Nέες Tεχνολογίες στην Εκπαίδευση

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Aναμφίβολα, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας επέδρασε καταλυτικά σε όλους

τους τομείς της ζωή του ανθρώπου. Κατ ΄επέκταση, δεν θα άφηνε ανεπηρέαστο και το θεσμό
της εκπαίδευσης, αφού όλο και περισσότερο παρατηρεί κανείς την μεγάλη επιρροή που
ασκούν οι Νέες Τεχνολογίες στον τομέα της εκπαίδευσης. Συνεπώς ,καλείται ο
εκπαιδευτικός να είναι ενήμερος γι’ αυτά τα παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά πλεονεκτήματα
που προσφέρουν οι Νέες Τεχνολογίες, αλλά και τους κινδύνους που απορρέουν από αυτές.

ΘΕΤΙΚΑ

1. Πράγματι, η τεχνολογία έχει πολλά να προσφέρει προς όφελος, των μαθητών, των

εκπαιδευτικών και της κοινωνίας. Εν ολίγοις, οι μέσοι μαθητές θα αποκομίσουν πολλά
οφέλη, ενώ οι ιδιοφυίες δεν θα περιορίζονται μόνο στην συγκεκριμένη διδακτέα ύλη, ούτε θα
χρειάζεται να ακολουθούν αργούς ρυθμούς προς χάριν μερικών άλλων μαθητών.
Παράλληλα, στα παιδιά με ειδικές ανάγκες ανοίγοναι νέοι δρόμοι, ενώ ο αναλφαβητισμός σε
ορισμένες περιοχές θα βρει ένα πολύτιμο σύμμαχο.

2.Επιπλέον, με την εισαγωγή των υπολογιστών στην εκπαιδευτική διαδικασία οι

μαθητές αποκτούν πρόσβαση σε νέες πηγές γνώσης,αναπτύσουν συνεργασία με άλλους
μαθητές, με την βοήθεια και την καθοδήγηση του δασκάλου. Με λίγα λόγια, οι μαθητές
μπορούν να μπουν ανά πάσα στιγμή, μέσω του υπολογιστή, σε οποιαδήποτε βιβλιοθήκη, σε
βιβλία, σε εκθέσεις, σε βιβλιογραφίες, σε πραγματικά μουσεία κ.τ.λ. Επομένως, τέτοιοι
μέθοδοι διδασκαλίας έχουν εκμηδενίσει τις αποστάσεις, κάνοντας την εκπαίδευση πιο άνετη
και πιο ενδιαφέρουσα.

3. Παράλληλα, μία άλλη καινοτομία στον τομέα της εκπαίδευσης είναι εκείνη του
ρόλου του δασκάλου.Πιο συγκεκριμένα, μέχρι τώρα κυριαρχούσε η δάσκαλο-κεντρική
αντίληψη για το σχολείο. Αυτή η νοοτροπία άρχισε να υποχωρεί και αυτό κατορθώθηκε με
την είσοδο των υπολογιστών στα σχολεία, οι οποίοι κατάργησαν το μονοπώλιο του
δασκάλου. Άρα ο νέος ρόλος του εκπαιδευτικού είναι ρόλος συντονιστή και συμβούλου και
όχι εκείνος του μεταδότη της γνώσης. Οργανώνει έτσι το μάθημα ώστε την ανακαλύπτουν οι
ίδιοι οι μαθητές την γνώση μέσα από την ενεργητική μάθηση.

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

1.Από την άλλη δεν είναι λίγοι οι οποίοι διατείνονται/ υποστηρίζουν ότι οι νέες
τεχνολογίες διαθέτουν και αρνητική όψη. Πιο ειδικά, στην παραδοσιακή εκπαιδευτική
διαδικασία ένας άξιος δάσκαλος μπορεί να αποτελέσει πηγή κινήτρων και όρεξης για τους
μαθητές του με την άμεση και φυσική του παρουσία, γεγονός που δεν επιτυγχάνεται με την
εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ακόμα και με την εξέλιξη της τεχνολογίας, μια οθόνη δεν
μπορεί να επιφέρει τα ίδια αποτελέσματα με την φυσική παρουσία ενός εκπαιδευτικού.

