Čarls Bukovski (Charles Bukowski) bio je americki pesnik, pripovedač i romanopisac.

Danas se
smatra jednim od najuticajnijih pisaca bitničke generacije (engl. beat generation). Ostaće
upamćen po svom eksplicitnom, sirovom, ponekad čak vulgarnom književnom izrazu i svojim
pričama o simpatičnim gubitnicima sa margina američkog društva. Čarls Bukovski se rodio kao
Hajnrih Karl (Henri Čarls) Bukovski Mlađi u Andernahu, u Nemačkoj. Njegov otac Henri Bukovski
bio je američki vojnik, a majka Katarina Fet Nemica. 1922. godine porodica Bukovski se seli u
Ameriku u Los Anđeles, grad u kome će provesti najveći deo svog života. Bukovski je odrastao u
vreme ekonomske depresije koja je zahvatila Ameriku između dva svetska rata. Napušta koledž i
odlazi od kuće 1941. godine posle jedne od svađa sa ocem koji mu je, pročitavši neke od njegovih
priča, izbacio sve stvari iz kuće. Ne želeći da se priključi američkoj vojsci, Bukovski u ratnim
godinama živi gotovo kao beskućnik i skitnica putujući Amerikom i povremeno odrađujući sitne
poslove kako bi zaradio nešto novca. 1944. godine časopis „Stori“ objavljuje njegovu priču
"Aftermath of a Lenghty Rejection Slip". Bukovski odlazi u Njujork u nameri da se izdržava
isključivo od pisanja ali prolazi potpuno nezapaženo. Razočaran, uskoro se vraća u Los Anđeles.
1947. godine upoznaje Dženet Koneli Bejker, ženu deset godina stariju od njega, takođe
alkoholičarku, koja ubrzo postaje njegova ljubavnica i sa kojom će uz manje prekide provesti
gotovo čitavu deceniju. U tom periodu Čarls Bukovski gotovo sasvim odustaje od pisanja,
preživljava radeći slabo plaćene uslužne poslove i sve više tone u alkoholizam. 1952. godine
privremeno se zapošljava u pošti gde će provesti naredne tri godine. 1955. godine biva
hospitalizovan zbog ozbiljnog unutrašnjeg krvarenja u želucu izazvanog neprekidnim opijanjem.
Prekida svoju vezu sa Dženet koja će nekoliko godina kasnije umreti od prevelike doze alkohola i
daje otkaz u pošti. Nakon njene smrti Čarls Bukovski počinje ponovo da piše poeziju. Ženi se
Barbarom Frej, bogatom vlasnicom literarnog časopisa "Arlekin". U naredne dve godine, koliko je
potrajao ovaj brak, Bukovski radi kao novinar u "Arlekinu" i objavljuje nekoliko svojih pesama u
ovom časopisu. Posle razvoda 1958. godine ponovo se zapošljava kao poštanski službenik, a
dvanaest godina provedenih na ovom poslu opisaće u svom prvom romanu "Pošta". Šezdesetih
godina njegova karijera pisca napokon kreće uzlaznm tokom. Počinje redovno da objavljuje svoje
pesme u malim „andergraund“ časopisima. Svoju prvu zbirku pesama "Flower, Fist and Bastial
Wail" Bukovski objavljuje 1959. godine. Knjiga je imala tridesetak strana i štampana je u samo
dvesta primeraka. 1960. godine upoznaje vlasnika nezavisne izdavačke kuće "Outsider" Džona
Veba. 1963. godine dobija nagradu "Outsider of the Year", a pojavljuje se i njegov prvi intervju u
književnom časopisu "Chicago Literary Times". Upoznaje Frensis Smit sa kojom će prvesti par
godina i dobiti ćerku Marinu. Njegova prva zbirka priča " All Assholes in the World and Mine"
objavljena je 1966. godine. Uskoro objavljuje zbirke pesama "At Terror Street and the Agony
Way" (1968) i "The Days Run a Way Like wild Horses ower the Hill" (1969). Piše svoje kolumne
pod nazivom "The Notes of the Dirty Old Man" u časopisima "Open City" i " Los Angeles Free
Press" koje će kasnije biti objavljene u knjizi istog naziva. Postaje sve poznatiji u neformalnim
književnim krugovima a beleži i svoja prva javna čitanja poezije. 1970. godine Čarls Bukovski
definitivno daje otkaz u pošti kada mu vlasnik izdavačke kuće "Black Sparrow Press" Džon Martin
nudi mesečnu stipendiju od sto dolara kako bi se u potpunosti posvetio pisanju. Iste godine
upoznaje Lindu King, pesnikinju i vajarku, sa kojom će provesti nekoliko vrlo burnih godina i piše
svoj prvi roman "Pošta". Tokom sedamdesetih godina piše neka od svojih najpoznatijih dela i
stiče zavidnu popularnost ali i dalje važi za „andergraund“ pisca čija dela objavljuju mali, nezavisni
izdavači uglavnom na zapadnoj obali. Verovatno zbog svog sirovog, ponekad čak vulgarnog
književnog izraza i buntovničkog stava prema establišmentu Čarls Bukovski uglavnom biva
ignorisan od strane zvaničnih književnih i akademskih krugova. Široj javnosti postaje poznat
1973. godine posle prikazivanja dokumentarnog filma Bukovski reditelja Tejlora Hačforda. U
narednim godinama dosta putuje i pojavljuje se na mnogim književnim večerima i festivalima
širom Amerike i Evrope. Stiče zavidnu popularnost među čitalačkom publikom naročito u
evropskim zemljama. 1976. godine upoznaje Lindu Li Bejli, vlasnicu restorana zdrave hrane 25
godina mlađu od njega, kojom će se oženiti 1985. godine i njegov život poprima mirniji tok.
Ostatak života Čarls Bukovski će provesti u predgrađu San Pedro u lepo uređenoj kući sa
bazenom. Vozi crni BMW, otkriva sve prednosti računara, uživa slušajući klasičnu muziku u
društvu svojih mačaka i naravno i dalje piše. Druži se sa glumcem Šonom Penom, a grupa "U-2"
mu posvećuje pesmu na svom koncertu u Los Anđelesu. 1992. godine izlazi iz štampe zbirka
pesama " The Last Night of the Earth Poems", poslednja knjiga objavljena za života ovog pisca.
Čarls Bukovski je umro 9. marta 1994. godine od leukemije. Sahranjen je u "Grean Hills"
memorijalnom parku blizu njegove kuće u San Pedru.