numer katalogowy: 374/XVI/A/0210/SATB

Pan Bóg wszechomogący,

królujący z wieka
Pieśń o narodzeniu Syna BoŜego
z Pisma świętego zebrana
Kancjonał Piotra Artomiusza (1601)
muzyka: ANONIM
słowa: ANONIM
(wg Kancjonału Nieświeskiego z 1563 r.)

46 U
Sopran
(Cantus firmus)
& b 4 ˆ4 œ œ
œ œ ˙ ˙ ˙ œ ˙ œ ˙ ˙
Pan Bóg wszech - mo - gą - cy kró - lu - jąc od wie - ka

46 U
Alt & b 4 ˆ4 œ œ œ œ ˙ ˙ ˙ œ ˙ œ ˙ ˙
U
Pan Bóg wszech - mo - gą - cy kró - lu - jąc od wie - ka
46 œ œ ˙ ˙ œ ˙
Tenor V b 4 ˆ4 œ œ ˙ œ ˙ ˙
Pan Bóg wszech - mo - gą - cy kró - lu - jąc od wie - ka
˙ U
? b 44ˆ46 œ œ œ œ ˙ ˙ œ ˙ ˙
Bas œ ˙
Pan Bóg wszech - mo - gą - cy kró - lu - jąc od wie - ka

U
&b œ œ œ œ ˙
5

S ˙ ˙ œ ˙ œ ˙ ˙
ra - czył na swój swię - ty kształt stwo - rzyć czło - wie - ka
U
A &b œ œ œ œ ˙ ˙ ˙ œ ˙ œ ˙ ˙
U
ra - czył na swój swię - ty kształt stwo - rzyć czło - wie - ka
œ œ ˙ ˙
T Vb œ œ ˙ ˙ œ ˙ œ ˙
ra - czył na swój swię - ty kształt stwo - rzyć czło - wie - ka

?b ˙ ˙ U̇
œ œ œ ˙ ˙ ˙ œ œ
B
œ
ra - czył na swój swię - ty kształt stwo - rzyć czło - wie - ka

2009 © Federacja Caecilianum

Zarząd Główny: ul. Dewajtis 3 , 01-815 Warszawa Do uŜytku publicznego
tel./fax: (22) 561 01 38 , http://www.caecilianum.eu
mailto: biblioteka@caecilianum.eu http://www.biblioteka.caecilianum.eu
 Pan Bóg wszechomogący, królujący z wieka - ANONIM

U
&b œ ˙
10

œ œ œ ˙ ˙ œ ˙ œ ˙ ˙
S

nad wszy - stko stwo - rze - nie bar - zo spa - nia - łe - go,
U
&b œ ˙ ˙ ˙
œ œ œ œ ˙ œ
A
˙ ˙
U
nad wszy - stko stwo - rze - nie bar - zo spa - nia - łe - go,
˙ ˙ ˙ œ ˙
T Vb œ œ œ œ œ ˙ ˙
nad wszy - stko stwo - rze - nie bar - zo spa - nia - łe - go,
˙ U
?
B b œ œ œ œ ˙ ˙ œ ˙ œ ˙ ˙
nad wszy - stko stwo - rze - nie bar - zo spa - nia - łe - go,

U
&b œ œ œ œ ˙
15

S ˙ ˙ œ ˙ œ ˙ w
że - by znał y chwa - lił Pa - na Bo - ga swe - go.
U
A &b œ œ œ œ ˙ ˙ ˙ ( ˙) œ ˙ œ ˙ w
że - by znał y chwa - lił Pa - na Bo - ga swe - go.
œ U
T Vb œ œ œ ˙ ˙ ˙ œ ˙ œ ˙ w
że - by znał y chwa - lił Pa - na Bo - ga swe - go.
˙ U
?b
œ œ œ ˙ ˙ ˙ œ ˙ œ w
B
œ
że - by znał y chwa - lił Pa - na Bo - ga swe - go.

1.
Pan Bóg wszechmogący, królujący z wieka,
Raczył na swój święty kształt stworzyć człowieka,
3.
Nad wszytko stworzenie barzo spaniałego,
Tu na nieboraczka przyszła wielka trwoga,
Aby znał i chwalił Pana Boga swego.
Gdy widział, iŜ wypadł z łaski Pana Boga,
Precz wszystko stworzenie od niego uciekło,
TudzieŜ nad szyją widział czarta, śmierć i piekło.
2.
A wnet mu djabeł zajrzał takiej szcześliwości,
Zwiódł go nieślachetnik z swej wielkiej chytrości,
4.
IŜ nad wolą Pana, Stworzyciela swego,
Wszak Pan lutościwy jego nie przebaczył,
Nędzny owoc z drzewa jadł zakazanego.
Ale go z łaski swej sam pocieszyć raczył,
Obiecał nasienie niewieście darować,
Co miało wszytkę moc djabelską popsować.

-2- http://www.biblioteka.caecilianum.eu
 Pan Bóg wszechomogący, królujący z wieka - ANONIM

5.
Ciesząc potym duszę człowieczą, nędznicę,
Często tę powtarzał wdzięczną obietnicę,
Przez proroki święte przodkiem Abramowi,
TakŜe teŜ i słudze swemu Dawidowi.

6.
śe się z ich potomstwa ma dziecię narodzić,
Co ma czarta złego mocą swą pochodzić,
Śmierć wieczną, świat, piekło jak moŜny Pan skrócić,
A nam wieczny Ŝywot stracony przywrócić.

7.
OtóŜ się narodził Krystus obiecany,
Syn Boga Ŝywego, Pan nad wszemi pany,
Ono wieczne słowo nam się ciałem zstało,
Aby Ojcu za nas dosyć udziałało.

8.
O niezmierzonyŜeś, BoŜe, w swej miłości,
IŜeś tak przebaczył naszych wszeteczności,
Bo dla przyrodzenia naszego krewkiego
Dałeś na świat Syna swego namilszego.

9.
Ono leŜy w nędznym i w plugawym Ŝłobie
Syn on namilszy, wieczny BoŜe, tobie,
Którego wszytek świat ogarnąć nie moŜe,
Ma w ciasnej stajence swe królewskie łoŜe.

10.
Wszytko-ć to Pan podjął, człowiecze, dla ciebie,
Aby cię swym duchem potargnął do siebie
A wiódł cię pod krzyŜem do Ojca swojego,
GdyŜ on sam jest drogą i drzwiami do niego.

11.
Przeto, miły Ojcze, my dziateczki twoje
Wołamy do ciebie w te-to niepokoje,
RaczŜe nas wysłuchać przez Synaczka swego,
Wszakeś nam obiecał wszytko dać dla niego.

12.
Racz, Panie, rozsiewać słowo swoje święte
A duchem swym wyniszcz kacerstwa przeklęte,
Abysmy się w twojej prawdzie jego uczyli
A ciebie przez Syna w twym duchu chwalili,

13.
A potym Ŝebyśmy teŜ wszyscy społecznie
W niebieskiej radości królowali wiecznie
Z tobą, wiecznym Bogiem, i z Krystusem Panem,
TakŜe z Duchem Świętym. Daj to, BoŜe. Amen.

-3- http://www.biblioteka.caecilianum.eu