www.takbook.

com

Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com)
 www.takbook.com

‫ﺳﯿﺰده روز‬

‫ اﺳﻌﺪﻧﯿﺎ‬.‫ك‬

1391 ‫ﻓﺮوردﯾﻦ‬

Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com)
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫دو روز ﺑﮫ ﻧﻮروز ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﺮای ﺳﻔﺮ ﻧﻮروزی آﻣﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﭼﻨﺪ‬

‫روز آﺧﺮ‪ ،‬ﮐﺎر ﺧﯿﻠﯽ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﻮد؛ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﺴﺘﮫ ﺑﻮدم و ﺑﺮای ﺗﻌﻄﯿﻼت روزﺷﻤﺎری ﻣﯿﮑﺮدم‪.‬‬

‫اﯾﻨﺠﺎ ﺣﺎل و ھﻮای ﻧﻮروزی ﺣﺎﮐﻢ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﻮی ﺑﮭﺎر ﺣﺲ ﻧﻤﯿﺸﺪ‪ .‬ﯾﺎد ﺣﺎﺟﯽ ﻓﯿﺮوز و ﻣﺒﺎرک ﻣﯽ‬

‫اﻓﺘﺎدم ﮐﮫ ﯾﮏ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ ﻋﯿﺪ ﻣﯽ آﻣﺪﻧﺪ در ﺧﯿﺎﺑﺎن و ﺑﺎ رﻗﺺ ﺑﺎﻣﺰه‪ ،‬وﻋﺪه ﻋﯿﺪ ﻣﯽ دادﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎھﯽ‬

‫ﻗﺮﻣﺰ ھﺎﯾﯽ ﮐﮫ در ﻟﮕﻦ ﻣﯿﺠﮭﯿﺪﻧﺪ و ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﮐﮫ ﮐﻨﺎر ﭘﯿﺎده رو ﺑﺎﻻی ﻃﺸﺖ ھﺎی ﻣﺎھﯽ داد ﻣﯿﺰد‬

‫‪" :‬ﻣﺎھﯽ ‪ ،‬ﺑﯿﺎ ﻣﺎھﯽ ﺷﺐ ﻋﯿﺪ ﯾﺎدت ﻧﺮه ‪ ،‬آھﺎی ﻣﺎھـــﯽ‪ ". ...‬در ﮔﻮﺷﮫ ھﺎی ﺧﯿﺎﺑﺎن دﯾﮓ ھﺎﯾﯽ‬

‫روﺋﯿﻦ ﮐﮫ روﯾﺶ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮد "ﺳـــﻤـــﻨﻮ" و ﻣﺮد ﯾﺎ زﻧﯽ ﻣﯿﺎﻧﺴﺎل داد ﻣﯿﺰد ‪ " :‬ﺳﻤﻨﻮ آی‬

‫ﺳﻤﻨﻮ؛ ﻣﺎل ﭘﺎی ھﻔﺖ ﺳﯿﻦ ﺳﻤﻨﻮ‪ ". ...‬و از ﺳﺮ ﺗﺎ ﺗﮫ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺑﺴﺎط دﺳﺘﻔﺮوﺷﺎن از ھﺮ ﺻﻨﻔﯽ ﺑﮫ‬

‫ﭼﺸﻢ ﻣﯿﺨﻮرد‪ .‬در دﯾﺎر ﻏﺮﺑﺖ ﺣﺘﯽ ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺎی " ﻧﻮروزﺗﺎن ﭘﯿﺮوز" ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮرد‪ .‬دﻟﻢ ﺑﮫ‬

‫ﺷﺪت ﺑﺮای اﯾﻦ ﺣﺎل و ھﻮای ﺑﮭﺎری در اﯾﺮان ﺗﻨﮓ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ از ﯾﮏ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ ﻋﯿﺪ‬

‫روزﺷﻤﺎری ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﮫ اﯾﺮان ﺳﻔﺮ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺳﯿﺰده را ﮐﮫ در اﯾﺮان ﺑﮫ در ﮐﺮدم‪ ،‬ﺳﺒﺰه ﮔﺮه ﻣﯿﺰﻧﻢ‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ﮐﮫ اﻣﺴﺎل ﺑﺨﺘﻢ ﺑﺎز ﺷﻮد؛ اﻟﺒﺘﮫ ﺑﮫ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺎدرم‪ .‬وای ﮐﮫ ﭼﻘﺪر دﻟﻢ ﺑﺮای ﺻﻮرت ﻧﻘﺮه ﮔﻮن‬

‫ﻣﺎدرم ﺗﻨﮓ ﺷﺪه‪ .‬ﺧﻮاھﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮم‪ ،‬اوه ﻧﮫ؛ اون اﻻن ﺑﺮای ﺧﻮدش ﺧﺎﻧﻮﻣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎدرم‬

‫ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﺮاﯾﺶ زﯾﺎد ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ‪ .‬ﭘﺪرم را ﺑﺒﯿﻨﻢ در ﭼﮫ ﺣﺎل اﺳﺖ؛ اﻟﺒﺘﮫ ﺗﻠﻔﻨﯽ در ﺗﻤﺎس‬

‫ھﺴﺘﯿﻢ؛ اﻣﺎ ﻣﯿﺨﻮاھﻢ از ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﺒﯿﻨﻤﺸﺎن‪.‬‬

‫آﺧﺮﯾﻦ روز ﺳﺎل ھﻢ ﺳﭙﺮی ﺷﺪ و ﻣﻮﻗﻌﺶ ﺑﻮد ﮐﮫ ﮐﺮﮐﺮه ﻣﻐﺎزه را ﺑﺮای ﺳﯿﺰده روز ﺑﮑﺸﻢ‬

‫ﭘﺎﯾﯿﻦ و ﺑﮫ اﯾﺮان ﺑﺮوم‪ .‬ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﺳﺎﻋﺖ ‪ ٩:٣٠‬ﺑﻠﯿﻂ دارم‪ .‬رﻓﺘﻢ و وﺳﺎﯾﻞ ﻓﺮدا را ﭼﮏ ﮐﺮدم‬

‫ﮐﮫ ﭼﯿﺰی ﺟﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪ‪ .‬ﭼﻤﺪاﻧﻢ را ﯾﮏ ﮔﻮﺷﮫ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﺳﺮ ﺗﺨﺘﻢ رﻓﺘﻢ و دراز ﮐﺸﯿﺪم‪ .‬از ﺷﻮق‬

‫ﻓﺮدا ﺧﻮاﺑﻢ ﻧﻤﯿﺒﺮد‪ .‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﻓﺮدا ﺷﺐ ھﻤﯿﻦ ﻣﻮﻗﻊ‪ ،‬ﭘﯿﺶ ﺧﺎﻧﻮاده ام ھﺴﺘﻢ‪.‬‬

‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺳﮫ ﻧﯿﻤﮫ ﺷﺐ ﭘﻠﮏ ھﺎﯾﻢ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺷﺪ و ﺧﻮاﺑﯿﺪم‪.‬‬

‫‪٢‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺑﺎ ﺻﺪای زﻧﮓ ﺳﺎﻋﺖ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﺷﺪم‪ .‬رﻓﺘﻢ ﯾﮏ دوش ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﻟﺒﺎس ﺗﺎزه ھﺎﯾﻢ را‬

‫ﭘﻮﺷﯿﺪم‪ .‬ﺗﻠﻔﻦ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﺗﺎﮐﺴﯽ زﻧﮓ زدم‪ .‬ﭼﻤﺪاﻧﻢ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺟﻠﻮی در رﻓﺘﻢ‪ .‬ﺗﺎﮐﺴﯽ‬

‫آﻣﺪ و ﭼﻤﺪان را در ﺻﻨﺪوق ﻋﻘﺐ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و در ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬ﺟﻠﻮی ﻓﺮودﮔﺎه ﭘﯿﺎده ﺷﺪم‪ .‬ﭼﻤﺪان‬

‫را از ﭘﺸﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﺟﮫ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﮔﺬرﻧﺎﻣﮫ و ﺑﻠﯿﻂ را ﭼﮏ ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺲ از‬

‫ﭘﺬﯾﺮش ﺑﮫ ﺳﺎﻟﻦ اﻧﺘﻈﺎر رﻓﺘﻢ و ﺳﺮ ﯾﮏ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻣﻨﺘﻈﺮ اﻋﻼم ﭘﺮواز ﺷﺪم‪ .‬ﯾﮏ ﮐﺘﺎﺑﭽﮫ‬

‫ﮐﻮﭼﮏ از ﺳﺎک ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﻣﻄﺎﻟﻌﮫ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم‪ .‬در ھﻤﯿﻦ زﻣﺎن از دور ﭼﺸﻤﻢ ﺑﮫ دﺧﺘﺮی‬

‫اﻓﺘﺎد ﮐﮫ از دور ﺑﺎ ﭼﻤﺪاﻧﯽ ﭼﺮﺧﺪار ﻗﺮﻣﺰ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺻﻨﺪﻟﯽ ھﺎ ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬ﭼﺸﻢ و اﺑﺮوﯾﯽ ﻣﺸﮑﯽ‬

‫داﺷﺖ و ﻣﻮھﺎﯾﯽ ﻗﮭﻮه ای ﺳﻮﺧﺘﮫ ﮐﮫ ﺑﮫ روی ﺻﻮرﺗﺶ رﯾﺨﺘﮫ ﺑﻮد‪ ،‬ﺷﺎﻟﯽ ﺻﻮرﺗﯽ دور ﮔﺮدﻧﺶ‬

‫آوﯾﺰان ﺑﻮد و ﭘﺎﻟﺘﻮی ﺳﻔﯿﺪ ﮐﺘﺎﻧﯽ‪ ،‬در ﺗﻦ داﺷﺖ‪ .‬ﮐﻔﺶ ھﺎﯾﯽ ﺷﯿﺮی و ﭘﺎﺷﻨﮫ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﮫ ﭘﺎ داﺷﺖ و‬

‫ﻣﺜﻞ ﻣﻠﮑﮫ اﻟﯿﺰاﺑﺖ ﻗﺪم ﺑﺮﻣﯿﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺠﺬوﺑﺶ ﺷﺪم ﮐﮫ ﻧﮕﺎھﺶ ﺑﮫ ﻣﻦ اﻓﺘﺎد و ﺑﺎ ﺑﯽ اﺗﻨﺎﯾﯽ‬

‫رﻓﺖ و ﺑﺮ ﺳﺮ ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﻧﺎﮔﮭﺎن ﭘﺮواز ﺷﻤﺎره ‪ ١٧۵‬آﻣﺴﺘﺮدام ﺑﮫ ﺗﮭﺮان اﻋﻼم ﺷﺪ و‬

‫ﻣﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﭼﻤﺪان ھﺎﯾﻢ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ھﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺗﺤﻮﯾﻞ دادم ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻻﯾﻦ ﭘﺮواز‬

‫رﻓﺘﻢ و داﺧﻞ ھﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺷﺪم‪ .‬ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﺪار ﻣﺮا ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺻﻨﺪﻟﯿﻢ راھﻨﻤﺎﯾﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﺗﻮﺻﯿﮫ ھﺎی اﻣﻨﯿﺘﯽ‬

‫ﺧﻠﺒﺎن و ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﺪار اﻋﻼم ﺷﺪ و ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ھﺎ را ﺑﺴﺘﯿﻢ و ھﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺷﺮوع ﺑﮫ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد‪ .‬ﮐﻢ ﮐﻢ‬

‫ارﺗﻔﺎع ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ و ﺑﮫ ﺑﺎﻻ ﺻﻌﻮد ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﻓﮑﺮم ﺑﮫ اﯾﺮان ﺑﻮد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﺮدم ﺑﮫ ﺑﮭﺎر‬

‫ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯿﺸﻮم‪ .‬ھﻤﺴﻔﺮ ﮐﻨﺎری ام‪ ،‬ﻓﺮدی ﻣﯿﺎﻧﺴﺎل ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی و ﺳﯿﺒﯿﻠﯽ ﺣﺠﯿﻢ ﺑﮫ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬

‫ﻣﺮدان اھﻞ ﺗﺼﻮف ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻮھﺎﯾﺶ ﺳﻔﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮوارﯾﺪ ﺑﻮد و ﺗﺎرھﺎی ﻣﺤﺪود ﺗﯿﺮه در ﻣﯿﺎن‬

‫ﻣﻮھﺎﯾﺶ دﯾﺪه ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﻣﺠﻠﮫ ای ﺑﮫ زﺑﺎن روﺳﯽ در دﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻮد ﺑﮫ ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ‬

‫دزدﮐﯽ ﻣﺠﻠﮫ اش را دﯾﺪ ﻣﯿﺰدم؛ روﺳﯽ ﺑﻠﺪ ﻧﺒﻮدم و ﻓﻘﻂ ﺑﮫ ﺗﺼﺎوﯾﺮش ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﮫ ﺑﻮدم‪ .‬در اﯾﻦ‬

‫ﺣﺎل ﺑﻮدم ﮐﮫ آﻗﺎ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻧﮕﺎھﻢ ﮐﺮد و ﻣﺠﻠﮫ را ﺑﮫ ﺳﻮﯾﻢ آورد و ﮔﻔﺖ‪" :‬ﻣﯿﺨﻮای ﺑﺨﻮﻧﯽ؟ " ﻣﻦ‬

‫ﺧﻮدم را ﺟﻤﻊ و ﺟﻮر ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﺗﺸﮑﺮ‪ ...‬روﺳﯽ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ " .‬اﯾﺸﺎن ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ دوﺑﺎره ﺑﮫ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﮫ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ازش ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ " :‬ﻋﺬر ﻣﯿﺨﻮام ‪ ،‬ﺷﻤﺎ روﺳﯽ ﺑﻠﺪﯾﻦ؟ " اﯾﺸﺎن ﺑﺎ‬

‫‪٣‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪ " :‬اوﻧﺠﺎ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﭘﮋﺷﮑﯽ ﻣﯿﺨﻮﻧﺪم‪ ".‬ﻣﻦ ﺟﻮاب دادم ‪ " :‬ﭼﮫ ﺧﻮب ؛ رﺷﺘﮫ‬

‫ﺗﺤﺼﯿﻠﯿﺘﻮن ﻋﺎﻟﯿﮫ‪ .‬اﻻن ﭘﺰﺷﮏ ھﺴﺘﯿﻦ؟ " اﯾﺸﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪ " :‬رواﻧﭙﺰﺷﮏ ھﺴﺘﻢ‪ ،‬ﻗﺒﻼ در ﯾﮏ‬

‫ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﯽ ﺑﻮدم؛ اﻣﺎ اﻻن ﻣﺪﺗﮭﺎﺳﺖ ﮐﮫ در آﻣﺴﺘﺮدام ﻣﻄﺐ دارم‪ ".‬ﻣﻦ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬‬

‫درﺳﺖ؛ اﺳﻢ ﺷﺮﯾﻔﺘﻮﻧﻮ ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ ﺑﭙﺮﺳﻢ؟" ﺟﻮاب دادﻧﺪ‪ " :‬ﻓﺮاﻣﺮزی ھﺴﺘﻢ‪ ".‬ﮔﻔﺘﻢ ‪ " :‬ﻣﻦ ھﻢ ﮐﯿﻮان‬

‫ھﺴﺘﻢ‪ ،‬از آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎﺗﻮن ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻢ آﻗﺎی دﮐﺘﺮ ﻓﺮاﻣﺮزی‪...‬راﺳﺘﯽ ﭼﻨﺪ روز اﯾﺮان ﻣﯿﻤﻮﻧﯿﺪ؟ "‬

‫دﮐﺘﺮ ﮔﻔﺖ ‪ " :‬ﺳﮫ ﭼﮭﺎر روز اول‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدم ﺗﺎ ﺑﮫ ﮐﺎرام ﺑﺮﺳﻢ‪ " .‬ﺑﻌﺪ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ھﺮدو ﺳﺎﮐﺖ‬

‫ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺻﻨﺪﻟﯽ را ﮐﻤﯽ ﺧﻮاﺑﺎﻧﯿﺪم و ﭼﺮﺗﯽ زدم‪ .‬ﭘﺲ از ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻣﯿﮭﻤﺎن دار ﺑﯿﺪار‬

‫ﺷﺪم‪ .‬زﻣﺎن ﻓﺮود آﻣﺪن ﺑﻮد‪ .‬ﮐﻤﺮﺑﻨﺪھﺎ را ﺑﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ھﻮاﭘﯿﻤﺎ در ﻓﺮودﮔﺎه اﯾﺮان ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﻣﻦ‬

‫ﺧﻮد را ﺟﻤﻊ و ﺟﻮر ﮐﺮدم و ﺑﺎ ھﻤﺮاھﯽ و اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﺪار آرام از ھﻮاﭘﯿﻤﺎ ﭘﯿﺎده ﺷﺪم‪ .‬ھﻤﺮاه‬

‫دﮐﺘﺮ ﻓﺮاﻣﺮزی ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺳﺎﻟﻦ ﭘﯿﺶ رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬رﻓﺘﯿﻢ ﮐﮫ ﭼﻤﺪاﻧﮭﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺮدارﯾﻢ‪ .‬ﭼﻤﺪان دﮐﺘﺮ رﺳﯿﺪ‬

‫و ﭼﻤﺪان ﻣﻦ ھﻢ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﭼﻤﺪان‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪ‪ .‬دﺳﺘﻢ را ﺟﻠﻮ ﺑﺮدم ﮐﮫ ﭼﻤﺪان را ﺑﺮدارم‪ .‬ﯾﮏ‬

‫ﭼﻤﺪان ﻗﺮﻣﺰ ﭼﺮﺧﺪار ﺟﻠﻮی ﭼﻤﺪاﻧﻢ ﺑﻮد‪ .‬دﺧﺘﺮی ﺑﺎ ﭘﺎﻟﺘﻮی ﺳﻔﯿﺪ ﮐﺘﺎن و ﻣﻮھﺎی ﻗﮭﻮه ای‬

‫ﺳﻮﺧﺘﮫ و ﮐﻔﺶ ھﺎﯾﯽ ﭘﺎﺷﻨﮫ دار ﺑﮫ رﻧﮓ ﺷﯿﺮی در ﭘﺎﯾﺶ ﺑﻮد‪ .‬ﻟﺤﻈﮫ ای ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺑﮫ ﻣﻦ ﭼﺸﻢ‬

‫دوﺧﺖ‪ .‬از ھﯿﺠﺎن ﺑﯽ ﺣﺲ ﺷﺪم‪ .‬ﭼﺸﻢ و اﺑﺮوﯾﯽ ﻣﺸﮑﯽ ﮐﮫ ﻣﻮﯾﮭﺎﯾﺶ ﺑﮫ روی ﺻﻮرﺗﺶ رﯾﺨﺘﮫ‬

‫ﺑﻮد و ﺷﺎﻟﯽ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ روی ﺳﺮش ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮد‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺮا ھﯿﭙﻨﻮﺗﯿﺰم ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬او ﭼﻤﺪاﻧﺶ‬

‫را ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﺎ ﺑﯽ اﺗﻨﺎﯾﯽ از ﮐﻨﺎرم رﻓﺖ‪ .‬دﮐﺘﺮ ﻓﺮاﻣﺮزی ﭼﻤﺪاﻧﻢ را ﮐﮫ داﺷﺖ دور ﻣﯿﺸﺪ‬

‫ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﺎزوﯾﻢ را ﮔﺮﻓﺖ و ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﮐﺠﺎ ﺳﯿﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ آﻗﺎ ﮐﯿﻮان؟ "ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪی زدم و‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ھﯿﭽﯽ‪ ،‬ﯾﮫ ﻟﺤﻈﮫ ﯾﺎد ﮐﺴﯽ اﻓﺘﺎدم‪ ".‬ﺗﻮ دﻟﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ اوﻧﯽ ﮐﮫ ﺗﻮ ﺳﺎﻟﻦ‬

‫اﻧﺘﻈﺎر دﯾﺪم ﻣﺴﺎﻓﺮ اﯾﺮان ﺑﻮده و از درون ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم‪ .‬ﮐﺎرت وﯾﺰﯾﺖ دﮐﺘﺮ ﻓﺮاﻣﺮزی‬

‫رو ﮔﺮﻓﺘﻢ؛ ﺑﺎ ﻋﺠﻠﮫ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدم و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺗﺎﮐﺴﯽ دوﯾﺪم‪ .‬آن دﺧﺘﺮ ﺳﻮار ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪ و‬

‫ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ ﺳﺮﯾﻊ ﺳﻮار ﯾﮏ ﺗﺎﮐﺴﯽ دﯾﮕﺮ ﺷﺪم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ھﺮﺟﺎ اون ﺗﺎﮐﺴﯽ رﻓﺖ‬

‫دﻧﺒﺎﻟﺶ ﺑﺮو‪ ...‬ﺳﺮﯾﻊ‪ ...‬ﮔﻤﺶ ﻧﮑﻨﯽ‪ "...‬راﻧﻨﺪه‪ ،‬ﻣﺎﺷﯿﻦ و روﺷﻦ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ‪ ":‬ﻗﻀﯿﮫ ﭘﻠﯿﺴﯽ‬

‫‪۴‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺷﺪ؟‪...‬ﺑﺰن ﺑﺮﯾﻢ ﮐﮫ ﺧﻮدم ﺟﯿﻤﺰ ﺑﺎﻧﺪم‪ "..‬ﺗﺎﮐﺴﯽ دﺧﺘﺮ در ﮐﻮﭼﮫ ﺳﻮم‪ ،‬ﺧﯿﺎﺑﺎن ﮔﻠﮭﺎ‪ ،‬در ﻗﯿﻄﺮﯾﮫ‬

‫ﺟﻠﻮی ﯾﮏ ﺧﺎﻧﮫ وﯾﻼﯾﯽ ﺑﺰرگ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮد‪ .‬دﺧﺘﺮ ﭘﯿﺎده ﺷﺪ و ﻣﻦ ﺑﮫ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮫ‬

‫ﺗﻮﻗﻒ ﮐﻨﺪ‪ .‬دﺧﺘﺮ وارد ﺧﺎﻧﮫ ﺷﺪ و ﺗﺎﮐﺴﯽ اش رﻓﺖ‪ .‬ﻣﻦ آرام ﺑﺪون اﯾﻨﮑﮫ ﮐﺴﯽ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﻮد ﺑﮫ‬

‫ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﮫ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﭼﻘﺪر ﺑﺰرگ و زﯾﺒﺎ ! رﻓﺘﻢ ﺟﻠﻮی درب اﯾﺴﺘﺎدم‪ ،‬ﺑﺮای اﯾﻨﮑﮫ ﺑﮭﺘﺮ داﺧﻞ ﺧﺎﻧﮫ‬

‫را ﺑﺒﯿﻨﻢ؛ ﺑﮫ درب ﭼﺴﺒﯿﺪم و ﺑﮫ داﺧﻞ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم‪ .‬ﻧﺎﮔﮭﺎن ﺑﺎ ﺻﺪای ﺳﮓ ﮐﮫ در ﺣﯿﺎط ﺧﺎﻧﮫ ﺑﻮد‬

‫ﺧﻮدم را ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪم‪ .‬ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺳﺮد ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺗﺎﮐﺴﯽ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﺗﻮ دﻟﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﻟﻘﻤﮫ‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰرﮔﯿﮫ‪ ،‬اﻧﺪازه دھﺎن ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺳﻮار ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪم و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﮫ ﺧﻮدﻣﺎن رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﺳﺮ‬

‫ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺳﺮﺑﺎز ﭘﯿﺎده ﺷﺪم و ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﻣﻨﺰل ﮐﻤﯽ ﻗﺪم ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﭼﻤﺪان در دﺳﺘﻢ ﺑﻮد ﮐﮫ ﯾﮏ ﭘﺮاﯾﺪ‬

‫‪ ١٣٢‬ﺳﻔﯿﺪ ﺟﻠﻮم اﯾﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﭼﺎﮐﺮﯾﻢ درﺑﺴﺖ‪ "...‬ﺷﮭﺮام دوﺳﺘﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﺑﻮد ﻧﺪﯾﺪه‬

‫ﺑﻮدﻣﺶ‪ .‬از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎده ﺷﺪ و ﭘﺮﯾﺪ ﺑﻐﻠﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻣﺎچ و ﺑﻮﺳﮫ‪ ،‬اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﮔﻔﺖ ‪ " :‬ﮐﯽ‬

‫ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ آﻗﺎ ﺧﺎرﺟﯿﮫ؛ دﯾﮕﮫ ﮔﻨﺪه ﺷﺪی ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮی‪ ...‬ھﮫ ھﮫ ھﮫ‪ "...‬ﻣﻦ ھﻢ ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬‬

‫ھﮫ ھﮫ ھﮫ ‪ ...‬ﭼﯽ ﻣﯿﮕﯽ ﺷﮭﺮام‪ .‬ھﻤﺶ ﺑﮫ ﯾﺎدت ﺑﻮدم‪ " .‬ﺷﮭﺮام ﺻﻨﺪوق ﻣﺎﺷﯿﻦ و ﺑﺎز ﮐﺮد و‬

‫ﮔﻔﺖ"اوﻧﺠﺎی آدم دروﻏﮕﻮ‪ ...‬ﺳﺎﮐﺘﻮ ﺑﺬار ﺗﻮ؛ اﮔﮫ اﯾﻦ ﮐﭙﺴﻮﻻ ﺑﺬاره ﺟﺎ ﺑﺸﮫ‪...‬دﯾﮕﮫ زورﻣﻮن ﺑﮫ‬

‫ﺑﻨﺰﯾﻦ ﻧﻤﯿﺮﺳﮫ‪...‬ھﮫ ھﮫ‪ " ...‬ﭼﻤﺪان ھﺎ را ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺗﻮ و رﻓﺘﻢ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬از ھﻤﮫ ﭼﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺷﮭﺮام ﯾﮫ ﭘﺴﺮ ﭘﺮﭼﻮﻧﮫ و زرﻧﮕﮫ‪ .‬رﻓﺘﯿﻢ ﯾﮫ دوری زدﯾﻢ و از اﯾﻨﮑﮫ ﻣﺤﻠﮫ ﺻﺪ و ھﺸﺘﺎد درﺟﮫ‬

‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬دﯾﺪن ﮐﺮدم‪ .‬ﺗﺎ ﺟﻠﻮی ﺧﺎﻧﮫ ﻣﻦ را رﺳﺎﻧﺪ و ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد و رﻓﺖ‪ .‬ﺟﻠﻮی‬

‫درب از ھﯿﺠﺎن ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ زﻧﮓ زدم و ﺧﻮاھﺮم در را ﺑﺎز ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﭼﻤﺪان ھﺎﯾﻢ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و رﻓﺘﻢ داﺧﻞ ﻣﺠﺘﻤﻊ‪ .‬ﻃﺒﻘﮫ اول و رﻓﺘﻢ ﺑﺎﻻ ﮐﮫ ﺧﻮاھﺮم آﻣﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦ و ﭘﺮﯾﺪ‬

‫ﺑﻐﻠﻢ و از ﺷﺎدی ﺳﺮخ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻔﺖ‪ " :‬داداش دﻟﻢ ﺑﺮات ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه‪ "..‬و ﺗﺎ ﻧﺰدﯾﮏ درب‬

‫واﺣﺪ ﺑﺎ ﭘﺮﭼﻮﻧﮕﯽ ﺗﻤﺎم‪ ،‬از درﺳﺶ و ﺑﺮﻧﺎﻣﮫ ھﺎﯾﺶ ‪ ،‬ﮐﻼﺳﺎش و ‪ ...‬ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد‪ .‬و ﭼﻤﺪان را‬

‫ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﺮﯾﻊ رﻓﺖ ﺑﺎﻻ‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ دﻧﺒﺎﻟﺶ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﺟﻠﻮی درب واﺣﺪ ﻣﺎدرم ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ‬

‫ﺗﮑﺎن داد‪ .‬رﻓﺘﻢ و ﺳﻔﺖ ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮدم‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ دﻟﻢ ﺑﺮاﯾﺶ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎن ھﺮ‬

‫‪۵‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺟﻔﺘﻤﺎن ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬رﻓﺘﻢ داﺧﻞ و ﭘﺪرم ﮐﮫ ﺟﻠﻮی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑﻮد‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﭘﺎﺷﺪ ﮔﻔﺖ‪" :‬‬

‫ﭼﻄﻮری آﻗﺎ ﭘﺴﺮ‪ ...‬ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﺮد ﺷﺪی‪ ...‬ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﻣﭽﻢ و ﺑﺰﻧﯽ زﻣﯿﻦ؟" ﻣﻦ ھﻢ ﺧﻨﺪﯾﺪم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﻧﮫ‬

‫ﺑﺎﺑﺎ‪ ...‬ﻣﮕﮫ ﮐﺴﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯿﺸﮫ ﮐﮫ ﺑﺘﻮﻧﮫ ﻣﭻ ﺑﺎﺑﺎی ﻣﻦ و ﺑﺰﻧﮫ !" و ھﻤﮫ ﺧﻨﺪﯾﺪﯾﻢ‪ .‬ﭘﺪرم اوﻣﺪ ﺑﻐﻠﻢ و‬

‫ھﻢ و ﻣﺎچ ﮐﺮدﯾﻢ ‪ .‬ﺑﺎﺑﺎم ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺧﺎﻧﻮم ﺑﺮا ﭘﺴﺮت ﭼﺎﯾﯽ ﺑﯿﺎر‪ ،‬ﻧﮫ ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﮫ ﺧﺎرﺟﯿﺎ ﻧﺴﮑﺎﻓﮫ ﻣﯽ‬

‫ﺧﻮرن؛ ﺧﺎﻧﻮم ﻧﺴﮑﺎﻓﮫ ﺑﯿﺎر‪ ".‬ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﻧﮫ ﻣﺮﺳﯽ ‪ ،‬ھﻤﻮن ﭼﺎﯾﯽ رو ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪم‪ ".‬ﺑﺎﺑﺎم ﮔﻔﺖ‪" :‬‬

‫ﺣﻘﺎ ﮐﮫ ﭘﺴﺮ ﻣﻨﯽ‪ ،‬ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﮐﮫ ھﻨﻮز اﺻﻠﺘﻮ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﺮدی‪ ".‬ﺧﻨﺪﯾﺪم و رﻓﺘﻢ ﻟﺒﺎﺳﺎﻣﻮ ﻋﻮض‬

‫ﮐﺮدم‪ .‬ﭼﺎی را ﻧﻮﺷﯿﺪم‪ .‬آﺑﺠﯿﻢ ﭼﻤﺪان ﺳﻮﻏﺎﺗﯽ ھﺎ را آورد وﺳﻂ ﺧﺎﻧﮫ و ﺑﺎز ﮐﺮد‪ .‬ﺳﻮﻏﺎﺗﯽ‬

‫ھﺎﯾﺸﺎن را ﺗﺤﻮﯾﻞ دادم‪ .‬ﯾﮏ ﻟﺒﺎس ﻣﺠﻠﺴﯽ آﺑﯽ ﺑﺮاق ﺑﺮای ﻣﺎدرم آورده ﺑﻮدم و ﻣﺎدر ﺧﯿﻠﯽ‬

‫ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮای آﺑﺠﯿﻢ ﯾﮏ ﮐﯿﻒ ﭼﺮم ھﻠﻨﺪی آورده ﺑﻮدم و ﺑﺮای ﭘﺪرم ﯾﮏ ﮐﻼه ﭘﺸﻤﯽ‬

‫روﺳﯽ اﺻﻞ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻋﯿﻨﮏ ری ﺑﻦ اﺻﻞ آوردم‪ .‬ﺑﻌﺪ اﯾﻨﺎ ﻧﻮﺑﺖ ﺧﻮراﮐﯽ ھﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﮐﯿﮏ ﺷﺎھﺪاﻧﮫ‬

‫ھﻠﻨﺪی و آﺑﻨﺒﺎت ھﺎی ﺗﺮش و ﭼﻨﺪﺗﺎ ﺧﻮراﮐﯽ دﯾﮕﮫ‪ .‬ھﻤﮫ ﺧﻮﺷﺤﺎل از آﻣﺪن ﻣﻦ‪ ،‬وﻣﻦ ﻓﻘﻂ در‬

‫ﻓﮑﺮ آن ﭘﺮی زﯾﺒﺎ‪ .‬آن دﺧﺘﺮی ﮐﮫ در ﻓﺮودﮔﺎه دﯾﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﻓﮑﺮش ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﻢ‪ .‬ﺗﺎ‬

‫ﺑﮫ ﺣﺎل ﺑﮫ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺷﯿﻔﺘﮫ ﯾﮏ دﺧﺘﺮ ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺑﮫ اﺗﺎق ﺧﻮاھﺮم و ﺑﺮ روی ﺗﺨﺘﺶ دراز‬

‫ﮐﺸﯿﺪم‪ .‬ﺑﮫ ﻣﯿﺨﯽ ﮐﮫ در ﺳﻘﻒ ﺑﻮد ﺧﯿﺮه ﺷﺪم؛ در ھﻤﺎﻧﺠﺎ‪ ،‬ﺑﮫ روی ﺳﻘﻒ ﭼﮭﺮه آن دﺧﺘﺮ زﯾﺒﺎ ﺑﮫ‬

‫ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﺑﮫ ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ دﺧﺘﺮ ﺑﺮوم و راﺟﻊ ﺑﮫ او‬

‫اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺟﻤﻊ آوری ﮐﻨﻢ‪ .‬از ﻓﺮط ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺑﺎرﯾﮑﮫ ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ از ﭘﻨﺠﺮه اﺗﺎق و ﻻی ﭘﺮده ﺑﮫ ﺻﻮرﺗﻢ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮاھﺮم ﺑﮫ اﺗﺎق آﻣﺪ و‬

‫ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﭘﺎﺷﻮ داداش‪ ،‬ﺻﺒﺢ ﺷﺪه‪ ،‬وﻗﺖ ﻣﺪرﺳﺴﺖ‪ "...‬ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺑﺴﺘﮫ ﻟﺒﺨﻨﺪی زدم و ﯾﺎد دوران‬

‫ﮐﻮدﮐﯽ و ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺷﺪن ھﺎی ﻣﺪرﺳﮫ اﻓﺘﺎدم‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و دﺳﺘﺎﻧﻢ را ﮐﺶ دادم و ﯾﮏ ﺧﻤﯿﺎزه‬

‫ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺸﯿﺪم و از روی ﺗﺨﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم‪ .‬ﺗﺨﺖ را ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮدم و ﺑﮫ دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ رﻓﺘﻢ‪ .‬دﺳﺖ و‬

‫ﺻﻮرت ﺷﺴﺘﻢ و ﺑﮫ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﯾﮏ ﻟﯿﻮان ﺷﯿﺮ ﺧﻮردم و ﮐﻤﯽ ﻧﺎن‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ ﻟﺒﺎﺳﮭﺎﯾﻢ‬

‫‪۶‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫را ﭘﻮﺷﯿﺪم‪ .‬ﻣﺎدرم ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺨﻮای ﺑﺮی؟" ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ھﯿﭻ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﯿﺨﻮام ﯾﮫ ﮔﺸﺘﯽ ﺑﺰﻧﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ‬

‫ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎ ﺗﻮ ﭼﮫ ﺣﺎﻟﻦ؛" ﮐﻠﯿﺪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﺪرم را ﮔﺮﻓﺘﻢ و از ﺧﺎﻧﮫ زدم ﺑﯿﺮون‪ .‬ﺑﮫ ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ رﻓﺘﻢ و‬

‫ﻣﺎﺷﯿﻦ را روﺷﻦ ﮐﺮدم و از ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻢ‪ .‬در راه ﺑﮫ ﺧﯿﺒﺎن ھﺎی ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﺎﻓﺘﮫ ﺗﮭﺮان ﻧﮕﺎه‬

‫ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﮐﻨﺎر ﺧﯿﺎﺑﺎن ﭘﺎرک ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ از دﮐﮫ روزﻧﺎﻣﮫ ﻓﺮوﺷﯽ روزﻧﺎﻣﮫ ﺑﮕﯿﺮم‪ .‬روزﻧﺎﻣﮫ را‬

‫ﮔﺮﻓﺘﮫ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ رﻓﺘﻢ‪ ،‬دﯾﺪم ﺑﺮﮔﮫ ﺟﺮﯾﻤﮫ روی ﺷﯿﺸﮫ و زﯾﺮ ﺑﺮف ﭘﺎﮐﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺮﮔﮫ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ دﯾﺪم ﺑﺮاﯾﻢ ﭘﻨﺠﺎه ھﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﻧﻮﺷﺘﮫ ! ﻣﻦ از ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺪﯾﺪ راھﻨﻤﺎﯾﯽ راﻧﻨﺪﮔﯽ‬

‫اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ ،‬در ﻏﯿﺮ اﯾﻨﺼﻮرت ﻣﺤﺘﺎط ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﺳﻮار ﺷﺪم و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﺤﻞ ﺳﮑﻮﻧﺖ‬

‫دﺧﺘﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪ .‬در ﺣﯿﻦ وارد ﺷﺪن ﺑﮫ ﮐﻮﭼﮫ ﺳﻮم ﺧﯿﺎﺑﺎن ﮔﻠﮭﺎ دﺧﺘﺮی ﺑﺎ ﭘﺎﻟﺘﻮی ﺳﻔﯿﺪ دﯾﺪم‬

‫ﮐﮫ ﺷﺎﻟﯽ ﺻﻮرﺗﯽ روی ﺳﺮش ﺑﻮد‪ .‬آری ﺧﻮدش ﺑﻮد؛ ھﻤﺎن دﺧﺘﺮ زﯾﺒﺎ‪ .‬ﺳﺮ ﮐﻮﭼﮫ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮدم‬

‫و روی دﺧﺘﺮ زوم ﮐﺮدم ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﺠﺎ ﺧﻮاھﺪ رﻓﺖ‪ .‬ﺳﺮ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﭘﺎرﮐﯽ ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ دﺧﺘﺮ ﺑﮫ آن‬

‫ﺳﻤﺖ ﻣﯿﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ را روﺷﻦ ﮐﺮده و ﺑﮫ ﺳﺮ ﺧﯿﺎﺑﺎن رﻓﺘﻢ‪ .‬اﯾﻦ دﻓﻌﮫ ﻣﺎﺷﯿﻦ را در ﺟﺎی‬

‫ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺎرک ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺟﺮﯾﻤﮫ ﻧﺸﻮم‪ .‬ﭘﯿﺎده ﺷﺪم و وارد ﭘﺎرک ﺷﺪم‪ .‬دﺧﺘﺮ ﺑﮫ روی ﻧﯿﻤﮑﺘﯽ در‬

