… kun je niet

zingen,
zing dan
ZESDE HER ZIENE DRUK

mee.
6Café
’t Monumentje

www.demeezingbende.nl
Inhoud
79 Aan de Amsterdamse grachten,
Louis Duseé & Wim Sonneveld
80 Aan de voet van die mooie Wester,
Johnny Jordaan & De Straatzangers
262  Aan de zonzij van het IJ Jos de Rooij /
Volksopera van der Pek
137 Afgekeurde woning, Johnny Jordaan
52 Alles kan een mens gelukkig maken,
René Froger en Het Goede Doel
139 Als de dag van toen, Reinhard Mey/
Mama’s Jasje
105 Als de klok van Arnemuiden, Max
van Praag
88 Als de morgen is gekomen, Jan Smit
60 Als de rook om je hoofd is verdwenen,
Boudewijn de Groot
77 Als een wilde orchidee, Willy Alberti
177 Als ik toch eens rijk was, Lex Goudsmit
216 Als ik wist dat je zou komen, Dorus
210 Als je huilt, André van Duin
150 Als je wint, Herman Brood & Henny Vrienten
255  Als op het Leidseplein, Willy Walden
45 Als ’t golft, De Dijk
93 Als ze er niet is, De Dijk
29 Amsterdam, De Dijk
46 Annabel, Hans de Booij
31 Annelies van der Pies, Brigitte Kaandorp
43 Annemarie, Wim Sonneveld
32 As ’et effe kan… ja dan, Johan Kaart
190 Avond, Boudewijn de Groot
229  Batje vier (Leve de man die het bier
uitvond), Cocktail Trio
146 Beestjes, Ronny en The Ronnies
48 Belle Hélene, Doe Maar
244  België, Het Goede Doel
218 Ben ik te min, Armand
253  Beschaafde Tango, Robert Long
47 Bestel mar, Rowwen Hèze
156 Bij ons in de Jordaan, Johnny Jordaan
194 Bloedend hart, De Dijk
243 Blijf bij je wijf, Freek & De Jonges
193 Bloed, zweet en tranen, André Hazes
65 Bloody Mary, Tom en Dick
69 Bonnie kom je buiten spelen, Bonnie
St. Clair
227  Brabant, Guus Meeuwis
87 Brandend zand, Anneke Grönloh
166 Breng eens een zonnetje, Johnny Jordaan
en Willy Alberti
145A Brief uit la Courtine (Beste ouders,
lieve Ine);
145B Brief naar la Courtine (Beste kerel,
hier is vader), Rijk de Gooyer
209 Brussel, Liesbeth List
258  Café Biljart, Toon Hermans
172 Chachacha, Raymond van het Groenewoud
187 Cirkels, Herman van Veen
158 Daar bij de mannen van lichte zeden
(De rosse buurt), Jasperina de Jong en Bob
de Rooy (Paul de Leeuw)
51 Daar gaat ze, Clouseau
224  Daar is de orgelman, Wim Sonneveld
89 Dan moet je me zuster zien, Ria Valk
176 Dans je de hele nacht met mij, Karin Kent
198 De buurt, Willy Alberti
96 De clown, Ben Cramer
123 De dievenwagen, Willy Alberti
2 De dodenrit, Drs P
173 De een wil de ander, Ramses Shaffy
91 De fles, Jan Boezeroen
117 De glimlach van een kind, Willy Alberti
147 De Jordaanwals, Johnny Jordaan
92 De kat van ome Willem, Wim Sonneveld,
Hetty Blok, Leen Jongewaard en De Jonkies
11 De Noordzee, Boudewijn de Groot
94 De nozem en de non, Cornelis Vreeswijk
171 De olieman heeft een Fordje opgedaan,
Louis Davids
95 De oude Jacob, Leen Jongewaard
37 De pont naar Noord, Jeroen Zijlstra
158 De rosse buurt (Daar bij de mannen
van lichte zeden), Jasperina de Jong en Bob
de Rooy (Paul de Leeuw)
217 De schuld van het kapitaal, Leen
Jongewaard
136 De zon schijnt voor iedereen, Johnny
Jordaan
30 De zusters Karamazov, Drs. P
20 De troubadour, Lenny Kuhr
132 De vlieger, André Hazes
246  De vrolijke koster, Johnny Jordaan
26 De wandelclub, Jasperina de Jong
73 Diep in mijn hart, Tante Leen
182 Ding-a-dong, Teach-In
153  Dobbe dobbe dobbe, Jasperina de Jong
124 Dokter Bernhard, Bonny St. Claire (en
Ron Brandsteder)
49 Doris Day, Doe Maar
38 Dromen zijn bedrog, Marco Borsato
149 Droomland, André Hazes en Paul de Leeuw
71 Een beetje verliefd, André Hazes
215 Eén kopje koffie, VOF de Kunst
235  Een man mag niet huilen, Jaques Herb
97 Een pikketanussie, Johnny Jordaan
21 Een vriend, André Hazes
84 Elisa had een hond, Hetty Blok & Leen
Jongewaard
81 Er is een Amsterdammer doodgegaan,
Johnny Kraaykamp
85 Er is vast wel…, Joop Visser
259  Even aan m’n moeder vragen, Bloem
197 Fantastisch toch, Eva de Roovere
40 Flappie, Youp van ’t Hek
160 Foto van vroeger, Rob de Nijs
106 Foxie Foxtrot, Nico Haak en De Paniekzaaiers
122 Frater Venancius (Zeg maar ja tegen
’t leven), Wim Sonneveld
203 Geef mij je angst, Guus Meeuwis & Vagant
99 Geef mij maar Amsterdam, Johnny
Jordaan
181 Geld maakt niet gelukkig, Huub van
der Lubbe
138 Gerrit, Wim Sonneveld
178 Heb je even voor mij, Frans Bauer
74 Hee Amsterdam, Drukwerk
189 Hé kom aan, Dimitri van Toren
254  Heineken, Joop Visser
236  Het bananenlied, André van Duin
56 Het dorp, Wim Sonneveld
39 Het ei, Jaap Fischer
75 Het feest dat nooit gevierd werd, Jules
de Corte
129 Het is een nacht, Guus Meeuwis en Vagant
55 Het kleine café aan de haven, Vader
Abraham
231  Het regent zonnestralen,
Acda & De Munnik
101 Het wijnglas, Jean-Louis Pissuisse
98 Het zal je kind maar wezen, Adèle
Bloemendaal
232  Hoe, Nielson
148 Hoe sterk is de eenzame fietser
(Jimmy), Boudewijn de Groot
63 Huilen is voor jou te laat, Corry en
de Rekels
134 Iedere avond, Ronnie Tober
114 Iedereen doet ’t, Robert Long
223 Iedereen is van de wereld, The Lau
125 Ik ben gelukkig zonder jou, Connie
Vandenbos
102 Ik ben Gerrit, Gerrit Dekzeil
70 Ik doe wat ik doe, Astrid Nijgh
242  Ik heb de hele nacht liggen dromen,
Wolter Kroes
260  Ik heb een meisje, Lucky Fonz III
126 Ik heb geen zin om op te staan, Het
127 Ik heb genoeg van jou, zz en de Maskers
230 Ik heb je lief, Paul de Leeuw
239  Ik neem je mee, Gers Pardoel
250  Ik verscheurde je foto, Koos Alberts
128 Ik voel me zo verdomd alleen, Danny
de Munk
241 Ik weet niet hoe, Gerson Main
174 Ik zou je het liefste in een doosje willen
doen, Donald Jones
103 Ik zou wel eens willen weten, Jules
de Corte
28 In een rijtuigie, Wim Sonneveld en Leen
Jongewaard
57 Is dit alles, Doe Maar
16 Jan Klaassen de trompetter, Rob de Nijs
169 Je hoeft me niet te zeggen hoe ik leven
moet, Benny Neijman
62 Je loog tegen mij, Drukwerk
234  Jij bent zo, Jeroen van der Boom
148 Jimmy (Hoe sterk is de eenzame
fietser), Boudewijn de Groot
121 Johanna, Alex de Haas & Rijk de Gooyer
83 Josefien, Wim Sonneveld
27 Karel, Elsje de Wijn
104 Katinka, De Spelbrekers
24 Ketelbinkie, De Zingende Zwerver (Frans
van Schaik)
42 Kleine jongen, André Hazes
188 Knolrapen, lof, schorseneren en prei,
Drs P.
151 Kom uit de bedstee m’n liefste, Egbert
Douwe
159 Kom van dat dak af, Peter Koelewijn
208 Komt vrienden in het ronde, Traditioneel
251  Kon ik maar even bij je zijn, Gordon
183 Koos werkeloos, Klein Orkest
82 Kronenburg Park, Frank Boeijen Groep
144 Laat me, Ramses Shaffy
184 Laat mij maar alleen, Klein Orkest
58 Land van Maas en Waal, Boudewijn
de Groot
229  Leve de man die het bier uitvond (Batje
vier), Cocktail Trio
120 Leven na de dood, Freek de Jonge
119 Liefde van later, Herman van Veen
220 Liefde voor muziek, Raymond van
het Groenewoud
212 Liever dan lief, Doe Maar / Tim Immers
245  Mag ik dan bij jou? Claudia de Breij /
Jeroen van der Boom
54 Malle Babbe, Rob de Nijs
109 Malle vent, ja, Tobi Rix
68 Man alleen, Het Herenleven
207 Manuela, Jacques Herb en De Riwi’s
108 Margherita, Marco Borsato
67 Marina, Rocco Granata, Bueno de Mesquita,
Max van Praag
1 Meisje van zestien, Boudewijn de Groot
6 Mens durf te leven, Jean-Louis Pissuisse,
Herman Tholen, Ramses Shaffy
5 Me wiegie was een stijfselkissie, Zwarte
Riek
64 Mexico, Zangeres Zonder Naam
7 M’n opa, Hetty Blok en Leen Jongewaard
179 M’n vlakke land, Jacques Brel
15 Mooie Vera, Tobi Rix
115 Morgen ben ik de bruid, Willeke Alberti
8 Muis in een molen in mooi Amster­dam,
Rudy Carrell met De Damrakkertjes
9 Naar de speeltuin, Heleentje van Capelle met
De Karekieten en het Orkest Zonder Naam
195 Nergens goed voor, De Dijk
214 Net als in de film, Toontje Lager
10 Nikkelen Nelis, Wim Sonneveld
252  Och was ik maar, Johnny Hoes
41 Oerend hard, Normaal
135 Oh Johnny, Tante Leen
211 Oh kleine jodeljongen, Manke Nelis
155 Oh mooie Westertoren, Willy Alberti
12 Oh, oh, Den Haag, Harry Klorkestein
162 Oh Waterlooplein, Johnny en Rijk
61 Oh zwarte zigeuner, Johnny Jordaan en
Willy Alberti
180 Okee, Doe Maar
72 Olga van de Wolga, Traditioneel
13 Omdat ik zoveel van je hou, Henriëtte
Davids en Sylvain Poons
161 Ome Kobus, The Amazing Stroopwafels
163 Om je geld, Jaap Fischer
192 Onderweg, Abel
247  Oost-Groningen, Drs. P
140 Op de woelige baren, Eddy Christiani
14 Op een mooie Pinksterdag, André van
den Heuvel en Leen Jongewaard
33 Op een onbewoond eiland, Kinderen voor
kinderen
238  Op fietse, Skik/ Daniel Lohues
205 Op het goudgele strand van Ameland,
Johnny Kraaijkamp en Rijk de Gooyer
59 Opzij, Herman van Veen
249  Oude Maasweg, Amazing Stroopwafels
50 Over de muur, Het Klein Orkest
175 Pa, Doe Maar
204  Papa, Stef Bos
76 Pastorale, Ramses Shaffy & Liesbeth List
164 Patsy, Rein de Vries
17 Peter, Sweet Sixteen
261  Poen, poen, poen, poen Wim Sonneveld
191 Reisje langs de Rijn, Willy en Willeke Alberti
19 Rockin’ Billy, Ria Valk
36 Rosanne, Nick & Simon
199 Rozen, rumbonen en rode wijn,
Simplisties Verbond
256  Saberiosia, Tante Na
257  Samen zijn, Paul De Leeuw
18 Sammy, Ramses Shaffy
225  Sexy als ik dans, Nielson
44 Soerabaja, Anneke Grönloh
131 Sophietje, Johnny Lion
113 Stiekem gedanst, Toontje Lager
53 Stil in mij, Van Dik Hout
233  Strand, Boudewijn De Groot
186 Stroei, voei, Hans Boskamp (‘Dirk’) en
De Jonkies
66 Suzanne, v.o.f. de Kunst
130 Tearoom Tango, Wim Sonneveld
3 Telkens weer, Willeke Alberti
157 Terug naar de kust, Maggie Macneal
22 Testament, Boudewijn de Groot
201 ’t Is altijd lente in de ogen van de
tandartsassistente, Peter de Koning
206 ’t Is moeilijk bescheiden te blijven, Peter
Blanke
165 Tulpen uit Amsterdam, Herman Emmink
152 Twee monniken, Jaap Fischer
25 Twee motte, Dorus
202 Twips, Ja zuster nee zuster
141 Veerpont, Drs. P
116 Veronica, Cornelis Vreeswijk
228  Vieze Lieze, Robert Long
86 15 Miljoen mensen, Fluitsma & van Tijn
237  Vino vino, Imca Marina
167 Vissen, Leen Jongewaard & Piet Römer
107 Vluchten kan niet meer, Jenny Arean
en Frans Halsema
219 Voetstuk staan, Acda en de Munnik
226  Voor haar, Frans Halsema
143 Vuile huichelaar, Renée de Haan
35 Waar moet dat heen, Barend Servet
34 Want jij hebt gelogen Gerrit, Zuster Klivia
(Hetty Blok) en De Jonkies
196 Wasmasjien, Trafassie
248  Wat voor weer zou het zijn in Den Haag,
Conny Stuart
23 Wat zou je doen, Bløf
168 We benne op de wereld om mekaar te
hellepe, nietwaar? Adèle Bloemendaal, Piet
Römer, Leen Jongewaard
4 Welterusten, meneer de president,
Boudewijn de Groot
112 Wiegelied, 3js
200 Wie aan Amsterdam komt, De 4Tuoze
Matroze
213 Wie heeft de sleutel van de jukebox
gezien, Cocktail Trio
240  Wie kan mij vertellen waar woon ik?
Kees Pruis / Jantje Hendrikx
154 Wij zullen doorgaan, Ramses Shaffy
118 Willem wordt wakker, The Butterflies
142 Wil u een stekkie, Hetty Blok en Leen
Jongewaard
110 Wordt nooit verliefd, Louis Davids
122 Zeg maar ja tegen’t leven (Frater
Venancius), Wim Sonneveld
78 Zeg maar niets meer, André Hazes
90 Zelfs je naam is mooi, Henk Westbroek
111 Zij gelooft in mij, André Hazes
170 Zij maakt het verschil, De Poema’s
133 Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en
bewonder, Ramses Shaffy
185 Zoek de zon op, Lou Bandy
100 Zuiderzeeballade, Syvian Poons en Oetze
Verschoor, Jan Lemaire en Godert van Colmjon
1
Een meisje van zestien
Boudewijn de Groot
Ze woonde in een villawijk
Haar ouders waren stinkend rijk
Toch was daar niets meer dat haar bond
Ze gaf zich aan een vagebond
Die sprak van liefde, ’t oud verhaal
En zij geloofde ’t allemaal
Zo ging ze weg, ze nam niets mee
Alleen haar jeugd en het idee
Dat hij haar man was, zij zijn vrouw
En het altijd zo blijven zou
Arm kind, zestien lentes zo pril
Ach, wat lig je hier stil
Langs de kant van de weg
Zij trokken voort van stad tot stad
Omdat hij ruimte nodig had
Het zwerversleven was te zwaar
Niets voor een kind van zestien jaar
Haar liefde was haar levenslot
Ze ging er langzaam aan kapot
Zij kon de hartstocht niet weerstaan
Moest tot het einde verder gaan
Ze was geen kind, maar ook geen vrouw
En wist niet wat er komen zou
Arm kind, zestien lentes zo pril
Ach, wat lig je hier stil
Langs de kant van de weg
Zij werd vermoeid, zag bleek en vaal
Verloor haar jeugd, haar ideaal
Alleen haar liefde bleef bestaan
Toen ging hij weg bij haar vandaan
Toch had ze kunnen weten dat
Hij niet genoeg aan liefde had
Dat op een dag hij weg zou zijn
En zij alleen met spijt en pijn
Dat hij zolang een meisje had
Als stormwind speelt met een enkel blad
Arm kind, zestien lentes zo pril
Ach, wat lig je hier stil
Langs de kant van de weg
© 1965  Oorspr. Une enfant de 16 ans Muziek: Charles
Aznavour & R. Chauvigny  Nederlandse tekst: Lennaert
Nijgh
2
Dodenrit Troika
Drs P
Wij rijden met de troika door het
eindeloze woud. Het vriest een graad of
dertig het is winter en vrij koud
De paardenhoeven knersen in de pas
gevallen sneeuw. ’t Is avond in Siberië
en nergens is een leeuw
We reizen met de kinderen al zijn ze nog
wat jong. Door ’t eindeloze woud
waarover ik zoëven zong
Een lommerrijk en zeer onoverzichtelijk
terrein. Waarin men zich gelukkig prijst
dat er geen leeuwen zijn
We zijn op weg naar Omsk maar de weg
daarheen is lang. En daarom vullen wij
de tijd met feestelijk gezang
Intussen gaat zich iets bewegen in de
achtergrond. Iets donkers en iets talrijks
en dat lijkt me ongezond
Ze zijn nog vrij ver achter ons, ik zie ze
echter wel. Het is een hele massa en ze
lopen nogal snel
En door ons achterna te lopen halen zij
ons in. Wat onvoordelig uit kan pakken
voor een jong gezin
De donkere gedaanten zijn bijzonder
vlug ter been. Ze lopen op vier poten en
ze kijken heel gemeen
Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk
te zien. Het zijn waarschijnlijk wolven
en kwaadaardig bovendien
Al is de toestand zorgelijk ik raak niet
in paniek. Ik houd de moed erin door
middel van de volksmuziek
We kennen onze bundel en we zingen
heel wat af. Terwijl de wolven nader
komen in gestrekte draf
Het is van hier naar Omsk nog een
kleine honderd werst. ’t Is prettig dat
de paarden net vanmiddag zijn ververst
Maar jammer dat de wolven ons nu
hebben ingehaald. Men ziet de flinke
eetlust die hun uit de ogen straalt
We doen heel onbekommerd en we
zingen continu. Toch moet er iets
gebeuren onder moeders paraplu
En zonder op te vallen overleg ik met
mijn vrouw: Wie moet er aan geloven?
vraag ik, toe bedenk eens gauw!
Moet Igor het maar wezen?
Nee want Igor speelt viool
Wat vind je van Natasja?
Maar die leert zo goed op school
En Sonja dan?
Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt
Zodat de keus tenslotte op de kleine
Pjotr valt
Dus onder het gezang pak ik het ventje
handig beet. Daar vliegt hij uit de troika
met een griezelige kreet
De wolven hebben alle aandacht voor die
lekkernij. Nog vierentachtig werst en oh,
wat zijn we heden blij
We mogen Pjotr wel waarderen om zijn
eetbaarheid. Want daardoor raken wij
die troep voorlopig even kwijt
Zo jagen wij maar voort als in een
gruwelijke droom. Ajo ajo ajo, al in die
hoge klapperboom
Daar klinkt weer dat gehuil en onze hoop
is weer verscheurd. De wolven zijn terug
en nu is Sonja aan de beurt
Daar gaat het arme kind; zij was zo vrolijk
en zo braaf. Nog achtenzestig werst en in
Den Haag daar woont een graaf
Ik zit nog na te peinzen en mijn vrouw
stort meen’ge traan. En kijk daar komen
achter ons die wolven al weer aan
Dus Igor ’t is wel spijtig maar jij wordt
geen virtuoos. Nog tweeënvijftig werst
en daar was laatst een meisje loos
Nu Igor is verwijderd hebben wij weer
even rust. Maar nee, daar zijn de wolven
weer, op nog een prak belust
De doodskreet van Natasja snijdt ons
pijnlijk door de ziel. Nog zesendertig
werst en in een blauwgeruite kiel
Mijn vrouw en ik zijn over dus we zingen
een duet. En als het even mee wil zitten
halen wij het net
Helaas ik moet haar afstaan aan de
hongerige troep. Nu nog maar twintig
werst en hoeperdepoep zat op de stoep
Ik zing nu weer wat lustiger, want Omsk
komt in zicht. Ik maak een sprong van
blijdschap en verlies mijn evenwicht
Terwijl de wolven mij verslinden denk
ik: Dat is pech. Ja Omsk dat is een
mooie stad maar net iets te ver weg
Troika hier troika daar
Ja, je ziet er veel dit jaar
Troika hier troika daar
Overal zit paardenhaar
Troika hier troika daar
Steeds uit voorraad leverbaar
Troika hier troika daar
Zachtjes snort de samovar
Troika hier troika daar
Met een slavisch handgebaar
Troika hier troika daar
Doe het zelf met naald en schaar
Troika hier troika daar
Is dat nu niet wonderbaar
Troika hier troika daar
Twee halfom en één tartaar
Troika hier troika daar
Eén liefdadigheidsbazaar
Troika hier troika daar
Hulde aan het gouden paar
Troika hier troika daar
Foei! hoe suffend staat gij daar
Troika hier troika daar
Moeder is de koffie klaar
Troika hier troika daar
Kijk daar loopt een adelaar
Troika hier troika daar
Is hier ook een abattoir
Troika hier troika daar
Basgitaar en klapsigaar
Troika hier troika daar
Flink gebouwde weduwnaar
Troika hier troika daar
Leve onze goede tsaaaaaaaar
© 1974  Tekst en muziek: Drs. P Heinz Polzer
3

Telkens weer
Willeke Alberti
Eenzaam stervend in de verre
tropennacht
Laat die weke pacifistenkliek maar
Telkens weer praten
Haal ik mij in mijn hoofd Meneer de president, slaap zacht
Dat ik die hemel krijg
Die mij wordt beloofd Droom maar van de overwinning
Telkens weer En de zege
Wordt alle blauw weer grauw Droom maar van uw mooie vredesideaal
Sta ik teleurgesteld buiten in de kou Dat nog nooit door bloedig moorden
is verkregen
Maar telkens weer denk ik Droom maar dat het u wel lukken zal ditmaal
Er komt er een Denk maar niet aan al die mensen
Waar ik alleen voor leef die verrekken
Mijn hart aan geef Hoeveel vrouwen, hoeveel kinderen
Bij wie ik vind dat zijn vermoord
Wat ik nu ontbeer Droom maar dat u aan het langste eind
Liefde voor altijd, telkens weer zult trekken
En geloof van al die tegenstand geen woord
Telkens weer slaat wat er vroeger was Bajonetten met bloedige gevesten
Weer als een vlam omhoog uit de oude as Houden ver van hier op uw bevel de wacht
Telkens weer alsof het nooit geneest Voor de glorie en de eer van ’t vrije westen
Blijft er die pijn bestaan om wat is geweest Meneer de president, slaap zacht

Maar telkens weer denk ik er komt er een
Waar ik alleen voor leef, mijn hart aan geef
Bij wie ik vind dat wat ik nu ontbeer
Liefde voor altijd, telkens weer
Maar telkens weer denk ik er komt er een
Waar ik alleen voor leef, mijn hart aan geef
Bij wie ik vind dat wat ik nu ontbeer
Liefde voor altijd, telkens weer
© 1975  Tekst: Friso Wiegersma  Muziek: Ruud Bos
Schrik maar niet te erg
Wanneer u in uw dromen
Al die schuldeloze slachtoffers ziet staan
Die daarginds bij het gevecht zijn omgekomen
En u vragen hoelang dit nog zo moet gaan
En u zult toch ook zo langzaamaan wel weten
Dat er mensen zijn die ziek zijn van ’t geweld
Die het bloed en de ellende niet vergeten
En voor wie nog steeds een mensenleven telt?
Droom maar niet te veel van al die dooie
mensen
Droom maar fijn van overwinning en van
macht

4 Welterusten,
de president
meneer
Boudewijn de Groot
Denk maar niet aan al die vredeswensen
Meneer de president, slaap zacht
© 1965  Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Boudewijn de Groot
Meneer de president, welterusten
Slaap maar lekker in je mooie witte huis
Denk maar niet te veel aan al die
verre kusten
Waar uw jongens zitten, eenzaam
ver van thuis
5

Me wiegie was een stijfselkissie
Rika Jansen Zwarte Riek

Denk vooral niet aan die De ooievaar kwam aangevlogen

zesenveertig doden Me moeder keek angstig omhoog
Die vergissing laatst met dat Ze was bezig koppies te drogen
bombardement Toen ie bij ons binnenvloog
En vergeet het vierde van die
tien geboden Me wiegie was een stijfselkissie
Die u als goed christen zeker kent Me deken was een baaien rok
Denk maar niet aan al die jonge Het kissie was versierd met strikkies
frontsoldaten Me warreme kruik zat in een ouwe sok
Me moeder, ze leefde heel sober
Ik kwam in een moeilijke tijd
’t Was op de achtste oktober
De ooievaar, die moest me kwijt
Me wiegie was een stijfselkissie
Me deken was een baaien rok
Het kissie was versierd met strikkies
Me warreme kruik zat in een ouwe sok
Veel mensen die willen niet weten
Waar of toch hun wieg heeft gestaan
Maar ik ben het echt niet vergeten
De mijne stond in de Jordaan
Me wiegie was een stijfselkissie
Me deken was een baaien rok
Het kissie was versierd met strikkies
Me warreme kruik zat in een ouwe sok
© 1956  Tekst en muziek: Kees Manders
6 Mens durf te leven
Jean-Louis Pissuisse, Herman Tholen,
Ramses Shaffy
Je leeft maar heel kort
Maar een enkele keer
En als je straks anders wilt
kun je niet meer
Mens, durf te leven
Vraag niet elke dag
van je korte bestaan:
Hoe hebben m’n pa en
m’n grootpa gedaan?
Hoe doet er m’n neef en hoe
doet er m’n vrind?
En wie weet hoe of dat nou
m’n buurman weer vindt?
En: Wat heeft ‘Het Fatsoen’
voorgeschreven
Mens, durf te leven
De mensen bepalen de kleur van je das
De vorm van je hoed, en de snit van je jas
En van je leven
Ze wijzen de paadjes, waarlangs je mag gaan
En roepen: O foei! als je even blijft staan
Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk
Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk
En wat j’ aan de armen moet geven
Mens, is dat leven?
De mensen ze schrijven je leefregels voor
Ze geven je raad en ze roepen in koor:
Zó moet je leven!
Met die mag je omgaan, maar die is te min
Met die moet je trouwen al heb je geen zin
En dáár moet je wonen, dat eist je fatsoen
En je wordt genegeerd als je ’t anders zou doen
Alsof je iets ergs had misdreven
Mens, is dat leven?
Het leven is heerlijk, het leven is mooi
Maar vlieg uit in de lucht en kruip niet in
een kooi
Mens, durf te leven
Je kop in de hoogte, je neus in de wind
En lap aan je laars hoe een ander het vindt
Hou een hart vol van warmte en van liefde
in je borst
Maar wees op je vierkante meter een vorst!
Wat je zoekt, kan geen ander je geven
Mens, durf te leven!
© 1917  Tekst en muziek: Dirk Witte
7
M’n opa
Hetty Blok en Leen Jongewaard
Elke zondagmiddag
bracht ie toffies voor me mee
Ik weet nog de spelletjes
die opa met me dee
Restaurantje spelen
en m’n opa was de kok
Bokkenwagen spelen
en m’n opa was de bok
M’n opa, m’n opa, m’n opa
In heel Europa was er niemand zoals hij
M’n opa, m’n opa, m’n opa
En niemand was zo aardig voor mij
In heel Europa, m’n ouwe opa
Nergens zo iemand als hij
In heel Europa, m’n eigen opa
Niemand zo aardig voor mij
M’n ouwe opa
Als ik me verveelde ging ik altijd
naar hem toe
Hij verzon een spelletje en nooit
was hij te moe
Van de dijk afrollen en m’n opa was de dijk
Detectiefie spelen en m’n opa was het lijk
M’n opa, m’n opa, m’n opa
In heel Europa was er niemand zoals hij
 M’n opa, m’n opa, m’n opa Ik zag een muis Waar?
En niemand was zo aardig voor mij Daar op de trap Waar op de trap
In heel Europa, m’n ouwe opa Nou daar
Nergens zo iemand als hij Een kleine muis op klompjes
In heel Europa, m’n eigen opa Nee ’t is geen grap
Niemand zo aardig voor mij Het ging van klip klipperdieklap
M’n ouwe opa op de trap… Oh, ja!

Samen naar de apies kijken Ma muis kreeg een vijfling en allen gezond
Samen naar het strand Dus aten de muisjes beschuitjes met muisjes
En als je geluk had ging je samen En iedereen zong toen: Wat is het toch fijn
naar de brand Een muis in een molen in Mokum te zijn
Samen op het ijs en met een sleetje
in de sneeuw Ik zag een muis Waar?
Leeuwentemmer spelen en m’n opa Daar op de trap Waar op de trap?
was de leeuw Nou daar
Altijd als we samen waren hadden we plezier Een kleine muis op klompjes
Stierenvechter spelen en m’n opa was de stier Nee ’t is geen grap
Het ging van klip klipperdieklap
M’n opa, m’n opa, m’n opa op de trap… Oh, ja!
In heel Europa was er niemand zoals hij
M’n opa, m’n opa, m’n opa De muizenfamilie werd vreselijk groot
En niemand was zo aardig voor mij De molenaar vluchtte, hij was als de dood
In heel Europa, m’n ouwe opa Voor de muizen die zongen:
Nergens zo iemand als hij Wat is het toch fijn
In heel Europa, m’n eigen opa Een muis in een molen in Mokum te zijn
Niemand zo aardig, niemand zo aardig,
niemand zo aardig, voor mij Ik zag een muis Waar?
M’n ouwe oooooooooooooopa Daar op de trap Waar op de trap?
© 1967  Tekst: Annie M.G. Schmidt  Muziek: Harry Bannink Nou daar
Een kleine muis op klompjes
Nee ’t is geen grap
Het ging van klip klipperdieklap

8 Muis in een molen in mooi

Amsterdam Rudy Carrell met
De Damrakkertjes
op de trap… Oh, ja!

De muizen die hebben het fijn naar hun zin

De molen staat leeg
Er was eens een muisje in mooi Amsterdam Want geen vrouw durft erin
Die zat in een molen heel stiekem verscholen © 1964  Tekst en muziek: Ted Dicks & Myles Rudge
Hij zong elke morgen: Wat is het toch fijn Nederlandse tekst: Rudy Carrell en Pierre Wijnnobel

Een muis in een molen in Mokum te zijn

Ik zag een muis Waar?

Daar op de trap Waar op de trap?
Nou daar
9 Naar de speeltuin


Heleentje van Capelle met De Karekieten
en het Orkest Zonder Naam
Een kleine muis op klompjes
Nee ’t is geen grap Af en toe gaan pa en moe
Het ging van klip klipperdieklap Met ons naar de speeltuin toe
op de trap… Oh, ja! Dat is voor ons kinderen het fijnste
wat bestaat
Het muisje was eenzaam en zocht ’t Is een eind bij ons vandaan
naar een vrouw Daarom gaat de karavaan
En piep zei de muis in het voorjaar ik trouw ’s Morgens al op weg
En dus zongen ze samen: Wat is het toch fijn Dan zijn wij er niet zo laat
Een muis in een molen in Mokum te zijn
 Heeft mama een goede bui
En is papa niet te lui
Nou dan gaan we naar de speeltuin!
Ma draagt broodjes in een mand
Pa de trommel met verband
En dan gaan we naar de speeltuin
En we wippen en we draaien
En we schommelen zo fijn
Tot we mis’lijk van het draaien en de
limonade zijn
Heel de dag is het dan feest
Tot we ’r uitzien als een beest
Nu we heerlijk in de speeltuin
zijn geweest
Kleine Piet vliegt van de wip
Valt zijn tanden door zijn lip
Hij brult als een wilde als papa verbinden wil
Lien draait in de molen rond
Jankend als een jonge hond
Want ze wil er uit en dat ding dat staat
niet stil
Heeft mama een goede bui
En is papa niet te lui
Nou dan gaan we naar de speeltuin!
Ma draagt broodjes in een mand
Pa de trommel met verband
En dan gaan we naar de speeltuin
En we wippen en we draaien
En we schommelen zo fijn
Tot we mis’lijk van het draaien en de
limonade zijn
Heel de dag is het dan feest
Tot we ’r uitzien als een beest
Nu we heerlijk in de speeltuin
zijn geweest
Komen we dan ’s avonds thuis,
vuil van zand en stof en gruis
Dan zegt papa, boos:
Dat was beslist de laatste keer!
Maar we zeuren al weer gauw:
Mama, wanneer gaan we nou
Nog ’es naar de speeltuin?
En spoedig gaan we weer!
Heeft mama een goede bui
En is papa niet te lui
Nou dan gaan we naar de speeltuin!
Ma draagt broodjes in een mand
Pa de trommel met verband
En dan gaan we naar de speeltuin
En we wippen en we draaien
En we schommelen zo fijn
Tot we mis’lijk van het draaien en de
limonade zijn
Heel de dag is het dan feest
Tot we ’r uitzien als een beest
Nu we heerlijk in de speeltuin
zijn geweest
© 1951  Oorspr. Pack’ die Badehose ein. Tekst: Hans Bradtke 
Muziek: Gerhard Froboess  Nederlandse tekst: Bob
Bleyenberg
10 Nikkelen Nelis het lied van
de losbandigheid Wim Sonneveld
Kom luister naar het lied
Dat ik voor u ga zingen
Het is een tragisch lied
over losbandigheid
Het gaat over een dame
uit de hoogste kringen
De neiging tot het kwaad
Die kon zij niet bedwingen
Zo raakte zij haar eer
en reputatie kwijt
Zij kon het lonken niet laten
Zij lonkte naar iedere man
Dat liep veel te veel in de gaten
En oh, oh, oh, oh, oh,
oh daar kwam narigheid van
Haar man had eerst geen aandacht
aan haar kwaal geschonken
Want och hij dacht:
Zij heeft een vuiltje in haar oog
Maar toen zij na een tijdje
zo diep was gezonken
Dat z’ in de kerk nog naar
de preekstoel zat te lonken
Toen kwam het ogenblik
dat zij de laan uitvloog
Zij kon het lonken niet laten
Zij lonkte naar iedere man
Dat liep veel te veel in de gaten
En oh, oh, oh, oh, oh,
oh daar kwam narigheid van
Ze werd een danseres
in één der minste kroegen
Drie veren droeg zij slechts
en soms geeneens geen drie
Soms droeg zij slechts één veer
en als de klanten het vroegen Doen zinken in de Noordzee
Dan viel de laatste veer de Noordzee, de Noordzee
tot algemeen genoegen Al in de Noorzee zinken doen
En bloot lonkte zij door met dubbele energie
Ik zal u geven zilver, een wapen en blazoen
Zij kon het lonken niet laten Mijn eigen jongste dochter
Zij lonkte naar iedere man zal ik u huwen doen
Dat liep veel te veel in de gaten Wanneer gij wilt gaan zwemmen
En oh, oh, oh, oh, oh, en ginds het Spaans galjoen
oh daar kwam narigheid van Doen zinken in de Noordzee
de Noordzee, de Noordzee
De moraal! Al in de Noordzee zinken doen
Maar ach zij werd te oud
Zij kon geen man meer strikken De jongen bad de hemel
En zij werd werkster in het sprong daarop overboord
oudemannenhuis En heeft in ’s vijands scheepswand
En onder ’t dweilen door drie gaten toen geboord
wierp zij nog wulpse blikken En van de trotse Spanjaard
Zij maakte met haar lonken is nimmer meer gehoord
de ouwetjes aan ’t schrikken Op heel de wijde Noordzee
En op een dag zat zij er eentje na door ’t huis de Noordzee, de Noordzee
Al op de Noorzee meer gehoord
Haar emmertje met schuimend sop
dat zag zij heel niet staan Toen zwom hij naar het schip
Zij struikelde en brak haar nek en de mannen juichten luid
Het was met haar gedaan Maar onze schipper gaf hem
zijn dochter niet tot bruid
Zij kon het lonken niet laten Al smeekte ook de jongen:
zij lonkte naar iedere man Haal mij het water uit
Oh meisjes houdt toch in de gaten De schipper gaf de Noordzee
Want daar komt, o, o, o, oooooooooohhh de Noordzee, de Noordzee
O zoveel narigheid van Gaf hem de Noordzee als zijn bruid
© 1965  Tekst: Hugo Verhage  Muziek: Harry Bannink
Toen zwom hij om het schip heen
hij was zo koud en moe
Vol bitterheid en wanhoop

11 Noordzee
Boudewijn de Groot
riep hij zijn makkers toe:
Ach makkers haal mij op
want ik ben het zwemmen moe
Daar zeilde op de Noordzee Mij trekt de koude Noordzee
De Noordzee wijd en koud de Noordzee, de Noordzee
Een schip zo zwaar beladen Mij trekt de Noordzee naar zich toe
met ’s werelds ijdel goud
Daar kwam de Spanjaard dreigen Zijn makkers redden hem toen
te roven onze goud maar op het dek stierf hij
Toen we voeren op de Noordzee Na ’t ‘één, twee, drie in godsnaam’
de Noordzee, de Noordzee Dreef weg met het getij
Al op de Noorzee wijd en koud Die koene jonge zeeheld,
veel jonger nog dan wij
’t Was onze jongste makker En zonk toen in de Noordzee
Een jongen sterk en koen de Noordzee, de Noorzee
Die sprak al tot den schipper: Al in de Noordzee weg zonk hij
Wat zult gij aan mij doen © 1963  The Golden Vanity, 15e eeuwe Engelse ballade.
Wanneer ik wil gaan zwemmen Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Boudewijn de Groot

en ginds het Spaans galjoen

12 Oh, oh, Den Haag
Harry Klorkestein
Ik zou best nog wel een keertje
net als vroeger in Moerwijk willen wonen
Na ’t eten een partijtje voetbal in de tuin
de ouders langs de lijn
En in december met de hele buurt
op jacht om kerstbomen te rausen
Op oudejaaravond fikkie stoken
Vooral die autobanden rookten fijn
Ik zou best nog wel een keertje met
die ouwe naar a do willen kijken
In ’t Zuiderpark de lange zij
Een warme worst, supporters om je heen
Lekker kankeren op Theo van den Burch
en die lange Van Vianen
Want bij elke lage bal dan dook die eikel
er steevast overheen
Oh, oh, Den Haag
Mooie stad achter de duinen
De Schilderswijk
de Lange Poten en het Plein
Oh, oh, Den Haag
Ik zou met niemand willen ruilen
Meteen gaan huilen
als ik geen Hagenees zou zijn
Ik zou best nog wel een keertje net
als vroeger een nachie willen stappen
Op m’n Puch een wijffie halen
en daarna dansen in de Maradon
En na afloop op het Rijswijkseplein
een harinkie gaan happen
De dag erna een kater dus naar Scheveningen
Lekker bakken in de zon
Oh, oh, Den Haag
Mooie stad achter de duinen
De Schilderswijk
de Lange Poten en het Plein
Oh, oh, Den Haag
Ik zou met niemand willen ruilen
Meteen gaan huilen
als ik geen Hagenees zou zijn
Ik zou best nog wel een keertje...
Ach wat leg ik toch te dromen
Want Den Haag is door de jaren
zó veranderd
Voor mij toch veel te vlug jòh
Dat Nieuw Babylon moest dat er trouwens
eigenlijk nou wel zo nodig komen?
Zó komt die ooievaar op de Vijverberg
Dus never nooit meer terug hè
Oh, oh, Den Haag
Mooie stad achter de duinen
De Schilderswijk
de Lange Poten en het Plein
Oh, oh, Den Haag
Ik zou met niemand willen ruilen
Meteen gaan huilen
als ik geen Hagenees zou zijn
Meteen gaan huilen
als ik geen Hagenees zou zijn
© 1982  Tekst en muziek: Harry Jekkers
13 Omdat ik zoveel van je hou
Henriëtte Davids en Sylvain Poons
Je bent niet mooi
Je bent geen knappe vrouw
Je nagels zijn voortdurend in de rouw
Toch wil ik van geen ander weten
Omdat ik zoveel van je hou
Al ben je ook een beetje vreemd van ras
Toch ben ik danig met je in m’n sas
’k Wil van een ander nooit iets weten
Omdat ik zoveel van je hou
Wat verdriet, mooi ben je niet
Vooral wanneer je kijft
Al ben ’k geen plaat, schoonheid vergaat
Maar weet je lelijkheid die blijft
Daar moet je maar aan wennen
Al zijn je kleren ook niet van satijn
En doe je niet mee aan de slanke lijn
Toch wil ik van geen ander weten
Omdat ik zoveel van je hou
Al zijn je haren niet gepermanent
En is ’t gebruik van zeep je onbekend
Toch zou ik jou niet willen ruilen
Voor zo een maag’re modeprent
Al heb j’ een ongeschoren apensnoet
Waar j’ als fatsoenlijk mens
aan wennen moet
Ik wil je met geen ander ruilen
Omdat ik zoveel van je hou
Lief en leed, zoals je weet
Tesamen deelden wij
’t Lief o vrouw, dat was voor jou
 En al het leed dat was voor mij En de rest is flauwekul
Dat heb je toch geweten Ik wou dat ik nog één keer met mijn dochter
Aan het handje lopen kon
Maar al liet jij me dikwijls in de kou Op een mooie Pinksterdag
Al sloeg je mij ook dikwijls bont en blauw Samen in de zon
Toch kan slechts maag’re Hein ons scheiden Op een mooie Pinksterdag
Omdat ik zoveel van je hou Samen in de zon
© 1934  Tekst: Rido Philip Pinkhof  Muziek: J. Brookhouse Samen in de zon
© 1967  Tekst: Annie M.G. Schmidt  Muziek: Harry Bannink

14 Op een mooie Pinksterdag

15
André van den Heuvel en Leen
Jongewaard Mooie Vera
Tobi Rix
Op een mooie Pinksterdag
Als het even kon Mooie Vera, jonge jonge, Mooie Vera
Liep ik met mijn dochter Was de mooiste vrouw van Sneek tot Napoli
aan ’t handje in het parrekie Daarom zong Jan de troubadour
Te kuieren in de zon voor Mooie Vera
Gingen madeliefjes plukken Haast alle uren van de dag een melodie
eendjes voeren… eindeloos Hij zong altijd van-je-la-la-la-Paloma
’kijk nou toch je jurk wordt nat En van de rozentuinen bloeiend op Capri
je handjes vuil’… en papa boos Hij besloot met ’t Nonnenkoor van Casanova
Want hij was van haar totaal onderstebova
Vader was een mooie held Hij lag huilend van de liefde op z’n sofa
Vader was de baas Maar al zong-ie nog zo lang, zij wou ’m niet
Vader was een duidelijke mengeling Maar al zong-ie nog zo lang, zij wou ’m niet
van Onze Lieve Heer en Sinterklaas Pa padipo da boe-di-dai
‘Ben je bang voor ’t hondje? babedabedou-bè babedabedou-ai
Hondje bijt niet, papa zegt dat hij niet bijt’
Op en mooie Pinksterdag Toen-ie zei: voor Mooie Vera ga ’k swingen
Met de kleine meid Want hij dacht dat zij zo gek was op klassiek
Zij omringde zich altijd met mooie dingen
Als het kindje groter wordt En al die swinge-dingen, die klonken zo
Roossie in de knop magnifiek
Zou je tegen alle grote jongens willen zeggen: Mwo, hij zong luidkeels van die afgekeurde
Handen thuis en lazer op woning
Hebbu dat nou ook meneer? Z’n verliefdheid kon je horen aan z’n toon
Jawel meneer, precies als iedereen Hij zong snikkend van die hele ouwe taaie
Op een mooie Pinksterdag En hij draaide om haar heen
Laat ze je alleen Altijd maar draaien
En als hij in ’t zweet tenslotte stond te baaien
Morgen kan ze zwanger zijn Hee – ging-ie verder op z’n ouwe saxofoon
’t Kan ook nog vandaag
’t Kan van de behanger zijn
of van een Franse zanger zijn En dan besloot-ie weer met het koor van
Of iemand uit Den Haag Casanova
Vader kan gaan smeken en gaan preken Want hij was van haar totaal onderstebova
tot hij purper ziet Hij lag huilend van de liefde op z’n sofa
Vader zegt: Pas op m’n kind Maar mooie Vera, mooie Vera, zij wou ’m niet
dat hondje bijt… ze luistert niet Mooie Vera, mooie Vera, zij wou ’m niet
Mooie Vera, mooie Vera, zij wou ’m niet!
Vader is een hypocriet, vader is een nul © 1950  Oorspr. Bonna Sera; Louis Prima  Tekst en muziek:
Vader is er enkel en alleen maar Carl Sigman en Peter de Rose  Nederlandse tekst: Jan Remo,
Van Aleda, m.m.v. Jan de Cler
voor de centen
16 Jan Klaassen de trompetter
Rob de Nijs
Jan Klaassen was trompetter
In het leger van de prins
Hij marcheerde van Den Helder
tot Den Briel
Hij had geen geld en hij was geen held
En hij hield niet van het krijgsgeweld
Maar trompetter was hij wel in hart en ziel
Het leger sloeg z’n tenten op
Voor Alkmaar in het veld
En zolang geen vijand zich liet zien
Was iedereen een held
De kroeg werd als strategisch punt
Door ’t hoofdkwartier bezet
De officieren brulden: Jan!
Kom speel op je trompet!
Ze werden wakker in de goot
In de morgen kil en koud
Maar Jan Klaassen sliep in de armen
Van de dochter van de schout!
Jan Klaassen was trompetter
In het leger van de prins
Hij marcheerde van Den Helder
tot Den Briel
Hij had geen geld en hij was geen held
En hij hield niet van het krijgsgeweld
Maar trompetter was hij wel in hart en ziel
De prins sprak op inspectie
Tot de majoor van de compagnie:
Ik zie hier alle stukken wel
Van mijn artillerie
Ja zelfs dat kleine in uw kraag
En dat blonde in uw bed
Maar waar is dat stuk ongeluk
Van een Jan met z’n trompet?
En niemand die Jan Klaassen zag
Die bij de stadspoort zat
En honderd liedjes speelde voor
De kinderen van de stad
Jan Klaassen was trompetter
In het leger van de prins
Hij marcheerde van Den Helder
tot Den Briel
Hij had geen geld en hij was geen held
En hij hield niet van het krijgsgeweld
Maar trompetter was hij wel in hart en ziel
Jan Klaassen zei: Vaarwel m’n lief
Tot over volgend jaar
Wanneer de lente terugkomt,
dan zijn wij weer bij elkaar
De winter ging, de zomer kwam
De oorlog was voorbij
Maar ’t leger is nooit teruggekeerd
Van de Mookerhei
Geen mens die van Jan Klaassen ooit
Iets teruggevonden heeft
Maar alle kinderen kennen hem
Hij is niet dood, hij leeft!
Jan Klaassen was trompetter
In het leger van de prins
Hij marcheerde van Den Helder
tot Den Briel
Hij had geen geld en hij was geen held
En hij hield niet van het krijgsgeweld
Maar trompetter was hij wel in hart en ziel
© 1969  Tekst Lennaert Nijgh  Muziek Boudewijn de Groot
17 Peter
Sweet Sixteen
Wie maakt dat ik niets meer lust
Wie verstoort mijn rust?
Ja dat is Peter, ja dat is Peter
Waarom doe ik alles fout
Ben ik warm of koud?
Dat komt door Peter
Dat komt door Peter
Peter is mijn ideaal
Grijze trui en rode sjaal
Blauwe ogen donker haar
Groot en knap en achttien jaar
Peter vindt de meisjes dom
Kijkt niet naar ze om
Want zo is Peter, want zo is Peter
Peter, Peter zie je niet
dat ik ziek ben van verdriet
Peter, ik ben verliefd
Peter zit in de hoogste klas
Ik wou dat ik zover al was
Maar als hij dan eens naar mij keek
Was ik totaal van streek
Wie maakt dat ik niets meer lust
Wie verstoort mijn rust?
Ja dat is Peter, ja dat is Peter
Waarom doe ik alles fout
Ben ik warm of koud?
Dat komt door Peter
Dat komt door Peter
 Peter is mijn ideaal
Grijze trui en rode sjaal
Blauwe ogen donker haar
Groot en knap en achttien jaar
Peter vindt de meisjes dom
Kijkt niet naar ze om
Want zo is Peter, want zo is Peter
Peter, Peter zie je niet
dat ik ziek ben van verdriet
Peter, ik ben verliefd
© 1959  Tekst en muziek: Mies Karsemeyer-Spruit
18 Sammy
Ramses Shaffy
Sammy loop niet zo gebogen
Denk je dat ze je niet mogen
Waarom loop je zo gebogen, Sammy
Met je ogen, Sammy op de vlucht?
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy
Want daar is de blauwe lucht
Sammy loop niet zo verlegen
Zo verlegen door de regen
Waarom loop je zo verlegen, Sammy
Door de stegen, Sammy van de stad
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy
Want dan wor’ je lekker nat
Sammy, kromme kromme Sammy
Dag, Sammy, domme domme Sammy
Kijkt niet om zich heen
Doet alles alleen
En vindt de wereld heel gemeen
Sammy wil bij niemand horen
Zich door niets laten verstoren
Toch voelt hij zich soms verloren, Sammy
Hoge toren, Sammy kan ’t niet aan
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy
Want daar boven lacht de maan
Sammy wil met niemand praten
Maar toch voelt hij zich verlaten
Waarom voel je je verlaten, Sammy
Op de straten, Sammy van de stad?
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy
Want dan wor’ je lekker nat
Sammy, kromme kromme Sammy
Dag, Sammy, domme domme Sammy
Kijkt niet om zich heen
Doet alles alleen
En vindt de wereld heel gemeen
Sammy wil heus wel verand’ren
Maar is zo bang voor de and’ren
Waarom zou je niet verand’ren, Sammy
Want de and’ren, Sammy zijn niet kwaad
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy
Anders is het vast te laat
Sammy loopt maar door de nachten
Op ’n wondertje te wachten
Wie zal dit voor jou verzachten, Sammy
Want jouw nachten, Sammy zijn zo koud
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy
Er is één die van je houdt
© 1966  Tekst en muziek: Ramses Shaffy
19 Rockin’ Billy
Ria Valk
Hou je echt nog van mij, Rockin’ Billy
Of is nu al jouw liefde voorbij?
Heus ik twijfel nou toch wel een beetje
’t Is zo eenzaam op de boerderij
Waarom schrijf je me nooit Rockin’ Billy
Sinds je naar dat Amerika ging?
Want je zei dat ik over mocht komen
Als je eenmaal daar was lieveling
’k Heb nu in geen jaren
een brief meer gezien
Heb je geen pen en papier daar misschien?
Hou je echt nog van mij, Rockin’ Billy
Of is nu al jouw liefde voorbij?
Heus ik twijfel nou toch wel een beetje
’t Is zo eenzaam op de boerderij
In Amerika zou je beginnen
Een fabriekje in leverpastei
Jij had daarvoor geen money Rockin’ Billy
Dus dat leende je even van mij
’k Heb eerst nog geaarzeld omdat ik niet wou
Maar jij beloofde me liefde en trouw
Hou je echt nog van mij, Rockin’ Billy
Of is nu al jouw liefde voorbij?
Heus ik twijfel nou toch wel een beetje
’t Is zo eenzaam op de boerderij
Je nam ook al mijn meubels en kleren
Naar dat verre Amerika mee
Want je zou vast ons huis in gaan richten
En dus zei ik maar zuchtend oké
Stuur me alsjeblieft weer m’n mooie matras
Want daarin zit m’n geld en m’n pas
 Hou je echt nog van mij, Rockin’ Billy
Of is nu al jouw liefde voorbij?
Heus ik twijfel nou toch wel een beetje
’t Is zo eenzaam op de boerderij
© 1959  Tekst en muziek: Stig Anderson  Nederlandse tekst:
Willy Rex
Maar wie getroost werd door zijn lied
Vergeet hem niet
Want hij zat zo boordevol muziek
Hij zong voor groot en klein publiek
Hij maakte blij, melancholiek
De troubadour

Lai lala, lai lala, lai la la, lai la la

lai lala, lai la la la...

