De novo,os cabaleiros máis variles e

bravos, osmáis rudos vilegos e os máis

rexos escravos, apreixan con fírmeza o
máxico mandobre: no circo sobre a
neve tendido fica inmobre,
mentras,vendo afundirse os seus sonos
de groriae a dos tempos antigos
fazañosa memoria, o xentío,febrento n-
un cramor relixioso prega ós ceos o
brazo d-un heroi miragroso.