‫وﺳﻂ ﭘﺎرک ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑﻮد و ﮐﺘﺎﺑﭽﮫ ای در دﺳﺘﺶ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﻄﺎﻟﻌﮫ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬آرام آرام ﻗﺪم ﺑﺮداﺷﺘﻢ و‬

‫ﺑﮫ ﺳﻤﺘﺶ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﭼﮫ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ .‬ﻓﮑﺮی ﺑﮫ ذھﻨﻢ رﺳﯿﺪ‪ .‬از ﺟﻠﻮﯾﺶ رد ﺷﺪم و ﮐﯿﻒ ﺟﯿﺒﯽ‬

‫ام را از دﺳﺘﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻢ و دوﻻ ﺷﺪم ﺑﺮدارم‪ .‬در ﺣﯿﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﮫ دﺧﺘﺮ ﮐﺮدم و ﺳﻼم‬

‫ﮐﺮدم‪ .‬او ﻧﯿﺰ ﺳﻼم ﮐﺮد‪ .‬در ﻧﮕﺎھﺶ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪم ﮐﮫ اﻧﮕﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻌﺠﺒﯽ‬

‫ﭘﺮﺳﯿﺪم‪ " :‬ﻋﺬر ﻣﯿﺨﻮام‪ ،‬ﺷﻤﺎ ھﻤﻮن ﺧﺎﻧﻮﻣﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ﮐﮫ ﺗﻮ ﻓﺮودﮔﺎه دﯾﺪم؟" دﺧﺘﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و‬

‫ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺷﻤﺎ ھﻢ آﺷﻨﺎ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ در ﻓﺮودﮔﺎه ھﻤﺪﯾﮕﺮ را دﯾﺪﯾﻢ‪ ".‬ﻣﻦ از اﯾﻨﮑﮫ‬

‫ﻧﻘﺸﮫ ام ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﻢ ﮐﻤﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ؟ " دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ‪" :‬‬

‫اﯾﺮادی ﻧﺪاره؛" ﻣﻦ ھﻢ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻨﺎرش ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ‪ .‬ﭘﺮﺳﯿﺪم‪ " :‬اﺟﺎزه ھﺴﺖ؟" ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ؛ "‬

‫ﮐﻤﯽ ﺧﻮدش را ﺗﮑﺎن داد و ﮐﻨﺎرﺗﺮ رﻓﺖ‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدم‪ ،‬راﺟﻊ ﺑﮫ آب و ھﻮای‬

‫آﻣﺴﺘﺮدام و ﺑﺮﺧﻮرد ﺷﮭﺮوﻧﺪان‪ .‬از اﯾﻦ ﮐﮫ در آﻣﺴﺘﺮدام اﺻﻼ ﺑﻮی ﻧﻮروز ﺣﺲ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ‪ .‬و‬

‫‪٧‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ ﮐﮫ از ﻧﻮروزھﺎی داﺧﻞ اﯾﺮان داﺷﺘﻢ ﺑﺮاﯾﺶ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯿﮑﺮدم و روزھﺎی ﺧﻮش ﭘﺎﯾﺎن‬

‫ﺳﺎل و ﭼﮭﺎرﺷﻨﺒﮫ ﺳﻮری؛ او ھﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﺎﺋﯿﺪ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم زﯾﺎدی ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬ﺑﮫ‬

‫او ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ اﺳﻤﺘﻮن و ﺑﭙﺮﺳﻢ؟" او ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﭘﺰﺷﮑﺎن ھﺴﺘﻢ؛‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﺰﺷﮑﺎن‪ ".‬ﻧﮕﺎھﯽ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﻣﻦ ھﻢ ﮐﯿﻮان رھﺎﯾﯽ ھﺴﺘﻢ‪ .‬از آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ‬

‫ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻢ‪ ".‬او ﻧﯿﺰ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ھﻤﭽﻨﯿﻦ‪ ".‬ﺑﮫ ﮐﺘﺎﺑﭽﮫ در دﺳﺘﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﭼﮫ ﮐﺘﺎﺑﯽ‬

‫ﻣﯿﺨﻮﻧﯿﺪ؟" ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺗﻮپ ﻣﺮواری‪ ،‬ﺻﺎدق ھﺪاﯾﺖ؛ از آﺛﺎر ھﺪاﯾﺖ ﺧﻮﺷﻢ ﻣﯿﺎد‪ ".‬ﻣﻦ ھﻢ ﭼﻮن‬

‫ﺧﻮد ﺑﮫ ﺻﺎدق ھﺪاﯾﺖ ﻋﻼﻗﮫ ﻣﻨﺪ ﺑﻮدم ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭼﮫ ﻋﺎﻟﯽ؛ ﻣﻦ ھﻢ ھﺪاﯾﺖ و دوﺳﺖ دارم‪،‬‬

‫ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺗﻮپ ﻣﺮواری‪ .‬ﺑﮫ ﻧﻈﺮم ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺎش ﺷﯿﺮﯾﻨﮫ و ﮔﯿﺮا و ﻟﺤﻨﯽ ﺳﺎده و ﻣﺠﺬوب ﮐﻨﻨﺪه‬

‫داره‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ از اﯾﻨﮑﮫ ﻣﻦ ھﻢ ﺑﺎ او در اﯾﻦ ﻣﻮرد ھﻢ ﺳﻠﯿﻘﮫ ﺑﻮدم ﮐﻤﯽ ﺧﻮد را ﺧﺮﺳﻨﺪ ﻧﺸﺎن‬

‫داد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺻﺤﺒﺖ ھﺎی ﮐﻠﯿﺸﮫ ای از او ﭘﺮﺳﯿﺪم‪ " :‬اﯾﺮان و ﺑﯿﺸﺘﺮ دوﺳﺖ داری ﯾﺎ ھﻠﻨﺪ؟" در‬

‫ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﭼﮫ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯿﮑﻨﮫ؛ ھﻤﮫ ﺟﺎ ﯾﮫ ﺟﻮره‪ ،‬آﺳﻤﻮن ھﻤﯿﻦ رﻧﮕﮫ‪ ،‬ﺑﮫ ﺣﺎل ﻣﻦ ﮐﮫ‬

‫ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪاﺷﺖ؛ ﮔﺮﭼﮫ دور ﺑﻮدن از ﺧﺎﻧﻮاده ﺳﺨﺘﮫ اﻣﺎ ﺑﺎز اوﻧﺠﺎرو ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪم؛ ﻻ اﻗﻞ ارزش‬

‫ﭼﯿﺰاﯾﯽ ﮐﮫ داﺷﺘﻢ و ﻗﺪرﺷﻮن و ﻧﻤﯿﺪوﻧﺴﺘﻢ و اﻻن ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯿﻔﮭﻤﻢ‪ .".‬ﺑﺎ ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﭘﺮﺳﯿﺪم‪ " :‬ﭼﮫ‬

‫ارزﺷﯽ؟" او ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ آھﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﭼﮫ ﭼﯿﺰی ﺑﺎ ارزش ﺗﺮ از‬

‫ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر ﺧﺎﻧﻮاده‪ ،‬ﭘﺪر‪ ،‬ﻣﺎدر‪،‬ﺳﻼﻣﺘﯽ‪ "...‬و ﻣﮑﺚ ﮐﺮد و از ﮔﻮﺷﮫ ﭼﺸﻤﺶ را ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺘﺶ‬

‫ﻣﺎﻻﻧﺪ و روﯾﺶ را آﻧﻄﺮف ﺑﺮد ﮐﮫ ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻧﺸﻮم‪ .‬از ﺻﺤﺒﺖ ھﺎﯾﺶ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﮐﮫ ﯾﮏ ﻏﻢ‬

‫در دل دارد‪ .‬اﻣﺎ ﭼﮫ ﭼﯿﺰ او را ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد؟ ﻣﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻨﺠﮑﺎو ﺑﻮدم و از ﻃﺮﻓﯽ‬

‫ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ او را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﺤﺚ را ﻋﻮض ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬وای اﯾﻨﻘﺪر ﮔﺮم ﺻﺤﺒﺖ‬

‫ﺷﺪﯾﻢ ﮐﮫ ﻣﻦ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدم ﯾﮫ ﭼﯿﺰی ﺑﺮا ﺧﻮردن ﺑﯿﺎرم‪ .‬ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ ﮔﺮم ﻣﯿﺨﻮای ﯾﺎ ﺳﺮد؟ اﺻﻼ‬

‫ﭼﻄﻮره ﺑﺮﯾﻢ ﻧﺎھﺎر ﺑﺨﻮرﯾﻢ؟" ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻤﻨﻮن وﻟﯽ ﺑﺮای ﻧﺎھﺎر اﺷﺘﮭﺎ ﻧﺪارم‪ ،‬ﺷﻤﺎ‬

‫ھﺮﭼﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯿﺪ ﺑﯿﺎرﯾﺪ‪ ،‬ﺳﺮد و ﮔﺮﻣﺶ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﮫ‪ ".‬ﻣﻦ ھﻢ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭘﺲ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﺸﯿﻦ اﻻن‬

‫ﻣﯿﺎم‪ ".‬و رﻓﺘﻢ و از دﮐﮫ دو ﻧﺴﮑﺎﻓﮫ ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻧﯿﻤﮑﺖ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﻣﺸﻐﻮل‬

‫‪٨‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻮد و ﻣﻦ ﮐﻨﺠﮑﺎواﻧﮫ ﺑﺪون آﻧﮑﮫ او ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﻮد ﺑﮫ ﻣﮑﺎﻟﻤﮫ اش ﮔﻮش ﻣﯿﺪادم‪ .‬از ﺻﺤﺒﺖ‬

‫ھﺎﯾﺶ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﮐﮫ ﯾﮏ ﻣﺸﮑﻞ دارد اﻣﺎ دﯾﮕﮫ ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی ﻧﻔﮭﻤﯿﺪم‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ ﺧﻮد را ﺑﮫ ﮐﻮﭼﮫ‬

‫ﻋﻠﯽ ﭼﭗ زدم و رﻓﺘﻢ ﺳﺮ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻧﺴﮑﺎﻓﮫ را دادم و آرام ﻧﻮﺷﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻧﻮﺷﯿﺪن‬

‫ﻧﺴﮑﺎﻓﮫ‪ ،‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﮫ ﺳﺎﻋﺘﺶ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬دﯾﮕﮫ وﻗﺘﺸﮫ ﺑﺮم ﺧﻮﻧﮫ‪ ،‬داره دﯾﺮ ﻣﯿﺸﮫ‪ ،‬ﯾﮫ‬

‫ﺳﺮی ﮐﺎر دارم‪ ".‬ﻣﻦ ھﻢ ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﺑﺎﺷﮫ ﺑﺮﯾﻢ ﮐﮫ ﻣﻦ ھﻢ ﮐﺎر دارم‪ ".‬از روی ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﯾﻢ و‬

‫از ﭘﺎرک ﺑﯿﺮون رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﺗﺎ ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺰﻟﺶ او را ھﻤﺮاھﯽ ﮐﺮدم و ﺟﻠﻮی درب‪ ،‬ھﻨﮕﺎم ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪی دﻟﻨﺸﯿﻦ زد و زﻧﮓ را زد‪ .‬ھﻨﮕﺎم رﻓﺘﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺰﺷﮑﺎن‪ ،‬ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ ﺷﻤﺎرﺗﻮن و داﺷﺘﮫ‬

‫ﺑﺎﺷﻢ ﮐﮫ اﮔﮫ ﺷﺪ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ھﻢ و ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ؟" ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺷﻤﺎره ﻣﻨﺰل را داد و ﯾﮏ ﮐﺎرت وﯾﺰﯾﺖ‬

‫داد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﯾﻦ ھﻢ ﺷﻤﺎره ھﻤﺮاه ﻣﻦ‪ ،‬اﻟﺒﺘﮫ در آﻣﺴﺘﺮدام‪ ".‬ﻣﻦ ﺷﻤﺎره را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻣﻤﻨﻮن‬

‫از ﻟﻄﻔﺘﻮن؛ ﺧﺪاﻧﮕﮭﺪار‪ "...‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ھﻢ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد و رﻓﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﭘﺎرک رﻓﺘﻢ‬

‫و ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪم و ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ در ﺧﯿﺎﺑﺎن وﯾﺮاژ ﻣﯿﺪادم‪ .‬ﺻﺪای ﺿﺒﻂ ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﺗﺎ ﻧﮭﺎﯾﺖ‬

‫ﺑﺎﻻ ﺑﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﻧﺎﮔﮭﺎن ﯾﺎد ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺪﯾﺪ راھﻨﻤﺎﯾﯽ راﻧﻨﺪﮔﯽ اﻓﺘﺎدم و ﻣﺜﻞ آدم راﻧﻨﺪﮔﯽ ﮐﺮدم و‬

‫ﺻﺪای ﺿﺒﻂ را ﮐﻤﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ آوردم‪ .‬ﺑﮫ ﻣﻨﺰل رﺳﯿﺪم و رﻓﺘﻢ داﺧﻞ‪ .‬در ﺣﯿﺎط ﯾﮑﯽ از ھﻤﺴﺎﯾﮫ ھﺎ‬

‫را دﯾﺪم و اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺧﺎﻧﮫ؛ ﭘﺪرم ﺧﻮاب ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺎدرم ﺟﻠﻮی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن و آﺑﺠﯿﻢ‬

‫ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻄﺎﻟﻌﮫ‪ .‬ﺳﻼم ﮐﺮدم و ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬اﻣﺸﺐ ھﻤﮫ ﺷﺎم ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮون‪ ".‬ﺑﺎ ﺻﺪای ﻣﻦ ﭘﺪرم از‬

‫ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪ و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﭼﮫ ﺧﺒﺮه؟ ﭼﯽ ﺷﺪه؟" ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ھﯿﭽﯽ؛ اﻣﺮوز ﭘﺴﺮت ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﮫ‪".‬‬

‫ﻣﺎدرم ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺗﺎ ﺑﺎﺷﮫ از اﯾﻦ ﺧﻮﺷﯿﮭﺎ ! " رﻓﺘﻢ اﺗﺎﻗﻢ و ﻟﺒﺎﺳﮭﺎﯾﻢ را ﮐﻨﺪم و دوش ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺳﺮ‬

‫ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﮐﺎرت وﯾﺰﯾﺖ ﭘﺎرﻣﯿﺲ و از ﺟﯿﺐ ﮐﺘﻢ ﺑﯿﺮون آوردم؛ ﺷﻤﺎره ﭘﺸﺖ ﮐﺎرت را‬

‫ﺧﻮاﻧﺪم‪ .‬ﮐﺎرت را در ﺟﯿﺒﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و رﻓﺘﻢ ﺳﺮ ﺗﺨﺖ دراز ﮐﺸﯿﺪم؛ اﺻﻼ ﺧﻮاﺑﻢ ﻧﺒﺮد‪ .‬ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ‬

‫ﯾﮏ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ‪ .‬آﺧﺮ ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭼﮫ ﭼﯿﺰی در ﭼﺸﻢ اﯾﻦ دﺧﺘﺮ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﺮا ﻃﻠﺴﻢ‬

‫ﮐﺮد و ﻣﺠﺬوﺑﺶ ﺷﺪم‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﮫ ﭼﯿﺰی ﻣﺮا ﺑﮫ او رﺑﻂ ﻣﯿﺪاد؛ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ و آن اﯾﻦ‬

‫‪٩‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﺴﯿﺎر دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻢ و ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ از دﺳﺘﺶ ﺑﺪھﻢ‪ .‬در ھﻤﯿﻦ ﺗﻔﮑﺮات ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻮدم ﮐﮫ‬

‫ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺧﻮاھﺮم آﻣﺪ ﺑﺎﻻی ﺳﺮم و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﭘﺲ ﺷﺎم ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﯿﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮون؟" از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪم و ﯾﺎدم‬

‫اﻓﺘﺎد ﮐﮫ ﻇﮭﺮ ﭼﮫ ﻗﻮﻟﯽ داده ام‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬آﻣﺎده ﺷﯿﻦ ﺗﺎ ﺑﺮﯾﻢ‪ ".‬ﺳﺮﯾﻊ ﻟﺒﺎﺳﮭﺎﯾﻢ را ﺑﮫ ﺗﻦ ﮐﺮدم و ﺑﮫ‬

‫اﺗﻔﺎق ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﮫ ﯾﮑﯽ از ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ رﺳﺘﻮران ھﺎی ﺗﮭﺮان رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﻏﺬاﯾﻤﺎن را ﺳﻔﺎرش دادﯾﻢ و‬

‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪﯾﻢ ﮐﮫ آﻣﺎده ﺷﻮد‪ .‬ﮔﺎرﺳﻮن ﻏﺬاھﺎﯾﻤﺎن را ﺳﺮ ﻣﯿﺰ آورد و ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬در ﺣﯿﻦ‬

‫ﺧﻮردن ﭘﺪرم ﭘﺮﺳﯿﺪ‪ ":‬راﺳﺘﯽ ﻧﮕﻔﺘﯽ اﯾﻦ ﺷﺎم ﺑﮫ ﭼﮫ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺑﻮد؟" ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪی زدم و ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬‬

‫ﻓﻘﻂ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ‪،‬ھﻤﯿﻦ‪ ".‬ﻣﺎدرم ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺧﻮب ﭼﯽ ﺗﻮرو اﯾﻨﻘﺪر ﺧﻮﺷﺤﺎل ﮐﺮده؟" ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬‬

‫ﺑﻌﺪا ﻣﯿﮕﻢ؛ اﻻن ﻧﻤﯿﺸﮫ؛" ﺑﻌﺪ ﺑﯿﺨﯿﺎل ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﮫ ﺧﻮردن اداﻣﮫ دادﯾﻢ‪ .‬ﻏﺬاﯾﻤﺎن ﺗﻤﺎم ﺷﺪ و از‬

‫رﺳﺘﻮران ﺑﯿﺮون آﻣﺪﯾﻢ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺰل ﺑﮫ راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﻣﻦ از ﻓﺮط ﺧﺴﺘﮕﯽ رﻓﺘﻢ‬

‫ﮐﮫ زود ﺑﺨﻮاﺑﻢ‪ .‬اﯾﻨﻘﺪر ﺧﺴﺘﮫ ﺑﻮدم ﮐﮫ ﻧﯿﻮﻓﺘﺎده ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺻﺒﺢ ﺑﻮد و آﻓﺘﺎب ﺗﺎزه ﻃﻠﻮع ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬رﻓﺘﻢ ﻣﺎﺷﯿﻦ را از ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎورم؛ ھﺮﭼﮫ‬

‫اﺳﺘﺎرت زدم روﺷﻦ ﻧﺸﺪ‪ .‬ﺻﺪای درب ﺑﮫ ﮔﻮش ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪ .‬از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎده ﺷﺪم‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭼﮫ‬

‫ﮐﺴﯽ در ﻣﯿﺰﻧﺪ‪ .‬درب را ﺑﺎز ﮐﺮدم دﯾﺪم ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﮫ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮﺷﺘﮫ ھﺎ ﺟﻠﻮی درب‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﮫ ﭼﮭﺮه داﺷﺖ‪ .‬دﺳﺘﺶ را ﺟﻠﻮ آورد و دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ دﺳﺘﺶ را‬

‫ﻓﺸﺮدم و ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم‪ .‬دﺳﺘﻢ را ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮد‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮد‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﮭﻢ ﻧﺒﻮد‬

‫ھﺮﺟﺎ ﺑﺮود‪ ،‬ھﻤﺮاھﺶ ﻣﯿﺮوم‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺟﮭﻨﻢ‪ .‬رﻓﺘﯿﻢ ﺑﮫ ﭘﺎرک ﺟﻠﻮی ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﺸﺎن‪ .‬ھﻤﮫ اھﺎﻟﯽ ﭘﺎرک‬

‫ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪادﻧﺪ و ﺧﻮش آﻣﺪ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ اﺷﺎره ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬دﺳﺘﻢ در دﺳﺖ‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﻮد و ﻣﺪھﻮش ﺑﻮدم‪ .‬ھﻤﯿﻨﻄﻮر ﮐﮫ در ﭘﺎرک ﻗﺪم ﻣﯿﺰدﯾﻢ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪم دﺳﺖ ﭘﺎرﻣﯿﺲ در‬

‫ﺣﺎل ﺷﻞ ﺷﺪن اﺳﺖ‪ .‬ﻧﮕﺎھﺶ ﮐﺮدم دﯾﺪم ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬دﺳﺘﺶ از دﺳﺘﻢ ول ﺷﺪ و ﺑﯿﮭﻮش‬

‫ﺑﮫ زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭼﮫ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎر ﻧﮕﺮان ﺑﻮدم‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺮای ﭘﺎرﻣﯿﺲ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ دﯾﮕﺮ اﻣﯿﺪم‬

‫‪١٠‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ را از دﺳﺖ ﻣﯿﺪھﻢ‪ .‬ھﯿﭻ ﯾﮏ از اھﺎﻟﯽ ﭘﺎرک ﻃﺮﻓﻤﺎن ﻧﻤﯽ آﻣﺪﻧﺪ و ﻓﻘﻂ از دور ﻧﮕﺎه‬

‫ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪادم و ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﯿﮑﺮدم " ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ ،‬ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬ﺑﯿﺪار ﺷﻮ‪ ،‬ﻣﻦ‬

‫ﺑﺪون ﺗﻮ ﻣﯿﻤﯿﺮم‪ .‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ ،‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻧﺮووووو" و ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬در اﯾﻦ ﺣﺎل ﺑﻮدم‬

‫ﮐﮫ ﻧﮕﺎھﻢ ﺑﮫ ﺷﺨﺼﯽ اﻓﺘﺎد ﮐﮫ ﺑﮫ ﺳﻤﺘﻤﺎن ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬ﻣﺤﺠﻮب در ﺧﺮﻗﮫ ای ﺷﺮاﺑﯽ رﻧﮓ ﺑﻮد و‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻓﺮاﺧﯽ ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﺳﯿﺎه در ﺻﻮرت آﻓﺘﺎب ﺳﻮﺧﺘﮫ اش ﮐﮫ ﺗﺎ ﻧﯿﻤﮫ در رﯾﺶ‬

‫ﮐﻮﺗﺎه و ﺳﯿﺎھﯽ ﭘﻨﮭﺎن ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﯿﺪرﺧﺸﯿﺪ‪ .‬آﻣﺪ ﮐﻨﺎرم اﯾﺴﺘﺎد و دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی‬

‫ﻋﻤﯿﻖ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﭘﯿﺮاھﻨﺖ را از ﺗﻨﺖ درآور و ﺑﺪه‪ .‬ﻣﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﮫ ﺣﺮﻓﺶ ﮔﻮش دادم‪ ،‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﺮا‬

‫وﻟﯽ اﻋﺘﻤﺎدی ﺷﮕﺮف ﺑﯿﻦ ﻣﻦ و او اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﭘﯿﺮاھﻦ را ﮐﻨﺪه و ﺗﺤﻮﯾﻠﺶ دادم‪ .‬او ﭘﯿﺮاھﻨﻢ‬

‫را ﺑﺮ ﺗﻦ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮐﺮد و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮده ای ﮐﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﺎﻓﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ دﺳﺖ آن‬

‫ﻣﺮد را ﻓﺸﺮدم و ﻧﮕﺎھﺶ ﮐﺮدم و ﺧﻮاﺳﺘﻢ دﺳﺘﺎﻧﺶ را ﺑﺒﻮﺳﻢ‪ .‬از اﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﺮد و ﺑﺎ‬

‫ﺻﺪاﯾﯽ ﻃﻨﯿﻦ دار ﮔﻔﺖ‪ " :‬درود ﺑﺮ ﺗﻮ ای ﻋﺰﯾﺰ‪ ".‬ﻣﺠﺬوب ﭼﺸﻤﺎن ﺳﯿﺎھﺶ ﺷﺪم‪ .‬ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﮐﮫ‬

‫دﺳﺘﺎن ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﮕﯿﺮم ﮐﮫ ﭼﯿﺰی ﻧﺪﯾﺪم‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﮫ دور و ﺑﺮ ﻧﮕﺎھﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻢ و دﯾﺪم ﮐﮫ‬

‫در ﭘﺎرک ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .‬ھﯿﭻ ﮐﺲ ﮐﻨﺎرم ﻧﺒﻮد‪ .‬رودﺧﺎﻧﮫ ای ﮐﻤﯽ آﻧﻄﺮﻓﺘﺮ ﺑﻮد ﮐﮫ از ﮐﻮھﯽ ﻋﻈﯿﻢ‬

‫ﺳﺮﭼﺸﻤﮫ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ‪ .‬در داﻣﻨﮫ ﮐﻮه‪ ،‬ﮐﻨﺎر رود‪ ،‬ﮐﻠﺒﮫ ای ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺮﯾﻊ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﮐﻠﺒﮫ دوﯾﺪم و درب‬

‫را ﺑﺎز ﮐﺮدم‪ .‬ﻣﺮدی را دﯾﺪم ﮐﮫ ﺧﺮﻗﮫ ای ﺷﺮاﺑﯽ رﻧﮓ ﺑﮫ ﺗﻦ داﺷﺖ‪ .‬ﻓﻨﺠﺎﻧﯽ ﭼﺎی در دﺳﺘﺎﻧﺶ‬

‫ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﮫ آراﻣﯽ ﻣﯿﻨﻮﺷﯿﺪ و ﺑﮫ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰد‪ .‬ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد ﮐﮫ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ از اﺿﻄﺮاب‬

‫ﻓﺮﺻﺖ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻢ؛ اﻣﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﻣﺮد ﺑﮫ ﻣﻦ آراﻣﺶ ﻣﯿﺪاد‪ .‬ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﺑﺮاﯾﻢ ﭼﺎی رﯾﺨﺖ‪ .‬از‬

‫ﭼﺎی ﺟﺮﻋﮫ ای ﻧﻮﺷﯿﺪم و او ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ از ﺻﺒﺢ آﻧﻄﺮف رود‪ ،‬ﺑﮫ زﯾﺮ آن درﺧﺖ‬

‫ﻧﺸﺴﺘﮫ اﺳﺖ‪ ".‬از ﺳﻮی ﮐﻨﺠﮑﺎوی‪ ،‬ﻓﻨﺠﺎن را ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﺑﯿﺮون ﮐﻠﺒﮫ رﻓﺘﻢ‪ .‬دﺧﺘﺮی ﺑﺎ‬

‫ﭘﺎﻟﺘﻮﯾﯽ ﺳﻔﯿﺪ و ﺑﺎ ﻣﻮھﺎﯾﯽ ﻗﮭﻮه ای ﺳﻮﺧﺘﮫ دﯾﺪم ﮐﮫ ﺷﺎﻟﯽ ﺻﻮرﺗﯽ ﺑﮫ ﮔﺮدن داﺷﺖ‪ ،‬و ﺑﮫ روی‬

‫ﺗﮑﮫ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﮫ زﯾﺮ درﺧﺖ‪ ،‬ﮐﻨﺎر رود ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ھﺮﭼﮫ ﺻﺪاﯾﺶ ﮐﺮدم ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﯽ ﻧﺸﺎن‬

‫ﻧﺪاد‪ .‬از رود رد ﺷﺪم و ﺑﮫ ﺳﻤﺘﺶ دوﯾﺪم و ﺻﺪاﯾﺶ ﮐﺮدم‪ .‬آرام روﯾﺶ را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫‪١١‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم و دﺳﺘﺎﻧﺶ ﮔﺮﻓﺘﻢ و او ﻟﺒﺨﻨﺪ زد‪ .‬ﻧﺎﮔﮭﺎن زﻣﯿﻦ ﻟﺮزه ای ﺷﺪﯾﺪ رخ داد و‬

‫ﻣﻦ دﺳﺖ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﻓﺮار ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﭘﺎﺷﻨﮫ ﮐﻔﺶ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻻی ﺳﻨﮓ ھﺎ ﮔﯿﺮ ﮐﺮد و اﻓﺘﺎد‪.‬‬

‫ﯾﮏ درﺧﺖ در ﺣﺎل اﻓﺘﺎدن ﺑﮫ روی ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺳﺮﯾﻊ رﻓﺘﻢ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم و‬

‫ﮐﻔﺸﺶ را از ﭘﺎﯾﺶ در آوردم و ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ھﻞ دادم و ﺑﮫ ﺑﺎﻻی ﺳﺮم ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ﮐﮫ دﯾﺪم درﺧﺖ‬

‫ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯿﺸﻮد و در ﺣﺎل اﻓﺘﺎدن ﺑﻮد‪ .‬وﺣﺸﺖ وﺟﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬درﺧﺖ ﺑﮫ روﯾﻢ اﻓﺘﺎد‪.‬‬

‫ﻧﺎﮔﮭﺎن ﺑﺎ وﺣﺸﺖ از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪم‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم دﯾﺪم ﭘﻨﺞ ﺑﻌﺪ از ﻧﯿﻤﮫ ﺷﺐ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺒﻢ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﻮد و ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﺰدم‪ .‬ﺳﺮم درد ﺷﺪﯾﺪی ﮔﺮﻓﺖ ﮐﮫ ﺗﻤﺎم ﻋﻀﻼت ﺑﺪﻧﻢ‬

‫ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺷﺪ و از درد ﺑﮫ ﺧﻮد ﭘﯿﭽﯿﺪم‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮫ آرام ﺷﺪم و ﺑﮫ اﯾﻦ روﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم‪.‬‬

‫ﭼﮫ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺪھﺪ؟ ﺧﻮف ﻋﺠﯿﺒﯽ در وﺟﻮدم ﺑﻮد‪ .‬ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﻮدم‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﺧﻮاب‬

‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﮫ ﭼﮫ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ !‬

‫ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﯿﺠﯽ دوﺑﺎره دراز ﮐﺸﯿﺪم و ﺧﻮاﺑﯿﺪم‪ .‬ﺻﺒﺢ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﮫ ﺑﯿﺪار ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ‬

‫دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ؛ آﺑﯽ ﺑﮫ دﺳﺖ و ﺻﻮرﺗﻢ زدم و رﻓﺘﻢ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺻﺒﺤﺎﻧﮫ ﺧﻮردم‪ .‬ﺑﻌﺪ رﻓﺘﻢ از ﮐﻤﺪ و‬

‫ﮐﺎرت ﭘﺎرﻣﯿﺲ را از ﺟﯿﺐ ﮐﺘﻢ ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪم و ﺷﻤﺎره ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن ﮐﮫ ﭘﺸﺖ ﮐﺎرت ﺑﺎ ﺧﻮدﮐﺎر‬

‫ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺑﻮد ﺑﺮداﺷﺘﻢ‪ .‬ﺗﻠﻔﻦ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﺎ آن ﺷﻤﺎره ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ " :‬زﻧﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ .‬از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ‬

‫ﮐﮫ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺪھﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ آﻣﺪ ﭘﺸﺖ ﺗﻠﻔﻦ و ﺑﺎ ھﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬

‫ﮐﻤﯽ آرام ﺷﺪم و ﺑﺮای ﻏﺮوب ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﮔﻮﺷﯽ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ دوش ﮔﺮﻓﺘﻢ و‬

‫ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﻢ را اﺗﻮ ﮐﺮدم‪ .‬و ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را آﻣﺎده ﮐﺮدم‪ .‬آرام و ﻗﺮار ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬از اﯾﻦ ﮐﮫ ﻗﺮار ﻣﻼﻗﺎت‬

‫ﻣﻦ را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد در ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﯿﺪم‪ .‬اﻣﺎ از درون ﻣﻀﻄﺮب ﺑﻮدم؛ﺣﺲ ﺑﺪی از‬

‫ﺧﻮاب دﯾﺸﺐ داﺷﺘﻢ؛ ﺑﺪﺟﻮر ﻓﮑﺮم را ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬دﻟﯿﻞ ﻗﺮار اﻣﺮوز ھﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ‬

‫ﺧﻮاب ﺑﻮد؛ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ از ﺣﺎل ﭘﺎرﻣﯿﺲ آﮔﺎه ﺷﻮم‪ .‬ﻧﺎھﺎر آﻣﺎده ﺷﺪ و رﻓﺘﻢ ﺑﮫ ھﻤﺮاه ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﺎھﺎر‬

‫ﺧﻮردم‪ .‬ھﻤﺶ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ اﻣﺮوز ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺘﯿﺐ ﺑﺎﺷﻢ و رﻓﺘﺎرم و درﺳﺖ ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫‪١٢‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻟﺒﺎﺳﮭﺎی اﺗﻮ ﮐﺸﯿﺪه را ﭘﻮﺷﯿﺪم؛ ﯾﮏ ﺷﻠﻮار ﻣﺸﮑﯽ راه راه ﭘﺎرﭼﮫ ای و‬

‫ﭘﯿﺮاھﻦ ﺳﺒﺰ ﻓﺴﻔﺮی ﻃﺮح ﺑﮭﺎر ﮐﮫ روی ﭘﯿﺮاھﻦ ﺑﺮﮔﮭﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﻮد و ﮐﻔﺶ ھﺎی ﭼﺮم آﻟﻤﺎﻧﯽ‬

‫ﻣﺸﮑﯽ؛ ﯾﮏ ﮐﺖ ﮐِﺮِم ھﻢ روی ﭘﯿﺮاھﻨﻢ ﭘﻮﺷﯿﺪم‪ .‬ﯾﮏ ادﮐﻠﻦ ﺧﻮﺷﺒﻮ ھﻢ زدم و ﮐﻠﯿﺪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﺪرم‬

‫را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و رﻓﺘﻢ ﺑﯿﺮون‪ .‬دو ﺳﺎﻋﺖ زودﺗﺮ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﮐﺎرواش ﺑﺒﺮم‪ .‬ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﺪرم ﯾﮫ ال‬

‫ﻧﻮد ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺎﺷﯿﻦ و ﮐﺎرواش ﺑﺮدم‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻗﯿﻄﺮﯾﮫ ﺑﮫ راه اﻓﺘﺎدم‪ .‬ﺳﺮ ﺳﺎﻋﺖِ ﻗﺮار‪ ،‬ﺳﺮ‬

‫ﮐﻮﭼﮫ ﺷﺎن رﺳﯿﺪم‪ .‬دﯾﺪم ﺑﺎ ﭘﺎﻟﺘﻮی ﺳﻔﯿﺪ و ﺷﺎﻟﯽ ﺻﻮرﺗﯽ و ﮐﻔﺶ ھﺎﯾﯽ ﭘﺎﺷﻨﮫ دار ﺑﮫ رﻧﮓ‬

‫ﺷﯿﺮی در ﮐﻮﭼﮫ اﯾﺴﺘﺎده‪ .‬ﺑﺎ ﻧﻮرﺑﺎﻻی ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻋﻼﻣﺖ دادم و ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪ و ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ ﺗﮑﺎن داد‪.‬‬

‫رﻓﺘﻢ ﺟﻠﻮ و ﺳﻮارش ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺳﻼم ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﻣﯿﺨﻮای ﮐﺠﺎ ﺑﺮﯾﻢ؟" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺷﺎم ﺑﺮﯾﻢ‬

‫ﯾﮫ رﺳﺘﻮران ﺷﯿﮏ و ﺑﺎﮐﻼس‪.‬ﭼﻄﻮره؟" ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺑﺪ ﻓﮑﺮی ﻧﯿﺴﺖ‪ ".‬و ﻣﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﮔﺎزﺷﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ و‬

‫رﻓﺘﻢ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﯾﮏ رﺳﺘﻮران ﺑﺎﮐﻼس ﺑﻮد‪ .‬رﻓﺘﯿﻢ و ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﭘﺎرک ﮐﺮدﯾﻢ؛ وارد رﺳﺘﻮران‬

‫ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﻣﯿﺰھﺎ از ﻗﺒﻞ رزرو ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﮫ ﮔﺎرﺳﻮن ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ اوﻟﯿﻦ ﻣﯿﺰی ﮐﮫ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ ﺑﺮای ﻣﺎ‬

‫ﻧﮕﮫ دارد‪ .‬از ﺷﺎﻧﺲ ﺧﻮب ﯾﮏ ﻣﯿﺰ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ و رﻓﺘﯿﻢ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣِﻨﻮ را ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ دادم و ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬‬

‫ھﺮﭼﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻦ‪ ".‬او ﻣﺎھﯽ ﺑﺎ ﺳﻮﯾﺎ ﺳﺲ و ﺳﺎﻻد ﻓﺼﻞ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ ھﺮﭼﮫ‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺳﻔﺎرش داده ﺑﻮد‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدم؛ ﺑﺮای ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﮫ ﺷﺮاب ﺳﻔﯿﺪ ﺳﻔﺎرش دھﻢ‬

‫ﮐﮫ ﯾﺎدم اﻓﺘﺎد اﯾﻨﺠﺎ اﯾﺮان اﺳﺖ و ﯾﮏ ﺑﻄﺮی ﻧﻮﺷﺎﺑﮫ ﺳﻔﺎرش دادم‪ .‬ﮔﺎرﺳﻮن ﺳﻔﺎرش ھﺎﯾﻤﺎن را‬

‫ﯾﺎدداﺷﺖ ﮐﺮد و رﻓﺖ‪ .‬ﯾﮏ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﻼﯾﻢ اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪی ﭘﺨﺶ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭼﻄﻮره؟‬

‫ﺧﻮﺷﺖ ﻣﯿﺎد؟" ﻟﺒﺨﻨﺪ زد و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺑﺴﯿﺎر ﻋﺎﻟﯽ؛ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﺑﻮد ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺷﺎم ﺑﯿﺮون ﻧﯿﻮﻣﺪه‬

‫ﺑﻮدم‪ ".‬ﺑﮫ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم و او ﻧﯿﺰ از ﺧﯿﺮه ﺷﺪﻧﻢ ﺷﺮم ﮐﺮد و ﺳﺮش را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺖ‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ؛ ﯾﺎدﺗﮫ اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﮐﮫ دﯾﺪﻣﺖ؟" آرام ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬آره؛ اون ﻃﺮز ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻧﺖ‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻨﺪه دار ﺑﻮد؛" ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ھﮫ ھﮫ‪ ،‬ﻣﺜﻞ اﺣﻤﻘﺎ ﺑﻮد؟" ﮔﻔﺖ ‪ " :‬وااااا؛ اﺣﻤﻖ ﭼﯿﮫ؛ ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ‬

‫ﺑﻮد ﮐﮫ اﻧﮕﺎر آدم ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدی‪ ".‬ﻟﺒﺨﻨﺪ زدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬آدم زﯾﺎد دﯾﺪه ﺑﻮدم‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﺮﺷﺘﮫ ﺗﺎﺣﺎﻻ ﻧﺪﯾﺪه‬