20 De troubadour
Lenny Kuhr
Lai lala, lai lala, lai la la, lai la la
lai lala, lai la la la...
© 1969  Tekst: David Hartsema  Muziek: Lenny Kuhr
Hij zat zo boordevol muziek
Hij zong voor groot en klein publiek
Hij maakte blij, melancholiek
De troubadour
Voor ridders in de hoge zaal
Zong hij in stoere sterke taal
21 Een vriend
André Hazes

Een lang en bloederig verhaal Jarenlang was jij mijn gabber

De troubadour Als een broer hield ik van jou
Ik zie je nog daar op de stoep staan
Maar ook het werkvolk in de schuur Je stond te rillen van de kou
Hoorde zijn lied vol avontuur Zonder huis en zonder centen
Hoorde bij ’t nachtelijk keukenvuur Zelfs je vrouw ook, die was je kwijt
De troubadour, de troubadour Ik zei: kom zolang hier wonen
En in de herberg van de stad Maar daarvan heb ik nu spijt
Zong hij een drinklied op het nat
Voor wie nog staan kon en wie zat Hielp ik je daarom uit de goot
De troubadour, de troubadour Was dan jouw vriendschap niet zo groot
Hoe vaak lag jij daar in m’n bed
Lai lala, lai lala, lai la la, lai la la Zag jij nooit van je vriend aan de muur
lai lala, lai la la la... z’n trouwportret
Lai lala, lai lala, lai la la, lai la la Ging er dan echt niets door je heen
lai lala, lai la la la... Ben jij zo hard en zo gemeen
Maar alles is voorbij
Hij zong in kloosters stil zijn lied Je nam haar weg van mij
Van een mirakel dat geschiedt Het is jammer, onze vriendschap is voorbij
Ook als geen mens het wonder ziet
De troubadour Nooit vroeg ik aan jou een stuiver
Van vrouwen in fluweel of grijs Dat je mee at, was gewoon
Bracht hij de harten van de wijs Zelfs als jij een keer wou stappen
Zijn liefdeslied ging mee op reis Gaf ik jou iets van m’n loon
De troubadour Ik gaf je alles, zelfs m’n kleren
Want een vriend die laat je niet staan
Hij zong voor boeren op het land Ben je alles dan vergeten?
Een kerelslied van eigen hand Waarom deed je mij dit aan?
Hij was van elke rang en stand
De troubadour, de troubadour Hielp ik je daarom uit de goot
Zo zong hij heel zijn leven lang Was dan jouw vriendschap niet zo groot
Zijn eigen lied, zijn eigen zang Hoe vaak lag jij daar in m’n bed
Toch gaat de dood gewoon zijn gang Zag jij nooit van je vriend aan de muur
De troubadour, de troubadour z’n trouwportret
Ging er dan echt niets door je heen
Toen werd het stil, het lied was uit Ben jij zo hard en zo gemeen
Enkel wat modder tot besluit Maar alles is voorbij
 Je nam haar weg van mij
Wat een vriend, ja wat een vriend
was jij voor mij
Hielp ik je daarom uit de goot
Was dan jouw vriendschap niet zo groot
Hoe vaak lag jij daar in m’n bed
Zag jij nooit van je vriend aan de muur
z’n trouwportret
Ging er dan echt niets door je heen
Ben jij zo hard en zo gemeen
Maar alles is voorbij
Je nam haar weg van mij
Wat een vriend, ja wat een vriend
was jij voor mij
© 1997  Tekst en muziek: W. de Meyer A.G. Hazes
22 Testament
Boudewijn de Groot
Na tweeëntwintig jaren in dit leven
Maak ik een testament op van mijn jeugd
Niet dat ik geld of goed heb weg te geven
Voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd
Maar ik heb nog wel wat mooie idealen
Goed van snit, hoewel ze uit de mode zijn
Wie ze hebben wil die mag ze komen halen
Vooral jonge mensen vinden ze nog fijn
Aan mijn broertje
Dat zo graag wil gaan studeren
Laat ik met plezier ’t adres na
van mijn kroeg
Waar ’k teveel dronk om een vrouw
te imponeren en daarna de klappen kreeg
waarom ik vroeg
En dan heb ik nog een stuk of wat
vriendinnen die welopgevoed en zeer
verstandig zijn
En waarmee je dus geen donder kunt
beginnen maar misschien krijgt iemand
anders ze wel klein
Voor mijn neefje zijn mijn onvervulde
wensen wel wat kinderlijk, maar ach
Ze zijn zo diep
Ik behoorde immer tot die groep van
mensen voor wie ’t geluk nog altijd
harder liep
Aan mijn vrienden laat ik gaarne
het vermogen om verliefd te worden
op een meisjeslach
Zelf ben ik helaas een keer teveel bedrogen
maar wie het eens proberen wil die mag
Mij vriendinnetje, ik laat jou alle nachten
dat ik tranen om jouw ontrouw heb gestort
Maar onthoud dit wel: ik zal geduldig wachten
tot ik lach omdat jij ook belazerd wordt
En de leraar die mij altijd placht te dreigen:
Jongen jij komt nog op het verkeerde pad!
Kan tevreden zijn en hoeft niets meer te
krijgen, dat wil zeggen: Hij heeft toch gelijk
gehad
Voor mijn ouders is het album
met de plaatjes die zo vals getuigen
van een blijde jeugd
Maar ze tonen niet de zouteloze praatjes
Die een kind opvoeden in eer en deugd
En verder krijgen ze alle dwaze dingen terug
die ze mij teveel geleerd hebben die tijd
Ze kunnen mij tenslotte ook niet dwingen
groot te worden zonder diep berouw en spijt
En dan heb ik ook nog enkele goede
vrienden maar die hebben al genoeg van
mij gehad
Dus ik gun ze nu het loon dat ze verdienen:
Alle drank die ze van mij hebben gejat
Verder niets, er zijn alleen nog een paar
dingen die ik houd omdat geen mens er iets
aan heeft
Dat zijn mijn goede jeugdherinneringen
Die neem je mee zolang je verder leeft
© 1966  Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Boudewijn de Groot
23 Wat zou je doen
Bløf
Wat zou je doen
Als ik hier opeens weer voor je stond
Wat zou je doen
Als ik viel hier voor je, op de grond
Wat zou je doen, als ik dat deed
Wat zou je doen
Als ik je gezicht weer in mijn handen nam
Wat zou je doen
Als ik met mijn mond dichtbij de jouwe kwam
Wat zou je doen, als ik dat deed
Zou je lachen, zou je schelden
Zou je zeggen dat ik een klootzak ben
Zou je janken, zou je vloeken
Zou je zeggen dat je me niet meer kent
Zou je lachen, zou je schelden van verdriet
Wat zou je zeggen
Als ik vertelde over al die tijd
Wat zou je zeggen als ik zei:
Ik heb van al die tijd toch echt geen spijt
Wat zou je zeggen, wat zou je doen
Als ik dat deed
Toen wij maar net de pier uit waren
Al zeeziek in het ‘foc-sle’ lag
En met jenever en citroenen
Werd hij weer op de been gebracht
Want zieke zeelui zijn nadelig
En brengen schade aan de vracht

Zou je lachen, zou je schelden Als ie dan sjouwend met z’n ketels
Zou je zeggen dat ik een klootzak ben Van de kombuis naar voren kwam
Zou je janken, zou je vloeken Dan was het net een brokkie wanhoop
Zou je zeggen dat je me niet meer kent Die straatjongen uit Rotterdam
Zou je lachen, zou je schelden van verdriet
Wanneer hij ’s avonds in z’n kooi lag
Wat zou je doen En na zijn sjouwen eind’lijk sliep
Als ik hier opeens weer voor je stond Dan schold de man, die ‘wacht-te-kooi’ had
Wat zou je doen Omdat ie om zijn moeder riep
Als ik viel hier voor je, op de grond Toen is ie op een mooie morgen
Wat zou je doen, als ik dat deed ’t Was in de Stille Oceaan
Terwijl ze brulden om hun koffie
Zou je lachen, zou je schelden Niet van zijn kooigoed opgestaan
Zou je zeggen dat ik een klootzak ben
Zou je janken, zou je vloeken En toen de stuurman met kinine
Zou je zeggen dat je me niet meer kent En wonderolie bij hem kwam
Zou je lachen, zou je schelden van verdriet Vroeg hij een voorschot op z’n gage
Je zou lachen, je zou schelden Voor ’t ouwe mens in Rotterdam
Je zou zeggen dat ik een klootzak ben
Je zou janken, je zou vloeken In zeildoek en met rooster baren
Je zou zeggen dat je me niet meer kent Werd hij die dag op ’t luik gezet
Je zou lachen, je zou schelden van verdriet De kapitein lichtte zijn petje
En sprak met ‘groc-stem’ een gebed
Wat zou je doen En met een ‘één, twee, drie in godsnaam!’
© 1998  Tekst: Peter Slager  Muziek: Bas Kennis Ging ’t ketelbinkie overboord
Die ’t ouwetje niet durfde zoenen
Omdat dat niet bij zeelui hoort

24 Ketelbinkie De straatjongen
van Rotterdam De Zingende
Zwerver Frans van Schaik
De man een extra mokkie ’schoot-an’
En ’t ouwe mens een telegram
Dat was het einde van een ‘zeeman’
Die straatjongen uit Rotterdam
Toen wij van Rotterdam vertrokken © 1940  Tekst: Anton Beuving  Muziek: Jan Vogel
Met de ‘Edam’ een ouwe schuit
Met kakkerlakken in de midscheeps
En rattennesten in ’t vooruit
Toen hadden we een kleine jongen
Als ’ketelbink’ bij ons aan boord
Die voor de eerste keer naar zee ging
25
Dorus
Twee motte

En nooit van haaien had gehoord
Die van zijn moeder aan de kade
Wat schuchter lachend afscheid nam
Omdat ie haar niet durfde zoenen
Die straatjongen uit Rotterdam
Hij werd gescholden door de stokers
Omdat ie van de eerste dag
Er wonen twee motte in me ouwe jas
En die twee motte die wone d’r pas
Je raakt gewoonweg van je stuk
Als je het ziet, dat pril geluk
Hij vreet me hele jas kapot
Alleen voor haar, die dot van ’n mot
Ik noem haar Charlotte
En hem noem ik Bas
Die dotte van motte, in me ouwe jas
Ik voelde me eerst een beetje belaagd
’k Dacht: ’t Is net of ’r wat an me knaagt
Maar toen kreeg ik die gate in de gate
Ik dacht nog even: Hoe heb ’k ’t nou
Maar toen begreep ik ’t al gauw
Ik zag twee motte in die gate zitte prate
Ik greep meteen naar de ddt
Maar daar verwoest je zo’n huwelijk mee
En besloot meteen: Ik zal dat echtpaar daar
maar laten
Er wonen twee motte in me ouwe jas
En die twee motte die wone d’r pas
Je raakt gewoonweg van je stuk
Als je het ziet, dat pril geluk
Hij vreet me hele jas kapot
Alleen voor haar, die dot van ’n mot
Ik noem haar Charlotte
En hem noem ik Bas
Die dotte van motte, in me ouwe jas
Parlando:
Ik ben een geboren eenzaam mens
Maar dat was me eige wijze wens
Een echtverbond heb ’k steeds kunne
verhindre
En al zegge me relaties tege mij
Hè joh, breng toch die jas naar de stomerij
Want dat vod begint al knappies te vermindre
Maar juist zo’n vagebond as ik
Die komt pas reuze in z’n schik
Met zo’n ouwe jas, twee motte en tien
mottekindre
Een familie motte woont er in me jas
Ik laat ze ravotte as een kleuterklas
Nou zitte ze bove in me kraag en eten zich
een volle maag
Ze vrete me hele jas kapot omdat een mot
toch leve mot
Die lieve Charlotte
En mottige Bas
Met hun dotte van motte wone in me jas
© 1956  Tekst en muziek: Tom Manders
26 De wandelclub
Jasperina de Jong
Wij zijn dol op de bossen
Daar kunnen we hossen
Daar kunnen we hossen
Wij zijn dol op de heide
Op de weide en op de natuur
Geef ons de frisse weide want je kunt er
Zo genieten zonder ha-heerlijk-Hunter
Wij willen geen nicotine
Wij willen de mandoline
Van je pingele pingele pingele pingele pong
Picknicken is zo fijn
Niks pikken voor de lijn
Dat mag voor ons overbodig zijn
Jo met de banjo
En Lien met de mandolien
Kaatje met haar mondharmonicaatje
Truitje met haar luitje
Je moet dat clubje zien
Dol op een man
Dol op een man
We zijn zo dol op een mandoline
Wij zijn zonnige zussen
Wij zijn niet te kussen
Wij zijn niet te kussen
Dat is onhygiënisch
Onhygiënisch in de natuur
Wij zijn het cbh der slakkenhuizen
Wij zijn dol op hagedis en waterluizen
Geen Kareltje en geen Wimpies
We stappen in onze gympies
Van je pingele pingele pingele pingele pong
Bij ons is alles puur
Wij hebben nog figuur
Wij zijn een stuk ongerept natuur
Jo met de banjo
En Lien met de mandolien
Kaatje met haar mondharmonicaatje
Truitje met haar luitje
Je moet dat clubje zien
Dol op een man
Dol op een man
We zijn zo dol op een mandoline
Wij zijn dol op de merels
Wij motten geen kerels
Wij motten geen kerels
Wij beschermen de diertjes
De miertjes, de piertjes in de natuur
Wij gaan soms veertien dagen lang kamperen
Zonder hi zonder ha zonder heren
Wij willen geen limousine
Wij willen de mandoline
Van je pingele pingele pingele pingele pong
Het klinkt naar alle kant
Wanneer het zonnetje brandt
Wij zijn de ronden van Nederland
 Jo met de banjo
En Lien met de mandolien
Kaatje met haar mondharmonicaatje
Truitje met haar luitje
Je moet dat clubje zien
Dol op een man
Dol op een man
We zijn zo dol op een mandoline
© 1967  Tekst en muziek: Toon Hermans
27 Karel
Elsje de Wijn
Elke keer as Karel bij me komme wil
Met dat rooje haar en met die zwarte bril
Zit ik al bij voorbaat boven op de kast
Schrik ik me de pleuris en ik roep alvast:
Nee Karel, nee Karel niet vandaag
Nee Karel, nee, al wil je nog zo graag
D’r zijn van die dagen dat ik niks kan velen
Ga maar liever schaken met de intellectuelen
Wie weet wil ik morgen
Maar dat is nog de vraag
Dus nee Karel, echt Karel
Heus Karel, weg Karel
Absoluut niet vandaag
’k Zou niet kunnen zeggen waar het ’m an legt
Niet an wat ie doet en niet an wat ie zegt
’t Legt niet an dat rooie haar dat ik niet wil
Nee, het legt in hoofdzaak an die zwarte bril
Nee Karel, nee Karel niet vandaag
Nee Karel, nee, al wil je nog zo graag
’k Moet nog veertien knopen
an me duster naaien
Ga jij maar zolang een jofel
jodelplaatje draaien
Wie weet wil ik morgen
Maar dat is nog de vraag
Dus nee Karel, echt Karel
Heus Karel, weg Karel
Absoluut niet vandaag
Ken het niet een keertje zonder zwarte bril?
Want die kleinigheden maken zo’n verschil
En toen die dan tenslotte de bril had afgezet
Dacht ik maar één ding: Zo gauw mogelijk
uit bed
Nee Karel, nee Karel niet vandaag
Nee Karel, nee, al wil je nog zo graag
D’r zijn van die dagen dat ik niks kan velen
Ga maar liever schaken met de intellectuelen
Wie weet wil ik morgen
Maar dat is nog de vraag
Dus nee Karel, echt Karel
Heus Karel, weg Karel
Absoluut niet vandaag
© 1970  Tekst: Annie M.G. Schmidt  Muziek: Harry Bannink
28 In een rijtuigie
Wim Sonneveld en Leen Jongewaard
In een rijtuigie, in een rijtuigie
in een rijtuigie reje we naar Vinkeveen
Op een dag in maart
Zo kallem en bedaard
En maar schommele
En maar kijke naar de kont van het paard
In een rijtuigie, in een rijtuigie
In een rijtuigie helemaal naar Vinkeveen
En geen wolkie in de lucht
En geen bootje in het riet
En geen auto op de weg
Want die had je toen nog niet
Je ging scheef bij ieder bochie
Oh, wat ’n lekker tochie
In een rijtuigie, in een rijtuigie
in een rijtuigie reje we naar Vinkeveen
Op een dag in maart
Zo kallem en bedaard
En maar schommele
En maar kijke naar de kont van het paard
In een rijtuigie, in een rijtuigie
In een rijtuigie helemaal naar Vinkeveen
Wat ’n tijd o wat ’n tijd!
Iedereen die was een heer
Iedereen was heel beschaafd
Want d’r was nog geen verkeer
En niet bang zijn voor je hachie
Oh, wat een leker daggie
In een rijtuigie, in een rijtuigie
in een rijtuigie reje we naar Vinkeveen
Op een dag in maart
Zo kallem en bedaard
En maar schommele
En maar kijke naar de kont van het paard
In een rijtuigie, in een rijtuigie
In een rijtuigie helemaal naar Vinkeveen
© 1968  Tekst: Annie M.G. Schmidt  Muziek: Harry Bannink
29 Amsterdam
De Dijk
In de stad Amsterdam
Waar de zeelieden lallen
Tot hun nachtmerries schallen
over oud Amsterdam
In de stad Amsterdam
waar de zeelieden dronken
als een wimpel zo lam
in de dokken gaan ronken
In de stad Amsterdam
waar de zeeman verzuipt
Vol van bier en vol gram
als de morgen ontluikt
In de stad Amsterdam
waar de zeeman ontwaakt
als de warmte weer blaakt
over Damrak en Dam
In de stad Amsterdam
Waar de zeelieden bikken
Zilv’ren haringen slikken
bij de staart, uit de hand
Van de hand in de tand
smijten zij met hun knaken
Want ze zullen ’m raken
als een kat in het want
En ze stinken naar aal
in hun grofblauwe truien
En stinken naar uien,
daarmee doen zij hun maal
Na dat maal staan ze op
om hun broek dicht te knopen
En dan gaan ze weer lopen
en het boert in hun krop
In de stad Amsterdam
Waar de zeelieden zwieren
En de meiden versieren
buik aan buik, lekker klam
En ze draaien hun wals
als een wentelende zon
Op de klank, dun en vals
van een accordeon
En zo rood als een kreeft
happen zij naar wat lucht
Tot opeens, met een zucht
de muziek het begeeft
Met een air van gewicht
voeren zij met wat spijt
Dan hun Mokumse meid
weer terug in het licht
In de stad Amsterdam
waar de zeelieden zuipen
En maar zuipen en zuipen
en daarop nog eens gaan zuipen
Zuipen op het geluk
van een hoer op de Wallen
Of een Hamburgse hoer
nou ja, van een goed stuk
Van een slet die zichzelf
en haar deugd heeft geschonken
Voor een gulden of elf
en dan zijn ze goed dronken
En met wankele lijven
lozen zij dan hun drank
Pissen zoals ik jank
op de ontrouw der wijven
In de stad Amsterdam
In de stad Amsterdam
© 1964  Oorspr. Le port d’ Amsterdam  Muziek: Jaques Brel
Tekst: Ernst van Altena / Variaties: Huub van der Lubbe
30
Drs. P
De zusters Karamazov
Tante Constance en tante Mathilde
Woonden eendrachtig en knus bij elkaar
Eén was hardhorend de andere brilde
In doorsnee waren zij zeventig jaar
In Overveen telden zij hun dagen bijeen
Niet meer zo koket als voorheen
Maar nog altijd flink ter been
Terwijl de kater sliep, en de pendule liep
En de kanarie sprak: tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep
Tante Constance en tante Mathilde
Erfden de kleren van tante Heleen
Waardoor ineens hun gehechtheid verkilde
Want van elk soort japon was er maar één
Er werd getwist
En naar provocaties gevist
En er werden dingen vermist
Waar de ander meer van wist
Terwijl de kater sliep, en de pendule liep
En de kanarie sprak: tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep
Op zeek’ren dag maakte tante Mathilde
Akelig lachend de koffie gereed
Daar zij haar zuster vergiftigen wilde
Die in haar eentje een wandeling deed
Met terpentijn
En een snufje rattenvenijn
En gesloten keukengordijn
Moest het wel uitvoerbaar zijn
 Terwijl de kater sliep, en de pendule liep
En de kanarie sprak: tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep
Toen nu de koffie tot stand was gekomen
Wou zij eens proeven en nam zij een slok
Zij had de juiste dosering genomen
Tante Mathilde viel neer als een blok
Sedert die tijd
Droeg Constance in eenzaamheid
De japonnen die tot haar spijt
Tot een drama hadden geleid
Terwijl de kater sliep, en de pendule liep
En de kanarie sprak: tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep
© 1955  Tekst en muziek: H. Polzer
31 Annelies van der Pies
Brigitte Kaandorp
Ik ben een meisje van negen jaar
Ik draag altijd twee staarten in m’n haar
Ik ben een heel erg vrolijk kind
Ik lach al om een goeie wind
Valt m’n zusje zich soms een breuk
Lig ik onmiddellijk in een deuk
Helaas heb ik een groot gebrek
Dat is dat ik nogal eens lek
Ze noemen me Annelies van der Pies
Ik moet al piesen als ik nies
Vertel mij nooit een goeie grap
Want m’n sluitspier is te slap
Ook zijn we laatst een keer uit eten gegaan
Lakschoentjes en een nieuwe jurk had ik aan
De ober komt met jus en spruit…jes
Vlak voor ons gaat-ie onderuit… dus
Wij zaten allen onder d’ appelmoes
De karbonaden zaten in m’n moeders blouse
En bovendien door mijn gebrek
Zat in m’n jurkje nog een vlek
Ze noemen me Annelies van der Pies
Ik moet al piesen als ik nies
Vertel mij nooit een goeie grap
Want m’n sluitspier is te slap
Ook zijn we laatst een keer op schoolreisje
geweest
Dat was natuurlijk een enorm feest
De speeltuin Kindervreugd zat vol
D’r was een wip en een schommol
Ellie bleef haken op de glijbaan aan een
schroef
Peter kwam onder zo’n paardenhoef
Jan sloeg Erik een groot blauw oog
M’n broekje bleef dus niet lang droog
Ze noemen me Annelies van der Pies
Ik moet al piesen als ik nies
Vertel mij nooit een goeie grap
Want m’n sluitspier is te slap
© 1986  Tekst: Birgitte Kaandorp en K. van der Linden
Muziek: Birgitte Kaandorp
32 As ’et effe kan… ja dan
Johan Kaart
De lieve Heer heeft man en vrouw geschapen
De één is zwak de andere is sterk
De lieve Heer heeft man en vrouw geschapen
Dus, as ’et effe kan… ja dan
As ’et effe kan… ja dan
Doen de vrouwen fijn het zware werk
As ’et effe kan, as ’et effe kan
As ’et effe kan, doen zij het zware werk
De sterke drank moest eigenlijk verdwijnen
Met de cafe’s in elke straat of steeg
De sterke drank moest eigenlijk verdwijnen
Dus, as ’et effe kan… ja dan
As ’et effe kan… ja dan
Zuip ik zellef alle flessen leeg
As ’et effe kan, as ’et effe kan
As ’et effe kan, dan zuip ik alles leeg
Je hebt as man zo weinig vreugde
Dus as ’et effe kan, dan doe je daar wat an
Het vrouw’lijk schoon dat denkt direct
aan trouwen
Het vrouw’lijk schoon wil boter bij de vis
Het vrouw’lijk schoon dat denkt direct
aan trouwen
Dus, as ’et effe kan… ja dan
As ’et effe kan… ja dan
Zorreg ik dat het vrijblijvend is
As ’et effe kan, as ’et effe kan
As ’et effe kan, want anders gaat het mis
As ’et effe kan, as ’et effe kan
As ’et effe, effe, effe kan
Ze koken soep voor arme mensen
Dus as ’et effe kan, dan vreet ik daar niet van
Je mag je vrouw nooit bedriegen Melk uit de kokosnoot
met een ander Je wordt vanzelf groot
Door al die kinderen is ze toch al overwerkt Op een onbewoond eiland
Je mag je vrouw nooit pesten met een ander Zijn alle dagen fijn
Dus, as ’et effe kan… ja dan Op een onbewoond eiland
As ’et effe kan… ja dan Daar zou ik willen zijn
Zorg ik dat ze d’r niks van merkt
Ik moest vanmiddag bij de dokter zijn
As ’et effe kan, as ’et effe kan Spuitje antigriep gehaald
As ’et effe kan, dan gaat dat onbeperkt Nou die vogel deed me reuze pijn
As ’et effe kan, as ’et effe kan En natuurlijk brak de naald
As ’et effe, effe, effe kan En toen ik douchen zou
© 1956  Oorspr. With a little bit of luck  Tekst: Alan Jay Je raadt het reeds
Lerner  Muziek: Frederick Loewe  Nederlandse tekst: Seth Stond ik te krijsen van de kou
Gaaikema
Nooit geluk de geiser stuk
Je weet wel wat ik wou

33 Op een onbewoond eiland

Kinderen voor kinderen
Op een onbewoond eiland
Loopt niemand voor je neus
Ja je voelt je er blij want
Op een onbewoond eiland Lekker leven is de leus
Loopt niemand voor je neus Geen pietsie pech
Ja je voelt je er blij want Want je hoeft er niets
Lekker leven is de leus Valt er niet van je fiets
Geen pietsie pech Ligt op die luie haidewiets
Want je hoeft er niets Drinkt met je billen bloot
Valt er niet van je fiets Melk uit de kokosnoot
Ligt op die luie haidewiets Je wordt vanzelf groot
Drinkt met je billen bloot Op een onbewoond eiland
Melk uit de kokosnoot Zijn alle dagen fijn
Je wordt vanzelf groot Op een onbewoond eiland
Op een onbewoond eiland Daar zou ik willen zijn
Zijn alle dagen fijn © 1981  Tekst Herman Pieter de Boer  Muziek: Tonny Eyk
Op een onbewoond eiland
Daar zou ik willen zijn

Ik had vanmorgen al voor dag en dauw

Een punaise in m’n voet
Marmelade op mijn linkermouw
34 Want jij hebt gelogen Gerrit
Zuster Klivia Hetty Blok en
De Jonkies
Ei te zacht ik wor’ niet goed
En toen ik m’n fiets besteeg We dachten dat ’t in orde was
Je raadt het reeds En dat we van jou konden houden
Mijn beide banden lek en leeg En dat je braaf geworden was
En de tram, die ik toen nam En dat we je konden vertrouwen
Bleef steken in de steeg Maar nee, het was maar schijn
Het bleek niet zo te zijn
Op een onbewoond eiland
Loopt niemand voor je neus Want jij hebt gelogen Gerrit
Ja je voelt je er blij want Je hebt ons bedrogen Gerrit
Lekker leven is de leus Je hebt ons teleurgesteld Gerrit
Geen pietsie pech En dat is verkeerd
Want je hoeft er niets Je hebt ons verdriet gedaan Gerrit
Valt er niet van je fiets En alles teniet gedaan Gerrit
Ligt op die luie haidewiets Je bent er vandoor gegaan Gerrit
Drinkt met je billen bloot Je bent hem gesmeerd
We dachten dat je nou eerlijk was
En nooit meer ’n inbraak zou plegen
En dat ’t nou zo heerlijk was
Aan ons heeft het niet gelegen
We dachten het beslist
We hebben ons vergist
Want jij hebt gelogen Gerrit
Je hebt ons bedrogen Gerrit
Je hebt ons teleurgesteld Gerrit
En dat is verkeerd
Je hebt ons verdriet gedaan Gerrit
En alles teniet gedaan Gerrit
Je bent er vandoor gegaan Gerrit
Je bent hem gesmeerd
© 1967  Tekst Annie M.G. Schmidt  Muziek: Harry Bannink
35 Waar moet dat heen
Barend Servet
Waar eens de boterbloemen bloeiden
Staat nu een maf paleis
Waar al die leuke plantjes groeiden
Zijn nu stenen doods en grijs
Och zal de mensheid ooit eens leren
Te leven zonder bruut geweld
Zullen wij dan ooit waarderen
Wat onze Schepper heeft besteld
Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan
Waar komt die rotzooi toch vandaan
Wat moeten wij met ons bestaan
De wereld is nog niet vergaan
Waar eens mooie gebouwen stonden
Is nu een grote troep
Waar ooit het geld werd uitgevonden
Trap ik nu in de poep
Och zal de mensheid ooit eens leren
Te leven zonder bruut geweld
Zullen wij dan ooit waarderen
Wat onze Schepper heeft besteld
Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan
Waar komt die rotzooi toch vandaan
Wat moeten wij met ons bestaan
De wereld is nog niet vergaan
© 1973  Tekst en muziek: Wim T. Schippers, Gied Jaspars
36 Rosanne
Nick & Simon
Rosanne ik weet dat er heel veel mannen zijn
Elke keer weer een ander en mij doet het pijn
Want jouw liefde waarmee jij mij soms verblijdt
Wil ik liever liever liever liever voor altijd
Als ik dacht dat ik je had
Dan had jij je weer bedacht
Onvoorspelbaar en zo onverwacht
Ik keek maar toe hoe jij mij
In verwarring bracht
Ik wil zekerheid dat ik bij jou ben vannacht
Oh oh oh
Rosanne ik weet dat er heel veel mannen zijn
Elke keer weer een ander en mij doet het pijn
Want jouw liefde waarmee jij mij soms verblijdt
Wil ik liever liever liever liever voor altijd
Jij kan je rust niet vinden
Jou geest is veel te vrij
Jij bent morgen weer anders dan vandaag
Jij wilt je nog niet binden
Maar dat hoeft ook niet van mij
Ik wil gewoon die zoen het is al dat ik vraag
Oh oh oh
Rosanne ik weet dat er heel veel mannen zijn
Elke keer weer een ander en mij doet het pijn
Want jouw liefde waarmee jij mij soms verblijdt
Wil ik liever liever liever liever voor altijd
Weet wel dat ik hier op je wachten zal
Tot je eindelijk je rust vindt bij mij
Oh oh oh
Rosanne ik weet dat er heel veel mannen zijn
Elke keer weer een ander en mij doet het pijn
Want jouw liefde waarmee jij mij soms verblijdt
Wil ik liever liever liever liever voor altijd
Wil ik liever liever liever liever voor altijd
Wil ik liever liever liever liever voor altijd
© 2007  Tekst en muziek: Nick Schilder
37 De pont naar Noord
Jeroen Zijlstra
Zelfs als je even niet hier bent
Blijf in mijn slaap dan bij me
En als de zon weer gaat schijnen
De maan betovert het stille IJ Laat dan dat beeld dat ik heb niet verdwijnen
Verlicht de pont naar Noord Als je zou gaan, neem je mijn dromen mee
De sterren staan er speciaal voor mij
Ik stap verliefd van boord De meeste dromen zijn bedrog
De stad heeft al haar lichtjes aan Maar als ik wakker wordt naast jou
Ze boeit me net als jij dan droom ik nog
Ik zie je al bij de reling staan Ik voel je adem en zie je gezicht
Jij slaapt vannacht bij mij Je bent een droom die naast me ligt
Je kijkt me aan en rekt je uit
Liefste de boot is aan Eén keer in de zoveel tijd
Wil je met mij mee naar huis toe gaan komen dromen uit
Kom liefste pak je fiets
Wij hebben iets… wat nog niemand heeft Oh, jij kan de zon laten schijnen
Want je loopt langs en de wolken verdwijnen
En als je lacht, lacht heel de wereld mee
De fietspont vaart naar de overkant
We zijn op weg naar Noord De meeste dromen zijn bedrog
De vraag die op mijn lippen brandt Maar als ik wakker wordt naast jou
Heb jij allang verwoord dan droom ik nog
Ik voel je adem en zie je gezicht
Liefste de boot is aan Je bent een droom die naast me ligt
Wil je met mij mee naar huis toegaan Je kijkt me aan en rekt je uit
Kom liefste pak je fiets Eén keer in de zoveel tijd komen dromen uit
Wij hebben iets… wat nog niemand heeft
Liefste de boot is aan
Wil je met mij mee naar huis toegaan Je kijkt me aan en rekt je uit
Kom liefste pak je fiets Eén keer in de zoveel tijd komen dromen uit
Wij hebben iets… wat nog niemand heeft
© 2001  Tekst: Jeroen Zijlstra  Muziek: Rutger Molenkamp De meeste dromen zijn bedrog
Maar als ik wakker wordt naast jou
dan droom ik nog

38 Dromen zijn bedrog

Marco Borsato
Steeds als ik je zie lopen
Dan gaat de hemel een klein beetje open
Sterren je laat ze verdwijnen
Met je ogen die altijd stralen
Jij kan de zon laten schijnen
Want je loopt langs en de wolken verdwijnen
En als je lacht, lacht heel de wereld mee
Ik voel je adem en zie je gezicht
Je bent een droom die naast me licht
Je kijkt me aan en rekt je uit
Eén keer in de zoveel tijd komen
dromen uit
© 1982 (1994)  Oorspr. Storie di tutti i giorni  Tekst en
muziek: Maurizio Fabrizio, Riccardo Fogli en Guido
Morra  Nederlandse tekst: Han Kooreneef en Leo Driessen

De meeste dromen zijn bedrog

Maar als ik wakker word naast jou
39 Het ei
Jaap Fischer

dan droom ik nog Ik kocht een ei de melkboer zei:

Ik voel je adem en zie je gezicht ’t Komt zo onder de kip vandaan
Je bent een droom die naast me ligt ’k Ben nog te laat van huis gegaan
Je kijkt me aan en rekt je uit Om ’t mee te kunnen nemen
Eén keer in de zoveel tijd komen dromen uit Hier heeft u een jong leven
Voor zestien cent of meer
Jij moet me een ding beloven En namens de ouders
Laat me nog lang in m’n dromen geloven Smakelijk eten meneer
Het lag nog warm te leven in mijn hand
Ik mikte reeds zorgvuldig
op de harde hete rand van de pan
En ik kon de geur al ruiken
Van dit al te vroeg geremde kuiken
Toen het ei zei, toen het ei zei:
Denk ’ns dat het een jongetje is
Dat je hier gaat staan bakken
Denk ’ns dat het je broertje is
Dat zacht sist in de pan
Denk n’s dat ie verkrampt uit angst
De rand probeert te pakken
En dat ie dan terug in de boter glijdt
Wat dan, wat dan
Ik rolde het zorgvuldig in een deken
en heb toen zelf twee weken
Liggen wachten op iets moois
Slechts verwarmd door één hoop
Slechts verwarmd door één laken
Tot het ei begon te kraken
En het kuiken zei, het kuiken zei:
Haha, het was geen jongetje
Dat je had willen bakken
Haha, het was je broertje niet
Dat in de pan was gegaan
En ik had me weer voor de zoveelste keer
Door een kuiken laten verlakken
Maar de volgende dag at ik rijst
Met hele jong kip... of haan
© 1961  Tekst en muziek: Jaap Fischer
40 Flappie
Youp van ’t Hek
Het was kerstochtend 1961
Ik weet het nog zo goed
Mijn konijnenhol was leeg
En moeder zei dat ik niet
In de schuur mocht komen
En als ik lief ging spelen
Dat ik dan wat lekkers kreeg
Zij wist ook niet waar Flappie
uit kon hangen
Ze zou het papa vragen
Maar omdat hij bezig was
In het fietsenschuurtje
Moest ik maar een uurtje
Goed naar Flappie zoeken
Hij liep vast wel ergens op het gras
Maar ik had het hok toch goed dichtgedaan
Zoals ik dat elke avond deed
Ik was de vorige avond zelfs nog
teruggegaan
Ik weet ook niet waarom ik dat deed
Ik had heel lang voor het hok gestaan
Alsof ik wist… wat ik nu weet
Het was eerste kerstdag 1961
Wij naar Flappie zoeken, vader…
Die zocht gewoon mee
Bij de bomen en het water
Maar niet in dat fietsenschuurtje
Want daar kon ie toch niet zitten…
En ik schudde nee
We zochten samen, samen tot de koffie
De familie aan de koffie
Maar ik hoefde niet
Ik dacht aan Flappie
En dat het ’s nachts heel koud kon vriezen
Mijn hoofdje stil gebogen
Dikke tranen van verdriet
Maar ik had het hok toch goed dichtgedaan
Zoals ik dat elke avond deed
Ik was de vorige avond zelfs nog
teruggegaan
Ik weet ook niet waarom ik dat deed
Ik had heel lang voor het hok gestaan
Alsof ik wist… wat ik nu weet
Het was eerste kerstdag 1961
Er werd luidruchtig gegeten…
Maar dat deed me niet zoveel
Ik dacht aan Flappie
Mijn eigen kleine Flappie
Waar zou ie lopen
Geen hap ging door mijn keel
Toen na de soep het hoofdgerecht zou komen
Sprak mij vader uiterst grappig:
Kijk Youp daar is Flappie dan
Ik zie de zilveren schaal nog
En daar lag hij in drie stukken
Voor het eerst zag ik mijn vader
Als een vreselijke man
Ik ben gillend en stampend naar bed gegaan
Heb eerst een uur liggen huilen op de sprei
Nog een keer scheldend boven aan de trap
gestaan
En geschreeuwd: Flappie was van mij
 Ik heb heel lang voor het raam gestaan
Maar het hok stond er maar verlaten bij
Het was tweede kerstdag… 1961
Moeder weet dat nog zo goed…
Vaders bed was leeg
En ik zei… dat zij…
Niet in de schuur mocht komen
En als ze lief ging spelen dat ze…
Dan wat lekkers kreeg
© 1981  Tekst: Joep van ’t Hek  Muziek: Jan Kokken
Moar zoas altied kwam an dat gejakker
een end
Deur een zatte keal die de snelheid
van een motor niet kent
Bertus reej veurop en Tinus
kwam der vlak achteran
Iedereen die zei: Van die leu
heur ie nooit meer wat van
Zie gingen nooit nee nee nooit
Nooit meer oerend hard
Zie gingen nooit nee nee nooit
Nooit meer oerend hard

Maar wie goat oe-oeh-oehoe-oe-

Hoe-oe-oe-oeh-oerend hard!

41 Oerend hard
Normaal
Maar wie goat oe-oeh-oehoe-oe-
Hoe-oe-oe-oeh-oerend hard!
© 1977  Tekst en muziek: B. Jolink en F. Jolij
Ik zeg oeh! Oeh Ik zeg ah! Ah
Ik zeg oeh! Oeh Oeh! Oeh
Oehoe-oeoeoeoeoeoehh
Oeh-oeh-oerend hard
Kwamen zi-j doar angescheurd
Oehoe-oeh-oerend hard
42 Kleine jongen
André Hazes

Want zi-j hadden van de motocross geheurd Kleine jongen

Langzaam ri-jen dat deejen zi-j nooit Je bent op deze wereld
Dat vonden zi-j toch moar tied verknooid Dus zal je moeten vechten net als ik
Bertus op zien Norton en Tinus op de bsa Ik kan het weten
Noar de motocross op ’t Hengelse zand Het leven is niet makkelijk
De hoender en de vrouwluu stoaven Er is tegenspoed op ieder ogenblik
an de kant Kleine jongen
Bertus op zien Norton en Tinus op de bsa Er zijn veel goede mensen
Maar slechte zijn er ook
Zi-j gingen oe-oeh-oehoe-oe- Helaas, ’t is waar
Hoe-oe-oe-oeh-oerend hard! Je moet maar denken
Zi-j gingen oe-oeh-oehoe-oe- Dat jij straks gaat beseffen
Hoe-oe-oe-oeh-oerend hard! Dat eerlijk ’t langste duurt
Geloof me maar
Oehoe oehoerend hard
Scheurden zi-j noa de cross noar huus Dit leven gaat voorbij
Oehoe oehoerend hard Er is zo weinig tijd dus leef
Want dan waren zi-j eerder thuus want jij bent vrij
Zi-j hadden alderbastend gein gehad Maar doe het wel verstandig
Zi-j waren allebei een heel klein betjen zat Maak de mensen blij
Bertus op zien Norton en Tinus op de bsa Dan zul je echt gelukkig zijn
An ’t gevoar hadden zi-j nog nooit gedach Want het leven is zo kort
Zi-j waren koning op de weg en dachten Veel dingen worden anders
alles mag als je ouder wordt
Bertus op zien Norton en Tinus op de bsa Je speelt nu nog met blokken
Maar dat duurt niet lang
Zi-j gingen oe-oeh-oehoe-oe- Het is jammer
Hoe-oe-oe-oeh-oerend hard! Maar je blijft niet klein
Zi-j gingen oe-oeh-oehoe-oe-
Hoe-oe-oe-oeh-oerend hard! Kleine jongen
Op school al zul je merken
Dat alles draait om cijfers
En om macht
Zo is het leven
Dus leer wat je moet leren
Want dan ben jij degene
Die ’t laatste lacht
Kleine jongen
Als jij dan later groot bent
Dan is je vader er misschien niet meer
Vertel dan aan je eigen kinderen
De wijze lessen van je oude heer
Dit leven gaat voorbij
Er is zo weinig tijd dus leef
want jij bent vrij
Maar doe het wel verstandig
Maak de mensen blij
Dan zul je echt gelukkig zijn
Want het leven is zo kort
Veel dingen worden anders
als je ouder wordt
Je speelt nu nog met blokken
Maar dat duurt niet lang
Het is jammer
Maar je blijft niet klein
Kleine jongen
© 1990  Tekst en muziek: Cat Music
43 Annemarie
Wim Sonneveld
Weet je nog ach weet je nog wel
Annemarie
Weet je nog je weet het vast wel
Annemarie
Die tijd is voorbij
’t Was een regenachtige dag
Weet je nog wel, ach
En de stad was zo grijs
O wat waren we beiden toch moe
Maar wat deed het er toe
Want die stad was Parijs
In de regen nam ik je mee
Ik wist een café
Een vrolijk terras
Er bestond geen tijd en we bleven
Kijken naar het leven
Op Montparnasse
Weet je nog ach weet je nog wel
Annemarie
Weet je nog je weet het vast wel
Annemarie
Die tijd is voorbij
’t Is een regenachtige dag
Net als toen en ach
Parijs is ver weg
’k Vraag me af waar of je nu bent
Misschien met een vent
En wie weet wat je zegt
Je vertelt hem over een reis
Voor het eerst in Parijs
En van een terras
Van een vriend
Maar je bent vergeten
Hoe of ik heet en wie of ik was
Weet je nog ach weet je nog wel
La la la la
Weet je nog, je weet het vast wel
La la la la
Die tijd komt nooit meer terug
1965 Oorspr. Ma petite chanson  Tekst: Wim Sonneveld
Muziek: G. Verlor
44 Soerabaja
Anneke Grönloh
Soerabaja, Soerabaja
Met je zee en je hemel zo blauw
Soerabaja, Soerabaja
Mijn gedachten zijn altijd bij jou
Waarom moest ik jou verlaten
Eenzaam sta ik voor mijn raam
Grauw is de lucht en als ik zucht
Vormen mijn lippen jouw naam
Soerabaja, Soerabaja
Met je zee en je hemel zo blauw
Soerabaja, Soerabaja
Mijn gedachten zijn altijd bij jou
Ik zal jou nooit meer vergeten
Ik droom van jou elke nacht
Dan hoor ik weer net als weleer
Gamelan klanken heel zacht
Soerabaja, Soerabaja
Met je zee en je hemel zo blauw
Soerabaja, Soerabaja
Mijn gedachten zijn altijd bij jou
© 1963  Tekst en muziek: Bruhn, Loose, Mornings 
Nederlandse tekst: Stan Haag
45 Als ’t golft
De Dijk
Als ’t golft, dan golft ’t goed
Niet te stuiten, niet te sturen
Duurt ’t dagen, duurt ’t uren
Als ’t golft, dan golft het goed
Op de mooiste zomeravond We kwamen aan bij een leeg perron
Bij de ondergaande zon En ik zei: Het zit je niet mee
In de hand het laatste glaasje En in de verte ging de laatste wagon
Niemand weet hoe ’t begon En Annabel zei: Oké ik ga met je mee
Op de rimpelloze vlakte
Van een vlekkeloos bestaan
Was het plotseling gaan waaien
Ook al wilde je d’r niet aan
Als ’t golft, dan golft ’t goed
Niet te stuiten, niet te sturen
Duurt ’t dagen, duurt ’t uren
Als ’t golft, dan golft het goed
In de luwte van de leegte
In de kelder van de kroeg
Waar de vaten rustig wachten
Iedereen heeft toch genoeg
Op de dansvloer van het leven
Met een tango voor de boeg
Kan het zomaar heftig stormen
Ook als niemand daar om vroeg
Als ’t golft, dan golft ’t goed
Niet te stuiten, niet te sturen
Duurt ’t dagen, duurt ’t uren
Als ’t golft, dan golft het goed
Als de akkers overstromen
En de gaten gaan niet dicht
Wil geen mens ’r aan geloven
Morgen wordt ’t toch weer licht
Als ’t golft, dan golft ’t goed
Niet te stuiten, niet te sturen
Duurt ’t dagen, duurt ’t uren
Als ’t golft, dan golft het goed
Als ’t golft, dan golft ’t goed
Niet te stuiten, niet te sturen
Duurt ’t dagen, duurt ’t uren
Als ’t golft, dan golft het goed
© 2000  Tekst en muziek: H. van der Lubbe
46 Annabel
Hans de Booij
Iemand zei: Dit is Annabel
Ze moet naar het station
Neem jij je wagen dan haalt ze het wel
Ik zei: Da’s goed en reed zo stom
als ik kon
En later lagen we samen zoals dat heet
Een beetje moe maar voldaan
Er kwam al licht door de ramen ze zei:
Ik heb geen tijd voor ontbijt ik moet gaan
Ik zei alleen nog tot ziens Annabel
En dacht: Ik zie jou nooit meer terug
Ik dacht ik draai me om en slaap nog
even door
Maar twee uur later was ik nog wakker
Lag stil op mijn rug
Annabel, het wordt niets zonder jou
Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou
Annabel
Zo bleef ik twee dagen liggen in bed
Ik was totaal van de kaart
Toen stond ik op ik moest niet denken
maar doen
Want zonder haar was ik geen stuiver
meer waard
Ik liep de stad door op zoek naar een glimp
En ik dacht: Ik zie jou nooit meer terug
Ik ging zelfs hardop praten in mezelf
En iemand zei: Je stond uren met je handen
op de leuning van de brug
Annabel, het wordt niets zonder jou
Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou
Annabel
En op een avond zag ik haar weer
Ze stapte net op de tram
Ze was nog mooier dan de vorige keer
Ik riep haar naam en trapte hard op mijn rem
Ik sprong de auto uit en greep haar vast
Ze stond stil en keek om
Ze keek me aan maar was nauwelijks verrast
Ik zei: Hé waar moet je naar toe?
Ze zei: Naar het station
Ik bracht haar weg, ze kocht een kaartje Parijs
Ik zei: Ja, nog één erbij
De lokettist gaf tweemaal enkele reis
En Annabel keek even opzij
Ik zei: Ik heb je gevonden vandaag
Ik laat je nooit meer alleen
Al reis je door naar Barcelona of Praag
Al reis je door naar het eind van de wereld
Ik ga met je mee
Annabel, het wordt niets zonder jou
Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou
Annabel
© 1982  Tekst: Herman Pieter de Boer  Muziek: Boudewijn
de Groot
47
Bestel mar
Rowwen Hèze
’t Keumt mei veur ge zit allien ge zit te baale
Ge zit al oore lang te kieke nar ow schoon
Niks te proate niks te zeen niks te beleave
Oet vervealing gadde mar wat zinnigs doon
En met de hand deep in de tes loepte
de stroat op
Alles donker lampe oet gordiene dicht
En net als ge bedenkt ik gaj nar hoes
nar bed toe
Schient zachtjes in de verte ’t verlossend licht
Ach bestel mar bestel mar bestel mar
Ge wet dat ik ’t neet kan loate
Nog efkes en dan begin ik
D’r wir duchtig langs te proate
In ’t café an d’n tap wuurd ’t mar latter
De klok die kunde doar neet zeen die hengt
te hoeg
Van al dat beer wede stiekemaan mar zatter
’t Wuurd nou echt d’n hoegste tied um weg
te goan
Ge pakt ow pilske en ow knip um te betaale
Keumt d’r net zonne blieje bij ow stoan
Stel uw ni aan man zoep d’r toch nog enne
mei man
Wie denkt d’r nou zo vroeg al an naar hoes
te goan
Ach bestel mar bestel mar bestel mar
Ge wet dat ik ’t neet kan loate
Nog efkes en dan begin ik
D’r wir duchtig langs te proate
’t Wuurd drukker de biljartclub keumt
nar binne
Verloare mar dat makt vur die niks oet
Dikke Piet zet dat ie vet haj kunne winne
Mar d’n teagestand waas schienbaar toch
wat groet
En zoe velt d’r doar wal aalt wat te beleave
Minse koome doar nar binne minse goan
Al stort de ganse werlt inien ’t kan niks geave
Zolang ’t beer en de café mar blieve stoan
Ach bestel mar bestel mar bestel mar
Ge wet dat ik ’t neet kan loate
Nog efkes en dan begin ik
D’r wir duchtig langs te proate
© 1991  Muziek: Anselma  Tekst: Jack Poels
48
Belle Hélene
Doe Maar
Het is dus toch zo ver gekomen
Dat jij hier naast me ligt
In de schemer van de ochtend
Kijk ik naar je gezicht
Je bent dezelfde maar toch anders
Ik heb je zolang niet gezien
Je bent ineens geen kind meer
Maar zo mooi, en minstens zeventien
Oe, belle Hélène, Hélène ma belle
Oe, belle Hélène, Hélène ma belle
Ik weet niet of het goed of slecht is
Dat ik met je vrijen wou
En wat een ander ook mag zeggen
Ik vond het fijn bij jou
Zo als je naast me ligt te slapen
Zo had ik jou nog niet gezien
Je lijkt ineens geen kind meer
Maar zo mooi en minstens zeventien
Oe, belle Hélène, Hélène ma belle
Oe, belle Hélène, Hélène ma belle
Zo als je naast me ligt te slapen
Zo had ik jou nog niet gezien
Je lijkt ineens geen kind meer
Maar zo mooi en minstens zeventien
Oe, belle Hélène, Hélène ma belle
Oe, belle Hélène, Hélène ma belle
© 1984  Tekst en muziek: Henny Vrienten
49
Doris Day
Doe Maar
Rè-pè-pè
Rè-pè-pè
Rè-pè-pè
Rè-pè-pè
Rè-pè-pè
Ik ken een heel leuk tentje
Daar speelt een prima bandje
En iedereen die kent je
Hou je mond, nee niks te maren
Poets je schoenen, kam je haren
Hé, er is geen bal op de tv
Alleen een film met Doris Day
En wat dacht je van Net 2:
Ein Wiener Operette, Nee!
Er zit een knop op je tv
Die helpt je zo uit de puree
Druk ’m in en ga maar mee
De bloemen buiten zetten
Ah bah wat ’n misère
Als Marco staat te blèren
Of ’n documentaire
Kan dan niemand ons bevrijden
Van Willem Duys en van der Meyden
En hoor ze nou eens slissen Rè-pè-pè
In spelletjes en kwissen Rè-pè-pè
’n Mens kan zich vergissen Rè-pè-pè
Maar dit is toch al te lullig
Imbeciel en onbenullig
Hé, er is geen bal op de tv
Alleen een film met Doris Day
En wat dacht je van Net 2:
Ein Wiener Operette, Nee!
Er zit een knop op je tv
Die helpt je zo uit de puree
Druk ’m in en ga maar mee
De bloemen buiten zetten
Ho-ho-ho-ho-ho, ho-ho-ho-ho
Ho-ho-ho-ho-ho, ho-ho-ho-ho
Hé, er is geen bal op de tv
Alleen een film met Doris Day
En wat dacht je van Net 2:
Ein Wiener Operette, Nee!
Er zit een knop op je tv
Die helpt je zo uit de puree
Druk ’m in en ga maar mee
De bloemen buiten zetten
...
Hoi, hoi, hoi
...
Hoi, hoi, hoi
© 1981  Tekst en muziek: Henny Vrienten en Eric v.d. Boorn
50 Over de muur
Het Klein Orkest
Oost Berlijn, Unter den Linden
Er wandelen mensen langs vlaggen
en vaandels
Waar Lenin en Marx
nog steeds op hun voetstuk staan
En iedereen werkt, hamers en sikkels
Terwijl in parade pas de wacht wordt
gewisseld
Veertig jaar socialisme
Er is in die tijd veel bereikt
Maar wat is nou die heilstaat
als er muren omheen staan
Als je bang en voorzichtig
met je mening moet omgaan
Ach wat is nou die heilstaat,
zeg mij wat is ie waard
Wanneer iemand die afwijkt
voor gek wordt verklaard
En alleen de vogels vliegen
van Oost naar West Berlijn
Worden niet teruggefloten
Ook niet neergeschoten
Over de muur, over het ijzeren gordijn
Omdat ze soms in het westen
Soms ook in het oosten willen zijn
Omdat ze soms in het westen
Soms ook in het oosten willen zijn
West Berlijn, de Kuhrfürstendam
Er wandelen mensen langs porno en piepshow
Waar Mercedes en Cola
nog steeds op een voetstuk staan
En de neonreclames die glitterend lokken
Kom dansen, kom eten
Kom zuipen, kom gokken En zelfs de hoeders van de kerk
Dat is nou veertig jaar vrijheid Kijken minzaam op haar schoonheid neer
Er is in die tijd veel bereikt De bisschop zegt: Dit is Gods werk
Buigt z’n grijze hoofd en dankt de Heer
Maar wat is nou die vrijheid Nog eens een keer
zonder huis, zonder baan Dank U meneer
Zoveel Turken in Kreuzberg
die amper kunnen bestaan
Goed, je mag demonstreren Zij heeft soms
maar met je rug tegen de muur Geheimen waar ik liever niets van weet
En alleen als je geld hebt, Zij zweeft soms
dan is de vrijheid niet duur En droomt zodat ze soms ook mij vergeet

En de vogels vliegen En zelfs de hoeders van dit land

van West naar Oost Berlijn Zouden liever in m’n schoenen staan
Worden niet teruggefloten Ja de premier dingt naar haar hand
Ook niet neergeschoten En biedt mij zijn portefeuille aan
Over de muur, over het ijzeren gordijn Maar ik denk er niet aan
Omdat ze soms in het oosten Loop naar de maan
Soms ook in het westen willen zijn Daar gaat ze
Omdat het brood ligt Daar gaat ze
Soms bij de Gedächtnischkirche © 1989  Tekst en muziek: Jan Savenberg
Soms op het Alexanderplein
© 1984  Tekst: Harrie Jekkers  Muziek: Leon Smit, Harrie
Jekkers

52 Alles kan een mens gelukkig

maken Een eigen huis

51
René Froger en Het Goede Doel
Daar gaat ze
Clouseau Ik kan niet zeggen dat ik iets te kort kom
Geen idee, geen benul wat de smaak van
Daar gaat ze honger is
En zoveel schoonheid heb ik nooit verdiend Als ik geen zin heb om te koken
Daar staat ze Dan loop ik even naar de markt
En zoveel gratie heb ik nooit gezien Voor een moot gebakken vis
Soms praat ze Als ik morgen geen zin heb om te werken
Terwijl ze slapend met m’n kussen speelt Dan stel ik al het werk tot overmorgen uit
Ik laat ze Als de kleuren van m’n huis me irriteren
Zolang ze maar met mij m’n lakens deelt Dan vraag ik of de buurman
’t vandaag nog overspuit
En zelfs de hoeders van de wet
Kijken minzaam als ze fout parkeert Een eigen huis, een plek onder de zon
En zelfs de flikken hebben pret En altijd iemand in de buurt
Als ze sensueel voorbij marcheert Die van me houden kon
Ongegeneerd Toch wou ik dat ik net iets vaker
Iets vaker simpelweg gelukkig was
Ik weet wel
Dat zij waarschijnlijk niet lang bij me blijft Een eigen huis, een plek onder de zon
Ik weet wel En altijd iemand in de buurt
Dat zij met anderen haar tijd verdrijft Die van me houden kon
Zij heeft soms Toch wou ik dat ik net iets vaker
Geheimen waar ik liever niets van weet Iets vaker simpelweg gelukkig was
Zij zweeft soms
En droomt zodat ze soms ook mij vergeet
Ik kan niet zeggen dat ik iets te kort te kom Het is zo stil in mij
Geen idee, geen benul wat gebrek aan liefde is Ik heb nergens woorden voor
Vandaag kocht ik m’n derde videorecorder Het is zo stil in mij
Van nu af aan is er dus geen programma En de wereld draait maar door
dat ik mis Het is zo stil in mij
M’n vader en m’n moeder zijn nog allebei Ik heb nergens woorden voor
in leven Het is zo stil in mij
Dankzij hun heb ik een fijne jeugd gehad
En voordat jij en ik vanavond vroeg onder Kom bij me zitten
de wol gaan Sla je arm om me heen
Gaan we met z’n tweeën drie keer uitgebreid En houd me stevig vast
in bad Al die gezichten
En jij alleen
Een eigen huis, een plek onder de zon Zoals je gister was
En altijd iemand in de buurt Vanavond, toonde jij
Die van me houden kon Je ware gezicht
Toch wou ik dat ik net iets vaker
Iets vaker simpelweg gelukkig was Kom bij me liggen
Sla je lijf om me heen
Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken Ik heb het koud gehad
Een zingende merel de geur van de zee Je hoeft niks meer te zeggen
Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken De waarheid spreekt al
De zon die doorbreekt uit ons oogcontact
Een vers kopje thee! Vanavond, tonen wij
Ons ware gezicht
Een eigen huis, een plek onder de zon
En altijd iemand in de buurt Het is zo stil in mij
Die van me houden kon Ik heb nergens woorden voor
Toch wou ik dat ik net iets vaker Het is zo stil in mij
Iets vaker simpelweg gelukkig was En de wereld draait maar door
© 1988  Tekst: Henk Westbroek  Muziek: Henk Temming Het is zo stil in mij
Ik heb nergens woorden voor
Het is zo stil in mij

53 Stil in mij
Van Dik Hout
Iedereen kijkt
Maar niemand zegt wat hij denkt
Iedereen kijkt
Kom bij me zitten Maar niemand is wie je denkt
Sla je arm om me heen
En houd me stevig vast Stil in mij
Al die gezichten Zo stil in mij
Bekend maar beleefd Zo stil in mij
Of ik een vreemde was Zo stil in mij
Vanavond, toont het leven Zo stil in mij
Zijn ware gezicht Zo stil in mij
© 1994  Tekst en muziek: Martin Buitenhuis, Sandro
Kom bij me liggen Assorgia

Sla je lijf om me heen

Ik heb het koud gehad
We moeten winnen
De schijn is gemeen
En wordt van ons verwacht
Vanavond toont de liefde
Haar ware gezicht
54 Malle Babbe
Rob de Nijs
Je schuimt de straten af
En volgt het dievenspoor
Met schooiers en soldaten
Hun petten op één oor
Je tilt je rokken op
En lacht naar iedere man
Die in het donker wel durft
Wat overdag niet kan
En bij nacht, in de kroegen hier
Gaat je naam in ’t rond
Bij het blond schuimend bier:
Ik ken ze één voor één
De heren van fatsoen
Ik zal ze nooit vergeten
Zoals ze jou wel doen
Hoe vaak heb jij zo’n kop
Bezopen, stom en geil
Niet aan de borst gedrukt
Je lijf nat van z’n kwijl
En bij nacht, in de kroegen hier
Gaat je naam in ’t rond
Bij het blond schuimend bier:
Malle Babbe kom
Malle Babbe kom hier
Lekker stuk, malle meid
Lekker dier van plezier
Malle Babbe is rond
Malle Babbe is blond
Een zoen op je mond
Malle Babbe je lekkere kont
La la lala la la la lala la la
La la lala lala
En ’s zondags in de kerk
Dan zit daar zo’n meneer
Stijf als een houten plank
Met spijkers in z’n kop
Te kijken in z’n bank
Een zwart lakens pak aan z’n zondige lijf
Bang voor de duivel en bang voor z’n wijf
En zuinig een cent in het zakje doen
Zo koopt ie z’n ziel weer terug
En z’n fatsoen
En jij moet achteraan
In het donker ergens staan
Zoals het hoort
Maar eens dan komt de dag
Dan luiden ze de klok
Dan draag jij witte bloemen
En linten aan je rok
Wanneer we met elkaar
gearmd de kerk uitgaan
Wat zullen ze dan kijken
Daar denk ik altijd aan
Als bij nacht, in de kroegen hier
Ik je naam weer hoor
Bij het blond schuimend bier:
Malle Babbe kom
Malle Babbe kom hier
Lekker stuk, malle meid
Lekker dier van plezier
Malle Babbe is rond
Malle Babbe is blond
Een zoen op je mond
Malle Babbe je lekkere kont
La la lala la la la lala la la
La la lala lala
© 1970  Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Boudewijn de Groot
55 Het kleine café aan de haven
Vader Abraham
De avondzon valt over straten en pleinen
De gouden zon zakt in de stad
De mensen die moe in hun huizen verdwijnen
Ze hebben hun dag weer gehad
De neonreclame die knipoogt langs ramen
Het motregent zachtjes op straat
De stad lijkt gestorven
Toch klinkt er muziek
Uit een deur die nog wijd open staat
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee
De toog is van koper, toch ligt er geen loper
De voetbalclub hangt aan de muur
De trekkast die maakt meer lawaai dan
de jukebox
Een pilsje dat is er niet duur
Een mens is daar mens, rijk of arm
’t Is daar warm
Geen ’monsieur’ of ’madame’ maar wc
Het glas is gespoeld in het helderste water
Ja, ’t is daar een heel goed café
 Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent
Niet meer mee
De wereldproblemen die zijn tussen
twee glazen bier opgelost voor altijd
Op de rand van een bierviltje staat daar je
rekening of… Je staat in het krijt
Het enige wat je aan eten kunt krijgen
Dat is daar een hardgekookt ei
De mensen die zijn daar gelukkig gewoon
Ja, de mensen die zijn daar nog blij
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent
Niet meer mee
© 1975  Tekst en muziek: Pierre Kartner
56 Het Dorp
Wim Sonneveld
Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop ’n kerk en kar met paard
Een slagerij J. van der Ven
’n Kroeg ’n juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar ’t is waar ik geboren ben
Dit dorp ik weet nog hoe het was
De boerenkind’ren in de klas
’n Kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
Een zandweg tussen koren door
Het vee, de boerderijen
En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat ’t nooit voorbij zou gaan
Wat leefden ze eenvoudig toen
In simpele huizen tussen groen
Met boeren, bloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nu zijn ze op de goede weg
Want zie hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij Mien
En d’r dressoir met plastic rozen
En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat ’t nooit voorbij zou gaan
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In minirok en beatle-haar
En joelt wat mee met beatmuziek
Ik weet wel ’t is hun goede recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt
Maar ’t maakt me wat melancholiek
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtje springen
Dat dorp van toen het is voorbij
Dat is al wat er bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen
Toen ik langs het tuinpad van m’n vader
De hoge bomen nog zag staan
Ik was een kind hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan
© 1969  Oorspr. La Montagne  Tekst en muziek: Jean Ferrat 
Nederlandse tekst: Hugo Verhage Friso Wiegersma
57 Is dit alles
Doe Maar
Ga zitten want ik wil eens met je praten
’k Ben al lang niet meer zo blij als toen
Nee, schrik maar niet
Ik wil je niet verlaten
Er is iets en ik kan er niets aan doen
We komen niets te kort, we hebben alles
’n Kind, ’n huis, ’n auto en elkaar
Maar weet je lieve schat wat het geval is
Ik zoek iets meer, ik weet alleen niet waar
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles, wat er is
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles, wat er is
We zijn nu met ’n stuk in dertien delen
Aan ’t einde zijn we allemaal de klos
We leven trouw het leven van zo velen
Ik wil iets meer, ik wil ’n beetje los
 Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles, wat er is
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles, wat er is
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles, wat er is
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles Oehoehoehoe
Is dit alles, wat er is
© 1984  Tekst en muziek: Henny Vrienten
58 Het land van Maas en Waal
Boudewijn de Groot
Onder de groene hemel
In de blauwe zon
Speelt het blikken harmonie-orkest
In een grote regenton
Daar trekt over de heuvels
En door het groene bos
De lange stoet de bergen in
Van het circus Jeroen Bosch
En we praten en we zingen
En we lachen allemaal
Want daar achter de hoge bergen ligt
Het land... van Maas en Waal
Ik loop gearmd met een kater voorop
Daarachter twee konijnen
Met een trechter op hun kop
En dan de grote snoeshaan
Die legt een glazen ei
Wanneer je ’t schudt dan sneeuwt het
Op de Egmondse abdij
Ik reik een meisje mijn koperen hand
Dan komen er twee Moren
Met hun schepen in de hand
Dan blaast er de fanfare
Ter ere van de schaar
Die trouwt met de vingerhoed
Ze houden van elkaar
En onder de purperen hemel
In de blauwe zon
Speelt nog steeds het harmonie-orkest
In een grote regenton
Daar trekt over de heuvels
En door het grote bos
De lange stoet de bergen in
Van het circus Jeroen Bosch
En we praten en we zingen
En we lachen allemaal
Want daar achter de hoge bergen ligt
Het land... van Maas en Waal
We zijn aan de koning
van Spanje ontsnapt
Die had ons in zijn bed
en de provisiekast betrapt
We staken alle kerken
met brandewijn in brand
’t Is koud vuur, dus het geeft niet
En het komt niet in de krant
Het leed is geleden
De horizon schijnt
Wanneer de doden dronken zijn
En pierlala verdwijnt
Dan steken we de loftrompet
En ook de dikke draak
En eten ’s avonds zandgebak
op het feestje bij Klaas Vaak
En onder de gouden hemel
In de zilveren zon
Speelt altijd het harmonie-orkest
In een grote regenton
Daar trekt over de heuvels
En door het grote bos
De stoet voorgoed de bergen in
Van het circus Jeroen Bosch
En we praten en we zingen
En we lachen allemaal
Want daar achter de hoge bergen ligt
Het land... van Maas en Waal
Van Maas en Waal
Van Maal en Waal
Van Maal en Waal
Van Maal en Waal
© 1966  Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Boudewijn de Groot
59 Opzij
Herman van Veen
Opzij, opzij, opzij
Maak plaats, maak plaats, maak plaats
Wij hebben ongelooflijke haast
Opzij, opzij, opzij
Want wij zijn haast te laat
We hebben maar een paar minuten tijd
We moeten rennen, springen
vliegen, duiken, vallen, opstaan
en weer doorgaan
We kunnen nu niet blijven
We kunnen nu niet langer
blijven staan
Een andere keer misschien
Dan blijven we wel slapen
En kunnen dan misschien
Als het echt moet
Wat over koetjes, voetbal
En de lotto praten
Nou dag, tot ziens, adieu het ga je goed
We moeten rennen, springen
vliegen, duiken, vallen, opstaan
en weer doorgaan
We kunnen nu niet blijven
We kunnen nu niet langer
blijven staan
Opzij, opzij, opzij
Maak plaats, maak plaats, maak plaats
Wij hebben ongelooflijke haast
Opzij, opzij, opzij
Want wij zijn haast te laat
We hebben maar een paar minuten tijd
We moeten rennen, springen
vliegen, duiken, vallen, opstaan
en weer doorgaan
We kunnen nu niet blijven
We kunnen nu niet langer
blijven staan
Een andere keer misschien
Dan blijven we wel slapen
En kunnen dan misschien
Als het echt moet
Wat over koetjes, voetbal
En de lotto praten
Nou dag, tot ziens, adieu het ga je goed
We moeten rennen, springen
vliegen, duiken, vallen, opstaan
en weer doorgaan
We kunnen nu niet blijven
We kunnen nu niet langer
blijven staan
Een andere keer misschien...
© 1979  Tekst: Herman van Veen  Muziek: Erik van der Wurff
60 Als de rook om je hoofd is
verdwenen Boudewijn de Groot
Valt het je op dat de zon feller schijnt
Als de rook om je hoofd is verdwenen?
Valt het je op dat de wind harder waait
Als je ’m tegen hebt in plaats van mee?
’t Is koeler in huis dan aan zee
Als de rook om je hoofd is verdwenen
Je kerft je naam in de nerf van een boom
En niemand weet ooit wie je bent
De boswachter glimlacht als hij je herkent
Je drijft langzaam mee met de stroom
Als de rook om je hoofd is verdwenen
Als de rook om je hoofd is verdwenen
Als er gebeld wordt verlaat je het pand
En je loopt langs de trap naar beneden
De tramconducteur voor de deur op
de stoep knikt je zwijgend, maar zeer
beleefd toe
Je wilt wel wat zeggen, maar je bent
veel te moe
Want je komt langs de trap naar beneden
Je verduistert de zon met de wind in
je rug
De tramconducteur schudt z’n hoofd
Vandaag is er niemand meer die hij gelooft
Z’n blindenstok tikt op de brug
Als de rook om je hoofd is verdwenen
Als de rook om je hoofd is verdwenen
Valt het je op dat de dag langer duurt
Als de rook om je hoofd is verdwenen?
Valt het je op dat de nacht warmer is
Als de nevel je ogen verzwaart?
De kaars waar je samen naar staart
Als de rook om je hoofd is verdwenen
De klok en de klepel verzetten de tijd
Je glijdt in een sneeuwdiepe kuil
Ze vragen de morgen, je geeft hem in ruil
Voor het ei dat je eet bij ’t ontbijt
 Als de rook om je hoofd is verdwenen Speel mij met heel je hart
Als de rook om je hoofd is verdwenen Dat oud refrein
Dan kan ik even weer
Gelukkig zijn
Als de rook om je hoofd is verdwenen Oh, zwarte zigeuner
Als de rook om je hoofd is verdwenen... Kom speel mij iets voor
© 1965  Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Boudewijn de Groot Toe speel mij het lied dat ik
Het liefste hoor

