You are on page 1of 11

Propozycja wymagań programowych na poszczególne oceny przygotowana na podstawie treści zawartych w podstawie programowej,

programie nauczania oraz podręczniku dla klasy siódmej szkoły podstawowej Chemia Nowej Ery
Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.
Ocena celująca przysługuje uczniowi, który osiągnął maksymalna do zdobycia ilość punktów.
I. Substancje i ich przemiany

Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra


[1] [1 + 2] [1 + 2 + 3] [1 + 2 + 3 + 4]

Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń:


– zalicza chemię do nauk przyrodniczych – omawia, czym zajmuje się chemia – podaje zastosowania wybranego szkła i sprzętu – omawia podział chemii na organiczną
– stosuje zasady bezpieczeństwa – wyjaśnia, dlaczego chemia jest nauką laboratoryjnego i nieorganiczną
obowiązujące w pracowni chemicznej przydatną ludziom – identyfikuje substancje na podstawie – definiuje pojęcie patyna
– nazywa wybrane elementy szkła i sprzętu – wyjaśnia, czym są obserwacje, a czym podanych właściwość – projektuje doświadczenie o podanym tytule
laboratoryjnego oraz określa ich wnioski z doświadczenia – przeprowadza obliczenia (rysuje schemat, zapisuje obserwacje i
przeznaczenie – przelicza jednostki (masy, objętości, z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość, formułuje wnioski)
– zna sposoby opisywania doświadczeń gęstości) objętość – przeprowadza doświadczenia z działu
– wyjaśnia, czym ciało fizyczne różni się Substancje i ich przemiany
chemicznych – przelicza jednostki
od substancji – projektuje i przewiduje wyniki doświadczeń
– opisuje właściwości substancji będących – podaje sposób rozdzielenia wskazanej
– opisuje właściwości substancji
głównymi składnikami produktów mieszaniny na składniki na podstawie posiadanej wiedzy
– wymienia i wyjaśnia podstawowe sposoby
stosowanych na co dzień rozdzielania mieszanin na składniki – wskazuje różnice między właściwościami
– definiuje pojęcie gęstość – sporządza mieszaninę fizycznymi składników mieszaniny, które
– podaje wzór na gęstość – dobiera metodę rozdzielania mieszaniny umożliwiają jej rozdzielenie
– przeprowadza proste obliczenia na składniki – projektuje doświadczenia ilustrujące
z wykorzystaniem pojęć masa, gęstość, – opisuje i porównuje zjawisko fizyczne reakcję chemiczną i formułuje wnioski
objętość i reakcję chemiczną – wskazuje w podanych przykładach
– wymienia jednostki gęstości – projektuje doświadczenia ilustrujące reakcję chemiczną i zjawisko fizyczne
– odróżnia właściwości fizyczne od zjawisko fizyczne i reakcję chemiczną – wskazuje wśród różnych substancji mieszaninę
chemicznych – definiuje pojęcie stopy metali i związek chemiczny
– definiuje pojęcie mieszanina substancji – podaje przykłady zjawisk fizycznych – wyjaśnia różnicę między mieszaniną
– opisuje cechy mieszanin jednorodnych i reakcji chemicznych zachodzących a związkiem chemicznym
i niejednorodnych w otoczeniu człowieka – odszukuje w układzie okresowym
– podaje przykłady mieszanin – wyjaśnia potrzebę wprowadzenia symboli pierwiastków podane pierwiastki chemiczne
– opisuje proste metody rozdzielania chemicznych – opisuje doświadczenia wykonywane na lekcji
mieszanin na składniki – rozpoznaje pierwiastki i związki chemiczne – przeprowadza wybrane doświadczenia
– definiuje pojęcia zjawisko fizyczne – wyjaśnia różnicę między pierwiastkiem,
i reakcja chemiczna związkiem chemicznym i mieszaniną
– podaje przykłady zjawisk fizycznych – proponuje sposoby zabezpieczenia przed
rdzewieniem przedmiotów wykonanych