‫ﺑﻮدم؛ ﺗﺎزه اوﻧﻢ از ﻧﺰدﯾﮏ !" ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻟﺒﯽ؛" ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬از وﻗﺘﯽ دﯾﺪﻣﺖ‬

‫‪١٣‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺧﻮاب و ﺧﻮراک ﻧﺪارم‪ .‬ﭼﯿﺰی ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎت دﯾﺪم ﮐﮫ ﻣﺠﺬوﺑﻢ ﮐﺮده‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﮫ زﻣﺎن زﯾﺎدی ﻧﯿﺴﺖ‬

‫دﯾﺪﻣﺖ‪ ،‬اﻣﺎ اﻧﮕﺎر ﺳﺎﻟﮭﺎی ﺳﺎﻟﮫ ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﻤﺖ‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﭼﯽ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎم دﯾﺪی؟ آﺧﮫ ﻣﻦ‬

‫ﮐﺠﺎم ﻣﺠﺬوب ﮐﻨﻨﺪﺳﺖ؟ ﭼﮫ ﭼﯿﺰا !" ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬اون ﭼﯿﺰی ﮐﮫ ﺷﺎﯾﺪ ھﯿﭽﮑﺲ ﻧﺪﯾﺪه ﺑﺎﺷﮫ؛ ﭼﻮن اﮔﮫ‬

‫ﻣﯿﺪﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ دﯾﻮوﻧﮫ ﻣﯿﺸﺪ ! " ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ‪ " :‬اﻻن ﺗﻮ دﯾﻮوﻧﮫ ای؟ " ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﭘﺲ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدی‬

‫ﻋﺎﻗﻠﻢ؟" و ھﺮدو ﺧﻨﺪﯾﺪﯾﻢ‪ .‬ﮔﺎرﺳﻮن ﭘﯿﺶ ﻏﺬا ﺳﺮ ﻣﯿﺰ آورد‪ .‬ﺳﻮپ ﺟﻮ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن‬

‫ﺷﺪﯾﻢ و ﻏﺬای اﺻﻠﯽ ھﻢ آورده ﺷﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﺷﺮوع ﮐﻦ ﻋﺰﯾﺰم‪ ".‬و ﺷﺮوع ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬او‬

‫ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺑﮫ او زل زده ﺑﻮدم‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﮫ زل زدن ﻣﻦ ﺷﺪ ‪ ،‬دﺳﺖ از ﻏﺬا‬

‫ﺧﻮردن ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ‪ " :‬وااااا؛ داری ﻟﻘﻤﮫ ھﺎﻣﻮ ﻣﯿﺸﻤﺎری؟" ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﻧﮫ‪،‬از دﯾﺪﻧﺖ ﺳﯿﺮ ﻧﻤﯿﺸﻢ‪".‬‬

‫ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﻮب ﺑﺎ ﻧﻮن ﺑﺨﻮر ﺳﯿﺮ ﺷﯽ !" و از ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﯾﮏ ﺗﮑﮫ ﻧﺎن ﺑﺮداﺷﺖ و ﮔﻔﺖ‪":‬‬

‫ﺑﻔﺮﻣﺎ" ﻣﻦ ﻧﺎن را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﮫ ﺧﻮردن ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﺮا؛ اﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﺮدم اﻣﺸﺐ‬

‫ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮد دﻧﯿﺎم‪ .‬ﻏﺬا ﺗﻤﺎم ﺷﺪ و ﺑﮫ ﮔﺎرﺳﻮن ﮔﻔﺘﻢ ﺻﻮرﺗﺤﺴﺎب را ﺑﯿﺎورد‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﯿﻠﯽ‬

‫اﺻﺮار ﮐﺮد ﮐﮫ او ﺣﺴﺎب ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺧﻮدم ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﺮدم؛ رﻓﺘﯿﻢ ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺳﻮار ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﮫ راه‬

‫اﻓﺘﺎدﯾﻢ‪ .‬در ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺗﺎ ﮐﯽ اﯾﺮاﻧﯽ؟" ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ؛ ﺗﺎ ھﺮوﻗﺖ ﮐﺎرم ﺗﻤﻮم‬

‫ﺑﺸﮫ" ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻣﮕﮫ ﭼﮫ ﮐﺎری داری؟" ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﮐﺎر زﯾﺎد ﻣﮭﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ " .‬ﻣﻦ ھﻢ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪم ﮐﮫ‬

‫ﻗﺼﺪ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺪارد و ﮔﯿﺮ ﻧﺪادم‪ .‬ﭘﺸﺖ ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺪﯾﺪم ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺣﺮﮐﺎﺗﯽ از ﺧﻮدش ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ‬

‫ﮐﮫ زﯾﺎد ﻧﺮﻣﺎل ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻟﺐ ﮔﺎز ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﻣﯿﺒﺴﺖ و ﭘﻠﮏ ﻣﯿﻔﺸﺮد و ﺻﺪادار ﻧﻔﺲ‬

‫ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ‪ .‬ﺷﮏ ﮐﺮدم‪ .‬ﭼﺮاغ ﺳﺒﺰ ﺷﺪ و رﻓﺘﻢ‪ .‬ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪم ﮐﮫ ﺑﺎ دﺳﺘﺎﻧﺶ ﮔﻮﺷﮫ ﭘﺎﻟﺘﻮﯾﺶ را ﭼﻨﮓ‬

‫ﻣﯽ اﻧﺪازد‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ ‪ " :‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ؛ﭼﯿﺰی ﺷﺪه؟" ﮔﻔﺖ‪ ":‬ھﯽ ی ﭼﯽ ی‪ ...‬ﺑﺮو‪ ".‬ﻓﮭﻤﯿﺪم ﺣﺎﻟﺶ زﯾﺎد‬

‫ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﮐﻨﺎر اﺗﻮﺑﺎن زدم ﺑﻐﻞ و ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ؟" ﮐﮫ ﻧﺎﮔﮭﺎن ﺳﯿﻨﮫ اش را ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺜﻞ‬

‫ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﺗﺸﻨﺞ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﺟﯿﻎ ﮐﺸﯿﺪ‪ ":‬آاااااای‪ ....‬آااﻗﺎاا ﮐﯿﻮااااان‪ "...‬ﻣﻦ دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﻢ را ﮔﻢ‬

‫ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ ‪ ":‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ؟ ﭼﺖ ﺷﺪه؟ ﺗﺮو ﺧﺪا ﺑﮕﻮ ﭼﮑﺎر ﮐﻨﻢ؟" ﺑﺎ ﺳﺨﺘﯽ ﻓﮭﻤﺎﻧﺪ ﮐﮫ از ﮐﯿﻔﺶ‬

‫ﺟﻌﺒﮫ ﻗﺮص ھﺎﯾﺶ را درﺑﯿﺎورم‪ .‬ﮐﯿﻔﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮدم و ﻗﺮص ھﺎﯾﺶ را ﺑﯿﺮون آورده و ﻧﺸﺎن‬

‫‪١۴‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫دادم ﮐﮫ ﮐﺪام را ﺑﺮدارم‪ .‬ﺧﻮدش دو ﺳﮫ ﺗﺎ ﻗﺮص ﺑﺮداﺷﺖ و در دھﺎﻧﺶ اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﻣﻦ رﻓﺘﻢ ﮐﻤﯽ‬

‫ﺟﻠﻮﺗﺮ و از دﮐﮫ ای ﯾﮏ ﺑﻄﺮی آب ﮔﺮﻓﺘﻢ و دادم ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ .‬ﮐﻢ ﮐﻢ ﻧﻔﺲ ھﺎﯾﺶ آرام ﺷﺪ و آرام‬

‫ﮔﺮﻓﺖ و ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ؛ ﻣﯿﮕﯽ ﭼﮫ ﻣﺸﮑﻠﯽ داری؟ " ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻗﻠﺒﻢ ﻧﺎراﺣﺘﮫ؛‬

‫ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬دﯾﮕﮫ ﻋﺎدت ﮐﺮدم‪ ".‬ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭼﺮا زودﺗﺮ ﻧﻤﯿﮕﯽ؟" اﮔﮫ ﻃﻮرﯾﺖ ﻣﯿﺸﺪ ﻣﻦ ﭼﮑﺎر‬

‫ﻣﯿﮑﺮدم" ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﻧﺎراﺣﺘﺖ ﮐﻨﻢ‪ ".‬ﮔﻔﺘﻢ ‪ ":‬دﮐﺘﺮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﮫ؟" ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﯿﮕﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻠﺐ‬

‫ﭘﯿﻮﻧﺪی ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ‪ ".‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬وای‪ ،‬ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ! ﭘﺲ ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ اوﻣﺪی اﯾﺮان؟" ﮔﻔﺖ ‪ ":‬اوﻧﻮر ﻗﻠﺐ‬

‫ﭘﯿﻮﻧﺪی ﭘﯿﺪا ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﻣﯿﮕﻦ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮ اﯾﺮان ﭘﯿﺪا ﺑﺸﮫ‪ ".‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻧﺘﺮس ﭘﯿﺪا ﻣﯿﺸﮫ‪ .‬اﻣﯿﺪﺗﻮ از دﺳﺖ ﻧﺪه‪".‬‬

‫ﺑﻌﺪ رﻓﺘﻢ و رﺳﺎﻧﺪﻣﺶ ﻣﻨﺰل‪ .‬ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ ﺗﮑﺎن داد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮐﯿﻮان‪...‬ﯾﮫ ﭼﯿﺰی ﻣﯿﺨﻮام ﺑﺖ‬

‫ﺑﮕﻢ‪...‬ھﻤﻤﻤﻢ‪...‬ھﯿﭽﯽ‪....‬ﺑﻌﺪا ﻣﯿﮕﻢ" ﻟﺒﺨﻨﺪ زد و رﻓﺖ داﺧﻞ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺰل‬

‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ﯾﺎزده ﺑﻮد؛ ﮐﻠﯿﺪ زدم و رﻓﺘﻢ ﺗﻮ‪.‬ھﻤﮫ ﺧﻮاب ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﻢ را‬

‫ﻋﻮض ﮐﺮدم و ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺧﻮاﺑﯿﺪم‪.‬‬

‫ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺳﺮ و ﺻﺪای ﻣﺎدرم در آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ ﺑﯿﺪار ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ و دﺳﺖ و ﺻﻮرت‬

‫ﺷﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﺎدرم آﺑﮕﻮﺷﺖ ﺑﺎر ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬رﻓﺘﻢ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ ﺻﺒﺢ ﺑﺨﯿﺮ ﮔﻔﺘﻢ و از ﯾﺨﭽﺎل ﺷﯿﺮ‬

‫ﺑﺮداﺷﺘﻢ و در ﻟﯿﻮان رﯾﺨﺘﻢ؛ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻧﻮﺷﯿﺪم‪ .‬ﻣﺎدرم ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮐﯿﻮان ﺟﺎن؛ ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯿﺨﻮری؟ ﭘﻨﯿﺮ‬

‫ﺗﻮ ﯾﺨﭽﺎل ھﺴﺖ؛ ﺑﯿﺎر ﺑﺨﻮر‪ ".‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻧﮫ ﻣﺎﻣﺎن؛ ﺣﻮﺻﻠﮫ ﺟﻮﯾﺪن ﻧﺪارم‪ .‬اﺻﻼ ﺻﺒﺢ اﺷﺘﮭﺎم ﮐﻮر‬

‫ﻣﯿﺸﮫ‪ ".‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ اﺗﺎق ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﺮدارم و ﺑﺨﻮاﻧﻢ‪ .‬ﺗﻠﻔﻦ زﻧﮓ ﺧﻮرد؛ ﺑﺮداﺷﺘﻢ‪ ،‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﻮﺑﯽ ﮐﯿﻮان‪ "...‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻣﻤﻨﻮن؛ﻣﺮﺳﯽ‪.‬ﭼﮫ ﻋﺠﺐ؟" ﮔﻔﺖ‪ ":‬دﻟﻢ ﺑﺮات ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد‪،‬‬

‫ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺣﺎﻟﺘﻮ ﺑﭙﺮﺳﻢ‪ .‬دوﺳﺖ داری اﻣﺮوز ﻧﺎھﺎر ﺑﺨﻮرﯾﻢ؟" ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬آره ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺑﯿﮫ‪،‬‬

‫ﻣﯿﺮﯾﻢ ﯾﮫ رﺳﺘﻮران اﯾﻦ ﻧﺰدﯾﮑﯿﺎ‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻧﮫ آﻗﺎ؛ دوﺳﺖ دارم دﺳﺖ ﭘﺨﺖ ﻣﻦ و ﺑﺨﻮری؛‬

‫ﺑﯿﺎ ﺧﻮﻧﻤﻮن‪ ".‬ﻣﻨﻢ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺑﺎﻋﺚ زﺣﻤﺖ ﻣﯿﺸﮫ؛ اﻣﺎ ﻣﯿﺎم‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﮫ ﻧﮫ‪ "...‬رﻓﺘﻢ ﺳﺮﯾﻊ ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﻢ را‬

‫ﭘﻮﺷﯿﺪم و ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮم ﺳﺮاغ ﻣﺎﺷﯿﻦ؛ ﻣﺎدر ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﭘﺪرم ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ رﻓﺘﮫ ﺳﺘﺎد‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ‬

‫‪١۵‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدم و ﺑﺎ ﺗﺎﮐﺴﯽ رﻓﺘﻢ‪ .‬رﻓﺘﻢ ﮔﻞ ﺧﺮﯾﺪم و ﺟﻠﻮی درب اﯾﺴﺘﺎدم‪ .‬ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺒﻢ ﺗﺎ ﺑﯽ‬

‫ﻧﮭﺎﯾﺖ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭼﮑﺎر ﮐﻨﻢ‪ .‬زﻧﮓ زدم و درب ﺑﺎز ﺷﺪ‪ .‬ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮم ﺗﻮ‪ ،‬دو ﺳﮓ‬

‫دوﺑﺮﻣَﻦ‪ ،‬داﺧﻞ ﺣﯿﺎط ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺮﺳﯿﺪم و ﺧﻮد را ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪم‪ .‬ﺧﺪﻣﺘﮑﺎر ﺧﺎﻧﻤﯽ ﻗﻼده ﺳﮓ ھﺎ را‬

‫ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ﺗﻮ؛ ﮐﺎری ﻧﺪارن؛ اﯾﻨﺎ از ﻏﺮﯾﺒﮫ ھﺎ ﺧﻮﺷﺸﻮن ﻧﻤﯿﺎد‪ .‬ﺑﺎ اﺳﺘﺮس‬

‫رﻓﺘﻢ داﺧﻞ؛ ﺳﮓ ھﺎ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎی ﺑﺮق زده ﺑﮫ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﮫ رﻓﺘﻢ‪ ،‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﺟﻠﻮی درب ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ ﺗﮑﺎن داد‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺟﻠﻮ دﺳﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﮔﻞ را ﺑﮫ دﺳﺘﺶ دادم‪.‬‬

‫ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد و دﺳﺘﻢ را ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﺮد داﺧﻞ‪.‬‬

‫"ھﮫ ھﮫ ‪ ،‬ﻣﺮد ﮔﻨﺪه از ﺳﮓ ﻣﯿﺘﺮﺳﮫ؛ از اﯾﻨﺎ ﻣﯿﺘﺮﺳﯽ ‪ ،‬وای ﺑﮫ ﺣﺎل ﻣﻦ !"‬

‫"ھﺎ؟ ﻣﮕﮫ ﺗﻮ ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﯽ؟"‬

‫" ووه و ه و وو؛ ﭼﯽ ﺷﺪ؟ ﺗﺮﺳﯿﺪی؟ ﻣﯿﺪوﻧﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﺧﻮن آﺷﺎﻣﻢ؟ اﺻﻼ ﺷﺎم اﻣﺸﺐ ﺧﻮن‬

‫ﺗﻮﺋﮫ‪ .‬آﻣﺎده ﺑﺎش ﮐﮫ ﻣﯿﺨﻮام ﮔﺎزت ﺑﮕﯿﺮم؟"‬

‫"ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ؛ ﺗﺮﺳﯿﺪم ﺧﺎﻧﻮوم ﺧﻮن آﺷﺎم‪...‬ﭼﮫ ﺧﺒﺮ ﺷﺪه؟ اﻣﺸﺐ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﮫ ﻣﺜﯿﮑﮫ !"‬

‫"آره؛ اﻣﺸﺐ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﮫ‪ ،‬اﻣﺎ ﯾﮫ دﻟﯿﻞ داره ﻓﻘﻂ‪".‬‬

‫"ﺧﻮ زود ﺑﮕﻮ دﻟﯿﻠﺖ ﭼﯿﮫ؟ ھﺎ؟"‬

‫"اﻣﻤﻤﻤﻤﻤﻢ؛‪ ...‬ﮐﯿﻮان‪ ...‬راﺳﺘﯽ ﭼﺮا از ﺧﻮدت ﭼﯿﺰی ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﯽ؟ ﻣﯿﺨﻮام ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎھﺎت‬

‫آﺷﻨﺎ ﺑﺸﻢ‪"...‬‬

‫"ﺑﯿﺨﻮد ﺑﺤﺚ و ﻋﻮض ﻧﮑﻦ‪...‬ﯾﺎﻻ ﺑﮕﻮ ﺑﯿﻨﻢ ﭼﺮا ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ؟"‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ دﺳﺘﻢ را ﺳﻔﺖ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮد‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﮫ ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺟﻮاب ﺑﺪھﺪ‪ .‬ھﻤﯿﻨﻄﻮر ﺑﺎ‬

‫ھﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ و در ﺧﺎﻧﮫ ﻗﺪم ﻣﯿﺰدﯾﻢ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰرگ ﺑﻮد و از اﺗﺎق ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﻋﺒﻮر ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬

‫‪١۶‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﮫ ﺳﺮ ﻣﺒﻞ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ‪ ،‬وﻟﯽ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﻮدداری ﮐﺮد و ﻣﻦ را ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﭘﻠﮑﺎن ﺑﺮد و‬

‫ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮد‪ .‬اوﻟﺶ ﺑﺎﺧﻮد ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﮫ ﻣﯿﺨﻮاھﺪ ﻣﺮا ﺑﮫ اﺗﺎق ﺧﻮاﺑﺶ ﺑﺒﺮد‪ .‬اﻣﺎ وﻗﺘﯽ از‬

‫ﭘﻠﮑﺎن ﺑﺎﻻ رﻓﺘﯿﻢ ﻣﺮا ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﯾﮏ داﻻن ﺑﺮد‪ .‬از راھﺮوﯾﯽ ﺑﺎرﯾﮏ رد ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﮫ ﯾﮏ اﺗﺎق داﯾﺮه‬

‫ای ﺷﮑﻞ و ﮔﺮد رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ھﻤﮫ وﺳﺎﯾﻞ ﮐﮭﻨﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﻀﺎی ﺗﺎرﯾﮏ اﺗﺎق و ﺳﮑﻮت ﻣُﻔﺮَط‪ ،‬ﺧﻮﻓﯽ‬

‫ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﯾﺎﻧﮫ در وﺟﻮدم ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺖ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮐﻨﺎره دﯾﻮار را ﺑﺎ دﺳﺖ ﭘﺎک ﮐﺮد و ﮐﻠﯿﺪی ﮐﮫ‬

‫روی دﯾﻮار ﺑﻮد را زد و اﺗﻔﺎﻗﯽ رخ ﻧﺪاد‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﮔﻮھﺮ؟ ‪ ...‬ﻣﮕﮫ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻻﻣﭗ اﺗﺎق رو‬

‫ﻋﻮض ﮐﻦ‪ "...‬رو ﺑﮫ ﻣﻦ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺗﻮ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ واﯾﺴﺎ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺮم ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭼﺮاغ ﺑﯿﺎرم‪".‬‬

‫راﺳﺘﺶ ﯾﮑﻢ ﺗﺮﺳﯿﺪم‪ .‬اﻣﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻗﻠﺒﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ داﺷﺘﻢ ﺟﻠﻮی ﺗﺮﺳﻢ را ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ‪ .‬در‬

‫ﺳﮑﻮت ﻣﺤﯿﻂ ﭼﺮﺧﯽ زدم و در اﺗﺎقِ ﮔﺮد ﻣﯿﮕﺸﺘﻢ‪ .‬در اﯾﻦ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﭼﯿﺰی ﺗﻮﺟﮭﻢ را ﺑﮫ ﺧﻮد‬

‫ﺟﻠﺐ ﮐﺮد‪ ،‬و آن ﯾﮏ آﻟﺒﻮم ﻋﮑﺲ ﺑﻮد ﮐﮫ روی ﺟﻠﺪ ﭼﺮﻣﯽ اش آﯾﻨﮫ ﻗﺮار داﺷﺖ ﮐﮫ ﻧﻮری از‬

‫ﭘﻨﺠﺮه ﮔﺮد ﺑﺎﻻی ﺳﻘﻒ ﺑﮫ آﯾﻨﮫ ﺧﻮرده ﺑﻮد و ﺑﺎزﺗﺎﺑﺶ ﺑﮫ ﭼﺸﻤﻢ ﻣﯿﺨﻮرد‪ .‬ﺣﺲ ﻓﻀﻮﻟﯽ در ﻣﻦ‬

‫ﮔﻞ ﮐﺮد و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ آﻟﺒﻮم رﻓﺘﻢ‪ .‬ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﺎزش ﮐﺮدم‪ .‬ﯾﮑﺴﺮی ﻋﮑﺴﺎی ﻗﺪﯾﻤﯽ و ﺳﯿﺎه ﺳﻔﯿﺪ ﮐﮫ‬

‫ﮔﻮﯾﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ ﺧﺎﻧﻮاده اش ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻨﺪ ﺗﻨﺪ ورق ﻣﯿﺰدم ﮐﮫ ﻋﮑﺴﯽ ﺗﻮﺟﮭﻢ را ﺟﻠﺐ ﮐﺮد‪ .‬ﻋﮑﺴﯽ‬

‫ﺳﯿﺎه ﺳﻔﯿﺪ از زن و ﻣﺮدی ﮐﮫ ﯾﮏ ﭘﺴﺮ ﺑﭽﮫ در ﻣﯿﺎﻧﺸﺎن ﺑﻮد‪ .‬زن داﺧﻞ ﻋﮑﺲ ﺷﺒﺎھﺖ ﺧﺎﺻﯽ‬

‫ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ داﺷﺖ‪ .‬ﺳﻦ زن ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺣﺪود ﺑﯿﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺑﻮد‪ .‬ﻋﮑﺲ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻮد و‬

‫ﻧﻤﯿﺸﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎﺷﮫ‪ .‬ﭘﺴﺮ ﺑﭽﮫ ھﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺷﺒﯿﮫ ﺑﻮد‪ .‬ھﻤﯿﻨﻄﻮر ﭼﺸﻤﺎن‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺮد داﺧﻞ ﻋﮑﺲ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﮫ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻋﮑﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ ﺧﺎﻧﻮاده ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﻮد‪،‬‬

‫اﻣﺎ آن ﭘﺴﺮ ﺑﭽﮫ ﮐﮫ ﺑﻮد؟ آﻟﺒﻮم را ورق ﻣﯿﺰدم و ﻋﮑﺲ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻮد‪ ،‬ﯾﺎ ﺟﻤﻌﯽ و ﯾﺎ ﺗﮑﯽ ﮐﮫ ﭘﺲ‬

‫از ﭼﻨﺪ ورق ﻋﮑﺲ دﺧﺘﺮ ﺑﭽﮫ ای ﺧﻨﺪان در ﻣﯿﺎن دﺷﺘﯽ ﭘﺮ از ﮔﻞ ھﺎی زرد و ﻗﺮﻣﺰ ﺑﺎ ﻟﺒﺎس‬

‫ﺳﻔﯿﺪ ﭼﯿﻦ دار و داﻣﻦ ﭘﻒ ﮐﺮده ﮐﮫ دﺳﺘﮫ ﮔﻠﯽ از ھﻤﺎن ﮔﻞ ھﺎ در دﺳﺘﺶ ﺑﻮد و اﻟﻨﮕﻮ ھﺎی‬

‫ﻃﻼﯾﯽ ﮐﮫ در ﺳﺎﻋﺪ دﺳﺖ راﺳﺘﺶ ﺗﻸﻟﺆ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﻣﻮھﺎی ﻗﮭﻮه ای اش ھﻢ ﻧﺼﻒ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ اش را‬

‫ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد و ﺗﺎ روی ﺷﺎﻧﮫ ھﺎﯾﺶ آوﯾﺰان ﺑﻮد‪ .‬ﻋﮑﺲ رﻧﮕﯽ ﺑﻮد و ﺣﺪس ﻣﯿﺰدم ﮐﮫ ﻋﮑﺲ ﺧﻮد‬

‫‪١٧‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دﺧﺘﺮک در ﻋﮑﺲ ﺳﻨﯽ ﺣﺪود ﭘﻨﺞ ﯾﺎ ﺷﺶ داﺷﺖ‪ .‬آﻟﺒﻮم را ورق زدم و ھﻤﺎن‬

‫دﺧﺘﺮ ﺑﭽﮫ را در ﮐﻨﺎر ھﻤﺎن زن و ﻣﺮد ﻋﮑﺲ ﻗﺒﻠﯽ دﯾﺪم و ﯾﻘﯿﻦ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ و ﺧﺎﻧﻮاده‬

‫اش اﺳﺖ‪ .‬در ﻋﮑﺴﯽ دﯾﮕﺮ ﭘﺎرﻣﯿﺲ در ﮐﻨﺎر ھﻤﺎن ﭘﺴﺮ ﺑﭽﮫ ﻋﮑﺲ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ در اﯾﻦ ﻋﮑﺲ‬

‫ﭘﺴﺮ ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﮫ ﻣﯿﺨﻮرد و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ھﺸﺖ ﺳﺎﻟﮫ‪ .‬آن ﭘﺴﺮ ھﻢ ﺑﺮادرش ﺑﻮد‪ .‬ﺻﺪای ﭘﺎی ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫از ﭘﻠﮫ ھﺎ ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬آﻟﺒﻮم را ﺑﺴﺘﻢ و ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﻗﺮار دادم و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ راھﺮو رﻓﺘﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪ و ﯾﮏ ﻓﺎﻧﻮس در دﺳﺘﺶ ﺟﻠﻮ ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﮫ ﺷﺪ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﻧﺘﺮﺳﯿﺪی؟ رﻧﮕﺖ ﭘﺮﯾﺪه ھﺎ !"‬

‫ﺧﻨﺪﯾﺪم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﺑﺲ ﮐﻦ‪ ...‬ﺑﮫ ﻧﻈﺮت ﻣﻦ ﺗﺮﺳﻮام؟" ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺑﯿﺎ ﭼﺮاغ و ﺑﮕﯿﺮ آﻗﺎی‬

‫ﺷﺠﺎع‪ ".‬ﻧﻮر ﺿﻌﯿﻒ ﻓﺎﻧﻮس اﻃﺮف را ﮐﻤﯽ روﺷﻦ ﮐﺮد و اﺗﺎق ﺑﮭﺘﺮ دﯾﺪه ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﺗﮫ اﺗﺎق ﯾﮏ‬

‫ﭘﯿﺎﻧﻮی ﮐﮭﻨﮫ ﺑﻮد ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﺮا ﺑﮫ آن ﺳﻤﺖ ﺑﺮد و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺑﮫ ﻧﻈﺮم ﺑﻠﺪی ﭘﯿﺎﻧﻮ ﺑﺰﻧﯽ‪ ".‬ﻣﻦ‬

‫ﺧﻨﺪﯾﺪم و ﮔﻔﺘﻢ ‪ ":‬ﻣﻦ؟ ‪ ...‬ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯿﮑﻨﯽ ! ‪ "...‬ﺑﻌﺪ ﺧﻮدش ﻧﺸﺴﺖ ﺳﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ رو ﺑﮫ ﭘﯿﺎﻧﻮ‬

‫ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﮫ ﻧﻮاﺧﺘﻦ‪ .‬ﺑﺎ ﻧﺖ ھﺎی زﯾﺮ ﺷﺮوع ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﺑﺎس داد و ﻣﻦ در ﻣﯿﺎن ﻧﺖ ھﺎی‬

‫زﯾﺒﺎی ﻧﻮاﺧﺘﮫ ﺷﺪه رھﺎ ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎ ﻣﯿﺰد‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ آھﻨﮓ ھﺎی ﺷﺐ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ در‬

‫آﻣﺴﺘﺮدام ﺑﻮد‪ .‬ﮐﮫ از ﺟﻠﻮی ھﺮ ﺧﺎﻧﮫ ای رد ﻣﯿﺸﺪی ﻣﯿﺸﻨﯿﺪی‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﯿﺰد و ﻣﯿﺰد و ﻣﺘﻮﺟﮫ‬

‫ﮔﺬر زﻣﺎن ﻧﺒﻮدﯾﻢ ﮐﮫ ﺑﺎ ﭘﺎرس ﺳﮓ ھﺎ ﺑﮫ ﺧﻮد آﻣﺪﯾﻢ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﻮاﺧﺘﻦ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬

‫" ﭼﮫ ﺧﺒﺮ ﺷﺪه اﯾﻦ وﻗﺖ ﻇﮭﺮ؟ " ﺑﻌﺪ ﻓﺎﻧﻮس را ﺑﺮداﺷﺖ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺑﯿﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ" رﻓﺘﯿﻢ ﺑﯿﺮون‬

‫و از ﭘﻠﮑﺎن ﭘﺎﯾﯿﻦ رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﭘﺎرس ﺳﮓ ھﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻮھﺮ وارد ﺷﺪ و ﭼﻨﺪ ﻧﺎﻣﮫ در دﺳﺘﺶ‬

‫ﺑﻮد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬ﭘﺴﺘﭽﯽ ﺑﻮد‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ ‪ ":‬از ﮐﺠﺎﺳﺖ؟" ﮔﻮھﺮ ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﮫ ﻧﺎﻣﮫ ﮐﺮد و‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از اداره ﮔﺎزه‪ ،‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﮫ ﻣﺎ ﻧﺒﻮدﯾﻢ ﺷﻤﺎره ﮐﻨﺘﻮر و ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﮫ ﺑﺮداره‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﮕﮫ ﺗﻮ ﮐﺠﺎ ﺑﻮدی؟ " ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﺎﻧﻢ دو ھﻔﺘﮫ ﭘﯿﺶ ﮐﮫ زﻧﮓ زدم ازﺗﻮن اﺟﺎزه ﮔﺮﻓﺘﻢ‬

‫ﺑﺮم ﺳﺒﺰوار ﺑﮫ آﻗﺎم ﺳﺮ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ ﺑﻮد‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬آھﺎن‪...‬راﺳﺘﯽ ﺑﮭﺘﺮ ﺷﺪ؟ ‪...‬اﻻن‬

‫ﭼﻄﻮره؟" ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﻟﺤﻤﺪوﻻ ﺧﻮﺑﮫ؛ دﮐﺘﺮا ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎﯾﺪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻨﮫ‪ " .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮔﻮھﺮ‬

‫ﺟﺎن اﮔﮫ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺑﯿﺎرش ﺗﮭﺮان‪ ،‬اﯾﻨﺠﺎ ﭘﺰﺷﮑﺎی ﺧﻮﺑﯽ داره؛ ﻧﮕﺮان ھﺰﯾﻨﺶ ھﻢ ﻧﺒﺎش‪ ".‬ﮔﻮھﺮ‬

‫‪١٨‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﺎﻧﻢ ؛ ﺷﻤﺎ ﻟﻄﻒ دارﯾﻦ‪ ،‬از ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ﻣﺎ رﺳﯿﺪه؛ ﺧﺪا ﺳﺎﯾﮫ ﺗﻮن رو از ﺳﺮ ﻣﺎ ﺑﺮﻧﺪاره‪ .‬ﺑﺎﺑﺎم‬

‫اﻻن ﺑﮭﺘﺮه؛ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ اﮔﮫ ﮐﻤﮏ ﺑﺨﻮام اوﻟﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ازش ﺑﺨﻮام ﺷﻤﺎﺋﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻏﯿﺮ از ﺷﻤﺎ‬

‫ﮐﺴﯽ رو ﻧﺪارم‪ .‬اوﻧﻢ ﺗﻮ اﯾﻦ ﺷﮭﺮ ﻏﺮﯾﺐ‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﭼﯿﮫ‪...‬‬

‫وﻇﯿﻔﻤﮫ‪...‬ﯾﮫ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ ﺑﺒﯿﻦ ﺑﻘﯿﮫ ﻧﺎﻣﮫ ھﺎ از ﮐﺠﺎﺳﺖ‪ ".‬ﮔﻮھﺮ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑﺎ ﺳﻮاد ﺿﻌﯿﻔﯽ ﮐﮫ‬

‫داﺷﺖ ﭘﺸﺖ ﻧﺎﻣﮫ را ﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺜﯿﮑﮫ از ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﮫ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺷﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﮫ‪" .‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﻋﺠﻠﮫ ﻧﺎﻣﮫ را ﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺎﮐﺖ را از ﺑﻐﻞ ﭘﺎره ﮐﺮد و ﺑﺮﮔﮫ ﻧﺎﻣﮫ را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺧﻮاﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻠﯿﺤﯽ در ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﻟﺒﺨﻨﺪ زدم و ﺣﺲ ﮐﻨﺠﮑﺎوﯾﻢ زد ﺑﺎﻻ و‬

‫ﭘﺮﺳﯿﺪم‪ " :‬ﭼﯽ ﺷﺪه؟ ﺧِﯿﺮه؟" ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﮔﮫ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاد‪ ".‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬اﮔﮫ ﺧﺪا ﭼﯽ ﺑﺨﻮاد؟ "‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﯾﮫ ﻗﻠﺐ ﭘﯿﻮﻧﺪی ﺑﮫ ﺑﺎﻧﮏ اﺿﺎﻓﮫ ﺷﺪه ﮐﮫ ﺑﮫ ﮔﺮوه ﺧﻮﻧﯿﻢ ﻣﯿﺨﻮره و ازم ﺧﻮاﺳﺘﮫ ﺷﺪه ﮐﮫ‬

‫ﺑﺮم آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﺪم ﺑﺒﯿﻨﻢ از ﻟﺤﺎظ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﺑﺪﻧﻢ ﻗﻠﺐ و ﻣﯿﭙﺬﯾﺮه ﯾﺎ ﻧﮫ‪ ،‬اﮔﮫ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاد ﻗﻠﺐ و ﭘﯿﻮﻧﺪ‬

‫ﻣﯿﺰﻧﻦ‪ ".‬ﺷﻮر و ﺷﻮق ﻋﻤﯿﻘﯽ در وﺟﻮدم ﺑﺮ اﻧﮕﯿﺨﺘﮫ ﺷﺪ و آراﻣﺶ ﻗﻠﺒﯽ ﺳﺮﺷﺎرم ﮐﺮد و ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬‬

‫ﺧﺪاﯾﺎ ﺷﮑﺮت‪...‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺧﻮب ﻣﯿﺸﯽ‪ .‬دﯾﺪی ﻧﺒﺎﯾﺪ اﻣﯿﺪت و از دﺳﺖ ﺑﺪی‪ ".‬ﺑﻌﺪ رﻓﺘﻢ دﺳﺖ‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و از روی ﻣﺒﻞ ﺑﻠﻨﺪش ﮐﺮدم و ﺑﮫ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم‪ ،‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و‬

‫ﭘﺮﯾﺪ ﺑﻐﻠﻢ‪ .‬ﯾﻮاش در ﮔﻮﺷﻢ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮔﺸﻨﮫ ﻧﯿﺴﺘﯽ؟" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬آخ آخ؛ زدی ﺗﻮ ﺧﺎل‪ ...‬راﺳﺘﯽ ﻗﺮار‬

‫ﺑﻮد ﻧﺎھﺎر ﺑﺪی ھﺎ" ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ ‪" :‬آره ﺑﺮو ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺗﺎ ﺑﯿﺎرم‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﻧﺸﺴﺘﻢ ‪ .‬از‬

‫آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﮐﻤﮏ ﻧﻤﯿﺨﻮای؟ " از آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ ﺻﺪا آﻣﺪ ‪":‬‬

‫ﻧﮫ‪...‬اﻻن ﻣﯿﺎرم‪...‬ﮔﻮھﺮ؟‪...‬ﺑﯿﺎ اﯾﻨﺠﺎ" ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮫ ﺑﻌﺪ ﮔﻮھﺮ ﺑﺎ ﯾﮏ دﯾﺲ ﺳﺒﺰی ﭘﻠﻮ وارد ﺷﺪ و‬

‫دﯾﺲ را ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﮫ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪش ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻇﺮف ﮐﮫ ﯾﮏ ﻣﺎھﯽ‬

‫ﺑﺮﯾﺎن ﺷﺪه و ﺳﻮﺧﺎری ﮐﮫ دورش ﺳﺒﺰی ﺑﻮد ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬دھﺎﻧﻢ آب اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‪.‬‬

‫و ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭼﮫ ﮐﺪﺑﺎﻧﻮﯾﯽ‪ ...‬ﭼﮫ ﻏﺬاﯾﯽ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ زﺣﻤﺖ ﮐﺸﯿﺪی ھﺎ" ﭘﺎرﻣﯿﺲ دﯾﺲ را ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﮔﺬاﺷﺖ‬

‫و ﻧﺸﺴﺖ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﭼﮫ زﺣﻤﺘﯽ ‪...‬ﺷﺮوع ﮐﻦ‪ ".‬ﻧﺎھﺎر را ﺧﻮردﯾﻢ و ﺳﯿﺮ ﺷﺪم‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻮھﺮ را‬

‫ﺻﺪا زد و ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ ﺑﯿﺎورد‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﺑﺎ ﯾﮏ ﭘﺎرچ ﺷﺮﺑﺖ آﺑﻠﯿﻤﻮ آﻣﺪ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺑﻌﺪ‬

‫‪١٩‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﻣﺎھﯽ اﯾﻦ ﺷﺮﺑﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯿﭽﺴﺒﮫ" ﯾﮏ ﻟﯿﻮان ﺑﺮاﯾﻢ رﯾﺨﺖ و ﻧﻮﺷﯿﺪم‪ .‬راﺳﺖ ﻣﯿﮕﻔﺖ؛ ﺧﯿﻠﯽ‬

‫ﭼﺴﺒﯿﺪ‪ .‬ﻧﺎھﺎر ﮐﮫ ﺧﻮردﯾﻢ رﻓﺘﯿﻢ و در ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﺟﻠﻮی ﺷﻮﻣﯿﻨﮫ ﺧﺎﻣﻮش‪ ،‬ﺳﺮ ﻣﺒﻞ روﺑﺮوی ھﻢ‬