61 Oh, zwarte zigeuner

© 1934  Tekst en muziek: Karel Vacek, Fritz Lehnen
Nederlandse tekst: Tom Peters

Willy Derby

Oh, zwarte zigeuner

Kom speel mij iets voor
Toe speel mij het lied dat ik
Het liefste hoor
62

Je loog tegen mij
Drukwerk

Oh, zwarte zigeuner Toen ik thuis kwam

Speel net als die keer Was jouw deur voor mij op slot
Dan komt in mijn fantasie En je deed of je niets had gehoord
Mijn liefste weer Nu zeg je: M’n lief, het slot was kapot
Speel mij met heel je hart Nu zeg je: Kom binnen, loop door
Dat oud refrein Maar ik ben nu bang dat ik stoor
Dan kan ik even weer
Gelukkig zijn Je loog tegen mij alsof ik ’n kind was
Oh, zwarte zigeuner Geloof dat jij dacht
Kom speel mij iets voor Dat ik helemaal blind was
Toe speel mij het lied dat ik Zeg schat, denk je dat je me aan kan
Het liefste hoor Zeg schat, je bent heel wat van plan dan

Liefde is vaak kort van duur Toen ik thuis kwam

Als dromen in de mei Was er geen brood meer in de kast
Want aleer je het goed beseft En je zei: Ik kan niets voor je doen
Is zo’n droom voorbij Nu heb je dan zelfs je ringen verpatst
Maar in mijn herinnering En komt mij vragen om poen
Leeft ook een droom soms voort Je bent zeker vergeten van toen
Als na jaren je een oud lief wijsje hoort
Je loog tegen mij alsof ik ’n kind was
Oh, zwarte zigeuner Geloof dat jij dacht
Kom speel mij iets voor Dat ik helemaal blind was
Toe speel mij het lied dat ik Zeg schat, denk je dat je me aan kan
Het liefste hoor Zeg schat, je bent heel wat van plan dan
Oh, zwarte zigeuner
Speel net als die keer Oh, je bent nu jezelf niet
Dan komt in mijn fantasie Je hebt last van verdriet
Mijn liefste weer En je zegt dat je toch van me houdt
Speel mij met heel je hart Je zegt, je bent toch nog m’n vrouw
Dat oud refrein Maar je liet me mooi staan in de kou
Dan kan ik even weer
Gelukkig zijn Toen ik thuis kwam
Oh, zwarte zigeuner Was er geen plaats meer in je bed
Kom speel mij iets voor En je zei: Ach, slaap jij op de bank
Toe speel mij het lied dat ik Nu heb je je vriend uit je kamer gezet
Het liefste hoor En mix je m’n lievelingsdrank
Maar ik denk dat ik dit keer bedank
bekijk ’t maar!
 Je loog tegen mij alsof ik ’n kind was
Geloof dat jij dacht
Dat ik helemaal blind was
Zeg schat, denk je dat je me aan kan
Zeg schat, je bent heel wat van plan dan
Van plan dan, van plan dan
© 1981  Tekst: Nico van Apeldoorn  Muziek: Casper Peterson
En ja bij die rumba is alles onstaan
Gitaarmuziek
Klonk door de Mexicaanse nacht
Gitaarmuziek
Heeft liefde voor ons meegebracht
Ik zal er altijd blijven wonen
Geef andere landen graag cadeau
Ja, het blijft me steeds bekoren
Want ik heb mijn land verloren

63 Huilen is voor jou te laat

Corry en de Rekels
In het mooie Mexico

Mexico, Mexi-i-i-i-i-co!
Huilen is voor jou te laat ik kom niet meer Oh land van al mijn dromen
Wacht maar niet op mij het is de laatste keer Met je gitaarmuziek
Dat je me bedrogen hebt het is te laat Bracht je de romantiek
Want mijn liefde voor jou dat is nu toch Voor hem en mij
enkel haat Mexico, Mexi-i-i-i-i-co!
Ik blijf er altijd wonen
Alles wat ik had gaf ik aan jou alleen Je bent me alles waard
Maar je ging tocht steeds weer naar die Een paradijs op aard
ander heen Ja dat ben jij
Nooit kom ik nog terug bij jou zoals weleer
Huilen is nu voor jou te laat nee ik kom
niet meer Gitaarmuziek
Klonk door de Mexicaanse nacht
Ik hoop dat jij gelukkig met die ander bent Gitaarmuziek
Ik heb die mooie uren ook met jou gekend Heeft liefde voor ons meegebracht
Maar eens dan komt de dag voor haar net
als voor mij Ik zal er altijd blijven wonen
Want wat jij liefde noemt dat gaat ineens Geef andere landen graag cadeau
voorbij Ja, het blijft me steeds bekoren
Want ik heb mijn land verloren
In het mooie Mexico
Alles wat ik had gaf ik aan jou alleen
Maar je ging tocht steeds weer naar die Mexico, Mexi-i-i-i-i-co!
ander heen Oh land van al mijn dromen
Nooit kom ik nog terug bij jou zoals weleer Met je gitaarmuziek
Huilen is nu voor jou te laat nee ik kom Bracht je de romantiek
niet meer Voor hem en mij
© 1970  Tekst en muziek: Pierre Kartner Mexico, Mexi-i-i-i-i-co!
Ik blijf er altijd wonen
Je bent me alles waard
Een paradijs op aard

64 Mexico
Zangeres Zonder Naam
Ja dat ben jij
Mexico, Mexico
Mexico, Mexicooooo!
Ik ben naar Mexico gekomen Oleé!
Het land van liefde en van zon © 1951 (1969)  Tekst en muziek: Raymond Vincy en Francis
’t Was in de schaduw van de bomen Lopez  Nederlandse tekst 1986: Johnny Hoes

Dat net als in dromen

Een sprookje begon
Ik was daar op een groot fiesta
En zag een caballero staan
We dansten samen toen een rumba
65 Bloody Mary
Tom en Dick
’k Kan het bijna niet geloven
Voorzichtig kussen wij elkaar
En opeens gaat de telefoon
Steeds zie ik in gedachten weer mijn Mary En een vriendelijke stem
Vloekend en vechtend gelijk een man aan de andere kant van de lijn
Overal waar ze kwam schopte ze herrie Verontschuldigt zich
Ze kon zeilen, zoals nu nog niemand kan voor verkeerd verbonden zijn
En ik denk bij mezelf: Waarom nu?
Ze heette Bloody Mary Waarom ik? Waarom?
En was de schrik der zee
Dus drink op Bloody Mary Suzanne, Suzanne
En op alles wat ze dee Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Suzanne, Suzanne
Waar haar schip verscheen Suzanne, hij is stapelgek op jou
was ’t erg gauw knokken
En niemand ontsnapte levend aan ’t gevecht ’k Ga maar weer opnieuw beginnen
Beloningen konden helaas ’k Zoen haar teder in haar nek
geen mens meer lokken Maar de hartstocht is verdwenen
Want iedereen was aan ’t leven zeer gehecht En ze reageert zo gek
Ze vraagt of er nog cola is
Ze heette Bloody Mary En ik denk: Nu is het mis...
En was de schrik der zee
Dus drink op Bloody Mary Suzanne, Suzanne
En op alles wat ze dee Suzanne, ik ben stapelgek op jou

Maar op zekere dag ’t was net na het eten Aaha – aaha – aahaha – haa
Viel Mary overboord en ging toen heen We zitten nog steeds in de kamer
Ze kon niet zwemmen, dat was ze vergeten Met de stereo op tien
Daarom zonk ze naar de diepte, gelijk een ’t Zal nu wel niet meer gebeuren
steen Dus ik hou het voor gezien
Ze zegt: Ik denk dat ik maar ga...
Dat was dan Bloody Mary Ze zegt: Tot ziens
Zij was de schrik der zee En ik zeg: Ja...
Dus drink op Bloody Mary
En op alles wat ze dee Suzanne, Suzanne
© 1969  Tekst en muziek: J. Pijper, P. Pluister, Dick Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Swaneveld, Tom Poederbach Suzanne, Suzanne
Suzanne, hij is stapelgek op jou
Suzanne, Suzanne

66 Suzanne
v.o. f. de Kunst
We zitten samen in de kamer
En de stereo staat zacht
En ik denk, nu gaat het gebeuren
Hierop heb ik zo lang gewacht
Niemand in huis, de deur op slot
Mijn avond kan niet meer kapot
Suzanne, Suzanne
Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Ik leg mijn arm op haar schouder
Streel haar zachtjes door haar haar
Suzanne, hij is stapelgek op jou
Ik ben stapelgek op jou
© 1983  Tekst en muziek: F. Lancee, Bochman
67 Marina
Rocco Granata, Bueno de Mesquita,
Max van Praag
In Spanje in het zonnige Sevilla
Daar woont een lieve schat ze heet Marina
Ze danst in het café ‘la Cucaracha’
’t Is daarom ’s avonds altijd even vol
Je vindt er praktisch iedere torero
Die zwaaien dan geestdriftig hun sombrero
En roepen luid: Maria yo te quiero
Zo maakt zij iedereen het hoofd op hol
Marina, Marina, Marina
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hartje zo blij
Als ik jou zie draaien
Met je rokken zwaaien
dan sta ik in lichterlaaie
Dat doet m’n temperament
Wil je met me trouwen
Ik laat een villa bouwen
Het zal je nooit berouwen
Wanneer je bij me bent
De centjes bleven steeds maar binnenstromen
Want elke Don José bleef daar graag komen
Voor hen was zij het meisje uit hun dromen
Maar toch ging zij met geen van allen mee
Tenslotte dorst ’t een van hen te wagen
Marina om haar handje te gaan vragen
Haar antwoord maakte hem totaal verslagen
Ze zei: Ik trouw met de baas van het café
En dan hoor je van een vriendje
Dat gelukkig was getrouwd
Hij liet haar zitten met een kindje
Omdat ie nu van een ander houdt
En dan denk je: Ga je gang maar
Daar hoef ik dus niet doorheen
Dat is mooi mijn pakkie-an niet
Want ik ben een man alleen
Maar als ik de sleutel in het slot steek
En ik stap het duister in
Dan is die avond die zo leuk leek
Weer net zo leeg als aan ’t begin
Een man alleen die voelt zich vaak verlaten
Een man alleen zit thuis voor de tv
Hij loopt wat doelloos te slenteren door de
straten
Hij zit te vaak en te lang in het café
Een man alleen die zit dan vaak te denken
De tijd verstrijkt en er gebeurt geen kloot
Hij vraagt zich af wat de toekomst hem zal
schenken
Hij ziet zichzelf al liggen in de goot

Marina, Marina, Marina Laatst ging ik alleen uit stappen

Kom dans nog een keertje voor mij Knoopte spontaan een praatje aan
Marina, Marina, Marina Zij moest lachen om mijn grappen
Dan maak je m’n hartje zo blij Ik voelde vonken overslaan
Als ik jou zie draaien Diep keek zij mij in mijn ogen
Met je rokken zwaaien Tot haar lover binnenkomt
dan sta ik in lichterlaaie Dan voel ik mij weer bedrogen
Dat doet m’n temperament Als door ’t gezoen haar gelach verstomd
Wil je met me trouwen
Ik laat een villa bouwen
Het zal je nooit berouwen Een man alleen die voelt zich vaak verlaten
Wanneer je bij me bent Een man alleen zit thuis voor de tv
Wanneer je bij me bent Hij loopt wat doelloos te slenteren door de
Wanneer je bij me bent straten
© 1959  Tekst en muziek: Rocco Granata  Nederlandse tekst: Hij zit te vaak en te lang in het café
Johnny Hoes Een man alleen die zit dan vaak te denken
De tijd verstrijkt en er gebeurt geen kloot
Hij vraagt zich af wat de toekomst hem zal
schenken

68 Man alleen
Het Herenleven
Hij ziet zichzelf al liggen in de goot

Je wilt de schuld wel op een ander gooien

Met een bui om op te schieten Zoals je ouders of misschien je ex
Zeil ik binnen in ’t café Je haat jezelf omdat je ligt te klooien
Na een pilsje, en een liedje Je mijdt de vrouwen en bent bang voor sex
Valt het allemaal best mee Want op een slecht moment krijg je een stijve
Een schuine mop en nog een rondje En als het moet komt Hij niet overeind
En je dolt wat met een meid Het is maar beter om alleen te blijven
Er wordt geroddeld en gelachen Tot er misschien, misschien weer wat geluk
Met goede vrienden vliegt de tijd verschijnt
 Wie kent ze niet, die duistere gedachten
Ze spoken rond bij iedere man of vrouw
Want is het niet waarop wij allen wachten
70 Ik doe wat ik doe
Astrid Nijgh

Om te kunnen zeggen: Ik hou van jou! Nou doe je jas uit

Ik hou van jou! En warm maar eerst je handen
© 2007  Tekst: Ron Verhoeff, Koen Franse  Muziek: Ron Want kouwe jatten aan m’n lijf
Verhoeff Daar ril ik van
Het lijkt wel winter
’k Heb de kachel laten branden

69 Bonnie kom je buiten spelen

Bonnie St. Clair
Die regen hè, daar vind ik ook niks an
Zeg wees eens lief
Wil je niet effe langer blijven?
De straat waar ik woonde als kind Dan leg je er gewoon ’n meier bij
Is er iets dat ik daar nu nog vind Wees maar gerust
Weemoedig kijk ik om me heen Ik ben niet als al die wijven
Ik ben er bekend maar alleen Die veel beloven en niks doen
Het huis is er nog, ja dat wel Da’s niks voor mij
Maar nieuwe namen bij onze bel
Bij die paal was ik met knikkeren Ik doe wat ik doe
steeds blut En vraag niet waarom
Daar rolde mijn bal in de put Ik doe wat ik doe
Verloren wandel ik door En misschien is dat dom
En een echo klinkt na in m’n oor Maar ik vraag toch ook niet aan jou
Waarom jij het hier doet
Bonnie, Bonnie En niet bij je vrouw
Bonnie kom je buiten spelen Ach kom nou
Bonnie kom je gauw op straat We doen wat we doen
Bonnie ik heb kauwgom om te delen
Bonnie heb je echt een pop die praat? Ik heb mijn moeder laatst een
Die herinnering raak je niet kwijt reis cadeau gegeven
Waar is ie gebleven die tijd? Anders had ze d’r eigen zus nooit gezien
Die tien jaar terug naar Canada ging voor
M’n straat, ja ik ben hem ontwend het leven
Is er iemand die mij nu nog kent ’k Mag die ziel nou eenmaal graag
Om de hoek woonde oma, op ’t plein gelukkig zien
Daar hoef ik nu niet meer te zijn En met m’n zussie ben ik kleren wezen kopen
We hinkelden daar op een baan Ze is pas twaalf, die kleine meid
Waar de auto’s in rijen nu staan Ik hoop niet dat zij net zoals ik erin zal lopen
Hier viel ik een buil op m’n kop Want kerels, da’s niks als rottigheid
Getroost werd ik met zoute drop
En daar op de rand van het trottoir Ik doe wat ik doe
We hadden een lol met elkaar En vraag niet waarom
Bij die boom kreeg ik m’n eerste zoen Ik doe wat ik doe
Wat heb ik hier eigenlijk te doen En misschien is dat dom
Verloren wandel ik door Maar ik vraag toch ook niet aan jou
En een echo klinkt na in m’n oor Waarom jij het hier doet
en niet bij je vrouw
Bonnie, Bonnie Ach kom nou
Bonnie kom je buiten spelen We doen wat we doen
Bonnie kom je gauw op straat
Bonnie ik heb kauwgom om te delen Nee ’t is niet druk, je bent vandaag de tweede
Bonnie heb je echt een pop die praat? Ach, het einde van de maand hè, altijd stil
Die herinnering raak je niet kwijt Nou ja, ik ben vandaag al weer tevreden
Waar is ie gebleven die tijd? Vooral wanneer je nog iets extra’s wil
© 1980  Tekst en muziek: R. Beltman, C. Aaftink Wat doen we?
Op z’n Frans of plaatjes kijken?
Toe, wees eens tof, of heb je al niets meer
Nou ja, vooruit, wat kan het me ook schelen
Toe kom maar hier en geniet maar eens ’n keer
Ik doe wat ik doe
En vraag niet waarom
Ik doe wat ik doe
En misschien is dat dom
Maar ik vraag toch ook niet aan jou
Waarom jij het hier doet
en niet bij je vrouw
Ach kom nou
We doen wat we doen
Ach kom nou
We doen wat we doen
© 1973  Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Astrid Nijgh
71 Een beetje verliefd
André Hazes
In een discotheek, zat ik van de week
En ik voelde mij daar zo alleen
’t Was er warm en druk
Ik zat naast een lege kruk
Ik verlangde zo naar jou, hier aan m’n zij
Ja ik denk nog steeds, hoe ’t was geweest
Toen je naast me zat, hier aan de bar
Ik vroeg: Drink je mee
Dat vond jij oké
Toen je bloosde, naar me keek
Werd ik zo week
Een beetje verliefd een beetje verliefd
Ik dacht een beetje verliefd haa haa haa
Als ik wist wat jij toen dacht
Had ik nooit op jou gewacht
Als een kind zat ik te dromen
Deze nacht ben jij voor mij
Maar die droom ging snel voorbij
Jij stond op en zei: Hou m’n plaatsje vrij
Ik moet even weg, maar ’k ben zo terug
Ach die kruk bleef leeg
Tot ik in de gaten kreeg
Dat je wegging zonder mij
Ik was weer alleen
Een beetje verliefd een beetje verliefd
Ik dacht een beetje verliefd haa haa haa
Als ik wist wat jij toen dacht
Had ik nooit op jou gewacht
Als een kind zat ik te dromen
Een beetje verliefd een beetje verliefd
Ik dacht een beetje verliefd haa haa haa
Als ik wist wat jij toen dacht
Had ik nooit op jou gewacht
Als een kind zat ik te dromen
Deze nacht ben jij voor mij
Maar die droom ging snel voorbij
© 1981  Tekst en Muziek: A.Mol, G.Hessing, C.Bergman,
E.v.Prehn, E.Veerhoff, André Hazes
72 Olga van de Wolga
Traditioneel
Er was er eens een ouwe Rus
Die woonde in de Kaukasus
En was verliefd op Olga
Hij zei: ’k Wil met je trouwen zus
Dus geef me nu maar gauw een kus
Anders spring ik in de Wolga
Ay, ay, Olga, als jij niet van me houdt
Dan spring ik in de Wolga
En kind die is zo koud
Met jou wil ik mijn wodka delen
Dansen en de balalaika spelen
Ay, ay, Olga, als jij niet van me houdt
Dan spring ik in de Wolga
En kind die is zo koud
Maar Olga zei: Nee dank je wel
Ik blijf voorlopig vrijgezel
Want ik zie meer in Iwan
Aan hem geef ik mijn hart misschien
Hij houdt tot ’s avonds kwart voor tien
Mijn hand vast op de divan
Ay, ay, Olga, als jij niet van me houdt
Dan spring ik in de Wolga
En kind die is zo koud
Met jou wil ik mijn wodka delen
Dansen en de balalaika spelen
Ay, ay, Olga, als jij niet van me houdt
Dan spring ik in de Wolga
En kind die is zo koud
Maar Olga gaf hem toch geen zoen
Toen moest ie voor z’n goed fatsoen
Wel in de Wolga springen
Hij nam een aanloop van het strand
En haalde net de overkant
En ging daar door met zingen
Ay, ay, Olga, als jij niet van me houdt
Dan spring ik in de Wolga
 En kind die is zo koud
Met jou wil ik mijn wodka delen
Dansen en de balalaika spelen
Ay, ay, Olga, je bent een lieve schat
Maar ach die grote Wolga
Die is zo koud en nat
73 Diep in mijn hart
Tante Leen
Wat een ander van jou zegt
Kan mij niet schelen
Laat ze maar praten
’k Trek me er niets van aan
Want een misstap, dat weet ik
Maken toch velen
Haast ieder mens heeft weleens
een fout begaan
Diep in mijn hart
Kan ik niet boos zijn op jou
Blijf ik je toch altijd trouw
Dat mag je heus wel weten
Diep in mijn hart
Is er maar één dat ben jij
Jij bent toch alles voor mij
Zul je dat nooit vergeten
Want jij bent echt niet slecht
Wat ook een ander van je zegt
Lieveling, denk toch eens aan
Saam door het leven te gaan
’k Draag dan je liefde voortaan
Diep in mijn hart
Alles wat jij zult vragen zal ik je geven
In mijn gedachten ben jij steeds nummer één
Jou ’t geluk weer te geven, dat is mijn streven
Ondanks je fouten hou ik van jou alleen
Diep in mijn hart
Kan ik niet boos zijn op jou
Blijf ik je toch altijd trouw
Dat mag je heus wel weten
Diep in mijn hart
Is er maar één dat ben jij
Jij bent toch alles voor mij
Zul je dat nooit vergeten
Want jij bent echt niet slecht
Wat ook een ander van je zegt
Lieveling, denk toch eens aan
Saam door het leven te gaan
’k Draag dan je liefde voortaan
Diep in mijn hart
© 1942  Tekst en muziek: Jaap Valkhoff
74 Hee Amsterdam
Drukwerk
Ik ben in Amsterdam geboren
Driehoog achter op de Bloemgracht
Waar je in je nest kon horen
Als de buurman ijlie maakte ’s nachts
De straten waren om te spelen
We zwierven door de hele stad
We geloofden nog in eerlijk delen
We jatten appels op de markt
Hee Amsterdam
Ze zeggen dat je bent veranderd
Hee Amsterdam
Je kan geen goed meer doen
Maar wie dat zegt
Die is geen Amsterdammer
Want Amsterdam, je bent nog net als toen
En kom je terug na heel wat jaren
Zeggen ze: Mokum dat is dood
Maar ik geloof niks van die verhalen
Als ik zo door de stad heen loop
De kooplui staan nog steeds te katten
De Nieuwendijk drukker dan ooit
Ik zie een jochie appels jatten
Nee, Amsterdam verandert nooit
Op zondagmiddag naar de Wallen
En als je langzaam liep, dan zag je meer
Onopvallend met z’n allen
De Stoofsteeg tien keer op en neer
En zondagavond was het knokken
Het hinderde niet tegen wie
Tot de politie dan kwam fokken
Dan vochten we wel tegen die
Hee Amsterdam
Ze zeggen dat je bent veranderd
Hee Amsterdam
Je kan geen goed meer doen
Maar wie dat zegt
Die is geen Amsterdammer
Want Amsterdam
Je bent nog net als toen
Die dronken vent die in het portiek lag
En m’n ma die dorst niet naar hem toe
Toen pa vroeg of-ie soms ziek was
Zei-ie: Nou nee, alleen maar moe
Dus zoveel is er niet veranderd
Een junkie ligt in ’n portiek
En naast me vraagt een Amsterdammer:
Hee Har, is-ie nou moe of is-ie ziek?
 Hee Amsterdam Geen echt plezier, geen echt chagrijn
Ze zeggen dat je bent veranderd Geen echte vrede en geen echte ruzie
Hee Amsterdam En heel het leven aan een vaste lijn
Je kan geen goed meer doen En ’s winters was er de illusie van
Maar wie dat zegt Het zal nou wel gauw wat warmer zijn
Die is geen Amsterdammer
Want Amsterdam Een man die nooit eens avontuurde
Je bent nog net als toen Die ’s avonds dutte of de krant las
Die elke droom het bos in stuurde
Maar vreemdelingen, junkies, rellen Tot hij geen enkele droom meer had
Ons maken ze daarmee niet bang Passief in elke situatie
Ze kunnen ons nog meer vertellen Net leefde of ie een soort plant was
’t Hoort allemaal bij Amsterdam Zijn dorst en honger naar sensatie
Die stilde hij met het ochtendblad
Hee Amsterdam
Ze zeggen dat je bent veranderd Hij had een vrouw en een tv
Hee Amsterdam Op tijd te werken en op tijd te eten
Je kan geen goed meer doen Dat viel niet tegen en dat viel niet mee
Maar wie dat zegt En toen de maat was volgemeten
Die is geen Amsterdammer Is hij gestorven op de wc
Want Amsterdam © 1963  Tekst en muziek: Jules de Corte
Je bent nog net als toen
Hee Amsterdam
Je bent nog net als toen
© 1983  Tekst: Nico van Apeldoorn  Muziek: Casper Peterson 76 Pastorale
Ramses Shaffy & Liesbeth List

Mijn hemel, blauw met gouden hallen

Mijn wolkentorens, ijskristallen

75 Het feest dat nooit gevierd

werd Jules de Corte
Kometen, manen en planeten
Ah, alles draait om mij
En door de witte wolkenpoort
Hoewel hij aan de stad het land had Tot diep onder de golven boort
Bewoonde hij een fluttig flatje Mijn vuur, mijn liefde
In ’t drukke hart van Hollands Randstad Zich in de aarde
Terwille van een vaste baan En bij het water speelt een kind
Het raam waardoor ie op de kerk keek En alle schelpen die het vindt
Z’n altijd ééndere sigaretje Gaan blinken, als ik lach
De vijfenveertig-uurse werkweek
Gaven hem grond om op te staan Ik hou van je warmte op mijn gezicht
Ik hou van de koperen kleur van je licht
Hij had een vrouw en een tv Ik geef je water in mijn hand
Die vielen allebei nog wel eens tegen En schelpen uit het zoute zand
Die vielen allebei nog wel eens mee Ik heb je lief, zo lief
En zomers was er dan de regen
En met de rest was ie best tevree Ik scheur de rotsen met mijn stralen
Verdroog de meren in de dalen
Omdat op zijn balkon geen wild zat En onweersluchten doe ik vluchten
Verschafte hij zichzelf de weelde Ah, als de regen valt
Van twee parkietjes en een schildpad Verberg je ogen in je hand
Dat stelde verder niet veel voor Voordat mijn glimlach ze verbrandt
Een tafel en een paar fauteuiltjes Mijn vuur, mijn liefde
Een orgel waar ie nooit op speelde Mijn gouden ogen
’t Was allemaal niet veel beschuitjes ’t Is beter als je nog wat wacht
Maar het kon er toch nog wel mee door Want even later komt de nacht
En schijnt de koele maan
De nacht is te koud, de maan te grijs
Toe neem me toch mee naar je hemelpaleis
Daar wil ik zijn, alleen met jou
En stralen in het hemelblauw
Ik heb je lief, zo lief
Als ik de aarde ga verwarmen
Laat ik haar leven in mijn armen
Van sterren weefde ik het verre
Ah, het noorderlicht
Maar soms ben ik als kokend lood
Ik ben het leven en de dood
In vuur, in liefde
In alle tijden
Mijn kind, ik troost je, kijk omhoog
Vandaag span ik mijn regenboog
Die is alleen voor jou
Ik wil liever branden, neem me mee
Nee nooit sta ik een seconde stil
Wanneer je vanavond gaat slapen in de zee
Geen mens kan mij dwingen, wanneer ik
niet wil
En vliegen langs jouw hemelbaan
Geen leven, dat ik niet begon
Ik wil niet meer bij jou vandaan
Je kunt niet houden van de zon
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
© 1968  Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Boudewijn de Groot
77 Als een wilde orchidee
Willy Alberti
Al heb ik ook nog zoveel meisjes gekend
Jij steeg naar m’n hoofd gelijk wijn
Je hebt me niet lang met je liefde verwend
Toch zal er geen ander ooit zijn
Je bent als een wilde orchidee
Die niets dan de zonzijde ziet
Je brak vele harten en ook dat van mij
Jouw liefde en trouw
Waren spoedig voorbij
Je bent als een wilde orchidee
Die slechts van bewondering leeft
Toch komen de tijden
Dat men je gaat mijden
Weet dan dat nog één om je geeft
Als was ik voor jou slechts een kort avontuur
Een schip dat passeert in de nacht
Jij brandt in mijn hart als een oplaaiend vuur
Bedenk dat ik steeds op je wacht
Je bent als een wilde orchidee
Die niets dan de zonzijde ziet
Je brak vele harten en ook dat van mij
Jouw liefde en trouw waren spoedig voorbij
Je bent als een wilde orchidee
Die slechts van bewondering leeft
Toch komen de tijden dat men je gaat mijden
Weet dan dat nog één om je geeft
© 1955  Tekst en muziek: Willy Rex
78 Zeg maar niets meer
André Hazes
Zeg maar niets meer
Ik ga wel weg, als je dat wilt
Zeg maar niets meer
Laat me maar gaan, wees nu maar stil
Maar dit is de laatste keer
Ik weet: Jij kijkt nu op me neer
maar straks als het beter gaat
Hoop ik dat je voor me staat
Zeg maar niets meer
Ik ga wel weg, dan ben je vrij
Zeg maar niets meer
Jij was al maanden niet van mij
Maar dit is de laatste keer
Ik weet: Jij kijkt nu op me neer
maar straks als het beter gaat
Hoop ik dat je voor me staat
En dan zie ik jou niet staan
En zeg dat je beter kunt gaan
Je zei: Ik blijf je trouw
Ik heb nooit geloofd in jou
Ooh, dit is de laatste keer
Ik weet: Jij kijkt nu op me neer
maar als het mij straks beter gaat
Hoop ik dat je voor me staat
Maar dan zie ik jou niet meer staan
En zeg dat je beter kunt gaan
Je zei: Ik blijf je trouw
Ik heb nooit geloofd in jou
© 1963/1981  Tekst en muziek: John Madara en Dave White 
Nederlandse tekst: André Hazes
79 Aan de Amsterdamse grachten
Louis Duseé & Wim Sonneveld
Aan de Amsterdamse grachten
Heb ik heel mijn hart voor altijd verpand
Amsterdam vult mijn gedachten
Als de mooiste stad van ons land
Al die Amsterdamse mensen
Al die lichtjes ’s avonds laat op het plein
Niemand kan zich beter wensen
Dan een Amsterdammer te zijn
Er staat een huis aan de gracht
in oud Amsterdam
Waar ik als jochie van acht
bij grootmoeder kwam
Nu zit een vreemde meneer
in ’t kamertje vóór
En ook die heerlijke zolder
werd tot kantoor
Alleen de bomen dromen hoog boven ’t verkeer
En over ’t water gaat er een bootje
Net als weleer
Aan de Amsterdamse grachten
Heb ik heel mijn hart voor altijd verpand
Amsterdam vult mijn gedachten
Als de mooiste stad van ons land
Al die Amsterdamse mensen
Al die lichtjes ’s avonds laat op het plein
Niemand kan zich beter wensen
Dan een Amsterdammer te zijn
’k Heb veel gereisd en al vroeg
de wereld gezien
En nimmer kreeg ik genoeg
van ’t reizen nadien
Maar ergens bleef er een sterk
verlangen in mij
Naar Hollands kust en de stad
aan Amstel en IJ
Waar oude bomen dromen
Hoog boven ’t verkeer
En over ’t water gaat er een bootje
Net als weleer
Aan de Amsterdamse grachten
Heb ik heel mijn hart voor altijd verpand
Amsterdam vult mijn gedachten
Als de mooiste stad van ons land
Al die Amsterdamse mensen
Al die lichtjes ’s avonds laat op het plein
Niemand kan zich beter wensen
Dan een Amsterdammer te zijn
© 1956  Tekst en muziek: Peter Shott Pieter Goemans
80 Aan de voet van die mooie
Wester Johnny Jordaan
& De Straatzangers
Ik ben er als kindje geboren
Ik heb er gestoeid en gespeeld
Ik heb er mijn hartje verloren
Ik heb er veel leed mee gedeeld
En waar ik ook kom op de aarde
Al is het ook ver hier vandaan
Dan zal ik steeds van je vertellen
Van die mooie en fijne Jordaan
Aan de voet van die mooie Wester
Heb ik vaak in gedachten gestaan
Ik heb er uren staan te dromen
Van die mooie, die fijne Jordaan
Ik droom van de bruggen en grachten
De geraniums edel van kleur
De porder in donkere nachten
De schillenman jofel van geur
Ik hoor ze nog schreeuwen die knapen
Van mosselen fijn in ’t zuur
Het water dat loopt langs m’n tanden
En mijn hartje geraakte vol vuur
Aan de voet van die mooie Wester
Heb ik vaak in gedachten gestaan
Ik heb er uren staan te dromen
Van die mooie, die fijne Jordaan
En komen er ook grijze haren
De rimpels van zorgen misschien
Toch blijf ik zo fier als een tijger
Toch wil ik jou nog eenmaal zien
En klinkt straks het klokje van scheiden
Al moet ik straks kreupel ook gaan
Om waar ’k ben geboren te sterven
In jou fijne en fiere Jordaan
Aan de voet van die mooie Wester
Heb ik vaak in gedachten gestaan
Ik heb er uren staan te dromen
Van die mooie, die fijne Jordaan
© 1957  Tekst en muziek: Traditional / Harry de Groot
81 Er is een Amsterdammer
doodgegaan Johnny Kraaykamp
Er is een Amsterdammer doodgegaan
Hij zat gewoon in z’n café te kaarten
Hij kreeg een glaasje bier van tante Sjaan
En hupsakee, hij gaf de pijp aan Maarten
De dokter was gebeld
Stond met de deurknop in z’n hand
En tante Sjaan die lag voor pampus
In d’r ledikant
De ggd, u kent dat wel
Wat was dat gauw gegaan
En allemaal zo rond
Het zevenhonderd jaar bestaan
Er is een Amsterdammer doodgegaan
Hij stond gewoon z’n pierement te draaien
Hij zong het lied ‘Bij ons in de Jordaan’
En even later was ie naar de haaien
De tram stond even stil
En iedereen die liep te hoop
Heel even maar ze moesten gauw weer
Naar de bioscoop
Maar in het oog van ’t orgelvrouwtje
Blonk een dikke traan
En allemaal zo rond
Het zevenhonderd jaar bestaan
Er is een Amsterdammer doodgegaan
Hij liet z’n hondje plassen
Op de wallen
Z’n rikketik was even blijven staan
En kijk, hij was al uit de koets gevallen
Daar lag ie in de regen
Modder op z’n goeie pak
Twee kaartjes voor Toon Hermans
Had ie ook nog in z’n zak
Hij was toch nog zo graag en avond
Naar Carré gegaan
En allemaal zo rond
Het zevenhonderd jaar bestaan
Er is een Amsterdammer doodgegaan
Die hoek is leeg
Daar in ’t stamcafeetje
Wie soms nog aan hem denkt
Is tantje Sjaan
Die mist hem iedere dag nog wel een beetje
Het pierement gaat door de straat
Eén is er niet meer bij
En in Carré bij Hermans
Daar is ook een stoeltje vrij
Je kunt er niet omheen
Je moet er even stil bij staan
En allemaal zo rond
Het zevenhonderd jaar bestaan
© 1975  Tekst en muziek: Wim Kersten
82 Kronenburg Park
Frank Boeijen Groep
Ik weet niet wat jou zover heeft gebracht
Als ik jou zie, ’s avonds bij het park
De autolichten beschijnen je lichaam
Zonder ogen, zonder herinnering
Ik neem aan dat je nooit liefde hebt gehad
Ook niet toen dat zo belangrijk voor je was
De woorden die bij jou horen
zijn goedkoper dan ik dacht
In één seconde ging het regenen vannacht
Ga die wereld uit
Eén seconde
En rij snel door die wereld uit
Ga die wereld uit
Eén seconde
En kijk goed rond in ons paradijs
En vraag niet naar de weg
Want iedereen is de weg kwijt
Op zoek naar geluk in Kronenburg Park
Thuis wacht een vrouw onwetend op haar man
Ze heeft nooit iets gevoeld
van z’n ontevredenheid
En alles blijft bij het oude
Als hij naar huis rijdt
Ga die wereld uit
Eén seconde
En rij snel door die wereld uit
Ga die wereld uit
Eén seconde
En kijk goed rond in ons paradijs
En vraag niet naar de weg
Want iedereen is de weg kwijt
Aaaah, aaaah
En alles blijft bij het oude
Als hij weer naar huis rijdt
Ga die wereld uit
Eén seconde
En rij snel door die wereld uit
Ga die wereld uit
Eén seconde
En kijk goed rond in ons paradijs
En vraag niet naar de weg
Want iedereen is de weg kwijt
Ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah
Ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah
© 1985  Tekst en muziek: Frank Boeijen
83 Josefien
Wim Sonneveld
Met een knul met zulk lang haar
Ik zei: Dag Josefien
Ken jij mij nog misschien
De bakkersdochter van de hoek
Die mocht zich laten zien En toen zei jij Josefien, Josefien
Zij was de sexbom van de buurt Tja, ik heb jou meer gezien
En heette Josefien Voila, bien sur ’et is Wím, ’et is Wím
Ik was nog jong, in vuur en vlam Maar niet meer zeventien
Schreef ik haar een sonnet Jouw mama vond mij een lellebelle
Maar zo poëtisch was ze niet En entre nous mon petit, mon chou
Ze nam de benen met Dat ben ik wel
Een heer in de textiel Ik ben liever een lellebel in St. Tropez
In zijn automobiel Dan een del in Zandvoort aan de Zee
Een beetje koppie koppie koppie kan geen
Oh Josefien, Josefien, Josefien kwaad
Ik was pas zeventien Want anders liep ik nou nog in de
Toen heb ik jou Josefien, Josefien Kalverstraat
Voor d’ eerste keer gezien Doe ze de groeten van Josefien
Mijn moeder vond jou een lellebel © 1967  Tekst: Friso Wiegersma  Muziek: Wim Sonneveld
En heel misschien Josefien, Josefien
Was jij dat wel
Maar jij bracht mij van de wijs
en bovendien
Leek de buurt in enen op Parijs
84 Elisa had een hond Bello,
Bello, Bello niet zo trekken
Hetty Blok & Leen Jongewaard
Als jij passeerde, oh Josefien
Elisa had een hond
Maar ach de heer in de textiel Die zij uit moest laten
Die was ook niet je dat Ze liep met hem een singeltje rond
Zij wist diep in haar hart Hij trok haar door de straten
Dat zij meer mogelijk­heden had Elisa had hem aan de lijn
Ze kocht een kaartje naar Parijs De hond was groot en zij was klein
En een blote japon
En had al gauw tien rijkelui En Bello trok haar mee
Waar zij uit kiezen kon Hij holde door de laan
Zij koos een miljonair Bello, Bello, Bello niet zo trekken Asjeblieft
Van vijfentachtig jair Bello, Bello, Bello blijf toch staan

Oh Josefien, Josefien, Josefien Elisa rende mee

Dat was niet stom gezien
Jij was al gauw in de rouw Josefien
Met een miljoen of tien
Mijn moeder vond jou een lellebel
Maar koppie koppie Josefien
Dat had je wel
Liet jij je bij tijd en wijle eens even zien
Gingen alle heren voor de bijl
Nou kun je nagaan, oh Josefien
Ik zag laatst een enorm jacht
Het was in Saint Tropez
Net reed er een chauffeur voor
In een meterslange slee
Ik zag dat de bemanning
in de houding sprong en daar
Kwam Josefien naar buiten
Elisa was in tranen
Hij sleurde haar heel Nederland door
En boing door de douane
En dwars door België ging de reis
Door Brussel heen, en langs Parijs
En Bello had nog steeds
Zijn plasje niet gedaan
Bello, Bello, Bello niet zo trekken Asjeblieft
Bello, Bello, Bello blijf toch staan
Zo kwamen zij in Rome
’t Is haast niet te geloven
De paus ging voor zijn venstertje staan
En heeft ze na gewoven
Is ’t heus gebeurd? ’t Is heus gebeurd
Zij werd nog verder mee gesleurd
 Heel Italië door
Langs Napels en Milaan
Bello, Bello, Bello niet zo trekken Asjeblieft
Bello, Bello, Bello blijf toch staan
Ze kwamen bij een toren
Bello en Elisa
Die toren die stond helemaal zó
Het torentje van Pisa
En daar is Bello blijven staan
En daar heeft hij zijn plas gedaan
Eindelijk
He, he…
Dat heb je met zo’n hond
Zo’n hond da’s niks gedaan
Bello, Bello, Bello niet zo trekken Alsjeblieft
Bello, Bello, Bello blijf toch staan
© 1967  Tekst: Annie M.G. Schmidt  Muziek: Harry Bannink
85 Er is vast wel...
Joop Visser
Er is vast wel iemand met blauwer ogen
Er is vast wel iemand met blonder haar
Er er komt er vast een die je liever zal mogen
Er komt er vast een van een beter jaar
Maar als ik nou toch in de buurt ben
En je kijkt in je krant en je ziet
Dat de televisie weer waardeloos is
Waarom zou je dan eigenlijk niet
Waarom zou je dan eigenlijk niet
Waarom zou je dan eigenlijk niet
Er past vast iemand veel beter bij je
Er komt vast later wel iemand die je
beter begrijpt en beter kan vrijen
Er is vast wel iemand met meer fantasie
Maar als ik nou toch in de buurt ben
En jij hebt alleen je parkiet
En ik geen gevaarlijke ziektes
Waarom zou je dan eigenlijk niet
Waarom zou je dan eigenlijk niet
Waarom zou je dan eigenlijk niet
Natuurlijk je moet ook blijven wachten
Op het ware geluk en wees maar niet bang
Dat wordt nog veel mooier dan in je gedachten
Alleen, soms duurt het ontzettend lang
En als ik nou toch in de buurt ben
En ik troost je in je verdriet
En beloof dat ik nooit meer terug kom
Waarom zou je dan eigenlijk niet
Waarom zou je dan eigenlijk niet
Waarom zou je dan eigenlijk niet
© 1992  Tekst en muziek: Joop Visser
86 15 Miljoen mensen
Fluitsma & van Tijn
Land van 1000 meningen
Het land van nuchterheid
Met z’n allen op het strand
Beschuit bij het ontbijt
Het land waar niemand zich laat gaan
Behalve als we winnen
Dan breekt acuut de passie los
Dan blijft geen mens meer binnen
Het land wars van betutteling
Geen uniform is heilig
Een zoon die noemt z’n vader Piet
Een fiets staat nergens veilig
15 Miljoen mensen
Op dat hele kleine stukje aarde
Die schrijf je niet de wetten voor
Die laat je in hun waarde
15 Miljoen mensen
Op dat hele kleine stukje aarde
Die moeten niet ’t keurslijf in
Die laat je in hun waarde
Het land vol groepen van protest
Geen chef die echt de baas is
Gordijnen altijd open zijn
Lunch een broodje kaas is
Het land vol van verdraagzaamheid
Alleen niet voor de buurman
De grote vraag die blijft altijd
Waar betaalt ie nou z’n huur van
’t Land dat zorgt voor iedereen
Geen hond die van een goot weet
Met nasiballen in de muur
En niemand die droog brood eet
15 Miljoen mensen
Op dat hele kleine stukje aarde
Die schrijf je niet de wetten voor
Die laat je in hun waarde
15 Miljoen mensen
Op dat hele kleine stukje aarde
Die moeten niet ’t keurslijf in
Die laat je in hun waarde
© 1996  Tekst en muziek: Fluitsma, Van Tijn
87 Brandend zand
Anneke Grönloh
Als de morgen is gekomen
Verlaat je mijn verleden
En ben jij degene die ik mis
Brandend zand en een verloren land
En een leven vol gevaar Ik was zo blij dat jij er was
Brandend zand berooft je bijna Alleen je vulde steeds m’n glas
van ’t verstand De lampen aan, mijn lichtje uit
En dat alles komt door haar Het laatste rondje tot besluit
’t Was aan het einde van de dag
Zwarte Dino, jij wou Nina Maar voor mij is die allang voorbij
Die met Rocco was verloofd
En toen Rocco werd gevonden Als de morgen is gekomen
Werd jouw onschuld niet geloofd En alles wat je meegemaakt
Allang verdwenen is
Brandend zand en een verloren land Als de morgen is gekomen
En een leven vol gevaar Verlaat je mijn verleden
Brandend zand berooft je bijna En ben jij degene die ik mis
van ’t verstand
En dat alles komt door haar Hoop dat me dit nooit meer gebeurd
Hoop dat me dit nooit meer gebeurd
Brandend zand ’t Is al te laat maar niet getreurd
’t Is al te laat maar niet getreurd
In de haven van Marseille Ik heb geleerd van wat je mij hebt aangedaan
Danst jou Nina nu voor geld
Slechts de golven zingen zachtjes Als de morgen is gekomen
Wat van Dino wordt verteld En alles wat je meegemaakt
Allang verdwenen is
Brandend zand en een verloren land Als de morgen is gekomen
En een leven vol gevaar Verlaat je mijn verleden
Brandend zand berooft je bijna En ben jij degene die ik mis
van ’t verstand © 2006  Tekst Jan Smit, Simon Keizer  Muziek: Cees Tol,
En dat alles komt door haar Thomas Tol

© 1962  Tekst: Kurt Feltz  Muziek: Werner Scharfenberger,

Nederlandse tekst: Johnny Hoes

89 Dan moet je mijn zuster zien

88
Ria Valk
Als de morgen is gekomen
Jan Smit Ik ben niet moeders mooiste
Maar lelijk ben ik niet
Ik lig gebroken in m’n bed En toch maak ik nooit indruk
Heb net de douche weer uitgezet Op iemand die me ziet
Ik wilde wel maar het ging niet echt Mijn zuster is heel anders
M’n kater won weer het gevecht Want als ze haar zien gaan
’k Heb weer verloren van de fles Dan blijven alle mensen
Bovendien, wil niemand mij zo zien Met open monden staan
’k Stond wat te praten in ’t café
Een aantal vrienden met me mee Dan moet je me zuster zien
Ik zag je niet maar jij kwam aan Dan moet je me zuster zien
En ging meteen dicht bij me staan Oh, we lijken helemaal niet op elkaar
Je gooide alle remmen los Dan moet je me zuster zien
Leuke tijd, maar nu ben ik het kwijt Dan moet je me zuster zien
Alle mannen die zijn stapelgek op haar
Als de morgen is gekomen Ze voelen niets voor mij
En alles wat je meegemaakt Ze lopen mij voorbij
Allang verdwenen is Maar in een hele rij
 Blijven ze aan haar zij Een volmaakt helder kristal
Dan moet je me zuster zien Zo schitterend dat het licht ervan
Dan moet je me zuster zien Me soms dreigt te verblinden
Dan moet je mijn zus
dan moet je mijn zus, mijn zuster zien Maar ga niet weg
Ga nooit bij me weg
Mijn zuster die heeft charme En als je ooit verdwijnt
Ik weet niet wat dat is Laat mij je dan weer vinden
Want ik heb ook van alles
Ik snap niet wat is mis
Mijn zuster die kan lachen Zelfs je naam is mooi
Iets wat ik nimmer mocht Mooier dan die van iedereen
Als ik het deed dan zei men: Die dezelfde naam heeft
Doe dicht die mond, het tocht!

