"scene1" pag katapos mag pakasal sila delle at james ay umupa sila ng bahay na 10

ponds kada buwan, at sila ay nagig masaya at kuntento . sa kanilang pag sasaya tila
ang kanilang pag-ibig ay lumago nang higit pa para sa bawat isa. masaya ang
pagsasama nila, isang araw biglang pinatawag si jame at nayare ang recession at ang
sweldo ni james lumipat sa 30 ponds.
("scene2"naglalakad pauwi si james ng malungkot ang muka.)
jim: Makakaya natin ito, mahal ko. huwag kang mabahala
della.Syempre, mahal ko! Walang makakapag-kaba sa akin hanggang sa ikaw ay nasa
tabi ko.
" at ang mag kasma ay namuhay ng payak dahil ang kanilang kinikita ay sapat lang
para sakanilang pag araw-araw."
kinabukasan ay disperas ng pasko at ang mga kalye sa korea ay puno ng niyebe, ang
mga bahay ay nag tayo ng Christmas tree at nag lagay ng pailaw sa kanilang bahay.
Si Della, sa kabilang banda, ay naghanap sa kanyang pitaka upang makita kung
magkano ang nai-save niya.
kabilang banda si della ay tinignan ang kanyang pitaka kung mag kano ang natirang
pera sakan'ya.
Piso at walumpu't pitong sentimo, iyan lang. At ang animnapung sentimos nito ay
barya. Makaikatlong ulit bilangin ni Della. Piso at walumpu't pitong sentimos. At
kinabukasan noon ay Pasko. Talagang wala nang dapat gawin kundi sumalagpak sa
munting gusgusing sopa at magpalahaw. Kaya't iyon nga ang ginawa ni Della.
tumayo siya ang nag linis sa'kanilang bahay upang makaisip kung ano ang ireregalo
niya kay jim.
kinabukasan noon ay araw ng Pasko at ang pera niya'y wala kundi piso at walumpu't
pitong sentimo lamang para ipambili ng pang-aginaldo kay Jim. Maraming oras ang
ginugol niya sa pag-iisip ng isang magandang pang-aginaldo kay Jim. Isang pang-
aginaldong maganda, pambihira at yari sa pilak - yaong maaari nang sabihing karap-
dapat ariin ni Jim.
Kagyat siyang pumihit at nilisan ang paglilinis at pumunta sa banyo at humarap sa
salamin.Nagniningning ang kaniyang mga mata, dalawa't dalawampung segundong nawalan
ng kulay ang kaniyang pisngi. Maliksi niyang inilugay nang puspusan ang kaniyang
buhok. "Ang mag-asawang James at Della Dillingham Young ay may dalawang ari-ariang
ipinagmamalaki nila nang labis. Ang isa'y gintong relos ni Jim na minana niya sa
kaniyang ama at sa ama ng kaniyang ama. Ang isa pa, ay ang buhok ni Della"
at ngayo'y ay nakalugay ang ,maganda buhok ni della na abot hanggang ibaba ng
kaniyang tuhod at mistulang damit na niya.(dell: ahh kaylagan mong gawin ang damit
mong gawin) at dalawang patak ng luha ang tumulo sa mata ni della at pinunasan niya
ang kanyang luha. napagisipan niya na putulin nalang ang kanayang buhok para
maibenta ito. at para makabili ng aginaldo kay jim.
mabilis na lumabas si dell bitbit ang kanyang buhok para maibenta ito.
dell: hay eto na.(pumasok sa store)
dell: bumibili po ba kayo ng buhok?
tindera: hmm. bakit hindi mo ipakita kung gaano kahaba ng buhok mo.
(piinakita ni dell ang kanyang buhok.)
tindera: twenty ponds ang halaga ng buhok mo.
dell. sige po payag ako.(at binigay ni dell ang kanayng buhok sa tindera ta
binayaran ito ng 20 ponds)
nag lalakad si dell sa kaldasa upang makakita ng maganda aginaldo para kay jim. sa
wakas nakita niya ito.
