Ginintuang Tanawin

Paano kapag sinabi kong mahal kita?”

“Hmm, syempre mahal mo ‘ko. Magkaibigan tayo eh, ‘di ba?”

Napapaisip sa gitna ng kaguluhan

Litong-lito sa pulso ng nararamdaman

Di mawari kung ito’y isang panaginip

Tila ang puso ko’y naglalaro sa kalawakan

Sa liwanag ng araw, ika’y nariyan, Magkatabi’t sinisilayan ka

‘Di na alam, naguguluhan tuwing kasama kita sa

Ginintuang tanawin, sa ilalim ng langit, ika’y kapiling ko

Sa pag-ihip ng hangin, kasabay ng awitin, ramdam ang palad mo

Sana’y dinggin ang dalangin, ang aking hangaring mahalin mo rin ako

Kulay kahel na langit, nakitang gumuhit sa ganda ng mata mo

Sumisilip ang tinatagong kagustuhan

Makasama ka’t manatili sana sa ‘yong tabi

Umaawit sa kislap ng ‘yong mga ngiti

Hihiling na lang na sana’y ako man lang ay ‘yong tignan

Sa liwanag ng araw, ika’y nariyan, magkatabi’t sinisilayan ka

‘Di na alam, naguguluhan tuwing kasama kita sa

Ginintuang tanawin, sa ilalim ng langit, ika’y kapiling ko

Sa pag-ihip ng hangin, kasabay ng awitin, ramdam ang palad mo

Sana’y dinggin ang dalangin, ang aking hangaring mahalin mo rin ako

Kulay kahel na langit, nakitang gumuhit, sa ganda ng mata–

Nagtatanong ang aking isipan, nais mo rin ba akong mahagkan?

Hanggang dito nalang ba ang ating pagkakaibigan?

“Dito ka lang ah?”

“Oo naman, hindi ako aalis.”

Ginintuang tanawin, sa ilalim ng langit, sana’y malaman mo

Sa pag-ihip ng hangin, kasabay ng awitin, ramdam mo ba ako?

Sana’y dinggin ang dalangin, ang aking hangaring mahalin mo rin ako

Kulay kahel na langit, hindi mapipilit, mabigyan ng pag-ibig mo