Dan moet je me zuster zien Zelfs je naam is mooi

Dan moet je me zuster zien Mooier dan die van iedereen
Oh, we lijken helemaal niet op elkaar
Dan moet je me zuster zien Dus ga niet weg
Dan moet je me zuster zien Ga nooit bij me weg
Alle mannen die zijn stapelgek op haar Maar als je ooit verdwijnt
Ze voelen niets voor mij Laat mij je dan weer vinden
Ze lopen mij voorbij Julia, Julia
Maar in een hele rij © 1998  Tekst en muziek: Henk Westbroek
Blijven ze aan haar zij
Dan moet je me zuster zien
Dan moet je me zuster zien
Dan moet je mijn zus
dan moet je mijn zus, mijn zuster zien
91 De Fles
Jan Boezeroen

© 1967  Tekst en muziek: C. Oosthoek, R. van Dorth De fles speelde een grote rol
In heel mijn droef bestaan
Omdat ik nooit geen liefde kreeg
Ben ’k aan de fles gegaan

90 Zelfs je naam is mooi

Henk Westbroek
Jij trouwe vriend, jij schonk sindsdien
Mij menig levensles
Ik heb gelachen en geweend
Als jij je kleren aantrekt zonder haast Bij jou, m’n trouwe fles
En haast zonder erbij na te denken
Kijk ik naar een omgekeerde striptease Mocht ik door de drank bezwijken
Van een volmaakte schoonheid Mocht ik naar de donder gaan
Elke handbeweging een gedicht Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Elke buiging als een roos die sluit Hij kon niet meer op zijn benen staan!
O schat van mij, o hemels hoge ster Mocht ik door de drank bezwijken
Zelfs jouw schaduw kan mij verblinden Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Dus ga niet weg Hij kon niet meer op zijn benen staan!
Ga nooit bij me weg
Maar als je ooit verdwijnt En als ik afgemonsterd was
Laat mij je dan weer vinden Dan was m’n eerste gang
Het meisje waar ik veel van hield
Zolang ik jou echt bij me heb M’n hele leven lang
Heb ik de volmaakte liefde hier En als een ander naar haar keek
Drink ik uit een pure waterbron Dan flikkerde mijn mes
En slaap onder een deken van geluk Dan werd ik om m’n neus wat bleek
Jij bent het goudste zonlicht En greep weer naar de fles
 Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!
Parlando:
En mocht ik ’s nachts op de oceaan
Wanneer de stormwind brult
Bezopen op de voorplecht staan
De fles noch half gevuld
En seint dan onze marconist
Het noodsein s . o . s .
Dan gaat m’n laatste groet aan wal
Gestoken hik in een fles
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!
© 1970  Tekst: E. Paoli; bewerking: Jean Kraft  Muziek:
De Koning
92 De kat van ome Willem
Wim Sonneveld met Hetty Blok,
Leen Jongewaard en De Jonkies
De kat van ome Willem is op reis geweest
Op reis geweest, op reis geweest
De kat van ome Willem is op reis geweest
Waar ging die dan naar toe? Hé!
Hij is voor zeven maanden naar Parijs geweest
Parijs geweest, Parijs geweest
Zodat ie nou alleen maar Franse kranten leest
Bonjour en voulez-vous
Hij heeft zoiets elegants
Hij geeft kopjes op z’n frans
Hij gaat met de rozenkrans
Naar de Franse kathedraal
Allemaal allemaal
Allemaal allemaal
Ja de kat van ome Willem is brutaal
Oh la la!
Die kat is op een echte Franse school geweest
Op school geweest, op school geweest
Die kat is op een echte Franse school geweest
En zegt nou: Oh pardon
Hij is ook op visite bij de Gaulle geweest
De Gaulle geweest, de Gaulle geweest
Hij is ook op visite bij de Gaulle geweest
En zegt voortdurend: Non!
Zingt een liedje op z’n Frans
Over de maagd van Orleans
Hij lust enkel jus d’orange
En af en toe cognac
Op het dak op het dak
Op het dak op het dak
En hij wil alleen maar op een Franse bak
Kouwe kak!
De kat van ome Willem is op reis geweest
Op reis geweest, op reis geweest
De kat van ome Willem is op reis geweest
Waar ging die dan naar toe? Hé!
Hij is voor zeven maanden naar Parijs geweest
Parijs geweest, Parijs geweest
De kat van Ome Willem is op reis geweest
Bonjour en voulez-vous
© 1968  Uit: Ja zuster, nee zuster  Tekst: Annie M.G. Schmidt 
Muziek: Harry Bannink
93 Als ze er niet is
De Dijk
Tien tegen een dat ik m’n mond hou
Als ik je weer zie
Ik ken mezelf onderhand
Een prater ben ik niet
Hoe was het hier? zal je vragen
En ik zal zeggen: Goed
En ik zeg je niet wat ik nu denk
Dat ik je eigenlijk zeggen moet:
Een man weet niet wat ie mist
Weet niet wat ie mist
Een man weet niet wat ie mist
Een man weet niet wat ie mist
Maar als ze d’r niet is
Als ze d’r niet is
Weet een man pas wat ie mist
Als ze d’r niet is
Jij praat honderduit over hoe het was
Over hoe je het hebt gehad
En misschien als ik op dreef ben
Zeg ik een keertje: Schat
Dan vraag je mij: Hoe was het bij jou?
Hooguit zeg ik dan: Stil
En ik zeg je niet wat ik nu denk
Dat ik je eigenlijk zeggen wil:
Een man weet niet wat ie mist
Weet niet wat ie mist
Een man weet niet wat ie mist
Een man weet niet wat ie mist
Maar als ze d’r niet is
Als ze d’r niet is
Pas nu je hier niet bent, nu voel ik het in mij
Nu je mij niet hoort
Voel ik het woord voor woord voor woord:
Een man weet niet wat ie mist
Weet niet wat ie mist
Een man weet niet wat ie mist
Een man weet niet wat ie mist
Maar als ze d’r niet is
Als ze d’r niet is
Weet een man pas wat ie mist
© 1994  Tekst: Huub van der Lubbe  Muziek: Hans van
der Lubbe
94 De nozem en de non
Cornelis Vreeswijk
Niemand ter aarde weet hoe het eigenlijk begon
Het droevige verhaal van de nozem en de non
Van de nozem en de non
Vroeg in het voorjaar ontmoetten ze elkaar
Hij keek in haar ogen en toen was de liefde
daar
Ja toen was de liefde daar
Sterk is de liefde, tijdelijk althans
De non vergat haar plichten
Zelfs haar rozenkrans
Ze vergat haar rozenkrans
Met z’n zonnebril en zijn nauwe pantalon
Verwekte onze nozem de hartstocht van de non
Ja de hartstocht van de non
’t Is wel te begrijpen ’t Gebeurt toch elke dag
De nozem was verloren toen hij in haar ogen
zag
Toen hij in haar ogen zag
Ze liepen in ’t plantsoen, in de prille lentezon
En kussen bij de fleet kreeg de nozem van de non
Kreeg de nozem van de non
Een zekere juffrouw Jansen sloeg hen gade
door de ruit
Ze wist niet wat ze zag en haar ogen puilden uit
Ja haar ogen puilden uit
Een zekere heer Pieterman keek neer van zijn
balkon
Hij keek stomverbaasd naar de reacties van
de non
De reacties van de non
Leve de liefde! Zei Pieterman galant
Maar juffrouw Jansen die belde naar de krant
Ja die belde naar de krant
Maar daar dacht een ieder dat ze het maar
verzon
Dus ging ze naar de kapelaan en verklikte
daar de non
En verklikte daar de non
Dat, zei de kapelaan is weer des duivels werk
Zo gauw ik er niet bij ben belazert hij de kerk
Dan belazert hij de kerk
In zulke dingen, zei hij, ben ik zo hard als
beton
Ik stuur de politie op het dak van de non
Van de nozem en de non
Dankzij juffrouw Jansen en de kapelaan
Maakte de politie er een einde aan
Ja d’r kwam een einde aan
Want ze liepen namelijk zo maar op het gras
En de politie zei dat dat verboden was
Dat ’t gras verboden was
De non en de nozem die gingen op de bon
Een schop kreeg de nozem, de zenuwen de non
Ja de zenuwen de non
Niet om het een of ander maar omdat het niet
kon
Eindigde de liefde van de nozem en de non
Van de nozem en de non
Volgens Aristoteles weegt een zoen niet zwaar
Letterlijk uitstekend, figuurlijk zelden waar
Vraag de non ^ |^
| er maar eens naar!
© 1966  Tekst en muziek: Cornelis Vreeswijk
95 De oude Jacob
Leen Jongewaard
Hij woonde alleen, in een wagen van hout
Hij was maar een clown, en zo werd hij oud
Z’n hoed was te klein, en z’n schoenen te groot
De oude Jacob zit voor het raam Hij was maar een clown, maar nu is hij dood
Staart in de verte, fluistert haar naam
Zal zij nog komen, die hij bemint De herinnering blijft
Zijn lieve dochter, zijn enigst kind Aan die clown met z’n lach
Hij heeft alles gegeven
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna Tot de laatste dag
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna Niemand kende de pijn
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna Van zijn stille verdriet
Zij komt nooit weerom Want er was op het einde
Niemand die hij verliet
De oude Jacob zit voor zijn deur
Dochter ging henen met een chauffeur Op een avond, hij viel, net als elke keer
Hij vraagt een zwaluw hoog in de lucht Het publiek lachte luid
Zwaluw vertel mij, komt zij terug? Maar voor hem was het uit
Hij was maar een clown, in ’t wit en in ’t rood
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna Hij was maar een clown, maar nu is hij dood
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna De herinnering blijft
Zij komt nooit weerom Aan die clown met z’n lach
Hij heeft alles gegeven
Hij kust haar foto voor de laatste keer Tot de laatste dag
Daar stopt een auto, dochter keert weer Niemand kende de pijn
Vader hier ben ik, terug met de boot Van zijn stille verdriet
Vader beweegt niet, vader is dood Want er was op het einde
Niemand die hij verliet
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna © 1971  Tekst: Pierre Kartner  Muziek: Georges Chatelain
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna
Doebe doebe doeb, Anna Suzanna
Hij komt nooit weerom
© 1967  Uit: Ja zuster, nee zuster  Tekst Annie M.G. Schmidt 
Muziek: Harry Bannink 97 Een pikketanussie
Johnny Jordaan

Een pikketanussie gaat er altijd in

Een pikketanussie maakt je blij van zin

96 De clown
Ben Cramer
Hij was maar een clown, in ’t wit en in ’t rood
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood
Hij lachte en sprong in ’t felgele licht
Maar onder die lach zat een droevig gezicht
Ik heb geen trek in zo’n Franse pernod
Dat witte spul krijg je van me cadeau
En ook die Deense akwaviet
Die drink ik van m’n leven niet
In plaats van wodka, of English gin
Een pikketanussie, een pikketanussie
Een pikketanussie dat gaat er altijd in

De herinnering blijft De een drinkt limonade

Aan die clown met z’n lach Een ander drinkt weer wijn
Hij heeft alles gegeven Maar al die zoete spullen
Tot de laatste dag Zijn zeker niks voor mijn
Niemand kende de pijn Wordt zoiets aangeboden
Van zijn stille verdriet Bedank ik iedere keer
Want er was op het einde Ik hou me bij één drankje
Niemand die hij verliet Een glaasje recht op en neer
Want het liefste word ik teut
Van zo’n Nederlandse neut
 Een pikketanussie gaat er altijd in
Een pikketanussie maakt je blij van zin
Ik heb geen trek in zo’n Franse pernod
Dat witte spul krijg je van me cadeau
En ook die Deense akwaviet
Die drink ik van m’n leven niet
In plaats van wodka, of English gin
Een pikketanussie, een pikketanussie
Een pikketanussie dat gaat er altijd in
© 1968  Tekst en muziek: Harry de Groot
98 Het zal je kind maar wezen
Adèle Bloemendaal
Jeugd van Nederland, denk nou niet
Dat jullie lekkertjes benne
Als je je eigen in spiegel ziet
Dan moet je toch erkennen:
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Wie voelt er iets voor een commune?’
‘Wie niet?
Verdwenen zijn de sextaboes
Je doet maar wat je wenst meid
Ik vind zo’n juffrouw in een doorkijkblouse
Een zegen voor de mensheid!
Maar ’t zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Zolang er leven is, is er hoop’
‘En doop!
Marihuana kan geen kwaad
Beweren de heren doktoren
Een Beatle die aan de hasjiesj gaat
Is heus nog niet verloren!
Nee ’t zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
En datteme hippe vogels zijn
Dat zalle ze weten!
Zo ken ik ook een kunstenaar
Met haar tot op z’n schouders
Hij is al vijfenveertig jaar
En hij leeft nog van z’n ouders
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Weg met orde en gezag
Alles mag vandaag de dag
Ik zie wel es foto’s in de Lach
En denk dan bij me eigen:
Hoe durft een mens vandaag de dag
Nog kinderen te krijgen
Nee ’t zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
Het zal je kind maar wezen, jèè, jè-jè-jèè!
© 1970  Uit: ’t Schaep met de 5 pooten  Tekst: Eli Asser
Muziek Harry Bannink
99 Geef mij maar Amsterdam
Johnny Jordaan
Geef mij maar Amsterdam
Dat is mooier dan Parijs
Geef mij maar Amsterdam
Mijn Mokums paradijs
Geef mij maar Amsterdam
Met zijn Amstel en het IJ
Want in Mokum ben ik rijk
En gelukkig tegelijk
Geef mij maar Amsterdam
Klaverjasclub ’schoppen Negen’
Was een weekje in Parijs
Om de contributie te verteren
Ome Piet de secretaris
Had al maanden voor die tijd
In z’n eentje Frans zitten leren
Maar toen niemand hem verstond
deed hij mal
Want hij zong op de Place Pigalle:
Geef mij maar Amsterdam
Dat is mooier dan Parijs
Geef mij maar Amsterdam
Mijn Mokums paradijs
Geef mij maar Amsterdam
 Met zijn Amstel en het IJ
Want in Mokum ben ik rijk
En gelukkig tegelijk
100 Zuiderzeeballade
Syvian Poons en Oetze Verschoor
Jan Lemaire en Godert van Colmjon
Geef mij maar Amsterdam
Opa kijk ik vond op zolder
Op de hoge Eiffeltoren ’n Foto van een ouwe boot
Ging de bakker haast om zeep Is dat nog van voor de polder
Van de hoogte kreeg ie het te pakken Van die ouwe vissersvloot?
Als de slager niet toevallig
Net zijn lange stelten greep Jochie dat is een gelukkie
Had ie nooit geen brood meer gebakken ’k Was dat prentje jaren kwijt
Van de schrik gingen ze gauw naar benee ’k Heb nou weer een heel klein stukkie
En toen klonk op de Champs Elysées: Van die goeie ouwe tijd

Geef mij maar Amsterdam Daar is het water, daar is de haven

Dat is mooier dan Parijs Waar je altijd horen kon:
Geef mij maar Amsterdam We gaan aan boord
Mijn Mokums paradijs De voerman laat er nou paarden draven
Geef mij maar Amsterdam En aan de horizon leit Emmeloord
Met zijn Amstel en het IJ Eens ging de zee hier te keer
Want in Mokum ben ik rijk Maar die tijd komt niet weer
En gelukkig tegelijk Zuiderzee heet nou IJsselmeer
Geef mij maar Amsterdam Een tractor gaat er nou greppels graven
’k Zie tot de horizon geen schepen meer
Ook al was de Seine prachtig
En de Eiffel manjefiek Kijk, die jongeman ben ikke, ja
En die Franse smik-smak best te eten Ikke was de kapitein!
Ook al kostte daar de fijnste wijn maar Hiero, en die grote dikke, ja
anderhalleve piek Dat moet malle Japie zijn!
Toch kon niemand Mokum echt vergeten
Want haast ieder uur dan zongen ze weer Opa, en die blonde jongen
En naar huis toe wel negentig keer: Vooraan bij de fokkeschoot?
...
Geef mij maar Amsterdam Opa, zeg nou wat!
Dat is mooier dan Parijs Die jongen, is je ome:
Geef mij maar Amsterdam Die is dood
Mijn Mokums paradijs
Geef mij maar Amsterdam In ’t diepe water, ver van de haven
Met zijn Amstel en het IJ In die novembernacht
Want in Mokum ben ik rijk Voor twintig jaar
En gelukkig tegelijk Door ’t brakke water is hij begraven
Geef mij maar Amsterdam Maar als ’k nog even wacht, zien wij elkaar
Liever in Mokum zonder poen Toen ging de zee zo te keer
Dan in Parijs met een miljoen In een razend verweer
Geef mij maar Amsterdam Ongestraft slaat niemand haar neer
© 1955  Tekst en muziek: Pi Vèriss, Harry de Groot Nu jaren later hier paarden draven
Zie ik de hand en macht van onze Heer

Waar is het water, waar is de haven

Waar j ’altijd horen kon:
We gaan aan boord
De voerman laat er nou paarden draven
En aan de horizon leit Emmeloord
Eens ging de zee hier te keer
Maar die tijd komt niet weer
 ’t Water leit nou achter de dijk Ernstig gaan de diplomaten
Waar eens de golven Naar hun feestmaal en banket
et land bedolven Satan heeft aan ’t hoofd des tafels
Golft nou een halmenzee Zich als schenker neergezet
De oogst is rijk En hij vult daar met een grijnslach
© 1960  Tekst: Willy van Hemert  Muziek: Joop de Leur Telkenmale tot de rand
Met het rode bloed der volk’ren
’t Willig wijnglas in hun hand!

101 Het wijnglas

Jean-Louis Pissuisse
© 1916  Tekst en muziek: Dirk Witte

’s Avonds lezen we in de kranten

Hoe het ging die dag aan ’t front
Zoveel honderd weer gevallen
Zoveel duizend weer gewond
102 Ik ben Gerrit
Gerrit Dekzeil

Zoveel kind’ren zonder vader Ik ben Gerrit en ik steel als de raven

Zoveel moeders zonder kind Ben een boef in de ogen der braven
En we vragen wanneer eens toch Maar wat moet je nou als je niks hebt
Dat gemoord een einde vindt In deze wereld waar je steeds wordt genept

Maar des morgens – welk een vreugde! – Bij ons thuis was vroeger
Lezen w’ in het ochtendblad Geen brood op de plank
Dat er een banket geweest is Moeder kon dat niet betalen
In de een of and’re stad Mijn vader ging dood
Waar LIoyd George weer heeft gedronken Ja dat kwam door de drank
Op het welzijn van zijn land Ik liep door de straten te dwalen
Waar de oorlog werd gewonnen De bakker die keek niet
Met het wijnglas in de hand Ik pikte een brood
En heb dat mijn moeder gegeven
’s Avonds lezen we in de kranten Het was wel gestolen
Weer een boot getorpedeerd Maar ’t smaakte ons goed
Zoveel mensen uitgevaren Zo zijn we in leven gebleven
Zoveel maar teruggekeerd
Zoveel tonnen graan verloren
Zoveel monden zonder brood Ik ben Gerrit en ik steel als de raven
Zoveel vrouwen, zoveel kind’ren Ben een boef in de ogen der braven
Dichter bij de hongerdood Maar wat moet je nou als je niks hebt
In deze wereld waar je steeds wordt genept
Maar des morgens – welk een vreugde! –
Lezen w’ in het ochtendblad Zo groeide ik op ja voor galg en voor rad
Van een rijk en deftig feestmaal Het stelen dat kon ik niet laten
In de een of and’re stad Ik heb in m’n leven al heel wat gejat
Waar ‘der Kaiser’ heeft gedronken En ik zit nooit zonder dukaten
Op z’n uitgehongerd land Ik ben nu beroemd en berucht in het land
En ‘den Alten Gott’ geprezen Een brandkast die kan je me geven
Met het wijnglas in de hand ’t Begon met een broodje nu zit ik geramd
En zo blijft het de rest van m’n leven
Elke dag brengt nieuwe ellende
Nieuwe armoe, nieuwe rouw
Elke dag krijgt ons vertrouwen Ik ben Gerrit en ik steel als de raven
In de mensheid weer een knauw Ben een boef in de ogen der braven
Angstig vragen we hoelang nog Maar wat moet je nou als je niks hebt
Deze oorlogswaanzin duurt In deze wereld waar je steeds wordt genept
Welke afgezant des duivels © 1973  Tekst en muziek: Jaques Plafond, Wim T. Schippers,
Deze wereld toch bestuurt Gied Jaspars
103 Ik zou wel eens willen
weten Jules de Corte
Ik zou wel eens willen weten
Waarom zijn de bergen zo hoog
Misschien om de sneeuw te vergaren
Of het dal voor de kou te bewaren
Of misschien als een veilige stut
Voor de hemelboog
Daarom zijn de bergen zo hoog
Ik zou wel eens willen weten
Waarom zijn de zeeën zo diep
Misschien tot geluk van de vissen
Die het water zo slecht kunnen missen
Of tot meerdere glorie van God
Die de wereld schiep
Daarom zijn de zeeën zo diep
Ik zou wel eens willen weten
Waarom zijn de wolken zo snel
Misschien dat ’t een les aan de mens is
Die hem leert hoe fictief een grens is
Of misschien is het ook maar eenvoudig
Een engelenspel
Daarom zijn de wolken zo snel
Ik zou wel eens willen weten
Waarom zijn de mensen zo moe
Misschien door hun jachten en jagen
Of misschien door hun tienduizend vragen
En ze zijn al zo lang onderweg
Naar de vrede toe
Daarom zijn de mensen zo moe
© 1960  Tekst en muziek: Jules De Corte
104 Katinka
De Spelbrekers
Elke morgen om half negen
Komen wij Katinka tegen
Rode muts en blonde lok
Helgeel truitje, blauwe rok
Maar ze tippelt zwijgend naast d’r ma
Daarom zingen alle jongens
haar verlangend na:
Kleine kokette Katinka
Kijk nou es één keertje om
Stiekempjes over je schouder
Je ma ziet het toch niet, dus kom!
Kleine kokette Katinka
Ben je verlegen misschien
We willen zo graag nog heel even
Een glimp van je wipneusje zien
Elke morgen, zon of regen
Komen wij Katinka tegen
Hakjes tik-tak op de stoep
Korte rok met nauwe coupe
Maar haar blik verraadt geen nee of ja
Daarom zingen alle jongens
haar verlangend na
Kleine kokette Katinka
Kijk nou es één keertje om
Stiekempjes over je schouder
Je ma ziet het toch niet, dus kom!
Kleine kokette Katinka
Ben je verlegen misschien
We willen zo graag nog heel even
Een glimp van je wipneusje zien
Kleine kokette Katinka
Ben je verlegen misschien
We willen zo graag nog heel even
Een glimp van je wipneusje zien
la, la, lala, la, lala , la
© 1962  Tekst en muziek: Joop Stokkermans, Lodewijk Post,
Henny Hambuis
105 Als de klok van Arnemuiden
Max van Praag
Als de klok van Arnemuiden, welkom thuis
voor ons zal luiden, wordt de vreugde soms
vermengd met droevenis
Als een schip op zee gebleven is
Wend het roer, wij komen thuis gevaren
Rijk was de buit maar lang en zwaar de nacht
Land in zicht en onze ogen staren
Naar de kust die lokkend op ons wacht
Als de klok van Arnemuiden, welkom thuis
voor ons zal luiden, wordt de vreugde soms
vermengd met droevenis
Als een schip op zee gebleven is
Rijke zee waarvan de vissers dromen
Want jij geeft brood aan man en vrouw en kind
Wrede zee, jij hebt zoveel genomen
In jouw schoot rust menig trouwe vrind
Als de klok van Arnemuiden, welkom thuis
voor ons zal luiden, wordt de vreugde soms
vermengd met droevenis
Als een schip op zee gebleven is
© 1949  Tekst: Dico van der Meer  Muziek: H. Mengers
106 Foxie Foxtrot
Nico Haak en De Paniekzaaiers 107 Vluchten kan niet meer
Jenny Arean en Frans Halsema

En ze noemen me Foxie Foxtrot Vluchten kan niet meer

Wrijf de dansvloer effe op ’k Zou niet weten hoe
Want als de band begint te spelen Vluchten kan niet meer
Nou dan hou ik nooit meer op ’k Zou niet weten waar naar toe
Dan begint mijn bloed te krieb’len Hoe ver moet je gaan?
En mijn benen staan niet stil De verre landen zijn oorlogslanden
Is hier soms een mooi meissie Veiligheidsraad, vergaderingslanden
Dat effe dansen met me wil? Ontbladeringslanden, toeristenstranden
Hoe ver moet je gaan?
O Foxie Foxtrot met je elastieken benen Vluchten kan niet meer
Die wil elke avond naar een dancing toe
Zeg jongeman, mag ik je meissie effe lenen Zelfs de maan staat vol
’k Wil met haar swingen, want ik ben nog met kruiwagentjes
lang niet moe En op Venus zijn instrumenten
En wil je vrijer dan niet even met je dansen En op aarde zingt de laatste vogel
Dan roep ik: Quick quick slow In de laatste lente
Want Foxie grijpt z’n kansen
O Foxie Foxtrot met je elastieken benen Vluchten kan niet meer
Die wil elke avond naar een dancing toe Ik zou niet weten waar
Schuilen alleen nog wel
Ja, zo dans ik heel mijn leven Schuilen bij elkaar
In elke discotheek of zaal Vluchten kan niet meer
Ik hoop nog één ding te beleven Vluchten kan niet meer
Dat ik de honderd nog eens haal
Dan zal het dansen van zo’n foxtrot
Niet zo één-twee-drie meer gaan Vluchten kan niet meer
Maar dan dans ik wel een Engels walsje Heeft geen enkele zin
met mijn eigen Sjaan Vluchten kan niet meer
’k Zou niet weten waarin
O Foxie Foxtrot met je elastieken benen Hoe ver moet je gaan?
Die wil elke avond naar een dancing toe In zaken of werk of in discipline
Zeg jongeman, mag ik je meissie effe lenen In Yin of in Yang of in heroïne
’k Wil met haar swingen, want ik ben nog In status en auto en geldverdienen
lang niet moe. Hoever moet je gaan
En wil je vrijer dan niet even met je dansen Vluchten kan niet meer
Dan roep ik: Quick quick slow
Want Foxie grijpt z’n kansen Hier in Holland sterft de laatste vlinder
O Foxie Foxtrot met je elastieken benen Op de allerlaatste bloem
Die wil elke avond naar een dancing toe En alle muziek die overblijft
Is de supersonische boem

En wil je vrijer dan niet even met je dansen Vluchten kan niet meer
Dan roep ik: Quick quick slow ’k Zou niet weten waar
Want Foxie grijpt z’n kansen Schuilen kan nog wel
O Foxie Foxtrot met je elastieken benen Heel dicht bij elkaar
Die wil elke avond naar een dancing toe We maken ons eigen alternatiefje
Die wil elke avond naar een dancing toe Met of zonder boterbriefje
Die wil elke avond naar een dancing toe M’n liefje m’n liefje wat wil je nog meer?
© 1975  Tekst en muziek: Peter Koelewijn, Nico Haak, Jan Vluchten kan niet meer
Eland Vluchten kan niet meer
© 1971  Uit: En nu naar bed. Tekst: Annie M.G. Schmidt 
Muziek: Harry Bannink
108 Margherita
Marco Borsato 109 Malle vent, ja
Tobi Rix

In de verte kinkt een stem Ergens ver in Paraguayos

Die ik herken van onze ruzies Daar woonde eens een toreros
Over kleine misverstanden Die al doodde hij wel stieros
Over grote desillusies Dat niet deed met echt plezieros
En ik hoor de kille klanken Daar hij in zijn hart een lid was
Van jouw ingehouden woede Van de stierenbeschermingas
Maar wat kan ik meer dan janken Huilde hij soms hele nachtos
Als ik dit niet kon vermoeden En dan zei z’n vrouwtje zachtos:

In een waas hoor ik je zeggen Malle vent... kom maar bij Rosa
Dat je alles op wilt geven Heb jij weer last van een stier, oh oh jé!
Dat je alles met je meeneemt Oh wat een kliera die diera!
Wat me lief is in dit leven Malle vent kom maar bij Rosa
En ik luister hoe jouw woorden Huil nou niet
Langzaam opgaan in de zinnen Of Rosa wordt boos ja
Die me treffen als een bliksem
Met vernietigende kracht
Op een nacht, weer zo’n benarde
Deze kilte maakt me gek Kon hij het niet langer harden
En dit gevoel is angstaanjagend En behuilde hij meet tussenposa
Maar je woorden malen verder De pyjama van zijn Rosa
En m’n ogen kijken vragend Hij bezwoer toen van zijn lévos
Waarom zei je mij niet eerder Om zijn beroepos op te gévos
Dat je zo van mij vervreemd was Hij had het toch weer zo benauwd ja
Waarom spreek je over liefde En weer suste hem zijn vrouwtja:
Als je nooit van mij gehouden hebt
Malle vent... kom maar bij Rosa
Ik verlies het van de wanhoop Heb jij weer last van een stier, oh oh jé!
En ik voel mijn tranen branden Oh wat een kliera die diera!
En ik zou niets liever willen Malle vent kom maar bij Rosa
Dan m’n hoofd weer in jouw handen Huil nou niet
Maar wat tot een uur geleden Of Rosa wordt boos ja
Nog zo veilig heeft geleken
Is een hele grote leugen
En ’n kaartenhuis gebleken Huil nou niet, daar kan ik niet tegen
Hoe heb ik zo’n vent gekregen
Oh oh oh jé ojé jé ojé, oh!
Het is net of iemand anders Ik ga terug naar m’n moeder
In jouw lichaam is gekropen En zij ging heen
En ik heb niet eens gemerkt Die arme Rosa
Dat ie naar binnen is geslopen © 1956  Oorspr. Malagueña  Tekst en muziek: P. Galindo,
Om jouw liefde uit te wissen E. Ramirez  Nederlandse tekst: André Meurs

En mijn wereld te vernielen

Wil er niemand mij vertellen
Dat ik alles heb gedroomd?
© 1996  Oorspr. Margherita  Tekst en muziek: R. Cocciante,
M. Luberti  Nederlandse tekst: H. Kooreneef, L. Driessen
110 Wordt nooit verliefd
Louis Davids
Zodra ik zestien jaren werd
Heeft moeder mij gezegd:
Mijn kind vertrouw het manvolk niet
Die kerels zijn zo slecht
Ze maken al de meisjes gek
Alleen voor tijdverdrijf
Ze hebben allemaal hetzelfde
Smoessie an d’r lijf
En hoe meer ik het bekijk
Mijn moeder had gelijk
Wordt nooit verliefd
Want dan ben je verloren
Je zeilt erin tot allebei je oren
Wordt nooit verliefd
Meisjes wat ik zeg is waar
Als je verliefd wordt
Dan ben je de sigaar
Mijn moeder zei: De man houdt
eerst een meisje aan de praat
Je krijgt een advocaatje
En een stukkie chocolaad
Je zegt op alles ja en je
Bent veilig en vertrouwd
Wanneer je ’m vijftig centimeter
Van je lijf af houdt
En hoe meer ik het bekijk
Mijn moeder had gelijk
Wordt nooit verliefd
Want dan ben je verloren
Je zeilt erin tot allebei je oren
Wordt nooit verliefd
Meisjes wat ik zeg is waar
Als je verliefd wordt
Dan ben je de sigaar
Ik heb mijn moeder eens gevraagd:
Mijn vrijer houdt zo aan
Die wil bij avond altijd in
’t Plantsoentje wand’len gaan
Toen zei mijn moeder: Ga je gang
Dat wand’len kan geen kwaad
Als het dan maar bij wandelen blijft
En je nooit zitten gaat
En hoe meer ik het bekijk
Mijn moeder had gelijk
Wordt nooit verliefd
Want dan ben je verloren
Je zeilt erin tot allebei je oren
Wordt nooit verliefd
Meisjes wat ik zeg is waar
Als je verliefd wordt
Dan ben je de sigaar
© 1920  Tekst: Louis Davids  Muziek: Margie Morris
111 Zij gelooft in mij
André Hazes
Ze lag te slapen
Ik vroeg haar gisterenavond: Wacht op mij
Misschien ben ik vanavond eerder vrij
Ze knikte wel van ja: maar zij kent mij
Nu sta ik voor je
Ik ben weer blijven hangen in de kroeg
Zo’n nacht, ze weet het heb ik nooit genoeg
Hoe was ’t, dat was alles wat ze vroeg
Want zij gelooft in mij
Zij ziet toekomst voor ons allebei
Ze vraagt nooit: Maak je voor mij eens vrij
Want ze weet, dit gaat voorbij
Ik schrijf m’n eigen lied
Totdat iemand mij ontdekt en ziet
Dat een ieder van mijn songs geniet
Ze vertrouwt op mij
Ze gelooft in mij
Ik zal wachten
Tot de tijd dat ieder mij herkent
En je trots kan zijn op je eigen vent
Op straat zullen ze zeggen: Hij is bekend
Zolang we dromen
Van ’t geluk dat ergens op ons wacht
Dan vergeet je snel weer deze nacht
Jij vertrouwt op mij, dat is mijn kracht
Mijn kracht
Want zij gelooft in mij
Zij ziet toekomst voor ons allebei
Ze vraagt nooit: Maak je voor mij eens vrij
Want ze weet, dit gaat voorbij
Ik schrijf m’n eigen lied
Totdat iemand mij ontdekt en ziet
Dat een ieder van mijn songs geniet
Ze vertrouwt op mij
Ze gelooft in mij
© 1978  Oorspr. She Believes In Me  Tekst en muziek: Steve
Gibb, Jan van Kraeydonck  Nederlandse tekst: A.G. Hazes
112
3js
Wiegelied
Ik betover je voor het slapen gaan
Spreek een goed woord en raak je aan
Engelenkoren zingen straks je naam
Nu ben je nog zo’n kleine vent
En zolang jij de mijne bent
Ben ik voor jou en pas mijn leven aan
Maak ik je blij, wanneer je huilt
Voel ik me rijk, wanneer je lacht naar mij
Breek ik het ijzer met me hand
Voel ik me wijzer dan de krant van morgen
Zal voor je zorgen kleine man
Lag het aan mij, dan zou jij eeuwig leven
Ik betover je voor het slapen gaan
Spreek een goed woord een raak je
Engelenkoren zingen straks je naam
Nu ben je nog zo’n kleine vent
En zolang jij de mijne bent
Ben ik voor jou en pas mijn leven aan
Maak ik je blij, wanneer je huilt
Voel ik me rijk, wanneer je lacht naar mij
Breek ik het ijzer met me hand
Voel ik me wijzer dan de krant van morgen
Zal voor je zorgen kleine man
Lag het aan mij, dan zou jij eeuwig leven
© 2007  Tekst en muziek: Jaap Schilder, Jaap Kwakman,
Jan Dulles
113 Stiekem gedanst
Toontje Lager
Ik stond maar wat te drinken
wat te hangen
Ik dacht en keek en dacht wat
om me heen
Niemand om me even op te vangen
Niemand bijzonders
Niemand in ’t algemeen
Drie uur ’s nachts, zeven januari
Het panterbloesje en de spijkerbroek
De armen bloot, de korte zwarte haren
En ik stond daar ergens op de hoek
Ik heb stiekem met je gedanst
Ik hoop dat je het leuk vond
Ik heb stiekem met je gedanst
Stiekem met je gedanst
Ik denk niet dat je me hebt zien staan kijken
Ik was die jongen met die vage blik
Ik was die jongen die losjes wou lijken
Niet te onschuldig en zeker niet te dik
Ik heb stiekem met je gedanst
Ik hoop dat je het leuk vond
Ik heb stiekem met je gedanst
Stiekem met je gedanst
Ik heb gedanst zonder te bewegen
Met een gemak zoals je zelden ziet
Misschien kom ik je morgen wel weer tegen
Misschien is het wel beter van niet
Ik heb stiekem met je gedanst
Ik hoop dat je het leuk vond
Ik heb stiekem met je gedanst
Stiekem met je gedanst
© 1983  Tekst en muziek: Bert Hermelink
114 Iedereen doet ’t
Robert Long
Laa laa lala-laa-laa laa lala-laa-laa
Laa lala-laa, laa laa laa lalala
Laa laa lala-laa-laa laa lala-laa-laa
Laa lala-laa laa
Windsurfers do it standing up
En diepzeeduikers doen ’t onder water
Alcoholisten doen ’t met een kater
En snelle jongens doen ’t effe hup
Postbodes doen ’t in de gleuf
En pedofielen doen ’t op hun knieën
De meeste trio’s doen ’t met z’n drieën
En tegenliggers doen ’t soixante-neuf
Laa laa lala-laa-laa laa lala-laa-laa
Laa lala-laa, laa laa laa lalala
Laa laa lala-laa-laa laa lala-laa-laa
Laa lala-laa laa
Lolbroeken doen ’t op 1 april
Macrobioten doen ’t onbespoten
En homofielen doen ’t met hun poten
En keukenmeiden doen ’t met gegil
Kampeerders doen ’t in een tent
Gemengde koren doen ’t met z’n allen
En jeu de boulers doen ’t met hun ballen
En dameskappers doen ’t permanent
 Laa laa lala-laa-laa laa lala-laa-laa Toch is er niemand die het ziet
Laa lala-laa, laa laa laa lalala ’k Zie er blij en stralend uit
Laa laa lala-laa-laa laa lala-laa-laa Morgen ben ik de bruid
Laa lala-laa laa
Voorbij gaat de tijd, een vogel vliegt uit
Krentenwegers doen ’t afgepast Bim-bam, bim-bam bom
Ervaren skiers doen ’t op een helling Morgen ben ik de bruid
Van Gend & Loos die doen ’t op bestelling Morgen ben ik de bruid
En een blinde doet ’t op de tast Morgen ben ik de bruid
Maagden stellen ’t nog effe uit © 1965  Tekst en muziek: J. Luiten, Ad van der Gein,
Ex-katholieken doet ’t zonder Rome G. Rensen

En Popie Jopie doet ’t in z’n dromen

En ik, ik doe het als ik fluit

Laa laa lala-laa-laa laa lala-laa-laa

Laa lala-laa, laa laa laa lalala
116 Veronica
Cornelis Vreeswijk

Laa laa lala-laa-laa laa lala-laa-laa Veronica, Veronica

Laa lala-laa laa Waar is je blauwe hoed?
© 1986  Tekst en muziek: Robert Long Je liefste is gaan zoeken
Maar zoekt jouw lief wel goed?
Jouw liefste is verdwenen

115 Morgen ben ik de bruid

Willeke Alberti
Misschien zie hem weer
In de morgen

Dit wordt voor mij de laatste nacht Veronica, Veronica

In ’t huis waar ik ben grootgebracht Jouw liefste zei vaarwel
Meisjestijd wat ging je gauw Maar ’s avonds in het donker
Ik moet nog wennen aan ’mevrouw’ Dan komen tranen snel
Alles zal staks anders zijn Dan ben je eens zo droevig
Dit afscheid doet een beetje pijn Misschien is hij weer terug
’k Weet als ik mijn ogen sluit In de morgen
Morgen ben ik de bruid
Veronica, Veronica, zet op je parasol
Voorbij gaat de tijd, een vogel vliegt uit Je liefste is verdwenen
Bim-bam, bim-bam bom je huilt je zakdoek vol
Morgen ben ik de bruid Ach, laat hem rustig varen
En zoek een ander uit
Dit wordt een slapeloze nacht In de morgen
In ’t huis waar ik ben grootgebracht
Vadertje, bedankt hoor schat Blijft desondanks Veronica
Ik heb een fijne jeugd gehad! De ochtend dan nog grauw
Moederlief, je kijkt me aan En als je nog blijft denken:
Je lacht, maar ik zie ook een traan Waar zit die jongen nou
’k Blijf je kind, het maakt niets uit Kom pieker dan niet langer
Morgen ben ik de bruid En zoek hem haastig op
In de morgen
Voorbij gaat de tijd, een vogel vliegt uit
Bim-bam, bim-bam bom Veronica, Veronica
Morgen ben ik de bruid Vergeef hem alles maar
Val zuchtend in z’n armen
Als de zon door ’t venster lacht Maak los je lange haar
Dan komt de dag waarop ik wacht Slaap naast hem op z’n kussen
’k Trouw de man waarvan ik hou Totdat je wakker wordt
Ik krijg zijn naam, ik word zijn vrouw In de morgen
’k Voel ontroerd wat stil verdriet © 1972  Tekst en muziek: Cornelis Vreeswijk
117 De glimlach van een kind
Willy Alberti 118 Willem, wordt wakker
The Butterflies

Jij bent zo wijs, dat zegt een kind Willem, wordt wakker, Willem!
Jij bent zo grijs, dat zegt een kind Willem, wordt wakker, Willem!
Jij bent getrouwd, dat zegt een kind
Jij bent al oud, dat zegt een kind Zo klonk ’t vannacht om één uur
Aan de andere kant van de muur
Dan denk je: Ja, een rimpel meer Het was de bange stem van de vrouw
Je wordt al echt een ouwe heer van onze linkerbuur
Maar voor je denkt: Hoe moet dat nou Toe Willem, wordt wakker!
Pakt ze je hand en lacht naar jou Toe Willem, wordt wakker!

De glimlach van een kind Wat is dat voor een vreemd geluid
Doet je beseffen dat je leeft Willem, kom je bed toch uit
De glimlach van een kind ’k Hoor gestommel in de gang
Dat nog een leven voor zich heeft Ik ben zo vrees’lijk bang
Dat leven is de moeite waard Toe Willem, wordt wakker!
Met soms wel wat verdriet Toe Willem, wordt wakker!
Maar met liefde, geluk
en plezier in ’t verschiet Daarna was ’t een kwartier benauwend stil
Maar plots klonk door de nacht een rauwe gil
De glimlach van een kind Toe Willem wordt wakker!
Dat met een trein speelt of een pop Toe Willem wordt wakker!
Zo’n glimlach maakt je blij Ik hou het niet uit
Daar kan geen feest meer tegenop
Wat geeft het of je ouder wordt Willem, wordt wakker, Willem!
Dat maakt toch niks meer uit Willem, wordt wakker, Willem!
Want je voelt je gelukkig
al heb je geen duit Maar Willem gaf geen draad
De buurt was ten einde raad
De glimlach van een kind Men sprong uit bed en weldra klonk het
Doet je beseffen dat je leeft door de hele straat
De glimlach van een kind Toe Willem, wordt wakker!
Dat nog een leven voor zich heeft Toe Willem, wordt wakker!
Dat leven is de moeite waard
Met soms wel wat verdriet En van de hele trammelant
Maar met liefde, geluk Kwamen stukken in de krant
en plezier in ’t verschiet Willem werd beroemd
Want nu zingt heel het land
Lalala lalaa lalalalalalalala Toe Willem, wordt wakker!
Lalala lalalaa lalalalalalalala Toe Willem, wordt wakker!
Lalala lalalaa lalalalalalalala Toe Willem, wordt wakker!
Lalala lalalaa lalalalalalalala © 1957  Oorspr. Wake up, little Susie  Tekst en muziek:
Lalala lalalaa lalalalalalalala
Boudleaux Bryant & Felice Bryant  Nederlandse tekst:
Pierre Wijnnobel
© 1968  Tekst en muziek: J. Kluger, J. Brousolle, G. Thibault 
Nederlandse tekst: L. Post
119 Liefde van later
Herman van Veen 120 Leven na de dood
Freek de Jonge en Stips

Als liefde zoveel jaar kan duren Of je christen, zenboeddist bent

Dan moet ’t echt wel liefde zijn Islamiet of jood
Ondanks de vele kille uren Er is leven, er is leven na de dood
De domme fouten en de pijn Rij dus rustig door oranje
Heel deze kamer om ons heen En geef extra gas bij rood
Waar ons bed steeds heeft gestaan Er is leven, er is leven na de dood
Draagt sporen van een fel verleden
Die wilde hartstocht lijkt nu heen Na de dood Na de dood
Die zoete razernij vergaan Na de dood Na de dood
De wapens waar we toen mee streden Er is leven, er is leven na de dood

Ik hou van jou Eet gerust wat Engels rundvlees

Met heel mijn hart en ziel hou ik van jou Bij je groente of op brood
Langs zon en maan tot aan het ochtendblauw Er is leven, er is leven na de dood
Ik hou nog steeds van jou Als je weg wilt uit Tirana
Pak eens voor de gein de boot
Jij kent nu al mijn slimme streken Er is leven, er is leven na de dood
Ik ken allang jouw heksenspel
Ik hoef niet meer om jou te smeken Na de dood Na de dood
Jij kent mijn zwakke plekken wel Na de dood Na de dood
Soms liet ik jou te lang alleen Er is leven, er is leven na de dood
Misschien was wat jij deed verkeerd
Maar ik had ook wel eens vriendinnen Volgens mijn vader in de hemel
We waren jong en niet van steen Is het alle dagen feest
En zo hebben we dan toch geleerd: En mijn vader kan het weten
Je kunt altijd opnieuw beginnen Want die is er geweest

Ik hou van jou Wat kon Seedorf nou gebeuren

Met heel mijn hart en ziel hou ik van jou
Langs zon en maan tot aan het ochtendblauw
Ik hou nog steeds van jou
We hebben zoveel jaar gestreden
Tegen elkaar en met elkaar
Maar rustig leven en tevreden
Is voor de liefde een gevaar
Jij huilt allang niet meer zo snel
Ik laat me niet meer zo vlug gaan
We houden onze woorden binnen
Maar al beheersen we het spel
Een ding blijft toch altijd bestaan
De zoete oorlog van het minnen
Toen hij van elf meter schoot
Er is leven, er is leven na de dood
Steek je snikkel zonder rubber
In een hetero of een poot
Er is leven, er is leven na de dood
Na de dood Na de dood
Na de dood Na de dood
Er is leven, er is leven na de dood
Heb je je doodsangst overwonnen
Wordt het alle dagen feest
Dus vandaag maar vast begonnen
Voor je ’t weet, ben je er geweest

Ik hou van jou

Met heel mijn hart en ziel hou ik van jou Na de dood Na de dood
Langs zon en maan tot aan het ochtendblauw Na de dood Na de dood
Ik hou nog steeds van jou Er is leven, er is leven na de dood
Voorgoed van jou Na de dood Na de dood
© 1969  Oorspr. La chanson des vieux amants Muziek: Na de dood Na de dood
G. Jouannest  Tekst: J. Brel  Nederlandse tekst: L. Nijgh Er is leven, er is leven na de dood
© 1989  Oorspr. Death is not the end  Tekst en muziek:
Bob Dylan  Nederlandse tekst: Freek de Jonge
121 Johanna
Alex de Haas & Rijk de Gooyer
Johanna een meisje van zeventien jaren
Dat was een aardig ding
Maar had op het gebied van de liefde
Totaal geen ervaring
Ze was zo’n aardig meisje
Bedrijvig als een hen
Ze diende bij een gegoede familie
Als meisje voor halve dagén
Johanna, Johanna
Als meisje voor halve dagén
Johanna, Johanna
Als meisje voor halve dagén
Toen is tot haar de liefde gekomen
Van heinde en van ver
Het was een arme schoenlappersjongen
Die stonk naar jenever
Hij had zijn laatste centjes
Aan borreltjes neergeteld
En eiste om de rest te betalen
Van ’t meisje haar spaargeld
Johanna, Johanna
Van ’t meisje haar spaargeld
Johanna, Johanna
Van ’t meisje haar spaargeld
Toen zij hem dit niet wilde geven
Bedreigde hij haar met z’n els
En stal uit de kast der gegoede familie
Zes zilveren eetlepels
Maar toen de misdaad uitkwam
Verdacht men ’t arme wicht
Met schande beladen werd zij toen ontslagen
Toch was zij onschuldig!
Johanna, Johanna
Toch was zij onschuldig
Johanna, Johanna
Toch was zij onschuldig
Zij kon de schande niet langer verdragen
Zette ’t scheermes in haar vel
En sneed zich compleet in twee halleve delen
Het bloed spoot ten hemel
Daar lagen nu twee delen
Tesamen slechts één lijk
De vrijer die naar het lichaam kwam kijken
Die bibberde vreselijk!
Johanna, Johanna, die bibberde vreselijk
Johanna, Johanna
Die bibberde vreselijk
Hij kon z’n misdaad niet langer verhelen
Men sloot hem in een hok
En daar de galg toevallig bezet was
Stierf hij op het hakblok
En wat nu de moraal is, al van dit schone vers
Ga braaf en deugdzaam steeds door het leven
Maar hoedt u voor schoenlappers
Johanna, Johanna
Maar hoedt u voor schoenlappers
Johanna, Johanna
Maar hoedt u voor schoenlappers
© 1940 Oorspr. Sabinchen  Tekst en muziek: Alex de Haas
122 Frater Venantius
Zeg maar ja tegen ’t leven
Wim Sonneveld
Zeg maar ja tegen ’t leven, ja tegen ’t leven
Van je amen en je gloria joechee
Zeg maar ja tegen ’t leven, ja tegen ’t leven
Anders zegt er het leven nog nee
Ziet de lelies rustig dromen
Ziet hoe ’t dartel bijtje doet
’t Hijgend hert der jacht ontkomen
Schittert in de zonnegloed
Laat de alleluja’s stromen
In het helwit avondrood
Ziet de maan schijnt door de bomen
O, als eieren zo groot
Zeg maar ja tegen ’t leven, ja tegen ’t leven
Van je amen en je gloria joechee
Zeg maar ja tegen ’t leven, ja tegen ’t leven
Anders zegt er het leven nog nee
Laat een lied uw hart doordrinken
En uw dag verliest z’n steen
Sikkels blinken, sikkels klinken
Vliegen als een schaduw heen
Niets te mokken, niets te maren
Niets te druilen van verdriet
Uren, dagen, maanden, jaren
Mist men een, twee pruimpjes niet
Zeg maar ja tegen ’t leven, ja tegen ’t leven
Van je amen en je gloria joechee
Zeg maar ja tegen ’t leven, ja tegen ’t leven
Anders zegt er het leven nog nee
© 1964  Tekst: Michel van der Plas  Muziek: Harry Bannink
123 De dievenwagen
Willy Alberti
Jongens, kom kijken
De wagen staat voor
De dieven worden weggereden
Dan zie je de stumperds
Hun handen geboeid
Die soms niet het ergste deden
Soms is het een jongen, lang werkeloos
Die ’t deed, daar hij niets kon verdienen
Vaak zie je de moeders aan het station
Die stil in een hoekje staan grienen
Lach nooit, als je die wagen ziet staan
Je kunt hen gerust wel betreuren
Denk maar alleen: Wat hij heeft gedaan
Kan morgen mij ook gebeuren
Wat is het niet wreed
Als je loopt langs de straat
En overal zie je die weelde
Dan loop je te denken, hoe mooi rijk te zijn
Want arm zijn wij dan toch, misdeelden
En als soms je kinderen vragen om brood
En je kunt hen ook dat niet eens geven
Dan steel je maar, want het is voor je kind
Dat heeft toch het recht om te leven
Lach nooit, als je die wagen ziet staan
Je kunt hen gerust wel betreuren
Denk maar alleen: Wat hij heeft gedaan
Kan morgen mij ook gebeuren
’t Is altijd geen dief
Die de wagen ingaat
En da’s natuurlijk weer het mooie
Het zijn soms die jongens
Die geen dienst willen doen
En die ze de nor maar ingooien
Maar hij die vermoord en geld heeft,
zo’n ploert
Hem wordt steeds die schande vermeden
Hij wordt echter niet met die wagen vervoerd
Maar in zijn eigen auto gereden
Lach nooit, als je die wagen ziet staan
Je kunt hen gerust wel betreuren
Denk maar alleen: Wat hij heeft gedaan
Kan morgen mij ook gebeuren
© 1923  Tekst en muziek: Willy Chanson
124 Dokter Bernhard
Bonny St. Claire en Ron
Brandsteder
Dokter Bernhard, u moet me zeggen
Hoe gaat het met hem nu?
Dokter Bernhard, ik kan alleen maar
bidden voor hem en u
Elke keer denk ik weer:
Hij ligt daar zo alleen
Dokter Bernhard, help me
Breng hem door het ergste heen
Zeg me alleen de waarheid maar
Is hij nu niet meer in gevaar?
Dokter... ik ben zo bang
Heel mijn leven was altijd alleen voor hem
Heel mijn leven is niets meer zonder hem
Alles geven wil ik ’m houwen bij mij
Oh, ik mis hem
Ik hou zo van hem en ik mis hem...
Heren:
Maakt u zich niet zo veel zorgen
Net was ik nog bij hem
Hij slaapt nu zeker door tot morgen
En de zuster blijft bij hem
Dames:
Maar gisteravond was hij op
Hij heeft me zelfs gekust...
Heren:
Er is ook niets bijzonders nu
Maar ’t is beter dat hij rust
Zeg me alleen de waarheid maar
Is hij nu niet meer in gevaar?
Dokter... ik ben zo bang
Heel mijn leven was altijd alleen voor hem
Heel mijn leven is niets meer zonder hem
Alles geven wil ik ’m houwen bij mij
Oh, ik mis hem
Ik hou zo van hem en ik mis hem...
Telefoongerinkel
Hallo...
Nee..., nee..., nee...!
© 1976  Oorspr. Sister Mary  Tekst en muziek: P. Yellowstone,
R. Danova en S. Voice  Nederlandse tekst: Peter Koelewijn
125 Ik ben gelukkig zonder jou
Connie Vandenbos / Bonnie St. Claire
Het is nu eindelijk een feit
Ik ben je kwijt, ik ben je kwijt
Je knoeit de as van je sigaar
Nu voortaan verder maar bij haar
Je vraagt me niet meer wat we eten
Ik kan van nu af aan vergeten
Wat jij het liefste ’s avonds lust
Zelfs hoe je vroeger hebt gekust
Ik ben gelukkig zonder jou
Nu ik niet meer van je hou
Mijn leven krijgt een nieuwe kans
’k Ontsprong nog net op tijd de dans
Ik ben gelukkig zonder jou
Ik ben gelukkig zonder jou
Geen bon vivant die ’s avonds laat
Naar leugens zoekend voor me staat
Je lach, je stem, te harde stap
Weergalmen niet meer op de trap
Je hoeft niet stiekem meer te fluist’ren
En ik niet aan je deur te luist’ren
Ik kan vergeten wie je bent
En dat ik je heel goed heb gekend
Ik ben gelukkig zonder jou
Nu ik niet meer van je hou
Mijn leven krijgt een nieuwe kans
’k Ontsprong nog net op tijd de dans
Ik ben gelukkig zonder jou
Ik ben gelukkig zonder jou
Het geeft niet wat men van me denkt
Ik zie wel wat de toekomst brengt
Voorlopig rust, geen commentaar
Op elke krulspeld in mijn haar
Je kunt je medelijden sparen
’k Heb net als voor we samen waren
het voeteneinde van het bed
Bij de verwarming neergezet
Ik ben gelukkig zonder jou
Nu ik niet meer van je hou
Mijn leven krijgt een nieuwe kans
’k Ontsprong nog net op tijd de dans
Ik ben gelukkig zonder jou
Ik ben gelukkig zonder jou
© 1966  Tekst: H.S. Meijler  Muziek: Peter Koelewijn
126 Ik heb geen zin om op
te staan Het
Het is weer tijd, om op te staan
Maar ik heb geen zin Hij heeft geen zin
Om naar m’n baas te gaan
Met m’n blote voeten op het kouwe zeil
Met z’n grote blote voeten op het kouwe zeil
Ik heb geen zin om op te staan
Ik heb geen zin om op te staan
Was jij maar hier, was jij maar hier
Want het is zo fijn Het is zo fijn
Om hier met jou te zijn
Met m’n voeten tegen je pyama aan
Met z’n grote voeten tegen je pyama aan
Ik heb geen zin om op te staan
Ik heb geen zin om op te staan
Ik blijf in bed, de hele dag
Want ik heb geen zin Hij heeft geen zin
Om d’r nou nog uit te gaan
Met m’n blote handen naar m’n baas te gaan
Met z’n grote blote handen naar z’n baas
te gaan
Ik heb geen zin om op te staan
Ik heb geen zin om op te staan
© 1965  Tekst en muziek: Bob Bouber
127 Ik heb genoeg van jou
ZZ en de Maskers
Ik heb genoeg van al jouw mooie woorden
Ik heb genoeg van alles wat je zegt
Ik ga maar weg, je zult je wel vermaken
Je hebt je nooit zo sterk aan mij gehecht
Ik heb genoeg van al je mooie vrienden
Ik ben ze zat, ik hou niet van dat slag
Ik hoop dat jij ze fijn zult blijven vinden
Dat je niet afknapt op de één of and’re dag
Het heeft geen zin om langer hier te blijven
Ik ga naar buiten en wandel in de zon
Misschien staat hier of daar nog wel een bankje
Dan denk ik daar nog even terug aan
hoe ’t begon
Want ik heb genoeg van al je dolle buien
Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg
’t Wordt mij teveel
Ik groet je met een glimlach
Want om te huilen lijkt het mij nog
veel te vroeg
 Ik heb genoeg, ik heb genoeg
Ik heb genoeg van jou
Jij bleef me toch niet trouw
Ik heb genoeg, ik heb genoeg
Ik heb genoeg van jou
Jij bleef me toch niet trouw
Het heeft geen zin om langer hier te blijven
Ik ga naar buiten en wandel in de zon
Misschien staat hier of daar nog wel een bankje
Dan denk ik daar nog even terug aan
hoe ’t begon
Want ik heb genoeg van al je dolle buien
Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg
’t Wordt mij teveel
Ik groet je met een glimlach
Want om te huilen lijkt het mij nog
veel te vroeg
Ik heb genoeg, ik heb genoeg
Ik heb genoeg van jou
Jij bleef me toch niet trouw
Ik heb genoeg, ik heb genoeg
Ik heb genoeg van jou
Ik heb genoeg van jou
Ik heb genoeg van jou
© 1964  Tekst en muziek: Bob Bouber
128 Ik voel me zo verdomd
alleen Danny de Munk
Krijg toch allemaal de kolere
Val voor mijn part allemaal dood
Ik heb geen zin om braaf te leren
Ik eindig toch wel in de goot
Kinderen willen niet met me spelen
Noemen me ‘Rat’ en wijzen me na
De enige, die me wat kan schelen
Die is er nooit, dat is m’n pa
Mijn moeder kan me niet verdragen
Nooit doe ik iets voor haar goed
Om liefde hoef ik ook al niet te vragen
Schelden is alles, wat ze doet
Geen wonder dat mijn pa is gaan varen
Ik mocht niet mee, ik ben te klein
Ik moet het in mijn eentje klaren
Tot ie ooit weer terug zal zijn
Had ik maar iemand om van te houden
Twee zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouden
Ik voel me zo verdomd alleen
Misschien als vaders schip er is
Als ie weer terug is van de zee
Zegt ie nog es: Luister Cis
Waarom ga je niet met me mee?
Ik ben toch ook nog maar een kind
Kan het niet helemaal alleen
Misschien dat ik ooit het geluk nog vind
Maar hoe, dat is een groot probleem
Had ik maar iemand om van te houden
Twee zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouden
Ik voel me zo verdomd alleen
© 1984  Uit de film: Ciske de Rat  Tekst: Karin Loomans 
Muziek: Herman van Veen
129 Het is een nacht
Guus Meeuwis en Vagant
Je vraagt of ik zin heb in een sigaret
’t Is twee uur ’s nachts, we liggen op bed
In een hotel in een stad waar niemand
ons hoort
Waar niemand ons kent en niemand ons stoort
Op de vloer ligt een lege fles wijn
En kledingstukken die van jou of mij
kunnen zijn
Een schemering, de radio zacht
En deze nacht heeft alles
Wat ik van een nacht verwacht
Het is een nacht die je normaal alleen
in films ziet
Het is een nacht die wordt bezongen
in het mooiste lied
Het is een nacht waarvan ik dacht
dat ik ’m nooit beleven zou
Maar vannacht beleef ik ’m met jou
Oohoho…
Ik ben nog wakker en ik staar naar het plafond
En ik denk aan hoe de dag lang geleden begon
Het zomaar ervandoor gaan met jou
Niet wetend waar de reis eindigen zou
Nu lig ik hier in een wildvreemde stad
En ik heb net de nacht van mijn leven gehad
Maar helaas, er komt weer licht door de ramen
Hoewel voor ons de wereld
Vannacht heeft stil gestaan
 Het is een nacht die je normaal alleen
in films ziet
Het is een nacht die wordt bezongen
in het mooiste lied
Het is een nacht waarvan ik dacht
dat ik ’m nooit beleven zou
Maar vannacht beleef ik ’m met jou
Oohoho…
Maar een lied blijft slechts bij woorden
Een film is in scène gezet
Maar deze nacht met jou is levensecht
Het is een nacht die je normaal alleen
in films ziet
Het is een nacht die wordt bezongen
in het mooiste lied
Het is een nacht waarvan ik dacht
dat ik ’m nooit beleven zou
Maar vannacht beleef ik ’m met jou
Oohoho…
Ja vannacht beleef ik ’m met jou
Oohoho…
En ik hou alleen nog maar van jou!
En ik hou alleen nog maar van jou!
© 1995  Tekst en muziek: Guus Meeuwis
130 Tearoom tango
Wim Sonneveld
Toen ik jou de roze tearoom langzaam
binnenschrijden zag
Met je kaalgevreten bontjas en je
arrogante lach
Een afschuwelijk beeld van honger en ellende
Vroeg ik me af hoe ’k jou in ’s hemelsnaam
herkende
Maar toen iedereen jou aankeek met die blik
van o lala
Dat moet vroeger iets geweest zijn van
comme ça en ga maar na
En de ober zelfs een buiging voor je maakte
Toen voelde ik dat mijn verbittering
ontwaakte
En terwijl je stilstond bij ’t gebak
Was ik die jongen weer wiens jongenshart
jij brak
Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd
En wat me nu na al die jaren nog
verwondert
Dat ik dat nooit vergeten zal
al word ik honderd
Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd
’t Zal zo’n dertig jaar geleden zijn dat ik jou
stil aanbad
En in deze zelfde tearoom steeds op jou
te wachten zat
En wanneer je dan na uren was gekomen
Noemde ik jou de schone diva van mijn dromen
Na een jaar geheime liefde zei ’k nog steeds
eerbiedig ‘u’
En ik mocht je af en toe eens kussen
achter het menu
Verder mocht ik niks het was verdomd
een schijntje:
Je hield me steeds met je beloften aan
het lijntje
Tot ik plotseling ontdekte dat
Jij wel twintig andere tearoom-lovers had
Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd
En wat me nu na al die jaren nog
verwondert
Dat ik dat nooit vergeten zal
al word ik honderd
Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd
En nu zit je aan mijn tafeltje en vraagt me:
Mag ik thee?
En je attaqueert m’n taartjes en wat kijk je
weer gedwee
En je fluistert: Jongen, haal me uit de nesten
Want het is of heel de wereld me wil pesten
Je bent veel te dik gepoederd en de mot zit
in je hoed
En ik zie ook dat je huilt zoals een slecht
actrice doet
Je pikt weer een sigaret en vraagt een vuurtje
En je zegt achter de zevende likeurtje:
Ach, je weet dat ik jou de liefste vond
Geef me wat geld boy, want ik zit vreselijk
aan de grond
Dan zeg ik: Zit jij aan de grond?
Da’s heel belazerd, da’s reuze bedonderd
Dat ik de liefste was is iets wat mij
verwondert
Vraag het die anderen maar
Je had er minstens honderd
Ober…! Ober goedemiddag...
Deze dame hier ober wou even alles afrekenen
… Ja, ik ben belazerd
© 1965  Tekst: Michel van der Plas  Muziek: Harry Bannink
131 Sophietje Zij dronk ranja
met een rietje Johnny Lion
Nee, daar keek hij niet meer om
Want zijn vlieger was hem alles
Alleen wist ik niet waarom
Zij dronk ranja met een rietje
Mijn Sophietje Maar toen op zekere morgen
Op een Amsterdams terras Zei hij: Vader, ga je mee
Zij was Hollands als ’t gras De wind die is nu gunstig
Als de molens aan een plas Dus ik neem m’n vlieger mee
Ik wist niet wat ik moest zeggen In zijn ene hand de vlieger
Uit moest leggen In de andere de brief
Iets wat Cupido wel weet Ik kon hem niet begrijpen
Dat ze mij meteen iets deed Maar toen zei m’n zoontjelief:
Meteen iets deed
Ik heb hier en brief voor m’n moeder
Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn Die hoog in de hemel is
In Helsinki, in Londen en Berlijn Deze brief bindt ik vast aan m’n vlieger
Waar ik op de wijde wereld kwam Tot zij hem ontvangt, zij die ik mis
Zij mochten er wel zijn En als ze dan leest hoeveel ik van haar hou
Maar de mooiste van de mooiste is Sophie Dat ik niet kan wennen aan die andere
In de liefde is ze zeker een genie vrouw
Want een meisje als Sophietje Ik heb hier een brief voor m’n moeder
Is een lente symphonie Die hoog in de hemel is
© 1977  Tekst en muziek: A.W. Le Roy, A.G. Hazes,
In haar stem hoor ik een liedje N.O. Haak