Pagkakitang-pagkakita niya sa kadenang iyon ay sumaksak agad sa loob niya na bagay
iyon kay Jim. (dell: ito bagay toh kay jim at Katulad na katulad niya ito -
mahinhin at mahalaga.) Dalawampu't isang piso ang ipinambayad niya roon at
nagmamadali na siyang umuwi, dala ang dalawampu't pitong sentimos na natitira.
Kapag nakabit na ang kadenang iyon sa kaniyang relos ay pihong madalas na titingnan
ni Jim ang oras sa harap ng kaniyang mga kaibigan.
at pag tatak ng 7 ay gawa na ang kape at nakasalang na ang karne sa kalan . mainit
at handa na para mag luto ng pagkain. inayos niya ang kanyang buhok at nag muka
siyang binata dahil sa buhok niya! ito ang inisip niya sa kanyang sarili .
(Pumasok si Jim at walang katinag-tinag. Ang mga mata niya'y nakapako kay Della at
ang tingin niya'y nakapagpangilabot sa babae. Hindi naman galit, ni pagtataka, ni
pagpipintas, ni hilakbot, ni ang alin man sa mga simbuyong pinaghahandaan na ni
Della. Basta't nakatitig si Jim sa kaniya na ang mga mata'y
nagpapahayag ng isang damdaming hindi mahulaan. Maingat na bumaba si Della mula sa
mesang kaniyang kinauupuan at lumapit kay Jim.)
dell: jim, mahal ko.
dell :huwag mo sana akong masdan nang ganyan.(Ipinaputol ko ang aking buhok at
ipinagbili sapagkat hindi na ako makatatagal pa hanggang sa isang Pasko kung hindi
kita mabibigyan ng isang aginaldo. Ito nama'y hahaba uli - huwag ka sanang
magagalit ha! Talagang kinailangang gawin ko iyon. Mabilis namang humaba ang aking
buhok. )
jim;Hindi ba gusto mo rin ako kahit na maikli ang aking buhok?
(Dinukot ni Jim ang isang balutan sa kaniyang bulsa at inihagis sa mesa. )
jim:"Huwag ka sanang magkakamali tungkol sa akin, Della," ang wika. "Sa palagay
ko'y walang makababawas sa aking pagkagusto sa aking giliw dahil sa buhok o sa
pabango, o ano pa man. bagamat kung bubuksan mo ang pakete ay mauunawaan mo kung
bakit ako nagkagayon noong bagong dating ako."
(ang balutan ay pinunit ng mapuupti at magagandang daliri. at isang ngiti na abot
sa tenga na napalitan ng lungkot dahil ang aginaldo ni jim ay mga suklay-isang
huwego ng mga suklay na malaon nang inaasam-asam ni Della mula nang ang mga iyon ay
makita niya sa isang bintana ng tindahan sa Broadway. Idinaiti niya ang mga yaon sa
kaniyang dibdib, at sa wakas ay naitaas niya ang kaniyang paningin hilam sa luha
ang winika,
dell:"Mabilis humaba ang buhok ko, Jim."
At si Della'y lumuksong animo'y isang pusang napaso, at ang sabi,(della: "Oh! Oh!'
Hindi pa nakikita ni Jim ang magandang aginalgo 'ko sakan'ya. )
Ang mahalagang metal ay may kinang na gaya ng apoy ng kaniyang kaluluwa.
della:"Hindi ba maganda, Jim. Hinalughog ko ang buong bayan para lamang makita
iyan. Mas madalas mona nang matitignan ng relo mo sa isang araw . Akina ang relos
mo. Tingnan ko lamang kung bagay ba ito.
Sa halip na ibigay ang hinihingi, si Jim ay nagpatihiga sa sopa at iniunan ang
kaniyang ulo sa kaniyang mga palad, at saka ngumiti.
jim:"Dell, itabi muna natin ang ating mga pang-aginaldo at itago natin ng ilang
araw. Sayang na gamitin agad ngayon ang mga iyon. Ang relos ay ipinagbili ko para
maibili ng mga suklay para sa iyo. Mabuti pa'y prituhin mo na ang karne."
Aral: