .
 “ ను ఈ వం ెన ద
లబడ ను,” అ డ
లవ ాడ .
 “ ను ఈ ా ద పడ క
ేపల పడ ను,” అ దవ ాడ
అ డ.
 “ఈ న ంట నడ సూ ను ేపల
పడ ను,” అ డ ఆరవ ాడ .
 ఆర గ ర అన దమ ల తమక న న ట నుం
ేపల పట ర . ఆ ాళంద అదృషం బ గ ం .
ఇంట సమయం అ స ాళల ఆం ో ళన
దల ం .

‘ మం న దగర, న దఉ ం,’ పడవ ద

ఉన ద ాడ అనుక డ . ‘మ ల ఎవ న ల
ప పమ దమ ం . ఆర గ రమ ఉ ల ో
ను లక ట చూ ాను.’

అల అనుక లక టటం దల టడ:

 “ ెప ద ఉన ాడ
కనపడ త డ . ఒకట.

దుంగ నుక
ఇం కడ డ.
అంట ండ .

వం ెన ద
ఇం కడ డ.
ఇప డ మ డ .
 ా ద
ఒకడ డ.
ఇత లగ.

న ఒడ న
ఒకడ ఉ డ.
తం అ దు.

“అ అ దుగ ర ఉ ం! ఏ ో పమ దం
జ ం ! ఒక తమ డ త ి య డ !”
ఆ దుఃఖంల తనను ను లక ట లదన సంగ
అతను మ యడ.
 “ఏ టంట వ ?” ెప ద ఉన ండవ ాడ
ఏడ సూ అ ాడ . “మనల ఒకర కనబడటం ల ?
అంట ఒకళ న ల మ య ా?”

అల అంట అతడ లక టటం దల టడ:

 “దుంగను ఆనుక ఒక
తమ డ కనపడ త డ.

వం ెన ద ఇం క
తమ డ డ . అంట
ండ .

మ క తమ డ ా ద
ఉ డ. ం మ డ.
 ఇం క తమ డ న
ఒడ న ఉ డ . ఇప డ
లగ.

పడవల మ అన ఉ డ.
తం అ దు.

“అ దుగ ఉ ర ! ఇప డ ఇంట ే అమ
ఏ అంట ం ?”
అతడ క తనను ను లక ట వటం
మ యడ.
 “ ను లక డ ను ఉండం !”
దుంగను ఆనుక క ర న దర డ
అ డ.
 “వం ెన ద ఒక తమ డ డ.
అంట ఒకట.
“మ తమ డ ా దఉ డ.
ఇప డ ండ .
“ఇం క తమ డ న ఒడ న ఉ డ.
ం మ డ.
 “ దన పడవల ఉ డ.
అత లగ.
“ ం ో అన ెప దఉ డ.
తం క ి ేఅ దు.
ఈ ల ెడ !
ఒకర ళల మ చ వట ఈ
ేపల టక వ ం!”
 తర ాత లవ ాడ , అ దవ ాడ
లక టర. వ ఆరవ ాడ క లక టడ.
అందర తమను మ లక ట వటం
మ య ర – అందు అంద అ దుగ
లక వ ర.

ఆర గ ర ఒడ వదక ే ార . ళల
మ న దర డ కనబడ ే న న
ంట ర న మనసు , రం ా నడవ ా ార .
 అక ఒక ిల ాడ వ డ . అతడ క ఉదయం
ేపల పటట డ .అ ే అత అదృషం బ ాలదు.
జం పయ సప ఒక ేప క ొ రకలదు!

“ఏ జ ం ?” దర లను ిల ాడ అ ాడ . “ ర
అందర ల ేపల పట క ర .అ రం ా
ఎందుక ఉ ర ?”

“ఏం ెప మంట వ . ేపల పటట ం ఆరగ ర

అన దమ లం వ ం. అ ే ఇప డ అ దుగ ర
ఉ ం. ఒక ియ దర డ టల మ య డ !”

ిల ా ా ప ఏ అరం ాలదు. “ఆర గ ర వ

అ దుగ ల ా? ఈ షయం క ఏల ె ిం ?”
 “ క చూ ి ాను,” అంద ల ద ాడ అ డ . తర ాత
ఒ క తమ ి ల చూ సూ లక ట ా ాడ :

“ఒకట,
ండ ,
మ డ,
లగ,
అ దు.

“ఈ ఉదయం ఆర గ ర దర లం వ ం. ఇప డ
అ దుగ ర ల ం. ఈ మక ల రకర న !”

ిల ాడ తన నవ చు ట పక క ాడ .
“కనపడక ం న దర దకటంల క
స యపడగలన అ ి ం ,” ఆ ిల ాడ అ డ . “ ను
ల ఒ క ె నప డ ర లక టం .”
 తర ాత ిల ాడ ఒ క ే గట ా క టం
దల టడ.

“ఒకట!” ి డత న ే సవర సుక ంట ద ాడ

అ డ.
“ ండ !” అంట అ ండవ ాడ ి గంత ల ాడ .
“మ డ !” మ డవ ాడ క టడ.
“ ల గ !” లవ ాడ ల టడ.
“అ దు!” వ మ డ అ దవ ాడ .
“ఆర !” చుమ డ ఆరవ ాడ .
ఆర ! ఆ తర ాత ఆ అన దమ ల ఒక కర ఆశ ర ం ా,
సం షం ా చూసుక ర.
 ఆర గ ర అన దమ ల ఉ ర.
ాళ సం షం అ ఒక ను ఒకర చర చుక ర.
తమక స యం ే ిన ిల ా కృతజతల ె ా ర.
“త ి నమ దర కనుక న క ఏం ఇ మ
ర ణం రదు,” ాళ అ ర ,“ ం పటన ేపల నువ
సు వల ిం ే.”
ాళ ఇ న బహ మ ఆ ిల ాడ సం షం ా
సుక డ . ఆ తర ాత అమ యక లౖన ఆ ఆర గ ర
అన దమ ల సం షం ా తమ ఇంట ర.