1
i reakcji chemicznych zachodzących z żelaza
w otoczeniu człowieka
– definiuje pojęcia pierwiastek chemiczny
i związek chemiczny
– dzieli substancje chemiczne na proste
i złożone oraz na pierwiastki i związki
chemiczne
– podaje przykłady związków chemicznych
– dzieli pierwiastki chemiczne na
metale i niemetale
– podaje przykłady pierwiastków chemicznych
(metali i niemetali)
– odróżnia metale i niemetale na podstawie
ich właściwości
– opisuje, na czym polegają rdzewienie
i korozja
– wymienia niektóre czynniki powodujące
korozję
– posługuje się symbolami chemicznymi
pierwiastków (H, O, N, Cl, S, C, P, Si, Na,
K, Ca, Mg, Fe, Zn, Cu, Al, Pb, Sn, Ag, Hg)

2
Składniki powietrza i rodzaje przemian, jakim ulegają
Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra
[1] [1 + 2] [1 + 2 + 3] [1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń:
– opisuje skład i właściwości powietrza – projektuje i przeprowadza doświadczenie – określa, które składniki powietrza są stałe, – otrzymuje tlenek węgla(IV) w reakcji
– określa, co to są stałe i zmienne składniki potwierdzające, że powietrze jest mieszaniną a które zmienne węglanu wapnia z kwasem
powietrza jednorodną gazów – wykonuje obliczenia dotyczące zawartości chlorowodorowym
– opisuje właściwości fizyczne i – wymienia stałe i zmienne składniki powietrza procentowej substancji występujących w – wymienia różne sposoby otrzymywania
chemiczne tlenu, tlenku węgla(IV), – oblicza przybliżoną objętość tlenu i azotu, np. w sali powietrzu tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru
wodoru, azotu oraz właściwości fizyczne lekcyjnej – wykrywa obecność tlenku węgla(IV) – projektuje doświadczenia dotyczące
gazów szlachetnych – opisuje, jak można otrzymać tlen – opisuje właściwości tlenku węgla(II) powietrza i jego składników
– opisuje właściwości fizyczne i chemiczne gazów
– podaje, że woda jest związkiem – wyjaśnia rolę procesu fotosyntezy w naszym – uzasadnia, na podstawie reakcji
szlachetnych, azotu
chemicznym wodoru i tlenu życiu magnezu z tlenkiem węgla(IV), że tlenek
– podaje przykłady wodorków niemetali
– tłumaczy, na czym polega zmiana – wyjaśnia, na czym polega proces fotosyntezy – podaje przykłady substancji szkodliwych dla węgla(IV) jest związkiem chemicznym
stanu skupienia na przykładzie wody – wymienia niektóre zastosowania azotu, gazów środowiska węgla i tlenu
– definiuje pojęcie wodorki szlachetnych, tlenku węgla(IV), tlenu, wodoru – wyjaśnia, skąd się biorą kwaśne opady – uzasadnia, na podstawie reakcji
– omawia obieg tlenu i tlenku węgla(IV) – podaje sposób otrzymywania tlenku węgla(IV) (na – określa zagrożenia wynikające z efektu magnezu z parą wodną, że woda jest
w przyrodzie przykładzie reakcji węgla z tlenem) cieplarnianego, dziury ozonowej, kwaśnych związkiem chemicznym tlenu i wodoru
– określa znaczenie powietrza, wody, tlenu, – definiuje pojęcie reakcja charakterystyczna opadów – planuje sposoby postępowania
tlenku węgla(IV) – planuje doświadczenie umożliwiające wykrycie – proponuje sposoby zapobiegania umożliwiające ochronę powietrza przed
– podaje, jak można wykryć tlenek obecności tlenku węgla(IV) w powietrzu powiększaniu się dziury ozonowej zanieczyszczeniami
węgla(IV) wydychanym z płuc i ograniczenia powstawania kwaśnych – identyfikuje substancje na podstawie
– określa, jak zachowują się substancje – wyjaśnia, co to jest efekt cieplarniany opadów schematów reakcji chemicznych
higroskopijne – opisuje rolę wody i pary wodnej w przyrodzie – projektuje doświadczenia, w których – wykazuje zależność między rozwojem
– opisuje, na czym polegają reakcje – wymienia właściwości wody otrzyma tlen, tlenek węgla(IV), wodór cywilizacji a występowaniem zagrożeń,
syntezy, analizy, wymiany – wyjaśnia pojęcie higroskopijność – projektuje doświadczenia, w których np. podaje przykłady dziedzin życia,
– omawia, na czym polega spalanie – zapisuje słownie przebieg reakcji chemicznej zbada właściwości tlenu, tlenku węgla(IV),
– definiuje pojęcia substrat i produkt reakcji – wskazuje w zapisie słownym przebiegu reakcji wodoru których rozwój powoduje negatywne
chemicznej chemicznej substraty i produkty, pierwiastki i – zapisuje słownie przebieg różnych rodzajów skutki dla środowiska przyrodniczego
– wskazuje substraty i produkty reakcji związki chemiczne reakcji chemicznych
chemicznej – opisuje, na czym polega powstawanie dziury – podaje przykłady różnych typów reakcji
ozonowej i kwaśnych opadów
– określa typy reakcji chemicznych chemicznych
– podaje sposób otrzymywania wodoru (w reakcji
– określa, co to są tlenki i zna ich podział – wykazuje obecność pary wodnej
kwasu chlorowodorowego z metalem)
– wymienia podstawowe źródła, rodzaje i − opisuje sposób identyfikowania gazów: wodoru, w powietrzu
skutki zanieczyszczeń powietrza tlenu, tlenku węgla(IV) – omawia sposoby otrzymywania wodoru
– wskazuje różnicę między reakcjami egzo-  wymienia źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń – podaje przykłady reakcji egzo-
i endoenergetyczną powietrza i endoenergetycznych
– podaje przykłady reakcji egzo-  wymienia niektóre sposoby postępowania – zalicza przeprowadzone na lekcjach reakcje do
i endoenergetycznych pozwalające chronić powietrze przed egzo- lub endoenergetycznych
– wymienia niektóre efekty towarzyszące zanieczyszczeniami
reakcjom chemicznym – definiuje pojęcia reakcje egzo- i endoenergetyczne