‫ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﮔﻮھﺮ در ﺣﺎل ﺟﻤﻊ ﮐﺮدن ﻣﯿﺰ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﺑﮫ ھﻢ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ و ﮔﮭﮕﺎھﯽ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪﯾﻢ‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﻮاﺑﻢ ﻣﯿﺎد‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﭘﻠﮑﺎن رﻓﺖ‪ .‬از ﺑﺎﻻ آﻟﺒﻮﻣﯽ ﮐﮫ ﻗﺒﻞ از ﻇﮭﺮ دﯾﺪه‬

‫ﺑﻮدم را ﭘﺎﯾﯿﻦ آورد و ﻣﻦ ﺧﻮد را ﺑﮫ آن راه زدم ﮐﮫ ﻧﻔﮭﻤﺪ ﻗﺒﻼ آﻟﺒﻮم را دﯾﺪه ام‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬اﯾﻦ‬

‫ﭼﯿﮫ؟" ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﯾﮫ آﻟﺒﻮم ﻗﺪﯾﻤﯽ‪ ".‬و آﻣﺪ‪ ،‬ﺑﻐﻞ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺖ و آﻟﺒﻮم را ﺑﮫ ﻣﻦ داد‪ .‬ﻣﻦ آﻟﺒﻮم را ورق‬

‫ﻣﯿﺰدم و او ﻋﮑﺲ ھﺎ را ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪاد‪ .‬ﺣﺪﺳﯿّﺎﺗﻢ درﺳﺖ ﺑﻮد و آن ﻋﮑﺲ ھﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫و ﺧﺎﻧﻮاده اش ﺑﻮد؛ اﻣﺎ ﭼﯿﺰی ﮐﮫ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺧﺎﻧﻮاده اش اﻻن ﮐﺠﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬از‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﺮﺳﯿﺪم‪ ":‬ﺧﺎﻧﻮادت ﮐﺠﺎن" ﺑﻐﻀﯽ ﮔﻠﻮی ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ده ﺳﺎﻟﻢ ﮐﮫ ﺑﻮد‬

‫ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده داﺷﺘﯿﻢ از ﺷﻤﺎل ﺑﺮﻣﯿﮕﺸﺘﯿﻢ‪ ،‬ﻧﺰذﯾﮑﺎی ﺟﺎده ﻣﺮزن آﺑﺎد ﺗﺮﻣﺰھﺎ داغ ﮐﺮد و ﺳﺮ ﯾﮫ‬

‫ﭘﯿﭻ‪ ،‬ﺗﺮﻣﺰھﺎ ﮐﺎر ﻧﮑﺮد و ﺑﮫ ﯾﮫ ﺳﺨﺮه ﺧﻮردﯾﻢ و ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭼﻨﺪﺗﺎ ﻣَﻠَﻖ وﺳﻂ ﺟﺎده زد و دﯾﮕﮫ‬

‫ﭼﯿﺰی ﯾﺎدم ﻧﻤﯿﺎد‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺗﻨﮭﺎ ﺷﺎﻧﺴﯽ ﮐﮫ آوردﯾﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﻮ دره ﻧﯿﻮﻓﺘﺎد و آﺗﯿﺶ ﻧﮕﺮﻓﺖ‪،‬‬

‫وﮔﺮﻧﮫ ﻣﻦ اﻻن زﻧﺪه ﻧﺒﻮدم؛ اﻣﺎ ﺑﺎﺑﺎ و ﻣﺎﻣﺎن و داداﺷﻢ ھﻤﮫ ﻣﺮدن‪ .‬ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ درﺟﺎ ﻣﺮدن‪ ،‬اﻣﺎ‬

‫داداﺷﻢ ﭼﻨﺪﺳﺎﻋﺖ دوام آورد و ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﮫ ﻋﻠﺖ ﺧﻮن رﯾﺰی ﺷﺪﯾﺪ از ﺑﯿﻦ رﻓﺖ‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ‬

‫ﺑﮫ ﺷﺪت ﺻﺪﻣﮫ دﯾﺪه ﺑﻮدم؛ ﭘﺎم از دوﺟﺎ ﺷﮑﺴﺖ؛ ﻓَﮑﻢ در رﻓﺖ ‪،‬و ﺟﺮاﺣﺎت زﯾﺎدی داﺷﺘﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﮫ‬

‫ﻃﺮز ﻣﻌﺠﺰه آﺳﺎﯾﯽ زﻧﺪه ﻣﻮﻧﺪم و ﺑﻌﺪ دو ﻣﺎه از ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻣﺮﺧﺺ ﺷﺪم؛ و ﻋﻤﻮم ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ‬

‫ﺑﺰرگ ﮐﺮدﻧﻢ و ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺮﺧﺼﯽ ﺣﺎل روﺣﯿﻢ اﺻﻼ ﺧﻮب ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺗﺼﻮﯾﺮ‬

‫وﺣﺸﺘﻨﺎک اون ﺗﺼﺎدف ھﻤﯿﺸﮫ ﺟﻠﻮ ﻧﻈﺮم ﺑﻮد‪ .‬ھﺮوﻗﺖ ﻣﯿﺨﻮاﺑﯿﺪم ﮐﺎﺑﻮس ﻣﯿﺪﯾﺪم‪ .‬ﻗﻠﺒﻢ از ھﻤﻮن‬

‫ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد‪ .‬ﺗﭙﺸﮭﺎی ﺷﺪﯾﺪ ﻗﻠﺒﻢ ﮐﮫ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﺎﺑﻮس ھﺎ و ﺗﺼﺎوﯾﺮ وﺣﺸﺘﻨﺎک اون‬

‫ﺗﺼﺎدف ﺟﻠﻮی ﻧﻈﺮم ﺑﻮد ﺑﮫ ﺷﺪت ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻋﻤﻮ و زن ﻋﻤﻮم ﻣﺜﻞ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ازم ﻣﺮاﻗﺒﺖ‬

‫ﻣﯿﮑﺮدن؛ ﺧﻮدﺷﻮن ﺑﭽﮫ دار ﻧﻤﯿﺸﺪن ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ﻣﺜﻞ ﺑﭽﮫ ﺧﻮدﺷﻮن دوﺳﺘﻢ داﺷﺘﻦ‪ .‬ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎر‬

‫اِﮐﻮ و ﻧﻮارﻗﻠﺐ ازم ﮔﺮﻓﺘﻦ و ھﺮ دﻓﻌﮫ وﺿﻊ وﺧﯿﻢ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ ﺗﺎ ﯾﻮاش ﯾﻮاش ﺑﮭﺘﺮ ﺷﺪم؛ اﻣﺎ ھﻤﯿﺸﮫ‬

‫‪٢٠‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺮص ﻣﺼﺮف ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﭘﯿﺶ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ روال ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﮫ ﺷﺐ ھﺎ‪ ،‬ﻣﻮﻗﻊ‬

‫ﺧﻮاب‪ ،‬ﺗﻮ ﻣﺤﻞ ﮐﺎر و ﺣﺘﯽ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮن و ﻣﻮﻗﻊ راﻧﻨﺪﮔﯽ‪ ،‬ﻗﻠﺒﻢ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ‪ ،‬اﯾﻨﻘﺪر زﯾﺎد ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ‬

‫ﺑﮫ دﮐﺘﺮ رﻓﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻠﺐ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﻣﻨﻢ اوﻧﺠﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﻗﻠﺐ ﭘﯿﻮﻧﺪی دادم و ﺑﮫ اﯾﺮان‬

‫اوﻣﺪم؛ اﯾﻨﺠﺎ ھﻢ ﺗﻮ ﺑﺎﻧﮏ اﻋﻀﺎ اﻗﺪام ﮐﺮدم‪ ".‬از ﻣﺎﺟﺮاﯾﯽ ﮐﮫ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد ﺑﮫ ﺷﺪت ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺷﺪم و‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭼﺮا ﺗﻮ آﻣﺴﺘﺮدام ﻧﻤﻮﻧﺪی؟‪...‬ﭘﺰﺷﮑﺎی ﺧﻮﺑﯽ ﺗﻮ اوروﭘﺎﺳﺖ‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد‪" :‬دﻟﯿﻞ‬

‫اﯾﻨﮑﮫ ﺑﮫ اﯾﺮان اوﻣﺪم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻻاﻗﻞ اﮔﮫ اﯾﻨﺠﺎ ﻣُﺮدم‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﺎک وﻃﻨﻢ دﻓﻦ ﺑﺸﻢ‪ .‬ﭘﯿﺶ ﺧﺎﻧﻮادم‪".‬‬

‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮاق ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺳﮑﻮت ﮐﺮد؛ ﺑُﻐﻀﯽ در ﮔﻠﻮﯾﺶ اﺣﺴﺎس ﻣﯿﺸﺪ و آرام ﻗﻄﺮه اﺷﮑﯽ‬

‫از ﭼﺸﻢ ﭼﭙﺶ ﺑﮫ روی ﮔﻮﻧﮫ اش ﺳﺮازﯾﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ دﺳﺘﻢ را ﺑﺎﻻ ﺑﺮدم و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺷﺼﺘﻢ اﺷﮑﺶ‬

‫را ﭘﺎک ﮐﺮدم و ﻧﺎﮔﮭﺎن ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐﯿﺪ و زار زار ﮔﺮﯾﮫ ﮐﺮد؛ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺧﻮدم ﮐﺸﯿﺪﻣﺶ و ﺳﻔﺖ‬

‫ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮدم‪ .‬در آﻏﻮﺷﻢ ﺑﮫ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎران ﺑﮭﺎر ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﮔﺬاﺷﺘﻢ راﺣﺖ ﮔﺮﯾﮫ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﺒﮏ‬

‫ﺑﺸﻮد؛ ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﮫ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﺑﻮد ﮔﺮﯾﮫ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد؛ ﯾﮏ ﺑﻐﺾ ﮐﮭﻨﮫ ﮐﮫ اﯾﻨﮏ در آﻏﻮش ﻣﻦ‬

‫ﺗﺮﮐﯿﺪه ﺑﻮد‪ .‬او ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯿﮑﺮد و ﻣﻦ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺑﮫ ﮐﻤﺮش آرام ﻣﯿﮑﻮﺑﯿﺪم‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮫ آرام ﺷﺪ‬

‫و از آﻏﻮﺷﻢ ﺟﺪا ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﻧﮕﺎھﻢ ﮐﺮد‪.‬ھﺮ دو ﺑﮫ ھﻢ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺧﯿﺲ ﺑﻮد‬

‫و اﺷﮏ ھﺎﯾﺶ ﺧﻂِ ﭼﺸﻤﺶ را ﺷﺴﺘﮫ ﺑﻮد و ﺧﻄﯽ ﺳﯿﺎه از ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺗﺎ ﻧﺰدﯾﮑﯽ ھﺎی ﻟﺒﺶ ﮐﺸﯿﺪه‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬اﺻﻼ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﻮب ﻣﯿﺸﯽ‪ .‬دﯾﺪی ﮐﮫ ﭼﮫ ﻧﺎﻣﮫ ای اوﻣﺪه؛ ھﻤﯿﻦ ﻓﺮدا ﻣﯿﺮﯾﻢ‬

‫آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﯿﺪﯾﻢ ﺑﮫ اﻣﯿﺪ ﭘﺮوردﮔﺎر ﮐﮫ ﭼﻨﺪ روز دﯾﮕﮫ ﻣﯿﺸﯽ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﯾﮫ ﻗﻠﺐ ﺟﺪﯾﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺑﺎھﻢ‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ اﺑﺪ‪ ،‬ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﭘﯿﺮ ﺑﺸﯿﻢ‪ .‬راﺳﺘﯽ اﺳﻢ ﺑﭽﮫ ھﺎﻣﻮن و ﭼﯽ ﺑﺬارﯾﻢ؟"‬

‫"آھﺎی‪...‬آﻗﺎ اول راﺟﻊ ﺑﮫ ﻋﺮوﺳﯿﻤﻮن ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮ؛ ﺣﺎﻻ ﮐﻮ ﺗﺎ ﺑﭽﮫ !"‬

‫"ﻋﺮوﺳﯽ ﻣﯿﮕﯿﺮم ﺑﺮات‪ ،‬در ﺣﺪ ﺷﺎھﺰاده وﯾﻠﯿﺎم‪ .‬ﺗﻮ روزﻧﺎﻣﮫ ھﺎ و ﻣﺠﻠﮫ ھﺎ ﺧﺒﺮ ﻋﺮوﺳﯿﻤﻮن‬

‫ﻣﯿﭙﯿﭽﮫ‪ .‬ﭼﮫ ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﮕﯿﺮم ﻣﻦ؛ ھﻔﺖ ﺷﺒﺎﻧﮫ روز"‬

‫‪٢١‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"واو‪...‬ﭼﻘﺪر ﻃﻮﻻﻧﯽ‪...‬ﺧﺮﺟﺖ زﯾﺎد ﻣﯿﺸﮫ !"‬

‫"ھﻤﻤﻢ‪...‬راﺳﺖ ﻣﯿﮕﯽ‪...‬ﭼﺮا ھﻔﺖ ﺷﺒﺎﻧﮫ روز ! ﺑﯿﺎ اﺻﻼ ده ﺷﺒﺎﻧﮫ روز ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﭼﻄﻮره"‬

‫" ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ‪ ،‬ﮐﯿﻮان‪ ،‬اذﯾﺘﻢ ﻧﮑﻦ‪ .‬ﺑﻌﺪ ده ﺷﺐ دﯾﮕﮫ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﮫ ﻣﯿﺸﻢ‪ ،‬ﮐﯽ ﺣﺎل داره ده‬

‫ﺷﺐ ﺑﺮﻗﺼﮫ !"‬

‫"ﺻﺪ ﺗﺎ رﻗﺎص و رﻗﺎﺻﮫ اﺳﺘﺨﺪام ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ ،‬ﺗﻮ ﭼﺮا ﺑﺮﻗﺼﯽ !"‬

‫"اِاِاِ‪...‬ﻣﮕﮫ ﻣﯿﺸﮫ آدم ﺷﺐ ﻋﺮوﺳﯿﺶ ﻧﺮﻗﺼﮫ !"‬

‫"ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﻦ ﮐﮫ رﻗﺼﺶ ﺧﻮﺑﮫ؛ ﻓﻘﻂ ﯾﮫ ذره ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﻢ‪ .‬ﺧﺴﺘﮫ ﻧﻤﯿﺸﯿﻢ‪".‬‬

‫"اِاِاِاِ‪...‬ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮام زﯾﺎد ﺑﺮﻗﺼﻢ‪"...‬‬

‫"ﺧﻮب ﺑﺮﻗﺼﯿﻢ‪...‬اﺻﻼ اﯾﻨﻘﺪر ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﻢ ﮐﮫ دﯾﮕﮫ ﺣﺎل ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﻣﺎه ﻋﺴﻞ"‬

‫"وای‪،‬آخ ﺟﻮن‪...‬راﺳﺘﯽ ﻣﺎه ﻋﺴﻞ ﮐﺠﺎ ﺑﺮﯾﻢ؟"‬

‫"ﻣﯿﺮﯾﻢ ﯾﮫ ﺟﺎ ﮐﮫ ﻋﺮب ﻧِﯽ ﺑﻨﺪازه؛ ﯾﮫ ﺟﺎی دور؛ ﺧﯿﻠﯽ دور؛ ﺳﺮﺳﺒﺰ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺧﻮدم و ﺧﻮدت؛"‬

‫"آخ‪...‬راﺳﺖ ﻣﯿﮕﯽ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﯾﮫ ﺟﺰﯾﺮه‪ ،‬ﯾﮫ ﺟﺰﯾﺮه ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﮫ‪"...‬‬

‫"ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ ؛ ﺑﻌﺪ ﻗﺎﯾﻘﻤﻮن و آب ﻣﯿﺒﺮه و ﺑﺮا ھﻤﯿﺸﮫ ﺗﻮ اون ﺟﺰﯾﺮه اﺳﯿﺮ ﻣﯿﺸﯿﻢ‪".‬‬

‫" اوووف‪...‬ﭼﮫ ﺧﻮب‪...‬ﺧﯿﻠﯽ ھﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰه‪".‬‬

‫"ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ "‬

‫"ﮐﯿﻮان؟"‬

‫"ﺟﺎﻧﻢ؟"‬

‫‪٢٢‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"اﺳﻢ رﻗﺺ اوردی دﻟﻢ ھﻮای رﻗﺺ ﮐﺮد"‬

‫" ﭼﻄﻮر؟‪...‬ﻣﯿﺨﻮای ﺑﺮام ﺑﺮﻗﺼﯽ؟"‬

‫"ﻧﮫ‪...‬ﻣﯿﺨﻮام ﺑﺎھﻢ ﺑﺮﻗﺼﯿﻢ‪".‬‬

‫"اوه‪...‬ﺣﺮﻓﺸﻢ ﻧﺰن‪...‬ﻣﻦ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪...‬رﻗﺼﺖ و ﺧﺮاب ﻣﯿﮑﻨﻢ‪".‬‬

‫"ﺻﺐ ﮐﻦ اﻻن ﻣﯿﺎم"‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ رﻓﺖ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﮐﺸﻮی زﯾﺮ ﻣﯿﺰ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن و از ﻻﺑﻼی دﯾﺴﮏ ھﺎی داﺧﻞ ﮐﺸﻮ دﻧﺒﺎل‬

‫ﯾﮏ دﯾﺴﮏ ﮔﺸﺖ ﮐﮫ ﭘﺨﺶ ﮐﻨﮫ؛ ﯾﮏ ﺳﯽ دی ﺑﺮداﺷﺖ و ﭘﺮﺳﯿﺪ‪" :‬اﻟﻮﯾﺲ ﭘﺮﯾﺴﻠﯽ ﭼﻄﻮره؟"‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﯾﮑﻢ ﻣﻼﯾﻢ ﺗﺮ ﻧﺪاری؟" ﮔﺸﺖ و ﯾﮏ آﻟﺒﻮم از ﺳِﻠِﻦ دﯾﯿﻮن ﺑﺮداﺷﺖ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﯾﻦ دﯾﮕﮫ‬

‫ﺧﻮﺑﮫ‪...‬ﭼﮫ ﺑﺨﻮای ﯾﺎ ﻧﺨﻮای ﻣﯿﺬارم‪ ".‬ﻣﻮزﯾﮏ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ و ﺧﻮدش آرام رﻗﺼﯿﺪ و ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و‬

‫دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮد وﺳﻂ و ﺑﺎ ھﻢ رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ ﺑﺎ ﻣﻮزﯾﮏ زﯾﺒﺎ و ﺻﺪای دﻟﻨﺸﯿﻦ ﺳﻠﻦ دﯾﯿﻮن ﺑﮫ‬

‫ﭘﺮواز در آﻣﺪم‪ ،‬ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ اﻃﺮاف ﻧﻤﯿﺪﯾﺪم‪ ،‬ﺟﺰ ﺻﻮرت زﯾﺒﺎی ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ .‬آرام ﺑﺎھﻢ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ و‬

‫ﺑﮫ ھﻢ ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪﯾﻢ‪ .‬ﻧﮕﺎھﻤﺎن ﺑﮫ ھﻢ ﺑﻮد و دﺳﺘﺎﻧﻤﺎن در دﺳﺖ‪ .‬دور ھﻢ ﻣﯿﭽﺮﺧﯿﺪﯾﻢ‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﻮد را ﺑﮫ ﻣﻦ ﺳﭙﺮده ﺑﻮد و ﻣﻦ او را ﻣﯿﺮﻗﺼﺎﻧﺪم‪ .‬ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ و ﺗﻮﺟﮭﻤﺎن‬

‫ﺑﮫ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻮزﯾﮏ آرام ﺷﺪ و ﺑﺎ دﺳﺖ راﺳﺘﻢ ﮐﻤﺮ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و دﺳﺖ دﯾﮕﺮم دور‬

‫ﺷﺎﻧﮫ اش اﻧﺪاﺧﺘﻢ و دور ھﻢ ﻣﯿﭽﺮﺧﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ﺻﻮرﺗﺶ رو ﺑﮫ ﺻﻮرﺗﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﮭﮕﺎھﯽ ﺑﮫ ﻟﺒﮭﺎی ھﻢ‬

‫ﻧﮕﺎه ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺘﯿﻢ‪ .‬ﻋﻄﺶ ﻋﺸﻖ در ﭼﺸﻤﺎن ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﻮج ﻣﯿﺰد‪ .‬ﻋﺮق از ﺳﺮ و ﺻﻮرﺗﻤﺎن‬

‫ﺳﺮازﯾﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺗِﺮَک ﺑﮫ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪ و ﻣﺎ اﯾﺴﺘﺎدﯾﻢ‪ .‬ﻧﮕﺎھﻤﺎن ﺑﮫ ھﻢ ﺑﻮد‪ .‬ھﺮدو ﻣﻨﺘﻈﺮ ﯾﮏ‬

‫ﺣﺮﮐﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ از ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﺻﻮرﺗﻢ را ﺑﮫ ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﮫ او ﻟﺐ‬

‫ھﺎﯾﺶ را ﺟﻠﻮ آورد و روی ﻟﺒﮭﺎی ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺣﺮارﺗﯽ ﻋﺠﯿﺐ وﺟﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﻮﺳﮫ ای‬

‫ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ از ﻟﺐ ھﺎﯾﺶ ﮐﺮدم و او ﻧﯿﺰ ﻟﺒﻢ را ﺑﻮﺳﯿﺪ‪ .‬در ﺣﺎل ﺑﻮﺳﯿﺪن دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﮫ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ‬

‫‪٢٣‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﻧﺒﻮدﯾﻢ ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﻮد را ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﮫ ﭘﺸﺖ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و دﯾﺪم‬

‫ﺑﮫ ﺟﻠﻮ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه‪ .‬ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ دﯾﺪم ﮔﻮھﺮ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﯽ ﺗﻠﻔﻦ در دﺳﺖ ﺑﮫ ﻣﺎ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺳﺮخ‬

‫ﺷﺪه ﺑﻮد و ھﯿﭻ ﻧﻤﯿﮕﻔﺖ‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﻧﯿﺰ ﺧﺸﮑﺶ زده ﺑﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﺻﺪای ﺷﮑﺴﺘﮫ ﮔﻔﺖ‪":‬‬

‫ﭼﯿﺰی ﺷﺪه ﮔﻮھﺮ؟" ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺗـ ﺗـ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﺎر داره‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ رﻓﺖ ﺟﻠﻮ و ﮔﻮﺷﯽ را‬

‫ﮔﺮﻓﺖ و ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد‪ .‬ﺻﺤﺒﺘﺶ ﮐﮫ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ آﻣﺪ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻋﺰﯾﺰم؛ ﻋﻤﻮ و زن ﻋﻤﻮم دارن ﻣﯿﺎن‪.‬‬

‫ﺷﺎم اﯾﻨﺠﺎن‪ ".‬ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻣﻦ دﯾﮕﮫ ﺑﺮم؛ ﻧﻤﯿﺨﻮام ﻣﺰاﺣﻢ ﺑﺸﻢ‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﭼﯿﮫ‪...‬‬

‫واﯾﺴﺎ ﻣﯿﺨﻮام ﻋﻤﻮم اﯾﻨﺎ ﺑﺎھﺎت آﺷﻨﺎ ﺑﺸﻦ‪ ".‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻋﺰﯾﺰم؛ ﺑﺬار ﯾﮫ وﻗﺖ دﯾﮕﮫ ؛ اﻣﺸﺐ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺎر‬

‫دارم‪ .‬ﺑﺬار وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻨﻢ ﺑﺎﺷﻦ‪ ".‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻗﺒﻮل ﮐﺮد؛ زﻧﮓ زدم آژاﻧﺲ و ﯾﮏ ﺗﺎﮐﺴﯽ‬

‫درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮدم‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺗﺎ ﺟﻠﻮی درب ﺑﺪرﻗﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﺳﻮار ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺮاﯾﻢ‬

‫دﺳﺖ ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪاد‪ .‬در راه ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم‪ ،‬ﺑﮫ آزﻣﺎﯾﺶ ﻓﺮداﯾﺶ؛ و آرزوﯾﻢ ﺑﮭﺒﻮدی او‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ھﻢ ﻣﻦ و ھﻢ او ﺑﮫ ھﻢ واﺑﺴﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﺮدم ﻧﯿﻤﮫ ﮔﻤﺸﺪه ام را ﯾﺎﻓﺘﮫ ام؛‬

‫ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﺳﺎل ھﺎ ﺑﮫ اﻣﯿﺪ ﯾﺎﻓﺘﻨﺶ اﻧﺘﻈﺎر ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم؛ اﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﺎراﺣﺘﯽ او‬

‫ﻣﺮا آزار ﻣﯿﺪاد؛ اﯾﻨﮑﮫ ﻓﺮدا ﭼﮫ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬ﻓﻘﻂ ﺧﺪا ﻣﯿﺪاﻧﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫ رﺳﯿﺪم ﮐﺮاﯾﮫ را دادم و رﻓﺘﻢ‬

‫داﺧﻞ‪ .‬درب ﻣﻨﺰل را ﺑﺎز ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﻢ را ﻋﻮض ﮐﺮدم‪ .‬ﭘﺪر ﺧﻮاب ﺑﻮد و ﻣﺎدر در‬

‫آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ‪ .‬ﺳﻼم ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ اﺗﺎق؛ ﺧﻮاھﺮم ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻄﺎﻟﻌﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺎدر ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮐﯿﻮان ﺟﺎن ﻧﺎھﺎر‬

‫ﺧﻮردی؟" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬آره ﻣﺎﻣﺎن؛" ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ ﺑﻌﺪ از ﻇﮭﺮ ﺑﻮد‪ .‬ھﻤﮫ اش ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم و‬

‫آرام ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰدم و ﻓﮑﺮ ﻧﺎراﺣﺘﯽ او ﻣﺮا از ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺎز ﻣﯿﺪاﺷﺖ و دﻟﺸﻮره ای ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮره وﺟﻮدم‬

‫را ﻣﯽ ﺧﺮاﻣﯿﺪ‪ .‬ﺷﺸﻢ ﻓﺮوردﯾﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﺷﺶ روز از ﺳﻔﺮ ﻣﻦ ﺑﮫ اﯾﺮان ﮔﺬﺷﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎﺧﻮد ﻓﮑﺮ‬

‫ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺪت درﻣﺎن ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻃﻮل ﺑﮑﺸﺪ و ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﺎﺷﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﯿﺰده روز در‬

‫ﮐﻨﺎرش ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺑﺎ ﻓﮑﺮ و ﺧﯿﺎل ﻣﻦ روز ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﺷﺎم ﺧﻮردم و ﺧﻮاﺑﯿﺪم‪ .‬ﺻﺒﺢ زود‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ھﻔﺖ‬

‫ﺑﯿﺪار ﺷﺪم و ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﯿﺪم و ﺻﺒﺤﺎﻧﮫ ﻧﺨﻮرده ﺳﻮﯾﭻ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﮫ ﺳﺮاغ ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫رﻓﺘﻢ‪ .‬زﻧﮓ را زدم‪ .‬ﮔﻮھﺮ درب را ﺑﺎز ﮐﺮد‪ .‬رﻓﺘﻢ داﺧﻞ و ﺳﺮ ﻣﺒﻞ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﺧﻮاب‬

‫‪٢۴‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫آﻟﻮدﮔﯽ و ﻟﺒﺎس ﺧﻮاب ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪ و ﻣﻦ را ﮐﮫ دﯾﺪ ﺧﻮاب از ﺳﺮش ﭘﺮﯾﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺳﻼم ﻋﺰﯾﺰم؛‬

‫ﺗﻮ ﮐﯽ اوﻣﺪی؟‬

‫"ھﻤﯿﻦ اﻻن‪...‬آﻣﺎده ﺷﻮ ﺑﺮﯾﻢ آزﻣﺎﯾﺶ ھﺎﺗﻮ ﺑﺪﯾﻢ‪".‬‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺑﺬار ﯾﮫ دوش ﺑﮕﯿﺮم و آﻣﺎده ﺷﻢ‪ ،‬ﻣﯿﺮﯾﻢ‪...‬راﺳﺘﯽ ﺻﺒﺤﺎﻧﮫ ﺧﻮردی؟"‬

‫"ﻧﮫ"‬

‫"ﮔﻮھﺮ‪...‬ﭘﺎﺷﻮ ﺑﺮا ﮐﯿﻮان ﺻﺒﺤﺎﻧﮫ ﺑﯿﺎر"‬

‫ﮔﻮھﺮ ﻣﺮا ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﯿﺰ ھﺪاﯾﺖ ﮐﺮد و ﺑﺮاﯾﻢ ﻋﺴﻞ و ﺧﺎﻣﮫ آورد و ﻧﺎن ﺑﺮﺑﺮی داغ‪ .‬ﻟﻘﻤﮫ‬

‫ﻣﯿﺰدم و ﺧﻮردم‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﭼﺎی ﺷﯿﺮﯾﻦ آورد‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﮔﻮھﺮ ﺧﺎﻧﻮم ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ﺷﻤﺎ ھﻢ ﺑﺎﻣﻦ‬

‫ﺑﺨﻮرﯾﺪ‪...‬ﺗﻨﮭﺎﯾﯽ اﺻﻼ ﻧﻤﯿﭽﺴﺒﮫ‪ "...‬ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﻤﻨﻮن آﻗﺎ‪...‬ﻣﻦ ﺧﻮردم" و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ‬

‫رﻓﺖ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ آﻣﺎده ﺷﺪ و آﻣﺪ ﮔﻔﺖ ‪ ":‬ﺑﺮا ﻣﻨﻢ ﯾﮫ ﻟﻘﻤﮫ ﺑﮕﯿﺮ" ﯾﮏ ﻟﻘﻤﮫ ﺑﺰرگ ﺑﺮاﯾﺶ درﺳﺖ‬

‫ﮐﺮدم و دادم‪ .‬ﻟﻘﻤﮫ را ﺧﻮرد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺧﻮﺷﻤﺰه ﺗﺮﯾﻦ ﻟﻘﻤﮫ ای ﮐﮫ ﺗﺎﺣﺎﻻ ﺧﻮردم‪ .‬و ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﭘﺎﺷﻮ ﺑﺮﯾﻢ؛ دﯾﺮ ﻣﯿﺸﮫ‪ ".‬رﻓﺘﯿﻢ ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ آدرس ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه در ﻧﺎﻣﮫ‬

‫رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬در ﻣﺎﺷﯿﻦ از ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﺮﺳﯿﺪم‪ ":‬راﺳﺘﯽ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﮐﺎرت ﭼﯿﮫ؟"‬

‫"ﻣﯿﺨﻮای ﺑﺪوﻧﯽ؟"‬

‫"آره ﺧﺐ"‬

‫"ﭘﻨﺠﺎه درﺻﺪ ﺳﮭﺎم ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺎﺑﺎم اﻻن ﻣﺎل ﻣﻨﮫ و ﻋﻤﻮم وﮐﺎﻟﺖ ﺗﺎم داره و اﯾﻨﺠﺎ ھﻤﮫ ﮐﺎرا رو‬

‫ﻣﯿﮑﻨﮫ و ﻣﻦ از ﺧﺎرج ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ اوﻗﺎت ﮐﮫ ﺿﺮورت داره ﻣﯿﺎم اﯾﻨﺠﺎ ﺗﺎ ﮐﺎرا رو‬

‫راﺳﺖ و رﯾﺲ ﮐﻨﻢ‪".‬‬

‫"ﻋﻤﻮت ﭼﻄﻮر؟ ﮐﺎرش ھﻤﯿﻨﮫ؟"‬

‫‪٢۵‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"ﻧﮫ ﺑﺎﺑﺎ‪...‬ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ھﯿﻮﻧﺪا داره‪ .‬ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎه ﻣﺎﺷﯿﻦ ھﺎی وارداﺗﯽ ھﯿﻮﻧﺪا‪ .‬در ﺿﻤﻦ ﭘﺎﻧﺰده‬

‫درﺻﺪ ھﻢ ﺗﻮ ﺷﺮﮐﺖ ﺳﮭﺎم داره‪".‬‬

‫"آھﺎن ‪ ...‬ﭘﺲ اﺳﺎﺳﺎ ﺗﻮ آﻣﺴﺘﺮدام ﺑﯿﮑﺎری !"‬

‫"ﻧﮫ آﻗﺎ‪...‬درس ﻣﯿﺨﻮﻧﻢ"‬

‫"اِ‪...‬ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮﻧﯽ؟"‬

‫"ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﻼﺳﯿﮏ"‬

‫"ﭘﺲ ﺑﮕﻮ‪...‬دﯾﺪم ﭼﻘﺪر ﺧﻮب ﭘﯿﺎﻧﻮ ﻣﯿﺰدی"‬

‫"آره دﯾﮕﮫ‪...‬ﻣﺎ اﯾﻨﯿﻢ‪...‬راﺳﺘﯽ ﮐﻠﮏ‪ ،‬ﺗﻮ ﭼﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽ؟"‬

‫"ﻣﻐﺎزه دارم‪...‬ﮔﻞ ﻓﺮوﺷﯽ"‬

‫"ﭼﮫ ﺧﻮب‪...‬ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﻮی ﮔﻞ ھﺎر و اﺳﺘﻨﺸﺎق ﻣﯿﮑﻨﯽ"‬

‫در ﺣﺎل ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﮫ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﺟﻠﻮی ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن‪ .‬ﯾﮏ ﻟﺤﻈﮫ ھﺮدو ﺳﮑﻮت ﮐﺮدﯾﻢ؛ ﺗﭙﺶ‬

‫ﻗﻠﺒﻢ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ‪ .‬ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮐﺮدم‪ ،‬دﯾﺪم از ﻋﺮق ﺧﯿﺲ ﺷﺪه و ﻧﺎﺧﻦ ھﺎﺷﻮ ﻣﯿﺠﻮﯾﺪ؛ ﻧﮕﺎھﻢ‬

‫ﮐﺮد و ﻟﺒﺨﻨﺪی ﻣﻀﻄﺮب زد‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻋﺰﯾﺰم؛ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﮫ؟" ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﻟﺮزان ﮔﻔﺖ‪ ":‬ھﻤﻤﻤﻢ؛‬

‫ﺧﻮﺑﻢ؛ از ﯾﮫ ﻃﺮف ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ و از ﻃﺮﻓﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ‪ "...‬ﺻﻮرﺗﻢ و ﻃﻮری ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﮫ ﻧﮕﺮاﻧﯽ در‬

‫آن آﺷﮑﺎر ﻧﺸﻮد‪ ،‬وﻟﯽ از درون دﻟﻢ آﺷﻮب ﺑﻮد؛ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎش؛ ﭘﯿﺎده ﺷﻮ ﺑﺮﯾﻢ اﯾﻨﺠﺎ دﯾﮕﮫ‬

‫ﭘﺎﯾﺎن ﺗﻤﺎم دﻟﮭﺮه ھﺎ و ﻧﮕﺮاﻧﯿﺘﮫ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﮫ ﻗﻠﺐ ﺑﮭﺖ ﻣﯿﺨﻮره‪ .‬ﯾﺎﻻ ﭘﯿﺎده ﺷﻮ ﺑﺮﯾﻢ‪".‬‬

‫ﭘﯿﺎده ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﻗﺒﻼ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﭘﺮوﻧﺪه داده ﺑﻮد و ﻣﺸﺨﺼﺎت‬

‫ﺧﻮن ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد؛ اﻣﺎ ﯾﮏ ﺳﺮی ﺗﺴﺖ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﻻزم ﺑﻮد ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﭘﯿﻮﻧﺪ‪ ،‬از ﭘﺬﯾﺮش ﺑﺪن‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد‪ .‬ﭘﺲ از ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎر آﻣﺪ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﮫ اﺗﺎق ﺑﺮد‪ .‬ﺑﯿﺴﺖ‬

‫‪٢۶‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫دﻗﯿﻘﮫ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷﻮد‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﻮﺗﺎھﯽ زد و آﻣﺪ ﮐﻨﺎرم ﻧﺸﺴﺖ‪.‬‬

‫دﺳﺘﺎﻧﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﺳﺮد ﺑﻮد؛ دﯾﺪم رﻧﮕﺶ ﭘﺮﯾﺪه اﺳﺖ؛ ﺧﯿﻠﯽ اﺿﻄﺮاب داﺷﺖ‪ .‬ﺑﻠﻨﺪش ﮐﺮدم و‬

‫ﺑﺮدﻣﺶ ﺑﮫ ﺳِﻠﻒ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن و ﺑﺮاﯾﺶ آﺑﻤﯿﻮه ﺧﺮﯾﺪم و دادم ﻧﻮﺷﯿﺪ؛ ﻗﻨﺪش ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪه ﺑﻮد؛ رﻧﮓ و‬

‫روﯾﺶ ﺑﮭﺘﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﯾﺎدم آﻣﺪ ﮐﮫ وﻗﺘﯽ ﮐﻮدک ﺑﻮدم و آﻣﭙﻮل ﻣﯿﺰدم ‪ ،‬ﻣﺎدرم ﻣﺮا ﺑﮫ ﺟﮕﺮﮐﯽ ﻣﯿﺒﺮد‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮره؟ ﺿﻌﻒ ﻧﺪاری؟" ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺑﮭﺘﺮم؛ ﯾﮑﻢ اﺣﺴﺎس ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪".‬‬

‫دﺳﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﺮدم ﺑﯿﺮون و ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬آزﻣﺎﯾﺶ ھﺎ ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﺎ‬

‫ﯾﮏ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﯽ ﭘﺎﺳﺨﺶ را ﺑﺪھﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ ﺑﺮوﯾﻢ درﺑﻨﺪ و ﭼﻨﺪ ﺳﯿﺦ ﺟﮕﺮ ﺑﺨﻮرﯾﻢ‪ .‬ھﻢ‬

‫ﻓﺎل ﺑﻮد و ھﻢ ﺗﻤﺎﺷﺎ؛ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﺑﻮد ﮐﮫ درﺑﻨﺪ ﻧﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮدم و ﺣﺘﯽ ﻣﺰه دل و ﺟﮕﺮ از زﺑﺎﻧﻢ اﻓﺘﺎده‬

‫ﺑﻮد؛ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ھﻢ ﺧﻮﺷﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺘﻢ‪:‬‬

‫" ﺧﺎﻧﻮم دوﺳﺖ داری ﺑﺮﯾﻢ ﯾﮫ ﺟﺎی ﺧﻮب؟"‬

‫"ﮐﺠﺎ ﻣﺜﻼ؟"‬

‫"ﺑﺮﯾﻢ ﺟﯿﮕﺮ ﺑﺨﻮرﯾﻢ"‬

‫"ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﮫ ﻧﺨﻮردم"‬

‫"ﭼﮫ ﺑﮭﺘﺮ‪...‬ﻣﯿﺮﯾﻢ ﭼﻨﺪ ﺳﯿﺦ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ﺑﮫ ﺑﺪن‪".‬‬

‫"راﺳﺘﯽ ﮐﯿﻮان‪ ،‬اﮔﮫ ﻗﻠﺐ ﺑﮭﻢ ﻧﺨﻮرد ﭼﮑﺎر ﮐﻨﯿﻢ؟"‬

‫" ھﯿﭽﮑﺎر‪...‬ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻣﺎل ﺗﻮ"‬

‫"ھﮫ ھﮫ ھﮫ ھﮫ ؛ﺟﺪی ﮔﻔﺘﻢ"‬

‫"ﻣﻨﻢ ﺟﺪی ﻣﯿﮕﻢ‪...‬اﻻن ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻣﺎل ﺗﻮﺋﮫ"‬

‫"دﯾﻮوﻧﮫ‪...‬ﺣﺎﻻ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮی ﻣﻨﻮ؟"‬

‫‪٢٧‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"درﺑﻨﺪ‪...‬ﺗﺎﺣﺎﻻ رﻓﺘﯽ؟"‬

‫"ﻧﮫ"‬

‫"ﺧﻮب اﻻن ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺟﯿﮕﺮ ﻣﯿﺨﻮرﯾﻢ‪".‬‬

‫ھﻮا ﺻﺎف و آﻓﺘﺎﺑﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﺟﺎده ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻠﻮت ﺑﻮد و ﺑﻮی ﺷﮑﻮﻓﮫ ھﺎی ﺑﮭﺎری از ﮐﻨﺎر ﺟﺎده‪،‬‬

‫داﺧﻞ ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﻣﻄﺒﻮع ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﺷﻌﻒ ﺧﺎﺻﯽ داﺷﺘﻢ‪ .‬اﻣﯿﺪ داﺷﺘﻢ ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮭﺒﻮد‬

‫ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ زود ﺑﮫ ﻣﻘﺼﺪ رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ﯾﮏ ﺟﮕﺮﮐﯽ ﺧﻮب‪ ،‬ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮدم و رﻓﺘﯿﻢ ﺳﺮ ﯾﮏ ﻣﯿﺰ‬

‫ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺳﯿﺦ ﺟﮕﺮ‪ ،‬دل‪ ،‬ﻗﻠﻮه و ﺧﻮش ﮔﻮﺷﺖ ﺳﻔﺎرش دادم و ﺗﺎ ﺧِﺮﺧِﺮه ﺧﻮردﯾﻢ‪ .‬رﻧﮓ و‬

‫روی ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺮﮔﺸﺖ؛ اﻧﮕﺎر دوﺑﺎره زﻧﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﻧﮕﺎھﺶ ﻣﯿﮑﺮدم و ﻣﺠﺬوب ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺷﺪه‬

‫ﺑﻮدم‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﯾﻢ و ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ‪ .‬ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺰل ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ ،‬ﺟﻠﻮی درب ﻣﻨﺰل‪ ،‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ ‪ ":‬ﺑﯿﺎ ﺧﻮﻧﮫ ﯾﮑﻢ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻦ" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻓﮑﺮ‬

‫ﺑﺪی ﻧﯿﺴﺖ‪ ".‬ﻣﺎﺷﯿﻦ و ﭘﺎرک ﮐﺮدم و ﭘﯿﺎده ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﮔﻮھﺮ درب را ﺑﺎز ﮐﺮد و رﻓﺘﯿﻢ داﺧﻞ‪ .‬ﺳﺮ‬

‫ﻣﺒﻞ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ ﺑﯿﺎورد‪ .‬ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ آﻣﺪ و ﮐﻤﯽ ﻧﻮﺷﯿﺪم؛ ﺧﺴﺘﮕﯽ‬

‫از ﺗﻨﻢ ﺑﯿﺮون رﻓﺖ‪ .‬ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن را روﺷﻦ ﮐﺮدم و ﺑﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺎﻧﺎل ﻋﻮض ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬ھﻤﯿﻦ ﮐﺎﻧﺎل ﻧﮕﮫ دار ﺑﺒﯿﻨﻢ اﺧﺒﺎر ﭼﯽ ﻣﯿﮕﮫ‪ "...‬ﮔﺰارش ﯾﮏ ﺗﺼﺎدف ﻣﺮﮔﺒﺎر و داﺷﺖ‬

‫ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪاد‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬دﯾﺪم ﺣﺎﻟﺶ داره ﺧﺮاب ﻣﯿﺸﮫ؛ زدم ﯾﮏ ﮐﺎﻧﺎل‬

‫دﯾﮕﮫ؛ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﯿﺬاﺷﺘﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺑﯿﭽﺎره ھﺎ !" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬وﻟﺶ ﮐﻦ؛ ﻧﮕﺎه ﻧﺪاره ﮐﮫ؛ ﺣﺎﻟﻤﻮن‬

‫و ﺧﺮاب ﻣﯿﮑﻨﮫ‪ ".‬در ھﻤﯿﻦ ﺣﯿﻦ ﺗﻠﻔﻦ زﻧﮓ ﺧﻮرد و ﮔﻮھﺮ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ ،‬از ﻣﮑﺎﻟﻤﮫ ﮔﻮھﺮ ﻣﺘﻮﺟﮫ‬

‫ﺷﺪم ﮐﮫ از آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه اﺳﺖ‪ .‬رﻋﺸﮫ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺗﺎ ﻣﻐﺰ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻢ را ﭘﻮﺷﺶ داد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮔﻮھﺮ ﮔﻮﺷﯽ‬

‫را ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺪھﺪ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ دﺳﺘﻢ را ﺟﻠﻮ ﺑﺮدم و ﮔﻮﺷﯽ را از دﺳﺘﺶ ﮐﺸﯿﺪم و ﺧﻮدم‬

‫ﺟﻮاب دادم‪ .‬از ﭘﺸﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮔﻔﺖ‪" :‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﮋﺷﮑﺎن؟"‬

‫‪٢٨‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﭘﺎﺳﺦ دادم‪ ":‬ﻣﻦ ﻧﺎﻣﺰدﺷﻮن ھﺴﺘﻢ‪".‬‬

‫"از آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ﻣﺰاﺣﻤﺘﻮن ﻣﯿﺸﻢ"‬

‫"ﺑﻠﮫ‪...‬ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ"‬

‫"ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاﺗﻮن دارم" ) اﻧﮕﺎر ﯾﮏ ﺳﻄﻞ آب ﯾﺦ ﺳﺮم رﯾﺨﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪(.‬‬

‫"ﺧﺐ ‪...‬ﭼﯽ ﺷﺪه؟ ‪...‬ﺟﻮاب آزﻣﺎﯾﺶ ھﺎ‪"...‬‬

‫"ﺗﺒﺮﯾﮏ ﻣﯿﮕﻢ‪...‬ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺸﮫ" ) ﺷﻮﮐﮫ ﺷﺪم و ﻧﺬاﺷﺘﻢ ﺣﺮﻓﺶ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد و‬

‫ﮔﻮﺷﯽ از دﺳﺘﻢ اﻓﺘﺎد‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺖ و ﺟﻮاب داد‪(.‬‬

‫"ﺳﻼم ﺧﺎﻧﻢ"‬

‫"ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﺰﺷﮑﺎن؟"‬

‫"درﺳﺘﮫ‪...‬ﺧﻮدم ھﺴﺘﻢ"‬

‫"ﺗﺒﺮﯾﮏ ﻣﯿﮕﻢ‪...‬ﺟﻮاب آزﻣﺎﯾﺶ ھﺎ ﻣﺜﺒﺘﮫ‪...‬ﺑﺪﻧﺘﻮن ﻗﻠﺐ و ﻣﯿﭙﺬﯾﺮه‪".‬‬

‫"وای ‪...‬ﺑﺎورم ﻧﻤﯿﺸﮫ‪...‬ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺧﺎﻧﻮم‪"...‬‬

‫"در اﺳﺮع وﻗﺖ ﺑﺮاﺗﻮن ﻧﻮﺑﺖ ﻋﻤﻞ و رد ﻣﯿﮑﻨﻢ و ھﺮ وﻗﺖ آﻣﺎده ﺷﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﮐﮫ ھﺮﭼﮫ ﺳﺮﯾﻊ‬

‫ﺗﺮ ﺑﮫ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻗﻠﺐ اﻗﺪام ﮐﻨﯿﻢ‪".‬‬

‫"ﺑﺎﺷﮫ‪...‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﻤﺎﺳﺘﻮن ھﺴﺘﻢ‪".‬‬

‫ﮔﻮﺷﯽ را داد ﺑﮫ ﮔﻮھﺮ و ﺑﺎ ﺷﺎدی ھﺮﭼﮫ ﺗﻤﺎم ﭘﺮﯾﺪ ﺑﻐﻠﻢ‪ .‬ﻣﻦ اﻧﮕﺎر اﺷﮏ ﺷﻮق در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ‬

‫ﺣﻠﻘﮫ زد‪ .‬ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﮔﻮھﺮ و ﺑﻐﻞ ﮐﺮدم و اﺻﻼ در ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﯿﺪم‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﻧﯿﺰ از‬

‫درون ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﮫ ﺷﺎم ﺳﻔﺎرش دھﺪ و اﻣﺸﺐ ﺟﺸﻦ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻦ‬

‫‪٢٩‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﺮدم و ﺑﮫ ﺟﺎﯾﺶ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﮫ ھﻤﮕﯽ ﺑﺎ ﮔﻮھﺮ ﺑﮫ ﯾﮏ ﺳﻔﺮه ﺧﺎﻧﮫ ﺳﻨﺘﯽ و زﯾﺒﺎ ﺑﺮوﯾﻢ و‬

‫ﺷﺐ را ﺳﭙﺮی ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﺑﺎورش ﻧﻤﯿﺸﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬آﻗﺎ ﻣﻦ ﮐﮫ ﻟﺒﺎس درﺳﺖ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻧﺪارم‪".‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮔﻮھﺮ ﺧﺎﻧﻮم؛ ھﻤﻮن ﻟﺒﺎس ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻠﻨﺪت و ﮐﮫ ﺑﺮا ﻋﺮوﺳﯽ ﺧﻮاھﺮزاده زن ﻋﻤﻮم‬

‫ﭘﻮﺷﯿﺪی رو ﺑﭙﻮش‪ ".‬ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬وﻟﯽ ﺧﺎﻧﻮم؛ اون ﺑﺮا ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﯿﺮون ﻣﯿﺸﮫ ﭘﻮﺷﯿﺪ؟" ﻣﻦ‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﯿﺮﯾﻢ و ﺑﻌﺪ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺳﺮ ﯾﮫ ﺗﺨﺖ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ؛ ﺗﻮ ﺷﮭﺮ ﻧﻤﯿﭽﺮﺧﯿﻢ ﮐﮫ؛ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ‬

‫ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺑﺎﺷﮫ‪ ".‬ﮔﻮھﺮ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ و ﮔﻮﻧﮫ ھﺎﯾﺶ ﮔﻞ اﻓﺘﺎد؛ اﺻﻼ ﺑﺎورش ﻧﻤﯿﺸﺪ ﮐﮫ ﻣﯿﺨﻮاھﺪ ﺑﺎ‬

‫ﻣﺎ ﺑﯿﺎد‪ .‬ﻧﺰدﯾﮑﺎی ﻏﺮوب ھﻤﮕﯽ آﻣﺎده ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺟﻠﻮی درب ﻣﻨﺘﻈﺮ ﮔﻮھﺮ ﺑﻮدﯾﻢ‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﺎﻟﺘﻮی ﺳﻔﯿﺪ ﺷﯿﺮی و ﺑﻮت ھﺎی ﻃﻼﯾﯽ ﺑﮫ ﭘﺎ داﺷﺖ و ﻣﻮھﺎی ﻗﮭﻮه ای ﺳﻮﺧﺘﮫ اش ﮐﮫ‬

‫روی اﺑﺮوان ﻣﺸﮑﯽ ﮐﺸﯿﺪه اش ﺟﻮﻻن ﻣﯿﺪاد؛ ﻟﺐ ھﺎی ﺻﻮرﺗﯿﺶ از ھﻤﯿﺸﮫ زﯾﺒﺎﺗﺮش ﮐﺮده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺷﺎل زردی روی ﻣﻮھﺎﯾﺶ ﺣﺎﻟﺘﯽ دﻟﺮﺑﺎ ﺑﮫ وﺟﻮد آورده ﺑﻮد‪ .‬از آن دور ﮔﻮھﺮ ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺮﻣﺰ‬

‫رﻧﮕﺶ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﺎ آﻣﺪ و روﺳﺮی ای ﮔﻠﺪار ﮐﮫ ﺑﺎ ﮔﺮه ای ﺳﻔﺖ ﮐﮫ ﺗﺎ زﯾﺮ ﭼﺎﻧﮫ اش ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿ ﺲ از ﮐﯿﻔﺶ ﯾﮏ ﺷﺎل ﺳﻔﯿﺪ رﻧﮓ رﯾﺸﺪار ﺑﯿﺮون آورد؛ اﻧﮕﺎر ﮐﮫ از ﻗﺒﻞ آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد؛‬

‫و ﺑﺎزش ﮐﺮد و روی ﺳﺮ ﮔﻮھﺮ ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬روﺳﺮﯾﺘﻮ درﺑﯿﺎر‪ ،‬اﯾﻦ ﻗﺸﻨﮕﺘﺮت ﻣﯿﮑﻨﮫ‪".‬‬

‫ﮔﻮھﺮ ﺷﺎل را دور ﺳﺮش ﭘﯿﭽﺎﻧﺪ و ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﮫ راه اﻓﺘﺎد‪ .‬ﺗﺎ ﻧﺰدﯾﮑﺎی راه ﻧﺎﮔﮭﺎن ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪:‬‬

‫"آخ‪...‬ﺧﺎﻧﻮم ‪،‬ﮐﺴﯽ ﺧﻮﻧﮫ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﯾﮫ دﻓﮫ دزد ﻧﯿﺎد !" ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ ‪ ":‬ﺳَﮕﺎرو ﺑﺎز‬

‫ﮐﺮدم‪ .‬دزد ﻧﺰدﯾﮏ ﺧﻮﻧﮫ ﺑﯿﺎد ﭘﺎره ﭘﺎره ﻣﯿﺸﮫ !" و ھﻤﮕﯽ ﺑﺎ ﺧﯿﺎل راﺣﺖ ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﯾﻢ‪.‬‬

‫ﻣﺎﺷﯿﻦ را روﺷﻦ ﮐﺮدم‪ .‬و ﺑﮫ راه اﻓﺘﺎدم‪.‬‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ھﺎی ﺷﺶ ﺑﻌﺪ از ﻇﮭﺮ ﺑﻮد‪ .‬ھﻤﮕﯽ در ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺎد ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﯾﮏ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺷﺎد‬

‫از ﮐِﯿﺘﯽ ﭘِﺮی ﭘﺨﺶ ﮐﺮده ﺑﻮدم و ﺑﺎ رﯾﺘﻢ دﻟﻨﻮاز ﻣﻮزﯾﮏ ﺳﺮم را آرام ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪادم و آداﻣﺴﯽ ﮐﮫ‬

‫در دھﺎﻧﻢ ﺑﻮد‪ ،‬ھﻤﮫ وﺟﻮدم را ﺷﯿﺮﯾﻦ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم‪ ،‬دﯾﺪم ﺑﮫ ﺟﻠﻮ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه‬

‫و ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺑﺴﯿﺎر آرام و ﻣﻠﯿﺢ ﺑﮫ ﺻﻮرت داﺷﺖ و اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﮐﮫ از ﮔﻮﺷﮫ ﻟﺐ ھﺎی ﺻﻮرﺗﯽ و‬

‫‪٣٠‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺑﺮاﻗﺶ ﺟﻠﻮه ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﭼﻨﺎن ﺑﺮﻗﯽ داﺷﺖ ﮐﮫ ﻣﮋه ھﺎی ﺑﻠﻨﺪش را روﺷﻦ ﮐﺮده ﺑﻮد؛ ﺧﻂ‬

‫ﭼﺸﻤﺶ ﮐﮫ ﺗﺎ اﻧﺘﮭﺎی ﺑﺎرﯾﮏ اﺑﺮوﯾﺶ اداﻣﮫ داﺷﺖ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻗﺒﻞ ﺷﯿﻔﺘﮫ ﻣﯿﮑﺮد؛ ھﻤﮫ اﯾﻦ‬

‫زﯾﺒﺎﯾﯽ‪ ،‬ﮐﮫ ﻣﻦ در ﻧﯿﻤﺮخ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﯿﺪﯾﺪم؛ ﺗﺎزﮔﯽ داﺷﺖ؛ ﺑﮫ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﮫ ﺗﺎزه ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪه‬

‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﯿﺪ ﻣﯿﺪﯾﺪم؛ اﻣﯿﺪ ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬اﻣﯿﺪ ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ‪ ،‬اﻣﯿﺪ ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﺗﻮأم ﺑﺎ ﻟﺬت‪.‬‬

‫وﺟﻮدی در ﮐﻨﺎرم ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﺮا ﺑﮫ ﺳﺠﺪه وادار ﻣﯿﮑﺮد‪ ،‬ﺳﺠﺪه ﺑﮫ اﯾﻦ ھﻤﮫ زﯾﺒﺎﯾﯽ؛ وﺟﻮدی ﭼﻨﺎن‬

‫ﻣﺴﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﮐﮫ ﻓﻘﻂ ﮔﻮﺷﮫ ﭼﺸﻤﺶ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﺮا در دﻧﯿﺎﯾﯽ زﯾﺒﺎﺗﺮ از ﺑﮭﺸﺖ ﭘﯿﺎده ﮐﻨﺪ‪ .‬در‬

‫ﮐﻨﺎرم ﺧﺪاﯾﯽ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﺑﺎ ارزش ﺗﺮﯾﻦ ھﺪﯾﮫ در ﮐﻨﺎرم ﺑﻮد‪ .‬ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺒﻢ ﭼﻨﺎن‬

‫زﯾﺎد ﺷﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ اﻓﺘﺎدم‪ .‬آﻧﻘﺪر ﻣﺒﮭﻮت زﯾﺒﺎﯾﯽ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺷﺪم ﮐﮫ ﺑﺎ ﺻﺪای ﺑﻮق ﯾﮏ‬

‫اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ از ﺟﻠﻮ ﺑﮫ ﺧﻮدم آﻣﺪم و ﻓﺮﻣﺎن را ﮐﻤﯽ ﺑﮫ راﺳﺖ ھﺪاﯾﺖ ﮐﺮدم و ﺑﮫ راه اداﻣﮫ دادم‪ .‬از‬

‫ﻻﯾﻦ ﺧﺎرج ﺷﺪه ﺑﻮدم و ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد آن ھﻤﮫ زﯾﺒﺎﯾﯽ را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﻌﻠﮫ ھﺎی آﺗﺶ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ‬

‫ﺻﺪای ﺑﺮﯾﺪه ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﭼﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ ﺣﻮاﺳﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟" ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی آراﻣﺶ ﺑﺨﺶ ﻧﮕﺎھﺶ ﮐﺮدم و‬

‫دﺳﺘﻢ را ﺑﮫ روی ﺷﺎﻧﮫ اش ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﺟﻠﻮ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﮫ ﯾﮏ ﺳﻔﺮه ﺧﺎﻧﮫ‬

‫ﺳﻨﺘﯽ رﺳﯿﺪم ﮐﮫ ﺟﻠﻮی ورودی دو ﻣﺸﻌﻞ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﮐﮫ ﺑﺎ وزش ﺑﺎد ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪ‪ .‬ﻣﺎﺷﯿﻦ را در‬

‫ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﭘﺎرک ﮐﺮدم و ﺳﮫ ﻧﻔﺮی ﭘﯿﺎده ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬دﺳﺖ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﻣﺤﮑﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ و او ﺧﻮد را ﺑﮫ‬

‫ﻣﻦ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪ‪ .‬آرام ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ورودی ﻗﺪم ﻣﯿﺰدﯾﻢ و ﺣﺮارت ﺑﺪن ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ ،‬ﻣﺮا ﻣﺠﺬوب ﺧﻮد‬

‫ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﮔﻮھﺮ در ﭘﺸﺘﻤﺎن ﻗﺪم زﻧﺎن ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬ﺑﮫ ورودی ﮐﮫ رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ ،‬ﺧﻮش آﻣﺪ ﮔﻮ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪ ":‬ﺳﻼم‬

‫ﻋﺮض ﻣﯿﮑﻨﻢ؛ ﺗﺨﺖ رزرو ﮐﺮدﯾﻦ؟" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺳﻼم‪ ،‬ﻧﮫ‪ ،‬رزرو ﻧﮑﺮدﯾﻢ‪ ...‬ﺗﺨﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﮫ دارﯾﻦ؟"‬

‫ﺧﻮش آﻣﺪ ﮔﻮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﻟﺒﺘﮫ‪...‬ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ داﺧﻞ‪...‬راھﻨﻤﺎﯾﯿﺘﻮن ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش آﻣﺪﯾﻦ‪ ".‬از ﺳﻨﮓ‬

‫ﻓﺮش ھﺎی ﺳﺎﻟﻦ ﮐﮫ ﻋﺒﻮر ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ‪ ،‬ﺻﺪای ﺗﻖ ﺗﻖ ﭘﺎﺷﻨﮫ ھﺎی ﮐﻔﺶ ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ ،‬ﻃﻨﯿﻦ اﻧﺪاز ﺑﻮد و‬

‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ای دﻟﻨﺸﯿﻦ روﺣﻢ را ﻧﻮازش ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬درون ﻣﺤﻮﻃﮫ ﺳﺎﻟﻦ ﯾﮏ ﺗﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ و‬

‫رﻓﺘﯿﻢ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﮔﺎرﺳﻮن ﺑﮫ ﺳﻤﺘﻤﺎن آﻣﺪ‪ .‬ﭼﺎی ﺳﻔﺎرش دادم ﺑﺎ ﻣﺨﻠﻔﺎت‪ .‬ﭼﻨﺪی ﺑﻌﺪ ﭼﺎی‬

‫را ﺳﺮ ﺗﺨﺖ آوردﻧﺪ ‪ .‬ھﻤﮫ ﮔﺮم ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﯾﮏ ﮔﺮوه ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ آن ﮔﻮﺷﮫ ﻣﺸﻐﻮل ﻧﻮاﺧﺘﻦ‬

‫‪٣١‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺑﻮد؛ ﯾﮑﯽ ﺳﻨﺘﻮر ﻣﯿﺰد‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺿَﺮب و دﯾﮕﺮی ﻣﯿﺨﻮاﻧﺪ‪ .‬ﮔﻮھﺮ از ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ در ﺳﺒﺰوار ﻣﯽ‬

‫ﮔﻔﺖ و ﻣﺎ ﻟﺬت ﻣﯿﺒﺮدﯾﻢ‪ .‬ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﮔﺎرﺳﻮن را ﺻﺪا ﮐﺮدم ﮐﮫ ﺷﺎم ﺳﻔﺎرش دھﻢ‪ .‬ﺑﺮای ﮔﻮھﺮ و‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺨﺘﯿﺎری ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﺮای ﺧﻮدم ﮐﺒﺎب ﺗﺮش‪ .‬ﺷﺎم ﮐﮫ ﺳﺮ ﺗﺨﺖ آﻣﺪ‪ ،‬اﻣﺎن ﻧﺪادﯾﻢ و ﺷﺮوع‬

‫ﺑﮫ ﺧﻮردن ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ دﺳﺘﺎﻧﺶ از ﻏﺬاﯾﺶ ﻟﻘﻤﮫ ای درﺳﺖ ﮐﺮد و ﺑﮫ ﺳﻤﺘﻢ آورد‪ .‬دﺳﺘﻢ را‬

‫ﺑﺮدم ﺟﻠﻮ ﮐﮫ ﻟﻘﻤﮫ را ﺑﮕﯿﺮم ﮐﮫ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻧﮫ‪...‬ﻣﯿﺨﻮام ﺑﺬارم دھﻨﺖ‪ ".‬دھﺎﻧﻢ را ﺑﺎز ﮐﺮدم و ﻟﻘﻤﮫ را‬

‫در دھﺎﻧﻢ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ھﻤﯿﻨﻄﻮر ﮐﮫ ﻣﯿﺠﻮﯾﺪم ﺑﮫ ﭼﮭﺮه ﺧﻨﺪان ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﺳﺮﺷﺎر از‬

‫ﻋﺸﻖ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺴﯿﺎر از اﯾﻦ ﺷﺐ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺑﻮدم‪ .‬ﻋﺸﻖ ﻣﻦ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ اﻣﺸﺐ ﺑﮫ ﺣﺪ ﻧﮭﺎﯾﺖ ﺧﻮد رﺳﯿﺪه‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﺷﺎم را ﺧﻮردﯾﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ در آﻏﻮﺷﻢ ﺑﻮد و ﺳﺎﮐﺖ ﺑﮫ ﮔﻮھﺮ ﮔﻮش ﻣﯿﺪادﯾﻢ‪:‬‬

‫"آﻗﺎ‪ ،‬اون زﻣﺎﻧﺎ ﻣﺚِ اﻻن ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺷﺐ ﮐﮫ آﻗﺎم ﺧﻮﻧﮫ ﻣﯽ اوﻣﺪ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاش ﻗﻠﯿﺎن ﭼﺎق ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ و‬

‫ﭼﺎی ﻣﯿﺒﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ھﯿﭽﮑﯽ ﻏﯿﺮ از آﻗﺎم ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯿﮑﺮد‪ ،‬ھﻤﮫ از اُﺑﮭﺘﺶ ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺑﻮدم و ﭼﻨﺪﺗﺎ ﺧﻮاھﺮ ﺑﺮادر ﻗﺪ و ﻧﯿﻢ ﻗﺪ‪ .‬ﭼﻮن از ھﻤﺸﻮن ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮدم‪ ،‬ھﺮﭼﯽ ﻣﯿﺸﺪ ﺑﮫ‬

‫ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﻣﯿﺪﯾﺪن و ﻣﻦ و دﻋﻮا ﻣﯿﮑﺮدن‪ .‬ﻣﺴﺆوﻟﯿﺘﻢ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد‪ .‬آﺧﮫ ﮐﯽ از ﭘﺲ اون ھﻤﮫ ﺑﭽﮫ ﺑﺮ‬

‫ﻣﯽ اوﻣﺪ‪ .‬وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺎم ﻣﯿﺸﺪ‪ ،‬آﻗﺎم ﻗﻠﯿﺎﻧﺶ و ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﺴﺘﮕﯿﺶ در رﻓﺘﮫ ﺑﻮد و‬

‫ﻣﮭﺮﺑﻮن ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻣﯽ اوﻣﺪ ﺑﺎھﺎﻣﻮن ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﺮد‪ ،‬ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﺧﻮاھﺮ ﺑﺮادرام از ﺳﺮ و‬

‫ﮐﻮﻟﺶ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺮﻓﺘﻦ و آﻗﺎم از ﺗﻮ ﺟﯿﺒﺶ ﺑﺸﻮن ﻧﺨﻮد ﮐﯿﺸﻤﯿﺶ ﻣﯿﺪاد‪"...‬‬

‫زﻣﺎن ﻣﯿﮕﺬﺷﺖ و ﻣﻦ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ ﺣﺮف ھﺎی ﮔﻮھﺮ ﮔﻮش ﻣﯿﺪادﯾﻢ‪.‬‬

‫"‪...‬آره؛ ﺧﻼﺻﮫ ﺑﺎ ھﺮ ﺳﺨﺘﯽ و ﺷﺎدی ای ﮐﮫ ﺑﻮد اون زﻣﺎﻧﺎ ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬از ﺗﮭﺮان ﺑﺮام‬

‫ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎر اوﻣﺪه ﺑﻮد‪ .‬اوﻟﺶ آﻗﺎم ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﯿﮑﺮد و ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺖ ﮐﮫ دﺧﺘﺮش و ﺑﮫ ﺷﮭﺮ دور ﺑﺪه‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ راﺿﯿﺶ ﮐﺮد و ﺧﻮدﻣﻢ ﮐﮫ از ﺧﺪام ﺑﻮد؛ ﺑﺪ ﻣﯿﮕﻢ؟ آﺧﮫ ﮐﺪوم آدم ﻋﺎﻗﻠﯽ ﺑﺪش ﻣﯿﺎد ﺑﯿﺎد‬

‫ﺷﮭﺮ و ﺑﺒﯿﻨﮫ‪ ،‬آدﻣﺎﺷﻮ‪ ...‬ﺗﻮ روﺳﺘﺎﻣﻮن ﯾﮫ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪش ﻗﺮار ﺷﺪ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﺗﮭﺮان‪ .‬ﺑﯿﭽﺎره آﻗﺎم‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮام ﺑﯿﻘﺮاری ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﺧﻼﺻﮫ ﻣﺎ اوﻣﺪﯾﻢ ﺷﮭﺮ‪ ،‬ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻋﺼﺮ داوود؛ ﺷﻮھﺮم و ﻣﯿﮕﻢ؛‬

‫‪٣٢‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺳﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﻮن ﮐﺎر ﻣﯿﮑﺮد و ﻣﻦ ﮐﺎرای ﺧﻮﻧﮫ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪﯾﻢ ﮐﮫ ﺑﭽﮫ دار‬

‫ﻧﻤﯿﺸﯿﻢ‪ .‬اوﻟﺶ راﺣﺖ ﮐﻨﺎر اوﻣﺪﯾﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻌﺪ ھﺮدو وﺟﻮد ﺑﭽﮫ رو ﺣﺲ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬داوود دﯾﮕﮫ ﺑﺎھﺎم‬

‫ﺳﺮد ﺷﺪ و ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻢ ﺗﻮﺟﮫ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﺷﺒﺎ ﺗﺎ دﯾﺮوﻗﺖ ﺑﯿﺮون ﺑﻮد و وﻗﺘﯽ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﺧﻮﻧﮫ ﺷﺎم ﻣﯿﺨﻮرد و‬

‫ﻣﯿﺨﻮاﺑﯿﺪ؛ ﺗﻮ ﮐﻞ روز ﺗﻨﮭﺎ ﺣﺮﻓﯽ ﮐﮫ ﻣﯿﺰد اﯾﻦ ﺑﻮد‪" :‬ﺳﻼم‪ ...‬ﯾﮫ ﻟﻘﻤﮫ ﻧﻮن ﺑﯿﺎر ﺑﺨﻮرﯾﻢ‪ ".‬ﮐﺎرم‬

‫اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺑﺎ ﺗﻨﮭﺎﯾﯿﻢ ﺑﺴﺎزم‪ .‬ﺧﻮﻧﮫ رو ﻣﺜﻞ دﺳﺘﮫ ﮔﻞ ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯿﮑﺮدم و ﯾﮫ‬

‫ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ ﻣﯿﺪادم؛ اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﯿﻮﻣﺪ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت رﻓﺘﺎر ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﯾﮫ ﺷﺐ ﺑﺮﺧﻼف ھﻤﯿﺸﮫ ﻇﮭﺮ‬

‫در ﺧﻮﻧﮫ رو زدن؛ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم ﮐﮫ داوود اﻣﺮوز زود ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ .‬رﻓﺘﻢ درو ﺑﺎز ﮐﺮدم دﯾﺪم‬

‫دوﺳﺘﺶ ﺑﻮد و ﮔﻔﺖ ﮐﮫ از ﺳﺮ دارﺑﺴﺖ اﻓﺘﺎده زﻣﯿﻦ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺷﻮﮐﮫ ﺷﺪم و داﺷﺘﻢ از ﺣﺎل ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ؛‬

‫وﻗﺘﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﭼﯿﺰﯾﺶ ﻧﺸﺪه ﯾﮑﻢ آروم ﺷﺪم اﻣﺎ از ﮐﻤﺮ ﺑﮫ ﭘﺎﯾﯿﻦ آﺳﯿﺐ دﯾﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺟﻔﺖ ﭘﺎھﺎش دو‬

‫ﺳﮫ ﻣﺎه ﺗﻮ ﮔﭻ ﺑﻮد‪ .‬ﮐﺎرم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ھﺮروز ﻟﮕﻦ زﯾﺮش ﺑﺬارم و ﻏﺬا دھﻨﺶ‪ .‬اﻗﻼ اﻻن دﯾﮕﮫ ﮐﻞ‬

‫روز اﯾﻦ ﻣﺠﺴﻤﮫ ﺟﻠﻮ روم ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺜﻞ ﭘﺮﺳﺘﺎر دورش ﻣﯿﮕﺸﺘﻢ‪ .‬ﮔﭻ ﭘﺎﺷﻮ ﮐﮫ ﺑﺎز ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬دﮐﺘﺮا‬

‫ﮔﻔﺘﻦ ﮐﮫ دﯾﮕﮫ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﺎر ﮐﻨﮫ‪ .‬ﻧﺎﺗﻮان ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬دﯾﮕﮫ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻧﻮن ﺑﯿﺎره ﺧﻮﻧﮫ‪ .‬ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﺑﺎ ﭘﺲ‬

‫اﻧﺪازﻣﻮن ﺷﮑﻢ و ﺳﯿﺮ ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﮫ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﺎر ﮐﻨﻢ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﮫ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮوم آﺷﻨﺎ ﺷﺪم و‬

‫ﺧﺪا ﺧﯿﺮش ﺑﺪه‪ ،‬اوﺿﺎع ﺑﮭﺘﺮ ﺷﺪ‪ .‬دو ﺳﺎل ﺑﻌﺪ داوود ﺳﮑﺘﮫ ﮐﺮد‪ .‬ﺗﺎ اوﻣﺪم ﺑﺮﺳﻮﻧﻤﺶ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن‬

‫ﺗﻤﻮم ﮐﺮد و ﻋﻤﺮش و داد ﺑﮫ ﺷﻤﺎ‪"...‬‬

‫دﯾﺪم اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎن ﮔﻮھﺮ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺸﺐ آﻣﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﮫ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﮐﮫ‬

‫ﮐﺴﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﺮﯾﻊ ﺻﺤﺒﺖ ھﺎی ﮔﻮھﺮ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬اﻣﺎ ﮔﻮھﺮ ﺟﺎن‪...‬ﺧﻮﻧﮫ‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎی ﺧﻮﺑﯿﮫ؛ از درﯾﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﯿﺴﺖ دﻗﯿﻘﮫ ﺑﺎ ھﻮاﭘﯿﻤﺎ ﻓﺎﺻﻠﮫ داره !" ﯾﮏ دﻓﻌﮫ ﻣﺜﻞ‬

‫ﺑﻤﺐ‪ ،‬ھﻤﮫ ﺧﻨﺪﯾﺪن‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﺧﺎﻃﺮات ﺑﺪش ﯾﺎدش رﻓﺖ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ھﻨﻮز داﺷﺖ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ‪ .‬دﺳﺘﻢ را‬

‫ﺳﻔﺖ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺳﺮش ﺑﮫ ﺷﺎﻧﮫ ام ﻣﯿﮑﻮﺑﯿﺪ‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﺮا‪ ،‬اﻣﺎ از ﺧﻨﺪه ھﺎی ﭘﺎرﻣﯿﺲ ارﺿﺎ‬

‫‪٣٣‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﻣﯿﺸﺪم‪ .‬ﻣﺜﻞ ﻣﻌﺘﺎدی ﮐﮫ ﺑﻌﺪ از ﺧﻤﺎری ﺷﺪﯾﺪ‪ ،‬ﻣﻮاد ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬دﺳﺘﻢ را ﺑﮫ روی ﺷﺎﻧﮫ اش ﺑﺮدم و‬

‫ﺳﻔﺖ ﻓﺸﺎرش دادم و در ﺑﻐﻞ ھﻢ آرام ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ‪.‬‬

‫ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮫ ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬اﮔﮫ ﻣﺎﯾﻠﯿﻦ دﯾﮕﮫ ﺑﺮﯾﻢ‪ ".‬ھﻤﮫ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﯾﻢ و ﻣﻦ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ‬

‫ﺻﻨﺪوق رﻓﺘﻢ و ﺻﻮرت ﺣﺴﺎب را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺣﺴﺎب ﮐﺮدم‪ .‬از ﺳﺎﻟﻦ ﺧﺎرج ﺷﺪﯾﻢ و ﻣﺎﺷﯿﻦ را از‬

‫ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺑﯿﺮون آوردم و ﺳﻮار ﺷﺪﯾﻢ رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬در ﻣﺴﯿﺮ ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬آﻗﺎ‪ ،‬اﻣﺸﺐ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﺷﺐ‬

‫زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﻮد‪ ،‬اﯾﺸﺎﻻ ﺧﺪا ﺧﯿﺮت ﺑﺪه‪ "...‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﮔﻮھﺮ ﺟﺎن‪ ،‬ﺑﺬار ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻋﻤﻠﺶ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻧﺠﺎم‬

‫ﺑﺸﮫ‪ ،‬دﺳﺘﮫ ﺟﻤﻌﯽ ﯾﮫ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻣﯿﺮﯾﻢ ﮐﮫ از اﯾﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺖ ﺧﻮش ﺑﮕﺬره‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺗﻤﺎم ﻣﺪت ﺑﮫ‬

‫ﺻﻮرﺗﻢ ﺧﯿﺮه ﺑﻮد و ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ‪ .‬اوج ھﯿﺠﺎن ﻋﺸﻖ در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺣﺲ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﺳﺮ ﯾﮏ ﺳﺮﺑﺎﻻﯾﯽ‬

‫ﺧﻮاﺳﺘﻢ دﻧﺪه را ﻣﻌﮑﻮس دھﻢ ﮐﮫ ﺳﻔﺖ دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺧﻮدش را ﻧﺰدﯾﮑﻢ ﮐﺸﺎﻧﺪ‪ .‬ﺣﺮارت‬

‫ﺑﺪﻧﺶ وﺟﻮدم را ﻏﻠﻐﻠﮏ ﻣﯿﺪاد‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪی زدم و ﺑﮫ راھﻢ اداﻣﮫ دادم‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ھﯿﭻ ﻧﻤﯿﮕﻔﺖ و ﻓﻘﻂ‬

