Κ.Π.

ΚΑΒΑΦΗΣ

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ

ΘΕΜΑ: Οι συμβουλές του ποιητή, για να μην χάσει κάποιος την

αξιοπρέπεια στην ζωή του.

ΤΙΤΛΟΣ: ο ποιητής γνωρίζει πολύ καλά ότι κανείς δεν είναι τέλειος.
Κανείς δεν καταφέρνει όλους τους στόχους του, ούτε είναι δυνατόν
κάποιος να είναι πάντα αξιοπρεπής.

Γι΄ αυτό στον τίτλο τονίζει ότι το μέτρο της προσπάθειας είναι η
πραγματικότητα: ότι δηλαδή, στον βαθμό που μπορεί ο καθένας
οφείλει να διαφυλάσσει την αξιοπρέπειά του.

Τονίζει ακόμα ότι η ηθική ποιότητα στη ζωή κάποιου είναι κάτι που
κάποιος πρέπει να το προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις.

ΑΝΑΛΥΣΗ

 Στίχος 1

Ο ποιητής αναγνωρίζει ότι συχνά δεν μπορούμε να

πραγματοποιήσουμε όλους μας τους στόχους και να κάνουμε την ζωή
που ονειρευόμαστε.

 Στίχος 2

Ακόμη κι αν δεν καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε όλους μας τους

στόχους, θα πρέπει να πετύχουμε τουλάχιστον στη ζωή μας ένα βασικό
μέτρο ηθικών αξιών.
  Στίχος 3

Το βασικό μέτρο ηθικής που θα πρέπει να έχουμε στη ζωή μας είναι :
όσο μπορούμε (στο μέτρο των δυνατοτήτων μας) να μην εξευτελίζουμε
την ζωή μας

Το ρήμα «εξευτελίζω» σημαίνει μειώνω την αξία ενός πράγματος, χάνω

την εκτίμηση και τον σεβασμό

 Στίχος 4

Ένας τρόπος να χάσει την αξιοπρέπειά του το άτομο είναι η συμμετοχή

του σε παρέες όπου συμπεριφέρεται σαν όχλος, σαν μάζα και χάνει την
προσωπικότητά του

 Στίχος 5

Ένας ακόμη τρόπος είναι το ξόδεμα σε πολλές παρέες, πολλές

συναναστροφές, οι οποίες όμως δεν είναι ουσιαστικές, είναι ψεύτικες
και τελικά δεν οφελούν.

 Στίχοι 6-7

Μέσα από τις μετοχές ο ποιητής εξηγεί με ποιόν τρόπο ο άνθρωπος

μπορεί να αλλοιωθεί, να εξευτελίσει την ζωή του και να χάσει το
σεβασμό και την σοβαρότητά του.

Οι ενεργητικές μετοχές τονίζουν ότι σε αυτήν την ανήθικη κατάσταση

παίζει ο ίδιος ο άνθρωπος ενεργητικό ρόλο. Η ευθύνη για σχέσεις
ανούσιες και συναναστροφές είναι δική του κι όχι αποτέλεσμα τυχαίων
γεγονότων/.
  Στίχοι 8-9

Οι επιφανειακές σχέσεις και οι χωρίς νόημα συναναστροφές, οι τυπικές

σχέσεις, οι πράξεις χωρίς νόημα και ουσία οδηγούν τον άνθρωπο στο
να χάσει στο τέλος την αξιοπρέπειά και την ταυτότητά του.

 Στίχος 10

Συνέπεια όλων αυτών θα ήταν ο άνθρωπος κάποια στιγμή να μην

μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του. Οι σχέσεις που δημιουργεί δεν
είναι ουσιαστικές και στο τέλος αλλοτριώνεται, χάνει την πραγματική
του εικόνα. Αποξενώνεται από το εαυτό του και η ζω΄γη του καταντά
βάρος.

ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ Η ΖΩΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΟΡΤΙΚΗ

- Ένας τρόπος να χάσει την ηθική του κάποιος είναι να συμμετέχει

σε παρέες όπου συμπεριφέρεται σαν όχλος, σα μάζα και χάνει
την προσωπικότητά του.
- Ένας ακόμη τρόπος είναι να ξοδεύει τον εαυτό του σε πολλές
παρέες, πολλές συναναστροφές οι οποίες όμως δεν έχουν νόημα
και τελικά καταντούν βάρος
- Οι επιφανειακές σχέσεις, οι τυπικές παρέες, οι δραστηριότητες
χωρίς νόημα οδηγούν τον άνθρωπο να χάνει στο τέλος την
αξιοπρέπειά του.

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

- Η ευθύνη του ανθρώπου τονίζεται στη φράση «όσο μπορείς»,

που δηλώνει ότι θα πρέπει να καταβάλλει κάποιος τις
μεγαλύτερες δυνατές προσπάθειες για να διαφυλάξει την
αξιοπρέπειά του.
 - Οι ενεργητικές μετοχές (πηαίνοντας, γυρίζοντας, εκθέτοντας)
επισημαίνουν την αντίσταση που πρέπει να δείξει το άτομο
απέναντι στον εξευτελισμό.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

- Όταν ο Καβάφης έγραψε το ποίημα το 1913, προφανώς

αναφερόταν στη συμμετοχή του ατόμου σε κοσμικές εκδηλώσεις
και κοινωνικές συγκεντρώσεις της υψηλής κοινωνίας.

- Σήμερα το άτομο αλλοτριώνεται όταν συμμετέχει σε ανούσιες πιο

καθημερινές εκδηλώσεις, όπως είναι το γήπεδο, οι έξοδοι χωρίς
νόημα, οι καθημερινές επιφανειακές σχέσεις.

- Κοινά χαρακτηριστικά των εκδηλώσεων είναι η έλλειψη

ουσιαστικής επικοινωνίας, η τάση του ανθρώπου να παρουσιάζει
μια εικόνα ψεύτικη και διαφορετική από αυτήν που πραγματικά
είναι, η υπερβολική συμπεριφορά, για να τραβήξει την προσοχή.

ΓΛΩΣΣΑ/ ΣΤΙΧΟΙ

ΓΛΩΣΣΑ : Απλή δημοτική,με στοιχεία λόγια

ΥΦΟΣ : λιτό, παραινετικό, συμβουλευτικό, διδακτικό/ δεν υπάρχουν

σχήματα λόγου, η γραφή είναι σχεδόν πεζολογική

ΣΤΙΧΟΣ: ελεύθερος, ιαμβικός, χωρίς ομοιοκαταληξία

ΣΧΗΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ

- Πηαίνοντας, γυρίζοντας, εκθέτοντας: ομοιοτέλευτο

- Σα μια ξένη φορτική: παρομοίωση/ μεταφορά