Melodietje
’t Is een liedje met een lach
Dat ik hoor sinds ik haar zag
Sinds ik haar zag 133 Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Ramses Shaffy

Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn
In Helsinki, in Londen en Berlijn
Waar ik op de wijde wereld kwam
Zij mochten er wel zijn
Maar de mooiste van de mooiste is Sophie
In de liefde is ze zeker een genie
Want een meisje als Sophietje
Is een lente symphonie
Zij dronk ranja met een rietje
Mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Toen wist ik dat mijn Sophie de liefste was
© 1965  Tekst en muziek: Thore Skogman  Nederlandse tekst:
Lodewijk Post
Voor degene in z’n schuilhoek achter glas
Voor degene met de dichtbeslagen ramen
Voor degene die dacht dat hij alleen was
Moet nu weten: We zijn allemaal samen
Voor degene met het dichtgeslagen boek
Voor degene met de snel vergeten namen
Voor degene met ’t vruchteloze zoeken
Moet nu weten: We zijn allemaal samen
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder

132 De vlieger
André Hazes
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Niet zonder ons
M’n zoon was gister jarig
Hij werd acht jaar oud die schat Voor degene met de slapeloze nacht
Hij vroeg aan mij een vlieger Voor degene die ’t geluk niet kan beamen
En die heeft hij ook gehad Voor degene die niets doet, alleen maar wacht
Naar zijn bal, zijn fiets, zijn treinen Moet nu weten: We zijn allemaal samen

Voor degene met z’n mateloze trots
In z’n risicoloze hoge toren
Op z’n risicoloze hoge rots
Moet nu weten: Zo zijn we niet geboren
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Niet zonder ons
Voor degene met het open gezicht
Voor degene met het naakte lichaam
Voor degene in het witte licht
Voor degene die weet: We komen samen
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en bewonder
Niet zonder ons
Niet zonder ons
Niet zonder ons
Niet zonder ons
Niet zonder ons
© 1971  Tekst en muziek: Ramses Shaffy
134 Iedere avond
Ronnie Tober
Iedere avond, iedere morgen
Denk ik aan jou
Iedere dag maak ik me zorgen
Alleen om jou
Er is geen ogenblik dat ik niet aan je denk
Omdat ik nog altijd van je hou
Iedere nacht in al mijn dromen
Ontmoet ik jou
Dan zie ik jou weer bij me komen
En spreek met jou
Er is geen ogenblik dat jij niet bij me bent
Omdat ik nog altijd van je hou
O, wij waren alles voor elkaar
Het leven was zo blij voor jou en mij
Wij waren altijd bij elkaar
Helaas, die mooie tijd is nu voorbij
Kan ik nog éénmaal met je praten
Dan zie ik jou
’k Voel me zo eenzaam, zo verlaten
Hier zonder jou
Er is geen ogenblik dat jij niet bij me bent
Omdat ik nog altijd van je hou
Ohoo, kan ik nog éénmaal met je praten
Dan zie ik jou
’k Voel me zo eenzaam, zo verlaten
Hier zonder jou
Er is geen ogenblik dat ik niet aan je denk
Omdat ik nog altijd van je hou
Omdat ik nog altijd van je hou
Omdat ik nog altijd van je hou
© 1944  Oorspr. Twillight time  Tekst en muziek: Buck Ram,
Morty Nevins, Al Nevins, Artie Dunn  Nederlandse tekst:
Pierrre Wijnnobel
135 Oh Johnny
Tante Leen
Ik heb je zo vaak horen zingen
Jouw stem hoor ik haast iedere dag
Maar één ding wou ik je nog vragen
Ik heb maar één wens als het mag:
O Johnny
Zing een liedje voor mij alleen
O Johnny
Want voor mij ben je nummer één
Zing een lied met een lach en een traan
In jouw stem hoor ik heel de Jordaan
O, o, o, Johnny
Zing een liedje voor mij alleen
O Johnny
Zing eens zacht voor je heen
Dan voel ik spontaan
M’n hart opengaan
O Johnny
Voor onze Jordaan
Je zingt over jouw Westertoren
Die jij in gedachten ziet staan
Jouw stem is voor mij als een parel
De parel van onze Jordaan
 O Johnny We zijn op de wereld niet allen gelijk
Zing een liedje voor mij alleen De een wordt geboren
O Johnny In een villa of slot
Want voor mij ben je nummer één De ander roept mamma
Zing een lied met een lacht en een traan In een vochtige krot
In jouw stem hoor ik heel de Jordaan Maar iets blijft hetzelfde
O, o, o, Johnny Of je arm bent of rijk
Zing een liedje voor mij alleen Dat is voor ons allen gelijk
O Johnny Want kijk naar de hemel
Zing eens zacht voor je heen Dan zie je ’t meteen
Dan voel ik spontaan De zon schijnt voor iedereen
M’n hart opengaan © 1955  Tekst: Pi Vèriss  Muziek: Harry de Groot
O Johnny
Voor onze Jordaan
© 1956  Tekst: Hans Ruf jr.  Muziek: Jaap Valkhoff
137 De afgekeurde woning
Johnny Jordaan

136 De zon schijnt voor iedereen

Johnny Jordaan
Ik woon op een woning
Men noemt het een krot
Maar ik zie geen enkel bewijs
M’n vader was porder Al staat aan de deur
Ik zie hem nog gaan ‘Onbewoonbaar verklaard’
Wanneer hij des morgens moest porden Voor mij blijft het toch een paleis
Al was het geen vetpot Het huis is gebouwd in de zestiende eeuw
Dat pordersbestaan Het staat van de ouderdom scheef
Toch deed ie ’t zonder te morren Ik ben er geboren, ik ben er getrouwd
Want ondanks zijn armoe leefde hij blij Ik woon er zolang als ik leef
En dikwijls dan zei ie tot mij:
Op die afgekeurde woning
De een is gesjochten In het hartje van de Jordaan
De ander weer rijk Daarop sleet ik m’n jeugd
We zijn op de wereld niet allen gelijk Had ik leed, had ik vreugd
De een wordt geboren In de strijd om een eerlijk bestaan
In een villa of slot Maar toch voel ik mij een koning
De ander roept mamma Ook al vloeide er dikwijls een traan
In een vochtige krot Op die afgekeurde woning
Maar iets blijft hetzelfde In het hart van die ouwe Jordaan
Of je arm bent of rijk
Dat is voor ons allen gelijk Ik slaap in een bedstee
Want kijk naar de hemel Zo fijn als een roos
Dan zie je ’t meteen Ik hoor er geen toeter, geen tram
De zon schijnt voor iedereen En als ik ontwaak
Zie ik zo door mijn raam
Ik denk aan die jaren De schoonheid van oud Amsterdam
Nog dikwijls terug De zolder heeft balken van echt eikenhout
’t Lijkt me zo kort nog geleden Het keukentje is maar heel klein
Geen porter bestaat meer Maar wat wil een mens
De tijd gaat zo vlug in z’n woning nog meer
Verleden wordt nimmer meer heden Dan blij en gelukkig te zijn
Als ik aan die tijd denk
Hoor ik vader z’n stem Op die afgekeurde woning
Dan klinken de woorden van hem: In het hartje van de Jordaan
Daarop sleet ik m’n jeugd
De een is gesjochten had ik leed, had ik vreugd
De ander weer rijk In de strijd om een eerlijk bestaan
 Maar toch voel ik mij een koning
Ook al vloeide er dikwijls een traan
Op die afgekeurde woning
In het hart van die ouwe Jordaan
© 1955  Tekst: Henvo Henk Voogt  Muziek: Louis Noiret
138
Gerrit
Wim Sonneveld
Van de zomer voor een jaar of vier
Ja ik herinner het me nog terdege
Kwam ik Gerrit in het dorp vaak tegen
Ja die Gerrit woonde toen nog hier
Ja die Gerrit die kwam uit de stad
En hij werkte hier bij de notaris
Ik wil niet zeggen dat dat een bezwaar is
Maar op de stad heb ik het nooit gehad
Echt lichtzinnig was hij door en door
Altijd had ie van die flauwe grappen
Nou, hij kon misschien goed moppen tappen
Maar daar heb ik geen waardering voor
Hopsa!
’t Leven is een serieuze zaak
En daar dient een mens zich bij te houden
Daarom vond ik dat ik moest gaan trouwen
Want dat is een man z’n taak
Nou, vier jaar terug zoals gezeid
Dacht ik bij de eerste warme dagen
Het beste lijkt me maar om Sjouk te vragen
Want die Sjouk die is een flinke meid
Maar wie had dat nou gedacht
Sjouk die zei: Je bent te laat man
Ik ga met Gerrit! Wat zeg je daarvan
Dat had ik nou nooit van Sjouk verwacht
Hopsa!
Maanden later was het huwelijksfeest
Maar op die dag kwam Gerrit niet te
voorschijn
De mensen zeiden: Zou ie er vandoor zijn?
’t Is altijd een beest geweest!
Weken zijn er toen voorbijgegaan
Toen hebben op een morgenvroeg twee honden
De kop van Gerrit in de plomp gevonden
Hé wie had dat nou gedaan?
Die dag zocht ik Sjouk eens op
Die was blij dat ze me aan zag komen
Nou, ze heeft me graag genomen
Want een ei is beter dan een lege dop
Een ei is beter dan een lege dop
Een hele man is beter dan alleen
een kop
© 1965  Tekst: H. Verhage  Muziek: Harry Bannink
139 Als de dag van toen
Reinhard Mey / Mama’s Jasje
Als de dag van toen hou ik van jou
Misschien oprechter en bewuster trouw
Want toch steeds weer is een dag zonder
haar
Een verloren dag, met stil verlangen naar
Weer een dag als toen, waarop ze zei:
Jij bent m’n leven, sta aan mijn zij
En wat, wat er ook gebeuren mag
Ik hou nog meer van jou als toen, die dag
Ik weet nog goed hoe alles eens begon
Hoe vol geheimen was de weg die voor ons lag
Een weg waarvan je soms de rand niet zag
Maar wat er ook gebeurde
Aan ’t einde scheen de zon
Ik tel de dagen die sindsdien verstreken
Al lang niet meer op de vingers van een hand
Maar ook de tijd kan niets meer van jouw
beeld verbleken
Al is de weg ook nog zo lang naar ons land
Als de dag van toen hou ik van jou
Misschien oprechter en bewuster trouw
Want toch steeds weer is een dag zonder
haar
Een verloren dag, met stil verlangen naar
Weer een dag als toen, waarop ze zei:
Jij bent m’n leven, sta aan mijn zij
En wat, wat er ook gebeuren mag
Ik hou nog meer van jou als toen, die dag
Verdriet en geluk zijn aan elke tijd verbonden
Die in sneltreinvaart en sneller langs ons
suist
Nog steeds helen de tijden alle wonden
Al denk ik vaak aan de dag dat ik leefde in
jouw huis
Neen, geen enkel uur is er dat ik berouw
Al geldt voor mij als troost slechts
een herinnering
Nog meer dan gisteren wacht ik nu op jou
Maar minder nog dan morgen als de dag
begint
Als de dag van toen hou ik van jou
Misschien oprechter en bewuster trouw
Want toch steeds weer is een dag zonder
haar
Een verloren dag, met stil verlangen naar
Weer een dag als toen, waarop ze zei:
Jij bent m’n leven, sta aan mijn zij
En wat, wat er ook gebeuren mag
Ik hou nog meer van jou als toen, die dag
© 1975  Tekst: Karel H. Hille  Muziek: Reinhard Mey
Toen kwam het noodlot op zijn weg
Dat hij vergeten had
Zijn schip dat stootte op een klip
Toen was het gauw gedaan
’t Is in een woeste storm des nachts
Met man en muis vergaan
Op de woelige baren, bij storm en bij wind
Dacht hij nog aan zijn blondje
Dat vrolijke kind
Zij leefd’ in zijn harte, zij zong in zijn bloed
Hij hoorde haar stemme
In de eb en de vloed
© 1947  Tekst en muziek: Fr. Poptie, P Biersma

140 Op de woelige baren

Eddy Christiani 141 Veerpont
Drs P

Een jonge zeeman kwam van boord Wij zijn hier aan de oever
Een forse blonde Noor Van een machtige rivier
Waar hij ook doolde op de zee De andere oever is daarginds
Zijn stad was Baltimore En deze hier is hier
Daar ergens in de havenbuurt De oever waar we niet zijn
Was er zo’n klein café Noemen wij de overkant
Daar zong ze bij een harmonica Die wordt dan deze kant
De zeemansliedjes mee Zodra we daar zijn aangeland
En dit heet dan de overkant
Op de woelige baren, bij storm en bij wind Onthoudt u dat dus goed
Denk hij steeds aan zijn blondje Want dit is van belang
Dat vrolijke kind Voor als u oversteken moet
Zij leeft in zijn harte, zij zingt in zijn bloed Dat zou nog best eens kunnen
Hij hoort nog haar stemme Want er is hier veel verkeer
In de eb en de vloed En daarom vaar ik steeds maar
Vice versa heen en weer

Toen zij hij op een keer: M’n schat Heen en weer, heen en weer
Op heel het wereldrond Heen en weer, heen en weer
Is er geen kind zo lief als jij
En kuste op haar mond Ik breng de mensen heen
Ze zag hem lang en rustig aan Ik breng weer anderen terug
Tot ze haar hart verloor Mijn pont is als het ware
Toen zij ze zacht: Ik hou van jou Ongeveer een soort van brug
Mijn forse blonde Noor En als de pont zo lang was
Als de breedte van de stroom
Op de woelige baren, bij storm en bij wind Dan kon hij blijven liggen
Denk hij steeds aan zijn blondje Zei me laatst een econoom
Dat vrolijke kind Maar dat zou dan weer lastig zijn
Zij leeft in zijn harte, zij zingt in zijn bloed Voor het rivierverkeer
Hij hoort nog haar stemme Zodoende is de pont dus kort
In de eb en de vloed En gaat hij heen en weer
Dan vaart hij uit, dan legt hij aan
Dan steekt hij weer van wal
De Noorman koos weer vrolijk zee En ondertussen klinkt
Want nu had hij zijn schat Langs berg en dal mijn hoorngeschal
 Heen en weer, heen en weer
Heen en weer, heen en weer
En als de pont dan weer zijn weg zoekt
Door het ruime sop
Dan komen er werktuigelijk
Gedachten bij me op
Zo denk ik dikwijls
Over het geheim van het bestaan
En dat ik op de wereld ben
Om heen en weer te gaan
Wij zien hier voor ons oog
Een onverbiddelijke wet
Want als ik niet de veerman was
Dan was een ander het
En zulke overdenksels
Heb ik nu de hele dag
soms met een zucht van weemoed
Dan weer met een holle lach
Heen en weer, heen en weer
Heen en weer, heen en weer
Heen en weer Heen en weer
Heen en weer Heen en weer
Heen en weer Heen en weer
Heen en weer Heen en weer
© 1973  Tekst en muziek: Heinz Polzer
142 Wil u een stekkie?
de fuchsia Hetty Blok Zuster
Klivia en Leen Jongewaard Gerrit
Wil u een stekkie een stekkie een stekkie
Wil u een stekkie van de fuchsia?
Heb u een plekkie een plekkie een plekkie
Heb u een plekkie voor de fuchsia?
Het is een makkelijke plant
Hij eet als ’t ware uit de hand
Een beetje mest, een beetje zon
Hij doet het best op het balkon
Ik geef een stekkie een stekkie een stekkie
En als ik ’s avonds op visite ga
Dan breng ik overal geluk
Ik geef een stekkie van de fuch
Ik geef een stekkie van de fuchsia
Van de fuch-fuch-fuchsia
Iedereen in de stad
Heeft al een stekkie van de fuchsia gehad
Meneer De Wacht op nummer acht
Heeft al drieëntwintig stekkies grootgebracht
Wil u een stekkie een stekkie een stekkie
Wil u een stekkie van de fuchsia?
Heb u een plekkie een plekkie een plekkie
Heb u een plekkie voor de fuchsia?
Het is een makkelijke plant
Hij eet als ’t ware uit de hand
Een beetje mest, een beetje zon
Hij doet het best op het balkon
Ik geef een stekkie een stekkie een stekkie
En als ik ’s avonds op visite ga
Dan breng ik overal geluk
Ik geef een stekkie van de fuch
Ik geef een stekkie van de fuchsia
Van de fuch-fuch-fuchsia
Geen huis in de straat
Waar niet de fuchsia te bloeien staan
Juffrouw Bet, uit de flat
Heeft een roze fuchsia op haar toilet
Wil u een stekkie een stekkie een stekkie
Wil u een stekkie van de fuchsia?
Heb u een plekkie een plekkie een plekkie
Heb u een plekkie voor de fuchsia?
Het is een makkelijke plant
Hij eet als ’t ware uit de hand
Een beetje mest, een beetje zon
Hij doet het best op het balkon
Ik geef een stekkie een stekkie een stekkie
En als ik ’s avonds op visite ga
Dan breng ik overal geluk
Ik geef een stekkie van de fuch
Ik geef een stekkie van de fuchsia
Van de fuch-fuch-fuchsia
Van de fuch-fuch-fuchsia
Van de fuch-fuch-fuchsia
© 1967  Uit: Ja zuster, nee zuster  Tekst: Annie M.G. Schmidt 
Muziek: Harry Bannink
143 Vuile Huichelaar
Renée de Haan
Vuile huichelaar, pak jij je koffer maar
En verdwijn voorgoed uit m’n leven
Vuile huichelaar, ga alsjeblieft naar haar
En vergeet niet mij de sleutel terug te geven
Op zoek naar geluk vond ik jou in die kroeg
Je hebt me die nacht zo bemind
Ik dacht: ’t is voorbij al die nachten alleen
Ik heb weer een vent en een vrind
Het feest duurde kort
Want al binnen een maand
Had jij weer een nieuwe vriendin
Maar ik heb je door en ik gooi je d’r uit
Je komt er bij mij nooit meer in
Vuile huichelaar, pak jij je koffer maar
En verdwijn voorgoed uit m’n leven
Vuile huichelaar, ga alsjeblieft naar haar
En vergeet niet mij de sleutel terug te geven
Jij speelt met gevoelens
En je lacht om verdriet
Jij gaat steeds opnieuw weer op jacht
Jij liegt en bedriegt elke weerloze vrouw
Jij steelt als een dief in de nacht
Vuile huichelaar, pak jij je koffer maar
En verdwijn voorgoed uit m’n leven
Vuile huichelaar, ga alsjeblieft naar haar
En vergeet niet mij de sleutel terug te geven
© 1987  Tekst en muziek: Aad Klaris
144 Laat me
Ramses Shaffy
Ik ben misschien te laat geboren
Of in een land met ander licht
Ik voel me altijd wat verloren
Al toont de spiegel mijn gezicht
Ik ken de kroegen, kathedralen
Van Amsterdam tot aan Maastricht
Toch zal ik elke dag verdwalen
Maar dat houdt de zaak in evenwicht
Dus laat me, laat me
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik zal mijn vrienden nooit vergeten
Want wie mij lief is, blijft mij lief
Maar waar ze wonen moest ik weten
Maar ’k verloor hun laatste brief
Ik zal ze heus wel weer ontmoeten
Misschien vandaag, misschien over een jaar
Ik zal ze kussen en begroeten
’t Komt vanzelf weer voor elkaar
Dus laat me, laat me
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik ben gelukkig niet verankerd
Soms woon ik hier soms leef ik daar
Ik heb mijn leven niet verkankerd
Ik heb geen bezit, en geen bezwaar
Ik hou van water en van aarde
Ik hou van schamel maar ook van duur
Er is geen stuiver die ik spaarde
Ik leef gewoon van uur tot uur
Dus laat me, laat me
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik zal heus wel ’ns een keertje sterven
Daar kom ik echt niet onderuit
En ik laat mijn liedjes nou maar zwerven
En verder zoek je ’t maar uit
Voorlopig blijf ik nog jouw zanger
Jouw zwarte schaap, jouw trouwe fan
Ik blijf nog lang en liefst nog langer
Maar laat mij nou maar blijven wie ik ben
Dus laat me, laat me
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Dus laat me, laat me
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zó gedaan
© 1978  Oorspr. La dernière volonté  Muziek: S. Lebel,
A. Dona  Nederlandse tekst: Herman Pieter de Boer
145 Brief uit la Courtine Beste
ouders, lieve Ine Rijk de Gooyer
Beste ouders, lieve Ine
Ik schrijf dit uit la Courtine
Dat was lachen onder ’t eten:
Onze generaal is door een slang gebeten
’t Stikt hier van de wilde dieren
Een van onze officieren
’n Zeek’re Aernoud Dendermonde
Daarvan hebben ze alleen z’n bril gevonden
Ik krijg strakjes weer visite
Van een hele troep muskieten
Zeven jongens, lieve moeder
Zijn finaal vergiftigd door d’ insectenpoeder
Je kan niemand hier vertrouwen
Zijn het rooien, zijn het blauwen?
En de Fransen staan te blèren
Want die zien ons aan voor Duitse militairen
Ik leer kruipen door de modder
Schieten met ’n losse flodder
En nog meer, dat volgens de majoor
Ons straks te pas komt op kantoor
Elke avond gaan we gokken
Met de dorpelingen knokken
En daarna hebben we ’t allemaal
Heel fijn in ’t hospitaal
Ik ben nou een kettingroker
Ik speel heel goed vals met poker
’k Zit hartstikke vol littekens
En ik slaap met een pistool onder m’n dekens
Daarom ouders, lieve Ine
’k Zit nu een week in la Courtine
Maar ik kan je nu al schrijven
’k Zou hier best m’n hele leven willen blijven
145 Brief naar la Courtine
Beste kerel, hier is vader
Rijk de Gooyer
Beste kerel, hier is vader
En het huilen staat me nader
Dan het lachen, want je oma
Is geslaagd voor het rijvaardigheidsdiploma
Ook de huur is weer gestegen
En er valt hier zoveel regen
Dat ik in de buurt van Ede
Op de weg een kabeljauw heb doodgereden
Ome Ben uit ’s-Gravenhage
Heeft sinds kort een eigen wagen
Maar hij is zo bij de pinken
Dat-ie zegt: ik rij niet, want ik moet nog
drinken
Greet heeft blindedarmontsteking
Was met ’t gasthuis in bespreking
Maar ze blijft thuis, bij d’r eigen
Want ze kon alleen nog maar een staanplaats
krijgen
Moe moet voor haar wasmachine
Wekelijks de termijn verdienen
Daarom moet het arme mens voortaan
Bij and’ren aan de tobbe staan
Onze schoorsteen wil niet trekken
Op de zolder blijft het lekken
En de hele woning is verzakt
Alleen de bel is nog intact
Ik hou nu maar op met schrijven
’k Zal vannacht op moeten blijven
D’r is geen tijd om in te dutten
Want ik moet de hele buitengevel stutten
O ja, jongen, je moet weten
Bijna was ik dat vergeten:
Piet is ervandoor met Ine
Amuseer jij je dus maar in La Courtine!
© 1964  Tekst: Eli Asser  Gebaseerd op Amilcare Ponchielli
Urendans uit La Gioconda
146 Beestjes
Ronny en The Ronnies
Weet je wat ik zie als ik gedronken heb?
Nou nou?
Allemaal beestjes Nou nou nou
Zowel beestjes, om me heen
Oh, ik weet wel dat ik nou mezelf nep
Nou nou
Want er zijn geen beestjes Nou nou nou
Maar ik zie beestjes, om me heen
Beestjes, beestjes
Op m’n dekens, in m’n kussen, kijk maar
Beestjes
In m’n oren, in m’n neus en in m’n haar
Beestjes
En ze lopen steeds door elkaar
Beestjes, beestjes
Hele legers lopen daar over de grond
Beestjes
Kijk, ze rukken op langs het plafond
Beestjes
En de kamer draait maar in het rond, oho
Weet je wat ik zie als ik gedronken heb?
Nou nou
Allemaal beestjes Nou nou nou
Zoveel beestjes, om me heen
Beestjes, beestjes
Langs de drempel in een hele lange rij
Beestjes
Door de sleutelgaten komen zij erbij
Beestjes
En ze kijken allemaal naar mij
Beestjes, beestjes
 Blauwe, gele, rooie, alles zit erbij
Beestjes
Likkebaardend komen zij steeds dichterbij
Beestjes
En zo loeren allemaal op mij, oho
Weet je wat ik zie als ik gedronken heb Ja ja
Allemaal beestjes Ja ja ja
Zowel beestjes, om me heen
Ze komen zelfs als ik om me heen mep Ja ja
Duizend beestjes Ja ja ja
Allemaal beestjes, om me heen
Beestjes, beestjes…
Beestjes, beestjes…
Beestjes, beestjes…
© 1967  Tekst en muziek: Peter Koelewijn
147 De Jordaanwals
Johnny Jordaan
Wanneer ik de mensen zie dansen
Dan blijf ik verwonderd soms staan
Wat zijn dat nou voor bokkesprongen
Waar komt al die onzin vandaan
Ze smakken, ze gooien, ze smijten
Wanneer ik ’t zie, word ik naar
Misschien is het leuk in Amerika
Geef mij dan toch veel liever maar
Zo’n lekkere wals, van die baaie rokken
Zo’n heerlijke wals uit de Jordaan
Die me weer herinnert aan de tijd
der lokken
En bloedrooie kralen, en pantoffeltjes aan
De orgels, die draaien
We zwieren, we zwaaien
Je ziet die baaie rokken rond
als hoepeltjes gaan
En we draaien weer rechts om
Links om
Op die ouwe toffe wals uit de Jordaan
Een wals is m’n lust en m’n leven
Daar laat ik m’n eten voor staan
Waarom als een wilde te springen
Een mens is toch geen baviaan
Wat heb ik nou aan boogie woogie
Die zenuwe dans maakt me kwaad
Ik vind het gewoonweg maar poppekast
Geef mij maar Jordaans fabrikaat
Zo’n lekkere wals, van die baaie rokken
Zo’n heerlijke wals uit de Jordaan
Die me weer herinnert aan de tijd
der lokken
En bloedrooie kralen, en pantoffeltjes aan
De orgels, die draaien
We zwieren, we zwaaien
Je ziet die baaie rokken rond
als hoepeltjes gaan
En we draaien weer rechts om
Links om
Op die ouwe toffe wals uit de Jordaan
© 1955  Tekst: Henvo, F.  Cayol, M. Vandair  Muziek: Louis
Noiret
148 Hoe sterk is de eenzame
fietser (Jimmy)
Boudewijn de Groot
Hoe sterk is de eenzame fietser
Die kromgebogen over zijn stuur
Tegen de wind
Zichzelf en weg baant
Hoe zelfbewust de voetbalspeler
Die voor de ogen van het publiek
De wedstrijd wint
Zich kampioen waant
Hoe lacht vergenoegd de zakenman
Zonder mededogen
Die ’n concurrent verslagen vindt
Zelf haast failliet gaat
En ik zit hier tevreden
Met die kleine op m’n schoot
De zon schijnt; er is geen reden
Met rotweer en met harde wind
Te gaan fietsen met dat kind
Als-ie maar geen voetballer wordt
Ze schoppen ’m misschien halfdood
Du du doedubdu doedubdu doebudoebudoe bu
Du du doedubdu doedubdu doebudoebudoe bu
Als-ie maar geen voetballer wordt
Ze schoppen ’m misschien halfdood
Maar liever dat nog
Dan het bord voor z’n kop van de zakenman
Want daar wordt-ie alleen maar slechter van
© 1973  Tekst: Ruud Engelander  Muziek: Boudewijn de
Groot
149 Droomland
André Hazes en Paul de Leeuw
Ze lacht haar tanden bloot
Wat zijn haar borsten groot
Haar tranen stromen want
Heerlijk land van mijn dromen Ze is Miss Nederland
Ergens hier ver vandaan
Waar elk zo graag wil komen Nooit meer alleen
Daar waar geen leed kan bestaan Nooit meer alleen
Als je wint, heb je vrienden
Droomland, droomland Rijen dik, echte vrienden
O ik verlang zo naar droomland Als je wint, nooit meer eenzaam
Daar is steeds vreê Zolang je wint
Dus ga met mij mee
Samen naar ’t heerlijke droomland Al ben je nog zo moe
Ze komen naar je toe
Zwerver gij vindt daar vrede Of je nu slaapt of eet
Zieke gij kent geen pijn Of half aangekleed
Daar wordt geen strijd gestreden Een feest is nooit een feest
Daar waar mijn broeders nog zijn Als jij niet bent geweest

Droomland, droomland Nooit meer alleen

O ik verlang zo naar droomland Nooit meer alleen
Daar is steeds vreê Als je wint, heb je vrienden
Dus ga met mij mee Rijen dik, echte vrienden
Samen naar ’t heerlijke droomland Als je wint, nooit meer eenzaam
Zolang je wint

Daar is steeds vreê

Dus ga met mij mee Als je wint, heb je vrienden
Samen naar ’t heerlijke droomland Rijen dik, echte vrienden
Als je wint, nooit meer eenzaam
Droomland, droomland Zolang je wint
O ik verlang zo naar droomland Als je wint, heb je vrienden
Daar is steeds vreê Rijen dik, echte vrienden
Dus ga met mij mee Als je wint, nooit meer eenzaam
Samen naar ’t heerlijke droomland Zolang je wint
© 1936  Tekst en muziek: Willy Derby  1950 bewerking Willy © 1983  Tekst en muziek: Henny Vrienten
Alberti, Ans Heidendaal  1993 bewerking: J. Thomas

151 Kom uit de bedstee

m’n liefste Egbert Douwe
150 Als je wint
Herman Brood & Henny Vrienten Kom uit de bedstee m’n liefste
Weet je niet, je bent al veel te laat
Hij kijkt vooruit, ziet niets Het hele dorp is al komen kijken
Hij denkt niet na, hij fietst Naar de bruidegom die in z’n hempie staat
Al doen z’n benen pijn
Hij moet de snelste zijn Ooh, kom uit de bedstee m’n liefste
Ze halen nooit meer in ’t Is vandaag toch onze huwelijksdag
Hij denkt verdomd ik win De koster luidt al urenlang de klokken
Hij zweet zich rot en de kippen zijn van slag
Nooit meer alleen
Nooit meer alleen De kerk zit al een tijd tjokvol familie
De organist die speelt z’n vingers blauw
Ze komt half naakt voorbij De kachel van de kerk is ook bezweken
De jury op een rij En ieder zit te barsten van de kou
 De misdienaartjes worden zo balorig Ze waste hun kleren, het witgoed en bont
Ik zag er eentje met een pijl en boog Ze maakte hun nieuwe sandalen
Ze speelden indiaantje op de kansel In het klooster ging de wijnfles rond
En je moeder kreeg een pijltje in d’r oog En in het dorp de roddelverhalen

Ooh, kom uit de bedstee m’n liefste
De hele zaak loopt vreselijk uit de hand
Voor een tientje gaven de getuigen
Een interviewtje aan een ochtendkrant
De taxi-jongens wilden geld van vader
Ze gingen, want de bruid kwam niet in zicht
Uiteindelijk is alles nog geregeld
Alleen zit vaders rechteroog nu dicht
De koster zei me hijgend onder ’t luiden:
Waar blijft ze nou, zo gaat toch alles mis
De zaak moet rond zijn over tien minuten
Want buiten wacht weer een begrafenis
Ooh, kom uit de bedstee m’n liefste
We hebben nou wel lang genoeg gewacht
Er komt nog tijd genoeg om uit te slapen
Want na vandaag komt er een lange nacht
Ooh, kom uit de bedstee m’n liefste
Kom uit de bedstee m’n liefste
© 1966  Oorspr. Come to my bedside, my darlin’  Tekst en
muziek: Eric Andersen  Nederlandse tekst: Peter Koelewijn
Het meisje begreep dit en is weggegaan
Na een afscheid met veel tranen
Joop gaf haar een hand
wat ie nooit had gedaan
En Hans voor de reis wat bananen
En ’s avonds zongen ze in duet
Een lied dat sneed door je merg en
Het meisje hoorde dat nog net
En antwoordde over de bergen
Maar toen kwam er een man uit het dorp
op de fiets
En sprak zo kunnen we ’t niet laten
Dat meisje moet terug anders hebben we niets
hier beneden om over te praten
En nu zingen ze weer met z’n drieën in koor
En wast ze weer hun kleren
Ze krijgen er zelfs subsidie voor
Want Gods kinderen zijn rare peren
© 1960  Tekst en muziek: Jaap Fischer

152 Twee monniken

Jaap Fischer
153 Dobbe dobbe dobbe
Jasperina de Jong

Gaan we met vakantie

Daar woonden twee monniken Hans en Joop Ja, maar waar naar toe dan
In een klooster op een heuvel Nou, misschien naar Griekenland
Ze sleten hun tijd en dat was een hoop Of misschien naar Tunis
Met sigaren, wijn en gekeuvel Dat is niet fascistisch
En ze hebben toch ’n strand
Ze kletsten over Jeruzalem Ja, of anders Zweden
En loofden de Heer met psalmen Zou dat fijn zijn Zweden
En zo kon je Hans’ eerste ’t Lijkt me eigenlijk niet veel an
en Joops’ tweede stem Zullen we nou weggaan
In de omtrek horen galmen Als we hier eens bleven
Nou oké dat doen we dan
Of ze gingen naar het dorp benee
Om daar de Heer te loven La’en we nou gaan slapen
En dan stemden ze op de kvp Wij gaan van de zomer
En dan gingen ze weer naar boven Lekker nergens naar toe
Niet meer over tobben
Er klopte daar een meisje aan Dobbe dobbe dobbe
Dat hebben ze opgenomen Dobbe dobbe dobbe doe
Want ze misten bij ’t zingen een goeie sopraan
Daar ze zelf niet zo hoog konden komen Wou je echt niet weggaan
Wou je dan niet blijven
’t Is misschien een beetje sloom
And’re volken kijken
Is je geest verrijken
154 We zullen doorgaan
Ramses Shaffy

Ja, dat heb ik van m’n oom We zullen doorgaan

Dat kan even goed wel Met de stootkracht van de milde kracht
Want die komen hier toch Om door te gaan
Ja verrek, da’s ook weer waar In een sprakeloze nacht
Buitenlanders kijken We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
Op het Leidspleintje Tot we samen zijn
Goed we blijven hier dus maar
We zullen doorgaan
La’en we nou gaan slapen Met de wankelende zekerheid
Wij gaan van de zomer Om door te gaan
Lekker nergens naar toe In een mateloze tijd
Niet meer over tobben We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
Dobbe dobbe dobbe Tot we samen zijn
Dobbe dobbe dobbe doe
We zullen doorgaan
’t Is een goed idee, hoor Met het zweet op ons gezicht
Ja, dat dacht ik ook wel Om alleen door te gaan
’t Heeft ook nog een andere kant In een loopgraaf zonder licht
Want die buitenlanders We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
Zien nooit Nederlanders Tot we samen zijn
Die zijn dan in ’t buitenland
Als wij hier nou blijven We zullen doorgaan
Hebben ze ons tweeën Telkens als we stil staan
En dat is tenminste wat Om weer door te gaan
Je moet voor een ander Naakt in de orkaan
ook wat over hebben We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
Ja, dat vind ik ook hoor schat Tot we samen zijn

La’en we nou gaan slapen We zullen doorgaan

Wij gaan van de zomer Als niemand meer verwacht
Lekker nergens naar toe Dat we weer doorgaan
Niet meer over tobben In een sprakeloze nacht
Dobbe dobbe dobbe We zullen doorgaan, we zullen doorgaan
Dobbe dobbe dobbe doe Tot we samen zijn
© 1972  Tekst en muziek: Ramses Shaffy
Niet meer over tobben
Dobbe dobbe dobbe
Dobbe dobbe dobbe doe
Niet meer over tobben
Dobbe dobbe dobbe
Dobbe dobbe dobbe doe
© 1972  Tekst Guus Vleugel  Muziek Joop Stokkermans
155 Oh mooie Westertoren
Willy Alberti

O mooie Westertoren
Hoog in die blauwe lucht
Aan jou wijd ik m’n zangen
Mijn lach, mijn laatste zucht
Jij kent onze diepste geheimen
Ons leed, verdriet en nog meer
Jij speelt alleen maar je klokkenspel
En kijkt zwijgend op ons neer
O mooie ouwe toren
Jij staat daar jaren al
Waar ik ook loop in de Jordaan
Je volgt me overal
Als jij eens zou gaan vertellen
Wat je al die jaren zo ziet
Wat zou je ons veel kunnen zeggen
Maar ouwe, je doet het maar niet
O mooie Westertoren
Hoog in die blauwe lucht
Aan jou wijd ik m’n zangen
Mijn lach, mijn laatste zucht
Jij kent onze diepste geheimen
Ons leed, verdriet en nog meer
Jij speelt alleen maar je klokkenspel
En kijkt zwijgend op ons neer
O flinke trotse Wester
Van eerbied ben ik vervuld
Wanneer het gouden zonlicht
Je slanke spits omhult
Als eens mijn laatste uur slaat
De krachten mij langzaam ontvliên
Dan wil ik aan mijn sponde een ruitje
Waardoor ik jou toren kan zien
O mooie Westertoren
Hoog in die blauwe lucht
Aan jou wijd ik m’n zangen
Mijn lach, mijn laatste zucht
Jij kent onze diepste geheimen
Ons leed, verdriet en nog meer
Jij speelt alleen maar je klokkenspel
En kijkt zwijgend op ons neer
© 1918  Tekst: Louis Davids  Muziek: Margie Morris
156 Bij ons in de Jordaan
Johnny Jordaan
Bij ons in de Jordaan
Zing je van héla hola hoeladiejé
Bij ons in de Jordaan, zie je de jongens
en de meiden dansend gaan Hatsjee
Bij ons in de Jordaan
Waar de bloemen voor de ramen staan
En de Amsterdamse humor
nooit verloren gaat
Zolang de lepel in de brijpot staat
In Amsterdam heb ik mijn hart verloren
Als ouwe toffe jongen, zo recht uit de Jordaan
Daar ben ik in een keldertje geboren
En ga daar heel m’n leven, beslist niet meer
vandaan
Bij ons in de Jordaan
Zing je van héla hola hoeladiejé
Bij ons in de Jordaan, zie je de jongens
en de meiden dansend gaan Hatsjee
Bij ons in de Jordaan
Waar de bloemen voor de ramen staan
En de Amsterdamse humor
nooit verloren gaat
Zolang de lepel in de brijpot staat
We houwen allemaal van een verzetje,
dan moet je ons zien hossen, de beentjes
van de vloer
De man van Drees die zegt: Kom op, wat let je
En pakt dan met een schuiver z’n ouwe
toereloer
Bij ons in de Jordaan
Zing je van héla hola hoeladiejé
Bij ons in de Jordaan, zie je de jongens
en de meiden dansend gaan Hatsjee
Bij ons in de Jordaan
Waar de bloemen voor de ramen staan
En de Amsterdamse humor
nooit verloren gaat
Zolang de lepel in de brijpot staat
We voelen ons verbonden met elkander
Want zit j’ in de zorgen of in de ratsmodee
Dan helpt de een zoveel ie kan d’n ander
Zo zijn de Jordanezen, ze leven met je mee
Bij ons in de Jordaan
Zing je van héla hola hoeladiejé
Bij ons in de Jordaan, zie je de jongens
en de meiden dansend gaan Hatsjee
Bij ons in de Jordaan
Waar de bloemen voor de ramen staan
En de Amsterdamse humor
nooit verloren gaat
Zolang de lepel in de brijpot staat
Omdat ’t zo lekker is
Omdat ’t zo lekker is
Zolang de lepel in de brijpot staat
© 1954  Tekst: Emile van der Brande, Henvo  Muziek: Louis
Noiret
157 Terug naar de kust
Maggie Macneal
Ik weet niet wat het is maar er is iets mis
Hoe zou dat komen
Ik loop liefst alleen, niemand om me heen
In mezelf te dromen
’k Wil terug naar de kust
Heel ongerust zoek ik de weg naar de kust
Bijna niet bewust van de dreiging
Dat daar m’n jeugd voorbijging
’k Voel me hier niet goed
Waar ik wonen moet
Tussen al die mensen
Laat me nu maar gaan
Achter de meeuwen aan
En mijn vage wensen
’k Wil terug naar de kust
Heel ongerust zoek ik de weg naar de kust
Bijna niet bewust van de dreiging
Dat daar m’n jeugd voorbijging
Oh, hoe kom ik hier vandaan
Was ik maar niet weggegaan
’k Hoor de branding in m’n hoofd
Had ik eerder maar geloofd
Wat die stem toen heeft voorspeld
Dat geluk verdwijnt voor geld
Mist en regen, westenwind
Zeg mij of ik ’t ooit weer vind
Ik wil terug naar de kust
Heel ongerust
Zoek ik de weg naar de kust
Bijna niet bewust van de dreiging
Dat daar m’n jeugd voorbij ging
Oh, hoe kom ik hier vandaan
Was ik maar niet weggegaan
’k Hoor de branding in m’n hoofd
Had ik eerder maar geloofd
Wat die stem toen heeft voorspeld
Dat geluk verdwijnt voor geld
Mist en regen, westenwind
Zeg mij of ik ’t ooit weer vind
Mist en regen, westenwind
Zeg mij of ik ’t ooit weer vind
© 1976  Tekst: Theun de Winter  Muziek: Sjouk Smit-
van ’t Spijker
158 De rosse buurt (Daar bij de
mannen van lichte zeden)
Jasperina de Jong en Bob de Rooy
Paul de Leeuw
Wist u dat er in de stad een buurt bestaat
Waar een nette man niet lopen durft op straat?
Het is een reuze onfatsoenlijk stads­kwartier
Want daar wonen alle jongens van plezier
D’r is keus in overvloed voor ied’re dame
Want een kerel lonkt haar toe op elke hoek
En de rest zit achter roodverlichte ramen
In een interlockje en een korte broek
Het is voor elke vrouw een prikkelend gezicht
En zo af en toe gaan de gordijnen dicht…
Daar bij de mannen van lichte zeden
Waar menige vrouw haar laatste tientje
komt besteden
In die sensuele walm van rook en bier
Bij de mannen, de mannen van plezier
Tierelier!
Als een vrouw uit de provincie even kan
Neemt ze afscheid van haar kinderen
en haar man
Want ze zegt: Ik moet gaan winkelen in de stad
Maar al spoedig raakt ze op het brede pad
Schichtig dwaalt ze langs de wallen
en de grachtjes
Met haar boodschaptas vol speelgoed en
rookvlees
Schuw beantwoordt ze de zinnelijke lachjes
Van Chinese Arie en van Haagse Kees
Aan de borst van Kale Willem vindt ze troost
En vergeet haar lieve echtgenoot en kroost…
Daar bij de mannen van lichte zeden
Die alle wetten van ’t fatsoen met voeten
treden
In die sensuele walm van rook en bier
Bij de mannen, de mannen van plezier
Tierelier!
Zeg toch nooit dat u een lichte man veracht
Want ze hebben ’t niet zo makkelijk als u dacht
Vorig jaar is Blonde Bertus nog vermoord
Door een dronken weduwvrouw uit Amersfoort
De politie ziet het aan met lede ogen
Aangezien zij tuchteloosheid altijd haat
Maar helaas, zo zeggen alle sociologen
Prostitutie is een onuitroeibaar kwaad
Laat die jongens maar betijen in hun home
Anders gaan ze tippelen op de Overtoom
 Daar bij de mannen van lichte zeden Klom zij op het bordes
Daar is het dier in elke dame pas Het eten werd koud
tevreden En Janne Jansen werd heet
In die sensuele walm van rook en bier En in de straat weerklonk z’n kreet:
Bij de mannen, de mannen van plezier
Tierelier! Kom van dat dak af
© 1964 (1991)  Tekst: Guus Vleugel  Muziek: R. van Houten ’k Waarschuw niet meer
Néé, néé, néé, néé, néé, néé van dat dak af
’k Waarschuw niet meer
Kom van dat dak af

159 Kom van dat dak af

Peter Koelewijn
Dat was de laatste keer
Jeeh, van dat dak af
Oho oh van dat dak
Hé… Héé… Héééé… Van dat dak af
Kom van dat dak af Héé, kom van dat dak af
’k Waarschuw niet meer Van dat dak af
Néé, néé, néé, néé, néé, néé van dat dak af ’k Waarschuw niet meer
’k Waarschuw niet meer Kom eraf!!
Kom van dat dak af © 1960  Tekst en muziek: Peter Koelewijn
Dat was de laatste keer

Janne Jansen z’n vrouw

Was een koorddanseres
Maar bij gebrek aan een touw
Klom zij op het bordes
160 Foto van vroeger
Rob de Nijs

Het eten werd koud Hier heb ik nog een foto

En Janne Jansen werd heet Van heel lang geleden
En in de straat weerklonk z’n kreet: Maar als ik blijf kijken
Dan wordt het weer heden
Kom van dat dak af Gemaakt op de ochtend
’k Waarschuw niet meer Van mijn vijfde verjaardag
Néé, néé, néé, néé, néé, néé van dat dak af De kamer vol slingers,
’k Waarschuw niet meer ’t Cadeau dat al klaar lag
Kom van dat dak af Het schippers klaviertje
Dat was de laatste keer De wens van mijn dromen
Heb ik ’s middags nog mee
Janne Jansen werd kwaad Naar het circus genomen
En hij zei: Aan is de boot En brandweerman worden
Kom van dat dak af Was het doel van het leven
Of je gaat in de goot Die dromen zijn over
Maar zijn vrouw schrok zich wild ’t Gevoel is gebleven
En was ten einde raad
Weer klonk het in de straat: Diep in m’n hart verlang ik vaak
Naar dat kind terug
Kom van dat dak af Kinderen willen groot zijn
’k Waarschuw niet meer Nou dat gaat vlug
Néé, néé, néé, néé, néé, néé van dat dak af Als me het leven tegenzit
’k Waarschuw niet meer Denk ik aan die tijd
Kom van dat dak af Al werd ik nooit die brandweerman
Dat was de laatste keer Raakte het kind niet kwijt

Toen leek alles zo simpel

Janne Jansen z’n vrouw Geen zorgen geen twijfel
Was een koorddanseres Van God kwam het goede
Maar bij gebrek aan een touw En ’t kwaad van de duivel
De klok aan de muur hing daar Toen Ome Kobus daar zo
Puur voor het mooie op dat strand alleen lag
Ik had alle tijd In Hawaï, in Hawaï
In de buurt rond te schooien Moest ie lachen toen ie links
Een zee was een slootje dat stompie been zag
M’n klomp was een bootje Hij is taai, reuze taai
En de dood was zoiets Het laat me koud zo sprak hij boud
Als de poes van m’n grootje Aanstonds koop ik weer
De wereld was niet groter een nieuwe poot van hout
Dan de globe van vader Ome Kobus heeft z’n linkerbeen verloren
Ik kan hem met m’n pink In Hawaï, in Hawaï
Om z’n as laten draaien
Toen Ome Kobus daar zo
Diep in m’n hart verlang ik vaak op dat strand alleen lag
Naar dat kind terug In Hawaï, in Hawaï
Kinderen willen groot zijn Moest ie lachen toen ie links
Nou dat gaat vlug dat stompie been zag
Als me het leven tegenzit Hij is taai, reuze taai
Denk ik aan die tijd Het laat me koud zo sprak hij boud
Al werd ik nooit die kapitein Aanstonds koop ik weer
Raakte het kind niet kwijt een nieuwe poot van hout

Alleen zijn of eenzaam Ome Kobus heeft z’n linkerbeen verloren

Hoe kon ik dat kennen In Hawaï, aan een haai
Ik hoefde alleen maar In Hawaï, aan een haai
Naar huis toe te rennen In Hawaï, aan een haai
Met een gat in m’n kop © 1981  Tekst: Fred Piek  Muziek: Wim Kerkhof
En m’n broek vol met scheuren
Mijn moeder was thuis
Dus wat kon me gebeuren
162 Oh, Waterlooplein
Johnny en Rijk

Als me het leven tegenzit Ik liep een beetje door de stad

Denk ik aan die tijd Ik had geen doel ik deed maar wat
Al werd ik nooit een Ivanhoe Toen bleek ineens, ik stond er weer
Raakte het kind niet kwijt Als iedere keer
© 1980  Oorspr. Damals Wollt Ich Erwachen Sein  Die oude plek in Amsterdam
Tekst: Irma Holder  Muziek: Udo Juergens  Nederlandse Waar ik al duizend malen kwam
tekst: Joost Nuissl
En waar ik altijd weer wil zijn
Het Waterlooplein

Oh, Waterlooplein, oh, Waterlooplein

161 Ome Kobus

The Amazing Stroopwafels
’t Is mooi en lelijk tegelijk
Armoedig en toch ook weer rijk
’t Is weemoed met een scheutje gein
Ome Kobus heeft z’n linkerbeen verloren Het Waterlooplein
In Hawaï, in Hawaï
Een klein visje kwam hem Een vogelkooi, een manke stoel
onder ’t zwemmen storen Een naaimachine zonder spoel
’t Was een haai, een reuzenhaai Een oud bureau, ’t kost bijna niets
Ver in zee, ver in zee Een roestige fiets
Nam die haai het been van Ome Kobus mee De koopman zegt ’t is echt antiek
Ome Kobus heeft z’n linkerbeen verloren Je zeurt en pingelt om een piek
In Hawaï, in Hawaï Zo hoort het ook, zo moet het zijn
Op ’t Waterlooplein
 Oh, Waterlooplein, oh, Waterlooplein
’t Is mooi en lelijk tegelijk
Armoedig en toch ook weer rijk
’t Is weemoed met een scheutje gein
Het Waterlooplein
Een keulse pot, een kolenkit
Een steelpan waar een gat in zit
Een naakte etalagepop
Maar dan zonder kop
Die Amsterdamse rommelmarkt
Van alles bij elkaar geharkt
Een zooitje en toch is het fijn
Mijn Waterlooplein
Oh, Waterlooplein, oh, Waterlooplein
’t Is mooi en lelijk tegelijk
Armoedig en toch ook weer rijk
’t Is weemoed met een scheutje gein
Het Waterlooplein
© 1968  Oorspr. Waterloo Road  Muziek: Jason Crest  Somber en donker, bouwvallig en koud
Nederlandse tekst: Herman Pieter de Boer
163 Om je geld
Jaap Fischer
Zij was veertig, hij was de helft
Ze kochten een knaap van een villa in Delft
Van haar geld
En ’t was op hun eerste huw’lijksnacht
Dat hij, alleen op z’n kamer, dacht:
Het was niet uit liefde, het was om je geld
Je was niet mooi, maar welgesteld
Na zeven dagen op de tocht en zeven in je bed
Kunnen de bloemen op je graf gezet
En je juwelen wel verkocht
Hij was veertig, zij nog gezond
Hij had ’r nog steeds niet onder de duim
En de grond
En het was de achtduizendste huw’lijksnacht
Dat zij, alleen op haar kamer, dacht:
Het was niet uit liefde, het was om m’n geld
Ik was niet mooi, maar welgesteld
Ik heb nu twintig jaren staan
En ik gun ’m niet de lol
Dat ik eerder in de kist zal gaan
Nee, ik hou nog even vol
Zij was honderd, hij bijna dood
Z’n borst was klam en z’n hoofd was rood
Van de koorts
En ’t was op z’n laatste levensnacht
Dat hij de waarheid sprak, zij het zacht:
Het was niet uit liefde, het was om je geld
Je was niet mooi, maar welgesteld
Waarom trouwde ik ook met een vrouw
Die m’n moe had kunnen zijn
Ja, je beurs was dik en m’n hart was klein
En wat doe je dan in de kou?
© 1960  Tekst en muziek: Jaap Fischer
164 Patsy Rein de Vries
Vlak bij de haven staan heel oude huizen
Daar woont een meisje
Ze noemen haar Patsy
Zij is het meisje, dat veel van me houdt
Kaal en versleten zijn Patsy haar kleren
Ondanks die kleren hoort Patsy bij mij
Thuis wil geen mens van mijn meisje
iets weten
Toch gaat mijn liefde voor haar nooit voorbij
Patsy, ik hoor toch bij jou
Nooit wil ’k een ander als vrouw
Ook al woon je in een krot
Met de huisdeur kapot
Je weet toch hoeveel ik van je hou
Iedere nacht lig ik rust’loos te dromen
’k Zie hoe je wacht in die sombere straat
Denkend dat ik niet meer bij je zal komen
Maar als ik kom is ’t misschien al te laat
Laatst vroeg een buurman heel zachtjes
aan vader:
Ken jij die Patsy, ze kwam wel eens hier?
’t Meisje is vroeg aan haar einde gekomen
Gisteren vond men haar in de rivier
Patsy, ik hoor toch bij jou
Nooit wil ’k een ander als vrouw
M’n geluk is voorbij
Jij bent niet meer bij mij
Patsy, straks kom ik bij jou
© 1962  Tekst en muziek: B. Mann, L. Kolber  Nederlandse
tekst: Jack Bulterman
165 Tulpen uit Amsterdam
Herman Emmink
Het leven dat is geen pretje
Ik weet er alles van
Ben je bedrukt, verzet je
Als de lente komt, dan stuur ik jou Maak er van wat je kan
Tulpen uit Amsterdam Als je het geluk wilt zoeken
Als de lente komt, pluk ik voor jou Hangt aan een zijde draad
Tulpen uit Amsterdam En je succes wilt boeken
Als ik wederkom dan breng ik jou Luister dan naar mijn raad
Tulpen uit Amsterdam
Duizend gele, duizend rooie Breng eens een zonnetje onder de mensen
Wensen jou het allermooiste! Een blij gezicht te zien doet je toch goed
Wat mijn mond niet zeggen kan Vervul zo nu en dan hun liefste wensen
Zeggen tulpen uit Amsterdam Een beetje levensvreugd
Schenkt nieuwe moed
Jan uit de polder zei: Antje Breng eens een zonnetje onder de mensen
Ach kind, ik mag je zo graag Een blij gezicht te zien doet je toch goed
Hoe moet dat nou liefste Antje? Vervul zo nu en dan de liefste wensen
Morgen ga ik naar Den Haag Het spreekwoord zegt
En bij de oeroude molen Wie goed doet goed ontmoet
Klonk onder ’n hemel zo blauw:
Ik heb je zo lief en jij hebt me lief Kun je wat over sparen
Ach Antje, ’k blijf jou altijd trouw Gaat het je zakelijk goed
Blijf dan niet aan het vergaren
Als de lente komt, dan stuur ik jou Maar geef wat uit, dat moet
Tulpen uit Amsterdam Leven en laten leven
Als de lente komt, pluk ik voor jou Daar komt het hier op aan
Tulpen uit Amsterdam Kun je aan anderen geven
Als ik wederkom dan breng ik jou Het duet gewent spontaan
Tulpen uit Amsterdam
Duizend gele, duizend rooie
Wensen jou het allermooiste! Breng eens een zonnetje onder de mensen
Wat mijn mond niet zeggen kan Een blij gezicht te zien doet je toch goed
Zeggen tulpen uit Amsterdam Vervul zo nu en dan de liefste wensen
Zeggen tulpen uit Amsterdam Het spreekwoord zegt
© 1956  Oorspr. Tulpen aus Amsterdam  Tekst: K. Neumann, Wie goed doet goed ontmoet
E. Bader  Muziek: Ralf Arnie  Nederlandse tekst: Erik © 1936  Tekst en muziek: H. Theunisse
Franssen, Van Aleda

166 Breng eens een zonnetje

August de Laat / Johnny Jordaan en
167 Vissen
Leen Jongewaard & Piet Römer

Willy Alberti Voor mijn part word ik arm

Heb ik het nooit meer warm
Breng eens een zonnetje onder de mensen Voor mijn part moet ik verder leven
Een blij gezicht te zien doet je toch goed Zonder me blinde darm
Vervul zo nu en dan hun liefste wensen Maar er is een ding
Een beetje levensvreugd Wat ik nooit zou willen missen
Schenkt nieuwe moed En dat is vissen
Breng eens een zonnetje onder de mensen
Een blij gezicht te zien doet je toch goed Voor mijn part mag ik nooit
Vervul zo nu en dan de liefste wensen Geen zout meer en geen vet
Het spreekwoord zegt Voor mijn part wordt ik eeuwig
Wie goed doet goed ontmoet Op een streng dieet gezet
Maar d’r is een ding
Wat ik nooit zou willen missen: Vissen
 Je zoekt een fijne stek
Je rolt je zware shag
Al wat je hartje verlangt
168 We benne op de wereld
om mekaar te hellepe,
nietwaar? Adèle Bloemendaal,
De vogeltjes hoor je kwelen Piet Römer, Leen Jongewaard
De lammetjes zie je spelen
En het kan je in feite geen donder schelen Vriendschap, liefde, broederschap
Of je wat vangt Komen nader stap voor stap
Ja, dat is waar. Inderdaad
Ik geef niet om bezit Vriendschap, liefde, broederschap
En niet om broodbeleg Het zijn geen loze kreten
Ik geef aan de liefdadigheid We leven echt niet voor de grap
Mijn laatste joetje weg Dat mag je nooit vergeten
Maar d’r is een ding
Wat ik nooit zou kenne missen: Neee! We benne op de wereld om mekaar
Vissen Om mekaar om mekaar om mekaar
Te hellepe nietwaar
En ik leef ideaal Jaaa! We benne op de wereld om mekaar
Wat geeft het allemaal Om mekaar om mekaar om mekaar
Ik maak mij niet meer druk Te hellepe niewaar
Als ik de laatste trein niet haal
Maar er is een ding Help de Spanjaard en de Turk
Wat ik nooit zou willen missen: Die tussen ons verblijven
Vissen Naastenliefde is de kurk
Waarop we allen drijven
Ik hoef niet naar een brand
Of naar een interland En… We benne op de wereld om mekaar
Ik zie het wel op de beeldbuis Om mekaar om mekaar om mekaar
Of ik lees het wel in de krant Te hellepe nietwaar
Maar er is een ding Jaaa! We benne op de wereld om mekaar
Wat ik nooit zou willen missen: Om mekaar om mekaar om mekaar
Vissen Te hellepe niewaar

Zo’n brasem die daar zwemt Mensen deelt tesamen brood

Voor jou is voorbestemd Helpt elkander in de nood: Amen
Zonder dat hij het nog weet Als de buurman armoe lijdt
Hij snuffelt eens aan jouw deeg en In stilte zit te treuren
Je dobbertje gaat bewegen Probeer ’m dan met wat menselijkheid
De spanning is bijna ten top gestegen Een beetje op te beuren
Want je hebt beet!
Ooh… We benne op de wereld om mekaar
Ik hoef geen bungalow Om mekaar om mekaar om mekaar
Geen huis met patio Te hellepe nietwaar
Het hele huwelijksleven Jaaa! We benne op de wereld om mekaar
Krijg je zo van mij kado Om mekaar om mekaar om mekaar
Maar er is een ding Te hellepe niewaar
Wat ik nooit zou willen missen
Een ding wat ik nooit zou willen missen Leeft een vrouw in eenzaamheid
Een ding wat ik nooit zou willen missen Dan moet ge wel bedenken
Vissen Welk een vreugd’ je haar bereidt
© 1969  Tekst: Eli Asser  Muziek: Harry Bannink Door haar een kind te schenken