3
Atomy i cząsteczki

Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra


[1] [1 + 2] [1 + 2 + 3] [1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń:
– definiuje pojęcie materia – planuje doświadczenie potwierdzające – wyjaśnia różnice między pierwiastkiem – wyjaśnia związek między podobieństwami
– definiuje pojęcie dyfuzji ziarnistość budowy materii a związkiem chemicznym na podstawie właściwości pierwiastków chemicznych
– opisuje ziarnistą budowę materii – wyjaśnia zjawisko dyfuzji założeń teorii atomistyczno- zapisanych w tej samej grupie układu
– opisuje, czym atom różni się od cząsteczki – podaje założenia teorii atomistyczno- cząsteczkowej budowy materii okresowego a budową ich atomów i liczbą
– definiuje pojęcia: jednostka masy atomowej, -cząsteczkowej budowy materii – oblicza masy cząsteczkowe związków elektronów walencyjnych
masa atomowa, masa cząsteczkowa – oblicza masy cząsteczkowe chemicznych − wyjaśnia, dlaczego masy atomowe podanych
– oblicza masę cząsteczkową prostych związków – opisuje pierwiastek chemiczny jako zbiór – definiuje pojęcie masy atomowej jako pierwiastków chemicznych w układzie okresowym
chemicznych atomów o danej liczbie atomowej Z średniej mas atomów danego nie są liczbami całkowitymi
– opisuje i charakteryzuje skład atomu – wymienia rodzaje izotopów pierwiastka, z uwzględnieniem jego
pierwiastka chemicznego (jądro – protony i – wyjaśnia różnice w budowie atomów składu izotopowego
neutrony, powłoki elektronowe – elektrony) izotopów wodoru – wymienia zastosowania różnych izotopów
– wyjaśni, co to są nukleony – wymienia dziedziny życia, w których – korzysta z informacji zawartych w układzie
– definiuje pojęcie elektrony walencyjne stosuje się izotopy okresowym pierwiastków chemicznych
– wyjaśnia, co to są liczba atomowa, liczba – korzysta z układu okresowego pierwiastków – oblicza maksymalną liczbę elektronów
masowa chemicznych w powłokach
– ustala liczbę protonów, elektronów, – wykorzystuje informacje odczytane z układu – zapisuje konfiguracje elektronowe
neutronów w atomie danego pierwiastka okresowego pierwiastków chemicznych – rysuje uproszczone modele atomów
chemicznego, gdy znane są liczby atomowa i – podaje maksymalną liczbę elektronów na – określa zmianę właściwości pierwiastków
masowa poszczególnych powłokach (K, L, M) w grupie i okresie
– podaje, czym jest konfiguracja elektronowa – zapisuje konfiguracje elektronowe
– definiuje pojęcie izotop – rysuje modele atomów pierwiastków
– dokonuje podziału izotopów chemicznych
– wymienia najważniejsze dziedziny życia, – określa, jak zmieniają się niektóre
w których mają zastosowanie izotopy właściwości pierwiastków w grupie i okresie
– opisuje układ okresowy pierwiastków
chemicznych
– podaje treść prawa okresowości
– podaje, kto jest twórcą układu okresowego
pierwiastków chemicznych
– odczytuje z układu okresowego podstawowe
informacje o pierwiastkach chemicznych
– określa rodzaj pierwiastków (metal, niemetal) i
podobieństwo właściwości pierwiastków w
grupie