2. Παράλληλα, ένα βασικό μειονέκτημα της τεχνολογίας στην εκπαίδευση αποτελεί η

δυσκολία ελέγχου των πληροφοριών που παρέχονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, τα παιδιά
να έρχονται σε επαφή με επικίνδυνους ψηφιακούς ιστότοπους. Εν ολίγοις, έρχονται σε επαφή
με άσεμνο και βίαιο περιεχόμενο, εκφοβισμό στον διαδικτυακό χώρο και εξάρτηση από τα
τεχνολογικά μέσα, γεγονός που επιδρά αρνητικά στην ψυχολογία και τη συμπεριφορά τους.

3. Ακόμη, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι μέσω της «ηλεκτρονικής γραφής δεν
αναπτύσσεται σωστά η μάθηση της γλώσσας. Αναλυτικότερα, πολύ καλοί μαθητές κάνουν
σοβαρά ορθογραφικά λάθη, αφού η γραφή αυτή φτωχαίνει ακόμη περισσότερο το λεξιλόγιό
τους. Αυτός έχει ως αποτέλεσμα πολλοί νέοι να επικοινωνούν με συνθηματικές λέξεις, και
να οδηγούνται στην λεξιπενία.

ΤΡΟΠΟΙ (ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΑ ΛΙΓΟ)

1.Επομένως, η σωστή αξιοποίησή τος συνιστά αδήριτη ανάγκη. Ειδικότερα, μεγάλη

είναι η συνεισφορά του εκπαιδευτικού , ο οποίος ως φορέας
ανθρωπιστικής Παιδείας μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην ολόπλευρη μόρφωση και
καλλιέργεια της προσωπικότητας των νέων. Πιο αναλυτικά, οι ανθρωπιστικές σπουδές όχι
μόνο καταγράφουν τη ζωή μας αλλά είναι η ίδια η ζωή μας και αυτό γιατί η ζωή μας είναι
συνυφασμένη/συνδεδεμένη με αυτές. Άρα, η συστηματική επανεισαγωγή/
επανένταξη/επαναφορά της ανθρωπιστικής παιδείας ιδιαίτερα για μας τους Έλληνες αποτελεί
επιτακτική ανάγκη, αφού εξασφαλίζει ποιότητα ζωής και μέσο αντιμετώπιση του
παραμερισμού της πνευματικής καλλιέργειας.

2. Αναντίρρητα, βιώνουμε σαν κοινωνία οξύτατο/σοβαρό πρόβλημα πτώσης του

επιπέδου της παιδείας. Πράγματι, ένα εξετασιοκεντρικό σχολείο όπως είναι το σημερινό
λύκειο που αποβλέπει μόνο στην είσοδο των μαθητών στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση αναιρεί
και ακυρώνει την ανθρωπιστική παιδεία. Όπως προκύπτει, άκρως ανησυχητικό το γεγονός,
ότι ενόψει της απόλυτης εξειδίκευσης, οι αξίες και τα ιδανικά του ανθρωπισμού
παραμελούνται, γι΄αυτό και η ένταξη των νέων τεχνολογιών καθίσταται αναγκαίο να
χρησιμοποιείται με σύνεση και προσοχή, ώστε να μην υποκαταστήσει τον εκπαιδευτικό και
να μην αφαιρέσει από το μαθητή την αυτενέργεια.

3.Επιπρόσθετα, η εκτεταμένη/ευρεία χρήση των τεχνολογιών επιδρά ήδη καταλυτικά

σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ωστόσο, ο κίνδυνος για την
ανθρωπότητα ασφαλώς και δεν προέρχεται από την ανάπτυξη της γνώσης αλλά από τον
τρόπο διαχείρισής της. Επομένως, κρίνεται απαραίτητο η δευτεροβάθμια εκπαίδευση να
θέσει ως κύριο άξονά της την ανθρωπιστική παιδεία σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα, και να
καλλιεργήσει την έννοια του μέτρου και της κριτικής ικανότητας,

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Εν κατακλείδι, πολλοί βέβαια έχουν κατηγορήσει την νέα τεχνολογία ότι δημιουργεί
αποξένωση και έλλειψη οποιασδήποτε επικοινωνίας με άλλα πρόσωπα. Αν κάτι τέτοιο
αλήθευε τότε το σχολείο ως θεσμός θα είχε αποτύχει γιατί δεν θα είχε καταφέρει να
καλλιεργήσει στους μαθητές την συνεργασία, την αλληλεγγύη και την ευγενή άμιλλα.
Συμπερασματικά, σκοπός του σχολείου είναι να βοηθήσει τα παιδιά να λάβουν τα
απαραίτητα εφόδια και να τα εντάξει ομαλά στους κόλπους της κοινωνίας.