‫ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬زﺑﺎﻧﺶ از ﺷﺪت ﻋﺸﻖ ﺑﻨﺪ آﻣﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﮫ او ﻧﯿﺰ ﻧﯿﻤﮫ ﮔﻤﺸﺪه اش را‬

‫ﯾﺎﻓﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﯾﺎد روز ھﺎی ﺗﻨﮭﺎﯾﯽ ام‪ ،‬ﻗﺒﻞ از آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ اﻓﺘﺎدم‪ .‬در اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮدم ﮐﮫ ﭼﻘﺪر ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺷﺪه ﺑﻮدم ﮐﮫ ﮐﺴﯽ را ﺑﯿﺎﺑﻢ ﮐﮫ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﮫ ﻋﺎﺷﻖ‬

‫ھﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﯾﮏ ﻋﺸﻖ دوﻃﺮﻓﮫ‪ .‬ﯾﮏ ﻋﺸﻖ زﯾﺒﺎ‪ .‬ﻗﻄﺮه ای اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺷﺪ و ﺑﮫ‬

‫روی ﮔﻮﻧﮫ ام ﺳﺮ ﺧﻮرد‪ .‬ﺑﺮای اﯾﻨﮑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﺘﻮﺟﮫ اﺷﮑﻢ ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﺳﺮم را ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺮدم‬

‫و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺘﻢ‪ ،‬اﺷﮏ را ﭘﺎک ﮐﺮدم‪ .‬دﺳﺖ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺗﺎ اﻧﺘﮭﺎی ﻣﺴﯿﺮ دﺳﺘﻤﺎن در دﺳﺖ‬

‫ھﻢ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺟﻠﻮی درب ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮدم و از ھﻤﮫ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدم‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﭘﯿﺎده ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬آﻗﺎ‪...‬دﺳﺘﺘﻮن‬

‫درد ﻧﮑﻨﮫ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﮔﺬﺷﺖ‪ ".‬و رﻓﺖ ﺳﻤﺖ درب و ﮐﻠﯿﺪ را در ﻗﻔﻞ ﺑﺮد و درب را ﺑﺎز ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ در ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮐﯿﻮان‪...‬ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺘﺖ دارم‪...‬اﻣﯿﺪوارم زﻧﺪه ﺑﻤﻮﻧﻢ و‬

‫ﺑﺘﻮﻧﻢ در ﮐﻨﺎرت ﺑﺎﺷﻢ" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻋﺰﯾﺰم ‪ ،‬ﺗﻮ زﻧﺪه ﻣﯿﻤﻮﻧﯽ‪...‬ﯾﻘﯿﯿﻦ دارم ﮐﮫ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺎ ﺑﮫ ھﻢ ﮔﺮه‬

‫‪٣۴‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺧﻮرده‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﺎل ھﻤﯿﻢ‪ ".‬دﺳﺘﺶ را روی ﺷﺎﻧﮫ ام ﮔﺬاﺷﺖ و ﺻﻮرﺗﺶ را ﻧﺰدﯾﮏ آورد و ﺑﻮﺳﮫ ای‬

‫ﺑﺮ ﻟﺐ ھﺎﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺷﻮق دروﻧﯿﻢ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮫ ﺷﺪ و ﺑﺎ دﺳﺘﺎﻧﻢ ﺳﻔﺖ‪ ،‬ﺑﺪن داﻏﺶ را در آﻏﻮش‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻢ و زﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻋﺸﻖ ﻣﻨﯽ‪ ".‬ﭘﯿﺎده ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪاد و ﻣﻦ از آﯾﻨﮫ ﺑﮫ او ﺧﯿﺮه ﺑﻮدم ﮐﮫ ﺑﺎ ﺻﺪای ﺑﻮق ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﮫ‬

‫ﺧﻮدم آﻣﺪم و ﺣﻮاﺳﻢ را ﺑﮫ راﻧﻨﺪﮔﯽ ﻣﻌﻄﻮف ﮐﺮدم‪ .‬در راه ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﭼﻘﺪر اﯾﻦ‬

‫دﺧﺘﺮ ﭘﺎک و ﻣﮭﺮﺑﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻘﺪر ﺧﻮب و ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎم دﺧﺘﺮھﺎی دﻧﯿﺎ ﻓﺮق ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﺧﺪاﯾﻢ‬

‫را ﺷﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﮫ ﭼﻨﯿﻦ دﺧﺘﺮی وارد زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﺪ‪ .‬اﺻﻼ زﻧﺪﮔﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺮاﯾﻢ از ﺷِﮑَﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮ‬

‫ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬از اوج ﺷﺎدی ﭘﺎﯾﻢ را روی ﭘﺪال ﻣﯿﻔﺸﺮدم و دﻧﺪه ﻣﯿﺪادم‪ .‬ﺣﻮاﺳﻢ ﺑﮫ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻣﺜﻞ‬

‫اﯾﻨﮑﮫ زﻣﺎن اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ﯾﺎزده ﺷﺐ ﺑﻮد و ﺧﯿﺎﺑﺎن ھﺎ ﺧﻠﻮت‪ .‬ﺳﺮ ﭘﯿﭻ از ﺳﺮﻋﺘﻢ ﮐﻢ ﮐﺮدم‬

‫و ﺑﮫ ﻣﻨﺰل رﺳﯿﺪم‪ .‬ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﭘﺎرک ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ ﺑﺎﻻ‪ .‬ﺧﻮاھﺮم درب را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺳﻼم ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺑﮫ ھﻤﮫ ﺳﻼم ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻓﺮدا آﻣﺎده ﺑﺸﯿﻦ دو روز ﺑﺮﯾﻢ ﺷﻤﺎل‪ " .‬ﺧﻮاھﺮم ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎل‬

‫ﺷﺪ‪ .‬از وﻗﺘﯽ آﻣﺪه ﺑﻮدم اﯾﺮان ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ام ﻧﺒﻮده ام‪ .‬دﻟﻢ ﺳﻮﺧﺖ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﮫ ﯾﮫ ﺳﻔﺮ‬

‫ﺑﺒﺮﻣﺸﻮن‪ .‬ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭼﯿﺰی ﻧﮕﻔﺘﻢ‪ ،‬ﭼﻮن ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ اﻣﺸﺐ ﮐﮫ اﯾﻨﻘﺪر ﺷﺎد و ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد‪،‬‬

‫ﻧﺎراﺣﺘﺶ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭼﻮن دو روز ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ازش دور ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻓﺮدا ﺧﻮاھﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﯾﮑﯽ از ﻓﺎﻣﯿﻞ‬

‫ھﺎﯾﻤﺎن در ﮐﺮج ﻣﺮﯾﺾ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده دو رز ﺑﮫ دﯾﺪﻧﺶ ﺧﻮاھﻢ رﻓﺖ‪ .‬ﺟﺎﯾﻢ را اﻧﺪاﺧﺘﻢ و‬

‫ﮔﻮﺷﯽ ﺗﻠﻔﻦ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ زﻧﮓ زدم‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ رد ﺗﻤﺎس ﮐﺮد و ﺧﻮدش ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬اﻟﻮ‪...‬ﺳﻼم‪...‬ﭼﺮا ﻗﻄﻊ ﮐﺮدی؟"‬

‫ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ای آرام ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺧﻮدم زﻧﮓ زده ﺑﺎﺷﻢ"‬

‫"ﻋﺠﺐ‪...‬ﺷﯿﻄﻮن ﺷﺪی ھﺎ‪".‬‬

‫"ھﮫ ھﮫ‪ ،‬ھﻤﯿﻨﯽ ﮐﮫ ھﺴﺖ‪"...‬‬

‫‪٣۵‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"دﻟﻢ ﺑﺮات ﺗﻨﮓ ﺷﺪ‪...‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑﺮدم اﯾﻨﻘﺪر زود دﻟﻢ ھﻮاﺗﻮ ﮐﻨﮫ‪".‬‬

‫"ﻣﻨﻢ دﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد‪".‬‬

‫"ﻣﯿﺪوﻧﺴﺘﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯿﺨﻮاﻣﺖ؟"‬

‫"ﻧﮫ‪...‬ﭼﯽ ﻣﯿﮕﯽ؟‪...‬ﺑﺎورم ﻧﻤﯿﺸﮫ !‪...‬ﻧﻤﯿﺪوﻧﺴﺘﻢ ﻣﻦ و ﻣﯿﺨﻮای !‪...‬ھﮫ ھﮫ "‬

‫" ﻋﺸﻖ ﻣﻦ‪"...‬‬

‫"ﮐﯿﻮان دﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮاد ﻣﺎل ھﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪...‬ﺑﺎھﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪".‬‬

‫"ﺻﺒﺮ ﮐﻦ‪...‬ﻣﺎ ﻣﺎل ھﻤﯿﻢ"‬

‫"ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ"‬

‫"واﻗﻌﺎ؟‪...‬ﺧﻮب ﭘﺎﺷﻮ ھﻤﯿﻦ اﻻن ﺑﺮﯾﻢ ﻣﺤﻀﺮ ﻋﻘﺪت ﮐﻨﻢ‪...‬اﻟﺒﺘﮫ اﮔﮫ ﺑﺎز ﺑﺎﺷﮫ !"‬

‫"ھﮫ ھﮫ ھﮫ ‪...‬ﮐﯿﻮان !‪"...‬‬

‫"ﭼﯿﮫ؟‪...‬ﺧﻮدت ﻣﯿﮕﯽ"‬

‫"ﺳﮫ روز دﯾﮕﮫ وﻗﺖ ﻋﻤﻞ دارم‪...‬ﺑﮫ ﻧﻈﺮت ﺧﻮب ﻣﯿﺸﻢ؟"‬

‫"وا‪...‬ﻣﻌﻠﻮﻣﮫ ﮐﮫ ﺧﻮب ﻣﯿﺸﯽ"‬

‫"اﻣﻤﻤﻤﻢ‪...‬ﺑﺮام دﻋﺎ ﮐﻦ"‬

‫"ای ﺧﺪای ﻣﮭﺮﺑﻮن‪ ،‬اﯾﻦ ﭘﺎرﻣﯿﺴﮫ ﻣﻦ و ﺧﻮب ﮐﻦ"‬

‫"آﻣﯿﻦ"‬

‫‪٣۶‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم‪...‬اﻣﺸﺐ ﮐﮫ اوﻣﺪم ﺧﻮﻧﮫ‪ ،‬ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﺧﺎﻟﻢ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻓﺮدا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ‬

‫ﺧﺎﻧﻮادم ﺑﺮم ﮐﺮج ﻋﯿﺎدﺗﺶ"‬

‫"وای‪...‬ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ دورﯾﺖ و ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ‪...‬ﮐﯿﻮان !"‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم‪...‬زود ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدم‪...‬دو روزه ﻣﯿﺎم‪".‬‬

‫"اووووه‪...‬دو روز"‬

‫" ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬ﺑﮫ ﺧﺪا دﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻣﯿﮕﮫ از وﻗﺘﯽ اوﻣﺪم اﯾﺮان ھﯽ اﯾﻨﻮر و اوﻧﻮر‬

‫ﺑﻮدم‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺮدا رو دﯾﮕﮫ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﺷﻮن ﺑﺮم‪".‬‬

‫"آره راﺳﺖ ﻣﯿﮕﯽ‪...‬ﺑﺮو ﺣﺘﻤﺎ‪...‬در ﻋﻮﺿﺶ ھﯽ ﺑﮫ ھﻢ زﻧﮓ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ‪".‬‬

‫" ﭘﺲ ﭼﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدی؟‪...‬ﻣﻌﻠﻮﻣﮫ ﮐﮫ ﺗﻤﺎس ﻣﯿﮕﯿﺮم‪...‬ﻣﻦ از ﺧﻮدت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﺨﺘﻤﮫ‪...‬ﻓﺮﺷﺘﮫ‬

‫ﻧﺎزﻧﯿﻨﻤﻮ ﭼﻄﻮر ﻣﯿﺘﻮﻧﻢ ﺑﮫ ﯾﺎدش ﻧﺒﺎﺷﻢ‪".‬‬

‫"ﻋﺰﯾﺰﻣﯽ‪...‬وﻟﯽ ﻓﺮدا ﻗﺒﻞ رﻓﺘﻨﺖ ﯾﮫ ﺳﺮ ﺑﯿﺎ ﭘﯿﺸﻢ‪".‬‬

‫"ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯿﺎم"‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم ﮐﺎری ﻧﺪاری؟ دﯾﮕﮫ ﺑﺨﻮاب‪ .‬ﻓﺮدا ﻣﯿﺨﻮای راﻧﻨﺪﮔﯽ ﮐﻨﯽ ﺧﻮاﺑﺖ ﻧﮕﯿﺮه"‬

‫"ﻧﮫ‪...‬ﻗﺮﺑﻮﻧﺖ ﺑﺮم‪...‬ﺧﺪاﻧﮕﮭﺪارت ﺑﺎﺷﮫ‪".‬‬

‫"ﻣﯿﺒﯿﻨﻤﺖ‪...‬ﺑﻮووس" ﮔﻮﺷﯽ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮدم و ﺧﻮاﺑﯿﺪم‪.‬‬

‫ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ ﯾﮏ دوش ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﻣﺎدرم ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺻﺒﺤﺎﻧﮫ‬

‫ﺧﻮردم و ﮔﻔﺘﻢ ‪ ":‬ﻣﺎﻣﺎن‪ ،‬ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﯾﮫ ﺟﺎ ﮐﺎر دارم ‪ ،‬زود ﻣﯿﺎم ﻣﯿﺮﯾﻢ" ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ‬

‫ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ‪ ،‬ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪم و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪ .‬ھﻮا ﺧﻨﮏ ﺑﻮد و ﻣِﮫ ﻣﻼﯾﻤﯽ ﺳﻄﺢ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪٣٧‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﻮﭼﮫ ﮐﮫ ﺷﺪم ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺟﻠﻮی درب دﯾﺪم‪ .‬ﭘﺎﻟﺘﻮﯾﯽ ﺳﻔﯿﺪ و ﺷﺎﻟﯽ ﻣﺸﮑﯽ راه راه روی‬

‫ﺳﺮش ﺑﻮد و ﮔﯿﺲ ھﺎی ﻗﮭﻮه ای ﺳﻮﺧﺘﮫ اش از ﭘﺸﺖ ﺑﮫ روی ﺷﺎﻧﮫ ھﺎﯾﺶ ﻓﺮورﯾﺨﺘﮫ ﺑﻮد و ﺑﺎ‬

‫دﺳﺘﺎﻧﺶ ﻟﺒﮫ ﭘﺎﻟﺘﻮﯾﺶ را ﺳﻔﺖ ﺑﮫ ﺑﺪﻧﺶ ﭘﯿﭽﺎﻧﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﮔﻮﻧﮫ ھﺎﯾﺶ از ﺳﻮز ﺻﺒﺤﮕﺎھﯽ ﮔﻞ اﻧﺪاﺧﺘﮫ‬

‫ﺑﻮد؛ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮق ﻣﯿﺰد‪ .‬وارد ﮐﻮﭼﮫ ﺷﺪم؛ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﺘﻮﺟﮫ آﻣﺪﻧﻢ ﺷﺪ و ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ ﺗﮑﺎن داد‪.‬‬

‫ﺟﻠﻮﯾﺶ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮدم‪ .‬از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎده ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ ﺳﻔﺖ دﺳﺘﺎﻧﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪:‬‬

‫"ﭼﻘﺪر دﺳﺘﺎت ﺳﺮده؛ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﮫ ﻣﻨﺘﻈﺮی؟"‬

‫"ﯾﮑﻢ دﯾﺮ ﮐﺮدی‪".‬‬

‫"راﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻮ‪...‬ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﮐﮫ دارم ﻣﯿﺮم؟"‬

‫"ﻧﮫ‪...‬راﺳﺘﺶ ﯾﮑﻢ دورﯾﺖ ﺑﺮام ﺳﺨﺘﮫ‪...‬ھﻤﻤﻤﻢ‪...‬اﻣﺎ دو روز ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ‪".‬‬

‫"آره ﻋﺰﯾﺰم‪".‬‬

‫دﺳﺘﺎﻧﻢ را ﮐﺸﯿﺪ و ﻣﺮا ﺑﮫ آﻏﻮﺷﺶ ﺑﺮد‪ .‬اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﺮدم ﺳﺮدی ﺑﺪﻧﺶ ﺑﮫ ﻣﻦ ھﻢ ﻣﻨﺘﻘﻞ‬

‫ﺷﺪ‪.‬ﮔﻮﻧﮫ اش ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫ ام ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻮد و ﺑﻮی ﻋﻄﺮش ﻣﺮا ﻣﺴﺖ ﮐﺮد‪ .‬ﮔﻔﺖ‪:‬‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺘﺖ دارم؛ ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮدت ﺑﺎش‪".‬‬

‫"ﻓﺪات ﺑﺸﻢ‪...‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش دﯾﮕﮫ ﺗﻨﮭﺎت ﻧﻤﯿﺬارم‪".‬‬

‫"ﻣﻨﻢ ﺗﻨﮭﺎت ﻧﻤﯿﺬارم‪".‬‬

‫دﺳﺘﺎﻧﺶ را ول ﮐﺮدم و ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدم‪ .‬داﺷﺘﻢ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺳﺮﻋﺖ آﻣﺪ و‬

‫از ﭘﺸﺖ ﺑﻐﻠﻢ ﮐﺮد‪ .‬اﻧﮕﺸﺘﮭﺎی ﺳﺮدش ﺑﮫ روی ﺷﮑﻤﻢ ﺑﻮد‪ .‬آرام ﮔﻔﺖ‪ ":‬زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪون ﺗﻮ ﺑﺮام‬

‫ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪاره‪ ".‬ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ و ﻟﺒﺨﻨﺪی زدم‪ .‬ﺻﻮرﺗﻢ را ﺟﻠﻮ ﺑﺮدم‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﮫ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺧﯿﺮه ﺑﻮد‪.‬‬

‫آرام ﻟﺐ ھﺎﯾﻢ را روی ﻟﺒﺎﻧﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﻮﺳﮫ ای زدم‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺜﻞ ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﮫ‬

‫‪٣٨‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫رام ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬در آﻏﻮﺷﻢ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﻟﺒﺨﻨﺪی ﭘﺮ از ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﯽ زد‪ .‬دﺳﺘﺶ‬

‫در دﺳﺘﻢ ﺑﻮد‪ .‬آرام دﺳﺘﻢ را ﺷﻞ ﮐﺮدم و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﮫ راه اﻓﺘﺎدم‪ .‬ﻋﻘﺐ ﻋﻘﺐ ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ و ﺑﮫ‬

‫او ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬درب ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﺑﺎز ﮐﺮدم و ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬اﺳﺘﺎرت زدم و ﺑﮫ راه اﻓﺘﺎدم‪ .‬ﯾﮏ ﺑﻮق‬

‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ھﻢ زدم‪ .‬ﺗﺎ ﻟﺤﻈﮫ ای ﮐﮫ از ﮐﻮﭼﮫ ﺧﺎرج ﻣﯿﺸﺪم ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪاد‪ .‬ﻣﻦ ﺳﺮﺷﺎر‬

‫از ﻋﺸﻖ ﺑﮫ راه اﻓﺘﺎدم و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺰل ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪ .‬ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﺟﻠﻮی درب ﻗﺮار دادم‬

‫و زﻧﮓ ﺧﺎﻧﮫ را زدم و ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﮫ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬در اﯾﻦ وﻗﻔﮫ‪ ،‬دﺳﺖ در ﺟﯿﺒﻢ ﮐﺮدم‬

‫ﮐﮫ ﺗﻘﻮﯾﻢ ﮐﻮﭼﮑﻢ را ﺑﺮدارم و ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﯿﺎﻧﺪازم‪ .‬ﯾﮏ ﭘﺎﮐﺖ در ﺟﯿﺒﻢ ﺑﻮد‪ .‬آن را ﺑﯿﺮون آوردم؛‬

‫ﻣﺎل ﻣﻦ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﯾﺎدم ﻧﻤﯽ آﻣﺪ ﮐِﯽ آن را در ﺟﯿﺒﻢ ﮔﺬاﺷﺘﮫ ام‪ .‬ﺻﺒﺢ ﮐﮫ در ﺟﯿﺒﻢ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﺪون ﻣﻌﻄﻠﯽ‬

‫ﺑﺎزش ﮐﺮدم ؛ ﯾﮏ ﻧﺎﻣﮫ در آن ﺑﻮد و ﻣﻘﺪاری ﭘﻮل‪ .‬ﻧﺎﻣﮫ را ﺑﺎز ﮐﺮدم و ﺧﻮاﻧﺪم‪:‬‬

‫"ﮐﯿﻮان ﻋﺰﯾﺰم‪ .‬اﻻن ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﺑﺮات ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺒﮫ ﮐﮫ اﯾﻦ ﭘﺎﮐﺖ ﺗﻮ ﺟﯿﺒﺘﮫ‪ .‬اﻣﯿﺪوارم ﮐﮫ زود‬

‫ﺑﺮﮔﺮدی و ﻟﺤﻈﺎت ﺧﻮﺑﯽ رو در ﮐﻨﺎر ھﻢ ﺑﻮدن ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﻣﯿﺪوارم ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺸﯽ ﮐﮫ ﯾﮏ ﻣﻘﺪار‬

‫ﭘﻮل ﺑﺮات ﮔﺬاﺷﺘﻢ‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ ﻣﯿﺮی ﺑﮫ ﺧﺎﻟﺖ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﯽ از ﻃﺮف ﻣﻦ ھﻢ ﺑﺮاش آﺑﻤﯿﻮه و ﮐﻤﭙﻮت‬

‫ﺑﺨﺮی ﮐﮫ زود ﺧﻮب ﺑﺸﮫ‪ .‬ﮐﯿﻮان ﻋﺰﯾﺰم ﻣﻦ ﺑﮫ ﺗﻮ اﺣﺘﯿﺎج دارم‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮدت ﺑﺎش‪.... .‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪".‬‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪی آرام روی ﺻﻮرﺗﻢ ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﭘﻮل را در ﺟﯿﺒﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﭘﺎﮐﺖ را ﺑﺎ ﻧﺎﻣﮫ در ﺟﯿﺐ ﺑﻐﻠﻢ‬

‫ﭘﻨﮭﺎن ﮐﺮدم‪ .‬ﭘﺪر‪ ،‬ﻣﺎدر و ﺧﻮاھﺮم آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﭼﻤﺪان ھﺎ را در ﺻﻨﺪوق ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ و ﺳﻮار ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﮫ‬

‫ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎل ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺟﺎده ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺧﻠﻮت ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺑﮫ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﯿﭻ ھﺎ را ﻃﯽ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﺑﻌﺪِ‬

‫ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ دو ﺳﺎﻋﺖ ﺑﮫ ﻣﺮزن آﺑﺎد رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ﭘﺪرم ﮔﻔﺖ ﺑﮭﺘﺮه ﺗﻮﻗﻒ ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﮫ ﭼﯿﺰی ﺑﺨﻮرﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ‬

‫ﻣﯿﮕﻔﺖ زوده‪ .‬ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﯾﮫ ﺟﺎ واﯾﻤﯿﺴﻢ‪ .‬آن ﺟﻠﻮ ﯾﮏ ﺻﺨﺮه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎﻻی ﺻﺨﺮه ﻣﺮدی‬

‫ﺑﺎ ردای ﺷﺮاﺑﯽ رﻧﮓ و ﺻﻮرت آﻓﺘﺎب ﺳﻮﺧﺘﮫ و رﯾﺶ ﻣﺸﮑﯽ و ﻓﺮ دﯾﺪم ﮐﮫ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ و ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ‬

‫ﻧﺎﻓﺬ ﺑﮫ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺎق ﭘﺎھﺎی ﻋﺮﯾﺎﻧﺶ در زﯾﺮ ردا ﻧﻤﺎﯾﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﭘﯿﭻ را رد‬

‫‪٣٩‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﮐﺮدم و دﯾﮕﺮ آن ﻣﺮد دﯾﺪه ﻧﻤﯿﺸﺪ‪ .‬ﺟﻠﻮﺗﺮ ﭘﯿﺎده ﺷﺪﯾﻢ و ﯾﮏ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻮﺗﺎه ﮐﺮدﯾﻢ و ﭼﯿﺰی‬

‫ﺧﻮردﯾﻢ و دوﺑﺎره ﺑﮫ راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ از دو ﺳﺎﻋﺖ ﺑﮫ ﺗﻨﮑﺎﺑﻦ رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬آﻧﺠﺎ ھﻢ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬در‬

‫اﻃﺮاف ﺟﻨﮕﻞ ھﺎی دوھﺰار ﺳﮫ ھﺰار ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﺎھﯽ ﺳﺮخ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﻣﺎھﯽ ﺳﻔﺎرش دادﯾﻢ و‬

‫ﺧﻮردﯾﻢ‪ .‬ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ‪ ،‬دوﺑﺎره ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ و ﺑﮫ راﻣﺴﺮ رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ﻧﺰدﯾﮑﺎی ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب ﺑﻮد‪.‬‬

‫درﯾﺎ آرام و زﯾﺒﺎ ﺑﻮد‪ .‬ھﻮا ﮐﻢ ﮐﻢ ﺗﺎرﯾﮏ ﺷﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﺳﻮﺋﯿﺖ اﺟﺎره ﮐﺮدﯾﻢ و ﺷﺐ را در آﻧﺠﺎ ﺳﭙﺮی‬

‫ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺻﺒﺢ ﺑﺎ اﺷﻌﮫ زﯾﺒﺎی ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﺑﯿﺪار ﺷﺪﯾﻢ‪.‬‬

‫دو روز ﺳﻔﺮ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﮔﺬﺷﺖ و آﻣﺎده رﻓﺘﻦ ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﻣﺎدرم از ﺷﻤﺎل زﯾﺎد ﺧﺮﯾﺪ ﮐﺮد‪ .‬از‬

‫ﭼﺎی ﺑﮕﯿﺮ ﺗﺎ ﻣﺎھﯽ و ﻣﺮﻏﺎﺑﯽ‪ .‬ﺳﻮار ﺷﺪﯾﻢ و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺟﺎده ﺷﻠﻮغ ﺑﻮد‪ .‬ھﻔﺖ ﺳﺎﻋﺖ در‬

‫راه ﺑﻮدﯾﻢ و ﺑﮫ ﺗﮭﺮان رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ﻧﺰدﯾﮑﺎی ﻣﻨﺰل ﺑﻮدﯾﻢ و ﻣﺎدرم ﮔﻔﺖ‪ ":‬آخ‪...‬ﯾﺎدم رﻓﺖ ﺳﺒﺰی‬

‫ﺑﺨﺮم‪".‬‬

‫ھﻤﮫ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﮫ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﺮدی؛ دﻓﻌﮫ ﺑﻌﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫ رﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬درب را ﺑﺎز ﮐﺮدم و‬

‫رﻓﺘﻢ ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﭘﺎرک ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ ﺑﺎﻻ و از ﻓﺮط ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ ﺣﻤﺎم دوش ﮔﺮﻓﺘﻢ و آﻣﺎده ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ ﺳﺮاغ ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ از‬

‫دﯾﺪﻧﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﮫ دوﺑﺎره زﻧﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﺳﻼم ﮐﺮدﯾﻢ و ھﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﻐﻞ ﮐﺮدﯾﻢ و‬

‫ﺑﻮﺳﯿﺪﯾﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪:‬‬

‫" ﺣﺎلِ ﺧﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮر ﺑﻮد؟"‬

‫"اﻣﻤﻤﻢ‪...‬ﺧﻮب ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﮭﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‪".‬‬

‫"ﮐﯿﻮان‪ ،‬دﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮات ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد‪".‬‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم ﻣﻨﻢ ھﻤﯿﻨﻄﻮر"‬

‫‪۴٠‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"ﮐﯿﻮان ﻓﺮدا ﻋﻤﻞ دارم‪...‬ﺑﺮام دﻋﺎ ﮐﻦ"‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم؛ زﻧﺪﮔﯽ؛ ﻓﺮدا دﯾﮕﮫ ﺑﺮا ھﻤﯿﺸﮫ ﺧﻮب ﻣﯿﺸﯽ"‬

‫اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎری ﺷﺪ و ﻣﺮا ﺑﻐﻞ ﮐﺮد‪ .‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ اﻣﺮوز را ﺗﻤﺎم وﻗﺖ در ﮐﻨﺎرش‬

‫ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫" ﮐﯿﻮان ﻓﺮدا ﭼﯽ ﻣﯿﺸﮫ؟"‬

‫"ھﯿﭽﯽ‪...‬ﻋﺸﻖ ﻣﻦ‪ ،‬دﯾﮕﮫ ﻣﺎل ﻣﻦ ﻣﯿﺸﮫ‪ ،‬ﺑﺮا ھﻤﯿﺸﮫ"‬

‫"ھﮫ ھﮫ‪"...‬‬

‫"ﺧﻨﺪه ﻧﺪاره‪...‬از اﻻن ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻣﯿﺨﻮام ﺑﺎھﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪".‬‬

‫"وای‪...‬ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ‪...‬ﻣﻨﻢ ﻣﯿﺨﻮام‪".‬‬

‫ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﺑﺮدم در ﺣﯿﺎط و رﻓﺘﯿﻢ داﺧﻞ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ از اﯾﻨﮑﮫ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮد ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﮫ ﺗﺎ ﻓﺮدا ﺳﺎﻋﺖ ده از ﺧﻮﻧﮫ ﺑﯿﺮون ﻧﺮﯾﻢ و ﻣﺜﻞ زن و ﺷﻮھﺮ ھﺎ زﻧﺪﮔﯽ‬

‫ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﯿﺎﻧﻮ ﻣﯿﺰد‪ .‬ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ‪ ،‬رﻗﺼﯿﺪﯾﻢ و ‪ ...‬؛ ﯾﮏ روز روﯾﺎﯾﯽ را‬

‫ﮔﺬراﻧﺪﯾﻢ‪ .‬ﻏﺮوب رﻓﺘﯿﻢ ﺣﯿﺎط و ﮐﻨﺎر اﺳﺘﺨﺮ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ و ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺧﺎﻃﺮات ﺗﻌﺮﯾﻒ‬

‫ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ و ﺟﻮک ﻣﯿﮕﻔﺘﯿﻢ‪ .‬ھﻮا ﺗﺎرﯾﮏ ﺷﺪ و رﻓﺘﯿﻢ داﺧﻞ‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﯾﮏ ﺷﺎم ﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺗﯽ ﺗﮭﯿﮫ ﮐﺮده‬

‫ﺑﻮد و ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺳﮫ ﻧﻔﺮه ﺑﺎ ﮔﻮھﺮ ﺧﻮردﯾﻢ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺷﺎم ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﺮا ﺑﺎﻻ ﺑﺮد و ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﻦ‬

‫ﭘﯿﺎﻧﻮ ﯾﺎد دھﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﻗﻄﻌﮫ زد و ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻦ ﺗﮑﺮار ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻼش ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﯾﮏ ﻗﻄﻌﮫ ﮐﻮﺗﺎه را ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻢ؛ اﻣﺎ ﻧﮫ ﺑﮫ ﻃﻮر ﺣﺮﻓﮫ ای‪ .‬اﻧﮕﺸﺘﮭﺎﯾﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬

‫اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﮭﺎرت ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﻗﻄﻌﮫ ﺑﺮاﯾﻢ از ھﺮ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﮫ ﺗﺎ ﺑﮫ اﻣﺮوز‬

‫‪۴١‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم‪ ،‬زﯾﺒﺎﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻮن ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ ﻣﻦ آﻣﻮﺧﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﺴﺘﮫ ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺧﺴﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫رﻓﺘﯿﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ‪ .‬ﻗﺮار ﺷﺪ ﮐﮫ ﺑﻌﺪا ﭘﺎرﻣﯿﺲ از ﻣﻦ ﯾﮏ ﻧﻮازﻧﺪه ﻣﺎھﺮ ﺑﺴﺎزد‪ .‬ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن را روﺷﻦ‬

‫ﮐﺮد و ھﺮدو ﺳﺮ ﮐﺎﻧﺎﭘﮫ ﻣﺸﻐﻮل ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ ﮔﻔﺖ و رﻓﺖ در اﺗﺎﻗﺶ ﺑﺨﻮاﺑﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺳﺮش را روی ﺷﺎﻧﮫ ام ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺑﻮد و دﺳﺘﺶ ﺑﮫ دور ﮐﻤﺮم ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﺴﺘﮫ‬

‫ﻣﺸﻐﻮل ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﮫ ﺧﻮاﺑﻤﺎن ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺻﺒﺢ ﮔﻮھﺮ ﺑﯿﺪارﻣﺎن ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﺳﺎﻋﺖ ھﺸﺖ ﺻﺒﺢ اﺳﺖ و دوﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﻋﻤﻞ داﺷﺖ‪ .‬ﺳﺮﯾﻊ آﻣﺎده ﺷﺪﯾﻢ و رﻓﺘﯿﻢ ﺑﯿﺮون‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﯿﻠﯽ اﺳﺘﺮس داﺷﺖ و ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺳﻌﯽ‬

‫ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﺣﻮاﺳﺶ را ﭘﺮت ﮐﻨﻢ ﮐﮫ اﺳﺘﺮس ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ‬

‫ﺑﺮاﯾﻤﺎن دﻋﺎ ﺧﻮاھﺪ ﺧﻮاﻧﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬در ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ آﻣﺴﺘﺮدام و ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺮﺷﺎر از ﻋﺸﻖ را آﻏﺎز ﮐﻨﯿﻢ؛ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ھﻢ‬

‫ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮد‪ .‬ﺟﻠﻮی ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮدم و ﭘﯿﺎده ﺷﺪﯾﻢ و رﻓﺘﯿﻢ داﺧﻞ‪ .‬ﺑﮫ ﺳﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻧﻮﺑﺖ‬

‫ﻋﻤﻞ را ﮔﻔﺘﻢ و ﮔﻔﺖ دﮐﺘﺮ ھﻨﻮز ﻧﺮﺳﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﺳﺮ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ‪ .‬ﻋﺮق ﺳﺮدی ﺑﮫ روی‬

‫ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ام رﯾﺨﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﻗﺒﻞ ﺧﯿﻠﯽ آرام ﺑﻮد و ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺑﮫ روی ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮ‬

‫ﮔﻮﻧﮫ اش ﺑﻮﺳﮫ ای زدم‪ ،‬ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻧﮕﺎھﻢ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭼﺘﮫ ﻋﺰﯾﺰم؟"‬

‫"ھﯿﭽﯽ‪...‬راﺳﺘﯽ ﮐﯿﻮان اﮔﮫ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﯿﺎم ﺑﯿﺮون ﭼﯽ ﻣﯿﺸﮫ؟"‬

‫"ﺑﺮا ھﻤﯿﺸﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪...‬ﭼﮫ اﻧﺘﻈﺎری داری دﯾﮕﮫ؟"‬

‫"داﺷﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم اﮔﮫ دﯾﮕﮫ ﻣﻦ و ﻧﺪﯾﺪی‪"...‬‬

‫"ﭼﯽ ﻣﯿﮕﯽ دﯾﻮوﻧﮫ‪...‬ﻣﻌﻠﻮﻣﮫ ﮐﮫ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ"‬

‫"ﻧﮫ ﯾﮫ ﻟﺤﻈﮫ ﮔﻮش ﮐﻦ‪...‬اﮔﮫ دﯾﮕﮫ ﻣﻦ و ﻧﺒﯿﻨﯽ ﭼﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽ؟‪...‬ﻋﺎﺷﻖ ﮐﺴﯽ دﯾﮕﮫ ﻣﯿﺸﯽ؟"‬

‫‪۴٢‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"اﯾﻦ ﭼﮫ ﺣﺮﻓﯿﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪...‬ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺳﺎﻟﮭﺎ ﻋﺸﻖ ﺣﻘﯿﻘﯽ و ﺑﺎ ﺗﻮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم‪ .‬ﺗﻮ ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ‬

‫ﻣﻨﯽ‪...‬اﮔﮫ ﺧﺪای ﻧﮑﺮده ﻃﻮرﯾﺖ ﺑﺸﮫ ﻣﻦ ﺑﺮای ھﻤﯿﺸﮫ ﻣﯿﻤﯿﺮم‪".‬‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ ‪ ":‬ﮐﯿﻮان ﻋﺸﻖ ﻣﻦ‪...‬ﻣﻨﻢ ﺑﺪون ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ زﻧﺪه ﺑﻤﻮﻧﻢ‪".‬‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺻﺪاﯾﻤﺎن ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﭘﺰﺷﮏ ﺟﺮاح آﻣﺪه و ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﺑﺮود و‬

‫ﻟﺒﺎﺳﮭﺎﯾﺶ را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﺎ درب رﺧﺖ ﮐﻦ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ رﻓﺖ داﺧﻞ و ﭘﺲ از‬

‫ﻣﺪﺗﯽ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺳﺒﺰ و ﮐﻼھﯽ ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ و ﭼﯿﻨﺪار ﮐﮫ ﻣﻮھﺎﯾﺶ را ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد ﺑﯿﺮون آﻣﺪ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎر‬

‫ﺑﮫ ﺳﻤﺖ اﺗﺎق ﻋﻤﻞ ھﺪاﯾﺘﺶ ﮐﺮد‪ .‬ﺟﻠﻮی درب اﺗﺎق ﻋﻤﻞ ﭘﺎرﻣﯿﺲ دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻐﻠﻢ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺑﻮﺳﮫ ای ﺑﺮ ﻟﺒﺎن ھﻢ زدﯾﻢ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺗﺎ ﺣﺮاﺳﺖ ﻧﯿﻮﻣﺪه ﺑﺮﯾﺪ ﺗﻮ ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺰﺷﮑﺎن‪".‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﮫ رﻓﺘﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰد‪ .‬رﻓﺖ ﺗﻮ و ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﻧﺪﯾﺪﻣﺶ‪ .‬ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪.‬‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ھﺎ ﮔﺬﺷﺖ و ﻣﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ دﮐﺘﺮ ﺑﻮدم‪ .‬ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ و ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﻮد ﮐﮫ ھﯽ ﻣﯽ آﻣﺪ و ﺗﺎ از‬

‫او ﺳﻮاﻟﯽ ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪم ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯿﺪاد‪ .‬اﺳﺘﺮس ﺑﮫ ﺣﺪ اوج ﺧﻮد رﺳﯿﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﭘﺰﺷﮏ آﻣﺪ‪.‬‬