En… We benne op de wereld om mekaar

Om mekaar om mekaar om mekaar
Te hellepe nietwaar
 Jaaa! We benne op de wereld om mekaar
Om mekaar om mekaar om mekaar
Te hellepe niewaar
In de plaats van haat en nijd
Vrijheid vrede en menselijkheid
En een beetje warmte
Ziet reeds gloort de dageraad
Die ons ’t licht gaat brengen
De zon die aanstonds alle kwaad
Op aarde zal verzengen
Want… we zijn toch op de wereld
Om mekaar Om mekaar om mekaar
Om mekaar te hellepe nietwaar
Jaaa! We benne op de wereld om mekaar
Om mekaar om mekaar om mekaar
Te hellepe niewaar
We benne op de wereld om mekaar
Om mekaar om mekaar om mekaar
Te hellepe nietwaar
Jaaa! We benne op de wereld om mekaar
Om mekaar om mekaar om mekaar
Te hellepe niewaar
© 1969  Tekst: Eli Asser  Muziek: Harry Bannink
169 Je hoeft me niet te zeggen
hoe ik leven moet
Benny Neijman
Je bent alleen maar koppig
Je weet alles het beste
Je draagt zo’n gekke kleren
Wat zeg je vieze woorden
Het hoort niet wat je doet
Je moet wat beter leven
Je kunt van niemand houden
Jij kunt geen liefde geven
Wil jij me dan vertellen
Hoe ik me moet gedragen in het leven?
Ik weet ik heb m’n foute
Maar ook mijn goede kanten
M’n eigen idealen
Al zijn het niet de jouwe
Vertrouwen in mezelf
Dat is nog net gebleven
Die tijd die is voorbij
Dat ik voor jou kon beven
Dus jij komt mij vertellen
Hoe ik me moet gedragen in het leven?
Je hoeft me niet te zeggen hoe ik leven moet
Ik hoef toch niet te leven zoals jij dat doet
Ik kom niet aan het jouwe
Jij komt niet aan het mijne
Ik laat jou in je waarde
Laat je mij dan in de mijne
Je hoeft me niet te zeggen hoe ik leven moet
Van mij part loop ik buiten in m’n ondergoed
Of in mijn blote reet
Dat is maar om het even
Zolang ik maar gezond ben
En plezier heb ik het leven
Lala lala lala lala lala la la
Lala lala lala lala lala la la
Lala lala lala
Lala lala lala
Lala lala lala lala lala la la la
Jij bent de allerknapste
Jij weet het vaak het beste
Jij draagt de fijnste kleren
Gebruikt de duurste woorden
En ik… ben ik dan dom?
Hoe kan ik nou iets weten
Voor mij is ’t andersom
Dat mg je van me weten
Als jij me komt vertellen
Hoe ik me moet gedragen in het leven
Je hoeft me niet te zeggen hoe ik leven moet
Ik hoef toch niet te leven zoals jij dat doet
Ik kom niet aan het jouwe
Jij komt niet aan het mijne
Ik laat jou in je waarde
Laat je mij dan in de mijne
Je hoeft me niet te zeggen hoe ik leven moet
Van mij part loop ik buiten in m’n ondergoed
Of in mijn blote reet
Dat is maar om het even
Zolang ik maar gezond ben
En plezier heb ik het leven
Lala lala lala lala lala la la
Lala lala lala lala lala la la
Lala lala lala
Lala lala lala
Lala lala lala lala lala la la la
© 1979  Tekst en muziek: G.G. Fanigiulo, R. Borghetti,
D. Pace  Nederlandse tekst: Benny Neijman
170
Zij maakt het verschil
De Poema’s
Ze is geen medicijn tegen
het tikken van de klok
Geen hoop, geen gids
Geen haven in de nacht
Geen bron in de woestijn
als je kapot gaat van de dorst
Niet de glimlach om je
allerslechtste grap
Ze is geen hitrefrein
dat van de steigers klinkt
Niet de allerduurste wijn
die je zonder kater drinkt
Geen bloementuin in bloei
Niet één uit duizend nachten
Geen uitgestoken hand
Niet het eind van al m’n wachten
Nee, meer nog dan ik eigenlijk
toegeven wil
Zij maakt het verschil
Ze is geen slap excuus
voor wat ik graag had willen zijn
Geen droom, geen doel
Geen stok om mee te slaan
Geen enkele garantie
voor een lang gelukkig leven
Ze is geen antwoord
op de vraag van ons bestaan
Niet de mooiste symfonie onder
de film genaamd: Wij Tweeën
Niet het schone, koele bed
dat m’n koortsen weg kan nemen
Niet het ritme van mijn hart
Niet het zuiverste geweten
Ze kwam niet op het juiste moment…
En dat kan me ook niet schelen
Want meer nog dan ik eigenlijk
toegeven wil
Zij maakt het verschil
Tussen alles wat ik had
en hoe dat opeens ging leven
Wat met potlood staat geschetst
Kan met kleur worden ingetekend
Tussen nooit iets aan de hand
en van alles te beleven
Tussen nooit en misschien,
heel soms tussen ik en ons
Zoveel zangers, zoveel woorden
het moet allemaal gezegd
Maar wat ze ook proberen
geen vergelijking is terecht
Misschien is het wat simpel
maar alles wat ik horen wil is
Zij maakt het verschil
Zij maakt het verschil
Ze is geen goed gesprek
Waar geen hond op zit te wachten
Niet de vlag waar ik onder strijd
Geen advies bij al m’n klachten
Niet de allerlaatste uitweg waar
wij allang niet meer aan dachten
Maar meer nog dan ik eigenlijk
toegeven wil
Zij maakt het verschil
Zij maakt het verschil
© 2001  Tekst: M.G. Buitenhuis  Muziek: P.F. de Munnik
171
De olieman heeft een Fordje
opgedaan
Louis Davids
De olieman van ’t pleintje ging zijn
radio verpanden. Hij was blasé van
’t goeie en verbrak de aetherbanden
En toen met ome Jan zijn zeven
tientjes in zijn handen had hij op
’t autokerkhof een vehikeltje gekocht
Een onecht kind van Ford vol builen
deuken en hiaten. In lang vervlogen
tijden op de mensheid losgelaten
Dat zich met korte sprongen
voorwaarts repte langs de straten
en hartverscheurend kermde
als je remde voor de bocht
En als hij met zijn wagen door
zijn eigen buurtje ging, dan riep
de hele buurt: Kijk uit,
daar hè je Deterding
De Olieman heeft een Fordje
opgedaan
Daar rijdt ie mee als een vorst
door de Jordaan
Maar ’s avonds om tien uren
is het uit met de pret want
dan stopt zijn vrouw de slinger
onder het bed. Tuf, tuf, tuf
Op zeek’re zondagmorgen die het noodlot
extra schikte. Geviel het dat ook ma haar
meer dan ongewone dikte etapsgewijze
deel na deel in ’t wrak vehikel wrikte om
met haar man en kroost een dag naar Bussum
toe te gaan
Pa trachtte met den slinger ’s monsters
ingewand te zoeken. Maar ’t reageerde niet,
het kreunde slechts in alle hoeken
En pa gaf de premiere van twee splinter­
nieuwe vloeken omdat ma lijzig vroeg of ie
mischien niet aan wou slaan
De buren gluurden door de ruit, van nijd
waren ze groen en zeien: Ja zo gaat het, als de
mensen dik gaan doen
De Olieman heeft een Fordje opgedaan
Daar rijdt ie mee als een vorst door de Jordaan
Maar ’s avonds om tien uren is het uit
met de pret want dan stopt zijn vrouw de
slinger onder het bed. Tuf, tuf, tuf
Pa wierp zich onder ’t voertuig en forceerde
enk’le moeren. Ma riep: Doe eerste je strikkie
recht de buren staan te loeren
Pa vroeg beleefd maar kort of zij haar claxon
niet wou roeren en ging weer in de olie liggen
met z’n goeie goed
Het kroost verpoosde zich door aan de
handeltjes te knoeien, zodat er diep in
’t mechanisme iets begon te loeien
Pa dreigde met zijn sleutel de familie uit
te roeien en ’t uitstapje te wijzigen in een
begrafenisstoet
Maar ’t Fordje was gaan kuchen en het hoofd
van het gezin riep: Vrouw je kaken op mekaar
Hou vast ik schakel in
De Olieman heeft een Fordje opgedaan
Daar rijdt ie mee als een vorst door de Jordaan
Maar ’s avonds om tien uren is het uit
met de pret want dan stopt zijn vrouw de
slinger onder het bed. Tuf, tuf, tuf
’t Gedrocht liet plots een schreeuw of het er
vreugde in ging krijgen en trachtte eerst een
onbeheerde handkar te bestijgen
Ma gilde: Me vergaan. Pa ging met demontering
dreigen van haar en beider nakroost en dat
maakte haar weer klein
Toen nam het beest zijn sidderende wieletje
te samen en startte ten verderf; verschrikte
buurtgenoten kwamen naar buiten, of ze
keken eens misprijzend door de ramen
wie of er weer met zevenklappers speelde
op het plein
Een wijze ouwe opa riep door het geknal
verdoofd: Dat ding rijdt naar z’n ondergang
net als P.C. Hooft
De Olieman heeft een Fordje opgedaan
Daar rijdt ie mee als een vorst door de Jordaan
Maar ’s avonds om tien uren is het uit
met de pret want dan stopt zijn vrouw de
slinger onder het bed. Tuf, tuf, tuf
Twee uur na dit gebeuren arriveerde er een
wagen met paard voor Nelis deur en de
verblijde buren zagen
Hoe Ma met een gezwollen oog de trap werd
opgedragen luidop onschone dingen zeggend
over autosport
Daarachter man en kroost vol olie, wegenstof
en deuken. De voerman van de kar bracht nog
een baalzak in de keuken
Slechts hij die veel had gestudeerd in de
tiendeel’ge breuken kon zien dat dit het
afgekloven rif was van de Ford
De buren hadden hun revanche en glimlachten
verblijd en Nelis, als ie uitging hoorde nog een
hele tijd:
De Olieman heeft een Fordje opgedaan
Daar rijdt ie mee als een vorst door de Jordaan
Maar ’s avonds om tien uren is het uit
met de pret want dan stopt zijn vrouw de
slinger onder het bed. Tuf, tuf, tuf
© 1936  Tekst Jacques van Tol  Muziek: Louis Davids
172 Chachacha
Raymond van het Groenewoud
In de muziek bestaan ook veel racisten
Hun kop is leeg, de mode vult ze op
Dan is het reggea
En dan moet het weer cold-wave
Jezus Christus, wat zit er in hun kop
Kijk eens naar mij, ik hou van veel muziekjes
Speel alles graag, en wie doet mij dat na
En net onlangs, bij bomma op de zolder
Ontdekte ik de zwoele chachacha
Pa para pa para pa, pa para pa para pa
Pa para pa para pa… Oeh!
En als die kerels met zwarten leren kleden
En hun tanden, waar zijn die toch naartoe
En al die pilsjes in plastic en in blikjes
Er is geen klasse, we zijn het leven moe
Oh nee oh nee, niet met deze jongen
And’re gewoonten hou ik erop na
Ik vul m’n dagen met cactus water geven
Ik vul m’n nachten met de chachacha
Pa para pa para pa, pa para pa para pa
Pa para pa para pa… Oeh!
Jawel jawel, u hebt niet misbegrepen
And’re gewoonten hou ik erop na
Ik vul m’n dagen met champagne
Ik vul m’n nachten
Ik vul m’n nachten
Ik vul m’n nachten met de chachacha
Pa para pa para pa, pa para pa para pa
Pa para pa para pa…Oeh!
© 1981  Tekst en muziek: Raymond van het Groenewoud
173 De een wil de ander
Ramses Shaffy
Sja-la tai-la-tai-la-tai-la-tai-la-dai-dai-da-da
Zie je niets aan me?
Vroeg een vrouw aan d’r man
En de man zei: Nee, wat is er dan
En de vrouw zei toen: Zie je dan niet
Hoe je me de keel uithangt, Piet
En toen was het gebeurd
En toen was de boot aan
En toen zijn ze maar uit elkaar gegaan
Ik zie er iets in
Dacht een man van een vrouw
En de man zei toen: Ik hou van jou
En de vrouw dacht: O jee, en viel voor de bijl
Maar het eind van het liedje
Had niet zo veel stijl
De wekker liep af
De morgen brak aan
En toen was hij er al stiekem vandoor gegaan
De ene wil een ander
Maar die ander wil die ene niet
De ander wil een ander
Maar die ene heeft verdriet
Zo ging het en zo gaat het
En zo gaat het altijd aan
En zo gaat het altijd uit
En zo zal het eeuwig gaan
Sja-la tai-la-tai-la-tai-la-tai-la-dai-dai-da-da
Hij is hoogst interessant
Dacht een vrouw van een man
Want hij zwijgt zo mystiek
Daar hou ik van
Maar na een tijd toen zei hij eens wat
En toen bleek dat hij niks te zeggen had
Weer nul op rekest
Zij ging weer op pad
Op zoek naar een man
met meer woordenschat
Ach eindelijk dan
Dacht een man van een vrouw
Deze blijft mij zeker trouw
Ze leek zo solide met hoed en met vos
Maar na een tijd brak het beest in haar los
Ze scharrelde hier en ze scharrelde daar
Ook deze twee bleven niet bij elkaar
De ene wil een ander
Maar die ander wil die ene niet
De ander wil een ander
Maar die ene heeft verdriet
Zo ging het en zo gaat het
En zo gaat het altijd aan
En zo gaat het altijd uit
En zo zal het eeuwig gaan
Sja-la tai-la-tai-la-tai-la-tai-la-dai-dai-da-da
Zij kusten elkaar een man en een vrouw
En de man zei: Ans, ik hou van jou
Maar zij heette Els, de vergissing was groot
En Els was heel boos en de liefde was dood
Bij onweer en bliksem en wenende maan
Is hij toen maar naar Ans gegaan
Zij minden elkaar een man en een vrouw
En de vrouw zei: Schatje, wat doe je nou
De man zei: Lieverd, ik doe niets
Precies, zei de vrouw en reed weg op de fiets
De liefde doet pijn, de liefde slaat wonden
Maar de liefde is fijn en het is geen zonde
Kijk, de ene wil een ander
Maar die ander wil die ene niet
De ander wil een ander
Maar die ene…
Ach, gosje gosje, ach gosje, a a a
© 1966  Tekst en muziek: Ramses Shaffy
174


Ik zou je het liefste in een
doosje willen doen
Donald Jones
175  Pa
Doe Maar

Zoals je daar nu zit, je haren bijna wit

Ik zou je het liefste De rimpels op je handen
in een doosje willen doen Zo vriendelijk en zacht
En je bewaren, heel goed bewaren Wie had dat ooit gedacht
Dan laat ik jou verzekeren Je bent zoveel veranderd
voor anderhalf miljoen Ik werd niet wat jij wou
En telkens zou ik eventjes Maar papa luister nou
het deksel opendoen Ik doe de dingen die ik doe
En dan strijk ik je zo zachtjes Met m’n ogen dicht
langs je haren
Dan lig je in de watten Jij was heel wat van plan
en niemand kan erbij Maar daar kwam weinig van
Geen dief die je kan stelen Ik lever geen prestaties
je bent helemaal van mij Ik heb niet veel geleerd
Ik zou je het liefste Deed alles net verkeerd
in een doosje willen doen Heb moeite met relaties
En dan telkens even kijken Ik loop niet in de rij
Heel voorzichtig even kijken Ik breek en vecht me vrij
Dan telkens even kijken, hmmm En doe de dingen die ik doe
Met m’n ogen dicht
Je mag er wel eventjes uit elke dag
Eén uurtje dat mag Knoop je jas dicht, doe een das om
Ja een uurtje dat mag Was eerst je handen
Je mag dan ook wel Kam je haren, recht je schouders
Naar het Vondelpark even Denk aan je tanden
Maar alleen om de eendjes Blijf niet hangen, recht naar huis toe
Wat eten te geven Spreek met twee woorden
En als je dan vlucht Stel je netjes voor
Raak ik jou toch niet kwijt Eet zoals het hoort en zeg U!
Want ik vind jou altijd
Ja ik vind jou altijd
Ik sta hier en ik zing
Ik zou je het liefste Ik doe gewoon m’n ding
in een doosje willen doen Dat moet je accepteren
En je bewaren, heel goed bewaren Ach luister nou toch pa
Dan laat ik jou verzekeren Het is nog niet te laat
voor anderhalf miljoen Want leven kun je leren
En telkens zou ik eventjes Ik weet niet waar ik sta
het deksel opendoen Loop niemand achterna
En dan trek ik je zo zachtjes Maar doe de dingen die ik doe
aan je haren Met m’n ogen dicht
Dan lig je in de watten
en niemand kan erbij Knoop je jas dicht, doe een das om
Geen dief die je kan stelen Was eerst je handen
je bent helemaal van mij Kam je haren, recht je schouders
Ik zou je het allerliefste Denk aan je tanden
in een doosje willen doen Blijf niet hangen, recht naar huis toe
En dan telkens even kijken Spreek met twee woorden
Heel voorzichtig even kijken Stel je netjes voor
Dan telkens even kijken Eet zoals het hoort en zeg U!
En een zoen Aahh, Papaah
© 1958  Tekst: Annie M.G. Schmidt  Muziek: Cor Lemaire © 1984  Tekst en muziek: Henny Vrienten
176
Dans je de hele nacht met
mij Karin Kent
Een glazen koepel
Dat voor een zee van licht
Drie mooie trappen
Waarvan een naar ’t dak
De tweede naar beneden leidt
Dans je de hele nacht met mij De derde dient alleen maar voor ’t gezicht
Ik dans het liefste met jou maar wat doe jij
Dit moet het feest zijn wat ik graag vieren wou Dan zouden op m’n erf
Alleen, alleen met jou de kippen en ganzen
Zingen in duizendvoudig koor
En daarom dans toch de hele nacht met mij Snaterend, kakelend, gakkend
Als dit een droom is dan droom ik jou erbij Zo hard als ’t kan
En voor de zon komt heb jij allang gezegd En al dat ’kwakwakwa
Die droom van jou is niet zo slecht Kwekkwek, u-u-u’
Ja, die droom van jou en mij is echt Dat klonk als trompetten in je oor
Dan wisten ze:
Daar woont een schatrijk man
Dans je de hele nacht met mij Aijaijaijaijaij
Want de muziek brengt de liefde dichterbij
Met jou te dansen vind ik een zaligheid Als ik toch ’ns rijk was
’k Heb maling aan de tijd Dabbe-diebe-diebediebe
Dabbe-diebe-diebedom
En daarom dans toch de hele nacht met mij Alle dagen biediebiedie-bom
Als dit een droom is dan droom ik jou erbij Als ik toch eens rijk zou zijn
En voor de zon komt heb jij allang gezegd Niet zo hard meer werken
Die droom van jou is niet zo slecht Dabbe-diebe-diebediebe
Ja, die droom van jou en mij is echt Dabbe-diebe-diebedom
Was ik maar een pietsiepietsie rijk
Deidel-diedel-deidel-deideldom
En daarom dans toch de hele nacht met mij
Als dit een droom is dan droom ik jou erbij Ik zie m’n Golden al behangen met juwelen
En voor de zon komt heb jij allang gezegd En met een dubbele onderkin
Die droom van jou is echt Koeken bakken
© 1965  Oorspr. Dance Mama, dance papa, dance  Tekst: Hal Al wat haar hart begeert
David  Muziek: Burt Bacharach  Nederlandse tekst: John van Ik zie haar trots als een pauw
Olten
al wand’len door de straten
Ai, wat heeft dat mens ’t naar d’r zin
Als ze ’t hele huis tiraniseert

177 Als ik toch eens rijk was

Lex Goudsmit Als ik toch ’ns rijk was
Dabbe-diebe-diebediebe
Als ik toch ’ns rijk was Dabbe-diebe-diebedom
Dabbe-diebe-diebediebe Alle dagen biediebiedie-bom
Dabbe-diebe-diebedom Als ik toch eens rijk zou zijn
Alle dagen biediebiedie-bom Niet zo hard meer werken
Als ik toch eens rijk zou zijn Dabbe-diebe-diebediebe
Niet zo hard meer werken Dabbe-diebe-diebedom
Dabbe-diebe-diebediebe Heer, wie schiep de tijger en ’t hert
Dabbe-diebe-diebedom U bepaalde wie of wat ik werd
Was ik maar een pietsiepietsie rijk Maak ik van uw hemel een woestijn
Deidel-diedel-deidel-deideldom Als…!
Als ik toch eens rijk zou zijn
Ik bouwde prompt een huis © 1966  Oorspr. fiddler on the roof  Tekst: Sheldon Harnick 
met zeventig kamers Muziek: Jerry Bock  Nederlandse tekst: Emile Lopez

Vloeren bedekt met dik tapijt

178 Heb je even voor mij
Frans Bauer
Jalalaa jalala, jalalaa jalala
Jalalaa jalala, jalalaa jalala, jalalalalalala
Ik kwam jou tegen oh hee ho
Jij was verlegen oh hee ho
Loop nu al dagen oh hee ho
Want ik wil je wat vragen oh hee ho
Heb je even voor mij
Heb je even voor mij
Maak wat tijd voor me vrij
Maak wat tijd voor me vrij
Ieder uur van de dag
Denk ik steeds aan jouw lach
Alleen jij maakt me blij
Heb je even voor mij
Heb je even voor mij
Maak wat tijd voor me vrij
Maak wat tijd voor me vrij
Zeg me wat ik moet doen
Want ik wacht op die zoen
Kom vanavond bij mij
Jalalaa jalala, jalalaa jalala
Jalalaa jalala, jalalaa jalala, jalalalalalala
Ik zit te dromen oh hee ho
Of jij zult komen oh hee ho
Laat het me weten oh hee ho
Ik kan jou niet vergeten oh hee ho
Heb je even voor mij
Heb je even voor mij
Maak wat tijd voor me vrij
Maak wat tijd voor me vrij
Ieder uur van de dag
Denk ik steeds aan jouw lach
Alleen jij maakt me blij
Heb je even voor mij
Heb je even voor mij
Maak wat tijd voor me vrij
Maak wat tijd voor me vrij
Zeg me wat ik moet doen
Want ik wacht op die zoen
Kom vanavond bij mij
Jalalaa jalala, jalalaa jalala
Jalalaa jalala, jalalaa jalala, jalalalalalala
Heb je even voor mij
Heb je even voor mij
Maak wat tijd voor me vrij
Maak wat tijd voor me vrij
Ieder uur van de dag
Denk ik steeds aan jouw lach
Alleen jij maakt me blij
Heb je even voor mij
Heb je even voor mij
Maak wat tijd voor me vrij
Maak wat tijd voor me vrij
Zeg me wat ik moet doen
Want ik wacht op die zoen
Kom vanavond bij mij
© 2002  Tekst en muziek: Emile Hartkamp
179
M’n vlakke land
Jacques Brel
Wanneer de Noordzee koppig breekt
aan hoge duinen
En witte vlokken schuim uiteenslaan
op de kruinen
Wanneer de norse vloed beukt
aan het zwart basalt
En over dijk en duin de grijze nevel valt
Wanneer bij eb het strand woest is
als een woestijn
En natte westenwinden gieren van venijn
Dan vècht mijn land
Mijn vlakke land
Wanneer de regen daalt
op straten, pleinen, perken
Op dak en torenspits van hemelhoge kerken
Die in dit vlakke land de enige bergen zijn
Wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn
Wanneer de dagen gaan in domme regelmaat
En bolle oostenwind het land nóg vlakker slaat
Dan wacht mijn land
Mijn vlakke land
Wanneer de lage lucht
vlak over het water scheert
Wanneer de lage lucht ons nederigheid leert
Wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is
Wanneer de lage lucht er vaal als keileem is
Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt
Wanneer de noordenwind er onze adem steelt
Dan kraakt mijn land
Mijn vlakke land
Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon
En elke Vlaamse vrouw flaneert in zon-japon
Wanneer de eerste spin z’n lentewebben weeft
Of dampende het veld in juli-zonlicht beeft Okee, geef mij er dan maar twee
Wanneer de zuidenwind Want met die ene kom ik er niet mee
er schatert door het graan Al doet m’n lever zeer
Wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan En zijn m’n longen zwart van teer
Het is okee
Dan juicht mijn land Geef mij er dan maar twee
Mijn vlakke land © 1982  Tekst en muziek: Henny Vrienten
© 1964  Oorspr. Le plat pays  Tekst en muziek: Jacques Brel 
Nederlandse tekst: E.R. van Altena

181 Geld maakt niet gelukkig

180
Huub van der Lubbe
Okee
Doe Maar Geld maakt niet gelukkig
Hoor je wel beweren
Ik stopte dus met roken Maar voor een half miljoen
En voelde me gebroken Wil ik het wel eens proberen
Dat hield ik zeven weken En er mijn best voor doen
Toen had ik dit bekeken
Ik dacht ééntje maar Dan is iedereen mijn vriend
En nam er toen toch twee, héhéhé En ik draag een soepel pak
Het ging meteen weer better En ik steek nog een sigaar op
Ik rook weer als een ketter Want ik zit op mijn gemak
En ze lachen om mijn grappen
Ik stopte dus met zuipen Als ik zwaai met een paar flappen
En kreeg acuut de stuipen En ik heb verder aan de hele wereld lak
En zag ik iemand drinken En de band speelt mijn verzoekjes
Begon de moed te zinken Die jongens doen alles voor een fooi
Ik dacht ééntje maar En dan geef ik nog een rondje
En nam er toen toch twee, héhéhé Een rondje voor de hele zooi
Nu zuip ik weer jenever Iedereen wil naast me zitten
En heb een rotte lever En mijn cocktailolijf ontpitten
En ik weet het niet maar het lijkt mij
Okee, geef mij er dan maar twee prachtig mooi
Want met die ene kom ik er niet mee
Al doet m’n lever zeer Geld maakt niet gelukkig
En zijn m’n longen zwart van teer Hoor je wel eens lullen
Het is okee Geld maakt niet gelukkig
Geef mij er dan maar twee Maar het scheelt toch wel een smak
En niks is ook zo weinig
Ik stopte dus met vreten Dus het lijkt met wel eens geinig
Nou dat heb ik geweten Zo’n bedrag van zeven nullen
Ik snak weer naar kroketten Slordig in mijn achterzak
En vette koteletten
Ik dacht ééntje maar En dan barst ik van de vrienden
En nam er toen toch twee, héhéhé En dan stik ik van de pret
Nu kan ik lekker proppen En al sla ik flauwekul uit
En moet m’n buik verstoppen Toch geen hond die daar op let
Dan zijn het donkerbruine tijden
Okee, geef mij er dan maar twee En wel twintig mooie meiden
Want met die ene kom ik er niet mee Willen allemaal tegelijk met mij naar bed
Al doet m’n lever zeer En groot is de verleiding
En zijn m’n longen zwart van teer Maar ik hou niet van gezeur
Het is okee Dus dan vraag ik naar de schade
Geef mij er dan maar twee En ik roep om mijn chauffeur
En die brengt me dan mijn jassen
Waar hij goed op heeft staan passen
En ik laat me door hem droppen
voor jouw deur
Geld maakt niet gelukkig
Hoor je wel eens lullen
Geld maakt niet gelukkig
Maar het scheelt toch wel een smak
En niks is ook zo weinig
Dus het lijkt met wel eens geinig
Zo’n bedrag van zeven nullen
Slordig in mijn achterzak
Want jij kent me nog van toen
Toen ik nog geen jet bezat
En zo arm was als de luizen
Was jij al het mooiste dat ik had
Al mijn centen en juwelen
Kunnen ze bij me komen stelen
Als ik jou maar heb mijn allerliefste schat
Geld maakt niet gelukkig
Hoor je wel eens lullen
Geld maakt niet gelukkig
Maar het scheelt toch wel een smak
Jala-lalala, jala-lala, ja la jalalala
© 2004  Tekst: Huub van der Lubbe  Muziek: Jan Robijns
Tikketikketak en toen bim-bam-bom
Tikketak al die nachten bleef ik op je
wachten
Tikketikketak en toen bim-bam-bom
De tijd was om
Bim-bam-bom, bimbim-bam-bom
Het wordt later en later
En voor je ’t weet
Denk je: Waar is de tijd toch gebleven
Die je hebt gekregen van mij
bim-bam bim-bam
Ieder uur dat ik gaf duurde eeuwen
Die je hebt gekregen van mij
Is het lang geleden, is het lang geleden
Dat mijn hartje riep met zijn
ding- ding-adong
Is het lang geleden, is het lang geleden
In de zomerzon ging het bim-bam-bom
Tikketak gingen uren
Hoelang zou het duren
Tikketikketak en dan bim-bam-bom
Tikketak al die nachten
Bleef ik op je wachten
Tikketikketak en toen bim-bam-bom
Tikketak gingen uren
Hoelang zou het duren
Tikketikketak en dan bim-bam-bom
Tikketak al die nachten

182 Ding-adong
Teach-In
Bleef ik op je wachten
Tikketikketak en toen bim-bam-bom
De tijd was om
Is het lang geleden © 1975  Tekst Will Luikinga, Eddy Ouwens, Dave Mac
Is het lang geleden Ronald  Muziek: Dick Bakker

Dat mijn hartje riep met zijn

ding- ding-adong
Is het lang geleden
Is het lang geleden
In de zomerzon ging het
bim-bam-bom
183 Koos werkeloos
Klein Orkest

Tikketak gingen uren M’n naam is Koos en ik ben werkeloos

Hoelang zou het duren
Tikketikketak en dan bim-bam-bom
Tikketak al die nachten
Bleef ik op je wachten
Tikketikketak en toen bim-bam-bom
De tijd was om
Is het lang geleden, is het lang geleden
Dat je zei: Ik ben zo blij ding- ding-adong
Is het lang geleden, is het lang geleden
Dat de kerkklok voor u sloeg bim-bam-bom
Tikketak zou ’t doorgaan, dat je wilde
weggaan
De mensen zeggen ga toch werken Koos
Nou ik wil er best wel tegenaan
Maar dan wel een leuke baan
Want anders hoeft het niet voor Koos
Laat Koos maar vissen aan de waterkant
Mij niet gezien achter de lopende band
En Koos gaat ook geen vakken vullen
Zeker om de zak te vullen van de fabrikant
Werkeloos
Laat mij voorlopig lekker werkeloos
Al dat gezeur van ga toch werken Koos
Koos werkeloos jawel
 Werkeloos Jij hebt zo’n hekel aan die show
Laat mij voorlopig lekker werkeloos Nou ik ben nou eenmaal zo
Al dat gezeur van ga toch werken Koos
Koos werkeloos Laat mij maar alleen
Ook al valt het soms niet mee
Mijn zwager Jan die spreekt er schande van De eenzaamheid is soms erger met z’n twee
die zegt Koos gebruik je handen man Laat mij maar alleen
Maar hij werkt met z’n ellebogen Ook al valt het soms niet mee
Heeft z’n schapen op het droge De eenzaamheid
Nou verbrandt maar Jan En niemand die er zeurt
Die politieke Haagse maffia Wat ben je stil waar denk je aan
Die blijft maar korten op de minima Niemand die er zeurt
Nou laat ze zelf maar betalen Wat ben je stil waar denk je aan
Want bij Koos valt niets te halen Niemand die er zeurt
Sorry dat ik besta!

Werkeloos Laat mij maar alleen

Laat mij voorlopig lekker werkeloos Ook al valt het soms niet mee
Al dat gezeur van ga toch werken Koos De eenzaamheid is soms erger met z’n twee
Koos werkeloos jawel Laat mij maar alleen
Werkeloos Ook al valt het soms niet mee
Laat mij voorlopig lekker werkeloos De eenzaamheid
Al dat gezeur van ga toch werken Koos En niemand die er zeurt
Koos werkeloos Wat ben je stil waar denk je aan
Niemand die er zeurt
Parlando Wat ben je stil waar denk je aan
Maatje, je hoort vaak zeggen: Niemand die er zeurt
Waar moet dat heen
Straks doen computers al ’t werk alleen Al ben ik nou al weer te laat
Maar mensen het gaat toch prima zo Jij vindt dat ik altijd zo veel praat
Gratis vrije tijd kado Nou goed zeg ik een avond niets dan vraag je:
En dat is voor Koos geen probleem Is er iets?
Of dat ik je geen aandacht geef
Werkeloos Alleen maar voor mezelf leef
Laat mij voorlopig lekker werkeloos Je hebt gelijk het heeft geen zin
Al dat gezeur van ga toch werken Koos Het zit er echt niet in
Koos werkeloos jawel
Werkeloos Laat mij maar alleen
Laat mij voorlopig lekker werkeloos Ook al valt het soms niet mee
Al dat gezeur van ga toch werken Koos De eenzaamheid is soms erger met z’n twee
Koos werkeloos Laat mij maar alleen
© 1982  Tekst en muziek: H. Jekkers, C. Prins, N. Nieuwen- Ook al valt het soms niet mee
huijsen, L. Smit, K. Meinderts De eenzaamheid
En niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan
Niemand die er zeurt

184 Laat mij maar alleen

Klein Orkest
Wat ben je stil waar denk je aan
Niemand die er zeurt
Wat ben je stil waar denk je aan
Die ruzies over sex en zo …
Of over een verjaarscadeau Wat ben je stil waar denk je aan
Of dat ik mee moet naar een feest
Nou ik ben al geweest
Of dat ik te bezitterig ben © 1987  Tekst en muziek: H. Jekkers, C. Prins, N. Nieuwen-
Of in de kroeg te glitterig ben huijsen, L. Smit, K. Meinderts
185 Zoek de zon op
Lou Bandy
Zoek de zon op, die is fijn
Want een beetje zonneschijn dat moet er zijn
Zoek de zon op, dat is zo fijn
Want een beetje zonneschijn dat moet er zijn
’t Staat wel aardig zo’n mahoniehouten huid
Maar als je boter op je hoofd heb
Blijf er dan maar liever uit
Wil je niet opstaan, blijf je maar liggen
Moet je maar weten wat er van komt
Ja, ja, ja!
Lala lalalalala lalala
Als ’t zonnetje weer schijnt
En de kou loopt op z’n eind
Krijg je ’t heerlijke gevoel
Alsof de crisis zo verdwijnt
Alles trekt naar bos en zee
Want daar is ’t weer oké
En de mensen, dieren, bloemen, planten
Alle juichen mee
Zoek de zon op, dat is zo fijn
Want een beetje zonneschijn dat moet er zijn
’t Staat wel aardig zo’n mahoniehouten huid
Maar als je boter op je hoofd heb
Blijf er dan maar liever uit
Wil je niet opstaan, blijf je maar liggen
Moet je maar weten wat er van komt
Ja, ja, ja!
Lala lalalalala lalala
Ik ken mensen, rijp en groen
Die zijn arm met een miljoen
Die niet weten wat ze
Met de gouwe tientjes moeten doen
Als ze klagen aan m’n kop:
’k Maak geen rente, ’k heb een strop
Geef ik ze als enig antwoord
Met de boodschap: hoepel op
Zoek de zon op, dat is zo fijn
Want een beetje zonneschijn dat moet er zijn
’t Staat wel aardig zo’n mahoniehouten huid
Maar als je boter op je hoofd heb
Blijf er dan maar liever uit
Wil je niet opstaan, blijf je maar liggen
Moet je maar weten wat er van komt
Ja, ja, ja!
Lala lalalalala lalala
’k Heb een allerbeste vrind
Die de zon innig bemint
Maar zich opwindt als een kind
Als je de zon niet prachtig vindt
Schaduw brengt ’m van de wijs
Zon, zegt ie, tot elke prijs
Daarom zingt ie in ’t gasthuis
Met z’n hoofd tussen ’t ijs
Zoek de zon op, dat is zo fijn
Want een beetje zonneschijn dat moet er zijn
’t Staat wel aardig zo’n mahoniehouten huid
Maar als je boter op je hoofd heb
Blijf er dan maar liever uit
Wil je niet opstaan, blijf je maar liggen
Moet je maar weten wat er van komt
Ja, ja, ja!
© 1936  Tekst en muziek: Lou Bandy
186
Stroei, voei
Hans Boskamp (‘Dirk’) en De Jonkies
Stroei, voei, kanna kanna kios
Notte kilas stanioel voei
Stroei, voei, pana pana pios
notte koelas trioel voei
Vazzos vazzos droem kakira
Vazzos vazzos droem larila
Stroei, voei, kana kana kios
Notte kilas stanioel voei
(Parlando:)
‘Hij zingt over zijn vaderland’
‘Hoe weet u dat?’
‘Dat voel ik’
Hij zingt over zijn vaderland
Het verre, verre Griekenland
Hij zingt over het hutje
Waar hij woonde met vier schapen
De warme zon, de blauwe lucht
Hij woonde in een klein gehucht
Hij zingt over het heimwee
Dat hem thans belet te slapen
Arme vreemdeling
Arme banneling
Stroei, voei, kanna kanna kios
Notte kilas stanioel voei
Stroei, voei, pana pana pios
notte koelas trioel voei
Vazzos vazzos droem kakira
Vazzos vazzos droem larila
 Stroei, voei, kana kana kios Ligt de zomer weer aan flarden
Notte kilas stanioel voei Want de klok heeft niet gefaald
Er bestaat geen medicijn
Hij zingt over zijn vaderland Tegen oud of eenzaam zijn
Het wonderschone Griekenland
Hij zingt over de druiven Tel de gladde kiezelstenen
Die hij bij zijn vader teelde Waarmee jij je zakken vult
Het drinken uit een koele bron Maar de mooiste ging verloren
De dorre grond, de hete zon Door je eigen stomme schuld
Hij zingt over de lammeren Toen je met haar langs het strand liep
Waar ie zaterdags mee speelde Was elke schelp een juweel
Arme vreemdeling Maar nu zie je niets dan keien
Arme banneling Groot en grijs en veel te veel
Hoor gefluister in het ruisen
Stroei, voei, kanna kanna kios Van de rusteloze zee
Notte kilas stanioel voei Als je haar dan niet kon missen
Stroei, voei, pana pana pios Waarom ging je dan niet mee
notte koelas trioel voei Bij het afscheid van de zomer
Vazzos vazzos droem kakira Zag je eindelijk gevaar
Vazzos vazzos droem larila Toen elk blad een kleur kreeg
Stroei, voei, kana kana kios Van haar honinggele haar
Notte kilas stanioel voei
© 1968  Uit: Ja zuster nee zuster  Tekst: Annie M.G. Schmidt De rimpels in de vijver
Muziek: Harry Bannink De webben van een spin
Zomaar cirkels in de ruimte
Zonder einde of begin
In een eindeloos refrein

187 Cirkels
Herman van Veen
Er bestaat geen medicijn
Tegen oud of eenzaam zijn
© 1968  Oorspr. Les moulins de mon coeur  Tekst Eduard
Rond als de wijnvlek van eergister Marnay  Muziek: Michel Legrand  Nederlandse tekst 1969:
Rob Chrispijn
Op het vuile tafelblad
Spelen gouden druppels zonlicht
Op het koude tegelpad
En de rimpels in de vijver
En het vangnet van een spin
Zijn allemaal maar cirkels
188 Knolrapen,
en prei
lof, schorseneren
Drs P.

Zonder einde of begin Rampen bedreigen ’t menselijk leven

En de tijd verslijt de dagen knolrapen, lof, schorseneren en prei
Met de wijzers van de klok Waar zijn geloof, hoop en liefde gebleven,
Die de uren traag vermalen knolrapen, lof, schorseneren en prei
Heel geruisloos, zonder schok Gif in de bodem, lawaaiige buren
Er bestaat geen medicijn knolrapen, lof, schorseneren en prei
Tegen oud of eenzaam zijn Buien en lagere temperaturen
knolrapen, lof, schorseneren en prei
’s Avonds als je door je wimpers Libanon, El Salvador, Suriname,
Soms de zon ziet ondergaan knolrapen, lof, schorseneren en prei
In een feest van gele vonken Weekbladen, roddel en etherreclame
Die in bloei lijken te staan knolrapen, lof, schorseneren en prei
En de sterren op je netvlies
Trekken strepen in de lucht Degeneratie en makelaardij
Maar zodra de nacht weer nadert knolrapen, lof, schorseneren en prei
Slaan je dromen op de vlucht Heel onze wereld wordt een woestenij
Door een klok met kromme wijzers knolrapen, lof, schorseneren en prei
Die de tijd in stukken maalt
Dalende omzetten, stijgende lasten
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Liegen, bedriegen, oneerbaar betasten
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Vuil en verval en terreur in de straten
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Popidioten en voetbalfanaten
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Gevaarlijke ziekten en vieze gezwellen
knolrapen, lof, schorseneren en prei
U hoef ik zeker niets te vertellen
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Duistere driften en afgoderij
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Wie zal ons redden, wie maakt ons weer vrij
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Overal zien wij de groeiende horde
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Mensen die steeds minder menselijk worden
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Mensen die jengelen, mensen die bulken
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Mensen die lasteren, schimpen en pulken
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Mensen gespeend van gevoel en geweten
knolrapen, lof, schorseneren en prei
En wat die mensen niet allemaal eten
knolrapen, lof, schorseneren en prei
Nooit meer, nooit meer keert ’t getij
knolrapen, lof, schorseneren en prei
En zet u dit er dan ook nog maar bij:
Knolrapen, lof, schorseneren en prei!
© 1987  Tekst en muziek: Heinz Hermann Polzer
189  Hé kom aan
Dimitri van Toren
Hé, kom aan, blijf niet staan
En loop me achterna
Door de straat over ’t plein
met je tingeltamboerijn
Met je hand vol geld en je Herculesheld
Je haren in de wind en alles wat je vindt
En wie je ook bent koningin of president
Bajesklant of figurante en een hoempapaband
Iedereen moet mee of ie wil ja of nee
Alle club je partij alles hoort erbij
Kom nou loop me achterna
Met je griep en hernia
Niet te vlug niet te snel met je pingpongspel
Met je loensende blik
Naar de vrouwen dun en dik
Je allerbeste raad en je dronken kameraad
He, kom aan laat ons gaan
Met een warme liefdestraan
Met twaalf tuinkabouters
En de bond zonder naam
Met het mes op je keel met mijn part en deel
Je vuur en je vlam en de hele rataplan
Zijn we op weg met de vijand
En z’n houten kanon
Met toeters en met bellen
En een hele grote trom
Met gevoel voor wat humor
En de dorpsharmonie
De hoop op de vrede en met weet ik al niet wie
Dus kom aan en ga mee, over land en zee
Naar de straat waar ik woon
Alle stoepen die zijn schoon
Naar m’n huis naar m’n tuin
Naar m’n tulpen rood en bruin
Naar m’n achterbalkon… daar ligt ze… in de zon
Diediediedamdamdamdiedeldiedeldamdam
Diediedoedoediedoedeldiedeldamdam
Diedeldamdamdamdiedeldiedeldaldee
Diedeldiedeldamdamdamdiedeldiediedie
Diedeldiedeldamdamdamdiediedoedel
Diedoedeldiedeldamdam
© 1973  Tekst en muziek: Dimitri van Toren
190 Avond
Boudewijn de Groot
Nu hoef je nooit je jas meer aan te trekken
En te hopen dat je licht het doet
Laat buiten de stormwind nu
maar razen in het donker
Want binnen is het warm en licht en goed
Hand in hand naar buiten kijken
waar de regen valt
Ik zie het vuur van hoop en twijfel
in je ogen en ik ken je diepste angst
Want je kunt niets zeker weten
En alles gaat voorbij
Maar ik geloof, ik geloof, ik geloof
Ik geloof, ik geloof in jou en mij
En als je ’s morgens opstaat ben ik bij je
En misschien heb ik al thee gezet
En als de zon schijnt buiten
Gaan we lopen door de duinen Met een lekker potje bier, bier, bier
En als het regent gaan we terug in bed Aan de zwier, zwier, zwier
Uren langzaam wakker worden, zwevend Op de rivier, vier, vier
door de tijd, ik zie het licht door de gordijnen Zo’n reisje met een nieuwerwetse schuit
en ik weet: Het verleden geeft geen zekerheid schuit, schuit
Allemaal in de kajuit, juit, juit
Want je kunt niets zeker weten ’t Is zo deftig, ’t is zo fijn, fijn, fijn
En alles gaat voorbij Zo’n reisje langs de Rijn
Maar ik geloof, ik geloof, ik geloof
Ik geloof, ik geloof in jou en mij Zo kwamen we met prachtig weer
Ik geloof, ik geloof, ik geloof Het eerst, bij Keulen
Ik geloof, ik geloof in jou en mij Mijn tante walste over ’t dek
Als een jong veulen
Opeens nam zij ’n harmonica
Ik doe de lichten uit en de kamer En ging er aan trekken
wordt nu donker En dadelijk zong kromme Teun
Een straatlantaarn buiten geeft wat licht Deutschland, was bist du schön
En de dingen in de kamer worden Nichtje Saar, welk gevaar, riep hardop:
vrienden die gaan slapen Ik word zo naar
De stoelen staan te wachten op het ontbijt
En morgen word ik wakker met Ja zo’n reisje langs de Rijn, Rijn, Rijn
de geur van brood en honing, de glans ’s Avonds in de manenschijn, schijn, schijn
van het gouden zonlicht in jouw haar Met een lekker potje bier, bier, bier
En de dingen in de kamer ik Aan de zwier, zwier, zwier
zeg ze welterusten, vanavond gaan Op de rivier, vier, vier
we slapen en morgen zien we wel Zo’n reisje met een nieuwerwetse schuit
Maar de dingen in de kamer zouden schuit, schuit
levenloze dingen zijn zonder jou Allemaal in de kajuit, juit, juit
’t Is zo deftig, ’t is zo fijn, fijn, fijn
En je kunt niets zeker weten, Zo’n reisje langs de Rijn
want alles gaat voorbij
Maar ik geloof, ik geloof, ik geloof Bij Mannheim kwam er bliksem
ik geloof, ik geloof in jou en mij Het begon te waaien
Ik geloof, ik geloof, ik geloof Mijn tante riep: Het schip vergaat
ik geloof, ik geloof in jou en mij We zijn voor de haaien
© 1973  Tekst: Lennaert Nijgh  Muziek: Boudewijn de Groot Zij vloog naar de commandobrug
Uitgebracht in 1997 En riep: Kap’teintje
Beneden in de eerste klas
Ligt nog mijn beugeltas
Oh kap’tein, maak geen gein, geef me gauw

191

Reisje langs de Rijn
Willy en Willeke Alberti
Een slokkie brandewijn

Ja zo’n reisje langs de Rijn, Rijn, Rijn

Laatst trokken we uit de loterij
Een aardig prijsje
’k Zei tot mijn vrienden: maak met mij
Een aardig reisje
Die wou naar Brussel of Parijs
Die weer naar Londen
Vooruit riep ik, we maken fijn
Een reisje langs de rijn
In een wip, sakkerloot, zat ’t clubje op de boot
Ja zo’n reisje langs de Rijn, Rijn, Rijn
’s Avonds in de manenschijn, schijn, schijn
’s Avonds in de manenschijn, schijn, schijn
Met een lekker potje bier, bier, bier
Aan de zwier, zwier, zwier
Op de rivier, vier, vier
Zo’n reisje met een nieuwerwetse schuit
schuit, schuit
Allemaal in de kajuit, juit, juit
’t Is zo deftig, ’t is zo fijn, fijn, fijn
Zo’n reisje langs de Rijn
© 1899  Oorspr. Berliner Luft  uit de operette Frau Luna
Tekst en muziek: Paul Lincke  1907  Nederlandse tekst:
Louis en Rika Davids
192
Abel
Onderweg
Ik doe de deur dicht
straten lijken te huilen
Wolken lijken te vluchten
Ik stap de bus in
Mensen lijken te kijken
Maar ik wil ze ontwijken
Voordat ze mij zien
Het is al lang verleden tijd
Dat je mijn verjaardag niet vergat
Je onvoorwaardelijk koos voor mij
Ik zie de velden
Langs me heen gaan huizen
Het is stil achter de ruiten
Wie kan mij zien
In blauwverlichte treinen
Je hart is zo dichtbij me
Maar het klopt niet
Het is al lang verleden tijd
Je zwarte haren en je lach
Dat je heel de wereld voor mij was
Het zit nog veel te diep in mij
Dat ik mocht delen wat jij had
Je door mijn haren ging en zei
Je kent mijn stem niet
Wie ik ben is wat je nu ziet
Wil je dansen met illusies
In gedachten
Ben je verder dan het heden
Wil je terug naar je verleden
Zegt je dat iets
Het is al lang verleden tijd
Rode wijn op het terras
Dat je heel de wereld voor mij was
Het zit nog veel te diep in mij
Maar ik vergat hoe jij me zag
Dat ik zo anders ben dan jij
Ik loop de straat in
Maar het zal me nooit verwarmen
Omdat het mij niet kan omarmen
Wie zou mij zien
Het liefst zou ik willen schreeuwen
Ik zou oneindig willen schreeuwen
Maar het gaat niet
Jij bent niet alleen van mij
Ik kan de wereld laten zien
Dat het zo beter is misschien
Het is al lang verleden tijd
Dat ik vergat hoe jij me zag
Dat ik zo anders ben dan jij
© 2000 Tekst en muziek: Joris Rasenberg
193 Bloed, zweet en tranen
André Hazes
’k Heb het goed gedaan
Maar ook zo fout gedaan
Als ik terugkijk in de tijd
Een lach met tranen
Zo voel ik mij vandaag
Geproefd van een leven
Zoveel vrienden ongekend
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op
’k Heb geluk gekend
Maar ook verdriet gekend
Hoe vaak stootte ik m’n kop
Maar toch, ik ben tevreden met alles wat ik ben
Als je roem voorbij is
Moet je kijken wie je nog kent
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op
’k Heb het echt gezien
Nee ’k heb geen trek
Nee ik blijf niet gek
Dat ik iemand straks nog mis
Ik blijf alleen, ja echt alleen
Geen gezeur meer aan m’n kop
Ach rot nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op
 Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen Ik doe niks en ik doe niks
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op Ik hang alleen maar rond
Kijk n’s door de ramen
En ik krab wat aan mijn kont
© 2001  Tekst: André Hazes, Ton Leijten  Muziek: John van de Ven Ik zie niks en ik hoor niks
M’n hoofd zit vol met smart
Ik voel alleen het bloeden
Het bloeden van mijn hart

194 Bloedend hart

De Dijk
Bloedend, bloedend, bloedend hart
Heb ik dat nou
Bloedend, bloedend, bloedend hart
Ik doe niks en ik doe niks Een bloedend hart alleen om jou
Ik hang alleen maar rond Bloedend, bloedend, bloedend hart
Kijk n’s door de ramen Is het echt over nou
En ik krab wat aan mijn kont Bloedend, bloedend, bloedend hart
Ik zie niks en ik hoor niks Jij mooie vrouw jij lieve vrouw
M’n hoofd zit vol met smart Alleen jij kan me helpen
Ik voel alleen het bloeden Maar je bent er niet
Het bloeden van mijn hart Op mijn niet te stelpen bloedend hart
Op mijn niet te stelpen bloedend hart
Bloedend, bloedend, bloedend hart Op mijn niet te stelpen bloedend hart
Heb ik dat nou © 1982  Tekst: Huub van der Lubbe   Muziek: Bert Stelder, Hans
Bloedend, bloedend, bloedend hart van der Lubbe

Een bloedend hart alleen om jou

Bloedend, bloedend, bloedend hart
Is het echt over nou
Bloedend, bloedend, bloedend hart
Jij mooie vrouw jij lieve vrouw
195 Nergens goed voor
De Dijk

Alleen jij kan me helpen Ik heb geen cent te makken

Maar je bent er niet En ik heb nooit een vak geleerd
Op mijn niet te stelpen bloedend hart Ik kijk niet uit m’n doppen
En mijn handen staan verkeerd
Ik doe niks en ik laat niks Ik ben niet moeders mooiste
Ik staar wat voor me uit En ik ben niet al te vlug
Ik neem nog maar een biertje En als je mij een tientje leent
Ik speel wat op mijn fluit Zie je het nooit meer terug
Ik sta op en ga naar bed En ik denk niet dat ik ooit verander
Omdat dat zo moet Want dat duurt bij mij nooit lang
Ik wacht op wat gaat komen En ik heb er ook geen zin in
Als ik ben leeg gebloed En ik ben het niet van plan

Bloedend, bloedend, bloedend hart Ik ben nergens goed voor

Heb ik dat nou Daar weet jij alles van
Bloedend, bloedend, bloedend hart Maar ik kan van je houden
Een bloedend hart alleen om jou Zoals niemand anders kan
Bloedend, bloedend, bloedend hart
Is het echt over nou Laat uren op me wachten
Bloedend, bloedend, bloedend hart En dan heb ik ook nog geen geduld
Jij allemachtig mooie vrouw Denk enkel aan mezelf
Alleen jij kan me helpen En geef anderen de schuld
Maar je bent er niet Het is bij mij een zooitje
Op mijn niet te stelpen bloedend hart En ik geef nooit fouten toe
En als je met me vrijt Maar misschien per ongeluk
Dan ben ik liever lui dan moe Mijn was-ma-chi-ne ging stuk
En ik denk niet dat ik ooit verander Maar ik had er geen erg in
Want dat duurt bij mij nooit lang Want die dame zei èhh
Ik heb er ook geen zin in
En ik was het niet van plan Kleine wasjes | grote wasjes |
Doe ze in je | wasmasjien
Ik ben nergens goed voor Laat maar lekker draaien |
Daar weet jij alles van Steeds meer in de | wasmasjien
Maar ik kan van je houden
Zoals niemand anders kan
Maar die dame vond het zo fijn
Dus ze hing zelf aan de lijn
En ik denk niet dat ik ooit verander En ze vond het hopi-great
Dus daar begin ik maar niet aan Als ik het deurtje open deed
Ik heb er ook geen zin in Maar die dame vond het zo fijn
En ik was het niet van plan Dus ze hing zelf aan de lijn
Allemaal even de oewas buiten hangen
Ik ben nergens goed voor Allemaal even de oewas buiten hangen
Daar weet jij alles van Hange, hange, hange, hange
Maar ik kan van je houden
Zoals niemand anders kan Kleine wasjes | grote wasjes |
Ik kan van je houden Doe ze in je | wasmasjien
Zoals niemand anders kan Laat maar lekker draaien |
Zoals niemand anders kan Steeds meer in de | wasmasjien
Zoals niemand anders kan © 1985  Muziek en tekst: Edgar Burgos, Harold Biervliet,
© 1989  Tekst en muziek: Huub van der Lubbe, Pim Kops Ronald Leeflang, Ricardo Tjon Akon, I. Vaudelle, Macario
Prudencia

