Encyklika rerum novarum papieża Leona XII z 1891r. poświęcona jest kwestii robotniczej.

Papież
mówi o pozycji robotników, dobra wspólnego, odrzuca socjalizm oraz kapitalizm opowiadając się za
chrześcijańską polityką społeczną. Ojciec Święty porusza problem własności wspólnej dla robotnika ,
która jego zdaniem jest szkodliwa i sprzeciwia się prawu natury, (gdyż człowieka od zwierzęcia różni
rozum i powinien mieć prawo do stałego i trwałego posiadania dóbr, a nie tylko do ich
bezpośredniego zużywania), zagraża rodzinie ( głowa rodziny powinna zaspokajać jej potrzeby, co jest
nie możliwe kiedy nie można posiadać własnych dóbr) oraz grozi społecznemu rozstrojowi. Encyklika
porusza również problem instytucji państwowych, które zdaniem Papieża powinny zapewniać
obywatelom pewnego rodzaju „minimum” ( niedziele wolne od pracy, godna płaca), zapewnienie
ochrony praw każdemu obywatelowi oraz wyrównanie społecznych nierówności (zazdrość ubogich
do bogatych). Rozwiązaniem problemów według encykliki jest współpraca państwa z Kościołem,
ponieważ osobno nie są w stanie zapewnić dobra wspólnego ani rozwiązać problemów społecznych.