4
Łączenie się atomów. Równania reakcji chemicznych

Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra


[1] [1 + 2] [1 + 2 + 3] [1 + 2 + 3 + 4]

Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń:


– wymienia typy wiązań chemicznych – opisuje rolę elektronów zewnętrznej – określa typ wiązania chemicznego – wykorzystuje pojęcie elektroujemności do
– podaje definicje: wiązania kowalencyjnego powłoki w łączeniu się atomów w podanym przykładzie określania rodzaju wiązania w podanych
niespolaryzowanego, wiązania kowalencyjnego – odczytuje elektroujemność pierwiastków – wyjaśnia na podstawie budowy atomów, substancjach
spolaryzowanego, wiązania jonowego chemicznych dlaczego gazy szlachetne są bardzo mało – uzasadnia i udowadnia doświadczalnie, że masa
– definiuje pojęcia: jon, kation, anion – opisuje sposób powstawania jonów aktywne chemicznie substratów jest równa masie produktów
– definiuje pojęcie elektroujemność – określa rodzaj wiązania w prostych – wyjaśnia różnice między typami wiązań – rozwiązuje trudniejsze zadania dotyczące
– posługuje się symbolami pierwiastków przykładach cząsteczek chemicznych poznanych praw (zachowania masy, stałości
chemicznych − podaje przykłady substancji o wiązaniu – opisuje powstawanie wiązań składu związku chemicznego)
– podaje, co występuje we wzorze kowalencyjnym i substancji o wiązaniu kowalencyjnych dla wymaganych – wskazuje podstawowe różnice między
elektronowym jonowym przykładów wiązaniami kowalencyjnym a jonowym oraz
– odróżnia wzór sumaryczny od wzoru – przedstawia tworzenie się wiązań – opisuje mechanizm powstawania wiązania kowalencyjnym niespolaryzowanym a
strukturalnego chemicznych kowalencyjnego i jonowego dla jonowego kowalencyjnym spolaryzowanym
– zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne prostych przykładów – opisuje, jak wykorzystać elektroujemność do – opisuje zależność właściwości związku
cząsteczek – określa wartościowość na podstawie określenia rodzaju wiązania chemicznego w chemicznego od występującego w nim
– definiuje pojęcie wartościowość układu okresowego pierwiastków cząsteczce wiązania chemicznego
– podaje wartościowość pierwiastków – zapisuje wzory związków chemicznych na – wykorzystuje pojęcie wartościowości – porównuje właściwości związków
chemicznych w stanie wolnym podstawie podanej wartościowości lub nazwy – odczytuje z układu okresowego kowalencyjnych i jonowych (stan
– odczytuje z układu okresowego pierwiastków chemicznych wartościowość pierwiastków skupienia, rozpuszczalność w wodzie,
maksymalną wartościowość pierwiastków – podaje nazwę związku chemicznego chemicznych grup 1., 2. i 13.−17. temperatury topnienia i wrzenia,
chemicznych względem wodoru grup 1., 2. i na podstawie wzoru (względem wodoru, maksymalną przewodnictwo ciepła i elektryczności)
13.−17. – określa wartościowość pierwiastków względem tlenu) – zapisuje i odczytuje równania reakcji
– wyznacza wartościowość pierwiastków w związku chemicznym – nazywa związki chemiczne na podstawie chemicznych o dużym stopniu trudności
chemicznych na podstawie wzorów – zapisuje wzory cząsteczek, korzystając wzorów sumarycznych i zapisuje wzory na – wykonuje obliczenia stechiometryczne
podstawie ich nazw
– zapisuje i odczytuje równania reakcji
chemicznych (o większym stopniu trudności)
– przedstawia modelowy schemat równania
reakcji chemicznej