196 Wasmasjien
Trafassie
197 Fantastig toch
Eva de Roovere
Kleine wasjes | grote wasjes |
Doe ze in je | wasmasjien Dag en nacht en wij daartussen
Laat maar lekker draaien | Jouw kussen zacht
Steeds meer in de | wasmasjien Op mijn natte-dromen-wang
Bang van komen en jouw gaan
Zoals je weet heb ik geen tijd
Dus zocht ik een flinke meid Slaap lekker ding want jij is lastig
Om voor mij de was te doen Nog meer jij is fantastig toch
Maar die dame vroeg steeds meer poen Slaap lekker ding want jij is lastig
Zoals je weet heb ik geen tijd Nog meer jij is fantastig toch
Dus zocht ik een leuke meid
Om voor mij de was te doen Glimlach lag in veel te grote tas
Maar die dame wou oohhh Klein te zijn
Fijn tussen vingers
Kleine wasjes | grote wasjes | Groot geheim
Doe ze in je | wasmasjien
Laat maar lekker draaien | Slaap lekker ding want jij is lastig
Steeds meer in de | wasmasjien Nog meer jij is fantastig toch
Slaap lekker ding want jij is lastig
Maar misschien per ongeluk Nog meer jij is fantastig toch
Mijn was-ma-chi-ne ging stuk
Maar ik had er geen erg in Laten we samen dingen doen zingen
Want die dame kreeg steeds meer zin Van liedjes die niet bestaan
Laten we samen dingen doen zingen
Laten we samen niet bestaan
Slaap lekker ding want jij is lastig
Nog meer jij is fantastig toch
Slaap lekker ding want jij is lastig
Nog meer jij is fantastig toch
Nog meer jij is fantastig toch
Nog meer jij is fantastig toch
© 2009  Tekst: Eva De Roovere  Muziek: Koen Jansen
198 De buurt
Willy Alberti
De buurt waar ik als jongen speelde
Waar ik in de kleine straatjes vocht
Waar ik lief en leed in armoe deelde
En voor een cent een duimdrop kocht
De zondagsschool was voor de zondag
En ’s maandags opgewarmde kliek
Een wijk die in het hart der stad lag
Vlak achter een azijnfabriek
Die buurt ben ik gaan zoeken
Die buurt bestaat niet meer
Alleen nog maar in boeken
En foto’s van weleer
Die buurt is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis
heeft gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Is die buurt voor mij
Mijn buurt zo mag ik het wel noemen
Met tantes omes bij de vleet
Ik kan mezelf erover roemen
Dat ik nog alle namen weet
Waar zijn die mensen toch gebleven
Ze konden niet buiten elkaar
Die buurt dat was hun hele leven
Soms wil je het vergeten maar
Die buurt ben ik gaan zoeken
Die buurt bestaat niet meer
Alleen nog maar in boeken
En foto’s van weleer
Die buurt, dat is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis
heeft gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Is die buurt voor mij
Veroordeeld zonder kans op gratie
Niet passend in de maatschappij
Wat weet de nieuwe generatie
Nog over deze buurt van mij
Ik kan er dagen over praten
Het wordt een eindeloos verhaal
We zullen het er maar bij laten
Want wie verstaat nog onze taal
Die buurt ben ik gaan zoeken
Die buurt bestaat niet meer
Alleen nog maar in boeken
En foto’s van weleer
Die buurt is verdwenen
Die buurt heeft afgedaan
De buurt waar mijn ouderlijk huis heeft
gestaan
Het is mijn buurt niet meer
Het is voorbij
Alleen een brok sentiment
Een droom is die buurt van mij
© 1973  Tekst: Charles Kompagne  Muziek: Ad van der Gein
199 Rozen, rumbonen
en rode wijn Simplisties Verbond
Rozen, rumbonen en rode wijn
Dat moest eigenlijk ruim voldoende zijn
Om jou te brengen tot de volmaakte extase
Hier in deze oase
Van zand en zee en zonlicht
Rozen, rumbonen en rode wijn
Goed, ik mag dan achtenveertig zijn
Maar ik weet heus nog wel
Waar de meisjes van vol zijn
Dat zijn rozen en rumbonen en rode wijn
Pas toen wij in de jumbo zaten
Kreeg ik langzaam in de gaten
Hoe jij was
Jij papte met de purser aan
En bleef naar het toilet toe gaan
Maar moest geen plas
De obers in ’t hotel
De waterskidocent
Jij blijkt een kleine del
En je zet mij voor joker
 Rozen, rumbonen en rode wijn
Dat moest eigenlijk ruim voldoende zijn
Om jou te brengen tot de volmaakte extase
Hier in deze oase
Van zand en zee en zonlicht
Rozen, rumbonen en rode wijn
Goed, ik mag dan achtenvijftig zijn
Maar ik weet heus nog wel
Waar de meisjes van vol zijn
Dat zijn rozen en rumbonen en rode wijn
Hier zit ik in mijn nieuwe short
Ik schiet zo’n veertig jaar tekort
Want daar drijf jij
Mijn rumbonen slaan witjes uit
De wijn wordt warm
Mijn rozen hangen slap er bij
Ik krijg een lamme arm
Van ’t zwaaien of je komt
Je hebt het best gezien
Maar je verdomt te kijken
Rozen, rumbonen en rode wijn
Dat moest eigenlijk ruim voldoende zijn
Om jou te brengen tot de volmaakte extase
Hier in deze oase
van zand en zee en zonlicht
Rozen, rumbonen en rode wijn
Goed ik mag dan achtenzestig zijn
Maar ik weet heus nog wel
Waar de meisjes van vol zijn
Niet van rozen of rumbonen of rode wijn
Helaas, helaas, voorbij, voorbij die tijd
© 1976  Tekst en muziek: Tonny Eyk, Koot & De Bie
200
Wie aan Amsterdam komt
De 4Tuoze Matroze
Al gaan we naar Noordkaap
Of naar de usa
Misschien naar Vladiwostok
Of Timboektoe aan de zee
En al gaan we naar de Zuidpool
Of de Kashba’s van Amman
Waar we ook naar toe gaan
Wij komen terug in Amsterdam
Amsterdam stad aan het water
Amsterdam stad aan het IJ
Wie aan Amsterdam komt
Die komt ook een beetje aan mij
En al gaan we naar de haaien
Of de bodem van de zee
Naar de gallemischen
Of al breekt het schip in twee
En al vliegt de boot in stukken
Of hij staat in vuur en vlam
Wat er ook gebeuren zal
Wij komen terug in Amsterdam
Amsterdam stad aan het water
Amsterdam stad aan het IJ
Wie aan Amsterdam komt
die komt ook een beetje aan mij
Amsterdam stad aan het water
Amsterdam stad aan het IJ
Wie aan Amsterdam komt
die komt ook een beetje aan mij
En al staan we bij de afgrond
Of de poorten van de hel
In een enorme vuurzee
Of in een isolatiecel
En al worden wij uitgehongerd
Tot aan de laatste gram
Wat er ook gebeuren gaat
Wij komen terug in Amsterdam
Amsterdam stad aan het water
Amsterdam stad aan het IJ
Wie aan Amsterdam komt
Die komt ook een beetje aan mij
© 1996  Tekst en muziek: Kapitein C.J. Koldijk
201 ’t Is altijd lente in de ogen
van de tandartsassistente
Peter de Koning
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
Voor de patiënten van d’assistente
Is het altijd lente
Zij lacht naar mij, ik lach naar haar
En het is voorjaar, en het is voorjaar
Het maakt niet uit
Al raak ik al mijn tanden kwijt
Want het is lente, lente voor altijd
 ’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
Voor de patiënten van d’assistente
Is het altijd lente
Ik flos niet meer
En raak geen tandenstoker aan
Ook m’n tandenborstel laat ik rustig
In m’n beker staan
Ik eet alleen maar suikerzoet
Ik snoep de hele dag maar raak
Want dan heb ik sneller gaatjes
En een afspraak
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
Voor de patiënten van d’assistente
Is het altijd lente
Zij lacht naar mij, ik lach naar haar
En het is voorjaar, en het is voorjaar
Het maakt niet uit
Al raak ik al mijn tanden kwijt
Want het is lente, lente voor altijd
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
Voor de patiënten van d’assistente
Is het altijd lente
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
’t Is altijd lente in de ogen
Van de tandartsassistente
Voor de patiënten van d’assistente
Is het a-a-a-a-a-a-al-tijd lente
© 1999  Tekst en muziek: Peter de Koning
202
Twips
Ja zuster nee zuster
Twips twips twips
Eerst de handen op de heupen
Dan de handen op de bips
Twips twips twips
’t Is voor nette oude dames
Net zo goed als voor de hips
Twips twips twips
Voor de tiener en de twen
Als je zes-en-tachtig ben
Als je moe bent en verkouden
En je ziet een beetje pips
Twips twips twips
Twips twips twips
Twips, twibia bips
Met je benen in de hoogte
En je handen op je bips
Twips twips twips
Val niet over de piano
Anders kom je in het gips
Twips twips twips
’t Is zo makkelijk te leren
Ook voor middelbare heren
Als je klagerig en oud bent
En je ziet een beetje pips
Twips twips twips
Twips twips twips
Twips twips twips
Eerst de handen op de heupen
Dan de handen op de bips
Twips tweedieo bips
’t Is voor nette oude dames
Net zo goed als voor de hips
Twips twips twips
Voor de tiener en de twen
Als je zes-en-tachtig ben
Als je moe bent en verkouden
En je ziet een beetje pips
Woh-woh-woh twips twips twips
© 1966  Uit: Ja zuster nee zuster  Tekst Annie M.G. Schmidt 
Muziek: Harry Bannink
203

Geef mij je angst
Guus Meeuwis & Vagant 204  Papa
Stef Bos

Je zegt ik ben vrij maar jij bedoelt Ik heb dezelfde ogen

Ik ben zo eenzaam En ik krijg jouw trekken om mijn mond
Je voelt je te gek zeg jij Vroeger was ik driftig
Maar ik zit niet te dromen Vroeger was jij driftig
Want die blikken in je ogen Maar we hebben onze rust gevonden
Zeggen alles tegen mij En we zitten naast elkaar
Ik voel me precies als jij en jij kan eerlijk zijn En we zeggen niet zoveel
Je voelt je heel goed zeg jij Voor alles wat jij doet
Je mond begint te trillen Heb ik hetzelfde ritueel
Ik weet dat ik jou kan helpen Papa, ik lijk steeds meer op jou
Maar je moet zelf willen
Elkaar nu een dienst bewijzen Ik heb dezelfde handen
Dat is alles wat ik vraag En ik krijg jouw rimpels in mijn huid
Zet weg nu die angst ik wist het al Jij hebt jouw ideeën
Het is mijn dag vandaag Ik heb mijn ideeën
En we zwerven in gedachten
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug Maar we komen altijd thuis
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug De waarheid die je zocht
Zolang ik je niet verlies En die je nooit hebt gevonden
Vind ik heus wel m’n weg met jou Ik zoek haar ook, en tevergeefs
Zolang ik leef
Kijk mij nu eens aan nee zeg maar niets Want papa, ik lijk steeds meer op jou
Je mag best zwijgen
Het valt nu nog zwaar maar ik weet Vroeger kon je streng zijn
Dat ik jou kan krijgen En god ik heb je soms gehaat
En dit hoeft nooit meer te gebeuren Maar jouw woorden
Als je bij me blijft vannacht Ze liggen op mijn lippen
Want dan zul je zien als jij straks wakker wordt En ik praat nu
Dat jij weer lacht Zoals jij vroeger praatte
Ik heb een goddeloos geloof
Geef mij het gevoel, dat ik er weer bij hoor En ik hou van elke vrouw
voortaan En misschien ben ik geworden
Ik ga met je mee, want ik laat je nu nooit Wat jij helemaal niet wou
meer gaan Maar papa, ik lijk steeds meer op jou
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug Jij gelooft in God
Dus jij gaat naar de hemel
En ik geloof in niks
Zolang ik je niet verlies Dus we komen elkaar na de dood
Vind ik heus wel m’n weg met jou Na de dood nooit meer tegen
Maar papa, ik hou steeds meer van jou
Geef mij het gevoel, dat ik er weer bij hoor
voortaan
Ik ga met je mee, want ik laat je nu nooit Ik heb een goddeloos geloof
meer gaan En ik hou van elke vrouw
Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug En misschien ben ik geworden
Geef mij nu de nacht, ik geef je de morgen terug Wat jij helemaal niet wou
Maar papa, ik lijk steeds meer op jou
Zolang ik je niet verlies Oh papa, ik hou steeds meer van jou
Vind ik heus wel mijn weg met jou Papa, ik lijk steeds meer op jou
© 1982  Oorspr. Gib mir deine Angst  Tekst en muziek: Udo © 1990  Tekst en muziek: Stef Bos
Jürgens en Michael Kunze  Nederlandse tekst 1983: André Hazes
205  Op het goudgele strand
van Ameland Johnny
Kraaijkamp en Rijk de Gooyer
Takkewoeketakkehakkewakkewakkia
Issebeteraetceteraendoemena
Jehoetetoetetoeteiseenjongedongeda
Hatteriseenkamekamera
Op het goudgele strand van Ameland
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Vloog jouw mooi rieten rokje in de brand
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Ik dacht dat mijn hart het in vlam had gezet
Maar ’t kwam door de peuk van een sigaret
Op het goudgele strand van Ameland
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Je opa die komt uit het mooie Hawaii
Je opoe uit Purmerend
Je ogen zijn bruin als een reep chocolaii
En bruisend van temperament
Op het goudgele strand van Ameland
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Vloog jouw mooi rieten rokje in de brand
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Ik dacht dat mijn hart het in vlam had gezet
Maar ’t kwam door de peuk van een sigaret
Op het goudgele strand van Ameland
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Op het goudgele strand van Ameland
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Vloog jouw mooi rieten rokje in de brand
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Ik dacht dat mijn hart het in vlam had gezet
Maar ’t kwam door de peuk van een sigaret
Op het goudgele strand van Ameland
Tu-buu-buu-buu-buu-buu
Takkewoeketakkehakkewakkewakkia
Issebeteraetceteraendoemena
Jehoetetoetetoeteiseenjongedongeda
Hatteriseenkamekamera
Takkewoeketakkehakkewakkewakkia
Issebeteraetceteraendoemena
Jehoetetoetetoeteiseenjongedongeda
Hatteriseenkamekamera
© 1958  Tekst en muziek: Pi Vèriss / Ad van der Gein
206  ’t Is moeilijk bescheiden
te blijven Peter Blanke
’t Is moeilijk bescheiden te blijven
Wanneer je zo goed bent als ik
Zo stoer, zo charmant en zo aardig
Dat zie je in één ogenblik
Ik denk als ik kijk in de spiegel
Daar staat een geweldige vent
’t Is moeilijk bescheiden te blijven
Voor een kerel met zoveel talent
De allermooiste meiden
Die mij eenmaal hebben gezien
Die vallen meteen aan mijn voeten
Aan iedere teen minstens tien
Ik lig zelf ook goed bij de mannen
Maar dat geeft mij ook al geen kick
Want er is er niet een op de wereld
Die zo goed en volmaakt is als ik
’t Is moeilijk bescheiden te blijven
Wanneer je zo goed bent als ik
Zo stoer, zo charmant en zo aardig
Dat zie je in één ogenblik
Ik denk als ik kijk in de spiegel
Daar staat een geweldige vent
’t Is moeilijk bescheiden te blijven
Voor een kerel met zoveel talent
Ik wil ook geen filmcarrière
Zoals Hauer, De Gooyer, Krabbé
En dat is voor hun dan weer mazzel
Zo houd ik ze uit de ww
Als ik mijn talenten zou benutten
Dan was ik ‘top of the bill’
Hoewel ’t gewoon is
Dan krijg je kapsones
En da’s nou net wat ik niet wil
’t Is moeilijk bescheiden te blijven
Wanneer je zo goed bent als ik
Zo stoer, zo charmant en zo aardig
Dat zie je in één ogenblik
Ik denk als ik kijk in de spiegel
Daar staat een geweldige vent
’t Is moeilijk bescheiden te blijven
Voor een kerel met zoveel talent
Voor een kerel met zoveel talent
© 1981  Oorspr. It’s Hard to be Humble  Tekst en muziek:
Mac Davis  Nederlandse tekst: Aad Klaris
207 Manuela
Jacques Herb en De Riwi’s 208

Komt vrienden in het ronde
Traditioneel

(Manuela, Manuela) Komt vrienden in het ronde

Ik was met haar alleen Minnaars van enen stiel
We keken naar elkaar Ik zal u gaan verkonden
We spraken van de liefde Hoe ik aan ’t slijperswiel
Het was toch zo mooi (Aaahh) De kost verdien
Het leek een droom die nacht Voor vrouw en kind
Dat had ik niet verwacht Schoon blootgesteld
Ze keek me aan en zei: Aan weer en wind
Wanneer is dit voorbij? (Aaahh)
Geluk was toen dichtbij Terlierelom terla
Ik weet nog wat ze zei: Van links om rechts om draait mijne steen
Ik vertrouw op jou, breng mij Door het roeren van mijn been ju ju ju juu
nu gauw naar huis… (Aaaaaaaaah)
Manuela, Manuela, Manuela De kleermaker maakt kleren
(Aaah…) Manuela Voor acht stuivers per dag
Wil hij zijn loon vermeren
We reden door de nacht Hij snijdt meer dan hij mag
De radio heel zacht Maar ik met mijne slijpersteen
Het kon niet mooier zijn Verdien meer op een uur alleen
’t Leek een eeuwig refrein (Aaahh)
Ik raakte zo verward Terlierelom, terla
En reed opeens te hard Van links om, rechts om draait mijne steen
Ze lachte nog naar mij Door het roeren van mijn been ju ju ju juu
Maar toen was het voorbij (Aaahh)
Een auto kwam eraan De schoenmaker, gezeten
Het is zo snel gegaan Op ene pikkelstoel
Wat heb ik door mijn schuld Moet kaas en droog brood eten
Haar aangedaan… (Aaaaaaaaah) Maar als ik nood gevoel
Manuela, Manuela, Manuela Dan slijp ik tot de avond toe
(Aaah…) Manuela En zo heb ik nooit arremoe

Terlierelom, terla
Ze lag daar zwaargewond Van links om, rechts om draait mijne steen
Een glimlach om haar mond Door het roeren van mijn been ju ju ju juu
Alsof ze zeggen wou:
Het lag niet aan jou (Aaahh) De smid die moet hard werken
Het was een ongeluk Gestadig voor het vier
Toch is mijn leven stuk Hij durft hem niet versterken
Ik bid tot God Met enen kan goed bier
Dat hij haar teruggeeft aan mij (Aaahh) Terwijl ik ga op mijn gemak
De dokters vechten door Soms ook wel met een lege zak
Ze weten niet waarvoor
Wat heb ik door mijn schuld Terlierelom, terla
Haar aangedaan… (Aaaaaaaaah) Van links om, rechts om draait mijne steen
Manuela, Manuela, Manuela Door het roeren van mijn been ju ju ju juu
(Aaah…) Manuela
Manuela, Manuela, Manuela Mijn vrouw die roept victoria
(Aaah…) Over de slijpersstiel
Manuela! Manuela!… (Aaaaaaaaah) Zij vindt de grootste gloria
© 1970  Tekst en muziek: G.M Moslem, Harry Topel In ’t draaien aan mijn wiel
Nederlandse tekst: Pierre Kartner en T. Bos Mijn kind’ren hebben geen ongemak
Zij lopen met de bedelzak
 Terlierelom, terla
Van links om, rechts om draait mijne steen
Door het roeren van mijn been ju ju ju juu
Sa vrienden, voor het leste
All’ ambachten zijn goed
Maar ’t mijn is toch het beste
Schoon ik soms slapen moet
Op hooi en strooi in enen stal
Ik heb de kost voor niemendal!
Terlierelom, terla
Van links om, rechts om draait mijne steen
Door het roeren van mijn been ju ju ju juu
© 1897  Tekst Jan Bols
209 Brussel
Liesbeth List
Brussel was toen nog een bruisende stad
Brussel was toen oh la la en olijk
Brussel was toen nog een ruisende stad
Brusselend Brussel was vrij en vrolijk
Op de Broukère was het vol en dol
Heren met strohoeden, zware knevels
Dames met sleepjurk en kant-parasol
De paardentram schoof langs oude gevels
En… op ’t tramdak zaten
Twee mensen blij te praten
Hij, mijn opa zaliger
Zij, mijn oma zaliger
Hij was sergeant-majoortje
Zij zat op een kantoortje
Hij dacht niet na, zij dacht aan niets
Dus wie verwacht van mij nog iets
Oh, Brussel was toen nog een zwierige stad
Brussel was toen oh la la en olijk
Brussel was toen nog een tierige stad
Brusselend Brussel was vrij en vrolijk
Op de kasseien rond de Sinte Kathlijn
Dansen de sleepjurken en de knevels
Op de kasseien was ’t een dansend festijn
De paardentram danste langs de gevels
En op ’t tramdak zaten
Twee mensen blij te praten
Hij, mijn opa zaliger
Zij, mijn oma zaliger
Hij had haar ingenomen
Zij had hem laten komen
’t Was vrije keus van allebei
Dus wie verwacht er ernst van mij
Oh, Brussel was toen nog een dansende stad
Brussel was toen oh la la en olijk
Brussel was toen nog een sjansende stad
Brusselend Brussel was vrij en vrolijk
In ’t gaslicht rondom de Sinte Justien
Zongen de sleepjurken en de knevels
In ’t gaslicht zong strohoed en crinoline
De paardetram knarste langs de knevels
En op ’t tramdak zaten
Twee mensen blij te praten
Hij, mijn opa zaliger
Zij, mijn oma zaliger
Voor hem kwam d’oorlog nader
Bij haar kwam gauw mijn vader
Ze zongen als de nachtegaal
Dus wie verwacht van mij moraal
Brussel was toen nog een bruisende stad
Brussel was toen oh la la en olijk
Brussel was toen nog een ruisende stad
Brusselend Brussel was vrij en vrolijk, lijk
© 1962  Oorspr. Bruxelles  Tekst: Jacques Brel  Muziek: Gérard
Jouannest. 1969  Nederlandse tekst: Ernst van Altena
210 Als je huilt
André van Duin
Als je meisje je een brief stuurt met een bom
Als je goudvis is verdronken in zijn kom
Wanneer je naar je vrouw kijkt
En je wordt opeens niet goed
Als je zelf gaat zitten op je nieuwe hoed
Als je op jacht gaat en konijnen schieten terug
Als je je snijdt bij het scheren in je rug
Wanneer je hebt staan dansen op een mijn
die je niet ziet, dan heb je reden
Reden om te huilen van verdriet
Dus schree-eeuw het uit over de daken
Niets met anderen te maken als je huilt
Oh laat je tranen lekker stromen
Laat die regenbui maar komen als je huilt
Want als je lekker huilen kan
Dan huil ik met je mee
En als je samen huilt
Dan huilen we gewoon voor twee
 Want als je lekker huilen kan
Dan huil ik met je mee
En als je samen huilt
212

Liever dan lief
Doe Maar / Tim Immers

Dan huilen we gewoon voor twee Kom niet bij me klagen

© 1982  Tekst en muziek C. Kohlman, André van Duin Kom niks aan me vragen, nee...
’k Heb het wel gezegd, ’k heb het wel gezegd
’k Heb het wel gezegd
Dat je beter bij mij kon blijven

211 Oh kleine jodeljongen

Manke Nelis Hij was zo verstandig
Zo netjes en zo handig
Oh kleine jodeljongen ’k Heb het wel gezegd, ’k heb het wel gezegd
Jij heb voor mij gezongen ’k Heb het wel gezegd
En jou liedje was mij in gedachten Dat je beter bij mij kon zijn
Aan de bergen met hun wond’re nachten
Oh ’t is alsof m’n oren Jij past beter bij, beter bij, beter bij
Zacht zilv’ren klokjes horen Beter bij mij
Die jou jub’lend door het dal Want ik ben liever dan, liever dan, liever dan
De lente brengen overal Liever dan hij
Liedje en het wondere melodietje Beter bij, beter bij, beter bij, beter bij mij
Uit het land der bergen bied je Want ik ben liever dan, liever dan, lief
Al die pracht van het heelal Veel liever dan hij

Kleine jodeljongen waarom zing je niet ’k wil je niks verwijten

Zeg mij toch eens waarom jij het dal verliet Maar jij wou zo graag pleite
Lonken jou de lichten van de stad zo aan ’k Heb het wel gezegd, ’k heb het wel gezegd
Ben je daarom uit je dorp gegaan ’k Heb het wel gezegd
Dat je beter bij mij kon blijven
Oh kleine jodeljongen
Jij heb voor mij gezongen Dus kom niets aan me vragen
En jou liedje was mij in gedachten Kom niet bij me klagen, nee...
Aan de bergen met hun wond’re nachten ’k Heb het wel gezegd, ’k heb het wel gezegd
Oh ’t is alsof m’n oren ’k Heb het wel gezegd
Zacht zilv’ren klokjes horen Dat je beter bij mij kon zijn
Die jou jub’lend door het dal
De lente brengen overal Jij past beter bij, beter bij, beter bij
Liedje en het wondere melodietje Beter bij mij
Uit het land der bergen bied je Want ik ben liever dan, liever dan, liever dan
Al die pracht van het heelal Liever dan hij
Beter bij, beter bij, beter bij, beter bij mij
Want ik ben liever dan, liever dan, lief
Oh ’t is alsof m’n oren Veel liever dan hij
Zacht zilv’ren klokjes horen
Die jou jub’lend door het dal
De lente brengen overal Jij past beter bij, beter bij, beter bij
Liedje en het wondere melodietje Beter bij mij
Uit het land der bergen bied je Want ik ben liever dan, liever dan, liever dan
Al die pracht van het heelal Liever dan hij
© 1939  Oorspr. La piccinina  Tekst: Mario Panzeri  Muziek: Beter bij, beter bij, beter bij, beter bij mij
Eldo di Lazzaro  Nederlandse tekst 1985: Leo de Vos Want ik ben liever dan, liever dan, lief
Veel liever dan hij
Liever dan hij
Veel liever dan hij
Liever dan hij
© 1982  Tekst en muziek: Henny Vrienten
213 Wie heeft de sleutel van de
jukebox gezien Cocktail Trio
Heehee, heehee, heehee, heehee
He! Yup. He! Ja.
Zet die plaat af!
Dat kan niet
Waarom niet?
De sleutel van de jukebox is weg
Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien
Wie heeft ’m ergens gevonden misschien
Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien
Want de plaat is kapot en dat ding zit op slot
Op de jukebox stond een plaatje
Dat bleef hangen op dat ‘heehee’
En de sleutel van de jukebox
Bleek verdwenen in dat café
Dus eenieder liep met zo’n gezicht
Want die jukebox zat potdicht
En de stroom uitschakelen kon niet
Dat bleek ook de knop van ’t licht
Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien
Wie heeft ’m ergens gevonden misschien
Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien
Want de plaat is kapot en dat ding zit op slot
De kastelijn nam toen de lichtknop
En zei: Wie er nog wat lust
Moet ’t voor ’t donker maar zeggen
We krijgen tien minuten rust
Maar zonder licht in een café
Hoe komt ’n mens op dat idee
’t Werd me ’n trammelant in ’t donker
Je hoorde aan alle kanten ‘heehee’
Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien
Wie heeft ’m ergens gevonden misschien
Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien
Want de plaat is kapot en dat ding zit op slot
En de mensen die daar woonden
Aan de zij- en overkant
Namen ook die kreet al over
Hee wat is daar aan de hand
Toen eenieder dol geworden was
Kwam er een hamer bij te pas
En daar kijk, heehee, lag de sleutel
In de scherven achter ’t glas
Asjemenou buuuuh
Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien
Wie heeft ’m ergens gevonden misschien
Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien
Want de plaat is kapot en dat ding zit op slot
Heehee, heehee, heehee, heehee
Heehee, heehee, heehee, heehee
© 1965  Oorspr. Go away Christina  Frank Guida, Joseph
Royster  Nederlandse tekst: André Meurs
214 Net als in de film
Toontje Lager
Het was koud, het was donker
Ik was helemaal alleen
Toen de film was afgelopen
Ging ik nergens heen
Ik staarde naar de televisies
Je hoofd gespiegeld in de etalageruit
Je tikte op m’n schouders en je vroeg me:
Ga je vanavond met me uit
Net als in de film, ik wil het
Net als in de film
Net als in de film, ik wil het
We renden over gouden stranden
We maakten vrienden bij de vleet
We dronken, lachten en we vrijden
Zoveel, zo vaak en zo compleet
Je nam me mee op wolken
En je kreeg maar niet genoeg van mij
Je vrat me bijna op
Geweldig vond je mij
Je hield van me, je hunkerde, je smeekte
je smachtte, kwijlde, dweilde, gilde, je…
Net als in de film, ik wil het
Net als in de film
Net als in de film, ik wil het
Violen zwelden aan vermengd met tranen
en je lippen op m’n huid
Geluk van wereldklasse, eeuwigdurend
Twee uur lang voluit
Net als in de film, ik wil het
Net als in de film
Net als in de film, ik wil het
Net als in de film, ik wil het
Net als in de film
Net als in de film, ik wil het
© 1982  Tekst en muziek: Bert Hermelink
215

Een kopje koffie
VOF de Kunst 216  Als ik wist dat je zou komen
Dorus

Ik sta op, nog niet wakker
Ik wankel door ’t huis als een stakker
Maar ondanks alles haal ik m’n doel
Op ’t gevoel
Ja, ik ben een gebruiker
Het pure spul dus zonder de suiker
Ik giet ’t zwarte goud in een kop
En ik leef weer op
Een kopje koffie
En de markt wordt stabieler
De grote winkels werken als dealer
Een Angolees of Braziliaan levert ’t aan
Het bevat caffeine
Ik loop erop als was het benzine
Espresso, supra, altijd loodvrij
Dus doet u mij
Een kopje koffie, een kopje koffie
Over de verzuiling heen
Is er troost voor iedereen
In de uren van nood en ontbering
Neem d’r nog één
Een kopje koffie, een kopje koffie
Een kopje koffie, een kopje koffie
Een kopje koffie, een kopje koffie
Een kopje koffie, een kopje koffie
Al die lui op kantoren
Je mag ze in principe niet storen
Maar als de koffiejuffrouw ’t wil
Ligt alles stil
En de school, de fabrieken
De universiteit, de klinieken
Al die tenten drijven Godlof nog steeds op
Een kopje koffie, een kopje koffie
Een kopje koffie
Sterke drank, sigaretten
We slibben langzaam dicht en vervetten
En al relaxend gaan we kapot
Aan ons genot
Maar ik hou van beschaving
Ik wil een keurig nette verslaving
Na al die jaren weet ik ’t wel
En ik bestel
Een kopje koffie, een kopje koffie
Een kopje koffie (ik ben een gebruiker)
© 1985  Oorspr. Verde e Amarelo  Tekst en muziek: Roberto
Carlos, Erasmo Carlos  Nederlandse tekst 1987: Erik van
Muiswinkel
Als ik wist dat je zou komen had ik de loper
uitgelegd
Een koppie thee gezet en de visite afgezegd
Waarom heb je mij dat niet even verteld
Een brieffie geschreven of opgebeld
Dan had ik kenne zorrege voor een koekie
bij de thee
En meer piepers kenne schillen
as je bleef voor het diner
Waarom heb je mij dat niet eerder gezegd
Dan had ik de loper uitgelegd
M’n allerbeste vriend
Had ’n halve ton verdiend
Maar de belasting had-ie daar niks van
verteld
En op een goeie dag
Toen legde zij beslag
Kreeg hij een klein papiertje op de deur
gespeld
Maar desondanks dat beslag
Zei m’n vriend toen met een lach:
Als ik wist dat je zou komen had ik de loper
uitgelegd
Een koppie thee gezet en de visite afgezegd
Waarom heb je mij dat niet even verteld
Een brieffie geschreven of opgebeld
Dan had ik kenne zorrege voor een koekie
bij de thee
En meer piepers kenne schillen
as je bleef voor het diner
Waarom heb je mij dat niet eerder gezegd
Dan had ik de loper uitgelegd
Een kennis in hoge nood
Die ik wat geld aanbood
Zei: Die zeven piek die heb je morgen terug
Pas na een maand of acht
Kwam hij diep in de nacht
En riep: Hier is een gulden en de rest komt
vlug
Ik dacht dat geld komt terecht
En beleefd heb ik gezegd
Als ik wist dat je zou komen had ik de loper
uitgelegd
Een koppie thee gezet en de visite afgezegd
Waarom heb je mij dat niet even verteld
Een brieffie geschreven of opgebeld
Dan had ik kenne zorrege voor een koekie
bij de thee
 En meer piepers kenne schillen
as je bleef voor het diner
Waarom heb je mij dat niet eerder gezegd
Dan had ik de loper uitgelegd
© 1957  Tekst en muziek: Tom Manders
217 De schuld van het kapitaal
Leen Jongewaard
’t Was een knul van achttien jaren
Nog wel groen, maar fors gebouwd
Die werd tuinknecht onder Laren
En dat heeft ’m diep berouwd
De mevrouw wier gras hij maaide
Riep hem binnen voor de thee
Waarbij zij zijn krullen aaide
Wat hem eerst nog niet veel dee
Ze verleidde ’m in het schuurtje
Bij de schoffel en de schaar
En alras voor nog één uurtje
Moest-ie mee naar haar boudoir
Mensen noem elkaar geen mietje
Eenmaal zing je allemaal
Allemaal het ouwe liedje:
’t Is de schuld van ’t kapitaal
En meteen voor vast genomen
Deed-ie wat ze van hem wou
Van de tuin zou niks meer komen
D’r kwam veel meer van mevrouw
En hij raakte zo van zinnen
Dat-ie ’t gras niet meer wou doen
Als-ie werkte was het binnen
En daar was al niks meer groen
Mensen noem elkaar geen mietje
Eenmaal zing je allemaal
Allemaal het ouwe liedje:
’t Is de schuld van ’t kapitaal
Toen ontdekte hij op een morgen
Dat de bakker en de post
Vele malen ’s nachts bezorgden
En dat hij werd afgelost
En zo kreeg na deze dame
Ook de grote stad hem klein
Want hoe vindt een vakbekwame
Tuinknecht werk op ’t Leidseplein?
’t Water van de gracht ging lokken
’t Droevig einde leek nabij
Toen-ie plots werd weggetrokken
door een pacifist die zei:
Mensen noem elkaar geen mietje
Eenmaal zing je allemaal
Allemaal het ouwe liedje:
’t Is de schuld van ’t kapitaal
Zo loopt hij, pas achttien jaren
En met een brutale kop
Bij een villa onder Laren
Met een bord en daar staat op:
Mensen noem elkaar geen mietje
Eenmaal zing je allemaal
Allemaal het ouwe liedje:
’t Liedje van het kapitaal
© 1967  Oorspr. Kapitalismen  Tekst en muziek: Per Dich,
Michel van der Plas
218  Ben ik te min
Armand
Wil je blijven? Oké
’t Heeft toch geen enkele zin
Als je me maar niet ziet als ’t jochie
met de rozen
Want dan stort je hele droomwereld in
Jij was, zoals ze dat noemden
het idealistische type
Maar daar heb nu verrekt weinig meer van
Je bent nu net zo materialistisch als ik
Maar hoe wil je ’t
Hoe wil je ’t in godsnaam anders dan?
Ben ik te min, ben ik te min
Omdat je ouders meer poen hebben
Dan de mijne
Ben ik te min, ben ik te min
Omdat je pa in een grotere kar rijdt
Dan de mijne
En toch wil je blijven
Maar je pa, die wil het niet
Ik denk, dat je beter kunt gaan
En je moeder, die doe je ook veel verdriet
Als je thuiskomt, zal ze zeggen:
Wat doe je me aan?
Jouw moeder, die ik moest aanhoren
Met haar achterlijk gezwam
Over de studie van je broer
En dat je pa zo’n succesvol zakenman was
Met andere woorden: Wat ben jij een boer
 Maar ben ik daarom te min, ben ik te min
Omdat je ouders meer poen hebben
Dan de mijne
Ben ik te min, ben ik te min
Omdat je pa in een grotere kar rijdt
Dan de mijne
Maar kijk uit! je bent het niet gewend
Om te vreten van de straat
Als je lichamelijk maar niet belangrijk vindt
Want dat is het in feite niet waar het om gaat
En als je het aankunt
Nou kom dan gerust weer
En anders, dan donder je maar op
Want ’t is echt niet, dat ik niets om je geef
Maar zo duw je je hoofd in een strop
Maar ben ik nou te min, ben ik te min
Omdat je ouders meer poen hebben
Dan de mijne
Ben ik te min, ben ik te min
Omdat je pa in een grotere kar rijdt
Dan de mijne
© 1966  Tekst en muziek: Herman van Loenhout (Armand)
219 Voetstuk staan
Acda en de Munnik
Je kunt ook nooit eens even rustig
op een voetstuk staan
Je staat net rustig op je sokkel
of daar komt het volk al aan
Zwaaiend met zeisen, bijlen, roepend:
Wat doe jij daar bovenaan?
Je kunt hier nooit eens even rustig
op een voetstuk staan
Je kunt ook nooit eens even rustig
op een voetstuk staan
Je scoort 2-1 in de finale
Men wijst een mooie sokkel aan
Je staat er net of iemand vraagt
Hoe is je huwelijk mis gegaan?
Je kunt hier nooit eens even rustig
op een voetstuk staan
Er is maar één ding mooier dan een held
Er is maar één ding mooier dan een held
Er is maar één ding mooier dan een held
Dat is de mooie held geveld
Je kunt ook nooit eens even rustig
op een voetstuk staan
Je vindt ’t juiste medicijn
Men roept: geweldig goed gedaan
Maar als wij niet eerst heel ziek
Dan was jij nooit op zoek gegaan
Je kunt hier nooit ’s even rustig op een
voetstuk staan
Je kunt hier nooit eens even rustig
op een voetstuk staan
Je was de eerste op de maan
Komt er verdomme net vandaan
Dan zegt er steevast wel een kneuter:
Hij kan de fles niet laten staan
Je kunt hier nooit eens even rustig
op een voetstuk staan
Er is maar één ding mooier dan een held
Er is maar één ding mooier dan een held
Er is maar één ding mooier dan een held
Dat is de mooie held geveld
Het toffe van zo’n voetstuk
Mocht je er ooit eens op gaan staan
De mens zaagt toch wel aan je poten
Hoopt toch dat je het weer gaat verkloten
Het toffe van zo’n voetstuk
Mocht je er ooit eens op gaan staan
Je zie je vijand veel beter komen hier
Dan daar bij jullie onderaan
Er is maar één ding mooier dan een held
Er is maar één ding mooier dan een held
Er is maar één ding mooier dan een held
Dat is de mooie held geveld
Dat is de mooie held geveld
Dat is de mooie held geveld
© 2012  Tekst en muziek: Acda en de Munnik
220  Liefde voor muziek
Raymond van het Groenewoud
Beminde gelovigen
Gisteren ging ik naar de cinema (Olé ola)
U weet wel met zo’n doek en een camera (Olé ola)
En wat ik daar zag heeft mij blij gemaakt (Olé ola)
Wat ik daar zag heeft mij diep geraakt (Olé ola)
Ik zag de grootvader van Prince en hij leidde
daar een kerkdienst (Olé ola)
Oeh beminde gelovigen, dat was nogal eens een
kerkdienst (Olé ola)
Niet zoals hier, waar menige uitgescheten
kruidenier met een wezenloos grijs kostuum
komt luisteren naar een mummelende pastoor
(Olé ola)
Nee, het was een stel uitgelaten zwarte apen en
de zotste stond vanvoor (Olé ola)
En ik bezweer u, beminde gelovigen:
Het ging vooruit (Ver vooruit)
Het ging vooruit (Ver vooruit)
Het ging vooruit (Ver vooruit)
Het ging verbazend goed vooruit
Het ging vooruit (Ver vooruit)
Het ging vooruit (Ver vooruit)
Het ging vooruit (Ver vooruit)
Het ging verbazend goed vooruit
Hij bouwde d’r op (Bouwde d’r op)
Hij bouwde d’r op (Bouwde d’r op)
Hij bouwde d’r op (Bouwde d’r op)
Hij bouwde d’r op (Bouwde d’r op)
Met zoveel vuur (Zoveel vuur)
En zoveel stijl (Zoveel stijl)
Hij wou d’r op (Wou d’r op)
Oh het bloed spat in mijn kop
Hij bouwde d’r op (Bouwde d’r op)
Hij bouwde d’r op (Bouwde d’r op)
Hij bouwde d’r op (Bouwde d’r op)
Oh het bloed spat in mijn kop
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Oh, de liefde voor muziek
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Oh, de liefde voor muziek
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Oh, de liefde voor muziek
Het was de lie, lie, lie, lie, lie, lie, lie, lie, lie, lie,
lie, lie, liefde voor muziek
En toen dacht ik beminde gelovigen
Waarom zijn de blanken zoveel bekakter dan de
zwarten (Olé ola)
Speelt de beschaving ons werkelijk zoveel parten
(Olé ola)
Zwijg me van de laatste kutgroep uit Engeland
(Olé ola)
Spreek me liever van Tina Turner haar
onderkant (Olé ola)
Zwijg me van de gasten die goed kunnen zuipen
(Olé ola)
Je moest eens zien hoe ze ’s nachts naar de
wc-pot toekruipen (Olé ola)
Trek me uit de Vlaamse klei
Geef me een drummer en maak me blij
En geef me vuur (Geef me vuur)
En geef me vuur (Geef me vuur)
Nee geen lucifer natuurlijk
Maar passie elk uur
En geef me vuur (Geef me vuur)
En geef me vuur (Geef me vuur)
Nee geen lucifer natuurlijk
Maar passie elk uur
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Oh, de liefde voor muziek
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Oh, de liefde voor muziek
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Oh, de liefde voor muziek
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Het was een liefde (Liefde voor)
Oh, de liefde voor muziek
© 1990  Tekst en muziek: Raymond van het Groenewoud
221  Janussie
Johnny Jordaan
Janussie, Janussie
Neem nog een pikketanussie
Janussie doe me een lol
De fles is nog bijna vol
Janussie, Janussie
Neem nog een pikketanussie
Nog één glaassie recht op en neer
Als je dood bent dan gaat het niet meer
Janussie hield van plezier
Dronk graag een stevig glas bier
En ook de buurman benee
Dronk dikwijls flink met hem mee
Laatst liepen zij over straat
Janus zei: ’k ga naar huis ’t is al laat
Toch de buurman die sprak: geen geleut
We pakken bij mij nog een neut
Janussie, Janussie
Neem nog een pikketanussie
Janussie doe me een lol
De fles is nog bijna vol
Janussie, Janussie
Neem nog een pikketanussie
Nog één glaassie recht op en neer
Als je dood bent dan gaat het niet meer
Janus kwam thuis met de vracht
Moeders die had al gewacht
Gaf hem een tik op zijn pet
Zei toen voldaan: det is det
Janus die viel met een klap
Van de bovenste tree van de trap
Maar buurman die vroeg heb je pijn
Dan weet ik een goed medicijn
Janussie, Janussie
Neem nog een pikketanussie
Janussie doe me een lol
De fles is nog bijna vol
Janussie, Janussie
Neem nog een pikketanussie
Nog één glaassie recht op en neer
Als je dood bent dan gaat het niet meer
© 1970  Tekst en muziek: Harry de Groot
222  In het Monumentje
De Meezingbende
Kun je niet zingen, zing dan mee
In het Monumentje
Waar zijn de kelen het best gesmeerd
In het Monumentje
Zorg dat je binnen bent en je geniet
Van Nederpop en van het levenslied
Of van traaa laaa lalalala
In het Monumentje
Laa lalalala laa lalalala laa la laa la la laa
Laa lalalala laa lalalala laaa
’t Is maandagavond, de Wester slaat acht
’n Ieder heeft hier weer een maand op gewacht
Hartje Jordaan, het gezelligst’ café
Want iedereen zingt daar weer mee
De tekstboeken open, de snaren gestemd
De glazen die gaan in het rond
Dan klinkt een gitaar, een piano, een bas
Je opent voorzichtig je mond
En je zingt over liefde en haat
Over rijkdom, de goot
Van een lach en een traan
Over leven en dood
Hits van heden en toen
Over zon en de zee
En je kent er geen gêne
Want iedereen doet mee
Kun je niet zingen, zing dan mee
In het Monumentje
Waar zijn de kelen het best gesmeerd
In het Monumentje
Zorg dat je binnen bent en je geniet
Van Nederpop en van het levenslied
Of van traaa laaa lalalala
In het Monumentje
Laa lalalala laa lalalala laa la laa la la laa
Laa lalalala laa lalalala laaa
Kun je niet zingen, zing dan mee
In het Monumentje
Waar zijn de kelen het best gesmeerd
In het Monumentje
Zorg dat je binnen bent en je geniet
Van Nederpop en van het levenslied
Met de Meezingbende van drie
In het Monumentje
© 2012  Tekst en muziek: Ton van der Aa
223  Iedereen is van de wereld
The Lau
Dit is voor de misfits die je
her en der alleen ziet staan
Die onder straatlantaarns eten
en drinken bij de volle maan
Dit is voor degene die je overal herkent
Het leven is voor jou en mij
want dit is ons moment
En ik hef het glas op jouw gezondheid
want jij staat niet alleen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen
Deze is voor iedereen die passie heeft
en die voor passie gaat
In het donker kan ik jou niet zien
maar ik weet dat jij daar staat
En ik hef het glas op jouw gezondheid
want jij staat niet alleen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen
Ooh yeah yeah yeah
Rood, zwart, wit, geel, jong, oud, man of vrouw
In het donker kan ik jou niet zien
maar deze is van ons aan jou
En ik hef het glas op jouw gezondheid
want jij staat niet alleen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen
van iedereen
van iedereen
van iedereen
van iedereen
© 1990  Tekst en muziek: Thé Lau
224  Daar is de orgelman
(Het Lied Van Willem Parel)
Wim Sonneveld
Daar is de orgelman
Daar is de orgelman
Met z’n pie pie piere pierement
Daar is de orgelman
Daar is de orgelman
Met z’n aria’s en deuntjes
die iedereen kent
Ieder z’n eigen lied
Ieder z’n wens
Vergeet ’t centenbakkie niet
Want ook een orgelman
Is maar een mens
Rel de rel del del del
Als zoon en kleinzoon van
een orgeldraaier Staan ik hier
Ik demestreer de parelslag
En ieder heb plezier
Me mansers danke’ zeer beleefd
Een tikke’ an d’r pet
Wij make’ van het leve meer
een geintje weet u det
Daar is de orgelman, daar is de orgelman
Met z’n pie pie piere pierement
Daar is de orgelman, daar is de orgelman
Met z’n aria’s en deuntjes die iedereen kent
(Parlando)
Middelbare dame, een kleinigheidje
Voor de orgelman alstublieft
Kan het eraf, middelbare dame
Of kom’ u in moeilijkheden thuis
Een stuiver, hoe bestaat het
Waterverf, weet u dat
Want ook een orgelman is maar een mens
Rel de rel del del del
De polletiek is waterverf,
Daar doen ik niet an mee
Je stort je eige’ in ’t verderf
Je zaak in de puree
En is er soms es heibel of jeleile, zeg dan maar:
Ach, niet op reagere’, Lena
En het is voor mekaar
Daar is de orgelman, daar is de orgelman
Met z’n pie pie piere pierement
Daar is de orgelman, daar is de orgelman
Met z’n aria’s en deuntjes die iedereen kent
© 1954  Tekst en muziek: Jean Senn
225  Sexy als ik dans
Nielson
Oeh, yeah, Ah yeah
Sexy als ik dans
Ah, weet je wat het is
Ik heb geen goeie moed
Maar zie je niet dat ik
Precies weet wat ik doe
En ze kan het niet laten, nee
Ze kan het niet laten, yeah, yeah
Weet je wat het is
Zij komt naar me toe
Ze vraagt me: Ga je lekker
Wat ben je nou aan ’t doen
En ik kan het niet laten, nee
Ik kan het niet laten
Ik zeg: Weet je wat het is, babe
Ik voel me sexy als ik dans
Oh, oh, oh, oh, oh, Yeah
Oh, oh, oh Sexy als ik dans
Eh, eh, eh, Eh, eh, eh, eh
Ik voel me sexy als ik dans
Oh, oh, oh, oh, oh, Yeah
Ik voel me sexy als ik dans
Eh, eh, eh, Eh, eh, eh, eh
Oeh, weet je wat het is
Ik heb ze al gehoord
Al die goeie tips
Maar ze, maar ze werkte nooit
En toch kan je het niet laten, nee
Je kan het niet laten, Ah yeah
Ergens in haar blik
Zie ik dat er iets
Ah, iets veranderd is
En ik geloof m’n ogen niet
Ze kan het niet laten
Ze springt op de tafel
Daar gaat ze
Daar gaat ze
Ze kan het niet laten
Ze springt op de tafel
Daar gaat ze, Yeah
Ze zegt: Weet je wat het is baby
Ik voel me sexy als ik dans
Oh, oh, oh, oh, oh
Yeah, oh, oh, oh
Sexy als ik dans
Eh, eh, eh, Eh, eh, eh, eh
Ik voel me sexy als ik dans
Oh, oh, oh, oh, oh, Yeah
Ik voel me sexy als ik dans
Eh, eh, eh, Eh, eh, eh, eh
Als ik dans, Steek ik m’n hand op
Gaan m’n voeten zomaar de verkeerde kant op
Als jij danst, Gooi jij je haar los
Swingen je heupen zo lekker dat het een
gevaar wordt
Als ik dans, Steek ik m’n hand op
Gaan m’n voeten zomaar de verkeerde kant op
Als jij danst, Gooi jij je haar los
Swingen je heupen zo lekker dat het een
gevaar wordt
Ik zeg: Weet je wat het is baby
Ik voel me sexy als ik dans
Oh, oh, oh, oh, oh, Yeah
Oh, oh, oh Sexy als ik dans
Eh, eh, eh, Eh, eh, eh, eh
Ik voel me sexy als ik dans
Oeh, ik voel me sexy als ik…
Ik voel me sexy als ik dans
Eh, eh, eh, Eh, eh, eh, eh
Ik voel me sexy als ik dans
Steek ik m’n hand op
Gaan m’n voeten zomaar de verkeerde kant op
Sexy als ik dans
Gooi jij je haar los
Swing met je heupen zo lekker dat het een
gevaar wordt
Sexy als ik dans
Steek ik m’n hand op
Gaan m’n voeten zomaar de verkeerde kant op
Ik voel me sexy als ik dans
Gooi jij je haar los
Swingt met je heupen zo lekker dat het een
gevaar wordt
Sexy als ik dans
© 2014  Tekst en muziek: Niels Littooij
226  Voor haar
Frans Halsema
En ik loop hier alleen
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last
Zij verstaat de kunst van bij me horen Van heimwee gehad
In mijn lichaam heeft ze Maar de mensen ze slapen
plaats gemaakt voor twee De wereld gaat dicht
In mijn ogen woont ze, in mijn oren En dan denk ik aan Brabant
Ze hoort en ziet mijn hele leven Want daar brandt nog licht
met me mee
Soms begint ze in mijn hart te zingen Ik mis hier de warmte
Waar het nacht wordt Van een dorpscafé
heeft ze lichtjes aangedaan De aanspraak van mensen
En door haar weet ik dan door te dringen Met een zachte G
Tot de onvermoede schat van ons bestaan Ik mis zelfs het zeiken
Op alles om niets
Zo alleen maar wil ik verder leven Was men maar op Brabant
Schuilend bij elkaar Zo trots als een Fries
En als ik oud moet worden In het zuiden vol zon
Dan alleen met haar Woon ik samen met jou
Het is daarom dat ik zo
Zij kent al mijn dromen en mijn wanen Van Brabanders hou
Al mijn haast en al mijn honger en mijn spijt
Als ik lach kent zij alleen de tranen Ik loop hier alleen
Die daar achter liggen in de tijd In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last
Van heimwee gehad
Zo alleen maar wil ik verder leven Maar de mensen ze slapen
Schuilend bij elkaar De wereld gaat dicht
En als ik oud moet worden En dan denk ik aan Brabant
Dan alleen met haar Want daar brandt nog licht

Zij is meer dan deze woorden zeggen

In mijn lichaam heeft ze De Peel en de Kempen
plaats gemaakt voor twee En de Meierij
Maar wie weet een wonder uit te leggen Maar het mooiste aan Brabant
En een wonder draag ik met me mee Ben jij, dat ben jij
© 1977  Oorspr. Her Song  Tekst en muziek: Jake Holmes
Nederlandse tekst: Michel van der Plas Ik loop hier alleen
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last

227  Brabant
Guus Meeuwis
Van heimwee gehad
Maar de mensen ze slapen
De wereld gaat dicht
Een muts op mijn hoofd En dan denk ik aan Brabant
Mijn kraag staat omhoog Want daar brandt nog licht
Het is hier ijskoud
Maar gelukkig wel droog
De dagen zijn kort hier En dan denk ik aan Brabant
De nacht begint vroeg Want daar brandt nog licht
De mensen zijn stug
En er is maar een kroeg
Als ik naar mijn hotel loop En dan denk ik aan Brabant
Na een donkere dag Want daar brandt nog licht
Dan voel ik mijn huissleutel © 2002  Tekst en muziek Guus Meeuwis, Jan-Willem
Diep in mijn zak Rozenboom
228  Vieze Lieze
Robert Long
Vieze Lieze was haar bijnaam in de stad
Omdat ze altijd van die enge kwalen had
Een lopend oor of een ontsteking of een
elleboog verweking
Of een hele rits met puisten op haar gat
Vieze Lieze had altijd wat
Ze had een zalfje van de dokter
dat naar lisol rook
Om haar kwalen te verhelpen
Ja haar naam was vieze Lieze
en die had ze ook
Dus het leed was niet te stelpen
Dat kwam ze moest de kleren dragen
van haar oudste zuster Riek
En die droeg nog ondergoed
met van dat strakke elastiek
Maar d’r moeder zei je draagt ze maar
want strakkies word je ziek
En dan kan ik weer op bezoek gaan
tweemaal daags in de kliniek, ja, ja
Vieze Lieze was haar bijnaam in de stad
Omdat ze altijd van die enge kwalen had
Was haar navel niet ontstoken
Was haar kies wel afgebroken
Of haar voeten waren schimmelig en nat
Vieze Lieze had altijd wat
En ook vriendjes of vriendinnetjes die had ze niet
Die bleven op hun hoede
Omdat niemand graag en wrat of zweer
of steenpuist ziet
Die dan prompt begint te bloeden
Maar hoe vreemd het ook mag klinken
toch kwam Lieze aan een man
het was een keurig nette jongen
en hij heette Willem-Jan
Lieze’s kwalen gingen over
want ze dacht er niet meer an
wel was ze zeer doorlopend zwanger
maar dat komt er dikwijls van, ja, ja
Vieze Lieze bleef haar bijnaam in de stad
Omdat ze altijd een positiejurk aan had
Toen de vijfde was geboren
kon je nummer zes al horen
ze bewandelde het vruchtbaarheden pad
Vieze Lieze had altijd wat
Vieze Lieze had altijd wat
Vieze Lieze… had altijd wat
© 1974  Tekst en muziek: Robert Long
229  Batje vier (Leve de man die
het bier uitvond)
Cocktail Trio
Leve de man die het bier uitvond
Hiephiephiephiep Hoera!
Zoveel duizend jaar terug
Ons land was enkel zee
Dronk men in China uit verveling thee
Maar wat een geluk voor ons
Kwamen zij toen niet naar hier
Maar batje vier kwam langs de Rijn
Op een lekker vatje bier
Al... Kreeg ie nooit het lintje
Van verdiensten op z’n borst
Dankzij de brouwer
Hebben we nooit meer dorst Nee, nee, nee, nee
Dus maak nu je borst en je glas maar nat
En zeg ons plechtig na:
Leve de man die het bier uitvond
Van je hieperdepiep hoera
Leve de man die het bier uitv...
… Ja, ja, ja jong, dat weten we nu wel
En in Biervliet woonde een man
Jan Willem Beukelszoon
Dat ie haring kaakte
Vindt men nu heel gewoon
Maar hij heeft dat idee vast
bij een biertje opgedaan
Het bier daar vliedde lustig
Zo kwam Biervliet aan z’n naam
Al... Kreeg ie nooit het lintje
Van verdiensten op z’n borst
Dankzij de brouwer
Hebben we nooit meer dorst Nee, nee, nee, nee
Dus maak nu je borst en je glas maar nat
En zeg ons plechtig na:
Leve de man die het bier uitvond
Van je hieperdepiep hoera
Leve de man die het bier uitv...
… Ja, ja, ja jong, alsjeblieft, het is goed
Nee de oude Griekse tijd
Dat zou voor ons niks zijn
Daar gaven ze voor straf
Een giftige beker wijn
Als ’t nou bier geweest was
Dan dronk je ’t met plezier
Dan zaten alle Grieken
nou nog levenslang op bier
 Al... Kreeg ie nooit het lintje ’k Heb je lief, ’k heb je lief
Van verdiensten op z’n borst ’k Heb je lief
Dankzij de brouwer Wat moet ik zonder jou
Hebben we nooit meer dorst Nee, nee, nee, nee ’t Zijn vier hele kleine woordjes
Dus maak nu je borst en je glas maar nat En al maakt je dat een beetje bang
En zeg ons plechtig na: ’k Heb je lief
Leve de man die het bier uitvond Vier jaargetijden lang
Van je hieperdepiep hoera
Leve de man die het bier uitv... ’k Voel het heel vaak als jij opstaat
… Ja, ja, ja jong, het is goed, het is goed Of na een zomerse bui
Ik word al week bij de gedachte
Ja we danken nu bij deze Jij die loopt in m’n lievelingstrui
De ontdekker van het glas ’t Is mijn hand die jij plots vastpakt
De maker van het vat Als ik domweg naast jou fiets
Van tapkraan en koolzuurgas ’t Komt ook, dat is nou het gekke
Maar voor de allergrootste Zelfs door helemaal niets
Voor hem houden wij hier
Drie seconden stilte ’k Heb je lief, ’k heb je lief
voor de ontdekker van het bier ’k Heb je lief
Eén, twee, drie Wat moet ik zonder jou
’t Zijn vier hele kleine woordjes
Al... Kreeg ie nooit het lintje En al maakt je dat een beetje bang
Van verdiensten op z’n borst ’k Heb je lief
Dankzij de brouwer Veertien bloemencorso’s lang
Hebben we nooit meer dorst Nee, nee, nee, nee
Dus maak nu je borst en je glas maar nat Ik proef het tijdens ons zoenen
En zeg ons plechtig na: Of als je plotseling lacht
Leve de man die het bier uitvond Ik zie het in vallende sterren
Van je hieperdepiep hoera Na heftig vrijen in de nacht
Hiephiephiephiep. Hoera! ’t Is die tinteling, dat briesje
© 1961  Tekst en muziek: Saunders, Taylor  Nederlandse Maakt jou helemaal voor mij
tekst: André Meurs Ik denk als ik jou zo zie lopen
God er gaat een engeltje voorbij

’k Heb je lief, ’k heb je lief

230  Ik heb je lief

Paul de Leeuw
’k Heb je lief
Wat moet ik zonder jou
’t Zijn vier hele kleine woordjes
’k Weet niet of je zit te wachten En al maakt je dat een beetje bang
Op een vriendelijk woord van mij ’k Heb je lief
Als ik jou oproep in gedachten Duizend-en-een-nachten lang
Maakt me dat veel beetjes blij
’k Voel het als ik jou zie zitten Een van m’n mooiste dromen
Als ik je alleen maar ruik Is oud te worden met z’n twee
’t Zit in honderdduizend vlinders Dat die maar uit mag komen
Die zoet zweven in m’n buik Ik heb je lief, ook na de aow

