ΟΛΟΙ: Τον Μποσταντζό γλου, τον παίξαν κι ά λλοι

μα δεν χορέψαν , το χά λι – γκά λι.

Φρέσκος κι αληθινό ς, με νοή μα σαφώ ς,
στο έργο ‘Μή δεια’.

Ο Ευριπίδης, αυτό ς ο αρχαίος

πλέον φαντά ζει, για το πέος
και έχει σκά σει ναι, από τη ζή λεια ναι,
ο Ευριπίδης.

(Ορχηστρικό στα ενδιά μεσα του οποίου φωνά ζουμε:

Ευριπίδης – Μποσταντζό γλου – Χά λι Γκά λι )

Η διασκευή μας, δεν είν’ μεγά λη

και ά μα θέλετε, την πά με πά λι.
Την ερμηνεύ σαμε, την εκτελέσαμε
την έρμη Μή δεια.
Δεν παιδευτή καμε και το γουστά ραμε
ό σο δε πά ει, (ό σο δεν πά ει, ό σο δε πά ει)
ό σο δε πά ει (ό σο δεν πά ει, ό σο δεν πά ει)
ό σο δεν παααααααει