‫ﺑﮫ ﺳﻤﺘﺶ ﺑﺎ ﻋﺠﻠﮫ رﻓﺘﻢ و ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮐﮫ ﻋﻤﻞ ﭼﻄﻮر ﺑﻮد؟ ﭘﺰﺷﮏ ﻧﮕﺎھﻢ ﮐﺮد و ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و‬

‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه‪ .‬ﺑﺬارﯾﻦ ﺑﮭﻮش ﺑﯿﺎن‪ .‬ﻣﻨﺘﻘﻠﺸﻮن ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺑﮫ ﺑﺨﺶ‪ .‬وﻗﺘﯽ اﯾﻦ را‬

‫ﮔﻔﺖ ﺗﻤﺎم اﺳﺘﺮس از ﺑﺪﻧﻢ ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭼﺮا‬

‫اﯾﻨﻘﺪر ﺑﮭﻮش آﻣﺪن ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﺳﺎﻋﺘﯽ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﺎ ﺗﺨﺖ ﺑﮫ ﺑﺨﺶ ﻣﯿﺒﺮدن‪ .‬ﺑﮭﻮش ﺑﻮد‬

‫اﻣﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎر ھﺎ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺧﻮاﺑﯿﺪه اﺳﺖ و ﺣﺎل ﻧﺪارد‪ .‬ﻣﻦ ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺑﺨﺶ و‬

‫ﺳﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﮐﻨﺎر ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬از ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮد ﮐﮫ ﺑﺎ ﺻﺪای ﺿﻌﯿﻒ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮐﮫ ﻣﺮا‬

‫ﺻﺪا ﻣﯿﺰد ﺑﯿﺪار ﺷﺪم‪.‬‬

‫"ﮐﯿﻮان‪...‬ﻋﺰﯾﺰم"‬

‫"ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪...‬دﯾﺪی ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ‪...‬ﻣﻦ ﻣﯿﺪوﻧﺴﺘﻢ ﮐﮫ ﺧﻮب ﻣﯿﺸﯽ‪".‬‬

‫‪۴٣‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"ﮐﯿﻮان‪...‬ﺳﯿﻨﻢ درد ﻣﯿﮑﻨﮫ‪ .‬ﺳﺮم ﮔﯿﺞ ﻣﯿﺮه‪"...‬‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم اﻻن ﺗﺎزه ﺑﮭﻮش اوﻣﺪی‪...‬اﮔﮫ ﺧﺴﺘﮫ ای ﯾﮑﻢ ﺑﺨﻮاب ﺑﮭﺘﺮ ﻣﯿﺸﯽ‪".‬‬

‫آرام ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺴﺖ و ﺧﻮاﺑﯿﺪ‪ .‬ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﻗﺮار ﺑﻮد ﮐﮫ اﮔﺮ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺧﺺ‬

‫ﺷﻮد‪ .‬ﺗﻤﺎم ﺷﺐ را در ﮐﻨﺎر ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﻮدم‪ .‬ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺣﺎل زﯾﺎد ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬درد‬

‫ﺳﯿﻨﮫ اش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺎﮔﮭﺎن از ھﻮش رﻓﺖ‪ .‬ﭘﺰﺷﮏ آﻣﺪ و ﻣﻌﺎﯾﻨﮫ ﮐﺮد و ھﺮﭼﮫ ﮐﮫ ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪم‬

‫ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯿﮕﻔﺖ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﮫ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﮫ ‪ CCU‬ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻀﻄﺮب ﺑﻮدم‪ .‬ﭘﺲ از ﮐﻠﯽ‬

‫اﺻﺮار ﮐﮫ ﺑﮫ ﭘﺰﺷﮏ ﮐﺮدم ﻣﺮا ﺑﮫ اﺗﺎﻗﺶ اﺣﻀﺎر ﮐﺮد‪ .‬رﻓﺘﻢ داﺧﻞ اﺗﺎق‪ .‬ﻣﺮﯾﺾ داﺷﺖ‪ .‬ﻣﻨﺘﻈﺮ‬

‫ﺷﺪم ﻣﺮﯾﻀﺶ ﺑﺮود و ﺑﻌﺪ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬ﭘﺰﺷﮏ ﮔﻔﺖ‪ " :‬آﻗﺎی‪"...‬‬

‫"رھﺎﯾﯽ؛ ﮐﯿﻮان رھﺎﯾﯽ"‬

‫"آﻗﺎی رھﺎﯾﯽ؛ ﺷﻤﺎ ﭼﮫ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺰﺷﮑﺎن دارﯾﺪ؟"‬

‫"ﻣﻤﻤﻢ‪...‬ﻧﺎﻣﺰدش ھﺴﺘﻢ‪".‬‬

‫"ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺪارم‪...‬ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ ﭼﯽ ﺷﺪه‪...‬ﻣﺎ آزﻣﺎﯾﺶ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻠﺐ ﺟﻮاب ﻣﯿﺪاد اﻣﺎ ﺑﮫ‬

‫دﻟﯿﻞ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻣﯽ ﺑﺪن ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺰﺷﮑﺎن ﻗﻠﺐ و ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﮫ‪".‬‬

‫ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﮔﻠﻮﯾﻢ ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺷﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮای ﯾﮏ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﺎرﯾﮏ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺑﻐﺾ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬اﻻن‬

‫ﺗﮑﻠﯿﻒ ﭼﯿﮫ آﻗﺎی دﮐﺘﺮ؟"‬

‫"ﻣﺎ ﺗﻼش ﺧﻮدﻣﻮﻧﻤﻮن و ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬اﻻن ھﻤﮫ ﭼﯽ ﺑﮫ ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺰﺷﮑﺎن ﺑﺴﺘﮕﯽ داره ﮐﮫ ﭼﻘﺪر ﺑﺘﻮﻧﮫ‬

‫زﻧﺪه ﺑﻤﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﭘﯿﻮﻧﺪی دﯾﮕﮫ ﺑﺮاش ﭘﯿﺪا ﺑﺸﮫ‪ ".‬ﺗﻤﺎم وﺟﻮدم ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺷﺪ و ﺑﻐﻀﻢ ﺗﺮﮐﯿﺪ‪.‬‬

‫اﻣﯿﺪم را دﯾﮕﺮ از دﺳﺖ دادم‪ .‬ﺗﻤﺎم آرزوھﺎﯾﻢ ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﺳﯿﺎه ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭼﮫ ﮐﻨﻢ‪ .‬دﻟﻢ‬

‫ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ و ﺳﺮم را ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﺑﮑﻮﺑﻢ و ﺑﻌﺪ ﺧﻮدم را از ﭘﻨﺠﺮه ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﮫ ﺑﯿﺮون‬

‫‪۴۴‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﭘﺮﺗﺎب ﮐﻨﻢ و راﺣﺖ ﺷﻮم‪ .‬ﭘﺰﺷﮏ از ﮔﺮﯾﮫ ھﺎی ﻣﻦ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬آﻗﺎ ﮐﯿﻮان ﻧﺎراﺣﺖ‬

‫ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ‪ .‬اﻣﯿﺪﺗﻮن و از دﺳﺖ ﻧﺪﯾﺪ‪ .‬ھﺮﭼﮫ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاد‪ ،‬ھﻤﻮن ﻣﯿﺸﮫ‪".‬‬

‫ﻣﻦ ﯾﮑﻢ آرام ﺷﺪم‪ .‬از دﮐﺘﺮ ﺧﻮاھﺶ ﮐﺮدم ﮐﮫ اﺟﺎزه دھﺪ ﺑﮫ اﺗﺎق ‪ CCU‬ﺑﺮوم‪ .‬ﭘﺰﺷﮏ ﮔﻔﺖ‬

‫ﮐﮫ اﻻن ﻧﻤﯿﺸﮫ و ﻋﺼﺮ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮫ اﺟﺎزه ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﮫ وارد اﺗﺎق ﺑﺸﻮم‪ .‬از اﺗﺎق دﮐﺘﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪم و‬

‫ﺑﮫ ﺳﻤﺖ اﺗﺎق رﻓﺘﻢ‪ .‬از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﮫ‪ ،‬ﺑﺪن ﻧﯿﻤﮫ ﺟﺎن ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬اﺷﮏ از ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ‬

‫ﺟﺎری ﺷﺪ‪ .‬ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﮐﮫ درب را ﺑﺎز ﮐﻨﻢ و وارد اﺗﺎق ﺷﻮم ﮐﮫ ﭘﺮﺳﺘﺎر آﻣﺪ و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻓﻘﻂ از ﺷﯿﺸﮫ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪ ھﻨﻮز ﺑﮫ روی ﻟﺒﺎﻧﺶ ﺑﻮد‪ .‬در دﻟﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم‬

‫ﮐﮫ ﺑﻌﺪ از ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭼﮫ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻋﺼﺮ اﺟﺎزه دادﻧﺪ ﮐﮫ وارد اﺗﺎق ﺷﻮم‪ .‬ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﻢ را ﻋﻮض ﮐﺮدم و‬

‫رﻓﺘﻢ داﺧﻞ‪ .‬ﺑﮫ ﺑﺪن ﭘﺎرﻣﯿﺲ زُل زده ﺑﻮدم و ﻣﺎﻧﯿﺘﻮری ﮐﮫ ﺗﭙﺶ ھﺎی ﻗﻠﺐ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪاد‬

‫ﺛﺎﻧﯿﮫ ای ﯾﮑﺒﺎر ﯾﮏ ﺑﯿﺐ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮدم‪ .‬دﺳﺖ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﻐﻀﻢ ﻧﺎﮔﮭﺎن‬

‫ﺗﺮﮐﯿﺪ‪ .‬ﺷﺮوع ﮐﺮدم ﺑﮫ ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﯿﺸﻨﻮد ﯾﺎ ﻧﮫ‪ ،‬اﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﮫ ﺑﺎ او ﺻﺤﺒﺖ‬

‫ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم‪...‬ﻗﻮی ﺑﺎش‪ .‬ﺗﻮ ﻣﺎل ﻣﻨﯽ ‪...‬ﻣﮕﮫ ﻗﺮار ﻧﺒﻮد ﮐﮫ ﺗﻨﮭﺎم ﻧﺬاری‪ .‬ﮐﯿﻮان ﺑﺪون ﺗﻮ ﻣﯿﻤﯿﺮه‪.‬‬

‫ﺧﻮاھﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﯿﺪار ﺷﻮ‪ .‬ﺧﺪاﯾﺎ؛ ﭘﺎرﻣﯿﺲ و ازم ﻧﮕﯿﺮ‪ .‬ﺣﺎﺿﺮم ﻗﻠﺐ ﺧﻮدم و ﺑﺪم ﺑﮭﺖ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﺗﻮ ﺧﻮب ﻣﯿﺸﯽ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻧﺮو‪ .‬ﻗﻮی ﺑﺎش‪ ".‬اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎن ﺣﻠﻘﮫ زده ﺑﻮد و دﺳﺖ ﭘﺎرﻣﯿﺲ در‬

‫دﺳﺘﻢ‪ .‬ھﻨﻮز ﮔﺮﻣﯽ دﺳﺖ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺣﺲ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﭼﺸﻤﺎن ﺑﺴﺘﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ زل زده ﺑﻮدم‪ .‬ﻧﺎﮔﮭﺎن‬

‫ﺑﺮای ﯾﮏ ﻟﺤﻈﮫ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺎز ﺷﺪ‪ .‬ﻧﮕﺎھﯽ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺸﮑﯽ اش ﺑﮫ ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و دوﺑﺎره ﺑﺴﺖ‪.‬‬

‫ﺻﺪای ﺿﺮﺑﺎن دﺳﺘﮕﺎه ﺷﺪﯾﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﮫ ﺳﺮﻋﺖ آﻣﺪ داﺧﻞ‪ .‬ﻣﺮا ﺑﯿﺮون ﮐﺮد و ﻓﺸﺎر ﮐﭙﺴﻮل‬

‫اﮐﺴﯿﮋن را ﮐﻤﯽ اﻓﺰاﯾﺶ داد و ﺿﺮﺑﺎن ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﺮﻣﺎل ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯿﮑﺮدم‪.‬‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺑﮫ ﺟﺎی ﮔﺮﯾﮫ ﺑﺮو ﺑﺮاش دﻋﺎ ﮐﻦ‪ .‬اﻻن دﯾﮕﮫ ﻓﻘﻂ ﺧﺪا ﻣﯿﺘﻮﻧﮫ‬

‫ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﮫ‪ ".‬ﻣﻦ ﺑﺎ ﻧﺎ اﻣﯿﺪی از اﺗﺎق دور ﺷﺪم و از ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺧﺎرج ﺷﺪم‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺳﻤﺖ دﮐﮫ‬

‫‪۴۵‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﺟﻠﻮی ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن‪ .‬ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮب ﻧﺒﻮد‪ .‬ﯾﮏ ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎر ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﮐﮫ ﺳﯿﮕﺎر ﻧﻤﯿﮑﺸﯿﺪم اﻣﺎ ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ‬

‫ﭼﺮا اﻻن ﺑﮫ اﯾﻦ ﻟﻌﻨﺘﯽ اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻢ‪ .‬ﺳﯿﮕﺎر را روﺷﻦ ﮐﺮدم و ﭘُﮏ زدم‪ .‬اوﻟﺶ ﮔﻠﻮﯾﻢ را‬

‫ﺳﻮزاﻧﺪ و ﺳﺮﻓﮫ ﮐﺮدم‪ .‬ﮐﻢ ﮐﻢ آرام ﺗﺮ ﺷﺪم‪ .‬ﺑﮫ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺳﯿﮕﺎر ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ ﻣﻦ‬

‫ھﺴﺘﻢ ﮐﮫ ﺳﯿﮕﺎر را ﻣﯿﮑﺸﻢ ﯾﺎ ﺳﯿﮕﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺮا ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺧﻮدش ﻣﯿﮑﺸﺪ‪ .‬ﺳﺮﮔﯿﺠﮫ ای زﯾﺒﺎ در‬

‫ﺳﺮم ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﯿﮕﺎر ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ ﮐﺸﯿﺪم و ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ‬

‫ﯾﮏ ﻧﺦ دﯾﮕﺮ ﺧﺮﯾﺪم و ﺷﺮوع ﮐﺮدم ﺑﮫ ﮐﺸﯿﺪن‪ .‬ﮐﯿﻮاﻧﯽ ﮐﮫ ﺗﺎ ﺑﺤﺎل ﻧﺰدﯾﮏ دود ﻧﻤﯿﺮﻓﺖ ﺣﺎل در‬

‫ﮐﻤﺘﺮ از ﯾﮏ رﺑﻊ‪ ،‬دو ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ‪ .‬اﮐﻨﻮن ﻣﯿﺘﻮاﻧﻢ ﺳﯿﮕﺎری ھﺎ را درک ﮐﻨﻢ‪ .‬آﻧﮭﺎ ھﻢ ﻏﻢ‬

‫دارﻧﺪ‪ .‬ھﻔﺘﺎد درﺻﺪ ﻣﺮدم دﻧﯿﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ و ﺧﺴﺘﮫ و اﻓﺴﺮده ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺳﯿﮕﺎر رﺟﻮع ﮐﺮده اﻧﺪ‪.‬‬

‫اﻻن ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﻋﻀﻮی از آﻧﮭﺎ ھﺴﺘﻢ‪ .‬ﺳﯿﮕﺎر را ﺗﺎ ﻧﺼﻔﮫ ﮐﺸﯿﺪم و زﯾﺮ ﭘﺎﯾﻢ ﻟﮫ ﮐﺮدم و ﺑﮫ ﺧﯿﺎﺑﺎن‬

‫رﻓﺘﻢ و ﮔﺸﺘﯽ زدم‪ .‬آﻧﻄﺮف ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻣﺮدی ﺑﺎ ردای ﺷﺮاﺑﯽ رﻧﮓ و ﺻﻮرﺗﯽ آﻓﺘﺎب ﺳﻮﺧﺘﮫ ﺑﮫ ﻣﻦ‬

‫ﺧﯿﺮه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﮫ ﻣﺤﺾ دﯾﺪن آن اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺟﺎری ﺷﺪ و ﺑﮫ راھﻢ اداﻣﮫ دادم‪ .‬ھﻮا ﺗﺎرﯾﮏ ﺷﺪ‬

‫و ﺑﮫ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن رﻓﺘﻢ‪ .‬دو روز ﺑﻮد ﭼﯿﺰی ﻧﺨﻮرده ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﺪﻧﻢ ﺿﻌﯿﻒ و ﺧﺴﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬اﺣﺴﺎس‬

‫ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ دارم ﻣﯿﻤﯿﺮم‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺟﻠﻮی ﺷﯿﺸﮫ اﺗﺎق ‪ CCU‬و ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ و ﺑﺪن ﻧﯿﻤﮫ ﺟﺎﻧﺶ زل‬

‫زدم‪ .‬ﻻﻏﺮ و ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮد‪ .‬زﯾﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﮔﻮد اﻓﺘﺎده ﺑﻮد و ﻟﺒﺎﻧﺶ ﮐﺒﻮد و ﺧﺸﮏ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ دﯾﺪن‬

‫اﯾﻦ ﺻﺤﻨﮫ اﺷﮏ دوﺑﺎره از ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﺮازﯾﺮ ﺷﺪ‪ .‬از ﺧﺪا ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﮐﮫ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﮭﻮش ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺑﺎ او‬

‫ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ‪ .‬دﯾﮕﺮ اﻣﯿﺪم را ﺑﮫ ﮐﻠﯽ از دﺳﺖ داده ﺑﻮدم‪ .‬ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺳﺮ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻧﺸﺴﺘﮫ‬

‫ﺑﻮد و ﮐﺘﺎب دﻋﺎﯾﯽ در دﺳﺘﺶ ﺑﻮد و ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮاﻧﺪن ﺑﻮد‪ .‬رﻓﺘﻢ و ﮐﻨﺎرش ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬او ﺧﻮد را‬

‫ﮐﻤﯽ دور ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن اﺷﮏ آﻟﻮد ﭘﺮﺳﯿﺪم‪ ":‬ﺧﺎﻧﻢ؛ دﻋﺎ ﺗﺄﺛﯿﺮی داره ﺑﮫ ﻧﻈﺮﺗﻮن" ﺧﺎﻧﻢ ﮔﻔﺖ‪":‬‬

‫آره‪ ...‬دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﮫ ﺷﻔﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﮫ"‬

‫"ﮐﯽ ﺷﻔﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﮫ؟"‬

‫"ﭘﺴﺮم"‬

‫‪۴۶‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"ﭼﯽ ﺷﺪه ﻣﮕﮫ؟"‬

‫"ﯾﮫ ھﻔﺘﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﻮ ﮐﻤﺎ رﻓﺘﮫ"‬

‫"ﺑﺮای ﭼﯽ ﺗﻮ ﮐﻤﺎ رﻓﺘﮫ؟"‬

‫"ﯾﮫ ﻣﻮﺗﻮری ﺗﻮ راه داﻧﺸﮕﺎه ﻣﯿﺰﻧﮫ ﺑﮭﺶ و ﻓﺮار ﻣﯿﮑﻨﮫ"‬

‫ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﮫ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪم ﮐﮫ ﺧﺎﻧﻮم ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺷﻤﺎ ھﻢ ﻋﺰﯾﺰی روی ﺗﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن دارﯾﻦ؟"‬

‫"ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻦ ﮐَﺴَﻢ"‬

‫"ﮐﺠﺎﺳﺖ؟"‬

‫ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺘﻢ ﺑﮫ اﺗﺎق ‪ CCU‬اﺷﺎره ﮐﺮدم‪ .‬ﺧﺎﻧﻢ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺑﺮاش دﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪...‬اﻧﺸﺎﻻه ﺧﻮب ﻣﯿﺸﮫ‪".‬‬

‫"اﯾﺸﺎﻻ"‬

‫"آﻗﺎ ﺑﺠﺎی اﯾﻨﮑﮫ ﮔﺮﯾﮫ ﮐﻨﯽ ﻓﻘﻂ دﻋﺎ ﮐﻦ"‬

‫ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﻣﺎﺷﯿﻦ را روﺷﻦ ﮐﺮدم و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪.‬‬

‫زﻧﮓ زدم؛ ﮔﻮھﺮ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﺎ اﺳﭙﻨﺪ درب را ﺑﺎز ﮐﺮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﻦ را ﺑﺪون ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫و اﺷﮏ آﻟﻮد دﯾﺪ‪ .‬ﺳﯿﻨﯽ اﺳﭙﻨﺪ از دﺳﺘﺎﻧﺶ اﻓﺘﺎد و ﺳﺮش ﮔﯿﺞ رﻓﺖ‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺟﻠﻮ‪ .‬درب را ﺑﺴﺘﻢ و‬

‫ﺳﺮ ﺳﮑﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ھﻨﻮز زﻧﺪﺳﺖ‪ .‬ﻓﻘﻂ اﻻن ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ و‬

‫ﺑﯿﮭﻮﺷﮫ‪ .‬دﮐﺘﺮ ﮔﻔﺘﮫ ﻓﻘﻂ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﻣﻌﺠﺰه ﺑﺸﮫ‪ ".‬ﮔﻮھﺮ آرام ﺗﺮ ﺷﺪ و ﻣﺸﻐﻮل ﺟﻤﻊ ﮐﺮدن اﺳﭙﻨﺪ‬

‫ھﺎ ﺷﺪ‪ .‬آﻧﻘﺪر ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﺘﻮﺟﮫ داﻏﯽ ذﻏﺎل ھﺎ ﻧﺸﺪ و دﺳﺘﺶ ﺳﻮﺧﺖ‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﮔﻮھﺮ‬

‫ﺣﻮاﺳﺘﻮ ﺟﻤﻊ ﮐﻦ‪ .‬وﻟﺶ ﮐﻦ ﺑﯿﺎ ﺑﺮﯾﻢ دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ‪ ".‬ﮔﻮھﺮ ﭘﺎﺷﺪ رﻓﺖ از اﺗﺎﻗﺶ ﭼﺎدرش را ﺑﺮداﺷﺖ‬

‫و ﮔﻔﺖ ‪ ":‬ﺑﺮﯾﻢ آﻗﺎ" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﮐﺠﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﺣﺎﻻ؟"‬

‫‪۴٧‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫" ﺳﺮ ﺧﯿﺎﺑﻮن ﯾﮫ اﻣﺎﻣﺰاده ھﺴﺖ‪".‬‬

‫"اﻻن ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻨﺪه؟"‬

‫"آﻗﺎ اﻣﺸﺐ ﺑﺎزه‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ﻧﮫ و ﻧﯿﻤﮫ ﺗﺎزه‪".‬‬

‫"ﺑﺪون ﻣﻌﻄﻠﯽ ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﯾﻢ و رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﺟﻠﻮی اﻣﺎﻣﺰاده؛ ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﭘﺎرک ﮐﺮدم‪.‬‬

‫ﮐﻔﺸﮭﺎﯾﻤﺎن را دادﯾﻢ ﮐﻔﺸﺪاری و رﻓﺘﯿﻢ داﺧﻞ‪ .‬ﭼﻮن زن و ﻣﺮد ﺳﻮا ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ از ﯾﮏ درب و‬

‫ﮔﻮھﺮ از درب دﯾﮕﺮ رﻓﺖ داﺧﻞ‪ .‬اﻣﺎﻣﺰاده ﺷﻠﻮغ ﺑﻮد‪ .‬ﺿﺮﯾﺢ از ﻣﯿﺎﻧﮫ اﻣﺎﻣﺰاده ﺑﺮق ﻣﯿﺰد‪ .‬رﻓﺘﻢ‬

‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺿﺮﯾﺢ و ﮔﺮﯾﮫ ﮐﺮدم‪ .‬دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮭﺒﻮد ﯾﺎﺑﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ ﺷﯿﺮ ﺳﻤﺎور از ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ‬

‫اﺷﮏ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ‪ .‬ﺻﺪای اﻟﺘﻤﺎس و ﮔﺮﯾﮫ ﮔﻮھﺮ در زﻧﺎﻧﮫ ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﻣﯿﺎﻣﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯿﮑﺮدم‪.‬‬

‫ﺧﻮد را ﺑﮫ ﺿﺮﯾﺢ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪه ﺑﻮدم‪ .‬دﯾﮕﺮ ﺻﺪاﯾﯽ از ﮔﻮھﺮ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ‪ .‬آرام ﺑﻐﻞ ﺿﺮﯾﺢ ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑﻮد‬

‫و ﮐﺘﺎب دﻋﺎ ﻣﯿﺨﻮاﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﮫ اﻧﺪازه ﮐﻞ ﻋﻤﺮم ﮔﺮﯾﮫ ﮐﺮدم‪ .‬ﻣﻦ ﮐﮫ اﻋﺘﻘﺎدی ﺑﮫ اﯾﻦ اﻋﻤﺎل‬

‫ﻧﺪاﺷﺘﻢ از ﻏﻢ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ اﻣﺎﻣﺰاده ﻣﺘﻮﺻﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدم؛ زﯾﺮ ﻟﺐ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدم و از ﺧﺪا ﺧﻮاھﺶ‬

‫ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را از ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺮد‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺧﺴﺘﮫ و ﺗﺎر ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ھﺎ ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﺧﺪﻣﮫ‬

‫اﻣﺎﻣﺰاده آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ھﻤﮫ رﻓﺘﮫ اﻧﺪ و ﻣﯿﺨﻮاھﺪ درب اﻣﺎﻣﺰاده را ﺑﺒﻨﺪد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮاﯾﺶ‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ .‬ﺧﻮدش ھﻢ ﻧﺸﺴﺖ و دﻋﺎ ﺧﻮاﻧﺪ و ﮔﻔﺖ ﮐﮫ اﻣﺸﺐ در ﻧﻤﺎز ﺷﺐ ﺑﺮاﯾﺶ دﻋﺎ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد و‬

‫ﻓﺮدا از ﻣﺮدم ﻣﯿﺨﻮاھﺪ ﮐﮫ دو رﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎز ﺑﺮا ﺑﮭﺒﻮدی ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬آن ﺷﺐ ﻣﻦ و ﮔﻮھﺮ ﺗﺎ‬

‫ﺳﭙﯿﺪی ﺻﺒﺢ ﺑﺮای ﭘﺎرﻣﯿﺲ دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ‪ .‬ﺻﺒﺢ رﻓﺘﯿﻢ ﮐﻔﺶ ھﺎﯾﻤﺎن را ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ و ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ‬

‫ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬داﺧﻞ ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﺎ ھﻢ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ اﺗﺎق ‪ CCU‬رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﮐﺴﯽ‬

‫در اﺗﺎق ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺳﺮم ﮔﯿﺞ رﻓﺖ‪ ،‬ﻓﺸﺎرم اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺑﺮای ﭘﺎرﻣﯿﺲ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎری را‬

‫دﯾﺪم و از او ﺟﻮﯾﺎی ﺣﺎل ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺷﺪم‪ .‬ﮔﻔﺖ ﮐﮫ از اﻣﺮوز ﺻﺒﺢ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ ھﻮش آﻣﺪه و ﺑﮫ‬

‫ﺑﺨﺶ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺮاﺳﯿﻤﮫ ﺑﮫ اﺗﺎق ﭘﺎرﻣﯿﺲ رﻓﺘﻢ و دﯾﺪم ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺳﭙﯿﺪ‪ ،‬رﻧﮓ و روی‬

‫‪۴٨‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﭘﺮﯾﺪه ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن ﺳﻮﭘﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﮫ او ﻣﯿﺪاد‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ" ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪":‬‬

‫ﺧﺎﻧﻮوم"‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻣﺎ ﺷﺪ و ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﺑﺎ ﺑﯽ ﺣﺎﻟﯽ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻋﺰﯾﺰم‪...‬ﮐﺠﺎ ﺑﻮدی؟"‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎر ﮔﻔﺖ‪ ":‬از وﻗﺘﯽ ﺑﮫ ھﻮش اوﻣﺪه ﻣﯿﭙﺮﺳﮫ ﺷﻤﺎ ﮐﺠﺎﯾﯿﻦ"‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم داﺷﺘﻢ ﺑﺮات دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدم؛ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ ھﻮش اوﻣﺪی‪".‬‬

‫"ﺧﺎﻧﻮم وﻗﺘﯽ آﻗﺎ دﯾﺸﺐ اوﻣﺪ ﺟﻠﻮ ﺧﻮﻧﮫ دﯾﺪم ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻦ داﺷﺘﻢ ﻣﯿﻤﺮدم‪".‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮔﻮھﺮ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش‪ ،‬ﺑﺎدﻣﺠﻮن ﺑﻢ آﻓﺖ ﻧﺪاره"‬

‫ھﻤﮫ ﺧﻨﺪﯾﺪﯾﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮره؟ اﻻن ﺑﮭﺘﺮی؟"‬

‫"آره ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬وﻟﯽ ﻃﺮف ﭼﭗ ﺑﺪﻧﻢ ﺧﯿﻠﯽ درد ﻣﯿﮑﻨﮫ"‬

‫"ﻣﺎل ﺿﻌﻔﮫ‪ .‬ﭼﯿﺰی ﻧﺨﻮردی ﮐﮫ"‬

‫ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬وای ﺧﺎک ﺑﺮ ﺳﺮم ﺧﺎﻧﻮوم‪ .‬از دﯾﺸﺐ ﮐﺴﯽ ﺧﻮﻧﮫ ﻧﺒﻮده‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮم‪".‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻓﺪای ﺳﺮت ﮔﻮھﺮ"‬

‫ﮔﻮھﺮ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻧﮫ ﺧﺎﻧﻮم ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮم اﻻن ﺧﻮﻧﮫ‪".‬‬

‫ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ" ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﻦ ﮔﻮھﺮ و ﺗﺎ ﺧﻮﻧﮫ ﻣﯿﺮﺳﻮﻧﻢ و ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدم‪".‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﺗﺮوﺧﺪا زود ﺑﯿﺎ"‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺑﺎﺷﮫ‪".‬‬

‫‪۴٩‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﯾﮏ ﺑﻮﺳﮫ از ﻟﺒﺎﻧﺶ ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ‪ .‬ﺑﺪﻧﺶ ﺣﺮارت ﻗﺒﻞ را ﻧﺪاﺷﺖ؛ دﻣﺎی ﺑﺪﻧﺶ اﻓﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﮔﻮھﺮ را ﺗﺎ ﻣﻨﺰل رﺳﺎﻧﺪم و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ‪ .‬ﺑﮫ ﺑﺨﺶ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ‬

‫روی ﺗﺨﺖ ﺧﻮاﺑﯿﺪه ﺑﻮد‪ .‬آرام رﻓﺘﻢ و ﺳﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد و‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻋﺰﯾﺰم دﯾﺮ ﮐﺮدی"‬

‫" ﺑﯿﺪارت ﮐﺮدم؟"‬

‫"ﻧﮫ‪...‬اﺻﻼ ﺧﻮاب ﻧﺒﻮدم‪...‬ﭼﺸﻢ ھﺎم رو‪ ،‬روی ھﻢ ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺑﻮدم‪".‬‬

‫"راﺳﺘﯽ ﻋﻤﻮت اﯾﻨﺎ از ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟﺖ ﺧﺒﺮ دارن؟"‬

‫"ﻧﮫ ‪...‬ﺑﮭﺸﻮن ﻧﮕﻔﺘﻢ‪ ،‬ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺧﻮب ﺑﺸﻢ ﺑﻌﺪ ﺑﺮم ﭘﯿﺸﺸﻮن‪ .‬اﻣﺎ اﻻن ﺑﺸﻮن ﺑﮕﻮ ﺑﯿﺎن"‬

‫"ﺑﺎﺷﮫ‪ .‬ﺷﻤﺎرﺷﻮ ﺑﺪه"‬

‫ﺷﻤﺎره ﻋﻤﻮی ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را ﮔﻔﺘﻢ‪.‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﻐﻞ ﮐﺮدم و ﺑﻮﺳﯿﺪم‪ .‬اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺟﺎری ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﺑﮫ ﻧﻈﺮت‬

‫زﻧﺪه ﻣﯿﻤﻮﻧﻢ؟"‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻣﻌﻠﻮﻣﮫ ﮐﮫ آره‪...‬ﭼﯿﺰی ﻧﺸﺪه ﮐﮫ؛ ﻓﻘﻂ ﯾﮑﻢ ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪی ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻤﻠﺘﮫ‪".‬‬

‫"راﺳﺘﯽ ﮐﯿﻮان اﮔﮫ ﻣُﺮدم ﭼﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽ؟"‬

‫"ﺗﻮ زﻧﺪه ﻣﯿﻤﻮﻧﯽ؛ ﻗﻮی ﺑﺎش‪،‬اﻣﯿﺪﺗﻮ از دﺳﺖ ﻧﺪه؛ ﺑﮫ اﯾﻦ زودی ﻣﯿﺨﻮای ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﺸﯽ؟ !"‬

‫"اﺣﺴﺎس ﻣﯿﮑﻨﻢ دﯾﮕﮫ ﺟﻮن ﻧﺪارم‪ .‬ﯾﮫ ﻧﻘﻄﮫ ﺳﺮد ﺗﻮ ﺑﺪﻧﻢ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ ،‬ﺳﺮد ﻣﺜﻞ ﻣﺮگ"‬

‫"ﻧﮫ‪...‬زﺑﻮﻧﺘﻮ ﮔﺎز ﺑﮕﯿﺮ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﯿﺮﯾﻢ آﻣﺴﺘﺮدام‪ ،‬ﺑﺎھﻢ ﺗﻮ ﯾﮫ ﻗﺼﺮ ﺑﺰرگ و زﯾﺒﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‪".‬‬

‫"ﻗﺼﺮ ﻣﻠﮑﮫ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن؟"‬

‫‪۵٠‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"از اون ھﻢ ﺑﺰرﮔﺘﺮ و ﺑﮭﺘﺮ؛ ﻗﺼﺮ ﭘﺎرﻣﯿﺲ و ﮐﯿﻮان"‬

‫"دﯾﺸﺐ ﺧﻮاب ﺑﺎﺑﺎم و دﯾﺪم"‬

‫"ﺧِﯿﺮه"‬

‫"ﺧﻮاب دﯾﺪم اوﻣﺪ دﺳﺘﻢ و ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻮﺳﯿﺪ‪".‬‬

‫"ﺧﻮب ﻣﮕﮫ ﭼﯿﮫ‪ .‬ھﻤﮫ ﺧﻮاب ﺑﺎﺑﺎﺷﻮن و ﻣﯿﺒﯿﻨﻦ‪".‬‬

‫"ﺑﺮام ﭘﯿﺎﻧﻮ زد‪ .‬ﻣﺎﻣﺎن و داداﺷﻢ ھﻢ اوﻣﺪه ﺑﻮدن‪ .‬داداﺷﻢ ازدواج ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﻣﺶ‬

‫اوﻣﺪه ﺑﻮد‪".‬‬

‫"ﺧﻮب ﺑﮫ ﺳﻼﻣﺘﯽ؛ﺧﻮاب ﺑﺪی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ"‬

‫" داداﺷﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﺧﻮاھﺮ ﺷﻮھﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎﺷﻢ‪".‬‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم؛ ﻣﮭﻢ اﯾﻨﮫ ﮐﮫ اﻻن ﺑﮫ ھﻮش اوﻣﺪی‪ ،‬ﻓﮑﺮای ﺑﺪ ﻧﮑﻦ‪".‬‬

‫"دﯾﺸﺐ ﺑﺎﺑﺎم و داداﺷﻢ اﺻﺮار ﮐﺮدن ﮐﮫ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﭘﯿﺸﺸﻮن اﻣﺎ ﯾﮫ ﻣﺮد ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺮاﺑﯽ رﻧﮓ‬

‫ﻣﻦ و ﺑﺮد‪".‬‬

‫ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪم‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﮐﺠﺎ ﺑﺮدت؟"‬

‫"ﺑﺮدم ﺗﻮ ﯾﮫ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ھﯿﭽﮑﺲ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ ﭘﺸﺘﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم دﯾﺪم ﮐﮫ اوﻧﻢ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﺑﻮدم‪ .‬ﯾﮫ‬

‫در ﺟﻠﻮم ﺑﻮد؛ ﺑﺎز ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ ﺗﻮ و ﺳﺮ ﺗﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﯿﺪار ﺷﺪم‪".‬‬

‫"ﺧﻮب ﺷﺪی دﯾﮕﮫ‪ ،‬راﺳﺘﯽ ﺑﺮای ﻋﺮوﺳﯽ ﮐﯿﺎ رو ﻣﯿﺨﻮای دﻋﻮت ﮐﻨﯽ؟"‬

‫"ھﺮﮐﯽ ﺑﯿﺎد‪...‬ھﮫ ھﮫ ھﮫ"‬

‫‪۵١‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"آره‪...‬ﯾﮫ ﻋﺮوﺳﯽ اﯾﻨﺠﺎ ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ و ﯾﮑﯽ ﺗﻮ آﻣﺴﺘﺮدام‪".‬‬

‫ﻣﺸﻐﻮل ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﮫ ﻋﻤﻮ و زن ﻋﻤﻮی ﭘﺎرﻣﯿﺲ وارد اﺗﺎق ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬زن ﻋﻤﻮی ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﮔﺮﯾﮫ ﮐﻨﺎن ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﻐﻞ ﮐﺮد و ﺑﻮﺳﯿﺪ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ از ﻣﻦ و زن ﻋﻤﻮﯾﺶ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﮫ‬

‫او را ﺑﺎ ﻋﻤﻮﯾﺶ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮕﺬارﯾﻢ‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﮫ ﭼﯿﺰی ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ‪ .‬آﻣﺪﯾﻢ ﺑﯿﺮون‪ ،‬زن ﻋﻤﻮی‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ " :‬ﻣﯿﺸﮫ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﭼﮫ ﮐﺎره ﭘﺎرﻣﯿﺲ ھﺴﺘﯿﻦ؟"‬

‫"ﻣﻦ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺗﻮ آﻣﺴﺘﺮدام آﺷﻨﺎ ﺷﺪﯾﻢ و ﻋﺎﺷﻖ ھﻢ ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﻗﺮاره وﻗﺘﯽ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ ﺳﻼﻣﺖ‬

‫ﻣﺮﺧﺺ ﺷﺪ ازدواج ﮐﻨﯿﻢ‪".‬‬

‫"ﺑﮫ ﺳﻼﻣﺘﯽ‪...‬ﻣﺎ ﭘﺎرﻣﯿﺲ و ﻣﺜﻞ دﺧﺘﺮ ﺧﻮدﻣﻮن دوﺳﺖ دارﯾﻢ‪".‬‬

‫ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻧﺰدﯾﮏ آﻣﺪ و ﻣﺮا ﺻﺪا زد‪ .‬رﻓﺘﻢ آن ﮔﻮﺷﮫ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﺮﯾﻀﺘﻮن ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺎﯾﺪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻨﮫ‪ .‬ﭼﻮن ﺑﮫ ھﻮش اوﻣﺪه دﻟﯿﻞ ﺑﮫ ﺑﮭﺒﻮدﯾﺶ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺗﺎ در اﺳﺮع وﻗﺖ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ‬