5
sumarycznych z modeli – rozwiązuje zadania na podstawie prawa
– zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny – wyjaśnia znaczenie współczynnika zachowania masy i prawa stałości składu
cząsteczki związku dwupierwiastkowego na stechiometrycznego i indeksu związku chemicznego
podstawie wartościowości pierwiastków stechiometrycznego – dokonuje prostych obliczeń
chemicznych – wyjaśnia pojęcie równania reakcji stechiometrycznych
– określa na podstawie wzoru liczbę atomów chemicznej
pierwiastków w związku chemicznym – odczytuje proste równania reakcji
– interpretuje zapisy (odczytuje ilościowo i chemicznych
jakościowo proste zapisy), np.: H2, 2 H, 2 H2 – zapisuje równania reakcji chemicznych
itp. − dobiera współczynniki w równaniach
– ustala na podstawie wzoru sumarycznego reakcji chemicznych
nazwę prostych dwupierwiastkowych
związków chemicznych
– ustala na podstawie nazwy wzór
sumaryczny prostych
dwupierwiastkowych związków
chemicznych
– rozróżnia podstawowe rodzaje reakcji
chemicznych
– wskazuje substraty i produkty reakcji
chemicznej
– podaje treść prawa zachowania masy
– podaje treść prawa stałości składu
związku chemicznego
– przeprowadza proste obliczenia
z wykorzystaniem prawa zachowania

6
Woda i roztwory wodne

Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra


[1] [1 + 2] [1 + 2 + 3] [1 + 2 + 3 + 4]

Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń:


– charakteryzuje rodzaje wód występujących – opisuje budowę cząsteczki wody – wyjaśnia, na czym polega tworzenie – proponuje doświadczenie udowadniające,
w przyrodzie – wyjaśnia, co to jest cząsteczka polarna wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego że woda jest związkiem wodoru i tlenu
– podaje, na czym polega obieg wody – wymienia właściwości wody zmieniające w cząsteczce wody – określa wpływ ciśnienia atmosferycznego na
w przyrodzie się pod wpływem zanieczyszczeń – wyjaśnia budowę polarną cząsteczki wody wartość temperatury wrzenia wody
– podaje przykłady źródeł zanieczyszczenia – planuje doświadczenie udowadniające, że woda: – określa właściwości wody wynikające z jej – porównuje rozpuszczalność w wodzie
wód z sieci wodociągowej i naturalnie występująca w budowy polarnej związków kowalencyjnych i jonowych
– wymienia niektóre skutki zanieczyszczeń oraz przyrodzie są mieszaninami – przewiduje zdolność różnych substancji do – wykazuje doświadczalnie, czy roztwór jest
sposoby walki z nimi – proponuje sposoby racjonalnego rozpuszczania się w wodzie nasycony, czy nienasycony
– wymienia stany skupienia wody gospodarowania wodą – przedstawia za pomocą modeli proces – rozwiązuje z wykorzystaniem gęstości zadania
– określa, jaką wodę nazywa się wodą – tłumaczy, na czym polegają procesy rozpuszczania w wodzie substancji o budowie rachunkowe dotyczące stężenia procentowego
destylowaną mieszania i rozpuszczania polarnej, np. chlorowodoru – oblicza rozpuszczalność substancji w danej
– nazywa przemiany stanów skupienia wody – określa, dla jakich substancji woda jest – podaje rozmiary cząstek substancji temperaturze, znając stężenie procentowe jej
– opisuje właściwości wody dobrym rozpuszczalnikiem wprowadzonych do wody i znajdujących się roztworu nasyconego w tej temperaturze
– zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny – charakteryzuje substancje ze względu na ich w roztworze właściwym, koloidzie, – oblicza stężenie roztworu powstałego po
cząsteczki wody rozpuszczalność w wodzie zawiesinie zmieszaniu roztworów tej samej substancji o
– definiuje pojęcie dipol – planuje doświadczenia wykazujące wpływ – wykazuje doświadczalnie wpływ różnych różnych stężeniach