’k Heb je lief m’n hele leven

’t Is veel meer dan houden van
’t Is alsof je in m’n bloed zit
Ik zonder jou niet leven kan
Jouw mooie ogen doen me smelten
Zet me zo in vuur en vlam
Ik voel het enkel bij jouw aanblik
Ik krijg het ook van Rotterdam
Ik heb je lief, wat moet ik zonder jou
’t Zijn vier hele kleine woordjes
En al maakt je dat een beetje bang
’k Heb je lief, honderdvier kerstbomen lang
Ik heb je lief
’k Heb je lief, m’n hele leven lang
© 1997  Tekst en muziek: Peter Groenendijk, Paul de Leeuw
231  Het regent zonnestralen
Acda & De Munnik
Op een terras ergens
in Frankrijk in de zon
Zit een man die het
tot gisteren nooit won
Maar zijn auto vloog hier
vlakbij uit de bocht
Zonder hem, zonder Herman
Want die had hem net verkocht
Herman in de zon op een terras
Leest in ’t ad dat ie
niet meer in leven was
Zijn auto was volledig afgebrand
En de man die hem gekocht had
Stond onder zijn naam in de krant
Oh, oh, oh
Even rustig ademhalen
Oh, oh, oh
’t Lijkt of het regent als altijd
Maar het regent en het regent
zonnestralen
Een week geleden, in een park in Amsterdam
Had ie zijn leven overzien en schrok zich lam
Hij was een man wiens leven nu al was bepaald
En van al zijn jongensdromen
Was alleen het oud worden gehaald
Oh, oh, oh, even rustig ademhalen
Oh, oh, oh, ’t lijkt of het regent als altijd
Maar het regent en het regent zonnestralen
Op een bankje in het park
kwam het besluit
Noem het dapper, noem het vluchten
Maar ik knijp er tussenuit
Nu een week geleden
En hier zat ie dan maar weer
Met meer vrijheid dan hem lief was
En nou wist hij het niet meer
Herman leest wel honderd keer de krant
’t Staat er echt, pagina achttien, zwartomrand
Hield ie vroeger al zijn meningen
En al zijn dromen stil
Nu was ie niks niet niemand nergens meer
Kan dus gaan waar ie maar wil
Herman rekent af en staat dan op
Hij heeft eindelijk de wind weer in z’n kop
’k Heb een tweede kans gekregen
En da’s meer dan ik verdien
Maar als dit het is, is dit het
Als dit het is, is dit het
Als dit het is, is dit het
En we zullen het wel zien
Oh, oh, oh, even rustig ademhalen
Oh, oh, oh, ’t lijkt of het regent als altijd
Maar het regent en het regent zonnestralen
Oh, oh, oh, even rustig ademhalen
Oh, oh, oh, ’t lijkt of het regent als altijd
Maar het regent en het regent zonnestralen
En het regent zonnestralen
© 2006  Tekst: Thomas Acda  Muziek: Paul de Munnik, David
Middelhoff
232  Hoe
Nielson & Miss Montreal
En ineens zag ik je lopen
En ik dacht hoe hoe
Ik was meteen ondersteboven
En jij om de hoek hoek
En we liepen samen verder
En ik dacht hoe hoe
passen wij ineens zo goed goed bij elkaar
En ik weet niet wat ik doe doe
Hoe zijn we hier beland, hoe hoe?
dames
En we vliegen door de dagen
En het voelt goed goed
En ik moet het eigenlijk niet vragen
maar wat nou als ik het doe doe
allen
Wil je samen verder?
En ik dacht hoe hoe
Passen wij ineens zo goed goed
Bij elkaar en ik weet niet wat ik doe doe
Hoe zijn we hier beland hoe hoe
Hoe oe oe oe oe, oe oe oe oe
Hoe hoe
Passen wij ineens zo goed goed
Bij elkaar en ik weet niet wat ik doe doe
Hoe zijn we hier beland hoe hoe
En ik dacht hoe hoe
Passen wij ineens zo goed goed
Bij elkaar en ik weet niet wat ik doe doe
Hoe zijn we hier beland hoe hoe
© 2013  Tekst en muziek: Niels Littooij
233  Strand
Boudewijn De Groot
Waar kan je liggen in het zand
Totdat je hele lijf verbrandt
Waar kan je zuipen als een beest
Waar vind je vrienden voor elk feest
Waar kan je zwemmen als een rat
Waar word je zelfs van binnen nat
Dat is aan de rand van Nederland
Dat is aan ons onvolprezen strand
Daar kan je vrijen met je vrouw
Wat nergens anders mogen zou
Terwijl je kalm je krantje leest
Je handen strelend om haar leest
Daar speel je poker met een vriend
Totdat ie van ellende grient
Daar springt de Randstad uit de band
Da’s aan ons onvolprezen strand
Je gaat er op de brommer heen
En ligt dan plat tot kwart voor een
Dan ga je kijken naar een vrouw
Die je wel graag versieren zou
Dan krijg je ruzie met haar man
Die heel toevallig boksen kan
En met je tanden in je hand
Sjok je weer verder over ’t strand
Dan ga je even naar een tent
En als je aangeschoten bent
Dan loop je met een vriendenschaar
Een eindje langs de boulevard
Dan komt er iemand op ’t idee
Om te gaan zwemmen in de zee
En gans door kwallen overmand
Ren je weer terug over het strand
Maar ’s middags om een uur of vier
Dan komt het toppunt van vertier
Dan komt een vriend die auto rijdt
Eens kijken voor de aardigheid
Dan ga je even met ’m mee
Een eindje rijen langs de zee
Hij rijdt wel 100 met één hand
En wuift met d’ander naar het strand
Dan scheur je zingend langs de straat
En vindt dat alles prachtig gaat
Je trekt je hals eenvoudig krom
Je kijkt naar alle meisjes om
En vaders auto wordt vermoord
Vakkundig in een boom geboord
Dan sta je morgen in de krant
En word beroemd op ’t hele strand
En ’s avonds op het stille strand
Dan is er weer iets aan de hand
Dan komt er een geweldig feest
Zoals er nooit een is geweest
Dan wordt het strandvuur opgestookt
Waarop men lekker worstjes kookt
En met transistors in de hand
Trekt heel de troep weer naar het strand
De ene komt met flessen wijn
Die smaakt verdacht veel naar azijn
De tweede komt met z’n vriendin
Die pikt de derde dan weer in
De vierde brengt een zak patat
Met onderin een daverend gat
De inhoud ligt verspreid in ’t zand
Van driekwart kilometer strand
Je danst en vrijt de hele tijd
Terwijl je in een broodje bijt
En giet jenever in je kop
Want anders dronk je pa het op
Maar van die lading alcohol
Geraak je spoedig overvol
Dan loopt de toestand uit de hand
En blijf je liggen op het strand
Maar de politie arriveert
Voor je weer lopen hebt geleerd
Zodat je kruipende ontvlucht
Achter een zuil jeneverlucht
Dat wordt dan een immense rel
Die eindigt meestal in de cel
En is men daar eenmaal beland
Dan is ’t weer rustig op het strand
Maar ’s morgens lig je weer in ’t zand
Totdat je hele lijf verbrandt
Dan ga je zuipen als een beest
Dan zoek je vrienden voor een feest
Dan ga je zwemmen als een rat
Dan wordt je zelfs van binnen nat
Aan de rand van Nederland
Aan ons onvolprezen strand
Aan de rand van Nederland
Aan ons onvolprezen strand
Aan de rand van Nederland
Aan ons onvolprezen strand
© 1964  Tekst en muziek: Boudewijn de Groot, Lennaert
Nijgh
234  Jij bent zo
Jeroen van der Boom
Zeg ik nee, zeg jij ja
En wil ik gaan slapen
Wil jij ineens graag en oh
Zeg ik stop ga jij toch nog even door
En ik krijg geen gehoor
Stroomt het bier uit de kraan
Wil jij naar huis
Zeg ik laten we gaan
Geef jij niet thuis
Maar het kan me niet schelen
Want jij bent zo
Ik heb je dan nooit anders gekend, en zo
Zou ik jou ’t liefste houden
Je bent zo
Met jou verveel ik me geen moment, en oh
Ook al doe je echt geen moeite
Je bent zo
Ik raak gewoon nooit aan je gewend, zo
Wil ik verder leven samen met jou
Zal ik jou ooit begrijpen
Ik zou het niet willen
Ik hou van je grillen, Jij
Maakt dat ik nooit een dag niet heb geleefd
Dus verras me maar weer
Ook al doet het soms zeer
En is wit in de mode
Draag jij zwart
Weet je ’t zeker
Dan nog vol jij je hart
Iedereen zou zich schamen
Maar jij bent zo
Ik heb je dan nooit anders gekend, en zo
Zou ik jou ’t liefste houden
Je bent zo
Met jou verveel ik me geen moment, en oh
Ook al doe je echt geen moeite
Je bent zo
Ik raak gewoon nooit aan je gewend, zo
Wil ik verder leven samen met jou
Ik wil je echt niet anders
Ook al wil je meer tijd voor jou alleen
Toch voel ik me met jou zo samen één
Want ik weet dat je van me houdt
Jij bent zo
Ik heb je dan nooit anders gekend, en zo
Zou ik jou ’t liefste houden
Je bent zo
Met jou verveel ik me geen moment, en oh
Ook al doe je echt geen moeite
Je bent zo
Ik raak gewoon nooit aan je gewend, zo
Wil ik verder leven samen met jou
Jij bent zo
Met jou verveel ik me geen moment, en oh
Je bent zo
Ik raak gewoon nooit aan je gewend, zo
Wil ik verder leven samen
© 2007  Oorspr. Silencio  Tekst en muziek: Kike Santander 
Nederlandse tekst: Tony Neef
235 Een
 man mag niet huilen
Jaques Herb
Als de vrouw je heeft verlaten
Waar jij zoveel van houdt
En vrienden je gaan haten
Om een kleine fout
Dan wil je soms heel even
Je eigen laten gaan
Je ogen worden vochtig
En je voelt opeens een traan
Maar een man mag niet huilen
Ook al heeft hij verdriet
Nee een man mag niet huilen
Als een ander het ziet
Hij moet alles vergeten
En zich nooit laten gaan
Nee, een man mag niet huilen
Zelfs geen enkele traan
Je hebt jarenlang verkering
Met een meisje uit de straat
En je bent van haar gaan houden
Maar het is te laat
Ze heeft opeens een ander
En ze kijkt je niet meer aan
Dan wordt het je te machtig
En je voelt opeens een traan
Maar een man mag niet huilen
Ook al heeft hij verdriet
Nee een man mag niet huilen
Als een ander het ziet
Hij moet alles vergeten
 En zich nooit laten gaan
Nee, een man mag niet huilen
Zelfs geen enkele traan
Het dierbaarst op de wereld
Dat je ooit bezat
Dat is toch wel je moeder
Die je het meest aanbad
Opeens krijg je te horen
Dat zij is heengegaan
Dan wordt het je te veel
En je voelt opeens een traan
Maar een man mag niet huilen
Ook al heeft hij verdriet
Nee een man mag niet huilen
Als een ander het ziet
Hij moet alles vergeten
En zich nooit laten gaan
Nee, een man mag niet huilen
Zelfs geen enkele traan
© 1965  Tekst en muziek: Pierre Kartner
236  Het bananenlied
André van Duin
Waaaaarom?
Wahaharom?
Waarom zijn de bananen krom?
Wrom? Zijn de bnah, zijn de bnah, zijn de
bnah, zijn de bnah, zijn de bnahanen krom?
Als je ze rechtop zet dan vallen ze om
Waarom zijn de bananen krom?
waarom zijn de bananen krom?
Als ie valt dan hoor je bom
waarom zijn de bananen krom?
Ik vind bananen lekkerder dan lekker
waarom zijn de bananen krom?
Ik hou alleen niet van een bananenstekker
waarom zijn de bananen krom?
Recht is recht en krom is krom
Dat kan wel zo wezen
Maar ’k wil weten waarom
Recht is recht en krom is krom
Dat weet ik zelluf ook wel
Want daar gaat het juist om
Wrom? Zijn de bnahanen krom?
waarom zijn de bananen krom?
Wrom? Zijn de bnah, zijn de bnah
zijn de bnah…
waarom zijn de bananen krom?
Waarom is een banaan niet recht?
waarom zijn de bananen krom?
Ik hoop dat iemand mij dat zegt
waarom zijn de bananen krom?
Recht is recht en krom is krom
Dat zei u net ook al maar u zegt niet waarom
Recht is recht en krom is krom
Dat weet ik, dat weet ik en ik vraag u
daarom…
…Wrom? Zijn de bnahanen krom?
waarom zijn de bananen krom?
Wrom? Zijn de bnah, zijn de bnah
zijn de bnah…
waarom zijn de bananen krom?
Als ie recht was, kwam er een probleem van
waarom zijn de bananen krom?
Omdat ie dan zo moeilijk in z’n schil kan
daarom zijn de bananen krom
Daaaaarom
Dahaharom
daarom zijn de bananen krom
Drom! Zijn de bnah, zijn de bnah, zijn de bnah,
zijn de bnah, zijn de bnahanen krom!
daarom zijn de bananen krom
© 1956  Oorspr. The Banana Boat Song  Tekst Lord Burgess
Muziek: William Attaway  Nederlandse tekst 1970: André
van Duin
237 Vino
 (waar blijft de wijn)
Imca Marina
Mijn leven is een story, zonder veel glorie
En voor zover ik zien kan ook niks in
’t verschiet
Wat moet ik je vertellen, eerst wat bestellen
Want als ik nog zo nuchter ben dan gaat ’t niet
Geef jij maar voor de gein nog maar ’ns een
fijn glaasje rooie wijn
Toch blijf ik altijd een lady
Een lady, een lady, een lady
Dat is de beste remedie
Anders dan ga je d’r aan
Vino, vino, waar blijft de wijn
Vino, vino, waar blijft de wijn
Ik zeg je van tevoren, wat je zult horen
Dat is gewoon de keiharde realiteit
Hoe diep een vrouw kan vallen
Ik sta niet te lallen
Ik raak alleen dat brok in m’n keel nog niet kwijt
 Toch blijf ik altijd een lady En as ik dan de kassen zie dan fiets ik deur
Een lady, een lady, een lady Want ik wul aal wieder ik wul alles zien
Dat is de beste remedie De leste mooie dag van ’t joar misschien
Anders dan ga je d’r aan Alhoewel ’t met de winterdag ok donders mooi
Vino, vino, waar blijft de wijn kan wezen
Vino, vino, waar blijft de wijn Ik wul aal wieder deur noar Weiteveen
Want achter op ’t veld daor ma ’k graag wezen
Nu moet je mij beloven, eerlijk beloven A’k hier zo fietse en ’t weijt nie slim
Alles wat ik je toevertrouw blijft onder ons Dan giet ’t haost vanzölf
Ja, laat ons daarop klinken
Eerst nog wat drinken Wie döt mij wat, wie döt mij wat
Kijk eens nou is m’n glas leeg Wie döt mij wat vandage
Ik lijk wel een spons ’k Heb de banden vol met wind
Nee ik heb ja niks te klagen
Toch blijf ik altijd een lady Wie döt mij wat, wie döt mij wat
Een lady, een lady, een lady Wie döt mij wat vandage
Dat is de beste remedie ’k Zol haost zeggen, jao het mag wel zo
Anders dan ga je d’r aan
Vino, vino, waar blijft de wijn
Vino, vino, waar blijft de wijn Trap de fietse deur ’t buulzand hen
Op ’n zandpad langs de Duutse grens
Nou wil ik met je wedden, jij gaat me redden Ik denk da’k dalijk even kieken gao
Jongen, dat is al duizend-en-1-keer gebeurd in ’t buutenland
Maak jij je maar geen zorgen De gruppe over, op naor Schöningsdorf
Wacht maar tot morgen Ik stao eben te kieken bij ’n iemenkörf
Als je alleen de wijn en je hoofdpijn betreurt En ik stao hier even te denken
Geef jij maar voor de gein nog maar ’ns een Wat za’k nou doen links of recht deur
fijn glaasje rooie wijn Want ik wul aal wieder nog naor Hebelmeer
’n Kaorte he’k nie neudig want ik ken ’t hier
Toch blijf ik altijd een lady Want a’k daor dalijk over ’n slootie gao
Een lady, een lady, een lady Dan ben ’k weer terug in Nederland
Dat is de beste remedie Ik wul aal weer wieder nog naor
Anders dan ga je d’r aan Barger-Compas
Naor Klazienaveen-Noord en ’t Oostersebos
Toch blijf ik altijd een lady A’k hier zo fietse en ’t weijt nie slim
Een lady, een lady, een lady Dan giet ’t haost vanzölf
Dat is de beste remedie
Anders dan ga je d’r aan Wie döt mij wat, wie döt mij wat
Vino, vino, waar blijft de wijn Wie döt mij wat vandage
Vino, vino, waar blijft de wijn ’k Heb de banden vol met wind
© 1975  Oorspr. Lu maritiello  Tekst Toni Santagata  Muziek: Nee ik heb ja niks te klagen
Antonio Morese  Nederlandse tekst: John Möring Wie döt mij wat, wie döt mij wat
Wie döt mij wat vandage
’k Zol haost zeggen, jao het mag wel zo

238  Op fietse
Skik / Daniel Lohues ’k Gao nou over Barger-Oosterveld
Over ’t schoelpattie kort daor bij de Honeywell
’k Trap de fietse deur ’t buulzand hen En dan recht deur tot de brugge van Oranjedorp
Op ’n zandpad tussen Slien en Erm ’n Stukkie Bladderswieke en dan de Herendiek
En as ik dalijk eben in Diphoorn ben En a’k pastoorse bos en de toren zie
Dan fiets ik deur Dan fiets ik deur want ’t weijt nie slim
Langs Ermerzand goa’k op Veenoord an ’t Giet vandaag vanzölf
Neij Amsterdam en dan langs
’t Dommerskanaal
 Wie döt mij wat, wie döt mij wat
Wie döt mij wat vandage
’k Heb de banden vol met wind
Nee ik heb ja niks te klagen
Wie döt mij wat, wie döt mij wat
Wie döt mij wat vandage
’k Zol haost zeggen, jao het mag wel zo
© 1997  Tekst en muziek: Daniël Lohues
239 Ik neem je mee
Gers Pardoel
Ze denkt dat ik niet bezig ben met haar
Denkt dat ik geen gevoelens heb voor haar
Terwijl ik nu alleen maar denk aan haar
Want zij is heel m’n wereld
Zeg me wat je wil dan, wil dan, wil dan
Staren word ik stil van, stil van, stil van
Zeg me wat je wil dan, wil dan, wil dan
Staren word ik stil van
We waren pas acht, zat in de klas
Naast Thomas en Willem, voor Mark en Bas
Jij zat voorin, keek achterom
Ik stuurde je briefjes en vroeg je waarom
Je stuurde me terug: Ik vind je lief
Ik zit op een wolk en ik ben verliefd
10 jaren later waren we samen
Ik was een jongetje jij al een dame
Wist het wel zeker jij bent de ware
Niemand waar ik nou zo lang naar kon staren
Soms is het erg maar dit is mijn werk
Voor jou ben ik Gerwin en Gers is het merk
Ik neem je mee, neem je mee op reis
Ik neem je mee, naar Rome of Parijs
Ik lijk misschien wel cool
Doordat je weet wat ik nu voel
Jij klinkt als muziek
Dus laat je zien wat ik bedoel
Ik neem je mee ee-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eh-eeee
Ik denk aan haar en zij denkt aan mij
Jij bent te druk dat is wat ze me zei
Ze wil met me shoppen en samen uit eten
Wil naar de bios en wil met me daten
Maar ik wil muziek en geld op de bank
Al m’n fans die wachten al lang
Ik wil een toekomst opbouwen met haar
Twee kids een huis met een tuin aan het water
Hond of kater wat jij wil
Maar blijf nou niet staren want dan word ik stil
Doe dit voor ons en werk dus hard
Want ik hou van jou met heel m’n hart
Ik neem je mee, neem je mee op reis
Ik neem je mee, naar Rome of Parijs
Ik lijk misschien wel cool
Doordat je weet wat ik nu voel
Jij klinkt als muziek
Dus laat je zien wat ik bedoel
Ik neem je mee ee-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eh-eeee
Ze denkt dat ik niet bezig ben met haar
Denkt dat ik geen gevoelens heb voor haar
Terwijl ik nu alleen maar denk aan haar
Want zij is heel m’n wereld
Zeg me wat je wil dan, wil dan, wil dan
Staren word ik stil van, stil van, stil van
Zeg me wat je wil dan, wil dan, wil dan
Staren word ik stil van
Ik neem je mee, neem je mee op reis
Ik neem je mee, naar Rome of Parijs
Ik lijk misschien wel cool
Doordat je weet wat ik nu voel
Jij klinkt als muziek
Dus laat je zien wat ik bedoel
Ik neem je mee ee-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eeee
Ik neem je mee ee-eh-eh-eh-eeee
© 2011  Tekst en muziek: Gers Pardoel, Ricardo de Rooy,
Sergio van Gonter
240  Wie kan mij vertellen
waar woon ik? Kees Pruis /
Jantje Hendrikx
Permettez messieurs, dames
Hier genoeglijk tesaam
Ik vertel U een gekke historie
Ik heb van tijd tot tijd last van duizeligheid
En daardoor een defecte memorie
’k Ben vanavond geweest
Op een heel aardig feest
Met een leuk stel vriendinnen en vrinden
’k Heb gezongen, gedanst
’t was er allercharmantst
Maar nu kan ik m’n huis niet meer vinden
 Wie kan me vertellen waar woon ik?
Die me netjes naar huis brengt beloon ik
Ik heb toch zo’n last van die duizeligheid
’t Is gek wat ik zeg maar mijn huis ben ik
kwijt
Wie kan mij vertellen waar woon ik?
Die mij netjes naar huis brengt beloon ik
Wie redt mij uit die moeilijkheid
’t Is gek maar mijn huis ben ik kwijt
’k Heb vannacht nog gevraagd
Aan een wandelende maagd
En die zei me: Gaat Uwe’s maar mee hoor
Met een zwerver sprak zij
Heb ik steeds medelij’
En daar heb ik een pracht canapé voor
In haar huis aangeland
Deed ze lief en charmant
Maar ze vroeg voor haar goedheid beloning
Toen ik zei: ’k Heb geen cent
Kwam een reus van een vent
Wat moet jij bij mijn vrouw in m’n woning?
Ik zeg: Kan jij me vertellen waar woon ik?
Die me netjes naar huis brengt beloon ik
Ik heb toch zo’n last van die duizeligheid
’t Is gek wat ik zeg maar mijn huis ben ik
kwijt
Wie kan mij vertellen waar woon ik?
Die mij netjes naar huis brengt beloon ik
Wie redt mij uit die moeilijkheid
’t Is gek maar mijn huis ben ik kwijt
’k Ben naar buiten gekwakt
Op de stenen gesmakt
Toen een vrouwtje me zacht hoorde kermen
Zij zei: Kom naar mijn huis
Want mijn man is niet thuis
’k Zal mij over jou stakker ontfermen
Maar om twee uur die nacht
Kwam de man onverwacht
En die brulde: Wat mot jij hier deugniet!
Ik antwoordde fier: Als ik zeg dat ik hier
Op lijn vier wacht geloof je me toch niet
Wie kan mij vertellen waar woon ik?
Die mij netjes naar huis brengt beloon ik
Wie redt mij uit die moeilijkheid
’t Is gek maar mijn huis ben ik kwijt
© 1924  Tekst en muziek: Kees Pruis
241  Ik weet niet hoe
Gerson Main
’k Zou je willen vragen
’t eens een keer met mij te wagen
Maar ’k weet niet hoe
’k Zou iets willen zeggen
Want er is veel om uit te leggen
Maar ’k weet niet hoe
’k Zou je willen kennen
Zodat ’k je meer nog kan verwennen
Maar ’k weet niet hoe
’k Zou je willen stelen
Zodat ik jou niet hoef te delen
Maar ’k weet niet hoe
Ik zou je liefde willen geven
En met je samen willen leven
Winnen jouw vertrouwen
En dan waanzinnig van je houden
Maar ’k weet niet hoe
Ohohoho ’k weet niet hoe
Ohohoho ik weet niet hoe
’k Zou je willen winnen
Door de Sahara te ontginnen
Maar ’k weet niet hoe
Hij weet niet hoe, hij weet niet hoe
Ik zou je willen smeken
’t Van de kansel willen preken
Maar ’k weet niet hoe
Hij weet niet hoe, hij weet niet hoe
’k Zou je willen ringen
En als een lijster laten zingen
Maar ’k weet niet hoe
Hij weet niet hoe, hij weet niet hoe
’k Zou je willen kooien
En dan geleidelijk ontdooien
Maar ’k weet niet hoe
Hij weet niet hoe, hij weet niet hoe
Ik zou je koning willen kronen
En in paleizen laten wonen
Luchtkastelen bouwen
En dan waanzinnig van je houden
Maar ’k weet niet hoe
Ohohoho ’k weet niet hoe
Ohohoho ik weet niet hoe
© 1974  Oorspr. Agapimu  Tekst: Giovanni Conte  Muziek:
Dario Baldan Bembo  Nederlandse tekst 1980: B. Neijman
242  Ik heb de hele nacht liggen
dromen Wolter Kroes
Ik heb de hele nacht liggen dromen
Liggen dromen, liggen dromen
Ik heb de hele nacht liggen dromen
Van je stem, van je mond
Van je lijf, van je kont
En de dekens op de grond
Jij had mij in je armen
meegenomen
Achter sterren en maan
Naar een plek waar geen
tijd meer bestond
Weet je wat ik zie
Wanneer ik in je ogen kijk
Voel je wat ik voel
Als ik je zachtjes streel
Doe je wat ik doe als mijn mond
Naar de jouwe reikt
Ik kan niet langer wachten
Dit wordt mij teveel
Ik heb de hele nacht liggen dromen
Van je stem, van je mond
Van je lijf, van je kont
En de dekens op de grond
Jij had mij in je armen meegenomen
Achter sterren en maan
Naar een plek waar geen tijd meer bestond
Elke keer als je mij aanraakt
Als je zegt: ik voel me zo alleen
Dan weet ik niet wat ik moet zeggen
Kom gewoon niet door mijn woorden heen
Ik wil je heel gewoon vertellen
Dat ik dag en nacht bij jou wil zijn
Als ik aan je denk dan word ik gek
En doet mijn hart ontzettend pijn
Ik heb de hele nacht liggen dromen
Van je stem, van je mond
Van je lijf, van je kont
En de dekens op de grond
Jij had mij in je armen meegenomen
Achter sterren en maan
Naar een plek waar geen tijd meer bestond
Ik heb de hele nacht
liggen dromen
Weet je wat ik zie
Wanneer ik in je ogen kijk
Voel je wat ik voel
Als ik je zachtjes streel
Doe je wat ik doe als mijn mond
Naar de jouwe reikt
Ik kan niet langer wachten
Dit wordt mij teveel
Ik heb de hele nacht liggen dromen
Van je stem, van je mond
Van je lijf, van je kont
En de dekens op de grond
Jij had mij in je armen meegenomen
Achter sterren en maan
Naar een plek waar geen tijd meer bestond
Achter sterren en maan
Naar een plek waar geen tijd meer bestond
© 2000  Tekst en muziek: Jacques van Eijck
243  Blijf bij je wijf
Freek & De Jonges
Het is geen pretje voor een kerel
Zijn liefde te beperken tot één vrouw
Hij gaat door stof, doet vaak alsof
Maar hij denkt schat wat maak jij me nou
Maar houden van is ook vergeven
Na elke zonde komt berouw
Hoe het ook spande, draag haar op handen
Want hoe dan ook het blijft een vrouw
Trouw aan je vrouw
Bied haar twee sterke armen
Ze heeft iets warms zo nodig
De nacht is koud en eenzaam
Trouw aan je vrouw
Laat heel de wereld weten
Geef al je liefde, Overdrijf!
Blijf bij je wijf
Trouw aan je vrouw
Bied haar twee sterke armen
Ze heeft iets warms zo nodig
De nacht is koud en eenzaam
Trouw aan je vrouw
Laat heel de wereld weten
Geef al je liefde, Overdrijf!
Blijf bij je wijf
© 1969  Oorspr. Stand by your man  Tekst en muziek: Tammy
Wynette and Billy Sherrill  Nederlandse tekst: Freek de
Jonge
244  België
Het Goede Doel
Waar kan ik heen
Ik kan niet naar Duitsland
Kan niet naar Duitsland
daar zijn ze zo streng
Waar kan ik heen
Ik kan niet naar Chili
Kan niet naar Chili
Daar doen ze zo eng
Ik wil niet wonen in Kuweit
Want Kuweit, dat is me te heet
En wat Amerika betreft
Dat land bestaat niet echt
Waar kan ik heen
Ik wil niet naar Noord-Ierland
Niet naar Noord-Ierland
daar gaat alles stuk
Waar kan ik heen
Ik kan niet naar China
Ik wil niet naar China, dat is me te druk
Ik wil niet wonen in Schotland
Want Schotland dat is me nat
En de U.S.S.S.R. dat gaat me echt te ver
Is er leven op Pluto
Kun je dansen op de maan
Is er een plaats tussen de sterren
Waar ik heen kan gaan
Is er leven op Pluto
Kun je dansen op de maan
Is er een plaats tussen de sterren
Waar ik heen kan gaan
Waar kan ik heen
Ik kan niet naar Cuba
Ik wil niet naar Cuba
Dat is me te zoet
Waar kan ik heen
Ik kan niet naar Polen
Ik wil niet naar Polen
Daar gaat het te goed
Ik wil niet wonen in Lapland
Want Lapland dat is me te koud
En ik wil weg uit Nederland
Want hier krijg ik het benauwd
Is er leven op Pluto
Kun je dansen op de maan
Is er een plaats tussen de sterren
Waar ik heen kan gaan
Is er leven op Pluto
Kun je dansen op de maan
Is er een plaats tussen de sterren
Waar ik heen kan gaan
Ik heb getwijfeld over België
Omdat iedereen daar lacht
Ik heb getwijfeld over België
Want dat taaltje is zo zacht
’k Stond zelfs in dubio
Maar ik nam geen enkel risico
Ik heb getwijfeld over België
’k Stond zelfs in dubio
Maar ik nam geen enkel risico
Ik heb getwijfeld over België
België, België, België, Bel-gi-ë
Is er leven op Pluto
Kun je dansen op de maan
Is er een plaats tussen de sterren
Waar ik heen kan gaan
Is er leven op Pluto
Kun je dansen op de maan
Is er een plaats tussen de sterren
Waar ik heen kan gaan
© 1982  Tekst en muziek: Henk Temming, Henk Westbroek
245  Mag ik dan bij jou?
Claudia de Breij / Jeroen
van der Boom
Als de oorlog komt
En als ik dan moet schuilen
Mag ik dan bij jou?
Als er een clubje komt
Waar ik niet bij wil horen
Mag ik dan bij jou?
Als er een regel komt
Waar ik niet aan voldoen kan
Mag ik dan bij jou?
En als ik iets moet zijn
Wat ik nooit geweest ben
Mag ik dan bij jou?
 Mag ik dan bij jou schuilen
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen
246  De vrolijke koster
Johnny van Ree (Johnny Romein)

Droog jij m’n tranen dan? Ik ben reeds jarenlang de koster

Want als ik bij jou mag Doe steeds m’n werk met veel plezier
Mag jij altijd bij mij Bemoei me nooit met andermans zaken
Kom wanneer je wilt Ben altijd thuis nooit aan de zwier
Ik hou een kamer voor je vrij Ik leef zeer kuis en heel solide
Mijn gezicht staat altijd in de plooi
Als het onweer komt Want ik moet ook aan m’n baantje denken
En als ik dan bang ben En aan m’n dagelijkse fooi
Mag ik dan bij jou?
Als de avond valt Is dan mijn werk gedaan
En ’t is mij te donker Dan kan ik de straat op gaan
Mag ik dan bij jou? Dan zie je op de bar
Als de lente komt
En als ik dan verliefd ben Geen koster meer voor je staan
Mag ik dan bij jou? Dan zie je de vrolijke snuiter
Als de liefde komt Als koster zo jong en fijn
En ik weet het zeker Want om altijd als koster te leven
Mag ik dan bij jou? Moet je stapel mesjokke voor zijn
Lang leve het bier en de klare
Mag ik dan bij jou schuilen Het heerlijke nat van Schiedam
Als het nergens anders kan? De vrouwen de wijn en de sigaren
En als ik moet huilen In ons heerlijk mooi Amsterdam
Droog jij m’n tranen dan?
Want als ik bij jou mag Ben ik in Chili of in Ede
Mag jij altijd bij mij In elk café op het Rembrandsplein
Kom wanneer je wilt Waar nou ook bepaald geen koster
Ik hou een kamer voor je vrij Of zoiets van die aard kan zijn
Ik dans daar mij foxtrotje
En ik slaap daar nooit alleen
Mag ik dan bij jou schuilen Want een koster is geen zotje
Als het nergens anders kan? Hij is een mens van vlees en been
En als ik moet huilen
Droog jij m’n tranen dan? Is dan mijn werk gedaan
Want als ik bij jou mag Dan kan ik de straat op gaan
Mag jij altijd bij mij Dan zie je op de bar
Kom wanneer je wilt
Ik hou een kamer voor je vrij Geen koster meer voor je staan
Dan zie je de vrolijke snuiter
Als het einde komt Als koster zo jong en fijn
En als ik dan bang ben Want om altijd als koster te leven
Mag ik dan bij jou? Moet je stapel mesjokke voor zijn
Als het einde komt Lang leve het bier en de klare
En als ik dan alleen ben Het heerlijke nat van Schiedam
Mag ik dan bij jou? De vrouwen de wijn en de sigaren
© 2009  Tekst: Claudia de Breij  Muziek: Rogier Wagenaar, In ons heerlijk mooi Amsterdam
Sander Geboers

ja, la la lai la
Lang leve het bier en de klare
Het heerlijke nat van Schiedam
De vrouwen de wijn en de sigaren
In ons heerlijk mooi Amsterdam
© 1994  Tekst: J.F. Beekman  Muziek: Harry Burton
Tekstbewerking: Aartje Anne Kortlevers-Aalders
247  Oost-Groningen
Drs. P
Het land is vlak, de lucht bewolkt
Althans in ’t algemeen
Een koppig mensenras bevolkt
Het afgegraven veen
En wat betreft de nijverheid
In deze barre streek
Ik hoop niet dat u mij verwijt
Dat ik vrijmoedig spreek
Dat gaat met strokarton
Dat gaat met strokarton
Gewoonlijk in de schuur
maar bij mooi weer op het gazon
Een arbeid die na achttienhonderd-
zeventig begon
Ik heb het uit de allerbeste bron
En als u in Oost-Groningen
Eens met de mensen praat
In hun bescheiden woningen
Of anders maar op straat
Dan onderkent u gauw genoeg
Hoe men hier leeft en lijdt
Hoe men bijvoorbeeld ’s morgensvroeg
Gezamenlijk ontbijt
Dat gaat met strokarton
Dat gaat met strokarton
In hard gebakken reepjes
of gesnipperd in bouillon
Het kon geen kwaad
als u zich daar eens even op bezon
Ik heb het uit de allerbeste bron
Hier geldt een zedenleer
Waaraan men grote waarde hecht
En wie een misstap heeft begaan
Wordt onverwijld berecht
Dat gaat met strokarton
Dat gaat met strokarton
Behalve Tweede Paasdag
Dan gebruikt men een kanon
Ja ja, die fiere veenbewoners
Kennen geen pardon
Ik heb het uit de allerbeste bron
Maar ook bedrijft men spel en sport
Begrijp me niet verkeerd
Het kan erg leuk zijn en er wordt
Vrij veel gemusisceerd
Dat gaat met strokarton
Dat gaat met strokarton
Al klinkt het niet zo melodieus
Als een accordeon
De burgermeester luistert meestal
Op zijn voorbalkon
Ik heb het uit de allerbeste bron
Het is verder nuttig dat u weet
In welk een vol ornaat
Men daar nog altijd wordt gekleed
Wanneer men trouwen gaat
Dat gaat met strokarton
Dat gaat met strokarton
Voor de geklede jas
En de gestreepte pantalon
Natuurlijk wel een beetje dunner
voor de bruidsjapon
Ik heb het uit de allerbeste bron
Soms wordt er in het veengebied
Een eeuwfeest aangericht
Waarbij dan iedereen geniet
Een kostelijk gezicht
Dat gaat met… feestgedruis
Dat gaat met feestgedruis
U dacht misschien met strokarton
Maar neen u bent abuis
Dat gaat gewoon met feestgedruis
De jubelzang incluis
Als hebben ze wel strokarton in huis
© 1973  Tekst en muziek: Drs P.
248 Wat
in DenvoorHaagweer zou het zijn
Conny Stuart
Als ik weg ben voorgoed uit dit land
Als ik woon bij Menton of bij Nice
In een bungalow dicht bij het strand
Waar het weer niet zo guur is en vies
Lig ik fijn in de zon op mijn rug
Om mij heen bloeit de rozemarijn
Ik wil nooit meer naar Holland terug
En ik denk vals: hoe zou het daar zijn?
Nog zo nat, nog zo kil
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag
Zijn de bomen nog kaal op het Voorhout
Wat voor weer is het daar nou vandaag
Is het miezerig, mistig en koud
Zijn de wolken weer laag
Valt de regen gestaag
Is lijn 9 er nog zo benauwd
Het is een vrij overbodige vraag ‘k Zit hier op de snelweg met een lege tank
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag Regen klettert op het dak
Ik zal nou wel naar huis toe moeten liften
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag Ik denk aan jou bij elke stap
Noordenwind met wat nevel uit zee In de verte blijft de Transit staan
Op de Denneweg ruikt het nu vaag Ik kom nooit meer van je los
Naar Couperus en ook naar saté ‘k Zie de Caltex in de nevel
Zou het pension er nog zijn Olievlekken op de Maas
Op het Valkebosplein ‘k Loop wel door maar ik kan nergens heen
Met die mensen uit 1902 ‘t Regent nog steeds en ik voel me zo alleen
Is het leven nog altijd zo traag Nu ‘k je nooit meer zie
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag Oude Maasweg, kwart voor drie
Nu ‘k je nooit meer zie
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag Oude Maasweg, kwart voor drie
Wisselvallig met telkens een bui © 1972  Oorspr. Manhattan Island Serenade  Tekst en
Wat voor weer is het daar nou vandaag muziek: Leon Russell  Nederlandse tekst 1981: Wim Kerkhof

Is het weer voor een vest en een trui

Is er regen vandaag
Waait de wind met een vlaag
Alle voetgangers weg van het Spui
En duikt iedereen diep in zijn kraag
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag
250  Ik verscheurde je foto
Koos Alberts

Jij komt nooit meer terug

Voorbij… het ging allemaal zo vlug
Wat voor weer zou het zijn in Den Haag Al die kennissen die vragen
Zijn de bomen al groen op het Plein hoe ’t met ons gaat
Oh wat zou ik verschrikkelijk graag ’t Is te laat, ’t is te laat
Een moment op het Buitenhof zijn
Langs de Poten te gaan Ik verscheurde je foto
Voor de schouwburg te staan ’k Heb je brieven verbrand
’t Is niet nodig maar het lijkt me zo fijn In m’n hart moet ik huilen
Een kwartiertje is al wat ik vraag Maar ik doe nonchalant
Ik verlang naar mijn eigen Den Haag Ik verscheurde je foto
Den Haag, Den Haag Maar ik zie je nog steeds
Hmhmhm Den Haag Want ik weet dat ik je
© 1966  Tekst: Annie M.G. Schmidt  Muziek: Harry Bannink nooit meer vergeet

Oh, is er nog hoop

249  Oude Maasweg

Amazing Stroopwafels
Dat jij ooit terug komt bij mij?
Nooit, je zei nooit
Is dat alles, ja zomaar voorbij?
Sittin’ on a highway in a broken van
Thinkin’ of you again Ik verscheurde je foto
Guess I have to hitchhike to the station ’k Heb je brieven verbrand
With every step I see your face In m’n hart moet ik huilen
Like a mirror looking back at me Maar ik doe nonchalant
Sayin’ you’re the only one Ik verscheurde je foto
Making me feel I could survive Maar ik zie je nog steeds
I’m so glad to be alive Want ik weet dat ik je
Nowhere to run and not a guitar to play nooit meer vergeet
Mixed up inside and it’s been raining all day Want ik weet dat ik je
Since you went away nooit meer vergeet
Manhattan Island Serenade © 1984  Tekst: J. Sijbrands  Muziek: P. Pruysenaere
251  Kon ik maar even bij je zijn
Gordon
Kon ik nog maar bij je zijn
Kon ik nog maar even met je delen
Wat zo gewoon lijkt voor zovelen
Zolang het er maar is
Was je nog maar even hier
Kon ik nog maar even van je leren
Wat ik niet eens meer wil proberen
Omdat ik je zo mis
Kon ik maar even bij je zijn
Ik moet nog zoveel aan je vragen
Wat doet het ongelofelijk veel pijn
Zelfs na die tijd denk ik alleen
Aan wat ik voel voor jou
Kon ik nog maar bij je zijn!
Kon ik nog maar echte liefde voelen
’k Weet nu wat ze daarmee bedoelen
Toch leek het zo gewoon
Was je nog maar even hier
Kon ik nog maar even met je praten
Zoals we vroeger uren zaten
Oh was het nog maar zo
Kon ik maar even bij je zijn
Ik wil nog zoveel aan je vragen
Wat doet het ongelofelijk veel pijn
Zelfs na die tijd denk ik alleen
Aan wat ik voel voor jou
Alles wat ik ooit bezit
Dat zou ik laten gaan
Oh als ik het maar ruilen kon voor jou
Kon ik maar even bij je zijn
Ik wil nog zoveel aan je vragen
Wat doet het ongelofelijk veel pijn
Zelfs na die tijd is dit gevoel niet
te verdragen
Kon ik maar even naast je staan
Ik wil nog zo graag bij je horen
Was je nu maar niet zover bij mij vandaan
Dan zou ik kunnen laten zien
Wat ik nog voel voor jou
Ik wil je zo graag laten zien
Wat ik nog voel voor jou
© 1991  Tekst en muziek: John Ewbank
252  Och was ik maar
Johnny Hoes
Och was ik maar bij moeder thuisgebleven
Och was ik maar met jou niet meegegaan
Och had ik naar jouw ogen niet gekeken
Dan had m’n hart nu niet zo’n pijn gedaan
Ik kan niet slapen en niet eten
Want ik kan je niet vergeten
Met je rode mond
Je blauwe ogen, je haar zo blond
Och was ik maar bij moeder thuisgebleven
Och was ik maar met jou niet meegegaan
Toen ik van verlof kwam zag ik in de trein
’t Allerliefste meisje, die mooie Madeleine
’k Heb m’n hart verloren, zij gaf mij haar woord
Maar gist’renavond stond ze met een ander
aan de poort
Och was ik maar bij moeder thuisgebleven
Och was ik maar met jou niet meegegaan
Och had ik naar jouw ogen niet gekeken
Dan had m’n hart nu niet zo’n pijn gedaan
Ik kan niet slapen en niet eten
Want ik kan je niet vergeten
Met je rode mond
Je blauwe ogen, je haar zo blond
Och was ik maar bij moeder thuisgebleven
Och was ik maar met jou niet meegegaan
Och was ik maar bij moeder thuisgebleven
Och was ik maar met jou niet meegegaan
© 1961  Tekst & Muziek: Frans Boermans
253  Beschaafde Tango
Robert Long
Kent u dat je koopt gehaast
Iets bij de supermarkt
’t Is niet zo druk dus een caissière
zit al klaar
Maar bij de kassa staat een heer
En die legt zoveel pakjes neer
Dat het wel lijkt alsof ie inslaat
voor een jaar
En net als alles is geteld
Is er gebrek aan wisselgeld
Dus de caissière weggesneld
En jij kunt wachten tot je smelt
Dan zou je toch wel even graag
Heel beschaafd willen zeggen, oehoe:
 Hé hoerenjager donder op
Met je verlopen pooierskop
Met je pokdalige gezicht
Bezopen patser, vieze nicht
Kinderverkrachter, infantiele
Impotente ouwe piemel!
Kent u dat je staat te wachten
Op het stadsvervoer
Er staat een rij maar jij sluit
netjes achteraan
En na een lang en koud kwartier
Dan komt de bus in het vizier
En jij als laatste wil dan net
naar binnen gaan
De bus puilt uit maar ’t kan nog net
Je denkt wel dat je het nog redt
Dan komt een dame in korset
Die voorkruipt en jou buiten zet
Dan zou je toch wel even graag
Heel beschaafd willen zeggen, oehoe:
Verrotte, gore ouwe snol
Jij uitgescheten koude drol
Je bent een vieze loopse hond
je kop is net een blote kont
Verlepte sloerie, lijpe trut
Portiekhoer, slet, spinaziekut!
Kent u dat mevrouw, meneer
U koopt een nieuwe fiets
Want autorijden in het weekend
wordt te duur
’t Is een gezond en wijs besluit
Dus zondag ’s ochtends rijdt u uit
Om te genieten van de zon
en de natuur
Dat is in jaren niet gebeurd
U ruikt hoe heerlijk alles geurt
Daar komt een brommer aangescheurd
Die jullie haast de weg afsleurt
Dan zou je toch wel even graag
Heel beschaafd willen zeggen, oehoe:
Hé, vuile klootzak, parasiet
Krijg toch de pleuris stuk verdriet
En ook de tyfus, kale neet
hé kankerlijer lik me reet
Langharig tuig, stuk onbenul
Syfilislijder, hondenlul!
© 1977  Tekst en muziek: Robert Long
254  Heineken
Joop Visser
Heineken maakt alles stuk
Het Leidseplein, je huwelijk
Heineken is een harddrug dealer
De ziekenhuizen liggen vol
Met slachtoffers van alcohol
Heineken is een harddrug dealer
Laat je toch niet belazeren
Laat je toch niet bedonderen
Heineken is een harddrug dealer
En als het stadion schuimbekkend
wordt verbouwd
Zit Heineken schijnheilig thuis…
En telt z’n centen
Heineken verkoopt aggressie
In een blikkie of een flessie
Heineken is een harddrug dealer
Heineken verdient z’n geld
Aan verslaving en geweld
Heineken is een harddrug dealer
Laat je toch niet belazeren
Laat je toch geen oor aannaaien
Heineken is een harddrug dealer
En als een feestje eindigt in een
bocht tegen een boom
Zit Heineken schijnheilig thuis…
En telt z’n centen
Heineken hoort niet in een villa
Heineken hoort niet op een jacht
Heineken is een harddrug dealer
Heineken is een moordbedrijf
Een moordbedrijf met geld en macht
Heineken is een harddrug dealer
Laat je toch niet belazeren
Laat je toch niet verneuken
Heineken is een harddrug dealer
En zolang de Haagse hufters
liever hennep strafbaar stellen
Zit Heineken schijnheilig thuis…
Zit Heineken schijnheilig thuis…
Zit Heineken schijnheilig thuis…
En telt en telt en telt en telt
En telt en telt en telt en telt
En raakt niet uitgelachen
© 1976  Tekst en muziek: Joop Visser
255  Als op het Leidseplein
Willy Walden
Maantje in haar volle luister
is weer present
Laat mij zien, hier in het duister
Hoe mooi jij bent
Samen lopen wij te dromen
hier hand in hand
Tot straks het licht weer brandt
Als op ’t Leidseplein de lichtjes
weer eens branden gaan
En ’t is gezellig op het asfalt
in de stad
En bij het Lido zijn de blinden
voor het raam vandaan
Dan gaan we kijken naar het sprookje
Lieve schat
Zo arm in arm, jij en ik
Lachende naar alle kant
Als kinderen zo blij
omdat het licht weer brandt
Als op het Leidseplein de lichtjes
weer eens branden gaan
dan gaan we kijken naar het sprookje
Lieve schat
Blije mensen voor de ruiten
van elk café
Zien ons samen gaan daarbuiten
en lachen mee
En het maantje mag een maandje
in onze laan
Weer met vakantie gaan
Als op ’t Leidseplein de lichtjes
weer eens branden gaan
En ’t is gezellig op het asfalt
in de stad
En bij het Lido zijn de blinden
voor het raam vandaan
Dan gaan we kijken naar het sprookje
Lieve schat
Zo arm in arm, jij en ik
Lachende naar alle kant
Als kinderen zo blij
omdat het licht weer brandt
Als op het Leidseplein de lichtjes
weer eens branden gaan
dan gaan we kijken naar het sprookje
Lieve schat
Als op het Leidseplein de lichtjes
weer eens branden gaan
dan gaan we kijken naar het sprookje
Lieve schat
© 1943 Tekst en muziek: Jacques van Tol, Cor Steyn
256  Saberiosia
Tante Na (Na Hoedendoos)
Wat een wereld tegenwoordig
Wat een rare gekke boel
’t Gaat alleen maar om de knikkers
Als u maar snapt wat ik bedoel
Eerst een fiets en toen een brommer
Nu een auto fijn compleet
Zondag gaat het zaakje rijden
En dan zingt de hele keet:
Ooh, Saberiosia, saberiee-ee-ee, holadio
(zeventig kilometer)
Ooh, Saberiosia, saberiee-ee-ee, o zo!
Vader zegt: ik moet parkeren
Aan de rand van het plantsoen
Moeder zegt: wat een gedonder
Had je dat thuis niet kunnen doen
Nee, zegt vader, ik moet stoppen
Want m’n uitlaat geeft de geest
Gaan we morgen naar de dokter
Rij nou door, we vieren feest
Ooh, Saberiosia, saberiee-ee-ee, holadio
(tachentig kilometer)
Ooh, Saberiosia, saberiee-ee-ee, o zo!
Op een weg met dikke bomen
Vloog de auto uit de bocht
Toen de dokter was gekomen
Heeft ie uren lang gezocht
Naar het hoofd van ome Willem
Zoek maar niet, zei tante Kee
Want hij heeft die kop niet nodig
Hij trekt van de AOW
Ooh, Saberiosia, saberiee-ee-ee, holadio
(negentig kilometer)
Ooh, Saberiosia, saberiee-ee-ee, o zo!
Ooh, Saberiosia, saberiee-ee-ee, holadio
(honderd kilometer)
Ooh, Saberiosia, saberiee-ee-ee, o zo!
©1964  Tekst en muziek: Henvo (Henk Voogt)
257  Samen zijn
Willeke Alberti / Paul De Leeuw
M’n vriendje, mag ik even met je praten
Want ’t verward me
Wat er met ons twee gebeurt
Heb jij dat ook, gevoel van angst
Dat je bekruipt als je alleen bent
Want ’t is alsof de dagen zonder jou
Zo hol en bijna leeg zijn
Heb jij ’t ook, gevoel van onrust
Dat ’t niet voor altijd door kan blijven gaan
Zal die twijfel voor ons blijven bestaan
Samen zijn
Is samen lachen, samen huilen
Leven door dichtbij elkaar te zijn
Samen zijn
Is sterker dan de sterkste storm
Gekleurder dan ’t grauwe om ons heen
Want samen zijn
Ja met z’n twee
Dat wil toch iedereen
M’n vriendje, mag ik even aan je hangen
Je warmte voelen, ook al is ’t maar heel kort
Heb jij dat ook, gevoel van rust
Dat je bekruipt als je me aankijkt
Want ’t is alsof de nachten samen
zoveel meer en echt gemeend zijn
Heb jij dat ook, gevoel van tijdloosheid
Dat ’t wel voor altijd door kan blijven gaan
Door die gevoelens blijf ik naast je staan
Samen zijn
Is samen lachen, samen huilen
Leven door dichtbij elkaar te zijn
Samen zijn
Is sterker dan de sterkste storm
Gekleurder dan ’t grauwe om ons heen
Want samen zijn
Ja met z’n twee
Dat wil toch iedereen
Samen zijn
Is samen lachen, samen huilen
Leven door dichtbij elkaar te zijn
Samen zijn
Is sterker dan de sterkste storm
Gekleurder dan ’t grauwe om ons heen
Want samen zijn
Ja met z’n twee
Dat wil toch iedereen
© 2009  Tekst en muziek: Peter van Asten, Richard de Bois
258  Café Biljart
Toon Hermans
Oom Arie was ongeveer tachtig
Ome Willem was ook net zoiets
Ze vonden het leven nog prachtig
Ze zaten nog recht op de fiets
Ze zagen elkaar alle dagen
In het dorp, in het kleine café
En ze hielden van sarren en plagen
Als ze samen biljarten, die twee
Café biljart, café biljart
Klein stukje groen voor het eenzame hart
Schuifje zegt ‘klik’, balletje ‘tik’
Die ene ben jij, die ander ben ik
’t Was steeds een sigaar en een slokje
Al hesen ze niet meer zo snel
Ze keken niet eens op hun klokkie
Zo gingen ze op in hun spel
En boven het groen van het laken
Daar leken ze jonger, zowaar
Ze probeerden elkaar af te maken
Maar ze konden niet buiten mekaar
Café biljart, café biljart
Klein stukje groen voor het eenzame hart
Schuifje zegt ‘klik’, balletje ‘tik’
Die ene ben jij, die ander ben ik
’t Was koud, ’t was eind januari
En Willem stond al aan de tap
Toen kwam iemand zeggen dat Arie
niet kwam
Eerst had het nog iets van een grap
En Willem, dat was een aparte
Hij zei toen ie de boodschap ontving:
Alleen kan een mens niet biljarten
Hij zette zijn pet op en ging
Café biljart, café biljart
Klein stukje groen voor het eenzame hart
Schuifje zegt ‘klik’, balletje ‘tik’
Die ene ben jij… en die ander ben ik
© 1980  Tekst en muziek: Toon Hermans
259  Even aan m’n moeder
vragen Bloem
Blonde haren, blauwe ogen
Uit een sprookjesboek geslopen
Kwam ze voor m’n ruitje staan en zei:
Graag een kaartje van vijf gulden
Voor de film van vanavond
Ik vroeg: Waarom ga je niet met mij
En dit is wat ze zei:
Even aan mijn moeder vragen
Ik zweer je dat ze dat zei
Ze lachte er niet eens bij
Even aan mijn moeder vragen
Dat is toch uit de tijd meid
Je kunt ’t ook aan mij kwijt
En ze keek me aan
’t Was meteen gedaan, vanaf toen
Alles voor ’n zoen
Even aan mijn moeder vragen
Ik zweer je dat ze dat zei
Ze lachte er niet eens bij
Even aan mijn moeder vragen
Dat is toch uit de tijd meid
Je kunt ’t ook aan mij kwijt
Nou dat kom je maar weinig tegen
Zo’n juffrouw verdient alle zegen
Ik dacht dat ’t was uitgestorven
maar ik heb een afspraak voor morgen
Ze moet ook al voor twaalf uur thuis zijn
Maar dat zal me een grote zorg zijn
Annemarie, Annemarie
Ze drinkt enkel maar limonade
Die ik dan voor haar mag gaan halen
Sigaretten die vindt ze smerig
Popmuziek kan ze niet waarderen
Elke deur hou ik voor haar open
Ik ga zelfs met haar hondje lopen
Annemarie, Annemarie
Even aan mijn moeder vragen
Ik zweer je dat ze dat zei
Ze lachte er niet eens bij
Even aan mijn moeder vragen
Dat is toch uit de tijd meid
Je kunt ’t ook aan mij kwijt
© 1980  Tekst en muziek: Jozef M. Timp
260  Ik heb een meisje
Lucky Fonz III
Ik wil je opvouwen en in mijn broekzak doen
Dan nam ik je mee, bijna elke dag
En ik, ik wil een fotootje, met jouw hoofd erop
Dan laat ik die aan mijn vrienden zien
En dan zeg ik: kijk die lach
Oh ik heb een meisje
En ze doet het graag met mij
Ze zegt: Oh baby I love you so
Ik heb een meisje en ’t is zo’n lieve schat
En als ik aan haar denk
Dan denk ik oh… oh… oh…
Zo mooi
En ik, ik wil je hand vasthouden
Met je lopen door de stad
Zodat alle mensen zeggen: He…
He… kijk eens zie je dat
Wat een mooi stelletje
Die hebben het heel fijn
Ik wist niet dat er iemand nog
Zo ontzettend verliefd kon zijn
Oh ik heb een meisje
En ze doet het graag met mij
Ze zegt: Oh baby I love you so
Ik heb een meisje en ’t is zo’n lieve schat
En als ik aan haar denk
Dan denk ik oh… oh… oh…
Zo mooi
En ik, ik wil je vriendje zijn
En heel vaak met je vrijen
En dan worden we weer wakker
En dan maak ik voor jou een ontbijt
En ik wil je kusjes geven
Waar je ook maar wil
En als ik zeg waar je maar wil
Dan bedoel ik ook echt waar je ook maar wil
Oh ik heb een meisje
En ze doet het graag met mij
Ze zegt: Oh baby I love you so
Ik heb een meisje en ’t is zo’n lieve schat
En als ik aan haar denk
Dan denk ik oh… oh… oh…
Dan denk ik oh… oh… oh…
Dan denk ik oh… oh… oh…
Zo mooi, mooi
Mooi, mooi, mooi, mooi, mooi
© 2010  Tekst en muziek: Otto Wichers (Lucky Fonz)
261  Poen, poen, poen, poen
Wim Sonneveld
Poen, poen, poen, poen
De een zegt geld, de ander money
Maar wij zeggen poen
Poen, poen, poen, poen
’t Zal je gedacht zijn wat je allemaal
met poen ken doen
Je hoort vaak zeggen dat geluk
niet zo te koop is
Maar geld doet wonderen
Vooral als het een hoop is
Poen, poen, poen, poen
Poen, poen, poen, poen, poen
Een duppie is een beissie
Een kwartje is een heitje
Een gulden is een piek
En een rijksdaalder heet een knaak
Een tientje is een joetje
Vijfentwintig piek een geeltje
Maar hoe heet nou een lap van honderd
gulden? ‘Meier’ Raak!
Poen, poen, poen, poen
De een zegt geld, de ander money
Maar wij zeggen poen
Poen, poen, poen, poen
’t Zal je gedacht zijn wat je allemaal
met poen kan doen
Je hoort vaak zeggen dat geluk
niet zo te koop is
Maar geld doet wonderen
Vooral als het een hoop is
Poen, poen, poen, poen
Poen, poen, poen, poen, poen
Een jongen is een gozer
Een meissie is een grietje
Ze doft zich lekker op
wanneer ze aan de scharrel gaat
Een kleurtje op d’r waffel
Wat poeier op d’r snufferd
d’r Gozer zegt verliefd:
Nou ben je net een pijpie krijt
Poen, poen, poen, poen
De een zegt geld, de ander money
Maar wij zeggen poen
Poen, poen, poen, poen
’t Zal je gedacht zijn wat je allemaal
met poen kan doen
Je hoort vaak zeggen dat geluk
niet zo te koop is
Maar geld doet wonderen
Vooral als het een hoop is
Ja, ja poen, poen, poen, poen
Poen, poen, poen, poen, poen
© 1955  Tekst en muziek: Wijnand van Klaveren, Jean Senn
262  Aan de zonzij van het IJ
Jos de Rooij / Volksopera van der
Pek
Ooit fietsten onze vader op de lange
Meeuwenlaan, in Noord gestaalde kaders
Om op de werf aan ’t werk te gaan
Ooit zwaaiden hier de kranen in de hoge
blauwe lucht, toen hier nog schepen kwamen
Maar die tijd die komt niet terug
Maar aan de zonzij van het IJ
Zal ooit de stad weer groeien
Er zullen duizend bloemen bloeien
Aan de zonzij van het IJ
Ja aan de zonzij van het IJ
Zal ooit de stad weer groeien
Er zullen duizend bloemen bloeien
Aan de zonzij van het IJ
De wereld is veranderd en Noord verandert
mee, de huur wordt weer verdubbeld
En het volk betaalt gedwee
Ymere gaat straks slopen, d’r worden koop­
woningen gebouwd, de bewoner moet
vertrekken. Maar waarheen? Dat laat ze koud
Maar aan de zonzij van het IJ
Zal ooit de stad weer groeien
Er zullen duizend bloemen bloeien
Aan de zonzij van het IJ
Ja, je kan vluchten naar Almere
Je kan schuilen in Purmerend
Maar je zal altijd terugkeren
Naar de plek waar je geboren bent
Want aan de zonzij van het IJ
Zal ooit de stad weer groeien
Er zullen duizend bloemen bloeien
Aan de zonzij van het IJ
Er zullen duizend bloemen bloeien
Aan de zonzij van het IJ
© 2016  Jef Hofmeister, Jos de Rooij