‫ﺑﺮا ﭘﯿﻮﻧﺪ ﭘﯿﺪا ﻧﺸﮫ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺶ ﺗﻐﯿﯿﺮی ﻧﻤﯿﮑﻨﮫ‪ ،‬اﮔﮫ دوﺑﺎره ﯾﮫ ﺣﻤﻠﮫ ﺑﮭﺶ دﺳﺖ ﺑﺪه دﯾﮕﮫ اﻣﯿﺪی ﻧﯿﺴﺖ‬

‫و ﻣﻤﮑﻨﮫ ﺑﮫ ﮐﻤﺎ ﺑﺮه‪".‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺧﺎﻧﻮم ﭘﺮﺳﺘﺎر‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﺪون اون ﻣﯿﻤﯿﺮم‪ .‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ھﺮﮐﺎری از دﺳﺘﺘﻮن ﺑﺮﻣﯿﺎد‬

‫ﺑﺮاش ﺑﮑﻨﯿﺪ‪".‬‬

‫"آﻗﺎ اﻣﯿﺪﺗﻮن ﺑﮫ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﮫ؛ ھﺮﭼﯽ اون ﺑﺨﻮاد ھﻤﻮن ﻣﯿﺸﮫ" ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﮫ ﺳﺮﻋﺖ دور ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻋﻤﻮی ﭘﺎرﻣﯿﺲ از اﺗﺎق ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬آﻗﺎ ﮐﯿﻮان؛ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﺎر داره‪".‬‬

‫ﺳﺮﯾﻊ رﻓﺘﻢ داﺧﻞ و ﻧﺸﺴﺘﻢ ﮐﻨﺎر ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰد‪ .‬ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﮫ‬

‫ﭼﯿﺰی ﺷﺎدش ﻣﯿﮑﺮد‪ ،‬اﻣﺎ از دﯾﺪﻧﺶ آراﻣﺶ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﻋﻤﻮ و زن ﻋﻤﻮﯾﺶ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و‬

‫رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪم و ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺮاﯾﻢ ﻓﺮﺷﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﻣﯿﺪوارم ﮐﮫ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‬

‫ﺑﺸﯽ"‬

‫‪۵٢‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻣﯿﺸﯿﻢ"‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم؛ ﺧﯿﻠﯽ اذﯾﺖ ﺷﺪی؛ ﻣﯿﺪوﻧﻢ‪".‬‬

‫"ﻧﮫ ‪...‬ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت زﻧﺪﮔﯿﻢ و ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮدم‪...‬و ﺗﺎ ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﺎھﻢ ﻣﯿﻤﻮﻧﯿﻢ‪".‬‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم؛ دوﺳﺘﺖ دارم"‬

‫"ﻣﻨﻢ ھﻤﯿﻨﻄﻮر"‬

‫"ﮐﯿﻮان دﺳﺘﺎم و ﺑﮕﯿﺮ؛ ﺳﺮده؛ ﻧﮫ؟"‬

‫"ﻋﺰﯾﺰم؛ دﮐﺘﺮا ﻣﯿﮕﻦ ﺧﻮب ﺷﺪی‪ .‬ﻓﺮدا ﭘﺲ ﻓﺮدا ﻣﺮﺧﺼﺖ ﻣﯿﮑﻨﻦ‪ .‬ﻣﻨﻢ ﻓﺮدا ﻣﯿﺮم ﺑﻠﯿﻂ‬

‫ﺑﮕﯿﺮم‪".‬‬

‫"ﮐﯿﻮان؛ ﯾﮫ ﺳﺮﻣﺎی ﻋﻤﯿﻖ ﺗﻮ ﺑﺪﻧﻤﮫ‪ ،‬ﻣﻐﺰ اﺳﺘﺨﻮﻧﻢ ﯾﺦ زده"‬

‫"ﮐﯽ ﮔﻔﺘﮫ؟ ﺑﺪﻧﺖ داﻏﮫ‪ ،‬ﺳﺮدت ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ"‬

‫"ﮐﯿﻮان ﺑﻐﻠﻢ ﮐﻦ‪ ،‬ﮔﺮﻣﺎی ﺑﺪﻧﺖ و ﻣﯿﺨﻮام‪".‬‬

‫اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺣﻠﻘﮫ زد‪ .‬ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﺪﻧﺶ ﺳﺮد ﺑﻮد؛ اﻣﺎ ﮔﻮﻧﮫ ھﺎﯾﺶ ﮔﻞ ﻧﯿﺎﻧﺪاﺧﺘﮫ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﻻﻏﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺪﻧﺶ اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻟﺐ ھﺎﯾﻢ را ﺑﻮﺳﯿﺪ و ﮔﻔﺖ‪":‬‬

‫ﮐﯿﻮان اﻣﺸﺐ ﺑﻐﻠﻢ ﻣﯿﺨﻮاﺑﯽ؟"‬

‫"ﻣﻌﻠﻮﻣﮫ ﻋﺰﯾﺰم‪".‬‬

‫ﺧﻮدش را ﮐﻨﺎر ﮐﺸﯿﺪ و ﻣﻦ رﻓﺘﻢ ﺳﺮ ﺗﺨﺖ ﺑﻐﻠﺶ ﺧﻮاﺑﯿﺪم‪ .‬ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺧﺴﺘﮫ و ﺧﻮاب آﻟﻮد‬

‫ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﮐﯿﻮان ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪی؛ ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﻧﺨﻮاﺑﯿﺪی‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ اذﯾﺘﺖ ﮐﺮدم؛ ﻧﮫ؟"‬

‫"اذﯾﺖ ﭼﯿﮫ؟ ﺧﻮدم ﺧﻮاﺑﻢ ﻧﻤﯿﺒﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮا ﻋﺸﻖ زﻧﺪﮔﯿﻢ ھﺮﮐﺎری ﻣﯿﮑﻨﻢ‪".‬‬

‫‪۵٣‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫"ﻣﻨﻢ ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ؛ ﮐﯿﻮان ﺗﺎ اﺑﺪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﻣﯿﻤﻮﻧﻢ‪ .‬ﺣﺘﯽ اﮔﮫ ﻣﺮگ ھﻢ ﻣﻦ و ازت ﺑﮕﯿﺮه ﺑﺎز ﻋﺎﺷﻘﺖ‬

‫ﻣﯿﻤﻮﻧﻢ‪".‬‬

‫" دوﺳﺘﺖ دارم ﻋﺰﯾﺰم‪".‬‬

‫ﺻﻮرﺗﻢ را ﺑﺮدم ﺟﻠﻮی ﺻﻮرﺗﺶ و ﻟﺒﺎﻧﺶ را ﺑﻮﺳﯿﺪم‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺴﺖ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮدک در‬

‫آﻏﻮﺷﻢ آرﻣﯿﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪی زد‪ .‬دﺳﺘﻢ را روی ﺳﯿﻨﮫ اش ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ‪ " :‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﻦ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ‬

‫زن دﻧﯿﺎﺳﺖ؛ اﯾﻨﻘﺪر دوﺳﺘﺶ دارم ﮐﮫ ﻧﮕﻮ‪ ".‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮد و ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰد‪ .‬دﯾﮕﺮ ﭼﯿﺰی‬

‫ﻧﻤﯿﮕﻔﺖ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺧﻮاﺑﺶ ﺑﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و ﺳﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻧﮕﺎھﺶ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﻟﺒﺨﻨﺪ‬

‫ﮐﻮدﮐﺎﻧﮫ اش روی ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎر وارد ﺷﺪ ﮐﮫ داروھﺎی ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﺪھﺪ‪ .‬ھﺮﭼﮫ ﺻﺪا‬

‫زد ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﯿﺪار ﻧﺸﺪ‪ .‬ﮐﻢ ﮐﻢ ﻧﮕﺮان ﺷﺪم‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎر ﮔﻔﺖ‪ ":‬اﯾﻦ ﮐﮫ ﺑﯿﮭﻮش ﺷﺪه؛ آﻗﺎ ﺷﻤﺎ ﺣﻮاﺳﺖ‬

‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﭼﯽ ﺷﺪه؟ !" ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ؛ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺧﻮاﺑﮫ " ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺳﺮﯾﻊ رﻓﺖ ﮐﮫ‬

‫ﭘﺰﺷﮏ را ﺻﺪا ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪادم اﻣﺎ ﺟﻮاب ﻧﻤﯿﺪاد‪ .‬ھﺮﭼﮫ ﺻﺪا ﻣﯿﺰدم‪":‬‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ ...‬ﭘﺎرﻣﯿﯿﯿﯿﯿﯿﺲ ﺑﯿﺪار ﺷﻮ" ﺑﯿﮭﻮده ﺑﻮد‪ .‬دﺳﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﺳﺮد ﺑﻮد‪ .‬راﺳﺖ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺑﺪﻧﺶ‬

‫ﺳﺮد اﺳﺖ‪ .‬ﺧﻮدم را ﺑﮫ ﺑﺪﻧﺶ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪم ﺗﺎ ﮔﺮﻣﯽ ﺗﻨﻢ را ﺑﮫ ﺑﺪﻧﺶ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭘﺰﺷﮏ و ﭘﺮﺳﺘﺎران‬

‫آﻣﺪﻧﺪ و او را ﺑﮫ ‪ CCU‬ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﮫ دﻧﺒﺎﻟﺸﺎن دوﯾﺪم‪ .‬ﺗﺎ ﺟﻠﻮی درب ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺟﺎزه ورود ﻧﺪادﻧﺪ‪.‬‬

‫از ﺷﯿﺸﮫ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﺑﯿﮭﻮش اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬دﯾﮕﺮ ﺑﻐﺾ اﻣﺎﻧﻢ ﻧﺪاد و اﺷﮏ از‬

‫ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﺮازﯾﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺰﺷﮏ ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ‪ ":‬آﻗﺎی رھﺎﯾﯽ؛ ﺣﺎل ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺰﺷﮑﺎن اﺻﻼ ﺧﻮب‬

‫ﻧﯿﺴﺖ‪ " .‬ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﺎرﯾﮏ ﺷﺪ‪ .‬ﺧﻮرﺷﯿﺪ اﻣﯿﺪم ﻏﺮوب ﮐﺮد‪ .‬از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﮫ ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ و‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪ روی ﺻﻮرﺗﺶ ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻢ و ﺑﮫ ﺻﺪای ﺑﯿﺐ ﺑﯿﺐ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺒﺶ ﮔﻮش ﺳﭙﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﻓﻘﻂ‬

‫دﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮدم و ﮔﺮﯾﮫ‪ .‬رﻓﺘﻢ در ﺣﯿﺎط ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن‪ .‬از دﮐﮫ ﺳﯿﮕﺎر ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﮐﺸﯿﺪم‪ .‬اﺿﻄﺮاب اﻣﺎﻧﻢ‬

‫را ﺑﺮﯾﺪ و رﻓﺘﻢ داﺧﻞ و از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﮫ اﺗﺎق ﺑﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم‪ .‬ﺻﻮرﺗﺶ ﺳﻔﯿﺪ و ﻧﻮراﻧﯽ‬

‫ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬از ھﻤﯿﺸﮫ ﻧﻮراﻧﯽ ﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮﺷﺘﮫ ھﺎ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﻘﻂ اﺷﮏ ﻣﯿﺮﯾﺨﺘﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﻧﮫ ﺧﻮاب‬

‫‪۵۴‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫داﺷﺘﻢ و ﻧﮫ ﺧﻮراک‪ .‬ﮐﺎرم ﮔﺮﯾﮫ ﮐﺮدن و ﺳﯿﮕﺎر ﮐﺸﯿﺪن ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ ﻧﯿﻤﮫ ﺷﺐ ﺑﻮد‪ .‬ھﻮا‬

‫رو ﺑﮫ ﺳﭙﯿﺪی ﻣﯿﺮﻓﺖ‪ .‬ھﯿﭽﮑﺲ در اﺗﺎق ﻧﺒﻮد‪ .‬در ﮔﻮﺷﮫ اﺗﺎق ﻣﺮدی ﺑﺎ ردای ﺷﺮاﺑﯽ رﻧﮓ و‬

‫ﺻﻮرت آﻓﺘﺎب ﺳﻮﺧﺘﮫ دﯾﺪم ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰد‪ .‬ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮم داﺧﻞ ﮐﮫ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪ و ھﯿﭽﮑﺲ‬

‫در اﺗﺎق ﻧﺒﻮد ﺟﺰ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮐﮫ ﻣﺜﻞ ﻓﺮﺷﺘﮫ ھﺎ ﻧﯿﻤﮫ ﺟﺎن ﺑﮫ روی ﺗﺨﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺿﺮﺑﺎن‬

‫ﺷﺪﯾﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺻﺪای ﺑﯿﺐ ﺑﯿﺐ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﮫ ﯾﮏ ﺑﯿﺐ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺳﺮﯾﻊ آﻣﺪ داﺧﻞ‪.‬‬

‫دﮐﺘﺮ را ﺻﺪا زد‪ .‬ﻣﻦ ﺑﯿﻘﺮار ﻓﻘﻂ ﺟﻮﯾﺎی ﺣﺎل ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﯿﺸﺪم اﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﺟﻮاب ﻧﻤﯿﺪاد‪ .‬دﮐﺘﺮ‬

‫رﻓﺖ داﺧﻞ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎری ﻣﺮا ﻋﻘﺐ ﮐﺸﺎﻧﺪ و ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ آرام ﻧﺒﻮدم‪ .‬ﺳﺮاﺳﯿﻤﮫ و ﺷﻮﮐﮫ ﺑﮫ‬

‫ﺳﻤﺖ اﺗﺎق رﻓﺘﻢ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎری دﺳﺘﮕﺎه ﺷﻮک ﺑﺮد داﺧﻞ‪ .‬ﻣﻦ از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﮫ ﻣﯿﺪﯾﺪم ﮐﮫ ﺑﺪن ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﭼﮕﻮﻧﮫ ﺑﮫ ﺑﺎﻻ ﭘﺮﺗﺎب ﻣﯿﺸﻮد و ﭘﺰﺷﮏ دوﺑﺎره ﺷﻮک وارد ﻣﯿﮑﻨﺪ و ھﺮﺑﺎر ﺷﺪت را ﺑﺎﻻﺗﺮ‬

‫ﻣﯿﺒﺮد‪ .‬ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﮫ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺷﻨﯿﺪه ﻧﻤﯿﺸﻮد‪ .‬ﭘﺰﺷﮏ دﯾﮕﺮ ﺷﻮک وارد ﻧﮑﺮد‪ .‬ﺑﺎ دﺳﺘﻤﺎل‬

‫ﻋﺮق را از ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ اش ﭘﺎک ﮐﺮد و ﺑﯿﺮون آﻣﺪ‪ .‬ﻟﺒﺎس ﭘﺰﺷﮏ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﮫ ﮔﻔﺘﻢ‪ " :‬ﺗﺮو‬

‫ﺑﺨﺪا ﺑﮕﯿﻦ ﭼﯽ ﺷﺪ؟" ﭘﺰﺷﮏ ﺑﺎ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﺳﺮ ﺗﮑﺎن داد و ﮔﻔﺖ‪ ":‬ﻣﺎ ﺗﻼش ﺧﻮدﻣﻮن و ﮐﺮدﯾﻢ‪،‬‬

‫اﻣﺎ‪...‬ﻣﺘﺄﺳﻔﻢ‪ ".‬ﺑﻐﻀﻢ ﺗﺮﮐﯿﺪ و ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮﯾﮫ ﮐﺮدم‪ .‬دو زاﻧﻮ ﮐﻒ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﮔﺮﯾﮫ‬

‫ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬درب اﺗﺎق ﺑﺎز ﺷﺪ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﺎ ﺗﺨﺘﯽ ﮐﮫ روﯾﺶ ﻣﻠﺤﻔﮫ ای ﺳﻔﯿﺪ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد‬

‫ﺑﯿﺮون آوردﻧﺪ‪ .‬ﺷﻮﮐﮫ ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﺎورم ﻧﻤﯿﺸﺪ ﮐﮫ آﻓﺘﺎب زﻧﺪﮔﯽ ام ﻏﺮوب ﮐﺮد‪ .‬رﻓﺘﻢ و ﻣﻠﺤﻔﮫ را‬

‫از روی ﺻﻮرﺗﺶ ﮐﻨﺎر ﮐﺸﯿﺪم‪ .‬ﺻﻮرﺗﺶ ﺳﻔﯿﺪ و ﻧﻮراﻧﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﻟﺐ ھﺎﯾﺶ ﮐﺒﻮد و زﯾﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ‬

‫ﮐﺒﻮد و ﮔﻮد ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻮھﺎﯾﺶ ﮐﻤﯽ از ﮐﻼه ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﯿﺮون رﯾﺨﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ دو دﺳﺘﻢ‬

‫ﺳﺮش را ﮔﺮﻓﺘﻢ و در ﺳﯿﻨﮫ ام ﻓﺸﺮدم و ﮔﺮﯾﮫ ﮐﺮدم‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ‪ ،‬ﺗﻨﮭﺎم ﮔﺬاﺷﺘﯽ؛ ﭼﺮا ﺑﯽ‬

‫وﻓﺎ؛ ﻣﮕﮫ ﻗﺮار ﻧﺒﻮد ﺑﻤﻮﻧﯽ ﭘﯿﺸﻢ‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﻦ ﺑﺪون ﺗﻮ ﭼﮑﺎر ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻣﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدت‬

‫ﺑﺒﺮ‪.‬ﺧﺪاااااااااااااا" ﺳﺮش در دﺳﺘﻢ ﺑﻮد ﺑﺮای ﻟﺤﻈﮫ ای ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺎز ﺷﺪ و ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺸﮑﯽ اش‬

‫ﺑﮫ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ‪.‬ﺳﺮش را ول ﮐﺮدم‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺴﺘﮫ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻣﻠﺤﻔﮫ را روی ﺻﻮرﺗﺶ‪،‬‬

‫‪۵۵‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫درﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮ ﻟﺒﺎﻧﺶ ﺑﻮد ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬دﻧﯿﺎ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﯿﺮه و ﺗﺎر ﺷﺪ و ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﯿﺎھﯽ رﻓﺖ و ﺗﻌﺎدﻟﻢ‬

‫را از دﺳﺖ دادم و ﻣﺤﮑﻢ ﺑﮫ زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎدم‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﮫ ھﻮش آﻣﺪم ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﺨﺖ ﺑﻮدم و ﺳُﺮُم در دﺳﺘﻢ‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و ﺳُﺮُم را ﮐﻨﺪم و از اﺗﺎق‬

‫ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻢ‪ .‬دﻧﺒﺎل دﮐﺘﺮ ﮔﺸﺘﻢ‪ .‬وارد اﺗﺎﻗﺶ ﺷﺪم‪ .‬دﮐﺘﺮ ﺗﻌﺎرف ﮐﺮد ﮐﮫ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ‪.‬‬

‫ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻣﺮا ﺑﮫ آراﻣﺶ دﻋﻮت ﮐﺮد‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ‪ .‬اﺷﮏ از ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﺮازﯾﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﺰﺷﮏ‬

‫آﻣﺪ ﺟﻠﻮ و ﻣﺮا ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﺟﻨﺎزه ﭘﺎرﻣﯿﺲ در ﺳﺮدﺧﺎﻧﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﻋﻤﻮﯾﺶ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻢ‪.‬‬

‫آﻧﮭﺎ ﻧﯿﺰ ﺳﺮﯾﻊ آﻣﺪﻧﺪ و ﺟﻨﺎزه را ﺗﺤﻮﯾﻞ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬ھﺮ دو ﺑﯿﻘﺮار و ﺑﯽ ﺗﺎب ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬زن ﻋﻤﻮی‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﮔﯿﺲ ھﺎﯾﺶ را ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮش ﻣﯿﮑﻮﺑﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ھﻨﻮز در ﺷﻮک ﺑﻮدم‪ .‬رﻓﺘﻢ در ﺣﯿﺎط‬

‫و از دﮐﮫ ﺳﯿﮕﺎر ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﮐﺸﯿﺪم‪ .‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﯽ ﮐَﺲ و ﮐﺎر ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﮐﺴﺎﻧﺶ ﻋﻤﻮ‪ ،‬زن ﻋﻤﻮ و ﻣﻦ‬

‫و ﮔﻮھﺮ ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬ﮔﻮھﺮ وﻗﺘﯽ ﺧﺒﺮ ﻓﻮت ﻧﺎﮔﮭﺎﻧﯽ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺷﻨﯿﺪ‪ ،‬از ﺣﺎل رﻓﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﮫ ھﻮش‬

‫آﻣﺪ ھﻤﮫ ﺑﮫ ﺧﺎﮐﺴﭙﺎری ﭘﺎرﻣﯿﺲ رﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﮔﻮرﮐﻨﯽ ﻗﺒﺮ را ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬ﻋﻄﺮ ﻣﻄﺒﻮﻋﯽ ﻓﻀﺎی دور ﻗﺒﺮ‬

‫را ﺧﻮﺷﺒﻮ ﮐﺮده ﺑﻮد؛ ﻋﻄﺮی ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﮫ آن ﻋﻼﻗﮫ داﺷﺖ‪ .‬ﮔﻮر ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﮐﻨﺎر‬

‫ﺧﺎﻧﻮاده اش؛ ﭘﺪر‪ ،‬ﻣﺎدر و ﺑﺮادرش ﮐﻨﺪﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﺪن ﻧﯿﻤﮫ ﺟﺎن در ﺧﺎک ﻗﺮار داده ﻣﯿﺸﺪ‪ ،‬اﺷﮏ‬

‫ﺑﮫ ﻧﺎﭼﺎر در ﺻﻮرﺗﻢ ﺳﺮازﯾﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﻋﺸﻖ ﻣﻦ رﻓﺖ ﺑﮫ ﺗﻦ ﺧﺎک‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﺎرﯾﮏ و ﺗﺎرﯾﮏ‬

‫ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﮔﻮھﺮ ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﮔﻮﺷﮫ ای از ﺻﻮرت ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﻧﻤﺎﯾﺎن ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ رﻓﺘﻢ در‬

‫ﻗﺒﺮ و ﺑﮫ ﺻﻮرت ﻧﻮراﻧﯽ اش ﺧﯿﺮه ﺷﺪم‪ .‬وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺣﻮاﺳﺶ ﻧﺒﻮد ﺑﻮﺳﮫ ای ﺑﺮ ﻟﺒﺎﻧﺶ زدم‪ .‬ﺑﺎ‬

‫ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ اﺷﮏ آﻟﻮد ﺧﺎرج ﺷﺪم‪ .‬ﺑﻠﻮک ھﺎی ﺳﯿﻤﺎﻧﯽ را ﻗﺮار ﻣﯿﺪادﻧﺪ و دﯾﮕﺮ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﻨﮭﺎن ﺷﺪ‪.‬‬

‫ھﻨﻮز ﺑﺎورم ﻧﻤﯿﺸﺪ‪ .‬زن ﻋﻤﻮﯾﺶ زَﺟّﮫ ﻣﯿﺰد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺧﺎک ﺑﺮ ﺳﺮش ﺑﺮﯾﺰﻧﺪ ھﻤﮫ ﮔﺮﯾﮫ‬

‫ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬آرام آرام ﮔﻮر ﭘﺮ ﻣﯿﺸﺪ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ از ﻣﻦ دور ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﺑﮫ ﺧﺎک‬

‫ﺳﭙﺮدﯾﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﮫ ﺑﺎ از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭼﮫ ﮐﻨﻢ؟ ﻣﻦ دﯾﮕﺮ آن آدم ﺳﺎﺑﻖ‬

‫ﻧﺨﻮاھﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﻏﻢ دوری او ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ ام را ﺧﻮاھﺪ ﺳﻮزاﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮات ﮐﻮﺗﺎھﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ او داﺷﺘﻢ‬

‫‪۵۶‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﭼﮫ ﮐﻨﻢ؟ اﯾﻨﮏ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدم و ﻋﺸﻘﯽ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎم‪ ،‬ﮐﮫ دردش ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮره ﺗﻤﺎم وﺟﻮدم را‬

‫ﻣﯿﺨﺮاﻣﯿﺪ‪ .‬ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﺎﮐﺴﭙﺎری ﺑﮫ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻮدم و ﮔﻮھﺮ‪ .‬ﻋﻤﻮ و زن ﻋﻤﻮی ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﺎ ﻏﺮوب ﺑﺮ ﺳﺮ ﺧﺎک ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑﻮدم و ﺑﮫ ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ ﻣﺸﮑﯽ رﻧﮓ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺑﺎﻻی ﮔﻮر‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﻮد ﺧﯿﺮه ﺑﻮدم ﮐﮫ روﯾﺶ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ :‬ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﺰﺷﮑﺎن؛ وﻓﺎت‪ ،‬ﺳﯿﺰده ﻓﺮوردﯾﻦ‬

‫ھﺰار و ﺳﯿﺼﺪ و ﻧﻮد و ﯾﮏ‪ .‬آن دور ﭘﺸﺖ درﺧﺘﺎن ﻣﺮدی ﻣﺤﺠﻮب در ﺧﺮﻗﮫ ای ﺷﺮاﺑﯽ رﻧﮓ‬

‫ﺑﻮد ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﺳﯿﺎه در ﺻﻮرت آﻓﺘﺎب ﺳﻮﺧﺘﮫ اش ﮐﮫ ﺗﺎ ﻧﯿﻤﮫ در رﯾﺶ ﮐﻮﺗﺎه و ﺳﯿﺎھﯽ ﭘﻨﮭﺎن ﺑﻮد‬

‫ﻣﯿﺪرﺧﺸﯿﺪ؛ اﻣﺎ اﯾﻨﺒﺎر دﯾﮕﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﮫ ﭼﮭﺮه ﻧﺪاﺷﺖ و ﻓﻘﻂ ﺑﮫ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم ﮐﮫ ﺑﮫ‬

‫ﺳﻤﺘﺶ ﺑﺮوم اﻣﺎ ﺑﺮﮔﺸﺖ و دور ﺷﺪ‪ .‬آﻧﻘﺪر دور ﺷﺪ ﮐﮫ دﯾﮕﺮ ﻧﺪﯾﺪﻣﺶ‪ .‬از آن روز دﯾﮕﺮ آن ﻣﺮد‬

‫را ﻧﺪﯾﺪم‪ .‬اﯾﻦ ﻣﺪت ھﻤﮫ اش ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﺧﻮاب ﺑﻮد‪ .‬رﻓﺘﻢ ﮔﻮھﺮ را ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫ رﺳﺎﻧﺪم‪ .‬رﻓﺘﻢ داﺧﻞ‪.‬‬

‫ﺳﮓ ھﺎ دﯾﮕﺮ ﭘﺎرس ﻧﻤﯿﮑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﮫ آﻧﮭﺎ ﻧﯿﺰ از ﻓﻮت ﺻﺎﺣﺒﺸﺎن ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺑﺎﻻ‪.‬‬

‫در اﺗﺎﻗﯽ ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﭘﯿﺎﻧﻮ ﻣﯿﺰد‪ .‬ﻗﻄﻌﮫ ای ﮐﮫ ﯾﺎدم داده ﺑﻮد را زدم و ﻣﺮﺗﺐ ﺗﮑﺮار ﻣﯿﮑﺮدم و‬

‫اﺷﮏ از ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺳﺮازﯾﺮ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ھﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﺑﻮدم ﮐﮫ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺣﻀﻮر ﭘﺎرﻣﯿﺲ در‬

‫اﺗﺎق ﺷﺪم ﮐﮫ ﮔﻔﺖ‪ ":‬آﻓﺮﯾﻦ ‪...‬ﺧﻮب ﻣﯿﺰﻧﯽ ﮐﯿﻮان" ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺘﻢ‪ ":‬ﻣﮕﺮ ﻗﺮار ﻧﺒﻮد ﮐﮫ ﻣﺮا ﯾﮏ‬

‫ﭘﯿﺎﻧﻮ زن ﺣﺮﻓﮫ ای ﮐﻨﯽ؟" ﻧﺎﮔﮭﺎن ﭘﺎرﻣﯿﺲ از ﻧﻈﺮم ﭘﻨﮭﺎن ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و رﻓﺘﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ؛ ﮔﻮھﺮ‬

‫ﻗﺎب ﻋﮑﺴﯽ از ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺮاﯾﻢ آورد ﮐﮫ ﺑﮫ ﯾﺎدﮔﺎر ﻧﮕﮫ دارم‪ .‬از ﮔﻮھﺮ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ‪.‬‬

‫ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪم و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﻣﻨﺰﻟﻤﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪ .‬ھﻤﮫ ﻧﮕﺮاﻧﻢ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﮫ اﯾﻦ‬

‫ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﮐﺠﺎ ﺑﻮدم‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻦ ﺟﻮاﺑﯽ ﻧﺪادم و رﻓﺘﻢ اﺗﺎق و درب را ﺑﺴﺘﻢ‪ .‬ﻓﺮدا ﭘﺮواز داﺷﺘﻢ‪ .‬ﭼﻤﺪاﻧﻢ‬

‫را ﺑﺴﺘﻢ‪ .‬و ﻓﻘﻂ ﺑﮫ ﮔﺬر زﻣﺎن ﺑﺮای ﺑﺎزﮔﺸﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﺷﺐ ﺑﻮد؛ ﺧﻮاﺑﯿﺪم‪ .‬ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺷﺪم‬

‫و آﻣﺎده رﻓﺘﻦ ﺷﺪم‪ .‬ﺧﺎﻧﻮاده ام از رﻓﺘﻨﻢ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﻗﻮل دادم ﮐﮫ در‬

‫ﻓﺮﺻﺘﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺎز ﺧﻮاھﻢ ﮔﺸﺖ؛ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮای آﻣﺪن ﺳﺮ ﺧﺎک ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ .‬ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻟﺒﺎس ﺑﭙﻮﺷﻢ ﮐﮫ‬

‫ﻟﺒﺎس دﯾﺸﺒﯽ را ﺳﺮ ﭼﻮب ﻟﺒﺎﺳﯽ دﯾﺪم‪ .‬اﯾﻦ ﻟﺒﺎس ﺑﻮی ﺗﻦ ﭘﺎرﻣﯿﺲ را ﻣﯿﺪاد‪ .‬آن را ﭘﻮﺷﯿﺪم و‬

‫ﭼﻤﺪان را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ھﻤﺮاه ﺧﺎﻧﻮاده ﺟﻠﻮی درب رﻓﺘﯿﻢ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪﯾﻢ‪ .‬ﺗﺎﮐﺴﯽ آﻣﺪ‪ .‬از‬

‫‪۵٧‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ھﻤﮫ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدم و ﺑﻐﻠﺸﺎن ﮐﺮدم‪ .‬ﻣﺎدرم اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮاھﺮم ھﻢ ﺑﻐﺾ داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﭘﺪرم ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪش ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﻧﺎراﺣﺘﯽ اش را ﭘﻨﮭﺎن ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻤﺪان را در ﺻﻨﺪوق ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺳﻮار‬

‫ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪم‪ .‬ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﭼﯿﺰی ﯾﺎدم اﻓﺘﺎد‪ .‬ﭘﯿﺎده ﺷﺪم و از ﺟﯿﺐ ﺑﻐﻞ ﮐﺘﻢ‬

‫ﻣﻘﺪاری ﭘﻮل ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﻣﺎدرم دادم و ﮔﻔﺘﻢ ﮐﮫ ھﺮ ﻣﺎه ﻣﻘﺪاری ﭘﻮل ﺑﺮاﯾﺶ ﺧﻮاھﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد‪.‬‬

‫ﺳﻮار ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪم و ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد‪ .‬ھﻤﮫ ﺑﺮاﯾﻢ دﺳﺖ ﺗﮑﺎن دادﻧﺪ‪ .‬دور ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ‬

‫ﻓﺮودﮔﺎه ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬

‫ﺑﮫ ﻓﺮودﮔﺎه ﮐﮫ رﺳﯿﺪم ﺗﻤﺎم ﺧﺎﻃﺮات روز اول ﻋﯿﺪ ﺑﺮاﯾﻢ زﻧﺪه ﺷﺪ‪ .‬اوﻟﯿﻦ روزھﺎی ﻣﻼﻗﺎت‬

‫ﻣﻦ ﺑﺎ ﭘﺎرﻣﯿﺲ؛ ﺑﮫ راﺳﺘﯽ ﮐﮫ ھﻤﮫ اش ﯾﮏ روﯾﺎ ﺑﻮد‪ .‬رﻓﺘﻢ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﺟﮫ ﮐﺎرم را اﻧﺠﺎم دادم و‬

‫ﻣﻨﺘﻈﺮ اﻋﻼم ﭘﺮواز ﺷﺪم‪ .‬ﺳﺮ ﻧﯿﻤﮑﺘﯽ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺷﻤﺎره ﭘﺮواز ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﭼﻤﺪان را‬

‫ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻧﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪ .‬ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﺮا؛ اﻣﺎ ﮔﺮﻣﺎی ﺗﻦ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺣﺲ ﻣﯿﺸﺪ‪ .‬ھﻤﮫ اش‬

‫ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ھﻤﺮاھﻢ اﺳﺖ‪ .‬وارد ھﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺷﺪم و ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﺪار ﺑﮫ ﺳﻮی ﺻﻨﺪﻟﯽ ام ھﺪاﯾﺘﻢ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺑﺎورم ﻧﻤﯿﺸﺪ ﮐﮫ ﺑﺪون ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدم‪ .‬اﺷﮏ در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺟﺮﯾﺎن ﯾﺎﻓﺖ و ﻓﻘﻂ ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻌﺪ‬

‫از ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺑﮫ آﻣﺴﺘﺮدام رﺳﯿﺪم‪.‬‬

‫***********************‬

‫اﻻن ﯾﮏ ﺳﺎل از ﻣﺎﺟﺮای ﻣﻦ و ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﯿﮕﺬرد و ھﻨﻮز ﮐﮫ ﯾﺎدش ﻣﯽ اﻓﺘﻢ اﺷﮏ در‬

‫ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺣﻠﻘﮫ ﻣﯿﺰﻧﺪ‪ .‬ﯾﮑﺴﺎل اﺳﺖ ﮐﮫ ﮐﺎرم ﺷﺪه در اﺗﺎق‪ ،‬ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﺨﺘﻢ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ و ﺑﮫ ﻗﺎب ﻋﮑﺲ‬

‫ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ ،‬روی دﯾﻮار ﺧﯿﺮه ﺷﻮم و ﺳﯿﮕﺎر ﺑﮑﺸﻢ‪ .‬ﮔﺎھﯽ اوﻗﺎت ﻗﻄﻌﮫ ای از آھﻨﮕﯽ ﮐﮫ ﭘﺎرﻣﯿﺲ‬

‫ﯾﺎدم داده ﺑﻮد را ﺑﺎ ﭘﯿﺎﻧﻮﯾﯽ ﮐﮫ وﻗﺘﯽ ﺑﮫ آﻣﺴﺘﺮدام آﻣﺪم‪ ،‬ﺑﮫ ﯾﺎد ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺧﺮﯾﺪم‪ ،‬ﻣﯿﺰﻧﻢ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ‬

‫ﺑﺮاﯾﻢ ﺳﺨﺖ و ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻏﻢ دوری ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﺪه ای در ﮔﻠﻮﯾﻢ ﺟﺎ ﺧﺸﮏ‬

‫ﻣﯿﮑﻨﺪ؛ ﮐﮫ ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺖ ھﺎ ﺑﺰرگ ﻣﯿﺸﻮد و ﻣﯿﺘﺮﮐﺪ و ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ھﺎ ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬ﻻﻏﺮ و ﺿﻌﯿﻒ‬

‫ﺷﺪه ام‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ ﺷﺐ ھﺎ ﭘﺎرﻣﯿﺲ ﺑﮫ ﺧﻮاﺑﻢ ﻣﯽ آﯾﺪ؛ در ﮐﻨﺎر ﺧﺎﻧﻮاده اش ﺧﻮﺷﺤﺎل اﺳﺖ و ﻣﺮا‬

‫‪۵٨‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬
 ‫‪www.takbook.com‬‬

‫ﻣﯿﺒﻮﺳﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﮫ ﻣﻦ ﺑﺎ او ازدواج ﮐﺮدم‪ .‬اﻣﺎ ﻧﮫ در دﻧﯿﺎ؛ ﺑﻠﮑﮫ ﻣﻦ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﺮده ﮐﮫ ﺷﺐ ھﺎ ﺑﮫ‬

‫ﺧﻮاﺑﻢ ﻣﯽ آﯾﺪ وﺻﻠﺖ ﮐﺮده ام‪ .‬ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮده ھﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬ﻣﺮده ای ھﺴﺘﻢ ﮐﮫ ﻓﻘﻂ‬

‫ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ام ﻣﺴﯿﺮ دﯾﮕﺮی ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ ﮐﺎرت وﯾﺰﯾﺖ دﮐﺘﺮ‬

‫ﻓﺮاﻣﺮزی را در ﭘﯿﺮاھﻦ ﺳﺒﺰ ﻓﺴﻔﺮی ﻃﺮح ﺑﮭﺎرم‪ ،‬ﮐﮫ روی ﭘﯿﺮاھﻦ‪ ،‬ﺑﺮﮔﮭﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﻮد‪ ،‬ﭘﯿﺪا‬

‫ﮐﺮدم‪ .‬در ﻃﻮل ﻋﻤﺮم ﺗﺠﺮﺑﮫ ای ﺑﺰرگ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ام؛ ﺗﺠﺮﺑﮫ ﺳــــﯿﺰده روز زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬آن ھﻢ‬

‫در ﮐﻨﺎر ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ دﺧﺘﺮ دﻧﯿﺎ؛ ﭘﺎرﻣﯿﺲ‪ .‬ﻻاﻗﻞ در اﯾﻦ راﺑﻄﮫ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ارزﺷﻤﻨﺪ ﻧﺼﯿﺒﻢ ﺷﺪ؛‬

‫ﻋــــــــــــﺸــــــــــﻖ‪ .‬ﯾﮏ ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯽ و ﻧﺎب‪.‬‬

‫ﭘﺎﯾﺎن‬

‫‪۵٩‬‬

‫)‪Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com‬‬