7
– identyfikuje cząsteczkę wody jako dipol różnych czynników na szybkość czynników na szybkość rozpuszczania
– wyjaśnia podział substancji na dobrze rozpuszczania substancji stałych w wodzie substancji stałej w wodzie
rozpuszczalne, trudno rozpuszczalne oraz – porównuje rozpuszczalność różnych – posługuje się wykresem rozpuszczalności
praktycznie nierozpuszczalne w wodzie substancji w tej samej temperaturze – wykonuje obliczenia z wykorzystaniem
− podaje przykłady substancji, które – oblicza ilość substancji, którą można wykresu rozpuszczalności
rozpuszczają się i nie rozpuszczają się rozpuścić w określonej objętości wody – oblicza masę wody, znając masę roztworu
w wodzie w podanej temperaturze i jego stężenie procentowe
– wyjaśnia pojęcia: rozpuszczalnik i substancja – podaje przykłady substancji, które – prowadzi obliczenia z wykorzystaniem
rozpuszczana rozpuszczają się w wodzie, tworząc pojęcia gęstości
– projektuje doświadczenie dotyczące roztwory właściwe – podaje sposoby zmniejszenia lub
rozpuszczalności różnych substancji w wodzie – podaje przykłady substancji, które nie zwiększenia stężenia roztworu
– definiuje pojęcie rozpuszczalność rozpuszczają się w wodzie, tworząc koloidy – oblicza stężenie procentowe roztworu
– wymienia czynniki, które wpływają lub zawiesiny powstałego przez zagęszczenie i rozcieńczenie
na rozpuszczalność substancji – wskazuje różnice między roztworem roztworu
– określa, co to jest krzywa rozpuszczalności właściwym a zawiesiną – oblicza stężenie procentowe roztworu
– odczytuje z wykresu rozpuszczalności – opisuje różnice między roztworami: nasyconego w danej temperaturze
rozpuszczalność danej substancji w rozcieńczonym, stężonym, nasyconym (z wykorzystaniem wykresu
podanej i nienasyconym rozpuszczalności)
temperaturze – przekształca wzór na stężenie procentowe – wymienia czynności prowadzące
– wymienia czynniki wpływające na szybkość roztworu tak, aby obliczyć masę substancji do sporządzenia określonej objętości roztworu
rozpuszczania się substancji stałej w wodzie rozpuszczonej lub masę roztworu o określonym stężeniu procentowym
– definiuje pojęcia: roztwór właściwy, koloid – oblicza masę substancji rozpuszczonej lub – sporządza roztwór o określonym stężeniu
i zawiesina masę roztworu, znając stężenie procentowe procentowym
– podaje przykłady substancji tworzących z roztworu
wodą roztwór właściwy, zawiesinę, koloid – wyjaśnia, jak sporządzić roztwór o
– definiuje pojęcia: roztwór nasycony, roztwór określonym stężeniu procentowym, np. 100 g
nienasycony, roztwór stężony, roztwór 20-procentowego roztworu soli kuchennej
rozcieńczony
– definiuje pojęcie krystalizacja
– podaje sposoby otrzymywania roztworu
nienasyconego z nasyconego i odwrotnie
– definiuje stężenie procentowe roztworu
– podaje wzór opisujący stężenie procentowe
roztworu
– prowadzi proste obliczenia z
wykorzystaniem pojęć: stężenie
procentowe, masa substancji, masa
rozpuszczalnika, masa roztworu

8
Tlenki i wodorotlenki

Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra


[1] [1 + 2] [1 + 2 + 3] [1 + 2 + 3 + 4]

9
Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń:
– definiuje pojęcie katalizator – podaje sposoby otrzymywania tlenków – wyjaśnia pojęcia wodorotlenek i zasada – zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku
– definiuje pojęcie tlenek – opisuje właściwości i zastosowania – wymienia przykłady wodorotlenków i zasad dowolnego metalu
– podaje podział tlenków na tlenki metali i wybranych tlenków – wyjaśnia, dlaczego podczas pracy z zasadami – planuje doświadczenia, w których wyniku
tlenki niemetali – podaje wzory i nazwy wodorotlenków należy zachować szczególną ostrożność można otrzymać różne wodorotlenki,
– zapisuje równania reakcji otrzymywania – wymienia wspólne właściwości zasad i – wymienia poznane tlenki metali, z których także praktycznie nierozpuszczalne w
tlenków metali i tlenków niemetali wyjaśnia, z czego one wynikają otrzymać zasady wodzie
– wymienia zasady BHP dotyczące pracy z – wymienia dwie główne metody – zapisuje równania reakcji otrzymywania – zapisuje równania reakcji otrzymywania
zasadami otrzymywania wodorotlenków wybranego wodorotlenku różnych wodorotlenków
– definiuje pojęcia wodorotlenek i zasada – zapisuje równania reakcji otrzymywania – planuje doświadczenia, w których wyniku – identyfikuje wodorotlenki na podstawie
– odczytuje z tabeli rozpuszczalności, czy wodorotlenku sodu, potasu i wapnia można otrzymać wodorotlenki sodu, podanych informacji
wodorotlenek jest rozpuszczalny w wodzie – wyjaśnia pojęcia woda wapienna, wapno potasu lub wapnia – odczytuje równania reakcji chemicznych
czy też nie palone i wapno gaszone – planuje sposób otrzymywania
wodorotlenków nierozpuszczalnych w
wodzie
– zapisuje i odczytuje równania dysocjacji
jonowej zasad
– określa odczyn roztworu zasadowego i
uzasadnia to
– opisuje doświadczenia przeprowadzane
na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek)
– opisuje zastosowania wskaźników
– planuje doświadczenie, które umożliwi
zbadanie odczynu produktów używanych w
życiu codziennym

10
– opisuje budowę wodorotlenków – odczytuje proste równania dysocjacji jonowej
– zna wartościowość grupy wodorotlenowej zasad
– rozpoznaje wzory wodorotlenków – definiuje pojęcie odczyn zasadowy
– zapisuje wzory sumaryczne – bada odczyn
wodorotlenków: NaOH, KOH, Ca(OH)2, – zapisuje obserwacje do przeprowadzanych na
Al(OH)3, Cu(OH)2 lekcji doświadczeń
– opisuje właściwości oraz zastosowania
wodorotlenków: sodu, potasu i wapnia
– łączy nazwy zwyczajowe (wapno palone i
wapno gaszone) z nazwami
systematycznymi tych związków
chemicznych
– definiuje pojęcia: elektrolit, nieelektrolit
− definiuje pojęcia: dysocjacja jonowa,
wskaźnik
– wymienia rodzaje odczynów roztworów
– podaje barwy wskaźników w roztworze o
podanym odczynie
– wyjaśnia, na czym polega dysocjacja
jonowa zasad
– zapisuje równania dysocjacji jonowej
zasad (proste przykłady)
− podaje nazwy jonów powstałych w wyniku
dysocjacji jonowej
– odróżnia zasady od innych substancji za
pomocą wskaźników
– rozróżnia pojęcia wodorotlenek i zasada

11

You might also like